‫پايه نهم‬ ‫تمرين جلسه دوم (آرايه هاى ادبى)‬

‫‪ -١‬در ابيات زير دو ركن اصلى تشبيه را مشخص كنيد‪.‬‬

‫فرزند خصال خويشتن باش‬ ‫الف) چون شير به خود‪ ،‬سپه شكن باش‬

‫چو كشتى كه موجش برآرد زآب‬ ‫به پيش سپه‪ ،‬آمد افراسياب‬ ‫ب)‬

‫كه جنگ چون آب و چون آتش است‬ ‫پ) بود رستمش نام و بس سركش است‬

‫بخاييد رستم‪ 2‬همى پشت دست‬ ‫سپهبد چو از جنگ رستم بجست‬ ‫ت)‬

‫در بيت زير كدام آرايه ى ادبى به كار نرفته است؟‬ ‫‪-2‬‬

‫مزد آن گرفت جان برادر‪ 2‬كه كار كرد«‬ ‫»نابرده رنج گنج ميسر نمى شود‬
‫ت) تمثيل‬ ‫پ) مراعات‬ ‫ب) جناس‬ ‫الف) تشبيه‬

‫همه ى آرايه هاى ادبى در بيت زير وجود دارد به جز ‪....‬‬ ‫‪-3‬‬
‫كه مرغ دل ز فراق رخت‪ ،‬پريشان‬ ‫»به غنچه گوي كه از روي خويش پرده فكن‬
‫ت) تلميح‬ ‫پ) تشخيص‬ ‫ب) تشبيه‬ ‫شد « الف) كنايه‬

‫در بيت ها و عبارت هاى زير آرايه هاى ادبى را پيدا كنيد‪.‬‬ ‫‪-4‬‬
‫الف) چراغ ذهنم را با هم روشن كردم و چند سوال با هم به ذهنم هجوم آوردند‪.‬‬

‫به آسمان‪ ،‬ستاره هاي نقره فام و ماه‪ ،‬كه چون ظرفى سيمگون مى درخشد مى نگرم و غرق انديشه مى شوم‪.‬‬ ‫ب)‬

‫برون كن از حصار تن‪ ،‬دلى كه سنگى مى شود‬ ‫پ) دلم براي ديدنت دوباره تنگ مى شود‬

‫كه كند شكوه ز هجران لب شيرينى‬ ‫نى محزون مگر از تربت فرهاد دميد‬ ‫ت)‬

‫رمزي ز راز مهرت در جهان چرا ندارم؟‬ ‫سوزي از ساز عشقت در دل چرا نگيرد‬ ‫ث)‬
‫‪ -٥‬در بيت زير چند تشبيه به كار رفته است؟‬
‫صحراي‪ 2‬دل بهانه ي باران گرفته است‬ ‫» در آسمان سينه ي من ابر بغض خفت‬