Ang alamat ng

BUKO
(script)

NA: Ang paligid ay nababalot ng katahimika. Tanging pagaspas ng

mga dahoon mula sa nagtataasang puno at talahib ang ingay naiyong
maririnig sa kapaligiran. Sabay pa ng masasayang huni ng mga
ibong tila sa himapapawid ay nasisipag-awitian. Sadyang napaka
payapa at marahil sa lungsod ay hindi mon a nanaising manirahan
pa. ganito ang kung ilarawan ng mga taga nayon and kanilang bayan.
Subalit sa kabila mg kapayapaang ito’y nagtatago ang kalungkutan
at kasawian sa puso ni Bulan, anak ng isang mayaman at kilalang
pamilya. Sa taglay nitong ganda at mala porselanang kulay, hnidi na
nakapagtataka kung bakit marami na dhumahanga at naghuhmaling
sa kanya.
Sa kabaitan at kagandahang loob na ipinakita ni Bulan sa kahit na
sino pa mang tao sa mansion, hindi na nakapagtatakang mabilis
nahulog ansg llob ni Kiko sa kanya. Bagama’t anak lamang ng
kanilang katiwala, naglakas loob parin itong na ligawan si Bulan at
ng nag laon ay nahulog rin ang loob ni Bulan sa kanya.
Hindi alintana ni Bulan ang agwat sa estado ng pamumuhay nila ni
kiko hangang sa isang araw ay natuklasan ng kanyang mga
magulang ang tungkol sa kanilang relasyon ni Kiko at tulad ng
inaasaan, sila ay pilit na pinag hiwalay.

Mia: Lapstangan ka Bulan! Paano mo ito nagawa sa amin ng iyong

ama? Nasisraan ka na ba ng bait? Hindi mo man lang ba naisip ang
kahihiyan g maidudulot nito sa ating pamilya? (yu dapat angry ha)

Lj: Wala po akong dapat ikahiya ina sapagkat mabuting tao naman
si Kiko at wala kaming ginagawang masama. Ipagpatawad nyo ang
aking pagsuway subalit mahal ko po siya at masaya ako sa piling
nya. (mangiyak ngiyak na sabi niBulan)``
Bryce: Hindi ka ba kinikilabutan sa iyong sinasambit Bulan? Kung
ikaw ay di nahihiya, kami ng iyong ina ay hiyang hiya kaya’t simula
nagyon sa araw na ito, hindi kana maaring makiapg kita sa kanya
(nagbabantong sagot ng kanyang ama)

Anton(narrator): Tutol ang mga magulang ni Bulan na makipag

relasyon ito kay kiko sa kadahilaang ito ay mahirap lamang at tila
inilalayo ang kanilang pamilya s aposibleng kahihiyang maidulot
nito kung sakaling malaman ito ng mga tao. Labag man s akalooban,
walang nagwa si Bulan kundi sundin ang nais ng kanyang mga
magulang.
(Walang tigil sa pag iyak si Bulan hanggang sa dumating ang are
na wlaa ng luhang mailuluha ang kanyang mga mata. Dahil ditto,
kanya ng natanggap na marahil ay hindi sila para sa isa’t isa ni
Kiko).
Isang araw umalis ang mga magulang ni Bulan upang asikasuhin ang
kanilang negosyo sa kabilang bayan. Nagpasya itong magpa iwan
kung kaya’t hindi na sya isinama. Dala ng labis na pagkabagot,
napagpasyahan ni Bulan na maglibot mun sa kanilang hardin.
(Sa knyang paglilibot ay nakakita siya ng isang magandang
bulaklak at ito ay kanyang pinitas. Hindi niya namalayan nasa
likuran nya si Kiko. Dal- dali itong umalis upang umiwas subalit
nahawakan ni kiko ang kanyang braso kung kaya’t wla asiyang
ibang nagawa kundi huminto.)