Unë jam Emi Miçëll

dhe jam mama.

Fëmijën e parë e linda

kur isha 20 vjeçe.

Që atëherë,

kam qenë gjithmonë me vonesë.

Çdo ditë, më duhet të çoj

fëmijët në shkollë...

Të dua!

Pastaj, shkoj me vrap në punë,

ku kam vazhdimisht takime...

Zakonisht, drekën time të shpifur

e ha në tryzën time të punës.

Përpiqem të bëj ushtrime

një herë në javë.

Pse nuk ia them fare

në kërcimin "Zumba?"
Shumicën e ditëve, nxitoj që të ndjek

recitalet e fëmijëve në shkollë,

për leximin e poezive

dhe detyrat e kursit...

Mami!

...ku shkoj gjithmonë me vonesë.

-Më fal!

Pastaj, janë takimet me prindërit,

puna vullnetare

dhe takimet me mësuesit.

Krisht!

Znj. Uigins më urren.

Të paktën një herë në ditë,

ndihem si kur jam mamaja

më e keqe në botë
dhe qaj në makinën time.

Pastaj i çoj fëmijët në kursin

e pianos, në ndeshjet e futbollit,

në kursin e kërcimit,

te vizitat me doktorin,

para se të bëj pazarin e përditshëm

në ushqimore.

Duket se kjo zoçka

i ka zgjidhur të gjitha gjërat!

Më duket sikur e djallos

gjatë gjithë kohës.

Megjithatë,

më pëlqen të jem një mama.

Zemër, këtu ke sanduiçin tënd

me gjel deti organik.

Dilan, ja ku e ke gjalpin e kikirikut

pa kikirikë për drekë.

Çfarë është gjalpi i kikirikut

pa kikirikë? -S'ia kam idenë!

Zemër, ja ku e ke projektin

për historinë amerikane që të bëra.

Shpresoj të të pëlqejë.

Të dua!

Të dua!

Oh, Zot, mami! Mos bërtit.

Oh, Zot!

I dua shumë fëmijët e mi!

Zot, ata më urrejnë!

Ç'kemi, Emi!

-Ç'kemi, vajza!

Nuk e di se si i del mbanë.

I lë fëmijët vetëm gjithë ditën

dhe shkon në punë?

Je shumë e fortë.

-Faleminderit.

Nuk të mungojnë ata?

-Më mungojnë, por më duhen dhe para.

Tamam.

Më vjen keq. Duhet të iki.

Jam shumë vonë për në punë.

Ti je gjithmonë me vonesë.

E di. Eshtë e vetmja gjë për të cilën

jam shumë e zonja këto kohë!

Shihemi më vonë!

Më pëlqen se sa shumë punon.

Zot, më pëlqen se sa shumë punon!

-Sapo e thashë, Viki!

Punoj në një kompani kafeje

shumë moderne.

E dua punën time, por jam 32 vjeçe

dhe jam më e vjetra këtu!

Shumica e këtyre tipave

luajnë ping-pong gjithë ditën.

Mirëmëngjes, Mamushe!

-Mirëmëngjes, Tesa!

Oh, Zot! Më dhëmb shumë koka

nga pija! Më vjen të vdes!

S'duhet t'ia thuash këtë

shefes tënde.

Tamam. Sot në mëngjes

piva shumë ilaçe,

kështu që ende nuk e di se ku jam.

-Je në punë, Tesa.

E përsosur!
-Po.

Mund të marr disa pushime?

Do të doja të shkoja në Kubë.

Lejohet kjo gjë?

-Jo.

Mirëmëngjes!

-Ç'kemi, shef!

Mirëmëngjes!

-Mbrëmë pashë një ëndërr.

Isha lakuriq në hotel.

I gjithi lakuriq, topet, pallën...

E kuptova.

-Pa syze. Plotësisht lakuriq.

E kuptuam.

-Shkova drejt makinës së kafesë.

Kishte një qese nga kafeja jonë

në dhomën e hotelit.
Endërr e hatashme, Dejl.

-Faleminderit, Tesa.

Eshtë mënyra jote për të thënë

se do ta shesësh kafenë në hotele?

Jo. Kjo është mënyra ime

për të të thënë

se dua që ta shesësh

kafenë tonë në hotele!

Merrem me shitjet në supermarkete,

në linjat ajrore, në restorante.

Nuk punoj me kohë të plotë.

-Ashtu? Që kur?

Që para gjashtë vjetësh.

-Çfarë? S'ka mundësi!

Duket sikur ka një jetë këtu.

-E di, por kam një familje dhe...

Ti e di sa e rëndësishme

është familja për mua.

E kam shkruar këtu te krahu.

Eshtë e paparë, apo jo?

Shumë e bukur!

Dreqin! Do shkoj të rrëshkas

me patina. Do që të vish? -Po!

Jo, Dejl.

Kam shumë punë për të bërë.

Kanali i historisë kishte të drejtë.

Ju jeni vërtet brezi më i paparë.

Jetoj në periferi të Çikagos

me dy fëmijët e mi,

me qenin tim

dhe tim shoq, Majkun.

Ai është agjent i suksesshëm kredie,

por ndonjëherë më duket

si fëmija im i tretë!

Ç'kemi, zemër!

-Ç'kemi!

Shiko sa çanta ke në duar! Eshtë

qesharake. Dukesh si një "Sherpa!"

Faleminderit që duruat kaq shumë.

E vlerësoj.

Ja ku e keni!

-Faleminderit, zemër!

Si ia kalove në punë, zemër?

Bëra dy video-konferenca

dhe më pas mora një sy gjumë.

Ishte rraskapitëse.

-Vë bast që po.

Dilan, si dole në provimin e shkencës?

-Mora një D.
D? Ne punuam shumë.

Çfarë ndodhi, zemër?

Të duhet më shumë ndihmë?

Duhet të të gjejmë

një tjetër mësues privat?

Jo, jam mirë.

E dëgjove? Dilani mori një D

në provimin e tij të shkencës.

Të lumtë, shoku!

-Çfarë? Mirë.

Oh Zot, Xhejn! Prit. Si shkoi prova

për t'u futur në skuadrën e futbollit?

Trajneri do nxjerrë listën e atyre

që kanë fituar sonte në orën 21:00.

Jam shumë nervoze.

-Zemër, nuk ka gjë. Qetësohu.

Do jesh pjesë e skuadrës,

të premtoj. Mos u streso.

Jam shumë e stresuar.

-Edhe unë.

Sa është ora?

-20:59.

Hë tani!

-Eshtë 21:00.

Jepi!

Ngarkoje përsëri faqen!

Oh, Zot! Jam pjesë e skuadrës!

Jam pjesë e skuadrës!

Oh, Zot!

Sa u lehtësova!

Faleminderit!

-Oh, Zot!
Zemër, jam shumë krenare për ty.

Jam shumë e emocionuar.

Do duket shkëlqyeshëm

tek aplikimi im për në kolegj.

Zemër, është fantastike, por kujtohu

që je vetëm 12 vjeçe, kështu që...

Prit.

Po sikur të mos luaj?

Po sikur të jem një dështake,

që thjesht do ngrohë stolin?

Je fantastike.

Do jesh shumë mirë...

Jo, nuk është mirë, mami!

E kupton sa e vështirë është të futesh

në një shkollë prestigjioze tani?

Ata i kthejnë mbrapsht aziatikët.

-Kjo është pak raciste, por...

Oh, Zot! Duhet të praktikoj

lëvizjet e këmbëve.

Pse më le që të haja ëmbëlsirë?

E di, sepse më urren!

Djalli ta marrë!

Zemër, u bë vonë.

Do shkoj të shtrihem. -Jo...

Oh, Zot! Po...?

-Jo, po bëja kërkime për prostatën.

Gjithmonë kam pyetur veten

se çfarë lloj pornoje të pëlqente.

Pse nuk mbyllet faqja e mallkuar?

Oh, Zot!

Sa shumë qime që paska!

Kush dreqin je ti?

Jam gruaja e tij!

-Dreq!

Po masturbohesh në lidhje direkte

me një zoçkë? -Jo, jo!

Çfarë po bën, atëherë?

-Po klikoja dhe pastaj...

Dhe pastaj po... Po, po masturbohesha

në internet me një zoçkë.

Çfarë dreqin...?

Pse po e bën këtë?

Prit pak. Mendoj se s'kam bërë

asgjë të gabuar.

Kjo është diçka

shumë e zakonshme tani.

Ç'kemi! Jam Sheroni.

-S'e di, Majk. Më duket si tradhëti.

Jo, s'është aspak tradhëti, zemër.

S'e kam prekur kurrë me dorë.

Vagina e saj leshatore

është 3200 km larg!

Sa kohë ke që e bën këtë?

-S'e di. S'ka shumë kohë.

Të premten tjetër bëhen 10 muaj.

-Çfarë dreqin...?

10 muaj?

Ke ndjenja për të?

Sigurisht që të lindin ndjenja

kur masturbohesh në internet me dikë

për 10 muaj. S'jam përbindësh.

-Ke ndjenja për të, Majk?

Po, ndiej për të!

Oh, Zot!

Në fakt,
është grua e jashtëzakonshme.

Drejton baxhon e saj,

po zhvillon një aplikacion.

Dil jashtë!

-Çfarë?

Zhduku nga shtëpia ime!

S'është fare gjë e mirë!

Emi, më duket se Majku

ndihet i zënë ngushtë tani...

Babai duhet të ikte

për një udhëtim pune.

Sot do përpiqem t'i bëj të gjitha

vetë. S'ka asnjë problem.

Mjafton që të gjithë të bëjnë

atë që i takon. Apo jo?

Mos!
-Pse ecën ashtu Rosko?

Eshtë shumë mirë.

Mos!

Dukesh mirë, Xhef.

Faleminderit.

-Je stërvitur?

Jo, s'e bëj prej 10 vjetësh.

Xhupi yt bezhë po më eksiton.

-Faleminderit.

Më kupton?

Vaginën time!

Mirupafshim, Xhef.

Takim urgjent me prindërit sonte.

Tregojini miqve tuaj.

Oh, Zot! Po vjen mamaja

e çuditshme shtëpiake!

Takim urgjent me prindërit sonte.

Tregojini miqve tuaj.

S'kam miq.

Jam mjaft e izoluar në shtëpi.

Kam katër fëmijë. -Në rregull.

Vazhdo rrugën. Faleminderit.

Takim urgjent me prindërit sonte.

-Faleminderit që më ftuat.

Oh, Zot! Sapo më infektoi

me trishtimin e saj!

Dreq!

Po vjen burri seksi i ve.

Ç'kemi, Xhesi!

-Ç'kemi!

Ç'kemi!

-Ç'kemi!
Paske çantë të lezetshme!

-Po. Më shkon shumë Elsa!

Je shumë shakaxhi!

Vërtet!

Sa seksi që është!

Urdhëro!

-Më bëhet qejfi që i vdiq gruaja.

Dje e pashë të montonte një kosh

në makinë për dy sekonda.

Ju betohem, ia bëri vetëm...

Ishte shumë seksi.

-Oh, Zot!

Mendoj se do ta lija

të ma fuste në prapanicë.

Teorikisht, s'më pëlqen seksi anal,

por atë do ta lija me gjithë qejf!

Jam dakord me ty.

-Takim urgjent me prindërit!

Kam katër minuta kohë

për ta çuar Roskon te veterineri.

Ju dua, fëmijë! Dilni, dilni!

Ju dua shumë. Më vjen keq.

Mirupafshim, mami.

Oh, Zot!

Dreq! Sa e nxehtë është!

-Mund ta ulësh xhamin?

Mirë, mirë.

Ç'kemi! Dëgjo, kemi një takim urgjent

me prindërit sot në orën 17:00.

Duhet të zgjasë 2-3 orë.

-Fantastike. Fantastike.
Qeni yt ka helmetë në kokë.

-E di.

Po, është... Faleminderit.

Në rregull.

Dreq!

Qeni yt ka marrje mendsh.

-S'mund të jetë e vërtetë.

Duhet ta mbash në krahë

derisa ta çosh në shtëpi.

Po tallesh me mua?

-Nuk tallem.

Por, ai do kryejë nevojën në mënyrë

të pakontrolluar 36 orët e ardhshme.

Erdha! Erdha! Erdhi Emi!

-E humbe mbledhjen.

Mos!
Dreq! Dreq!

E di, e di. Më vjen keq për vonesën.

Hipni, hipni.

S'më besohet që do shkoj me vonesë

në stërvitjen e parë të futbollit.

Zemër, po bëj maksimumin.

-Po, kjo e bën akoma më të trishtë!

Oh, Zot!

Dilan, si e kalove ditën, zemër?

-Gëlltita sërish një kapak stilolapsi.

Oh, Zot!

Dreq!

Bëre aksident dhe u largove?

-Jo. Jo, s'ishte asgjë.

Xhejn, Nxito! Nxito, nxito!

Më fal! Trajner?
Më vjen shumë keq që Xhejni

është me vonesë. Ishte faji im.

Dukesh shumë keq.

Po kalon një ditë të keqe?

Oh, Zot!

S'mund të ishte më...

Dreq!

Ç'kemi!

Për ata që mund të kenë jetuar

në një shpellë...

Jam Guendolin Xhejms. Jam

presidentja e këshillit të prindërve.

Por, më e rëndësishmja,

jam mamaja krenare e dy vajzave

të mrekullueshme, Blerit dhe Gandit.

E thirra këtë takim urgjent

me prindërit për një çështje

që është shumë thelbësore

për sigurinë e fëmijëve tanë.

Shitja e ëmbëlsirave.

-Shaka është kjo?

Kjo është lista e përbërësve helmues

që ndalohen në shitjen e ëmbëlsirave.

Nuk lejohet BPA-ja, MSG-ja,

BHA-ja apo BHT-ja.

Gjithashtu, s'lejohet soja, susami.

Sigurisht, s'lejohen arrat, vezët,

qumështi, gjalpi, kripa,

sheqeri apo drithërat. -Më falni,

çfarë përbërësish mund të përdorim?

Gjithsesi, do caktoj një grup pune

që do monitorojë ushqimin,
do shkatërrojë ëmbëlsirat e ndaluara

dhe do ndjekë penalisht shkelësit.

Po!

Kush do jetë vullnetarja e parë

për të qenë pjesë e grupit monitorues?

Mendoj se do kemi Emi Miçëllin!

-Çfarë?

Kështu e pëson

kur vjen me vonesë, zemër.

Jo.

Si the? -Kam pasur një ditë

shumë të lodhshme.

Jam nxirë dhe jam djegur.

Kam ngelur pa ndjenja.

E djallosa në ditën e parë

të vajzës time në futboll

dhe kontrollova me dorë kakën

e djalit tim për një kapak stilolapsi,

si dhe qeni im i gjorë

vuan nga marrja e mendjes.

Kush e dinte që kjo ekzistonte?

Zot, jam e mbytur me punë

dhe shefi im është hajvan!

Para 3 orësh

mund të kem bërë një aksident

dhe të jem larguar nga vendngjarja!

S'e bëj dot më këtë.

Më vjen keq.

I dhashë fund.

Heq dorë.

Çfarë dëshiron?
-Skoç.

Të njoh! Je ajo vajza

që merr djalin tim nga shkolla

kur unë harroj

ose nuk dua ta marr vetë.

Emi Miçëll.

-Po. Karla Dankler.

Krisht! Dukesh për faqe të zezë!

-Faleminderit!

Ç'kemi!

Më falni që ju ndërpres,

por doja të të thosha se ajo

që bëre ishte diçka mahnitëse.

Faleminderit. Quhesh Kiki, apo jo?

-Po.

Ajo ma di emrin.
Më duket vetja si Bejonse Nols!

Pse nuk ulesh të pish me ne?

-Ç'do të thuash me "ne?"

Unë jam ulur vetëm këtu.

-Do më pëlqente, por s'mundem.

Duhet të shkoj tek ushqimorja

dhe pastaj do shkoj në shtëpi

që të pastroj kafazin e brejtësit të

djalit, sepse zemërohet kur harroj.

Pi një gotë, Kiki.

-Mirë.

Do doja një gotë me lëng molle.

-Pse nuk pi këtë më mirë?

Më falni?

E di cila është fantazia ime

e preferuar si nënë? -Çfarë?

Të ha mëngjes e qetë dhe vetëm.

-Sa seksi!

Duket e mrekullueshme!

Ndonjëherë kur i jap vetëm makinës,

imagjinoj sikur pësoj aksident.

Jo të madh me zjarr dhe shpërthime,

por një aksident i vogël.

Megjithatë, lëndohem

dhe shtrohem në spital për 2 javë.

Fle gjithë ditën, ha xhelatinë

dhe shoh gjithë kohën televizor.

Gjithçka paguhet nga siguracioni!

Fëmijët më sjellin tollumbace,

infermieret më lyejnë këmbët me krem.

Oh, Zot!

Eshtë e mrekullueshme!
Edhe ju fantazoni për këtë gjë?

-Jo!

Je vërtet e rrjedhur.

-Po.

S'do hipi kurrë në makinë me ty.

Eshtë argëtuese të jesh nënë beqare?

-Po!

Shkoj në kazino.

-Po.

Tani po mësoj karate.

Kam një mori me meshkuj seksi

që mund t'i marr në telefon

sa herë dua të bëj qejf.

Dua të jem nënë beqare.

-Jo, është e paparë.

Ideja është që duhet ta jetoj jetën

duke i përshkuar rrugët një nga një.

Eshtë nga filmi...

-"Shpejtësi dhe çmenduri."

Po.

E pallova Vin Dizelin kur erdhi këtu

për të xhiruar "Furious 6."

Ke palluar Vin Dizelin?

-Po.

Vinsent Dizelin? -Mund të mos

ketë qenë vërtet Vin Dizel,

por u pallova me një tip qeros!

Gëzuar!

-Gëzuar!

Për Vinsent Dizelin!

Oh, Zot!
Mblidhe veten!

-Oh, Zot!

E dini çfarë urrej?

Tani ka shumë rregulla. -Po.

"Mos i ndëshko fëmijët."

-"Mos i thuaj jo fëmijëve."

Po. "Ndiqi ndeshjet e bejsbollit

të fëmijëve. Thuaji që i do.

Mos u pallo me pastruesin

në shkollën e djalit tënd!"

Mos je gjë në Rusi këtu?

Po masakrohemi duke u përpjekur

që të jemi të përsosura

dhe kjo po na çmend.

Këto kohë është e pamundur

të jesh nënë e mirë.

Në djall të vejë!

-Po.

Të bëhemi nëna të këqija.

-Jam dakord!

Oh, Zot! Kjo është emocionuese.

Në rregull. Jam dakord!

Po. Për mamatë e këqija!

-Për mamatë e këqija!

Ju dua!

Të duam, Kiki.

-Sapo jemi njohur.

Do ju dua përgjithmonë.

-S'më pëlqejnë këto...

Zemër, duhet të të çojmë në shtëpi.

-Po, ikim.

S'mundem.

Duhet të shkoj në supermarket.

Shkojmë në supermarket.

Oh, Zot! Sa e lezetshme që je!

-E adhurueshme!

Dua t'ia ha fare fytyrën!

-Ç'kemi, lepurushe!

Ikim tani!

Ku është ajo?

Eshtë shumë dritë.

-Mirë je?

Po, jam për mrekulli.

Çfarë bëre mbrëmë?

-Asgjë.

Mund të na duhet

të gjejmë një supermarket tjetër.

Oh, Zot!
Bëra naços mbrëmë.

Mahnitëse!

Djathi është shumë i fortë.

S'do na përgatisësh mëngjesin?

-Jo.

Çfarë do hamë?

Jeni shumë të zgjuar.

Mund ta bëni vetë mëngjesin.

Po i marr me vete këto.

Paqe!

Në rregull. Hipni në makinë.

Në fakt, të marrim makinën

e veçantë të babit sot.

S'do zemërohet babi?

-Po, ndoshta.
Ishte e paparë!

Në rregull...

Çfarë po nget kështu ajo?

-Bëfshi qejf në shkollë!

Prisni, prisni!

Dreka!

Faleminderit, mami.

-Je mamaja më e mirë!

Ju dua!

E kishte marrë tek "Arby's?"

E adhuroj sanduiçin e tyre pikant

me peshk.

Ç'kemi, Emi!

Do bëjmë një takim me prindërit

sot në orën 14:00

për të diskutuar

mbi zgjedhjet që po afrojnë.

Do vish?

-Jo.

Ajo bushtra po bën lojë të rrezikshme.

Emi luan futboll?

-Oh, Zot!

Faleminderit.

Mahnitëse!

Jam Emi. -Ku je? Mbledhja

e mëngjesit filloi para 1 ore.

S'do vij, Dejl.

Eshtë humbje kohe.

Ndihesh mirë, Emi?

Të duket vetja si e plakur?

Në fakt, s'jam ndier kurrë

më mirë se tani.

Po ha mëngjes e qetë

dhe po lexoj gazetën

për herë të parë pas 12 vjetësh.

-Duhet të vish menjëherë në zyrë!

Jo, s'kam pse të vij, Dejl.

Punoj vetëm 3 ditë në javë për ty.

Nëse do që të punoj më shumë,

atëherë më paguaj.

Po më bën të dukem si hajvan

para të gjithëve në zyrë tani.

Kalofshi mirë në mbledhje!

Mirupafshim, Dejl!

Alo?

-Ç'kemi, Kiki! Jam Emi.

Ç'kemi!
Të mora për të të pyetur

nëse do vije në kinema me mua sot.

Mund ta bëjmë këtë? -Nuk shoh

asnjë arsye pse të mos e bëjmë.

S'mundem. Duhet të hekuros

të mbathurat e Kentit.

Çfarë? Pse? -S'e di.

I pëlqejnë të mbathurat e hekurosura.

Hë tani!

Jeto pak!

Mirë, do vij.

-Fantastike!

Do t'i telefonoj edhe Karlës.

-Sa argëtuese! Më pëlqen ajo.

Gjithashtu, e kam shumë frikë.

-Në rregull.
Jam Emi. Do vish në kinema

me mua dhe Kikin sot pasdite?

Këtu jam.

-Zonjë!

Mbylleni telefonin!

-Gjeje pak! Ajo vdes në fund.

Po, vdes nga kanceri.

-Çfarë?

Po.

Çfarë filmi doni të shihni, bushtra?

Dashuria është më e fuqishme

se hapësira.

Njerëz, kemi zonja të eksituara këtu!

Gëzuar, zonja!

Ishte shumë argëtuese.

Faleminderit që dolët me mua.

Po tallesh? Kjo ishte vërtet

dita më e bukur e jetës time.

Zemër...

Djalin do ta marrë ishi im, kështu që

mund të rri gjithë natën nëse...

E dëgjove çfarë thashë?

Djalin do ta mbajë ishi im.

Zemër, kam një pyetje.

Eshtë e vështirë ta ndash djalin

me ish burrin tënd? -Aspak!

E ke parë djalin tim?

Eshtë 3 m i gjatë

dhe i intereson vetëm bejsbolli.

I ndjek të gjitha ndeshjet e tij?

-Jo, s'i ndjek.

Ndeshja e fundit që ndoqa zgjati 6 orë

dhe rezultati final ishte 1 me 2.

Më mirë shkoj në Afganistan se

të ndjek një ndeshje tjetër bejsbolli!

Gëzuar!

Si mendon se ka ndikuar divorci

te djali yt?

Si shkojnë gjërat në shtëpi, Emi?

Janë mirë.

Gjithçka shkon mirë.

E kapa Majkun duke më tradhëtuar

me një femër në internet

dhe mendoj se e ka bërë këtë

prej 10 muajsh.

Ia gozhdove topet?!

Jo. Në të vërtetë, martesa jonë

ka vite që ka marrë fund.

S'më kujtohet as hera e fundit

që kemi bërë seks.

Unë dhe Kenti bëjmë seks çdo

të premte pas serialit "Blue Bloods."

Filmat e Tom Selekut

më duken shumë erotik.

Më duket sikur sa herë flet,

ti kërkon ndihmë!

Je shumë e çuditshme, Kiki.

-Jo, prit.

Pse u martove me këtë kokëtrashin?

Duket si hajvan.

Sepse ishim të rinj dhe të dashuruar.

S'ka qenë gjithmonë hajvan.

Të betohem!

Eshtë e vërtetë. Ngela shtatzënë,

u martuam. Isha vetëm 20 vjeçe.

Unë dhe Majku

s'i kemi jetuar tamam të 20-at.

Argëtimin në të 20-at...

Mendoj se i ka munguar kjo gjë.

Oh, Zot!

-Ndoshta edhe mua.

Kur isha në të 20-at,

kudo kishte palla nëpër rrugë!

Pallë, pallë, pallë...

Parashikimi: Shumë penisë!

Kiki?

Ç'kemi, Kent!

-Çfarë bën këtu?

Po drekoj me shoqet e mia të reja.

-Kush po kujdeset për fëmijët?

Rozi.

-S'duhet ta bëje ti këtë?

Kush dreqin je ti?

-Po, Kent. Eshtë detyra ime.

Sapo do ikja.

Shumë faleminderit, vajza.

S'i bëj dot llogaritë tani.

Merrini këto

dhe kalofshi një ditë të bukur.

U kënaqa shumë.

Faleminderit.

Ishte kënaqësi që u takuam,

Ajk Tërner!

Ishte shumë shqetësuese.

-Po!

Në anën tjetër, ajo la shumë para,

kështu që do bëhem tapë!

Po, petulla me vrimë në mes!

I adhuroj! Sa kushtojnë?

Pesë cent.

Si thua të të jap 1 dollar?

-Çfarë?

Qenke shumë dorëlëshuar!

Faleminderit.

Pse janë kaq të mira?

-Krem karamel numër 6.

Ky është sekreti?

Janë të shijshme.

Ajo është e adhurueshme.

-Faleminderit.

Ishte kënaqësi që të takova.

-Mirupafshim.
Pa shiko! Çfarë paskemi këtu?

Në dyqan i ke blerë petullat, Emi?

Çfarë?

Jo!

I bëra me dorë dhe i futa

te kutia e çuditshme prej kauçuku.

Falë Zotit! Nuk i lejojmë

petullat e blera në dyqan.

Seriozisht, Viki?

-Hë tani, Guendolin!

Kujt i bëhet çfarë ushqimi sjellin

njerëzit? Mjafton të mblidhen para.

Mos vallë...

-E bëri!

Tregoja vendin, G!

-Më bëhet vonë mua, zemër.

S'e di pse ke pasur shpërthime të

çuditshme dhe një stil të tmerrshëm,

por tani do t'i japësh fund.

Këtë shkollë e drejtoj unë.

Askush nuk bën mësim,

të shkelmojë një top,

apo t'i bjerë klarinetës

pa marrë miratimin tim.

Mund të ta bëj jetën ferr ty

dhe fëmijëve të tu të pistë.

Më kupton? -Guendolin,

mendoj se duhet të qetësohesh pak.

Ha një petull me vrimë.

Janë shumë të shijshme.

I bleva në një pikë karburanti.

Janë...

E ke kaluar cakun, vogëlushe.

Do të të shkatërroj.

Po vjen dimri!

Oh, Zot! Tani e ke pisk.

-Çfarë...

Mirupafshim.

-Mirupafshim.

Ma hap rrugën!

-Më fal, Guendolin!

Je e gëzuar për kursin

e gjuhës mandarine? -Jo!

Jo?

-Eshtë shumë stresuese.

Të gjithë vjellin gjithë kohën!

Mos the gjë që vjellin?

-Po.

Oh, Zot!
Pse po e bëjmë këtë?

Çfarë po bën? Kursi i gjuhës

mandarine është në atë drejtim!

E di.

Sot do ta lëmë mësimin.

S'na e mban xhepi të vijmë këtu.

-Mos u shqetëso. Kam një plan.

Futuni brenda!

-U futëm fshehurazi!

E di! -S'më besohet

që ke një punë të vërtetë!

Je vajzë me fat, Beki.

S'do ta bëja këtë për djalin tim.

Po.

Mamaja ime është e paparë.

Gjithashtu, quhem Xhejn.

-Në rregull.

Dushet janë në të majtë.

Bëfshi qejf!

Mirupafshim, Beki!

-Faleminderit, Karla.

Qenka vend luksoz.

-Oh, Zot!

Shiko! Sapun falas!

-Jo, zemër. Mos e merr!

Jo, qenka sapun i mirë.

Merre, merre.

Kështu duket vaska jonë

pasi lahet vëllai yt!

Dukesh si "Kung Fu Panda!"

Kjo është mahnitëse.

Pas kësaj, duhet të bëjmë

tatuazhe identikë.

Më vjen shumë mirë

që e bëmë këtë, mami.

S'jam ndier kurrë kaq e çlodhur.

Kishe nevojë të shkëputeshe

pak nga shkolla, futbolli dhe...

Dhe kjo puna me babin.

Çfarë ka babi?

-Asgjë. Asgjë!

Mos vallë ka tumor në kokë babi?

-Çfarë? Jo, jo, jo!

Zot, jo!

Unë dhe babai yt po kalojmë

disa vështirësi për momentin.

Do ndaheni?

-Jo! Jo!
Jo, s'do divorcohemi menjëherë.

Dua të dish se çfarëdo që të ndodhë,

nuk është faji yt.

Pse do ishte faji im?

Pse do ta thoshe këtë?

S'e di! Oh, Zot! Më vjen shumë keq.

S'ia them fare për këtë.

S'dua të jem e çuditshme.

Zemër, të lutem, mos qaj!

Të lutem... Jo, jo!

Zemër, më shiko mua.

Më shiko!

Zemër, dua të dish

se babai të do shumë.

Që unë të dua.
Të premtoj që do jesh shumë mirë.

Nga e di?

-Sepse jam mamaja jote.

Të njoh më mirë se kushdo

dhe e di çfarë brumi je.

Zemër!

Të dua!

-Edhe unë të dua.

Trajner?

Trajner!

-Dreq!

Ç'kemi, Guendolin!

-Ç'kemi! Si je?

Doja të flisja me ty për formacionin

e ndeshjes së javës së ardhshme.

Në veçanti për vajzën

e Emi Miçëllit, Xhejnin.

Ti e di që s'mund të flas me ty

për lojtarët.

Kurse ti e di që drejtoj komitetin

e punësimit dhe pushimeve nga puna.

Apo jo? T'i lëmë lojërat

dhe të dalim drejt e në temë.

Të lutem, mos më pusho nga puna,

Guendolin! Sapo më ngordhi macja.

Jam shumë i brishtë tani.

-Lëre në stol hajvanen e vogël.

Po, do ta heq qafe.

Kam nevojë për këtë.

Eshtë koha ime. Më kupton?

Jam Karla.

-Jam Emi.
Sapo zbulova që Majku po rri

me të dashurën e tij të internetit.

Të pirdhet! Duhet të të gjejmë dikë

që të bësh seks.

Dua të bëj seks.

-Po vij!

Jam shumë e gëzuar!

-S'e di, zemër. Çfarë do veshësh?

Ky është si dollap murgeshash!

-Jo, prit. E gjeta, e gjeta!

Ta shohim këtë!

Eshtë i preferuari im.

-E adhuroj.

Jo, jo! Po përpiqesh të bësh seks

apo të birësohesh? -E drejtë.

Me atë varroset

një person i vetmuar.

Atëherë, s'kam asgjë.

Kam rroba mamash, rroba pune.

Prit t'i shoh edhe një herë.

Do ta gjej. Lëviz, lëviz!

Kam shumë xhaketa.

-Do ta gjejmë!

Do gjejmë diçka, zemër.

-Mos u shkurajo.

Mund ta bësh këtë.

Jezus Krisht!

Këtë do ta vishte znj. Dautfajër!

-E adhuroj atë film!

Edhe unë.

Eshtë film shumë i bukur.

Prisni pak!

Shoh një fustan me rripa.

Jo, prit pak. Ky ishte kostumi im

si prostitutë në Hallouin në kolegj.

Më pëlqen fjala "prostitutë."

Vishe! -Vetëm provoje.

Jeni qesharake. Po ju them...

-Dreq! Shiko sutienat e tua!

E ke mbuluar shumë gjoksin.

Mund të bësh 3 sutiena të zakonshme

me këto sutiena për mamatë.

S'janë sutienat që mbaj si nënë.

Janë sutienat e mia seksi.

Qepe!

Mos qesh.

-Seriozisht e ke?
Po!

-Zemër...

Duket sikur sapo ke dalë nga

operacioni! -Kaq keq është?

Po, gjoksi të duket i bashkuar!

-Po!

Nuk ke dy cica!

Kam edhe të zeza.

Doni të shihni të zezat? -Jo!

Këto sutiena do shkaktojnë

vdekjen e vaginës tënde!

Oh, Zot!

Kam parë vetëm një penis

në jetën time. -Zemër!

Çfarë të bëj nëse takoj një tip

që ka pallë të çuditshme?
Kenti nuk i ngrehet kurrë.

-Çfarë është kjo?

Nuk i ngrehet kurrë plotësisht.

Duhet ta palos penisin e tij

si një kafshë prej tollumbaceje

dhe ta fus në vaginën time.

Duket e tmerrshme!

-Po.

Ndonjëherë fus edhe topet brenda,

sepse janë të forta.

Zemër, ti fut shumë gjëra

në vrimën tënde!

Më bëhet qejfi

që është bërë synet.

Po sikur të më bjerë dikush

që s'është bërë synet?

Dil nga dhoma duke bërtitur!

Eshtë njësoj si të gjesh

një armë në rrugë.

Bërtit dhe mbathja!

Në asnjë mënyrë! Meshkujt

që s'janë bërë synet janë fantastikë.

Vërtet?

Tregohen shumë të sjellshëm, sepse

e dinë që kanë pallë të neveritshme.

Si ta trajtoj atë? Ta prek?

-Po ta tregoj. Shiko!

Kiki, e ke bezdi?

-Çfarë?

Imagjino sikur kjo është lafsha

e pallës që s'është bërë synet

dhe kjo është pamja e penisit.

Duhet të përpiqesh shumë butësisht

që ta tërheqësh prapa cipën

që të nxjerrësh kokën e pallës.

-Në rregull.

Dhe pastaj... Më fal, zemër.

Kur fillon të ngushtohet shumë,

duhet ta tundësh pak.

Dhe pastaj bën qejf.

E fërkon derisa të kesh qejf

që t'i hipësh lart.

Çfarë të bëj me këto?

T'i lidh me kapëse flokësh apo...

Jo, jo! Mund t'i thithësh,

të fërkosh fytyrën te to.

S'dua ta bëj këtë.

S'dua ta fërkoj fytyrën te to.

Megjithatë, kujdesu për to.

-Mirë.

Eshtë si klitori i madh i meshkujve!

Këto këtu.

Nëse i fërkon mirë,

do kesh...

U shpjegova mirë, zemër?

-Po, është fantastike. Faleminderit.

S'ka gjë. -S'do ta vesh më kurrë

këtë bluzë me kapuç.

Në rregull. T'i futemi punës.

Çfarë meshkujsh të pëlqejnë, zemër?

S'kam shkuar kurrë me një latin.

Po të isha në vendin tënd,

do filloja me një çifut trashaluq

dhe pastaj mund të kalosh te latinët.

Më falni!

-Mirë.

Ç'kemi!

-Ç'kemi!

Eshtë i zënë vendi?

-Po.

Dua të them,

po, mund të ulesh.

Çfarë të bëj?

-Pyete për hobit e tij.

Ç'kemi!

-Ç'kemi!

Jam Emi.

-Brejdën.

Gëzohem që njihemi, Brejdën.

-Gjithashtu.
Më pëlqen unaza jote e martesës.

-Dreq!

Eshtë për të qeshur.

Po blija ushqimet

dhe e gjeta në dysheme.

E mora dhe pastaj e vura.

Po ulem diku tjetër.

-Në rregull.

Ndoshta herën tjetër

provoje pa unazën e martesës.

Sa ide fantastike!

-Ashtu?

Ç'kemi, zonjusha!

-Ç'kemi!

Nga vini? -Jetojmë në Uestbëri

me fëmijët tanë.
Mrekulli!

Harrojeni!

Jam shumë nervoze.

E di, e di. Ka shumë...

-Po ia del mbanë shkëlqyeshëm.

Këtu ka aq shumë meshkuj sa

edhe sikur të sillesh pak normalisht,

do bësh seks. Mos u sill si mama.

-Mirë.

Duhet të hashë më shumë supra.

Më pëlqente ushqyerja me gji

derisa filluan të më çaheshin thithat.

Kjo s'do lejojë që të ngelë njollë.

Enë plastike! "Pinterest!"

Diarre shpërthyese!

E di mamaja jote që je këtu?

S'bëhej fjalë vetëm për një delfin,

të cilit do t'i dilte prapë bishti.

Bëhej fjalë

për bashkimin e një familjeje.

Çfarë thashë?

Ku po shkon?

Oh, Zot!

-Si shkoi?

Ishte e tmerrshme.

Çfarë ka, zemër?

-Çfarë ndodhi?

S'ia them fare për këtë.

Dua vetëm të shkoj në shtëpi.

Vërtet!

Çfarë bëni këtu?

-Kemi dalë vetëm ne vajzat.

Bukur! I keni lënë burrat

në shtëpi me fëmijët? Sa mirë!

Burri nuk rri më në shtëpi.

Po, e kapi teksa masturbohej

me një fermere lopësh!

Eshtë pervers!

S'di nga t'ia filloj. Mirë je?

-Në fakt, jam shumë mirë. Po.

Më bëhet qejfi që u takuam.

-Edhe mua.

Edhe mua.

Në rregull, perverse! Ikim.

-Po.

Bëfshi qejf!
Je shumë muskuloz.

Ka trup shumë muskuloz.

Faleminderit, besoj!

S'më besohet që Emi po flet

me Xhesi Harknesin.

Endërroj për të

sikur më rregullon flokët.

Mund të mos rrish kaq afër meje?

Dua të bëj seks sonte.

Po, patjetër. S'ka problem.

-Mos kërce teksa ecën.

Ti punon te kompania e kafesë, apo jo?

-Çfarë? Po. Nga e dije?

Mund të kem pyetur rrotull për ty.

Ke pyetur për mua?

-Po. Unë...
Të kam pasur gjithmonë fiksim

dhe...

Çfarë?

-Mendoja se e dije!

Jo! S'ia kisha idenë.

-S'e dije? Hë tani!

Je mamaja ime e preferuar në shkollë.

S'e di si ia del mbanë.

I çon fëmijët nëpër aktivitete

dhe bën projekte të çmendura.

Pashë Riçard Niksonin që kishe bërë.

Ishte i jashtëzakonshëm.

Jam e zonja me skulpturat prej letre.

-Ishte shumë e bukur.

Faleminderit.

-Po ato drekat që bën?

Vajza ime thotë: "Pse s'e përgatit

drekën si mamaja e Dilanit?"

Oh, Zot! E adhuroj vajzën tënde.

-Po bëj figurë të keqe.

Oh, Zot!

Sa më bëhet qejfi!

Më mahnit fakti që fëmijët e tu

janë vërtet njerëz të mirë.

Jo, e kam seriozisht.

Kushdo mund t'i detyrojë fëmijët

që të luajnë në violinçel

apo të flasin kinezçe,

apo të ndjekin një kolegj prestigjioz,

por gjëja më e vështirë është

të rrisësh fëmijë të sjellshëm.

Në njëfarë mënyre,

ti ia ke dalë mbanë.
Duhet të jesh vërtet krenare.

Je mama e shkëlqyer.

Më vjen shumë keq. U turpërova!

-S'ka gjë. Mos e vrit mendjen.

E gjete ku e kisha fytyrën,

por duhet ta bëjmë përsëri!

Je i sigurt?

-Vetëm mos bëj lëvizje të papritura.

Ta bëjmë ngadalë.

Karla!

-Çfarë ka, zemër?

Shiko, shiko!

-Jo, Kiki! Jo, jo!

"M'u bë qejfi që të takova mbrëmë.

Duhet ta veshësh më shpesh

atë fustanin.
Për shembull, çdo ditë!"

Majk!

-Ç'kemi, zemër!

Çfarë po bën?

-Dua të kthehemi sërish bashkë.

S'duhet të të kisha lënë kurrë.

Ishte një veprim idiot.

Mendoj se duhet ta hedhim pas krahëve

dhe të mos flasim për këtë.

Për çfarë po flet?

-Shiko, unë...

Kisha nevojë për një shkëputje.

S'ke pasur kurrë nevojë të shkëputesh?

Sigurisht që po, por s'e shkatërrova

familjen tonë për ta bërë këtë.

Më ka marrë shumë malli

për fëmijët.
Më së shumti, për Dilanin,

por edhe pak për Xhejnin.

Rosko më mungon shumë.

Si është?

-Shumë mirë.

Falë Zotit!

Dua të them se do bëj gjithçka

për ta mbajtur familjen të bashkuar.

Vërtet?

Do vish në terapi me mua?

-E dija që do ta thoshe!

Terapia është kot fare!

-Mrekulli! Dil jashtë!

Bëfsh qejf! Mirupafshim.

-Po përpiqem të bëj gjënë e duhur.

Mirupafshim, Majk!

-Sinqerisht...

E di çfarë? Edhe pse është harxhim

kohe dhe parash, do bëj terapi.

S'dua vetëm që të vish,

por edhe të marrësh pjesë, të qashë.

S'kam qarë që kur skuadra "Cubs"

i humbi të gjitha në vitin 2003.

Si pret që unë të...

-E di çfarë?

Bëfsh qejf me të dashurën tënde

të çuditshme në internet!

Do bëjmë terapi, apo jo?

-Do ta mendoj.

Mirë je, zemër?

Trajneri thotë se s'do jem titullare.

Do ngroh stolin!
Çfarë? Eshtë e pamundur.

Je sulmuesja më e mirë e skuadrës.

Oh, Zot! Jeta ime mori fund.

S'do futem kurrë në kolegj.

Mund të bëhem mësuese!

-Më shiko pak, zemër.

Do jesh mirë. Të premtoj

që do ta zgjidh këtë.

Mirë?

-Mirë.

Të lutem, mos bëj ndonjë skandal!

-S'do të të turpëroja kurrë, zemër.

Më detyroi Guendolina!

-Po tallesh?

Çfarë keni kështu ju mamatë?

Jam thjesht trajner futbolli

në një shkollë nëntëvjeçare!

Dua të fitoj mjaftueshëm para

për të ushqyer macet

dhe të mbush me karburant

"Prius"-in tim të mallkuar!

Bëhu pak burrë!

Krisht!

Si guxon ta lësh vajzën time në stol?

-Ç'kemi, Emi!

S'ke të drejtë ta bësh këtë.

-Në fakt, kam.

Futbolli sponsorizohet

nga këshilli i prindërve

dhe unë jam presidentja

e këshillit të prindërve. -Në rregull.

Jo edhe për shumë kohë.

-O perëndi! Ç'do të thotë kjo?

Që do garoj kundër teje për t'u bërë

presidente e këshillit të prindërve.

Burri sapo e ka lënë Emin,

kështu që po kalon kriza nervore tani.

Sa e trishtueshme!

Do të të fundos!

Jo, zemër. Merru më mirë

me burrin tënd! -Mirë ia bëre!

Eshtë ide shumë e keqe, Emi.

Nuk e mund dot atë.

Guendolina ka qenë presidente

e këshillit të prindërve

prej 6 vjetësh.

Kiki, ajo u ngatërrua me vajzën time.

S'mund ta toleroj këtë. Hë tani!

Në rregull, por grupet e mamave

do votojnë për Guendolinën.

Ajo ka bërë për vete mamatë

e ndjeshme, mamatë e guximshme,

mamatë e trishtuara.

-Mamatë që kanë blogje në internet.

Ka mamatë e "CrossFit"-it.

-Mamatë që veshin tanga.

Ka mamatë pijanece.

-Mamatë që do t'i pallosh.

Mamatë që dikur kanë qenë baballarë!

-Ka mamatë që janë gjithmonë sakate.

Mamatë leshatore.

-Mamatë që veshin vepra arti!

Ka mamatë që kanë qumësht!

Ka mamatë që kanë thitha gjigante!

Mamatë me ngjyrë, mamatë lezbike,

mamatë e divorcuara.

Ka edhe mamatë lezbike me ngjyrë

që janë divorcuar.

Eshtë shumë e vështirë

ta bësh për vete atë grup.

I adhuroj ato vajza.

Po humbe,

ajo do të të shkatërrojë.

Do t'i vërë fëmijët e tu

në klasat e budallenjve me leshkot.

Do t'i caktojë

me mësuesit më të paaftë.

Harroje futbollin. S'do t'i japë

as qumësht fëmijët të tu.

Kjo është një arsye më shumë

që ta mundim atë.
Ajo bën si e fortë.

Do që të jemi

si nëna naziste të përsosura

dhe fëmijët tanë të jenë të stresuar

dhe shumë të ngarkuar.

Vajzës time i dalin puçrra çdo javë

dhe është vetëm 12 vjeçe.

Më binde kur the "naziste!"

Them që t'i gjuajmë me grusht

te cicat asaj! -Po!

Do një presidente të re të këshillit

të prindërve? Edhe unë!

Ç'kemi! Nesër në 19:30

është nata e takimit me kandidaten.

Merre një, zemër.

Voto për Emin. Vërtet?

Emi Miçëll,

presidente e këshillit të prindërve.

Eja nesër në orën 19:30.

Nata për të takuar kandidaten.

Presidente e këshillit të prindërve.

Jo, faleminderit!

-Merre!

Mrekulli!

Do palloj burrin tënd, po nuk erdhe.

Do ta palloj!

Votoni për Emin!

-Karla, kape atë!

Mos më ikni!

Mos më...

Sa e lezetshme!
Sa njerëz mendoni se do vijnë

në takimin me kandidaten?

I thashë mamave që do palloja burrat

e tyre, nëse s'do vinin, kështu që...

Them se do vijnë shumë.

-Faleminderit, Kiki!

Krisht! Shikojini fëmijët.

Vajza ime studion pa pushim.

Je me fat. Djali im do vetëm

që t'i grisë librat.

Do doja të dija nëse po bëj

një punë të mirë apo jo.

Po, kjo është më e keqja

e të qënit nënë.

Vetëm kur rriten e kupton

nëse ke bërë punë të mirë apo jo.

Dhe në atë pikë është tepër vonë.

Fëmija yt ose bëhet njeri i mirë,

ose masturbon njerëz nëpër rrugica

për të paguar qiranë.

S'mendoj se këto janë

dy alternativat e vetme.

Dje i dhashë Bernardit

kutinë e gabuar të lëngut me fruta

dhe ai më quajti "bushtër budallaqe."

Oh, Zot!

Djali im e sheh ende "Sesame Street"

dhe nuk arrin ta kuptojë.

Vajza ime i ka frikë tollumbacet.

Djali im e ha gjalpin si antipastë.

Do ta hashë gjalpin?
Vajza ime i vodhi para

një gruaje të pastrehë.

Djali im ngeli në lëndën e arteve.

-Kleri vrau qelbësin e fqinjit.

Bëmë sikur ishte aksident,

por s'ishte kështu.

Ajo është vrasëse.

E di që tallemi me ta,

por i dua vërtet shumë. -Edhe unë.

Do vdisja për ta tani.

-Po më bën për të qarë.

Unë po qaj. Oh, Zot!

Fëmijët janë një dhuratë e paçmuar.

Sa herë që mendoj për kohën

kur ai shkërdhata trupmadh dhe budalla

të shkojë në kolegj,

më vjen të qaj si fëmijë!

Kjo ta shpif!

S'më besohet që po më detyron

ta gatuaj vetë mëngjesin çdo ditë!

Po ia del mbanë më së miri.

Vërtet.

Ku është projekti im shkencor?

-S'e kam bërë.

Çfarë? Duhet dorëzuar sot!

-Po, po.

Eshtë shumë e padrejtë!

-E di. Më vjen shumë keq.

Tani e tutje, duhet të fillosh

t'i bësh vetë detyrat e shtëpisë.

Unë i kap gjërat ngadalë, të kujtohet?

-Nuk i kap gjërat ngadalë.

Thjesht je përtac.
Zemër,

e di çfarë do të thotë "përtac?"

Jo, sepse i kap gjërat ngadalë.

Do të thotë se prindërit

të kanë llastuar

dhe tani ti mendon se bota është

e padrejtë, por s'është kështu.

Nëse s'mëson tani si të punosh fort,

kur të rritesh do bësh thjesht

një i bardhë tjetër përtac,

të cilit i duket vetja i paparë

pa asnjë arsye.

Pastaj, do formosh një grup muzikor

roku që do jetë i tmerrshëm.

Do t'i trajtosh keq vajzat.

Do mbash mustaqe ironike

për t'u dukur interesant,

por në fakt, s'do jesh interesant.

S'më pëlqen kjo gjë.

Të lutem, mund t'i bësh vetë

detyrat e shtëpisë?

Mirë. Krisht!

-Mrekulli!

Të dua!

Ku janë fëmijët e tu sonte?

-Te shtëpia e një shoqes time.

I dhashë djalit tim 10 $

dhe një celular.

E çova tek "Arby's."

Do rrijë me orë të tëra atje.

Erdhi dikush!
Presidentja Emi!

-Po!

Ç'kemi! Gëzohem që njihemi.

Shumë faleminderit që erdhe.

S'doja që ajo të pallonte tim shoq.

-Jo, po bënte shaka.

"S'po bëja shaka."

Eja brenda. Më vjen keq.

Të tjerët s'kanë ardhur ende.

Po, e mendova këtë, meqë

Guendolina ka organizuar një festë.

Më fal, si the?

-Dreq! Nuk e dinit.

Guendolina vendosi të bënte

një festë në shtëpinë e saj.

Ka ftuar Marta Stjuartin.

Doni t'i provoni këto qoftet speciale?

Zakonisht, s'i bëj komplimente

njerëzve, por ty të adhuroj.

Në fakt, gjithmonë kam dashur

të jem si ti. -Po.

Marta, gjithçka duket për mrekulli.

-Shumë faleminderit.

Si janë Bleri dhe Gandi?

Ishte kënaqësi të flisja me ty,

por kam gjëra për të bërë.

Mjaft folët me të.

-Mirë.

Zonja? Mund të kem vëmendjen tuaj?

Më shikoni, që ta di se po më dëgjoni.

Programi do fillojë pas 5 minutash.

Zini vendet tuaja, mirë?

Bëjeni që tani!

S'më besohet që Guendolina

do ta bënte këtë.

Më vjen shumë keq, zemër.

Çfarë do bëjmë

me gjithë këtë verë të lirë?

Gjatë dy orëve në vazhdim,

do ju flas për avantazhet e zhvillimit

të mësimit gjatë gjithë vitit.

Duhet ta ndryshojmë

të ardhmen e fëmijëve tanë

duke i çuar në shkollë

365 ditë në vit.

Tre, dy, një! Jepi!

-Mustak!

E tha?
-Pi prapë, pi prapë!

Pse duhet të pi unë gjithmonë?

-Sepse the fjalën ndihmëse!

Atëherë duhet ta thuash.

-S'e kuptoj këtë lojë.

S'është lojë me të lexuar!

Mirë. Jepi!

Emi.

-Çfarë?

Emu!

-Jo, Emi!

Aty shkruhej "emu!"

-S'ia thua fare për këtë.

Pi! Pi prapë!

Do kthehemi pak prapa në kohë.

Gengis Kani.
Mendoni se është shkolluar

gjatë gjithë vitit? Mendoj se jo.

Të kalojmë pak më përpara.

Osama bin Laden.

Ai nuk u shkollua gjatë gjithë vitit.

S'ka asgjë më të rrezikshme

se pushimet verore.

"Ejani te shtëpia e Emit!

Kemi verë të shpifur!"

Po, shkojmë!

Jam Emi. Gëzohem që njihemi.

Ejani brenda, ejani brenda.

Qenkeni shumë!

Je e sigurt

që s'mund të rrish edhe pak?

Dadoja ime do rrijë deri në orën

21:00. Duhet të iki tani.

Jo, e kuptoj. Jam edhe vetë nënë.

-Mirupafshim.

Ishte mbrëmje fantastike.

-Shihemi atje!

Mirupafshim.

Mbaroi shumë më shpejt se sa prisja.

-Po.

S'mendoni se po shkojnë

te festa e Emit, apo jo?

Viki, ne kishim Marta Stjuartin

këtu sonte! Kë ka Emi?

Do ta ngas unë makinën.

-Ajo mund të ketë të drejtë.

Eshtë festë e paparë!

-Sa shumë njerëz!

Zonja, doni pak xhelatinë?

-Mos është...

Mos është...

-Marta Stjuart!

Faleminderit.

Oh, Zot!

-Eshtë e mirë, apo jo?

Po prishem!

-Oh, Zot!

Me çfarë i ke bërë?

-Me xhelatinë boronicash të egra

dhe me shumë vodka.

Janë shumë të shijshme.

-E filloj ditën me 6 të tilla.

Pi! Pi!

Pi! Pi!
Djalli ta marrë!

Xhenifer Nunani është ajo

që po urinon pas asaj makinës?

O perëndi!

-Duket festë e paparë.

Duhet të shkoj në këtë festë.

-Çfarë?

Ju lutem, pushoni!

Pushoni pak!

E dimë që nesër ka shkollë,

kështu që do dalim drejt e në temë!

Dua t'ju prezantoj presidenten

e ardhshme të këshillit të prindërve,

Emi Miçëll!

-Po!

Së pari, dua të them se ne mamatë

bëjmë vërtet shumë gjëra.

Nëse zgjidhem, ju premtoj

që do bëjmë shumë më pak.

Më pak takime me prindërit,

më pak dreka,

më pak panaire për shitjen

e ëmbëlsirave. Më pak gjepura!

Prisni, prisni!

Mendoj se edhe fëmijët tanë

kanë nevojë për pak pushim.

Hë tani!

Shkolla fillon shumë herët.

Gjithashtu, kanë shumë

detyra shtëpie.

S'kanë më kohë

që të sillen si fëmijë, apo jo?

Çfarë janë këto pesë testet në javë?

S'duhet t'i mësojmë fëmijët

që të dalin mirë në testime.

Duhet t'i mësojmë

të jenë njerëz të mirë.

Çfarë është testi standard?

Nëse jeni një nënë e sfilitur,

shumë e stresuar,

apo nëse jeni një nënë

që do të bëjë më pak... -Po!

Votoni për mua.

Kjo bushtra e thjeshtë

ka për të fituar zgjedhjet.

Jo, s'do fitojë.

Do ta godas atje ku i dhëmb.

-Do t'i gjuash në vaginë?

S'e di pse rrimë me ty.

E di cila është gjëja më e mirë

për festat e mamave?

Mbarojnë fiks në orën 23:00.

Putha shumë femra sonte.

-E di.

Më pëlqen shumë kremi për ëmbëlsira!

Përshëndetje!

Çfarë bën këtu?

-Më dërgove vetë mesazh.

Çfarë?

-Ishte festë fantastike.

Mund t'i pastrosh vetë këto, apo jo?

-Ç'kemi, Xhesi!

Më pëlqejnë shumë rrobat e tua.

Kjo ishte e çuditshme.

-Më vjen shumë keq.

Mendoj se Karla mund të të ketë

dërguar mesazh me telefonin tim.

Në rregull. Ka kuptim, sepse

ajo që shkroi ishte shqetësuese.

Më vjen keq.

-S'ka gjë.

S'e di.

Të iki?

-Jo!

Shpresoja ta thoshe këtë.

Çfarë mesazhi të dërgoi Karla?

Më mirë po ta tregoj.

-Në rregull.
Po!

Oh, Zot!

Oh, Zot!

Ishte e pabesueshme.

-S'mund të...

Çfarë ishte ajo gjëja që bëre në fund?

-S'e di!

E sajova në çast.

E pate problem?

-Oh, Zot! Ishte mahnitëse!

Ashtu? -Ishte seksi

më i mirë që kam bërë ndonjëherë.

Isha shumë e shqetësuar.

Ka kaluar shumë kohë

që kur e kam bërë këtë.

Mendoj se kam ngelur shtatzënë!

Oh, Zot! Vërtet!

-Po.

Mund të të bëj përsëri gojore?

-Po, do ishte fantastike.

Bukur.

-Mirë.

Në rregull. Mirë.

-Oh, Zot!

Pa shiko!

Zot, sa errësirë është këtu!

Ende s'e kuptoj çfarë po bëjmë.

-Mjaft!

S'më tregoni kurrë çfarë...

Viki, pse je kaq budallaqe?

Si fillim, dua të them se çdo martesë

mund të shpëtohet.

Mjafton që të dy personat

të jenë të gatshëm të përpiqen.

Majk, Emi,

dua të shihni njëri-tjetrin

dhe të thoni tre gjëra

që pëlqeni te njëri-tjetri.

Mund të flas i dyti?

-Mirë. Po, sigurisht.

Emi?

-Në rregull.

Majk, më pëlqen fakti

që më dhe fëmijët e mi.

Më pëlqen fakti që ndonjëherë

i merr nga shkolla.

Më ndihmon shumë. Më pëlqen

fakti që erdhe në terapi sot.

Radha jote, Majk.

-Në rregull.

Më pëlqejnë spagetit e tua.

Bën pite të mbushura shumë të mira.

U bënë tre?

Ishte vetëm 1 e një çerek!

Të provojmë pak lojën me role.

Emi, dua të shtiresh sikur je Majku.

Majk, dua të shtiresh si Emi.

Tani dua të më tregoni

se si e kaloni ditën.

Ç'kemi, jam Emi!

Sot leva fytyrën me krem

dhe vetëm fola, fola, fola...

Në rregull.

Emi, do që...

-Po, dua!

Ç'kemi, jam Majku!

Jeta ime është e paparë,

sepse ime shoqe kujdeset për gjithçka.

Ky është problemi! Ja si është puna,

ajo i do gjërat të përsosura!

Çfarë kuptimi ka ta provojmë?

-Pse është problem kjo gjë?

S'më ka bërë gojore që kur

pata ditëlindjen para 5 vjetësh!

Po tallesh?

-S'është gjë e mirë!

Prit pak!

Do që të bëj gojore?
Ndoshta po të pastroje kuzhinën,

t'i bëje darkën fëmijëve,

apo të kujdeseshe

edhe për të tjerët,

do të të bëja aq shumë gojore,

sa do të të shpërthente palla!

Palla ime nuk do shpërthejë kurrë,

sepse është i pashkatërrueshëm!

Zot, s'të duroj dot!

Nuk të shoh dot me sy!

Majk, nuk të dua më.

Më vjen shumë keq,

por s'të dua.

Jam lodhur duke u shtirur

sikur të dua.

Pikërisht kështu ndihem edhe unë.

E mbani mend kur thashë që të gjitha

martesat mund të shpëtohen?

S'ka për të ndodhur me ju.

Çfarë mendon se duhet të bëjmë?

Si terapiste, s'më lejohet

t'ju them çfarë të bëni,

por si qenie njerëzore

me sy në ballë,

mendoj se duhet të divorcoheni

sa më shpejt të jetë e mundur.

Keni një marrëdhënie katastrofike.

Mendoj se është zgjidhja më e mirë.

-Po, edhe unë.

Mund të të përqafoj?

Më vjen shumë keq.

Edhe mua.

Në fillim,

duhet të kujdesesh për veten.

Dejl, pse ka roje sigurie

në zyrën time?

Emi, më vjen shumë keq,

por duhet të të lëmë të ikësh.

Po më pushon nga puna?

-S'e përdora këtë fjalë.

S'më pëlqen kjo fjalë.

Po, po të pushoj nga puna.

Pse?

-Ti s'po vije më në zyrë.

Ndoshta e kam lënë

pak punën pas dore, por...

Tesa bëri dy javë pushim kur

Xhon Snou vdiq te "Froni i shpatave",

edhe pse ai s'është person i vërtetë.

Të jem i sinqertë, të gjithë bëmë

dy javë pushim kur vdiq Xhon Snou.

Vetëm ti nuk bëre 2 javë pushim.

Si shenjë mirënjohjeje për gjashtë

vitet që ke punuar në kompani,

të kam bërë një dhuratë

shumë të veçantë.

Po më jep qesen 100 gramëshe?

Nuk më jepje dot atë 200 gramëshe?

Çfarë ka?

Znj. Miçëll, jam drejtori Bër.

Duhet të paraqiteni në shkollë.

Në rregull.

Do vij menjëherë.
Drejtor, ju kërkoj ndjesë

për mënyrën si u përgjigja.

Më falni, çfarë keni gjetur?

Gjeta cigare marijuane

në dollapin e vajzës suaj.

Duket si "Sour Diesel"

apo "Kush" nga Afganistani.

Eshtë e pamundur.

Ajo është vetëm 12 vjeçe.

Ndodh. Snupi ka filluar të tymosë

që në moshën 5-vjeçare.

S'janë të miat. Mami,

të betohem që s'janë të miat.

Zemër, të besoj.

-Pse e kontrolluat dollapin tim?

Na informoi një prind i shqetësuar.

-Prit pak!
Mos vallë ky prind i shqetësuar

quhej Guendolin Xhejms?

S'di gjë për Guendolin Xhejmsin.

Ajo më fut frikën.

Di që në këtë shkollë

nuk tolerohet askush.

Kjo do të thotë se vajzës suaj i

ndalohen aktivitetet jashtëshkollore.

Ç'do të thotë kjo? -Që s'do jesh më

në skuadrën e futbollit.

Çfarë?

Oh, Zot!

-I kisha duart e lidhura!

Zemër, prit!

Vogëlushja di si ta dredhë cigaren!

Eshtë faji yt. Pse u ngatërrove

me Guendolin Xhejmsin?

Vogëlushe, më vjen shumë keq!

Zemër, s'doja që kjo të ndodhte.

-Po, doje të ndodhte, mami!

U mërzite nga të qënit nënë,

kështu që hoqe dorë

dhe fillove të festoje

me shoqet e tua të çuditshme.

E le punën pas dore dhe bëje seks

me babanë e Lori Harknesit!

Sa e neveritshme!

-Zemër, e di që je e inatosur.

E kuptoj.

-Je shumë egoiste, mami.

Je shumë egoiste

dhe kjo ta shpif!

Më vjen shumë keq.

Më thuaj si mund ta rregulloj këtë.

Jo, dua të rri me babin sonte.

Edhe ai është prind më i mirë se ti.

Oh, Zot!

E morët vesh?

Vajza e Emi Miçëllit u kap me drogë.

Çfarë? S'ka mundësi!

-Po.

Nuk po fajësoj Emi Miçëllin.

S'do ta gjykoja kurrë një nënë tjetër,

por duhet të pyesim veten

nëse duam një person

kaq të papërgjegjshëm

dhe të paqendrueshme mendërisht si

presidente të këshillit të prindërve?

S'e di.

-Ajo s'më ka pëlqyer kurrë.

Duket si e huaj.

-Oh, Zot! Të huajt!

Mendoj se duhet të lutemi

që drogaxhia e vogël e Emit

të marrë ndihmën e nevojshme.

Majk, nëse Xhejni do ketë nevojë

për ndonjë gjë, më telefono.

Zemër, gjithçka do shkojë mirë.

Unë po rri tek "ëaldorf"-i.

Kanë pishinë brenda dhe jashtë,

shërbim në dhomë,

një fushë golfi me 18 vrima.

Eshtë e paparë.

Po qendron tek "ëaldorf"-i?

Ky është divorc!

S'janë pushime luksi, Majk!

Eshtë hotel i sigurt.

Mirupafshim, engjëll!

Bëfsh qejf me babin!

Mund të më përqafosh?

Jo? Mirë.

Jo, prit!

Do ikësh edhe ti?

Dilan, ti e di që ka televizorë

në hotel.

S'ke pse e merr me vete.

Rosko, jo edhe ti!

Tek "ëaldorf"-i lejohen qentë,

kështu që mos u shqetëso.

Të lutem, ik, Majk.

-Po.

Mirupafshim, fëmijë!

Mirëseerdhët në zgjedhjet e përvitshme

të këshillit të prindërve!

Do fillojmë me fjalimet e kandidateve.

Meqë vetëm njëra prej tyre

e mori mundimin të vinte,

ajo do fillojë e para.

Guendolin, ke pesë minuta kohë.

Faleminderit.

Do flas sa të dua.

Zot, sa film dëshpërues!

Emi, na fal për vonesën!

Ishte faji i Kikit.

Çfarë po ndodh?

Pse nuk je gati?

Si është puna?

-Për çfarë po flisni?

Janë zgjedhjet

e këshillit të prindërve!

Oh, Zot! Jo, s'do shkoj.

-Çfarë? Pse jo?

S'e di! Ndoshta ngaqë im shoq më la,

fëmijët më braktisën.

Edhe qeni im i mallkuar më braktisi!

Të gjithë mamatë e shkollë më urrejnë.

Kam dështuar plotësisht si nënë.

Së pari, s'ke dështuar si nënë.

Në fakt, je mamaja më e mirë

që kemi parë. -E vërtetë.

I jep sallatë fëmijëve.

E mban mend ditëlindjen e fëmijëve.

Të pashë teksa prisje

që ta zinte gjumi vajzën tënde

para se të tymosje mall!

Shumica e mamave e bëjnë këtë.

-Po, e bëjnë shumica.

Nejse! Kjo është gjëja më e keqe

që të kam parë të bësh.

S'po përpiqesh më.

Ne s'heqim dorë!

Mamatë nuk heqin dorë!

Jo!

Baballarët heqin dorë!

Pavarësisht çfarë pengesash na dalin,

ne mamatë duhet

të vazhdojmë përpara.

E di pse? -Sepse e vlerësojmë

shumë pak veten tonë.

Jo, jo!

Ngaqë i duam fëmijët tanë.

Ngaqë i duam fytyrëbajgat tanë

egoistë dhe mosmirënjohës!

Prandaj. I duam aq shumë

sa do bënim gjithçka për ta.

S'i fitoj dot zgjedhjet.

-Oh, Zot!

S'ka të bëjë fare me zgjedhjet.

Ngrihu, Emi!

Duhet të kundërshtosh atë bushtrën

që të lëndoi vajzën!
Do rrish këtu dhe do lejosh

që Guendolina t'ia hedhë paq?

Mos e bëj, Emi.

-Në djall të vejë!

Në djall të vejë!

Do ngrihesh si një Apollo Krid

i vogël dhe i bardhë!

Do ta shohësh Guendolinën

dhe do t'i thuash:

"Mund të më bësh çfarë të duash

me mua. S'më bëhet vonë.

Por u ngatërrove me vajzën time

dhe tani duhet të luftoj me ty.

Do luftoj me ty në sheshin e lojërave.

Do luftoj me ty në mensë.

Do luftoj me ty
edhe në parkingun e 'Trader Joe',

por do ta vë në vend drejtësinë

për vajzën time të vogël,

sepse jam një nënë e mallkuar!

Dhe ne i mbrojmë të vegjlit tanë."

Ngrihu nga divani, mos e shiko

më filmin "12 vjet skllavëri"

dhe shkojmë ta hedhim përtokë

atë bushtrën.

Forca, Emi!

-Forca!

Ngriji cicat!

-Ngriji!

Ngrije gjoksin!

-Ngriji cicat!

Do t'i ngre cicat.

-Ngriji cicat!

Po ngrihen, vajza.

-Po ngrihen.

Cicat e mia po ngrihen.

-Po ngrihen! Po ngrihen!

U ngritën!

Ec, ec, ec!

Oh, Zot!

S'po e gjej dot rripin e sigurimit

këtu prapa.

Eshtë rrugë njëkalimëshe!

Hapeni rrugën! Po shkojmë

te takimi me prindërit, shkërdhata!

Oh, Zot!

Qenka një kamion!

Kamion, kamion!

Oh, Zot!

Oh, Zot!

Sa mirë!

Po telefonon Kenti.

Ç'kemi, zemër!

-Kiki, fëmijët po çmenden.

S'e bëj dot këtë.

Duhet të vish në shtëpi tani.

S'vij dot në shtëpi.

Po shkoj në takimin me prindërit

me shoqet e mia.

Jo, jo! Të thashë të vish

menjëherë në shtëpi, djalli ta marrë!

Kurse unë të thashë se po shkoj

në takimin me prindërit
me shoqet e mia të mallkuara,

kështu që mos bëj si çupëlinë

dhe merru vetë me ta!

Ishte shumë emocionuese.

Sa mirë u ndjeve?

-U ndjeve mirë, apo jo?

Eshtë shumë emocionuese.

-Po!

Eshtë shumë emocionuese!

Për këtë arsye, si dhe 47 arsyet

e tjera që ju paraqita sot,

kërkoj me përulësi votën tuaj.

Në rregull.

Faleminderit, Guendolin.

Atëherë...
-Më falni për vonesën.

Në fakt, je tamam në kohë

për të dhënë deklaratën tënde.

Çfarë është deklarata?

-Eshtë si fjalim.

E ke bërë gati, apo jo?

-Çfarë thua?

Nuk ke përgatitur një fjalim?

-Sigurisht që jo!

Gjithçka është në rregull.

Ajo ka bërë gati

një fjalim të mrekullueshëm.

S'jam e zonja për të folur

para njerëzve.

Do ulemi ne këtu.

Lëviz! Më fal, lëviz.

Në rregull.

Sa shumë që qenkeni!

-Prezantohu.

Ç'kemi, jam Emi Miçëll!

-Mirë.

Garoj për postin e presidentes

së këshillit të prindërve.

Po ia del mbanë më së miri.

S'do të thotë se je e tmerrshme,

ngaqë ato s'po reagojnë.

E di që janë përhapur

shumë thashetheme për vajzën time.

E filloi shumë keq.

Besoj se shumë nga ju

mendojnë se jam nënë e keqe.

Po.
Jo, jo. E dini çfarë?

Keni të drejtë.

Ndonjëherë, jam shumë e butë

me fëmijët e mi.

Ndonjëherë, jam shumë e rreptë.

Me sa duket, e kemi mbivlerësuar.

Ndonjëherë jam aq e çmendur

sa nuk e di çfarë them.

Ajo që funksionon me time bijë

s'funksionon thuajse kurrë me tim bir.

Sa herë që mendoj se po filloj

t'i kuptoj fëmijët e mi,

ata rriten

dhe unë kthehem atje ku isha.

Kur vjen puna te të qënit nënë,

s'ia kam idenë çfarë bëj!

Mendoj se askush nuk e di.

Mendoj se jemi të gjitha

mama të këqija. E dini pse?

Sepse sot është e pamundur

të jesh nënë!

Nuk dyshova kurrë tek ajo.

Nuk dyshova kurrë.

Po ia del mbanë shkëlqyeshëm.

-Eshtë e talentuar.

Ju lutem, mund të mos shtiremi

sikur i dimë të gjitha

dhe të mos e gjykojmë njëra-tjetrën?

Po garoj për t'u bërë presidente

e këshillit të prindërve,

sepse dua që shkolla jonë

të jetë një vend ku mund të gabosh,

ku mund të jesh vetvetja,

ku gjykohesh nga puna që bën

dhe nga ushqimet që sjell

në panairin e shitjes së ëmbëlsirave!

Po!

-Po!

Dua që shkolla jonë të jetë një vend,

ku s'ka problem nëse je nënë e keqe.

Më kuptoni?

Fëmijët e mi kanë tre javë pa u larë.

S'ka gjë!

E kemi kaluar të gjithë këtë.

Ia mora marijuanën djalit

dhe pastaj e tymosa vetë!

Sa e ke numrin?
I jap fëmijëve "Benadryl"

çdo të martë në mbrëmje

që të shoh "The Voice."

S'i dalloj dot binjakët e mi!

E lejoj djalin tim 7-vjeçar

të shohë "Mad Max."

Unë pi margarita në mëngjes.

E hodha violinën e djalit në plehra.

Zemër, nuk flasim spanjisht!

Më pëlqen më shumë dadoja

se sa im shoq. -Vërtet?

Po, të pëlqen!

Unë s'kam fëmijë!

Vij në takimet me prindërit,

sepse ndihem e vetmuar!

Nëse jeni një nënë e përsosur,

që e kryen më së miri

detyrën si prind,

atëherë duhet të votoni

për Guendolinën,

sepse ajo është mahnitëse.

-Po.

Por, nëse jeni nënë e keqe si unë

dhe s'e dini çfarë po bëni,

apo ju ka ardhur në majë të hundës

që të gjykoheni gjatë gjithë kohës,

atëherë, votoni për mua.

Faleminderit.

Oh, Zot!

Po tallesh?
Po!

Shikojeni!

Ajo është presidentja juaj!

Oh, Zot!

Eshtë fantastike!

Ende s'më besohet që fitove!

-E di.

Më bëhet shumë qejfi

që më nxorrët zvarrë nga shtëpia.

Zemër, s'kisha kurrë dyshime për ty.

Oh, Zot! E kisha harruar

si është të kesh shoqe të vërteta.

E di.

Para se t'ju njihja,

shoqja ime e vetme

ishte ajo zonja e "Google Maps."

Jeni bushtrat e para që më keni folur

në shkollë, kështu që...

Më bëhet shumë qejfi

që e gjetëm njëra-tjetrën.

Edhe mua.

-Edhe mua.

Të përqafohemi

për një kohë të gjatë!

Ejani këtu!

Ejani këtu!

Do më falni pak?

-Po, patjetër.

Rri pak vetëm. Mblidhe veten.

-Faleminderit.

Erdhe për t'u mburrur?

-Jo, erdha për të pyetur nëse je mirë.

Jam mirë. Gjithçka është mirë.

Jam shumë mirë.

Mirë. S'dua të të shqetësoj.

-Jam mirë.

Këshilli i prindërve ishte gjëja

e vetme e mirë në jetën time

dhe tani e humba këtë.

Hë tani, Guendolin!

Jeta jote është fantastike.

Ke tre varka.

-Kam katër varka.

Në rregull!

Jo, jeta ime s'është aspak fantastike.

Çfarë problemesh mund të kesh?

-Oh, Zot!
Si fillim,

im shoq sapo u arrestua

për përvetësimin

e 100 milionë dollarëve

nga një fondacion bamirësie

për fëmijët.

Shoh makthe natën.

Duhet të pi Vikodin çdo 20 minuta

edhe pse s'më dhëmb asgjë.

Tani kam krijuar varësi ndaj tyre.

Jam e sigurt që kunati im

sapo u bashkua me ISIS-in.

Ai është çifut!

Gjithashtu, "DVR"-ja ime

s'e regjistron më serialin "Castle."

Krejt papritur!
Si dreqin mund të ndodhë kjo?

Vetëm unë po e mbaj familjen

të bashkuar. Po, është fantastike.

Eshtë vërtet fantastike.

S'ia kisha idenë.

-Po.

Ti silleshe sikur gjithçka

ishte e përsosur.

Më vjen shumë keq

për atë që i bëra vajzës tënde.

Të premtoj që do ta kthej sërish

në skuadrën e futbollit. Mirë?

E di që ishte diçka e ulët.

-Po.

Edhe për mua!

Jemi të gjitha nëna të këqija,

apo jo? -Po.

Ishte e vetmja gjë me kuptim

që ke thënë sonte!

Mirupafshim.

Mund të flasim pak?

-Po.

Dua t'ju kërkoj ndjesë

për sjelljen time kohët e fundit.

S'ka gjë.

-Po, e ke nga menopauza, apo jo?

Jo, s'është nga menopauza.

Më fal që bëra si e çmendur

për atë punën e futbollit.

Po përpiqem të jem më e qetë.

Eshtë thjesht futboll, apo jo?

Të futa sërish

në skuadrën e futbollit.

Qepe!

-Qepe!

Mbylle gojën!

Oh, Zot!

Shumë faleminderit, mami.

Ju dua!

Eja këtu.

Ju dua shumë.

Jeni fëmijë të mrekullueshëm.

Ju premtoj që do ju gjendem

gjithmonë pranë.

Vogëlushët e mi!

Për pak harrova!

-Ku po shkon ai?

Pse po e prek furrin ai?

Bëra një "fritata."

-Mos the gjë "fritata?"

The që s'do gatuaje më për ne,

kështu që mësova të gatuaja.

Zemër, jam shumë krenare për ty!

Eja këtu! Të dua!

Të dua!

-Mirë, mirë!

Në rregull, më lësho.

-Mirë.

Duhet të bëj detyrat e shtëpisë.

-Kush je ti?

Prisni!

Më falni një sekondë.

Alo? Jam Emi?

-Emi, jam Dejli.

Kompania po merr të tatëpjetën pa ty.

Mund të kthehesh në punë, të lutem?

Do të të jap çfarë të duash.

-Çfarë të dua unë?

Po! Po! Gjithçka.

Dua dyfishin e rrogës.

Dua të punoj nga shtëpia

dy ditë në javë.

Dua të punësoj tre femra më të mëdha

se 12 vjeçe për ekipin tim.

Mirë, çfarë të duash ti!

Mund të fillosh që sot?

Jo, jo. Më vjen keq.

S'mund të filloj sot.

Do filloj nga java tjetër.

Faleminderit. Mirupafshim.

Eja këtu.

-Të dua!

Kalofshi mirë në shkollë!

-Të dua, mami!

Ju dua!

Tregohuni të mrekullueshëm!

Jini fantastikë!

Jini të paparë!

Ju dua!

Kur u rritën kaq shumë?

-S'e di.

Çfarë do ndodhte

po të vija të premten në darkë,

të sillja një shishe me verë të mirë,

të gatuaja një darkë të shijshme,

të të përgatisja vaskën në mënyrë

që dikush të kujdeset... -Të dua!

...për ty.

Çfarë the?

-Çfarë?

Çfarë ishte ajo?

-S'thashë gjë.

Nuk the asgjë?

-Doja të thosha që...

Do më pëlqente shumë.

-Mrekulli.

Po.

Shihemi të premten.

-Në rregull.

Shihemi pas mësimit.

Silluni mirë!
Si ia kalon?

-Ndihem për mrekulli.

Fjeta deri vonë, s'i bëra ushtrimet.

Hëngra katër petulla.

I thashë fëmijëve: "Bëhuni vetë

gati për në shkollë sot."

Im shoq ma bëri si te filmi

"50 Hijet e Grejit" sot në mëngjes!

S'jam ndier kurrë më mirë.

Po.

Ç'kemi!

U kujtove ta merrje çantën e Medit?

Dreq! Jo, e lashë te makina.

-Shko merre, shoku.

Nxito!

-Më vjen keq. Kthehem shpejt.

S'do vijë vetë këtu!

Xhekson?

Të përgatita drekën sot.

Eshtë pite e mbushur me perime

dhe lakërjeshile.

E shpifur!

-Po, e di që duket e neveritshme,

por është e shëndetshme.

Do vij te ndeshja jote e bejsbollit

nesër në darkë. -Vërtet?

Do rri deri në fund

që ta shoh atë ndeshje idiote!

Ngaqë të dua.

Dhe gjëra të tilla...

Ende s'më besohet

që e nxorra atë nga vagina ime.

Ç'bëhet, bukuroshe?

-Çfarë do bëjmë sot?

Si thoni sikur të hamë paradrekë?

Po sikur të shkojmë te "Më ngjyros"

dhe të bëjmë tasa me sallatë?

E adhuroj! -Kam një ide.

Pse nuk bëjmë diçka që s'ta shpif?

Bushtra, hipni në makinë!

Prit pak!

Djalli ta marrë!

Prit, mos është...

Do mbaj avionin e tim shoqi sot.

Ku doni që të shkoni?

Po fillon të më pëlqejë Guendolina.

S'do ju gënjej.

Eshtë njeri shumë i mirë.

Ejani, ejani!

-Shumë bujare!

Kam pasur ulje dhe ngritje

në rolin tim si nënë.

Kam qenë pak më tolerante.

Në disa aspekte, shumë tolerante.

I jepja uiski.

U larguam nga vendi

kur ajo ishte 7 vjeçe.

Mamaja më thoshte se

do shpërnguleshim në fund të rrugës.

Pastaj erdhëm me avion

në Los Anxheles.

Mamaja ime është gënjeshtare e ndyrë.

Kur më plasën ujërat, s'pyeta fare

nëse ishte djalë apo vajzë.

Kërkova vetëm "Demerol."

Dëgjova dikë që më thirri në emër.

"Ju lutem,

ejani në sportelin e shërbimit!"

Mendova: "Ç'është kjo?" Pashë

rrotull dhe Kethrina s'ishte aty.

Ajo ishte 3 vjeçe.

-Isha vetëm 3 vjeçe!

Mendova: "Oh, Zot!

Sa nënë e keqe që jam!"

Kur isha 9 vjeçe,

mamaja më çoi për të parë

filmin "Cruising" në kinema,

sepse e adhuronte Al Paçinon.

-E adhuroja Al Paçinon.

"Cruising" bën fjalë për një burrë

që heton botën e fshehur

të klubeve sadomazokiste për gej,

sepse një burrë i vriste njerëzit

pasi i përdhunonte. -Al Paçino!

Kur je prind, bën budallallëqe

dhe thua: "Janë mirë. Janë mirë."

Por, pastaj përfundon në spital.

Sigurisht që i gënjen fëmijët.

Sigurisht!

I kontrollon gjërat e tyre.

Duhet ta bësh!

Ke kontrolluar gjërat e mia?

Ndonjëherë duhet të gënjesh

për t'ia bërë qejfin njerëzve.

Lepuri i Pashkëve.

Zana e dhëmbëve.

Linim ushqimin jashtë

për Babagjyshin.

Më detyrove të pastroja

oxhakun atë vit. -Ishte ide e mirë.

Pastrova vrimën e oxhakut!

Mërzitesha, sepse imagjinoja

se si duhet të ishte.

Një ditë isha shumë e inatosur

dhe i thashë asaj:

"Dominiku s'të ka qejf.

Eriku s'të ka qejf."

Ti më the të pirdhesha.

"Laura s'të ka qejf.

Babai yt s'të ka qejf."

Ti the: "Ik pirdhu, mami!"

Ose diçka e tillë.

"Unë s'të kam qejf.

As qeni s'të ka qejf."

Po, s'e di çfarë po mendoja.

S'ia kisha idenë për...

-Ishe e përsosur.

Po, asaj i shkuan mirë gjërat.

-Gjërat më shkuan shumë mirë!

Kam pasur fëmijëri të mrekullueshme.

Më ka pëlqyer shumë fëmijëria

që kam pasur.

Kam kaluar fëmijëri shumë të lumtur.

Kalonim shumë bukur.

Po. Ishin çastet më të bukura

të jetës time.

Ke qenë nënë e mrekullueshme.

-Ndihem mirë.

Eshtë çmenduri të jesh nënë.

Rritja e fëmijëve

është një përvojë mahnitëse.

Kam bërë disa gabime,

por në fund shoh që s'është aq keq.

Ata mbijetuan!

Falë Zotit, ajo u bë gruaja

e mrekullueshme që është sot.

Mendoj se ajo është e përsosur.

Dashuria që ke pasur

për atë fëmijë kur ka lindur...

Eshtë një mrekulli.

Eshtë ajo si bashkëshorte

dhe si nënë...

Jam shumë krenare për të.

Mami...

-Po.

Eshtë nënë shumë e mirë.

Shumë e mirë.

Po.

-Faleminderit, mami.

Mendoj se është mamaja

më e mirë në botë.

Them me vete: "Do doja

të kisha qenë edhe unë kështu."

Të dua!

-Të dua, zemër!

Të dua, mami!
The që do ishte argëtuese.

Mos ma prish makiazhin.

-E shihni këtë?