Ang Kulturang Pilipino ay pinaghalong mga Ang harana ay isang awit o tugtugin na

impluwensiya ng mga katutubong tradisyon isinasagawa sa gabi mula sa labas ng

at kultura ng mga unang mangangalakal at tahanan ng taong pinararangalan o
mananakop nito noon. Bago pa man dumating nililigawan. Karaniwan itong ginagampanan
ang mga dayuhang mananakop sa bansa ay ng isang lalaking manliligaw sa may ibaba ng
nauna munang makarating dito ang mga bintana ng bahay ng kaniyang babaeng
mangangalakal mula sa India, Malaysia, Nabuo ang Bayanihan sa mga samahan ng nililigawan. Iniaalay niya ang tugtugin at awit
Indonesia, Tsina at Hapon. Naimpluwesyahan mga magkakapitbahay na nagtutulungan kahit para sa kaniyang sinisinta upang
na rin ng Hinduismo a Budismo ang mga kailan o saanman kailanganin ng tulong. Ang mapagwagian niya ang puso ng sinusuyo at
katutubong mga paniniwala ng mga Pilipino mga bahay ay sabay-sabay bubuhatin ng mga
bago pa man dumating ang mga Kastila at kalalakihan na sinasabayan pa kung minsan ng
ang mga mangangalakal na Muslim. Isang awitin upang hindi gaanong madama ang
magandang halimbawa nito ay ang karma na
magpasahanggang ngayon ay pinaniniwalaan
pa rin ng mga Pilipino. Ang pagdating naman
ng mga mananakop na Kastila at pananatili
nila sa bansa sa mahigit tatlong daang taon Ang pagmamano ay
ay nagbigay ng malaking kontribusyon sa isang kaugalian ng
kultura ng mga Pilipino, gaya na lamang ng mga Pilipino upang
wikang Filipino na maraming hiniram mula sa ipakita ang
salitang Kastila, ang Kristyanismo, at marami paggalang sa mga
pang iba. Bukod sa mga Kastila ay dumating
nakatatanda.
din sa bansa ang mga mananakop na
Amerikano at Hapon. Ang kultura ay ang
Tinutukoy ito sa Isang tradisyon na isasagawa kapag ang
pamamagitan ng babae at lalaki ay nagkasundong
Ang Lipunang Pilipino ay maaaring hatiin sa magpakasal ang pamamanhikan. Pormal na
pagkuha sa sa kamay
iba't ibang perspektibo. Nahahati ito sa isa hinihingi ng lalaki ang kamay ng babae mula
bilang isang bansa, o sa iba't ibang mga
ng nakatatanda at sa magulang nito habang kaharap ang sarili
pangkat sa kadahilanan na magkakahiwalay paglipat nito sa noo niyang mga magulang. Sa ilang lugar ay
ang mga lugar dito o ang pagkakapulo-pulo kasabay ang pagsabi isinasama pa ng lalaki ang Punong Barangay
na ayos ng bansa. Ang Pilipinas ay maaari ng, "mano po." o iba pang maimpluwensiyang kamag-anak o
ring hatiin sa pagitan ng mga Kristyano at Kadalasan itong
Muslim, at iba pang pang mga relihiyon. ginagawa bilang Ang mga Pilipino ay kadalasang malalapit sa
Nahahati rin ito sa iba't ibang pangkat tulad pagbati o bago kanilang mag-anak at iba pang kamag-anak. Ang
ng mga pangkat na nasa mga lungsod at nasa pangunahing sistemang panlipunan ng mga
mga nayon, mga tagabundok at mga Pilipino ay mag-anak. Maraming mga Pilipino ang
 tumitira malapit sa
kanilang mga
kamag-anak, kahit
pa sila ay may
edad na o kaya
naman ay may
sarili na ring mag-
anak. Kadalasan
ang isang bahay
sa Pilipinas ay Isang magandang kaugalian ng mga Pilipino
ang pagtitiwala sa Panginoon. Karamihan sa
binubuo ng
kanilang mga mag-anak ay matapat sa
mahigit sa dalawang mag-anak. Sa mga
pananampalataya. Naniniwala silang may isang
lalawigan, ang mga nayon ay kadalasang
Panginoong pumapatnubay sa lahat ng
binubuo ng iisang angkan, at halos lahat ay mag- kanilang gawain. Batid din nilang tumutulong
kakakilala. Siya sa mga taong tumutulong sa kanilang