La tattica di Quinto Fabio Massimo il Temporeggiatore

Hannibal, cum primum Pyrenaeas Alpesque superavit, in Padanam planitiem descendit. Inde, postquam
Publium Scipionem apud Ticinum flumen vicit, Sempronium consulem apud Trebiam flumen fugavit, et
Flaminium consulem apud Trasumenum lacum profligavit, ad Italiam inferiorem exercitum per Appenninos
duxit. Tum senatus Q. Fabium Maximum dictatorem creavit; ille, contra hostem toties victorem missus
(mandato), Hannibalis impetum cunctando (temporeggiando) fregit. Namque Q. Fabius, de pristinis cladibus
edoctus (informato), belli rationem mutavit: per loca alta praeruptaque exercitum ducebat, nusquam fortunae
se (se stesso) committebat, numquam in castris copias tenebat, quoniam Carthaginiensium impetum timebat.
Hannibalis exercitum continenter agitabat sed nullam occasionem pugnandi (di combattere) hosti dabat.
Improvise in Hannibalis milites qui frumentum quaerebant impetum faciebat, et milites palantes (sbandati)
excipiebat. Tamen sollers Fabii cunctatio a populo Romano imperitia existimata est et ille irridenter
Cunctator cognominatus est. Tum Fabius sua sponte belli imperium deposuit et privatus rediit. Sed paulo
post, cum nuntius de clade Cannensi Romam pervenit, Fabius propter suam prudentiam cunsul creatus est.