Catchline:

Huwag kang magtaka kung palagi akong nakangiti kapag kaharap ka, because
for me a smile is equal to a bucket of tears, a pond of heartaches. You will always
be an unrequited love.

TEASER:

Ano ba ang mas masakit? Iyong linoko ka? Iyong pinaasa ka? O, iyong
pagmamahal na hindi ka linoloko, hindi ka pinapaasa dahil hindi rin niya alam?
That's unrequited love.

She loved him ever since the world created, but he loves her bestfriend
ever since the world created. He went abroad, he left her wounded, he is back...
with a knife that is slowly slicing her heart into pieces again because he loves no
one else still but her bestfriend who already love somebody else.

Hanggang kailan siya ngingiti kung ang totoo sa bawat ngiti niya ay ang
luhang tinatago niya ever since the world created?

<<3 <<3 <<3

a/n: post ko na ito bago pa malimutan ng utak kong 1 gb nalang yata ang capacity
dahil sa dami ng iniisip. By the way, there is a big possibility na pagsasabayin ko
ito at ang book 3. Bet lang!

pps: contains some matured scenes. hehehe.. espeege pa rin itey.

PROLOGUE

"Aray!" Sabay silang napatingin ni Allyxandreia dahil pareho nilang

nahawakan iyong matulis na bagay. Napatingin silang dalawa sa mga daliri nilang may
umaagos na dugo at napatawa nalang. Dreia is her bestfriend maliban sa pinsan niya
kay Dane, Dane is two years younger than them pero dahil nga sa iilang babae lang
sila sa pamilya kaya naging magkakaibigan nalang din silang tatlo. She and Dreia
are fourteen, and Dane is only twelve. Bunso nila iyan kahit na si Miggy talaga
iyong pinakabunso.

"Matulis." Natatawang wika niya, pero mas maraming dugo ang sa kanya
mukhang napadiin ang hawak niya sa metal na naka-usli. Pareho silang napangiwi, at
napapangiti nalang rin. "Masakit ba?" tanong niya dito.

"Hindi naman gaano daplis lang iyong sa akin." Napatingin siya sa galos
na nasa daliri nito, nakahinga siya ng maayos ng makitang hindi nga Malaki ang
galos nito. Dreia has this angelic face any guy would love to stare dahil kahit
siya ay gustong-gustong titigan ang kaibigan niya. She even wished n asana ay may
angelic face siya but too bad she doesn't have, medyo mataray kasi ang look niya.

"Ano ba ang nangyari?" kumabog ang batang puso niya ng marinig ang
boses ng all time crush niya. Si Grayzon, Grayzon Andrada her mortal enemy na lihim
niyang sinisinta.

"Bulag ka ba? Tingnan mo kaya muna bago ka magtanong." Pagtataray niya

dito, nagtataray siya kasi gusto niyang mapansin siya nito. It's her way of taking
his attention to her.

"Anong ginawa mo kay Dreia?" galit na tanong nito sa kanya breaking her
heart into pieces. She smirks at him to hide her pain, kapag kasi bata medyo
sensitive.

"Ano ba sa tingin mo ang ginawa ko?"

 "Bad influence ka talaga ng dahil sa iyo napapahamak si Dreia."
Magkarugtong pa ang makakapal na kilay nito. She's always fascinated with his
greenish eyes, she found it very unique. But those eyes, they always bore at her
with disappointment. How she wish he will look at her with warmth, she wanted him
to stare at her with softness and warmth the same way he stares at her bestfriend.
Iyon ang masakit eh, alam mong mahal mo siya pero may mahal siyang iba mas worst
iyong best friend pa niya.

"Gray, walang kasalanan si Yelena mas malala pa nga iyong sugat niya
keysa sa galos ko." Mabilis niyang tinago ang daliri niya ng dumako ang tingin nito
sa kamay niya. Ayaw niyang pagtawanan siya nito at sabihin nito sa kanya na
tatanga-tanga siya. Kahit kailan hindi pa ito nag-alala sa kanya, she can still
remember the way he laughs at her misery kaya mas mabuti pang hindi nito malaman na
nasasaktan siya.

"Excuse me." Iwas niya sa dalawa na nakangiti, yeah... when she is in

pain she always smiles. Her mom told her that she is the bravest little woman and
crying is not her forte. She never cried in front of everyone because that's the
sign of weakness. Kahit sa harap ng kanyang pamilya.

Pumunta siya sa malapit na fountain at hinugasan ang mga daliri niya,

may spare siyang band aid sa kanyang bag kaya itinapal niya iyon sa sugat niya.
Bumalik siya sa kinaroroonan ni Drei and she almost choke into pain when she saw
how Gray applied medications to her bestfriend's little wound. Napakuyom ang mga
palad niya at tumingala, she doesn't want to cry.

"Ingatan moa ng sarili mo Dreia hindi ako habang buhay na magbabantay

sa iyo." Narinig niyang sabi ng binata sa kaibigan.
 "Bakit mamamatay ka na?" she snickers.

"Baka gusto mong mauna mas happy iyon." inis na pakli nito.

"Ang masasamang damo matagal mamatay sorry ka nalang because I am a bad

weed so I'll live forever." Maarteng sambit niya.

"Hindi ka tatanggapin sa langit wala ang pangalan mo doon."

"At sinabi ko bang doon ko gustong pumunta? Sa purgatory lang ako kasi
ayokong pumunta sa hell nandoon ka baka maging totoong hell pa iyon kapag nakita pa
kita." Ngumisi siya ng makitang umuusok na ito sa galit.

"Kayong dalawa panay ang away niyo baka kayo ang magkatuluyan." Drei
chuckled. Sana nga... sana magdilang anghel ang kaibigan.
 "Hindi baling hindi na ako makapag-asawa huwag lang sa babaeng
demonyang iyan."

She shrugged. "As if." Hindi na niya pinatulan pa ito dahil masyado ng
bugbog ang puso niya sa mga salitang binitawan nito.

"DREI!" Sabay silang napalingon ni Drei ng may tumawag dito, agad din
siyang nag-iwas ng tingin dahil mabigat ang bitbit niyang mga gamit. "Ang bigat
naman ng mga dala mo ako na ang magdadala ng mga iyan." Kompara sa mga gamit na
dala niya na halos hindi na makita ang kanyang mukha mahihiya ang karga ni Drei
dito.

"Salamat." Bigla siyang nakaramdam ng inis kaya bigla niyang inilapag

ang mga hawak niya sa braso nito.

"Hayan, kay Drei iyan pakibuhat na rin iyan ha gentleman ka naman." At

iniwan na niya ang dalawa. She bit her lips and smile again to herself.
 Kailan kaya siya nito makikita? Mukhang impossible naman iyon, she knew
his type. Gusto nito iyong may mabait na mukha, mahaba ang buhok kaya nga siya
nagpahaba ng buhok. Gusto din nito ng mabait, impossibleng maging siya. Gusto nito
ng mahinhin at mas lalong hindi siya, dahil may pagka-amazona siya.

"Nasaan si Drei?"

Gusto niyang magalit, gusto niyang mainis, gusto niyang umiyak... sa

bawat pagkikita nila ay si Drei ang palaging hinahanap nito.

"Umalis kasama si Albie." Sagot niya dahil totoo naman iyon, kasama ni
Drei ang lalaking super crush nito. Nakita niyang nagtagis ang mga bagang ng
kaharap.

"Bakit mo pinayagan na umalis kasama ang lalaking iyon baka ano pa ang
gawin ng lalaking iyon kay Drei."

"Chillax, love ni Drei si Albie kaya-."

"Anong love? Hindi pwedeng mainlove si Drei kay Albie dahil ako ang
papakasalan niya."
 "Bakit? Boyfriend ka ni Dreia?"

"No, not yet but we are arranged to be married at magpapakasal kami in

the future."

Tinaasan niya ito ng kilay. "Sa future pa naman pala eh, maraming
pwedeng magbago sa future at baka hindi ka kasali sa future niya baka sa ibang
future nandoon ka." Ngisi pa niya.

"Kaninong future? Sa iyo? Patawa, si Drei lang ang gusto kong kasama sa
future."

"Ang feeler mo rin no? Sinabi ko bang sa akin? Ang kapal din ng apog
mo." Inis na sinipa niya ito.

"Malay ko naman na may crush ka pala sa akin kaya mo ako inaaway."

"Yabang! ANg hangin! Hindi ako magkakacrush sa isang taong panes ang
diskarte sa babae at in love sa taong alam niyang hindi mapapasakanya."

"Hay naku Yelena, bitter ka lang hindi mo kasi alam kung paano
magmahal."

Iyon ang akala nito... she smiled at him sweetly kaya napaatras ito
alam kasi nito na kapag ngumingiti siya ng ganoon ay naaasar na talaga siya and she
can hit him big time.

"You'll never have Dreia's angelic face, your face is demonic."

She tilted her head and smirks at him... kaya pa... "Bakit? May angelic
face ka? Ang panget mo kaya." Inirapan niya ito at saka iiwan n asana niya.

"Hoy!" tawag nito sa kanya.

"Bakit?"
 "Aalis ako, alagaan mo si Dreia para sa akin." Natigil siya sa kanyang
kinatatayuan at napatingin uli dito. Babarahin sana niya ito dahil akala niya ay
nagbibiro lamang ito but she was wrong dahil for the first time nakita niya kung
gaano kaseryoso ang mukha nito, Pinilit niyang maging kaswal.

"S-saan ka naman pupunta aber?" tinaasan pa niya ito ng kilay.

"Sasama ako kay daddy sa London, hindi ko alam kung hanggang kailan
kami doon." Napalunok siya, aalis ito ng hindi alam ang totoong nararamdaman niya.
Payag ba siya? Okay lang ba na hanggang sa magkaaway nalang ang tingin nito sa
kanya? Payag ba siyang maging habang buhay na magiging unrequited love niya si
Grayzon?

"Aalis ka? G-good... at least wala ng panira sa araw ko."

Ngumisi lang ito, "Iyan din ang naisip ko pero malulungkot ako."
Bahagyang lumamlam ang berdeng mga mata ng kaharap. Ang pagsikdo ng puso niya sa
hindi malamang dahilan ang nakapagpawala ng kanyang katinuan. Sana, siya ang
dahilan ng mga matang malulungkot na iyon. Sana siya... kahit na minsan lang.
"Malulungkot ako kasi hindi ko na mababantayan si Dreia, mamimiss ko rin siya.
Alagaan mo siya ha, huwag mo siyang pabayaan."

See... alam niyang kahit kailan hindi pwede, alam niyang masasaktan
siya pero sige pa rin siya ng sige. Bakit ba kasi si kupido kung kani-kanino
namamana ng puso? Bakit hindi nalang sa iba? Bakit kay Grayzon pa?
 "Hindi mo ako bodyguard upang utusan na bantayan si Dreia, matanda na
ang kaibigan ko at kaya niyang bantayan ang sarili niya. And besides, babantayan
siya ni kuya Allyx, ni Miggy, ni Kuya Dale, ni Kuya ko at ni Albie. Ang daming
pwedeng magbantay sa kanya."

"Alam ko."

"Umalis ka na panira ka talaga ng magandang araw." Inirapan niya ito at

saka tumakbo palayo dito. Habang tumatakbo siya ay hindi na niya pinigilan ang
sariling maiyak, nilabas niya ang lahat ng sakit na nasa dibdib niya. Tumakbo lang
siya ng tumakbo, hindi bale na masakit na ang kanyang mga binti, she just want to
runaway. Masakit... ang sakit. Ganito talaga yata kapag unrequited love.

<<3 <<3 <<3

a/n: hindi ko alam kung ano ang tawag sa pagkain na kinain ko, I need to be awake
dahil sa may kailangan akong tapusing work. Naisipan ko itong i-update, again hindi
araw-araw ang update nito kaya pagtiisan niyo na muna ito ha. O siya, balik po muna
ako sa trabaho ko mukhang walang tulugan na ito.
Chapter One

"Yel," untag sa kanya ng pinsan na si Dane nasa isang coffee shop sila ng mga oras
na iyon at tumatambay lang. Wala kasing Royale na malapit sa kanila kaya sa isang
nearby coffee shop nalang sila nagpasyang tumambay. She is busy hacking the jerk
who tried to hack their company's main server.
"Hmn?" sagot lang niya without breaking an eye from her laptop's screen.

"Do you remember Grayzon Andrada?"

Napakurap siya kaya ang nangyari ibang keys ang napindot niya and that means
nasayang ang lahat ng pinaghirapan niya ng marinig ang pangalan na iyon.

"Shit!" mura niya ng makitang bumalik uli siya sa main screen. "Ano nga uli iyon?"
inis na tanong niya.

"Sabi ko bumalik na si Grayzon Andrada, naalala mo siya hindi ba?" kunwari ay

nakipagtitigan siya sa kanyang laptop mainscreen.

"May kakilala ba tayong ganyan ang pangalan?" she feign innocence.

"Siya iyong kaaway mo dati hindi ba? Iyong may crush kay Allyxa narinig kong nag-
uusap silang dalawa ng kuya Dale sabi niya bumalik daw siya para kay Allyxa,
magfiance pala talaga sila.

Hindi siya kumibo dahil wala naman siyang masasabi, ano pa baa ng pwede niyang
sabihin? Ilang taon na ba ang lumipas?

"Ahh, sorry wala akong maalala." Aniya na hindi pa rin tinitingnan ang pinsan. She
already master hiding her own feelings kaya kahit na harapin pa niya si Dane ngayon
ay wala itong mababasang kung anumang emosyon mula sa kanyang mga mata. "Sa tagal
ng panahon I doubt kung maalala ko pa kung classmates ko nga from college hindi ko
na maalala."

Pagak na tumawa si Dane. "Of course wala kang kinaibigan na classmates mo noong
college unless may kailangan ka." Nagdugtong ang mga kilay niya hindi kasi pwedeng
magkunot-noo siya dahil masyadong makinis ang kanyang face para sa bagay na iyan.

"I know right?" nakangising sang-ayon niya sa sinabi nito. Hindi naman niya
tinatanggi na medyo maldita talaga siya may kanya-kanyang personality lang kasi ang
mga tao at nagkataon lang na hindi siya iyong pangbida dahil siya iyong
pangkontrabida. At saka kung isa siyang artista nungkang magbibida siya no, hindi
niya keri ang hinahamak, sinasabunutan at kung anu-ano pang pagpapahirap. IYong mga
bida ninety nine percent ng story naghihirap at one percent lang masaya. Iyong
kontrabida naman ninety nine percent ng story sila iyong hindi nahihirapan dahil
sila ang nagpapahirap at iyong remaining one percent ay iyon lang ang hirap na
dinaranas nila at mas maganda pa nga minsan iyong ending dahil isang bala lang ng
baril ay patay na sila. Samantalang iyong bida kung anu-ano pa ang tumama sa
katawan para lang mabuhay. May kanya-kanyang trip lang iyan nagkataon lang na isa
siyang full-pledge bitch. Ika nga ng mga classmates nila dati, she is the queen
bitch and she is proud of it.

They don't know who she is at wala siyang balak na ipakilala ang totoong sarili sa
mga taong gusto lang siyang gamitin. As in common, she is perfect in any ways.
Maganda siya, sexy, mayaman, mataray nasa kanya na ang lahat maliban sa isa...

"At inamin mo talaga hindi mo man lang dineny." Untag ng pinsan.

"Bakit ko idedeny kung totoo naman as in duh." Maarteng nag-open siya ng bagong tab
sa kanyang laptop. Nawala na ang drive niya na harangin ang mga hackers na
tinutumbok ang Imp Malls na pag-aari ng kanilang pamilya na pinapatakbo ng kanyang
kapatid na si Yael. Kahit na mukha siyang prinsesa--- scratch that because princess
talaga siya, nagtatrabaho din naman siya. Lahat sila ay hindi umaasa sa mga
magulang nila, her income is more than enough for her to buy the super expensive
shoes is looking at the moment. "Look cous, just look at this shoes this is it as
in this is really it, I am going to wear this tomorrow." Turo niya sa pagkaganda-
gandang sapatos na napapalibutan ng Swarovski crystals. "And it is green my
favorite color." She said awing.

"Ang arte nito." Hindi niya ito pinansin and immediately added the shoe on her
cart. Suki na siya sa online store na iyon kaya mabilis nalang ang process ng
pagbili niya at mas lalong lumapad ang ngisi niya ng makita ang order at tracking
number sa kanyang screen. "Sign, sealed and tomorrow it will be delivered." She
said clapping.

"Ikaw na, ikaw na talaga ang adik sa sapatos." Inirapan siya nito sanay na siya.

"Give a girl a shoe and she will conquer the world." She said winking at Dane.
"Dapat ikaw din magsuot ka rin ng magagandang shoes kesa sa sneakers mo. Yuck ang
baduy mo talaga kung hindi ka lang magandang never as in never kitang kikilalaning
pinsan."

"At ikakahiya din kita sa dilim ng ugali mo." Ingos nito.

Yup, maganda siya pero sa tingin ng iba madilim ang budhi niya because she will be
anyone's worst enemy if they provoked her. Proven and tested na iyan ilang beses na
niyang nasira ang buhay ng isang tao, but she isn't that devil. Kapag may nagawa
lang sa kanyang masama and besides pinalaki siya ng nanay niya na maging matapang
at hindi magpaapi sa mga walang kwentang tao.

She doesn't want to be that girl in the movies and books na umiiyak dahil
nahihirapan, why would she? Ayaw niyang kinakaawaan siya screw them.

"I am dead bored!" sigaw niya. "Pupunta na lang ako sa Imp guguluhin ko ang
lovelife ni kuya."
"Sira paano mong guguluhin samantalang sobrang torpe ni kuya Yael." Humalakhak siya
sa sinabi nito.

"True, si Allyxa kumusta na kaya iyon?" the last time they spoke ay sinabi niyang
hindi sila payag na magkatuluyan ito at si Albie sinabi lang nila iyon. Mahal nila
ang kaibigan, Allyxa is her bestfriend after all gusto lang niyang makita kung
hanggang saan ang kaya nitong ipaglaban for the sake of love. Masyadong mabait ang
babaeng iyon kahit na hamakin mo o kaya naman ay sampalin hindi iyon magagalit sa
iyo. Kay Albie? Hindi naman galit iyon sa binata because Allyxa still loves Albie
kahit ilang taon na ang lumipas just like her love to her green-eyed monster.

Grayzon... she wants to utter that name again, gusto niyang banggitin iyon pero
hindi pa niya kaya. Gusto niyang sabihin ang pangalan nito ng hindi nasasaktan.

"Blooming iyon ngayon mukhang may tinatago." Si Dane.

"Napansin mo rin?"

"Uhuh." Sabay silang napatingin sa phones nila na sabay na tumunog. Binasa niya ang
text galing sa kapatid niya, pinapapunta siya sa bahay ng tito Cash niya bigla
tuloy siyang kinabahan dahil unang pumasok sa isip niya ang kaibigan.

"Si kuya Dale pinapapunta ako sa bahay ni tito Cash." Sabi ni Dane.

"Ako din, mukhang importante. Let's go?"

 Sabay na silang tumayo, naglapag siya ng bills not to pay their orders
dahil bayad na iyon, tip nalang nila iyon. Hinanap niya ang kotse niya, it's a
white lexus she bought last month nagustuhan lang niya iyon. Si Dane naman ay
sumampa sa bigbike nito habang sinusuot nito ang leather jacket at helmet nito.
They have their own rides that matches their personalities.

Mabilis silang nakarating sa bahay ng kanilang tito Cash at napansin

ang hindi magandang atmosphere doon. Nandoon ang mga kaibigan niya pati na rin si
Bree na asawa ni Allyxel and speaking of Allyxel nagpupuyos ito sa galit habang may
pinapanood sa cellphone nito. Maging ang kanyang pinsan at ang kapatid niya ay tila
handa ng pumatay ng mga oras na iyon.

"What happened?" she asked. Sabay na tumingin ang mga ito sa kanila ni
Dane kaya mas lalo siyang kinabahan.

"May alam k aba tungkol dito?" Allyxel showed her a video at nanlaki
ang kanyang mga mata ng mapagtantong ang video na pilit nilang tinatago ay napanood
na ng mga ito. And worst mukhang ng buong angkan ang nakapanood ng video patay
talaga si Albie at Allyxa nito. And speaking of the devils may isang kotse na
huminto sa harap nila at tamang-tama na si Albie at Allyxa ang bumaba ng sasakyan.

"Kuya, bak-." Muntik na siyang mapatili ng biglang bumagsak sa kalsada ang

katawan ni Albie ng sugurin ito ni kuya Allyxel. Hindi pa niya nakitang galit na
galit ang kaibigan ngayon lang. Hindi siya makagalaw dahil sa gulat.

"I deserved that." napakurap siya ng makitang nakatayo na si Albie

habang sapo nito ang nasaktang mukha na nasuntok. Mukhang may alam na rin ito sa
nangyari pero ang kaibigan niya ay gulat na gulat pa rin.

"And you deserved to be beaten to death you asshole! Pinagkatiwala ko

ang kapatid ko sa iyo pero ano itong ginawa mo." Hindi nakaimik si Albie at iniwas
ang tingin sa video may bakas ng sakit at pagsisisi sa mukha nito. "Tinanggap ka
namin Albie pero hindi ko alam na gagaguhin mo pala kami ng ganito." Muli itong
nakatikim sa suntok mula kay Allyx siya naman ay unti-unting nakabalik sa normal
ang takbo ng isip. She closed her eyes and think of a better way to stop this
nonsense, masasaktan si Allyxa kapag nagpatuloy ito.

"Kuya tama na iyan!" Pigil ni Drei.

"No! Allyxandreia stay away from this alam mo ba kung ano ang ginawa ng
lalaking ito-."

"Alam ko kuya! Dahil ako ang unang nakakuha ng video na iyan."

"At sumasama ka pa rin sa kanya? Manloloko ito."

"Tama na please huwag mo na siyang saktan." Naninikip ang dibdib niya

ng marinig ang nanghihinang boses ng kanyang bestfriend. Alam niya nasasaktan ito,
kung anumang sakit ang natamo ni Albie ay kasingsakit iyon ng naramdaman ni Drei.

"Mahal ko si Allyxa, Allyx."

"Mahal? Damn you ALbie! Kailan pa kayo may relasyon?"

"tw-Two months na." sagot ni Drei gusto niyang magalit sa nalaman niya,
Drei kept it from them pero hindi rin niya masisisi ang kaibigan kung sa kanila na
mismo nanggaling na ayaw nilang makipagrelasyon ito kay Albie. She bit her lips
when she saw Drei's tears rolling from her eyes down to her cheeks. Gusto niya
itong yakapin she may be the meanest bitch pero kapag mga kaibigan na niya ang nasa
alanganing sitwasyon lumalambot ang puso niya.
 "Shit! Fucking shit Allyxandreia! Hihiwalayan mo si Albie ngayon din."

"No! Ayoko! Matanda na ako hindi ko siya hihiwalayan dahil mahal ko

siya." She wants to cheer for Drei dahil ngayon lang niya narinig mula dito na
pinaglalaban nito ang lalaking mahal nito. Pero iba na kasi ngayon, mahirap
kalabanin ang mga kuya nila.

"Ikakasal ka na at hindi kay Albie iyon, naka-arrange na ang kasal mo

kay Grayzon. Ikakasal ka sa lalong madaling panahon kaya hindi ka na makikipagkita
sa kanya. Kung kailangan ka naming ikulong sa kwarto mo iyon ang gagawin namin."

What the hell?! She sucked her own breathe when she heard that name
again, tama nga ang sinabi ni Dane kanina sa coffee shop that guy is so desperate
to win her friend. Kung hindi siya magiging masaya he will not have his own
happiness too. Masama na sa kung masama, bakit? Kailan ba siya naging mabuti?
Nawala ang kung anumang iniisip niya ng marinig ang sigaw ni Albie.

"Kukunin kita dito Allyxa, mark my word!" wala na rin doon ang kaibigan
niyang mukhang nasa loob na ng bahay. Naiwan sila sa labas habang si Albie naman ay
pumasok sa sariling sasakyan nito.

"Kuya pwede ba naming makita si Drei-."

"No!" nawalan siya ng imik, maldita siya oo pero marunong din siyang
matakot at isa sa pinakakatakutan niya ay ang galit ng mga kuya nila. "Walang
makakalapit kay Allyxa hangga't hindi pa araw ng kasal nila ni Grayzon." Hindi siya
umimik dahil nagngingitngit ang loob niya sa balitang iyon.
 Kung hindi mapapasakanya ang lalaking iyon, pwes hindi din nito
makukuha si Drei and besides Drei loves Albie at saka Allybie love team siya, Gray
and Allyxa? Yucks ha, hindi bagay.

"Hintay ka lang friend tutulungan kita." Desididong wika niya.

"BAKIT dito tayo sa coffee shop na ito?" takang tanong ni Dane ng

yayain niya ito sa isang liblib na coffee shop na nakita niya while browsing for
another pair of shoe sa web. She found the coffee shop suited for someone as
gorgeous like her. Hindi siya nagtatraydor sa Royale because Royale will always be
her number one favorite place nagkataon lang na nandoon ang kuya niya at si Grayzon
daw.

Nagawa din niyang hindi harapin si Grayzon hindi pa kasi niya alam kung
paano ito haharapin. Natatakot pa siya sa pwede niyang maramdaman para ditto and
how she wished n asana wala na pero alam niyang meron pa.

"Dito na tayo ayokong may makakita sa atin sa Royale and beside the
place suits me."

Napangiti ito at napatingin sa tissue paper na may tatak na pangalan ng

café. "Little Devil eh?"
 "Ang cute no?" nakangising tanong niya.

"Kapag ikaw na ang nagsabi ng cute wala na akong say diyan but yeah the
place is good kahit na medyo tago. I wonder kung ano ang nasa isip ng may-ari nito
habang tinatayo niya ang café I wonder who she is."

"She agad? Hindi ba pwedeng lalaki naman ang may-ari?" she chuckled.

"Eh di who he is madali naman akong kausap." Pareho silang napatingin

sa labas ng shop dahil alam nilang kahit na nagtatawanan sila ngayon ay may kulang.
Pareho silang hindi matatahimik hangga't hindi nila maitatakas si Allyxa. It has
been days since they locked her inside her room at ilang beses na siyang
nagtangkang lapitan ito pero sa kasamaang palad ayaw siyang papasukin ng pamilya
nito.

"How can we save her?"

"Si Albie ang may kakayahan upang kuhanin si Allyxa." Aniya. "With our
help of course."

"What do you mean?"

Umingos siya, "Tutulungan natin si Drei by hook or by crook. I have a

plan but we need Albie's assistance with regards to this matter."

"Ni hindi nga iyon makalapit kay Drei."

 "Kaya nga may plans ako and I know magwowork ito kailangan ko lang rin
ng tulong mo."

"Whatever it is you can count on me."

"Great, now let's go and see Albie kailangan natin siyang makausap."
She pushed her car keys towards Dane's direction. "Kunin mo ang sasakyan ko
napapagod ako."

"At ako talaga ang inutusan mo?"

"Of course mas matanda ako sa iyo susunod ako sa parking lot may
kailangan lang akong tawagan." Umiling nalang ito pero sinunod naman siya. Hinintay
niyang mawala ito sa paningin niya before she got her phone and send a message to
her spy.

Proceed with the plan.

Tumayo na siya ng mapansin ang sasakyan sa labas ng establishment. She

got up but accidentally bump on something soft yet hard dahil medyo nakaramdam siya
ng hilo sa nangyaring pagkabangga niya.

"Ano k aba bulag?" inis na sikmat niya sa nakabangga niya.

 "You should watch your step miss." Tinaasan niya ng kilay ang nagsalita
and she almost gasped aloud when she saw a familiar face with those familiar green
eyes. She stepped backward upang mabisnang mabuti ang mukha ng nakabangga niya.
Parang nanuyo ang kanyang lalamunan ng mapagsino ito kasabay ng panunuyo ng kanyang
lalamunan at ang malakas na pintig ng puso niya.

Naikuyom niya ang kanyang nanunuyong mga palad, she isn't expecting to
see him today sa ilang araw din niyang pag-iwas ditto nagkrus at nagkrus din ang
kanilang landas.

"Stop ogling." Nakakunot ang noo nito at magkarugtong ang mga kilay.
Hindi ba siya nito nakilala? May kung anong disappointment siyang naramdaman sa
loob ng dibdib niya ng hindi na nga siya nito nakilala samantalang siya hindi man
lang nagdalawang-isip at nakilala agad ito. "Are you deaf?" ang taray ng bruho.
Humugot siya ng malalim na buntong-hininga at tinaasan ito ng kilay.

"Baka naman mute ang ibig mong sabihin? Pwede ba kanina pa kita
tinitingnan kasi gusto kong umalis ka sa daraanan ko. Jeez, you shouldn't block my
way you prick." Mas lalong naningkit ang mga mata nito.

"What did you called me?"

"Akala ko ba ako ang deaf ikaw pala." Inis na naglakad siya pero hindi
siya lumihis ng daan at tinabig niya ito she even heard him cursing. Napahawak siya
sa kanyang braso na dumaiti sa braso nito, she felt those tiny tingles that sends
her to seventh heaven. Hindi siya lumingon dahil hindi pa niya ito kayang harapin.

"Yelena Kite bakit ba ang tagal mo? I'm waiting!" tawag ng pinsan sa
kanya mula sa entrance ng café.
 "Coming cous." She strut towards the exit of the café shop and smile at
cousin na nakakunot ang noo habang nakatingin sa may bandang likod niya. Akmang
tatawagin na marahil nito si Grayzon ng mahila na niya ito palabas ng café

"Si Grayzon iyon hindi ba? Nagkita na ba kayo?" excited na tanong nito.

"Yup."

"Bakit hindi kayo nag-usap?"

She masked her emotions as she grabbed the keys from her cousin, iyong
emosyon na akala niya ay matagal ng nawala sa kanya pero sa kasamaang palad nandoon
pa pala. Hindi nawala, hindi nagtago talagang nandoon lang at naghihintay na
kalkalin sa kaibuturan niya. She wants to smile bitterly and cry. Inside her mind
naiisip niya ang unang pagkikita ni Grayzon and ni Drei, probably ang lapad ng
ngisi nito habang nakaharap ang kaibigan samantalang sa kanya ni hindi man lang
siya nito naalala.

"Hoy!" untag ni Dane.

"Hindi niya ako nakilala." Iyon lang ang sinasabi niya at pumasok na sa
kotse niya, hinintay niyang makapasok na rin si Dane.

"What? Why?" takang tanong nito. "Kayo ang palaging magkasama dati
bakit hindi ka niya nakilala samantalang ako nga isang tingin lang niya alam niyang
si Dane ako."
 Hindi siya agad naka-imik, she starts her car's engine. "Maybe I am not
that important for him to remember." She said in low voice. "And besides ayokong
makipagkumustahan sa kanya dahil sisirain ko pa siya ngayong gabi. Ilalayo ko sa
kanya si Drei."

"Hmn, I smell something fishy mukhang masama ang loob mo na hindi ka

niya nakilala ah." Tukso nito sa kanya. She rolled her eyes at her cousin and just
drive hanggang sa makarating sila sa place ni Albie. She wants her bestfriend to
have her happiness and if it means she needs to hurt someone then she'll do that.

<<3 <<3 <<3

a/n: welcome back to me! Thank you for patiently waiting for my come back. I need
to find my drive to write again, hindi ko pa siya masyadong nahahanap pero pasasaan
ba at mahahanap ko rin siya. Heto na muna iyong nakayanan ko, enjoy and happy
sunday!
Chapter Two

"ARE you sure hindi mapapahamak si Allyxa ditto?" nag-aalalang tanong

ni Albie ng huminto ang kotse niya sa harap ng bahay ng mga Ventura. She raise her
brow at Albie and shrug.

"Kung hindi ka sigurado sa plano ko then get her for yourself

tinulungan lang kita dahil ayokong makitang nahihirapan ang best friend ko now if
you don't trust me then I'll leave you here." Malamig na tugon niya.
 "Okay I get it." Halatang kabado ito sa gagawin nila kahit siya ay
medyo kinakabahan din pero wala siyang hindi kayang gawin kung ayaw niya.

"Mag-uusap lang ba tayo ditto?" pukaw ni Dane sa kanila, nasa likuran

ito at inaayos ang mga dapat na dalhin ng dalawa. Albie's dad already booked a
cruise for the two and Dane already packed some clothes for Drei ang kulang nalang
ay si Dreia.

"Gaya ng plano hindi tayo titigil kahit anong mangyari once you have
her tumakbo lang kayo patungong cruise and don't ever come back until the coast is
clear." Aniya habang tumango lang si Albie. Lumabas na sila ng kotse at pumasok na
sila sa nakabukas na gate sa may likod ng bahay. Napangiti siya ng mapansin na
walang tao doon even the dogs are nowhere to be found mukhang naayos nan g insider
nila ang lahat bago sila pumasok ditto.

"Dito ba tayo dadaan?" turo ni Dane sa isang metal na hagdanan na

nakahilig sa tapat ng silid ni Dreia. "Hindi ba delikado?"

"Walang delikado sa taong gustong makuha ang lahat." Aniya at tiningnan

si Albie. "Dito ka lang hintayin mo kami at i-miss call mo ako kapag may dumating
na tao okay?" bulong niya dito, they need to be as quite as possible.

"Ako nalang kaya ang aakyat?"

"No, kami na baka magdrama lang kayong dalawa ni Dreia kapag nagkita
kayo. Saka na kayo magdrama kapag kayong dalawa na." sinulyapan niya si Dane na
nagsimula ng umakyat pataas. Bago siya umakyat ay muli niyang hinarap si Albie.
"Hindi pa rin ako boto sa iyo dahil sa ginawa mo sa kaibigan ko but it doesn't mean
ayokong sumaya si Drei. Kung sa tingin niya ikaw ang makakapagpasaya sa kanya
siguraduhin mong mapapasaya mo siya or else you'll see yourself buried six feet
under, understand?" nakatikwas ang kilay na sabi niya.
 "Yes, I understand and I love her more than anything in this world."
She saw sincerity on his face as she nods and starts to climb up. Madilim ang silid
ni Drei ng makarating sila sa may balcony ng silid nito, they opened the window.

"Huh?" narinig nila ang gulat na boses ni Drei ng makapasok na sila.

"Yelena? Dane?" tanong nito at halata sa boses nito na kagagaling lang nito sa
pagtulog at pag-iyak. May kung anong tumarak sa puso niya ng tuluyan ng Makita ang
mukha ng kaibigan. Bumagsak ang katawan nito at halatang stress na stress.

"Ssshh." She signed baka kasi magising ang mga tao doon at malaman pa
ang plano nilang pagpapatakas sa kaibigan. Mabilis niya itong nilapitan habang
pinatatahimik din. Seryoso din niya itong tinitigan. "Makinig kang mabuti Allyxa,
tutol man ako sa inyo ni Albie but it doesn't mean hindi magbabago ang isip ko. You
will always be our friend, yes nagtampo kami but we understand the reason. Kaya
nandito kami para tulungan ka, naghihintay si Albie sa ibaba. Magcucruise kayo
at-." May kinuha siyang bagay mula sa suot niyang cardigan. "That's my credit card
use it, hindi kayo matutunton kapag iyan ang ginamit mo." It's her personal credit
card, hindi talaga niya pangalan ang nakalagay diyan which is better it would be
harder for Drei's family to track her. Naramdaman din niya ang paglapit ni Dane na
naglapag ng cellphone sa palad nito. "That's my phone, naka-off ang GPS niyan
kapag nakalayo ka na tawagan mo kami. My new number and Yelena's numbers are
registered there."

"Yel, Dane... I don't know what to say." Naiiyak na naman siya habang
nakatingin sa mukha ni Drei, right now habang kaharap niya ang kaibigan hindi
sumagi sa isip niya na ginagawa niya ito upang pasakitan si Grayzon, upang
makaganti. Right now gusto lang niyang maging masaya ang kaibigan niya.

"Just be happy Allyxa, we want you to be happy what are friends are for
hindi ba? Now, go. Dane alalayan mo muna si Allyxa na bumaba sa tingin ko liliparin
na siya ng hangin." She tried to lighten up the mood. Alam niyang magiging masaya
na ang kaibigan niya pagbaba nila sa silid nito. Nang makasigurado siya na okay na
sina Dane at Drei ay siya naman ang bumaba wala si Albie doon gaya ng plano, nasa
sasakyan na ito. Napangiti silang dalawa ni Dane ng Makita kung paano niyakap ni
Albie si Drei ng magkita sila. All she sees right now are two people who definitely
love each other, a love she would love to have.

"AL-fonso! Ikaw ba talaga iyan?"

 "Oh God, hindi ka ba nila pinapakain? Just look at you." Nagtagis ang
bagang ni Albie dahil kahit siya ay gustong magwala ng makita ang hitsura ni Drei
kanina. How dare them make her bestfriend's life a mess? Inikot niya ang paningin
niya at nanlaki ang mga mata ng Makita ang isang sasakyan sa di kalayuan. Nakabukas
ang salamin na katabi ng driver kaya nakita niya kung sino ang nagmamaneho. Bigla
siyang nataranta.

"Saka na kayo mag-usap nakita ako ni Grayzon and probably susundan na

nila tayo." Nag-aalalang pigil niya sa lambingan ng magkasintahan.

"I'll wait here." Si Dane. "Lilituhin ko lang siya and drive as fast as
you can okay." Anito sa kanya, pakiramdam talaga niya ay nakikipagkarera siya kay
kamatayan. Agad na pumasok sila sa kotse at pinatakbo iyon ng mabilis. Nasa
backseat ang magkasinthan and using the rear mirror ay tiningnan niya si Dane, nasa
tapat ito ng kotse ni Grayzon. Mukhang atat na atat na ang lalaking iyon na makuha
si Drei ah dahil kahit gabi nagbabantay. Nagtagis ang mga bagang niya and then
smirked to herself. Sorry ka na lang, hindi ka rin magiging masaya Grayzon just
like me. Idadamay kita sa kasawian ko.

"Natatakot ako." Narinig niyang sambit ni Drei.

"Nandito lang ako, sasakay tayo ng cruise at doon din tayo

magpapakasal. Hindi tayo babalik dito hangga't hindi pa tayo kasal okay lang bas a
iyo?" napanatag ang puso niya sa narinig niya mula kay Albie, that's what all she
wants ang assurance na may plano si Albie para sa kaibigan niya.

Biglang nagvibrate ang cellphone niya at nanlaki ang mga mata ng mabasa
ang message ni Dane. "Shit!" mura ni Yelena. "Nakasunod na raw si Grayzon."
Binilisan niyang lalo ang pagdadrive kaya kahit na bawal daanan ay dinaanan na niya
for short cut. Mabuti nalang at gabi nan g mga oras na iyon kaya walang
nakakapansin sa ginawa niya o kung meron man hindi pa sila mahuhuli. Nakahinga siya
ng maluwang ng mapansin ang malaking cruise ship na may tatak na EL DORADO. Iyon
ang sasakyan ng dalawa at doon sila magsisimulang muli.
 Bumaba na sila at kung titingnan mo sila ngayon para silang nakagawa ng
isang napakalaking kasalanan sa pagmamadali nila. Kinuha ni Albie ang mga gamit sa
trunk ng kanyang kotse at dahil sa pagkataranta kaya hindi nito makuha-kuha ang
bags nito kaya tumulong na rin siya dahil sa mga oras na iyon siya lang ang medyo
matino. May lumapit sa kanila na cabin crew na inutusan ni Albie na dalhin ang mga
gamit sa cabin ng dalawa sa cruise. Bago umakyat ang dalawa ay hinarap siya ni
Drei.

"Yelena, thank you. I'll repay you back." Anito.

"Silly, just be happy and come back safely." She smiled at her friend
and hug her tight. She has this feeling na medyo matatagalan pa sila bago magkita
kaya sinusulit nalang niya. She will surely miss her best friend for sure. She wave
her hand as she lean on her car habang nakatanaw sa papalayong cruise ship. She
sigh in relief ng medyo malayo na ito and then grabbed her phone dahil nagvavibrate
iyon.

"Hello?"

"Nakaalis na ba sila?" tanong ng tumawag sa kanya. She smiled at the

caller.

"Yes, kuya Allyx thanks for the help by the way. Nakaalis na ang cruise
ship." Yup, iyong accomplished nila sa planong pagpapatakas kay Drei ay walang iba
kundi si Allyxel mismo. Hindi ito nag-explain at basta nalang siyang tinawagan, iba
talaga ng takbo ng isip ng lalaking iyon. He can be a devil and he can be an angel,
poor Bree.

"Walang makakaalam nito."

 "Sure." Walang may alam ng plano nila kahit na si Dane o kaya naman si
Bree. Ang alam ni Dane siya ang nagplano ayaw din kasing ipaalam ni Allyxel ang
ginawa nito. He wants to test his sister and Albie kung saan ang kaya nitong
ipaglaban. Hindi lang niya nagustuhan ang ginawang pagpapabaya ng mga it okay
Drei... malamang ginawa iyon ni Drei sa sarili niya pero kahit na. Ipinasok niya
ang cellphone sa likod ng suot niyang maong skinny jeans at nagkibit-balikat habang
tinatanaw ang mga lights na nakapaligid sa pier. She can even hear the splashing of
the seawater along the ridges. She playfully kick some stones using her expensive
blue strapped sandals which she bought a day before. Nasa ganoong pag-iisip siya ng
biglang may humaklit sa braso niya.

Kahit nasasaktan ay tiningnan lang niya ng masama ang humawak sa kanya.

"What?" does she needs to ask who the hell that person is? Eh di iyong humahabol sa
kani-no kay Drei lang pala.

"You!?" pagtataka at gulat ang rumehistro sa mukha nito. "Y-Yelena?"

pinalis niya ang kamay na may hawak sa kanya and shifted. Humakbang siya ng isang
hakbang upang mailigtas ang sarili sa pwede nitong gawin sa kanya.

"What?"

Naningkit ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya. "You ruined
everything." She flipped her long hair and crossed her arm infront her chest.

"I ruined everything?" she innocently asked. "Bakit? Sino ka ba?" mas
lalong nagdugtong ang kilay ng gwapong lalaking kaharap. "Do I even know you?" she
coldly asked.

"Don't play innocent on me Yelena because I know you know who am I."
galit na wika nito, maging sa mga mata nito ay bakas na bakas ang galit nito sa
kanya.
 "Nagpakilala ka na ba sa akin para masabi mong kilala nga kita?"
sarkastikong tanong niya ditto na mas lalong ikinasama ng mood nito. "Oh, don't
tell me you are that prick." She smiled na para bang isang batang nakasagot ng
napakahirap na tanong. "Yes, ikaw nga iyon." Turo niya pa dito. "You are that prick
who tried to trap my bestfriend into a cage of what they called marriage. Well,
sorry ka nalang dahil hindi mangyayaring mapupunta sa iyo si Dreia you know why?
Because by this time she is already married to Albie, you know him right? Iyong
MAHAL ng babaeng gustong-gusto mo. Have a good night Grayzon and by the way nice
meeting you again."

She opened her car and hopped inside bago pa man may maisipan itong
gawin sa kanya. "You'll pay for this bitch." Sigaw nito sa kanya, she opened her
car's window and smirked at him.

"Bitch? Don't think too lowly of me prick, I am not a bitch because I

am THE bitch---oh scratch that I am the QUEEN BITCH. Chow!" she started the engine
and flew her car away from that place, magdusa ito. Baka isa ito sa mga lalaking
kapag nabigo ay sisigaw at iiyak and she wouldn't like to see that scene because
that would be more heart breaking on her side.

Hininaan niya ang pagpapaandar ng kanyang sasakyan habang binabagtas

ang madilim na daan pauwi sa bahay niya. Pinakiramdaman niya ang kanyang sarili at
saka mapait na ngumiti. "It's still there." Mahinang sabi niya. "I am still inlove
with that prick." Pag-amin niya sa kanyang sarili.

NADATNAN niya ang kapatid habang kumakain sa kusina nila, sa dami ng

pagkain na nasa ibabaw ng mesa nila alam niyang mauubos nito ang lahat ng iyon. Her
brother's digestive system is worst than of the the most gluttonous person in the
world. Mabuti nalang at mayaman sila kaya hindi sila namumulubi.

"Good morning princess." Bati ng kapatid niya. Inabutan siya nito ng

isang sandwich na inayawan niya.

"I am not hungry." Kumunot lang ang noo nito, hindi naman sa nagdadiet
siya because that is far from what's real. Hindi lang talaga siya mahilig kumain.
Kung anong ikinapatay gutom ng kapatid niya ay kabaligtaran naman ang sa kanya
mukhang hindi talaga sila bestfriend ng mga pagkain. But she loves chocolates na
maraming almonds and granola bars. Kumuha siya ng dalawang granola bars sa cupboard
at binalatan iyon. She lean on the counter and watch her brother eating as many as
he could.

"Mamamatay ka kapag hindi ka kumain."

Tumawa siya sa sinabi nito. "I am eating."

"Maiksi ang life span mo kasi hindi healthy ang mga kinakain mo. Sabi
nib he kapag hindi daw healthy hindi aabot ng isang dekada ang buhay mo." Natawa
siyang lalo sa sinabi nito, kawawang kapatid mukhang nauto na naman ni Ayeth.
Pambihirang babaeng iyon, si Ayeth lang ang nakapagpatino sa kapatid niya.

"Bhe agad? Bakit nanliligaw ka na ba?" bigla itong nabulunan at namula

at uminom ng tubig.

"Ako? Hindi ako manliligaw no at saka bakit ko naman siya liligawan?"

umingos pa ito. Kapatid nga niya ito ang galling magdeny pero unlike her Yael
doesn't know how to hide his true feelings sa kanya kasi she can immediately masked
it.
 "Maybe because you like her, duh." She said rolling her eyes. "And I
like her."

"Sinusungitan mo nga siya."

"Na hindi naman niya pinapansin that's why I like her and if it's not
her you are going to marry then I won't accept it."

"Hindi pa nga nanliligaw kasal agad?"

Mas lalong lumapad ang ngisi niya sa nasabi nito. "So, may plano ka
nga?"

"Whatever princess." Change topic nito. Alam niyang hindi pa

narerealized ng kapatid niya pero he is indeed attracted to that woman who
wouldn't? Ayeth is already beautiful with no efforts done. Mas gusto niya ito kahit
na mahirap ito or whatsoever, it doesn't matter. Talaga lang matalas ang dila niya
kaya kung anu-ano ang nasasabi niya. Inubos na niya ang granola bars at kumuha ng
Gatorade sa ref. "Mag-wowork out ka ng ganito kaaga?" pinasadahan siya nito ng
tingin. She is wearing her comfy black workout shorts na may matching workout
sports bra na pinatungan lang niya ng manipis na loose shirt.

"A little dancing." Sabi lang niya.

"Ni hindi ka pa nga kumakain."

 "I am full and besides solve na ako sa granola bars hindi na kita
aagawan ng pagkain baka kasi kagatin mo ang kamay ko." She joked.

"May bisita ako mamaya." Sabi nito.

"Okay." Pambabaliwala niya, knowing her brother business associate or

sort lang naman ang bisita nito. "As long as it's not a girl."

"Promise." Tumango lang siya at nagsimula ng maglakad papunta sa

kanilang mini-gym. Originally sa kuya niya ito pero nakikigamit na rin siya she
loves the place dahil pwede siyang magsayaw ng magsayaw. Hinubad niya ang suot
niyang shirt at basta nalang iyong itinapon sa kung saan and press the remote color
for the player installed inside the room. Pumailanlang ang musika na renevive ng
pussycat dolls na Sway.

Nakapaa lang siya, although she love shoes and everything that relates
with shoes she knew the right time to wear those. She start pumping her body with
the beat and smiled as she stared at herself infront the mirror. She used to dance
with her mom pero dahil tumatanda na ito kaya naiwan siyang mag-isang sumasayaw.
Hindi mahilig si Drei at si Dane na magsayaw and besides iyon lang talaga ang
talent na meron siya. She can't sing that's one for sure, she doesn't even know how
to cook but she can bake.

She is shaking her body along with the song as she can feel her sweats
dripping from her forehead down to her neck and to her body. Natapos ang isang
buong kanta but she isn't satisfied yet so she continued when the second song
played, Buttons. Until the routine continue and she finished four songs and is
about to dance the fifth song ng marinig niya ang boses ng kapatid sa intercom ng
gym.

"Sis, delivery for you a new shoes perhaps." At nawala na ang drive
niya sa pagsasayaw ng marinig ang sinabi ng kapatid niya. Basta sapatos talaga
nawawala ang kung anumang nasa isip niya. It's her guilty pleasure. Wala siyang
pakialam sa hitsura niya at lumabas ng gym at nagpunta sa entrance ng bahay. May
isang delivery guy na nakatayo doon, tinaasan niya ito ng kilay ng mapansin niyang
nakanganga itong napatingin sa kanya from head to foot.

"You can keep your eyes to yourself mister kung ayaw mong mawalan ng
mga mata or ng trabaho." Mataray na kinuha niya ang papel na pipirmahan niya.

"S-sorry po ma'am." Hingi nito ng paumanhin sa kanya.

"Not forgiven, go." Taboy niya dito. Mabilis naman itong kumaripas
palayo sa kanya and with a satisfied smirk she hugged the small parcel she have at
hand. She just love shoes.

"Tinakot mo na naman iyong kawawang tao." Napangiti siya ng marinig ang

boses ng kapatid kaya binalingan niya ito kaya lang ay nawala iyon bigla ng
mapagsino ang lalaking nasa tabi ng kapatid niya whose eyes are ranking throughout
her body and whose brows where in one thin line. She rolled her eyes at her
brother's visitor.

"Bakit nagpapapasok ka ng mga strangers ditto sa bahay kuya?"

Kunot-noong binalingan nito si Grayzon. "Si Grayzon? He is not a

stranger. Hindi mob a siya naaalala?"

"Ah, yeah... Grayzon." She almost barked his name lalo ng maningkit ang
mga mata nitong nakatitig sa kanya. Naalala pa niya ang sinigaw nito kagabi sa
kanya ng tulungan niyang makaalis si Dreia at Albie. "Hi, there Grayzon nice to see
you again." She said with a smile, with sarcasm of course. "Excuse me muna kuya ha,
I need to freshen up may lakad pa pala ako."
 Hindi na niya hinintay ang sagot ng kapatid niya at pumanhik na sa
kanyang silid. She close her door and locked it before she dropped that smile she
have on her face. Napapikit siya habang napa-upo sa sahig at nasapo ang dibdib
niya. Ang lakas pa rin ng tibok ng puso niya.

"Satan be damned!" she hissed as she tried to rid off the fast
heartbeat she is feeling at the moment. "Kailan ka ba titigil?" inis na pakli niya.
Hindi pwedeng ganito nalang palagi she needs to move on.

Ilang taon nga kayong hindi nagkita siya pa rin ang tinitibok ng puso
mo, how can you move on kung ngayon ay nandtio lang siya sa malapit?

Kung pwede lang sabunutan ang konsensya niya kanina pa siguro ito
walang buhok, panira ng moment.

Pagkatapos maligo ay nag-ayos na siya. She is wearing a three-fourth

hanging top revealing her tummy and a blue jumper shorts. Kinuha niya ang kanyang
blue doll shoes and tied her hair into a ponytail. Hindi na niya kailangan pang
magmake up dahil maganda na siya, mascara and lipgloss will do.

Hugging her ever reliable laptop ay lumabas na siya sa kanyang silid at

bago pa man siya makababa ay may mga kamay na namang humawak sa kanyang mga braso.
Tiningnan niya ito and before her heart recover from meeting him a while ago heto
na naman, nasa harap na naman niya ang dahilan kung bakit mamamatay siya dahil sa
sakit sa puso.

"Nasaan si Allyxa?" ang pambungad na tanong nito sa kanya. She is

staring at his beautiful green eyes and she was lost. She needs to pull up herself
as the question he barkd at her sinked in. Allyxa... again.
 "You already know where she is, hanggang ngayon adik ka pa rin kay
Dreia? Move on." Yeah, move on bakit hindi nalang siya ang mahalin nito?

Mas lalong humigpit ang hawak nito sa braso niya, he really loves
hurting her. "Move on? You don't know how I feel Yelena kaya huwag mong sabihin sa
akin ang mga salitang iyan you don't know how it feels to be hurt-." She coldly
pulled her arm from him as she shield herself from the pain.

"So what kung hindi ko nafefeel ang nafefeel mo ngayon? Hindi ako
ganyan ka-pathetic, she is married by now at kahit anong gawin mo si Albie lang ang
lalaking mamahalin niya can't you get it? You will never be loved by her." Kahit na
masakit ay kailangan niyang sabihin ang mga salitang iyon.

"I don't care all I want is her."

"You are still that selfish jerk I used to know Grayzon." Mahinang sabi
niya. "No wonder she never saw you no matter what you do. Mahal mo ba talaga si
Dreia because if you love someone you need to set them free, let them chase their
own happiness. If they love you back then you are meant to be if they don't then
move on." She gave him a sympathetic look because she spun her heels akala niya ay
matatapos na ang usapan nila pero muli na naman siya nitong hinila.

"You'll pay for this Yelena."

She sigh and look at him. "How much?"

"What/"
 "How much do I need to pay?"

Nasa kalagitnaan sila ng pakikipagtitigan ng biglang lumabas ang

kapatid sa silid nito. "What do we have here?"

Isang ngiti ang ibinigay niya sa kapatid niya. "Oh nothing kuya just
catching up hindi ba Grayzon?" nakangiting binalingan niya ito. Nakatitig lang ito
sa kanya bago tumango.

"Great! Since nagcacatching up kayo ikaw nalang ang sumama sa kanya

Grayzon missed the place and I missed someone so I need to see that someone right
now." Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ni kuya.

"But kuya I need to-."

"That would be great Yael." Hinawakan ni Gray ang braso niya although
this time mas magaan na ang mga kamay nito. "She can bring me to some good places."

"Ingat kayo." Nagtagis ang mga bagang niya habang nakatanaw sa kapatid
niya na naglalakad palayo sa kanya.

"This is stupid." She cursed.

 "Well, payback time." At hinila na siya nito palabas ng mismong bahay
niya.

<<3 <<3 <<3

a/n: hindi ko pa sana ipopost ang chapter na ito, actually the whole book is not
yet ready kaya huwag kayong magtaka kung after kong isulat ng buong book ay may
babaguhin akong chapter isa-isa. hahaha.. trip2x lang, depende pa rin iyon kung
paano niyo tatanggapin ang mga magaganap. Sa totoo lang I like Yelena's story, i
hate female characters na masyadong madrama ang buhay iyong awang-awa ka talaga sa
kanya. Kahit minsan ay iyon ang sinusulat ko, gulo ko no? Feminist na kung
feminist, gusto ko iyong babaeng matapang at kahit na ilang beses na masaktan ay
tatayo pa rin at sasabihin na galos lang iyan or simpleng sakit lang iyan, gagaling
din iyan.

Ayoko sa bidang babae na palaging naghihintay kasi naniniwala na ako sa gender

equality, kung kaya ng lalaki bakit hindi natin kayang gawin. Maiinis kayo sa ugali
ni Yelena dito pero dont worry it will change when the right time comes. Maraming
mangyayari dito and probably iiyak din tayo hindi dahil sobrnag hirap na siya sa
love niya kay Grayzon pero dahil sa ibang bagay. hahahaha.. may naisip na kasi ako
kanina right after i watched THE GIFTED.

Yup, right after my class naglayas muna ako sa amin ng nakauniform at nagpunta
akong sm.. bili lang dapat ako ng JCO donut ng maisipan kong manood. Ayun, nanood
ako... hahaha... may mga part na natawa ako. Natatawa ako kay Sam Milby,
nakakatuliling kasi iyong the way he speaks halatang pilit hahahaha... ang sakit sa
teynga.

May part din na naiyak ako, ilang seconds lang iyon. Iyong may bandang last part
where Zoey says sorry through a written message. Anong nagustuhan ko sa story? It's
the story about friendship, may mga bagay talaga na kahit sa magkakaibigan ay hindi
nagkakaintindihan. I understand Zoey's part because she grew up with parents na
sobrang taas ang expectation sa kanya who wants her to be the top. Kay Sam pa rin
ako natawa.. hahaha.. laftrip iyong real ending, iyong after the credits may isang
scene pa. hahahaha.. iyon lang, magsusulat po muna ako sa next chapter.

STATUS UPDATE: kain po muna tayo ng mango cheesecake na spoonfulls, sa dami ng

gamot na nainom ko kagabi hindi pa rin maganda ang pakiramdam ko. ahahahaha...
magpapabunot na ako ng ngipin. Hindi ko alam kung saang ngipin nga lang iyong
sumasakit. bow!
Chapter Three
 "ANO ba saan mo ba ako dadalhin?" hindi naman siya nag-effort na
makaalis sa pagkakahawak nito sa kanya.

"Ihahatid mo ako kung nasaan si Allyxa." Inikot niya ang kanyang mga
paningin and glared at him.

"Hala, bumili ka ng speedboat o kaya naman ay yate tapos sundan mo

iyong el dorado na cruise ship nandoon si Drei at ang asawa niya." Pinagdiinan pa
niya ang sariling 'asawa niya' upang magsink in sa utak nito na it's too late na
for him.

Napasabunot ito sa buhok nito at galit na napatingin sa kanya. "You

really love ruining my life Yelena. What am I going to do now." Napansin niyang
maliban sa pag-alis ni Allyxa ay may iba pa itong inaalala. "I need a fiancé."
Biglang bumundol ang kaba sa dibdib niya habang pinapakinggan ang mga sinabi nito.

"Bakit ba atat na atat ka ng magpakasal?"

He just glared at her. "I am not desperate I just want to have a fiancé
as soon as possible. Kailangan ko iyon upang makuha ko ang mga properties ni mommy
dito sa Pilipinas." Maang siyang napatitig dito.

"You- don't tell me you are going to use Dreia for that purpose?" her
eyes narrowed at him.

"Hell no!"
 "Don't lie to me Grayzon hindi ako tanga."

"Well, I am hitting two birds with one stone and you ruined everything.
I don't have the woman I love at hindi ko pa makukuha ang properties ni mommy
ditto."

Ouch! Harap-harapan eh, the woman I love talaga ang peg ng lalaking
ito.

Tumikhim siya upang kahit papaano ay mawala iyong bara sa kanyang

lalamunan. "I didn't ruined everything Grayzon it's just bound to happen huwag mong
ipilit ang isang bagay na hindi pwede."

"Oh I can kaya tutulungan mo ako kung hindi siya Allyxa ang maihaharap
ko sa pamilya ko then you are going to help me find a perfect girl that would suit
me."

Perfect girl eh? Tumawa siya sa sinabi nito.

"There is not such thing as perfect girl Gray, no one is perfect. At

ako pa talaga ang hiningan mo ng tulong samantalang wala naman akong maitutulong sa
iyo. I don't have friends, I only have Drei and Dane, maliban sa kanila wala na
akong maipepresenta sa iyo."

"No wonder you are this cold hearted."

 A smirk and cold smirk form from her lips. "Yeah... I am a cold-hearted
bitch." She pushed him as she hopped inside her own car na nasa malapit lang.
Habang pinapaandar niya ang sasakyan niya ay napatingin siya sa side mirror niya
and watch Grayzon hop inside his car too.

"Sorry Grayzon I can't help you find that perfect girl because it means
I am pushing you far away from me. Bakit ba kasi hindi nalang ako? Am I not
enough?"

ABALA siya sa pagtipa sa kanyang laptop, nasa Royale siya ng mga oras
na iyon. She is still busy hacking a system who she thought the reason behind her
headaches. Ilang beses na kasing itinry ng kung sinumang nilalang na iyon na i-
access ang main server ng Imp Mall and swear kung sino man siya medyo magaling
siya.

Pero mas magaling siya dahil mas lalo niyang hinigpitan ang paglagay ng
internal protection kaya everytime that person would try to access their main
server ay para na rin itong nagsimula from the scratch.

"Yes!" she smile successfully at herself as she finally completed her

new system protection. "WaaA!" napatili siya ng biglang may humila sa kanya patayo
kaya ang nangyari ay sumubsob siya sa dibdib ng matangkad na tao na humila sa
kanya. Ang bango, mabuti nalang at mabango ang hudas barabas churvas na'to. Nagtaas
siya ng tingin and her eyes grew wide when she realized kung gaano kalapit ang
mukha niya sa mukha ni Grayzon. Mukhang ito man ay nagulat at bago pa man siya
makahuma ay naitulak na siya nito, dahil kanina pa siya nakaupo at napatayo siyang
bigla kaya bumagsak siya sa sahig sa Royale at hindi lang iyon tumama pa ang wrist
niya sa side ng glass table kaya kitang-kita niya ang pagdugo niyon. Masakit pa ang
butt niya sa pagkakasalampak sa floor.
 She watch as her wrist is turning to red and sigh... ano na naman ba
ang kasalanan niya? Kahit masakit ay pinilit niya ang sariling tumayo.

"Alam kong galit ka sa akin pero hindi mo naman ako kailangang itulak
Grayzon. Isang salita lang ay okay na ako." She said without looking at his eyes.

"I'm-damn!" kumikirot na ang wrist niya dahil medyo malalim pala ang
sugat niya. Kinuha niya ang kanyang handkerchief at saka ginamit iyon upang pigilan
ang pagdurugo. Hinawakan nito ang braso niya at saka iginiya siya palabas ng Royale
at sinakay sa kotse marahil nito. Sa isang iglap lang ay nasa harap na sila ng
isang hospital and right now she is sitting above the hospital bed habang ginagamot
ng isang nurse ang sugat niya.

"Masakit po ba maam?" tanong ng nurse habang nililinisan ng alcohol ang

kanyang sugat. Masakit ba? Ewan parang sanay na kasi siya sa sakit kaya hindi na
niya alam kung masakit nga ang sugat niya.

"Hindi." Sagot niya, nasa isang tabi lang si Grayzon na panay lakad.
Siya naman ay napatingin sa labas ng bintana at hindi inalintana ang sakit sa
kanyang braso.

"Tapos na po ma'am, ingat lang po tayo sa susunod ha?" isang tango lang
ang ginawa niya.

"Where should I pay?" tanong niya ng makatayo na siya ng maayos.

"I'll pay." Singit ni Grayzon pero hindi niya ito pinansin dahil
hinarap lang niya ang nurse na panay ang tingin sa kanya at kay Grayzon.
 "Sa accounting po ma'am."

"Okay, thank you." Nagpaalam na ang nurse habang siya naman ay

nagsimula na ring kumilos.

"Yelena ano ba?"

"Grayzon ano ba?"

"I said I am paying."

"I don't need your goddamn money I have those." Malamig na tugon niya.

"Ako ang dahilan kung bakit ka nasaktan I need to-."

"Ikaw naman palagi." Mahinang sabi niya.

"What?"
 "I said do whatever you want."

"Dito ka lang magbabayad lang ako." Hinintay niya itong lumabas bago
siya lumabas at iniwan ito sa loob ng hospital. Wala siyang dalang kotse kaya
kailangan niyang sumakay ng taxi natatakot pa naman siya sa mga ganoong sasakyan.
Hindi pa siya minsan nakakasakay sa hindi nila sasakyan, palagi kasi siyang
sinusunundo ng daddy o kaya naman ay mommy niya noong nag-aaral pa siya o kaya
naman ng kuya niya kaya hindi pa siya nakapagcommute. This maybe her first time at
natatakot siya dahil hindi siya pamilyar sa lugar na iyon. Wala siya sa kanyang
comfort zone.

"Damn it Yelena bakit ba ang tigas ng ulo mo I told you to stay pero
umalis ka pa rin." Tumingin lang siya kay Grayzon, para itong si superman kasi ang
bilis nitong maabutan siya o talagang natagalan siya sa pag-iisip ng kung ano ang
pwede niyang gawin? Lumapit siya ditto at saka ngumiti medyo napakurap pa nga ito.

"Magcommute tayo." Aniya dito kumunot lang ang noo nito.

"What?"

"Magcommute tayo, sumakay tayo ng jeep o kaya naman ay taxi." Tiningnan

siya nito na parang nasisiraan siya ng ulo.

"Magcommute kang mag-isa mo baliw ka talaga kahit kalian."

Nagdikit ang mga labi niya. "Sige ako nalang." Pumara siya ng
pinakaunang taxi na nakita niya kaso may sakay na.
 "Hindi ka nakakasigurado na safe ang mga iyan." Anito.

"Oh? Nandito ka pa? Paano ko malalaman na safe iyan kung hindi ko

susubukan hindi ba? Paano ko malalaman na kaya ko kung natatakot ako na gawin ang
isang bagay na gusto kong gawin kung matatakot ako?" bahagya itong napatitig sa
kanya and then he shook his head and a small smile curve from his lips for the
first time simula ng magkita sila.

Muli niyang nakikita ang Grayzon na minahal niya noon, ang lalaking
hindi na nga yata siya makakamove on pa.

"You are crazy." Ito na mismo ang pumara sa taxi na parating sa kanila,
she clapped her hands and winced ng matamaan ang sugat niya. "Mag-ingat ka kasi."
At hinawakan nito ang braso niya at ganoon na lang ang paglakas ng tibok ng puso
niya.

Sige na Yelena, hayaan mo muna ang sarili mong paniwalain na sana may
chance. Minsan lang naman ito, sanay ka na naman sa sakit hindi ba? Kung masasaktan
ka niya iiyak mo nalang. Napailing nalang siya, this is what she hates about
unrequited love... a one-sided love. Dahil kahit hindi mo sadyain na hindi bigyang
malisya ang ginagawa ng taong mahal mo, nabibigyan mo talaga and that gaves you
some false hope na sana nakikita ka rin niya the same way you sees him or her.

"Hop in." pukaw nito sa kanya. Pumasok siya kaso pagpasok niya medyo
nakaramdam siya ng hindi maganda para bang may hindi magandang atmosphere sa loob
ng sasakyang iyon. Napatingin siya sa driver na nakasulyap lang sa kanila. "Bakit?"
napansin siguro nito na medyo hindi siya mapakali.

"I changed my mind next time nalang tayo magcommute." Bulong niya
ditto.
 "We are already here don't just change your mind." Hindi nalang siya
umimik dahil ayaw niyang mainis na naman ito sa kanya. She just nodded and then he
told the driver the exact way where they need to go. Sinusundan lang niya ng tingin
ang driver dahil hindi talaga maganda ang feeling niya ditto.

"What's wrong?" he asked. Umiling siya dahil baka pagtawanan lang siya
nito at sabihin na masyado siyang paranoid. "Yelena."

"Ssshh." Nagdaan ang twenty minutes ay patuloy pa rin sila sa biyahe.

"Malayo pa ba tayo?" she asked.

"Malapit na." sagot naman nito, dumaan sila sa isang medyo tahimik na
lugar kaya mas lalong lumalim ang kabang nararamdaman niya lalo na ng huminto ang
driver sa isang tabi at may narinig siyang pagkasa.

"Sir, Ma'am, hold up to." Napapikit siya at malakas na napasinghap.

Sabi na nga ba niya at masama ang pakiramdam niya sa nangyayari. She can't believe
it for the first time of her life ay ngayon lang siya nakaramdam ng ganito. IYong
pakiramdam na halo-halo, galit, inis, takot, pangamba and comedy. Yup, may comedy,
ewan kung bakit siya natatawa. "Ibigay niyo ang pera at mga gamit niyo kung ayaw
niyong masaktan."

Napatingin siya kay Grayzon na nakakunot ang noo at handa na sigurong

dambahin ang pobreng driver kung hindi lang niya ito nahawakan. Ibinigay niya ang
mga alahas na suot niya at maging ang cellphone niya na alam niyang hindi magagamit
ng holdupper. Walang nagawa si Grayzon kundi ang ibigay na rin ang wallet nito sa
driver at nakatingin ng masama sa kanya.

"Labas." Itinutok ng driver sa kanya ang baril kaya kumilos siya at

lumabas na rin kasunod si Grayzon. Nasa labas na sila ng umandar ng mabilis ang
taxi at nawala na ito sa kanilang paningin.
 "Pfft." Hindi na niya napigilan ang sarili na hindi matawa, baliw na
nga siguro siya dahil sa tumatawa pa rin siya sa kabila ng nangyari sa kanila.
Isang malakas at malutong na tawa ang pinakawalan niya.

"What's funny?"

She wiped some tears from her eyes. "This, first time kong magcommute
tapos first time ko ring mahold-up. Nakakatawa lang kasi."

"I can't see any humor on it." Inis na pakli nito.

"Masyado ka kasing stiff, enjoy life Grayzon. Don't trap yourself in a

place where you can't move. The world is big for you to explore just be thankful of
what you have and you are safe right? At least that's something." Lumapit ito sa
kanya at ginulo ang buhok niya kasabay ng paggulo nitong muli sa puso niya.

"Brat." Tanging nasabi lang nito.

"I thought I am a bitch."

"And that too, you'll pay me once were back to the city."

"Magkano nga I can pay you know."

 Mariin siya nitong tinitigan at saka umiling. "Yes, you can pay in my
way."

In his way? "In your way?"

"You'll help me find a perfect wife."

Kung anumang saya ang naramdaman niya kanina ay napalitan na naman iyon
ng lungkot. Mukhang hindi talaga destined sa kanya na maging masaya kapag kasama si
Grayzon. Tinaasan lang niya ito ng kilay without breaking the smile from her lips.

"No way."

"Wala kang choice."

"Bakit ako?"

"Because I like you." Napatingin siya dito. "I like you to find someone
like Dreia." Agad siyang nag-iwas ng tingin upang hindi nito mabasa ang ekspresyon
sa mukha niya. She is used to this kind of pain but it's hard for her to hide it
again.

"Whatever." Sabi nalang niya.

 "A DATE." Hindi na niya kailangang tingnan pa si Grayzon dahil abala
siya sa pagpili ng sapatos sa internet. Iyon lang naman ang tanging diversion niya
upang makalimutan ang deal nila ni Grayzon.

"Huh?" nagkunwari siyang hindi interesado. "Ano nga uli iyon?"

"I have a date and I want you to come."

"Bakit?"

"Because she is a prospect, ako na ang humanap ikaw nalang ang bahalang
humusga."

"Ano ang tingin mo sa pagpili ng asawa isang talent show? Kung gusto mo
ng matinong prospect wife sumali ka sa the bachelor."

"Nah, I don't like too much exposure. I just want a wife plain and
simple."
 "You just need someone for your own gain why not marry someone you
love?"

Narinig niyang napabuntong-hininga ito. "That's my first option but she

is already married by now at sabi mo nga if I really love her I need to set her
free at kahit mahirap gagawin ko. If setting Dreia free means she'll have her own
happiness then I'll set her free masaya na ako kung saan siya masaya."

Siya naman ngayon ang nawalan ng imik. Siya kaya kalian nama siya
sasaya? She pressed the add to cart button ng may mapili ng sapatos.

"Wala ka bang alam gawin kundi ang bumili ng sapatos? Hindi ba si

Allyxa nagtatrabaho bilang model at isang botanist? Ikaw bakit parang chill-chill
ka lang?"

Mas lalo siyang nainis sa sinabi nito. "Don't compare me with my

bestfriend because we are two different thing. Matalino lang talaga si Allyxandreia
kaya marami siyang alam gawin at sa sapatos lang ako magaling." Hinaluan niya ng
sarcasm ang boses nito.

"Sinasayang mo lang ang pinag-aralan mo." Inis na tiniklop niya ang

laptop niya.

"Don't say a thing kung wala ka rin namang alam Gray. You don't know a
bit of me." Ipinasok na niya sa loob ng cover ang laptop niya. "What time and
where?"

"Huh?"
 "Your date."

"Tonight at six sa Haven's." she nodded.

"I'll be there at six thirty." At iniwan na ito, pumasok na siya sa

loob ng silid niya at saka sinarado iyon. She opened her secret door that leads her
to her favorite place in the house, her shoe collection. Umupo siya sa isang tabi
at hinayaang tumulo ang mga luhang kanina pa niya pinipigilan.

"Bakit hindi nalang ako Gray?" she asked herself as she drowned herself
with her own tears. "Ako naman ang tingnan mo, please."

Yelena Kite Imperial, you are not this weak. Show him what you are made
of, kung hindi ka niya Makita bilang ikaw hayaan mong Makita ka niya bilang siya...
ang babaeng mahal niya.

"No! ayoko!"

"You don't have a choice if you want to be notice then get notice."

Nababaliw na siya, kinakausap na niya ang kanyang sarili. Pero may

point din naman ang isip niya kung hindi Makita ni Grayzon bilang siya maybe she
could change her image a little and be Allyxandreia. Kahit labag man sa loob niya
magagawa niya iyon. Agad niyang pinunasan ang mga luha niya at humarap sa salamin
na nandoon.
 "Di baa yaw mo iyong naaapi sa kwento? Then huwag mong hayaan na apihin
ka ng lalaking mahal mo, subok uli. Walang mawawala sa iyo ipakita mo sa kanya na
perfect ka, na perfect kang makasama siya." She said to herself.

<<3 <<3 <<3

a/n: Iyong akala ko talaga naipost ko na ito kagabi pa, hindi ko alam kung ano ang
nangyari only to find out na hindi pa pala. Peace tayo mga kaibigan! So heto na, by
the way sa mga nagtatanong. Pwede ko itong habaan pero depende pa rin iyon sa takbo
ng story. Ayaw ko kasi lumagpas ng twenty parts ang mga story ko sa watty,
pinakamahabang parts na iyong 18 chapters including the extra chapters. Sige,
susubukan ko but I won't promise ha. Kung pahahabain ko man ito baka per chapter
ang pahahabain ko. Kung napapansin niyo iyong isang update ko ay pwedeng 2-3
chapters na sa ibang story. Kung kaya ko rin lang namang icompress sa isang chapter
bakit hindi ko gagawin. But still depende pa rin iyon sa takbo ng story mukha
kasing medyo mahaba-haba pa siya baka ito na rin ang pinakamahabang novel sa watty
na masusulat ko. choooks...

STATUS UPDATE: Late lunch everyone, sa dami ng trabaho ko kanina nakalimutan kong
lunch na pala. huuuu.. magchecheck pa ako ng papers mga kababayan ko.

PPS: I miss this.

Chapter Four

It's already past six thirty at kanina pa siya sa labas ng Haven's, isa
iyong fine dining restaurant. Katulad din ng Royale kaso bukas lang kapag gabi.
Sinilip niya ang sariling repleksyon sa salamin na nasa loob ng kanyang kotse and
smile at herself. She looks pretty. She is wearing a yellow skater dress, it's
halter kaya kitang-kita ang balikat niya at two inches above knee iyon kaya kitang-
kita ang hita niya. She let her long hair flew at her back the way Drei used to do,
light colors are not her favorite colors kay Drei iyon but for the sake of being
noticed by him gagawin niya ito. Even her make-up were lighter and her shoes, it's
yellow of course.

Bumaba na siya at pumasok na may sumalubong sa kanyang matre d. "Table

by Mr. Andrada."

"Yes, ma'am. This way please." Agad na nakuha niya ang pansin ng mga
tao sa loob ng restaurant. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya o maaasar sa mga
lalaking may ka-date na nga pero sa kanya pa rin nakatingin. She can't help it
masyado siyang maganda pero iyong naka-dropped ang jaw? Masyadong kadiri.

Mabilis na nakita ng kanyang mga mata si Grayzon and then again hindi
niya alam kung matutuwa siya o hindi dahil unlike sa mga lalaking nakatanga sa
kanya ni hindi man lang ito nagtaas ng tingin at focus lang sa babaeng kaharap
nito. Hindi siya nag-effort na magpaganda kung iyan lang ang sasalubong sa kanya.

"Am I late?" sabay na nagtaas ng tingin si Grayzon at ang babaeng

kadate nito. In fairness magaling pumili ang lolo niyo pero mas maganda pa rin siya
ng hindi hamak. Napakurap ang babae habang napatingin sa kanya, si Grayzon naman...
gusto niyang pumalakpak ng makitang nakatitig lang ito sa kanya ng walang kakurap-
kurap.

Tiningnan niya ang babae, kamukha ni mama mary, inosente ang mukha at
parang ang daling basagin. Psh... hindi bagay kay Grayzon.

"You are Yelena Kite!" gulat na turo ng kadate ni Grayzon sa kanya na

namumula pa ang pisngi. "H-Hi, I'm Andrhea Gomez I am a big fan of yours."
Napangiti siya sa babae. Obviously this one is not a threat.

"Hi, Andrhea it's nice to meet someone like you. Mukhang may date kayo
ni Grayzon, I think I'll grab my own table-."

"No, you stay I believe Grayzon won't mind. Matagal na talaga kitang
gustong Makita." Sa gilid ng kanyang mga mata nakita niyang napailing si Gray.
Throughout the dinner ay wala siyang narinig mula sa binata kundi 'yes', 'no' or
maybe lang. SIya naman ay hindi makakain ng maayos dahil susubo pa lang siya ay may
tanong na agad si Andrhea.

"Nandito na ang sundo ko it's really nice meeting you Yelena." At

napakurap siya ng bigla siya nitong hinalikan sa pisngi at saka tumalilis ng layo.
Nang wala na ito ay saka nalang siya nakahinga ng maluwang.

"Jeez, sorry Grayzon but she didn't passed as your soon to be wife."
She said.

"Bakit naman? Mukhang okay naman siya."

"Yeah, she looks okay and she is fine but she doesn't have this
something na babagay sa iyo." Kinuha nito ang kopita na may lamang wine.

"Ano ba dapat ang bagay sa akin?" tumusok siya ng karne and chew it
before it sunk inside her stomach.

"You are an alpha male meaning you are dominating and you get what you
want. Andrhea is nice and everything but she is too weak to be your wife. Kung
gusto mo ng asawa she should be an alpha female too, someone who can assist you and
who can understand you. Kung kayo ang magkakatuluyan maghihiwalay lang kayo, wala
kang pasensya sa mga childish na babae. Ayaw mo sa mga babaeng palaging sumusunod
sa gusto mo, gusto mo iyong babaeng lumalaban sa iyo. Iyong mga ganoon."

"At paano mo naman nasabi na iyon ang gusto mong babae?"

 "Because you love Allyxandreia and Dreia is a hundred percent like
that."

"Si Allyxa ba talaga? Bakit parang sarili mo ang dinedescribe mo sa

akin." Her eyes flew back to him.

"I am not your type Grayzon kaya nga madali lang sa iyo na saktan ako."
Hindi niya alam kung saan niya nakuha ang mga salitang iyon dahil kung siya ay
nagulat maging ito ay nagulat sa sinabi niya. "What I mean is if you like someone
like me hindi mo ako aawayin. You see me as a threat." And not a woman worthy to be
loved by you. "You see me as an enemy and not a friend." A fake smile curved
perfectly on her lips. "Eversince and up to now, you also sees me as a thing you
can use to get what you want." Napaawang ang mga labi nito sa sinabi niya. "Well,
everyone do that. They just want to use me to get what they want, fame, money and
everything kaya nga limited lang din ang friends ko and mind you, you are not one
of them." She chuckled.

"Yelena, that's not it."

She shook her head. "Yes, it is like that Grayzon dahil kung hindi wala
ako ditto ngayon. Change topic, let's go back to your future wife. Now, my opinion
about Andrhea is already noted. Nasa iyo nalang iyan kung ipupursue mo siya." She
wiped the side of her lips and grabbed some bills and place it above the table. "My
job here is done I need to go." And she left him.

"Yelena!" tawag nito sa kanya pero hindi siya lumingon. "Shit!" mas
lalo pa niyang binilisan ang paglakad hanggang sa makalabas na siya ng Haven's. She
found her car and again, she runaway from him.

Akala kasi niya kaya niya pero hindi pala, akala niya ay makakalimutan
na niya pero maling-mali siya. Hindi pa pala siya handa na harapin si Grayzon dahil
sobrang sakit pa ng puso niya. Ginulo niya ang buhok niya and tied it messily, the
way a normal Yelena would do. She erased her make-up and applied her dark red
lipstick. She grabbed her black cardigan and cover the yellow colored dress she is
wearing. She hates it! She can't pretend that she is somebody else, hindi niya
kayang tingnan siya ng lalaking mahal niya bilang ang babaeng mahal nito.

Para na rin siya nitong sinaksak ng harapan ng sampung libong beses.

"Duwag ka."

"Yeah, that's me. I'll make him fall in love with me as me and not as
someone else, humanda ka Grayzon Andrada mamahalin mo rin ako at sisiguraduhin ko
na mas mahal mo ako keysa mahal kita." She promised to herself.

ANG plano niyang paibigin si Grayzon ay medyo postponed muna dahil may
isang virus na nakapasok sa main system nila. Hindi niya alam kung bakit at kung
paano nagawa ng taong iyon ang pagpasok sa sobrang higpit na server nila pero
magaling siya.

Nasa control room lang siya ng Imp Mall, actually kagabi pa siya ditto.
Siya lang mag-isa ang nandito dahil ayaw niyang may makaalam na mga employees sa
mga pasikot-sikot ng kanilang main server. Mas mabuti na ang maagap keysa may
makaalam at magtraydor pa sa kanila. Nasa labas lang din ang kapatid niya at
nagbabantay sa kanya ganyan naman palagi iyan.
 "I HAVEN'T heard anything from you Yael, may I know what happened?"
salubong niya sa kaibigan na papalabas n asana ng opisina nito. May hawak itong
isang ballot ng sandwich at isang bote ng Gatorade.

"May problem sa main system ng Imp, may virus na nakapasok at posibleng

may nagtatangkang manghack din. My head IT specialist is working on it right now,
well kahapon pa iyon sa control room and I am afraid baka bumagsak nalang iyon
dahil wala pang kain." Bahagya itong tumawa, he heard Yael is courting someone but
as what he heard that woman is a writer and not an IT specialist.

"Too bad."

"Yeah, gusto mong sumama?"

"Sure I have nothing to do." He said as he followed his friend.

Actually he is looking for Yelena, magtatatlong araw na kasi niya itong hindi
nakikita. Hindi sa namimiss niya ito he just need her to check on his new prospect.
Sumakay sila ng elevator at huminto sa panghuling palapag.

"Where is she right now?" tanong ni Yael sa mga nagbabantay sa labas ng

control room.
 "Nagtatrabaho pa rin boss kilala niyo naman si maam kahit na okay na
mas gusto pa rin niyang makasigurado. Malapit na rin siyang matapos sa pagke-
cleanse ng system kailangan lang daw po niyang irun through." Sinulyapan ni Yael
ang mga pile ng styrofoam na pagkain na nasa isang tabi. "Hindi pa rin po siya
lumalabas upang kumain."

Napahilot ng sentido si Yael. "Pambihira patay ako ni mommy kapag

bumagsak nalang iyan." He murmured. Sinilip niya ang tinutukoy ng mga itong ma'am,
and he was surprised to see a familiar figure looking seriously infront of the big
screens habang ang mga daliri nito ay nagpipindot sa mga keys ng keyboard.

"Is that your sister?"

"Oh?Huh? Ah, yeah. Si Yelena iyan she is our head IT Specialist wala sa
hitsura no pero magaling ang kapatid ko." Bakas sa boses ni Yael ang pagiging proud
sa kapatid nito. At naalala niya ang conversation nila ni Yelena, she said he
shouldn't say something against her without even knowing her. Sino ba naman kasi
ang mag-aakala na ang isang brat at isang spoiled na babae ay maalam pala sa
ganyang bagay.

"Yelena, tapos na ba iyan. Hinahanap ka na ni daddy, nakalimutan niyo

raw iyong bonding time ninyo. You missed the parasailing activity."

Natawa siya ng marinig ang pag-'Shit' ng dalaga sa kabilang linya.

"It's almost done kuya just wait for a bit." Mas lalong bumilis ang pagtipa nito sa
keyboard. He isn't an IT expert kaya wala siyang alam sa mga nangyayari at wala
siyang naiintindihan ni isa sa mga nakatatak na letters and numbers na nasa itim na
prompt command. "Finally!" tumayo ito mula sa pagkakaupo at lumabas nan g control
room. Hindi marahil siya nito napansin dahil una nitong nakita ang sandwich na
hawak ng kapatid nito na mabilis nitong naubos at saka pati na rin ang hawak nitong
Gatorade.
 "I'm going to sleep so don't disturb me okay?" anito sa kapatid at
bigla nalang itong bumagsak sa malapit na sofa. Mukhang sanay ang tao doon at isa-
isa ng nagsialisan. Yael signed him to come forward papuntang sa labas ng control
room. Gusto sana niyang sulyapan ang dalaga pero parang atat na atat na si Yael na
lumabas na sila. The light turned off at nailock na rin ang buong control room.

"Okay lang ban a iwanan natin doon ang kapatid mo?"

"Nah, she is fine. Sanay na kami sa trip niya after that hard work
magigising nalang iyan kapag gusto niya."

"How about her boyfriend?"

"She never have one, sabi niya may hinihintay daw siya. Sa tingin namin
siya iyong first love niya na nagbigay sa kanya ng shoes when she was still five,
sa tingin namin siya lang iyong hinihintay ni Yelena."

Tiningnan niyang muli ang natutulog na pigura ng babae sa loob ng

control room. "Ang tagal na noon ah, naghihintay pa rin siya?"

"Ikaw nga naghintay ng ilang taon para kay Dreia." Tukso nito.

"Well, that's love. I think I'll only love one woman in my entire
life." He said as a matter of fact, si Allyxa lang talaga ang masasabi niyang
babaeng minahal niya. He tried moving on habang nasa London pa siya but it didn't
work something is telling him na may isang taong naiwan niya sa Pilipinas and
that's Allyxa herself.
 "She is married now dapat magmove on ka na." magkapatid nga si Yael at
si Yelena walang ibang gustong sabihin kundi ang magmove on na siya. Umiling lang
siya.

"Kahit sinong babae ang iharap mo sa akin iisang babae lang ang
mamahalin ko and that is Allyxandreia Ventura."

"She is married."

"And it doesn't matter masaya na akong nakikita siyang masaya that's

all I want. Lahat ng babae hindi makakatumbas kay Allyxa."

"You are crazy in love with her."

"Too much mula noon hanggang ngayon."

Kahit nakapikit siya ay hindi iyon hadlang upang hindi maglandas ang
mga luha mula sa kanyang mga mata. She isn't sleeping she heard everything,
everything... pero susuko ba siya? Eh ano naman ngayon kung mahal niya si Dreia?
Mas mahal naman niya ito, kung hindi siya nito kayang mahalin pwes sobra-sobra ang
pagmamahal na nasa puso niya para sa kanilang dalawa. Hindi siya susuko ngayon pa
ba?
 "Sleep Yelena tomorrow you'll get his heart and he'll you more than he
loves your bestfriend." She murmured.

"YOU are late." Malamig na salubong sa kanya ni Grayzon sa kanya ng

makarating siya sa Royale. "I don't like lates."

"Okay lang iyon hate mo naman ako hindi ba?" she said smiling at him,
iyong ngiting nakakaloko. Mission number one, make him notice her by making him
knew what you like. "Umorder ka na?"

"Not yet."

"Great," tumawag siya ng waiter. "Gino!" tawag niya sa pamilyar na

waiter na kadadaan lang. "Get me my favorite lasagna with a lot of cheese, iyong
dati pa rin and my favorite orange juice."

"Yes miss beautiful." Dahil ditto na siya lumaki ay kilala na niya ang
mga staffs ditto. "Sa inyo po sir?"

"Kagaya ng sa kanya."
 "Coming up."

"Bakit ka ba nakabusangot Grayzon dear?" second mission, call him

endearments. "Baka pumangit ka niyan hindi ka nababagay na makasama ng isang
diyosang tulad ko."

"Nakatulog k aba Yelena? You are possessed." Napansin niya ang mga
babaeng kanina pa tingin ng tingin sa kanila, no more specifically kay Grayzon at
naiinis siya. Walang dapat tumingin kay Grayzon kundi siya lang.

"Me? Possessed? Oh Gosh, this is me dear don't be surprised. Nakatulog

lang ako ng maayos." At nagbeautiful eyes pa siya ditto and he looks horrified na
para bang isa siyang alien.

"Ang gwapo niya no? Ang ganda ng eyes niya." Narinig niyang bulong ng
isa sa mga babaeng kanina pa niya napapansin. She smirked at them.

"Hey girls!" tawag niya sa mga babaeng biglang namula. "Mas maganda
kung sasabihin niyo sa kanya ng personal. How about sitting in our table?" she
smiled sweetly. Nagbawi ng mga tingin ang mga ito na pulang-pula na ang mukha.

"That's not too nice Yelena." Sita nito sa kanya.

"I know right? Kailan ba ako nagging nice hindi ba sabi mo nga I am a
bitch and I corrected you, I am the queen bitch." She said laughing.
 "You are crazy." Crazy in love with you Gray.

"Matagal na so kalian ko makikilala ang sunod mong alila?"

"My future wife is not a slave." He hissed.

Nagkibit-balikat siya. "Duh, she will be."

"She is already here nasa East wing."

"Bakit hindi dito?"

"Because she doesn't like noises."

Pumalakpak siya. "Wow, amazing. Bagay siguro kayo no parehong ayaw niyo
ng ingay for sure sobrang tahimik ng bahay niyo kapag nagkataon. Sana pala bangkay
nalang ang kukunin mong asawa."

"That's already over Yelena."

 "Really? Hindi ko macontrol." She smirks, nafrufrustrate na itong
tumayo at naglakad palayo sa kanya ng hindi siya kumilos ay inis na bumaling ito sa
kanya. "Follow me."

"No way."

"Yelena."

"Susunod ako sa iyo pero hindi dahil s autos mo." Tumayo na rin siya at
saka tumabi ditto.

"Ang tigas ng ulo mo."

"I never said hindi matigas ang ulo ko." She said. Pumasok sila sa
isang room doon at agad na tumaas ang kilay niya ng Makita ang isang babae na
maarteng nakaupo doon na para bang inip na inip na naghihintay sa kanila. Another
biatch eh?

"Sorry we are late." Hingi ng paumanhin ni Gray nawala naman ang inis
sa mukha ng babae at animo isa ng anghel.

"It's okay honey."

It's okay honey. Inulit niya ang sinabi nito. Ang landi! Tinaasan siya
nito ng kilay and being the queen bitch as she is tinaasan din niya ito ng kilay at
umupo sa couch na nandoon and cross her legs showing the biatch she is way better
in so many aspect.

"Liesa meet Yelena, Yelena this is Liesa." Tumayo si Liesa at naglahad

ng palad, tinanggap naman niya iyon.

"Nice to meet you bitch." Nakangiting bati niya ditto na mukhang

ikinagulat nito. Maging si Grayzon ay napailing na rin na sanay na sa kanya.

"My name is Liesa."

"Liesa or bitch what's the difference?" hinila niya ang kamay niya at
kumuha ng sanitizer sa loob ng bag niya at harap-harapan na naglinis ng kamay.

"Grayzon honey I think nagkamali ng pasok iyang kasama mo." Tsk...

kunwari mabait sobrang haba naman ng sungay.

"Of course not bi-darling I am here for a reason."

"And that is?"

"S-e-c-r-e-t."

"Yelena stop that." Sita nan i Gray sa kanya.

 "What? May ginawa ba akong masama?" inosenting tanong niya.

"Stop provoking Liesa." Eh di istop... pero joke lang kasi nainis siya
dahil kinakampihan ito ni Gray.

"So, Gray honey I heard you are looking for a wife." Muntik na siyang
humagalpak ng tawa ng marinig ang tono ng pananalita nito. Halata bang desperada na
itong makasal sa binata? "Is that the reason why you ahm want to talk to me?"

"Yes, I am looking for a wife and you are one of the candidate."

"Oh gosh!" mas bagay sa akin ang expression na iyan. "I am so happy na
nagging candidate mo ako. If you are going to choose me I would be the best wife."

"And a bedwarmer too." Aniya. Nagtinginan ang dalawa sa kanya. "What?

Wala naman akong sinabing masama ah? Kumampi pa nga ako kay bi-sa kanya, mukhang
bagay siyang maging asawa mo, she can handle you very well especially in bed." She
said almost laughing.

"Hindi ako ganyang klase ng babae Yelena." Galit na sikmat nito sa

kanya.

"Okay, sabi mo eh." Mas lalo yata itong nagalit sa kanya, it's her
talent by the way. She can provoke even the calmest person in the universe.
 "Yelena! Apologize to her!"

Tinaasan niya ng kilay si Gray, "No." nakangiting wika niya. "Why would
I? May nagawa ba akong masama? Did I slapped her? Did I pour something on her? Ang
tanging sinabi ko lang ay pwede ka niyang mapasaya sa kama." Tiningnan niya si
Liesa. "Oh common Grayzon dear just look at her she is almost perfect." Yuck! "She
already have her boob enhancement that's for you to enjoy." Namula ang babae kaya
natawa siya ng malakas.

"Sige enjoy muna kayo dito akoy kakain lang sa labas kung tapos na kayo
ditto pwede na rin kayong umalis and." Hinarap niya si Grayzon nag alit nag alit na
sa kanya. Sorry Grayzon dear but I can't give you to another bitch, dapat sa queen
bitch ka lang. She signed a thumb's down telling him that the woman didn't pass her
taste.

No one will pass her taste by the way.

<<3 <<3 <<3

a/n: nakapagpost na rin! Ang lakas ng ulan, I so love it.

Alam niyo bang ang weird ko lately? Hindi ko alam eh pero napapansin na iyon ng mga
kasamahan ko sa work, pati na rin ng mga students ko. Sabi nila para daw akong
naglalakad na doll na walang soul.. tsk... maria leonor teresa lang ang peg? Iyong
ngumingiti pero hindi daw abot sa mata iyong smile? Hindi ko napapansin iyon maybe
because sanay na ako pero sila napapansin na nila. Sabi ng mga co=teachers ko
boylet daw ang kulang sa akin. Ang sabi ko naman hindi ko pa nafefeel na boylet ang
kulang sa akin, mafefeel naman yata natin iyan hindi ba?
Masyado ba talaga akong seryoso sa buhay? Iyong routine ko lang naman ay work then
kapag may kailangan daan sa mall then uwi na, minsan pag-uwi ko diretso ako sa room
ko then harap sa computer at nakapatay pa iyong mga ilaw kasi sumasakit iyong eyes
ko sa maliliwanag na lugar due to astigmatism. Hindi ako nag-a-eyeglass sa loob ng
bahay kasi nasasanay na iyong mata ko na maging dependent sa glasses. Hindi pa
naman ganoon kataas ang grado ko sa mata.

Iyong mga kapitbahay ko hindi ko pa kilala, hindi ko nga alam na kapitbahay ko sila
kapag nagkakasalubong kami sa daan. Kapag binabati nila ako ngingiti lang ako,
kapag nasa malapit lang ako at kailangan kong lumabas ay nakayuko lang ako. Sanay
akong mag-isa eh. Sabi nila masungit daw ako sa personal, hahahaha... ay, ewan..
ito na nga yata ang sinasabi nilang early adulthood crisis... ay meron pala niyan?
Hahahaha... waley... ano kaya ang sagot nitong nakakalitong pinagdaraanan ko?

STATUS UPDATE: Enjoying the music of the rain.

PPS: Bored and confused to death!

Chapter Five

"WHAT'S wrong with you Yelena?" tiningnan niya ang brasong hawak ngayon
ng binata kulang nalang ay madurog iyon sa higpit ng hawak nito. "Bakit mo pinahiya
ng ganoon ang kadate ko?" galit na tanong nito sa kanya.

"Napahiya ba siya?"

"Yelena you know what I meant." Mukhang galit nga ito dahil nag-iba ang
kulay ng mga mata nito, his green eyes were turning darker.

"I know what you meant and I did my part Grayzon." She is still smiling
kahit na ang totoo ay nasasaktan na siya sa hawak nito. "Hindi ba si Drei ang
standard mo? Binabase ko lang sa BABAENG MAHAL MO ang pagpili ko. I can't see a bit
of her sa babaeng pinakilala mo sa akin kaya ayoko sa kanya."

Binalya nito ang braso niya and she forced herself not to cry and
touched that part of her arm.

"Hindi ka nga makakatulong sa akin how can I forget na ikaw pala ang
sumira sa mga plano ko kaya alam kong sisirain mo ulit ang mga plano ko ngayon. I
hate you!" alam niyang galit lang ito sa kanya kaya nasigaw nito sa mismong mukha
niya ang huling tatlong salita na sa tingin niya ay magmamarka na ng tuluyan sa
puso niya. Those were the words his subconscious mind wants to say to her. HE
REALLY HATES HER.

"Of course, you hate me. Kailan ba hindi?"

Nagtagis ang mga bagang nito and glared at her bago ito umalis sa harap
niya. She stopped her tears from falling as she stared at the back of his car.

"You hate me... but I love you too much." She whispered.

"Bakit hindi mo sabihin." Agad niyang pinunasan ang mga luha niya ng
marinig ang pamilyar na boses na iyon.

"A-Ayeth!"

"You love him right bakit hindi mo sabihin?"

"Ano ba iyang pinagsasabi mo? At sinong mahal? I love myself." Kaila

niya.
 "Hmn, sige iisipin kong iyan mismo ang sinabi mo." Ngumiti ito sa
kanya. "Hindi ba si Grayzon iyon? IYong may gustong pakasalan si Allyxandreia?"

"Yeah."

"Gwapo iyon." Napahawak siya sa nasaktang braso.

"Yeah."

Tumango ulit ito. "At mahal mo iyon."

"Ye-No!"

Ayeth just chuckled. "But he is hurting you paano niya malalaman kung
hindi mo sasabihin na gusto mo siya?"

"I don't like him he loves Allyxa and that's it. Alis na nga ako bye!"
masyadong observant ang babaeng iyon, right now she can't hide her emotions and all
of her is still visible kaya dapat umiwas siya, iwasan niya muna ito. Pahinga na
muna tayo heart tapos bukas ibang fight na naman. Basta ang ultimate mission natin,
hindi pwedeng mainlove si Grayzon sa ibang babae dapat tayo lang.
 NAPAGKASUNDUAN na niya at ng utak niya na hindi siya sasama sa party ng
parents niya, a charity party? Hindi siya bagay doon kaya nga nandito siya sa mall
at naisipan niyang tawagan si Ayeth. Wala lang trip lang niyang makipagbonding sa
kanyang future sister-in-law, namimiss na rin niya ang kanyang si Grayzon right
after that incident ay bumalik pala ito sa London sandal dahil nagkaproblema ang
isang branch ng business nito kaya heto siya ngayon.

"Look sis ang ganda ng shoes." Tili niya ng makita ang isang six inch
high heels na nakadisplay sa loob ng isang shoe boutique. "Oh gosh! I'm in love na
with this shoes." Aniya at agad na niyakap ang newly discovered shoes.

"Adik ka talaga sa sapatos no? Bakit ba ang hilig mo diyan?"

Ngumiti siya. "Good shoes take you to good places."

"Like?"

"Like to your happiness."

Ayeth shrugged. "Sa dami ng sapatos na nabili mo nakarating ka na ba sa

good places na iyan?" it was an innocent question but it's reality knocking her.
 "No, not yet but I am hoping."

"It's not the shoes that would bring you to your happiness Yelena, it's
you who makes the step would lead you to your dream place."

Ngumiti lang siya dito. "A girl can wish you know and besides I believe
that strong women wear their pain like stilletos. No matter how much it hurts all
you see is the beauty of it."

"Sana nga may beauty na." makahulugang sabi nito. Hindi na niya
pinansin ang mga pasimpleng patama nito sa kanya. After she paid the shoes ay
nagsimula na silang maglakad-lakad ng may humarang sa daraanan niya.

"We need to talk." Her heart wh surely missed its master is jumping
like crazy inside her chest when she finally saw the man she missed.

"Hindi mo siya pwedeng kausapin kasi may date pa kami." Humarang si

Ayeth sa harapan niya. Kumunot ang noo ni Gray habang nakatitig kay Ayeth.

"I am not talking to you woman I want to talk to Yelena."

"Bakit sino ka ba?" grabe talaga ang babaeng ito no wonder under ang
kuya niya ditto.
 "At sino ka rin?" ganting tanong ni Gray.

"She's my future sister in law." She interrupted. "She will be my

brother's future wife." Nanlaki ang mga mata ni AYeth na para bang may sinabi
siyang isang kahindik-hindik na bagay.

"Of course not!" Ayeth yelled.

"Come." Hinawakan nito ang braso niya at dahil medyo may pasa pa siya
doon that's why she flinched. Kumunot naan ang noo nito at hindi na niya ito
napigilan ng ililis nito ang sleeve ng suot niyang three-fourth shirt. Bakas pa rin
doon ang pasang ibinigay nito sa kanya the last time they encountered, kamay nito
iyon. Mabilis niyang tinabig ang kamay nito at saka ngumiti nalang dito, kung pwede
lang siguro niya itong yakapin at halikan ay ginawa na niya.

"Welcome back!" masayang bati niya, tiningnan siya ni Ayeth na para

bang nababaliw siya. "Anong pag-uusapan natin? Hindi ba pwedeng nandito nalang si
Ayeth?"

"Hindi pwede it's all about Allyxa."

Na naman. "Sure." Mapaklang sagot niya.

"You know what you really need to fix your attitude problem." Nagkibit-
balikat siya at tiningnan ito straight in the eyes.

"I don't have an attitude problem. You have a problem with my attitude
and that's not my problem."

"Smart mouth miss."

"Talaga so anong usapan na naman ito? Dalawang araw kang nawala tapos
iyan ang pambungad mo sa akin wow pare baka ako kapag nagkaanak at nagkaasawa
Allyxandreia din ang ipapangalan ko."

Tiningnan siya nito from head to foot. "No man can adjust to your
attitude."

"Ano nga?"

"I have a problem."

"Kailan ka ba nawalan ng problema?"

"Not now Yelena please not now, masakit ang ulo ko." Napansin din niya
ang pamumutla nito. "This is a very important matter Yelena, I need to talk to you
in private."

Mukhang seryosong-seryoso na talaga ito kaya ano pa ba ang magagawa

niya kundi ang samahan nalang ito. Hinanap niya si Ayeth upang magpaalam pero wala
na ito doon gusto man niya itong hanapin pero mas mahalaga ang lalaking ito,
itetext niya nalang si Ayeth.
 Dinala siya nito sa penthouse nito. "Bakit wala ka pang bahay?"

"My stay here is not permanent, the main reason why am I here is to get
Allyxa and fixed my mother's properties. I don't have any reason to buy another
property here kung wala naman akong balak magstay."

Ganoon? Anong silbe pa ng plano niyang paibigin ito kung hindi naman
pala ito mage-stay ditto.

"Malay mo naman makahanap ka ng rason para magstay. There are a lot of

reasons you know." Nilibot ng mga mata niya ang kabuuan ng penthouse nito hanggang
sa dumako iyon sa isang malaking portrait na nakasabit sa pinakacenter ng sala
nito. It's a big picture of the young Allyxandreia running around the field while
chasing a yellow butterfly.

She bit her lips as she continue staring the picture, it's a beautiful
picture showing how beautiful Dreia is. She have this angelic and innocent face any
man would love to love. Bakit ba kasi bestfriend pa niya? Ang hirap naman kasing
kakompetensya ang isang tulad ni Dreia, she is perfect in every way. At ang mahirap
pa hindi niya magawang magalit ditto dahil wala naman itong ginagawang masama sa
kanya.

"Ang ganda niya no?" tanong nito habang nakatayo sa tabi niya.

"O-of course she is my bestfriend." Aniya.

"And she is the woman I will only love."

Sige pa Gray, patayin mo pa ako. Durugin mo pa ang puso ko hanggang wala ng matira.

"And the only woman you can never have." Hindi na niya tiningnan ang picture. "Ano
ba ang pag-uusapan natin?"

"I am buying a farm, it's a flower farm."

"And?"

"I'll give it to Allyxa once she is back mahilig siya sa bulaklak hindi ba? It's a
peace offering."

"And?"

"Since you are her bestfriend you would know if the place is for her liking."
Pasimpleng niyakap niya ang kanyang sarili.

"Bakit kailangan mo pa akong papuntahin ditto kung pwede mo namang ipakita ang
pictures?"

"Because I want that place to be perfect."

"Mahal mo talaga siya no?" mahinang tanong niya. "Ano ba iyong mga minahal mo sa
kanya?" at hindi mo magawang ibaling sa iba?

"Marami, I love her because she have a kind heart, mahinhin, she smile prettily,
she loves animals and plants, she loves God, she loves her family, she is smart and
she is beautiful." Napisil niya ang may pasang bahagi ng kanyang braso upang
maibaling ang sakit sa dibdib niya papunta doon.

"She is lucky ang daming nagmamahal sa kanya." Bumaling siya dito at hindi niya
inaasahan na mas malapit na pala ngayon ang distansya nila kaya bahagyang dumampi
ang mga labi niya sa mga labi nito. Nagulat silang pareho kaya siguro hindi agad
sila nakakilos and then she remembered the way he pussed her the last time they
have this kind of incident kaya siya na ang unang umatras. Kapag kasi naitulak na
naman siya nito hindi na niya alam kung kaya pa ba niyang pigilan ang mga luha
niyang hindi maghello world. "Where's your restroom? I need to use it." He pointed
a room probably his room.

"Inside my room."

Pumasok siya sa silid nito at ganoon na lang ang relief niya ng makitang walang
bakas ni Allyxa ang nandoon. At least that's the safest place her heart can manage.
Pumasok siya sa banyo at agad na humarap sa salamin... misty eyes. She rubbed her
eyes and splash some water to erase everything on it she wants all her uncaptured
emotion to be kept the way they should be kept even if it means she needs to remove
her mak-ups. She tied her hair using her handkerchief hindi kasi siya umaalis ng
wala iyon and after she dried her face ay taas noong lumabas na siya. Nadatnan niya
si Grayzon sa kitchen na may inaayos.

"What are you doing?" mukhang nagulat yata ito sa pagsulpot niya.

"Damn!" hiyaw nito at nakita niyang nasugatan ito dahil sa kutsilyong dumaplis sa
daliri nito. It's a faint blood pero parang mamamatay na ang hitsura nito. He hates
seeing his own blood kaya bago pa man ito bumulagta ay dinaluhan niya ito.
Hinawakan niya ang kamay nito.

"Look at your left." Agad naman itong tumalima. Itinapat niya ang sugat nito sa
ilalim ng flowing water. Dahil girl scout siya kaya may extra handkerchief pa siya
na siyang ginamit na pamunas sa nasaktan nitong daliri.

DAMN! He really hates seeing his own blood good thing walang menstrual period ang
mga lalaki or else he will be damn.

"Look at your left." Utos ni Yelena na mabilis naman niyang ginawa another one
second sa pagtingin niya sa dugo niya baka bigla nalang siyang himatayin doon.
Naramdaman niyang tumapat ang daliri niya sa tubig and then Yelena wiped it gently
kaya tuloy napatingin siya ditto. He is a taller than her kaya nakikita niya ang
seryosong mukha nito habang inaasikaso ang sugat niya. Ngayon lang niya napansin
ang hitsura ng babaeng kasama niya, mahahaba at malalantik ang pilik mata nito na
walang bahid ng mascara o anuman. She has those cute pointed nose and her lips
where thin and pink. Mukhang naghilamos ito dahil wala siyang mabanaag na make-up
sa mukha nito. Natutuwa din siya sa kilay nito, they were thin at nagging dahilan
kung bakit mukha itong masungit.

Napalunok siya habang patuloy na pinagmamasdan ang mukha nito, then

suddenly her facial expression lightened up and for the first time ay nakita niya
ang dalawang dimples sa magkabilang pisngi nito. Hindi niya alam na mero pala ito
doon maybe because she rarely smiles at him dahil palagi naman silang nag-aaway
mula noon hanggang sa magkita sila.
 The first time they saw each other in Little Devils hindi niya alam
kung ano ang nangyari sa kanya. Alam niyang kilala niya ang babaeng kaharap but
something is telling him na may naiba, na may kakaiba pero hindi niya matukoy kung
ano iyon. That's why he acts like what she calls him, a prick. Mukhang nagalit ito
sa kanya dahil hindi siya nito agad nakilala and she acted like she doesn't know
him and that irritates him more.

Lalo na ng malaman niya na ito ang dahilan kung bakit nakatakas ang
babaeng mahal niya. Alam niyang dapat siyang magalit dahil sayang ang pinaguran
niya sa pagbalik dito pero bakit ganoon? Wala siyang maramdamang galit and damn
with it he is even enjoying her company.

"There, hindi na kakainin ng bacteria ang sugat mo. Mag-ingat ka kasi."

At bahagya pa nitong tinapik ang may balot na band-aid na daliri niya. It's a black
with polka dot band-aid.

"Wh-whose fault is it? Bakit ka kasi nanggugulat?"

Nagtaas ito ng tingin kaya kitang-kita niya ang mga mata nito, unlike
Allyxa's deep black eyes Yelena's eyes were different. It's light brown just like
his favorite milk chocolate at ganoon nalang ang tibok ng puso niya ng magtama na
naman ang mga mata nila. Katulad din noong unang beses na nangyari iyon, nagulat
siya sa naramdaman niya that's why he pushed her at nasugatan ito. That moment he
has the urge to punch himself especially when she didn't blame it to him, guilt.
And recently, he hurt her again. Nakita niya ang pasa dala ng pagkakahawak niya sa
braso nito.

"Malay ko bang may ginagawa ka gusto ko lang malaman kung pwede na ba

akong umuwi may expected pa naman akong delivery ng shoes today."

Bigla siyang nataranta. "No, stay first may pag-uusapan pa tayo about
Allyxa." Tama about her, about his first love... bakit pakiramdam niya ay ginagamit
na niya ngayon si Allyxa na dahilan upang makasama ito. This is not right, bahagya
itong nag-iwas ng tingin sa kanya kaya hindi niya alam kung ano ang naging
ekspresyon ng mukha nito. "Sit down there." Turo niya sa sofa na nasa kanyang sala.
Agad naman itong tumalima and turned on the TV siya naman ay binuksan ang
refrigerator.

"Magaling ka pa ring magsalita ng tagalog." It's more than a statement

than a question.

"Kasama ko si mommy at si daddy sa London, we speak in our language."

"That's good at least hindi ka pa nabobobo sa lenggwahe natin. Pero mas

okay sana kung hindi ka nalang nakakaintindi ng tagalog at ng mamura kita sa
tagalog." Natawa siya sa sinabi nito kahit kalian talaga. Napatingin siya dito
samantalang napakunot naman ng noo ang dalaga. "Eww, come to think of it huwag
nalang pala. Hindi pala ako nagcucurse ng tagalog."

Dumaan siya sa likod nito at nililis ang manggas ng suot nitong three
fourths. "What the-!" mabilis naman nitong nahila ang braso nito na halatang
nagulat sa ginawa niya.

"Let me see." He can see her cheeks turning into pink tapos ay umiling
ito.

"It's nothing mabilis lang talaga akong magkapasa."

"Just let me see Yelena." Hinila niya uli ang manggas habang ito naman
ay sa TV nakatuon ang atensyon. Napangiwi siya ng Makita ang malaking pasa sa braso
nito, he cursed. "Did I do that?" akmang hihilahin na naman nito ang braso nito
pero napigilan niya.
 "I understand nadala ka lang ng galit mo but it doesn't mean I am
allowing you to hurt me again. Kapag may isang pasa sa katawan ko dahil sa iyo I
swear uusigin ka ng konsensya mo." Bakas ang pagbibiro sa boses nito but what he
feels is far from comedy. Nagtagis ang bagang niya galit nag alit siya sa kanyang
sarili. "Wala na ba tayong ibang pag-uusapan?" untag nito sa kanya.

Marami pa.

"I need to go, magsashopping pa ako ng mga shoes."

"I'll drive you back."

"I'll commute." Nagheightened ang nerbyos niya sa sinabi nito.

"You are not going to commute ever again!" mukhang nagulat siya sa
outburst niya hindi din niya iyon inaasahan. "Nahold-up ka na dati."

"Dati naman iyon iba na siguro ngayon."

"No." mariin niyang sagot. Kinuha niya ang susi ng kotse niya at saka
maingat na hinawakan ito sa braso medyo pumalag pa nga ito pero hindi na rin
nagpumilit pa. Mas determinado siyang hindi ito pasakayin ng kahit anumang public
transportation.
 He heard her chuckle which makes him smile for a reason. Psh... iba na
talaga ito hindi naman siya ganito dati ah. Iniwas nalang niya ang tingin mula sa
dalaga because he can't assure his own safety when he is with her.

<<3 <<3 <<3

a/n: ang lapad ng smile ko habang sinusulat ko ang POV ng Grayzon. Wala lang,
naaaliw lang ako. Pakiramdam ko kasi para siyang baby na nagstastart pa lang ng
kanyang baby walk. Ang cute-cute niya, ang sarap niyang ibaon sa lupa. hahahaha..
hindi ako nakapag-update last night dahil high pa rin ako sa mga students ko.

Iyong mga batang sinesermunan mo early in the morning, iyong pinapagalitan mo dahil
hindi naglilinis ng assigned areas nila, iyong ang bababa ng scores sa test, iyong
sobrang inis mo dahil hindi nagpass ng project. Yup, sila iyon.., sila din iyong
mga students mo na sumali sa isang school competition na akala mo hindi magwowork
pero kaya nila. Sumali sila sa isang competition about dancing churva sa isang
subject nila, ilang linggo din silang nagpractice, late na nga minsan kung umuwi at
kung anu-ano pa.

Sabihan niyo na akong stage mother.. hahah, wala eh first advisory class ko sila
kaya ayun todo support, cheer at kung anu-ano pa ang ginawa ko kasali na ang
pagvideo. Nanginginig ang mga kamay ko habang nagvivideo pakiramdam ko ako ang
sumali sa contest dahil ako ang kinakabahan. Overs! Hinayaan ko lang sila sa
ginagawa nila, iyong practice pati na rin iyong pag-cho-choreo nila. At ang lapad
ng ngisi ko ng malaman kong first sila sa lahat ng Grade 7 contestants... wala
eh... ganyan yata talaga, feeling mo mas big deal ang achievement ng students mo
kesa sa sarili mong achievements.

#proudadviser

STATUS UPDATE: Nakalimutan kong hindi pala ako nagdinner kagabi dahil nag-upload
ako ng videos. hahahhaaha.. nakatulog nalang ako na happy ang mood!
Chapter Six

Kanina pa hindi mapuknat ang ngiti sa mga labi niya, ilang araw na rin
siyang ganito as in super ganda ng mood niya. Paano ba naman kasi naalala niya
noong ihatid siya ni Gray noong nagpunta siya sa penthouse nito. Akala kasi niya
magpapart way sila na nag-aaway at nagbabangayan na naman pero iba ang nangyari.
Hindi niya alam kung ano ang nangyari basta ang alam niya for the first time na
nagkasama sila parang ang gaan-gaan lang.

At kinilig siya! Nakakaleche flan lang ang peg no wonder para siyang
panda bear kinabukasan dahil hindi siya makatulog. Inaalala niya ang bawat salitang
binitiwan nito when they talked. Para kasing napakaprotective nito sa kanya lalo
nan g sabihin niyang magcocommute siya.

"Inday bakit ka nakangisi diyan?" napatingin siya sa kanilang

kasambahay na paborito siyang tawaging Inday.

"Ate Stella masaya lang po ako."

"Hay naku, ngayon lang kita uli nakitang ganyan kasaya para kang
sinisilaban sa puwet. Iba na iyan ha inspired?" namula siya sa tanong nito obvious
din naman kasi na inspired talaga siya, sino bang hindi.

"H-hindi no."

"Aguy, nagsinungaling ka pa sa akin. Halata kaya noong isang araw ka

pang ganyan pagkatapos kong Makita kang ihatid ka ni mister green eyes. Ang gwapo
ng batang iyon bagay kayo."

"Talaga? Bagay kami?"

"Bagay na bagay kayo." Mas lalong lumapad ang ngisi niya as in labas
ngipin pa. "Bagay din sa iyo itong pinaluto mong mga hipon, ilang kilo ba ito?"
tiningnan niya ang hinain nitong sinangkutsa na hipon. Bigla siyang naglaway ang
dila niya ng Makita ang mamula-mulang balat nito at may mainit na kanin sa tabi.

"Yay, luto na siya." Pumalakpak siya tapos ay kinamay ang isang

malaking hipon. Minurder muna niya ang ulo na agad naman niyang itinapon tapos
binalatan niya at shoot sa bibig niya. Sinabayan na rin niya ng kain ng kanin, yup,
kahit na maganda siya marunong siyang magkamay ng kanin. "Ikuha mo ako ng coke ate
Stella."

"Hindi k aba magdadiet?"

"Huh? Ano iyon? May ganyang word ba sa dictionary?" patay malisya

niyang tanong na ikinatawa lang nito.

"Pambihira kayong dalawa ni dodong Yael ang sarap niyong kumain."

Nagpeace sign lang siya habang patuloy na binabalatan ang mga hipon na nasa harap
niya. Wala siyang allergy sa pagkain kaya walang problema sa kanya ang seafoods.
Ang ayaw lang naman niyang kainin ay iyong mga sea shells nababahuan kasi siya.

Nasa kalagitnaan siya ng pagkain ng may tumikhim at nagdisturbo sa

kanyang pagkain. Nabitin sa bibig niya ang isang hipon na hindi pa nashoot sa bibig
niya ng makilala ang kanyang bisita.

"Mukhang masarap iyang kinakain mo ah." Napakurap siya ng maputol ng

ngipin niya ang nabitin sa ereng hipon. Lumapit ito sa kanya at kinuha ang kalahati
ng hipon na nakaipit sa mga labi niya tapos ay kinain nito. That's indirect kiss!
"Masarap nga."

At nakiupo na nga ito sa harap niya at dahil hindi naman ganoon kalaki
ang mesang gamit niya kaya sobrang lapit na talaga nito sa kanya. "Good morning."
Bati nito sa kanya. Napalunok siya ng hindi pa nangunguya ang pobreng hipon sa
kanyang bibig.

Bakit ba ang gwapo nito? Pwede ba niyang ipakulong ang lalaki sa kasong
illegal possession of handsome face tapos magpapakulong din siya dahil pwede din
siyang sampahan ng kasong illegal possession of very gorgeous and beautiful face.

"Wala si kuya na kay Ayeth binabantayan niya dahil may pilay." Mabilis
niyang sabi.

Napakunot lang ang noo nito. "Hindi naman si Yael ang pinunta ko
ditto."

Alam niyo ba iyong kilig na kilig na kayo pero hindi mo pwedeng

ipahalata, hindi ka pwedeng ngumiti ng sobrang lapad dahil baka mabuko ka at mawala
pa ang ganitong moment, iyong magical lang.

"Si mommy?" umiling ito. "Si daddy?" shit! Lalabas na talaga ang kilig
niya she can't handle it anymore.

"Iyong hipon ang pinunta ko ditto."

"Weh?" ngumiti ito kaya nahawa nalang din siya at napangisi na rin.
Wala na eh, para siyang teenager uli na kinikilig habang kaharap ang crush niya.
Too bad hindi na crush ang sa kanya kundi love. "Heto." Inisod niya ang plato.
"Kain ka nan g hipon mukhang ang layo pa ng binyahe mo para lang makakain niyan.
Authentic ng lutong iyan kay ate stella pa iyan."
 "Authentic talaga akala ko pa naman ikaw ang nagluto."

"Ha! Kung ako ang magluluto after mong kumain pustahan pa tayo sa
hospital ang bagsak mo. Huwag mo ng pangaraping makakain ng luto ko dahil never uli
akong magluluto." The last time she cooked nafood poison ang daddy niya at nadala
sa hospital kaya hindi na uli siya nagluto pa.

"I'll take note of that delikado ang buhay ko sa iyo."

"In so many ways dear, hindi lang ang luto ko ang deadly pati ang ganda
ko ay pamatay din so you better watch out."

His laughter echoed the entire area at pakiramdam niya pinanalo siya ni
Lord ng super grand lotto. Iyon na yata ang pinakamagandang musika na narinig niya
sa buong buhay niya and how she wish she can record the scene and watch it before
she sleeps over and over again. His cheeks were already red from laughing and his
green eyes were twinkling in pure happiness. Such as scene to behold... so perfect.

"You never fail to make me laugh Yelena." Isang kiming ngiti lang ang
binigay niya ditto paano ba naman kasi umandar na naman ang insecurity niya. Naisip
kasi niya ang sinabi nito, she never fail to make him laugh dahil iyon na lang yata
ang role na pwede niyang maging sa buhay nito at wala ng iba pa.

"I'm not your personal clown."

"Yeah, you're too beautiful to be a clown." Muntik na siyang mabulunan

ng hindi niya nanguya ang isang buong hipon na kinakain niya.
 "Tama ka masyado akong maganda." Bakit hindi nalang ako ang mahalin mo?
"Pang-Miss Universe ang ganda ko kaya lang ayokong ipakita sa madla baka
pagkaguluhan ako."

"Mayabang ka rin ano?"

"Of course not nagsasabi lang ako ng totoo." And she even flipped her
hair to emphasize how pretty she is. Pretty? Masyadong common ang adjective na
iyan, Gorgeous slash fabulous is the right term. "Aw!" napahawak siya sa kanyang
noon g pitikin nito iyon. "Child abuse." Duro niya dito.

"Hindi ka na bata."

"Eh di physical abuse madali naman akong kausap." Pwede din sanang
sexual harassment, magpapaharass ako sa iyo.

"Crazy."

"I know right? Kumain ka na nga diyan." At dahil maganda ang mood niya
kaya pinagbalatan niya ito ng hipon na agad naman nitong kinain. Nagbalat din ito
ng hipon at inilagay sa plato niya kaya para silang tanga pero cute na tanga. Lihim
siyang napangiti ng biglang nagsound trip iyong mga katulong nila sa may kusina at
dinig na dinig nila ang music. A little bit yata ang title by mymp.

I was kinda hesitant to tell you

Should I let you know

I was never really like this before

Need I say more

Biglang pumasok sa isip niya ang nasa lyrics, kung sasabihin ba niya
kay Grayzon ang feelings niya ano kaya ang mangyayari?

Or maybe I'm confused when you are near me

I don't know what to do or I should be

There's only one thing in my mind

That's you and me

Napansin niyang bahagyang natigilan si Grayzon at napatitig sa kanya,

nagpanggap siyang hindi niya napapansin na nakatingin nga ito sa kanya. Natatakot
siya, bigla siyang nakadama ng takot na hindi niya maintindihan. ANg lakas ng kabog
ng puso niyang alam niyang abnormal sa normal na tibok nito. Para kasing kapag
tumingin siya ditto, kapag nagkasalubong ang kanilang mga mata wala na, mahuhulog
na siya at hindi na makakabangon pa.

I'm a little bit of crazy

I'm a little bit of a fool

I'm a little bit of lonely

I'm a little bit of all

Oh, I need a cure

Just a little bit of you

And I will fall...

Baliw na nga siguro siya dahil sa halip na tulungan ang sariling hindi
umasa ay nagpahulog na siya. Nagtaas siya ng tingin upang tingnan ito and there,
her brown eyes meet his green eyes. She can't read any emotions on his eyes, mali
may nababasa siya pero bakit hindi kayang tanggapin ng isip niya? Hindi ba iyon ang
mga matang gusto niyang makita mula dito? Iyong mga matang tila ba sinasabing
espesyal siya sa buhay nito, iyong mga matang walang ibang nakikita kundi siya
lang?

I'm always on a run to see you

Would you allow me to

It wasn't my intention to hurt you

This feeling is true

Or maybe I'm confused when you are near me

I don't know what to do or I should be

There's only one thing in my mind

That's you and me

Maniniwala ba siya sa nakikita niya sa mga mata nito? Paano kung iyong
isip lang niya ang gumagawa ng hallucinations na nakikita niya ang gusto niyang
Makita? Common if you have feelings to a person lahat nalang ng gagawin niya kahit
simpleng tingin lang sa iyo ay nabibigyan agad ng malisya. We always see what we
want to see kaya nga love is blind dahil kahit na hindi totoo ay nakikita pa rin.
Niloloko lang siya ng kanyang mga paningin.

I'm a little bit of crazy

I'm a little bit of a fool

I'm a little bit of lonely

I'm a little bit of all

Oh, I need a cure

Just a little bit of you

And I will fall....

Kung may paraan lang talaga upang maging kanya ang kasama niya matagal
na niyang ginawa. Actually may pwede naman siyang gawin gaya nalang ng pagpikot
dito pero hindi niya iyon gagawin. Kahit gaano niya kamahal si Grayzon hindi siya
tutulad ng ibang babae na magiging desperada at isusuko ang lahat ng meron sila.
Yes, umiiyak siya dahil iyon lang ang tanging paraan upang maibsan ang sakit na
nararamdaman niya. Kung hindi niya kayang isalba ang puso niya mula sa mahabang
pagkakahulog pwes isasalba niya ang pride na meron siya. Pride bilang babae at
pride bilang tao, iyon ang hindi pwedeng nakawin ng kahit na sino mula sa kanya. At
iyon ang hindi niya pa kayang isuko sa ngayon o kahit kalian.

Or maybe I'm confused when you are near me

I don't know what to do or I should be

There's only one thing in my mind

That's you and me

I'm a little bit of crazy

I'm a little bit of a fool

I'm a little bit of lonely

I'm a little bit of all

Oh, I need a cure

Just a little bit of you

And I will fall...

"Bakit ganyan ka kung makatingin?" untag niya dito.

"M-may dumi ka sa gilid ng mga labi mo." Bago pa siya makakilos ay

inabot na nito ang duming tinutukoy sa gilid ng mga labi niya. Napapitlag siya ng
tumama ang daliri nito sa mismong labi niya.

"T-thanks." Sunod-sunod ang ginawa niyang pagsubo.

"Eat slowly baka mabulunan ka." At iyon nga ang ginawa niya, she eat
properly.
 "Grayzon anong ginagawa mo ditto?" mabilis siyang napainom ng coke ng
marinig ang boses ng daddy niya na biglang pumasok sa dining hall. Si Grayzon naman
ay mabilis na tumayo na para bang may ginawa silang masama samantalang kumain lang
naman sila.

"Eating tito." Turo nito sa mga pobreng hipon na nagkalat sa ibabaw ng

mesa nila. Napatingin sa kanya ang kanyang daddy tapos ay nagpeace sign siya as if
she is playing innocent. Inosente naman talaga siya ah! Wala naman silang
ginagawang masama.

"Yelena!" nanlaki ang mga mata nitong napatingin sa mga kinain niya.
"You ate my shrimps." She bit the side of her mouth when she heard what he said. Sa
daddy pala niya iyon akala kasi niya kasali lang sa nabili for groceries
nakalimutan niyang paborito din pala ng daddy ang mga iyon. Mabilis siyang tumayo
at humarap sa ama with matching puppy dog eyes na alam niyang hindi kayang tiisin
ng kanyang ama. "Yelena." She heard him sigh.

"I love you dad." And kiss her dad on his cheeks bago siya nagwink kay
Grayzon at tumakbo papunta sa kanyang silid.

"HINDI mo kaya kasama si Grayzon?" untag sa kanya ni Dane ng magkita

sila sa Royale.
 "Bakit naman kami magsasama?"

"Nakikita ko kayong dalawa na palaging magkasama akala ko nga ay ikaw

naman ang niligawan niya."

"How I wish." She whispered.

"Ano iyon?"

"Ang sabi ko wish lang niya."

Umayos ito ng upo at saka tumango. "Maganda nga iyong hindi kayo
palaging magkasama ayokong mainlove ka kay Grayzon mahirap na."

"What do you mean?"

May inilapag itong newspaper at sa front ng newspaper ay picture ng

isang kilalang model na may ka-date... na si Grayzon. Binasa niya ang nakasulat sa
newspaper at muntik na niya iyong pagpira-pirasuhin sa nabasa.

Famous model Naome Lines is dating the super handsome Grayzon Andrada.
They are caught having dinner in Haven's yesterday. Based from the ambush interview
the bachelor said that they are currently dating with Naome.
 Tiningnan niya ang picture ni Naome at ayaw man niyang aminin
nakaramdam siya ng insecurity. Maganda naman kasi ito at hindi lang iyon, she looks
like an angel. Kamukha ni Dreia, mukhang ito na iyong perfect girl ni Grayzon. She
blinks her eyes as she place the newspaper above the table.

"So?" without breaking her voice ay nagawa pa niyang harapin si Dane.

"They are exclusively dating at least kahit hindi nagging sila ni Dreia
mukhang may nahanap na siyang iba. Mabuti na rin iyon dahil pwedeng ng bumalik si
Drei."

Hindi siya umimik, gusto niyang umiyak. Gusto niyang magwala! Gusto
niyang itanong kay Dane kung bakit ganito kasakit? Iyong akala mo okay na, iyong
akala mo meron pero wala pala... nasaan ang hustisya?

"Kumusta ang practice ng alaga mo?" she changed topic.

"Ayun matigas pa rin ang ulo pakiramdam ko tuloy nabitch slap ako dahil
naranasan ko ngayon ang naranasan ng dating coach ko. Nakakafrustrate."

Tumingin siya sa labas ng Royale at muntik na siyang mapahikbi ng

makita ang kotse ni Grayzon sa labas ng Royale, mas kasama itong babae... si Naome.

"Gusto kong pumunta sa Little Devil, lipat tayo."

 "Bakit?"

"Nagke-crave ako ng something na wala ditto mukhang malapit na ang

menstrual period ko." Tumango ito.

"Okay." Kinuha niya ang mga gamit at saka sabay na naglakad palabas ng
Royale. At dahil siya itong sadista kaya nakasalubong pa niya si Grayzon. Mabilis
niyang pinatatag ang puso niya ng magtama ang mga mata nila. She just nodded at him
and make sure they have enough distance upang hindi sila magkausap.

"Nag-away ba kayo?" tanong ni Dreia habang papunta ito sa kotse nito.

"Nino?"

"Ni Grayzon."

"Nope."

"Bakit parang iniiwasan mo siya?" pumasok na siya sa kotse niya.

"Hindi naman tara na." mabilis niyang sinara ang pinto at saka
pinaandar iyon, dahil tinted ang salamin ng kanyang kotse kaya hinayaan nalang muna
niya ang sariling magdalamhati sa sakit na nararamdaman niya ngayon.
 Una si Drei... tapos ngayon iba naman... pwede bang ako nalang?

She sobs and bit her lips as she continue driving. Sobrang sama ng
loob niya ng mga oras na iyon... sobra.

<<3 <<3 <<3

a/n: here na! Masyado lang akong masaya ngayon dahil finally! After centuries of
waiting naging book na rin sa wakas ang Racing with Cupid... huuu.. hindi nga ang
lapad ng ngisi ko kaninang umaga ng pag-open ko sa fb account ko ay iyon ang nakita
ko. Kaya sorry for the late update guys! Tatapusin ko muna ang next chapter ha.
maiksing otors note lang!

Chapter Seven

"YELENA!" Tawag ni Grayzon sa kanya pero nagpanggap siyang walang

naririnig at pinagpatuloy ang pamimili ng mga sapatos. Ilang beses na rin niyang
iniwasan si Gray, hindi rin niya ito pinapansin. "Yelena ano ba!" tawag nito sa
kanya but she still remain silent. "Yelena Kite!"

"Ma'am kayo po ba ang tinatawag ni sir?" untag sa kanya ng saleslady.

Sinulyapan niya si Grayzon bago ibinalik sa saleslady ang tingin.

"No."
 "Mukhang kayo po eh."

"When I said no then it's no." mataray na wika niya. Ibinigay niya ang
napiling sapatos ditto. "Size seven and make it fast." Agad naman itong tumalima
habang siya ay nanatiling nagpapanggap na walang naririnig.

"Yelena ano ba?" halata na sa boses nito ang frustration. Huminto ito
sa harap niya pero nag-about face siya at ang sunod na ginawa nito ay humarap uli
ito sa kanya pero ganoon lang ang ginawa niya sa katunayan ay talagang naglakad pa
siya palayo dito. Nahinto lang ito ng dumating iyong shoes niya and she needs to
wear it, ng sa tingin niya ay maganda iyon sa paa niya kaya nagpunta na siya sa
cashier. She is about to give her own credit card ng may nauna ng credit card na
naibigay sa cashier.

"Ano ba? I can pay my own shoes." Inis na piksi niya dito a smile curve
on his lips na parang may ginawa itong sobrang successful.

"It's nothing Yelena sapatos lang iyan."

"Kahit na sapatos ko ito." Napatingin siya sa paper bag na hawak niya.

"O baka naman gusto mong ibigay ito sa girlfriend mo." Kinuha niya iyon at kahit na
nanghihinayang siya ay inis na ibinigay niya ditto ang paperbag. "Kainin mo." At
tahimik na lumabas siya ng shoe store.

"Yelena sandal lang." mabuti nalang at nakaflats siya kaya hindi siya
nito naabutan, nasa parking lot na siya ng bigla nitong hawakan ang pintuan ng
kotse niya upang hindi siya makapasok. "Yelena what hell is happening to you?" inis
na tanong nito.

"Wala, I am normal."
 "You are not normal! Why are you acting this way? Bakit mo ako
iniiwasan?" napatingin sa kanila iyong mga tao sa parking lot. They are already
making a scene.

"Hindi kita iniiwasan."

"Yeah right kaya pala umabot tayo hanggang ditto kalayo kung hindi mo
ako iniiwasan."

"Ano bang pakialam mo kung iniiwasan kita? Wala ka na namang kailangan

sa akin hindi ba? May girlfriend ka na and I think hindi mo na kailangan ang tulong
ko. Nakapagmove on ka na kay Drei so what's the fuss about me staying away from
you." Hindi niya napigilan ang sariling mapabulalas.

"That's not it! I thought we are okay? Bakit may nag-iba na naman?" she
can see confusion on his green eyes.

"We will never be okay Grayzon." Malamig na sabi niya.

"Why? We are fine these few days bakit kailangang maging bitch ka na
naman at sinira mo na naman-."

"Because I already like you!" sigaw niya. Kung nagulat man ito sa
nagging pagsigaw niya ay mas mukhang nagulat ito sa ginawa niya. Abot-langit ang
pasasalamat niya ng hindi siya umiyak sa harap nito. "That's the reason why we will
never be okay because I like you at nasasaktan ako kapag nakikita kitang may ibang
kasama." Her voice almost cracked but she stay still. She needs to be strong.

Gray brushes his hair using his fingers at tila may kaguluhan sa isip
nito. "I...You can't like me Yelena. We are better as friends." Kung sinampal
nalang kaya siya nito ng harap-harapan? Nakakatawa nga naman oh, first time niyang
magtapat at nafriendzone na siya. Expected na niya iyan pero mas masakit pala,
iyong alam mong kahit kailan... kahit ilang taon na ang lumipas at kahit anong
gawin niyang depensa sa kanyang puso it will never be okay.

Isang kiming ngiti ang ibinigay niya dito at saka tumango. "I know
Gray, hanggang friends lang talaga. Maybe sa darating na panahon magagawa kong
tanggapin iyon pero ngayon space muna ha, hindi ko pa kasi kaya eh." Nakangiting
ani niya ditto, she can see guilt written on his face bago siya sumakay sa kotse
niya. Tuluyan na siyang umiyak ng makasakay na siya pero nakangiti pa rin, she
actually tried to smile pero nauwi lang din sa iyak ang pilit na ngiti niya.

Now, he already knew... she already knew the answer... may magagawa pa
ba siya? Kaya pa ba niya? Kaya pa ba niyang ngumiti sa harap nito na para bang
walang nangyari? Maybe soon... but definitely not now. Space muna.

BINASA niya ang text ng kapatid niya telling her that she needs to come
sa office dahil ilang araw na rin siyang hindi nagpapakita. Nagkukulong siya sa
kanyang silid at ang dinadahilan niya busy siya sa pag-aassess ng bagong protection
na ginawa niya to protect Imp's main server. At kapag nabobored naman siya
namamasyal lang siya sa Imp alam kasi niyang hindi rin malalaman ng kapatid niya na
nandoon siya dahil nasa opisina lang ito. Ilang araw na rin na hindi nagpaparamdam
si Gray, hindi niya alam kung matutuwa ba siya o malulungkot. Well, sanay na naman
siya... sanay na siyang nasasaktan basta ito ang dahilan.
 She is in the middle of thinking about him when she bumped into
someone. "Sorry." As instinct na niya iyon, napatingin siya nakabangga. "Oh shit,
it's you sis." Si Ayeth pala ang future ng kapatid niya.

"Hindi mo pa rin tinitigilan ang pagtawag sa akin ng sis bakit aampunin

mo ako bilang kapatid?" kahit na medyo troubled pa rin siya pinilit niyang ngumiti
ditto at pasiglahin ang kanyang mukha. Ayeth looked at her na para bang alam nito
kung ano ang iniisip niya.

"Coffee?"

"Libre mo?"

"Kung hindi ka matutunawan sa panlilibre ng isang mahirap na kagaya ko

pwede ding libre mo or KKB." Ang taray din ng babaeng ito kaya nga bagay ito sa
kuya niya.

"Libre mo nalang." Hinila na niya ito papasok sa isang coffee shop na

nasa mall nila, sa pinakasulok sila naka-upo that's her favorite spot. Palagi na
kasi siya ditto kaya kilala na siya ng mga staffs and beside she is the daughter of
the owner and the only sister sa bagong namamahala kaya kilala talaga siya ng mga
iyan.

"Hindi ba kailangan nating pumila first?" takang tanong nito ng hindi

sila dumaan sa counter upang mag-order.

"Bakit pa natin hahayaang pagurin natin ang sarili natin kung pwede
naman nating mapasunod ang mga tao sa paligid natin with a snap of a finger."
Kinawayan niya ang isa sa mga waiter na agad namang lumapit sa kanila.
 "May ganoon? Kung sana ganoon kadali iyan no? Kung sana applicable iyan
sa lahat ng tao wala na sanang malungkot na tao sa mundo." Napasulyap siya dito may
point naman kasi ito, kung ganoon lang talaga kadaling makuha ang isang bagay.

"Oo nga eh." Nasabi niya right after she gave her order. "Sana ganoon
nalang kadali sana applicable sa lahat hindi na sana naghihirap ang mga tao bakit
ba naman kasi mahirap utusan ang puso." Inis na pakli niya ng maalala na naman si
Gray.

"Si Grayzon?"

"No." iwas niya.

"Lokohin mo na ang pari hindi mo maluluko ang writer na tulad ko. Si Grayzon nga,
don't lie nakita kitang kasama mo siya last week. Nakikita ko sa mga mata mo kung
gaano mo siya kamahal."

She smiled at her, "Masyado na bang halata?"

"Hindi halata masyado lang akong mapagmasid, you are talented in hiding
what you felt. Masama iyan Yelena, masyado mong sinasarili ang sakit na nararanasan
mo."

Natawa siya sa sinabi nito, masyado na kasing late. "Wala eh mas

madaling magpanggap na hindi ka nasasaktan keysa sa aminin na wala na talagang pag-
asa. He still loves Drei, wala na yata siyang ibang mamahalin kundi si Allyxa I
can't blame him. Kung lalaki ako mamahalin ko din ang isang tulad niya keysa sa
isang tulad ko. I am not like her, maldita ako kasi iyon lang ang tanging paraan
upang pagtakpan ko ang kahinaan ko. Sorry kung paminsan-minsan ay napagtritripan
kita."

"Minsan lang? Palagi kaya." Palatak nito kaya napangiti nalang din
siya. Dumating na ang order nila at saka siya napatingin sa halaman na nasa tabi
nito pero ang totoo ang layo nan g iniisip niya. May iba pa ba? Wala naman siyang
ibang iniisip kapag napag-iisa siya. Naalala niya ang mukha nito ng sabihin niyang
gusto niya ito.

"Masakit." Hindi niya namalayan na nasabi na pala niya ang nasa isip niya
ng malakas. "Sobrang sakit, hindi ko na kaya. Masakit na masakit na talaga."
Sinubukan niyang ngumiti pero hindi na talaga niya kaya. Parang tubig ang emotions
niya na natrap sa dam, ng mabutas ang dam ay biglang sunod-sunod ang pag-agos ng
sakit na lumukob sa kanyang buong katawan. She covered her face using her palms as
her lips continue to shake. Naramdaman niya ang paglapit nito kaya kusang kumilos
ang mga braso niya at yumakap sa kasama. Pakiramdam niya ay nakakita siya ng
kakampi sa lahat ng sakit na pinagdaraanan niya.

"Anong gagawin ko? Hindi ba writer ka? Marami kang ideas kung saan pwede ko siyang
makalimutan, I love him ever since the word love starts to become vivid in my mind.
I tried so hard to forget him pero hindi naman nangyari iyon, mas lalo ko lang
siyang minahal. Kahit hindi niya ako tinatratong babae, kahit sa paningin niya isa
lang akong alikabok sa daanan niya mahal ko pa rin siya." Umiiyak siya habang yakap
ito. Nanghihina na rin siya sa tindi ng sakit na nararamdaman niya. Hinaplos nito
ang buhok niya.

"Don't try to forget him, hindi ko rin alam kung paano Yelena dahil
iyong mga sinusulat ko ay likhang isip ko lamang. Wala akong alam na pwede kong
sabihin sa iyo... isa lang. Huwag mong pahirapan ang sarili mo sa paglimot sa kanya
dahil hindi mangyayari iyon, just love him. Mahalin mo siya ng todo hanggang sa
maubos ang pagmamahal mo sa kanya, hanggang sa hindi mo na maramdaman ang sakit."

Naramdaman niya ang mga palad nito sa pisngi niya wiping her tears
away, hindi na nga niya maaninag ang mukha nito dahil sa mga luhang nag-uunahan sa
pag-agos mula sa kanyang mga mata.
. "I may be crazy and irrational sometimes but I feel you, maldita ka oo pero
mabait kang tao. You are a good person Yel and you deserved to be treated like a
woman and not someone who'll catch a wasted and broken heart. Mali ang advice ko sa
iyo pero ito lang ang kaya ko."

She doesn't deserves to be hurt like this, Ayeth is right. "Run away Yel."

Aalis ba siya kagaya ng mga ginagawa ng mga mahihinang bida sa mga books, movies at
tv shows na iniiwasan niya? "I'm not that coward. Hindi ako tatakbo." Umiling pa
siya to emphasize it.

"Hindi naman forever, isang taon. Umalis ka muna ng isang taon, pag-
isipan mo muna. Stay away from the source of your pain, pagpahingahin mo muna ang
puso mo. Hindi ba siya ang umalis dati tapos dinala niya ang puso mo? Now, I want
you to be brave. Sabihin mo sa kanya na mahal mo siya-."

"Ayoko! Hindi ko kaya iyon!" pinalis niya ang palad nito sa pisngi
niya, sinabi niyang gusto niya ito pero nasaktan lang siya. Paano pa kaya kung
sabihin niyang mahal niya ito baka pagtawanan na talaga siya ni Grayzon.

"Kaya mo iyon ano ka ba! Ikaw si Yelena Kite Imperial ang kapatid ng
lalaking mahal ko kaya alam kong kaya mo iyon. Matapang ka, sabihin mo sa kanya na
mahal mo siya at siya naman ang pag-isipin mo. Alam mob a kung bakit hanggang
ngayon mahal mo pa rin ang gagong iyon?"

Umiling siya. "Dahil sinasarili moa ng nararamdaman mo, wala kang

sinasabihan wala kang kasama sa laban. Now, I am here. Lalaban ka at sasamahan
kita. Kapag hindi mo sinabi na mahal mo siya iisipin mo lang siya and the more you
think of him the more you will love him. Runaway for a while, pumunta ka sa lugar
kung saan ka malayo. Be a woman you ought to be and you should be, not the woman
you are now. Yes, you are free to cry because you are hurt but no one is free to
hurt you."

"Aalis ako?" naitanong niya hindi kay Ayeth pero sa sarili niya. Kaya
ba talaga niyang umalis? Makakaya pa ba niya ngayong may mahal na mahal siyang tao
na ayaw niyang iwanan?

"Umalis ka muna, isang taon o ilang taon. Hanapin mo ang sarili mo, cut
all the ties from your family. Don't bring your family name, just be yourself.
Start from the scratch, magsimula ka sa ibaba at i-establish moa ng sarili mo.
Kapag naranasan moa ng lahat ng hirap masasabi mo sa sarili mo na hindi ka
deserving masaktan and you deserve your own happiness. Be happy, at tandaan moa ng
pagtakbo ay hindi sign na mahina ka. Minsan sign iyon na matapang ka, matapang kang
magrisk muli, matapang kang umalis sa nakasanayan mo. You are brave."

Matapang ako... at kung tatakbo man ako hindi iyon dahil mahina ako
kundi dahil matapang na akong iwanan ang mga bagay na akala ko ay akin.

May point si Ayeth, masyado na niyang minahal si Gray. Masyado na

siyang umaasa sa isang bagay na impossible. Kasi kahit na makapag-move on ito hindi
naman siya ang unang makikita nito kundi iba... just like Naome. Pinunasan niya ang
mga luha mula sa kanyang mga mata, she likes the idea. Somehow the idea of leaving
everything she have seems to give her hope na sa pagbalik niya ay okay na siya. Na
may mag-iiba na.

SHE locked herself inside the control room for the entire three days,
bigla nalang kasing pumasok sa isip niya na triplehin ang protection sa kanilang
main system. She made it too hard for any person or hacker or any virus to
penetrate. She even changed the password na siya lang ang nakakaalam, masyado na ba
siyang paranoid?

Pumasok siya sa banyo na nandoon na, pinapersonalized niya ang control

room for her own good kaya pwede siyang matulog o kaya naman ay pwede siyang maligo
at kung anu-ano pa. Her brother gladly did the renovation for her since sa kanya
naman talaga ang tronong iyon ng kanilang palasyo.

Naghikab siya at sumakay na sa elevator papunta sa opisina ng kapatid

niyang hindi niya alam kung bakit bigla nalang nagkulong sa opisina nito. After
their conversation with Ayeth ay hindi na nawala sa isip niya ang sinabi nito. Her
chance to escape is always in the corner of the room, she can easily do it ng
walang pumipigil sa kanya pero parang may nagpipigil sa kanya.

"Ouch!" nasapo niya ang noo niyang bumangga sa matigas na bagay.

"Yelena." Pakiramdam niya ay nawala ang lahat ng antok sa kanyang

katawan ng marinig ang boses na iyon. Boses na ilang araw na rin niyang hindi
naririnig, iyong namimiss niya at iyong boses na pagmamay-ari ng lalaking tinitibok
ng puso niya. "I need you now." Hindi pa man siya nakapagsalita ay nahila na siya
nito.

Nakatitig lang siya sa magkasugpong nilang mga palad, she have this
feeling that it would be the last kaya hinayaan nalang din niya and besides she
wants to savor everything he did to her.

Hindi niya namalayan na nasa Haven's na naman sila, bigla siyang

napabuntong-hininga dahil baka may ipapakilala na naman ito sa kanya. Hindi siya
nakadamit para sa lugar but she doesn't care because she still looks gorgeous in
whatever she wears.
 Huminto sila sa tapat ng isang mesa pero laking pagtataka niya ng hindi
babae ang nakaupo doon kundi isang lalaki. Kasing-edad lang din yata ni Grayzon at
napangisi ito ng Makita sila lalo na ng Makita siya. She doesn't like this guy.

"Is she the Yelena Kite Imperial?" mayabang siya pero mas mayabang ang
lalaking ito. Pakiramdam niya ay may gagawin itong hindi maganda sa kanya
naramdaman niyang binitiwan siya ni Grayzon at saka may ibinulong sa kanya.

"I am closing a deal with him, he wants to date you." Hindi siya umimik
dahil pakiramdam niya ay sinampal siya nito ng isang libong beses. Pinaupo siya
nito sa silyang kaharap ng lalaking 'ka-date' daw niya.

"Excuse me and enjoy your date." Gusto niyang habulin si Gray pero
mabilis itong nakaalis sa harap nila.

"What do you want to eat?"

"Sorry but I am not hungry hindi ako na-inform na may ka-date pala ako
ngayon nakapagprepare man lang sana ako." Sarkastikong saad niya pero alam niyang
hindi iyon alam ng lalaking kaharap.

"Mag-ayos ka man o hindi you are still beautiful."

"Well, thank you."

"I'm Luigi by the way."

 "Okay." Gustong-gusto na niyang umuwi hindi na niya keri ang paraan ng
pagkakatitig nito sa kanya na para bang may gustong gawing hindi maganda sa kanya.
"Luigi, if you don't mind I need to go now."

"What? No! magdedate pa tayo."

"I am really tired."

Ngumisi ito. "You can rest in my condo if you want to."

"Thanks but no thanks I think I can sleep peacefully inside my own

room... alone." Inirapan niya ito at saka nagmamadaling lumabas. Dahil wala naman
siyang dalang cellphone at kotse kaya hindi niya alam kung saan siya pupunta. At
dahil sa instinct na rin niya kaya napunta siya agad sa parking lot. Nasapo niya
ang kanyang ulo at aalis n asana doon ng biglang humarang si Luigi sa harap niya.

"Ano ba Luigi? Can't you see it I am not interested?" inis na pakli

niya.

"I can't see anything dinala ka ni Andrada sa akin kaya ibig sabihin ay
akin ka ngayong gabi. He is your friend right? And your friend sold you to me for a
crappy business agreement." Hindi siya umimik dahil iyon naman yata ang totoo,
biglang namanhid ang puso niya simula ng iwanan siya ni Gray sa lalaking ito
ganina. Pakiramdam niya ay kahit na sunugin siya ngayon ay wala siyang mararamdaman
pa. "You are mine tonight don't play hard to get Yelena mag-eenjoy ka rin naman sa
gagawin natin." Nangilabot siya sa sinabi nito kaya sa gulat niya ay sinampal niya
ito.
 "Don't you dare touch me-." Hindi niya naanticipate ang sunod na ginawa
ni Luigi dahil ang walang hiya ay sinampal din siya na halos liparin na ang kanyang
mukha dahil sa lakas. Napahawak siya sa pisngi niya.

"You bitch wala pang nakakasampal sa akin ng ganoon." At mariin nitong

hinawakan ang braso niya making her winced in pain.

"Let me go you bastard."

"At sa tingin mo talaga pakakawalan kita? Think again Yelena-." Idiniin

siya nito sa katawan ng kotse nito at biglang hinalikan ang kanyang leeg. Kilabot
at pandidiri ang naramdaman niya ng sumayad ang mga labi nito sa kanyang balat...
isabay na rin ang takot sa pwedeng mangyari sa kanya. Gusto niyang umiyak pero
hindi siya pwedeng maging mahina ngayong oras na ito dahil hinding-hindi niya
kailanman isusuko ang isang bagay na iniingatan niya. Her mom always told her that
being clean is the best gift she can offer to her future husband and she can't see
this bastard taking advantage of her as one.

Itinulak niya ito pero bigla nalang nito siyang sinuntok sa tiyan kaya
napatili siya sa sakit pero hindi pa rin siya umiyak, hindi siya papatalo hangga't
may buhay pa siya. Kinalmot niya at hinampas ang mukha nito and even if her eyes
were blurry she can see that she did some damaged on that prick's face.

"Putang-." At isang suntok muli ang natamo niya sa kanyang sikmura

kasabay ng pagdilim ng paningin niya.

"Y-Yelena? Hoy!" isang boses babae ang narinig niya na nagging dahilan
kung bakit hindi siya tuluyang natumba. "Bitiwan mo ang kaibigan ko! Pulis! May
rapist! Rapist!" at sa isang iglap lang ay nawala ang lalaki, sumakay na ito sa
kotse nito habang siya ay tuluyan ng natumba sa sahig dala ng panghihina at sakit
na naramdaman niya.
 "A-Ayeth." She cried.

"Oh God! Yelena thanks God napadaan ako dito naku kung anong nangyari
sa iyo."

Hindi siya umiyak, kung titingnan mo siya ngayon para siyang isang
patay na buhay. Walang kaemo-emosyon ang mukha niya .

"Ayeth, help me. Save me please."

<<3 <<3 <<3

a/n: yay! early update... sa next chapter na aalis si Yelena kay hintay-hintay lang
tayo ng konti. Mag-eenjoy tayo sa mga gagawin ni Grayzon para lang makuha uli si
Yelena, kung kayo ang tatanungin gusto niyo bang makuha pa ni Gray si Yelena or
hindi nalang sila ang magkatuluyan? Huwag niyong baguhin ang isip ko baka pagtripan
ko na naman ito... hahaha.. joke, I don't swap partners in the middle of the story
kung sinong partner nila they will be forever partnered. Panoorin muna nating si
Grayzon naman ang magkandarapa kay Yelena, aba mahirap at madrama ang paghihiwalay
nila sa sunod na chap iniyakan ko din na= naman iyon kagabi kaya dapat to the
higest level din ang gagawin ni Gray para kay Yelena. Halab-it! I really like it
when boys chased girls after all the sufferings.

Sa mga walang pasok ingat kayo kay Luis ha, sa mga may pasok alam kong nakakapagod
but let's be thankful na safe tayo.

STATUS UPDATE: SMILE THOUGH YOUR HEART IS REAPING INTO PIECES ---> ANOTHER VERSION,
PARA MAIBA NAMAN.
Chapter Eight-A
 "I HATE THAT GUY! Napakawalang hiya niya hinding-hindi ko talaga siya
mapapatawad kapag may nangyaring masama sa iyo. Nang dahil sa kanya muntik ka ng
marape ng kung sinong pontio pilato diyan." Napatingin siya sa nagkalat na silid ni
Ayeth at kung siya ang tatanungin hindi po siya ang may kasalanan kung bakit kung
saang-saang panig ng mundo lumipad iyong mga pillows at mga blankets. Sa galit nito
ay ito na mismo ang nagwala para sa kanya. Kagabi ng umuwi siya ay nakatulog agad
siya, she asked Ayeth to call her brother and tell him that she will have a
sleepover. Hindi kasi siya pwedeng umuwi sa kanila na may mga pasa sa pisngi, sa
braso at mas lalo namang sa tiyan niya na kahit siya ay ayaw tingnan dahil
nakakadiri.

"C-Can I stay here until maging okay na ang pasa ko sa mukha?" she
asked, with Ayeth hindi na siya nahihiya pa. Kahit naman bitch siya ay marunong din
siyang mahiya.

"Bakit naman hindi mas mabuti ng wala ka sa inyo baka ano na naman ang
kagaguhan na gawin ng Grayzon na iyon. Naku! Kung hindi lang talaga ako makukulong
dudukutin ko ang mga mata niya at ibibigay ko sa mas deserving. Kukunin ko ang puso
niya at ipapalit sa puso ng saging on the second thought huwag nalang pala because
he doesn't even deserve to be place in a kawawang saging."

Gusto sana niyang ngumiti and tell her that everything will be okay and
she fine pero kasinungalingan naman iyon. She will never be okay dahil ang
nararamdaman niya ngayon ay halo-halo, galit at sama ng loob sa isang tao... sa
taong minamahal niya.

"Dito ka lang ha bibili ako ng magnum ice cream bibilhan kita at ng

sumaya ka naman kahit kaunti." Tumango lang siya dahil ngayon gusto lang niyang
mapag-isa. Isa-isa muna nitong niligpit ang mga gamit na binato nito kung saan-saan
bago lumabas na. Siya naman ay nanatiling nakatayo sa tabi ng bintana at nakatingin
sa malayo.

Wala siyang iniisip, alam niyo iyong nakatingin lang kayo sa kawalan
pero wala naman pala kayong iniisip dahil wala kayong maisip? Iyon ang nangyayari
sa kanya kaya nga ng maramdaman niya ang mga luha mula sa kanyang mga mata ay medyo
nagulat pa siya pero hindi niya iyon pinunasan at hinayaan nalang na matuyo ang mga
iyon.

"Dito ka lang pala nagtatago, anong ginawa mo Yelena? Bakit nag-cancel

si Luigi sa-." Gulat na napatingin siya sa lalaking nagging dahilan kung bakit siya
nagdurusa ngayon. Kung nagulat man siya sa pagsulpot nito ay mukhang nagulat din
ito ng Makita siya.

Agad siyang nag-iwas ng tingin mula dito at pasimpleng tinakpan ang

pasa sa kanyang kanang pisngi upang hindi nito mapansin.

"What happened?"

Nagtagis ang kanyang mga bagang sa tanong nito right now ayaw niya muna
itong makausap at Makita.

"Leave me alone please." Malamig na taboy niya dito. Lumapit ito sa

kanya pero may enough distance maybe to respect her request. "Ang sabi ko iwanan mo
na ako."

"Did he--- siya ba ang gumawa niyan sa iyo?" malamig na tiningnan niya
ito at ngumiti.

"You inflected these to me Grayzon." Her vision clouded with her own
tears. "Do you really hate me that much that you need to sell me to him? Nang
sabihin ko sa iyo sa gusto kita alam ko naman na one sided lang iyon, ever since I
know it will forever be unrequited for me. Hindi naman ako umasa na may maganda
kang isasagot sa akin because I know what to expect." She bit her lips when it
starts to shake. "Pero hindi ko inaasahan na ikakasama pala iyon ng loob mo."
Mapait siyang ngumiti dito. "Sorry ha kung nagustuhan man kita sorry sa lahat ng
mga kasalanan na nagawa ko sa iyo noon, sa plano kong tulungan na umalis si Drei.
Sorry kung hindi ka agad nakahanap ng magiging asawa mo dahil sa akin. Sorry
because I wasted your time alam kong kasalanan ko dahil gusto ko lang naman na
kahit papaano ay makasama ka na sana ako na ang mapansin mo." Pinunasan niya ang
mga luha na sunod-sunod na nagsituluan sa kanyang mga mata.

"Sana sinabi mo nalang na madali naman akong kausap, kung paalisin mo

ako sa buhay mo gagawin koi yon." Naramdaman niya ang mga palad nito sa magkabilang
pisngi niya. Gusto niya ang init na dala ng mga palad nito pero hindi na kaya ng
puso niya. Hinawakan niya ang mga palad nito na mahigpit na nakakapit sa kanyang
pisngi. Akmang magsasalita sana ito ng unahan na niya ito.

"Sorry I can't be your friend Gray because I just can't. Nang magkita
tayong muli after years may sinabi ka sa akin, you said I will never understand
your feelings towards Drei dahil hindi pa ako naiinlove." Humikbi siya. "Mali ka,
dahil bago mo pa man siya mahalin... bago mo pa man mahalin ang bestfriend ko mahal
na kita. I am stupid I know kahit na siya palagi ang naiisip mo kapag ako ang
kasama mo, kahit na sa kabila ng mga ginawa ko siya at siya pa rin ang nakikita mo
I never said anything. I still remained the confidant you want to have kahit na
para mo na akong pinapatay ng paulit-ulit. When you leave ako ang unang nasaktan,
ako ang unang nalungkot but you didn't know it. Akala ko makakalimutan na kita but
I was wrong dahil ng Makita na naman kita bumalik na naman ang pagmamahal ko sa
iyo." Sinapo niya ang dibdib niya. "Alam mo bang kahit papaano ay umasa ako ang
tanga-tanga ko, sino lang ba ako? I will never be her, I will never be that woman
you want but you can't have." Pinalis niya ang mga palad nito sa kanyang pisngi
habang patuloy na umiiyak.

"Yelena I.... hindi ko alam." Hindi niya mabasa ang emosyon sa mukha
nito at wala siyang balak na mag-analisa kung anuman iyon dahil pagod na pagod na
siya.

"I know wala ka namang kasalanan eh. Kasalanan ko ang lahat ng ito
because it is not my intention to tell you na mahal kita." Tinuyo niya ang mga luha
mula sa kanyang mga mata at pinilit na ngumiti dito, that is the least thing she
can do to save her pride... her remaining self. Huwag kang magtaka kung palagi
akong nakangiti kapag kaharap ka, because for me a smile is equal to a bucket of
tears, a pond of heartaches and a sea of pain. You will always be an unrequited
love Grayzon."

Akmang hahawakan siya nitong muli pero umiwas na siya she already
poured her heart out at hindi na niya kaya pa. Sa kasamaang palad ay dumapo ang
kamay nito sa may bandang tiyan niya kaya napasigaw siya fresh pa kasi ang sakit.
Hindi na siya nakagalaw ng bigla nitong hawakan ang laylayan ng suot niyang pajama
top ni AYeth and heard him curse loudly when he saw that ugly bruise on her tummy.
At ng makabawi na siya sa sakit ay lumayo na siya dito.

"Gray can you do me a favor?" tumingin lang ito sa kanya. "Pwede bang
huwag mo na akong lapitan, huwag mo na rin akong kausapin? Pwede bang isipin mo na
hindi ako nag-eexist at hindi mo ako nakikita dahil iyan na rin ang gagawin ko. I
want to help myself, I want to move on finally from you. Kasi hindi lang pala ang
katawan ko ang masyado ng bugbog pati na ang puso ko, hindi ko na kaya ang sakit.
Tama na, pakiusap naman tulungan mo naman akong kalimutan ka. Hindi mo man iyan
magawa sa akin bilang kababata o kaibigan o babae, gawin mo sa akin iyan bilang
isang tao. Tao pa rin naman ako sa paningin mo hindi ba? Please help me forget
you."

And the last thing she knew she found herself inside his arms, he is
hugging her gently like she is a very expensive and fragile crystal. Pinigil na
niya ang mga matang hindi na umiyak pa, tama na muna.

"Uuwi na si Allyxandreia, kung mahal mo siya fight for her." Marahan

niya itong itinulak and this time she gave him a faint smile. "Good bye Gray."

Ilang beses na niyang sinuntok ang manibela ng kotseng sinasakyan, at

kanina pa rin siya umiiyak. Habang nakatingin kay Yelena kanina ay hindi niya
napigilan ang sariling mapa-iyak he is really stupid for doing these things.
Nasaktan si Yelena ng dahil sa kanya ng dahil sa takot niya, sinamaan pa niya ng
tingin ang music player ng kanyang sasakyan na bigla nalang bumukas dahil sa
kasusuntok niya.
Noo'y umibig na ako subalit nasaktan ang puso

Parang ayoko ng umibig pang muli

May takot na nadarama

Na muli ay maranasan

Ayoko ng masaktan muli ang puso ko

Ngunit nang ikaw ay makilala

Biglang nagbago ang nadarama

Bigla siyang naasar sa kanta paano ba naman kasi parang pinatatamaan

siya. Seven months na rin since bumalik siya sa bansa upang kunin si Dreia pero
hindi niya nagawa kahit na kaya naman niya.

Para sayo ako'y iibig pang muli

Dahil sayo ako'y iibig nang muli

Ang aking puso'y

Pag-ingatan mo

Dahil sa ito'y muling magmamahal sayo

Para lang sayo

Muli ay aking nadama

Kung paano ang umibig

Masakit man ang nakaraa'y nalimot na

Ang tulad mo'y naiiba

At sayo lamang nakita

Ang tunay na pag-ibig na'king hinahanap

Buti na lang ikaw ay nakilala

Binago mo ang nadarama

Para sayo ako'y iibig pang muli

Dahil sayo ako'y iibig nang muli

Ang aking puso'y

Pag-ingatan mo

Dahil sa ito'y muling magmamahal sayo

Para lang sayo

Di na ako muling mag-iisa

Ngayon ikaw ay nandito na

Para sayo ako'y iibig pang muli

Dahil sayo ako'y iibig nang muli

Ang aking puso'y

Pag-ingatan mo

Dahil sa ito'y muling magmamahal sayo

Para lang sayo

Ako'y iibig pang muli

Para lang sayo

Paulit-ulit ang ginawa niyang pagmumura sa sarili niya ng marealized

kung ano ang nasa lyrics ng kanta. Ayaw niyang tanggapin sa sarili niya na may
nararamdaman na siyang kakaiba, he is too afraid to change dahil natatakot siyang
baka matulad lang din ng kay Drei ang nararamdaman niya. But this is too
unexpected! Hindi niya magawang sisihin si Yelena dahil mas sinisisi niya ang
sarili niya sa nangyari. Kung --- shit! Napatingin siya sa cellphone niya and found
himself answering that damn call.

"Hello?"
 "Sir, nakuha nap o namin siya." Umayos siya ng upo.

"Good, make sure na walang nakakita sa inyo."

"Clear sir." Pinaandar na niya ang sasakyan niya at tinungo ang isa sa
kanyang warehouse kung saan nilalagay ang mga materyales na gagamitin nila para sa
construction ng kanilang new building.

"Pakawalan niyo ako! Mga gago kayo! Sino ang nag-utos sa inyong dalhin
ako dito? Oh yeah! Is that the bitch whom I punched last-." Hindi pa nito natapos
ang sasabihin nito dahil nahila na niya ito sa kwelyo at sinuntok. Isang malakas na
suntok he can even hear his bones cracking. DUguan ang ilong nito na gulat na gulat
na napatingin sa kanya. "What the hell? Why did you punch me bro?"

"Don't you dare call me bro dahil wala akong kapatid na ibabaon ko sa
lupa."

"Bro-."

"Shut the hell up!" sigaw niya, this is the first time he losses his
composure dahil kapag naaalala niya ang mukha ni Yelena ay mas lalong umiigting ang
galit niya sa lalaking kaharap. His eyes now were turning black, it usually turns
that way when he is mad... deadly angry and right now he is more than ready to
kill.

"Dude pwede naman natin itong pag-usapan hindi ba? Common dahil ba ito
sa hindi natuloy na business merger? Madali naman akong kausap pakawalan mo lang
ako dito at tuloy iyon." Pagak siyang tumawa dito.

"I am not desperate Luigi you can fuck it up I don't care and I don't
think magagamit pa kita sa mga plano ko. You are a spect of dust to me." Muling
dumapo ang kamao niya sa gilid ng mga labi nito. "How dare you hurt Yelena?"

Ito naman ang tumawa. "Iyan lang ba ang pinagpuputok ng butse mo?
Nagsumbong na pala sa iyo ang babaeng iyon, she provoked me. Ang arte niya akala mo
naman kung sinong malinis aba malay naman natin kung sinu-sino lang ang-fuck!"
sigaw nito ng tumama ang binti niya sa pagitan ng mga hita nito. Gusto nitong
magtatalon sa sakit pero dahil hawak ito ng mga tauhan niya kaya naiyak nalang ito
sa sakit and he deserves more than that for hurting her.

Kulang pa! Sinuntok niya itong muli lahat ng galit niya sa katawan ay
ibinunton niya dito. He hates this guy but he hates himself more for hurting
Yelena.

"Bakit k aba galit nag alit? Hindi pa naman patay ang babaeng iyon ah!"
Mas lalong nagdilim ang paningin niya sa sinabi nito. Kinuha niya ang baril na
hawak ng isa sa mga bodyguards niya at galit na tinutok iyon sa kaharap niya.

"Ulitin mo nga ang sinabi mo."

"You like her tama nga ako gusto mo siya." Tumawa ito ng malakas pero
malakas na sinuntok niya ito at natanggal ang mga ngipin sa harap nito.

"Wala kang pakialam sa nararamdaman ko Luigi!"

 "Galit nag alit ka sa akin no-galit ka sa sarili mo dahil ikaw mismo
ang nagdala sa babaeng gusto mo sa kapahamakan. Well, I may be a jerk but you are
an asshole and you messed up big time."

Pinutok niya ang baril pero hindi niya ito pinatama sa katawan nito.
"Shut up or else you will die. Alam mong kaya kitang patayin dito ng walang
nakakaalam." Banta niya dito.

"Kahit na patayin mo ako hindi mo maikakaila sa sarili mo na sa ating

dalawa mas malaki ang pagkakasala mo. You'll forever regret the action you did-."
Hindi na nito natapos ang sasabihin nito dahil bumulagta na ito sa sahig. Tuluyan
na itong nawalan ng malay sa lakas ng suntok na pinakawalan niya.

Tama kasi ito at hindi niya matanggap sa sarili niya na siya ang
dahilan kung bakit muntik ng nasaktan si Yelena. And yes, he will forever carry the
thought that he is the reason why she gave up and it hurts... it hurts so bad that
he wants to cry again. He vowed to never try and hurt her again sana hindi pa huli
ang lahat.

"ANONG ginagawa mo dito?" nakataas ang kilay na tanong ni Ayeth ng

kumatok siya. It has been two days since he tried to visit her pero palagi nalang
ganito, ayaw siya nitong harapin at si Ayeth ang palaging nakasalubong sa kanya.
 "I want to talk to Yelena."

Mas lalong tumaas ang kilay nito na nakatitig sa kanya na para bang
sinasabi sa kanya na dapat alam na niya ang sagot sa gusto niyang mangyari.

"Damn it Nazareth I want to see her."

"Para saktan siya?" nameywang ito sa kanya. "She is okay now at mas
okay siya na hindi kayo nagkikita pa. Kapag Makita ka na naman niya baka ano na
naman ang maisip mong gawin sa kanya. Pagkatapos mo siyang ibugaw sa isang rapist
baka ikaw na mismo ang magtulak sa kanya. We both know that Yelena may not be the
bida we see in TV and movies but she doesn't deserved to be treated the way you
treated her. Pagpahingahin mo na ang puso niya Mr. Andrada, masyado na siyang
napagod."

"I came her to apologize." He insisted.

Umiling ito. "You came here like a wrecking ball dude, you wrecked her
life. Now be a glue and fix it by letting her move on."

"No! I don't want her to move on from me-."

"Selfish asshole." At malakas na sinirado nito ang pinto na muntik ng

ikabingi niya. Kailangan niyang Makita si Yelena kailangan niyang magpaliwanag.
Kailangan niyang sabihin ang nararamdaman niya dito alam niyang hindi pa siya
sigurado pero kung iyon lang ang tanging paraan upang Makita niya itong muli then
he will move heaven and hell just to see her. Akmang susugurin na sana niya ang
pinto ng biglang bumukas iyon. "Kapag sinira mo ang pinto ng apartment ko I will
sue you, trespassing at sasabihin ko kay Yael ang ginawa mo. Kung ako lang alam
kong kayang-kaya mo ako pero kapag si Yael nalaman ang ginawa mo for sure hindi mo
na makikita pa si Yelena forever as in ever ever ever ever ever ever. At saka
magkikita pa rin naman kayo, tomorrow babalik na si Drei sa Royale at lunch. Iyon
lang bye at sana hindi na kita makitang muli." Napabuntong-hininga siya ng isarado
nitong muli ang pintuan. He is damn!

"SURE ka na ba talaga sa plano mo?" tanong ni Ayeth sa kanya habang

iniisa-isa niya ang mga damit na dadalhin niya bukas. Yes, it's time for her to go
and going means she needs to stay away for a long time. Sigurado na siya sa
desisyon niyang tuluyan ng kalimutan si Grayzon. Ganito pala kapag sobra ka ng
nasaktan, sasabog ka at pagkatapos mong sumabog iiyak ka ng iiyak hanggang sa
walang luha na lalabas sa mga mata mo and the next thing you knew namamanhid na ang
puso mo. Kahit yata sabihin sa iyo na papatayin ka ay hindi ka na masasaktan pa,
wala na siyang maramdaman eh. Saya, lungkot, takot, wala na. Nag-evaporate na ito
sa katawan niya. She doesn't know kung magandang sign ba iyon or hindi basta ang
alam niya she will be fine and everything will be fine.

"Yes, I am sure."

"Saan ka pupunta?"

"I don't know maybe in Europe or in America aalis lang ako, gusto kong
magpahinga. I want to stay away for a while, I want to be free from the pain and I
want to feel again as human." Aniya dito.

"Call me okay?"
 "Sure, ikaw pa malakas ka sa akin kasi ikaw ang magiging sister in law
ko."

"Sira! I just want to be the person whom I missed so much my real self.
Pagbalik ko I've already moved on, makakangiti na ako at hindi na ako masasaktan
kapag nagkaharap na kami uli ni Grayzon. Makakangiti na ako sa kanya ng walang
bahid ng sama ng loob."

"Hindi mo ba siya kakausapin? Palagi nalang niyang hinaharass ang

beauty ko sa pagpunta niya dito." Nakasimangot ito.

"He is guilty for what he did, he might be a total asshole but I knew
him better than anyone else mabait siya. Nakagawa lang talaga siya ng maling
desisyon at nagkataon lang na napatid na ang pasensya ko. Too bad for him."

Ngumiti ito sa kanya. "That's my girl." Hindi na siya nagreklamo ng

guluhin nito ang kanyang buhok. "I wish you to have your complete happiness."

"I wish that too."

"He will regret hurting you hindi na siya makakahanap ng babaeng

magmamahal sa kanya na parang tanga at loka-loka." At pinisil pa nito ang ilong
niya.

"I deserved to have someone better and he is not my better half." May
sakit pa rin pero pinapatatag na lang niya ang kanyang sarili. Sino pa ba ang
tutulong sa kanya eh di ang sarili lang naman niya. Hindi niya iaasa ang
kaligayahan niya sa isang tao sa halip sa kanyang sarili niya idedepende ang
kasiyahan niya.
 Kinabukasan ay maaga siyang ginising ni Ayeth ngayon kasi ang balik ni
Dreia. Wala siyang sama ng loob sa kaibigan kasi hindi naman ito nakagawa ng masama
sa kanya, hindi rink ay Grayzon. Sobrang bait yata niya samantalang sobrang bitch
niya, isn't she the queen bitch?

"Gising na Yelena dahil tayo ay magpapaganda." Tiningnan niya si Ayeth

na may dalang iron curler. Napangiwi siya dahil hindi pa nasasayaran ng ganyan ang
buhok niya. She always have her hair straight because that's what he likes to see.

"I won't allow you to curl my hair."

"Common mas bagay sa iyo ang curly tapos light brown ang color para
kang foreigner at maganda ka at mas nagmumukha kang fiercer kapag kulot ang hair."

"Pero-."

"Wala ng pero-pero, dali na ikaw ang first time kong kukulutan kasi
allergic si Rayleigh sa mga bagay na may kinalaman sa pagpapaganda." Napangiwi pa
ito ng maalala ang kaibigan nitong photographer. In fairness sa babaeng iyon isa
pang baliw, since nakitira siya dito ay nakilala niya ng husto ang bruhang iyon.

Pagkatapos nitong baguhin ang hairstyle niya ay naghalungkat ito ng

maisusuot niya. It's a blue long sleeve at isang matching black jeggings. At isang
white penny loafers na shoes na isa sa mga sapatos na naisipan niyang dalhin. She
wants something comfortable kasi after the lunch ay aalis na rin siya. She applied
her daily dose of make up and thanks to God nawala na ang pasa sa pisngi niya
nalagyan kasi niya ng yelo kaagad at saka nilagyan na rin niya ng concealer.
 Sinadya nilang magpahuli ng dating kasi alam niyang nandoon si Grayzon
ayaw niyang magkaroon sila ng time na magkausap. She doesn't want to change her
decision because of him. At tama nga siya dahil pagpasok nila sa Royale ay kompleto
na ang lahat sila nalang yata ang hinihintay. And what's worst is the remaining
available seats ay sa pagitan ni Gray na nakatingin lang sa kanya at sa kuya niya.

Mabilis ang mga kilos niya dahil agad siyang tumabi sa kapatid niya at
si Ayeth naman ay kay Grayzon tumabi.

"Sis, exchange kayo ni bhe." Her brother whispers, hindi siya umimik.
"Yelena." Parang batang nagsulk ito and then hindi siya umimik.

"Yelena ang ganda natin ngayon ah." Napangiti siya sa sinabi ni Bree.

"As always." Mayabang na sagot niya.

"Excited na akong Makita si ate." Si Miggy, for sure aasarin lang niya
iyon.

"Excuse me muna I need to go to the restroom."

"Sama ako." Ang laki na talaga ng utang na loob niya kay Ayeth dahil
hindi talaga siya nito iniiwan. Naglalakad sila papunta sa restroom ng biglang
habulin ng kapatid si Ayeth kaya hinayaan nalang din niya knowing her brother baka
sundan pa nito si Ayeth sa restroom.
 "Out of order?" napasimangot siya ng mabasa ang out of order sign sa
labas ng pinakamalapit na restroom kaya napilitan siyang pumunta sa West wing.
"Ahhh!" napatili siya ng biglang may humigit sa braso niya at pinasok siya sa loob
ng isang room doon. Nakahinga lang siya ng maluwang ng makitang si Grayzon lang
pala iyon.

"Yelena, don't do this to me please." Pakiusap nito. Iniwas niya ang

mga mata upang hindi magtama ang kanilang mga mata. "I'm sorry just don't do this,
magalit ka sa akin saktan mo ako pero huwag namang ganito. You are killing me."
Nanatiling nakapinid pa rin ang mga labi niya dahil hindi niya alam kung ano ang
sasabihin. Wala siyang maramdaman eh. "Yelena." She sucked her breath at napilitan
siyang tingnan ito ng maglapat ang kanilang mga noo at ang tungki ng kanilang
ilong.

"Kausapin mo naman ako."

"Let me go." Piksi niya at itinulak pa ito pero hindi ito natinag.

"Yelena don't push me away I know I am a jerk I won't deny it-."

"Just let me go." He cupped her face using his palms and captured her
eyes. She wants to cry again when she saw something on his eyes... but that was too
late. Ayaw na niya eh.

"Yelena naman give me another chance."

"Let me go." Umiling ito.

 "No! Not until you give me a chance to explain myself."

"Let me go please."

"No!" sigaw nito and the next thing he did ay inilapat nito ang mga
labi nito sa mga labi niya. Nagulat siya at napasinghap kaya mas lalo nitong
napalalim ang halik na iginagawad nito sa kanya but she didn't moved and response.
Nanatili lang siyang napatayo doon na parang tuod at itinulak si Gray ng buong
lakas. Bahagya itong nakalayo sa kanya. "Please Yelena I know you are mad-."

"I'm not." Ngumiti siya. "I'm not mad Gray, I'm just tired. Pagod na
kasi ang puso kong patuloy kang mahalin kaya suko na ako." Tuluyan na itong
nakalayo sa kanya dahil sa ginawa niyang pagtulak dito. "I'm sorry Grayzon whatever
it is, it's just too late. I want to be remembered as the girl who always smiles
even when her heart is broken, and the one one that could always brighten up your
day even if she couldn't brighten her own. I want to heal myself... good bye Gray."
And with those words she stepped back and finally take a deep... deep breath until
she can finaly breathes properly.

This is it! She is ready to move on and by moving on she needs to leave
everything she have and that includes the parasite that slowly degrading her heart.

It is indeed a good bye.

<<3 <<3 <<3

A/N: Yes! And she is leaving sa next chapter that would be months after she leaves
or years after she leaves, kung paano sila nagkakilala ni Reigan will be introduce
little by little by flashback or whatever my brain tells me to do. Ipinost ko na
ito kasi mukhang marami na ang nagwa-wild sa ginawa ni Grayzon at sa mga
nagsasabing pahirapan natin si Gray, sure why not... madali naman akong kausap eh.
mwahahahaa... evil laugh!

So, change topic tayo.

Kasal... yup, kasal... hindi ako kundi ang crushmate ko noong elementary na ginawa
kong pagdefense mechanism kapag tinutukso nila ako sa new crush ko noong high
school. hahaha.. alam kong naexperience na natin iyan, kapag may crush tayo then
iyng mga friends nating mas makapal pa sa semento may ganang manukso ng harapan sa
crush mo at sasabihin mo na, hindi ko siya crush kasi crush ko si *insert old crush
name*, tapos sasabihn pa sa friend na kakilala din si *insert old crush name* at
may alam na crush mo siya at sasagot naman siya ng Oo para maligtas ka. I know
right, kakaba-kaba ang show kaya kung anu-ano nalang a=ng lumalabas sa bibig natin.

At iyon nga ikakasal na siya... mabuhay ang bagong kasal. Sila na! Hahahaha.. wala
eh, no hurt feelings kasi baby crush ko lang siya. Actually naging crush ko ba
talaga siya? Sa naalala ko kasi iyong mga frineds ko may crush na sila dati tapos
tinanong nila ako kung sino ang crush ko sagot ko dati si Dennis ng ghost fighter,
hahaha... pinagalitan ako dapat daw totoong tao. Eh grade 2 pa ako noon eh kaya ang
mga friends ko ang nagsabi na si old crush *insert old crush name* nalang daw ang
crush ko. Kaya ayon, siya nalang daw hanggang sa maka-graduate ako ng elementary.
Keber ko sa crush kung mas gwapo si Dennis sa Ghost fighter at si Dylan sa Flame of
Recca tapos si Hotohori at Tamahome sa Fushigi Yuugi. at Crush ko din si Erol sa
Card captor Sakura at si Yui a.k.a Yukito. mwahahaha! Tapos naglevel up kay Ryoma
Echizen noong maghigh school ako, na naging reason kung bakit nauso sa akin ang
cutting classes kasi 4 pm ang start nun sa Qtv11 dati eh.

Hayyy... ang puso kong tanging anime lang ang kinilala ay nag-improve, at ang nag-
iisang tao as in tunay na tao na kinahuhumalingan ko ay si Marlon Stockinger. Yup,
ang tatay niyo mga babies. Siya lang.. hahaha! Halabyu people.. sige na nag-iisip
pa ako ng pwedeng pang-gift... iyong mura at pwedeng magamit araw-araw. Plantsa
nalang kaya? O kaya naman ay kaserola? Pwede... hehehehe

STATUS UPDATE: oH sya,... si manang fe at si mang anastacio batang version is

Kathneil itong kapatid ko pilit na inaagaw ang netbook ko dahil manonood daw siya.
Baliw lang.
Chapter Eight-B
 "I hate them! I hate daddy." Iyak ng iyak ang isang limang taong gulang
na batang babae habang nakasakay sa swing na nasa isang hindi kataasang swing.
Kanina pa siya doon dahil umalis siya sa big house nila. Hindi kasi siya
pinagbigyan ng daddy niyang bumili ng hamster dahil bawal pa daw. Kaya sa inis niya
ay umalis siya at hindi lang iyon dahil sa katatakbo niya kaya hindi niya namalayan
kung saan na siyang lupalop ng mundo napadpad.

"Why are you crying?" agad na pinalis ng batang babae ang mga luha sa
mga mata at asar na tiningnan ang nagtanong.

"Why are you asking?"

"Don't be mad." Ngumiti ito sa kanya na para bang pinapaalis ang sama
ng loob niya sa mundo. Napatingin siya dito, para itong kuya niya. Magkasingtangkad
sila ng kanyang kuya baka magkasing-edad lang din. "Don't cry, you look pretty when
you have tears in your eyes."

"I am pretty with or without tears in my eyes." Sigaw niya dito.

Tumawa lang ang batang lalaki at saka lumapit sa kanya at ginulo ang
kanyang buhok. Napatitig siya sa mga mata nito, it's very beautiful just like her
favorite color.
 "You have scratches." Lumuhod ito sa harap niya na parang isang prince
na napapanood niya sa mga movies. "These hurts."

Suminghot siya at tumango. "It hurts."

Hinawakan nito ang magkabilang binti niya at hinipan na para bang

mawawala ang sakit, and surprisingly nawala nga ang sakit... not really parang
nabawasan lang.

"Your shoes?"

"It's ruined."

"Hmmn... wait here okay." Saglit itong tumakbo at nagpunta sa isang

nakapark na car sa hindi kalayuan. May kausap ito tapos ay bumalik ito sa kanya na
nakangiti pa rin, she is really fascinated with those smiles. May hawak itong isang
paper bag tapos ay muling dumukwang sa harap niya at inilabas ang isang pares ng
sapatos na kulay green.
 "Those aren't mine."

"These are yours now I am giving this to you."

Manghang napatingin ang batang babae sa kaharap na noon ay namumula na.

"You are like prince charming from Cinderella."

Ngumiti ito. "Maybe I am and you are the princess." Isinuot nito ang
sapatos sa kanyang mga paa and it perfectly fits. "A pair of good shoes will bring
you to your happy place."

A pair of good shoes will bring you to your happy place.....

"Mommy."
 "Yes, baby?" isang matamis na ngiti ang ibinigay niya sa tatlong taong
gulang na anak, Cassandra Noreen her bundle of joy.

"You are daydreaming again." Nag-pout ito, she really loves it when
Reen pouts. Ang cute kasi nito para itong teddy bear. She loves watching Reen's
innocent face as her emotions are pouring out from her deep dark eyes.

"Am I?" binuhat niya ang anak niya at inilagay sa kanyang kandungan.
Humahaba na ang buhok nito and she really looks healthy now to her heart's
contentment.

"What are thinking mama?"

She smile at her daughter. "Of course, ikaw lang naman ang pwedeng
isipin ni mama hindi ba? Wala namang iba." At kiniliti niya ito kaya nagkikisay ito
sa tabi niya ng sa tingin niya ay napagod na ito sa katatawa ay tinigilan na niya
ito baka mapaano pa ang napakagandang anak niya na manang-mana sa ganda niya.
Pinugpog niya ito ng halik sa mukha telling Reen how much she loves her.

"Mama!" tili nito.

 Tumawa lang siya, "Now, let's clean up because your papa is waiting
downstairs." Mabilis itong tumayo at nagtatalon sa ibabaw ng kanilang kama. Her
daughter knew the reason why she and Reen's daddy is not living together. Kahit na
three years old palang ito ay matalino na ito sa edad nito.

Pagkababa nila ay agad itong sinalubong ni Reigan ng yakap, napangiti

siya ng Makita ang gwapong-gwapo niyang asawa.

"Good morning babe." Lumapit ito sa kanya at saka siya niyakap at

hinalikan sa pisngi, his normal greetings for her.

"Good morning babe." She lean forward and pinch his cheeks, nangingigil
talaga siya sa kagwapuhan ng asawa niya. Wala eh, she is so lucky she was saved
from her miserable life by these too. Kung may isa man siyang ipinagpasalamat sa
nangyaring paglayo niya iyon ay ang nakilala niya ang kanyang mag-ama. "Aw! Sadista
ka talaga." Reklamo nito habang panay haplos sa pisngi nito.

"It's your fault for being so handsome." Aniya at hinalikan ito sa

pisnging kinurot niya na namumula pa. hindi siya nakonsensya dahil natutuwa siya
kapag kinukurot niya ito sa pisngi.

Napa-iling na lang ito. Reigan Buenaflor is a very successful

businessman here in Singapore, he owns hotels here. Nagkakilala sila sa airport the
exact day she decided to leave, they become friends and right after that nagkita
uli sila, may nangyaring twist sa buhay niya at nangailangan siya ng tulong and
then he helped and here they are right now. Happy.

It has been one year and eight months, seven days and does she needs to
count the days? Basta! And if someone asked her kung ano ang nararadaman niya
ngayon isa lang ang sasabihin niya and that is... 'Just look at me and tell it
yourself'.

"Are you ready?" he asked at her.

"Ready for what?"

"Sa family date natin." Nakangising wika nito.

"May mas ready pa dito." She pointed out Reen na busy sa paglagay ng
kung anu-ano sa bagpack nito. Excited na talaga ang batang ito hindi rin niya
masisisi kung bakit excited it, Reen never experienced how to be a child because of
her illness, thanks God it's healed now.

"Papa carry me!"

 "Sure babe." Yup, babe ang tawag ni Reigan sa kanya at babe din ang
tawag nito sa anak niya. Nasa labas na sila ng kanyang apartment ng magring ang
kanyang private phone, she signed Reigan to wait inside the car while she takes the
call.

"Hello?" she answered.

"Sis!" nailayo niya ang kanyang cellphone mula sa kanyang teynga ng

marinig ang boses ng kapatid niya. May kontak pa rin naman siya sa pamilya niyang
naiwan sa Pilipinas, ang hindi lang alam ng mga ito ay nasa Singapore siya. Ang
madalas niyang kausap ay si Ayeth nalaman na rin niya ang nangyari sa dalawa from
Allyxandreia and Dane. "Help me!" sigaw nito.

"Baka naman mabingi iyang anak mo sa lakas ng boses mo."

"Giu is with Ayeht."

Napangiti siya sa sinabi nito, alam din niya ang ginawa ng kapatid
mapapayag lang si Ayeth na tumira sa bahay nito.
 "And?"

"Please come back, gusto ni bhe na magpakasal kami kapag nandito ka na.
Gusto ko na siyang pakasalan baka maagaw na naman siya ng kung sinong pontio
pilato. Alam mo bang nagpunta kami sa grocery store kahapon dahil bumili kami ng
diapers ni Giu ay hindi siya nilubayan ng tingin ng mga staffs na lalaki doon.
Hindi ba nila halata na nandoon ako? Karga pa niya ang anak namin pero parang gusto
na nilang kuhanin si Ayeth." Reklamo nito and she bet he is sulking like a stupid
teenage boy na natatakot maagawan ng nililigawan.

"Kuya alam mong hindi pa ako pwedeng umuwi."

"Bakit ba? Kahit isang araw lang promise babayaran ko ang araw mo o
bibilhin ko ang kompanya kung saan ka nagtatatrabaho gusto ko ng magpakasal." Her
brother is never like that, hindi ito possessive pagdating sa isang bagay pero may
nangyayari talagang kababalaghan kapag pag-ibig na ang pinag-uusapan. Napangisi
siya sa kapatid.

"The subscriber you are calling is currently not in service, please try
your call later." Sinabi niya ng tatlong beses and then turn off the phone and
press the flight mode button. Alam niyang nagwawala na ang kapatid niya sa
Pilipinas. Uuwi din naman siya pero hindi pa ngayon family day kasi nila ngayon
kaya rest day na rin niya. At saka may tatapusin pa siyang trabaho.

Nang umalis siya wala siyang ibang dinala kundi ang perang naipon niya
sa ilang taon na pagtatrabaho niya bilang IT specialist. Nagsimula siya sa scratch,
hindi niya dinala ang surname niyang Imperial. She used her husband's surname. Wala
eh, gusto niyang magsimula sa simula iyong lahat ng bagay ay pinaghihirapan niya.
 Saka lang niya napatunayan na mas masarap pala iyong mga pinaghihirapan
ang isang bagay. Kapag kasi kusang ibinigay sa iyo at walang kahirap-hirap mong
nakuha napadaling bitiwan pero kapag pinaghirapan mo maiisip mo nalang, bakit mo
bibitawan kung nagpakahirap kang kunin iyon? Logic lang.

And besides right now she is working as a software developer, she

created games na nasa mga application ng mga phones na ginagamit ng mga cellphone
users. And they are paying her big time kaya kahit na hindi na siya magtrabaho ay
mabubuhay siya at ang anak niya.

"Mama! Faster!" tawag ni Reen sa kanya.

"Reen! Behave baka madapa ka naku anak sayang ang ganda ng mukha mo
kung madadamage iyan. Okay lang kung ipaayos natin pero mas maganda pa rin ang
natural." Aniya sa anak na hindi maipinta ang mukha sa sinabi niya. Masyado palang
mabilis ang pagkakasabi niya at hindi ito gaanong nakakaintindi ng tagalog no
wonder hindi maipinta ang mukha nito.

Narinig niyang tumawa si Reigan. "Heh!" pabirong singhal niya dito.

"You need to send our daughter in the best school that offers the best
Filipino subject. Babagsak iyan sa Filipino kapag nagkataon."
 "Dito lang kami ni Reen hindi na kami babalik sa Pilipinas." Sinulyapan
siya nito. "Bakit gusto mob a kaming iwanan ka?" nagtatampong tanong niya.

"Silly, of course not. I don't want you to leave, you and Reen are my
treasures." Reigan's arms roped around her waist and she smile at him as she lean
to his shoulder. She feels safe when she is with Reigan.

"Eh di huwag mo kaming paalisin masaya na kami dito you make me happy
Rei." She said smiling. Ngumiti lang ito and she can see happiness on his eyes as
he stares at her and that reflects her own expression.

"Malapit ng mafinalized ang adoption kay Reen."

Kumalas siya dito at ang lapad ng ngising nakatitig dito. "Really?"

kulang nalang ay magtatalon siya sa saya sa sinabi nito. Iyon ang keyword na
hinihintay niya. Ang dahilan kung bakit hindi pa rin siya makaalis sa Singapore ay
hindi pa nafafinalized ang adoption niya kay Reen. Si Reen ang tanging dahilan kung
bakit nagging madali sa kanyang maging tao uli. She can still remember the first
day she met her.
Flashback

"Babe, bakit tayo pupunta sa hospital?" tanong niya kay Reigan habang
nakasakay siya sa big bike nito. Sabi kasi nito kailangan niyang maging familiar sa
Singapore ayaw sana niya kasi mas feel niyang mamahinga sa kanyang apartment.

"I need to show my face here, I need to check on my charity project."

He said as he removed his helmet then her helmet follows.

Lumabi siya dito, "As if, nagchacharity lang naman kayo dahil less na
ang babayaran niyong taxes."

Tumawa ito at ginulo ang buhok niya. "Really smart babe." Asar na
pinitik niya ang noo nito hindi naman ito nasaktan.

"Come here princess."

"Oh sure prince charming." Hinayaan siya nitong buhatin siya na parang
baby mula sa big bike nito. Inayos pa nito ang suot niyang sapatos na natanggal ng
makababa na siya and is she is to asked if may obsession pa ba siya sa mga sapatos?
Well, hindi na naman iyon mawawala her love for shoes will remain forever until the
end of time.

Inalalayan siya nitong maglakad papasok sa hospital, binati naman ito

ng mga staff sa salitang hindi niya maintindihan. Chinese ata eh. May isang
matangkad na lalaki na chinito ang lumapit sa kanila at binati din sila sa salitang
hindi pa rin niya maintindihan.

"Babe mamasyal ka muna habang nag-uusap pa kami ni director Wang."

"Mabuti pa nga baka dumugo na pati ang atay ko sa alien language

ninyo." Kibot niya n ikinatawa lang nito. Aalis n asana siya ng may mapansing babae
na nakatanga sa harap nila habang nakatingin kay Reigan. Tinaasan niya ng kilay ang
babae. "Find another man girl this one is taken, I owned him." Namulang tumakbo ito
palayo sa kanila habang siya naman ay kasing higpit sa kapit ng manibela ang
paghawak kay Reigan. Tumawa si Reigan sa sinabi niya.

"Aren't you a little possessive?"

"Nah, acting lang iyon ang cool no." at pinisil niya ang pisngi nito.
"Pero ang pogi mo." At kinurot na naman ang pisngi nito. "Sige I'll leave you here
bago ko pa iyan mabugbog ang handsome face mo sayang eh."
 "Take care."

She winked at Reigan. "Always." Kung tinatanong niyo kung may relasyon
silang dalawa ni Reigan, no wala silang relasyon. After what happened with Grayzon
hindi siya nakaisip na magsettle sa isang relationship, she still have feelings
with Gray at ayaw niyang manggamit ng ibang tao para tuluyan na itong makalimutan.
Ilang linggo pa rin lang naman since she came here and she wants to devour the
moments. Para siyang nakawala sa hawla niya--.

"Hmmn." Isang cute na boses ng isang bata ang narinig niya ng biglang
may mapatid siya. She sucked her breathe when she realized na may nasagi nga siyang
bata.

"Oh gracious lord!" naibulalas niya habang tinutulungan ang batang

paika-ikang maglakad. Sa tingin niya ay nasa two years old or three ito, base sa
hitsura ay parang may sakit nga ang pobreng nilalang. She looked at her eyes and
her heart skipped a beat and almost cry when she saw how this child's eyes twinkled
at her.

"Ma-ma!" tawag nito sa kanya habang nakatingin pa sa kanya. She blink

some tears, after weeks of being numb ngayon lang uli siya nakaramdam ng ganito.
Iyong feeling na parang sinusuntok ang puso mo?

"Reen! Here you are I told you not to jump off from bed." Isang madre
ang sumulpot sa harap niya at kinarga si Reen. Nakita niya kung paano umiyak ang
bata while reaching her arms to her at para namang kinurot ang puso niya ng Makita
ang ginawa nito. "She is not your mother Reen." Tumingin ito sa kanya. "Sorry miss,
this child is suffering from Leukemia she is an orphaned."
 "Sister can I carry her?" she asked, nag-aalangan ang madre na ibigay
sa kanya ang bata pero sa huli ay ibinigay din sa kanya. She felt something warm
running inside her veins, it's like nagkaroon siya ng isa pang buhay. Nagising ang
kanyang mother instinct and it's very much alive right now.

"Mama stay. Mama... mama." Pinigil niya ang hikbi habang nakikinig sa
putol-putol na mga salita nito. It's like she is telling her to stay and she would
stay.

Since then ay palagi na niyang binibisita si Reen sa hospital, call her

crazy pero nag-eenjoy siya sa company ng isang dalawang taong gulang na bata.
Matalino si Reen kahit na alam nitong wala na itong parents sa murang edad nito, si
Sister Allysa naman ay napalapit na rin sa kanya. Nalaman niyang dumating sa
ampunan si Reen months ago at nalaman nilang may leukemia nga ito.

"Anong iniisip mo?" untag sa kanya ni Reigan habang nagdidinner sila sa

pad nito.

"Si Reen, I am thinking of adopting her." Tumango naman ito na para

bang may narinig na maganda.

"So, what's the problem? I think you can be a good mom." She smiles at
him.

"As much as I would love to pero masyadong strict ang patakaran ng

orphanage lalo na sa kalagayan ni Reen. Kailangang mag-asawa ang aampon sa kanya
and how can I do that when I am still single." She sigh in frustration.

Hinawakan ni Reigan ang palad niya. "It's not a problem babe."

"What do you mean?"

"Para saan pa at nandito ako," ngumiti ito. "Marry me and we'll have
Reen as our daughter." Napaawang ang mga labi niya at nanlaki ang mga mata.

"Really?" it was almost a yell.

"Indeed!"
End of flashback.

And here she is, may asawa at may anak na... so and so...

"You are smiling like crazy babe."

"I can't help it, I am just too happy. I think pwede ng magpakasal ang
kuya ko." Natatawang wika niya, wala naman kasi siyang secrets na itinago kay
Reigan, kahit na nga ang may kinalaman kay Grayzon ay sinabi na rin niya. As in
lahat.

"That's my girl and how about that Grayzon guy?"

Sumimangot siya. "What about him?"

"Are you ready to face him again after months of moving on?"
 "Sure, why not." Mapaklang sagot niya. Natatakot siya actually,
natatakot siya sa pwedeng maramdaman kapag nakita uli niya si Grayzon. Masasabi
niyang wala na siyang nararamdaman dito maybe because hindi pa niya ito nakikita.
Ganyan naman kasi ang feelings ng isang tao kapag hindi mo nakikita feeling mo
naman totally move on ka na kasi wala kang mararamdaman. Pero kapag nakita mo uli
siya parang sasabog ka nalang dahil isa-isang magsisilabasan ang mga feelings na
akala mo ay natago mo na. Ano ba naman iyon?

"I know you are scared and I am also scared na baka kapag nakita mo
siya mawala ka sa akin. Right now you and Reen are my life."

Mahigpit niyang hinawakan ang palad ni Reigan. "I don't want to ruined
what we have right now Reigan, you came into my life and fixed me. Ang laki ng
utang na loob ko sa iyo."

"Silly, I didn't fixed you, you fixed yourself and I was here watching
you do it." Hinalikan nito ang noo niya. "I want you to be happy again and complete
for you to decide. I want you to feel the fulfillment of being a free woman. And if
you need my help to pay a bit of revenge then I will gladly help you."

"Hindi kita gagamitin!"

"Hindi ko sinabing gagamitin mo ako, I want to help."

 "Pero-."

"I will help and we are going back to the Philippines okay? With our
Reen of course."

May agam-agam pa rin siyang nararamdaman pero batid niyang tama ito,
she needs closure and she also want that little revenge to happen.

"BABY, bakit ba ayaw mo akong dalhin sa penthouse mo?" naiingayan na

siya sa babaeng kasama niya ngayon. Hindi niya ito kasama, nagpumilit na sumama is
the right word. After Yelena left he bound to be single until she is back, tama nga
kasi ang sinabi nila nasa huli ang pagsisisi and when she left, he regreted it.

Hahabulin sana niya ito but Ayeth talked to him.

 "And where do you think you are going Andrada?" salubong sa kanya ni
Ayeth ng lumabas na siya ng Royale.

"Damn it Ayeth kailangan kong masundan si Yelena. Bakit siya aalis?

Bakit kailangan pa niyang magmove-on kung kailan narerealized ko ng mahal ko nga
siya." Tumaas lang kilay nito.

"Masyadong late ang realization mo Grayzon dahil wala na siya, nasa iyo
na ang isang babaeng handing ibigay ang lahat ng sa iyo pero sinaktan mo-."

"Alam ko nagkamali ako! Pero wala ba akong karapatan na ayusin ang

pagkakamali ko? Kasalanan ko bang makaramdam ng takot? Babae lang ba ang may
karapatang matakot sa nararamdaman nila I've been hurt before at ng maramdaman ko
uli it okay Yelena natakot ako I know it's gayish pero tao lang din naman ako
Ayeth. I have my fears. Nagkamali ako sa mga desisyon ko sa buhay hayaan mo naman
akong itama iyon, hayaan mo akong ipakita kay Yelena na kayang-kaya ko siyang
mahalin."

Napatitig ito sa kanya tapos umiling. "Not now Grayzon, naiintindihan

kita pero hindi pa rin nawawala sa isip ko ang galit. Kapag kinausap mo si Yelena
ngayon mas masasaktan lang siya dahil iisipin niya na ginagawa at sinasabi mo ang
lahat ng iyan dahil sa dikta ng konsensya mo. Let her rest for a while, set her
free... wait for her. Kung mahal ka pa rin niya kapag nakabalik na siya and then
you still have that feeling on you then fight for her. Show her how much you love
her, ibalik mo sa kanya ang mga pagtitiis na ginawa niya sa iyo dati. Wait is the
only option. Huwag mo siyang hanapin, maghintay ka."
 At iyon nga ang ginawa niya kahit na halos gabi-gabi ay hindi siya
makatulog sa kaiisip kung ano ang nangyayari kay Yelena. He badly wants to know
kung okay lang ba ito.

"Baby-."

"Go away and shut up!" sigaw niya dito dahil naiinis na siya sa
kaartehan ng babae. Alam niyang mali ang manigaw ng babae pero hindi naman kasi si
Yelena iyan, kung si Yelena ang kasama niya ngayon kahit anong ginagawa niya ay
ititigil niya kahit na ang paghinga niya. Sa tingin ng mga tao kung sino-sinong
babae ang kadate niya but they are all wrong. Hindi naman siya ang nag-iinvite sa
mga ito dahil ang mga ito ang sunod-sunod sa kanya.

"Heard him girl, tsupi na." nakahinga lang siya ng maluwang ng marinig
ang boses ni Naome. Ito nalang yata ang taong napagsasabihan niya ng problema niya.
Umalis naman ang babae at nag-spray ng sanitizer si Nao sa upuan bago ito maupo.

"Stop being grumpy and live up... kuya." He saved his work and look at
his little sister. Yup, Naome Vivienne Andrada is her little sister, half-sister is
the correct word but it doesn't mean he loves her least. Isang taon na ang
nakakalipas ng makapagtapos ito sa kursong medisina dito sa Pilipinas and right now
she is on her internship. Gusto sana niyang pormal na ipakilala si Na okay Yelena
pero iniiwasan na siya nito ng mga panahon na iyon.

"How's your patients? Buhay pa ba?"

 "Ano naman kaya ang tingin mo sa akin psycho killer?" umirap ito sa
kanya.

"Akala ko kasi kailangan ko ng mag-invest sa isang funeral parlor

katabi ng hospital kung saan ka nag-iintern."

Nagpout ito at sumimangot. "Ang sama mo! Parang hindi kita kapatid."
Inis na binato siya nito ng tissue. Her sister was a model, yes, past tense. Hindi
niya alam ang dahilan kung bakit ito nagmodel samantalanga kayang-kaya naman nilang
pag-aralin ito. After she graduated ay umalis na rin ito sa modeling world.

"Hindi mo ba namimiss ang modeling world?"

Lumabi ito. "Nah, I am happy."

"Hey, kuya Gray nice meeting you here." Napatingin siya kay Miggy na
bunsong kapatid ni Allyxa na lumapit sa kanila. "Oh hi baby doll." Napangiwi siya
ng tingnan ni Nao si Miggy using her death glare. "Ang cute mo talaga." Akmang
guguluhin nan i Miggy ang buhok ng kapatid ng kagatin ito ni Nao.
 "Naome!"

"Grabe itong kapatid mo Grayzon nagiging wild, kung sabagay nakakawild

naman talaga itong kagwapuhan ko." And Migz even wink at his sister na hindi na
pinansin ng kapatid niya.

"Ang hangin."

"Really? Mahangin? Malamig na ba? Halika dito baby doll yayakapin

kita." Akmang ibabato na ni Nao ang isang mug ng may humawak sa braso nito. Iyong
binatilyong sumigaw minsan sa kanya na mahal ang basong natabig niya. Nakasuot ito
ng uniform ng Royale na may apron sa beywang, naka-eye glass din ito habang may
hawak na clip board.

"Miss mahal ang mug na iyan kasi limited edition, kapag nabasag mo iyan
magbabayad ka ng five thousand pesos plus tax na one hundred percent so that's ten
thousand pesos, ang effort ng pagpapaalam ko sa iyo ay another five thousand pesos,
ang bayad sa pagpapalinis natin sa mga bubog ay another five thousand pesos. Ang
pagbili ng bago ay five thousand pesos din at ang effort sa pagbili ng bago ay five
thousand pesos so that's a total of thirty thousand pesos." At ini-adjust pa nito
ang eye glass.

Gusto niyang matawa sa facial expression ng kapatid niya, hindi niya

alam kung bakit inis na inis it okay Miggy pero halatang mas inis ito sa
binatilyong kaharap. Inis na ibinaba nito ang tasa sa ibabaw ng table nila at
maingat na pinunasan.
 "Ang mahal mo naman pala sige diyan ka lang muna." Anito sa pobreng
tasa.

"Gideon, anak!" tawag ng isang babae sa may counter.

"Yes, mommy?"

"Very good anak!" ngumisi ito at satisfied na nagpunta sa kung saan.

"Sino iyon?" tanong ni Nao sa kanya.

"Anak ng may-ari ng Royale."

"Ah!" napangiti siya ng makitang habang kinakausap siya ni Nao ay panay

naman ang dikit ni Miggy sa kapatid.
 "Baby doll, bakit ang bango mo?"

"Ahhh! Layo! Pervert! Babasagin koi yang mukha mo kapag hindi ka pa

lumayo sa akin?"

"Bakit pa ako lalayo sa iyo kung nasa iyo na ang puso ko."

"Mangilabot ka Miguelito!"

"Ayieee... may tawag na siya sa akin." Nagmamakaawang tiningnan siya ng

kapatid niya na nanghihingi ng tulong.

"Miggy kapag nagalusan ka ng kapatid ko hindi ko na sagot iyan."

"I'd better go mas may IMPORTANTENG bagay pa akong dapat asikasuhin."

Kusang bumagsak sa sofa si Miggy ng tumayo si Nao, nakalean lang pala ito sa
kapatid. Nakangising tiningnan lang nito si Nao habang naglalakad palayo sa kanila.
 "Tigilan mo na nga ang kapatid ko Miggy baka mainis iyon sa iyo at
masapak ka."

"Ang sarap kasi niyang pagtripan, pikon talo ang kapatid mo." Nailing
nalang siya dito. "By the way pinapasabi ni ate may group lunch date daw kayo
tomorrow dito and attendance is a must."

"I'll be here as usual, how about Yelena. Uuwi na ba siya?"

Nagkibit-balikat ito. "Not really I don't know kung kailan siya uuwi."
Nakataas ang kilay na tiningnan nito siya. "Akala ko ba si Ate Drei ang type mo
bakit si Yelena ang palaging bukang bibig mo?"

"Bakit masama ba?"

Halatang nagulat ito. "Hindi nga? You like Yelena?"

 "Bakit masama ba?"

"Dude, kailan pa?"

"Does it matter." Napansin niyang nag0iba ang kislap sa mga mata nito
na para bang may naaalala na hindi niya maintindihan.

"Mas mabuti pang kalimutan mo nalang si Yelena dude, that is for your
own good masasaktan ka lang sa kanya."

"What do you mean?"

"Basta kalimutan mo nalang siya." Naguluhan siya sa sinabi nito pero

handa na siya, handa na siyang tanggapin ang lahat ng sakit na pwede niyang
maranasan sa mga kamay nito if that all it takes for her to be his.
<<3 <<3 <<3

a/n: she's going home next chapter. Tinatype ko ito habang nasa likod ako at
nakikinig sa speaker ng seminar namin. Manghaharass po muna ako dito kasi sobrang
inis ko doon sa speaker namin kanina, hindi porke't may feslak siya ay mag-eenjoy
akong titigan siya... huhhuhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh! ano ang tingin niya sa sarili niya
DIYOS ba siya? Alam niyo ba kung ano ang ginawa niya? Eh sa nabored ako eh, eh di
naglalaro ako ng don't tap the white tiles sa phone. Kaya ko kayang magmulti-
tasking, magparinig ba naman na may mga iba daw na hindi nakikinig. Aba... nasa
huling part na nga ako at halos hindi na mapansin ganyan na ba talaga ako kalaki
ngayon at sa pandak kong ito ay nakikita pa rin ako. Or masyado lang akong maganda
at may nagsa-shining shimmering splendid around my body calling for his attention?
Ang kapal talaga at kung makatingin sa akin halatang pinapahalatang ako talaga ang
pinatatamaan niya. At dahil hindi ko kayang magtaas ng isang kilay eh di tataasan
ko siya ng dalawang kilay. Mas big deal ang dalawang kilay kaya keber sa kanya.
Iyong mga kasamahan ko naman kung makangisi lang nanunukso pa ang sarap ibalibag sa
oort cloud at ng matamaan ng mga comets or sa asteroid belt.

NAKUUU! Umuusok na ang ilong at teynga ko. Nakakagigil! Arrrrgggh! ANg sarap
manghagis ng kung anu-ano and how i wish mahagisan ko siya ng isang daang hollow
blocks!

Kahit na ipaulit niya sa akin ang buong sinabi niya ay magagawa ko hindi nga lang
word by word pero alam ko kung ano ang sinabi niya. Nagsisikip ang dibdib ko. No
wonder he is single kasi ang sama ng ugali niya makakarma din siya, nakakakarma pa
naman ang beauty ko as in venomous.

Huuuuuu.. inhale... exhale... Ikakain ko nalang ito ng leche flan at iisipin ko na

siya ang kinakain ko. Ginugutay-gutay ko gamit ang mga ngipin ko at nakabaon na sa
ilalim ng lupa.

I am okay na. hahahaha... akala naman niya... okay na talaga ako basta hindi ko
lang siya makita.

STATUS UPDATE: VERY VERY VERY VERY VERY VERY VERY MAD!

PPS: Kumakain ng leche flan habang may minumurder sa isip. -._.-

Chapter Eight-C

"KINAKABAHAN ka?" ginagap ni Reigan ang kamay niya habang nasa kotse
sila papunta na sila sa Royale. Kanina pa habang nasa eroplano siya kinakabahan
medyo nahahalata na pala ni Rei. "You know you can tell them the truth the reason
why I am with you."
 Napakagat siya ng labi niya. "Kinakabahan pa rin ako Reigan, lalo na
ngayong malapit ko na siyang Makita uli. Parang pakiramdam ko bumabalik ang mga
takot ko sa katawan.." she said biting her lips and her nails.

"Don't worry I will always be here with you."

"Natatakot ako sa pwede kong maramdaman, paano kung-kung meron pa?" she
took a deep breath at napatingin sa pamilyar na kalsadang dinadaanan nila ng mga
oras na iyon.

"Do you want to be with him?"

Hindi agad siya nakasagot, kung siya ang tatanungin ayaw na niya walang
matinong tao na sasaksakin ang sarili ng ilang ulit at hindi siya ang klase ng
taong iyon. She learned her lessons the hardest way.

"No."

"Hindi mo rin masasabi iyan sa ngayon whatever your decision is I will

always be happy for you."

Napabuntong-hininga siya at napatingin dito. "I think I need to make a

plan."
 "What plan?"

"If I still feel something for him this is what will I do..." napamaang
ito sa kanya at napa-iling habang nakatingin at nakikinig sa kanya.

"That's my girl and besides he'll drop his jaw once he sees you just
look at you, you are perfect."

"You are really good for my ego husband." Aniya sabay kindat.

"Anything for you wife." She chuckled at their conversation, their

marriage is not a marriage out of love. It's a marriage out of something, out of
agreement or such but nevertheless their relationship is the best that she could
have.

Nasa labas na sila ng Royale at mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib
niya, it has been almost two years since she leaves the country and seeing the
place again is like getting back something that you've lost a long time ago.

"I'll park the car." Kukunin na sana niya si Reen ng maunahan na siya
ni Reigan. "Ako na Yelena, I'll carry her I also need to talk to her about our
plan."

"Are you sure?"

"One hundred percent sure, so now go and meet your family. I am sure
they missed you a lot." She smile at him at sakto namang paglabas niya ay tumunog
ang cellphone niya. It's her boss actually. She answered the call as she walks
toward Royale. Dahil biglang naputol ang tawag kaya kinailangan pa niyang mag-text
pa.

Nagtaas siya ng tingin ng pakiramdam niya ay may mga matang nakatingin

sa kanya. She smile suddenly as a reflex ng Makita ang mga taong halos dalawang
buwan din niyang hindi nakita.

"Yelena." Tawag ng kanyang future sister-in-law. Hindi siya

makapaniwala na after ilang buwan ay makakasal na rin ang dalawa. She almost
stopped on her track when she saw someone familiar at the side of her eyes. Para
siyang binuhusan ng malamig natubig at pakiramdam niya ay gusto niyang tumakbo pero
hindi, she isn't running again because she is different right now. Taas noong
naglakad siya palapit sa kanyang mga kaibigan.

"Oh, hello there friends?"

Mahigpit niyang niyakap si Dreia ng lapitan siya nito, until now

walang alam si Allyxa sa dahilan ng kanyang pag-alis. Kahit na si Dane ay hindi
niya sinabihan ang nag-iisang confidante niya ay si Ayeth. May mga bagay kasing
kahit sa pinakamalapit mong kaibigan ay hindi mo masasabi especially if they are
having the best life you envy to have gaya ng kay Allyxa samantalang si Dane naman
ay may sariling torch din, kung tutuusin wala pa sa pinagdaraanan niya ang
pinagdaraanan nito. "I miss you."

"I miss you too." Aniya dito at tinapik ito sa likod, masaya siya sa
nasagap na balitang buntis na ito. At last after months of trying their efforts
paid off at excited na siyang Makita ang magiging inaanak niya sa kanyang
bestfriend. Napangiti siya ng yakapin din siya ni Albie, she is happy na masaya na
ang dalawa ngayon. Binati niya ang mga pinsan natuwa pa siya sa nakitang changes ni
Dane.

"Nasaan si Miggy? Nagtatampo na ako sa lalaking iyon nagkita kami sa Singapore

last week hindi man lang dinala ang mga pasalubong ko sa inyo." Nakakainis talaga
ang lalaking iyon, bigla ba naman siyang iniwan dahil may nakita daw itong mas
maganda pa sa kanya to hell with that, wala ng mas gaganda pa sa kanya sa paningin
niya. At saka nalaman din nito na may asawa at anak na siya, masyado ngang
fascinated si Reen sa lalaking iyon na para bang isa itong prince charming.

"Nagkikita pala kayo ni Miggy?"

"Yup, may pictorial sila doon."

"Hindi man lang niya sinabi hindi kasi naming alam na darating ka
itinago ng dalawang iyan."

"Don't worry I'll just strangle his neck once we see each other." Biro
niya tapos ay hinarap na niya ang lalaking nag-iisang nakatanga sa kanya. She wants
to clap her hands ng mapansin ang paraan ng pagkakatingin nito sa kanya, right now
she is the exact opposite of his dream girl and she doesn't even give a damn.
Linapitan niya ito.. "Hello Grayzon long time no see, how are you?" kalmadong
tanong niya.

"Ah-." Speechless. "Yelena?" she chuckled upon hearing his voice.

"The one and only." And she tip toed and kiss him on the side of his
lips making him drop his jaw. May sasabihin pa sana siya kaya lang ay narinig na
niya ang tinig ng prinsesa niya.

"Mama Kite!!!!" agad niyang dinaluhan ang anak niya. "Mama Kite you
left me." Agad itong kumapit sa kanya at napatingin sa mga kasama niya. Alam niyang
nakikilala ng anak ang mga ito dahil pinapakita niya sa anak ang mga pictures ng
mga ito sa facebook.
 "Sino iyan?" tanong ng kanyang kuya na nakatanga din habang nakatingin
sa anak niya. She smiled sweetly and introduced her treasure.

"Oh, this is Cassandra Noreen. You can call her Reen and she is my
daughter." Pakiramdam niya ay parang nagpakawala siya ng isang bomba sa harap ng
mga ito dahil ni isa sa kanila ang walang umimik. Everyone is looking at her and
Reen na para bang inaalam ang similarities nilang dalawa.

"Magtwo-two years kang lang wala pero may apat na taong gulang na anak
ka na?" napangiti siya sa tanong ni Ayeth, atleast someone do have some sense right
now.

"Does it matter?" alam niyang nagtataka ang mga ito and right now wala
siyang balak mag-explain. "Where's your papa, baby?"

"Parking the car." Sagot ng anak and as a cue ay may tinawag na ito.
"Papa!" kung nagulat man ang mga kaibigan at kapamilya ng makita si Reen mas lalo
naman ngayong lumapit na sa kanila si Reigan. She can't blame them Reigan is indeed
one of a kind.

"Babe." Tawag nito either sa kanya or kay Reen.

"Come here, ipapakilala kita sa mga kaibigan ko." Tumabi na ito sa

kanya. "Guys, friends, ladies and gentlemen meet Reigan Buenaflor, my husband."

"What!!!!" sabay-sabay na sigaw ng mga ito habang nakangangang

napatitig sa kanya at kay Reigan tapos ay kay Reen. They really look like one happy
family right now. "Kailan ka nagpakasal? At anak niyo siya? Ilang taon ba ang
batang ito impossible namang-."
 "Easy people jeez, I am tired scratch that we are tired saka na muna
ang mga questions pwede ba? I missed Royale." Aniya.

"You need to explain later." Ang kuya niya.

"Later it is." Naghanap siya ng available seats na pwede nilang i-

occupy at meron naman silang nakita, sa tabi ni Gray nga lang. Hihilahin n asana
niya iyon ng biglang may humila nan g upuan sa kanya dalawa silang humila ng
upuan... si Rei at si Gray.

Kunot-noong tiningnan niya ang dalawang lalaki na nag-aagawan sa iisang

upuan, weird. Feeling nga niya ay may electric current sa pagitan ng mga mata ng
dalawang lalaking iyan.

"Ako na baka pag-agawan niyo ang upuan na iyan." Siya na mismo ang
naghila ng chair niya at saka maingat na ikinandong si Reen sa kandungan niya. Nasa
pagitan siya nina Gray at ni Reigan and she could feel the radiation emitting from
the two of them na hindi na niya pinansin, parang mga bata kasi.

"So, Reigan kailan mo nakilala si Yelena?" interoggate agad ni Ayeth.

"Sa airport magkatabi kami ng seats and we are both pinoys so we chat
and the rest is history." Hindi story teller si Reigan kaya para lang din itong
nagcount ng one to one hundred in short cut version.

"That's destiny." Si Ayeth na nakangiting nakatingin sa kanya pero

panay naman ang sulyap sa lalaking katabi niya.

"Destiny? I doubt about that, bakit iaasa mo sa destiny ang isang bagay
kung pwede mo naman itong makuha." Hindi na niya nilingon pa si Grayzon na biglang
kinausap si Ayeth.

"Bakit mo kukunin ang isang bagay kung pagmamay-ari na iba?" Ayeth

retorted.

"Bakit naman hindi kung kaya mo naman?" bigla siyang kinabahan sa

huling sinabi ni Grayzon, pakiramdam kasi niya ay may double meaning.

"Psh." Tanging nasabi nalang ni Ayeth habang siya naman ay pilit na

inilalayo ang posibilidad na-.

"You are over thinking too much, the game just started Kite." Bulong ni
Reigan sa kanya. Tumango siya at ngumiti sa kasama.

"I know."

"Gumanda kang lalo ngayon Yelena, you change your hair color I love
it." Pansin ni Dane sa kanya.

"Bagay ba? My princess chose the color for me."

 "Mama is pretty oh no, she is gorgeous." Tumawa sila sa sinabi ni Reen.

"Naku baby mas maganda ka sa mama mo." Biro ni Allyxa.

"Huh?"

"Speak in English she can't understand tagalog well."

"Aww! Magnonose bleed ako sa iyon bat aka." Biro ni Dreia.

"Bawal kang magnose bleed baka mapaano ka at si baby." Ani ni Albie sa

asawa.

"Sabi ko nga eh."

"Reen darling do you want to be our flower girl?" nagtilt lang ito ng
head na para bang inaalam kung ano ang ibig sabihin ni Ayeth.

"She would love to." Pinaglaruan niya ang kulot na buhok ng anak. "She
doesn't know too much ilang buwan din kasi siyang nagstay sa hospital due to her
leukemia."
 "Pero ang bata pa niya!" bulalas ni Bree.

"Yup, wala namang pinipiling edad ang leukemia kusang dumarating iyan.
But she is okay now and fully healed."

Napansin niyang kanina pa nanahimik ang anak niya, kaya pala dahil
nakikipag-eye to eye contact pa it okay Grayzon. Naku anak huwag kang tumitig sa
lalaking iyan mabobroken hearted ka agad-agad.

"Mama, look at his eyes. It's your favorite color." Gusto niyang
mapapiksi ng maramdaman ang paglapit ng braso nito sa katawan niya. Gray played
Reen's curly hair.

"Your eyes are the prettiest." Her daughter giggled. "Just like your
moms." Hindi agad siya nakapagreact dahil sa pinagsasabi nito. Iniwasan niya ang
tingin nito at hinawakan ang palad ni Reigan, plan A is already working. Bakit ba
palaging tama ang sinasabi ni Reigan? Kailan naman kaya siya tatama?

"Ikaw ang maid of honor ko." Untag ni Ayeth sa kanya.

"S-sure."

"Sorry Reigan but I can't choose you as my bestman matagal na kasi

iyong nakagawad kay Grayzon." Sa gilid ng kanyang mga mata nakita niya ang isang
ngisi na bumakat sa labi ni Grayzon.
 "It's fine with me inihatid ko lang si bab-ang mag-ina ko dito I need
to go back to Singapore dahil may aasikasuhin pa ako."

"Ay, sayang naman feeling ko kasi magkakasakit si Gray sa araw ng kasal

namin at least kapag nandoon ka para mabilis lang siyang mapalitan." Itong si Ayeth
talaga parang nagmemenopause halata kasi na hindi pa rin nito trip si Grayzon.
Madalas kasi kapag nagcha-chat sila ay hindi man nito binabanggit ang pangalan ng
binata but she can still feel the tension kapag naaalala nito ang nangyari sa kanya
way back then.

"You are pretty sure na magkakasakit ako? I doubt it will happen."

Grayzon grunted but Ayeth just laugh dryly.

"Oh really? Baka naman madidispatsa ka na mundong ibaba-." Natigilan

ito ng naibulalas nalang nito bigla ang inis nito sa katabi.

"Mama I'm hungry." Pukaw ni Reen sa kanya.

"Sure darling let's eat they have yummy foods here."

"Chicken." Pinisil niya ang ilong nito at tinawag ang waiter upang mag-
order ng foods although hindi naman kailangan kasi marami ng nakahain sa harap
nila. Gusto lang niyang madistract.

"Kailan ka babalik sa Singapore pare?" hindi na niya pinansin ang

kapatid niya na kanina pa iniinterogate si Reigan.
 "Baka bukas I need to make sure they are okay before I leave."

"Ang sweet mo naman Reigan ikaw na talaga mabuti nalang at nakilala ka

ni Yelena you are perfect together." Si Ayeth. "Hindi katulad ng iba diyan." Halos
pabulong nalang ang huling sinabi nito. Kahit kailan talaga itong si Ayeth pasaway.

Tahimik naman ang nagging lunch nila, hindi na niya pinansin ang mga
ito dahil abala siya sa pag-aasikaso sa anak niya and besides nothing is more
important to her right now but her daughter.

"Excuse me, I need to go to the restroom first." Paalam niya.

"I need to take this call." Magkapanabay na paalam pala nila ni Gray
kaya hindi nakapagtatakang napatingin sila sa isa't isa pero siya na rin ang unang
nagbawi ng tingin. She heads toward the restroom habang ito naman ay palabas nan g
Royale, somehow nakahinga siya ng maayos dahil hindi na nila kailangan pang mag-
usap. Maybe some other day but not now.

She is in the middle of washing her hands when the door opened and she
heard someone locking it. Napatingin siyang bigla sa salamin and her jaw almost
dropped on the floor when she saw who the culprit is.

"Nagkamali kaya yata ng pinasukang restroom dear?" she innocently asked

as she wipes her hands using some tissue papers. Napaatras siyang bigla ng lumapit
sa kanya ang salarin kaso nasa edge na pala siya ng may sink. "Gray?"

"Yelena."
 "Ahm, yeah." She chuckled. "Hindi naman ako nagchange ng name."

Ilang saglit pa ay nasa harap na niya ito emotions were all over his
face right now. "I missed you."

"Okay."

"No, I really missed you. I missed you so much." At sa isang iglap lang
ay nahapit na nito ang beywang niya at gamit ang isang kamay nito ay nahapit nito
ang kanyang ulo. The next thing she knew his lips descends on hers making her eyes
grew like a flying saucer. Naitulak niya ito pero masyadong mahigpit ang yakap nito
sa kanya and his grip behind her neck is too tight na kapag nagpupumiglas siya ay
mas lalong humihigpit ang yapos nito sa kanya.

Bumaba ang palad nito sa may bandang leeg niya kung saan may kiliti
siya kaya napasinghap siya and he took that as a cue to deepen the kiss. She could
feel his tongue inside her mouth and she almost gave in.... almost... dahil humugot
siya ng lakas upang maitulak ito. At sa tingin niya ay hindi nito inaasahan ang
ginawa niya kaya napalayo niya ito at kusang umigkas ang palad niya sa pisngi nito.
Kahit na bakas nab akas ang palad niya sa pisngi nito ay hindi pa rin ito
nagpatinag.

"You..." speechless siya, naningkit ang kanyang mga mata. "How dare you
Grayzon?" pinahid niya ang mga labi niya gamit ang kanyang palad. Hindi siya
makapaniwalang nagawa siya nitong halikan.

"Yelena let me explain." Mukhang natauhan naman ito sa ginawa nito.

"I am married Grayzon and what the hell? Bakit mo ako hinalikan?"
 Parang napanting yata ang teynga nito sa narinig na sinabi niya dahil
tila nagbago ang kulay ng mga mata nito. From green it turns to black... too dark
that it scares her kaya napahawak siya sa may sink upang manghingi ng suporta.

"I don't care if you are married Yelena, kung kailangan kong sirain ang
kasal mo sa lalaking iyon gagawin ko. Ang mahalaga ngayon ay ang makuha kita, you
are supposedly mine. You should be mine and you will be mine."

"Alam mo Gray you are crazy," kalmadong wika niya dito.

"Yes, I am crazy." Lumapit ito sa kanya pero maagap niyang itinaas sa

pagitan nilang dalawa ang mga kamay niya. "And this crazy person in front of you
will get you back."

"Get me back? Bakit naging iyo ba ako?" inis na tanong niya. "You've
wasted what you should have Gray. Hindi na ako ang dating Yelena na baliw na baliw
sa iyo, this is the new me and this new me doesn't need you in my life anymore. I
am happy now thanks to you please don't ruin it."

"Naririnig mo ba ang sinasabi mo Yelena? You are asking me to leave you

alone? Call me selfish oh yeah I am that selfish guy. May taong pinakawalan na ako
Yelena at dahil sa ginawa ko naging mahirap sa akin na iopen ang puso ko sa iba.
Nawala ka and now I will do anything to fight my feelings for you. Laging nasa huli
ang pagsisisi I learned it the hardest way when you leave and you never allow me to
explain my side. I was told not to look for you and let you heal until you are
ready and now you are back I won't give up, I will give a big damn fight if it
means i'll have you back."

Umiling siya. "I am married!"

 "Do I look like I am threatened? My mother was married before when she
married my dad who was married too."

"Bakit mo ba ito ginagawa? I've moved on!"

"Because I love you damn it!"

Pagak siyang tumawa. "Isn't it too late for that Gray?"

"It's never too late Yelena, it will never be late. Tandaan mo gagawin
ko ang lahat makuha lang kita." And with that he close their distance and claim her
lips again for a light kiss. "I love you, I won't give up on you... not again." And
those are his last words before he left her stunned inside the woman's comfort
room.

<<3 <<3 <<3

a/n: lab it!

Nabasa ko na rin lahat ng mga comments sa previous chapter... huu... hindi ko alam
na nagkaroon pala ako ng instant love team. Sorry to burst your bubble guys pero
wala eh... hahahaha.. wala talaga, as in walang-wala wala akong mafeel na sparks.
At saka may kasalanan din yata ako sa nangyari. Medyo nasagi lang iyong pride ko at
dahil sa bored na rin ako at hindi na nagfafunction ang utak ko kaya naging extra
sensitive ako. Nang maparinggan niya ako ay agad akong nagreact kasi guilty nga ako
dahil hindi ako nakikinig. hahaha... naku talaga... pero may kasalanan din naman
siya kasi pwede naman niyang sabihin in a gentle way at hindi iyong nakatitig pa sa
iyo at pinatatamaan ka. Kung ako ang nasa lugar niya magagalit din ako kapag may
nakikinig sa sinsabi ko pero we are both professionals kaya dapat alam niya ang
tamang approach and come to think of it hindi lang naman ako ang hindi nakikinig.
So, ayun nga hindi naman po perfect si otor and I amm far from perfection kaya may
nagagawa akong mga bagay na nakakasakit din ng iba. Hay, kasalanan ito ng event eh
kung sana nagrasyon agad sila ng snacks eh di sana hindi na ako nabored at iyong
foods ang pinagtripan ko at least hindi halatang nabobore ako.

See.. nanisi na naman ako ng iba.

And wala po talagang something, it's just a one day event at imposibleng magkrus
uli ang landas namin. Kayo talagga mas adik pa ang mga isip niyo keysa sa akin...
naku... hindi ko pafeel na isulat ang love story ko dahil wala pang love at wala
pang story!

hahahaha!

STATUS UPDATE: Maaga akong gigising bukas dahil maglilinis daw kami ng dagat, ay
tabing dagat pala... attendance is a must!
Chapter Nine-A

ILANG beses na siyang napabuntong-hininga habang kaharap si Reigan, sa

totoo lang nagui-guilty siya sa nangyari kaninang lunch.

"May iniisip ka na naman ba?" untag nito sa kanya kasalukuyan na

natutulog si Reen sa silid niya.

"I have something to confess pero sana huwag kang magalit ha."
Tinitigan siya nito and then chuckled na para bang may nakakatawa sa hitsura niya.
"Huwag mo nga akong pagtawanan nalulurkey na nga ako dito." Inis na piksi niya.
"Aw!" napahawak siya sa noon a pinitik nito.

"Spill it out babe."

"Kasi." She sighed again. "HEKISSEDME!" pikit matang sigaw niya dito ng
wala siyang makuhang sagot ay unti-unti niyang binuksan ang kanyang mga mata and
found him smiling at her. "He kissed me kanina sa lips." Sumbong niya.
 "And I could see that he wants to have you by hook or by crook." He
teased.

"Bakit k aba ganyan? Dapat magselos ka! Dapat magalit ka hindi ba asawa
kita-aray naman nakakarami ka na ha." Pinitik kasi nitong muli ang noo niya.

"We both know the real story between us and we both know you sticked on
plan B." napabuntong-hininga uli siya at niyakap ang unan sa tabi niya.

"Bakit ba kasi ang hirap niyang kalimutan?" malungkot na tanong niya.

"First love never dies but true loves never fades and would stick to
the end whatever may happen."

Umiling siya at umayos ng upo, "You know I won't give in, pagod na ako
you saved me, Reen saved me from my miserable life."

"Why? Are you happy?"

"Yes, I am."

"Complete?"
 "I have you and Reen." He smile knowinly at her.

"What did you feel during the kiss?"

"Nothing."

"You are not a good liar babe, I know you." Sumimangot siya dito. Bakit
ba kasi sobrang observant nito ang hirap tuloy nitong pagsinungalingan.

"Okay fine! I feel something pero maliit lang na something iyon and he
said kukunin niya ako sa iyo."

Mas lalong lumapad ang ngisi nito. "He knows we are married right?"

"Everyone knows we are married."

"Hmmn, mukhang mahaba-haba pa ang kakainin niyang bigas for him to

snatch you from me. Hindi kita hahayaang makuha lang niya ng ganoon kadali."

"What do you mean?"

 "It's payback time babe. If he really wants to have you back let him
suffer and suffering means he needs to be on his knees for him to have you."

"Pero ayoko na sa kanya!" she insist.

"We both know that it's a life."

"Hindi nga sabi masaya na ako ngayon."

"Natatakot ka lang na masaktang muli."

That's a fact. "No, Reigan. Promise I don't want to be that Yelena from
the past I am a reformed woman now."

"Yes, you are a much better woman now but you still have the kindest
yet the bitchiness heart a woman could have."
 "I THOUGHT aalis ka na?" isang nakabusangot na mukha ni Gray ang
sumalubong sa kanila sa fitting ng kanilang susuotin sa kasal ng kapatid niya sa
Friday. Matagal na pala talaga itong plano ni Yael kaya halos handa na ang lahat,
pati ang gown at ang mga susuotin ng mga abay at entourage.

"Masyado ka yatang atat pare? Bakit ba pinapaalis mo na ako? Nandito

ang mag-ina ko." Gusto niyang hilahin si Reigan sa harap ni Gray paano ba naman
kasi bigla nalang nagchange ng color ang mga mata nito, baka galit na naman ito.

"Reigan babe, pwede bang dalhin mo na si Reen sa itaas." Ibinigay niya

ang natutulog na anak sa asawa. She signed Reigan to stop provoking Gray dahil
masama ito kung magalit. "I need to fix some things first."

Reigan smile teasingly at her. "Sure BABE." Pagkatapos nitong kunin si

Reen sa kanya ay hinalikan siya nito sa noo, even if they are married Reigan never
dared kissing her on the lips. Napansin niya ang pagkuyom ng kamao ni Grayzon
habang nakatingin sa kanila. Pumasok na ang mag-ama niya sa loob ng bahay at saka
naman niya hinarap si Gray.

"Ano ba ang problema mo Grayzon?"

"Marami."

"Huwag mo kaming idamay ng pamilya ko sa problema mo." Inis na saad

niya.

"You know what my problem is."

 "I.DON'T.KNOW. Pabayaan mo na nga ako--." Impit na napatili siya ng
bigla siya nitong hilahin sa may likod ng bahay ng kapatid niya at ipinasok sa
isang bodega. Sisigaw sana siya ng takpan nito ang bibig niya gamit ang mga palad
nito at saka idiniin nito ang katawan sa katawan niya stirring her emotions.

"Nandito lang si Yelena kanina nasaan na kaya iyon?" boses iyon ni

Bree.

"Baka umakyat na." si Ayeth naman iyon. Dahil nakatingin siya sa

pintuan kaya hindi niya namalayan na kanina pa pala siya tinititigan ni Gray.
Nahuli niya itong nakatingin sa kanya his eyes were twinkling with gladness while
staring at her. She bit his hand so hard that he needs to remove it from her mouth
but never said anything.

"You're too beautiful for your own good Yelena." Biglang lumungkot ang
boses nito habang sinasabi iyon. Hinaplos ng mga daliri nito ang pisngi niya. "You
are always beautiful." He is even playing her soft curls gently. "Please hiwalayan
mo na ang asawa mo."

"You know I can't do that." Hindi na... hindi na pwede, swear to any
God hindi na siya papayag muling saktan pa nito.

"Give me a slim chance to prove na mahal kita."

Shit! Bakit ba kapag sinasabi nitong mahal siya nito ay lumalakas na

naman ang tibok ng puso niya. Hindi na pwede! Hindi pwede ang sinasabi nito.
 "Sorry Gray but your chance was way over done."

Umiling ito. "Hindi ako naniniwala-."

"Hindi mo ako mahal! Naguguilty ka lang kaya akala mo mahal mo ako pero
hindi pala, si Dreia ang mahal mo. SIya naman palagi hindi ba?" nag-init ang mga
mata niya habang unti-unting hinahaplos ng sakit ang puso niya. Pangit eh...

Kinuha nito ang palad niya at itinapat sa ibabaw ng dibdib nito,

napatingin siya dito dahil akala niya ay aatakehin na ito sa sakit sa puso sa lakas
niyon. Tatanggalin n asana niya ang palad niya sa ibabaw ng dibdib nito pero mariin
nito iyong hinawakan at malamlam na tinitigan siya.

"That heart belongs to you now, ikaw lang Yelena."

"No Grayzon, live with it." Pinatigas niya ang boses niya. "Live with
the fact na hindi mo na maibabalik ang dating ako. You helped me killed her." Buong
lakas na itinulak niya ito. "Stay away from me and my family." Malamig na sabi niya
at umalis na doon bago pa man may masabi siyang ikakasama niya.

"Saan ka ba galling at ang tagal mo?" salubong ni Ayeth sa kanya ng

makapasok na siya sa sala.

"Sa restroom." Hinanap niya si Reigan na nakikipaglaro kay Reen.

"Mama!" tawag ni Reen sa kanya, mabilis niyang nilapitan ang anak saka
niyakap ng mahigpit. Si Reen lang kasi ang nakakapagtanggal ng tension na
nararamdaman niya. "You okay?" inosenting tanong nito.

"Always baby." She is not okay she is a bit shaken sa nangyari kanina.
Tiningnan niya si Reigan who smiles fondly at her. Ang sarap ding ibaon nito sa
ilalim ng lupa.

"Wow! A baby!" Reen pointed out her brother Yael who is carrying Giu.
She really love babies and kids.

"Sis, here kargahin mo ang pamangkin mo." Agad niyang iniumang ang mga
braso sa kapatid na maingat na inilagay sa bisig niya ang bata. Napangiti siya ng
makitang kamukhang-kamukha ng kuya niya ang pamangkin.

"Ikaw ang nag-enjoy sa paggawa dito kuya no?" biro niya, she heard
Ayeth coughing loudly while her brother on the second hand nods his head.

"Very." At proud pa talaga.

"Kailan mo naman susundan itong bulilit na ito?" hinalikan niya sa

pisngi ang sanggol na bahagyang umungot lang at itinaas ang mga maliliit na braso
at dinantay sa pisngi niya.

"We are working on it." She smiled at her brother's words. Masaya na
siya at masaya na ang kapatid niya and marrying the woman of his life, Ayeth is a
plus for that happiness.

"Mama so cute." Bulong ni Reen sa kanya.

 "Yes, baby. Gusto mo din ng baby brother?" that's supposedly to be a
joke.

Pero seryosong tumango si Reen na para bang excited na excited sa

sinabi niya. "Mama! Mama I want to have a baby brother and I want him to have his
eyes." Turo nito sa lalaking kapapasok lang at nakaupo sa harap niya.

"You want a baby brother princess?" hindi niya alam kung ano ang charm
na meron si Gray dahil nacharm na talaga nito ang anak niya. Hindi naman kasi
lumalapit sa iba ang anak niya per okay Grayzon super fast itong nagtiwala dahil
ngayon ay kandong na ng lalaki ang anak niya.

"Yes, daddy Gray and I want my baby brother to have your eyes."

Nanigas siya sa kanyang kinauupuan ng marinig niya ang tawag ni Reen sa

lalaki, at sa halip na itama ang anak niya ay mas lalo lang lumapad ang ngisi nito.
Tiningnan niya si Reigan, wala siyang mabasang emosyon sa mukha nito pero alam
niyang natutuwa ito sa pagiging tensyonada niya ngayon.

"I also want to your baby brother to have my eyes tell your mama to
divorce your papa and marry me."

Nanlamig ang buong katawan niya sa sinabi ni Gray, paano ba naman kasi
sino ang matinong tao na sasabihin iyon sa harap ng isang mag-aapat na taong gulang
na bata pa lang at sa harap ng maraming tao sa loob ng silid na iyon. Hindi man
lang nahiya, inilibot niya ang mga mata sa spectators nila at gaya ng inaasahan
niya ay halos lumuwa na ang mga mata ng mga ito sa narinig mula kay Gray.
 "Nice joke bro, you got me there." Natatawang singit ni Yael sa
kaibigan nito. Nagtaas ng tingin si Gray at saka nakangiting tiningnan si Yael and
then to her. Hindi agad siya nakaiwas sa tingin nito.

"I'm not joking I am dead serious here."

Her throat dried out lalo pa at hindi pa rin siya nilulubayan ng tingin
ni Gray, kung pwede lang talagang makain ng lupa ay kanina pa siya nagpakain. She
is tense pero mabilis naman niyang kinalma ang sarili, one thing na natutunan niya
sa mga naranasan niya? Iyon ay ang hindi maapektuhan, malakas pa rin ang paniniwala
niya na naguguilty lang si Grayzon sa nangyari.

"Okay people tapos na ang entertainment let's go through with this mag-
aayos pa kami ng gamit ng anak ko." Ibinalik niya sa kapatid si Giu. "Reen come
here."

"You like to eat princess?" hindi siya pinansin ng anak niya dahil sa
tanong na iyon ni Grayzon. Her daughter loves to eat at kahit sino ay sasamahan
nito para lang sa pagkain. "Let's go to the kitchen."

"Grayzon!" tawag niya dito pero hindi siya nito pinansin bagkos ay
kinarga lang nito si Reen but she could see that he is enjoying his little trap.
Lumabas na si Gray kasama si Reen. "Kunin mo si Reen." Utos niya kay Reigan naiinis
na rin siya sa katabi niya.

"Oh babe, kilala mo si Reen she loves foods. Hayaan mo nalang silang
dalawa."

"Baka ano ang ipasok niya sa isip ng anak ko." Asar niya itong
hinampas.

"Sundan mo kaya sis?"

A shot of pain hit her big time, umiling siya. Hindi naman siguro nito
kikidnapin ang anak niya and besides napapagod na siyang sumunod dito literally and
illiterally.

"Sinong susunod na magsusukat?" isang bading ang lumabas sa isa sa mga

silid doon. Siya na ang nagtaas ng kamay.

"Ako na, I'm the maid of honor." Matamlay na sagot niya.

"Ay bongga ang ganda mo ate." Tinaasan niya ito ng kilay.

"Ako ang bunso sa pamilya namin don't tell me anak ka ni daddy sa labas
at inaate-ate mo ako?" pagtataray niya dito. Sa halip na maoffend ay tumawa lang
ito.

"I like you na madam ang bongga ng sagot mo-."

"I think okay na iyong dalawa kaming nag-aagaw sa babaeng kausap mo

dahil kapag dumagdag ka pa sa nagkakagusto sa kanya I swear you won't like what
will I do." Seryosong banta ni Gray na nasa may pintuan. Tinapunan lang niya ito ng
masamang tingin si Grayzon pero nag-iwas lang ito ng tingin at saka may kinuha sa
inuupuan niya kanina. Ang bag ni Reen. Wala na itong sinabi at lumabas na.
 "Ang haba ng hair mo madam ang gwapo ng mamang iyon."

"May asawa na po ako." Turo niya kay Reigan na ngingisi lang.

"Ay, ang pogi din. Ang gara talaga bakit nasa iyo na ang lahat. Gwapo
si mister hubby mo pero ewan ko ba mas feel ko kayong dalawa ni green-eyed fafa."
Nagpeace sign pa it okay Reigan na nakangiti pa rin. Paano mag-wowork ang plano
nila kung ngingiti lang ito ng nakakaloko diyan?

Bahala na nga... sabi nga nito payback time. If he really wants her
then he needs to do whatever it takes to have her even if it means impossible. No
slim chance at all... nothing to give anymore.

Kinuha niya ang isusuot niya at wala sa sariling sinuot niya iyon with
her hair cut short hindi na naging mahirap sa kanyang magsuot ng damit. She missed
her long hair dahil iyon ang nakasanayan niya pero kapag nagtry ka pala ng bago at
masasanay ka na rin uli. She looked at herself in the mirror and smile confidently.
Maganda at sexy ay mali gorgeous and sexy pa rin siya walang kakupas-kupas.

She is wearing a tiffany blue short dress, not too short sapat lang
para Makita ang legs niya. It is made up of lacey materials, mabuti nalang talaga
at hindi sa simbahan ang kasal ng kapatid niya at ni Ayeth. Gusto ng dalawa na sa
simbahan kung saan sila unang nagkita magpakasal but unfortunately nagkaroon daw ng
bagyo a year ago at nawasak ang kalahati ng simbahan up until now it's still on the
process pa kaya sa kanilang fifth wedding anniversary daw magpapakasal ang dalawa.
Right now they are making their dream fairytale wedding, hindi naman kasi sa lugar
iyon kundi sa dalawang taong magkasama na haharap sa altar. At saka si father daw
na nakasama ni Ayeth noong nagpapanggap pa siyang madre ang magkakasal sa dalawa eh
di bongga.

"Labas na madam tingnan natin kung kailangan ng adjustments." She

snorted when she heard the gay's voice outside. Lumabas na siya at pumalakpak ito
sa nakita. "It's perfect." Bulalas nito.

"Nope, I'm perfect."

"Trulili, no need for any adjustments. I think tama lang ang haba at-."

"The cut in the chest area is too low at masyadong maiksi nakikita ang
legs niya." Napakunot ang noo niya habang nakatingin sa nagsalita. It's Grayzon
again na karga pa rin si Reen, kung nakakunot ang noo niya mas lalo naman ito. She
can see amazement on his eyes as he stares at her.

"Perfect nga po fafang green eyes naku." Tumingin it okay Reigan na

tumayo at naglakad papunta sa kanya.

"Yes, the dress is perfect babe." She arc her brow as he stop an inch
away from her and tuck some strands of hair at the back of her ear. "And beautiful
too I am glad I won this one over somebody else." Halatang may pinariringgan.

"The fight is still on and I aint giving up." At natamaan ang

pinariringgan.

"Haba ng hair mo madam ang gu-gwapo ng mga fafa mo hindi ako makapili.
Dapat kampi ako sa hubby mo pero may something talaga kayo ni fafa green eyes."
Bulong ng baklang stylist.

Nainis siya sa dalawang lalaking parang tanga lang. Si Reigan halatang

inaasar lang naman si Gray at itong si Gray asar na asar na.

"The dress is perfect!" si Ayeth iyan. Hinawakan niya ang baklang

stylist.

"Samahan mo ako sa loob help me change-."

"NO!" Sabay na sigaw ng tatlo... ni Gray na halatang gusto ng suntukin

ang baklang hinawakan niya. Si Rei na halatang pinapatulan lang si Gray at ang
bading na stylist na nandidiring nakatingin sa kanya na para bang isang
karumaldumal na bagay ang gagawin niya.

"Madam sorry po kahit po diyosa kayo ay hinding-hindi ako magtatangkang

tingnan ni katiting na parte ng katawan mo baka kasi mainggit ako at magpagawa na
talaga ako."

"Change Yelena on your own, nakaya mong isuot iyan makakaya mong
hubarin iyan. If you can't then I'll help you." Seryosong wika ni Gray.

"Sa tingin ko mali iyang sinabi mo pare dahil kung may mas karapatan
mang bihisan ang asawa ko iyan ay ako." Provoke ni Reigan.

She sighed and to end everything she pulled Reigan inside the room and
locked it. Inis na tinitigan niya ito at nagkibit-balikat habang ito naman ay
malakas na tumawa sa eksenang ginawa nito.
 "Sige tawa pa baka mahipan ka diyan." Inis na pakli niya.

"He is really something babe no wonder you fell for him."

"Shut up!"

"Are you ready to face him?"

Taas noong tiningnan niya ito. "Matagal na."

"Good now I am confident to leave you here." Bigla na naman siyang

nataranta sa sinabi nito. "I know you are scared but I also know how strong you
are. Lakasan mo ang loob mo and be the Yelena Kite I knew. You have the ability to
wrap him using your fingers, he is already trapped by you."

"You know it's different when you are here you know when to save me."

"Hindi sa lahat ng pagkakataon ay nandito ako para iligtas ka, I am

here to guide you and to make sure that you are happy. Now, I want you to be brave,
I want you to be that feisty Yelena Kite women dreamt to have. Take your revenge,
make your own decision, live and stand with it. Kapag handa ka na you know where to
call me."

"Or see you." She added.

 "And that too."

"I'll miss you for sure, Reen will miss her papa too."

"Mag-ingat kayo ni Reen."

"We will and thank you Reigan for everything you don't know how much
you mean to me and how much it means to me."

Without him, her life would still be a messed. He is her savior and
will forever the partner a woman could ever have. Kung sana nauna silang nagkita at
nagkakilala.

<<3 <<3 <<3

a.n: this is an early update kasi magliliwaliw ako sa Esh-em mamaya, wala lang
manonood ako ng Maria Leonora Teresa wala eh gusto ko talaga ng horror ngayon.
Akala ko ako lang mag-isa pero kasama ko si kambal ko... iyong bestfriend ko since
second year high shcool palang ako. Hindi kami in constant communication dahil ako
ang taong unlimited ang load sa wifi pero nungkang magpapa-load sa sa cellphone ng
isang buong buwan. Wala eh, masasayang ang load ko sa ganyan.

Eleven pa ang call time namin and knowing her alas dose pa talaga kami magkikita
dahil sa filipino time. Oha... opposite ang personality namin but we really jived.
Limited numbers lang ang friends ko as in hindi mo mabibilang sa isang kamay. I
have friends everywhere but real friends that would stay to you through thick and
thin ay hindi ganoon kadaling mahanap. Kaya once you've found them treasure them
and don't let them go.

Sabi nga nila people come and go to your life, those who stay values you the most
those who go ay wala na, naka-go na eh. hahahahaah... nakainom yta ako ng tubig
alat kahit hindi ako lumusong sa dagat, nagcoastal clean up nga kami pero hindi
naman kami naglinis iyong mga students lang mwahahahaa... attendance lang ang
pinunta ko kanina at pagdating ko may attendance na so tapos na and ready to go!
Umuwi ako at nagtype ng chapter na itey so heto uploaded na siya. Hope you'll
enjoy.

STATUS UPDATE: Being single doesn't mean you don't know anything about love, it
just means you know enough to wait for it.

PPS: HEHEHEHEHEHE... Relate much!

Chapter Nine-B

"Where are we going?"

"Big blue house!" narinig niyang sigaw ng anak niya habang siya naman
ay nasa tabi nito at abala sa paglalagay ng mga codes there and there. Kailangan
niyang matapos ang ginagawa niya bago ang kasal ng kanyang kapatid because she
wants to give all her attention to that event.

"Where are we going?"

"Arrrghhhh! You are so dead! I said it's big blue house!" napangiwi
siya ng mmarinig ang anak niya mukhang nagmana ito sa kanya na mainipin. Sa tingin
nga niya ay ibabato na nito ang remote sa mukha ni Dora the explorer na nasa TV.

"Baby." Natatawang tawa niya dito. "How about you watch nickelodeon?"
mas maraming child friendly na show doon... ata? Hindi naman kasi siya mahilig sa
TV.
 "No mommy! I want to see if Dora can go to the big blue house on her
own it looks like she can't because she can't hear my answer. I need to help her."
Determinado talaga ito. Naiiling na ibinalik niya ang pansin sa trabaho niya.
Nakabalik na sa Singapore si Reigan noong una ay pakiramdam niya ay napilay siya.
Nawalan kasi siya ng punong tagapayo.

Ikinabit niya ang earphone sa teynga niya upang pakinggan ang mga music
na nasa playlist niya. She needs to relax somehow... ipinikit niya ang mga mata
dahil masyado na siyang maraming letters and numbers na nakikita at wala na siyang
maintindihan pa. She needs to sleep na talaga after a few more minutes ay nagmulat
na siya ng mga mata only to find out na may mga matang nakatitig din sa kanya.
Mabilis Siyang napaatras kaso wala na pala siyang magalawan dahil nakasandal na
siya sa sofa.

"Grayzon?"

"Hi, there."

"Mama look, daddy Grayzon brought me a doll!" excited na ipinakita ni

Reen ang malaking doll na ikinamutla niya. She focus her eyes on her daughter's
face dahil natatakot siya sa mukha ng malaking doll. Okay lang naman si Barbie doll
pero ibang usapan na iyong life size na doll na parang kasingtangkad lang ng
kanyang anak.

"D-did you say your thank you Reen?" sunod-sunod na tumango ito.

"Yes, mama and I have chocolates." She glared at Grayzon who seems not
to notice but staring her long enough. "I'll go to my room mama I hate Dora na!" at
nagmamadaling tumakbo ito paakyat sa silid nila. Medyo napasinghap pa siya ng
makitang muntik ng madapa ito mabuti nalang at okay na.
 "Anong ginagawa mo dito?" nakataas ang kilay na tanong niya.

"Ganyan mob a salubungin ang manliligaw mo?"

Mas lalong tumaas ang isang kilay niya. "Hindi ako nagpapaligaw dahil
KASAL na ako at may ASAWA na ako." Binigyang diin niya ang dalawang salitang iyon,
she almost want to smack her head lalo na ng makita ang sakit na bumalatay sa mukha
nito. Gusto niyang haplusin iyon pero pinigilan niya ang kanyang sarili because she
knew that would not be a good thought. Saglit lang ang emosyong nakita niya sa mga
mata nito dahil nag-eenjoy na uli itong titigan siya. Her hair is tied messily
right now on the top of her hair, may mga clips and pearls dahil naglalaro sila
kanina ni Reen.

"Kung narealize ko lang ng mas maaga ang nararamdam ko sa iyo Yelena

kung hindi lang sana ako natakot siguro ako na ang pinakamasayang lalaki sa mundo
ngayon. I would love to be married to you and be your husband." Kumilos ang mga
daliri nito papunta sa may leeg niya. He is playing the lace of her necklace until
his thumb reaches its pendant.

"Yes, he might have you as his wife but you still haven't given him
your heart." Tinabig niya ang kamay nito sa pendant ng suot niyang kwentas.

"Don't touch that."

"I know you still love me Yelena I can see it in your eyes." He can
hear sadness on his voice. "Right now wala akong pinanghahawakan na kung ano I
don't know if I can penetrate your shield again pero..." tumingin siya sa mga mata
nito, she can see the fire on it. "Gagawin ko ang lahat sisirain ko ang dapat
sirain, I'll play the dirtiest trick if it means akin na uli ang puso mo. I'll make
sure..." muli nitong hinawakan ang pendant niya. "This mark will be mine and not
his, kung-." His voice croaked a little. "Kung dumating k asana na hindi mo pa rin
ito suot then I'll leave you with him. But you came back wearing this one ibig
sabihin hindi mo pa siya minamarkahan and that's the only thing I can hold on right
now."

"Sumuko ka na Gray wala kang mapapala sa akin. Hindi na kita gusto."

Saglit siyang nag-iwas ng tingin mula dito. Sa halip na malungkot ay ngumiti lang
ito.

"I don't mind if you don't like me anymore because I know you still
love me. And if you don't then I'll make you fall for me over and over again."

Matigas na tinitigan niya ito. "I am married Gray I am happy now please
huwag mo ng sirain ang buhay na binuo ko noong umalis ako." She begs.

"Yes, you are happy but you are definitely not complete, I know a part
of your heart feels that emptiness I am feeling right now. We feel the same, alam
mo kung bakit dahil ako ang kulang diyan at ikaw ang kulang dito." He said tapping
his heart.

"Mama! Daddy!" napatingin sila kay Reen agad naman niyang itinuon ang
tingin sa mukha ng anak at hindi sa hawak nitong kasinglaki nitong doll. "I'm
hungry."

"I'm-."

"I'm going to cook for you princess." Putol ni Gray sa sasabihin niya
he even have the guts to wink at her making her roll her eyes. Nagtatalon naman ang
anak niya at ibinaba sa tabi niya ang pobreng manika na nakatingin sa kanya. Hayun
na naman ang takot niya sa mga manikang iyan na pakiramdam niya ay may buhay. Hindi
tuloy niya namalayan na nasa kusina na pala ang dalawa samantalang siya ay tila
naging bato habang nakaharap sa laptop niya.
 "Gray!" sigaw niya agad naman siya nitong binalikan.

"Bakit? Is there something wrong? Are you hurt?" nag-aalalang tanong

nito lalo na at namumutla na siya.

"It's all your fault!" inis na sigaw niya dito, nagtaka naman ito. "The
doll is looking at me kunin mo muna siya." Nakatingin siya sa kabilang panig habang
nakaturo sa katabing manika. "Bakit mo kasi iyan dinala dito." Naiiyak na siya.

"Yel, sweetheart ano ba ang pinagsasabi mo wala namang doll dito." Mas
lalo siyang namutla sa sinabi nito. Agad niyang tiningnan ang spot kung saan
nandoon ang manika at napasigaw ng Makitang halos gadangkal nalang ang layo ng
mukha niya at ng nakakatakot na manika. Naramdaman niya ang mga braso ni Gray na
nakapulupot sa katawan niya habang siya naman ay nanginginig na sa takot. OA na
kung OA kasalanan ba niya kung takot talaga siya sa mga bagay na iyan? Iyakap mo na
siya sa ahas huwag lang sa manika.

"Hush! Hush! Sweetheart, sorry to scare you. Hindi ko alam na may

phobia ka pala diyan."

"Ilayo mo iyan!" naiiyak na sikmat niya dito.

"Ikaw ang ilalayo ko dito." And he wrap her legs around his waist and
carry her effortlessly palayo sa inuupuan niya. She hide her face on the crook of
his neck sniffing his sinful scent. At pakiramdam niya ay nanuyo ang lalamunan niya
ng marealized niya ang lapit ng katawan nila. Nasa kitchen na sila ng ibaba siya
nito sa kitchen island habang si Reen naman ay kumakain ng peanut butter sa ibabaw
ng table. Nakayakap pa rin ito sa kanya pero hindi na kasing higpit ng kanina.
 "Mama, what happened?" inosenting tanong ni Reen. Gusto sana niyang
sabihin sa anak na natakot siya ng husto dahil sa manikang ibinigay ni Grayzon
dito.

"Your mama is hungry princess daddy will make lasagna with a lot of
cheese just like your mama's favorite." Napatingin siya dito.

"Paanong?" natanong niya sa sarili niya.

"You said it once sweetheart I remembered it." Hindi na siya nakaimik

akala kasi siya dati walang kwenta iyong mga sinasabi niya. Akala niya ay wala
itong pakialam, ganoon pala iyon no? Maalala lang nila kahit iyong pinakapaborito
mong pagkain masaya ka na. Iniwas niya ang mga mata mula dito she tried... she
tried her best not to feel for him again. Akala kasi niya ay nakapagmove on na siya
kasi habang hindi pa niya ito nakikita ay okay na naman siya, oo at naaalala pa
niya ito pero wala naman siyang nararamdaman na tulad nito. Pero noong nakita niya
ito it's like nawala na parang bula ang effort niya dahil unti-unting tumibok na
naman ang puso niya. Ang traydor na puso niya ay nagpahinga lang pala at lumandi na
naman kaya nga hindi niya nagawang sabihin sa mga ito ang tunay na rason kung bakit
kasal siya ngayon dahil dito.

"Aw!!" napatingin siya kay Gray na biglang nabitiwan ang hawak nitong
kutsilyo at napahawak sa daliri nito. Nagdugtong ang mga kilay niya at napabuntong
hininga na lumapit dito.

"Ano ba iyan Gray hindi ka man lang marunong mag-ingat." Hahawakan n

asana niya ang kamay nito ng bigla nitong itaas ang chin niya at dinampian ng halik
ang kanyang mga labi. Nagulat siya sa ginawa nito samantalang ito ay ang lapad ng
ngisi, his eyes were twinkling with obvious joy sa ginawa nito.

"Wala ka talagang magawang matino diyan ka na nga!" inis na umalis siya

sa harap nito at linapitan si Reen at lalabas n asana ng magsalita ito.
 "May doll diyan sa labas." Mabilis pa sa alas kwatro na ibinalik niya
si Reen sa ibabaw ng table at umupo siya sa silya na kaniig ng mesa sinamaan lang
niya ng tingin si Gray na ibinalik ang pansin sa pagluluto pero nakangisi naman.

ALAM niyang kagaguhan na ang ginagawa niya, pilit niyang isisiksik ang
sarili niya sa buhay ni Yelena kahit alam niyang kasal na ito. Kaya pala sinabi ni
Miggy na kalimutan na niya ito dahil kasal na ito. Yes, he was hurt when she came
back with a husband and a child but who is he to complain?

Call him a home wrecker but he is willing to be one. Napatingin siya

kay Yelena na naka-upo sa sofa at nanonood ng TV. Nasa kandungan nito si Reen at
pinaglalaruan ng mga daliri nito ang kulot na buhok ng bata. She really looks so
serene and so peaceful. She will be his anytime soon... gagawin niya ang lahat
makuha lang niya ito. Yelena is his, and he is willing to kneel infront of all the
saints in the world makuha lang niya ang pag-ibig nito.

He can still remember Reigan's words when they talk. 'Kahit anong gawin
ni Yelena intindihin mo, kahit anong sabihin niya tanggapin mo dahil kasalanan mo.
Kung sasabihin niyang ayaw niya sa iyo huwag kang manila. I'm her husband and I
think I knew her better than you do, kapag naprove mo ng karapat-dapat ka sa kanya
I am more than willing to set her free. Perokapag hindi mo siya napasaya I won't
give her up.'

Hindi niya naintindihan ang sinabi nito until the day he saw her
wearing that tiffany blue dress she'll wear on Yael's wedding. Wala siyang ibang
Makita pa, kahit sinong babae na itabi m okay Yelena they'll fade out in color.

Sa mga oras na iyon isa lang ang nasa isip niya at iyon ay ang makuha
ito mula sa pinakilala nitong asawa nito. Alam niyang mali pero mas mali din na
hindi niya ipaglaban ang nararamdaman niya sa babae. Pinakawalan niya na si Dreia
noon, maybe he doesn't really love her he was fascinated with the idea that he is
inlove with her.

And all those time he was engrossed with Allyxa nasasaktan na pala niya
si Yelena who is silently inlove with him. Hindi naman kasi niya alam na may
nararamdaman na ito sa kanya dahil magaling itong magtago ng nararamdaman nito. He
can't change the past but he can make amends to make his future worthwhile.

He'll fight for his feelings, ngayon pa ba siya susuko? He can't give
up anymore, mali man sa mata ng mga tao at sa mata ng Diyos ang gagawin niya pero
hindi niya kayang tikisin ang nararamdaman niya. Love is everywhere but true and
real love is hard to find, kung natagpuan mo na gawin mo ang lahat ng paraan na
alam mo makuha lang iyon. Dahil kapag sa bandang huli sumuko ka, tripling regrets
ang mararamdaman mo.

"Daddy Gray!" pabulong na tawag ni Reen sa kanya, napangiti siya dito.

He loves children and Reen is indeed one of a kind little girl no wonder Yelena
fell for her charm. A natural charmer.

"Yes, princess?"

"Mama is sleeping she looks so pretty." Reen giggled, napatingin siya

kay Yelena and yes she is sleeping habang naka-upo. Lumapit siya dito and true
sobrang ganda nga nito. "Daddy when can I call mama, mommy?" inosenting tanong nito
sa kanya.
 Hindi niya alam kung paano niya nakumbinsi ang bata na tawagin siyang
daddy, siguro ay bata pa kaya madali nalang dito na sumunod sa utos ng mga
nakakatanda. He hates it when Reen call Reigan papa and Yelena as mama, mas bagay
kasi kay Yelena na tawaging mommy tapos siya ang daddy.

"Soon princess, very soon." Sabay silang napakilos ng gumalaw ang

katawan nito na para bang babagsak pero bumalik uli ito making them chuckle. He
really loves this woman and if given a slight chance, a slim chance to have her in
anyways he will do everything just to have her back because she is supposedly his.

IT'S her brother's wedding and she is very happy to see that his
brother is already settling. Masaya siya na sa wakas ay magkakaroon na rin ito ng
pamilya with all the pains they've been through. Iyong nacomatose ang kapatid niya
at umalis si Ayeth na buntis and they've waited long enough for this day to come.

Nasa isang garden wedding sila and the motif is tiffany blue halatang
pinaghandaan ito ng kapatid niya dahil sa sobrang ganda ng buong place. Everything
is covered with blue and white, pati ang mga flowers na nandoon ay pawang mga blue
and white. Kapag siya ikinasal gusto niya apple green ang flowers, she love that
color. Masyado na siyang nafafascinate sa color green.

Napangiti siya ng makitang tumatakbo kasama ng mga bagong kakilala si

Reen, seeing her daughter in a normal environment is contentment to her. Sobrang
pretty ng baby niya sa suot nito white and tiffany ball gown. Nakaayos din ang
buhok nito in a messy bun and letting some of her curls cascading on her pretty
face. Kapag lumaki si Reen mahihirapan siyang itaboy ang mga manliligaw nito. She
can't even imagine seeing any guy stealing her princess, kapag nawala si Reen sa
kanya hindi niya alam ang gagawin niya.
 "Don't you know how beautiful you are?" hindi niya pinansin ang
nagsalita, she rolled her eyes and focused her point of view to her daughter and to
somebody else. Ang kapal din ng mukha nitong lapitan siya. Paano ba naman kasi kung
makapagpursue ito sa kanya sobrang sigurado na gusto nga siya nito tapos kanina
pagdating nito may kasama pa ito, at iyong babaeng model pa na kadate daw nito two
years ago. Nakakaasar. "Hey-."

"Umalis ka nga dito ang mabuti pa puntahan mo na ang date mo." Kung
sana nandito si Reigan may makakausap siya. Ilang pa naman ang mga tao sa kanya
because of her bitchiness, hindi niya alam kung bakit pero hindi alam ng mga tao na
kasal na siya. Maybe because the wedding is---... napapiksi siya ng hawakan siya ni
Gray sa braso. "Ano ba Gray!"

"You are jealous!" nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito lalo pa at
kulang nalang ay magmegaphone ito sa lakas ng boses nito. "Yelena are you jealous
to my date?" naalala na naman niya ang magandang babaeng date nito. Sumimangot siya
dito at tinaasan ito ng kilay nungkang malalaman nito na nagseselos siya.

"Nope." She said popping 'p' on her mouth. Kung siya ay kulang nalang
ay magharumintado sa harap nito ito naman ay ang lapad ng ngisi at talagang
siguradong-sigurado ito na nagseselos siya.

"You are jealous." He teased.

"I'll kill you."

"You can't you will ruin your brother's wedding and still you are
jealous." She rolled her eyes at him and stiffened with she saw his date walking
with her lips on the sides of his ears. She tried herself not to walk out from him
dahil malalaman nito na affected pa rin siya. "Nao."
 "Hmnn?" nagtaas ng kilay si Nao, napakurap siya now looking at the two
of them parang may napapansin siyang resemblance...

"Hi, I'm Naome Viviene. You can call me Nao, I really like to meet you
kasi ikaw lang ang bukang bibig nitong lalaking ito kapag nag-uusap kami. Masyado
na nga yatang napanis iyong waiting time ko dahil dapat two years ago pa iyon. I'm
his sister."

Her jaw almost dropped to the floor sa narinig niyang sinabi nito,
sister? Kaya pala parang ang close nila and the resemblance is striking magkaiba
lang ang mga mata ng dalawa. Nakita niyang napangisi na naman si Grayzon kung hindi
lang talaga nakakahiya ay sinipa na niya ito sa nararamdaman niyang hiya ngayon.
Seriously pinagselosan niya ang kapatid nito?

"Hello nice meeting you too, ahm... I'll-."

"Nao baby doll!" nawala ang ngiti sa labi ni Nao at napalitan ng

pagtatagis ng ngipin ng biglang lumapit si Miggy na isa sa mga bestman tapos ay
parang teddy bear na niyakap si Nao. Ngayon lang niya nakita si Miggy na naging
ganoon ka-close sa isang babae, ilag iyan sa mga girls well not really. Miggy loves
to fool around with woman who also love to be fooled but it doesn't mean na hindi
alam ni Miggy ang boundaries nito dahil alam nito kung sinong babae ang
nilalapitan nito-. "Aray naman baby doll!" napasinghap siya ng nasa ibabaw na ng
bermuda grass si Miggy. Nabalibag ni Nao si Miggy ng ganoon lang? Yes, Nao is tall
but Miggy is way bigger than her kaya nakakagulat kung mabalibag nito ng ganoon
lang si Miggy tapos nakadress pa ito at naka-heels. Nao is huffing and dusting
herself while she on the other hand is stopping her eyes from jumping out from her
sockets.

"Nao, control yourself."

 "Kuya Gray! Help me binalian ako ng buto ng asawa ko."

"Leche ka Allyxander Miguel Ventura!" sigaw ni Nao at sinipa-sipa pa

ito si Miggy naman ay ngingisi-ngising sinalag lang ang mga sipa ng dalaga.

"Dito ka na huwag ka diyan baka makakita ka pa ng hindi child friendly

na eksena." Kiming ngumiti si Gray sa kanya.

"Baki-kailan ka pa nagkaroon ng kapatid? Hindi ba only child ka?"

dinala siya nito sa isang panig ng garden.

"It's a long story but to make it short nagkaroon ng anak si daddy sa

ex-wife niya. You know how foreigners works hindi naman perfect ang family ko.
Nalaman ni mommy ang nangyari kaya kami pumunta sa England dati. Namatay na ang
mommy ni Nao ng ipanganak siya kaya si daddy na ang nagpalaki sa kanya sa England.
Itinago niya si Nao sa amin kaya medyo nagulo ang pangyayari."

"Oh God." Hindi niya napigilan ang sariling mapabulalas. "How about
your parents?"

"They are fine now, mas napaganda nga yata ang nangyari dahil mas
lalong tumibay ang relasyon nilang dalawa. My mom can't bear another child right
after me kaya ng makilala niya si Nao she fell for her and now mas close pa sila
keysa sa akin hindi naman ako nagtatampo dahil masaya akong Makita ang kapatid ko
na may kompletong pamilya." Lumambot ang ekspresyon ng mukha nito habang nakatingin
sa kanya.

Gusto niyang mapabuntong-hininga habang nakatingin dito, he really

looks so handsome wearing that sinful black tux. Actually bagay nga sila dahil ito
nakasuot ng purong puti na tux at siya naman ay nakasuot ng tiffany blue na dress
at pati na rin shoes.
 "Sometimes instances like that can make two people stronger mabuti
nalang at napagdaanan nila iyon. May mga ganyan talaga too good at least naging
okay na sila tito and tita." Alam naman niya ang family background ng parents ni
Gray. Gray's mom was married before dahil sa isang arrange marriage. The marriage
didn't worked out dahil palaging sinasaktan ng ex-husband ng mommy nito si tita.
Naglayas ito and then nakilala naman nito si tito who happened to mend a broken
heart dahil linoko ito ng asawa nito sa bestfriend nito. They found each other and
they mend each other's broken heart. Alam nilang mali dahil pareho silang kasal but
they love each other too much, hiniwalayan ni tito ang ex-wife nito at ganoon din
si tita.

Hindi naging madali ang sa kanila ang nangyari dahil sa mga dating
asawa nila, but love conquers all and they have Grayzon the greatest gift they give
to earth.

"They love each other."

"I'm happy for them." At least iyon ang totoo masaya talaga siya sa mga
nangyayari sa buhay ng pamilya nito. "And I am happy for you too at least okay na
kayo."

"I am happy too."

"That's goo-."

"Because you are here, ikaw nalang ang kulang sa buhay ko Yelena."
Hinawakan nito ang kamay niya at dinala iyon sa mga labi nito. "I want you Yelena,
sana maniwala kang mahal na mahal kita."
 Agad niyang binawi ang kamay mula dito pero hindi naman agad nito
binitawan. Iniwas niya ang mga tingin mula dito dahil para siyang nahihipnotismo
siyang napatingin dito. She can't lay down her heart now, not now na kailangang-
kailangan niya ang sarili niya hindi para sa kanya kundi para sa anak niya. Ayaw
muna niyang isipin ang sarili niya dahil mas may mahalagang bagay siyang dapat
pangalagaan ngayon and that is her daughter.

Her daughter that gives sparkles to her eyes and life to her broken
heart.

<<3 <<3 <<3

A/N: Happy sunday afternoon everyone, pwede bang walang class tomorrow promise
tinatamad akong pumasok. Wahhhh! Ayun nga nagliwaliw ako kahapon with my bestfriend
slash kambal and we do have a lot of fun. Iyong mag-iisang taon din kayong hindi
personal na nagkita dahil siya ay sa gabi nagwowork tapos ako sa umaga then iba ang
day ng rest day niya at ang day off ko naman ay sat sun tapos may extra curricural
activities pa. Kaya imposible talagang magkita kami, so ayun nga sinundo ko siya
kasi for sure kapag nauna ako sa sm ay three hours pa akong maghihintay sa kanya.
Pagdating ko chika muna kami ng 2 hours catching up ika nga, then umalis na kami.
Kumain muna kami ng lechon yahoooouuu! Lechon cebu, the best (ay nagpromote). Then
bumili muna kami ng movie tickets, 4:30 pa iyong exact time kaya nagliwaliw muna
kami. Nagpunta ako sa NBS para maghanap, kaso mukhang wala pa... tsk... at sa phr
din wala din dun, mukhang kailangan kong bumalik doon next week. Excited much
lang? hehehehe.

Nanood kami ng maria Leonora teresa with matching large popcorn na maraming
cheese... yummy! Iyong nangyari, ginawa lang naman naming panakip iyon karton ng
popcorn dahil panay lang ang tilian na ginawa namin. Paano ba naman kasi kasisimula
pa lang ng movie ay may nagpakita na kaya ayun... nakakatawa nga eh kasi everytime
na may malakas na sounds iyong palatandaan na may momo na ay agad kaming nagtatakip
ng eyes tapos hindi pa pala iyong momo. Minsan kapag nagtatakip na iyong kasama ko
kukunin ko ang popcorn tapos makikita niya iyong mmo. hahahaha.. naakakaadik lang
ang trip sa buhay. Pero nawala ang stress ko ha dahil na rin siguro sa katitili
kahapon which is a good thing.

Pag-uwi ko sa bahay may tao na at may blessings... huuu.. hindi ako mahilig sa
krispy kreme dahil sobrang tamis at hindi ko nauubos iyong isang buong donut dahil
nakakaumay pero dahil libre kaya ayun nangidnap ako ng dalawa, masarap ang
chocolate creations nila infairness. Salamat sa nagdala iyon lang, bow and thank u!

Sige, bukas na naman ang chapter nine-c, mukhang malapit na itong matapos. Ilang
chapters nalang before pa mag-extra chapters.

status update: Sa mga nakabasa na sa Racing with cupids, as a gift mag-uupload ako
ng three extra stories para hindi naman masyadong bitin. Iyan nalang ang gift ko sa
inyo for reading that story.

Chapter Nine-C

NASA Royale siya ng mga oras na iyon dahil sa isang meeting aalis n
asana siya ng mapansin ang pigura ni Yelena na nakaupo sa isang sulok. May kausap
itong isang babae na parang pamilyar sa kanya hindi lang niya matukoy kung saan at
kung kailan. Base sa hitsura ni Yelena halatang handa na nitong patayin ang babaeng
nasa harap nito. Ilang linggo na rin noong kasal ni Yael that is the last time they
last spoke halata kasing iniiwasan siya nito at hindi niya ito matyempuhan.

Umupo siya sa likod ng mahabang sofa na nagseserve as partition sa mga

mesa. Malinaw na naririnig niya ang pinag-uusapan ng dalawa.

"Ako ang legal guardian ni Noreen sa last will ng daddy ni Reen sa akin
siya itinalaga." Hindi iyon boses ni Yelena.

"I don't care about that stupid last will and testament. Bakit mo
hinayaan na mapunta si Reen sa bahay ampunan?" malamig na tanong ni Yelena.

"It was an accident, nawala naming si Reen-."

"That's bullshit! Hindi mawawala si Reen na may sakit na leukemia kung

inaalagaan niyo siyang mabuti. It just proved na hindi ka mabuting guardian para sa
bata. Ako na ang ina ni Reen at ako na ang kikilalaning ina ng bata."
 "B-buhay pa ang totoong ina ni Reen." Gustong-gusto na niyang lapitan
si Yelena na nasa likuran niya. "May sakit siya, leukemia din kaya ibinigay niya
ang bata sa daddy nito para mas maalagaan. Gusto niyang Makita ang bata bago ito
mamatay."

"No."

"Ganyan k aba talaga kaselfish? Hindi ikaw ang tunay na kadugo niya
kundi kami paano kung lumaki na si Reen? Paano kapag nalaman niya ang totoo na
itinago mo siya sa totoong pamilya niya?"

"Hindi mangyayari iyon gagawin ko ang lahat para hindi niya malaman
iyon."

"Hindi mo magagawa iyon Miss Imperial at saka kami pa rin ang may
karapatan sa bata."

"I legally adopted her!"

He heard the woman snorted. "You adopted her, pero pareho nating alam
na hindi sa legal na paraan Miss Imperial. You fake your marriage with Reigan
Buenaflor at dahil pareho kayong may kaya ay nagawa niyo iyon, hindi kayo totoong
mag-asawa ng i-adopt niyo si Reen. Kaya legally speaking pwede kayong mademanda
kapag nalaman ito ng mga awtoridad.."

His eyes widened at kahit na hindi maganda ang mga nangyayari knowing
what he just heard is real somehow gives smile to his face. Hindi kasal si Yelena,
hindi sila totoong kasal. Ibig sabihin walang problema sa mga pinaplano niya.
Napangisi siya at may mga planong nabuo sa kanyang utak para makuha lang ang
babaeng minamahal.

"ANAK, alam namin ang totoo and I don't want to make this hard for
you-."

Umiling siya sa sinabi ng ina niya, hindi siya makapaniwala na

nangyayari na ang kinatatakutan niya at iyon ay ang mawala ang anak niya sa kanya.
Ang nag-iisang tao na alam niya na mamahalin siya ay tuluyan ng kinuha sa kanya.
She felt so broke right now hindi niya alam ang gagawin niya. Ilang araw na rin ang
nakakalipas ng makausap niya iyong nagpakilalang guardian ni Reen, alam ng mga ito
ang sekreto niya. Alam ng mga ito kung paano nila nakuha sa Reen.

At kanina lang ay halos mamatay na siya ng dumating ito kasama ang mga
abogado at mga escort na pulis. Mas gugustuhin pa niyang makulong keysa makitang
kinukuha sa kanya ang anak niya. At ng makitang isinama ng mga ito si Reen ay gusto
na niyang mamatay. Not her princess... not her little angel.

Kung hindi dahil sa mga magulang niya ay baka... baka... ewan, hindi na
niya alam ang gagawin niya.

"Kukunin ko sa kanila si Reen Mom, gagawin ko ang lahat ng paraan upang

makuha ko ulit ang anak ko." Determinadong wika niya.
 "Yelena, bata ka pa magkakaroon ka pa ng sarili mong anak."

Nagtagis ang mga ngipin niya. "Mom, hindi ko man tunay na anak si Reen
pero mahal ko siya. Siya lang ang nag-iisang tao na bumuhay sa akin noong umalis
ako if it's not because of her hinding-hindi na ako babalik dito. Mom, help me
tulungan mo akong makuha ulit si Reen." Hinawakan niya ang kamay ng ina niya.
Niyakap siya nito.

"I am a mother too Yelena kapag nawala o kinuha ka sa akin mamamatay

ako kaya naiintindihan ko ang nararamdaman ng tunay na ina ni Reen. Mahirap sa
kanya ang sitwasyon anak kaya hayaan mo muna si Reen sa ina niya. She deserves to
know, she deserves to be with her mother."

Bumitaw siya sa ina niya, alam niyang tama ito pero bakit siya
nasasaktan? Bakit siya nahihirapang tanggapin na hindi naman talaga sa kanya si
Reen pakiramdam kasi niya ay may mali eh. Gusto niyang Makita ang anak niya.

"I hope you understand Yelena kapag nagkaanak ka rin maiintindihan mo

ang gusto kong iparating sa iyo. Kapag naging isang ina ka na gagawin mo ang lahat
makasama mo lang ang anak mo."

Humikbi siya, "Bakit mom? Hindi pa ba ako isang ina? Mahal ko ang
batang iyon na parang akin, kailangan ba talaga maging anak ko siya na galling siya
mismo sa loob ko bago ako tawaging isang tunay na ina? Hindi pa ba sapat iyong
pagmamahal k okay Reen para matawag akong ina?" kumalas na siya ng tuluyan sa yakap
ng mama niya. "Alis na ako."

"Yelena-."
 "Not now mom please, I am fine. I will be okay I just need time hindi
madali sa akin ang pinapagawa niyong hayaan nalang si Reen."

Tuluyan na siyang lumabas sa bahay ng mga magulang niya at nagdrive.

She knew the place, pinuntahan niya ang bahay kung saan dinala si Reen. Nasa loob
lang siya ng kotse niya habang tinatanaw kung nandoon ba ang bata. Parang lumukso
ang puso niya ng Makita ito sa labas ng gate kaya hindi na siya nag-isip pa at
lumabas na sa kotse niya.

"Reen!" tawag niya sa anak.

"M-Mama!" masayang tawag nito sa kanya. Agad niyang niyakap ang anak
niya at pinugpog ng halik sa mukha nito. "Mama, why are you here?" hindi niya alam
pero parang takot ang bumadha sa mukha ng anak niya.

"I missed you too much princess, I want you back."

"I also want to be with you mama but I can't be-because they will hurt
you." Pagtataka ang bumadha sa isip niya sa sinabi niya.

"Sumama ka sa akin Reen babalik tayo sa Singapore." Umiling ang anak

niya at kiming ngumiti sa kanya.

"No mama, I-I need to stay here. Sorry mama I love you so much please
don't forget about me. I love you very much."

Her visions clouded with tears as her daughter's words struck into her
like a thunder.

"Reeeeeeen!" a screeching voice makes them separate in an instant.

Hindi siya pwedeng Makita ng mga nagbabantay kay Reen. Hinalikan niya ang anak niya
at saka nagtago sa likod ng malaking puno. Lumabas iyong babaeng nagpakilala na
guardian ni Reen may katabi itong lalaki na sa tingin niya ay asawa nito. "Ikaw na
bat aka ang tigas ng ulo mo ilang beses ko bang sinabi sa iyo na huwag kang lalabas
ng bahay." Nahigit niya ang kanyang hininga ng hilahin nalang ng babae ang buhok ng
anak niya making her daughter whine in pain.

"It hurts po! It hurts!" hiyaw ng kanyang anak. Naninikip ang dibdib
niya habang tinatanaw na nasasaktan ang anak niya. Gustong-gusto na niya itong
lapitan pero kapag lumapit siya mawawalan na siya ng pagkakataon na Makita ang anak
niya.

"Masasaktan ka talaga sa akin kapag naging matigas pa ang ulo mo."

Naikuyom niya ang kanyang mga kamao at susugurin na sana ito ng may humila sa kanya
palayo doon. Only to find out Grayzon whose facial expression is masked with pure
furry is pulling her away from the scene.

"Gray-."

"Get inside Yelena." His voice is like a soothing melody in the meadow
making her tired soul relax for a while. "You need to rest first."

"Ang anak ko."

He pulled her again and let her sit beside him on the backseat of his
car. He instructed his driver to drive her away from that place.
 "Gray si Reen..."

"Sssshhh." Mahigpit siya nitong niyakap at saka hinagod ang likod niya.
"Rest Yelena you are already stressed out."

"I am okay." She insisted pero sa halip na maniwala at pakawalan siya

ay mahigpit siya nitong niyakap at binulungan ng.,

"I know you are not okay." She stifled a sob as she pressed her face on
his chest and allow her to shred her tears, he didn't interrupted her he just let
her cry until she is tired enough, umiyak siya hanggang sa wala ng luhang lumabas
sa mga mata niya. Hindi niya alam kung saan siya nito dinala dahil natagpuan nalang
niya ang sarili niya sa isang hindi pamilyar na bahay at pinasok siya nito doon.
Nagpadala lang siya right now kailangan niya ng makakapitan at nagkataon na si
Grayzon ang nandoon upang damayan siya.

"I'm tired Grayzon I want to go home." Pag-amin niya dito. Nakaupo siya
sa sofa na nasa bahay nito habang ito naman ay marahang hinahaplos ang pisngi niya.

"Stay here for a while Yelena kapag nandoon ka sa bahay mo palagi mong
maaalala si Reen at hindi iyon maganda sa iyo."

Sinamaan niya ito ng tingin. "Anong karapatan mong sabihin na hindi

maganda sa akin ang lugar kung saan ko nakakasama ang anak ko?" galit na tanong
niya. Pero sa halip na sagutin ang tanong niya ay dinampian lang nito ng halik
ang noo niya.

"You are tired... you need to relax, you need to rest kalimutan mo muna
ang mga problema mo." His voice is changing from full to almost whispering.

"How can I forget it Gray? How?" naiiyak na naman siya. Pinagtama nito
ang kanilang mga mata at idinampi ang noo niya sa noo nito. His nose is on her nose
and her lips where inches away from his.

"I can help you forget Yelena I just want you to trust me, tell me you
trust me." Hindi agad siya nakapag-isip. "I want you to forget everything today
bukas Yelena, I promise you everything will be alright. Trust me."

She sob and close her eyes and nodded. Naniniwala siya sa mga sinasabi
nito. "Help me Gray, please I want her back."

"I will but I want you to trust me first."

"I-I trust you." She said whispering as she felt his hands on the edge
of her shirt.

"Thank you Yelena promise you won't regret this." And with those words
he peeled her shirt away from her weak body leaving her almost topless and he grab
the back of her head as he pressed his lips to hers. Kumapit ang mga braso niya sa
leeg nito as she wants to feel him better on her skin. She kissed him back as
fierce and as intense as his kisses to her. He adjusted her body so she is now
leaning on his sofa and he strandled her pressing her on the couch.

"I love you Yelena." He whispered to her.

 She wants to answer him back but he makes it impossible for her to
answer it because as she parted her lips his tongue attacks it making her gasps in
pure pleasure. Her fingers were brushing his hair and pulling it making him moan in
pain or pleasure she doesn't know.

"Yelena God!" he whispered to her as he covers her neck with his lips
kissing and sucking every part and every inch of her poor skin.

"Grayzon please don't hurt me." Iyon ang nanulas sa kanyang mga labi
habang nakatitig sa mga mata nito. He smiles genuinely at her and gave her a chase
kiss.

"I won't sweetheart, I won't hurt you again. Kahit na ako nalang ang
saktan mo o kahit ako nalang ang masaktan wala akong pakialam ang mahalaga sa akin
ay ang hindi na kita makitang malungkot at umiiyak. I love you I hope you'll love
me too, again. Kahit hindi man ngayon pero sana magawa mo uling buksan ang puso mo
para sa akin." Kaya ko na ba? Kaya ko ba bang magrisk muli? Doubts were all over
her as he kissed her again.

<<3 <<3 <<3

A/N: YUP, this is my shortest update. wala lang trip ko lang mambitin ngayong
umagang kay ganda huuu... sobrang init! May class ako ngayon pero nag-aactivity pa
sila while me on the other hand is typing some test questions for tomorrow's long
exam. Wala akong ginawa sa bahay kahapon kundi ang matulog, I so love sleeping as
much as i love eating for short, I love pigging out. Bakit ba? That's my prize for
being a good student before (good daw) hindi nga prize natin iyan dahil sa hirap
natin noong students pa tayo. Kailangang bigyan ng time ang sarili nating minsan-
minsan ay magtamad-tamaran.. ay, tamad nga pala ako. hahaha..

so, sa update ko ngayon may mangyayari na sa next chapter, may marereveal na rin sa
mga susunod na chapters at kung anu-ano pa. At spg po sa next chapter, nagawa ko
iyan ewan ko kung paano basta nangyari nalang eh may buhay po si ten little fingers
ko na kusang nagtatype ng kung anu-ano sa ms word. Enjoy natin ang araw natin kahit
na hind ko feel ang araw na ito, kailan ko ba naging friendship si monday?
bestfriend ko si friday eh!

I might update next chapter tonigh, cross fingers and wish me good luck na matapos
ko na talaga si next chapter.

STATUS UPDATE: Nangpa-power trip ako ngayon kasi hindi ako ready kaya martial law
muna ako sa mga students ko bukas ay okay na ulit ako. I soooo love you guys!

PPS; I AM HUNGRY!
Chapter Ten-A

ALAM niyang mali ang magtake advantage sa nararamdaman ngayon ni

Yelena. He is using her weakness to have her hindi na niya ito pwedeng pakawalan
pa. Not now, not never. He is more than ready to take the consequences kahit na
anuman ang mangyari ay makukuha niya si Yelena, he isn't ready to give her up.
Kahit anong mangyari hindi siya aalis sa tabi nito kahit na ipagtabuyan pa siya
nito ng ilang ulit.

He closed his eyes when he heard her sweet moans, para iyong musika sa
pandinig niya. He pressed her body into the couch upang hindi ito makawala sa
kanya, with his skin touches hers para na siyang mababaliw sa sarap na nararamdaman
niya. Ang bango nito, her scent is making his inner demon go wild and more than
ready to ravish this lady infront of him.

Bumaba ang mga labi niya sa leeg nito making her wriggle, may kiliti
ito sa leeg nito and that makes him smile. He knew one of her weakness now, akmang
itutulak n asana siya nito ng mapigilan niya ang mga braso ng dalaga. Yes, dalaga.
Hindi pa kasal si Yelena at tama ang narinig niya sa Royale.

He pressed her arms on her sides and starts to suck the soft flesh on
her neck and she shivers. He smile contently when he saw the red kiss mark on her
neck. Bumaba ang mga labi niya patungo sa dibdib nito and his fingers enjoying the
softness of her skin found the hook of her brassiere and unhook it.
 He looks at the woman beneath him whose lips were still swollen from
the passionate kiss they shared a while ago, whose cheeks were pink from flushing
profusely and whose milky skin is now covered with his kiss marks. She looks
disheveled as her curly hair were everywhere and the strap of her bra is now
slipping on her shoulder. She is hot and she is sexy.

He closed his eyes as he tried not to burst in anticipation, this woman

will be the death of him. Tinakpan nito ang dibdib nito ng bitawan niya ang mga
braso nito dahil kailangan din niyang hubarin ang suot niyang shirt. Nag-iwas ito
ng tingin making him chuckle dahil natuturn-on siya sa mga simpleng ginagawa nito
and that hard member between his legs pressing her tummy is a proof for that.

"Yelena sweetheart." Masuyong tawag niya dito.

"Y-yes?"

"I want to see you." Nag-aalangan ito. "Please, you are perfect wala
kang dapat ikahiya sa katawan mo." Hindi pa rin nito inalis ang mga braso nito sa
katawan nito. Bago pa man magbago ang isip ng dalaga ay mabilis niyang hinubad ang
suot niyang jeans leaving his boxers on. He also pulled her jeans leaving her with
nothing kaya mas lalo itong namula, her entire body is already flushing in crimson
lalo pa at hindi nito alam ang gagawin nitong pagtakip sa katawan nito. She changed
position and curled covering her body from his eyes. He almost growled in
frustration when her gems were hidden from him.

Lumapit siya dito and carry her bridal style, hindi niya gagawin ang
first time nila sa sala lang. He wants to take her inside his room... their future
master's bedroom.

"Gray." Tawag nito sa kanya.

 "Ssshhh." He silenced her by catching her lips and kissed it
thoroughly. He place her gently on the bed and towered her. "I'll make love to you
now." Tumango lang ito and then he showered kisses on her face then down to her
neck still sucking those flesh he loves to tease as his hands wander around her
body.

She is too soft and her breasts were enough, perfectly fits on his
palms. Her size perfectly fits to his body. His lips and tongue found the tip of
her pink temple napaangat ang katawan nito giving him more access on her body. His
other hand is playing the twin pressing and playing the other tip in between his
fingers.

He heard her sob and shiver, yes, he just sent Yelena to seventh heaven
for the first time and for him it's a great achievement. His lips are now on her
other breast while his free finger is slowly slipping in between the valley of her
long legs. She's wet and it is not helping him controlling his emotions.

Gustong-gusto na niya itong angkinin pero hindi pa pwede, gusto niyang

handing-handa na ito at iyong hindi nito pagsisisihan ang ginawa nila. Gusto niyang
kalimutan nito ang lahat ng problema nito ngayon.

"Gray don't touch me there please." Pakiusap nito ng kumilos ang mga
daliri niya sa bahaging iyon ng katawan nito. He found her sensitive core and
pressed it deeper as he motioned his fingers in a circular nod. Mariin ang naging
pagkapit nito sa punda ng unan na nasa likod ng ulo nito, pabaling-baling din ang
ulo ng dalaga na hindi alam kung saan talaga ibabaling.

"Look at me sweetheart, look at me." Nahihirapan na rin na utos niya.

She followed and his eyes locked into her brown eyes, namumungay ang mga mata nito.
Her lips were slightly parted and breathing heavily then she closed her eyes when
he plunged a finger inside her. He moaned because of her tightness and it excites
him more. He wants to feel that tight cave around his hard member. Her body
convulses as his lips descends on her hot spot.
 He heard her cry in pure ecstacy calling his name, he can taste her
sweetness down here.

NAPAKAGAT siya ng labi ng maramdaman ang mga labi ni Grayzon sa

bahaging iyon ng katawan niya. Mariin siyang napahawak sa unan na nasa likod ng ulo
niya dahil sa nararadamaman niya ng mga oras na iyon, he is making her crazy to the
point of ecstacy. Yes, she might be a virgin but it doesn't mean she is that
innocent. Somehow she is expecting him to do this and more but she isn't expecting
na totoo pala ang sinasabi nila na kapag ginagawa ito ng dalawang tao, they'll feel
heaven.

Humugot siya ng malalim na hininga ng unti-unting may namuong sarap na

naman sa loob ng katawan niya. Gray is doing it all over again sa kanyang katawan
and hell will died out of fire dahil sa init na nararamdaman niya. All she could
think is this man who is pleasuring her in every way. She is excited and scared at
the same time... she wants to feel him inside her. She wants to touch him too.

"Argghh!" she whimpers when she felt her release on the end of the
tunnel. "Grayzon!" she cried for his name again. He release her there and starts to
kiss her thighs as his lips travels up from her core up to her navel. His lips
where playing the small pit inside her navel when he founds it. His hands were
gently caressing her breasts as he starts to play it again and then he claimed her
lips for a sweeter and more passionate kiss. She is still savoring the kiss when
she felt that sharp painful sensation in between her thighs. She closed her eyes
tightly as he didn't release her lips and continue to divert her attention from the
pain through that kiss. Para bang alam nito na masasaktan siya kaya maagap itong
nakagawa ng paraan upang hindi niya maramdaman iyon. She tried pushing him but he
just hugged her tight and gently penetrated her body.

When he is rested inside her, saka lang siya nito binitiwan pero hindi
ito kumalas sa kanya. He is kissing her lightly on the face and whispering her
sweet nothings until she is now ready for the final battle.

She is still wincing in pain when he did his first strokes, but later
on the pain was replaced with unadulterated sensation. Mas lalong bumilis ang
pagkilos nito, they are almost bouncing above the bed. Mariin din ang ginawa niyang
pagyakap dito dahil pakiramdam niya ay mahuhulog siya sa patibong nito. And indeed
she is falling...

"Yel." He grunted when his movement is in unbelievable speed, she bit

his arms when she feels her incoming release. Binitiwan niya ang braso nito and
cupped his face so she can kiss him, hindi naman siya nito binigo dahil mariin
nitong inangkin ang mga labi niya as her cave tightened when she found her release
again and then she felt him spreading his seends inside her womb. "I'm giving you
our baby." He whispered as he emptied himself inside her. Nagtaas-baba ang dibdib
niya dahil sa tindi ng ginawa nila. Naramdaman niyang pinunasan nito ang pawis sa
noo niya kahit sobrang lakas ng aircon ay natatalo pa rin ito sa init nila.

He is still inside her as he waited her body to relax, he is kissing

her over and over again. And he starts moving again slowly this time, taking their
time to fully devour her body and for her to feel him now.

DAHIL hindi niya mahagilap ang mga saplot niya kaya kumuha siya ng
malaking sweater ni Gray sa closet nito. It's already morning, magmomorning pa
dahil hindi pa sumisikat ang araw. Nasa kama pa rin si Grayzon at mahimbing na
natutulog habang siya naman ay hindi alam ang gagawin niya.

Alam niyang hindi siya kasal because she and Reigan can never marry
each other, but Reigan is the closest thing she have after her heart break with
Gray. Hindi niya alam kung bakit siya pumayag sa ginawa nila ni Grayzon kahapon ng
dalhin kasi siya nito sa bahay nito ay wala na siya sa tamang wisyo niya alam
niyang hindi iyon excuse but still mali ang ginawa niya. Sex before wedding never
crosses her mind pero hindi lahat ng nakaplano ay ang nangyayari.

Gaya na lamang ng plano nila ni Rei, no she planned to somehow take

revenge kay Gray sa lahat ng mga naranasan niya dito by simply pushing him away.
Gusto sana niyang paibigin ito tapos ay sasaktan din niya ito pero hindi naman iyon
nagwork dahil hindi na niya ito kailangang paibigin pa dahil mahal naman daw siya
nito.

Impossible talaga, hindi siya bumalik dito upang maging martyr muli sa
lalaking iyan. Bakit ba kasi naging mahina siya? With all the problems she is
facing right now wala na siyang lakas upang panatiliing matino ang sarili niya.

He said he love her over and over again. Gusto niyang maniwala gusto
niyang sagutin ito ng Oo mahal pa rin kita at hindi pa rin iyon nawawala. Iyan nga
siguro ang sakit sa isang unrequited love, no matter what you do, no matter how you
tried, he is still here. Mukhang masyado niyang naalagaan ang nararamdaman niya kay
Grayzon before, inilihim kasi niya kaya siya lang ang may alam kaya siya lang ang
nag-alaga sa damdamin niya dito for too many years hanggang sa ang puso niya ay ito
nalang ang nakilala at wala ng iba pang nakita. This is bad and what happened last
night is a mistake.

Baka kasi maisip nito na hindi naman pala talaga siya nito mahal, hindi
ba ganyan naman ang mga lalaki kapag nakuha na nila ang gusto nila sa isang babae
ay mawawalan na ng interes? With him winning again this time hindi imposibleng
baka paggising nito ay magbabago na ang isip nito. Nasasaktan na naman siya and
this time kasalanan na naman niya dahil hinayaan na naman niya ang puso niyang
mahulog dito.

Ano ba kasi ang dapat niyang gawin upang makapagmove on? Ginawa na niya
ang lahat, halos lahat pero bakit hindi pa rin?

Nawala na sa kanya si Reen, labis-labis na hirap na ang nararamdaman

niya ngayon kapag nasaktan na naman siya baka umalis na talaga siya, and this time
hindi na siya babalik. She wiped some tears flowing from her cheeks, hindi siya
pwedeng maging mahina ngayon. Kailangan niyang makuha ang anak niya.

"Yelena?" tawag ni Gray sa kanya. Tinuyo na niya ang mga luha mula sa
kanyang mga mata. "Why are you awake? Matulog ka muna."

"Aalis na ako Gray." She wants to clap herself dahil hindi nabasag ang
boses niya ng sabihin niya iyon. Mabilis naman itong umayos ng upo na para bang
nagising sa sinabi niya. "I want you to forget what happened isipin mong walang
nangyari. Mali ito eh, maling mali." She said bitterly na ikinakunot lang ng noo
nito.

"And what's wrong with what we did? We both know na walang mali sa
nangyari sa ating dalawa we both want it."

"I am married-."

"Hanggang kailan ka magpapanggap na kasal ka Yelena hindi ka kasal at

pareho din nating alam iyon."

She glared at him, so he knew. He knew so many things. "Kasal man ako o
hindi kasal wala pa ring magbabago. You are not my priority Grayzon si Reen ang
priority ko." Gusto niya itong lapitan at hagkan ng makita niya ang lungkot na
bumalatay sa gwapong mukha nito. Pero tinikis niya ang sarili niya hindi na niya
kaya pang masaktan pa, masyadong bugbog na ang puso niya. This time siya naman ang
mananakit, she just want to save a little bit of remains she have for herself.
"Please Gray itigil mo na ito." Tuluyan na siyang napa-iyak. "I'm sorry."

He is now standing in front of her at mas lalo siyang naiyak ng makita

ang understanding sa mga mata nito. Those eyes whom she fell in love with at first.
"Ano ba? Magalit ka naman sa akin please huwag mo akong tingnan ng ganyan Gray. I
want you to hate me just like before everytime I provoke you kapag inilalayo kita
kay Dreia, magalit ka sa akin. Hate me please." Sinuntok-suntok niya ito sa dibdib
nito na maagap naman nitong nahuli, he is wearing his robe so he is safe to see.

"I promised to myself na kahit na anong mangyari tatanggapin ko ang

lahat ng mga pananakit mo, na kahit ilang beses mo akong itulak palayo hinding-
hindi kita iiwanan gaya ng ginawa mo sa akin dati. Ilang beses kitang sinasaktan,
araw-araw pero hindi mo ako iniiwan. Basta kailangan ko ng kausap ikaw ang lagging
nandiyan, kapag kailangan mo ng karamay para kay Allyxa nandiyan ka kahit na
nasasaktan na pala kita ng husto. Kaya ngayon kahit patayin mo man ako sa harap mo
masaya akong tatanggapin iyon basta kasama lang kita. Kahit na itulak mo ako
babalik ako."

"Naaawa ka lang sa akin Gray, hindi love iyan. Akala mo lang na mahal
mo ako."

"Akin ang pusong ito Yelena, gago ako Oo pero hindi ko ugaling itago
ang tunay na nararamdaman ko sa iyo. Just give me a chance-."

"Sorry."

Bumuntong-hininga ito saka binitawan siya, she saw the distance between
them akala niya ay aalis na ito pero nagsalita uli ito.

"Let's make a deal." Naging seryoso na ang mukha nito. "Kaya kong
ibalik si Reen sa iyo." Napatingin siya dito. Hindi niya alam kung maniniwala siya
dito o hindi but what he said is like a promise to her. Sinabi niyang gagawin niya
ang lahat makuha lang uli ang anak niya kahit na anong paraan.

"Paano?"
 "I have my ways Yelena." Then his green eyes are turning into black
again. "But it isn't for free."

Napalunok siya sa sinabi nito. "Anong gusto mong kapalit? Nakuha mo na

ang katawan ko hindi ba? May maibibigay pa ba ako sa iyo?"

"Meron pa Yel, marami ka pang pwedeng ibigay sa akin. Ibabalik ko si

Reen bago pa man matapos ang araw."

"Anong kapalit?"

He closed the distance between them at hinawakan ang baba niya upang
magtama ang kanilang mga mata.

"Ikaw Yelena, ikaw ang magiging kapalit. Marry me, be my wife, be

Reen's mommy and love me again."

A DEAL IS A DEAL.
 Iyon ang paulit-ulit na umalingawngaw sa isip niya habang nakatanga sa
bahay ni Grayzon. Hindi kasi siya makauwi dahil wala naman siyang maisusuot na
damit and besides Gray promised na dadalhin nito si Reen sa kanya. And besides he
instruct her to rest dahil alam pala nito na hindi maganda ang pakiramdam niya due
to what happened last night.

She sighed.

Kapag nadala nito si Reen sa kanya then she will be his. She tried
calling Reigan pero hindi naman niya ito macontact kung kailan kailangan na
kailangan niya ang taong iyon hindi pa macontact.

"Reigan nasaan ka na ba? Kung kailan kailangan na kailangan kita."

Aniya sa cellphone na hawak niya. Napapitlag pa siya ng magring iyon at tamang-
tama naman na si Reigan iyon kaya mabilis niya itong sinagot.

"Reigan bakit ba ang tagal mong sumagot? Bakit hindi kita macontact?"
inis na salubong niya dito.

"Easy babe masyado kang high may nangyari ba?" biro nito sa kabilang
linya gusto sana niyang sabihin na may nangyari as in literal na nangyari sa
pagitan nila ni Gray pero nakakahiya naman kung dito pa siya magsasabi. "May
nangyari nga."

"Rei kinuha na nila sa akin si Reen." Sumbong niya dito and then she
heard him sigh na para bang inaasahan na nito ang mga nangyayari.

" I know this will happen."

 "Ang anak ko Rei-."

"Anong ginagawa ni Gray ngayon?"

"H-he said he'll get Reen but he wants me to marry him." Pag-amin niya
sa kausap. Then after a few more seconds ay tumawa na rin ito ng malakas. "Ano ba
Rei hindi ako nagbibiro."

"Did he found out?"

"That we are not married? Yes, for some reason alam niyang hindi talaga
tayo kasal." She heard him chuckle on the other line.

"Then my plan is working." Kumunot ang noo niya sa sinabi nito.

"What plan? May is aka pang plan na hindi ko alam? Ano iyon?"

"Sorry babe kung nagsinungaling ako sa iyo." Hingi nito ng paumanhin sa

kanya sa cellphone na ikinakunot lang ng kanyang noo.

"In what way?"

 "I know you still love him kaya pinilit kitang umuwi ng bansa, I know
we planned on plan B by letting him fall for you and drop him like a hot potato
which we both know hindi magwowork dahil hindi mo kaya so I planned plan C with
Reen."

Patuloy lang siyang nakikinig sa sinasabi nito. "I asked Reen to help
Gray in getting you." Napaawang ang mga labi niya sa sinabi nito.

"You-." Naningkit ang mga mata niya sa sinabi nito at wala siyang alam
na pwedeng sabihin dito. Nasapo niya ang kanyang noo dahil pakiramdam niya ay
sasabog nalang iyon.

"Give him a chance Kite, you both love each other."

"I can't."

"Hindi ko naman sinasabi na agad-agad mo siyang tanggapin sa puso mo.

Just take it one step at a time, mas mabuti ng pareho niyong paghirapan ang isang
bagay dahil at the end mangingimi kayong pakawalan ang isa't isa dahil bakit niyo
naman pakakawalan ang bagay na pinaghirapan niyong buuin hindi ba? Hindi santo si
Grayzon lahat naman tayo nakakagawa ng pagkakamali, sa part niya nagmahal lang din
siya dati at nagkataon na nasaktan din siya. Ikaw nga nasaktan din kaya mahirap sa
iyo na magmahal muli kaya put yourself on his shoes. Iba ang mga lalaki sa babae,
but they are similar in the same things marunong din silang masaktan at magmahal.
At base sa nakikita kong determinasyon sa mga mata niya isa lang ang masasabi ko
mahal ka niya, just give him the chance."

Hindi siya nakaimik alam naman niya iyon eh, she also want to open up
to Gray pero nandoon pa rin ang takot, takot na baka maulit muli. Napabuntong-
hininga nalang siya.
 "Have you talked to daddy?" tanong niya dito.

"Yes, we did. At sa kapatid mo rin they already know."

"Mabuti naman tama na iyang pagtatago mo Rei."

"I am not hiding." Rei chuckled. "It's not like makikilala mo ang anak
ng half-brother ng nanay mo everyday."

Umiling siya sa sinabi nito. "Hindi rin naman alam ni lolo na may anak
pala siya sa ibang babae at may apo din siya."

"Maybe my mom can live on her own. At least sa lahat ng nangyari

nakilala ko kayo hindi ko akalain na may pamilya pala ako hindi ba cousin?"

Yup, Rei is her cousin. Ang mommy ni Rei ay anak sa labas ng papa ng
daddy niya o ng lolo niya kaya half-brother ito ng daddy Yale niya and of course
her half-cousin... may half-cousin ba dahil buong pinsan nga niya ito sa father
side.

"May ipapakilala ako sa iyo."

"Who?"
 "My cousin sa mother side ko, maganda iyon." Napangisi siya ng maalala
si Dane, masyado kasing seryoso ang babaeng iyon. Hindi naman magkadugo si Dane at
si Rei. Dane is her cousin sa mother side niya dahil anak ito ng kuya ng mommy
niya, at si Rei naman ay anak ng half-sister ng daddy niya kaya walang masama.

"I have pretty women here."

"Kapag napagod ka ng maging silent type cassanova balik ka dito

ipapakilala kita sa pinsan ko."

"Nah, ayoko munang mainlove mukha kasing mahirap. Saka na kapag okay na
ako."

"You will be okay."

"I will and babe I still have your shoes." Napangiti siya sa sapatos na
tinutukoy nito. The shoes her prince charming gave her way back then.

"Saka mo muna ipadala iyan dito kapag okay na ang lahat kapag handa na
akong ipaalala sa kanya ang tungkol diyan."

"Aye! Aye! Captain." They talked for quite some times before she heard
a car engine outside the house. Napakagat siya ng labi ng bumukas din ang pinto.

"Mama!" agad siyang napatayo at hinintay na mawala sa paningin niya ang

pigura ng kanyang anak pero ilang beses na siyang nagblink ng eyes ay nandoon pa
rin ito. Ibig sabihin lang niyon ay totoong nasa harap na niya ang anak niya.

"Reen!" siya na mismo ang lumapit at yumakap dito.

"Mama! Mama! I missed you so much." Tiningnan niya ang mukha ng anak
niya, si Reen nga.

"I tried calling you pero busy ang phone mo." Napaigtad siya ng marinig
ang boses ni Gray na kasing lamig ng tubig. Tiningnan niya ito madilim ang mukha
nito.

She bit her lips, "I-Rei called me up." Sagot niya nakita niyang
nagtagis ang mga bagang nito pero hindi na niya ito pinansin pa dahil abala siya sa
anak niya.

"The deal." Humugot siya ng malalim na hininga bago muling sinulyapan

si Grayzon.

"Gray..."

"Mama, I am hungry na." sinipat niya ang orasan malapit na palang mag-
alas sais ng gabi. Hindi pa siya kumakain since kanina kung hindi pa pinaalala ni
Reen baka hindi na talaga siya kakain pa.

"Thank you Gray for bringing Reen I think we need to go."

 "Nang ganyan ang ayos mo? Ihahatid ko kayo later pagkatapos nating
magdinner." Tumango nalang siya ayaw na niyang humaba na naman ang diskusyon nila.
"And besides we still need to talk about some important matters." Hindi na siya
nakapagsalita pa dahil seryosong-seryoso na ang mukha nito.

Nagpadeliver sila ng foods at naglaro silang dalawa ni Reen, pasado

alas siete na ng gabi ng antukin ang anak niya kaya dinala muna niya ito sa silid
na tinulugan niya kagabi, sa silid ni Gray at saka hinanap ang lalaking upang
magpaalam na aalis na sila. Ang lakas ng tibok ng puso niya habang nasa labas ng
pintuan ng study room nito. They need to talk pwede naman niya itong kausapin na
ibahin nalang ang hinihinging kapalit because what he requested seems to be
impossible. Nagkausap na sila ni Reigan but it doesn't mean she is already ready
para kasing nauulit lang ang nangyayari sa buhay nito, parang naging instant
Allyxandreia siya.

She sighed and knock three times.

"Pasok." Weird, marinig lang niya ang boses nito parang may kakaibang
nangyayari na sa katawan niya. It's like her skin cells were craving for his voice
and the images of them making love inside his room flashes inside her brain like it
happened seconds ago. Iyon din ang dahilan kung bakit hindi pa niya kayang harapin
si Gray pakiramdam niya ay isa siyang kaladkarin na babae na pumayag agad sa gusto
nito. "Hindi ka pa ba papasok?"

"Ha?" tila nahimasmasan siya ng makita si Gray sa harap niya ito na

pala ang nagbukas ng pinto. Napatingin siya sa mga mata nito at ganoon nalang ang
panginginig ng bawat himaymay ng kanyang katawan ng may makitang kung ano doon. He
is looking at her like he is ready to devour her.

"God, Yelena." He whispered before he closed their distance by pulling

her inside the study. "I want you again, I'll claim my prize now as your soon to be
husband." And with that his lips seals her own in a hot, feiry and passionate kiss.
<<3 <<3 <<3

a.n: ang pinakamahirap na isulat na chapter ay ang spg chapter, hindi ko alam kung
anong gagawin kong hindi nakakasawa at hindi paulit-ulit. Sorry naman eh. Ito rin
iyong hindi ko alam kung anong emotion ang dapat kong hugutin. Hahahaha... pero
naitawid ko naman, sana naitawid ko ng maayos. Medyo mahaba ito kasi two remaining
chapters nalang for chapter 10 and you know the routine. May epilogue pa tapos ang
mga extra chapters. Hindi ko talaga akalain na hahaba pa ito ng ganito. May
mangyayari pa kasing importante at basta- para spoiler sa next chapter nalang iyon.
Huwag niyo muna akong hingan ng extra chapter mamayang gabi dahil baka bukas pa ng
gabi ko iyan maibibigay sa inyo or worst sa next day pa.

Masyadong maraming nangyari kahapon eh ngayon lang ako nahimasmasan at nabigyan ng

time na mapag-isa. Alam niyo iyong instant celebrity kayo at lahat halos ng school
population ay nakatunganga sa classroom mo. Okayyyyy.. ang awkward lang. Secret
nalang natin sa mga may alam kung ano ang nangyari, hehehehe naipost ko na sa fb eh
kaya ayon na.

STATUS UPDATE: I am not planning to change my status in life yet... ay pwede pala,
from POOR to RICH. May ganyan ba sa fb? wala naman eh, magwe-wait nalang ako.

PPS: HAPPY AFTERNOON!

Chapter Ten-B

NAPAUNGOL siya ng maramdaman ang mga labi nito sa ibabaw ng dibdib niya
she is still wearing her clothes but it feels like that piece of garment can't help
her. He is kissing her neck now and sucking her secret spot, nagtatalo ang utak
niya sa nangyayari. She likes it pero nananalo pa rin ang matinong bahagi ng isip
niya kaya bahagya nitong itinulak.

"Kissing." Napatingin ito sa kanya. "I... pwede mo akong halikan pero

hindi mo na uli pwedeng gawin iyang gusto mo."

Kumunot ang noo nito. "Bakit?"

 Namula siya sa tanong nito. "What happened last night... okay pareho
nating ginusto iyon. I was so weak dahil na rin sa mga problema ko but I am against
it." Mahinang sabi niya. "I dream to walk in the aisle with my virtues on." She bit
her lips still her voice is smaller yet enough for him to hear it. "Pero sabi nga
nila lahat ng pinaplano ay hindi nangyayari." Wala naman kasing nangyayari sa mga
plano niya. It's like a strong force is hindering her to do what she likes.

He cupped her face and make her look at him naninikip pa rin ang dibdib
niya dahil sa guilt. "I won't say sorry for taking you because that's special, what
happened last night is special. I'll accept the kiss sa ngayon, I'm sorry for
stealing one of your dreams." She bit her lips tighter this time gusto
kasi niyang sabihin dito na lahat ng pangarap niya ay hinding-hindi na matutupad
dahil ito lang naman ang sumisira sa mga iyon. "I'll wait." Mahina siyang tumango
pero hindi na siya umimik pa na may kinalaman dito.

"Ihatid mo na kami Gray."

Bumuntong-hininga ito at saka tumango. Kinuha nila si Reen na natutulog

pa rin at maingat na inihiga sa kandungan niya. Tahimik lang din siya sa biyahe.

"Let's talk about the wedding." Shit! Nakalimutan niya ang plano nito.

"Ahm Gray pwede ba nating hindi iyan pag-usapan dito?"

"Sure." Nakahinga siya ng maluwang sa sinabi nito, pero hindi pa rin

siya makakampante dahil alam niyang mag-oopen na naman ito. A deal is a deal. Pag-
uwi nila sa bahay niya ay linagay nila si Reen sa bed nito habang siya naman ay
mabilis na naligo at nagbihis ng damit niya. Medyo nagulat pa siya ng Makita si
Gray sa ibabaw ng kanyang bed akala kasi niya ay umalis na ito hindi pa pala.
 "Now, we can talk." He isn't looking at her. Tinuyo niya ang buhok niya
and blushed when she saw some red marks on her neck kaya naghanap siya ng
turtleneck na sweater at iyon ang sinuot niya.

"About the deal." She said, humilig siya sa wall na malapit sa bintana
ng kanyang silid. "Pwede bang hindi nalang natin iyon ituloy?"

"That's an impossible request Yelena."

"Hindi ka pa ba napapagod Gray?" mahinang tanong niya.

Medyo dumilim ang anyo nito. "Are you inlove with Reigan already
Yelena?" matigas na

tanong nito.

"Paano kung sasabihin kong oo?" sinubukan niyang salubungin ang mga
mata nito.

"You can't love him." Nawala ang galit sa mukha nito napalitan ito ng
takot, takot nab aka mawala siya sa harap nito. "Please don't love him Yel." He is
even begging. Tumapat ito sa kanya at saka hinaplos ang mga pisngi niya.

"Gray, bata palang ako mahal na kita. Inaaway kita dati dahil iyon lang
ang paraan ko upang kahit papaano ay maitulak kitang palayo sa akin at magpapansin
sa iyo. Hindi ba sinabi ko naman sa iyo unrequited love kita? Unrequited love nga
hindi ba? Iyong pag-ibig na one-sided lang. Kung-kung mahal mo nga ako anong
mararamdaman mo kapag sinabi kong nakapagmove on na ako at hindi na kita mahal?"
 "It hurts."

Tumango siya at binigyan ito ng isang tipid na ngiti. "It hurts right?
Iyang hurt na iyan naramdaman ko iyan habang nagdadalaga ako. Iyong kami ni Drei
ang nasaktan pero siya lang ang inaalala mo? Iyong kahit alam mong nahihirapan ako
sa pagkarga ng maraming books pero hindi mo ako tinulungan dahil mas tinulungan mo
siya? Iyong sinabihan mo akong mahal mo siya ng harapan, iyong umalis ka na siya pa
rin ang naiisip mo. Iyong pain na nasa malayo ako at nakikita kitang masaya na
nakikipag-usap sa kanya. Iyong sakit na nararamdaman ko noong alam kong masasaktan
ka dahil hindi ikaw ang mahal niya? Iyong pagbalik mo ay hindi mo man lang ako
nakilala pero sila... siya ang dali mo silang makilala. Iyong minsan naiisip ko ano
bang mali sa akin at hindi mo ako magawang tingnan. Alam ko naman na hindi ako ang
babaeng gusto mo, I am not your type and I know it. Pinilit kong kalimutan ka Gray.
Pinilit kong maging matatag sa kabila ng lahat and when I am back you are claiming
that you love me.

Sa tingin mo ba madaling kalimutan ang mga nangyari? Na kapag sinasabi

mong mahal mo ako ay mabubura ang lahat ng napagdaanan ko noon pa man. Kapag
sinasabi mong mahal mo ako mas nasasaktan ako dahil alam kong hindi pagmamahal ang
nararamdaman mo sa akin. Guilt maybe but its not love I don't know hindi ko alam
kung paano ako maniniwala. And now you are asking me to marry you." She smile
bitterly at him as she wiped her tears away from her cheeks. "Hindi ako si Dreia,
Grayzon." Her lips are now shaking as her tears are unstoppable. "Hindi ako si
Dreia na pwede mong gamitin na pwede mong iblackmail. Pakiusap naman tratuhin mo
naman ako bilang tao, bilang isang babae dahil sa mga pinagagawa mo pakiramdam ko
tinatapakan mo ang karapatan kong maging Malaya. Mas lalo akong natatakot sa iyo."

Bakas sa mukha nito ang gulat sa sinabi niya.

"Paano ko ba mapapatunayan sa iyo na mahal kita Yelena? Ginawa ko na

ang halos lahat."

"Hindi ko alam Gray! Promise kung alam ko ang sagot wala n asana tayo
sa ganito, hindi ko alam kung paano mo mapapatunayan na mahal mo nga ako kung sa
tuwing nakikita kita mas lalo kong napapatunaya na masasaktan mo na naman ako. I'm
tired of this."

And the next thing he did is unpredictable. Lumuhod ito sa harap niya
kaya mas lalo siyang naiyak, tinakpan niya ang kanyang bibig upang hindi nito
marinig ang paghikbi niya.

"Please believe me Yelena. Ipagawa mo na sa akin ang lahat para

maniwala kang mahal kita, hinintay kita dito. I waited for you at kahit na alam
kong bumalik ka dito na may asawa hindi pa rin ako tumigil. Sa tingin mo ba
magagawa kong manira ng isang pamilya kung hindi kita mahal? Mahal na mahal kita
Yelena."

"Pero hindi ako si Dreia, Gray."

"ALam ko, alam ko na hindi ikaw si Allyxa and I don't even care about
her all I care is you now. Before you leave sinabi mong kung mahal ko siya bakit
hindi ko siya ipursue? Bakit hindi ako nagtangka na kunin siya kay ALbie? Sa tingin
mo ba kung mahal ko pa rin siya ay hindi ako mag-eeffort na kunin siya?"

"Because you love her too much to the point na handa kang masaktan
makita mo lang siyang masaya." She tried pulling him up.

Umiling ito. "No, Yel. Hindi ako ganyan kabait na tao. Hindi ko siya
pinakialaman because I knew from the start sa pagbalik ko dito at ng Makita kita na
hindi na siya. The first time we met sa coffee shop I knew it was you paanong hindi
kita makikilala samantalang halos ikaw nalang ang kasama ko bago ako umalis? Hindi
ko alam ang nangyari, it's just that when I saw you something inside me stirred up,
may nagbago at hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. I was speechless. Kahit na
hindi na kailangan I asked for your help to find a woman suitable for me because I
want to know kung bakit ganoon ang nararamdaman ko kapag nakikita ka. Kung bakit
iniiwasan kita, dahil unti-unti kong narerealize na may nararamdaman na ako sa iyo
at natatakot ako. And when I fully comprehend my emotions you left, you left me
hanging. I tried looking for you but Ayeth said I need to wait. If I really loves
you I need to wait and if we meet again kailangang hindi na daw kita pakawalan pa
kahit na anuman ang mangyari."

Lumuhod din siya sa harap nito. "If you believe everything happens for
a reason, then trust that whatever you need will come and go from your life at
precisely the right time. Time is the answer Gray."

"Mahirap sa akin ang hinihingi mo Yelena but I am willing to

compromise. I am willing to wait for you but please don't push me away let me take
care of you. Alagaan kita at si Reen now that you need help the most." Hinila na
niya ito and then get his palms and pressed it on the lower part of her neck where
her pendant is located.

"Some more time Gray kapag natuto na akong hindi matakot sa

nararamdaman ko sa iyo. If I am already willing to risk again, I'll follow the
virtues I carved on this mark."

"I'll wait."

"Thank you."

"I love you."

 "ANO iyan?" takang tanong niya ng makita ang isang maliit na box na
dala ni Grayzon. Nasa bahay sila ng mga magulang niya dahil birthday ng daddy niya
at dahil feeling naman talaga itong si Grayzon kaya nakisama na rin.

"Open it." Tinaasan niya ito ng kilay, bagong gift na naman ito araw-
araw kasi may weird na gift ito sa kanya. As in iba-iba talaga hindi man lang
nauubusan ng idea but what she likes the most about his gifts are its color. Lahat
sila ay color green.

She untied the small ribbon and open the box, napangiti siya ng Makita
kung ano ang laman ng box. It's a heart shape green cake na may nakasulat na Hi sa
ibabaw nito.

"Ang cute naman." Hindi niya napigilan ang sariling mapatawa.

"It's a cake pinagawa ko iyan sa Little Devils." Napatingin siya dito,

halata kasi ang fascination nito sa maliit na coffee shop na iyon na nasa isang
liblib na lugar na kung hindi mo sisisirin ay hindi mo malalaman na nandoon pala.

"Adik ka rin sa little devil's no?"

 "That's the first place where we saw each other I want to buy the place
kaso ayaw ibenta ng may-ari and besides nalaman ko na sila pala ang nagsusupply ng
mga sweets sa Royale."

"Ah, kaya pala pamilyar ang lasa." She is enjoying the sweets ng
maalalang itanong ang tungkol sa kaso ni Reen. May schedule na kung kailan sila
magkikita ni Reeka ang mommy ni Reen, hindi kasi ito pwedeng dalawin dahil on the
process pa ito sa pagchechemo therapy. Kilala na rin ni Reen sa picture nga lang
ang ina.

Kung paano nakuha ni Gray si Reen? Isang investor sa company na

katatayo lang ni Gray ang asawa ng babaeng kapatid ng daddy ni Reen na naging
guardian nito. Nakadispalko ng malaking halaga ang asawa nito kaya kailangan nito
ng pera. At si Reen ang katuparan ng problema ng mag-asawa, kay Reen kasi ipinamana
ang isang trust fund at dahil namatay agad ang daddy nito kaya hindi nito nafix ang
will nito kaya ang nangyari dahil sa loopholes nakagawa ng paraan ang tita ni Reen
upang planuhin ang pagkuha ng pera ng bata. Kapag nakuha ng mga ito si Reen ay
pwedeng ipasa sa pangalan nila ang trust fund.

Hindi naman talaga gusto ng mag-asawa na mag-alaga ng bata, they need

the money. Kaya ang ginawa ni Gray ay tinakot nito na ipapakulong ang asawa ng
titan i Reen. Kapag ibinigay ng mga ito sa kanya ang bata hindi na nito isusumbong
sa mga pulis at kakalimutan nalang ng binata ang perang nadisgrasya nito. He even
gave them some cold cash for them to release Reen and that's how she has her
daughter back.

"Is there any problem?" takang tanong nito habang pinupunasan ang gilid
ng mga labi niya. Napakurap siya dito.

"Iyong tita ni Reen hindi na ba nagpaparadam?"

"Hmn, hindi na pero kung gusto mong maging legal na talaga ang pag-
ampon kay Reen you know we can-."
 "Gray I know I am not yet ready." He smiled sheepishly at her dahil
alam niya ang gusto nitong sabihin.

"Kung makakalusot lang naman."

"Ikaw talaga-."

"Ay, tsupeeee ka muna Grayzon gusto kong kausapin si Yelena." Sinamaan

naman ng tingin ni Gray si Ayeth na kusang sumingit sa pagitan nila. Hindi nito
kasama si Giu baka kasama ang kapatid niya at si kuya Allyxel kasama din nito ang
ibang boys nasa bahay kasi siya ng parents niya dahil sa birthday ng daddy niya.

"Hanapin mo ang asawa mo siya ang kulitin mo."

"Ayoko! Sawa na ako kay Yael ngayong araw na ito kaya si Yelena muna
ang kukulitin ko." Sumimangot naman si Gray.

"Panira ka ng bonding time namin." Kung hindi lang talaga niya alam na
mahal ni Ayeth ang kapatid niya ay magdududa siya kung may relasyon ang dalawang
ito. Paano ba naman kasi mukhang palaging nagtatalo na ang dalawa.

"Gray mag-uusap muna kami ni Yelena." Napakamot ito ng ulo.

 "Fine. Ten minutes lang." at hindi na sila nakapagreact dahil mabilis
din itong umalis papunta sa mga boys. Narinig niyang tumawa si Ayeth sa tabi niya.

"Ang possessive din niya no?"nguso nit okay Gray. "Hindi ko akalain na
magtitiis talaga siya dapat lang naman sa kanya iyon." Tumingin ito sa kanya.
"Bibigay ka na ba?"

"Hindi."

"Ikaw talaga kapag nagsawa iyan ikaw din ang magsisisi."

"Sino ba talaga ang kinakampihan mo ako o siya?"

"Noon ikaw then ngayon ay si green-eyed fafa na." suminghap siya.

"Balimbing." Tumawa lang ito at saka tinitigan siyang mabuti.

"Hindi nga alam ko kasi na sincere siya sa nararamdaman niya sa iyo,

yes nagkamali siya sino bang hindi nagkakamali? It's just that we aren't perfect
Yel may mga desisyon tayong nagagawa na pwedeng makasama sa ibang tao o sa taong
mahalaga sa atin. We can't change it because it's already in the past. We can
forgive pero mahirap makalimot iyan kasi ang sakit natin bilang tao. Pero tandaan
natin nagkamali man sila o magkamali man tayo ang mahalaga may natutunan tayo sa
pagkakamali natin. At handa nating itama ang pagkakamali na nagawa natin and Gray
proved it so many times. Hindi siya sumuko kahit na alam niyang napakaimposible na
makuha ka niya uli. Gumawa siya ng paraan upang makuha niya si Reen at maibalik sa
iyo. Kahit na ilang beses ka niyang tinulak palayo ay bumabalik pa rin siya at
bumabalik it's one of the traits na nagustuhan ko sa kanya para sa iyo he is
persistent and he knows where to stand. A piece of advice from your sister in law
who happened to experience a love story as hard as yours, it's time for you to be
happy. Harvest the fruit of pains you've planted a while ago. Kayo kasi ang destiny
eh dahil kung hindi..." she touches the top of her chest right above her heart.
"This heart won't beat for him anymore."

Natanong na rin niya sa sarili niya, napahawak siya sa suot na kwentas

kung saan nakasabit ang pendant ng mark niya. Her mark, is she ready to mark him
soon? She smiles at herself as she gaze at the man whom she thought would remain as
her unrequited love.

"He is your unrequited love, a one side love but it doesn't mean na
hanggang doon nalang ang status ng buhay pag-ibig mo. He can change it you know
from that painful unrequited love to mutual love. Let him show how he loves you
now, tomorrow and in the future. Give it a try again, give yourself and him a
glimpse of your own happiness."

"BAKIT mukhang masaya ka?" takang tanong ni Gray ng ipagdrive siya nito
papunta sa bahay niya. Ngumiti lang siya sa tanong nito. "May sinabi ba si Ayeth sa
iyo? Is it against me?" hindi siya sumagot sa tanong nito. "Huwag kang maniwala sa
mga paninira niya." Tuluyan na siyang natawa sa sinabi nito, kung alam lang kasi
nito ang totoo na okay na si Ayeth para dito alam niyang magiging masaya ito.

"Para kang sira walang sinabi si Ayeth sa akin ano k aba."

"Bakit ka nga naka-smile?"

"Masama ba ang magsmile?"

 "Not really because you are really pretty when you smile nakakatakot
lang nab aka hindi ako ang dahilan ng smiles mo."

"Heh, ang corny mo talaga para kang sira." Natatawang ani niya dito.

"Ako pa rin?" excited na tanong nito.

"Secret."

"As long as hindi mo sinasabi na hindi ako then I will be okay."

"Okay."

"Anong okay?"

"Hmmn." She is really tempted to tell him that she is now ready to have
him back pero alam niyang may maganda pang pagkakataon. She wants it to be special,
she wants it to be remembered for the both of them. Siguro sapat na iyong ito ang
nag-eeffort she can step out from her pedestal or her safe zone now and make her
own efforts too. "May gagawin ka bukas?"

"Are you inviting me for a date?" excited na tanong nito.

 She rolled her eyes, kahit kailan talaga nababasa nito ang nasa isip
niya. "Sira ka talaga!" she is thinking of a good come back when she heard
something from a far, nanlaki ang kanyang mga mata ng makita ang isang papalapit na
itim na sasakyan. Bigla siyang kinabahan dahil parang walang control ang sasakyan
na nasa harap nila. Gray tried to maneuver the car to save them.

"Shit!" Gray cursed. Pero mukhang walang balak ang itim na sasakyan na
tantanan sila dahil parang sila talaga ang target nito.

"Gray."

"Stay still Yelena hindi kita pababayaan na masaktan dito." Napakagat

siya ng labi at parang kay bilis ng mga pangyayari because the next thing she knew
ay tumama na ang itim na sasakyan sa kanila. Nanlaki ang kanyang mga mata ng
makitang nakayukyok ang ulo ni Gray sa manibela na duguan.

"Grayyy!" she shouted pero parang wala ng boses ang lumalabas sa

lalamunan niya. Natatakot siya lalabas sana siya upang humingi ng tulong pero
napansin niyang may isang malaking bagay na tatami sa windshield ng kotse at
mukhang si Gray ang pakay kaya tinakpan niya ang katawan nito gamit ang katawan
niya and her eyes stung in pain when she felt some broken glasses hit it.

She doesn't care about her because right now all she cares is for his
safety.
<<3 <<3 <<3

A/N: I can smell it! Malapit na talaga siyang mag-ending. I've been too emotional
today dahil sa dami ng mga nangyayari sa araw na ito. Marami kasi akong nakilalang
mga tao na akala ko ay kilala ko na pero hindi pa pala. Alam niyo iyong kahit anong
gawin mong efforts para lang ma-accomplish mo ang isang bagay ay parang hindi pa
rin okay dahil sa mga mata nila you will never be as good as them? Fine, sila na
ang magaling at sila na ang may kaya kung alam naman pala nila eh di sana hindi na
nila ibinigay sa akin. Nakapagmove on na ako diyan, isa sa mga iniyakan ko kanina
ay iyong mga parents ng students ko.

Naghome visit ako kanina, I usually do that lalo na sa mga batang medyo matigas ang
ulo. Isa lang ang masasabi ko lang na malaki ang impact ng ugali ng mga magulang
ang ugali ng kanilang mga anak. Ayaw akong kausapin ng papa ng students ko dahil
iyong mama nalang daw ang ipapakausap sa akin obviously pushing me away. We are
student's second parents but it doesn't mean na oras-oras ay kailangan natin silang
bantayan we also need rest you know.

At iyong pinakaworst pA, Alam niyo iyong sa working place mo may isa kang close na
teacher. Then here comes a time na walang pasok pero kailangan kaming pumunta doon,
itinext lang din ako ng mga kasama ko kasi ako iyong taong hindi kailangan ang load
dahil masasayang lang sa cellphone ko. So, there she came in late and silently
blaming me and another friend na hindi namin siya itinext.

Okay lang naman na magalit siya because of that, pero kailan ba ako nagmarathon
text? Never! Alam naman niyang hindi ako palatext at malay ko bang hindi siya
nainform. Bakit ako lang ba ang nasa phonebook niya? Naku, akala ko walang problem
kasi sanay na siya sa akn pero napapansin ko parang malamig iyong pakikitungo niya
sa amin, at first hindi ko lang pinansin kasi nga busy ako at saka akala ko busy
din siya. Lumapit pa nga siya sa akin kahapon at nanghiram ng visual aids tapos
ngingiti-ngiti pa. then kanina hindi man lang ako pinansin it's like I didn't exist
anymore.

SIgh..... ganoon lang ba iyon? Kapag may kailangan saka ka lalapitan at ngingitian
pero kapag wala na good as nothing na? SIno ba ang taong perfect? Wala naman hindi
ba and we made mistake. Yes, sensitive din ako pero open minded naman ako
nagtatampo ako but not to the point of making it too obvious or masyado lang akong
magaling magtago ng emotions ko. Kaya nga ng itanong sa akin nung isang kasama
namin kung napapansin ko ba raw ang nangyari I just smile and said na, hindi nalang
pansinin because she'll come around when she needs something.

Hahayy,, nasaktaN lang ako nasanay lang sguro ako sa mga friends ko na kahit na
ilang insulto at brutality ay tatawanan lang dahil sa sanay na sanay na kami.
Hayyy, magiging okay lang ako.

STATUS UPDATE: I will be okay.

Chapter Ten-C
 NAPA-UNGOL siya ng maramdaman ang masakit na likod niya, she tried to
open her eyes pero madilim pa. Nasaan na kaya siya? She closed her eyes again and
tried to remember what happened.

"Doc! Gising na ang anak ko." That's her mommy's voice.

"Mama, mama! I'm Reen. Are you awake now?" Nandoon din ang anak niya.
Binuksan uli niya ang kanyang mga mata pero napakunot nalang siya ng ulo dahil wala
naman siyang Makita.

"Mom?" she asked groggily. She needs water at mukhang alam na ng mga
kasama niya ang gusto niya dahil may naramdaman siyang malamig na bagay na dumampi
sa mga labi niya. She can even feel those familiar tingles na humawak sa kanya.
"Gray?"

She blinks so many times pero madilim pa rin. "Bakit madilim? Nakapatay
ba ang ilaw?" she asked. Wala siyang narinig na boses para bang natatakot sila na
may malaman siya. "Bakit ang tahimik niyo?" Kinakabahan siya sa mga sagot ng mga
ito alam niyang nasa hospital siya dahil sa amoy alcohol ng buong paligid and she
remembered what happened before she wakes up and somehow, hindi siya tanga upang
hindi malaman kung bakit madilim ang paligid at kung bakit wala siyang nakikita.

"Sweetheart." Boses ni Gray iyon. Kinapa niya ito, she can feel him
now. Nasa tabi lang pala niya ito.

"God, thank you. You are safe." Gusto niyang maiyak ng malaman na okay
na ito. Kinapa ng mga palad niya ang mukha ng kaharap, may suot itong benda sa ulo
nito. "May masakit ba sa iyo?"
 "Yelena." Boses iyon ng mommy niya.

She tried to smile. "I am okay mom, really."

"Anak... your eyes."

She took a deep breath. She chuckled. "It's okay mommy." She said with
a smile. Wala naman siyang magagawa hindi ba? Bulag na siya at kahit na ayaw niya
wala siyang magagawa. "Wala bang ibang nasaktan sa aksidente?"

"I'm sorry Yelena kung-."

"Sssshh, walang kasalanan Gray. Aksidente lang iyon."

Narinig niya ang malakas na pagpalahaw ng anak niya ng iyak na yumakap

na sa kanya. "Mama, you can't see me now." Umiyak ito habang yakap siya.

"No, princess I can still see you. My heart can see you."

"Anak." Naramdaman niya ang pagyakap ng mama niya sa kanya ngumiti lang
siya. Dapat ipakita niya sa mga ito na okay lang siya ayaw na niyang makadagdag pa
ng problema. "I promise Yelena, makakakita ka uli. Maghahanap kami ng eye donor
upang maoperahan ka." Somehow nakahinga siya ng maluwang sa sinabi ng ina. Ibig
sabihin ay may chance pa na makakakita siya.
 "Don't rush mom, I am really okay. I just want to rest pwede po ba?"

"Magpahinga ka muna Yelena magiging okay lang ang lahat."

"Ano ba naman kayo paningin lang ang nawala sa akin it's not that I
became ugly... shucks, nadamage ba ang mukha ko?"

"No sweetheart you are still as gorgeous as before."

"Good because I can't afford to lose it sobrang ganda ko pa naman kaya

kailangan ko ng beauty rest. And princess ikaw rin matulog ka muna ha ayokong kapag
nakakita na si mama ay hindi ka na kasing pretty ko."

Suminghot ang anak niya. "Yes, mama. I'll sleep na, sana pagwake up ko
you can see na me." Napatawa siya sa pagtatagalog ng anak niya. Baluktot kasi ang
dila nito.

Tinulungan siya ni Gray na mahigang muli sa bed niya at saka tinakpan

ang katawan ng kumot. She buried her head on her pillow and pretend that she is
asleep she can hear footsteps walking away from her side. And when she heard the
closing of the door her tears where already streaming down her cheeks.

She is indeed good at pretending that she is okay but definitely she is
not okay. She can't see, alam niyang aksidente lang iyon at ginawa niya iyon upang
maligtas si Gray. Kung ang kapalit ng pagkawala ng paningin niya ay ang kaligtasan
ng lalaking mahal niya kahit buhay ay ibibigay niya ng walang problema.
 Pero pwede din naman siyang malungkot para sa sarili niya hindi ba? She
wants to weep for the chance of a normal life that was robbed from her. Napapitlag
siya ng maramdaman na may bumalot na mga braso sa katawan niya.

"Yelena, I'm sorry." Mas lalong lumakas ang hikbi niya ng marinig ang
boses ni Gray. "I'm sorry." Hingi nito ng paumanhin.

"Wala kang kasalanan Gray it was an accident."

"Kung sana naging mas maingat ako hindi n asana nangyari ito, it's all
my fault."

"Huwag mong sisihin ang sarili mo please." Hindi niya pwedeng sabihin
dito na dahil sa pagliligtas niya sa lalaking mahal niya ay siya naman ang
napahamak dahil mas sisisihin na naman ang sarili nito.

"I'll take care of you gagawin ko ang lahat makakita ka lang uli.?"

"I'm okay and you don't have to do that Gray. I am not your
responsibility you know." She force a chuckle.

"I love you Yelena and I promised to myself na hindi kita iiwanan lalo
na ngayon na kailangan mo ako."
 "I don't need you."

"I need you kahit hindi mo ako kailanganin sa buhay mo ikaw kailangan
kita at sapat na iyon upang manatili ako sa tabi mo."

"Mapapagod ka rin." Bulong niya dito.

"HI." Nasa labas siya ng hospital, iniwan siya ni Gray dito kasi may
gusto dawn a kumausap sa kanya.

"Hello." Naka-upo siya sa bench.

"I'm Reeka, mama ni Reen."

Alam niyang darating ang araw na ito na makakaharap niya ang tunay na
ina ng anak niya. "As much as I would love to see you hindi pa pwede."
 "I heard what happened."

"It's okay. Gusto ko lang malaman kung kamukha mo ang anak ko-mo."

Tumawa ito at saka hinawakan ang palad niya. "Anak natin, pareho nating
anak si Reen, Yelena. Ako ang nagluwal sa kanya pero hindi ko siya magawang alagaan
dahil sa sakit ko. Hindi ko siya nagawang alagaan noong may sakit siya kasi hindi
ko alam kung saan siya dinala ng ama niya. Kaya nga ng malaman kong napunta siya sa
iyo bilang isang ina masaya ako at nakahanap siya ng isang mabuting tao na mag-
aalaga sa kaya. Nagseselos ako sa iyo pero alam kong mas karapat dapat kang maging
ina sa kanya."

"Thank you for giving birth to a wonderful baby girl." Narinig niya ang
paghikbi nito.

"Sa lahat ng mga pinagdaanan ko iyan ang pinakamagandang narinig ko sa

ibang tao. Ka-kapag gumaling na ako pwede bang hayaan mo akong Makita siya?"

"Hindi ko ipagdadamot si Reen, Reeka. Ikaw pa rin ang nanay niya at

hindi iyon mawawala pa. Sabi mo nga we are both her mother and we can love him both
too."

"Thank you Yelena I know you'll be a good mother too." Pagkatapos

nilang mag-usap ay dumating na si Grayzon.

"Salamat." Ani niya dito.

 "Para saan?"

"Sa lahat."

"Alam mo naman na gagawin ko ang lahat para lang sa iyo kasi ganyan
kita kamahal hindi ba?"

"Hindi ka pa ba nagsasawa sa akin? Nakawheel chair na nga lang ako

tapos bulag pa maganda lang ako pero alam kong mas may-." Pinutol nito ang lahat ng
sasabihin niya ng maramdaman nito ang mga labi nito sa mga labi niya. Napahawak
siya sa leeg nito dahil gusto niyang maramdaman ang mga labi ng lalaking mahal
niya. She opened her lips and let him kiss her deeper this time and she responded.
She moaned when she felt his tongue rubbing to hers creating a friction that they
both love. They are both breathing heavily when their lips parted.

"I need you and it will never change." Totoo nga ang sinasabi ng iba,
na mas mararamdaman mo ang sinseridad ng isang tao kapag puso mo ang ginagamit
mong mga mata. Mas may nakikita kasi ang puso keysa sa mga mata lang and her heart
proved to her so many times na totoo ang mga sinasabi ni Gray sa kanya. Na mahal
nga siya nito at handa nitong gawin ang lahat sa kanya.

"Ang ganda ko namang masyado para lang kaadikan mo ako ng husto.

Sabagay bulag or hindi bulag maganda naman talaga ako as in to the highest level."
Gumagana na naman ang kayabangan niya sa katawan.

"Hindi ka lang maganda sexy ka pa at mabango, you are gorgeous and you
taste sweet." Namula siyang bigla sa sinabi nito.

"Baliw ka talaga Grayzon ang perv mo." Kinurot niya ito.

 "Do you know na mas enjoyable maghappy time kapag madilim and since you
can't see right now so pwede tayong mag-happy-happy ng hindi kita binablind fold."

"No way!"

"Gusto mong nakablindfold ka?"

"No! I mean-." She is already flustered and ready to kill this guy
infront of him kung hindi lang siya bulag.

Tumawa ito ng malakas. "You are already blushing sweetheart don't worry
pagpaplanuhan natin iyan."

"Grayzon!" naeeskandalo na talaga siya. "Kapag inulit mo pa iyan hindi

na talaga kita papakasalan may plano pa naman sana akong sagutin ka ngayon." Inis
na bulalas niya and then she realized something, may nasabi siya. Natutop niya ang
kanyang bibig pero mabilis naman itong binaklas ng kaharap niya.

"Ulitin mo." Bakas ang excitement sa boses nito.

"Ang alin?" siya naman ay patay malisya lang.

"You said sasagutin mo na ako ngayon."

 "I changed my mind kasi ang kulit mo---ayyy!" napatili siya ng
maramdaman na umangat ang katawan niya mula sa inuupuan niya. "Ano ba ibaba mo nga
ako nasaan na ba tayo?"

"Inside your private room, I locked the door." Malakas siyang

napasinghap sa sinabi nito at napayakap sa sarili.

"Anong gagawin mo sa akin?"

"Make love with you kapag hindi mo pa ako sasagutin." At naramdaman na

niya ang bed sa likod niya kaya bigla siyang nataranta lalo pa at naramdaman na
niya ang kalahati ng bigat nito sa ibabaw niya.

"T-teyka lang... okay fine! Oo na, sinasagot na kita!" tili niya dahil
nasa leeg na niya ang hininga nito. Naramdaman niya ang malapad na ngiti nito sa
pisngi niya at ramdam ng mga palad niya ang lakas ng tibok ng puso nito.

"Thank you! Thank you! Thank you!" hindi niya alam kung ilang beses na
nitong sinabi ang pasasalamat nito. "I am very happy right now Yelena kung alam mo
lang."

Of course she knew, she can feel it. "I'll make sure you won't regret
giving me this kind of chance, gagawin ko ang lahat ng meron ako. Ibibigay ko ang
lahat ng pwede kong ibigay mapasaya lang kita."

"You made me happy Gray dahil hindi mo ako iniwan at palagi kang
nandiyan sa tabi ko kahit ilang beses na kitang tinutulak palayo." She pushed him
upang makaupo ng maayos. May kinapa siya sa ilalim ng unan niya napangiti siya ng
makapa niya ang bagay na iyon, pinasadya pa talaga niya iyon kay Dane. She opened
the box at kinuha niya ang laman at hinanap ang palad ni Gray.

Hinila niya ang leeg nito and kiss him this time na agad naman nitong
sinagot. "I, Yelena Kite Imperial is marking Grayzon Andrada as mine. Now, I am
giving you one minute chance to escape from me... one, two-." Napangiti siya ng
maramdaman ang labi nito sa labi niya.

"I, Grayzon Andrada accept Yelena Kite Imperial's mark. I will be yours
forever sweetheart, 'till death do us part."

"Thank you Gray for not giving up on me."

"No, thank you for letting me in inside your heart." Gusto sana niyang
sabihin na hindi naman ito nakaalis, nagtago lang. Ngumiti siya dito. "Tomorrow is
your eye transplant."

Nanlamig naman siya sa sinabi nito, naka-schedule na kasi ang

pagpapalit niya ng mga mata and somehow it scares her. Ang daming namumuong bagay
sa utak niya like paano kapag hindi pa rin siya nakakakita or paano kapag-.

"I know you are scared but don't worry everything will be alright. I
want you to be alright." May nararamdaman siyang kakaiba dito.

"What's wrong?"
 "I am really happy na sinagot mo na ako, I don't want you to get mad at
me. Magpapaalam sana ako."

Kumunot ang noo niya. "Aalis ka na naman?"

"I'll be back I promised, two weeks akong mawawala Yel. Ngayong gabi na
ang alis ko but don't worry tatawagan kita gabi-gabi, I'll call you right after the
operation. I'll call you to check you if you are okay. Ayokong iwanan ka but I need
to go back to London to fix something." Napahawak siya sa mga palad nito.

"P-paano kung hindi na talaga ako makakakita?" natatakot na tanong

niya.

"Makakakita ka Yelena iyan ang sinisigurado ko sa iyo. I promise that.

At pagbalik ko sana ako naman ang pagbigyan mo."

"Huh? Saan?"

"Basta, all I want you to say is Yes and nothing else."

"Hmmn..."

"I love you so much Yelena. I really do." And with those words she
found herself kissing him again, this time she knew she can't go back. She'll be
forever be inlove with him.
 "ARE you excited mama?" napangiti siya sa tanong ni Reen sa kanya, it
has been a week after siyang naoperahan. The doctor said it's a successful
operation but she is still as nervous as wrecked. True to Gray's words palagi nga
siya nitong tinatawagan and make sure she eats her meals and drink her meds
pakiramdam nga niya ay nasa paligid lang ito.

"Yes, princess." She smiles. Excited na rin siya at kinakabahan dahil

natatakot siya sa outcome ng operasyon. Alam niyang ibang mga mata ang pumalit sa
mga mata niya. Gusto niyang malaman kung sino pero tila ba may tinatago ang mga ito
sa kanya kaya nga mas lalo siyang kinakabahan. Everytime she asked whoever the
donor is hayagan na iniiba ng mga ito ang usapan it's like that they are hiding
something from her.

"Tanggalin na natin ang benda." Boses iyon ni Nao, who happened to be

her doctor. Ito ang nag-opera sa kanya paano ba naman kasi si Grayzon ayaw siyang
ipahawak sa kung kani-kaninong doctor. Mukhang kapatid lang yata nito ang
pinagkakatiwalaan nito. "Ready ka na ate?" at nakiki-ate na rin ito sa kanya.

"Ready na." lies. Hindi siya okay and she doesn't know kung kailan siya
okay. Pigil ang hininga niya ng unti-unting tinatanggal ang mga benda sa mata niya.
Natatakot siya, napahawak siya sa mga maliliit na kamay ng kanyang anak and then
smiled at Reen kahit hindi niya ito nakikita.

"Okay, open up your eyes pero slowly lang muna para hindi ka masilaw sa
liwanag." She blinks slowly, nangangati na nga ang mga mata niya dahil sa ilang
araw din na nakapikit lang siya. She can see blurred lines and then white light.
Mga imahe ng tao ang nakikita niya, their outlines to be exact hanggang sa unti-
unti ay lumilinaw na ang kanyang mga mata at may nakikita na siya ng maayos. Tears
sprung out from her eyes when she saw her mom who is beside her daddy, her mommy is
crying in happiness when their eyes met.

"Mom, I can see you." She is crying too. "And dad." She roam her new
eyes around and she can see everyone na alam niyang masaya din sa kanya. "Reen."

"Mama." Naiiyak din ang anak niya habang nakatitig sa kanyang mga mata.
"Your eyes are so pretty, they are the prettiest." Umiiyak na talaga ito habang
nakatitig sa kanyang mga mata. Binigyan siya ni Nao ng salamin and then she look at
herself in the mirror.

She gasps and her eyes widened like a flying saucer when she realized
who owns those familiar eyes she have.

Kaya pala... kaya pala! She dropped the mirror on the floor at
tiningnan si Nao.

"Nasaan siya?" tanong niya sa mahinang boses.

"Yel."

"I want to see the donor." Mahinang sabi niya.

"Okay."
<<3 <<3 <<3

a/n: New morning! New day! Papasok na naman tapos may makikita na naman ako, but
still life mas go on. Tama nga kayo I survived without them and besides may mga
friends ako at hindi ko sila kailangan. Nabuhay ako noong wala sila and I will
surely survive without them again. Hindi ko naman sila kailangan sila ang may
kailangan sa akin, mabuti nalang talaga at hindi ako masamang tao dahil kapag
nagkataon gaganti talagga ako. Sabi ko nga sa mga friends ko, I'll distance myself
first because I know when I am not yet needed.

Thank you sa mga nakikinig at nakikiramay sa mga kadramahan ko sa life, ako kasi
iyong taong hindi ko alam pero walang maraming friends pero wala ding kaaway, kung
meron mang naiinis sa akin hindi ko nalang pinapansin kasi nga ayokong maapektuhan.
Kaya another day na naman, another fixed smile on our faces and another day of
pretending that we are okay.

STATUS UPDATE: Malapit ng matapos ito, medyo mahaba na, hahaha last chapter na ito
then epilogue na guys. Saka na ang mahabang otors note sa next update na hindi ko
alam kung kelan.

pps: labyu!
EPILOGUE

IBINABA niya ang mga bulaklak sa ibabaw ng pundot ng taong nagbigay sa

kanya ng bagong liwanag literally. She smiles at her daughter whose eyes were still
misty from crying and then carry her.

"Mama." Hindi niya alam kung sino ang tinatawag nito, siya ba o si
Reeka. Yes, the moment she saw her eyes isa lang ang unang pumasok sa isip niya.
Those eyes were familiar because those were the eyes who keep on staring at her,
those deep dark eyes. Just like her daughter's eyes. Reeka and Reen shares the same
eyes kaya hindi nakapagtatakang nakilala agad niya iyon.

After she and Reeka spoke, namatay na ito. Kaya pala parang nagbibilin
na ito sa kanya, masyado ng malala ang leukemia nito at kahit ilang ulit itong
magpachemo therapy ay parang wala ding nangyayari.

"She loves you Reen."

"I love mama too... mommy." She almost shred a tear again when she
heard what Reen called her. She is now calling her mommy. "I missed papa Rei and
daddy too."

"Hindi ba nagtalk na kayo ng papa Rei mo?" naglakad sila palayo sa

nitso. She even bid her silent good bye to Reeka dahil kahit hindi niya ito nakita
ng personal alam niya na pareho lang sila ng gustong mangyari at iyon ay ang
maalagaan ng mabuti ang anak nila.

"Yup, last night and I talked with Daddy Gray too." Natigilan siya sa
sinabi nito. Pagkatapos kasi niyang makakita ay hindi na ulit ito nagparamdam sa
totoo lang nagtatampo na rin siya sa lalaking iyon. She even swear na kapag hindi
pa ito nagparamdam ay makikipagdate talaga siya sa ibang lalaki.

And about the accident, nalaman niya kung sino ang may pakana ng
aksidente. Hindi iyon aksidente dahil sinadya iyon. Ang driver ng truck ay ang
asawa ng tita ni Reen, they want them dead but unfortunately they survived.
Nakulong na ang dalawa dahil hindi lang pala pagnanakaw at muntik ng pagpatay ang
kaso ng mga ito kundi marami pa. Mabuti nalang talaga at nakuha ni Gray si Reen sa
mga ito natatakot siya sa pwedeng maging buhay ng anak niya.

"Mommy are you mad at daddy?" pilit siyang ngumiti sa anak niya.

"No baby I am not." She grunted dahil sa totoo lang naiinis na siya.
She tried calling him pero can't be reach ang phone nito.
 "Bakit scary ang smile mop o?"

"Nagpapractice lang baby kasi may date si mommy later." She lied to her
daughter sumama ang mukha nito and wriggled out from her arms hanggang sa makababa
na ito. Nakasimangot ito at medyo dumilim ang mukha then pinameywangan siya na para
bang nanay na pagagalitan pa siya.

"No! You are not going on a date mommy! No! no! it's bad magagalit si
daddy once he'll know it."

Natutuwa tuloy siya sa nakitang galit sa mukha nito. "Secret lang natin
ito princess total wala naman ang daddy mo dito kaya atin-atin lang ito."

Hindi naman talaga date ang pupuntahan niya kundi isang business
meeting, matagal na rin niyang hindi nakikita ang boss niya and since okay na siya
at nakakakita nan g maayos kaya handa na siyang harapin ito.

"No!!!" tumili ito na para bang nagtatantrums.

"Okay hindi na makikipagdate si mommy." Tumigil naman ito sa kakangawa

and then smiles at her. Minsan talaga naiisip niyang masyado itong wais para sa
edad nito.

"Good because we are going to have our date tonight and I want to look
pretty and take selfies." Napangiwi siya sa sinabi nito, dapat talaga ay pagbawalan
na niya si Ayeth na makipag-usap sa anak niya masyado na kasi itong nawiwili sa
kaseselfie kaya nahawa na si Reen. Pag-uwi nila sa bahay ay ito mismo ang humila ng
mga isusuot niya.
 "Ahm baby I think this dress is not you know bagay for the occasion.
Saan ba tayo pupunta?" takang tanong niya.

"A date nga mommy you are so hard headed gosh mabuti nalang kasing
ganda kita." Mas lalo siyang napangiwi sa sinabi nito. Madaldal na ito at matatas
na sa pagsasalita ng tagalog pero parang iba naman. Makukutusan talaga niya ang
nagtuturo sa anak niya.

Wala siyang nagawa kundi ang isuot ang mga damit na napili nito, she is
now wearing a green lacey dress na sa pagkakaalam niya ay wala naman siyang ganoon
dati, or maybe she has nakalimutan nalang niya. Then she is now wearing her green
peeptoe stiletto na ngayon lang din niya nakita, makakalimutan na niya ang lahat ng
bagay sa mundo hindi ang mga sapatos na meron siya. Ganoon siya kaadik sa mga
sapatos eh.

"Now, you look pretty." Siya na ang nag-apply ng sariling make up

because the last time Reen helped her ay para siyang nanganak na panda na iniwan ng
asawa dahil sa dami ng kulay sa mukha.

"As always princess." Ngumisi lang ito saka hinila na siya palabas ng
silid nila. "Saan ba talaga tayo pupunta?"

"Sa good place po mommy." Pinaupo siya nito tapos ay piniringan ang mga
mata. Mukhang alam na niya ang gagawin nito, nagawa na rin ito dati ng anak niya.
She surprised her by cooking pancakes and making her a coffee baka ngayon dinner na
naman. Ang sweet talaga ng munting dalaga niya.

Alam niyang nasa labas na sila ng bahay at maingat na tinulungan siya

nitong ipasok sa kotse. "Ah princess, who's driving?"
 "The king!"

"Reigan?" narinig niyang tumawa si Reigan.

"Yup, I'm back babe!"

"Halata nga alangan namang hologram ka hindi ba?"

"Silly."

"Saan ba tayo?"

"Sa happy place nga sobrang excited nitong anak mo sa surprise niya sa
iyo kaya relax ka lang diyan at sakyan mo nalang kami sa trip naming okay?"

She shrugged her shoulders. "May magagawa pa ba ako?" hinayaan nalang

niya ang mga ito sa gustong gawin knowing them they won't stop until nasunod na ang
gusto.

Napangiti pa nga siya ng marinig ang tinig ng anak na kumakanta ng

little things ng one direction. Mukhang nagmana yata ito sa kanya na ganda at
talino lang ang nakuha kasi mukhang walang kaamor-amor ang mga kanta sa boses nito.
Hindi nagbeblend eh.

"Here we are!" bakit ba napakahyper ng pinsan niya ngayon? Bumukas ang

kotse at inalalayan siya ng dalawa na makababa. Muntik na nga siyang mapatili ng
bumaon ang takong ng sapatos niya sa lupa.

"Shit! Where's the pavement?"

"No cursing mommy."

"Napagsabihan ka tuloy ng anak mo." Biro ni Reigan namalayan nalang

niyang hindi na lupa ang tinatapakan niya.

"Can I untie the blind fold now?" she asked.

"Later, kapit ka lang dito okay?" napakapit siya sa isang medyo matigas
na bagay ng may marinig na kakaiba. Hindi niya ito pinansin dahil pakiramdam niya
ay para siyang nakalutang. She is enjoying the wait when she heard a soft strumming
of a guitar from somewhere.

I'll be your dream, I'll be your wish

I'll be your fantasy

I'll be your hope, I'll be your love

Be everything that you need

I'll love you more with every breath

Truly, madly, deeply do

Napakunot ang noo niya ng may marinig na kumakanta na talaga, tinanggal

niya ang blind fold na nasa mata niya and then she blinks so many times para lang
malaman kung totoo ang nangyayari. For God sake! Nasa langit siya--- nasa ere siya
at nakalutang! Nasa isang hot air balloon siya kung hindi dahil sa pisi na
nakaanchor sa ibaba ay malamang kanina pa siya tinangay.

I will be strong, I will be faithful

'Cause I'm counting on

A new beginnin'

A reason for livin'

A deeper meanin', yea

And I want to stand with you on a mountain

I want to bathe with you in the sea

I want to lay like this forever

Until the sky falls down on me

Mas lalo siyang napanganga ng Makita ang hitsura sa ibaba niya, hindi
niya alam kung anong lugar iyon dahil madilim ang paligid maliban nalang sa heart
shape na green neon lights kung saan nasa center siya at nakalutang sa ere. Tapos
may kumakanta sa ibaba kitang-kita naman niya iyon mula sa taas.

And when my stars are shinin' brightly in the velvet sky

I'll make a wish to send it to Heaven

Tumingala sa kanya ang kumakanta and her heart seems to falter, si

Gray! His eyes were shining like a star as he continue strumming the guitar and
singing. Kapag nagkaanak talaga sila gusto niya mga eyes ni Gray at marunong
kumanta.

Then make you want to cry

The tears of joy for all the pleasure in the certainty

That we're surrounded by the comfort and protection of

The highest powers in lonely hours

(Lonely hours)

The tears devour you

And I want to stand with you on a mountain

I want to bathe with you in the sea

I want to lay like this forever

Until the sky falls down on me

Napangiti siya wala eh kinikilig siya, this is so cliché dahil may

nakikita na siyang ganitong proposal dati but who cares? The clichiness is making
her kilig to the bones, para siyang teenager.

Oh can't you see it baby?

You don't have to close your eyes

'Cause it's standin' right before you

All that you need will surely come

Uhh hu yea

I'll be your dream, I'll be your wish

I'll be your fantasy

I'll be your hope, I'll be your love

Be everything that you need

I'll love you more with every breath

Truly, madly, deeply do

(I love you)

Huh huh

Truly, madly, deeply talaga... and then she remembered the last time
they talked in person. Sinabi nito na sa pagbalik niya gusto nitong ang isagot niya
ay puro YES lang at mukhang may alam na siya kung bakit. Ayaw niya pa munang mag-
assume dahil kung magpopropose nga ito sa kanya wala din naman siyang balak mag-NO.
Kapag hindi naman then she is more than willing to wait, naghintay na siya ng ilang
taon and she doesn't mind if she'll wait for a bit more.

I want to stand with you on a mountain

I want to bathe with you in the sea

I want to lay like this forever

Until the sky falls down on me

And I want to stand with you on a mountain

I want to bathe with you in the sea

Well I want to live like this forever

Until the sky falls down on me

Huh huh uhh

Yea uhh huh

La la la duh duh huh

La la la duh duh huh

Uhh hu

Huminto na ito sa pagkanta at may biglang pumalit sa hindi niya alam

kung saan. Tumingala ito sa kanya at ngumisi.

"I missed you!" sigaw nito sa kanya.

Sumimangot naman siya. "I hate you!" sigaw niya pabalik dito but they
both know hindi iyon totoo dahil hindi niya napigilan ang sarili niyang mapangisi
din. Nakakhawa kasi ang tawa nito.

"I love you too!"

"Ibaba mo na ako dito." Gusto na kasi niya itong halikan.

"Not yet sweetheart may password pa kasi."

"Ang corny mo ibaba mo na ako at ng hindi na tayo nagsisigawan." Sigaw

ulit niya pero umiling na naman ito.

Kumuha ito ng isang megaphone. "Yelena Kite Imperial!"

 "Oh bakit?"

"I love you!"

Natawa siya sa sinabi nito, paulit-ulit kasi pero hindi naman

nakakasawang pakinggan. "O sige na I love you too."

"Much better." Tumikhim ulit ito and then looked at her kasi bigla
nalang itong natulala.

"Alam kong gorgeous ako pero huwag namang obvious Gray." She smirks.

"Yeah..."

"Daddy naman eh you are so torpe I am so hungry na." at natawa siya ng

biglang sumingit si Reen na nakapameywang na rin. Kinuha nito ang megaphone kahit
medyo hirap dahil sa bigat nito.

"MOOOOOMMMMMYYYYY!" Nagtakip silang pareho ng teynga sa sigaw ng anak

niya, mukhang hindi nito naanticipate ang lakas ng boses nito. "Aw, my ears."
Umiling pa ito. "Mommy, will you marry daddy?"
 Narinig niya ang tawanan sa hindi kalayuan and as a cue ay nagsilabasan
na ang mga kaibigan niya at ang pamilya niya.

"Way to go Reen!" sigaw ni kuya niya.

Okay fine, medyo cliché na siya kasi naman si Reen ang nagpropose sa
kanya.

"Reen si daddy dapat ang nagsasabi ng proposal." Ani ni Grayzon.

"For a change daddy." May kinuha ito sa loob ng bulsa ni Gray.

"Mommmyyy! Here, wear this." Tuluyan na siyang natawa sa sinabi nito si Gray naman
ay napangiti nalang rin. How can she be blessed with this kind of daughter?

"Our daughter said it, pakakasalan mo raw ako. Wala ka ng kawala."

"Hindi ba sabi mo YES lang? Eh di YES din!"

"Ayan! I'm a flower girl." Pulakpak pa si Reen and then she felt the
balloon getting lower pero hindi pa man iyon nakakasayad sa lupa ay sumampa na si
Gray and then the hot air balloon float upwards again.

"Gray?"
 "Wear this." At isinuot na nito ang singsing sa daliri niya making her
bit her lips, hindi kasi niya akalain na darating pa siya sa point na ito. After
all the pain she'd gone through ay makakamit din niya ang ligaya na para sa kanya.
A happiness she deserves to have despite of her bitchiness.

"I love you Yelena."

"I love you too Grayzon." Hinampas niya ito. "Pero galit pa rin ako sa
iyo bakit hindi ka na uli tumawag?"

"Hindi naman ako umalis, sa tingin mo ba talaga kaya kitang iwanan? I

was around waiting for this moment, naghihintay lang ako sa tamang panahon. Ayaw
kasing pumayag ni Nao na ako ang magdonate ng eyes mo dahil kailangan ko pa raw
mamatay ayokong mangyari iyon dahil alam kong malulungkot ka. I can't afford to see
you cry kahit nasa kabilang buhay na ako."

True, kung nagmulat siya ng mata na wala na ito hindi niya alam ang
gagawin niya. She'd rather die.

"T-teyka Gray bakit parang lumalayo na tayo?" napakapit siya dito dahil
tumataas nan g tumataas ang akyat ng hot air balloon and she can't see her family
na sa ibaba.

"Don't be scared sweetheart, I had it planned at hindi talaga tayo

bababa pa."

"Anong gagawin natin dito?" lumapit ang mga labi nito sa may teynga
niya at namula siyag bigla sa sinabi nito.
 "I promised to our daughter na bibigyan ko siya ng baby brother with my
eyes of course. And besides kapag bumaba na tayo dudumugin ka nila kaya dito muna
tayo gawa tayo ng baby brother ni Reen."

"Baliw ka!"

"Sige na." natawa siya dito para kasi itong sales agent na hindi
titigil hangga't hindi nakakabenta ng produktong binibenta nito.

"Safe ba ito?"

"Super." Anitong hinahatak ang strap ng dress niya.

"Okay fine, let's give Reen her long time wish." She giggled. Bakit ba?
Saka thrilling naman sa hot air balloon, baka paglabas ng future baby nila na
mabubuo dito ay maging piloto pa kasi ginawa nila sa langit. Natawa nalang siya,
literally.

<<3 <<3 <<3

A/N: Kanina ko lang nabasa ang mga comments niyo, hahahaha, and then binasa ko ang
update hindi ko akalain na iyon pala ang magiging reaction niya. Wala lang ending
na eh so kailangang may konting happy2x naman so ayaw na! Later na ako magootors
note kasi tinatapos ko pa iyong mga extra chapter, baka ipost ko din sila mamaya.
Saka na rin ako magsasign off!
Extra #1: Shoes

NAPASIMANGOT siya at hindi pinansin si Gray na nagdadabog sa loob ng

kwarto nila. Nakadapa lang siya sa ibabaw ng kama at nagtatype ng kung anu-anong
codes sa ginagawa niyang game application. Wala si Reen kasi sumama kay Reigan sa
Singapore, gift daw iyon ni Rei dahil first honors si Reen sa school, pumasok na
kasi ito at kinder two na. Masyado daw kasi itong matalino para sa nursery one na
dapat ay nandoon ito.

Ilang buwan na rin silang kasal ni Gray, it was an intimate wedding

they both decided to have. Iyong mga malapit na kaibigan at pamilya ang inimbita
nila, it's a cute chapel wedding actually.

Kung bakit ito nagagalit? Hindi talaga ito nagagalit more on nagseselos
lang ang mamang iyan paano ba naman kasi si Reigan ang hilig mang-inis.

They are in the middle of having their lunch kanina ng biglang ibulalas
ni Reigan ang tungkol sa treasure niya. Iyong sapatos na ibinigay sa kanya ng first
love niyang batang lalaki, at dahil nga sa walang alam si Gray kaya nagpumilit
itong malaman but she just zipped her mouth. Ayaw niyang malaman nito.

Napasinghap siya ng biglang may dumagan sa likod niya at naramdaman

niya ang labi ng asawa sa kanyang leeg.

"Gray ano ba!?" itinulak niya ito. Ganyan kasi iyan kapag hindi
nakukuha ang gusto sa pagdadabog ay ibang technique ang gagamitin niya.
 "Who is he?" he asked as he bite her earlobes making her moan.

"No!" she hissed habang pilit na nilalabanan ang pag-aalab ng katawan

niya. His body is pushing her on the bed. "Napipisa si baby." Bulong niya, yes, she
is pregnant. Two months to be exact at mukhang narealized naman nito ang ginawa
nito kaya bahagya itong bumangon pero hindi siya binitiwan.

"Sweetheart." He closed her laptop and push it somewhere habang

itinitihaya naman siya nito. His hand is above her abdomen caressing her tummy na
wala pang baby bump. Napapikit siya sa paraan ng paghimas nito sa tiyan niya alam
niyang may iniisip na naman itong masama. "Tell me who gave you those shoes."

"Se-secret nga." She sucked her breath when she felt his finger
slipping inside her pajama and playing the top of her panties. "Gray ayaw ni
baby-." Impit siyang napatili ng sakupin nito ang mga labi niya and then his
fingers are now peeling her undergarments. Napa-igtad siya ng maramdaman ang mga
daliri nito sa loob niya, his fingers were ramming inside her as his thumb is
playing her clit. She moaned in between their kisses because he is making her
insane again.

Itinaas nito ang suot niyang shirt revealing her naked chest, bumaba
ang mga labi nito sa ibabaw ng dibdib niya kissing its tip and pulling it through
his teeth.

"Gray it hurts."

"Tell me now." He hissed. Umiling pa rin siya at napasubsob na sa

dibdib nito dahil napapasigaw na siya sa bilis ng paggalaw ng mga daliri nito.

"No... oh shit! Don't stop please." She is already on the edge and she
wants more. Napahawak siya sa mga braso nito. "I'm coming." She whispered pero
bigla nalang nitong itinigil ang paggalaw ng mga daliri nito. She narrowed her eyes
at him alam niya ang ginagawa nito, he loves to tease her until she gives in pero
hindi siya magsasalita ngayon kahit ano pa ang gawin nito.

"Do you want me to continue?" he tease as he licks his fingers filled

with her juices. "Tell me who the hell is that guy." Umiling pa rin siya. She heard
him sigh at tuluyan ng tinanggal ang suot niyang t-shirt. She is already naked.
"No?" umiling ulit siya. "I have my ways sweetheart." He parted her legs at bumaba
sa may paanan niya. She moaned loudly when he starts to lap her core back in forth
using his tongue.

"Gray... oh please... more." Naiusal niya.

"I'll give you everything sweetheart just tell me who that fuck is."
Kumuha siya ng unan at itinakip iyon sa mukha niya dahil hinding-hindi siya mag-gi-
give in. Damn with these hormones.

"Gray please don't stop." But he did making her whimper in needs pero
hindi pa rin siya magsasalita. She'll keep it as a secret. Tinanggal nito ang unan
mula sa mukha niya and then gently caressed her cheeks. She could see love and
wants on his eyes but he is just too full of himself. Alam niyang hindi siya nito
kayang saktan ng physical as punishment for being hardheaded so he is tormenting
her sexually! God, damn it.

"You know how much I love you right?" tumango siya. "At akin ka lang
hindi ba?" tumango uli siya as he lance himself inside her body. He is rocking his
body back and forth slowly making her feel his entire length inside her.

"Gray matagal na iyon five years old pa ako." She said halos pigil na
ang paghinga niya. "Ikaw lang naman...ahm... ikaw lang ang mahal ko."
 Umiling ito habang mas lalo nitong binibilisan ang paggalaw nito. "No,
dapat ako lang. Ako lang Yelena I want you to dispose that damn thing." Umiling uli
siya habang ninanamnam ang sarap na dulot ng pagsakop nito sa buong katawan niya.

"Please don't do this to me Gray you love me right?"

"Hmnn... i.. damn... love you." He stopped for a while. "Kaya ayokong
may kahati sa isip mo dapat ako lang." and he moves again this time mas mabilis na
para bang may hinahabol. "Hangga't hindi mo sinasabi sa akin kung sino o kaya naman
ay itatapon ang sapatos na iyon I'll punish you. I'll not make you come." And he
spread his seeds inside her, leaving her still wanting still.

Hindi nalang siya umimik alam kasi niyang makakalimutan din ito ni
Gray, pasensya lang talaga. Alam din naman niyang mahal siya nito he just loves
punishing her. Ilang beses nito siyang inangkin and he is just too good because he
really made sure she sleeps frustrated.

TWO days na niyang tinotorment ang asawa niya pero hindi pa rin ito
nagsasalita, actually nag-aalala na nga siya. Pero gusto talaga niyang malaman kung
sino ang pontio pilatong lalaking iyon. Selfish maybe, pero iba na kasi kapag si
Yelena ang pinag-uusapan nag-iiba ang hormones niya sa katawan. Mabilis siyang
magselos, makita nga lang niya itong may kausap na ibang lalaki na hindi niya
kakilala ay nagseselos na siya. Mas lumala noong magbuntis ito sa panganay nila.
 She is sleeping peacefully above their bed, hindi pa sumisikat ang araw
pero nagising na siya. Pinapagod na rin niya ito dahil hindi talaga niya ito
tinitigilan and his punishment continues. Maingat siyang tumayo at inayos niya ang
kumot nito dahil alam niyang nilalamig na rin ang asawa niya, she is naked beneath
those blankets.

Tumayo at siya at binuksan ang walk in closet nila, napailing nalang

siya ng makita ang mga sapatos doon. Yelena loves those shoes and that's because of
that guy, nagiging big deal na talaga sa kanya ang ideyang iyon. He hates it. He
opened her private closet and then pulled out the box she has been hiding from him.

Itatapo na niya iyon bahala na kung magalit ito sa kanya. Lalabas na

sana siya ng biglang nahulog sa mga kamay niya ang box at nahulog ang kulay green
na maliit na sapatos na kasya na marahil kay Reen.

Pinulot niya ang sapatos na iyon, those are damn so familiar. Napatitig
siya sa bagay na iyon and then suddenly like in the movies some scenes flashed back
inside his brain.

"Sir Gray maglaro ka muna sa park habang inaayos ko pa ang sasakyan."

Napakamot siya ng ulo dahil mukhang male-late pa siya sa birthday party na
pupuntahan nila. Ayaw naman talaga niyang pumunta dahil hindi naman niya ka-close
ang celebrant, gusto lang ng mommy niyang pumunta siya kasi ayaw ding pumunta ng
mga ito. Nagpapahinga pa sana siya sa bahay at nanonood ng mga animes.

Bumaba na siya sa kotse mabuti nalang at sa may park nagstop ang car
nila kaya pwede pa siyang mamasyal.

"Ihate them! I hate daddy." Kunot-noong hinanap niya ang boses na iyon. At hindi
naman siya nabigo dahil natagpuan niya ang isang batang babae na sa tingin niya ay
bata lang sa kanya ng tatlo o dalawang taon. Nakasuot ito ng cute na green na dress
at panay punas ng luha. May cute na green headband din ito na may malaking ribbon
at maiksi ang kulot nitong buhok, namumula din ang pisngi ng bata dahil sa kaiiyak.
 "Why are you crying?" tanong niya, she just glared at him.

"Why are you asking?"

"Don't be mad." Masungit. Pero ang cute niya. "Don't cry, you look
pretty when you have tears in your eyes."

"I am pretty with or without tears in my eyes." Medyo nabingi siya sa

lakas ng boses nito. Kapag may nagtangkang magkidnap sa batang ito iuuwi agad sa
bahay dahil masungit. Natawa nalang siya habang ito ay napatigil sa pag-iyak at
napatingin sa kanya, siya naman ay napatingin din sa tuhod nito. May scratches ito
sa tuhod.

"You have scratches." He kneeled down. "These hurts."

"It hurts." Hinipan niya ang sugat nito at saka niya napansin na hindi
nito suot ang isang sapatos nito.

"Your shoes?"

"It's ruined." Napatigil siya.

 "Hmmn... wait here okay." Naalala niya ang birthday gift ng mommy niya
sa celebrant, nagkataon na shoes iyon. Swerte! Agad siyang bumalik sa kotse at
napansin siya ng driver.

"Sir, maayos na."

"Okay, wait for me okay?" aniya sa driver sa hindi kalayuan ay may

napansin siyang mga tao na may hinahanap. May isang batang lalaki na sa tingin niya
ay kasing edad lang niya at kamukha ng batang babae. Mabilis niyang kinuha ang
paper bag at binalikan ang batang babae.

"Those aren't mine." Anito sa sapatos na hawak niya ng bumalik siya.

"These are yours now I am giving this to you." Aniya dito.

"You are like prince charming from Cinderella."

Ngumiti siya. "Maybe I am and you are the princess." Isinuot niya sa
paa nito ang sapatos, saka lang niya napansin na may maliit na star sa may paa
nito. "A pair of good shoes will bring you to your happy place."

And that's the history of his first love, agad din kasi siyang umalis
dahil nandoon na ang naghahanap sa batang babae. Ibinalik niya sa box ang sapatos
at ipinasok sa loob ng cabinet saka nagmamadaling lumabas at pinuntahan ang asawa.
His heart, it beats wildly now na halos hindi na niya maintindihan. Inilihis niya
ang kumot at tiningnan ang mga paa nito, and there he saw a cute star on her feet.
 Sa kanya galling ang sapatos na iyon? Napangisi siya, hindi mapuknat sa
mga labi niya ang saya ng malaman na wala naman pala siyang dapat pagselosan
because siya pala. He is her first love and her one and only love. Sa kanya lang
talaga si Yelena and she is his first love too. Nang magkita sila uli kasi ay hindi
niya ito nakilala kasi ang dami ng changes dito hanggang sa nawala na lang din sa
isip niya.

Humiga siya sa tabi nito at pinugpog ng halik ang buong mukha nito, she
stirred which is good. He wants to wake her up.

"Gray naman eh." Reklamo nito.

"Sweetheart." Napadilat ito.

"Time na ba ulit sa punishment mo?" hindi siya nagsalita medyo naguilty

siya sa sinabi nito, she just said it so innocently. Itinapon niya ang kumot sa
isang tabi at pinasadahan ng mga labi niya ang bawat parte ng katawan nito.
Hanggang dumako ito sa pagitan ng mga hita nito, her sweet spot. He keeps on
tasting her hanggang sa nasa verge na ito ng orgasm, but he stopped he wants her to
release when he's inside her. In a swift motion he is now wrapped by her tightness.
He keeps on moving until her sex is clenching him.

"Gray I'm coming." She whispered and pushed him away pero mas mahigpit
lang niya itong niyakap. Mukhang nagulat yata ito pero hindi siya tumigil, she came
and he didn't stopped moving until she reached her multiple orgasm. Sunod-sunod and
then he follows.

"Why?" she asked, her eyes were still closed and her lips were partly
open at taas baba pa rin ang dibdib nito tanda na naghahabol pa ito ng hininga.
 "Why?" ulit niya.

"T-tapos na ba ang punishment ko? Hindi mo na ba ako kukulitin?" he

wrapped her legs around his waist while he is still inside her. Bumangon siya and
of course kasama ito at pumasok na sila sa loob ng banyo and then he open the
shower. "Gray ano na naman ba ito?"

"I'm sorry sweetheart promise hindi na kita ipapunish." And he pushed

her gently over the wall and make love to her over and over again. Alam niyang
nagtataka ito saka na lang siya mag-eexplain he'll make up for the past two days na
ipinanush niya ito. And he'll call Reigan later, he'll asked him to extend Reen's
vacation sa Singapore. Sa kanya na muna ang asawa niya.

<<3 <<3 <<3

a.n: last extra chapter will be tonight. Mamaya na rin ang mahabang otor's note!
happy lunch!
Extra #2: That Baby!

GRAYZON is playing her fingers habang siya naman ay abala sa pagba-

browse ng mga shoes sa internet. He is even kissing each finger na parang baliw
lang.

"Ayyyy! Ano ba iyan Rayleigh!" tili ni Ayeth ng biglang pumasok sa

Royale si Rayleigh. Hindi naman iyon ang ikinabigla nila kundi ang hitsura nito.
Paano ba naman kasi kung hindi nila ito kilala ay mapagkakamalan talaga nila itong
taong grasa. Magulo ang buhok nito, ang dumi ng suot nitong puting t-shirt at pati
iyong maong jeans nito ay may punit na rin.

"Hoy bakla hindi ka man lang nagbihis sa bahay mo." Si Bree na mukhang
sanay na makita ang kaibigan sa ganoong hitsura. May camera ito sa leeg nito.

"Wala na akong time." Anito, the last time she saw Rayleigh ay noong
kasal niya. Umalis din kasi ito kaagad.
 "After months kang nawala ay ganyang hitsura ang isasalubong mo sa
amin?" sumimangot lang si Rayleigh.

"Ang arte niyo na ha samantalang dati natutulog naman tayong magkatabi

ng hindi naliligo." Natawa siya sa sinabi nito. Paano ba naman kasi minsan lang
niya naririnig na nagsasalita si Ray. Sa tatlo kasi, sina Bree, Ayeth at ito, si
Ray ang pinakatahimik sa lahat. Minsan lang niyang naririnig itong magsalita minsan
ay naiisip niya si Reigan pwede niyang ipair ang dalawa pero knowing them, hindi
bagay kay Rayleigh si Reigan. Rayleigh needs someone who can light up her life,
pareho kasi sila ni Rei na tahimik at boring. Sino kaya ang pwede?

"Dapat kasi sa iyo ay mag-asawa na." si Bree.

"Hindi ko kailangan ng bato na ipupukpok ko sa ulo ko. Pakain ha,

dalawang araw na akong walang kain paano ba naman kasi nawala ako sa Cambodia."

Napangiwi siya sa sinabi nito, naalala niya ang sinabi ni Breen a wala
itong sense of direction.

"Bakit k aba kasi naging field photographer pwede ka namang maging

photographer nalang sa The Legend." Tukoy nito sa modeling agency ng tita Belle
nila na kapitbahay din nila. Madalas niyang nakikita si Ray doon dahil ito ang
official photographer ng The Legend at dito lang nagtitiwala si Dreia kapag nagso-
shoot.

"Nah, I love my job."

Kumakain na ito ng may marinig silang iyak ng isang bata, sabay-sabay

nilang hinanap ang ingay na mukhang si Ray lang ang walang pakialam.

"Kaninong baby ba iyon?" she asked.

"Sa akin." Si Ray na ang sumagot and even pointed out the baby on her
back. Nanlaki ang mga mata nila ng may bata nga ito sa likod nito.

"Gaga, hindi sa likod nilalagay ang baby sa harap dapat."

"Madumi ang shirt ko baka ma-infect siya kaya diyan muna siya sa
likod."

"Kaninong baby ba iyan?"

"Dala ko."

"Alam namin na dala mo pero kaninong anak iyan?" nagtaas ito ng tingin
at tila ba may inaalala, napakunot na rin ang noo nito and then it twists na para
bang may nakain ma masama and then naglighten up.

"Kay Dale." Napakurap siya sa pangalan na narinig at napatingin kay

Dane na nanlaki ang mga mata. Kuya kaya nito si Dale.

"Sinong Dale?"

"Yue Dale Monterde. Kailangan ko pa siyang hanapin para panagutan niya

ang batang ito."

Pumalatak siya at saka tiningnan si Rayleigh mula ulo hanggang paa. Oo

at naiisip niyang ireto ito sa mga kakilala niya but Dale didn't ever cross her
mind dahil alam niyang wala sa isip ng pinsan na magpakasal. Babaero kaya iyon,
last night ay may nakita pa nga siyang babae na lumabas sa pad nito ng mapadpad
siya doon.

"P-pwede ko bang makita ang baby?" namumutlang tanong ni Dane. She

can't blame her malaki ang posibilidad na pamangkin niya ang batang nasa likod
nito. Hinayaan nalang ni Rayleigh dahil abala ito sa pagkain. "Oh my gosh!
Kamukhang-kamukha nga niya." Bulalas ni Dane.

"Sino?"

"Iyong baby kamukha niya."

"Niya? Ibig sabihin kilala mo si Dale churva na iyon?"

Minsan ay naiisip niya na si Rayleigh ang pinakawalang pakialam sa

paligid nito. Sabagay ilang beses lang naman silang nagkita ni Dale pero maliit pa
ang tiyan ni Rayleigh noong umalis ito at saka parang hindi naman ito nanganak. Ang
sexy kaya nito, Rayleigh is actually Dale's type. Iyong sexy at mahahaba ang biyas,
her cousin is a hooker for long legged women who submits to his every whilm and
charm.

They already warned him not to hit on Rayleigh at mukhang wala naman
talaga itong balak pero bakit may ganitong eksena na? Parang naulit lang ang
nangyari noon ah.

"Kailan pa kayo may relasyon ng kapatid ko?" gulat na tanong ni Dane,

nabulunan naman si Rayleigh.

"Jeez! Wala kaming relasyon ng lalaking iyon anak lang niya ito at
hindi akin. Nautusan lang ako ng mama ng batang ito na dalhin ito sa daddy nito
dahil kakilala ko raw. Namatay kasi sa panganganak iyon kaya ako na ang nagdala.
Hindi pwede sa akin ang bata dahil hindi ako marunong mag-alaga ng baby at saka
dapat alagaaan ito ng lalaking iyon. Gagawa-gawa ng bata tapos hindi niya
babantayan?"

Pare-pareho ang naging reaksyon niya, ni Bree at ni Ayeth sa nalaman.

Si Dreia lang yata ang relax na relax.

"Since ikaw naman ang kapatid niya at pamangkin mo iyan kaya ikaw ang
magdala ng batang iyan sa tatay niyan." Ibinalik ni Dane ang bata kay Rayleigh.

"Ayoko! I mean ikaw ang magdala sa pamangkin ko kay kuya magagalit iyon
eh."

"At ako pa ang haharap sag alit niya ganoon ba?" the baby startled
dahil sa pagtaas ng boses ni Rayleigh. "Hush, hush baby sorry hindi na magtataas
si... ako ng voice." At mukhang nakinig naman it okay Rayleigh. Kumuha siya ng
ballpen at papel at sinulat ang address ni Dale doon, hindi sa pad nito kundi sa
bahay nito.

"Here."

"At ano iyan?"

"Address ng bahay ng pinsan ko puntahan mo siya diyan, ibigay mo ang

anak niya sa kanya and then you are free to go."

Agad naman nitong tinanggap ang papel mula sa kanya. Napangiti siya,
actually she is on the verge of grinning up to ears kaya lang pinigilan muna niya.
 "Bakit hindi nalang kayo? Kayo naman ang pamilya ng batang ito." Nguso
niya sa batang nasa bisig nito at hindi nakaligtas sa mga mata niya ang fondness na
nasa mukha ni Ray sa bata. Alam niya iyon dahil nakita na rin niya ang kislap na
iyon sa sariling mga mata. Ray already fell in love with the baby.

"Ikaw ang may dala kay... what's the baby's name?"

Napaisip na naman ito. "Ano nga iyon? This is a baby boy, Damon. Tama
Damon nalang ang name niya."

"Okay, dalhin mo na ang pamangkin ko kay kuya." Sang-ayon ni Dane na

mukhang alam kung ano ang laman ng isip niya. Maging si Bree at Ayeth ay parehong
napangisi. The ball is already rolling and perhaps in a few months from now all the
marks will be given to its rightful owner.

<<3 <<3 <<3

a/n: finally I am closing this book already, natapos ko na rin siya sa wakas. Ang
dami kong update ngayong araw na ito no? Hahahahah, hindi nga gusto ko na talaga
siyang tapusin para may masimulan na naman akong bago. Kating-kati na kasi ang mga
daliri kong tumipa uli ng ibang pangalan at ibang scenes at story plots.

Ang next book might be ahm, ano ba ito... mas Hot compare sa ibang books. Ewan
hindi ko alam iyon lang ang plano ko kaya warning na agad para sa mga nagbabasa ay
maiwasan ang pagbabasa.

Trip ko lang ng light yet matured story line, and i think bagay kay Rayleigh iyon
who is innocent at all, tapos si Dale na hindi na ganoon kainosente. I'll try to
write something new kaya pasensyahan niyo na muna kasi practice pa sila.

So, iyon nga. Dahil sa may kaunting depression ako last week kaya absent ako
kahapon. True, umabsent talaga ako at sinabi kong may sakit ako chuvachoochoo pero
nagpunta lang ako sa SM. hahahaha.. wala eh, kakaibang trip lang.

I texted a friend and told her na nasa sm ako kaya dapat niya akong puntahan,
chooks demanding lang? Hindi nga plan na namin na magkita. Then kumain ako sa kfc
while waiting, tapos pagdating niya ay kumain kami ng spicy lechon... tama po kayo,
kumain lang ako kahapon. As in sa two days kong hindi nakakain ng maayos ay sagad-
sagad naman ang kahapon.

Dumaan ako sa phr, ayiiieee... nakita kong may nakadisplay na book ko doon. Ganoon
pala ang feeling no? Ibang-iba, parang hindi totoo samantalang nasa harap mo na nga
at lahat. May nakakasabay akong bumili kahapon kaya napasmile ako. heheheh.. at
habang binabasa ko uli ay kinikilig ako na hindi ko maintindihan para akong baliw.
Lols.

So, ayun nga dahil pangit ang mga movies kaya nagpunta kami sa isang cafe at kumain
uli ng tinapay at cakes. Nakuuuu, mahirap talagang madepress kasi kailangang may
laman ang wallet ko. Pag-uwi ko naman---- saka na masyado ng mahaba ang otor's
note.
STATUS UPDATE: To those who grabbed a copy of Racing with Cupid, thank you very
much and as a thank you gift, I'll be posting 2 or 3 extra chapters for that story
soon.

PPS: MARKED SERIES 4 : Unrequited Love is officially signing off!

**********************************
CONVERTED BY WATTPAD2ANY VERSION 1
----------------------------------

ALL RIGHTS RESERVED TO THE OWNER

OF WATTPAD.COM AND ALSO
ALL RIGHTS RESERVED TO THE AUTHOR
OF THIS BOOK

BY CONVERTING THE BOOK, YOU HAVE

ACCEPTED TO THE TOS OF WATTPAD
AND ALSO
WOULDN'T POST ANY OF THE CONTENTS
CONTAINED IN THIS FILE BY ANY MEANS
ELECTRONIC OR PRINTED, WITHOUT
THE CONSENT OF THE AUTHOR.

COPYRIGHT 2013
**********************************