ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ «Η ΜΑΝΑ» ΤΗΣ ΠΕΡΛ ΜΠΑΚ

1.Κάθε πρόσωπο έχει την αγάπη και την φροντίδα της μάνας.
Καταγράψτε πιο συγκεκριμένα στα κενά το είδος φροντίδας που
τους παρέχει.
Κόρη:
Γιός:
Πατέρας:
Γειτόνισσες:
Γιαγιά:

2. Πως παρουσιάζεται ο πατέρας στο κείμενο;

3.Συμπληρώστε τον παρακάτω πίνακα αφού βρείτε τις διαφορές

συμπεριφορά μεταξύ της μητέρας και του πατέρα.

                                Μητέρα                          Πατέρας

4. Να βρείτε δύο (2) παραδείγματα για κάθε ένα από τα παρακάτω

εκφραστικά μέσα.
Μεταφορά:
Εικόνα:
Παρομοίωση:

5. Φανταστείτε ότι είστε η συγκεκριμένη μητέρα. Να γράψετε μια

σελίδα ημερολογίου, στο οποίο να καταγράψετε τις σκέψεις και τα
συναισθήματα σας από μια συνηθισμένη ημέρα που μόλις
περάσατε. (περίπου 150 λέξεις)
6. Διαβάστε τα παρακάτω ποιήματα για τη μητέρα. Ποιο από τα
δύο σας άρεσε περισσότερο και γιατί; (περίπου 80 λέξεις)

Μιχάλη Γκανά, [Εσύ δεν θα πεθάνεις...]

— Εσύ δεν θα πεθάνεις.

— Μάζεψε τη φωτιά.
— Πεθαίνουν οι μανάδες; Δεν πεθαίνουν.
— Όχι. Κοίταξε μην καείς.
— Κι η μάνα του Νικόλα γιατί πέθανε;
— Ήταν άρρωστη πόναγε η καημένη.
— Κι εσένα που σε πόναγε το δόντι;
— Άλλο το δόντι. Δεν πέθανε κανένας από δόντι.
Σύρε να παίξεις.
— Δε θέλω. Θέλω να μην πεθάνεις.
— Μπα σε καλό σου. Φέρε μου το σινί.
— Η γιαγιά όμως θα πεθάνει.
— Θα ’σαι μεγάλος τότε μη φοβάσαι.
— Πόσο μεγάλος θα ’μαι;
— Άντρας. Θα ’χεις γυναίκα και παιδιά.
Μπορεί κι αγγόνια.
— Κι εσύ πώς θα ’σαι τότε;
— Σαν τη γιαγιά. Γριούλα.
— Σαν τη γιαγιά; Φαφούτα μ’ ένα μάτι…
Εσύ δεν θα ’σαι έτσι. Κι ούτε θα πεθάνεις.
Θα πεθάνεις;
— Όχι δεν θα πεθάνω. Φέρε τη γάστρα.
— Άμα πεθάνεις θα πεθάνω να το ξέρεις.
— Κούφια η ώρα. Μη λες τέτοιες κουβέντες.
— Άμα πεθάνεις θα πεθάνω. Μ’ ακούς;
Σ’ ακούω. Ψεύτη.
Ούτε αυτά που μου ’ταξες παιδί δεν κράτησες.
Από τη συλλογή Παραλογή (1993)
[πηγή: Μιχάλης Γκανάς, Ποιήματα 1978-2012, Μελάνι, Αθήνα 2013, σ. 137]

Γεώργιος Βιζυηνός "Η μητέρα",

Πώς να πειράξω τη μητέρα

να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;
Πώς ν' αρνηθώ ή ν ' αναβάλω
ό,τι ορίζει κι απαιτεί,
αφού στη γη δεν έχω άλλο
κανένα φίλο σαν αυτή;
Αυτή στα στήθη τα γλυκά της
με είχε βρέφος απαλό,
με κάθιζε στα γόνατά της
και μ' έμαθε να ομιλώ.

Αυτή με τρέφει και με ντύνει

όλο το χρόνο που γυρνά,
και δίπλα στη μικρή μου κλίνη,
σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.
Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω
φιλά να γειάνει την πληγή.
Αυτή, τι πρέπει να αφήσω
και τι να κάμω μ'΄οδηγεί.
Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;

-Πίνακας: "Μητρική στοργή", Γεώργιος Ιακωβίδης

Πρόταση: Την Κυριακή, που είναι η γιορτή της Μητέρας,

διαβάστε στη μαμά σας το ποίημα του Βιζυηνού.