Professional Documents
Culture Documents
ర
శ్ ీ గురుభ్యో నమః ...!!
2.స్నే హం...!!
నేస్తం,
నేస్తం,
నీకు తెలుసా.... ఈ రోజు మన దేశానిక సావ తంాతో ం వచ్చు న రోజట.. అస్లు
మనకంటూ ఓ సావ తంాతో ం ఉంటే కదా మన దేశానిక వచేు ది... ఆనాడు తెలవా ె డు దేశానిా
పాలించాడని వాడిని మన దేశ్ం నుంచ్చ వెళ్ళి ప్పమమ ని మన దేశానిా మనకు ఇమమ ని అడిగిన
ఎందఱో మహా ధనుల లో గ ఫలితం ఈనాటి మన భారత దేశ్ం... కాని వచ్చు న
స్వ తంత్ర్రాో నిా మనం ఎలా నిరవ చ్చంచుకోవాలో తెలియని రరిసితి న ఇప్పప డు ...
ఎలా చూస్తకునాా ఇరప టిక మన మీద గెలుస్తతనా ది తెలవా ె డే... మన స్ంారదాయప్ప
రండగల కనాా మన అందరిక గురుత ండే రండుగ న్యూ ఇయర్... మనం ఇష్ర ా డే దుస్తతలు
జీన్స్ ... మాతృభాష్ కనాా మనకు బాగా వచ్చు న భాష్ ఇంగ్ల ీష్...ఈ రదాలు తెలుగులో
చెపప నా అర ిం కాని వారు ఎందఱో.. అందుక్స మనం ఎంతగా రరాయతనంపై మకుక వ
పెంచుకునాా మో చెరప డానిక్స ఈ ఉదాహరణలు... విశిష్మై ా న మన మత ాగందాల కనాా
స్త
మనకు తెలిసిన మఖ ప్ప కమే ఎకుక వ ఇ ం ష్ ా ...బానిస్తవ ం నుంచ్చ విమక త ఇచ్చు నటేా ఇచ్చు
ఇరప టికీ రరాయ తలవ నిక బానిస్లుగా చేస్తకునా తెలవా ె డే గెలిచాడు మన మీద...
విదేర మోజులో రడి వలస్లు పోతునా ఎందఱో... స్వ దేర మేధ్యవులను అణగదొకక
విదేశ్ యంాలంగానిక రటం ా కడుతునా రోజులు... మన దేశ్ం గురించలేనిత మన మేధ్యవుల
తెలివితేటలిా ఉరయోగించుకుంటునా విదేశాలు... ఇవి అనిా చూ త కూడా మన స్త
బానిస్తవ ప్ప స్ంకెళ్ళి తొలగిపోయాయని నమమ దామా... మనమూ అందరిలానే మనకు
రాని సావ తంత్ర్రాో నిక సావ తంాతో శుభాకాంక్షలు చెప్పప కుందామా నలుగురితో పాటు
నారాయణా అంటూ... నువవ చెప్పప ఏం చేయాలో.....!!
4. భగవంతుడినే నందిస్తునాే ను .. !!
దేవుడు చాలా సావ ర ిరరుడు .. తొమిమ ది నెలలు అమమ కడుప్పలో ఉంటే అమమ కష్ం ా
ఆడదాని విలువ తెలిసేది .. ఉమమ నీళ్ళి ఎలా ఉంాయో ఏమిటో ఆ కష్ం ా ఏమిటో తెలిసేది
.. మా ఇంటి రకక న ఈమధో న రోజు వినబ్డుతునా స్తారభాతం ఓ తొంభై ఏళి పైబ్డిన
మస్లి ఆవిడని కూతురు కాదనుకుంా కూతురు ఐతే అంత ఘోరంగా తిటదు ా కదా ..
చెరప లేని తిటుె .. అవి వింటూ ఉంటే తిటేా ఆవిడ మీద కోరం రావడం లేదు .. ఆ పెదాివిడని
తీస్తకువెళి ని దేవుడి మీద కోరం .. దానిక చాలా మంది చెప్పప మాట ఖరమ సిదాింతం .. అది
ఒక కారణం కావచుు కాని దైవానిక తొమిమ ది నెలల అమమ కడుప్ప కమమ దనం తెలిసేత ఏ
అమమ ని ఇంతగా ఇబ్బ ంది పెటేవా ా డు కాదేమో .. లేదా దేవుడు మగాతి అని
అహంకారమేమో .. చాలా కొనిా అవలరాలు మాాతమే అనిా అనుభవించ్చన రరిపూర ాలవ నిా
అందుకునాా య .. అందరి మనస్తలోె ఇరప టిక చ్చరసానయగా నిలబ్డి పోయాయ ..
అనిా తెలిసిన దివో తవ ం మానవ ాతిక ఈ నేను అనా అహానిా ఎందుకు వరంగా
ఇచ్చు ందో ఏమో .. ఓ నా మా లు తెలియక పోయనా అనిా నాక్స తెలుస్త అనా మదంతో
కనుా మినుా కానక ారవరించేది
త కొందరు .. ప్పణో కారాో లు చేసేస్తతనాా మ మనకంల
ప్పణో మే ఎనిా పాపాలు చేసినా కొటుాకు పోలయ అనుకుంటూ మరికొందరు ... ఆలుబిడలు డ
టి
అలో లక్షణా అని ఏడిు నా రరావ లేదు .. ఊరిలో వాళ్ళి నాకు విాగహం క ా దండ వ సేత
చాలు అనుకునే వెధవలు మరికొందరు .. గతించ్చన రోజులు మరచ్చ అనా ం పెటిన ా చేతిని
కాటేసిన విష్ప్ప ప్పరుగులు ..
మా పెదనానా గారు చెపప నటుా కష్ం ా తెలియక ప్పతే స్తఖం విలువ తెలియదని
భగవంతుడు ఇవి అనిా మనకు ఇచాు డని అనుకోవాలి .. నిజమే .. కాని బ్తికనంత కాలం
జీవిలనిా కాలరాయాలి అని చూసే నటనాాేస్రులను ఏం చేయాలి .. ? ఇలా ఎనోా రకాల
జీవిలలను చూసిన తరువాత వీటిక కారణమైన భగవంతుడినే నిందిస్తతనాా ను .. దేవుడైతే
మనని ఏమి అనడు కదా .. తప్పప చేసిన వాడిని అనాా ం అనుకోండి .. వాడు ఊరుకోడు కదా
... మరి మన కోరం చలాెరాలి అంటే మరో దారి లేదు .. తరప దు ఆ శిక్ష దేవుడిక్స .. !!
5.
వాస్వా
ు ధీన రేఖలు...!!
నేస్తం,
ఏంటో ఈమదో బోల్లడు కబురుె చెపాప లని ఉనాా ఎందుకో మరి అక్షరాలు
స్హకరించకో, భావాలు అటూ ఇటూ రరుగుల్లతుతతూ దొరకక పారిపోతూనో.. ఆగిపోయన
మనస్త అలజడిని నీతో రంచుకోలేక పోయాను... ఈ మఖ ప్పస్తకానిక రోజు మనం
రాకపోయనా పోయేదేం ఉండదు... వచ్చు గంటల తరబ్డి ఉనాా ఒరిేదేం ఉండదు... ఏదో
మన మచు టుె నాలుగు రంచుకోవాలనిపసేత రంచుకుంాం లేదా నలుగురివి నచ్చు తే
నాలుగు స్ప ందనలు, ఇష్టాలు తెలుప్పలం... ద్గనివల ె మనకు పోయేదేం లేదు.. మన
జీవిలనేా మఖ ప్పస్తకానిక అంకతమిచేు సినటుె మనం అనుకోనకక ర లేదు.. మన భావాలు
ఎదుటి వారు గౌరవించ్చనటేె మనమ కనీస్ం మనకు నచ్చు న ఓ నలుగురి భావాలకు మన
స్ప ందనలు తెలిపనంత మాాలన మన స్మయం ఏం తరిగిపోదు... ఎవరమైనా మనకు
అనిపంచ్చన భావాలు రంచుకోవడానిక ఈ మఖ ప్పస్తకానేా వదికగా చేస్తకుంటునాా మ...
మనకునా స్మయంలో కాస్త మన అభిాపాయాలు రంచుకోవడానిక ఏదో మనకు వచ్చు న
భాష్లో తెలియరరుస్తతనాా మ... మనకు నచ్చు న ఓ నాలుగు పోస్తాలకు స్ప ందిస్తతనాా మ...
ద్గని కోస్ం జీవితమంల మఖ ప్పస్తకంలోనే ఉనా టుా మనం భావించనకక ర లేదు... మనం
ఏదో గొరప గా రాసేసామని మనకు స్ప ందనలు బోలేడు వస్తతనాా యని గరవ ంగా
అనుకోనకక రలేదు... మనకు, మన భావాలకు విలువ ఇస్తతనాా రంటే అది ఎదుటి వారికునా
స్ంసాక రం... ఆ స్ంసాక రమనా ారతి ఒకక రిక నా పాదాభి వందనాలు.. ఎవరి జీవిలలు,
బాధో తలు, వృతిత, ఉదోో గాలు వారిక ఉంాయ... ఓ నాలుగు నిమిష్టలు మనమ మన
స్ంసాక రానిా తెలిపనంత మాాలన మనకు రని పాా లేక మన జీవిలనిా మఖ ప్పస్తకానిక
అంకతం చేసినటుె కాదు... స్మయం మన చేతిలో ఉండాలి కాని మనం దాని చేతిలో
ఉండకూడదు... మన రాతలకు క్సాయంచ్చన స్మయానేా కొదిగా ి ఎదుటి వారి భావాలకు
విలువ ఇవవ డానిక ారయతిా సేత మనకు వచ్చు న ఆనందమే ఎదుటి వారిక వస్తతంది... ఏం
మన స్ంతోష్టనిక కారణమైన వారికోస్ం మనమూ ఓ నాలుగు నిమిష్టలు క్సాయంచలేమా..
మీర్వ ఆలోచ్చంచండి నేస్తం...!!
నీ నెచెు లి
8. మనకు ఇష్ం
ట ఉనాే లేక పోయినా...!!
నేస్తం,
ాపయమైన నేస్తమా....
అమమ చాటు బొమమ లా కొంగుచాటు నుంచ్చ తొంగి చూస్తతనా బుాీయ గురుత కు వోత ంది
నినుా తలచుకుంటుంటే... ఎప్పప డు చూసినా ప్పస్తకంలో తల దూరిు చదివస్తతనే
ఉంావాయే.... ఎందుకోయ్ అంత లరాతయం బాగా చదివయాలని..... ప్పస్తకాలను
చదవడం కాస్త రకక న పెటి ా జీవిలనిా చదువుతూ ారరంచానిా తెలుస్తకునే ారయతా ం
చేయరాదు... ప్పస్తకంలో నుంచ్చ ఒకక సారి తల ఎతిత చూడు... ఎనిా రంగుల హంగుల రాతి
జీవిలలు కనిపసాతయో.... ఒకప్పప డు నేను అలానే అనుకునాా ... మన చుటూా ఉనా
ారరంచం చాలా బావుందని... ఎంత బావుందో తెలిసాక జీరి ాంచుకోవడం చాలా కష్ం ా
అయో ంది.... పైక కనిపంచే మంచ్చతనం వెనుక దాగునా మోస్ం... దాని చుటూా అలుెకునా
నటన.... అవస్రానిక తగినటుెగా మారుప లు చేరుప లు.... ఓ గొపాప యన (ప్పరు గురుత లేదులే)
అనా టుా మానవ బ్ంధ్యలనీా ఆరి ిక అనుబ్ంధ్యలుగా మార్వు సిన ఈ మనుషుో లలో మనమ
ఉనాా మని కంచ్చత్ర్ బాధగా కూడా ఉంది..... భావుకతలో బ్తిక్సదాిమంటే బాదరబ్ంద్గలు
ఎకుక వై భాష్టో లు తెలియకుండా కనుమరుగై పోతునాా య...ఎందుకో స్మాదం చాలా
బావుంటుంది నాకు ... ఎనోా జీవిత స్లో లు కనిపసాతయ దానిలో... స్మాదంలో ఉనా ది
రనికరాదనుకునే ఉప్పప నీరైనా మన అవస్రానిక ఉప్పప గా రనిక వోత ంది.... దానికునా
పారదరశ కత మనలో ఎంత మందిక ఉంది..?? ఎందుకో కాని ారతి అల నాకు ఓ జీవిత పాఠం
నేరుప తునా టుాగా అనిపస్తతంది... తీరానిా చేరాలనా తరన మధో లో రడిపోయనా మళ్ళి
ఎగసిరడే దాని ఉబ్లాటం భలే మచు టగా అనిపస్తతంది... అలను విసిరినా మళ్ళి
తనలోనిక్స చేరుు కునే సాగరం ఎనిా తప్పప లు చేసినా కడుప్పలో దాచుకునే అమమ
మనస్తలా హాయగా అనిపస్తతంది.... అలలు వెనుకకు వెళి గానే ఆ తడి తగిలిన ఇస్తక
ఎంత స్వ చు ంగా ఉంటుందో ఎప్పప డైనా చూసావా... అచుు నీ మనస్తలానే...స్ంాదానిక ఏమి
రటదుా ... నీకు ఏది రటదుా ... అందుక్స స్మాదమ, దాని అంత విశాలమైన మనస్తనా
నువువ మీ ఇ రు ద ి నాకెంతో ఇష్మై
ా న నా నేసాతల్ల ఎరప టిక... అందుక్స ఇలా నా అనుభూతుల
భావాలు రంచుకుంటూ ఉంాను అప్పప డప్పప డు.... మరి ఉండనా బుాీయ....!!
నీ నేస్తం....
నేస్తం,
నీ నెచెు లి .
నేస్తం...
ఏమిటో కొనిా జీవిలలు ఎరప టిక మారవమో... మనస్త గతి ఇంతే... మనిషి
ాబ్తుకంతే.. మనస్తనా మనిషికీ స్తఖమ లేదంతే... అని స్రిపెటేస్త ా కుంటూ
బ్తిక్సయాలేమో ఈ స్మాజంలో...
ఏ రోజుకారోజు హమమ యో ఇవావ లిక ా ఏ గొడవా లేకుండా గడిచ్చంది అనుకుంటూ బ్తిక్సస్తతనా
ఓ మధో తరగతి జీవిలనిా ... ఇంటోె ఏ బాధో తలు రటిం ా చుకోని ారరంచానిక అతి
మంచ్చవాడైన ఇంటి యజమాని.. కష్ం ా వసేత వెంటనే గొడవ పెటేస్తా కుని నేనీ బాధో తలు
మోయలేనంటూ తప్పప కు తిరిే అతి మంచ్చవాడు.. అందరి అవస్రాలు కనుకుక ంటూ...
అయనవారిని కానివారిగా మారుు కుంటూ... ారరంచంలో నీతులనీా "వినే వారుంటే చెప్పప
వారిక లోకువనా టుా" వలే ె వస్తత తను మాాతం వాటిక దూరంగా ఉండే రకాక అవకాశ్వాది.
ఏది ఎలా ఉనాా ఇంటి అవస్రాలు, బాధో తలు, బ్ంధ్యలు కష్మై ా నా ఇష్ం ా గా భరించేది
ఇలాెలే మరి ఈ స్గటు జీవిలలోె...
మగాడు / మొగుడు వాడి ఇష్టానిక వాడు ఎకక డిక తిరిగినా, స్ంసారానిా రటిం ా చుకొనక
పోయనా వాడిలా పలల ె ని వదిలేయలేనిది తలిె ఒకక టే... శ్రీరం స్హకరించక పోయనా,
మనస్త చస్తత బ్తుకుతునాా బ్తుకు పోరాానిా సాగిస్తతనా ఎనోా మధో తరగతి
జీవిలలు మన కళి మందే కనిపస్తతనాా కనీస్ం మాట సాయం కూడా చేయలేని వాస్తవ
జీవిలలు మనవి..
అందలాలు ఎకాక లనుకోలేదు.... అసాధ్యరణంగా జీవించాలని ఆశ్ రడనూ లేదు... అతి
సామానో ంగా బ్తకాలనా చ్చనా కోరిక... కాని అదే ఈనాడు అందని ఆకాశ్మైంది...ఓ
జీవిలనిక...అణిగి మణిగి బ్తుకునీడుస్తతనా ఆడదానిక కోరం వసేత ఎలా ఉంటుందో
చూడాలని ఎరప టి నుంచో కోరిక.... మొనా ఒకరోజు హైదరాబాద్ నుంచ్చ బ్స్ లో వస్తతంటే
నా రకక న ఒక అమామ య కూరుు ంది... ఏంటో కాస్త దిగులుగా అనిపంచ్చంది ఆ అమామ య..
వాళి అనా యో అనుకుంా బ్స్ ఎకక ంచడానిక వచాు డు.. నా సీటులో కూరుు ంటే అది
నాది రకక న కూరోు అని చెపాప ను... చదువుకోలేదు అనుకుంా ఇకక డే కూరోు మనాా డు
అంటే ... చెపాప ను అది నాది... రకక న కూరోు అని.. నా రకక నే కూరుు ంది... ఎందుకో
కందిక వెళ్ళ ె మళ్ళ ె వచ్చు ంది.. ఆలోరల తన డబుబ లు 50 రూపాయలు నా రకక నే రడాడయ
నేను కూడా చూడలేదు ఎవరో నాకు చెప్పత చూసి తీసాను.. తను రాగానే నీవనా అని
ఇచేు శాను... తరువాత నాక్స ఎందుకో రలకరించాలనిపంచ్చ మాట కలిపాను... అలా
డబుబ లు పార్వస్తకుంటే ఎలా అని... వాళి ఆయన చెపాప పెటకు ా ండా వెళ్ళపోయాడంట...
అరప టిక చాలా సారుె అలా చేసాడంట.. కొనిా రోజులు పోయాక ఈమె వెళ్ళి తీస్తకువసేత
వసాతడంట... మళ్ళి నాలుగు రోజులు పోయాక మామూలేనంట... నాలుగు ఇళి లో రని
చేస్తకు బ్తిక్స జీవితం ఆమెది.. అయన వాళ్ళి ఉనాా మొగుడు ఇలా చేసినప్పప డు కూడా
ధైరో ంగా ఉంటుంది... ఇలాంటి వాడు ఎందుకు వదిలేయరాదా అనాా ... ఇదే ఆఖరుసారి
ఇక ప్పతే తీస్తకురాను అంది... మరి ఎకక డ ఉంాడో తెలుసా అంటే తెలియదంది.. ఎలా
అంటే ఫోను నెంబ్రు ఇచాు డు, బ్స్ సా
శ్ ా ండ్ క వసాతను అనాా డు అంది... మరి ఎకక డ
ఉంారు అంటే తెలియదంది... వాళి వాళ్ళి వదని ి చెపప నా వీడి కోస్ం ఆమె రావడం
వెనుక ఉనా బ్ంధ్యనిక విలువ ఆ మొగుడు అనా వాడిక కూడా అర ిం అయతే ఎంత
బావుండు అనిపంచ్చంది... అలా ఏదో తన గోడు చాలా సేప్ప చెపూతనే ఉంది... ఈ లోరల బ్స్
కండక ార్ తనక టికెట్ ఇచాు డు నాలుగు వందలు తీస్తకునాా డు అంది.. తీరా టికెట్ చూసేత
308 రూపాయలు ఉంది.. వెనుక రాశారు 90 అని. అడుగు అంటే తరువాత ఇసాతను అనాా డు
అంది.. అందరిక చ్చలర ె ఇచేు సాడు కాని ఈ అమామ యక ఇవవ లేదు... మాాెడుతూనే నిాద
పోయంది.. 3 గంటలక విజయవాడ వచాు క నేనే నిాద లేప డబుబ లు అడుగు అని చెపాప ..
మరి అడిగిందో ఆ నిాద మతుతలో అలానే వెళ్ళ ెందో తెలియదు...
ఈ జీవిత వాస్తవాలు ఒకక ఆమెవ కాదు రోజు చస్తత బ్తుకుతునా ఎందరివో జీవిత
చరిాతలు...!!
కొనిా వాస్తవాలు వినడానిక చేదుగా అనిపంచ్చనా వినకా తరప డం లేదు... చూడక తరప డం
లేదు ... భరించడం కూడా తరప డం లేదు మరి.... స్మాజం మారాలో.. స్మాజంలో మనం
మారాలో తెలియని అయోమయం నేస్తం...!!
నాకనిపంచ్చన స్మస్ో తో నినుా అయోమయంలో రడవసి ఇరప టిక ఉంాను మరి....
నీ నెచెు లి.
ఏంటో....ఈ ారరంచంలో మనం ఒకక రమే బాగా ఖాళ్ళ లేకుండా ఉనాా మ మిగిలిన అందరు
రని పాటు లేకుండా ఊరికనే ఉంటునాా రు అనేస్తకుంటూ ఉంామ...మన గురించ్చ
మనకంత గొరప నమమ కం కాబోలు మరి...!! మనక ఎప్పప డో ఒకసారి ఎవరొ ఒకరు గురుత వచ్చు
మన రలకరింప్ప ఆ గురుత వచ్చు న వారి జనమ ధనో ం అనుకుంటూ మనక వెంటనే
స్మాధ్యనం చెప్పప యాలనుకోవడం...!! స్మాధ్యనాలు కాసేప్ప ఆలస్ో ం అయతే రదే రదే
విసిగించడం..!! మనకు రనులు ఉనా టేా ఎదుటి వారిక కూడా ఉంాయ అని
ఆలోచ్చంచలేమ ఎందుకో మరి...!!
ఒకప్పప డు కలం సేా హం అంటే ఓ చకక ని అనుభూతి ఉండేది దానిలో... భావాలను
రంచుకుంటూ...ఇరప టి మఖ ప్పస్తక సేా హాలు, పోకళ్ళి ( అనో ధ్య భావించకండి అందరు
కాదండి కొందరు మాాతమే) చూస్తతంటే ఏం చెపాప లో కూడా తెలియని రరిసితి న ...!! మన
ఇంటోె అనిా ఉనాా మళ్ళి దేనికోస్మో పాకులాటలు...వెధవ నటనలు, ాలి మాటలు,
ప్పగడతలు...ఇలా వీటిలో దేనికో ఒకదానిక మోస్పోయ వాళి ఉచుు లో రడక పోలరా అని
ఎదురు చూస్తత ఉంారు...వో కతవ త ం అనేది అందరిక ఉంటుంది...అది మన ఒకక రి సతేతం
కాదు...!! మన కునా అనాగరికమైన ఆలోచనలు ఎదుటి వారిక ఉంాయనుకోవడం మన
ాభమ..!! ఇష్టాలు, అభిాపాయాలు, మనస్తలవ లు...ఇలా కొనిా కొందరిలో నచుు లయ...కొనిా
నచు వు..ఇది ారతి ఒకక రిలో ఉంటుంది....మనకు నచు ని వారందరూ చెడవా డ రు కాదు..
అలా అని మనకు నచ్చు న వారందరూ మంచ్చవారు అని చెరప లేమ...కొందరు మన దగ ీర
మంచ్చ వారిగా నటించవచుు ...మన వమన గారు ఎప్పప డోనే చెపప నటుా మేడి రండు చూడ
మేలిమై ఉండు...ప్పటా విపప చూడ ప్పరుగులుండు....ఎంత నిజం ఇది...!! మనిషిని
చూడగలం కాని లోరలి మనస్తని చూడలేమ కదా....!! చూసే స్రిక్స చాలా జరగాలిే న
నష్ంా జరిగి పోతుంది...అందుక్స నొపప ంరక లనొవవ క అనా టుా ఉంటూ మన రని మనం
చేస్తకుంటూ పోతుంటే స్రి.... భావాలను రంచుకోండి...బ్ందాలను పెంచుకోండి...
భాదో తలను మరువకండి...వయస్తను దానిక ఉనా విాపల విలువలను అవహేళన
కాకుండా చూడండి....మన కోస్ం మరొకటి జీవిలనిా , ఆలోచనలను నాశ్నం చేయాలనా
ఆలోచనలను వదిలేస్తత....ఎవరి కోస్మో కాకుండా మన కోస్ం మనకంటూ కాస్త స్మయానిా
రంచుకుంటూ...మనని మనం తెలుస్తకునే ారయతా ం చేసేత...!!
నేస్తం..
ఎరప టిలానే మరో విష్యంతో ఈ లేఖ నీకు... మన దౌరాభ గో ం ఏంటంటే ారతి క్షణం
మనతోనే ఉనాా మనకు తెలిసిన గొరప దనానిా ఇతరులు గురి తసేతనే తరప మనకు కనరడని
వింత ారవరన... త తెలిసినా తెలియనటుె నటించేయడం మనకు వెనా తో పెటిన ా విదో గా
మారిపోయంది.. మనకు వస్తతనా లేదా ఇస్తతనా ాపోలే హానిా చూస్తకుంటునాా మ తరప
మనం ఎదుటివారిక చ్చనా స్ప ందనైనా తెలియజేయక పోవడానిా గురించలేక త
పోతునాా మ.. ఇది ఎంత వరకు నాో యమంావు...? ఎంతసేపూ మన గొప్పప కాని
ఎదుటివారిలో ఉనా మంచ్చ లక్షణాలను ఎందుకు ఒప్పప కోలేక పోతునాా మ...? ఒక చ్చనా
ాపోలే హానిా అందించే మంచ్చ లక్షణానిా ఎందుకు అలవరచుకోలేక పోతునాా మో..?
చెప్పప డు మాటలు చెవిక ఇంప్పగా ఉంాయ కాని నిజం మంచ్చతనం మందు ఎరప టికైనా
తలను వంచాలిే ందే.... చదువు ఇచ్చు న వివకం, వయస్త తెచ్చు న అనుభవం కూడా ఈ
చెప్పప డు మాటల చేతిలో కీలుబొమమ లుగా మారిపోతుంటే చూడానిక చాలా బాధగా
అనిపస్తతంది ఒకోక సారి... చాలా అనుబ్ంధ్యలు వీటి మూలంగా విచ్చు నా ం అవుతునాా య...
మనం అనుకుంామ మనం చేసే రని ఇతరులకు తెలియదులే అని కాని మన పెదలు ి
చెపప న సామెత మరచ్చపోతునాా ం ఇకక డ.." పలిె కళ్ళి మూస్తకుని పాలులగుతూ
ననెా వరు చూడలేదనుకుంటే " ఎలా స్రిపోతుంది ల్లకక ... మాటలు చెపప మన ారవరనను త
దాయాలంటే దాగుతుందా అస్లు నైజం...నాలుగు రోజులకైనా బ్యట రడక మానదు
కదా... మనస్తలో లేని బ్ంధ్యనిా అరువుగా తెచుు కుంటే అది అరువుగానే కనిపస్తతంది....
మాట మనస్త లోరలి నుంచ్చ రావాలి కాని ఏదో అవస్రానికో లేక ఎదుటివాళి క స్రి ి
చెరప డానికో, లేదా మనని మనం దాచుకోవడానికో కాదు... మనకు ఇష్ం ా లేక పోయనా
టు
నటించడం ఎందుకు... లేన ాగానే ఉంటే పోలా... పలుప్ప అనేది ఆతీమ యంగా ఉండాలి
కాని మొకుక బ్డిగా ఉండకూడదు.... ఎవరో ఏదో అనుకుంారని మనలిా మనం మోస్ం
చేస్తకుంటూ బ్తిక్సయడం అవస్రమా...? ఎందుకో నేస్తం జీవిత వాస్తవాలు చూస్తత ఈ
నాలుగు మాటలు నీతో రంచుకోలేకుండా ఉండలేక పోతునాా ....
ఉండనా మరి ఈ స్ంఘర ాణ ఇంతటితో ఆప్పస్తత...
నీ నెచెు లి...
17. ఇంతకీ ప్ేమంటే....!!
నేస్తం,
నువెవ లా ఉనాా వని అడగబోవడం లేదు... నేనెలా ఉనాా నో చెరప నూ లేను...నాలోని
అంతరాో నిా నీకు వినిపస్తతనే ఉనాా కనుక నేనెలా ఉనాా నో నీకు తెలుస్త... నా నేస్తం ఎలా
ఉందో నాకు తెలుస్త..... స్ర్వ ఇక అస్లు విష్యానిక వస్తతనాా .... ాప్పమ అనేది ఎందుకు
ప్పడుతుంది...? ఎలా ప్పడుతుంది...? ఎప్పప డు ప్పడుతుంది...? ఎనిా సారుె ప్పడుతుంది...?
అస్లు ాప్పమంటే...?
ఎందరినో చూసాక నాలో ఈ ారశ్ా లు తల్లలత య.... ఒకరంటే ఇశ్ష్ర ా డలమ... కొనిా
రోజులు వాళ్ళి లేకపోతే బ్తకలేమ అనా ాభమలో ఉంామ.. ఇకక డ ాభమ అని
ఎందుకనాా నంటే వాళి ాప్పమ దొరకకపోతే చచ్చు పోలమంామ కాని చనిపోలేమ....
మరొకరితో జీవిలనిా రంచుకుంామ... మళ్ళి ఎవరో లరస్రడలరు... వాళి ంటే చాలా
ఇష్ం ా , ాప్పమ అని అనుకుంామ... మనిషితో రని లేదు... మనస్త చాలు అని స్రిపెటుాకో
చూస్తత మనలిా మనం మోస్ం చేస్తకుంటూ ఉంామ... మనక నచ్చు న అందానిా
ఇష్ర ా డటం ాప్పమా... ఈరోజు ఒకరు... ర్వప్ప మరొకరు నచుు లరు.. ఎలుెండి ఇంకొకరు....
ఇదేనా ాప్పమంటే... ? జీవితంలో ఇలా ఎంత మందిని ాప్పమిసాతమో అని తెలియని ారశ్ా గా
మిగిలి పోయంది ాప్పమ... ఇలా ఇంత మందితో ాప్పమ సాధో మా.... ద్గనేా ాప్పమంారా... ?
నైతికమా... అనైతికమా.... అనా ఆలోచన రావడం లేదేమో.... ఈ ాప్పమ మతుతలో రడి....
ఉచా నీచాలు మరచ్చపోతునా ఎందఱో మానవమాాతులు... ఇంతకీ ాప్పమ మానసికమా
శారీరకమా అనా ారశ్ా కు స్మాధ్యనం ఎకక డ...? ఆతమ బ్ంధంతో అనుస్ంధ్యనమైంది ాప్పమ
అని తెలియక మన అవస్రాలను ాప్పమకు జతగా చేరుు తూ అదే ాప్పమని మరిసిపోతూ
మనలిా మనం మోస్ం చేస్తకుంటూ ఎదుటివారిని మాయ చేయడానిక యతిా ంచడం
స్బ్బ్ంావా...!! ాప్పమ రాహతో ంలో కొటుాకుపోయే వాళ్ళి , శారీరక వాంఛలకు దాోహులు
ఈ ాప్పమ మస్తగులో ఆడే నాటకాలు నిజంగా నిజమైన ాప్పమను చంప్పస్తతనాా రు... ాప్పమను
ాప్పమించే ాప్పమ ఆ ాప్పమ కోస్ం మనస్ంల ాప్పమను నింప్పకుని ాప్పమలో బ్తిక్సస్తతంది
కదూ...ఇంతకీ ాప్పమంటే....!!
ఏంటో నేస్తం తెలియని ారశ్ా గానే ఈ ాప్పమ మిగిలిపోయంది... స్మాధ్యనం నీకు తెలిసేత
నాకూ చెరప వూ....!!
నీ నెచెు లి....
నేస్తం ..
కనుమరుగౌతునా అనుబ్ంధ్యలకు ఈనాడు మనకు కనిపస్తతనా సాక్ష్యో లు అనేకం...
మాయమౌతునా అమమ తనం ఓ వింత పోకడగా మారుతుంటే... ఆ అమమ తనానిక అరాినిా
రరమారాినిా చూపన నానా తనం ఎప్పప డో దూరమైంది మన అనుబ్ధప్ప ల్లకక లోె... ఖరీదైన
జీవిలలకు, విలాసాల నాణో తకు నానా ను పావుగా చేస్తతనా రసి హృదయాలకు
తెలియదు... ఈ ఆట పాటల వెనుక నానా ఇచ్చు న ఆస్రా ఎంత ఉందో... నిరంతరం
ాశ్మించే ఆ అవిాశాంత ాశామికుడు కనీస్ గురింప్పకు
త తన వాళి దగ ీర నోచుకోవడం లేదని...
నావాళ్ళి అని అనుకోవడమే తరప మనస్తకు దగ ీరగా రాని అర ి భాగానిా , తన అవస్రాలకు,
స్తఖాలకు మాాతమే భర త అనే బ్ంధ్యనిా పలల ె కు తమకు మధో న వారధిగా చేసినా
మమకారానిా వదులుకోలేక ... ఎవరి ాప్పమకు ఆపాో యతకు నోచోచుకోలేక పోతునా ఈ
ఒంటరి జీవిని ఎవరని స్ంభ్యదించాలో మరి. బాహో ారరంచానిక తెలియని మరో లోకంలో
జీవశ్ు వంలా బ్తిక్సస్తత పైక నావాళి కోస్మే నా జీవితం అనుకుంటునా ఎందఱో
తంాడులు ఈ మాయ లోకంలో...
బాధో తలను బ్ంధ్యలను గాలిక వదిలేసి ఆధునిక అవస్రాలకు బ్ంద్గలుగా
మారిపోతునా ఎనోా జంటల వెలిక రాని మనస్తల మౌన భావాలు, జరుగుతునా
అంతరమ ధనాలు... రకక నే ఉనాా చేరువ కాలేని దూరాల అర ిం కాని ఆంతరాో లు...
మనథరా ైన ో నిా , మానసికోలాెసానిా అందుకోలేక స్రుికుపోవాలనా స్హనానిా
చేతగానితనంగా చూస్తతనాా పలల ె కోస్మే భరించే వినిపంచని హృదయవదన మదిని
స్తత
మకక లుగా చే నాా ఏమి యలేని నిస్ే హాయతలో నలుగుతునా ఎనోా మనస్తలు...
ఎవరిక చెప్పప కోలేక ఏం చేయాలో తెలియక అడుడ గోడగా నిలబ్డిన అహాల ాపాకారానిా
కూలు లేక విధిరాతని స్రిపెటుాకుంటునా జీవిలలు బోల్లడు...
ఈనాటి భారాో భరల త బ్ంధంలో బాధో తలు కనిపంచక పోవడం హకుక ల కోస్ం మాాతమే
ఆరాట రడటం దానిక పలల ె ను వాడుకోవడం స్రవ సాధ్యరణమైపోయంది... విదాో వంతులు
ఎకుక వైనా ఎనోా కుటుంబాలలో ఇప్పప డు చాలా మందిని వధిస్తతనా స్మస్ో ... కలసి
ఉంటునాా కలవని జీవిలలు... ఎందుకీ అంతరాలు...? ఆస్తనల కోస్ం ఆరాాలు ఎకుక వై
ఆతీమ యతలు మరచ్చపోతునా నేటి జీవిలలు.... ఈ ఆటలో ఒకప్పప డు అమామ యలు
పావులుగా మారితే నేటి స్మాజంలో చాలా మంది అబాబ యలు ఈ జీవిత రరమరద
ోపానంలో కొతతగా వచ్చు చేరిన అహాల/హకుక ల పామలకు చ్చకక బ్యటకు రాలేక
నలిగిపోతునాా రు....తెలివి ఎకుక వగా ఉనాా జీవిలనిక ఇదరు ి స్మానమే అనా చ్చనా
విష్యానిా మరచ్చ కలతల కాప్పరాలు చే స్త
త కలవని దూరాల రహదారులోె స్మాంతరంగా
రయనిస్తతనాా రు... ఈ అంతరాల దూరం తగి ీ ఆంతరాో లు ఒకటిగా మార్వదేనా దో మరి...!!
ఎందరినో వధిస్తతనా ఈ స్మస్ో కు రరిష్టక రం ఏమిటంావు నేస్తం...!!
నీ నెచెు లి.
నేస్తం....
కోరమనేది మనక వసేత నష్ం ా కూడా మనక్స కదా... మనమేమయనా గొరప
వో కతవత మనా వాళి మయతే ఎదుటి వారిని చీదరించుకునాా కాస్తయనా అర ిం
ఉంటుంది...మన చుటూా ఉనా ారరంచం మనలిా రటిం ా చుకొనక పోయనా దానిా మనమే
రటిం ా చుకుని కోరి కష్టాలు తెచుు కుంటూ ఉంామ.... ఒకోక సారి ఆ కష్టాలకు కూడా విస్తగు
వచ్చు మనలిా ఆనందానిక అరువుగా ఇచేు స్తత ఉంాయ .... కొనిా స్ంతోష్టలేమో మనక
చెపాప పెటకుా ండానే మూసిన తలుప్ప తోస్తకుని మరీ వచేు స్తతంాయ... ఏదో సామెత
చెపప నటుా " కలిసచేు కాలానిక నడిచొచేు కొడుకనా టుాగా..." మన జీవితంలో బాధలు
స్ంతోష్టలు ఒకదానికొకటి చుాాలైనటుాగానే మన చుటూా అలుెకునా బ్ంధ్యలు
అనుబ్ంధ్యలు మరొక ఎతుత... కొనిా బ్ందాలేమో మనం వదనా ి ా మన వెంట రడుతూనే
ఉంాయ... మరికొనేా మో మనం కావాలనాా మన దగ ీరగా రాలేవు...ఎనోా ఏళి
రరిచయమనాా అనిా చెరప లేమ, అలా అని మనకు కావాలిే ంది అడగనూ లేమ....
కనీస్ం ఒకసారి రలకరించ్చ వాళి నుంచ్చ స్మాధ్యనం రాకపోతే మళ్ళి రలకరించే సాహస్ం
కూడా చేయడానిక మందు వెనుక చూసాతమ... మరి కొందరితో చాలా కొదిి రరిచయమయనా
జనమ జనమ ల రరిచయమనా టుా కలసిపోలం... అదేనేమో మనుషుో లతోను మనస్తలతోను
సేా హంలో ఉనా తేడా... మన జీవిలలతో ఆడుకునే జగనాా టక స్తాతధ్యరి చ్చరునవువ
వెనుక మరమ ం ఇదేనేమో... చూదాిం ఇలా ఎనిా కాలాలు ఈ జీవిలలను చూస్తత తను
రాయాలనుకునా రాతలు రాసేస్తత చ్చదివ లాసాలు చ్చందిసాతడో....!!
ఎందుకో ఇలా రాయాలనిపంచ్చంది నేస్తం....
నీ నెచెు లి
నేస్తం....
ఆగిపోయంది అనుకునా జీవితం మళ్ళి మొదలైంది ఎందుకంావు...? చాలా రోజులు
మోసాలు దేవ ష్టలు తటుాకునా మనస్త పారం ఇక తటుాకోలేనంటు విాశాంతి కోరుకుంటే... దేవుడు
వరమిచ్చు నా పూారి వరం ఇవవ లేదనా టుా మళ్ళి బ్తిక బ్ట ా కటిం ా ది ఏదో ారయోజనం
కోస్మేనేమో...సేా హం, అభిమానం అంటూ పై పై మాటలు చెప్పప చాలామంది సేా హానిక అవస్రం
వసేత ఎంత వరకు మొండి చేయ చూపంచకుండా ఉంటునాా రు ఈ రోజులోె...? మన అవస్రానిక అదే
సేా హానిా వాడుకుంటూ.... కనీస్ం ఓ చ్చనా రలకరింప్పక కూడా మనక స్మయం లేనంతగా మన
జీవితం సాగుతోందా... రలకరిసేత ఎకక డ ఏమి చేయాలిే వస్తతందో అని మన భయం.... ఇది మనిషి
అనా వాడిక స్హజమే... అవస్రానిక చాతనయతే కాస్త సాయం చేయడంలో మన సమేమ ం పోదుగా...
మహా అయతే వాళ్ళి కాస్త బావుంారు అంతే కదా... నా చుటూా ఉనా సేా హాలోె కొనేా మో ఇలా
అవస్రానిక మనలిా వాడుకునేవ... ద్గనిలో బ్ంధువులకు కూడా మినహాయంప్పం లేదు... చేసిన
చ్చనా సాయానిా కూడా గురుత పెటుాకునే వాళ్ళి కొదిి మంది... మరి కొందర్వమో మనం అడగకుండానే
మనలను ఆదుకునే వాళ్ళి ... అందుక్సనేమో ఎందరితో ఎనిా దెబ్బ లు తినాా కాస్తయనా మిగిలి
ఉనా ఆ మంచ్చతనానిక దాోహం అనక తరప డం లేదు...
అడగకుండానే అవస్రానిక నా దగ ీర ఇంత ఉంది ఎవరికీ ఇచ్చు రంరను అనా ఆతీమ యురాలిని
ఎనా టిక మరువలేను... అలానే అడగకుండానే ననుా ఆదుకునా నేసాతలను... నా అవస్రానిా
గురి తంచ్చ నాకు ధైరాో నిా అందించ్చ, నాకంటూ ఓ ఆస్రా ఇచ్చు నా ప్పనర ీనమ కు ఓ అరాినిా అందించ్చన
ఆతీమ యుడిక ఎరప టిక కృతజురా ప లినే...
మాటలు అందరమూ చెపాతమ కాని ... మాటలోె కాదు చేతలోె చూపంచడం అంటే ఇదేనేమో...
ఇరప టి వరకు నా నమమ కం మీద దెబ్బ లు రడటమే చూసాను... కాని
ర్వరటి నుంచ్చ మొదలవబోయే నా జీవితప్ప దివ తీయ అంకానిక ఆ నమమ కమే ప్పనాదిగా చేస్తకుని
వాళ్ళి నా మీద పెటుాకునా నమమ కానిా మరింత పెంచడానిక ారయతా ం చేసాతను...దానిక నీ
స్హృదయం తోడుగా ఉంటుంది కదూ....!!
ఉండనా మరి
నీ నెచెు లి
నినా నేను రాసిన ఒక చ్చనా అనుమానం పోస్ ా క అందిన స్ప ందనలకు హృదయపూరవ క
ధనో వాదాలు... చాలా మంది నేను మహరుాలను, దేవుళి ను ఏదో అనాా నని అనుకునాా రు... అకక డ
నా ఉదేశ్ి ో ం ఎంతో గొరప
తరస్ే ంరనుా లు, అనిా తెలిసిన దైవాలు కూడా అరి ష్డవ రాీలకు ఎకక డో ఒక చోట లంగి పోయారు
అని... అది లోక కలాో ణానిక కావచుు లేదా మర్వ ఇతర కారణానికైనా కావచుు .... అది చెపూత మనలో
చాలా మంది చేసే రని గురించ్చ చెపాప ను... నీతులు చెరప డానిక్స కాని పాటించడానిక కాదని.... మనలో
ఎంత మందిక తప్పప చేసినా దానిా ఒప్పప కునే ధైరో ం ఉంది...? కోరలపాలు వారిక్స తరప నప్పప డు
వారి చేతిలో ఊపరి పోస్తకునా మనమెంత అని అనాా ను... కొంత మంది చెపాప రు తమ స్ప ందనలో
ఎదుటివారి అహానిా , అాపనానిా పోగొటడా ా నిక అని... దానిక ఈ కోరలపాలకు లంగనవస్రం లేదు
కదా... ఏదైనా మాటను ఎదుటివారిక చెప్పప మందు దానిా ఆచరించే అతి కొదిి మందిలో
వివకానందుడు, మహాలమ గాంధి గారు చెప్పప కోదగ ీ మహానుభావులు...
అస్లు విష్యం ఏంటంటే .. చాలా మంది విరరీతంగా పూజలు చేస్తత... వారి సావ ర ిం కోస్ం దేనికైనా
వెనుకాడరు... అలానే నీతులు చెప్పప పెది మనుషుో లు... ఇలాంటి వారిని చూసి చూసి కాస్త... కాస్త
ఏమిటి బోల్లడు కోరం వచ్చు .... నినా ఆ పోస్ ా రాశాను... అంతే కాని దైవానిా మహరుాలను తప్పప
రటడాా నిక కాదు... ఏదో చ్చనా అనుమానం వారు కూడా ఇలా కోపానిా ఎందుకు తటుాకోలేక పోయారు...
వారిక నిాగహ శ్క తఉంటుంది కదా అని....
నేను చ్చనా తనం నుంచ్చ అనిా రకాల ప్పస్తకాలు చదివాను... కాకప్పతే ఎకుక వగా వాస్తవానిక
అనవ యస్తత చూసాతను... నా చుటూా ఉనా రరిసితు న లకు బేరీజు వస్తత ఇలా అప్పప డప్పప డు నా
అనుమానాలను బ్యటిక చెపూత కాస్త నా అాపనానిా తొలగించుకోవడానిక ారయతిా స్తత ఉంాను...
అంతే కాని ఎవరి నమమ కాలను ారశిా ంచడానిక కాదు.. మన చుటూా అందరు ఉనాా మనకు
నచ్చు నటుాగానే మనం ఉంామ... మంచ్చ చెడు అందరిలో ఉంాయ... సాధో మైనంత వరకు
ఎదుటివారిక సాయం చేయక పోయనా రరావ లేదు కాని హాని మాాతం చేయకూడదనే మనస్తతవ ం
నాది.. తప్పప ని చూస్తత మనకెందుకులే అని ఊరుకోలేను... దయచేసి ఎవరు అనో ధ్య భావించకండి
ఈ పోస్ ా ని.. ఎవరి మనస్తనైనా నొపప సేత క్షంతవుో రాలిని...
నేస్తం...
రలకరించ్చ కాసిని రోజులయో ంది కదూ... రోజు నీతో కబురుె చెపాప లనే అనుకుంాను..
కాని ఎందుకో ఈ మధో భావాలు అలిగినటుె ఉనాా య నా మీద... అక్షరాలకు అందడం
లేదు... మాటల చాటుగా చేరి దోబూచులాడుతునాా య.. కొనిా సార్వ ెమో అందినటేె అంది
దొరకకుండా ారిపోతునాా య శైకత ర్వణువులాె... నా ఏకాంలనిక సేా హంగా వచ్చు చేరి
అంతలోనే పారిపోతూ దాగుడుమతలాడుతునాా య ఈ భావనలు... అవునూ అస్లు ఈ
స్ప ందించే మనథందుకు నాతో ఉంది... అదే లేక ప్పతే నా ఏకాంతంలో నేనే ఉండేదానిా
కదా... మదిలో రొద చేసే ఎనోా ఆలోచనలకు స్రి ి చెపూత కొనిా టికయనా అక్షరరూపానిా
ఇవావ లనా నా ఈ ారయలా నిా విరమించేదానిా ఎప్పప డో...
ఈ మధో రలకరింప్పల ారహస్నాలోె నాకు కనిపంచని నిాయతీ గురించ్చ ఆలోచ్చస్తత
తరచ్చ చూస్తకుంటే నిాయతీ అనా రదానేా మరిు పోయనటుెగా అనిపంచ్చంది... కాసినిా
కవితలు, ఓ నాలుగు బ్హుమతులు, నాలుగు ప్పస్తకాలు వచేు సేత చాలు.. మనమే గొరప
కవులమని అనేస్తకుంటూ ఎదుటివారిని చులకన చేసే స్ంారదాయం ఎందుకు మనలో
వళ్ళి నాటుకుంది..? చూసే మనసే ఉండాలి కాని... ారతి వో కలో త గొరప దనం ఉంటుంది...
కాకప్పతే ఆ గొరప దనానిా గురించ్చ
త ఒప్పప కునే మనసే మనకుండదు.. ఏంటో ఒకరిక ప్పరు
వచ్చు నా తటుాకోలేమ... పోనీ మనకునా ప్పరు నిలుప్పకోడానిక ారయతిా ంచనూ లేమ...
ఎదుటి వారిలో తప్పప ను చూసే మందు మనలోనిక మనం ఒకక సారి తొంగి చూస్తకుంటే
ఎంత బావుండు... అస్లు ఇలా ారతి దానిలో చెడునే ఎతిత చూపాలని కంకణం ఎందుకు
కటుాకోవాలి... చెడులో మంచ్చని ఎందుకు చూడలేక పోతునాా మ... మనని పోగిడితేనే మన
ఆతీమ యులా... విమరశ కులోె మన బ్ంధువులు లేరా... ఎకక డిక వెళ్ళి నా, ఏ రని చేసినా
మంచ్చ చెడు రండు ఉంాయ... స్దివ మరశ ను సీవ కరిస్తత సాధో మైనంత వరకు ఎదుటివారి
మనస్త నొపప ంచకుండా సాగిపోతే చాలనే చ్చనా మాటను చేతలోె చేయగలిగితే చాలు...
అందరు స్ంతోష్రడే వార్వ కదా మిగిలేది .... ఏం నేస్తం నువవ మంావు...?
ఏంటో కలగాప్పలంగా చెపప నటుె ఉనాా కదా కబురుె ఈసారి... చెపాప నుగా అక్షరాలూ
భావాలు రండు నామీద అలిగాయ ..అందుక్స ఇలా నీకు కాస్త కష్ం ా గా.... ఉండనా మరి
ఇరప టిక
నీ నెచెు లి
నేస్తం...
ప్పరపాటు మానవ స్హజం అని స్రిపెటేస్త
ా కుంటూ ఉంాం... కాని కొనిా ప్పరపాటుె
మనం స్రిపెటుాకునాా అవి స్రిప్పచుు కోకుండా మన జీవిలనిా చ్చనాా భినా ం చేసేసాతయ...
తప్పప దిదుికునే స్మయానిా ఇవవ కుండానే... ఒకోక సారి చ్చనా తప్పప కదా అనుకుంామ
కాని దానిక మనం చెలిం ె చాలిే న మూలో ం చాలా భారీగానే ఉంటుంది... కుడి ఎడమైతే
ప్పరపాటు లేదోయ్ ఓడిపోలేదు అని అనాా ఆది నిజం ఎలా అవుతుంది ఏది ఎకక డ
ఉండాలో అకక డే ఉండాలి... శ్సాననం మారితే ఓడినటేె అని చెరప కనే చెపప నటుె చెపప న
దేవదాస్త కథ మనకు చ్చర రరిచ్చతమే కదా...కూరలో ఉపోప కారమో మరిు పోతే మళ్ళి
వస్తకుంాం అది చ్చనా తప్పప కనుక... అదే జీవిలనిక స్ంబ్ందించ్చ ఒక నిర ాయానిా
తప్పప గా తీస్తకుంటే దానిక మనతోపాటు మనవాళ్ళి కూడా బ్లి కాక తరప దు... దానిక కూడా
మనం మన ఖరమ అని స్రిపెటేస్త ా కుంటూ దైవానిా దోషిగా నిలబెటేసాా త ం... మనం
తప్పప కుంటూ.. మన చాతకాని తనానిా కపెప టుాకుంటూ... విధి రాతను మారు లేమ అని....
కాని మన నోరు ఉందే దానిా అదుప్పలో ఉంచుకుంటే చాలా తప్పప లకు కారణం కాకుండా
ఉండొచుు .... ఎదుటివారి మీద అధికారం చెలాయంచడానిక బ్ంధ్యలు పెంచుకుంాం...
బాధో తలు రంచుకోకుండా.... మనక ఎందుకో మరి అంత ఇష్ం ా ఒకరి మీద పెతతనం
చెలాయంచాలి అంటే.... అదే పెతతనం మన మీద చెలాయసేత భరించలేమ... ఎందుకో మరి
ఈ తేడా....ఒకోక సారి ఎదుటివారి తప్పప లు భరించడం కూడా తప్పప అవుతుంది.... స్హనానిక
ఓ హదుి ఉంటుంది అనా టుాగా తప్పప ని చెరప క పోవడం మన తప్పప అవుతుంది.... తప్పప
చేసినా ధైరో ంగా ఒప్పప కునే వారు ఎంత మంది ఉనాా రు ఈ రోజులోె.... ప్పరపాటుని
ఒప్పప కునే మంచ్చ లక్షణం చాలా కొదిమ ి ందిక్స ఉంటుంది... అది చాలా గొరప గుణం... ఆ
గుణానిక నా వందనాలు... నీకునా ఆ మంచ్చ లక్షణమే నీలో నాకు నచ్చు ంది... తప్పప ని చెపప
నాతో తిటుె తినే నీ చెలిమి నాకు ఎప్పప డు అతో ంత ాపయమైనదే నేస్తం... మంచో చెడో
చేసినది చెప్పప నీ కలమ ష్మెరుగని ఆ సేా హానిా దూరం చేసిన దైవం మీద కాస్త కోరం
కూడానూ... నువువ దగ ీరగా లేక పోయనా నా భావాలు రంచుకుంటూనే ఉంటూ దైవానిా
స్వాలు చేస్తతనాా మన సేా హానిా ఏమి చేయలేని ఆ దూరానిక వీడోక లు చెపూత.... మరి
ఇరప టిక ఉండనా....
నీ నెచెు లి...
నేస్తం....
నాక్స స్మస్ో వచ్చు నా నీక్స కదా మొదటగా చెప్పప ది... స్మస్ో లేని జీవితం లేదు అలా అని
మనం దానేా రటుాకుని వలాడుతూ ఉనాా మా.. లేదు కదా... పోనీ ఎవరినైనా ఇబ్బ ంది
పెడుతూ ఉనాా మా లేదే.... అర ి రాాతి అరరాాతి అని చూడకుండా మనం బాధలో ఉంటే
ఎదుటివాళి ని ఇబ్బ ంది పెటడ ా మేనా.... ఎకక డిదా అధికారం... వరొకరి కాలానిా మనం
తీస్తకోవడం ఎంత వరకు స్మంజస్ం... అయనా ఏదైనా స్మస్ో వసేత చావు ఒకక టేనా
రరిష్టక రం.... ఎవరిని బెదిరించడానిక ఈ చావులు... చసేత స్మస్ో తీరిపోతుందా.... మన
జీవిత కాలంతో పోలిసేత స్మస్ో జీవిత కాలం చాలా చ్చనా ది అని యండమూరి చెపాప రు...
నాకెందుకో ఎప్పప డు స్మస్ో వఛ్చు నా ఆ మాటలు గురుత వస్తత ఉంాయ... నిజమే కదా ఒక్స
స్మస్ో మన జీవిత కాలం ఉండదు.... రకరకాల స్మస్ో లు నితో ం మన జీవితంలో ఎనోా
వస్తత ఉంాయ పోతూ ఉంాయ... ఆ స్మస్ో ల కాల రరిధి ఒకరోజు కావచుు , రండు
రోజులు కావచుు , లేదా వారాలు రటవ ా చుు , నెల, స్ంవతే రం రటవ ా చుు స్మస్ో మనలిా
వదిలేయడానిక...ారతి స్మస్ో కు తరప నిస్రిగా రరిష్టక రం ఉంటుంది... అంతే కాని చావు
రరిష్టక రం కాదు స్మస్ో కు...ఈ రోజు ప్పతే ర్వప్ప రండు అంతే... మృతుో వు ఎలాను దాని
స్మయానిక అది మనలిా దగ ీరకు తీస్తకుంటుంది... దాని కోస్ం మనం ఎదురు
చూడటమెందుకు... చేయడానిక ఎనోా మంచ్చ రనులు మన కోస్ం ఎదురు చూస్తతనా ప్పప డు
రాని చావును గురించ్చ ఆలోచ్చంచడమెందుకు.... మన జీవితం ఒకక రిక ఉరయోగరడినా ఈ
జనమ కు రరిపూర ాత సాధించ్చనటే.ె .. చనిపోవాలని ఆలోచన వచ్చు నప్పప డు ఓ క్షణం
ఆలోచ్చంచండి అని ఎనిా సారుె మొతుతకునాా ఎవరి దారి వారిదే కాని మాట వినరు
ఎందుకని... ఏంటో నేస్తం ఒకోక సారి కోరంగాను, ఏమి చేయలేకపోతునాా మనా నిస్ప ృహ
ననుా వెనాా డుతూ వధిోత ంది... నీక్స దారి లేదు మరొకరి స్ంగతి నీకెందుకు అంావా...
ఏం చేయను ఏదో మనస్త ఊరుకోక ఇలా నీతో మొరపెటుాకుంటునాా ... స్ర్వ మరి ... మరో
కబురుతో మళ్ళి వసాతను నీకోస్ం...
నీ నెచెు లి...
28. ఏం చేయను..!!
నేస్తం.....
ఎప్పప డో వదిలేసిన గతమైనా మళ్ళి మళ్ళి వెనాా డుతూనే ఉంది... నేను వదిలేసినా
ననుా వదలని నీడలా నా చుటూానే తిరుగుతూ ఉంది... ఎనిా సారుె స్రిపెటుాకుపోను...
అయనా ారతిసారి నేనే ఎందుకు స్రిపెటుాకోవాలి... ఏం వాళి లా అహం లేక పోయనా నాకూ
ఆలమ భిమానం ఉంది కదా.... దానిని పారం ఎందుకు స్రుికోమనాలి.... నేనేమనాా గాంధినా,
గౌతమ బుదుిడినా ఒక చెంరన కొడితే రండో చెంర చూపంచడానిక... భూదేవిని అస్లే కాదు
ారతి భారానిా మోయడానిక... నా చ్చనా ారరంచానిా ఛ్చాదం చేశారు... మనిషిలో రండో
కోణానిా చూపంచారు... మమకారం మీద నమమ కానిా పోగొాారు... దానితో పాటుగా మనిషిని
నమమ డానిక కూడా వీలు లేకుండా చేసి ఆలోచనలో రడేశారు... అనిా వెరశి మనిషిలో
అస్లు 'మనీ'షిని చూపంచారు.... వర ాంలో కాకులు తడిసేత తటుాకోలేని ాపాణానిా ఏది
వచ్చు నా, చూసినా చలనం లేని శిలగా మారాు రు... ఇనిా చేసినా స్రుికునాా ... ఇక
స్రుికోవడానిక నా ఓపక స్హకరించడం లేదు... జీవితంలో కొనిా ఘడియలను కూడా
మరచ్చపోయాను... ఇక ఏమి మిగలలేదు.. చావులు తరప ... వీటి కోస్ం ఇంకా స్రుికోవడం
అవస్రమంావా... మన అవస్రానిక ఆరదకు చలించని మనస్తలేని మనుషుో లకు ఏదో
కాస్త మిగిలిన ఈ నాలుగు రోజుల జీవిలనిా ఫణంగా పెశ్టడ ా ం నాకు ఇష్ం
ా గా అనిపంచడం
లేదు... ఏం చేయను..?? చెరప డానిక నువవ మో ఏదో ఆాతం వచ్చు నటుె మందే స్వ రాీనిక వెళ్ళ ె
కూరుు నాా వాయే... మేమేవరమో చదువులో పోటిక వచ్చు నటుె చావులో కూడా వచేు సాతమని
భయరడి అది మందే తీసేస్తకుని అకక డా నువవ మందునాా వు... నాక్సం ఇలా నువువ
చేయడం నచు లేదు.. అకక డ నుండి స్లహా ఎలా చెపాతవు మరి.... స్ర్వ నీమీద కోరంగా కూడా
ఉంది.. ఇక మాాెడను... ఉంాను
నేస్తం....
ఏంటో చాలా రోజులు అయో ంది మనం 'స్వ 'గలలుమాాెడుకుని... జీవితంలో మనం
ఎవవ రి గురించ్చ రటిం
ా చుకోకపోయనా మన గురించ్చ రటిం ా చుకునే వాళ్ళి కొంతమందయనా
ఉండటం ఓ రకంగా చాలా అదృష్మ ా నే చెప్పప కోవాలి... నేను నా శ్బాెగులో రాయడం
మొదలుపెటి ా ఐదు ఏళ్ళి గడచ్చనా ఎప్పప డు ఎవరిని వో కగతంగా
త ఓ మాట అనా ది లేదు...
తప్పప ఉంటే మాాతం తర తమ బేధం చూడలేదు... రాజకీయ రరంగా వాో సాలూ రాసి
ఉండవచుు కాని.. ఎప్పప డు నా వో కగలనేా
త రాస్తకునాా ... ఎవరైనా అడిగితే వాళి ది నాది
అనుకునే రాశాను సామాజిక రరంగా స్మస్ో ఉంటే... ఒకోక సారి చ్చనా మాటకు కూడా
మనస్తలు మారుు కునే మానవతవ ం ఉంటుంది అని నాకు ారతో క్షంగా తెలుస్త... నా
చ్చనా రప టి నుంచ్చ ఈ రాయడం అనా ది నాలో భాగమై పోయంది... స్ంతోష్మయనా,
బాధయనా అక్షరాలతో రంచుకోవడం అలవాటుగా మారి ఇంజనీరింగోె మా సార్ తన
మనస్త మారుు కోవడానిక కూడా ఈ అక్షరాలే కారణం అయాో య... నేను మారడానిక కూడా
ఈ రోజు ఇలా ఉండానిక ఈ అక్షరాలే కారణం... ప్పస్తకాలు చదివినంత మాాలన జనాలు
మారలరా ... వీళి పచ్చు కాని అని అనుకుంారు చాలా మంది... పచ్చు కాదు వాస్తవం ఇది...
అందుకు నేను, నా జీవితమే సాక్షో ం... కాలు తడవకుండా స్మాదానిా దాటవచుు .. కాని
కనుా తడవకుండా స్ంసారానిా ఈదలేమ అనా ది ఎంత నిజమో అందరిక తెలుస్త...
నేను ఎవరి స్వ విష్యాల జోలిక వెళి ను... ఈ స్ంగతి నేను రాసిన నా తొమిమ ది వందలకు
దగ ీరలో ఉనా పోస్ే ా చూసేత ఎవరికైనా అర ిం అవుతుంది... ఒకరు మనక తెలుస్త అని
చెరప డం వరు వాళి సంత విష్యాలు వాళి రరోక్షంలో వర్వ వాళి తో చరిు ంచడం ఎంత
వరకు నాో యం...?? నా నేసాతలయన అందరిక నేనేంటో బాగా తెలుస్త... స్ంసారం అనాా క
స్వాలక్ష చ్చనాా చ్చతక స్మస్ో లు ఉంాయ... లేకుండా ఒకక రైనా ఉనాా రా నేస్తం... మనం
అభిమానించే వారి దగ ీర మన విష్యాలు చెప్పప కుంటే బావుంటుంది అంతే కాని ఫలానా
వాళ్ళి ఇలా... అలా అని చెప్పత ఏం వస్తతంది... నాకు ఇది ఎరప టిక అర ిం కాని పెది ారశ్వా ...!!
మన అవస్రం కోస్ం ఎదుటివాళి ని పావులుగా వాడుకోవడమంత ఆతమ ాదోహం మర్వది
లేదు... రండు చేతులు కలవనిదే చరప టుె రావు కదా... మంచ్చ చెడుల బేరీజే చకక ని
జీవిలనిక ప్పనాది... అమోమ చాలా విష్యాలు చెప్పప సాను ఈసారిక... ఎనిా చెపప నా భరించే
నువువ నాకు తోడుగా ఉండగా నాకు దిగుల్లందుకు చెప్పప నేస్తం.... ఉండనా మరి ఇరప టిక...
నీ ాపయ నెచెు లి...
నేస్తం....
ఇరప టి జీవిలలు చూస్తతంటే నాకు అనిపోత ంది ... మనం ఆధునికంగా ఎంత
మందుకుపోయనా ఎకక డ వసిన గొంగళ్ళ అకక డే ఉనా టుా... ఒకప్పప డు కలం సేా హాలు
అరప టోె ఎంతో కొంత ాపామఖాో నిా స్ంపాదించుకునాా య... చెడు జరిగినా చాలా తకుక వ
శ్సానయలోనే ఉండేది.... చకక ని భావాల వారధిలా సాేవి అరప టి సేా హాలు... ఇప్పప డు అలానే
ఉనాా య చాలా రరిచయాలు... కాని కొనిా సేా హాలు ఎందుకో విరరీతంగా అనిపస్తత
ఉంాయ... అంతరాీలంలో ఈ మఖ ప్పస్తకంలో ఉండే అమామ యలు/అబాబ యలు
అందరు చెడవా డ రు కాదు... అలా అని కొందరు లేరని చెరప లేమ... ఒకొకరు అమామ య ప్పరు
పెటేస్త
ా కుని సేా హానిక అనుమతి రంరడమ లేదా మరికొందర్వమో మరికొంచం మందుక
వచ్చు వావి వరుస్లు, వయస్త లరతమాో లు చూడకుండా ఇష్ం ా వచ్చు నటుా రాసేయడం...
వాళి క అనిా అనుబ్ంధ్యలు ఉంాయ కదా... ఈ మఖ ప్పస్తకంలోనిక వచ్చు నంత మాాలన
ఇలా ఎంత మాట రడితే అంత మాట అనేయడమే.... పెదవా ి రు, చ్చనా వారు అని కూడా
లేదు... ఈ ఇష్టాలు, ాప్పమలు అనిా ఆేది ఒకచోటే.... అదే కోరిక.... నాకు ఇనిా రోజుల
నుంచ్చ చూస్తతనా రరిసితిన ని బ్టి ా అర ిం అయో ంది అదే....
ఇనాా ళి మన సేా హంలో ఎప్పప డు ఈ ఆడ /మగ తేడాలు కాని... రరిధులు దాటిన
స్మయం కాని ఎప్పప డు వచ్చు న దాఖలా కనిపంచలేదు.... మరి ఈ తేడాలు ఇరప టి
సేా హాలోె ఎందుకో... ఈ విరరీత పోకడలు ఎకక డిక దారి తీసాతయో అని ఒకంత భయంగా
కూడా ఉంది.... ఓ కొతత రరిచయం అంటే భయంగా కాకుండా బ్ంధంగా అనిపంచాలి....
రరిధులు దాటని సేా హాలు రది కాలాలు రదిలంగా ఉంాయ... బాధో తలు, బాధలు
రంచుకునా ఆతీమ య బ్ంధ్యలు చ్చరకాలం నిలచ్చపోలయ మన సేా హంలా... అందుక్స
నాకు అతో ంత ాీతికరమైన నేస్తంగానే ఉండిపో ఎరప టికీ.... నీ నెచెు లి
నేస్తం,
ఈ మధో న తరచుగా వింటునా కొనిా మాటలు ఎందుకో కోపానిా తెపప స్తతనాా య...
ఎవరికీ వారు ఏదో స్తో హరిశ్ు ంాదునిక చుాాలై నటుా ఎదుటివారి తప్పప లు చూడడానిక్స
అనా టుా బ్తిక్సస్తతనాా రు ... ఇదేదో తెలియని రోగంలా వెనాా డుతోంది అనిపోత ంది...
ఒకోక సారి మనం చూసింది కూడా నిజం కాదు.. మన కళ్ళి మనలేా మోస్ం చేసాతయ... ఇక
వినే అవాకులు చవాకులు ఎంత వరకు నిజం అనే ఆలోచన కూడా రావడంలేనంతగా వాటి
ారభావం రడిపోయంది మనస్తపై... మొనేా దో పోస్తాలో చూసాను.. ఎవరూ సీలరామలు
కాదు అని... ఏం సీలరామలు కానంత మాాలన ఈ భూమి మీద బ్తిక్స హకుక
లేదా....రామడు ప్పరు కోస్ం ారతిష్ ా కోస్ం సీతమమ ను వదిలేసాడు... ఇది ఎవరు కాదనలేని
స్తో ం... అందరు సీలరామలే కానకక రలేదు...అనుబ్ంధ్యలకు అరాిలను తెలుస్తకుంటే
చాలు... ఈ ారరంచంలో ఉనా మేకవనెా ప్పలులకు స్మాధ్యనం చెరప డానిక అందరిక
ధైరో ం చాలదు... కొందరు ఎదుటివారితో సేా హం నటిస్తత మరొకరిక ఆ సేా హానిా
పెడరానలతో చెప్పత గందరగోళమే కదా.... ఇక కొంత మంది వాళి క వర్వ రనేం ఉండదేమో
అమమ య ప్పరు,తెలిసిన వాళి ప్పరుె ఉనాా యని మనం కూడా చేరుు కుంటే పెది
రతిావలశిరోమణుళాి స్తమతి మొగుణి ా వశ్ో దగ ీరకు తీస్తకువెళ్ళి న చందాన
మాటలు...అలా మాాెడేది అమామ య కాదు అబాబ యే ... ధైరో ం ఉంటే అస్లు ప్పరు,
ఫోటోతో ఉండాలి... ఎందుకో మరి ఈ వెధవ నాటకాలు... ఈ నా కొడుకులు ఏం
అనుకుంారో... మఖ ప్పస్తకంలో అమామ యలు రమమ నగానే వచ్చు వాళి ఒళ్ళి
వాలిపోలరని... ఈ వెధవలకెంత నమమ కమో వాళి మీద వాళి క... రని పాట ఏం
ఉండదేమో అమామ య ప్పరు,ఫోటో కనరడగానే మొదలు... అందరు అమామ యలు సీల
సావిాతులు కాకపోయనా వాళి కంటూ ఓ వో కతవ త ం ఉంటుంది... మీ అంత దిగారి ఎవరు
లేరు... బ్ారు బుదుిలు వదలి కాస్తయనా మారండిరా... ధైరో ంగా బ్తకడం నేరుు కోండి
మందు మీ అస్లు ప్పరు మరిు పోకుండా... అమామ బాబు పెటిన ా ప్పరు ఉంటుందిగా అది
వాడండి కాస్తయనా మంచ్చ బుదిి వస్తతంది.... అమమ కు ఆలిక తేడా లేకుండా కళ్ళి
మూస్తకుని బ్తకకండిరా... ప్పటగ ా తులు ఉండవు.... ఇంకా చాలా చెపాప లనే ఉంది... కాని
రాతలు మనవైనా ఈ ారరంచంలో మిగిలి ఉనా కొదిపా ి టి మంచ్చతనానిక కూడా మచు
రడుతుందని ఆప్పస్తతనాా .... మన రాతలుమన ఇష్మే ా కాని ఎదుటివారి వో కగలలు
త
విమరిశ ంచేంతగా మన మన వో తవ క స్త
త ం ఉండకూడదు... ఇకక డ ఈ మఖ ప్ప కంలో ఎవరు
ఏది తెలియని వారు లేరు... వారు చేసేది మంచో చెడో అనా ది వారి వారి విజత ప క్స వదిలేసి
స్త
మన రని మనం చేస్తకుందాం... ఏమంావు నే ం...!!
నీ నెచెు లి
చెప్పప దూి నాకు కోరంగానే ఉంది.... నీకోస్ం దాచ్చన కానుకను వర్వ వాళి కు ఇవవ డానిక
మనస్త రాక... ఏం చేయాలో తెలియక అలానే దాచేశాను ఎవవ రిక ఇవవ కుండా... నీకు
తెలిసినా అప్పప డు ఆ బ్హుమానానిా ఇవవ మనడానిక బోల్లడు బిడియం దానిక తోడు
భయం కూడాను... కోరంగా చూడకు నిజం చెప్పప స్తతనాా .... రకక నే ఉంటూ నకక నకక
చూసాతవు కాని ఎప్పప డో ఓ మాట అది నేను రలకరిసేతనే.... చూసావా ఎనిా మాటల కబురుె
మిగిలి పోయాయో మన మధో న... నా మాటలు వినిపంచగానే నీ చూప్పలు ఆటే
చూస్తతంాయ దొంగలా... నువెవ ప్పప డో దొరికపోయావు నేస్తం.... మాటలోె చెరప ని మనస్త
కనిపంచ్చంది నీ కనుా లోె.... అవి చెపప న ఊస్తలోె.... ఏ దూర తీరాలోె ఉనాా ..... చెరగని
శ్ాపరకాలుగా... చెరప లేని సాక్ష్యో లుగా రాసిన కధల కావాో లు... మరప్పలేని మధుర
స్ంతకాలుగా నిలిచ్చనా.... ఏనాటిక కలవని బ్ంధం ఇది... మనస్తలో శిలాక్షరాలుగా నిలిచ్చ
పోయన చెలిమి ఇది.... అయనా ద్గనిక ఏ ప్పరు పెడితే స్రి పోతుందంావు...!! మాాడక
మౌనానిా తోడుగా చేస్తకుంటే నీ మౌనం నాతో మాాెడదనుకునాా వా.... నే మాాెడినా
నీకర ిం కాని భావాలు నువువ చెరప క పోయనా నాకెలా తెలిసిపోలయో మరి.... అవునూ మన
ఇదరి ి క్స తెలిసిన ఈ స్ంగతి బావుంది కదూ.... నువెవ ప్పప డు ననుా రలకరిస్తతనే ఉంావు
శ్ాపరకాలలో.... ఎందరునాా ఎవరు లేని ఏకాంలనిా ఎందుకు ఇంతగా ఇష్ర ా డలనో
ఇప్పప డిప్పప డే తెలుోత ంది .... నీ తలప్పల రరిమళాలతో నిండిన నా ఏకాంతంలో ఉనా ది
నేను..నువువ .... అందుక్స ఇంత బావుంది.... చెరప కనే చెపప నా... చెరప క పోయనా చేరువగా
చెంతనునా నీ సానిా హతో ం సేదద్గరుస్తతనే ఉంటుంది ఎప్పప డు.... శ్ాపరకానిా గతంలోనిక
తొంగి చూడమంటే ఎప్పప డు నినేా చూపస్తతంది.... ారతి వకువ ప్పదుిలో నీ రూపానేా
చూపస్తతంది... తడబ్డే అడుగులోె తీప ా శ్ ప రకంగా మిగిలిన ఈ చెలిమి ఇలా ఉండనీ
స్త
నే ం....!!
నీ అనుబ్ంధం....
ఎప్పప డు నేను చెరప డమే కాని నువువ చెరప డానిక ఏమి లేదా... లేక నేనే
నీకు ఆ అవకాశ్ం ఇవవ కుండా అనిా చెప్పప స్తతనాా నా అని ఓ రకక న చ్చనా అనుమానం
వోత ంది.... అందుక్సనేమో మాటలు మనస్త స్ంాదానిా అవలీలగా దాటేసి ఆవలి తీరం
తెలియక పోయనా ధ్యరాళంగా ారవహస్తతనే ఉనాా య... అలల లకడి మంచెతుతతునాా
కెరాలపై తేలియాడుతునా వెండి వెనెా ల అందంలా ననుా రలకరిస్తతనే ఉనాా య నీ
శ్ాపరకాలు.... చూసావా నీకు తెలియకుండానే ఎనిా భావాలు నా మది ప్పతితళి లో
దాచుకునాా నో... చెప్పప అవకాశ్మే నువువ ఇవవ డం లేదు మరి.... నాకెంతో ఇష్మై ా న
స్మాదం నా చెంతనే ఉంది కాని దానితో నేను రంచుకునే విష్టదమే ఎకుక వై దానిక ననుా
స్మదాయంచడానిక ఏమి చేయాలో తోచక తన వదనే ి కూరుు నా నా తనువుని తన
కెరాల స్ప రశ తో ఊరడిస్తత అప్పప డప్పప డు ననుా తనలోనిక రమమ ని ఆహావ నం
రలుకుతోంది....వెళాి లనే ఉనాా దారితపప నువువ వసేత బోసిగా ఉనా తీరానిా చూసి
నిరాశ్గా మరలి పోలవమో అని అనిపంచ్చ ఇకక డే ఉండిపోతునాా .... తగిలిన గాయాలనీా
గలల ప్పటలోె చేరుతుంటే బ్రువు మోయలేక గుండె కూడా ఆగిపోతోంది.... నా వదకు ి నీ రాక
వాస్ంతమే తెస్తతందో లేక వర ాప్ప ధ్యరలలో కలసిన నా కనీా టిక జతగా వచ్చు హర ాప్ప జలుెగా
చేరుతుందో చూడాలని అనుకుంటూ నీ కోస్ం ఇకక డే ప్పదుిప్పడుప్ప అరుణోదయాలు....
సాయంకాలప్ప నీరండలు సాక్షో ంగా అలల కలల కనుా లోె తొంగి చూస్తత ఇలానే
ఉండిపోయాను.....!!వయ కనుా లతో వచ్చ చూస్తత.....
ఏమోయ్,
నాలో మంచ్చ ఉందో లేదో నాకు తెలియదు కాని చెడు లేదని అనుకుంటూ బ్తిక్సస్తతనాా ...
ఏం చేదాిం ఎవరిక నచ్చు నా నచు క పోయనా మనక మనం నచాు లి కదా... ఎంత
చెడవాడ రికైనా చెడు అంటే నచు దు అదేంటో మరి... వాళ్ళి మంచ్చ కోస్మే పాకులాడలరు
కాకప్పతే మనమే అర ిం చేస్తకోలేక పోతునాా మ... అందుక్స ఎప్పప డోనే ఓ కవి అనాా రు...
జరిేవనీా మంచ్చకని ఆనుకోవడమే మనిషి రని ... అని గురుత కొచ్చు ందా ఆ పాట... నిజమే
కదా... ఏమి చేయలేనప్పప డు ఇలా అనేస్తకుని స్రిపెటేస్త
ా కోవడమే... కాకప్పతే ఆ
స్రిపె ాకోవడంలోనే అస్లు గొడవలు వ నాా య... మనకు దానిలోనే స్రిపెటుాకోవాలా...
టు స్తత
లేక ఇంకా ఎకుక వ కావాలని ఆశ్ రడాలా... ఏంటో ఏది అర ిం కాకుండా గందరగోళంగా
ఉంది.... పైక ఎదగాలి అంటే ఆశ్ ఉండటంలో తప్పప లేదు.... అదేమరి లేని దాని కోస్ం ఆశ్
రడటం తప్పప అని చ్చనా ప్పప డు చెపప ంది గురుతకు వసేత ఈ ఆశ్ తప్పప ... చూసారా వింత ఒక్స
ఆశ్ మనకు తప్పప గానూ ఒప్పప గాను అనిపోత ంది.... ఎంత ఎదిగినా ఒదిగినా తృపతని
మించ్చనది మరొకటి లేదండి... అదే ఆతమ తృపత.... ఆలమ నందం... ఇది మనకు దొరికన రోజు
ఈ ారరంచంలో అందరికనాా గొరప జీవితం మనదే... ఉనాా లేకపోయనా ఉనా టుాగా
బ్తిక్సయగలగడం మనలో ఎంతమందిక చాతనౌతుంది చెరప ండి... ఎలా ఉనాా ... ఎకక డ
ఉనాా స్ంతోష్ంగా బ్తకగలిగిన రోజున ఆ తృపత కోటకు ె స్రితూగ గలదా.... అలానే మంచ్చ
చెడు అనేది మనం చూసే దృ లో షి ా ఉంటుంది చాలా వరకు... మంచ్చని తీస్తకుని చెడుని
సేత
వదిలే పోలా ఏ గొడవా ఉండదు.... ఏదో స్రదాక రాశాను... ఎవరు నొచుు కోకండి.. మీర్వం
అనుకునాా నా బాధో తేం లేదు మరి....-:) !!
ఏంటో అనిా నాకు ారశ్ా లుగానే మిగిలి పోతునాా య... ఇష్ం ా ఎనిా రకాలుగా ఉనాా దాని
చ్చవరి గమో ం ఏమిటి..? నాకు ఇదొక అర ిం కాని చ్చకుక ారశ్ా గా మిగిలిపోతోంది... ాప్పమలో
ఇష్ం ా ... అభిమానంలో ఇష్ం ా ... రలకరింప్పలో ఇష్ం ా ... మనిషి ఇష్ం
ా .... మనస్త ఇష్ం ా ....
నడత ఇష్ం ా ... నవువ ఇష్ంా .... ఇలా ఎనోా రకాల ఇష్టాలు మనతో ఉంటే వాటి చ్చటా చ్చవరి
గమో సాననం ఏమిటి అనేది స్మాధ్యనం దొరకని ారశ్ా గానే ఉండి పోతోంది...
మనని ఇష్ర ా డేవాళ్ళి కొందరు... మనం ఇష్ర ా డేవాళ్ళి మరి కొందరు.... ాప్పమలో
రకాలునా టేె ఇష్ం ా లో కూడా బోల్లడు రకాలు... కాని అనిా ఇష్టాలు కలయక కోస్ం కాదు....
ఆతమ తృపత కోస్ం అందుకునే అవాో జో మైన ఇష్ం ా ... ఆ ఇష్ం ా నుంచ్చ జనించ్చన ాప్పమలో
అనంతమైన అనురాగం, ాప్పమ, అభిమానం, ఆపాో యత ఇలా అనిా కలసిన ఇష్ం ా చాలా
కొదిి మందిక మాాతమే దొరుకుతుంది... ారరంచంలో అతి గొరప ధనవంతులు వీర్వ
అవులరు... ఇష్ం ా ాప్పమ రండు ఒకటి కావు కాని రండు కలసిన స్ందరభ ం అదుభ తం ఈ
స్ృషిలో ా .... ఆ కలయక వరి ాంచడానిక అక్షరాల అమరిక కూడా అందంగా ఇమడలేదేమో....
మొలత నిక ఇష్ం ా గా ఇష్ర
ా డే ఇష్ం ా కష్ం
ా గా ఉనాా అందుక్స కాబోలు ఇష్ం ా గా అతో ంత
ాపయంగా ఉంటుంది.... అందుక్స ఇంత చెపప నా ఇష్ం ా ఇంకా ఇష్ంా తెలియని అర ింకాని
శ్వష్ ారశ్ా గానే మిగిలిపోయంది....!!
39. సినీ చతురువ్వలు.....!!
అనాదిగా వస్తతనా ఆచారమే మళ్ళి మరో సారి మనకు వినిపంచ్చ కనిపంచ్చంది.... ఎనోా రంగు
రాళి లో కొనిా బ్యట రడిన పాకుడురాళ్ళి .... వచ్చు న హోదా డబుబ ఒకక సారిగా ప్పతే వాటిక
అలవాటు రడిన ాపాణం కొటుాకుంటూ ఈ పోటి ారరంచంలో అద్గను సిని మాయాారరంచంలో
ఒకక సారిగా వదం ి టే తనుా కు వచ్చు న ఆరాభ ాలు ప్పతే భరించలేని జీవాలు వాటికోస్మే
పాకులాడుతూ దిగారుడు తనానిక అలవాటు రడిపోతూ రటుాబ్డక ప్పతే రాాలు రాణులు
రటుాబ్డితే కుటుంబ్ం కోస్ం అంటూ నీతి వాకాో లు... వచ్చు న హోదా పోతేనే కాదు అస్లు వష్టల
కోస్ం అవస్రాల కోస్ం ఎంతో మంది ఇలా రంగులు ప్పలుమకుంటూనే ఉనాా రు జీవిలలు నాశ్నం
చేస్తకుంటూ చ్చనా తెరా లేదు పెది తెరా లేదు .... తెర చాటు జీవిలలకు అంకతం అయపోయారు...
కొందరు తెర చాటునే ఉండిప్పతే మరి కొందరు కాస్త అదృష్ం ా అనే అవకాశానిా అందుకుని
అందలాలు ఎకుక తునాా రు... అందలాలు ఎకక నా ఎనోా రోజులు ఉండలేని వారు అదః పాలళానిక
రడిపోతునాా రు.... సినీ రాజకీయ చదరంగంలో పెది పామల నోటిలో చాలా పావులు బ్లి అవుతూ
తపప ంచుకునా ఆ కొనిా పావులు కూడా ఏదో ఒక చాటంలో రడి నలిగి పోతూనే నెటుాకొస్తతనాా య.....
సిని వారస్లవ నిక మాాతమే చాలా వరకు పెది ీటలు వస్తతనా భజనకారులు అస్లు నటనకు
నీరాజనాలు రటడ ా ం మానేసి ఈ మరిక కూరంలోనే మగుీతూ జీవిలలని ఫణంగా పెటేస్త ా తనాా రు....
అది సాహతో రరంగా... నటన రరంగా... ఎలా చూస్తకునాా వారస్తవ రంగులే మందు
ఉంటునాా య.... అస్లు నైప్పణో ం మసి పూసిన వాజంలా మరుగునే ఉండి పోతోంది... ఒకటి అరా
బ్యటిక వచ్చు నా ఏదో ఒక రంగు ప్పలిమి వారి చావుకో లేదా వారి జీవిలలను అలరిె పాలు
చేయడానికో తమకునా డబుబ హోదాతో మీడియాను కొనేసి అనిా రకాలుగా ారతిభను బ్యటిక
రాకుండా చేస్తతనా ఈ సినీ మాయా ారరంచం లో నిజంగానే ఎనోా చ్చతతరువుల నీలి నీడలు మనస్త
పెటిా చూసేత కనిపసాతయ...!!
నేస్తం,
నువెవ లా ఉనాా వని అడగబోవడం లేదు కాని నా మనసేం ఆలోచ్చోత ందో నీకు చెపాప లని ఈ
లేఖ....
అనగనగా ఓ చ్చనా ది పెదది ి కాని పాడి రంటలతో కళ కళలాడే రచు ని రల్ల ె సీమ
ఒకప్పప డు... చదువు గురించ్చ పెదగాి తెలియని రోజులోెనే ఆ ఊరిలో నూటిక 95మంది
విదాో వంతులు అద్గ గొరప గొరప చదువులు చదువుకునా వారు... ఓ ఏభై ఏళి నాడే
అమెరికా వెళ్ళి న వాళ్ళి కొందరు, వైదో వృతిత చేరటి ా ఇరప టిక తమ ఊరిక సేవలు
అందిస్తతనా మంచ్చ మనస్తనా వారు మరికొందరు... ఎకుక వమంది పలల ె కు
దు తిత
విదాో బు ిలు నేరిప ంచే ఉపాదాో య వృ లో శ్ ర సి న రడి చకక ని సేవలు అందిస్తతనాా రు..ఏ
చ్చనా తప్పప జరిగినా ఊరి పెదలు ి రామాలయం వది తప్పప్పప ల విచారణ చేసి తప్పప క శిక్ష
వసేవారు ... ఏది జరిగినా ఊరి లోరలే ఉండేది.. వరాీలు వరుగా ఉనాా అవస్రానిక అందరు
ఒకటిగా నిలబ్డేవారు... అరప టోె మా ఊరు అంటే చాలా గరవ ంగా ఉండేది మా అందరిక ...
ఇది మా చ్చనా రప టి మా ఊరు .... ఇక మా తరం మా తరువాతి తరం విష్యానిక వచేు
స్రిక ఊరిలో స్గం ఇళ్ళి ఖాళీ... పోనీ ఉనా వారు బావునాా రా అంటే చదువుల కోస్ం
వలస్లు వెళ్ళి న వారు వెళి గా మిగిలి ఉనా వారిలో నైతిక విలువలు తగి ీపోయాయ...
హంగులు ఆరాభ ాలు, అహంకారాలు పెరిగి పోయాయ... ఎవరిక వారిక నా పెతతనం
ఉండాలంటే నాది ఉండాలి అనా రటిం ా ప్ప... చదువు విలువ తెలియని నిశానీల చేతులోె
రడి... లగుడు, జూదం, రతనమైన జీవితప్ప విలువలు ఈ రోజు ఆ ఊరిలో నితో కలాో ణం
రచు తోరణంగా వెలుగొందుతునాా య... ఇంటోె పెళాి ం మాట వదిలేయండి కనీస్ం పలల ె
టి
ప్ప న రుత
ా రోజులు గు ఉండవు కాని ఊరిలో వెధవల ప్ప న టి టి
ా రోజులక ప్ప న ా రోజు క్సకులు,
రీ
బిరియాని పా ాలు, ఒకోక డేమో స్ంవతే రానిక రండు మూడు ప్ప న టి ా రోజులు చేస్తకుంటూ...
మూడు బిరియానీలు ఆరు మందు సీసాలుగా ఉంది ఇప్పప డు... ఇదేనా రల్లల ె అభివృది,ి
ప్పరోగతి... మా ఊరు ఒకప్పప డు చదువులకు ప్పటిని ా లుె అని గరవ ంగా చెప్పప కునా మేమ ఈ
రోజు అదే ఊరు కూడు గుడాడ ఇవవ ని రనిక మాలిన రాజకీయాలకు అడాడగా, ఎయడ్ే
రోగులకు చ్చరునామాగా మారిందని చెప్పప కోవడానిక సిగుీ రడుతునాా మ... చదువు విలువ
తెలియని రోజులోెనే స్రస్వ తి కొలువునా మా ఊరు ఈ రోజు ఇలా మారడానిక కారణం
ఏమిటో...!!
ఓటె కోస్ం రైతు ప్పరు చెప్పప కుంటూ రల్లలో ె ె పాద యాాతలు చేయడం కాదు, ఏదో కంటి
తుడుప్ప కోస్ం ర లు ల్ల ె తత
ద త తీస్తకుంటునాా మ అంటే స్రి పోదు.. నెలవారీ కోా
స్రాక రు ఇ ంది.. పె ను
ోత న ా ె ఇోత ంది అని స్రిపెటుాకుంటే చాలదు.ంంఉస్లి మతకా
ఉంారు వాళి క వర్వ ఊరు వెళ్ళి తెచుు కోవాలంటే ఎలా వీలౌతుంది... అస్లే ఇప్పప డు
అంల కంపూో టరు మహమ కదా ఆధునికీకరణ ప్పరుతో... తెలిసిన వారిక అందుబాటులో
ఉంటే అందంగా ఉంటుంది.. తెలియని వారిని చేతి మాదలు రడలేదు, వలి మాదలు
రడలేదు అని రోజుల తరబ్డి మీ స్రాక రీ ఆఫీస్తల చుటూా తిప్పప కుంటే అది సిగుీ చేటు...
రాజకీయ నాయకుల గెలుప్ప కోస్ం డబుబ , మదో ం వాడకాల మూలంగానే చాలా రల్లలో ె ె ఇదే
సి
రరి తి ా
న ... నాయకులు తీయగా మా ె డి గెలిచ్చన తరువాత వారి స్వ లాభానేా
చూస్తకుంటునాా రు తరప జనం ఏమై పోయనా వారిక ల్లకక లేదు.. మళ్ళి ఐదు ఏళి కు
మనకు కనిపసాతరు నాగలి రటి ా నేను రైతు కుటుంబ్ంలో నుంచ్చ వఛ్చు న వాడినే అని...
మనకు డబుబ , మందు కావాలి వారిక ఓటు కావాలి ... చరిాత ఇలా ప్పనరావృతం అవుతూనే
ఉంటుంది ఏళ్ళి గడిచ్చనా మారని బ్తుకులతో....!!
చూసావా నేస్తం రోజులు ఎలా మారిపోతునాా యో... జీవితప్ప విలువలు ఎంతగా
దిగారుతునాా యో...!!
నీ నేస్తం...
41. ఎదురుచూస్తు.....!!
వస్ంలలు వస్తతనాా య ... నామీదో నీ మీదో కోరంతో అలిగి వెళ్ళపోతునాా య... మనం
మాాతం ఇలానే మస్తగులో
దొంగలాె దాగుండి పోయాం కదూ.... ఎప్పప డో చెప్పప కునా అరప టి కబుర ె శ్ాపరకాలు ఇంకా
గురుత చేస్తకుంటూ ఇరప టి నిాలు ఒప్పప కోలేని జీవిలనిా వదనిి అనలేక మధో లో
ఉండిపోయన మనం కొతత కబుర ె కోస్ం వెదుకుతూ మళ్ళి ఒకరిక ఒకరం లరస్రడినా
ఆశ్ు రో ం లేదనుకుంా....ఎందుకంటే మనిదర ి ం కలిసే ఉనాా చూస్తకోలేని ఈ
అయోమయం ఏమిటో మరి.... ఎందుకో మరి అనిా గురుత ఉంచుకునే నేను... అస్ే లు ఏది
గురుతలేని నువువ ... అదృష్ం ా నీదే అనుకోవాలేమో... అరప టికప్పప డు మాటల కూరుప లు నీ
సంతం అయతే దానిలో రడి కొటుాకుపోతూ బ్యటిక రాలేని నా నిస్ే హాయతను చూస్తత
రగలబ్డి నవవ కు... చేరువగా చేరినటేె చేరి దూరంగా ఉండి తమాష్ట చూడటం నీకు
రరిపాటే కాని మనస్తని చూడటం మౌనానిా చదవడం రాని నీకు దానిలోని ఆనందం
అనుభవించడం ఎలా తెలుస్తతంది...?? బ్ంధ్యనిా రంచుకోవడం , బాధో తను
అందుకోవడం తెలియని మనస్తక మమతను అందించడం తెలియాలి అనుకోవడం
అలో శ్వ కదా.... గడిచ్చన వస్ంలలు బోసిగా ఉనాా రాబోయే వాస్ంతం స్ంతోష్ం తెస్తతంది
అని ఎదురుచూస్తతనే గడిప్పస్తతనాా ... ఎరప టిక ఆగని కాలానిా ఆరలేక వెనుకక తిరప లేక
మౌనానిా మాటలుగా చేస్తకుని అవి అందించే అభిమానంలో బ్తిక్సస్తత నీ కోస్ం మరో
వస్ంలనిక సావ గతం చెపాప లని ఎదురుచూస్తత.....!!
సేా హం అంటే నాకు గురుత వచేు ది మందుగా కరుాడే....!! సేా హానిక అస్లైన నిరవ చనం
చెపప ంది కరుాడే...!! ఇచ్చు న మాట నిలబెటుాకోవడంలో శిభి చాకవరి త చ్చనా పావురానిక మాట
ఇచ్చు న మహారాజు ాపాణాలను సైతం ధ్యరపోయడానిక వెనుకాడలేదు.... ఎప్పప డో
చ్చనా ప్పప డు చదివిన కధ ఆ రాజు ప్పరు గురుత లేదు కధ కూడా పూరిగాత గురుత లేదు....
దససాదదేవత చోటు అడిగితే కాదనలేని ఆ రాజు లోనిక రమమ ని ఆహావ నిసేత అష్ ా లక్షుమ లు
ఒకొక కక రుగా ఇంటిలోనుంచ్చ బ్యటకు వెళ్ళతుంటే ఎందుకు అని అడుగులడు దారిాదో ం
ఉనా చోట లమ ఉండలేమని చెపూత బ్యటకు వెళ్ళపోతుంారు వరుస్గా చ్చవరిక స్తో
లక్ష్మమ వెళ్ళతుంటే అమామ నీవెందుకు వెళ్ళతునాా వు... నీకోస్మే కదా నేను ఇచ్చు న మాట
మీదే ఉనాా ను అంటే ఏం చెరప లేక మళ్ళి లోనిక వెళ్ళతుంది...తన వెనకాలే మిగిలిన
లక్షుమ లు అందరు లోనిక వచేు స్తతంటే ఏమామ ... ఉండలేమని వెళాి రు కదా అని అడిగితే
స్తో లక్ష్మమ ఎకక డ ఉంటే మేమ అకక డే అని స్మాధ్యనం చెపాతరు.... ఈ కధలో తప్పప లు
ఉంటే ఉండొచుు కాని జరిగింది ఇదే...!!
మోస్ం నటన ఈ రోజులోె చాలా సాధ్యరణం అయపోయాయ.....మనం అలా ఉనాా మని
అందరిని మన గాటినే కటేసేత ా అది చాలా తప్పప .... మనం అబ్దాిలు చెపాతమని అందరు
అలానే చెరప రు....అలానే బ్ంధమైనా అనుబ్ంధమైనా ఆ ఇంటిక ఈ ఇలుె ఎంత దూరమో
ఈ ఇలుె ఆ ఇంటిక అంతే దూరం.... మనం ఎలా ఉంటే ఎదుటివాళ్ళి మనతో అలానే
ఉంారు.... మళ్ళి వాళ్ళి అలా ఉంటే ఒప్పప కుని చావదు మన అహం....ఏం చేసాతం
మనతోనే మనం నిాయతీగా ఉండలేమాయే ఇక బ్యటి వాళి తో స్ర్వ మన అనుకునా
వాళి తో అయనా నటించకుండా ఉండే స్మయమెకక డ..
ఉనా కాస్త జీవితమూ నటనక్స అంకతమైపోతే ఇక మన అస్లు రూరం మనక కూడా
గురుతలేనటేా కదా... ఈ క్షణం మాాతమే మనది మరుక్షణం మనది కాదని తెలిసినా....
పోయనప్పప డు ఆరు అడుగులు లేదా నాలుగు కటెలు ా నలుగురు మనుషుో లు మాాతమే....
ఏది మన వెంట రాదు... మంచ్చ చెడు తరప ...!! ఏది మిగులుు కోవాలనా ది మన చేతిలోనే
ఉంది... మన బాధో తలను మరిు పోకుండా మన రని మనం చేసేత చాలు... ఎప్పప డు ఎవరిక
పలుప్ప వసేత అప్పప డు ఆ(.... అంటూ వెళ్ళపోవడమే అనిా అరప టికప్పప డు వదిలేసి.....మరి
ఎవరు ఎప్పప డో....!!
మనుషుో ల మధో దూరానిా తగి ీంచ్చ దగ ీర చేసే మంాతం ఒకక టే అదే ఆపాో యత...కొంత
మంది దగ ీర్వ ఉనాా
మనస్తకు మనకు దగ ీరగా రాలేరు...దూరానిా దగ ీర చేసి రంచే ఆ ాప్పమకు ఇష్టానిక
దాోహం కాక తరప దు...దగ ీరలోక వచ్చు కూడా దగ ీరగా రాలేని అనుబ్ంధ్యలు ఎనోా ...!!
మాటల వరక్స రరిమితం కొనిా ... డబుబ ల వరక్స స్రి చూస్తకునేవి కొనిా .... అవస్రానిక
నటించేవి మరికొనిా ...!! అమెరికా నుంచ్చ గుంటూరు వచ్చు నా రకక న ఊరు రాలేక ఫోన్ లో
రలకరించ్చ అబాబ రలకరించానులే రని అయప్పయంది స్రి పెటుాకుంటే స్రిపోతుంది..
.చూడాలని మనస్త ఉంటే మార ీం అదే వస్తతంది...మనమేమో అబోబ అమెరికా నుంచ్చ వచ్చు
గురుత ఉంచుకుని ఫోన్ చేసి రలకరించారు చూసావా అని తృపత రడే అలప స్ంతోషులం...!!
మనుషుో లు మమతలు ఎకక డ ఉనాా అవ కదా..!! మరి ఎందుకీ తేడాలు...!! మకుక
మొహం తెలియని ఎందరో రలకరించే రలకరింప్ప మనం ఎందుకు రలకరించుకోలేక
పోతునాా ం...?? ఎందుకీ దూరం...మన అంతరంగంలో దాగిన అభిమానం అనంత దూరంగా
అందకుండా చేస్తకోవాలిే న అవస్రం ఉందా..!! ప్పరుక మాాతం రలకరింప్పలు
ఎందుకు..?? చ్చనా రప టి సేా హాలు కలమ ష్ం లేనివి ఇక తరువాత సేా హాలు అంారా
మనకు నచ్చు న మనమ మెచ్చు న బాంధవాో లు అనుకుంామ కాని వాటిలో కొనేా
నిజమైనవి అని కాలంతో పాటు మనకునా డబుబ , హోదాని బ్టి ా వస్తత ఉంాయ...ఎనిా
రోజుల సేా హం అనా ది కాదు ఎనాా ళి నుంచ్చ అలానే ఉనాా య ఆ ఆపాో యతలు అనా ది
మఖో ం,,,, కొందరిక్సమో తీరిక్స ఉండదు మరికొందర్వమో తీరిక చేస్తకుని కొదిి స్మయమైనా
చూడాలని కలుసాతరు... మనస్తలో లేకుండా మాటలతో స్రిపెడితే స్రిపోదు... దేనికైనా
మనస్తతో కలిప ఉంటేనే అది చ్చరకాలం నిలుస్తతంది.... అది ఏ అనుబ్ంధమైనా...!! మనం
కావాలనుకునే అనుబ్ంధ్యలను దూరం చేసే దూరానిా దూరంగా ఉంచ్చతే అనిా మనకు
దగ ీరగా మన అందుబాటులోనే ఉంాయ.....!! కొనిా టిని డబుబ తో కొనలేమ.... కోటుె పోసినా
స్ంతోష్టనిా తేలేమ... జరిగిపోయన కాలానిా గురుత చేస్తకోగలం కాని మళ్ళి ఆ కాలానిా
వెనకుక తీస్తకురాలేమ...!! విరిగి పోయన మనస్తని అతుకు వసినా అది అతుకుల విస్తర్వ
కాని నిండు విస్తరి కాదు... ఎరప టిక కాలేదు...!! మనస్తలో ఉంటే ఇరవై ఏళ్ళి కాదు నలభై
ఏళ్ళి అయనా గత శ్ాపరకాల అనుభూతుల గురుతులు మదిలో రదిలంగానే
ఉండిపోలయ.... వదిలేస్తకుంటే ఏది మనతో ఉండదు... కొందర్వమో వదులుకోలేరు
మరికొందర్వమో విదులుు కుంారు..... అదే చ్చనా తేడా మనస్తల మనుషుో ల మధో లో
ఎరప టిక...!!
నా అలప స్ంతోష్టనిా అధికమైన ఆనందంగా మారుు తునా కొందరు ఆతీమ యులకు ఈ
రాత అంకతం...!!
ఆహావ నరాతిక కొటింా చ్చ చాలా వరకు అందరిక చెపప అనిా సిదం ి చేసి కొనిా అనివారో
కారణాల వలన ప ల ల ె కు ఇచ్చు న మాటను నిలబె ాకోలేక పోయాను.... కొనిా కోటుె మందు
టు
రాశులుగా పోసినా మళ్ళి ఆ స్ంతోష్టనిా తిరిగి తేగలమా....!! ఈ తప్పప నా జీవిలంతం
వెనాా డుతూనే ఉంటుంది....ఏమి చేయలేని ఈ అమమ పలల ె కు క్షమారణలు చెపోత ంది ఇలా
అయనా...!! మనకు జరగక పోయనా పలల ె కు అనిా బాగా జరగాలని ారతి ఒకక రు
ది
కోరుకుంారు.... అతి కొ ి మంది మాాతం ఈ ల్లకక లోనిక రాకుండా ఉంారు... !!
పోనిల్లండి బాగా జరపాలనుకునా మా కోరిక తీరక పోయనా జరగనీయవదుి అనుకునా వారి
కోరిక తీరినందుకు మేమ అందరం చాలా స్ంతోషిస్తతనాా మ.....!!
చూశారా అప్పప డే ఎార బ్స్ ఎకక ఓనామాలు రాని భాష్తో కుసీతలు రటి ా వచ్చు రాని ఆంగాెనిా
చదవడం రాయడం మొదలు పెటి ా పాతిక ఏళ్ళి అయాో యని మా స్నిా హత మిాతులు
చాలా రోజుల తరువాత కాదు కాదు స్ంవతే రాల తరువాత అందరు మాాెడితే భలే
స్ంతోష్ం వసింది... అర ిం కాలేదా.... అదే అండి అరప టి వరకు తెలుగులో చదివి కనా డ
దేశ్ంలో ఇంగ్ల ెష్ లో ఇంజనీరింగ్ ారసాననం మొదలు పెటి ా పాతిక వస్ంలలు (1989-1990)
అయో ంది...ఏమి తెలియని నాకు ఎనోా జీవిత పాఠాలు నేరిప న ఈ 25 ఏళి జీవితంలో ఆ
రోజులు ఎరప టిక మరప్పరావు....ననుా బాగా చూస్తకునా అలానే ఏడిపంచ్చన స్రదాక్స
ల్లండి....ారతి ఒకక రిక నా కృతజత ప లు....ఈ రల్లటూె రి అమామ య ఎయర్ బ్స్ ఎకక అమెరికా
వెళి డానిక అకక డ అమెరికాలో కూడా ఎంతో బాగా అభిమానంగా రలకరించ్చ ఆపాో యతను
రంచ్చన....కొనిా చేదు అనుభవాలు మిగిలిు న ారతి ఒకక రిక నమస్తే లు... మొలత నిక
జీవిలనిా మొతతంగా చూసిన ఈ 25 ఏళి కాలంలో ఆ ఇంజనీరింగ్ నాలుగు ఏళ్ళి నా ారతి
స్ంతోష్టనిక ఆనవాళ్ి ...సివిల్ ాపాకకల్ేా లో ామకాయలు కొనుకుక ని స్ర్ తో తిటుె తినాా ...
ఎలస్తకకల్ా లాబ్ లో మెయన్ వయమంటే రకక నే ఉండి కూడా వయకుండా.....తరువాత
రకక నే ఉనాా వుగా ఎందుకు వయలేదు అంటే మా అమమ కు నేను ఒకక దానేా అని చెప్పత
కాసేరటిక కాని వాళ ెకు అర ిం కాలేదు...కారప ంటరి ఫిటిం ా గ్ లాబ్ లో అష్ ా కష్టాలు....మొదటి
రరీక్ష రోజు నేను మూడు గంటలు ఇంగ్ల ెష్ లో రాయగలనా అని అనుకునా క్షణాలు....రండో
స్ంవతే రంలో మొదటోెనే సార ెకు నా ారమేయం లేకుండా తెపప ంచ్చన కోపాలు చెపప న
క్షమారణలు తరువాత వాళ్ి మంచ్చ ఆతీమ యలు అనుకోండి వర్వ స్ంగతి....ఇక లాబ్ లలో
ఏది మటుాకోకుండా చకక గా రీడింగ్ే వస్తకుని మందుగా పెటిం ా చుకునా స్ంతకాలు...
ా
కనా డ వాళ్ళి కూడా ఎంతో బాగా మా ె డేవాళ్ళి .... అదేంటో కాని ఎప్పప డు లాబ్ లలో
ఒకక దానేా అమామ యని ఉండేదానిా మిగిలిన అందరు అబాబ యలే .... ర్వకుల షేడ్ మా
కా
శ్ ెస్త రూమలు కనీస్ం అరప టిలో ఫాన్ లు కూడా ఉండేవి కాదు వాటి కోస్ం చేసిన బ్ంద్....
ఇక మూడో స్ంవతే రంలో స్రిగా రాని స్ర్ లు వచ్చు నా చెరప ని వారు... వెళ్ళి న స్రదా
విహార యాాత హంప...మా సీనియర్ే క ఇచ్చు న వీడోక లు పారీ ా.. అనుకోకుండా కొనిా కొనిా
అపారాిలు మొలత నిక అలా అలా గడచ్చ ఆఖరి స్ంవతే రంలో వెళ్ళి న టూరు చేసిన అలరి ె
స్త
లాబ్ లో సార్ అడిే ారశ్ా లు స్మాధ్యనం చెరప కుండా ప్ప కం అ డ పె ాకుని డు టు
నవువ తుంటే నవువ లర్వంటండి చెరప ండి అని ాపోాగామలు రాయంచ్చన 3 వ స్ంవతే రం
లోని బ్దక ి స్తా స్ర్...చూసిన సినిమాలు....ఇలా ఎనోా అనిా ంటికనాా మఖో ంగా
రాయంచుకునా ఆటోాగాఫ్ లు... ఎవరు లేరని మొదలు పెటి ా చెపప న థమినార్ నిండిన
రూమ వణికన చేతులు నవవ సిన నేను.... తరువాత మామూలే విడి పోవడాలు వీడోక లులు
రాస్తకునా ఉతతరాలు చెప్పప కునా ప్పటిన ా రోజు శుభాకాంక్షలు.... ఇంటి నుంచ్చ తెచ్చు న
రంచుకునా లయలాలు ... ఇలా ఎనోా ఎనెా నోా అనుభూతుల ఆనందాల అందాలు
అనుభవించ్చన ఆ రోజులు మళ్ళి మళ్ళి రాని మధురానుభూతులు.....!!
ఆతీమ యులు అనుకునా ఆతమ బ్ంధువులు కలిసేత ఆ స్ంతోష్టనిా చెరప డానిక మాటలక
దొరకని అలౌకకానందం అనుభవించ్చన వారిక్స తెలుస్తతంది.... ఈ రోజులోె కూడా అలా
అనిపంచే అదృష్ం ా కొందరిక దకుక తుంది...బ్ంధ్యలు భాదో తలు మనిషి అనా ారతి
ఒకక రిక ఉంాయ....వాటిలోనే కష్టాలు స్తఖాలు మనతో కలసి కాప్పరం చేస్తత ఉంాయ..
అనిా టిని ఒక్సలా అనుభవించే మనస్త కొందరిక్స సంతం....ఎదుటివాటి బాధను రంచుకుని
కాస్త ఓదారుప ను ఇవవ గలిే మానవతవ ం ఎందరిలో ఉంటుంది...?? కనా బిడను డ పెంచలేక
ప్పరిటికందును అమమ కుంటునా తలిె మనస్త గొరప ది అనుకోవాలో.... రదిమంది
బిదలు ి నాా రదకొండో బిడను
డ ఇవవ డానిక మనస్త చంప్పకోలేని తలిె మనస్త గురించ్చ
చెపాప లో తెలియని ఆ రోజులకు ఈ రోజులకు మధో లో ఉనా వో లో సానిా చూస్తత
ఉండిపోవాలో తెలియని అయోమయంలో ఉనా అటు ఇటు కాని మధో తరంలో
ఉనా ందుకు నిందించుకోవాలో తెలియని ఈ రరిసితి న మర్వ తరానిక రాకుడదని....ాప్పమలు
అభిమానాలు ఎకుక వగా పెంచేస్తకుని పాత బ్ంధ్యలను వదలలేక కొతత అనుబ్ంధ్యల కోస్ం
వెళి లేక ఉండిపోయన ఈ మధో తరం గురించ్చ ఆలోచ్చంచే వారు కొదిమ ి ంది ఉంటే
బావుండు అనిపోత ంది ఒకోక సారి...!!
పాత తరం అందిచ్చన అనుబ్ంధ్యలను కొతత తరానిక అర ిం అయేో లా చెరప డానిక తరన
రడుతునాా ఎనోా తెలివితేటలు ఏదైనా సాధించగలమనా నమమ కం ఉనా ఈనాటి
యువత ఈ ఆపాో యతలకు దూరమై పోతూ ారగతి రధంలో మేధస్తే లో మందుకు
దూస్తకుపోతూ అందని ఆకాశానిా దానిలోని వింతలను విశ్వష్టలను చేదిస్తతనాా మనా అతి
స్ంతోష్ంలో అస్లైన ఆతీమ యతను అనుబ్ంధ్యలను కోలోప తునా స్ంగతినే మరిు పోతూ
రబుబ లు పారీ ాలు తెలిసి తెలియని ఈ అంతరాీలప్ప మస్తగులో స్మయానిా జీవిలలను
కోలోప తునాా .... అదే అస్లైన ఆనందమని ాభమలో బ్తిక్సస్తతనా కొందరు....అస్లైన
మేధస్తే కు అరాిలను చెప్పప మరికొందరు...చూస్తత మనం...!! బావుంది కదూ....!!
. మనిషి గమో ం మనస్త నిర్వ డశిస్తతందా....!! మనిషి ప్పటుాకలో తెలియని రహస్ో ం ఎకక డ
దాగుందో తెలిసిన మహానుభావులు స్ృషిక ా ఆదో ంలలను మన మనస్త మనకు నిర్వ ిశించ్చన
మొదటి చ్చవరి గమాో నిా తెలుస్తకోవడంలో కృతకృతుో లౌలరు....మానవ జనమ లోనే
మనకు ఎనోా బ్ంధ్యలు అనుబ్ంధ్యలు అరవైనాలుగు కళలు...అరిష్డవ రాీలు ఇలా ఎనోా
మనకు మన గమో ం తెలియనీయకుండా అడుడరడుతూ ఉంాయ... మనని మనం
తెలుస్తకోవడానిక మనతో మనం కాసేప్ప గడరడానిక స్మయమే లేకుండా చేస్తత గమో ం
తెలియని బాటసారిలా ఎంతో మంది మనతోనే ారయాణిస్తత ఉనాా రు.... వారిలో నేను ఒక
ారయాణికురాలినే...!!
ఆతమ సాక్ష్యలక రమే మనని మనం తెలుస్తకునే రయనంలో చ్చవరి మజిలి అనుకుంటే మరి
మనతోపాటుగా పెనవస్తకునా ఈ అనిా మోహావశాలను వదలగలిే అవకాశ్ం చాలా కొదిి
మందిక్స దకుక తుంది.....!! మనకునా బాధో తలను వదలి పోవడానిక అంగ్లకరించని
మనస్త వాటితో పాటుగా ారయాణిస్తత మన చ్చవరి మజిలి వరకు వదలి పోలేదు...మన కోస్ం
కాకుండా మన అనుకునా వారి కోస్ం పెంచుకునే ఈ అనుబ్ంధ్యలు అంత తొందరగా
తెంచుకోలేమ.... అలా చేయగలిగితే మనమ చరిాతలో చెప్పప కోవడానిక మిగిలి
పోలమ...కాని మన బాధో తలను వదలి వారి ల్లకక లోె ఉండటం ఎంత వరకు
స్మంజస్ం...!! భగవంతుడు నీకు నిర్వ ిశించ్చన బాధో తలను పూరిచే
త స్తత నినుా నీవు
తెలుస్తకుంటూ నీ మనస్త చెపప న గమో ం వైప్ప వైప్ప నీ రయనం సాగిసేత...!!
ఇది ఎవరిని కంచరరచడానిక రాయలేదు నాకు అనిపంచ్చన భావాలకు నాకు తెలియని
గమాో నిక నా బాధో తలను వదలలేని నా మనసాే క్ష్మని... అస్లు జీవిలనిక గమో ం ఏంటి
అంటూ ఓ అతీమ యుని కోస్ం రాశాను... దొరకలేదని నాకు తెలుస్త... తెలిసిన పెదలు
ి
ఎవరైనా చెపాతర్వమో అని.... ననుా నా భావాలను ఆదరిస్తతనా ారతి ఒకక రిక నా మనఃపూరవ క
నమస్తే లు....ఇది నా శ్బాెగులో ఏడు వందల పోస్ ా లు పూరి త చేస్తకుని ఏడువందల
ఒకటోది...-:)
ఆతమ బ్ంధం...ఆతమ సేా హం ఇలాంటివి చెప్పప కోవడానిక కానీ నిజంగా ఎంత మంది ఇలా
ఉండగలుగుతునాా రు...?? మనలోని అహానిా కాస్త ఇటు స్రుిబాటు చేసేత చాలా జీవిలలు
అస్ంపూర ా చ్చాలలుగా మిగిలి పోవు...సాహచరో ంలో చాలా స్రుిబాటుె దిదుిబాటుె లేక ప్పతే
మనతో పాటు పలల ె మనస్తలు వాళి జీవిలలు కూడా ఎటు కాకుండా అయపోలయ.
ఎవరో ఒకరు చ్చనా చ్చనా ఆలోచనలు మారుు కుంటే ఎనిా జీవిలలు బావుంాయో..!!
ఆవశ్ంలో తీస్తకునే నిర ాయాలు ఎనిా మనస్తల స్ంఘర ాణకు కారణాలు అవుతునాా యో
రోజు మనం చూస్తతనే ఉనాా మ.
అమెరికాలో జీవిలలు వరు..వాళ్ళి అలా అలవాటు రడిపోయారు పలలు ె పెదలు
ి కూడా...!!
మనం కూడా బ్ంధ్యలు అలా తెంచుకుంటే ారరంచం అంల గౌరవించే మన వివాహ
వో వస్కు
న అర ిం లేదు...ఎదుటి వారిలో మంచ్చని తీస్తకోవడానిక ఎనోా ఆలోచ్చసాతమ కాని
చెడుని తొందరగా అలవాటు చేసేస్తకుంాం...బ్హుశా ఇది మనిషి నైజం
కావచుు ...అమెరికన్ే ఎవరిని చూసినా వాళి కు తెలియక పోయనా చకక ని రలకరింప్పతో
నవువ తూ రలకరిసాతరు చాలా వరకు...మనలో ఎంతమందిమి అలా
చేయగలుగుతునాా మ..?? ఏ స్ంస్క ృతిలో అయనా మంచ్చ చెడు ఉంాయ కాని చెడుక
అలవాటు రడినంతగా మంచ్చక అలవాటు రడలేమ..!!
ఆతమ బ్ంధ్యలు ఆతీమ యతను రంచాలి కాని అనుబ్ంధ్యలను తెంచకూడదు....ఈ
ారరంచంలో ఏ ఒకక రి ఆలోచనా ఒకటిగా ఉండదు...కొనిా కొనిా కలుసాతయ అలా అని
ఒకటిగా ఉనాా ఎకక డో ఒక చోట ఈ అహం అడుడ గోడగా నిలిచ్చ వరకు ఇష్ర ా డిన ఆ
అనుబ్ంధంలో లోపాలు వెదకడానిక ారయతిా స్తతంది....!! ఇదే మన మనస్తతవ ం
కాదంారా...!! అరప టి వరకు కనిపంచ్చన మంచ్చ అయష్ం ా గా మారి పోతుంది
ఎందుకంారు...?? జీవితంలో ఆటు పో ె ఎవరికీ తరప వు...కాస్త అనుబ్దాలకు
టు
ఆపాో యతలకు విలువలు ఇస్తత బ్తకడానిక డబుబ అవస్రానిక మాాతమే అనుకుంటూ ఆ
డబేబ మన జీవిలలను శాసించకుండా బ్తకడం అలవాటు చేస్తకుంటే ఎనిా జీవిలలు
ారశాంతంగా ఉంాయో...!!
నిజంగా చెపాప లంటే మనలో చాలా మందిక అస్లు ఆపాో యతలు అనుబ్ంధ్యలు ఎలా
ఉంాయో తెలియదనే చెపాప లి.....ఉండానిక రదిమంది కుటుంబ్ స్భుో లు ఉనాా
అహంకారం ధన దాహంతో దూరంగా ఉండే వాళ్ి ఎకుక వ. మనం అనా ం తినాా అమమ
రళ్ి ంలో అడిగి తినా మది రుచ్చ మనలో ఎంత మందిక తెలుస్త..?? ఆ మది తినడంలో
ఉనా ఆనందం మందు కోటుె స్ంపాదించ్చనా దిగదుడుప్ప...!! గంపెడు మంద ఉనాా
ఉనాా మని చెప్పప కోవడానిక తరప నీ అనా కష్టానిా స్తఖానిా రంచుకోలేని ఆ మంద
ఎందుకు...?? మనకు ఎనలేని కోటుె ఉనాా పూటకు స్ంపాదించుకుని ఉనా నలుగురు
కలసి కలో గంజో రంచుకుని అదే అమృతంలా ఆనందంగా తిని లే వారిలోని స్ంతోష్ం
దొరుకుతుందా....!!
మా చ్చనా ప్పప డు కొనిా రోజులు మేమ వర్వ ఊరు ఆర్ టి సి బ్స్తే లో స్తక లుకు వెళ్ళి
రావాలిే వచేు ది... అమమ అనిా చేస్తతంటే అమమ మమ నాకు మా మామయో కు అనా ం కలిప
రండు భాగాలు చేసి ఒక్స రళ్ి ంలో పెటేది
ా ...నాకు ఎకక డ ఎకుక వ పెటేస్తా తందో అని నేనే
అలా చేయమనే దానిా ల్లండి...తరువాత ఇంటరు చదివటప్పప డు విజయనగరంలో మేమ
అదెికు ఉనా ఇంటిలో ఇంటివారు చాలా మంచ్చవారు..మొతతం ఐదు కుటుంబాలు
ఇంటివారితో కలసి...అంటి అకక కు అనా కు అనా ం కలిప మదలు ి పెడుతూ ననుా
రమమ ని పలిచేది తినిపంచుకోవడం అలవాటు పోయ చేతిలో పె మ ట ా నేదానిా ...అమమ మమ
దు
గారు ప్ప ినేా జడ కూడా వసేవారు...అందరం కలిప ఎవరి ప్ప న టి ా రోజు అయనా థకెండ్ షో
సినిమాక వెళి డం అ రి ల ల
ె అ రి
ె చేయడం ఎంత బావుండేవో ఆ రోజులు....నేను ఒకక దానేా
అయనా ఇలా అనిా అనుబ్దాల రుచ్చ.... ఆపాో యతల విలువా బాగా తెలుస్త....!!
మనకు తెలియని దొరకనివి ఎదుటివాళి కు దొరుకుతుంటే చూసి స్ంతోషించాలి
కాని...అమమ తినే మదలో ి పలలు ె భాగం రంచుకుంటుంటే లేబ్రు తిండి అనకండి
దయచేసి ఇకక డ ఆ రదం వాడినందుకు ననుా క్షమించండి...ఎప్పప డు ఎదుటివారిలో
తప్పప లు వెదకడమే రనిగా కాకుండా మన భాదో త మనం ఎంత వరకు స్రిగా చేస్తతనాా మో
చూస్తకుంటే అందరిలో మంచే కనిపస్తతంది... నేనే గొరప నాక్స అనిా తెలుస్త అనా అహం
మన కళి ను కపప నంత వరకు మన చుటూా ఎందరునాా ఎవరు లేని ఒంటరి బ్తుక్స
అవుతుంది....!!
ఇరప టి తరం అబాబ యలు చాలా మంది హైదరాబాదు, విజయవాడలోె ప్పటిన ా అమామ యలు
ఇంజనీరింగ్ చదివిన వాళ్ళి లేదా బాగా చదువుకునా వాళ్ళి చాలా ఫాస్ ా గా ఉంారు...
అని ఒక నమమ కంతో పెళ్ళ ె చూప్పలకు వెళి డం వాళ్ళి పెళ్ళి చూప్పలకు కూడా అతి
సాధ్యరణంగా ఉండటం చూసి అదేంటి ఇలా ఉనాా రు...రల్లటూ ె రి అమామ యలే చాలా
వగంగా ఉంటునాా రు అని అనడం వింటునాా ఈ మధో ....!! అమామ యలయనా
అబాబ యలయనా చూడానిక సాధ్యరణంగా ఉనాా రని తకుక వగా చూడకండి...అలా
ఉండగలగడంలో ఉనా వారి వో కలవ త నిక విలువ ఇవవ ండి...!! ఆ మంచ్చ గుణానిా చూసే
మనస్త అలవాటు చేస్తకోండి....అప్పప డు మీ బ్ంధ్యలు కలకాలం కనుా ల రండుగగా
ఉంాయ ....!! పై పై పెరుగులు చూసి మోస్పోకండి...!!
ఈ రోజులోె మనం అందరం చూస్తతనా అతి మామూలు స్ంఘటనలే...పెళ్ళి ళ్ళి అయనా
వర్వ ఏదైనా స్ందరాభ లయనా బాగా కనిపంచే జరీ చీరలకు, నగలతో నిండిన లక్ష్మమ దేవిలకు
చేసే మరాో దలు మామూలు చీరలు కటుాకు వెళ్ి వా ళ ెకు ఎంత తేడా
చూపస్తతనాా రో...చూస్తతనే ఉనాా మ కదా...!! అదే అబాబ యలయతే రని చేసే
కంపెనీలు...స్ంపాదించే జీలలు ఇవ చూస్తతనాా రు రలకరింప్పలోె కూడా...!! ఏ బ్ంధ్యనికైనా
బ్ంధులవ నికైనా కావాలిే ంది స్ంరదే....అది అందరు ఒప్పప కోవాలిే న నిజం...!! మరీ కొనిా
విష్యాలోె అయతే రక త స్ంభంధ్యలు కూడా గురుత రానంతగా ఈ ధనాధికారం పెతతనం
చెలాయోత ంది...లక్ష్మమ దేవి నిలకడగా ఎకక డా ఒక చోట ఉండలేదు...ఈ రోజు మన దగ ీర
ఉంటె ర్వప్ప మరొకరి దగ ీరకు వెళ్ళపోతుంది...మనకు కోటుె ఉంటే మహా అయతే నాలుగు
గంధప్ప చెకక లు వసాతరు చ్చతి మీద....ఏమి లేక పోయనా అలానే కాలు కుండా ఉంచేయరు
కదా...!! ఉనా వాడు నాలుగు కూరలు తింటే లేని వాడు గంజి లగి బ్తుకులడు...మన
సమమ మనవాళ్ళి చూసినా చూడక పోయనా మనవాళి క్స కాని బ్యటి వాళ ెకు ఇవవ డానిక
మనలో ఎంత మందిక ాపాణం ఒప్పప తుంది..కనీస్ం ఒక రూపాయ ఇవవ గలమా
చెరప ండి...అలా ఇచేు మహాతుమ లు కొందర్వ.... కాకప్పతే అది కూడా అపాాతదానం అయ
పోతోంది ఈ రోజులోె...!! మంచ్చని పెంచండి...మానవలవ నిక... మమలనుబ్ంధ్యలకు విలువ
ఇవవ ండి కాని వాటిని కూడా మీ సావ రాినిక వాడుకుంటూ మనిషి అనా రదానిక మానవ
జనమ కు కళంకానిా ఆపాదించకండి...!! ధన దాహానిక... నటనలకు మోస్పోకండి...అమమ డు
పోకండి...!!
ఇరప టి పోటి రరిసితు న లను బ్టి ా పలల ె ను కారోప ర్వట్ స్తక ల్ే లో చదివించక తరప డం
లేదు...కాని అందరు పలలు ె ఒక్సలా ఉంటునాా రు అని కాదు...వీళ్ళి చదివ ఎనిమిది
తొమిమ దిక్స బైక్స లు, ాబ్ లు, ఐ పాడ్ లు అది చాలా ఖరీదువి కావాలని గొడవలు... అదిగో
వాడిక ఉంది వీడిక ఉంది అని రోజు ఇంటోె గోలా.... చదువు స్ంగతి రకక న పెడితే ఈ
ఆధునికత వగం మస్తగులో పలల ె మనస్తలు బ్ంధ్యలు బ్ంధులవ లు కూడా మరచ్చ నాకు
కావాలిే ంది ఇసాతరా లేదా...!! అనా అధికార అహంకారం ఎకుక వగా కనిపోత ంది...మరి
స్తక లోె చదువుతో పాటు మానవల విలువలు నేరాప లిే న బాధో త గురువులక ఉందని
మనం అనుకోవడంలో తప్పప మి లేదు కదా...!!
మేమ చదువుకునాా మ కాని ఇలా లేమ...ఇరప టి తరం మాలా ఉండాలని అనుకోవడం
కూడా అలో శ్వ అవుతుంది...మేమ ఇంజనీరింగ్ రోజులోె అందరూ బాగా ఉనా వాళ్ి మరి
కరాాటకలో అంటే మాటలా చెరప ండి అరప టోె.... ఎవరు ఎలా ఉనాా ఎనిా అనాా ననుా
నేను మారుు కోలేని రల్ల ె వో కతవ త ం....అందరు ఇంగ్ల ెష్ బాగా వచ్చు న వాళ్ి ... మనక్సమో
తెలుగు తరప మరో భాష్ రాదాయే...రల్లటూ ె రి నించ్చ ఎార బ్స్ ఎకక వెళ్ళి న నేను అందరి
మనస్తే లో అరప టోె మంచ్చగా నిలిచ్చ పోవడం నా అదృష్ం ా .... ఇప్పప డంటే అందరు
ఎవరిరనులోె బాధో తలోె వారు తీరిక లేకుండా ఉంటునాా రు....మనం రలకరించలేదని
అనుకోవడం కూడా ఒకోక సారి తప్పప ...!! అయనవారి వది నుంచే ఓ చ్చనా రలకరింప్పక
నోచుకోలేని రోజులు...కొనిా బ్ంధ్యలు అనుబ్ంధ్యలు కలకాలం మనస్తలోె నిలిచ్చ పోలయ
దురాన ఉనాా ..... దగ ీరగా ఉనాా దూరంగా అనిపంచే అనుబ్ంధ్యలు ఎకుక వై పోతునాా య
ఈ రోజులోె.... కనీస్ం పలల ె కైనా అనుబ్ంధ్యలు ఆపాో యతలు కాస్తయనా నేర్వప అదృష్ం ా
దేవుడు మనకు ఇసేత అదే రదివలు....!!
నాకు ననుా నేను రరిచయం చేస్తకునే ాకమంలో ననుా నేను కొతతగా చూస్తకుంటునాా ...
ఎందుకో మరి నాకు వింతగానే ఉంది...ఈ రరిచయ ారయతా ం... ననుా నేను నాకు తెలుప్ప
కోవడానిక నా భావాల బ్ంధ్యలను నాతో రంచుకోవడానిక నాకు నేనుగా నాతో బ్ంధ్యనిా
పెంచుకునే ాకమంలో వారధుల సాయానిా మది తలప్పల భావనలను అందుకునే
యతా ంలో నా రయనానిా సాగిస్తతనాా ...!! ఎందుకో ఒకోక సారి అందరు ఉనాా మనక ఎవరు
లేరు అనా ఆలోచనతో దానిక ధీటుగా నాకు నేను ఉనాా అని అనుకోవడం చాలా
బావుంది...!!
ఎవరు లేరని అనుకోవడం కంటే నాకు నేను ఉనాా అనా తలప్ప మనలను చాలా స్ంతోష్
పెడుతుంది...అస్లు మనక వర్వ ఎవరో ఎందుకు మనక మనం ఉనాా ం అది
చాలు...మనమే వరొకరిక ఆలంబ్నగా ఉండాలి...నీకు నువువ చాలు ఎనోా అదుభ లలు
చేయవచుు అది ఒకక డబుబ , అధికారంతోనే కాదు మాటల చేతలతో ఎనోా అసాధ్యో లను
సాధించ్చ అందరి మనస్తే లో రది కాలాలు నిలిచ్చ పోయన మహానుభావులు స్తప రి త
ారధ్యతలు ఎందరో....!!
కష్ం
ా లో నీకు నువవ తోడుఎదుటివాటి కష్టానిక కనీస్ం మాట సాయం చేయగలిే మంచ్చ
మనస్త మనం స్ంపాదించుకోగలితే అంత కనాా ఈ జనమ కు ఏం కావాలి...!! మన బ్ంధ్యలు
అనుబ్ంధ్యలు చాలా వరకు అవస్రాల కోస్మే ఉంటునాా య... నేను అనే కాని మన మనం
అనా మాటను ఇరప టిక్స చాలా మంది మరచ్చ పోయారు... అది ఒక కుటుంబ్ం అనే కాదు
ారరచంచంలో చాలా వరకు ఎకుక వగా ఇలానే ఉంటునాా య... వారిని చూస్తత మనం ఎలా
ఉండాలో తెలియని అయోమయంలో జీవిలలను మనకు నచ్చు నటుాగా
మలచుకోలేక....బాధో తల నుంచ్చ బ్యట రడలేక ఎనిా చేసినా వారి అస్ంతృపతని
తొలగించలేక ఆతీమ యతలను కూడా మరచ్చ పోతూ వా వరకు నేను అని చూస్తకుంటునా
ఈ చుటరి
ా కప్ప రలకరింప్పలు ఆఖరిక మనక మనమే ధైరాో నిా చెప్పప కుంటూ బ్తకాలిే
రావడం ఓ రకంగా మరి అదృష్మో ా దురదృష్మో
ా తెలియని ఈ జీవన ారయాణం...!!
మనం ఎప్పప డు మనకు చెడు జరిగిందని బాధ రడుతూ ఉంామ... కాని అది కూడా మన
మంచ్చక్స అని మా హంది టీచర్ నాకు చెప్పత ఏదో ననుా స్ంతోష్ పెటడా ా నిక ఇలా
ప్ప లో
చె త నాా రులే అనుకునాా ... కాని ఆ మాట ె ఎంత నిజమందో తరువాత
తెలిసింది...అరప టి నుంచ్చ చెడు జరిగినా కాసేప్ప బాధ అనిపస్తతంది వెంటనే ఆవిడ
మాటలు గురుత తెచుు కుంాను...ఏదో ఒక మంచ్చ ఉంటుందిలే అని దాని నుంచ్చ తవ రగా
బ్యట రడానిక ారయతిా సాతను... ఇలానే చెపప న ఒక మంచ్చ మాట కూడా గురుత
చేస్తకుంాను...ఇరప టి జనాల స్ంగతి ఏమో నాకు తెలియదు కాని నేను చదివిన ప్పస్తకాలోె
మంచ్చని గురుత ఉంచుకుంాను... ససససససస వారి విజయానిక ఐదు మెటుె ప్పస్తకంలో
చెపప న ఈ మాట ననుా చాలా మారిు ంది "స్మస్ో జీవిత కాలం మన జీవిత కాలంతో
పోలుు కుంటే చాలా చ్చనా ది... " ఎంత నిజం ఉంది చూడండి ఈ మాటలో... ఒక్స స్మస్ో
మన జీవితం మొతతం ఉండదు కదా... ఏదో ఒకటి వస్తత పోతూ ఉంాయ కాని ఒకటే మన
చ్చవరి జీవిత కాలం వరకు ఉండదు... కాకప్పతే యండమూరి గారు చెపప న ఒక మాటకు
మాాతం నాకు నేను చేసిన రని తపోప ఒపోప ఇరప టిక అర ిం కాదు... ఒకరి ఇష్టానిక కాకుండా
నీకు నచ్చు న రని చెయో అని చెపప న మాట... మనకు నచ్చు న రని చేయాలంటే కొందరిని
ఇబ్బ ంది పెటక ా తరప దు... అది మనం నాో యం అని నమిమ నప్పప డు ఇంటోె వాళ్ళి బ్యటి
వాళ్ళి అని చూడకుండా మనం నమిమ న మన మనస్త మాట కోస్ం ఎవరి కోస్మో నినుా
నువువ మారుు కోకుండా నువువ గానే ఉండానిక చూడటం కాస్త కష్మే ా ....!!
స్ంతోష్ం చాలా రకాలుగా ఉండవచుు కాని కష్ం ా ఎవరిదైనా ఒకక టే...!! వదన రడే
మనస్తక నీతో మేమ ఉనాా మ అనా ఒక చ్చనా ఆలంబ్న ఎంత బ్లానిా ఇస్తతందో...!!
ఒకరి స్ంతోష్టనిా మనం రంచుకోక పోయనా రర్వ ెదు కాని బాధను రంచుకోగలిే
స్హృదయం కాస్తయనా ఉంటే ఆ ఓదారుప ఎంతటి శ్కని త ఇస్తతందో....!! పెదలు
ి చెపప నటుా
చీకటి వెలుగుల రంేళ్ళ ఈ జీవితమే ఒక ద్గపావళ్ళ....కష్టానిా ఇచ్చు న దేవుడే మనకు దానిా
తటుాకునే శ్కనిత కూడా ఇసాతడు...బాబా గారు చెపాప రని మా పనిా చెపప ంది ఒక మాట మనం
ఒక కష్ం ా రడాలని ఉనా ప్పప డు అది రడగలిగిన శ్క త ఉనా ప్పప డే దేవుడు మనకు ఆ కష్టానిా
పెడలడంట....నిజమే కదా...!! అందుక్స కష్ం ా స్తఖం రండు చూడగలిగినప్పప డే జీవితం
బావుంటుంది....!!
64. రేరటి ా
జ్ఞ ప రకంగా ....!!
నేస్తం,
మనలిా బాధించే ా శ్ ప రకాలను మరచ్చపోగలిగితే ఎంత బావుండు... ఒకప్పప డు
ఆతీమ యుల నడుమ స్ంతోష్మైన ా శ్ ప రకం అదే ఆతీమ యత కానరాని లోకాలక్సగినప్పప డు...
ా
మరచ్చ పోగలిే శ్ ప రకం కాగలిగితే కనీా టిక చోటు దకక దని ఒకంత ాలితో మరచ్చపోలేనివ
ా
శ్ ప రకాలుగా మనలో దాగుండి పోతునాా యేమో.. జనన మరణాలు స్ృషిలో ా ారతి జీవిక
తరప వని తెలిసినా ఎందుకో కొనిా ఆతీమ యతలు మనలను వెనాా డుతూనే ఉంాయ
ఎప్పప డు... శిధిలాలలో దాగిన శిలాప ల ా శ్ ప రకాలు స్జీవమైనటేె మనుషుో లు లేకునాా కొనిా
ా
శ్ ప రకాలు స్జీవమై మనతోనే ఉంాయ.. ఆతీమ యలనుబ్ంధం లేని కొందరు
దురదృష్వ ా ంతులకు మాాతం ా శ్ ప రకాలే ఉండవు... అది వారి దురదృష్ం ా అని వారు
అనుకోరు.. ఆ జీవితమే అతో ంత ఆనందకర జీవితం అనుకుంారు... కొందర్వమో
ా
శ్ ప రకాలను వదిలేసి బ్తిక్సయాలనుకుంారు కాని అనునితో ం అవి వారిని వెనాా డుతూనే
ఉంాయ... కొందరిక్సమో రదిలంగా మదిలో చేరి తోడుగా ఉంటూ ఆనందానిా సాతయ...
నినా టి వాస్తవాలు ర్వరటి ాశ్ ప రకాలు కాగలిగితే ... మన ా శ్ ప రకాలోె కొందరునా టేె మనమ
కొందరిక ా శ్ ప రకంగా ఉంామో లేదో మరి ... ఏమిటో ఎంత వదను ి కునాా మనస్త రరి
ాభమణం శ్ ప రకాల చు ా నే... ఆతీమ యులు దూరమైతే కనీా టి ా
ా టూ శ్ ప రకం... అనుబ్ంధం
ద ీరైతే ఆనంద శ్ ప రకం ... ఇలా జీవితంలో ారతి క్షణం ఏదో ఒక ా
గ ా శ్ ప రకం మనతోనే... నీతో
ఇలా రంచుకోవటమ ర్వరటిక ఓ శ్ ప రకమే...ా
నినా టి నీ వాస్తవమైన నేను ర్వరటి ా శ్ ప రకంగా .... !!
మంచ్చకో చెడుకో ఒకసారి చేయ రటుాకునాా క చ్చవరి వరకు విడువను అది తపైప నా
ఒపైప నా...!! ఇంత మంచ్చ
మనస్త ఎంత మందిక ఉంటుంది..?? పెళ్ళి అంటే అదో తంతు, మన గొరప తనానిా
చాటుకోవడానిక ఓ ఆడంబ్రమైన వదికగా కళాో ణ వదికను, మన వెనుక ఉనా డబుబ ను
హోదాను చూపంచుకోవడానిక మాాతమే అని అనుకుంటునా రోజులు ఇవి...
పాణిాగహణానిా , వద మంాలలను వాటి అరాిల ారమాణాలను మరచ్చ పోయ, మన
అవస్రం కోస్మో లేదా ఓ నమమ కానిక చావు వీలునామా రాయడానికో, మనలోని మరో
రూపానిా చూపంచడానికో, రంతం నెగి ీంచుకోవడం కోస్ం మంచ్చతనం నటించ్చ ఆ నటనలో
నలుగురిని నమిమ ంచ్చ, జతగా వచ్చు న బ్ంధం ఏమైనా రర్వ ెదు మనం, మన వాళ్ళి బావుంటే
చాలు, ఆ మనస్త మనిషి ఏమైపోతే మనకెందుకు....మన డాబు దరప ం నలుగురిక కనబ్డితే
స్రిపోతుంది...అనుకుంటే ఇక ఈ బ్ంధ్యనిక విలువ, అర ిం ఉండాలా....!!
ఇచ్చు న మాట తరప డం అంటే చావుతో స్మానం.... అది ఏ విష్యంలోనైనా ఒకక టే....మాట
నిలుప్పకోలేనప్పప డు అస్ే లు మాటే ారకూడదు...కాకప్పతే ఇప్పప డు ారమాణాలకు
ాపామాణికాలు లేకుండా పోయాయ...డబుబ ,హోదాల కోస్ం ఒకటేంటి ఆలుబిడల డ ను కూడా
అవస్రానిక వాడుకునే ఎందరో ాతి రలా లు మనకు లరస్ రడుతూనే
ఉనాా రు...మంచ్చతనం మస్తగులో అయన వాళి ను రరాయ వాళ్ళి గా చేసి లమే
ర'రాయగా' అయపోతూ... తన చుటూా చేర్వ నలుగురు వాళి అవస్రానిక వసే దండలు
గంధప్ప మాలలుగా మరిసిపోతూ జీవితంలో లమేం కోలోప తునాా మో....తన కోస్ం
ఎదురుచూసే వారిక ఎంతటి స్ంతోష్టనిా ఇస్తతనాా రో తెలుస్తకోకుండా.... కోలోప తునా
అనుబ్ంధ్యనిా తెలుస్తకోకుండా... నిరర ికమైన జీవిలనిా చాలా గొరప గా బ్తిక్సస్తతనాా అని
స్రిపెటుాకుంటూ అస్లు జీవితం అంటే తెలియని కొనిా జీవాలు....!! మనస్తను
మరిు పోయన మనుషుో లు ఎదుటివారి మనస్తలను కూడా చ్చాదం చేసి చోదో ం చూస్తత
నేనే గెలిచాను అనుకుంటే.. అది గెలుపో... లేక తన ఓటమో కూడా తెలియని ఆ మూరుుల
మానసిక సిశ్ తి
న ని చూసి నవువ కోవడం తరప చేయగలిగినది ఏమి లేదు...!!
నేస్తం,
ఎలా ఉనాా వు... రలకరించ్చ చాలా రోజులే అయనా ఎనోా వల స్ంవతే రాల దూరానిా
తలపోత ంది... ఏదో చెపాప లని ఉనాా ఆ చెరప డానిక ఎకక డో చ్చనా అవాంతరం మధో లో
అడుడగోడై మాట పెదవి దాటలేని బాటలో మూగగా గొంతులోనే ఉండిపోయంది... చీకటి
చుటమై ా వెంట రడుతూనే ఉంది వదలకుండా ఈ జీవిలనిక... ఎప్పప డు కమేమ దాిమా అని
కాచుకుని కూరుు ంది... క్షణాల వెలుగులను ల్లక్సక స్తత చుకక లోె చేరడానిక స్మాయతతమైన
దేహానిా బుజగిీ స్తత రోజు ర్వరటిక వాయదా వయడం అలవాటు చేస్తకుని శ్ాపరకాల
పారిాలలను ఏరుకుంటూ... వాటిలో అప్పప డప్పప డు వస్వి మల్లల ె ను ప్పరుు కుంటూ...
రాలిన ప్పగడపూల రరిమళం బాలాో నిా మోస్తకు పోతునాా ... వీడని బ్ంధ్యల విడలేని
అనుభూతుల ాబిలను దాచుకుంటూ... కడలి కలల అలలను లకుతూ... ఆశ్ చావని
ఊపరిని భారంగా మోస్తత.. మళ్ళి మరో రసితనానిక నాందిగా మార్వ అమమ పానుప్పకై
వెదుకులాటలో నిరంతరానేవ షిగా మారి... వలసారుె మరణించ్చనా మళ్ళి మరో అమమ
కోస్ం.....అమమ నవువ కోస్ం జీవించాలనే ఈ తరన ఇలానే ఉండి పోతుందేమో ఎరప టిక... !!
ాప్పమ దేవ ష్ం రండు ఒకలానే అనిపస్తతనాా య...మనం ఇష్ర ా డిన వాళి ని ఎంత దగ ీరగా
అనుకుంామో మనకు బాగా ఎవరి మీదైతే కోరంగా ఉంటుందో వాళి ని కూడా అంతే
ఎకుక వగా తలుు కుంామ...నాకు తెలిసి కోరం ఉనా వాళి నే ఇంకా ఎకుక వగా
తలుసాతమేమో...!! బ్ంధ్యనిా , భాదో తలను రంచుకోవడానిక గురుత రాని అహం కోపానిా , తన
చేతగాని తనానిా నిరూపంచుకోవడానిక భలే తొందరగా గురుత కు వస్తతంది....కోపానిా ,
దేవ ష్టనిా చూడటమే అలవాటయన ాపాణం ాప్పమను, అభిమానానిా దగ ీరకు రానీయానిక
భయరడటంలో అర ిం ఉంటుంది... ఎందుకంటే నటనను నమిమ మోస్పోయన జీవితం
ఊస్రవెలిె రంగులను ఎంత కాలం నమమ గలుగుతుంది..?? తన కంటూ ఏమి లేని మనిషిక
అర ివంతమైన జీవిలనిా , జీవితప్ప విలువను అందించ్చన కుటుంబానిా తన విష్ప్ప
కోరలకు బ్లి చేస్తత నలుగురిలో అతి మంచ్చతనం నటిస్తత తనకు తిండి పెటిన ా చేతిని
సేత
అనుక్షణం కాటేసే విష్ప్ప ప్పరుగును ఏం చే పోయన ఆ స్ంతోష్ం మళ్ళి తిరిగి
వస్తతంది...?? దికుక దివాణం లేని మనిషిక అడగకుండా అనిా చేసేత...అతత సమమ అలుెడు
దానం చేసిన చందాన తనది కానిది తన సమేమ అనా టుా తన చుటూా తిరిే భజన
బ్ృందానిక చేతిక ఎమక లేదనా టుా దానాలు చేస్తత కనా పలల ె ఉస్తరు
పోస్తకుంటూ...నమిమ న బ్ంధ్యనిా న ట టే ా మంచ్చ...నా అంత దాన కరుాడు లేడని, తన
మంచ్చతనం తనను కాపాడుతుందని విార వీగుతునా ఆ ఇలుె ఆ ఇలుె రటుాకు తిరిే ఓ
గోమఖ వాో ాగానిా నమిమ కటుాకునా పాపానిక ఆ పార భారానిా భరించడం తరప ఏమి
చేయలేని దుసితి న ...!!
మంచ్చతనం మస్తగులో మనకు కనరడని మరో రూరం ఉంటుంది....అది అస్లు
స్వ రూరం కాకప్పతే దానిా తెలుస్తకోగలిగితే ఆ విష్ప్ప కోరలకు చ్చకక కుండా
తపప ంచుకోవచుు ...కాని నటన బావుంటుంది మనకు కూడా...అందుక్స ఎనోా జీవిలలు
ఇలాంటి ఇనుర పాదాల ాకంద రడి నలిగి పోతూ ఉంాయ...కనీస్ం మళ్ళి కొదిగా ి అయనా
తేరుకోవడానిక ఈ జీవితం స్రిపోదు...అంటే ఆ అవకాశ్ం మనకు రానివవ రు...ఒకసారి
మొస్ప్పయాక మళ్ళి బ్తిక బ్టా కటడా ా నిక అవకాశ్ం రానివవ రు...వాళ్ళి మన మీద రడి
బ్తకడానిక అలవాటు రడలరు కదా... ఈ రరానా జీవులు...!! ఈ ారరంచంలో ఇలాంటి
రరానా జీవులు కోకొలలు ె ఉనాా య కనుక జీవిలనిా అందంగా అర ివంతంగా
మలచుకోవడానిక వీటి బారిన రడకుండా ఉండేవాళ్ళి అతో ంత అదృష్వ ా ంతులు...!! మరి
ఎవరవరు ఏ ాబిలలో ఉనాా రో తేలుు కోండి...-:)
71. మీ దృష్టలో
ట మనష్ట విలువ....!!
ఏటో ఎార బ్థే కక ఎలిప్పచ్చు సినానని నానంటే అందరిక ఎగలలై పోనాది...ఏదో మా ఊరొె ఉనా
బ్థే కక సినాను కాని నాక్సటి తెలాి ఏటి నానెకక డికెలాెలో...ఏ బ్థే కాక లో..!! ఏడిపంచ్చనా...
ఎకథకాక లాడినా..నానూరిక్స భయరడిపోయ మా ఊరిక ఎలిపోలనేటి...?? నాక్సటి కావాలో అది
తీస్తకునే పోలను...భయరడి ఒటిా సేతులోత ఉప్పస్తకుంటూ తల వంచేస్తకుని ఎలిపోను...ఏటో ఎార
బ్స్తే ఎకోక చేు సినాది ఇదేటి సేతతదిలే మహా మహా పోటుగాళ్ి పారిపోనారు ఇదెంత అనుకుంటే
అది నా తప్పప కాదు....భాష్ రాక పోయనా, యాస్ బాలేక పోయనా, రదతి ి తెలిసేత సాలదేటి..?? నాను
ఇలాే ఉంాను... నాలానే ఉంాను....!!
ఈ మనస్త మాటలోె ఎంత నిాయతీ ఉంది.. దానిలోనే ఎంత నికక చ్చు తనమ కనరడుతోంది...!!
దేనిక భయరడని పోరాట రఠిమ తను అనుకునా ది సాధించడానిక...!! ఓ మారుమూల రల్ల ె మనస్త
అందరు గురి తంచే విధంగా ఎదగడానిక ఈ ఆవశ్ం చాలదూ..!!
ఈ రదతి ి , కలమ ష్ంలేని మాటలతోనే అందరి మనస్తలు గెలుచుకోవచు ని మనలో ఎంత మందిక
తెలుస్త...!! రల్లటూ
ె రి వాళ్ళి మటిా మదలు
ి , రటణ ా ప్ప పాలరాతి శిలాప లతో పోటి రడలేరు
అనుకుంటే అది మన ప్పరపాటే అవుతుంది...నాగరికతకు స్రైన అర ిం తెలుస్తకుంటే మనం ఎకక డ
ఉనాా మో..ఎలా బ్తుకుతునాా మో తెలుస్తకోగలం...!! ఇంగ్ల ెష్ వచ్చు న వాళి ందరూ మేధ్యవులు
కాదు...రాని వాళి ందరూ చవటలు కాదు...భాష్ రావడం అవస్రమే కాని అది ఎదుటి వారిని
కంచరరచడానిక కాదు...మన స్ంబ్ంధ భాంధవాో లను పెంచుకోవడానిక...బాగా గొరప గొరప
చదువులు చదువుకునా విజులు ప ఎందరో తమ చదువుని, తమ హోదాని కూడా మరిచ్చ పోయ తమ
కంది ఉదోో గులను, తోటి వారిని చాలా హేళనగా మాాెడటం ఎంత అవమానకరం..!! డబుబ , హోదా,
రరరతి ఒకదానితో ఒకటి పోటి రడుతూ ఉంాయ...వాటితో పాటు తమ హోదాను నిలుప్పకోవాలనా
కాంక్ష కూడా అంతే బ్లంగా పోటి రడుతూ...ఎకక డ తన లోపాలు ఇతరులకు తెలిసి పోలయో అని
భయంతో ఎదుటి వారిని తకుక వచేసి మాాెడటం, నలుగురిలో కంచరరచడం.. ఇలాంటివి చేస్తత
మనని మనమే బ్యట పెటేస్త ా కుంాం...!! ఒక మనిషిక ఆ మనిషిలోని విజత ప కు, వో కలవ
త నిక,మంచ్చ
మనస్తకు విలువ ఇవవ ండి...డబుబ కు, హోదాకు,భాష్కు కాదు....!!
నేస్తం...
నువువ రరిచయం కానప్పప డు నిజమైన సేా హం అంటే తెలియదు... రాను రాను
నీతో అనుబ్ంధంతో సేా హానిక చ్చరునామా తెలిసింది.. ఎనోా ఏళ్ళెగా రంచుకుంటునా
అనుభూతుల అనుభవాలు, ా శ్ ప రకాల పారిాలల రరిమళాలు ఎరప టిక మనస్తను వీ(వా)డి
పోనీయని మధుర బాంధవాో లే... మన మధో న జరుగుతునా అక్షరాల రంరకంలో
అందకుండా అటూ ఇటూ పారిపోయే రదాలు కూడా నీ చెలిమిక దాోహమంటూ
పాదాాకాంతమౌతునాా య... మన సేా హానిక లరతమాో లు తెలియలేదు... భావాలు
రంచుకోవడానిక వారధిగా చేస్తకునా చెలిమిక ాతి రీతులు అస్లే లేవు.. అందుక్సనేమో
ఇనాా ళ్ళి గడిచ్చనా ఇంకా స్రి కొతతగానే ఉంది మన మధో న... నేనుండి నువువ లేక
పోయనా....
ఎవరో ఆడిగారు మీ సేా హం ఎరప టిదని.. ఏం చెరప ను..? గత జనమ బ్ంధమని
చెపాప లనుకునాా అలా చెప్పత ఒకక జనమ క్స రరిమితమై పోతుందని ... ఎనిా జనమ లదో నాకు
తెలియనిద్గ బాంధవో మని చెపాప ను.. స్రిగానే చెపాప ను కదూ... ఆటల నేసాతనివి, కథల
సాహచరాో నివి, నా కోపానిా భరించ్చన నా ఆతీమ య నేసాతనివి, చదువులో పోటీగా ఉండే
నేస్తమై, నా భావనలను వాటితో పాటుగా... ననుా ననుా గా అభిమానించ్చన నా ాపాణ
సేా హానివి నువువ ... నీ తప్పప ప్పప లను నాతో రంచుకుని సేా హానిక ఎనా టిక చెరగని
భాష్టో నిా చెపప అనిా ంటోె నాకనాా నువవ మందు అని నిరూపస్తత ఆఖరిక మరణంలో
సైతం నువవ మందని నిరూపంచ్చన ాపయ నేస్తం...
సేా హమంటే ఏం చెరప ను... మన బ్ంధమని చెరప డం తరప ...
నీ నెచెు లి
మనసక మధుకలశ్ం రగిలే వరక్స అది నితో స్తందరం....ఈ పాటలోని మాటలు, భావం
ఎంత నిజం...!! కొనిా పాటలు వింటుంటే అనిపస్తతంది...ఇంత బాగా ఎలా రాసాతరా అని...!!
మన మనస్త మనం ఏది దానిక ఇసేత అది తీస్తకుంటుంది... మనలోని తనలో
దాచుకుంటుంది...పారం మనం ఏది ఇచ్చు నా వదుి అనకుండా ప్పచేు స్తకునేది మన
మనస్త ఒకక టేనేమో ఈ ారరంచంలో...!! ఒకోక సారి ఎదురు తిరిగినా మనం దాని నోరు
నొక్సక సి మన ఇష్ం ా వచ్చు ే నటేా దానిని ఉండమని చెప్పప సాతం...వినక చస్తతందా మరి..!!
మనం మన మనస్తకు మాాతమే నియంతలం కదా...!! అందుక్స దానిా మాాతమే మన మాట
వినేటటుె చేస్తకుంాం..ఒకవళ అది వినక పోయనా మనం రటిం ా చుకోమ...అచుు మనని
మన వాళ్ళి ర ం టి టే
ా చుకోన .ె ..-:).
మనస్త నిజంగా మధుకలశ్మే..!! కాకప్పతే దానిలో మనం కాని మన చుటూా మనం
అలుెకునా లేదా పెంచుకునా బ్ంధ్యలు అనుబ్ంధ్యలు వెదజలే ె రరిమళాల అనుభూతుల
మీద ఆధ్యరరడి ఆ స్తనిా తతవ ం ఉంటుంది...నినుా నీకు చూపంచే నీ మనస్త అదం ి లో
అనిా నిాలు స్ప ం ష్ సాత
ా గా కనిప య...ఒప్పప కునే మంచ్చ మనసే నీది కావాలి మరి..!! ఎవరికీ
తెలిసినా తెలియక పోయనా నీ మనస్తకు నువవ ంటో తెలుస్త...అది ఏం చెప్పతందో నీకు
తెలుస్త...!! అందుక్స నినుా నీకు చూపంచే నీ నిజమైన నేసాతనిా నిర ెక్షో ం చేయక నీ మాటే
నీది కాకుండా ఓసారి అది చెప్పప ది కూడా వింటే పోయేదేం ఉంది.. మహా అయతే అది
చెప్పప మంచ్చ నీకు నచుు తుంది అంతే కదా...!! లేదా ఎలానూ దానిా నోరు మూస్తకుని ఓ
రకక న రడి ఉండమని చెప్పప అధికారం ఉండనే ఉందాయే...!!
చూసారా...మనలోని మన మనస్తతోనే మనం ఎనిా ఆటలు ఆడుకుంటునాా మో...!!
రగలని అదం ి లో కనిపంచేది ఒక రూరమే...అదే మకక లైన అదం ి లో ల్లకక కు రాని
లా
రూపా ె నే...మకక లైన మనస్త అ ం ద ి లో ల్లకక కు దొరకని ఆలోచనా స్ంాదాల్లనోా ..!! మెలి
తిప్పప మనస్త స్తడిగుండాల్లనోా ...!! ఈనాటి మన అతుకుల అవస్రప్ప బ్తుకులాెనే
మనస్త మకక లు దాచేస్తకుని ఓ రకంగా చెపాప లంటే మనస్నేది ఉందని మరిచ్చ పోయ
అవస్రం కోస్మో...భాదో తల బ్ంధ్యల కోస్మో...స్మాజంలో మనకంటూ ఓ గురింప్ప త
కోస్మో...బ్తిక్సస్తత...నలుగురితో పాటు మనతో మనం కూడా నటించేస్తత జీవిత నాటకానిా
దిగివ జంగా వెళి ద్గసేస్తతనాా ం...కాదంారా...!!
74. ఇష్మై
ట న ఇష్ం
ట ...!!
ాప్పమ ఒక యోగమో...!! భ్యగమో..!! నాకు తెలియదు కాని ఇష్ం ా మాాతమే తెలిసిన మనస్తకు
ఇష్రా డటం ఒకక టే తెలుస్త...!! ఇష్ం ా ఇష్మై
ా ననిా రకాలు .... ఇష్టానిా ఇష్ం ా గా ఇష్ర
ా డి
చూసేత ఆ ఇష్ం ా లో అనిా ాప్పమలు, ఇష్టాలు ఉంాయ...!! మందు మనని మనం
ఇష్ర ా డగలిగితే తరువాత ఆ ఇష్టానిా అందరిక రంచగలుగులమ..
పెంచుకోగలుగులమ...!! నినుా నువవ ఇష్ర ా డలేనప్పప డు మరొకరిని ఎలా
ఇష్ర ా డగలవు..?? మందు మనలోని మనని మనం ఇష్ర ా డాలి...అప్పప డే అ ఇష్ం ా లోని
ఇష్ం ా తెలుస్తతంది...!! నాకు నేను ఇష్ం ా అయనప్పప డు నాలోని లోపాలతో స్హా నేను నాకు
ఇష్ం ా అనే కదా...!! మరి అలాంటప్పప డు ఎదుటివారిని కూడా అలానే ఇష్ర ా డాలి...ఒకరిని
ఇష్ర ా డినప్పప డు వారిలోని తప్పప ప్పప లను రంటిని ఇష్ర ా డినటే.ె ...అంతే కాని మనకు
నచు ని వాటిని వదిలేసినటుె కాదు...!! లోపాలు, కోపాలు, అలకలు, ఆనందాలు, స్రుిబాటుె,
దిదుిబాటుె....ఇలా అనిా కలిసేతనే జీవితం స్ంపూర ాం...లేకప్పతే స్గం చదివిన ప్పస్తకంలా
అస్ంపూర ాంగా ఉంటుంది...!! ఎవరికీ అకక రలేని ప్పస్తకంలా ఓ మూలన రడి ఉంటుంది...!!
మనతో మనం నిాయతీగా ఉంటే అదే మనని అందరిక దగ ీర చేస్తతంది....నటిసేత నాలుగు
రోజులు తప్పప కోగలం... జీవితమంల నటిస్తత తప్పప కు తిరగలేమ కదా...!! వాస్తవాలను
వాస్తవంగా సీవ కరిస్తత వాస్తవంలో బ్తకగలగాలి...!! తప్పప లు అందరు చేసాతరు..కాని ఆ
తప్పప ని ఒప్పప కోగలిే ధైరో ం మనలో ఎందరికుంది..?? ఇది తెలుస్తకుంటే చాలు జీవితం
స్రత వరాాల సాగర గ్లతమే అవుతుంది ారతి ఒకక రిక...!!
అందరు చెపూత ఉంారు ారతివిజయం వెనుక ఎవరో ఒకరు ఉంారు అని...!! ఇది ఎంత
వరకు నిజమంారు...??
నాకు అనిపస్తత ఉంటుంది ారతి విజయం వెనుక ఓ రటుాదల, ఓ కసి, ఓ ఆవశ్ం, ఓ రోష్ం ....
ఉంటుందని...!! మనం అనుకోగానే అందేది కాదు కదా విజయం అంటే...!! అలా దొరికతే
అది విజయం అనిపంచుకోదేమో... ారతి గెలుప్ప వెనుక ఎంతో మానసిక ఒతితడి, ఎనిా టినో
కోలోప యన జీవితం, మరనిా టికో మనస్తకు స్రి ి చెప్పప కునా క్షణాలు, ఓటమి అంచున
నేరుు కునా పాఠాలు...ఇలా అనిా కలిపతే ఓ గెలుప్ప...నా దృషిలో ా ...!!
అంల స్వో ంగా సాగితే అందరు సాధు జీవులే...అంల తమ మహమే అని ప్పంగిపోతూ
తలలు ఆకాశానిక ( రొమమ లు విరుచుకుని వసాతదులాె ారవరి తసాతరు )
అంటించుకుంారు ... అనిా స్రిగా ఉంటే ఎవరైనా మరొకరిక నీతులు చెపూత తమ
మంచ్చతనానిా చాటుకుంారు...అదే కాస్త చ్చనా కష్ం ా వచ్చు నా అమోమ ... ఈ కసాాలు రగ
వాళ ెక కూడా రాకూడదు...నేను కాబ్టి ా ఇంత కష్టానిా భరించగలుగుతునాా అని
కొందరు...ఇంత పెది కష్ం ా ఎవరికీ రాదు నాక్స ఎందుకలా...అని మరికొందరు...ఇలా విభినా
ఆలోచనలతో ఉంారు...చీకటి వెలుగు మన దైనందిన జీవితంలో ఉనా టేా కష్ం ా స్తఖం
కూడా మన వెనా ంటే ఉంాయ.....ఇకక డ నాకు మా హంది టీచర్ రతా కుమారి గారు
చెపప న ఓ మాట కష్ం ా లో ఉనా ప్పప డు గురుత చేస్తకుంటూ ఉంాను...." చెడు జరిగింది
అని బాధ రడలమ..కానీ ఆ చెడు వెనుక కూడా మనకు ఓ మంచ్చ ఉంటుంది,,,"
అని..నిజంగా ఇది నిజమండి..!! అలానే మా పనిా చెపప న ఇంకోమాట కూడా...." మనకు
కష్ంా తరప నప్పప డు దేవుడు దానిా మనం తటుాకోగలిగినప్పప డే పెడలడు " .. అని..ఇది
నిజమే అనిపస్తతంది నాకు...!! ఇంకో చకక ని మాట యండమూరి గారు చెపప ంది స్మస్ో
జీవిత కాలం మన జీవిత కాలంతో పోలుు కుంటే చాలా చ్చనా ది....అవును కదండీ ఒక్స
స్మస్ో మన జీవితమంల వధించదు కదా...బోల్లడు స్మస్ో లు వస్తత పోతూ
ఉంాయ....అందుక్స ారతి స్మస్ో కు ాకుంగి పోకుండా కాస్త ధైరాో నిా కూడగటుాకుంటే ఏదో
ఒక రరిష్టక రం దొరకక పోదు...అందుకని విలువైన జీవిలనిా సాధో మైనంత వరకు
ఝటిలం చేస్తకోకుండా ారశాంతంగా జీవించడానిక ారయతిా సేత చాలు...మన ప్పటుాకకు ఓ
అరాినిా చేకూరు గలిగితే అదే జీవిత రరమార ిం అవుతుంది...అంతే కాని ారతి చ్చనా కష్టానిక
నిరాశ్తో జీవిలనిా మగించే ఆలోచన మన దరి చేరనివవ కూడదు...!! మనం అనుకునా ది
జరిగితేనే మనం గెలిచ్చనటుె కాదు...మన వో కతవ త ంతో, మన ారవరనతో త నలుగురి మనస్తలు
గెలుచుకుంటే చాలు....అది ఓ గొరప గెలుప్ప...!!
76. ఏంటో ఈ రలుకుబళ్ు రర్రతుల స్ంగతి....??
అలో ధునిక ఆ...భాగో నగరంలోనే నిరభ య...అభయ... ర్వప్ప మరో ప్పరు మారుప
....ఆధునికంగా ఎదిగిన అమామ యలకు రక్షణ కరువైతే ఇక మామలు అమామ యల స్ంగతి
ఏంటి...?? చూస్తత ఉంటే ఏమి తెలియని చ్చనా చ్చనా రల్లలో ె నే అమామ యలు కాస్తయనా
భాదంగా బ్తకగలుగుతునాా ర్వమో అనిపంచక మానదు. మనం ఆకాశ్ంలో ఇలుె కటుాకుని
ఉండగలిగినా కూడా ఎంత ఉనా త శ్సితి న లో ఉనాా జరుగుతునా ఈ అమానుష్టలను
రూప్పమాపాలంటే....?? వో వస్లోన మారుప రావాలా లేక మన చాాలోె మారుప తేవాలా...!!
మనలో మారుప రావాలా...!! లోరం ఎకక డ...!!
నేరం చేసినప్పప డు కొనిా నేరాలను సాక్ష్యో ధ్యరాలతో నిరూపంచలేని రరిసితిన ఉంటే నేరం
జరగనటేా అని తీరుప చెప్పప నాో యసాననం ఎంత వరకు నాో యానిా కాపాడినటుె...??
మహళలకు జరుగుతునా ఈ అనాో యాలకు సాక్ష్యో లు, విచారణలు అవస్రం అనుకుంటే
ఎనిా యుగాలు మారినా ఈ అమానుష్టలు ఆగవు...అకక డికకక డే కఠిన శిక్షలు అమలు
జరిగితే తరప ఈ నేరాలు ఆగవు..మన చుటూా ఉనా స్మాజంలో మంచ్చ చెడు రండు
ఉంటునాా య కాని చెడు వెళ్ళి నంత తొందరగా మంచ్చ జనంలో చేరలేదు...కరుాడి చావుక
శ్తకోటి కారణాలనా టుా ఇది కూడా అంతే...!!
నేర ారభావం మన చుటూా ఉనా రరిస్రాలోె ఉండొచుు ...మనం పెరిగిన వాలవరణం ఒక
కారణం కావచుు ...మనకు జరిగిన అనాో యానిక మనలో దాగిన కసి కావచుు ... ప్పటేా ారతి
బిడడ భూమి మీద రడేటప్పప డు నేరస్తతలు కారు...ారతి తలిె తన బిడడ గొరప గా ఎదగాలని
మంచ్చ ప్పరు తెచుు కోవాలని కళలు కంటూనే ఉంటుంది...తన రాతను మారుు కోలేక
పోయనా బిడలా డ రాతలు బావుండాలనే అనుకుంటుంది...మరో జీవిలనిక శోకం
అవులరనుకుంటే ప్పరిటిలోనే స్మాధి చేయడానిక సిదర ి డుతుంది తలిె మనస్త...!! ఈ
రోజులోె వస్తతనా సినిమాలు...టి వి ారసారాలు... వష్ధ్యరణలోె వచ్చు న మారుప లు...సాంక్సతిక
రరిాపనం...ఇలా చాలా కారణాలు నేరాలకు..అమానుష్ కృలో లకు దోహదం
చేస్తతనాా య...ారతి ఒకక రు తమలోని చెడుని వదిలేస్తత మంచ్చక నాంది తమ ఇంటి నుంచే
మొదలు పెడితే కొనాా ళి కు మంచ్చ మానవతవ ంతో మన స్మాజం కళ కళలాడుతూ
కనులకు ఇంప్పగా ఉంటుంది...!!
78. స్రుదకు పోతునాే ం....!!
92. ఆ ఆలోచనే....!!
మనం ఎదుటి వారిక ఏది ఇసేత మనకు అదే తిరిగి వస్తతంది కొనిా సారుె...అనిా సారుె
కాదండోయ్ మళ్ళి ప్పరపాటు రడకండి...అపాాత దానం అనేది ఒకటుంది అది చేసేత మాాతం
మనకు వచేు ది ఇచ్చు న దానిక వో తిర్వకం మాాతమే..దానిలో ఎటువంటి ప్పరపాటు లేదు.
మనం కోపానిా చూపసేత కోరమే మనకు తిరిగి స్మాధ్యనంగా వస్తతంది....కాని గాంధి గారిలా
శాంతం మనకు దొరకదు. కొంత మందిక పనా వయస్తలోనే పెది మనస్త ఉంటే కొందరు
ఎనోా అనుభవాలను జీవితప్ప ఆటుపోటను ె చూసిన రండు వయస్తలోకూడా కోరలపాలు
చ్చరాకులు చ్చందులు వగైరా వస్తత ఉంారు....అది ఎందుకో తెలియని అభాదల భావం
అనిపస్తత ఉంటుంది....అందరూ అనుకుంటునాా ఇలాంటి ారవరనతో త అందరిక
దూరమౌతూ ఒంటరిగా ఉండానిక అలవాటురడి ఎవరి ప్పడ గిటకు ా ండా ఒకక రిగా
బ్తకడానిక ఇష్ర ా డుతూ ఎవవ రు చూడటం లేదని అనుకుంటూ అదో రకమైన ాభమలో
బ్తుకుతుంారు....ాప్పమను అభిమానానిా రంచ్చతే దానిలో కూడా దేవ ష్టనిా వెదుకుక ంటూ
ఒంటరితనానిక తోడుగా ఏకాంలనిా తెచుు కునాా అనా ాభమలో ఎవవ రిక ఏమి కాని
ఏకాకలా మిగిలి పోతునాా మని అనుకోకుండా ఆ జీవితమే చాలా బావుంది అనుకునే
మనస్తలవ నిా ఏమనుకోవాలి...?? మన జీవితం మన ఇష్ ా ారకారమే ఉండాలి కాని కనీస్ం
మన కోస్ం ఆలోచ్చంచే వారిని కష్ ా పెటకు
ా ండా ఉంటే చాలు అనుకుంటే అందరి జీవిలలు
హాయగా ఉంాయ. పలల ె యనా పెదల ి యనా నేను అనా అహం వదలి మేమ అనా
అనుబ్ంధం పెంచుకుంటే జీవిత అనుబ్ంధం అందంగా ఉంటుంది...తరువాతి తరాలకు
ఆదరశ ంగా ఉంటుంది.....!!
చాలా స్ంవతే రాల తరువాత బురదలో నడిసేత ఎందుకో కాని చాలా బావుంది.....చాలా ఆతీమ యంగా
లకుతునా టుాగా అనిపంచ్చంది. చ్చనా ప్పప డు బురదలో నడుస్తత రడిపోయన రోజులు
వచాు య....ారకటనలోె చూసినటుె మరక కూడా మంచ్చదే అనా టుాగా బురద కూడా బావునా టుె
అనిపంచ్చంది కాని అమోమ బురదా...!! అని చీదరగా అనిపంచలేదు. చ్చనా ప్పప డు వర ాం వసేత కూడా
బ్డిక వెళాి లని బ్యలుదేరి ఆ వానలో బురద నీళి లో ఎనిా సారుె రడుతూ లేచామో గురుత
చేస్తకుంటుంటే ఎంత బావుందో ఇప్పప డు....!!
ఇప్పప డు కూడా బురదలో అడుగులు రడిపోకుండా వస్తత వుంటే చ్చనా రప టి ఆ బురదలో నడుస్తత
రడిన శ్ాపరకాలు గురుత వచ్చు చటుకుక న నవువ పెదవులపైక వచేు సింది...అందరు అరుగుల మీద
కూరుు ని ఉనాా కూడా పామలు అకక డే చాలా సేప్ప ఆడుతూ ఉంటే చూడానిక భలే బావుంది.
వాన నీళి లో వసిన రకరకాల కాగితం రడవలు అవి తొందరగా పోతూ ఉంటే స్ంతోష్ంతో కొటిన ా
క్సరింతలు, మనిగి పోతుంటే అయోో అంటూ మనగకుండా చేసిన ారయలా లు, రాలిన
నేర్వడుకాయలు ఏరుకునా ా శ్ ప రకాలు ఇలా ఎనోా ా శ్ ప రకాల గురుతులు ఈ బురదనేలలో ఇమిడి
మరుగున రడిపోతునాా య.....
మనస్తకు బురద అంటితే కష్ం ా ...మన కాలిక బురద అంటితే ఇబ్బ ంది ఏమి లేదు....చీదరగా
సేత
అనిప కాళ్ళి కడుకుక ంటే బురద పోతుంది కాని మనస్తకంటిన బురదని ఎలా కడుకోక గలం
చెరప ండి...!!
95. మహిళ్లూ....మహరాణులూ...!!
చుటూా రంట ప్పలాలు మదో లో రొయో ల చెరువు.....అదేమని అడిగితే నాకు రరిమ ష్న్ ఉంది
ఏం చేస్తకుంారో చేస్తకోండి అనా మాటలు. అధికారం డబుబ చేతిలో ఉంటే ఏదైనా
చేయగలమనా అహంకారం...!! చేసి చూపంచారు...అందరు కుమమ కైక ....!! బ్హరంగంగా
స్వాల్ విసిరి మరి చెపాప రు మేమ ఉండగా మీర్వం చేయలేరు అని అదే చేసి చూపంచారు.
కలక ార్ గారిక ఫిరాో దు చేసేత ఆయన రంపన కళ్ళి నా ఎమ్ ఆరోవ , ఆర్ డి ఓ చుటూా రంట
ప్పలాలు పాడై పోతునాా మదో లో ఉనా రొయో ల చెరువు రదతి ి గా అనిా రూల్ే పాటిస్తత జి
ఓ ారకారమే ఉందని మళ్ళి మరి కొనేా ళి కు రరిమ ష్న్ ారి చేశారు...రంట ప్పలాల మదో లో
రొయో ల చేరల చెరువులకు రరిమ ష్న్ ఇమమ ని ఏ నాో యం చెపప ందో...చెపప ంచ్చందో
చూశారుగా....!!
అధికారులు ధనానిక దాోహమంటునా ంత వరకు....అధి నాయకులు మన చేతిలో
ఉనా ంత వరకు ఏ తీరైప నా మనకనుకూలమే...!! ఏ జి ఓ ఎలా కావాలంటే అలా
మారుు కోవచుు ...మన చేతిలో రనే....!! ఇవి అనిా తెలిసినా గొార కసాయ వాడిని నమిమ నటుా
మనం నాయకులను నమమ కా తరప దు వారి చేతిలో మోస్పోకా తరప దు. నాయకులు ఓటె
కోస్ం ఎనోా మాటల వాగాినాలు చేస్తత ఉంారు...వారి రని అయనంక మన రని కోస్ం వెళ్త
చకక ని మాటలు తేనే పూసినటుె చెపూత ఇదిగో ఇప్పప డే మీ రని అయప్పయంది అంారు కాని
ఎనిా రోజులు స్ంవతే రాలు గడిచ్చనా ఎకక డి గొంగళ్ళ ఆకక డే ఉంటుంది...చ్చనా దైనా స్ర్వ
మనకు చాతనైన రని మనం చేస్తకోవడం ఉతతమం...కనీస్ం ఆలమ భిమానమైనా
మిగులుతుంది.
"అనే రనులు ఒకో రు చేయలేరు క్తన ప్రతి ఒకో రు ఏదో ఒక రన చేయగలరు." ఇది
నాకు బాగా నచ్చు న మాట. ఒక స్తక ల్ లో చూశాను...నిజమే కదూ అనిా రనులు చేయలేమ
కాని తరప కుండా ఏదో ఒక రని మాాతం చేయగలం అది మంచ్చ అయనా చెడు అయనా
స్ర్వ....ఒకరిని ఏడిపంచడం కాని, నవివ ంచడం కాని, లేదా మనం ఆ రంటిలో ఏదో ఒకటి
చేయడం కాని ఇలా ఏదోఒకటి చేస్తతనే ఉంామ నిాద లేచ్చన ారతి క్షణం నుంచ్చ....!! ప్పటిన ా
మరుక్షణమే మొదలు మన రని ఏడుప్పతో....అలా అలా మొదలై మరొకరిని ఏడిప స్తత
దానిలోనే ఆనందానిా వెదుకుక ంారు కొందరు. మరికొందర్వమో ఇతరుల స్ంతోష్ం కోస్మే
బ్తుకులరు...తన కోస్ం ఆరాటరడే వారిని ఏడిపస్తత....అదే జీవితమనుకుంటూ....!! నేను
నాది అనా అహంతో గిరి గ్లస్తకుని నా అనా అందరిని దూరం చేస్తకుంటూ అదే గొరప
ారరంచం అనా ాభమలో మరికొందరు....!! మరికొందర్వమో నేను బావుంటే చాలు
దానికోస్మే....ఏదైనా చేసాతను అంటూ బ్ంధ్యలు బాధో తలు గాలిక వదిలేసి తన సావ ర ిం
కోస్మే ఏ రనైనా చేసాతరు.....ప్పటా నింప్పకోడానిక అవస్లు
న కొందరివైతే....పోేస్తకునే వాళ్ళి
మరికొందరు....!! చూశారా ఇలా చెప్పప కుంటూ ప్పతే మనలోనే ఎనిా రకాలో.....!!
ాప్పమ...ఆపాో యల నటించకండి....వాస్తవంగా మీర్వంటో మీలానే ఉండండి చాలు. లేనిపోని
మస్తగులు వస్తకోవదుి...మస్తగు ారిపోతుంది ఏదో ఒకరోజు....!! అప్పప డు మీకు మీర్వ
నచు రు తరచ్చ చూస్తకుంటే...!! కొదిగా ి నైనా జీవితంలో నటనను మరిు పోయ నిాయతీ గా
జీవిదాిం..!! దానిలోని ఆనందానిా ఆసావ దిదాిం...!!
ఒకప్పప డు వస్వి వచ్చు ందంటే బోలుడ స్ంబ్రంగా ఉండేది...ఎంత ఎండలు ఉనాా అస్ే లు
ఎండ అనిపంచేది కాదు. చెటుె చేమలు ఎకుక వగా ఉండి ఎండ తెలిసేది కాదు. రల్లటూ ె రుె
అంటే అచు ం రల్లటూ ె రుె లాగా రచు గా చలగా
ె హాయగా ఉండేది. జనాలు కూడా నిండుగానే
ఊరి నిండా ఉండేవాళ్ళి . వాళి మనస్తలు కూడా అంతే స్వ చు ంగా ాప్పమాభిమానాలు
వెదజలుెతూ ఉండేవి. తినడానిక బోల్లడు రకాల కాయలు చీమ చ్చంతకాయలు, లటి
మంజెలు, రకరకాల మామిడి కాయలు, గెలలు మగ ీవసి రండాయో లేదో అని
చూస్తకునా ఈతకాయలు....ఇలా ఎనోా రకాలు దొరిక్సవి. అలానే ఆటలు కూడా
బోల్లడు...ఆరుబ్యట వెనెా లోె రడుకుని చెప్పప కునా చందమామ కతలు, బొమమ ల కబురుె,
కనిపంచ్చ కనిపంచక ఆడిన వీరీ వీరీ గుమమ డి రండు వీని ప్పర్వమి? దొంగాటలు ఇలా
ఎనోా ....!! ఇరప టి పశ్లల
ె కు తిండి తెలియదు అలానే ఆటలు కూడాను. ఎంతసేప్ప టి వి లో
చానల్ే లేదా వీడియో ేమలక్స రరిమితం అయపోతోంది బాలో ం అంల....!!
బ్ంధులవ లు తెలియకుండా నేను...నా అనా సావ రాినిా మనమే పలల ె కు అలవాటు చేస్తత
మనం అనా మాటని....మనతో పాటుగా పెంచుకునా వరుస్లను మరిు పోయేటటుె
చేస్తతనాా మ.
మన సంత ఊరు వెళ్ళతే ఇరప టిక మనం ఊరిలో అందరినీ మరిు పోయనా అబాబ య్
ఎప్పప డు వచాు వు? ఆరోగో ం బాగుందా....!! పలలు
ె ఎలా ఉనాా రు...ఏం చదువుతునాా రు...??
ఇలా రరిచయం మనక లేక పోయనా ఆపాో యమైన రలకరింప్పలు మనకు వినరడుతూనే
ఉంాయ....కాదంారా....!! ఎనిా కోటుె స్ంపాదిసేత మాాతం ఈ ాప్పమ పూరిత రలకరింప్పలు
మనకు దకుక లయ చెరప ండి.
సాయంకాలం ఆరుబ్యట అరుగుల మీద కూరుు ంటే లతయో లు, మామయో లు,
మామమ లు....ఇలా అందరు వచ్చు కాసేప్ప చలగా ె లిక సేదద్గరుతూ ఆ కబురు ఈ కబురు చెపూత
వాళి రోజులోె కబురుె కలగలిప చెపూత ఉంటే అబాబ ....!! నిజంగా ఎంత బాగా అనిపస్తతందో...!!
చెరప డానిక మాటలు చాలవు. అమమ మమ రచ్చు ప్పలుస్త వస్తకుని అనా ం తింటే ఏ ఖరీదైనా
భ్యజనమైనా దానిమందు దిగదుడుప్ప....!!
ఇప్పప డేమో చదువులు, ఉదోో గాలు అని ప్పటా చేతరటుాకుని ఊళి మమ ట తిరుగుతూ ఇంటిక
ఉనా కాోత కూోత పోలానికో పెది వాళి ని కారలాగా పెటి ా కనీస్ం ఒకక సారి కూడా రల్లకు
ె
వెళ్ళి నాలుగు రోజులు కలమ ష్ం లేని ాప్పమలని, స్వ చు మైన వాలవరణానిా
ఆసావ దించలేని జీవిలలు మనవి ఈనాడు. స్తమమ ర్ ాటిప్పప లని ఆ ఊరు ఈ ఊరు పోకుండా
రోజుల తరబ్డి కాకపోయనా ఊనా ఊరిలో... నా అనా వారితో కనీస్ం నాలుగు రోజులు
గడరడానిక ారయతా ం చేసేత....!! బావుంటుంది కదూ...!!
నినా ప్పదుిన కాఫీ లగుతూ బ్యట కూరుు ంటే ప్పదుి ప్పదుినే నల ె గండు చీమలు బారుగా
ఒక వరుస్లో పోతూ నా కంట బ్డాడయ. చూస్తత ఉంటే వెనుక చీమల కోస్ం ఆగుతూ మళ్ళి
వాటిని కలుప్పకుని పోతూ రకక లమమ ట రండు మూడు చీమలు మందుకు వెనుకకు పోతూ
మొతతం మీద అనిా టిని కలుప్పకుని అనీా కలిసి వెళాి య. నాకు వాటిలో నచ్చు న
విష్ో ం రాలేని వాటి కోస్ం ఆగడం...చుటుారకక ల ఏమైనా జరుగుతుందేమో అని
గమనించడం భలే నచ్చు ంది. మళ్ళి సాయంాతం చూసినా అదే సీను....మొతతం మీద చ్చనా
చీమలైనా మంచ్చ విష్టో నిా చెపాప యనిపంచ్చంది.
మనలో లేని మంచ్చతనం చ్చనా ాపాణి అయనా వాటిలో ఉంది. కలిసి కటుాగా ఉండటం
అనేది. కాస్త తిండి దొరికనా అనిా కలిసి రంచుకుంాయ. మనమేమో మనం తరప ఎవరు
బావునాా చూడలేమ....
రరాయ వాళ్ళి కానకక ర లేదు ఓ తలిె కడుప్పన ప్పటిన ా వాళ్ి అయనా తోబుటుావులు
బావుంటే ఓరవ లేరు.
రకక వాళ్ళి బావుంటే రది రూపాయలు ( ఈ రోజులోె రది రూపాయలు కాదు ల్లండి వెయో
రూపాయలు అనాలి కాబోలు) అప్పప అయనా ఇసాతరు అనుకోవాలి కాని మనం ప్పతే రకక
వాడు కూడా పోవాలి అనుకునే మనస్త న వ ం ఎరప టిక మారుతుందో మరి...!!
101. నానకి అబదాదనకి మధ్ూ లో.....!!
విలువలు, అభిమానాలు ఎంతగా దిగారి పోతునాా య అంటే...!! చూసిన నాక్స నమమ బుదిి
కాకుండా అది నిజమైనా కూడా నేనే తప్పప గా అర ిం చేస్తకునాా నేమో నిజం కాదేమో...!!
కాకుండా ఉంటే బావుండు అనిపంచేంతగా ఉంది. ఇంటోె రక త స్ంబ్ంధీకుల ాప్పమలు,
ఆపాో యతలు, అనురాగాలు కూడా నటన అని నమమ శ్కో ం కాకుండా ఉంది.
చనిపోయన మనిషిని రకక నే పెటుాకుని ర్వప్ప ప్పదుిన టిఫిన్ ఏంటి? ఇడి ె నినా
తినాా మ...దోశ్లు ఆరిపోలయ...పూరి అయతే బావుంటుంది అని ర్వరటి గురించ్చ
ఆలోచ్చంచే ఇలాంటి మనుష్ో ాతి కూడా ఉంది అంటే నమమ లరా...!! చనిపోయారు అని
లేకుండా మావాళి ని అది చేయనివవ లేదు...ఇది చేయనివవ లేదు....చనిపోయన వారిక
వారికనాా పెదవా ి ళ్ళి కొబ్బ రికాయలు కొటకూ
ా డదు...ఇలాంటి మాటలు మాాెడుతుంటే
వాళి ని ఎలా అనుకోవాలో తెలియని అయోమయ శ్సితి న . చనిపోతునా మనిషిని రకక న
పెటుాకుని బొబ్బ టుె, గులాబ్ ామలు, పూరాాలు వగైరా వగైరా సీవ టుె ఆ మనిషిక ఇష్ంా అని
వీళ్ళి తింటుంటే....!! మరి ఈ కొతత ాతిని ఏమని పలవాలో మీకు తెలిసేత నాకూ కాస్త
చెరప రూ.....!!
కనీస్ం కాకులు కూడా తోటి కాకక దెబ్బ తగిలినా చనిపోయనా ఏమి మటకు
ా ండా దాని
చుటూానే తిరుగులయ...!!
జబుబ చేసేత ఆ మనిషి చనిపోలరని బాధ రడలమ కానీ ఎకుక వరోజులు తీస్తకుంటుంటే
ఎప్పప డు ప్పలరా...!! అని ఎదురు చూడమ ఎంత మనకు తెలియని వారైనా....!! కాకప్పతే
ఇకక డ డాక ారు ఇంకా రండు రోజులు ఉండొచుు అని చెప్పత....మనం పోనిలే అని మళ్ళి
వదాిమలే అనుకుంామ కాని.....ఇంకా రండురోజులా అనా కనా వారిని ఎకక డైనా
చుశారా...!!
(గమనిక: పైన వివరించ్చన ాతిలో అందరు చాలా దగ ీరి వార్వ....వారు అందరు చాలా
డీశ్ంట్ )
103. రేరటి రోజులోీ....!!
ప్పదుినేా రదకొండుక మందు ఫోన్ వసేత ఏంటబాబ అనుకుంటూ ఫోన్ తీసేత...ఏమే బ్తిక్స
ఉనాా వా బాంబు ప్పలినా....!! అంటూ నా ారండ్ శోభ రలకరింప్ప....!! బ్తిక లేక ప్పతే
మాాెడను కదే అని ఎకక డ ఏంటి అంటే నువువ ఉనా చోట కూడా జరిగింది కాకప్పతే
బ్యట అనాా రు.... టి వి చూడటం లేదా నూో యార్క లో..పెంాగన్...పట్ే
బ్ర్ ీ లలో బాంబ్ే ప్పలాయ...!! అంటూ విష్ో ం చెపప ంది...
మనక భావ ారకటనా సేవ చు ఉందని ఎదుటివారిని కంచరరచే మాటలు మాాెడటం ఎంత
వరకు స్మంజస్ం...?? టెకాా లజీ బాగా అభివృదిి చెందినా మన స్ంకుచ్చత భావాలు
మాాతం మనలానే అలానే ఉండి పోతునాా య...!! ఈ ఫేస్ బుక్స లు...టివ ట్ లు ఇలా ఎనోా
కొతత కొతత అనుస్ంధ్యనాలు వస్తత మనుషుో ల మధో అంతరాలు...అభిాపాయ
బేధ్యలు ప్పటిస్త
ా త రోజూ ఏదో ఒక గొడవ ప్పటిస్త
ా త రాజకీయ నాయకులతో పాటుగా ఇవీ
ాపాచురాో నిా ప్పందుతునాా య...మనకు తెలిసిన సేా హతులు కలుస్తతనాా రని
స్ంతోషించాలో లేక మకుక మొహం తెలియని వారితో అడమై డ న మాటలు
అనిపంచుకుంటునా ందుకు బాధ రడాలో తెలియకుండా పోతోంది...!!
వావి వరుస్లు రకో న పెడిత....కనీస్ం వయస్త తార్తమాూ లు కూడా చూడకుండా
ఏది రడిత అది వాగుతునాే రు...అలా వాగడం గొరప గా
అనుకుంటునాా ర్వమో....మరి...తెలియన అమామ యిన క్తదు అమమ న కూడా ర్మమ న
అడిగంతగా మన ఈ నాటి యువత దిగారిపోతోంది...!! వలకు వల జీలలు
తీస్తకుంటూ ఇంత కుస్ంసాక రం అలవరచుకుంటునా యువతతో ర్వరటి స్మాజం ఎలా
ఉండబోతోందో అని తలచుకుంటేనే భయంగా అనిపోత ంది...!! అందరూ ఇలా
ఉంటునాా రని కాదు కొందరు ఎంత అస్భో ంగా ారవరి తస్తతనాా రో చూస్తతంటే....ర్వరటి గురించే
కాదు ఈ రోజు కూడా భయంకరంగానే అనిపోత ంది....!!
మనకు ఎంత భావ ారకటన సేవ చు ఉంటే మాాతం ఎదుటి వారిని బాధ పెటెా హకుక లేదని
తెలుస్తకుంటే బావుంటుంది... ఎవరైనా...!! నోటిక ఎంత వసేత అంల వాగకుండా
రదాలు...మాటలు ఎంత ప్పదుప్పగా వాడితే అంత మంచ్చది అందరిక...!!
ఇరప టోె ఫేస్ బుక్స ఎకౌంట్ లో కాని మర్వ ఇతర చాట్ ఎకౌంట్ లో కాని ఎంత మంది ారండ్ే
ఉంటె అంత గొరప ...మనకు తెలిసిన వాళ్ి కానకక రలేదు..ఎవరైనా రర్వ ెదు అని ఓ క్స అంటే
...అనిా బావుంటే రర్వ ెదు...కాని ఏ చ్చనా తేడా వచ్చు నా జీవితమే మారిపోయే అవకాశ్ం
ఎకుక వ..!!
ారతి ఒకక రిక వాళి కంటూ ఉనా స్మయానిా మనకోస్ం వాడుకోవాలనుకోవడం మాాతం
స్రియైన రదతి ి కాదు..అలా కాకుండా ఎవరికీ ఇబ్బ ంది లేకుండా మన రరిధిలో మనం
ఉంటే ఏ రరిచయమైనా రది కాలాలు ఉంటుంది....!! మన మూలం గా ఎదుటి వాళ్ళి
ఇబ్బ ంది రడకూడదు అది గురుత ఉంటె చాలు...!!
నాక్సదో కష్ం
ా ఉందని ఎదుటి వాళ్ళి ాలి చూపంచాలి...సాయం చేయాలి...ఇలా ఏవవో
అనుకుని సేా హం చేయడం తప్పప ...కష్ం ా , స్ంతోష్ం రంచుకోవడం తప్పప కాదు...ఎదుటి
వాళి జీవితంలోక మనం చొరబ్డాలనుకోవడం తప్పప ...!! వాళి కంటూ ఉనా స్మయానిా
వాళ ెకు వదిలేయండి....రలకరించ్చనప్పప డు మాాెడండి...!!
ఎప్పప డూ....మాాెడాలనుకోవదుి..అది ఇదరి ి క మంచ్చది కాదు....ఆ సేా హం ఎకుక వ కాలం
నిలువదు...!!
ఉతతరాలోె ఉనా నిాయతీ ఇరప టి సేా హాలోె ఉందని అనుకోవడం కూడా ప్పరబాటే....!!
చాలా తకుక వ సేా హాలు ఏ కలమ ష్ం లేనివి ఈ రోజులోె....!!
ఎనిమిది ఏళ్ళి ఒకరిని ఒకరు చూస్తకోకుండా రాస్తకునా ఉతతరాల సేా హం
ఇరప టిక అరప టి రరిమళాలతో అలానే ఉంది....!!
మరి ఇరప టి సేా హాలు ఎనాా ళ్ళి ...!!
మనకు తెలివి చాలా ఎకుక వ...!! ఎలా అంారా....!! మనని స్ృషిం ా చ్చన దేవుడిక్స లంచం
ఇస్తత ఉంామ కదా...!! మన రని చేయంచుకోవడానిక...!! నిజంగా మనిషి ఎంత
గొరప వాడు...!! తనని స్ృషిం
ా చ్చన దేవునిక్స లంచం ఇవవ చూప తన రని
చేయంచుకుంటునాా డు..!! ఆ దేవుడే తన స్ృషి ా గొరప తనానిక క తలవంచుతునాా డు..!!
అందుక్స...ఓ మనిషీ....నీకు జోహారుె....!!
దేవునితో మొదలు పెటిన ా లంచం అలా అలా రయనించ్చ అందరిని అలుెకు పోయంది
విడద్గయరాని లతలా...!!
అందులోను మన భారతీయులకు స్నాతన సాంారదాయాలు చాలా ఎకుక వ కదా....!!
ఒకక ర్వంటి అందరు పాటిసాతరు...అందుక్స...మనం లంచాలోె మొదటి శ్సాననంలోనే వుండి
వుంాం..!!
అయనా దేవుడే మొకుక లకు లంగి పోలడు కదా...!! మనమ అంతే ల్లండి తప్పప మీ
లేదు..అని స్రి పెటుాకుంటే పోలా...!!
నాకు నేనే ఒక అర ిం కాని వింత ప్పస్తకానిా ...!! అలాంటప్పప డు ఎదుటి వారు నాకెలా అర ిం
అవులరు..??
నేను వాళి కెలా తెలుసాతను...!! తెలియాలని అనుకోవడం కూడా ప్పరపాటే అవుతుంది..!!
నాలోనూ ఆవశ్ం..కోరం..దేవ ష్ం..బాధ..స్ంతోష్ం....ఇలా అనిా భావావశాలు ఉనాా య.
మఖచ్చాతం బావుందని ప్పస్తకం తెరిసేత మందుగా మందు మాటలోె స్ంక్ష్మరతంగా కాస్త
తెలుస్తతంది మనస్త తెలిసిన వాళ ెక...!! మందు మాటలోె గొరప గానే ప్పగడతలుంాయ కాక
ప్పతే అనీా నిాలు కాదేమో...!! అలా అనిపంచడానిక కారణం మన గురించ్చన నిాలు
మనక తెలుస్త కదా..!!
ఎంత మంచ్చ ప్పస్తకమైనా అందరిక నచాు లని లేదు....అలానే ప్పగడతలకు చోటునా టేా
విమరశ లకు శ్సాననమంటుంది...!! ప్పస్తకంలో మొదలు పెటిన ా ారతి ప్పజి బావుండాలనే
అందరిక నచాు లనే అనుకుంామ...కాకప్పతే దేవుడే అందరిక మంచ్చవాడు కాదు
కదా....ఇక మనమెంత...!!
కొనిా ప్పజీలు ఖాళీగా వదిలేదాిమని అనుకుంటే కురప లు తెరప లుగా ఎనోా ఎనెా నోా
శ్ాపరకాల ప్పటలు దొంతరుెగా వచ్చు చేరలయ....మరి కొనేా మో మనం ఎంత అందంగా
నింప్పదామనాా అలా ఖాళీగానే ఉండి పోలయ ఎరప టిక...!!
ప్పస్తకంలో మొదటి చ్చవరి ప్పజీలు అందరిక ఒకక టే.....మధో ప్పజీలు ఎలా....అనా ది మన
ఇష్ం ా ....!!
ఎంతో అందంగా మొదలైన ప్పస్తకం లోని మొదటి ప్పజి అలా అలా ప్పజీలు పెరుగుతునా
కొదిి జీవిత స్లో లు తెలుస్తకుంటూ....కలలిా ...ఆలోచనలిా ..కాలంతో పాటుగా
మోస్తకుంటూ...మరిు పోలేని ప్పజీలను దాచుకుంటూ...అకక రలేని ప్పజీలను
వదిలేస్తత...అలా రయనిస్తత చ్చవరిక చ్చవరి ప్పజీలోక వసేత.....!!
ఏమంది కధ స్తఖాంతం...!!
నాక్సనా ఇలా అనిపస్తతంది లేక అందరికీ ఇలానే అనిపస్తతందా....!! తరప కుండా కొందరికైతే
అనిపస్తతందని ఖచ్చు తంగా చెరప గలను....!! చ్చనా రప టి శ్ాపరకాలు
కాని....చదువుకునేటప్పప డు చేసిన చ్చలిప రనులు కాని...మనం సేా హతులకు చెపప న
మాటలు కాని...నేసాతలు మనకు చెపప న ఊస్తలు కానీ....చాలా వరకు ారతి రరిచయంతో
మనకునా మంచైనా...చెడైనా...కొంతైనా శ్ాపరకం లేకుండా వుండదు కదా..!!
ఎంతో దగ ీరగా ఉనా వాళ్ళి కూడా ఒకోక సారి దూరంగా వెళ్ళపోలరు....ఏమి
కారు...అనుకునా వారు దగ ీరగా వసాతరు....!! కొనిా రరిచయాలు
పెంచుకోవాలనిపసేత...మరికొనిా తుంచుకోవాలనిపసాతయ..!! రరిచయం రరిమళ
భరితంగా ఉండాలి కాని....!!
నాకునా రరిచయాలలో...కొందర్వమో మనం దగ ీరగా వెళ్ళి నా దూరం జరిగి
పోతునాా రు....మరికొందర్వమో ఆపాో యంగా దగ ీరక వస్తతనాా రు....ఎప్పప డూ ఒక్సలా
అందరితో ఉనాా మరి ఈ తేడా ఎందుకో...!!
అవస్రానిక మాాతమె....సేా హమా.....!! చుటరి ా కమా.....!! అనుబ్ంధమా.....!! అవస్రం
తీరినా....ఇ ె దాటినా ఇక నువెవ వరో....!! నేనెవరో....!! అనా టుెంది ఈ రోజులోె...డబుబ లు
లు
అడుగులరనో....సాయం చేయమంారనో....లేక ఇంక్సదైనా
అడుగులరనో....భయరడక...కనీస్ం కొనిా రరిచయాలనైనా....అనుబ్ందాలనైనా గురుత
ఉంచుకోండి....!!
మనమే....ఇలా ఉంటె మన తరువాత తరాలకు అమమ ...నానా బ్ంధం కూడా గురుత లేకుండా
పోతుంది....!! బ్ంధ్యలకు మారు ప్పరైన భరలవనిని అనుబ్ంధ్యలకు....అభిమానాలకు
దూరం చేయకండి....!!
అమెరికా వదిలి వచేు సిన తరువాత వళి మీద ల్లకక బెటుాకోవచుు ఎంతమంది
రలకరించారో...!! రలకరిస్తతనాా రో...!! ఎంత రనిలో వునాా రండు నిమిష్టలు
మాాెడలేనంత తీరిక లేకుండా ఎవరు వుండరు...మనస్తలో వుండాలి కానీ మాాెడే తీరిక
అదే వస్తతంది...!!
ఎందుకో మరి జనాలు ఇలా అవస్రానిక మాటలు ాప్పమలు ఒలకబోస్తత వాళి లాభం
చూస్తకోవడం....!! కనీస్ం మనం ఫోన్ చేసి రలకరించ్చనా కూడా స్రిగా మాాెడకుండా
మనస్తలో ఏదో పెటుాకుని మాటలతో దెపప ప్పడవడం...అనిా తెలిసి కూడా....!! వాళి
ఇంటిక వెళాెవు మా ఇంటిక రాలేదు...ఎవరో ఏదో చెప్పత నమమ డం మాటలతో బాధ పెటడ ా ం...!!
వయస్తకు పెదవా ి ళ్ి కాని రలకరించ్చనప్పప డు కనీస్ం దూరం నుంచ్చ ఫోన్ చేసారు అని
కూడా వుండదు ఏదేదో మాాెడుతూ వుంారు...!!
ఏం చేసాతం వాళి ఖరమ అనుకోవాలో....లేక ఆ పై పై మాటల ాప్పమకు మోస్పోయన మన
ఖరమ అనుకోవాలో....!!
మనిషి తో మనిషి క అవస్రం అనేది ఎప్పప డు ఏ రూరంలో వస్తతందో తెలియదు....డబుబ తో
అనిా కొనలేమ...అమెరికాలో ఉనాా అండమానోె ఉనాా ారరంచంలో ఎకక డ ఉనాా ....!!
బ్ంధ్యనిా పెంచుకోవడం...కష్ం ా తుంచుకోవడం క్షణకాలం....!! ఆతీమ యతను పెంచుకోవాలి
కాని నాకు నేను చాలు.. నాకు నా కుటుంబ్ం చాలు అనుకోకూడదు...మనం బావుండాలి
అందరితో మనం బావుండాలి...మనతో అందరు బావుండాలి....!! అందుక్స దూరంగా ఉనాా
దగ ీరగా ఉనాా కనీస్ం అప్పప డప్పప డూ అయనా మీ అనుకునా అనుబ్ంధ్యలిా కాస్త
రలకరిస్తత ఉండండి...!! -:)
మనిషి అనా వాడు ఎప్పప డో ఒకసారి తప్పప ని ఒప్పప కుని కాస్త మారితే...చాలా ఇబ్బ ందులు
తప్పప లయ అందరిక...!! నాకు అనిా తెలుస్త వీళి మాట నేనెందుకు వినాలి అని
కాకుండా తప్పప ఎకక డ వుంది అని కాస్త తరచ్చ చూసి మారుు కుంటే...అందరు
మంచ్చవార్వ....!!
గమనిక: ఇది ఎవరిని ఉదేిశించ్చ రాసినది కాదు కోరం తెచుు కోకండి ఎవరూ...!!
కాస్త ఆలోచ్చంచండి అంతే..!!
మనలో చాలా మంది ఆనుకుంటూ వుంారు "నేను ఎవరిని ఇబ్బ ంది పెటడ ా ం లేదు"
"ననేా ఇబ్బ ంది పెడుతునాా రు, నా గురించ్చ ఎవరు ర ం టి ా చుకోవడం లేదు" అని....కాని రడే
వా ెకు తెలు ంది ఇబ్బ ంది రడుతునాా రో..!! బాద రడుతునాా రో..!! పెదలు
ళ స్తత ి లేకుండా
మనం ఈరొజు లేమ. ప లు ల ె చూడని పె ల ద ి గురించే మనం ఎప్పప డూ చెప్పప కుంటూ
ఉంామ కాని కొంత మంది పె లు ద ి కూడా పలల ె ను బాదపెాాలని అనుకోకుండా అంటే
వాళ ెకు తెలియకుండా తెలిసి ఇబ్బ ంది పెడుతూనే వుంారు...చెప్పత ఏమనుకుంారో
చెరప క ప్పతే ఇంకా ఎకుక వ అవుతుందేమో..!! అని పలలు ె ...రటిం
ా చుకోవడం లేదని
ద
పె లు స్తత
ి ...అనిా చే నాా మ కదా ఇంకా ఎందుకు
అస్ంతృపత అనుకుంటూ పెదల ి అస్హనానిక కారణాలు తెలియక అయోమయంలో
వుంారు.పె లు ద ి ల
ప ల ె కు మార ీ దరశ కులుగా మంచ్చ దారిలో నడిపంచాలి. పలలు ె పెదలుి
చూపన దారిలో నడవాలి....కాని ....స్మస్ో వ పె లసేత ద ల
ి స్లహా తీస్తకునే ప ల ద
ె కు పె లేి
స్మస్ో గా మారితే..??
ఇలా ఏమి తెలియని...ఏమి చేయలేని ఆచేతనావస్లో న కొటుామిాాడుతునా కొనిా జీవిలలు
ఏ మగింప్పకు చేరలయో..!!
125.. అపాప్తదానం..!!
ఒక అబాబ య తను ాప్పమించ్చన అమామ యతో అనాా డు "ఎనమిది ఏళ్ీ నుంచ లవ్ చేస్తునాే ను
నువ్వే పెళ్ళీ చేస్తకున వెళ్ళు పోత ఎలా?? " అని... కాని ఆ అమామ యక అరప టివరకు ఆ విష్ో ం
తెలియదు. ఇకక డ అర ిం కాని విష్ో ం ఏంటంటే ాప్పమించడం తప్పప కాదు ఆ విష్ో ం చెరప కుండా
ఎదుటివాళి ని అనడం ఎంతవరకు స్బ్బు? అయనా మనం ాప్పమించ్చనంత మాాలన వాళ్ళి కుడా
మనని ఇష్ర ా డాలని లేదుకదా!! ఇంత చ్చనా విష్ో ం అర ింకాక ఎనోా చావులు, విరోదాలు....ాప్పమ
విఫలమైనంత మాాలన జీవితమే లేకుండా పోతుందా!! కోరుకునా వాళ్ళి దొరకలేదని మనకోస్ం
ఉనా వాళి ని ఏడిపస్తత, అడదా డ రులు తొకుక తూ నీ మూలంగానే నేను ఇలా ఐపోయాను అనడం
ఎంత వరకు కరక్స ా??
మన తప్పప లక కారణాలు ఎదుటివాళి మీదక నెటకు ా ండా ఎకక డ తప్పప చేసామా అని ఒకక సారి
వెనుదిరిగి చూస్తకుంటే అనుమానాలు, అపారాిలు చాలా వరకు వుండవు. ాప్పమలో రయల్ అని,
వాో పారంలో నష్టాలని, ఉదోో గం పోయందని, అమమ తిటిం ా దని, నానా కోరప డాడరని, రరీక్షలో రయల్
అని, మంచ్చ రాంక్స రాలేదని ఇలా ారతి చ్చనా కారణానిక కుడా చావడం స్రి కాదు. ారతి క్షణం ారతి
ఒకక రిక స్వాలక్ష స్మస్ో లు ఎదురవుతూ వుంాయ. స్మస్ో వచ్చు ందని భయరడుతూ దానిక
తలవంచ్చ చావ శ్రణో ం అనుకుంటే ారరంచంలో ఒకక రిక కుడా బ్తిక్స అవకాశ్మే లేదు.
ప్పటినా ందుకు మనక మనం స్మాధ్యనం చెప్పప కుంటూ మనని నమిమ మనతో వునా వారిక, చేతనైతే
కొదోి గొపోప స్మాానిక మేలు చేయగలిగితే అంత కనాా మంచ్చ రని మరొకటి వుండదు. మనకు
నచ్చు న దారిలో మందు మనం ఒకక రమే ఉంామ... అయోో ఒకక ళి మే కదా ఏమి చెయో లేమేమో
అని అనుకుంటే ఈ రోజు ఓ మదర్ తెరీసానీ గాని, ఓ మాహాతుమ ని గాని... ఇలా ఎంతోమంది గొరప వారిని
చూసి వుండేవాళి మ కాదు. ఎనోా ారయోగాలు ఫలించక పోయనా నిరంతరం సాధన చేసి ఈ రోజు
మన నిలో వస్రాలలో భాగమైన కరంట్ బ్లుబ , ాగామ్ ఫోన్ లాంటివి ఎడిస్న్ కనుకొక గలిేవారా!!
రడిపోయామని అలానే వుండి ప్పతే అకక డే ఉంామ లేచ్చ నిలబ్డి ఎందుకు రడిపోయామో
చూస్తకుని మళ్ళి మన రని మొదలు పెటడ ా మే!! ారయతిా ంచకుండా ఏది మన దగ ీరకు రాదు.
చేతనైతే దగ ీరకు తెచుు కోవాలి లేదా మనమే దాని దగ ీరకు వెళ్ి ారయతా ం చేయాలి. సాధన,
స్ంకలప బ్లం వుంటే అసాధో ం కుడా స్తసాధో ం అవుతుంది . ఎందుకు విఫలమయాో మని
కాకుండా ఎందుకు స్ఫలం కాలేమని అనుకుక ంటే అనిా మనవ....మొనే టి ప్రరంచకప్ లా!!
కలలు కనడం తప్పప కాదు వాటిని నిజం చేస్తకోడానిక ారయతిా ంచక పోవడమే జీవితంలో మనం
చేసే మొదటి తప్పప అని ఎకక డో చదివిన శ్ాపరకం. ఓటమిక భయరడకుండా గెలవాలని తరన వుంటే
అదే మన గెలుప్పక మొదటిమెటుా అవుతుంది....విజయోపానానిక బాటలు వస్తతంది.
మనిషిని స్మాధి చేసాతరు...మంచ్చనీ స్మాధి చేస్తతనాా రు....ఇప్పప డు స్లో నిా కూడ స్మాధి
చేసారు. ఎరప టికీ ఎవవ రు తెలుస్తకోలేని ఒక గొరప స్లో నిా స్మాధి చేశారు. ారరంచంలో
ారతి జబుబ క మందు ఉంది ఒకక డబుబ అనే జబుబ క తరప !! అందుక్స సాయ
మరణించారు... ాప్పమతతవ ం, స్తో ం, శాంతి, శివమయం అనే నీతిభ్యధలు చేసే బాబా తన
చుటూా పెరుగుతునా డబుబ జబుబ , అధికారదాహం, వారస్తవ ం, కుళ్ళి , కుతంాలల
గురించ్చ తెలుస్తకో లేక పోయారా?????
అవును అనాలో...కాదు అనాలో...లేక తెలిసినా ఏమి చేయలేక పోయారు అనుకోవాలో...అర ిం
కాని అయోమయసితి న లో అయన భక త కోటి ఉనాా రు.....
అస్లు ఏంటి ఆ...స్తో ం? ఎవరు స్మాధి చేసారు? ఎవరి ాప్పమేయం ఎంత? మంాతులు,
మఖో మంాతులు, ారధ్యన మంాతులు, దేశాధినేతలు ఇంత మంది
వచాు రు....చూసారు....వెళాెరు.
నిజ నిరాిరణ చేయాలిే న రని మాది కాదు అనా టుె ఉంది వారి రని తీరు..
మీడియా ారశిా స్తతనాా ఎవరు వినరడనటుె ఉంటునాా రు, అనిా స్ందేహాలు ారజలక్స
కానీ....ారభులవ నిక కాదు అనా టుె ఉంది చూస్తతంటే.మన రాస్తష్ ా నాయకులక ఉరఎనిా కల
మీద ఉనా ాశ్ది కోటె మంది భకుత ల దైవం ఐన సాయ మరణం పై ఉనా స్ందేహాల మీద
లేకుండా పోయందా?
ఏమి జరిగింది అస్లు?
ఎవరు చేశారు?
ఎలా చేశారు?
ఎందుకు చేశారు?
ఇవి స్గటు ారానీకానిక వస్తతనా ధరమ నిలయంలో. ారశాంతి నిలయంలో ారశాంతి
నిలయంలో స్మాది చేసారు, అంతే ఇవి ఇంక ఎరప టికీ స్మాధ్యనం లేని, దొరకని
స్ందేహలేనా....?? అంటే అవును అనే చెపాప లి.
దైవం అని చెప్పప కునే ఆాశ్మ పెదలేి ఇలా రశ్ ీకాంత్ర్ సాయంతో అస్లు ఈ దైవలవ నిక ఉనా
క త
శ్ ఎంత? అస్లు బాబా దేవుడే నా?? అయతే తనని తను కాపాడుకోలేక పోయరా? అస్లు ఆ
ఆాశ్మం లో ఉనా ది దైవతవ మ లేక ధనతతవ మా?
ఇవి మనస్తలో ఉనాా ...మాట దావ రా బ్యటక రాలేకపోతునా ారశ్ా లు.
ఒక మనిషి అదుప్ప చేయలేనంత స్ంరద ఆ మనిషి(దేవుడిని ఐన) నీ మరణశ్యో మీదక
తీస్తకువెళ్ళతుంది అని నిరూపంచ్చన యుగం మన కలియుగం.
130. జీవితం - ఆట
ఆటలో గెలవాలనే ారతి ఒకక రు అనుకుంారు...కాని ఒకోక సారి...... ఓడిపోతువుంారు.
మనం ఆడే ారతి ఆటలో గెలుపోటమలు స్హజమే. దైవం మనతో ఆడే ఆటలో కుడా అంతే.
గెలుప్ప ఇచ్చు నంత ఆనందం(కక్స) ఓటమి ఇవవ దు. అలా అని ఆడిన ారతిసారి... ారతి
ఆటలోనూ విజేతలం మనమే కాలేమ. ఒకక సారి గెలిచామని ఇంక ఆడకుండాను
ఉండలేమ అలా అని ఓడిపోతూనే ఉండమ ారతిసారి.....ఓడిన ారతిసారి మరోసారి
గెలవాలనా తరన, కసి, రటుాదల పెరగాలి. ఆట అయప్పయంది మనం గెలవలేకపోయామే
అనుకోకూడదు....జీవితం కుడా అంతే...స్మస్ో వచ్చు నప్పప డు అయోో ఎంత పెది కష్ం ా
వచ్చు ంది అని బాధ రడుతూవుంటే స్రిపోదు దానిక ఏదోఒక ారలో మాా యం చూడాలి.
జీవితమంల ఎప్పప డూ కసాాలు వుండవు అలా అని స్ంతోష్మ వుండదు, రండూ
వుంాయ. ఒకొక కక రిక ఒకోక స్మస్ో ..ఒకరిక ఉదోో గం లో స్మస్ో , మరొకరిక ఇంటోె,
వరొకరిక డబుబ ల ఇబ్బ ంది...ఇలా రకరకాల స్మస్ో లు వుంాయ. మనం భయరడితే
ఇంకా భయపెడలయ, వాటిని ధైరో ంగా ఎదురోక వడమే......ఎగసిరడే ారతి అల విరిగి
రడుతుంది....రడిపోయాను కదా అని మళ్ళి ఎగసిరడటం మానదు కదా!! ఇంకా పైకెగరాలని
చూస్తతంది....అది ారకృతి స్హజం. రడిపోలమని రరిగెటడ ా ం కాని...నడవటం కాని మానేసేత
అస్ే లు చేరాలిే న గమో సాననం దూరం తరిగి పోదు. ారయతా లోరం లేకుండా మనం
కోరుకునా స్ంకలప ం కోస్ం ాశ్మిసేత తరప క ఫలిస్తతంది...ఎనిా అవరోధ్యలు ఎదురైనా మన
అడుగు మందుక్స రడాలి, వెనుకంజ ఉండకూడదు....ఎనోా సారుె తన ారయోగాలు
విఫలమైనా నిరాశ్ చెందకుండా థమస్ ఆలావ ఎడిస్న్ మనకు ఎనిా అందించారో
ఒకక సారి గురుత చేస్తకోండి...ఎందరి ాశ్మకు ఫలితమో ఈనాడు మనం అనుభవిస్తతనా
స్వ రాజో ం....ఈ స్తఖభ్యగాలు....యోగాలు....!! కలలు కనడం తప్పప కాదు వాటిని నిజం
చేస్తకోవడానిక ారతిా ంచక పోవడమే మనం చేస్తతనా పెది తప్పప . కృషితో నాసి న దురిభ క్షం
అనా లోకోక త గురుత చేస్తకోండి......మొదటి అడుగు వసేటప్పప డు నీ వెనుక ఎవరు వుండరు,
కాని మన అడుగు అటో ఇటో ఎటో వైప్ప వయక తరప దు....అది మనతోపాటు నలుగురిక
మంచ్చ చేయగలిగితే చాలు....ఈ జీవిలనిక.
అమోమ అప్పప డే మదో వయస్త వచేు సిందా!! ఈ నాలుగు రదుల జీవితంలోక ఓసారి తొంగి
చూస్తకుంటే...!!
తప్పప ప్పప లు, తీప చేదు అనుభవాలు, నిాలు అబ్దాిలు, కొనిా చేదు నిాలు, మనకష్ం ా
లేక పోయనా ఎదుటి వారి ఆనందం కోస్ం చేసిన రనులు, మనకోస్ం మాాతమే...మనక
మాాతమే సంతమైన కొనిా అనుభూతుల రరిమళాలు.....ఇలా ఎనోా రకాల అనుభూతుల
మాలిక్స దేవుడిచ్చు న ఈ జీవితం. మనక మాాతమే సంతమైన, మనది మాాతమే అయన మన
జీవితం.
జీవిలనిా అందరూ అందంగానే మలచుకోవాలని, స్ంతోష్ంగానే వుండాలని మొదలు
పెడలరు కాని అందరిక అనిా దొరకవు కదా!! మన గతజనమ ఖరమ ఫలిలనిా బ్టి ా మన
నుదుటి రాతని మనం ప్పటేా కొనిా క్షణాల మందే రాసేసాతడు. ఈ లోకం లోక రావడం
మొదలు బ్తకడానిక పోరాటం మొదలు పెడలమ. అదృష్వ ా ంతులు బ్ంగారు స్తప ను
నోటిలో పెటుాకు ప్పడితే, కొంత మంది వెండి, రాగి ఇలా జీవిలలు మొదలవులయ.
నేను బ్ంగారు స్తప నుతో ప్పటక ా పోయనా అదృష్వ ా ంతురాలినే చ్చనా ప్పప డు. అందరి ాప్పమ,
ఆపాో యతలు ప్పష్క లంగా దొరిక్సవి. మాది రల్లటూె రు అయనా మేమ పెరిగిన వాలవరణం
చాలా చాలా బాగుండేది. చదువు, ప్పస్తకాలు,ఆటలు, సేా హతులు, బ్ంధువులు, సినిమాలు,
షికారుె ఇలా అనిా ఆనందాలు దొరిక్సవి. మరి మనకు నచ్చు నటుె వుండే అలాంటి జీవితం
దొరకడం దేవుడిచ్చు న వరమే నాకు. చ్చనా ప్పప డు డాక ారు అంటే చాలా ఇష్ం ా పెది
అయనంక అదే చదవాలని అనుకునేదానిా . సైనుే బొమమ లు కూడా బాగా వసేదానిా ,
కొదిగా
ి బాగానే చదివదానిా . పనిా వాళ్ళి రికారుడలు రాస్తకొంటుంటే నేను రాసాతను
ఇంతకనాా బాగా అని అనుకునేదానిా . నానా ఇంటరులో సైనుే వదుి ల్లకక లు తీస్తకో
అంటే స్ర్వ అని ల్లకక లు తీస్తకునాా ను. బొమమ ల మీద అభిమానంతో సేా హతులకు
వసిపెటేదా ా నిా . తెలుగు అంటే బోలుడ అబిమానం కాని థప ష్ల్ తెలుగు తీస్తకుంానంటే
ఒప్పప కోలేదు. స్ర్వ ఇక ఇంజనీరింగ్ మొదలు.....వెళ్త శ్కాెస్తలకు వెళి డం, లేదా శ్కాెస్తలు
ఎగొటి ా సినిమాలకు వెళి డం....ఇది అందరూ చేసే రనేల్లండి నేనేం కొతతగా చేయలేదు.
కాకప్పతే ఇంటోె వాళి ని చూడకుండా ఎకుక వ రోజులు వుండటం అలవాటు లేదు అందుక్స
రది, రదిహేను రోజులక ఇంటిక వెళి డం. హోటల్ క వెళ్త ఓ మంచ్చ కాఫీ, దోశ్, ఐస్ ాకీం
పార ెర్ క వెళ్త భేలూప రి, వెనీలా తినడం, ఉతతరాలు, హాస్లో ా ె ప్పటినా రోజు పారీ ాలు, రాగింగులు,
కా
శ్ ెస్తలో లాస్ ా బెంచోె కూరొు ని అలరి
ె , బ్స్తే లో అంలో క్షరిలు, రరీక్షలోె నైట్ అవుటుె....
.....ఇలా బానే గడిచ్చ పోయంది.
అస్ే లు కత మొదలైంది చదువు అయనంక....నాకు, మా నానా క చ్చనా మాట తేడా వచ్చు
నేను ఎంచుకునా దారిలో నడవడం మొదలు పెాాను. కష్మై ా నా, నష్మై ా నా నేనే రడాడను
చాలా రోజులు. ఇంటోె వాళ్ళి కూడా నాతొ పాటుగానే అనిా అనుభవించారు ఆ టైమలో.
మనం వాళి ని కాదనాా వాళ్ళి మనలిా వదులుకోలేరు ఇది ఎవరు నమిమ నా నమమ క
పోయనా అక్షర స్తో ం. మా అతితంటి వాళ్ళి అందరూ వాళి సావ ర ిం కోస్ం అందరు
బ్ంధువులాెనే తమ నిజ స్వ రూరం చూపంచారు. చాలా కొదిి మంది మాాతమే వర్వగా
వుంారు, ఇది మానవ నైజం ద్గనిలో మనం వాళి ని తప్పప రటడా ా నిక ఏమి లేదు. కాక ప్పతే
ా
నమమ కం మీద, మానవతవ ప్ప విలువల మీద దెబ్బ కొ ా రు అది మరిు పోలేను.
నేను నడుస్తతనా దారిలో మళ్ళి , రాళ్ళి ఏరుకుంటూ ారయాణం మొదలు పెాాను....కొనిా
కావాలంటే కొనిా టిని వదులుకోవాలని రసి పలల ె ని( ఒకటినార , ఆరు నెలల పలల ె ని)
గ
అమమ వాళి ద ీర వదిలి....మరి బ్తకడానిక డబుబ లు కావాలి కదా!! దేశ్ం కాని దేశ్ం లో
ఏదో ఒక తిరప లు రడి కాస్త నిలదొకుక కునాా మ. పెది బాబు చచ్చు బ్తికనా కూడా రాని,
కనీస్ం చూడని అతితంటి వారిక డబుబ ల అవస్రాలు తీరిు , చ్చనా ఆడబిడకు డ పెళ్ళకె
డబుబ లు ఇచ్చు , పెళ్ళ ె కుదిరిు చేసేత కుడా మామీద ఇంకా కోరమే వాళ ెక.ఆ పెళ్ళ ె కొడుకు
ఆవిడక నచు లేదంట. అది మందు చెరప లేదు.నేనేదో అబ్దం ి ఆ అబాబ య జీతం
విష్యంలో చెపాప నంట. నేను చెరప లేదు, అడిగితే నాకు తెలియదు
నాలుగువలో,ఐదువలో నాకు తెలియదు ఫోను నెంబ్రు ఇదిగో మీర్వ ఇంకా ఏమైనా
అడగదలుు కొంటే అడగండి అని చెపాప ను. అది జరిగింది. మరిది తోడికోడలు వాళి ని
అమెరికా మేమే డబుబ లు కటి ా తీస్తకు వెళ్ళ ె మూడు నాలుగు నెలలు మా ఇంటోెనే ఉంచుకుని
అనిా చేసేత వాళి అవస్రాలు తీరుు కుని ఈ రోజు మా డబుబ లు రదిహేను లక్షలు ఎగొా ీ ా రు.
ఇదండీ బ్ంధువుల రాబ్ందుల గోల!!
ఇక ఉదోో గం అంారా!! అది అంతేనండి. రని స్ంగతి ఏమో కాని రాజకీయాలు బాగా
నేరుు కోవచుు . మనం రని చేస్తతనాా మ కదా, మళ్ళి దాని గురించ్చ చెరప డం ఎందుకు?
వాళ ెక తెలుస్త కదా!! అనుకుంామ కాని మనం చేసే రనిని వాళి కష్మై ా న వాళ్ళి చేసారు
అని, రని చేసిన మనం ఏమి చేయలేదని, మనక ఏమి రాదనీ చెరప డం....ఎవరి దగ ీర
నాటకాలు వాళి దగ ీర వయడం, చేతలు లేకుండా మాటలు కోటలు దాటించడం...ఇలా
మనకు తెలిసిన అనుభవాలే అనిా . కాదంారా!! చదివి నవువ కుంటునాా రా!! మరి
ఇవనండి నా నాలుగు రదుల అనుభవాల అనుభూతులు కొనిా .
ఈమదో తరచూ వింటునా విష్ో ం ఇంటోెవాళి ని కాదని పారిపోయ పెళ్ళ ె చేస్తకోవడం. ాప్పమ తప్పప
కాదు, కాని అందరిని బాధ పెటిా వాళ్ళి స్ంతోష్ంగా ఉండగలరా!! పెది వాళి అండ అవస్రం
లేకుండా బ్తకడం చాలా కష్ం ా . అలాెరుమదుిగా పెంచ్చ మనక ఏది కావాలంటే అది ఇచ్చు కష్ం ా
అనేది తెలియకుండా పెంచ్చన వారిని కాదని వెళ్ళ ె పోవడం మంచ్చ రని కాదు. ఇంటోెవాళ్ళి ఇష్ర ా డక
ప్పతే అర ిం అయేో టటుె చెపాప లి కాని వారిని నలుగురిలో తలదినుు కునేటటుె చేయకూడదు, అది
ారతి ఒకక రి బాదో త.
నా విష్ో మే తీస్తకుంటే....నానా కు ఇష్ం
ా లేకుండా పెళ్ళ ె చేస్తకునాా ను. అరప టి వరకు మనుషుో లు
ా
రండు రకాలుగా మా ె డగలరని నాకు తెలియదు. అరప టి నుంచ్చ ఇరప టి వరకు ఓ రది జనమ లకు
స్రిరడా జీవిత పాఠాలిా నేరుు కునాా ను. రాసిపెటిా వునా ప్పప డు ఏది మనం తపప ంచుకోలేమ. ఇది
మాాతం నిజం అక్షరాలా!!
నీ చుటూా డబుబ వుంటే అందరూ నీ చుాాలే లేకపోతే అస్ే లు నువువ , నీ ఉనిక కుడా వా ళ ెకు
తెలియదు, నువువ ఎదురుగా వునాా కుడా!! కష్ం ా వచ్చు నా, స్ంతోష్ం వచ్చు నా రంచుకోడానిక ఎవరు
వుండరు నీ దగ ీర డబుబ లేకపోతే. ఈ విష్యంలో ఎవరికీ మినహాహంప్ప లేదు ఒకక అమామ నానా లకు
తరప . కొడుకైనా,కూతురైనా, భారైో నా, భరనా,
ైత ఏ బ్ంధుతవ మైనా!! ఒక రది శాతం ఈ కోవకు చెందని
వాళ్ళి ంార్వమో!!
ాప్పమ...అందరి ాప్పమను ప్పందాలి కాని అందరిని ఏడిపంచకూడదు.
డబుబ లు, అవస్రం ఎవరివైనా ఒకక టే. మనం ఎదుటివారిక ఇవావ లిే నా, మనకు వాళ్ళి
ఇవావ లిే నా ఏదైనా ఒకక టే. కాని కొంత మంది కాదు...కాదు నూటిక తొంభైతొమిమ ది మంది
వాళి వి మాాతమే అవస్రాలు, వారిక రావాలిే నవి మాాతమే డబుబ లు అనుకుంారు.
మూడు ఏళ్ళి కాదు మపైప ఏళ్ళి అయనా వాళ ెక తిరిగి ఇవావ లిే నవి గురుత రావు. ద్గనిక నా
ారండ్ ఒకరు ఉదాహరణ. కొంత మందేమో తిని అస్ే లు తమక్సమి స్ంబ్ంధం లేనటుె
వుంారు. అలా వుంటే అడిగి అడిగి వాళ్ి పోలరులే అనా ధీమా అనా మాట వాళ ెక. ద్గనిక
ారతో క్ష ఉదాహరణ ఇంతకుమందు చెపాప ను శాం వజెండ ె అని డెాాయట్ లో ఉంాడు
చాలా ాాగతత గా వుండండి వాడితో. ఇంకొంత మందేమో వాళి అవస్రాలక ఎలాంటి పారప్ప
రని చేయడానికైనా వెనుకాడరు. తలి,ె చెలి,ె అనా , అకక , నానా ఇలా ఏ బ్ంధ్యలు వారిక
గురుత వుండవు. బాధో తలకు డబుబ వుండదు కాని వాళి జలాే లకు ఎదుటి వారితో మూడు
నెలలోె మపైప వల డాలరుె ఖరుు పెటిన ా ు గల ఘనులు. అది మాాతమే కాకుండా పెటిన ా
చేతిని కాటు వసే ఒంటినిండా విష్మనా విష్ జీవులు. వీరిని మనుషుో లతో పోలు లేమ.
ద్గనిక మా మరిది తోడికోడలు సాక్షో ం అని చెరప డానిక చాలా సిగుీగా వుంది. ాాగతతనోడయ్
వీళి తో...!! వీళి క అమెరికా రావడానిక, అకక డ తిరగడానిక కారు, జలాే లక, అనిా టిక
మమమ లేా పావులు గా వాడుకునాా రు. ఇక ఇంకో రకం ఏంటంటే బ్ంధ్యలు, బాదో తలు
అనిా మేమే మోస్తతనాా మ అంటూ అందరి దగ ీరా డబుబ లు తీస్తకుని బ్యటి వాళి దగ ీర
ఎవరు ఏమి ఇవవ లేదు అనిా మా నెతితన వస్తకుని అనిా మోస్తతనాా మ అంటూ నాటకాలు
వసాతరు.
ఎవరికైనా కష్ర ా డితేనే డబుబ లు వసాతయండి ఊరికనే చెటుాక కాయవు కదా!! మన డబుబ లు
మనక ఎంతో ఎదుటి వారివి కుడా అంతే అని తెలుస్తకుంటే.....ఎంత బావుంటుంది!! ఏదో
ఇలా అప్పప డప్పప డు నా చేదు అనుభవాలు కుడా అందరితో రంచుకుంటే కొదిగా ి ారశాంతం
గా ఉంటుందని + కొంత మంది అయనా వీళి బారిన రడకుండా ఉంారని ఆశ్తో....!!-:))
స్ంబ్ంధ్యలు అనిా కుడా కాలుష్ో ం తో నిండుకునాా య ఈ రోజు.... రరాో వరణ కాలుష్టో నిక మనిషి,
మనిషి మనుగడ కారణమైతే బ్ంధ్యలు, అనుబ్ంధ్యలు కలమ ష్మైపోడానిక ారధ్యన కారణం
డబుబ ...కాదంారా!! మనలోని ారతి ఒకక రిక ఇది తెలుస్త ఐనా మనం ఎంతవరకు నిాయతిగా
ఉండగలుగుతునాా ం? ారతి ఒకక రిక సావ ర ిం వుండాలి కాదని అనడం లేదు కాని ఎదుటివారి శ్వాల
పై నుంచ్చ మనం సింహాస్నం ఎకాక లనుకోడం ఎంతవరకు స్మంజస్ం?? మనం బాగుండటం కోస్ం
అమమ , నానా అనా , చెలి,ె అకక , తమమ డు, సేా హతుడు ఇలా ఏ బ్ంధమైనా మరిు పోయ, ఎదుటి వాడు
వారు చేసిన సాయానిా కుడా మన మనస్త లోనుంచ్చ తుడిచేసి ఎవరు ఎలా ప్పతే నాకెందుకు? నేను
బాగునాా అది చాలు అనుకుంటే స్రిపోతుందా!!
అనిా జనమ లలోక మానవజనమ ఉతతమమైనది అని వద శాస్తసాతలు ఘోషిస్తతనాా .....ఉతక ృష్మై ా న
మానవజనమ ని, ఈ నాటి మనిషి తీరుని కళి కుకటిన ా టుె అతి హేయం గా స్భో స్మాజం సిగుీ రడేలా
ఈ రోజులోె జరుగుతునా ఎనోా స్ంఘటనలు ఋజువు చేస్తతనాా య. ఇదా ఈ నాటి నాగరికత? ఇదా
మన జనమ కు సార ికత?
ఎంతో అందమైన ారకృతిలో మనమ భాగసావ మలం అయనందుకు గరవ రడుతూ తల్లతుతకుని
స్గరవ ంగా నిరమ లంగా నిాయతిగా ఈ స్ృషి ా లో మమేకమవడానిక ారయతిా దాిం!!
నేస్తం...
ఎకక డ మొదలైనా... ఎప్పప డు మొదలైనా చ్చవరిక చేర్వది ఎకక డిక అనా స్ందేహం మొదలైంది
నాలో.. ఎప్పప డు లేనిది ఈ స్ందేహం ఎందుకొచ్చు ంది అంావు... మనం ఉనా ంత వరకు మన
బాధో తలు వెనాా డుతూనే ఉంాయ.. గమో ం తెలిసినా చేరడానిక స్మయం రావాలి.. రహదారులు
అడం డ కులు లేకుండా ఉండాలి... అడం డ కులు ఉనాా బాధో తలను రంచుకుంటూ... అవరోధ్యలను
దాటటమే జీవిత విజయమని నమేమ వాళి లో నేను ఒకదానినే..
మనస్త చచ్చు పోయనా మనిషి ాబ్తిక్స ఉంటే ఆ జీవిలనిక అర ిం ఎకక డ... మనకు కనిపంచే ారతిద్గ
నిజం కాదు... మన కళ్ళి మనలిా మోస్ం చేసాతయ చాలా సారుె.. అలానే మనకు వినిపంచే ారతి
మాట మనస్త నుంచ్చ రాదు... హృదయాతరాళం నుంచ్చ వచేు రలుకులు కొనేా .... అవ మనస్తకు
జీవానిా నింప్పలయేమో... సేా హంలో హలనిా కాంక్ష్మంచడం తప్పప కాదు... కాని సేా హానిా సావ ర ింగా
మారుు కుంటే....?
మాటలో మనస్త కనిపస్తతందా అని మరో స్ందేహం... మన మనస్త మాాెడితేనే కదా గొంతు
నుంచ్చ మాట వచేు ది... మనస్త మూగదైనప్పప డు మాట వినిపంచదేమో... లేదా మౌనంలో మాటల
అరాిలు వెదకాలేమో... ఏమిటో ఈ మాటల మౌనాల మనస్త గోల... ఓ రాాన అర ిం కావడం లేదు...
ఏం చేదాిం... మనమూ మౌనానిా ఆాశ్యసేత పోలా... మాటల గారడిలో మనస్త రడిపోతే ఎలా... ఆ
మాటల మాయలో రడి నలిగి మకక లైతే అతుకులు వయడం ఆ విధ్యత తరం కూడా కాదాయే...
సేా హానిక, బ్ంధ్యనిక నడుమ లరాడే మనస్త రడే మధనం ఎవరికెరుక... నమమ కం నటేట ా మనిగినా
దానిా పైక లేపాలనా నిరంతర ారయతా ంలో ఎనోా ఆటు ప్పట ె అలజడిలో అవిాశాంత రయనంలో
కాస్త విాశాంతి కోస్ం తపంచే మనస్తక సేద ద్గర్వు ఆలంబ్న దొరికతే... స్ంతోష్మో నిరాస్క తతో
తెలియని స్ందిగ ిం ఓ ారశాా ర ికంలా మిగిలిపోయంది...స్మాధ్యనం తెలియక....!!
ఏంటో నేస్తం అనిా స్మాధ్యనాలు తెలియని ారశ్ా లే... నీక్సమైనా తెలిసేత జవాబు చెరప వూ....
ఉండనా మరి
నీ నెచెు లి...
137. ఇదేగా మన జీవితం నేస్ం
ు ....!!
నేస్తం....
అందరు ాప్పమ కోస్ం రరుగుల్లతితన రోజులోె ాప్పమంటే తెలియదు... కావాలని
అనిపంచలేదు అప్పప డు... అనిా ాప్పమలు అందుకునా ఆతీమ యతలో... ఇప్పప డేమో ఏ
ాప్పమా వదని ి వారిోత ంది మనస్త.. బాధో తలను మాాతమే గురుత చేస్తత... ఈ స్తద్గర ఘ
ారయాణంలో ఎనోా మళి బాటలు... ఇరప టిక గతప్ప మళి ను ఏరుకుంటునే... నెతుతటి
చారికలు ప్పరుు తునా ా శ్ ప రకాలను అప్పప డప్పప డు అక్షరాలుగా వెదజలుెతూ కాస్త భారానిా
మనస్త నుంచ్చ దించే యతా ం.
జగమంత కుటుంబ్ం నాది... ఏకాక జీవితం నాది... స్ంసార సాగరం నాది... స్నాో స్ం
శూనో ం నాదే.... ఎంత నిజం కదా .. సిరివెనెా ల గారు తన కోస్ం రాస్తకునా ఈ పాట
ఇరప టిక చాలా మందిక ఇది నా జీవితమే అని అనిపంర చేోత ంది అంటే ఈ పాట రాసిన
శాస్తసిత గారు ధనుో లు... మనం అనుకుంటూ ఉంామ చాలాసారుె ఈ రోజు కాకప్పతే ర్వప్ప
మన జీవితంలో గొరప మారుప వచేు స్తతంది అని... అలా ఎదురుచూడటం లోనే
గడిచ్చపోతుంది జీవితం అంల... కనీస్ం ఒకక రోజు కూడా మనది అని అనుకోలేనప్పప డు
అస్లు జీవిలనిక అర ిం ఏమిటి...? ారతి క్షణం ర్వరటి భయంతో బ్తిక్సయడమేనా.... లేదా
దానిక్స ర్వరటి మీద ఉనా ఆశ్ అని స్రి ి చెప్పప కుంటూ రానంటునా చ్చరునవువ ను
బ్లవంతంగా పెదాలపైక రపప స్తత మనలిా మనం మోస్ం చేస్తకుంటూ ఆశాజీవులమని
మరో నలుగురిని నమిమ ంచే ారయతా మా... మనస్త గాయాలు బాధనే రంచులయ కాకప్పతే
ఆ బాధని కాస్త కనీా రు తీస్తకుంటుంది... ఒకోక సారి బాధని రంచుకోవడానిక మనకు తీరిక
లేనటేె దానిక తీరిక ఉండదు... అలా అలా ప్పరుకునా బాధ బ్డభానలంలా మదిలోనే
దాగుండి పోతుంది... ఎప్పప డో ఒకప్పప డు ఉపెప నై మంచుతుంది లేదా తనలో తనే
కాలిపోతుంది రరిష్టక రం తెలియక... రరప మూస్తకుపోతుంది శాశ్వ తంగా.... అక్షరం
నిరాాశ్యమై పోయ మూగగా రోదిస్తతంది ఆ క్షణాన... తనతో రంచుకునే అనుబ్ంధం
దూరమైందని.... అంతే కాని ఈ మళి బ్ంధ్యలకు ఏ బాధ్య ఉండదు... హమమ యో ఓ రనై
పోయందని ఊపరి ీలుు కుంటూ తమ తమ రోజువారి కారో ాకమాలోె మనిగి
తేలుతుంారు... ఇదేగా మన జీవితం నేస్తం....!!
నీ నెచెు లి.
138. ఈ ముప్దాక్ష్రాలను...!!
నేస్తం ...
నేస్తం....
మన సేా హంలో మనం రంచుకునా ఎనోా అనుభవాలు, అనుభూతులు, ా శ్ ప రకాలు,
ష్ట ల
క ా లు... ఇలా చెప్పప కుంటూ ప్పతే కోకొ లు
ె .... ఎందుకో తెలియదు కాని జరిగిపోయన
గతంలో కొనిా గురుతులు మాసిపోకుండా కాలం ఎంత వగంగా రయనించ్చనా అవి కూడా
మనతో పాటే మనలిా అంటి పెటుాకునే ఉంటునాా య... వదిలేదాిమనాా వదలని ఈ
ా
శ్ ప రకాలను ఏం చేయాలో తెలియడం లేదు...జీవితంలో కొనిా ఘడియలు చెరిగిప్పయనా
చెకుక చెదరనివి ఈ ా శ్ ప రకాలు... గతం చేదుగా ఉనాా తియో గా ఉనాా ా
శ్ ప రకం ఎప్పప డు
ా స్త
బావుంటుంది కదూ... మనం ఉనాా లేక పోయనా మన శ్ ప రకాలు జీవి త నే ఉంాయ...
మాయమైన ఘడియలు మళ్ళి రాకుండానే కొనిా జీవిలలు తెలాెరిపోతూ ఉంాయ... ఆ
కొనిా జీవిలలోె నేను ఉనాా నని స్ంతోష్మో, బాధో తెలియదు కాని ఎందుకో ఓ చ్చనా
ఓదారుప నాకు... ఓ రకక నమమ కం మోస్పోయన క్షణం మళ్ళి వస్తతందేమో అని భయం
కూడానూ... ఆ క్షణాలను రదే రదే తటుాకోవాలంటే మనస్తక అంత శ్క త లేదేమో అని
ఆలోచన... అనిా చూసిన జీవిలనిక క్షణాల ల్లకక లను కూడా దాచేసిన వాస్తవంతో పాటు
గలనిా కూడా మాయం చేసేత ఎంత బావుండేది... కొనిా వతే రాలు తలచుకోవడానిక ఇష్ ా
రడక పోయనా మరి కొనిా మనలిా వదలనంటూ వెనాా డుతూనే ఉంాయ కాలంతో
పాటు... భావాలను దాయలేని మనస్త ఇలా అక్షరాలను ఆాశ్యస్తత ఊరట చెందుతూ మరో
వతే రానిక సావ గతం రలిక్సస్తత..... ఉండనా మరి ఈ స్ంవతే రానిక ఈ కబుర ెతో
స్రిపెడుతూ....
నీ నెచెు లి..
నేస్తం...
రోజు ఒక్సలా ఉండకుండా ారతి రోజు ఓ వైవిధ్యో నిా స్ంతరించుకుంటుంది.. మన
ఆలోచనలోె మనస్త నలుగుతూ... ఒకొక రోజు భావాలు వెలుెవలా ారవహసాతయ.. ఎనిా కబురుె
చెపప నా ఇంకా మిగిలిపోతూనే.. మరోరోజు ఎందుకో అక్షరాలు కూడా నామీద కనుక
వహంచ్చ అందకుండా పారిపోతూ ఉంాయ... అలా పారిపోతునా ఈ రోజు ఎలా అయనా
వాటితో పోటి రడి అందుకోవాలని విశ్వ ారయతా ం చేస్తతనే ఉనాా ... మనస్త బాధలో ఉనాా
స్ంతోష్ంలో ఉనాా నీకు, నీతో సేా హం చేస్తతనా ఈ నా అక్షరాలకు భలే తెలిసిపోతుంది...
దాకునాా రకక నే ఉంాయ ననేా చూస్తత... నేను గెలుసాతనా లేదా అని వాటిక ఎంత
ఆాతమో చూసావా... నువువ నా గెలుప్ప చూడాలని అనుకుంావనుకో... ప్పదుి వాలిపోతునాా
ఆ ప్పదుిలో ఎనిా అందాలో చూసే కళి కు తెలుస్తతంది.... రరప రడే ఈ జీవిలనిక రరప
వెనుక స్వ పాా లు ఎంత బావుంాయో ఎప్పప డైనా చూసావా నీ మనస్తతో... మౌనాలు ఎనిా
దాచ్చనా ఆ మౌన గ్లలలు ఎందుకంావ్ మనస్తని దోచేస్తత ఉంాయ... స్డి చెయో ని
మదిని తటిలే ా ప్ప కొనిా బ్ంధ్యలు ఎందుకో ఆరాట పెడుతూ ఆశ్లు పెంచులయ జీవితం
మీద... మరుక్షణంలోనే నిరాశ్ను మిగిలిు జీవిలనిా లేకుండా చేసాతయ... ఈ ఆశ్ నిరాశ్ల
ఆరాటంలో మన జీవిత పోరాటం ఓ కొలికక వస్తతంది ఎప్పప డో ఒకసారి... మనం ఓడినా
గెలిు నా పెదగా ి తేడా ఏం ఉండదు.. ఎందుకంటే అరప టిక జీవితంలో అనిా చూసేసి
ఉంామ కదా.... కాక ప్పతే కాస్త మందు వెనుకా అంతే... మృతుో వు కూడా కొందరినే
అదృష్ ా దేవతలా వరిస్తతంది... దానిక కనుక్స జీవితంలో ఓడిన వాళి ంటే... ారతి ఒకక రు
గెలవాలనుకునే ఈ జీవితప్ప ఆటలో నేను ఓడిపోయానేమో అని అనుమానం... కాదు కాదు
అదే నిజం.... నువువ అదే నిజమని చెరప వూ.... ఉండనా మరి..
నీ నెచెు లి...
141. ఏమిటో ఈ జీవితాలు...!!
నేస్తం...
నేస్తం...
మన బ్ంధం మొదలై ఎనిా వస్ంలలు గడచ్చనా ఇంకా అలానే సేా హ స్తగంధ్యలు
వెదజలుెతూనే ఉంది... నినాా మొనా టి శ్ాపరకంలా.... అవునూ బ్ంధమంటే గురుత కు
వచ్చు ంది కాళి కు అడుడరడుతునా చుటం ా లా చుటుాకునా చెలిమి స్ంగతి నీకు నాకు
తెలియనే లేదు... రరిచయం ారవాహంలా సాగిపోతూనే ఉంది.... అనుభూతులను,
అనుభవాలను, కోపాలను. ఆవశాలను, స్ంతోష్టనిా , బాధను ఇలా ఒకటేమిటి ారతి
ఒకక దానిా అందిప్పచుు కునా మన సేా హంలో ఏనాడైనా విడిపోయన దాఖలాలకు
చోటిచాు మా... ఏ అనుబ్ంధమైనా నిలవడానిక నమమ కమే అస్లైన ప్పనాది... అది మన
ఇదరి ి లో ప్పష్క లంగా ఉంది... నొచుు కోవడాలు, మెచుు కోవడాలు మనకు కాస్త దూరంలోనే
ఉనాా య ఎందుకో... ఎలా పలిచ్చనా, ఎలా రలికనా ఆపాో యతలోని మాధురాో నిా చవి
చూసిన అ స్ంతోష్ం మందు వల కోటె విలువ దిగదుడుప్ప.... వెంటరడి వధించే
అనుబ్ంధ్యనిక, అభిమానంగా దగ ీరయేో ఆతీమ యతకు ఉనా వో లో స్ం అర ిం చేస్తకునా
మనస్తల మాధురో ం ఆసావ దిస్తతనా ఈ చెలిమి... అహానిా స్మాధి చేసి ఆలమ భిమానానిా
పెంచే మమతల నెలవు... కోరంలో కూడా ాప్పమను రంచడం నీక్స చెలుెతోంది... అందుక్స నీ
సేా హానిక దాోహం ఎరప టిక... అలకల చ్చలుకలు అటకల్లకక న అపారాిలకు లవి లేని
ఎలల్ల
ె రుగని బ్ంధ్యనిక చ్చరునామా అయన నీ సేా హ సాామాజో ంలో నేను ఓ చ్చనుకైనందుకు
నా జనమ చరిలర ిం... నీ సేా హ రరిమళాలు ఎరప టిక ఇలా నాతోనే ఉండిపోవాలనా చ్చనా
సావ ర ింతో.....
నీ నేస్తం...
నేస్తం....
145. క్తకిగోల...!!
మనం వాడుకలో పలల ె ని విస్తకుక ంటూ ఉంామ కదా ... ఏంటిరా కాకగోల ఆరండి అని...
అది ఎంత నిజమంటే మా ఊరిలో బోల్లడు కాకులు కాప్పరాలు ఉంటునాా య... ఇది
నిజమేనండోయ్ అబ్దం ి కాదు.... ప్పదుినేా చాలా వరకు కాకులనిా చుటుారకక ల ఊరుె
వెళ్ళి సాయంకాలానిక తిరిగివస్తత ఉంాయ.. నాలా బ్దక ి ం ఎకుక వగా ఉనా కాకులు
మాాతం ఇకక డే ఉండిపోలయ... అబాబ ఇక అవి వచాు క చూడాలి చాలాసేప్ప భలే కబురుె
చెప్పప కుంటూ గోల గోల చేసాతయ... ఆ గోల వింటూ ఉంటే నాకు కాకగోల మాటలు గురుత కు
వచ్చు భలే నవువ వస్తతంది రోజు సాయంాతం .... మాకు ఇదో వాో రకంలా వాటిని చూస్తత
ఉంా.... మా ఊరి కాకగోలను మీరు చూడాలనుకుంటే మా ఊరు వచేు యండి మరి
.....ఆనా టుా నేను ఇలా అనాా నని వాటిక చెప్పప యకండి.... అస్లే వాటిక కోరం ఎకుక వ...
ననుా ప్పడుచుకు తినేసాతయ... అందరిక చెపాప నని తెలిసేత .... చప్పప డు కాకుండా వచ్చు
చూసి ప్పండి మరి..... !!
( ఉతతరాలు రాయడం మాాతమే వచ్చు న నాకు ాప్పమ లేఖ అద్గ చ్చవరి ాప్పమ లేఖ రాయడం
ఎలా వస్తతంది ..!! ాప్పమ లేఖ రాసే అవస్రం నాకు ఎప్పప డు రాలేదు..అందుక్సనేమో
మొదటి చ్చవరి లేఖ ఇదే అవుతుంది...మొలత నిక నాకు కోకల గ్లతం నిరవ హంచ్చన ఈ చ్చవరి
ాప్పమలేఖల పోటిలో మూడవ బ్హుమతి వచ్చు ంది .... ఆర్ వి ఎస్ ఎస్ శ్రనివాస్
ీ గారిక, లక్ష్మమ
గారిక నా హృదయపూరవ క కృతజత ప లు )
మానవ బ్ంధ్యలు అనిా ఎకుక వగా ఆరి ిక స్ంబ్ంధ్యలుగానే ఉంటునాా య ఈ రోజులోె... ఇది
అందరం ఒప్పప కోవాలిే న నిజమే...!! స్ంతోష్టనిా రంచుకోవడానిక చాలా మంది ఉంారు
ఆరి ికంగా మనం బ్లంగా ఉంటే...!! అదే విష్టదానిా కాని బాధను కాని రంచుకోవడానిక
చాలా కొదిి మనస్తలే మనకు దగ ీరగా వసాతయ అది కూడా మనం ఆరి ికంగా బాగా వెనుకరడి
ఉంటే...!! వాళి అవస్రం కోస్ం అయన వాళి ను కూడా మోస్ం చేయడానిక వెనుకాడని
అనుబ్ంధ్యలు చూస్తత కూడా ఏమి చేయలేని రరిసితి న ఈనాడు మనకు ఎదురుగానే ఉంది.
శిలలుగా చ్చతిక శిధిలమౌతునా అనుబ్ంధ్యలను చూస్తత....జరుగుతునా నిానిక
చెప్పప కుంటునా అబ్దప్ప ి స్మాధ్యనాలు వింటూ కూడా నిజం చెరప డానిక వెనుకాడే
సి
రరి తి లి డ
న .....త ె బి లడ అకాక చెల్లళ
ె ి అనాా దమమ ల అమామ నానా ల ాప్పమలోెనే
అంతరాలు కనిపస్తతంటే ఇక మిగిలిన ఏ ాప్పమలోెని అనుబ్ంధ్యలు అనురాగాలు
నమామ లి...?? భారాో భరల త అనుబ్ంధంలో అటు ఇటు ఉంటూనే ఉంాయ....కాని మన
అనుకునా ఆతీమ యతలో మోసానిా తటుాకోవడం ఎంత మందిక సాధో ం అవుతుంది...??
సి న ారజత
శ్ త ప అందరిక ఉండదు.. అది సాధించడానిక అందరిక సాధో మ కాదు...ఆరి ిక
అనుబ్ంధ్యలు ఆ పై పై ాప్పమలు ఎప్పప డో ఒకసారి బ్యట రడక తరప వు...ధనం మూలం
మిదం జగత్ర్ అని నమిమ న వారిక లమ చేసే ారతి రని మంచ్చగానే కనిపస్తత ఎదుటివారిని
చెడవా డ రిని చేసి ఇతరులకు చూపంచడం అలవాటుగానే కాకుండా అదే ఆనవాయతీగా
మారిపోతే ర్వరంటు ఒకరోజు ారతి ఒకక రిక వస్తతంది అని గురుత చేస్తకుంటే....కనీస్ం నీ
బ్ంధ్యలయనా కొనిా నీతో ఉండి పోలయ లేదా.. పెదలు ి చెపప న మాట ఒకటి " లతకు
పె నటి ా మంత తల వైప్పనే మనక ఉంటుంది".... డబుబ తో కొనేా కొనగలం...అనిా
కొనగలిేది ఈ ారరంచంలో నాకు తెలిసి మంచ్చ మనస్త ఒకక టే...!! నా ఈ మాటలోె
ఎవరినైనా బాధ పెటి ా ఉంటే మనస్తప రిగాత క్షమించండి....!!
నేస్తం....
జీవితం అంటే తీప చేదు నిాల స్ంగమంలో చేదు పాలు ఎకుక వని అని తెలిసే స్రిక
మూడు వంతుల జీవితం గడిచ్చపోయంది... ఆటు ప్పటె ఎతితపోతలలో గడుస్తతనే...ఉందిలే
మంచ్చ కాలం మందు మందునా అనుకుంటూ సాగిపోయంది... మంచో చెడో నమిమ న
పాపానిక నటేట ా మంచ్చనా మనిషిలో మరో కోణానిా చూపనా తటుాకుంటూ... ఏమి ఎరుగని
అమాయక జీవి ఒంటరితనానిక నేస్తంగా మారి.... కాలానిక ఎదురీది రయనానిా ఓ కొలికక
తేవడానిక రటిన ా స్మయం ఓ జీవిత కాలం అంటే నమమ లవా.... ఇరప టిక అర ింకాని
జీవితమే ఇది... ఎరప టిక అర ిం కాదేమో.... ఇనాా ళ్ళి గా మంచ్చక చెడుక రాని బ్ంధుజనం
ఒకక సారిగా ాప్పమను రంచుతుంటే నమమ కానిక తగిలిన దెబ్బ లకు లేరనం అనుకోవాలో...
లేక మొదటి నాటకానిక మారిన ఘటం ా గా అనుమానించాలో తెలియని రరిసితి న ... అస్లేమో
మన బ్ంగారమే మంచ్చది కాదాయే... ఇక ఎవరిని అనుకుని ఏం ఉరయోగం చెప్పప ... అహానిక
ఓ హదుి ఉంటుందని ఇనాా ళ్ళి గా నమమ తూ వచ్చు న నాకు ఆ హదుి దరిదాప్పలోె
కనిపంచక... ఆలమ భిమానానిా లకటుా పెటలే ా క నలుగుతునా మనస్తక స్రి ి చెరప డం చేత
కావడం లేదు... కలమ ష్మెరుగని మనస్తతో ఆడుకునా ఈ నాటకంలో ఎటు కాని పావుగా
మిగిలిపోయన ఈ జీవిలనిక చ్చవరి అంకానిక రంగం సిదమై ి ందని తెలియని ాపాణం
కొటుాకుంటోంది తను మారాలా లేక మారుప లేని మనస్తని మనిషిని మారుు కోవడానిక ఇంకా
ారయతిా ంచాలా అని... మారుప కోస్ం ఎదురు చూస్తత ఈ జీవిత కాలం స్రిపోవడం లేదని
స్రిపెటుాకోవాలో తెలియని స్ందిగాినిక తెర తీసే ఉంది ఈ నాటకంలో.... ఏంటి లేఖలో
భావాలు బాగా బ్రువుగా ఉనాా యంటునాా వా... నీకు తెలియని విష్యమేమంది చెప్పప ...
కొనిా జీవిలలు ఇంతే మరి... భారంగానే మగిసిపోతూ ఉంాయ... స్ర్వ మరి మరీ నీకు
భారం కాకుండా ఉండానిక
ఈసారిక ఉంాను...
నీ నెచెు లి...
ఇది దేవుడు రాసిన బ్ంధమో లేక నేను చుటుాకునా అనుబ్ంధమో అర ిం కావడం లేదు కాని
నీతో పెంచుకునా పాశ్ం తెంచుకుందామంటే ఎకక డో ఓ మూలన ఉనా అనురాగం ఆ రని
చేయనివవ డం లేదు. ఇనిా ఏళి లో ఓ క్షణమైనా నీకోస్మే అనిా వదులుకుని వచ్చు న నా
గురించ్చ క్సాయంచాలని నీకనిపంచక పోవడం నా అదృష్మో ా దురదృష్మో ా మరి. నీతో
మాాెడాలంటే నీకు క్షణం తీరిక లేదాయే....నాకు మాాతం జీవితమంల నీతో
మాాెడానిక్స చాలదు....ఏమిటో ఈ అర ిం కాని వో లో స్ం మనలో...!! కాసేప్ప నాతో
మాాెడితే నువువ నాకు తెలిసిపోలనని నీకు భయం కదూ....అయనా నీకు తెలియని
విష్ో ం చెరప నా...నువువ నాకు కొతతగా తెలియడానిక్సమంది....నేను తెలియని నువూవ కాదు
నువువ తెలియని నేను కాదు....!! ఇది నీకు అర ిం అయేో స్రిక ఓ జీవితకాలం
రడుతుందేమో....!! అరప టిక నా జీవితం అయపోతుంది నీకోస్ం చూసి
చూసి....నిరాశ్తోనే....!! నీకు తెలుస్త....నీకోస్మే నేనని అయనా ఒప్పప కోలేవు...ఎకక డ నీలోని
అహం దెబ్బ తింటుందేమో అని నినుా నువువ మోస్ం చేస్తకుంటూ దానిని గెలిపస్తత నువువ
ఓడిపోతునాా వు....!! కానీ అదే గెలుప్ప అనుకుంటునాా వు....నేను ఓడినా నువువ గెలిచ్చనా
అది అది మన ఇదరి ి ది కలిప ఒకక రిదే....!! నినుా గెలిపంచాలని నేను ఓడిపోతూనే
ఉనాా నని నీకు ఈ జనమ క తెలుస్తతందా...!! నేను కరిగి పోతూనే ఉనాా నీకు వెలుగు
కనిపంచాలని రడే లరాతయం నీకెరప టిక తెలుస్తతందో....!! చ్చతిక మకక లైన మనస్తక స్రి ి
చెపూత కాసింత స్ంతోష్మనే మందుతో దానిని ఓదారుు తూ ఎరప టికప్పప డు నిాద
ప్పచుు తూనే ఉనాా .....!! అందమైన అనుబ్ంధం దగ ీరగానే ఉందని ఆశ్తో....!! గల గల
పార్వ జలపాలనిా .... మాటలు మరిు పోయన మౌన స్రస్తే లా చేశావు. నే అలుెకునా పూల
ప్పదరింటిని...రరిమళం లేని రలుె గదిలా మార్వు శావు....!! గడచ్చన కాలానిా తిరిగివవ లేని
నీకు....
నీతో మడి రడిన నా జీవిలనిా నీ ా శ్ ప రకాల ఒడిలో....నిదుర ప్పమమ ని చెపూత నువువ వెళూత నా
నిదురని కూడా తీస్తకు వెళ్త నేనెలా మరి...?? రరప వయడం మరచ్చన కనుపారలో కూడా
నువవ కనిపస్తతనాా వని అందరు అనుకుంటునాా రు తెలుసా నీకు...!! కలత నిదుర కలలో
నినుా చూసాతనని ఆ నిదురలో కలలను కూడా మాయం చేసిన నీ మాయాాలం
నాకెరుకలే....!! నేనే నువవ యాో నని నీకు తెలియక పోయనా నాకు తెలుస్త....నీ చ్చతతరువు
నాతోనే ఎరప టిక స్జీవంగా నితో నూతనంగా....!!
ాప్పమైనా...ఏమైనా...ఇష్మై
ా నా...మర్వదైనా...అంతర ీతంగా నీ మనస్తలోని
చెరప నలవికాని ఊహల మాటలకు నీలోని మరో మనిషి సాక్షో ం కదూ....!! ఎందుకోయ్...!! ఆ మనిషిని
రదే రదే తటిా లేప్పతునాా వు.? ఒంటరిగా నువువ నా ప్పప డు నా ఆలోచనలు నినుా
చుటుామడుతుంటే అది ాప్పమేమో అని ాభమలో ఉనాా వమో...!! అలా కోరంగా చూడకు ఓ క్షణం
ఆలోచ్చంచు...!! అయనా ాప్పమే జీవితం కాదు కదా...జీవితంలో ఓ మధుర క్షణం లేదా మధుర శ్ాపరకం
కావచుు ...దాని కోస్ం అనిా కోలోప నకక రలేదు...మనిషిని జీవశ్ు వానిా చేసే ాప్పమ ాప్పమ
కాదు...నవనాడులలో జీవానిా నింప జీవిలనిక ఓ అరాినిా ...గమనానిా నిర్వ ిశించేదే నిజమైన
ాప్పమ....!!
ాప్పమ ఎప్పప డు ాప్పమగానే ఉంటుంది...మనక దొరకలేదని దేవ ష్ంగా మారుు కోవడమే తప్పప .
ాప్పమను ాప్పమించే ాప్పమ ఎరప టిక ాప్పమగానే ఉంటుంది. నీకష్మై ా న ాప్పమ నీలోనే ఉంది.. నీతోనే
ఉంది...మరి నినుా వదలి పోయందని ఎందుకనుకుంటునాా వు..? ఎరప టిక నీతోనే ఉండే నీ
ాప్పమను నీతో లేదని దిగులు రడకు...నిరాశ్ చెందకు...!! నీలోనే నేనునాా ఇనాా ళ్ళి నాక్స తెలియని
నీ ాప్పమ నినుా కాదని ఎలా వెళ్ళపోతుంది...? నీ ాప్పమ ఎంతో ఇష్ం ా గా నీ దగ ీర్వ ఉంటుంది
ఎరప టిక....!! అయనా నీ ాప్పమ గురించ్చ నీకు తెలుస్త కదా...!!
అవునూ ఇదంల నీకెందుకు చెప్పతనాా ను...నువవ ంటో నాకు తెలుస్త కదా...!! నా ాప్పమ నా ఇష్ం ా
నువెవ వరు నాకు చెరప డానిక అంావు కదా...!! నేనెవరో నీకు తెలియదా...!! నీలోని ఆ మరో
మనిషినేగా నేను...!!
152. మీలో నంప్పకోండి...!!
155.