Rangtay ti Lamao

Napakalakas ng ulan sa umagang ito. Lumalalim na kaagad

ang sapa at ilog.kung hindi pa man ito titila sa anumang oras,ay
dadaan kami sa “Hanging Bridge”sa bayan ng Bucloc para makauwi
kami sa Daguioman na aming destinasyon.

Parang nawawalan ako ng hininga kapag umuuga ang tulay

ng Lamao.sapagkat marupok, tagilid, hindi pa kumpleto ang tabla at
madulas, sa kadahilanang napakaputik.

Hapon na ng kami ay makarating sa Lamao. Poblasyon ng

Bucloc. Kapag tag-ulan dito na lahat ang paradahan ng mga
sasakyan. Kasama ko si Gina, isang doctor. Marami kaming dalang
gamot mula sa Department of Health, Baguio City. Kinakailangan
naming hintayin ang mga kalalakihan upang kami aysunduin

Mula sa aming paghihintay, niyaya ko si Gina, na sa bahay

nina Ama Dagsi, na katulad kong Municipal Buget Officer sa Bucloc.

Pastor ng sityo para sa paring katoliko at isa na dito ang mga

matatanda sa tribung masadiit. Mabait ang asawa at ang kanyang
mga anak na Babae. Sinabihan ni Ama Dagsi ang mga kalalakihan
upang ipasok sa loo bang mga nakakahong gamot. Ugali ng mga
tuinguian na kapag uminom ka ng tubig mula sa kanilang kalamba
ay 1s aka na sa kanila.
 Daton kadagiti Anniwan

Aals nuebe pa lang nang umaga na nasa Public Works and

High Ways na sila kasama niya si Engr. Efren Valdez siya kase ang
nagprepresent ng Concerned Citizen of Abra for Givernment.

Sa kaaga niya sa opisina alam na ng mga emplyado na

pagmamanman ng bawat galaw ng mga ito ang pakay niya.
Maraming kababalaghan ang nasaksihan niya sa opisinang ito
kagaya na lang ng pandaraya. Hindi pa man natatapos ay may
resulta na. Kaya gumawa siya ng isang liham na ipapadala niya sa
mga nasa mataas na kinauuukulan para malaman nila ang
kababalaghang nangyayari sa DPWH. Ginawa niya pa rin ito kahit
naguguluhan na siya, malapit niya kaseng kamag-anak si Engr.
Valdez at pati ang asawa nito ay nakagaan na rin niya ng loob. Pero
ang katapatan pa rin niya sa trabaho ang nasunod. Kaya ginawa niya
pa rin kung ano ang tama.