I.

TITLE:

“GUHO”

II. OBJECTIVE

1. Raise intellectual consciousness and spread awareness regarding the Philippines' current
social issues.

2. Promote equality, expose corruption in the society, and value the importance of life.

3. Propose possible solutions that will generate outcomes for the betterment of the country.

III. THEME

DRAMA/SUSPENSE

IV. SUMMARY

The "Big One" finally happened. No one's prepared. No one knows what to do.
Four people's lives will become intertwined in the most unexpected way. Different
people. Different lives. What will happen to them?

V. CAST – ROLES

DIRECTORS:
ASPERILLA, ANDREA
BARTOLOME, ALEXANDRIA
MORADA, CHARINA
SCRIPTWRITERS:
AMADAR, KRISTINE
DELA CRUZ, JC
GOLEZ, LOUISE
LAZATIN, PEACHES
PAGKALIWANGAN, JASMINE
PROPS:
ARIATE, MARY
BALLECER, BERNADETTE
BULAHAN, KELLY
CALPO, ANGELA
CRUZ, LANCE
 CRUZ, MICHAELA
COSADIO, KATE
DE CASTRO, DUKE
QUIAMBAO, MARIELLA
QUINTERO, KATRINA

ACTORS/CAST:
PART 1:
ERNI, JUSTINE – WILLIAM GONZALES/ MAYOR
HONDO, ERIKA – CLAUDIA GONZALES/ ASAWA
INTALAN, AILA – NICKI/ ANAK
CANOZA, MICHELLE – REPORTER
ATIENZA, LEA – SALVE/ YAYA 1
ARIATE, MARY – CAROL/ YAYA 2
OBRE, JILL – CHISMOSA 1
CRUZ, ELLA – CHISMOSA 2

PART 2:
ATIENZA, LEA – SALVE DELA CRUZ/ NANAY
VARGAS, BENJAMIN – JAY DELA CRUZ/ TATAY
CALPO, ANGELA – MAE/ ANAK 1
YU, RANSIKIEL – MICHAEL/ ANAK 2
NAPOLI, CYRON – BOYONG, KUMPARE
FLORES, LOUISE - DOCTOR

PART 3:
ENRIQUEZ, JULIAN – IAN DE LOS REYES/ EJK VICTIM
ORTEGA, SANDRA – MARTHA DE LOS REYES/ NANAY
NAPOLI, CYRON – DAN DELOS REYES / TATAY
YU, RANSIKIEL – CLASSMATE/KAIBIGAN
ENRIQUEZ, CARLO – POLICE 1
DELA CRUZ, JC – POLICE 2

VI. SCRIPT
PART 1: CORRUPTION
[CAMPAIGN SCENE]

Campaign jingle of the Mayor starts playing and supporters flock around the Mayor and
his wife. The couple starts to campaign around the area.

Reporter: Hudyat ng nalalapit na botohan sa pagka-alkalde, simula na rin ng

pangangampanya ng ilang kandidatong nais tumakbo sa pwesto. Nandirito tayo ngayon sa
lungsod ng Mandaluyong at kasalukuyang nagaganap ang pangangampanya muli ng
kanilang dating Mayor na si William Gonzales.

William: (handshakes people) William Gonzales po bilang inyong Mayor!

Reporter: Magandang umaga po, Mr. Gonzales.

William: Magandang umaga rin.

Reporter: Kayo ay tumatakbo muli para sa pagka-alkalde sa lungsod. Ano po ang inyong
nararamdaman at kamusta naman po ang kampanya ninyo?

William: So far, so good naman. Parati akong narito, handang pagsilbihan ang mga
mamamayan. (continues to handshake people)

Reporter: Maraming Salamat po. Ayan ang balita’t update sa 2019 local elections dito sa
Mandaluyong City. Back to you kabayan!

Claudia: Hello po! (handshakes people but with disgust)

Nicki: Mommy let’s go, please. Ayoko nang mag-campaign. I’m tired.

Claudia: Umayos ka nga. Para sa atin rin ito kaya mamigay ka na ng mga flyers diyan at
makipagkamay ka sa mga tao.

Claudia: (gets annoyed but follows her Mother) William Gonzales po for Mayor! (gives
out flyers and fake smiles).

Chismosa 1: Hay nako tumatakbo nanaman yang kurakot na yan.

Chismosa 2: Totoo! Jusko. Pagod na ako sa sistema nila. Palagi na lamang Bakit ba bulag
na bulag ang mga tao?

Chismosa 1: Nabubulag sa mga magagandang pangako na hindi rin naman matutupad.

Nakukuha pa talaga nilang tumakbo uli sa kabila ng lahat ng ginawa nila.

Chismosa 2: Hay. Pangiti-ngiti pa sila kung makipag-kamayan sa mga tao eh alam naman
nating diring-diri na yang mga yan. Ang pe-peke!

[GONZALES’ HOUSE SCENE]

The Gonzales family arrives at home after a long day of campaigning.

William: Claudia! Nakita ko nanaman yang pagiging maarte mo kanina ha.

Claudia: Eh kasi naman sweetheart. Super kadiri talaga sila.

William: Wag kang maarte! Sige ka. Kapag hindi ako nanalo hindi natin mabibili yung
gusto mong Hermes na bag.

Claudia: ‘To naman. Hindi na mauulit (makes harot to Mayor). Gusto mo na ba kumain?

William: Sige.

Claudia: Yaya! Yaya! (inulit)

Yaya 1/Salve: (goes to Hondo hurrying) Yes po, madam Claudia?

Claudia: Jusko naka-ilang beses na akong tawag sayo ha.

Yaya 1/ Salve: S-sorry po. Hindi ko po kasi narinig.

Claudia: Bingi lang? (sinamaan ng tingin si yaya 1) Luto na ba ang dinner? Nakapaghain
na?

Yaya 1/ Salve: Opo madam. Aayusin na lang po namin ang lamesa.

Claudia: Sige. Tawagin niyo na rin si Nicki.

[KITCHEN SCENE]
Yaya 1/ Salve: Kakain na raw sila madam.

Yaya 2/ Carol: Ganun ba? Sandali at mag-aayos na ako.

Yaya 1/ Salve: Tatawagin ko na muna si Nicki sa salas.

Yaya 2/ Carol: Teka. Okay ka lang ba, Salve? Mukhang problemado ka nitong mga
nakalipas na araw.

Yaya 1/ Salve: Medyo. Malapit na kasi and birthday ni bunso. Wala pa kaming pang-
handa.

Yaya 2/ Carol: (napabuntong-hininga) Kailangan nalang natin intindihin na hindi tayo

pinapasweldo ng tama. Hindi naman tayo pwede magreklamo.

Yaya 1/ Salve: Mayroon din naman tayong pangangailangan, Carol.

Yaya 2/ Carol: Mag-tiyaga nalang tayo kaysa naman wala tayong trabaho. Ganto, Pwede
kang humiram saakin ng pera.

Yaya 1/ Salve: Salamat Carol ha. (holds Carol’s hand).

[DINING AREA SCENE]

The yayas start to distribute food to the family. The family starts eating.

Claudia: Pwe! Ano ‘to, basura?! Sino nagluto nito?!

Yaya 1/ Salve: A-ako po madam.

Nicki: OMG mommy! Nakakadiri naman ang mga pagkain! I want to cry na!

Claudia: Ano ba ‘yan! Binabayaran namin kayo dito ng malaki sabay ganito ang ipapakain
niyo sa amin?!

Yaya 1/ Salve: Sorry po, Madam. Hindi na po mauulit. Patawad po. (sinusubukang
kunin/ligpitin ang pagkain, natabig kay Claudia)
Claudia: Sus Maryosep! Pagod na pagod na nga kami sa pangangampanya, ganito pa ang
mangyayari! (binatukan, sinesermonan si Salve) Parang gusto mo yata matanggal sa
trabaho yaya?!

Yaya 1/ Salve: Naku po Madam. Huwag po! Ako lang po ang kumakayod sa aming
pamilya.

Nicki: Hay naku mommy. Tanggalin mo na yan at baka kung ano pa ang gawin niyan sa
atin. May galit yata sa atin yan si yaya kaya ganyan ang food (kinukumbinse si mommy).

*nanahimik ang mag-anak, tumingin kay Erni, nagsalita si Erni*

William: O siya sige kung ano ang pasiya ng pamilya ko yun ang aking susundin. Sorry
pero mag-ayos ka na ng gamit mo yaya, pinapaalis ka na namin.

[ROOM SCENE]

Yaya starts packing her things.

Yaya 2/ Carol: Paano na ako niyan kapag wala ka na? Nga pala, ito o. Para sa birthday ng
anak mo (yakap kay Atienza, inaabutan ng kaunting pera). Kaunti lamang yan pero sana
makatulong.

Yaya 1/ Salve: Naku hindi ko ‘to matatanggap. (pilit na binabalik ang pera)

Yaya 2/ Carol: Hindi, hindi. Ayos lang. Sa iyo na yan. Pero ano na ang mangyayari niyan?

Yaya 1/ Salve: Salamat mare ha. Mag-iingat ka lagi dito. Tuloy pa rin naman ang buhay
pero natatakot ako. Paano na kami ng pamilya ko? Wala na kaming pera para sa pang-
araw-araw naming gastos. Ako pa naman ang inaasahan nila.

Yaya 2/ Carol: Salamat rin. Kapag may kailangan ka man, huwag kang mag atubiling
sabihan ako. Sinu-sino pa ba ang magtutulungan dito kundi tayu-tayo lang rin? (smiles and
hugs Salve)

[LEAVING SCENE]
Claudia: Ano? ‘Yan na ba lahat ng gamit mo?!

Yaya/ Salve: Opo, Madam. Hindi na po ba talaga magbabago isip niyo?

Claudia: Aba! May gana ka pa talagang kuwestuyinin ang desisyon ko! Sana kasi naisip
mo yang kagagahan mo nung una palang (dinudutdot ang sendito ni yaya 1). Tignan mo!
Nawalan ka tuloy ng trabaho.

William: Salamat nalang sa mga nagawa mo sa aming pamilya yaya. Makakaalis ka na.

Claudia: Yaya. Pakibukas ang gate.

Yaya 2/ Carol: O-opo. (nalulungkot na dahan dahang binubuksan ang gate)

Yaya 1/ Salve: *pagkalabas ng gate*

Paano na kami ngayon? O diyos ko, wag niyo ho sana kaming pababayaan. Ang hirap
maging mahirap sa mundong ibabaw.

PART 2: POVERTY

[DELA CRUZ’S HOUSE SCENE]

Nakaupo ang buong pamilya sa mesa, kakain pa lang sana nang may kumatok sa pintuan.

Jay: (iaabot na yung plato kay anak tas napatigil) O mukhang may tao yata? Paki-tingnan
naman anak kung sino yung nakatok.

Mae: (tumayo at pumunta sa pinto) Nay? Pasok po kayo. Tay, si nanay po andito na!

Nagulat at napatayo ang tatay at mga anak. Pinuntahan nila si nanay na mangiyak-ngiyak.

Jay: Mahal? Anong nangyari? Bakit ka umiiyak? (Niyakap si nanay)

Salve: Mahal, nasisante ako sa trabaho. Pasensyan na. Kasalanan ko ito. Alam kong sa
akin nakadepende ang pamilya ngunit natanggal pa ako sa trabaho.

Jay: Halika muna sa loob. Pag-usapan natin yan.

Pumasok na at umupo sa hapag-kainan ang pamilya. Tumayo si Calpo para ipagtimpla ng

kape ang mga magulang.
Salve: Pasensya na kayo mahal, (tingin sa tatay) mga anak (tingin sa mga anak). Ginawa
ko naman ang lahat ng makakaya ko pero kahit anong gawin ko, ako ang lagi nilang napag-
iinitan.

Jay: Hindi ako papayag na tratuhin ka nila nang ganyan. Kakarmahin din sila.

Mae: Oo nga po ‘nay. (ilinapag ang kape sa mesa) Hayaan niyo na po sila. May araw rin
sila sa Diyos. Napakapeke po ng mga mayayamang iyan. Kanina ay nakipag-kamayan pa
sila sa mga tao pero pag talikod halatang nandidiri naman sila.

Jay: Nabalitaan mo ba? Itataas raw ang kuryente simula sa susunod na buwan. Mga walang
awa. Para na nila tayong unti-unting pinapatay. Nagtaasan na nga ang mga bilihin tapos
ngayon pati ba naman bayarin? Saan pa tayo makakakuha ng pang-tustos nito?

(Biglang tumayo si John tapos palabas ng bahay)

O anak, saan ka nanaman pupunta? Parati ka na lang umaalis. Bumalik ka rito! Damayan
muna natin ang nanay mo.

Michael: Kaya na ni nanay ang sarili niya, tay. Kailangan kong umalis at tinawagan ako
ng tropa. Mamayang alas-dose na ang balik ko. Huwag niyo na po akong hintayin.

Jay: Aba! Itong batang to napakabastos sumagot ah. (akmang sasapakin ni Benjamin si Yu
kaso pumagitna si Salve)

Salve: Mahal, hayaan mo na siya. Baka masyadong mabigat din para sa kanya itong
nangyayari. Hayaan mo munang magpahangin yung bata. (umupo si benjamin at
bumuntong hininga)

Mae: Nay, Tay. Ako na po ang kakausap kay kuya. Wag niyo na po siya problemahin.
Kain na po tayo. (nagsimulang kumain ang pamilya)

Kinagabihan, hindi mapakali si Jay. Gustong- gusto niyang puntahan ang mga umalipusta
sa asawa niya ngunit hindi niya magawa. Narinig niyang bumukas ang pinto, hudyat ng
pagbabalik ng anak na si Michael.

Michael: Tay. Bat gising pa ho kayo? Sabi ko ho wag niyo na ako hin-

Jay: Anak, ikaw na muna ang bahala sa nanay at kapatid mo. May aasikasuhin lang ako.
Kapag nagising ang nanay mo at tinanong kung nasaan ako, sabihin mo may pinuntahan
lang. (lumabas ng bahay si Benjamin)

Michael: Sige po…

Pagkalabas ng bahay, naglakad-lakad sa kalye at nakasalubong niyang umiinom ang dating
kumpareng nag-aadik. Problemadong-problemado si Jay at napansin iyon ng kumpare
niya.

Dan: Pare! Mukhang problemado tayo ah. Anong ganap?

Jay: Namomroblema ako kasi inalipusta ang asawa ko. Tinanggal pa sa trabaho. Wala
kaming panggastos ngayon.

Dan: (lumapit at binulungan si Jay) Pare, may alam akong pwedeng pagkakitaan. (kinuha
yung pulang bag sa tabi niya at ipinakita kay benjamin ang laman)

Jay: Nako pare, ayoko ng ganyan. Maghirap na kami at lahat-lahat… Basta. Di ko kaya.
Di ako magbebenta niyan.

KUMPARE: Ikaw bahala pare pero pag nagbago isip mo, alam mo na.

[DELACRUZ’S HOUSE SCENE]

Michael: Tay buti nandito ka na! Kanina ka pa hinahanap ni nanay. Pupuntahan na sana
kita.

Jay: Bakit, ‘nak?

Michael: Si bunso kasi, inaapoy ng lagnat. Kailangan po natin siyang dalhin sa ospital.

Sinugod sa ospital si Calpo at napag-alamang may dengue siya.

Doktora: May dengue po ang anak ninyo. Kailangan niyang maconfine nang ilang araw
para mabantayan ang kayang lagay. Medyo may kamahalan nga lang po ang babayaran
ninyo.

Jay: Ayos lang ho, doc. Gagawan ko ng paraan ito. (lumabas si doc at pinuntahan naman
ni tatay si nanay at si Yu. Niyakap niya ang umiiyak na asawa)

Salve: Ano nang gagawin natin, mahal? Wala tayong pera.

Jay: Shhh. Gagawan ko ng paraan ito. Wag kang mag-alala. (Inaalog si Lea) Maghahanap
ako ng trabaho. Alagaan mo lang si bunso. Ako na ang bahala sa pera.

Kinabukasan, napagpasiyahan na ni Jay ang kanyang gagawin. Nagsadya siya kay Dan.

Dan: O kumpare. Akala ko ba ‘di mo kaya? Hahaha. Sinasabi na nga ba at bibigay ka rin.
Jay: (Pabulong na sabi) Kung hindi lang talaga kami gipit, hindi ko gagawin to. Isang
beses lang to ha. Pag nakaluwag ako, hindi na ako magbebenta.

Dan: O. (initsa kay Jay ang bag) Unang trabaho mo. Makikipagkita ka lang sa kliente at
ibibigay iyan. Siguraduhin mong walang makakakita sa iyo at kapag hinayaan mong
mayroon, kulong o BANG! (finger guns) ang abot mo.

TATAY: Sige pre. Wag sanang makarating ito sa asawa ko.

Di niya napansin na pinagmamatyagan na sila ng pulis. (Dito kita rin sina JC pero low-key
lang) Pagkatapos niyang magbenta, kumita siya nang higit pa sa pang-ospital ng anak niya
kaya pinuntahan niya na ang kaniyang mag-iina.

Jay: Kamusta na ang anak ko? (niyakap si Mae)

Mae: Maayos pa naman po, tay. Sorry po pala alam kong gipit na tayo tapos nagkasakit pa
ako.

Jay: Hindi niyo na kailangang mag-alala. Nabayaran ko na ang bill natin dito sa ospital.
(nagulat atn apatingin sa kanya si Lea)

Salve: Saan ka kumuha ng pera, mahal? Alam mong baon na tayo sa utang.

Jay: Umutang muna ako kay kumpare. Wag kang mag-alala. Hidi naman siya agad
naniningil. Mag-iipon ako para makapagtrabaho para mabayaran natin siya.

Michael: (mapapansin ni Michael yung pulang bag na pinaglagyan ng drugs) Tay, saan
po galing ‘to?

Jay: (mapapakamot sa ulo at mukhang kinakabahan) Ah e, may sobra kasi sa binigay din
ni kumpare. Binili ko yan para may magamit ka sa school.

Michael: Yun o! Salamat tay. Sakto sira na rin yung sa kong bag.

NANAY: (kahit nagdududa ay ipinagsawalang-bahala na lamang ang kilos ng asawa)

Salamat naman sa Diyos at maayos na tayo pansamantala. Salamat mahal ko. (Niyakap ang
asawa)

TATAY: Oo naman mahal. Para sa inyo gagawin ko lahat.

Kinabukasan…

ANAK 2: Tay, nay! Papasok na po ako.

NANAY: Sige! Magiingat ka!
PART 3: EJK:

[CLASROOM SCENE]

Julian: Uy, pre! Bago bag mo?

Yu: Oo, pre. Bigay lang sakin ni Tatay kagabi.
Julian: Ang galing naman parehong pareho bag natin. Baka naman soulmates tayo, par?
Yu: Magtigil ka nga d'yan. Babae hanap ko 'no.
Julian: Joke lang naman pre. Hahaha.
Lance: Uy, ano meron?
Julian: Wala naman. Ayaw lang tanggapin ni Yu yung pagmamahal ko.
Lance: Ano ba 'yang pinagsasabi niyo. Tara cut nalang! Bilyar tayo.
Yu: Game ako d'yan!
Julian: Pero may pasok pa tayo?
Yu: Kaya nga tayo magc-cut kasi may pasok, pre. Try mo magcut ng walang pasok.
Julian: Hay nako. Alam niyo namang di ako pwede magcut pre. Kailangan ko ng mataas
na grades kasi ako lang inaasahan sa bahay.
Lance: Isang cut lang naman, par? Ikaw kaya una sa klase. Di naman maaapektuhan nun
'yon.
Yu: Onga! Di naman tayo mapapansin saka mahahabol mo naman yun agad. Ikaw pa.
Julian: 'Di nga pwede. Ayoko isugal grades ko. Pinaghirapan ko yun.
Lance: Saglit lang naman tayo. Di naman tayo papagabi.
Julian: Kahit na.
Yu: Yaan mo na si Julian, Lance. Di mo talaga mapipilit yan. Tara tayo nalang cut
mamayang third subject. Ang boring nun ni Ma'am magsalita eh. Para akong hine-hele.
Lance: Ayan! Tara bilyar! Tagal ko nang di nakakapag-bilyar eh.

Yu: Sige pre. Punta lang ako kabilang classroom para mamburaot.
*Yu exits*
Lance: Oy, Julian. Sigurado ka bang di ka sasama?

Julian: Oo. Okay na ako dito.

Lance: Ikaw naman. Minsan lang tayo lumabas eh. Saka ayaw mo bang makasama si
ano?
Julian: Alam mo naman sitwasyon ko pre, diba? Ako nalang inaasahan ni Nanay sa
bahay. ‘Di ako pwedeng magpabaya sa pag-aaral. Babawi nalang ako sainyo pag medyo
nakaluwag na. At saka pwede ba, huwag ka ngang masyadong maingay. Mamaya
marinig ka nun eh.
Lance: Eh, wala naman siya? At saka ikaw nga yung nagbubuko sa sarili mo kanina.
Julian: Joke lang naman ‘yun. Huwag mo nang gatungan pa.
Lance: Osiya, osiya. Mananahimik na ko. Basta bumawi ka samin ah!
Julian: Oo, pre. Sa susunod.
Lance: Sige pre, una na ko. Aral ka lang dyan para sa kinabukasan!
– End of Scene x –

Scene x
Julian: Naaaay! Nakauwi na po ako.
Bettina: Oh, anak. Andyan ka na pala. Mabuti naman at nakauwi kang ligtas. Maupo ka
muna d’yan at ako’y maghahain na.
Julian: Salamat ‘nay. Wala pa po ba si Itay?
Bettina: Malamang eh nasa sugalan nanaman yun okaya’t nakikipag-inuman.

*ang mga pagkain ay nakahanda na at nakaupo na ang mag-ina sa hapagkainan*

Julian: *magsa-sign of the cross* Basbasan mo kami, O Panginoon, gayon din ang mga
pagkaing handog na ito na ngayon ay aming tatanggapin sa iyong kagandahang-loob, sa
pamamagitan ni Kristong aming Panginoon. Amen.

Bettina: Amen. Halina’t kumain, Anak!

Julian: Opo, ‘Nay. Ay, ‘Nay, alam niyo po ba, naperfect ko po yung dalawa kong quiz
kanina. Bibigyan daw ho ako ng plus grade nung teacher ko kapag naperfect ko ‘yong isa
pa naming quiz bukas. Hehehe. Kaya kailangan ko hong mag-aral ng mabuti mamaya.
Bettina: Wow, Anak! Mabuti ‘yan. Ipagpatuloy mo lamang ‘yan. Alam mo namang hindi
tayo gaanong pinagpala sa yaman, at wala kaming ibang mapapamana sa iyo kundi ang
edukasyon kaya’t iginagapang ka talaga namin upang makapagtapos ka.
Julian: Ikaw lang naman ang gumagapang, ‘Nay. Hindi naman po nagta-trabaho si Itay eh.
*Cyron enters*
Cyron: *lasing* H-hoy, bata ka! Anong mga pinagsasabi mo d’yan ha?
Julian: Totoo naman hindi ba, ‘Tay? Habang hirap na hirap si Inay sa pagkayod,
nakikipag-inuman at sugal lamang kayo sa mga kumpare ninyo!
Cyron: *kwinelyuhan si Julian* Aba, a-ang tapang mo ha! Akala mo kung sino ka na
ngayon? Bakit, anong pinagmamalaki mo, ha? Eh hindi ba’t bakla ka naman?! *suntok*
Julian: *bumagsak sa sahig at hawak ang pisngi, hindi makpagsalita*
Cyron: *dinuro si Julian* Tandaan mo, kung hindi dahil sa akin, wala ka ngayon dito.
Huwag kang masyadong mayabang, bakla ka naman!
Julian: *titignan ng masama si Cyron*
Cyron: Anong tinitingin-tingin mo dy’an ha? Gusto mo ng isa pa?! *itataas ang isang
kamao*
Bettina: *hahawakan si Cyron* T-tama na ‘yan, Ron. A-anak mo parin ‘yan..
Cyron: *iwawakli ang hawak ni Bettina at hahawakan siya sa mukha* Isa ka pa! Kaya
lumalaking ganyan ang bakla mong anak dahil kinukunsinti mo. Magsama nga kayo d’yan!
Lecheng buhay ‘to! *bitaw*
Bettina: *babagsak sa sahig at iiyak*
*Cyron exits*
Julian: *lalapit kay Bettina at yayakapin* Inay…
Bettina: Ayos lang ako, anak. Pagpasensyahan mo na ang Tatay mo, ha? Nakainom lang
iyon…
Julian: Palagi nalang siyang ganun, Inay. Hindi na dahilan yun para paulit ulit niya tayong
saktan, lalo na ikaw.
Bettina: *unti-unting tumatayo* Mabuti pa at mag-aral ka na muna. Pwede ka bang doon
muna kela Kiel mag-aral? Baka kasi hindi ka makapag-focus kung dito ka mag-aaral.
Kailangan mong ma-perfect yung quiz mo bukas, dahil magiging pulis ka pa di’ba?
Julian: Pero ‘Nay… paano ka? Ayaw kita iwan na si Tatay lamang ang kasama mo…
Bettina: Ako na ang bahala sa Tatay mo, ‘Nak. Sige na. Pumunta ka na dun kela Kiel at
gabi na. Mag-ingat ha? Maraming loko-loko d’yan sa labas.
Julian: Opo, ‘Nay. Salamat po. Magiging pulis po ako at maipagtatanggol ko rin po kayo.
Pangako ko po ‘yan sainyo. Kayo rin po mag-ingat po kayo dito, ha?

– End of Scene x –

Scene x

Julian: *katok* Kieeel!

Yu: *bukas ng pinto* Oy, Julian. Ano ginagawa mo dito? Gabi na ah.
Julian: *kamot ulo* Eh... pwede ba ‘ko maki-aral muna d’yan? Ang gulo kasi sa bahay
eh.
Yu: Yun lang naman pala, osige. Pasok.
Julian: Salamat ah.

*uupo sa sahig ang magkaibigan*

Yu: Lasing nanaman ba si Mang Ron?

Julian: Ano pa nga bang bago? Araw-araw naman iyong lasing.
Yu: Kamusta naman si Aling Bettina? Sinaktan nanaman ba kayo?
Julian: Ayun. Nasapak ako tapos tinulak si Nanay. Gustong – gusto ko na nga gumanti,
kaso hindi pwede eh.
Yu: Kung may magagawa lang ako para tulungan ka ‘pre, nako ginawa ko na.
Julian: Sapat nang andyan ka ‘pre. Salamat.
Yu: Sige, pre. Dito lang ako para sa’yo. Aral ka muna d’yan at di na kita dedemonyohin.
Julian: Haha. Salamat uli, pre.
– End of Scene x –
Scene x
*May dalawang pulis na nagmmatyag sa labas ng bahay nila Kiel at may hawak na litrato
ng pulang bag*
Carlo: Positive bang dito ang bahay ng target?
JC: *titingin sa notebook* Yes, Boss! Positive po.
Carlo: Sige, antayin nalang natin lumabas ang target.
– End of Scene x –

Scene x

*flashes on the screen: MAKALIPAS ANG DALAWANG ORAS…*

Julian: *isasara ang libro* Hay, sa wakas! Natapos rin!

Yu: O, pre? Uwi ka na ba?
Julian: *naglilipit* Oo, pre. Salamat ah.
Yu: Ayaw mo ba dito ka nalang matulog? Gabi na. Delikado na pauwi, pre. Mamaya
mapag-tripan ka d’yan.
Julian: Salamat sa concern pre, kaso ‘di ko pwedeng pabayaan mag-isa sa bahay ang Inay.
Mamaya topakin nanaman yung magaling kong tatay.
Yu: Sige, pre. Ingat ka ah.
Julian: Salamat uli, pre. Sensya na sa istorbo.
Yu: Wala ‘yun. Kahit di ka sumama samin kanina, tropa parin kita. Sige na uwi ka na,
future lespu! *fist bump*

– End of Scene x –

Scene x

*lalabas si Julian ng bahay*

Carlo: Target acquired. Sundan na natin.

JC: Yes, Boss.

*naglalakad si Julian at hindi niya alam na sinusundan siya ng dalawang pulis sa likod*

Carlo: Dela Cruz, hilahin mo at dalhin mo sa eskinita.

JC: A-ako po, boss?
Carlo: Dela Cruz nga di’ba? Ano pang iniintay mo d’yan? Dalian mo!
JC: Y-yes, boss! Eto na po!
*hihilahin ni JC si Julian sa eskinita*
Julian: AAAAAAAHHHHHHH
JC: *hahawakan ang bibig ni Julian ngunit kakagatin ito* Aray! Ano ba?!
Julian: AAAAAAAHHHHHHH BITAWAN NIYO AKO SINO BA KAYO?!
*lalapit si Carlo kay Julian at bubulong*
Carlo: Bata, manahimik ka kung gusto mong mabuhay.
Julian: *mapapalunok, matatahimik, at mangingiyak*
*darating ang tatlo sa madilim na eskinita*
Julian: Parang awa niyo na po… Wala po akong ginawang masama.
JC: Boss, ano pong gagawin natin sakanya?
Julian: Maawa po kayo… Pauwiin niyo na po ako. Kailangan ko na po maka-uwi.
Carlo: Pinag-iisipan ko pa.
Julian: Mga boss, hindi po ako magsusumbong… hindi po ako magsasalita. Kailangan po
ako ng nanay ko…
Carlo: Ang ingay mo! Leche! *pinagsusuntok si Julian*
Julian: Wala po akong ginawa… Inosente po ako.
Carlo: Wala ka ngang ginawa, bata… pero ang tatay mo meron. Kaya pasensyahan nalang,
trabaho lang. *pinagsusuntok parin si Julian*
Julian: *bugbog sarado na* Tama na po. May test pa po ako bukas…
Carlo: Dela Cruz, tapusin mo na ‘yan.
JC: B-boss, ako po?
Julian: *nanghihina* Huwag po… Parang awa niyo na po
 Carlo: Ano ba, Dela Cruz! Kung hindi mo kayang sumikmura ng ganito, aba’y baka hindi
para sa’yo ang pagpupulis.
JC: *nakatutok na ang baril kay Julian* Pero Boss… kailangan po ba talaga natin siya
patayin?
Julian: *mahina* Tama na po... May test pa po ako bukas…
Carlo: Pucha, Dela Cruz! Akin na nga ‘yan! *inagaw ang baril at ilang beses na
pinaputukan si Julian*
JC: B-boss… paano niyo nasisikmura ‘to?
Carlo: Eto ang trabaho natin, Dela Cruz. Wala tayong ibang magagawa kundi sumunod sa
nakakataas. Kailangan nating magtumba, kung hindi… tayo ang itutumba. Masasanay ka
rin. Mabuti pa’t ilagay mo na ‘to. *abot ng dalawang pakete*
JC: *nag-aalanganing kinuha ang pakete at nakitang mayroong school ID na nakalabas
mula sa bag ni Julian* Boss, ano nga pong pangalan nung target natin?
Carlo: Kiel Vargas, bakit?
JC: *makikita sa mukha ang takot at dahan-dahang ipinakita ang school ID kay Carlo*
Boss… iba ang pangalan ng bata… Julian Delos Santos po…
Carlo: *mapupuno ng gulat at takot* Dela Cruz! Iwanan mo na ‘yang dalawang pakete at
sumibat na tayo! Dalian mo!
JC: *inilagay ang dalawang pakete sa bulsa ng pantalon ni Julian sabay takbo ng dalawang
pulis*
– End of Scene x –
Scene x
Extra: ALING BETTS! ALING BETTS!
Bettina: Oh, ano ba iyon? Jusko, kung makasigaw naman ito’y kala mo mayroong
namatay.
Extra: ALING BETTINA, SI JULIAN PO ISINUGOD SA OSPITAL! PUNO NG TAMA
NG BALA!
Scene x

PART 5: GENDER DISCRIMINATION

Nurse 3: Hala Babe, kinakabahan ako. Sana matanggap tayo parehas.

Jowa: Grabe, akalain mo ‘yun nakaraos din tayo. Ang sarap pala sa feeling. Ay, by the way, ano
pala ‘yung inapplyan mong posisyon?

Nurse 3: Syempre sa ngayon, nurse lang muna pero kapag tumagal gusto ko makarating sa
tuktok—doktor o kaya naman specialist. Sarap sa ears!

Jowa: (natawa tapos nagseryoso) Wow ha, ang taas naman ng pangarap. Doktor talaga?! Palaban
ka ah.

Nurse 3: Oo naman noh. Matagal ko nang pinaghandaan to. Ano ba akala mo, nakikipagbiruan
ako sayo? ‘Di naman ako makikipagsapalaran sa med school kung hindi ko naman ginusto. Eh
ikaw ba?
Jowa: Parehas lang din tayo ng inaapply. Natapos mo na ba resume mo?

Nurse 3: Oo (nakarating na sila) Uyy, andito na tayo. This is it!

Jowa: Good luck satin!

Nakaupo ang magkasintahan, naghihintay na tawagin sila.

Receptionist: Mr. Jowa, pinapatawag ka na ni Boss. Pwede ka nang pumasok sa office niya.

Boss: (nagsscan ng mga papeles)

Nurse 3: Good morning po!

Boss: (napatingin at napangiti) Gumanda na ang umaga ko dahil sayo Ms Beautiful. (kita sa mukha
ni Nurse 3 na naiilang siya) Maupo ka, hindi dapat pinahihirapan ang mga babaeng tulad mo.
(ngiting ngiti padin) Ipakilala mo nga muna ang sarili mo.

Nurse 3: Uh, ako po si Nurse 3. Nagtapos po ako sa University of Sto. Tomas ng BS Nursing. Ako
ay 20 years old. Nag-aapply po ako bilang registered nurse dito sa ospital ninyo. Tatlo sa—

Boss: Hmm, registered nurse… Parang mas bagay ang beauty mong yan sa pagsasagot ng mga
tawag dun sa labas? Madami na kaming natatanggap na reklamo sa receptionist naming yun (tinuro
yung receptionist sa labas), masyado raw agresibo, kababaeng tao…

Nurse: With all due respect po, hindi po ako nag-aral ng limang taon sa UST para lang po magsettle
sa receptionist.

Boss: Hmm, maganda ang background mo, Ms Beautiful. (sabay hawak sa balikat ni Nurse 3)
Madami kang experience. (tumayo at lumapit sa kanya) Pero parang hindi pa sapat iyon…

Nurse 3: Hala, ano pong ibig niyong sabihn? Kaya ko naman ho patunayan sa inyo yung kakayahan
at kapabilidad ko kung bibigyan niyo lang po ako ng pagkakataon.

Boss: Bibigyan muna kita ng malaking konsiderasyon. Tatanggapin ka muna naming dito bilang
nursing practitioner under STRICT supervision. Dito naming masusukat kung karapat dapat kang
ihire ng full time dito. Si Doc Corpuz ang maghhandle sa iyo. At simula ngayon na din ang
internship mo. Are we on the same page?

Nurse 3: Mayroon lamang akong isang tanong na natitira. Magkano po ang kikitain ko?

Boss: (natawa) Aba, anong akala mo? Ganun ganun lang kadali makapasok dito? Syempre mataas
ang aming standards pagdating sa ganito. Hindi ka pa suswelduhan hangga’t hindi ka pumapasa
sa maraming tests naming na magiging sukatan kung tatanggapin ka na naming dito.
Nurse 3: Ay, hindi naman po sa ganun. Umaasa lang din po kasi sakin ang pamilya ko. Pero
thankful na po ako sa oportunidad na to at papatunayan ko po talaga sa inyo na deserving ako.

Boss: Osya sige na. Ang dami mo na masyadong sinasabi, iha. Maaari ka nang lumabas.

Lumabas na si Nurse 3 at nagkita sila ng kanyang jowa sa labas. Halatang badtrip si Nurse 3.

Jowa: Oh, bakit nakasimangot? Balita ko natanggap ka din ah.

Nurse 3: Oo nga. Natanggap pero hindi sa posisyong gusto ko. Under supervision. Wala pang
sweldo.

Jowa: Ay ganun? Baka hindi mo lang talaga oras ngayon. Ako kasi nakuhang registered nurse na
may advanced pay agad! Mattreat na agad kita ng pagkain! Tapos next week pa ako papasok. Ang
saya naman!

Nurse 3: Ay, good for you. Ako kasi ngayon na ako mag uumpisa.

Nurse 1: Medic! Kailangan naming ng medic dito!

Mabilis na lumapit si Nurse 2 at 3

Nurse 2: Nasa kritikal na kondisyon na siya! Nasaan ba si Doc Flores? Siya ang pinakamaalam sa
ating lahat dito. (to Nurse 3) Tawagin mo si Doc! Didiretso na kami sa Room 305.

Nagtanong-tanong si Nurse 3 sa mga tao.

Nurse 3: Uy, alam mo ba saan naka-duty ngayon si Doc Flores?

Doctor 3: (napangiti) Uh, kausap mo na siya.

Nurse 3: Huh? …Ay! ganun po ba? Pasensya na ho, baguhan lang po ako dito.

Doctor 3: Ah, ikaw pala yun. Si _______, hindi ba? Anyway, anong kailangan mo?

Nurse: Kinakailangan po kayo sa Room 305 ngayondin.

Tumungo sila ng Room 305

Nurse 1: [Rapid beeping] Pressure just bottomed out.

Doctor 3: Lungs are damaged pretty badly.

Nurse 2: Let's transfuse.

Doctor 3: Four quadrant packing! Come on, guys, get me some lap pads. Cross clamp the aorta.
Nurse 2: Okay na.

Nurse 1: Masyadong maraming dugo! Doc?

Doctor 3: Damage control.

Nurse 1: Pero, Doc…

Doctor 3: Kung gusto mo mabuhay ang pasyente, damage control.

Two male doctors are at a table in the pantry drinking coffee and looking through a patient chart.
A female doctor enters and pours herself some coffee.

Doctor 1: The echo and CT didn’t show anything.

Doctor 2: What about the blood work?

Doctor 1: Wala din eh. Medyo mahirap i-specify.

Doctor 2: This is a tough one. Maybe you should get Cardiology to see him.

[The female doctor turns and addresses the other two doctors.]

Doctor 3: Are you guys discussing Julian Delos Santos?

Doctor 1: Yeah

Doctor 3: Hmm… I was thinking, how about a MUGA scan?

Doctor 2: Ha?

Doctor 3: A MUGA scan.

Doctor 2: No, that’s not gonna help…[to Doctor 1] Carlo, did you review all his 12 leads?

Doctor 1: Yeah, I had JC take a look at it, pero wala padin siyang nakita eh.

Doctor 3: I’m pretty good with reading EKGs. May I have a look? [looking over their shoulders at
the chart]

Doctor 2: Sweetheart, I don’t think you’re going to pick up anything that Harry missed. Don’t you
have some orders to write or some something?

[Doctor 3 shakes her head and walks away; she turns to see them laughing at her.]

Doctor 2: [shaking his head] Go figure!

VII. SOCIAL ISSUES & CREATIVE SOLUTIONS

CORRUPTION/POVERTY
The term “corruption” can be generally interpreted as a wide variety of actions in
which public office is abused for private gain (OECD, 2008). In the Philippines,
corruption in both public and private sectors, is pervasive and deeply rooted,
according to government, nongovernmental, and international sources. Such that,
impedes to foreign and domestic investment and may be eroding the country's
competitive position as stated by various business surveys, media, and
anticorruption watchdog agencies elaborated in World Bank’s report on Combating
Corruption in the Philippines (2000).

Corruption is also believed as a cause of poverty. In Negin, Rashid and Nikopour’s

analysis on the Causal Relationship between Corruption and Poverty (2010),
corruption is said to be a barrier dismantling the efforts of developing countries in
the alleviation of poverty. In Philippines’ case, poverty remains to be a challenge.
According to Asian Development Bank, the proportion of households living below
the official poverty line has declined slowly and unevenly in the past 4 decades.

It must also be emphasized that corruption is not only observed politically but may
be perceived as something happening internally happening in homes, schools, etc.
As young people, one must not think of it as a disadvantage but rather as of
something advantageous. Hence, students as responsible members of the society
are expected to strive harder in their studies, allow themselves to indulge in
contemporary matters or be socially-aware, refrain from any type of malpractice
such as cheating or disobedience to school rules, elevate leadership, practice their
proper right to vote and most especially employ justice in everything they do. The
youth may also help reduce poverty by simply extending help to the poor through
outreach programs and drives or participating in pro-poor activities such as charities
or beneficiaries perpetuated either by schools, churches or the community. In a
world of ever-increasing technology, proper and effective utilization of media in
spreading word and awareness could be of best help.

Corruption and poverty are two sides of the same coin (De Lara, 2018). Thus,
ending one may possibly equal the end of the other. Some of the solutions we are
all too familiar of; selecting the right people to govern, designing policies and
creating strategies to develop and grow the economy, must be practiced with one
goal in mind—to combat these contemporary issues currently encountered in the
country. However, without the cooperation of both the government and its people,
all efforts will only be in vain. Therefore, it is to say that solving this impending
problem requires a mutual effort.

EXTRAJUDICIAL KILLING/GENDER INEQUALITY

In legal terms extrajudicial killing is defined as deliberate killing that is not
authorized by a consituted court which is recognized as indispensable by civilized
people. According to the United Department of State Country Reports on Human
Rights Practices, that the after a sharp rise of the anti-drug campaign in the
Philippines in 2016 which continued up until 2018 shows that an average of six
people are killed daily in the operations against illegal drugs. It shows that the
Philippines may be undergoing a critical time wherein citizens might feel unsafe in
their own country for the current issue of extrajudicial killing.

Gender inequality is when men and women are not equal, it also affects the way of
an individual’s life for it is being based of their gender. Gender equality is not only
a fundamental human right, but a necessary foundation for a peaceful, prosperous
and sustainable world (United Nations, 2015). According to Whiting (2019), every
year 12 million girls globally get married before they reach 18. There are various
of reasons as to why there are child brides but it is often because women are not
valued as much as men are.

Extrajudicial killing has been an ongoing issue in the Philippines since the anti-
drug campaign started in the year 2016. Since then the number of deaths due to
extrajudicial killing are rising continuously. As shown in the news there are parents,
siblings and even students who are victims of extrajudicial killings and most of
them are innocent. There are studies that show wherein there are 4 out of 5 Filipinos
who are afraid of being victims of extrajudicial killing. The solution as a
community and a student is to speak out against extrajudicial killing and to let
fellow Filipinos be conscious and aware of what is happening in the country.

Gender inequality is happening all over the world. In the Philippines today is may
be seen in the news wherein the president himself talks ill about women. There are
also instances where the president would make sexist remarks towards women. His
remarks would make an impact on the Filipinos not just on women but would
encourage men to do the same. Solutions to this would be to voice out thoughts on
the value of a woman, on how to treat them right not just women but being equal
to all genders.
 SOURCES:

Aldaba, F. (2009). Poverty in the Philippines: Causes, constraints, and opportunities.

Mandaluyong City, Philippines: Asian Development Bank.

De Lara, R. C. (2018, February 22). Must we aim for ending corruption and poverty?
Retrieved August 18, 2019, from https://www.manilatimes.net/must-aim-ending-
corruption-poverty/381895/.

Negin, Vahideh, Rashid, A., & Hesam. (2010, June 25). The Causal Relationship between
Corruption and Poverty: A Panel Data Analysis. Retrieved from https://mpra.ub.uni-
muenchen.de/24871/

Paralkar. (2001). Combating Corruption in the Philippines: An Update (Report No.:

23687-PH). Philippine Country Management Unit East Asia and Pacific Regional Office:
World Bank
Extrajudicial killings chief concern in Philippines' | Philstar.com. Retrieved from
https://www.google.com.ph/amp/s/www.philstar.com/headlines/2019/03/15/1901640/extr
ajudicial-killings-chief-concern-philippines/amp/
Whiting, K. 7 surprising and outrageous stats about gender inequality. Retrieved from
https://www.weforum.org/agenda/2019/03/surprising-stats-about-gender-inequality/

“Gender Equality and Women's Empowerment.” United Nations, United Nations,

https://www.un.org/sustainabledevelopment/gender-equality/.

VIII. RUBRICS AND GRADING SHEET