ச ோற் றுக்கணக்கு (ஜெயச ோகன்)

கெத்ததல் சாகிப் என்றால் தெள் விப்பட்டிருெ்ெ மாட்டீர்ெள் .

திருவனந்தபுரம் சாலல பஜாரில் இப்தபாது ஸ்ரீபத்மநாபா திதேட்டர்
இருெ்கும் இடத்திற் கு அருகில் அந்தெ்ொலத்தில் அவரது சாப்பாட்டுெ்ெலட
இருந்தது. அறுபது எழுபதுெளில் அங் தெ சாப்பிடாதவர்ெள்
திருவனந்தபுரத்தில் இருந்தால் அவர்ெள் லசவச் சாப்பாட்டுெ்ொரர்ெளாெ
இருப்பார்ெள் .
எழுபத்திஎட்டில் கெத்ததல் சாகிப் சாவது வலர ெலட நடந்தது. இப்தபாதும்
மென் பல இடங் ெளில் ெலடலே நடத்துகிறார். அதத இடத்தில் அவரது
உறவினர்ெள் ெலட நடத்துகிறார்ெள் . இப்தபாதும் அங் தெ மீன்ெறிெ்கும்
தொழிெ்குழம் புெ்கும் அதத சுலவதான். இப்தபாது முபாரெ் ஓட்டல் என்று
கபேர். இன்றும் கூட்டம் கூட்டமாெ வந்து ொத்துெ்கிடந்து
சாப்பிடுகிறார்ெள் . முபாரெ் ஓட்டலில் சாப்பிட்டால் தான் திருவனந்தபுரம்
வந்ததாெதவ ஆகும் என நம் பும் அலசவப்பிரிேர்ெள் தெரளம் முழுெ்ெ
உண்டு. ஆனால் கெத்ததல் சாகிப் தசாற் றுெ்ெலட தவறு ஒரு விஷேம் ,
கசான்னால் தான் புரியும் .
இன்றுகூட முபாரெ் ஓட்டல் ஒரு சந்துெ்குள் தெரெ்கூலர தபாட்ட
கொட்டலெோெதவ இருெ்கிறது. அன்கறல் லாம் அது ஓலல தவே் ந்த
பதிலனந்தடிெ்கு எட்டடி கொட்டலெ. மூங் கிலல ெட்டி கசே் த கபஞ் சு.
மூங் கிலால் ஆன தமலஜ. கொட்டலெ நான்குபெ்ெமும் திறந்து கிடெ்கும் .
கவயில் ொலத்துெ்கு சிலுசிலுகவன ொற் தறாட்டமாெ இருந்தாலும்
மலழயில் நன்றாெதவ சாரலடிெ்கும் . தெரளத்தில் மலழெ்ொலம் தாதன
அதிெம் . இருந்தாலும் கெத்ததல் சாகிபின் ஓட்டலில் எந்தநரமும்
கூட்டமிருெ்கும் .
எந்தநரம் என்றா கசான்தனன்? அவர் எங் தெ எந்தநரமும் ெலட திறந்து
லவத்திருெ்கிறார்? மதிேம் பன்னிரண்டு மணிெ்கு திறப்பார்.
மூன்றுமணிெ்கெல் லாம் மூடிவிடுவார். அதன்ப்பின்பு சாேங் ொலம்
ஏழுமணிெ்கு திறந்து ராத்திரி பத்து மணிெ்கு மூடிவிடுவார். ொலல
பதிதனாரு மணிெ்தெ ெலடயின் முன்னால் ஒட்டுத்திண்லணயிலும்
எதிர்ப்பெ்ெம் ரஹ்மத்விலாஸ் என்ற லதேல் ெலடயிலும்
ெரு.பழ.அருணாச்சலம் கசட்டிோர் அண்ட் சன்ஸ் கமாத்தப்பலசரெ்கு
வணிெம் ெலடயின் குதடானின் வாசலிலும் ஆட்ெள் ொத்து நிற் பார்ெள் .
பாதிப்தபர் மாத்ருபூமிதோ தெரளகெௌமுதிதோ வாங் கிவந்து
வாசிப்பார்ெள் . கெ.பாலகிருஷ்ணனின் சூடான அரசிேல்
ெட்டுலரெலளப்பற் றி விவாதம் நடெ்கும் . சமேங் ெளும் வாெ்தெற் றமும்
உண்டு.
எல் லாம் சாகிப் ெலடலே திறப்பதற் கு அறிகுறிோெ வாசலில்
கதாங் ெவிடப்பட்டிருெ்கும் சாெ்குப்படுதாலவ தமதல தூெ்கி சுருட்டி
லவப்பதுவலரதான். கூட்டம் கூட்டமாெ உள் தள தபாே்
உட்ொர்ந்துவிடுவார்ெள் . கெத்ததல் சாகிப் ராட்சதன் தபால இருப்பார்.
ஏழடி உேரம் . தூண்தூணாெ லெொல் ெள் . அம் லமத்தழும் பு நிலறந்த
கபரிே முெம் . ஒரு ெண் அம் லமதபாட்டு ெலங் கி தசாழி தபால இருெ்கும் .
இன்கனாரு ெண் சிறிதாெ சிவப்பாெத் தீெ்ெங் கு தபால. தலலயில்
கவள் லள வலலத்கதாப்பி. மீலசயில் லாத வட்டத்தாடிெ்கு மருதாணி
தபாட்டு சிவப்பாெ்கியிருப்பார். இடுப்பில் ெட்டம் தபாட்ட லுங் கி
அதன்தமல் பட்லடோன பச்லசகபல் ட். மலலோளிோனாலும் கெத்ததல்
சாகிப்புெ்கு மலலோளம் தபசவராது. அரபிமலலோளம் தான். அவரது
குரலலதே அதிெம் தெட்ெ முடிோது. தெட்டாலும் ஓரிரு கசாற் கறாடர்ெள்
மட்டுதம. ‘பரீன்’ என்று அவர் ெனத்த குரலில் கசால் லி உள் தள கசன்றால்
ஆட்ெள் கபஞ் சுெளில் நிலறந்துவிடுவார்ெள் .
அலழெ்ெதவ தவண்டிேதில் லல. உள் தள இருந்து தொழிெ்குழம் பும் ,
கபாரித்த தொழியும் , கொஞ் சுவறுவலும் , ெரிமீன் கபாள் ளலும் ,
மத்திெ்கூட்டும் எல் லாம் ெலந்து மணம் ஏற் ெனதவ
அலழத்துெ்கொண்டிருெ்கும் . நானும் இத்தலன நாள் சாப்பிடாத ஓட்டல்
இல் லல. கெத்ததல் சாகிபின் சாப்பாட்டு மணம் எப்தபாதுதம
வந்ததில் லல. வாசுததவன் நாேர் ‘அதுெ்கு ஒரு ெணெ்கு இருெ்குதட. சரெ்கு
வாங் கிறது ஒருத்தன், லவெ்கிறது இன்கனாருத்தன்னா எப்பவுதம
சாப்பாட்டிதல ருசியும் மணமும் அலமோது. கெத்ததல் சாகிப்பு மீனும்
தொழியும் மட்டுமில் ல அரிசியும் மளிலெயும் எல் லாம் அவதர தபாயி
நிண்ணு பாத்துத்தான் வாங் குவார். குவாலிட்டியிதல ஒரு எள் ளிலட
வித்திோசம் இருந்தா வாங் ெ மாட்டார். கொஞ் சு அவருெ்குன்னு
சிலறயின்கீழ் ொேலிதல இருந்து வரும் . பாப்பீன்னு ஒரு மாப்பிலள புடிச்சு
வலலதோட அதுெலள தண்ணிெ்குள் தளதே தபாட்டு இழுத்துெ்கிட்டு
ததாணி துலழஞ் சு வருவான். அப்டிதே தூெ்கி அப்டிதே சலமெ்ெ
கொண்டுதபாவாரு சாகிப்பு.. மெ்ொ தநர்லமோ இருந்தா அதுெ்குண்டான
ருசி தன்னால வரும் பாத்துெ்தொ’
என்ன கசே் வாதரா, அவர் ெலடயில் சாப்பிட்ட பதிலனந்தாண்டுெளில்
ஒருநாள் கூட ஒரு சாப்பாட்டுப்கபாருள் கூட மிெச்சிறந்த ருசி என்ற
நிலலயில் இருந்து கீதழ வந்ததத இல் லல. அலத எப்படிச் கசால் லி
விளெ்குவகதன்தற கதரிேவில் லல. தநர்லம மட்டுமல் ல.
ெணெ்கும் கூடத்தான். சாகிப் ெலடயில் குழம் பும் கபாரிேலும் எப்தபாதும்
தநராெ அடுப்பில் இருந்து சூடாெ கிளம் பி வரும் . வரும் கூட்டத்லத
முன்னதர ெணித்து அதற் தெற் ப அடுப்பில் ஏற் றிெ்கொண்டிருப்பார்.
அவரும் அவரது பீபியும் இரு லபேன்ெளும் இரண்டு
உதவிோளர்ெளும் தான் சலமேல் . அவர்ெள் அலனவரும் சாகிப்புெ்கு
ெட்டுப்பட்டவர்ெள் . அவர் மூெ்ொதலதே ருசி ெண்டுபிடிப்பார். ஆனால்
இகதல் லாம் சும் மா கசால் வதுதான். அங் தெ ஒரு ததவலத
குடிகொண்டிருந்தது என்றுதான் கசால் லதவண்டும் .சரி, ததவலத இல் லல,
ஜின். அதரபிோவில் இருந்து வந்த ஜின் அல் ல, மலபாரில் ஏததா
கிராமத்தில் பிறந்து ெல் லாயிப்புலழயின் தண்ணீர ் குடித்த ஜின்.
கெத்ததல் சாகிப்பின் பூர்வீெம் மலபாரில் . யூசஃபலி தெச்தசரி எழுதிே
‘ெல் லாயி புழ ஒரு மணவாட்டி’ என்ற பாட்டு ஒலிெ்ெெ் தெட்டதபாது அவரது
மென் ‘ஞம் ம பாப்பான்தற கபாழேல் தல’ என்றார். மற் றபடி அவலரப்பற் றி
கதரிோது. அவர் தபசுவததயில் லல. அவலர ோராவது மனவசிேம் கசே் து
தபசலவத்தால் தான் உண்டு. பஞ் சம் பிலழெ்ெ வந்த குடும் பம் .
சிறுவேதிதலதே சாகிப் கதருவுெ்கு வந்துவிட்டார். இருபது வேதுவலர
லெயில் கபரிே கெட்டிலுடன் டீ சுமந்து விற் றுெ்கொண்டிருந்தார்.
அந்தப்கபேர் அப் படி வந்ததுதான். அதன்பின் சாலலதோரத்தில் மீன்
கபாரித்து விற் ெ ஆரம் பித்தார். கமல் ல சப்பாட்டுெ்ெலட. ’கெத்ததல்
சாகிபின் லெோல் குடிச்ச சாோவுெ்கு பிறகு இன்லனெ்கு வலர நல் ல
சாோ குடிச்சதில் தல’ என்று அனந்தன் நாேர் ஒருமுலற கசான்னார்.
சாட்சாத் கெௌமுதி பாலகிருஷ்ணதன சாகிப் லெோல் டீ குடிெ்ெெ்
ெழெ்கூட்டத்தில் இருந்து சாலல பஜாருெ்கு வருவார் என்றார்ெள் .
சாகிப்புெ்கு ஒரு குலறயும் இல் லல. அம் பலமுெ்கில் கபரிே வீடு.
கூட்டுெ்குடும் பம் . நெரில் ஏகழட்டுெ் ெலடெள் . மூன்று கபண்ெலள
ெட்டிெ்கொடுத்துவிட்டார். மூன்று ’புதிோப்ள’ெளுெ்கும் ஆளுெ்கொரு
ெலட லவத்து கொடுத்திருந்தார். எல் லாம் ஓட்டலில் சம் பாதித்தது என்று
கசான்னால் ஆச்சரிேப்படமாட்டீர்ெள் . ஆனால் அவரது
விோபாரமுலறலேச் கசான்னால் ஆச்சரிேப்படத்தான் கசே் வீர்ெள் .
சாகிப் சாப்பாட்டுெ்குெ் ொசு வாங் குவதில் லல. டீ விற் ற ொலம் முததல
உள் ள பழெ்ெம் . ெலடயின் முன்னால் ஒரு மூலலயில் சிறிே தட்டிோல்
மலறெ்ெப்பட்டு ஒரு தெர டப்பா உண்டிேல் லவெ்ெப்பட்டிருெ்கும் .
சாப்பிட்டு விட்டுப் தபாகிறவர்ெள் அதில் எவ் வளவு தவண்டுமானாலும்
தபாடலாம் . ோரும் பார்ெ்ெப்தபாவதில் லல. தபாடாமலும் தபாெலாம் .
எத்தலன நாள் தபாடாமல் தபானாலும் , எவ் வளவு சாப்பிட்டாலும்
கெத்ததல் சாகிப் அலத ெவனிெ்ெதவ மாட்டார்.
கதருவில் சட்லடதபாடாமல் ொெ்கி நிெ்ெரும் வட்டத்கதாப்பியுமாெ
அலலந்த டீப் லபேனாெ இருெ்கும் தபாதத கெத்ததல் சாகிப்
அப்படித்தான். ஒரு சின்ன டப்பா அவர் அருதெ இருெ்கும் , அதில்
விரும் பினால் ொசு தபாட்டால் தபாதும் . விலலதெட்ெெ் கூடாது,
கசால் லவும் மாட்டார். ஆரம் பத்தில் சில சண்டிேர்ெளும்
கதருப்கபாறுெ்கிெளும் வம் பு கசே் திருெ்கிறார்ெள் . அதில் ொகிதங் ெலள
மடித்து தபாட்டிருெ்கிறார்ெள் . அந்த டப்பாலவதே தூெ்கிெ்கொண்டு
தபாயிருெ்கிறார்ெள் . மாதெ்ெணெ்கில் வருடெ்ெணெ்கில் சும் மா டீ
குடித்திருெ்கிறார்ெள் . கெத்ததல் சாகிப்புெ்கு அவர்ெளின் முெம் கூட
நிலனவிருப்பது தபால கதரிோது.
ஒதர ஒருமுலற கெத்ததல் சாகிப் ஒருவலன அலறந்தார். கவளியூர்ெ்ொரி
ஒருத்தி, சாலலயில் மல் லி மிளகு சீரெம் புலடத்து கூலி வாங் கும்
ஏலழப்கபண், எங் தொ தமிழ் நாட்டு கிராமத்தில் இருந்து பஞ் சம் பிலழெ்ெ
வந்தவள் , டீ குடித்துெ்கொண்டிருந்தாள் . அன்று புெழ் கபற் ற சட்டம் பி
ெரமன கொச்சுகுட்டன்பிள் லள ஒரு டீெ்குச் கசால் லிவிட்டு அந்தப்
கபண்லண பார்த்தார். என்ன நிலனத்தாதரா அந்தப் கபண்ணின்
முலலலேப் பிடித்துெ் ெசெ்ெ ஆரம் பித்தார். அவள் அலற ஆரம் பித்ததும்
உற் சாெகவறி ஏறி அவலள அப்படிதே தூெ்கிெ் கொண்டு ஓரத்துச்
சந்துெ்குள் கசல் லமுேன்றார். கெத்ததல் சாகிப் ஒன்றுகம கசால் லாமல்
எழுந்து கொச்சுகுட்டன்பிள் லளலே ஓங் கி ஓர் அலற விட்டார்.
சாலலமுழுெ்ெ அந்தச் சத்தம் தெட்டிருெ்கும் . குட்டன்பிள் லள ொதும்
மூெ்கும் வாயும் ரத்தமாெ ஒழுெ அப்படிதே விழுந்து பிணம் தபால
கிடந்தார். கெத்ததல் சாகிப் ஒன்றும் நடெ்ொதது தபால தமற் கொண்டு டீ
விற் ெ ஆரம் பித்தார்.
குட்டன்பிள் லளலே அவரது ஆட்ெள் தூெ்கிெ் கொண்டு கசன்றார்ெள் .
பதிகனட்டு நாட்ெள் ஆஸ்பத்திரியில் கிடந்தவர் பின்னர் எழுந்து
நடமாடதவ இல் லல. ொது தெட்ொமலாகிேது. தலல எந்தநரமும் நடுங் கிெ்
கொண்டிருெ்கும் . அடிெ்ெடி வலிப்பு வந்தது. ஏழு மாசம் ெழித்து ெரமலன
ஆற் றில் குளிெ்லெயில் வலிப்பு வந்து ஆற் றுெ்குள் தபானவலர
ஊதிப்தபான சடலமாெத்தான் எடுெ்ெ முடிந்தது. ஒரு மாப்பிள் லள எப்படி
குலநாேலர அடிெ்ெலாம் என்று கிளம் பி வந்த கும் பலல சாலல
மொததவர் தொயில் டிரஸ்டி அனந்தன் நாேர் ‘தபாயி தசாலி மயிலர
பாருங் ெதட. நிோேத்த விட்டு ெளிச்சா சிலசமேம் துலுெ்ென் லெோதல
சாவணும் னு இருெ்கும் , சிலசமேம் எறும் பு ெடிச்சும் சாவு வரும் …’ என்று
கசால் லிவிட்டார். அவர் கசான்னபின்னர் சாலல பஜாரில் மறு தபச்சு
இல் லல.
நான் முதன்முதலாெ கெத்ததல் சாகிப் ெலடெ்குச் சாப்பிட வந்தது
அறுபத்திகேட்டில் . என் கசாந்த ஊர் ென்னிோகுமரி பெ்ெம் ஒசரவிலள.
அப்பாவுெ்கு தொட்டாற் றில் ஒரு லரஸ்மில் லில் ெணெ்குப்பிள் லள தவலல.
நான் நன்றாெ படித்ததன். பதிகனான்று கஜயித்ததும் ொதலஜில் தசர்ெ்ெ
தவண்டும் என்றார்ெள் . அப்பாவின் சம் பாத்திேத்தில் அலத
நிலனத்துெ்கூட பார்த்திருெ்ெெ் கூடாது. ஆனால் கசாந்தத்தில் ஒரு மாமா
திருவனந்தபுரம் தபட்லடயில் இருந்தார். ஒரு சுமாரான அச்செம்
லவத்திருந்தார். அவர் மலனவிெ்குத் தாழெ்குடி. எல் லாம் ஒன்றுெ்குள்
ஒன்றுதான். அப்பா என்லன லெபிடித்துெ் கூட்டிெ்கொண்டு பஸ் ஏறி
தம் பானூரில் இறங் கி தபட்லட வலர நடத்திெ் கொண்டுகசன்றார். நான்
பார்த்த முதல் நெரம் . தலலயில் லவத்த ததங் ொகேண்லண முெத்தில்
விேர்லவயுடன் தசர்ந்து வழிே ெணுெ்ொல் தமதல ஏறிே ஒற் லறதவட்டியும்
பாலனெ்குள் சுருெ்கி லவத்த சட்லடயும் கசருப்பில் லாத ொல் ெளுமாெ
பிரலம பிடித்து நடந்து தபாதனன்.
மாமாவுெ்கு தவறு வழி இல் லல. அவலரச் சின்ன வேதில் அப்பா தூெ்கி
வளர்த்திருெ்கிறார். யூனிவர்சிட்டி ொதலஜில் ஆங் கில இலெ்கிேம் படிெ்ெ
தசர்ந்துகொண்தடன். அப்பா மனநிலறவுடன் கிளம் பிச் கசன்றார். ஒரு
ரூபாலே என் லெயில் லவத்து ‘வச்சுெ்தொ, கசலவு கசே் ோதத. எல் லாம்
மாமன் பாத்து கசே் வான்’ என்று கசான்னார். ’இந்தா சுப்பம் மா, உனெ்கு
இவன் இனிதம மருதமான் மட்டுமில் ல. மெனுமாெ்கும் ’ என்று கிளம் பினார்.
மாமனுெ்கு மனம் இருந்ததா என்பது எனெ்கு இன்றும் சந்ததெம் தான்.
மாமிெ்கு கொஞ் சம் கூட மனமில் லல என்பது அன்லறெ்குச் சாேங் ொலம்
சாப்பிடும் தபாதத கதரிந்தது. எல் லாரும் அப்பளம் கபாரிேல்
சாம் பாருடன் சாப்பிடும் தபாது என்லன அலழெ்ெவில் லல. சாப்பிட்டு
முடித்தபின்னர் அடுப்படியில் ஒரு அலுமினிே பாத்திரத்தில் எனெ்கு
தண்ணீர ்விட்ட தசாறு அதிதலதே விடப்பட்ட குழம் புடன் இருந்தது.
அவமானங் ெளும் பட்டினியும் எனெ்குப் பழெ்ெம் தான். எல் லாவற் லறயும்
கபாறுத்துப்தபாதனன். கபாறுத்துப்தபாெப்தபாெ அலவ அதிெமாெ
ஆயின. வீட்டில் எல் லா தவலலெலளயும் நாதன கசே் ே தவண்டும் .
கிணற் றில் இருந்து குடம் குடமாெ தண்ணீர ் பிடித்து லவெ்ெ தவண்டும் .
வீட்லட தினமும் கூட்டிப்கபருெ்ெதவண்டும் . அவளுலடே இரு
கபண்ெலளயும் பள் ளிெ்கூடம் கொண்டுகசன்று விடதவண்டும் . மூத்தவள்
ராமலட்சுமி எட்டாம் கிளாஸ். அவளுெ்கு ெணெ்குச் கசால் லிெ்கொடுத்து
அவள் வீட்டுப் பாடத்லதயும் கசே் துகொடுெ்ெதவண்டும் . இரவு
சலமேலலறலே ெழுவிவிட்டு படுெ்ெதவண்டும் . இவ் வளவுெ்கும் எனெ்கு
அவர்ெள் கொடுத்தது திண்லணயில் ஓரு இடம் . இரண்டுதவலள ஊறிே
தசாறும் ஊறுொயும் . எந்தநரமும் மாமி அதிருப்தியுடன் இருந்தாள் .
வீட்டுெ்கு வரும் ஒவ் கவாருவரிடமும் என்லனப்பற் றி புலம் பினாள் . நான்
உண்ணும் தசாற் றால் அவர்ெள் ெடனாளி ஆகிெ்கொண்டிருப்பதாெச்
கசான்னாள் . நான் புத்தெத்லத விரிப்பலதப்பார்த்தாதல அவளுெ்கு கவறி
கிளம் பி ெத்த ஆரம் பிப்பாள் .
நான் எலதயும் அப்பாவுெ்கு எழுதவில் லல. அங் தெ வீட்டில் இன்னும் இரு
தம் பிெளும் ஒரு தங் லெயும் இருந்தார்ெள் . பாதிநாள் லரஸ்மில் லில் அரிசி
புலடப்பவர்ெள் பாற் றிெ் ெழித்து தபாடும் ெருப்பு ெலந்த
குருலணஅரிசிலே ெஞ் சிோெெ் ொே் ச்சித்தான் குடிப்தபாம் .
ஓலடெ்ெலரயில் வளரும் கொடுப்லபெ்கீலர குழம் லபத்தான் என்
நிலனவு கதரிந்த நாள் முதல் தினமும் சாப்பிட்டு வந்ததன். ததங் ொே் கூட
இல் லாமல் கீலரலே தவெலவத்து பச்லசமிளொே் புளி தபாட்டு ெலடந்து
லவத்த குழம் பு. பலசமேம் பசிதவெத்தில் அந்த மணதம வாயில் நீ ரூறச்
கசே் யும் . என்றாவது ஒருநாள் அம் மா துணிந்து நாலணாவுெ்கு
மத்திச்சாலள வாங் கினால் அன்கறல் லாம் வீகடங் கும் மணமாெ
இருெ்கும் . அன்றுமட்டும் நல் ல அரிசியில் தசாறும் சலமப்பாள் . நாள்
முழுெ்ெ திோனம் தபால மத்திெ்குழம் பு நிலனப்புதான் இருெ்கும் .
எத்தலன முேன்றாலும் மனலத தவகறங் கும் கசலுத்த முடிோது. அம் மா
ெலடசியில் சட்டியில் ஒட்டிே குழம் பில் கொஞ் சம் தசாற் லறப் தபாட்டு
துலடத்து பிலசந்து வாயில் தபாடப்தபானால் அதிலும் பங் கு தெட்டு தம் பி
தபாே் லெலே நீ ட்டுவான்.
ெல் லூரிெ்கு ஃபீஸ் கொடுெ்ெ தவண்டியிருந்தது. பலமுலற சுற் றி வலளத்து
மாமாவிடம் கசான்தனன். ெலடசியில் தநரடிோெதவ தெட்தடன்.
‘உங் ெப்பாவுெ்கு எழுதிெ்தெளு…இங் ெ தங் கி சாப்பிடத்தான் நான்
கசால் லியிருெ்தென்…’ என்றார். அப்பாவுெ்கு எழுதுவதில் அர்த்ததம
இல் லல என்று கதரியும் . ஒருவாரம் ெழித்து என்லன ொதலஜில் இருந்து
நின்றுவிடச் கசால் லிவிட்டார்ெள் . ஃபீஸ் ெட்டிேபிறகு வந்தால் தபாதும்
என்றார்ெள் . நான் பித்துப்பிடித்தவன் தபால அலலந்ததன். தம் பானூர்
ரயில் நிலலேத்திற் குச் கசன்று நாகளல் லாம் இரும் புச்சத்தத்லதெ்
தெட்டுெ்கொண்டு அமர்ந்திருந்ததன். விதவிதமாெ ஆயிரம் முலற
தண்டவாளத்தில் விழுந்து கசத்ததன். அப்தபாதுதான் என்னுடன் படித்த
குமாரபிள் லள என்ற மாணவன் ஒரு வழி கசான்னான். என்லன அவதன
கூட்டிெ்கொண்டு கசன்று சாலலயில் கெ.நாெராஜப் பணிெ்ெர் அரிசி
மண்டியில் மூட்லடெ்ெணெ்கு எழுதும் தவலலெ்குச் தசர்த்து விட்டான்.
சாேங் ொலம் ஐந்து மணிெ்கு வந்தால் தபாதும் . இரவு பன்னிரண்டு
மணிவலர ெணெ்கு எழுததவண்டும் . ஒருநாளுெ்கு ஒரு ரூபாே் சம் பளம் .
நாற் பது ரூபாே் அட்வான்ஸ்ொெெ் கொடுத்தார். அலதெ்கொண்டு கசன்று
ஃபீஸ் ெட்டிதனன்.
தினமும் வீடு கசன்று தசர ஒருமணி இரண்டுமணி ஆகும் . ொலலயில்
ஏழுமணிெ்குத்தான் எழுந்திருப்தபன். ொதலஜ் இலடகவளிெளில்
வாசித்தால் தான் உண்டு. ஆனாலும் நான் நல் ல மாணவனாெ இருந்ததன்.
வகுப்புெளில் கூர்ந்து ெவனிெ்கும் வழெ்ெம் எனெ்கிருந்தது. தநரம் தான்
தபாதவில் லல. யூனிவர்சிட்டி ொதலஜில் இருந்து கசெரட்டரிதேட் வழிோெ
குறுெ்ொெப் பாே் ந்து, ெரமலன வழிோெ சாலல பஜாருெ்கு தபாெ
முெ்ொல் மணி தநரமாகிவிடும் . சண்முெம் பிள் லள ெலடசி கிளாஸ்
எடுத்தாகரன்றால் நாலலர மணிவலர கொண்டு தபாவார். நான்
தபாவதற் கு தாமதமானால் பரமசிவம் ெணெ்கு பார்ெ்ெ வந்து
அமர்ந்துவிடுவான். அதன்பின் தபானாலும் பிரதோசனமில் லல.
வாரத்தில் நான்குநாட்ெள் தான் சரெ்கு வரும் . அதில் ஒருநாள் தபானால்
வாரத்தில் ொல் பங் கு வருமானம் இல் லாமலானதுதபால.
முதல் மாசம் எனெ்கு பணதம தரப்படவில் லல. வரதவண்டிே பதிலனந்து
ரூபாலேயும் பணிெ்ெர் முன்பணத்தில் வரவு லவத்துவிட்டார். நான்
ொலல எழுந்ததும் மாமி என் முன்னால் ஒரு தநாட்டுப்புத்தெத்லத
கொண்டு லவத்துவிட்டு தபானாள் . புரட்டிப்பார்த்ததன். பலழே தநாட்டு.
நான் வந்த நாள் முதல் சாப்பிட்ட ஒவ் கவாருதவலளெ்கும் ெணெ்கு
எழுதப்பட்டிருந்தது. ஒருதவலளெ்கு இரண்டணா ெணெ்குப் தபாட்டு
கமாத்தம் நாற் பத்கதட்டு ரூபாே் என் பற் றில் இருந்தது. எனெ்கு தலல
சுற் றிேது. கமதுவாெ சலமேலலறெ்குப் தபாே் ‘என்ன மாமி இது?’
என்தறன். ‘ஆ, தசாறு சும் மா தபாடுவாளா? நீ இப்ப சம் பாரிெ்கிதறல் ல?
குடுத்தாத்தான் உனெ்கும் மரிோத. எனெ்கும் மரிோத’ என்றாள் . ‘ெணெ்கு
தப்பா இருந்தா கசால் லு, பாப்பம் . நான் அப்பதம இருந்து ஒரு நாள் விடாம
எழுதிட்டுதான் வாதறன்’
நான் ெண்ெலங் கி கதாண்லட அலடத்து தபசாமல் நின்தறன். பின்பு ‘நான்
இப்டீன்னு நிலனெ்ெலல மாமி…எனெ்கு அவ் ளகவாண்ணும்
கெலடெ்ொது. ஃபீஸ் ெட்டணும் . புெ்கு வாங் ெணும் …’ என்தறன். ‘இந்த பாரு,
நான் உனெ்கு என்னத்துெ்கு சும் மா தசாறு தபாடணும் ? எனெ்கு கரண்டு
கபண்மெ்ெள் இருெ்கு. நாலளெ்கு அதுெலள ஒருத்தன்கிட்ட
அனுப்பணுமானா பணமும் நலெயுமா எண்ணி லவெ்ெணும் பாத்துெ்தொ.
ெணெ்கு ெணெ்ொ இருந்தா உனெ்கும் மரிோத. எனெ்கும் மரிோத’ நான்
கமல் லிே குரலில் ‘இப்ப எங் கிட்ட பணமில் லல மாமி. நான் கொஞ் சம்
கொஞ் சமா குடுத்திடதறன்’ என்தறன். ‘குடுப்தபன்னு எப்டி நம் பறது?’
என்றாள் . நான் ஒன்றும் கசால் லவில் லல. அன்று மாலலதே நான்
அங் கிருந்து கிளம் பிவிட்தடன். தநராெ பணிெ்ெரின் குதடானிதலதே வந்து
தங் கிவிட்தடன். பணிெ்ெருெ்கும் இலவசமாெ வாட்சத ் மன் கிலடத்த
சந்ததாஷம் . மாமி என் முெ்கிேமான புத்தெங் ெலள பணத்துெ்கு அடொெ
பிடித்து லவத்துெ்கொண்டாள் .
சாலலயில் நான் சந்ததாஷமாெதவ இருந்ததன். ெரமலன ஆற் றில்
குளிேல் . அங் தெதே எலிசாம் மா இட்லிெ்ெலடயில் நான்கு இட்லி. தநராெ
ொதலஜ் . மதிேம் சாப்பிடுவதில் லல. சாேங் ொலம் தவலலமுடிந்தபின்னர்
ஒரு கபாலற அல் லது டீ குடித்துவிட்டு படுத்துவிடுதவன். ெணெ்கில்
ஒருதவலள உணவுதான். எந்தநரமும் பசி இருந்துகொண்தட இருெ்கும் .
எலத தோசித்தாலும் சாப்பாட்டு நிலனவில் வந்து முடியும் . குண்டான
ஒருவலர பார்த்தால் ெண்லண எடுெ்ெதவ முடிோது. எவ் ளவு சாப்பிடுவார்
என்ற நிலனப்புதான். சாலலமொததவர்தொயில் வழிோெச்
கசல் லும் தபாது பாேச வாசலன வந்தால் நுலழந்துவிடுதவன்.
இலலெ்கீற் றில் லவத்து தரப்படும் பாேசமும் பழமும் ஒருநாள் இட்லி
கசலலவ மிச்சப்படுத்திவிடும் . சாஸ்தாவுெ்கு சுண்டல் , இசெ்கிேம் லமெ்கு
மஞ் சள் தசாறு என அடிெ்ெடி ஏதாவது கிலடெ்ொமலிருெ்ொது. ஆனாலும்
எனெ்கு பணம் தபாதவில் லல. முன்பணத்லத அலடத்து முடிப்பதற் குள்
அடுத்த ொதலஜ் ஃபீஸுெ்கு தெட்டுவிட்டார்ெள் . இலதத்தவிர மாதம்
ஐந்துரூபாே் வீதம் தசர்த்து கொண்டுதபாே் மாமிெ்கு கொடுத்ததன்.
பரீடல
் செ்கு முன்னாதலதே புத்தெங் ெலள மீட்டாெதவண்டும் .
நான் கமலிந்து ெண்ெள் குழிந்து நடமாட முடிோதவனாெ ஆதனன்.
ெணெ்கு தபாட்டுெ்கொண்டிருெ்கும் தபாது சட்கடன்று கிர்ர ் என்று எங் தொ
சுற் றிச்சுழன்று ஆழத்துெ்குப் தபாே் மீண்டு வருதவன். வாயில் எந்தநரமும்
ஒரு ெசப்பு. லெொல் ெளில் ஒரு நடுெ்ெம் . தபட்லட வலர ொதலஜுெ்கு
நடப்பதற் கு ஒருமணிதநரம் ஆகிேது. என் ெனகவல் லாம் தசாறு. ஒருநாள்
சாலலயில் ஒரு நாே் அடிபட்டு கசத்துெ்கிடந்தது. அந்த நாயின் ெறிலே
எடுத்துெ்கொண்டுதபாே் குதடான் பின்பெ்ெம் ெல் லடுப்பு கூட்டி சுட்டு
தின்பலதப்பற் றி ெற் பலன கசே் ததன் என்றால் பார்த்துெ்கொள் ளுங் ெள் .
எச்சில் ஊறி சட்லடயில் வழிந்து விட்டது அன்று.
அப்தபாதுதான் கூலி நாராேணன் கசான்னான், கெத்ததல் சாகிப்
ஓட்டலலப்பற் றி. பணம் கொடுெ்ெதவண்டாம் என்பது எனெ்கு
நம் பமுடிோததாெ இருந்தது. பலரிடம் தெட்தடன், உண்லமதான்
என்றார்ெள் . இருந்தால் கொடுத்தால் தபாதுமாம் . எனெ்கு லதரிேம்
வரவில் லல. ஆனால் கெத்ததல் சாகிப் ஓட்டலலப்பற் றிே நிலனப்பு
எந்தநரமும் மனதில் ஓடிேது. நாலலந்துமுலற ஓட்டலுெ்கு கவளிதே
கசன்று நின்று பார்த்துவிட்டு தபசாமல் வந்ததன். அந்த நறுமணம் என்லன
கிறுெ்ொெ்கிேது. நான் கபாரித்த மீலன வாழ் ெ்லெயிதலதே
இருமுலறதான் சாப்பிட்டிருெ்கிதறன். இருமுலறயும் கசாந்தத்தில் ஒரு
பண்லணோர் வீட்டில் தான். ஒருவாரம் ெழித்து மூன்று ரூபாே் திரண்ட
பின் அந்தப் பணத்துடன் கெத்ததல் சாகிப் ஓட்டலுெ்குச் கசன்தறன்.
சாகிப் ஓட்டலல திறப்பது வலர எனெ்கு உடல் நடுங் கிெ்கொண்தட
இருந்தது. ஏததா திருட்டுத்தனம் கசே் ே வந்தவலனப்தபால உணர்ந்ததன்.
கும் பதலாடு உள் தள தபாே் ஓரமாெ ோருதம ெவனிெ்ொதது தபால
அமர்ந்துகொண்தடன். ஒதர சத்தம் . சாகிப் புேல் தவெத்தில் தசாறு
பரிமாறிெ்கொண்டிருந்தார். ெவிழ் ெ்ெப்பட்ட தாமலர இலலயில் தான்
சாப்பாடு. ஆவி பறெ்கும் சிவப்புச் சம் பாச் தசாற் லற கபரிே சிப்பலால்
அள் ளி கொட்டி அதன்தமல் சிவந்த மீன் ெறிலே ஊற் றினார். சிலருெ்கு
தொழிெ்குழம் பு. சிலருெ்கு வறுத்ததொழிெ்குழம் பு. அவர் எவலரயுதம
ெவனிெ்ெவில் லல என்றுதான் பட்டது. அதன் பிறகு ெவனித்ததன்,
அவருெ்கு எல் லாலரயுதம கதரியும் . பலரிடம் அவர் எலதயுதம
தெட்பதில் லல. அவதர மீலனயும் ெறிலேயும் லவத்தார். ஆனால்
ோரிடமும் உபச்சாரமாெ ஏதும் கசால் லவில் லல. அவதர பரிமாறினார்.
இரண்டாம் முலற குழம் பு பரிமாற மட்டும் ஒரு லபேன் இருந்தான்.
என்னருதெ வந்தவர் என்லன ஏறிட்டுப் பார்த்தார். ‘எந்தா புள் தளச்சன்,
புத்தனா வந்நதா?’ என்றார். என்லன கவள் ளாளன் என்று எப்படி
ெவனித்தார் என்று விேந்து தபசாமல் இருந்ததன். தசாற் லறெ் கொட்டி
அதன் தமல் குழம் லப ஊற் றினார். ஒரு கபரிே கபாரித்த சிெ்ென் ொல் .
இரண்டு துண்டு கபாரித்த மீன். ‘தின்னு’ என்று உறுமிேபின்
திரும் பிவிட்டார். அதற் கு எப்படியும் மூன்று ரூபாே் ெ்குதமல் ஆகிவிடும் .
என் லெொல் ெள் பதற ஆரம் பித்தன. தசாறு கதாண்லடயில் அலடத்தது.
சட்கடன்று திரும் பிே சாகிப் ‘நிங் ங அவிதட எந்து எடுெ்கிணு? தின்னீன்
பிள் தளச்சா’ என்று ஒரு பேங் ெர அதட்டல் தபாட்டார். அள் ளி அள் ளி
சாப்பிட்தடன். அந்த ருசி என் உடம் கபல் லாம் பரவிேது. ருசி ! ெடவுதள,
அப்படி ஒன்று உலகில் இருப்பலததே மறந்து விட்தடதன. என் ெண்ெளில்
இருந்து ெண்ணீர ் கொட்டி வாே் வலரெ்கும் வழிந்தது.
ஒரு சின்ன கிண்டியில் உருகிே கநே் தபான்ற ஒன்றுடன் கெத்ததல் சாகிப்
என்னருதெ வந்தார். என் தசாற் றில் அலதெ்கொட்டி இன்னும் கொஞ் சம்
குழம் பு விட்டு ‘கொழச்சு திந்தநா ஹம் ெ்தெ…மீன்கொழுப்பாணு’ என்றார்.
ஆற் றுமீனின் கொழுப்பு அது. அதன் கசவிள் பகுதியில் இருந்து மஞ் சளாெ
கவட்டி கவளிதே எடுப்பார்ெள் . ெறிெ்கு அது தனி ருசிலேெ் கொடுத்தது.
அதிெமாெச் சாப்பிட்டு பழெ்ெமில் லாததனால் ஒரு ெட்டத்தில் என் வயிறு
அலடத்துெ்கொண்டது. சட்கடன்று இன்னும் இரு சிப்பல் தசாற் லற என்
இலலயில் கொட்டினார் சாகிப் . ‘அே் தோ தவண்டாம் ’ என்று
தடுெ்ெப்தபான என் லெயில் அந்த தட்டாதலதே ெணீர ் என்று அலறந்து
‘தசாறு வச்சா தடுெ்குந்தநா? எரப்பாளி..தின்னுடா இபிலீதஸ ’ என்றார்.
உண்லமயிதலதே லெயில் வலி கதறித்தது. எழுந்திருந்தால் சாகிப்
அடித்துவிடுவார் என்று அவரது ரத்தெ் ெண்ெலளெ் ெண்டதபாது
ததான்றிேது. தசாற் லற மிச்சம் லவப்பது சாகிப்புெ்குப் பிடிெ்ொது என்று
கதரியும் . உண்டு முடித்ததபாது என்னால் எழ முடிேவில் லல. கபஞ் லச
பற் றிெ்கொண்டு நடந்து இலலலே தபாட்டு லெ ெழுவிதனன்.
அந்த கபட்டிலே கநருங் கிேதபாது என் ொல் ெள் நடுங் கின. எங் தொ ஏததா
தொணத்தில் கெத்ததல் சாகிப் பார்த்துெ்கொண்டுதான் இருப்பார் என்று
ததான்றிேது. ஆனால் அவர் தவறு ஆட்ெலள ெவனித்துெ்கொண்டிருந்தார்.
பலர் பணம் தபாடாமல் தபானார்ெள் என்பலத ெவனித்ததன். சிலர்
தபாட்டதபாதும் சாதாரணமாெத்தான் இருந்தார்ெள் . நான் லெ நடுங் ெ
மூன்று ரூபாலே எடுத்து உள் தள தபாட்தடன். ஏததா ஒரு குரல் தெட்கும் என
முதுகெல் லாம் ொதாெ , ெண்ணாெ இருந்ததன். கமல் ல கவளிதே
வந்ததபாது என் உடதல ெனமிழெ்ெ ஆரம் பித்தது. சாலல எங் கும் குளிர்ந்த
ொற் று வீசுவதுதபால் இருந்தது. என் உடம் பு புல் லரித்துெ்கொண்தட
இருெ்ெ எவலரயும் எலதயும் உணராமல் பிரலமயில்
நடந்துகொண்டிருந்ததன்.
நாலலந்து நாள் நான் அப்பகுதிெ்தெ கசல் லவில் லல. மீண்டும் இரண்டு
ரூபாே் தசர்ந்ததபாது துணிவு கபற் று கெத்ததல் சாகிபு ெலடெ்குச்
கசன்தறன். அவர் என்லன அலடோளம் ெண்டுகொண்டார் என்பது
அதததபால கொழுப்லபெ் கொண்டுவந்து ஊற் றிேதபாதுதான் கதரிந்தது.
அதத அதட்டல் , அதத வலச. அதததபால உடல் கவடிெ்கும் அளவுெ்கு
சாப்பாடு. இம் முலற பணத்லத நிதானமாெதவ தபாட்தடன். மீண்டும்
மூன்றுநாட்ெள் ெழித்து கசன்றதபாது என் லெயில் ஏழு ரூபாே் இருந்தது.
அன்றுமாலல நான் அலத மாமிெ்குெ் கொண்டு கொடுெ்ெதவண்டும் .
அதில் இரண்டு ரூபாே் ெ்குச் சாப்பிடலாம் என நிலனத்ததன்.
இரண்டணாவுெ்கு தமல் சாப்பிடுவகதன்பது என்லனப்கபாறுத்தவலர
ஊதாரித்தனத்தின் உச்சம் . ஆனால் ருசி என்லன விடவில் லல.
அந்நாட்ெளில் என் ெனவுெளில் கூட கெத்ததல் சாகிப் ஓட்டலின்
மீன்குழம் பும் தொழிப்கபாரிேலும் தான் வந்துகொண்டிருந்தன. ஏன் ,
தநாட்டுப்புத்தெத்தின் பின்பெ்ெம் ஒரு ெவிலதகூட எழுதி
லவத்திருந்ததன். உட்ொர்ந்து சாப்பிட்டு எழுந்து கசன்றதபாது பணம்
தபாடாவிட்டால் என்ன என்ற எண்ணம் வந்தது
அந்த நிலனப்தப வயிற் லற அதிரச்கசே் தது. தமற் கொண்டு சாப்பிடதவ
முடிேவில் லல. பந்லத தண்ணீரில் முெ்குவதுதபால தசாற் லற
கதாண்லடயில் அழுத்ததவண்டியிருந்தது. ெண்ெள் இருட்டிெ்கொண்டு
வந்தன. எழுந்து லெெழுவி விட்டு ெனத்த குளிர்ந்த ொல் ெலள தூெ்கி
லவத்து நடந்ததன். சிறுநீ ர் முட்டுகிறதா, தலல சுழல் கிறதா, மார்பு
அலடெ்கிறதா ஒன்றும் புரிேவில் லல. தபசாமல் பணத்லத
தபாட்டுவிடலாம் என்று ததான்றிேது. கமல் ல நடந்து உண்டிேல் அருதெ
வந்ததன். அலத தாண்டிச்கசல் ல முடிேவில் லல. ொதுெளில் ஒரு
இலரச்சல் . சட்கடன்று ஏழு ரூபாலேயும் அப்படிதே தூெ்கி உள் தள தபாட்டு
விட்டு கவளிதே வந்ததன். கவளிெ்ொற் று பட்டதும் தான் என்ன
கசே் திருெ்கிதறன் என்று புரிந்தது. அலரமாத சம் பாத்திேம் அப்படிதே
தபாே் விட்டது. எத்தலன பாெ்கிெள் . ெல் லூரி ஃபீஸ் ெட்ட எட்டு
நாட்ெள் தான் இருந்தன. என்ன கசே் துவிட்தடன். முட்டாள் தனத்தின்
உச்சம் .
மனம் உருகி ெண்ணீர ் வந்துகொண்தட இருந்தது. ,மிெ கநருங் கிே ஒரு
மரணம் தபால. மிெப்கபரிே ஏமாற் றம் தபால. ெலடெ்குச் கசன்று
அமர்ந்ததன். இரவுவலர உடம் லபயும் மனத்லதயும் முழுெ்ெ
பிடுங் கிெ்கொள் ளும் தவலல இருந்ததனால் தப்பித்ததன். இல் லாவிட்டால்
அந்த கவறியில் ஏதாவது தண்டவாளத்தில் கூட தலலலவத்திருப்தபன்.
அன்றிரவு ததான்றிேது, ஏன் அழதவண்டும் ? அந்த பணம் தீர்வது வலர
கெத்ததல் சாகிப் ஓட்டலில் சாப்பிட்டால் தபாயிற் று. அந்நிலனப்பு அளித்த
ஆறுதலுடன் தூங் கிவிட்தடன்.
மறுநாள் மதிேம் வலரத்தான் ொதலஜ் . தநராெ வந்து கெத்ததல் சாகிப்
ஓட்டலில் அமர்ந்து நிதானமாெ ருசித்து சாப்பிட்தடன். அவர் கொண்டு
வந்து லவத்துெ்தொண்தட இருந்தார். கொஞ் சம் இலடகவளி விட்டால் கூட
எழப்தபாகிதறன் என நிலனத்து ‘தடே் , வாரித்தின்னுடா, ஹிமாதற’
என்றார். சாப்பிட்டுவிட்டு லெெழுவி தபசாமல் நடந்ததபாது உள் தள
கெத்ததல் சாகிப் தெட்டால் கசால் லதவண்டிே ொரணங் ெலள
கசாற் ெளாெ்கி லவத்துெ்கொண்டிருந்ததன். அவர் ெவனிெ்ெதவ இல் லல.
கவளிதே வந்ததபாது ஏமாற் றமாெ இருந்தது. சட்கடன்று அவர் தமல்
எரிச்சல் வந்தது. கபரிே புடுங் கி என்று நிலனப்பு. தர்மத்துெ்கு
ெட்டுப்பட்டு எல் லாரும் பணம் தபாடுவதனால் இவன் கபரிே தர்மவானாெ
ததாற் றமளிெ்கிறான். ரம் சானுெ்கு செ்ொத்து கொடுப்பவர்ெள் பணத்லதெ்
கொண்டுவந்து உண்டிேலிதல தபாடுவதனால் பிலழெ்கிறான். சும் மாவா
கொடுெ்கிறான்? இப்படி கிலடத்த பணம் தாதன வீடும் கசாத்துமாெ
ஆகியிருெ்கிறது? தபாடாவிட்டால் எதுவலர கபாறுப்பான். பார்ப்தபாதம.
அந்த எரிச்சல் எதனால் என்று கதரிேவில் லல. ஆனால் உடம் பு முழுெெ்
ஒரு தினவுதபால அது இருந்துகொண்தட இருந்தது.
அந்த எரிச்சலுடன்தான் மறுநாள் கசன்று அமர்ந்ததன். கெத்ததல் சாகிப்
தெட்ெமாட்டார் என நான் அறிதவன். ஆனால் அவர் பார்லவயில்
நடத்லதயில் ஒரு சிறிே மாற் றம் கதரிந்தால் கூட அன்றுடன் அங் தெ
கசல் வலத நிறுத்திவிடதவண்டும் என நிலனத்துெ்கொண்தடன்.
கொஞ் சம் அதிெமாெ உபசரித்தால் கூட அவருெ்கு ெணெ்கு இருெ்கிறது,
ெவனிெ்கிறார் என்றுதாதன அர்த்தம் . ஆனால் கெத்ததல் சாகிப் அவரது
வழெ்ெமான அதத தவெத்துடன் பரிமாறிெ்கொண்டிருந்தா. கொழுப்பு
ஊற் றினார். ‘தொழி தின்னு பிள் தளச்சா’ என்று ஒரு அலரெ்தொழிலே
லவத்தார். பின்னர் மீன் லவத்தார். அவர் இந்த உலகில் தான்
இருெ்கிறாரா? உண்லமயிதலதே இது ஒரு மாப்பிலளதானா இல் லல
ஏதாவது ஜின்னா? பேமாெெ்கூட இருந்தது. ெலடசிோெச் தசாறு தபாட்டு
சாப்பிடப்தபானதபாது கெத்ததல் சாகிப் ெறி கபாரித்த
மிளொே் ெ்ொரத்தின் தூலளயும் கொஞ் சம் ெருகிே தொழிெ்ொலலயும்
கொண்டு லவத்தார். நான் அலத விரும் பிச் சாப்பிடுவலத கவளிதே
ொட்டிெ்கொள் ளெ்கூடாது என எப்தபாதும் முேல் தவன். ஆனால் அவருெ்கு
கதரிந்திருந்தது ஆச்சரிேமளிெ்ெவில் லல.
அந்த ொரத்லத தசாற் றில் தபாட்டுப்பிலசந்ததபாது சட்கடன்று மனம்
ததும் பி விட்டது. ெண்ணீலர அடெ்ெதவ முடிேவில் லல. என் வாழ் நாளில்
எவருதம எனெ்கு பரிந்து தசாறிட்டதில் லல. ஆழாெ்கு அரிசிலேெ் ெஞ் சி
லவெ்கும் அம் மாவுெ்கு அந்த ெடுெடுப்பும் வலசெளும் சாபங் ெளும்
இல் லாவிட்டால் எல் லாருெ்கும் பங் கு லவெ்ெதவ முடிோது. நான் நிலறந்து
சாப்பிடதவண்டும் என எண்ணும் முதல் மனிதர். எனெ்கு ெணெ்கு
பார்ெ்ொமல் சாப்பாடு தபாடும் முதல் லெ. அன்னமிட்ட லெ
என்கிறார்ெதள, அந்திமெ் ெணம் வலர கநஞ் சில் நிற் கும் அன்லனயின்
லெ என்கிறார்ெதள. தாேத்துெட்டிே மணிெ்ெட்டும் , தடித்து ொே் த்த
விரல் ெளும் ,மயிரடர்ந்த முழங் லெயும் கொண்ட இந்த ெரடிெ்ெரமல் லவா
என் தாயின் லெ? அதன்பின் நான் கெத்ததல் சாகிப்புெ்கு பணதம
கொடுத்ததில் லல. கசலகவன நிலனத்து கொடுெ்ொமலிருெ்ெவில் லல
என்று என் கநஞ் லச கதாட்டுச் கசால் ல முடியும் . அது என் அம் மாவின்
தசாறு என்பதனால் தான் கொடுெ்ெவில் லல. ஒன்றிரண்டல் ல முழுசாெ
ஐந்து வருடம் ஒரு லபசா கூட கொடுத்ததில் லல.
தினமும் ஒருதவலள அங் தெ சாப்பிடுதவன். மாலல அல் லது மதிேம் .
அதுதவ எனெ்கு தபாதுமானதாெ இருந்தது. தமற் கொண்டு ஒரு நான்கு
இட்லி தபாதும் . என் லெொல் ெள் உரம் லவத்தன. ென்னம் பளபளத்தது.
மீலச தடித்தது. குரல் ெனத்தது. நலடயில் மிடுெ்கும் தபச்சில் ெண்டிப்பும்
சிரிப்பில் தன்னம் பிெ்லெயும் வந்தன. ெலடயில் என் இடம் கிட்டத்தட்ட
மாதனஜருெ்கு நிெரானதாெ ஆகிேது. சரெ்குெலள வரவு லவத்து
ததலவெ்கு ஏற் ப எடுத்து கொடுப்பது முழுெ்ெ என்கபாறுப்புதான்.
படிப்புச்கசலவுதபாெ ஊருெ்கும் மாதம் ததாறும் பணம் அனுப்பிதனன்.
நான் பீஏ லே முதல் வகுப்பில் முதலிடத்தில் கவன்றபின் யூனிவர்சிட்டி
ெல் லூரியிதலதே எம் ஏ படிெ்ெச் தசர்ந்ததன். சாலலயில்
அருணாச்சலம் நாடார் ெலடதமல் ஒரு அலறலே வாடலெெ்கு
எடுத்துெ்கொண்தடன். ஒரு நல் ல லசெ்கிள் வாங் கிெ்கொண்தடன்.
ஒவ் கவாரு நாளும் கெத்ததல் சாகிப்பின் லெோல் சாப்பிட்தடன்.
கமதுவாெ தபச்சு குலறந்து அவர் என்லன பார்ெ்கிறாரா என்ற
சந்ததெம் கூட வர ஆரம் பித்தது. ஆனால் என் இலலதமல் அவரது ெனத்த
லெெள் உணவுடன் நீ ளும் தபாது கதரியும் அது அன்தப உருவான
அம் மாவின் லெ என்று. நான் அவர் மடியில் பிறந்து அவரிடம்
முலலயுண்டவன் என்று. தம் பி சந்திரன் பதிகனான்று முடித்துவிட்டு
டிலரவிங் லலசன்ஸ் எடுத்து அரசு தபாெ்குவரத்துெ் ெழெத்தில்
தசர்ந்ததபாது வீட்டுெ் ெஷ்டம் குலறந்தது. நான் அவ் வப்தபாது வீட்டுெ்குப்
தபாதவன். அம் மா நல் ல அரிசி வாங் கி மீன்குழம் பு லவத்து அவதள
பரிமாறுவாள் . ஆனால் எத்தலனதோ ொலமாெ நீ ண்டு நின்ற வறுலம.
அவளுெ்கு பரிமாறத்கதரிோது. ஒரு ெண் எப்தபாதும் பாலனயில்
இருெ்கும் தசாலறயும் சட்டியில் இருெ்கும் குழம் லபயும்
ெணெ்குதபாடுவலத தவிர்ெ்ெ கதரிோது. அெப்லபயில் அவள் தசாதறா
குழம் தபா அள் ளினால் அலரவாசி திரும் ப கொட்டிவிடுவாள் . இன்னும்
கொஞ் சம் குழம் பு என்றால் அவளுலடே அெப்லப சில கசாட்டுெள் தான்
அள் ளும் . லெதோ மனதமா குறுகிவிட்டது. சாலளப் புளிமுளமும் சம் பா
அரிசி தசாறும் அவள் அள் ளி லவெ்லெயில் நான் நாலாவது உருண்லடச்
தசாறில் வயிறு அலடத்த உணர்லவ அலடதவன். அந்த தசாற் லற அள் ளி
வாயில் தபாடுவதத சலிப்பாெ கதரியும் . பலவீனமாெ ’சாப்பிடுடா’
என்பாள் அம் மா. தலலேலசத்து முெம் ெழுவிெ்கொள் தவன்.
எம் .ஏ யில் பல் ெலலெ்ெழெத்தில் இரண்டாமிடத்தில் வந்ததன். உடதன
அதத யூனிவர்சிட்டி ெல் லூரியில் விரிவுலரோளராெ தவலல கிலடத்தது.
ஆலண லெெ்கு வந்த அன்று மதிேம் தநராெ கெத்ததல் சாகிப்
ெலடெ்குத்தான் தபாதனன். ெலட திறெ்ெவில் லல. நான் பின்பெ்ெம்
கசன்தறன். சாெ்குப்படுதாலவ விலெ்கிப் பார்த்ததன். கபரிே உருளியில்
கெத்ததல் சாகிப் மீன்குழம் லப கிண்டிெ்கொண்டிருந்தார். முெமும்
லெெளும் சிந்தலனயும் எல் லாம் குழம் பில் இருந்தன. அது ஒரு கதாழுலெ
தபால. அவலர கூப்பிடுவது சரிேல் ல என்று ததான்றிேது. திரும் பி
விட்தடன். மதிேம் கெத்ததல் சாகிப் என் இலலெ்கு தசாறு தபாடும் தபாது
நிமிர்ந்து அவர் முெத்லதப்பார்த்ததன். அதில் எனெ்ொன எந்த பார்லவயும்
இல் லல. கசால் லதவண்டாம் என்று ததான்றிேது. அந்தச் கசே் திெ்கு
அவரிடம் எந்த அர்த்தமும் இல் லல.
சாேங் ொலம் ஊருெ்குச் கசன்தறன். அம் மா மகிழ் சசி ் அலடந்தாளா
என்தற கதரிேவில் லல. எலதயும் ெவலலோெதவ ொட்டும் முெ அலமப்பு
அவளுெ்கு. அப்பா மட்டும் ‘என்னடா குடுப்பான்?’ என்றார். ‘அது
கெலடெ்கும் …’ என்தறன் சாதாரணமாெ. ‘ என்ன, எரநூறு குடுப்பானா?’
என்றார் . நான் அந்த தெள் வியில் இருந்த அற் பத்தனம் மிெ்ெ
குமாஸ்தாலவெ் ெண்டுகொண்டு சீண்டப்பட்தடன்.’ அலவன்தஸாட தசத்து
எழுநூறு ரூபா…’ என்தறன். அப்பாவின் ெண்ெளில் ஒரு ெணம் மின்னி
மலறந்த வன்மத்லத இறுதிெ்ெணம் வலர மறெ்ெமுடிோது. மாதம்
இருபது ரூபாே் ெ்குதமல் சம் பளதம வாங் ொமல் ஓே் வுகபற் றவர் அவர்.
தம் பிதான் உண்லமோன உற் சாெத்துடன் துள் ளினான். ‘நீ
இங் கிலீஷிதலதாதன கிளாஸ் எடுெ்ெணும் …உனெ்கு அப்டீன்னா நல் லா
இங் கிலீஷ் தபசத்கதரியும் இல் ல? துலர மாதிரி தபசுதவ இல் ல?’ என்று
ததும் பிெ்கொண்தட இருந்தான். அம் மா தொபத்துடன் ‘துள் ளுறது சரி,
உள் ள பணத்லத தசத்து கீழ உள் ள கொமருெலள ெலரதேத்துற
வழிேப்பாருங் ெ’ என்றாள் .
தார்மிெமான ஒரு ொரணத்லத ெண்டுகொண்டபின் அவளுலடே
ஆங் ொரம் அவ் வழிோெ கவளிவர ஆரம் பித்தது. ‘துள் ளினவள் லாம் எங் ெ
கெடெ்ொன்னு ெண்தடல் ல? தாழெ்குடிெ்ொரிே அன்லனெ்கு சம் முவம்
ெல் ோணத்திதல பாத்ததன். பூஞ் சம் புடிச்ச ெருவாடு ெணெ்ொட்டுல் லா
இருந்தா…என்னா ஆட்டம் ஆடினா பாவி…சாமி நிண்ணு குடுெ்கும் லா?’
என்றாள் . ’ஏட்டி, நீ என்ன தபசுதெ? இந்நா நிெ்ொதன உனெ்ெ மவன், அவ
தபாட்ட தசாத்திதலல் லா படிச்சு ஆளானான்? நண்ணி தவணும் பாத்துெ்ெ.
நண்ணி தவணும் …’ என்றார் அப்பா. ‘என்ன நண்ணி? இம் பிடு தசாறும்
கொளம் பும் தபாட்டா. அதுெ்கு உள் ளத ெணெ்கு தபாட்டு அவ மூஞ் சியிதல
விட்கடறிஞ் சா தபாருதம…இல் தலண்ணா நாலளெ்குப்பின்ன தவற
ெணெ்தொட வந்து நிப்பா வாசலிதல, எளகவடுத்த சிறுெ்கி’ அம் ம
கசான்னாள் . அப்பா ‘சீ ஊத்த வாே மூடுடீ’ என்று சீறி எழ சண்லட
எழுந்தது
மறுநாள் தாழெ்குடிெ்குப் தபாதனன். மாமா இறந்து இரண்டு
வருடங் ெளாகிவிட்டிருந்தது. திடீகரன்று ஒரு ொே் ச்சல் . நான்தான்
ஆஸ்பத்திரியில் கூடதவ இருந்ததன். ஈறில் ஏற் பட்ட ொேம் வழி இதேம்
வலர பாெ்டீரிோ கசன்று விட்டது. மூன்றாம் நாள் இரவில் தபாே் விட்டார்.
ொடாத்து முடிந்து அச்செெ் ெணெ்குெலளப்பார்த்ததாம் . இரண்டாயிரம்
ரூபாே் வலர ெடன் இருந்தது. ெட்டிட உரிலமோளர் அச்செத்லத
ொலிகசே் ேதவண்டும் என்று கசான்னார். இேந்திரங் ெலள விற் று ெடலன
அலடத்தபின் மாமி எஞ் சிே மூவாயிரம் ரூபாே் பணத்துடன்
தாழெ்குடிெ்தெ வந்துவிட்டாள் . அவள் வீட்டு பங் குெ்கு கொஞ் சம் நிலம்
இருந்தது. ஒரு வீட்லட ஒத்திெ்கு எடுத்துெ் கொண்டாள் . ராமலட்சுமி
பதிகனான்றுெ்கு தமல் படிெ்ெவில் லல. சின்னவள் எட்டாம் வகுப்பு. மாமி
ஆடிப்தபாே் விட்டாள் . நாள் கசல் ல நாள் கசல் ல பணம் ெலரந்து அந்த பீதி
முெத்தில் படிந்து அவள் கமலிந்து வறண்டு நிழல் தபால ஆவலதெ்
ெண்தடன். ஊருெ்கு வரும் தபாது கசன்று பார்த்து மரிோலதெ்ொெ
கொஞ் சம் தபசிவிட்டு தமலஜயில் ஒரு பத்து ரூபாே் லவத்துவிட்டு
வருதவன்.
வீட்டில் மாமி இல் லல. ராமலட்சுமி மட்டும் தான் இருந்தாள் . அவளும்
கொஞ் சம் புலெபடிந்ததுதபாலத்தான் இருந்தாள் . ஒரு அங் ெணமும்
திண்லணயும் சலமேல் சாே் ப்பும் மட்டும் தான் வீடு. சுருட்டப்பட்ட
பாே் ெள் கொடியில் கதாங் கின. தலர சாணிகமழுெப்பட்டிருந்தது. சிறிே
தமலஜ தமல் ராணிமுத்து நாவல் . ராமலட்சுமி கொல் லலப்பெ்ெம்
வழிோெ கவளிதே தபாே் பெ்ெத்துவீட்டில் இருந்து சீனிதோ டீத்தூதளா
வாங் கி வந்து எனெ்கு ெறுப்புடீ தபாட்டுெ்கொடுத்தாள் . தமலஜ தமல்
டம் ளலர லவத்துவிட்டு ெதவருதெ கசன்று பாதி உடல் மலறே
நின்றுகொண்டாள் . நான் அவள் வகிலட மட்டும் தான் பார்த்ததன். அவள்
சூட்டிலெோன கபண். ஆனால் ெணெ்கு மட்டும் வரதவ வராது.
திருவனந்தபுரத்தில் அவளுெ்கு கூட்டு வட்டிலே மட்டும் நான்
இருபதுநாளுெ்குதமல் கசால் லிெ் கொடுத்திருெ்கிதறன். என்ன
தபசுவகதன்று கதரிேவில் லல. அவள் தவறு ோதரா ஆெ இருந்தாள் .
பத்து நிமிடம் ெழித்து எழுந்துகொண்தடன். ‘வாதறன்’ என்தறன். ‘அம் லம
வந்திருவா’ என்றாள் கமல் லிே குரலில் . ‘இல் ல வாதறன்…’ என்றபின்
தமலஜயில் ஒரு ஐம் பது ரூபாே் தாலள எடுத்து லவத்துவிட்டு கவளிதே
வந்ததன். ஊடுவழியில் நடெ்கும் தபாது எதிதர மாமி வருவலதெ் ெண்தடன்.
அழுெ்கு தசலலலே சும் மாடாெ சுற் றி லவத்து அதில் ஒரு நார்ப்கபட்டிலே
லவத்திருந்தாள் . என்லன சாதாரணமாெ பார்த்து அலரெ்ெணம் ெழித்தத
புரிந்துகொண்டாள் . ‘அே் தோ மெ்ொ’ என்றாள் . கபட்டிலே நான் பிடித்து
இறெ்கி லவத்ததன். அதில் தவிடு இருந்தது. எங் தொ கூலிெ்கு கநல் குற் ற
தபாகிறாள் . தவிடுதான் கூலி. அலத விற் ெெ் கொண்டுதபாகிறாள்
தபால.‘வீட்டுெ்கு வா மெ்ொ’ என்று லெலே பிடித்தாள் . ‘இல் ல. நான்
தபாெணும் . இண்லணெ்தெ திருவனந்தபுரம் தபாதறன்…’ என்றபின் ‘தவல
கெலடச்சிருெ்கு…ொதலஜிதல’ என்தறன். அவளுெ்கு அது சரிோெ
புரிேவில் லல. வறுலம மூலளலே உரசி உரசி மழுங் ெடித்துவிடுகிறது.
சட்கடன்று புரிந்துகொண்டு ‘அே் தோ…என் மெ்ொ.. நல் லா இரு…நல் லா
இருதட’ என்று என் லெலே மீண்டும் பற் றிெ்கொண்டாள் . ‘உனெ்கொரு
தவலல கிலடச்சபிறவு தெெ்ெலாம் னு இருந்ததன். தெெ்ெ எனெ்கு
நாதியில் தல மெ்ொ. இந்நான்னு தர என் லெயிதல ொல் செ்ெரம் இல் லல.
பாத்திோ, ெண்டவனுெ்கு கநல் லுெ்குத்தி குடுத்து ெஞ் சிகுடிெ்கிதறாம் …
தவிடு விெ்ெதலன்னா அந்திப்பசிெ்கு பச்சத்தவிலடோெ்கும் திங் கிறது
மெ்ொ…ஆனா நல் ல ொலத்திதல நான் உனெ்கு தசாறு தபாட்டிருெ்தென்.
என் லெோதல ெஞ் சியும் பற் றும் குடிச்சுத்தான் நீ ஆளாதன. எட்டுமாசம்
தினம் கரண்டு தவலளன்னாெ்கூட அஞ் ஞூறு தவலள நான் உனெ்கு
தசாறும் ெறியும் கவளம் பியிருெ்தென் பாத்துெ்தொ. அகதல் லாம் உனெ்ெ
அம் லமெ்கு இப்ப கதரிோது. அந்த நண்ணி அவளுெ்கில் தலண்ணாலும்
உனெ்கிருெ்கும் … மெ்ொ ராமகலச்சுமிெ்கு உன்லன விட்டா ஆருமில் தல.
சவத்துெ்கு ராத்திரியும் பெலும் உனெ்ெ நிலனப்பாெ்கும் …அவளுெ்கு ஒரு
சீவிதம் குடு ராசா…திண்ண தசாத்துெ்கு நண்ணி ொட்தடல் தலண்ணா
அதுெ்குண்டான ெணெ்ெ நீ கசன்மகசன்மாந்தரமா தீெ்ெணும்
பாத்துெ்தொ’
அவளிடம் விலடகபற் று பஸ்ஸில் ஏறிேதபாது தவப்பங் ொே் உதட்டில்
பட்டது தபாலெ் ெசந்தது. வாதே ெசப்பது தபால பஸ்ஸில் இருந்து
துப்பிெ்கொண்தட வந்ததன். தநராெத் திருவனந்தபுரம் வந்ததன்.
தவலலெ்குச் தசர்ந்து அந்த புதிே கபாறுப்பின் பரபரப் பிலும் மிதப்பிலும்
மூழ் ொமல் இருந்திருந்தால் அந்தெ்ெசப்லப உடம் கபங் கும் நிலறத்து
லவத்திருப்தபன். முதல் மாதச் சம் பளம் வாங் கிேதும் அம் மாவுெ்குப்
பணம் அனுப்பியிருந்ததன். அம் மா பதில் ெடிதத்தில் ’சுப்பம் மா வந்து உன்
அப்பாகிட்தட தபசியிருெ்ொள் . உங் ெ அப்பாவுெ்கும் அலர மனசுதான். அது
நமெ்கு தவண்டாம் தெட்டிோ? அவங் ெ கசே் ததுெ்கு நூதறா ஆயிரதமா
அந்தெ்குட்டி ெல் ோணத்துெ்கு குடுத்திருதவாம் . நாம ோருெ்கும்
தசாத்துெ்ெடன் வச்சமாதிரி தவண்டாம் . இப்பம் நல் ல எடங் ெளிதல
தெெ்கிறாங் ெ. நல் லாச் கசே் வாங் ெ. பூதப்பாண்டியிதல இருந்து ஒரு தரம்
வந்திருெ்கு. பாெ்ெட்டுமா’ என்று தெட்டிருந்தாள் . இரகவல் லாம்
தோசித்துெ்கொண்டிருந்ததன். சலித்துப்தபாே் தூங் கிவிட்தடன்.
ொலலயில் மனம் கதளிவாெ இருந்தது. அம் மாவுெ்கு ‘பாரு. கபாண்ணு
கொஞ் சம் படிச்சவளா இருெ்ெணும் ’ என்று எழுதிப் தபாட்தடன்.
முதல் மாததம தெண்டீன் சாமிநாத அே் ேர் நடத்திே இருபதாயிரம் ரூபாே்
சீட்டு ஒன்றில் தசர்ந்திருந்ததன். மாதம் ஐநூறு ரூபாே் தவலண வரும் .
அலத நாலாயிரம் ரூபாே் தள் ளி ஏலத்தில் எடுத்ததன். பதினாறாயிரம்
ரூபாே் கமாத்தமாெ மாத்ருபூமி நாளிதழ் தாளில் சுருட்டி லெயில்
கொடுத்துவிட்டார். எல் லாதம நூறு ரூபாே் ெ்ெட்டுெள் . அத்தலன
பணத்லத நான் என் லெோல் கதாட்டதில் லல. ஒருவிதமான திகில்
லெெலளெ் கூச லவத்தது. அலறயில் கொண்டு வந்து லவத்து அந்த
தநாட்டுெ்ெலளதே பார்த்துெ்கொண்டிருந்ததன். இத்தலன பணத்லத என்
லெோல் நான் சம் பாதிப்தபன் என எப்தபாதும் எண்ணிேதில் லல.
அலதலவத்து திருவனந்தபுரத்தில் புறநெரில் ஒரு சிறிே வீட்லடெ்கூட
வாங் கிவிடமுடியும் . கொஞ் ச தநரத்தில் அந்தப்பணம் என் லெெ்கும்
மனதுெ்கும் பழகிப்தபான விந்லதலே நிலனத்துப்
புன்னலெத்துெ்கொண்தடன்.
மதிே தநரம் கெத்ததல் சாகிப் ெலடெ்குப்தபாதனன். ெலட திறந்ததும்
உள் தள கசன்று உண்டிேலில் பணத்லத தபாட ஆரம் பித்ததன். கபட்டி
நிலறந்ததும் கெத்ததல் சாகிபிடம் தவறு கபட்டி தெட்தடன் .’டா அமீதத
கபட்டி மாற் கறடா’ என்றார். லபேன் கபட்டிலே மாற் றிலவத்ததும்
மீண்டும் தபாட்தடன். கமாத்தப்பணத்லதயும் தபாட்டபின்
லெெழுவிவிட்டு வந்து அமர்ந்ததன். கெத்ததல் சாகிப் இலலதபாட்டு
எனெ்குபிரிேமான கொஞ் சு கபாரிேலல லவத்தார். தசாறு தபாட்டு
குழம் பு ஊற் றினார். அவரிடம் எந்த மாறுதலும் இருெ்ொகதன்று எனெ்கு
நன்றாெ கதரிந்திருந்தது. ஒரு கசால் இல் லல. அப்பால் இரு லபேன்ெள்
ஒண்டிேது தபால அமர்ந்திருந்தார்ெள் . கவளிறிே நாேர் லபேன்ெள் .
சத்தற் ற பூசணம் பூத்த சருமம் . கவளுத்த ெண்ெள் . கெத்ததல் சாகிப் அள் ளி
லவத்த ெறிலே முட்டி முட்டி தின்றுகொண்டிருந்தார்ெள் . கெத்ததல்
சாகிப் இன்கனாரு துண்டு ெறிலே ஒருவனுெ்கு லவெ்ெ அவன் ‘அே் தோ
தவண்டா’ என்று எழுந்தத விட்டான். கெத்ததல் சாகிப் ‘தின்னுடா
எரப்பாளிதட தமாதன’ என்று அவன் மண்லடயில் ஓர் அடி தபாட்டார்.
பலமான அடி அவன் பேந்து அப் படிதே அமர்ந்துவிட்டான். ெண்ணில்
ொரத்தூள் விழுந்தததா என்னதவா, அழுதுகொண்தட சாப்பிட்டான்.
கெத்ததல் சாகிப் மாறி மாறி தொழியும் குழம் பும் மீனும் கொஞ் சுமாெ
பரிமாறிெ்கொண்டிருந்தார். நான் எதிர்பார்த்தது அவரது ெண்ெளின் ஒரு
பார்லவலே. நானும் ஒரு ஆளாகிவிட்தடன் என்று என் தாே் ெ்கு
கதரிேதவண்டாமா இல் லலோ? அனால் அவரது ெண்ெள் வழெ்ெம் தபால
என்லன சந்திெ்ெதவயில் லல. மீண்டும் மீன்கொண்டுலவெ்கும் தபாது
ெனத்த ெரடிெ்ெரங் ெலளப் பார்த்ததன். அலவ மட்டும் தான்
எனெ்குரிேலவதபால. அலவ என் வயிற் லற மட்டுதம
அளகவடுெ்கும் தபால.
அன்று ஊருெ்கு கிளம் பிச்கசன்தறன். ராமலட்சுமிலே அடுத்த
ஆவணியில் திருமணம் கசே் து கூட்டிவந்ததன்.