W lesie mieszkał drwal razem z żoną i 2 dzieci: Jasiem i Małgosią. Byli oni bardzo biedni.

Pewnego
dnia ich macocha postanowiła, że zabiorą dzieci do lasu i tam je zostawią. Jednak Jaś usłyszał tę
rozmowę.Nastepnego dnia chłopiec wziął przed odejściem kawałek chleba. Ponieważ szedł na koncu
sypał za siebie okruszki. Gdy znależli się na polanie rodzice kazali dziecią poczekać,gdyż oni mieli w
tym czasie zbierać drewno. Ale gdy długo nie wracali Jaś postanowił odszukać drogę z okruszków.
Niestety głodne ptaki wydziobały wszystkie ziarna chleba.Zrospaczone dzieci błąkały się po lesie gdy
nagle dostrzegły chatkę.Podbiegły do niej.Bardzo się zdziwili gdy zobaczyli,że chatka jest zrobiona z
piernika.Nagle otworzyły się drzwi i wyszła z nich mała staruszka,która zaprosiła ich do środka.W
rzeczywistości była to złą czarownica,która miała zamiar zjeść dzieci. Podała dzieciom mleko do
którego dosypała zaczarowany proszek,po którym zasnęły. Gdy się obudziły były zamknięte w klatce.
Czarownica przez kilka dni dokarmiała je,ponieważ chciałą by były tłuste i smaczne. Jednak sprytny
chłopiec zamiast swojego palca podawał wiedżmie,która sprawdzała czy nadają się już do
jedzenia,małą i chudą chrząstkę. Czarownica nie zorientowała się gdyż miałą bardzo słaby wzrok. Po
pewnym czasie wiedżma znudzona tym postanowiła upiec dzieci.Gdy prowadziła je do pieca te
przechytrzyły ją i zamknęły w piecu. Potem wróciły do domu i wszystko dobrze się skończyło