Shpirt, gëzohem që të shoh.

I mora lulet e tua. Je shumë i mirë.

E di që po mbaron detyrën për Shëndetit Global,

dhe ke punuar shumë.

Në mbarim jam, mbase...

Ke qejf të vish, shohim një film për qejf...

Çfarë?

Për seks, thua?

S’thashë atë!

Zot! Po.

S’e thashë aq copë.

E di. Më fal.

Vdiqa për seks.

U bënë tre ditë.

M’u mavijosën koqet.

Janë nxirë pothuaj.

S’tallem. Shikoji.

Të besoj.

Mirë.

Do i shoh topet e tua gati të nxira pas pak.

Bukur, Stef.

Eja pas 6:00. Mirë, zemër?

Mirë. Do ia nxjerrim fundin filmit.

"Peaky Blinders.” “Kimi Shmid”.

Muaji i mustaqeve mbaroi.

Koha për t’i rruar.

Më fal. “Bërja e një vrasësi”.

“Narcos”.

“Gjëra më të çuditshme”.

Topet e zeza.
Bar Applebee.

Gëzuar 55 vjetorin, Ned!

Nedi ndoqi ëndrrën e tij

dhe ktheu në goxha biznes një shtypshkronjë të vjetër,

sot, kompania Fleming.

Bosi më i mirë në botë!

Kompania Fleming!

Bëhet fjalë për broshurat

e mobilieve “Steelcase”...

gjysmën e punëve në Grand Rapids....

Është djalë!

Dhe harrohet reklama për “Domino Pica”?

50 % e gjithë picave Dominos.com.

Çmimi Njeriu i Vitit Shoqata e Shtypit

Por para këtyre...

Nedi njohu një vajzë nga Miçigani, Barbara Uelsh.

Si më kapi ky plaku?

Nedi e çoi për të parë grupin e tij të preferuar...

- Kiss! - Kiss!

KISS

Grupi që preferoj dhe unë!

Rok & Roll!

Disa vjet më vonë...

lejleku solli Stefaninë, motrën time.

Sa e mirë është.

Ata s’ishin fare të afërt.

Po e lë te shkolla.

Pastaj erdha unë, Skoti F.

U bëmë me fëmijë tjetër?

- E harrova të dytin. - Na lindi një i dytë.

Nejse, Shef i Madh!

Më falni, i premtova vetes që s’do e bëja.

Por të dua, babi. Gëzuar ditëlindjen!

Bravo, Skoti!

Edhe unë të dua shumë.

Faleminderit.

Ishte fantastike.

Kemi dhe një surprizë për ty.

Zonja e zotërinj, direkt nga konvikti i saj në Stanford...

motra ime, Stefania!

- Përshëndetje! - Zemër!

Stef! Jam Kevin!

Ç’kemi, Kevin!

- Mund të shohim? - Më vjen keq.

Ç’kemi, mama!

Babi!

Djali që ka ditëlindjen.

Ç’kemi, zemër!

Duket se po kënaqeni.

Do doja të isha me ju.

Sa e ëmbël është.

- Po. - Dil.

Baba, desha të them, që të dua shumë.

Edhe unë ty, zemër.

- Unë, më shumë. - Jo.

Të dua sa hëna e toka.

Fiton ti këtë herë.

Ndonëse tani je....

ca i moçëm.
Je ende...

Ç’bën këtu?

Më the që të vij.

Pas 6:00, thashë.

Një sekondë. Po flas në telefon.

Më falni, një shoku im.

Gëzuar ditëlindjen.

Zot.

Lerd, ç’bën...?

Mbaro telefonatën.

Po bëhem gati për të parë filmin.

- Jo tani, Lerd. - Zot.

Kimi Shmid.

- Ngriji pantallonat. - Marko Polo.

Zot!

Si ndërpritet?

Mama, bëre foto kuadri.

Gëzuar ditëlindjen!

Ndihmoje, Kevin.

Gëzuar ditëlindjen.

Pse Ai?

Kompania Fleming 1991

Ja ku është. Gëzuar ditëlindjen, Shef i Madh.

Faleminderit, Xhim.

Xherri.

Ned, shkoi bukur mbrëmë.

Faleminderit. Lu.

Bos, një minutë.

Po. Mirëmëngjesi, Xhojs.

Festë e bukur.

Ai le të presë.

Shaka bën?

Big Lots po na e dredh?

E kemi atë llogari që nga 2006.

Punët e shtypit do i bëjnë në Kinë.

Zot.

Po na batërdisin edhe Evite, Stamp-Free...

dhe ato firmat online.

Me këtë ritëm, në 11 mars falimentojmë.

Po “Dick Sporting Goods”?

Vazhdoj ende me njeriun tim.

Por mund të flas hapur?

S’ia fsheh dot më Patit.

Lu, a nuk e ruajta firmën?

Po, kjo është puna jote.

Më duhet pak kohë plus. Kaq.

Ti je mjeshtri.

Mbase do bësh një mrekulli Krishtlindjesh.

Po.

Bravo që s’e dhe veten dje.

Faleminderit.

Ishte festë e paparë.

Po, u kënaqëm.

Derisa doli ai pordhaci në ekranin 3 D.

Mbeta pa fjalë.

“U teprua,” mendova.

Ta merr mendja?

Stefania do që të shkojmë

e të njohim atë pushtin gjatë pushimeve.

Me kaq halle këtu, edhe atë kam mangët.

Është i dashuri i parë serioz?

Me sa duket.

Është aq e çuditshme.

Kam qenë gjithnjë aq i afërt me Stefaninë.

Por s’më ka folur kurrë për atë.

Kështu e ka jeta.

Kujtoja se dija gjithçka për djalin

kur ishte në Ohajo.

Por më erdhi me një ohajane,

me të cilën kishe një vit.

- Jo. - Po.

Vajzë e mirë, por si xhandare.

S’e thashë me atë kuptim,

se nuk e njoh aq mirë. Por nuk më pëlqen.

Lu.

Kështu e ka jeta.

Ku do të dalësh?

Shko dhe takoje atë.

Kemi boll halle tani,

por im bir thotë se do martohet në maj.

Martesë.

Sa ikin nga shtëpia,

janë vetë zot.

Ai do që të flasësh në dasmë...

të thuash ca fjalë të mira.

I thashë që do të të thosha.

Duan të martohen te kopshti i shtëpisë tënde.

Por nejse...
Po them që më mirë shko e takoje atë.

Se e pe, fundja.

Ishte shpirt i lirë.

Domethënë...

E dëgjove kur hyri në dhomë.

Hyri si furtunë.

Kishte atë zjarrin rinor...

Flakë fare.

Njeriu që nuk ndalet...

nga mëngjesi në darkë. “Stefani, ja ku jam.

“Stefani, erdha prapë.”

Kujtoj kur isha sa ai.

Gjithnjë gati.

22 dhjetor Aeroporti San Jose

Faleminderit që erdhët.

Sa bukur këtu.

Sa gëzohem që erdhët.

Edhe ne.

Dua t’iu them ca gjëra për Lerdin.

S’doja t’i thosha në telefon se...

Kujdes, zemër.

Dalja 38

Kalove daljen tonë.

Me qëllim.

Lerdi e unë menduam...

që më mirë të rrini te shtëpia e tij.

Te shtëpia e tij?

Që kur kjo ide? E dije ti?

Kanë vend prindërit e tij?

Ai s’jeton me prindërit.
S’do jemi rehat në ndonjë garsonierë.

Ai jeton vetëm. S’është garsonierë..

Është më bukur se në Sheraton.

Më bukur se kati ekskluziv?

Rregullova me menaxherin një suitë me çmim normal.

Për këtë po të thosha.

- E mahnitshme. - Duhet të kthehemi.

- Mëngjes kontinental falas. - Po.

Luks, shërbim, gjithçka në Sheraton.

I ka këto i dashuri yt?

I dashuri yt?

E dimë që ia ke parë penisin.

- Çfarë? - Skot!

Çfarë?

University Avenue Palo Alto

E bukur kjo.

Kjo është hyrja.

Hyrja?

Ç’dreqin?

Skaner që njeh fytyrën?

Sa bukur.

Gardhi po lëviz.

Zemër, me kë je lidhur?

Lerdi krijoi një kompani, quhet Banda Guerila.

Luan “Majmunët Vrasës”?

Tallesh? E kisha fiksim në klasën VIII.

Mrekulli, ai është.

Bën video-lojëra?

- Aplikacione, baba. - Kjo qenka!

Kjo është shtëpia e tij?

E sigurt që s’është dyqan Apple?

Zot. Ç’kemi, grupi?

Po!

Flemingët këtu! Erdhët!

Ç’kemi!

Ç’kemi, zemër!

- Mos prek gjë. - Si ishte trafiku?

- Çka. Erdhën. - Përshëndetje.

Përshëndetje, Ned Fleming!

- Barbara. - Po.

Jeni e përsosur.

Faleminderit. Zot.

Kryesori ky, besoj. Skoti, ë?

Po.

- Kush je ti? - Gustavi.

Jam Gustavi.

S’di si të të cilësoj.

Menaxher i pronës.

Funksionon.

Drejtoja degën e “Four Seasons” në Azi,

por pas një farë kohe,

korporatat bëhet mërzi.

E keni parasysh, “Tiffany, Cartier”.

Gërr-mërr. S'durohej.

Më kupton, Ned.

Sigurisht.

Mërzi.

- Ku është Lerdi? - Lart.

Po mbaron një tele-konferencë.

- Tani vjen. - Shkojmë lart.

- Lerd, jam Nedi. - Jo.

- Rendi, stazhieri ynë. - S’është Lerdi.

Mbaroi shkëlqyeshëm MIT.

Tundu, Rendi. Merri valixhet.

Po, zotëri.

Flemingë shkërdhatat këtu!

Po!

E mahnitshme, mutin!

Ejani. S’më mban vendi.

Familja. Po, mutin!

Zot.

Skoti.

Po, vëlla. Mirëserdhët.

Ç’kemi, Barb!

Mirëserdhët!

Ç’kemi, Ned!

Po.

Sa gëzohem që erdhët.

Po.

Shpirt.

Sa më mori malli.

Pse pa këmishë?

Pa merak. Kam një surprizë.

Rrimë gjysmë ore e kthehemi në hotel.

- Plan i mirë. Faleminderit. - Ç’thua? Këtu qenka hata.

- Hata vërtet. - 25 minuta.

Pikë.

Lëre rehat.
Ned.

Ned, shikoje.

Fytyra jote.

Ngjashmëri e madhe.

Faleminderit.

Tatuazhin me Stefin. e bëra një javë pas njohjes.

- Një javë. - Ta thotë zemra.

Do shikoni shtëpinë?

Ne duhet...

- Erdhëm sa të takoheshin. - Duhet të shkojmë.

Jo.

Më parë...

kam një surprizë për të gjithë.

Mutin. Jam nervoz.

Do të flasim para se...

Jo, po hidhem.

Do e bëj. Lerd, do jetë fantastike.

Ta-da!

Zot.

Gëzuar festat!

E bëra sot në mëngjes.

E kuqe, ë?

Atëherë, si iu duket?

- Kartolina jonë është? - Po.

Atë përdora. Nga e kuptuat?

Ka bërë dhe Nudellin.

Dhemb si dreqi vetë.

“Gëzuar Festat” dhe të gjitha.

Çfarë?

Ç’thua?
Ka “Gëzuar Festat"?

Barb, të mori dreqi.

Dreqi e mori.

I dhashë atë të Krishtlindjes. Paska vënë “Gëzuar Festat”.

Mut.

Tani mbeti, ë?

Mutin.

U gëzova shumë që do vinit.

Duhet të bëja diçka.

Është diçka e veçantë.

Ndodh që duhet thënë, “Shkërdhata e mutit!”

Shkërdhata!

Lerd...

Djali është 15 vjeç.

Ne nuk...

Dreqin.

- Nuk thoni “shkërdhata”? - Jo, mama, unë...

Po, jam gojëndyrë.

Jo.

- Vërtet? - Po.

E ndyn gojën.

- Jo. - Fjala e pistë që pëlqen?

Zot.

- Mos e nxit ashtu. - E preferuara jote?

Cica.

Cica?

Mjaft.

Cica? Klasike.

Duhet të shkojmë.
- Bukur. Po tjetër? - Koqe.

- Koqe. - Mjaft.

Një tjetër pjesë me vlerë e trupit.

- Tjetër? - Pallëzim dysh.

Pallëzim dysh.

Prit. Pallëzim dysh?

- U kënaqe tani? - Këtë s’e dija.

Ç’dreqin është?

Tip pallë për pallë?

Natën e mirë. Po ikim në hotel.

Ky qenka i ndyrë, po më pëlqen.

Po.

Shohim shtëpinë.

Ejani.

Lërini gjërat ku të doni.

- Eja, pallë-dysh. - Lërini gjërat ku të doni.

Marr pjesë online te “Ushtria e Majmunëve”.

Mrekulli.

Këtë desha t’iu thosha në makinë.

Mirë kjo këtu?

Do e heqësh pallton?

Jo, s’ka gjë.

Ejani.

Kjo është kuzhina. Këtu mbajmë ushqimet.

Dhoma e ndenjjes.

Skulptura e një çifti që bën seks.

Ketri Bullafiq.

Piktura e një ketri bullafiq.

Ekipi i trefishtë

Quhet “Ekipi i trefishtë”. Vetëkuptohet pse.

Kjo është studioja.

Këta po testojnë video-lojërat.

Ned, Stefi tha se ke fiksim bulingun.

Prandaj e vura këtu.

Zot.

S’ishin më parë?

Jo.

The që po e ndreqje për fondacionin.

Ne jemi aty?

Po, mora imazhet nga faqja juaj në Facebook.

Çmenduri.

Baba, ka vënë edhe gjestin tuaj, “Na, ma ha”.

Po.

Këtu do bëjmë ca aplikacione

për platformat Apple e Android.

Përshëndeti Flemingët!

Ç’kemi?

S’kuptoj. Këtu jetojnë punonjësit tuaj?

Mbase disa. S’e di.

Gustavi është arkitekt i paparë.

E projektuam bashkë këtë.

Kur ke shkuar në Machu Pichu?

Zemër, kur i vure këto?

Ç’është ai dre?

Nga Filip Manfredi.

Goxha, Barb.

Stefi tha se je profesoreshë e artit dhe fotografisë.

E mahnitshme.
Jap ca orë në një kolegj lokal.

Jo kaq modeste, mama. Je fotografe fantastike.

Duket si dre i ngordhur.

Ekzakt, Ned.

Një dre i ngordhur varur në urinën e vet.

Tregon se si kultura na ka burgosur mendjen.

Dhe dëgjo, Ned. Arti i madh më eksiton.

Është afrodiziak i fortë.

Lerd.

Jo se të duhet ndihmë, ke një goxha grua.

Zemër.

Ç’ke? E ke mamin yll.

- E vërtetë. - Meriton respekt.

Pranoj çdo kompliment në çdo vend.

Ja një tjetër. Ke dhe një trup joshës.

Në rregull.

Ç’është?

Riçard Bleis.

Ky është mjeshtri i gastronomisë molekulare.

Zot. Ylli i “Master Chef”.

Ai që bën, “Bam!”

Ai është Emeril. Trap komplet.

Diki Bleis, ç’kemi?

Lerdi mendoi të bëjmë një restorant të çastit

për nderin tuaj sot.

- Ashtu? - Po.

Ja një hapëse oreksi.

Kush do të përtypë diçka para darke,

të vijë këtu.

Erdha, se ngordha.
Mirë.

Sa shumë surpriza.

E di.

Po pate uri, je te vendi i duhur.

Mish e fruta deti për ty.

Biftek dhe arragostë.

E shijshme.

Mish e fruta deti, sipas meje. Dhe' i ngrënshëm e plankton.

Dendu.

S'pres dot për darkën.

Jo.

Po shkon bukur, ë?

Ata më pranuan, besoj.

Kam tjetër përshtypje.

Çfarë?

Mos u përpiq kaq shumë.

Aspak, ç’do të thuash?

Bën një sallë bulingu për babanë tim

e bën tatuazh në kurriz me tërë familjen time.

Ishte i tepërt tatuazhi?

- Po. - Mut.

Mut, e dija.

Ma tha dhe Gustavi.

Pa merak...

S’do bëj më tatuazhe me ta sa të jenë këtu.

Faleminderit.

Të dua.

Edhe unë ty.

Mirë.
Edhe diçka, Boll i quajte shkërdhata...

e mos thuaj më sa seksi është mami im.

Është seksi tërthorazi. Më befasoi.

Është mami seksi.

Po të mos ishte jotja...

do doja ta palloja.

- Por s’e bëj. - Mirë.

- Natyrisht. - Faleminderit.

- Bukur. - Po.

Dëgjo...

Është shumë.

- Po! Dreri... - Po.

Dhe gjuha.

Një dre i vërtetë.

- Ai po i qepet nënës tënde... - S’ka lezet.

Po tatuazhi?

Tatuazhi! Si...

- 32. - Zot. Dhe ti je...

- 22. - Po!

S’të pëlqeu afresku yt me Skotin te bulingu?

Bulingu me afreskun është rregullimi.

Është bukur.

Rrallë ndodh të kesh gjëra kaq të bukura.

Dhe dylli që ai përdori... Ishte i mirë, por...

Më vjen keq.

Duhet të të kisha thënë.

Për të gjitha, kuptohet.

Por s’dija si ta shpjegoja atë në telefon.

Imagjinoja mamanë

që do kërkonte në Google Lerd Mehju.

Do krijonit opinion pa e njohur akoma.

Tani e njohëm.

Jo. 15 minuta keni.

Po.

Faleminderit.

S’do iu kërkoja të linit Miçiganin për Krishtlindje,

për herë të parë, nëse ai s’do ishte...

shumë me rëndësi për mua.

Mirë.

Do i jepni një mundësi?

- Mirë. - Faleminderit.

Eja këtu.

Të dua.

Edhe unë.

Po ta kërkoja në Google, çfarë do gjeja?

Mos e bëj.

Mos kërko në Google.

S’arrij ta kuptoj.

Ky është mashkulli, dhe po ia shalon.

Zot.

Darka gati!

Skoti, tundu!

Baba, do ulesh atje?

S’do e heqësh pallton?

Jo, s’ka gjë.

Si në shtëpinë tuaj, hani pa teklif.

Lirshëm fare.

Sot kemi tre pjata.

Molusqe të gatuar në qese.

Burrito me iriq deti

dhe letër të ngrënshme.

Se ti je botues.

- E fundit, por jo nga rëndësia.. - Ëmbëlsirë.

...palosëm ariun kalifornian.

- Ju bëftë mirë. - Mut!

Faleminderit, Bleis.

Ari?

Skoti, e pe “I kthyeri”?

Nuk më lenë të shoh filmat për të mëdhenjtë.

- Ta merr mendja. - Është vetëm 15 vjeç.

- Do pak letër? - Po, faleminderit.

S’e di ç’pjesë është.

Se ariu e palloi atë tipin. Tani do pallojmë ne ariun.

Fjalorin!

Mut. Më falni.

Kam pjesët e artit këtu.

Ngadalë, Barb.

S’do lësh vend për pjesët komike.

Ned.

Si u njohët ju të dy?

- Të flas unë? - Po.

Mirë.

Lerdi sponsorizoi një takim me dr.Xhoan Liu,

kryetare e “Mjekë pa kufij”.

Oh!

Melinda Geits më ndezi për çështjen e vendeve në zhvillim.

M’u bë mani.

- Gruaja e Bill Geitsit. - Po.

- Është fantastike. - Po.

Mrekulli.

Kjo i intereson dhe Stefit, prandaj s’ka më mirë.

Veç ta shihje te takimi.

Bëri pyetjet më të zgjuara. Mbeta pa fjalë.

Ashtu? Çfarë thashë?

Po ja...

Ç’lidhja ka shëndeti i grave me dendësinë e popullsisë

në komunitetet indigjene?”

Unë mbeta shtang. “Kush është?” mendova.

Je aq i mirë që e kujton.

Sigurisht.

- Hera e parë që të pashë. - Ja ç’vajzë kemi.

Ka qenë gjithnjë më e zgjuara.

- Shumë e vërtetë. - Po.

Dhe më seksi. Zot.

Më mbeti shikimi te ajo.

- Flokët, sytë. - Sy shumë të bukur.

Si i harkohet shpina dhe ngrihet në fund!

Dua të ngre tendën e të jetoj aty, kuptoni?

- Jo. - Po e kalon kufirin.

Tamam njeriu i natyrës.

Ka alamet trupi, dua të them.

Po.

Është vajzë e dashur.

- Si ti, Barb. - Gjene të përkryera.

Mirë.

Dy gra të denja.

Dakord me ty.
Barb Bukuria.

Dy gra të denja dhe dy bura me fat.

Dhe një pallë-dysh.

Mirë.

Kur mbarove në Stanford?

S’kam qenë në Stanford. As gjimnazin s’kam mbaruar.

Tregohet modest.

13 vjeç, nisi të shkruajë kode për Sun Microsystems.

- E vërtetë. - Njësoj si unë.

Stazh te kompania Fleming që kur isha në klasë VII.

Po.

Kreu i ardhshëm, por kolegjin do e bësh.

- E di, baba. - Si motra jote.

Stef, s’u habite

që ky manjati i internetit donte të dilte me ty?

Tha që ishte programues i rëndomtë te Uber.

S’e dija që ishte sponsori i aktivitetit.

Të gënjeu.

Isha i detyruar.

Në Silicon Valley shumë femra gjuajnë pasurinë.

Shkërdhehen veç për paratë.

- Fjalorin, shpirt. - Duhet kujdes.

S’ia thashë deri në prill.

Prill? Tetë muaj më parë.

Stef, në telefon the se dy muaj keni që njiheni.

- Në fillim s’ishte serioze. - Jo.

S’ishte ashtu.

Në takimin e tretë thamë “të dua”.

- Pasi bëmë dashuri... - Në takimin e tretë?

- ..te vaska në Esalen. - Jo.

- Ku, çfarë? - Esalen në Big Sur.

Vërtet?

Ned, mos u keqkupto.

S’ishte fare seksuale. Ishte më shumë se aq.

S’po marr vesh.

E bëtë, apo jo?

Skoti, qepe.

Dua të kuptoj.

E bëmë.

Po them që u transformova.

Stefi u hap si një lule.

Duhet ta kishit parë.

S’duhet, por tani më duket se e pashë.

Po iu them të tuve...

që jeton me dikë të dedikuar ndaj teje.

- Pa dale! - Çfarë?

- Jetoni bashkë? - Po.

Jo.

Pesë net në javë.

Gjërat e tua i ke këtu.

Nuk rri në konvikt.

- Ke furçën e dhëmbëve këtu? - Po.

Kjo quhet bashkëjetesë.

Boll fole, ha letrën.

S’jetojmë bashkë.

Po, bashkëjetojmë.

“U hap si një lule.”

Po shoh faqen e Esalen...

S’ka asgjë të ndyrë.

Bëhet joga e gjëra të tilla.

Kanë gati një vit që jetojnë bashkë.

Pse s’na e tha ajo?

Ku janë peshqirët?

Ai ndikoi edhe te Skoti.

Ç’është pallëzimi dysh, për atë qiell?

Ja ku është.

Zot. Ajo do...

Duhet të shpjegojë ç’po ndodh këtu.

Tregohu i mirë. Thuaj..

“Sa i mirë i dashuri yt. Është aq normal.”

Jo, faleminderit.

Ç’kemi!

Ç’kemi!

Thashë se ishe Stefania.

Stefi u acarua keq.

U zumë për sjelljen time gjatë darkës.

Pa merak, bëmë dush bashkë dhe u zgjidh.

Por dola për të parë.

Mirë.

Ned, eja me ne.

Jam mirë këtu.

Të lutem. Kjo është arragosta mbret.

Ka vend boll.

Plot.

Do të thoshte shumë për mua. Të lutem.

Mirë.

Hej.

Duhet t’iu kërkoj ndjesë.

Kur bëhem nervoz...

ç’nuk del nga goja ime...

dhe e di që s’iu pëlqen.

Jo.

Por përpiqesha që të lija përshtypje të mirë.

Ia dole. Ishte..

S’ia dole, por s’ka gjë.

Ishte një darkë e sikletshme.

Ishte një situatë unike për...

Le ta harrojmë.

Mirë. Mrekulli.

Në fakt,

s’kam kaluar aq kohë me figura prindërore.

S’di a e dini, por s’e kam njohur babanë.

E sajoi nënën time te një bar në Okland.

Bënë seks në makinë, dhe s’folën më kurrë.

Po.

As me nënën nuk shkoj.

Sinqerisht, është buçe e ndyrë.

Sa herë më ka...

Po.

Na vjen keq.

Janë gjëra të rënda.

Po. Janë...

Është...

Po bëhet vonë.

Po.

E dua vajzën tuaj.

Dhe jam aq i gëzuar që njoha ata që e rritën.

Do i bëjmë Krishtlindjet siç i festoni në shtëpi.

Nesër mbrëma...

do bëj një festë për nderin tuaj.

S’ke pse.

Do e festojmë paq.

Me të tëra.

Dua të flas me ty si burri burrit.

Shëtisim nesër herët?

Mirë.

Xhastin, vër zilen për Nedin në 6:30.

Në vend, Lerd.

Ned, zilja e zgjimit për ty në 6:30.

Çfarë? Kush është?

Xhastina.

Është si Siri, por yll.

Mora Keli Cucon për të bërë zërin.

Xhi, përshëndet.

Ned, Barb, si jeni?

Zot.

Stefi më foli shumë për ju. Për çdo gjë, më keni këtu.

Mirë. Faleminderit.

Mund të na shohë ajo?

Thotë që s’mundet, por mendoj se po.

Ç’dreqin thua? E di që s’i shoh dot.

Është perverse.

Lerd.

Shpresoj të flini top.

Natën e mirë. Shumë të mirë.

Natën e mirë.
Më vjen t’iu përqafoj.

- Jo. - S’besoj se ti...

S’ka gjë.

- Zot. - Barb.

Natën e mirë.

Paqe.

Miks

S’ka letër higjienike.

Më sill një rrotull.

E bëri babushi?

Po. E bëra.

Bëri mush-mushin?

Sill letrën, të lutem.

Aty rri. Po ta sjell.

Faleminderit.

Asgjë.

YAHOO! Lerd Mehju

z.Playboy.

E pabesueshme.

Kush është?

Tip zonje mesatare.

- Zemër? - Po.

Hap derën e hidh rrotullën, të lutem.

S'është aq e thjeshtë.

Mirëmëngjesi, Ned.

Jam Gustavi.

Mrekulli.

Siç i thashë Barbës, jemi shtëpi pa letër.

Pa letër?
Shtëpi pa letër, zemër.

Atë e mora vesh.

Po si ta mbaroj punën time?

Tualete japoneze.

Kanë një çurg pastrues të këndshëm e efektiv.

Me shumë gëzim...

- po ta shpjegoj procesin. - Zot.

Ned, gjej panelin majtas.

E shoh.

Te paneli ka një buton...

Tregon imazhin e ujit që del me presion lart.

Ta shtyp?

Pikërisht.

Kolonjë është?

Kolonjë? Po!

Është puder talk e aromatizuar.

Por ai butoni s’është për atë.

Është “Poni për burra” nga Ralf Lauren.

S’më pritet sa ta provoj.

- Mund të vazhdojmë? - Mirë.

- Ned? - Po.

Kërkoj ndjesë sërish.

Është modeli 2018.

S’e kanë bërë ende manualin në anglisht.

Do kujdesem për këtë nga ana ime.

Ti shiko anën tënde andej.

Unë do e shoh këtej.

- Shumë mirë. - Kjo ishte.

Kjo mjafton, besoj.

Diçka po gumëzhin.
Diçka po rrotullohet.

Jo! Fike!

Fike!

Zot!

Mut!

Ca vështirësi teknike.

Ishte pastrimi vaginal.

Çfarë pastrimi?

Dua vetëm letër higjienike.

Pastrimi vaginal.

Është freskues e tepër stimulues, thonë.

Sa për muhabet.

Ned?

Vërtet?

Më vjen keq, Ned.

Duhet ta ristartoj sistemin nga brenda.

Këtu brenda?

Më vjen shumë keq.

Mirë.

Pse jo?

Barb, mbylle derën.

Do shkojë mirë.

Ned, s’po marr vesh.

S’shoh gjë. S’nuhas gjë.

Shkronja shumë të vogla.

Më fal.

S’i shoh udhëzimet.

Pa të shohim ç’ka.

Kisha keq stomakun mbrëmë.

Prej ariut, besoj.

Ariu, ta garantoj.

Ndeza ventilatorin.

Mrekulli.

Si shkoi?

Më vjen keq që u desh kaq kohë.

Rri pa lëvizur

sa të gjejmë ku je.

Jam ulur në banjë, ku të mbytem?

Kërkim, kërkim.

Arritëm objektivin!

Pllaq!

Ashtu, vajza.

I rrisni vetë pulat?

Në kushte natyrale.

Edhe lopët.

Derra, lama artizanale.

Çka hahet këtu rritet në një rreze 500 m.

Nga lëndina në tavolinë.

Ja ku është.

Ç’kemi, Deizi!

Ç’kemi!

Shko.

Sa gëzohem për këtë, Ned.

Ndiej se të njoh nga fjalët e Stefit...

por jo njësoj si...

- Dorëzohesh? - Pirdhu!

- Gustav! - Ned, mos u afro!

Do sherr?

- Mjaft! - Jo!
Mjaft, më mirë.

Mirë!

Punë e paqme!

Po reagon më shpejt.

- Vërtet? - Po.

Faleminderit.

Më vjen keq, Ned. S’doja të lëndoheshe.

Bën si Pantera Rozë?

Pantera Rozë?

Pantera Rozë nga filmi.

Kur Kato sulmon Kluzo për t’i mprehur vigjilencën.

Janë vërtet të vjetër? S’e kam dëgjuar kurrë.

As unë s’e njoh, por duket bukur.

Pantera Rozë.

Filmat?

Kato është shërbyesi i tij.

- Shërbyesi? - Është...

Tingëlloi raciste.

Ai e quante “mik i verdhë”.

Dëgjo, Lerdi është kreu i një kompanie gjigante.

S’më pëlqejnë truprojat..

prandaj Gusi më stërvit se mos më rrëmbejnë etj.

Lëvizjet Chun Kuk i kishe të sakta.

Po ç’u bë parkuri bishtnues?

Parkur bishtnues.

U mpiva fare!

Ka gjithnjë vend për përmirësim.

- Mirë. - Faleminderit.

Asgjë, vëlla.
Shihemi më vonë.

Bisedë të mbarë.

Eja, Ned. Dua të të tregoj zyrën.

Si Pantera Rozë klasike.

- Këtu punon? - Po.

Kam një studio në shtëpi për çështjet financiare...

por idetë e mëdha vijnë në jetë këtu.

S’të duhet kompjuteri?

Jo. Xhastina regjistron gjithçka.

Apo jo, Xh?

Po, jam këtu. Ç’kemi, Ned!

Luaj diçka nga sesioni i djeshëm.

Prit. Mutin. Aq gjëra te Reja jote.

Në rregull.

Mendohu, idiot. Emrat për lojërat.

Vrasësit e Majmunit 6 Kaos Kapuçin.

Silverback Salsa.

Babun Bukake.

Mut! Tmerr.

Ide e keqe.

Pse?

Ç’do të thotë?

“Bukake”?

Që ndodhin aq gjëra sa të marrin frymën.

Po.

E kam provuar “bukake”.

Ulu. Rehatohu. Bisedojmë.

Sajohu në dysheme.

Ashtu.

Ned, ne ngjajmë shumë.

Sa shohim diçka që duam, hidhemi

dhe e marrim.

Më kupton?

Po.

Prandaj...

ditën e Krishtlindjeve...

do i propozoj Stefit.

E di sa të lidhur jeni.

Prandaj do doja shumë...

bekimin tënd.

Lerd.

- Faleminderit që ma the. - Asgjë.

Por përgjigja është jo.

S’po marr vesh.

Ç’dreqin?

Kjo shkoi ndryshe kur bëra prova me Gustavin.

Të pyeta dhe ti the, “Po, plak. Biri im.”

Lerd, dëgjomë.

Përveç faktit që s’të njoh fare,

Stefania s’është gati për këtë hap në jetë.

Sinjalet që marr thonë se është gati.

Jam babai i saj. E njoh mirë.

Mirë, Ned..

Të turbullova.

Faji im. Bëjmë një hap pas.

- Mirë? - Mirë.

Më lër ca ditë për të të fituar zemrën.

Mëngjesin e Krishtlindjeve,
do më quash “bir”.

Unë do të të quaj "baba".

S’do ndodhë.

Do ndodhë, baba.

Mos.

Baba, forca.

- Mos më quaj “baba”. - Mos të të quaj?

S’jam babai yt.

Do jesh.

Jo.

Çfarë, baba?

Po luan me mua.

Mirë. Baba.

Dëgjo, Lerd.

Pse të intereson mendimi im?

Je babai i Stefanisë.

Nuk i propozoj, pa marrë bekimin tënd.

Mirë.

Xhastin, e regjistrove?

Tot. Çdo fjalë.

Ç’është “tot”?

Total, për kollaj e themi “tot”.

Mirë.

Mirë.

Bukur.

Por premtomë...

që s’do i thuash Stefit për këtë.

Për asgjë.

Besomë, kurrë.

Vërtet. Dua të jetë surprizë.

Asnjë fjalë s’do them.

As Barbës e Skotit. Pa shaka.

Pa shaka.

Çfarë?

Më mirë sikur të betohemi me gisht.

Oh.

- Të kuptoj. - Bukur.

- Ha mëngjesin tani. - Mirë.

Dreqin!

Ç’kemi?

Shef!

- Ç’dreqin? - Eja shpejt.

Ç’dreqin është kjo dhomë?

Rendi, jashtë.

Po, zotëri, Gustav.

Jam si mbi gjemba.

Më thuaj si shkoi, ndryshe do pëlcas.

- Ai tha “jo”! - Çfarë?

Po ti si u përgjigje?

U zura në befasi. S’dija ç’të bëja.

E sfidova.

Nisa ta quaj baba.

Dreqin!

Pse e quan baba? E vë në siklet!

Duhet të gjesh rrugën.

Bëj diçka speciale për të...

që ta dijë se ke qëllime të pastra.

S’di si t’i flas.

Sikur flasim gjuhë të ndryshme.

Po.

Ai flet anglisht.

Ti flet anglisht me shumë “mut”.

Më mërzit dhe Stefania.

Qartë.

- Në rregull? - Mirë.

Në rregull.

Mrekulli.

Më godite shumë fort.

E di. Më vjen keq.

Por, Lerd...

Lidhja jote me Stefaninë...

është shumë speciale. Është e vërtetë.

Po.

E di që të paguaj shumë...

por je shoku im i ngushtë.

Miqësia jonë s’ka çmim.

Faleminderit, vëlla.

Mirë.

Mëshirë!

Mutin.

Je i pabesueshëm.

Tregove shumë imagjinatë..

që nga ai çast i ëmbël, ndërtove sulmin.

Shumë mirë.

Ç’është, shef? Po iki te ndeshja.

Forca Luanët!

Bukur. Si shkon puna?

Thuaj diçka të bukur.

Fola me njeriu tim tek “Mallra Sportive Dik”.

Zgjodhën Kinën dhe ata?

Më keq.

Reklama online.

Jo, dreqin. Dëgjo.

Do marr Don Millsin te “Subaru” i Miçiganit.

Dëgjova se kërkonin një partner të ri.

Ai i madhi, ë?

Njiheni që nga koha kur shisnit makina.

Ia vlen ta provojmë.

Merr kartën e tij sa të gjej një stilolaps.

Në rregull, shef.

Kompani e Shpejtë Lerd Mehju

Si shkon në Kaliforni?

Si tek “Twilight Zone”.

E gjete kartën?

Don Millis Melani Miller

Këtu e kam.

Prit. S’kam me çfarë shkruaj.

Kjo shtëpi s’ka letër.

S’ka letër?

Si e fshijnë bythën?

Nuk e fshijnë.

Kanë tualete japonez që...

Një nga ato që ulesh dhe...

Nejse. Më jep numrin.

Ned, jam këtu.

E shënoj unë.

Xhastin, s’ka gjë.

Ik.
U përpoqa të ndihmoj. S’ke pse tregohesh trap.

Kush ishte?

E paska gojën të ndyrë. Me sekretaren e tij zihesh?

Jo, është gruaja që jeton në tavan.

Ç’pamje ka?

- Gruaja që jeton.. - The që jeton në tavan?

Është zë pa trup që...

Ta shpjegoj më pas.

Zë seksi. Ndonjë e famshme?

Jo aq e famshme. Miliona dollarë në javë.

Programi më i madh në botë, hiçgjë.

- Lu. - Më dëgjon ajo?

Sigurisht.

Si je, zemër?

Më mirë tani që po flasim.

Më jep numrin. Do e marr tani.

Të shfrytëzojmë rastin.

Niveli 2 Cunami.

Cunami.

Bukur ai.

Gusi është as.

Lerd. Skoti

Lerd, po të flas hapur.

Mirë.

Gorillat me të shkurtra është detaj i këndshëm.

Për atë, dakord.

Por kur misioni i vetëm është bregu, s’ndihet dhe aq drama.

E ke parasysh?

E di çfarë? Ke të drejtë.
Mut!

Kemi muaj që merremi me këtë.

Ti për pesë minuta, zbulove defektin.

Je pusht i mprehtë.

Faleminderit.

Sinqerisht. E çmoj shumë.

Sa bukur kur të dëgjojnë.

Ç’do të thuash?

Do drejtoj biznesin e babait një ditë.

Por ai as që i dëgjon idetë novatore.

Çfarë?

Ti je brezi i ardhshëm.

Nga vijnë farat e reja. Dihet nga të gjithë.

I thashë...

“Baba, po më lejove me tërë potencialin,

dua një vend në tryezë.”

Por nuk më dëgjon.

Zëre atë vend!

Do e zë.

- Duhet ta zësh. - Është vendi im.

Askush tjetër të mos e prekë.

Ku është ai vend? Te tavolina.

Dhe do e zë atë vend në tryezë.

Ti meriton një fron.

Fronin e Hekurt.

Loja e Froneve këtu!

Po nxjerr zjarr e po kap cica majtas e djathtas.

Mbret Xhofri këtu.

Ato janë cicat e mia!

- Ke radhën. - Unë.

Njeriu im.

Zot.

Ata të paguajnë huan studentore.

Borxhi total 375.458 $.

DELL

Mesazh i ri Urgjent

Stamp Free Invites.

Stamp Free Invites.

Festë Fleming-Mehju Në 20:00 te Lerdi.

Gëzuar Krishtlindjet!

Zot.

- Kalë është? - Është lama.

Lama.

Ç’kemi!

- Zot i madh. - Ç’kemi, vajzë!

S’i kemi ato në...

Baba!

Ja ku qenke. Çmenduri!

Merresh me librat?

Po, gjëra të vogla.

U mendova për festën e Krishtlindjeve te Lerdi.

Gustavi më dha listën e të ftuarve.

Janë vërtet kokat e Silicon Valley.

Do vijë Tajson Modell!

- Kush është? - Çfarë?

Ai që themeloi Ghostchat.

Refuzoi 3 miliard nga Facebook. Dhe është vetëm 24 vjeç.

Do iu rregulloj një takim.

Faleminderit që më the të marr xhaketë.

Të vë kravatë, apo të rri sportiv?

Skoti, dëgjomë.

Shumica e kompanive në internet janë false.

- Çfarë? - Mos u gënje.

Tërë ajo industri bazohet mbi dokrra.

Po të them ca gjëra.

Kohët po ndryshojnë, baba.

Dhe s’është gjepur çdo gjë që të duket ashtu.

E thellë kjo.

E thellë.

Dhe ti...

eksperti i dokrrave.

Je thjesht një oktapod.

Një oktapod.

Ç’po derdh?

Do bëjmë vov sot.

Faleminderit.

Nga je, shef?

Miçigan.

Merresh me makinat?

Jo. Botime. Ned Fleming.

- Elon Mask? - Elon Mask?

- Po. - Tesla, Elon Mask?

Po.

Nga e njeh Lerdin?

Del me vajzën time.

Ishte kënaqësi.

Çfarë?

Ç’kemi, zemër!

Një gotë verë të bardhë.

Ç’kemi, yll!

- Dukesh si yll. - Lëri ato.

- Vërtet. - Faleminderit.

Po futem në frymën e festës.

Për çfarë fole aq gjatë me Lerdin?

Mësova tërë sagën e familjes Mehju.

Zot, më vjen keq.

Jo, ishte aq interesante.

Nëna e tij ishte sekretare te një kompani interneti.

Dëshironi mish viçi Kobe?

Ushqim i vërtetë?

Po, vdiqa.

Çfarë?

Zot.

- Zonjë? Kobe? - Jo, faleminderit.

Faleminderit.

Është shumë e shijshme.

Ajo pa si pasuroheshin programuesit e rinj.

Dhe e detyroi Lerdin...

që gjatë fëmijërisë të mësonte kompjuterin.

E trishtueshme, ë?

Ai e hëngri.

Është oktapod.

Po zë me tentakula tërë familjen time.

Ai po të manipulon.

S’duhet të nxitohemi.

Ti kujton se je në luftë me Lerdin.

Por ai s’po lufton. Vetëm ti.

Eja takojmë miqtë e tij. Duken të dashur.

Zot.

I dhjeu aplikacionet për JDK-në.

T’u desh të rishkruaje kodin?

Vetë.

- Por e bëre? - Ti e di që po!

Ja ku janë!

Duket si shpirt.

Shiko çfarë elegance.

Përshëndetje!

Tajson, prindërit e Stefit, zoti dhe znj.Fleming.

Barba e Nedi, të lutem.

U katranos.

M’u deshën dy javë me bazën J2EE...

që të bëja ndërfaqen të reagonte me serverin...

dhe kontenierët të rinisnin prapë.

Më falni. Ç’është J2EE?

Java 2. Platform Enterprise.

- Nuk shkruan kode? - Më vjen keq.

Ky qenka tmerr.

Merrem më tepër me lidhjet personale.

Menaxhim llogarish, shërbime klienti etj.

Ky qenka super.

Nedi po përgatit Skotin si drejtues të biznesit tonë.

Kemi një biznes printimi në Miçigan.

Ashtu? Me siguri i njihni ata dy binjakët atje...

meqë merreni me printim.

Vëlla e motër! Duhet të njihni këtë.

Përshëndetje!

Blein e Misi Pederman.

Barb Fleming.

- Burri im. - Nedi.

Skot Fleming. Gëzohem.

Na thanë që njihemi, por jo.

Bleni e Misi nisën "Shtyp ftesa falas".

Mirë.

Qartë.

Ç'është?

S'iu kujtoi serveri festën e ditëlindjes?

Jo, ai merret me printime.

Mut.

Jo.

Iu shkatërruam biznesin?

Jo.

- Shkatërruat tonin? - Jo.

Po na ecën mbarë.

Mrekulli. Ju lumtë.

Merremi me gjëra të vogla.

Aq frymëzuese, aq me rëndësi.

Babai im ka një si fabrikë.

Jo për mburrje, por kemi goxha dyqan.

Njerëzve iu duhet letra, iu duhet ku të shkruajnë.

I kënaq ndjesia e prekjes së letrës.

Po.

S'e kisha dëgjuar nga askush këtë.

S'e kemi gjetur atë.

Vijmë nga botë të ndryshme.

Po.

Mëso kodin shpejt.

Nedi po ia dilte mirë

para se të ziheshit për cicat e nënës tënde.

Nëna jonë s'na ka dhënë gji.

Kishim një mëndeshë.

Duket.

S'di ç'po ndodh.

E humba.

M'u mor fryma. Edhe mua.

Një "bukake" rreth meje.

Çfarë?

Ç'është "bukake"?

Ma tha Lerdi.

Do të thotë që të merret fryma se je shumë i zënë.

Zot.

Atëherë, po mbytem tani.

Në fakt, do të thotë "spermë në surrat".

Urdhëro?

Bukake do të thotë "mbuluar me spermë".

Spermë me kile.

Pas një orgjie.

Jo aq keq sa tingëllon.

Pas orgjie.

Ose gjatë orgjisë, po mbaroi ndonjë shpejt.

- Ç'dreqin? - Desha t'iu mbroj.

- Të më mbrosh mua? - Xhustina e dreqit.

Deshe të më turpërosh.

U tregova me takt.

S'desha të flisja për spermë në surrat.

Pse the që të merrte frymën?

Xhastina e përmendi.

Rasti për të treguar një video.

Jo.

Zot!

Ky është një çast mësimi.

Ja një tjetër. Zot.

- Jo. Skoti. - Mos shiko ashtu.

S'është gjë. S'ke pse e sheh.

Je ti?

Jo.

Zot.

Je mirë?

Po!

Baba. Je mirë!

Ja sa të marr frymë.

E dua këtë djalë.

Zot.

Na! Të dua, pusht.

Ç'kemi, baba!

- Dua ajër të freskët. - Mund të vij?

Kemi qenë gjithnjë të sinqertë me njëri-tjetrin.

Po.

Dua të bëj një pyetje. Sinqerisht.

Çfarë?

Po më tremb. Dua të them...

Çfarë?
Pse Lerdi?

Zot.

- Pse? - Baba.

Je aq e zgjuar, e bukur.

Mund të zgjidhje këdo.

- S'kuptoj. - Do të vërtetën?

Po.

Ai të ngjan ty.

Çfarë?

- Mua? - Po.

Pa ma shpjego pak.

Si?

Jeni më të siqertët e të vërtetët që njoh.

Por e shfaqni ndryshe.

Lerdi s'ka fare filtër.

Ashtu?

- Mirë. - Më vjen keq.

Desha të të ndihmoj.

Por të betohem se zemrën e ka flori.

Është shumë i mirë.

Dhe e dua.

E do?

Çfarë?

Dale ta përtyp.

Shumë për të qeshur.

Mirë.

Tregohu i sjellshëm.

Do përpiqem.

Do përpiqem. Për çfarë?

Do përpiqem...

ta kuptoj më mirë atë.

Eja këtu.

Hej.

Ç'kemi!

Natë e gjatë. Ç'po bën?

Po rri për qejf.

Këmisha ime është?

S'e di.

Do që ta heq?

Po, të lutem. Vetëm dy solla.

S'ma ka qejfi të hekuros tani.

Jam aq e lodhur.

Po.

Hiqe, zemër.

Hiqe. Hiqi ato këpucë.

Lërmë të shoh këmbët. Dua të shoh këmbët.

Godite gjë kokën?

Lërmë t'i marr erë këpucës.

Lëri këpucët më mirë. Dua, dua këmbët.

Dua ato këmbë pa çorape.

Barb, ç'të ndodhi?

Jam bërë dru.

Çfarë?

Dhogë fare.

Super dhogë.

Çfarë? Ku?

U ndjeva vetëm kur ikët.

Pashë njërin, kishte një cigare.

M'u duk si cigare elektronike.

Quhen E-cigare.

Por doli se....

Po vaporizoja.

Çfarë?

Po vaporizoja.

Ç'është?

Mariuhana që del nga një aparat.

- Ule zërin. - Është e ligjshme.

Ai i shkreti e pinte si ilaç se gërhiste.

Në moshën e tij? Sa keq. Po shkoj të fle.

Jo. Prit!

- Jam i lodhur. - Prit pak.

Më dhemb koka.

- Luajmë pak? - Jo.

Do të bëj një nga masazhet e mi të licensuar.

Barb.

Nxirre shefin e vogël.

- Lërmë ta shoh. - Mos.

- Dua ta shoh. - Mos e quaj ashtu.

Të lutem.

Dikur të pëlqente dehja dhe gilivili.

Çfarë? Jo, Barb!

Jemi me pushime. Mund të vijë ndonjë.

Dera s'ka kyç.

Çfarë?

Xhastinë! Ke "Kiss"?

Po!

- Do e bëni? - Po.

- Jo. - Po e bëjmë.
Po e bëjmë. Barb!

Po e bëj me këmbën time!

Është Kiss. Ti e do Kiss.

Por jo tani.

Nedi lindi për të dashuruar Barbin.

Bërtit!

Po.

Shiko ç'mësova në festë.

Një vajzë e lezetshme bënte kështu.

Ishte kërcim i ri.

Do këpusësh mish.

Nuk..

Do të të këpus ty.

Lërmë. E nuhate.

Po e fus. Ç'është kjo erë?

Ja. E futa.

- Ç'është? - Zot.

Zot!

Është "Indian Summer" nga Prishila Presli?

E përdorja atë parfum në vitet 90.

Po, hodha ca.

E kishe përmendur te faqja Facebook e takimit.

E di ç'të pëlqen, Ned.

E di që e di.

Eja këtu! Na!

Na!

Bukur.

Edhe pak do.

Je gjashtë gisht larg.

Fute. Kështu ka lezet.

Po!

Sa mirë.

Tani po futesh.

- Ajo ishte! - Jo!

- Jo! - Po! Jepi!

- Nuk.. - Jepi!

Do të të çoj në shtrat.

- Ashtu. - Dua seks.

- S'do bëjmë seks. - Por unë dua.

- Fike muzikën, Xhastinë. - Dua ta bëj.

Na lër të qetë për gjithë natën.

Do jetë depërtim i plotë.

Mjaft!

Vajzë.

Butoni i pestë nga e djathta.

Do më falënderosh më vonë.

Ashtu, vajza.

Je mirë?

Po.

Ajo ishte.

Mendova se do ia dilja.

Për pak ia dole, por...

Ikje e bukur. Por me të fundit e dhjeve.

E di.

Do bëjmë një ndreqje të vogël më vonë.

Pemë Krishtlindjesh

Bandë guerila

Vigjilja e Krishtlindjeve 30 % ulje

Pazar për Krishtlindje me Shefin e Madh.

Ned, s'e ke idenë sa më gëzon kjo.

S'di a ta thashë...

por s'kam pasur baba për të bërë këto gjëra.

Gëzohem që kemi rastin për të ndenjur bashkë.

Bukur.

S'po më eksiton.

Duhet të të ngrihet për të blerë pemën?

Ndihmon.

Dua të të njoh më mirë.

Je aq i përkryer.

Gjithnjë kaq i qetë je?

Jo.

U pushova kur shisja Datsun.

Si mund ta dhjesësh kur shet qen?

Jo. Datsun.

- Ç'është? - Makinë. S'ka rëndësi.

S'ekziston më.

Por ti je ende këtu.

Të bën nervoz ndryshimi i rrjedhës?

Çdo biznes ka ulje-ngritjet e veta.

E di.

Banda Guerila është në vështirësi.

Vërtet?

Është ambjent i ashpër.

Çfarë s'të vret, të bën më të fortë.

Ti e sajove këtë?

Jo, Lerd.

Ja, Ned.

Kjo është pema jonë.

Pse jo? Do duket bukur përballë drerit tënd.

Jo ajo.

Kjo.

UT Games

Jo.

S'i përket këtyre.

Është e...

- Ut games? - Vut Games.

Si "ut-vuxhut". I njoh. Janë trapa.

Deshën të vidhnin "Vrasësi Majmun".

Janë Krishtlindjet e para me familjen.

Duhen bërë si duhet.

Mik.

Po.

Mund ta marr hua atë sharrën?

- Seriozisht e ke? - Po.

Po.

Mutin...

Ec.

Nxito.

Po përpiqem.

Më ktheni sharrën.

Një sekondë.

Të marrim urgjencën apo presim sa t'i ikë gishti?

Mund t'i marr pak këto?

Jepi.

Lerdi...

Mirë.

Ma jep.

- Je i sigurt, Ned? - Po.

Tamam veprim babai.

Poulan PRO

Mutin.

Dua Kiss!

Kiss!

Këta janë fantastikë.

Stefania dhe unë bëjmë karaoke me Kiss.

E di, prandaj e vura.

Edhe ne s'e bëjmë keq.

Nëse mund të them kështu.

Sa bukur.

U mendova për bisedën tonë dje.

Edhe unë.

Kam aq ide për propozimin.

Jo. Dëgjomë.

Mendoj të marr balonë e të lëshoj 1000 pëllumba.

Jo, prit.

Një sekondë.

Qetësohu.

E kuptoj që Stefania të do.

Por...

Si burri burrit.

Tani s'është momenti.

Sikur e kaluam këtë.

S'flas për veten.

Është puna te Stefania.

- Stefania? - Po.

S'e di.

Semestrat e fundit do jenë shumë të ngarkuar.

Pastaj është diploma, ajo do kërkojë punë.

S'i dihet ku do e çojë kjo.

Mirë, Ned.

S'duhet të ta thosha, por dua të të qetësoj.

Stefania s'do kthehet në shkollë semestrin tjetër.

Çfarë?

E di që u trondite, por mos u shqetëso.

Atë e pret puna te një OJQ.

Çfarë organizate është?

Do jetë presidentja e fondacionit Lerd Mehju.

Jam unë.

Stefani!

Barb?

Të gjithë lart. Mbledhja e familjes.

Të programoj një mbledhje?

Pirdhu!

S'ke pse tregohesh gjthnjë kaq trap kur unë ndihmoj.

Kam!

- Baba. - Je e vdekur.

Sigurisht që do ta thosha.

Mamit ia thashë dje.

Po prisja çastin e duhur..

dhe s'kishte ardhur.

E dije ti?

Menduam se mos merrje kot.

Vendosëm ta themi pas Krishtlindjeve.

Por ai ta tha për fondacionin, ë?

Po. Mirë.

Prandaj desha të vinit e të njihnit Lerdin.

Edhe po të mos ishte një psikopat i qelbur..

që është,

prapë s'do e kuptoja pse.

Edhe ca semestra ke para diplomimit.

Pse i vë shkelmin?

S'po i vë shkelmin asgjëje.

Vitin që isha në Amerikën Qendrore..

Ti mendon se po ngutem,

por jo.

U menduam muaj të tërë.

Muajt kur s'na the se kishe të dashur.

Tërë ata muaj?

Zemër...

Dëgjoje deri në fund

se është interesante.

Ashtu?

DO më dëgjosh?

Jepi një mundësi.

Plani është fokusimi te shëndeti i gruas,

si funksion i ndryshimit mjedisor në botën e tretë.

Në rregull.

Dhe kur ajo të dështojë, e di si do mbetesh?

- Si? - Si një që lë kolegjin.

Ti s'kupton.

Unë s'kuptoj?

S'kupton fare.

Çfarë është?

Lerd

Është tatuazh.

Me emrin e tij? Bëre tatuazh?

Ke damkosur trupin me emrin e tij.

Shikoje, Barb.

Jo.

Sa bukur.

Lërmë ta shoh.

Lerdi tha që duhet të bëj tatuazh në qafë.

E shoh ç'po bën Lerdi.

E shoh.

Kërkon të vërë gjurmën e tij te tërë familja.

Prandaj tërë këto sekrete.

Gjithçka prej tij!

Pse e ke kaq problem Lerdin?

Goxha pyetje. E di pse?

Se falë influencës së tij,

ti le kolegjin.

Falë influencës së tij, bëre një "tu".

"Tat," do të thuash.

Tat? S'është "tu"?

Jo.

E pashë te Geraldo.

I quajnë "tu".

Kështu nis tatëpjeta.

Në fillim tatuazhi...

pastaj nis vaporizimin.

Çfarë?

Ku e ke fjalën?

Kur pi e-cigare.

Por në vend të duhanit, ose duhanit fals,

ke mariuhanë.

E di ç'është.
Nga e di?

S'jam e padalë.

Pastaj kalon te heroina.

Dhe e di ç'ndodh pasi krijon varësi nga droga?

Bëhesh prositutë,

buçja e një kodoshi.

Kjo do të të ndodhë.

E shoh qartë.

Sa kohë më mbetet?

Gëzohem që pyete. Jo shumë.

Po vazhdove me këtë ritëm.

S'ke mend të më dëgjosh tani.

Prandaj do shkoj.

Faleminderit, baba, për këshillat.

- Faleminderit. - S'ka përse.

Ned

MURREY

Bum!

Ma shpjego mirë.

Të futem te kompjuteri i të dashurit të Stefit,

për të të parë a flitet mbi një fondacion?

Po.

Kevin, ti je IT im. S'kam kujt t'i them tjetër.

Kam pasur gjithnjë aq respekt për Stefin.

Ajo mendon shumë për ty.

Vërtet?

- Çmenduri. - Dëgjo.

E di që ai ka para...

por ky fondacioni
duket i rremë.

Po qe ashtu, do e zbuloj.

Duhet të futesh te kompjuteri i tij

e të shkarkon një program që do të të dërgoj.

Ky është hakerimi?

Bëra një dush, lava çdo pjesë të trupit.

Po futem online.

Kevin, ç'bën?

Po ndihmoj Nedin për punë kompjuteri.

Bëji të fala Nedit.

Mirë.

Kamera u ndez.

Jam në zyrë.

Shko te kompjuteri.

Shtyp hapësirën.

Fjalëkalimi.

Dreqin.

Kërkon fjalëkalim.

Normal.

Shumica e lidhin me emrin e gruas ose të dashurës.

Kevin, je gjeni. Ashtu e kam unë.

"Barbsguy1989." Atë vit u martuam.

Brezi i ri është më pikant.

Do them ca gjëra delikate, prandaj bëj durim.

Të shohim cilësitë më përcaktuese të Stefit...

që ka përdorur ai.

Më kupton?

Do fillosh?

P.sh, do të thoshe
që Stefi ka goxha gjinj?

Çfarë?

Do e thosha, se i ka.

Provo "gjinjtë e Stefit", një fjalë, germa të vogla.

Jam babai i saj.

E di,

por duhet të mendosh si ai.

Mirë?

gjinjtëestefit

Jo.

Ta shtojmë dozën.

The që ai është i tendosur?

Provo, "bytha e Stefit".

Me mua tallesh?

Do doja të ishte ashtu.

Dua të të ndihmoj, Ned.

Bëj shenjën e dollarit për S.

Zot!

Do shkoj në ferr vetëm se shtypa këtë.

Bythë e ngushtë.

Bytha e Stefanisë.

Jo.

Do e ngrini volumin?

Mirë.

Po të them ca, ti provoji.

"Pjeshka e Stefit".

S'e shkruaj.

"Kajsia e Stefit".

Jo!

S'e bëj me qejf këtë.

Stefani.

- Zot. - Ç'është?

Është fjalëkalimi.

E vetmja copë letre në tërë shtëpinë.

- Ç'thotë? - Po e shkruaj.

"Lali i Stefit".

Shumë e ëmbël.

"2016."

U futëm.

Zot.

Ç'është?

Foto lakuriq e Stefit.

- Mund ta shoh? - Jo.

Të lutem?

- Jo, thashë. - Mirë.

Shko te llogaria jote Earthlink.

Mirë.

Po vë fjalëkalimin tim.

Web Mail nedfleming@earthlink.net

Mirë.

Instalo këtë program

Mirë.

Shkarko dosjen që të çova dhe hape te desktopi i tij.

Tani do e mbërthejmë.

Po piratojmë.

Do e mbërthejmë.

Do e mbërthejmë siç po mbërthen ai Stefin.

Eja me mua.

Pse më çon te zyra ime? Të gjithë janë poshtë.

- Dikush po vjen. - Ik.

Zot.

Zemër, ç'po bëjmë? Tani nisin Krishtlindjet.

- Ç'ke? - Ç'po ndodh?

- Të thashë... - Mos thuaj asgjë.

që do i thosha vetë babait për Stanfordin.

- E di. - Dhe pse e bëre?

Na eci muhabeti aq mirë sa më shpëtoi goja.

S'e ke idenë ç'do të thotë kjo për të.

Ai ishte aq krenar për mua kur u futa në Stanford.

Punoi shumë për të realizuar atë.

Lënia e shkollës tani është si shuplakë fytyrës për të.

Mirë.

S'kam pasur kurrë një si ai në jetën time.

Zot!

Mendova që ta bisedonim.

S'ta takon ty ta bësh.

Mbase jo.

100 % jo.

Ke të drejtë. Ai u tërbua keq.

Ndonjëherë më duket se s'je i aftë për një lidhje.

Duhet ta kalosh konfliktin me figurën atërore.

Kjo është e vërteta.

Kur më tregon problemet e mia..

Zot! Më bën të ndihem aq afër teje.

Këtë efekt ka sinqeriteti yt tek unë.

Po më eksiton keq tani.

Çfarë?

Kjo fytyrë ma ngreh.

S'e sheh që jam e inatosur me ty?

Po eksitohet?

E shoh.

Ti po më çmend. Nuk më dëgjon.

Po dëgjoj.

Më vjen keq.

Ke...

Ti ke nevojë për terapi.

- S'funksionon. - Jo?

Jo sot.

Po kjo?

Po funksionon?

Paksa.

Po kjo?

Kjo pak më shumë.

Lerd, të dua.

Por jam ende e inatosur.

Më fal.

Më fal. Jo.

Dua të shoh!

Mirë?

Po!

Jo!

Po!

Ti...

- Do të ta shlyej. - Ç'po ndodh?

Shtrihu, do të ta jap para kohe dhuratën e Krishtlindjes.

Je anormal.

E di.
Erdhi Santa.

Vërtet?

Zot.

Gëzuar Krishtlindjet!

Dikush ka qenë e prapë këtë vit.

Oral?

Shef?

Ned, aty je?

Ka njeri?

Këtu jam. Ç'po ndodh?

U futa.

Lidhesh dot me internetin?

Po. Prit.

Një sekondë.

Futu te adresa jote Earthlink.

Qartë.

Po t'i dërgoj.

More fund, Mehju.

Ç'dreqin?

Ç'ndodhi?

Ç'po ndodh?

S'e di. Ai ka fytyrën time.

- Ç'do të thuash? - Më nxori.

S'përdor dot kompjuterin tim.

- Çfarë? - Mjaft.

- Ç'po ndodh? - Ai na zbuloi.

Ç'bën?

Duhet ta anulojmë. Zot.

Pirdhuni, shkërdhata Këtu është Mehju.

Mutin.
- Ai është krijesë mitike. - Çfarë?

Ç'dreqin? Zot.

Ai po nxjerr penisin.

Zot.

E futi te bytha ime dixhitale.

Po sheh porno?

Fike.

Ned, ai po e bën.

Marni, keq puna.

- Mos hyr! - Fike.

Kevin!

Kevin!

Ai kontrollon shtëpinë.

Eja këtu!

- Kevin, ç'po ndodh? - Duhet të ikim.

Shpejt!

Çfarë?

Kevin!

Zot...

Natë e heshtur

Natë e shenjtë

Gjësendi nuk pipëtin

C++ Për fillestarët

Gjithçka shndrin

Ç'kemi!

Të mos zihemi.

Më vjen keq që e mësove ashtu për Stanfordin.

Faleminderit.

Lerdi s'bëri mirë dhe e kuptoi tashmë.

Por jam e bindur se është ide e mirë.

Para set të vazhdosh, kam një fjalë.

Lerdi të ka gënjyer.

Unë u përpoqa.

Është e pabesueshme.

Ai ka probleme serioze financiare.

- Në ç'drejtim? - Janë Krishtlindjet.

Ned, po gabon.

Atij s'i dalin paratë për të financuar biznesin...

- pale fondacionin. - Nga e nxore këtë?

Prit sa ta shohësh.

Ç'është kjo?

Ja aktiviteti i tij bankar.

Gjithçka minus.

E vërtetë është kjo?

Po.

"Banda Guerile" ka vite pa qullosur gjë.

Më ke gënjyer?

Do lija shkollën për një fondacion

që do e financosh ti.

Po.

Fondacioni është në rregull.

Ku e ke fjalën?

Ned, ka ndodhur një keqkuptim i madh.

Këto janë vetëm kompanitë e Lerdit.

Nga ana personale,

kam vënë një kapital privat

që po ecën për bukuri.

Absolutisht.

Ndjek rregullin Bufet?

Gjithnjë.

70/30, aksione obligacione.

Bufet.

Bukur.

Hakeri yt i vogël Dingël..

gërmoi te vrima e gabuar.

- Për Kevin Dingël thotë? - Me siguri.

Do jetë ndonjë tjetër.

I vetmi Dingëll që njoh e ka të pasmen copë.

Shiko sa para ke.

- S'ke pse i përgjigjesh. - Duhet.

Mirë. Po hapem plotësisht.

Puna është keq.

Kam vetëm 197 milion.

Lerd.

197 million.

Bum.

Mezi po ia del.

Mjaftonte të më pyesje mua.

Dua këngë. Alegro, tani.

Ja na erdhën...

Ned, kemi festat.

Ta nisim nga e para.

Kjo është për ty.

Ç'është?

Një dhuratë e vogël që do të të pëlqejë.

Telefon?

Shtype butonin.

Kontrata e blerjes The Fleming Co. $375,458.27

Kjo është nga banka ime.

Gëzuar Krishtlindjet!

Ma shpjegoni dhe mua.

Bleva kompaninë e babait tënd.

Deri diku.

Bleva tërë borxhet e tua si dhuratë Krishtlindjesh.

Ç'dreqin?

Bir bushtre.

Desha të bëj një të mirë, kështu shmang falimentimin.

S'dua as ta dëgjoj atë term.

Jingle Bells, tani. Ritëm!

Çudi si s'na the.

Jo, është...

Biznesi ka qenë keq kohët e fundit.

Po punoj për një ujdi të re.

- S'e dije? - Jo.

Nga dreqin e dije për këtë?

Xhastina.

Po, unë.

Ajo më tregoi ç'bisedove një ditë...

me një farë Lu.

Si të mos ndihmoja?

Më fal nëse e teprova.

Po.

Por isha vërtet në merak për ty.

Ajo ishte. S'tallem.

Dhe mos u shqetëso.

Do jesh ende Shefi i Madh.

Do jem pronar në distancë.

Ç'thua, partner?
- Ned, çfarë... - Ç'dreqin?

Pse e bëre këtë?

Baba!

Pirdhu, letraxhi.

Mutin.

Më fal, vëlla.

Je mirë?

Prej stërvitjes, është refleks.

Jemi të tendosur të tërë.

- Qetësohuni. - Baba.

Ose do nisim të gjuajmë me iPad.

Shkëputu e vrapo!

Ishte bukur. Duhet me qenë i sinqertë.

Ned, të dua. Desha të ndihmoj.

- Lerd, shkëputu. - Ned, lëshoja topet!

Lerd! Ikje!

Lerd, largohu.

Ik! Stili i murit!

Stili i murit!

E pe?

Se më në fund aktivizove bërthamën.

Eja këtu!

E sheh si ndryshon ndjesia?

Po!

Zot!

Mos, të shpëtoj unë. Jo, Skoti.

Jo, zemër!

Erdha të të shpëtoj, Lerd.

Skoti, kujdes!
Lerd, je mirë?

Po!

- Fantastike. - Mrekulli.

Je mirë. Ku është Skoti?

Skoti. Zot.

Është nën drerin.

Është nën drerin.

Skoti!

Mut.

M'u futën topet e drerit në gojë.

T'i vuri mbi sy.

Të mbaj unë.

Eja.

S'është gjë.

S'është gjë.

Më vjen keq që shkoi kështu.

Edhe mua.

Të marr kur të arrij në shtëpi.

Paç fat me Skotin.

Faleminderit. Do më duhet.

Stef, dëgjo. Unë kurrë...

Boll dëgjova. Udhë të mbarë.

- Shihemi, motër. - Mirupafshim, Skoti.

Çudi, duhet të kthehem te letra higjienike.

Don Millis. Gëzuar Krishtlindjet!

Gjithashtu, Ned. S'dua të marr për Krishtlindje.

Pa merak për atë.

Më kënaqi biseda dje.

Të mora se arritëm në një vendim.

Mirë.
Fola me grupin për propozimin tënd,

dhe s'mund ta pranojmë.

Më vjen keq.

E çmojmë ofertën tënde të mirë.

Por s'bëjmë dhe aq botime këto kohë.

- E ke parasysh. - Po.

- Bota ka ndryshuar. - Po.

Pa dyshim.

Do doja që të kishim bërë punë bashkë.

Dëgjo...

Nëse s'ta kthej dot mendjen...

Për fat të keq, jo.

Mirë.

- Gëzuar festat. - Gjithashtu, Ned.

Të fala Barbës e fëmijëve.

Më fal, Ned?

Më fal që të bezdis por për një orë niset avioni.

Do më mungosh.

UNITED AIRLINES

Mirëserdhët, Flemingë!

- Lu... - Keni ngrirë, besoj.

Futuni. Eja, shef i madh.

- Lu, si është puna? - Barbara.

Ç'kemi!

- Darb, shkëlqen. - Gëzuar Krishtlindjet!

Gëzuar Krishtlindjet!

Lou, të çova mesazh se duhet të flasim.

Dua të them...
E dëgjuat?

Hank Rus nga First National..

më uroi sot për ujdinë me Mehjun.

Ia dole, Shef i Madh.

Bëre mrekullinë e Krishtlindjeve.

Shefi!

Barb!

Skoti.

Në shenjë të mirënjohes tonë,

shtimë të tërë nga pak e të blemë diçka.

Jemi të sigurt që s'e ke.

S'duhet ta kesh.

Hape.

Ja.

Një iPad.

Shtyp butonin Home këtu.

Po.

U argëtuam pak me të te grafikat.

Mora imazhet nga faqja Facebook e Skotit.

Duket tip i besës. Si ti në rini, Ned.

Duam fjalim!

Fjalim!

Fjalim.

Ç'dreqin është?

Reaktiv dhe helikopter? Ku jemi?

Duro. Edhe pak arritëm.

Një sekondë.

Rrini këtu një minutë. Merr një xhaketë brenda.

- Është Mehju. - Ai është?

Lerd!
Ku jemi?

Duket e çuditshme. Si 50 Hijet e Greit.

- Ftohtë? - Po.

Ja!

Surprizë!

Ç'kemi, zemër!

Ta-da.

- Më solle në shtëpi? - Po.

Pa më thënë?

Shkela shenjtërinë e takimit të mistershëm,

por familja duhet të jetë bashkë sot.

Kjo s'të takonte ty.

E di...

por janë Krishtlindjet.

Dhe gëzohemi që të shohim. Ajo s'donte këtë.

Ekzakt.

Doja që të kalonim bashkë Krishtlindjet në Kaliforni...

siç e planifikova, sa pa shkuar në dreq...

se harruat që s'jeni vetëm ju në botë.

Të dy, ju.

- Unë? - Po.

Kujtoni se mund të më vërtisni lart e poshtë

si të jem prona juaj?

Mjaft më.

Këto janë Krishtlindjet më të këqija.

Stef. Zemër.

U acarua keq.

Po.
Mutin!

Mendova se ju duhet të ishit bashkë sot.

Vazhdo vetë.

Gëzuar festat, Ned.

Gjithashtu, Lerd.

Lerd.

Po ecën ngadalë si dikush që s'do të ikë.

Mbase.

Eja këtu.

Eja këtu.

Ç'ndodhi? Nuk i propozove?

Si mund ta bëja?

Ti s'më dhe leje..

dhe u betova që s'e bëj pa të.

Je i mahnitshëm.

S'thua dot gënjeshtra, ë?

Jo, besoj.

S'të duhej leja ime për t'i propozuar Stefit.

Por nëse ka ende rëndësi për ty...

ke bekimin tim.

Vërtet?

Pa shaka.

Por Stefania ka të drejtë.

Ajo vendos. Si gjithnjë.

Jo ne.

M'u desh ca për ta kuptuar këtë.

Shumë e vërtetë.

Jemi dy idiotë.

Po.
E dhjeva.

Krejt.

Më vjen keq.

Edhe mua më vjen keq.

Nëse do i kërkosh dorën Stefanisë,

kur të vijë koha, bëje.

Mund ta bëj tani?

Se po funksionoi,

Gusi ka vënë një mal me pëllumba në avion

dhe kam ca surpriza të tjera.

Ti vendos.

Por mund të të jap një këshillë?

Të lutem.

- Kam shumë emocione. - Dëgjo..

Stefi s'pyet për xhingla.

Ti e njeh.

Ajo ta ka merakun.

Të do.

Prandaj ulu në gjunjë..

dhe foli nga zemra.

Për këtë je i zoti.

Apo jo, Xhastin?

Plotësisht.

Dreqin.

Hera e parë në Miçigan. Këtu të ngrikan koqet.

Po.

Mrekulli.

Bëje alla Ned Fleming.

Stili i vjetër.
Po.

Dëgjo...

Po shoh nëse mund ta nxjerr.

Mirë.

- Fat të mbarë. - Faleminderit.

Premtomë diçka.

Do e trajtosh mirë.

Do e trajtoj si mbretëreshë.

Po e marr.

Mirë.

Gustav, ndryshim plani.

Do kalojmë te propozimi, jo ato të tjerat.

Kam vetëm një vijë. Jemi gati?

Jo.

Po për propozimin, jo për ato të tjerat.

Lerd, thua po jo...

apo "Jo. Ec"?

Dreqi e mori, Gus.

Po më bën nervoz. Mbylle.

Më fal. Fat të mbarë.

Dhe merr frymë.

Mirë.

Dhe pa fjalë të ndyra.

Mut, mirë thua.

Ç'kemi!

Më fal.

E di që të zhgënjeva në Kaliforni,

dhe kjo më mundon.

Më vjen shumë keq.

Edhe mua më vjen keq.

S'duhet të kërkoja që të vije atje.

Sinqerisht. Jo.

S'bëre asgjë të gabuar.

Ç'më tha mendja? Halli ishte te unë.

Por kur arritëm te shtëpia e Lerdit..

m'u duk sikur s'të njihja më

dhe u tremba.

Shkallova.

I tillë jam.

Po përmirësohem.

Baba.

Zot.

Dëgjo. Harrova...

- Ai është ende jashtë. - E di.

Me kanotiere e me shall.

E dintë që po vinim në Miçigan.

- Pse nuk futet brenda? - Ka një fjalë me ty.

Kërkon të shpjegohet.

- Ashtu? - Po.

Bën mirë që t'i japësh një mundësi.

T'i do që t'i jap Lerdit një mundësi?

Nëse të duket me vend,

do ishte mirë.

Kaq. Mirë?

Ç'kemi!

Ç'është? Sa ftohtë këtu.

E di që u inatose, por dëgjomë deri në fund.

- Mund të flasim brenda? - Jo.

Zot...
Zot. Sa romantike.

Sa më thjesht, i thashë. Vogëlushja jonë.

Do ulet në gjunjë e do veprojë thjesht.

Nga e di ti?

I dhashë ca udhëzime.

Ky ishte viti më i lumtur në jetën time.

Fluturoni!

Jo.

Çfarë?

Zot.

Gus, dreqi e mori. Thashë jo!

Zot...

Pse e bëri atë? Djalë i zgjuar.

Sa kot.

Zemër, më fal.

Stefani Fleming..

Po më propozon?

Po.

E dinte babai për këtë?

Po, i kërkova bekimin ditën e parë në Kaliforni.

Zot.

Zot!

Prandaj shkalloi ashtu.

Po, doli ca nga binarët.

Mund t'i kishim kaluar bukur festat.

E di. Por tani jemi në rregull.

U teprua tani.

Zot.. Stefani Fleming..

Një unazë.

Gus! Jo!
Forca!

Stefani!

Zot.

Ç'do "Kiss" këtu?

Po ja...

Është...?

Paska sozi!

S'janë sozi. Janë Xhene e Poli.

Xhene e Poli!

Zot!

Kiss në oborrin tonë!

Sot

Dua të të jap gjithçka

Në terr

Kisha në plan një propozim më të të sofistikuar,

por yt atë më këshilloi të mos e bëja.

Por ata erdhën, ti e do muzikën e tyre.

Çfarë?

Linda për të të dashur ty

Dhe ti linde për mua

Dhe s'mundem...

Vazhdon propozimi?

S'po luajnë më tani.

- Emrin e ka Ned. - Zot, do...

Çfarë?

Po vijnë në...

Ngjitën trotuarin! Po afrohen!

Po hyjnë te shtëpia jonë! Zot!

Silluni natyrshëm!
Duhet rregulluar shtëpia!

Ç'kemi!

Ç'kemi!

Ç'kemi!

Ç'kemi!

- Nedi. - Ç'kemi, Ned!

Ç'kemi!

Gruaja ime, Barba.

Miqtë tanë, Lu e Pati.

Lu.

Gëzohemi shumë që erdhët.

Ju admirojmë pa masë.

Kemi 30 vjet që ju ndjekim.

Jemi njohur në turneun "Netët e Çmendura".

Dhe ishte vërtet çmenduri.

Çmenduri.

Bëtë seks?

I bëra një dorianë.

Skoti.

Po kënaqemi pa masë, keni bufe këtu?

Zot, ç'më tha mendja?

- Keni uri? - Vdiqëm.

Patjetër. Harruam mirësjelljen.

S'priten njerëzit kështu.

Të marrim kitarat.

E sheh trupin tim? Kiss në shtëpinë tonë.

Jam ndezur pak.

Gati i harrova ata.

Çifti i lumtur.

Urime.
Ajo tha jo.

Çfarë?

Ajo tha jo.

Hëm...

Zemër.

Më bëhet shumë qejfi

që do të martohesh me mua,

por s'jam gati për atë.

Dhe do mbaroj shkollën.

Për mua.

Se këtë dua të bëj.

Qartë?

Shumë veprim i zgjuar.

Kisha një plan të madh

dhe nuk funksionoi.

Kështu e ka jeta.

Mirë e the, Ned.

Shumë e zgjuar.

Kur e sajove?

Fjalët "Kështu e ka jeta"?

Ke plot urtësi praktike.

Mezi prisja që të të kisha vjehërr.

Nuk po ndahem me ty.

Vërtet?

Jo, zemër.

Jam ende e dashura jo.

Jemi ende bashkë.

Lavdi Zotit.

Eja këtu.
Martohu me mua, Stef.

Gëzuar Krishtlindjet!

Ned.

Sa të mirë i ke punonjësit.

E vërtetë.

Mbase gabova që ndërhyra ashtu,

por pse s'më le të të shpëtoj kompaninë?

S'mundem, Lerd.

Modeli i vjetër s'ecën më.

Nuk e di.

S'doja të besoja në të.

Por meqë e përmende,

kam një ide biznesi për të propozuar.

Marketing!

Mirë.

Jo, prit.

S'ishte kjo ideja ime. Një sekondë.

- Skoti, eja këtu. - Ç'është?

Eja.

Thuaji Lerdit idenë tënde për biznesin.

- Fol. - Vërtet?

Po.

Të thashë që të zije vendin në tavolinë.

Ma tha, baba. Më tha...

"Do e zësh atë vend." S'më besohet.

Dragonj dhe cica.

Dragonj dhe cica.

Merr frymë e nxirr zjarr.

Eja këtu.

Forca!
Të kapim dragonjtë.

Baba..

Skoti!

Hiqe kokën nga gjoksi i babit, dhe fol.

Më fal.

S'më hiqen nga mendja banjot e tua.

- Banjot e mia? - Po.

Ndjesia e frekisë, pudra me aromë.

Nëse merr kontrollin

dhe ul pak çmimin,

mund të kemi një treg potencial në Amerikë.

Apo jo?

Kontaktojmë një prodhues japonez për çmimin

Më fal për shprehjen, por të dhjefsha japonezët.

Kemi një fabrikë këtu në Gran Rapids.

Me 37 punonjësit më të mirë.

Të ndërtojmë tonën.

Po, Ned Mirënjohës.

Bum!

Më fal.

Në Krishlindjen e parë, engjëjt thanë

për ca barinj në fushë

ku kullosnin bagëtinë

Në një natë të ftohtë dimri

Krishtlindje...

Doli festë e bukur, apo jo?

Po, bir.

Plak.

Ç'është?
Të thashë që do më thërrisje "bir" për Krishtlindje.

Është thjesht shprehje.

Sigurisht, baba.

Ç'kemi, grupi! Jam unë, Gustavi.

Sa gëzohem që iu shoh.

Si iu duken qimet e reja në fytyrë?

Jam në Miçigan tani.

Po bëj këtë gjënë e re alla Paul Bunyan.

Doja ta kompletoja.

The Fleming Co. EST. 1991

Skoti, Lerdi e Nedi, nga kompani botimi

Fleming MAYHEë Tualete

e bënë fabrikë tualetesh

dhe po ecën shumë mirë.

Tualeti s'harxhon ujë dhe është ekologjik.

Është fjala e fundit.

Ata zbuluan Teslan e tualetit.

"Tesla e tualeteve".

Është e mahnitshme.

Barbara u kujdes që secila të kishte pastrimin vaginal.

Më kuptoni, pa dyshim.

Çdo model ka Xhastinën. Tamam tualet i zgjuar.

Ajo di nëse të duhet një çurg i vogël

apo një shatërvan.

Skoti zuri më në fund vendin e tij në tryezë.

Është bukur.

Ai e teproi pak me dragonjtë, cicat dhe kokën në gjoks.

Oh.

znjsh.Stefani.

Ajo pati idenë që kompaninë Fleming-Mehju

ta lidhte me Fondacionin.

Po sponsorizojnë struktura kullimi në botën e tretë.

Ju thashë.

Vajzë shumë e zgjuar.

Punët po shkojnë shumë mirë për grupin.

Kompani e Shpejtë Shpëlarje mbretërore

Kompania ka një sukses të paparë.

Lerdi im i dashur arriti më në fund atë që donte.

Të ishte pjesë e familjes.

Gëzuar Festat!

Mirupafshim për momentin, deri në takimin tjetër.

S'quhet sulm i fshehtë, po të pashë.

Pirdhu, Gus. Mutin.