You are on page 1of 2

ΠΑΛΗΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ

Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες 1.Ένα το χελιδόνι κι η Άνοιξη ακριβή


οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί .(2) για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.
Όχι άλλα δάκρυα κλείσαν οι τάφοι Θέλει νεκροί χιλιάδες νά ’ναι στους τροχούς,
λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί.(2) θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους. (2)
Θε μου πρωτομάστορα, μ’ έχτισες μέσα στα βουνά,
Λουλούδι φωτιάς που βγαίνει στους
Θε μου πρωτομάστορα, μ’έριξες μες στη θάλασσα.(2)
τάφους
μήνυμα στέλνουν οι πρώτοι νεκροί (2) 1—2—3--4
Απάντηση θα πάρουν με ενότητα κι αγώνα 2.Πάρθηκεν απ’τους μάγους το σώμα του Μαγιού,
για να ’βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί. τόχουνε θάψει σ’ ένα μνήμα του πέλαγου.
(2) Σ’ ένα βαθύ πηγάδι τόχουνε κλειστό,
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσο.(2)
(επανάληψη όλο) Θε μου πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές κι εσύ
Θε μου πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση.(2)
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ
Του ‘παν θα βάλεις το χακί Δεν του ‘γραφε ποτέ κανείς
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
και ήρωας θα γίνεις και μίλαγε για λάθος

Εκείνος δεν μιλάει πολύ Μια μέρα έγινε στουπί


του ‘ναι μεγάλη η στολή πέταξε πέρα τη στολή
του ‘ναι μεγάλη η στολή πέταξε πέρα το χακί
και βάσανο οι αρβύλες και έκλαψε μονάχος

Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και του ‘ρχεται να κλαίει είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
είναι φασιστικό και του ‘ρχεται να κλαίει είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει (2)

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΛΑΟΣ

1. Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία Μικρός λαός και πολεμά


κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά δίχως σπαθιά και βόλια
κι ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία για ολου του κόσμου το ψωμί
κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά. το φως και το τραγούδι.
Τραλαλαλα…. Κά--τω απ’ τη-- γλώσσα του κρατεί
2. Ύστερα κύλησ’ ο καιρός κι η ιστορία τους βόγκους και τα ζήτω
πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά κι αν κάνει πως τα τραγουδεί
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία, ραγίζουν τα λιθάρια. 2
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά.
Τραλαλαλα
3. Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι έπειτα γήπεδο , συνθήματα καυγά,
ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
κι είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά.
Τραλαλα….
ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ

Είμαστε δυο, είμαστε δυο , η ώρα σήμανε οχτώ


κλείσε το φως χτυπά ο φρουρός , το βράδυ θα’ ρθουνε ξανά
ένας μπροστά ένας μπροστά κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν
μετά σιωπή κι ακολουθεί το ίδιο τροπάρι το γνωστό.
Βαράνε δυο, βαράνε τρεις , βαράνε χίλιες δεκατρείς
πονάς εσύ, πονάω εγώ, μα ποιος πονάει πιο πολύ
θα ‘ρθει ο καιρός να μας το πει. 2
Είμαστε δυο ,είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς
καβάλα πάμε στον καιρό, με τον καιρό, με την βροχή το αίμα πήζει στη πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί.
Ο εκδικητής , ο λυτρωτής .Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς.

ΛΑΟΣ

Μικρός λαός και πολεμά


δίχως σπαθιά και βόλια
για ολου του κόσμου το ψωμί
το φως και το τραγούδι.
Κά--τω απ’ τη-- γλώσσα του κρατεί
τους βόγκους και τα ζήτω
κι αν κάνει πως τα τραγουδεί
ραγίζουν τα λιθάρια. 2

You might also like