Mga Elemento ng Maikling Kwento

1. Panimula

Dito nakasalalay ang kawilihan ng mga mambabasa. Dito rin kadalasang

pinapakilala ang iba sa mga tauhan ng kwento.

2. Saglit na Kasiglahan

Naglalahad ng panandaliang pagtatagpo ng mga tauhang masasangkot sa

suliranin.

3. Suliranin

Ito ang problemang haharapin o kinahaharap ng tauhan o mga tauhan sa

kwento.

4. Tunggalian-Ang tunggalian ay may apat na uri:

 Tao laban sa tao

 Tao laban sa sarili
 Tao laban sa lipunan
 Tao laban sa kapaligiran o kalikasan
 BUOD/PAGSUSURI SA LUPANG TINUBUAN ni Narciso Reyes
Ang layunin ng panitikan ay ipakita ang karanasan ng isang lipi ng tao na siyang
masasalamin sa kasaysayan ay bahagi ng kanyang pagkahubog. Nais din nitong ipakita
na ang kasaysayan ay bahagi ng buhay ng tao at ng mundo. Ang layunin ng panitikan
ay ipakita ang kalagayan at suliraning panlipunan ng lipunang kinabibilangan ng may-
akda. Naipakikita rito ang pamaraan ng mga tauhan sa pagsugpo sa suliranin o
kalagayan ng lipunan na nagsisilbing gabay sa mga mambabasa sa magpuksa sa mga
katulad na suliranin. Ang ating susuriing kwento ay ang “LUPANG TINUBUAN” ni Narciso
Reyes. Ang kwentong ito ay nagkamit ng parangal. Ang mga tauhan dito ay sina
Danding, ang pangunahing tauhan, Juana at Tiyo Gorio. Isa si Danding, kasama ang
kanyang Tiya Juana at Tiyo Gorio sa mga taong naroon na uuwi sa lalawigan upang
makipaglibing sa kanyang Tata Inong na pinsan ng kanyang ama. Sa kanyang pag-uwi
ay marami pala siyang mga kamag-anak sa Malawig. At doon niya nakilala ang kanyang
mga di-kilalang kamag-anak. Isa nga sa mga kamag-anak niya ay si Lolo Tasyo.
Nagkuwento ang matanda kay Danding tugkol sa knayang Ama. Masasabing nabibilang
ito sa toeryang historikal sapagkat gumamit ang awtor ng flashback sa buhay ng isang
tauhan sa kwento. Nabibilang iton sa teoryang historikal spagkat tumutukoy ito sa mga
kwento ng isang matanda sa pinagdaanan ng ama ni Danding noong bata pa siya.
’Kaparis ka ng iyong ama,’ ’Ang batang ito! Ako ang nagbaon ng inunan ng ama mo.
Ako ang gumawa ng mga una niyang laruan. Naulila agad siya sa ama.’ Doon siya
malimit magpalipad ng saranggola noong bata pa siyang munti. Sa kabilang pitak siya
nahulog sa kalabaw, nang minsang sumama siya sa akin sa pag-araro. Nasaktan siya
noon, ang akala ko’y hindi siya titigil sa kaiiyak.’ Sa itaas ng punong ito pinaakyat ko at
pinagtago ang ama mo isang hapon, noong kainitan ng himagsikan, nang mabalitaang
may mga huramentadong Kastila na paparito. At doon, sa kinauupuan mo kanina, doon
niya isinulat ang kauna- unahan niyang tula-isang maikling papuri sa kagandahan ng
isa sa mga dalagang nakilala niya sa bayan. May tagong kapilyuhan ang ama mo.’ Ang
mga katagang iyan ang ginamit ng awtor upang magbalik-tanaw sa mga pangyayari sa
kwento. Kung ating papansinin ang katagang ito: pagsasaranggola sa bukid, ang
pagkahulog sa kalabaw, dalaga sa bunton ng palay, ang lahat ay nananariwa sa
kanyang gunita ng isang tao o indibidwal. Para bagang isa itong karanasan ng isang
tao. Ang mga ito ay masasalamin sa kasaysayan ay bahagi ng kanyang pagkahubog ng
awtor. Naipakikita rin rito ang pamaraan ng mga tauhan sa pagsugpo sa suliranin
kagaya ni Danding nabigyan ng linaw ang kanyanmg mha tanong tungko sa kanyang
ama. Sa sandaling iyon ay tila hawak ni Danding sa palad ang lihim ng tinatawag na
pag-ibig sa lupang tinubuan. Nauunawaan niya kung bakit ang pagkakatapon sa ibang
bansa ay napakabigat na parusa, at kung bakit ang mga nawawalay na anak ay
sumasalungat sa bagyo at baha makauwi lamang sa Inang Bayan. Kung bakit walang
atubiling naghain ng dugo sina Rizal at Bonifacio. Dito na pumasok ang teoryang
historikal dahil nabanggit ng may-akda ang kadakilaan ng ating mga bayani na si Rizal
at Bonifacio. Hindi man deretsahang sianbi ng may-akda na nabuwis ng buhay ang
dalawang bayani ginamit niya naman ang dugo upang maging simbolo sa katapangan
ng mga ito