Bangungot
By: Juliet L. Malidom
Natulog ako ng may kampante
Pagkat alam kung ulan lang yan.
Na magdudulot ng pagtulo ng
Tubig mula sa bubongan
Ngunit okey lang pagkat
Nakahanda na ang mga timba
Na alam kong paggising ko’y
Di rin yan mapupuno.
Ngunit hindi. Hindi ako
Makagalaw. Mga bangkay na
Amoy lupa. Mga bangkay na
Kulay lupa ang nakapaligid
Sa akin. Maruming tubig ang
Umaapaw at malapit na
Akong lunurin.
Hindi. Hindi ako makasigaw.
Habang katawan ko’y naninigas
Na sa ginaw dulot ng malakas
Na hampas ng hangin.
Nagising ako. Basang basa.
Hindi dahil pawis, kundi
Dahil sa luha. Pagka’t akala
Ko’y isang timba lang ang katapat
Ng ulan. Subalit iba pala ang
Ulan sa bagyo. Iba pala ang
Bagyo lang sa malakas na unos.
Marami akong mga bakit at
Mga pagtataka. Dun ko lang
naisipang tumingala.
Ulan
By: Juliet Malidom
Walang tigil sap ag-ulan.
Masarap matulog kasabay
Ng panaginip na siya’y
Magbabalik muli sa aking
Piling.
Ngunit ang ulan ang naging
Bagyo at walang habas na
Limilikha ng ingay na animo’y
Galit nag alit sa mundo.
Sa aking paggising ay
Kasabay ng bangungot at
Katotohanang hindi na
Siya magbabalik pa
Pagkat ang kanyang
Pananatili ay sadyang
Panandalian at habangbuhay
Ang kanyang paglisan.
Manlilinlang ang ulan.
Akala ko’y siyang dadamay
Sa akin ngunit sa pagiging
Bagyo nito’y nagging halimaw
Na ppatay sa aking
Damdamin.