Το δώ ρο της ψυχοθεραπείας

Irvin Yalom
Κεφάλαια 81-85 (σελ. 274-301)

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΒΕΛΛΗ ΧΡΥΣΑΝΘΗ

Στα κεφάλαια 81 ως 83 ο Γιάλομ μιλά για τα πλεονεκτήματα που μπορεί να έχει η

συζήτηση των ονείρων του θεραπευόμενου στη θεραπεία. Συγκεκριμένα, τονίζει πώς ο
θεραπευτής μπορεί να μάθει πλήθος πληροφοριών για το παρελθόν του θεραπευόμενου
και σημαντικά πρόσωπα της ζωής του με μια μικρή μόνο αποσυμβολοποίηση των ονείρων.
Παράλληλα, μεγάλη ώθηση στη θεραπεία μπορεί να δώσει και η αυθόρμητη αντίδραση
του θεραπευτή πάνω στα όνειρα, ακόμη κι αν έτσι νοθεύεται η πραγματική σημασία τους.
Ακόμη, μείζονος σημασίας θεωρεί το πρώτο όνειρο που φέρνει ο θεραπευόμενος προς
συζήτηση στη θεραπεία, καθώς μπορεί να είναι αποκαλυπτικό των πυρηνικών
προβλημάτων του, αλλά και του άγχους του σχετικά με τη θεραπευτική διαδικασία που
ξεκινά. Καθώς ο θεραπευόμενος δεν έχει σχηματίσει ακόμη άμυνες που θα τον
προστατεύσουν από την ερμηνεία, τα στοιχεία αυτά εμφανίζονται με πολύ έκδηλο τρόπο.
Τέλος, μεγάλο θεραπευτικό κέρδος προσφέρει η ενασχόληση με τα όνειρα που αφορούν
τον αναλυτή, αφού δίνουν τη βάση για τη διερεύνηση της θεραπευτικής σχέσης και των
μεταβιβαστικών αισθημάτων.
Στα κεφάλαια 84 και 85, παρουσιάζονται οι κίνδυνοι και τα προνόμια του
επαγγέλματος του ψυχοθεραπευτή, αντίστοιχα. Στους κινδύνους, ο Γιάλομ περιλαμβάνει
1) την απομόνωση που βιώνει ο θεραπευτής, στην οποία οδηγείται από την έλλειψη
αποθεμάτων ψυχικής ενέργειας για να ασχοληθεί με τις προσωπικές του κοινωνικές
σχέσεις, 2) το δύσκολο έργο διατήρησης μιας μόνιμης εσωτερικής ισορροπίας, καθώς κάθε
μεταβολή της ψυχικής του κατάστασης θα ήταν εξαιρετικά ζημιογόνα για το θεραπευτικό
έργο, 3) τον εργασιακό φόρτο που μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητά του, 4) την
αναγκαιότητα ενασχόλησης με ποικιλία προβλημάτων, καθότι η υπερεξειδίκευση σε τομείς
που διακατέχονται από οδύνη είναι εξαιρετικά αποκαρδιωτική, 5) την πιθανότητα
ανάπτυξης ερωτικών αισθημάτων προς τους θεραπευόμενους, η οποία πρέπει να
αποφεύγεται με κάθε τρόπο και 6) τα δύο μεγαλύτερα άγχη που ακολουθούν μόνιμα έναν
ψυχοθεραπευτή, την αυτοκτονία κάποιου θεραπευόμενου και τη μήνυση για κακή άσκηση
της ιατρικής. Ως προνόμια, αναφέρονται 1) η πάντοτε μεστή νοήματος ζωή ενός
θεραπευτή, αφού αποτελεί μια ζωή προσφοράς, 2) η συνεχής ωρίμανση στην οποία οδηγεί
η δουλειά του ψυχοθεραπευτή, 3) η τιμή του να είναι φύλακας μυστικών, 4) οι διανοητικές
προκλήσεις με στόχο τη φροντίδα και ανάπτυξη του ανθρώπινου νου και 5) την αξία του να
ανήκει κανείς στην ομάδα των ανθρώπων που προσφέρουν ανακούφιση από την
ανθρώπινη απόγνωση.