∆ιονPσιος Σολωµ„ς

Η ΤΡΙΧΑ
Ενδυµ;ων
∆ιονPσιος Σολωµ„ς

Η ΤΡΙΧΑ
Ενδυµ;ων
Ἐδι8βασα, µοy φα;νεται, σT γαλλικU φυλλ8δα
νS λ9ῃ κανεVς τS vνε;ρατα πYς εgναι κουταµ8δα·
rλλιzς γιS µ9νανε φρονz, γιατ' aποιος τS κοιτ8ζει
καV τkς καρδιRς καV τοy νοWς πολλS κρυφS σπουδ8ζει
κι' _πειτα κ8ποια εgν' rπ' αwτS σSν τοy νεροy γαλ:νη
καV τW λαµπρW τWν οwρανW καV τW γλυκWν r9ρα
καV τW πουλV τW πλουµιστW \π' _ρχεται rπW π9ρα
καV π8ει νS δροσολοϊσθῇ κ8του στWν καλαµιzνα
καV τS τραγοPδια oπου λαλεx µ9σ' rπW τWν κρυψzνα
κι' εwφρα;νει µT κελαϊδισµοXς \σους τW rγροικοyνε
(παρ8ξενη παρ„µοιαση γιS κεxνα ποX θS βγοyνε!)
Ὅπως κι' cν εgν' m pπ„θεσι ποX θ9λει cς κ8µῃ κρ„το
sγY \σα βλ9πω vνε;ρατα τS λ9ω κι' uδοX τW πρzτο!

[7]
Ι
ΤUν ]ρα ποX o π„ντικας βγα;νει καV περπατ8ει
καV βρ;σκει τUν ξυλ„γαττα καV µ9σα ξ8φνου π8ει
—λ9ω γιS τU νPχτα sπειδU σQζονται κι' rπW κεxνα
ποX πλατειS µ9ρα σπρQχνει τα rπελπισµWς καV πεxνα—
_βλεπα µ9σ' τU σιωπU τW φλ8ρη τW µικροPλη
ποX σηµαδεPει τWν καιρW τW χ8ρτινο καβοPλι
καV βγα;νει [να ψιθPρισµα καV καπνισµ9νη ζ9στη·
σSν \ταν χPνουν κρPο νερW εVς τWν jψWν rσβ9στη.
Ὀµπρ„ς του βρ;σκεται [νας ωιWς µT γλυκ8δα περ;σσια·
ψηλW ταβλ;, µικρWς o νιWς κι' _ρχεται o φλ8ρης `σια,
κι' i θRµα! rνεx τS µ8τια του, τοy τρ9µουν τS γεν8κια
κι' rστρ8ψαν στW χᵄγελο τS µαργαριταρ8κια·
καV µισοκλεx τS βλ9φαρα καV τW παιδV κοιτ8ει
καV ξεροβ:χει τρεxς φορTς καV τ9λος rρχιν8ει
—Καλ„, παιδ; µου, εgναι κανεVς νS σκ8φτῃ τW µνηµοPρι
καV νS χτυπ8ῃ τS κ„κκαλα στοy ζωντανοy τU µοPρη!

ΙΙ
ΤS µ8τια pψQνει καV καλS εuρωνικS κοιτ8ει,
σφυρ;ζει qσSν τWν ^νθρωπο ποX καβουρολογ8ει.

ΙΙΙ
Ἄρχισε λ9γω νS φανῇ µιS + γυναxκες
κι' fταν m µ8ννα τοy παιδιοy µT + +
ξ9πλεκη καV µισ„ξυπνη + + m θωρι8 της
εgχε στW στ„µα της rφρW κι' sτρ9µαν τS βυζι8 της.

IV
Ὡς καθYς κ8νει m µαϊµοy ποX σ9ρνουνε δεµ9νη
νS π8ῃ νS uδῇ καV νS χαρῇ o κ„σµος τUν παρµ9νη.

[8]
 V
—Κυρ8, συµπ8θησε cν sγY χωρVς τW θ9ληµ8 σου
sξ8φνιασα τWν Ἔρωτα µ9σα στUν rγκαλι8 σου.

VI
ΤUν sφοβ:θηκα πολX κι' sµπkκε σ' pποψ;α
oποX σκυλV τU δ8γκασε oποP 'χε pδροφοβ;α.

VII
Σ9ρνει ^λλη µιS σφυρηµατιS κι' o κ„σµος κυµατ;ζει
καV τ' ^στρα σκοτεινι8ζουνε κι' m θ8λασσα µουγκρ;ζει.
Κι' uδοX vµπρ„ς της [νας νιWς σSν πaχουνε συν:θεια
οn πελαγ:σιοι νS κεντοyν στS χ9ρια καV στS στ:θια
εuκ„νες oποX κ8νουνε γιS ξ„ρεξι d γιS τ8µα
καV τοy κρεµι„ταν στW λαιµW δυW τρεxς µηνzνε πρRµα.
Κ8τι γραφTς sτ;ναξε στοy φλ8ρη τS ποδ8ρια
καV _τρεµε τW δPστυχο σSν τρ9µουν τS κλων8ρια.

VIII
Κι' αwτWς τS πkρε, τ' cπλωσε κι' o νιWς ξανο;γει sµπρ„ς
του
κ8τι γραφTς sρωτικTς ποP 'τανε τkς µητρ„ς του.

IX
Σ9ρνει m γυναxκα µιS φωνU ψιλU καV τροµασµ9νη
κι' sφ8νηκε στW πρ„σωπο σSν ν8 'ταν κολασµ9νη.

Χ
Κι' o φλ8ρης rφοy χ8θηκε o νιWς καV m γυναxνα
λ9ει χειροπι8νοντας τW νιW «π9ντε καV π9ντε δ9κα»

ΧΙ

[9]
Χειροκροτεx κ8ποιος τρελWς κι' rµ9σως \λοι οn ^λλοι
χειροκροτοyν τW δρ„µο oµοy καV γ9λωτες µεγ8λοι.
Εhγε! καV µU σT γνοι8ζῃ δS τW πρRµα νS ταιρι8ζῃ
γιατV καλS µοι8ζεις αwτU oποX κακS µRς µοι8ζει.
ΓιS τσ' ^λλες δυW παρ8ξενες λ9ξες θ9λ' _ρθει m zρα
m τρ;τα κρ9µεται rπW µ9, qς τ„σο ΘεκTλ τQρα.

[10]
 I
(Ὁ Φρ8ρης sσφPριξε κι' fρθαν µερικοV rπW τU Ζ8κυνθο
καV κ8ποιος ποX κατοικεx)

aξω Wχ τU ΧQρα τzν Κορφzν καV sκεx τUν κωλοσοPρει

III
Κ8τι µπορz νS ξ9ρω sγY· κι' sσX θS ξ9ρεις κ8τι·

III
Ἕνα τσουφ;, µικρW τσουφ;, γραµµ9νο σT τρ;α µ9ρη
«καV µ9σα fταν τριχοyλες»
καV τW τσουφ; τU µιS µεριS κι' o δ„χτορας τUν ^λλη
κ8τι µεγ8λα ζPγη uδοX εpρ9θηκαν δεξ;α
βρ;σκεται µ9σα o δ„χτορας καV τW τσουφV ζερβ;α.

IV
+ + καV χ8µου προσκυνRνε
qς συνηθοyσε στS Levez (καθYς µοy λ9νε κ8νε)
+ + τοXς εgπε rφ:στε τς rναγοyλες
β8νει στS ζPγη sδzθε αwτοXς κ' sκεxθε τTς τριχοyλες.

V
Π8ντα στW δ;σκο sδε;χνανε µεγ8λη κορδοµ8ρα·
καV o φλ8ρης rκλοPθαγε καV sσυχνοβροντοyσε
καV π8ντοτε m παρθενικU τρ;χα τοXς sνικοyσε.

VI
ΓιS πολX κ„πο τ8χατε τW π„δι rντιστηλιQνει
βροντR τοXς δ;σκους τρεxς φορTς καV τ9λος τοXς pψQνει,
rφοy γιS λ;γο sµε;νανε σT µιS µερι8, τUν ^λλη,
γ9ρνουν κατS τW δ„χτορα καV π9φτουν κ8τω rγ8λι

[11]
Τοy ζυγιαστk τS δ8χτυλα rναψοκοκκινkσαν,
στW δ;σκο τW βαρPτερο sκο;ταξε sρευνzντας,
κι' sχαµογ9λασε γλυκS τUν κεφαλU κινzντας·
κ8τ' ηeρε, ρ;χνει το µακριS κι' εgναι µιS µPγα ψ„φια
µικρ:, ξερ:, κουτσ„φτερη κι' οbτε δTν εgναι rτ„φια.
ΚαV τU δουλειS ξαν8ρχισε κι' rναπαυµW δTν εgχα
rπ8νου π8ντα o δ„χτορας καV π8ντα κ8του m τρ;χα.

VII
Τοy κ8κου rνακατεPονταν οn µαyροι ντροπιασµ9νοι
πολληQρα rκλοPθαε + + τW φοβερW παιγν;δι
κι' o νιWς jρχ;ναε µT χαρS κι' rναδευε τW φρε;δι
Ὁ φλ8ρης τW νοιωσε κι' εwθXς τWν ^δραξε vχ τS στ:θια
µ9σα τWν _βαλε κι' αwτWν νS ποyµε τUν rλ:θεια·

VIII
(ΝS β8λῃς στU ζυγαριS καV τW Φορ9στη. Ἐνz
ζυγιαζ„ταν «εgχε περοPκα κι' _πεσε».
ΚαινοPργιο σφPριγµα κι' ΟwρανWς κι' m Γk [να κ8ποιο
ποX sγY τWν ξ9ρω.)

Λ9ει a,τι φθ8σῃ, \µως κακ„, ποτT καV στS καλ8 σου
παρS cν τοy δ;νῃς νS γευθῇ· κι' Zν π8ψῃς, συφορ8 σου.

IX
Πανταγρου{λ τU γλzσσα του rπ„ξω µισοβγ8ζει
τοy φα;νεται πYς στρ8τεθµα oλ„κληρο σκεπ8ζει.

X
Ἀπ„ξω κ8νει τW γιατρW καV πα;ζει καV τU Βι„λα

XI

[12]
Ὁπ„ταν sξεφQνησες µιS κ8ποιαν oµιλ;α
oποX τW [να ^φινε κι' _µπαινε σ' ^λλα τρ;α,
σS µαϊµου (συχQρεσι cν [νας φλ8ρης β8λῃ
lτοPτη τUν παρ„µοιασι ποX δTν τUν εgπαν ^λλοι)
ποX τW µεγ8λο κ8στανο ποX τσ' _ρριξαν τW σφ;γγει
καV βγ8νει χαρχατοPρισµα rπW τW αuσχρW λαρPγγι,
σιµQνει τS µποµπ„χερα στU µποµπερU µουσοPδα
συχνοχτυπ8ει τS βλ9φαρα καV τοy πετ8ει τU φλοPδα·
κι' \τ' ^ρχισε νS τW γευθῇ τ' rφ;νει νS τkς π9σῃ
κι' rδρ8χνει γPρου ποX γελοyν χαρτ;, µαντ:λι, φ9σι.
Κι' _τσι δ8, καλT δ„χτορα, τW πρRµα qραxα ταιρι8ζει
γιατV καλS µιµι9σαι αwτUν oποX κακS µRς µοιλαζει.

XII
ΤQρα τ; κ8νει εgπ' αwτ„ς; κι' o φλ8ρης εgπε lugent
καV δTν κοιµοyνται µU γι' αwτοXς πολX γελ8σῃ o
[Ντοyγκεντ]

XIII
ΤS δ;στηλα fτανε o σκοπ„ς, τS δ;στηλα τS µ9σα

XIV
(Ὁ νεαν;σκος φοροyσε π8ντα µιS προσωπ;δα ποX o
φλ8ρης τοy βγ8ζει.
Μ' αwτUν φαιν„ταν π8ντα χαµογελοyσε.)

Εgχα σαστ;ξει βλ9ποντας ποX σ' \λα αwτS + + lνο

τv `διο γ9λοιο _δειχνε σS γ9λοιο τυπωµ9νο.

XV
Κι' εgδα τW µ8τι κατS µT σSν rπW ν9φι 8χτxδα
sπονηρ8στραψε δεινS rπW τUν προσωπ;δα.

[13]
Ι
ΣτU ζ9στη o φλ8ρης τοy χοροy µ;α µατιS µοy ρ;χνει
κι' _πειτα εuς τW π8τωµα κ8τι τ8χα µοy δε;χνει
κι' sγY ποX λ9ω πYς µT καλεx στW ζPγιασµα µT β8λῃ
µ9σα m ψυχ: µου sθPµωσε, σ9ρνω φωνU µεγ8λη
καV βρ;σκοµ' _ξυπνος γυµν„ς, _ξω rπW τW κλιν8ρι
καV µT τS χ9ρια ποX _τρεµαν στW λ8ρυγγα τοy φλ8ρη.
Ἀκ;νητος, rµ;λητος, στWν τ„πο του στηµ9νος
δTν εgν' τS ζPγη πλ9ον sκεx, δTν εgν' o ζυγιασµ9νος.
Ἔµεινα, sστ9ναξα βαρι8, τW πRν sσιωποyσε·
µ9σ' στUν αwλ: µου o κ„κορας βραχν„φωνα λαλοyσε.
χτυπz τW µ9τωπο, sδz µοy 'πρεπε µT τσ' rµ8δες
ξανο;γω κ8του τS µαλλι8! τTς τρ;χες τTς γραφ8δες.
Τ' aνειρο πρzτα sπ;στευα καV τQρα δTν πιστεPω·
τρ;βω τS µ8τια, τS θωρz, τS πι8νω, πασπατεPω.
(Κι' \µως τW πρRµα εgν' _τσι «_τσ' εgναι o ^νθρωπος»)
τS σ:κωσα \λα + + „µου
τS κο;ταξα καλS καλS κι' _κανα τW σταυρ„ µου.
ΤS συµµαζQνω κι' _πειτα ποX m κυρS πYς γρ8φει
κοντS στW φλ8ρη τS 'βαλα ποX sµPριζε rπW δει8φη.
Κι' \ποιος τολµ:σῃ νS µοy πῇ «ΛTς ψ9µατα», τWν
κρ8ζω
vµπρWς εuς τW κριτ:ριο κι' \λα τS παρεσι8ζω.

ΙΙ
ΓιS τς ^λλες δυW χαλκαϊκTς λ9ξεις µπορ' ^ρθῃ t ]ρα·
"τρ;χα κρ9µεται rπW µ9, qς τ„σο Θ9κελ τQρα.

ΙΙΙ
Ὀνειρατ8κι µου καλ„, εuς \σους σ' rπαντ:σουν
νS πῇς πYς τοXς παρακαλz νS µU σT τραγουδ:σουν.

[14]
Η ΤΡΙΧΑ ΤΟΥ ∆ΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΟΜΟΥ
ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΨΗΦΙΑΚΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΗ ΛΑΛΙΩΤΗ
ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ
ΤΟΥ 2013