Professional Documents
Culture Documents
იურიდიული ფაკულტეტი
2018 წლის 8 მარტს მეგობრები ვახოსთან შეიკრიბნენ. ანა სამსახურიდან, გვიან, 2.00
საათზე მივიდა მეგობრებთან ვახოს სახლში. ალკოჰოლიზირებული ვახო არ
შორდებოდა ანას და ცდილობდა მასთან სიახლოვეს. ანას მოსწონდა ვახოს
ყურადღება. გამთენიისას ოთხი მეგობრის გარდა ვახოს ბინა ყველამ დატოვა. იმ
მოტივით, რომ ვახო ანას მამის ვისკების კოლექციას დაათვალიერებინებდა მამის
ოთახში შეიყვანა. ანას ,,პროფესიულმა ინტერესმა“ სძლია და ვახოს მამის ოთახში
შეჰყვა. ვახომ ანას ალერსი და ტანზე გახდა დაუწყო. ანამ წინააღმდეგობის გაწევა
სცადა, თუმცა ვახომ გაანეიტრალა ანას წინააღმდეგობა, მაჯებში მაგრად მოუჭირა
ხელი და გოგონა გააუპატიურა. მომდევნო დღეები ანას ვერ გაეგო რა მოხდა და რა
გაეკეთებინა. ანა წარსულში ხშირად გამხდარა ოჯახში ძალადობის არაპირდაპირი
მსხვერპლი, იცოდა პოლიციის უმოქმედობის თაობაზე და ფიქრობდა, რომ აზრი არ
ჰქონდა პოლიციაში წასვლას და თავდაპირველად მან უარი თქვა პოლიციაში
დარეკვაზე. ანას სტკიოდა დალურჯებული მაჯები, სცხვენოდა სამეგობროსი, რომ
მომხდარის თაობაზე არ გაეგოთ და ვერ წარმოედგინა ვახოსგან ასეთი ვერაგობა.
მეზობელ ადვოკატთან გასაუბრების შემდეგ ანამ მაინც გადაწყვიტა და 25 მარტს
მომხდარის შესახებ პოლიციაში განაცხადა. გამოძიებამ ვერ მოიპოვა სათანადო
მტკიცებულებები და ვახო სსკ 137-ე მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის
ჩადენისათვის დაუსჯელი დარჩა. საქმის გამოძიებით უკმაყოფილო ანას უსიამოვნო
საუბარი ჰქონდა გამომძიებელთან, რომელმაც ანას განუცხადა, რომ უმჯობესი
იქნებოდა ვახოსთან ღამე სახლში არ დარჩენილიყო ან იმავე დღესვე შეეტყობინებინა
პოლიციისთვის მომხდარის შესახებ!
ის რაც ანასთან მოხდა ვახოსთვის სასიამოვნო თავაგადასავალია, რომლითაც
ძმაკაცებში იამაყებს. ვახოსთვის ისიც საამაყოა, რომ მისი რამდენჯერმე დაკითხვის
მიუხედავად, პოლიციამ მისი დაპატიმრება ვერ შეძლო და თავი დაანება.
გთხოვთ, კაზუსის ამოხსნის სქემის გათვალისიწნებით იმსჯელოთ მოცემულ
შემთხვევაზე.
კაზუსის კრიმინოლოგიური ახსნა-განმარტების სქემა
2. დანაშაულის მსხვერპლი
2.1. დანაშაულის მსხვერპლის ვიქტიმირების პროცესის ეტაპები და ტიპოლოგია
(მსხვერპლის იდენტიფიცირება ვიქტიმირების პროცესის სახეებისა და ფონ ჰენტიგის
მიხედვით და რატომ?);
2.2. დამნაშავის და დაზარალებულის ურთიერთობა (ნაცნობობა; უცნობობა;
ნათესაური კავშირი; მეგობრობა);
2.3. დაზარალებულის საქციელი (თავის დაცვის შესაძლებლობა, დამნაშავის
პროვოკაცია);
2.4. ვიქტიმოლოგიური თეორიები (რომელი ვიქტიმოლოგიური თეორიით(ებით)
აიხსნება მსხვერპლად გახდომა?);