“Ang Mga Nawawalang Sapatos ni Kulas”

Nasa katamtamang estado ng pamumuhay ang pamilya ng batang si Nicholas Cruz. Mas
kilala siya sa Kalye Sampaguita bilang si Kulas, sampung taong gulang na anak nina Julio at
Vina Cruz.

Nagtatrabaho sa isang pagawaan ng mga kasangkapan sa bahay ang ama ni Kulas

samantalang kahera naman isang tindahan ang kanyang ina.

Isang araw, habang tinatali ni Vina ang sintas ng sapatos ng anak ay nagtaka ito.

“Nak, ba’t ang lumang rubber shoes mo ang suot mo? Di ba binilhan ka namin ng papa mo
ng bago?” tanong ng ina sa bata.
Hindi sumagot si Kulas at nagkataon naman na bumusina na ang sasakyan na maghahatid
sa kanya sa paaralan. Humalik ito sa mama niya at dali-daling tumakbo palabas ng bahay.

“Leon, bilisan mo nariyan na iyong school bus,” sabi ni Kulas sa nakababatang kapatid
habang tumatakbo siya palabas.

Natapos ang kalahating-araw ng klase at hinatid na pauwi sa kanilang bahay sina Kulas at
Leon. Pagdating nila sa sala, nagulat ang panganay na may karton na naglalaman ng
bagong sapatos.

“Ma, kanino po ‘tong rubber shoes?” tanong ni Kulas sa ina niya.

Ngumiti ang ina at sinabihan siyang sa kanya iyon. Bagong rubber shoes at mukhang
mamahalin yung binili ng mama niya para sa kanya. Kinabukasan, sinuot niya ito
papuntang paaralan dahil sakto naman na P.E. nila.

Pagkalipas ng isang linggo, nagulat si Vina noong sinumbatan sya ni Julio habang nag-
aayos siya sa harap ng salamin at ang asawa naman ay nagbabasa ng dyaryo sa higaan
nila.

“Akala ko ba binilhan mo ng bagong sapatos si Kulas kaya naubos ang sweldo mo. Bakit
mukhang luma yata yung nabili mo,” sabi ni Julio.
Nagulat si Vina sa sinabi ng asawa. Idiniin niya bumili talaga siya ng bago at mahal iyon
kaya humiram pa siya ng pera sa may-ari ng tindahan.

Pagdating ng tanghalian, nakarating na ang mga bata. Tama si Julio at luma na ang
sapatos na suot ni Kulas. Nagulat ang ina at tinanong ang anak.

“Nak, binilhan kita ng bagong sapatos, e, bakit luma pa rin iyang sinusuot mo?” tanong ni
Vina sa anak.

1|Page
Nagdahilan si Kulas na nakalimutan niya raw na may bago na pala siyang sapatos. Inutusan
siya ng ina na kunin iyon at dalhin ito sa kanya. Ilang minuto na naghintay si Vina pero hindi
bumalik si Kulas.

Pinuntahan niya ito sa kwarto at nadatnan niya palakad-lakad si Kulas at balisa. Tinanong
ulit ni Vina ang anak tungkol sa sapatos niya. Pang-apat na pares ng sapatos na iyon na
binili para sa kanya ngayong taon.

“Mama, patawad po. Binigay ko po sa kaibigan ko sa labas ng paaralan ang bagong

sapatos na bili niyo para sa akin,” pagtatapat ng bata.
“Ano? Binilhan ka ng bago tapos ipamimigay mo lang pala? Walang mali sa pagbibigay
anak pero sana, inisip mo rin na binili namin ng papa mo iyon para sa iyo. Nag sinungaling
ka pa,” sabi ni Vina sa anak.
Pinuri ng ina ang bata sa pagiging mapagbigay nito pero pinaalalahanan rin niya na mali
ang magsinungaling kahit ano pa ang dahilan. Inihayag niya rin kay Kulas na sana ay
pahalagahan nito ang mga binibigay nila ng ama niya dahil pinaghihirapan nila ito.

Humingi ng patawad si Kulas at nangako sa ina na pahahalagahan na niya ang susunod na

mga sapatos at mga gamit na ibibigay sa kanya ng mama at papa niya. Nangako rin
siyang hindi na siya magsisinungaling.

Ano ang masasabi mo sa maikling kwento na ito? Pwede mong ibahagi ang iyong reaksyon
o ang aral na iyong natutunan mula sa maikling kwento sa pamamagitan ng komento.

Ilan sa mga aral na makukuha sa maikling kwento na ito:

 Pahalagahan ang mga pinaghihirapan ng mga magulang
 Huwag magsisinungaling kahit mabuti pa ang dahilan

“Ang Babaeng Nakadungaw Sa Malaking Bintana”

Sa probinsya ng Silabay, may isang baryo kung saan halos lahat ng nakatira doon ay mga
masasayahing tao – maliban sa isang babaeng palaging nakadungaw sa malaking
bintana.

Ang babaeng ito ay walang iba kundi si Teodora, 38 taong gulang at dating tindera sa
maliit na palengke sa baryo. Alam na alam ng lahat ng nakatira sa baryo ang kwento ni
Teodora.

Isang masayahing dalagita si Teodora noon. Kilalang-kilala ang pamilya nila. Nag-iisang
anak siya ng mag-asawang sina Mang Isko at Aling Pilar na kapwa tindero rin sa palengke.
Simple lang kanilang pamumuhay ngunit masaya sila.

2|Page
Hindi masyadong malaki ang bahay nina Teodora pero masasabing komportable naman
sila rito. Pinaka-paboritong parte niya ng bahay nila ang lugar na may malaking bintana.
Marami siyang masasayang alaala doon.

Sa malaking bintanang iyon nakita ni Teodorang haranahin ng ama niya ang kanyang ina
sa kaarawan nito. Doon rin sila palaging naka dungaw habang tinitingnan ang buwan at
mga bituin sa gabi. Paborito niyang gawin iyon.

Nagpatuloy iyon hanggang nagdalaga na si Teodora. Subalit, noong nagdadalaga na siya,

medyo umiiba na ang mga kilos nito. Unti-unti na siyang natutulad na siya sa mga kaibigan
niyang walang paggalang sa kani-kanilang mga magulang.

“Bawas-bawasan mo nga yang pagsama kina Antonia anak, mukhang hindi mo na kami
sinusunod ng tatay mo,” paalala ni Aling Pilar sa anak.
Hindi tumugon si Teodora. Patuloy pa rin siya sa pag empake ng mga dadalhin niya. Aalis
siya kahit hindi payag ang mga magulang niya pumunta sila sa pista sa baryo na pinaka-
malapit sa bayan.

Walang nagawa sina Mang Isko at Aling Pilar. Hindi talaga papipigil si Teodora. Ang tanging
ginawa na lang ng ama niya ay sundan siya at ang mga kaibigan niya upang
masiguradong ligtas silang nakarating ng sakayan.

Kinabukasan, hindi pa rin nakauwi si Teodora at ang mga kaibigan niya. Umalis na sina
Mang Isko at Aling Pilar upang pumunta sa kabilang baryo at sunduin siya. Subalit, nagulat
ang mag-asawa sa nadatnan nila.

Wala roon si Teodora at mga kaibigan niya. Sabi ng isa sa mga taga roon, huling nakita ang
magkakaibigan nakakipag-inuman kasama ang mga binata mula sa bayan.

Nakita raw nila ang mga kaibigan ni Teodora na sumakay pauwi kinaumagahan pero hindi
raw sumama ang magandang dalagita.

Hinanap pa rin ng mag-asawa ang nag-iisa nilang anak. Buong araw silang naglilibot sa
mga baryo-baryo ngunit hindi nila nakita si Teodora.

Noong dumating sila sa sakayan, sinabihan sila ng isang drayber na nakauwi na si Teodora
at may naghatid pa na sasakyan sa dalaga. Nagtataka ang mag-asawa kung bakit ganun-
ganon na lang magpahatid ang anak nila sa bagong kakilala.

Pagdating nila sa bahay, laking gulat na lang ng mag-asawa na madatnan ang anak na
mukhang nanghihina.

3|Page
“Anak, anong nangyari sa ‘yo? Sino ang naghatid raw sa’yo rito?” tanong ni Aling Pilar sa
dalagitang nakahiga lang sa kama.
“Kulang lang sa tulog ito inay. Isang lalakeng nakilala ko doon sa pista,” sagot ni Teodora
bago ito pumikit ulit bago pa pumatak ang luha mula sa mga mata niya.
Simula noon, mas malaki ang naging pagbabago kay Teodora. Naging masungit na siya,
minsan biglaang umiyak ngunit hindi nagsasabi kung bakit hanggang nalaman na ng mga
magulang niya kung ano talaga ang nangyari.

Unti-unting lumaki ang tiyan ng dalaga. Ginawan siya ng masama ng lalakeng inakala
niya’s mabuting kaibigan at nabuntis siya.

Hindi iyon masabi-sabi ni Teodora sa mga magulang niya dahil wala siyang masyadong
maisasagot sa mga katanungan nila kung saka-sakali. Ni hindi nga niya alam kung taga
saan talaga ang lalakeng iyon.

Noong nalaman ito nina Mang Isko at Aling Pilar, galit na pumunta ang ama ni Teodora sa
baryo kung saan nangyari iyon sa kanilang anak. Ngunit bigo siyang makahanap ng kakilala
ng lalakeng nakabuntis sa anak niya.

“Maraming taga bayan na pumupunta rito tuwing pista kahit wala naman silang
kakilala,” sabi ng isang taga roon.
Mas lalong nag-iba si Teodora. Malimit na siyang magsalita hanggang sa dumating ang
araw na manganganak na siya. Isang batang lalake ang isinilang ng dalaga ngunit,
dalawang araw simula noong manganak siya, namatay ang bata.

Labis na ikinalungkot iyon ni Teodora pati na rin ng mga magulang niya. Simula noon, hindi
na siya nagsasalita at palaging naka dungaw sa malaking bintana nila. Parang may
tinitignan sa malayo pero wala naman.

Kahit labis ang lungkot at sakit na nararamdaman ng mag-asawa dahil sa nangyari sa

kanilang nag-iisang anak, nagpatuloy sa buhay sina Mang Isko at Aling Pilar. Alam nilang
kailangang-kailangan sila ng nag-iisa nilang anak.

Ano ang masasabi mo sa maikling kwento na ito? Pwede mong ibahagi ang iyong reaksyon
o ang aral na iyong natutunan mula sa maikling kwento sa pamamagitan ng komento.

Ilan sa mga aral na makukuha sa maikling kwento na ito:

 Huwag suwayin ang payo ng iyong mga magulang lalong-lalo na kung para sa
kapakanan mo ito
 Palaging mag-iingat sa mga bagong kakilala at huwag basta-bastang magtiwala
 Piliin ang iyong kakaibiganin at huwag magpadala sa mga masamang impluwensya
 Galangin ang mga magulang
 Magpatuloy sa buhay gaano man ka hirap

4|Page