Η τέχνη του Μπαρόκ-Ροκοκό

Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης

Σχολή Καλών Τεχνών
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Διδάσκουσα: Δρ Βικτώρια Φερεντίνου
8. Η τέχνη του Ροκοκό και άλλες καλλιτεχνικές εξελίξεις
στην Ευρώπη το α’ μισό του 18ου αιώνα
Το Α΄μισό του 18ου αιώνα στην Ιταλία

• Ιστορικό Πλαίσιο: η Ιταλία ήταν μια χώρα σχετικά ειρηνική και

χωρισμένη σε αρκετά κράτη, σημαντικότερα από τα οποία
ήταν: το Βασίλειο των δυο Σικελιών, το μεγάλο δουκάτο της
Τοσκάνης, η Δημοκρατία της Βενετίας και το Παπικό Κράτος
• Καλλιτεχνικά κέντρα → Ρώμη, Βενετία, Νάπολη
• Αρχιτεκτονική → συνεχίζεται η επίδραση του Bernini και τα
μπαρόκ στοιχεία συνδυάζονται με τα κλασικιστικά
• Γλυπτική → συνεχίζεται η μπαρόκ παράδοση με πιο
συγκρατημένες φόρμες και κινήσεις. Σταδιακή επίδραση από
κλασικές αρχαιότητες
• Ζωγραφική → χρήση πιο ζωηρών και χαρούμενων χρωμάτων,
πιο ανάλαφρες συνθέσεις, ρεαλιστικές απεικονίσεις χωρικών,
ειδυλλιακά καπρίτσια, νωπογραφίες οροφής
Francesco de Sanctis, Σκάλα που συνδέει την Santa
Trinita dei Monti με Piazza di Spagna, Ρώμη
Nicola Salvi, Fontana di Trevi, 1732-1762, Ρώμη
Alessandro Galilei, Πρόσοψη Αγίου Ιωάννη του Λατερανού,
1733-35, Ρώμη
Luigi Vanvitelli, Ανάκτορο της Καζέρτας, 1759-1800,
Νάπολη
Ανάκτορο της Καζέρτας,
αίθουσα του θρόνου
Filippo Juvarra, Βασιλική της Σουπέργκα, 1717-31, Τορίνο
 Camillo Rusconi, Άγιος
Ματθαίος, 1708-18, S. Giovanni
Laterano, Ρώμη
 Antonio Corradini,
Μετριοπάθεια, Sansevero
Chapel Museum, 1752,
Νάπολη
Francesco Queirolo, Il
Disinganno, Παρεκκλήσι
Sansevero, Νάπολη
 Giovanni Battista Tiepolo,
Το συμπόσιο της Κλεοπάτρας,
τοιχογραφία, 1746-47, Palazzo
Labia, Βενετία
 Giovanni Battista Tiepolo, Ο Γάμος του Φρειδερίκου
Μπαρμπαρόσα και της Βεατρίκης της Βουργουνδίας, 1751,

Ανάκτορο του Πρίγκιπα-Επισκόπου, Würzburg

Alessandro Magnasco, Βακχική Σκηνή, 1710, The
Hermitage, Αγία Πετρούπολη
 Giacomo Ceruti, Παιδί με
καλάθι, 1745, Pinacoteca di

Brera, Μιλάνο
Gaspare Traversi, Η επέμβαση, χ.χ. Ιδιωτική Συλλογή
Pietro Longhi, Μάθημα
χορού, 1741, Gallerie
dell'Accademia, Βενετία
 Antonio Canale (Canaletto), Η πλατεία του Αγίου
Μάρκου,1723-24, Museo Thyssen-Bornemisza, Mαδρίτη
Antonio Canale (Canaletto), Η Γιορτή της Ανάληψης στη
Βενετία, 1730, Συλλογή Aldo Crespi, Μιλάνο
Francesco Guardi, Ο κόλπος του San Marco με τον San
Giorgio και την Giudecca,
1770-74, Gallerie dell'Accademia, Βενετία
Το α’ μισό του 18ου αιώνα στην Ισπανία

• Το Μπαρόκ συνεχίζει να κυριαρχεί στην αρχιτεκτονική και

γλυπτική με σπάνιες εξαιρέσεις που εντάσσονται στο
Ροκοκό
• Έντονες επιρροές από τη Γαλλία και την Ιταλία
• Οι σημαντικότεροι ζωγράφοι προέρχονται από άλλες
χώρες και δε δημιουργείται μια εμφανής τοπική
παράδοση
• Η περιοχή της Μαδρίτης δέχεται εξωτερικές επιδράσεις
ενώ οι επαρχίες μένουν προσκολλημένες σε παλαιότερες
παραδόσεις
 Jose Churriguerra, Η
Αγία Τράπεζα, 1692, Άγιος
Στέφανος, Σαλαμάνκα
 Leonardo Mathias και
Jose Figueroa,
Πρόσοψη Αγίου
Λουδοβίκου, 1699-1731,
Σεβίλλη
Ignacio Vergara, Είσοδος
στο ανάκτορο του
Μαρκησίου de Dos Aguas,
1740-44, Βαλένθια
Narciso Tomé, Transparente (Διαφανής), 1721-32,
Καθεδρικός Ναός, Τολέδο
F. Juvarra και G.B. Sacchetti, Βασιλικά Ανάκτορα, 1735-
64, Μαδρίτη
F. Juvarra και G.B. Sacchetti, Αίθουσα της πορσελάνης,
Βασιλικά Ανάκτορα, Μαδρίτη
Το α΄ μισό του 18ου αιώνα στη Μεγάλη Βρετανία

• Η συνταγματική μοναρχία οδηγεί τις καλλιτεχνικές

εξελίξεις προς άλλες κατευθύνσεις σε σχέση με τις χώρες
όπου επικρατεί η ελέω Θεού μοναρχία
• Σημαντικός ο ρόλος της παραδοσιακής αριστοκρατίας και
της ανερχόμενης αστικής τάξης
• Αρχιτεκτονική: αναβίωση κλασικιστικών και γοτθικών
στοιχείων. Επίδραση Βιτρούβιου (Campbell, Vitruvius
Britannicus), και Andrea Palladio
• Γλυπτική: οι επιφανέστεροι γλύπτες είναι ξένοι
• Ζωγραφική: δημιουργείται ντόπια σχολή με θελελιωτή τον
William Hogarth. Ανθίζουν η ηθογραφία και η σάτιρα
καθώς και οι προσωπογραφίες
Colen Campbell, Mereworth Castle, 1723, Kent
John Wood, Βασιλική Ημισέληνος, 1767-75, Bath
William Hogarth, Η πορεία ενός ακόλαστου, αρ. 3, 1735,
Sir John Soane's Museum, Λονδίνο
William Hogarth, Συμβατικός Γάμος, περ. 1743, λάδι σε
καμβά, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο
 Thomas Gainsborough,
Συζήτηση στο πάρκο, 1740,

Musée du Louvre, Παρίσι

Thomas Gainsborough, Ο
κύριος και η κυρία William
Hallett, 1785, Εθνική
Πινακοθήκη, Λονδίνο
Sir Joshua Reynolds, Η Λαίδη
Sunderlin, 1786, Staatliche
Museen, Βερολίνο
 Sir Joshua Reynolds, Η
Λαίδη Cockburn και τα τρία
μεγαλύτερα παιδιά της,
1773, National Gallery,
Λονδίνο