Professional Documents
Culture Documents
1
ძირითადი თეზისები
1. კონსულტაცია შეგიძლიათ განიხილოთ, როგორც განსაკუთრებული სახის ურთიერთობა, როგორც შესაძლო
ზემოქმედება, როგორც ფსიქოლოგიური პროცესი. კონსულტაციის დროს უნდა განიხილოთ კონსულტანტის
და კლიენტის თვალსაზრისები. არ შეიძლება ერთმანეთისგან გავმიჯნოთ კონსულტაცია და ფსიქოთერაპია.
2. კონსულტირების თეორიის დროს გამოიყოფა სამი მთავარი ფუნქცია: სტრუქტურის კონცეპტუალურად
უზრუნველყოფა, ტერმინების შემუშავება და კვლევების ჩატარება.
3. კონსულტაციის თეორიის განვითარების ყველაზე მნიშვნელოვანი ძირითადი ასპექტებია: ისტორიული და
კულტურული წინაპირობა, თეორიტიკოსების ბიოგრაფია - მათი პიროვნულობის განსაკუთრებულობა, იდეების,
ჩანაწერების და გადმოცემის ინტერესი, იმედგაცრუებასთან თანხვედრილი პროფესიული გამოცდილება,
გამოკვლევები, სხვა თეორეტიკოსების გავლენა.
4. კონსულტირების თეორია შეიძლება გამოყენებულ იქნას როგორც ბოროტად, ისე - კეთილად. თეორიული
კონსულტაციის პოტენციური ნეგატიური ასპექტები არის შემდეგი: სფეროს შეზღუდვა, რომელზეც ხდება
ფოკუსირება, კონსულტანტის სიმკაცრე, არაეთიკური კომერციული ოპერაციები, კლიენტის ძალიან
გადატვირთვა, სტატუს–ქვოს შენარჩუნებისკენ სწრაფვა.
5. თეორეტიკულ კონსულტაციაზე ინფორმაცია შეიძლება მივიღოთ წიგნთან მუშაობის დროს და ასევე მაშინ,
როცა ამ თეორიას გამოვცდით საკუთარ თავზე. დაესწრო სასწავლო კურსს და სემინარს, ასევე პრაქტიკა
გაიარო კვალიფიცირებულ კონსულტანტთან.
რა არის კონსულტაცია?
ტერმინი კონსულტირება გამოიყენება სხვადასხვა შემთხვევებში. მაგ: კონსულტაცია შეიძლება განვიხილოთ,
როგორც დახმარებისადმი განსაკუთრებული დამოკიდებულება, როგორც შესაძლო ზემოქმედების
ფსიქოლოგიური პროცესი. ამასთან კონსულტაცია შეგვიძლია განვიხილოთ იმის მიხედვით, თუ რა დავალებასთან
გვაქვს საქმე და რა დამოკიდებულებაშია ეს ფსიქოთერაპიასთან და როგორია თვით კონსულტანტის
თვალთახედვა.
2
კონსულტაცია როგორც ზემოქმედების რეპერტუარი
კონსულტანტების უმრავლესობა არ თვლის ამ ურთიერთობას საკმარისად იმისათვის,რომ მოხდეს კლიენტში
კონსტრუქტირებული ცვლილება. ამიტომ ბევრი სპეციალისტი იძულებულია, გამოიყენოს ზემოქმედების
რეპერტუარი. ზემოქმედების ალტერნატივად ითვლება კონსულტანტის მეთოდები და დახმარების სტრატეგიები.
კონსულტანტს რომელსაც აქვს ზემოქმედების რეპერტუარი, უნდა განსაზღვროს, როგორი ზემოქმედება იქნება
საჭირო კლიენტთნ და როგორი იქნება წარმატების ალბათობა. ზემოქმედების რეპერტუარი, რომელსაც იყენებს
კონსულტანტი, განსაზღვრავს მის თეორიულ ორიენტაციას. მაგ: კონსულტანტ–ფსიქოანალიტიკოსი გამოიყენებს
ფსიქოანალიტიკურ ზემოქმედებას, რაციონალურ–ემოციური ყოფაქცევის დარგში მოღვაწე კონსულტანტი
მიმართვს რაციონალურ–ემოციურ ზემოქმედებას, გეშტალტ ფსიქოლოგი მიმართავს გეშტალტურს.
შემდეგი:
1. კონსულტაციის მიზანი არის კავშირი ცნობიერების ასპექტთან. ყველა კონსულტანტური მიდგომა
განსხვავებული ხარისხით ფოკუსირდება გრძნობის შეცვლაზე და იმაზე, რომ ადამიანებმა იფიქრონ, თუ
როგორ შეცვალონ საკუთარი ცხოვრება ეფექტურად;
2. კონსულტაცია არ არის სტატიკური მოვლენა. მასში იგულისხმება ფიქრი, აზროვნება, განცდებისა და
აზროვნების გაცვლა კონსულტანტსა და კლიენტს შორის.
3. ფსიქოლოგები: როჯერსი, ფსიქიატრი - ბეკი, ბერნი და ა.შ;
4. თეორიული კონსულტაციის შექმნაში დიდი წვლილი შეიტანეს კვლევებმა.
კონსულტაცია და ფსიქოთერაპია
არ შეიძლება მკვეთრად განვასხვავოთ ერთმანეთისაგან კონსულტაცია და ფსიქოლოგია. კონსულტაცია და
ფსიქოლოგია შედგება მრავალი ელემენტისაგან. კონსულტაცია და ფსიქოთრაპია ემყარება დაგეგმილ
მეთოდიკებს, რომელიც შემუშავებულია ფსიქოლოგიური პრინციპებით მიღებულ ბაზაზე.
ფსიქოთრაპევტი აქცენტს აკეთებს რაღაცა ტიპის პირად გარდაქმნებზე, მაშინ როცა კონსულტანტი მიმართულია
პირველ რიგში, რომ ადამიანს დაეხმაროს, გამოიყენოს თავის თავში არსებული ყველა რესურსი, რათა უფრო
კარგი გახადოს თავისი ცხოვრება. არსებითი განსხვავება კონსულტაციასა და ფსიქოთერაპიას შორის
წარმოადგენს ის, რომ თერაპევტი კონსულტანტისაგან განსხვავებით მეტად უსმენს კლიენტს და ცოტა დროს
ხარჯავს მათ ახსნა-დარიგებაზე. ფსიქოთერაპევტებს აქვთ უფრო მძიმე აშლილობებთან საქმე და ფსიქოთერაპია
უფრო სამედიცინო ტერმინია, ვიდრე - კონსულტაცია.
4
კონსულტანტებიც და ფსიქოთერაპევტებიც აღნიშნავენ იმას, რომ პატივი უნდა სცენ კლიენტის პიროვნებას და
შეუქონ კლიენტს მისწრაფება, რომ მას სურს, დაეხმაროს საკუთარ თავს. პატერსონი აკეთებს დასკვნას, რომ
არსებითი განსხვავება ამ ორ ტერმინს შორის არ არსებობს.
რა არის თეორია?
ხოლი და ლინდზი წერდნენ: “თეორია ეს არის დაუმტკიცებელი ჰიპოთეზა ან ვარაუდი, რომელიც დაკავშირებულია
სინამდვილესთან, რომელიც ჯერ კიდევ არ არის ცნობილი, ნამდვილად ისეა თუ არა, როგორც ივარაუდება. როცა
თეორია დამტკიცდება, იგი ხდება ფაქტი”. ეს ავტორები თეორიასა და პრაქტიკას შორის ავლებენ საზღვარს. თეორიის
არსი მდგომარეობს პრონციპების ფორმულირებაში, რომელიც დაფუძნებულია გარკვეულ დასაკვირვებელ
ფენომენზე, რომლის ნამდვილობა, გარკვეულ მომენტში დამტკიცებულია. თეორიის დამამტკიცებელ კრიტერიუმად
ითვლება არსებულ თეორიაზე დაყრდნობით შემუშავებული პროგნოზების დამაჯერებლობის ხარისხი, რომლებიც
დასტურდება (ან არ დასტურდება) საქმესთან დაკავშირებული მონაცემების შეგროვებით. რაც უფრო მეტი
დამამტკიცებელი საბუთი მოიძებნება თეორიის სინამდვილისა, მით უფრო ზუსტია იგი. ფაქტები თეორიას უფრო
აძლიერებენ, ვიდრე ცვლიან.
თეორია შედგება ჩამოყალიბებული ძირითადი დაშვებებისა და კონცეფციების ნაკრებისაგან, რომელიც
იდეალურადაა დაკავშირებულია ერთმანეთთან და შეესაბამება ერთმანეთს შინაარსობრივად. თეორიის დაშვებები და
კონცეფციები უნდა ქმნიდნენ მნიშვნელოვან სტრუქტურას, რომელიც მოიცავს იმ ფენომენს, რომლის დახმარებითაც
შესაძლებელი იქნება ამ თეორიის აღწერა და განმარტება.
შესავალი
არსებობს კონსულტაციის თეორიის შემდეგი ფუნდამენტური ელემენტები:
1. მთავარი დებულებების ფორმულირება, რომელიც დაფუძნებულია თეორიაზე;
2. ინფორმაციის განმარტება “სასარგებლო” და “უსარგებლო” ქცევაზე;
5
3. ახსნას მიდრეკილება არა-ადეკვატური საქციელისაკენ და მიდრეკილება მუდმივად სასარგებლო და
მუდმივად უსარგებლო ქმედებების ჩადენისაკენ;
4. ახსნას ის, თუ როგორ უნდა დაეხმაროს კლიენტს თავისი ქმედების შეცვლაში და შეინარჩუნოს მოღწეული
კონსულტაციის დამთავრების შემდეგ.
ოლპორტმა ივარაუდა, რომ რაც არ უნდა საუკეთესო იყოს კონსულტანტის მხედველობა, ისინი თავის კლიენტებს
ყოველთვის უყურებენ პროფესიონალური სათვალით და ამ სათვალეს გააჩნია „სამი სახის ლინზა“. ეს ლინზები
შემდეგია:
1. ადამიანების განხილვა, როგორც მოქმედი არსება (როგორც ბიჰევიორიზმში);
2. ადამიანის განხილვა, როგორც არსების, რომელიც ღრმად რეაგირებს (როგორც ფსიქოლოგიაში);
3. ადამიანის განხილვა, როგორც “არსება ფორმირების პროცეში” (როგორც, ე.წ. ჰუმანურ-ეგზისტანციალურ
ფსიქოლოგიაში).
დღეს, როდესაც უკვე გასულია 30 წელზე მეტი, ოლპორტის 3 ლინზის ნაკრები უნდა შეივსოს “შემეცნებითი” და
“შემეცნებით-შემოქმედებითი“ ლინზებით.
6
თეორია, როგორც გამოკვლევის ჰიპოთეზების ერთიანობა
სოციალური ფსიქოლოგი კურტ ლევინი ამტკიცებდა, რომ: “არ არსებობს უფრო პრაქტიკული რამ, ვიდრე კარგი
თეორია”. თუ მოვახდენთ მის პერეფრაზირებას, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ: “არ არსებობს უფრო სამეცნიერო რამ, ვიდრე
თეორია”.
7
ინდივიდუალიზმი
კონსულტანტ-თეორეტიკოსები, ხშირად ქმნიდნენ თეორიებს, რომლებიც გამიზნული იყო არა მარტო საკუთარი
პრობლემების მოსაგვარებლად, არამედ სხვა პიროვნების დასახმარებლადაც. მაგალითად, კორსინი აღნიშნავდა, რომ
ფროიდის ფსიქოანალიზის კითხვის დროს, რომლის დროსაც კლინიცისტი ზის კლიენტის უკან და ყურადღებით
უსმენს მის მონაყოლს, ასახავს ფროიდის თავდაჭერილობას (სიმორცხვეს). კორსინი თავის დროზე როჯერსის
მომავალი კლიენტი და სტუდენტი, იცნობდა მას, როგორც პიროვნებას და საზოგადოებრივ შემოქმედს. კორსინი
აღნიშნავს, რომ როჯერსის პიროვნება და მის მიერ შემუშავებული თეორია სრულებით შეესაბამება ერთმანეთს.
მიუხედავად იმისა, რომ როჯერსი არ იყო ამბიციას მოკლებული და ხანდახან იქცეოდა აგრესიულადაც, მის მიერ
შემუშავებულ ,,კლიენტზე ორიენტირებულ თეორიაში” აისახა მისი სინაზე და მგრძნობელობა, მეორე მხრივ, კი
თეორეტიკოსები, მაგალითად, ელისი და პერლსი თავს გრძნობდნენ უფრო კომფორტულად, როცა თავისი
ირაციონალური იდეებით იწვევდნენ კლიენტს. შესაძლოა, ეს გამომდინარეობს როგორც მათი პირადი, ასევე
პროფესიული ცხოვრებიდან.
კონსულტანტ-თეორეტიკოსებს აქვთ როგორც მსგავსი, ასევე განსხვავებული ტიპიური პიროვნული თვისებები. არის
ისეთი საერთო ტიპიური თვისება, როგორიცაა შემოქმედებითი აზროვნება, რომლის საშუალებითაც შესაძლებელია
ახალი სამუშაო მეთოდების შემუშავება და გამოყენება.
8
პროფესიული გამოცდილება და იმედგაცრუება
იმედგაცრუება, შემოქმედებითი შორსმჭვრეტელობა, კლინიკური ექსპერიმენტები და დაკვირვება ხელს უწყობს
კლინიკური თეორიის განვითარებას. ბეკი, ბერნი, ელისი და პერლსი დაეუფლნენ და პრაქტიკაში იყენებდნენ
ფსიქოანალიზს. უარყოფითმა გამოცდილებამ, რომელიც მიღებულია ფსიქოანალიზის ჩატარებით, გამოიწვია მათი
განვითარება. თითოეული მათგანი ასრულებდა სამსახურს კლიენტებთან, რომ დახმარება გაეწია მათთვის. რეალური
კონსულტაცია წარმოიშვა გლასერის იმედგაცრუებისაგან ფსიქოანალიზში.
ლაზარუა შთააგონა კონსულტაციის მრავალფეროვანი მიდგომის განვითარებამ. როჯერსმა დაიწყო კლიენტზე
ორიენტირებული თეორიის განვითარება მას შემდეგ, რაც დააფიქსირა, რომ არსებობს შეზღუდული სამუშაო
მეთოდები.
კვლევა
კვლევას შეუძლია, გავლენა იქონიოს არა მარტო თეორიის განვითარების დასაწყისში, არამედ შეაფასოს კიდეც მათი
,,სარგებლიანობა”. ბიჰევიორალური თეორია ეფუძნება მთელ რიგ ექსპერიმენტებს. მაგალითად, პავლოვის მიერ
შემუშავებული კლასიკური განპირობების თეორია ეფუძნება ექსპერიმენტებს, რომლებიც ტარდებოდა ძაღლებზე.
სკინერის ოპერანტული თეორია ეფუძნებოდა მტრედებზე და ვირთხებზე ჩატარებულ ექსპერიმენტებს.
კონსულტაციის თეორიის განვითარება ასევე დაფუძნებულია კონსულტაციურ ინტერვიუზე ან კლინიკურ კვლევაზე.
კონსულტანტ-თეორეტიკოსი აყალიბებს ჰიპოთეზას კონსულტაციის პროცესში. ზოგი მათგანი ძირითადად
ახორციელებს ფორმალურ კვლევას კლიენტის ინტერვიუზე დაყრდნობით, ზოგი მათგანი კი კვლევის მთავარ
საკითხებს თვითონ იმუშავებს. ერთი მხრივ, ისეთი მიდგომები, როგორიცაა კოგნიტური, რაციონალურ-ემოციური,
პიროვნებაზე ორიენტირებული და ბიჰევიორალური კონსულტაცია მეტი ინტერესით შეისწავლება. მეორე მხრივ,
ისეთი მიდგომები, როგორიცაა ანალიზი, გეშტალტ-თერაპია, ეგზისტენციალური კონსულტაცია ნაკლები
ინტენსიურობით ისწავლება კონსულტაცია.
სხვა თეორეტიკოსები.
თეორეტიკოსები გავლენას ახდენენ სხვა თეორეტიკოსების როგორც ცხოვრებაზე, ასევე საქმიანობაზე. მაგალითად,
ფსიქოანალიზის გავლენით განვითარდა ეგზისტენციალური კონსულტაციის ვერსიები, ბერნის ანალიზი, პერლსის
გეშტალტ-კონსულტაცია. ბეკი მიიჩნევს, რომ კოგნიტური თეორიის ,,დადგენილი’’ ელემენტები მოპოვებულია სხვა
თეორიებისგან.
სხვა დისციპლინები.
კონსულტაციის თეორიის განვითარებაზე, გარდა ფსიქოლოგიისა, გავლენა იქონიეს სხვა დისციპლინებმა.
მაგალითად, ფროიდი აღიარებს მედიცინის გავლენას. ელისი განიცდიდა ფილოსოფიის გავლენას. ფრანკლის
ლოგოთერაპიას კი ეტყობა თეოლოგიის გავლენა. არსებობს სხვა დისციპლინებიც, რომლებმაც გავლენა იქონიეს
კონსულტაციის თეორიებზე. ესენია: სოციოლოგია, ანთროპოლოგია, პოლიტოლოგია და სოციალური ფსიქოლოგია.
9
კონსულტაციის თეორიის შეზღუდვები
ყველა კონსულტაციის თეორიაში უნდა იყოს გათვალისწინებული თავდაცვის ზომები. ეს თეორიები შეიძლება
გამოყენებული იქნას როგორც სასიკეთოდ, ისე საზიანოდ. აი, რამოდენიმე ნაკლი კონსულტაციის თეორიისა:
1. შეზღუდვების თვალსაზრისით ბევრ კონსულტაციის თეორიას აკრიტიკებენ იმისთვის, რომ ისინი სიმართლეს
მხოლოდ ნაწილობრივ ასახავენ და არა - მთლიანად. მაგალითად, როჯერსი უპირატესობას ანიჭებდა ზედმეტ
განზოგადებას. იგი კლიენტის მთელი პრობლემების წყაროს ერთ რამეში ხედავდა, კერძოდ, იმაში რომ,
კლიენტები არ იყენებენ თავიანთ “განვითარების ტენდენციებს”. როჯერსი თვლიდა, რომ დახმარებითი
ერთიერთობების ჩამოყალიბება საჭიროა ნებისმიერ სიტუაციაში. ტრადიციული ბიჰევიორისტები საკმარის
დროს არ უთმობენ ფიქრებს და გრძნობებს. ელისი ყურადღებას ამახვილებს ირაციონალურ რწმენაზე და
ნაკლებ ყურადღებას უთმობს აზროვნების სხვა ასპექტებს, მაგალითად, ზუსტ აღქმას ან შინაგანი გრძნობის
გამოყენებას. ფროიდი აქცენტს აკეთებს არაცნობიერზე სიზმრის ანალიზისას, მაგრამ ცოტას ლაპარაკობს ქცევის
გარკვეული ეფექტური მოდელების შემუშავებაზე, რომელიც საჭიროა ყოველდღიური პრობლემების
გადასაჭრელად.
3. არაეთიკური ბიზნეს ოპერაციები - ყველაზე ცუდ შემთხვევაში, თეორიული სკოლების განვითარებამ შეიძლება
წარმოშვას კონსულტაციური მომსახურების დროს ეთიკის არ არსებობა. ზოგიერთ მათგანს ეკარგება სურვილი,
შესთავაზოს სრულყოფოლი ფსიქოლოგიური მომსახურება. მთელი რიგი პრაქტიკანტი კონსუნლტანტები,
რომელთაც აქვთ გარკვეული მომზადება, ვაჭრობენ თეორიული მიდგომებით, ფულის მოღების მიზნით.
საზოგადოება მოითხოვს ასეთი ქმედებებისგან დაცვას. ხშირად ძნელია, იმის დამტკიცება, რომ ადგილი აქვს
დარღვევას, ან ბორიტად გამოყენებას და ძნელია მათი აღმოფხვრა.
11
გამოყენებული ლიტერატურა:
2. ცუხიშვილი გვანცა
3. თევდორაშვილი დავით
12