You are on page 1of 6

Landak Sai Punggah

landak yakdolah binatang sai badanne hampir gegoh tikus, bidane ngedok bulu sai tajom. suatu

ghani sewaktu ya lagi lapah lapah tungga jama kelinci kijang ghik memai. waktu tin tungga

kelinci nagu jam landak" hai landak niku haga mit dipa?" kidang landak mak ngejawab cawane

kelinci, kijang cawa jama "niku cak mak ngejawab cawane kelinci". hane landak "haga api nyak

ngicik jama kelinci nyak kan lebih hebat jak kelinci. liyak buluku tajom warnane halom sambil

nunjukko badanne bahwa iya punggah.

ghadu jak hena landak teghus lapah, ulih kepalaian iya bugendom di bah batang gedang mak

dipandai buah gedang wat sai ghadu mesak, bahkan hampir gegoh. lagi tahabu angin kencog

ghatong gedang ngelatu landak sai lagi tahabu. gedang nancop di tundunne landak. ulih kena

bulune sai tajom landak kesakikan. ia mak dacok lapah ulih kebiyaan.
Labi Labi Pemarah

Tumbai wat labi labi ghik ghua bughung bangau teghu di pinggeh danau. tiyan ngrghupako ghik sai

akrab. tiyan lalang begughau ungpal ghani. butahun tahun liwat dilom keadaan damai ghik bahagia. sekali

musim panas wai ghik danau keghing. mak ngedok labung. binatang binatang lamon danau kemahian,

tiyan menderita nihan. bughung bughung mulai beham bughan, nyengkegh mit mengan sai mawoh

nyepok wai.

Labi labi ghik bangau sina wategh temen, "gham moneh beghas ninggalko danau sinji," cawa bangau

sedih. Tiyan ngeghatoni labi labi teghus cawa, "kanca gham ghadu ughik pujama butahun tahun, kidang

genta sikam haghus maleh, selamat tinggal ghikku, semoga selamat. penjak nihan labi labi sedih. wai

matani mahili dalih cawa, "gegoh ghepa kuti dapokninggalko nyak sinji layin ghek kuti? kutikan pandai

bahwa nyak pasti mati ki mak ngedok wai haghopaku usunglah nyak ji."

Bangau nimbal, "hai labi labi, sikam sebenoghni mak haga ninggalko niku, kidang naku mak pandai

hambogh. labi labi cawak nyak wat akal. sapok kuti tangok sai tejango ghik kangat kuti kegho anucukni

keghi ghik kanan nyak ditengah tengah. king kuti dang ngepepahko nyak.

bughung bangau cawa, tantu sikam haga hati hati.


Lemaweng jamo Kaccil
(Harimau dan Kancil)

Zaman hou lagei nayah dilom pelah wat Lemaweng balak temen, io jadei rajo di pelah ino.

suateu ketika, io tummbuk Kaccil, Lemaweng harei ino lagei betteh ulah kak tigo harei mak

messou mangsano guai di kan, pas kebeneran io sepapasan jamo Kaccil, Kaccil lagei belejak-

belejik musik sayan, Kaccil tekanjat ulah LLemaweng nyambatno, Kaccil cawo Lemaweng

matei kamah buleu meu? nikeu makket mandei kedei tinuk pai badan meu ghadeu ambau tigeh

jou. Cawo Kaccil dilem atei, Kaccil berpikir nemen nyo caro no nyesak akal ijo. Trus Kaccil

tumbk akal "ei Lemaweng sangun buleu ku jou kamah, nyolagei badan keu kak ambau berebei

caluk keu sai kirei digigik bohou. Jadei sai kirei ijo kak di akuk ulun, lamen nikeu ago sai bangik

lapah gham adek batangaghei naen nyak nyesaken nikeu daging Bohou, ino sai bangik dagingno,

Lemaweng mak berfikir lagei io kak betteh." Lapah cawo Lemaweng, sappai di batangaghei

Kaccil nyuwak Bohou, "ui Bohou luah pai metei jo, Lemaweng ago ngebagei metei nekan no,

Bohou luh," payeu Kaccil, matei wawai atei Lemaweng. Cawo Bohou. lamen penano jawab

Kaccil, "baris pai mettei tigeh ujung btangaghei ino, naen keu itung tigeh makwat metei

seghatus, Bohou langsung bejejer tigeh ujung batangaghei, Kaccil cakak tendun Bohou diitung

no sai-sai, tigeh ujung batangaghei Kaccil selamatlajeu io cawo jamo tiyan wo,"ei mattei bugam

mettei wo, nyak kak dijo, Lemaweng nikeu dang serakah bigou jamo sai baghih ghasoulah mettei

wo. Tenggeu lah mettei wo pok ijo, nyak Kaccil nayah akal jadei mak dapok meu kan

Lemaweng. Lemaweng jamo Bohou pai sadar temen tiyan keno budei.
Kisah Manuk jama Sekhuk Enton Mas

Alkisah di jaman tumbai dilom khimba, uwat binatang-binatang sai hukhik angkon muwakhi jejama,
yakdolah Manuk Bakas jama bukhung Mayang. Tiyan khuwa hokhek khukun setulungan dilom segala
hal, semisal nyapok mengan jejama.
Di pagi khani dilom khimba sai asuk, petikani tiyan khuwa lagi nyepok mengan, mak tisangka-sangka
uwat sai Gemul makhah nyekhang khuwa binatang sina. Ulih tekanjat, Bukhung Mayang ngelumpat
hambokh mit datas, manuk bakas nyelamatko dikhi tegakh. Gemul sai lagi kelapakhan, jak tundun pagun
ngepealau manuk bakas sai lagi tegakh kekhabaian. Ngeliyak kejadian sina, mayang nulung khikni liwat
kekuatanni goh nekhkom khik nyanik katan tundun khik hulu gemul. Ujungni, manuk bakas dacok
lepasko dikhi khik langsung segok dibalik batu. Gemul mekik-mekik kesakik’an, sekhaya takhu
ngepe’alau manuk bakas, langsung hebos malih nyempulat.
“Puakhi... luwah ‘tah lagi. Gemul jeno khadu malih jak dija”, cawa mayang jama manuk bakas.
“Tekhima kasih mayang, niku khadu nyelamatko nyak ji.” cawa
“Wat api puakhi? Acak niku keliak’an mak tenang? Niku makheng kodo?”
“Mak api-api, nyak je sihat. Dacok kodo nyak butanya jama niku?”
“Yu puakhi, api wih sai dapok nyak je tulung?”
“Kheji puakhi, nyak je bingung khepa cakhani niku dacok khambokh layung mit datas? Ki nyak je kok
lumpat mak dacok. Ki tipekekh, kham khuwa sinji bukhung kenyin ‘kan?”
“Yu... sangun nyak tumbai goh gawoh mak dacok khambokh. Kidang puakhi, nyak ji uwat sekhok anjak
enton mas, dipaya ki kusekhokko mit di kepi-kepi ji, badan ji kekhasa hampang dacok hambokh”
“Ki khena dacok kodo wih kuinjam pai sekhok anjak enton sa?”
“Yu mak api-api pakai gawoh, puakhi. Kidang wih niku musti ingok, ki niku khadu nyekhukko sekhok
niku bujanji mak haga ngeinjam-injamko sekhok sinji jama sapa gawoh. Khek dang sampai lebon moneh
da’!”
“Puakhiku, niku dang gusakh. Nyak pasti ngejaga bakhang sinji khek ngeolohko jama niku”
“Yu puakhi, ji sekhok kusekhahko diniku”

Bukhung mayang nyekhahko sekhok enton mas sina. Manuk bakas senang hati nekhimani. Sekhadu
ngeniko sekhok enton mas, mayang nangguh mulang. Manuk bakas langsung nyekhukko kepi-kepi ni. Iya
mak sabakhan. Makkung betik nyekhuk kepi ni, iya ngebokhko kepi ni mak kehingga khik langsung
lumpat mit di kuta.
“Koo... koo... aak... koo... aak...” “ooiiii..... nyak dacok khambok” mekik manuk bakas hatang.
Manuk bakas lupa dikhi mak menyinko sekelilingni. Dibahni khadu uwat manuk bebai sai ampai mulang
ngekhedik diya.
“Oi abang.... api pai gawimu? Khepa cekhita niku dacok khambok mit disan?”
Manuk bakas degah nunggai enggomni, “yu adek, nyak ganta khadu dacok khambokh ulih nyekhukko
kepi-kepi ku pakai sekhok enton ji...”
“Wih lawi... dacok kodo bang adek injam sekhok sina?”
“Yu pakai gawoh... ki khadu nyekhuh, niku jajal lumpat mit sungiku jeno”
Manuk bebai begeluk ngejahit kepi-kepini, sekhaduni iya mekik-mekik pungah.
“Koo... koo... aak... koo... aak...” “ooiiii..... nyak dacok khambok moneh bang” timbal manuk bebai.

Lelakun manuk bebai sina gegoh gawoh manuk bakas jeno, lupa dikhi mak menyinko sekelilingni mekik-
mekik. Tiyan khuwa mak kesipak ngewonko sekhok sai khadu tipakai.
“Dipa jengan adek ngetahko sekhok enton mas jeno?”, tanya manuk bakas.
“Jeno ku tahko didija abang, ditanoh sinji...,” timbal manuk bakas.
Manuk bakas jama manuk bebai ngesesepok sekhok sina disekeliling jenganan.
“Waduh lebon hinji sa, dek! Mak tihalu dipaya juga sekhok na sa...!”, timbal manuk bakas.
“Nyak ji khabai ki sekhok sina temon-temon do lebon! Khikku Mayang sai sekebuakni sekhok sina! Kham
musti ngehaluko ni!”, tambah cawani manuk bakas kekhabaian.
Manuk bakas ngekhasa salah khadu ngelebonko bakhang kesayangan khik sai dianggop kuakhini. Uwat
khasa sedih dihatini. Khadu bukhani-khani, khuwa manuk sina ngekokh-ngekokh cukutni di sekeliling
tanoh. Khasa khabai ngejadi-jadi petika tiyan khuwa sina ngedengis suakha mayang hambokh anjak
jawoh di pagi khani khuwa minggu sekhaduni, “Keliiiiiiikkkkkkk... keliiiiikkkkkk... keliiiiiiikkkkk...”
“Wah... khajin becong kuti khuwa khadu ngekokh-ngekokh tanoh hayu-hayu goh ji...”, cawa mayang.
“Khepa puakhi? Niku khadu dacok hambokh kodo?”, cawa mayang.
“Nyak hehanani dacok ngelumpat selayungni kuta begawoh. Nyak haga kilu mahap jama niku?”, timbal
manuk bakas.
“Api hal ni niku sehayu-hayu hinji ngekekilu mahap jama nyak, puakhi?”, timbal mayang.
“Sekhok enton mas pengenian anjak niku sa lebon. Khadu beni sikam khuwa nyepok, kidang mak kehalu-
halu...”, cawa manuk bakas kelemohan.
“Benokh sekali, abang Mayang! Nyak salah khadu ngelebonkoni”, timbal manuk bebai lumpat anjak
batang balak sungi mekhomko manuk.
“Niku mak nukhut api timbalku! Niku khadu ingkakh janji, Manuk. Nyak jak ganta ji mak pekhcaya
diniku! Nyak ngehakhap niku gawoh sai dacok khambokh, bang niku ngeajak kajong mu munih, mak
haga angkonan lagi jama niku! Awas kuti!”, cawa mayang langsung khambokh ngelip mit langit, lebon
mak keliyak lagi.

Mak beni jak sina, manuk bakas jama bebai kukhuk mit sakhang manuk. “Anak-anakku, dang medokh
jawoh-jawoh. Geluk kukhuk mit dija jama bak emakmu sinji!”, cawa manuk bebai. Anak-anak manuk
sina lamon si mak ngedegis jama kayunan emakni ulih jawoh puedokhni. Mangkung selesai ditengis
kayunan emakni, khatong angin kencong khatong anjak langit.

“Emaakkkkk..... emaakkkkk.... tulung nyak makkkk..... sakik nyak mak....”, cawa anak Manuk.
“Anakku... anakku... lawi wih anakku tiakuk abang mayang...”, mekik manuk bebai jama manuk bakas.
“Dang akuk anak-anakku puakhi, tulung ampuni sikam”, timbal Manuk bakas.
“Kacau ki khadu goh ji. Ekhengko sanak-sanak mit di lamban kenyin, nyak haga ngesesepok sekhokni
Mayang”, pekik Manuk bakas hatang.

Dilom pikha menit, khadu lamon anakni Manuk sai mati di tanoh ulih tihuntapko Mayang petikani
hambokh jak datas langit.
“Ampun abang mayang... dang siksa sanak-sanak sinji... sikam sai tuha sai salah...”, pekik Manuk bebai
miwang.
“Tengis cawaku betik-betik! Mulai jak ganta ji, nyak jama ketukhunanku haga selalu ngesesepok
ketukhunanmu guwai suwa mengan sikam! Indaiko kuti cawa sinji!”, timbal Mayang mulang khambokh
ngelip mit langit, mak moloh lagi.

“Kham khadu nyanik mayang makhah, adek. Kham musti tekhima kejadian sinji. Jak ganta kayunko
sanak-sanak kham ngekekokh-kekokh tanoh, nyepok sekhok enton mas ni Mayang dalih nyepok
mengan!”, cawa manuk bakas jama manuk bebai.
“Ya abang...”, timbal manuk bebai.
“Kelinci dan Siput”

Pada jaman dahulu hiduplah dua binatang dihutan yang luas. Binatang itu ialah kelinci dan siput.
Kelinci tersebut memiliki sifat sangat sombong dan pemarah. Bahkan sang kelinci sering
meremehkan hewan hewan lainnya. Ketika ia berjalan jalan disekitar hutan, kelinci itu bertemu
sang siput berjalan dengan lambatnya. Kelinci berkata, “ Siput, apa yang kamu lakukan disini?”
Siput menjawab,” Aku sedang mencari penghidupan.” Kelinci tersebut malah marah karena ia
berpikir sang siput hanya berlagak mencari penghidupan. Si siput berusaha menjelaskan maksud
jawabannya tadi namun kelinci tetap saja marah bahkan ia juga mengancam akan menginjak
tubuh siput.

Akhirnya siput menantang adu kecepatan dengan kelinci. Mendengar tantangan tersebut sang
kelinci marah besar. Ia menerima tawaran siput dan berkata dengan keras agar hewan hewan lain
menjadi saksi perlombaan lari antara kelinci dengan siput. Hari perlombaan tiba, kelinci dan
siput tadi berlomba lari untuk sampai kefinish. Namun sebelumnya si siput memiliki akal untuk
meminta siput siput lainnya berada di titik titik jalur lomba lari sampai ke finish. Hal ini
dikarenakan cangkang semua siput memiiliki kesamaan, dengan begitu hewan hewan lain tidak
akan curiga. Kelincipun melompat dan berlari meninggalkan siput dijalur start. Akhirnya rencana
siput berjalan lancar dan akhirnya siput tadi menjadi pemenang walaupun sebenarnya yang
memasuki finish ialah temannya. Dengan kemenangan siput membuat kelinci menjadi tidak
sombong dan tidak pemarah lagi.

You might also like