Eshtë numri 323.

Hiqja prangat.

Kjo është e jotja, apo jo?

-Ashtu është.

Kodi 6505R.

E di çfarë është apo e more diku

dhe do që të tallesh me mua?

Ose ndoshta të dyja bashkë!

Eshtë kod emergjence qeveritare.

Eshtë krijuar në mënyrë që

punonjësit e burgut të identifikohen,

në rast se ka rebelime

dhe merren peng.

Do të ma thuash kush të ka treguar

ose do të të fus në qeli për ca kohë.

Një nga njerëzit e mi?

Çfarë i dhe në këmbim? -Jo.

S'ma ka treguar askush.

E di prej shumë kohësh.

Nuk quhem Frenk Morris.

Jam kolonel lejtnanti Gabriel Lapuente.

Punoj për shërbimin sekret

të qeverisë.

Jam infiltruar në Kullë

me mision të veçantë.

Paska shumë guxim!

Nëse e di kodin,

atëherë di ta bësh edhe lidhjen.

Mundem?

Jam kolonel lejtnanti

Gabriel Lapuente, 80624/2.

Punoj për shërbimin sekret

të qeverisë.

Nesër do të shkoj

në burgun e platformës 24

me një dënim prej tetë vjetësh

për falsifikim.

Qëllimi im është të zbuloj

se cili i burgosur

është pjesë e organizatës

terroriste AKA dhe t'i fitoj besimin.

Gati-tu! QË tani e tutje,

jeni nën urdhrat e mi.

Ju thashë të rrini gati-tu!

Më sillni një uniformë

dhe këpucë.

Azia, këtu je?

Azia?

Nuk është.

-Në rregull. Rri i qetë.

Eshtë vend shumë i madh.

Do ta gjejmë.

Po nëse e ka kapur ai tipi

që vrau motrën tënde?

As mos e mendo këtë, të lutem.

Mirë je?

-Po, po.

Shkojmë.

Je i sigurt?

-Po, po. Shkojmë.

Nuk kemi shumë kohë.

Sillni të burgosurin 409,

Matias Germanin.

Ndërkohë,

do të informoj eprorët e mi.

E gjetëm.

Çfarë ka?

-Asaj i ka ndodhur diçka.

Jo. -Azia s'do ta linte kurrë

kukullën e saj.

Po e gjeta atë tipin,

të betohem që do ta vras.

Je me fat.

Çfarë do?

Nuk erdha për të biseduar.

Erdha për të të falenderuar.

Që do të më nxjerrësh prej këtu.

Që do të më marrësh me vete.

Më fal që të kam trajtuar kaq keq.

Le të luajmë.

Kjo stimulon fijet nervore.

Të jep dyfishin e kënaqësisë.

S'do ta harrosh kurrë këtë ditë.

Bëj dashuri me mua.

Azia!

Azia!

Duhet të futemi te tubat e ajrimit.

Azia?

Më trëmbe për vdekje.

Çfarë bën këtu?

Nuk dua të kthehem.

Nuk dua të kthehem.

Qetësohu. Çfarë ke? Pse ia mbathe?

-Nuk ia mbatha.

U fsheha.

-Pse?

Sepse ti do të më lësh vetëm.

S'do të vish me ne.

Të dëgjova kur ia the Hotës.

Prandaj u fshehe?

Nëse ti s'do të ikësh,

s'do të iki as unë.

E di çfarë, zemër?

S'ke pse shqetësohesh më.

S'ke pse të fshihesh.

Hota më bindi. Do të vij me ty.

Vërtet?

-Po.

Ikim tani!

Do të vij me ju.

-Nuk mundesh. Po apeli?

Ka ende kohë.

Shiko brenda.

Të kanë sjellë biskota.

Po të mos kishe ardhur me ne,

s'e di si do të vija deri këtu.

Ke nevojë të pushosh.

-Ik tani.

Çfarë ka? S'mund të shkosh në kohë

para se të bëjnë apelin? -Jo.

Djalli ta marrë, e dija!

S'duhet të të kisha lejuar të vije.

Eshtë faji im.

-Jo. Erdha ngaqë doja vetë.

S'do të jetë falas.

Dua të më ndihmosh me varkën.

Kam marrë peçiklas

për të riparuar strukturën.

Do të bëjë punë?

-Do ta provojmë një herë.

Në rregull.

Jam më e shqetësuar për njerëzit e mi.

Duhet të jenë

duke pyetur veten se ku je.

Do të mendojnë

se të ka ndodhur ndonjë gjë.

Së shpejti, do vijnë të më kërkojnë.

-Po.
S'di si të komunikoj me ta.

Unë mund të shkoj ku të dua.

-S'do të shkosh asgjëkundi.

Eshtë ende me rrezik të dalësh jashtë.

Mjaft i dëgjove bisedat e të tjerëve!

Do të vijnë të më kërkojnë.

Mund t'i lë një mesazh.

Më vjen keq.

Nuk e përgatis dot drekën për sot.

Mos u shqetëso. E bëj unë.

Por s'e di nëse e mbaj mend.

U bë shumë kohë që nuk gatuaj.

Do të bëjmë makarona.

Do të më ndihmosh?

Çfarë duhet të bëj?

-Ta them unë.

Të shohim. Një tenxhere.

Do të jetosh me ne kur të arrijmë

në tokë? -Sigurisht.

Do të jetosh përgjithmonë me mua.

-Sa mirë!

Të shohim...

Ujë?

Dulse, kjo është për ty.

"Je një bushtër, por të dua.

Mendo për mua kur të jesh e lirë."

Çfarë ka?

Tajsoni ka vdekur.

Nuk ishte kjo ajo që doje?

Ç'kemi!

-Ç'kemi! Si të duket libri?

E kam lexuar shumë pak.

-S'do të ndalosh dot së lexuari.

Do të më zhgënjejë.

-Jo, është e pamundur.

I lexova fjalët e mamasë tënde.

Ishin shumë të bukura.

Kështu s'do të ndalosh kurrë

së kërkuari thesare.

Ke gjetur ndonjë?

-Disa.

I pari ishte libri.

"Ishulli i thesarit."

Nuk është thjesht një libër

me aventura.

Në faqet e tij

gjendet gjithçka që unë jam!

Apo të paktën,

gjithçka që dua të jem.

Të gjithë sekretet e mia.

Zbuloji.

Mundem?

Mos e lodh shumë.

Ç'kemi! Si je?

-Tani ndihem shumë më mirë.

Pak i tronditur.

I lodhur. Dhe shumë...

Shumë i hutuar.

-Qetësohu. Mori fund.

Më duket sikur kam një boshllëk

në kokë.

S'mbaj mend asgjë nga ditët

para rebelimit.
Çfarë të tha Vidali?

-Që s'duhet të shqetësohem.

Që është diçka normale

pas tronditjeve.

Edhe pse gjithçka shkon mirë.

-Mos u shqetëso.

Jam mirë.

Çlodhu.

Do të kthehem shpejt të të shoh.

Marla?

E ke idenë çfarë doja t'i thosha

Grausit para rebelimit?

Grausit? Jo.

Pse?

Eshtë gjëja e vetme që mbaj mend.

Që duhet t'i tregoja diçka.

Ishte me rëndësi.

Mendova se mund të ta kisha treguar.

-Jo.

Nuk flisnim shumë në ato kohë.

-E kuptoj.

Më vjen keq. Do të më kujtohet.

-Sigurisht.

Shihemi më vonë.

-Marla?

Më vjen keq.

-Për çfarë?

Që të bëra merak.

Do të vij më vonë.

Ana?
Rauli u zgjua nga koma.

-Eshtë mirë?

Nëse ai flet tani, do të na vrasin.

-Qetësohu.

Nuk mban mend asgjë

nga java që ndodhi rebelimi.

Eshtë normale pas një tronditjeje.

Çfarë bën?

S'mund të ngrihesh.

Duhet të flas me Grausin.

-Grausi s'është këtu.

Reverte është përgjegjës.

Duhet të pushosh.

Hape shtatën.

Kemi 10 minuta kohë.

-Çfarë ka?
"Ishulli i thesarit?"

-Ma dha Reverte.

Do t'i bëhet qejfi po ta lexoj.

-Çfarë është kjo?

Duket sikur do që të më thotë diçka.

E di historinë?

-Jo. Jo dhe aq mirë.

Flet për piratët.

Protagonisti quhet Xhim.

Ai niset në një ekspeditë

për të kërkuar thesarin.

Gjatë udhëtimit,

ai njihet me Argjendin e Gjatë.

Ai mendon se është marinar i zoti

dhe e admiron shumë.

Por ai është pirat dhe do t'i vrasë

të gjithë për ta mbajtur vetë thesarin.

Mendon se bëhet fjalë për mua?

-Veterani gënjen fillestaren.

Ti je Xhimi.

Reverte është Argjendi i Gjatë.

Druaj se ti ke një rol tjetër.

Atë të thesarit.

Mungojnë disa fjalë.

Janë fshirë.

Ka një mesazh.

Prandaj ai ngul këmbë që ta lexoj.

Gjej një kopje tjetër, Ana.

Mos u shqetëso.

Shumë shpejt, Reverte do të jetë

vetëm një kujtim i keq.

Duhet të iki.
Mbylle shtatën.

Raul? Mirë je? S'duhet të rrije

shtrirë për disa ditë?

Duhet të flas me ty.

Eshtë diçka urgjente.

Mirë. Qetësohu. Kam punë

\për të bërë tani. -S'mund të pres.

Duhet të gjejmë një vend

ku të flasim veçmas.

BËhet fjalë për rezistencën.

Kanë në plan të arratisen.

Serra është gruaja e Daniel Oçoas.

Ajo ka ardhur për ta liruar.

Atë dhe anëtarët e tjerë

të rezistencës.
Je i sigurt?

Eshtë akuzë shumë e rëndë.

Ke prova? -Po, kam.

Por në fillim, dua diçka.

Për pak vdiqa në këtë burg të ndyrë.

Dua të më premtosh se do të më çoni

në një vend pune më të mirë.

Në rregull.

E kuptoj.

E di ndonjë tjetër?

-Askush.

Je i sigurt?

Eshtë e rëndësishme.

Ndonjë koleg?

Dikush tek i cili ke besim?

Vetëm unë.

-Mirë.

Ta them unë çfarë do të bëjmë.

"E di që po përgatisni...

...arratisjen."

Në episodin tjetër të "Arratisjes"...

Varka mund të fundoset.

Do të vdesim të gjithë.

Edhe Reverte duhet të bëjë diçka.

Hota duhet të ishte këtu.

-298-a do të vinte me ty.

Na lini më shumë kohë!

-S'kemi kohë.

Duhet të di gjithçka që po ndodh.

Do të vrasin fëmijët e Marlës.

-Çfarë?

Jo!

Të dua.

-Je i çmendur.

Guerrero, është serioze!

Izak!

Nëse ky tipi vdes,

të betohem që do të vdesësh edhe ti.

Bëj diçka, djalli ta marrë!

Sandro e tradhëtoi vëllanë tënd

dhe Danieli e la të vdiste.

Sot është dita e madhe.

Duhet të ikim.

Reverte di gjithçka.

Babi!
Rezistenca është arratisur

në platformën tjetër.

Nëse unë fundosem,

ti do të fundosesh bashkë me mua.

Eshtë çasti ynë.

S'do të të lë të vdesësh.

Mos lëviz!

Do të shpërthejë!

Kthehuni prapa!

Jeto me mua ose vdis me të.