Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019 "Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον!": Ειδική έκδοση Σελιδοδείκτη

ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ | ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2019
Ι Κ Τ Η Σ Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019
Ι Δ Ο Δ Ε «Είμαστε μια όμορφη εικόνα

Σ Ε Λ από το μέλλον!»
.gr
i k t i s.edu u.gr
ode s.ed
selid elidodeikti
/s
com
ook.
aceb
w ww.f
SELIDODEIKTHS COVER tel.indd 1 13/2/19 9:19 πμ

Διεύθυνση Περιοδικού
https://selidodeiktis.edu.gr
https://www.facebook.com/selidodeiktis.edu.gr
Εκδίδεται από Συνακτική Επιτροπή

Η Σ.Ε. λειτουργεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της ολομέλειας
των μελών του Σελιδοδείκτη
Στην ειδική έκδοση του Σελιδοδείκτη συνέβαλαν οι:

Βασιλάτου Βίκυ (αναπληρώτρια βιολόγος),
Βέζου Θάνια (αναπληρώτρια νηπιαγωγός ), Γέροντας Θωμάς,
Γιαννάτου Κική (αναπληρώτρια μαθηματικός),
Γεωργάκη-Κόλλια Ειρήνη (αναπληρώτρια δασκάλα),
Δινοπούλου Βαγγελίτσα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Δομούζη Σταυρούλα, Ιωαννίδου Γιώτα, Κάιλα Μυρσίνη (αναπληρώτρια δασκάλα),
Καλημερίδης Γιώργος, Κιουτσούκη Χρυσάνθη (αναπληρώτρια δασκάλα),
Καραμήτρου Χρύσα, Κιτσαντά Μάρθα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Κρεασίδης Γιώργος, Κυργιάκης Χρήστος,
Κυριακόπουλος Μάνθος (αναπληρωτής δάσκαλος),
Κυρίτση Βάσω (αναπληρώτρια δασκάλα ΕΑΕ),
Λασπίδου Αλίκη, Μαλγαρινού Βάσω (αναπληρώτρια δασκάλα),
Μαργαρίτη Ελεάνα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Μαυρίδης Θοδωρής (αναπληρωτής δάσκαλος ΕΑΕ), Μιλτσακάκης Μιχάλης, Σκίτσο της αναπληρώτριας εικαστικού Δήμητρας Τζώτζιου
Μητσάνη Φαίδρα (αναπληρώτρια θεατρολόγος), Μπαχτή Άννα,
Μπουράκης Στέλλιος (αναπληρωτής ΕΑΕ),
Οδατζίδου Χρύσα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Παναγιώτου Χρήστος (αναπληρωτής πληροφορικής), Πατέλη Βιολέτα,
Ρέππα Βενετία, Ρέππα Ντίνα, Ρέππας Χρήστος, Σταυροπούλου Μάγια,
Τάσσου Δήμητρα (αναπληρώτρια νηπιαγωγός ΕΑΕ),
Τζήκα Δώρα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Τζώτζιου Δήμητρα (αναπληρώτρια εικαστικός), Τουλγαρίδης Κώστας,
Τριμανδήλη Μαρία (αναπληρώτρια βιολόγος),
Τρούλη Αντιγόνη (αναπληρώτρια φιλόλογος), Τσαγκαράτου Αιμιλία,
Τσιμικλή Αγγελική (αναπληρώτρια δασκάλα), Χατζοπούλου Σοφία

Περιεχόμενα
• Τον σάπιο κόσμο αυτόν, θα δεις, θα τον αλλάξουμε εμείς!

Ελεάνα Μαργαρίτη |5
• Το χρονικό των κινητοποιήσεων
Θοδωρής Μαυρίδης | 7
• Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών ενάντια στο προσοντολόγιο

και η πολιτική συγκυρία
Βίκυ Βασιλάτου και Γιώργος Κρεασίδης | 16
• Μια προσωπική ματιά στο δεκαήμερο των κινητοποιήσεων

Αντιγόνη Τρούλη | 20
• Για το προσοντολόγιο του Υπουργείου Παιδείας

Γιώργος Καλημερίδης | 23
• Η ελαστική εργασία στην εκπαίδευση: από τον ΟΟΣΑ

στον κυβερνητικό νεοφιλελευθερισμό
Χρήστος Ρέππας | 27
• Αναπληρωτές του εαυτού μας

Στέλλιος Μπουράκης | 31
• Συναγωνιστές, όχι ανταγωνιστές: όλοι ενωμένοι

για την κατάργηση του προσοντολογίου
Βάσω Κυρίτση | 33
• Οι γραμμές που αντιπαρατέθηκαν στο κίνημα

Γιώτα Ιωαννίδου | 38
• Παίρνοντας τη σκυτάλη από τη μάχη των εξεταστικών του ’98

Αιμιλία Τσαγκαράτου | 44
• Ένα κόκκινο ατσάλινο νήμα ενώνει τους αγώνες

Ειρήνη Γεωργάκη-Κόλλια & Μαλγαρινού Βάσω | 46
• Το χρονικό της κατάληψης της Πρυτανείας

Φαίδρα Μητσάνη | 49
|1
SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 1 13/2/19 1:29 μμ

• Πώς το έζησα: κατάληψη Πρυτανείας &
απεργιακές κινητοποιήσεις του Γενάρη
Δήμητρα Τάσσου | 52
• «Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον»

Βαγγελίτσα Δινοπούλου, Χρήστος Παναγιώτου, Ντίνα Ρέππα | 54
• Από την Ορεστιάδα στην Αθήνα

Κική Γιαννάτου | 58
• Από τον Μάρτη του ‘18 στον καυτό Γενάρη του ‘19
Μαρία Τριμανδήλη | 60
• Αναπληρωτές ώρα μηδέν!

Δώρα Τζήκα, Καϊλα Μυρσινη | 62
• Μάνα και παιδί στα πρώτα βήματα μαζί

Θάνια Βέζου | 65
• Ό,τι φοβούνται το καταστέλλουν κι ό,τι καταστέλλουν θεριεύει!

–Η στάση της δημόσιας τηλεόρασης και η βία της κυβέρνησης–
Μάρθα Κιτσαντά & Μάνθος Κυριακόπουλος | 67
• Δήλωση της εκπαιδευτικού Βενετίας Ρέππα που τραυματίστηκε

στις 14 Γενάρη από τις δυνάμεις καταστολής | 70
• Το μήνυμα των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών από την ΕΡΤ

απομαγνητοφώνηση: Βιολέτα Πατέλη | 72
• Η ελαστική εργασία στην εκπαίδευση δεν είναι ελληνική ιδιομορφία

Χρυσάνθη Κιουτσούκη & Αιμιλία Τσαγκαράτου | 74
•
Μήνυμα συμπαράστασης προς τους εκπαιδευτικούς τους Λος Άντζελες
από την Ελλάδα - Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, πρωτοβάθμια σωματεία
εκπαιδευτικών και φοιτητές της κατειλημμένης Πρυτανείας του ΕΚΠΑ | 77
• Γενάρης 2019
Χρύσα Οδατζίδου | 79
• Τα όνειρά μας δεν τρομάζουν με τις ασχήμιες σας

Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης | 82
• Για τη συνέχεια και την προοπτική του αγώνα

Άννα Μπαχτή, Κώστας Τουλγαρίδης, Αγγελική Τσιμικλή | 84
2|

Η ειδική έκδοση του Σελιδοδείκτη είναι το αποτέλεσμα
της προσπάθειας για μια πρώτη αποτύπωση της μάχης
του εκπαιδευτικού κινήματος που δόθηκε τον Γενάρη του
2019 με αιχμή, αφενός την απόσυρση του προσοντολό-
γιου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου το αίτημα για
μόνιμους και μαζικούς διορισμούς με βάση το πτυχίο και
την προϋπηρεσία. Στην παρούσα έκδοση έχουν συμβάλ-
λει με συλλογικά κείμενα, προσωπικές μαρτυρίες, φω-
τογραφίες και σκίτσα εκπαιδευτικοί όλων των γενεών,
μόνιμοι και αναπληρωτές, διαφόρων ειδικοτήτων της
Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που
δίνουν καθημερινά τον αγώνα ενάντια στη χειροτέρευση
της ζωής μέσα και έξω από το σχολείο.
ΓΙΑ ΈΝΑ ΠΥΚΝΌ ΔΕΚΑΉΜΕΡΟ Η ΝΈΑ ΓΕΝΙΆ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ που

ζει στο πετσί της την αδιοριστία, τις πολιτικές ανακύκλωσης της ανεργίας
και του κοινωνικού αυτοματισμού των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ
βγήκε δυναμικά στην πρώτη γραμμή. Με κέντρο αγώνα την κατειλημ-
μένη Πρυτανεία συναντήθηκαν όλες οι γενιές της εκπαίδευσης. Εκείνες
που δώσανε τη μάχη ενάντια σε όλες τις αναδιαρθρώσεις από το 1990
και μετά, την απεργία του 97 , τα εξεταστικά του 98, την απεργία του 2006,
που μπλόκαραν την αξιολόγηση κάθε φορά που οι κυβερνήσεις προσπά-
θησαν να την εφαρμόσουν. Οι εκπαιδευτικοί διεκδίκησαν πίσω τη ζωή
που τους έκλεψαν 10 χρόνια μνημονίων με απεργίες, καταλήψεις, πορεί-
ες, συνελεύσεις, συγκρούσεις, με κάθε μορφή αγώνα που αναπτύχθηκε
όλο το προηγούμενο διάστημα. Το δυναμικό του Σελιδοδείκτη, ως κομ-
μάτι των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων Πρωτοβάθμιας και
Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τροφοδότησε και τροφοδοτήθηκε από
|3

το συγκλονιστικό δεκαήμερο των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων. Επε-
δίωξε να είναι παρόν πριν από αυτό για να συμβάλλει στην προετοιμασία
του. Έζησε την ομορφιά του τις ημέρες που εξελισσόταν. Θα συνεχίσει
να είναι παρόν μετά, ανιχνεύοντας τους δρόμους για να νικήσει.
Στις σελίδες που κρατάτε στα χέρια σας ζωντανεύει ξανά η άνοιξη της
εκπαίδευσης στην καρδιά του χειμώνα- κυριολεκτικά και μεταφορικά .
Κυριολεκτικά, γιατί εκτός από την επιλογή του υπουργείου Παιδείας να
ανακοινώσει το νέο σύστημα πρόσληψης λίγο πριν το κλείσιμο των σχο-
λείων για τις διακοπές των Χριστουγέννων, η επιστροφή στις τάξεις βρή-
κε πολλά σχολεία πανελλαδικά κλειστά λόγω χιονιά, δυσχεραίνοντας
ουσιαστικά τη δια ζώσης συζήτηση και οργάνωση του αγώνα. Μεταφο-
ρικά, γιατί το νέο σύστημα πρόσληψης ανακοινώθηκε με φόντο τη ζοφε-
ρή πραγματικότητα της ανεργίας και της φτωχοποίησης των τριών μνη-
μονίων και των 700 εφαρμοστικών νόμων που υλοποιεί πιστά η κυβέρ-
νηση ΣΥΡΙΖΑ θυσιάζοντας τις εργατικές κατακτήσεων και τα λαϊκά δικαι-
ώματα στον βωμό των αιματηρών πλεονασμάτων. Η δε περίοδος συζή-
τησης του νόμου συνέπεσε με την τραγελαφική κοινοβουλευτική διαδι-
κασία ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που σηματοδοτεί την
πρόσδεση της χώρας στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και ήδη θρέφει
τον εθνικισμό και τον φασισμό, ακόμα και μέσα στα σχολεία. Στην κατα-
χνιά της «μεταμνημονιακής» κανονικότητας το εκπαιδευτικό κίνημα αντι-
παρέταξε την ομορφιά του αγώνα. Απέδειξε πως ο μόνος δρόμος για να
ανασάνει το εργατικό κίνημα είναι αυτός που πρότασσει τα άμεσα, συλ-
λογικά, υλικά συμφέροντα όχι μόνο του κάθε κλάδου χωριστά, αλλά όλου
του λαού με συντονισμό των σωματείων ενάντια στον εργοδοτικό γρα-
φειοκρατικό συνδικαλισμό και την κοινοβουλευτικοποίηση των αγώνων.
Οι γραμμές της ανά χείρας έκδοσης γράφτηκαν όσο ήταν ακόμα ζεστές
οι μνήμες του Γενάρη. Είναι οι πιο πρόσφατες σελίδες της Ιστορίας του
εκπαιδευτικού κινήματος και γράφτηκαν, όχι για βρουν μια θέση στο
ράφι πριν την επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά για να συμβάλλουν
στην ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση που έχει ανοίξει και συνεχί-
ζεται, εντός και εκτός εκπαίδευσης. Κι αν νοσταλγούμε πού και πού το
παρελθόν διαβάζοντάς τες, νοσταλγούμε ακόμα περισσότερο τις όμορφες
εικόνες του μέλλοντος!
4|

Τον σάπιο κόσμο αυτόν θα δεις
θα τον αλλάξουμε εμείς!
Ελεάνα Μαργαρίτη
ΓΕΝΆΡΗΣ 2019. Γεμίζουν οι δρόμοι φωνές και συνθήματα.

Πρόσωπα γνώριμα και νέα που γίνονται ορμητικό ποτάμι.
Παλεύουν μαζί ο ένας δίπλα στον άλλον, χαμογελούν,
τραγουδούν, σφυρίζουν, φωνάζουν, διεκδικούν. Δεν φο-
βούνται, δεν φιμώνονται. Συγκρούονται, κρατιούνται
σφιχτά και συνεχίζουν. Κοινό το αίτημα, κοινός ο αγώνας.
ΤΑ ΣΥΝΘΉΜΑΤΑ ΕΚΕΊΝΩΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΏΝ ΑΚΌΜΑ ΑΝΤΗΧΟΎΝ ΣΤΑ

ΑΥΤΙΆ. Τάραξαν τα ήρεμα νερά, γέμισαν τους δρόμους απ’ άκρη σ’ άκρη.
Δρόμοι γεμάτοι από εκπαιδευτικούς αναπληρωτές, μόνιμους, φοιτητές,
γονείς, ελαστικά εργαζόμενους, ενωμένοι κάτω από κοινά αιτήματα!
Άνθρωποι που έσπασαν την ατομικότητα τους, έβγαλαν την οργή τους,
βρέθηκαν με άλλους, ένωσαν τα χέρια, έσφιξαν τις γροθιές τους και ρί-
χτηκαν στην μάχη με πάθος και δύναμη για να παλέψουν για το δικαίωμα
στη μόνιμη και σταθερή εργασία! Άνθρωποι που ένωσαν τις φωνές τους
και δημιούργησαν κίνημα πανεκπαιδευτικό. Ένα κίνημα ζωντανό, μάχιμο
και δυναμικό σαν έτοιμο από καιρό να παλέψει για την εργασία, το σχολείο,
τους μαθητές, την κοινωνία. Ένα κίνημα που πάει κόντρα στα αποτρόπαια
σχέδια του Υπουργείου και ανατρέπει τους μηχανισμούς του, καθώς η
κυβέρνηση νόμιζε ότι με τα νομοσχέδια- εκτρώματα θα οδηγούσε τον
κλάδο σε αλληλοσπαραγμό. ΟΧΙ! Τον οδήγησε σε αγώνα αποφασιστικό!
ΚΑΤΆΛΗΨΗ ΠΡΥΤΑΝΕΊΑΣ. Ένα μεγαλειώδες και ζωντανό κέντρο αγώ-
να! Η κατάληψη της Πρυτανείας αποτέλεσε σημαντικό σταθμό σε αυτό
|5

τον αγώνα. Καταλαμβάνεται ένα κεντρικό κτίριο της Αθήνας και γεμίζει
κόσμο που έχει την ανάγκη να βρεθεί με άλλους συναδέλφους από όλη
την Ελλάδα να ακούσει, να συζητήσει,, να δράσει μέσα από συλλογικές
διαδικασίες, να οργανώσει τον αγώνα. Άνθρωποι που έχουν αποφασίσει
ότι δεν θα σταθούν απλοί θεατές στα σχέδια του Υπουργείου αλλά θα
παλέψουν και σήμερα και αύριο και όσο χρειαστεί, για να τα ανατρέψουν.
Πανό κρεμιούνται και ξεκινούν οι συνελεύσεις. Μέσα από τις συνελεύ-
σεις ακούγεται η φωνή του καθένα και όλοι μαζί συνδιαμορφώνουμε τον
αγώνα μέρα με τη μέρα, βγάζουμε δελτία τύπου και οργανώνουμε τα
επόμενα βήματα. Άλλοι φτιάχνουν πανό, άλλοι μοιράζουν κείμενα στον
κόσμο, άλλοι βγάζουν τις βάρδιες και όλοι μαζί κρατάμε την κατάληψη
ζωντανή. Δεν σε νοιάζει αν θα κοιμηθείς κάτω στο πάτωμα, πόσες ώρες
θα ξεκουραστείς. Κάτι βράζει μέσα σου και θες να έρθει η επόμενη μέρα
για να ξεκινήσεις πάλι.
Τα σωματεία βρίσκονται δίπλα σε αυτό τον αγώνα, δημιουργούνται επι-
τροπές αγώνα αναπληρωτών, απεργιακές επιτροπές και τα μπλοκ κατεβαί-
νουν στο δρόμο. Ο δρόμος γεμίζει χαρούμενους δυναμικούς ανθρώπους σαν
να γίνεται γιορτή. Με την συνοδεία της ντουντούκας τραγουδάμε, φωνάζου-
με, υψώνουμε τα χέρια ψηλά. Τίποτα δεν μας σταματά. Ούτε τα δακρυγόνα
των ΜΑΤ, φοράμε τις μάσκες και ριχνόμαστε ξανά στη μάχη. Μετά από τα
χημικά συνεχίζουμε προς την πρυτανεία για συνέλευση. Όλη η αίθουσα μυ-
ρίζει δακρυγόνο όμως κανείς δεν φεύγει, συνεχίζουμε. Το πιστεύουμε και το
χουμε κάνει πράξη ότι στα χέρια μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα.
Μετά το τέλος της κατάληψης και των κινητοποιήσεων το αίσθημα που
μένει δεν έχει χαρακτηριστικά ήττας ούτε μιας φωτεινής στιγμής που έσβη-
σε. Ίσα ίσα! Περνάω ακόμα έξω από την πρυτανεία και με διαπερνά ένα ρίγος,
μια περηφάνια, παίρνω δύναμη. Είναι τόσο δυνατό αυτό που ζήσαμε και
φτιάξαμε όλοι μαζί που αυτό δεν αποτελεί μια απλή φωτογραφία της στιγμής,
αλλά δείχνει ξεκάθαρα ποιος είναι ο δρόμος για να συνεχίσουμε. Ακόμα και
αν αυτό το νομοσχέδιο ψηφίστηκε είμαστε εδώ και θα παλέψουμε μέχρι
τέλους μέχρι την απόσυρσή του. Πάλι θα συναντηθούμε στο δρόμο, στη
συνέλευση μαζί και θα παλέψουμε για την εργασία μας, το σχολείο τους
μαθητές μας. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους. Και μην ξεχνάμε: Ο
μόνος χαμένος αγώνας είναι ο αγώνας που δεν δόθηκε. Δεν παίχτηκε η
παρτίδα μας ακόμα. Τον σάπιο κόσμο αυτόν θα δεις θα τον αλλάξουμε εμείς!
6|

Το χρονικό των κινητοποιήσεων
Θοδωρής Μαυρίδης
Μάρτης του 2018 Σίγουρα δεν ήταν η αρχή του αγώνα των εκπαιδευ-
τικών για μόνιμους διορισμούς. Ήταν όμως η πρώτη φορά μετά από χρό-
νια που ένα νεολαιίστικο εκπαιδευτικό κίνημα συσπειρωμένο απαίτησε
μόνιμη και σταθερή δουλειά στην πράξη καταλαμβάνοντας όχι μία αλλά
δύο φορές το Υπουργείο Παιδείας. Στις 2, 9, 16 και 30 Μαρτίου διαδή-
λωσε κατά χιλιάδες με βασικό αίτημα το τέλος στην αδιοριστία με μονι-
μοποιήσεις των αναπληρωτών/τριών!
Τα χαρακτηριστικά των ημερών ήταν η πανελλαδική συσπείρωση των
εκπαιδευτικών, η μαζικότητα στον δρόμο, η αστυνομική καταστολή και
οι εμβληματικές συνελεύσεις αγώνα μετά από κάθε κινητοποίηση! Τις
Παρασκευές του Μαρτίου φτάνουν στην Αθήνα αναπληρωτές και ανα-
πληρώτριες από όλες τις άκρες της Ελλάδας, ενώ πραγματοποιούνται
διαδηλώσεις σε αρκετές πόλεις της περιφέρειας. Ένα ακόμα στοιχείο που
αξίζει να τονιστεί είναι ότι όλες αυτές οι κινητοποιήσεις έγιναν με 3ωρες
στάσεις από τις ομοσπονδίες χωρίς καμία απεργία. Ο εργαζόμενος κόσμος
που βγήκε μπροστά με την άμεση συμμετοχή του στις μαζικές συνελεύ-
σεις αγώνα αποφάσισε τη συνέχιση των κινητοποιήσεων σέρνοντας από
την μύτη τις ομοσπονδίες. Η Κυβέρνηση αναγκάζεται να υποσχεθεί μο-
νιμοποιήσεις με σχέδιο που θα ανακοινωθεί το φθινόπωρο. Το σχέδιο,
όμως, προβλέπεται να είναι απολύσεων και ανακύκλωσης της ανεργίας
που θα εντείνει την ελαστική εργασίας στο δημόσιο σχολείο.
|7

Από το φθινόπωρο έως τον Δεκέμβρη του 2018
Από την αρχή ο κόσμος της αναπλήρωσης βρισκόταν σε αναβρασμό.
Προκηρύχτηκαν κινητοποιήσεις από πρωτοβάθμια σωματεία στις 28/9
καθώς και στις 5/10. Ανανεώνεται το ραντεβού για τη μεθεπόμενη Πα-
ρασκευή, ενώ στις 20/10 πραγματοποιείται στις ολομέλειες προέδρων
(ΔΟΕ και ΟΛΜΕ) παρέμβαση του Συντονιστικού Αναπληρωτών και Αδι-
όριστων Εκπαιδευτικών. Τη Δευτέρα 22/10 μαθητές και μαθήτριες που
διαμαρτύρονται για το Νέο-Λύκειο και την αποδόμηση της γενικής παι-
δείας μαζί με τον φοιτητικό κόσμο, μπαίνουν στο Υπουργείο Παιδείας και
φτάνουν μέχρι το Υπουργικό Γραφείο με την «αυθάδεια» ενός πανεκπαι-
δευτικού κινήματος που δεν έχει σκοπό να σταματήσει, αν δεν δικαιωθεί.
Την Παρασκευή 9/11 πραγματοποιείται πανεκπαιδευτική κινητοποίη-
ση στο Υπουργείο, και για άλλη μια φορά μπαίνει ο κόσμος μέσα στο
Υπουργείο πραγματοποιώντας συνέλευση που έβαλε σταθμούς κινητο-
ποιήσεων και στις 14/11 πανελλαδική απεργία από την ΑΔΕΔΥ. Ο κόσμος
της εκπαίδευσης είναι συνεχώς στον δρόμο. Το αποτέλεσμα είναι το νέο
σύστημα προσλήψεων να καθυστερεί και η ανακοίνωσή του να αναβάλ-
λεται συνεχώς.
Δύο μέρες πριν το κλείσιμο των σχολείων για τις διακοπές των Χριστου-
γέννων ανακοινώνεται πως είναι έτοιμο το νέο σύστημα προς δημοσίευ-
ση. Το Συντονιστικό μαζί με πρωτοβάθμια σωματεία κάνει κατάληψη στην
περιφερειακή διεύθυνση της Εκπαίδευσης και δημιουργεί ένα κέντρο
αγώνα με σκοπό να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω του κλιμακώνοντας τις
κινητοποιήσεις. Με την Περιφέρεια σαν ορμητήριο γίνονται παρεμβάσεις
σε διπλανά σχολεία καθώς και σε χώρους όπως στο μετρό, μέχρι την Πέ-
μπτη. Ήδη έχει αρχίσει να συσπειρώνεται νέος κόσμος στις καθημερινές
δράσεις, που γίνονται, με τελευταία την κινητοποίηση στο Υπουργείο την
Πέμπτη 20/12. Η ανακοίνωση του νέου συστήματος γίνεται παραμονή
Χριστουγέννων και ο χρόνος των διακοπών αποτελεί χρόνο προετοιμασί-
ας και οργάνωσης, με ενημερώσεις σε τοπικές κοινωνίες και εκδηλώσεις
για το προσοντολόγιο και τα αντιδραστικά μέτρα στην Παιδεία.
Γενάρης 2019 Η επιστροφή από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές ξεκι-

νάει με πανελλαδική συνέλευση αγώνα την Κυριακή 6/1 όπου και οργα-
8|

νώθηκαν τα βήματα της εβδομάδας που ακολουθούσε. Κινητοποίηση
την Δευτέρα στο Υπουργείο, την Τρίτη στη Βουλή. Σύσκεψη πρωτοβάθ-
μιων σωματείων αμέσως μετά και το επόμενο ραντεβού μπαίνει την Πα-
ρασκευή 11/1 με την πρώτη 24ωρη απεργία από τη ΔΟΕ για το θέμα των
διορισμών.
Πρωί Παρασκευής 11 Γενάρη Το Συντονιστικό μαζί με εκπαιδευτικά

σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους πραγματοποιεί κατάληψη της Πρυ-
τανείας του ΕΚΠΑ στα προπύλαια και δημιουργείται ένα κέντρο αγώνα
που θα πάρει στις πλάτες του την πρωτοβουλία των κινήσεων, συσπει-
ρώνοντας όλο τον κόσμο γύρω του. Από το πρωί ακόμα, οι αναπληρωτές/
τριες που φτάνουν από τα νησιά και την περιφέρεια έρχονται στην Πρυ-
τανεία. Ήδη ο κόσμος συσπειρώνεται σε αυτό το κέντρο αγώνα.
Η Πορεία ξεκίνησε από την κατειλημμένη Πρυτανεία και κατευθύν-
θηκε προς τη Βουλή με κόσμο από όλες τις άκρες της Ελλάδας με παλμό
και δυναμική! Ξεκίνησε χωρίς τις Ομοσπονδίες, τις βρήκε στο δρόμο να
περιμένουν ολόκληρη την πορεία για να μπουν μπροστά της, προσπαθώ-
ντας να την οδηγήσουν. Ο κόσμος της πορείας βροντοφωνάζοντας «ΕΔΩ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ» τις προσπέρασε «ποδοπατώντας» τις! Στην πραγμα-
τικότητα ο κόσμος του κινήματος τις είχε ξεπεράσει πολύ πιο πριν με την
οργάνωση από τη βάση του. Η πορεία που κατευθύνθηκε αρχικά στη
βουλή και στη συνέχεια στο Μαξίμου βρέθηκε αντιμέτωπη με την κυβερ-
νητική βία της αστυνομίας και για ακόμα μια φορά όπως και τον Μάρτιο
υπήρξαν τραυματισμοί συναδέλφων. Η ψήφιση μεταφέρεται για τη Δευ-
τέρα. Η πορεία επέστρεψε μαζικά στην κατειλημμένη Πρυτανεία όπου
και έγινε η πρώτη Συνέλευση της κατάληψης με τη συμμετοχή άνω των
600 ατόμων. Το κίνημα είχε ήδη καταφέρει να οργανωθεί από τα κάτω
και είχε πάρει την ευθύνη και την οργάνωση του αγώνα στα χέρια του.
Από την πρώτη συνέλευση της κατειλημμένης πρυτανείας δημιουργείται
το σχέδιο δράσεων μέχρι την κινητοποίηση της Δευτέρας.
Σάββατο 12 και Κυριακή 13 Γενάρη Πρωινή παράσταση διαμαρτυ-

ρίας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την κυβερνητική κατα-
στολή, ενώ το μεσημέρι κινητοποίηση που καλούσε η Λάντζα, ενάντια
|9

στην εργοδοτική τρομοκρατία στον ιδιωτικό τομέα. Η κοινή διαδήλωσή
μας για την ελαστική εργασία στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα γίνε-
ται πράξη. Το απόγευμα πραγματοποιείται συνέλευση ενώ αργότερα γί-
νεται η παρέμβαση στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ. Το κάλεσμα του ανα-
πληρωτή εκπαιδευτικού περικλείει όλον την ουσία του αγώνα: «Είμαστε
μια γενιά σάρκα από την σάρκα των ανθρώπων που εργάζονται για 400
και 600 ευρώ, σε κάθε μήκος και πλάτος της χώρας. Θέλουμε να ενώσου-
με τη φωνή μας με όλους τους εργαζομένους και τους ανέργους, είτε
δουλεύουν σε εργοστάσιο είτε δουλεύουν σε ένα σύγχρονο ταχυφαγείο».
Το κέντρο αγώνα της Πρυτανείας συνεχίζει την Κυριακή με συναυλία
το μεσημέρι και σύσκεψη για την ελαστική εργασία το απόγευμα. Στο
κατάμεστο αμφιθέατρο της Πρυτανείας, συναντιούνται οι φωνές των
ελαστικά εργαζόμενων από τους Δήμους, τα νοσοκομεία, την εκπαίδευση,
τα σχήματα του ιδιωτικού τομέα Ο κόσμος παίρνει ανάσα και κουράγιο.
Δευτέρα 14 έως Τετάρτη 16 Γενάρη Η Δευτέρα βρίσκει τον κόσμο

έτοιμο και αποφασισμένο να οργανώσει την πορεία, όπως χρειάζεται. Η
πορεία έχει περισσότερο κόσμο. Συνδέεται με την κινητοποίηση των ερ-
γαζομένων στους ΟΤΑ. Παρά το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι δυνάμεις των
πλειοψηφιών ΔΟΕ-ΟΛΜΕ αλλά και το ΠΑΜΕ καλούν σε συγκέντρωση
στο Σύνταγμα, η μαζικότητα των συγκεντρωμένων στο κέντρο αγώνα της
Πρυτανείας δείχνει ότι είναι αυτό που έχει πάρει πάνω του τις κινητοποι-
ήσεις. Για άλλη μια φορά η καταστολή και η δολοφονική επίθεση (ρίψη
δακρυγόνου εξ επαφής) δεν φοβίζουν αλλά πεισμώνουν τους διαδηλω-
τές. Το απόγευμα μετά την πορεία στη συνέλευση της Πρυτανείας, χωρίς
απεργιακή κάλυψη των επόμενων ημερών και με δήλωση στήριξης από
τους φοιτητές, αποφασίζεται πως η Κατάληψη συνεχίζεται!
Η διεκδίκηση για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλο τον λαό και όχι
μόνο για τους/ τις εκπαιδευτικούς είναι αυτονόητη! Με αφισοκολλήσεις,
παρεμβάσεις στον εργασιακό χώρο στα σχολεία, σε γενικές συνελεύσεις.
Αντίστοιχες κινήσεις γίνονται σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.
Πέμπτη 17 Γενάρη Η νέα μεγαλειώδης πορεία προς τη βουλή, επι-

βεβαιώνει ότι το εκπαιδευτικό κίνημα δεν ήταν των λίγων ημερών αλλά
10|

είναι ακόμα στην αρχή του. Αποφασίζεται ότι το κτήριο της Πρυτανείας
έδωσε ότι χρειαζόταν. Η κατάληψη τερματίζεται, αλλά το κέντρο αγώνα
συνεχίζεται. Με δράσεις και συνελεύσεις διατηρείται και αποφασίζει
βήμα-βήμα τις κινητοποιήσεις του.
Σάββατο 26 Γενάρη Με πορεία από εκατοντάδες εκπαιδευτικούς για

άλλη μια φορά οι δρόμοι της Αθήνας γέμισαν με τα συνθήματα για μόνι-
μη και σταθερή δουλειά για όλους. Αποφασίζεται από την συνέλευση που
ακολούθησε πως επόμενος μεγάλος σταθμός θα είναι η 16 Φλεβάρη.
Είναι η σειρά του εκπαιδευτικού κινήματος να στηρίξει και να ενώσει τη
φωνή του με τα πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού τομέα που έχουν
αποφασίσει διαδήλωση εκείνη την μέρα. Η συνεχής παρουσία των εκ-
παιδευτικών, όμως, στον δρόμο, όπως στην κινητοποίηση των εργαζο-
μένων στους ΟΤΑ την 31/1 και στο Υπουργείο Παιδείας την 1/2, είναι ένα
στοιχείο αυτού του κινήματος. Οι εργαζόμενοι/ες της εκπαίδευσης όχι
μόνο δεν κάθισαν στον καναπέ τους, βγήκαν στον δρόμο ενωμένοι και
διεκδίκησαν μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, και για τον/την εκ-
παιδευτικό αλλά και για όλο τον λαό!
Μηνύματα συμπαράστασης στον αγώνα μας

ήρθαν από παντού!
Από τις πρώτες μέρες της δημιουργίας του κέντρου αγώνα στην κατει-
λημμένη Πρυτανεία αρχίζουν να καταφτάνουν δεκάδες ανακοινώσεις
στήριξης στον αγώνα των εκπαιδευτικών καθώς και καταδίκης της κρα-
τικής καταστολής που εκδηλώνεται στις διαδηλώσεις. Από φοιτητικούς
συλλόγους, τον Ανυπότακτο Μαθητή, Ενώσεις Γονέων από όλη την Ελ-
λάδα, δημοτικά σχήματα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς από τον Βύ-
ρωνα, τη Νέα Ιωνία, την Πετρούπολη, τη Δραπετσώνα, τους Αγίους Αναρ-
γύρους, τη Θεσσαλία κλπ.
Δεκάδες ψηφίσματα έστειλαν σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού
τομέα, όπως των νοσοκομειακών γιατρών, των εργαζόμενων στους ΟΤΑ
και τη Στατιστική Υπηρεσία, των αρχαιολόγων, των εργαζόμενων στις
Τράπεζες, των μισθωτών τεχνικών-ΣΜΤ, των εργαζόμενων στις Κτιριακές
Υποδομές και των δημοσιογράφων της ΕΣΠΗΤ, των ναυτεργατών της
|1 1

ΠΕΝΕΝ κ.ά. Θερμή ήταν η υποστήριξη και πανεπιστημιακών δασκάλων,
όπως εκφράστηκε στο κείμενο των δεκαέξι καθηγητριών/των του Παι-
δαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και του Κ.Σ. του
συλλόγου ΔΕΠ, του Πανεπιστήμιου Αιγαίου.
Μηνύματα συμπαράστασης στον αγώνα μας έφτασαν και από τους
απεργούς συναδέλφους εκπαιδευτικούς στο Λος Άντζελες, όπου στάλ-
θηκε και δικό μας αντίστοιχο κείμενο. Κορυφαίο γεγονός αλληλεγγύης
των εργαζόμενων και των λαών στην ευαίσθητη περιοχή μας, που βάλ-
λεται από τους εθνικισμούς των αστικών τάξεων των χωρών μας χάριν
των συμφερόντων τους με ΝΑΤΟ και ΕΕ, ήταν τα μηνύματα συμπαράστα-
σης από τους Τούρκους εκπαιδευτικούς της Egitime Sen και τους εργα-
ζόμενους του αριστερού κόμματος Λέβιτσα της Βόρειας Μακεδονίας.
Μαζικές κινητοποιήσεις, δράσεις και καταλήψεις

έγιναν σε όλη την Ελλάδα
Δεκάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες συμμετείχαν στα πανελλαδικά
συλλαλητήρια της Αθήνας από όλη την Ελλάδα. Από τον Έβρο, τη Θεσ-
σαλονίκη, τη Λάρισα και την Εύβοια, τη Βοιωτία, την Κόρινθο, την Πάτρα,
το Αίγιο, την Ηλεία και την Αρκαδία, το Ηράκλειο, τα Χανιά, το Ρέθυμνο,
τη Λήμνο και τη Φωκίδα κ.α.
Ταυτόχρονα σε πολλές Περιφέρειες και πόλεις, έγιναν καταλήψεις και
μαζικές πορείες, δόθηκαν συνεντεύξεις τύπου και μοιράστηκαν υλικά
ενημέρωσης στις τοπικές κοινωνίες, αναρτήθηκαν πανό στα σχολεία και
σε δημόσια κτίρια. Αναφέρουμε ενδεικτικά από τον τοπικό τύπο και τα
καλέσματα συλλόγων, ΕΛΜΕ και επιτροπών αγώνα.
Θεσσαλονίκη Κατάληψη στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτερο-

βάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης στις 19 Δεκεμβρίου. Νέα
κατάληψη τις ημέρες των κινητοποιήσεων, τον Γενάρη.
Συγκεντρώσεις και πορείες σε κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης
με κατάληξη στο Υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης, πραγματοποίησαν
εκπαιδευτικοί, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στο προς ψήφιση νομο-
σχέδιο, που αφορά τον νέο τρόπο πρόσληψης μονίμων και αναπληρωτών/
τριών εκπαιδευτικών. «Σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα, είμαστε
12|

αντίθετοι/ες σε αυτό το νομοσχέδιο, διότι δεν είναι ένα νέο σύστημα δι-
ορισμών, αλλά ένα νέο σύστημα απολύσεων, καθώς με τις αλλαγές που
επιφέρει θα οδηγήσει στην απόλυση χιλιάδων συναδέλφων αναπληρω-
τών/τριών που ήδη εργάζονται στα σχολεία» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο
πρόεδρος της Γ΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, Γιάννης Λαθήρας, προσθέτοντας
ότι «μόνο στη Δυτική Θεσσαλονίκη, 1400 εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθ-
μιας και δευτεροβάθμιας είναι αναπληρωτές».
Έβρος Το πρωί έγινε κατάληψη της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας

Εκπαίδευσης Έβρου από τον Σύλλογο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αλε-
ξανδρούπολης και συμμετείχε και ο Σύλλογος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευ-
σης Ορεστιάδας. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση δια-
μαρτυρίας δασκάλων και καθηγητών/τριών μπροστά στο Δημαρχείο της
πόλης και ακολούθησε πορεία. Στη συγκέντρωση χαιρέτισαν σωματεία
εργαζομένων της πόλης, καθώς και σύλλογοι φοιτητών.
Πάτρα Με την πραγματοποίηση πορείας στους δρόμους της Πάτρας,

συνέχισαν σήμερα τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στο σχέδιο του Υπουρ-
γείου Παιδείας για τις προσλήψεις μονίμων εκπαιδευτικών, οι κινητοποι-
ήσεις δασκάλων και καθηγητών της Πάτρας.
Ηλεία Στις 12 Γενάρη για το θέμα των κινητοποιήσεων για το προσοντο-

λόγιο παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου οι πρόεδροι και τα μέλη των ΔΣ
του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πύργου και της ΕΛΜΕ Ηλείας.
Την προηγούμενη ημέρα μαζική αντιπροσωπεία είχε μεταβεί στην Αθή-
να και συμμετείχε στο μαζικό συλλαλητήριο.
Άνδρος Γράφει η Ανακοίνωση της Επιτροπής αγώνα αναπληρωτών

Άνδρου που μοιράστηκε στους γονείς:
«Αγαπητοί γονείς. Είμαστε οι δάσκαλοι και οι δασκάλες των παιδιών
σας. Είμαστε αυτοί και αυτές που κρατούν ανοιχτά τα σχολεία από τη
Θράκη μέχρι την Κρήτη με συμβάσεις λίγων μηνών. Είμαστε αυτοί και
αυτές που κάθε χρόνο, στις 21 Ιουνίου απολυόμαστε και μένουμε άνεργοι.
Καταλαβαίνουμε πως η απόφασή μας για απεργία μπορεί να σας προκα-
|1 3

λεί ερωτήματα και δυσαρέσκεια. Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλουμε να γνωρί-
ζετε τους λόγους και την αλήθεια μας…».
Σύρος – Τήνος – Μύκονος «Καλούμε όλους τους συναδέλφους /

ισσες να συμμετέχουν μαζικά στη νέα απεργία τη Δευτέρα 14 Γενάρη και
στην παράσταση διαμαρτυρίας στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαί-
δευσης στις 11:30 π.μ. Μπορούμε να αγωνιστούμε – μπορούμε να νική-
σουμε!» γράφει το κάλεσμα του Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Χίος – Οινούσες – Ψαρά - Λήμνος

Συγκέντρωση και πορεία εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκε και στη Χίο.
Ακολούθησε συνέντευξη Τύπου στα γραφεία του Συλλόγου Δασκάλων -
Νηπιαγωγών. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν δεκάδες αναπληρωτές/
τριες, μεταξύ αυτών και από τις Οινούσσες και τα Ψαρά. Ανάλογη κινη-
τοποίηση πραγματοποιήθηκε και στο νησί της Λήμνου, μετά από κάλεσμα
του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Αργύριος Μοσχίδης» και της τοπικής ΕΛΜΕ.
Λέσβος Στη Λέσβο, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί συμμετείχαν στην απεργία

και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 14 Γενάρη, στην Περιφερειακή Διεύ-
θυνση Εκπαίδευσης Βορείου Αιγαίου. Με τη μαζική τους συμμετοχή στις
δύο απεργιακές συγκεντρώσεις 11 Γενάρη και 14 Γενάρη έστειλαν το μήνυμα
πως δεν δίνουν «ψήφο εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση και την πολιτική της.
Ηράκλειο Για τρίτη φορά σε μία εβδομάδα δάσκαλοι και καθηγητές

διαδηλώνουν στην πλατεία Ελευθερίας ενάντια στο νέο νομοσχέδιο του
Υπουργείου Παιδείας και «την άμεση απόσυρση του νέου συστήματος
διορισμών στην εκπαίδευση», με τη συμπαράσταση της Ομοσπονδίας
Ενώσεων Συλλόγων Γονέων Κρήτης.
«Μετά από μαζική και μαχητική πορεία των Συλλόγων Πρωτοβάθμιας
και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ν. Ηρακλείου και Λασιθίου, του Συ-
ντονιστικού Αναπληρωτών-αδιόριστων εκπαιδευτικών Ηρακλείου, της
Πρωτοβουλίας Αναπληρωτών, του Συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε Ιεράπε-
τρας «Μ.Λιουδάκη», της Ομάδας Ηρακλείου ΣΑΤΕΑ, του ΣΕΕΠΕΑ Κρήτης
και Συλλόγου Φοιτητών βιολογικού, η πορεία κατέληξε στην Περιφερει-
14|

ακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κρήτης, όπου πραγματοποιήθηκε κατάλη-
ψη στο πλαίσιο συντονισμού με τις πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις σε
όλη την Ελλάδα ενάντια στο νομοσχέδιο «προσλήψεων – διορισμών» που
κατατίθεται σήμερα από την Κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή», ανα-
φέρει το δελτίο τύπου της κατάληψης.
Ρέθυμνο «Υπό κατάληψη τελούν οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και

Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Ρέθυμνο. Οι εκπαιδευτικοί αναφωνούν
τα συνθήματά τους μέσω τηλεβόα».
Σταθερά και δυναμικά συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους οι εκπαι-
δευτικοί του Ρεθύμνου. Ζητούν να αποσυρθεί το νέο νομοσχέδιο και δι-
εκδικούν μαζικούς διορισμούς όλων των αναπληρωτών. Συγκεντρώθηκαν
χθες στον χώρο μπροστά από το δημαρχείο και πραγματοποίησαν πορεία
διαμαρτυρίας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Χανιά Έγινε μαζική κινητοποίηση δασκάλων - καθηγητών ενάντια στο

προσοντολόγιο και τις τρεις ημέρες. Τη Δευτέρα 14/01, με συγκέντρωση
στην πλατεία της Αγοράς και μαχητική πορεία στο κέντρο της πόλης. Οι
διαδηλωτές κατέληξαν στα γραφεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθ-
μιας εκπαίδευσης, όπου πραγματοποίησαν συμβολική κατάληψη, ενώ
ακολούθησε και συνέλευση. Για την επιτυχία της κινητοποίησης καθο-
ριστική ήταν η παρέμβαση της απεργιακής επιτροπής σε σχολεία το πρωί
της Δευτέρας ενώ, επίσης, κλιμάκιο εκπαιδευτικών συμμετείχε την ίδια
μέρα σε εξόρμηση στους εργαζόμενους του Δήμου Χανίων.
|1 5

Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών
ενάντια στο προσοντολόγιο και
η πολιτική συγκυρία
Γιώργος Κρεασίδης – Βίκυ Βασιλάτου
Οι εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις ενάντια στο προσοντο-

λόγιο τον Γενάρη του ’19 ήρθαν μαζί με τη διαδικασία
ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –χωρίς
ΑΝΕΛ πια– στις 16/1.
Ήταν έκπληξη μια αντιεκπαιδευτική ρύθμιση που κατατέθηκε αμέσως

πριν τα Χριστούγεννα να ξεσηκώσει κινητοποιήσεις. Σίγουρα δεν ήταν
αναμενόμενο μια αγωνιστική δυναμική να ξεπεράσει το κλίμα που στή-
θηκε στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. Η ελεγχόμενη
σύγκρουση του αναδυόμενου δικομματισμού των ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ δεν έπεισε.
Δεν κράτησε την ανάσα της η κοινωνία. Ή αν το έκανε, αυτό δεν έγινε από
την αγωνία, αλλά από την μπόχα!
Από τη μια πλευρά κενή ρητορική και μεγαλοστομίες, παζάρια και
μεταγραφές βουλευτών, αρχές και αξίες που άλλαζαν από κανάλι σε κα-
νάλι. Την ίδια στιγμή το αντιδραστικό μνημονιακό κεκτημένο έμενε στο
απυρόβλητο, βαφτισμένο «μεταρρυθμίσεις», ενώ το ΝΑΤΟ και η ΕΕ που
το εγγυώνται ήταν αποδεκτά σαν εθνικές κατακτήσεις.
Από την άλλη ο αγώνας των εκπαιδευτικών, με τη νέα γενιά του κλά-
16|

δου, τους αναπληρωτές και τις αναπληρώτριες, στην πρώτη γραμμή.
«Όταν τα βρίσκουν στο βήμα της βουλής, η μόνη αντιπολίτευση είμαστε
εμείς», ακούστηκε στο Σύνταγμα και τίποτα δεν ήταν πιο αληθινό. Μια
συγκλονιστική κινητοποίηση για τη δικαίωση του μαχόμενων εκπαιδευ-
τικών της ελαστικής εργασίας, αλλά και του δημόσιου σχολείου. Από
αυτές που έλειψαν τα τελευταία χρόνια και δημιουργούν άγχος στα γρα-
φειοκρατικά επιτελεία σε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ.
Στη Βουλή η σαπίλα, στον δρόμο η ελπίδα. Οι απεργίες, οι πανελλα-
δικές πορείες, η κατάληψη της Πρυτανείας, η μαχητική δράση, η δημι-
ουργική εμπειρία των συνελεύσεων και των συντονιστικών, έδειξαν ότι
δεν είναι μονόδρομος η παγίδευση της κοινωνίας στο φτηνό κοινοβου-
λευτικό θέατρο. Έδειξαν, επίσης, ότι δεν είναι αναπόφευκτη η παθητική
στάση μπροστά στη φθορά της μιντιακής αντιπροσωπευτικής δημοκρα-
τίας, μια στάση που θρέφει τα αντιδημοκρατικά τέρατα της ακροδεξιάς.
Οι κινητοποιήσεις φέρνουν στο προσκήνιο και το σύγχρονο δημοκρατικό
αίτημα. Καθόλου τυχαία οι εκπαιδευτικοί δεν αντιμετώπισαν μόνο την
κυβερνητική προπαγάνδα και απαξίωση, αλλά και την αγριότητα της
αστυνομικής βίας.
Δεν κατάφερε, λοιπόν, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να πλασάρει την ψήφο
εμπιστοσύνης σαν το γεγονός που επικυρώνει το πέρασμα στη φάση της
«καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια που διαφημίζει από τον Αύγουστο.
Εξάλλου η πραγματικότητα διαψεύδει την «πολιτική οικονομία» του
κυβερνητικού αφηγήματος. Παρά την «έξοδο», παραμένουν στην καθη-
μερινότητά μας τα τρία μνημόνια και οι πάνω από 700 εφαρμοστικοί
νόμοι τους. Συνεχίζεται η εφαρμογή των προαπαιτούμενων μέτρων που
προέκυψαν από τις αξιολογήσεις υλοποίησης των μνημονίων, ενώ δεν
επιστρέφονται οι απώλειες. Με δυο λόγια, προϋπόθεση της «καθαρής
εξόδου» είναι να γίνουν καθεστώς τα πλήγματα της μνημονιακής οχταε-
τίας. Αυτό διασφαλίζουν οι δεσμεύσεις για συνέχιση της εποπτείας από
Τρόικα/Θεσμούς, των αιματηρών υπερπλεονασμάτων και κυρίως της
αποπληρωμής του χρέους και τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 2060.
Στην εκπαίδευση παραμένουν ανέγγιχτα σαν ιερές αγελάδες όλα τα
μέτρα-χτυπήματα των μνημονιακών ρυθμίσεων. Τα πορίσματα Λιάκου
και Γαβρόγλου αναβάπτισαν τις κεντρικές επιλογές των μνημονιακών
|1 7

κατευθύνσεων σε ουδέτερες ή και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις. Με
τον ίδιο τρόπο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρουσίαζε τον ΟΟΣΑ, το
διεθνές επιτελείο του νεοφιλελευθερισμού, σαν τεχνοκρατικό σύμβουλο
για την εκπαίδευση. Η «καθαρή έξοδος» συνδέεται ακόμα και με τη στρο-
φή του ΣΥΡΙΖΑ στην αποφασιστική εφαρμογή της αξιολόγησης σχολείων
και εκπαιδευτικών, όπως αναφέρεται με σαφήνεια στην «Εθνική Αναπτυ-
ξιακή Στρατηγική 2021», το κείμενο που παρουσιάζει τις θέσεις της κυ-
βέρνησης για την περίοδο μετά την «καθαρή έξοδο», όπου παρά τις ωραι-
οποιήσεις γίνεται σαφές ότι μας επιφυλάσσεται ένα αιώνιο μνημόνιο.
Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά για τις κυβερνητικές επιλογές,
δεδομένου ότι η στρατηγική επιλογή για παραμονή της χώρας με κάθε
θυσία -για τον λαό και την κοινωνική πλειοψηφία- στην ΕΕ και τη ζώνη
του ευρώ, επιβάλλει όσα προβλέπουν τα τρία μνημόνια, αλλά απαιτούνταν
τα προηγούμενα χρόνια από τα προγράμματα σύγκλισης, τα σύμφωνα
σταθερότητας και τη δημοσιονομική πειθαρχία της ΕΕ, το Σύμφωνο για
το Ευρώ Plus…
Η κοινωνικά βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώ-
νεται και με έναν άλλο πυλώνα, τη βαθύτερη πρόσδεση στον ιμπεριαλισμό
των ΗΠΑ και την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Η δήθεν «ισχυρή Ελλάδα»
των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διεκδίκησε ρόλο περιφερειακής δύναμης σε Βαλκάνια,
Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο. Με τη συμφωνία των Πρεσπών που προωθεί
την ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση στα δυτικά Βαλκάνια και επιβάλλει την
πρωτοφανή αλλαγή ονόματος μιας χώρας μέσω συνταγματικής αναθε-
ώρησης, η ελληνική άρχουσα τάξη διασφαλίζει όχι δεσπόζοντα ρόλο στην
αγορά ενέργειας, αλλά στα θέματα άμυνας, πολιτικής προστασίας, πολι-
τισμού κλπ. ενώ κατοχυρώνει αντίστοιχη θέση στο τραπεζικό σύστημα
και στις επιχειρήσεις που λυμαίνονται τη Βόρεια Μακεδονία. Την ίδια
στιγμή για τα κέρδη των πολυεθνικών ενέργειας, κυρίως των ΗΠΑ, στή-
θηκε ένας άξονας πολέμου με Ισραήλ-Κύπρο-Αίγυπτο, έτοιμος να συ-
γκρουστεί με τη Τουρκία για τους υδρογονάθρακες των μεσογειακών
ΑΟΖ. Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός για τα κέρδη, όσων περισσέψουν
από τις πολυεθνικές των ΗΠΑ, από μια παρωχημένη και επικίνδυνη –όπως
μαρτυρά η κλιματική αλλαγή- πηγή ενέργειας, γίνεται κορμός μιας αφή-
γησης για την ανάπτυξη που θα ‘ρθει για όλους.
18|

Στην πράξη, όμως, αυτές οι στρατηγικές επιλογές θρέφουν τον εθνι-
κισμό. Σε αυτό πατάνε η ΝΔ, ο τυχοδιωκτισμός του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, οι
δυνάμεις της Δεξιάς και ακροδεξιάς, όχι μόνο για κάνουν μια αντιπολί-
τευση φτηνού πατριωτισμού, αφήνοντας στο απυρόβλητο την αντιλαϊκή
πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, που και οι ίδιοι υπηρετούν. Αλλά και για να
ενσωματώσουν όλα τα επικίνδυνα χαρακτηριστικά μιας Δεξιάς τύπου
Τραμπ, Σαλβίνι, Όρμπαν που έχει ρεύμα σε Ευρώπη και Αμερική. Ένα
ρεύμα που τροφοδοτείται από την αίσθηση όχι μόνο ότι ο κόσμος που
ζούμε δεν τους χωράει όλους. Ενισχύεται και ο φόβος ότι αυτός ο κόσμος
δεν αλλάζει μετά τις «κωλοτούμπες» και τη χρεοκοπία λύσεων της κε-
ντροαριστεράς και του ευρωπαϊσμού, τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Ρέντσι ή Μακρόν.
Αυτό ωθεί μεσοστρώματα και όσους έχουν -ή πιστεύουν ότι έχουν- να
χάσουν κάτι, στη μαχητική υπεράσπιση των κοινωνικών ανισοτήτων που
σφραγίζουν τη σημερινή κατάσταση. Μάταια, φυσικά, ελπίζουν ότι έτσι
δε θα βρεθούν στη θέση των κολασμένων που εχθρεύονται, με πιο χα-
ρακτηριστική περίπτωση τους πρόσφυγες.
Η μάχη για το προσοντολόγιο έδειξε ότι αυτή η κοινωνική πορεία,
δεν είναι μονόδρομος. Στους αγώνες για τις ανάγκες, τα δικαιώματα και
τα όνειρα των εκπαιδευτικών και της εργαζόμενης κοινωνικής πλειο-
ψηφίας, βρίσκεται η απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ,
αλλά και στους δίδυμους πύργους του κοινωνικού ανταγωνισμού και
του εθνικισμού ΝΔ και ακροδεξιάς που προκρίνουν έναν εμφύλιο των
φτωχών. Σε τελική ανάλυση, στους αγώνες δημιουργείται το κοινωνικό
υλικό για την ανατροπή, τη μόνη αλλαγή που αρνείται το μέλλον σαν
μια εκδοχή του παρόντος.
|1 9

Μια προσωπική ματιά
στο δεκαήμερο των κινητοποιήσεων
Αντιγόνη Τρούλη
Ένα συγκλονιστικό δεκαήμερο κινητοποιήσεων έζησε ο

κόσμος της εκπαίδευσης από τις 11/1 ως τις 17/1, ημέρα
ψήφισης του νομοσχεδίου-εκτρώματος για τις προσλή-
ψεις-διορισμούς των εκπαιδευτικών.
Μετά τον περσινό Μάρτη των δυναμικών πανελλαδικών κινητοποιήσεων

και καταλήψεων στο Υπουργείο Παιδείας, το φετινό κίνημα των εκπαι-
δευτικών, αναπληρωτών, μονίμων και φοιτητών, μπήκε δυναμικά στο
προσκήνιο διεκδικώντας το αυτονόητο και κοινωνικά αναγκαίο αίτημα
των μαζικών διορισμών στην εκπαίδευση για τη στοιχειώδη κανονική
λειτουργία των σχολείων μετά τις περίπου 30.000 συνταξιοδοτήσεις των
τελευταίων χρόνων. Mέσα σ’ αυτό το πυκνό 10ήμερο βρήκε πνοή και
έκφραση η συσσωρευμένη αγανάκτηση του κόσμου της χρόνιας αδιορι-
στίας στην εκπαίδευση -πολλοί πάνω από 15 χρόνια- και συναντήθηκε με
τη νέα «προσοντούχα» γενιά που υψώνει ανάστημα και αρνείται να θυσι-
άσει τη ζωή της στον μύλο της αέναης ανακύκλωσης των προσόντων και
της ανεργίας.
Το νέο αυτό εκπαιδευτικό κίνημα που ξεπήδησε «βγάζοντας γλώσσα»
στην κυβέρνηση και τον υποταγμένο συνδικαλισμό δημιούργησε ρωγμή
στην μνημονιακή κανονικότητα, στην απογοήτευση και την αίσθηση της
20|

αδυναμίας του κόσμου, μπροστά στην καταιγιστική προώθηση αντιλαϊ-
κών και αντιεκπαιδευτικών μέτρων τα τελευταία χρόνια. Εξέφρασε αυτό
που οι ξεπουλημένες και υποταγμένες πλειοψηφίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ
προσπάθησαν να πνίξουν. Τη βουβή συσσωρευμένη οργή του πολλαπλά
βασανισμένου κόσμου της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση από την
επιβολή του εξοντωτικού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ –διαδικασία που πολλοί
υπέστησαν δύο και τρεις φορές τη 10ετία 1998-2008-, ως το «σαφάρι»
των μεταπτυχιακών και των σεμιναρίων που εξακολουθεί με μεγάλο προ-
σωπικό και οικονομικό κόστος.
Τα μεγάλα στιγμιότυπα αυτού του κινήματος, η Κατάληψη της Πρυ-
τανείας, οι μαζικές συνελεύσεις αγώνα μέσα σ΄ αυτή με αναπληρωτές
από όλη την Ελλάδα, εκπροσώπους συλλόγων και φοιτητών, η παρέμ-
βαση στην ΕΡΤ και οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις διεκδίκησαν και πέ-
τυχαν την ανάδειξη του προβλήματος που αρνούνταν ως τότε τα επίση-
μα, καθεστωτικά ΜΜΕ. Απέδειξαν ότι η επιβολή του προσοντολογίου
και της αξιολόγησης για την κυβέρνηση δεν θα είναι περίπατος. Το κί-
νημα αυτό αμφισβήτησε ανοιχτά την αυταρχική επιβολή των σχεδίων
της κυβέρνησης, ΕΕ, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου πάνω στην εκπαίδευση και τους
λειτουργούς της. Στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό της κυβέρνησης
και την παρωδία διαλόγου με κλειστά σχολεία, αντέταξε τη δημοκρατία
των ανοιχτών Γενικών Συνελεύσεων. Στον ατομισμό, τον κατακερματισμό
και τον κανιβαλισμό απάντησε με τη συλλογικότητα, τη συνεργασία και
την αλληλεγγύη που αναγεννιούνται μέσα στον αγώνα. Συγκινητική ήταν
η παρουσία εργαζομένων άλλων κλάδων, σωματείων, φοιτητών και
μαθητών αλλά και Τούρκων πολιτικών προσφύγων που ήρθαν στη κα-
τάληψη της Πρυτανείας και στις κινητοποιήσεις, εκφράζοντας τη συ-
μπαράσταση τους.
Εν τέλει το κίνημα αυτό απέδειξε ότι η οργάνωση, η στόχευση, η πίστη,
η μαζικότητα και το πάθος σε έναν ενωτικό, αποφασιστικό και ανυποχώ-
ρητο αγώνα μπορεί να αλλάζει το τοπίο, να δημιουργεί γεγονότα, να μπαί-
νει σφήνα στα σχέδια της κυβέρνησης και να εξαναγκάζει τις ξεπουλη-
μένες συνδικαλιστικές ηγεσίες να σέρνονται πίσω του. Τρεις 24ωρες
απεργίες αναγκάστηκαν να προκηρύξουν ΟΛΜΕ και ΔΟΕ και μια 24ωρη
η ΑΔΕΔΥ μέσα σε 7 μέρες!!!
|2 1

Το «ηχηρό» μήνυμα προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και όλο τον μνημο-
νιακό συρφετό (ΝΔ, ΑΝΕΛ,ΚΙΝΑΛ, κλπ) καθώς και την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ
είναι ξεκάθαρο: Οι «μόνιμοι αναπληρωτές» που έχουν αφιερώσει τη ζωή
τους στην εκπαίδευση υπηρετώντας σε κάθε γωνιά της χώρας δεν πρό-
κειται να δεχτούν να τους πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα από τη
δημόσια εκπαίδευση. Θα παλέψουν με κάθε τρόπο και μέσο για την από-
συρση του προσοντολογίου της ανεργίας και τον διορισμό όλων των ανα-
πληρωτών με βάση τον χρόνο κτήσης πτυχίου και όλη την προϋπηρεσία.
Θα ενώσουν τον αγώνα τους με όλη την εκπαίδευση στους αγώνες που
έρχονται ενάντια στο νέο Λύκειο και την αξιολόγηση.
Θα επιδιώξουν να ενωθούν με όλους τους ελαστικά εργαζόμενους
ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα της ελαστικής εργασίας εφ΄ όρου
ζωής, που τους επιφυλάσσει το κεφάλαιο και οι ανάγκες του. Θα βρούν
νέους δρόμους και τρόπους, νέες μορφές οργάνωσης και συντονισμού
για να ξεπεράσoυν τα εμπόδια του παλιού υποταγμένου και γραφειοκρα-
τικού συνδικαλισμού (ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ, ΠΕΚ) αλλά και τον απομονωτισμό
και συντηρητισμό του ΠΑΜΕ για να αντιμετωπίσουν την ολομέτωπη επί-
θεση της καπιταλιστικής αναδιάθρωσης στην εκπαίδευση και την κοινω-
νία και να κερδίσουν αυτά που τους ανήκουν: τη μόρφωση και τη σταθε-
ρή και αξιοπρεπή εργασία για όλους. Την ίδια τη ζωή τελικά…
22|

Για το προσοντολόγιο
του Υπουργείου Παιδείας
Καλημερίδης Γιώργος
Ο νόμος για το προσοντολόγιο δεν ψηφίστηκε σε ένα πο-

λιτικό διάκενο, ούτε αποτελεί μια νομοθετική ρύθμιση
– τεχνικού χαρακτήρα – για το ζήτημα των μόνιμων διο-
ρισμών, μετά από 10 χρόνια αδιοριστίας, όπως ισχυρίζε-
ται η κυβερνητική προπαγάνδα. Όσοι πίστεψαν στην
κυβέρνηση ότι με την ανακοίνωσή του θα επιβεβαίωναν,
κοινωνικά, το μύθο μιας μεταμνημονιακής κανονικότητας
στην εκπαίδευση, επενδύοντας ταυτόχρονα στον αλλη-
λοσπαραγμό και τον πολιτικό κατακερματισμό, έπεσαν
έξω τελικά!
Ο νόμος για το προσοντολόγιο καθόρισε το νέο πλαίσιο των αγώνων στην

εκπαίδευση και όχι μόνο, και έγιναν άμεσα αντιληπτές οι ευρύτερες πο-
λιτικές του στοχεύσεις. Και αυτό γιατί το προσοντολόγιο αποτελεί αφενός
από τη μια μεριά προσαρμογή στην εκπαιδευτική εργαλειοθήκη του ΟΟ-
ΣΑ και τις συστάσεις της Κομισιόν και αφετέρου γιατί συνιστά μια επιθε-
τική κίνηση προώθησης των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών
στο πεδίο του δημόσιου σχολείου που στοχεύουν σε μια ριζική μετάλλα-
ξη του παιδαγωγικού, εργασιακού και μορφωτικού DNA της δημόσιας
εκπαίδευσης.
Το προσοντολόγιο αποτελεί συνέχεια και αντιδραστική τομή ταυτό-
|2 3

χρονα, μιας πολιτικής που ανάγεται στις προσπάθειες του Αρσένη, της
Γιαννάκου, της Διαμαντοπούλου και του Αρβανιτόπουλου. Επιχειρεί να
υλοποιήσει: α. την πλήρη αποσύνδεση πτυχίου – εργασιακών δικαιωμά-
των, β. την εργασιακή ευελιξία – περιπλάνηση ως καταστατική συνθήκη
για την οργάνωση των εργασιακών σχέσεων συνολικά στο δημόσιο τομέα,
κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού, γ. την απαξίωση του βασικού πτυχίου
διαμέσου της οργάνωσης μιας αγοράς πιστοποιήσεων και ακαδημαϊκών
προσόντων δ. την κανονικοποίηση του ανταγωνισμού και της εξατομί-
κευσης ως βασικές αρχές για την οργάνωση της εκπαιδευτικής ζωής και
τέλος ε. την επιβολή της διαρκούς αξιολόγησης και αυτοπειθάρχησης
γύρω από το εξουσιαστικό πλέγμα ποσοτικοποίηση – ταξινόμηση – ιε-
ράρχηση- επαρκείς- ανεπαρκείς εκπαιδευτικοί . Επιβάλλεται μια εξουσι-
αστική συνθήκη που οδηγεί τελικά στην απαξίωση όλων των εργαζομέ-
νων διαμέσου της μοναδοποίησης κάθε εργασιακού- εκπαιδευτικού
υποκειμένου, καθώς το ζήτημα πάντα θα είναι η συγκέντρωση νέων
“προσόντων”, σύμφωνα με τις ιδεολογικές επιλογές των κυρίαρχων και
τις αναγκαιότητες της αγοράς.
Πιο συγκεκριμένα, ο νέος νόμος, παρά τις πεποιθήσεις

περί του αντιθέτου, αποτελεί σύστημα προσλήψεων των
ελαστικά εργαζόμενων αναπληρωτών και εργασιακό
προσοντολόγιο, που αν ισχύσει θα αλλάξει άρδην το
δημόσιο σχολείο και θα ακυρώσει κάθε έννοια συλλογικής
διεκδίκησης! Ατομικός φάκελος προσόντων μονίμων και
αναπληρωτών, αξιολογική κατάταξη αυτών, απόλυση και
τιμωρία των «ανίκανων», απαξίωση της προσφερθείσας
εργασίας και των επαγγελματικών δικαιωμάτων των
πτυχίων, ανταγωνισμός και κυνήγι μορίων.
Αυτό είναι το νέο προσοντολόγιο!
Δημιουργεί ένα σύστημα πρόσληψης-κινούμενη άμμο, κατ’ εικόνα και

ομοίωση της φιλοσοφίας πρόσληψης στον ιδιωτικό τομέα. Ο ΑΣΕΠ κάθε
δύο χρόνια (με βάση τα κριτήρια που θα θέτει ο εκάστοτε υπουργός Παι-
24|

δείας και που δύναται να τα διαφοροποιεί κάθε διετία) κάνει προκήρυξη
κατάταξης και οι αιτούντες εργασία στην εκπαίδευση θα καταθέτουν τα
προσόντα που διαθέτουν εκείνη τη χρονική στιγμή και θα κατατάσσονται
στους πίνακες. Είναι πια απολύτως φανερό ότι μιλάμε για συνεχώς μετα-
βαλλόμενα προσόντα που καλείται να έχει ένας εκπαιδευτικός για να
διεκδικήσει εργασία, προσαρμοσμένα στις κάθε φορά αστικές επιλογές
για τον προσανατολισμό του δημόσιου σχολείου και το μοντέλο του εκ-
παιδευτικού εργαζόμενου σε αυτό. Η αγορά καθορίζει τις ανάγκες, οι
εργαζόμενοι κυνηγούν κάθε φορά τα αντίστοιχα προσόντα που απαιτού-
νται γι’ αυτές, καταθέτουν βιογραφικά και ο εργοδότης διαλέγει.
Άρα, το προσοντολόγιο κουμπώνει με την ευρύτερη πολιτική για τη
“σχολική αυτονομία” ή διαφορετικά διατυπωμένο αποτελεί το πρώτο
αποφασιστικό βήμα, με θύμα το πιο αδύναμο κομμάτι του κόσμου της
εκπαίδευσης, για διαφοροποιημένα σχολεία που θα επιλέγουν εκπαιδευ-
τικούς με βάση τις διαφοροποιημένες ανάγκες τους, όπως μας συμβου-
λεύει ο ΟΟΣΑ. Χωρίς μια ριζικά διαφοροποιημένη προσέγγιση στον τρό-
πο πρόσληψης εκπαιδευτικών είναι αδύνατο να οικοδομηθούν εκπαιδευ-
τικές αγορές. Εδώ συναντιέται ο κ. Μητσοτάκης με τον κ. Γαβρόγλου,
παρά τις πεποιθήσεις περί του αντιθέτου.
Με αυτό τον τρόπο, το πτυχίο μετατρέπεται απλώς στο πρώτο αλλά
όχι σε επαρκές σκαλοπάτι για τη διεκδίκηση εργασίας, κάτι σαν το απο-
λυτήριο λυκείου που το χρειάζεσαι για να δώσεις πανελλαδικές, αλλά από
μόνο του δεν σου εξασφαλίζει τίποτα. Το πτυχίο παύει να εξασφαλίζει
επαγγελματικό δικαίωμα μια και ένα άκαμπτο σύστημα μοριοδότησης
μεταπανεπιστημιακών τίτλων αλλάζει το χάρτη των επαγγελματικών
δικαιωμάτων!
Αντίστοιχα, επαναφέρεται η πολιτική λογική του κατηργημένου Π.Δ
152 για την ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Η ατομική αξιολόγηση
που εισάγει το νέο σύστημα πρόσληψης είναι εξαιρετικά σκληρή μια και
τα προσόντα που μοριοδοτεί είναι πολύ περισσότερα από του ΠΔ152 του
2013 και σχεδόν όλα παρέχονται στο πεδίο της εκπαιδευτικής αγοράς. Ο
Μητσοτάκης και ο Αρβανιτόπουλος θα τρίβουν τα χέρια τους!
Τέλος το προσοντολόγιο αλλάζει ριζικά τον χάρτη και τον τρόπο λει-
τουργίας της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, επιβάλλοντας την αγοραία
|2 5

επιχειρηματική λογική στο πανεπιστήμιο. Η επιβίωση πολλών πανεπι-
στημιακών τμημάτων θα εξαρτάται, με δεδομένη τη συρρίκνωση της
δημόσιας χρηματοδότησης, από τη δυνατότητα να διαμορφώσουν εμπο-
ρευματοποιημένα προϊόντα πιστοποίησης προσόντων. Επιβάλλουν ό,τι
μπορούμε να ονομάσουμε ακαδημαϊκό καπιταλισμό, με την έννοια ότι η
βιωσιμότητα των τμημάτων θα εξαρτάται από την ικανότητά τους να
παράγουν εισόδημα και υπεραξία. Ο δρόμος προφανώς είναι ανοικτός
για ποικίλα ακαδημαϊκά σκουπίδια, με την ταυτόχρονη υποβάθμιση των
βασικών πανεπιστημιακών σπουδών.
Με αυτόν τον τρόπο τα πανεπιστημιακά τμήματα θα πρέπει να απαξι-
ώσουν πλήρως τη βασική τους εκπαιδευτική λειτουργία. Καταστατική
συνθήκη των πανεπιστημίων, μέχρι σήμερα, ήταν η παραγωγή συγκρο-
τημένων επιστημόνων διαμέσου των προπτυχιακών τους σπουδών. Αντί-
θετα με βάση το προσοντολόγιο, αλλά και τις προτάσεις ΟΟΣΑ- ΙΟΒΕ, το
κρίσιμο για την οικονομική επιβίωση των ιδρυμάτων θα πρέπει να είναι
η συμμετοχή τους σε μια αγορά πιστοποιήσεων παιδαγωγικής επάρκειας,
μεταπτυχιακών τίτλων και προσόντων. Η παραγωγή φυσικών ή φιλολό-
γων δεν παράγει εισόδημα, αντίθετα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολο-
γισμό και τροφοδοτεί την ανεργία. Γι’ αυτόν τον λόγο, η έμφαση θα πρέ-
πει να δοθεί στην ανάπτυξη μιας πλατιάς ακαδημαϊκής αγοράς, η οποία
θα στοχεύει στην οικονομική βιωσιμότητα των τμημάτων, καταστρατη-
γώντας με αυτόν τον τρόπο έμμεσα και το άρθρο 16 .
Συνεπώς, αναγγέλλονται νέες συγχωνεύσεις πανεπιστημιακών τμη-
μάτων και ακόμη πιο μεγάλα ταξικά εμπόδια για την πρόσβαση στο πα-
νεπιστήμιο, πόσο μάλλον στον κρίσιμο πλέον νέο τομέα των μεταπτυχι-
ακών τίτλων. Από αυτή την άποψη, οι σχεδιασμοί για το νέο λύκειο δεν
είναι άσχετοι με το προσοντολόγιο.
Το προσοντολόγιο συνενώνει όλα τα ρυάκια κριτικής και πάλης του
εκπαιδευτικού κινήματος. Οι πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις του προ-
ηγούμενου διαστήματος και η κατάληψη στην Πρυτανεία απέδειξαν ότι
η πάλη μπορεί να συνεχιστεί σε ένα πολύ πιο ανώτερο επίπεδο. Ο Γενάρης
ήταν μόνο η αρχή. Όσοι ποντάρουν στον κατακερματισμό, μπορεί να
αντιμετωπίσουν, πιθανά, και το χείμαρρο της συνένωσης του επιμέρους
και το ασταμάτητο του συλλογικού αγώνα.
26|

Η ελαστική εργασία στην εκπαίδευση:
από τον ΟΟΣΑ
στον κυβερνητικό νεοφιλελευθερισμό
Χρήστος Ρέππας
Η κυβέρνηση του γ’ μνημονίου και της επιτροπείας των

δανειστών, πιστή στη νεοφιλελεύθερη γραμμή του
Ο.Ο.Σ.Α και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «κατάφερε» κοινο-
βουλευτικά να περάσει το νομοσχέδιο – έκτρωμα για το
προσοντολόγιο* και το «νέο» τρόπο πρόσληψης αναπλη-
ρωτών και μονίμων εκπαιδευτικών.
Στη διαδικασία της ψήφισης ο Υπουργός Παιδείας και οι αγορητές του

ΣΥΡΙΖΑ το εμφάνισαν σαν ένα νομοσχέδιο που ανοίγει το δρόμο μόνιμων
διορισμών στην εκπαίδευση.
Όμως η εργασιακή κατάσταση αυτού του κομματιού χειροτερεύει με
τον καινούργιο νόμο. Ζώντας χρόνια στην εργασιακή περιπλάνηση από
το ένα σημείο της χώρας στο άλλο, προσπαθώντας να μαζέψει όσο το
δυνατόν περισσότερα μόρια προϋπηρεσίας, υποαμειβόμενο και στερη-
μένο από βασικά κοινωνικά δικαιώματα, όπως πχ. το δικαίωμα στη μη-
* Για μια συνολικότερη θεώρηση του Προσοντολογίου Γ.Καλημερίδης, Για το Προσο-

ντολόγιο του Υπουργείου Παιδείας, https://selidodeiktis.edu.gr/2019/01/06/
|2 7

τρότητα, σήμερα βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της απόλυσης ακόμα
και απ’ αυτή τη θέση της επισφαλούς εργασίας ή της υποβάθμισης στους
πίνακες των υποψηφίων, όταν δεν διαθέτει ή δεν μπορεί ν’ αγοράσει τα
περίφημα ακαδημαϊκά προσόντα. Γιατί για αγορά πρόκειται, ακόμα και
όταν αυτά προσφέρονται από δημόσια πανεπιστήμια,που σε μεγάλο βαθ-
μό έχουν μεταπτυχιακά με δίδακτρα. Αγορά που θεσμοθετεί ένα νέο όριο
επιλογής με καθαρά ταξικά χαρακτηριστικά. Eίναι τα δίδακτρα που πρέ-
πει να καταβληθούν και αφορά εργαζόμενους που αμείβονται κάτω από
το όριο της αξίας της εργατικής τους δύναμης, οι οποίοι καλούνται ν’
αναλάβουν οι ίδιοι τα έξοδα της εκ νέου εκπαίδευσης τους μετά το πτυχίο.
Η διαδικασία της απόκτησης των λεγόμενων ακαδημαϊκών προσό-
ντων, πέρα από τον ανοιχτά ταξικό χαρακτήρα της ως προς το ποιος έχει
τη δυνατότητα πρόσβασης σ’ αυτή, είναι και μια διαδικασία «εμπορευ-
ματοποίησης του εαυτού»,* διαδικασία διαμόρφωσης του εμπορεύματος,
εργατική δύναμη με αυξημένη αξία χρήσης που θα «πουληθεί» ανταγω-
νιστικά στην αγορά, αποκτώντας μια αυξημένη πιθανότητα πρόσβασης
στην εργασία. Οι αναπληρωτές/αδιόριστοι καλούνται οι ίδιοι να «εμπο-
ρευματοποιήσουν οι ίδιοι τον εαυτό τους’’ και να εξασφαλίσουν όλα εκεί-
να τα «προσόντα» που οδηγούν σε ατομική βάση και ανταγωνιστικά σε
αναβάθμιση του μορφωτικού τους κεφαλαίου. Ακόμα κι αν η διαδικασία
αυτή γίνεται σε δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν παύει στον πυρήνα της λογι-
κής της να είναι μια πρακτική ιδιωτικοποίησης / εμπορευματοποίησης,
αφενός γιατί το μεγαλύτερο μέρος των μεταπτυχιακών σπουδών αφορά
εμπορευματοποιημένα μεταπτυχιακά και αφετέρου γιατί η επανεκπαί-
δευση μετατρέπεται από δημόσια λειτουργία και δικαίωμα (όπως ήταν
στην περίπτωση των παλιών και καταργημένων διδασκαλείων) σε ατο-
μική υποχρέωση των αναπληρωτών και αδιόριστων και σε αγορά προ-
σόντων και μορίων. Πάνω στην αναβάθμιση των ακαδημαϊκών προσό-
ντων στήνεται μια βιομηχανία ακαδημαϊκού καπιταλισμού** αγοραπωλη-
* βλ.σχετικά Γ.Μαυρογιώργος, Αναπληρωτές «Νομάδες» Εκπαιδευτικοί: Πολιτικές και «Καλές

Πρακτικές» εμπέδωσης σχέσεων ευέλικτης και επισφαλούς εργασίας, www.alfavita.gr
** Για την έννοια και τη σημασία του ακαδημαϊκού καπιταλισμού, Περικλής Παυλίδης
Η γνώση στη διαλεκτική της κοινωνικής εξέλιξης, εκδ . επίκεντρο Θεσσαλονίκη, 2012 σελ.
149- 179
28|

σίας μεταπτυχιακών τίτλων και του ανοίγεται ένα καινούργιο πεδίο κερ-
δοφορίας.
Την ώρα που οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ έταζαν μόνιμους μαζικούς διο-
ρισμούς δημόσια και κατ’ επανάληψη όλα αυτά τα χρόνια, παρασκηνιακά
σχεδίαζαν από κοινού με τον Ο.Ο.Σ.Α την αλλαγή του συστήματος πρό-
σληψης, αλλαγή που καταγράφτηκε στην έκθεση «Εκπαίδευση για ένα
λαμπρό Μέλλον στην Ελλάδα». Η έκθεση πρότεινε την πλήρη απορρύθ-
μιση των εργασιακών σχέσεων στο χώρο της ελαστικής εργασίας στην
εκπαίδευση. Η πρόταση του Ο.Ο.Σ.Α είναι βέβαια πιο εφιαλτική από τις
ψηφισμένες ρυθμίσεις του Συριζαϊκού εκτρώματος. Προσλήψεις από
τους Διευθυντές των σχολείων στα πλαίσια της αποκέντρωσης της εκ-
παίδευσης,συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου αντί για μόνιμους
διορισμούς. Το Προσοντολόγιο είναι μόνο μία εφιαλτική εκδοχή της προ-
σπάθειας για διάλυση των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση. Ο
Ο.Ο.Σ.Α έχει να κάνει και άλλα πιο εφιαλτικά δώρα.
Ο νέος νόμος είναι νόμος απολύσεων και όχι μαζικών διορισμών. Είναι
θεσμοθετημένη πρακτική ανακύκλωσης της ανεργίας. Το σώμα των ανέρ-
γων και των αναπληρωτών θεσμικά πλέον χωρίζεται σε κατηγορίες, προ-
σοντούχων, και η μια κατηγορία αναβαθμίζεται θεωρητικά σε βάρος της
άλλης. Πρόκειται για μια θεσμοθετημένη πρακτική κοινωνικού δαρβινι-
σμού και απόλυτης εξατομίκευσης, όπου ο καθένας ανταγωνίζεται τον
άλλο ακόμα και για μια θέση εννιάμηνης σύμβασης και ενός πιθανού
μελλοντικού μόνιμου διορισμού, ο οποίος βέβαια θα κριθεί στο επίπεδο
της δημόσιας χρηματοδότησης της εκπαίδευσης και του αριθμού των
διορισμών που θα γίνουν ή δεν θα γίνουν τα επόμενα χρόνια.
Ο Ο.Ο.Σ.Α παρεμβαίνει στα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων των
εκπαιδευτικών και του τρόπου πρόσληψης ήδη από τα μέσα της δεκαε-
τίας του 90 με μια σταθερή πολιτική γραμμή: τη διαμόρφωση μιας φθη-
νής εργατικής δύναμης στην εκπαίδευση. Ταυτόχρονα επιδιώκεται η
διαχείριση της μεγάλης ανεργίας που υπάρχει στο χώρο με στόχο πάντα
την απόκρυψη της ευθύνης για τα πραγματικά αίτια της αδιοριστίας των
εκπαιδευτικών και τη μετατόπισης της από την πλευρά του κράτους στους
ίδιους τους αδιόριστους. Το άνοιγμα του σκηνικού για την εδραίωση των
νέων, ελαστικών εργασιακών σχέσεων ήταν ασφαλώς η κατάργηση της
|2 9

επετηρίδας διορισμών. Από την αρχική περίοδο των μνημονίων ο Ο.Ο.Σ.Α
χαράσσει τη γραμμή της μείωσης του εκπαιδευτικού προσωπικού και
την αλλαγή του τρόπου διορισμού των εκπαιδευτικών.
Τα σχέδια του Ο.Ο.ΣΑ δεν παραμένουν φυσικά στα όρια του σημερινού
νόμου. Η αποκέντρωση της εκπαίδευσης αποτελεί συνολική, στρατηγικού
χαρακτήρα πρόταση του Ο.Ο.Σ.Α, και μέσα σ’ αυτή εντάσσεται και η μελ-
λοντική διαχείριση της εργασίας των αναπληρωτών. Η ‘Εκθεση κάνει
αναφορά στην παιδαγωγική αυτονομία, η οποία ερμηνεύεται ως θεσμι-
κή ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος στο επίπεδο της σχολικής
μονάδας με τη δυνατότητα πρόσληψης εκπαιδευτικών από το σχολείο.*
Το έκτρωμα κοινοβουλευτικά ψηφίστηκε και αποτελεί νόμο του κρά-
τους. Το ίδιο έγινε και με αρκετούς άλλους νόμους, όπως ο 3848/2010
(νόμος Διαμαντοπούλου), που ουσιαστικά έμεινε στα χαρτιά, αλλά και εν
μέρει με το νόμο 2525/97 (νόμος Αρσένη). Από την κοινοβουλευτική όμως
επικύρωση του εκτρώματος μέχρι και την εφαρμογή του στην πράξη
υπάρχει μια απόσταση που για να τη διανύσει η κυβέρνηση δεν θα είναι
μια καθόλου εύκολη υπόθεση γι’ αυτήν. Το κίνημα που γνώρισε από τον
περασμένο Μάρτη και κυρίως αυτές τις μέρες θα το βρει και θα το ξανα-
βρεί μπροστά της. Ο αγώνας για την ακύρωση του εκτρώματος δεν στα-
ματάει με κανένα τρόπο στην ψήφισή του. Συνεχίζεται μέχρι την οριστική
ακύρωσή του στην πράξη.
* Εκθεση Ο.Ο.Σ.Α για το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα 2018 «Εκπάίδευση για ένα Λαμπρό
Μέλλον στην Ελλάδα» https://selidodeiktis.edu.gr/2018/04/21/
30|

Αναπληρωτές του εαυτού μας
Στέλλιος Μπουράκης
Είμαστε εμείς οι “ηχηρές μειοψηφίες” που αυτές τις μέρες

πλημμυρίσαμε τους δρόμους διεκδικώντας μόνιμη και στα-
θερή εργασία. Απαιτήσαμε να αποσυρθεί ο νόμος Γαβρόγλου
που στο όνομα ορισμένων διορισμών ανακυκλώνει τα 3/5
των αναπληρωτών στην εκπαίδευση.
Είμαστε οι «νέοι» εργαζόμενοι που δουλεύουν ακόμα σε ένα
κράτος που κάνει τα πάντα για να τους δείξει ότι κάνουν
λάθος που δεν φεύγουν.
Είμαστε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται,
οργανώνεται, διεκδικεί συλλογικά αυτά που του ανήκουν.
Είμαστε αυτοί που ζητάμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας
για όλους.
Είμαστε εκπαιδευτικοί, φοιτητές, άνεργοι, εργαζόμενοι στην
υγεία, τους δήμους, στις μεγάλες επιχειρήσεις, στα καφέ
και τα σουβλατζίδικα που μας καλοδέχονται να δουλέψου-
με ανασφάλιστοι για σεζόν όταν ξεμένουμε από χρήματα.
ΟΙ ΜΈΡΕΣ ΤΟΥ ΦΕΤΙΝΟΎ ΓΕΝΆΡΗ μας βρήκαν στους δρόμους, σε απερ-

γίες και καταλήψεις. Ήταν οι μέρες που μας έφεραν κοντά σε ένα σενάριο
που λέει πως οι συλλογικές διεκδικήσεις όταν βγαίνουν από το χρονο-
ντούλαπο της ιστορίας και γίνονται η βάση των αγώνων μπορούν να ση-
μάνουν συναγερμό για τα σχέδια των κυβερνήσεων. Το κίνημα που ανα-
πτύχθηκε αυτόν τον καιρό, λειτούργησε ενάντια στη βάση των ατομικών
λύσεων που το νομοσχέδιο θέλει να εδραιώσει. Τα ακαδημαϊκά κριτήρια
|3 1

ως κριτήρια κατάταξης ήρθαν για να απαξιώσουν τα βασικά πτυχία, τα
οποία είναι και τα μόνα προσόντα που εξασφαλίζουν την επάρκεια κάποιου
να διδάξει. Η ερευνητική ικανότητα και οι εξειδικεύσεις που προσφέρουν
τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά κατέχουν εξέχουσα θέση στη μοριο-
δότηση των προνομιούχων κατόχων τους, οι οποίοι θα καταλαμβάνουν
θέσεις ατόμων που ως τώρα εργάζονται σε κάθε άκρη της χώρας καλύ-
πτοντας πάγιες ανάγκες των σχολείων. Η ανακύκλωση της εργασίας λαμ-
βάνει χώρα με τον πλέον προκλητικό και επιστημονικοφανή τρόπο και
αντιμετωπίζει τα πτυχία μας ως μετοχές σε χρηματιστήριο και ανεβοκα-
τεβάζει τα μόρια μας, την ώρα που το εκπαιδευτικό κίνημα εναντιώνεται
σε αυτή τη φαρσοκωμωδία και ζητά απόσυρση του νομοσχεδίου.
Η διδασκαλία ξένων γλωσσών, οι πιστοποιήσεις ηλεκτρονικών υπο-
λογιστών και τα σεμινάρια αποτελούν γνωστούς πάροχους ιδιωτικής εκ-
παίδευσης στους οποίους κλείνουν το μάτι. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια
του εξωτερικού, αλλά και η εγχώρια αγορά που έχει στηθεί εντός των
ελληνικών πανεπιστημίων διαφημίζουνε διαρκώς μεταπτυχιακούς τίτ-
λους που χρειάζονται μερικές χιλιάδες ευρώ για να αποκτηθούν.
Μια οικονομία, λοιπόν, που για να λειτουργήσει περιστρέφεται γύρω
από τον εαυτό της. Η εκπαίδευση για την εκπαίδευση που στο τέλος εκ-
παιδεύει για την υποταγή, τη φτωχοποίηση και το ατομικό συμφέρον εις
βάρος των υπολοίπων.
Λοιπόν, εμείς λέμε όχι σε αυτή την ανθρωποφαγία. Προτάσσουμε το συλ-
λογικό αγώνα, την αντίσταση και την αυτοοργάνωση για τα μορφωτικά και
εργασιακά δικαιώματα όλων μας. Το σχολείο που οραματιζόμαστε δεν έχει
εκπαιδευτικούς λάστιχο, καιροσκόπους έτοιμους να αλλάξουν σχολείο, πόλη,
μαθητές όποτε αυτό κριθεί σκόπιμο για την «καριέρα» τους ή για τις δημοσι-
ονομικές ανάγκες της υπηρεσίας. Η ολόπλευρη ψυχοπνευματική ανάπτυξη
των παιδιών, η δημιουργική έκφραση και η διαμόρφωση κριτικής σκέψης
απαιτούν σταθερές εκπαιδευτικές δομές με μόνιμους εκπαιδευτικούς.
Εμείς, λοιπόν, εργαζόμενοι, άνεργοι και φοιτητές που αρνούμαστε να
δεχτούμε τα χρόνια της δουλειάς, των σπουδών ή της ανεργίας μας πα-
θητικά χειροκροτώντας τους επόμενους υποψήφιους, δεν φοβόμαστε
τα χημικά της αστυνομίας, τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης,
τον υποβιβασμό των αγώνων μας από τα ΜΜΕ.
32|

Συναγωνιστές, όχι ανταγωνιστές:
όλοι ενωμένοι για την κατάργηση
του προσοντολογίου
Βάσω Κυρίτση
Τον Ιανουάριο το εκπαιδευτικό κίνημα έδωσε το παρόν

στους δρόμους ενάντια στη νέα αντιεκπαιδευτική πολι-
τική του Υπουργείου Παιδείας. Αφορμή αυτή τη φορά
αποτέλεσε το νέο σύστημα διορισμών – προσλήψεων
που εισήγαγε το προσοντολόγιο στην εκπαίδευση, ζητώ-
ντας στην πραγματικότητα από τους συμβασιούχους συ-
ναδέλφους να πληρώνουν για να… αναπληρώνουν τους
εαυτούς τους, ενώ ήδη στηρίζουν επί πολλά έτη το δη-
μόσιο σχολείο.
ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΧΉΣ «ΊΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΏΝ» προς όλες τις υποομά-
δες εκπαιδευτικών –που τεχνηέντως έχουν δημιουργήσει οι εκάστοτε
ηγεσίες του ΥΠΠΕΘ, συμπεριλαμβανομένης της παρούσης, με στόχο την
ανακύκλωση της εργασίας - γίναμε και πάλι μάρτυρες της προσπάθειας
της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό
αυτοματισμό με δόλωμα ελάχιστους -σε σχέση με τις πραγματικές ανά-
γκες της εκπαίδευσης- διορισμούς ενόψει και προεκλογικής περιόδου.
|3 3

Όταν η Παιδεία δεν αποτελεί προτεραιότητα στον κυβερνητικό προ-
γραμματισμό είναι γνωστή η τακτική των πολιτικά αρμόδιων να στρέφουν
τον έναν συνάδελφο ενάντια στον άλλον, να τον κάνουν να αμφισβητεί
το αυτονόητο, την αξία του πτυχίου και το δικαίωμά του για μόνιμη, στα-
θερή εργασία μέσα από την προϋπηρεσία που προσφέρει. Όμως, αυτή
η πρόσφατη εμπειρία των απεργιακών και λοιπών αγωνιστικών κινητο-
ποιήσεων μάς υπενθυμίζει ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα
από όσα θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι μας χωρίζουν. Αυτό
έγινε κοινά αντιληπτό μέσα από το βίωμα και την ενεργό συμμετοχή στα
όσα διαμείφθηκαν μεταξύ μας στους δρόμους αλλά και στην κατειλημ-
μένη πρυτανεία. Όλοι δηλώσαμε την αντίθεσή μας στο νέο σύστημα και
ταχθήκαμε υπέρ της απόσυρσής του, χωρίς να υπεισέλθουμε σε αντιπα-
ραθετικές δηλώσεις για το πόσο πλήττεται διακριτά η κάθε «υποομάδα»
συναδέλφων από τα κριτήρια του νομοσχεδίου. Στις συνελεύσεις αγώνα
και στις μεταξύ μας συζητήσεις στα σχολεία διαπιστώναμε πως η κου-
βέντα επικεντρωνόταν στο πόσο αυτό πλήττει τα επαγγελματικά δικαιώ-
ματα των εκπαιδευτικών και πως επιχειρεί να μας ωθήσει σε ένα διαρκές
κυνήγι επί πληρωμή απόκτησης προσόντων, για να αποδεικνύουμε συ-
νεχώς ότι είμαστε ικανοί και επαρκείς ως εκπαιδευτικοί, αποπροσανατο-
λίζοντάς μας από βασικά αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος: προά-
σπιση του δημόσιου σχολείου, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μα-
θητών και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για τους εκπαιδευτικούς.
Σε αντιδιαστολή, λοιπόν, με τα όσα ισχυρίζεται ο Υπουργός Παιδείας
για τη «λογική» που διαπνέει το νόμο-προσοντολόγιο, ότι δηλαδή κάθε
συνάδελφος, νέος ή παλιός, να μπορεί «να δει τον εαυτό του στο νέο
σύστημα», εμείς, θεωρώ, -μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση και ζύμω-
ση απόψεων- είδαμε στα πρόσωπα των συναδέλφων όχι τον ανταγωνισμό,
αλλά την αλληλεγγύη και την ανάγκη να συσπειρωθούμε περισσότερο
ενάντια στον αγώνα που πρέπει να συνεχίσουμε να δίνουμε ενωμένοι.
34|

|3 5

Οι γραμμές
που αντιπαρατέθηκαν στο κίνημα
Γιώτα Ιωαννίδου
Το μεγαλειώδες κίνημα των εκπαιδευτικών, που συμπυ-

κνώθηκε στις μαζικές διαδικασίες του κέντρου αγώνα
στην κατειλημμένη Πρυτανεία και τις μαχητικές διαδη-
λώσεις το επταήμερο 11 έως και 17 Γενάρη ήταν αποτέλε-
σμα πολλών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων πολιτικών
γραμμών στο εσωτερικό των εκπαιδευτικών εδώ και και-
ρό. Δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Μόνο ζωντανές και
πάλλουσες συλλογικότητες, με συζήτηση και ιδεολογικο-
πολιτικές αντιπαραθέσεις ορίζουν τελικά την αναγκαία
κατεύθυνση των αγώνων που εξασφαλίζει την ενότητα
των ανθρώπων που βγαίνουν μαχητικά στο προσκήνιο
και αφήνουν αποτύπωμα στον τοίχο της ιστορίας.
Διαπάλη για το αίτημα και τον αντίπαλο

Η πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση αφορούσε στον ορισμό του περιεχομένου
του αγώνα και εξ αυτού του ίδιου του αντιπάλου από τον οποίο απαιτούσε.
Το αίτημα να διοριστούν τώρα όλοι οι αναπληρωτές, καλύπτοντας τις πραγ-
ματικές ανάγκες των σχολείων, με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία
τους, που επικράτησε, φιλοδόξησε να συνενώσει τα κομμάτια της ελαστι-
κής εργασίας πατώντας στα πιο άμεσα, συλλογικά, υλικά τους συμφέροντα.
Το αίτημα αυτό συγκρούεται με τον κυρίαρχο συστημικό λόγο μιας
38|

νέας κανονικότητας στην οποία θα επικρατεί η περιστασιακή δουλειά, η
μεταπήδηση από την ανεργία στη μερική απασχόληση και η διαρκής ανα-
σφάλεια ακόμη και για τους βασικούς όρους διεκδίκησης μιας τέτοιας
θέσης εργασίας. Με βάση αυτό, το εκπαιδευτικό κίνημα αποκάλυψε την
τακτική του «διαίρει και βασίλευε», του αντίπαλου στρατοπέδου, όπου
συνασπίστηκαν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ μαζί με ΣΕΒ,
ΕΕ και ΟΟΣΑ. Ζήτησε μόνιμους, μαζικούς διορισμούς τώρα σπάζοντας
την κανονικότητα των μνημονίων και τα όρια της δημοσιονομικής πει-
θαρχίας, αποκαλύπτοντας και τη φιλολογία της κυβέρνησης ότι κάνει ό,τι
μπορεί στα πλαίσιά τους. Αμφισβήτησε τις επιταγές κεφαλαίου, ΕΕ, ΟΟ-
ΣΑ για αύξηση της ελαστικής εργασίας. Υπεράσπισε τη δυνατότητα άσκη-
σης επαγγέλματος με βάση το πτυχίο, πηγαίνοντας κόντρα στη λογική
των προσόντων και της αγοράς πιστοποιήσεων. Με βάση τα δύο τελευταία,
υπερασπίστηκε το μέλλον της εκπαίδευσης και της εργασίας για τη νέα
γενιά, καλώντας τη να αρνηθεί τη λογική της αλληλοσφαγής και της αρέ-
νας επιβίωσης, που της επιβάλλουν αυτοί που θέλουν να την εξουσιάζουν.
Ήταν πολλοί αυτοί που πόνταραν στην ανακοπή δημιουργίας αυτού του
κινήματος και στην απρόσκοπτη επέλαση του προσοντολογίου-εκτρώμα-
τος, ενισχύοντας την τακτική των ομάδων συμφερόντων. Πρώτα απ’ όλα
η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το υπουργείο παιδείας ξεκινώντας τη συζήτηση
και την ικανοποίηση μόνο ομάδων που προσέφυγαν σε δικαστήρια ή απο-
δέχονταν το πλαίσιο, επιδιώκοντας βελτίωση της δικής τους θέσης μέσα
σε αυτό. Στην ίδια γραμμή ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, αμφισβήτησαν το κυβερνητικό
νομοσχέδιο από τα δεξιά, συμφωνώντας να υπάρχει προσοντολόγιο αλλά
ζητώντας να προστεθεί στα προσόντα και ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ!
Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, ΣΥΝΕΚ,
ΔΑΚΕ, ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ και ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΑΕΕΚΕ-ΕΡΑ στη ΔΟΕ, κινήθηκαν
περισσότερο ή λιγότερο στη λογική υπονόμευσης του αιτήματος διορι-
σμού όλων τώρα, με πτυχίο και προϋπηρεσία. Οι δυνάμεις αυτές δείχνο-
ντας κατανόηση για τις δυσκολίες, νομικές και δημοσιονομικές, που
επικαλούνταν η κυβέρνηση αλλά και πιστές στην υλοποίηση της γραμμής
ΕΕ – ΟΟΣΑ, ψαλίδισαν το αίτημα για διορισμούς τώρα όλων των αναπλη-
ρωτών αλλά και την προσμέτρηση όλης της προϋπηρεσίας. Ήταν οι δυ-
νάμεις αυτές που στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, επί υπουργίας Φίλη ακόμη, εισήγα-
|3 9

γαν την έννοια του πλαφόν στην προϋπηρεσία, μέσω μελέτης «έγκριτου
δικηγόρου», αλλά και ψήφισαν σε Συνέδριο το δικό τους προσοντολόγιο
ως τρόπο διορισμού. Αντίστοιχα στο ΔΣ της ΔΟΕ άρχισαν να μιλάνε για
προσμέτρηση «κυρίαρχα» της προϋπηρεσίας.
Η τοποθέτηση του ΠΑΜΕ και άλλων δυνάμεων της αριστεράς, να μην
περιλαμβάνονται στο αίτημα των διορισμών, πτυχίο και προϋπηρεσία,
χάιδευαν τα αυτιά των συντεχνιακών συμφερόντων που αναπτύσσονταν
εντός των αναπληρωτών αλλά και της αντίληψης πως το πτυχίο πλέον
δεν έχει αξία και ότι χιλιάδες προσοντούχοι αδιόριστοι βρίσκουν τον εαυ-
τό τους στο νέο σύστημα. Η τοποθέτηση αυτή όχι μόνο ήταν ανίκανη να
συνεγείρει και να συσπειρώσει τον κόσμο της ελαστικής εργασίας, αλλά
ενσωμάτωνε τελικά την κυρίαρχη αφήγηση ότι για την ανεργία φταίνε οι
άνεργοι αφήνοντας ανοικτό τον δρόμο στην επικράτηση της λογικής των
ικανών, των προσόντων και της μοιρασιάς της πίτας ανάμεσα στα δια-
φορετικά κομμάτια της αναπλήρωσης.
Μάχη μέχρι τέλους ή μια ακόμη διαμαρτυρία;

Εδώ υπήρξε σημαντική διαπάλη απόψεων ακόμη και εντός των αγωνιζό-
μενων. Η πρόκριση όμως της λογικής του μαζικού, αποφασιστικού αγώνα
με συγκρουσιακές μορφές μέχρι τη νίκη, ήταν αυτή που του έδωσε τα καύ-
σιμα να μαζικοποιηθεί και να δημιουργήσει τα μεγάλα γεγονότα. Η Συνέ-
λευση Αγώνα της κατειλημμένης Πρυτανείας αποτέλεσε το εργαλείο όπου
οι πιο μαχητικές δυνάμεις των νέων ελαστικά εργαζόμενων -κομμάτι μιας
γενιάς που δεν ξέρει κι ακριβώς από κινήματα- συναντήθηκαν με σωματεία
και συλλογικές διαδικασίες, βρήκαν χώρο που τους εμπεριείχε, μίλησαν,
ψήφισαν, αποφάσισαν. Εκεί βρήκε έδαφος να αναπτυχθεί η πιο χειραφε-
τητική τάση για την οποία ο αγώνας αυτός δεν ήταν το «καθήκον» της αλλά
η υλική ανάγκη της και οι κινητοποιήσεις δεν γίνονταν για να βγάλει συμπε-
ράσματα αλλά για να νικήσει και να έχει υλικό αποτέλεσμα στη ζωή της. Γι’
αυτό το εκπαιδευτικό κίνημα που αναπτύχθηκε διάλεξε τη διάρκεια στις
απεργιακές κινητοποιήσεις που πρότεινε, τη μαχητικότητα στις διαδηλώ-
σεις, τη σύγκρουση με τις απαγορεύσεις από την κυβέρνηση και τις δυνάμεις
καταστολής, το σπάσιμο στην πράξη του φιμώματος από τα ΜΜΕ και άλλες
ακτιβίστικες ενέργειες με στόχο την τροφοδότηση του κινήματος.
40|

Τα τελευταία χρόνια με ευθύνη του κυβερνητικού συνδικαλισμού αλ-
λά και των δυνάμεων του ΠΑΜΕ επικράτησε στο συνδικαλιστικό κίνημα
η πρακτική της διαμαρτυρίας με απεργία την ημέρα ψήφισης ενός νομο-
σχεδίου. Ήταν αυτή η λογική που στη μεγάλη μάχη για το ασφαλιστικό
τη στιγμή ακριβώς που είχε συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο εύρος και όγκος
δυνάμεων ικανών να αναγκάσουν την κυβέρνηση σε οπισθοχώρηση,
οδήγησε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ να ζητήσουν σταμάτημα των κινητο-
ποιήσεων, μέχρι την κατάθεση του νόμου. Πρόκειται για μια ηττοπαθή
λογική δυνάμεων της αριστεράς, που ενσωματώνει στο εργατικό κίνημα
τον καταθλιπτικό πολιτικό συσχετισμό και ως εκ τούτου δεν μπορεί να
συσπειρώσει δυνάμεις για να τον αλλάξει. Η τακτική ελεγχόμενων αγώνων
χαμηλής έντασης, η άρνηση πραγματικής σύγκρουσης και η αποδοχή
των ορίων που θέτει η κυβέρνηση και η κρατική καταστολή, δημιουργούν
ένα συρρικνούμενο κίνημα «αποκούμπι» δυσαρέσκειας αλλά ανίκανο να
αναμετρηθεί με την κυρίαρχη πολιτική και να κερδίσει δικαιώματα που
θα καλυτερεύουν τη ζωή του σήμερα αλλά και έναν κόσμο ολόκληρο
αύριο. Σε αυτό το έδαφος καμιά ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος
δεν μπορεί να τελεσφορήσει και οι συσχετισμοί θα μοιάζουν απεχθείς
αλλά ακλόνητοι στα μάτια και στη συνείδηση των ανθρώπων που στε-
ρούνται την αυτοπεποίθηση μιας μάχης που δόθηκε πραγματικά.
Για τη συγκρότηση του υποκειμένου που θα έδινε τη μάχη

Η τακτική του κυβερνητικού, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού ήταν με
σαφήνεια η αποσυγκρότηση αυτού του υποκειμένου.
Χρόνια τώρα, αφού το εκπαιδευτικό κίνημα επέβαλλε τη συμμετοχή
των ελαστικά εργαζόμενων στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους, οι δυνάμεις
αυτές δεν στήριξαν τον σχεδιασμό ειδικών μέτρων ουσιαστικής τους
ένταξης -όπως εξ άλλου ισχύει και για τους μόνιμους. Η μη επίλυση του
ζητήματος της συνδικαλιστικής άδειας, ώστε οι αναπληρωτές να μπορούν
να εκλέγονται ως μέλη των ΔΣ των Ομοσπονδιών, αποτελεί την κορυφή
του παγόβουνου. Η εκλογή αναπληρωτριών – μελών των Παρεμβάσεων
στο ΔΣ της ΟΛΜΕ το 2015-16 και της ΔΟΕ την περίοδο που διανύουμε,
που ουσιαστικά έβγαλαν τη θητεία τους χωρίς αυτήν την άδεια, αποτελούν
κραυγαλέα παραδείγματα.
|4 1

Τα τελευταία χρόνια, οι δυνάμεις αυτές που αποτελούν τις πλειοψηφίες
των ΔΣ των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών, αξιοποιώντας το βολικό πολιτικό
κλίμα της καλλιέργειας μη ύπαρξης εναλλακτικής λύσης και της απογοή-
τευσης, που τους πρόσφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προχωρούν στην ακόμη
μεγαλύτερη αποσυσπείρωση του εκπαιδευτικού κινήματος. Ενώ η κυβέρ-
νηση και η «για τα μάτια του κόσμου» αντιπολίτευση ΝΔ – ΚΙΝΑΛ, δεν κρύ-
βουν τις προθέσεις τους για την εφαρμογή αντιλαϊκών, αντιεκπαιδευτικών
αναδιαρθρώσεων, οι παρατάξεις που έχουν αναφορά σε αυτές στον χώρο
της εκπαίδευσης (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ, ΔΗΣΥ, ΑΕΕΚΕ και ΕΡΑ) δέχονται τον
ρόλο του εταίρου σε έναν διάλογο με προαποφασισμένη κατάληξη. Από
την άλλη πλευρά αρνούνται έναν σαφή σχεδιασμό ανυποχώρητου αγώνα
διαρκείας και τη συσπείρωση των εκπαιδευτικών μέσα από ΓΣ που πρέπει
να τον διαμορφώνουν και να τον ορίζουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ η
πρόθεση της κυβέρνησης να κατεβάσει κάποιου τύπου προσοντολόγιο ήταν
δεδομένη σχεδόν από την αρχή της σχολικής χρονιάς, της έδωσαν τον πο-
λιτικό χρόνο που χρειαζόταν, ώστε να το κατεβάσει αιφνιδιαστικά μια ημέ-
ρα πριν κλείσουν τα σχολεία για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Αλλά ακό-
μη και τότε και μέχρι την τελευταία πανελλαδική κινητοποίηση η πλειοψη-
φία του ΔΣ της ΟΛΜΕ, αρνήθηκε όχι μόνο τη σύγκλιση ΓΣ και ΓΣ Προέδρων
αλλά και την έκτακτη ή και τακτική συνεδρίαση του. Οι πλειοψηφίες των
ΔΣ ΟΛΜΕ και ΔΟΕ σύρθηκαν στην απόφαση ασύνδετων κινητοποιήσεων
και στάσεων εργασίας, κάτω από την πίεση μιας ογκούμενης δυσαρέσκει-
ας και ενός κινήματος που αποκάλυπτε την υπονομευτική τακτική τους.
Έφτασαν στο σημείο να αποδυναμώνουν οι ίδιοι αυτές τις κινητοποιήσεις
διαδίδοντας ότι θα αναβληθούν λόγω των πολιτικών εξελίξεων.
Χαρακτηριστική ήταν η εχθρική στάση των δυνάμεων του γραφειο-
κρατικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού απέναντι στο κέντρο αγώνα που
έστησαν στην κατειλημμένη Πρυτανεία δεκάδες Σύλλογοι ΠΕ και ΕΛΜΕ,
από όλη την Ελλάδα με το Συντονιστικό Αναπληρωτών και φοιτητές. Η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και η ακροδεξιά αντιπολίτευση
της ΝΔ ανησύχησαν από την αμφισβήτηση της νέας βερσιόν της πάλης
του φωτός με το σκότος που ανέβαζαν εκείνες τις ημέρες στη Βουλή στη
συζήτηση περί ψήφου εμπιστοσύνης.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αρνήθηκαν να πλαισιώσουν το κέντρο αγώνα
42|

συντονισμού και συγκρότησης του αγωνιστικού μπλοκ. Η τυπική μάζωξη
σωματείων στο ξενοδοχείο Αμαλία και η προσπάθεια «ηγεμονίας» στην
κινητοποίηση στις 17/01 δια του μεγέθους των μικροφωνικών και των ση-
μαιών, ακυρώνει τους ίδιους τους αγωνιστές του. Επαναλήφθηκε έτσι και
σε αυτήν την κρίσιμη καμπή του αγώνα, η κομματικοκεντρική λογική της
άρνησης του συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων και του κέντρου
αγώνα ως δρόμου αντιμετώπισης της υπονομευτικής τακτικής του κυβερ-
νητικού συνδικαλισμού. Πρόκειται για έναν δρόμο που αφοπλίζει το κίνη-
μα από το ξεπέρασμα των δυσκολιών και των ορίων που του βάζει ο αντί-
παλος, καθηλώνοντάς το σε κινήσεις διαμαρτυρίας, εντός του σχεδιασμού
της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ασκώντας απλά «αριστερή» κριτική
χωρίς όμως να μπορεί να νικήσει. Ταυτόχρονα αναδείχθηκε ξανά η λογική
της κοινοβουλευτικοποίησης των αγώνων, ως πεδίου κυρίως εξαγωγής
πολιτικών συμπερασμάτων και εκλογικής ενίσχυσης του κόμματος.
Η διαπάλη γραμμών συνεχίζεται

Η συζήτηση και η διαπάλη ιδεών και γραμμών για το τι όρισε αυτό το
μεγαλειώδες κίνημα συνεχίζεται. Όχι από την ανάγκη του ιστορικού που
θέλει να το καταγράψει. Ή γιατί ο καθένας προσπαθεί να μιλήσει στο
όνομά του και να δανειστεί λίγο από την αίγλη του. Αλλά από τη ζώσα
αδήριτη ανάγκη των ανθρώπων να βάλουν επιτέλους τέλος στη συνεχή
χειροτέρευση της ζωής τους αντί να παρακολουθούν αυτούς που θέλουν
να την ορίζουν.
Το επόμενο διάστημα πολλοί θα θελήσουν το κίνημα αυτό να υποτα-
χθεί στις επιδιώξεις τους από την προεκλογική αντιπαράθεση κι όχι το
ανάποδο. Οι αντιδραστικές εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, ωστόσο, δεν
θα ανακοπούν. Η εποπτεία της ΕΕ του ΟΟΣΑ και του ΝΑΤΟ, μαζί με τις
κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ που συμφωνούν να υλοποιούν την πολιτική
τους, θα βρίσκονται συνέχεια απέναντί μας. Το τελευταίο μεγαλειώδες
κίνημα των εκπαιδευτικών ήταν μια ανάσα για τις τάσεις χειραφέτησης
του εργατικού κινήματος που άνοιξαν έναν δρόμο για να πετυχαίνει ρωγ-
μές στον τοίχο της αστικής πολιτικής.
Δεν υποτιμάμε τον τοίχο αλλά οφείλουμε όσο ποτέ άλλοτε να ψηλα-
φήσουμε τη ρωγμή ώστε να τον γκρεμίσουμε ολόκληρο.
|4 3

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τη μάχη
των εξεταστικών του ’98
Αιμιλία Τσαγκαράτου
Η συντριπτική πλειοψηφία των αναπληρωτών εκπαιδευ-

τικών που δίνουν τη μάχη ενάντια στο προσοντολόγιο,
λόγω ηλικίας, δεν έχουν οι ίδιοι τις εμπειρίες από τους
αγώνες της δεκαετίας του 1990 ενάντια στη νεοσυντηρη-
τική επέλαση που τότε άρχισε να εφορμά ουσιαστικά στην
εκπαίδευση, με αποκορύφωμα το νόμο 2525/97 του Αρ-
σένη. Ενός νόμου που ανάμεσα στα άλλα σήμαινε την
κατάργηση της επετηρίδας και την εισαγωγή του γραπτού
διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Ωστόσο, δεν είναι υπερβολή να
πούμε ότι οι αγώνες αυτής της περιόδου παίρνουν το νή-
μα από τη συγκλονιστική μάχη του εκπαιδευτικού κινή-
ματος ενάντια στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ του 1998, του
«διαγωνισμού της ντροπής», όπως έμεινε στην ιστορία
του εκπαιδευτικού κινήματος.
ΣΕ ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΣΥΓΚΥΡΊΑ, του «εκσυγχρονισμού» του Σημίτη,

άρχισε να κυριαρχεί η πολιτική και ιδεολογική αφήγηση που έλεγε ότι
έχει σημάνει το τέλος της μιας, μόνιμης και σταθερής δουλειάς δια βίου
ως συλλογικό δικαίωμα. Για την εκπαίδευση ένα τέτοιο δικαίωμα απέρρεε
από το πτυχίο. Η επιχειρηματολογία δεν απείχε πολύ από τη σημερινή:
πρέπει να βρουν δουλειά και οι νέοι απόφοιτοι, στα σχολεία πρέπει να
44|

διδάσκουν οι άξιοι, η επετηρίδα είναι μια ελληνική εκπαιδευτική «ανορ-
θογραφία» που έπρεπε να διορθωθεί.
Είκοσι χρόνια μετά, σε άλλες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, σε
μια περίοδο που το ατομικό έχει επικρατήσει έναντι του συλλογικού, η
γενιά που έδωσε εκείνη τη μάχη προσπάθησε αυτό το διάστημα μέσα
στα σχολεία και στις αίθουσες των γενικών συνελεύσεων να φέρει τον
αέρα εκείνου του αγώνα. Για να θυμίσει στους παλιότερους και να δείξει
στους νεότερους ότι και τότε υπήρχε σοβαρή σύγκρουση ανάμεσα στη
γραμμή των τότε συνδικαλιστικών ηγεσιών των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ που μιλούσαν
για μια απλή διαμαρτυρία και πολιτική καταδίκη του διαγωνισμού, και
εκείνης που ζητούσε ματαίωση του διαγωνισμού και την κατάργηση του
νόμου 2525. Και φυσικά η επικράτηση της δεύτερης γραμμής, που για
μήνες πάλευαν μέσα στους σχολεία και στους συλλόγους οι ασυγκρότη-
τες ακόμα σε μεγάλο βαθμό ανυπότακτες και ριζοσπαστικές δυνάμεις
του εκπαιδευτικού κινήματος, ήταν εκείνη που έφερε το μεγαλειώδες
κίνημα των εξεταστικών του ’98. Ένας αγώνας με μεγάλη λαϊκή συμπα-
ράσταση, που ράγισε τη βιτρίνα του εκσυγχρονισμού. Που δόθηκε σε
ολόκληρη τη χώρα, που αντιμετωπίστηκε με σκληρή καταστολή, με κε-
ντρικό σύνθημα «Δικαίωμα στη μόρφωση για όλα τα παιδιά, ο νόμος του
Αρσένη θα μείνει στα χαρτιά». Ένας αγώνας που συνεχίστηκε στην αντι-
παράθεση με το νόμο 3848/10 της Διαμαντοπούλου μέχρι τους τωρινούς
αγώνες ενάντια στο προσοντολόγιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Το γεγονός ότι σήμερα μπορούμε να μιλάμε για διορισμούς με το πτυ-
χίο και την προϋπηρεσία έχει να κάνει με τις παρακαταθήκες εκείνου του
αγώνα. Μπορεί να μην ματαίωσε τυπικά τον διαγωνισμό, όμως τον απο-
νομιμοποίησε στις συνειδήσεις των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας,
ανάγκασε τις κυβερνήσεις που ακολούθησαν να κάνουν διορισμούς και
προσλήψεις αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Και
αυτό αποδεικνύει ότι ακόμα και όταν ψηφίζονται νόμοι, το κίνημα έχει
τη δύναμη να τους κάνει να μένουν στα χαρτιά…
(Περισσότερα για τον αγώνα ενάντια στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ του
1998 στο μεγάλο αφιέρωμα στην ιστοσελίδα του Σελιδοδείκτη, με αφορ-
μή τα 20 χρόνια από την «έφοδο στον ουρανό» του εκπαιδευτικού κινή-
ματος).
|4 5

Ένα κόκκινο ατσάλινο νήμα
ενώνει τους αγώνες
Ειρήνη Γεωργάκη-Κόλλια & Βάσω Μαλγαρινού
Αν το φοιτητικό κίνημα 2006-2007 πέτυχε κάτι, αυτό είναι

οι εκατοντάδες χιλιάδες υπέρμαχοι της δημόσιας και δω-
ρεάν παιδείας που βγήκαν στους δρόμους και βροντοφώ-
ναξαν για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για το δικαίωμα στη
δουλειά και τη μόρφωση. Πολλά φοιτητικά πανό έγραφαν
«όχι στην απαξίωση των πτυχίων μας», σύνθημα που γρά-
φτηκε και φωνάχτηκε από τις μεγάλες απεργιακές πορείες
των αναπληρωτών εκπαιδευτικών φέτος. Ο νόμος Γαβρό-
γλου κάνει με τη σειρά του ό,τι προσπάθησε να κάνει ο νό-
μος Γιαννάκου και ο νόμος Διαμαντοπούλου: να απαξιώσει,
ιδιωτικοποιήσει και συρρικνώσει το δημόσιο πανεπιστήμιο,
το δημόσιο σχολείο. Αλλά φυσικά, το νομοσχέδιο των απο-
λύσεων βρήκε μπροστά του «ηχηρές μειοψηφίες» (Κ. Γα-
βρόγλου, 18/1/2019), όπως είχε βρει η Διαμαντοπούλου στην
εφαρμογή του 4009/2011 «βίαιη αλλά εξαιρετικά μειοψη-
φική αντίδραση» (Α. Διαμαντοπούλου, 22/2/2012) ή η Γιαν-
νάκου το 2007 που συνάντησε «μικρή μερίδα εκπαιδευτικών
που διαμαρτύρονται» (Μ. Γιαννάκου, 31/1/2007).
ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌ ΚΊΝΗΜΑ ΈΧΕΙ ΡΊΖΕΣ ΒΑΘΙΈΣ και δεν θάβεται με κα-
46|

νένα ψηφισμένο νομοσχέδιο. Και αν κάτι ξέρει καλά, είναι να ρίχνει νόμους
ψηφισμένους στα κρυφά και στα γρήγορα.
Οι γενιές αυτές που αντέδρασαν μεγάλωσαν και έμαθαν να διεκδικούν
τα δικαιώματά τους, γιατί το 2007 οι φοιτητές έλεγαν ότι δε θα γίνουν η
γενιά των 700 ευρώ, χωρίς να μπορούν καν να φανταστούν για το πόσο
χειρότεροι μισθοί τους περίμεναν. Πού να φανταζόντουσαν ότι η κυβέρ-
νηση του 2019 θα πανηγύριζε για 546 ευρώ, κι ότι το σύμφωνο πρώτης
απασχόλησης που έβγαλε στους δρόμους την ίδια χρονική περίοδο τους
φοιτητές της Γαλλίας, θα εφαρμοζόταν στην Ελλάδα (φοιτητικό κίνημα
ενάντια στο CPE, 2006). Αντίστοιχα, όταν το 2011 έκλειναν οι φοιτητικές
σχολές η μία μετά την άλλη και σταματούσαν την εφαρμογή του νόμου
μέχρι να αντικατασταθεί από τον επόμενο, πέρασε κι ένα άλλο νομοσχέ-
διο που έμελλε να αλλάξει τη γεωγραφία της εκπαίδευσης και να βγάλει
στο δρόμο το 2019 χιλιάδες εκπαιδευτικούς, αυτό του Καλλικράτη. Τα
σχολεία που καταργήθηκαν ή συγχωνεύτηκαν χάριν εξορθολογισμού
κόστισαν χιλιάδες θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών, ενώ οι μόνιμοι διορι-
σμοί σταμάτησαν, παρά τις διαβεβαιώσεις της μνημονιακής κυβέρνησης
Παπανδρέου για εξαίρεση της εκπαίδευσης από το μνημόνιο. Ο λόγος;
Δεν ήταν ποτέ θέμα μνημονίου η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, η
συρρίκνωσή της και η μετατροπή της σε πηγή κέρδους. Ήταν πάγια εντο-
λή της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, δέσμευση της χώρας από τη συνθήκη του Μά-
αστριχτ και της Μπολόνια.
Τι έγινε όμως και μετά από τόσα χρόνια αναπλήρωσης οι αναπληρωτές
κουράστηκαν και αντέδρασαν; Γιατί βγήκαν στο δρόμο πέρυσι το Μάρτιο
και φέτος τον Ιανουάριο, γιατί χτυπιούνται με τα ΜΑΤ και γιατί καταλαμ-
βάνουν το Υπουργείο Παιδείας; Επειδή αυτά τα παιδιά, αυτοί οι δάσκαλοι
και οι δασκάλες, οι εικαστικοί, οι θεατρολόγοι, οι ειδικοί παιδαγωγοί έχουν
γυρίσει όλη την Ελλάδα δέκα και δεκαπέντε χρόνια υπηρετώντας το δη-
μόσιο σχολείο κάθε χειμώνα και παραμένοντας άνεργοι και άνεργες τα
καλοκαίρια. Έχουν μείνει αδιόριστοι και στη λίστα αναμονής πέντε κι έξι
χρόνια αφότου αποφοίτησαν, έχουν κάνει κάθε δουλειά που μπορούσαν
προκειμένου να επιβιώσουν. Έχουν τελειώσει τις σπουδές τους και θέλουν
δουλειά. Είναι η νέα εργατική βάρδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κρίση,
του καπιταλισμού σε κρίση. Αλλά οι μαζικές κινητοποιήσεις του Μαρτίου
|4 7

του 2018 και του Ιανουαρίου του 2019 δεν ήταν αποτέλεσμα αυθόρμητο
και ανοργάνωτο, κι ας μην τις περίμενε η αντίπερα όχθη. Όλα αυτά τα
χρόνια, τα πρωτοβάθμια σωματεία των εκπαιδευτικών, οι σύλλογοι και
οι ΕΛΜΕ οργάνωσαν τους αναπληρωτές και τις αναπληρώτριες και δεν
τους άφησαν απ’ έξω από τις συλλογικές μορφές πάλης. Με τη σειρά τους
πίεσαν τις ομοσπονδίες σε τέτοιο βαθμό που όχι μόνο είχαν λόγο στα
συνέδριά τους, αλλά τις ανάγκασαν φέτος να υποκύψουν και να κηρύξουν
απεργία στην πρωτοβάθμια τρεις φορές μέσα σε μια εβδομάδα. Όταν οι
συνελεύσεις των σωματείων ήταν άμαζες, το Συντονιστικό Αναπληρωτών
και Αδιόριστων Εκπαιδευτικών έκανε δουλειά μυρμηγκιού συσπειρώνο-
ντας ένα δυναμικό που τελικά αποτέλεσε την πρωτοπορία του αγώνα για
μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Στον καιρό της ανασφάλειας, της ανεργίας και της αδιοριστίας απαί-
τησε «μόνιμη δουλειά για όλο το λαό, όχι μόνο για τον εκπαιδευτικό», ένα
πανκοινωνικό αίτημα, που αγκάλιασε η κοινωνία και που θα αποτελέσει
οδηγό για το εργατικό κίνημα. Η κατάληψη της Πρυτανείας βρέθηκε στο
πλευρό του απολυμένου μετανάστη εργαζόμενου στο Περιστέρι, οι συμ-
βασιούχοι ΟΤΑ ενώθηκαν με την πορεία που ξεκίνησε από την κατειλημ-
μένη πρυτανεία, κάποιοι φοιτητικοί σύλλογοι δειλά κι εν μέσω εξεταστι-
κής έφτιαξαν ένα μεγάλο φοιτητικό μπλοκ ενάντια στο νομοσχέδιο.
Εξ άλλου, στη Γαλλία τα κίτρινα γιλέκα έχουν τα ίδια αιτήματα, όπως
το 2006 είχε η φοιτητική κατάληψη της Σορβόννης. Τα μορφωτικά κι
εργασιακά δικαιώματα είναι λαϊκά και αναφαίρετα, δεν παζαρεύονται,
ούτε καταργούνται, είναι κεκτημένα των μαθητών, των φοιτητών, των
εργαζομένων. Καιρός για νίκες πανευρωπαϊκές!
48|

Το χρονικό της κατάληψης της πρυτανείας
Φαίδρα Μητσάνη
Παρασκευή 11/1: Τα καταφέραμε! Λίγο μετά τις 9 το πρωί, μια ομάδα που
απαρτιζόταν από μέλη του Συντονιστικού Αναπληρωτών, Σωματείων και
φοιτητές μπήκαμε στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ. Η κατάληψη είναι πια γεγο-
νός! Τα συναισθήματα ανάμεικτα: ενθουσιασμός, ελπίδα, ανησυχία για το
αν θα έρθει αρκετός κόσμος την ώρα της απεργιακής κινητοποίησης.
Όταν φθάνουν τα πρώτα λεωφορεία από επαρχία, η συγκίνηση κορυ-
φώνεται. Με μάτια βουρκωμένα και χειροκροτήματα τους υποδεχόμαστε.
Κι έρχονται κι άλλοι κι άλλοι, δημιουργώντας ένα ατέλειωτο ανθρώπινο
ποτάμι. Η πορεία ξεκινά. Κρατιόμαστε σφιχτά και τραγουδάμε. Η οδός
Σταδίου δονείται από το σύνθημα «Απεργία τώρα» που απευθύνεται στην
πουλημένη πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ. Φτάνουμε στη Βουλή. Προσπα-
θούμε να ανεβούμε τα σκαλάκια και τα ΜΑΤ μάς απωθούν με ξύλο και
χρήση χημικών. Φωνάζουμε «Ντροπή!!!». Δεν υποχωρούμε. Μια ομάδα
καταφέρνει, παρά τα σπρωξίματα των ΜΑΤ, να ανεβάσει το πανό του
Συντονιστικού στο περιστύλιο της Βουλής.
Το «Υπάκουοι Αναπληρωτές Δούλοι Τέλος! Το Προσοντολόγιο-έκτρω-
μα να αποσυρθεί! Κανένας Απολυμένος! Μόνιμοι Διορισμοί όλων τώρα
αποκλειστικά με πτυχίο-προυπηρεσία» δεν είναι απλά μια σειρά συνθη-
μάτων–αιτημάτων. Είναι υπόσχεση ανυποχώρητου αγώνα, όχι μόνο για
την κατάργηση της ελαστικής εργασίας των εκπαιδευτικών, αλλά πάνω
από όλα για την ίδια μας την αξιοπρέπεια και τα χαμένα χρόνια. Τα χρόνια
που μας έβρισκαν με μια βαλίτσα στο χέρι από δω κι από κει, αφήνοντας
πίσω οικογένεια, φίλους, προσωπική ζωή. Δε μπορούμε να συγχωρέσου-
με την ανηλεή εκμετάλλευσή μας από όλες τις κατά καιρούς κυβερνήσεις,
|4 9

χωρίς έστω τα αυτονόητα δικαιώματα στην ασθένεια και τη μητρότητα.
Δεν μπορώ να «χωνέψω» ότι εγώ και οι χιλιάδες συνάδελφοί μου αντιμε-
τωπιζόμαστε σαν νούμερα στους πίνακες κατάταξης. Όχι!!! Είμαι η Φαίδρα,
θεατρολόγος, που κάθε χρόνο, επί 11 χρόνια, γνωρίζω 600 καινούργια
παιδιά. Που μπαίνω σε 24 διαφορετικά τμήματα, σε 3-4 σχολεία. Που έχω
διδάξει το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής σε 6.600 παιδιά περίπου μέχρι
στιγμής και πού τώρα το Υπουργείο Παιδείας με κρίνει ως Ανεπαρκή!
Για όλους αυτούς τους λόγους εγώ κι άλλοι χιλιάδες παραμένουμε ακλό-
νητοι παρά την τρομοκρατία των ΜΑΤ και συνεχίζουμε την πορεία ανεβαί-
νοντας τη Βασιλίσσης Σοφίας. Τα ΜΑΤ πίσω από τις παρατεταγμένες κλού-
βες εξαπολύουν νέο γύρο χημικών και κρότου λάμψης, ρίχνοντας στα
τυφλά στο συγκεντρωμένο πλήθος. Τραυματίζονται ο βουλευτής του ΚΚΕ
Γ. Δελλής και η Θ. Δριμάλα, μέλος της ΑΣΕ και του ΔΣ της ΔΟΕ. Στη συνέ-
χεια επιστρέφουμε με πορεία στην Πρυτανεία όπου ακολουθεί συνέλευση.
Ο κόσμος είναι τόσο πολύς που δε χωράει στο αμφιθέατρο και ακούει τις
τοποθετήσεις των ομιλητών από τα μεγάφωνα παραμένοντας παρά το
κρύο στο αίθριο. Ήδη μετράμε την πρώτη μας νίκη: η ΔΟΕ κάτω από την
ασφυκτική μας πίεση προκηρύσσει απεργία και για τη Δευτέρα 14/1.
Σάββατο 12/1: Είμαστε κυριολεκτικά ακούραστοι. Στις 12 το μεσημέρι μαζί
με το ΠΑΜΕ πραγματοποιούμε παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο
Προστασίας του Πολίτη για τους χθεσινούς τραυματισμούς. Μένουμε 2
ώρες υπό βροχή για να απαντήσει τελικά η Γεροβασίλη ότι δεν ευθύνεται
η ίδια για τα σχέδια της Αστυνομίας! Στη συνέχεια συμμετέχουμε στη δια-
δήλωση στο Περιστέρι αφορμή της οποίας στάθηκε το ξυλοκόπημα δια-
νομέα μετανάστη επειδή τόλμησε να διεκδικήσει τα ένσημά του. Το βρά-
δυ πραγματοποιούμε παρέμβαση στο κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ, διακόπτο-
ντας τη ροή του δελτίου κι ακούγεται το μήνυμα του αγώνα μας ζωντανά.
Κυριακή 13/1: Σήμερα είναι μέρα χαράς και διασκέδασης. Στον προαύλιο
χώρο της κατειλημμένης Πρυτανείας πραγματοποιείται απεργιακή συ-
ναυλία με τους Magic De Spell και ακολουθεί κρητικό γλέντι με τους Μα-
ραγγουδάκη και Πρεβεζάνο.
Δευτέρα 14/1: 4η μέρα της κατάληψης και πολύ κρίσιμη για τη συνέχιση
του Αγώνα. Στην προσυγκέντρωση στα Προπύλαια αρχίζουν να καταφθά-
νουν οι απεργοί συνάδελφοι. Είναι πάλι χιλιάδες! Μένω στα μετόπισθεν,
50|

στην περιφρούρησης της κατάληψης μαζί με άλλους 4. Η πορεία ξεκινά.
Οι ώρες περνούν απελπιστικά αργά και το μυαλό μας είναι στο δρόμο,
στους/στις συναδέλφους μας. Το μεσημέρι βλέπουμε στο διαδίκτυο ήδη
τις πρώτες φωτογραφίες από την καμμένη πλάτη της Βέτας Ρέππα, μέλος
των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ (Α΄ΕΛΜΕ Αθηνών) κι η καρδιά μας σφίγγεται… Τι
στο καλό γίνεται;;; Γύρω στις 5μ.μ. επιστρέφουμε ευτυχώς αρτιμελείς με
εμφανή τα σημάδια της μάχης. Τα ρούχα των περισσοτέρων είναι ψεκα-
σμένα παντού με χημικά, πρόσωπα και μάτια κατακόκκινα, ερεθισμένα.
Ακολουθεί μαζική συνέλευση παρά την τόση καταπόνηση, όπου αποφα-
σίζεται η συνέχιση της κατάληψης με την αμέριστη στήριξη των φοιτητών/
τριών. Η ΔΟΕ για άλλη μια φορά υπονομεύει τον αγώνα μας, δεν βγάζει
απεργία για Τρίτη και Τετάρτη, αλλά μόνο για Πέμπτη 17/1, ημέρα ψήφισης
του Νομοσχεδίου. Εμείς λοιπόν μετά την άγρια καταστολή πρέπει τις
επόμενες 2 μέρες να ξαναπάμε σχολείο και να υποκριθούμε ότι όλα είναι
κανονικά!
Τρίτη 15/1-Τετάρτη 16/1: Μετά το σχολείο, πηγαίνουμε στην Πρυτανεία
με βάρδιες. Τα βράδια αναγκαστικά μένουν μόνο φοιτητές και φοιτήτριες.
Πέμπτη 17/1: 7η μέρα της κατάληψης και 3η μέρα απεργίας. Και σήμερα
είμαστε πολλοί! Δυστυχώς, βέβαια, χωρίς τον κόσμο της επαρχίας, που
χωρίς απεργία διαρκείας δεν μπορούσε να παραμείνει. Από τις 10 το πρωί
μέχρι τις 5 το απόγευμα παραμένουμε έξω από τη Βουλή φωνάζοντας
συνθήματα. Επιχειρεί επιτροπή να παραδώσει ψήφισμα, αλλά ανακόπτε-
ται πάλι από τα ΜΑΤ που τους περικυκλώνουν. Επιστρέφουμε στην Πρυ-
τανεία απόγευμα πια, ακολουθεί ξανά συνέλευση. Αποφασίζεται η ανα-
γκαστική λήξη της κατάληψης. Λίγο μετά τις 9 μ.μ. εκκενώνουμε την
Πρυτανεία και κάνουμε μικρή πορεία μέχρι την Ομόνοια. Γύρω στις 11μ.μ.
το νομοσχέδιο ψηφίζεται.
Τα συμπεράσματα δικά σας,

αλλά η ιστορία μόλις ξεκίνησε!
Τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα!
Τους τίτλους τέλους θα τους γράψουμε εμείς!
|5 1

Πώς το έζησα!
Κατάληψη Πρυτανείας
& απεργιακές κινητοποιήσεις
του Γενάρη!
Δήμητρα Τάσσου
ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΜΈΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΆΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΊΑΣ όλοι ήταν σε

κίνηση, πανό, ετοιμασίες για συνέλευση, αναμονή των συναδέλφων από
επαρχία! Μέσα σε όλα αυτά, εγώ από την άλλη είχα πολύ άγχος να μην
πάθει κάτι το κτήριο, να είναι όλα καθαρά! Κρεμούσαμε σακούλες παντού,
καθαρίζαμε τους χώρους και βάζαμε σαπούνια στα μπάνια. Ξαφνικά,
άρχισαν να έρχονται τουρίστες και ρωτούσαν αν μπορούν να μπουν στο
κτήριο και αν υπήρχε κάποιος να τους κόψει εισιτήριο. Μετά παρατηρού-
σαν και συνέδεαν τον κόσμο μέσα, με τα πανό έξω και ρωτούσαν να μά-
θουν τα αιτήματά μας και ποιοι είμαστε. Όλοι μας υποστήριζαν! Όλοι μας
εύχονταν καλή δύναμη στον αγώνα μας και χαμογελούσαν! Εκεί μου
περνούσε το άγχος και πρόσεχα τον κόσμο και το πώς μιλούσα και εξη-
γούσα τι συνέβαινε. Είχε σημασία -και έχει ακόμα- να καταλάβει ο κόσμος
τι κάνεις και γιατί.
Τα πρωινά, πριν τις κινητοποιήσεις, και μετά, στην επιστροφή, γίνονταν
συνελεύσεις. Όλος ο κόσμος είχε κάτι να πει, ήταν σε αναβρασμό, ήθελε
να πει την οπτική του, την εμπειρία του, τον σχεδιασμό του, να δηλώσει
τη διαθεσιμότητά του για απεργίες για όσο χρειαστεί! Γυρνούσαμε από
κινητοποιήσεις και χειροκροτούσαμε για την προσέλευση του κόσμου!
52|

Την Παρασκευή 11/1 υπήρχε απίστευτος κόσμος στους δρόμους! Αποφα-
σίστηκε να συνεχιστεί η κατάληψη, να στηρίξει κινητοποιήσεις (κατά της
αστυνομικής βίας από τα ΜΑΤ στην πορεία της Παρασκευής και υποστή-
ριξης του διανομέα στο Περιστέρι που ξυλοκοπήθηκε γιατί ζήτησε τα
ένσημά του) και να οργανώσει εκδηλώσεις (απεργιακή συναυλία την
Κυριακή το μεσημέρι και συζήτηση για την ελαστική εργασία το απόγευ-
μα). Η παρέμβαση στην ΕΡΤ το βράδυ του Σαββάτου 12/1 ήταν για μένα
μια μεγάλη επιτυχία στο να κοινωνήσουμε στον κόσμο το μήνυμα μας.
Ένιωθα απίστευτη υπερηφάνεια για τους συναδέλφους μου που ήταν
εκεί! Συνεχίσαμε με μεγάλες απεργίες την Δευτέρα 14/1 και την Πέμπτη
17/1, όπου ο κόσμος ήταν «ζωντανός», φώναζε συνθήματα ασταμάτητα,
χόρευε, φυσούσε σφυρίχτρες, πιασμένος αλυσίδες! Την Πέμπτη το νο-
μοσχέδιο ψηφίστηκε. Δεν σταματήσαμε όμως! Αποφασίσαμε να συνεχί-
σουμε να αγωνιζόμαστε για τη μη εφαρμογή του, να συνεχίσουμε τις
κινητοποιήσεις ενωμένοι, μαζί με εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημό-
σιο τομέα, με γονείς, φοιτητές και μαθητές – αντίθετοι στο νομοσχέδιο
που θέλει να φέρει απολύσεις, υποβάθμιση της ειδικής αγωγής και του
δημόσιου σχολείου!
Φύγαμε από την κατάληψη το βράδυ της Πέμπτης με πορεία και συν-
θήματα. Όλες εκείνες τις μέρες ήμασταν όλοι μαζί, συμμετείχε ο κάθε
ένας με τον τρόπο του, για κάτι που ήταν δίκαιο και σωστό μέσα μας!
Ήρθε κόσμος από παντού: την Κρήτη, την Κω, τη Θεσσαλονίκη και την
Ικαρία. Το να γνωρίζεις συναδέλφους από όλη την Ελλάδα, μεγαλύτερους
αλλά και νεότερους, που μοιράζονται την εμπειρία τους από τα χρόνια
που έχουν τρέξει στα δημόσια σχολεία, το πόσο έχουν δυσκολευτεί, το τι
έχουν δημιουργήσει αλλά και τι έχουν αφήσει πίσω για έναν τόπο που δεν
είναι δικός τους, και όλα αυτά με την ανασφάλεια και το άγχος της επό-
μενης χρονιάς, είναι συγκινητικό! Σ’ αυτήν την «αγία καθημερινότητα»
δεν είσαι μόνος σου, δεν είσαι εσύ και το πρόβλημά σου, είναι χιλιάδες
άλλοι μαζί με σένα που βλέπουν τη ζωή τους αριθμό σε μια λίστα, σε ένα
παιχνίδι με στόχο το πώς θα είσαι μονίμως στην ανασφάλεια, με το φόβο
της ανεργίας! Παλεύεις λοιπόν για σένα και για όλους εμάς, κι εγώ παλεύω
για μένα και για όλους τους άλλους! Δεν είμαι μόνη μου, δεν κοιτάω μό-
νο τον εαυτό μου! Αυτό βίωσα, λοιπόν, στην κατάληψη της Πρυτανείας!
|5 3

Είμαστε μια όμορφη εικόνα
από το μέλλον!
Βαγγελίτσα Δινοπούλου,
Ντίνα Ρέππα
& Χρήστος Παναγιώτου
«Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον» έλεγε το

βίντεο που καλούσε στην απεργία της 14/1, 2η μέρα 24ωρης
απεργιακής κινητοποίησης, αποτυπώνοντας σε τρία λε-
πτά όλες τις διεργασίες που πραγματοποιήθηκαν πριν και
κατά τη διάρκεια της κατάληψης της Πρυτανείας.
ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΌ ΔΕΚΑΉΜΕΡΟ ΑΓΏΝΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗ αποτύ-

πωσε τη δυνατότητα των εργαζομένων να οργανώνονται και να χαράσ-
σουν σχεδιασμό πέρα από την καθηλωτική και υπονομευτική δράση των
πολιτικών δυνάμεων της συναίνεσης και της υποταγής που συγκροτούν
τις πλειοψηφίες των ομοσπονδιών και την απλή διαμαρτυρία στην οποία
καλούν οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς. Με ζωντανές διαδι-
κασίες, πραγματικής κινηματικής δημοκρατίας οι εργαζόμενοι μπόρεσαν
να αποκτήσουν πυκνή πολιτική εμπειρία και αυτοπεποίθηση ότι οι αγώ-
νες τους μπορούν να οργανώνονται από αυτούς και να προσδοκούν να
νικήσουν!
54|

Τι ήταν όμως αυτό που δημιούργησε αυτούς τους όρους; Πώς κατά-
φερε να δημιουργηθεί κέντρο αγώνα και γιατί συγκέντρωσε τα πιο πρω-
τοπόρα τμήματα των ελαστικά εργαζόμενων;
Πολλοί προσπάθησαν να αποδώσουν την ορμή και τη ζωντάνια αυτών
των ημερών στο αυθόρμητο, που μόλις καταλαγιάσουν οι μέρες θα ξε-
φουσκώσει και θα γυρίσει στη μίζερη καθημερινότητα. Στο «αυθόρμητο»
που δεν μπορεί πολιτικά να συζητήσει, δεν μπορεί να δει τη μεγάλη ει-
κόνα και να παράξει λόγο για τον εαυτό του. Άλλοι πάλι προσπάθησαν να
το χαμηλώσουν, να κόψουν από το μπόι του και να το υποτιμήσουν αρ-
νούμενοι να δουν τη γύμνια της πολιτικής τους αντίληψης που προσπαθεί
να πείσει τον κόσμο της εργασίας πως ότι κι αν κάνει, οι κυβερνήσεις, το
κράτος και οι μηχανισμοί του, το κεφάλαιο, η ΕΕ και ο ΟΟΣΑ, είναι πανί-
σχυροι και δεν μπορούν να κερδίσουν, παρά μόνο να δηλώσουν τις αντιρ-
ρήσεις τους και στη συνέχεια να βγάλουν συμπεράσματα. Κι όμως, οι
διαδικασίες αυτών των ημερών τους διαψεύδουν περίτρανα.
Στην πορεία για την προετοιμασία αυτής της μάχης τα ζητήματα δεν
κρίθηκαν σε μια ζαριά. Η πολιτική διαπάλη και η προσπάθεια συσπείρω-
σης και προετοιμασίας για να δοθεί η μάχη μετρά πέρα από αυτές τις 10
μέρες. Στην πραγματικότητα συναντιέται με όλες τις προηγούμενες από-
πειρες αγώνων που αμφισβητούσαν την κυρίαρχη πολιτική της ελαστικής
εργασίας, της ανακύκλωσης εργασίας-ανεργίας, του νέου μοντέλου ερ-
γαζόμενου και διεκδίκησαν το δικαίωμα τους στη μόνιμη και σταθερή
εργασία.
Σε ένα περιβάλλον πολυδιασπασμένο, με τεχνητά διλήμματα που κά-
θε φορά η εξουσία επιστρατευόταν για να διασπάσει το ενιαίο συλλογικό
συμφέρον της μόνιμης εργασίας, υπήρξαν εκείνες οι συλλογικές διαδι-
κασίες που επιδίωξαν να σπάσουν τους φραγμούς και να προτάξουν την
ενότητα. Η συγκρότηση του Συντονιστικού Αναπληρωτών Αδιόριστων
Εκπαιδευτικών ήταν μια τέτοια συνειδητή πολιτική επιλογή που έθεσε
από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του κεντρικό στόχο την ενιαία
έκφραση αιτημάτων και συμφερόντων σε σύγκρουση με τον κατακερ-
ματισμό, τον συντεχνιασμό και την πολυδιάσπαση. Ταυτόχρονα υπηρέ-
τησε με τη λειτουργία του τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, με ανοι-
χτές συνελεύσεις από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του και όχι
|5 5

φαντασιακές δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ούτε πρωτοβουλίες
- δημιουργήματα του κομματικού σωλήνα, με απόλυτη εξάρτηση από
τους κεντρικούς σχεδιασμούς. Είχε κεντρική επιδίωξη τη σύνδεση και
συμμετοχή των αναπληρωτών στα σωματεία και τις συλλογικές τους
διαδικασίες, τη συγκρότηση επιτροπών αγώνα στα πλαίσια τους, καθώς
και την προσπάθεια συντονισμού ΣΕΠΕ-ΕΛΜΕ, την πραγματική σύνδεση
όλων των χώρων της εκπαίδευσης για τη διαμόρφωση του πανεκπαιδευ-
τικού μετώπου, με την ουσιαστική σύνδεση και επαφή με τους φοιτητι-
κούς συλλόγους, όχι ως απλή καταγραφή στον δρόμο αλλά με την ουσι-
αστική διαμόρφωση κοινών αιτημάτων. Όλα αυτά αποτέλεσαν τα κύτ-
ταρα που τροφοδότησαν αυτόν τον μεγαλειώδη αγώνα.
Λίγα χρόνια πίσω το κεντρικό ερώτημα των αναπληρωτών ήταν αν
μπορούσαν να διεκδικήσουν προσλήψεις στην ώρα τους και ίσως περισ-
σότερα δικαιώματα. Κάθε συζήτηση για διορισμούς θεωρούνταν ουτο-
πική, μακριά από τον ρεαλισμό της κρίσης και της προσαρμογής στους
δημοσιονομικούς περιορισμούς του χρέους και των μνημονιακών μέτρων.
Σήμερα η διεκδίκηση έχει αντιστραφεί. Μόρφωση, δουλειά για όλο τον
λαό, όχι μόνο στον εκπαιδευτικό φώναζαν οι χιλιάδες διαδηλωτές στο
κέντρο της Αθήνας.
Το αίτημα αυτό υπήρξε στην πραγματικότητα το απαύγασμα της πο-
λιτικής αντιπαράθεσης των θέσεων του Συντονιστικού Αναπληρωτών
Αδιόριστων Εκπαιδευτικών με μια σειρά συλλόγων και συλλογικοτήτων
αναπληρωτών που επιδίωκαν να κλείσουν τη συζήτηση στα επιμέρους,
να διαπραγματευτούν συντεχνιακά φωτογραφίζοντας τους εαυτούς τους.
Ήταν εκείνο το αίτημα που κυριάρχησε στις συνελεύσεις της κατάληψης
και το οποίο συμπύκνωνε όλη τη φιλοσοφία και την κατεύθυνση της κι-
νητοποίησης.
Από τον Μάρτη, λοιπόν, του ’18 και το αίτημα για μονιμοποίηση όλων
των αναπληρωτών τώρα, φτάσαμε στο 10ήμερο του Γενάρη του ’19.
Η κατάληψη της Πρυτανείας έγινε η ατμομηχανή της μάχης και απο-
τέλεσε το κέντρο του αγώνα. Όχι γιατί έτσι βαπτίστηκε από τους συμμε-
τέχοντες. Αλλά γιατί ήταν εκείνος ο χώρος όπου Σύλλογοι ΠΕ, ΕΛΜΕ,
φοιτητές, αναπληρωτές και μόνιμοι, συναντιούνταν μετά από κάθε κινη-
τοποίηση για να χαράξουν τα επόμενα βήματά τους. Ήταν γιατί οι καθη-
56|

μερινές μαζικές συνελεύσεις οργάνωναν τις δράσεις της επόμενης μέρας.
Ήταν γιατί οι συνελεύσεις αυτές αποφάσισαν την ουσιαστική σύνδεση
του αγώνα με τους εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, συμμε-
τέχοντας στην κινητοποίηση στο Περιστέρι ενάντια στην εργοδοτική τρο-
μοκρατία. Ήταν γιατί εκεί έγινε η μαζική συνέλευση εκατοντάδων εργα-
ζομένων από όλους τους χώρους στην οποία εκφράστηκε η αναγκαιότη-
τα ο αγώνας αυτός να γίνει αγώνας όλων. Ήταν γιατί εκεί συναντήθηκε η
νεολαία της αναπλήρωσης με τη φοιτητική νεολαία, οι συνάδελφοι πολ-
λών γενιών, που δεν διαχωρίστηκαν, δεν αντιπαρατέθηκαν, δεν διχάστη-
καν με βάση την κυρίαρχη επιχειρηματολογία του υπουργείου, που πό-
νταρε στον κοινωνικό αυτοματισμό. Με εργατική δημοκρατία στη λήψη
όλων των αποφάσεων, αλλά κυρίως με την αυτοπεποίθηση και το πείσμα
που κυριολεκτικά ξεπέρασε τον σχεδιασμό των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, τους υπο-
χρέωσε σε κήρυξη 24ωρων απεργιών πέρα από τη διακήρυξη, στο άνοιγ-
μα των κινητοποιήσεων, στον αντίποδα του κλεισίματος του αγώνα με
μια 24ωρη την ημέρα ψήφισης του προσοντολογίου.
Χαρακτηριστικό της πλούσιας και βαθιάς πολιτικοποίησης των ημερών
αυτών ήταν η συνάντηση χιλιάδων ανθρώπων, που δεν είχαν προηγού-
μενη συλλογική εμπειρία, στις συνελεύσεις διεκδικώντας να συνδιαμορ-
φώσουν τις αποφάσεις, στον δρόμο και τις συγκρούσεις, στη συζήτηση
για το τι είναι σωματείο, τι είναι ομοσπονδία και ποιο είναι το χρέος του
καθένα μας να πάρει την υπόθεση του αγώνα στα χέρια του.
Η επόμενη μέρα μάς καλεί να αναμετρηθούμε με τις αντιφάσεις και
να αξιοποιήσουμε αυτήν την εμπειρία. Το μεγάλο μας στοίχημα είναι η
ουσιαστική σύνδεση των αναπληρωτών με τα σωματεία τους, η πραγμα-
τική εμπλοκή μονίμων-αναπληρωτών στις μάχες του επόμενου διαστή-
ματος (αξιολόγηση/αυτοαξιολόγηση, τριμελείς ομάδες εκπ/κής υποστή-
ριξης, «Νέο Λύκειο») και η σύνδεση των αγώνων με τη συνολική υπόθε-
ση της ανατροπής τής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ.
|5 7

Από την Ορεστιάδα στην Αθήνα
Κική Γιαννάτου
Ο πρώτος μήνας του 2019, παρά τα έντονα καιρικά φαι-

νόμενα, ήταν ένας όμορφος Γενάρης. Στο δεκαήμερο των
κινητοποιήσεων το εκπαιδευτικό κίνημα αυτοπροσδιο-
ρίστηκε, ανασυγκροτήθηκε και μετά από αρκετά χρόνια
ύφεσης πρωτοστάτησε στους αγώνες της διεκδίκησης,
θέτοντας γερές βάσεις για τη μελλοντική του πορεία.
Ο ΚΌΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΡΌΝΙΑΣ ΕΛΑΣΤΙΚΉΣ ΕΡΓΑΣΊΑΣ μαζί με μόνιμους/ες

εκπαιδευτικούς, συνταξιούχους και φοιτητές/τριες, πλημμύρισε τους
δρόμους σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, διεκδικώντας το δικαίωμα στη
μόνιμη και σταθερή εργασία, ενάντια στο προσοντολόγιο κυβέρνησης
και υπουργείου που απολύει αναπληρωτές/τριες, απαξιώνει τα πτυχία
και τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από αυτά και αλλάζει συ-
θέμελα τα εργασιακά δεδομένα.
Οι εκπαιδευτικοί είχαν να αντιμετωπίσουν τα βάρβαρα εκπαιδευτικά
μέτρα που ψηφίζονταν στη Βουλή, την καταστολή και τη βία από την
πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και τις πλειοψηφίες των Δ.Σ. των ομοσπον-
διών ΔΟΕ-ΟΛΜΕ που για ακόμη μία φορά δεν θέλησαν να οργανώσουν,
να στηρίξουν ουσιαστικά και να κλιμακώσουν τον αγώνα του κλάδου,
βάζοντας με αυτόν τον τρόπο πλάτη στην κυβερνητική πολιτική.
Η κατειλημμένη Πρυτανεία αποτέλεσε την καρδιά του αγώνα. Καθη-
γητές και καθηγήτριες, δάσκαλοι και δασκάλες κατέφθαναν από κάθε
58|

γωνιά της χώρας ταξιδεύοντας όλη τη νύχτα για να είναι παρόντες και
παρούσες στα απεργιακά ραντεβού. Οι συνελεύσεις των εκατοντάδων
εκπαιδευτικών στα αμφιθέατρα έδιναν το στίγμα της συνέχισης των κι-
νητοποιήσεων, ενισχύοντας την πίστη ότι ο συλλογικός και αποφασιστι-
κός αγώνας μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Οι πολύμορφες ταυτόχρονες
δράσεις σε όλες τις πόλεις, οι μεγαλειώδεις πορείες, οι καταλήψεις Διευ-
θύνσεων Εκπαίδευσης, η παρέμβαση στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, οι
ανακοινώσεις και τα δελτία τύπου έδωσαν τη δυνατότητα ενημέρωσης
της κοινωνίας για τα αιτήματα διεκδίκησης και αποτέλεσαν την αφορμή
προκειμένου να γίνουν ευρύτερα γνωστές οι διεκδικήσεις ενός κόσμου
που παλεύει για το δίκιο του.
Οι αναπληρωτές και οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί βρέθηκαν στην
πρώτη γραμμή δίνοντας έναν αγώνα ζωής που προκύπτει από την αναγκαι-
ότητα να βάλουν φρένο στην εργασιακή τους ομηρεία. Ένωσαν την οργή,
την αγανάκτησή τους και με το σύνθημα «ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ» διαδήλωναν για το δικαίωμά τους στη
μόνιμη εργασία, για το δικαίωμά τους να ζουν με αξιοπρέπεια, να σταμα-
τήσουν να αιμορραγούν οικονομικά και ψυχικά, να μπορούν να σχεδιάζουν
τη ζωή και το μέλλον τους. Έγιναν μία γροθιά ενάντια σε όλες τις πολιτικές
που καλλιεργούσαν και συνεχίζουν να καλλιεργούν τον κοινωνικό αυτομα-
τισμό και κυρίως που καθιστούν υπεύθυνο τον/την εκπαιδευτικό που δεν
κατοχυρώνει όχι μόνο δικαίωμα μόνιμου διορισμού, αλλά και πρόσληψης
ως αναπληρωτή/τρια. Λες και οι θυσίες τόσων χρόνων δεν αρκούν…
Μπορεί το προσοντολόγιο να ψηφίστηκε, όμως τίποτα δεν μπορεί να
σταματήσει την ελπίδα που γεννήθηκε. Είναι η σπίθα που άναψε και απο-
τελεί την παρακαταθήκη του αύριο. Ένας αγώνας καθαρός και αληθινός
που μπορεί να ενώσει όλο τον λαό απέναντι στη νεοφιλελεύθερη πολιτι-
κή εξόντωσης των εργαζομένων και να την ανατρέψει!
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις νιώθουμε υπερήφανοι που ένα βράδυ του
Γενάρη ταξιδέψαμε από την Ορεστιάδα στην Αθήνα για να είμαστε κι
εμείς ΕΚΕΙ στα Προπύλαια. Μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους κάναμε
την υπέρβαση, δώσαμε έναν όμορφο αγώνα και συνάμα την υπόσχεση
ότι ο αγώνας αυτός ήταν μόνο η αρχή. Παραμένουμε ζωντανοί, θα είμα-
στε όλο και περισσότεροι, συνεχίζουμε!
|5 9

Από τον Μάρτη του ‘18
στον καυτό Γενάρη του ‘19
Μαρία Τριμανδήλη, Κέρκυρα
ΠΡΙΝ ΛΊΓΟ ΚΑΙΡΌ ΓΊΝΑΜΕ ΜΆΡΤΥΡΕΣ ΜΙΑΣ ΑΚΌΜΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΉΣ

ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΏΔΟΥΣ ΕΜΦΆΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΎ ΚΙΝΉΜΑΤΟΣ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ. Οι απεργίες χαρακτηρίστηκαν από μεγάλα ποσοστά
συμμετοχής και τις τρεις ημέρες σε τοπικό επίπεδο, τόσο στην πρωτο-
βάθμια που πρωτοστάτησε, όσο και στην δευτεροβάθμια. Η συμμετοχή
των συναδέλφων στην απεργία της τρίτης ημέρας και η πραγματοποίηση
κατάληψης και δυναμικής πορείας στο νησί, κάτι που είχε καιρό να γίνει,
έδειξε την υφέρπουσα διάθεση του κινήματος για κλιμάκωση του αγώνα.
Και η διάθεση αυτή είναι υφέρπουσα, αλλά πραγματική, γιατί δεν εκ-
φράστηκε από την αρχή της χρονιάς στις διαδικασίες των σωματείων. Η
κουβέντα για κινητοποιήσεις δεν είχε τον χρόνο να ωριμάσει στον βαθμό
που αναγκαστήκαμε να κινηθούμε πίσω από τα ασφυκτικά ραντεβού του
υπουργείου. Ωστόσο η παρακαταθήκη των περσινών κινητοποιήσεων
του Μάρτη είναι εμφανής. Κινητοποιηθήκαμε και συμμετείχαμε στις
πορείες στην Αθήνα κάτω από ένα κοινό αίτημα που μας ένωνε και το
οποίο ήταν οι μαζικοί διορισμοί.
Παρατηρήσαμε, παρόλα, αυτά και μια αποστράτευση σε σχέση με
πέρσι. Δεν καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε τις πολλαπλές διαιρέσεις
που εισήγαγε το νομοθέτημα. Οι μόνες απόψεις που αντιπαρατέθηκαν
60|

από τη μια ήταν η θέση μας για καμία συζήτηση περί κριτηρίων και από
την άλλη η λογική του «ρεαλισμού» και βελτίωσης του νόμου που εκφρα-
ζόταν πολιτικά από τις καθεστωτικές παρατάξεις. Αλλά δυστυχώς η τε-
λευταία βρήκε ευήκοα ώτα. Η αποδοχή του νόμου και ο επιβιωτισμός,
θα κορυφωθεί το επόμενο διάστημα και είναι στοίχημα αν θα καταφέ-
ρουμε να βάλουμε ανάχωμα σε αυτή τη στάση.
Από εδώ και πέρα στόχος μας είναι ένα κίνημα με συνέχεια και που θα
χαρακτηρίζεται από ενότητα. Ενότητα στα αιτήματα και όχι «κριτηριολο-
γία» από τη μια μεριά, και ενότητα στις μορφές αγώνα που δεν θα χαρα-
κτηρίζεται από μικροπολιτικές σκοπιμότητες απ’ την άλλη. Στον τόπο μας
το γεγονός ότι δεν υπήρχαν διασπαστικές πρακτικές βοήθησε πολύ στη
δυναμική μας παρουσία.
Είμαστε η γενιά του «νόμου πλαίσιο» και του «άρθρου 16». Είμαστε η
γενιά που συμπαραστάθηκε στη μεγάλη απεργία των δασκάλων. Είμαστε
η γενιά της ελαστασφάλειας και της ανεργίας. Θα γίνουμε η γενιά της
ανατροπής!
|6 1

Στον δρόμο!
Δώρα Τζήκα, Μυρσίνη Κάιλα
Τον τελευταίο Γενάρη πρωταγωνιστήσαμε σε μια «άνοι-

ξη» που όμοιά της δεν είχαμε ξαναζήσει τα τελευταία
δέκα χρόνια που οργώνουμε την Ελλάδα, μια «άνοιξη»
που σίγουρα μας έδωσε πολλά μαθήματα. Ένας μήνας
που μας έφερε κοντά σε ανθρώπους που από την αρχή
της σχολικής χρονιάς δεν είχε τύχει να γνωρίσουμε κα-
λύτερα. Το νομοσχέδιο είχε ήδη ανακοινωθεί λίγο πριν
τις γιορτές, προφανώς για να απαλλαχθεί το υπουργείο
από τις «ηχηρές μειοψηφίες». Ένα σύστημα μοριοδότησης
‘προσόντων’ που σε θέλει μετρήσιμο και ανταγωνιστικό.
Η αρένα τα έχει όλα, πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά,
γλώσσες, υπολογιστές, παιδιά.
Η ΓΕΝΙΆ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΏΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΟ, είδε την οικονομία

να διαχέεται σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, να γίνεται έννοια κυ-
ρίαρχη. Οι φωνές από χώρες όπου ο νεοφιλελευθερισμός είναι κυρίαρ-
χη πολιτική εδώ και δεκαετίες, περιγράφουν ένα μέλλον δυστοπικό για
τις εργασιακές συνθήκες, αλλά και για το περιεχόμενο του σχολείου. Η
επισφάλεια, η διαρκής μετακίνηση προς αναζήτηση εργασίας, τροφο-
δοτούν την αγανάκτηση στους εκπαιδευτικούς και σε όλη την κοινωνία.
Κι ενώ φάνηκε να έχουμε αρχίσει να συμφιλιωνόμαστε με την ιδέα μιας
62|

ζωής σε αυτή τη γενικευμένη κατάσταση επισφάλειας, όχι μόνο παρα-
μείναμε όρθιοι, αλλά θέσαμε και τους δικούς μας όρους διεκδίκησης
της μονιμότητας.
Τα αντανακλαστικά, η πολιτική ανάλυση και η κινητοποίηση των ανα-
πληρωτών ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Πήραμε στα χέρια μας πρωτο-
βουλίες για κινητοποιήσεις, δώσαμε το μήνυμά από την τοπική κοινωνία
κάθε πόλης και χωριού μέχρι το υπουργείο ότι δεν μπορούμε να δεχτού-
με τον αλληλοσπαραγμό, την εσαεί συνέχιση της ελαστικής εργασίας,
την ανασφάλεια. Δεν θα μπούμε σε καμιά κατάσταση ανταγωνισμού και
εξατομίκευσης. Δεν θα δεχτούμε την υποβάθμιση του βασικού μας πτυ-
χίου, την αποσύνδεσή των επαγγελματικών δικαιωμάτων που μας κατο-
χυρώνει το πτυχίο από την εργασία, την υποτίμηση της προϋπηρεσίας.
Απέναντι στην κουλτούρα ανταγωνισμού που προωθεί το υπουργείο,
απαντήσαμε με συνεργασία, αλληλοβοήθεια, αλληλεγγύη. Και δώσαμε
έναν πολύ όμορφο αγώνα. Πέρα από τα «τυπικά προσόντα» που ο καθέ-
νας τυχαίνει να έχει αυτή τη στιγμή. Γιατί δεν μπορεί κανείς να χαίρεται
αν θα πάρει τη θέση του διπλανού, του φίλου του, που βλέπει στα μάτια
του την απογοήτευση, τη ζωή του να αδειάζει, το μέλλον πιο αβέβαιο
τώρα από ποτέ. Με επιτροπές αγώνα αναπληρωτών, με μαζικές διαδη-
λώσεις στο κέντρο της Αθήνας, συνεντεύξεις σε κεντρικά και περιφερει-
ακά ΜΜΕ, με δημοσίευση κειμένων στον τύπο, με παραστάσεις διαμαρ-
τυρίας και καταλήψεις σε διευθύνσεις εκπαίδευσης ήμασταν πάντα πα-
ρόντες και παρούσες. Με κέντρο αγώνα την κατειλημμένη πρυτανεία, ο
κόσμος της αναπλήρωσης από όλη την Ελλάδα συναντήθηκε και συνδι-
αμόρφωσε τους όρους του αγώνα και του μέλλοντός της. Όπου δεν στα-
ματήσαμε να βλέπουμε και να χαιρετάμε φίλους αγαπημένους και πολ-
λούς γνωστούς, καθώς όταν έχεις γυρίσει από άκρη σε άκρη της Ελλάδα,
πέρα από αποσκευές «κουβαλάς» μαζί σου και πρόσωπα με τα οποία έχεις
μοιραστεί τις ίδιες αγωνίες, τα ίδια άγχη, τους ίδιους φόβους, αλλά και
το ίδιο πείσμα, να ζήσουμε καλύτερα. Και ήταν όλοι εκεί. Και ήμασταν
πολλοί. Μπροστά στη Βουλή. Για να φωνάξουμε ότι δεν πάει άλλο.
Ότι δεν πάει άλλο να ζεις σε κατάσταση εργασιακής ομηρίας. Ότι γνω-
ρίζουμε πως το υπουργείο, πιστό στις προσταγές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ,
εισάγει με το τυράκι των διορισμών την κουλτούρα της αξιολόγησης, της
|6 3

εξατομίκευσης, του ανταγωνισμού, της ευελιξίας των εργασιακών σχέ-
σεων, της διάσπασης κάθε συλλογικού τρόπου διεκδίκησης. Ότι δεν θα
δεχτούμε το προσοντολόγιο, την αξιολόγηση και επαναξιολόγησή μας,
την αέναη ταξινόμηση και σύγκριση, τη διαρκή εργασιακή αβεβαιότητα.
Εξάλλου πλέον και η απόκτηση τυπικών προσόντων αποτελεί ταξική υπό-
θεση. Πρόκειται για «εμπορικά προϊόντα», που όποιος μπορεί τα «αγορά-
ζει», ή θα αναγκάζεται να στερηθεί για να τα «αγοράσει». Το θέμα είναι
να μην χάσουν την πελατεία τους τα εκάστοτε πανεπιστήμια που πλέον
κάνουν εμπόριο ακαδημαϊκής γνώσης.
Ενάντια στο μοντέλο του εκπαιδευτικού που, καθώς και ο ίδιος πάντα
ανασφαλής και ανταγωνιστικός, προωθεί στους μαθητές του τον ατομι-
σμό και την προσωπική ανέλιξη σε μια ανθρωποφαγική κοινωνία, προ-
τάσσουμε ένα σχολείο δημοκρατικό, με βασικές αρχές αυτές της συλλο-
γικότητας και της αλληλεγγύης, για τις ανάγκες όλων των παιδιών. Δεν
έχουμε αυταπάτες για τον θεσμό στον οποίο εργαζόμαστε, για την ανα-
παραγωγική λειτουργία της εκπαίδευσης και τον ρόλο της ως επίσημο
μηχανισμό του αστικού κράτους και ως τόπο ‘πειθαρχικής εξουσίας’.
Ξέρουμε όμως ότι πρόκειται για ένα θεσμό όπου τον διαπερνούν πολιτι-
κές, πολιτισμικές, οικονομικές αντιπαραθέσεις και αντιστάσεις.
Το πιο ελπιδοφόρο όμως ήταν ότι οι αναπληρωτές δείξαμε ότι υπάρχει
μια άλλη κουλτούρα στους κόλπους των εκπαιδευτικών που τόσα χρόνια
στηρίζουν τη δημόσια εκπαίδευση, μια κουλτούρα που θα χαλάει τα σχέ-
δια του εκάστοτε υπουργείου που θα ακολουθεί πιστά τα προτάγματα
του ΟΟΣΑ, που δεν θα δεχτεί τον ανταγωνισμό, που υπόσχεται ένα κα-
λύτερο σχολείο!
64|

Μάνα και παιδί
στα πρώτα βήματα μαζί
Θάνια Βέζου
Κάθε χρόνο καλούμαστε να μαζέψουμε άρον άρον τα

υπάρχοντα μιας χρονιάς. Βαλίτσες, φιλίες, σχέσεις, όνει-
ρα, όλα καλείσαι να τα τακτοποιήσεις, να τα στοιβάξεις,
να τα χωρέσεις και να πατήσεις μια παύση στη ζωή σου
για εννιά ή και λιγότερους μήνες, με ανοιχτό κάθε χρονιά
προορισμό εντός Ελλάδας.
ΌΛΑ ΧΩΡΆΝΕ, ΌΛΑ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΤΑ ΠΙΈΣΕΙΣ ΝΑ ΧΩΡΈΣΟΥΝ, σε πολλά

μπορείς να πατήσεις παύση, πολλά μπορείς να αναβάλλεις για μια σχο-
λική χρονιά. Ζορίζουν όμως, ζορίζουν τα πράγματα, γιατί μεγαλώνουμε.
Μεγαλώνουμε και οι επιλογές μας είναι επιλογές που κουβαλάμε μια ζωή.
Ζορίζουν τα πράγματα γιατί κοντεύουμε τα σαράντα, γιατί κάναμε παιδιά
και τα παιδιά δυστυχώς δεν χωράνε σε βαλίτσες. Γιατί όσο κι αν προσπα-
θήσεις να τα «στριμώξεις» και να σ’ ακολουθήσουν ανά την Ελλάδα, το
πρόγραμμα δεν βγαίνει.
Δεν βγαίνει από την αρχή που έμεινες έγκυος σαν αναπληρώτρια για-
τί δεν είχες άδειες. Γιατί έπρεπε να πηγαίνεις στο γεμάτο ιώσεις και γρίπες
σχολικό περιβάλλον με μάσκα για να μην κολλήσεις, και στα διαλείμμα-
τα έκρυβες την κοιλιά σου στον τοίχο για να μην πέσει καμιά μπάλα επά-
νω σου. Γιατί είχες δεν είχες δύσκολη κύηση έπρεπε να κάνεις χιλιόμετρα
|6 5

για να φτάσεις στον ορεινό σχολείο σου. Γιατί οδηγούσες στο βουνό και
σταματούσες με ζαλάδες σε κάθε στροφή. Ύστερα γέννησες και όταν το
μωρό σου ήταν 60 ημερών καλέστηκες να το αφήσεις. Να το αφήσεις σε
έναν φροντιστή και να πας σχολείο. Σταμάτησες τον τόσο πολύτιμο θη-
λασμό ή καθόσουν στα διαλείμματα στις κρύες τουαλέτες να βγάζεις με
το θήλαστρο γάλα για το μωρό σου. Και όσο κι αν πονούσες, έσφιγγες τα
δόντια και ευχόσουν ν’ αργήσει να χτυπήσει το κουδούνι. Έπαιρνες τηλέ-
φωνα στα διαλείμματα και το άκουγες να κλαίει-φυσικά!-που ακούστηκε
ένα βρέφος 60 ημερών να αποχωρίζεται τη μητέρα του. Και όλα καλά,
όταν όμως χρειάστηκε να πας στην Κοζάνη; Στη Σέριφο; Παραίτηση, οι-
κονομική και επαγγελματική εξαθλίωση, η μόνη λύση που σου σέρβιρε
το Υπουργείο Παιδείας.
Ξεκίνησε αυτός ο μεγάλος αγώνας και μας έδωσε ελπίδα και αισιοδο-
ξία ξανά.
Βρεθήκαμε όλοι και όλες εκεί. Παραμερίσαμε όσα μας χωρίζουν και
παλέψαμε, κόντρα σε υπουργεία, κυβερνήσεις και γραφειοκρατία, με
βάση όσα μας ενώνουν. Δεν αφήσαμε τίποτα απέξω, τα είπαμε όλα και
τα ζητήσαμε όλα. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες και όλους τώρα.
Προστασία της μητρότητας για όλες τις αναπληρώτριες, για όλες τις ερ-
γαζόμενες.
Ξέρουμε πόσο μεγάλος και δίκαιος είναι ο αγώνας μας και γι αυτό δεν
θα κάνουμε πίσω. Βρεθήκαμε εκεί χέρι χέρι μόνιμες και αναπληρώτριες.
Φωνάξαμε, παλέψαμε, δεν κάναμε πίσω στα δακρυγόνα και την κατα-
στολή τους. Και θα είμαστε εκεί όσο χρειαστεί. Γιατί ξαναβρεθήκαμε πλάι
πλάι στο δρόμο και τότε η νίκη φάνηκε πιο κοντά. Γιατί ξαναβρεθήκαμε
με τη Γιώτα που έχει τρία παιδιά και γύρισε όλη την Ελλάδα μαζί τους.
Γιατί βρεθήκαμε με την Αθηνά που δήλωσε παραίτηση, για να μεγαλώσει
το παιδί της και την Μάρα που πέρσι απέβαλλε, αφού δεν δικαιούνταν
άδεια επαπειλούμενης κύησης. Ξεκινήσαμε και είμαστε αποφασισμένες.
Καμιά μάνα μακριά από το παιδί της. Καμία κύηση δεν είναι λιγότερο
σημαντική!
Υ.Γ. Στην τελευταία απεργία δεν ήμουν εκεί. Είχα μεταφέρει στον 5 μηνών μικρό έναν
Η1Ν1 από το σχολείο μου και ήμασταν στο Παίδων…
66|

Ό,τι φοβούνται το καταστέλλουν
κι ό,τι καταστέλλουν θεριεύει!
-Η στάση της δημόσιας τηλεόρασης
και η βία της κυβέρνησης-
Μάρθα Κιτσαντά - Μάνθος Κυριακόπουλος
«Τρομοκρατία: Εξουσιάζω δια της βίας. Τρόμου. Και τρο-

μοκράτης τι θέλει να πει; Δε θέλω απάντηση απ’ αυτούς
που την επινοήσανε. Ζητάω απάντηση από τους λαχα-
νιασμένους».
… ΚΑΙ ΦΤΆΝΕΙ ΕΚΕΊΝΗ Η ΣΤΙΓΜΉ που το εκπαιδευτικό και συνάμα νεο-

λαιίστικο κίνημα, φέρνοντας στο προσκήνιο δημοκρατικές διαδικασίες
βάσης μέσα από συνελεύσεις σωματείων, καταλήψεις, επιτροπές αγώνα
και ΑΠΕΡΓΙΕΣ, σπάει στην πράξη τον όρο «ηχηρή μειοψηφία», διατυμπα-
νίζοντας σε όλη την κοινωνία, εργαζόμενους και ανέργους, πως δε θα
χαμηλώσουμε τον πήχη των αναγκών μας, τον πήχη της αξιοπρέπειας
στη ζωή.
Υψώνει με πείσμα, επιμονή και αποφασιστικότητα το αίτημα για Στα-
θερή και Μόνιμη Εργασία για όλο τον ΛΑΟ, μπροστά από τις παρατεταγ-
μένες κλούβες των ΜΑΤ.
Μια αποφασιστικότητα που διέλυσε τη βιτρίνα της κυβέρνησης περί
«αριστερής διαχείρισης», καθώς την ανάγκασε σε άγρια καταστολή ενα-
|6 7

ντίων εκπαιδευτικών, κάνοντας χρήση σε υπερθετικό βαθμό τον όρο
«αλητεία». Απ’ τη μια πετώντας χημικά και δακρυγόνα στον σωρό και
ανοίγοντας κεφάλια και απ’ την άλλη προκαλώντας εγκαύματα. Η κυβέρ-
νηση σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών της για
την άγρια καταστολή στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της 11ης Ιανουαρί-
ου «καταδίκασε» την τυφλή βία των ΜΑΤ μέσω του Υπουργείου Προστα-
σίας του Πολίτη. Οι πομπώδεις δηλώσεις σταματούν εκεί. Η καταστολή
εντείνεται. 14 Ιανουαρίου χτυπούν και πάλι με μανία, πετούν χημικά, προ-
καλούν σοβαρό έγκαυμα με εξ επαφής βολή με κάνιστρο! Η εικόνα του
δρόμου γεμάτη με εκπαιδευτικούς, φοιτητές, μαθητές, ελαστικά εργα-
ζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα έσπειρε τον φόβο κι αυτό ακρι-
βώς που φοβούνται. Τον μαζικό ξεσηκωμό από τα κάτω! Αυτό επιχειρούν
και να καταστείλουν στην απεγνωσμένη προσπάθειά τους να αλλάξει ο
φόβος στρατόπεδο. Κόντρα στα σχέδιά τους, ο κόσμος μετά από κάθε
χτύπημα, δεν κάνει βήμα πίσω! Δεν έχει τίποτα να φοβάται πια. Παλεύει
για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή για όλους εργασία, συγκρούεται,
υπερασπίζεται αδιαπραγμάτευτα όσα του ανήκουν.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που μέσω της ΕΡΤ και του προκλητικού
Δελτίου Τύπου της διοίκησής της αποκαλεί τους εκπαιδευτικούς «αδι-
καιολόγητους εισβολείς», παραθέτοντας έννοιες περί νομιμότητας και
καταστολής της ελευθερίας λόγου από την πλευρά μας. Μιας ελευθερί-
ας λόγου που η συνομωσία των συστημικών-κυβερνητικών ΜΜΕ έχουν
καταστείλει εδώ και καιρό ρίχνοντας «τηλεοπτικό μαύρο» στην αδιοριστία,
στους πετσοκομμένους μισθούς και στις συντάξεις, στα μορφωτικά δι-
καιώματα των μαθητών και τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος
για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου.
Η εικόνα των αναπληρωτών/τριών στην ΕΡΤ μαζί με εκείνη του
Μάη του 2010, θυμίζει την απαίτηση για δημόσιο βήμα λόγου στον μα-
χόμενο εκπαιδευτικό της τάξης, σε μια απόπειρα να σπάσει την κυβερ-
νητική προπαγάνδα και τον μονόλογο του Υπουργείου για το νομοσχέδιο
«ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ», μεταφέροντας την πραγματική εικόνα της διάλυσης της
δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, καθώς και της επικειμένης διάλυσης
της ζωής χιλιάδων εκπαιδευτικών, που επί χρόνια κρατούν όρθια τα σχο-
λεία σε όλη την Ελλάδα. Στόχος μας ήταν να ενημερωθεί ολόκληρη η
68|

κοινωνία για τα αιτήματα του πανεκπαιδευτικού κινήματος που βρίσκεται
σε ανυποχώρητο, μαζικό και αποφασιστικό αγώνα. Για αυτόν τον λόγο
επιλέχτηκε η ΕΡΤ ως εκείνο το μέσο που όφειλε και οφείλει να δίνει βήμα
για την αδιαμεσολάβητη έκφραση και ενημέρωση όλου του λαού.
Κομμάτι της παρακαταθήκης που σμιλεύτηκε όλες αυτές τις μέρες
του αγώνα και δεν παίρνει χρόνο στον τηλεοπτικό φακό, είναι πως η ει-
κόνα των δακρυσμένων εκπαιδευτικών δεν είναι από τα δακρυγόνα! Δεν
είναι εικόνα «ηχηρής μειοψηφίας» οι χιλιάδες που ήρθαν στα συλλαλη-
τήρια από όλα τα μέρη της Ελλάδας, φέρνοντας το Υπουργείο Παιδείας
σε θέση άμυνας, απολογίας και εν τέλει λεκτικής υποτίμησης των απερ-
γών, μην έχοντας άλλο τρόπο υπεράσπισης του νομοσχεδίου των μαζικών
απολύσεων, της αριστείας, του κουρελιάσματος πτυχίου-προϋπηρεσίας
και του συνόλου των εργασιακών δικαιωμάτων που απορρέουν από αυ-
τά. Η εικόνα της κατειλημμένης πρυτανείας, των υψωμένων πανό και
της σημαίας του αγώνα, της σύγκρουσης με τα ΜΑΤ στα σκαλιά της Βου-
λής, των χιλιάδων διαδηλωτών στο κέντρο της Αθήνας δεν είναι εικόνα
της εργοδοτικής- συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Είναι εικόνα λαϊκού-
εργατικού ξεσηκωμού, εικόνα ρήξης και ανατροπής του αστικού αφηγή-
ματος, εικόνα ριζοσπαστικοποίησης, τάση για ανασυγκρότηση του ερ-
γατικού κινήματος για την κοινωνική χειραφέτηση.
Είναι εικόνα από ένα ορμητικό ποτάμι που ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΑΙ
από τη βία και στέλνει μήνυμα σε κάθε επίδοξο διαχειριστή των μνημο-
νίων, των πολιτικών της ΕΕ και υπερεθνικών οργανισμών, πως είναι και
θα συνεχίσει να είναι εκεί, πύργος ατίθασος να υπερασπίζει την ενότητα
απέναντι στην κούρσα επιβίωσης του προσοντολογίου, τη μόνιμη δουλειά
και ζωή με αξιοπρέπεια απέναντι στο νέο μοντέλο εργαζόμενου που προ-
ωθούν, της επισφάλειας, του ατομικού δρόμου, της ελαστικής εργασίας.
Να υψώνει φωνή και ανάστημα ενάντια στην τρομοκρατία των απολύ-
σεων, της αβεβαιότητας, της εργασιακής περιπλάνησης. Να χαλάει τις
επικοινωνιακές φιέστες τους στον δρόμο, στις απεργίες, σε αγώνες δι-
άρκειας.
Που θα είναι εκεί να υπερασπίζεται τη δική του τάξη, την εργατική!
Που θα είναι εκεί να υπερασπίζεται τη Δημοκρατία απέναντι στην κρα-
τική καταστολή της ολιγαρχίας!
|6 9

Δήλωση της εκπαιδευτικού
Βενετίας Ρέππα,
που τραυματίστηκε στις 14 Γενάρη
από τις δυνάμεις καταστολής
Στις 14 Γενάρη τραυματίστηκε από τις δυνάμεις καταστο-

λής η εκπαιδευτικός Βενετίας Ρέππα, μέλος των Παρεμ-
βάσεων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Παραθέτουμε
αποσπάσματα από τις δηλώσεις της.
«ΉΜΑΣΤΑΝ ΈΞΩ ΑΠΌ ΤΗ ΒΟΥΛΉ, στον φραγμό των ΜΑΤ στα “λουλου-
δάδικα”. Υπήρξε ένταση με την αστυνομία, έπεσαν δακρυγόνα και έτσι
γυρίζαμε προς τα πίσω. Ξαφνικά, ένοιωσα να καίγομαι. Δεν μπορούσα
να αναπνεύσω. Αν είχε πετύχει κάποιον με πιο ελαφρύ ρουχισμό ή σε
άλλο σημείο του σώματος θα μπορούσε να έχει προκαλέσει πολύ πιο
σοβαρή ζημιά. Ήταν θέμα τύχης. Ήταν τυφλό χτύπημα.
….Πρέπει να γίνεις ρομπότ για να χτυπάς έτσι εργαζόμενους. Η στάση
της πολιτικής προϊστάμενης των ΜΑΤ, της υπουργού «Προστασίας του
Πολίτη» Όλγας Γεροβασίλη, που «καταγγέλλει» την καταστολή είναι η
απόλυτη υποκρισία, το μόνο που επιδιώκει είναι να αποσείσει τις ευθύνες
από πάνω της.
….Όσο πιο αντιλαϊκή γίνεται η πολιτική της κυβέρνησης, τόσο πλάι
στον κοινοβουλευτικό αυταρχισμό (νομοσχέδια που ψηφίζονται με δια-
70|

δικασίες express κλπ.), στην κατάλυση της ίδιας της αστικής τους δημο-
κρατίας, θα έχουμε την χωρίς όρια χρησιμοποίηση βίας ενάντια στους
λαϊκούς αγώνες και τους λαϊκούς αγωνιστές. Αυτό έδειξε και η αντιμε-
τώπιση του εκπαιδευτικού κινήματος όλες τις μέρες που οι εκπαιδευτικοί
ήταν μαζικά στο δρόμο.
…Ταυτόχρονα οι εκπαιδευτικοί δεν κιότεψαν. Η απάντησή τους στην
τυφλή βία της Παρασκευής και της Δευτέρας ήταν η συνέχιση του αγώ-
να τους και τις επόμενες μέρες με πείσμα και αποφασιστικότητα!
…Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί για μην εφαρμοστεί το «προσοντο-
λόγιο» Γαβρόγλου, και πρόκειται για αγώνα ολόκληρου του εκπαιδευτικού
κινήματος και όχι μόνο των αναπληρωτών. Το προσοντολόγιο είναι εικό-
να από το μέλλον και η εφαρμογή του θα συμπαρασύρει όλους τους ερ-
γαζόμενους στον κλάδο καθώς θα καταστήσει κανόνα το συνεχές κυνή-
γι προσόντων υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» της αξιολόγησης…..»
|7 1

Το μήνυμα
των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών
από την παρέμβασή τους στην ΕΡΤ
(απομαγνητοφώνηση: Βιολέτα Πατέλη)
Εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης της

Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών έχουμε να δη-
λώσουμε το εξής προς ενημέρωση του ελληνικού λαού.
ΜΕΓΑΛΕΙΏΔΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΈΣ ήταν οι απεργιακές διαδηλώσεις

που πραγματοποιήθηκαν χθες στο κέντρο της Αθήνας όσο και στις υπό-
λοιπες μεγάλες πόλεις προκειμένου να αποσυρθεί το επαίσχυντο νομο-
σχέδιο «διορισμού» των εκπαιδευτικών, το οποίο στην ουσία είναι νομο-
σχέδιο απολύσεων και εισαγωγής κριτηρίων (ως προϋποθέσεων για
προσωρινή πρόσληψη) και στόχο έχει να διωχθούν από τη δουλειά ανα-
πληρωτές εκπαιδευτικοί οι οποίοι 5, 10, 15 έως και 20 χρόνια υπηρετούν
το δημόσιο σχολείο! Έχουμε να δηλώσουμε, όμως, ότι το χθεσινό δελτίο
ειδήσεων της ΕΡΤ παραβαίνοντας κάθε αρχή δημοσιογραφικής δεοντο-
λογίας και δημοκρατίας δεν παρουσίασε ούτε για ένα λεπτό τις χιλιάδες
διαδηλωτών που κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας όσο και των υπόλοι-
πων πόλεων, προκειμένου να απαιτήσουν μόνιμους μαζικούς διορισμούς
στη δημόσια εκπαίδευση, προκειμένου να μονιμοποιηθούν όλοι οι ανα-
πληρωτές εκπαιδευτικοί οι οποίοι υπηρετούν την τελευταία δεκαετία το
δημόσιο σχολείο, προκειμένου να προασπίσουν το δικαίωμα όλων των
72|

παιδιών στην πλήρη μόρφωση! Επιπλέον δεν πρόβαλε ούτε την τεράστια
αστυνομική βία και καταστολή που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό
διαδηλωτών χθες στο κέντρο της Αθήνας! Αντίθετα το μόνο που έδειξε
ήταν μεμονωμένα επεισόδια!
Αυτό που έχουμε να δηλώσουμε είναι το εξής: Είμαστε μια γενιά που
μας περισσεύουν οι μνήμες και μας λιγοστεύουν οι αυταπάτες, είμαστε
μια γενιά σάρκα από τη σάρκα των ανθρώπων οι οποίοι καθημερινά ερ-
γάζονται για 400, 600, 700 έως και 800 ευρώ. Εργάζονται σε κάθε μήκος
και πλάτος της χώρας. Έχουμε υπηρετήσει το δημόσιο σχολείο. Θέλουμε
να ενώσουμε τη φωνή μας μαζί με όλους τους εργαζόμενους, με όλους
τους άνεργους, με όλους τους ανθρώπους οι οποίοι αυτή τη στιγμή ερ-
γάζονται στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, είτε δουλεύουν σε εργο-
στάσιο, είτε δουλεύουν σε γραφείο, είτε δουλεύουν σε ένα σύγχρονο
ταχυφαγείο. Απευθυνόμαστε σε όλη τη νεολαία, που αυτήν τη στιγμή
διώκεται προς τη μετανάστευση και την ξενιτιά, να ενώσει μαζί μας τη
φωνή της για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για το δικαί-
ωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση.
Δευτέρα μεσημέρι στη 1:30 μμ συγκέντρωση στα Προπύλαια για να
κατευθυνθούμε προς τη Βουλή προκειμένου να μην ψηφιστεί, αλλά
αντίθετα να αποσυρθεί το νομοσχέδιο των απολύσεων χιλιάδων ανα-
πληρωτών.
Δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από τον αγώνα

ενάντια στην εργασιακή επισφάλεια και περιπλάνηση.

ενάντια στην ανεργία.

ενάντια στο προσοντολόγιο το οποίο
στην πραγματικότητα θα αποτελέσει
κριτήριο απολύσεων.
|7 3

Η ελαστική εργασία στην εκπαίδευση
δεν είναι ελληνική ιδιομορφία
Κιουτσουκη Χρυσανθη, Αιμιλία Τσαγκαράτου
Η νεοσυντηρητική ατζέντα στην εκπαίδευση δεν αφορά

προφανώς μόνο τη χώρα μας. Με ιδιαίτερη βιαιότητα
χτυπά τα τελευταία χρόνια την εκπαίδευση παγκόσμια.
Γι αυτό και βλέπουμε να ξεσπούν μεγάλες κινητοποιή-
σεις εκπαιδευτικών σε πολλές χώρες, με παρόμοια αι-
τήματα.
Η ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΌΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΌΣΙΑΣ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗΣ, η εμπορευ-

ματοποίηση και η επιχειρηματικότητα, η σκληρή αξιολόγηση, η απαξί-
ωση του έργου των εκπαιδευτικών είναι τα βασικά επίδικα. Ο ελαστικά
εργαζόμενος εκπαιδευτικός που θα κρίνεται ξανά και ξανά για να εξα-
σφαλίζει τη θέση εργασίας του είναι μια παγκόσμια εικόνα. Η επετηρίδα
καθώς και οι σχετικά μαζικοί μόνιμοι διορισμοί μέχρι τα μέσα της δεκα-
ετίας του ’90 αποτελούσαν μία «ιδιαιτερότητα» του ελληνικού εκπαιδευ-
τικού συστήματος και ως τέτοια έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Εξάλλου,
όπως λένε τα ντοκουμέντα των υπερεθνικών οργανισμών ο ελαστικά
εργαζόμενος και συνεχώς αξιολογούμενος εκπαιδευτικός είναι πιο φτη-
νός, πιο ελεγχόμενος και σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα πιο «απο-
τελεσματικός», αφού ζει συνεχώς με το φόβο της ανάγκης να αποδεικνύ-
ει ότι είναι «άξιος» να επαναπροσληφθεί.
74|

Οι κινητοποιήσεις που πρωταγωνιστούν αυτή την περίοδο είναι εκεί-
νες των εκπαιδευτικών στις ΗΠΑ. Από τη Δυτική Βιρτζίνια πέρσι μέχρι
το Λος Άντζελες, όπου οι εκπαιδευτικοί απεργούσαν τις ίδιες μέρες των
δικών μας κινητοποιήσεων, δίνεται μια μεγάλη μάχη για την υπεράσπι-
ση της δημόσιας εκπαίδευσης και αυτών που την υπηρετούν. Το μήνυ-
μα συμπαράστασης από την κατάληψη της Πρυτανείας είχε μεγάλη
ανταπόκριση, εδραιώνεται η πεποίθηση ότι ο αγώνας των εκπαιδευτικών
είναι κοινός και διεθνής, με τις ταχύτητες φυσικά που έχει το κίνημα σε
κάθε χώρα. Εδώ να πούμε ότι ένας αριθμός αναπληρωτών εκπαιδευτι-
κών χρησιμοποιήθηκε στο Λος Άντζελες ως απεργοσπαστικός μηχανι-
σμός - παρόλο που ένα τμήμα τους αρνήθηκε να περάσει τις απεργιακές
περιφρουρήσεις - για να δούμε και μια άλλη πλευρά του τρόπου με τον
οποίο το σύστημα αντιμετωπίζει τους ελαστικά εργαζόμενους εκπαι-
δευτικούς.
Το εργατικό κόστος πρέπει να μειωθεί πάση θυσία. Όχι μόνο μέσω
των χαμηλών μισθών αλλά και μέσω της εντατικοποίησης της δουλειάς
των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να μην χρειάζονται επιπλέον προσλήψεις.
Οι απεργίες των εκπαιδευτικών στις ΗΠΑ ανέδειξαν μεταξύ άλλων και
τις τεράστιες ελλείψεις εκπαιδευτικών, που σε πολλές περιπτώσεις κα-
λύπτονται με απόφοιτους κολεγίων που κάνουν ταχύρρυθμα σεμινάρια
για να μπουν στην τάξη όπως-όπως. Στη Μεγάλη Βρετανία το σκληρό
αξιολογικό σύστημα και η τρομακτική εντατικοποίηση και η λειτουργία
του σχολείου ως επιχείρηση έχει οδηγήσει χιλιάδες εκπαιδευτικούς έξω
από το σχολείο. Στη Γερμανία η φετινή σχολική χρονιά ξεκίνησε με 40.000
κενά εκπαιδευτικών, από τα οποία τα 30.000 καλύφθηκαν είτε με προ-
σωπικό χωρίς την απαραίτητη κατάρτιση, είτε με συνταξιούχους και φοι-
τητές – τα υπόλοιπα 10.000 δεν καλύφθηκαν ποτέ. Στην Ολλανδία το
βασικό αίτημα των απεργιών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ήταν οι
προσλήψεις εκπαιδευτικών, ενώ στη Γαλλία o Μακρόν ανακοίνωσε στις
αρχές της φετινής σχολικής χρονιάς ότι θα γίνουν περικοπές 2.700 θέσε-
ων εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ο ΟΟΣΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως κοινή μήτρα
|7 5

των παραπάνω πολιτικών, το διατυπώνει ξεκάθαρα
στην έκθεσή του «Εκπαίδευση για ένα Λαμπρό Μέλλον
στην Ελλάδα -2018»:
«Η επίλυση του προβλήματος των λιγότερων οργανικών

θέσεων ήταν ευφυής … και από διοικητική,
και από οικονομική άποψη.
Η εναλλακτική λύση ήταν η χρήση αναπληρωτών
εκπαιδευτικών, με τη συμφωνία και της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής…..
Δεν μισθοδοτούνται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού,

κι έτσι – από μια μακροοικονομική άποψη, δεν αποτελούν
μια επιπλέον μακροχρόνια επιβάρυνση του εθνικού
προϋπολογισμού..»
Οι εκπαιδευτικοί όμως παγκόσμια τους

«επιβαρύνουν» με τα κινήματά τους…
Και μπορούν να έχουν κατακτήσεις.
76|

Μήνυμα συμπαράστασης
προς τους εκπαιδευτικούς
του Λος Άντζελες από την Ελλάδα
ΑΓΑΠΗΤΟΊ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΈΣ/ΤΡΙΕΣ
Σας στέλνουμε αλληλέγγυους χαιρετισμούς από την Ελλάδα. Από το
Δεκέμβρη, χιλιάδες εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα απεργούν και διαδηλώνουν
ενάντια στην πρόταση της κυβέρνησης για το νομοσχέδιο που θα καθορί-
ζει τον τρόπο με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί, μόνιμοι και αναπληρωτές, θα
προσλαμβάνονται. Η τελευταία χρονιά που προσλήφθηκαν μόνιμοι εκπαι-
δευτικοί στην Ελλάδα ήταν το 2010. Έκτοτε όλα τα κενά στα σχολεία μας
καλύπτονται από αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με συμβάσεις το πολύ 9
μηνών. Αυτή τη στιγμή 30000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί εργάζονται
στα σχολεία μας, με τη συντριπτική πλειοψηφία τους να μετακινείται από
σχολείο σε σχολείο, χωρίς καμία σταθερότητα ή συνέχεια. Παρότι τα τε-
λευταία 3 χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει επανειλημμένα υποσχε-
θεί ότι θα δημιουργήσει μόνιμες θέσεις εργασίας στην εκπαίδευση, προς
το παρόν δεν έχει πραγματοποιηθεί το παραμικρό. Αντίθετα, εισηγούνται
ένα νομοσχέδιο το οποίο με την πρόφαση του προσδιορισμού του τρόπου
πρόσληψης εκπαιδευτικών, θα σημάνει την απόλυση χιλιάδων αναπλη-
ρωτών, καθώς το νομοσχέδιο θέτει ως προϋπόθεση τα ακαδημαϊκά προ-
σόντα των εκπαιδευτικών, χτυπώντας έτσι το δικαίωμα στην εργασία με
το πτυχίο. Αλλά ακόμα κι αυτοί που δεν θα απολυθούν, θα αναγκασθούν
να εργαστούν χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους και τις οικογένειές
τους, επειδή δεν θα διαθέτουν αρκετά μόρια ώστε να εργαστούν στις πε-
ριοχές όπου εργάζονταν για πολλά χρόνια. Το νομοσχέδιο απαιτεί από τους
|7 7

εκπαιδευτικούς να διαθέτουν μεταπτυχιακά διπλώματα και άλλα αντίστοι-
χα προσόντα, τα οποία κοστίζουν χιλιάδες ευρώ για να τα αποκτήσεις. Κατ’
επέκταση η κυβέρνηση καλεί τους εκπαιδευτικούς να ανταγωνίζονται
αδίστακτα μεταξύ τους για μια θέση εργασίας. Αυτό το νομοσχέδιο έχει
προκαλέσει μεγάλη οργή στους εκπαιδευτικούς. Η οργή τους έχει συσσω-
ρευτεί όλα αυτά τα χρόνια των περικοπών τα οποία έχουν φέρει μεγάλο
πλήγμα στη δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Στις 11 και 14 Δεκεμβρίου
οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών κήρυξαν απεργία απαιτώντας την από-
συρση του νομοσχεδίου και τη μόνιμη πρόσληψη όλων των αναπληρωτών
εκπαιδευτικών. Η κυβέρνηση πίστεψε ότι το εκπαιδευτικό κίνημα δε θα
είχε χρόνο να οργανώσει απεργία, αλλά έπεσαν έξω. Χιλιάδες εκπαιδευτι-
κοί σε όλη την Ελλάδα έκλεισαν τα σχολεία τους και διαδήλωσαν ενάντια
στο νομοσχέδιο. Οι διαδηλώσεις στην Αθήνα ήταν από τις πιο μαζικές και
πιο δυναμικές των τελευταίων ετών. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιστράτευσε
μεγάλη αστυνομική δύναμη για να καταστείλει τις διαδηλώσεις με αποτέ-
λεσμα τους σοβαρούς τραυματισμούς εκπαιδευτικών.
Είναι αναγκαίο να τονιστεί πως οι ηγεσίες των δευτεροβάθμιων συν-
δικάτων αναγκάστηκαν να κηρύξουν απεργία κάτω από τις πιέσεις των
πρωτοβάθμιων σωματείων. Πολλά πρωτοβάθμια σωματεία και συλλο-
γικότητες αναπληρωτών εκπαιδευτικών καταλάβαμε την Πρυτανεία του
ΕΚΠΑ στο κέντρο της Αθήνας ως κέντρο αγώνα του κινήματός μας. Έχου-
με οργανώσει πληθώρα δράσεων και καλούμε τους φοιτητές και τους
μαθητές και όλους τους εργαζόμενους να υποστηρίξουν το εκπαιδευτικό
κίνημα και να ενωθούν μαζί μας.
Τον τελευταίο χρόνο παρακολουθούμε το εντυπωσιακό και μαζικό
κίνημα των εκπαιδευτικών στις ΗΠΑ και μάθαμε πως οι εκπαιδευτικοί
στο Λος Άντζελες βρίσκονται αυτή την περίοδο σε απεργία. Εκφράζουμε
την αλληλεγγύη μας στο κίνημά σας και είμαστε βέβαιοι για τη νίκη σας.
Γνωρίζουμε πως η επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευ-
τικούς είναι κοινό πρόβλημα των χωρών μας. Επίσης γνωρίζουμε ότι
μόνο ένα δυναμικό, επίμονο κίνημα θα καταφέρει τελικά να κερδίσει.
ΜΕ ΑΛΛΗΛΈΓΓΥΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΎΣ,
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΈΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΊ, ΠΡΩΤΟΒΆΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΊΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥ-
ΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΈΣ ΤΗΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΈΝΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΊΑΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑ.
78|

Γενάρης 2019
Χρύσα Οδατζίδου
ΣΤΈΚΟΜΑΙ ΈΞΩ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΈΝΗ ΠΡΥΤΑΝΕΊΑ – όμορφο

κτίριο. Δυσκολεύομαι να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά και τις σκέψεις
μου σε σειρά – βλέπεις, συζητούσαμε ως αργά τις δράσεις της σημερι-
νής ημέρας. Βέβαια, άλλοι ταξίδευαν όλη τη νύχτα για να καταφέρουν
να έρθουν από την επαρχία, κι άλλοι κοιμήθηκαν στο κατειλημμένο
κτίριο, στο πάτωμα ή σε κάποια καρέκλα. Είναι κι αυτές οι αναθεματι-
σμένες 700 και κάτι σελίδες που κάνουν ασήκωτη την τσάντα μου. Είναι
κι αυτό το πλήθος, ένας σωρός φωνές: «Τέντωσε κι άλλο το πανό!»,
«Πάμε να καθαρίσουμε τις τουαλέτες;», «Λοιπόν, έχω να δω τόσο πολύ
κόσμο της εκπαίδευσης μαζεμένο ούτε κι εγώ δεν θυμάμαι από πότε»,
«Να μην ξεχάσουμε τις αφίσες», «Ναι, φυσικά θα ήθελα ένα παιδί αλ-
λά...», «Να πάμε να πετάξουμε τα σκουπίδια», «Εγώ τελευταία διάβασα
το...», «Δεν το πιστέυω ότι δεν μονιμοποιούν τους συμβασιούχους τόσα
πολλά χρόνια», «Σήμερα είμαστε ακόμα περισσότεροι από τις προάλ-
λες!», «Και του χρόνου, δηλαδή, δεν ξέρεις που θα είσαι, ε;», «Εντάξει,
κι εγώ έχω μεταπτυχιακό, αλλά δεν το έκανα, ρε φίλε, με την υστερο-
βουλία να διοριστώ, ούτε πιστεύω ότι με κάνει καλύτερο δάσκαλο από
σένα που δεν έχεις.»
– Βάλε το φάρμακο στην τσάντα σου!
– Μα αυτό το πίνει ο παππούς μου, ο Τζίμης, άμα έχει καούρες!
– Όπως τα λες, η αστυνομική καταστολή δύσκολα χωνεύεται.
– Ναι, μα... είμαστε δάσκαλοι...
|7 9

– Ναι, μα... την περασμένη βδομάδα αυτό δεν τους αποθάρρυνε από
το να μας ψεκάζουν με χημικά.
Δυο κοπέλες δίπλα μου συζητούν για βιβλία.
– Εγώ δεν κατάφερα να το τελειώσω, ρε συ!
– Μωρέ, έπρεπε να κάνεις λίγη ακόμα υπομονή, μέχρι τη μέση... εμέ-
να είναι από τα αγαπημένα μου, ως και στο μετρό το διάβαζα!
Συζητούν με πάθος για κάποιον Μισέλ. Δες σύμπτωση. Ένας Μισέλ
έχει γράψει και τις 700 και κάτι σελίδες που βαραίνουν την πλάτη μου.
Προσπαθώ να τις παρακολουθήσω, μα διστάζω να παρέμβω. Τρεις φορές
έχουμε ειδωθεί όλες κι όλες. Άσε που όσο περισσότερο προσπαθώ να
παρακολουθήσω την κουβέντα τους, τόσο περισσότερο γυρίζουν στο
κεφάλι μου ασυνάρτητες σκέψεις. Τι σου είναι ο καλός ύπνος –μεγάλη
υπόθεση! Τι δουλειά έχω εδώ πέρα -να προσπαθώ να χωθώ στη συζήτη-
ση δυο αγνώστων; Γι’ αυτό άφησα την καλοπληρωμένη και σταθερή δου-
λειά στην αποθήκη, το σπίτι που έμενα με τον σύντροφό μου, τις δρα-
στηριότητές μου και βρέθηκα από τη μια μέρα στην άλλη αναπληρώτρια
δασκάλα, απεργός και καταληψίας; Οι συναδέλφισσες άφησαν το βιβλίο
μας κι έπιασαν να μιλάν –μιλάν; οφείλω να σταματήσω να χρησιμοποιώ
το τρίτο πληθυντικό. Απευθύνονται και σε μένα!- για τα παιδιά. Συζητάμε
για τα «παιδιά μας», πόσο λατρεύουν τη μουσική και πόσο λατρεύουμε
κι εμείς να τη χρησιμοποιούμε σαν διδακτικό εργαλείο. Συζητάμε για το
σχολείο που ονειρευόμαστε. Και τότε το σκέφτομαι! Το τέρμα της παρά-
δοξης συλλογιστικής μου πορείας βρίσκεται στη 13η εκ των 700 και κάτι
σελίδων- ή ίσως στη 14η; Αδύνατο να θυμηθώ, γι΄αυτό θα μου συγχωρέ-
σετε την παράφραση! Αυτός ο άνδρας, λέει ο Μισέλ, έκρυβε κάτι αξιο-
θαύμαστο, μια μανιασμένη επιθυμία να ορίσει το πεπρωμένο, να μην
κάνει πίσω, παρά την πιθανότητα της ήττας... να επιδοθεί σε έναν διαρ-
κή αγώνα... Αυτόν τον Γενάρη συνάντησα μερικούς -πολλούς!- τέτοιους
ανθρώπους, συναδέλφους και συναδέλφισσες εκπαιδευτικούς, μερικές
νοσοκόμες, έναν οδηγό απορριματοφόρου, έναν συμβασιούχο μηχανο-
λόγο μηχανικό και δυο συνταξιούχους, που μοιραστήκαμε κουβέντες,
ενδιαφέροντα, ανησυχίες, διαφωνίες και βρήκαμε -φτιάξαμε- έναν κοινό
τόπο συνάντησης.
Για λίγο αυτός ο κοινός τόπος ήταν η κατάληψη που κάναμε τον Γενά-
80|

ρη στην Πρυτανεία, με τις κουβέντες που γίνονταν στις μαζικές συνελεύ-
σεις και τις εκδηλώσεις, και στις λιγότερο μαζικές παρέες. Αλλά δεν ήταν
μόνο εκεί –«εκεί»... απ’ την πεζογραφία στην ποίηση, καταραμένοι συ-
νειρμοί- κι αν όχι μόνο εκεί, που αλλού;
«Εκεί που πολεμάνε οι άνθρωποι για έναν καινούργιο κόσμο». «Εκεί»
θα δώσουμε τα επόμενα ραντεβού μας. «Εκεί» θα σε περιμένω.
Σκίτσο του Γεροντα Θωμά
|8 1

Τα όνειρά μας
δεν τρομάζουν με τις ασχήμιες σας
Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης
Κι έρχεται η ώρα που πρέπει να πεις:

Ως εδώ! Δεν πάει άλλο!
ΠΆΝΕ ΚΟΝΤΆ ΔΈΚΑ ΧΡΌΝΙΑ που θέλουν να σε πείσουν πως είσαι ένας
αύξων αριθμός σε μια λίστα άβουλων κατοίκων ενός όμορφου βράχου
κάπου στη Μεσόγειο. Κι ως αριθμός το μόνο που έχεις δικαίωμα να κάνεις
είναι να προστίθεσαι με άλλους αριθμούς, να αφαιρείς και να αφαιρείσαι,
να διαιρείσαι με τους γύρω σου για να πολλαπλασιάζεις τα κέρδη τους.
Τεμπέλη σε ανεβάζουν και άχρηστο σε κατεβάζουν κι εσύ το δέχεσαι
αδιαμαρτύρητα, ίσως κάπου να το πιστεύεις και να το χαίρεσαι κιόλας
γιατί βολεύει την απραξία σου. Έτσι σιγά-σιγά χαμηλώνεις τα μάτια για
να μην τους κοιτάς κατάματα.
Ξυπνάς το πρωί τρομαγμένος από τα όνειρά σου, γιατί έχεις πειστεί
πως δεν δικαιούσαι ούτε τον ύπνο σου να ομορφαίνεις. Έτσι σιγά-σιγά
αρχίζεις τα υπνωτικά χάπια για να μην ταράζεται η νυχτερινή σου κανο-
νικότητα.
Σ’ έχουν πείσει πως δεν αξίζεις να ζεις, δεν αξίζεις να κάνεις αυτό που
αγαπάς -αστικό μύθο το βάφτισαν μερικοί- δεν αξίζεις να νιώθεις εργα-
σιακά ασφαλής, δεν αξίζεις να έχεις καν μόνιμη και σταθερή δουλειά. Το
μόνο που σου αξίζει είναι η συνεχής ανασφάλεια και η δια βίου απόδειξη,
82|

όχι των ικανοτήτων σου αλλά των δεξιοτήτων που εκείνοι έχουν ανάγκη
να γνωρίζεις.
Έχεις πιστέψει το οξύμωρο, να θεωρείσαι άχρηστος για κείνους, αλλά
καλύτερος από τους συναδέλφους σου. Ενώ σε κρίνουν ανεπαρκή γι’
αυτό που είσαι, σε προκρίνουν άξιο και ικανό να κερδίσεις στην αρένα,
καθώς θα μάχεσαι με τους ομοίους σου.
Και σε καλούν να δώσεις στον ΑΣΕΠ. Κι εσύ τρέχεις να τους αποδείξεις
πόσο υπάκουος είσαι. Σου λένε ότι είσαι μέσα στους είκοσι καλύτερους
από τους εκατό γιατί είκοσι χρειάζονται για τη δουλειά τους. Του χρόνου
που θα θέλουν δέκα θα χάσεις την αριστεία σου.
Και σε καλούν να κάνεις μεταπτυχιακά, ένα, δύο, τρία, πολλά, τόσα,
όσα βαστάει το κουράγιο κι η τσέπη σου. Και σεμινάρια και επιμορφώσεις,
ώστε να μην προλαβαίνεις να σκέφτεσαι, να μην μπορείς να ευχαριστηθείς
τον αέρα που αναπνέεις την άνοιξη, για να μπορούν τα ανοιχτά πανεπι-
στήμια, που είναι κλειστά στους μη έχοντες, και οι επιστημονικές ενώσεις,
που μόνο τέτοιες δεν είναι, να μοσχοπουλάνε τα φύκια τους σαν ολομέ-
ταξες κορδέλες.
Και σου κουνάνε το χέρι πως δεν μπορείς να ζητάς το δίκιο σου, γιατί
το έχασες μέσα στην απληστία τους και στην ψευτιά τού «μαζί τα φάγαμε»,
μια ψευτιά που σου φάνηκε τόσο αληθινή, όπως συμβαίνει πάντοτε με
τα μεγάλα ψέματα.
Όμως να που ήρθε η ώρα να πεις: Ως εδώ! Δεν πάει άλλο!
Με το ένα χέρι στην καρδιά και το άλλο υψωμένο σε γροθιά, με το
βλέμμα σε ευθεία οριζόντια, όπως και τα καπνογόνα τους, ήρθε η ώρα
να τσακίσεις τους δυνάστες και να σπάσεις τις αλυσίδες που τόσα χρόνια
δεν κατάλαβες πως σου είχαν περάσει στα πόδια.
Άλλωστε όπως είπε και η κόκκινη Ρόζα: Όσοι δεν κινούνται, δεν πα-
ρατηρούν τις αλυσίδες τους!
|8 3

Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί
και θα νικήσει!
Άννα Μπαχτή,
Κώστας Τουλγαρίδης
& Αγγελική Τσιμικλή
Το μεγαλειώδες κίνημα του Γενάρη αφήνει σοβαρές παρα-

καταθήκες για το μέλλον του εκπαιδευτικού κινήματος. Το
μεγάλο στοίχημα από δω και πέρα είναι το πώς θα συνεχίσει
στον αγωνιστικό δρόμο με επιμονή, υπομονή και αποφασι-
στικότητα μέχρι την τελική νίκη. Η εμπειρία του από τις προ-
ηγούμενες μάχες δείχνει ότι τα αποτελέσματα τα φέρνει ο
μαζικός, αποφασιστικός αγώνας διαρκείας που καθοδηγεί-
ται και οργανώνεται από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς
μέσα από τις Γενικές τους Συνελεύσεις, ξεπερνώντας τα
εμπόδια της γραφειοκρατίας και του κυβερνητικού συνδι-
καλισμού. Αυτός έφερε τις υποχωρήσεις μετά τη μάχη των
εξεταστικών του 1998 στον τρόπο διορισμού και προσλήψε-
ων των αναπληρωτών, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα χιλιά-
δες αναπληρωτές να προσλαμβάνονται μόνο με το πτυχίο
και την προϋπηρεσία. Αυτός έφερε την ακύρωση της εφαρ-
μογής του νόμου Διαμαντοπούλου και τη μη εφαρμογή μέ-
χρι σήμερα της αξιολόγησης στην εκπαίδευση. Αγώνας με
τέτοια χαρακτηριστικά ήταν ο αγώνας ενάντια στη διαθεσι-
μότητα στην τεχνική εκπαίδευση.
84|

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΚΑΤΕΎΘΥΝΣΗ και για τη νικηφόρα κατάληξη του
κινήματος, η κλιμάκωση του αγώνα οφείλει να αναπτύσσει και να βαθαί-
νει όλα τα χαρακτηριστικά του. Και όσον αφορά το περιεχόμενο και τις
μορφές και τη συσπείρωση περισσότερων δυνάμεων.
Προμετωπίδα των αιτημάτων πάλης πρέπει να είναι η κατάργηση και
μη εφαρμογή του προσοντολογίου-εκτρώματος και η απαίτηση μόνιμων,
μαζικών διορισμών όλων των αναπληρωτών τώρα, με βάση το πτυχίο και
την προϋπηρεσία τους. Να μην επιτρέψουμε καμιά απόλυση αναπληρωτή.
Η μεγάλη καθυστέρηση στην ψήφιση του νόμου στην οποία υποχρεώθη-
κε η κυβέρνηση κάτω από την πίεση του κινήματος έχει αφήσει οριακούς
χρόνους για την εφαρμογή του νέου συστήματος πρόσληψης. Η συνέχιση
των κινητοποιήσεων μπορεί να υποχρεώσει σε νέες καθυστερήσεις και σε
ακύρωση της δυνατότητας διαμόρφωσης των νέων πινάκων ώστε οι προ-
σλήψεις αναπληρωτών της επόμενης χρονιάς να γίνουν με τους παλιούς
πίνακες. Αυτό μπορεί να είναι ένα αποφασιστικό χτύπημα στην εφαρμογή
του νέου συστήματος πρόσληψης και βήμα για τη συνολική ακύρωσή του.
Ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξει διεύρυνση των εκπαιδευτικών αιτη-
μάτων τόσο με τις διεκδικήσεις για αυξήσεις στους μισθούς όσο και της
ακύρωσης των υπόλοιπων αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων όπως το
νέο Λύκειο, η αξιολόγηση- αυτοαξιολόγηση, η διάλυση της ειδικής αγω-
γής μέσω των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, οι συμπτύξεις–συγ-
χωνεύσεις τμημάτων. Όλες οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις συνδέονται
άμεσα τόσο με την περικοπή θέσεων εργασίας όσο και με την προώθηση
του ατομισμού, του ανταγωνισμού, της έξωσης παιδιών από τη δημόσια
εκπαίδευση και την προώθηση της ιδιωτικοποίησης και των χορηγών.
Επίσης, η ακύρωση της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης θα είναι ένα σο-
βαρό χτύπημα στην προώθηση της ίδιας της λογικής του ανταγωνισμού,
του αέναου κυνηγιού προσόντων και της προσπάθειας να καλλιεργηθεί
στους εκπαιδευτικούς και στην κοινωνία η πεποίθηση ότι για τη διάλυση
της δημόσιας εκπαίδευσης φταίνε οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και όχι η πο-
λιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΟΟΣΑ.
Ειδικότερα πρέπει να προταχθούν τα αιτήματα που οδηγούν αφενός
στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης και τη βελτίωση των εργασιακών συν-
θηκών των μόνιμων εκπαιδευτικών, όπως και των συνθηκών μόρφωσης
|8 5

των παιδιών και αφετέρου στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Τέτοια
αιτήματα είναι η επαναφορά του ωραρίου των εκπαιδευτικών στα προ του
2013 επίπεδα, η μείωση των μαθητών ανά τάξη, η κατάργηση του νόμου
Κατρούγκαλου και η μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, η απορ-
ρόφηση όλων των προσφυγόπουλων στα σχολεία, η μόνιμη λειτουργία
πάσης φύσεως εργαστηριακών, υποστηρικτικών και ενισχυτικών δομών.
Ταυτόχρονα γίνεται φανερή η ανάγκη της διεύρυνσης του μετώπου
αγώνα σε πανεκπαιδευτικό επίπεδο με τους φοιτητές, μαθητές, γονείς
αλλά και όλη την κοινωνία. Ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οι
αλλαγές συνδέονται άμεσα με το μοντέλο εκπαίδευσης και εργασίας και
το μέλλον που διαμορφώνεται για τη νεολαία. Η αμφισβήτηση του πτυ-
χίου και του εργασιακού δικαιώματος που απορρέει από αυτό, η ατομική
διαδρομή πιστωτικών μονάδων, το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και
Διδακτικής Επάρκειας ως προϋπόθεση για να πάρεις σειρά για διεκδίκη-
ση εργασίας στην εκπαίδευση εκφράζουν την επίθεση στο δικαίωμα στην
εργασία και αποτελούν το πρώτο βήμα για τη συνέχεια με το προσοντο-
λόγιο και το δια βίου κυνήγι προσόντων. Επιπλέον είναι όσο ποτέ αναγκαία
η συμμετοχή στο αγωνιστικό μέτωπο δυνάμεων όλων των τμημάτων της
ελαστικής εργασίας, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τη
σύνδεσή του με τον αγώνα για ζωή με αξιοπρέπεια, μόνιμη και σταθερή
δουλειά «για όλο τον λαό» και τις διεκδικήσεις για μισθούς, ασφαλιστικά
και εργασιακά δικαιώματα
Ο αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες είναι επίσης
συνδεδεμένος με όλες τις εκφράσεις στη ζωή και τον αγώνα για παιδεία
και εργασία. Ο αγώνας για να καθορίζει ο εργαζόμενος και η νεολαία την
τύχη του στο σχολείο, το Πανεπιστήμιο αλλά και τον χώρο δουλειάς και
την κοινωνία ευρύτερα. Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή που βρίσκει
διαρκώς απέναντί του σε κάθε βήμα διεκδίκησης, που αμφισβητεί πραγ-
ματικά την επιβολή του αποκρουστικού σχεδίου κυβέρνησης – ΕΕ – κε-
φαλαίου σε Παιδεία και Εργασία είναι συστατικό στοιχείο των αγώνων
του εκπαιδευτικού, νεολαιίστικου και εργατικού κινήματος ευρύτερα.
Η προώθηση στην πράξη του μετώπου ΠΑΙΔΕΙΑΣ- ΕΡΓΑΣΙΑΣ -ΔΗΜΟ-
ΚΡΑΤΙΑΣ μπορεί να ενοποιήσει όλα τα αγωνιστικά ρεύματα σε ένα πραγμα-
τικό κίνημα Ανατροπής που διεκδικεί όχι μόνο το μερικό αλλά το συνολικό.
86|

Όρος για να γίνουν βήματα σε αυτή την κατεύθυνση είναι να μην επι-
τρέψουμε την επιστροφή όσων βγήκαμε στο δρόμο στην «κανονικότητα».
Ούτε να αφήσουμε ξανά τα δικαιώματά μας να συνθλιβούν στις μυλόπε-
τρες του νέου αστικού διπολισμού ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ. Αυτού που προεκλογικά
θα θελήσει να μας μετατρέψει ή σε φοβισμένους, ανεκτικούς ψηφοφόρους
ή σε εθνικοπατριώτες. Αντίθετα να δυναμώσουμε τη φωνή μας φωνάζο-
ντας πάλι «όταν τα βρίσκουν στο κτίριο της Βουλής, η μόνη αντιπολίτευση
είμαστε εμείς». Να πάμε κόντρα στην αναμονή των πολιτικών εξελίξεων
και της μετατροπής των εργαζόμενων και του κινήματος σε θεατή.
Σε αυτό το πλαίσιο χρειάζεται άμεσα να εντείνουμε την προσπάθεια
για την ανάπτυξη αγωνιστικών βημάτων και συνέχειας. Να μονιμοποιή-
σουμε και να βαθύνουμε τα βήματα συντονισμού των σωματείων που
έγιναν στο κέντρο αγώνα της κατειλημμένης Πρυτανείας που θα αποτε-
λέσουν διέξοδο για το κίνημα κόντρα στην ανοιχτά υπονομευτική στάση
του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΔΟΕ, ΟΛΜΕ και ΑΔΕ-
ΔΥ, που θέλει να θεωρηθεί ότι η υπόθεση τελείωσε.
Είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ενιαίο αγωνιστικό πλαίσιο «από τα κάτω»,
με πρωτοβουλίες αγώνα σε κάθε χώρο εκπαίδευσης και εργασίας, με
συντονισμό τους για τον καθορισμό των επόμενων αγωνιστικών σταθμών
και του συνολικού αγωνιστικού σχεδίου.
Καθοριστική για την υλοποίηση των επόμενων βημάτων είναι η ενίσχυ-
ση των σωματείων και της συλλογικής δράσης. Το νέο δυναμικό που συμ-
μετείχε στους αγώνες πρέπει να ενισχύσει με σταθερό τρόπο τα σωματεία
και τις συλλογικές διαδικασίες, συμμετέχοντας στις Γενικές Συνελεύσεις,
συγκροτώντας επιτροπές αγώνα και επιτροπές αναπληρωτών σε κάθε
σωματείο, συμβάλλοντας στην αναζωογόνηση και ταξική ανασυγκρότησή
τους. Όλα αυτά τα «ρυάκια» αντίστασης πρέπει να συντονιστούν μεταξύ
τους, να στραφούν όχι μόνο στο εσωτερικό του κλάδου αλλά και προς την
κοινωνία, τους γονείς, τους μαθητές, έτσι ώστε να ενωθούν σε ένα ορμη-
τικό ποτάμι που θα σπάει τις όχθες της αδράνειας και της υποταγής.
Για να συνεχίσει να ηχεί και να φοβίζει την κάθε εξουσία το σύνθημα
που τόσο πολύ ακούστηκε στις διαδηλώσεις: «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή,
η Ιστορία γράφεται με Ανυπακοή!»
|8 7

Διεύθυνση Περιοδικού
https://selidodeiktis.edu.gr
https://www.facebook.com/selidodeiktis.edu.gr
Εκδίδεται από Συνακτική Επιτροπή

Η Σ.Ε. λειτουργεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της ολομέλειας
των μελών του Σελιδοδείκτη
Στην ειδική έκδοση του Σελιδοδείκτη συνέβαλαν οι:

Βασιλάτου Βίκυ (αναπληρώτρια βιολόγος),
Βέζου Θάνια (αναπληρώτρια νηπιαγωγός ), Γέροντας Θωμάς,
Γιαννάτου Κική (αναπληρώτρια μαθηματικός),
Γεωργάκη-Κόλλια Ειρήνη (αναπληρώτρια δασκάλα),
Δινοπούλου Βαγγελίτσα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Δομούζη Σταυρούλα, Ιωαννίδου Γιώτα, Κάιλα Μυρσίνη (αναπληρώτρια δασκάλα),
Καλημερίδης Γιώργος, Κιουτσούκη Χρυσάνθη (αναπληρώτρια δασκάλα),
Καραμήτρου Χρύσα, Κιτσαντά Μάρθα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Κρεασίδης Γιώργος, Κυργιάκης Χρήστος,
Κυριακόπουλος Μάνθος (αναπληρωτής δάσκαλος),
Κυρίτση Βάσω (αναπληρώτρια δασκάλα ΕΑΕ),
Λασπίδου Αλίκη, Μαλγαρινού Βάσω (αναπληρώτρια δασκάλα),
Μαργαρίτη Ελεάνα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Μαυρίδης Θοδωρής (αναπληρωτής δάσκαλος ΕΑΕ), Μιλτσακάκης Μιχάλης, Σκίτσο της αναπληρώτριας εικαστικού Δήμητρας Τζώτζιου
Μητσάνη Φαίδρα (αναπληρώτρια θεατρολόγος), Μπαχτή Άννα,
Μπουράκης Στέλλιος (αναπληρωτής ΕΑΕ),
Οδατζίδου Χρύσα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Παναγιώτου Χρήστος (αναπληρωτής πληροφορικής), Πατέλη Βιολέτα,
Ρέππα Βενετία, Ρέππα Ντίνα, Ρέππας Χρήστος, Σταυροπούλου Μάγια,
Τάσσου Δήμητρα (αναπληρώτρια νηπιαγωγός ΕΑΕ),
Τζήκα Δώρα (αναπληρώτρια δασκάλα),
Τζώτζιου Δήμητρα (αναπληρώτρια εικαστικός), Τουλγαρίδης Κώστας,
Τριμανδήλη Μαρία (αναπληρώτρια βιολόγος),
Τρούλη Αντιγόνη (αναπληρώτρια φιλόλογος), Τσαγκαράτου Αιμιλία,
Τσιμικλή Αγγελική (αναπληρώτρια δασκάλα), Χατζοπούλου Σοφία

ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ | ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2019
Ι Κ Τ Η Σ Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019
Ι Δ Ο Δ Ε «Είμαστε μια όμορφη εικόνα

Σ Ε Λ από το μέλλον!»
.gr
i k t i s.edu u.gr
ode s.ed
selid elidodeikti
/s
com
ook.
aceb
w ww.f

Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019 &quot;Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον!&quot;: Ειδική έκδοση Σελιδοδείκτη

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019 &quot;Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον!&quot;: Ειδική έκδοση Σελιδοδείκτη

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ | ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2019

Ι Κ Τ Η Σ Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019

Ι Δ Ο Δ Ε «Είμαστε μια όμορφη εικόνα

SELIDODEIKTHS COVER tel.indd 1 13/2/19 9:19 πμ

Εκδίδεται από Συνακτική Επιτροπή

Στην ειδική έκδοση του Σελιδοδείκτη συνέβαλαν οι:

SELIDODEIKTHS COVER tel.indd 2 13/2/19 9:19 πμ

• Τον σάπιο κόσμο αυτόν, θα δεις, θα τον αλλάξουμε εμείς!

• Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών ενάντια στο προσοντολόγιο

• Μια προσωπική ματιά στο δεκαήμερο των κινητοποιήσεων

• Για το προσοντολόγιο του Υπουργείου Παιδείας

• Η ελαστική εργασία στην εκπαίδευση: από τον ΟΟΣΑ

• Αναπληρωτές του εαυτού μας

• Συναγωνιστές, όχι ανταγωνιστές: όλοι ενωμένοι

• Οι γραμμές που αντιπαρατέθηκαν στο κίνημα

• Παίρνοντας τη σκυτάλη από τη μάχη των εξεταστικών του ’98

• Ένα κόκκινο ατσάλινο νήμα ενώνει τους αγώνες

• Το χρονικό της κατάληψης της Πρυτανείας

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 1 13/2/19 1:29 μμ

• «Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον»

• Από την Ορεστιάδα στην Αθήνα

• Αναπληρωτές ώρα μηδέν!

• Μάνα και παιδί στα πρώτα βήματα μαζί

• Ό,τι φοβούνται το καταστέλλουν κι ό,τι καταστέλλουν θεριεύει!

• Δήλωση της εκπαιδευτικού Βενετίας Ρέππα που τραυματίστηκε

• Το μήνυμα των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών από την ΕΡΤ

• Η ελαστική εργασία στην εκπαίδευση δεν είναι ελληνική ιδιομορφία

• Τα όνειρά μας δεν τρομάζουν με τις ασχήμιες σας

• Για τη συνέχεια και την προοπτική του αγώνα

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 2 13/2/19 1:29 μμ

ΓΙΑ ΈΝΑ ΠΥΚΝΌ ΔΕΚΑΉΜΕΡΟ Η ΝΈΑ ΓΕΝΙΆ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ που

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 3 13/2/19 1:29 μμ

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 4 13/2/19 1:29 μμ

ΓΕΝΆΡΗΣ 2019. Γεμίζουν οι δρόμοι φωνές και συνθήματα.

ΤΑ ΣΥΝΘΉΜΑΤΑ ΕΚΕΊΝΩΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΏΝ ΑΚΌΜΑ ΑΝΤΗΧΟΎΝ ΣΤΑ

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 5 13/2/19 1:29 μμ

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 6 13/2/19 1:29 μμ

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 7 13/2/19 1:29 μμ

Γενάρης 2019 Η επιστροφή από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές ξεκι-

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 8 13/2/19 1:29 μμ

Πρωί Παρασκευής 11 Γενάρη Το Συντονιστικό μαζί με εκπαιδευτικά

Σάββατο 12 και Κυριακή 13 Γενάρη Πρωινή παράσταση διαμαρτυ-

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 9 13/2/19 1:29 μμ

Δευτέρα 14 έως Τετάρτη 16 Γενάρη Η Δευτέρα βρίσκει τον κόσμο

Πέμπτη 17 Γενάρη Η νέα μεγαλειώδης πορεία προς τη βουλή, επι-

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 10 13/2/19 1:29 μμ

Σάββατο 26 Γενάρη Με πορεία από εκατοντάδες εκπαιδευτικούς για

Μηνύματα συμπαράστασης στον αγώνα μας

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 11 13/2/19 1:29 μμ

Μαζικές κινητοποιήσεις, δράσεις και καταλήψεις

Θεσσαλονίκη Κατάληψη στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτερο-

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 12 13/2/19 1:29 μμ

Έβρος Το πρωί έγινε κατάληψη της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας

Πάτρα Με την πραγματοποίηση πορείας στους δρόμους της Πάτρας,

Ηλεία Στις 12 Γενάρη για το θέμα των κινητοποιήσεων για το προσοντο-

Άνδρος Γράφει η Ανακοίνωση της Επιτροπής αγώνα αναπληρωτών

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 13 13/2/19 1:29 μμ

Σύρος – Τήνος – Μύκονος «Καλούμε όλους τους συναδέλφους /

Χίος – Οινούσες – Ψαρά - Λήμνος

Λέσβος Στη Λέσβο, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί συμμετείχαν στην απεργία

Ηράκλειο Για τρίτη φορά σε μία εβδομάδα δάσκαλοι και καθηγητές

SELIDODEIKTHS ESOT TEL ΤETARTH MESHMERI.indd 14 13/2/19 1:29 μμ

Ρέθυμνο «Υπό κατάληψη τελούν οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και

Χανιά Έγινε μαζική κινητοποίηση δασκάλων - καθηγητών ενάντια στο

Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019 "Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον!": Ειδική έκδοση Σελιδοδείκτη

Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019 "Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον!": Ειδική έκδοση Σελιδοδείκτη