NOLI ME TANGERE
KABANATA 4-6
Kabanata 4: Erehe at
Pilibustero
MGA TAUHAN:
Don Rafael
Kapitan Tiyago
Liutenant Señor Guevara
Crisostomo Ibarra
BUOD:
Si Don Rafael na ama ng binata ay isa sa
pinakamayaman sa bayan ng San Diego. Siya
ay matulungin at marami ang nagmamahal sa
kanya. Sa kabila ng pagiging mabait ay marami
din umano ang naiinggit dito. Kabilang na diyan
ang mga pari sa simbahan sa pangunguna ni
Padre Damaso. May isang Kastila noon na
walang kaalam-alam, palaboy, at
pinagkakatuwaan ng lahat na hinirang ni Don
Rafael bilang isang kolektor. Isang araw ay ‘di
nakapagpigil ang kolektor sa mga batang
nagtatawa sa kanya kaya naman inakma
niyang saktan ang mga ito. Tumakbo ng
mabilis ang mga bata ng nang hindi niya
maabutan ay ibinalibag niya ang baton at may
tinamaang isa. Natumba ang bata at walang
awang pinagsisipa ng artilyero. Nakita ito ni
Don Rafael kaya inawat niya ito. Ayon sa mga
sabi-sabi, sinaktan diumano ng Don ang
Kastila hanggang sa tumama ang ulo nito sa
malaking bato. Natulungan ni Don Rafael ang
binata samantalang ang Kastila ay sumuka ng
dugo hanggang sa natuluyang mamatay. Ang
masaklap pa dito, hindi pa man tapos ang
paglilitis ay nakakulong na at nagdadanas ng
hirap sa loob ng rehas si Don Rafael. Dahil sa
mga pangyayaring iyon ay labis na
naapektuhan ang Don kung kaya’t ito ay
nagkasakit. Tuluyang namatay sa bilangguan
si Don Rafael.
Kabanata 5: Isang Tala sa
Gabing Madilim
MGA TAUHAN:
Maria Clara
Kapitan Tiyago
Crisostomo Ibarra
BUOD:
Nang araw na iyon ay nagpunta sa Maynila si
Ibarra at nanuluyan sa Fonda de Lala. Sa loob
ng kanyang silid ay nagmuni-muni ito tungkol
sa sinapit ng ama. ‘Di nagtagal ay napatingin
ito sa durunguwan. Sa kabila ng ilog ay tanaw
na tanaw ng binata ang nagliliwanag na bahay
ni Kapitan Tiyago. Tila naririnig pa niya ang
kasayahan sa loob ng bahay, ang tugtog ng
mga orkestra at kalansingan ng mga pinggan
at kubyertos.May nagaganap muling isang
kasiyahan sa bahay ng Kapitan noong gabing
iyon. Dumating ang nag-iisang anak na dalaga
ni Kapitan Tiyago na si Maria Clara. Nakasuot
ng isang marangyang kasuotan si Maria Clara
na napapalamutian ng alahas na diyamante at
ginto. Ang lahat ay nakatuon ang paningin sa
kagandahan ng dalaga. Mahilig sa
magagandang dilag si Padre Salvi kung kaya’t
siya ay masayang-masaya at kadaupang palad
niya ang mga dalaga roon. May lihim din itong
pagtingin kay Maria Clara. Madali namang
nakatulog si Ibarra ng gabing iyon.
Kabaligtaran ni Padre Salvi sapagkat hindi
mawala sa kanyang isipan ang magandang
dalaga na si Maria Clara.
 NOLI ME TANGERE
KABANATA 4-6
Kabanata 5: Suyuan sa dahil naalala nito na bukas ay undas at marami
siyang kailangang gawain. Nagpaalam na si
Asotea Ibarra na binilinan ng Kapitan na sabihan ang
kanyang katiwala na sila ay magbabakasyon
MGA TAUHAN: doon. Si Maria Clara naman ay hindi napigilang
Don Rafael maluha dahil sa pangungulila kay Ibarra.
Kapitan Tiyago Sinabihan siya ng kanyang ama na ipagtulos si
Liutenant Señor Guevara Ibarra ng dalawang kandila at ialay sa santo ng
Crisostomo Ibarra manlalakbay.
Tiya Isabel

BUOD:
Maya-maya pa’y dumating na si Ibarra at hindi
maikakailang nataranta ang dalaga. Pumasok
pa sa silid si Maria Clara at tinulungan naman
siya ng kanyang Tiya Isabel na ayusin ang
sarili. Lumabas rin ito at nagkita ang dalawa sa
bulwagan. Kapwa nagkaroon ng kaligayahan
sa mga mata ng dalawa ng magtama ang
kanilang paningin sa isa’t isa. Upang makapag-
sarili at makaiwas na rin sa alikabok na likha
ng pagwawalis ni Tiya Isabel ay nagtungo ang
dalawa sa Asotea. Doon ay masinsinan silang
nag-usap tungkol sa kanilang nararamdaman
at sa kanilang mga sinumpaan sa isa’t-isa.
Binalikan nila ang ala-ala ng kanilang
kamusmusan, ang kanilang naging tampuhan
at mabilis na pagbabati. Pareho din nilang
itinago ang mga ala-ala at bagay na ibinigay
nila sa isa’t-isa. Kabilang dito ang dahon ng
sambong na inilagay ni Maria Clara sa
sumbrero ni Ibarra upang hindi ito mainitan, at
ang sulat ni Ibarra kay Maria Clara bago ito
umalis papuntang Europa. Binasa naman ng
dalaga sa katipan ang laman ng sulat. Ayon sa
sulat, layunin ni Don Rafael na pag-aralin si
Ibarra sa malayong lugar upang
makapaglingkod ng mataas na kalidad sa
bayang sinilangan. Handa diumano itong
magtiis na mawalay sa anak upang sa
bandang huli ay maibigay nito sa bayan ang
kanyang hangarin. Natigilan naman si Ibarra