UNEMPLOYMENT: MAY SOLUSYON BA?

DAHILAN NG EMPLOYMENT SA PILIPINAS

• Kakulangan ng paglinang sa sektor ng agrikultura at industriya sa bansa.

• Lumalaki ang share ng mga trabaho sa sektor ng serbisyo — kung saan mayorya ng mga trabaho ay
kontraktwal.

DALAWANG PANGUNAHING REPORMA SA PAGLUTAS NG UNEMPLOYMENT AT PAG-UNLAD NG BANSA

1. Tunay na Reporma sa Lupa at Modernisasyon ng Agrikultura

- Suliranin ng bansa ang kawalan ng reporma sa lupa. Tinatayang 60% ng mga lupang agrikultural sa
bansa ay kontrolado ng mayayamang pamilya na bumubuo sa 13% lamang ng populasyon ng bansa, at
pito sa sampo magsasaka ang walang sariling lupa.

- Ang pagliit ng share ng agrikultura sa pambansang ekonomiya - na bunga ng kawalan ng reporma sa

lupa - ay nagresulta rin ng matinding kahirapan at kawalan ng opurtunidad para sa maraming
tagaprobinsya.

- Kung kaya't maraming magsasaka ang naakit sa programa ng Communist Party of the Philippines-New
People's Army (CPP-NPA) na libreng lupa para sa mga magsasaka na isinasaad sa "12-point Program" ng
National Democratic Front of the Philippines (NDFP), ang political arm ng CPP-NPA.

- Ayon sa NDFP, bukas ito sa pagpirma ng mga kasunduang nakatuon sa mga repormang sosyo-eknomiko,
kabilang na ang reporma sa lupa, gaya ng isinasaad sa panukala nitong Concise Agreement for an
Immediate Just Peace (CAJIP) noong 2005.

- Dapat ding pasimulan ang modernisasyon ng agrikultura sa bansa na magtitiyak sa food self-sufficency
ng bansa dahil isa rin itong porma ng pagtitipid sapagkat ang importasyon ng pagkain ay ginugugulan ng
dolyar. Matitiyak din ang pagkakaroon ng sapat na o raw materials para sa mga industriyang itatayo sa
bansa.

- Ang pagsigla ng agrikultura na dulot ng reporma sa lupa at modernisasyon ng sektor na ito ay

magpapalapad sa pamilihan at magreresulta sa pagsigla ng ekonomiyang agrikultural na magluluwal ng
karagdagang kapital para sa pagtatayo ng mga industriya.

2. Makabansa at Pambansang Industriyalisasyon

- Makabubuti ang pagbibigay ng prayoridad sa industriya ng pagkain, petrolyo, enerhiya, kemikal, gamot,
bakal at mineral, tubig, kuryente, komunikasyon, transportasyon, at iba pang mga industriyang malaki
ang papel sa pagpapaunlad ng bansa at pagsusuplay ng mga pangunahing pangangailangan at serbisyo
sa mga mamamayan.

- Binigyang-diin naman ni Lichauco (1988) ang superyoridad ng gobyerno, sa halip na mga korporasyon,
bilang tagapagsulong ng industriyalisasyon. Ayon sakanya, ang estado ang pinakamataas na
pagpapahayag ng kolektibong personalidad ng sambayanan. Kung gayon, ito ang pinakamatibay na
kinatawan ng kapangyarihang soberanya (sovereignty) ng mga mamamayan, mula sa kapangyarihang
mag-imprenta ng pera, hanggang sa kapangyarihang linangin (idevelop) at patakbuhin ang patrimonya
ng bansa, at ang kapangyarihang pumasok sa produktibong negosyo.

- Ang pamumuno rin ng pamahalaan sa pambansang industriyalisasyon ang makatitiyak na ang mga likas
na yaman ng bansa ay magagamit ng maayos para sa kapakanan ng sambayanan nang di-gaanong
nakasisira sa kalikasan. Kung kaya't kailangang maunawaan ang konsepto ng sustentableng kaunlaran.