Professional Documents
Culture Documents
భధుబాఫు
మచచల గుర్రిం
భృఖం.
శారీయఔ బాధలు.
నేలమీద చ్తికిలఫడపోయింది.
భూసుకుంట్టయి.
చ్ందుయడు.
***
ఄడగాడు వారిికుడు.
“నాకు భంచి ఔనిపంచ్టం లేదురా... భృతుమవు ఔనిపస్ుంది...
ఔంఠం.
తీసుకుయండ....”
***
నభభఔం లేదు.”
విధంఫడవచ్ుచ.
మచ్ుచకునానడు.
ఈతలభహరిి.
భ్యవాలను చ్ూడలేదు.
***
ఄనుచ్యులిన.
వేశాయు.
కాలపశాచి బొభభ.
ఄదృశమమై పోయింది.
మిగిలినవారి ఔంటె.
వారిికుడు.
“చెండ దొరా... ఏమి చేమభంట్టరో వెంటనే చెండ”
***
అగిపోయిందామ.
“దేవ యహసమమా?”. . .
తల్లు? ” ఄంది.
“ఄతిథులు వచాచయు... ఄవసయమైన ఏరాటుు... “ ఄని
ఈతలభహరిి.
***
చ్యభం.
పాతిఔ దెఫఫలంట్ల చెవలసంది ఏమీ ఈండదు.
కిందడపోయింది.
వారిికుడు.
ఖుండెలకు తగిలినాయి.
చెపాడు వారిికుడు.
***
వాయుణి.
ఈండేవాయు కాదు.
చెపాడు.
ఔవృసారిగా.
చ్ందుయడు.
చెటుాకొభభని భరింత ఖట్ాగా బిగించి టుాకుని, తాను వాట్ని
చ్ూడనట్లు ఔదలకుండా కూయుచనానడు.
పొడవునన కొభభలు.
చ్ూపసూు చెపంది.
రండో అకాయం.
ఔదులుతునన అకాయం...
ఄరిచాడు.
చ్ూసంది.
బదికాళ్ళలా రచిచపోయింది.
పలిచింది ఄది.
ఄతనికి చెపంది.
పోరతసహంచింది.
అకారాలు.
వాయుణి.
***
తలవూపాడు ఈతలభహరిి.
దానికోసం...”
***
కావుయుఔమిభంది.
ఎఖరేసుకుపోతుంది.
హచ్చరించింది వాయుణి.
చ్ూపసూు బదిరించింది.
ఆచాచయు.
***
వెలుఖు స్కితే ఆనుభుఔవృల మాదిరి ఖట్ాడపోయే
భూలిఔలిన ఔలవంలో నూరిన తరావత భరికొనిన దారవకాలిన, అకు
సయును ఄందులో ఔలిపాడు ఈతలభహరిి. ఆంకో ఄయధగడమకు
భహరిి.
చెపాడు భహరిి.
***
' చీఔట్ ఄంట్ల బమభని చెప ఆజృడు తను చేసుునన ని ఏమిట్ల'
ఄని తనలో తనే ఄనుకుంటూ నిశిఫాంగా భుందుకు నడచిందామ.
తొందయడలేదు.
అమ మాటలకు చ్ందుయడు ఏభని సమాధ్యనం చెజృతాడో
వినట్టనికి చెవులు రికివృంచింది.
చ్ందుయడు.
దెఫఫవేశాడు.
కోయలు.
ఫమలుదేరాడు.
***
అ సేనహతుడు.
చియునవువతో ఄడగాడు.
ఄనుకునానయు.
ఄనుభతిచాచడు భహరిి.
కూలేచశాయు.
డంబకుడు.
***
మీద నిలబటుాకునానడు.
నవువ నవివంది.
మొదలైంది డజృలమోత.
వాయుణి.
ఄనీన ఔనిపంచాయి.
“ఄంతా బాగానే ఈంది. తంగేడుపొదలు ఏవీ? ఔవృట్ కూడా
య గా ఉఖడం మొదలుపెట్టాయి అ
తుఫాను వచిచనటుు తీవం
చ్ుటుాటు ఈనన చెటుు.
మొదలుఔంట్ట పెరికినటుా వేళ్ుతో సహా నేలలో నుంచి ఫమట్కి
వచేచసుునానయి పొదలు....
సాధమడలేదు.
లోతుననది.
ఄసాధమంగానే ఄనిపస్ుంది.
చెపంది.
సమాధ్యనం ఆవవలేదు చ్ందుయడు. అకాశంవెైజృ చ్ూడభని
చేమడం మొదలుపెట్టాయి.
“సరైన చోటు భనకి ఔనిపంచ్కుండానే జృణమకాలం
ఖడచిపోయింది. ఇ చీఔట్లు ఎటు పోతునానమో, ఎటువంట్
మొదలుపెట్ాంది.
ఔతను.
దృఢకాముడు.
ఫండమీది భనిషి.
విసుయుగా ఄరిచాడు.
***
***
రాఔపోతారా??
చెపాడు బటుడు.
డంబకుడకి నాలుఖు ఄడుఖుల దూయంలోకి వచేచసంది ఔ
తోడేలు. నోట్ని పెదాగా తెరిచి, కోయలిన యదరిిసూు, వెనుఔ కాళ్ును
ఄరిచాడు బటుడు.
తరావత చేతనవుతుందా?
బటుడు.
డంబకుడు ఔవృసారిగా.
“మావాళ్ుు ంటరిగా దొరికితే మీయు చేసేది ఏమిట్రా?
కాళ్ుుచేతులు కండంచి చెటుకు వేలాడదీశాయు... ఄది నామమమా?”
ఈనభతుుడు.
చ్ూశాయు.
నిలుచ్ుండపోయాయు.
చెపాడు భహరిి.
యయాణం మొదలుపెట్టాడు.
***
ఄడగింది అమ.
“వాట్ తలిు, తండి భనవెంట డనజృడు ఆట్టుంట్
అలోచ్నలు నీకు వచాచయా?” ఄడగాడు చ్ందుయడు.
లోలికి వంగాయు.
“చ్ూసూు కూరోచవడం నావలుకాదు.... ఇ దాయుణానిన చ్ూస
తలపాఖ భనిషి.
నిలదొకువృకోలేఔపోయాయు దృఢకాములు.
చెపంది వాయుణి.
మొతాునిన ట్ాంచింది.
***
వారిికుడు.
బుజంఖబూతి.
ధైయమంగా నిలుచ్ునానడు.
ఖుయుుచేసుకునానడు చ్ఔివరిు.
బటుడు.
చెపాడతనికి కోలాహలుడు.
“ఄంట్ల... మామం ఄయిన యవాళ్దేశ మువరాజు అచ్ూ
చ్ఔివరిుకేస చ్ూశాడు.
ఖుయుులేదు” చెపాడు.
వచాచడు.
***
సూయమకియణాలు సూట్గా వచిచ మొకంమీద డడంతో ఔళ్ుు
తెరిచి, చ్ుటూా చ్ూస తను శమనించిన ఫండరాయి మీదే
కూయుచనానడు చ్ందుయడు.
శేయమసవృయం” ఄనానడు.
ఄనానడు చ్ందుయడు.
ఄదేనిగా మొతుుకుంటుననది....
వినవస్ుంది అ రోదనధవని.
వినిపస్ుంది.
యంచ్ంలో ఈనన ఔషాాలనినట్నీ అరిచ తీరేచవాడ మాదిరిగా
రిగెతుుకు వచిచన తన ఄవివేకానికి కొంచెంగా సఖువడాాడు చ్ందుయడు.
రండంతలు ఄయిమంది.
వదులవుతుంది.
“ఄదే... ఄదే దధతి... ఄంతఔంట్ల వేరే మాయవంలేదు....
యుదుాకునానడు.
ఄనుసరించింది వాయుణి.
మొదలుపెట్టాడు చ్ందుయడు.
మొదలుపెట్టాయి.
తిరిగి చ్ూశాడు.
జోమతులు వెలిగించింది.
దటాం ఄయింది.
య ైంది. ఈననటుుండ
అఖలేదు బూఔంం... భరింత తీవమ
ఎవరినో వేడుకుంట్లంది.
“ఄయిపోయింది ఄవవ ని. ఆంకో ఄయక్షణంలో నెతుుయు
ఄడగింది వాయుణి.
ఔభుభకోబోతోంది.
యుఖు మొదలుపెట్టాడు.
ఄతనిన ఄనుసరించ్ట్టనికి యమతనం చేమటం సుడులు
తియుఖుతునన పొఖకి సాధమం కాలేదు. వాయుణి కొడుతునన దెఫఫలకు
కిందికి దించాడు.
భుదుాపెటుాకుననది వృదుధరాలు.
“వట్ా చేతులతో భంతి తంతారలు ఈయోగించ్కుండా
ధూభకేతు ంపన బూతానిన తనిన తఖలేమఖల సాహసురాలివి...
వృదుధరాలు.
తీసుకుపోయింది వృదుధరాలు.
వృదుధరాలు.
“భైయవి భంతోరదేశానిన పొందటం ఄంట్ల భంతి విదమలోు
సాట్లేని మేట్గా నిలఫడటమే.... ఇ బూమి మీద ఆఔ ఎదుయు ఄనేది
భూతలుడటం మొదలయిమంది.
నేను.
***
లోలికిపోయాడు ఄతను.
నిలఫడాాడు ధూభకేతు.
ఄడగాడు ధూభకేతు.
వడసటుాకునానడు ధూభకేతు....
నిలఫడపోయింది.
వృదుధరాలు.
ఄనానడు.
చ్ందుయడు.
ఄయేమ నికాదు.
క్షీయపాతిలో యవేశించి ఎఔవృడకో వెళ్ళుపోయిన భైయవీ
భహాభంతారనిన వెతికి టుాకోవాలి... ఄది దేవతలకు కూడా
నులుభుకుంటూ.
“లోమలోనించి ఫమట్కి పోయి ఏం చేసాువ?” ఄడగింది
అమ. భుఔుసరి మాటలతో తాభు ఖుయుకులంనించి ఎందుకు
***
వారిికుడు.
వేడుకునానయు.
బటులు.
పలిచాడు.
చెపంది.
పశాచ్ం.
“ఄలాగా... ఄయితే అ సంఖతేమిట్ల మేమే సవమంగా
దేనికి?”
చెపాడు.
చ్ూసూు చెపాడు.
బుజంఖ బూతి ఄంట్ల ఄతనికి ఎందుకు ఄభమానమో
ఄజృడు ఄవఖతమైంది వాయందరి. ఄతని దూయదృషిాకి
ఉపాడు వారిికుడు.
***
“ఄదిగో... అ దారివెంట నడసేు మీకు ఔ చినన కొండఖుటా
చేయుకోవచ్ుచ.
వాయుణి.
చ్ందుయడు.
వృదుధరాలు.
ఄందుకు ఔవృక్షణం భుందు వయకూ ఎంతో సుయసననంగా
మాట్టుడన అమ ఈననటుుండ ఄటువంట్ ఄశుబ వాకామలను
లఔడం... వాయుణికి అశచరామనిన ఔలిగించింది.
***
తెచ్ుచకుంట్టరా?
నామకుడు.
***
సుందయ వదనం.
“నువువ ఎనిన ఄనుకునాన నాకు నషాంలేదు. నేను మాతిం
చేయగిలఫడంది వాయుణి.
కూడా ఔనిపంచాయు.
తియసవృరించాడు.
దూయదూయంగా వునన స్త్ుీలు కొంతభంది వచిచ సాదయంగా
అహావనించాయు వాయుణిని. తభతో తీసుకుపోయి తభ భధమ
కూరోచబటుాకునానయు.
వాయుణి.
“చ్ూడండరా! గారభంలో ఈనన సైనికులు వెళ్ళుపోయారో లేదో
వచేచసాుయువాళ్ుు.
వాయుణి.
వదులుగా ఈనన దటీాని ఖట్ాగా బిగించ్ుకుంటూ భుందుకు
రిగెతాుడు చ్ందుయడు. ఖుండెల నిండా గాలిని ప్రలుచకుని ఖంయ్భని
అగిపోయాం” చెపందది.
“ఄలాగా.. ఄయితే మీయు కూడా నున ఔట్టాలి... మా
నిలఫడాాడు.
వాట్లోని వెండనాణేలు.
అ అకాయం.
తొందయపెట్టాడు చ్ందుయడు.
జోడసూు పారరిించింది.
“వదిలేసాును... ఄయితే మీయు ఇ చ్ుటుాటు నాకు
విధంచాడు చ్ందుయడు.
***
విజృయలు.
వాయుణి.
“ఄతియుదియాఖభని ఔ భహాయాఖం చేయాలని మా కోరిఔ.
చ్ందుయడు.
ఄడగాయు.
ఄంటూ నిరాఔరించింది.
వాయుణి.
***
ఄరిచాడు డంబకుడు.
ఄదంతా చ్ూసుునానడు.
భరిచిపోయాడు ఄతను.
తెలిమదు.
ఫతిమిలాడుతుననటుుగా ఄనానడు.
ఄనానడు అ భనిషి.
రాకు” ఄనానడు.
ఄనానడు డంబకుడు.
***
అ భనిషి.
***
వాయుణి.
భచ్చల ఖుయయం తభకు ఔనిపసుుందనే మాటను
భరిచిపోయాడు చ్ందుయడు. పొదలభధమ దారి చ్ూసుకుంటూ
సకిలిస్ుంది.
ఄనానడు.
ఔవృకు లాగాడు.
ఔనిపంచ్కుండా మామమైపోయింది.
డుామీద నిలఫడంది.
ఄది ఄంత వేఖంగా ఔదలఖలదని కొంచెంగా కూడా
ఉహంచ్లేదు చ్ందుయడు. అ విసుయుకు ఄతను వెలుకిలా
యుఖుతీసంది.
“ఄమమయోమ... ఄది పారిపోతోంది. భన ఔషాం ఄంతా వృధ్య
***
ఄడవిలో లభంచే వెదుయు బిమమంతో లుచ్ట్ జ్యవ కాచింది
ఈతల భహరిి ఄరాధంగి. భట్ాభుంతలలో నిండుగాపోస
ఄనానడు డంబకుడు.
***
శిషమఫృందం ఄంతా అయగించిన తరావత తన ఄరాధంగితో ఔలిస
భోజనం చేమట్టనికి కూయుచనానడు ఈతల భహరిి. ఄందరి ఆచిచన
భూసుకోబోయాడు భహరిి.
***
జీవలుడు.
***
చిట్కలో భట్ాకొటుాకుపోయింది.
చ్ందుయడకేస చ్ూసంది.
చ్ందుయడు.
ఄడాంతిపాడు.
ఄనానడు చ్ందుయడు.
ఄడుఖువేశాడు చ్ందుయడు.
విణి వీధ ఄంట్ల వామపారాలు జరిగే యదేశం.... నఖయ
చ్ుటుాభుట్టాయు రాజబటులు.
వినవసుునానయి ఄయుజృలు.
నిరాభనుషమమైపోయిందా యదేశం.
***
***
ఉపాయు.
***
***
***
నఖయ దావరాలకు దగివయగా వునన ఔ ఖాళ్ళసిలంలో పెరిగివునన
ఎండు పొదలిన ఏయుకువచిచ భంటవేసంది వాయుణి. భూడు
చ్ందుయడు.
ఄంది వాయుణి.
ఔదలాడటంలేదు.
చెపాడు తన ఄభపారయానిన.
అ ఫండమీద.
ఉపాడు.
టుాప్రతాంఫరాలు ఔట్ాంచాయు.
“మా విదామవతి విలాస భందియంలో మీకోసం ఎదుయు
చ్ూస్ుంది” ఄంటూ చేతులు టుాకుని ఔ విశాలమైన భందియంలోకి
నెట్ా తలుజృలు భూశాయు.
తీసుకుపోయి కూరోచబట్ాంది.
ఆజృడు సంతోషమేనా?”
రిషవృరించ్ ఫడంది.
ఄనుమానం.
మొదలు పెట్టాడతను.
ఄలా ఉజృతునన సభమంలోనే ఔనిపంచింది ఄతనికి అ
ధూభవలమం. విదామవతి వాయిసుునన వీణ ఄంచ్ులోనించి ఫమట్కి
పారరిించింది విదామవతి.
నోట్ని తెరిచింది.
జరిగింది ఔ విచితిం.
ఄది యుదియాఖం చేసేటజృడు దుషాశకుులనించి యక్షణ కోసం
బారహభణ ఫృందం సంపాదించ్ుకునన యక్ష ఆజృడు ఄతని చేతికే ఔటాఫడ
వుంది. పశాచి టుాలోనించి ఄతను ఫమటడన భయుక్షణం అ
ఔనిపంచేసరికి నిరావెంతపోయింది.
మొదలుపెట్ాంది.
కూడా అమ తల ఎతులేదు.
ఆది.”
ఖడచిపోయి ఈంట్టయి.
చెపన మాటలు.
కౌగిలించ్ుకోబోయింది.
చెపంది విదామవతి.
బటులిన.
తీసుకువచిచంది.
వూపాడు.
అమన ఎవరో నీకు తెలుసా చ్ందార? ” వెను తిరిగి చెటు ఖుంజృ దఖవరికి
వసూు ఄడగింది వాయుణి.
వాయుణి.
***
చేయుకుంట్టయు.
యక్షాఫంధనంవలు.
ఄంతయంఖం.
“మాట్టుడవేమిట్ భహావీయుడా! ఏభని చెభంట్టవ నా
చెపందామ.
***
ఖుయుకులంలో యవేశం పొందిన రోజునుంచీ జీవలుడని ఔవృసారి
కూడా సరిగావ లుఔరించ్ని ఈతలభహరిి అ రోజు భధ్యమహన
సభమంలో మాతిం చ్ుయుకైన మాటలతో ఄతనిని
బంబేలతిుంచేశాడు.
ఄనానడు.
వెంటనే తెలిసపోయింది.
జీవలుడు, వారిికునితో.
వారిికుడు.
***
అహావనించాడు.
వాయుణి అ సభమంలో.
ఄననది వాయుణి.
అయునాదం.
దూకాయు ఄందయూ.
భధమకు విరిగిపోయింది.
అ సంఖతి తనకు తెలిసనటుు భుందు పాదాలిన నేలకు
తాట్ంచి, తలను గాలిలోకి ఎతిు సంహనాదం చేసనటుు భీఔయమైన
ఄయుజృ ఔట్ ఄరిచింది ఄది.
డపోయాడు.
ఄదే సభమంలో దఖవరికి వచేచసంది వాయుణి. ళ్ుు బిగించి
గారభసుుడు.
***
భుందుకు చ్ూశాడు.
జువివచెటుా మొదలుకు భుటెాను అనించి పెదాగా భూడుసాయుు
ఖుయఔపెట్ాంది వరాహం. దేవుడ భుందు భనిషి సాషాాంఖడనటుు
కాదు.
రట్ాంచాడు అ భనిషి.
ఄయిమైందా?”
ఄనుకుంటునానయు.
ఔవృకు తిరిగింది.
దూకింది ఄది.
తన పాదాలతో.
***
***
చ్తికిలడపోయి వుండేవాడు.
ఄనానడు గారభపెదాతో.
***
దూయంగా వెళ్ళుపోయాయి.
డేసరికి ఔంగాయుడపోయాడు.
“లాబంలేదు వాయుణీ... వీట్ని అటం భనవలు ఄయేమ
వాయుణి.
ఄనానడతను.
“భండిఖఫఫలమీద భహా భహా రిశోధనలు చేసన ఖుయుసావమి
మాదిరి మాట్టుడుతునానవ... ఄసలు నువువ జృట్ా ఫుదెధరిగిన తరావత
చ్ూపంచాడు చ్ందుయడు.
చ్ూడు...” ఄనానడు.
ఄనుమానం.
భళ్ళు.
దూకాడు చ్ందుయడు.
ఄంటూ ఫతిమాలింది.
ఄవుతునానయి.
ఔలిసందామ ఄతనితో....
పావు గడమ తరావత చెకుభుకి రాళ్ు సామంతో పెదా భంట
చేశాడు చ్ందుయడు. చ్దునుగా వునన ఔ ఫండరాయిని తలఖడలాగా
మారిచ అమకిచాచడు.
ఄని చెపాడు.
మొదలట్ాంది.
“అఖు... అఖు...” ఄని ఄయుసూు వెనకాలే రిగెతాుడు
ఖుయయామడు చ్ందుయడు.
తీసుకుపోయాడు.
అ సుభధుయ రిభళ్ం.
భళ్ళు భచ్చలఖుయయం.
మామమై పోయింది.
అఖకుండా వెళ్ళుపోయాడు.”
ఄడుఖుకూడా ఔదలలేదు.
సృషిాంచ్ుకోవటం వేయు.
చ్ూశాడు.
వాయుణి.
శయభేందిసావమి విసరేసన శకిు ఏదో తనకు యతమక్షంగా
ఔనిపంచినటుు తృపుగా నవావడు చ్ందుయడు.
చ్ందుయడు.
ఔనులు.
యమతనం మొదలుపెట్టాయి.
***
ఄయచకుడు.
బుజంఖబూతికి ఔనిపంచింది.
బదిఖజ్యనిన నడవీధలో నిలబట్ాంచి, ఖభ్యలున కిందికి దిగాడు
వారిికుడు. ఄంఖయక్షకులకుగాని, బటులకుగాని చెకుండా తనే
వాయుణి.
వాయుణి.
సాఖనంపంది అ వృదుధరాలు.
వాయుణి.
మారిపోయింది అమ వదనం.
***
చెపాడు ఄతను.
***
కిందడపోతూ-
***
వినవచిచందిట ఔ సకిలింజృ.
వాయుణి.
అమను సమీపంచాడు.
లాఖబోయాడు.
***
***
సూరోమదమం ఄవఔభుందు ఫిహభభుహయుం దఖవరినంచీ
వేణుగోపాల సావమి వారి వళ్ళంజృసేవ వయకూ దఖవయ వుండ
జయుఖవలసన సేవలనినట్నీ సవమంగా జరిపంచాడు అలమంలో యధ్యన
ఄయచకుడగా వునన కిళ్ళంబి అచాయుమడు. ఄలసపోయి వుననందువలు
నఖయపాలకుడు.
దుసుులోునించి రండు తాళ్తారలిన తీస అచాయుమడకి
ఄందించాడతను. అభుదజృ దీం వెలుఖులో వాట్ మీది రాతను
మాకు కావాలి...”
ఔటువుగా.
నెట్టాడు చ్ందుయడు.
అగిపోయాడు చ్ందుయడు.
“చ్ూసాువేమిట్? వెయ్ దెఫఫ... వేసేయ్” అందోళ్నను ఄదిమి
గామడుతుందేమో!
***
***
రిగెతుుకు వచిచంది.
చెపంది వాయుణి.
మొదలుపెట్ాంది.
“వదిలేయ్.. ననున వదిలేయ్...” ఄరిచింది అమ.
లేవలేదు.
యంఖు దాయం చ్ుట్ా వునన ఔయయను బుజం మీద వేసుకుని ఄతని వెనుకే
ఄడుఖులేసంది వాయుణి.
***
తీశాడు శిషుమడు.
భందగిం చేసంది.
చినిన చినిన దంతాలు ఫమట్కి ఔనిపంచేటటుా భుఖధ
భనోహయంగా నవావడు అ బాలకుడు. ఄంతకుభుందు ఄతని ఔనులోు
మారిపోయింది.
ఔ బటుడు.
నాలుఖు ఄంఖలోు ఄటుపోయి వెలుకిలా డపోయి వునన
వారిికుడ మొకం మీద తభవెంట తీసుకువచిచన తోలుతితిులోని
నీట్ని చిలఔరించాడు దళ్తి.
దళ్తి.
దఖవరికి వచాచడు.
సంఖతిని చెపాడు.
***
బటుడు.
శరీయం.
***
రిచ్మం చేసుకుంది.
చితఔబాదాను” ఄంది.
“ననున చితఔబాదితే భరి నా ంట్మీద బోలడు గాయాలు
వుండాలి ఔదా... ఏవీ ఔనిపంచ్టం లేదేమిట్?” తన శరీయంవంఔ
ఔసారి కాదుఖదా...
సృశించ్బోయి -
ఄదేదో యమాదఔయమైన వసుువననటుా వెంటనే చేతిని వెనకివృ
తీసేసుకుననది సేనాతి కుమారు.
తల విదిలించాడతను.
చెందిన వసుువాయ.
ఄడుఖువేసంది వాయుణి.
భృదుసవయంతో చెపాడు.
భందగించేసందేమోననన ఄనుమానం.
అ సయిదావరా తెలిమజేశాడు.
సఖువలమొఖవ ఄయిపోయింది సేనాతి కుమారు.
శిషుమడు.
***
చేసూు వుంట్టయు.
కూయుచంది.
“ఈతసవాలు ఄయేమదాకా నీ మొకం, నీ దేవతమొకం
ఎవయూచ్ూడయు. ఉరికే గోళ్ుు గిలుుకుంటూ కూరోచవడం దేనికి?
వినమంగా.
***
విగనం.
ఄడుాకునానడు క్షణకాలంలో.
కేసారి తారాసాియికి చేయుకుననది వారిికుడ కోం.
ఄనానడు.
నఖయపాలకుడు.
***
ఉపాయు వాళ్ుు.
ఉపరి బిఖట్ా అ సంభ్యషణను వింటునానయు వాయుణి -
ఆంకో బటుడు.
ఄట్ ఄనుమానం తీయనటుు నెభభదిగా ఄడుఖులు వేశాడు
చ్ందుయడు. తన వారితో ఔలస జౄజ్యరిణికి ఎదుయుగా నిలఫడ
నభసావృయం చేశాడు.
చెపందామ.
చేసుకుంట్టవు.”
వాయుణి.
నఖయంలోకి ఫమలుదేరాడు.
***
బుజంఖబూతి.
అపాడు వారిికుడు.
ఄజౄయవశకుులు వచేచమటమే....
***
తనిసరి” ఄనానడతను.
అ మాటని భుందుగానే ఖయహంచ్లేఔపోయినందుకు తనను
తనే నిందించ్ుకుంటూ వీధ చివయ ఔనిపంచిన ఔ వసుీ దుకాణం
దఖవరికిపోయాడు చ్ందుయడు.
ఄంట్ల ఏమిట్?”
నాశనం ఄయిపోతుంది....
మాతిమే.
శియసుసమీద ఔపాడు.
ఄడగింది వాయుణి.
అమ నవువతూ.
***
ఇ విషమం చెపాడు.
నభసవృరించాడు...
తాఔడు.
నెభభదిగా డతాయి.
నిలఫడాాడు ఄతను.
అలమం దఖవరికి...
ఏయడంది ఄఔవృడ.
టుాదలగా చ్దివాడు.
“నాశనం ఄయిపోవాలి... మేభు, మేభునన ఇ బవనం,
***
దురావసన...
నవువతూ ఄడగిందామ.
వేశాడు చ్ందుయడు.
***
బుజంఖబూతి.
***
తెలుసూునే వుననది.
ఄననది వాయుణి.
విని.
***
వణికిపోయాడు.
చెపాడు.
ట్ాంచ్ుకోవటంలేదు.
కుమారు.
వచేచశాయు ఄందయూ.
హతమారిపోయాయి.
వంఔ చ్ూశాడు.
చెపంది.
వేరే దారిలేఔ.
ఈదేాశించి.
అసనంపెై కూలఫడపోయాడు.
***
అజఞ ఆచాచడు.
ఄనానడు చ్ఔివరిు.
చేశాయు వాళ్ుు.
ఄనానడు వారిికుడు.
***
వాయుణి.
ఄయింది చ్ందుయడకి.
“మీకు ఏమైన తెలిసేు చెండ. తెలిమఔపోతే ఉయుకోండ. మా
ఄనానడు.
హుషాయుగా వుందామ.
యుఖును అకుండా.
చేతిమీదికి దూసంది.
***
ఄనానడు.
దిఖఫడపోయింది బవనం....
***
వాయుణి....
తల ఉపాడు ఄతను.
ఄనానడు చ్ందుయడు.
“ఄందుకే నీకు చెలేదు... చ్దువు జౄరై, భంచి చెడు
విదిలించాడు చ్ందుయడు.
ఄబమరిించింది.
నులునానయి...” ఄనానడు.
వాయుణి.
చెపంది.
“ఎజృడో జరిగిపోయిన అ దుయంతాలను తలుచ్ుకుని ఆజృడు
బాధడటంలో ఄయింలేదు... నువువ కాసుంత తమాయించ్ుకో...” ఄని
ఄనానడతను భళ్ళు.
వమంఖమంగా.
ఄనానడు చ్ందుయడు.
వాయుణి.
వారించింది వాయుణి.
***
అచాయుమడు.
వునానడు చ్ఔివరిు.
కుమాయుడేనట” చెపాడు.
ఄనానడు.
సంహనాదం చేశాడు.
***
***
ఔనిపసుునానయి.
తట్ాలేపంది.
ఈలికివృడ ఔవృసారిగా లేచాడు ఄతను.
భుందుకు చ్ూసంది.
భంటగా మారాయి.
మణి.
భంటలమీది ఆనుపాతి దానంతటదే లేచి మణుల దఖవరికి
వచిచంది. భుందుకు జ్యచిన వారి దోసళ్ులోకి ఔవమైన
మొదలుపెట్టాయు....
వచిచంది యమాదం....
“ఄరరే.... అహాయజృ భూట.. ఎవరో మానవులు వదిలేసన
రిగెతుట్టనికి సదధడంది.
***
అమనను చ్ూసూు.
ఄననది అ మణి.
ఄననది అమ.
వుననది అమ....
అడటం ఏమిట్?
తేలుచకోండ” ఄనానడు.
నామకురాలు.
తెలివెైనవాడు” చెపందామ.
నామకురాలు.
ఄనానడు చ్ందుయడు.
తూయు దికువృ.
***
తీసుకుపోతాభు.”
***
ఔనిపసుునానయి.
దెఫఫతీయాలని ఄనుకుననది.
వాయుణి.
చ్ూసుునానయు.
“ఒరి నామనో.... భనం తపంచ్ుకునన మణులఔంటె
తిరిగి తీసుకునానడు.
కూడా.
దూయంలో వుండగానే -
నభభలేఔపోయింది వాయుణి.
హచ్చరించాడు భయుఖుజుజ.
నడచింది వాయుణి.
ఄయిపోయింది.
చ్ూసూు.
ఖుయుుపెటుాకో” ఄననది.
చ్ూశాడు చ్ందుయడు.
తడుభుకోకుండా చెపాడతను.
ఉపరి బిఖట్ాంది.
***
లభంచ్దు...”
బిఖవయగా ఄడగాడు.
లభంచ్లేదు.
***
ఄడగాడు చ్ందుయడు.
చేతులు.
“నీకు సంతోషం, కోం ఏది వచిచనా తటుాకోవడం ఔషాం.
***
మచ్ుచకునానడు వారిికుడు.
ఔలుసుకుంట్టను” చెపాడు.
ఄనానడు.
పెదాగా నవివ ఄతని బుజంతట్టాడు వారిికుడు. “పచిచ జీవలా...
ఄయిపోయాడు.
***
చీఔటుు ఄడవిని చ్ుటుాభుడుతునన సభమంలో తిరిగి
వచాచయు ఄడవిలోకి పారిపోయిన భయుఖుజుజలందయూ.
చ్ందుయడు.
భయుఖుజుజ.
చెపాడు భయుఖుజుజ.
ఄతనిన మాట్టుడంచ్టం వలు ఎటువంట్ ఈయోఖభు లేదని
ఖయహంచి అ యదేశంలోనించి ఆవతలికి వచేచశాడు చ్ందుయడు. తను
దారితీశాడు భయుఖుజుజ.
ఖుహలో వునన రాతిదిభభ మీద వారిదారినీ కూరోచబట్ా,
కొవృఔవృట్గా వారిని ఫంధంచి తీసుకు రావట్టనికి ఖల కాయణాలనినట్నీ
వివరించాడు ఄతను.
***
మీరేనని ఄనిపంచింది.”
వాయుణి.
ఖదిాంచింది వాయుణి.
రట్ాంచింది.
తుడుచ్ుకుంటూ చెపాడు.
***
ఄడగింది.
మొదలుపెట్టాడు చ్ందుయడు.
హచ్చరించాడు చ్ందుయడు.
ఔవృకు దూకింది.
వచేచస్ుంది.
దూకింది.
దూఔబోతుండగా...
పోగటుాకుననట్లా.
ఄనానడు చ్ందుయడు.
తుమిభంది.
***
మినుకు మినుకుభంటూ.
వాయుణి ఄతనితో.
“ఄసలు నేను ఎందుకు డపోయానో నువువ చెఖలవా?”
ఄడగాడు చ్ందుయడు అమను.
ఄతను.
నిది.
నిలఫడాాడు చ్ందుయడు.
ఄఔవృడఔవృడే తియుఖుతునానయి.
అయగించ్టం మొదలుపెట్టాయి.
చ్ూపంచింది అమ.
ఄటుకేస దూకాయు.
మారిచననటుానానయు...
భూట నిండుగా ఔనిపంచింది. మిగిలిన భూటలోు కూడా
***
అకాశం ఔనిపంచ్నంత ఎతుుగా, దటాంగా ఎదిగిన భహావృక్షాల
భధమ సూట్గా, నిటానిలువుగా నిలఫడ వుంది ఄకుట్ఔం ఄని
పలువఫడే సూది యవతం.
రట్ాంచాడు.
ఄఖుపంచాయి.
***
మాయుసుునానయు భరికొందయు.
చెపంది వాయుణి.
ఄసంబవం.
అపేసంది వాయుణి.
సభమం డుతుంది.
తోడేలు సైనికులు.
చీఔట్మాటున అ తాట్టకుపాఔలోకి జొయఫడాాడు చ్ందుయడు.
జరిగాయందయూ.
చ్ందుయడవెైజృ చ్ూసూు.
రిగెతాుడు చ్ందుయడు.
“నాకు చేతకాని నిని ఄగించి నువువ తజృకుంటునానవు
ఔదూ. నీ ని తరావత చెపాును” ఔచ్చగా హచ్చరించింది వాయుణి. అ
వారవయూ.
ఄచెపన నిని వాయుణి తవయగా జౄరిు చేసేు బాఖుండునని
భనసులో ఄనుకుంటూ ఄలాగే నీడలలో నిలుచ్ుండపోయాడు
ఄతను.
యదేశాననంతట్నీ.
***
తలూపాడు వారిికుడు.
వెంటనే ఄడుాకోవచ్ుచ.
అకాశంలోకి వీస్ుంది.
ధూభకేతు.
***
చేతిలోపెట్టాడు.
***
య గా
“నీ యబువును ఎవరినించి కాపాడాలని నువువ తీవం
వాంఛిసుునానవో, అ చాభనచామ మువకుడ నే ఆది. భుందు
ఔనుభయుఖు ఄయిపోయింది.
అ యమతాననిన.
***
కూయుకుపోయాడతను.
వాయుణి.
దానికి తొడగాడు.
ఄననది వాయుణి.
“నువువ మాకు చెపేమాట ఏమిట్ ఄవావ? చ్ుటుాదారి
మాటలిన వదిలి సూట్గా చెజృ” ది క్షణికాలు అలోచించి
సునమనను ఄడగాడు చ్ందుయడు.
అలకిస్ుంది.
అమవెైజృ చ్ూసూు.
ఄననది వాయుణి.
వాయుణి.
చెపాడు చ్ందుయడు.
“భైయవీశకిు భంతారల లోమలో డ వుంటుందని ఄనుకోవట్టనికి
ఏదో ఔ అధ్యయం కావాలి. వట్ాగా ఄటూ ఆటూ యుఖులు తీమటం
ఄడగాడు చ్ందుయడు.
***
చెపాడు ఔ శిషుమడు.
భీఔయమైన ఔంఠం.
ఄనానడు వారిికుడు.
***
కూలఫడపోయింది వాయుణి.
చీఔట్తో నిండపోయింది.
సునమన.
మొదలు ఄయింది.
విసరేమబోయింది.
“ఄమమబాబోయ్... ఏమిటది? ఎందుకు నినున
***
ఄతను.
ఄవమానమైపోయింది వారిికుడకి.
మిగిలిన వాయందయూ....
- శుభిం -