 Nga një vrimë e vogël, rrjedh e gjithë fuçia.
 Një shkëndijë ndez një mal.
 Për një dorë kashtë e vret samari mushkën.
 Për një pe, për një gjilpërë, vajti dëm një
punë e tërë"
 Ruaju të të ruajë perëndia.
 Ruhu nga thëngjilli i mbuluar.
 Së ligës ruaju, e mira të ndjek vetë nga pas.
 S'lidhet kali me pe.
 Shkon një herë, bëhen gjurma; dy tri herë
bëhet udhë.
 Ujku mjergull kërkon.
 Përmend qenin, bëj gati shkopin.
 Shtëpia pa fëmijë, si nata pa yje.
 Më i keqi vëlla të merr hakun.
 Motra jemi, shoqe s'jemi.
 Ndarja është më e mira e të ligave.
 Krushka për dhëndrin gjen peshk majë malit.
 Gjumi natës i randë i bën keq ditës.
 Gjumi në dëborë është shkesi i vdekjes.
 Mos pyet sa vjeç je, po ç'shëndet ke.
 Nuk mbushet pusi me pështyma.
 As këmishës së shtatit s'është për t'i besu.
 Besove, bëre mirë, s'besove, ca më mirë.
 Ç'ka shtëpia të mos marrë vesh fqinjëria.
 Do të ruash sekretin nga armiku, mos ia
thuaj as mikut.
 E thëna dhe e bëra janë larg.
 I marri premton dhe budallai shpreson.
 Kur qesh djalli e ka punën keq.
 Mba murin mos bie.
 Me thënë e me të bërë shkon në mes një
lum i tërë.
 Më gënjeve një herë, harram e paç, më
gënjeve të dytën hallall.
 Mos u bëj thes i çpuar.
 Mos dëgjo ç'thotë ai për vete, por dëgjo
ç'thonë bota për të.
 Ma kanë sharë pelën se kanë sy ta blenë.
 Në më rrefsh së pari të vraftë Zoti, në më
rrefsh së dyti, të ndihmoftë Zoti.
 Kur të thonë ngordhi ujku, atëherë ruaj
gomarë.
 Mos i jep shkopin harbutit, se të vret me
shkopin tënd.
 Nuk është ar gjithë që ndrit.
 Nuk i varen ujkut mëlçitë në qafë.
 Kur merr dërrasa të plasur, çahet e tëra.
 Kur je veti i dytë, të ngoh dhe fryma e
shokut.
 Me mikun ha e pi, të dhënë e të marrë mos
ki.
 Mendja me mendjen, pjellin mëndje.
 Me një ka nuk bëhen pendë.
 Me nji tra nuk mban shtëpia.
 Mëson nga armiku më shumë se nga miku.
 Miku i mirë të nderon shtëpinë, miku i vjetër
nuk hidhet poshtë.
 Miku është mik deri sa nuk përzihet në hallet
e shtëpisë.
 Miku harrohet po të largohet.
 Miku i mirë vjen nga porta.
 Nuk bëhet stani me dhi të egra.
 Njeriu ka nevojë më tepër për dashuri, se
për lavdi.
 Njeriu pa shokë, si muri pa tokë.
 Miku i mikut tim, është edhe miku im.
 Një krah s'mban kala.
 Një zog që ndahet nga klloçka, e ha shqipja.
 Pa djalë e pa gocë rrova, pa shok nuk rrova.
 Për një shamatë, lypen dy veta.
 Punën nuk e bën një gisht, po e bën grushti.
 Qentë le të lehin, karvanet të shkojnë
përpara.
 Ruajmë nga miku, se nga armiku ruhem
vetë.
 S'bëhet lëmi me një kalli.
 S'bëhet stani me lepura.
 S'mblidhen lepujt në vath.
 S'mbushet thesi me një kokërr.
 Syri është më i mprehtë se kordha.
 Shejtani kur nuk ka punë rreh të birin.
 Shokë bashkë, e bukë veç.
 Shoku sa duhet, aq qortohet.
 Shtëpinë e mbajnë të gjitha shtyllat.
 Tek nusja hanë e pinë, te dhëndrri gja nuk
dinë.
 Të më mbrosh atje ku s'jam, se ku jam
mbrohem vetë.
 Uji fle, hasmi s'fle.
 Ankohet kalorësi se po i varen këmbët.
 As nuk kam, as më mbarohen.
 Bjer, o zot, mikun; të haj dhe i zoti i shtëpisë.
 Bota të jep aq sa t'i kesh dhënë asaj.
 Jo gjithmonë "mirë se të gjeta" po edhe
"mirë se erdhe".
 Kafeja është e zezë, po të zbardh faqen.
 Nga fryn era kthen gëzofin.
 Kam qeshur të tjerë, më mbiu në derë.
 Keq më vjen, po dëm s'më bëhet.
 Ku s'të thërresin, mos shko; ku s'të pyesin,
mos kuvendo.
 Këpucari i ka këpucët e grisura.
 Kërkon të zërë gjarpërin me dorë të botës.
 Kopraci s'të jep të zezën e ullirit.
 Ku bien daullet të çojnë këmbët vetë.
 Fjala e drejtë është e shkurtër, fjala e
shtrembër është e gjatë.
 Gabimi falet njëherë, e jo përherë.
 Ai që e ka mizën në kapuç, e ka vjedh
bletën.
 Bëni si them unë, e mos bëni si bëj unë.
 Bie molla që ka krimbin.
 Buçja po nuk luajti bishtin, nuk i ngjiten
qentë prapa.
 Ban mirë e harro, ban lig e kujto.
 Bëj  nder  e gjej qeder.
 Edhe ëngjëlli, edhe djalli, janë brenda tek i
gjalli.
 Edhe kopësht i mbret të jetë, një gjemb
brenda do e ket.
 E keqja nuk harrohet, e mira po.
 E mira dhe e keqja nuk kanë fund.
 E mira nuk ka tavan, e liga s'ka taban.
 Ha njëzet e nëntë kafshata me gjellë, s'thua
gjë, të tridhjetën thatë dhe bën kiametin.
 I ligu kur të hipën mbi shpinë, nuk din me
zbritë kurrë.
 I ligu të puth e të kafshon.
 I ligu ngatërron dhe yjet në qiell.
 I mirë sa më s'ka, kur fle nuk ha.
 Jo i mirë sa të të lëpijnë, jo i keq sa të të
pështyjnë.
 Kur pi ujë, kujto burimin.
 Kur s'më bën nder, mos më bëj qeder.
 Malli i keq shifet në bojë, dhe njeriu i keq
shifet në sy.
 Për çdo punë që bënë, mejto se ke edhe
vdekje.
 Pyka e vet e shkyn lisin.
 Pyll pa derra s'ka.
 Qen i bardhë, qen i zi, qen i kuq, qen
murrash, qen balash, qen është...
 Qeni kur kërkon të hajë të zonë, vritet.
 Qepa, qoftë e re, qoftë e vjetër, po era qepë
vjen.
 Qeni edhe me sapun të lahet, era qen do të
vijë.
 Rrit këlyshët të të hanë kokën.
 Rrufeja nuk bie në hale.
 Sëpatës bish mos iu ban.
 Ska din zemra, atje shkon mendja.
 Të mirën në e hedh prapa, e gjen përpara.
 Atë që merr me një dorë, kthehe me të dyja.
 Vëthët i nxorra po vërët i kam.
 Ai që lakmon më shumë, është gjithmonë i
varfër.
 Ç'bëhet rrallë, bëhet për mall.
 Më mirë një bole sot se dy bole nesër.
 U habit pas lëngut, harroi thelat.
 Vajtëm për lesh e dualëm të qethur.
 Shumë lule dalin në prill, por pakë rrojnë.
 Të bënin mizat mjaltë, do t'i kishim qypat
plot.
 Po pate dhen gjen edhe bari.
 Prishja e shtëpisë vjen nga mend.
 Kam inat po nuk kam takat.
 Sa të mbledhësh ti rrusht, tjetri ka ngrënë
një kosh.
 S'mbartet ujë me shportë.
 Si është vendi bëhet kuvendi.
 S'jepet një pelë për një thelë.
 Me një gur, ti vrave dy zogj.
 Më bli nji kalë e nji shalë o baba, se kam gjet
një patkua.
 Mos bëj petulla me ujë.
 Mos e humb si Xhaferri simiten.
 Mos fol si e ëma e zeqos në majë të thanës.
 Mos hidh të thatën mbi të njomë.
 Mos prish sixhaden të arnosh xhyben.
 Mos shit qen të blesh këlyshë.
 Mos kërko gjilpërën në kasollen e kashtës.
 Mos u mbyt me një pikë ujë.
 Ndoqe fillin gjete lëmshin.
 Në luftë duhen shtatë hile një trimëri.
 Nga dy të vështira, më e lehta, më e mira.
 Nuk sheh syri po sheh mendja.
 Nuk të ngroh zjarri i kashtës.
 Nuk të thonë: "Qysh ke qenë, po qysh je".
 Sa të rrosh, do mësosh
 Shtriji këmbët sa ke jorganin
 Ujku qimen e ndërron por zakonin s'e harron!
 Atdheu është në rrezik atëherë kur njerëzit e
padijshëm fillojnë të mendojnë se janë të
dijshëm. Rrustem Haradinaj/Prishtinë
 Ara ime varri im. LABËRI
 Ardhin galat dhe prishën folenë e bilbilit.
KORÇË
 Derë e botës s'është strehë e kokës. JUG
 Dy duar për një kokë, koka për atdhenë.
KOR
 Dheu zhuritet por bari mbin përsëri. JUG
 Gjeli mbret mbi pleh të vet .JUG
 Gjuha dhe njerëzit janë tapia e vendit. JUG
 Gjuha bashkon kombin. JUG
 I ikuri dhe i vdekuri s'kanë hatër. JUG
 Shqiptari vritet por pushkën nuk e hedh. JUG
 Duhet ndarë kashta nga kokrrat. VLORË
 Dy shaka bëjnë një të vërtetë.
 Foli derës të dëgjojë dritarja. VLORË
 Foli plakës të dëgjojë nusja. JUG
 Fshati që duket s'do kallauz. KORÇË
 Gënjeshtra është një plagë, dhe në u
shëroftë të le nishan. JUG
LGënjeshtra nuk ka as dorë, as këmbë, as bisht, as
rrënjë. BERAT
 Gjarpëri ecën dhe fshin gjurmët me bisht.
KORÇË
 Gjuha e ka rrënjën në zemër. VERI
 Po nuk e njohe hidhërimin, nuk do të
kuptosh dhe gëzimin. VERI
 Hileqari nuk të shef në sy, po shef në tokë.
DIBËR
 Ka, që dhe gomarin mashkull e bëjnë me
barrë. JUG
 Kritika është ilaç i hidhur, po ilaç ama.
VLORË
 Kur dhelpra nuk arriti rrushtë, tha se janë të
thartë. JUG
 Kur fjala del nga zemra, godet në zemër.
BERAT
 Malli i prishur nuk shitet pa gënjyer. VLORË
 Me pasë bishtin ta presin, me mos e pasë ta
njesin. SHKODËR
 Më mirë me të hidhurat më përpara e të
ëmbëlat pas. PATOS
 Mos e ban penin tra. DIBËR
 Me sa ka peshk pa halë, aq ka dhe të bukur
pa fjalë. KRUJË
 Nuk do as mend as kalem, shif e shkruaj.
ELBASAN
 Nuk i gjenden gjarpërit këmbët. JUG
 Nuk luan ferra kot. VLORË
 Nuk mbulohet dielli me shoshë. JUG
 Nuk qaj se s'dua burrën, po bëj zakone.
VLORË
 Po të lavi, të levi dhe bishtin t'a krevi, hap
sytë se të gënjevi. KORÇË
 Qeni tund bishtin për të mbajtur miqësinë.
KORÇË
 Rena a nana e tana të këqijave. KAVAJË
 S'dalin dyzet ujqër nga një drizë. JUG
 S'i bën mjekra priftërinjtë. JUG
 Shakaja është gjysma e të vërtetës. JUG
 Ti kemi sahanët pa kapakë. JUG
 Ustai, ustanë e njef në zanat.
GJIROKASTËR
 Atij i plasin sytë, e tjetri e pyet për vetullat.
SARANDË
 Barku i gjerë, truri i ngushtë. ELBASAN
 Budallai shkon tek e ngasin. ELBASAN
 Burimi i mirë duket në thatësirë. KRUJË
 Ç'i do qeni brekët. KORÇË
 Ç'ke moj zemër që rënkon; koka bën, koka
pëson. PËRMET
 Çobani i mirë e njeh bagëtinë me blegërimë.
JUG
 Deshi të vej vetullat, nxorri sytë. JUG
 Deti ka ujë boll, po me u pi s'pihet. KOSOVË
 Edhe kau ka gjuhë të mëdha, por nuk flet
dot. JUG
 E mirë edhe fuqia, por ca më
 Humbi sëpatën, i rruat bishti. JUG
 Kali i mirë shton torbën e tij. JUG
 Ku qe, asgjëkundi, çfarë bëre, asgjë. JUG
 Kur del dielli, të gjithë e dinë nga bie lindja.
JUG
 Kur gabon i mençuri çuditet budallai.
MYZEQE
 Lepuri në mal, kusia në zjarr. JUG
 Ndoqe fillin gjete lëmshin. JUG
 Nga dy të vështira, më e lehta, më e mira.
JUG
 Nuk sheh syri po sheh mendja. JUG
 Oxhaku le të jetë i shtrembër, tymi të shkojë
përpjetë. JUG
 Peshku në det, kusija në zjarr. JUG
 S'jepet një pelë për një thelë. JUG
 S'ka varfëri i mençuri. JUG
 Shumë lule dalin në prill, por pakë rrojnë.
JUG
 Të bënin mizat mjaltë, do t'i kishim qypat
plot. KORÇË
 U habit pas lëngut, harroi thelat. JUG
 Vajtëm për lesh e dualëm të qethur. KORÇË
 Vetëm budallai është i kënaqur gjithmonë
nga vetja. JUG
 Vëthët i nxorra po vërët i kam. JUG
 Mos i fryj zjarrit se të djeg. JUG
 Nga mërzitja e minjve, i vuri zjarrë mullirit.
JUG
 Nuk thyen dhëmbë fjala e mbarë. JUG
 Për pleshtin djeg jorganin. JUG
 Rrugë e gjatë pret shkurtër. MYZEQE
 Sa ti trazosh urët aq më shumë ndizen. JUG
 Shkallët ngjiten shkallë-shkallë. JUG
 që ecën me krye përpjetë, bie në gropë. JUG
 Baste e budalla, motër e vëlla. JUG
 Del çiraku më i mirë se ustai. JUG
 Dy gjela në një vikt, s'këndojnë. JUG
 Është nga ai gur që thyen çekan. JUG
 Fol me ty, fol me murin. KAVAJË
 Gjëmon voza që nuk ka verë. JUG
 Hiqu det se do shkojë lumi. JUG
 I gjen mushka drutë. JUG
 Kalliri me bukë, s'e ngren kryet përpjetë.
JUG
 Kur ngjite përpjetë, shiko dhe tatëpjetë. JUG
 Kush ka matur veten, ka matur gjithë botën.
JUG
 Kush s'kupton, i japin të kuptojë. JUG
 Mos u mat me hijen e me njerëzit. JUG
 S'tunden malet me përralla. JUG
 U hap dheu, doli një plesht. JUG
 U mbars mali, polli një mi. JUG
 Zuri qeni një lepur, nuk quhet zagar. JUG
 Bëj si të thotë më i madhi. JUG
 Bleta din si bëhet mjaltët. JUG
 Kush s'pyet mbetet budalla. JUG
 Kush u dogj nga qulli, i fryn edhe kosit. JUG
 Ban mirë e harro, ban lig e kujto. VERI
 Bëj nder e gjej qeder. MYZEQE
 Edhe kopësht i mbret të jetë, një gjemb
brenda do e ket. JUG
 E mira dhe e keqja nuk kanë fund. JUG
 të kafshon. JUG*I ligu ngatërron dhe yjet në
qiell. JUG
 I mirë sa më s'ka, kur fle nuk ha. JUG
 Jo i mirë sa të të lëpijnë, jo i keq sa të të
pështyjnë. JUG
 Qen i bardhë, qen i zi, qen i kuq, qen
murrash, qen balash, qen është … JUG
 Qeni kur kërkon të hajë të zonë, vritet. JUG
 Qepa, qoftë e re, qoftë e vjetër, po era qepë
vjen. JUG
 E drejta pa forcë, s'të pi ujë. JUG
 E zuri krimbi peshkun, nuk e zuri grepi. JUG
 Fajat janë që pjellin ligjin. JUG
 Fajin e ka gomari, nuk e ka samari. JUG
 Gjithkush ka dy kandarë, një për vete, një
për të tjerët. JUG
 Hesapi i qëruar, të nxjerr të nderuar. JUG
 Koka e falur s'pritet. JUG
 Kur falet e liga, dënohet e mira. JUG
 Kur ke të drejtë, lëviz dhe malet. JUG
 Kush ha bukë, bën thërrime. JUG
 Kyçi vihet për të ndershmin, pa rezili shpon
murin. JUG
 Më parë vra ujkonjën: pastaj mbyt këlyshët.
JUG
 Mos pyet si vdiq, po pyet si rrojti. JUG
 S'hahen bashkë turp e bukë. JUG
 Atij i thonë: "Ja ujku", ay thotë: "Ku është
gjurma". JUG
 Ç'ka barku, nxjerr bardhaku. JUG
 As veshi të mos mbajë plur, as këmba të
mos durojë gjemb. JUG
 Çdo njeri është mbret në shtëpinë e tij. JUG
 Çdo shpresë fluturon me krahët e saj. JUG
 Dele e butë në qafë të ujkut. JUG
 E di vetë gomari ku i vret samari. JUG
 Kur m'i punonin arat, u liga dhe u thava, kur i
punova vet, u maha dhe u ringjalla JUG
 Kush unj qafën i bie zverkut. JUG
 Liria fitohet e nuk dhurohet. JUG
 Liria i ka rrënjët në gjak. JUG
 Mashë e tjetrit mos u bëj. JUG
 Me duart e mija rrafa kokën time. MYZEQE
 Mikun nderoje dhe vëre në qoshe, po ozt
shtëpie të jesh vetë. JUG
 Mjer ai që pret nga tjetri! JUG
 Nën hije as bari nuk ngren krye. JUG
 Një gjë që të merr dora, mos prit të ta japin.
JUG
 Gjithsecili në punën e tij është zot. JUG
 Dita pa punë nata pa gjumë. JUG
 Dora e larë, zorrë e tharë. JUG
 Edhe ujët po të rrijë në një vend qelbet. JUG
 Kush ka turp, vdes për bukë. JUG
 Lima dalëngadalë bëri tranë gjilpërë. JUG
 Malet tunden, po nuk bien. JUG
 Me fal gjakun është burrni. KOSOVË
 Mos kij turp nga kush s'ka turp. JUG
 Në kudhrën e nxehtë, s'rrihet me çekan druri.
JUG
 Njeriut iu bëj njeri, qenit bëniu qen. JUG
 Po kërciti dhëmbët qeni i qëndro me shkop
në dorë. JUG
 Po nuk qau fëmija, nuk i jep nëna sisë. JUG
 Kur s'ke mbjellë, s'ke çfarë korr. JUG
 Kush nuk di ç'është lodhja, ai nuk di ç'është
çlodhja. BERAT
 Kush përton vdes urije. BERAT
 Kush rri në pemë, ha edhe kokrrat. KORÇË
 Kush s'punon, dheut i rëndon. JUG
 Kush zë brumë do të gatuajë. JUG
 Me mirë "punë e mbarë", se "mirë se të gjej".
SHKODËR
 Mbill me një dorë, korr me të dyja. JUG
 Me lopatë ari dhe shat argjendi tunden e
lëkunden edhe malet nga vendi. SARANDË
 Mirë se të gjej, o hija e madhe!- mirë se vjen
o dembel hamë- A kamë leje të rri pak? Po pate
me hangër rri sa të duash. TIRANË
 Mos rri si nusja në dasëm. JUG
 Pula që këndon në mbrëmje nuk bën vezë
në mëngjes. JUG
 S'bëhet vreshti me urata, po me shata e
lopata. JUG
 Shpjere gojën te buka e jo bukën te goja.
JUG
 Trupi shëndoshet me të punuar, mendja
ndërtohet me të mësuar. JUG
 Punën e sotme mos e lër për nesër.JUG
 Ç'del nga goja, hyn në vesh e del për hunde.
JUG
 Dy vesh dhe një gjuhë, fol pak e dëgjo
shumë. JUG
 Ha të rrosh, jo rro të hash. JUG
 Janë të urtë të marrët sa pa thënë fjalët.
JUG
 Kashata e madhe të ngec në fyt. JUG
 Mos i hyr valles, kur nuk di ta hedhësh.
MYZEQE
 Nuk mba ujë orizi. JUG
 Pi rakinë e jo mendjen. JUG
 Po t'i marrësh lopës tërë qumështin, ngordh
viçi. JUG
 Qefi prish qefin. JUG
 Tamahu të shpie në gjynah. JUG
 Ujët e turbullt mbysin burrin, fjalët e shumta
përziejnë katundin. JUG
 Ujku kur ndien erën e dhenëve, harron që
ata kanë barinë prapa. JUG
 As para pushkës, as prapa mushkës. JUG
 Bisha tërbohet keq, kur sheh se po i vjen
fundi. JUG
 Mos u zër për degësh, po për rrënjësh. JUG
 Për një dorë kashtë e vret samari mushkën.
JUG
 Për një pe, për një gjilpërë, vate dëm një
punë e tërë. JUG
 Ruaju të të ruajë perëndia. JUG
 Ruhu nga thëngjilli i mbuluar. JUG
 Ujku mjergull kërkon. JUG
 Motra jemi, shoqe s'jemi. JUG
 Gjumi në dëborë është shkesi i vdekjes. JUG
 Besove, bëre mirë, s'besove, ca më mirë.
JUG
 I marri premton dhe budallai shpreson. JUG
 Me thënë e me të bërë shkon në mes një
lum i tërë. JUG
 Më gënjeve një herë, harram e paç, më
gënjeve të dytën hallall. JUG
 Ma kanë sharë pelën se kanë sy ta blenë.
JUG
 Në më rrefsh së pari të vraftë Zoti, në më
rrefsh së dyti, të ndihmoftë Zoti. JUG
 Kur të thonë ngordhi ujku, atëherë ruaj
gomarë. JUG
 Mos i jep shkopin harbutit, se të vret me
shkopin tënd. MYZEQE
 Nuk është ar gjithë që ndrit. VERI
 Nuk i varen ujkut mëlçitë në qafë. KORÇË
 Kur merr dërrasa të plasur, çahet e tëra.
SKRAPAR
 Kur je veti i dytë, të ngoh dhe fryma e
shokut. BERAT
 Lulja e këputur nuk lëshon më. MYZEQE
 Me mikun ha e pi, të dhënë e të marrë mos
ki. JUG
 Mendja me mendjen, pjellin mëndje. JUG
 Me një ka nuk bëhen pendë. JUG
 Me nji tra nuk mban shtëpia. JUG
 Mëson nga armiku më shumë se nga miku.
JUG
 Miku i mirë të nderon shtëpinë, miku i vjetër
nuk hidhet poshtë. JUG
 Miku është mik deri sa nuk përzihet në hallet
e shtëpisë. VERI
 Miku harrohet po të largohet. PËRMET
 Miku i mirë vjen nga porta. BERAT
 Njeriu ka nevojë më tepër për dashuri, se
për lavdi. JUG
 Njeriu pa shokë, si muri pa tokë. JUG
 Qentë le të lehin, karvanet të shkojnë
përpara. JUG
 S'bëhet lëmi me një kalli. JUG
 S'bëhet stani me lepura. MYZEQE
 S'mblidhen lepujt në vath. JUG
 Syri është më i mprehtë se kordha. JUG
 Shejtani kur nuk ka punë rreh të birin. JUG
 Shokë bashkë, e bukë veç. JUG
 Trimi i mirë me shokë shumë. JUG
 Shtëpinë e mbajnë të gjitha shtyllat. BERAT
 Bota të jep aq sa t'i kesh dhënë asaj. JUG
 Fshati digjet, plaka krihet. JUG
 I mirë për shokë, e i lig për vete. JUG
 Kafeja është e zezë, po të zbardh faqen.
JUG
 Këpucari i ka këpucët e grisura. JUG
 Kërkon të zërë gjarpërin me dorë të botës.
JUG
 Kopraci s'të jep të zezën e ullirit. JUG
 Kur të vjen nevojtari në derë, po s'pate gjë,
jep një gotë ujë. SKRAPAR
 Kush ha vetëm, vdes dhe vetëm. JUG
 Mali me mal s'piqen, po njeriu do piqet. JUG
 Miku i afërt nuk ka nder, se vjen përherë.
MYZEQE
 Mos e lëndo ku i dhemb. JUG
 Në daltë djalë të na rrojë, në daltë çupë, të të
rrojë. JUG
 O bark, o qerrata, këtu gjete, këtu ha.
BERAT
 Pa para njeriu ha dhe një thes me kripë.
VLORË
 Rrugën për te miku, mos e lër të zërë bar.
FIER
 Sevapi as shitet, as blihet. JUG
 Unë ha kumbulla, ty të mpihen dhëmbët.
JUG
 Ustai nuk ka shtëpi. MYZEQE
 Drunë e shtrembër e djeg zjarri.
 Ajo që ke frikë të gjen.
 Ai që s'ka gojë, vdes pa ardh dita.
 Ai që s'tutet me fjalë, s'tutet as me pushkë.
 Atë që pështyn, mos e lëpij.  Zjarrit po nuk i fryve, nuk ndizet.
 Atë që të qëllon me gur, mos e qëllo me  Amanetin e mban toka.
bukë.  Amanetin as deti nuk e mban, e qet në
 Ai që hyn në lumë edhe do laget. lëndinë.
 Çakallit lëshoi ujkun.  Mos ki frikë nga hasmi, po nga miku i rremë.
 Çkul dhëmbin, të të shëndoshen kryet.  Po nuk e pate të ligun brenda, nuk të vjen
 Ç'pret nga ai që trembet ngas hija e tij. nga jashtë.
 Dajaku ka dalë nga xheneti.
 Delen e mplakë frika nga ujku e gërshëra.
 Derri do plumbin, nuk zihet me duar.
 Ditëgjati s'bëhet ditëshkurtër me nëmë.
 Drunë e shtrëmbër e djeg zjarri.
 Dhe kau i mirë po s'e ngacmove, s'tërheq në
brazdë.
 Dhelprës me dhelpëri, ujkut me trimëri.
 E nxehta del me të nxehtë, e ftohta me të
ftohtë, helmi me helm.
 Frika nuk e len lepurin me u majtë.
 Frika ruan vreshtin, bekçiu nuk është
gjithnjë.
 Frika nuk e lë lepurin të vërë dhjamë.
 Fusha bën baltë, mali bën furtunë.
 Gozhda nxjerr goxhdën.
 Gungaçit vetëm varri ia drejton samarin.
 Guri i rrumbullkët nuk zë vend.
 Gjalpin e ruan kripa.
 Gjersa të mejtonet i mënçuri, i marri mbaroi
punën.
 I madh është edhe plepi, por e fëlliqin sorrat.
 Ku do të dijë hëna se lehin qentë.
 Ku ngul hunë var hejbet.
 Ku rafsha mos u vrafsha.
 Kur i morën armët Lekë Dukagjinit, tha: "Ma
mirë me thon qe Leka, se qe vorri i Lekës".
 Kur ke zemër ke edhe krahë.
 Kur ngordh gjarpri, ngordh dhe helmi i tij.
 Kush kërkon gjen.
 Kush është trim me mend, se trima budallenj
ka sa të duash.
 Kush ka dhëmbë të fortë, breh dhe kockën.
 Kush ka frikë nga hija e tij, le të mos tundet
nga vendi.
 Pushka don pushkën.
 Pyet detin sa lumenj derdhen në të.
 Qeni i pangopur të ha.
 Qeni i tërbum do vra, se tërbon dynjanë.
 Rrallë vritet burri që ka shumë armiq.
 Si mjer peshkatari që ka frikë nga lumi.
 S'ka qeder shqiponja, nga mushkonjat.
 Shqerra që s'thërret mëmën humbet.
 Trimëria e kthen plumbin mbrapsht.
 Trimi e ka me vete fatin.
 Trimin vraje, po mos e shaj.
 Uji rrjedh pikë-pikë e ha gurin.