When He Fell For Me

by seeyara

Ongpauco Series #1

Isang gabi ng pagkalimot ng 'inhibitions'.

Isang dalagang nais lamang na umarte ng naaayon sa kanyang edad.
Isang binatang nais lamang ng 'good time'.

Isang body shot,

Isang dirty dance,
Isang halik,
Isang kama,
Isang umaga.

=================

When He Fell For Me

Isang gabi ng pagkalimot sa 'inhibitions'.Isang dalagang nais lamang na umarte ng

naaayon sa kanyang edad.Isang binatang nais lamang ng 'good time'.Isang body
shot,Isang dirty dance,Isang halik,Isang kama,Isang umaga.

=================

Chapter 1: Vulcan Salute

Chapter One

Vulcan Salute

"Dude, hindi ba sinabi ko sayong mag-ayos ka?" salubong sa akin ni Louisse Salazar,
isa sa dalawang best friends ko, paglabas ko ng university gate. Napatingin ako sa
suot ko. Nag-ayos naman ako ha?

Suot ko ang black dress na hiram ko pa sa ate ko. Naka-black flats ako. Hindi naman
kasi ako kumportable na nagsusuot ng high heels. Nakaladlad lang ang buhok ko at
naka-diamond earrings. Dapat siguro nag-rent ako ng Princess Leia costume?

"Nag-ayos naman ako!" sagot ko sa kanya. Binilin niya kasi sakin na mag-ayos ako
dahil gigimik kami ngayong gabi. I took it to heart. Nag-ayos talaga ako. Pero
dahil sa reaksyon niya, mukhang kulang pa ang ginawa ko sa sarili ko. Kung meron
lang akong invisible cloak...

Napansin ko naman ang ayos niya. Sa aming magkakaibigan, siya ang mahilig sa
fashion. Naka black spaghetti-strap bandana-like top siya, black pants and black
pumps. It worked for her tall frame. Hindi ko kayang i-pull-off yan! Naka red lips
pa siya!
Hinila niya ako at pinapasok sa kotse niya. Sumakay ako sa backseat dahil nasa
unahan na si Kim Talavera, isa pa sa mga best friends ko.

Sumakay na rin sa driver's seat si Louisse. Sinimangutan niya ako sa rear view
mirror. "Big deal to no. First time mo kayang gumimik!" Paalala niya sa akin bago
pinaandar ang 2013 Black Mini Cooper S niya. Yeah, alam ko kung anong model dahil
kasama niya kami nung namili siya ng kotse na gusto niya for her 20th birthday
gift. Loaded parents niya e.

Sinimangutan ko rin siya. "Alam ko no! Nag-ayos na nga ako!" sagot ko sa kanya.
"Kita mo naman, naka black dress ako. Kelan mo ba akong nakitang mag-dress?" tanong
ko sa kanya, para bang hinahamon ko na rin siya.

Inirapan niya ako. "Dressing up is not enough, dude. Kailangan mo kaya ng make-up!"
she said. Napangiwi ako.

"Nakakatamad kayang mag-make-up!" Pangangatwiran ko. Nakakatamad naman talaga. Lalo

na kapag hindi ka marunong.

Tumawa si Kim na parang baliw. "Ayusan na lang natin siya, L. Alam mo namang di
papatalo sa pangangatwiran yang si Jamie." sabi pa nito. Ano ako? Bata?

Napansin kong simpleng white see-through top na may white cami na pang inner top
ang suot niya. Kung anong ikinasimple ng top niya, yun naman ang ikina-girly ng
accessories niya! Naka black pants din pero naka-flats na black. Matangkad din kasi
siya. Ako lang ba ang hindi nakatanggap ng memo na dapat naka black pants?

Sinimangutan ko rin siya. "Salamat, K ha!" sarkastikong pananalamat sa kanya.

Lumingon siya sa akin. Nagulat ako nang bigla niyang hampasin yung hita ko. "Umupo
ka nga ng maayos! Para kang bata!" sita niya sa akin. Para ba talaga akong bata?

"Dapat magkilos dalaga ka sa bar ha. Act your age, dude." pagpapaalala ni L.
Napabuntong hininga ako. Oo na, ako na ang isip at kilos bata. Masisisi niyo ba ko?
Wala naman akong pakialam sa mga ganito. Curious lang. "At the same time, forget
your inhibitions. Time natin ito para magpakasaya tonight! Kalimutan na muna natin
ang stressful nating buhay." payo niya. Tumango si K.

Sa aming tatlo kasi, ako ang pinakabata. 19 years old na ako. Si L, 20 habang si K
ay 21. Bunso din ako sa pamilya namin, kaya siguro may pagka immature pa rin ako
compared sa dalawa kong best friends. Trinatrato kasi akong 'baby' sa bahay.

Good thing, napapayag ko ang parents ko na bumukod na ako. Roommates ding kaming
tatlo. Nakatira kami sa iisang flat na napakalapit lang sa school namin ni L at sa
work ni K. Nag-aaral kami ni L sa De Lazaros University, International Studies ang
course niya. Habang ako naman ay kumukuha ng Psychology duon. Si K, duon din siya
nakapagtapos. Marketing Management ang kinuha niya.
"Hindi ba bagay sakin yung suot ko?" Na-conscious ako bigla. Baka mukha na pala
akong sira dahil sa suot ko. Baka hindi pala bagay sa akin.

"Okay naman yung suot mo," K said while looking back at me. Nakabungisngis,as
usual. "Pero kulang ka ng ayos sa mukha. Did you even use a concealer?" she asked.

Napahawak ako sa mukha ko. Nag-pulbos lang kasi ako. Ganun ba ka-obvious ang eye
bags at skin break-outs ko? Umiling ako kay K.

L sighed. "Ang pasaway mo talaga, Jamie." Nakatuon pa rin ang paningin niya sa
daan. "Kailangan nating mag stop over sa isang gasoline station bago tayo
makadating ng The Fort. Mali-late tayo nito!" sabi niya habang nakasimangot at
nakanguso.

Napakamot ako sa ulo. "Edi mas okay nga yun diba? 'Fashionably late'."

Tumawa si L. "May point ka! Well, anyway, simpleng ayos lang gagawin ko sa'yo. Pero
dalhin mo ng maayos ha!" Sigaw niya sakin.

Tinawanan ko na lang din siya. Ganun ba kahirap magdala ng make-up? Sus! "Saan ba
tayo gigimik?" tanong ko sa kanila. Wala kasi akong idea kung saan kaming club sa
The Fort pupunta.

Ngumisi si L. "Sa The Ledge." Nanlaki ang mga mata ko sa sagot niya. "Sa VIP
section tayo." Dagdag pa niya.

High-end club ang The Ledge! Paano niya nagawan ng paraan na magkaroon kami ng
access sa The Ledge?

"How...?" I trailed off. Naghihintay lang din si K sa isasagot niya. Pero halos
hihimatayin na siya sa paghihintay.

Hindi nawala ang ngisi niya. "Basta. I have connections." Pinabayaan na namin siya
ni K. Kapag kasi gusto niya itago ang isang bagay, maitatago niya talaga. Mapapagod
ka lang na paaminin siya dahil wala ka namang makukuha sa kanya.

***

"L, ako maglalagay ng eye liner!" sigaw ni K na mukha pang kinikilig. Bungisngisin
kasi talaga siya.

Napairap ako ng pabiro. Bakit nae-excite silang ayusan ako? Ganun ba sila
kaunbearable yung mukha ko?
Tumawa si L. "Sure. Basta akong bahala sa lahat!" sabi niya habang nagkakalkal sa
make-up kit niya.

Tahimik lang akong naglalagay ng concealer sa mukha ko. Bukod sa pagpupulbos, itong
pagko-concealer lang ang alam ko gawin. Well, marunong naman akong magsuklay pero
hindi ko palaging ginagawa.

"J, nagpabango ka ba?" tanong ni K.

Inirapan ko siya. "Yes, inay. Nag-deodorant din po ako at nag-shave ng underams

ko." inis kong sagot. Ganun ba ako kainosente? Makakalimutang magpabango? Expected
ko namang pagpapawisan at mangangamoy usok ako sa club na pupuntahan namin. Kaya
kahit papano, I came prepared.

Tumawa si L. "Sira ka talaga! Lika na nga! Bilisan na nating mag-ayos!" Hinila niya
ako at nilagyan na nang kung anu-anong kolorete ang mukha ko.

"Baka magmukha akong bakla." I said all of a sudden. Naba-bother kasi ako sa
kahihinatnan ng make-over na ito.

"Huwag ka munang magsalita! Lalagpas yung lipstick!" sigaw sakin ni L. Sorry naman!
Nawala sa isip ko na nilalagyan niya ng lipstick ang labi ko.

Mga ilang minuto pang pang-iinis ko sa kanila at paninigaw nilang dalawa sa akin,
natapos na din kami.

"Oh my Gods." bulalas ni L. Napadilat ako ng mata at napatingin sa kanilang dalawa.

Nakangisi si K, yung parang kinikilig. Si L naman, mukhang proud sa 'finished

product' niya. Lumingon ako sa salamin. Wala namang bago sa nakita ko. It's still
me. Matured at refined nga lang. In fairness, katanggap-tanggap na nga ang face ko.

Nakita kong nakangiti sa akin ang reflection ni L. "See? I told you, you're real
pretty! Nagtatago lang talaga yung kagandahan mo." sabi niya habang sinusuklayan
ang buhok ko. Hindi ko alam kung matatawa ako o ano sa kanya.

I guess, nahanap namin ang 'kagandahan' ko ngayon?

"Matagal pa ba tayo? Nagugutom na ko." tanong ko sa kanila nang magsimula na silang

magligpit ng mga kakikayan nila.

Napakamot ng ulo si L. "Ano ka ba! Dapat kumain ka muna! Malalasing ka kaagad

niyan." sita niya sa akin. Sorry na. Beginner lang ako sa mga ganito e.

"Edi kumain muna tayo?" suggestion ni K.

Umiling ako. Halatang excited na sila pareho na gumimik. "Hindi naman ako iinom ng
marami! Lika na kayo!" Hinila ko na silang dalawa palabas ng comfort room.

Hindi naman siguro makakaapekto ang gutom ko sa pag-inom ko mamaya no? Oh well,
bahala na. I know my limitations. Hindi ako iinom ng marami, di ako
magpapakalasing.

***

Unlike sa mga napanuod kong movies at nabasa kong novels, walang 'grand entrance'
na naganap. Wala kaming nakuhang atensyon. Which is understandable dahil average
girls lang naman kami.

Si L, well, actually sikat siya sa uni. Pero iilan lang friends niya because she's
too closed off.

Si K, average working girl pero sobrang bait at devoted kay God.

Ako, average fan girl. Fan girl ng geeky novels and movies. A potterhead, a
demigod, a tribute and a twihard.

Well, hindi naman sa wala tslaga kaming atensyon na nakuha. There were some people
na napatingin but their gazes didn't linger. The same thing happened nung pumasok
kami sa VIP area ng The Ledge. Wala kaming nakuhang atensyon because apparently,
may nangyayaring victory party sa kabilang dulo ng VIP area.

"Para kanino kaya itong victory party?" pasigaw na tanong ni L sa amin ni K. Ang
lakas kasi talaga ng tugtog dito.

I shrugged. "Malay namin. Ikaw nga dapat may alam kasi ikaw ang may 'connections',
diba?" pagpapaalala ko sa kanya. Mukhang mauubusan ako ng boses nito kakasigaw.

"Pwede kaya tayo pumunta dun?" tanong ni K. "Baka mas maraming gwapo dun!" bulong
niya sa amin habang nakangisi.

Basta gwapo, ang saya-saya niya talaga!

Umiling ako. "Utang na loob! Wag tayong mag-crash ng party!" sigaw ko sa kanila.
Hinila ko na sila sa seats na reserved para sa aming tatlo.

Pinalibutan ako nung dalawa nang makaupo ako sa plush leather seat "Ano na naman?!"
irita kong tanong. Hindi ako makakapag-enjoy nito kung buong gabi nila akong ibi-
baby!
Tumawa si L."Chill, dude! Last na ito!" Sinimangutan ko siya. This better be the
last! Dahil kung hindi, hihilahin ko yung bandana-like top niya!

Just kidding.

She turned serious. I clamped my mouth shut. "Always remember, never accept any
drink from a stranger. Hindi natin alam, we may get roofied if we're not careful."

Tumango kami ni K. "Pinky promise?" We pinky promised like real mature girls. Not.

"Okay, then! Shots!" Tumayo na si L to get our drinks. Napatingin ako kay K at
napansin kong nakangiwi siya.

Tumabi ako sa kanya. "Hey, what's the matter?" tanong ko sa kanya.

Lumapit siya sa akin para mas magkaintindihan kami. "Kinakabahan kasi ako sa
oordering shots ni L. Hindi naman kasi ako hard-drinker." sagot niya habang
nakanguso.

I gaped at her. "Nakakalimutan mo ba?" tanong ko sa kanya. "First time kong iinom
ngayong gabi! And I'm not even nervous!" sabi ko habang turo ang sarili ko.

Tumawa siya. "Ewan ko ba sa'yo! Dapat nga kabahan ka e, acidic ka pa naman."

paalala niya. This time ako naman ang sumimangot. Bakit pinaalala niya pa? Gutom na
nga ako tapos pinaalala niya pang acidic ako. Magwawala yung tiyan ko nito kasi
iinom pa ako ng alak!

"Good job. Kinabahan na ko." Sinimangutan ko siya. Kasabay ng dagundong ng tugtog

dito sa club ang dagundong ng dibdib ko. Ayokong magkalat ng suka mamaya.
Nakakahiya pa kung sa dance floor ako magkakalat! Ayoko mangyari yun!

Mukhang iisa lang ang iniisip namin ni K dahil tumawa siya na parang wala ng bukas.
"Good luck sa ating dalawa! Ayokong malasing!" sigaw niya.

I pouted. "May the odds be ever in your favor." Hindi ko napigilang hindi i-quote
ang favorite kong line sa Hunger Games. Kasi yung kaba ko parang isasabak ako sa
ganung labanan e!

Bumalik na ulit si L at may kasama siyang waitress. Hinintay niyang matapos at

makaalis yung waitress bago siya... nag fan-girl mode on. "Holy Tacos! He's here!"
she said while jumping up and down too many times.

Ha? Sinong nandito?

"Who? Gwapo?" K asked, her eyes wide in anticipation.

Sumagot si L pero hindi ko siya narinig ng maayos dahil nagsigawan yung mga tao sa
kabilang dako ng VIP area. At lalong lumakas yung volume ng sounds system! Balak ba
ng DJ na mabingi kami after ng party na to?

Napansin ko na lang na pati si K, naka fan-girl mode on na rin. What the heck?!
Sino ba siya talaga and why is he causing havoc? Grabe. Havoc talaga?

Well, anyway... Dinampot ko yung shot glass na nasa tapat ko. Tumingin ako sa
kanilang dalawa at kinuha ang atensyon nila. Hindi ako maka-relate sa kanila e.

"Hey! Shots?" Napansin kong nanlaki ang mga mata ni L. Pero bago pa niya ako
mapigilan, nainom ko na ito.

AND HOLY SHIT!!! Pakiramdam ko umaapay ang throat, esophagus at ang sikmura ko!

Ubo ako ng ubo dahil sa katangahan ko. Naramdaman kong may nilalagay sila sa kamay
ko. And before I knew it, pinasubo nila sa akin ito. Ang alat! And before I could
even react, may sinubo na naman sila sa bibig ko na sobrang asim.

Pagdilat ko, napansin kong may nakatingin sa akin. Aside sa dalawang girlfriends
ko, may lalaki sa malayo na nakatingin sa akin. Creepy.

Napatalon ako sa gulat ng itulak ako ni L. "Ano ka ba?! You're not supposed to
drink it bare! First time diba?!" Ano ba tong ininom ko? Tequila ba to?

Iniwasan ko ang tingin nilang dalawa. Kita kasi sa mga mukha nila na hindi sila
makapaniwala sa ginawa ko.

"That was..." K trailed off.

"Stupid!" L continued with a shout. Pero imbes na mainis ako, it made me laugh my
ass off. Tumawa na rin silang dalawa. Mukhang nag-enjoy naman sila sa kamusmusan
ko.

Matapos naming tumawa at magpunas ng luha ay dinampot ni L ang shot glass niya. "A
toast!" sabi niya. Gumaya na rin si L. Pano naman ako?

I rolled my eyes at them at pumulot ng imaginary shot glass. "Go on!" sabi ko pa
kay L.

Both of them giggled. "A toast! For a night of awesomeness! Let's forget our
inhibitions and party on!" she shouted while raising her shout glass.
"Cheers!!!" we all shouted then drank our shots... and imaginary shots.

***

Kahit anong pilit ni L, she really can't dance sexy! Tawa tuloy kami ng tawa ni K
sa dance floor dahil sa mga 'moves' niya. Mas nakakatawa pa, sita siya ng sita sa
amin na baduy yung dance moves namin.

Anong baduy sa twerking? Kidding! Di ko kayang mag-twerk! Pero damn, yung ibang
girls dito sa club grabe sila sumayaw!

I mean, you can see every dance moves talaga. Some couples were gyrating pero may
iba namang kahit lasing, they still dance decently. Yung iba, kahit nasa dance
floor naghahalikan!

Oh my gosh! They're so wild! Pero ang saya! Aside sa sobrang nag-eenjoy akong mag-
people watch sa mga ganitong events, kasama ko pa yung girlfriends ko and we're
acting our age! We're having so much fun!

"Wait! Girls, call of nature lang!" K said then left before we could react.
Napatingin sa akin si L. "We're not supposed to leave each other!" she said,
mukhang magpapanic pa siya! Hinawakan ko siya sa magkabilang balikat niya.

I shook her. "Would you just chill? Nag-CR lang naman siya!" I shouted at her.

She scratched her head. "Yun na nga! Delikado mag-CR ng mag-isa. Baka mamaya may
sumunod dun!"

I rolled my eyes at her. Anong problema dun? Edi sundan niya! "Then go after her!"
I told her.

Pinitik niya ako sa noo. "Paano ka naman ha?" Sinimangutan niya pa ako lalo.

I shrugged. "Wala naman sigurong mangyayari sakin dito? Well, except baka matapakan
ang mga paa ko." sabi ko habang nakatingin sa mga paa kong punung-puno na ng
alikabok dahil sa kung sinu-sino na ang tumapak dito.

Napansin kong di pa rin umaalis si L sa kinakatayuan niya. Tinignan ko ulit siya.

Mukhang di niya alam kung sino ang poproblemahin niya, yung mas matanda sa kanya na
nag-iisa lang sa CR o yung mas bata sa kanya na inosente pero napapalibutan naman
ng tao.

"Go! Maraming tao dito! Walang mangyayaring di maganda!" sabi ko with matching
tulak pa sa kanya sa direksyon na pinuntahan ni K.
"Huwag kang aalis dito!" sabi niya pa bago tumakbo papunta ng CR.

Now... Ano ng gagawin ko dito sa gitna ng dance floor? Ang awkward sumayaw mag-isa.
Pero parang di naman namin nasusunod yung isang gusto naming mangyari. We're still
thinking of our inhibitions.

Si L, parang mother hen namin ni K. Kahit kaya namin ang mga sarili namin at kahit
siya ang nagpasimula ng 'Forget the Inhibitions Rule' na yan.

Si K naman, yes she's having fun din pero hindi pa siya ganun ka-loose! Conscious
pa rin siya sa mga galaw niya. Parehas kami. Kahit papaano conscious pa rin ako sa
galaw ko.

Hindi ko kasi maintindihan. Parang may tingly feeling sa batok ko? Yung parang
palaging may nakasunod na tingin sayo?

Creepy.

Nagulat ako nang biglang may malaking tao sa harapan ko. Napatingala ako sa
lalaking nasa harapan ko. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong nahiya sa
height ko. 6 footer ata siya tapos ako 5'1 1/2 lang! Yes, may difference talaga
kapag kasama ang 1/2!

Ang gwapo pa niya! Paniguradong maglulupasay sa sahig si K kapag nakita niya itong
gwapong nilalang sa harapan ko! Sobrang gwapo niya! May epekto rin siguro sa
kagwapuhan niya ang strobe lights.

Dang it! He's so hot! Mukhang athlete siya dahil sa pangangatawan niya. Tisoy din
siya, siguro ay may halo siyang ibang lahi. Perfect ang killer smile! Yung tipong
malalaglag yung panty mo kapag sayo niya ito itinuon.

Gosh. Anong ginagawa ng isang kagaya niya sa harapan ko?

"Hello!" bati niya sa akin nang magtama ang aming mga mata. Hindi ko masyadong
rinig yung timbre ng boses niya dahil sa lakas ng tugtog.

I blinked twice at him. Oh my gods, hindi lang ata ako nahawa sa expression ni L.
Na-fascinate din ata ako sa kagwapuhan ng lalaking nasa harapan ko.

"Live long and prosper!" sabi ko sa kanya habang ginagawa ang Vulcan Salute ni
Spock ng Star Trek.

Tumawa siya bigla. Yung tawa na kahit sobrang lakas ng dagundong ng tugtog, rinig
mo pa rin. Yung hugot talaga sa diaphragm. Yung parang sobrang tagal naimbak sa
sikmura? Napataas pa nga ang ulo niya sa pagtawa.
Bigla kong na-realize na ako yung tinatawanan niya. Oh my God! Did I just showed
him the Vulcan Salute?! At pati yung buong greeting?! This shit is mortifying!
Gusto ko ng lamunin ng lupa, please!

Aalis na sana ako sa harapan niya nang bigla siyang nag-Vulcan Salute din. "Live
long and prosper?" tanong niya habang nakangisi. Oh nooo! Mayroon siyang dimples!

Napansin ko ring may kakaiba sa mga mata niya. Hindi ko malaman kung anong emosyon
ang nanduon pero mukhang hindi naman ito masama. Naramdaman ko ang pag-init ng
mukha ko.

"You need something?" tanong ko. Hindi ko kasi alam kung anong sasabihin sa kanya
after nung nakakahiyang ginawa ko.

Umiling siya. Wala siyang kailangan? Eh bakit siya nasa harapan ko? Baka naman
napadaan siya at harang pala ako sa daan niya. "Okay. I'll go then!" sabi ko bago
umalis.

Pero bago pa ako makaalis, hinarangan niya ako. Hindi niya ako hinawakan or
something pero naramdaman ko talaga yung body heat niya. Baka singaw lang yun ng
club. Malamang guni-guni lang yun.

Napakunot ang noo ko sa ginawa niya. "What?" tanong ko sa kanya. Mukha siyang
nagulat sa tanong ko.

"Don't you know me?" tanong niya pabalik sa akin. Napataas ang isang kilay ko.

Umiling ako. "No. Kaya nga I need to go na. I'm not supposed to talk to strangers."
Umalis na ako sa harapan niya. Naglakad ako ng naglakad pero di ko makita yung
dalawa. Baka di pa sila lumalabas ng CR.

Naku. Patay ako kay Mother Hen Louisse nito. Umalis na nga ako sa pwesto namin,
nakipag-usap pa ako sa hindi ko kilala. Huwag ko na lang kaya sabihin sa kanya? Oo!
Para di niya ako mapagalitan!

Napahinto ako sa harapan ng liquor bar. Parang gusto kong um-order pero mukhang
sobrang busy ng mga bartenders. At sa liit kong ito? Baka hindi ako mapansin ng
bartenders.

"Can I buy you a drink?" Napatalon ako sa gulat nang may bumulong sa akin.
Napalingon ako sa kanya. Nanlaki ang mga mata ko ng makita sa malapitan yung
gwapong lalaki sa gitna ng dance floor.

Ramdam na ramdam ko yung init ng hininga niya sa tenga at pisngi ko. He's crowding
my small frame and hindi man lang ako nakakaramdam ng takot sa pagsunod niya sakin!
Iniwasan ko siya ng tingin at sinubukang umupo sa bar stool. But to no avail,
napakaliit ko kasi! Narinig ko pa siyang tumawa despite the loud music. Humarap ako
sa kanya at sumimangot.

"Are you laughing at me?" tanong ko sa kanya. He shrugged. Lumapit siya sa akin at
hinawakan ako sa hips ko. Then all of a sudden, nakaupo na ako sa bar stool.

Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. Oh my God. Binuhat niya ko?! Hindi niya ata
talaga alam ang personal space!

Tumawa siya ulit nang makita ang facial expression ko. "Just wanna help." he said.
Umupo siya sa bar stool na nasa tabi ko. Humarap siya sa akin at ngumiti. "So, can
I buy you a drink?" tanong niya ulit.

Sabi ni Mother Hen Louisse, we're not supposed to accept drinks from strangers.
He's not an exception kahit sobrang gwapo pa niya.

Umiling ako. "I'm not supposed to accept drinks from a stranger." sabi ko sa kanya.

Speaking of mother hen, panigurado nakalabas na sila ng CR. Lumingon ako sa crowd.
Hindi ko naman sila makita from here. I was about to jump from the bar stool when
he spoke.

"I'm River Ongpauco." Bumalik ang atensyon ko sa kanya. Hindi ko napigilang hindi
tumawa.

River?! Who would name their son River?! He's obviously making that up!

"C'mon! Sa tingin mo maniniwala ako na yan ang pangalan mo?" I told him while
struggling to recover from laughing so hard. Damn. I'm so tipsy.

Napansin kong nakataas ang mga kilay niya. "You don't believe me?" tanong niya.
Umiling ako. "You really don't know me?" Hindi talaga siya makapaniwala. Sikat ba
siya?

Tinitigan niya ako ng matagal. Bago siya ngumiti ng ngiting sobrang... hot. Wow.
Ang hot niya. Pwede ko kaya siyang iuwi sa apartment?

Teka. Ano ba tong iniisip ko?!

"Fine. If you don't believe me, I can be whoever you want me to be." he said as he
shrugged.
Talaga?!

Gustung-gusto ko itong idea niya! Para atang role playing ang gusto niyang
mangyari? I beamed at him. "Can you be my Percy?"

Tinitigan niya lang ako ulit. "Percy? Seriously?" tanong niya sakin. I nodded
eagerly.

He chuckled. "That name sounds like 'Pussy.'" he said under his breath.

I frowned at him. "Hindi pussy si Percy!" He's far from being a pussy! He's a
demigod for Christ sake's!

He rolled his eyes. "Fine. Call me Percy." he said, sighing in defeat.

I clapped me hands. "Yay!"

He leaned towards me. "So can I finally buy you that drink?" he asked in his slow,
husky voice.

Wala naman na sigurong masama dun diba? I mean, hindi naman niya siguro malalagyan
ng drugs yung drinks ko? Nasa harapan lang naman ako ng bartender. And he doesn't
look like a rapist!

Girls would fall and worship the ground he walks in! But what do I know? Baka even
if he's hot, he's a bad person naman pala.

One shot lang naman diba? Wala naman sigurong mangyayaring masama after that?

"Okay! But only one drink, okay?" I compromised. He just smiled before flagging the
bartender.

"One shot of Patron and whatever this hot little thing is having." he told the
bartender. "Put it on my tab."

Hot little thing? Ako? I get the 'little-thing' part. But 'hot'? Hot ako para sa
kanya? Oh my God!

The bartender looked at me expectantly. Oh shit. Hindi ko alam kung ano yung mga
drinks dito sa bar!

Tumingin ako sa gilid ko at pinakinggan yung ino-order ng isang girl. Namula ako sa
narinig ko. Oh my gosh. Bahala na.
Ibinalik ko ang atensyon ko sa bartender. "I want a blow job?" I told him while
scrunching my nose.

He smirked then proceeded to work on my drink. Napatingin ako kay 'Percy'. He's
grinning! He's making fun of me! Nakakainis naman to!

I glared at him. "Are you making fun of me?" tanong ko sa kanya.

He raised both of his hands. Parang nagsu-surrender. "Don't mind me. Proceed being
cute." he said, chuckling.

Kanina hot, ngayon naman cute! Ano ba talaga?!

Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko. Gosh. Sana hindi halata na namumula ako.
Hindi ko na siya pinansin at inabangan na lang yung shot ko.

Wala pang ilang segundo ang lumipas, nilagay na ng bartender yung isang shot glass
na nag-uumapaw sa whipped cream! Mukhang hindi ako nagkamali sa in-order ko!

Dadamputin ko na sana yung shot glass nang tapikin ni Percy yung kamay ko. "What?"
I asked irritatedly.

"You're not supposed to use your hands." sabi niya. Napalingon ako sa kanya. Eh
anong gagamitin ko? Paano ko iinumin yan?

Mukhang nabasa niya ang tanong sa mukha ko. He leaned forward and whispered at me.
"You should take the shot like you're actually giving someone a blow job."

He moved away and watched my face. I just gaped at him. Seriously?!

Napatingin ako sa shot glass ko. Forget your inhibitions. Just for tonight, act
silly! Flirt, drink and enjoy!

I leaned towards the shot glass. I looked at him first and saw him watching me.
Naku, bahala na talaga. I turned my attention back on the shot glass.

"Hands behind back." he said. I did what I was told. I felt him gather my hair and
he held it up for me. I smiled before I opened my mouth, wrapped my lips tightly
around the mouth of the shot glass. I closed my eyes and tilted my head back. I
swallowed the drink.

Ugh. It wasn't so bad. It's bearable naman. But still, ang pait pa rin!
I took the shot glass from my lips and put it back on the bar. "Blech! Hindi ko
alam kung masasarapan ako sa blow job!" I said, as I I tried not to gag.

Baka next time magustuhan ko na siya. Pero ngayon, dadamdamin ko muna yung burn sa
lalamunan at esophagus ko.

He's not smiling at me. Instead, he's just staring at me and he's still holding my
hair. "Uhm, Percy?" I snapped my fingers in his face.

"Yeah, babe?" he asked. I ignored his intense gaze pati yung endearment na ginamit
niya.

"Pakibitawan yung hair ko." I said. Hindi niya ako pinansin. Instead, hawak niya pa
rin yung hair ko at nakatingin na siya sa lips ko.

"You're trouble." sabi niya na parang hindi niya ako narinig. Na parang wala siya
sa sarili.

I rolled my eyes at him. Ano ba naman to?! "I solemnly swear that I am a up to no
good." OMG. Did I just quoted Harry Potter?!

Then all of a sudden, I found myself losing my first kiss to my Percy.

=================

Chapter 2: Darth Freaking Vader

Chapter Two

Darth Freaking Vader

Nanlaki ang mga mata ko. I pushed him so hard that he almost fell from his seat.
Buti nga! Nakakahilo siya humalik! Pero hindi niya dapat ginawa yun! Napatingin ako
sa mga kamay ko. Should I slap him?

Yes! I should slap him!

Pero anong gagamitin ko? Left hand? Right hand? Both? Or backhand slap? Pero left
or right na backhand?

"Uhm, babe? Are you okay?" I looked at him and saw him grinning at me.

Ugh. I wanna slap him so bad! Pero hindi pa rin ako makapagdecide which hand to
use! And he called me 'babe' once again!

I glared at him. "I'm not your babe! Why are you calling me that, anyway?!" I
growled at him.

He flashed me a boyish smile and leaned towards me. I leaned back. "Because you
haven't introduced yourself, yet," he said, grinning.

Dahil pinagtatawanan mo ko, hindi ko sasabihin ang totoo kong pangalan. "Since
you're my Percy, then I'm your Annabeth," I said haughtily.

He chuckled. "So Annabeth..." he said, trailing off. I looked at him and raised an
eyebrow. "Was that your first kiss?" he asked while giving me his sexy grin.

I growled at him. Walang hiya! "Yes! Nakakainis ka kinuha mo yung first kiss ko!"
Sinuntok ko pa siya sa braso para mas may effect ang tantrums ko. This time, he was
the one who leaned back.

Imbes na matawa o asarin ako, he look shocked. "What? That was your first kiss?
You're like, what, 18?" Hindi talaga siya makapaniwala? Ganun na ba talaga ka-
absurd yung idea na i-save yung firsts mo para sa future husband mo?

I glared at him. "What's so shocking about that? Ngayon ka lang nakakita ng katulad
ko?" inis kong tanong sa kanya. Ang yabang-yabang niya!

He flashed me his seductive smile. "In my world, there are no girls like you." he
said.

I rolled my eyes. Seryoso ba siya sa sinasabi niya? "Saang mundo ka ba nanggaling?"

I asked him, an eyebrow raised. "Sa Krypton? Asteroid M? Olympus? Otherplace?
Otherworld? O baka naman sa Planet of the Apes?" I asked, sarcasm dripping from my
words.

Kasi naman! C'mon! May pa world-world pa siyang nalalaman? Ano siya si Superman na
taga Krypton? Si Magneto na home base ang Asteroid M? Nakakaloko!

He chuckled. "Like I said, I haven't met someone like you." He leaned forward
again. I held myself in place.

Anong ibig niyang sabihin? Someone like me? Na ano? Na wala pang first kiss? Ano
bang meron sa 'mundo' niya? Sluts? Bitches? Whores? "Excuse me, marami akong
katulad--"

I didn't get to finish that sentence because he interrupted me by moving closer.

"I'm pretty sure you're one-of-a-kind."
No! Please don't kiss me again! Ayokong mahilo na naman dahil sa halik niya. Tsaka
bakit niya ba sinasabi sakin 'yan? Hindi ako yung tipong pinaliliguan ng pick-up
line!

I was about to stand up when he held both my arms. "Please don't leave yet." I
scowled at him. Bakit ganyan siya makahawak? Ang init ng mga kamay niya! Kailangan
kong magmukhang tough, pagtitripan niya ko if he sees na nanghihina ako sa ginagawa
niya!

Fake it until you make it, sabi nga nila.

I stayed. "Okay. But no more pick-up lines, okay?" Kailangan niyang tumigil sa mga
pagpi-pick up line dahil baka mapatawa niya ako at maisip niyang halikan ulit ako.
That can't happen again.

He raised his right hand and did the Vulcan Salute. "I promise." he said, grinning.
His eyes glinted with mischief.

Bigwasan ko kaya to? Nakuha pang mang-asar!

Anyway, nasaan na ba yung mga kaibigan ko? Bakit hindi ko pa rin sila nakikita?

Napatalon ako sa gulat nang may maramdaman akong mainit sa tuhod ko. Napatingin ako
dito at nakitang kamay ni Percy iyon.

"Hey, chill." sabi pa niya habang natatawa. "Am I that repulsive? Naghahanap ka na
ng iba when I'm still here naman." Ngumiti pa siya nang nakakaloko.

Inirapan ko siya. "I didn't know na di ko pala pwedeng hanapin ang friends ko when
I'm around you." Take that! Papaulanan kita ng sarcastic barbs dahil sa pagnakaw mo
sa halik ko.

He smirked. "You know what? You're no fun." sabi niya habang umiiling-iling.
Nanlaki ang mga mata ko. What did he just say?! I'm no fun?

"I'm no fun?! I HAD A BLOWJOB FOR YOU TAPOS I'M NO FUN?!" Nanggagalaiti akong
sumigaw sa kanya. At alam mo yung mas nakakainis? Yung tinawanan ka pa niya.

Nagpupunas pa siya ng luha habang tumatawa. Bumaba ako sa stool ko at akmang aalis
nang hilahin niya ako papalapit sa kanya. Halos nanigas buong katawan ko sa
pagyapos niya sa baywang ko at sa paglapat ng mga katawan namin. Naramdaman ko pa
ang mainit niyang hininga sa tenga ko.

"I'm just kidding." he whispered. Parang mas lalong bumaba pa ang boses niya. It
sounded so...sexy.
"You're making fun of me." sabi ko habang nakatitig sa dibdib niya. Ngayon ko lang
napansin ang suot niya. Ibang-iba sa damit ng ibang mga lalaki na nandito. Naka
gray suit siya at nakaputing polo. No neck tie.

He chuckled. "Ang cute mo kasi." bulong niya pabalik. Ayan na naman siya sa
pagtawag sa akin ng 'cute'!

Pasimple ko siyang inamoy. Grabe! Ang bango niya! "You're starting again..." sabi
ko habang inilalapat ang kamay ko sa kanyang dibdib para itulak siya. I gave it a
push.

He didn't even budge! "I can't help it. Sorry." Humiwalay siya ng bahagya at
ngumiti sa akin.

Umiwas ako ng tingin. May kakaiba kasi sa titig niya. "Whatever. Just let go."
Tinulak-tulak ko pa siya. Hindi pa rin niya niluluwagan ang yakap niya.

"How about we make a deal?" sabi niya. Napatingin ako sa kanya at nakitang seryoso
siya.

Tungkol saan naman kaya itong deal na sinasabi niya? Tinaasan ko siya ng kilay.
"I'm listening." sabi ko. "But I can also listen na hindi nakapulupot yung arms mo
sakin!" I added.

He grinned. "But where's the fun in that?" Pinisil-pisil niya pa yung fats ko sa
tagiliran.

Yup, I'm not a skinny girl. I am your average Filipina, all curves, black-haired
and morena. Isa rin sa ipinagtataka ko, yung tipo niyang lalaki always dig mestiza
girls. Siguro gusto niya ng 'a breath of fresh air' ngayong gabi. And by 'fresh',
di siya nagkamali ng nilapitan.

Teka, what the heck am I thinking? Epekto na ata ng Blowjob to!

"Stop it! Ano ba?" Inis kong saway sa kanya. Kinurot ko rin siya sa tagiliran niya.
Though, wala akong nakurot na fats. Hard muscles lang.

He just chuckled. Nakakainis na talaga siya!

I was about to kick his shin nung inikot niya ako. Para bang tinatakpan ako from
the dancefloor.

Wala pang ilang segundo, nagets ko kung bakit. I heard L and K's voices. Hinahanap
na nila ako! Itinulak ko si Percy but ayaw niya talaga akong pakawalan.
"I can offer you a night of fun, Annabeth. The fun that your friends could never
give you." bulong niya sa akin habang nakatitig ng straight sa mga mata ko. Holy
hell. This is not good. I'm not that innocent naman. I know what he means!

I shook my head no. "I'd just as soon kiss a wookiee!" sigaw ko. I mentally
facepalmed myself. Really, Jamie? Ngayon mo pa naisipang i-quote si Princess Leia
ng Star Wars?

But what he said stunned me more, "I find your lack of faith disturbing." he said
grinning.

DID HE JUST QUOTED DARTH FREAKING VADER?!?!

His head fell back and he laughed. "You think ikaw lang pwede mag-quote ng Star
Wars?" he asked smugly then shrugged. "I'm a fan, too."

I squared my shoulders. "Still, kahit na fan ka ng Star Wars, hindi ako papayag!" I
said. Just thinking about what could happen made me blush.

And damn it, mukhang nakita niya pa 'yun kahit na we're under the strobe lights.

He leaned back. "Wait just a minute. You think I'm asking you to--" I covered his
mouth with my hands. That's just humiliating. He didn't take his hands off me para
tanggalin yung hands ko sa mouth niya. Instead, he just raised an eyebrow.

"Don't even say it! I'm mortified!" I threatened him with my 'killer stare'. Naks,
Hanamichi Sakuragi, is that you?

I yelped when he bit my palm. Oh my God! Yuck! Laway!

He laughed at my expression. "Shit. You're so cute." he said.

Napailing ako. He's such a smooth talker! "Stop saying that!"

He nodded. "Fine. I just can't believe you think I'll bang you tonight." he said
chuckling. Parang nang-aasar. I know what he's doing, ayaw niya maging awkward. But
what he said stung a little.

Umiwas ako ng tingin sa kanya. "What's your definition of 'fun' ba?" I asked
irritatedly.

His arms around me tightened. Napatingin ulit ako sa kanya. "As I've said, you're
not like the girls in my world. I know the type of girl na dapat kong irespeto and
that's you." he said looking straight in my eyes.

Oh my God.

I look away. Just looking at his eyes, nakakalimutan kong nasa loob kami ng isang
bar. Nakakalimutan kong may mga kasama akong pwedeng nag-aalala na sa akin.

"I'm just offering you a night of clean fun. Is that okay?" he asked. Ibinalik ko
ang atensyon ko sa kanya. Clean fun? Paano ba ang clean fun?

He must've read the question in my face. "No sex." mabilis niyang sagot.

Clean fun and no inhibitions sounded good together. I looked at him. I know this is
stupid. Trusting a total stranger pero something tells me na this will be an
experience na di ko dapat palagpasin.

I looked around for a sign na mali ang iniisip ko. But all I saw were people like
me, young people dancing, drinking and having fun. While I'm here, wasting my time
worrying. I looked back at him.

"So what's the first agenda?" I asked him, smiling. He looked at me ng mga at least
a minute. Nagbago kaya ang isip niya?

He smiled slowly before leaning in. "Body shots." he whispered when our noses were
touching. He loosened his arms around me. Instead na matuwa ako, parang nainis pa
ako. What is ang weird mo, Jamie?

***

After niyang mag-order ng two shots, nilagyan niya kaagad ng salt yung space sa
pagitan ng forefinger and thumb ko. Nagulat din ako when he pressed the sliced
lemon sa bibig ko. "Bite it." Sinunod ko naman siya.

Kinuha niya yung isang shot sa bar. He put it in his lips and threw his head back.
He gulped it and reached for my hand. I felt all the blood went to my face when he
licked the salt in my hand. Nakatitig pa siya sa akin while doing that ha!

Suddenly he grabbed my nape and claimed my lips. I almost forgot, may lemon pala sa
bibig ko. He sucked the lemon, kaso lower lip ko naisama niya. Di na talaga virgin
yung lips ko!

He took the lemon from my lips using his. Wow. Expert talaga.

I pressed my lips tight. I can still taste the tequila na ininom niya. Gosh. Bakit
nag-iinit ako?
"Hey, its your turn na." he said, grinning. He was about to put salt into his hand
when I stopped him. "Ayoko dyan." I said while shaking my head.

He frowned. "Where do you want it?" Napaisip ako. Oo nga, saan ko naman gusto mag
body shot? Tinitigan ko siya. Where would I want to lick him? I mean, where do I
want to lick the salt off?

Napansin ko yung broad shoulders niya. Hmm... Not bad.

I grinned at him and pointed his left shoulder blade. Napataas ang kilay niya. "Are
you sure?" he asked. I nodded. "Pero di mo naman abot shoulder ko." he said
chuckling.

"Pwede siyang umupo dito, sir." Napatingin kami sa nagsalita, it was the bartender
na nagmix ng blow job drink ko. And he's pointing at the bar.

Without any preamble, Percy carried me and placed me at the bar. Wow. Siya na
talaga ang macho. I rolled my eyes at him. He just started to take off his gray
suit then placed it on my bar stool. Next he unbuttoned his white polo. Holy hell.
I gulped, seeing his washboard abs a hint of a tattoo on his shoulder. He put salt
on his left shoulder blade.

I took the shot glass at yung lemon na nasa tabi ko. I pressed the lemon on his
lips and he took it. Nilagok ko na yung shot bago pa magbago ang isip ko. Hinila ko
si Percy para i-lick yung salt sa left shoulder blade niya.

And so I licked it. I noticed nagka goosebumps siya but di ko na iyon natitigan pa
dahil he grabbed my nape and we shared a toe-curling kiss. There's no lemon.

Where was the lemon?!

"You know what's next?" he asked after our kiss. I shook my head. "We'll dirty
dance." he said before putting the lemon on the bar. Wow, so tinanggal niya talaga
yung lemon?

But why?

=================

Chapter 3: Chippy Chippy Gum

Chapter ThreeChippy, Chippy Gum

"Seryoso? Magdi-dirty dancing tayo tapos yan yung tugtog?" I asked Percy while
looking at him with wide, bewildered eyes.

Natawa siya sa akin. "What's your complain na naman?" he asked. Sinimangutan ko

siya. Anong 'complain na naman'? Siya itong namilit sa akin ng 'clean fun' tapos
tatanungin niya ako ng ganyan? Hindi kaya fun ang sumayaw sa ganyang tugtog!

I crossed my arms in front of my chest. "Hindi ako sasayaw na ganyan ang tugtog!
Like it so jeje kaya!" Hindi ko na naiwasan pang magpaka-conyo ng kaunti. Epekto ni
Mother Hen L at nitong si Percy.

Napakamot siya ng ulo. "Kanina mo pa 'yan excuse," he said. "What's your problem ba
with the song? Is is your theme song with your ex?" he asked, annoyed.

I gasped, horrified. "Excuse me?!" I punched him on his left arm. "Kadiri! Just
Give Me A Reason Palengke Remix?! Theme song?! WHAT?!" I exploded. Mabuti na lang
at sobrang malakas ang speakers kaya iilan lang ang nakarinig sa outburst ko.

Kasi naman! Seriously?! Just Give Me A Reason is so jeje kaya. Not to mention,
palengke remix pa yung pinatutugtog ng DJ. Alam niyo yun? Yung kapag napapadpad ka
sa palengke, tapo may maririnig kang song na remixed? Actually, di siya ata remix
dahil parang ipinatong lang sa tugtog yung weird bass sounds.

"Palengke remix?" he asked, confused. I facepalmed myself. Rich kid nga pala itong
kasama ko. Well, hindi niya naman sinabi sa akin na he's rich. Pero looking at him,
alam mo na e. Common sense lang.

"Basta! Basta! Huwag mo ng alamin! Di mo rin mage-gets!" Imposible naman kasing

mapadpad yan ng palengke.

I heard him huffed. "C'mon on! Lipat tayo!" He grabbed my wrist and dragged me
until we got out of the bar. Teka! Yung mga kaibigan ko!

"Wait lang!" Huminto ako sa paglalakad kaya napahinto din siya. "I can't leave my
friends there! Hindi ako pwedeng umalis! I need to get back!" I said, panicking.

He rolled his eyes. "Don't worry. Ibabalik naman kita mamaya." Then he proceeded to
drag me again. Hinila ko siya pabalik. Lumingon ulit siya sa akin. "What now?" he
asked.

"Magpapaalam lang ako sa kanila, or we can invite them na sumama satin!" I

suggested at him, beaming.

Napakamot siya sa ulo. "No," he said firmly. Napaatras naman ako. What? Why not?
Napatili ako when I found myself in his shoulder. Binuhat ako na parang sako ng
bigas ni gago! I punched his back. Hindi siya natinag.
"Bitawan mo ako or else!" I threatened him. Nako! Wag mo akong susubukan Percy.

"Or else what? You'll fall with your head first, babe," he said chuckling. He
started walking palayo sa bar na pinanggalingan namin.

Ayaw mong magpatalo ha! Take this!

"OW!" he jumped. "What the fuck? Did you just bite my ass?!" he sputtered. I
laughed at his tone. Para siyang pinagsamantalahan. I shrieked when I felt his palm
hit my butt. "Now who's laughing?"

"Ibaba mo na kasi ako! Baka masuka pa ako sa ganitong pwesto!" I grumbled. Medyo
queasy na din kasi ang pakiramdam ko sa pagkakabaliktad ko.

Agad naman niya akong ibinaba. "You're right. I don't wanna smell like vomit," he
said, shuddering. So gay.

I took that as my chance para tumakbo pabalik ng bar pero naabutan niya kaagad ako.
"Not so fast, babe."

I growled at him. "Bakit ba ayaw mong isama friends ko?" I asked irritatedly.

"Because I know you won't have fun! You're too conscious when they're around!" he
started. "I promised you clean fun. How will I give it to you when we can't even
have fun because you're too stiff?" he asked in exasperation.

Stiff pa ako ng ganung lagay? I did boy shots with him! I even drank a Blowjob for
him!

My nose flared. Hindi niya man na appreciate na I'm fucking trying? Napansin niya
ata ang galit sa mukha ko.

His face softened and he tried to touch my shoulders but I swatted his hands. "Hey,
I didn't mean to upset y-" Hindi ko na siya pinatapos pa ang sasabihin niya at
hinila na siya papunta sa tapat na bar. "Tara! Fine! Sabi mo naman ibabalik mo ako
sa kanila e," I said through clenched teeth. Grabe! Nakakapikon!

"You're mad," he said. Nagpapahila lang siya sa akin.

Nilingon ko siya at binigyan ng death glare. "No shit, Sherlock." Imbes na mainis
siya sa sagot ko, tinawanan niya lang ako. Anong sayad ng taong to at lagi akong
pinagtatawanan?

"Ahh. It all be worth it," he said to himself. Ewan ko sa'yo. Worth it mo mukha mo.
Pagpasok namin sa loob, nagtaka ako ng hilahin niya ako papasok sa bar instead na
sa dance floor. "Hey! I thought mag dirty dancing tayo?" I asked out loud. May
napatingin tuloy sa amin. I hid behind his back. Kakahiya. You and your big mouth,
Jamie. Tsk, tsk.

He chuckled. Ayan na naman siya! Ang saya-saya niya. Parang palaging rainbows and
unicorns ang nasa utak! "You need a drink to loosen up."

Leche. Ayan ka na naman sa 'loose', 'stiff' and 'conscious' mo.

Um-order siya ng kung anong inumin habang ako naman ay lumilingon kung sa paligid
ko, mukhang mas high-end pa ito kesa sa pinanggalingan namin.

"C'mon, babe. Drink up," I heard Percy said before he held and pulled my hand. I
looked at him and accepted the shot glass he's offering. Hindi pa rin ako sanay sa
pag-inom ng alak. I did gagged pa rin. Yucky e. Tinanggap ko lahat ng binigay niya.
I need to loosen up daw e. Alam ko naman sa sarili kong malabong mangyari yun
hanggat nasa matinong pag-iisip pa ako.

Nagulat ako ng pinunasan niya pa yung nag-spill na alak sa lips at chin ko. "C'mon,
babe. Lemme see your moves," sabi niya bagi ako hilahin.

Oh noooo...

***

"Should I twerk?" I whispered to him when we got into the middle of the dance
floor. He laughed. I rolled my eyes at him. I'm serious here! Hindi ako marunong
sumayaw! Kaya wala din akong idea how to dirty dance!

"No, silly," he said grinning. "Put your arms around my neck." I do as I was told.
He put his hands on my hips. "Open your legs," he whispered.

My eyes widened. "What?!" I shouted at his ear. Sira ulo to! Why would I open my
legs for him?!

He chuckled. "Ibuka mo lang kaunti," he whispered. I squirmed when I felt his warm
breath on my neck.

"Bakit ba kasi?" I asked irritated.

I yelped when he had pinched me on my hip. "Just do it."

I grumbled, "Fine." I opened my legs slightly. He slowly inserted his thighs
between them. "Uhh.. Anong ginagawa mo?" I asked, my cheeks warming up.

"Just follow my lead," he said. Sinunod ko na lang siya para matapos na itong dirty
dancing na to.

And he started dancing and I just stood there like a freaking pole! "Loosen up,
stiff." I tried to dance talaga but I can't do sexy dance. So I just talked, "You
know Tris? She's the stiff. Not me. I'm not Divergent."

Anong sabi ko? I'm incoherent na. Gosh. Effects of the alcohol na ba ito?

"Are you talking-geek again?" he asked with a chuckle.

I looked at him in the eye and quoted Han Solo, "Watch your mouth, kid, or you'll
find yourself floating home."

He grinned. "Star Wars again?" I just nodded. "Cute."

"Can we stop dancing already? Mukha lang akong tuod dito!" I hissed at him. I
looked around and saw well-coordinated yung ibang girls sa mga kasayawan nila.
Nakakahiya naman ako. Kawawa naman si Percy.

"After this song," he said before pulling me against his body. "I wanna know, I
wanna know your name." He whispered the lyrics of the song playing. "Why you gotta
be anonymous?"

Nakaramdam ako ng kung anong kakaiba sa dibdib ko. "Labas na tayo," I said to him.
Delikado tong nararamdaman ko e.

***

Hindi kami bumalik sa The Ledge, instead gumala muna kami sa paligid. May nakita
kaming malapit na park at pumunta kami dito. "Let's play, Percy!" I squealed at him
when that idea struck. Ngumiti siya and continued to walk.

"What do you have in mind?" he asked. Napaisip ko. Oo nga naman, anong lalaruin
namin?

Aha!

"Alam mo yung Chippy, Chippy Gum?" I asked him, beaming. He frowned. I facepalmed
myself. "Oo nga pala! You don't know those kind of things!" I said out loud.
"What things?" nagtataka niyang tanong. See? Di niya pa nga ata gets na yun na
mismo yung game.

Hinila ko siya papunta sa pinakamalapit na pavement. Ang layo kasi ng benches sa

amin e. I planted myself on the pavement and motioned for him na gumaya. Hindi
naman siya nag-inarte at umupo. Walang pakialam kung madudumihan ang pant suit
niya.

Kinuha ko yung both hands niya and started teaching him how to play Chippy, Chippy
Gum. "Chippy-Chippy gum is a bubblegum. Masarap ito at malinamnam. Bumili kayo sa
tindahan. Chippy-chippy gum is a bubblegum!" I sang.

Tumawa siya ng malakas. "Ayoko na! This causes my man-pride serious damage!" he
said while laughing so hard.

I grinned at him. Ano ba naman 'yan? Ayaw niya na agad? Pero ang gwapo niya tumawa
ha? Yung features ng mukha niya enhanced under the moonlight!

"Fine. Let's just do yung either/or questions. Di naman ba mabu-bruise nun yung ego
mo?" I asked playfully.

He acted like he was thinking hard, and then smiled. "I can do that."

I grinned. "Star Wars or Star Trek?"

He chuckled. "Why am I not surprised na 'yan ang first question mo?" he shook his
head. "Star Trek. 'Cause I just watched its latest installment."

I winced. "Star Wars is much better."

"Hey, you asked; I answered. Don't question my choices." He wiggled his brows pa.

"Totoo naman kasi! Star Wars is much, much cooler! What with their light saber and
of course, Darth Vader!" I squealed.

"You're so weird." He ruffled my hair and I just let him. Am I really weird? Kasi
most girls, maiinis sa ganyang act. Pero ako, gusto ko. It's relaxing for me kapag
hinahawakan yung hair ko.

"Thongs or granny's?" he asked with a smirk.

I laughed. "Did you know that term 'thongs' means tsinelas in Australia?" He
shrugged. "Ang weird nila no? Paano kaya kung gawing reference yan dito satin." I
cleared my throat and did my best impersonation of his voice. "Annabeth, pahiram ng
thong mo! Nasira yung thong ko e!" I collapsed on the pavement laughing so hard.
I heard him chuckled. I sprang up and answered, "Granny's para covered both my
buttcheeks!" And on cue, Percy laughed.

"Hey, don't judge me!" I punched his arm. "Boxer or briefs?" I asked.

"Boxer briefs," he answered immediately. "Athletes or geeks?"

"Sexy geek," I answered dreamily. Lalo na yung katulad ni Chuck Bartowski. Oh,
Chuck. Be still my heart.

Napasimangot siya. Bakit kaya? "Weird or cute?" I asked.

His face suddenly lit up. Bakit kaya? "You."

I frowned. "Are you deaf? I asked, weird or cute! Wala naming option dun na 'you'!"
He just shrugged. "Maybe I'm deaf na nga."

I slapped his shoulder. "Taya! Mahuli may tae sa pwet!" I shrieked as I ran. Ang
lakas talaga ng trip ko! Mas lalakas pa pala ito kapag lasing ako. I heard his loud
footsteps sa likuran ko kaya napatakbo ako ng mas mabilis. Hindi ko na nakita pa
yung dinadaanan ko.

Hindi ko tuloy nakita na hagdan na pala iyon. Naturally, nadapa ako. At gumulong-
gulong pa.

Nicely done, Jamie. Nicely done. Tanga mo, shit.

"Shit! Are you okay?!" I heard him shout as he ran towards me. Dumapo siya kaagad
sa harapan ko and looked for scrapes sa knees, legs, hands, arms and shoulders ko.
He swept the hair on my face and looked for scrapes din. Dun ko lang na realize na
naiyak pala ako dahil pinunasan niya yung tears sa pisngi ko.

"You have scrapes on your knees and your hands," he said after. Tumalikod siya sa
akin. "Hop on, babalik na tayo sa The Ledge. Your wounds need to be cleaned up."

I wrapped my arms around his neck and he gingerly moved my legs. Sa kabutihang
palad, hindi nasanggi yung mga sugat ko ng hawakan na niya yung legs ko for a
piggyback ride.

Tahimik lang kami habang binabaybay ang daan papuntang The Ledge. Nakalayo na pala
kami. Ano ba 'yan? Nakakainis! Kung hindi ako tumakbo, hindi sana ako madadapa.
Hindi sana masisira yung mood ng supposed to be 'clean fun' namin ni Percy.
Malungkot kong isinuporta yung chin ko sa shoulder niya. Kakainis talaga katangahan
mo kung minsan, Jamie.

"Look at the moon. It looks stunning." Nagulat ako nung bigla siyang nagsalita.
Napatingin ako sa moon. Full moon, sobrang laki and liwanag.

"That's no moon, it's a space station," I quoted Star Wars again. He chuckled.

"You're too quite. Are you in pain?" he asked. I shook my head. "I'm actually numb.
I think it's because I'm shit-faced." I mumbled.

"Hey, don't sleep. Sing a song or something. Just don't sleep on me while I'm
suffering here," he said.

I sighed. Fine. I'll sing. Nakakaawa naman siya e. Ang bigat ko kaya. "Chimpoy
Champoy, dose na de pik!" I started to sing and he started laughing na. "Dose na de
oink-oink. Dose na de pik. Dose na de bebe. Dose na de pik. Dose na de amen. Dose
na de pik," I continued to sing as I wiggle my feet pa.

"Ito ang beat sabay sabay. Ito ang beat bawal sablay. Pabilis ng pabilis. Wag mami-
miss wag mami-miss. Gets mo na? Gets ko na! Ahhh. Coca-cola. Nalilito nalilito.
Nahihilo nahihilo. Coke ko 'to. Coke ko 'to. Coke ko 'to!" I sang as I clap pa.
Wala naman kasi akong table para gawin yung moves sa Coca Cola commercial.

"You're so weird." I heard him say. "Ah ganon? Matapos kitang i-entertain,
tatawagin mo akong weird?!" Sinambunutan ko siya at kumanta ng, "Dunkin donut,
tingali-ngaling poknat!" Syempre ginawa ko sa buhok niya yung 'tingali-ngaling'
movement! Take that!

=================

Chapter 4: Avada Kedavra

Chapter FourAvada Kedavra

Hindi ako nakatulog habang pasan pa rin ako ni Percy. Pero ramdam ko na talaga ang
epekto sa akin ng alak. Para bang dumoble lahat ng tao? Nagkaroon ng instant twins
lahat! Pati mga paa ko, naging apat na sila. Umaalon din ang lupang nilalakaran ni
Percy at parang bumabaliktad ang mundo. This is so weird.

But it feels so good, too. This stranger, Percy, made me feel like I'm real
special. Wala pa kaming ilang oras na magkakilala pero daig na niya ang mga tao sa
mundong ginagalawan ko araw-araw. He's intimidating, at first. Pero once na nakuha
niya na ang loob mo, he'll make sure na mag-eenjoy ka sa company niya.

So is other rapists and axe-murderers.

Pero hindi. I can feel na iba siya. Hindi lang porket mayaman, yes, I know mayaman
siya. But he got this aura na hindi ko ma-explain. Parang I'm drawn into him? I
think I'm actually hooked.

No. That can't be. Even in my inebriated state, I know this clean fun is a one-time
thing.

I sighed. "Can I keep you?" I slurred at his right ear.

"Casper," he said while adjusting me on his back. "Why would you want to keep me?"
he asked when I stopped squirming on his back.

"I don't know," I answered truthfully. I snuggled on his neck. "Anong pabango mo,
Percy?" I asked while sniffing on his neck. He shivered but didn't answer.

Tahimik kaming dalawa hanggang makarating kami sa The Ledge. Hindi kami dumiretso
sa front entrance. Instead sa likuran kami pumasok. It seems like kabisado niya ang
The Ledge. Mukhang regular siya dito dahil marami siyang nakakasalubong na bumabati
sa kanya. Hindi ko na lang sila tinignan at ibinaon na lang mukha ko sa leeg niya.

"Hey, Cindy. Hand me the first aid kit, please?" he asked someone before he entered
a room. He patted my legs and pointed at the sofa. Bumaba ako at umupo duon. May
kumatok at pumasok. Ito ata yung Cindy. Napansin kong may dala kasi siya first aid
kit.

"Do you need anything else, Sir Riv--" she was interrupted when Percy dismissed her
with a wave.

"No. You may leave now. Thanks." Percy sat down on his hunches. "I'm gonna clean
your wounds," he said as he opened the kit.

"Lalagyan mo ng Agua Oxenada yung tuhod ko?" I asked, eyes wide. Shit! Mahapdi yun!
The last time na natikman ko yung hapdi nun ay nung nilinis ni Mama yung sugat na
gawa ng pinsan ko. Paano, matindi pa sa bulldog at kinagat yung braso ko for no
reason!

He chuckled when he saw my horrified expression. "Yup," he said. Kinuha na niya ang
bote nito at in-uncap na. Pinatakan niya ang sugat ko sa tuhod. I winced and hissed
at the same time. "Sorry, babe," he said but didn't stop. Pinatakan niya rin ang
mga sugat ko sa palad at kung saan-saan pa. Binalingan niya ulit ang tuhod ko at
nilagyan ng Betadine. Nilagyan niya din ng gasa ang sugat ko.

Ang pangit tignan. Nakaporma nga ako tapos puro gasa naman. Yuck. Pinagmasdan ko
siya. Nagiging dalawa pa rin siya sa paningin ko but I still can tell what he's
doing. Nililigpit na niya ang first aid kit.
"Thank you," I said to him. Itinaas niya ang nakayukong ulo niya at tumingin sakin.
"Thank you sa paglinis sa mga sugat ko. Pasensya na rin at naputol ang clean fun
natin." I pouted when I saw him smile.

"No need to apologize. I had fun, too." Tumayo na siya at inilagay sa isang table
ang first aid kit. Napalingon ako sa paligid. Ngayon ko lang napansin na parang
opisina pala itong kwarto na ito. Hindi rin dinig dito ang ingay ng malakas na
musika na paniguradong tuloy pa ring pinatutugtog sa dance floor. Anong ginagawa
namin dito? Hindi ba kami pagagalitan dahil nandito kami?

Bumalik sa harapan ko si Percy. Naglahad siya ng kamay sa akin. "C'mon, I think you
need to get back to your friends," sabi niya habang nakangiti. Bahagya akong
nakaramdam ng pagkadismaya. Ibabalik na niya ako. Tama nga ako. Tapos na ang clean
fun.

Pinilit kong pakitaan siya ng ngiti bago tanggapin ang kamay niya. Tinulungan niya
akong makatayo. Inalalayan niya rin ako sa paglalakad. Tahimik lang kaming dalawa
sa paglalakad. Napaisip tuloy ako. Will this be the last time na maaamoy ko siya?
Ito na rin ba ang huling pagkakataon na mahahawakan ko ang kamay niya? Hindi ko na
ba siya makikita after nito?

Will Percy just live in my memory forever?

Hindi naman kailangang ganun diba? Pwede naman kaming maging totoong friends after
this. Hindi naman kailangan ng drama. Hindi naman kailangang hindi na kami magkita.
Pero paano? Ako ba dapat mag-initiate nun? Ako ba dapat ang gumawa ng first move?
Paano kung ganun? Ano dapat kong gawin? Should I get his number? Pero bakit
kailangang ako? Hindi ba dapat siya?

Siya dapat humingi ng number ko. Hindi ako. If he wanted us to be friends, dapat
siya ang mag first move.

Napabuntong hininga ako. Napalingon siya sa akin. "What's the matter?" he asked.
Narinig niya pala iyon, ang lakas na kaya ng music dito sa hallway.

I shook my head. "Wala lang," I muttered. Huminto siya bigla at humarap sa akin. He
took my chin with his fore finger and thumb. He raised it until my eyes met his.
"Spill."

Umiwas ako ng tingin. "I don't have your number," I grumbled.

He made me look at him again. He grinned. "I don't have yours either," he said. I
looked at him and waited. Pero wala, he just looked back. Hindi siya humingi ng
number. I looked away from him and saw the restroom's signage.

I cleared my throat. "Restroom lang ako, Percy," I said and hurriedly went away.
Well, dahil lasing ako mahirap i-accomplish yun. Nahabol niya agad ako at
naalalayang pumunta ng restroom. Pumasok ako sa loob at hinayaan siyang maghintay
sa labas.

Well, that was awkward.

Naghilamos ako para kahit papaano ay mahimasmasan. Bahala na maghulas ang make-up
ko. Wala naman akong nai-impress. Might as well burahin ko na lang. Napangiwi ako
sa mga basang gasa sa kamay ko. Mahapdi ang mga sugat ko dahil sa pagkakabasa.
Tinanggal ko na ang mga ito dahil hassle lang naman.

Matapos kong magbura ng make-up ay pinunasan ko ng maigi ang mukha ko ng tissue

paper. Napatingin ako sa salamin.

My face is bare. Without the concealer and foundation, kitang-kita ang mga
imperfections ko. Break-outs, iilang pimples, eye bags at kung anu-ano pa. Ano pa
nga bang aasahan ko? Percy is just probably bored. I'm just some sort of
entertainment to him.

Tulad ng naisip ko kanina. Hindi ako yung tipo ng mga tulad niyang gwapo. Maybe he
digs mestiza girls. Bago lang sa paningin niya ang tulad kong morena.

Isang di kagandahang virgin na di pa nakakapag-enjoy sa college life. That is

probably how he sees me.

Napailing ako. Nag-ooverthink na naman ako. Hindi lang hiningi ang number ko,
naglabasan na kaagad ang insecurities ko. In our little time together, he showed me
things na hindi ko naisipang magagawa ko pala. I enjoyed the night because of him.
I should be grateful. I should give him something in return na hindi niya
makakalimutan.

Napatalon ako sa gulat nang biglang may kumalampag sa pinto. "Annabeth? Are you
okay?" sigaw ni Percy galing sa kabilang side ng pinto. "I'm okay!" I shouted back.

Umikot ako ng mabilis and I got whiplash. I stumbled and started to feel nauseous.
Suddenly, I felt warm arms enveloped me. I immediately recognized Percy's delicious
scent. Ang bango niya talaga.

I was pulled out of my reverie when he talked to me. "How are you feeling, baby?"
he asked. Inalalayan niya akong makatayo and I found myself wrapping my arms around
his shoulders. He put his hands on my hips and hoisted me up on the sink.

"Nahilo ako bigla. Hindi na ako masyadong nasusuka." Kumuha siya ng tissue at
bahagyang binasa ito. He was about to wipe my face when he noticed something.
"You're face is bare," he said as he stared at me. I noticed his eyes roamed around
my face.

Ano kayang iniisip niya? Napapangitan kaya siya? Too imperfect ba ako para sa
kanya? Gusto niya kayang tapyasin yung eye bags ko?

"I like it," he said, smiling. Huh? He like what he saw?

I frowned. "Seryoso?"

This time, he's the one who frowned. "Yeah." He started wiping my face with the wet
tissue. Yun lang? Walang explanation?

"Is it weird? How at ease I am around you? Kahit na stranger ka?" I asked as he
wipe my neck. He shrugged. "No, I'm actually cool with it," he said, smiling.

I frowned. "Why? Explain please." Ayoko manghula, Percy! Utang na loob!

"You're the weird one here. Go figure." He threw the used tissue and took a new
one.

I rolled my eyes at him. If that isn't vague, I don't know what is. "Labo mo
kausap. Mag-eexplain lang naman," I muttered. I noticed him smiling. Inaasar lang
ata talaga ako nito!

I huffed. "Fine. Since, you wouldn't take my number and ayaw mo ring mag-explain.
Siguro naman I could do something for you para quits tayo." I got his full
attention. He narrowed his eyes at me.

"Para quits tayo?" he repeated. I nodded. "You know, I really enjoyed tonight gaya
ng sabi ko kanina. You got to let me do something for you in exchange sa adventure
na pina-experience mo sakin." I smiled at him after explaining.

"I'm not expecting anything in return. I had fun, too. You entertained the shit out
of me," he said. I felt like I've been slapped. But recovered quickly. Sabi na, I'm
only with him because I entertained him.

He noticed something. I pasted a fake smile. "Did I say something wrong?" he asked.

I shook my head. "So ano? What can I do for you? You gave me something na hindi ko
kayang gawin dati. Meron naman sigurong bagay na hindi mo kayang gawin, diba?" I
blabbed. Shit. Sana hindi niya i-acknowledge. I should do something to distract
him.

I tugged his lapels and pulled him closer to me. I leaned towards him. "Ano may
naisip ka na?" I asked. Hindi siya umimik and it made me panic. "Ano dali? Anong
hindi mo kayang gawin?" I asked again. "Tell me, try kong turuan ka kung alam ko
kung pano."
He smirked. "I don't think you would want to know," he said as he placed his hands
in the sink, enclosing me with his body.

I gulped and leaned away from him. "I think I want to know?" I said. Shit. That
sounded like a question.

He chuckled. "Fine. I'm gonna put you out off misery." I rolled my eyes. Bwisit.
Pinagti-tripan niya talaga ako. "I can't whistle. Can you teach me how to do that?"

I blinked at him for a while and then I just started laughing. "Y-You can't
whistle?!" I asked in disbelief and he just smiled. Hindi man lang siya naiinis sa
pang-iinis ko. Binitawan ko yung suit niya at nilagay ko ang mga kamay ko sa
balikat niya. "Buti na lang marunong ako! I can teach you!" I said, giggling.

I pouted my lips and started whistling. He just stared at my pouting lips. "C'mon!
Gayahin mo ko! Pout your lips like this," I pouted. I told him how to place his
tongue just above his teeth and just blow. But he wouldn't cooperate. Tinitigan
niya lang yung lips ko.

"Alam mo, hindi ka matututo kung hindi ka susunod sakin." I snapped my fingers in
his face. Nakatitig lang kasi sa nguso ko. "Percy! Nguso mo!" I growled at him. Sa
sobrang inis ko sa kanya, hinawakan ko yung nguso niya with my bare hands. Ipuporma
ko sana na maging nguso kaso tinabig niya ang mga kamay ko.

And once again, I found myself kissing Percy.

Even in my inebriated state, alam kong may pagkakaiba sa halik niya ngayon. It's
deeper and more passionate. Desperate, even. It seems like he can't get enough of
my lips. Mas nakakalasing, mas nakakapanghina at mas nakakalutang. Mabuti na lang
at nakaupo ako sa sink, kundi ay kanina pa ako natumba dahil sa pangangatog ng
lower limbs ko.

"Oh my God! Sorry!" Para akong binuhusan ng nagyeyelong tubig. Shit! Someone saw
us!

Humiwalay ako kay Percy ng bahagya. Sumilip ako sa likuran niya, wala ng tao.
Ibinalik ko ang atensyon ko kay Percy. Duon ko lang napansin na nakatitig siya sa
akin. Shit. Ang intense ng tingin niya!

I gulped. "Did we just French kiss?" I asked in a whisper.

His gaze didn't waver. "Before I answer that, you might want to let go off me," he
said as his hands squeezed my legs. My eyes widened, horrified.

Oh my God! Bakit di ko nakapansin na nakapulupot ang legs ko sa baywang niya? This

is so embarrassing!
"I'm so sorry!" I said as I scrambled my way down to the sink. My knees wobbled and
he steadied me again. Nakakainis! Kailan ba mababawasan ang kahihiyan ko?

"No worries, babe. I enjoyed it," he said with a grin. I just scowled at him.
"What? You got no Star Wars quote? I'm waiting here," he teased.

I growled at him. "Stop staring at me, you've got the bug-eyes."

He frowned. Hindi ata siya familiar. Meh. I rolled my eyes at him. "Ghostbusters!"

His smirk returned. "So, what do you think?" I know he's referring to the French
kiss.

"I think you don't want to learn how to whistle," I grumbled. He chuckled. "Damn
straight."

"You know what I think, babe?" he asked. Hindi ako umimik but I looked at him
expectantly. He leaned closer. "I want to fvck your brains out," he whispered.

My eyes widened. "I thought you said there'd be 'no sex'," I asked, bewildered. He
smiled his sexy smile. "Yeah. But I didn't say I can't think about doing you," he
whispered in my ears, his voice turned low and husky.

"What are you doing, Percy?" I asked, wide eyed. "Are you seducing me?"

He shook his head as he started to nuzzle my neck. "You're doing the seducing, not
me," he whispered back.

I felt my throat dried up. He thinks I'm seducing him?

"Your place or mine?"

Suddenly, my stomach dropped. Gusto na niya akong iuwi? He's asking na if gusto ko
ng umuwi? Pero bakit naman nasa choices pa ang sa kanila, gusto naman niya ko
umuwi? Oh, right! He must think na baka maistorbo ko yung mga kasama ko sa
apartment.

That's what he meant naman diba? Papauwiin na niya ko, right?

"Uhm, yours?" I answered, hesitantly. He smiled before taking my hand in his.

Inalalayan niya akong makalabas ng restroom at hanggang sa makalabas kami ng The
Ledge sa back exit.
Papasok na sana kami ng car niya, it was a Jeep Commander, nang bigla siyang
huminto at nagmura. I looked at him and saw him clutching his left eye. "Anyare?" I
slurred.

"I got something on my eye. Ang hapdi," he said as he blinked rapidly. I walked up
to him and grab his face. "Hihipan ko. Ako na," I said. Ibinuka ko yung left eye
niya with my hands. I blew. Saliva and all.

I felt my face heat up. Shit. I spat on him as I blew on his eye! Ang galing ko
talaga! Sobrang fail!

Bago pa ako makapag-sorry, bigla siyang tumawa ng malakas. "You're so weird," he

said after he recovered from his laugh. He wiped his face clean. "But then again,
that is what makes you awesome," sabi niya bago buksan ang pinto ng kotse niya.
Dahan-dahan niya akong tinulak para pumasok sa front seat.

My face heated up more. Hindi na lang ako umimik. Kung ako siguro siya, kanina pa
ako nagalit! Pero siya, tinawanan niya lang ako then he shrugged it off.

Sinara na niya ang pinto at tumakbo papunta sa side niya. Pumasok siya kaagad.
Walang sabi-sabi ay pinaandar niya ang makina ng kotse at nag-umpisa ng magmaneho.

Magkahawak-kamay kami habang naglalakad papasok ng lobby ng isang building. Hindi

ko na pinagtuunan ng pansin ang paligid ko. Sa hindi ko malamang dahilan, hindi
talaga ako natatakot kay Percy. There's something about him na nakakapagpa at ease
sa akin.

Katulad ng byahe at paglalakad namin sa lobby, tahimik din ang elevator ride namin.
Dalawa lang kaming nakasakay sa elevator pero kahit ganun ay walang awkwardness sa
pagitan namin.

Pagdating namin sa harap ng 2503, binuksan niya agad ito with his keys. Isang
bonggang condominium unit ang sumalubong sa akin. Wow.

"Uhm, wow. Nice condo," sabi ko habang pinagmamasdan ang kabuuan ng condo unit
niya. Ang laki nito. Siya lang ba ang nakatira dito?

I heard him chuckle. "Thanks. Make yourself at home," sabi niya bago nawala sa
paningin ko. Nag-umpisa na akong libutin ang condo niya. It has beige walls, high-
ceiling, plush gray carpet and modern furnitures. At yung kitchen niya? Gosh! Pwede
na akong tumira duon!

Nagulat ako nang nasa gilid ko na pala si Percy. Wala na yung suit jacket niya at
polo! He's freaking shirtless! Oh my God, tama ang hinala ko at may abs siya at
mukhang firm talaga yung pecs and biceps niya! Don't even start with me with his v-
line! Medyo nakikita ko na rin yung hint ng tattoo niya na nakita ko sa balikat
niya.
"Ano yang tattoo mo, Percy?" I asked as I eye his triceps. Nasa gilid at likuran
kasi ng biceps niya kaya di ko masyadong makita. Lalakad sana ako para pumunta sa
likuran niya but he stopped me with his hands on my shoulder.

"Stop," he said. "You'll see it later. We need to drink something first." Inikot
niya ako habang hawak pa rin ang magkabilang balikat ko at tinulak papuntang
refrigerator niya. "What do you want? Soda, water, beer? I have champaigne, too."

"Hindi pa ako nakakatikim ng champagne," I said. He gaped at me. "Seriously?" he

asked and I just nodded. "Champagne, then." He turned his back on me. I gasped when
I saw his back.

"Ang laki ng tattoo mo!" I squealed. Sumunod kaagad ako sa kanya. Tumawa lang siya
habang kinukuha ang isang bote ng champagne sa isang maliit na ref. Marami pa
siyang stock. Kumuha na rin siya ng champagne flutes at inilapag sa kitchen counter
niya.

While he popped the champagne, I took the liberty to trace my fingertip on his
back. He tensed but relaxed immediately.

"Wow. Ang cool nito," I said in awe. Ang ganda, angel wings ang tattoo niya. Yung
roots ng angel wings ay nasa upper half ng likuran niya while yung wings ay nasa
magkabilang triceps niya. Sobrang cool.

"Pwedeng itaas mo pareha yung mga kamay mo? Dipa ka, please?" I asked.

"What's dipa?" he asked. I rolled my eyes. Nakalimutan ko, mababaw na Tagalog lang
kaya niyang i-comprehend. "Raise your arms sideward, please?"

My eyes bulged when he complied. It's like I'm seeing real angel wings spreading
out. "Wow, you should've been Patch not Percy," I said in awe.

Humarap siya sa akin. "Who's Patch?" he asked with a brow raised.

I pouted. "Si Patch! Yung boyfriend ni Nora sa Hush, Hush na fallen archangel!" I
explained to him. I sighed. "You're not a demigod, you're a freaking fallen
archangel!" I pouted.

If he's Patch, then I'm Nora? Hindi na rin ako demigod! I'm a nephilim na! I hate
it! I want to be Annabeth!

"Hey, what's with the sad face?" he asked as he handed me a champagne flute.

"I want to be Annabeth," I said with a pout. Uminom na ako ng champagne. Hindi ko
na malasahan kasi kanina pa manhid ang ngipin, gums, taste buds at lalamunan ko.
"I can still be this Percy guy," he said while chuckling. "I just have secret
wings." He waggled his brows. I smiled at him. Kinuha niya yung bote ng champagne
at iniabot sa akin yung champagne flute niya. Tinanggap ko ito. He held my wrist
and pulled me with him. "Let's go to my room."

Pagdating namin sa room niya, one thing that I first noticed is that black and
white ang colors sa buong room. Next thing is the balcony. "Wow! Ang ganda!" I
gushed as I walked closer sa balcony. Binuksan ko yung glass door and let the cold
breeze hit my face. "Ang ganda ng view, Percy! I can't believe may view ka ng
Manila skyline dito sa condo mo!"

Naramdaman ko siya sa tabi ko. "Actually, it's the first time I saw this view."

I gaped at him. "Seryoso? How can you miss this beautiful view?" I asked, outraged.
He shrugged. "Well, I guess ganun talaga. When you're living in a world of luxury,
money and fame, you always miss the beauty of the simple things in life," he said
as he watched the Manila skyline.

After that madramang monologue niya, hinila niya ako sa kama niya. Nagkwentuhan
kami about my weird fascination sa mga weird things. Muntik ko na nga siyang
sapukin nung sinabi niya weird daw yung Star War references ko. Bumawi naman siya
nung sinabi niyang 'weird in a good way' daw. All the while, inubos na namin yung
champagne niya.

I traced his tattoo again. "Masakit ba, Percy?" I asked referring to the tattoo.

He nodded. "Lalo na nung first time," he said.

I frowned at his back. "Sabi nila masakit naman talaga lahat ng una."

He chuckled. "We're still talking about tattoos, right?" He looked over his
shoulder and showed me his sexy smirk.

"Oo naman. Ano pa bang iba nating pag-uusapan?" I asked, annoyed. Ang labo niya
talaga kung minsan.

"Well, it was an acquired feeling. Masakit pero hahanap-hanapin ng katawan mo. And
once you do it regularly, you'll get this overwhelming satisfaction," he explained.
And suddenly, everything just clicked.

"Oh my God! You're talking about sex and orgasm!" I said, horrified. Bakit ngayon
ko lang na-gets? Tinuro sa Physiological Psychology yung about sa satisfaction ng
sex o orgasm! Anong klaseng Psych major ako?

He laughed out loud as he faced me on his bed. "You're not as innocent as I thought
you were," he said, smirking. Pakiramdam ko biglang uminit ang buong paligid kahit
naka-full blast ang air-conditioner sa kwarto niya. Hindi ko alam kung sino sa
aming dalawa ang unang lumapit pero I just found myself close to him. Nakatitig
siya sa lips ko, gaya ng pagtitig niya kanina nung tinuturuan ko siyang sumipol.

I stared at his eyes. "Are you going to kiss me again?" I asked in a whisper.

Just like that, he lunged at me and I'm underneath him. His lips found mine and his
hands threaded through my hair. My hands found his back as our tongues reacquaint
with each other.

Grabe. Bakit ang sarap niya humalik? Percy had me gasping for air and my toes
curling.

"I want you, Annabeth," he whispered against my lips.

I gasped when his hardness brushed against my stomach. "P-Percy, virgin pa ako."

He kissed my lips tenderly. "I know, you told me that earlier."

I bit his lower lip. "I want you, too, Percy." He squeezed his eyes shut. It looks
like he's restraining himself from touching me. "I'm ready. Just please be gentle,"
I said. Saan ba nanggagaling itong mga pinagsasabi ko?

He lunged for my mouth and suddenly everything went black.

I woke up with a start. I opened my eyes slowly and looked around. I shot up and
immediately regret it. I groaned as I squeezed my eyes shut and grab my throbbing
head.

Shit. Ang sakit ng ulo ko!

I opened my eyes again. That's when I noticed I am naked! Napahawak ako sa boobs
ko. Shit. Hindi ko maalala na naghubad ako.

Images from last night flooded my head. That handsome guy Percy, my first kiss, my
first body shot, my first dirty dance, me playing with Percy in the park, our make-
out session in the restroom and--OH MY GOD!

Did I lose my virginity to Percy?!

Wala na akong maalala after nung uminom kami ng champagne dito sa kama niya. Oh my
God. Anong ginawa niya sa akin? Anong katangahan itong pinasukan ko?
Kinuha ko ang kumot na nakatakip sa ibabang parte ng katawan ko. Shit. I feel sore
all over my body. Pakiramdam ko, isa akong malaking pasa! Naka-panty pa rin ako
pero masakit din ang singit ko. Ano ba? Wala na ba yung pinangalagaan kong
virginity? Naisuko ko na ba ang Bataan?

Napatingin ako sa kama and there it is. May bloodstains. Shit. Wala na talaga.

Dahan-dahang namuo ang mga luha sa mata ko. Gumamit ba siya ng proteksyon? Paano
kung mabuntis ako? At nasaan na ba siya?

Tumayo ako at ipinulupot ang kumot sa katawan ko. Kailangan ko siyang mahanap. I
need some answers. Lumabas ako ng kwarto niya at hinanap siya sa ibang parte ng
condo unit niya.

"Percy?" I called out pero walang sumagot. "Percy!" I yelled out of frustration.
Mukhang wala siya at iniwan niya akong nag-iisa sa condo unit niya.

Bumalik ako sa kwarto niya at umupo sa kama. Napabuntong hininga ako. Paano na ako
nito? Hindi ko rin alam kung saan niya nilagay ang damit ko. Hindi ko makita dito
sa kwarto niya.

Napatingin ako sa bedside table niya. May iniwan pala siyang note. I picked it up
and read it.

Went to my early practice. Make yourself at home. Take care on your way home. -
Your Percy

My jaw literally dropped. Shit! I know a brush-off when I see one! Ito yung mga
nababasa ko sa mga romance novels! Ito yung mga natatanggap ng stupid lead female
after a night of fun with a stranger! A stranger that turned out to be an a-hole!

Binuksan ko yung drawer sa bedside table niya para makahanap ng paper and pen. Pero
iba ang nakita ko! A stack of notes na mukhang galing sa iba-ibang mga babae. May
MAC red lipstick pa!

Binasa ko silang lahat. I heaved at the blatant words these girls used.

Thank you for the mind-blowing orgasms... - Rachel xx

You're right. You're really great with your tongue. - Shiela

I enjoyed last night! Call me when you want me to go down on you again! ;) - Rika

Ibinalik ko sa drawer yung mga notes kahit hindi ko pa nababasa ang lahat. Hindi ko
na kaya! Bumabaliktad ang sikmura ko sa tatatlong notes palang na yun. What more
yung iba pa? Mga lagpas lima pa ata ang hindi ko nabasa!

Tumakbo ako sa glass door ng balcony niya. Naalala ko ang mga sinabi niya kagabi.
Puro kasinungalingan. Nakuha niya ako dun! Masyadong madulas ang dila niya at
nagpauto naman ako. Hindi dapat ako nagpauto sa kanya. Ano na lang ang sasabihin sa
akin nina L at K ?

OH MY GOD! Iniwan ko sila kagabi!

Lalong lumalaki ang namumuong galit sa akin. "How could you be so stupid, Jamie?!"
I screamed at myself.

Binuksan ko ang MAC lipstick na hawak ko at sinulatan ang glass door niya.

AVADA KEDAVRA, MOFO!

=================

Chapter 5: Douching

Chapter Five

Douching

Sa di ko malamang dahilan, hindi ko nahanap yung dress ko. I only have my ballet
flats, underwear and my anger. Even my pride and dignity are in shreds. Aalis na
nga lang ako dito, I had to 'borrow' clothes pa sa asshole na yun.

And what infuriates me more, ang daming damit ng babae sa cabinet niya! Halatang
mga naiwan ng mga nilandi niyang babae. Siguro may fetish siya sa mga naiiwang
damit ng mga nakakalandian niya. Nakakainis lang na soon enough, mapapabilang dito
ang black dress ko. Isaksak na niya sa baga niya iyon! Wala na akong balak kunin sa
kanya yun. Ni ayoko ng makita siya. Ayoko ng makita ang pagmumukha niya kahit anino
niya!

Yung kinuha kong damit ay yung mukhang pinaka disente sa lahat. Isang blue backless
dress. Eskandalosa, I know. Pero ito na lang kasi ang three-inches above the knees.
Yung iba, three-inches below the keps na! Kumuha na lang din ako ng white dress
shirt ipang ibabaw sa 'disenteng' dress na suot ko.
Matapos kong magbihis ay umalis na kaagad ako sa condo niya without looking back.
Nabahiran na ng di maganda ang masayang gabi ko. As much as I want to cherish last
night's memories, naaalala ko lang na naisuko ko ang Bataan.

Padabog kong isinara ang pinto ng condo niya. Dumiretso ako sa elevator at pinindot
ang GF button.

Teka. Bakit nga ba Bataan ang tawag duon?

Oh right. The Fall of Bataan. Entry point. Right. My hymen is the Bataan.

Oh God. Bakit ko pa ba ito iniisip? Wala na rin namang kwenta! Umiyak man ako o
tumawa, di na babalik sa pagka-intact ang hymen ko. Kailangan ko ng tigilan ang
pag-iisip about last night. Dapat ang nasa isipan ko ngayon ay kung paano ako
makakauwi.

Ni hindi man lang siya nag-iwan ng pamasahe! Alam naman niyang wala akong dala ni
kusing. 'Take care on your way home' daw. Paano ako mag-ti-take care, kung hindi
naman ako makakauwi!

Bumukas ang elevator at agad akong lumabas dito. Sumalubong sa akin ang magarbong
lobby. Hindi ko masyadong matandaan ang hitsura ng lobby last night dahil masyado
akong preoccupied. Pero now that I'm sober, sobrang namangha talaga ako. Mayayamang
tao lang talaga ang may afford ng condominium units dito.

Umiling ako at ibinalik ang atensyon ko sa misyon ko ngayon. I have to find a way
para makauwi ako. Hindi maaaring maabutan ako ni Percy dito. Hindi ko alam kung
anong gagawin ko sa kanya kapag nagkita ulit kami. One thing's for sure, masasaktan
siya.

Inilibot ko ang paningin ko at dumapo ito sa receptionist. Agad akong lumapit dito.
Nakita kong Rachelle ang nasa name plate nito.

"Hi, Rachelle. Pwede bang makigamit ng telepono?" tanong ko sa kanya. Ayoko ng

magpaliguy-ligoy. Gusto ko ng umuwi!

Tinignan niya muna ako ng mabuti bago ako nginitian. "Of course," sagot nito.
Mukhang naaalala niya ako. Siguro ay nakita niya akong kasama ko si Percy kagabi.

Nakakahiya ito.

Ngumiti na lang ako sa kanya at tinanggap ang teleponong ipinahiram niya. Hinawakan
ko ito at dinampot. Magda-dial na sana ako pero naalala kong number ko lang pala
ang kabisado ko.

I mentally slapped myself. Way to go, Jamie. Sa mga ikinikilos mo ngayon,

napapatunayan ko sa sarili mo kung gaano ka ka-unprepared sa mga ganitong klaseng
sitwasyon.

I inhaled deeply and hoped to God na sana ay nasa mga kaibigan ko ang cellphone ko.
I dialed my own number and with three rings, may sumagot kaagad.

"Hello?" Nabosesan ko agad kung sino ang sumagot. Si Louisse!

"Oh my God! L! Thank God you picked up!" I said in relief. Halos matumba ako sa
gaan ng pakiramdam na naramdaman ko.

"JAMIE NAVARRO! Where have you been?! Dude! Hindi kami nakatulog ni K! We're
worried sick!" sigaw niya galing sa kabilang linya. Nilayo ko ang receiver ng
telepono sa tenga ko.

Napatingin ako sa likuran ni Rachelle. It says Pallas Athena Taguig. "I'm in Pallas
Athena Taguig. Can you please pick me up?" I asked in a small voice.

"Of course!" she said. Narinig ko pa sa kabilang linya ang mga yabag niya pati na
rin ang pagtunog ng kotse niya. "Wait for me there. Naku, J! I'm going to ream your
ass!" sabi niya bago naputol ang linya.

Napabuntong hininga ako bago inilapag ang telepono sa lalagyanan nito. Iniabot ko
ito kay Rachelle at nagpasalamat.

Umalis ako sa harapan niya at pumunta sa mga couch sa lobby. Dito ko na lang
hihintayin si L. Sana ay maunahan ni L si Percy. Ayoko talaga siyang makita!

***

Mahigit isang oras rin siguro ako naghintay bago dumating si L. The way she walked
up to me, parang gigibain niya ang lobby dahil sa bigat ng mga yabag niya. Isama mo
pa ang galit na expression sa mukha niya. Halata ring nagmadali talaga siya sa
pagsundo sa akin. She's disheveled! Napakalayo ng hitsura niya ngayon sa L na
parating nakikita ng lahat.

Naka black tank top siya na pinatungan ng paborito niyang fatigue jacket at yoga
pants ang pang-ibaba niya. At suot niya ang paborito niyang Jordans.

Nang nakalapit siya sa akin ay nanlaki ang mga mata niya. "What the hell?! Hindi
yan ang suot mo last night!" she hissed at me. Napatayo ako at hinala na siya
palabas ng lobby.

"Sa kotse mo na ako mag-eexplain. Lets just get out of here!" I pleaded as I drag
her.
Huminto siya kaya napahinto na rin ako. "Are you in trouble, J?" she asked, worry
etched on her face. Umiling ako. "Pero baka makulong ako! Dahil kung hindi pa tayo
aalis dito, baka makapatay pa ako ng tao!" I said before grabbing her hand again.
Pagkalabas namin ay nakita kong nakaparada lang sa harapan ang kotse niya. Hindi na
niya ipinarada pa sa tamang parking space.

Pinatunog niya ang kotse at pumasok na kami pareha sa front seat. Tahimik lang kami
ng mga ilang minuto. Hindi siya nakatiis at nagsalita na.

"Explain, Jamie."

I sighed. "I fucked up."

I saw her rolling her eyes. "Clearly! What were you thinking? Bigla ka na lang
nawala kagabi ng walang pasabi? K and I were so scared! Hindi namin alam kung paano
namin kakausapin yung parents mo if something happened to you!" she shouted.
Hinayaan ko lang siyang sigawan ako dahil alam kong kasalanan ko naman talaga ang
nangyari kagabi.

At isa pa, sobrang napag-alala ko sila. Sobrang frustrated niya dahil sa pagkawala
ko kagabi. Kung ako ang nasa pwesto niya, marahil ganun din ang gagawin ko.

"Hindi mo man lang ba kami naisip ni K, Jamie? Kahit sarili mo na lang, hindi mo ba
naisip na baka mapahamak ka? Have you not watched the news lately? Madaming
namamatay! Madaming nari-rape!" Napatingin ako sa kamay niya sa steering wheel.
Namumuti na ito dahil sa panggigigil niya sa akin.

Umiling ako. "I'm so sorry, L."

"God! If only you knew how K blamed herself kagabi! Sabi niya, kung di daw siya
pumayag na iwan ka on the dance floor, edi sana this wouldn't happen! First gimik
natin yun last night. It was supposed to be a fun night! We'll enjoy ourselves at
uuwi tayo together!" She inhaled deeply to calm herself. "Why were you there, J?
Who brought you there?"

Umiwas ako ng tingin sa kanya at napasandal sa car seat. "I met a guy last night,"
pag-uumpisa ko. Hindi umimik si L kaya nagpatuloy ako. "Hindi ko alam kung anong
nangyari sa akin pero napapayag niya ako to do things I wouldn't normally do."

Lumingon siya saglit sa akin. "Like what?"

"Body shots. Dirty dancing," sagot ko. Dapat ko bang sabihin kay L yung extent ng
nangyari kagabi?

"That guy knew you're innocent," she concluded.

I sighed. "Not anymore, I'm not." Nagulat ako nang halos kumawala ang kaluluwa ko
sa katawan ko. Napapreno bigla si L!

"WHAT?!" she asked, her eyes wide.

My lower lip started to tremble. "Sinuko ko na ang Bataan!" I wailed. Hindi ko na

napigilan pa at napaiyak na ako.

Ang bobo mo naman kasi, Jamie! Nagpauto ka! Ang dali-dali mong naniwala!

"You swiped your v-card?" I heard L asked in shock.

I nodded. "Hindi na ako virgin! And I don't even know kung gumamit siya ng condom!"
Humarap ako kay L at hinawakan siya sa braso. "L! Ayokong mabuntis!" Yinugyog ko
siya.

"Stop it! I'm driving!" she hissed. Napatigil ako sa pagyugyog ko sa kanya.
Natahimik kaming dalawa matapos nun.

I looked at her. "What should I do, L?" I asked her after I calmed down.

She sighed. "I don't know," sagot niya. "I'm not really prepared for this, you
know. The wildest thing I ever did was when I made out with that douchebag football
player." Napapikit ako. Ano ng gagawin ko?

"We're going to figure something out. There's something naman siguro na pwede mong
inumin, right? Like a morning-after pill?" she asked.

Dumilat ako at lumingon sa kanya. "Meron ba nun dito? Kakapasa pa lang ng RH Law, I
don't think my supply na nun dito."

Tumango siya. "Right." Napakamot siya ng ulo. "Bahala na. Iuuwi muna kita para
makapagpalit ka and then we'll figure something out. There has to be a way para
hindi ka mabuntis," she muttered.

***

Nang makarating kami sa apartment namin ay dumiretso ako sa banyo ng kwarto ko.
Iniwan kong bukas ang pinto dahil alam kong papasok si L mamaya. Isinara ko na lang
ang shower curtain.

Binuksan ko ang shower at sumilong sa ilalim nito. Sana pati ang pagkakadumi ng
puri ko ay mahugasan ng tubig at sabon. May pandidiri akong nararamdaman sa sarili
ko. Pinabayaan kong magalaw ako kagabi. I brought it to myself.
Nagtiwala ako sa isang stranger. Ipinaubaya ko ang sarili ko sa kanya. Tinanggap ko
lahat ng alak na pinainom niya sa akin. Hindi ko iniwasan ang mga halik niya. At
ang hindi ko mapapatawad sa sarili ko?

I begged for it. I begged him to take my virginity. Naaalala ko. Kaya alam ko na
ako ang dapat mas sisihin dahil sa katangahan ko.

Kung malalampasan ko man itong problemang ito ng hindi nagkakalaman ang sinapupunan
ko, I can only charge it to experience. It sound so wrong. Pero wala na akong
magagawa.

I don't even know his name. Ako pa nga nagsabi sa kanya ng pangalan na dapat kong
itawag sa kanya. Hindi ko maalala kung saang unit sa Pallas Athena niya ako dinala.
I was so ready to leave that goddamned condo, hindi ko man lang naisipang silipin
kung anong unit iyon.

Narinig ko ang katok ni L sa pinto ng banyo. "Pasok," I said. Narinig kong bumukas
ang pinto. Sunod ay ang kalampag ng toilet seat at cover. Hinawi ko ng bahagya ang
shower curtain at nilusot ko ang ulo ko dito. Nakita ko siyang nakatutok sa iPhone
niya.

"Dude, sabi dito pwede daw mag douching. Pero hindi siya ganun ka-effective," sabi
niya habang nag-iiscroll sa iPhone niya.

"Paano yung douching?" tanong ko.

"The word "douche" means to wash or soak in French," she read. Lumingon pa siya sa
akin saglit. "Douching is washing or cleaning out the vagina (birth canal) with
water or other mixtures of fluids. Most douches are prepackaged mixes of water and
vinegar, baking soda, or iodine. You can buy these products at drug and grocery
stores. The mixtures usually come in a bottle and can be squirted into the vagina
through a tube or nozzle."

I scrunched my nose. "Vinegar? Sa vajayjay ko? Hindi kaya ako mangamoy malansa
niyan?" tanong ko. Hindi nga ako kumakain or nagsasawsaw sa vinegar tapos ilalagay
ko sa vajayjay ko?

"Try mo kaya na water lang?" she asked. "Tapos habang nagwa-wash ka, mag-jump ka?"
she suggested. Tumango ako at bumalik na sa shower.

Kinuha ko yung shower-head at binuksan ito. I started to jump muna, mga 10 times
bago tinapat yung shower-head sa vajayjay ko. I washed it.

"L? Parang wala namang lumalabas na fluid?" I called out to her.

"Try mo mag-jump ulit," she said. I did what I was told.

"Wala talaga, L," I said, frustrated. Hindi ata effective!

"Wala na akong makita, J. Puro pills na itong emergency contraceptive na nakikita

ko." I can hear the frustration in her voice.

I sighed in defeat. Anong gagawin ko?

"We must figure something out," I mumbled. Nawawalan na talaga ako ng pag-asa. Kung
bakit naman kasi walang morning-after pill dito. Edi sana tapos na ang problema.

"Mag Facebook lang ako saglit habang nag-iisip ka dyan," L said.

Nagpatuloy na lang ako sa pagligo. Nang matapos ako ay inabot ko na ang tuwalyang
sinampay ko sa shower curtain rod. Ibinalot ko ito sa akin katawan matapos
magpunas.

Paghawi ko ng shower curtain, biglang tumili si L.

"OH MY GOD! I know na!" she said as she stood up.

"Ano?" I asked, hoping na may naisip nga talaga siyang magandang solusyon.

"Sila Lysa at Janelle! Yung mga friends natin nurse sa De Lazarus Hospital!" she
said before she ran out. "Magbihis ka na! Pupuntahan natin sila!" I heard her shout
as she left my room.

"May the odds be ever in our favor," I grumbled.

=================

Chapter 6: Pansycake

Chapter SixPansycake

Bummer. Hindi rin pala ako matutulungan nina Janelle at Lysa dahil hindi naman sila
sa OB ward naka-station. Si Janelle, sa neuro siya while si Lysa naman ay sa Psych
ward. Kahit yung iba naming friends, hindi rin makatulong pagdating sa emergency
contraceptives.

"Pasensya ka na talaga, girl. Wala talaga kaming access sa mga pills. Nakatago kasi
mismo yun sa mga offices ng mga OB-GYN doctors," sabi ni Ate Janelle.
Tumango na lang ako. "Siguro, the only thing na magagawa natin ay maghintay ng
ilang linggo para makapag pregnancy test ka," sabi naman ni Ate Lysa.

"Let's hope na you're not pregnant," sabi ni L bago sumandal sa driver's seat.
Nandito kami ngayon sa Mini Cooper ni L. Vreak ngayon ng mga kasama naming nurse
kaya nahatak namin sila.

Lumingon ako sa backseat, nasa kanan si Ate Janelle habang sa kaliwa si Ate Lysa.
"Wala ka ba talagang maalala habang nakikipag-sex ka?" tanong niya.

"Nako, let's rephrase that. Sure ka bang nag-sex kayo?" tanong ni Ate Lysa.

Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko. "Uhm, I'm ano, I'm a bit... sore?"

"Sigurado ka? Baka naman sa iba mo nakuha yung soreness?" Lysa asked, dubious. I
nodded. I know my body no!

"Yes, I'm sure. Tsaka nakahubad ako nung nagising ako," I said. Do I need to tell
them na kahit papano naka panty pa ako? I don't think so.

Lysa sighed. "Well, kung ganun nga. I think kailangan mong malaman yung mga
accessible sayo na contraceptives."

Ate Janelle nodded. "Correct! Para alam mo na kung anong gagawin next time na nasa
ganung situation ka." Tumango ako. "Well, that is kung walang laman yung tiyan mo
for the next nine months."

L chuckled. "As much I want to be a ninang, ayokong sa'yo mangyayari yun dahil
patay ka sa parents mo," she said. Shit. Yung parents ko. Patay talaga ako sa
kanila kapag nalaman nila itong kagagahan ko.

Ate Janelle clapped her hands. "Okay, then! First thing you should know!"
Napatingin siya kay Lysa at ngumiti ng nakakaloko. "Condoms!" sabay nilang sinabi.

"Nakakita ka na ba nun?" tanong sakin ni L, parang nang-aasar. Tumango ako. "May

Sex Ed kami nung high school," I said, rolling my eyes.

"Yet, when you were having sex na, you forgot!" L scoffed. Nagtawanan yung dalawa
sa backseat.

"Kung ganun, mas extensive tong lecture namin ni Janelle. I doubt it kung naituro
sa inyo ng maayos yung pag-suot ng condom," sabi ni Lysa habang natatawa pa rin.
Umiling ako. "Hindi nga naturo samin kung paano. Pinakita lang yung hitsura," sabi
ko habang nakanguso. Nakakainis. Bakit kasi yung teacher namin nung sa Sex Ed?

"Kung ganun, dapat matutunan mo ngayon kung paano magsuot ng condom." J smiled,
teasingly.

Napansin kong bumunot ng wallet si Lysa. At duon niya kinuha ang isang sachet ng
condom. Nanlaki ang mga mata ko. Bakit meron siya sa wallet niya?!

Umiling si Lysa. "Don't ask. Basta ang dapat mong malaman ay dapat nagdadala ka
nito. After all, health mo ang nakasalalay sa premarital sex." Tumango na lang ako.
Oh God. Seryoso nga silang magtuturo ng Sex ed ngayon!

Hindi ko alam pero medyo nakaramdam ako ng nausea. Nakakahiya. Ang laki ko na tapos
ito sila, nagle-lecture sa akin. Nakakahiya na, lalandi-landi ako tapos damay sila
sa kalokohan ko.

"Where will you put it?" L asked referring to the condom. Hindi ko alam kung paano
at bakit pero sabay-sabay kaming apat na napatingin sa stick shift ng Mini Coop ni
L.

Nanlaki ang mga niya. "No! What the fuck?! Not on my stick shift! Please!" she
shrieked.

"Bumili na lang tayo ng banana sa 7/11," I heard Janelle said.

"Sino bibili? Nasa kanyo lang yun," Lysa said.

I raised my hand suddenly. Tumama tuloy sa ang kamay ko sa taas ng kotse. "I
volunteer!" sigaw ko.

"I see, you're still quoting Katniss Everdeen," natatawang sabi ni Janelle. Lumabas
na ako kaagad dahil nasusuka na talaga ako. I need air. Like right now.

***

Wala pang ten minutes, nakabili na ako ng banana. Wala na rin yung nausea na
nararamdaman ko kanina. Medyo kumalma na ang sistema ko.

Mukhang sobrang excited nilang tatlo pagbalik ko. Siguro may napag-usapan sila
habang bumibili ako ng saging.

Kinuha kaagad sakin ni Ate Lysa yung brown bag na dala ko. Kinuha niya yung banana
at binasa yung label nito. Napatawa siya ng malakas bago binasa out loud yung
label.
"OH MY GOD!!! CAVENDISH BANANA?! As in Mr Cavendish?!" Tumawa siya ng tumawa habang
nakatingin lang kaming tatlo sa kanya.

"Sino si Mr Cavendish?" nagtataka kong tanong. Napatigil si Ate Lysa at nagpahid ng

luha. "Wala. Leading man sa In Flight Series yun. BDSM yun. Di mo alam yun."

Tumawa si Ate Janelle. "You should read it. Para may malaman ka pa about sa mga
ganung bagay. Para hindi ka na clueless," sabi niya habang nakangiti ng nakakaloka.

"Yeah. You should read erotica books," L agreed. "Anyway, we have a banana here
that needs to be wrapped up," she said, pointing at the banana.

Binigay sakin ni Ate Lysa at tinanggap ko ito. Binuksan niya na din yung sachet ng
condom. Inabot niya ito sa akin.

"Sa tip mo hawakan yung condom. Place it on the tip tapos i-roll down mo na," Ate
Janelle instructed.

Nakaramdam ako ng sobrang kaba. Nanginginig ang mga kamay ko habang sinusubukang
sundin yung instruction niya.

I heard Ate Lysa chuckled. "Hey, in real life hindi nangingig yung mga 'banana' ng
guys. It just twitches." Hindi ko na lang pinansin yung pang-aasar niya.

Since limited lang yung oras namin, minadali na nila yung pagle-lecture sa akin.
Medyo kumplikado yung calendar method dahil may mga arithmetic chuchu pa. Same
thing with Billings method. Pero mas keri ko pa.

"Una need mo ng calendar. Tapos every day, for the same time each day, ichecheck
ung discharge," umpisa ni Ate Lysa sa pag-eexplain ng Billings method.

"Kapag thick and ma-clump, pwede yun. Kapag clear and nagsstretch kapag pininch mo
sa forefinger and thumb ibig sabihin bawal. Dapat alam mo pa din yung day of
ovulation. So calendar method pa din to."

Napakamot ako ng ulo. Ito na yung nakakahilo sa lahat. Mahihirapan ako sa pagtanda
ng mga days. "Alamin mo ilang days ung cycle. Kunyari 28 days bago ka magkaron, Day
14 ang ovulation day. So bawal ang sex 5 days before and 3 days after ng Day 14.
Yung 5 days before and 3 days after dyan ieexpect na clear ung discharge sa
billings so bawal. Yung days na pwede yun ang dry at yung thick ang discharge."

Napabuntong hininga ako at napaka ot sa ulo. "I think I'll just uhm, abstain?"

Sila naman ang napaka"mot sa ulo. "Anyway, thank you, guys! And ye, di na ako
uulit. Last na yung last time talaga. Promise!" I said, doing the Vulcan salute.

***

Pagdating namin sa bahay, nakaabang sa amin si K. Agad siyang tumakbo palapit sa

akin at hinila ang buhok ko.

"Nokarin ka ibat?! Ot ngeni kamu?! Migaganaka kami keka!" sigaw niya sa akin.

Oh shit. Galit nga siya. Kahit di ko gets yung sinabi niya, alam kong galit talaga
siya. Kinakausap lang naman niya kami ng Kapampangan kapag sobra siyang emotional.

Napansin kong naluluha din siya. Nakaramdam ako ng sobrang guilt. Nakakahiya.

"Kim, sorry na," sabi ko sa kanya. Tinanggal niya muna yung eyeglasses niya bago
nag punas ng mata.

"Nakakainis ka! Wag mo na uulitin yun!"

Tumango ako. I raised my hand and did the Vulcan Salute. "Promise. Di ko na uulitin
tala. Last na yun!"

Yeah. Hindi na ako magpapakatanga. Hindi na ako magpapauto sa mga lalaki. Hindi na
ako magpapaka-weak kapag may gwapo sa harapan ko.

"Last night was just a lapse on my judgment," I started. "I won't be a pansycake
again!"

K and L laughed. "'Yan ka na naman! Ang charming-charming mo siguro kagabi kaya ka

inuwi nung guy na 'yun!" K said. Napataas ang kilay ko. She knew?

L chuckled. "I texted her when you bought banana kanina," she explained.

Tumango ako. I guess wala na ulit secrets sa aming tatlo. Babawi na lang ako sa
kanilang dalawa. I let them down for a night. Ayokong nadi-disappoint ko sila dahil
hindi ko lang sila best friends, para ko na rin silang kapatid.

"I'm really, really sorry about last night. I didn't mean to disappoint you, guys,"
I said. I felt the back of my eyes stung.

Niyakap ko silang dalawa and for the second (and hopefully the last) time that day,
I cried over my broken hymen.
=================

Chapter 7: Toys for the Big Boys

Chapter Seven

Toys for the Big Boys

What a tiring day. Kakatapos lang namin ni L mag-enroll kanina. We ended up

exhausted dahil sa bagong sistema ng enrollment. Kung saan-saan pa kami tinuto
pumunta at pumila. Matapos nun ay sinundo din namin si Kim sa trabaho niya. Mabuti
na lang at na-survive namin ang araw na ito.

Well, hindi pa pala tapos ang araw na ito. Dahil sa stuck kami sa isang heavy
traffic sa kalagitnaan ng EDSA. Kung mamalasin ka nga naman. Hindi ba kami pwedeng
makauwi na lang ng walang sagabal? Gusto ko ng maligo! I want to scrub until my
skin gets raw. Sobrang lagkit na ng pakiramdam ko, feeling ko lahat ng alikabok
kumakapit na sa balat ko.

And I want to freaking sleep.

"Sana pala nag take-out tayo sa Banapple," I heard K grumbled. I silently agreed
with her. Sa sobrang tagal naming naipit dito sa traffic, inabot na kami ng gutom.

"Drive-Thru tayo later," L said. She was about to press the radio's power button
when I lunged at her and slapped her hand.

"It's Monday! Araw ko ngayon!" I said. She just rolled her eyes.

Kaming tatlo ay music junkies. Kaso hindi kami madalas magkasundo sa mga music na
pinapakinggan sa radio kapag traffic sa daan. Eclectic ang taste ni L sa music.
Kaya naman may common ground naman kaming tatlo kahit papano. Si K, isa siyang
Swiftie. Enough said. Habang ako naman, RnB ang favorite music genre ko.

So para maiwasan ang pikunan, may schedule kaming sinusunod. Mondays & Tuesdays ang
mga araw ko. K got Wednesdays and Thursdays. L got the rest. Siya naman kasi ang
may-ari ng kotse.

I turned on the radio at nilipat kaagad sa favorite radio station ko, Music 89.9.
Tinatamad na kasi akong ikabit pa ang phone ko or halungkatin pa yung CDs ko sa
glove compartment.

Napangiti ako ng marinig ko ang mga boses ng mga paborito kong DJs. Sina JJ , Draky
Drake at A. Ford.
"And we're back!" I immediately recognized JJ's voice. Sa sobrang tagal ko ng
listener ng Toys for the Big Boys ay naa-identify ko kung sino ang nagsasalita.

"Boys, we have three special guests for tonight!" A. Ford exclaimed. Mukhang
excited sila ha? Baka sikat na sikat yung tatlo nilang guests.

"Damn straight. We got the Ongpauco cousins here!" Draky Drake shouted. Ongpauco
cousins? Ay, hindi ko kilala.

Nagulat ako ng tumili yung dalawa sa harapan. "OMG!!! THE Ongpauco Cousins!" L
shrieked. Wow. They're that famous? Hindi basta-basta tumitili sa kilig si L. Si K
maiintindihan ko pa. She's a 'shrieker'. Lahat ng pwedeng tilian, titilian niya.

"Bakit? Anong meron sa kanila?" I asked with a frown. I felt left out na naman.
Napalingon silang dalawa sa akin. Mabuti na lang at traffic, kundi nabangga na
kami.

"Hindi mo sila kilala? Saan ka bang planeta nakatira? Yung totoo, saang school ka
nag-aaral?" K asked in disbelief.

I looked at L for help. "Dude, sa school natin din sila nag-aaral," sabi lang niya.
Hindi sila makapaniwala na di ko kilala yung mga magpipinsang Ongpauco. Sino ba
talaga sila?

"Talaga? Bakit parang di ko naman sila kilala?" Anong meron at parang sikat na
sikat sila? Apparently, schoolmates namin sila pero may radio-show guesting sila.
"Bakit kilala mo sila, L?" tanong ko sa kanya.

Napansin kong namula si L. "Of course, I know them. They're famous nga sa uni,"
sabi niya bago umiwas ng tingin. Errr... Okay?

K spoke, "Alam mo, just Google them." Umiling ako at sumandal ulit sa backseat.
Makikinig na lang ako habang nagbabasa ng Fifty Shades of Grey. Kinuha ko ang phone
ko at dali-daling nagpunta sa ebook reader.

I need to read this kind of stuff para hindi daw ako tatanga-tanga. Lysa's words.

"Balita ko, these guys are the kings of DLU Gray Wolves," A. Ford said. I scoffed.
Kings of DLU Gray Wolves? Ni hindi ko nga sila kilala. At ano to? High school pa
rin ang peg? Sa High school lang may kings and queens sa mga campus!

"Hindi na ako magtataka, they're dominating the UAAP and the world of sports
outside their school."

Napahinto ako sa pagbabasa. Nawawala na ang attention ko sa FSoG dahil sa curiosity

ko sa magpipinsang ito. Shit. Iinterviehin na ni Anna si Christian! Kainis!
"Lake Ongpauco's leading his team to the finals. Ever since he joined the baseball
team, hindi na sila nawala sa finals. Mad props to him," Draky Drake said.

"I like Kade Ongpauco. Dude's a monster in the field! I've never been that
entertained in an American Football game," A. Ford gushed. Yes, the dude just
gushed. I heard L snorted, hindi ko na lang pinansin.

JJ chuckled. "I'm gonna confess. I'm a River Ongpauco fan." Nakita kong nag-agree
yung dalawa kong kasama. Saang sports naman itong River Ongpauco?

Familiar yung name ng guy. Pero hindi naman ako nanunuod ng school games so
imposibleng na-meet ko na siya or kakilala.

"Saang sports yung River Ongpauco?" I asked the two.

"Formula 1 Racing," L answered. K shushed us. I just nodded. Okaaay. If he's

famous, how come di ko siya kilala?

"Let's bring the boys out! The Ongpauco Cousins!" All three hollered. "Welcome to
Toys for the Big Boys, guys!"

"Thanks for having us," I heard a new voice. Must be one of the Ongpaucos.

JJ spoke, "Pakilala naman kayo sa listeners, guys."

"Kade Ongpauco of DLU Gray Wolves," said one. Wow. Ang baba ng boses niya. Pero ang
attractive pakinggan.

"Lake Ongpauco. The guy who covers all bases." That earned chuckles.

"River Ongpauco," said the last guy. Oh wow. Did my girly parks just tingle? I
think I heard his voice before! But I can't place him!

"So, River... You won third place at the South-East qualifiers a week ago.
Congratulations, man!"

I sighed. A week ago. Naalala ko na naman yung nangyari sa akin a week ago. That
night was a mistake.

"Thank you," matipid na sagot nito. Man of few words lang, kuya?

A. Ford spoke, "Kade, what should we expect with your team? Lapit na mag-open yung
football season."

The Kade guy answered. Hindi ako masyadong nakinig. Hindi ako mapakali. Na-meet ko
na yung River Ongpauco. Familiar talaga siya sa akin. Di ko lang talaga malaman
kung paano at saan ko siya nakita.

Siguro sa school. Baka narinig ko sa mga fan girls niya dun. Since sakit siya, I
assume meron siyang fan girls.

"Lake, you think you guys will win next Sunday?"

Someone chuckled. "Of course, we're the best," he answered.

"Ay! Kaines! Ang yabang naman niyan," I heard K said.

"So what's up with you, guys now? Other than your sports careers?"

"Nothing much," someone answered.

"Oh! Riv's crushing on a girl!" I think Lake was the one who shouted.

"Am not," River said.

"You are! You've been at the Ledge every night!" Lake said, chuckling.

Wow. Tambay din sila ng The Ledge? I wonder if nandun sila nung gabing yun.

"You see, Riv's obsessing over this quote-spouting girl."

When the words sunk in, I gasped. L yelled 'Holy Shiz!' as she suddenly stepped on
the brake. "Oh my God! A week ago sa The Ledge! Oh my God! Quote-spouting girl
daw!" K shrieked.

"Baka hindi lang naman ako yung ganun!" I said in denial. Napatingin silang dalawa
sa akin. Holy shit. Buhay kami. Hindi kami nabangga. Pero shit.

"What was her name? Annabeth?" Kade asked.

Oh. Hell. No.

"I'm River Ongpauco."

Holy frak!!! Yung pangalang tinawanan ko sa The Ledge. Si River Ongpauco at yung
gagong si Percy ay iisa!

"Oh my God! Ikaw nga yun, J!" K shrieked.

I exited my epub readers at pinindot kaagad ang internet browser ng phone ko.
Hinanap ko siya kaagad sa Google Images. And voila!

Percy is River Ongpauco.

"Oh my gods! Call him!" L yelled.

I once again fumbled on my phone. I checked my balance. Zero. "Wala akong load!" I
said in panic. L threw me her phone.

I dialed 631-0899. Buti na lang kabisado ko.

"Busy yung line!" I said.

"Keep going!" L said as she drive.

Ano namang sasabihin ko kapag may sumagot? Na ako yung babaeng kinuhaan ng
virginity ni River? Na kaya hindi niya ako makalimutan kasi sinulatan ko ng killing
curse yung windows sa condo niya gamit yung red MAC lipstick sa drawer niya?

"L! Wag na lang! Di ko alam yung sasabihin ko! Wala naman akong kailangang sabihin
kay Percy!" I said. Almost pleading.

One more thing about me, I hate phone calls. It drives me crazy. Crazier, I mean.

But I promised them I'm not going to be a pansycake anymore. Kailangan kong maging
brave. Pero kailangan bang sa ganitong paraan? Mapapahiya lang ako!

"J! They're going to divulge your one-night with him! You need to stop those
idiots!" Feeling ko ay nabuhusan ako ng nagyeyelong tubig. Shit! Ipapamalita nila
nationwide na may napabagsak na Bataan si Percy!

Matapos ng kahihiyan ay nakaramdam ako ng galit. How dare them! How dare he!

"Hello, Music 89.9. This is JJ," I heard someone answered. Pinakinggan ko yung
radio, sila Drakey ang nagsasalita. Off-air pa ako.
"Hi, JJ. I-I'm River's Annabeth," I stuttered. Napapikit ako. I can't believe I'm
doing this!

"What? Seriously?!" JJ sputtered. "I don't believe you. I need proof," he said. Of
course, he needed proof. Bwisit! Pahirapan ba ako!

"I'm the quote-spouting girl. I wrote 'Avada Kedavra, MOFO' on his window. Go ask
him," I said confidently.

"No shit?" I just rolled my eyes. I heard something click. Tapos may tumutugtog na
sa kabilang linya.

He put me on hold.

"What did she do ba? Why can't you forget about her?" I heard his voice from the
radio.

"The girl wrote 'Avada Kedavra, MOFO' on his windows!" Lake said, laughing.

The boys laughed with him. Tinignan ako ng dalawa kong kasama. "They're making fun
of me," inis kong sabi.

"No shit, Sherlock," L said, chuckling. Kung di lang to nagmamaneho, patay sakin
to.

"Well, this just got more interesting! I think I got her on the line!" JJ said in
delight. Fudge. Here goes nothing. Wala sanang lumabas sa bibig ko na ikapahihiya
ko!

The music stopped then I heard JJ's voice. "Hello, Annabeth?"

"Am I on-air?" I asked.

"Yup!" JJ said. Narinig kong sobrang gulat ng mga nasa radio booth nila. Lalong-
lalo na ang mga Ongpauco cousins.

"Annabeth, this is A. Ford." I said hello to him. They all introduced themselves.
Except River Ongpauco.

"River! Wala ka bang sasabihin?" One of them asked. Oo nga. Kutong-lupa ka, wala ka
bang sasabihin?

"Annabeth..." I got chills when I heard his voice again.

"Oh my gods!" L whispered.

"Hello, Percy," I greeted him coldly. Wow. I sounded cool and collected. Napaka-
fake!

"What made you call, babe?" I tried to stifled my gasp. Anak ng! Nakuha niya pa
akong tawaging 'babe'!

"Don't call me 'babe'. Tumawag ako because I need answers!" I exclaimed.

"Uh-oh." I heard one of them said.

"I don't think now is the right time to talk," he responded.

"Why did you do 'it'? Then, you weren't there when I woke up! You just left a note!
Anong klaseng lalaki ka?" I asked. Sa sobrang inis ko, hibdi ko na napigilan pa ang
bibig ko. "Tapos nakalagay sa note mo, 'Take care on your way home'? Hindi ko nga
alam paano ako uuwi nun!"

"Babe, I'll explain everything," he said. Mabuti naman!

"Pwede ka ng mag-start mag-explain!" I said sarcastically.

I heard him sigh. "Not now. Let's talk some other time, okay?"

My eyes widened. Napalingon na naman sa akin yung dalawa. "Are you out of your
Vulcan mind?!" I sputtered in disbelief. "You think sasama pa ako sa'yo after what
happened?"

"We should still talk privately," he said, annoyed. Siya pa ang naiinis ngayon?

"No! I only want to know one thing!" I said. "Tell me, why'd you take it?" I
demanded. Nararamdaman ko na parang may lumalabas na usok na sa ilong ko.
Nakakainis.

"Look, I don't what you're talking about. But one thing's for sure, nothing
happened," he said, his voice calm.

Naramdaman ko ang pag nginig ng katawan ko sa sobrang galit. "Liar! Kaya mong mag
kiss and tell sa cousins mo pero hindi mo kayang magpakatotoo sakin?" I asked,
furious. "Sana hindi na tayo magkita. Ever. Hindi na ako magpapaloko sa'yo! Your
soul-suckin' days are over, amigo!" I yelled at him before I hung up.
Sumandal ako sa backseat at pumikit. Calm down, Jamie. Calm the eff down.

"Wow, that was intense," I heard someone from the radio.

"She just quoted Star Trek and Bubba Ho-Tep!" A. Ford said in awe.

Shit. Nakalimutan ko ng rinig nga pala kami nationwide! Nakalimutan ko ng may

kasama ako sa kotse at nasa isang radio booth si Percy, err, River Ongpauco.

"Dude, I don't know what to say," L said. I opened my eyes. Dun ko lang napansin na
naka-park na kami sa parking space sa apartment building namin.

"God, I made myself look stupid no?" I asked them. Both K and l nodded.

I face-palmed myself. "Everybody knows you never go full retard," I said with a
groan.

"Annabeth, I still want to see you. Tomorrow. 6PM. At OUR park," River's voice
boomed. Then commercials started to play.

I gasped when his words sunk in.

"Holy tacos," L said in disbelief.

=================

Chapter 8: @nknskywlkrxx

Chapter 8

@nknskywlkrxx

"I think you should go," K said all of a sudden. Lumabas kaagad siya ng kotse ni L.
Sumunod kami ni L sa kanya. Pagpasok namin sa loob ng apartment ay nagsiupo kami sa
bean bags namin.

Mine's black. K's sky blue. L's rose lavender. Closeted kikay si L. Sa aming tatlo,
siya ang madaming tinatagong lihim.

"I think you shouldn't go," L said once we're settled.

"Bakit naman? Pwedeng bigyan niyo ng justification yung mga opinions niyo, please?"
sabi ko habang sinasabunutan ang sarili ko.

"Well, for one he's an asshole," L said as she sat up straight.

Lumingon ako kay K. Umiling siya. "Mukha namang hindi, L."

L scoffed. "Mukhang hindi?" she repeated. "He's a 'kiss-and-tell! And what's worse,
he did it on national radio." Inis na inis talaga si L. Lumabas na ang mother hen.

K shook her head again. "He didn't! Yung mga pinsan niyo yung nagkwento. Ang mali
niya lang, kinuwento niya sa mga pinsan niya yung nangyari between him and J," K
responded calmly.

"Pareha lang 'yun!" she growled. Uh-oh.

"No," K countered immediately. "Hindi natin alam yung dahilan kung bakit niya
nasabi 'yun sa cousins niya. Paano kung nalasing pala siya? Or maybe, hindi niya
lang talaga makalimutan si J at yung mga kinuwento niya ay hindi naman makakasira
kay J?"

Once again, L scoffed. "Does River Ongpauco look like a hopeless romantic to you?"
L asked sardonically.

K rolled her eyes. "But we never know. Malay mo type niya pala si J."

"No offense, J. But those Ongpaucos are horndogs, they don't do love and
relationships," she said. Whoa. Bakit parang galit na galit na siya?

K laughed. "Sino bang nagsabing magiging sila kaagad? Tsaka I know for a fact na
hindi lahat ng Ongpauco ay 'horndogs'," she countered.

"Talaga? Name one!" L challenged.

K grinned. "Si Rain Ongpauco," she answered.

Napataas ang dalawang kilay ko. "May isa pa?" I asked in disbelief. "Hipsters ba
parents nila? May River na nga, may Lake pa. Tapos sinasabi mong may Rain pa?"

"Don't forget, Kade. His real name is Cascade," L grumbled.

K frowned. "Cascade? May body of water na ganun?"

Tumango si L. "Yeah, it's like a little waterfalls." She shrugged, too casually.
Paano niya nalaman itong mga to?

"Anyway, who's Rain Ongpauco?" tanong ko. Napatingin kami pareho ni L kay K.
Nagtanggal pa muna ng salamin si K for suspense. Kaloka!

"She's their little princess," umpisa niya. SHE?! "Nakilala ko siya nung senior
year ko sa DLU. Kasama ko siya sa Grey Wolves Foundation. She's not like her
cousins. She's a sweetheart at sobrang low profile lang siya."

Napatango na lang ako. "Err... So ano na ang point ng usapang ito? Naligaw na
tayo," tanong ko.

"Ayun nga, let's not judge River again. Hear him out. Baka wala pala talagang
nangyari sa inyo," she said with a soft smile.

L sputtered. "That's impossible! She was sore down there nung kinabukasan nun! She
has scrapes abd wounds pa. She also said na she was buck-naked when she woke up
that day."

Technically, hindi ako buck-naked nun. I think I need to come clean about duon.

Napakamot ako ng ulo. "Actually, naka-panty lang ako nung nagising ako."

"What?!" L sputtered once again. "Bakit ngayon mo lang sinabi?!"

I frowned. OA na naman si Mother Hen. "May difference ba? I was still sore nun," I
said in defense.

She facepalmed herself. "Of course, there's a difference!"

K chuckled. "See? Kailangan niya talagang makipagkita bukas. For closure's sake.
After nun, kalimutan mo ng nangyari yun. Forget about that night. Forget about the
guy. Start fresh."

L groaned. "I can't believe this pero yeah, hear him out. Maybe you're still a
virgin," she said while rubbing her face with her hands.

"Kahit samahan pa kita, J. Magkaroon ka lang ng closure kay River Ongpauco," K

offered with her sweet smile.

***

Ano ang unang pumasok sa isip ko nung magising ako? Rather, sino. Sino ang unang
tao ang pumasok sa isip ko nung magising ako?
Sino pa nga ba?

The one and only, River Ongpauco.

I can't believe this. Alas nueve ng umaga, siya agad ang nasa isip ko. Ni hindi ko
nga kilala ng lubos yung tao. We only shared a one-night-whatever. Clearly, hindi
siya one-night-stand kung wala ngang nangyari sa amin.

Kung sikat na sikat pala siyang tao. Then, why me? Bukod sa pagiging sikat niya,
gwapo siya. Obviously, he's also a rich kid. And I'm sure marami pa siyang
maipagmamalaki other than his achievements in his sport.

Ang daming babaeng magagandang babae sa The Ledge nun. But he zeroed in on me.
Nakakapagtaka talaga. What is it about me that captured his attention? Was it
obvious na virgin ako? Na inexperienced ako? Or gusto niya lang talaga ng good-time
at nakita niya yung mga katawa-tawa kong katangahan that night?

Damn it. I'm so curious about him. I should Google him para matahimik na itong
letseng konsensiya ko.

So I opened my laptop and booted it up. Mga ilang minuto lang, I'm typing his name
na.

River Ongpauco (born 14 August 1993) is a Filipino racing driver for the Mercedes
Formula One team. He races under the Philippine flag in Formula One, and has also
briefly competed in Stock Car Racing earlier in his career. He is also the youngest
formula one racing driver in the sport now.

Puro tungkol sa formula one racing, achievements, stats niya ngayon at yung time na
nag stock car racing siya. Which is pwede ko pa namang mabasa some other time. Ang
gusto kong mabasa ngayon ay yung mga juicy stuff! Yung pwedeng pang 'make-it or
break-it' niya sa akin!

Nag-scroll down pa ako sa mga results na lumabas sa Google. Napahinto ang kamay ko
dahil sa nakita ko.

River Ongpauco | Facebook

Napangiti ako ng wala sa oras. Ito na yung hinahanap ko! Pinindot ko agad ito at
naghintay. Nawala ang ngiti ko sa nakita ko.

Naka-private account si gago.

Nagtiyaga pa akong maghanap sa Facebook, pero wala talaga. Air-tight ang pagka-
private ng account niya. Walang lumulusot. Naghanap pa ako ng ibang account niya.
Nagbabakasakaling may second account siya at nakalimutan niyang naka public account
ito.

Posers. Puro posers lang ang nakita ko.

Mawawalan na sana ako ng pag-asa ng biglang tumunog ang phone ko. Tinignan ko ito.
Napangiti ako. Isang notification sa Twitter.

Bumalik ako sa laptop ko at hinanap ang Twitter account ni River sa Google.

Nagdasal na rin ako na sana hindi siya naka-private account.

I squealed when I saw his tweets! Hindi siya naka-private account!

Let the stalking commence...

@TheOngpaucoRiver: Back on track.

Yan ang tweet niya nung kinaumagahan nung October 12. So totoo ngang nasa practice
siya nun kaya umalis siya ng maaga sa condo niya.

@TheOngpaucoRiver: Damn, girl.

Tweet niya ng October 12, 9:03PM. Napataas ang kilay ko kaya pinindot ko yung tweet
niyang 'yun. Nagulat ako sa mga response.

@TheOngpaucoLake: 'Percy' whipped! #iykwim

@TheOngpaucoCascade: admit it. You fucked up bro

@RainOngpauco: Omg! Kuya! Make kwento pls!

Dahil sa tweet ni Lake, lumakas yung pakiramdam ko na ako yung tinutukoy ni River!

@TheOngpaucoRiver: Fucking distracted. Lost it there. Sorry, guys. #FIA

Tinignan ko ang response para magets ko yubg tweet niya. Turns out, he raced poorly
nung October 13 sa race niya sa Japan. According to @TheOngpaucoLake, dahil daw
iyon sa distracted si River sa isang Annabeth.

Puro retweets na lang about formula one racing yung mga bago sa Twitter niya. Ie-
exit ko na sana dahil wala naman akong makitang interesting pero biglang sumagi sa
isip ko ang i-follow siya. Why not? Hindi niya naman ako kilala.
So yep. I followed him on Twitter.

Tumayo na ako at kinuha ang tuwalya ko. Makaligo na nga. Kailangan ko ng mag-
prepare para sa buong araw na pagtulog at pagbabasa ko ng novels. And yes, di ko
sisiputin si River. Dahil, YOLO.

I feel like a badass bitch sa pagdi-ditch ko sa kanya later.

***

Kakatapos ko lang magbihis at magsuklay. Feeling fresh na ako. Binuksan ko ulit

yung laptop ko at nag-check ng Twitter. Pinindot ko yung Notifications. Merong nag-
tweet sa akin 30 mins ago.

Napatili ako nang ma-realize ko kung sino ang nag-tweet sa akin.

@TheOngpaucoRiver: @nknskywlkrxx, see you later babe.

Walang hiya! Paano niya nalaman na ako to?!?!

Tinignan ko yung profile ko. I facepalmed myself. Kung di ka ba naman bobo, Jamie
Navarro. Nilagay mo na nga ang whole name mo, sobrang obvious pa ng bio mo!

Demigod. Potterhead. Trekkie. Jedi.

At naka-public account din ako! Ibig sabihin, he saw my pictures, too! Isa lang ang
naiisip kong paraan sa sitwasyong ito. Pinuntahan ko ang profile niya and I clicked
'Block'.

Napahinga ako ng maluwag. That was close. And stupid.

***

Naalimpubgatan ako sa pagtulog nang naramdaman kong may tumutusok sa tagiliran ko.
"J! Bumangon ka nga!" I heard L's voice.

Nakaramdam naman ako ng hampas ng unan. "Jamie, gumising ka na!" This time, boses
namin ni K ang narinig ko.

Idinikat ko ang isang mata ko. "Ano bang meron?" I asked, still groggy.
"Basta! You have to go na! Bilis!" Hinila nilang dalawa ang mga paa at mga kamay
ko. I ended up sprawled on the floor.

"Thank you, my dear friends," I grumbled as I sit up from the floor. Hinila nila
akong dalawa at tinulak para pumasok sa banyo. Iniabot sakin ni K ang tuwalya ko.
"Bilisan mo maligo!" Sabay sara ng pinto.

Ano bang meron?

I just shook the thought off. Naligo na ako at nagsipilyo. Paglabas ko ng kwarto,
may iniabot na naman sila sa akin. Undies, shirt at maong short shorts.

Walang sali-salita, pumasok ulit ako ng banyo para magbihis. Csual wear lang tong
pinasuot nila sa akin, baka mag-joyride kami ngayon!

Si L talaga! Spontaneous! 11PM joyride? Huh.

***

"Saan ba tayo pupunta?" I asked them again for the nth time.

L shrugged. "Nowhere."

Hindi ko na sila ulit kinulit. Kinuha ko yung phone ko at akmang magbabasa ng Fifty
Shades Darker ng mapansin kong may notification ang Facebook ko.

I clicked it. I froze when I saw my notification.

River Ongpauco

5 mutual friends

My jaw dropped. 5 mutual friends?! At hindi ito yung ini-stalk ko kanina! Ibang
account ito. Oh my God. Don't tell he added me on his super secret Facebook
account? But, my God! River really added me on Facebook! Anong gagawin ko?! Confirm
or Not Now?

Not Now. Block.

Itinwpon ko yung phone ko sa tabi ko. Ayoko munang galawin yung mga social
networking accounts ko. No. Oh my God. Yung Instagram ko! Parehas ng username sa
Twitter ko!
Kinuha ko ulit yung phone ko at binuksan ang Instagram. Checked my notifications.
Hindi nga ako nagkamali.

TheOngpaucoRiver started following you.

And again, I blocked him.

"We're here!" sigaw ni L. Kinuha niya yung susi ng car niya at sabay silang lumabas
ni K. Sumunod na rin ako sa paglabas. Tinignan ko kung nasaang lupalop na kami.

Wait a goddamned minute...

You know that feeling? Yung parang everything just clicked? Yung every just fell
into place?

"Louisse Salazar, anong ginagawa natin dito?" I asked as I calm myself.

"You need to hear him out, babe," she answered. Tinignan ko sila ng masama.

"But I decided not to go!" I sputtered.

K took my hand and started to drag me. "Halika na! Kanina pa naghihintay yun! Mag-
aalas dose na!"

"Kimberly Joy Talavera! I can't believe you're doing this to me! Isusumbong kita
kay Lord!" I growled at her.

Papalag pa sana ako kaso tumulong na si L sa pagtulak sa akin.

"Akala ko ba di ka na magiging pansycake?" she teased. Nakuha pang mang-asar!

"Shut up, you douchepants!"

Kinaladkad nila akong dalawa hanggang makarating kami sa swing set. Sa swing set
kung saan nakaupo si River Ongpauco.

Binitawan ako ng dalawang mabavait kong kaibigan nang magtama na ang mga mata namin
ni River.

"Good luck, J! Tawagan mo kami pag tapos na ha?" K whispered before they ran.

Traitors!
He stood up from the swing set. I remained standing about 5 feet away from him.

"Took you long enough," River said first.

I glared at him. "How long have you been waiting?" I asked stupidly.

"Doesn't matter," he answered.

Ayon sa calculations ko, kung 6PM ay nandito na siya, dahil yun yung time na sinabi
niya, tapos past 12AM na.

Oh shit. He's been waiting for six hours?!

=================

Chapter 9: District 12 Salute

Chapter Nine

District 12 Salute

"Uhm, bakit nandito ka pa?" I asked him. Yaan ang unang pumasok sa isip ko. Might
as well ask him na. Hirap kasing paniwalaan na hinintay niya ako ng mahigit six
hours! Anong klaseng pasensya meron ang lalaking to?

He just shrugged. Medyo nairita ako sa paraan niya ng pagsagot.

I glared at him. "Let me get this straight. Niyaya mo akong makipagkita sa akin
para makapag-usap tayo, right?" tanong ko. He nodded. "Alam mo naman sigurong yung
'pag-uusap' requires 'talking', right?" I asked him and he just smirked.

Ugh! The nerve of this guy!

"Ano ba?! Makikipag-usap ka ba sakin o puro non-verbal cues lang ang aggawin mo
dyan?" I asked, annoyed.

Umupo ulit siya sa swing set pero hindi itoinaandar. He motioned for me to sit at
the other swing pero tumanggi ako. I want to see his face habang nag-uusap kami.

"Alright, then. Ask," he only said.

Pinigilan ko ang sarili kong manggigil sa kanya. Ang bilis niya lang akong inisin!

I breathed in deeply. Then exhaled. Here goes nothing...

"Did we have sex?" I decided to ask it right away. What's the point of prolonging
the agony?

He shook his head. I frowned at him. "Talaga? Paano mo mae-explain sa akin yung—
yung..." I stuttered. Damn it all to hell! Ngayon pa ako nagsimulang mag-stutter!

He just looked at me and waited for me to continue. Huminga ulit ako ng malalim
habang nakapikit. Kaya mo to, Jamie. Hindi si Lord Voldemort ang kausap mo! Huwag
kang kabahahan!

You have to appear indifferent. Huwag mong ipakitang naaapektuhan ka sa kanya.

You've already given him too much nung first encounter niyo. Gayahin mo si Mother
Hen L. Gayahin mo siya kung paano siya sa harap ng boys.

New Mantra: What Would Louisse Salazar Do?

Sa ganitong situation, isa lang naiisip kong posibleng gawin ni L. Pokerface. The
Louisse Salazar Way of handling her boys.

So I tried to clear the emotions in my face. Sana kayanin ko ito.

I looked at him straight in the eyes. "How can you explain the soreness I felt...
down there?" I asked before I looked at my crotch.

Tinignan ko siyang muli at nakita kong nakangisi siya. He raised his right hand and
wiggled his three middle fingers.

Huh? Ano yan? Mag District 12 Salute siya? Mali naman yung ginagawa niya!

"District 12 Salute?" I asked in a huff. "You're doing it wrong!" Hinila ko yung

kamay niya at pinag-dikit yung tatlong middle fingers niya. "Kumg gusto mong sundin
yung book, dapat left hand gamit mo. I guess, sinunod mo yung nasa movie," I said
under my breath.

Really. Gaano ba kahirap magbasa ng libro at hindi alalahanin yung mga minor
details? Dude, don't even let me start with 'The-Book-Is-Better-Than-The-Movie'
argument. Matatalo ka lang.

I heard him chuckle. "I'm demonstrating what I did to you," he said.

I stopped and dropped his hand. Demonstrating? Uh. Di ko ma-gets.

He repeated it. But this time, two-fingers na lang. I frowned at him. Alam niya
kung paano mag Vulcan salute so imposibleng yun ang gagawin niya.

Unm. "Bagay ba ito?" I asked. Bakit feeling ko nasa Pinoy Henyo ako. "Uhm,
scissors?" I asked again. Then my eyes widened.

"Oh my God! Eew! Y-you used scissors down there?! I asked, horrified.

Nagulat ako nang biglang tumawa siya ng malakas. Aba, gago to ha. Pagtawanan ba
naman ako! Aba! Matter of life and death para sa akin ito! Malay ko ba kung may
bacteria yung gamit niyang scissors? And bakit naman siya gagamit ng scissors?!

God, Jamie. Don't even go there. For sure na misinterpret mo lang siya.

"Will you please just say it?!" I asked, frustrated.

"I fingered you," he said.

Uh... What?!?!

My jaw dropped. "You put your fingers inside my vajayjay?!" I asked in disbelief.

"Yup. Not scissors," he said then grinned. Oh God. This is embarrassing. Gusto ko
ng umalis!

Umakma akong aalis nang hilahin niya ako pabalik. "Not so fast."

"Let go of me!" sigaw ko sa kanya. Umatras ako nang mabitawan niya ako. "I know
kung fu!" I said, quoting Neo of The Matrix.

He rolled his eyes and grabbed a hold of my arm. "Quit it!"

"Gusto ko ng umuwi!" I said while struggling to make an escape.

"We're not yet done, babe." Napahinto ako. Ayan na naman siya sa 'babe'! He pulled
me closer to him. "Go ask."

"Bakit mo ginawa yun? I was sleeping!" Nakakainis na siya!

He sighed. "We were making-out. Then you wanted us to have sex. It's part of the
foreplay," he explained slowly. As if he's talking to a child.

"Nag-sex tayo?! Sabi mo walang nangyari satin?" I started to panic when everything
he said sunk in.

He shook his head. "Nothing happened beyond third base, okay?" Third base? Huh? Ano
na namang metaphor yan?! "You're still a virgin. I stopped myself he moment I
realized that you passed out on me."

He stopped? Wow. Hindi ba mahirap para sa lalaki iyon?

"Really? You stopped?" I asked in disbelief.

He shrugged. "I'm not into that kind of fucking."

Wow. He's a man of few words pero kapag nagsalita na siya... It could be full of
wisdom or it could be downright dirty.

"So virgin pa talaga ako?" I asked with a small voice. He nodded then smirked.
Napatango din ako. So... I overreacted for nothing. That's a good thing, right?

Nginitian ko siya. Nagsisimula na akong makaramdam ng awkwardness. Umatras ako

palayo sa kanya. "I guess, we got things clear na? Pwede na tayong umalis?"

Lumapit siya sa akin. But not that close. "How will you go home?" he asked.

"Susunduin ako ng friends ko." Kinapa ko sng bulsa ng maong shorts ko. "Shit!" I
gasped. Wala yung phone ko sa bulsa ko. Wala rin ang wallet ko! Naiwan ko sa kotse
ni L!

Napatingin ako kay River. "I left my phone and wallet," sabi ko sa kanya. Nagulat
ako nang hawakan niya ang likuran ko.

"C'mon, kami na maghahatid sa'yo." Kami? Napataas ang kilay ko. Napansin ko ring
nakalabas na ang phone niya at may tinatawagan siya.

"Yeah, I'm ready to go," sabi niya sa tao sa kabilang linya. "She's with me.
Ihahatid niya siya mamaya." Napatigil ako sa sinabi niya at napatingin sa kanya.
Nagpatuloy lang siya sa paglalakad at paghawak sa likuran ko. "Long story. Just get
here. I'm going to be late," he said before hanging up.

"You're going to be late for what?" Hindi mapigilang hindi magtanong.

"Flight. To India."

Nanlaki ang mga mata ko. "India?!" I sputtered. "Anong gagawin mo dun? Anong oras
flight mo?" I asked.

"2 AM," he answered. What?! Past 12 AM na!

"Ha? And you're still here? Nababaliw ka ba?! Bakit hinintay mo pa ako? Aalis ka
naman pala? Bakit nakipagkita ka pa?" Sunud-sunod kong tanong. Sira ulo tong si
River! Paano kung hindi siya makaabot? Magtatapon lang siya ng pera!

"I waited for you because I wanted to see you." I stopped walking. "I asked you to
see me. I'm not the kind of guy who bails on the last minute." Oh. Wow. That makes
sense.

Pero ilang oras na akong late. He should've took the hint na hindi na ako pupunta.
Teka, paano pala ako naihatid nila L dito? Paano nila nalaman na dito yung park na
tinutukoy ni River?

Bago ko pa man matanong ang mga tanong ko ay may pumaradang kotse sa harapan namin.
It was a black 2013 Ford F-150.

Hey, may yearly subscription kami ni L ng Top Gear Magazine.

Bumaba ang glass window. May dalawang lalaki sa loob, dalawang gwapong lalaki.

"Hey! Get in already!" sigaw ng nasa front seat. Binuksan ni River ang pinto sa
backseat at una akong pinapasok. Agad-agad namang pinaandar ng driver ang kotse
nang makapasok si River. Hindi pa nga niya nasasara ang pinto.

"Dude," sabi ni River. Hindi ko alam kung kanino.

I heard someone chuckled. "Bagal mo e," sabi nung driver. Sino ba tong mga to?

Kinalabit ko si River at sumenyas sa kanya kung sino yung dalawa. He pointed at the
driver. "That's Kade Ongpauco." Tinuro niya yung nasa front seat. "Lake Ongpauco."
Ohhh. The Ongpauco Cousins.

"Hippies ba parents niyo?" I asked out loud. Nagtawanan yung dalawa sa harapan and
River just raised an eyebrow. I shrugged. Dyahe. "Yung pangalan niyo kasi e. River.
Lake. Cascade. Puro bodies of water," I explained.

"How'd you know my real name's Cascade?" asked Kade. Oh, shit. Malalaman nilang I
stalked them atpinag-usan namin sila nina Kim!
"Uh-oh! Someone's stalking us!" sigaw ni Lake. Agad-agad akong nakaramdam ng pag-
init ng mukha.

I shook my head. "No! Yung isa sa mga best friends ko classmate si Kade. She told
me about the three of you after the radio show kasi di ko kayo kilala."

"Sino?" asked Kade.

"Si Louisse Salazar," I answered absent-mindedly.

Lake laughed. "Hindi mo kami talaga kilala?" he asked. Nairita ako. Bakit ba lagi
na lang akong pinagkakatuwaan ng mga tao kapag nalaman nilang di ko kilala ang mga
Ongpauco? I mean, sino ba sila?

"What's the big deal, anyway? Hindi ko kayo kilala. Di niyo ko kilala. Quits lang!"
Inis kong sabi. Mga antipatiko! "At isa pa, hindi lang naman ako yung stalker dito
no, diba River?"

"So, you admit that you've been stalking us?" Kade asked.

Tumango ako. "Yup! Pero sa Twitter lang!" sabi ko sa kanya. There's no way na aamin
ako na hinanap ko ang Facebook account ni River. Humarap ako kay River. "Unlike
this guy, he followed me on Twitter! Tapos he added me on Facebook! Di pa
nakuntento, pati Instagram account ko, finollow!"

"Dude, seriously?" natatawang tanong ni Lake.

"Yeah. She blocked me on Twitter when I tweeted her." Then he shrugged as if saying
he got no choice. I rolled my eyes at him.

"You blocked him?!" they asked in unison. Hindi ko na sila pinansin. Naalala ko
yung about sa pagpunta ni River sa India.

"Ano palang gagawin mo sa India?" I asked River. Nagulat ako nang magtawanan na
naman yung dalawa sa harapan.

"She's still clueless?" asked Lake. He sounded amazed. "Seriously? You don't know
how famous Riv is?"

I shook my head. "All I know is that he's an F1 racer."

Kade chuckled. "Google him next time." I already did. Pero di ko aaminin yun. Ganun
ba talaga siya kasikat? Alam ko sikat nga siya pero hindi yung big deal na sikat.
Lake spoke, "To answer your question, he'll race tomorrow in India."

I growled at River. "May race ka pala bukas sa India tapos nandito ka pa? Hindi mo
ba talaga na-gets kanina na hindi ako pupunta?" I asked incredulously.

"Why do you think your friends dragged you at the park?" he asked, his voice laced
with sarcasm. Aba! Ito talaga!

"Aba! Malay ko! Kung alam ko kung bakit, tingin mo magpapahila ako papuntang park?"
inis kong tanong pabalik sa kanya. "Ano nga bang ginawa mo ha?"

"I tweeted your friends," was his answer.

I frowned. "But I blocked you."

"I followed them when you still haven't blocked me," was his explanation. Traitor
Mother Hen! Isa pa si Kim!

I rubbed my face in frustration. Alam kong maganda naman ang kinalabasan ng pag-
uusap namin. Pero nakakainis lang! I growled in frustration.

"Is she always this angry?" I heard Kade asked.

I pulled my hand down from my face and glared at Kade. "That's my secret, Cap. I'm
always angry," I told him, sarcasm dripping.

Lake laughed out loud. "That's it! This girl's killing me!" he shouted. Lumingon
siya sa amin. "We have to be friends, Anakin Skywalker! I won't take no for an
answer!" he said with his boyish grin.

I looked at him as if he's insane. "I don't even know you," I said, reluctant.

His boyish grin didn't waver. "Introduce yourself to us, then." Umiling ako. Ayoko
ngang makipag-friends sa kanila. Sinong gustong makipagkaibigan sa isang lalaking
alaskador, isang lalaking isip-bata at isa pang lalaking muntik mo ng maka-one-
night-stand?

"Fine. I'll start," sabi niya. "I'm Lake Ongpauco. 22. Taguig City!" he said,
mimicking a beauty pageant contestant's voice. I rolled my eyes at him. Weirdo!

"Cascade Ongpauco," sabi ng alaskador. Hindi ko siya pinansin.

"River Ongpauco. And you are?" Nagulat ako nang nakisali siya. Nakalahad pa ang
kamay niya.

Tinanggap ko ito. Medyo may pag-aalinlangan pa. "Jamie Navarro," sagot ko.

Surprisingly, after that semi-formal introduction, the four of us got along na.
Hindi na ako masyadong napipikon sa kanila. Napag-usapan namin na iisa lang kami ng
school. Napag-usapan din ang kanya-kanya naming courses. Kade majors in Political
Science, Lake is in Business Ad while River is in Architecture.

Medyo ikinagulat ko dahil athlete sila. Hindi ba't mahirap mag-focus sa studies
kapag sabay sa seadon ng games nila?

"Time management," sagot ni River nung tinanong ko sila about it.

***

Tumatakbo na kaming apat papunta sa departure area ng NAIA Terminal 1. 30 minutes

na lang kasi at lilipad na eroplanong sasakyan ni River.

Hingal ba hingal ako ng makarating kami sa departure area. Yung tatlo parang wala
lang. Psh. Perks of being an athlete.

Napansin kong parang hinihintay ako ni River. Sinisenyasan ko na siyang pumasok na

sa loob pero hinintay niya pa rin ako. "Pumasok ka na dun!" I said while wheezing.

"I need to tell you something," he said. Duon ko lang napansin na lumayo sa amin
yung dalawa. Umayos ako ng tayo at hinintay yung sasabihin niya. "We'll be having a
Halloween Party on the 31st. You and your friends are invited."

Oh. Akala ko kung ano na ang sasabihin niya.

"Saan gaganapin?" I asked kahit ramdam ko na ang isasagot niya.

He grinned. "The Ledge, of course." Tumango na lang ako.

"Alright. See you, then," sabi nito bago umalis at pumasok na sa loob. Hindi man
lang nagpaalam sa mga pinsan niya. Rude.

Teka. Hindi ko pa sinasagot yung invitation niya ha?

"C'mon, Yoda. Let's get you home," Kade said as he pat my head.

***
"Really? They invited us to their Halloween Party?" Kim asked, her eyes twinkling.
"Pupunta tayo diba? Diba?" She perked up from her sky blue beanbag.

L rolled her eyes. "K, ibang klaseng Halloween Party to. This is not the cutie-
patootie, teeny-bopper type of Halloween Party. You'll see Playboy bunnies,
frustrated Victoria's Secret models and pornstar wannabes there." L sprawled on her
beanbag.

K frowned. "Talaga? Yun ang costumes nila?' she asked, confused. L nodded. "Oh,
well. Mas maganda! Mas malaki ang chance na wala akong kapatehang costume!"

L raised her head and glared at K. Heto na naman. Nagtatalo na naman ang Nega Queen
at si Positive Princess.

"Stop thinking about costumes muna! Don't you think we should talk about muna kung
mauulit yung nangyari kay J last time?" Tinignan nila akong dalawa.

I raised my hand in surrender. "Sabi ko nga diba, di na mauulit yun." Inirapan ko

sila.

K spoke, "We have to set some rules."Tumango kami ni L.

"First, we should bring our phones with us," L said then looked at me pointedly.

"Second, magpapaalam kapag mawawala!" K said.

Dumapa ako. "Third, don't accept drinks from strangers," I said. I planted my face
at my beanbag.

"Fourth, we will leave the place together," K said.

L frowned, "That's up for discussion." Napaangat ang ulo ko. "Bakit?"

"Paano if I wanted to get lucky?" she asked. My eyes widened. Shit! Nagets ko yun!

K frowned. "Pano ka suswertihin dun? Wala namang lotto station sa The Ledge diba?"
she asked innocently.

That cracked me up. Oh no. I'm not as innocent as Kim na.

"Anyway, ano pang napag-usapan niyo ni River? Virgin ka pa rin daw ba?" L asked
with a grin.
Nginudngod ko ulit ang ulo ko sa beanbag. "Yes, virgin pa ko."

"And...?" K prompted.

I sighed. Nakakahiya sabihin ito kahit sa mga best friends ko. "He fingered me daw,
that's it. Hanggang dun lang."

"WHAT?!?!" They both asked in unison.

Naku. Kung hindi lang imposible, iisipin kong bagay sila sa mga pinsan ni River.

=================

Chapter 10: Jai Ho!

Chapter TenJai Ho!

"Oh God, no." Napalingon ako kay L nang marinig ko siyang bumulong. Sinundan ko ng
tingin yung tinitignan niya.

"What?!" I whispered in disbelief. L glanced at me.

"Fuck. I know, right?" Sabay ulit kaming napatingin sa aming kaibigan. I cannot
believe this.

"How's my costume?" K asked as she twirled around. Hindi kami nakaimik ni L. Ano
bang masasabi namin sa isang Tinker Bell costume?

"Uhm, it suits you?" patanong kong sagot. I noticed L stifled a laugh.

She even coughed for good measure. "It's perf! Bagay na bagay!" she said.

I showed her my thumbs up. "100 percent!"

Tumawa siya ng malakas. Yung tawa niyang hugot talaga sa sikmura. Yung tipong
napuputol-putol pa. Napatingin ako kay L. Umiling na lang ito at nagpatuloy na sa
pag-aayos sa harap ng salamin.

Naka-white tube dress siya. Abot mid-thigh at naka silver killer heels siya.
Nakakulot din ang buhok niya. Bagay na bagsy ang ayos niya. Paniguradong
kakabaliwan siya ng mga boy toys niya sa The Ledge.
Lumapit ako sa kanya habang dala-dala ang Dr. Martens ko. Itinabi ko muna ang angel
wings niya bago ako tumabi sa kanya. Yes, she's an angel for tonight. A naughty
one, at that.

"Hindi kaya pag-tripan si Kim duon?" bulong ko kay L habang nagsusuot na ng

sapatos.

She stopped applying her mascara. "Nope. Walang basagan ng trip dun," she said. I
just shrugged. Mukha namang tama si L. At sa aming tatlo, mukhang si K ang mas mag-
eenjoy.

"Ikaw? Who are you tonight?" she asked. "Hindi ko mahulaan yang costume mo," she
said, pointing at my black long-sleeved dress.

"Emo," biro ko. Tinignan niya lang ako as if saying, 'seriously'. I chuckled at
her. "Teka, kukunin ko lang sa room ko yung kukumpleto ng costume ko."

Tumakbo ako papunta ng room ko. Dinampot ko yung headgear ko. Lumabas agad ako ng
kwarto at ipinakita kay L.

Tumawa siya at napailing. "That is so you."

I just shrugged and smiled smug.

K appeared out of nowhere. "Tara na! Sobrang excited na ako!" Tumakbo kaagad siya
palabas ng apartment.

Nagkatinginan kami ni L. "Hindi naman siya excited no?" I asked, sarcastic.

***

Past 12 midnight na nang nakarating kami sa parking area ng The Ledge. Fashionably
late na naman kami dahil kay L. Si K naman, parang kinuryente sa sobrang excited
mag-party. Gustung-gusto ng makalabas ng kotse.

"Wait lang, babes. Susuotin ko pa tong headgear ko," I said before I gathered my
hair and twirled it up. I put the headgear in place and posed. "Bagay ba?" I asked
them through the mask.

"Oo na! Let's go na! I'm gonna wear my wings pa!" sabi ni L sabay turo sa angel
wings sa tabi ko.

Lumabas na kami ng kotse niya. Dahan-dahan kong nilabas yung angel wings niya. Duon
na rin sinuot ni L sa parking area yung wings niya. Si K naman, kanina pa suot ang
fairy wings niya.

"Let's do this!" K said as she dragged us towards The Ledge.

Nang makalampas kami security ay sumalubong sa amin ang mga taong kulang ang
saplot! Oh my God! Tama nga si L! Punung-puno ang The Ledge ng mga Playboy bunnies,
frustrated VS models at mga feeling pornstars!

Napatingin ako sa mga kasama ko. Si L, nakatingin kay Kim. Nakanganga kasi siya
tapos tinakpan niya yung mga mata niya.

"Censored!" she squealed. Natawa kami ni L sa kanya.

"C'mon, girls! Let's join them!" L teased as she pulled as towards the dancefloor.
Napahinto kami nang may humarang sa amin.

"Hello, ladies!" bati sa amin ni Peter Pan. Tinitigan ko siya and recognition sets
in.

I gasped and pointed at him. "OMG! Lake!"

He grinned pero hindi siya sa akin nakatingin. Of course, hindi niya ako makikilala
dahil sa helmet ko.

"I've been looking for you, Tink!" he said to Kim. Oh no.

Bigla niyang hinila si Kim at tumakbo. Walang choice si K kundi magpahila at

tumakbo. Then I heard him yell, "I do believe in fairies! I do! I do!"

Napalingon sa kanila ang iba at nagtawanan. Kahit malakas ang tugtog ay rinig pa
rin ang sigaw ni Lake!

"Oh no! L, what should we do?" tanong ko kay L. Pero paglingon ko sa tabi ko ay
wala na siya.

Inikot ko ang paningin ko and I saw a pair of angel wings! Si Louisse yun for sure!
Pero hindi ko siya malapitan dahil nakapulupot ang mga braso niya sa isang lalaki
na ang costume ay isang football player! Nakasuot siya ng shoulder pads at hawak
niya ang helmet niya.

Sayang! Hindi ko makita yung mukha ng guy! Tatanungin ko na lang siya mamaya or
bukas. For now, I must find K! Bago pa siya matulad sa akin! Naku! Isang Ongpauco
pa naman ang kasama niya ngayon! Hindi malabong mangyari yun.
Nakipagsiksikan ako ulit. Hinanap ko kung nasaan sila ni Lake. Medyo nawawala lang
ako sa focus dahil sa mga nakikita ko. May mga naka-undies lang tapos angel wings
(VS models), two-piece bikini (pornstar wannabes) at yung iba, naka corset tapos
playboy bunny ears! Ang dami nila!

Hindi ba uso ang tela at originality sa kanila? Pati kahihiyan ata kulang sila e.

Meron din namang ibang mga nag-effort at pinag-isipan ang costumes. May Poison Ivy,
Incredible Hulk, Thor at kung sinu-sino pang galing ng DC at Marvel! Naki-selfie pa
nga ako sa mga paborito kong super heroes.

Meron pang mga pang cosplay talaga. Sobrang nakakatuwa! Merong Naruto at Son Goku.
Siguro pag nakita ni L si Naruto, baka iwanan niya yung si Football Guy. Si Hiccup
at Toothless nakita ko rin! Lakas ng trip!

Syempre hindi mawawala ang vampires, werewolves, zombies at iba pang scary
creatures! Muntik na nga akong mapatili kanina kasi may nabunggo ko si
Frankenstein. Feeling ko babangungutin ako sa kanya.

Pero ang pinaka paborito ko? Yung mga nakita ko yung mga ka-fandom ko! Potterheads
(kaso may mga muggles), Demigods, Trekkies, Tributes, Initiates at Jedis!

Oh my God. The jedis! I love them to bits! Nakipag-selfie ako kay Yoda, Obi-Wan
Kenobi, Princess Leia, Padme Amidala at kay Chewbacca! Muntik na kong himatayin
nung inskbayan ako ni Darth Maul! Holy crap! Nakakatakot! Kuhang-kuha niya!

Nakipag 'groupie' ako sa mga Storm Troopers. Sayang nga at walang R2-D2. Kumpleto
na sana!

Shit! Si Kim nakalimutan ko na!

Sinuyod ko ang mga sulok ng The Ledge. I'm sure wala siya sa gitna ng dancefloor
dahil kanina pa ako nandun! Saan kaya sila nagsuot ni Lake?

Malaki ang tiwala ko na mame-maintain ni Kim ang virginity niya dahil mataas ang
values niya at matigas pa sa bakal ang will niya. Pero kay Lake? Wala akong tiwala
sa kanya. Kakakilala ko lang dun. And from what I've seen (I stalked them, too) ang
dami niyang mga babae! Player silang magpipinsan!

Sa napansin ko sa tatlo, si Lake ang klase ng playboy na indiscreet! Unlike Kade na

discreet sa mga posts niya sa at kay River na mukhang siya ang nilalapitan instead
na siya ang lumapit.

Speaking of River, nasaan na kaya yun? Hindi ko pa sila nakikita ni Kade!

Nakarating ako sa VIP area at napahinto. Narinig ko ang boses ni Kim. Kumakanta.

"If you could see that I'm the one who understands you, been here all along. So,
why can't you seeeeee," she sung with her horrible falsetto voice. "You belong with
me! You belong with meeeeeeee!" I cringed when I heard her laugh.

Sumilip ako sa VIP room. Dalawa lang sila ni Lake. Lake was passed out on the couch
while Kim's obliviously singing in front of the karaoke. What a mic hog. Friends
talaga kami!

Umalis na ako sa tapat ng VIP room dahil si L naman ang hahanapin ko. Saan kaya
nagsuot yun? At sino kaya si Football Guy? Nakakaloka! May sikreto si L!

Tatawid sana ako ng dancefloor nang naramdaman kong may isang pares ng braso ang
pumulupot sa bewang ko. Naramdaman ko rin ang hininga ng lalaki sa leeg ko.

"These lips can't wait to taste your skin," narinig kong sinabayan niya ang kanta.
I shivered from the feel of the guy's lips on my neck.

I whirled around and found a Greek God standing in front of me.

Holy mother of Trekkies.

His hands found my helmet. He pulled it off from my head. I sucked in my breath
when our eyes met. You know what they said about butterflies in your stomach? I
didn't feel that.

Bakit pakiramdam ko may zoo na punung-puno ng animals sa tiyan ko? Shit.

"Hey, Darth Vader," River greeted with a smile.

I let out the breath that I was keeping. "Hi," I said, my voice small and whispery.

"I'm glad you came," he said as he brushed a stray hair away from my face and
tucked it behind my ear.

I just smiled at him. Bakit wala akong masabi?! Stop being awkward, Jamie!

"So... Darth Vader?" he asked as he looked at my Darth Vader helmet.

"Yeah," I said, my cheeks burning. "And you are?" I eyed his toga costume. Damn.
Wow. His muscles are... Wow.
Being that hot should be illegal. It's criminal.

"Poseidon."

"Oh! Where's you trident?" I asked looking at his back. Stupid. As if matatago niya
sa likod niya yun without holding it.

"Left it on our couch," he said with a grin. Tumango lang ako. Again. Kasi wala
akong masabi. Nakaka-speechless lang yung kagwapuhan niya. Shit. Nangyayari lang to
dahil sa isang bagay. Nagiging awkward lang ako kapag...

Crush ko ang isang lalaki. Or kapag napahiya ako.

Shit.

"Wanna go somewhere private?" he asked suddenly.

"Like to our park?" I asked without thinking. I fought myself from covering my
mouth.

He offered his hand to me. I looked at his face and almost peed my pants. He's
biting his lower lip! Ang hot! "Shall we, Annabeth?"

I took his hand and said, "We shall, Percy."

***

Nasa park ulit kami ni River. Naisipan naming sa swing set tumambay ulit. Nagiging
parang ritual or tradition na talaga namin na dito dumiretso.

"Kamusta yung race mo sa India?" I asked. Binuksan ni River yung beer in-can na
kinuha niya bago kami lumabas. Balak ata akong lasingin dahil 6-packs ang kinuha
niya sa bartender.

Iniabot niya sakin yung beer, tinanggap ko. Hindi naman na siya stranger sakin
diba?

Nagbukas pa siya ng isa para sa sarili niya. Uminom siya bago sumagot. "Seventh
place."

I cocked my head to the side. "Seventh place? Talo ka?" Wala talaga akong idea.
Pero mukhang talo siya.
"Not exactly. I'm still qualified to drive for the next race."

Napatango na lang ako dahil hindi ko siya ma-gets. I just waved it away. "Saan kayo
sa India nag-race?" Uminom ako ng beer. Blech! Di ko talaga trip lasa nito.
"Malapit ba yun sa pinag shootingan ng Slumdog Millionaire?" tanong ko kahit di
niya pa nasasagot yung una kong tanong.

Ngumiti siya. Yung ngiti na parang nang-aasar. "The race was held at Buddh
International Circuit in Delhi."

Sumimangot ako. Diba New Delhi capital nila? Sa Mumbai yung Slumdog e.

"You're upset," sabi niya bigla. Pero nakangiti pa rin siya.

Umiling ako. Ayokong maging downer tsaka ang babaw naman no. "Epekto na naman ata
ng alak to."

"I forgot you're a lightweight." Sinimangutan ko siya. He's making fun of me!

Well, pagti-tripan ko rin siya if that's the case. Nilusot ko yung kamay ko sa
shirt ko at kinuha ang phone ko na nakatago sa bra ko.

"What're you doing?" he asked. I glanced at him and I saw him looking at my boobs.

I showed my phone before tapping away at it. Maya-maya lang tumugtog na yung
hinanap ko sa iTunes.

"Seriously?" natatawa niyang sabi.

Tinawanan ko siya habang kumakanta at sumasayaw. "You are the reason that I breath.
You are the reason that I still believe," I sung while doing the Jai Ho dance.
River started chuckling. "You are my destiny. Jai ho! Oh, oh, oh, oh!"

Hinila ko siya from his swing set. Tumayo naman siya pero not willingly. Kumanta
ulit ako while flailing. "No, there is nothing that can stop us. Nothing can ever
come between us."

Kinuha ko yung mga braso niya at pinagawa sa kanya yung Jai Ho dance. He
reluctantly did it while shaking his head and smiling. "Man, I can feel my man-
ego's crumbling by the second."

Tinawanan ko siya pero kumanta pa rin. Inikutan ko siya while still dancing the Jai
Ho dance. "So come and dance with me. Jai ho! Oh, oh, oh, oh!"
I stopped in front of him and curtsied. He clapped his hands while shaking his
head. "You're such a dork," he said with a grin.

Imbes na ma-offend ako. Natawa ako. I don't know. Iba kasi yung delivery niya.
Hindi siya nakaka-offend. I feel like iba din yung sinabi niya sa gusto niyang
sabihin? Or am I just hallucinating?

After all, ganun naman talaga diba kapag may crush ka? Madalas nagha-hallucinate
ka.

***

"Let's play," I managed not to slur the words. Bakit ang dali kong malasing?

"What game?"

I swung first before answering. "Question and Answer. I ask, you answer. You ask, I
answer," I explained.

"That's not a game. That's interrogation," he deadpanned. Hindi ko siya pinansin.

"Do you have a girlfriend?" I blurted out the question without thinking. I gasped.
"Oh my God! Do you? Ang awkward nito if you have! We're kind of flirting tapos
you're with someone else pala!" I panicked.

"We're kind of flirting?" he repeated. I punched him on the chest.

"Answer the damned question!" I said with hopefully a stern voice.

He shook his head. "Girlfriends are distractions."

Oh. So ano ako? Play thing?

"My turn," he said while rubbing his palms. "Do you have a boyfriend?"

I shook my head. Mukha bang may papatol sa akin? Well, except him. And yung way of
pagpatol niya is physical.

"Masarap bang makipag-sex?" I asked. Again hindi na naman na filter ng bibig ko

yung laman ng utak ko.

He didn't smile this time. Instead he stared at me while biting his lower lip. Oh
God. Bakit parang uminit dito?
"Yeah," he answered. I gulped then nodded. "Why'd you want to know?"

My cheeks burned. Nakakahiya ka talaga, Jamie. I shrugged. "Curious lang."

"Nagalit ka ba nung nakita mo yung ginawa ko sa window ng condo mo?" This is

embarrassing.

He acted like he's thinking hard. "I admit, I was pissed off at first. Then I
remember what kind of girl I was with that night. So I just laughed it off."

"What do you mean by that? Anong klaseng girl ako?"

He grinned. "That's 3 questions na."

I growled at him. "You get two mamaya. Answer the questions!"

"You were the the naive girl. The naive girl who was fun to be with." He followed
up his answer with a panty-dropping smile.

It worked. Feeling ko nalaglag panty ko.

Hindi ako umimik. "What made you run off that morning?" he asked.

I looked away. "Well, aside sa akala ko you took advantage of me? Nakita ko yung
notes ng mga girls na naka one-night-stand mo," I answered honestly.

"Fuck," I heard him hissed. "Shit. I'm sorry, Annabeth." I just shrugged. Wala
naman na kaming magagawa dun.

I smiled at him. "Next question, please?"

Hindi siya nagtanong. Instead my inabot siya from his pocket. Wow. May pocket yung
toga niya?

It was his phone. Nagtaka ako lalo when he handed it to me. "Here's my question,"
he said referring to his phone.

"Huh?" I asked in confusion. I'm lost here.

"Answer it by programming your number in it."

Oh. Ohhhh...

"You're asking for my number?" I asked with a squeak. He just nodded.

Oh my God. I cannot believe this. The River Ongpauco just asked for MY number.

Holy crap. Holy crappity, crappity crap!

=================

Chapter 11: That Certain Person

Chapter ElevenThat Certain Person

Nakakastress. Sa sobrang stressed ko, pwedeng palitan ang pangalan ko ng Stress

Drilon. First day palang ng second semester, pakiramdam ko hell week kaagad.

Una sa lahat, Monday ngayon. Pangalawa, puro major subjects ang meron ako ngayon.
Pangatlo, may lessons kaagad ang mga professors ko. Pangapat, may homework kaagad
na binigay. Panglima, kakatapos lang akong mainterview for my OJT at kakabalik ko
lang ng university for my afternoon classes. Pang-anim, I sacrificed my lunch break
sa OJT interview na yun.

Hence, I'm stressed and hungry.

Idagdag mo pa yung dahilan na mag-aapat na araw na pero di pa rin ako nakakatanggap

ng text from River Ongpauco.

Nakakainis din. Dahil unang balita na napanuod ko kaninang umaga ay about sa race
niya sa Abu Dhabi. Papanuorin ko sana kahapon kaso nakatulog ako. I had to Google
it pa dahil hindi ako satisfied sa balita. Sinabi lang naman na he placed 7th at sa
Yas Marinas Circuit ginanap ang Abu Dhabi Grand Prix. I want to know more about his
race pa.

I released a sigh. So stressed out. Ikakain ko na lang tong pagod.

After buying my lunch, naghanap kaagad ako ng vacant table sa cafeteria. I was
seated near the rowdy crowd of freshies. Grabe! Compared to my exhausted self, ang
happy ng buhay nila! They exude vibrance and energy. Sobrang freshie vibes talaga.

"Oh my God talaga! I'm so happy I'm studying here!" Narinig kong sabi ng isa sa
kanila.

Someone shrieked. "Yeah! Me, too! I get to see my crushes! Dati sa TV ko lang
nakikita yung DLU athletes, now Nakakabungguan ko lang sila!"

I chuckled. Ang cute nila.

"And oh my gosh lang! Whenever I bump into The Ongpauco Cousins, feeling ko I'll
hyperventilate!"

Napahinto ako sa pagkain. Wow. Freshies palang sila pero kilala na nila sina River.
Samantalang ako, senior na ako nang nalaman ko.

"They're so gwapo! Fudge! Lalo na si River!" Okaaaay! I don't find them cute na!

"No! Kade is waaay hotter!" I beg to disgree, kiddo.

"Ha! I heard Lake's the best kisser among the three!" Napataas ang kilay ko. Who
would say such a thing? Isang taong nahalikan na silang tatlo, that's for sure.

But no, magaling si River sa paghalik. Then again, what do I know? I was drunk when
we made out. Though, sa sobrang galing niya, I begged him to take my virginity pa
nga.

Ugh. I always cringe when I think of it. Hindi na mangyayari yun.

I am a woman of virtue. Marriage before sex. Always think about self-preservation.

You never know, a guy who wants to get into a girl's pants will say the right words
bumigay lang ang girl. They're that good. Yan ang natutunan ko that night.

Buti na lang nakatulog ako nun. Again, what a cringe-inducing thought.

"Hey! River's in the news na naman! I heard he placed seventh. That's good, right?"

Tumigil ako sa pagkain at lalong nakinig. Baka may malaman ako sa kanila na hindi
ko narinig sa news kanina.

"Yeah. As long as nasa top ten siya, qualified ata siya to race for the next grand
prix." Ohhh. Ganun pala yun? "Not sure, though."

"Ay! Nakita niyo yung recent tweets niya?" Lalong lumakas yung pandinig ko. "It
looks like he's hung up on a girl he just met!"
I heard gasps. "Really? THE River Ongpauco? Hung-up on a girl?" hindi
makapaniwalang tanong nung isa.

I discreetly looked at the freshies. A girl with a big red ribbon on her head
nodded. "I know, right? It's so weird!"

Someone took their phone out. "Teka, lemme check his Twitter."

Napaiwas ako ng tingin sa kanila. Napunta ang tingin ko sa phone kong nakalapag sa
table. Should I stalk him again? Ayoko ng mabisto! Baka may maiwan na naman akong
traces.

But I'm too curious! Gusto ko ng malaman what is up with him. Baka mamaya nababaliw
ako dito tapos may iba pala siyang babaeng type.

Pinulot ko yung phone ko at agad-agad na nagbukas ng Twitter. Matapos kong

mapuntahan ang Twitter profile niya ay hinanap ko yung tweets niya nung araw na
nasa Abu Dhabi na siya.

@TheOngpaucoRiver: I wouldn't have done all the things that I have done if I knew
one day you'd come.

Napataas ang kilay ko. Wow. Kanta ni Bruno Mars to ha? Walang originality. I
chuckled.

@TheOngpaucoRiver: I should've kissed her. Again.

Nakaramdam ako ng pag-init sa buong mukha ko.

@TheOngpaucoRiver: Still no texts.

I clicked that tweet of his at lumabas ang mga tweets ng cousins niya.

@TheOngpaucoLake: @TheOngpaucoRiver Basted, bro?

@TheOngpaucoCascade: @TheOngpaucoRiver Its been 3 days. Maybe she's just not that
into you.

@TheOngpaucoRiver: @TheOngpaucoCascade The girl is mine.

Kinilabutan ako sa sinabi niya and at the same time ay nalungkot. Here I am,
naghihintay sa text niya. Kahit isa walang dumating sa akin. Tapos siya may
hinihintay siyang ibang girl? I presume binigay niya sa girl na yun yung number
niya not the other way around. Baka kaya niya hiningi yung number ko because he
wants to be nice lang?

Baka turned off siya sa Jai Ho! dance ko. Well, if that's the case... he's not
worth it. If he can't get past my weirdness, he's not worth it at all!

***

Nakauwi na sa Pilipinas si River. Ayon yan sa tweets niya. I unblocked him na pero
hindi ko siya finollow. Para madalian ko na lang din siya ma-stalk. Lahat ng social
networking accounts niya na blinock ko nuon, I unblocked them.

Dun ko lang din nalaman na hindi pa rin siya tinitext nung girl niya. Puro asar
tuloy ang abot niya sa mga pinsan niya. Hindi ko maiwasang matuwa dahil kahit
papano parehas kami ng nararamdaman. Naghihintay sa wala.

Kasi naman, Jamie! Magkakagusto ka na lang din, sa player pa. Nakakainis!

Last time na nagkaganito ako, high school pa ako. After nun, halos lahat ng
nagustuhan ko ay naging friends ko. May constant communication hindi tulad nito,
puro mixed signals. Tapos may iba palang gustong babae. He's just leading me on
pala.

And another horrible thing about me, once na nagkagusto ako ay tuluy-tuloy na.
Hirap ako magpigil. I don't do things half-assed. Go big or go home ika nga nila.

Napasabunot ako sa sarili ko. Mabuti na lang at nasa cubicle ako ng office na
pinapasukan ko. First day ko ngayon sa OJT ko and I can't concentrate! I'm too
preoccupied with this one-sided crush.

Feeling ko ang bagets ko. Maharot pa sa high school na nagdadalaga. Ganung feeling.
Nakakasuka na nakakadiri yung feelings ko.

Eew, feelings.

I shook the thoughts away. Pwede ba, tigil na. Uuwi na lang ako, feeling ko wala
akong na-accomplish ngayong araw na to. Ano na lang ang grade ko sa OJT? Baka
ibagsak ko pa to.

Kinuha ko ang phone ko from my bag. I checked the screen and I died a little nung
nakita kong si L at K ang nagtext. Wala man lang unregistered number? Freaking
bummer.

From: Louisse SalazarI'm out with my classmates. Don't wait up for me.

I rolled my eyes. Gimik na naman to, for sure.

Gimik on a school night? Really? I replied.

From: Kimberly TalaveraDi daw uwi si L. Banapple? :D

Napailing ako. Ito talagang si Banapple Addict.

Sure. Ayoko ding magluto tonight. So damn tireeeeed.

Maya-maya lang ay nakatanggap ulit ako ng text galing kay L.

From: Louisse SalazarCover up for me if Papa calls. I'll buy you lasagna.

2 LASAGNAS. I replied.

From: Kim TalaveraSee you later!

Hindi na ako nagreply. Nag-umpisa na akong mag-ayos ng gamit ko. Hindi ko

namalayang past six na pala. It means my first day of OJT is over!

Okay naman ang unang araw ko. Kaunting utos dito, utos duon. Photocopy ng 50 copies
nito, photocopy ng 100 copies niyan. Filing ng news applicants duon, filing ng
resigned employees dito. Medyo culture-shocked nung una pero I managed naman.

I can't say marami akong natutunan but I hope bukas meron na. Today was so
exhausting. Naghahanap na ng pagkain ang sikmura ko at tinatawag na ako ng kama ko.

***

Holy mother of babies! Napatalon ako sa gulat ng kalabitin ako ni L. Mag-isa lang
kasi ako sa kwarto ko. Nakadapa sa kama habang nakatitig sa screen ng laptop. Patay
ang ilaw kaya liwanag lang ng laptop ang ilaw ko. Imagine how scared I was.

"Nakakagulat ka! Bwisit!" I gasped.

Tumawa lang siya at humiga sa tabi ko. "What's up? Why're you glaring at your
laptop?" Umupo ako ng maayos at tinuro ang screen ng laptop ko.

"I'm stalking River. Again," I grumbled. L just looked at me with an amused

expression. I rolled my eyes at her. "I don't like this feeling, L. Parang obsessed
na obsessed ako sa kanya! This is unhealthy! What should I do? I need to stop
this!" I groaned as I rubbed my face with my both hands.
"Admitting you have a problem is the first step," she teased. I grabbed my pillow
and threw it at her face. "Why are you stalking him ba? He's still haven't texted
you?" she asked as she sat up.

I nodded. Bwisit na lalaki yun. Hihingiin yung number ko tapos hindi rin naman pala
ako ite-text! "Paasa siya! Siya ang nagtanggal ng G sa PAG-ASA!" I grumbled while
pulling my hair.

L had the gall to laugh at me. Isa pa to! "Hindi ka nakakatulong sa pagtawa mo
dyan, Miss Salazar!" She rolled her eyes at me.

"Yun at yun lang kasi ang iniisip mo. Stop thinking about him! That way, hindi ka
na umaasa sa wala." Umalis siya ng kama ko at tumayo. "And yuck, J. Ang corny mo.
That PAG-ASA line? Really?"

I ignored the last thing she said. "It's not that easy!"

"Why not?" she challenged, both hands on her hips.

"Just because!" Ayoko ngang umamin sa kanya! For sure, pagti-tripan niya ako. Or
she'll warn me to stay the hell away from River. Yeah. She'll probably do that
considering she's our mother hen.

L gasped. "Oh my God! You like him!" she said, her eyes wide.

"Like? No! No way!" I denied vehemently. Yes, umamin na ako sa sarili kong crush ko
siya. Pero iba sa like yun diba? Crush is lecheng paghanga? Diba? Sagot yun sa mga
slambooks dati diba? And like is.... Uhm, gusto?

Iba yung crush sa like!

"Yes way! You like that douchebag!" she said, squinting.

"I do not!" Tumayo ako sa aking kama at tinignan siya pababa.

"Umamin ka na! Admit defeat!" L smirked.

"Goonies never say die!" I immediately regret what came out from my mouth. K and L
know I only spout geek quotes whenever I'm in knots.

L laughed. "Oh my God! You really like River Ongpauco!"

I shook my head again. "Hindi nga! I--- I'm crushing on him, okay? But that's
different from liking someone!" L just stood there. She's looking at me as I have a
room temperature IQ.

I plopped down on my bed. I closed my eyes and sighed in defeat. "Define like."

I felt her sat down beside me. "Well, it's kind of like the same with having crush
on someone."

I sat up again and looked at L. "I feel shitty." She grabbed my hand and stood up.

L's eyes glint with mischief. "C'mon, I just know the cure."

Wala ng sabi-sabi ay hinila na niya ako palabas ng apartment. Pinasakay niya agad
ako ng kotse niya at agad nagmaneho paalis. She wouldn't even tell me kung saan
kami pupunta. Kinakabahan ako sa binabalak niya. I just know kapilyahan na naman
ito.

Nawala yung kaba ko nang sa loob ng parking lot ng S&R kami huminto. Oo nga pala,
paubos na yung mga pagkain namin sa bahay. We need to buy groceries na and I needed
the distraction.

Lalabas na sana ako ng Mini Coop ni L nang pigilan niya ako. "Wait, mag-ayos ka
muna." Iniabot niyasakin yung pouch niya na puro kikay stuff ang laman.

I frowned at her. "What for? Mag-gogrocery shopping lang naman tayo."

She rolled her eyes at me. "Kahit na! God knows kung sino makikita natin
accidentally." Tinanggap ko na yung pouch niya at binuksan ito. Kinuha ko yung BB
cream niya at naglagay na sa mukha. Dahil din sa katagalan ko, tinulungan na ako ni
L.

"Hindi ba masyadong OA maglagay ng mascara?" natatawa kong tanong. Hello, grocery

lang naman to.

She sighed. "It brings out the color of your eyes. Ano ba? Would you please stop
whining na?" I closed my mouth and let her attack my eyelashes with the mascara
wand.

Matapos niyang lagyan ako ng mascara, lumabas na agad ako ng kotse niya. OA na kung
hahayaan ko siyang lagyan ako ng red lipstick no.

Pagkatapos naming makakuha ng cart at ipakita yung ID ni L, pumasok na agad kami sa

loob. Wala pang five minutes, humiwalay na sa akin si L. Bibili na daw siya ng
pizza namin. Pinabayaan ko na siya dahil mas maganda kung mag-isa ako.
Wala akong ibang iisipin kundi ang mga dapat kong bilhin. I won't have to think
about River.

Damn it. Naisip ko na naman siya! I shook my head. Concentrate, Jamie! Baka
makakuha ka ng maling item!

I pushed my cart na. I concentrated at the task at hand. I was about to turn the
cart towards the last aisle when I bumped into someone. Rather, I crashed my cart
into someone.

"Shit! Sorry po!" I said, mortified. I pulled my cart away from him.

I heard the guy chuckled. "Do you always curse when you apologize?"

I froze. I know that voice. I know whose voice it was.

Inalis ko ang tingin ko sa cart at tumingin sa nabunggo ko. "River."

River smiled and his dimples showed. Oh hell. "What's up, Jamie?" he asked with a
grin.

My toes curled. My knees turned gooey. The animals in my stomach all made noise.
The hairs on the back of my neck stood up. I feel light-headed. My whole body
tingled.

What the hell?

"Whoa. Are you okay?" I heard him ask.

I blinked twice. Oh shit. His arms were around me. Hindi ko man lang namalayan!
"What just happened?" I asked, still feeling disoriented. One of his hands found my
nape and he made me look up to his face.

Oh wow. Bakit tuwing magkikita kami kailangan ganito kami kalapit mag-usap? And he
always make it a point na mahahawakan niya ang mukha ko. Kung hindi niya hahawiin
ang buhok ko, hahawakan niya ang mukha, batok ko or somewhere near my face.

"That's your favorite move," I whispered. Oh God, Jamie. Kailan ka ba

magkakafilter?

His brows raised. "I have a move?"

I nodded. He just chuckled. "You kind of fainted," he said, answering my earlier

question.
Hindi pa rin ba siya lalayo sa akin? I swear, my brain just had a short-circuit.
I'm lost for words. I can't even construct a single sentence! Wala akong masabi sa
kanya. Nakatulala lang ako sa mukha niya.

I must've looked like an idiot. Yeah, totally an idiot. With a huge crush.

I jolted back to reality when I heard my message alert tone. And that vibration on
my short's back pocket. "Wait, nagva-vibrate yung pwet ko." I said as I stepped
away from him.

He choked on his laugh. Wait. Did I just say that?

I cringed. "I meant, my phone. Nagva-vibrate yung phone ko na nasa back pocket ko,"
I blabbed.

He shrugged. "Sure," he said in a teasing tone.

Hanggang kailan mo ba ipahihiya ang sarili mo, Jamie? Yung totoo?

Kinuha ko na yung phone ko from my back pocket. And what do you know? Louisse
Salazar just texted me.

From: Louisse Salazarlike - verb \ˈlīk\: to enjoy (something) : to get pleasure

from (something): to regard (something) in a favorable way: to feel affection for
(someone) : to enjoy being with (someone)

I stared at her text after reading it. My phone chimed again and another text from
L came.

From: Louisse SalazarWhen you like someone, you...- always think about that certain
person- feel butterflies in your stomach whenever that certain person is with you-
want to kiss that certain person- will always feel that crazy pull from that
certain person- smile like a third-grade school girl when you're with that certain
person

And we both know who's your 'that certain person', J. And you're welcome. ;)

That traitor! She set me up!

I glanced at River and saw him pushing my cart towards the aisle he came from.
Sumunod ako sa kanya and kinuha yung tatlong packs ng sanitary napkins. He didn't
say anything but he hurried up.
"Anong ginagawa mo dito, River?" I asked all of a sudden.

He looked back at me. "Grocery shopping," he answered.

I frowned. Grocery shopping? Bakit wala siyang cart? And cart ko yung tinutulak
niya. Hindi ko rin naman siya nakikitang dumadampot ng items.

"Where's your cart, then?" I challenged, hands on my hips.

"I'm with Kade earlier. We split up." Oh. So hindi niya alam yung set up?

We continued to wade in to different aisles. Mapupuno na rin yung cart ko kaya

papunta na kami sa cashier. But even before we made it there, I opened my mouth
again.

"Why haven't you texted me?" I asked and he stopped. He looked back at me, his eyes
unfathomable. "You took my number kaya I was under the impression that you'll text
me. But don't get me wrong ha, I'm not waiting for your text. Naalala ko lang na
hindi ka pa nagtetext since I programmed my number into your phone," I blabbed like
an idiot.

Shit. Magsisinungaling ka na nga lang, J, ayusin mo na!

"I texted you right away. I asked if you got home safely that night," he said in a
calm voice. He texted me? Bakit wala akong nakukuhang text from him.

"Weh?" I asked in disbelief.

He didn't answer but he took out his phone from his pockets. He gave it to me after
he tapped for a minute. Tinanggap ko ito at binasa. True enough, he texted
'Annabeth' hours after we went separate ways that night.

"Mind if I check my number?" I asked him and he just shrugged.

I sighed when I saw the number I typed last, last Thursday. May dalawang digit na
mali. I mistyped it siguro dahil sa pagka-tipsy ko nun.

"Mali yung number ko. I'll edit it na lang," I said as I edited my number. "You
should've just called para nalaman mo kung wrong number ka pala."

"Call your number so you'd have my number, too," he said before continuing down
towards the cashier. I did what I was told.

I grinned like a moron at the realization that I, Jamie Navarro, have River
Ongpauco's mobile number.

=================

Chapter 12: Pretty Baby

Chapter TwelvePretty Baby

"I can't believe both of you set me up," I grumbled. L and K both chuckled.

"Nakakainis ka na kasi. One week ka ng baliw na baliw kahihintay sa text ni River,"

K said before she sipped her iced tea.

I scoffed. Hindi na ako nagsalita pa dahil totoo naman yung sinabi niya. Ayoko lang
umamin. For sure, pagtatawanan nila ako.

Sino ba namang hindi? Last month lang halos isumpa ko na yung tao dahil sa maling
akala. Tapos ngayon, patay na patay ako sa kanya. Balimbing much, J?

Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko. Oh, Baked Creamy Cheesy Penne. Bakit ang
sarap mo?

"Can't you just thank us?" L said, smirking.

"I will. Pero ikwento mo muna kung sino yung bago mong boytoy!" I deadpanned. She
choked on her drink. Buti nga.

"Wha--?"

K giggled. "Oo nga. I have suspicions before pero di ko lang pinapansin. But
nakakahalata na din pala si J. So spill."

L looked like a deer caught in the headlights. That's what you get for keeping
secrets.

"Magsalita ka na bago ko ipagtanong-tanong sa mga kaklase at friends mo," I

threatened her. She scratched her head and sighed. "C'mon! Spill!"

She made us wait. She sipped iced tea again, buying time.

We just stared at her. It worked because it unnerved her. "We're just hanging out,
okay?" she finally said.
"But..." I prompted. I know meron pang karugtong yung sasabihin niya.

"But nothing. I don't want to make kwento now. I don't want to jinx it," she said,
her decision final. Huh. Madaya. Well, I will respect her decision kahit sinet-up
nila ako kanina.

Kim pouted her lips. "Pero ikukwento mo na yan kapag okay na?" L nodded. She
better. Magtatampo talaga kami ni Kim sa kanya if she didn't.

Kung sino man tong si Mystery Football Guy, he better not hurt L. She may look like
a tough nut to crack but inside, L's fragile. I don't want her to get hurt so bad.
She's amazing kaya. I hope this Mystery Football Guy knows it.

L cleared her throat. "Ikaw, K? Wala ka bang ikukwento samin?" L asked, putting K
on the hot seat.

K frowned at the change of subject. "Wala. Alam niyo namang work-bahay lang ako.
Boring ang buhay ko compared sa inyong dalawa. Wala akong kalove-life love-life."
She dug at her Banoffee Pie.

My phone chimed. The three of us looked at my phone's screen. "Oooh. Speaking of

love life..." L said in a teasing voice.

From: River OngpaucoHey.

Oh my holy Darth Maul. Isang 'hey' lang, kinilig na ako. This is bad!

I heard K giggle. "Nagba-blush si Jamie!"

Napaangat ako ng ulo at tingin sa kanya. "Hindi kaya!" I denied even though I can
feel my cheeks burning. Hinawakan ko ang isang pisngi ko.

"Mag-reply ka na! This is it, pancit!" K cheered with matching fist-pumping. L just
laughed at her antics. Weirdos.

Dadamputin ko na sana ang phone ko para mag-reply kay River nang pigilan ako ni L.
"Wait! No!"

"Ha? Akala ko ba rereplyan ko siya?" nagtataka kong tanong. Binitawan niya ako at
huminga ng malalim.

"Wait for 5-10 minutes. You don't want him to think you're overeager. Kunyari busy
ka. Don't make him feel na hinihintay mo yung text niya," she explained.
I rolled my eyes. "Hindi na kailangan. He already knows. I blabbed kanina about him
not texting."

"Still! Mamaya ka na mag-reply." Kinuha niya sa akin yung phone ko at hinayaan ko

na siya. Mapilit e. Hindi naman ako mananalo sa kanya. At isa pa, siya ang expert
sa amin sa mga ganitong bagay.

Magaling sa mindgames ang mother hen namin.

"Ano namang ire-reply ko mamaya?" I asked, clueless. I really have no idea. Baka
mali na naman ang gawin ko. Baka mangyari ang ayaw ni L, ang magmukha akong
overeager. Kahit na yun naman ang pinakita ko kanina.

"Hi," L answered.

I scoffed. "Hi? Seriously? Hi?" Ano 'yun? Parang ping-pong match ng one-word
replies?

K giggled. "Sundin mo na lang siya! Expert diba? Expert?" pang-aasar ni K kay L.

Inabot na sa akin ni L yung phone ko. "Text him na!"

I groaned. "Kailangan ba talagang 'hi'? Di ba pwedeng 'hello,' 'yo,' or, 'hey?'"

Nakukulangan talaga ako e. Baka hindi siya mag-reply kung one-word lang din ang
reply ko. Tsaka, mahahalata niyang nagpapaka hard-to-get ako.

"Ikaw na bahala dyan!" natatawang sabi ni L.

Ugh. So much for asking for help.

Hey! What's up?

Message sent.

***

Wednesday came, that means fourth day ng OJT ko. Today also means magdadalawang
araw na kaming magka-text ni River. Hindi naman kami madalas mag-text kapag araw
dahil may classes kami pareho. May training din niya for his F1 race sa Austin,
Texas next Sunday.

I can't say na magkakilala na kami ng lubos dahil kaunting pag-uusap lang naman ang
nagagawa namin. About sa school, my OJT, his race, our interests at kung anu-ano
pang bagay. I'm not sure if we're connecting. Pero mukha naman ata. Kasi kung hindi
or kung bored na siya sa pag-uusap namin, matagal na siya huminto sa pagre-reply.

Paalis na sana ako ng apartment namin ng makatanggap ako ng text message from
River.

From: River OngpaucoLet's cut-class.

Huh? Anong pumasok sa isip nito at niyaya akong mag cut-class?

I can't! Today's Wednesday. May OJT ako ngayon.

Hmm... Baka wrong sent lang siya. Oh gosh! Baka isipin niyang assuming ako!

From: River OngpaucoCall in sick.

Oh. So ako talaga ang niyaya niya? I don't know what to do! Nanginginig pareha yung
kamay ko! I can't just not go to my OJT.

I can't!

From: River OngpaucoChickenshit.

Napataas ang kilay ko. Aba! No one calls me 'chickenshit!'

Hoy! I'm not! Grades ko nakasalalay dito!

From: River OngpaucoC'mon. I'm leaving tomr. I want to see you.

I gasped. Oh my God!

Napatili ako ng sobrang malakas. Mabuti na lang at nakapasok na sina L at K. Napa-

chicken dance din ako sa di malamang dahilan.

Oh my God! He wants to see me! Pero bakit? Ano ba to? Papayag ba ako? Pero hours ng
OJT ko ang kapalit nito! But what the heck? Baka last chance ko na to!

When you say things like that, River, makakatanggi pa ba ako?

So I called in sick. Mabuti na lang at maintindihin yung HR head sa company na yun.

Mukha namang convinced siya sa pag-arte ko. May paos-paos effect pa ako at kunyari
nanlulumong voice.
My phone chimed. Shit. Natagalan na ata sa akin mag-reply. Baka bawiin na niya yung
invitation! Hindi ko pa alam kung anong isasagot ko sa kanya!

From: River OngpaucoHey. You coming or not?

Napahinga ako ng maluwag. "He still wants to see me," sabi ko sa sarili ko. "Hindi
mo na dapat palagpasin to, Jamie. Once in a lifetime experience to!"

Saan naman tayo pupunta?

I don't want to ask him kung date ito. Baka magbago ang isip niya. Sabihin pa
assumera ako. Kahit totoo naman ng slight.

From: River OngpaucoAnywhere the road takes us.

I have decided. Sasama na ako. Pero magpapakipot pa ba ako? This gesture seems like
I'm ready to drop everything for him. Baka isipin niyang super, mega, uber,
overeager ako.

Like a roadtrip?

From: River OngpaucoYes. Are you game?

I don't know...

From: River OngpaucoYou know you want to.

Napangiti ako at naramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko. He's so damn cocky.

Fine! Saan tayo magkikita?

From: River OngpaucoI'll pick you up. Text me your address.

I hesitated for a second. But did what I was told. Minutes later, my phone rang.
He's calling. Hindi na ako nag-isip ng kung ano pa. I answered his call right away.

"Hey!" bati ko. "Saan ka na banda?"

"I'm already here," sagot niya.

"What?! Ang bilis naman!" I said in disbelief.

"I'm at school earlier. Which is right across your apartment building." Oh. Kaya
pala. Kanina pa pala siya nasa school. Bakit kaya niya naisipang mag cut-class kung
nanduon na pala siya sa school?

Napakamot ako ng ulo ko. "Wait! I'll just change my clothes."

He chuckled. "Don't bother. Just get here right away."

Napatingin ako sa suot ko. "Dude, nakapang OJT ako. I'm still wearing my stockings
and heels."

"I don't care. Just bring your slip-ons. Just get here right away!" Aba! Ang bossy!
Siya na nga tong nangulit, siya pa tong nagmamadali.

"Bat ka ba nagmamadali?" I grumbled as I gather my bag. Sinuot ko muna yung

tsinelas at binaon na lang yung Dr Martens ko. Bagay naman siguro to sa dress ko.
Bahala na.

"What? You don't to spend your whole day with me?" Napahinto ako sa tanong niya.
Bakit ganyan siya? Aware ba siya sa mga lumalabas sa bibig niya? Aware ba siya na
nakakakilig siya?

I shook the thoughts away. Kilos, J!

Tumakbo na ako palabas ng apartment at dali-daling ni-lock ito. Mukha akong praning
na may kausap sa phone habang may hawak na boots at naka-shoulder bag. At naka
dress pa ko at stocking pa ko ha!

"I do! Pero huwag mo naman akong madaliin!" I grumbled.

He just chuckled. The nerve of this guy! Lord, mali ba na sasama ako sa kanya?
Parang pagsisisihan ko ata to.

Pagbaba ko sa parking area, nakita ko kaagad si River. Nakasandal siya sa black

two-sitter Mercedes-Benz car niya. Wow. Nakita ko na sa to Top Gear pero
nakalimutan ko kung anong model.

"Hey, I'm still here." My eyes snapped back to River. Shit. Nakalimutan kong
nandyan siyaand I'm just here, ogling his car. He's casually dressed. Donning black
Ray Ban sunglasses, San Antonio Spurs snapback, Gray v-neck shirt, faded jeans and
black Chuck Taylor's.

Halatang walang effort sa pananamit pero sobrang malakas pa rin ang appeal. Isa
siya sa tipo ng lalaki na effortless manamit pero yun ang nakadaragdag ng
attractiveness niya. Nakaka-insecure na ewan. Feeling ko, mukha lang akong potato
kapag itinabi sa kanya.

Napatingin ako sa mukha niya at duon ko lang napansin ang ngisi niya. Kitang-kita
rin ang dimples niya. Again, bakit ang gwapo ng nilalang na ito? Gosh, don't even
let me start with his damn jaw.

He's a living proof that life is just unfair.

"Are you done checking me out?" he said, smirking. I felt my cheeks burn. Dammit.
Nahuli na naman ako. I rolled my eyes and went towards him.

"Yabang," I muttered. He just grinned.

He took his car key-fob and clicked it. Pinagbuksan niya rin ako ng pinto ng kotse
niya. Napangiti ako dahil dun. Every time na kasama ko siya at sasakay kami ng
kotse, lagi niya akong pinagbubuksan ng pinto. He's such a gentleman.

Pero baka sa lahat din naman ng girls na nakakasama niya, ganun din siya. So much
for thinking I am special.

I put the seat belt on. "Anong model tong car mo?" tanong ko sa kanya nang
makasakay siya sa driver's seat.

"SL 65 AMG Black Series," sagot niya. He cranked up the ignition then drove his
car.

"Yung Jeep Commander na dala mo nung una tayong nagkita? Sa'yo yun?" I asked. He
shook his head.

"It's Lake's." Oh. Tapos yung car naman ni Kade, ang cool din! Toys for the big
boys, ika nga nila.

Bigla kaming natahamik. Ewan ko. Siguro nagkailangan?

At dahil din sa awkward silence na iyon, nakatulog ako.

***

Napabalikwas ako. Naramdaman ko kasing nakanganga ako. Shit. Buti na lang walang
laway na tumulo! Teka. Nasaan ba ako? Bakit nasa loob ako ng umaandar na kotse?

Napalingon ako sa tabi ko. Oo nga pala! Kasama ko nga pala si River! Shit!
Patago kong hinawakan ang baba ko, baka may tumulong laway kanina at di ko lang
napansin. Mukha namang wala dahil tuyo ang mukha ko. Napatingin ako sa orasan sa
dashboard niya.

9:58 AM

What?! Magtatatlong oras akong nakatulog?! Nakakahiya naman kay River!

"Halos tatlong oras pala akong nakatulog. Bakit di mo ko ginising?" tanong ko sa

kanya. Napahinto siya sa pag-hum niya. Actually, ngayon ko lang na-realize na
nagha-hum pala siya nitong huminto siya.

"You look exhausted," he answered with a shrug. Lalo akong nakaramdam ng hiya.
Sobrang busy kasi ako kahapon sa school. Puro paperworks ang inatupag ko pag-uwi.
Alas dos na nga ako nakatulog tapos mag-aalas sinco ako nagising. Roughly three
hours lang ang itinulog ko.

"Pero nakakahiya. Tinulugan lang kita. I'm sure bored ka ng kasama ako." Hindi na
rin ako magtataka kung ihatid niya ako pauwi. Hindi ko rin siya masisisi.

He chuckled. "Not in the slightest." Hindi ko alam kung kakabahan ako sa sagot niya
o ano. Parang may alam siya na hindi ko alam.

Shit. Nakalimutan ko! I sleep-talk!

"Wala naman ba akong sinabi nung natutulog ako?" I inquired. He grinned. Oh

no.mukhang meron nga akong sinabi!

"Don't worry. You're secrets are safe with me," he said in a teasing tone. I gaped
at him. Is he serious?!

Sinuntok ko siya sa braso. "Anong sinabi ko?!" I asked, horrified.

Hindi siya sumagot pero lumingon siya sa akin habang nakangisi. Nakaka-distract
siya! Pero kailangan kong malaman kung ano yung mga sinabi ko! Mukhang marami!
Shit! Nakakahiya na talaga!

"Sabihin mo na sakin! Please!" I begged him. Pero hindi siya natinag. "Hindi na ako
magpapakita sa'yo kapag hindi mo pa rin sinabi sakin!" I threatened lightly.

Hindi siya lumingon this time. "You just try..."

Nakaramdam ako ng pag-init cheeks ko. "C'mon. Sabihin mo na!"

"You said na ang pogi ko." He sighed as if pagod na pagod na siyang naririnig yun.

"I did not!" I gasped.

He shrugged. "You were also giggling. I wish I knew why," he said with a smirk.
This time pati tips ng tenga ko, nag-iinit na. Sobrang nakakahiya to.

"Remind me not to sleep again when you're around next time," I grumbled. Tinawanan
ako ni gago. Umiwas na ako ng tingin sa kanya. Instead, sa bintana na lang ako
tumingin. Saang banda na ba kami? Nasa Metro Manila pa ba kami? Mukha naman dahil
puro buildings ang nakikita ko at wala namang sign ng kagubatan.

Feeling ko marami pa akong sinabi sa kanya. At mukhang wala siyang balak sabihin
kung ano ang mga 'yun. "Nasaan na tayo, River?" tanong ko, still not looking at
him.

"Around Makati." Makati lang? Ibig sabihin kanina pa siya paikot-ikot? "I'm just
driving aimlessly." Well, that answer my questions. "Where do you want eat lunch?"

"Kahit saan may pasta or pizza," mabilis kong sagot. Kahit na maaga pa for lunch,
gusto ko na rin kumain. Alas sais pa kaya nung nag breakfast ko. Ganun din siguro
siya.

Teka. Kapag ba nag-lunch kami, date na talaga to? Or kain lang talaga to kasi gutom
kami?

Ugh. Stop glorifying his moves. Kakain lang kayo. Period. Huwag assumera, shunga.

Itinuon ko na lang ang atensyon ko sa pagpapalit ng sapatos. Shit. Naka-stockings

pa pala ako. Mamaya na lang pala. Nakaka-frustrate naman tong utak ko!

Ang hirap kasi kapag mabilis mag overthink! Nakakabaliw! Kung pwede lang i-shutdown
ang utak kahit saglit.

Out of nowhere, may idea na nag-pop sa utak ko. See? Ayaw mag-shutdown talaga.

"Star City tayo after!" biglang sigaw ko.

"You sure?" tanong niya na parang siya ang di sure. Tumango ako habang nakangiti.
Papayag kaya siya? Baka magpaka-KJ siya. Hindi naman kasi nababagay ang tulad niya
dun. Hindi naman kami pwedeng mag Enchanted Kingdom kasi sobrang layo na nun!

"Pero kung di mo naman gusto, okay lang na hindi." Pero sayang. Bata pa ko nung
last na punta ko dun e. Maybe next time na lang. Hindi naman ako tatanggihan nina L
at K kapag niyaya ko sila.

"Okay. We'll go there later."

***

"Ang unfair talaga!" I growled while trying, and failing, to come after River's
bumper car. Nandito na kami ngayon sa Star City at una naming sinubukan ay ang
Bumper Cars.

Sobrang unfair talaga dahil F1 race car driver ang kalaban ko. I don't even know
how to drive a freaking car! Out of nowhere, susulpot siya at babanggain ang bumper
car ko. Lamog na lamog ang katawan ko.

"I swear to God, kapag binangga mo pa ulit ako malilintikan ka sakin!" I screamed
at him. May narinig akong tawanan galing sa pila. Great. Pinagtatawanan na ako ng
mga tao.

Mabuti na lang at natapos na ang oras namin sa bumper cars. Feeling ko bugbog na
internal organs ko dahil sa mga bangga niya sakin. Agad tumayo at umalis si River
sa car niya at inalalayan niya akong makaalis sa akin. Ever the gentleman.

"Where to next?" tanong nito nang makalabas kami.

Tinuro ko yung ride sa tabi namin. Mukhang harmless. "Blizzard?"

Tumango siya. Nagulat ako nang hawakan niya ang lower back ko. I calmed myself.
Ayokong magmukhang stiff sa kanya. Ever since nakalabas kami ng kotse niya,
nakahawak na siya sa lower back ko. Hindi naman siya mukhang nanamantala. I don't
know. Nagugulat lang ako every time pero comfortable naman ako. I feel safe and
secure pa nga. Is that bad? Hindi naman diba?

Pumila kami saglit bago nakasakay ng Blizzard. Holy shit lang pero mali ako. Di ko
dapat minaliit yung Blizzard. Dahil unang descend palang, napasigaw ako ng, "HOLY
SHIIIIIITTTTT!!!!"

Di ko inasahan talaga yun! Sigaw tuloy ako ng sigaw the whole ride. Tinawanan tuloy
ako ni River the whole time. Paanong di siya matatawa? Puro kabaliwan pinagsisigaw
ko!

Hindi pa ako natuto. Madami akong rides na minaliit kaya I ended up hoarse. Ang
hindi ko lang ata tinilian ay yung Time Tunnel, Peter Pan, at Pirate Adventure.
Hindi kami pumasok sa Gabi Ng Lagim at iba pang nakakatakot na lugar. Kahit na ba
chance na yun para mayakap ang ripped na katawan ni River, ayokong i-risk ang
mapayapang tulog ko tuwing gabi. No thanks.
"Sayang no? Wala na yung Lion King," sabi ko sa kanya. He just looked at me. Oo nga
pala. He's clueless. Maniwala kayo o sa hindi, first time niya sa Star City. Kaawa-
awang nilalang no?

"Let's try the extreme rides," biglang sabi nito. Napatingin ako sa mga extreme
rides na itinuro niya. Napalunok ako sa takot.

"What's it gonna be? Star Flyer, Star Frisbee, Jungle Splash, or Surf Dance?"
tanong nito. Sasagot ba ako sa kanya ng katotohanan o magsisinungaling ako? Kasi
ayokong sumakay sa lahat ng extreme rides na sinabi niya.

Tinuro ko yung Giant Star Wheel. "Hindi ba pwedeng yun na lang?" I asked him.
Please say yes, please.

"We'll save the best for last." Ugh. Fine.

Tinignan ko yung pila ng mga extreme rides na sinabi niya kanina. Inabot na kami ng
gabi kaya masyado ng mahaba lahat ng pila. Pinili ko na lang yung Star Frisbee.
Kasi kahit na mas maikli yung sa Jungle Splash, there's no way in hell na sasakay
ako dun!

Huwag ko sanang pagsisihan to. "Star Frisbee," sagot ko sa kanya. He showed me his
panty-dropping, boyish smile. Yes, his dimples showed, too.

***

"OH MY GOD!!!" I screamed for the nth time. "Ayoko naaaaaa!!!" sigaw ko pa. Despite
the loud screams, I can still hear the sound of River's laughter.

Ano ba kasi tong pinasok ko? Ang saya-saya na ng buhay ko sa lupa, pinili ko pang
sumakay ng Star Frisbee. Nakakaduwal na nga yung amoy ng leather ng harang nito.
Ipit na ipit pa yung tiyan ko. Tapos yung feeling habang nakasakay ka? Para kang
pinabato sa langit. Umiikot yung nakikita mo kasi, duh, it's spinning while it's
throwing you to the heavens.

"Gusto ko pang magka-boyfriend!!!" I screamed. Naiiyak na ko sa takot. Kailan ba

matatapos itong almost three-minute extreme ride na to? "I don't want to die a
freaking virgin!"

"Gusto ko pang grumaduate!!!" That's the last words I screamed. Pinilit ko na lang
pumikit at mag inhale at exhale hanggang sa matapos yung ride. I just want it to
end!

And yea, natapos din. Hindi ako agad nakababa kasi I'm freaking shaking from the
high. Grabe yung adrenaline na nararamdaman ko. It was River who made took me out
of my seat.
He did his favorite move. He held my face with both of his hands. "Are you okay,
babe?" he asked while searching my face.

"Yeah," I said, my voice shaky. "Shit. Tao pa ako."

He chuckled. "C'mon. Let's cool down." Hinawakan niya yung kamay ko at hinila ako
paalis ng Star Frisbee.

Totoo ba to? Magka holding hands kami ni River! OMFG!

"Giant Star Wheel na tayo?" I asked him. As much fun as today had been, gusto ko na
ring umuwi at magpahinga. Medyo sumama ron ang sikmura ko sa Stra Frisbee e.

Pumila kami ng halos ten minutes bago kami nakasakay sa 6th car. Magkatapat kaming
dalawa. Sayang, mas okay sana kung magkatabi kami pero okay na rin.

"Tell me about yourself, Jamie," River said. Nabigla ako sa sinabi niya, at the
same time, may kakaiba akong naramdaman ng tawagin niya ako sa totoo kong pangalan.
Oddly, minsan niya lang ako tawagin sa pangalan ko. Laging 'babe' or minsan
susulpot yung tawag niyang 'Annabeth'. Minsanan lang talaga yung tatawagin niya
akong Jamie.

"Hmm... Like my favorites?" tanong ko.

He shrugged. "Like something nobody knows about you." He smiled. Umiwas ako ng
tingin sa kanya. Nakakadistract siya ngumiti kasi. Itinuon ko ang atensyon ko sa
view. Manila Night Skyline.

"I'm just an average girl, River," I started. "Wala namang special sakin. I have
insecurities that I'm sure meron din ang iba. Kumpleto ang family ko. Masaya.
Boring. Pero mahal namin ang isat isa." Napatingin ako sa kanya this time. Seryoso
siyang nakatingin sa akin. Seryosong nakikinig.

"I'm best friends with my roomies. They're the best friends a girl could ever have.
Isang liberated. Isang conservative. And I can say I'm in the middle." Ngumiti siya
bahagya. Hindi ba siya naniniwalang nasa gitna ako?

"The only interesting about me is that I spout geek quotes whenever I'm tensed. Or
just being silly. Yun lang." I don't need to tell him naman na fanatic ako ng Star
Wars, Star Trek at HP dahil alam na niya iyon.

"That's where you're wrong," he said out of nowhere. Tatanungin ko sana siya kung
ano ang ibig sabihin niya nang biglang nag-ring ang phone ko. Kukunin ko na sana
yung phone ko pero pinigilan niya ako. "Don't."
There's something about his tone kaya sinunod ko siya. My ringtone just kept on
playing. I had goosebumps kasi the song reminded me of him.

Pretty baby, don't you leave me. I have been saving smiles for you.

Napangiti ako sa kanya. It's just automatic. He did the same as he stared at me.

Pretty baby, why can't you see? You're the one that I belong to.

Uminit ang pisngi ko pati na rin ang tips ng tenga ko. Are you sure, Jamie? You
belong to him?

I'll be the embrace that keeps you warm. For you're the sun that breaks the storm.

He bit his lower lip, showing of his dimples. I fought myself from smiling. Ayoko
na ngumiti.

I'll be alright and I'll sleep sound. As long as you keep comin' around.

"Oh, I'm not going anywhere," he said in a low voice.

Hindi ko na pinigilan pa ang pag ngiti ko.

=================

Chapter 13: Submission

Chapter Thirteen

Submission

Tumakbo ako papaakyat ng apartment building namin. Bwisit naman kasi. Bakit nasa
fourth floor kasi yung apartment namin? Bakit walang elevator dito? At bakit ngayon
ko lang kinukwestiyon to?

Ah. Kasi naman. Ngayon yung replay ng race ni River. Hindi ko alam kung anong
resulta ng race niya dahil hindi gumagana yung LTE ko ngayon. Puro schoolworks lang
din inasikaso ko kanina. At nakakapagtaka pero walang tsismis sa school about his
race.
Pagdating ko sa pinto ng apartment namin, kinalampag ko agad ito. "Hoy! Buksan niyo
yung pinto!" sigaw ko. Bahala na awayin ng kapit-bahay, basta makapasok lang agad-
agad sa apartment.

Seconds later, bumukas ito. Diri-diretso ako sa pagpasok at binuksan agad yung TV.
Kailangan ko pang hanapin yung channel. Buti na lang magkakatabi lang yung sports
channels kaya nahanap ko agad.

"Magbihis ka kaya muna bago ka manuod ng race niya," said K. Nilingon ko siya bago
ako makaupo sa sofa. "Or maghapunan ka muna. Kailangan ba talaga mapanuod mo agad?"
pangungulit ni K.

"Yes! Kating-kati na ko malaman no! Walang balita sa school!" sabi ko habang

naghuhubad ng sapatos. Napailing na lang si K at bumalik ng kusina.

Itinuon ko ang atensyon ko sa panunuod ng race niya. "Nasaan ba yung kotseng

sinasakyan niya dyan?" Ang alam ko lang he's racing for Mercedes-Benz, so malamang
may tatatak nun yung car niya.

Napailing ako. Wala akong maintindihan sa pinapanuod ko sa screen. Ni hindi ko nga

alam kung saan siya nakasakay e. Ayoko na. Suko na ko. I'll Google it na lang.

Tumayo ako at pumunta ng kwarto ko. Kinuha ko from my bedside table yung laptop ko.
Binuksan ko na rin ito. Buti pa dito sa bahay, ayos yung internet connection.

Last week kasi merong Super Typhoon Yolanda. It was so awful. Naapektuhan kami ng
brown-out at walang tubig nung weekend. Mabuti na lang at mabilis ding bumalik bago
pa sumapit ang Monday.

L even got stuck sa school. Mabuti na lang at kasama niya daw nun si Mystery
Football Guy. Hindi daw siya pinabayaan nun hanggang nakauwi sila. Yeah, hinatid
siya dito pero hanggang sa baba lang. We didn't even know na nandito na si L. Wala
talaga siyang balak ipakilala si MFG sa amin ngayon. Medyo nakakatampo lang.

Itinuon ko ang atensyon ko sa laptop. I typed 'River Ongpauco United States Grand
Prix' on the search engine. After reading a few articles, nalaman kong he finished
at fourth place. And that's good considering na veterans na yung ilang kalaban
niya.

2AM Philippine time pala yung race nila. Kahit pilitin kong manuod, di kaya. 7:30
AM first class ko e. Hindi naman kaya na tapusin ko yung 56 laps.

Anong oras na kaya sa Austin ngayon? Matatanggap niya kaya if mag-text ako sa kanya
ngayon? I-tweet ko kaya siya? Kaso hindi ko pa nasasabi sa kanya na di na siya
blocked sa social media accounts ko.
I-text ko na lang siya, bahala na kung hindi niya mabasa. Kesa naman magmukha akong
stalker.

So I took my phone and texted him. Congratulations, River! Libre! Libre! :D

Yeah, I know. Lame.

***

#WALANGPASOK

As of November 19, 2013 (5:05 AM)

TUESDAY, NOVEMBER 19

SCHOOLS, COLLEGES, AND UNIVERSITIES

DE LAZARUS UNIVERSITY

DE LA SOLEDAD UNIVERSITY

DON DELAS ALAS UNIVERSITY

LIBERTY UNIVERSITY

ORPHEUM UNIVERSITY

SILVESTRE UNIVERSITY

"Wala pa ring announcement from private companies?" K asked, annoyed. Magkakatabi

kaming tatlo ngayon sa sofa. Nakaharap kami sa TV at naghihintay ng Class
Suspension.

"Buti na lang nag-announce na yung DLU," sabi ko habang nakangiti. Walang pasok,
walang stress. Walang problema.

Kaso... Wala ring sparks.

Although, never pa namang nagkrus ang landas namin ni River sa school. Kaya may
pasok man o wala, wala pa ring sparks.
Bigla kaming napatingin kay L nang marinig namin siyang umungol. Tulog na pala
siya. Tumayo na si Kim at nagpaalam para mag-aayos na siya sa pagpasok niya. Di
siya aabsent kahit bumabagyo na.

"Wag ka na pumasok. Baka matangay ka ng alon ng baha," I teased. She just rolled
her eyes at me. "Sige ka. Baka tangayin ka rin ng hangin." She just rolled her eyes
at me again. Bahala nga siya. I warned her. Pero sana di siya abutan ng pagbaha.

I stayed seated at the couch. Manunuod na lang siguro ako dito. Wala rin naman
akong magawa ngayon. I picked up the remote control and started to look for a good
movie or TV show, or anything that might interest me.

I stopped at the UFC 167 replay. Hindi ko napanuod yung buong match nuong live nito
kaya napagdesisyunan kong manuod ngayon. Tamang-tama at main card na ang
maglalaban. Georges St. Pierre versus Johny Hendricks.

Kakaumpisa palang ng match nang mag-vibrate ang sofa. Sinilip ko ang phone ko. May
text message akong natanggap galing River. Anong meron at nag-text siya this early?
Yayayain niya na naman akong umalis? Pero bumabagyo!

I shook the thoughts away. Wag assumera, Navarro.

From: River Ongpauco

Hey.

Ayan na naman tayo sa 'hey' na yan! Iba talaga ang hatid ng salitang 'yan sakin.

Yes? I replied. Bongga. Taray effect.

From: River Ongpauco

What are you doing?

Napataas ang kilay ko. Bakit interesado si kuya? Dala ba to ng boredom?

Uhm. Watching TV.

From: River Ongpauco

Am I disturbing you?

Gusto ko sanang sagutin ng 'yes'. Kaso that would be rude. At isa pa, replay lang
naman tong pinapanuod ko. Alam ko na kung sino ang nanalo. And if ever na gusto
kong panuorin ulit ito, may Youtube naman.

Nope. Just watching a UFC replay.

From: River Ongpauco

UFC 167?

Yup. Georges St. Pierre versus Johny Hendricks.

From: River Ongpauco

No shit?

My brows furrowed. Hindi na ako nag-reply kasi natulala ako sa laban. What the
hell? I wonder why Johny Hendricks lost.

Napatalon ako sa gulat nang mag-ring yung phone ko. L grumbled and cursed in
gibberish. She stood up and went to her room. Sleepyhead.

Napatingin ako sa phone ko. Hindi kasi humihinto sa pag-riring.

River Ongpauco Calling...

At bakit tumatawag siya? Ano bang meron?

"Hello?" patanong kong bati. I heard him chuckle. "Bakit ka napatawag?" I asked, my
eyes fixed on the TV.

"Would you believe if I tell you I'm also watching UFC 167?" he asked out of the
blue. Napahinto ako. Uhm. Anong dapat isagot ko dyan?

At bakit nagwawala na naman ang mga animals sa tiyan ko?

"Uhm. I don't know. Nanunuod ka ba talaga?" I asked, confused. Medyo nakakakilig na

tinawagan niya ako ng ganito kaaga for no apparent reason. Pero ang weird lang.

"Yup," he answered. Yun lang?

I frowned. "Yun lang? Kaya ka tumawag para sabihin lang yun?" I asked in disbelief.
Nagsasayang ng load?
I heard him chuckle again. "I want to hear your voice, too." Naramdaman ko ang
biglaang pag-init ng mukha ko. Walang pasabi! Walang warning na magsasalita siya ng
ganun!

"Why?" I asked, breathless. Shit. Why am I breathless? Lakas ng tama!

"I just want to," matipid nitong sagot. Natameme na naman ako.

Bakit lagi akong natatameme sa mga sinasabi niya? I'm always tongue-tied when he's
around. Pero minsan, I babble, too. Hindi ko maintindihan yung sarili ko kapag
magkausap kami.

"I also want to see you, Jamie," sabi nito nang hindi ako makapagsalita.

Bigla akong pinagpawisan. Oh my God. Bakit ako nagkakaganito over a phone

conversation? "Imposible tayong magkita ngayon. Uhm, bumabagyo kaya," I answered
awkwardly.

"I know. But I still want to see you." Bakit?! Napapikit ako sa kilig. Hindi na ako
makapag-concentrate sa pinapanuod ko!

I bit my lower lip. "If hindi ba umuulan, makikipagkita ka sakin?"

Hindi siya sumagot kaagad. Nakaramdam ako ng kaba. Oh no. Did I say too much?
Babawiin ko na sana ang tanong ko nung bigla siyang sumagot.

"I'd go there even if it's raining cats and dogs, babe." I stifled a gasp. Holy
freaking Maul.

Halos gumulong na ako sa sahig sa sobrang kilig. Mabuti na lang at nasa kwarto na
si L at hindi pa lumalabas si K ng room niya.

I contained myself para magtanong ulit kay River. "So kung gugustuhin mong pumunta
ngayon mismo, you would?" I asked. Hypothetical question yun.

"Do you want me to?" he asked back immediately.

Gusto ko ba? Gusto ko ba na pumunta siya dito sa apartment at magkita kami? Pero
anong sasabihin nina L at K? Baka magalit sila. Hindi kami nagpapapunta ng mga
lalaki dito sa apartment namin for our safety. I don't want to break our own rules
dahil lang sa gusto ko ring makita yung crush ko.

"I want to. Kaso hindi magustuhan nila L and K. Apartment din nila 'to," I said
with a sigh. Masyado ko atang pinaalam sa kanya na disappointed ako.

Hindi siya sumagot agad. Disappointed din ata.

"Do you know any martial arts?" he asked all of a sudden. Tapos na ang usapan about
sa pagkikita? Next topic na?

I pouted, as if makikita siya. "I know a few dahil sa panunuod ng UFC. Yun lang," I
answered. My eyes went back at the TV. Hindi ko namalayang in-announce ng panalo si
Georges St. Pierre.

"You've got to be shitting me," I said. Obvious na obvious na si Johny Hendricks

dapat ang nanalo!

"Excuse me?" Nakalimutan ko ng kausap ko pa pala si River.

I face-palmed myself. "Sorry! Nadala lang ako sa decision! What the hell? Bakit
talo si Hendricks dito?!" I asked, annoyed. Wala luto ito. Puro kadayaan talaga ang
meron dito sa mundo.

"What a bunch of a-holes. Pinaglalaruan ata tayo!" I fumed. I heard River chuckle.

"You don't want to be played?" he asked. Napabalik ang atensyon ko sa kausap ko.

"Of course not! Sino bang may gusto?" I answered, eyes rolling.

He cleared his throat. "Anyway, I'm heading out to our MMA gym. You wanna come with
me?"

Napatigil ako. Ngayon mismo? Habang bumabagyo? Is he out of his mind? Napailing ako
sa sarili ko. Yes, it's dangerous to go out there pero somehow I still want to come
with him.

"Jamie?" he asked. I bit my lower lip. Gusto kong ma-experience yun. I love MMA.
Pero kailangan ba talaga ngayon? Kung kailan bumabagyo? Hindi pa rin ako sumagot.
"I promise, Jamie. I won't let anything bad happen to you."

When he say things like that, makakatanggi pa ba ako?

"Sige na nga!" I conceded. "Pero ihahatid mo ko pauwi!" I demanded. Dapat lang no!
Baka umuwi pa ako mag-isa. Hindi pwede yun.

"Of course," he answered. "Make sure to wear you work-out clothes, okay?" Work-out
clothes? Huh? Wala ako nun! Hindi naman ako nagwo-work-out! Is he expecting me to
work-out with him kaya niya ako sinasama?

Or os that a way of sayong na dapat mag work-out na ako? I'm exactly skinny. For a
small woman, I have curves. And baka ayaw niya nun?

"Uhm, magwo-work-out din ako?" I asked in confusion. Narinig ko siyang bumuntong-

hininga. He does want me to work-out.

"Of course. You prefer to just sit and watch? I won't let that happen." Hindi ako
sumagot dahil sobrang lalim ng simangot ko. "Don't worry, we'll have fun together.
I'll teach you your favorite moves," he said, his voice low and teasing. He sounded
very sexy.

Oh my. Sexy? Saan nanggaling yun?

I bit my lower lip. Baka mapatili ako bigla. "My favorite moves?" I asked,
breathless. Naisip ko kasi bigla yung favorite move niya. Yung hawak niya yung
mukha ko tapos malapit din ang mukha niya sa akin.

"Yes. Armbar, head kicks, Thai clinches, foot sweeps, hammer fists, or leg locks.
Anything, Jamie. I'll teach you those moves," he said, his voice still low and
teasing.

I covered my mouth with my free hand. Bakit ganun? Kahit MMA moves yung sinasabi
niya, parang he's talking dirty to me.

At saan ko na naman nakuha yun? Dapat ko na atang tigilan yung pagbabasa ng erotic
novels. Kakatapos ko lang din kasi ng Fifty Shades Freed.

"Uhm, okay," I answered awkwardly. Wala na akong masabi sa sobrang weird ng

nararamdaman ko.

Kilig and something else. Hindi ko ma-pinpoint kung ano. And its making me squirm!

"I'll pick you up in 20?" he asked and I agreed. I hung up the phone.

***

Medyo awkward nung sinundo ako ni River. Pero hindi rin nagtagal at naging okay na
yung atmosphere between us. Naka-dry-fit na shirt ako tapos naka cycling short at
may patong na maluwang na short. Not exactly pang MMA sparring match clothes.

The moment we stepped into the gym, my jaw dropped. Oh my God. Hindi basta-basta
ang gym na ito. Mukhang mga hindi rin basta-basta yung mga pumupunta dito. At dahil
nga bumabagyo, iilang lang ang nandito.
Napatalon ako sa gulat nang hawakan ni River yung kamay ko. "Let's go," sabi nito
bago ako hilahin papunta sa mats. Binitawan niya agad yung kamay ko nang makarating
kami. Hinubad niya yung shoes and socks niya at tinabi ito. I was about to do the
same thing nung hinubad niya yung shirt niya. Napahinto tuloy ako.

Oh Lord!

Ang puti niya. Ang kinis pa. And his tattoo! Hindi ko man nakikita ang kabuuan nito
pero nakikita ko yung iilang parts sa braso niya. And don't even let me start on
his v-line!

It's one thing to have delectable pecs and abs pero yung may sexy v-line pa siya?
Nasaan ang hustisya?

Tumingin siya sa akin kaya nahuli niya akong nakatulala sa kanya. He smirked at me
as he eyed me from my toes up to my head. He made it a point na tumigil pa sa chest
area ha! As if naman kita cleavage ko e, nakashirt naman ako.

"Take off your..." he trailed off with a smirk. I squirmed as his eyes scrutinized
me. "Shoes," he finished with a grin. His dimples will be the death of me.
Nakakainis! Ang pilyo!

"River!" Napalingon ako sa tumawag sa kanya. Isang babaeng naka-sports-bra lang at

maikling running shorts. At dahil nga naka sports-bra lang siya, kitang-kita ang
cleavage niya!

I felt a sudden wave of annoyance when I saw him check her out. Lumapit na din siya
sa girl at nag beso pa sila. Tumalikod na lang ako dahil baka mabato ko sila pareho
ng sapatos ko.

"Kakainis," I grumbled as I do what I was told. I stepped into the mats. Hindi ba
ang rude nun? Hindi man lang ako ipinakilala as his friend. Tapos he checked her
out in front of me! Ano ba ito? Reminder na wala namang kahahantungan tong harutan
namin?

Mayamaya lang ay natapos na ang pag-uusap nila ni 'Taong-Cleavage'. Naglakad na

siya at pumwesto na rin sa kabilang dulo ng mats. Nakita ko tuloy yung tattooed
wings niya. Distraction. I cleared the emotions on my face when he faced me. He
grinned at me, parang alam niyang inis ako sa kanya.

He lifted his right hand and did the 'come hither' gesture. I bristled. "Come here,
Jamie. Show me what you got," he challenged me with a taunting smile.

I glared at him. "Akala ko ba tuturuan mo muna ako?" I crossed my arms against my

chest. Obvious naman na matatalo ako dahil mas may alam siya sa akin. Nanunuod lang
naman ako ng UFC pero hindi ko naman ginagawa yung deadly moves nila.
"I need to see what you got first." I sighed in defeat. Mukhang desidido na siya at
di na mababali yung desisyon niya. Ano na naman itong pinasok kong sitwasyon? I'll
just take advantage of the situation. I don't like what I felt earlier and I will
take it out on him.

"Fine!" Lumapit na ako sa kanya. Oo, wala akong alam paano i-execute yung mga galaw
nila. But I will not lose to him without putting up a goddamn fight. Lalo pa
ngayong pinagselos niya ako. Hindi man intentional pero gagantihan ko pa rin siya.

"No head butts. No kicking of family jewels. No biting. No spitting," he reminded.

In short, no dirty tactics. As if naman gagawin ko sa kanya yun! Hindi ko nga
magawang suntukin yung mukha niya kahit nagseselos ako. Though, kaya ko siyang
suntukin sa ibang body parts niya.

He taught me the sign of respect muna bago kami magsimulang maglaban. We then
circled each other slowly. I tried to read his body language. It's an advantage
dahil I'm a psych major. I noted his eyes were heated but still focused. Hindi siya
gagalaw hanggat di ako gagalaw.

His stance was defensive. He was waiting for me to attack. And so I did.

I aimed for a take-down. I put my elbow on his neck and straddled his torso when we
fell into the mats. Out of nowhere, I found myself beneath him. I tried to kick his
abdomen but he blocked it with his hand. I punched him on his shoulder repeatedly
until he grabbed a hold on my arms and placed it at the sides of my head. Then he
pinned my body with his hips.

"Giving up, Annabeth?" he taunted with a smirk.

I glared at him, my nose flaring in irritation. Shit. I want to head-butt him so

damn bad. "No," I gritted through clenched teeth. Hindi ako magpapatalo! Hindi pa
ako nakakaganti! Hindi pa ako nakakapaglabas ng inis sa kanya! I tried to kick him
on his sides.

We rolled in the mats and I found myself face down and subdued. He sat on my butt
while he held my arms back. I cannot believe this. I cannot believe we're in this
position. I need to submit. Hindi na ako makahinga ng maayos dahil sa posisyon
namin kaya I tapped on his thigh.

I lost by submission. River won fair and square.

In fairness kay River, tinulungan niya akong tumayo at inalalayan niya rin akong
makaupo sa bleachers. Inabutan niya ako nung energy drink niya. Pinanuod ko siyang
magpunas ng pawisan niyang katawan habang umiinom. Muntik na akong mabulunan nung
pinunasan niya ng towel yung v-line niya.
Posible bang mauhaw sa panunuod sa kanya kahit umiinom ka na nga? Tapos parang
biglang uminit yung paligid na hindi maintindihan. Shit. Ito ba yung feeling ng...
Horny?

I shook the thought away. Stop it, Jamie! Kung anu-ano ng nararamdaman mo.
Nababaliw ka na! Kanina lang nagseselos ka tapos ngayon, feeling mo horny ka?

I was about to say something to him nang bigla siyang tumabi sa akin. Nagulat ako.
Ang daming pwedeng ibang upuan pero bakit sa tabi ko pa? Ang lapit niya pa!

"You okay?" he asked. Napatingin ako sa mukha niya. He actually looked concern.
Siguro dahil nanahimik ako or alam na niyang inis ako at nagseselos.

Tumango ako at ngumiti ng pilit. "Oo naman. Napagod lang ako." He reached out to
tame my hair. Then he did his favorite move. Damn him.

"Are you sure?" he asked as he held my face with his hands. Tumango ulit ako bilang
sagot. Akala ko bibitawan na niya ako but he stayed that way. Parang may iniisip
siya at may gustong sabihin.

"River?" I was about to ask what's bothering him when he smiled, showing off his
dimples.

"You were jealous with Jam," he said with a grin. I tried to move away from him
pero hindi niya ako hinayaan.

So, Jam pala ang pangalan ng bruha.

I glared at him. "Anong nagseselos?! Bakit ako magseselos sa 'taong-cleavage' na

'yun?!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko sa inis. I'm on a freaking roll. "At
isa pa! Hindi naman kita boyfriend! We're not even dating! Bakit ako magseselos?" I
blabbed in anger. Nakakainis pa at mukhang hindi siya naiinis. Nakangiti siya the
whole time na pinatikim ko siya ng verbal abuse ko.

"We're not dating? Then what are we doing, Jamie?" he simply asked. Natahimik ako
sa tanong niya. "As far as I know, we're exclusively dating."

I gaped at him. "We are?" I asked in disbelief. He didn't answer. "Paano tayo
naging exclusively dating ng wala akong kaalam-alam? Ni hindi ka nga nagtanong
sakin kung pwede tayong mag-date!" I said, panicking. Shit. How come I didn't see
this coming?

"We went to Star City," he reminded me. He's still holding my face! And I'm still
freaking out!

"Niyaya mo kong mag cut-class! Not to go on a date!" I reasoned out. Totoo naman
ang mga sinasabi ko! Naguguluhan na ako sa mga nangyayari!

"We text each other almost every day," he argued. I shook my head.

I huffed at him. "Ano ka ba?! Friends text each other!"

He chuckled. "You're here with me in my gym."

My eyes widened. "Gym mo to?!" He just nodded while watching me take in his gym for
the second time.

"You don't want to date me?" he asked. What? Of course I want to! Pero hindi ko
naman pwedeng aminin ng ganun-ganun yun!

"It's not that I don't want to," I squirmed. "Uhm, it's just that you didn't
formally ask me. Clueless ako sa mga ganitong bagay," I honestly said to him. "I'm
still kind of a conservative."

Nanahimik siya bigla. He's just watching my face while thinking. Ano kayang iniisip
niya? Turned off na kaya siya? Ayaw na niya kaya sa akin? Nagbago na kaya ang isip
niya?

"Jamie?" Ibinalik ko ang atensyon ko sa kanya.

"Yes, River?" I asked nervously.

His thumbs smoothed my cheeks. "Will you go out on a date with me?" he asked, his
eyes heated.

I gasped. He waited for me answer. It took me a long ass time to recover before I
answered.

"Sure."

=================

Chapter 14: Olaf

Chapter Fourteen

Olaf
"At saan ka galing?" Iyan ang tanong na sumalubong sa akin nang pagbuksan ako ni K
ng pinto. Inirapan ko siya at tumuloy sa pagpasok ng apartment. Umupo ako sa tabi
ni L sa sofa.

Nakasuot pa rin siya ng jammies niya. Kakagising lang siguro niya. Hindi pa siya
naliligo, samantalang alas sais na ng gabi. "You went with River daw?" L asked, her
brow raised. Saan niya nalaman?

"Oo. Saan mo nalaman?" tanong ko habang naghuhubad ng shoes ko. Tumabi na rin sa
akin si K sa sofa. I was sandwiched by the two. Mukhang kanina pa nila ako
hinihintay.

"Sources," tipid na sagot ni L. "So, ano nga? Make kwento! Bakit kayo magkasama
despite the bagyo?" pangungulit nito.

Nakisali na rin sa pangungulit si K. "Oo nga! Lakas mo mang-asar kanina na papasok

pa rin ako kahit may bagyo. Tapos may date pala kayo ni River no!"

I groaned at their persistence. "Ano ba kayo! Sinama niya lang ako dun sa gym nila.
Tinuruan niya ako nung mga moves sa UFC." He did. Turns out, tinignan niya lang
talaga kung ano yung mga alam ko so far. Tapos tinuruan niya ko nung mga tingin
niyang 'easy'. Pero yung totoo, hindi siya 'easy'. Feeling ko nga nag-aapoy yung
muscles ko ngayon sa sobrang gamit.

"At isa pa! Hindi date yun! Sa susunod na pagkikita pa namin yung official date
namin!" dagdag ko. Nagulat ako nang hampasin ako ni Kim. Pati si L, gulat na gulat.
Nanlalaki pareho ang mga mata nila.

"He asked you out on a date?!" L asked in disbelief. Then she gaped after.

K squealed. "Officially?!" May kasama pang yugyog sa balikat ko nang tanungin niya
ako. I smacked her hands.

Bakit parang hindi ata sila makapaniwala na niyaya akong makipagdate officially ni
River? Kung hindi ko lang sila best friends, maiinsulto na ako sa pag-arte nila.

"Bakit parang gulat na gulat kayo?" inis kong tanong. L noticed it. She immediately
hugged me.

"It's nothing like that! Ano ka ba? We're just shocked kasi ang bilis!" L said with
a smile. I can still see reluctance in her eyes, though.

K joined in with the hug, sandwiching me between her and L. "We're so proud pa nga!
First time to date mo to!" She squealed again. I chuckled at her. Akala mo siya
naka-experience na din ng date.
"Thanks, guys." Humiwalay silang dalawa sa akin.

"Kelan yung date niyo? At saan?" K asked, bouncing on her seat.

L clap excitedly. "OMG! Details!"

Bigla akong nakaramdam ng lungkot. Shit. Wala siyang sinabing details about our
date. Hala. Baka nagjo-joke lang yun?

"Hindi ko alam kung saan at kailan," I answered with a pout. K sagged on the sofa.
L was in deep thought.

"Hmm... Baka he wants it a surprise? Or masyado ka lang excited kaya hindi ka

nakapag-ask ng questions kanina," said L. Hmm... Oo nga, excited nga ako kanina.
Baka nga gusto niya akong surpresahin.

"Text him!" K urged. Napalingon ako kay L, feeling ko hindi niya ako papayagan.

Umiling kaagad siya. "Let him text her! Magmumukha siyang excited!"

Pero excited naman talaga ako! But fine, kung para sa ikakabuti ko naman at hindi
ako magmumukhang easy susunod ako.

"Paano yan? Hindi pa tayo makakapagprepare ng something you'll wear for your date.
Wala pang details from River." L pouted. Then she grinned. "Ikwento mo na lang why
he ended up asking you! Anong ginawa niyong dalawa ha?" she said in a teasing
voice.

Biglang uminit yung mukha ko. Tumili silang dalawa nang makita nila ang reaksyon
ko. Napakamot ako ng ulo. Ganun ba ako ka-transparent pagdating sa feelings ko?

Napayuko ako sa hiya. Ano ka ba, Jamie? Bakit nahihiya kang magkwento sa best
friends mo?

I cleared my throat before I spoke. "Nagselos kasi ako kanina nung kinausap niya
yung taong-cleavage sa gym. Tapos nag-wrestling kami." Nagtawanan silang dalawa.
Lalo namang uminit yung mukha ko. Pati tips ng tenga ko, nag-iinit sa kahihiyan!
"Nung natalo ako, tinulungan niya akong tumayo tsaka inalalayan niya ako sa
bleachers. Tapos, ayun na."

K shook my shoulders. "Anong ayun na?! Wag kang pabitin!"

"He asked me kung nagseselos ako. Umamin ako!" I said. L shook her head. "I know.
Di dapat ako umamin pero yun din yung naging dahilan why he did ask me out!"
pangangatwiran ko. Totoo naman. He look pleased kanina nung nalaman niyang
nagseselos ako.

"Tapos? Details pa!" K urged.

I chuckled at her. "Apparently, we're exclusively dating na without me knowing."

Natawa ako sa reaksyon ng dalawa. Napanganga silang pareho.

"Holy tacos! How did that happen?" she asked in disbelief. Lalo akong natawa kasi
wala akong clue kung paano. Ang alam ko lang ay 'exclusively dating' na kami
according to River. Ang gulo.

I explained them River's idea of us 'exclusively dating'. "Sabi niya nag-start yun
nung magkasama kami ng buong araw. Nung nag Star City kami. Tapos almost every day
din daw kaming magka-text. And yung kanina, considered as a date daw yun." Tumawa
si L after kong magsalita. Si K naman, appears clueless.

"Parang getting-to-know pa lang yun!" K commented. Tumango kami pareho ni L.

"Nung nag-hesitate ako. He asked kung ano ba kami, kung ayaw ko bang mag-date
kami," I said with a sigh.

Grinning, K asked, "Anong sinabi mo sa kanya?

"I told him na hindi naman sa ayaw ko. Sinabi ko rin na conservative at clueless
ako in some ways. I also told him na never naman siyang nagtanong about an official
date." Both of them are grinning na. Napangiti na rin ako dahil sa goofy faces
nila.

"I'm so happy for you, J!" K squealed.

L smiled pero may kaunti pa rin siyang reluctance. "I'm happy for you, too, kahit
na parang it's too fast."

Tumawa na lang ako sa reaction ni Positive Princess at Nega Queen.

***

Congratulations, River! See you soon!

Pasimple kong text habang nakatalikod pa ang professor ko sa PolSci. I'm so lame
talaga pagdating sa text. Panigurado kapag nalaman to ni L, lagot na naman ako sa
kanya.
River placed in 6th sa race niya sa Brazilian Grand Prix sa São Paulo. Big deal ito
dahil FIA Formula One World Championships na yun! It's his last race for this year
pa.

Sobrang focused niya sa training niya kaya minsan lang kaming nagkakatext ni River.
A day after kasi nung nag-gym kami, lumipad na siya papuntang Brazil. Naging busy
siya sa training niya and not to mention the time differences between Brazil and
the Philippines. Tapos may classes at OJT pa ako.

Nagulat ako nang biglang nag-vibrate yung phone ko. May tumatawag yata. Pasimple
akong tumingin sa phone ko kung anong meron.

River Ongpauco calling...

Nag-excuse ako sa professor ko para sagutin yung call. Mabuti na lang at hindi niya
ako pinagbawalan. Lumayo ako sa classroom namin bago sagutin yung tawag niya.
"Congrats, River!" sabi ko bilang bati sa kanya.

"Thanks, babe." Uminit yung mukha ko dahil sa sagot niya. Oh my God! Nakakamiss
yung voice niya!

"Kailan uwi mo? Hindi mo pa ako nalilibre nung nag 4th place ka nung last, last
race mo!" pang-aasar ko agad sa kanya.

I heard him chuckle from the other line. "Don't worry, I'll be home by Wednesday."
Lumaki ang ngiti ko sa sagot niya. Does that mean magpapakita kaagad siya sa akin
by Wednesday?

"That's great! I'm excited to see you, River!" Hindi ko na naiwasang ipahayag yung
excitement ko na makita siya. Sobra ko siyang namiss!

"Me, too. I missed you, you know," he said in a teasing voice. Hindi ko alam kung
nang-aasar siya or what.

Napakagat ako ng labi bago ako nakasagot. "I missed you, too."

"I'll make it up to you on our date, okay?" he said, his voice low. Napangiti ako
ng malaki. Siguro naman this time, may details na siyang sasabihin. I've been
obsessing about our date since the day he asked me!

"Okay! Saan ba tayo? And kailan?" Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko na

tanungin.

"Wednesday night. I'll pick you up after your OJT--" I interrupted him. Wednesday
agad? Wala ba siyang jetlag nun! And for sure sobrang pagod siya nun galing ng
byahe.

"What? No! Magpahinga ka muna for a day! Pwedeng kinabukasan na lang tayo mag
date," I argued. Panigurado puyat siya nun. Baka hindi namin ma-enjoy yung date
namin.

"No. We'll have our date on Wednesday," he said firmly. "I meant what I said,
Jamie. I missed you."

I sighed. Makakatanggi pa ba ako kay River kung ganyan siya?

"Fine! Pero mag-didinner at manunuod lang tayo ng sine. Nothing strenuous. I'm sure
you're super tired nun." Makikipag-away talaga ako sa kanya kapag hindi siya
pumayag sa terms ko. "Tsaka sa apartment mo na ako sunduin para makapagpalit pa
ako."

I heard him sigh from the other line. "Fine by me," he said in defeat.

Ganun lang? Hindi na siya makikipagtalo? Payag siya sa boring terms ko so he could
just see me agad? Could I get any luckier? I get to see the sweet side of River
Ongpauco.

***

"Holy shiz! Feeling ko I'm waiting for my daughter's prom date!" L said while
sniffing. Naku! Si Mother Hen, nagda-drama!

K giggled. "Naku! Tumigil ka, Louisse! Baka mamaya kunan mo pa sila ng picture ha?"
Natawa na rin ako sa sinabi ni Kim. Tinignan lang kami ng masama ni L.

"Ang OA mo ha! At least, wala akong hawak na corsage for J." Napailing na lang ako
sa kalokohan ng dalawa. Actually, kanina pa talaga ako natatawa sa kanila and I'm
thankful for it. Nawala yung nerves ko dahil sa kanilang dalawa.

They even styled me. Complete makeup, though simple lang, and matching clothes and
accessories. Very casual lang dahil sa mall lang naman kami ni River pupunta. Pero
grabe. Feeling ko prom night dahil sa OA na preparation ng dalawa kong best
friends.

Natigil ang pagtawa naming tatlo nang marinig namin ang pagkatok sa froont door.
Tumakbo agad si Kim papunta duon at nagpresintang magbukas nito. Sumunod kami ni L
sa kanya.

"Hi, River! I'm Kim! Nice to meet you!" K said while waving and grinning.
Nginitian siya ni River and they exchange pleasantries. L just nodded to River as
an acknowledgement. Tapos nung nakita niya ako? He freaking smiled! That boyish
smile and those adorable dimples!

"Ready?" he asked me. Tumango ako bilang sagot sa kanya. Muntik na akong madapa
nung iniabot niya sa akin yung kamay niya.

Magho-holding hands kami! O. M. G.

Which hand? Left or right? Of course! Depende sa kamay na iniabot niya sa akin.
Left hand yung inabot niya. Edi right hand ang dapat kong iabot.

L snickered. Naku. Nabasa niya ata ako. Alam niyang nag-isip pa ko.

"Wala siyang curfew pero use your time wisely. Huwag mo kaming pag-alalahanin ha?"
K said with her sweet voice and innocent face.

"Ano ka ba! Uuwi naman ako no! May pasok ako bukas!" sagot ko. Nakakahiya naman kay
River yung tanong ni K! Hinila ko na rin siya palabas. Kasi baka mahimatay pa ako
sa mga kalokohan ni K at L.

Awkward tuloy nang makasakay kaming dalawa sa kotse niya. Nakapag seatbelt na
kaming pareho pero hindi niya pa rin pinaaandar yung kotse niya.

"River?" tawag ko sa kanya. Humarap siya sa akin pero hindi nagtama ang aming mga
tingin. Why? Because he's looking at my lips!

Hahalikan niya ba ako now? Hindi ako prepared! Tsaka, tsaka hindi ba dapat after pa
ng first date magkiss? Minsan nga sa second date pa nagki-kiss! Tapos sa cheek pa
yun!

"You look terrified? Why?" he asked. He's now looking at my eyes. His eyes were
heated pero may mischief pa rin.

Umiwas ako ng tingin sa kanya. Buti na lang madilim kaya hindi niya nakikitang
namumula ako.

"Ha? Hindi ah!" sabi ko. Napakagat ako ng labi. Bakit kasi nakatitig siya sa lips
ko kanina? Dahil ba sa lipstick na in-apply ni K sa lips ko? Shucks!

I heard him chuckle. "I really missed you, Annabeth."

Hindi na ako nakasagot pa. He revved up the ignition of his car. Here goes nothing,
I guess.
***

"Jamie, we're not going to watch Frozen," River said sternly. "There's so many
movies to choose from. Ender's Game, Catching Fire, The Dark World or, The Book
Thief. Just not Frozen, please."

I stifled a laugh. Ngayon ko lang siya nakitang napikon. Ever. Dahil lang sa gusto
kong panuorin namin ay yung Frozen.

"River, nabasa ko na yung Ender's Game, Catching Fire at The Book Thief! I will
just spoil you kapag isa dyan pinanuod natin!" I argued. I know myself. Minsan
talaga hindi ko napipigilang magsabi kung anong susunod na mangyayari. Lalo na
kapag nabasa ko yung book. Mag-iingay lang ako sa loob. Kasi for sure hindi naman
lahat ng gusto kong scenes nandun. Puro reklamo lang ang lalabas sa bibig ko.

He clenched his teeth. "Then let's watch Thor!" He then dragged me to the ticket
booth. I sighed in defeat. May magagawa pa ba ako? Siya yung bibili ng tickets. "At
least, hot si Thor. Hindi na masama," I said to myself.

"Two tickets. Frozen," I heard River ordered. Napatingin ako sa kanya, nagtataka.

"Akala ko ba Thor papanuorin natin?" I asked, confused.

I saw him clenched his jaw. "I'm not gonna sit there and watch you ogle some
beefed-up guy, Jamie." Hinila na niya ako papunta sa cinema ng Frozen. Umabot pa
kami sa pinakamalapit na time. Mabuti naman. Sobrang excited na ako mapsnuod to!

"Thank you, River," sabi ko sa kanya nang makaupo na kami sa seats namin. He just
grunted in reply. Bahala siya dyan magmukmok. Ie-enjoy ko to.

Tumahimik na kaming dalawa nang magsimula yung movie. Akala ko badtrip talaga siya
sakin kaya nagulat ako nang hawakan niya yung kamay ko. Wala na siyang ibang
ginawa. He didn't take advantage. Mukha ngang he's more engrossed than me sa movie.
Isinandal ko na lang ang ulo ko sa balikat niya at nagpatuloy manuod.

I can say that we enjoyed the movie. We both laugh at the jokes and innuendos.
Sobrang iba ng movie compared to past Disney movies. And sobrang lovable ng
characters! Oh my God! Si Olaf! I love him!

Tsaka yung twist ng 'act of true love'. Sobrang tinamaan ako. Namiss ko tuloy yung
ate ko. And si Anna, sobrang relatable niya kahit at times nakakapikon yung antics
niya.

"I still can't believe you cried when Elsa hugged Anna's frozen body," River
teased.
I shook my head. "Hindi ako umiyak no! I was just teary-eyed! May difference yun!"
I argued. "Tsaka mas hindi ako makapaniwala na nag-enjoy ka sa Frozen! I wonder
what your cousins would have to say about this."

"You just try, Jamie. You just try," he said, his voice laced with a warning. I
snickered at his reaction.

Paikot-ikot kami ngayon sa mall dahil parehas kaming hindi makapag-decide where to
eat. Gusto niya mag-steak. Samantalang gusto ko naman mag pasta. Kaya ang hirap
maghanap lalo na't matao pa sa mall.

"River, may naisip lang ako," I blurted out suddenly. Lumingon siya sa akin and
patiently waited for me to continue. "This is stupid pero hindi ko lang maiwasang
hindi i-compare." He just listened so I continued. "I think pareha si Kristoff kay
Kade. Parehas silang sarcastic e. Tapos si Olaf naman pareha kay Lake. They're both
funny. Tapos ikaw? Pareha ka kay Hans."

Napahinto siya bigla. Then he looked at me with a funny expression. "Explain," he

said as we continued to walk.

I rolled my eyes at him. "Hindi naman kasi dahil kontrabida ka!" paglilinaw ko.
Baka mamisinterpret niya e. "Parehas kayong charming pero mysterious. Swabe din
yung moves niya," I explained.

Hindi siya sumagot. Hala ka, baka na-offend.

I was about to apologize when he asked me. "You like Olaf, right?" Ang weird naman
ng tanong niya.

"I love him," I corrected him. Ang adorbs kaya ni Olaf! Favorite character ko siya
sa Frozen!

River smirked. "Then, I'd rather be your Olaf."

Oh shit. Yung puso ko. Natapakan ko ata.

***

Alas onse pa lang ay nasa parking area na kami ng apartment building namin. Saglit
lang yung first date namin pero it was anything but boring. Sobrang saya ko with
him tonight! Nakahanap kami ng magandang restaurant kanina. Ang sarap ng food tapos
ang ganda rin ng ambience nung place.

Ang dami naming napagkwentuhan. Mga nangyari nung trainings niya for his races. Ang
dami niyang funny stories. Makwento siya ngayong gabi kaya medyo nakakapanibago.
Though, may mga bagay pa na hindi namin napapag-usapan. Like personal stuff, pero
marami pa namang next time. And he promised that he's not going anywhere.

"Sobra akong nag-enjoy, River. Thank you for this night," I told him when we
reached our apartment's front door.

"I'm glad," he said. That's it. Nagkatitigan na kami. I noticed him leaning closer.
Shit! He's going to kiss me! Hindi pwede! First date palang!

So I did what's the first thing that popped into my head. Inunahan ko siyang mag-
kiss. Sa left cheek niya, medyo malapit sa lips. "Goodnight!" Tumalikod na ako at
akmang bubuksan yung pinto nang hilahin niya ako pabalik sa kanya.

He didn't kiss me, though. He just engulfed me with his warm, warm hug. "What are
you doing?" I asked awkwardly, my face pressed against chest.

"I'm Olaf and I like warm hugs," he said, his lips moving against my forehead.

I giggled. Wow. From Percy Jackson to Patch Cipriano to Olaf? "I'm glad your back,
Disney quote-spouting racer." Then I hugged him back.

=================

Chapter 15: Misunderstanding

Chapter Fifteen

Misunderstanding

“Let it gooo! Let it goooo! Can’t hold it back anymoooore!” I sang my heart out
while flailing my arms.

“Shut up already!” L grumbled as she passed by me. Hindi ko siya pinansin at

pinagpatuloy pa rin ang pagkanta ng Let It Go.

Tinignan ko siya ng masama. “Cut me some slack! Ako nagluto ng brunch niyo!” I
said, sticking my tongue out.

Mahigit isang linggo na ang nakakalipas since River and I went out on a date.
Mahigit isang linggo na rin akong LSS sa Let It Go na sobrang kinaiinisan na nina L
at K. At halos isang linggo na rin kaming di nakakapag-usap ni River.
“Ang aga-aga, Jamie!” K whined as she covered her ears.

I scoffed at her. “Anong maaga? Alas onse na, Taylor Swift!” Tumigil na ako sa
pagkanta dahil nagreklamo na din si K.Baka sumunod na yung tao sa tabing apartment
namin. Mahirap na, baka mapaaway.

“Kapag kayo yung kumakanta, hindi naman ako nagrereklamo!” sabi ko bago maupo sa
harap ng hapag. Tumabi sa akin si K at pinanuod naming dalawa si L na maghanda sa
mesa.

Meron kasi kaming Division of Chores dito sa apartment. I cook. L sets the table
and cleans up after. K washes the plates, pots and everything. Sa kitchen palang
yan. Iba pa yung Division of Chores sa paglilinis ng buong apartment..

Umupo agad si L matapos maghanda. “What are your plans for today?” tanong niya sa
aming dalawa bago siya mag-sign of the cross.

“Baka mag-catch up ako sa To Be Read list ko,” K answered habang nagsasandok ng

friend rice.

Nagsandok ako ng bacon at spam. “Magre-review ako for Prelims,” sagot ko sa kanya.

Narinig ko siyang nagbuntong hininga. “Same,” sabi nito. Grabeng stress siguro ang
pinagdadaanan niya. Puro terror yung professors niya e. Puro tungkol pa naman sa
law yung subjects niya.

I sighed. “I guess gabi na tayo magkikita-kita ulit.” Paniguradong magkukulong kami

sa aming kanya-kanyang mga kwarto.

“Looks like it,” L grumbled. Buti pa si Kim, magbabasa lang for pleasure. Kami ni
Louisse, for torture. Matatapos din to. Isang sem na lang, ga-graduate na rin kami.

“Pero baka pumunta din ako ng church mamaya. Depends.” Tumango na lang ako at
nagpatuloy sa pagkain. Na de-depress talaga ako knowing na sandamakmak yung aaralin
ko mamaya.

“By the way, hindi ko kayo masyadong nakita nitong nakaraang linggo,” said K before
taking a sip at her orange juice. “Anong balita sa inyong dalawa?”

L sighed for the nth time. “Nothing much. No night-outs for two weeks ako.”

Napataas ang kilay ko. Bakit? Nahuli ba siya ng papa niya at pinagbawalan siya mag
night-out? “Bakit naman?” tanong ko.
“Lost a bet,” matipid na sagot niya. Yung tipong wala ng idadagdag pa. Ay! Hindi
pwede sa akin yan, ilang linggo na siyang vague sa mga sagot niya. Lalo na kapag
tungkol kay Mystery Football Guy.

“Siguro kay MFG ka nakipagpustahan no?” pang-iinis ko. I know it will grate her
kapag kinulit ko siya ng kinulit. Baka mapaamin ng wala sa oras.

“MFG?” nagtatakang tanong niya. Hindi ko pa ba nasasabi sa kanya yung codename ng

boy toy niya? Alam ko nasabi ko na sa kanya. Or baka kay Kim ko lang nasabi.

“Mystery Football Guy,” K supplied. At least tama ako na alam ni Kim. “Oo nga! Tama
si J! Siguro si MFG yung nakatalo sa’yo sa bet.”

L rolled her eyes. “Fine. He’s the one nga. Yun yung consequence ko. I am not
allowed to have a night-out hanggat the exams are not finished.” And that’s a good
thing na rin para makapag-review si L at maiangat niya yung grades niya. Medyo
sumayad this sem for some unknown reasons. Daming secrets niyan e.

“Mukhang good influence si MFG,” K said with a grin. L just burst out laughing.

“He’s anything but good, Kim,” vague na sagot nito.

“Sino nga ulit si MFG?” tanong ko, putting an innocent face.

L smirked. “Nice try, Jamie.” I just grinned at her. Can’t blame a girl for trying.
She looked at K. “Ikaw, what’s up with you these days?” Okay. Change of topic na.
Galing talaga ni L pagdating sa deflection.

“Nakaka-stress mag-work. Hindi na ako makapaghintay para makapag MBA. Kaunting ipon
na lang!” That’s one of the reasons kung bakit nagtatrabaho si Kim ngayon, she
doesn’t want her parents to solely pay for her tuition para makapag-aral siya ng
master’s degree niya.

“I thought hindi ka na stressed kasi may crush ka sa work mo? What was his name?
Nakalimutan ko!” L looked at me for help.

Natawa ako sa mukha ni Kim. Nagulat ata siya naalala pa namin yung kinuwento niya
months ago. Meron kasi siyang crush na co-worker niya. Nakasakay niya sa jeep one-
night nung galing siya sa church nila. Turns out, church-mate niya rin yung guy.
Ayun, kinilig si K nung nilibre siya ng pamasahe. Since then, inspired na siya
pumasok araw-araw sa work.

“Adrian ata? Not sure!” sabi ko habang natatawa sa hitsura ni K.

Nakanguso na kasi siya. “May girlfriend pala si Adrian,” sabi nito. Ahh. Kaya pala
stressed na din siya. No source of inspiration na. Minsan na nga lang siya magka-
crush, meron pang girlfriend.

“Marami pang iba dyan,” I said, a lame attempt to cheer her up.

Tumawa si Kim bigla. “Yung mga nasa paligid ko naman, kung hindi bading meron
namang girlfriend.” Natawa na rin kami ni L. Marami na rin kasing instances na may
sumubok na makipag-date kay Kim, palagi siyang excited kaya tinatanggap niya agad.
Only to find out days after na bisexual pala yung guy or pinagti-tripan lang pala
siya.

“Basta. Dadating din ‘yan,” L said, smiling. “Just look at Jamie, meron na siyang
River months after iwanan ng gusto niyang guy dati.” I faked a smile. Speaking of
River, halos after din ng date namin yung last niyang pagpaparamdam. Yes, there was
a guy in school na sobrang gustung-gusto ko. And nung nalaman niya yung feelings ko
for him, we just drifted apart. But that was a long time ago, iba na yung gusto ko.
And this time, the feeling is mutual. I think.

K sighed. “You have MFG and Jamie has River. Kakastress naman to. When will it be
me?”

***

From: River Ongpauco

Hey.

Muntik ko ng magulungan yung reviewers ko sa kama nang makita kong nag-text na

naman ng ‘hey’ si River. Sobrang lakas na talaga ng tama ko sa kanya.

Hi! Matipid kong reply. I have this urge na magpakipot sa kanya ngayon. I don’t
know why. Tampo siguro? Kasi after nung date namin, medyo dumalang yung texts niya.
It made me overthink things. I was thinking maybe bigla niyang na-realize na ang
easy ko? Na ang bilis ng nangyayari between us? Hindi ko naiwasang hindi maging
paranoid.

Ito siguro yung sinasabi ni L dati, na huwag akong masyadong magpakita ng motibo.
Kailangan ko na talaga siyang sundin. Kasi kahit may label na kami na ni River na
‘exclusively dating’, hindi pa rin ako dapat makampante. Na-realize kong pwede pang
magbago ang isip niya. Pwedeng pagsawaan niya agad ako.

Grabe. Isang week lang na hindi siya masyadong magparamdam, nababaliw na ako. Ano
bang nangyayari sa akin? Paano kung busy lang talaga siya this week? Unfair ata na
kung anu-ano ang iniisip ko sa kanya. Pero ano naman ang pagkaka-busy-han niya
ngayon? Wala na siyang training. Tapos na yung season ng F1 racing at ilang months
pa bago mag-start yung bagong season. Wala akong kaide-ideya kung anong nangyayari
o pinagkakaabalahan ni River.

This only shows na wala akong masyadong alam sa personal life niya. And same goes
with him. Wala siyang masyadong alam sa akin. Bakit ngayon ko lang naisip ang mga
bagay-bagay na to? Dapat ba ako ang mag-initiate ng heart-to-heart talk? Paano
kapag tanggihan niya ako? Anong gagawin ko?

From: River Ongpauco

What are you doing?

Reviewing. Matipid kong sagot after 10 minutes. Susundin ko na talaga si L. Sana

lang hindi mag-backfire itong plano ko.

From: River Ongpauco

I missed you, Jamie.

Napapikit ako ng madiin. Wala na. Hindi na ako makakapag-review nito! Sobrang
scattered na yung thoughts ko! Dati habang nagre-review naman ako, daydreams lang
about books, Star Wars at ibang movies ang nasa isip ko. Though there was a time na
about sa ibang crushes. Pero hindi naman ganito kalala! Ngayon, about River na lang
palagi! Hindi ko na maintindihan yung sarili ko.

Same. I replied after 20 mintes. Ang bipolar ng feelings ko ngayon. Kanina sobrang
kinilig ako nung unang text niya, tapos ngayon binibigyan ko siya ng cold shoulder
treatment. Tama pa ba to?

Wala pang isang minuto nang makatanggap ako ng reply galing sa kanya.

From: River Ongpauco

Are you mad at me, baby?

OH MY GOD. Tinawag niya akong ‘baby!’ Dati ‘babe’ lang o di kaya naman ‘Annabeth!’
Never niya akong tinawag na ‘baby’. Anong gagawin ko? Anong ire-reply ko?

Nope. Just busy. Reply ko after 6 minutes. Hindi na ako busy. Hindi na ako makapag-
focus sa inaaral ko. Bakit ngayon ko pa inisip magpakipot? Ngayong kailangan ko ng
peace of mind para makapag-aral?

From: River Ongpauco

Well, then. I won’t bother you anymore.

Nalungkot ako bigla. Ganun lang? Nag give-up agad siya? Mukhang nag-backfire nga
itong plano ko.

From: River Ongpauco

I missed you, tho. Really.

Bago pa ako nag-reply, biglang akong nakatanggap ng text galing kay Kim.

From: Kimberly Joy Talavera

MAGKAAWAY KAYO NI RIVER?! LOOK AT HIS TWITTER!!!

Agad-agad akong pinindot yung Twitter App ng phone ko. And true enough, may bagong
tweets nga si River!

@TheOngpaucoRiver: I think my girl is mad at me. #whattodo

@TheOngpaucoRiver: How can I make it up to her?

Nakita kong madami na agad likes and retweets yung tweet niya. Pinindot ko ito at
nakita ko ang replies ng friends, cousins and fangirls niya.

@SillyGorgiousMe: @TheOngpaucoRiver anq arte nman niah kua! akn kna lharn!

Anak ng patola. Sana bago siya manlandi alam niya yung tamang spelling ng salitang
‘gorgeous’ at hindi siya jejemon mag-tweet!

@DirtyPalabok: @TheOngpaucoRiver fcuk her brains out, man

EXCUSE ME?! Blocked.

@iamivinmichaila: @TheOngpaucoRiver omg! Sino girlfriend mo kuya River?

Hindi niya pa ako girlfriend, thank you very much.

@acianggg: @TheOngpaucoRiver MAGPACUTE KA SA KANYA KUYA OMG EFFECTIVE YUN GRABE ANG
SWERTE NIYA HUHUHU

Ay. Ang hyper ni ate. Kawawa naman yung capslock key niya. Pero tama siya, kung
gagawin yun ni River sa akin, baka tumalab. I should refrain myself!

@TheOngpaucoLake: @TheOngpaucoRiver Hindi pa nga kayo, ginalit mo agad? Damn, bro!

Natawa ako sa tweet ni Lake. Spot on.

@TheOngpaucoCascade: @TheOngpaucoRiver Review before landi, dude.

I rolled my eyes at Kade’s tweet. Alaskador.

@WELOVETHEONGPAUCOS: @TheOngpaucoRiver Amin ka na lang! WE LOVE YOU!!!

No. Akin lang siya.

Napatalon ako sa gulat nang mag-ring yung phone ko. Tinignan ko ang screen nito at
halos mahulog ko ang phone ko nang mabasa ko kung sino ang tumatawag. Shit.
Sasagutin ko ba? Tinigan ko ulit ang screen.

River Ongpauco Calling...

Sa sobrang pagpa-panic ko, nai-swipe ko yung green button. Shit. Wala na akong
choice kundi kausapin siya.

I swallowed the huge lump in my throat before speaking. “Uy, bakit?” I tired hiding
my nervousness by speaking with a cheery voice. Too cheery.

“Are you mad at me, Jamie?” he asked, not beating around the bush. Shit. Anong
sasabihin ko?

I cleared my throat. “Um, no.”

“You’re just busy?” he asked, his voice dripping with sarcasm.

It irked me. “Yes at istorbo ka.” Nakaka-badtrip! Hindi ko gusto yung tono niya.

“I’ll pick you up in 15. We’ll review together here in my house.” At bago pa ako
makasagot, binabaan na niya agad ako.

“What the hell?!” I said to my phone. Hindi pwedeng manalo siya dito! Ano yun?
Ganun-ganun na lang? Somehow he knows na I’m not happy with him tapos bigla niya
akong uutusan na magreview kasama siya? He’s unbelievable!

Hindi pwede to. I need help. Agad akong lumabas ng kwarto ko at kumatok sa pinto ng
kwarto ni L. Agad din naman niya itong binuksan.

“What’s up?” she asked, eyeing me warily.

“I need your help,” sabi ko sa kanya. Iisa lang ang nasa isip ko ngayon, ‘What
Would Louisse Salazar Do?’

Ikinuwento ko sa kanya yung nangyari. She just looked at me with an amused

expression on her face. Pero bago pa siya makapag-advise, narinig ko na ang
pagkatok ni River sa front door namin.

Tumakbo ako papunta dito at agad-agad siyang pinagbuksan ng pinto. Nakaawang ang
bibig niya, parang may sasabihin pero napahinto siya dahil sa pagkakatitig sa akin.
Duon ko lang na-realize na naka-plain white shirt ako at wala akong bra. Manipis
ang shirt ko kaya medyo kita ang everything.

Oh my God. Could this day get any worse?!

I just raised a finger on his face bago ko siya pinag-sarahan ng pinto at tumakbo
sa room ko. Agad-agad akong nagsuot ng bra at bagong shirt. Shit naman, Jamie. Sa
lahat ng oras na magkakalat ka, sa oras pa talaga na mapapahiya ka sa harap ni
River. Paano na ang dignidad mo? Paano ka makakapag-inarte at makakapag-drama
ngayong nakitaan ka niya ng nipples?

Bumalik na rin ako agad sa front door. Pagbukas ko nito, nakita ko siyang
nakangisi. I just glared at him.

“C’mon, it’s not like I haven’t seen them before,” he teased, his dimples showing.

I continued glaring at him. “Hindi ako sasama sa’yo,” I said just to irritate him.
He just smiled at me that boyish smile of his. I can feel my walls crumbling.
Lumapit siya sa akin. As in sobrang lapit. Parang he’s about to kiss me...

Pero hindi pala dahil nilapit niya lang ang labi niya sa tenga ko. “I want you to
know that whatever I did to make you that upset, fucked with my head. I’m sorry and
I’m going to make it up to you, babe.” Then he kissed the spot below my ear.

Wala na. Olats na. Hindi ko na kaya mag-inarte. Hindi ko na kaya magmatigas kapag
ganyan siya. I sighed before wrapping my arms around his waist.

“Am I forgiven?” he asked in a whisper. Is he forgiven? Yes. Nakaka-stress

magtampo. Lalo na yung mga ganitong klase. Yung imbes na masaya kayo, gumagawa ka
ng sarili mong problema. Yeah, I think I’m done na sa pag-iinarte.

I nodded. “Just don’t make me feel like that again,” I said in defeat.

“Like what?” He pulled away from me and looked at me straight in the eyes. “Like
what, babe?”

“Like I’m not that important to you.” Mukhang nagulat siya sa sinabi ko. He visibly
flinched. Parang wala siyang idea sa ginawa niya. Or lack thereof. “After ng first
official date natin, hindi ka masyadong nagparamdam. I told you, I’m new with this.
Hindi ko alam kung anong ie-expect ko sa’yo. But I know what I felt nung hindi ka
nagparamdam. Ewan ko. Feeling ko wala lang talaga ako sa’yo.”

Umiwas siya nang tingin bago napabuntong hininga. I waited for him to say
something. But then he did his favorite move. He held my face with both of his
hands.

“I’m sorry if you felt that way. I won’t do it again. I promise,” he said before
planting a kiss on my forehead.

I moved away from him. Hinila ko na siya papasok ng apartment. “Bakit ka nga ba
hindi nagparamdam sakin?” I asked as we head for the sofa. Sakto naming lumabas din
si L sa room niya. Napatigil siya nung nakita niya si River. Thank God, she’s
decent. Kundi ako ang malalagot sa kanya.

She glared at River then did the ‘I’m-watching-you’ warning gesture. And I
appreciate it na kahit obvious na pinatawad ko na si River, she’s still watching
over me. Mother hen talaga.
“We went on a family trip in place where gadgets are useless. There’s no signal and
internet connection. There’s no way to contact you.” He took out his phone and he
gave it to me. It looks new kahit same model naman from before. “We were riding on
an ATV when I dropped my phone. Lake ran over it.” Oh. Yun pala ang dahilan. “We
did not expect to stay there for a week. I should’ve texted you that we’ll be
leaving in the first place. I’m sorry about that.”

Napailing ako. “No. Ako dapat yung mag-sorry. I was overly-dramatic.” Wala naman
talaga siyang intention from keeping me hanging on like that.

“Where’s your phone? I’ll program Lake’s and Kade’s number so you have someone to
contact in case you can’t get a hold of me in the future.” I handed him my phone
and he did programmed his cousins’ numbers.

“Are we okay now, Jamie?” he asked when he was done.

Okay na ba kami? Lubus-lubusin ko na kaya yung pagda-drama ko para matapos na ng

tuluyan?

I sighed. “Medyo. But not really.” Hindi siya sumagot. Tinignan niya lang ako. Kaya
I felt compelled to elaborate. “We’re dating but we don’t exactly know each other.
Alam mo yun? We’re still strangers to each other. I know nothing personal about
you. Same goes with you, you know nothing personal about me.”

I heard him sigh. “Let’s schedule a date after our exams. You can ask me everything
you want. We’ll talk about everything under the sun. Sounds good?”

He’s compromising. Wow. I just nodded in amazement. He chuckled. “Don’t look too
shocked. I told you, I’ll make it up to you.”

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. I hugged him tightly. “Thank you.”

He chuckled again. “We can now cross ‘misunderstanding’ on our list of firsts.”

Kinilig ako sa sinabi niya. List of Firsts? He’s making it sound like ‘kami’ na
talaga. Though tama siya, that was our first misunderstanding. I bet marami pang
darating but I’m glad madali naman pala naming ayusin. Basta may open communication
lang at willing pareho na mag-compromise.

Siguro hindi ko na rin uulitin na awayin siya kapag meron ako.

############
Author’s Note: Users with epic comments will get dedications! Seeyara xoxo

=================

Chapter 16: PDA

Chapter SixteenPDA

From: River OngpaucoGood morning, babe.

Yan ang unang text na nabasa ko nung nagising ako kaninang umaga. Siguro lagpas
sampung beses ko na rin ito pinaulit-ulit basahin. Can you blame me? Sobra kayang
nakakakilig. Halos araw-araw kaming magka-text or magkausap sa phone. Still about
random things, though. Pero ganun pa man, nakakakilig pa rin kasi gustung-gusto ko
na talaga siya. And what's the best thing about it? The feeling is mutual. Paanong
hindi ako kikiligin, diba? And he's The River Ongpauco pa, an international F1
racer. Isang malaking bonus.

Ngayong araw na yung last day ng midterm examinations. Ngayong araw din yung araw
na naka-set for our date. Ito na rin yung araw na mag-oopen up kami sa isa't isa.
Sobrang excited na ako. Kasi makikilala lalo naman ngayon ang isa't isa. Ang
abnormal ko ba kung excited ako sa possibility na maturn-off o maturn-on kami sa
mga baga-bagay na ire-reveal namin about ourselves?

Medyo kinakabahan din ako dahil baka may mga secrets akong masabi. Though, harmless
secrets lang naman yun. Tsaka nasa maagang stage palang naman kami ng dating. Hindi
pa naman siguro panahon para sabihin siya ng mga ganung bagay. Hindi naman siguro
masamang magpaka-mysterious pa rin.

***

From: River OngpaucoCan't wait to see you.

Can't wait to see you, too! Btw, tapos na exams ko. Wru? =)

One hour ago pa yung text niya. Sana hawak niya yung phone niya ngayon para mabasa
niya agad yung text ko.

Ang sarap ng feeling na wala ka ng aalalahanin na school works at exams for the
mean time. Last day na rin kasi ngayon na may pasok sa school. Kaya last day na rin
ng pagbubuhat ko ng hardbound books ko sa major subjects. Thank God!
Ibinalik ko na sa backpack ko yung phone ko habang palabas ng classroom. Naglakad
ako hanggang sa makarating ako sa school park. Alas tres na ng hapon kaya may
karamihan na rin ang mga estudyanteng chill na lang sa park. Tapos na rin siguro
yung exams nila.

May napansin akong maliit na crowd sa gilid ng park. Mga freshies na mukha nagtsi-
tsismisan. Nagbubulungan kasi sila habang may tinitignan sa malayo. Yung iba
nakaturo pa dun sa tinitignan nila. Grabe naman sila magtsismisan, indiscreet!

Hindi ko na sila pinag-aksayahan pa ng oras at umupo na lang ako sa pinakamalapit

na bench sa park. Habang naghihintay ako ng text galing kay River, I'm gonna people
watch.

I was about to turn away when I saw him walking towards the park. Hindi siya sa
side ko papunta. Hindi nga ata siya aware na nasa park din ako. Tumingin ako sa
paligid at napansin kong nakuha niya yung atensyon halos lahat ng tao sa park.

Sinong hindi makakapansin sa kanya? Kahit naka-shirt, jeans at sneakers lang siya,
ang lakas pa rin ng appeal niya. Yung pagiging effortless ng kagwapuhan niya yung
mas nakakapagpalakas ng dating niya. Idagdag mo pa yung facial features niya. Oh
God, that jaw. Tapos knowing na anytime pwedeng lumabas yung dimples niya kahit
kaunting ngiti lang ang gawin niya? Grabe. Bakit ang swerte-swerte ko, Lord?

Nang mapansin kong hindi niya talaga ako nakita at palampas na siya sa akin, tumayo
na ako at hinabol ko siya.

"River!" tawag ko sa kanya. Hindi niya ako pinansin. Rather, hindi niya ako
narinig. Duon ko lang napansin na he's wearing his ear pods.

"RIVER!" sigaw ko. Pero hindi niya pa rin ako marinig. Binilisan ko ang paghabol sa
kanya. Anak ng patola! Bakit kasi ang laki niyang tao? Isang hakbang lang niya,
dalawang hakbang ko na!

"HUY, RIVER!" Tumakbo na ako para mahabol siya. Hindi pa rin siya lumilingon. Kaya
I did what's the first thing that popped into my head. I smacked my hardbound book
on the back of his head. I heard loud shocked gasps. Uh-oh. Mukhang maraming
nakakita!

Napahinto siya sa paglalakad at mukhang nagulat sa nangyari. I was shocked, too! Sa

lahat naman ng pwede kong gawin para makuha ang atensyon niya, why do I have to
smack him on the back of his head? With a hardbound book no less?

"What the f--" Hindi na niya natuloy yung sasabihin niya nung humarap na siya sa
akin. Tinanggal niya yung ear pods sa tenga niya. His nostrils flared, his jaw
clenched tightly. Oh no! Galit siya! "What was that for?" he asked in a tight
voice.

"Oh my God! Di ko alam bakit ko ginawa yun!" I said in panic. I stand on my tippy
toes and tried to touch the back of his head. "Sorry talaga! Hindi ka kasi
lumilingon. Kanina pa kasi kita tinatawag!" Hinimas ko yung part ng ulo niya na
hinampas ko. "I'm so sorry. Nasaktan ka ba ng sobra?" Sa sobrang kaba ko, sa kanya
na lang nakatuon yung atensyon ko.

Nagulat ako nang kinuha niya yung kamay kong nakahawak sa likuran ng ulo niya.
Akala ko galit siya kaya niya ginawa yun pero bigla na lang siyang natawa.

"Relax, babe. I'm not mad at you," sabi niya bago kinuha sa balikat ko yung strap
ng backpack ko pati na rin yung hardbound book ko na hinampas ko sa kanya kanina.

"Pero aminin mo nainis ka," I said sheepishly. "Kung ibang tao 'yun, baka nasuntok
mo na 'yun."

I heard him chuckle. "Probably. But it was you so it's no big deal." Nagulat ako
nang bigla niya akong akbayan. Napatingin ako sa paligid namin. Oh no. Ang daming
nakatingin!

I tried to shook his arm off my shoulder. "River, madaming nakatingin," I

whispered.

"What? Are you embarrassed? " he asked with an amused expression.

I gasped. "No! Joke lang!" Kinuha ko ulit yung kamay niya at inilagay sa balikat
ko. "Ayan. Happy? Okay na?"

He chuckled once again. "Much better," he said before kissing the side of my head.

OH MY GOD. OH MY HOLY FRIGGING MAUL. ITO BA YUN?!

Ito ba yung sinasabi nilang PDA? As in yung Public Display of Affection na

kinaiinisan ng karamihan? Oh my God! Nakakairita kapag sa iba mo nakikita! Pero
nakaka-hyperventilate pala kapag ikaw yung receiving end!

***

Nasa byahe na kami ngayon papuntang condo niya. After ilang weeks, makakabalik na
rin ako sa apartment niya. Pero this time, hindi na mangyayari yung nangyari nuon.
Mag-uusap lang kami. Maybe we won't even kiss.

Tama. Tama nga siguro na patagalin ko pa? Kasi nung first night na magkasama kami,
I've given him too much. Muntik na nga niyang makuha yung virginity ko nun. Siguro
naman maiintindihan niya kung magdadamot ako ng kiss hanggat hindi pa kami
officially na 'kami'.
Sige. Papatagalin ko kahit kating-kati na akong mahalikan ulit siya. Para sa akin
din naman to. Self-preservation kumbaga.

"Penny for your thoughts?" Napatalon ako sa gulat. Ang tahi-tahimik kasi naming
dalawa, walang background music, tapos bigla siyang nagsalita.

Lumingon ako sa kanya at ngumiti. "Ahh. Wala. Naisip ko lang yung nangyari kanina
sa school park," pagsisinungaling ko.

"You're still bothered about what I did?" he asked, stealing a glance at me.

Umiling ako. "Hindi naman ako bothered sa ginawa mo. Bothered ako dun sa mga
sasabihin ng mga nakakita sa atin," I explained. Sa dami ng nakakita sa amin,
malamang pinag-uusapan na kami ng fangirls niya sa school. Heck, baka pati sa
social media networks, laman na kami ng usapan.

Or baka over lang naman akong mag-isip. Baka hindi. Baka wala silang pakialam. But
I doubt it. Si River Ongpauco ang pinag-uusapan dito at isang nobody. A faceless
dork na schoolmate nila sa DLU.

"You're bothered about what they think about us?" he asked.

Tumango. "Oo naman. Hello, dami mo kayang fangirls. Hindi ka ba bothered sa iisipin
ng fangirls mo?" Alam ko importante sa kanila yung mga fangirls nila e. Lalo na't
kasama sila sa viewers nila and sila rin yung mga tumatangkilik sa endorsements
nila. Big deal yun.

I heard him chuckle. "There's only one girl I'm worried about. And you know who she
is."

Okay. Sabi ko nga tatahimik na ako e.

Napansin niya atang natameme ako sa sinabi niya kaya ngumisi na lang siya at
nagpatuloy sa pagmamaneho. Kinuha ko na lang yung phone ko at binuksan ang Twitter
app ko.

"Have you unblocked me on Twitter?" he asked with a teasing voice. Pabiro ko siyang
tinignan ng masama.

"Yep. Pati na rin sa IG at Facebook." Hindi ko na siya pinansin ulit at nagpatuloy

na ako sa pagti-Twitter. I immediately typed his username sa search bar. Wala pang
limang minuto ay lumabas yung new tweets about him... and me.

@NinaYan: OMG MAY GIRLFRIEND NA DAW SI @TheOngpaucoRiver!!!!!!!!

Hindi pa kami, girl!

@QUEENELSA: oh noooo!!! Hindi ka na daw single, baby? @TheOngpaucoRiver

Single pa siya! But he's unavailable na!

@kangkurnitzzz: TANGINA YUNG ASAWA KO MAY KABIT!!! @TheOngpaucoRiver

Kelan pa nagka-asawa si River?

@PashownPulisha: @TheOngpaucoRiver's girl was wearing crocs! CROCS! MY GHAD!

#FashionVictim

Anong masama sa sapatos ko?! Nakakamatay ba magsuot ng crocs?

@JewelInTheBahay: swanget daw jowa ni @TheOngpaucoRiver. how true?

Hindi naman ako 'swanget!' Grabe naman!

@JonBonJoBitter: classmate ko yung girlfriend ni @TheOngpaucoRiver! #kenatbilibit

Classmate ko siya? Bakit hindi ko matandaan kung nakita ko na siya before? Hindi
siya familiar,

@ChaFiDoMiWo: @TheOngpaucoRiver bb, u shud've at least look fr a pretty lad

Ang tipid mag-tweet ni ate. Tamad?

@LizaKuto: ako lang ba ang nacute-an sa kay @TheOngpaucoRiver at sa gf niya? *u*

Thank you naman at may katulad mo, ate. Ikaw palang ata ang positive na nabasa ko
dito.

@EskanaLee: ur girl is so plain! what a disappointment! @TheOngpaucoRiver

Ano bang gusto nila? Anong masama sa plain? Sinong gusto nila maging girlfriend ni
River? Si Effie Trinket? Tessa Prieto? Lady Gaga?

@KamilaVell: When you're done playing with her, I'm just here @TheOngpaucoRiver

Asa ka naming pag-aaksayahan ka ng panahon ni River.

Hindi ko na tinapos basahin yung tweets about him. Nakaka-depress lang. I shouldn't
have read those tweets. Masyado kasing curious! Yan tuloy! So much for peace of
mind.

Simula nang mabasa ko yung tweets, nanahimik na talaga ako. Hindi ko na kinausap pa
si River. Masyado akong naapektuhan nung mga tweets na nabasa ko. Nawala tuloy yung
excitement ko sa pinaplano namin ngayon ni River. Ni hindi ko nga napansin na nasa
parking area na kami ng condo building nila.

***

"Pinapabayaan mo lang ako manalo," I grumbled. Halata namang hinahayaan niya lang
ako manalo sa paglalaro namin ng NBA 2k14. Sinong lalaki naman kasi na kasing macho
ni River ang magpapatalo sa babae pagdating sa basketball? Kahit na ba virtual game
lang, walang ganung lalaki.

"You're not in the mood e," he simply said as he dropped his controller.

I just shrugged. Nakakawalang gana din naman. Walang challenge yung kalaro ko e.

I squealed when River dragged me and placed me on his lap. I stiffened when I felt
his arms wrapped around my waist. "Anong ginagawa mo?" I asked, panicking.

His breath fanned my neck when he chuckled. "Why are you sad, baby?" he asked in a
whisper.

I remained stiffed and still on his lap. "I'm not sad. Just irritated."

"It's because of the tweets?" Tumango ako. I was about to relax when he nuzzled my
neck.

OH MY GOD. Anong ginagawa niya? My God! Why am I squirming on his lap?!

"You want me to distract you?" OH GOD. Ano ba to? Nang-seseduce ba siya? Because
it's working! Naku, Jamie! Huwag! Magpigil ka, girl!

"Just talk to me," sagot ko. Tama. Nandito naman talaga ako para mag-usap kami.
Para dun sa supposedly heart-to-heart talk namin na nakalimutan ko dahil sa tweets.

"That's it? You don't have any requests?" he asked with his low, teasing voice.
Yung lips niya pa tumatama sa batok ko! Don't kiss me, please!

I squeezed my eyes shut. Jamie, pigilin mong maglandi. Please lang. Para sa
ikabubuti mo to. Hindi mo pa siya boyfriend. "Wala na," I squeaked. "Paupuin mo na
lang ako sa sofa, please."

He then burst out laughing. "Don't worry, baby. I will not kiss you." I sighed in
relief. Mabuti naman! Hindi ko kailangan ngayon na gumuho yung defenses ko.

"Well, not until you ask me to." Napalingon ako sa kanya and I saw him smirking,
his dimples showing. Nakakainis talaga. Bakit ang unfair ng buhay?

"Pwede bang magkwento ka na lang about yourself na personal?" inis kong tanong sa
kanya. Kailangan maumpisahan na. Baka makalimutan ko na naman at kung saan na naman
kami mapunta ni River.

In fairness to River, nagkwento nga siya. He was really open with me about his
passion with speed and racing. Medyo nagho-holdback siya sa family niya. The
interesting part na nalaman ko sa kanya is about his lineage. May dugong Filipino,
Swiss and Chinese siya. Half-Filipina, half-Swiss ang mom niya and his dad was
half-Filipino, half-Chinese. Hence, the surname Ongpauco.

Nalaman ko rin na hindi lang silang tatlo nina Lake at Kade ang may pangalan na
based sa bodies of water or basta related sa water. May bunsong kapatid na babae
pala si River, si Rain Ongpauco. Yung two younger sisters ni Kade, sina Bay at
Ocean Ongpauco. May cousins siya na girl din, si Drizzle Ongpauco.

When asked bakit puro tungkol sa tubig yung names nila, he only answered 'Feng Shui
shit'. Obsessed daw sa Feng Shui yung folks niya. Close daw silang lahat na
magpipinsan at magkakapatid. At hanggang duon lang ang ikinuwento niya about his
family. Makikilala ko rin naman daw sila in the near future.

That statement made my heart beat too damn fast.

In return, nagkwento din ako sa kanya. He knows my passion about books and movies.
Kaya hindi ko na masyadong hinabaan yung pagkwento dun. Nag-focus ako sa family ko
din. I told him na dalawa lang kaming magkapatid ng ate ko. Na may sariling
business yung mama at papa ko. And wala akong masyadong ka-close na cousins.
Kinuwento ko rin sa kanya yung friendship naming tatlo nina L at K. I told him na
they're like a sister to me. Na we look for each other and have each other's backs
kahit anong mangyari.

Sobrang saya pala makipag open-up sa special someone mo. Akala ko nung una may
magaganap na pagkaka turn-off between us. Mali pala. Well, in my case mali pala
ako.

Knowing the softer side of him made me... fall for him. I'm not there yet. But I'm
definitely getting there na. As in malapit na akong mag-crash sa kababagsakan ko.

#####################
Author's Note:

Readers with epic comments will still get a dedication! Hihihi! This chapter is
dedicated to @sweetrax and I dedicated chapter 15 to @somewhatnaive. Thanks, guys!

Seeyara xxxxx

=================

Chapter 17: TMI, Yoda

Chapter Seventeen

TMI, Yoda

From: River Ongpauco

I'm already here.

Kakalabas ko lang ng cubicle ko sa office nang mabasa ko yung text niya. Kanina pa
naman kami pinauwi dahil today's the last working day of the year. Pero I had to
stay pa para makapag-ayos. Can you believe it? Nag-ayos ako? Imagine the torture I
went through kanina sa CR.

Meron kasi kaming date ngayon ni River. Ewan ko dun, biglaang nagyaya na naman.
Syempre pumayag ako no. Namiss ko na siya e.

Pababa na ko. I replied to him. Medyo ina-apply ko pa rin yung rule ni L about
texting. Kaso hindi katulad nung nagtatampo ako na halos lumalampas ng sampung
minuto.

Papasakay na ako nang elevator nang may dalawang sumabay sa akin. Si Diego at Sir
Pogi!

Si Diego Espiritu ay co-intern ko dito sa Brant & Nicholson. He’s from DLU din and
he’s also openly gay. Siya din yung nag-iisa kong friend na co-intern dito. Si Sir
Gabe De Jesus, aka Sir Pogi, ay ang Operations Manager ng B&N. He’s only in his
early 30s! Siya ang resident crush-ng-bayan dito sa office.
“Good evening, Sir Gabe! Hi, Diegs!” bati ko sa kanila nang makasakay na kaming
tatlo sa elevator. Bumati sila pareho pabalik.

Niyakap ako bagla ni Diego. “Girl, uwi ka na? Sabay ka na sakin!” Malapit kasi yung
apartment building niya from ours. Minsan nagkakasabay kami pauwi kapag hindi ako
sinusundo ni River. Though, ang alam niya lang ay may dinadaanan pa ako kaya hindi
kami nagkakasabay.

Umiling ako. “Hindi na. May sundo ako e,” sabi ko habang nakangiti.

“Uy! Pretty ng smile niya! Boyfriend mo?” tanong niya na may halong pang-aasar.
Napalingon ako kay Sir Gabe. Kailangan talagang daldalin ako sa harap ng boss?
Nakakahiya sumagot!

Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko. “Um, sort of?” sagot ko with an awkward
smile. Grabe. Nakakailang to.

“You’re not sure?” Nagulat ako nang magtanong si Sir Gabe.

“Nako, sir! Baka chaka yung jowa nito kaya wit niya aminin!” sabi ni Diegs. Loko-
loko talaga!

Umiling ako. “Sira ka! He’s no chaka. Hindi palang talaga kami.” Ang gwapo kaya ni
River! He’s definitely far from chaka no!

“Defensive! Charing lang yun, baks!” sabi niya. Naku, I can tell na hindi pa rin
siya naniniwala. Ang plain ko kaya.

Patuloy lang ang daldalan naming dalawa ni Diego habang nasa elevator pa rin kami.
SI Sir Gabe naman, nakikinig lang sa amin at pangit-ngiti. Ang cute niya! Kung
hindi ko lang mas unang nakilalang si River, baka sa kanya ako patay na patay
ngayon.

Sabay-sabay na rin kaming nakarating ng parking area. I was looking for River’s car
nung biglang niyakap ulit ako ni Diego. Sabay nagbeso siya sa akin. “Advance merry
Christmas, be! Next year na lang yung gift mo, yes?” he asked.

Natawa tuloy ako sa pagpapa-cute niya. “Sure! Gift ko rin ha?” Nagpaalam na kami sa
isat-isa. Palayo na sana ako nang tinawag ako ni Sir Gabe.

“Miss Navarro, did you get your gift from Miss Nina?” tanong niya. Gosh. Ang pogi
talaga ni sir. Si Miss Nina Rosales naman ang HR head sa HR department. Basically,
she’s my boss.

Umiling ako. “May gift po?” Wala namang nasabi si Miss Nina na may gift ako sa
kanya. Pero yun nga yung kaso with Miss Nina, sobrang malilimutin siya.

Napakamot siya ng ulo, yung parang naiirita. He looks adorable! “C’mon, merong
extra sa car ko.” Umalis na agad siya kaya no choice ako kundi sumama papunta sa
car niya.

Nakatayo lang ako sa gilid ng car niya habang hinahanap niya sa backseat yung gift
ko. Meron na kaya si Diego? Bakit ako lang yung tinanong ni Sir Gabe? Baka nga
meron na siya kasi under naman niya si Diego.

Tumayo ako ng maayos ng lumabas na ulit si Sir Gabe from the backseat of his car.
May inabot siya sa aking maliit na box. “Here it is.”

Tinanggap ko ito at nagpasalamat. Nanlaki ang mata ko nang makita ko yung logo sa
box. Apple na may kagat. OH MY GOD!

Niyakap ko si Sir Gabe. “Holy frak! Sir Gabe, thank you!” sabi ko sa kanya habang
yakap-yakap ko pa rin siya.

Oh shit. Bakit ko niyayakap si Sir Gabe?!

Napalayo ako sa kanya ng wala sa oras. Oh my God! This is humiliating! “Sorry, sir!
I’m so sorry! Na-carried away lang ako!” I said, panicking. Naku! Baka isumbong
niya ako kay Miss Nina at ma-dismiss ako from my OJT. Ayokong magka-sinco!
Graduating student pa ako! “Naku! Sir, sorry talaga! Matagal ko na kasi gustong
bumili nito!” Which is totoo naman. Gusto ko kasi na sa ibang gadget nakalagay yung
ebooks ko.

Ngumiti siya. Aw, shucks. Wala siyang dimples pero ang cute ng sungki ni Sir Gabe!
Tapos nawawala yung eyes niya! Kailan pa ako attracted sa chinito?

“I understand. Enjoy your iTouch. Merry Christmas, Miss Navarro.” Then kumaway na
siya at sumakay na sa car niya. I was left there standing. Oh my God. Nakakahiya
pero surreal. Ang swerte ko naman at dito ako sa B&N nag-iinternship. Ang daming
perks!

“Who was that?” Napatalon ako sa gulat. Napatingin ako sa nagsalita. Oh shit. Si
River.
***

Tahimik lang si River habang nagmamaneho. Nakatitig lang ako sa kanya and he knows
it. Ayaw niya lang ako pansinin. I can tell he’s mad. His jaw was clenched and his
knuckled were white while driving.

“River...” tawag ko sa kanya. He only clenched his jaw tighter. Hala! Galit talaga
siya! “Uy, bakit ka ba nagagalit? Nag-explain naman na ako.”

He looked at me for a second before he turned back at the windshield. Galit talaga
siya. I can’t understand him. Nagpaliwanag naman ako sa kanya kung sino yun at na
walang malisya yung nakita niya.

“River, wag ka na magalit. Please?” Hinawakan ko yung braso niya. Hindi niya naman
tinanggal yung kamay ko pero kitang-kita na nag-flinch siya. Grabe. Sobra bang
masama yung ginawa ko?

“Wala lang naman kasi yun!” pagpupumilit ko sa kanya. Hindi pa rin niya ako
pinapansin. Napabuntong hininga ako. Naiinis na ako. Nung ako yung nagtampo sa
kanya, ang dali lang niya akong inamo. Tapos ngayong siya yung nagtatampo, ang
hirap-hirap niya pakiusapan!

Dapat ba akong mag-sorry kahit wala naman akong masamang ginawa? Na carried-away
lang naman talaga ako nung niyakap ko si Sir Gabe. Hindi ko naman siya hinalikan or
what.

Pero somehow na-offend ko siya e. I’m his ‘girl’ kahit na hindi pa official. And
sino bang may gusto na yung sa’yo, mayayakap ng iba?

Fine. I will apologize na. Ayoko na rin namang pahabain itong issue. Malapit na
mag-pasko, dapat hindi kami nag-aaway.

I sighed in defeat. Hinawakan ko ng maigi yung kamay niya. “I’m sorry. Hindi ko na
uulitin ‘yun. Wala ng next time. I swear,” I said, my right hand raised.

Lumingon siya saglit sa akin at tumango. Hindi pa rin siya ngumingiti. Nami-miss ko
na yung dimples niya. Feeling ko hindi pa rin ako forgiven. Ang hirap naman niya
galitin. Paghihirapan mo talaga para makabalik ka sa good side niya.
“Why were you hugging him?” tanong niya. Nakakunot yung noo niya. He’s irritated.

Naramdaman ko ulit na uminit yung mukha ko. “Kasi na carried-away nga ako nung
binigay yung gift ko from the office.”

Tumango ulit siya. “The other dude. Who was that?” tanong niya, his jaw clenched
again.

Napakamot ako ng ulo. “Si Diego? Bading yun!” I said in exasperation.

“Does he really have to kiss and hug you?” he asked, his voice low and menacing.
Wow. He’s really ticked off.

I groaned in irritation. “Ano ba! Beso yun ! And for Pete’s sakes! He’s gay! We’re
practically soul sisters! That would be incest!”

“What was the gift of your boss?” he asked, still his brows were furrowed. Medyo
nakakahilo yung pag-shift niya to another person ha!

Pinakita ko sa kanya yung box ng iTouch. I saw him roll his eyes. “I could’ve given
you that,” he mumbled.

I know that. Pero parang... Oh. He’s jealous! Bakit ngayon ko lang naisip yun?
“Nagseselos ka ba, River?” I asked in disbelief.

“No shit, Sherlock,” he answered, his voice dripping with sarcasm. Pero imbes na
mainis ako sa kanya, natuwa ako sa sinabi niya. Oh my God, he just admitted that
he’s jealous! Gusto niya talaga ako!

I burst out laughing; “Ano ka ba? Wala ka namang dapat ikaselos!” I said, slapping
him on his arm.

He rolled his eyes again pero this time, there’s a hint of smile na. “You were
hugging those guys,” he simply said. Medyo namumula rin siya. Nahihiya siguro na
napaamin ng wala sa oras. Buti nga sa kanya! Ang tagal niya magpatawad e.

“I told you. Diego’s gay. Tsaka si Sir Gabe naman e, isa sa mga bosses namin.
Walang malisya dun!” pag-uulit ko.

“You don’t like him?” tanong niya habang nakataas ang isang kilay. Sino? Si Sir
Gabe?

Umiling ako. “He’s good-looking but he’s got nothing on you,” I said smugly.
Napangiti siya and his dimples showed! Yes! Okay na!
“Really? You don’t feel anything for him?” he asked. Parang hindi pa rin convinced.

I rolled my eyes. “May kaunting crush ako sa kanya. Pero wala talagang malisya yung
kanina.” Sumimangot ulit siya. Tinawanan ko yung biglang pag-iba ng mukha niya.
“Ano ka ba! Crush ko lang yun! Ikaw, I love you!” I said then laughed.

His head whipped towards me. “What?” Nagulat ako nang bigla siya nag-swerve at
pumarada sa gilid ng kalsada. “What did you just say?” tanong niya after magtanggal
ng seatbelt at humkarap sa akin. I did the same at humarap sa kanya.

“Sinabi ko kanina? I told you na crush ko lang siya and that I lov—Oh shit,” I
gasped, my eyes wide. Tinakpan ko ang bibig ko ng dalawang kamay ko.

OH MY GOD. OH MY GOD. OH MY GOD.

Saan nanggaling yun?! Bakit ako umamin? Hindi ko pa alam yung feelings ko! Hindi pa
ako nakakapag-isip-isip! Hindi pa ako nakakaamin sa sarili ko! Mahal ko na siya?
Bakit biglaan? Bakit?

“So, you’re in love with me?” Napatingin ako kay River. Duon ko lang na-realize na
sobrang lapit na ng mukha niya sa akin. Ganun ba ako ka-preoccupied para hindi ko
mapansin na halos iilang centimeters na lang ang layo ng mga mukha namin sa isa’t
isa?

Hindi ako nakasagot sa kanya. I just stared at him with wide-eyes. Shit. Umamin ako
sa kanya. “I take it you just realized it?” he asked wearing that boyish smile of
his.

I stared at him. Really stared at him this time. Do I really love this man? Did I
already get there? Did I really fell for him?

We stared at each others’ eyes for quite some time before I answered. “Yeah.” He
smiled then leaned closer. I closed my eyes but nothing happened. I opened my eyes
when I felt he moved away already.

Shit. He just put on my seatbelt!

Napatingin lang ako sa kanya as he drove his car. Siguro dala na rin ng hiya or
that I’m still in shock kaya hindi ko maibuka yung bibig ko.
Mabilis kaming nakarating ng parking area sa may apartment building namin. Hindi pa
rin ako umiimik pero si River, nakangiti siya the whole time! The table had just
turned.

PInagbuksan niya ako ng pinto at inalalayang makalabas ng car niya. Hindi niya
binitawan yung kamay ko hanggang sa makarating kami sa front door ng apartment.

I frowned at him when I saw him tapping on his phone. Ngumiti siya lalo nung
natapos siya. “Check your phone when you get inside. Bye, Jamie.” Yun lang ang
sinabi niya matapos umalis. Naiwan akong literal na nakanganga sa doorstep ng
apartment.

Wala man lang siyang comment sa pag-amin ko? Wala man lang kiss? Kahit hindi na sa
lips! Kahit sa noo, pisngi o kamay na lang. Wala? Seryoso?

Napailing na lang ako at pumasok sa loob ng apartment. Dumiretso ako sa kwarto ko

at napaupo sa kama. Tinignan ko yung phone ko. Unang tumambad sa akin ay isang
notification sa Facebook.  

River Ongpauco wants to be your friend.

Napangiti ako bago pinindot ang ‘Accept’ button. Maya-maya lang ay nakatanggap
kaagad ako ng panibagong Facebook notification.

River Ongpauco listed that you two are in a relationship and your anniversary is
December 21, 2013.

Nanlaki ang mata ko sa notification na ito! Pinindot ko agad and true enough, wala
akong choice. Girlfriend na ako ni River. Facebook official na. Boyfriend ko na si
River Ongpauco.

I-confirm ko man o i-hide, marami ng nakakita. For sure, may nakapag screenshot na
nito. Yung Profile Picture ko pa naman si Darth Vader! Mas epic siguro kung si
Chewbacca.

Napatalon ako sa gulat nang mag-vibrate at tumunog ulit ang phone ko. Tinignan ko
ito.
From: River Ongpauco

I’m at your doorstep. Open up.

Huh? Bakit siya bumalik? Baka may nakalimutang sabihin? Pero pwede naman siya
tumawag or mag-text. Hmmm... Kung ano man yung sasabihin niya, baka mas maganda
ngang marinig sa kanya ng personal.

Shit! Baka he’d say it back! Yung three words!

Agad-agad akong napatakbo papunta sa front door. Binuksan ko agad ito at ang
tumambad sa akin ay ang seryosong mukha ni River.

“Bakit ka bumalik?” I asked. Dapat kaya itanong ko rin yung sa relationship status
namin sa Facebook? Wala kasi siyang pasabi na gagawin na niyang Facebook official
yung relationship status naming dalawa.

“I left something,” he said as he stepped closer.

“Ano ‘yu—” He kissed me. His hands found the base of my throat and my nape. It was
slow at first. It was as if he’s savoring the feel of our lips brushing against
each other. But the moment his tongue touched mine, the kiss turned... hot.

I pulled away first pero hinabol niya ulit yung lips ko. There was no time for me
to breathe. We only stopped when my knees buckled. He wrapped around his arms
around my waist.

My head was pressed against his throat and his chin was placed on the top of my
head. “I love you,” I managed to say as I’m still having a hard time to breathe.
Ganun din ata siya because he just kissed my forehead.

I guess it wasn’t just Facebook official, it was also sealed with a kiss. Damn, he
sure knows how to kiss.
He gently pulled away from me. Napatingin ako sa kanya. He was smiling down at me.
“See you tomorrow, babe?” I could only answer him with a nod.

He waited for me to get inside the apartment before he left. I immediately ran
towards my room and grabbed my phone. Time to text the best friends!

L, K!!! OMG OMG OMG!!! KAMI NA NI RIVER! AND WE KISSED! FRENCH KISS PA ATA! SHIT I
DONT KNOW!!!

I sent it to the first L and K on my contacts. I slumped on my bed and grinned at

the ceiling. Totoo ba ito? Kami na talaga? May boyfriend na ako? Girlfriend na niya
ako? OH MY GOD!

Nagpagulung-gulong ako sa kama at nagtititili. Paranng may fiesta ng mga animals sa

zoo na nasa loob ng tiyan ko. Parang puro kilig ang dumadaloy sa veins ko. Hindi
ako mapirmi sa iisang pwesto sa kama. Tumayo ako sa ibabaw ng kama at nagtatatalon.
“I’m River Ongpauco’s girlfriend!” I squealed.

Tumigil ako sa pagtalon nang mapansin kong may dalawa akong bagong text messages.
Umupo ako sa kama at binasa ang mga ito.

From: Kade Ongpauco

TMI, Yoda

From: Lake Ongpauco

Wrong sent, Annabeth! Congrats, tho. =)

Anak ng patola, Jamie. Seriously?

=================

Chapter 18: Tiger Lily

Chapter 18

Tiger Lily

“What the hell are you watching?” Napatalon ako at naisara ang laptop ko ng wala sa
oras dahil sa gulat. Busted. Talagang mahuhuli ako dahil nasa dining table ako at
nakasuot pa ng ear pods.

Napatingin ako kay L at ngumiti. Kunyari inosente sa binibintang niya. “Huh?

Pinagsasabi mo diyan?” pagkakaila ko. Kakatapos lang kasi naming mag-brunch kaya
akala ko hindi pa sila ulit lalabas ng mga kwarto nila. Turns out I’m wrong.

L rolled her eyes before she slumped on the chair beside me. “C’mon, we both know
you’re watching porn,” sabi niya. I gasped. PORN?! NO WAY.

Tinawanan niya ang reaction. It must have been some facial expression. “Bakit naman
ako manunuod ng porn?” I asked, horrified.

“Malay ko ba if you wanted to practice some moves,” she said while wiggling her
eyebrows. I punched her arm.

“Sira! Bakit naman ako magpa-practice nun?” I rolled my eyes. Binuksan ko na ulit
yung laptop ko. Tinignan niya yung screen then she burst out laughing.

“You’re watching ‘How To French Kiss’? Why, Jamie, I didn’t know you’re that
curious,” she said with a smirk. Napailing na lang ako dahil sa pang-aasar niya.

HInarap ko siya. I noted she’s still in her jammies kahit tanghali na and that
she’s bare faced. “Ganito kasi ‘yun,” I paused for suspense.
This time, siya naman ang nanuntok sa akin. “Stop with the suspense! Just say it!”

“Kami na ni River,” I said. Hindi siya nag-react for a minute. As in poker face.
Yung parang naglo-loading pa yung utak niya. Tapos bigla na lang siyang sumigaw.
“OH MY GODS!” Biglang-bigla yung face niya compared sa poker face niya kanina. It
was hilarious!

Nagulat ako nang mapalabas si K sa room niya. “Anong nangyayari dito?” she asked
with a frown. Lumapit na rin siya at umupo sa tapat namin ni L sa dining table.
Napatingin ako kay L at ganun pa rin ang hitsura niya. Gulat na gulat pa rin siya.

“L, anong meron? Ang weird mo!” K said, giggling. Natawa na rin ako kasi sobrang
animated ng face ni L. Minsan lang tong nangyayari. Usually kapag kami lang ang
magkakasamang tatlo.

Huminga muna ng malalim si L bago sumagot. “River and J are officially together
na!” she said, wide-eyed.

Nanlaki rin ang mga mata ni Kim. “Weh? Seryoso?” tanong niya. Parehas na rin sila
ni L ng facial expression. Tumango ako. “Kelan pa? Bakit ngayon lang namin alam
to?!”

Napakamot ako ng ulo. Lagot. Magagalit tong mga to, for sure. “Uhm, last night,”
sagot ko with a sheepish smile.

“Last night pa?! And you’re telling us just now?!” L said frowning. Naku, lagot
talaga. “Pwede ka namang mag-text! Not unless may ginawa pa kayong something else!”

Uminit yung buong mukha ko. Umiling ako. “No! We just kissed!” I said defensively.

L leaned closer. “Torrid?” she asked, squinting at me.

I bit my lip as I looked at my laptop’s screen. “French kiss?” I answered

reluctantly. Both of them just exploded. Like REALLY exploded.

“HOLY TACOS! ANG LANDI MO, BABE!” L shouted then laughed.

“YIEEEEE!!! OH MY GOD!!!” Parang nangingisay pa si K habang tumatalon-talon. Gosh.

They’re so happy. Hindi pa nila alam niyan yung about sa epic-failness ko kagabi
ha.

“Sasabihin ko naman talaga sa inyo kagabi. Kaso nung tinext ko kayo, mali ako ng
na-send-an,” I explained. I can feel my face and the tips of my ears burning.

Nanalaki ang mga mata ni Kim, again. “What? Really? Kanino ka na wrong sent?” Umupo
ulit siya sa tapat namin ni L. Kinuha ko yung phone ko from my back pocket. Hinanap
ko yung text message kong wrong sent sa Ongpauco cousins.

Iniabot ko kay Kim yung phone. Agad namang tumayo si L at pumunta sa pwesto ni K.
Sabay silang tumingin sa screen ng phone ko. Parehas silang tumawa. At my expense,
again.

“Seriously, Jamie? Of all people, sa cousins pa ni River?” L asked in disbelief.

Napa-facepalm pa siya. I understand her. Facepalm moment naman talaga yung nangyari
last night.

K has still not recovered from her giggling. “I cannot. Baliw ka talaga, Jamie!”
she said while wiping the tears from her eyes.

“I know, right?” I said, shaking my head. “I wonder kung ano bang nagustuhan sakin
ni River.” Lumapit yung dalawa sa akin at niyakap ako.

“Kailangan ba talagang may specific na sagot?” K asked with a warm smile. “Hindi ba
pwedeng kasi ‘si Jamie ka?’” I smiled at her. Ang sweet niya talaga.

Ang swerte ko talaga sa best friends ko. They’re the best-est best friend a girl
could ever have. “I just hope he’s not going to take advantage of you. Or he’ll see
hell,” L said with that saccharine smile of hers.

***

Shit.

Nawawala yung wallet ko. Nandun yung pamasahe ko pauwi ng Cavite! I scrambled
around my room para maghanap ng pera. Lahat puro barya at hindi makakaabot ng
Cavite. Gosh. Aanhin ko ang tig-pipisong bente pesos? Shit. Saan ba nagsuot yung
wallet ko. Kailangan ko ng makauwi ng Cavite. If I overstay for one more day dito
sa Manila, lagot na ako kay Tiger Lily, aka my mom, Lily.

Hindi ko na rin mahihingian ng pera si L at K. Kanina pa sila naunang umalis. Si

Kim, sa Pampanga pa ang uwi niya. Palaging siya ang nauunang umalis sa amin kapag
ganitong holiday season or summer. Si L naman, sa La Loma pumunta. Duon daw kasi
sila magse-celebrate ng Christmas instead na sa Cavite. Usually sabay kami pauwi
pero hindi ngayon.
I texted them. Hey, babes. Nawawala yung wallet ko. Nandun yung pamasahe ko. Can I
borrow some money? May naiwan ba kayo sa rooms niyo?

Wala pang five minutes, nagreply na si Kim. Tapos sumunod na pumasok yung text ni
Louisse.

From: Kimberly Joy Talavera

Piggy bank ko lang nandiyan e.

Alangan namang basagin ko piggy bank niya diba?

From: Louisse Salazar

My room’s locked. Sorry, babe.

Hindi na ako nag-reply sa kanila. Nakakatampo. Wala man lang tutulong sa akin?
Napasalampak ako sa sahig. Ano na? Mabubulok na lang ako dito sa apartment hanggang
sa may umuwi dito or may sumundo sa akin? I don’t want to bother my parents. Or
anyone. Ano na lang ang gagawin ko?

From: Louisse Salazar

I know you’re making tampo. Your knight-in-shining-armor is on the way. ;)

Huh? Pinagsasabi nito ni L? Baka nahawa na rin sa akin at wrong sent. Swerte niya
at sa akin lang niya naisend at hindi sa ibang tao. Obviously, magkaiba ang
kapalaran namin. Napailing na lang ako bago mapahiga sa sahig ng kwarto ko.

Mabubulok na lang talaga ako dito.

***

Nagising ako sa malakas na pagkatok sa front door ng apartment at sa pagri-ring ng

phone ko. I was still disoriented kaya nung sinagot ko yung phone ko, it sounded
gibberish.

“Eyow?” I greeted as I yawned. Nagkuskos pa ako ng mata para magising ako.

Nagtatanggal ako ng muta sa mata nang magsalita yung nasa kabilang linya. “Baby,
open up the door.”

Huh? “Hindi ‘Baby’ ang pangalan ko. I’m Jamie,” sabi ko sa kausap ko bago humikab
ulit. Narinig kong tumawa ang lalaki sa kabilang linya.

“Baby, this is you boyfriend. You forgot about me already?” tanong niya. Napahinto
ako sa pagtatanggal ng muta. Baby? Boyfriend?

Oh shit. Si River!

Napatayo ako bigla at napalabas ng room ko. Binuksan ko agad yung pinto at tumambad
sa akin ang nakangiting si River. Nakalagay pa rin sa tapat ng tenga niya yung
phone niya.

“I guess you remember me now,” he said with a teasing smile. May sasabihin pa sana
siya nang may napansin siya sa akin. Napatingin ako sa katawan ko. Nakapang-alis na
ako. Hindi naman na see-through yung damit ko. Bakit ganyan yung titig niya?

Napaatras ako nung lumapit siya sa akin. Ngumiti siya na ikinalabas ng dimples
niya. Aw, shucks.

Nagulat ako ng hawakan niya yung chin ko bago inilapit ang mukha niya sa akin. “You
still got drool on your chin, baby,” sabi niya habang natatawa.
Shit.

Lalayo na sana ako para makapag-punas ng laway sa baba ko nang pinasan niya ito ng
handkerchief niya. Tinignan ko na lang siya ng masama dahil iyon na lang ang naisip
kong gawin. Lunod na naman kasi ako sa kahihiyan e. Ito talaga yung mga oras na
napapaisip ka na lang bakit ako girlfriend ng nilalang na to?

“You’re so cute,” sabi niya bago ako hinalikan sa labi. Saglit lang naman iyon pero
nailing pa rin ako.

“Bad breath ako,” sabi ko matapos nun.

Ngumiti siya. “I didn’t notice it.” Yun lamang ang sinabi niya pero nakakakilig pa
rin. Muntik ko na naman atang matapakan yung puso ko. Lumayo na ako sa kanya at
pinapasok siya sa loob ng apartment.

“Ano palang ginagawa mo dito?” tanong ko sa kanya matapos ko siyang bigyan ng

inumin. Tubig lang kasi iyon lang naman ang available sa ref namin.

He took a sip on his glass of water before he leaned back on the sofa. “Rescuing
you,” sagot niya habang nakangisi. Sinipat ko ang kabuuan niya. He was wearing a
black Fred Perry polo shirt, khaki shorts at khaki-colored chucks. Ang hot ng
boyfriend ko. Grabe.

BIgla kong naaalala yung text sa akin ni Louisse bago ako nakatulog. Siya pala yung
knight-in-shining-armor sa text! Meron na din pala siyang contact number ni River.
How come I didn’t know that? Pero buti na lang at meron.

“So ikaw yung knight-in-shining-armor ko?” tanong ko habang nakataas ang isang
kilay. Ngumiti siya at tumango. “Hindi mo naman kailangan yun gawin. Pero thank
you,” sabi ko sa kanya. Syempre, keme lang ‘yun. Grateful ako na pinuntahan niya
agad ako para ihatid sa amin.

“You know what I think, babe?” Hinintay ko na ituloy niya ang sasabihin niya.
Lumapit siya sa akin. “I’m kind of annoyed I heard it first from Louisse. I want
you to call or text me immediately if you need help.” Natameme ako sa hitsura niya.
Makikita talagang concerned siya at naiirita na hindi siya ang unang tinawagan ko.
Pero mas natameme ako sa sinabi niya. The fact na inamin niyang naiinis siya sa
hindi ko unang pagtawag sa kanya says a lot. Paano pa kaya kapag sinabi ko sa kanya
na ni hindi siya pumasok sa isip ko nun? Baka magka-misunderstanding na naman kami.

Nginitian ko siya. “Next time. I promise.” I said, raising my right hand and doing
the Vulcan salute.

“I missed that,” he suddenly said. Na-miss? Ano ang na-miss niya? Halos palagi
naman na kaming magkasama.
“Anong na-miss mo?” tanong ko.

“You haven’t spouted a quote in weeks,” sabi niya. Nanlaki ang mga mata ko. I
haven’t? And he’s keeping tabs? Seryoso ba siya?

“It’s spur of the moment thing e. Hindi ko naman pwedeng pilitin. Ang fake,” I
said, laughing. Napailing siya bago nagkibit balikat. Discussion closed na. I think
nahiya siya sa pag-amin niya.

***

“Pwedeng duon na lang ako bababa sa may kantong yun. Tapos lalakarin ko na lang
papunta sa street namin,” I said, pointing at the street before ours. Mas okay na
duon ako bababa para hindi na kami makita nina Mama at Papa. Baka marami pang
itanong. Hindi pa ako ready sabihin na may boyfriend ako.

Hininto ni River ang kotse niya sa street na itinuro ko. Humarap ako para magpaalam
sa kanya. Napahinto ako nang makita kong nakakunot ang noo niya. “What’s wrong?”
tanong ko.

“Are you ashamed of me?” tanong niya. Nanlaki ang mga mata ko.

“Saan galing yan? What makes you think I’m ashamed of you?” I asked in disbelief.
What the hell? Hindi niya ba kilala ang sarili niya? Siguro naman alam niyang
walang kahiya-hiya about him.

“You don’t want me to meet your parents,” he said, his voice laced with annoyance.
My jaw slackened. What the hell? Gusto niyang ipakilala ko siya sa parents ko? As
in now na?

I looked at his face. Searching for something. Baka nagbibiro lang siya. Baka
pinagti-tripan niya lang ako. Pero hindi, seryoso nga ata siya.

“You want to meet my parents? As in now na?” I asked, wide-eyed. Tumango siya.
“Seryoso ka? Some guys would wait later. As in hindi sila agad-agad magpapakilala.”

He rolled his eyes. Para bang tanga yung kausap niya. “I’m not like most guys. I
want to meet your parents now, Jamie. I’m not scared of them I want them to know my
intentions are good. I want them to know I like you very, very much.”
Oh shit. When he says things like that, makakatanggi pa ba ako?

I looked away from him. I inhaled deeply and exhaled slowly. Shit. Hindi ko
inaasahang mangyayari to ngayon. Ni hindi ko pa nga nasasabi kay Mama na may
nanliligaw sa akin. Ni hindi nga nila alam na nanligaw sa akin si River! Diretso
exclusively dating kaagad kami. At paano ko ikukwento kung paano kami nagkakilala?
Hindi nga nila alam na gumigimik na ako!

Shit.

Tsaka baka magulo sa bahay ngayon! Baka walang lutong pagkain. Tsaka wala akong
abiso man lang kay Mama. Baka feeling niya in-ambush namin siya ni River. I know my
mother. She’s very, very scary when she wants to be. She wasn’t called Tiger Lily
for nothing!

“Bili muna tayo ng food tsaka I’ll text her first,” I said in defeat. Ngumiti siya
bago nagsimulang magmaneho ulit palabas ng subdivision namin.

Ano bang ite-text ko kay Mama? Yung respectful ang dating. Tsaka yung hindi ako
mapapagalitan kapag nasa harapan na niya kami ni River.

 Hi, Mama! Kasama ko yung boyfriend ko. Punta kami diyan. See you!

Ugh. Sasabunutan ako ni Mama kapag ganun!

Mama, may papakilala ako sa’yo. Pls pakilinis ang bahay.

Masyadong halata! Baka pagdating ko sa street namin, nasa lansangan na lahat ng

gamit ko.

Mama, sorry po.

Masyadong vague. Baka akalain ni Mama magus-suicide ako.

Napasabunot ako sa sarili ko. This is sooo frustrating! Ano bang sasabihin ko sa
nanay ko? Mababaliw na ako! Grabe naman si River. Hindi ko akalaing ilalagay niya
ako sa sitwasyong ito agad-agad.

“Just call her,” napatingin ako kay River. Nakangiti siya. Mukha siguro akong baliw
sa paningin niya ngayon. Sabunutan ko ba naman ang sarili ko sa harapan niya?

Napapikit ako ng mariin. Tatawagan ko na lang si Mama. I’ll just wing it. Bahala na
lumabas sa bibig ko. Idinilat ko ang mga mata ko at idi-nial ang number ni Mama.

Wag mo na pag-isipan. Wag mo na pag-isipan. Wag mo na pag-isipan. Wag mo na pag-

isipa—

“’Nak! Saan ka na? Nasa byahe ka na ba?” bungad sa akin ni Mama. Napapikit ulit ako
ng mariin.

I gulped loudly. “Opo, Ma. Ano pong gusto niyong ulam?” tanong ko. Yun ang unang
pumasok sa isip ko e.

“Bili ka na lang sa Andok’s. Okay na ‘yun.” Yun lang? Ano pa bang dapat kong dalhin
sa bahay? Para na rin peace-offering.

I cleared my throat. “Uhm, Mama.”

“Ano? Bilisan mo at magsasaing pa ako,” iritang sabi ni Mama. Hala ka. Ang bilis
niya mairita. Baka mas mainis siya sa sasabihin ko.

“Ano po. Uhm, maglinis ka po ng bahay,” sabi ko. Bigla siyang natahimik sa kabilang
linya.

“May kasama ka?” dahan-dahan niyang tanong. Paano ko ba sasagutin ang tanong na
‘yan? “Hindi sina Kim at Louisse yang kasama mo, ano?” sunod niyang tanong. Hindi
ko pa nga nasasagot yung isa, meron kaagad!

Napatango ako kahit hindi niya naman ako nakikita. “Opo. May ipapakilala ako sa’yo,
Mama.”

Narinig kong magbuntong hininga si Mama. “Pasalamat ka at nasa tindahan pa ang Papa
mo. Sige na’t maglilinis pa ako ng bahay. Ingat kayo,” sabi nito bago niya ibinaba
ang telepono.

“Now that wasn’t so hard, was it?” River teased. Tinignan ko siya ng masama habang
pinupunasan ang pawis na namuo sa noo at leeg ko.

Umakto ako na sasakalin ko siya. “Humanda ka sakin. Nararamdaman ko na talaga na

sesermunan ako.” Tinawanan lang niya ako.

***

“Kapag kakausapin mo si Mama, always use ‘po’ and ‘opo’, okay? Tsaka babatiin mo
kaagad si Mama pagdating natin dun. Tapos magmamano ka ha?” I said to him while
racking up my brain for more respectful gestures.

“What’s ‘mano?’” he asked, his face confused. I facepalmed myself. Shit. Hindi niya
alam yung mano?

Kinuha ko yung kamay niya at idinikit sa noo ko. “Ganiyan! Kiss my mother’s hand.
Sign of respect ‘yun, baby.” Magsasalita pa sana ako nang halikan niya ako sa labi
bigla.

“Para saan ‘yun?” I asked, dazed.

“Relax. You’re too nervous.” He massaged my shoulders. “You called me ‘baby’ just
now, you know.”

My eyes widened. “I did?” Shit. Wala na talagang filter ang bibig ko. Tumango siya.
I can only sigh.

“First time kong magpapakilala ng lalaki sa parents ko, River. I don’t want to
disappoint them. No offense ha?” Tumango siya. “Boyfriend na kasi kita bago ka nila
makilala. Kaya mas mabigat. May kasalanan agad ako kasi hindi kita napakilala nung
supposedly nililigawan mo pa lang ako.”

Ngumiti siya, “I understand.” Isa pa pala ‘yan. Yung pagiging englisero niya. Baka
maging issue. Hindi kasi pala-english ang parents ko. Baka ma-misunderstood nila si
River. Mahirap na.

Hinawakan ko yung kamay niya. Sana hindi siya ma-offend sa sasabihin ko. “River,
kung okay lang sana mag-effort ka mag-Tagalog, please? Baka kasi maasiwa yung
parents ko kapag kinausap mo sila in English. I mean, hindi naman sila illiterate.
Nakakaintindi sila pero hindi sila sana—” he interrupted me again. Tinakpan niya
yung bibig ko habang natatawa.
“Chill out. I’ll do it for you,” sabi niya.

“Really?” I asked, my voice muffled by his hands. Tumango siya bago tinanggal ang
kamy niya sa bibig ko.

He smirked, his dimples showed. “C’mon, let’s go there already. Your parents will
love me, don’t worry.”

***

Nakahinga ako ng maluwag. Medyo tama ang sinabi ni River. My mother adored him.
Nung binati niya si Mama ng ‘Magandang hapon’ bago nag-mano, naka-score kaagad siya
ng points. Tsaka halata sa kanya kasi na nag-eeffort siya mag-Tagalog dahil may
accent siya. It was adorable seeing him talk to my mother.

Tapos nung pinakilala ko na siya as my boyfriend. Akala ko hihimatayin na ako sa

nerbyos pero hinawakan niya yung kamay ko. Mama saw it and she smiled. May nakita
siguro siya sa gesture na yun.

Tsaka iba pala talaga yung feeling kapag ipinakilala mo na yung boyfriend mo sa
magulang mo at tanggap siya. It was so surreal. Ang gaan sa pakiramdam! Feeling ko
okay ang lahat kasi okay kay mother.

We were eating at the dining area when we heard the gate opened loudly. Shit. Si
Papa ata ‘yun.

“Nandyan na ang papa mo, Jamie,” sabi ni Mama. Napatingin ako sa kanya. Nakangiti
siya na parang nang-aasar. Bakit pakiramdam ko tinawagan niya si Papa para umuwi?
Nasaan na ba yung older sister ko? Bakit kung kalian kailangan ko si Ate Bianca as
buffer, duon siya wala?

Napatingin ako kay River. Mukha siyang kinakahabahan. Ikaw ba naman, kwentuhan ng
mother ng girlfriend mo na muntik ng may bugbugin yung tatay ng anak niya nung
nalamang may boyfriend yung panganay niyang anak nung first year high school palang
ito?

Nginitian ko siya. Sending him a message na hindi lang siya ang kinakabahan. I am
too. Tatay ko to. Iyan yung pumalo sa akin nung hindi ko tinapon yung pogs at teks
ko nung bata palang ako. Paano pa kaya ngayon na hindi ko pinaalam kaagad na may
kalandian ako sa Manila? At boyfriend ko na agad siya ngayon.
Minutes later ay pumasok na si Papa ng dining area. Tumayo kaagad kaming dalawa ni
River. Nagmano ako kay Papa habang nakatingin lang siya kay River.

“Good afternoon po, sir.” Magmamano sana si River sa kanya kaso inilayo ni Papa
yung kamay niya.

Uh-oh.

Napatingin kami ni Mama sa mukha ni River. Namutla siya. Shit. Lalapitan ko sana
siya nang magsalita ulit si Papa. “Hindi pa ako ganun katanda para magmano ka sa
akin. Sige na. Kumain ka lang diyan, hijo,” sabi ni Papa bago pumasok ng kusina.

Napatingin ako kay Mama. She discreetly showed me her thumbs are up. Pasado!

Lumingon ako kay River. Namumutla pa rin siya. He was trying not to show na
kinakabahan siya. Ang cute niya! Namumutla siya pero he held his own naman.
Nilapitan ko siya at hinawakan ko ang kamay niya. “Okay na. We passed,” bulong ko
sa kanya.

I heard him sigh which made me giggle so hard.

=================

Chapter 19: Muggle

Chapter 19

Muggle

From: River Ongpauco

Maligayang pasko, aking sinta.

Halos malaglag ako sa pagkakaupo ko sa sofa. Buti na lang at nasa kusina si Mama at
nag-iihaw sa labas si Papa. Kundi magtatanong yun kung bakit ganun na lang ang
reaksyon ko sa isang text.

Sinta? DIba 'beloved' ang ibig sabihin nun? Oh my God. Bisperas palang naman ng
Pasko, pero kumpleto na kaagad ang gabi ko. Yung boyfriend ko na hindi marunong mag
'I-love-you' back? Tinawag akong sinta? Na pwede nating i-translate into 'beloved?'
OMG.

Merry Christmas din, River! reply ko sa kanya after five minutes. Okay lang ba na
binati ko lang siya pabalik? Or dapat meron pang dagdag? Baka hindi na siya mag-
reply dahil sa boring na reply ko sa kanya. What a girlfriend.

From: River Ongpauco

What are you doing now?

Oh, ayan. Siya na ang nag-initiate magtanong. Ang boring ko kasi kausap. Makapag-
effort na nga sa pag-iisip ng matinong replies sa kanya. Hmm... Ano daw ang
ginagawa ko? Dapat ko bang sabihin sa kanya na nakahilata lang ako sa sofa habang
naghuhugas ng pinggan si Mama at nag-iihaw ng barbecue si Papa? Ma-turn-off kaya
siya?

Tinamad kasi akong kumilos nung hindi na ako pinayagan nina Mama na magsimba dahil
wala akong kasama. Nakabihis na ako at lahat pero hindi na ako pinayagan. As in
palabas na lang ako ng bahay, naharang pa ako. Kahit naman daw bisperas ng pasko,
hindi ibig sabihin mababait na ang mga masasamang tao. Baka daw mapahamak pa ako.
Kaya ito, I was in my jeans and black thermal jacket pero nakahiga lang sa sofa.

Nothing. Just reading some e-books. Totoo namang nagbabasa ako ng e-books kanina
bago siya nagtext. Binabasa ko yung yung Harry Potter series. Sa e-books ko na lang
siya nababasa kasi kinain ng anay yung HP books ko na nakalagay sa bookshelf ko
dito sa bahay. Kanina ko lang nalaman nung naglinis ako ng room ko. Depressing,
sobra. First copies ko yun e. Yung mga nasa apartment ay yung new covers na.

From: River Ongpauco

Fifty Shades of Grey?

Nanlaki ang mga mata ko. Paano niya alam yung book na yun? Don't tell me binasa
niya din yun! At bakit niya naman naisip na yun yung binabasa ko ngayon? Meron ba
akong nasabi o nagawa sa kanya na tingin niya nakuha ko sa Fifty Shades? Oh my God!
Baka I spouted a quote or two!

NO! I'm reading the Harry Potter series! Hindi na ako nakapaghintay ng ilang minute
para i-send sa kanya ang reply ko. Sobrang bothered lang ako na yun ang iniisip
niya. Binasa ko lang naman yun for research purposes dahil ni-recommend yun sakin
ng friends ko. Madami daw akong malalaman dun. Kung gusto ko daw ma-corrupt yung
utak ko, dapat ko raw basahin yun. I did naman. No regrets naman. Kasi si Christian
Grey yun. I have a soft-spot for him. Siguro it's because of the psych major in me
kaya siguro kaya kong intindihin din yung issues niya.

But hindi na kailangan malaman yun ni River!

From: River Ongpauco

Defensive.

Nang-aasar ba to? Sapatusin ko kaya siya kapag nakita ko. Hindi ko na siya na-
reply-an pa. Mga sampung minute ang nakalipas nang mag-text ulit si River. Akala ko
pang-aasar na naman. Pero mali ako.

From: River Ongpauco

Is it okay if I go there? I'll just give you my gift.

Instantly, nag-evaporate yung irita ko sa kanya. Napangiti ako ng malaki at napaupo

ng maayos sa sofa. Gift? May gift siya sa akin! Ano kaya yun? Tsaka ngayon niya
talaga ibibigay? I know his parents were in Switzerland at hindi siya sumama. Pero
hindi ba siya kailangan sa kanila ngayon para mag-celebrate magkakasama with his
cousins?

Napatingin ako sa orasan ko. Past eight o'clock na. Malapit na ang Noche Buena.
Bakit pupuntahan niya pa ako para sa gift lang? Pwede naman niya ibigay sa akin
next time na magkita kami.

And speaking of gift... shit. Wala pa akong nabibiling gift para sa kanya!
You don't have to give it to me now. I replied. No matter how much I want to see
him now, hindi pa pwede. Baka ma-disappoint siya na wala akong maibibigay na regalo
sa kanya. Isipin niya pa na hindi 'thoughtful' ang girlfriend niya. Naku, minus
points.

From: River Ongpauco

Let me rephrase that. See you in an hour.

Shit.

***

"Jamie! May bisita ka!" rinig kong sigaw ni Papa galing sa labas ng bahay.
Napatingin ako kay Mama, nakangiti siya sa akin. Kasalukuyan kasi ako ngayong
naghihiwa ng apples para sa fruit salad na request ni Papa.

"Bilisan mo na lumabas. Baka yung boyfriend mo na yung iniihaw ng tatay mo."

Napatayo kaagad ako sa sinabi ni Mama at tumakbo diretso ng lababo. Hindi kasi
malabong mangyari yun lalo na kapag may topak si papa.

After ko maghugas ng kamay ay tumakbo na ako palabas ng bahay. Una kong napansin ay
ang nakangiting mukha ni River. He was wearing a white shirt underneath his black
leather jacket. Naka-black jeans siya at black chucks.

Base sa hitsura niya, mukhang hindi na siya kinakabahan sa pagkausap kay Papa.
Medyo relaxed na siya around papa e. Si Papa naman, pokerface pa rin. Alam ko na
yang hitsura na yan. Nakita ko na yan nuon nung ipinakilala ni ate Bianca si Kuya
Chris, yung brother-in-law ko.

Facial expression yan ng tatay na nakikisama sa boyfriend ng anak niya. But at the
same time, he's still not giving his 100% trust.

Lumapit ako sa kanila habang nakangiti. "Anak, magpasama ka kay River kung gusto mo
pang makapagsimba." Napahinto ako sa sinabi ni Papa. Seryoso siya?

"Po? Okay lang sa inyo?" hindi makapaniwalang tanong ko. Napatingin ako kay River,
mukhang gulat din siya sa sinabi ng tatay ko.

"Oo. May dapat ba akong ikabahala?" tanong niya bago tinignan ng mariin si River.
Tinignan siya pabalik ni River. Wow. He's holding his own.
Umiling ako. "Wala po. Nakakapagtaka lang. Kayo kasi nagsabi. Ang unusual lang,"
sabi ko. Hindi pa rin ngumingiti si Papa. Ano kayang iniisip niya?

"Mabuti. Umalis na kayo bago pa kayo maubusan ng upuan sa simbahan," sabi nito bago
ibinalik ang atensyon niya sa ihawan.

Lumapit ako kay River. "Lika, magpakita ka muna kay Mama. Kukunin ko lang yung bag
ko," sabi ko sa kanya bago siya hilahin papasok ng bahay. Iniwan ko siya sa kusina
habang nag-uusap sila ni Mama. Binilisan ko na rin ang pagkilos ko dahil baka
maubusan kami ng upuan o hindi namin maabutan ang umpisa ng misa.

Pagbalik ko sa kusina ay agad na nagpaalam kami kay Mama bago lumabas ng bahay. We
did the same thing kay Papa. Papaalis na sana kami nang tawagin ulit ako ni Papa.
Iniwan ko si River bago lumapit kay Papa.

"Alam kong malaki ka na at alam kong alam mo ang mga limitasyon mo. Huwag mong
sasayangin ang tiwala ko sa'yo, Jamie," Papa said while looking at me straight in
the eyes. Napakalakas ng boses ni Papa kaya alam kong narinig ni River lahat ng
sinabi niya. Of course, he had to say that bago kami umalis.

Tumango ako para mawala ang pag-aalala niya. Niyakap ko rin si Papa bago hinalikan
siya sa pisngi. "Opo, Papa. Una na po kami." Tumango ito bago tumalikod sa akin.

Bumalik na ako kay River. It was silly pa nga, kasi nakaramdam ako ng kaba. Hindi
ko alam kung anong ire-react niya sa sinabi ni Papa.

Nawala iyon nang makita kong nakangiti siya at nakalahad ang kamay niya sa akin
nang makalapit ako sa kanya. Tinanggap ko iyon at naglakad na kami papunta sa
sasakyan niya.

***

"Peace be with you," sabi ko kay River. He did the same bago niya ako hinalikan sa
noo. Parehas kaming tahimik na nagdasal at nakinig kay father. It was a solemn
mass. Masaya ako na kasama ko ngayon si River. Ito yung unang beses na magkasama
kami na magsimba together and as a couple.

Lalong gumaan yung pakiramdam ko dahil dun. Para kasing may blessing kami kay Lord
kasi nagsimba kami two days after kami maging official. Mababaw pero para sa akin
ang laki ng significance.

Nang matapos ang misa, bumili muna kami ng mga sampaguita. Utos daw iyon ni Mama
kay River. Tradition na kasi sa bahay na dapat may fresh sampaguita ang mga birhen
sa altar kapag Noche Buena. Binilhan din ako ni River ng popcorn kasi inabot na ako
ng gutom. Sumakay na kami ng kotse nun after.
"River, ibang daanan tong dinadaan natin," I said as I look outside. Hindi ko
napansin na may mali pala siyang nalikuan kanina. Masyado ata ako preoccupied sa
popcorn ko.

"We're not lost. I'll just show you something," sabi nito habang nakatutok ang
atensyon sa daan.

I just shrugged it off at ipinagpatuloy ang pagkain. Kaso kinabahan ako bigla nang
mapansin kong sobrang dilim na ng daang tinatahak namin. Alam mo yung parang
eksenang katulad sa Wrong Turn? Ganun yung hitsura ng dinadaanan namin.

"River, sure ka ba sa dinadaanan natin? Hindi ako familiar dito," sabi ko habang
iniiwas ang tingin sa bintana. Baka kasi may biglang sumulpot na ulo. Diyos ko po.

"Don't worry, baby," ang tangi niyang sagot.

Don't worry ka diyan! Kapag tayo kinain ng mga taong mukhang alien, mado-double
dead ka sakin!

Sisigawan ko na sana siya nang bumungad sa akin ang liwanag sa windshield.

Napatingin ako dito. Napanganga ako sa ganda ng nakita ko.

"Oh my God," I gasped. City lights! Ay, wait no! Christmas lights! Mga subdivisions
ito na kita lahat ng Christmas lights sa gates and fences ng mga bahay nila. Bakit
ngayon ko lang nalaman na may ganitong lugar na malapit sa amin? Ang ganda. Super!
Paano niya kaya nalaman ang place na ito?

OMG. Katulad lang nung nasa condo niya kami. Yung view ng Manila Skyline sa balcony
niya.

Hindi ko na hinintay pa si River at nanuna na akong lumabas. Kinuha ko agad ang

phone ko at nagsimulang kumuha ng pictures. Sobrang pretty e! May maipo-post na
naman ako sa Instagram ko.

Magse-selfie sana ako na yung lights ang background ko nang magsalita si River.
"Want me to take your picture?"

Napatingin ako sa kanya. Duon ko lang napansin na may malaki siyang box na hawak.
Box na nakabalot sa Christmas gift wrapper! Iyon na ata yung gift niya sa akin!

Lumapit ako sa kanya. I stretched my arms towards him. "That's my gift, right?
Gimme! Gimme!" I said excitedly.

He chuckled. "Are you sure?" he asked in a teasing voice. I nodded eagerly. Iniabot
niya sa akin yung box at ibinagsak sa braso ko. Muntik na akong bumagsak kasama
nung box kung hindi ako nahawakan kaagad ni River.

He was laughing pa at my mishap. What a jerk!

"Salamat ha!" I said, sarcastic. He just grinned.

Sinubukan kong alugin yung box pero sobrang bigat at parang wala namang spaces yung
loob ng box. Parang punung-puno. "What the heck is this? Bakit ang bigat?" I asked
in annoyance.

"Open it," simpleng sagot ni River. Napatingin ako sa kanya. Pwede na buksan?

He must've read the question in my face dahil he nodded encouragingly. Pumunta ako
sa hood ng trunk ng kotse niya at duon nilapag ang box. Dapat sa hood kaso sobrang
init pa e.

Kinuha ko yung card na nakadikit sa box. Binasa ko ito.

From: Percy

To: Annabeth

Merry Christmas, demigod.

Muntik ko na namang matapakan yung puso ko. Tinignan ko siya at nginitian ng

malaki. He nodded his head towards the gift, indicating to open it. So I did.
Pinunit ko yung Christmas gift wrapper. Tumambad sa akin ang super, duper familiar
sealed treasure chest. I squealed when I saw the words printed on the chest.

Harry Potter

"OH MY GOD!" I squealed. Sinira ko yung plastic seal ng treasure chest. Muntik na
akong mahimatay nang mabuksan ko ito. The books were all HARDBOUND. Grabe, ang
mahal-mahal nito!

Humarap ako kay River. "You're the best!" I squealed before jumping him. My legs
were wrapped around his waist, my arms around his neck. "Sobrang thank you!"
paulit-ulit kong sabi while kissing his face. Kahit anong maabutan ng lips ko,
hinalikan ko na. I'm just so happy!

Tumatawa lang si River habang sinusuportahan niya yung weight ko with his hands
firmly placed on my butt. Very convenient. Loko-loko talaga.
"I didn't expect this reaction," he teased. I squeezed him with my legs and
squinted at him playfully. "I'm glad you like it," he said with a satisfied smile.

I hugged him tighter. "Paano mo nalaman na gustung-gusto ko nito?" I asked, my lips

against his neck.

I felt him shrug. "I just knew you'd love it when I saw it at the bookstore." I
pulled away from him slightly.

I stared at him for a long time, appreciating his handsomeness, the twinkling of
his eyes and those teasing dimples of his. This guy really, really likes me. Ang
swerte-swerte ko. Mabait na nga, gwapo pa. Bonus pa yung pagiging generous niya.
"You're the best muggle. Ever." I said before kissing his lips.

He responded immediately. His lips attacked my lower lip the whole time we kissed.
He would tug it lightly a few times using only his teeth. He was the one who pulled
away first. "Limits," I heard him whispered.

Limits? Huh? What limits?

He kissed the tip of my nose. "Let's take it slow," he whispered. Huh? Take it slow
ang alin? I just looked at him blankly. He stared at me before he shook his head
and chuckled.

Ang swerte ko talaga.

"I love you," I said, smiling at him.

He stared back at me and smiled teasingly. "I know you do."

I glared at him. Ang daya niya. "You know now's the perfect time to say it back,
right?"

He chuckled. "I know," he said with that boyish grin of his. I waited for it pero
walang lumabas sa nakangiti niyang labi. I guess he's going to tease me to death.
Madaya.

"Wala akong gift sa'yo," I said before sticking my tongue out. He just shrugged na
parang wala siyang pakialam. "Ano bang gusto mo for Christamas?" I asked him. Ayoko
na mag-isip ng regalo for him. Saka ko na lang siya isu-surprise.

Tinitigan niya ako nang matagal bago sumagot habang nakangisi ng nakakaloko. "You."
Inirapan ko siya. Ngumuso ako para pigilan ang ngiti ko. Nakangisi lang siya sa
akin. Naghihintay ng susunod kong sasabihin.

"Selfie tayo," I said out of the blue. Oo nga no. Wala pa kaming picture together.
I think now is the right time to take one. Ang ganda ng background namin and
sobrang romantic ng nangyayari.

Pinaabot ko sa kanya yung phone ko at I took one. Kaso, hindi kita yung faces namin
pareho. Only our close friends would recognize lang siguro kapag pinost ko sa
Instagram.

It was a picture of us hugging. Well, not really. Hindi makikita yung buong hug sa
picture.

Ako yung nag-picture habang nakasampa at buhat niya pa rin ako. Kung titignan mo
yung picture, you would only see a girl's pair of eyes and a guy's nape. Tapos yung
background was the twinkling Christmas lights.

And the caption?

With the best muggle ever.

=================

Chapter 20: Virginity

Chapter 20

Virginity

“5... 4... 3... 2... 1!!! Happy new year, Percy!” bati ko kay River through
Facetime. Sinadya talaga naming mag-usap ngayon. I initiated it kasi sobrang miss
ko na siya. Hindi kami masyadong nakapagkita this past few days kasi may pununtahan
kaming family outing. Puro kami text, tawag at Facetime. Minsan, puro hints sa
Twitter. Hindi kami  nag-uusap sa social networking accounts namin, marami kasing
nakakabasang fangirls niya.

Ngumiti siya sa akin bago bumati, “Happy new year, baby.” Hindi ko napagilang
magpakawala ng malaking ngiti. Kitang-kita ko sa screen kung gaano kalaki yung
ngiti ko. Super goofy ng dating.

Sobrang sweet kasi pakinggan kapag tinatawag niya akong ‘baby’. Yung ‘babe’ kasi
nagawa niyang itawag sa akin nuong wala pang special na namamagitan sa amin. I just
think na kaya niyang itawag sa ibang babae ‘yun. Special yung ‘baby’. And him
calling me ’baby’ really makes me feel special.

“Gusto ko may tawag din ako sa’yo,” I said, pouting. “Bakt nga ba ‘baby’ yung tawag
mo sa akin? Bakit hindi ‘honey’, sweetheart, or ‘darling?’ Anong meron sa ‘baby?’”
sunud-sunod kong tanong.

He shrugged. “It’s just spur-of-the-moment thing. It just slipped from my mouth.”

So walang reason behind it? Or may reason pero hindi niya ma-explain? I’ll just
think of the latter.

I continued pouting. “What do you want me to call you?” Gusto ko kasing may itawag
din sa kanya. Para fair.

“River. Call me by my name,” he said, smirking. Napahiga ako sa kama ko. “I’m
serious. You can just call me by my name.” Umiling ako. He just chuckled at my
expression. Napakamot siya ng ulo.

“Gusto kong matawag ka na tayo-tayo lang yung makaka-gets. Yung may private joke.
Yung tipong mapapaisip yung makakarinig kung anong ibig sabihin nun satin. Yung
gusto ko ako lang ang makakatawag sa’yo nun,” I tried to explain but ended up
blabbing.

He grinned. “In short, you want to claim ownership over me in public.”

I chuckled. Napakamot din sa ulo dahil sa hiya. “I know it sounds bad... but yeah.
Akin ka na e.” I saw at the screen how my face turned beet red.

Tumaas ang isang kilay niya. “Why, aren’t you territorial, baby,” he said in a
teasing voice.

“I just want your fangirls to know you’re mine already,” I said with a saccharine
smile. “And that they can’t flirt with what’s mine.”

He chuckled. “Then by all means, call me ‘Percy.’ I’m still your ‘Percy’, right,
baby?” Naramdaman kong pati yung tips ng tenga ko nag-iinit na.

“Yeah,” I answered with a sheepish grin.

“What are your plans tomorrow?” biglang tanong niya. Napaisip ako. Wala naman na
ata kaming lakad bukas. Tsaka usually, nagpapahinga lang kami sa first day ng new
year.

Umiling ako. “Wala naman. Bakit, may lakad ka bukas?” I asked absentmindedly. May
maitanong lang.
“That is if you want to go on a date with me tomorrow,” he said smoothly. Grabe.
Ang swabe nun. Na-feel ko. Natawa ako sa mga naisip ko.

“Niyayaya mo ako ng date bukas?” I asked. Tumango siya. “Saan naman tayo pupunta?”
I asked, curious. Gusto ko kung mag-date kami bukas, chill lang. I’m so tired
today. Ang daming inutos ni Tiger Lily.

“We’ll go wherever you want to go,” mabilis niyang sagot. Perfect! Hanggat maaari
kasi gusto ko around Cavite or Metro Manila lang.

“Nami-miss ko na yung park natin.” The last time ata na nagpunta kami dun,
sinayawan ko siya ng Jai Ho. Kung hindi ako nagkakamali. Nakalimutan ko na. Ang
tagal na kasi nun. October pa ata or first week ng November yun. “Punta tayo dun
bukas! Please?” I said with a puppy dog expression.

Tumango siya. “Your wish is my command, baby.”

***

Happy New Year, girlies! Sobrang miss ko na kayo! Let’s bond before we get busy,
pleaseeee?!!!

Instantly, K and L replied. Buti na lang hindi na ako wrong sent. Kundi kahihiyan
na naman ang aabutin ko. SImula nung na wrong sent ako sa mga pinsan ni River, lagi
ko ng dino-double check yung recipients ng texts ko bago mag-send. Traumatizing
pala yung ganung experience.

From: Louisse Salazar

When you’re not busy with your new bf, sure.

I rolled my eyes at her text. Kahit kalian talaga tong si Louisse. Akala mo siya
hindi busy sa MFG niya. Mabuti pa si Kim, ang sweet-sweet ng text.
From: Kimberly Joy Talavera

Happy new year, J! I miss you, too! Can’t wait to see you!

Dapat maimpake ko na yung mga gifts nila para hindi ko makalimutan. Last year kasi,
sa sobrang excited kong umuwi ng apartment ay naiwan ko yung mga regalo nila.
Speaking of regalo, meron na rin akong nabili for River. Hindi siya ganun kamahal
katulad ng bigay niya sa akin. Pero sana magustuhan niya. Kasi dun naubos yung
pamasko ko e. Tsaka pinaghirapan kong hanapin yun sa E-Bay.

Isang limited edition na silver keychain ng kotse niya. Pinahirapan ako sa

bargaining nung nagbi-benta, buti nakuha ko sa pagmamakaawa. Sinabi ko kasi na may
cancer yung boyfriend ko na fanatic ng racing at cars. I had to lie pa talaga for
that gift. That experience was totally one for the books.

From: River Ongpauco

I’m here, baby.

Napangiti ako ng sobrang laki. Simula nung sinabihan ko siya kagabi about sa ‘baby’
na yan, lagi na lang itinatawag sa akin kapag may chance siya. Hirap na hirap ako
i-contain yung kilig ko kagabi hanggang madaling-araw nung magkausap kami sa
Facetime.

Tumayo ako sa harap ng salamin. Sinipat ko muna ang sarili ko kung okay lang ang
porma ko. Blue sundress, blue Keds and a gray cardigan. I’ll let my hair down na
lang at nagsuot ng fake diamond earrings ko. I’m all set na.

***
Plano sana naming manuod ng sine. Kaso sobrang daming tao at puro MMFF movies.
Merong international films pero kung hindi namin gusto, e napanuod na namin. So we
decided to go to the arcades. Kung tutuusin parang boring yung date, pero first
time ko yung mga ganitong date. Yung may kaholding-hands habang naglalakad sa mall,
yung hindi ka mag-isang nagtitingin-tingin sa mga stores at yung may kasabay ka
kumain. I don’t feel like I’m ‘forever alone’ na dahil sa kanya. Being with someone
really feels good and the little things really make it special.

“Air hockey tayo?” I asked him when we reached Timezone.

Napansin kong pinagtitinginan si River ng mga teenage girls na nasa may stage ng
videoke area. He’s oblivious from the looks he’s getting. Hindi ko alam kung
matutuwa o maiinis ako. Siguro matutuwa na lang ako. After all, he only got his
eyes on me.

“So what are you losing for exactly?” he asked with a teasing voice. Aba!
Minamaliit ata ako nitong lokong to. Ako? Matatalo sa air hockey? Asa!

I squinted at him. “Loser gets to do what the winner wants,” I answered, my chin
lifted. Humanda ka, River Ongpauco. Walang boyfriend-boyfriend dito.

He leaned down, his face an inch away from me. “Prepare to lose, baby,” he
whispered before pinching my nose.

He left me and went to the other end of the table hockey. I gaped at him.
Seriously? Kinurot niya yung ilong ko? No one touches my nose!

“You’re going to pay for that, Percy,” I growled at him. Tinalikuran ko siya at
pumunta sa bilihan ng tokens. Paano kami magsisimulang maglaro kung wala kaming
tokens diba? Puro kasi daldal at asaran, di pa nakakabili ng panglaro.

I returned to the air hockey table. Nakaramdam ako ng inis nang makita kong may mga
babaeng nakkipag-usap kay River. I studied his body-language. He looked bored and
antsy. Nakita kong kinuha niya yung phone niya habang sumasagot dun sa babae. He
tapped away for a while habang wala sa wisyong sumasagot sa mga kausap niya.

Naramdaman kong nag-vibrate yung phone ko. It was him, I’m sure. Nakakunot na yung
noo niya e.

From: River Ongpauco

Where are you?

Lumapit na ako sa kanila. Nung una ay hindi ako napansin ng mga babae. I had to
squeeze in para makalapit ako kay River. Syempre, nag-excuse naman ako pero wala
akong pakialam kung tumalsik man yung pinatabi ko. Hello, girlfriend here. May
rights ako.

“What took you so long?” salubong sa akin ni River. Napahinto yung kumakausap sa
kanya kasi napansin niyang hindi siya ang kinakausap ni River.

“Percy, baby. Sorry, mahaba yung pila,” I told him as I handed him the tokens. I
saw him smirk. Ngayon ko lang ulit kasi ginamit yung ‘Percy’ at may kasama pang
‘baby’ for the benefit of our audiences.

“Next time, I’ll buy it for us,” he said before he gently pushed me papunta sa end
ko ng air hockey table. Maglalakad na sana ako papunta dun when I felt someone
slapped my butt.

Did River just slap my butt? In public?!

I gaped at him. “Faster, baby,” he said, grinning.

Napatingin ako sa mga babaeng kausap niya kanina. Well, okay lang sigurong paluin
niya ako sa pwet in public if that was his way of saying he’s no longer available.

***

I can’t believe I lost 8 out of 10 matches sa air hockey matches namin kanina. I
mean, 8 out of 10?! Hindi man lang pantay para hindi ganun kasakit sa ego? It had
to be 8 matches?

“Aww. My baby is a sore loser,” he said before chuckling. Inirapan ko lang siya sa
sobrang inis.

Nakasakay na kami ng kotse niya. Matapos naming maglaro ng air hockey, kumain na
kami. Nag-order ako ng dalawang lasagna. Nag-binge eating ako sa harapan niya sa
sobrang inis sa pagkatalo ko.

Emotional eating.

Hindi ko siya pinapansin habang kumakain kami. Nakangiti lang siya ng pang-asar the
whole time. Hindi ko nga inaasahan na may ganito pala siyang side. Yung mapang-
asar. Akala ko tahimik siya nung una. Yun pala, kapag maraming tao na hindi niya
lang kakilala. Nagsasalita naman pala siya kapag at ease na siya sa’yo. Dati pa
isa-isang linya lang ang mga sagot niya sa akin. Pero ngayon, nag-iimprove na.

“Are you ready for your consequence, Jamie?” he asked, his right hand landed on my
leg. Napatalon ako dahil sa ginawa niya. Hindi niya tinanggal ang kamay niya duon.

I gulped loudly. “Ano ba ‘yun? Mahirap ba gagawin ko?” sunud-sunod kong tanong.
Naramdaman kong nag-iinit na ang mukha ko nung medyo minamasahe na niya yung hita
ko.

“You’ll get tired, that’s for sure. But you’ll enjoy it.” I gasped when he squeezed
my leg. Hard.

I looked at him with wide-eyes. “Kukunin mo na ba ang virginity ko?” I asked,

horrified.

He burst out laughing. As in yung tawang hugot from the depths of his soul. Ganun
yung tawa niya. Napahawak pa siya sa tiyan kaya nabitawan niya yung hita ko. Ngayon
ko lang narinig yung tawa niya na ganito. Sure, I heard him laughing loud before
pero ibang-iba to. Para bang sobrang absurd ng narinig niya para mapatawa siya ng
ganun.

Hindi ko na rin tuloy naiwasang tumawa ng malakas. He looks so funny e. “Holy shit,
baby! You’re mind is too advanced!” sabi niya habang umiiling at tumatawa.

“E ano ba kasing papagawin mo sakin?” I asked, rolling my eyes. “Sabi mo, mapapagod
ako pero mag e-enjoy ako. Diba ganun naman kapag nagse-sex, napapagod pero nag-
eenjoy?” I tried proving my point but I ended up laughing. What an argument. Hindi
ko inaakala na lalabas yan sa bibig ko.

Napailing siya pero this time nakangiti na lang siya. Buti naman naisipan na niyang
tumigil sa pagtawa at my expense.

“Yeah. You actually have a point there. But we’re not going to have sex—” I sighed
in relief. “—yet.” Muntik na akong mabulunan sa sarili kong laway. Gagawin namin
yun? OMG. When?!

Tinignan ko siya nang masama. “You think papayag ako?” I challenged him.

He showed me his sexy smile, yung labas dimples. Yung nakakatunaw kasi his eyes
were in heat din. “I know you can’t resist me, baby.”

Well, tama naman siya dun. Pero kailangang ipamukha sa akin?

Inirapan ko siya. “Over my dead body, River.”

“Yeah. Over your sexy and sated body,” asar niya. Sinuntok ko na yung braso niya.

“Can we stop talking about it? Masakit yun e! Hindi pa ready yung down-there ko!” I
said, pointing at my lap.

Napailing ulit siya na may kasamang ngiti. “Don’t worry, I will get you wet and
ready when that time comes.”

Oh, goodness gracious.

***

Umupo agad ako sa swing. Pumwesto naman sa likuran ko si River. Nag-umpisa na siya
sa pagtulak ng swing ko. “Wag masyadong malakas. Baka mahulog ako!” I said.

“I won’t let you fall,” sabi nito bago itulak na naman ng malakas ang swing na
sinasakyan ko.

“River! Takot ako sa heights! Wag mong pataasin!” I shrieked.

Narinig ko ang pagtawa niya. “Then conquer your fears,” mabilis na sagot niya.

“Humanda ka sakin kapag nahulog ako! Ayoko masaktan!” I shrieked again. Oh my God!
Pataas na talaga ng pataas! Ayoko na! Gusto ko ng bumaba. Napapikt na lang ako at
napakapit ng sobrang mahigpit sa chains ng swing.

Nagulat ako nang biglang huminto ang swing. Narinig ko ang pagtawa ni River. Nasa
harapan ko na siya nung dinilat ko ang mga mata ko. Sinuntok ko agad ang dibdib
niya. Mukhang hindi siya nasaktan kaya inulit ko.

“Did you fall?” pang-asar na tanong niya. Hindi naman pero yung feeling ng
nahuhulog ang ayaw ko.

He continued chuckling as he engulfed me with his warm hug, “You’re too important
for me now to let you get hurt,” bulong nito sa tenga ko.
Niyakap ko na rin siya. “Pasalamat ka, mahal kita,” I grumbled. Kung hindi, hindi
lang suntok ang inabot niya.

“Thank you,” sabi nito bago ako hinalikan sa noo ko.

“You’re supposed to say it back. Don’t thank me,” sabi ko bago siya kinurot sa
tagiliran.

He pinch me back. Sa pwet. Ang horny ng taong to ngayon! What’s with my pwet ba?
“But you said, ‘Pasalamat ka.’ So I did,” pamimilosopo niya.

“Ewan ko sa’yo, River,” sabi ko bago siya kagatin sa dibdib.

=================

Chapter 21: The Last Hurrah

Chapter 21

The Last Hurrah

“River! Tama na! Hindi ko na kaya!” I said trying to keep up with him. His pace was
just too damn fast for me. He just grunted and continued his fast pace.

“Tumigil... ka... na... Pleaseee...” I said between gasps. Wala pa ring patawad si
River at tuluy-tuloy lang siya. Hindi na ako makahinga sa sobrang bilis at ngalay
ng muscles ko.  Parang nag-aapoy na yung mga muscles ko na hindi ko nagagamit araw-
araw. Sabi niya mag-eenjoy ako. Hindi naman!

“Oh my God. Hindi ko na... kaya... talaga!” I complained, trying real hard to
breathe. He just smirked at me.

“Stop complaining,” he grunted and kept up with his pace.

“Ahhh!” I screamed. Nakakahiya. But who wouldn’t? Bato lang ang babaeng hindi
titili kapag nadapa siya!

Agad-agad naman bumalik papunta sa akin si River at inalalayan akong tumayo. Mabuti
na lang at naka pull-over jacket ako at jogging pants. Kundi, puro sugat na naman
ang inabot ko.

“Sabi ko naman sa’yo e. Hindi ko na kaya, hindi ka pa rin tumigil.” He just grinned
as he assisted me to sit on the pavement.

Nang makaupo na ako sa pavement, agad niya ni-roll-up hanggang sa ibabaw ng tuhod
yung jogging pants ko. He was inspecting my knees if there are wounds. Ganun rin
ang ginawa niya sa kamay at elbows ko. Nung wala siyang nakitang sugat, he rolled
them down kaagad. Binuksan niya yung water bottle na kanina niya pa dala at iniabot
sa akin. I gladly took it and drank from it.

Ahh. Nakatikim din ng tubig ang tuyo kong lalamunan.

Umupo na rin siya sa tabi ko. Sumandal kaagad ako sa balikat niya at pumikit.
Sobrang nakakapagod. Not to mention, kulang din ang tulog ko. Imagine, this dude
called me five in the morning. Kasarapan pa yun ng tulog ko yun. Tapos ginising
niya lang ako para gawin yung consequence ko sa pagkakatalo ko ng air hockey sa
date namin nung New Year. 

Jogging pala ang tinutukoy niya nun. Sabi niya mapapagod ako. Totoo naman ‘yun.
Pero sinabi niya ring mag e-enjoy ako pero hindi naman ako nag-enjoy ngayaon! Wala
namang view dito sa Manila na mae-enjoy ko. Puro usok pa. Tsaka madilim pa nun,
kaya wala ka talagang makikita kundi kalsada, dumadaang kotse at streetlights!

“I hate you, you know,” I told him, my eyes are still closed. I’m still trying to
catch my breath. Natagtag talaga yung fats ko at feelling ko nagbabaga yung lungs
ko.

“No, you don’t,” he said, chuckling. Aba! Over-confident!

Kinurot ko siya sa braso niya habang nakapikit pa rin. “I really, really hate you.”

“You don’t hate me, baby. You love me,” he said before kissing my temple.

I sighed in defeat. I opened my eyes and looked at him. “You’re right.”

He smiled as he tucked my hair behind my ear. “You want to go back to your

apartment na? Or we’ll eat breakfast first?” Kung ganyan siya ka-sweet kapag
naiinis ako sa kanya, paano ako mag-iinarte ng matagal sa kanya?
“Gutom na ako,” I answered. Tumayo agad siya at nag-offer ng kamay niya para
alalayan akong makatayo.

Umiling ako. “Nanghihina pa yung legs ko, mamaya ng konti.” Tumalikod siya at umupo
sa harapan ko.

“Hop on,” he said as he tapped his back. Seryoso siya? Piggy-back ride? Hindi ko
tatanggihan yan pero baka mabalian siya ng spinal column dahil sa bigat ko!

“C’mon, baby. I know a place where they serve lasagna in the morning,” sabi niya
habang natatawa. Lasagna ba kamo?

Walang anu-ano ay sumampa na ako sa likuran niya. Narinig ko ang paghinga niya ng
malalim at pagbuwelo sa pagtayo. Natawa ako sa effort niya. “Sabihin mo lang kung
nabibigatan ka, pipilitin kong maglakad,” sabi ko habang sinisilip ang mukha niya
galing sa likuran niya.

“Baby, its okay,” sabi lang nito habang patuloy sa paglalakad.

Hinigpitan ko ang pagyakap sa leeg niya. “Malayo ba yung pupuntahan natin? Hindi
pwedeng mag-taxi?” I asked nung napansin kong wala namang malapit na kainan.

“I’ll hail one when I see one,” sagot niya. I just shrugged. Wala nga namang taxi
na dumadaan ngayon. Puro jeep lang. Mukha namang walang balak mag-jeep itong kasama
ko.

Nanahimik na lang ako at tumitig sa batok niya. Ang puti naman. Nakaka-insecure.
Parang mas makinis pa siya sa akin. Kahit pawis, nakakaakit pa rin tignan. Wow.
Nakakaakit.

“Percy, parang masarap halikan yung batok mo ngayon,” I said out of the blue. More
like, masarap dilaan. I heard him chuckle.

“Then, do it. No one’s looking.” Napailing na lang ako. Ayoko nga. Pawis pa rin
yun.

Hinalikan ko na lang siya sa pisngi. “Saan na ba yung lasagna ko? Gutom na gutom na
ako.”

***
Sinusumpa ko na talaga si River Ongpauco. Feeling ko paralisado akong tao dahil sa
jogging na yun. I can’t feel my legs! Kapag pinipilit kong tumayo, parang jell-o
yung legs ko. Kapag pinipilit kong maglakad, parang bagong tuli daw ako says
Louisse.

Mabuti na lang at nakayanan kong maligo, magsipilyo at kumain. Kundi talaga, hindi
ko papansinin ng isang linggo si River.

Nakahilata kaming tatlo sa sala. Parehas kami ni L na nakahiga sa bean bags namin.
Habang si Kim ay sa sofa nakapwesto at naglilinis ng nails niiya. Lahat kaming
tatlo nakapambahay. I’m on my Hello Kitty jammies, si K naka-tank top na white at
pajama bottoms. Habang si L naman ay naka-tank top na white din at boxer shorts na
pang-babae.

“Uulit ka pang mag-jogging?” K asked as she applied red nail polish on her finger
nails.

Ngayon lang kaming tatlo makakapag-usap dahil kahapon lang silang dalawa umuwi dito
sa apartment. Solo ko ang apartment for a day kahapon. Natulog lang din naman ako
at nagbasa ng mga erotic books na recommended nila Janelle and friends.

Umiling ako. Buti nagagalaw ko pa ang ulo ko. “Never!” I said firmly. Ayoko na
talaga. As in never ever.

“Lakas din ng trip niyan ni River no?” K chuckled. She blew her nails para matuyo
agad.

“You have no idea,” I grumbled. Ang tahi-tahimik niya kasi kapag may ibang tao.
Calm and collected. Pero kapag kami lang dalawa or kapag kasama yung cousins niya,
lumalabas yung playful side niya.

“Ikaw, L? Kamusta bakasyon mo?” I asked L, changing the topic. Ewan ko ba. MThese
past few days gusto ko sa amin lang ni River yung moments namin

I heard her sigh. “Awkward, as usual,” matipid na sagot nito. Mas close kasi siya
sa side Papa niya kesa sa family side ng Mama niya. Tsaka marami kasing issues yung
family ni L kaya hindi na rin nakakapagtaka na ‘awkward’ yung holiday season niya
with her relatives.

“I’m just so happy na nandito na ako where I can be myself,” sabi niya habang
inaayos yung glasses niya. Another thing about L, hindi siya nagsusuot ng glasses
outside the apartment. Closet nerd.

Bigla kaming nakarinig ng malakas ng katok from our front door. Napatingin ako sa
dalawa. “Are we expecting someone?”
Umiling si K. “Nagpa-deliver ka ba ng pagkain, L?”

Napaupo si L. “Nope. I’m on a tight budget,” sagot nito.

Bigla silang sumigaw ng sabay, “Not me!”

“Seriously, guys?” I asked in disbelief. “Kita niyong baldado ako dito, ako ang
pagbubukasin niyo ng pinto?” I groaned. Tumawa lang ang dalawa.

“Rules are rules,” L said smugly. Isa sa rules sa apartment, ang huling sumigaw ng
‘Not Me’ ang magbubukas ng pinto. Ganyan kami katamad. Pati pagbukas ng pinto kapag
magkakasama kami, may rules.

Nanatili akong nakahiga. Kung sino man siya, manigas siyaa. Aalis na lang yan.
Bahala siya sa buhay niya.

“Hindi mo ba bubuksan yung pinto, J?” K asked, giggling. Bwisit. Pagkatuwaan ba

ako? Sinubukan ko siyang batuhin ng unan pero sa mukha ko lang din ito bumagsak.
Mas lalo silang nagtawanan ni L.

“Open the door, J,” said L. Umiling ako bago nagtakip ng braso sa aking mga mata.

“Bahala siya. Kung sino man siyang bwisit siya,” I grumbled. Aalis din yan kapag
nabagot. Wala naman sigurong importanteng delivery ngayong first week ng taon diba?
And sabado ngayon!

“Huy, J! Baka importante!” pangungulit ni K. Tinanggal ko yung pagkakatakip ng

braso ko sa mga mata ko.

I glared at her. “Edi buksan mo yung pinto mag-isa!”

She stuck her tongue out. “Sorry. Rules are rules, J.”

I grumbled. Sinubukan ko nang tumayo dahil alam kong hindi talaga ako tatantanan ng
dalawa hanggat hindi ko binubuksan yung pinto. Nakatayo naman ako pero parang jell-
o pa rin yung legs ko. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa pinto.

Mumurahin ko talaga kung sino tong nasa pinto. Well, if isa siya sa parents namin
siguro hindi. Binuksan ko ng kaunti ang pinto at sinilip ang tao sa kabilang side.
More like, mga tao.

“Annabeth!” sigaw ni Lake bago niya tinulak ang pinto. Nagulat ako nang bigla niya
akong buhatin na parang sako!
I heard someone cursed tapos may padabog na nagsara ng pinto. I’m guessing that was
L. Wala siyang bra e. Tsaka hindi yun papayag na may lalaking makakakita sa kanya
na walang ayos.

“Would you please put me down, Lake?” tanong ko sa kanya. Hindi na ako nanlaban
dahil mas sasakit lang ang mga buto, joints at muscles ko.

“Put my girl down, asshole,” narinig kong sabi ni River. Dahan-dahan naman akong
ibinaba ni Lake. But when my feet touched the ground, my knees buckled. Lake’s arms
immediately wrapped around me.

“Wow, dude. Isang tingin niya lang sa akin, she immediately swooned,” biro ni Lake.
Lumapit sa amin si River at dahan-dahan akong kinuha kay Lake.

“Kasalanan mo to e. I can’t walk! Binigla mo ko masyado!” I sneered at River. I

heard someone snickered.

“Wow, bro. Didn’t know you were that good,” sabi ni Kade. “You went hard on her?”
sunod na tanong nito.

Bago pa makasagot si River, inunahan ko na siya. “Oo! Sobrang hard niya kanina!
Walang patawad!” I said, referring to that awful jogging he subjected me into.

Lake and Kade burst out laughing. Narinig ko ring tumawa si L, papalabas na siya ng
room niya. She was all prepped-up. Si River naman nakangisi lang sa akin. Medyo
namumula yung pisngi niya. Mukhang kami lang ni Kim ang hindi naka-gets ng inside
joke.

“You’re such a jerk, Ongpauco,” narinig kong sabi ni L.

I saw Kade smirk at her. “Which one?” mabilis niyang tanong dito. Hindi siya
pinansin ni L at umupo na sa bean bag niya.

“Bakit ba kayo nandito? Anong meron?” tanong ko habang sinusubukang makatayo ulit.
Inalalayan ako ni River papunta sa sofa para makaupo na. Tumabi siya sa akin
pagkatapos.

“We’re here to give you this,” sabi ni Lake pagkatapos iabot ang isang envelope.
Agad ko itong binuksan. Isang invitation para sa The Last Hurrah.

“Ano to?” tanong ko habang binabasa ang nakalagay sa invitation. Pangalan naming
tatlo nina L at K ang nakasulat dito. Alam nila ang buong pangalan ni Kim?

“It’s an invite for The Last Hurrah sa The Ledge. Exclusive yung party kaya by
invites lang. Punta kayo mamaya ha!” Lake said, showing us his charming smile.
Lumingon ako kay Louisse.

She was glaring at Kade. Kade was smirking at her. I called her attention. “Babe,
punta tayo?” I asked her.

She shrugged. “If you’re okay na, sure.”

Tinignan ko si River. “Gusto mo ba akong pumunta?”

Tumango siya agad. “Of course,” sagot niya na parang nahihibang na ako. Nagpapaalam
lang naman ako ha?

“I guess, that’s settled! Bye, girls!” Lake said before he stormed out of the
apartment. Kade followed him. Wala pang isang minuto, bumalik ulit si Lake. “Oh!
And make sure Tinker Bell comes, yeah?” sabay nawala na naman siya na parang bula.
Weirdo.

“See you later, baby,” bulong sa akn ni River before kissing me on my neck. Sumunod
na rin siya sa mga pinsan niya. He locked the door on his way out. How thoughtful.

“Kasama ako?” K squeaked. Napatingin kami ni L sa kanya.

“Ay, nandyan ka pala!” I said, sarcastic. Napipi kasi siya bigla nung biglang
dumating ang Ongpauco cousins. Sa aming tatlo, si L lang talaga yung confident sa
harap ng mga lalaki.

“Bakit niya ako pinapasama?” K asked, panicking.

“Baka bet ka niya,” I answered with a shrug. Nahahawa na ata ako kay Diego sa gay-
lingos.

“Be careful, K,” L said, showing her saccharine smile.

***

“Wow,” K said in awe. Napanganga rin ako sa hitsura ng The Ledge ngayon. Parehas pa
rin naman yung lugar pero sobrang daming tao ngayon compared nung last na punta
namin. That’s saying something dahil Halloween party yun!
Late na kami nakarating ng The Ledge dahil sobrang kupad ni L kumilos. Palagi
kasing gusto nun na ‘Fashionably Late’ siya kaya damay na rin kami. Siya yung
magmamaneho ng kotse e.

Habang nasa byahe kami, pinaliwanag sa amin ni L kung tungkol saan at ano ang dapat
i-expect namin sa exclusive The Last Hurrah party. Puro taga-DLU na graduating
students lang daw ang invited sa party na to. In short, big event ito. Legendary
para sa mga lower years dahil seniors lang ang invited.

Pagpasok kasi ng January, puro thesis, OJTs, projects, plates, requirements at kung
anu-ano pa ang aatupagin ng mga graduating students. Hence, The Last Hurrah. Last
na malalang party before the hell weeks.

Hindi ko talaga alam kung saan ako nag-suot last year at wala akong kaalam-alam sa
social gatherings ng mga kaibigan ko. Samantalang, roommate ko naman ang isa sa mga
legendary party animal ng DLU. Tapos boyfriend ko pa ngayon yung isa sa mga sikat
sa school at international sports crowd.

Isang gabi lang and it changed everything. Akalain mo nga naman.

“I-text mo na si River. Sabihin mo na nandito na tayo!” K said as she looked around

the crowd. Nasa VIP area kasi sina River. Duon ang maliit na crowd kaya mas prefer
namin duon.

Percy, nandito na kami. Saan ka na? Ang sikip dito!

Ang whinny masyado ng text ko. Pero what the hell, totoo naman. Gusto ko na lumipat
ng VIP area bago pa ako himatayin sa sikip dito.

“I think papunta na satin si River!” L said while pointing sa unahan namin.

Tinignan ko yung tinuturo niya. It was him nga, he was scanning the crowd. The
moment our eyes met, he smiled at me before doing the come-hither gesture.

“Wow. Ang hot nun, babe,” I heard L said as she fanned herself with her hands. I
know, right?

Lumapit sa amin si River. Agad siyang umakbay sa akin. I caught a whiff of his
breath, nakainom na siya. He’s flushed and his smile was relaxed, too. “Took you
long enough,” bulong niya sa akin. I just shrugged at him.

“C’mon, girls,” sabi niya kina K at L bago niya ako hilahin papunta sa VIP area.

Habang naglalakad kami, maraming bumati sa kanya. Duon ko naranasan na titigan ng

masama ng mga taong hindi ko naman kilala. They’re mostly girls. Understandable
naman kasi he was introducing me as his girlfriend sa iilang mukhang ka-close niya
talaga. Siguro yung mga babaeng nakakarinig ng pagpapakilala sa akin, type si River
kaya ganun sila.
Hindi ko lang talaga in-expect na ganun sila ka-open sa pagtingin sa akin ng
masama. Well, River was seemed oblivious din. Dala siguro ng alak.

Pagdating namin sa VIP area, maraming introductions ang naganap. I can’t keep up
with their names kaya tango at ‘hi’ lang ang bukang-bibig ko. Some girls and guys
were genuinely nice. Some aren’t. You can tell naman with their body language.
Sobrang alert ng mata ko ngayon. Uncomfortable kasi ako. Unlike the last time na
nandito ako, sobrang friendly ng atmosphere. Now, not so much.

Naiwan kaming tatlo sa sofa nina K and L. May tumawag kasi kay River kaya
pinuntahan niya muna. Sabi niya ay babalikan niya ako after five minutes.

“I saw someone. I’ll just say hi,” sabi ni L bago niya kami iniwan ni K.

Tumayo rin si K. “CR lang ako. Kanina pa ako naiihi!” bulong niya sa akin bago siya
nawala.

Kaya naiwan akong mag-isa sa sofa. Uncomfortable and feeling out-of-place.

Wala akong ibang nagawa kundi mag people-watch. Siguro it’s the psych major in me
kaya  I got so fascinated sa mga taong pinapanuod ko. May mga naghahalikan. Hindi
ako sure kung magkarelasyon sila or what. Merong iba na kakakilala palang pero
mamaya ay naghahalikan na.

May mga nakita akong sumasayaw na sobrang seductive ang dating. There were couples
who were grinding pa nga e. May iba rin namang sobrang saya, aligaga ang galaw. May
iba na super awkward pero may iba ring cute kumilos. Iba-ibang klase  talaga ng tao
ang mga makikita mo sa bar. Lalo na sa ganitong klaseng bar. High-end.

“I don’t know what he saw from her,” narinig ko galing sa kabilang table. My ears
perked up. Ohh. Tsismis ito.

Nakarinig ako ng malakas na tawanan. “She seems plain to me,” sabi ng isang lalaki.

“Nothing’s wrong with plain naman,” sagot ng isa. Ayokong lumingon dahil baka
mapansin nilang nakikinig ako sa tsismisan nila.

“She’s not plain. She’s downright ugly,” sabat ng isang babae. Tunog maarte yung
boses niya. Spoiled brat.

“Nag-downgrade talaga yung taste ni River sa babae,” sabi pa ng isang babae. Medyo
lumakas yung boses.
River? I felt my heart squeezed so hard when it dawned me na ako yung pinag-uusapan
nila.

Plain. Ugly. Downgrade.

“Ano ba kayo, guys!” a guy said. “Lamang tiyan din yun!” Laughter erupted from
their table.

Please, Jamie. Stop eavesdropping!

Pero hindi ko napigilan ang sarili ko. Nakinig pa ako sa mga sinasabi nila.
Masochist ang peg.

“Maybe he wants a breath of fresh air!” sabi nung boses spoiled brat. “Kaso parang
he’s high when he looked for one!”

“Maybe she’s good in the sack,” sabat ng isang lalaki. “You know what they say
about the quiet and plain types, they’re wild in bed!” Nagtawanan silang lahat.
Grabe naman sila makapagsalita. I don’t even know them and yet they kept on hurling
insults after insults. Alam kaya nilang nakiknig ako kaya ganyan sila magsalita?

“It’s only a matter of time bago niya hiwalayan si Jamie.” I saw from my peripheral
vision na nagtanguan silang lahat. “I bet he was thinking ‘pwede na ‘yan!’ when
they met! She looks easy!”

“In short, she’s a hipon! Tapon-ulo!” sabi ng isang lalaki.

Hindi ko na kinaya pa ang mga sinabi nila. I fled from the scene. I fled from The
Ledge without telling anybody. I was crying while running. To where? I don’t know.

Grabe sila. Ang sasama nila! Wala naman akong ginawa sa kanila. Grabe sila
manghusga. Grabe sila magsalita! Akala mo dahil mayayaman sila, they have the
privilege to talk shit about us middle-class people. Tama nga ang sabi ng iba.
Money can’t buy class. Bulok na bulok sila inside-out. Kung sino pa yung mga
edukado, sila pa tong may asal na walang pinag-aralan.
I found myself crying at our park. Napaupo ako sa swing set at duon ako humagulgol.
No one’s watching kaya ibinuhos ko na ang lahat. I don’t know if I can still go
there. Hindi ko kayang harapin yung mga so-called ‘friends’ nina River.

Pwede bang maging si Hermione ako for a day? Hindi ko talaga makalimutan yung mga
sinabi nila e.

Plain. Ugly. Downgrade.

Ano pa ba?

Lamang tiyan. Wild in bed. Pwede Na Yan. Hipon. Tapon-ulo.

“Fuck!” I screamed in frustration!  I knocked my head hard. “Fucking obliviate,

Jamie!” I started sobbing. Hindi ko na kaya. Sobrang sakit talaga e.

First time ko ‘yun. I was bullied and they didn’t even know how much damaged they
made. And what’s worse? I let them do it me. They were oblivious na nandun lang ako
sa gilid!

I got interrupted when my phone rang. Shit. Sakto pa yung ringtone ko!

I’m bullet-proof nothing to lose.

“Fire away! Fire away!” bigla akong napasabay sa kanta kahit umiiyak pa rin ako.
Tama. Ikanta mo yung sakit, Jamie. “You shoot me down but I won't fall! I am
titaniuuuum!”
“Jamie! Fuck! Is that you?” Napahinto ako sa pagkanta nang marinig kong may
sumigaw. Tumakbo ito papunta sa akin. It was Kade.

Napahinto siya when he saw my face. “What the fuck happened to you?” tanong niya.
Lumapit siya sa akin. Hindi ko na alam ang nangyari, I just found myself hugging
him. I was also sobbing on his chest.

“Hey, now. Hush, J,” sabi niya sa akin habang tinatapik dahan-dahan ang ulo ko. He
wasn’t even hugging me back. Ang awkward niya. Medyo ikinagaan ng loob ko yun. Who
would’ve thought Kade acts awkward too?

Lumayo ako sa kanya at nagpunas ng luha. “Sorry,” sabi ko sa kanya. Shit. Garalgal
na yung boses ko.

“Tell me what happened,” he said when I recovered from sobbing.

Ikinuwento ko sa kanya ang lahat. Sumbungera na kung sumbungera. Pero dapat din
niyang malaman na maraming plastic sa so-called ‘friends’ nila. The whole time na
nagkukwento ako kay Kade, his jaw was clenched too hard. His nostrils flared and
his hand balled into fists. He was so tensed.

“Those motherfuckers,” he growled when I finished talking. Pinanuod ko siyang

nagtext sa phone niya. Maya-maya lang ay nang-ring ito.

“Found your girl. We’re at the park,” he said tersely before hanging up on, I
presumed, River.

I watched him paced back and forth. “What the fuck were they thinking talking shit
about you?” he said, his voice dripping with menace. “Nobody messes with the
Ongpaucos, especially with our girls.”

I heard him before I saw him. “Jamie!” It was River. “Babe, are you okay?” he
immediately grabbed a hold of my face. His eyes were wild but it turned cold when
he say my tear-stained face. “What happened?”

Inulit ko kay River yung kinuwento ko kay Kade. He was saying names, yung mga
hinala niyang nagsabi. He knows daw yung crowd na tinutukoy ko. “Those
motherfuckers,” he growled the same way Kade did earlier.

Nagulat ako nung hinila niya yung braso ko. Babalik kami dun? No way! I stood my
ground. Humarap siya sa akin. “Ayokong bumalik dun!” I said in panic. I didn’t even
recognize my voice. I sounded so scared.

“No, Jamie. You can’t let those fuckers win. They messed you up, and now they have
to answer to me.”

He dragged me back to The Ledge. Everyone gave us a wide-berth when they saw our
faces. Pati ako natatakot kay River. He was giving off this vibe na kapag hindi ka
tumabi sa dinadaanan niya, tatalsik ka. He was livid. Idagdag mo pa si Kade. He was
huge. Kapag binangga mo siya, literal na tatalsik ka.

Napahinto ako nang makarating kami sa entrance ng VIP area. River still managed to
drag me towards the table of his so-called ‘friends’. Napahinto ang lahat sa mga
ginagawa nila and they all stood up. “Is it them?” he asked me. Tumango ako.

Humarap siya sa kanila. They looked so scared. River looked like a ticking time-
bomb. He’s ready to explode any minute. He nodded to a guy. But it wasn’t a
friendly nod. The gesture looked hostile. “Shalvis,” he said to the guy.

“What’s up, Ongpauco?” tanong nun. Oh my God. Siya yung pinaka uminsulto sa akin.
I’m certain with his voice. River noticed me tensed up. He knew.

In split seconds, everything turned into a white blur. There was screaming and
Shalvis ended up unconsciously lying on the floor. His nose was dripping with
blood. River totally knocked the shit out of him.

Holy shit, River looked so badass.

The bouncers ushered the ‘fake’ crowd. They made them leave the premises of The
Ledge. I even heard on bouncer told them they were blacklisted for messing up with
their boss.

I was still in shock when River wrapped his arms around me. Pakiramdam ko magko-
collapse ako any moment. Thanks to him, hindi nangyari yun. He kissed me in front
of everyone before saying out loud, “Nobody messes with my girl.”

=================
Chapter 22: Worth It

Chapter 22

Worth It

After the “bully-bashing” incident we all agreed to go home. Lahat kami, the
Ongpaucos with L&K, nagsiksikan sa Ford pick-up truck ni Kade. Siya kasi ang
designated driver for tonight. Safe naman kami dahil ni-isang patak ng alak ay
hindi nakatikim si Kade. Tatlo kaming hindi nakainom, actually. Samantalang sina L,
Lake at River, mga tulog na dahil sa kalasingan.

Nasa front seat si Lake, habang nasa backseat kaming apat. Nasa may tabi ng bintana
si River at nasa kaliwa ko si Kim. Si L yung nakaupo sa tabi ng kabilang bintana.

Hindi ko talaga inaasahan yung nangyari kanina. First time kong makitang magalit si
River. Sobrang nakakatakot dahil hindi ko alam na capable siya manakit ng ganun.
Siguro hindi naman siya ganun palagi. May alcohol na rin kasi siya sa sistema niya
kanina.

“Kade,” tawag ko sa kanya nang maalala ko yung gumugulo sa isip ko kanina.

Tumingin siya reflection ko sa rear view saglit. “Yeah?”

Umayos ako ng upo habang dahan-dahang inaayos yung pagkakasandal ni River sa

balikat ko. “Uhm, question lang. Bakit hindi si River yung blacklisted sa The Ledge
samantalang siya yung unang sumuntok?” Correction. Si River lang ang nanuntok kasi
knock-out kaagad yung sinuntok niya.

Kade chuckled. “You really don’t have any idea?” he asked in disbelief.

I tilted my head and just stared at him blankly. Napailing na lang siya habang
nakatingin sa daan. “We own The Ledge,” sabi nito.

Medyo matagal bago mag-sink sa utak ko yung sagot niya. They own The Ledge? Own as
in ‘pagmamay-ari?’ Seryoso?

I blinked my eyes twice. I heard Kim snickered. “Buffering,” she said.

I glared at her. What a friend! “Bakit ngayon ko lang nalaman to?” I asked in
disbelief.

“Does it matter?” tanong ni Kade. Napansin kong may pagkairita yung tono ng boses
niya. Umiling ako. Baka na misinterpret niya yung sinabi ko.

“No. Pero kasi all this time, lagi kong nakikita si River duon. It didn’t even
cross my mind na kayo may-ari nun. Wala sa mukha niyo e,” I blabbed. Kade laughed.
K just nudged me as she stifled a laugh. What? Anong mali ang nasabi ko?

“You really are something else, Jamie,” iyon ang huling sinabi ni Kade bago siya
napailing at hindi na kami pinansin ni Kim.

Minutes later, I was seriously sleepy na rin. Siguro dahil na rin pagod at sa pag-
subside ng adrenaline from the ‘bully-bashing’ incident kanina. I was starting to
nod off when I felt myself fly. I immediately became alert. I even screamed, “Para
po!”

To which, they all laughed at. Duon ko lang na-realize na ako na lang ang natutulog
sa loob ng kotse. Lahat sila gising na. At kaya pala feeling ko lumipad ako kanina
ay dahil sa biglang pagpreno ni Kade. Apparently, may dumaang pusa. Hindi ko na
iisipin kung totoong pusa yun o nag-aanyong pusa lang.

Tawa pa rin ng tawa si Lake. “I really, really like you, Annabeth!” sabi niya pa
habang nakaharap sa amin sa backseat at nagpupunas ng luha. Ganun ba talaga sobrang
nakakatawa yung pagsigaw ko ng ‘para po?’

Napatingin ako sa dalawa kong kaibigan. Tumatawa pa rin sila. “Traitors,” I hissed
at them. Hindi nila ako pinansin. They just kept on laughing.

Inirapan ko sila at napatingin kay River. Nakangiti lang siya ng nakakaloko. “Oh,
ano? Tatawa ka din?” Umiling siya bago ako inakbayan at tumingin sa labas ng
bintana.

Five minutes later, nasa parking area na kami ng apartment building. Nagsibabaan na
sila L, K at Kade. Susunod sana ako ng pigilan ako ni River. “Stay the night with
me,” bulong niya sa akin. Napatingin ako kay Lake na nasa front seat pa rin. Umakto
siya na parang walang narinig. He even whistled innocently.

Napatingin ulit ako kay River. His eyes were glazed. Halatang may tama siya. Anong
pumasok sa isip niya at sa tingin niya papayag akong hindi umuwi?

He leaned closer until his lips reached my ear. “You know you want to,” sabi nito.
Tinulak ko siya at tinignan ng masama.

“Hindi tayo magse-sex ng lasing ka!” I shouted at him. Lake burst out laughing. He
tried to cover his mouth but he ended up snorting. Inirapan ko lang siya at
tinignan ng masama si River.

He raised both of palms. Surrender na siya. “Nobody said anything about sex. It’s
just you, baby,” sabi niya habang natatawa. His eyes filled with mischief.

Napailing na lang ako. Napaka-imposible niya!

He raised his right hand and did the Vulcan salute. “No sex, promise,” he swore.

I heard Lake whispered, “You’ll end up with blue balls, gago.”

“Anong gagawin naman natin? Mag-pipray-over sa condo mo?” I asked him, sarcastic.

He shrugged. “We’ll just talk and snuggle. Maybe momol. I don’t know,” sabi niya
bago sumandal sa backseat. Tinitigan ko siyang mabuti. Mukha naman siyang nagsasabi
ng totoo. He looked beat na din. Mukhang wala naman na siyang magagawang kalokohan.

Napatingin ako kay Lake. “Pumayag ka na. He’ll need you in the morning,” sabi 
nito. Huh? Bakit naman? “Sa dami ng ininom niya tonight. He’ll have a very, very
bad case of hangover.” Paano niya nabasa yung iniisip ko?

Lake laughed. “It’s all in your face, babe.” Tinignan ko lang siya. What a creep.

Bumaba na ako ng kotse para magpaalam kina L if pwede akong mag overnight sa condo
ni River. Nasa labas lang sila ng pick-up truck. Nag-uusap yung dalawa. Si Kade
mukhang bored na bored na.

“Okay lang ba kung mag overnight ako kila River?” tanong ko agad sa kanila.

Tinignan ako ng mabuti ni L. “Isusuko mo na ba ang Bataan?” she asked. Umiling ako.
Tumango lang siya. I took that as a sign of her permission. Tumingin ako kay Kim at
nakita siyang nakasimangot. “Wala kayong gagawing masama ha?”

Tumango ako. “I promise,” I said and did the Vulcan salute. Aba. Nahahawa na talaga
sa akin si River. Ngayon ko lang na realize.

Lumapit sa amin si Kade. May binunot siya sa back pocket niya. It was his wallet.
Pinanuod namin siyang may kinuha dito. Hindi ko masyadong naaninag kung ano yun.
Basta it looked like a foil.

Nagulat ako nung kinuha niya yung kamay ko at nilagay yung mukhang foil sa kamay
ko. “Just in case,” sabi nito habang natatawa. Binuksan ko yung kamay ko at nakita
ang nasa kamay ko. Tatlong packs ng condoms.
“You think you’re so funny, Ongpauco?” L sneered at him. He just smirked at her
before putting her on his shoulder. Effortlessly. Napatulala kami ni Kim sa ginawa
niya kay L. L flailed and tried to punch his back pero parang walang epekto kay
Kade.

“C’mon, I’ll walk you to your door,” sabi niya kay Kim. Lumingon siya sa akin bago
tinuro ang kotse niya. “Get inside and lock the doors,” sabi nito bago umalis sa
harapan ko with L on his shoulder flailing miserably, and K in his heels.

***

 Ang bango. Amoy Hugo Boss. Amoy alak. Amoy yosi. Amoy pawis. Pero ang bango lalo
kapag halu-halo na yung amoy. Suminghot-singhot pa ako.

Napatigil ako nang dumikit ang ilong ko sa isang matigas na bagay. Napadilat ako.
Isang nipple ng lalaki.

Nanlaki ang mga mata ko. Oh shit. Kaninong nipple to?!  

Napaangat ako ng ulo. Sabog-sabog ang buhok sa mukha ko kaya kinailangan ko pang
hawiin ito. Unang kong na realize ay nakatitig pala ako sa peaceful na mukha ni
River habang natutulog. Pangalawang pumasok sa isip ko ay nakahubad siya. (Well,
not really. He was in his boxers.) Pangatlo ay hindi ko damit ang suot ko. Panghuli
ay nakapatong ako sa hubad na katawan ng boyfriend ko.

Napatalon ako bigla at sinubukang tumayo. But I was engulfed with River’s warm hug.
“Don’t go away,” he said as he pushed my head back on his chest.

Uhm, masarap ang masubsob sa firm niyang dibdib. Pero nakakailang.

Sinubukan ko ulit na makabangon pero mas humigpit ang yakap niya. “Baby, my heads
throbbing. Quit moving,” he groaned. Napahinto ako at naalala ang sinabi ni Lake.
Tama siya, magkakaroon nga ng hangover si River kapag nagising siya. Ito na nga
iyon.

“Sobrang sakit ba ng ulo mo?” I whispered at him. Kapag kasi may hangover si L,
nagagalit siya sa amin kapag malakas ang boses namin. Kaya I presume na ganun din
si River.

“Yeah,” he answered curtly. Nakakaawa naman tong lalaking to. I tried touching his
temple. Hindi naman siya umiwas kaya sinubukan kong masahihin siya.
“Gusto mo ng massage? Gamot? Tubig? Anything you need?” I asked with a whisper.

I saw him smiled slightly. “Aspirin’s on my medicine cabinet. Yes to a glass of

water and a massage.” Tumayo agad ako at kinuha ang mga kailangan niya.

Kung tutuusin, maliit na bagay lang itong pag-aalalaga sa kanya compared to what he
did for me last night. I was literally the damsel-in-distress at siya ang knight-
in-shining armor ko. Ang corny but it was the truth. He saved me from the modern
monsters of the world without having second-thoughts. Kaibigan niya iyong mga ‘yun
at hindi hamak na mas matagal na niyang nakasama. Pero ako ang pinaniwalaan niya at
ipinaglaban niya.

***

I tended to him all morning. Binigyan ko siya ng aspirin at glass of water. I

massaged his head hanggang sa makatulog ulit siya. He was snoring lightly. Imbes na
ma-turn-off ako, mas natuwa pa ako. Tao rin pala talaga siya.

Pinagluto ko din siya ng instant noodles. Iyon lang din naman kasi ang maluluto
kong nasa pantry niya na okay na kainin niya ngayon. He was queasy pa kaya ayaw
niya pang kumain ng dry food.

Kakatapos niya lang kumain at medyo okay na ang pakiramdam niya. We’re cuddling on
his bed habang nanunuod ng movie. Hindi ko alam ang title at hindi na rin ako nag-
abala pang alalim yun.

My head was on his chest and our legs were tangled. His hand were playing with my
hair while his other hand played held mine. “Thank you,” I heard him say.

Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa kanya. “It’s no big deal,” sabi ko habang
nakangiti.

“It is,” sabi nito. His eyes were in half-mast. Parang may gusto siyang sabihin but
he as holding back. Ayoko siyang pilitin kung yung three big words yun. Ayokong
pilit siya kapag sinabi niya iyon for the first time. Kapag kinukulit ko siya, mas
natutuwa ako kapag he’s deflecting. Nakaka-bother pero hindi ko naman pwedeng
ipilit ang ayaw niya pang gawin. It’s just unfair.

“Hindi pa pala ako nakakapagpaslaamat sa ginawa mo kagabi,” sabi ko bago siya

halikan sa pisngi. “Thank you so much for defending me.” Ngumiti siya sa akin bago
niya ako niyakap.
“Let’s not talk about those assholes. My blood’s fucking boiling when I’m reminded
of what they’ve done last night,” he said, his jaw clenched. Tumango na lang ako. I
don’t want to upset him.

Nanahimik ulit kaming dalawa. Mga ilang minute lang bago bumuka ulit ang bibig ko.
Hindi ko na talaga mapigilang ang sarili ko na tanungin to. Kanina pa kasi ako
hindi mapakali nug pumasok sa isip ko ito.

“Anong nagustuhan mo sa akin, River?” tanong ko sa kanya. Hindi siya sumagot and he
just stared at me. It was really unnerving.

I cleared my throat. “I just realized, yung mga sinabi ng friends mo kagabi.

There’s a grain of truth in them,” paliwanag ko. Kumunot ang noo niya. I felt
compelled to explain so I did. “Tama sila na plain ako e. It had me thinking, na
ano nga bang nagustuhan mo sa akin?” I asked. I cleared my throat when I felt it
closing up. Hindi pa rin siya sumasagot.

“You’re too good to be true. You’re almost perfect. Tapos ako, mukhang ewan lang.
Baliw. Madaming katangahan sa katawan. Palpakin. But you chose me.” My lower lip
was starting to tremble so I bit it for a while. Nung na compose ko na yung sarili
ko, I spoke again.

“I’m obviously not the perfect girl for you. That’s really obvious. Naguguluhan
talaga ako bakit nagustuhan mo ako,” I blabbed with an awkward smile. “Napaisip nga
ako kanina. Was I even worth the trouble? Was I worth losing your friends?”

Duon ko lang napansin na we was so tensed. Parang any moment pwede siyang maging si
Incredible Hulk. He closed his eyes and breathed deeply. He shook his head before
opening his eyes.

“You may not be perfect, Jamie. But you’re damn worth it.” He stood up and left me
on his bed. What just happened?

I stayed on his bed. Hindi ko napigilan ang pag ngiti ng malaki. That was enough
for me. I know I should demand for an answer pero alam ko rin when to push things.
And now’s not the right time.

Napatalon ako sa gulat nang may marinig akong malakas na vibration. I immediately
looked for my phone. Meron akong text message.

Napangiti ako nang makita ko kung kanino galing.

From: River Ongpauco

I rarely show my feelings. I don’t go and tell people what I feel for them just for
shits and giggles. I don’t do big gestures. That’s just not me. Sometimes words
aren’t enough. Sometimes they’re too much.

Pakiramdam ko that was an explanation of some sorts. Siguro sa pagiging closed-off

niya pagdating sa feelings niya. Or in general.

Magre-reply na sana ako nang may pumasok ulit na bagong text.

From: River Ongpauco

I know you’re waiting for me to say the words back. I don’t want you to wait for
it. It’s already a fucking cliché but it’s also a big deal. I don’t want to
trivialize the words by saying it over and over again. So I want you to know when
the time comes I say it back, it really means a fuck of a lot to me.

From: River Ongpauco

Btw, you look good on my Calvins.

=================

Chapter 23: Gong Xi Fa Cai

Chapter 23

Gong Xi Fa Cai

It had been three weeks since I took care of River when he had a bad case of a
hangover. Three weeks na rin niya akong walang playa na hated-sundo sa school at
OJT. Feeling ko dahil yun sa nakita niya akong nakipag-beso kay Diego at yumakap
kay Sir Gabe.
Speaking of Sir Gabe, simula nung pagyakap ko sa kanya ay lagi na niya akong
pinapansin sa office. He’s friendly towards me. Nadagdagan na ako ng friends sa
N&B. Lalo tuloy akong ginaganahang pumasok kasi hindi na lang si Miss Nina ang
nakakausap ko.

Totoo rin yung sinabi nila about The Last Hurrah. After nga nun ay start na ng
klase at hell weeks. Our professors acted like assholes pa. Tinambakan kami ng
sobrang daming projects, term papers, thesis at mga requirements. Sobrang stressed
ata lahat ng seniors ngayon. I can’t imagine how we’ll cope pagdating ng final
thesis defense next month!

Wala kaming dates ni River. Napagkasunduan kasi namin na hanggang continuous pa ang
hell weeks, no more dates muna. Weekends are scheduled for home works and our much-
needed hibernation after a gruesome week.

Kaya ito, imbes na nagdi-date kami ni River. Nagma-marathon ako ng Disney movies.
Feeling ko kasi kapag hindi ako makakanuod ng cartoons ngayon, sasabog na ako sa
stress. Kailangan kong bumalik muna sa pagkabata. I hate the adult life as of the
moment. Kailangan kong dibdibin ngayon ang favorite line kong ‘Hakuna Matata.’

Well, mamaya pa yun. As of now, Cinderella ang pinapanuod ko.

Nasa scene na ako kung saan parang tanga na umiiyak si Cinderella dahil hindi na
siya makakapunta sa ball in Prince Charming. Kausap na niya si Fairy Godmother at
to the rescue na ito para tulungan siya sa kanyang fashion crisis at transpo.

Tumayo ako ng kama at sinabayan ang kanta ng Fairy Godmother. She really reminds me
of our Mother Hen. Pagdating sa fashion crisis, siya ang go-to person namin.

I was flailing my arms while singing out loud when someone opened my bedroom door.

“Salagadoola mechicka boola. Bibbidi-bobbidi-boo! Put 'em together and what have
you got? Bibbidi-bobbidi-boo— Oh, hi.” Napaupo ako bigla sa sahig. Naramdaman ko
pang tumalbog yung pwet ko sa sobrang lakas ng impact nito sa sahig.

Nakarinig ako ng tumatawa sa labas ng kwarto ko. I’m sure it was L! Kami lang naman
ang nandito sa apartment ngayong Friday dahil may pasok pa rin si Kim! I cannot
believe she let him in without telling me! What a traitor! Makakaganti din ako sa
kanya one of these days.

Napatingin ako kay River na nakasandal sa door frame ko habang nakangiti. “Was that
part of the choreography?” he asked with a smirk.

Inirapan ko siya bago tumayo. Mabuti na lang at nakaligo na ako. Kundi dagdag
kahihiyan kung nakita niya yung suot ko kanina. Yung butas-butas kong Dora the
Explorer na duster. I’m only keeping it kasi presko yun na pangtulog. At may
sentimental value!

“Anong ginagawa mo dito? Bakit di ka nag-text na pupunta ka?” sunud-sunod kong

tanong bago ko pinause si Cinderella. Shit naman. Magkikita na sila ni Prince
Charming! Istorbo tong si River.

Lumapit sa akin si River bago niya ako hilahin at yakapin. “I can’t surprise my
girlfriend now?” he asked before kissing the sensitive part of my neck. I felt the
hairs on the back of my neck stood up. Grabeng goosies.

 I wrapped my arms around him and pressed my face against his chest. Hmm... bango.
“I missed you,” sabi ko sa kanya.

Na-miss ko talaga siya kahit kagabi lang magkasama kami. Iba kasi yun e, hinatid
niya lang ako pauwi. Hatid sa front door, kiss, paalam tapos alis. Ganun lang ang
interaction namin. Kadalasan kasi nakakatulog ako sa byahe dahil sa sobrang pagod.
Hindi niya ako ginigising kahit na ilang ulit ko na siyang sinabihan na gisingin
ako kapag nakatulugan ko siya.

“I missed you, too,” sagot niya. Magsasabi sana ako sa kanya ng ‘I love you’ nang
biglang kumulo yung tiyan ko. Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko.

I heard him chuckle. “Good thing I brought lasagna,” sabi nito bago humiwalay sa
akin.

Hinila niya ako palabas ng kwarto. Una kong nakita ang plastic bag ng favorite
pasta place ko. Tumakbo agad ako papunta dito. I squealed when I saw a huge platter
of lasagna.

Tumingin ako sa kanya. “You’re a God-send, River,” I said while grinning at him.
The best talaga siya. He brought me my favorite food!

***

“Hindi ka ba naaawa sa kanya?” I asked him while sniffling. His chest shook from
chuckling. Nakaunan ako sa dibdib niya habang nakahiga kami pareho sa kama ko. Nasa
lap niya nakapatong ang laptop ko.

Nanunuod kami ngayon ng Mulan. Naaawa kasi ako sacrifices ni Mulan. Pati yung
pagkakaroon niya ng identity crisis. Ang hirap kaya kapag hindi mo kilala yung
sarili mo.
Pinunasan ko yung mata ko. Kanina tatawa-tawa pa ako sa Cinderella at The Little
Mermaid sa mga kababawan nila. Pero nag-start yung nonstop tears ko nung Peter Pan.
Tapos sinundan nung The Lion King. Humagulgol ako nung namatay si Mufasa.

Papa’s girl ako. Dama ko yung pain ni Simba. Tapos ngayon, medyo may pagkakapareha
yung Mulan dahil connected din sa tatay. Tuloy pa rin yung iyak ko.

“Your shirt’s drenched,” sabi ko habang tinuturo yung basang spot sa may bandang
dibdib ng shirt niya. He just shrugged at nagpatuloy sa panunuod.

Napangiti ako. Who would’ve thought na walang arte na manunuod si River ng Disney
movies with me?

“Anong oras ka uuwi? Mag-aalas nueve na. Hindi ka ba hinahanap sa inyo? Chinese New
Year diba?” sunud-sunod kong tanong bago umupo ng maayos. He hit the pause button
before he sat up straight.

He shrugged. Yung mukha niya parang nag shut-down. “I’d rather celebrate it with
you than with them,” sabi niya. Tinitigan ko siya ng maagi. Parang hindi na siya
kumportable. Siguro may hindi sila pagkakasunduan ng family niya.

“Magkagalit kayo nina Kade at Lake?” I asked warily. Para kasing ayaw niyang pag-
usapan. But I just had to know kung magkaaway silang tatlo. They seemed close.

Umiling siya. “Nope.” Humiga ulit siya sa kama. “Can we just watch the movie?” he
asked before hitting the play button.

Hindi ako sumunod sa kanya. Instead I hit the pause button myself. “Tumayo ka dyan.
May pupuntahan tayo,” I said before scrambling out of the bed. Pumunta ako sa may
cabinet ko at kumuha ng damit pang-alis. White shirt at black pants.

“Ready ka na dapat paglabas ko ng CR,” I said, sticking out my tongue.

Hindi ako papayag na hindi niya mase-celebrate ng maayos yung Chinese New Year
niya. I just know the place. It’s the place to be ngayong Chinese New Year.

***

“Can’t we ride a taxi?” he whispered in my ear. I just looked at him with an amused
expression. Nakasakay kasi kami ng jeepney ngayon. Hindi ko sinasabi sa kanya kung
saan papunta. Mukhang hindi rin niya alam na may route namang nakalagay sa sign
board sa windshield ng jeepney.

Nginitian ko siya at hinawakan ang isa niyang kamay. “Huwag ka ngang maarte, Percy.
Just enjoy the ride,” bulong ko sa kanya. Sinimangutan niya ako.

“How can I enjoy this ride? We might die any minute.” Tinawanan ko na siya. Para
siyang sira.Niyakap ko siya at sumandal sa balikat niya.

“Relax ka lang kasi. Pupunta ba tayo dito kung hindi ka mag-eenjoy?” I heard him
sigh. Nilingon ko siya. “Oo nga pala. Wag kang maglalabas ng phone mo mamaya ha?
Pati yung wristwatch mo, ibulsa mo. Mahirap na. Baka manakawan tayo,” paalala ko sa
kanya. Tumango siya pero hindi naman siya gumalaw.

Parang timang to. Akala mo mababangga kami kapag gumalaw siya.

“Tsaka wag kang masyadong magsasalita ng English dun ha? Kapag nalamang conyo ka,
iisipin agad dun may pera ka. Mananakawan tayo,” I said to him. Ano pa bang dapat
kong sabihin sa kanya? “Alam ko na!” I said out loud.

He just looked at me with an amused expression. “What?” Tinignan ko siya ng masama.

“I mean, ‘ano?’” he asked with a sheepish smile.

“Enjoy mo yung sarili mo mamaya ha? Bawal ang KJ!” I said, squinting at him. He
nodded with a smile.

Maya-maya lang, nakarating na kami sa destinasyon namin. Sta. Cruz, Manila. Ahhh.
Naaalala ko ang kabataan ko dito. Dito ako lumaki bago kami lumipat ng Cavite nuong
five years old pa lang ako.

Dumaan kami ni River sa Sta. Cruz church at nagsimba kami duon. Alam ko dapat sa
isang Chinese temple siya nagdadasal pero hindi ko masyadong kabisado yung papunta
dun. Ayoko namang maligaw kami ni River at ma-spoil pa ang celebration namin ng
Chinese New Year.

“So, uhm, dito tayo sa Binondo?” he asked while scanning the streets. Nasa harapan
kami ng Sta Cruz Church, sa may fountain.

Sobrang festive na ng lugar at mga tao. Ang daming Chinese lanterns na nakasabit.
May mga bandiritas ding nakasabit. May mga nagsasayaw na lions at dragons. Ang
daming mga batang nagsasayawan at matatandang nakangiti. Lahat masaya. May mga
nagpapaputok ng kwitis. Sobrang lakas ng tugtog at mga tambol na pinapalo. Meron pa
ngang mga gong!
Wala pa kami sa sentro ng Binondo pero sobrang gulo na at the same time masaya.

I smiled at him. “Wala pa tayo sa Binondo.” Hinawakan ko ang kamay niya at hinila
siya. “Pero dadalhin kita dun ngayon!”

***

Nag food stroll kami ni River sa Binondo dahil ilang oras pa bago yung countdown at
wala naman kaming balak na sumama sa parade. Pinakain ko siya ng Fresh Lumpiang
Sariwa. Nasarapan siya kaya nagtagal kami sa kainan na yun. Naka-apat siyang
Lumpiang Sariwa at hindi pa rind aw siya busog. Nagpasalamat pa nga siya sa akin
dahil may na discover siyang new favorite niya.

Hindi ba kumakain ng Lumpiang Sariwa ang mga conyo?

“How’d you—” Tinignan ko siya ng masama. He cleared his throat. “Pano ka familiar
dito?” he asked, his brows furrowed. Mukhang nahirapan pa siyang mag-try ng
Tagalog. He sounded conyo pa rin naman.

“Dito kasi ako lumaki sa Manila. Though, hindi naman mismo dito sa Binondo.” I
waved my right hand. “Duon pa kami sa kabila. Sa may Avenida kami. Kaso lumipat
kami nung five years old na ako. Pabalik-balik lang kami dito kaya I still know
this place.” Nginitian niya ako nang hindi ko napigilan yung sarili ko na mag
English. Nakakahawa kasi siya!

“Kwentuhan mo ako about sa pamilya mo, baby,” he said before he munched on his
buchi.

Kinagatan ko yung Tikoy Rolls ko. “Nakwento ko na ba sa’yo na small-time gambling

lord yung lola ko?” I asked with a grin.

Napataas ang dalawa niyang kilay. “No, hindi pa. Proceed,” sabi niya na may kasabay
na tango.

“Isa sa mga dahilan kung bakit kami lumipat sa Cavite ay dahil kay Lola. Sobrang
dami na kasi siyang kaaway. To the point na hindi na siya maproteksyunan ni Lola.”
Patuloy pa rin siya sa pagkain. Pero nakatutok sa akin ang mga mata niya. He was
hanging to every word that comes out with my mouth.

“Pulis yung lolo ko, in case you’re wondering.” Kumunot ang noo niya. “But he’s
clean and a good cop. Yung name lang niya ang proteksyon ng lola ko. Yung titos and
titas ko naman, mga siga ng kalsada. Yung parents ko naman, dito sila nagkakilala.
Nakaangat kami sa buhay dahil masipag si Papa.”

He smiled at me. Bakit kaya? “Kakaiba ka talaga, alam mo ba ‘yun?”

Naramdaman kong nagwala lahat ng kahayupan sa tiyan ko. Walang sinabi yung mga
paru-paro kapag may crush ako nuon. Yung zoo ng mga animals sa tiyan ko, may
stampede.

“Pano mo naman nasabi?” I squeaked.

He leaned closer. “Bakit ka muna namumula?” he teased with his boyish grin. Gosh.
Yung dimples na yan!

Sinuntok ko siya sa balikat. Parang wala namang epekto sa kanya. “Sagutin mo yung
tanungin ko!” I hissed at him. Pakiramdam ko lalong uminit ang mukha ko pati na rin
ang dalawa kong tenga.

“I was asking about your family. About trivial things. Pero knuwento mo, parang
it’s your family secret e,” sabi niya habang natatawa at nailing.

“That only goes to show na hindi ako naglilihim sa’yo. Honest ako.” Inirapan ko
siya.

He leaned much closer. “And I appreciate it a lot.” Nagulat ako ng bigla niya ako
hinalikan. Smack lang. Pero nakakagulat pa rin.

“Ikaw? Wala kang ikukwento about sa pamilya mo?” I asked, trying to recover from
that lip-touch.

Tumawa siya. “Not now. Baka you’d run screaming kapag kinuwento ko agad sa’yo.”
Hindi ko na siya pipilitin. Baka mag shutdown na naman siya. Tumango na lang ako sa
kanya at ngumiti.

Patience, Jamie. Patience.

I’ll just shrugged it off na lang. For now.

I raised my glass of iced tea. “Kung Hei Fat Choy, River!” Change topic.

Ngumiti siya na parang alam niya ang nasa isip ko. Ginaya niya ako at itinaas ang
baso ng coke niya. “Gong Xi Fa Cai, baby.”

Oh, edi ikaw na marunong mag Mandarin.

Napansin kong nagtatakbuhan yung mga bata sa kalsada papunta sa isang certain spot.
Pati yung mga kasama namin sa loob ng kainan na tapos na sa pagkain, lumabas at
pumunta duon.

Humarap ako kay River. “Punta tayo dun?”

Tumango siya at kinuha ang kamay ko. Tumakbo kaming dalawa papunta duon.

Turns out, may marching band na tumutugtog ng mga love songs. Napatingin ako sa
relos ko, 13 minutes pa bago mag alas dose ng hating gabi. Siguro nagpa-practice
para mamaya sa countdown.

Nagulat ako nang bigla akong hilahin ni River palapit sa kanya. I ended up
practically plastered on his body. “Anong ginagawa mo?” I asked while looking
around. Baka pinag-titinginan na kami ng mga tao. Isipin pa na nagpapaka indecent
kami sa gitna ng kalsada. Naku! Nakakahiya yun!

Bumulong siya sa akin. “We’re going to dance,” sabi niya habang nilalagay ang
dalawang kamay ko sa balikat niya. Inilagay naman niya ang kanya sa may bewang ko.

“Wala ka bang kahihiyan, River?” I hissed at him. He burst out laughing before
pointing somewhere at my back. Lumingon ako. May mga old couples na sumasayaw. Oh.
Hindi lang pala kami. Kaya pala hindi siya nahihiya kasi may nauna sa amin.

“Lights will guide you home.” Humigpit ang yakap niya sa akin.

Napapikit ako nang dumikit ang labi niya sa noo ko. “And ignite your bones.”

“I will try to fix you,” sabay ko sa kanta.

Nagulat ako nang biglang may pumutok sunud-sunod. Napadilat ako at napatingin sa
langit. Fireworks!

“Wow,” I said in awe. “Hindi man lang natin namalayan yung countdown,” sabi ko sa
kanya bago tumingin.
I noticed immediately that he was staring at me with an unfamiliar expression on
his face. Ano kayang iniisip niya sa pagtitig sa akin?

“River?” tawag ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin bago bumulong.

“Thank you for celebrating this night with me.”  

With those eight words, pakiramdam ko may sinasabi siya sa akin na hindi ko
maintindihan. May feelings ako na hindi maintindihan pero naramdaman ko the moment
he said those words. It made me emotional but I contained myself. Ayoko namang
isipin niya na ang OA ko.

“Thank you din,” sabi ko. Para saan? I don’t even know. It just slipped out of my
mouth. Palagi naman.

“Why?”

I shrugged. “Wala lang. I’m just so happy na nakilala kita.”

“Ditto,” he said before wrapping his arms around my neck.

=================

Chapter 24: XLVIII

 Chapter 24

XLVIII

From: River Ongpauco

Hey.
Hi. Shucks. Pa-shy type yung reply ko. Syempre, anong oras na. Mag-aalas dose na
tapos ang hyper-hyper ng reply ko baka isipin niya hindi ako makatulog dahil sa
kanya. Well, it’s true. Pero hindi na niya kailangan pang malaman yun.

From: River Ongpauco

Why’re you still awake?

Napailing ako sa reply niya. Tignan mo to. Magte-text tapos nung ni-reply-an,
tatanugin bakit ka pa gising. Ang labo niya talaga minsan. Pagtripan ko kaya?

Can’t sleep. Nasanay na akong katabi ka matulog e. Reply sent. Tignan natin kung
anong ire-reply niya ngayon. Hindi kami madalas matulog ng magkatabi. Pero iba kasi
yung experience na siya yung unan ko. Siya yung dinadantayan ko ng legs. Hindi man
kasing lambot ng mga unan ko, mas kumportable naman ako matulog against his hard,
warm body. Ganun ata talaga e.

From: River Ongpauco

Wanna sleep with me tonight?

Nasamid ako pagkabasa ng text niya. Napapalo pa ako ng dibdib ko matapos umubo.
Grabe. My plan clearly backfired. Kailangan tapatan ko tong text niya! Dapat ma-
feel niya din yung nafi-feel ko ngayon!

As much as I want to, wala ka naman dito e. Reply sent. Yan, may hint na gusto ko.
Nakaka-enjoy i-tease tong si River ha.

From: River Ongpauco

Pack an overnight bag. I’ll be there in 15.

I gasped. Oh my God! Seryoso ba siya?! Wide eyed, I texted him agad. Shit. Nag-
backfire pa rin yung pang-aasar ko sa kanya! Palpak talaga moves ko!

What?! Srsly?! I can’t go! They’re sleeping! Wala pang dalawang minuto nang mag-
reply ulit siya.

From: River Ongpauco

Sneak out. 13 minutes, baby.

I squeaked in panic. Malapit na siya! Oh my God! Anong gagawin ko?!

Dahil sa taranta, napatayo ako sa kama. Nag-impake na rin ako ng over-night bag ko.
Kilala ko na si River. Kapag may gusto siya, makukuha niya. He’s like a bull-dozer.
He’s scary and commanding. Isang salita lang niya, tumutupi na ako. Ganyan kalakas
ang epekto niya sa akin. Tama pa ba to?

From: River Ongpauco

Meet me now.

Napalamukos ako ng mukha ko. Ano na naman itong pinasok kong kalokohan? Dapat hindi
na lang ako nag-reply. Dapat tinulog ko na lang tong kilig ko. Dapat naka silent
mode yung phone ko at walang vibration. Naku, next time talaga.

Dala ang overnight bag ko, dahan-dahan akong lumabas ng kwarto ko. I tried real
hard not to make a sound. Ayokong mahuli nina L and K sneaking out. This looked so
juvenile. Pwede naman akong magpaalam pero hindi ko ginawa. Siguro dahil na rin sa
thrill. First time ko rin kasing mag sneak-out para makipagkita sa boyfriend ko.

I made sure na nai-lock ko ng maayos yung front door. Mahirap na masalisihan.

Ayokong mapahamak best friends ko.

 Dahan-dahan akong naglakad pababa ng building. Ayokong ma-alerto yung guard dogs
ng apartment namin.  Baka magising pa sina L at K dahil sa tahol ng mga yun.

Nang makalabas ako ng apartment building, I spotted him immediately. Nakasandal

siya sa kotse niya at nakapamulsa. Damn. He looked so hot. Bakit ang swerte-swerte
ko? Ang bait na nga niya. Ang pogi pa.

Umarte akong inis. Kailangan niyang malaman na hindi pwedeng lagi niya akong
inuutusan. Sumimangot ako at lumapit na sa kanya. The moment na nagkalapit kami,
hindi ko na nagawa yung pag-iinarte ko. Hinawakan niya agad ng dalawang kamay ang
mukha ko.

His favorite move. Lagi na lang ako nanghihina kapag ginagawa niya yan.

Dahan-dahan niyang hinila ang mukha ko hanggang sa magsalubong ang mga labi namin. 
I closed my eyes and sighed when his lips finally brushed against mine.

Nakaka-miss. Nakakaadik. Naaadik na ako sa mga halik niya. Parang lagi ko ng

hinahanap yung mga labi niya. Lagi niya kasi akong sinasanay. Feeling ko nga, parte
ng withdrawal sa halik niya yung hindi ko magawang pagtulog kanina.

He’s that good.

Wala naman akong maikukumpara sa kanya dahil siya rin ang first kiss ko. Pero yung
to make me breathless and make my knees wobble while kissing him, I think that’s
enough proof na magaling humalik si River.

I pulled away from him kasi pakiramdam ko hihimatayin na ako. Naubusan na ako ng
oxygen! I’m seeing white spots and I’m light-headed na! Pero parang ayaw niya pa
rin tumigil.

He missed me that much, huh?

His lips followed mine almost immediately. His tongue entered my mouth again. He
swiped his against mine. I let out loud a moan. God, nakakahiya. He pulled away
from me, chuckling. I kept my eyes close as his lips pressed against my forehead.

“Hindi mo naman ako na-miss no?” I managed to ask kahit hindi pa rin ako makahinga
ng maayos. Damn, that was a long kiss. Hindi ko akalain na kaya ko yun.
Achievement.

He wrapped his arms around me. “Nope. Not in the slightest,” he whispered against
my ear. Grabe. Nagtayuan ang mga balahibo ko sa pakiramdam ng hininga niya sa tenga
at leeg ko. “Just can’t get enough of your lips, baby.”

I shivered. “Hindi halata ha?” I said before biting his chest. Nagiging paborito ko
na tong move. Sarap niya kagatin e. Tsaka masarap pakinggan yung grunt niya kapag
ginagawa ko iyon.

“You’ll pay for that,” he said. Napatingin agad ako sa mukha niya. Uh-oh. I know
I’m in trouble kapag ganyang nakangisi siya at nakalabas ang pamatay niyang
dimples. Lagot ako nito.

***

Kakatapos lang namin mag midnight snack ni River. We decided to cuddle muna sa sofa
bago matulog. Manunuod kami ng Thor! After weeks of bugging him, nagawa ko na rin
siya mapapayag na manuod kaming dalawa ng Thor.

Pumwesto ako sa pagitan ng legs niya at sinandal ko ang likuran ko sa dibdib niya.
I settled my head sa shoulder niya and he placed his chin just above my head. His
arms wrapped around my waist. We absentmindedly played with our hands habang
pinanunuod si Thor.

I sighed in contentment. “You got kilig again, huh?” he asked, annoyed.

Kanina pa kasi siya naiinis kapag naririnig niya yung reactions ko towards Thor.
Sinong hindi mapapatili at buntong-hininga kapag nakita mo yung nagmumurang braso
ni Chris Hemsworth diba? Yummy e.

Nilingon ko siya. “Inggit ka na naman?” I teased. He rolled his eyes at me then

continued to watch.

Ganun lang ang ginawa namin habang pinapanuod si Thor. Inabot na kami ng alas dos
ng madaling araw just by watching and cuddling. Tatayo na sana ako nung natapos
yung movie pero pinigilan niya ako.

Bumalik na ako sa pwesto ko at pumikit. “This is nice,” sabi ko sa kanya.

“Yeah. I just wish we could stay like this for a while pa,” he muttered before
kissing my temple.

Akala ko sasabihin niya na sana ‘we could stay like this forever’. Kung sinabi niya
siguro yun, tinawanan ko siya. It’s out f his character kasi. Pero kung sinabi niya
nga yun? What would I say or do besides laughing? We can’t stay like this naman
talaga forever kasi marami kaming kailangan pang gawin.

We both have dreams and plans, for sure. Is it bad kung hindi ko pa nasasama sa
pag-iisip ko yung future namin ni River? Para kasing matagal pa dapat pag-isipan
yun. Well, mag dadalawang buwan pa lang naman kaming  magkarelasyon ni River. Sabi
nila ‘honeymoon stage’ palang daw to. So hindi pa talaga time na pag-isipan ko yung
future namin.

“Riv,” I called him. Wala naman sigurong masama if I ask him about his dreams and
plans no? “Can I ask you something?”

I felt him nod as an approval. “What are your future plans? I mean, I want to know
your plans and dreams,” I babbled. Humigpit ang yakap niya sa akin. Uh-oh.

“Why’d you want to know?” he asked lazily. Parang iiwas ata siya.

I sighed. “Okay lang kung di mo sagutin,” I grumbled.  I heard him chuckle.

“Five years from now, I can still see myself at the racetrack,” he admitted.
Humarap ako sa kanya para makita ko yung mukha niya habang nagkukwento. He looked
at ease with his adorable grin. Kahinaan ko talaga yung dimples niya. Grabe.

“Uhm, hindi naman sa ano. Pero bakit Architecture yung kinuha mong course?” I asked
warily. Hindi nawala yung smile niya. If not, lalo pa itong lumaki.

“For back-up, of course,” sabi nito. Pero dahil sa ngiti niya, hindi ako
naniniwala. Tinignan ko siya ng masama. He rolled his eyes. “Fine,” he said in
defeat. “I grew up around architects. Watching them design and make plates amazed
me.”

Ang tipid ng sagot niya. Pero kahit ganun, napangiti niya ako. There’s hope for
River. Unti-unti na niya akong pinapapasok. Unti-unti ko ng nakikita yung
nakatagong River na hindi nakikita ng iba. If I could just dig deeper. Pero hindi
pa kaya. Malapit na siyang maging closed-off sa tingin ko. I won’t push my luck.

I smiled at him. “Architect River Ongpauco. Formula 1 driver River Ongpauco.

Parehas maganda pakinggan,” sabi ko. So is Mrs. Ongpauco.

Wait, saan nanggaling yun? I shrugged it off.

“How ‘bout you? Dreams and plans?” he asked. Clearly tapos na ang usapan about HIS
dreams and plans. Sa akin na naman ang spotlight.  Hay nako, River.

“Mag-take muna siguro ako ng board exam for Psychometricians. Kapag nakapasa ako,
dun ko pa malalaman kung anong susunod kong step,” I honestly said. Unlikely him,
hindi pa solid yung plans ko. As in hindi pa ako sure kung kukuha ako ng Master’s
Degree or kung ano pa man ang gagawin ko. Pati nga back-up plan, wala e.

“Any other plans? Back-up if you don’t pass?” Napaisip ako sa tanong niya. Blangko
talaga e.

“Edi, take two. I don’t know. I’ll cross the bridge when I get there,” sabi ko with
a shrug. “Enough about dreams and plans. Tell me random things about you,” I said,
clapping. Nakaka-excite to. Bakit ngayon ko lang kinulit siya ng ganito? Madali
naman pala siyang mapakwento, basta wag lang yung sobrang personal.

He chuckled as he ruffled my hair. Siya rin naman nag-ayos after niyang guluhin.
Ang labo niya. “I hate dogs,” sabi niya. Nanlaki ang mga mata ko. For a guy like
him, hindi ako makapaniwala na sasabihin niyang ayaw niya sa mga aso.

“Why?” I asked in disbelief. Kahit ako ayoko sa aso. Pero out of fear naman kasi
yun. Thrice na kasi akong muntik makagat e.

“Trauma, I guess. My sister’s dog bit me when we were kids,” paliwanag niya. So
pareha lang pala kami. Parehas takot sa aso.

“Saan ka kinagat?” I asked. I noticed his cheeks reddened.

Umiwas siya ng tingin. “On my butt,” he said under his breath. I burst out
laughing. Siguro kahit bata pa siya nun, he has delectable butt na. Oops. Saan na
naman nanggaling yun?

“I hate dogs, too. Thrice na ako muntik makagat,” kwento ko sa kanya. “Embarrassing
moment?” I asked. Naku, sana sagutin niya.

Namula lalo ang magkabilang pisngi niya. Oh, this is a good one. “When my sister
walked in on me while doing the nasty,” he said while scratching the back of his
neck.

“Doing the nasty?” I asked, wide-eyed. “Yun ba yung...?” I trailed off. Oh my God.

Tumango siya. “Yes, sex.”

“Kailan yun? Recent lang?” I asked absentmindedly.

Tinignan niya ako ng masama. “Hell no,” sagot niya. Napa-facepalm ako nang
marealize ko kung ano yung sinabi ko. I smiled at him apologetically. “It was my
first time that’s why it’s more embarrassing,” he explained.

“Ilang taon ka nun?” Na curious ako bigla. Ilang taon kaya siya nung nawala yung
virginity?

“16,” mabilis na sagot nito. “Lost it to Rachel dela Pena.”

Tinignan ko siya ng masama. “Wow. Naaalala mo pa talaga ha!”

He smirked. “You never forget your first,” sabi niya bago ako hinalikan sa labi.

Gosh. Kailangan talagang may kiss?

Nang humiwalay na siya sa akin, ako naman ang nagkuwento ng embarrassing moment ko.
Kinuwento ko yung na wrong sent ako sa mga pinsan niya about us French kissing.

Hindi siya mukhang nagulat. I bet kinuwento na sa kanya nung dalawa niyang pinsan.
He looked smug pa nga e. Ugh. Men.

***

“Baby, did you just fart?” I heard River grumbled sleepily. Fuck. Napautot ata ako
habang natutulog. Dagdag na naman to sa embarrassing moments ng buhay ko.

I snuggled closer to him. “Paki mo? Di ka umuutot?” I said defensively. He only

chuckled.

Papatulog na sana ulit kami nang may marinig kaming sigawan at... tunog ng mga
horns? What the hell?

Napaupo si River sa kama. He rubbed his eyes before looking at the digital clock on
his bedside table. Napatingin na rin ako. 6:10 AM. Oras na dapat para kumilos ako
kasi may pasok ako. But we decided na mag cut-class na lang. Wala naman kaming
deadline sa projects ngayon e.

“River! Man! Wake the fuck up! Superbowl na!” I heard someone shouted from the
living room. Parang boses ni Kade.

I heard River sigh. Tumayo siya at pumunta ng banyo. Mukhang hindi na kami babalik
sa pagtulog. Paglabas niya ng banyo, sinabihan niya ako na pwedeng matulog pa ako.
Ako ang umayaw dahil hindi na rin naman ako makakatulog. Wala na yung favorite
pillow ko e.

Nagbanyo na rin ako. I did my morning rituals. Nagsuot na rin ako ng bra. Okay lang
si River makakita ng dibdib ko. Palagi naman niyang nakikita e. Pero hindi mga
pinsan niya no. No way.
Sabay kaming lumabas ng kwarto niya. Sabay din kaming napahinto dahil may ibang
tao. More like, may ibang mga lalaki. Napatingin ako kay River. Shit. Buti na lang
at nag-bra ako at nagpalit ng shirt niya.

“Wow. May sleepover ulit?” Lake asked in a teasing tone. Uminit ang buong mukha ko.
Napailing lang si River bago ako hinila papuntang sofa. Kung ano yung pwesto namin
nung nanuod kami ng Thor, ganun din ang pwesto namin ngayon.

I noticed na parang nagulat sila sa amin. Pero mukhang mas nagulat sila na walang
pakialam si River sa mga reaksyon nila. That made my heart skip a beat.

Pinakilala ako ng magpipinsan bilang girlfriend ni River. Unlike sa bullies sa The

Ledge, iba ang pakiramdam ko sa kanila. Friendly silang apat. Not to mention, ang
gagwapo din.

Si Jake Cruz ay yung masasabi mong eye-candy. Medyo magkaugali sila ni Lake. Hindi
na rin ako nagtaka na mag best friends pala sila.  Si Gio Victorino naman mukhang
nakakatakot dahil sa laki niya. Pero turns out, gentle giant pala siya. Si Grant
Atwood naman yung Fil-Am. Sobrang tisoy niya pero super charming din. Mas magaling
pa siyang managalog sa mga Ongpauco. At si Ryan Chen naman ang chinito sa kanila.
Kaugali naman ni Kade, parehas mayayabang.

Kakatapos lang ng kick-off kaya nakatutok na ang lahat sa malaking TV ni River.

Pero kahit ganun, nagawa pa rin nilang mag-asaran at magpustahan.

Lahat sila pwera kay Kade ay pumusta sa Denver Broncos. Napailing ako sa kanila.
Nahuli ako ni Lake.

“How ‘bout you, Jamie? Who’s your bet?” tanong niya.

Nagkunwari pa ako na nag-iisip. “Seattle Seahawks,” sagot ko. Nagulat silang lahat
dahil iba ang sagot ko sa sagot ni River.

“Why? Don’t you know who Payton Manning is?” he asked in disbelief. Duh. Kilala ko.
Pero pagti-tripan muna kita bago ako umamin.

I showed him my saccharine smile. “Sino yun? Ayoko sa Broncos. Orange uniform nila
e,” I said. All of them groaned including River. Hindi ko na napigilan at tumawa
ako ng malakas. “Mga sira! I know him! Yes, he’s practically a living legend. Pero
I bet na kahit top offense team sa AFC ang Broncos, hindi nila matatalo ang top
defense team ng NFC,” I explained then stuck my tongue out to Lake.
Natahimik silang lahat. Kade burst out laughing. “Owned by a girl!” sabi niya sa
kanilang lahat. “High five, Yoda!” Nakipag high five ako kay sa kanya.

Trolled. Ha!

At tama ako. Hindi kinaya ng Denver Broncos and Seattle Seahawks kahit sila ang
top-seed ng AFC. Biruin mo 43-8?! Yuck.

“Payton Manning pa kayo diyan ha! He choked!” asar ko sa kanila. Nakipag high-five
ulit sakin si Kade. Halos mamaga na nga yung kamay ko sa sobrang lakas at frequent
ng high-fives naming. Kami kasi ang friends ngayon. Kanina pa kami nang iinis kila
River kasi sobrang pikon nilang lahat. Hindi nila matanggap na talo yung team nila.
Idagdag mo pa na babae ang nang-aasar sa kanila at ang QB nila.

Nakaramdam na ako ng gutom kaya tumayo na ako. Sawa na rin akong mang-asar kasi may
mga naiinis na talaga. Ayoko namang mapaaway si River dahil sa pang-aasar ko.

“Gutom na ako. Anong gusto niyong breakfast, losers?” I asked all of them. Sabay-
sabay silang sumagot ng bacon.

Mabuti na lang at puno ang pantry ni River ngayon. Hindi kami magugutom. Nagpatuloy
na ako sa pag-prepare ng lulutuin. Mabuti na lang sanay ako sa ganito dun sa
apartment namin.

Maya-maya lang, nagulat ako nang may yumakap sa akn from behind. “Damn, girl,” sabi
ni River bago ako hinalikan sa leeg.

Gosh. Baka maihi ako habang nagluluto! Nakakakilig! Patola!

“Kamusta, loser?” pang-aasar ko sa kanya habang nagbabati ng itlog.

I heard him chuckle. “Pasalamat ka, you’re my girlfriend,” he said, mocking me.

Lumingon ako sa kanya with a pa-cute smile. “Thank you,” sabi ko. Ganti yan sa
sinabi niya din sa akin dati.

Umiling lang siya at nagtanong kung meron siyang maitutulong. I shooed him out of
the kitchen. Kahit na touch ako sa pagtatanong niya, ayokong may katulong ako sa
pagluluto. Lalo lang ako maguguluhan kapag ganun e.

Shit. Baka gusto nila ng kape! Hindi ako umiinom nun kaya hindi rin ako marunong
kung paano magtimpla!

HInabol ko si River para pagtimplahin siya ng kape. Kaso napatigil ako nang marinig
kong nag-uusap silang lahat ng seryoso.

“Where’d you meet her, bro?” tanong ni Ryan. Nabosesan kong siya yun.

“Sa The Ledge, bro,” narinig kong sagot ni Lake. Makasagot akala mo siya si River.
“Don’t ask him, pare. You know that guy rarely talks.” Napatango ako. Kapag
magtatanong ka ng bagay-bagay at tsismis, si Lake ang go-to guy kaya siya dapat ang
tinatanong nila.

“Can’t believe she trolled us,” sabi ni Gio. Nagtawanan silang lahat. Napangiti
ako. Akala nila ha! Porket girl at wormbook ako hindi na ako mahilig sa sports?
Asa.

“She’s a keeper. I hope you know that,” sabi ni Grant kay River.

“Wag mo na papakawalan, pre,” Jake said. I heard them all agree. Naramdaman ko ang
pag-init ng mukha ko.

Wow. I think I just earned their seal of approval.

I just wish nakikita ko ang mukha ngayon ni River. Agree kaya siya o disagree?

=================

Chapter 25: V-Day

Chapter 25

V-Day

From: River Ongpauco

Ready for our date?

Napangiti ako nang mabasa ko ang text niya. I want to text him na super excited
ako. Pero hindi pwede. Dapat magpakipot pa rin ako. Dagdag rin kasi sa excitement
ko yung fact na first ever Valentine's Day ko na meron akong boyfriend/date.

Mukha pang may surprise siya sa akin kasi ang cryptic ng text messages niya kanina.
Sabi niya sa akin, dapat daw naka-pants ako at sneakers. Magdala din daw ako ng
extra clothes. Napapaisip tuloy ako kung ano yung surprise niya. Napaka-casual kasi
ng attire e. Sigurado ako na walang fine dining na magaganap. So ano kaya ang
meron?

Sana may bouquet of flowers ako. Kahit hindi na red roses, basta meron lang. Hindi
pa kasi ako nakakatanggap nun. Ever. Puro chocolates lang. Hindi naman ako mahilig
sa sweets kaya hindi ko masyadong na a-appreciate yun. Mas okay ako sa flowers.
Kaya sana talaga meron.

Yup! San ka na ba?

From: River Ongpauco

At your doorstep.

Ha?! Nandito na siya?! At nasa may front door na siya? Bakit ang bilis niya! Walang
pasabi! Hindi pa ako totally made-up. Pero nandyan na siya e. I don't want to make
him wait.

Dinampot ko yung backpack ko at lumabas na ng kwarto. Ako lang ang mag-isa sa

apartment dahil nauna ng umalis si L. May date ata sila ni MFG. Si Kim naman, as
usual, may pasok naman yun ng Fridays e.

Pagbukas ko ng pintuan, muntik na akong hindi makahinga. Shit. Bagong gupit si

River! Mas gumwapo siya! Oh my gods. Possible pa pala yun? Bakit ang unfair ng
buhay?

Nakangiti lang siya sa akin habang nakatingin ako sa kanya. Baka tumutulo na naman
ang laway ko dahil sa kanya. I touched my chin, buti wala. He must've known what I
was thinking dahil tumawa siya habang umiiling.

Lumapit siya sa akin at hinawakan niya ang mukha ko with both of his hands. I
really love his favorite move. He kissed my lips lightly. Lumaki ang ngiti ko dahil
duon.

Minsan mas nakakakilig pa nga yung mga light kisses niya kesa sa mga passionate
kisses. Tapos sasamahan niya pa ng ngiti? Pero minsan lang naman yun. Kasi kapag
passionate yung kiss namin, pakiramdam ko nawawalan ako ng lakas e.

"You ready, Annabeth?" he asked with a smirk. Pwedeng i-kiss ko muna yung dimples
niya? Gosh.
Tumango ako. Bumitiw siya sa pagkakahawak ng mukha ko. Duon ko lang napansin na may
hawak siyang blindfold. Napakunot ako ng noo. Napansin niya ang tingin ko sa
blindfold.

He tilted my chin with his index finger. He leveled his eyes with mine. "Trust me?"
he asked. His eyes were filled with mischief. And his smile! Nakakaloko!

I pouted. Napapangiti kasi ako at gusto ko itong pigilan. "Yes," sagot ko.

Hinalikan niya ulit ako saglit bago isinuot sa akin ang blindfold. Inakbayan niya
ako at hinawakan ang kanang kamay ko. "Hindi mo naman siguro ako ipapa-salvage no?"
I asked when we already started walking.

I heard him chuckle. "It's too late for questions now, baby," sagot niya.

Hindi naman niya siguro ako tatawaging 'baby' kung isa-salvage niya ako later no?

Nang makasakay ako sa passenger's seat, siya na rin ang nagsuot sa akin ng seat
belt. Hindi niya talaga ako ipapa-salvage. Sinuotan niya ako ng seatbelt e.

"Wala bang clue sa surprise na to?" I asked when he started driving.

His hand took mine. "It wouldn't be a surprise, then," sabi nito. May point nga
naman siya.

The whole drive, hawak niya lang ang kamay ko. Kapag kinakailangan niyang gumamit
ng stick shift, nilalagay niya lang sa lap niya yung kamay ko. Tapos hahawakan niya
ulit after.

There was even an instance na hinalikan niya yung likuran ng kamay ko. Muntik na
akong tumili sa kilig. Mabuti na lang at nakayanan kong magpigil.

Imagine. Ako, nakayanang magpigil. Achievement!

Hindi ko pa man nalalaman yung surprise niya, okay na ang Valentine's ko. Sabi nga
nila, it's the little things that count. At kung little things lang din naman ang
pinag-uusapan, hindi nagkukulang duon si River.

***

Sobra akong kinabahan nang sinabi niya na nakarating na kami sa destinasyon namin.
Lalo na nung it took him more than five minutes ata para kunin yung nasa trunk ng
car niya.
Pagkalabas ko ng car niya, with his help, nakaakbay siya habang naglakad kami.
Minsan he'd grab my waist kapag pababa yung lalakaran namin. Hindi niya ako
pinabayaang madulas, matisod o madapa. Pakiramdam ko talaga na sobra akong safe
with him.

When he took my blindfold off, kinailangan ko pa ng ilang minutes para masanay sa

liwanag. Nasa open space kasi kami at sa pagkakatanda ko, around 3PM palang yata.

Una kong napansin kay River, dala niya yung pink na backpack ko at isang malaking
gym bag. Nakangiti siya sa akin. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at nilibot ng
paningin ko ang lugar instead. My jaw slackened when it dawned on me kung saan ako
dinala ni River.

Racetrack.

Napatingin ako kay River habang nakanganga pa rin. "Welcome to my world, baby,"
sabi nito bago ako hilahin papunta sa loob ng isang office. Kilala siya ng mga tao.
Sa mundo ng racing, sino bang hindi? Si River Ongpauco ito e. Ang rising F1 driver
ng Mercedes Benz Formula One team.

Hindi ko alam kung matutuwa ako o maiiyak. This is his freaking way of letting me
in! He's showing me the real him. He brought me into his world.

"We're here so you could practice," sabi nito sa akin. Tinuro niya sa akin yung
sign. Nasa racetrack kami ng isang Go-Kart. Hindi man racetrack ng F1 pero it's
still a racetrack. "I want you to be prepared when I bring you to one of my races,"
sabi niya habang nakangiti. Dadalhin niya ako sa races niya someday? Wow!

Inilapag niya sa pinakamalapit na upuan yung gym bag niya. Binuksan niya ito at may
kinuha. Iniabot niya sa akin yung kinuha niyang damit na nakatupi. Tinanggap ko yun
syempre. Nang tinanggal ko ito sa pagkakatupi, muntikan akong mapatili.

"That's my first racesuit." Napansin ko ngang maliit ito sa built niya ngayon.
Mukhang pambata pero mukhang kakasya din sa akin. "It's yours now."

His racesuit screams, 'Ingatan mo ko!'

Napakayakap ako sa kanya ng sobrang mahigpit. Grabe. Grabe talaga ang feeling. Iba
tong feeling na to! First racesuit niya to at binigay niya sa akin! Prized
possession niya ito, I'm very, very sure. Pero binigay niya sa akin! Hindi ko alam
kung anong pwede kong katumbas na pamalit dito.

I swallowed the huge lump on my throat. Hindi ako pwedeng maiyak. Baka masira yung
moment!

"Thank you. Sobra. Iingatan ko to, baby!" I babbled. He just chuckled before
kissing my cheek. He turned me around and gently pushed me towards the nearest
bathroom. "Go change," he said before slapping my butt lightly.

Nilingon ko siya at tinignan ng masama. He just grinned. Kainis.

***

We spent our whole afternoon kart racing. Sobrang saya! At first, hindi pa ako
marunong kasi hindi naman ako marunong mag-drive. Tapos dagdagan mo pa ng kaba
dahil first time ko at sobrang bilis talaga ng mga go-karts. Nung sinabihan niya
ako na mag-relax at i-enjoy ang speed at adrenaline rush, medyo kumalma na ako.

Sa sobrang relaxed ko pa, nabangga ako sa harang. Hindi pa nagmamaneho nun si River
at nagsu-supervise siya/ Kaya naman nakatakbo kaagad siya sa akin. Mabuti sa mga
gulong na harang ako bumangga kaya safe ako.

I was laughing pa nga nun at mukhang si River pa ang kabado. Sabi niya kasi i-enjoy
ko e. Yan, wala tuloy akong care kung mabangga na ako habang nagdi-drift. Pinababa
niya ako sa go-kart ko at tinignan kung may traces ako ng injury. Kahit yung mga
bantay ng racetrack natatawa na sa over-reaction niya e.

This date really showed me a side of him na hindi ko pa nakikita. Outside the
racetrack palang, he's commanding na. Pero nung nasa racetrack kami? He was so much
more commanding and intimidating. He knew what he was doing and saying. He was
very, very serious when he explained things to me. Lalo na about the issues of my
safety, rules and regulations sa racetrack, pati kung paano ako makakapagmaneho ng
maayos.

I really, really appreciate it na he welcomed me into his world. There's hope

talaga. Unti-unti na niya akong pinapapasok sa matatas na walls niya.

On a lighter note, syempre this day wouldn't go undocumented. He posted our photo
on his Instagram account. Nabigla nga ako nung nagsabi siya dun sa isang guy na
kunan kami ng picture.

Parehas kaming nakahelmet nun. My arms were wrapped around his waist habang
nakaabay naman siya sa akin. Nakatutok sa amin yung afternoon sun nun kaya sobrang
init. But even though I was sweating like a pig inside his racesuit, nakangiti pa
rin ako kahit hindi nakikita dahil sa helmet. Wala e. I was in cloud nine at
sobrang lakas ng kilig vibes nun.

Yung caption niya kasi sa photo e.

Welcome to my world, Annabeth.

So para fair, kinunan ko siya ng picture habang nakatalikod sa akin at sa araw.

Hawak niya yung helmet niya nun sa may bandang gilid ng waist niya.
I captioned it with, Thank you for this day, Percy.

***

Sa sobrang pagod ko, nakatulog ako buong byahe papunta ng condo niya. We decided na
sa condo niya ako uuwi at matutulog.  Tsaka hindi pa daw kasi tapos araw namin kaya
pinilit niya. May surprise pa daw siya sa akin. Hmm.. What could it be?

Nagising ako nun na nakahiga na sa kama niya. I was wearing the same clothes I wore
when we left the Go-Track Racetrack. Napatingin ako sa digital clock sa bedside
table niya. Alas otso na ng gabi! Ang tagal kong nakatulog! Bakit hindi niya ako
ginising?!

Bumangon na ako at umalis sa kama. Naghilamos muna ako at nagsipilyo. Mahirap na.
Anytime pwede akong i-kiss ni River e.

Paglabas ko ng room niya, napahinto kaagad ako.

"Oh my God," I gasped. May isang boxed set ng hardbound books ng Percy Jackson
books sa center table sa sala. Tapos may nakapatong duon na bouquet of red roses.

Patola! Hindi pa nga tapos si River sa surprises niya!

I squealed when I felt his arms wrapped around my waist. "You like it, baby?" he
whispered.

Tumango ako. "Super! 100%! Grabe!" I said, still in stupor. Wow. He did all these
habang tulog ako?

"You hungry? I bought your favorite." Napalingon ako sa kanya. Nakangiti siya.

"Lasagna?" I squeaked. Tumango siya. "You're the best. Alam mo yun diba?" He shook
his head while laughing.

Grabe. Sobrang spoiled niya ako ngayong araw. Sobrang saya. Sobrang high ng
feeling. Sana hindi ako bumagsak after nito. I'm sure he's not going to let that
happen. He's like my safety net now. Hindi niya ako pinababayaan.

Kumain kaming dalawa. Mukhang mas marami akong nakain dahil paborito ko talaga yung
lasagna e. Minsan pa nga, nahuhuli ko siyang hindi naman kumakain. He was just
staring at me with that goofy smile on his face. Hindi ko alam kung natatawa siya
sa katakawan ko or kung ano na.

"But the way, I'm going to my cousin's prom tomorrow," biglang sabi nito. Napahinto
ako sa pagkain at tinignan siya.

"Uhm, okay?" I answered warily. Sumubo ulit ako at nagpatuloy sa pagkain.

"I want you to be my prom date," he said. Nabulunan ako.

Inabot niya kaagad sa akin yung coke ko. He stood up to tap my back pa habang
umiinom ako ng coke. Ano ba 'yan? Walang warning!

Umupo na siya sa upuan niya. "Is that a yes?" he asked, chuckling.

"We're going to gate-crash your cousin's prom night? Okay ka lang?!" I asked in
disbelief.

Umiling siya. "Not really. I'm going there as a chaperon. You remember Jake Cruz?
He'll be Drizzle's date."

Ahh. Kaya naman pala. Friend niya yung date ng pinsan niya. Kilala niya at alam
niya ang mga kalokohan nun. Mas magbabantay talaga siya. "So ikaw ang guard dog ng
pinsan mo?" I teased. He just shrugged.

"I want you there," sabi niya. "And don't worry about the dress, I got it."

I scowled at him. "Nagtanong ka pa. Planado mo na pala lahat," I said to him.

He grinned. "Who says I'm asking?"

Ugh. Naku, pasalamat talaga siya at perfect itong araw na to! Kundi, hindi pa rin
naman ako makakatanggi sa kanya. I don't know how to say no to him. Kainis.

***

Matutulog na sana kami ni River nang may itanong ako sa kanya. Na nauwi sa isang
interesting na usapan. Na nauwi sa... Well... kung paano gawin 'yun.'

"Riv, paano yung MOMOL?" I asked sleepily.

He was still watching an F1 race kaya gising pa siya. "You don't know what MOMOL
is?" he asked in disbelief. He was idly playing with my hair again.

"Alam ko yun! Hindi ko lang alam yung mechanics," I grumbled against his chest.
I heard and I felt him chuckle. "Mechanics? You just kiss, pet, neck, grope and
fondle. Make-out. That's it," sagot nito.

"Can we try it?" I asked out of curiosity.

Nagulat ako nang bigla niya akong patunangan. "You sure?" he said with a devilish
smile. Oh no.

I gulped. "Uhm—" I didn't get to finish what I was about to say because he suddenly
attacked my lips.

His right hand found my nape and his right hand had found its way inside my shirt.
It was caressing my stomach lightly. It's very ticklish!

I found myself moaning against his lips. His hand gripped my waist hard and it made
me gasp. He took that as an opportunity to enter his tongue inside my mouth.

Shit. He's so good at this.

My hands found the hem of his shirt. I pulled it off of his body. It's like my
hands have a mind of its own, too. Hindi ko alam kung bakit I was caressing his
back. Ang malala pa, I scratched his back when he sucked on the sensitive spot
below my ear.

"River..." I moaned. His hands found the hem of my shirt and he pulled it off of
me. Parehas na kaming shirtless. Though, I still have my bra on.

Iba pala talaga yung feeling ng skin to skin? Parang there's this burning sensation
sa katawan mo pero hindi ka nasasaktan. Instead, it feels so damn good.

His lips trailed my neck, then my collarbone and chest. He was about to pull the
strap of my bra when a thought crossed my mind.

I am a woman of virtue. Marriage before sex. Always think about self-preservation.

You never know, a guy who wants to get into a girl's pants will say the right words
bumigay lang ang girl. They're that good. Yan ang natutunan ko that night.

"Stop," I said weakly. He tensed before he moved away.

I squeezed my eyes shut. It was my thoughts nung inalala ko dati yung nangyari sa
first night na nagkakilala kami sa The Ledge. I remember I was at the school
cafeteria when that thought crossed my mind.
Shit, ano na naman tong kalokohan na ginawa ko?

"I'm so sorry," I said, my eyes started to well-up.

I felt him move close to me. He wrapped me with his warm arms and I snuggled closer
to him. "Don't be," he said.

I started to sob. Fuck. Nakakahiya. I initiated it pero nakakainis. Hindi ko naman

akalain na aabot kami sa ganun. "Baby, I'm not gonna force you to do something
you're not comfortable with, okay?"

"Thank you for understanding," I said. He made me look at him. Pinusan niya pa yung
tears sa mukha ko.

"It's okay. I'm willing to wait naman," he said.

"Nabitin ka," I said when I felt his thing against my stomach. It was rock hard.
Alam ko naman kung ano 'yun. Hindi naman ako magkakamaling i-identify yun. Di tulad
ng iba na aakalaing mineral water bottle yun.

"Did I mention I love cold showers?" he asked. It made me giggle na ako yung
dahilan kung bakit siya maliligo ulit mamaya.

Damn. Napaka bipolar ng feels ko today.

"I love you, River," I said. I felt compelled to say it to him after ko siyang
pigilan. I don't want him to think na magbabago agad yun after that.

He just kissed the tip of my nose. "I need you to say you love me, River," I whined
playfully.

He grinned, his eyes filled with mischief. "'You love me.'"

"Dammit," I groaned. Naisahan na naman ako!

"Are we good, baby?" he asked, his voice turned serious.

I nodded. Am I lying to him? Kasalanan ko rin naman na he would think na pwede

naming gawin yun. May mga instances kasi na bigla na lang ako maghi-hint na baka
may mangyari sa amin kahit pabiro lang. May times na hindi ko mean. May times na
mean ko. I'm starting to hate myself dahil duon.

Hindi naman kasi dapat masira yung principles and values ko dahil lang in love ako.
Hindi ko rin dapat kalimutan at times na may principles at values ako. Kailangan ko
na mag-effort sa pagfi-filter kasi baka magawa ko na naman yung nagawa ko kanina
kay River. Kailangan ko na ring laging ipaalala sa sarili ko na dapat 'marriage
before sex' ang motto ko. Hindi ang 'Oh my God, River. Gawin mo ang lahat sa akin.
Okay lang.'

That's just wrong. Hindi dapat mawala ang sarili ko sa relationship namin. At ako
naman ang mawawalan if we won't end up together after all.

"That's what you call MOMOL, baby," sabi niya bago hilahin yung covers at
italukbong sa amin.

=================

Chapter 26: Shining, Shimmering, Splendid

Chapter 26

Shining, Shimmering, Splendid

Sobra akong nailang kay River the morning after. I thought okay na ako sa kanya
dahil nakapag-usap naman kami nung gabi. Duon ko na realize na may kahihiyan pa
pala talaga ako. I ended up bailing out on him the last minute. Dinahilan ko yung
final thesis defense ko na two days after nung prom ni Drizzle.

Isa pa yun sa pinanghihinayangan ko. Chance ko na sana yun na may makilalang

another part of his family other than Lake and Kade. Pero hindi ko talaga kinaya
yung awkwardness na naramdaman ko for him.

Pagkagising ko kasi nun, unang pumasok sa isip ko yung what might’ve happened kung
hindi nawala yung lust sa sistema ko nung gabi. Naalala ko yung pakiramdam ng
katawan niya against mine, his hardness against my stomach, his warm and wet lips
trailing on my skin. Yung feel ng muscles niya sa likod against my palms tsaka yung
pecs, abs at v-line niya... oh, my God.

Kung hindi ako umalis sa condo niya nun, alam kong may mangyayari dahil muntik na
talagang mag-snap yung restraint ko sa sarili ko. Paano ba naman, papasok dapat ako
sa room niya nung saktong lumabas siya sa bathroom. Kakatapos niya lang maligo nun
at naka-towel lang siya.

Hanggang ngayon nga hindi mawala sa isip ko yung hitsura niya nun. He wasn’t aware
na nasa may pinto ako. Kaya siguro binitawan niya yung towel at nagbihis.
Yes, I saw the damned thing.

Napatakbo ako sa kitchen nun at napainom ng malamig na tubig. Pinaulit-ulit ko sa

utak ko yung motto ko.

Marriage before sex. Marriage before sex. Marriage before sex.

I don’t have anything against sa mga taong taliwas sa principles at values ko. In
love pa nga ako sa isang tao na hindi na virgin e. It’s just that, iyon ang alam
kong way kung paano pangalagaan yung sarili ko. Nabuhay naman ako ng 19 years sa
mundo na virgin ako. Kaya ko pa namang hintayin yung araw na ikasal ako.

Huwag lang talaga akong ma-tempt ng todo. Tao rin naman kasi ako. Nakakaramdam din
ako ng ‘horniness’.

Kaya nung pakiramdam kong malapit ko ng maabot yung limit ko. Sumigaw na lang ako
ng ‘Bye, River! Uwi na ako! See you when I see you!’ sabay karipas ng takbo palabas
ng condo niya. Tinawagan niya pa ako nun pero hindi ko sinagot. I just texted him
my alibi.

Mag-iisang linggo na rin kaming walang matinong pag-uusap simula ng nangyari yun.
He would always call and text me pero hindi ko sinasagot. Kapag nagti-text siya na
he wants to see me, nakokonsensiya ako. Feeling ko tuloy ang sama-sama kong
girlfriend.

Miss ko na rin naman siya. Gusto ko lang maibalik ko yung control ko sa sarili ko
bago kami magkita ulit.

***
“Dude, wake up,” I heard L’s voice but I ignored it. And because she’s my best
friend, she knew how to wake me up and irritate me to death. She poked my sides,
hard.

“Wake up, you sleepyhead.” I covered my head with my hotdog pillow.

“Go away, Louisse!” I grumbled sleepily. Alam kong maaga pa. Hindi pa oras ng
gising ko!

She poked me again, this time much harder. “Wake up! Dali na! You’re going to be
late!” she yelled directly in my ear.

Napabalikwas ako sa sobrang lakas. “Anak ng patola!” I growled at her. She threw me
something on my face. It fell on my lap. Ano ba to? Pants, shirts, undies? Aanhin
ko to?

L yanked my arm. “C’mon! Take a shower na!”

I pulled my arm back. “Sira ka ba? Wala akong pasok! Friday ngayon!” Hihiga pa sana
ako ulit sa kama nang hilahin ni L yung paa ko.

“Just get up already!” she growled. Halatang frustrated na rin siya dahil hindi
niya ako mapasunod. E nasa kasarapan ako ng tulog. Ang lakas din ng trip nito
minsan.

Binitawan niya ang paa ko. “You’ll regret this! Ha!” she said before she stormed
out of my room. Natawa na lang ako sa kabaliwan niya bago bumalik sa pagtulog.

Wala pang limang minuto siguro nang narinig kong bumukas ulit ang pinto ng kwarto
ko. Naku, kukunin ko na talaga sa susunod yung spare key ng kwarto ko.

I screamed when I found myself floating. I mean, I was carried. Napadilat ako and
the first thing that I saw was my boyfriend’s face. The next was the mischief in
his eyes, the smirk on his lips and those dimples that I missed.

“Good morning, baby,” he said to me. Nakatitig lang ako sa kanya habang naglalakad
siya papunta sa direksyon ng banyo ko. “You got 30 minutes to prepare. If you don’t
show up after, I’m gonna come after.” Ibinaba niya ako sa harap ng pinto ng banyo.
Then he shoved me inside.

Isasara na sana niya ang pinto ng pinigilan ko ito. He just looked at me.

“I missed you,” I admitted with a shy smile.

“Ditto,” he said before closing the bathroom door.

That’s so rude! I was waiting for a kiss pero sinarhan niya ako ng pinto? Walang
good morning kiss? Bakit? Ugh.

***

Paglabas ko ng bathroom, napansin kong nasa loob ng room ko si L at K. Nag-iimpake

sila ng gamit ko! What the hell is going on here? Bakit wala akong kaalam-alam sa
trip ng tatlong to? Pinagti-tripan ba nila?

Or heck, baka tulog pa ako at nananaginip lang ako?

“What’s going on?” tanong ko nang makalapit sa kanilang dalawa. Isang gym bag at
backpack ang iniabot nilang dalawa sa akin.

“Buhatin mo na ‘yan at lumabas ka na dito,” said K. Her smile was too big. Anong
meron?

“Pinapalayas niyo na ba ako?” I asked, confused. They both laughed out loud.

Tinulak na ako palabas ni L at sumunod sa amin si K. “You ask too many questions!
You’re gonna be late!” she said.

Paglabas namin nang kwarto ko, sinalubong kaagad ako ni River. Halatang kanina pa
siya naghihintay. Kinuha niya yung backpack at gym bag ko. Tatanungin ko sana siya
kung saan kami pupunta nang pinaharap ako ni L sa kanya.

“Enjoy ha! Take lots of pictures!” she said with a huge grin. Enjoy? Saan ako mag-
eenjoy? Ano ang kukunan ko ng pictures?

Hindi na ako nakapagtanong dahil si K naman ang sunod na nagsalita. “Tumawag kayo
agad kapag nakarating na kayo ha?” she asked, her voice laced with concern. Huh?
Makakarating saaan? Saan ba kami pupunta?
Nagulat ako nang hawakan ni River ang kamay ko at hilahin na ako palabas ng
apartment. “You’re spoiling the surprise,” he said, chuckling. Huh? Wala nga akong
ma-gets! Wala naman silang nas-spoil sa akin!

“Ingat kayo!” L shouted.

“Wag mo siyang ibabalik ng kulang o sobra ha!” K shouted. Then I heard the door
slammed shut.

Uhh. What? Tulog pa ba ako? Wala akong ma-gets!

“Anong meron? Saan tayo pupunta? Bakit hindi ako informed?” sunud-sunod kong tanong
habang bumababa kami ng hagdan.

He just kept quiet. Ugh. Bakit ayaw niyang magsalita?

“River! Saan mo ba ako dadalhin?” I whined as he dragged me towards his car. Hindi
niya pa rin ako sinagot. Nakasakay na ako lahat-lahat sa kotse niya at naka-
seatbelt pero wala pa rin akong alam kung saan kami pupunta.

“Wala ba kahit isang clue?” I asked him with a puppy dog expression. I saw him
smirked before he took something from his compartment. Napasimangot ako nang makita
ko kung ano yun.

***

Buong byahe akong clueless. Paano ba naman, sinuotan niya na naman ako ng
blindfold! Pero kahit clueless ako kung saan kami papunta, alam ko naman na sobrang
bilis ng pagpapaandar niya ng kotse niya. I was gripping his leg and the door
handle tightly sa sobrang kaba.

Hinayaan niya lang ako. Tulad nung Valentine’s date namin, hinahawakan niya yung
kamay ko every chance he got. Kaya kahit halos mabaliw na ako kakaisip kung saan
niya ako dadalhin, hindi mawala ang kilig sa sistema ko.

Nung huminto ang kotse niya, lumipat pa ata kami ng taxi. Medyo nawirduhan na ako
dahil duon. Bumulong ako sa kanya, “River, ngayon mo na ba ako ipapa-salvage?”

He burst out laughing. “Baby, just chill out,” iyon lamang ang isinagot niya. Paano
ako mag-chi-chill out kung hindi ko naman alam ang kakahantungan ko sa surprise na
ito?
The moment na tinanggal niya yung blindfold ko nung huminto na ang taxi, napanganga
ako sa nakita ko. Hindi ko na kinailangan pang maka-recover muna sa silaw para ma-
gets kung nasaan ako.

I was in Ninoy Aquino International Airport.

I looked back at River. Duon ko lang napansin na may iniabot siya sa akin.
Tinanggap ko ito at tinitigang mabuti. Passport ko at print-out ng round-trip
ticket to Hong Kong.

HOLY SHIT, SIR.

My jaw slackened. “Dadalhin mo ako sa Hong Kong?” I asked in disbelief.

He nodded. “C’mon, we’re gonna be late.” Still in a daze, nagpahila na lang ako kay
River.

Holy freaking macaroni. First time kong makakalabas ng Pilipinas at sa Hong Kong
ang punta ko. Boyfriend ko pa ang kasama ko at hindi ang pamilya ko.

Wait, nagpaalam kaya siya kay Papa at Tiger Lily?

***

Five exhausting hours later, nasa hotel room na kami ni River. 10 AM palang ng
umaga pero sobrang ramdam ko na ang pagod. Siguro dahil na rin sa puyat.
Nakakainis. I just want to sleep for a while.

“Baby, don’t sleep on me or else I’ll leave you,” he threatened. Hindi ko siya
pinansin at pumikit na. For just five minutes, gusto kong matulog. Hindi naman ako
kasi nakatulog sa eroplano dahil sobrang excited ako at puro selfies at pagpi-
picture ang inatupag ko.
“Fine. I think I’mma go to Disneyland alone,” I heard him say. Huh? Disneyland?
Uhm... okay.

Wait... Did he just say DISNEYLAND?! As in THE freaking DISNEYLAND?!

Napabangon ako sa kama. He was just standing infront of me, his arms crossed
against his chest. “You coming?” he asked with a smirk.

I squealed before throwing myself at him. “Of course! Oh my God! The best ka
talagang bwisit ka!” I said while hugging him tightly.

He chuckled. “Get ready, then,” sabi niya. Agad-agad akong bumaba sa pagkakasampa
sa kanya. Okay. Maghanda daw. Walang problema. Bibilisan ko pa. Disneyland yan e.
Pangarap ko yan e!

Wala pang limang minuto, nakabihis na ako at naka-ready. “Tara na! Let’s go!” I
said excitedly.

Magkahawak-kamay kaming umalis ng hotel namin. I’m sure my eyes were wide while
we’re strolling around the foreign streets. Wow. Kanina lang nasa Pilipinas ako,
ngayon nasa Hong Kong na ako. And that’s all because of my awesome boyfriend.

“I can show you the world. Shining, shimmering, splendid...” I sang as we enter
Dsineyland. Oh my God. I wanna cry so damn bad.

Napahinto ako sa paglalakad. River looked at me. He smiled when he saw my face.
“Aww, baby. Don’t cry now,” he said. Para sa isang hardcore die-hard fan ng Disney
movies, napakalaking bagay nitong surprise na ito. At alam niya yun.

I sniffed. Shit. Nakakahiya sa mga batang nakakakita. Pero wala e. “Childhood dream
ko to e,” I said, my lips trembling. Lumapit siya sa akin at niyakap ako. “Thank
you so much for making my dreams come true,” I said, sobbing. Hindi lang tong
dinala niya ako sa Disneyland. Pati na rin yung iba niya pang ginawa sa akin.

The books. The flowers. The warm hugs. The forehead kisses. The freaking lasagna.
The little things. The big things. Lahat ng pinangarap ko sa isang lalaki, nasa
kanya. Lahat din ng hindi ko inakalang magugustuhan ko sa isang lalaki, nasa kanya.
He’s everything I could ask for and... more.

I hugged him so tight. He chuckled. “Don’t thank me yet.”

Tumango ako at nginitian siya. He wiped my tears away with his thumbs. “No crying
for today, okay?” he asked and I nodded.
Bago kami tuluyang pumasok, nagpakuha muna kami ng picture na nasa likuran namin
yung arc ng entrance sa Disneyland. Nakalimang picture siguro kami bago nainis yung
Chinese na pinakiusapan namin.

“Oh my God! Nakita ko na si Simba!” I squealed while jumping. Alam ko mukha akong
eng-eng sa pinaggagawa ko. Pero as far as I know, bata ako ngayong araw at guardian
ko lang si River.

“Kunan mo kami ng picture!” I told him as I posed with my hands raised and sporting
a huge grin. He obliged me with a few clicks. Nasa likuran ko kasi yung malaking
float ng The Lion King. Si Simba yung pinakamalaki kaya kitang-kita siya kahit
hindi kami masyadong malapit sa parade.

Sobrang saya dito sa Main Street, USA. Dito palang ang dami ng attractions. Yung
City Hall, Art Animation, Animation Academy, meeting the Disney characters at yung
parade. Ang dami kong selfies kasama sila Cinderella, Aurora, Snow White at kung
sinu-sino pa! OMG! Ang cute ni Minnie Mouse at Mickey Mouse!

Nalibot na namin ni River yung Tomorrowland, Fantasyland, Toy Story Land, Mystic
Point at Grizzly Gluch. Yung mga rides, iilan lang sinakyan namin kasi gusto kong
malibot yung buong Disneyland ng isang araw lang.

Hinuli namin Adventure Land because, hello, Festival of The Lion King yung nandun.
Save the best for last syempre.

“C’mon! Bilisan na natin!” sabi ko sa kanya habang tumatakbo. Naglalakad lang kasi
siya na parang nasa buwan! Nakakainis! “Kapag hindi ko nasimulan yung fireworks,
lagot ka talaga sakin!” I growled at him. Tinawanan niya lang ako. “Isusumpa talaga
kita kapag wala tayong matinong pwesto!” Bumalik ako sa kanya para hilahin na siya.

Mabuti na lang at usong umupo sa sahig dito. Meron silang sistema para hindi
magkagulu-gulo ang mga tao at hindi magkasapawan ng view. Lahat ng walang maupuang
bench, sa sahig na pinauupo. May isang spot na walang tao kasi duon ang daanan ng
mga naglalakad. May mga nag-aasikaso pang staff sa mga tourists.

Nang maupo kami ni River sa sahig, sumiksik kaagad ako sa kanya. Nasa pagitan ako
ng legs niya at nakasandal ang likuran ko sa harapan niya. Nakapatong naman ang ulo
ko sa may balikat niya.

Nung nagsimula na ang intro at lumiwanag saglit ang Sleeping Beauty Castle,
nanahimik na ang lahat. Nung nagsimula na ang tugtog at fireworks, sabay-sabay ang
lahat na sumigaw ng ‘wow’. Feeling ko nga ako yung pinakamalakas ang sigaw e.
Dinaig ko pa yung mga bata.

Nagka-goosies ako nung pinatugtog na yung A Whole New World. Dream come true talaga
itong pagdala sa akin dito ni River. Unexpected pero super, duper appreciated.

“Salamat talaga,” bulong ko sa kanya habang pinapanuod pa rin ang Disney in the
Stars.

Naramdaman kong dumapo ang labi niya sa gilid ng noo ko. “Pleasure is all mine,
baby,” sabi nito.

“Bakit mo naisipang dalhin ako dito?” I asked, curious. Napaka-spontaneous kasi ng

trip e. Wala namang special ngayong araw na ito.

I heard him snort. “You don’t have any idea what today is?” he asked.

Lumingon ako sa kanya saglit bago ibinalik ang tingin ko sa Sleeping Beauty Castle.
“Err... no?” sagot ko.

“It’s our second month as a couple,” sabi nito. I gasped. Really? Two months na
kami?

“Really? Two months na tayo ngayon?” I asked, amazed. Wow. Ang bilis ng oras. Ni
hindi ko nga namalayang nag-isang buwan na kami. Para kasing araw-araw, bagong
couple pa rin kami. Kahit na may misunderstandings, nakakabawi pa rin naman kami sa
isa’t isa. I hope, sa side ko ganun. Kasi si River, walang palya na i-spoil ako e.

“Yeah. And I knew you’d love it here,” dagdag pa nito. Tumango ako. I really,
really love it here. Kung pwedeng dito na lang ako forever, mag-stay talaga ako
dito.

“About last week, why’d you run? You avoided me. Then, ignored my calls and texts.
What’s up?” he asked, pinching my cheek. Ouch.

Amin ba ako sa kanya?

I pouted. “I got awkward the morning after. Akala ko okay na ako. Hindi pa pala.”
Alam ko kasalanan ko. Pero yun yung coping mechanism ko e. Ang umalis. Layasan ang
problema. Hindi talaga ako magaling sa ganun. As much as possible ayoko nga ng
confrontations e.

I heard him sigh. “Sorry about that,” he said.

“Don’t be. Ako yung may kasalanan. Ako yung tease,” I grumbled. I heard him
chuckle. “Tsaka hindi rin nakatulong na hindi ka nagsasara ng pinto kapag
nagbibihis ka!” I babbled.

“What?!” he hissed. Uh-oh. Filter, Jamie! Nawawala na naman ang filter mo!

“Nevermind,” sabi ko bago tumawa awkwardly.

“You saw me naked, huh?” he asked, his voice turned smug. Aba, teka.

“Oo! Ang laki nga—” Tinakpan ko ang bibig ko. Shit!

He stifled at laugh but he ended up snorting. “I don’t know what to say,” he said,
his shoulders shaking from laughter. I rolled my eyes at him. Pasalamat ka, mahal
kita. Ugh.

“Huwag kang masyadong matuwa dyan. Nakakatakot kaya. Hindi naman magkakasya sakin
yun. Never tayong maggaganun,” I said to him before I stuck my tongue out.

He shook his head. “I can’t believe you just said that. Nakakatakot? My dick’s
scary?” Tinakpan ko ang bibig niya.

“Huwag ka ngang maingay! May mga bata dito!” I said. Though alam ko namang hindi
nila maiintindihan iyon dahil mostly Chinese ang tao dito.

Tumalikod na ulit ako sa kanya at in-enjoy ang panunuod ng fireworks. Ang saya
talaga ng araw na to. This day is definitely one for the books. I’m really, really
grateful for being River’s girl.

Hinawakan ko ang mga braso niyang nakayakap sa akin. “I love you, River Ongpauco.”

Humigpit yung yakap niya sa akin. “I know you do, baby,” sagot nito bago ako
hinalikan sa sensitive spot sa leeg ko.

Okay lang na hindi siya magsabi pabalik ng three big words, he overcompensates
naman sa ibang bagay. Through those, alam ko yung sinasabi niya. He loves me back.
Sana tama ako. I know tama ako kasi hindi naman siya magiging ganito sa akin para
lang sa wala. He respects me, cares about me, likes me as me and he’s never ashamed
of me.

***
The next day, lumibot kami sa Mong Kok. Kung inakala kong tapos na ang surprises ni
River sa Disneyland kahapon, nagkamali ako. Pinag-shopping ako ni gago. Sobrang
bigla ko nung binilhan niya ako ng Roshe sa Nike store duon!

Ayokong magpabili sana. Kasi kahit di hamak na mas mura yung nandito kesa sa Pinas,
nanghihinyang pa rin ako. Imagine, yung ilang libo niyang ginastos sa akin ilang
books na yun diba? Napapailing na lang talaga ako kapag pinipilit niya.

Kahit anong tanggi ko, hindi siya nakikinig. Ugaling bull-dozer talaga. Gusto niya
ang masusunod dapat.

“River, balik na tayo sa hotel. Gusto ko na matulog,” pagdadahilan ko para tumigil

na siya kakabili ng para sa akin. Nakaka-guilty na yung pag gastos niya e. Ilang
hardbound books na mabibili ko nun!

Pumayag siya na bumalik na kami sa hotel room namin. Mukha na rin kasi siyang
pagod. Paano, simula kahapon puro lakad ang ginawa namin sa Disneland tapos ngayong
araw na ito, sa Mong Kok naman kami naglalakad.

Pagdating namin sa hotel room, plakda kaagad siya sa kama. Natulog agad. Tumabi ako
sa kanya.

Nagpost ako ng pictures namin sa Instagram. Muntik na akong mapatili nung may
nakita akong post niya. Picture naming sa arc ng entrance ng Disneyland! Nakahalik
siya sa noo ko nun. Kita yung gilid ng mukha ko. My eyes were closed pero kita rin
na nakangiti ako. Gosh. Ang ganda ng photo.

TheOngpaucoRiver: The happiest man at the happiest place on earth.

Sa sobrang kilig ko, hinalikan ko siya sa lips kahit tulog na tulog siya. “Hanep ka
talaga, River,” I whispered to him. Sumiksik ako sa kili-kili ni River. He was
snoring lightly. Ang cute.

Dapat matutulog ako kaso tumawag sa Facetime yung ate ko. Natural sinagot ko.

“Hoy, babae. Nasa Hong Kong ka ngayon?” bungad sa akin ni Ate Bianca.

Dahil huli na ako, makakapagsinungaling pa ba ako? “Yes, ate. Nasa Hong Kong nga
ako,” pag-amin ko. “Alam ba yan ni Tiger Lily at ni Papa?” she asked. Umiling ako.

Tinanong ko na rin kahapon kay River habang nasa plane kami kung nagpaalam siya.
Sabi ni River, pinayuhan siya ni Louisse na huwag na magpaalam kung gusto niya
talagang dalhin ako sa Dinseyland. Kasi hindi papayag si Papa na umalis ako ng
bansa. Lalo na lalaki ang kasama ko paalis.

“Huwag mo ko susumbong. Please! Uuwi na rin naman kami mamayang gabi,” sabi ko sa
kanya. Yeah, Isang gabi at isang araw lang kami dito. Marami pa kaming gawain
pagbalik. Tsaka malapit na siyang mag-start ulit ng training for F1.

“Siguraduhin mo lang na makakauwi kayo mamaya ng maayos ha. At uuwi kang hindi
buntis!” she said, her eyes wide. Natawa ako sa mukha niya.

“Ate naman, virgin pa rin ako no,” I said with a huge grin.

“Dapat lang!” mabilis niyang sagot. “Nasaan na ba yang boyfriend mo ha?” tanong
niya. Tinapat ko ang front camera ng phone ko sa natutulog na si River.

“That’s your boyfriend? Wow,” sabi niya, yung mukha niya hindi makapaniwala. Para
bang convinced siya na hindi ako makakahanap ng gwapong lalaki na magkakagusto sa
akin. Bwisit forever.

Tumango ako at ngumisi. “Gwapo niya no?” I said with a dreamy sigh. “Did I mention
na he’s perfect?”

She snorted. “Baby girl, that guy is a heartbreak waiting to happen,” she said. Ang
negative talaga nito! Buti nagkaasawa pa siya.

“Hindi kaya! Paano mo naman nasabi?” I said defensively.

“I’ve dated douchebags before. Alam mo ‘yan. I know one when I see one,” she said,
her voice firm and serious.

Napalunok ako. “You haven’t even met him. He’s a good guy at boto sina Tiger Lily
sa kanya.”

She smiled at me. Her eyes softened. “Just be careful, J. There’s just something
off about him. Maybe it’s his perfect guy façade. I don’t know,” she said with a
shrug.

Umiling ako. “Kung ano man yung off sa kanya, hindi naman siguro ganun kasama yun.
Lahat naman ng tao hindi perfect, ate. Tsaka kapag nalaman ko yun, I’m sure
matatanggap ko ‘yun. Ganun ko siya kamahal e,” I said with a goofy smile.

“Oh my. You’ve got it bad,” she said, shaking her head. Natawa ako. Oo na. I’ve got
it bad. Sobrang lakas ng tama ko kay River.

“Tsaka he makes me happy, ate. Yun naman yung importante diba?” I asked with a
hopeful smile.
“Does he love you?” Nabigla ako sa tanong niya. Mukhang napansin niya iyon sa mukha
ko. Her face softened. “What am I asking? Who wouldn’t love you? Bato lang siguro
‘yun,” she said, laughing awkwardly.

Napalingon ako kay River. Bato kaya si River?

***

On our way home, tahimik lang si River. Buong two-hour plane ride at byahe pauwi ng
apartment tahimik siya. Napagod siguro talaga siya kaya tinopak.

Pero kahit pa na wala siya sa mood, his hand never left mine. Kahit na malalim ang
iniisip niya, he absentmindedly played with my hair. Minsan yung kamay ko
pinaglalaruan niya unconsciously. Even though he’s deep in his thoughts, he was
still very affectionate.

He even kissed me passionately nung kami na lang ang nasa kwarto ko. Ang tagal nun
but his hands never strayed from my face. Ramdam ko yung respeto. Hindi tuloy
mawala sa isipan ko na sobrang swerte ko. Never siyang gumawa ng move na alam
niyang ikapapahamak namin kahit kami lang yung nasa hotel room sa Hong Kong. Hindi
niya inabuso yung vulnerability at gratitude ko towards him at sa mga ginawa niya
sa akin for two days.

How did I get this lucky?

“Ingat ka pauwi ha,” I told him nung papalabas na siya ng apartment. “Text me when
you get home.” He only smiled at me before he waved and left.

Nakatulog na lang ako nung gabing iyon and I never got that text.

=================

Chapter 27: Lumpiang Sariwa

Chapter 27
Lumpiang Sariwa

I miss him so much. Last time na magkasama kami ng matagal ay nung nagsimba kami
for Ash Wednesday. Hindi na ulit kami nagkaroon ng dates kasi parehas kaming busy
sa school. Never naman kaming nagkasabay ng vacant period e. Nakadagdag pa na
dahilan sa hindi namin masyadong pagkikita e dahil sa training niya.

Nag-start na kasi ulit yung season ng Formula One. Kakauwi niya lang nung isang
araw from Melbourne, Australia. Wala nga siyang pahinga dahil sa naghahabol siya ng
plates niya at requirements for graduation. Ganun din ako, pero kahapon natapos ko
na lahat ng dapat kong gawin at naipasa ko na ang mga iyon. Tapos na rin ang OJT ko
at nakakuha ako dun ng mataas na grade.

Mas miss ko tuloy siya dahil hindi na ako busy at wala ng school works ang umuukupa
ng isip ko. Tapos na ako sa acads e.

Miss na kita, Percy. I texted him.

Panigurado mamaya pa ito mag-rereply. Yun ay kung suswertihin ako. May ibang
instances kas na hindi siya nakakapag-reply. Iniintindi ko na lang kasi sobrang
hectic ng schedule niya. Ayokong makigulo sa sched niya at baka magalit pa siya sa
akin.

I-surprise ko kaya siya? Yung kahit busy siya basta nakita ko siya okay na. Kahit
hindi niya ako pansinin o kausapin ng matagal. Miss na miss ko na kasi talaga siya.
I want to kiss and hug him. Ayoko na ng puro texts at maiikling phone
conversations. I’m craving for him. I want to talk him for hours. Shit, kahiit
delikado I want to make-out with him. Sobrang miss na miss ko na si River.

Tama. Kung hindi man niya magawan ng paraan na magkaroon ng free time para sa akin,
ako na lang ang gagawa ng way.

Nag-ayos ako. Todo-effort. Alam niyang isang malaking effort para sa akin ang mag
make-up. Sana maappreciate niya yun. Nag-dress din ako at nag-flats. Pakiramdam ko
babaeng-babae ako sa ayos ko. Naka earrings at naka-headband pa ako!

Daan kaya ako ng Binondo? Dalhan ko kaya siya ng Lumpiang Sariwa? Matutuwa kaya
siya? I’m sure sobrang stressed yun. He needs all the stress-relievers he could
get.

I’m so excited to see him! Sana matuwa siya sa supresa ko!

***

Binilhan ko siya ng limang Lumpiang Sariwa sa Binondo. Out of the way siya papunta
sa condo niya sa Taguig pero aanhin ang surprise kung walang effort diba?

Pagdating ko sa harap ng doorstep ng condo niya, huminga muna ako ng malalim. Shit.
Anong sasabihin ko kay River? Baka tanungin niya ako kung bakit ako nagpunta dito
ng walang pasabi.

Uhh, kasi namiss kitang gago ka?

I shook my head. Bahala na. Kung ano na lang ang unang lumabas sa bibig ko. At
least, honest. Gusto ko lang namang i-surprise siya e.

Kumatok ako sa pinto. Humarap ako sa peephole at ngumiti dito. Pagbukas ng pinto,
una kong nakita ang stressed na mukha ni River. Wala siyang reaksyon nang makita
niya ako.

There were dark circles under his eyes. He’s plae and his eyes were blood-shot.
Para siyang zombie.  Well, college does that to students.

Itinaas ko ang brown bag na hawak ko. “I got five Lumpiang Sariwa for you!” I said
with a huge grin.

Ngumiti siya ng pilit bago ako pinapasok sa loob ng condo niya. Nakita kong kalat
sa center table niya ang mga scratch papers niya at kung anu-anong klase ng papel
na pang architecture. Kalat din ang mga materials na panggawa sa miniature
architectural model niya.

“Break ka muna,” sabi ko sa kanya nang maupo siya sa harapan ng model niya.

Umiling siya. “I gotta finish this fucker,” sagot niya bago nagpatuloy sa paggawa
ng project niya.

Yumuko ako para makalapit sa kanya. “Sige naaa. Kainin mo to habang fresh pa,” sabi
ko pa. Napatingin siya sa akin. Yung tingin na naiirita.

“Babe, I’ll eat it later, okay?” sabi nito bago bumalik sa paggawa. Ay, badtrip
siya? Hindi pwedeng maglambing?
I huffed. “Fine. Ilalagay ko lang to sa ref.” Tumayo ako ng maayos at naglakad na
papunta ng kusina niya.

Ang sungit-sungit naman niya! Epekto yan ng puyat at pagod. I can’t blame him for
being grumpy. Ganyan din ako last week kina L at K. Yung feeling na gustung-gusto
mo ng matapos yung isang bagay pero hindi mo pa kayang tapusin? I know that
feeling. At nakakairita nga talaga iyon. Hindi rin nakatulong sa kanya na last day
na ng pasukan sa Thursday. Nagka-cram na talaga siya.

Bumalik ako sa sala at umupo sa sofa. Hindi niya ako pinansin at patuloy lang siya
sa paggawa. “May maitutulong ba ako, baby? Para naman bumilis na ‘yan,” sabi ko
habang nakapangalung-baba.

Hindi siya lumingon sa akin. “No, thanks,” iyon lamang ang sagot niya.

I sighed. Parang wrong timing ang pagpunta ko dito. “Maybe I shouldn’t have come,”
I said with a sigh. Lumapit ako sa kanya at humalik sa pisngi niya. “Uuwi na lang
siguro ako,” I said to him.

Hindi pa rin siya lumilingon sa akin. “Text me when you get home,” iyon lamang ang
sagot niya. Nakakainis na!

I breathed in deeply and exhaled slowly. Magtimpi ka, Jamie. Stressed yung tao.
Magtimpi ka kahit hindi siya nagpasalamat para sa Lumpiang Sariwa niya.

“Okay. Pero bago ako umalis, humarap ka muna sa akin.” Hinawakan ko siya sa chin
niya at iniharap ang mukha niya sa direksyon ko. “Date tayo this week. I won’t take
no for an answer,” biglang lumabas sa bibig ko. Kahit ako nagulat sa demand ko.
Pero hindi ko na pwedeng bawiin. Maybe that’s what my subconscious wants. Ang maka-
date siya kahit sobrang busy niya.

“Can’t. Gotta pass this on or before Thursday,” he said with a sigh. Hinigpitan ko
ang hawak sa chin niya dahil haharap na naman siya sa model niya.

“Wala ka ng pasok sa Friday. Saturday pa ang start ng training mo. Can’t you make
time for your girlfriend?” I asked him, my brows furrowed. Alam ko ang unfair ng
pagde-demand ko ngayon. Ngayon lang niya ako hindi mapagbigyan pero halos mag-
tantrums na ako sa harapan niya. Samantalang spoiled naman ako sa kanya last month.

He sighed in defeat. “Okay.”

“Third month natin ‘yun,” paalala ko sa kanya. He only nodded. I rolled my eyes at
him. “Oo na. Atat ka ng makabalik sa paggawa ng project mo.” I saw him grin a
little. I kissed him full in the lips.

Binitawan ko yung chin niya at ginulo ko ang buhok niya. “Pasalamat ka, mahal kita.
Kundi, lagot ka sakin,” I said before I left his condo.
Well, that didn’t turn the way I thought it would. Ni hindi nga siya nag-comment sa
hitsura ko. Hindi na niya siguro napansin dahil sa pagod. Pero mabuti na lang at
nakakuha ako ng araw na para sa akin lang sa hectic niyang schedule.

***

“What the hell?” I said in disgust. “Ang daming pinagbago!” I hissed at River.
Hindi siya sumagot.

Hindi maalis ang masamang tingin ko sa big screen. Nanunuod kami ni River ngayon ng
Divergent. Nung una I was so freaking excited dahil isa sa mga favorite dystopian
novels ko siya na ginawang major motion picture. Ang taas-taas ng expectation ko sa
movie dahil nga maganda yung novel.

Pero ngayong nanunuod na ako at patapos na yung film, I was so disappointed. Ang
daming pinagbago at hindi nito napaganda ang film. Ang daming importanteng scenes
ang hindi nasama! Nawalan ng relevance yung character ni Al! Hindi ko matanggap!
Pati na si Edward!

Nakakainis! Feeling ko nasayang lang ang pera ni River sa pambili ng tickets at

food naming dalawa.

Napalingon ako kay River. Nabigla ako nang makita ko siyang nakapikit. Inilapit ko
ang sarili ko sa kanya. He’s snoring! Natutulog siya! I cannot believe this!

I shook my head in disbelief. Oo, hindi maganda ang kinalabasan ng movie adaptation
ng Divergent. Pero hindi siya ganun ka-boring na makakatulog ka. Hindi pa siguro
siya nakaka-recover sa sleepless nights niya dahil sa requirements at projects na
ginawa niya for the last two weeks.

Siniko ko siya. Kunyari hindi ko sinasadya. Nakita ko siyang gumalaw sa peripheral

vision ko. Mabuti naman at nagising siya. Hindi ko maimage yung hitsura niya na
mahuhuling tulog kapag bumukas na lahat ng ilaw dito sa sinehan. Mahihiya siguro
siya. Or baka wala pa ring pakialam.

Pagdating ata talaga kay River, unpredictable ang mga mangyayari.

Nang matapos yung movie, isa kami sa mga unang nakalabas ng sinehan. Nakahawak siya
sa likuran ko habang naglalakad kami sa mall. Kinuha ko yung kamay niya from my
back para magkahawak-kamay kaming naglalakad.

“So, how was the movie?” I asked him. Tignan natin kung magsisinungaling siya about
it.

“Uhh, it was good,” matipid niyang sagot. Napangiti ako.

“Anong masasabi mo sa ending?” I asked again. Napakamot siya ng ulo.

“It was awesome,” mabilis niyang sagot habang tumitingin sa malayo.

Huli ka, balbon!

I giggled at him before pinching his side. “Busted! I saw you sleeping! Nung nasa
train na sila nung nagising ka no!’ I said to him while laughing out loud.

Nagkamot ulit siya ng ulo habang natatawa. “You got me there,” sabi niya. I really
got you there. Lolokohin mo pa ako ha. I shook my head in amusement. Baliw din tong
si River talaga kung minsan.

***

“Naipasa mo on time yung model mo?” I asked before taking a bite on my garlic
bread. Nasa favorite pasta place ko kami ngayon. Dapat sa may favorite steakhouse
niya kami kakain kaso pinagbawalan ko siya dahil nagsinungaling siya sa akin
kanina. Wala naman siyang reklamo at sumunod.

Tumango siya bago sumubo. Sumubo na rin ako ng lasagna ko. Ang sarap talaga dito.
Mukhang gustung-gusto din niya yung lasagna niya dahil hindi niya ako masyadong
pinapansin. Panay kain lang ang ginagawa niya.

“What’s the story behind your model?” tanong ko. Hindi ko kasi nakita yung kabuuan
nun. Base lang sa nakita ko, I assumed it was a huge villa. Feeling ko parang
resort siya or something. Kahit na hindi pa tapos yung nakita ko, I know it turned
out beautiful. Pinaghirapan niya yun at alam kong malaki ang importance sa kanya
nung model na iyon.

He shrugged. “Nothing, really,” matipid niyang sagot bago uminom ng iced tea.
Sinumangutan ko siya. “Ano nga? Dream resort mo ba yun? Balak mo bang maipatayo yun
sa future? Anooo?” sunud-sunod kong tanong sa kanya.

Nagulat ako nang bigla niyang bitawan ang mga hawak niyang kubyertos. “Can you just
drop it?” he snapped. Ang sama pa ng tingin niya sa akin bago siya nag-iwas ng
tingin. Napatingin ako sa paligid namin. Nakakuha kami ng kaunting atensyon.

Oh my God.

Hindi ko inaasahan yun.

First time ko iyon.

Napatulala lang ako sa kanya.

Napansin niya iyon. He rubbed his face with both of his hands. “Fuck. I’m sorry,
Jamie,” he whispered. I just stared at him with wide eyes.

First time kong mapagsabihan ng ganun in public. Hindi siya sumigaw pero malakas
ang boses niya. Pakiramdam ko nanliit ako. Hiyang-hiya ako sa tingin ng mga taong
nakarinig ng outburst niya.

“I’m just so fucking tired. Sorry for snapping at you,” sabi niya pa. Iniwasan ko
na siya ng tingin at nagpatuloy sa pagkain.

Ganun ba kasama yung ginawa ko? Compared naman sa mga kalokohan ko dati, wala lang
iyong pangungulit ko kanina. Maybe he was at it his limit today at hindi niya
kayang i-tolerate ang kalokohan ko ngayon. But did he really have to do that? Did
he really have to raise his voice at me? In a public place?

 Parehas kaming nanahimik ni River. Mula sa dinner naming, awkward drive home at sa
paghatid niya sa akin sa apartment. Magpapaalam na sana ako sa kanya na papasok na
ako sa loob ng apartment ng hawakan niya yung kamay ko.

“Sorry,” he said. Tumango ako. I was about to pull my hand away from his when his
grip tightened. “I’m sorry for being an asshole,” he said. Tumingala ako sa kanya.
I can see he’s sincere with his apology.

Habang nasa byahe kami kanina, nahimasmasan ako sa nangyari. I was really
irritating. Nararamdaman ko namang wala siya masyado sa mood pero kinulit ko pa rin
siya. Hindi pa siya nakaka-recover sa pagod at puyat niya because of his hectic
schedule for the last two weeks. I should’ve known better.
Inuna niya ako dahil kinulit ko din siya na mag-date kami. Inuna niya ako kesa sa
pahinga at pagtulog niya. Naiintidihan ko na kung ano ang pinaggagalingan ng
pagsita niya sa akin.

But that doesn’t mean I didn’t get hurt.

I tried to smile at him. Pero alam kong mukhang fake iyon. “I forgive you. Let’s
just forget about it,” sabi ko pa. Gusto ko na lang matapos itong awkwardness
between us. Parehas naman kaming sorry sa nangyari.

Umiling siya. “It was a jerk thing to do.”

Tumango ako. “Pero naiintindihan ko kung bakit ka nainis. You’re tired and grumpy.
Siguro dapat hindi kita kinulit ng date. May pang-apat na buwan pa naman tayo,
diba? Marami pang susunod,” I babbled. KInakailangan ko na rin talaga ng mahabang
understanding at pasensya sa mga oras na wala sa mood si River.

Nagulat ako nang niyakap niya ako. “Sorry for being such an asshole,” pag-uulit
niya. Tumango ako bago siya niyakap pabalik. “Thank you for understanding,” he said
before squeezing me.

“Wala e. I still love you even if you’re an asshole,” sabi ko habang natatawa.

=================

Chapter 28: Catpiss Cheverdeen

Chapter 28

Catpiss Cheverdeen

Ang sungit-sungit niya. Possible ba para sa isang lalaki magkaroon ng PMS kahit
hindi naman sila nagkakaroon ng mens? Iyon lang kasi ang naiisip kong dahilan kung
bakit tinotopak ng kasungitan si River. Pinipilit ko na ngang magpaka-behave ngayon
pero parang kaunting kibot ko lang, naiinis siya sa akin. Something is seriously up
with him. Ano naman kaya iyon?
“Bakit ka ba badtrip ha?” I asked, starting to get annoyed. I heard him sigh.
Iritado na naman siya.

“I’m just not in the mood,” sabi nito habang nagta-type sa laptop ko. Sinilip ko
ang ginagawa niya. Nagse-search siya ng NBA documentaries. Gusto ko yan!

Tumabi ako sa kanya sa kama. Sabay kaming humiga. Nag-offer siya ng balikat niya
silently, I took it. Pumwesto ako duon at umunan. Mabuti na lang kahit masungit
siya, he was still affectionate.

“Kinakabahan ka ba sa race mo sa Sunday?” I asked. I sniffed his armpit. Ang bango

talaga pati kili-kili.

“Nah,” he said. He continued to look for NBA Documentaries.

“Yung kay Dwyane Wade panuorin natin, please?” I asked. Medyo pa-cute pero tumalab
naman. Bumuntong hininga na naman siya pero hindi ko pinansin.

Minsan gusto ko na talaga siyang suntukin. Nag-start yung ganito niyang ugali nung
umuwi na kami from Hong Kong. Kung hindi siya busy, natutulog siya. He needed the
rest daw kasi. Gruesome work-outs daw yung ginagawa nila sa training nila.

Pero kahit ganun, kahit namimiss ko na yung sweet River ko, iniintidi ko na lang
siya. Grabe kasi yung pressure sa kanya ngayon ng racing community. Baka duon
nanggagaling yung pagiging grumpy niya. They expect him to win ngayong season dahil
maganda yung performance niya last season.

Nainis siya nung isang beses na sinabihan ko siyang hindi naman niya kailangan ng
work-out kasi his car would do the racing for him. Uupo lang naman siya at magko-
control nun e. Sabi niya I don’t know anything about F1. Kailangan daw na
physically fit din sila dahil yung katawan nila ay may contribution din sa pag-
control ng F1 car kapag may drifting silang ginagawa.

Um-oo na lang ako. Pahiya ako e.

I snuggled closer to him. Kung hindi niya kayang maging sweet sa akin ngayon, I
could be sweeter for the both of us. I know kapag okay na siya na magpa-pay-off
itong effort at patience ko. Maliit na bagay lang to compared sa mga ginawa niya sa
akin for more than two months.

“I love y—ay! Tulog na si gago!” nasabi ko nang makita siyang nakapikit na at

mahimbing ang tulog. Napailing ako bago siya hinalikan sa panga niya. Baliw talaga.
Isang gabi na nga lang kami magkakasama, tinulugan niya pa ako.  Aalis na siya
bukas papuntang Malaysia dahil duon gaganapin ang second race niya. Tsk. Pero ayoko
naman siyang gisingin. Kailangan niya ng pahinga e.

Tinanggal ko na lang sa lap niya yung laptop ko at pinatay ito. Tinabi ko ito bago
humiga at tumabi sa kanya. Dito siya matutulog ngayon kasi ni-request ko. Ngayong
gabi lang kasi yung free time niya para maisiksik ako sa sched niya. Nakakalungkot
lang na dati, hindi naman ako kinakailangang isiksik. Marami naman siyang free time
para sa akin.

Nakakalimutan na niya atang mag time management.

Sumiksik ako sa kili-kili niya at dinantayan siya ng isang hita. Snuggle time!

Nilabas ko yung phone ko at nag-browse ng Twitter. Magpo-post sana ako ng tweet

nang maisipan kong tignan ang Twitter account ni River.

 @TheOngpaucoRiver: You cant fight the tears that aint coming. Or the moment of
truth in your lies.

@TheOngpaucoRiver: FML

@TheOngpaucoRiver: Exhausted

@TheOngpaucoRiver: this is my last glance that will soon be memories

Ang dami namang drama ng tweets ng taong to. Kung hindi puro lyrics ng kanta, mga
inis niya sa buhay. Napailing ako. Stressed talaga siya these past five weeks.
Kitang-kita ang ebidensya sa tweets niya. Kawawa naman siya. At least tapos na ang
kalbaryo niya sa college.

@TheOngpaucoRiver: @camilletoe Athena’s daughter

Napataas ang kilay ko sa tweet na to. Ano kayang pinag-uusapan nila nitong
@camilletoe na ito? I clicked his tweet at binasa ang buong conversation nila five
weeks ago. Nasa Hong Kong pa kami nito.
@TheOngpaucoRiver: It’s a joy pampering my girl

Pakiramdam ko sasabog ako sa tweet niya na ito. Bakit hindi ko ito alam?

@camilletoe: @TheOngpaucoRiver bae ur taken na?

Napasimangot ako. So isa pala sa mga fan girls niya itong si @camilletoe. Akala ko
naman friend niya dahil bihira lang naman siyang sumagot sa Twitter. Lalo na kung
hindi niya naman kakilala.

@TheOngpaucoRiver: @camilleteo Yep. Taken by her.

Muntikan ko ng makagat ang dibdib ni River na inuunanan ko na ngayon! Shit! Kung

ganito ba naman siya, hindi ko na kakayaning mainis sa kanya. Ang sweet-sweet niya
sa akin nung hindi siya haggard. Hindi niya ako kinakahiya. Simpleng pagsusungit
niya lang ito. I know it’s just a phase. Hindi ko kinakailangan magtanim ng sama ng
loob. I’m very sure na after ng phase na ito, babawi siya bigtime. That’s just him.

@camilletoe: TheOngpaucoRiver bae who’s the chick?

Napangiti ako nang mabasa ko ulit yung last tweet niya sa convo nila ni
@camilletoe.

@TheOngpaucoRiver: @camilletoe Athena’s daughter

@camilletoe: @TheOngpaucoRiver shes one lucky bitch

Uhh. Not sure if that’s a true statement or not dahil sa ‘bitch’ term. Pero tama
yung sabihin niyang ‘lucky’ ako. Super lucky ako na girlfriend ako ni River. Bihira
na lang makahanap ng taong katulad niya. Kaya napaka-swerte kong nahanap ko siya sa
isang superclub of all places.
Matapos nun ay napadpad naman ako sa mundo ng Instagram. Profile niya agad ang
pinuntahan ko instead ng notifications ko. Hinanap ko yung dalawang pictures naming
dalawa. Una kong pinuntahan yung photo sa  Valentine’s date namin.

TheOngpaucoRiver: Welcome to my world, Annabeth.

Hindi ako nagko-comment sa posts niya dahil napagkasunduan naming huwag masyadong
mag-usap sa world wide web. Dahil na rin sa mga fan girls at bashers niyang hindi
alam ang limitations nila. Baka daw madamay pa ako sa mga pang sho-showbiz ng tao
sa kanya. Agree ako dahil ayoko namang gumulo ang buhay ko. Okay na ako sa ganito.
Payapa at in love.

Binasa ko ang mga comments sa post niyang iyon. Hindi ko maiwasang ma-badtrip dahil
sa mga bashers. Pigil na pigil talaga ako na mag-comment. Ayokong mahuli ako ng mga
epal na to.

RegineLovesMeow TheOngpaucoRiver bakit di mo pnapakta fes ng gf mo? panget nia ba?

Ateng, hindi mo ba alam yung privacy? Ugh. Minsan talaga nasosobrahan ng katangahan
ang isang tao.

RiverLovers kalian mo ppost pic ni girlfriend?

Ipo-post niya kaya? Hindi naman namin napag-usapang bawal mag-post ng faces namin.
Wag lang talaga kaming mag-mention sa isa’t isa. Oh, well. Bibiglain niya na lang
siguro ako kapag napag-tripan niya na.

Nagpatuloy pa ako sa pagbabasa ng comments. Nakita ko may comments sina L at K.

Pati na rin ang mga pinsan ni River. Nakakakilig nga yung comments nung girl cousin
at kapatid niya e.

louissesalazar She’s prolly smiling here! Right @KimTalavera_?

KimTalavera_ louissesalazar ayieeee! Kakilig!

Mga sira talaga to! Pero kilalang-kilala ako!

RainOngpauco TheOngpaucoRiver when will I ever gonna meet her?

DrizzleOnpauco RainOnpauco TheOngpaucoRiver KUYA I WANNA MEET HER!!!!!

TheOngpaucoCascade TheOngpaucoRiver you are so whipped

TheOngpaucoLake TheOngpaucoCascade TheOngpaucoRiver y’all gonna love her!

Hindi ko pa man sila name-meet, feeling ko matatanggap talaga ako ng iba pang mga
Ongpauco. They’re too sweet!  Close silang lahat and they all got each others’
back. Kitang-kita sa mga posts nila anywhere.

Napunta ako sa last picture namin sa Instagram niya. Sa sobrang kilig ko sa

pagkakakita ng picture na iyon, hindi ko na napigilan ang sarili ko na kagatin ang
dibdib niya. Mabuti na lang at hindi siya nagising. He just grunted tapos he
continued to snore na. Bakit hindi nakaka-turn off? I mean, kahit mahina lang it’s
still a snore e. Pero sa kanya ang cute! Parang patunay lang na tao pa rin siya at
may imperfections pa rin.

TheOngpaucoRiver The happiest man at the happiest place on earth.

Yung kiss niya sa forehead ko. And my facial expression! Kung pwede lang talaga ako
makapag-comment sa picture na ito, I’d post ‘Pure bliss’. Iyon kasi yung makikita
mo sa picture namin. Pati na rin sa naramdaman ko the exact moment at ngayong
binabalikan ko siya sa memory ko.

Hindi ko na binasa yung comments ng mga fan girls at bashers niya. Hinanap ko agad
kung nag-comment ang mga cousins niya pati na ang kapatid niyang si Rain at sina K
at L.
louissesalazar She deserves this! Thank you, TheOngpaucoRiver!

KimTalavera_ Dream come true! Yieeeeee! OMG!

I giggled at their comments. Tama sila. Dream come true talaga ang date na iyon!
Ang sweet nila at nagpasalamat pa sila kay River for making it happen.

TheOngpaucoLake PUSSYWHIPPED SPOTTED

RainOngpauco TheOngpaucoRiver OMG! Love this pic ahya!

DrizzleOnpauco TheOngpaucoRiver soooo jelly! You’re the best bf kuya!

TheOngpaucoCascade ibang level na bro!

Ang cute-cute nila! Hindi lang dahil sa mga hitsura nila. Pati sa ugali nila.
Magkakaugali silang lahat halos. Well, minus na lang yung pagiging perv ni Lake at
kayabangan ni Kade. Makikita mo kasi sa mga pinoposts nila. Yung Ongpauco girls ay
low profile lang. Parehas sila ng interests ko din. They both love books! I stalked
their profiles, yes.

Napatingin ulit ako sa natutulog na si River. “Kailan mo ba talaga ako ipapakilala

sa kanila, baby?” I whispered to him. Natural, hindi siya sumagot dahil natutulog
pa rin siya. I just kissed his lips bago ko pinatay ang ilaw sa bedside table ko.
Nakatulog habang nakasiksik sa kanya.

***

Nag-taxi lang kaming dalawa papuntang airport. Iniwan niya na lang sa parking area
ng apartment building yung car niya. Mabuti na nga lang at mabait yung land lord
namin at pinayagan siya. Kundi, hassle yun.

Tahimik siya the whole ride. Hindi naman na bago sa akin yun dahil for the last
five weeks, kung hindi siya preoccupied , badtrip naman siya or wala lang siya sa
mood. I held his hand the whole ride. Minsan kinakagat ko so I could just get a
response from him pero malalim talaga ang iniisip niya e.

Pero one time, nahuli ko siyang nakatitig sa akin ng matagal. Hindi ito katulad ng
dati na meron siyang goofy smile. Yung ngayon, guarded e. Troubled pa nga kung OA
ang description ko. Binalewala ko iyon dahil ayokong malungkot o mainis ngayong
paalis siya ng Pilipinas. Baka mahawa pa kasi siya at madala niya lang sa Malaysia.
Malasin pa siya at ako ang sisihin. No, thanks.

“Tawagan mo ako kapag naka-land na kayo sa Malaysia ha?” I told him when we reached
the entrance of the departure area.

Tumango siya. He was just watching. It was kind of unnerving pero pinabayaan ko na
lang siya. May topak na naman siguro.

“Wala ka bang huling habilin bago ka umalis?” I teased him with a puppy-dog
expression.

He smiled but it didn’t reach his eyes. “Just be safe, okay?” he said. Tumango ako.
Lagi naman akong safe. Oo, clumsy ako pero hindi naman ako yung itpong naghahanap
ng disgrasya.

“Yun lang?” I asked waiting for a kiss. Mukhang hindi pa niya ako hahalikan.
Niyakap ko na lang siya nung nakaramdam ako ng awkwardness. Ang weird ng feeling.
Parang ako lang kasi yung nag-eeffort sa pagpapaalam.

Lumayo ako sa kanya. “I love yo—” Hindi ko ito natuloy dahil hinalikan niya ako sa
labi. Mabilis lang iyon at parang wala pang feelings. Why the heck am I thinking
about this absurd things? Aalis yung tao, malamang ayaw niyang magpamiss. Hindi
siya ganung tao na madrama e.

“Gotta go now. Bye, babe,” sabi nito bago siya pumasok na sa departure area with
his luggage.

What the hell was that? Umalis kaagad siya? Hindi man lang ako pinatapos sa
pagpapaalam sa kanya ng maayos? Normal pa ba ito? Oo, inexperienced ako pagdating
sa ganitong romantic relationships pero alam kong may mali na. But there’s just a
little part in me that kept on wishing na sana mali lang ako. Pero sa mga pinakita
niya ngayong pag-alis niya, naguluhan na ako.

May mali ng nangyayari sa almost perfect na relationship namin.

***

He didn’t call yesterday. Nag-DM lang siya sa Twitter.

Sinong matinong boyfriend ang magse-send lang ng Direct Message sa Twitter? Alam ko
namang hindi siya naghihirap sa pera kaya hindi niya pwede idahilan sa akin na wala
siyang load pang-tawag o maski pang-text!

Hindi ko na tuloy maiwasang mag-overthink dahil sa mga nangyayari. Napa-paranoid na

ako sa kinikilis ni River. Parang ibang tao na itong boyfriend ko ngayon sa
lalaking boyfriend ko a month ago. Anong nangyayari sa kanya? Is it still about F1?
Alam kong hindi na ito about his damn plates dahil tapos na ang semester. In fact,
mahigit isang buwan na lang ay magmamartsa na kami.

What the hell is happening to him? What the hell is happening to our relationship?
What the hell am I suppose to do?

Wala akong alam sa mga ganitong bagay dahil clueless ako.

Pero kahit ganun, sigurado na talaga ako. May mali. Hindi ko lang alam kung ako o
siya iyon. Consistent naman ako sa mga pinakita ko sa kanya umpisa pa lang at
hanggang ngayon. May nagawa kaya akong mali? May nagawa kaya akong hindi niya
tanggap? Na turn-off kaya siya sa akin?

Napansin ko ring hindi na niya ako tinatawag na ‘Annabeth’ or ‘baby’. Palagi na

lang ‘babe!’ Naiinis na ako! Bakit hindi ko pinag-isipan ito nung nandito pa siya?
Nung may time ako para kausapin siya? Hindi ko naman siya pwedeng tawagan ngayon
dahil masisira ang focus niya sa racing! Ugh.

Ano kayang iniisip niya? Gusto na kaya niyang mag-sex kami? Kaya ba siya masungit
sa akin kasi tinanggihan ko siya before? Or dahil alam niyang matagal pa ako bago
maging ready? Kasi matagal pa yung panahon na magpapakasal ako. I’m sure of that.

Hindi kaya na realize na niya na he’s way too good for me? Na I’m not good enough
for him?

Baka naman sumasang-ayon na siya sa mga sinabi ng so-called ‘friends’ niya sa The
Ledge? Maybe he thinks na ‘Pwede Na Yan’ type ako ng isang babae tapos ang arte-
arte ko pa at ayaw kong patulan siya?

Or shit...
Diba he’s part Chinese? Baka naman maranasan ko sa kanya ang ‘Great Wall?’ Oh my
God. Baka may ka-arrange marriage siya? Baka engaged na siya? Baka may long-time
fiancé na siya? As in ‘long-time’ dahil bata pa sila nung pinagkasundo sila?

Diba ang sabi, ‘Ang Chinese ay para sa Chinese lang?’ Ni isang hibla ng pagka-
Chinese sa katawan, wala ako e. Pano na yun?

Or baka hindi boto sa akin ang mga Ongpauco? Baka pinaplastic lang ako nina Lake at
Kade?

Or baka pinagpupustahan lang ako nilang tatlo? Baka may kapalit na halaga lang ako
kay River? Baka tapos na yung bet at tapos na rin siya sa akin?

Ano ba?! Nababaliw na ako at kung anu-ano na ang iniisip ko!

Real life ito. Hindi telenovela. Pang Pinoy Telenovela lang naman nangyayari yung
mga naiisip ko. Hindi ako dapat nag-iisip ng mga ganito. Hindi ako dapat nag-
ooverthink. Kailangan kong tigilan ang pagiging paranoid ko. Nagiging unfair ako
kay River sa pag-iisip ng masasama sa kanya.

Baka phase lang talaga ito. Baka pagbalik niya, bumalik na rin ang sweet boyfriend
ko. Baka nga. Baka nga yu ang mangyari. Dapat tumigil na ako.

Tick, tock.

Naibato ko ang Catching Fire book ko dahil sa nabasa kong linya galing dito. “Hindi
ka nakakatulong Catpiss Cheverdeen!” sigaw ko dahil sa frustration. Sa sobrang inis
ko, nababoy ko na ang pangalan ni Katniss Everdeen.

Para kasing katulad ng arena sa Hunger Games si River, maraming surpresa. Maraming
pamatay na surpresa. Ugh. Kakabaliw!

=================

Chapter 29: 00:01:15

Chapter 29
00:01:15

“Wala pa ring paramdam?” asked K. Umiling ako habang nanunuod ng Battleship

Gallactica at kumakain ng pancit canton. Emotional eating e.

Lumapit sa akin si Kim at umupo sa tabi ko sa sofa. “Bakit hindi mo tawagan?” she
asked.

Umiling ulit ako. Ayokong istorbohin siya. Puspusang training pa rin kasi ang
ginagawa nila. Ayokong mapag-taasan na naman ng boses. Though hindi naman niya
inulit yung nangyari sa date namin. Ayoko lang bigyan siya ng dahilan para mag-snap
at magtaas ng boses ulit sa akin.

“Trouble in paradise?” asked L. Umupo siya sa kabilang tabi ko.

Hindi ko na sila pinansin pa at nagpatuloy sa panunuod. Nilulunod ko na lang ang

sarili ko ngayon sa mga TV series marathon. Minsan kasi mas okay na duon ka muna sa
‘make-believe’ world kesa sa reyalidad. Pero minsan lang naman yun. Hindi naman
pwedeng palagi. Haharapin ko rin naman yung problema sa relasyon namin ni River
kapag nakabalik na siya.

At mukhang matatagalan pa iyon. Hindi kasi siya umuwi ng Pilipinas after ng

Malaysian Grand Prix. Dumiretso siya ng Bahrain para sa susunod na race niya.
Nabalitaan ko na lang din na susunod ang mga Ongpauco duon dahil duon na rin magse-
celebrate ng Lent season yung clan nila.

Nalaman ko lang iyon kahapon via Direct Message na naman ng Twitter. Nakakapikon na
talaga. Pero, anak ng patola, kailangan kong maging pasensyosa.

Patience is a virtue.

Dagdag na yan sa aking mga mantra ngayon dahil kay River. Full of wisdom na ata ako
dahil sa boyfriend kong hindi ko na maintindihan.

“Can we just not talk about him?” I asked as politely as I can. Kim pouted and L
just shrugged. Mabuti naman at payag sila.

“Ano namang pwede nating pag-usapan?” asked K. Napalingon kaming dalawa kay L.

“Kamusta na kayo ni MFG?” tanong ko sa kanya. Magandang distraction ito. Love life
ng iba.
She just rolled her eyes.

“Kahit hindi mo ibulgar yung identity niya. Magkwento ka lang!” K urged. Natawa ako
sa effort niya kumbinsihin si L. Matibay yan sa taguan ng sikreto talaga e.

Kaya nakakagulat na lang ako nang pumayag siyang mag-share ng kakaunting kwento
about her MFG.

Nagkakilala pala sila sa school. Magkaklase sila sa isang class. Super hate niya
daw yung guy (at first) kasi masama daw ang ugali nun. Nagulat kami ni Kim kasi
alam naming ayaw talaga ni L ng assholes.

Tapos yung malalaman mong may ganung ugali yung gusto niyang guy? Shocker.

But turns out, front lang ni MFG yung pagiging asshole niya. He’s a softie pa nga
daw. Lalo na sa mga little sisters niya. E isa sa mga kahinaan ni L yun, yung mga
ganung klase na mapagmahal sa mga bata pero kapag ibang tao ang kabangga, badass.

Matalino din daw si MFG. Parati silang magkasagutan sa debate ni L. One thing about
her, hindi yan nagpapatalo sa mga debates. Plus points yung pagiging smart-ass din
nun dahil athlete din siya e. Mahirap mag-maintain ng grades yung mga athletes
dahil sa hectic schedule ng trainings nila. Pero yung magkaroon ng latin honors
tapos athlete? Monster!

Bagay talaga sila ni L. Closet-brainiacs pareho!

“Kayo na ba?” I asked her. Kasi kilig na kilig siya.

Umiling siya. “Pero he’s planning to court me daw,” sabi nito.

He’s planning to court her? Planado pero pinaalam sa liligawan? Pwede pang magbago
ang isip? “Medyo magulo,” I said, having a hard time to comprehend.

Tumawa siya. “Magulo siya e,” iyon lang ang sagot niya.

K tilted her head to the side. “Pero kapag niligawan ka niya, sasagutin mo ba
siya?” she asked.

Napasip si L. “Uhm, oo?” she answered reluctantly.

“Uyyy! You hesitated!” K teased. Namula si L at umiwas ng tingin. Hmm... Bakit

kaya?
“Hindi mo siya talaga gusto?” I asked. Nakakabaliw naman kung hindi niya pala gusto
si MFG. Tapos sasabihan niya kaming ayaw niyang magkwento sa amin kasi ayaw niya
silang ‘ma-jinx’. I mean, WTF.

Napakamot siya ng ulo. “I like him. Too much na nga ata e. It’s just that, parang
hindi ko kayang mag-commit sa kanya as of the moment,” pag-eeksplika niya. Tama
naman siya. May dahilan siya para maging skeptic kay MFG dahil sa sarili niyang
malabong feelings.

“I hope na kaya ka niyang hintayin kapag nanligaw na siya,” said K with her
innocent smile. Napailing si L habang nakangiti. I’m sure she’s touched with K’s
hopeful words.

“Tama na nga! Nauuwi na naman tayo sa drama!” I said while chuckling.

“We should shop, guys,” L said. Lumingon siya sa akin. “Do you have a dress na ba
for the graduation?” tanong niya bago tumayo sa pagkakaupo niya sa sofa.

Umiling ako. “Wala pa. Baka mag-recycle na lang ako ng damit,” I said. Nakakatamad
naman kasing mag-shopping. Masakit na nga sa paa tapos iisang dress lang anman ang
mabibili. Magastos pa! E kung ipambibili ko na lang ng books sa Amazon yung pera,
iilang pindot lang tapos hihintayin ko na lang ng ilang araw o linggo. No hassle.

Umirap si K sa akin. “Tumayo ka na! Mag-shopping na tayo!” Hinila nila akong dalawa
at pinagbihis na. Goodbye, Battleship Gallactica and pancit canton.

***

“Nope. Mukha kang lamp wearing that,” sabi ni L sa akin. I rolled my eyes at her.
Hindi ba niya naisip yun nung nakita namin tong dress na ito sa rack kanina? May
inabot siya sa aking peach colored dress. “Try this.” Umalis na siya sa harap ko at
pumasok sa tabing dressing room.

Hindi na ako nakipagtalo at sumunod na lang. Masyado na akong pagod para makipag-
talo. Gusto ko na lang matapos itong torture na to.

Kinatok ko yung pader sa pagitan ng dressing rooms namin ni L. “I’m done! Labas ka
na!” Narinig kong bumukas ang pinto ng dressing room niya kaya binuksan ko na rin
yung sa akin.

She smiled when she saw me. “Perf! It’s sooo perf! River will drool when he sees
you in that dress!” sabi niya. Tumalikod ako sa kanya at humarap sa salamin.

“Bilhin ko na?” I asked her. I saw her reflection nodded. Hindi naman ako nagdududa
sa taste ni L. I trust her naman na hindi ako mukhang patatas na nakasako sa suot
ko.

Nakita kong sumilip din si Kim. Nakasuot rin siya ng damit na mukha siyang pupunta
ng Coachella. Mga trip talaga nito. Palibhasa mahilig sa rock bands e.

“Uy! Bagay sa’yo! Bibilhin mo na?” she asked excitedly. Tumango ako. Parehas silang
nagandahan kaya para sa akin maganda na ito. Wala naman kasi akong fashion sense.
Mas magandang makinig ako sa mga sinasabi ng mga fashionista kong friends kesa
hindi.

“Mag-picture ka tapos send mo kay River! Tignan natin kung hindi siya magmadali
umuwi!” said K. Napalingon ako sa kanya and she’s grinning. Oh my God! Bakit
nakakatawa yung idea pero gusto kong gawin?

Napalingon ako kay L. I saw her facepalming herself. “Walang masama kung mag-try?”
I asked.

She scowled at me. “No! There’d be no element of surprise when he gets back! Dapat
ma-shock siya sa graduation!” said L. May point siya. Dapat talaga may shock-factor
na kapag nakita ako ulit ni River. Para naman ma-realize niya kung ano yung na-miss
niya nitong mga nakaraang linggo na wala siya.

Humarap ulit ako sa salamin. “Aayusan niya naman ako when that time comes diba?” I
asked while eyeing my reflection in the mirror.

L nodded. “Of course! He’ll drool all over you. I’ll make sure of that,” she said
with a smirk.

Naku, sana nga at mangyari yun kapag nakita ako ni River next time. Para kasing ako
lang yung nagdu-drool kapag nagkikita kami. Ang unfair.l Kumbaga, siya si Beauty at
ako si Beast.

Teka, saan ba nanggagaling ang mga kakornihan kong ito?

“Lika na! Bayaran na natin itong mga ito.”

***

L and K already left the apartment. Silang dalawa ang magkasabay dahil ihahatid ni
L si Kim sa sakayan ng bus. Si L naman makikipagkita daw muna kay MFG bago umuwi ng
Cavite. So that leaves me... here. Tinatamad din akong umalis ngayon dahil napagod
ako sa shopping naming tatlo kanina.

‘Me time’ and ‘girl time’ e.

They made me buy cosmetics and other girly stuff. Para daw ito sa pagpapaganda ko.
Kahit daw kasi may itinatagong ganda ang mukha ko. Kailangan mag-effort daw talaga
ako para mailabas ito at ma-maintain na nakalabas. Para na din daw hindi ako
masabihan ng ibang tao na walang pakialam sa sarili.

Though, wala naman akong pakialam sa iniisip ng ibang tao e. Pero dahil ininsist ng
dalawa kong kaibigan, sinunod ko sila.

Yes, okay yung walang ayos at simple. Pero mas gugustuhin naman dawng karamihan ang
mga taong presentable at simple.

Para din daw ito kay River. Kapag magkasama daw kami, hindi na siya mate-tempt
lumingon sa iba kasi maganda ang girlfriend niya. Medyo superficial yung thought
but it’s the truth. Gaano man daw ka loyal ang isang guy, hindi pa rin nila
maiiwasang hindi mapalingon minsan.

Prevention is better the cure. Another weird mantra.

Nililinis ko ang kwarto ko dahil mukha itong nasabugan ng nuclear bomb at binagyo
days after. Ganun kagulo ang kwarto ko as of the moment. Kinakailangan talagang
linisin kung ayaw kong bahayan ng ahas to habang nasa province ako sa mga susunod
na araw.

Habang naglilinis ako ng bookshelves ko nang  nakita ko yung mga books na bigay sa
akin ni River. Yung Percy Jackson and the Olympians hardbound boxed-set.Sayang at
nasa Cavite yung Harry Potter books. Nakita ko rin yung Mickey Mouse stuffed-toy na
binili niya sa akin sa Hong Kong Disneyland. Yung Roshe na binili niya sa akin sa
Mong Kok. Yung bouquet of red roses na tuyot na pero nakatago lang sa box sa ilalim
ng kama ko. Mga pina-develop kong photos namin. Ang dami naming masasayang memories
sa loob ng magtatatlong buwan na pagsasama namin. Sana madagdagan pa pagbalik niya.

Oh, how I miss him.

Hindi lang yung sweet version niya. Pati na rin yung masungit version. Lahat ng
version na pinakita niya. Kahit yung hindi niya pa pinapakita. Kahit yung madi-
discover ko pa lang. I really, really do miss him. Sana umuwi na siya. Sana matapos
na to. Sana pagbalik niya, maayos na ulit. Wala ng awkwardness or kahit na anong
problema.

Nakakamiss yung blissful feeling. Yung walang gumugulo sa utak mo na kahit ano.
Yung hindi ka susumpungin ng pag-ooverthink. Minsan name-miss ko yung mundo na wala
akong pinorproblema kundi ang sarili ko at mga episode ng TV series na pinapanuod
ko.

But my life would be so much duller without him pala. Ngayon ko lang natanggap sa
sarili ko. I was like walking aimlessly nung wala pa siya.

But for now, I think I need to be contented on taking anything that I could get
from him now.

Nabigla ako nang marinig ko ang pag-ring ng phone ko. Napahinto ako sa paglilinis
at pag-iisip. Lumapit ako sa bedside table ko at naupo sa kama. Dinampot ko ang
phone ko dito at tinignan ang screen kung sino ang tumatawag.

River Ongpauco Calling...

Oh my God! He’s calling! I can’t believe he’s calling after a week of no phone
calls! OMG!

Sasagutin ko ba agad? Paghihintayin ko ba? Shit! Bakit siya tumatawag ngayon? Anong
oras na ba sa Bahrain ngayon? Nami-miss niya kaya ako? Nababaliw na rin ba siya sa
kakaisip sa akin? Pareha ba kami ng pinagdadaanan? Nae-excite din ba siya na
marinig ang boses ko?

Sinagot ko ang tawag na may ngiti sa aking mga labi. “Hello, baby! Napatawag ka?”
buong lambing kong pagsagot.

Mga ilang Segundo bago siya magsalita. “Jamie...” Oh my God! Nakakamiss yung boses
niya! Nakaka-excite na makausap siya!

First time kong ma-excite ng ganito. Yung todo-todo. Hindi kasi ako confortable
pagdating sa phone conversations. Ang awkward nito para sa akin.

Kaya nakakabigla na sobrang excited ako sa phone call ni River. Sobra na talaga ang
tama ko sa kanya.

Pero teka, there’s something off with his voice. May nangyari kaya sa Bahrain? May
nangyari kayang masama sa kanya? May problema kaya siya?

“What’s wrong, Percy? May problema ka ba diyan?” sunud-sunod kong tanong. Rinig na
rinig din sa boses ko ang pag-aalala sa kanya. Baka nagka-injury siya? Or kung ano
mang problema regarding F1 racing. Nakaka-paranoid naman bigla! I hope he’s okay.

“We need to talk,” iyon lamang ang sagot niya. Nakakakaba naman yung tono niya.
Natanggal ba siya sa race? Pero impossible yun. He’s one of the favorites ngayon
dahil he’s damn good on what he’s doing.

Napakunot ako ng noo. “About what? Anong bang meron?” sunud-sunod kong tanong.
Naguguluhan ako sa tono ng boses niya. Parang may patay na ewan. Siguro sa pagod na
naman. Wala ba siyang balak magpahinga?

“About us,” sagot nito. Baka gusto niya ako papuntahin ng Bahrain? Kaso hindi naman
pwede. Hindi papayag si papa na hindi ako mag spend ng lent season sa bahay na
kasama sila.

Napalingon ako sa kalendaryo sa bedside table ko. Oh. April 1 pala ngayon. April
Fools’ Day!

“Uhm, okay. What about us?” I asked absentmindedly. Lokohin ko kaya siya ngayon?
Baka sakaling matanggal ang pagod niya kahit dahil lang sa isang maliit na joke.
Mapagaan ko man lang yung loob niya. He sound so down e.

“I think we need to stop seeing each other,” sabi nito.

What? Teka? Tama ba ang narinig ko? Wala naman akong auditory hallucinations, as
far as I know. Teka nga. Parang ako ata ang niloloko nito ha!

Tinawanan ko siya. “Ha! I know what you’re doing!” Napailing ako sa failed attempt
niya ng prank. Sira talaga tong si River!

“Jami—” Pinutol ko ang sasabihin niya. Uunahan ko na siya.

“Happy April Fools’, you dufus! Akala mo ha!” I said, giggling. Failed ang attempt
niya sa pag-prank sa akin.

“Jamie, I’m serious. This isn’t a joke,” sabi niya. Napahinto ako sa pagtawa dahil
sa tono ng pananalita niya. Parang frustrated na... galit.

I scowled at my phone as if nakikita ako ni River. “Tumigil ka nga!” inis kong

sabi. Hindi na kasi magandang biro.

“I’m sorry, Jamie. I’m breaking up with you,” he said in a cool voice. Seryoso ba
to? Shit. Hindi nga ata siya nagbibiro.

My jaw slackened. “Seryoso ka talaga?” Hindi siya umimik. “Hindi ka nagbibiro?” I

asked again, my voice wavering.

I heard him sigh. “Yes.”

Alam mo yung pakiramdam na para kang na sucker punch sa tiyan? Yung masakit pero
biglang namanhid? Namanhid kasi hindi ka makahinga.

“This isn’t a prank? A sick joke?” I managed to ask. I felt the tingles on the tips
of my toes and and fingers.

“I don’t joke about these things. You know that,” he answered. He sounded... I
don’t know. Hindi ko na ma-detect yung tone niya. Mas malakas yung pagkakarinig ko
sa malakas na pintig sa tenga ko.

I tried to breathe deeply but I can only take shallow intake of breaths. Hindi
pwedeng basta-basta na lang siyang makipag-break na wala akong nakukuhang dahilan
sa kanya. I need a valid explanation! “Do I get an explanation?”

“I just don’t see us going anywhere.” That’s it? Iyon lang ang explanation na
makukuha ko from him?

“I don’t get to say anything? Wala na akong choice?” I managed to ask, my lower lip
trembling.

“I’m so sorry, Jamie. It was fun while it lasted.”

I hung up on him. Putang ina niya.

Napatulala ako sa phone ko.

00:01:15
It only took him one minute and fifteen seconds to break my heart.

I gasped. I can’t breathe. I can’t breathe.

Tears suddenly blurred my vision. It was fun while it lasted? Anong klaseng lalaki
ang magsasabi nun matapos makipag break sa girlfriend niya? Tanga ba siya?

What the fuck just happened?

“He just broke my heart,” I whispered to myself as the tears roll down freely on my
face. 

=================

Chapter 30: Quarter Quell

Chapter 30

Quarter Quell

“Walang forever,” I said to myself while looking at our pictures on my phone’s

camera roll. Tuluy-tuloy lang ang pagtulo ng luha ko. Yung tipong ayaw niya huminto
kahit feeling ko made-dehydrate na ako. Yung tipong sonar-sobra na yung pagtulo
niya at basing-basa na yung unan ko feeling ko mapupuno na yung butas ng tenga ko
kasi duon tumutuloy.

Nang makita ko yung photo na nakahalik siya sa noo ko, nung nasa Disneyland kami ay
napahagulgol na lang ako. “WALANG. FOREVER,” I said between sobs.

OA man pero River ruined the concept of ‘forever’ for me. Three months and ten days
lang naman ang inabot ng relationship namin pero ang sakit-sakit pa rin. Ang saya-
saya kasi namin nung umpisa habang mag dalawang buwan. Walang complications. Chill
lang. Hindi naman kami parehas maarte.
Nung nakabalik lang talaga kami ng Hong Kong nagsimula lahat. Naging malamig siya
at parang nawalan siya ng pakialam sa akin. Nagkaroon siya ng 180-degree
transformation. Ang layo ng River na una niyang pinakita sa akin sa River na
nakipaghiwalay sa akin.

Oh my God. Hiwalay na talaga kami.

Ang sarap balikan ng lahat ng masasayang memories. But at the same time, ang sakit-
sakit. Can we just go back to the days when he would do anything for me? Pwede bang
bumalik na lang kami sa time na yun at huwag umalis?

Pero impossible yun. Ako lang naman yung gustong bumalik sa time na yun. Nakipag-
break siya sa akin. It must mean na may nagawa akong mali, hindi ba? Hindi siya
makikipaghiwalay kung wala akong maling nagawa o kung wala siyang nakitang kulang
sa akin.

Ano ba kasi ang dahilan niya? Hindi ako naniniwalang dahil tingin wala na kaming
patutunguhin. Na walang mangyayari sa relationship namin.

Teka, ‘yun ba ang iniisip niya? Na walang mangyayari? Yung literal? Na kasi hindi
pa ako handa? Mas importante ba ang needs niya sa principles ko? He said he’s wait
for me to get ready. Napagod na ba siya? Na-realize niya bang naghihintay siya sa
wala?

Hindi rin mawala sa isip ko ang mga pagdududa at mga conspiracy theories. May alam
kaya dito ang mga pinsan niya? Baka nga pinagti-tripan nila ako? Pinagpupustahan?
PInagtatawanan kapag sila na lang ang magkakasama?

Or baka nakahanap na siya ng babaeng willing ibigay sa kanya lahat ng

pangangailangan niya? Na dihamak na mas may ipagmamalaki? Yung hindi insecure kasi
sobrang ganda, kinis at sexy? Yung liberated at walang bahid ng katangahan? Yung
mas nakakaintindi ng Formula One? Yung hindi adik sa mga books, movies at TV
series? Yung masasabing trophy-girlfriend na deserve niya dahil isa siyang prized
possession?

My gods, ayoko ng ganito ang nararamdaman! Sobrang sakit ng dibdib ko. Hindi ako
makahinga ng maayos. Parang masusuka ako any minute. Nanghihina ako ng sobra. Para
akong may sakit talaga. Wala akong ganang kumain. Wala rin akong ganang matulog.
Every time na lang kasi na pipikit ako, naaalala ko yung mga masasayang memories
namin.  Yung mukha niya. Every features ng mukha niya kabisado ko. Even his laugh
lines, parang tanda ko na rin kung gaano karami at kahaba. And damn those dimples,
I miss them already.  
I miss him. I miss his warm hugs. His laugh and they way his eyes twinkle with
mischief. I miss the feel of his lips when he kisses me.

Kahit yung aloof and broody side niya, I miss them. Lahat na. I miss him. I miss
all of him.

Bakit ba kasi siya nakipaghiwalay? Kahit tanga ako, I know I did good being his
girlfriend. Hindi naman ako lumingon sa ibang lalaki at nag-cheat. Hindi ako
nagbigay ng dahilan para magalit siya intentionally. Vocal naman ako sa feelings ko
ever since. Hindi ko naman kayang magtago sa kanya ng lihim. I’m too transparent.
Hindi ako marunong magtago ng feelings. Hindi ako marunong mameke. Hindi ako
katulad ni L na marunong mag Pokerface because I suck at it!

Grabe mas masakit pa itong nararamdaman ko compared sa mga nababasa ko sa mga

novels. Hindi kayang mabigyan ng justice ng isang writer kung gaano kasakit ang
nararamdaman ko ngayon. I hurt all over my body. Hindi lang ang puso ko.

Pakiramdam ko parang nabunot ako Reaping at walang kapasabing inilagay na lang sa

Hunger Games at namatay kaagad sa Bloodbath. Sobrang sakit.

***

Nagising ako sa pagkakatulog dahil sa pagkatok sa frontdoor namin. Una pa ay hindi

ko mawari kung nasaan ako. Then suddenly, I felt like I was punched by reality.

Wala na kayo ni River.

Bwisit ka, Reality. Mamatay ka na!

Bumangon ako sa pagkakahiga ko at umalis sa kama. Lumabas ako ng kwarto ko at

dumiretso sa front door. Hindi ko na naisipan pang tignan ang peephole dahil
sigurado naman akong matatakot yung makakakita sa hitsura ko. Hindi na nila ako
magagawan ng masama.

“Oh, shit,” sabi ng taong nasa harapan ko. Malamang alam na niya siguro kung bakit.
“Kade,” lang ang nasabi ko sa kanya. He was eyeing me. I could see the sympathy on
his eyes. Hindi ko maimagine kung ano na lang ang hitsura ko sa paningin ni Kade
ngayon.

For sure, I’m a wreck. Wala akong matinong tulog. Hindi ako makakain ng maayos.
Isang araw na akong hindi naliligo. Walang suklay ang buhok ko. Nanlalagkita ang
mukha ko dahil sa oiliness, pero medyo tight dahil sa mga tuyong luha at sipon.

I know I should care about my appearance. But I just can’t. Parang unti-unti na rin
akong nawawalan ng pakiramdam. And that’s good, right?

“Bakit ka nandito?” tanong ko sa kanya. Even my voice sounded hallow. Katulad na

lang ng nararamdaman ko ngayon habang kaharap ang kamukha ni River.

“I’m here to pick-up his car,” sabi nito. So tapos na talaga? Wala na siyang
dahilan pa para bumalik dito at magpakita pa sa akin?

Tumango na lang ako. Pinapasok ko siya ng apartment. Akma akong papunta ng kwarto
ko when a thought struck me. Bakit hindi ko na siya tanungin ngayon?

Humarap ulit ako kay Kade. He was just looking at me patiently. “Pinagtripan niyo
lang ba ako?” I asked him.

He visibly flinched. “What?” he sputtered.

“Pinagtitripan niyo lang ba akong magpipinsan? Pinaglalaruan niyo ba ako?

Pinagpustahan?” sunud-sunod kong tanong sa kanya. Hindi ko na napigilan pa ang
sarili ko. I just want to know the damn truth! Alam kong nagsisinungaling sa akin
si River nung sinabi niyang hindi niya nakikitang may patutunguhan ang relationship
namin. I know na may mas malalim pang dahilan kung bakit niya ginawa yun.

Kade shook his head. “Jamie, I know I’m an asshole but that’s just low. I’m not
that heartless,” sabi niya na parang hindi siya makapaniwala na iniisip ko yun
patungkol sa kanya.

I rubbed my face with my palms. “Hindi ko na alam kung anong iisipin ko!” I
exploded. “Bigla na lang siyang nakipagbreak out of nowhere! He wouldn’t give me
any valid reason! He broke up with me through phone call! Hindi siya ganun! I know
he’s not a freaking coward! Pero bakit nakipagbreak siya sa akin ng hindi
personal?” I sat on my hunches and cried on my palms.

Tangina. Ano ba talaga?!

I felt Kade’s hands on my arms. He gently pulled me up and made me sit on the sofa.
Tumabi siya sa akin and awkwardly pat me on the shoulder.
“I honestly don’t know what he was thinking, J,” I heard him say.

Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang lilies ng shirt ko. Wala na akong pakialam kung
magmukha akong baboy sa mukha ni Kade. Si Kade lang naman yan e. Hindi naman yan si
Spock.

“Kade, sagutin mo nga ako ng honest. May sinabi ba siya sa’yo? May alam ka ba? May
nasabi ba siyang mali kong ginawa?” sunud-sunod kong tanong sa kanya.

I heard him sigh. “Whatever his reasons were I don’t think you’re at fault, Yoda.”
Hindi sapat na sagot yun. Pero hindi ko na siya kukulitin pa dahil kahit alam niya,
alam kong hindi niya ito sasabihin. But I’ll take his word nung sinabi niyang hindi
nila ako pinagpustahan o pinaglaruan.

“But why would he break up with me over the phone? Ganun na lang ba ka-worthless sa
kanya? From being his princess, I was treated like dirt. Parang he couldn’t even
spare me a glance dahil ayaw na niya talaga sa akin. He couldn’t even spare me his
precious time para mabigyan ako ng matinong break-up at closure. Bakit?”

Hindi na nakasagot si Kade dahil biglang may pumasok from our front door.

“Ja—What are you doing here, Ongpauco?” bungad ni Louisse sa amin. She was glaring
at Kade. Alam na rin niya? Pero wala pa akong pinagsasabihan ha?

“I’m here to pick-up River’s car,” sagot niya kay L.

Humarap sa akin si L. “We can break his car’s windshield,” she said. Napalingon ako
kay Kade. HWalang bakas ng pagtutol sa mukha niya.

“He was an ass to you. He deserves it, J,” sabi pa ni L. Umiling ako.

“I refuse to be a bad person dahil lang sa ginawa niya.” I don’t do revenge. Mukha
mang Masaya iyon sa umpisa pero alam kong it’s not worth it.

“That son of bitch is so damn lucky,” I heard her grumble. “Where’s his keys? Just
give it to him para he could leave na. Baka ako pa makabasag ng windshield because
I’m so livid right now!” she seethed.

Sinabi ko sa kanya na nasa drawer sa may bedside table ko yung keys ni River. Agad
naman niya itong pinuntahan para makuha. Maganda na nga siguro na umalis na si Kade
kasama ang kotse ni River. Ayokong may magawa pang hindi maganda si L on my behalf.

Maya-maya lang ay bumalik na siya at ibinato kay Kade ang keys ni River. “Get out
now, Ongpauco,” she said to him before opening the door.
Humarap sa akin si Kade. “For what it’s worth, Jamie, I’m just here, okay?” he said
before patting me on the head like how brothers do.

I nodded and watch him leave the apartment. L closed the door then went to sit
beside me at the sofa. Niyakap niya ako bago pinakwento sa akin ang buong nangyari.

“As much as I want him to give the benefit of the doubt, hindi ko kaya. I wanna
kill him! Dapat pinabayaan mo na akong sirain yung kotse niya!” she said before she
pulled away from me. She stood up and paced back and forth.

“Pano mo ba nalaman na wala na kami?” I asked, kanina ko pa iniisip yan nung

dumating siya.

“I saw it on my news feed. He’s single na ulit.” Kinuha niya yung phone niya and
tapped on it. Maya-maya lang, I saw her gasped. “Putang ina.” Then I saw her hands
shook.

“Louisse?” I called her. Bihira lang magmura si L ng Tagalog. Buo pa. I wonder what
made her so angry para magbitiw ng isang ‘PI’.

Napatingin siya sa akin. Her eyes were filled with rage and pain. “I’m so sorry,
Jamie,” she said before she handed out her phone to me.

Napatitig ako sa phone niya. Something tells me na hindi ko magugustuhan ang

makikita ko sa phone. Something tells me na mas higit pa ang magiging reaction ko
sa nakita kong ginawa ni L.

Curiosity got the best of me kaya inabot ko ang phone niya. Huminga ako ng malalim
to prepare myself.

But turns out, nothing would prepare me for what I saw.

It was a picture of River and... a girl. I know her. It was unbelievable how fast I
recognized her. Si Jam ito. Yung babae sa gym ni River. The same Taong-Cleavage I
got jealous with.

The two of them were kissing. Nasa isang hallway sila na parang sa isang hotel.
Parang paparazzi shot itong photo dahil wala silang kaalam-alam na kinukunan sila.

Jam’s hands were under his shirt and his hands were...
I sobbed just looking at his hands. It was his favorite move nga. Apparently, sa
lahat ng babaeng he’s intimate with. Hindi lang pala sa akin. Hindi lang pala ako
ang hinahawakan niya sa mukha possessively habang hinahalikan.

Suddenly, I feel not so special anymore.

I cried even more when I saw the photo’s caption.

Moving on real fast, RO?

So, that’s it. That photo just hammered the final nail on our relationship’s
coffin.

Pakiramdam ko I was subjected to another Hunger Games. A Quarter Quell.

Pinatay na nga ako nung una, pinapatay ulit ako ngayon. That’s how much it hurts
right now. Nawala yung numb feeling at napalitan ng sobrang sakit.

He was moving on. He already forgot about his Annabeth. He already forgot about me.

=================

Chapter 31: Fast-Food Meal

Chapter 31

Fast-Food Meal

Hinatid ako ni L pauwi ng Cavite. Kahit anong pilit ko sa kanya na kaya kong umuwi
mag-isa, hindi niya ako iniwan. I’m very grateful for being there kahit na I keep
on insisting na iwan na niya ako. Hindi naman sa feel na feel ko magdrama, pero may
mga instances lang talaga na hindi mo kaya na may kasama. Na mas okay kung nag-iisa
ka kasi nakakapag-isip ka at walang pipigil sa pag-iyak mo.

That photo. Grabe. Naalala ko na naman.

After seeing that, I didn’t know what I did. Nag-black out ako kakaiyak. Ganun pala
yun? Sarili mo ng katawan ang mag-gigive-up at pipigil sa’yo sa pag-iyak kasi hindi
mo na kaya. Buti na lang at nandun si L. Kundi, ewan ko na lang.

Inalagaan niya ako mag-isa hanggang sa magising ako nung gabi. Epekto siguro ng
gutom, dehydration, fatigue at walang tulog kaya ako nag black-out. Buti na lang,
her mother hen instincts kicked in.

Pagkagising ko nun, parehas ulit ang nangyari tulad nung magising ako nung umaga. I
was sucker-punched by reality again. Because that freaking photo. It kept on
flashing on my mind. Parang sirang plaka. It was fucking burned into my memory.
Ganun siya kalala para sa akin.

Kahit saan ako tumingin, yun ang nakikita ko. Kahit pumikit ako, yun pa rin ang
nakikita ko. So I did what I had to do, natulog ako buong linggo. Pagdating ng
Sabado, hindi talaga nakatiis si L sa pagmumukmok ko sa kwarto ko. Inuwi niya ako
ng Cavite ng sapilitan.

“You know it’s the end of the world, right?” L asked, her eyes on the road.
Napatingin ako sa labas ng bintana ng kotse niya.

December 21, 2013.

Parang isang malaking sign na hindi ko nakita. Anniversary ng pagtatapos ng Mayan

Calendar yung araw na naging kami ni River. It’s as if the universe was saying to
me ‘Your relationship is doomed to begin with, girl.’

Actually, thinking about it, ang daming signs na hindi ko pinansin e. I was blinded
by his perfection. Pinili kong isawalang bahala ang mga sign. Napakaraming signs
nun.

The way he looked at Jam nung nasa gym kami. The way he single-handedly controlled
our relationship. The way he held me in arms length. He was physically close, yes,
pero ang layo minsan ng pakiramdam niya. He’s so contained kahit gaano ako ka-open
sa kanya. Kahit gaano ko siya piliting mag-open up sa akin, ang hirap makapasok sa
walls niya.

And the way he won’t say the three big words back. Laging pasasalamat o pang-aasar
ang pagsagot niya. Minsan pa he would deflect it. Minsan pipigilan niya akong
sabihin. He’d just interrupt me with a kiss or a hug kapag sasabihin ko na.

Hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka kasinungaling lang ang yung text messages
niya sa akin nung morning after ng incident sa The Last Hurrah. Baka paraan niya
lang iyon para makaiwas sa pagsasabi ng ‘I love you’ sa akin. Baka hindi naman niya
talaga ako minahal. He cared but he didn’t fell for me.

“I know,” I answered L. My voice sounded so tired. Nakakapagod palang mag-drama.

Pero I can’t help it. Kusang nalulungkot ang sistema ko. Kusa akong naluluha kapag
may mga naaalala ako. Kusa akong nakakaramdam ng masakit na pagtusok sa dibdib ko
kapag may mga tanong na namumuo sa utak ko at siya lang ang makakasagot.

“You’ll tell Tita about this?” Umiling agad ako. Hindi pa ako hindi. Siguro kapag
okay na ako, saka ko lang sasabihin sa kanila.

“Ang sakit-sakit pala kapag natapos ang isang relationship,” bigla kong nasabi. “Sa
paningin siguro ng iba, ang OA ko. Pero ang sakit kasi biglaan e. Akala ko parang
first hurdle lang yung pagiging cold niya. Akala ko yun yung tipong
misunderstanding na matatapos naman kapag pinag-usapan ng mayos.” My eyes started
to well-up. I tried to contain myself. Ayoko na talagang umiyak e. “Hindi pala
ganun. We were on the verge of a break-up na pala.” Sabi nga nila, lahat ng ‘akala’
ay mali.

Pinunasan ko na ang dalawa kong mata bago pa tumulo ang mga luha ko. Tama na kasi.

“If I had known he’d end things like this? Sana pinigilan na kita nuon. But you
were so happy that time.” Napalingon ako kay L. Nasa daan pa rin ang tingin niya.
“Even though you won’t say it out loud, I know you want us to be happy for you. So
I kept my mouth shut nung I thought he was kind of... off. ”

“Anong ibig mong sabihin?” I asked, confused.

“Everything just happened too fast. You just met him, muntik ng may mangyari
between the two of you. You got mad at him for several weeks. Then you talked,
tapos ayos agad. The next thing I know, you’re hanging out with na. Tapos
kinabukasan you’re exclusively dating.” She shook her head. “Hindi pa nga nagsi-
sink in yung thought na you two were exclusively dating, tapos malalaman ko na lang
na kayo na officially. It was too fast. Sobrang whirlwind.”

Wala akong nagawa kundi tumango. Naging mabilis lahat ng mangyayari dahil kay
River. He has this thing na kaya niyang i-expedite lahat ng process para makuha
niya agad yung gusto niya.

“I told you before, diba? Alam niyo to ni Kim. Guys like challenges.” Na-gets ko
yung sinabi niya at hindi niya sinabi.

I wasn’t a challenge. Madali lang akong nakuha ni River. Hindi ako marunong humindi
sa kanya. Hindi ako marunong lumaban. Oo lang ako ng oo. Go lang ng go. Well, for
one time siguro kinaya ko pero other than that? Palaging siya ang nasusunod.

Nakalimutan ko yung sinabi nuon sa akin ni L. Yung mga babaeng pinaghirapan ang
mahirap bitawan. I was not that girl. He bulldozed his way into my heart at madali
niya itong nakuha. Madali niya ring tinapon. Kasi nga naman, easy lang e. Low
quality. Hindi pinaghirapan. Mababa ang halaga.

Men like River would prefer a seven-course meal over a fast-food meal. Pero hindi
ibig sabihin nun, papalagpasin niya ang pagtikikm sa isang fast-food meal. Kasi nga
lamang-tiyan din yun.

And masakit mang tanggapin, I was the feaking fast-food meal. Nakuha niya agad in
an instant.

***

Bago ako bumaba ng kotse ni L, niyakap ko muna siya ng mahigpit. “Thank you ha?” I
said while pulling away from her.

She smiled but it didn’t reach her eyes. “What are friends for?” She squeezed my
shoulder before she moved away.

Bumaba kami ng sasakyan niya para kunin ang mga bags ko. Pumasok kami sa bahay para
ilapag iyon sa room ko. Nag-stay siya saglit dahil nagkwentuhan pa sila ni Mama.
Pero umalis din kaagad nung nakatanggap siya ng text from someone. Siguro kay MFG
galing.

“Ma, sa kwarto lang ako ha? Napagod ako sa byahe e,” I told Mama. She was just
staring at me. Ramdam niya sigurong may mali sa akin. Or may nakikita siya sa akin
na hindi normal.

Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at dumiretso na sa kwarto ko. Isasara ko na sana

ang pinto ng kwarto ko nang magsalita siya. “Aalis tayo sa Monday. Mukhang
kailangan mo ng bakasyon.”
It took all of the strength that I have to not cry. I want to cry on her shoulders.
I want to hug her and ask for her for advice. Kailangan ko ang nanay ko. Pero
hindi, I’ll do this alone. PInasok ko ito, ako ang tatapos nito. Ako ang tutulong
sa sarili ko para mag move-on.

***

I was crying my heart out while watching Aladdin nang biglang pumasok si Mama sa
kwarto ko ng walang pasabi. Oh my God, dyahe.

“Mama, hindi uso kumatok?” tanong ko habang nagpupunas ng mukha ko. Umupo si Mama
sa tabi ko bago pinindot ang spacebar sa laptop para ma-pause ang pagkanta ni
Aladdin at Jasmine ng A Whole New World.

Kainis talaga e. Dahil kay River, pati Disney movies iniiyakan ko na. Hindi lang
dahil alam kong wala ng forever. Pero kasi favorite movies ko yung Disney movies.
Tapos hindi ko na sila magawang panuorin ng hindi siya naaalala. Yun yung masakit.

Parang lahat ng paborito kong bagay, will never be the same thing to me. Kapag
kakain ako ng lasagna, for sure maiisip ko siya. Kapag manunuod ako ng Star Wars at
Star Trek, paniguradong maiisip ko rin siya dahil tuwang-tuwa siya sa akin kapag
nagku-quote spout ako.

This is so unfair!

“Tapatin mo nga ako, Jamie,” biglang sabi ni Mama. Napatingin ako sa kanya. Hala
ka. “Buntis ka ba?”

Nanlaki ang mga mata ko. “Waaah? Mama, bat mo nasabi yan?” tanong ko sa kanya
habang nakanganga. Mukha ba akong buntis?!

“Maputla ka. Wala kang gana. Tulog ka ng tulog. Emotional na. Hindi ka nagpapakita
sa amin ng Papa mo. Ano dagdagan ko pa?” tanong ni Mama habang nakataas ang isang
kilay.

Umiling ako. “Hindi ako buntis, ma!” sabi ko. Naramdaman ko ang pag-init ng mukha
ko at ng dalawa kong tenga. “Virgin pa po ako!” dagdag ko pa. Grabe ha. Sa pamilya
ko talaga nanggagaling yung mga ganitong klaseng tanong?

“E bakit ka nagkakaganyan? Anong bang meron ha?” buong pag-alala niyang tanong.
Aamin na ba ako kay Mama? Kahit ganun ang nangyari sa amin ni River. May part sa
akin na ayaw kong masira siya sa parents ko. Hindi ko alam kung bakit.
Siguro kasi mapupuna nila na pangit at mali ang standards ko sa lalaki?

“Huwag mo ng isiping mag-sinungaling, Jamie Serafina Navarro,” madiin na sabi ni

Mama. Yung tono niya, tumataas na.

Oh my gods. Patay na ako. I just got middle-named by Tiger Lily. Narinig ko na

naman yung mabaho kong middle name!

Napapikit ako bago nagbuntong hininga. “Break na po kami ni River,” pag-amin ko.
Napadilat ako nang hindi magsalita kaagad si Mama.

“Siya ang nakipag-break?” tanong nito. Medyo bumaba ang tono niya at naging
malumanay. Tumango ako bilang sagot sa tanong niya. “Gusto mong pag-usapan?”

Gusto ko bang pag-usapan? Mukha naman akong walang choice e. Nandito na siya. Might
as well tell her and ask for an advice.

Yumakap ako sa kanya at ipinatong ang ulo ko sa naghihintay niyang balikat. “Mama,
ang sakit-sakit po pala,” bulong ko sa kanya bago bumagsak ang mga luha ko.

Hinagod niya ang likuran ko. “Anak, sa una lang iyan. Makakalimutan mo rin siya.”
Mama, wala ka bang ibang matinong sasabihin? Alam ko naman yun e.

“Wala kaming matinong closure, Ma. Ang daming tanong sa utak ko. Mahal ko pa siya.
Gusto kong magkaayos kami. Gusto kong magkabati kami pero the fact na siya ang
nang-iwas, ibig sabihin lang nun na away niya na diba? Hindi ko na dapat ipilit?”

“Wala tayong ibang magagawa kundi ang mag move-on, Jamie. Sigurado akong marami ka
pang makikilalang ibang lalaki na mas higit pa sa kanya,” sabi nito.

Pero Mama, I know he’s one of the best guys. Bago siya nanlamig sa akin, he was so
good to me. He treated me like a princess. DInala niya pa nga ako sa isang palasyo
sa Hong Kong! He was the perfect guy. Paano ako makakahanap ng mas okay sa kanya if
he’s the epitome of perfection?

Hindi na ako sumagot kay Mama at patuloy na lang na umiyak at nakinig sa kanya.

“Siya man ang unang boyfriend mo, hindi naman ibig sabihin nun na siya na rin ang
huli. Bata ka pa, marami ka pang mae-experience, marami ka pang matututunan. Marami
ka pang makikilala. Siguro tapos na ang papel niya sa buhay mo.”

Parang hindi ko kayang isipin yun. Yung wala na siyang papel sa buhay ko. Yung
hindi ko na siya makikita ever.
“Siguro kaya siya pumasok sa buhay mo para may maituro sa’yong aral. Para sa
susunod na pumasok ka ulit sa isang relasyon, alam mo na ang gagawin mo. Na hindi
mo dapat basta-basta ibibigay ang sarili mo. Na hindi dapat 100% ang pagmamahal na
ibibigay mo at dapat may ititira ka pa para sa sarili mo. Para kapag nasaktan ka at
naiwan, hindi ka lugi.”

Humiwalay sa akin si Mama at pinunasan ang mukha ko gamit ang mga kamay niya. Hindi
ko napigilan ang sarili ko sa pag-iyak lalo. Naalala ko yung favorite move ni
River.

Yung letse niyang move na ginagawa niya sa lahat ng babae niya.

“Ngayong alam mo na itong mga ganitong bagay, isapuso at isaisip mo yung mga
natutunan mo. I-treasure mo yung masasayang memories. Huwag na huwag kang
maghihiganti dahil masama ang balik nun. Huwag na huwag mo siyang hahabulin dahil
hindi kita iniluwal, inalagaan, pinakain, pinag-aral at pinalaki para lang maging
basahan ng isang lalaki. Matapos mong madapa dito, tumayo ka. Ayusin mo ang sarili
mo. Pagtuunan mo ng pansin ang sarili mo. Baguhin mo yung sa tingin mo ay pangit.
Itama mo yung mga mali mo. I-improve mo pa yung magaganda. Mahalin mo ang sarili
mo.”

Nang tignan ko si Mama, duon ko lang nakita na umiiyak na rin pala siya. Sinong
matinong magulang ang hindi? Nung bata ako ni ayaw niyang madapuan ako ng lamok o
kahit ano mang insekto. Tapos ngayon, dahil sa isang lalaki umiiyak ako. Ang mga
magulang, hanggat maaari they want to shield us from pain and other ugliness in the
world. Pero dahil gusto nila tayong matuto on our own, they will just watch from
the sidelines at tutulong lang sa pag gabay at pagtayo sa atin kapag nadapa na
tayo.

“Thank you, Mama,” sabi ko sa kanya bago siya yakapin ulit.

“Dalaga na talaga ang bunso ko,” sabi niya bago ko siya narinig na suminghot.

***

Nang makalabas si Mama ng kwarto, agad kong kinuha ang cellphone ko.

Buburahin ko na lahat. Well, not really. Yung pictures, lahat buburahin ko sa phone
ko pero ilalagay ko sa laptop ko. Maybe someday kaya ko ng burahin lahat. Pero
ngayon, hindi pa talaga. May mga memories pa rin naman na gusto kong balikan.

I will unfollow him on Twitter and Instagram, unfriend him on Facebook and delete
his number on my contacts.

I will never forget River Ongpauco. But I will let him go because I know that’s
what he wants me to do. I will move-on from this painful experience. Hindi ko man
alam ang full explanation niya kung bakit siya nakipaghiwalay ng biglaan,
uumpisahan ko na ang paglimot sa kanya. Baby steps.

=================

Chapter 32: Last Chance

Chapter 32

Last Chance

“Okay ka na?” napatingin ako kay Papa. Kami na lang kasi ang nasa hapag dahil tapos
na sina Mama, Ate at Kuya.

I tilted my head to the side, confused. “Okay po saan?” tanong ko. Ano bang ibig
sabihin nito ni Papa? Hindi ko siya gets.

“Yung problema mo... okay ka na?” It took a while bago ko nagets si Papa. He was
referring about my break-up with River. Bakit hindi ko kaagad nakuha yun?

Ngumiti ako kay Papa. “Sinusubukan po,” sagot ko. Tumango lang siya at nagpatuloy
sa pagkain ng agahan niya.

Ganyan si Papa. Kung ano ang ikina-vocal ni Mama, siya naman itong reserved niya.
Medyo may similarities sila ni River. Kaya rin siguro umasa ako na magwo-work out
talaga yung relationship namin dahil akala ko pareho ito sa relationship nina Mama
at Papa.

Mali pala ako.

Naalala ko na naman siya. Si Papa kasi! Imbes na iilang oras ko na siyang hindi
naiisip, pinaalala naman.

Seryoso talaga ako sa pagmo-move on na ginagawa ko. I want to be ready lalo na’t
malapit na ulit kaming magkita. Mamaya na ang graduation ceremony namin at
kailangang kayanin kong makaharap siya kapag nagkita kami. Nakakatawa nga’t sabay
talaga ng araw at iisang venue lang ang graduation ceremony ng colleges namin.

Iniisip ko pa lang na magkikita kami mamaya, hindi na ako mapakali.

What should I do? Lalapitan ko ba siya? Should I ask for an explanation? Should I
slap him for not giving a shit about my feelings? Hindi ko na alam.  Gusto ko lang
naman na magmukha akong tao sa paningin niya.

Parang nawala yung essence ng pagninilay-nilay ko nung Lent Season. Kaakibat din
kasi nun ay ang overthinking. Dahil sa pagninilay-nilay ko nung Lent, naisip kong
pwedeng may explanation yung photo nila ni Jam. Paano kung lasing siya? Paano kung
kiss lang iyon? Paano kung ako yung iniisip niya habang hinahalikan niya si Jam?

Pero paano kung may nangyari sa kanila nuon? Paano kung ginamit niya lang si Jam
para maging rebound? Paano kung gusto niya talaga yung taong-cleavage na yun at
siya na ang pumalit sa pwesto ko? Paano kung nag-cheat siya sa akin habang kami pa?
Paano kung madalas niyang gawin iyon behind my back?

Sobrang overthinking lang ang ginawa ko. Pero pinipilit kong pigilan ang sarili ko.
Hindi naman kasi healthy. Tapos na rin naman kami, ano pa bang dapat i-overthink?
Sila na ba ni Jam? Yung reasons niya? Did he cheat on me? Siya lang naman
makakasagot nun e. Hindi naman hawak ng utak ko yun.

Hay nako, River. Wala na nga tayo, binabaliw mo pa rin ako.

***

“Anong gagawin mo kapag nagkasalubong kayo ni Douchebag?” tanong ni Ate Bianca

habang nakatutok sa magazine na binabasa niya.

I tried to roll my eyes pero tinignan ako ng masama ng bading kong make-up artist.
Napabuntong hininga na lang ako. “Ano bang dapat kong gawin, ate?” balik kong
tanong sa kanya.

She closed the magazine and looked at me. “Kung gusto mo siyang masaktan, ignore
him. Kung gusto mo siyang kausapin about your break-up, ask him to talk after. If
he refuses, sabihin mo na he owes you that kaya he doesn’t have the right to
refuse.”

“Pano pag tinakbuhan niya ako?” I asked kahit na alam kong hindi naman gagawin iyon
ni River.
“Then let him be. Huwag mong habulin. Ipagdasal mong madapa,” sabi niya bago buksan
ulit yung magazine na hawak niya. Natawa ako sa sinabi niya at pinanuod na lang ang
paglalagay ng nail polish sa toenails ni Ate Bianca.

“Gusto mo bang magkabalikan kayo?” Nagulat ako sa tanong niya. Hindi ko sinabi sa
kanila yung about sa photo na nakita ko. Ang alam lang nila ay nakipaghiwalay si
River without an explanation. Kung alam niya siguro yung about sa photo, she
wouldn’t ask me that question.

I shrugged. “Di ko alam. Di ko na alam kung anong ie-expect sa kanya simula nang
makipaghiwalay siya sa akin,” sagot ko.

“I’m asking you, hindi kung tingin mo gusto ka niyang balikan,” she said,
frustration evident on her face. Natawa ako sa mukha niya. Parang inis na siya sa
akin kasi hindi ako sumasagot ng matino.

“Oo. Mahal ko pa siya e. Siguro kung ie-explain niya lang at sasagutin yung mga
tanong ko, baka ma-work out pa namin. Pero dahil mukhang malabo namang mangyari
yun, nagmo-move-on na ako.” I shrugged.

I heard her snort. “Baby girl, something tells me na isang kalabit lang sa’yo ni
River, bibigay ka agad.”

Maybe. Pero hindi niya alam kung ano ang pinagdadaanan ko ngayon. Not to mention
magulo din ang isip ko. “Hindi ko alam talaga. Siguro malalaman na lang natin
mamaya kapag nagkita na kami,” sabi ko bago isinaksak ang ear pods sa magkabilang
tenga ko.

As much as I want to talk to her, pinili ko munang huwag muna siyang kausapin.
Namiss ko si ate at thankful ako na umuwi silang mag-asawa para sa graduation ko
pero minsan talaga nakaka-drain siya kausap e. I know she means well pero hindi ko
talaga maiwasang malungkot kapag nagmi-make sense yung mga sinasabi niya. Kapag
tama siya at mali ako. Lalo na sa sitwasyong kinalalagyan ko ngayon.

Nahihiya rin ako sa kanya kasi hindi ko siya pinaniwalaan nung nag-usap kami sa
Facetime. Pinagtanggol ko pa sa kanya si River. Mabuti na nga lang at hindi niya
ako sinabihan ng ‘Told you so.’

Nagulat ako nang kinalabit ako ni ate. Tinanggal ko ang ear pods sa tenga ko.
“Ituro mo sakin mamaya si Douchebag ha? Para mapatid ko kung sakaling dumaan sa
harap ko,” sabi niya. Natawa tuloy ako ng malakas. Kamuntik na tuloy akong matusok
sa mata ng eyeliner ni bading.
***

“Navarro, Jamie Serafina S., Nonito—” Naglakad ako papalapit sa Dean ng college
namin at sa Dean ng Pshychology. Iniabot nila sa akin ang diploma ko at tinanggap
ko iyon. Nakipagkamay ako sa kanilang lahat bago maglakad sa harapan at mag-bow.

Sa iilang segundo na nasa harapan ko, kusa ng hinanap ng mata ko si River sa pwesto
ng mga taga-Architecture. Pero malabong makita ko siya, malamang nasa kalagitnaan
siya dahil alphabetically arranged ang lahat.

Ano bang mapapala ko kung makikita ko siya? Matutuwa ba ako kung makita ko siyang
pinapanuod ako sa stage? Malulungkot ba ako at maiiyak kung hindi?

Last month lang, akala ko sabay kaming magmamartsa. I imagined na pwedeng ito yung
time na ipakikilala niya ako sa family niya bilang girlfriend niya. Kaka-four
mounths lang sana namin two days ago kung kami pa rin. Siguro may surprise na naman
siya sana nun. May selfie siguro kami na may nakakakilig na caption.

Napailing ako habang naglalakad pababa ng stage. Akala ko ba move-on na, Jamie?
Pwede bang tigilan mo muna ang pag-iisip sa lalaking iyon? First step ang hindi
pag-iisip sa kanya ng madalas. There’s no time for relapse. Ikaw lang din ang
masasaktan sa huli kapag umasa ka pa ulit.

Isipin mo muna na official ka ng tapos sa pag-aaral. Maging masaya ka muna para sa

sarili mo ngayon. Please lang.

***

I was with my classmates sa tapat ng PICC nung makita ko siya. He was with his
family. May matandang lalaki na mukhang kaidaran ni Papa. Mukha nga siyang Chinoy.
That must be his father. May kasama din silang Caucasian na babae, elegante siya at
simple ang ganda kahit may edad na. Ang ganda ng mother ni River. Halatang sila ang
mga magulang nito dahil combination nilang dalawa si River. Makikita sa features ng
mga mukha nila.

Then a thought struck me. Hindi ko alam ang mga pangalan nila.

Hindi ko maiwasang masaktan. Anong klaseng girlfriend ang hindi alam ang pangalan
ng parents ng boyfriend niya? Shit. Ex-girlfriend na nga pala ako. Ex-boyfriend ko
na nga pala siya.

Napatigil ako at nanigas nang magtama ang mga mata namin. Kahit sa malayuan, kita
na expressionless ang mukha niya. Patay ang mga mata. Walang emotion. Parang hindi
niya ex-girlfriend ang tinitignan niya. Umiwas siya ng tingin at nakipag-usap sa
isang babaeng mukhang si Rain, yung younger sister niya.

Tama nga si ate. Kung gusto mong masaktan ang ex mo, ignore them.

Ang sakit. Leche ka talaga, River.

I tried to shake the pain off. Pero hindi mawala. Masakit talaga. Parang nauwi lang
sa wala yung mahigit tatlong buwan naming pinagsamahan. Hindi katulad niya,
pinahalagahan ko iyon. Kaya gusto kong malaman kung ano ang explanation niya kung
bakit siya nakipaghiwalay. Once and for all, kailangan na niyang magpaliwanag sa
akin.

I was about to take one step close to him nang makita ko siyang niyakap ng isang
babaeng nakatoga. Si Jam.

First time kong naramdaman yung emotions na naramdaman ko nang makita ko sila. Para
akong na-paralyze sa kinatatayuan ko. Biglang nanginig ang mga kamay ko.
Pinagpawisan ako ng malamig. Pulso ko na lang ang naririnig ko. Nagdilim ang
paningin ko.

Para bang makakapatay ako ng tao.

Biglang may yumakap sa akin ng mahigpit. “Breathe, Annabeth. Breathe,” narinig kong
dikta ng boses. Sinunod ko siya at huminga ako ng malalim. Hindi ko mabilang kung
ilan pero pinagpatuloy kong gawin iyon hanggang sa luminaw ang paningin ko.

Duon ko namalayang mahigpit ang pagkakahawak ko sa toga ng lalaking yakap ko. Lukot
na lukot tuloy ito. Tumingala ako para makita ko siya. It was Lake Ongpauco.

Gusto kong umiyak. Ang daming similarities ng features nilang magpipinsan. It was
uncanny. Parang si River na rin ang kaharap ko, only taller ant medyo mas malaki
ang mga mata nitong si Lake.

“Makakapatay ako ng tao, Lake,” bulong ko sa kanya.

“I know. That’s why I’m here to stop you,” sabi niya habang nakangiti.

“Don’t be like Anaking Skywalker. Don’t go to the dark path.” Napalingon ako sa
nagsalita sa gilid namin. Si Kade. Mukhang galit siya dahil parehas ang expression
ng mukha niya ngayon sa mukha niya nung huling pagkakataon na nasa The Ledge kami.

“Sila na ba?” I found myself asking them. Hindi sila sumagot. Hindi sila nag-deny
or nag-affirm and it made me more frustrated. Sinubukan kong kumalas sa
pagkakayakap ni Lake pero hindi niya ako hinayaan.

“We’ll introduce you to Drizzle, Bay and Ocean. C’mon,” sabi ni Lake bago ako
hawakan sa balikat ko. Hinawakan naman ako ni Kade sa braso ko. Ayaw talaga nila
akong patakasin.

“Huwag na! Wala namang sense! Wala na kami ni River!” I hissed at them as they drag
me. “Bitawan niyo ko. I want to talk to them! Gusto ko ng matahimik! Please lang!”
I pleaded as I tried to pull my arms away.

Lalong humigpit ang hawak sa akin ng dalawa. “Not now. We’re going to my little
sisters,” sabi ni Kade.

I had no choice but to bite his arm. Napabitaw siya. Akmang gagawin ko iyon kay
Lake ng bitawan niya rin ako. “Ayoko nga! Para saan pa? Iba na ang gusto niya at
yun na ang dapat ipakilala niyo!” I spun around and walked back.

Pero wala na sila River sa lugar kung saan ko sila huling nakita. Sinubukan kong
hanapin sila sa paligid pero ni anino nila hindi ko nakita. Ito na yung huling
pagkakataon na magkikita kami at last chance para makapag usap kami pero nakawala
pa rin ito. Wala na ang last chance ko.

Nanghina ako at napaupo sa gutter. Agad na may dalawang lalaking tumabi sa akin.
Ang mga Ongpauco pa rin.

“Pwede bang iwan niyo muna ako?” inis na tanong ko sa kanila. Hindi ba nila ako
titigilan? Nakakairita na sila!

Umiling si Lake. “Nope. Sorry, Annabeth,” sabi nito habang nakangiti. Inirapan ko
siya.

“Took you long enough,” sabi ni Kade sa tao sa harapan namin. Hindi ko man lang
namalayang nasa harapan ko na si Louisse at Kim.

Hindi siya pinansin ni L. Si Kim naman ay nagpipigil ng tawa. “We have their
permission,” sabi ni L bago ngumiti.

“Great!” sabi ni Lake bago ng fist-pump. Anong meron?

“Nakaka-excite na!” sabi ni Kim. Wow. Nagsasalita na siya sa harapan ng mga

Ongpauco?
“Permission saan?” tanong ko sa kanila. Kanino sila nagpaalam? Bakit wala akong
alam sa pinag-uusapan nila? Baka hindi naman ako kasama sa trip nila.

Napansin kong lalong lumaki ang ngiti ni L. “I told your parents na you need a
vacay. They both agreed!” she said excitedly.

“Saan naman daw kami magbabakasyon?” tanong ko.

“Anywhere you want. They’re not going with us no! Tayong lima lang!” she answered.
Huh? Kaming lima? Kasama sina Kade at Lake?

Napakamot ako ng ulo ko. “Sure ka bang parents ko yung kausap mo, L?” Kasi napaka-
imposibleng pumayag sina Mama at Papa na magbakasyon ako na hindi sila ang kasama
ko. Hanggang ngayon nga, hindi pa rin nila alam yung pagpunta ko ng Hong Kong.

“Pumayag nga sila, J! Buong Semana Santa ka daw nagmukmok sa kwarto mo e. Naiirita
na ata sila sa’yo!” sabi ni K habang natatawa. So totoo talaga? Magbabakasyon
kaming lima? Kahit saan ko gusto?

“So, Jamie, where do you want us to go?” tanong ni Kade sa akin.

Saan nga ba?

=================

Chapter 33: Lord Voldemort

Chapter 33

Lord Voldemort

"Why the fuck are we still here?" Kade groaned. Nakasandal siya sa black Ford pick-
up niya habang nakapamulsa.

Napakamot ako ng ulo. Ang sama na ng tingin nilang apat sa akin. "J, mag-deicde ka
na. Please lang!" K pleaded.
Nasa parking area pa rin kami ngayon ng apartment building namin. Pero siguro kung
nakapag-decide na ako kanina pa kung saan ang destinasyon namin, malamang nasa
byahe na kami ngayon. Ang hirap naman kasing mag-isip kung saan pupunta. Sobrang
dami ng pagpipilian e!

"J, just think of one place. Kahit super random! Magsabi ka ng kahit saan and we'll
go there." Halos sabunutan na ni L ang sarili niya dahil sa frustration niya sa
akin.

Isa lang naman ang pumapasok sa isipin ko ngayon e. South.

"Um, sa South?" I said reluctantly.

"South as in South Luzon?" K asked. Tumango ako. May iba pa bang South?

Nagpasukan na sila agad sa kotse ni Kade. Pinag-gitnaan namin ni L si K sa backseat

habang si Lake naman ay nasa usual spot niya sa front seat. Bigla ko tuloy naalala
yung huling sakay ko dito sa backseat ng kotse ni Kade. After yun ng gulo sa The
Last Hurrah.

Katabi ko nun si River.

Gaaah. Naalala ko na naman siya. Bakit ganun? Kahit ang sakit-sakit na nga ng mga
ginawa niya sa akin, namimiss ko pa rin siya?

Naalala ko, nakaakbay siya sa akin nun at nakaunan ang ulo ko sa balikat niya.
Kahit tulog siya nung byahe, pakiramdam ko pinoprotektahan niya pa rin ako. Ganun
palagi yung pakiramdam ko kapag nakayakap o nakaakbay siya sa akin. Safe.

Little did I know, sa kanya ko pala dapat prinotektahan ang sarili ko. May pasabi-
sabi pa siyang 'Nobody messes with my girl' nun. Ano ng nangyari dun sa banta
niyang yun? He went against it. He messed me up big time.

"Naalala mo na naman si River no?" Napalingon ako kay Kim. Ngumiti lang ako sa
kanya at umiwas na ng tingin.

I heard someone sigh. "I think we should stop saying his name," said L. "It'll just
make her remember him. Ano pang sense ng pagmo-move on niya?" May point ka diyan L.
Pero kaya ko ba yun? Hindi ko na babanggitin ang pangalan niya? Hindi ko na siya
iisipin? It's like I'm writing him off my life kung gagawin ko yun.

"How 'bout huwag na siyang pag-usapan at all?" asked Lake.

Kade laughed. "Like that's possible," sabi nito. "He's the reason why were here."
Tama si Kade. Para namang posibleng mangyari yun. And knowing L, magra-rant yan
about kay River kapag trip niya.
"Bigyan natin siya ng codename," K suggested. Oo nga no? Why not?

"Ano naman?" tanong ko sa kanilang lahat. Open ako sa lahat ng maisa-suggest nila.
Wala akong maisip na pupwedeng itawag sa kanya e.

"Ate Bianca calls him 'Douchebag'," L said, reminding us.

"Kahit na it suits him, hindi ako kumportable na sabihin yun in public," sabi ko.
Iba na lang!

"Ilog?" K suggested reluctantly.

"How original," sabi ni Lake habang natatawa. Namula si Kim pero ngumuso lang siya.
"How 'bout we call him 'Dick?'" he asked. Inabot ko siya sa passenger's seat at
binatukan. 'Douchebag' nga nahihiya akong sabihin in public, 'dick' pa kaya?

Nagtawanan silang dalawa ni Kade. "Ang baboy mo, Lake," sabi ko sa kanya. Inirapan
ko siya bago tumingin kay Kade. "Ikaw, Kade. Any suggestions?"

Matagal muna siyang nag-isip bago nagsalita. "I like the 'Douchebag'," sabi niya
bago nagkibit-balikat. Ugh. Ayoko nga nun! Ako na nga lang ang mag-iisip!

Ano bang magandang codename para kay River? Ano ba dapat ang itawag sa isang taong
hindi mo na dapat pangalanan pa?

Ohhh. "He-Who-Must-Be-Not-Named!" sigaw ko. Napatingin silang lahat sa akin, except

Kade na nasa daan pa rin ang tingin.

"He-who what?" Kade asked, confused. Inirapan ko siya at humarap kay L. Siya lang
naman ang makakaintindi sa akin dito.

"It suits him! Kaso its mouthful," sagot niya. She bit her lip. "What about Lord
Voldemort na lang?" she asked with a grin.

I heard Lake groaned. "Don't tell me it's another geek reference," sabi nito.

"It's from Harry Potter," sabi ko sa kanya. Ang obvious kaya! I know hindi siya
nagbabasa ng HP books. Pero siguro naman nakanuod siya ng HP movies diba? Sa HP
lang naman merong 'Lord Voldemort!'

Tumingin ako kay L. "It's settled, then."

He's no longer my Percy, Patch or Olaf. Because now he's the guy that I should
forget about.

"Paano naman yung si Jam?" tanong ni Kim. Hmm... "Parang masyadong mababaw yung
'taong-cleavage' para sa kanya," patuloy nito. Tama siya duon. Aba, lumalabas ang
maldita side ngayon ni Kim? Galit din siguro talaga siya kina Riv—I mean, Lord
Voldemort.

"Gollum," bigla kong sabi. Bigla silang nagtawanan lahat. Oh my God! It fits her
perfectly! Isa siyang selfish at pangit na nilalang inside and out! Bagay na bagay!
Magkakamukha pa sila ni Gollum. Maputi lang siya!

"Damn, remind me not to mess with these girls," sabi ni Kade. Aba, dapat lang
talaga siyang matakot. Baka kapag tumulad siya sa pinsan niya, mabansagan din namin
siya ng codename.

***

Past 10 PM na nang makarating kami ng Tagaytay. Hindi naman namin napag-usapang

dito mismo kami pupunta. Si Kade lang ang nag-decide. Dumiretso kami sa isang hotel
at nag-book ng two rooms. After naming maayos mailagay ang mga gamit namin sa
kanya-kanyang kwarto, lumabas kami ng hotel para kumain somewhere.

We ended up in Dencio's. Shit. Kalamig. Kahit nakajacket na ako at naka-bonet,

parang pinapasok pa rin ng lamig ang kaibuturan ko. Binugahan ko ng hininga ang
dalawang kamay ko at pinagkikis bago hinawak sa magkabilang pisngi ko. Para kasing
sinasampal din ako ng malamig na hangin.

Nagulat ako nang akbayan ako ni Lake. "You cold, Annabeth?" pang-asar niyang
tanong.

Itutulak ko sana siya nang marinig kong sumigaw si Kim. "Say cheese!" Bigla akong
nabulag sa flash. Anak ng patola tong si Kim! Walang pasabi! Paano ako magsasabi ng
'cheese?' Baliw ba siya?

"Aalisin mo yang kamay mo o gusto mong ma-Kamehame Wave?" sabi ko sa kanya habang
tinitignan siya ng masama.

Ngumisi siya at inalis ang kamay niya. Tinaas niya pa ang mga kamay niya as a sign
of surrender. "Chill," sabi niya habang natatawa.

"C'mon, you guys! Tama na landian!" Kade shouted. Sumunod na ako sa kanila ni L
papasok sa loob ng Dencio's. Para na rin hindi na ako mahabol ni Lake. Sumunod sa
akin si Kim at humawak sa braso ko.

"May Italian Resto dun sa kabila. Pwede pa tayong lumipat," sabi ni Lake habang
tinuturo gamit ang thumb niya yung kabilang resto. "Diba mahilig ka sa lasagna,
Jamie?" tanong niya.

Lasagna. I sighed. "Oo. Pero laging binibili sa akin yan ni Riv—" Nagulat ako nang
biglang takpan ni Kim ang bibig ko.

"Ayaw na niya ng Lasagna. Kasi may sumpa na yun ni Lord Voldemort," paliwanag nito
bago ako hinila palapit suon sa table na inukupa nina L at Kade.

Kailan kaya ulit ako makakakain ng lasagna na hindi ko siya naiisip?

"Punta tayo ng People's Park In The Sky tomorrow?" tanong ni L sa amin nang makaupo
na kaming tatlo. Tumango kaming tatlo ng sabay-sabay. Wala naman kaming concrete
plans para sa vacation na ito. Kung saan lang kami dadalhin ng sasakyan ni Kade at
kung kalian kami mapapagod, duon na kami hihinto.

"Then, we'll go to Laguna. Hotspring tayo!" said Kade.

I heard Lake snickered. "You just want to see her in bikini e," sabi pa nito. Sino?
Ako? Yuck, like I'd wear one.

Kade just flipped him off. May lumapit sa aming isang waiter at nagpakilala. Siya
daw si Paul at siya ang server naming for tonight. Nagbigay rin siya sa amin ng
limang menus. Lahat kami kumuha ng tig-iisa at binuklat ang mga ito.

"Where are going after that, Jamie?" L asked as she browsed the menu.

Hmmm... Saan ba? Parang wala namang masyadong mapupuntahan dito sa South na hindi
ko pa napupuntahan. Mag North Luzon kaya kami?

"You guys wanna go to North Luzon?" I asked. Umiling ang mga Ongpauco. "Bakit?" I
asked.

"If you wanna see Gollum and Voldemort, sure," sabi ni Kade habang nagbabasa ng
menu.

Oh. So nag North sila? Magkasama silang dalawa? Sila lang dalawa?

L punched Kade on his shoulder. "Could you be a little more sensitive?" she growled
at him. Napatingin sa akin si Kade and I just faked a smile at him. Alam ko namang
hindi niya sinasadya yun. He scratched the back of his head before murmuring
'sorry' under his breath.

Tinawag ko na lang si Paul at nag-order na kami. Kesa naman pahabain ko pa yung

awkward silence. Maski nga si Lake nanahimik e. Sensitive pala si ungas.
***

Alas sais palang ay nagising na ako. Siguro dahil namamahay ako kaya ganun.
Bumangon agad ako sa kama at gumamit ng banyo. Paglabas ko, nagulat ako nang makita
kong gising na si Kim. Namamahay rin siguro siya. Si Louisse lang ang tulog na
tulog. Wala naman kasing pili yan sa hotels. Tulog mantika kasi.

Pagktapos niyang gumamit ng banyo ay nagbihis rin siya ng jacket niya at beanie.
Sinenyasan ko siya na lumabas kami. Pumayag siya at lumabas kami.

"Duon tayo sa may view?" I asked her habang naglalakad kami sa hallway. Tumango
siya.

Umupo kami sa may mga pool chairs. "Ang saya dito. Parang abot natin ang langit!"
sabi ni Kim habang inaabot yung fog sa ibabaw namin. Ang cool dito.

Nilabas ko ang dila ko. "I'm licking the clouds!" sabi ko pagkatapos.

Kim giggled. "Sira ka talaga!"

Tumawa na lang rin ako at itinaas ang aking mga kamay. "Magandang decision tong
vacation," sabi ko. Tinignan ko siya. "Paano pala yung work mo?" tanong ko sa
kanya.

Ngumiti siya. "Nag-file ako ng leave for three weeks. Hindi ko naman matitiis na
hindi ako kasama habang nagmo-move-on ka," sagot nito. 

"Planado niyo ito?" tanong ko sa kanya. Tumango siya. "Bakit?"

"You needed this vacation e. We can't stand seeing you hurting. Gusto naming masaya
ka kasama ang friends mo habang nag mo-move-on. Hindi yung nagmumukmok ka lang sa
bahay niyo," she said with a soft smile. Something tells me na siya ang nagpasimuno
nito.

"Kasama ba talaga ang mga Ongpauco sa plano?" tanong ko. Kasi kahit saang anggulo
tignan, ang weird na ako yung sinamahan nila instead yung cousin nila na nasa
Norte. Hindi naman nila ako kaano-ano. Ni hindi naman kami totally friends. Wala
naman kasing time to bond dahil busy kami lahat nung pasukan. Not to mention,
umikot ang buhay ko nun kay Riv—este Lord Voldemort.

Umiling si Kim. "Hindi talaga dapat. Si L ang may idea nito. Hindi ko nga alam kung
paano nalaman ni Kade. He just approached us kahapon nung graduation. Sinabi niya
na sasama siya at siya ang magmamaneho." Knowing L, tuwang-tuwa siya siguro dahil
ayaw niyang nagda-drive kapag mahabaang byahe. Yung mga aabutin ng araw.
"Ang weird. Pano niya kaya nalaman?" Sinabi kaya sa kanila ni L? After all,
magkakilala naman sila e. Baka nga nang guilt-trip pa si L dahil pinsan nila ang
iniiyakan ko ngayon. Am I a burden to them?

"Ang mas weird na tanong, bakit ikaw ang kinakampihan nila," sabi ni Kim. That's
true. "Siguro tingin nila na unreasonable talaga si Lord Voldemort sa ginawa niya
sa'yo. Tsaka they know na hindi mo deserve iyong ginawa niya sa'yo."

Napatango na lang ako sa explanation ni Kim. It made a lot of sense. Kung ano man
ang dahilan nila, I'm very grateful for them dahil sinusuportahan nila ako sa
pagkalimot ko sa pinsan nilang gago.

"You went out without me?" napalingon kami ni Kim nang marinig namin si L. Papunta
siya sa amin at nakasimangot. I noted na fully made-up na siya kahit ang aga-aga
palang. "What kind of twisted friendship is this?" tanong niya sa amin nang
makalapit siya.

Bago pa kami makasagot ay nakita naming papunta na rin sa amin sina Kade at Lake.
Mukhang mga bagong gising sila at mukhang nagsuot lang ng jacket bago lumabas ng
kwarto nila.

"Breakfast?" tanong ni Lake sa amin. Nagsitayuan na kami sa pool chairs at naglakad

papunta sa ballroom ng hotel.

***

"Tinkerbell! Let's dance!" Nagulat ako nang biglang hilahin ni Lake papunta sa
stage si Kim. Nandito na kami ngayon sa People's Park in the Sky. Nasa may tapat
kami nina L at Kade ng stage habang paakyat sina Lake at Kim.

Walang magawa si Kim at hindi siya nakapalag sa kakulitan ni Lake. Isinayaw siya
nito habang nagha-hum. Familiar yung kanta pero hindi ko alam kung ano. Nakatitig
lang si Kim sa kanya habang pamali-mali ang galaw nito. Lagi niyang natatapakan ang
paa ni Lake pero hindi naman ito nagrereklamo.

Nilabas ko ang phone ko at kinunan sila ng video. Halatang ilang na ilang si Kim
pero aliw na aliw pa rin sa kalokohan ni Lake. We were all shocked when he dipped
Kim. Napatili si Kim nun pero tinawanan lang siya ni Lake.

Ewan ko ba. Bigla akong kinilig sa kanila.

Lumingon ako sa kabila. Tatawagin ko sana sina Kade at L para asarin yung dalawa sa
stage ng mapansin kong seryoso silang nag-uusap. Tapos yung kamay ni Kade,
pinaglalaruan yung buhok ni L. Parehas silang seryoso kaya mukhang hindi sila aware
sa ginagawa ni Kade.

Hala ka. Paano si MFG kung mauwi sa kung ano itong si Kade at L?
Napatigil ako sa pag-iisip about them nang marinig kong tumili si Kim. Nabaling ang
atensyon ko sa kanila. Buhat-buhat na siya ni Lake na parang sako ng bigas.
Nagmamartsa siya sa stage habang nagsasabi ng 'I do believe in fairies! I do! I
do!'

Napailing na lang ako sa kabaliwan ni Lake. Ibinalik ko ang atensyon kina Kade at
L. Pero wala na sila sa tabi ko. Saan kaya sila nagpunta? Baka bumili ng souvenirs.

***

Nag-roadtrip pa kami sa Tagaytay bago kami pumunta ng Laguna. Umabot kami kung
saan-saan. Nag Manaog Church kami at nag-picture taking sa tuktok nito. Nagpunta
din kami ng Sky Ranch saglit. Umalis din kami agad kasi sobrang tirik ng araw at
wala kaming mapwestuhan sa sobrang dami ng tao.

Nakarating kami kaagad ng Laguna at nakahanap ng Hotspring resort. Nagpahinga muna

kami sa mga kwarto namin bago kami nagkita-kita sa may hotspring ng alas dos ng
hapon.

Parehas kami ni Kim na may patong na white shirt at nakashorts. Pero si L, wow.
Naka-bikini talaga siya. Hindi ko talaga kaya ang self-confidence ng babaeng to!
Bakit hindi niya kami mabiyayaan ng ganun?

Napasipol si Lake nang makita niya kami. Morelike nang makita niya si L. Nabigwasan
tuloy siya ni Kade. Kim and I snickered habang si L ay pokerface lang.

"Let's swim?" tanong niya. We all agreed kaya pumunta na kami sa pinakamalapit na
hotspring sa amin,

"Grabe pala dito. Feeling ko itlog ako na pinakukuluan!" bulong ko kay Kim.
Tinawanan niya ako bago siya tumango,

"Takas tayo? Dun tayo sa falls?" bulong niya sa akin habang nakatingin sa tatlong
walang kamalay-malay sa pinaplano namin. Tumango ako at dahan-dahang umahon. Ilang
sandal lang ay sumunod na sa akin si Kim.

We were both giggling nang makarating kami sa may waterfalls. "Bakit kaya walang
Waterfalls Ongpauco?" tanong ko kay Kim. She giggled again. Kanina pa kami tawa ng
tawa nito. Daig pa namin ang nakainom dahil lahat na lang ng bagay ay halos
pagtawanan na namin.

"Diba sabi ni L, meaning daw ng Cascade ay parang mini waterfalls? Baka siya na
yun!" paliwanag ni Kim.

Sasagot pa sana ako nang biglang may tumulak sa akin. Napatili ako ng malakas bago
ako tumama at pumailalim sa tubig. Nang makaahon ako ay hinawi ko agad ang buhok sa
mukha ko. Nakita ko si Kim at Lake na tumatawa.

"Gago ka, Lake!" sigaw ko sa kanya. "Humanda ka sakin mamaya! Makikita mo!" sabi ko
sa kanya. Hindi niya ako pinansin at pasimpleng tinulak din si Kim. Napatili din
siya bago siya lumubog sa tubig. Nag-dive kaagad si Lake papunta sa amin. Mabuti na
lang at medyo may kalaliman ang ilog na ito.

Shit. River pala to.

Hindi waterfalls to! Umayos ka, Brainy Varga!

Nang makaahon si Kim, winisikan kaagad siya agad siyang winisikan ng tubig ni Lake
sa mukha. Siraulo talaga. Para makaganti, sinampahan ko si Lake. I dunked him.
Tumulong sa akin si Kim kaya lubog na lubog siya sa tubig. Hinila niya parehas yung
mga paa namin pailalim kaya nasama niya kami.

We were laughing so hard kaya nanghina din kaagad kami. We ended up floating
aimlessly sa tubig. Imbes na magharutan, nag-relax na lang kami.

"Lake," tawag ko sa kanya habang nakatitig sa mga dahon ng mga puno sa ibabaw
namin.

"Yeah?" sagot niya. Nilingon ko siya at nginitian.

"Salamat ha?" Kasi for a while, nakalimutan ko talaga si Lord Voldemort.

Ngumiti siya. "Don't be such a sap," pang-asar na sagot nito.

"Louisse! Kade!" sigaw ni Kim. Napatingin kami sa dalawang paparating. Parehas

silang namumula. Epekto siguro ng sobrang init sa hotspring.

"Tapos na kayo magpainit?" asked Lake. L flipped him off before she dove into the
water. Sumunod naman si Lake sa kanya. Tumulad sila sa amin after they resurfaced
from the water.

"Have you decided where will go next?" tanong sa akin ni Kade. Hmm. Actually hindi
pa. Pero parang gusto ko na lumabas kami ng Luzon.

"Okay lang if sa Visayas?" tanong ko sa kanya.

He showed me his thumb up. "Anywhere nga diba?" 

I rolled my eyes at him. Minsan talaga umiiral yung pagiging pilosopo niya at
masungit at the same time.

"Gusto kong pumunta ng Bohol," sabi ko. Umayos ako ng pwesto habang nagpapalutang.
"Tapos Cebu! Then Boracay tayo!" sunud-sunod kong sabi.

Nakuha ko ang atensyon nilang apat. Lumapit sila sa akin. "Gusto ko yan!" Kim
approved.

"We should buy tickets na!" said L with a huge grin. Excited na siya, halata sa
hitsura niya.

"As in right now?" tanong ni Lake ng natatawa. Sabay-sabay kaming tumango.

"Para makaalis kaagad tayo," sabi ko sa kanya. He just shrugged. "Aw, shit! Hihingi
pa ako ng pamasahe kina Mama!" sabi ko. Napa-facepalm ako. Ang lakas ng loob ko
magyaya papuntang Visayas samantalang wala naman akong pamasahe at pocket money!

Lake waved it off. "Sagot ko na ticket mo," sabi nito. I gaped at him.

"Are you Sirius?!" I asked in shock. Narinig kong natawa si L. Sa bagay siya lang
naman ang makaka-gets sa akin. Potterhead e.

He just grinned at me. Wow. Ang yaman talaga nila. Wow.

Free vacation ito sagot ng mga Ongpauco. Wow. "Oh my God! Thank you!" sabi ko sa
kanya.

"Don't thank me yet. May kapalit yun!" he said, wriggling his eyebrows. Sinuntok ko
siya sa balikat at natawa sa kalokohan niya.

Grabe. Ang swerte talaga ng magiging girlfriend nila. Mga galante. Buti na lang
kahit hindi na ako committed sa isang Ongpauco, may dalawa naman akong friends.

Medyo user-friendly lang, J.

=================

Chapter 34: Never Have I Ever

Chapter 34

Never Have I Ever

"Hindi naman siguro sasabog tong sinasakyan nating plane, diba?" I heard Kim ask
Lake. Napalingon ako sa kanya at natawa sa hitsura niya. She was on the verge of
crying. Kaka-take-off palang kasi ng eroplano at medyo shaky pa dahil mababa palang
ang lipad nito.

"We're not in Final Destination, Kim," Lake told her. Pinagigitnaan namin siya ni
Kim. Habang sina Kade at L ay nasa harapang row namin.

Hindi na sumagot si Kim. Sumandal na lang siya sa upuan niya at pumikit ng mariin.
Tinitigan siya ni Lake bago lumapit sa kanya. "You can hold my hand if you want
to," bulong niya dito.

I stared at him, gaping. Wow. Holy crab. Ang sweet ni Lake!

Napadilat ng mata si Kim. "Seryoso? Pwede?" sunud-sunod niyang tanong. Hindi

makapaniwala.

Lake smiled at her as he nod. "We're friends na, right?" he asked as he showed her
his hand, palm up.

Kim beamed at him and accepted his hand. "Friends," she said.

May sasabihin pa sana sa kanya si Lake kaso napansin niyang pinanunuod ko sila.
Ngumiti siya sa akin ng pang-asar. "You wanna hold my hand, too?"

Inirapan ko siya. "No, thanks," sagot ko sa kanya.

Unlike Kim, hindi ko first time sumakay ng plane. Ilang beses na akong nakarating
ng provinces ng parents ko kaya hindi na bago sa akin ito. Tsaka hindi naman kami
aabutin ng dalawa o tatlong oras nito. Ini-enjoy ko lang din ang view from the
window.

I jumped when the plane suddenly jolted. I heard Kim's muffled squeak. Napalingon
ako sa kanila ni Lake. Nakasiksik na yung mukha niya sa may bandang balikat ni
Lake. Imbes na mainis o mairita, parang naaaliw pa si Lake kay Kim.

"K, kalma lang!" I told her. Nagtitinginan na rin kasi yung ibang pasahero sa
kanya. Yung iba natatawa yung iba, nawi-wirduhan. "Hinga ka lang ng malalim.
Breathe through your nose. Calm your nerves," payo ko sa kanya.

Umupo ulit ng maayos si Kim pero nakapikit pa rin siya. "Pwede bang libangin niyo
ako? Make me forget, please," sabi niya sa amin ni Lake.

Napalingon ako kay Lake at ganun din siya sa akin. I just looked at him with wide-
eyes. "Do something," I mouthed. He looked at me with wide-eyes too. Parang
mahahawa na siya sa panic attack ni Kim.

He cleared his throat. "You want me to make kwento?" tanong niya kay Kim. K nodded
eagerly. Nakakaawa na siya na nakakatawa. To think na siya ang pinakamahilig mag-
extreme rides sa amin kapag pumupunta kami ng theme parks. Tapos ngayong sa
eroplano, kabadong-kabado siya.

"Ah. Fuck," Lake whispered. "Ow! Don't pinch me!" he said as he slapped K's hand.
She's not fond of curse words kasi.

"Magkwento ka na!" I hissed at him. He just rolled his eyes at me bago humarap kay
Kim ulit. "Okay," he said, dragging the last syllable.

"Baka gusto mo ng mag-start?" tanong ko sa kanya. He shoved my face lightly with

his free hand.

"Shut it, Annabeth," sita niya. I just stuck my tongue out.

He cleared his throat. "You girls know I was part of the school's baseball team,
right?" Tumango kami parehas ni Kim. "Uh, well... I'm part of our city's team, too.
The Taguig Patriots, know them?" Umiling kami pareho, Napailining siya.

At dahil naaawa na ako sa kanya dahil wala siyang maisip na maikwento, nagsimula na
akong magtanong. "When did you start playing baseball?"

Napakamot siya ng ulo. "First grade sinali ako ni Dad sa mini baseball league ng
school ko," Napa-ohh na lang ako. Si Kim hindi sumagot at nakapikit pa rin.

"Ang boring mo kausap, Lake," sabi ko sa kanya. "Can I ask something personal?"
tanong ko habang nakangiti na pang-asar.

He rolled his eyes. "If you wanna ask if I have a girlfriend, wala," he offered.
Binigwasan ko siya. Ang yabang niya talaga! Magkadugo talaga sila ni Kade.

"Hindi iyon ang tatanungin ko! Pero dahil ikaw na ang nag-initiate, magkwento ka
about your exes," sabi ko sa kanya. Medyo napadilat ng isang mata si Kim. Uy,
interesado siya!

Napakamot na naman ng ulo si Lake. "Believe it or not, among the three of us, ako
ang pinaka-serious when it comes to relationships." Napataas ang kilay ko. Seryoso
ba to? He chuckled at my expression. "I'm serious! Kade rarely commits and you
know, si Riv—I mean, Lord Voldemort, doesn't do relationships."

Si Lord Voldemort na naman.

"Akala ko ba hindi na siya masyadong pag-uusapan?" I heard K squeaked.

Lake grinned at her. "Sorry, my bad," he said.

Matapos nun ay tuluy-tuloy na ang kwento niya about his exes. Nagkaroon siya ng
first girlfriend nung 13 years old palang siya. Ang bata niya pa! Grade 7 palang
siya nun! Pero sabi niya, kahit daw bata palang siya nag-start ay never siya
nagloko. Sineryoso niya daw lahat ng naging girlfriends niya.

Naka anim na siyang girlfriends. Pinaka matagal niya daw ay nag last ng 3 years.
Last year lang daw sila nag-break. Nathalia Ochengco ang pangalan ng babae na
pinakaminahal niya. When asked why they broke up, ngumiti lang si Lake.

So the Pinoy Henyo ensued.

"Anong dahilan ng break-up niyo?" pangungulit ko. "Tao? Bagay?"

Sinundan kaagad ni Kim ng, "Lugar? Pangyayari?" Hindi kami sinagot ni Lake. He just
rolled his eyes at our attempts. "Sino nakipag-break? Siya?" I asked as I poke his
right side.

"O baka naman ikaw? Bakit ka nakipag-break sa kanya?" K asked, poking him on his
other side.

He swatted both of our hands. "Quit it, you two!" sita niya sa amin. Pero mukhang
hindi naman siya napipikon.

Tinigilan ko na siya. "Sagutin mo na kasi yung mga tanong namin!" I persisted.

Feeling ko malapit na niya akong sakalin dahil sa pangungulit ko. Si K tumigil na.
Tumatawa na lang siya sa pangungulit ko kay Lake.

"I don't wanna!" sagot niya na parang bata.

K giggled. "Patingin na lang ng hitsura niya. Gusto ko makita yung hitsura ng

babaeng nagpaiyak ng isang Ongpauco," sabi ko. Kakaibiganin ko siya. Maybe I can
learn a thing or two from her.

Kinuha niya yung phone niya from his front pocket. Maya-maya lang, iniabot niya na
sa akin yung phone niya. Tinanggap ko ito at tinignan.

Wow. She's so pretty.

"She's so pretty!" sabi ko kay Lake. He just smiled. "Pero ang tanga niya,
pinatulan ka niya e," pang-asar ko. He just nudged me. Hard. "Dahan-dahan naman!" I
hissed at him. Hinablot niya sa akin yung phone niya.
"Pasalamat ka..." he trailed off.

Lumingon ako sa kanya pero kay Kim na siya nakaharap. Parehas nilang tinitignan
yung photo ni Nathalia Ochengco sa phone niya. Magkahawak pa rin sila ng kamay.

Naalala ko tuloy ulit si Voldemort. Lagi ko siyang sinasabihan nun e. Pasalamat ka

mahal kita... Kaso puro pasasalamat lang talaga yung natanggap kong reply from him.

***

Gabi na nang makarating kaming lima sa Carmen. Ilang oras din kasi ang ibinyahe
namin from Tagbilaran. Nandun na kasi ang pinakamalapit na airport sa destination
namin bukas. Ngayong gabi, magpapahinga muna kami. Baka magbond or something.

Habang umiidlip ang mga kasama ko sa kwarto, napagdesisyunan ko munang mag update
ng social media accounts ko. Inuna ko syempre ang Facebook ko. Matagal-tagal ko na
rin kasing hindi yon nagagamit. Hindi na rin ako nagtaka na sobrang dami ng nasa
notification ko.

Ngayon ko lang din tuloy nakita ang comments sa pagpalit ko ng relationship

statues.

Jamie Navarro is single.

Louisse Salazar WHAT THE FUCK?!

Kimberly Joy Talavera What?!

View 63 more comments...

Napailing ako nang makita ko kung gaano karami ang likes ng comments ni K at L.
Hindi ko na binasa yung 63 comments. Sa ibang araw na lang. Hindi rin naman ako
makakapag-comment na dahil it's futile. Mahigit tatlong linggo na ito. Nabaon na to
sa limot ng iba.

Pumunta ako sa Twitter. Nang matapos akong mag-browse at mag-tweet, hindi ko

maiwasang pumunta sa account ni Voldemort. Tinignan ko muna ang paligid ko kung
tulog pa rin sila. Sigurado ako, papagalitan nila ako kapag nahuli nila ako.
Umanggulo muna ako para kung sakaling magising sila, hindi nila makita ang ginagawa
ko.
Nang maging satisfied na ako sa pwesto ko, itinuloy ko na ag pag-stalk sa kanya.

@TheOngpaucoRiver: fucked up bigtime

Kaninang umaga niya lang iyon tweet. Ano kayang tinutukoy niya dito? May nagawa
kaya siyang mali sa pagpa-practice niya? May race ba siya kanina? Wala na akong
balita sa kanya. That's good, right?

@TheOngpaucoRiver: When you get what you want but not what you need.

@TheOngpaucoRiver: stuck in reverse

@TheOngpaucoRIver: Tears stream down your face when you lose something you cannot
replace.

@TheOngpaucoRiver: fuck logic

I gasped. No. Imposibleng patungkol sa akin ang mga tweets niya. Hindi. Napaka-
imposible. Sabi nga ni Lake, he doesn't do relationships. Malamang, best decision
para sa kanya ang makipag-break sa akin. Hindi ko na dapat siya iniisip! Hindi ko
na dapat ino-overthink yung overly-dramatic tweets niya na plagiarized niya sa mga
lyrics ng favorite bands ko! Magtigil siya!

At isa pa, matagal na niya akong pinalitan.

Umalis na ako sa Twitter world at napadpad naman sa Instagram. Hindi ko ulit

napigilan ang sarili ko matapos kong mag-post ng photos naming lima, pinuntahan ko
ang Instagram account niya.

At tulad ng tweets niya, cryptic din ang posts niya sa Instagram. Ni-isang photo
with Gollum, wala siyang inilagay. Ayaw niya sigurong ipaalam sa madla na may iba
na siya kahit wala pa kaming three months na hiwalay.

Puro landscape pictures lang ang meron. Wala pang captions. May iilang photos ng F1
car niya, but aside from that wala na talaga. Maski selfies wala e.

Kahit naman nung kami pa, he rarely posts selfies. Ugh. Pati ba naman photos niya
sa Instagram, dina-dissect ko pa?  Tama na nga to!

Nagulat ako nang may malakas na katok sa front door ng room namin. Bumangon ako ng
kama at tumakbo papunta sa frontdoor. Sinilip ko muna yung peephole bago binuksan
ang pinto.

"What's up?" tanong ko kina Kade at Lake.

Itinaas ni Lake ang dalawang plastic na hawak niya. "We're bringing the party
here!" he said with a huge grin.

Napailing ako sa kanya. "Teka lang, gigisingin ko lang sila. Nagbu-beauty rest pa
e." Isinara ko agad ang pinto bago sila makasagot. Tumakbo ako papunta kina L at K.

"Huy! Magsigising kayo! Papasok dito sina Kade at Lake!" sabi ko habang niyuyugyog
silang dalawa ng sabay. Mabuti na lang at tabi sila sa kama. "Suotin niyo na mga
bras niyo! Makikitaan kayo!" sigaw ko sa kanilang dalawa.

Agad-agad na kumilos si K at dumiretso ng CR. Si L naman, kailangan pa ng kaunting

tulak. So I did, hanggang sa malaglag siya sa kama.

"Dafugduuuuuude," she said in giberrish.

"Magbihis ka na! Baka halayin ka ng paningin ni Lake!" sabi ko sa kanya. Tumayo na

siya agad at nagbihis sa tapat ng cabinet. Mga ilang minuto pa ang lumipas bago
sila natapos.

"Took you long enough," salubong sa akin ni Kade nang pagbuksan ko ulit sila ng
pinto.

I smiled at them apologetically. "Sorry naaaa. Nagpaganda pa yung mga pangit e,"
sabi ko sa kanila bago sila papasukin sa loob ng room namin.

***

"You know, we should play a game!" sabi ni L. Medyo tipsy na siya. Kami na nga lang
ata ni Kim ang hindi dahil sumisimpleng pasa kami ng baso namin kay Lake. Wala
naman ata siyang pakialam na nandadaya kami ni Kim. Para ngang gustung-gusto niya
magpakalasing e. Ginagawa niya lang tubig yung hard liquor na binili nila.

"Never Have I Ever!" sigaw ni Lake. Pumayag yung dalawa pang lasing. Kami ni Kim,
medyo clueless pa kaya kinailangan pa nilang isa-isahin ang mechanics bago kami
makapaglaro. Isa-isa kaming magdudugtong ng line sa 'Never Have I Ever'. Mas
scandalous, mas masaya daw.

Tapos kung sino ang nakagawa na nun, iinom ng isang shot. Kapag walang uminom dahil
lahat ay hindi pa nagawa yung sinabi ng isang player, yung nagsabi ang iinom ng
shot. Kapag iisa lang din ang iinom, dapat niyang ikwento ng detalyado kung paano
niya nagawa iyon.

"Sino una?" tanong ko sa kanilang lahat. Nakaupo kaming lahat sa sahig at nakaporma
ng pabilog.
"Me!" L said with a hand raised. "Never have I ever cheated on a test!" sabi niya.

Narinig kong may nagsabi ng 'lame'. Sabay-sabay kaming uminom pwera lang kay Kim.
Lake gawked at her. "Seriously?" tanong niya kay Kim.

Inakbayan ko si Kim. "Magagalit si Lord sa kanya kapag naging bad girl siya!" I
said, giggling. Kim shoved my face with her palm.

Sumunod na nagsalita naman si Kade. "Never have I ever passed out from drinking."
Uminom kaming lahat except Kim. Nakangiti lang tuloy siya sa amin.

Hindi ko alam kung matatawa ako o malulungkot dahil naalala ko yung unang gabi na
magkasama kami ni Riv—Voldemort. I passed out on him

Sumunod si Kim kay Lake. "Never have I ever eaten a poop?" she said, her nose
crinkled. Nagtawanan kaming lahat dahil wala namang iinom sa amin. Napainom tuloy
siya ng wala sa oras dahil sa maling diskarte niya.

Sumunod ako kay Kim. Oh. Shit. Hindi din ako nakapaghanda. "Umm... Never have I
ever... errr... passed out during make-out session?" sabi ko. Pakiramdam ko namula
ang buong mukha ko hanggang leeg at balikat! Tinawanan kasi nila akong lahat. They
know I did naman kaya napainom din ako nung uminom si Louisse.

Napatingin kami sa kanya. Akala ko ako lang e.

She shrugged. "Bad breath siya e!" she said defensively. Lalo tuloy kaming
nagtawanan.

Lake rubbed his palms nang mapunta na sa kanya ang spotlight. He grinned
devilishly. "Never have I ever been to a strip club!" sabi niya habang nakatingin
kay Kade.

Lake flipped him off before taking a shot.

"Details, Ongpauco!" sigaw ni L sa kanya. Tinignan siya ng masama ni Kade.

"It was just a dare!" sabi nito. "I was dared to go in there and pick one girl.
That's it."

L made a disgusted face. "You picked up one?"

Umiling kaagad si Kade. "Hey, I didn't fuck her. I paid, though," paglilinaw nito.

"Blow job?" tanong ni L. Wow. Medyo loose na ang bibig niya!

"Nope." 

L nodded, satisfied. Bakit? Big deal naman ba kung nagpaganun si Kade? Labo ni L.

Hindi ko na nabilang kung nakailang round kami. Pero palala ng palala ang mga
pinagsasabi namin. Except for Kim, of course. Pero yun nga yung pinakanakakatawa e.
Si Kim lang ata yung hindi nakakainom sa amin.

"Never have I ever got or given, for girls, a blowjob," sabi ni Lake. Sa lahat,
siya palagi ang may pinakabastos na sinabi. Tatlo kaming uminom nina Kade at Lake.

Nabulunan si Lake nang makita niya ako. "What the fuck, Jamie?!" sabi niya nang
maka-recover siya sa pag-ubo. Even Kade and L were gaping at me.

"Anong masama kung nakapag-blowjob na ako?" I asked, confused at their reactions.

Si Kim din, mukhang walang alam sa nangyayari.

Hinawakan ni Lake ang mukha ko. "My sweet, innocent Annabeth? Your innocent lips
and tongue have tasted someone's..." he trailed off in disbelief. Nakatitig lang
siya sa lips ko habang hawak pa rin ang mukha ko.

"Seriously, Jamie?" Kade asked. "Wait. Kay River?" Sinuntok siya ni L at sinigawan
ng 'Voldemort!'

Tumango ako. "Kanino pa ba?" I asked, still confused. Si River lang naman ang
naging boyfriend ko recently ha? Siya ang nag introduce sa akin nun sa The Ledge?

"Wow. Babe, really? Wow," said L in disbelief.

"Bakit ang OA niyo?" I asked, baffled at their shocked expression. "Anong

nakakagulat sa pag-inom ng blowjob sa The Ledge?" tanong ko sa kanilang tatlo.

Nanahimik sila. Nagtinginan. Tapos nagtawanan.

See? Mga baliw! Mga lasing na talaga sila!

"Oh my gods!" L said between gasps. Halos gumulong na siya sa sahig!

Pailing-iling si Kade bago nakipag high-five sa akin. Inakbayan ako ni Lake habang
tawa pa rin ng tawa. "You're the bomb, Annabeth! You're the bomb!" he slurred.

Lumingon ako kay Kim. Katulad ko clueless pa rin siya. "'Di ko gets," sabi niya. I
just shrugged. Ako din e.

***

We were all a grumpy bunch the next morning. Maaga kaming gumising kasi may tour pa
kami sa Chocolate Hills. Dala-dala din namin yung backpacks namin dahil after ng
tour, pupunta na kami ng Bantayan Islands, Cebu. Walang pahipahinga. Kahit may
hangover halos lahat kami. Syempre, si Kim wala.

Kaya ito, feeling Little Miss Sunshine siya.

Apat kaming nakasuot ng shades habang naglalakad sa tapat ng view. Akalain mong di
kami excited sa Chocolate Hills? Epekto nga naman ng hangover. Nagpicture lang kami
for Instagram and Facebook purposes.

"This shit is boring," Lake mumbled. Napatingin kaming sa kanya. "Who's up for a
dare?" tanong niya.

Tinignan ko siya ng masama through my sunglasses. "Kung sa'yo lang manggagaling, no

way," sabi ko sa kanya. The three agreed.

He scratched the back of his head. "Edi from random strangers!" he said. Bago pa
kami makapag-react, may nahila kaagad siyang lalaki. Mukhang kaedad lang namin.

He pointed at Kim. "Give her a dare!" utos niya na parang matagal na silang friends
ni Kuya. Hindi nakapalag si Kuya dahil na intimidate ata sa laki nina Lake at Kade.

"Uhh. Get his number?" turo ni Kuya dun sa isa pang lalaki sa kabilang dulo.
Mukhang monster yung tinuro niya.

"Good luck, Kim," sabi ko sa kanya. Tinulak siya ni L papunta sa direksyon ni

Monster Guy.

"Huy! Hindi pa ko pumapayag!" she argued. Umiling kaming lahat sa kanya kaya hindi
na siya nanlaban. Lahat kasado na sa dares na manggagaling sa random strangers,
huwag lang talaga maging boring itong bakasyon namin.

Nang matapos si Kim, tumakbo kaagad siya sa amin. Pulang-pula yung mukha niya sa
kahihiyan. Humila na din si K ng isang random stranger at inutusan na i-dare nito
si Louisse.

"Selfie with a random stranger," sabi nito.

L rolled her eyes. Ang easy naman ng sa kanya! No sweat niyang magagawa yun!
When it was her turn, pinili niya yung pinakamukhang kikay na girl na tourist. Nang
inutusan siya ni L na i-dare si Kade, nginitian ng babae si Kade! Seductive smile!

"Take of your shirt for 30 minutes!" sabi nito habang sinisipat ang mga braso at
dibdib ni Kade. Napailing na lang kaming tatlo. Si L naman, parang gustong itulak
papunta sa Chocolate Hills yung babae.

Kade complied. Nilapag niya yung backpack niya sa sahig at naghubad ng shirt niya.
Wow. Kahit ako maglalaway talaga sa katawan ni Kade. "Laway mo, Annabeth," bulong
sa akin ni Lake. Hinipo ko tuloy yung baba ko. Tinawan ako ni Lake dahil duon. Wala
naman kasing laway!

Hindi ko naman first time makita yung katawan ni Kade. Mas naa-appreciate ko lang
ngayon kasi hindi ako gaano kalungkot at wala na masyadong umuukopa ng isip ko.

Humila ng babae si Kade. Sa sobrang pagkatulala nito kay Kade, ang tagal niya bago
nagets yung sinasabi nito. Like for 5 minutes paulit-ulit si Kade. "Scream the most
embarrassing word you could think of," sabi nito sa akin.

Shit. Ano bang 'most embarrassing thought'? Like a penis? Yung mga putotoy? Oh
shiit. Bakit ko inisip yun?!

Kade grinned when he saw my face. Feeling ko nag-aapoy sa sobrang init!

Tumalikod ako sa kanila at sa maraming tao. I closed my eyes and screamed,

"PEEEEENIIIIIIIIIIIIIS!!!!!!!!!"

Lupa, pwedeng kainin mo na ako? As in now na?

Ayoko ng humarap sa mga kaibigan ko dahil ang lalakas ng mga tawa nila. Pati ibang
tao sa paligid namin nagtatawanan e. Pero humarap pa rin ako dahil kailangan ko
pang maghanap ng magdi-dare kay Lake.

"Mga leche kayo!" sabi ko sa kanila bago maghanap ng random stranger.

Hinila ko yung pinaka-pangit na lalaking nakita ko. "Kuya! Bigyan mo ng

pinakamalalang dare yung kaibigan ko. Please! Wag kang aangal!" sabi ko sa kanya
habang kinakaladkad siya palapit sa mga kaibigan ko.

Tinuro ko si Lake na nakangisi pa rin sa akin. "Yan, kuya! I-dare mo yan!" sabi ko.

Napakamot sa ulo si kuya. "Halikan mo yung gusto mong babae," sabi nito bago umalis
sa harap namin.
"Hoy! Kuya! Ang lame mo mag-dare! Hayo—HUY!" napasigaw ako nang maramdaman ko ang
labi ni Lake sa pisngi ko. "What the fuck?!" I gaped at him.

=================

Chapter 35: Balls

Chapter 35

Balls

Awkward. Ang awkward. Ang awkward talaga. Ang awkward talaga super. Ang awkward-
awkward ko!

Hindi ko na-enjoy yung yung isang gabi at isang araw na inilaan namin sa Bantayan
Island dahil sa sobrang nailang ako sa ginawa ni Lake sa akin nung dare sa
Chocolate Hills. Nakakagulat! Nakakaewan! Nakakailang!

Ano bang iniisip ng mokong na yun at hinalikan niya ako? May gusto talaga siya sa
akin? Bakit sa akin? Bakit hindi kay L? Ang ganda at sexy ni L! Ang cool pa! Bakit
hindi si Kim? Ang cute-cute niya! Pwede gawing keychain sa sobrang cute!

Bakit ako? Bakit ako pa?

Kahit clueless ako sa mga ganitong bagay. It wouldn't take a genius para ma-figure
out na mali yun! Ex-girlfriend ako ng pinsan niya! Hindi ba't may code sila? Bro
code yun diba? Nabasa ko somewhere sa internet yun!

Hindi ka dapat tumalo ng ex-girlfriend, kapatid, o basta na 'first dibs' ng close

friend mo. And in their case, magpinsan pa sila! They're like brothers na rin! At
kahit wala ng pakialam sa akin si River, meron akong pakialam sa kanila at sa
sarili ko! 

I don't want two Ongpaucos! Okay na sa akin yung nagkaroon ako ng isa dati.

Ngayong nasa Boracay na kami, mukhang matutulad lang ito sa ginawa ko sa Bantayan
Island. Mukhang magmumukmok lang ako dito sa hotel room namin hanggang sa umalis o
umuwi na kami.

"Huy, J! Hindi ka na naman lalabas ng hotel room?" narinig kong tanong ni Kim.
Nakatalukbong ako ng comforter habang nakahiga sa kama. Nagpapanggap akong tulog
para iwanan na niya ako sa kwarto.

Sina Kade, L at Lake, naglibut-libot na sa mga stations dito. Kami lang ni Kim ang
naiwan dahil tinatamad kaming pareho. Or should I say, ayokong sumama anywhere near
Lake.

"I'm sleepy," sagot ko sa kanya. May pahikab-hikab pa akong nalalaman.

Nagulat ako nang biglang nawala sa ibabaw ko ang comforter ko. "Get up! Tumigil ka
na sa kakamukmok!" sabi niya bago ako hilahin sa braso. I ended up sprawled on the
floor.

Patola! Ang sakit sa pwet!

"Hindi ako nagmumukmok! Pagod ako!" pagdadahilan ko bago bumalik sa pagkakahiga ko

sa kama.

Hindi pa rin ako tinantanan ni Kim. "Kapag hindi ka tumayo diyan, ipapabuhat kita
kay Lake! Sige ka!" banta niya. Nakalagay pa ang magkabila niyang kamay sa baywang
niya. Dinaig si Mother Hen!

Napabangon ako sa kama ng wala sa oras. "Ano bang gusto mong mangyari ha?
Nananahimik ako dito!" I whined. Hindi ko naman siya ginugulo!

Hinila niya ako hanggang sa makatayo ako. Dinampot niya yung slippers ko bago niya
ako binalikan at hilahin hanggang sa makalabas kami ng hotel room. Binato niya sa
akin ang slippers ko. I gaped at her. Seryoso ba tong si Kim?

"Bumalik ka na lang after 5 hours! Bye!" sabi niya bago ako pinagsarhan ng pinto.

What the heck just happened? Totoo ba to? Is this the real life? Is this just
fantasy? Caught in the landslide—Ugh. Pinalayas ako ni Kim sa kwarto namin!

Kinatok ko ang pinto. "Isusumbong kita kay Lord!" sigaw ko sa kanya. Narinig ko
lang ang nakakaimbyerna niyang tawa. I huffed. Bwisit. Sinuot ko na lang ang
slippers ko at umalis na sa hallway. Baka may sumita pa sa akin at mapaaway ako.
Mahirap na.

***

I ended up taking photos of landscapes while strolling at the beach. Mabuti na lang
at hindi gaanong kainit at medyo maulap ang kalangitan. Perfect lang ang weather.

Magse-selfie sana ako nang biglang may umakbay sa akin. Nakita ko sa screen ng
phone ang nakangiting mukha ni Lake na napakalapit sa akin. Sa sobrang inis ko sa
panggugulat niya, I shoved his face away with my free hand.

"Lumayu-layo ka nga, Lake!" sigaw ko sa kanya. Umatras ako para lumaki lalo yung
space between us.
He raised both of his arms. Umakma siyang yayakap sa akin kaya sinipa ko siya sa
tiyan. He doubled over dahil napalakas ata ang sipa ko sa kanya. Napahiga nga siya
sa white sand e. Yumuko ako papalapit sa kanya at nakitang namumula yung mukha
niya. Abot nga hanggang leeg niya e.

"Huy, Lake! Huwag ka ngang OA! Di naman ganun kalakas yung sipa ko sa tiyan mo!"
sigaw ko sa kanya habang dinudutdot ang balikat niya.

He whimpered. "You kicked my balls, you idiot!" sigaw niya sa akin.

Ohh. Balls niya pala yun? So hindi pala malambot yung tiyan niya? Yung balls pala
yun?

I hovered closer to him. "Seryoso? Nabayagan kita?" I asked with a huge grin. Ha!
Victory is mine! Ma-turn-off ka, Lake Ongpauco!

He breathed in deeply through his nose then exhaled through his mouth. He tried to
sit-up. Dahil naawa na rin ako sa kanya, tinulungan ko na siyang makaupo.

"Most people would apologize if they kicked someone in the balls, you know," he
grumbled under his breath.

I grinned and nudged him hard. "You want me to lie?" I teased him. Inirapan niya
ako at minassage niya through his board shorts yung balls niya. Imbes na
maeskandalo ako, natawa ako ng malakas. Ganyan ba ang lalaking may gusto sa isang
babae? Nagpapakita ng ganyang kagaguhan?

"We're good na? Di ka na ilang?" he asked, still wincing. Hawak niya pa rin ang
precious family jewels niya.

Umiling ako. Nakakamiss din mga antics ni Lake e.

Tumango siya. "Good," sabi nito. "Alam mo naman na I don't like you like that,
right?" he asked.

Pakiramdam ko namula ang buhong mukha ko sa tanong niya. Hindi niya ako gusto?
Akala ko may gusto siya sa akin! Hindi pala! Nanlaki ang mga mata niya. "Seriously?
You really thought I like you romantically?!" he asked in disbelief.

Way to go, Lake. There goes my self-esteem, going on a downward spiral.

Sinuntok ko siya sa braso. "Ow! What was that for?" he growled.

"E bakit hinalikan mo ko nung isang araw? Hindi mo naman pala talaga ako gusto!"
sunud-sunod kong tanong. Sinuntok ko ulit siya sa braso for good measure.
"Misleading!" sigaw ko sa kanya. Kaya ako nagagalit sa kanya, dahil nauwi sa wala
yung isang gabi at isang araw ko sa Bantayan Island! Wala naman pala akong dapat
ikailang!

"I like you all naman. But I kissed you 'cause I like you the most and we're
closer! And you almost became my cousin-in-law, if there's such a thing!" he
explained, his eyes filled with honesty and panic.

A smile crept up my face. "Seryoso? Hindi mo ako gusto?"

He huffed at me. Parang gusto na niya akong sakalin. Pero hindi ko naman hahayang
ipanghawak niya sa leeg ko yung pinanghawak niya sa balls niya. Kahit pa hinawakan
niya yun through his board shorts pa. "No! Ew! Incest!" sigaw niya sa akin. Parang
bata!

Sasagutin ko pa sana siya nang magsalita siya ulit. "I like your friend, though."

Nanlaki ang mga mata ko. "Sino? Si Kim o Louisse?" I asked in disbelief and shock.

"Si Kim," sagot nito habang nakangiti.

OH MY GODS.

Binatukan ko siya. "Ow! Kanina ka pa!" he yelled at me before rubbing the back of
his head.

"Bakit hindi siya yung hinalikan mo nun? Siya pala yung gusto mo talaga!" I yelled
back at him. Sasapakin ko pa sana siya nang itaas niya ang mga kamay niya para
pigilan ako. Napahinto ako. Ayoko ngang mahawakan kamay niya.

Kumalma kaming dalawa. Napahiga siya sa buhanginan at napatakip ng mata gamit ang
braso niya.

"Don't wanna corrupt her e," he finally said.

Aww, if that isn't sweet then I don't know what is!

***

Habang naglilibot kami ni Lake, hindi maiwasan na may mga lumalapit sa kanya at
nakakakilala. Prince of Philippine Baseball daw e. Gusto ko nga silang barahin e.
Yang si Lake? Ganun kagaling sa baseball? Hmm.. Baka nga. Hindi ko pa naman siya
napapanuod sa maglaro e. Tsaka malay ko ba yung mechanics nung game na yun.
Mostly mga babae ang pumapansin sa kanya at nakikipagpa-picture. Yung iba binibigay
yung numbers nila kay Lake. He always decline politely. Atta, boy! Kahit mga
malalandi yan, may feelings pa rin yan.

"Jamie Navarro?" Napalingon ako nang marinig kong may tumawag sa akin. Napahinto
din si Lake at napalingon sa tumawag sa akin.

OMG! Si Sir Pogi from my OJT!

"Sir Gabe!" sigaw ko bago lumapit sa kanya. Mabuti na lang at napigilan ko ang
sarili ko. Hindi ko siya nayakap dahil sa excitement ngayon! Hindi na ako naki-
carried-away!

Ngumiti sa akin si Sir Gabe nang makalapit ako sa kanya. Iniwan ko si Lake sa mga
kausap niya dahil OP naman ako duon e.

"What a small world," bati nito sa akin. Tumango ako. Small world, indeed. Akalain
mo ba namang of all places, dito ko ulit siya makikita? The last time na nagkasama
kami, sa OJT ko pa yun. Hindi naman kami madalas mag-usap duon dahil may mga kanya-
kanya kaming mga gawain.

"Oo nga po. It's good to see you here, Sir!" sabi ko sa kanya.

Nginitian niya ulit ako. Wow! Ang pogi talaga ni Sir! Lalo siyang gumagwapo kapag
ngumingiti siya ng ganyan. Yung hindi siya seryoso palagi. Dahil na rin siguro nasa
bakasyon siya at stress-free. Mukhang bakasyong-engrande din siya dahil preskong-
presko ang suot niya. Naka-sando at board shorts lang. Ang gwapo. Grabe.

Pero wala pa ring sinabi kay...

Ugh. Nevermind.

"Drop the formalities. Just call me Gabe," sabi nito. Seryoso? First-name basis na?
"Tsaka you're not working for me anymore," dagdag nito.

Tama naman siya. Wala ng rason para tawagin ko pa siyang 'sir' dahil hindi na niya
ako pinapasweldo. Wala naman siguro akong nilalabag sa code of ethics or something
no?

"Okay po," sagot ko. Nginitian niya ulit ako. Hindi ko alam kung bakit pero
naramdaman kong nag-init ang mukha ko.

Shit. Why am I blushing?

Nasira ang moment namin nang maramdaman ko na naman ang kamay ni Lake na pumulupot
sa leeg ko. "Oy, Annabeth. We better go back na," sabi nito sa akin na parang wala
akong kausap. Gago talaga.

I smiled at Sir Gabe apologetically. "Sir Gabe—" Napahinto ako nang tinaasan niya
ako ng isang kilay. "I mean, Gabe. Um, mauna na kami nitong epal kong friend ha!
See you when I see you!" paalam ko sa kanya.

"Wait. Can I get your number?" biglang sabi nito. Napatigil kaming dalawa ni Lake.
"May party kasi kaming sponsored bukas. I'll text you the details later," sabi
nito.

Wala naman sigurong masama kung ibibigay ko ang number ko diba? So I did. Kahit na
kinukurot ni Lake yung tagiliran ko the whole time. Ano bang problema nitong
gunggong na to? Magkakapasa ang mga bilbil ko sa ginagawa niya!

***

"I can't believe you gave him your number!" sabi sa akin ni Lake habang
kinakaladkad ako sa hallway ng hotel papunta sa room namin nina Kim. Wala akong
magawa kundi magpakaladkad sa kanya. 

Ang lakas niya!

"Wala namang masama dun sa ginawa ko ha!" sagot ko sa kanya. Napahinto kaming
dalawa nang makasalubong namin sina L at Kade. Galing sila sa room nina Lake.

Umiwas ng tingin si Kade sa akin. Napatingin ako kay L at nagulat sa hitsura niya.
She looked disheveled! Pulang-pula si L. Namamaga yung lips niya at may mga red
marks sa leeg at dibdib niya. Kitang-kita dahil nakasuot siya ng bikini top na
pinatungan lang ng puting tank top!

Naku! Iisa lang ang ibig sabihin bakit ganyan ang hitsura niya.

Nilapitan ko siya at hinawakan sa balikat niya. Nanlaki ang mga mata ni L. Parang
kabado siya? Who wouldn't? Nakakakaba kaya kapag nagka-allergy ka!

"L, anong kinain mo at nagka-allergic reaction ka ng ganyan?" I asked, concerned at

her.

I heard someone snickered. Nilingon ko si Lake. Siya nga.

"Tumigil ka nga diyan! Kita mong ina-allergy na si L!" sabi ko sa kanya bagi
humarap ulit kay L. "Ano bang nakain mo ha? You're lips are swollen! Ang dami mong
pula-pula sa leeg at dibdib!" sabi ko sa kanya habang tinitignan ang leeg niya.
I heard Lake choking from his laughter. "Oh my God, L. What did you eat ba in our
room?" tanong nito.

Lalong namula ang mukha ni L. Napatingin na lang siya kay Kade. Napakamot ito ng
ulo. "Sea food," sagot nito bago hinila si L at dumiretso sa tapat ng hotel room
namin. Kumatok siya at binuksan ito ni K after ng ilang segundo.

Nanlaki ang mga mata niya ng makita niya si L. "OMG, L! Bakit ka in-allergy?!" she
asked in disbelief. See? Pati si Kim napansin! Ibig sabihin malala talaga ang
pamamaga ng lips ni L at yung red marks sa balat niya.

"Kumain ata ng panis na hotdog si L e," I heard Lake's voice from the back. "Ow!
Cascade!" I heard him growl. Naabot siya ng mahabang reach nito at nasuntok sa
braso.

"Fuck you, Lake," Kade said to him.

"What, totoo naman, right, L?" Lumingon ako sa kanilang tatlo. Lake was just
grinning. Kade stared daggers at him. "What, you didn't eat her tahong?" pang-inis
na tanong nito kay Kade.

Waahh? Bakit napunta sa panis na hotdog at tahong ang usapan? Gago talaga si Lake!
Kailan pa naging seafood and hotdog?

=================

Chapter 36: Bashers

Chapter 36

Bashers

"I'm glad you came," salubong sa akin ni Sir Gabe nang makarating kami sa party
nila. Pero ang mas ikinagulat ko ay yung bumeso siya sa akin!

I cleared my throat and smiled at him. Shucks. "Syempre naman po. I won't miss it
for the world." Laki din ng utang na loob ko sa kanila e, flat one kaya ang grade
ko sa OJT ko.

He smiled at me. I expected to see dimples on his cheeks. Nakalimutan kong wala
pala siya nun. Si Riv—I mea, Lord Voldemort ang meron no. Though merong cute na
sungki si Sir Gabe. Hindi talaga ako sanay na hindi siya tawaging Sir Gabe. But I
have to, ayaw niya ng formalities e. Tsaka nasa bakasyon naman siya.
Ipinakilala ko siya sa mga kasama ko. Both L and K were friendly with him. Si Lake,
he's acting weird. He's not his usual jolly self. Si Kade sakto lang. He just
nodded at Sir Gabe. Wala namang issue dun dahil ganun naman talaga siya. Medyo
masungit. 

Pero si Lake? He's the friendliest person that I have ever met. Ano kayang problema
niya?

Nawala ang isip ko kina Lake nang makapasok na kami sa party. It was fun.
Nadagdagan pa ang saya dahil nagkaroon kami ng bagong mga kaibigan sa katauhan ng
friends ni Sir Gabe. They may be older than us, pero they're fun to be around pa
rin.

"Masama pakiramdam ko," K whispered at me. Napalingon ako sa kanya. Hindi ko

maaninag kung namumutla siya dahil sa strobe lights. Pero mukhang totoo nga ang
sinasabi niya dahil nakangiwi siya.

Lumapit ako sa kanya para bumulong pabalik. "Gusto mo ng bumalik sa hotel?" tanong
ko sa kanya.

Tumango siya. Nagulat ako nang biglang sumulpot sa harapan namin si Lake. Lumuhod
siya sa harap ni Kim. "What's the matter?" tanong niya kay Kim. He looked genuinely
concerned.

Malamang! Gusto niya si Kim e!

Hindi makasagot si Kim. Hawak niya ang tiyan niya at parang namimilipit na sa sakit
nito. "Lake, pwede bang mauna na kayo ni Kim sa hotel?" I asked him.

"Are you sure? How 'bout you?" tanong niya sa akin habang inaalalayang tumayo si
Kim. Tumayo na rin ako.

"Okay lang. Magpapaalam pa ako kay Sir Gabe tapos hahanapin ko sina L. Sasabay na
lang ako sa kanila ni Kade," sagot ko sa kanya.

For the first time tonight, nakita kong ngumiti ng nakakaloko si Lake. "Good luck
with that," sabi nito. Good luck saan? "Just text me if you need me, okay?" sabi
niya bago sila mawala ni Kim sa paningin ko.

Okay. I need to find Kade and Louisse. Nasaan kaya ang mga yun? Napapansin ko lang
na simula nang mag Boracay kami, the two of them seem to be... close. Nakakapagtaka
talaga e. Lagi silang magkasama. Hindi na sila parang aso't pusa tulad ng dati. May
namamagitan na kaya sa kanilang dalawa?

Pero paano na si MFG? Tapos na kaya yung namamagitan sa kanila ni L?

Baka naman brokenhearted din si L ngayon at nagmo-move on? Tapos wala akong kaalam-
alam dahil masyado akong preoccupied sa mga problema ko. Feeling ko napakawalang
kwenta kong best friend if may ganung pinagdadaanan si L.

Hindi na niya kasi nababanggit si MFG. Pero minsan niya lang din naman talaga
banggitin yun e. Baka naman na-realize ni L na bigger catch si Kade kesa kay MFG?

He's an athlete din. Tapos... wait. They're both athletes! Holy shit. They're both
football players! At sa pagkakaalala ko, yung toga ni Kade nung graduation,
mayroong dalawang stars na silver. Ibig sabihin nun ay may latin honors siya.

Oh my God.

Hindi kaya iisa lang si MFG at Cascade Ongpauco?

Pero imposible! Baka coincidence lang! Ano namang dahilan ni L para itago sa amin
ni Kim kung si Kade nga si MFG? I don't see the point. Baka mali lang ako. Baka
maling akala lang ito.

Oh my God. Kahapon! Magkasama sila sa iisang kwarto! Bakit hindi ko napansin yun
nang makasalubong namin sila ni Lake? Oh shit. Yung hitsura kahapon ni L, hindi ba
dahilan yung ng allergy? Hindi siya uminom ng gamot kahapon at sinabing ililigo na
lang niya.

Inalala ko ang mga nangyari kahapon. Yung mga references ni Lake! I facepalmed
myself. I need to focus na talaga with my surroundings at sa mga tao. Pwedeng
double-meaning yung sinabi niya.

Inilabas ko yung phone ko. I was about to type the 'other' meanings of 'Tahong' and
'hotdog' nang biglang may kumalabit sa akin. Humarap ako dito at napatigil.

"Sir Gabe!" bigla kong tawag sa kanya.

Sumimangot siya sa akin. "Gabe na lang, diba?" he asked with a crook smile.
Napakamot ako ng ulo. Oo nga pala. Hindi ko nga pala dapat siya tawaging Sir
ngayon. "Anyway, I think need a breather. You wanna go somewhere private?" tanong
nito sa akin.

Sasama ba ako sa kanya? Kilala ko naman siya. Pero hindi kami ka-close. Pero enough
para malamang wala siyang gagawing masama sa akin. If he brings me somewhere near
his hotel room, pwede naman akong magbago ng isip bago makarating duon.

Tsaka hinahanap ko sina L at Kade. Ayokong umuwi mamaya nang walang kasama. Tsaka I
need to ask both of them about my suspicions.
Napakamot ako ng ulo. "Hinahanap ko kasi sina L. But I won't mind a stroll."
Ngumiti siya sa akin at pinauna akong maglakad.

***

"What brings you here in Boracay?" he asked as he played with the sand. We were
sitting on the shore for quite some time now. Nagkukwentuhan lang about sa mga
random things. Nothing serious.

I shrugged. "Wala naman. Spontaneous trip sagot ng friends ko," sagot ko. Humarap
ako sa kanya. "Ikaw? Pinagsabay mo na yung work and vacation?" I asked as I pointed
at the party they were sponsoring.

Tumango siya. "Yeah, among other things," sagot nito. I squinted at him and he
smiled. "Something tells me na we're here for the same reasons."

I frowned at him. Anong ibig niyang sabihin? "Pano mo nasabi?" tanong ko.

"Nasaan yung boyfriend mo? The one you were telling Diegs about?" Pakiramdam ko
biglang uminit yung buong pagmumukha ko. Baka nga buong katawan ko, namumula din
ngayon!

Umiwas ako ng tingin sa kanya. "I don't know. Wala na kami e," sagot ko sa kanya
habang nakatitig sa dagat. Nakakatakot talaga kapag gabi at nakatitig ka sa maitim
na tubig ng dagat. But there's something about the smell, the wind and its view
that calms you.

"Told you. We have the same reasons," sabi nito. Napalingon ulit ako sa kanya. "I
broke off my engagement," sabi nito as an explanation.

Nanlaki ang mga mata ko. "You were engaged?" I asked in disbelief. Umiwas siya ng
tingin at ngumiti sa kawalan. "Kayo pa rin nung ex-fiance mo?" I asked, curious.

Umiling siya. "Nah," sagot nito. Tatanong ko pa sana kung bakit but he beat me into
it. "She cheated on me with my brother," sabi nito.

I gaped at him. "Seriously? That's horrible!" I said in disbelief. Sinong matinong

babae ang magloloko kay Sir Gabe? He's a huge catch! At sa kapatid pa talaga ni Sir
Gabe siya lumandi? What the heck is wrong with her?

Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi niya. Napapailing pa rin ako at

napapanganga. I am dumbfounded. "Anong ginawa mo sa brother mo?" I asked when I
recovered.

"I broke his nose," sabi nito. Tinitigan ko siya ng mabuti. Parang mas mukhang
nasaktan siya sa pagtataksil ng kapatid niya kesa sa ex-fiance niya.
"He deserved more," I grumbled. Anong klaseng mga tao ang gumagawa ng ganun? Ganun
na ba talaga kahirap para maging loyal sa isang karelasyon? Ganun ba talaga
kadaling lokohin yung taong totoong nagmamahal sa'yo? Kaya may mga taong hindi mo
masisisi kung bakit ayaw na sumugal e, they've been burned by douchebags and
assholes.

"Ilang taon na kayo ng ex mo, Si—I mean, Gabe?" tanong ko. He smiled at my slip.

"4 years. We were engaged for a year," sagot nito. Napatango ako. Ang tagal nilang
magkarelasyon. Sinayang niya lang yun?

Hindi ko tuloy maiwasang isipin si Lord Voldemort. Kung ganun lang kadaling
itinapon ng ex-fiance ni Sir Gabe yung 4-year relationship nila, walang-wala lang
talaga kay Riv—Lord Voldemort yung mahigit 3 months na relationship namin. No
wonder.

"Wow. 4 years. Tinapon niya iyon?" tanong k okay Sir Gabe. Hindi pa rin
makapaniwala sa kasamaan at kababawan ng taong yun.

Tumango siya. "I don't think that matters naman. I realized na it's not the years
or months that strengthens the relationship. It' the depth," paliwanag nito. "At
first, our relationship was intense. Then as the years go by, nawawalan na ng lalim
e."

Tumango ako. May punto siya dun. "Trust, loyalty, open communication and yada,
yada, yada," sabi ko habang nakangiti.

"Maybe she really loved me and she just fell out of love," sabi pa nito.

I shrugged. "She's still an asshole, though," I grumbled.

I heard him laugh. "That's true," sabi nito. Nanahimik kaming dalawa at in-enjoy
ang masarap na preskong hangin ng Boracay.

Meron bang depth yung relationship namin ni Riv—Lord—ugh, ni River? Yung mahigit 3-
months bang kami, meron kayang lalim yung pinagsamahan namin? Nalulungkot akong
isipin na wala. Pero hindi naman kasi imposible. He never trusted me with his inner
most feelings or any personal information about him. I don't know if he was loyal.
Pero wala naman akong alam na nag-cheat siya sa akin. He waited pa nga ata na
magkahiwalay kami bago may nangyari sa kanila ni Jam.

I know hindi yun yung nasa photo. Pero malakas yung kutob ko na hindi lang make-out
session yung naganap nang makapasok sila sa isang hotel room nung gabing yun sa
photo.
Wala rin kaming open-communication. 

Sa part ko, sobrang open naman. Pero sa kanya, parang pader minsan yung kinakausap
ko kapag seryoso at personal na ang topic. Bumabalik lang sa akin ang mga tanong
ko. Minsan, hindi na lang siya magsasalita. Tatahimik na lang iyon na parang hangin
na lang ang kausap ko.

Hindi ko tuloy maiwasang isipin na ginamit lang akong pang-momol ni River. Para
bang nagbalik sa akin yung mga inisip ko nuon. Ano bang nagustuhan niya sa akin?
Hindi naman ako kagandahan. Morena ako. Hindi katangkaran. Tatanga-tanga. Isip-
bata. Wala akong maisip na dahilan talaga para magustuhan niya ako. Wala akong
maisip na dahilan para mag-stay siya sa isang relationship na plain ang ka-partner
niya.

"We're moving on together here in Boracay." Narinig kong sinabi ni Sir Gabe.
Napatingin ako sa kanya at napangiti. Tama siya. Parehas kaming nag momove-on dito
sa Boracay. How cool is that?

***

Pagdating ng pangatlong araw namin sa Boracay, sinigurado na naming na-enjoy namin

ang mga activities dito. We tried the Flying Fish. Si Kim ang unang nalaglag. Hindi
na ako nagtaka dahil siya ang mukha talagang tatangayin ng hangin dahil sa payat
niya.

Sumakay rin kami ng Banana Boat. Halos sabay-sabay kaming nahulog. Pero di hamak na
tumagal sa amin ang mga Ongpauco. Nag-try din kaming mag Parasailing. This time,
kasama ang mga kaibigan ni Sir Gabe.

Unang sumubok sina Lake at Kim. Hila-hila niya na naman si Kim kaya wala itong
nagawa kundi sumama. Nahihiya pa rin siya sa new friend niya kahit papano. Sumunod
sina L at Kade. Napagpasyahan kong huwag na muna silang i-confront about it. If
gusting umamin ni L, I'll wait for her na lang. Baka makasama pa sa relationship
nila kung mangingialam ako sa natural progress nila. I'll just observe them.
Manunuod ako sa tabi at maghihintay.

Sumunod ang mga kaibigin ni Sir Gabe. We decided na magpahuli na. Mas masaya daw
iyon dahil sunset.  

I screamed my heart out the moment we reached the top. Ang sarap sa pakiramdam!
Parang lumilipad ako. Yung hangin na nararamdaman kong humahampas sa akin, ang
sarap sa pakiramdam. Yung view! It was so breathtaking. Yung adrenaline rush,
nakaka-high. Kakaibang experience. Hindi ko talaga makakalimutan.

Blangko ang isip ko. Wala akong problema nung nasa taas ako. Ang nasa isip ko lang,
sobrang saya ko. It's like I'm freeing myself from my problems. Wala na sa balikat
ko ang mga problema ko. Wala na akong pakialam. Masaya na ako. Malaya na ako.

I'm freeing myself from all the pain.

***

nknskywlkrxx Sir no more.

Nagulat ako nang makita ko yung dami ng notification ko sa Instagram dahil sa photo
namin ni Sir Gabe. Nakasakay kami nun sa speedboat na humihila ng parachute para sa
parasailing namin kanina. Kinunan ko yun bago yung turn namin para mag parasailing.
Parehas kaming nakangiti sa photo. Medyo kulay orange kami dahil nakatapat kami sa
sunset. Mas maganda yung photo dahil naka-filter pa.

Binasa ko ang mga comments. Halos walang pamilyar na usernames ang nag-comment sa
photo namin ni Sir Gabe. Puro... bashers. Since when did I get bashers? Hindi naman
ako sikat para magkaroon ng bashers! Hindi naman ako artista or isang public
figure! I'm not even worth their time! What the hell were they doing in my
Instagram account?

dabadgirl pinalitan mo na agad si @TheOngpaucoRiver? slut!

Sunnypeaches malandi ka!

risahonti golddigger! Older and rich guy pa pinalit mo ha!

Maddibellganda ginamit mo lang si @TheOngpaucoRiver!

Tellmemoar @nknskywlkrxx ang harot harot mo!

Gimmelurv bti nga pngsawaan ka na ni RO!

LiliPutin #JamxRiverShipper

Hedandcolder dahil sayo nagaaway away ang ongpauco cousins! Bwist ka!

gugmaLy mamatay ka na malandi ka

starrbaks grabe may pamalit agad!!!11

What the hell? Alam na nila? Paano nila nalaman na ako yung ex-girlfriend ni River?
As far as I know, sa Facebook lang naman kami naging open sa relationship namin.
Dalawang beses lang yun. Nung naging Facebook official na mag-on na kami at nung
maging Facebook official na hiwalay na kami.

That's it. And ilang weeks na yun! Bakit ngayon lang lalabas? Close friends lang
naman namin ang friends namin sa Facebook. Wala namang mga tsismoso dun!

Sino kaya ang nagpakalat? Kahit huli na sila sa balita, hindi naman ibig sabihin
nun ay huli na ang pagkakataon para i-bash nila ako. Something tells me na umpisa
pa lang ito.

At ano yung sinasabi nung hedandcolder? Magkakaaway ang Ongpauco cousins? Since
when? Wala naman silang nababanggit sa akin. Tsaka nandito sila sa Boracay! Paano
sila mag-aaway away kung nasa Manilka ang isa? Anong nangyayari?

What the hell is happening? Kung kailan inaakala kong malaya na ako at walang
problema, saka naman nagdatingan ang mga haters and bashers ko. I don't deserve
this! Ako yung hiniwalayan at sinaktan ni River! Not the other way around! 

Hindi ko siya ginamit. Never ko siyang ginamit. Lahat naman ng ibinigay niya sa
akin, hindi ko hiningi. They were all gifts and surprises. Hindi ko naman alam na
sa huli, those gifts while bite me in the ass!

Ibalik ko kaya ang lahat pag uwi namin ng Manila?

But in order to do that, I must be certain na hindi ko pagsisisihan yun. Sabi ni

Mama i-cherish ko ang good memories namin. Those were all part of our good
memories. Kaya ko bang suwayin si mama at kalimutan na ang mga ito? Will it give me
peace? Will it make the pain duller? Will it make me move-on faster? Kakayanin ko
ba kapag nagkita ulit kaming dalawa sa personal?

=================

Chapter 37: Yes

Chapter 37

Yes

Cinco de Mayo came. The booze and food were over-flowing, the music was too loud
and everybody was in party mode. And did I mention we partied on a boat? We partied
on a freaking yacht! It was so cool! Kahit wala kaming idea why we're celebrating
it, ang saya pa rin.

Kahit si Kim na hindi pala inom, nag-eenjoy. Nagkukulitan silang dalawa ni Lake.
Nagkakatulakan na nga sila para mahulog sa yacht e. Mga sira! Baka mahulog talaga
sila! I was about to call their attention when I noticed L sulking in a corner.
Natural, pinuntahan ko siya.

"Uy, L! Anong ginagawa mo dyan?" tanong ko sa kanya nang makalapit ako sa kanya.

Hindi siya tumingin sa akin at nagpatuloy lang sa paggamit ng phone niya. Sinilip
ko ang ginagawa niya. Instagram. I sighed. Hindi na ako nakakapag post ng photos sa
account ko. Pinutakte na kasi ng bashers yung account ko. Maski yung mga photos na
50 weeks ago, may negative comments na din!

Tumabi ako kay L. "I'm editing photos," sagot nito sa tanong ko kanina.

"Buti ka pa nakakapag-post," I said, pouting.

Napalingon siya sa akin habang nakakunot ang noo. "Why not? Bawal ka?" she asked
before she continued editing.

Umiling ako. "Hindi naman sa bawal. Nakakainis lang kasi yung mga comments," sabi
ko. Napalingon ulit siya sa akin. Nagtataka. "May bashers na ako," I said, rolling
my eyes.

"Seriously? Why?"

"Two words: River Ongpauco," sagot ko sa kanya.

Sumimangot siya bago ibinalik ang atensyon sa phone niya. Tinignan ko kung ano ang
ginagawa niya. Nasa account ko na pala siya at nagbabasa ng comments. "What the—?"

Hinintay ko siyang matapos sa pagbabasa. Nang lumingon ulit siya sa akin, nakangisi
na siya. Yung parang may binabalak na hindi maganda. "You know what you should do?"
tanong nito sa akin. Umiling ako. Pero interesado akong malaman ang iniisip niya.
"Post more photos. Provoke them," sabi nito habang nakangisi.

Sumimangot ako. "Ayokong i-bash nila lalo!"

She rolled her eyes. "Mag-post ka o hindi, they're going to bash you pa rin," sabi
niya. "The only thing you could do is irritate the shit out of them."

"Inisin ko sila lalo?" Tumango si L. "Yung tipong sinusumpa na nila ako kahit wala
akong ginagawa sa kanila?" Tumango ulit si L.

Why not? Tutal naman, huhusgahan nila ako kahit anong gawin ako. They don't know
anything about our story pero grabe silang mang-bash. They don't even know me
personally. They don't know me at all. They haven't even met me! Mga sira talaga
ang tuktok nila at nabulag sila sa pagiging 'perfect' ng idol nila. Na kahit siya
yung may mali, siya pa ang papalabasin na agrabyado. At kung sino ang totoong
naagrabyado, siya ang palalabasin na masamang tao.

If they think I'm I'm not worthy of him, then so be it. Wala na akong pakialam.
Isaksak nila sa baga nila si River. Sawang-sawa na ako sa mga sakit na idinudulot
niya sa akin. Quotang-quota na siya sa akin. Bawing-bawi na siya sa pagpapasakit sa
akin sa kilig na naranasan ko sa kanya nuon.

"River's not doing anything?" tanong ni L bigla. Umiling ako. I checked his social
media accounts kahapon, wala siyang new updates. Kung ano yung nabasa ko nung nasa
Bohol kami, yun pa rin ang nasa accounts niya.

"Mukha bang may pakialam pa yun sakin?" I asked, sarcastic.

***

"Body shots!" rinig kong sigaw ni Lake. Grabe! Lasing na lasing na siya! Magkalayo
na sila ni Kim. Malamang naiinis or na turn-off na si Kim sa mga pinaggagawa ni
Lake.

Pupuntahan ko sana si Kim nang hilahin ako ni Lake. "Body shots?" tanong niya sa
akin.

I gasped then shook my head. "No way! Gago ka ba?" I asked in disbelief.

He just smirked at me. "You're the safest bet, J. Can't do this to Kim," bulong
niya sa akin.

I glared at him. "Edi wag mo gawin!" I growled at him.

"My dear Annabeth, we're here to have fun!" sabi niya lang sa akin bago hawiin ang
buhok sa balikat ko. "You want me to this to a random girl? I might fuck her
after," bulong nito sa akin. I gaped at him. Grabe. Lasing na lasing na siya!
Sobrang walang filter na ang bibig niya!

No wonder nakalayo na si Kim sa kanya. Malamang na turn-off na nga siya sa mga

lumabas sa bibig ni Lake!

"Baliw ka! Gusto mo si Kim pero makikipag one-night-stand ka sa iba?" I asked,

horrifieD. Lake grinned at me but it seemed fake. It was like he's hiding
something.

Oh my gods.
He's hurt.

"She said I'm not her type daw e," he said with a shrug. Hala ka! Nasaktan ni Kim
si Lake!

Lake Ongpauco's hurt!

Bago pa ako makapagsalita ulit, nilagyan na niya ng asin ang leeg ko. He took his
shot of Cuervo then licked the salt on my neck. Narinig kong may mga nagsigawan.
Pero mas namula ako nang marinig ko ang boses ni L. Lake just wiggled his brows
while sucking on his slice of lemon.

"I'm gonna post that on Instagram," she said. Napalingon ako sa kanya. "Tag ko kayo
ni Lake ha?" she asked with a grin. Yung tipong humindi man ako, gagawin niya pa
rin.

Oh god, no. Malaking gulo ito.

But what the heck, right? Those bashers can go to hell.

Pinunasan ko kaagad yung laway ni Lake sa leeg ko. Nakakakilabot e. Tinawanan lang
ako ni Lake bago kumindat at umalis sa harapan ko. I was about to leave when
someone grabbed my arm. Si L.

"It's your turn na! Pick someone!" sabi nito bago iniabot sa akin ang salt, lemon
at isang shot glass na may tequila. Lumingon ako sa paligid at hinanap si Lake.
Tulad niya, I'm gonna pick someone safe. And he's safe because he's my friend.

Kaso wala siya. Wala din si Kade. Shit. I can't do this with a random stranger! The
first and last time ginawa ko ito, si River ang kasama ko. And as silly as it may
sound, parang gusto ko na talaga siya ang last. But that doesn't matter now. I'm
moving on from him. Kailangan kong gumawa ng new memories.

Nagulat ako nang biglang may tumulak sa akin. "Go there! Someone volunteered!" sabi
ng isang babae na kasama namin sa yacht. Nang makarating kami sa table, nagulat ako
kung sino ang nakahiga duon.

Shit. Si Sir Gabe!

He's grinning at me. Tulad ni Lake, mukhang lasing na lasing na rin siya. My mouth
slackened when he pulled up his sando. Tama ba itong nakikita ko?

Fuck. Am I in Twilight Zone?

"Girl, put some salt on his abs na!" sabi nung tumalak sa akin. Seryoso ba siya? Sa
abs ni Sir Gabe ako maglalagay ng salt? Abs ni Sir Gabe ang didilaan ko?!

Fuckity, fuckity fuck.

"Sir—I mean, Gabe, sigurado ka ba?" I asked him with wide eyes. Baka napipilitan
lang siya. Pwede naman siyang umayaw. Hindi ko naman mamasamain. O baka pinagti-
tripan niya lang ako. Pwede pang magbago ang isip niya. I wouldn't mind if he does!
Nakakahiya e!

He grinned at me. "Give me the lemon," sabi lang nito sa akin.

Napakamot ako ng ulo at lumapit na sa kanya. Ibinigay ko ang lemon sa kanya. Halos
matumba ako sa gulat nang ilagay niya ito sa pagitan ng labi niya. Napapikit ako
bago ibinalik ang atensyon sa abs niya.

Wow. Ang ganda ng katawan niya. Hindi ko inakala na may ganito siyang tinatago
beneath his polo kapag nasa work siya! Hindi ko inaakalang madidilaan ko pa!

"Sa-saan ko ilalagay yung salt?" I stuttered. Shit! Nininerbyos na talaga ako!

Napasubok ata ako.

"Anywhere you want," he said, his words muffled.

Huminga ako ng malalim bago nilagyan ang rim ng belly button niya ng salt. Hindi na
rin ako nag-isip pa at nilagok ko na ang nasa shot glass ko. Agad akong yumuko sa
may abs niya. I licked the salt off the rim of his belly button.

In fairness kay Sir Gabe, malinis ang pusod niya ha!

Titiisin ko na lang sana yung pait ng tequila at alat ng asin. Kaso hinila ako ni
Sir Gabe at hinalikan. Err... pinakagat ang lemon niya. I mean, yung lemon na nasa
pagitan ng lips niya.

Nagsigawan na naman ang mga kasama namin. Lumayo kaagad ako kay Sir Gabe at lumapit
kay Louisse. She's grinning at me. That shit-eating grin of hers really made me
nervous.

"What's Gabe's IG handle?" tanong nito.

Uh-oh.

***

"Wow. Ang gandang pa-birthday nito ha," I said while scrolling down at the comments
on L's posts on IG. Yung mga post na kung saan ay puro eskandalo ko kahapon sa
Cinco de Mayo party sa yacht ni Sir Gabe. Yes, late ko na nalaman na pagmamay-ari
ni Sir Gabe yun.

"Pumutok na ba ang mga ugat sa ulo ng bashers mo?" tanong ni Kim. Natawa ako sa
tanong niya. Mukhang 'oo' ang sagot sa tanong niya.

Galit na galit kasi ang madla sa akin dahil sa body shots kahapon. Hindi ko alam
kung bakit hindi ko magawang mainis ngayon. Natatawa na lang ako sa mga kababawan
ng tao. Ako lang talaga yung pinutakte ng mga hate messages. Hindi lang naman ako
yung may mga posts ng ganun kahapon. Nauna lang kami nina Lake at Gabe pero marami
ang sumunod sa amin. Pero parang wala silang masamang masabi sa kanila.

Sa akin lang talaga.

No, wait. Pati kay Lake. How dare him daw. Bakit daw siya bumaba sa level ng isang
katulad kong cheap, slut at hipon?

"Tama na nga yan!" sabi ni Kim bago kinuha ang phone ko at inilapag sa kama. "Anong
plano para sa birthday mo, J?" tanong nito. Lumapit na rin si L sa amin at umupo sa
kama ko.

"Pwede wala munang party? Kahit dinner lang na tayong lima lang?" I pleaded them
Purgang-purga na ako sa five-days straight partying na ginawa namin dito sa
Boracay. Gusto ko ngayong pang-anim na araw namin ay mag-relax lang kami.
Magpahinga ng katawan, baga at atay.

"Sounds good to me," L answered with a shrug. "Will you invite Gabe?" she aske.

Umiling ako. "Tayo lang lima," I said firmly. Naiilang kasi ako kay Sir Gabe after
ng body shots kahapon. Hindi nga ako lumapit sa kanya after nun e. Ang awkward lang
ng feeling talaga. Oo, he's a good guy. Kaso hindi lang talaga mawala sa isip ko na
siya ang pangalawang lalaki sa buhay ko na nakahalik sa labi ko.

It's just so freaking weird!

***

The five of us went on an island hopping trip. Medyo awkward kasi hindi
nagpapansinan si Lake at Kim. Nauuna sa amin si Lake maglakad at nakasunod sa kanya
si L at Kade. Kami naman ni Kim ang nasa hulihan dahil busy kami sa pagkuha ng mga
landscape photographs.

Napansin kong mas magkadikit sina Kade at L ngayon. Kapag lumalapit ako sa kanila,
biglang nag-iiba sila ng usapan. Nagpapatay-malisya na lang ako. Minsan mahuhuli ko
yung mga pasimpleng hawak ni Kade sa bewang ni L. Tapos minsan si L, ngingiti kay
Kade.
Never ko pa siya nakitang ngumiti ng ganun. She's looking at Kade the way I was
looking at River before we drifted apart. She looked so happy. She looked so...
holy shit.

Siya nga si MFG.

Yung mga mata ni L, ganyan na ganyan kapag nagkukwento siya about kay MFG. Yung
kilig na kilig? Yung hindi niya mapigilang yung nararamdaman niya kahit anong gawin
niyang pagtago? Her eyes were twinkling. Lalo siyang gumaganda. She's radiating
happiness! Nakakahawa yung ngiti niya.

She was at peace. She looked so in love.

I stifled a gasp when I saw Kade link his pinky finger with hers. Pasimple lang.
But it speak volumes.

Iniwas ko na ang tingin ko nang magkatinginan silang dalawa. Feeling ko

nanghihimasok ako sa moment na dapat sa kanila lang e. Alam ko yung feeling ng
ganun. Yung tipong parang kayo lang dalawa ang nasa paligid kapag nagkatitigan na
kayo? Yun yung mga bagay na kahit gaano kaikli, iti-treasure at hindi mawawala sa
memory mo. Because it's too damn precious.

Sana lang talaga ay masabi na sa amin ni L ang totoo about sa relationship nila ni
Kade. Kasi kahit natutuwa at kinikilig ako sa kanila ng palihim, hindi ko rin
maiwasang malungkot dahil parang wala siyang tiwala sa amin ni Kim.

Nang makabalik kami sa main island, nag-dinner na kaagad kami. Masaya yung dinner.
Wala na masyadong awkwardness dahil isinantabi nina K at Lake yung tampuhan nila
dahil birthday ko naman e. Puro masasayang kwentuhan. Puro kalokohan nilang
magpinsan ang ibinubuking nila. Halos mamatay na nga ako sa kakatawa dahil sa mga
jokes ni Lake! Grabe talaga ang humor niya.

Pabalik na kami ng hotel namin nang mag-text sa akin si Sir Gabe na magkita daw
kami. Duon daw sa pwesto na inupuan namin nung nag-usap kami after ng stroll namin
nung isang araw. Nagpasama ako sa apat dahil hindi pa rin ang nawawala ang ilang ko
sa kanya.

"It's your birthday daw?" ang salubong sa akin ni Sir Gabe. Tumango ako.

Hala ka. Baka magtaka siya at hindi ko sinabi sa kanya. Or worse, baka nag-eexpect
siya ng invite sa akin kanina! Baka kaya siya nakipagkita ngayong gabi dahil hindi
ko siya ininvite sa dinner? Hala. Anong idadahilan ko?

"I have something for you," sabi nito bago may kinuha sa bulsa ng board shorts
niya. I gasped when I saw what he pulled out.
Oh God, no. Don't tell it's not what I think it is!

"Hindi ko naman na to gagamitin. Might as well give to someone else, diba? Since,
birthday mo naman it's yours na," he said with a huge grin.

I just looked at him with wide eyes and open mouth. Narinig ko pang napasinghap din
sina L at K nang makita nila ang hawak ni Sir Gabe.

Hindi ako makasagot sa kanya. Pakiramdam ko nasa lalamunan ko na ang puso ko.
Sobrang lakas ng tibok nito. Parang any moment aatakihin ako sa puso.

"C'mon, walang malisya," sabi niya sa akin bago iabot ang regalo niya sa akin.

Walang malisya? Paanong walang malisya ito? Sinong matinong lalaking gagawing
birthday gift ang engagement ring ng ex-fiance niya? Recycled gift lang?

Naku, Jamie! Stop assuming! Wala ngang malisya!

"Will you take this ring as my birthday gift?" he asked, his eyes filled with
mischief.

Naku, may sayad ata si Sir Gabe. Pero parang mas may sayad talaga ako sa kanya.
Hello! It's a gift! I love gifts! Tsaka sayang! Mukhang totoong diamond!

So I answered him with a...

 "Yes."

=================

Chapter 38: Drunk

Chapter 38

Drunk

nknskywlkrxx NO BIG DEAL. #SORRYNOTSORRY

So far, iyan na siguro ang pinakamaraming comments sa IG posts ko. Mapa-negative,

positive or kahit ano lang, makikita mo na sa comments section ng post na iyan. Sa
sobrang pagkabigla ni ate, napa-Facetime pa kami. I had to explain to her pa na
nang-aasar lang ako dun sa mga bashers ko kaya pinost ko yung photo na yun with
that caption.

What was the photo? Yung left hand ko lang naman na suot yung 'engagement ring' na
birthday gift ni Sir Gabe.

I shook my head and giggled. Nagmumukha silang tanga. Wala silang kaalam-alam na
pinagtitripan ko sila. Wala silang kaalam-alam na kinatutuwa ko yung negative at
degrading comments nila. Sa kanila din kasi nagre-reflect yung mga sinasabi nila sa
akin.

Medyo nagulat din ako sa reaksyon ko dahil hindi ako nagalit. I was so damn
entertained! Para kasi sila talagang mga tanga. Parang puputukan na sila ng ugat sa
utak sa sobrang kulo ng dugo nila sa akin. It doesn't matter kung alam nila kung
ano ang buong story, they just jumped into conclusion. Sarado na ang mga utak nila.
There's no room for changes.

And honestly, I don't give a shit. I'm just done. Mamatay sila sa inis.

***

"Happy 21st birthday, L!" sabay-sabay naming bati sa kanya. Nag-group hug kaming
tatlo. Matapos nun ay bumeso si Lake sa kanya. Ganun din si Kade. Ang kaibahan
lang, mahigpit ang pagkakahawak niya sa bewang ni L nung ginawa niya ito. Habang si
Lake, sa balikat lang siya hinawakan.

Hmmm...

Kung kahapon ay pinili kong low-key lang ang celebration ng birthday ko, L opted to
go on a party. Hindi lang ito simpleng party, it was the legendary foam party of
Boracay. Kaya naman excited kaming pumunta dahil gusto naming malaman kung ano bang
special about it.

Marami kaming nakitang celebrities ngayon compared to the past few days. Mukhang
sinadya talaga tong foam party dito. Sabi nina Lake, wala naman daw masyadong
pinagkaiba ito sa mga foam parties sa Manila. There's loud music, booze and bubble
machines. Ang pinagkaiba lang talaga ay may beach at white sand dito. At halos
lahat ng mga babae ay naka-two piece bikini at ang mga lalaki ay shirtless.

Syempre, hindi kami kasama ni Kim duon. Parehas kaming naka-one piece at board
shorts. Si L lang talaga ang umaapaw ang self-confidence sa amin at naka two-piece
bikini. Red two-piece bikini. Birthday niya e. Naka-board shorts siya, though.

Sina Kade at Lake din ay hindi shirtless. Kade's wearing a white v-neck shirt and
board shorts while Lake's wearing a printed sando and board shorts.

"Bubbles! I love bubbles!" I heard K said as she played with the bubbles on her
hands. Parang bata!
Aasarin ko sana siya sa pagiging childish niya nang biglang may dalawang kamay na
humawak sa mukha niya. Dalawang kamay na maraming bubbles!

K sputtered. Lake doubled over and laughed out loud.

Did I mention na okay na sila? Hindi ko alam kung paano sila nagkabati. Nagulat na
lang ako at pinapansin na ulit ni K si Lake at hindi na nagmumukmok si Lake.
Although, halatang wala na yung 'mini crush' ni K sa kanya. Hindi man yun inamin sa
akin ni K na mayroon siyang 'mini crush' kay Lake, obvious naman e.

Mukha ngang alam din yun ni Lake.

"Bwisit ka!" sabi niya kay Lake matapos niyang mapunasan ang mukha niya gamit ang
sarili niyang kamay. May mga bula pa rin sa mukha niya, lalo na sa may banda ng
salamin niya.

Tinatawanan pa rin siya ni Lake. Pero umayos na ito sa pagkakatayo at tinulungan na

si Kim. Tinanggal niya yung eyeglasses ni Kim at isinukbit sa kwelyo ng sando nito.
After that, he pulled the hem of his shirt and used it to wipe Kim's face.

Nakaramdam ako ng kilig sa ginawa ni Lake kay Kim. Pero si Kim, halatang nagpipilit
na hindi kiligin! She's fighting off her smile! Nakangiti si Lake the whole time at
bago siya matapos sa pagtulong kay K, he tucked her hair pa behind her ears!
Nakakakilig talaga!

At the same time, nakakalungkot.

Ako lang ata ang walang kalandian ngayon? Si Kim, mayroong Lake. Si L mayroong
Kade. Paano naman ako? Nganga na lang? Forever alone na naman ang peg?

I looked away from them dahil nag-uumpisa na naman mag-asaran ang dalawa. Kahit
asaran nila, kinaiinggitan ko! What's wrong with me? Naranasan ko lang for like
three months, hinahanap-hanap ko na? Nabuhay naman ako for 19 years na wala nun!

Bakit kailangang hanap-hanapin ko siya ngayong bente anyos na ako? Is this some
kind of life crisis? Kaartehan ko lang? O may name-miss lang ako?

Whoa. Don't even go there.

Bawal pumunta ang isip mo diyan. Mauuwi lang sa overthinking. Hindi mo pwedeng
isipin yung taong walang may pakialam sa'yo, Jamie. No. Just no.

Ni hindi ka nga binate nung birthday mo! Ikaw naman tong tanga na naghihintay ng
text o tawag. Ni hindi ka nga sure kung alam niyang birthday mo kahapon. Which is
more depressing.

Kainis. Kakasabi ko lang na huwag mag-overthinking e!

Makapaggala na nga lang at makapaghanap ng kaibigan. Baka makasalubong ko si Sir

Gabe o di kaya yung mga friends niya. Baka makita ko rin sina L at Kade. Gusto kong
sumama sa kanila at panuorin kung paano sila umakto na parang walang namamagitan sa
kanila.

Nasaan na naman kaya ang dalawang yun?

***

Tama nga ang old adage na, 'Curiosity killed the cat.' Hindi ko kasi alam kung
malalagutan ako ng hininga at hihimatayin sa pinapanuod ko ngayon. Feeling ko para
akong isang voyeur at pinanunuod ko yung isang eksena o pangyayari na hindi ko
dapat pinapanuod!

Tapos nakatago pa ako sa sulok habang pinapanuod yung dalawa na nakatago din sa
maitim na sulok ng venue nitong foam party.

I gasped when I saw the guy's hand landed on the girl's left boob! Oh my God! Paano
kung may makahuli sa kanila? Nakatago sila pero hindi sila tagung-tago! Dahil kung
maayos ang pagkakatago nila, hindi ko sana sila pinapanuod ngayon!

They guy's hand kneaded the girl's left boob. Napaliyad yung babae dahil dito. The
guy took it as an opportunity to kiss and lick the girl's neck! Tapos... tapos he
sucked on her neck! Dun sa may parte ng pulso ni girl!

Oh my gods.

Napasinghap ulit ako nang makita ko yung isang kamay nung lalaki na bumaba sa may
board shorts nung babae. Sa may bandang pwetan. He squeezed her butt bago niya
idinikit ang babae sa sarili niya. The girl hopped on him and wrapped her legs
around his hips.

And they're sucking on each others' faces na naman!

Grabe. They're both into it. Ang hot tignan! Pinagpapawisan ako sa ginagawa nila.
Nakakailang na nakakabilib na nakakaewan. May mga moves sila na hindi ko alam na
possible pala!

They know so much about making-out! Parang sa sobrang hot ng ginagawa nila, parang
it would lead na into something else na hindi pwedeng gawin sa public!
An idea struck me. Guguluhin ko sila. Ano nga ulit ang tawag duon? Cock-blocking?
Yeah. I'm going to do that. I'm going to call them out.

Tinago ko muna ang sarili ko bago sumigaw...

"KADE! LOUISSE!"

Effective naman. I did it. I officially cock-blocked my friends. I'm so proud of

myself.

***

Pauwi na kami mamaya ng Manila. I can't believe na halos eight-days nasa Boracay
ako kasama ang mga kaibigan ko lang. Sobrang saya ng experience. Sobrang wild.
Sobrang madami akong natutunan at sobrang dami kong na discover.

I discovered my friends' love interests. I discovered new friends. I discovered new

ways to have fun. I discovered some of my friends' secrets. And most importantly, I
discovered myself again. Not completely but I know I'm getting her back again.

I sighed at Boracay's view. Huling beses ko na itong makikita. I don't know kung
kalian ako makakabalik pero I'm gonna make sure that I will. Sobrang saya ko dito.
Effective ang pagmo-move-on ko dito. It was all in good fun. Wala akong tinapakang
ibang tao. Wala akong ginamit. Hindi ako nagwala. Hindi ko binastos ang sarili ko.

I had fun. I forced myself to forget him. I let myself live. Again.

"You gonna miss this place?" Napatalon ako sa gulat nang bigla kong marinig ang
boses ni Sir Gabe. Napalingon ako sa kanya. Nakangiti siya sa akin.

Tumango ako. "Mami-miss ko talaga dito," sagot ko.

"Naniniwala ka ba sa mga old-sayings?" biglang tanong niya. I cocked my head to the

right and looked at him, confused. Anong connect sa pinag-uusapan namin?

I shugged. "Depende siguro sa kasabihan," sagot ko habang nakakunot ulit ang noo.

Umiwas siya ng tingin sa akin at ngumiti sa view ng dagat. "They said that, 'What
happens in Boracay, stays in Boracay.' Naniniwala ka dun?"

Lalo akong napakunot ng noo. What happens in Boracay, stays in Boracay?

Well, I hope not. Ayokong bumalik ng Manila at maiwan dito ang sarili ko.
"You know what I think?" tanong niya sa akin bago ako makasagot sa nauna niyang
tanong. Umiling ako. "It doesn't have to be that way," sabi niya.

Okay. "Ummm, what's your point?" tanong ko. Hindi ko siya gets e.

Humarap na siya sa akin ng tuluyan. Sumeryoso ang mukha niya bago magsalita. "Go
out on a date with me in Manila."

Napatitig ako sa kanya. Tapos napanganga ako.

Totoo ba ang narinig ko? Hindi ba ako nabibingi? Niyayaya niya ako ng date? Sa
Manila?

"Why?" I asked in confusion.

He grinned. "Because I like you."

"Is this some kind of rebound?" bigla kong tanong. Napatakip ako ng bibig ko. Shit,
Jamie. Filter!

He chuckled. "No. you're too precious to be a rebound."

Well, when he says things like that makakatanggi pa ba ako? He's a good guy naman.
And we're both single. Wala namang masama duon diba? And we're not doing the
rebound thing.

"Friendly date?" I asked with a sheepish smile.

Tumango siya. "I'm okay with that."

***

Napabalikwas ako at nagising ng dis oras dahil sa pag-ring ng phone ko.

Sinong hampas-lupa ang tumatawag ngayon. Napatingin ako sa orasan sa bedside table
ko. 2:45?! Sinong gago ang tatawag sa akin ngayon 2:45 AM?!

Ang sarap-sarap ng tulog ko! Iilang oras pa lang kaming magkasama ng sarili kong
kama dito sa apartment, may asungot na umeepal agad!

I growled and grabbed my phone. I answered it kahit pa na unregistered number.

Sisigawan ko palang sana ang nasa kabilang linya ng unahan niya ako.

"I saw your photos in Instagram." I gasped when I recognized his voice.

Oh my gods. Nanaginip ba ako? "River? Ikaw ba ito?" I asked in disbelief.

Napatingin ako sa screen ng phone ko. Duon ko lang na-realize na familiar ang
number. Shit. I shouldn't have deleted his number! Edi sana alam ko kung sasagutin
ko o hindi!

"You have a ring on your finger," I heard him slur from the other line.

"Napatawag ka lang para sabihin yan?" I asked, grogilly. Bwisit! Nang iistorbo ng
tulog dahil duon?

"You're mine, baby. You're fucking mine!" sigaw niya. Nanlaki ang mga mata ko.
"Who's the asshole, huh?"

Lasing ba tong gagong to? He's slurring his words! "What the hell, River? Are you
drunk?"

"Putang ina naman! Stop answering my questions with another question! Tell me who's
the asshat!" he shouted back.

Pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo sa ulo ko. I'm shaking so bad. I'm so fucking
mad at him! Anong karapatan niyang sigawan ako at mag-demand ng mga tanong?

I fucking exploded. "Putang ina ka din! You don't get to do this, River! You don't
have the right because I'm not yours anymore! You broke up with me, diba? You
fucking let me go!"

"I know!" he growled. "I'm fucking stupid! Stupid of letting you go. God, baby. I
know that now! I miss you so much," he said.

I felt my eyes water. How dare he do this?

"Shut up! I don't care anymore!" sigaw ko sa kanya.

"Jamie... Baby, I lo-"

I hang up the phone.

=================
Chapter 39: Underdeveloped Embryo

Chapter 39

Underdeveloped Embryo

I sighed and rolled to my back. Anak ng patola! Hindi ko na mabalik yung tulog ko!
Kahit anong gawin ko, nakabilang na ako ng libu-libong tupa, hindi pa rin ako
makatulog. Hindi lang dahil sa hindi pa rin nawawala yung galit na nararamdaman ko.
Yung mga tanong sa isip ko dati na pinilit kong tanggapin na hindi masasagot,
bumalik na naman sa akin.

And I hate myself for it pero nag-alala ako kay River.

He's drunk. Malakas ang kutob ko na hindi niya kasama ang mga pinsan niya dahil
hindi naman siya tatawag kung nandun sila. Or kung tatawag pa rin siya, pipigilan
siya nung dalawa.

God, why do I still care about him?

Napaupo ulit ako sa kama. Inabot ko ang phone ko at tinawagan si Lake. Mga naka-
limang ring bago siya sumagot.

"'Lo?" bati nito habang humihikab. I rolled my eyes. Walang hiya talaga.

"Lake, sorry sa pang-iistorbo pero I need to tell you something," sabi ko sa kanya.
Syempre kailangan munang mag-sorry para pagbigyan yung pabor na hihingiin ko.

Humikab ulit siya. "What? You gonna confess your feelings na? Pwedeng tomorrow na
lang?" sagot nito, halatang antok na antok pa rin siya. Nagiging giberrish na siya
e.

"LAKE! HUWAG MO KONG TUTULUGAN!" sigaw ko sa kanya para magising siya.

"Fuck! That hurts!" rinig kong sabi niya. May kaluskos pa akong narinig from the
other line. Hinihimas niya siguro ang tenga niya. "What's meron ba?"

"River called me. He's drunk," I answered immediately. Baka maligaw na naman ang
usapan namin.

He paused for a while. "Seriously?" he asked in disbelief. Tumango ako as if

nakikita niya ako. "What did he say?"
Ikinuwento ko sa kanya yung buong pinag-usapan namin. Verbatim. Hindi ko
makalimutan lahat ng sinabi niya sa akin. Maski yung mga lumabas sa bibig ko,
kabisadong-kabisado ko pa rin. Pati yung palitan namin ng mga mura, hindi ko
nakalimutan talaga.

Hindi ko maiwasang mag-choke nung sabihin ko na he missed me so much. Pati nung he

was about to drop the biggest bomb pero binabaan ko siya ng phone. Mabuti na lang
at si Lake itong kausap ko, hindi nakakahiya.

"Wow. He must've been real pissed drunk para sabihin niya yun. He's like the most
reserved man I've ever met," Lake said in wonder.

Napatango ako. "Kahit nag alit nag alit ako sa kanya sa mga sinabi niya, hindi ko
pa rin maiwasang mag-alala. Baka mapano siya," I said, wiping the single tear that
rolled down my cheek. "Pwede mo ba siyang sunduin? Nasa The Ledge lang naman siguro
siya diba?"

Hindi sumagot si Lake. I sighed and squeezed my eyes shut. "Please, Lake? For me?"
I pleaded.

Hindi ko alam kung bakit ako sobrang bothered sa safety ni River. Dapat nga diba
wala akong pakialam dahil ginagao niya naman ako dati? Diba nga dapat matuwa ako sa
possibility na mapahamak siya sa katangahan niya? Diba nga dapat wala na akong
nararamdaman for him?

"He's still lucky, you know," Lake said, his voice sad. "He knows he fucked up for
letting you go, Jamie." Hindi na ako nagsalita. Kasi baka umiyak ako ng tuluyan
kapag ibinuka ko pa ang bibig ko.

"I'm going to find him, okay? I'll text you kapag he's safe at his condo na."

"Thank you," I said, my voice cracked.

"No biggie," sabi nito bago naputol ang linya.

Napahiga ulit ako sa kama. Pinunasan ko ang magkabilang pisngi ko dahil basang-basa
na naman ang mga ito. River, kailan mo ba ako papatigilin sa pag-iyak? Bakit ba
mahalaga ka pa rin sa akin? Bubwit ka talaga!

***

"Dagdagan mo yung breakfast. Lake texted. Pupunta daw sila ni Kade dito," Kim said
bago siya naupo ng mesa. Tumango ako habang patuloy na naggigisa ng fried rice.
Mabuti na lang at madami akong niluluto. Balak ko sanang mag emotional eating.
Looks like hindi matutuloy yun dahil may bibisita.
"What happened? May emergency meeting daw?" I heard L's voice. Napalingon ako sa
kanya. Paupo na siya sa tabi ni Kim. Nakatutok siya sa phone niya at nakasimangot.
At ang aga-aga palang, nakaayos na siya ha? Ayos na ayos ang kilay niya e!

"Di ko man alam," Kim answered. "Walang sinasabi sakin si J."

Hindi ako kumibo sa kanila at patuloy na nagluto. Mamaya ko na lang ikukwento kapag
nandito na yung dalawa. As much as possible, ayoko ng paulit-ulitin yung
conversation namin ni River kaninang madaling araw. Masakit kasi e.

Nang matapos na akong magluto at maghain, saktong dumating sina Lake at Kade. Nag-
volunteer si L na siya na ang magbubukas ng front door. Minutes later, nasa dining
area na ang dalawang Ongpauco.

"Let's eat na," sabi ni L bago maupo sa pwesto niya.

Napatingin ako kay Lake. Nahuli ko siyang nakatingin din sa akin. He smiled at me
so I smiled back. Ang laki ng utang na loob ko sa kanya. Ginising ko siya sa
kalagitnaan ng tulog niya kanina para lang sunduin si River. Tinupad niya rin yung
pangako niya at tinext niya ako nung naihatid niya sa condo si River.

"J, I'm dying here! Ano bang meron?" biglang sabi ni L matapos niyang maglagay ng
bacons sa plate niya.

"You haven't told them yet?' di makapaniwalang tanong ni Lake sa akin. Mukhang
nasabi na niya kay Kade dahil ganun din ang reaksyon nito.

So for the second time that day, ikinuwento ko ulit ang conversation namin ni River
nuong madaling araw. And again, verbatim.

Nakanganga si K the whole time habang si L naman ay, well, pokerface. Mabuti na
lang ngayon, I managed to reign in my emotion. Hindi nag-crack yung boses ko. Hindi
ako naluha. Hindi ako nag-choke or stutter. Nakakayanan ko ng kontrolin yung
feelings ko.

"Are you okay?" tanong sa akin ni L pagkatapos kong magkwento.

"I'm trying not to care pero hindi ko kaya," I said. Hindi ko naman kailangang
magsinungaling sa kanila because they're all my friends. "Kahit galit ako sa kanya,
hindi ko naiwasang mag-alala sa kanya kagabi. Mabuti na lang at sinundo siya ni
Lake."

"You still love him," said L. It was clear na hindi iyon tanong pero tumango ap rin
ako.

Hindi naman basta-basta mawawala yung feelings ko kay River. Pero like I've said
before, I'm moving-on na. Ramdam ko rin na may progress na ako. Kaso pakiramdam ko
babalik lahat ngayong nagparamdam na ulit siya.

I know I'm going to backslide. Pero hindi naman ibig sabihin nun na kahit bumalik
yung feelings ko, papayagan ko na siyang bumalik din diba? Siguro naman, katulad ng
ibang bagay itong pagmamahal. Nadadaan sa 'Mind over matter' mantra. Siguro if I
keep on convinxing myself na kaya kong mag move-on pa rin kahit bumalik siya,
magagawa ko pa rin yun.

"Pero kahit mahal ko pa siya. I'm starting to hate him even more," I thought out
loud. Hindi sila kumibo at hinayaan lang akong mag-rant. "I mean, alam niya naman
na hindi ako experienced sa mga ganitong relationshits na to! I'm freaking lost!
Nangangapa pa rin ako. Feeling ko underdeveloped embryo ako dahil hindi ako pa ako
developed para sa mga ganitong bagay. And yet, he keeps on thrusting problems over
problems on my way! I don't know what to do anymore! I—I can't deal!"

Kade caught my attention when he cleared his throat. "A heads up, Yoda," he
started. "He's coming back for you. He's gonna try his hardest to win you back."

I gulped loudly. Shit. I need to prepare myself kung ganun. If there's one word to
describe River Ongpauco, it would be 'bulldozer.' I need to guard my heart. I need
to build up the highest and strongest walls around my heart so he wouldn't be able
win me back.

***

I decided to leave the apartment. Mababaliw na kasi ako dun kapag hindi ako umalis.
Parang sasabog na yung utak ko kakapigil sa sarili kong mag-overthink. Kaya kahit
na wala akong destinasyon, umalis ako. I walked aimlessly. Sinubukan kong ilibang
ang sarili ko sa pag people watch at sa pagsa-sightseeing sa Metro Malignant.

Effective palang gawing distraction ang paggagala around Metro Manila. Ang dami mo
kasing malalait e. Alam mo yun? Feeling ko nasa Gotham City ako sa dami ng possible
criminal na makakasalubong mo.

Sa sobrang pagkakadistract ko sa sarili ko, hindi ko na namalayan na nasa Taguig na

ako.

In our park to be exact. Sa may likuran ng The Ledge.

And he's there, sitting on one of the swings, his eyes on me.

I thought of making an escape pero na realize ko ring magmumukha lang akong tanga
nun. After all, pumunta na ako dito. Ano pa bang purpose ko? Might as well, go to
him and confront him.

I tilted my chin up and squared my shoulders. For every step that I take,
pakiramdam ko pabigat ng pabigat ang katawan ko. The bricks on my walls kept on
piling up, guarding and making me hard inside.

"I want answers," sabi ko sa kanya nang magkatapat kami. I was looking down at him
while his eyes were on me. They're unreadable. Nakaupo lang siya sa swing and I'm
thankful for it. Pakiramdam mo, mas tumaas ang confidence ko ngayong I'm looking
down on him.

"I want to be honest with you from now on," he said, his eyes still on me.

Sinimamngutan ko siya. "Then be honest!"

"Ask you questions," iyon lamang ang sagot niya.

I clenched my jaw. Fine. Tutal, handing-handa siya na magsabi ng mahal niya ako
kagabi,susubukan ko siya duon. Sa feelings niya sa akin. "Were you even in love
with me when we were together?"

Umiwas siya ng tingin. That gesture alone hurt me. "Honestly? No."

I gasped. Pero iba pala talaga kapag sa bibig na niya nanggaling. "What? Bakit pa
naging tayo?" Kasi he just liked me? He cared about me? But I'm just not enough for
him to love?

River squeezed his eyes shut. Parang hirap na hirap siya. But whatever, Kung ano
man ang nararamdaman niya, wala naman iyan sa sakit na pinagdaanan at pinagdadaanan
ko dahil sa kanya.

I shook my head to clear my mind. This is getting out of hand. "I am seriously
mind-fucked right now, River."

River pinched the bridge of his nose befre looked back at me. "Everything I'll tell
you will sting, baby. But please, listen to me," he said. His voice was gentle but
it sounded like he's pleading. Pero hindi siya ganun. He's too proud to do that.
Impossible.

I shook my head. Tama na. "Utang na loob, can we just get to the point?"

"Remember our first encounter?" he asked, his voice cautious.

Tumang ako. "Yeah, of course. Pano ko makakalimutan yun?" I was about to roll my
eyes pero pinigilan ko ang sarili ko.

"The moment you stepped inside the VIP area, I already clocked you. You were fun to
watch. I don't know what came to me when I walked up to you. I just know I'm going
to have fun playing you."

I felt my heart clenched. "Play?" I whispered.

He clenched his jaw and his nose flared. "Yes. I played you, Jamie.  At first."

He played me? He fucking played me? Why? Anong nagawa ko sa kanya? Anong nagawa ko
to deserve that shitty treatment? "You played me?! Tang ina! Bakit? Anong ginawa ko
sa'yo? Pinaglaruan mo ako? What the fuck?" sunud-sunod kong tanong, hindi
makapaniwala.

Oh my gods. Pakiramdam ko hihikain ako. Ang sakit-sakit. Ang hirap huminga! Parang
pinipiga yung internal organs ko. Para akong masusuka na ewan. Parang dinudurog ang
ribs ko. It seems like I'm hurting all over my body.

He stood up and tried to touch me. "Please, J. Listen to me," he pleaded. I shook
my head and stepped back.

"Why would I listen to you?" I sputtered. "Gago ka ba? Pinaglaruan mo ko! What
makes you think na pakikinggan pa kita? Malay ko ba kung pinaglalaruan mo na naman
ako ngayon!" I yelled at him.

Shit. He brings out the worst in me.

Hindi ako bayolenteng tao pero gusto ko siyang saktan ngayon. Gusto ko siyang
saktan ng pisikal kasi hindi ko naman alam kung paano siya masasaktan emotionally.
Wala naman akong halaga sa kanya so why would I matter diba? Why would he care? How
would he get hurt kung wala naman siyang nararamdaman sa akin?

"No, J! I'm fucking serious with you now!" sigaw niya pabalik. Hindi ko
maintindihan yung emotions sa mga mata niya. And honestly, ayoko na ring malaman.

"So nagsawa ka na kakalaro sa akin kaya ka nakipag break sa akin?" I sneered at

him. Sinungaling!

She shook his head vehemently. "No! That's not it!"

Baka naman dahil din to sa virginity ko? "Ano? Kasi ayokong makipag-sex sa'yo?
What?" Kasi after we broke up, he jumped into Jam's bed!

"Fuck no! I respect you, you know that!" he said. Lalapit sana siya sa akin pero I
stepped back again. Ayokong hawakan niya ako. Baka hindi ko mapagilan ang sarili ko
at masaktan ko na talaga siya ng pisikal.

"Respect? Pinaglaruan mo ako diba? Saan ang respeto dun?" Sinungaling talaga siya!
Sinungaling! Ano bang tingin niya sa akin? Bobo? Tanga?

He rubbed the his nape and looked at the ground. "It was only at the start. I was
serious with you after we had our first date!"

"Whatever, Sinungaling!" I said, shaking my head. There's no way in hell na

papaniwalaan ko pa siya. Ever. "Ano? Anong dahilan bakit naisipan mong palayain na
ako sa miserable relationship natin?" I asked. I just had to ask.

His hands fell to his sides. He looked defeated and worse for wear. "I got scared.
I choked up," he said, his voice low.

He got scared? He choked up? "Yun lang?" Yun lang ang excuse niyo for causing me so
much pain? Kaya pala hindi siya nakapagsabi nun ng matinong dahilan because
apparently, wala pala talaga siyang matinong dahilan.

"Yeah. It's hard for me to have strong feelings, baby. I tend to shut down and push
people away when I feel too much." I don't know why but his pictures with Jam
flashed before me. It was really burned into my memory at kahit anong pilit kong
burahin sa isipan ko iyon, pabalik-balik pa rin siya.

At ito na nga ngayon. I saw it again on my memory. Ang sakit-sakit. My eyes started
to sting. I need to leave. I need to leave him.

"So kaya ka nakipag-sex kay Jam? To push me further away?" I asked in a tire voice.
Ayoko na. This is too much. I'm done. I'm done with this.

"What?" he asked. Mukhang nagulat siya.

I managed to hold back my tears. Hindi niya pwedeng makitang umiiyak ako. "I know,
River. I saw your pictures with her," I said before turning my back on him. I left
and he didn't go after me.

=================

Chapter 40: Achi Jamie

Chapter 40

Achi Jamie

“Tahan na, J,” K said as she held both of my hands. I kept on crying and sobbing
and sniffing. Hindi ko mapigilan e. Sobrang sakit. Ayaw tumigil sa pagtulo ang mga
luha ko. Hindi ko mapigil yung mga hikbi ko. Simula nang dumating ako dito sa
apartment, bigla na lang akong sumabog.

“Stop crying over that douchebag,” sabi ni L habang nakayakap sa likuran ko.
Nakapatong ang baba niya sa may kanang balikat ko. Kung ganun lang kadaling
tumahan, kanina ko pa ginawa. Pero ang sakit-sakit talaga e. Parang yung ilang
linggong nakalimutan ko siya at wala akong luhang iniyak, bawing-bawi ngayon.
Parang inipon ko lang sila para sabay-sabay na lumabas ngayon.

Napailing ako nang maalala ko yung pag-uusap namin kanina sa park. “Hindi talaga
ako makapaniwala na pinaglaruan niya lang ako,” Isaid between sobs.  Tahimik lang
silang dalawa pero lalong nagsihigpitan ang mga kapit nila sa akin.

Parehas din silang nasaktan at galit kay River nang sabihin ko lahat ng sinabi ni
River. “He was my first boyfriend. Alam niya yun. Wala ba talaga siyang pakialam
kung anong magiging epekto sa akin ng kagaguhan niya?” I ranted.

“Did you ask him ba?” L asked. Napatigil ako.

Hindi. Nakalimutan kong itanong yung ibang gusto kong mtanong. Nung sa tingin ko
naitanong ko na yung mga importanteng tanong na nasa isip ko, umalis agad. I didn’t
even wait for answers. Shit. I screwed up din.

Umiling ako. “I was so mad at him. Paiyak na din ako nun at ayokong makita nya
akong ganun kaya umalis na ako.”

Humiwalay sa akin si L. I took it as an opportunity para makasandal ako sa sofa.

Tinignan ko siya ng mabuti. Mukhang nag-iisip siya ng mabuti. Ganun din si Kim.

“Ano pang mga sinabi sa’yo ni River?” tanong ni K.

I sighed. “Wala na akong ibang maalala sa mga sinabi niya kundi hindi niya ako
minahal at pinaglaruan niya ako at first,” pag-amin ko. Napatingin silang bigla sa
akin. Sabay na sabay pa. I would’ve laughed at their faces kung hindi lang  kami
nag-uusap ng seryoso.

“Tama ba narinig ko? Pinaglaruan ka niya at first?” K asked again, dahan-dahan pa.

Tumango ako. “Oo. Yung gagong yun! Can you believe it?” tanong ko bago mailing.
Hindi ko akalain na peke lahat ng pinakita niya sa akin. Nagsayang pa siya ng pera
para sa akin at sa mga dates namin. Pati yung out of the country trip namin,
nagpepretend lang pala siya nun!

“Wait, I thought he straight out said na he played you?” L asked, confused. Tumango
ako. “But now you said, at first lang.”
“Oo nga! Does it matter? He played me!” I said dismissively. Pinunasan ko na ang
mukha ko gamit ang bimpong inabot sa akin ni K kanina. Ininom ko na rin ang isang
basong tubig na binigay ni L.

I saw L roll her eyes at me. “At first, babe! At first! Key words yun!” she said as
if may hindi ako nage-gets.

Even K nodded. So ako lang talaga ang hindi nakaka-gets? Kahit na yung ‘slower’ sa
aming dalawa, na-gets na.

“Dapat hindi ka nag walk-out! You have the right naman na umiyak sa harapan niya
kasi masakit yung ginawa niya. Mas magi-guilty nga siya nun e! Kasi wala ka namang
ginawa sa kanya and yet he made you cry! Dapat pinakinggan mo pa yung mga sasabihin
niya,” she said in a rush. Mkhang naiinis na siya sa akin. Ganyan siya kapag
naiinis, bumibilis siyang magsalita.

“Para ano pa? Para maniwala sa mga kasinungalingan niya?” I scoffed. No way. No
freaking way. Natuto na ako.

L appeared irritated. “No! You’re not getting it! What we’re saying is, nung umpisa
ka lang niya niloko. But now, baka serious na nga siya,” she explained slowly. “I’m
not siding with the douchebag. Pero what if you stayed and listened to him, baka
narinig mo yung reasons you wanted hear from him.”

Umiling ako. “Like yung reason bakit nakipag-sex siya kay Jam a day after namin
maghiwalay? Ganun ba? Ayoko ng i-torture yung sarili ko!”

“What if nothing really happened between those two? How can you be so sure they had
sex?” L asked, cledarly irritated.

“I just know!” inis kong sagot.

“You’re a virgin! Anong alam mo sa ganun?” she shot back. Bago ko pa siya sabihan
na ganun din siya, sinita na kaagad kami ni K.

“Ano ba! Naliligaw na tayo!” sabi niya. “Ang punto dito, J, ay dapat nakinig ka
muna kay River. Hindi dahil gusto mong magkaayos kayo kasi sabi mo nga ayaw mo na.
Dapat nakinig ka kasi para may closure na kayo,” she explained calmly. Paano siya
kumalma in just five minutes? Ugh. But that’s beside the point!

Pero tama siya. Closure. I should’ve listened for closure.

I sighed in defeat. “Siguro kapag ready na ulit akong harapin siya, mag-uusap ulit
kami,” sabi ko.
“Yan ay kung makakapaghintay pa siya. Diba nga sabi ni Kade, he’ll try his hardest
to win you back?” Tama si Kim. Gagawa at gagawa ng paraan si River para makapag-
usap kami. Ngayon, simpleng moves lang ang ginagawa niya like texting. Pero kapag
na frustrate na siya, I can’t imagine kung ano ang pinaplano niyang gawin.

And as if on cue, nag-vibrate yung phone ko na nakalapag sa center table. Kinuha ko

ito at tinignan kung sino ang nag-text. Napailing ako nang mabasa ko kung sino.

From: River Ongpauco

Hey.

Sinave ko ulit ang number niya kahapon dahil ayoko ng masurpresa ulit ng tawag
niya. Ayoko ng ma-caught of guard kapag tatawag siya. Either hahayaan ko lang mag-
ring at hindi sasagutin ang tawag niya o bababaan siya ng tawag ang gagawin ko sa
kanya. That’s the plan.

From: River Ongpauco

Baby, talk to me. Please.

Napasinghap ako. Bihira lang siya mag-‘please.’Oh my gods. Ngayon pa lang talaga
alam ko na, mahihiirapan akong tabuyin siya dahil alam kong mag-eeffort siya.

“Make him suffer first before you talk to him, yeah?” L asked with a devilish grin.
Tumango ako at napatitig ulit sa phone ko. Paano ko ba mapapahirapan ang isang
River Ongpauco?

Hayyy... Ayoko na talagang magka-boyfriend. Or mag-asawa. Nakakainis.

“Huh? Bakit?” K asked.

Hala. Nasabi ko ba iyon ng malakas? Nawawalan na naman ako ng filter!

I shrugged. “Masakit. Puro hassle. Puro conflicts,” sagot ko. Magtitinda na lang
ako ng kalan.

“What? Why kalan?” L asked. Nasabi ko na naman ba iyon ng malakas? What the hell is
happening with my filter?

“Kalan-dian,” I answered. Tignan niyo na lang si Jam, mabenta dahil sa kalan niya.
May free papayas pa kasi.

K and L burst out laughing. Ugh. I can’t even...

***

“Happy mother’s day, Mama!” bati ko kay Tiger Lily nang makarating ako ng bahay.
Agad akong lumapit sa kanya at yumakap. Hinalikan ko siya sa pisngi bago lumayo.
“Kamusta po?” tanong ko habang nakangiti.

Well, I’m really trying to smile genuinely. Pero ang hirap talaga.

At mukhang napansin ni Tiger Lily iyon.

“May problema ba, anak?” tanong niya sa akin. Uimiling ako kaagad. Araw niya
ngayon. Hindi ako dapat nagda-drama sa kanya ngayon. Dapat pampered at hindi siya
stressed ngayon.

“Wala naman, mama. Pagod lang sa byahe,” sabi ko bago lumapit kay Papa at nagmano.

Pinabayaan na ako ni Mama at pinaghanda ng tanghalian. Kahit tapos na silang kumain

ng tanghalian, hindi nila ako pinabyaan sa mesa. Mama’s stare was unnerving. Para
ba siyang may hinahanap sa mukha ko na kung ano. Hindi ko alam kung nahanap niya
iyon o hindi.

Kaya laking pasasalamat ko at natulog ako ng maaga kagabi kaya napahinga ang mga
mata ko. I don’t have blood-shot, puffy eyes anymore. Para kahit ganun, basang-basa
pa rin ako ng nanay ko.
“Magsabi ka na,” biglang sabi ni mama. May halong banta pa ang tono niya. Tumayo si
papa at nagpaalam na magyo-yosi lang sa labas. Hindi siya pinansin ni Mama dahil
nakatuon lang ang atensyon nito sa akin. Napabuntong hininga na lang ako.

Wala ng takas e.

“Nakikipagbalikan po si River,” pag-amin ko habang nakatingin lang sa pagkain ko.

Napatingin ako kay mama nang mapansin kong hindi siya nag-comment. Tahimik siyang
nag-iisip habang nakatitig sa akin. Ano kayang iniisip ni mama?

“Bakit daw?” tanong nito na ikinagulat ko. Bakit? Hindi ko naman pwede ikwento ng
buo yung pag-uusap namin. Puro mura yun e.

Napakamot ako ng ulo. “Sabi niya, tanga daw siya para pakawalan ako,” I said with a
grimace.

“Maliban pa dun?”

Sasabihin niya dapat na mahal niya ako diba? Does that count? Hindi ko naman
narinig dahil binabaan ko siya. At isa pa, he’s drunk. It doesn’t count. “Malabo po
yung pag-uusap namin. Nag-explain siya pero hindi ko siya pinakinggan,” pag-amin
ko. Maiintindihan naman ako ni Mama. Anak niya ako and I’m hurting.

Umiling ako.

Mama tsk-ed. “Mag-usap kayong dalawa at matuto kang makinig.”

Iyon? Iyon na ang advice ni Mama?

“Anak, maliwanag pa sa sikat ng araw na mahal mo pa rin si River,” sabi ni Mama.

Duon ko lang na-realize na nakanganga pala ako sa kanya.

“Pero sinaktan niya ako,” I argued.

Umiling si Mama. “Hindi ko naman sinabi na makipagbalikan ka. Ang sabi ko lang
making ka. Para pagdating ng araw na babalikan mo ito, wala kang panghihinyangan.
Walang gugulo sa isip mo kasi nakinig ka at nalaman mo ang buong istorya.”

Hindi ako umimik. Parehas sila ng payo ng mga kaibigan ko. Dapat ay makinig ako.

“Nasa sa’yo ang desisyon kung papakinggan mo siya at maniniwala ka sa sasabihin

niya.” Nasa akin nga ba? Kapag ba magkaharap na ulit kami ni River, mananatili ba
na nasa akin ang desisyon? He’s a freaking bulldozer. Natatakot ako na sa susunod
na magkita kami, daanin na niya ako sa santong paspasan.

***

Matapos ang ilang araw na pag-stay ko sa Cavite ay bumalik na rin ako sa apartment.
May schedule kasi kami ng bonding ngayon nina K at L. Nothing special. Gala lang sa
mall. Food trip or manunuod ng sine.

Sobrang kailangan talaga namin ng date na ito. Ako dahil sa stress na dulot ni
River. Si Kim dahil sa stress sa trabaho niya. Ayaw daw siyang pakawalan. Dapat
mag-reresign na siya dahil mag-aaral na siya sa June for her MBA. Si L naman,
stressed dahil... ewan ko. She wouldn’t say. Pero mukhang siya ang pinaka-stressed
sa aming tatlo.

“I really needed that Baked Creamy Cheese Penne,” sabi ko habang nakasandal sa
upuan ko at hinihimas ang tiyan ko. I’m so full and it feels so damn good. Iba
talaga ang hatid ng comfort food!

K giggled. “Ako din! Namiss ko ito!” sabi niya pa. L just smiled.

“Nakakaantok itong kabusugan na ito? Uwi na tayo?” I asked, chuckling.

Tumayo si Kim. “Maglakad-lakad tayo para bumaba itong kinain natin. Starbucks
tayo?” she asked excitedly. Tumango at tumayo na rin. Ganun din si L.

Nakakapanibago pero ang tahimik niya. Ano kayang meron?

Pinauna kong maglakad si Kim at sumabay ako sa pace ni L. I linked my arm to hers.
Tinignan ko siya ng maigi nang lumingon siya sa akin. “I’m just here, you know?”
bulong ko sa kanya.

She smiled but it seemed fake. Shit. Mukhang mas mabigat pa iyong dinadala niya sa
inaakala ko. Ano bang klaseng kaibigan ako? Masyado akong lunod sa mga problema ko
at hindi ko na nakikita na may mga prinoproblema din ang mga kaibigan ko? Hindi ko
na sila madamayan!

“Magsabi ka naman habang nangyayari yung problema mo. Lagi kang nagkukwento kapag
tapos na e,” sabi ko sa kanya. Ganun siya e. Mas gusto niyang soya lang ang magha-
handle ng gulo niya kaya kapag magkukwento siya, tapos na. Lalo na kapag mabibigat
na problema.
Hindi siya umimik at umiwas lang ng tingin sa akin. Patuloy kaming naglalakad. Si
Kim nasa unahan naming naglalakad at nagkukwento. Akala niya yata ay nakikinig kami
sa kanya.

Lumingon ulit ako kay L. Gusto ko bumawi sa kanya bilang best friend. Nung nag mo-
move on ako, isa siya sa mga unang tumulong sa akin para makabangon. Now that she
needed someone, lalayo pa ba siya? Magkatabing kwarto lang naman kami sa apartment.

“Hindi naman kailangan na ikaw lang ang nagdadala niyang problems mo,” bulong ko sa
kanya. She responded by tightly wrapping her arms around me.

Nasira ang moment namin ni L nang mabangga namin si Kim. “Ano ba, Kim?” tanong ko
sa kanya.

She stood there, gawking at someone. Tinignan ko si L par asana i-gang-up si Kim sa
kalokohan niya nang mapansin kong nakatingin din si L sa direksyon na tinitignan ni
Kim. So I had no choice but to look.

Shit. I shouldn’t have.

The moment our eyes met, my feet ands hands moved. “We’re out of here,” sabi ko
kina Kim at L bago sila hinila paalis.

***

River Ongpauco Calling...

“Sagutin mo kaya!” Kim said as she looked back from the front seat. “Baka mali tayo
ng nakita!” dagdag niya pa.

Sagutin? Fine! Sagutin natin!

“What?” I growled at the man from the other line.

“Baby, it’s not what you think!” sabi nito. It’s not what I think? E ano? Ano bang
iniisip niya na iniisip ko?
I fumed. “Choppy ka! Can’t hear you!” Bwisit ka! Never na kitang papakinggan! Wala
kang kwenta!

“Babe—”

“Fuck. You.” I hang up on him again.

River Ongpauco Calling...

“Kausapin mo kasi ng maayos, J! Hindi ka titigilan niyan!” inis na sabi ni Kim.

Paano ko siya kakausapin ng maayos kung siya mismo e malabo kausap? Sabi niya
seryoso na siya sa akin only to find out na may side-dish pa rin siya? Hindi ba
alam ni Kim kung gaano kasakit makita yung mahal mong guy na hindi mo naman dapat
mahalin na ginagago ka?

Mali silang lahat. Mali si Kim, si L at si Tiger Lily. River does not deserve to be
heard! Gago siya! Pinaglalaruan niya lang ako. Pinaglalaruan niya pa rin ako!

Ayoko na ng closure! Isaksak niya sa baga niya yung closure namin! 

“What if we’re wrong, J? Pano if yung sister niya pala yun?” L asked while her eyes
were at my reflection in the rearview mirror.

Umiling ako. “Sigurado akong hindi si Rain Ongpauco yun! Ibang babae niya yun!” I’m
so sure. Nakita ko na nung graduation si Rain! At kahit pa hindi ko nakita yung
hitsura ng babaeng kasama ni River sa mall, sigurado talaga akong hindi siya iyon.

Mas maliit ang built ng katawan at mas mahaba ang buhok nung babae ni River
compared kay Rain. And the way he’s holding that girl! Nakaakbay siya! Ang lapit
nila sa isa’t isa! Pinagtitinginan na nga din sila ng ibang tao dun! Hindi lang
kami yung nakapansin sa kanila.

“Alam mo, hindi tayo nanghuhula ngayon kung nilapitan natin sila at kinausap,” K
grumbled. She’s probably right. Pero nandito na kami. At manghuhula na lang kami
habang sinusumpa ko si River. Lumiit sana yung penis niya! Manloloko siya!

“Oh my gods,” I heard L gasped.

“Bakit?” tanong ko sa kanya bago tumingin sa windshield. Wala namang banggaan or
kahit anong aksidente sa daan ha?

“Look at the back!” she said while her eyes were at the rearview mirror. “That’s
River’s car, diba? He’s following us!” sabi nito.

Napalingon ako sa likuran and sure enough, sinusundan niya kami at malapit na
siyang makalapit sa amin. Lumingon ulit ako kay L. “Drive faster! Kailangan nating
makauwi agad! Baka maunahan niya tayo or maharang or something!” I yelled, freaking
out.

Binilisan ni L ang pagmamaneho. Pero ano bang mapapala ng maliit na sasakyan ni L

sa supercar ni River? And hello! He’s an F1 driver! Syempre maaabutan niya kami at
nasa likuran na lang namin siya!

I wonder kung saan niya iniwan yung kalandian niya?

Nang makarating kami sa parking area ng apartment building namin, mabilis kaming
kumilos at tumakbo paakyat sa floor namin. Kakasara ko lang nang pinto nang malakas
na kalampagin ito ni River.

“Open the door, Jamie!” sigaw nito.

Lumingon ako kina K at L and they’re wide-eyed too! Gulat sila sa ginagawa ni
River! Nag-eeskandalo siya! Baka pagalitan kami ng landlord namin!

“J, buksan mo na! Talk to him! Baka mapalayas tayo dito!” K said, panicking.
Palakas na kasi ng palakas ang mga sigaw at kalampag ni River sa pinto namin.
Mabait ang landlord namin pero ayaw na ayaw niya yung may mga nag-eeskandalo at
maiingay!

Ugh. Fine. He wants to talk? Edi magsalita siya! I’ll let my fist talk to him.

Binuksan ko ang pinto at sumambulat sa akin si River na hinihingal at namumula. At

kasama niya yung babae! How dare he! Ang kapal talaga ng mukha niya! Sinama niya pa
dito!

Sa sobrang galit ko, nagdilim ang paningin ko.

I punched his face. “That’s fore breaking my heart!” sigaw ko sa kanya. Hindi pa
ako nakuntento at sinipa ko siya sa may family jewels niya. “And that’s for fucking
Jam a day after we broke up!” River doubled over while clutching his crotch. He’s
grunting in pain.

Napatingin ako sa babaeng kasama niya and she’s looking at me with wide eyes. “That
is so cool, Achi!” she said to me in amazement.

Achi?

Lumapit siya sa akin at hindi pinansin si River. Nagulat ako nang yakapin niya ako.
“It’s so nice to finally meet you, Achi Jamie!” sabi nito sa akin. Kailan pa
nadagdagan ng Achi ang pangalan ko? I just looked at her.

“Oh! Sorry! Where are my manners? I’m Drizzle Ongpauco!” she blabbed with a huge
grin.

Oh God, no.

Napatingin ako kay River na nakasandal sa pader habang nakahawak pa rin sa crotch
niya. Mukhang hindi siya gaano nasasaktan. “I told you, baby. It’s not what you
think,” he said with a grin.

Tinawanan niya pa ako! Tuwang-tuwa talaga siya kapag napapahiya ako! Inirapan ko
siya bago humarap kay Drizzle. Oh my God. Si Drizzle na pinsan niya. Yung dapat
mami-meet ko dati! Oh my God! Yung resemblance nila! Mukha talaga silang magkamag-
anak! She’s not making it up!

“Nice to meet you, too and I’m so sorry,” sabi ko sa kanya bago pumasok pabalik sa
apartment at pagsarahan sila ng pinto.

Shit.

=================

Chapter 41: Amnesia

Chapter 41Amnesia
It has been three days since the 'Drizzle Incident'. Kung ordinaryong linggo lang
ngayon, I would've taken shit from K and L. Alam kong I won't live down that
incident. I don't know if I should consider myself lucky dahil hindi ako inaasar ng
friends ko dahil may mga kanya-kanya kaming pinoproblema lahat.

Idagdag mo pa na nagpa-panic kami dahil sa last minute text ni Sir Gabe.

From: Gabe De JesusAbout that date we talked about, are you free tomorrow?

Syempre I said yes. Wala naman akong lakad kinabukasan at wala rin naman akong
idadahilan sa kanya kung tatanggi ako. Tsaka isa pa, hindi naman niya ako
pinakitaan ng hindi maganda nung nasa Boracay kami. Medyo late lang siya ng ilang
araw para dun sa date na ininsist niya nuon.

"Did he say ba na casual or formal date?" L asked as she rummaged my closet.

Iiling sana ako kaso hawak ni K ang mukha ko dahil kinikilayan niya ako. "Wala
siyang sinabi. Pero nung nasa Boracay, I insisted na friendly date lang," I
answered.

K stopped and stood straight. "Bakit kaya hindi mo na lang siya i-text kung saan ka
niya dadalhin?" she asked with a frown.

I sighed. "I already did. Secret lang ang sagot niya." Sobrang cooperative. Not.

"This will do, I guess," narinig kong sabi ni L. Napalingon ako sa kanya at nakita
kong hawak niya yung dress na suot ko nung pumunta ako sa condo ni River. Nung
panahon iyon na gumagawa siya ng plates niya at hindi niya ako pinapansin.

"Bakit yan? Ayoko niyan!" sabi ko. Ayokong suotin yan sa date ko with Sir Gabe. May
pangit na memories ako sa dress na yan.

Nilapag ni L yung dress sa kama ko at umupo sa tabi nito. "Okay siya for both
formal and casual date. It will depend on the shoes--"

Umiling ako. "I won't wear that dress," I said firmly.

"Why? Because you wore it already? Walang masama mag-ulit!" she said, rolling her
eyes at me.

Napakamot ako sa ulo. "Hindi yun! May pangit na memories ako sa dress na yan!" I
admitted.
"Mas okay nga e. Make new memories with that dress para mabura yung pangit," sabat
ni Kim. "Tsaka si River naman yun diba? Hindi si Gabe. Walang makakahalata kung
umulit ka ng dress or not," dagdag pa nito. Shit. They're ganging up on me.

"Fine! Pero hindi ako magsusuot ng flats ha!" I conceded. Naiinis kasi talaga ako
kapag naaalala ko kung gaano ako nag-effort nun at nauwi lang sa wala. No
acknowledgments. No compliments. No thank yous. No whatsoever.

Hindi na talaga mangyayari yun ever. Kung magkakaroon ako ng bagong boyfriend in
the future, I'll make sure na dapat naaappreciate niya talaga ako. Hindi yung
porket alam niyang mahal na mahal ko siya, iti-take advantage niya ako. Never
again.

***

"Wow. You clean up nice," ang unang sinabi sa akin ni Sir Gabe nang pagbuksan ko
siya ng pinto. Iniabot nito sa akin ang isang bouquet of flowers at humalik sa
pisngi ko.

Nakaramdam ako ng pag init ng buong mukha ko. "Thank you po," sagot ko. Hindi ko
alam kung dapat ko din ba siyang purihin sa hitsura nya.

Alam naman niya na gwapo siya. Naka black polo shirt siya, naka-khaki pants at boat
shoes. Very conyo.

Nagpaalam ako sa kanya na ilalagay ko muna sa kwarto ko yung flowers. Tumango lang
siya at umalis agad. Nakakapagtaka na wala atang interes yung dalawa sa date ko.
Parehas silang nakakulong sa mga kwarto nila e. Oh well.

"Ready for our date?" tanong niya sa akin nang makalabas na ako ng apartment.
Ngumiti ako sa kanya at tumango. I'm so ready.

Nagkamustahan kaming dalawa. We both fell into an easy banter. Ang saya niya
kausap. Lagi siyang nagbibiro at laging nakangiti. Napaka gentleman niya din.
Pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse niya at tinukungan niya ako sa pagsuot ng
seatbelt.

We were in the middle of talking about their company when my phone rang. I sighed
in irritation when I saw who's calling.

River Ongpauco Calling...

Kailan ba ako tatantanan nito? Simula nung 'Drizzle Incident' lagi niya akong
tinatawagan! Never ko namang sinasagot! Can he not take a hint? Ako ang tatawag sa
kanya kapag gusto o kaya ko na siyang kausapin at pakinggan!
"You're not going to answer that? Baka emergency?" Sir Gabe suggested. Tumanggi ako
at umiling. "Yan ba yung ex mo?" he asked again. Tumango ako.

Should I tell him about my encounters with River? Wala naman siyang karapatan dun
pero hindi naman masamang maging forthright ako diba?

"Nakikipagbalikan na sakin yung ex-boyfriend ko," I said in a small voice. Hindi

ako sigurado kung tama ba itong ginagawa ko. Dapat ba sabihin ko sa kanya or after
na ng date namin?

Lumingon siya saglit sa akin bago ibinalik ang tingin niya sa daan. "Are you back
together?"

Umiling ako. Mukha bang makikipag-date ako sa kanya kung pumayag na akong
makipagbalikan sa ex-boyfriend ko? Ang sama ko naman nun!

"Do you want to be with him again?"

Anong isasagot ko sa tanong na iyan? Nasa kalagitnaan kami ng date namin tapos
ganito ang usapan namin? Kasalanan ko to e. Dapat ata talaga after na ng date ako
nagsabi. Or better yet, hindi na lang ako nagsabi at all.

I shrugged. "I honestly don't know. Naguguluhan ako sa nararamdaman ko sa kanya,"

sabi ko bago umiwas ng tingin. I hate him but I can't deny I still love him.

"Let's make deal." Nakuha niya ang atensyon ko kaya napalingon ako sa kanya. "If
this date sucked, you give him a chance. If it doesn't, give us a chance. Deal?"

I gaped at him. Ganun labg kasimple?

"Paano kung magkaiba tayo ng conclusion sa huli?" I asked, eyes wide. I don't want
to hurt himung magkaiba kami ng desisyon sa huli! He's always been good to me
naman.

He shrugged. "We deal with it. Just know that I won't force you to do something you
wouldn't wanna do."

Awww. Damn. Bakit ang bait-bait ng nilalang na ito? Ngayon palang, nape-predict ko
na magiging masaya ang araw na ito. Mukhang bibigyan ko ng chance ang possibility
na magkagustuhan kaming dalawa. Baka makatylong yun para malimutan ko si River.

Pero tulad ng sabi ko nuon, ayoko ng rebound. Tsk. Pati ako naguguluhan na sa
sarili ko. Bakit ko pa kasi pinasok tong pagbo-boyfriend na ito? Wala naman akong
kaalam-alam sa mga bagay na ganito. I always find myself na nangangapa. It's sooo
damn frustrating!
"Do we have a deal, Jamie?" he asked again.

Tumango ako, "Deal."

***

From: River OngpaucoAnswer the phone.

He texted an hour ago. Syempre hindi ako nag-reply. Mas lalong hindi ko siya
sinunod sa utos niya. Can he not take a hint? I'll talk to him on my terms. He
doesn't get to boss me anymore.

From: River OngpaucoAnswer the goddamn phone or else.

Or else what? I was tempted to reply. Ang kapal ng mukha niya para magbanta! Ano
namang gagawin niya ha? Capslock me to death? Shower me with death threats? Di niya
ako titigilan sa pagtetext at tawag niya?

O baka naman hihinto na siya?

Bahala siya sa buhay niya. I'm not ready to talk to him at wala siyang magagawa
duon. Kung gusto niya talaga akong makausap, matuto siyang maghintay. Dapat din
niyang ma-realize na hindi lahat ng gusto niya ay makukuha niya. Matuto dapat
siyang makisama sa inagrabyado niya. Hindi yung ipe-pressure pa niya ako lalo.

From: River OngpaucoYou're testing me, baby. You'll see...

I'll see what? Ano na namang ibig niyang sabihin sa text niyang to? Ugh. I better
disregard his texts. These texts will only distract me while I'm with Gabe.

"You ready?" tanong sa akin ni Sir Gabe after niyang mag-register sa may front
desk.

Tumango ako. He offered me his hand and I took it. Magkahawak-kamay tuloy kaming
naglibot ng National Museum. We took a lot of pictures. Sobrang dami din ng mga
cool na bagay ang mga nakita namin. From first floor to fourth floor, magkahawak-
kamay at nagtatawanan kaming naglilibot. Walang dull moments with him.

Mukhang bibigyan ko ng chance kaming dalawa.

Nang lumipat kami sa kabilang building ng National Museum, duon pa kami lalong nag-
enjoy. Mas maganda yung structure ng building na ito. Mas epic. Nandito kasi yung
mga sikat na paintings! Oh my gods! Yung Spoliarium, ang ganda!
Nakaupo kami ni Gabe sa sahig habang nakikinig sa prof na nagle-lecture, may
students kasi from a prominent university na may toir dito. Medyo nagtaka pa ako
kasi summer pa e. Mukhang summer class or arts class or something.

Habang nakikinig kami, I took the chance na makapag-post sa Instagram. Syempre,

this day should be documented. Pangalawang guy palang siyang nakaka-date e. And
super saya pa ng date namin kahit hindi pa natatapos ang araw.

nknskywlkrxx Educational date with Sir Gabe. Lol

"You'll love it kapag pumunta na tayo sa taas," he said. Napalingon ako sa kanya.
Anong meron sa taas na mukhang ikakatuwa ko?

"Anong meron?"

He grinned. "Basta."

I stood up and pulled him up. "Halika na! Akyat na tayo dun!"

Good thing sumunod siya sa akin at nagpahila paakyat sa taas. Yun nga lang, hindi
ko alam where exactly sa 'taas' kami pupunta. Ni hindi ko nga alam kung saang floor
yun. So I had to roam the whole museum pa bago ko nalaman yung sinasabi ni Gabe.

And I shit you not, I stopped breathing when I saw it.

It was the old session hall of the senate. Apparently, National Museum building na
ito ay dating building ng House of the Representatives at dati ding National
Library. Cool, huh? We're inside of a historic building.

Iniabot ko sa kanya ang phone ko. "Kunan mo ako ng picture!" sabi ko bago tumakbo
sa gitna ng hall. I posed and twirled around habang kinukuhaan niya ako ng
pictures.

Sobrang saya ng date na ito. Hindi pa nga tapos ang araw pero malapit ko ng mai-
declare na ito ang second 'best date' ko. Mukhang matatalo nito ang date namin ni
River sa Star City. Syempre, wala namang makakahigit sa Disneyland date / HK Trip
namin ni River. Forever na ata yun sa number one spot ng best dates ko.

Ugh. River na naman!

Can't a day pass na hindi ko siya naiisip?

***
We decided to have a food trip and at the same time, mag stroll sa Luneta. Mabuti
na lang at makulimlim kaya hindi hassle ang paglalakad sa Luneta Park. Magkahawak-
kamay kaming naglalakad habang nagkukwentuhan. Ang light lang ng feeling. Puro
asaran at tawanan.

"Hindi ko na nga maalala why I fell for my ex.," Gabe said while shaking his head.
"Puro bad traits na lang ang naaalala ko when I let myself think about her. Maybe
it's because she cheated on me with my brother pa."

Tumango ako. We were talking about our exes. "Oo, kaya may bitterness ka talagang
nararamdaman kahit ayaw mo."

"You're right." He conceded. "Ikaw? Ganun ka rin ba? Are you bitter with your ex?"

"Yes," I admitted. "Nasabi ko na bang nabayagan ko siya?" I asked with a grin.

Gabe's eyes widened and he laughed out loud.

"Seriously?" Tumango ako. "Wow. Remind me not to get on your bad side, Jamie."

Napakamot ako ng ulo. "Medyo nakakahiya lang kasi nakita ng pinsan niyang babae."

"Tamang hinala din kasi ako. Tsaka hindi ako nakinig sa explanation niya. Actually,
I'm still not listening. I'm that stubborn."

"Your ex is an ass for playing you." Umiling siya. Sinabi ko sa kanya lahat ng
nangyari. "But to be fair even though he's an ass, I think you should hear him
out."

Pati ba naman siya? Parehas ng advice sa mga kaibigan ko? Wala bang papanig sa akin
sa huwag munang pagpansin sa kanya? Pati ba naman si Gabe na supposedly karibal ni
River?

Wow. Big word. Karibal.

Ugh. Back to the topic. "I will hear him out pero hindi pa ako ready ngayon."

He stopped walking kaya napahinto na rin ako. Umupo kami sa pinakamalamit na bench
park. "Kahit na I want you to be my girl, I still also want you to be happy," sabi
niya habang pinaglalaruan ang kamay kong hawak niya. "I want you to be happy kahit
na it's with him."

Hindi ako nakaimik sa sinabi niya. Bakit kaya siya niloko ng fiance niya? He's the
perfect catch. Mabait, loyal, may plano sa buhay, mayaman, gwapo, hindi boring
kausap at sobrang dami niya pang good qualities. Siguro may mga ganun lang talaga
na mga tao. Hindi nila alam kung paano pahalagahan yung 'rare gem' na nadiscover
nila.

We were eating fishballs and barbecues when I saw the dirty ice cream stroller
near the road. "Gusto ko nun!" I said pointing at it. Tatayo na sana siya but I
stopped him. Ang dami na niyang hawak na paper plates e. Tsaka kaya ko naman bumili
mag-isa. "Ako na bibili!" Umalis na agad ako bago siya makatanggi.

Tumakbo ako sa tabi ng mga nakaparadang sasakyan. I was about to reach the dirty
ice cream vendor when one of the parked cars' door opened.

Aba! Anak ng!

"Hoy! Dahan-dahan nama--" napahinto ako nang makita ko kung sino ang nasa driver's
seat ng kotse. Si River.

"Get in," utos nito.

I gaped at him. The nerve of this guy! Lumapit ako sa kotse niya. "Neknek mo!" sabi
ko sabay balibag na pagsara ng kotse niya.

Hindi ko na naisip pa ang dirty ice cream na bibilhin ko dapat. Babalik na sana ako
kay Gabe nang may marinig akong pagbukas at pagsara ng isang kotse.

"Jamie!" rinig kong tawag sa akin ni River.

Shit! Tatakbo palang sana ako nang maramdaman kong may dalawang brasong pumulupot
sa bewag ko. "Not so fast," sabi ni River. Napatili ako nang buhatin niya ako na
parang sako.

"Ibaba mo ko, River!" sigaw ko habang nagpupumiglas.

"I'm done with this shit, baby. You're coming with me!" sabi nito bago naglakad
pabalik sa kotse niya. Binuksan niya ang kotse niya at inilagay ako sa upuan.
Nilagyan niya ako ng seatbelt bago isara ng malakas ang pinto.

Hindi ko pa natatanggal ang seatbelt ko nang makasakay siya sa driver's seat. Hindi
na ako nakagalaw dahil pinaandar at pibaharurot niya agad ang kotse niya.

"River, ibalik mo ko dun! Hindi ko pwedeng iwanan basta-basta si Gabe!" sigaw ko sa

kanya habang mahigpit na hawak ang leather seat na inuupuan ko.

Hindi siya kumibo at patuloy magmaneho ng mabilis. "River! Ihinto mo tong kotse!
Bababa ako!"
"You're not leaving until you fucking hear me out!" he said in a firm voice. "I'm
done giving you space. You're gonna sit there and listen to every fucking word I'll
say. You got me?" he asked. Lumingon siya sa akin saglit at duon ko nakita na galit
siya.

Nakatiim ang bagang niya at namumuti ang mga knuckles niya habang nakahawak sa
steering wheel. His nostrils were flared and he was breathing heavily.

"I don't know, River. I don't exactly have a choice. You pretty much kidnapped me.
On my date." Shit. Si Gabe! Baka nag-aalala na yun! Baka hinahanap na niya ako at
nagpa-panic na siya dahil nawawala ako.

As if on cue, nag-ring ang phone ko na nasa bulsa ng dress ko. I took it out. Tama
ako at si Gabe nga ang tumatawag. Sasagutin ko na sana ito pero hinablot sa akin ni
River ang phone ko at ibinato sa sahig ng kotse niya.

I gaped at him. "How dare you?!" I sputtered.

"I'm not sorry about that," he said with a smirk.

Hinampas ko siya. Thank God hindi nag-swerve ang kotse because he's white-knuckling
his steering wheel.

"Your time with him is up. I'm going to win you back now."

Wala siyang karapatan na sabihan ako niyan.

Sa sobrang galit ko sa kanya, hinampas ko ulit siya at sinigawan, "I hate you, you
seaweed brain!"

"No. You still love me, wise girl."

What?!

I heard him chuckle. "Surprised?" Hindi ko siya sinagot. "I've been reading your
favorite books while you were in Boracay."

Seryoso ba ito? Wala ba ako sa Twilight Zone?

Oh my gods. He's reading my favorite books! He has read the Percy Jackson series!

"Can't believe you're dating Smelly Gabe, though," he said with a smirk. He's
mocking me! Oh my gods! Sakto yung pangalan ni Gabe sa pangalan ng stepfather ni
Percy Jackson! Oh my gods! Hindi ko yun napansin pero napansin niya!
Oh my gods.

"Now you're speechless. Can I explain now? Will you listen to me, babe?"

I shook my head. "I will only listen if it's in my terms! And clearly now is not in
my terms! You're bullying me again! You don't have the right anymore!"

"Says who?" pang-inis niyang tanong.

I tried to calm myself. Baka matuluyan na kaming madisgrasya kapag sinuntok ko siya
sa sikmura niya. "We've broken up, River. You broke up with me, remember?" I
sneered at him.

Lumingon siya sa akin saglit at sumimangot. "Huh? I did? When?" Umiling siya.
"Sorry. Can't remember that happened."

I gaped at him. Is he serious? "Huwag ka ngang magpanggap na may amnesia!"

He had the gall to grin at me. "I'm not."

"You're unbelievable! Wala na tayo, River! Tapos na tayo!" I yelled at him.

His face turned serious again. "That's never gonna happen, baby. Never."

***

Kinaladkad niya ako hanggang sa makarating kami sa condo niya. Nakakapanibago sa

pakiram pero may familiarity pa rin. Ang weird na nandito ulit ako sa condo niya
after almost two months.

Bakit dito niya pa ako dinala? Pwede naman kaming mag-usap sa ibang lugar? Kahit pa
sa kotse niya kami mag-usap, okay lang. Wala naman na akong choice kundi makinig sa
kanya. So, what the hell am I doing here in his place?

Nagulat ako nang abutan niya ako ng black trashbag bago hilahin papasok ng kwarto
niya. Binitawan niya ako nang nasa harapan na kami ng closet niya. Binuksan niya
ito at tumambad sa amin ang mga damit niya. Pati na rin ang mga naiwang damit ng
mga naka one night stand niya nuon.

"Help me clean this out," sabi niya bago buksan ang hawak niya black trashbag.
Nakatunganga lang ako habang pinapanuod siyang naglilinis ng cabinet niya.
"I should've done this before but I was busy being with you on my free days."
Tuluy-tuloy lang siya sa paglalagay ng mga pambabaeng damit sa black trashbag niya.
"I haven't fuck someone in a long time."

Huh? Paano si Jam? Ginagago ba ako nito? Magsasalita sana ako nang humarap siya sa
akin.

"I have been celibate since we've met. So there's no fucking way your accusations
were true. I didn't fuck Jam the day after we broke up." I can tell he's mad and
that he's telling the truth.

"But... Yung pictures..." I trailed off.

He took out his phone and tapped on it before giving it to me. "Those pictures ba?"
he asked as I looked at their pictures. Ito yung mga pictures na nakita namin ni L
a day after ng break-up namin ni River.

"Those pictures were taken two years ago. Yes, we had sex that night but that was
two fucking years ago." Hindi ako umimik at nanatili lang ang paningin ko sa phone
niya.

Dapat ba akong maniwala sa sinasabi niya?

"She sucked in bed. I also fucking hate cheaters. I promised myself I won't be
one." Napatingin ako sa kanya dahil galit na galit ang tunog ng boses niya. "So why
on earth would I dip my dick in her again?" he asked, his voice laced with venom.

"Kung nagsasabi ka ng totoo, bakit magkayakap kayo nung graduation? Bakit magkasama
kayo sa Norte?" sunud-sunod kong tanong.

Hindi nawala ang diretso niyang tingin sa mga mata ko. "Her father was the CEO of
my major sponsor. Sponsors are important in the F1 world, Jamie. I'm forced to act
nice to her." He sighed and paused for a while. "I had events in the North that her
father's company sponsored. She went with her dad there."

Hindi ako umimik. This is a lot to take in.

"Iuwi mo na ako sa amin," I blurted out. Napagdesisyunan kong tapos na akong

makinig for now. I need time para mag sink-in ang mga sinabi niya sa akin.

Lumapit siya sa akin at hinawakan ang mukha gamit ang dalawa niyang kamay. His
favorite move. "You don't believe me?" he asked with a whisper.

Napapikit ako. "I can't. I don't trust you anymore, River," I whispered back.
I felt his forehead pressed against mine. "I want to win you back, Jamie Navarro."
Yes, nakapagpaliwanag siya about sa issue ni Jam pero hindi ko pa rin siya kayang
paniwalaan. I got burned by him so bad.

At isa pa, hindi naman niya maayos yung iba naming issues. Yung paglalaro niya sa
akin nung umpisa. I'm not even sure if he really fell for me. Paano kung sinasabi
niya lang yun? Kahit hindi na niya ako pinaglalaruan, paano kung hindi rin naman
niya ako mahal? Paano kung naaaliw o natutuwa lang siya sa akin kaya siya
nakikipagbalikan?

Umiling ako. "You were never in love with me, diba? You just made me believe you
feel the same way." I kept my eyes squeezed shut. "You can't even say it back kapag
nagsasabi ako sa'yo ng 'I love you'. That should've alarmed me pero masyado akong
nagtiwala sa'yo."

"It's never easy for me to open up! You know that!" I can hear the desperation in
his voice.

Tumango ako. "I know that, yes. Mas luminaw lang ngayon kung bakit di mo masabing
mahal mo ko. 'Cause you never were."

"But I did fell for you."

Umiling ako. "Tama na, please." I just want to go home. Baka maiyak lang ako dito
ngayon. I don't want him to see that.

"No! Not until you listen. Not until you understand and forgive me, baby. I know
what we had and I want it back." I felt his lips against my lips. I tried to move
away and he let me.

I opened my eyes and it landed straight to his. "I'm sorry but I can't want to be
with you again, River. I can't trust you anymore. There can't be an us if there's
no any trust between us. You played me for a fool." I took a step back away from
him.

"I will never hurt you again, Jamie. Just give me a chance. Please."

I shook my head. Tama na. "I'm really sorry, River. Ayoko na. The answer is no. I
promised myself to never run back to anyone who'd hurt me. And you hurt me so bad."

"I'm so sorry, baby." He sighed. "Fuck. I fucking messed this up." Napayuko siya at
napalamukos ng mukha niya.

Binitawan ko na ang hawak kong black trash bag. Oras na para umuwi ako. "Ihatid mo
na lang ako sa apartment please."
Lumapit siya sa akin at niyakap ako. "Baby, please," he pleaded.

Umiling ako at humiwalay sa kanya. I looked at his eyes. "You know what's funny? I
don't think I even knew you at all. Sino ka ba, River?"

He exploded. "Stop being overly-dramatic. It's still me. Yes, I fucking played you
at first. But I fell for you eventually. Can't you just accept that? Why can't you
get past about me playing you?"

And he had the nerve to shout at me? Alam niya ba kung gaano kasakit yung ginawa
niya? He's trivializing the pain he's caused!

"Because you were my first boyfriend! I almost gave you everything and you just
played me! I don't want to believe you anymore." And even if I want to, I don't
think I can do it again.

He engulfed me with his arms again. His lips against my forehead. "You will believe
me again. I'll make sure of that." Hindi ako umimik at pumikit na lang. "You'll
never get rid of me. You'll trust me again."

Somehow, I know he's not making idle threats now. I know I'll never get rid of him.
He'll bully his way inside my heart again. I have to protect myself. I need a
stronger wall around my heart. I need a stronger resolve.

"You're gonna fall for me again. This time, harder."

=================

Chapter 42: Wrecked

Chapter 42Wrecked

"Iuwi mo na ako. Please lang," pagmamakaawa ko kay River habang pinapanuod siyang
naglilinis ng closet niya. Hindi pa rin siya natatapos e. Ganun ba kadami yung mga
babaeng naka one-night-stand niya?

"I'm almost done," sabi niya.

I sighed and rolled my eyes. Kanina pa yang 'almost done' niya. Gusto ko ng umuwi.
Kung nasa akin lang talaga yung bag ko, na na kay Gabe, at yung phone ko, na nasa
kotse ni River, edi sana kanina pa ako nakauwi mag-isa.

Pinanuod ko na lang siya sa ginagawa niya. Mukha ngang patapos na siya dahil
tinatali na niya ang black trashbag na puno ng mementos niya ng mga ka one-night-
stand niya.
Nang matapos siya ay dinampot niya yung nabitawan kong black trashbag. Iniabot niya
ito sa akin. "Aanhin ko yan?" tanong ko habang nakatingin sa hawak niya.

"Clean the bedside drawer." Huh? What for? Hindi niya ba kayang gawin mag-isa yun?
Wala ba siyang katulong?

Sinimangutan ko siya. "Why don't you hire a helper? Bakit ko lilinisin yan? Hindi
mo ako katulong!"

"I'm asking you to clean it because it's yours now." Huh? Aanhin ko naman ang
bedside drawer niya?

Hindi pa rin nawala ang simangot ko. "Ano namang gagawin ko sa bedside drawer na
yan?" inis kong tanong.

Napailing at bumuntong hininga siya. Hindi na niya ako pinansin at siya na lang ang
naglinis nito. Surprisingly, wala na yung mga notes na nakita ko duon nuon. At
least iyon, nalinis na niya before.

"Hindi ko talaga ma-gets para saan tong paglilinis mo," I blurted out. "Hindi naman
kailangan na nadito ako diba?" Bakit di na lang muna niya ako ihatid sa apartment?
Ang dami niya pang seremonyas na ginagawa!

Huminto siya sa paglilinis ng bedside drawer at umupo sa tabi ko. Umusog ako
palayo. "You're here 'cause I want you to see there's no one but you in my life,
okay? I cleaned my closet so you could put your clothes there. Cleaned the bedside
drawer because that's your side in my bed. You can put whatever the fuck you wanna
put there."

Ang haba ng sinabi niya. Wow.

"Why would you do that?" I asked in disbelief.

He sighed in defeat. "You really don't listen," sabi pa nito. Umayos siya ng upo at
lumapit sa akin. Aatras pa sana ako kaso pinigilan niya ako. "You put your shit
there. The only person who gets to that is my girl and you are my girl, Jamie."

At para lalo ko pang maintindihan ang point niya, ipinakita niya sa akin ang isang
susi bago ito inilagay sa palad ko. Isinara niya ito at hinalikan ang kamao ko.
"You own this place as much as I own it."

Huh.

Sa akin na din ang condo niya? Kasi I'm his 'girl?' 

Huh.

"Sa pagkakaalam ko, wala naman akong sinang-ayunan sa lahat ng sinabi mo," sabi ko
habang nakasimangot pa rin sa kanya.

Nagkibit-balikat siya. "Whether you like it or not, this place is yours. I'm
yours."

***

The moment his car parked at our apartment building's parking area, my friends
immediately ran towards us. Shit. Kasama nila si Gabe! Siguro dumiretso siya dito
nang mapansin niyang nawawala ako!

Lalabas na sana ako ng hilahin ni River ang braso ko. Napaharap ako sa kanya.
"Bitawan mo ko! Bababa na ako!" sigaw ko sa kanya.

He just looked at me with bored eyes bago ipinakita sa akin ang phone ko. Shit.
Nasa kanya pa pala yan! Nakalimutan kong kunin sa kanya kanina!

"Akin na yan!" sabi ko bago agawin sa kanya. Inilayo niya agad sa akin to.

"I'll give it to you, don't worry. I just need to say something before I go." Ugh.
He's been chatty all day! Hindi ba pwedeng bumalik na lang siya sa dating anyo
niya? Yung pagiging 'man-of-few-words' niya? Or is this just another fucking farce?

I grunted. Bwisit. "Just say it para makaalis na ko!"

Napatalon ako sa gulat nang marinig kong may kumalampag sa bintana. Sa may side ko.
Si L ang nakita ko nang lumingon ako dito. She's clearly on Mother Hen Mode.

Napaharap ulit ako kay River nang hilahin niya ulit ang kamay ko. "I'm heading to
Monaco later for a race next week." I just looked at him. So what?

Nang mapansin niyang hindi ako sasagot, nagsalita siya ulit. "I need a good luck
kiss."

I just looked at him. We just stared at each other for a good minute.

Tangina. Is he for real? After breaking my heart into a thousand pieces,

manghihingi siya ng good luck kiss? After not seeing him for almost two months, he
wants a freaking good luck kiss?
He sighed. Lumingon siya sa backseat at may kinuha duon. Nagulat ako nang inilapag
niya sa lap ko ang isang box na addressed kay River at galing sa Amazon. Tinignan
ko muna siya bago sinilip ang luob nito.

Oh shit. I think I just shit my pants. I mean, my dress.

Inside the box was the Star Wars Boxed Deluxe Edition.

Napatingin lang ako kay River. Dapat ba akong mag thank you? If anything, I know
this is a bribe, a peace-offering.

"Happy belated birthday, Anakin Skywalker," he said softly. Oh my God. Whyyyy? Why,
why, why, Delilah? Why does he have to be like this? He really knows me! He really
knows how to make me happy! Bakit ang hirap niyang kainisan?

Gosh, I'm so freaking easy.

I cleared my throat. "Thank you," I said reluctantly. He smiled at me before giving

me my phone back. Siya na rin ang nagtanggal sa akin ng seatbelt ko at nagbukas ng
pinto ng kotse. Dahil duon, ang lapit niya tuloy sa akin kaya naamoy ko siya.
Fraaaak! Nakakamiss yung amoy niya!

"I'll see you next week, baby," sabi nito bago ako lumabas ng kotse niya dala-dala
yung box from Amazon. Humarurot kaagad ang kotse niya paalis.

Agad ako sinalubong ni L, K at Gabe. Hindi ko maipinta ang mga hitsura nila. Galit,
inis, pag-aalala at kung anu-ano pa ang naghalu-halo sa mukha nila.

"Bakit bigla ka daw nawala sa date mo? Bakit di ka man lang nagsabi kay Gabe na
aalis ka at sasama kay River?" sunud-sunod na tanong ni Kim.

I sighed. Ugh. Nararamdaman ko na yung nag-uumpisang migraine ko. "Hindi ako sumama
sa kanya. Kinidnap niya ko! Tapos tinago niya yung phone ko," I started. "Have a
little faith in me naman! Hindi naman ako basta-basta sasama sa gunggong na yun!"

"Did the bastard hurt you?" tanong ni L habang tinitignan ang katawan ko.

Umiling ako. "Gusto niya lang daw na makinig ako sa explanation niya," I said,
exhausted. Ang haba-haba ng araw na to. Mali pala ako. My date with Gabe was a
freaking disaster at si River ang may kagagawan nun!

Speaking of Gabe, napatingin ako sa kanya. Tahimik lang siyang nakatingin sa akin.
Shit! Dapat mag-sorry ako! Simula umpisa ata puro kagagahan na ang naidulot ko sa
kanya!
Lumapit ako sa kanya. "Gabe, I'm so sorry! Hindi ko gusto yung nangyari kanina!
Tatawagan sana kita pero inagaw sakin ni River yung phone ko tapos binato niya
somewhere sa sahig ng kotse niya! I'm really, really, really sorry!" I said,
babbling.

Tumango siya. "Can I talk to you privately?" tanong niyo. Walang sabi-sabi biglang
lumayo sa amin sina K at L.

I shrugged at him. Ito na yun. Kaming dalawa na lang. Napahawak siya sa batok niya
bago tumingin ulit sa akin. "I like you, Jamie," he said. Dapat ata akong kiligin
pero may nase-sense akong may idudugtong siya duon. "But I know you're still hung
up on him." See? Tama ako!

Ngumiti siya sa akin. Apologetically. "You remember what I said earlier?" I just
frowned at him. Marami kaming napag-usapan e. "I told you I want you to be happy
kahit hindi dahil sa akin. I know I can't give you that happiness because it's
still his job."

I just stared at him. Stunned.

"He better not take you for granted this time," he said. He leaned forward and
kissed me on the forehead. "You're a great girl, Jamie. Don't forget your worth."

Aalis na sana siya pero hinawakan ko ang braso niya at pinigilan ko siya. Tinignan
niya lang ako. "Friends?" tanong ko.

Ngumiti siya. "Friends."

Weird pero hindi ako nasaktan sa nangyari na pagsuko ni Gabe. Siguro all along,
alam ko na walang patutunguhan to. Tama siya, I'm still hung up on Riverr. Unfair
kay Gabe yung nagdi-date kami tapos any moment bigla-bigla na lang ako mawawala ng
walang pasabi. Unfair na magmove on kami ng sabay kasi kahit anong pagtanggi namin,
rebound pa rin yun diba?

***

A week later, nakatitig ako sa screen ng TV at clueless sa pinapanuod ko. Ala-una

ng madaling araw at inaantok akong nanunuod ng Monaco Grand Prix. 78 laps. Hindi ko
nga alam kung anong number ng kotse niya. Some girlfriend. I mean, ex-girlfriend.

See? Wala talagang kwenta yung relationship namin. Kasi kahit itong mga trivial
things about him, hindi ko alam! Clueless ako. Siguro si Jam, kilalang-kilala siya.
Hindi lang buong pagkatao niya, pati sexually kilala siya. Ughhh.

I was about to fall asleep when something unexpected happen. Napadilat ako at
napatitig sa screen. Whoa. May nagbanggaan! Yung isang kotse umikot at humampas sa
pader.

Hindi naman siguro si River yan no? Pero shit. Puti yung kotse!

1 RIVER ONGPAUCO12 FRANK HUDSON

Nanlamig ako. Hindi ako makagalaw. Para ako na-paralyze nang mabasa ko ang pangalan
ng dalawang players na sakay ng mga kotse na nagkabanggaan. Puting kotse ang mga
nasa Mercedes team. Puti ang kotse ni River. Puting kotse yung umikot-ikot kanina
at humampas sa pader.

The totaled car was River's.

Oh my God. This is horrible. Anong gagawin ko kapag may nangyaring hindi maganda
kay River? Oh my gods. Paano kung--

Napasigaw ako nang makita kong umuusok na ang kotse niya. Tuloy ang race pero
nagtatakbuhan sa gilid ng racetrack ang mga tao na nakaputing race-suit. May mga
may hawak silang fire extinguisher.

"Oh my God!" I screamed, horrified. "Ilabas niyo siya sa kotse niya! Ilabas niyo
siya!' I shouted at the screen as if they could hear me. "Get him out of there!"

Nagulat ako nang biglang may yumakap sa akin. "J, anong nangyayari?" tanong ni Kim
habang hinahagod ang likuran ko.

"R-River's car c-crashed!" I stuttered then sobbed.

I heard her gasp. Her arms wrapped around me tightly. "Oh my God! Bakit umuusok
yung kotse niya? Nailabas na ba siya?" sunud-sunod niyang tanong.

Umiling lang ako.

Oh my God.

Lord, please. Please...

I sobbed in relief when they extinguished the fire. Meron na ring humila kay River
para mailabas sa kotse niya. I can tell na he was unconscious. Pinalibutan na siya
nang maraming tao. I guess they're the medics.

Biglang nag-iba ang footage at ibinalik sa race. Hindi na ulit pinakita si River at
yung isang driver na nakabangaan niya. Naghintay pa rin kaming dalawa ni Kim kung
may balita sa kanila na magfa-flash sa screen.
Hindi mawala sa isip ko yung estado ng kotse ni River kanina. Hindi ako matigil sa
pag-iyak dahil sa takot at pag-aalala. Pinagpapawisan pa rin ako ng malamig at
hindi pa rin makagalaw. Lahat ng memories ko kasama siya nag-flash sa utak ko. Lalo
akong naiyak nang maalala ko yung huli niyang sinabi sa akin nung huli kaming
magkita.

I'll see you next week, baby.

Paano kung hindi na? Paano kung huli na yun?

"Kim, natatakot ako." Lalong humigpit ang yakap sa akin ni Kim. Feeling ko bigla
akong naging catatonic habang si Kim ay nagdadasal ng malakas sa tabi ko. I can
only wish na pakinggan kami ni Lord.

I feel lost. I didn't expect the onslaught of my restrained feelings. Bumalik lahat
at mas lalong sumakit. Never kong itinangging mahal ko pa rin siya. Pero galit ako
sa kanya dahil sa ginawa niya sa akin dati. Kahit alam kong deserve niyang ma-
karma, hindi ko naman hiniling na sa ganitong paraan! I could lose him today.
Sobrang sakit na ngayon. What more kapag nangyari na ang kinatatakutan ko?

The onslaught of feelings killed me. It wrecked me.

=================

Chapter 43: Right Reasons

Chapter 43

Right Reasons

"L, tahan na," bulong ko kay L habang tinatapik siya sa balikat. Nakatakip lang
siya ng mukha gamit ang hanky niya. Hindi siya tumahan at nanginginig pa ang
balikat niya kakahagulgol.

Napatingin ako kay Kim, nagpupunas din siya ng luha. Lumapit siya kay L at
bumulong. "L, tahan na. Magkikita pa naman si Hazel Grace at Gus sa heaven."

Tumango ako bago suminghot. Pinipigilan ko ring maiyak. Sobrang unexpected nito. Na
kami ni Kim kinaya yung The Fault in Our Stars at umiiyak lang ng tahimik. Tahimik
lang din naman na umiiyak si L kanina habang kalagitnaan ng movie. Pero nung nag-
roll na ang credits bigla na lang na lang siya humagulgol.

Siguro dahil na rin sa hindi niya natapos yung TFIOS book habang kami ni Kim, alam
namin kung paano namatay si Gus. Para bang na blindsided si L nung patapos na yung
movie. Mabuti na lang at hindi kami ang nag-iisang umiiyak sa cinema dahil kung
hindi, nakakahiya tong eksena namin dito sa gitna ng sinehan. Kaya rin siguro
malakas ang loob ni L na umiyak kasi hindi naman siya nag-iisa.

Pinunasan na ni L ang mukha niya at sinubukang tumigil sa pag-iyak. First time ko

siyang makitang ganito. Namumugto ang mata, namumula ang ilong at humihikbi.

Inabot ni K ang bottled mineral water niya. Tinanggap ito ni L at uminom. Medyo
kumalma na siya matapos uminom ng tubig.

"It hurts so damn much," sabi ni L. 

I have this dreadful feeling na hindi lang yung ending ng TFIOS any iniiyakan ni L.
I was about to ask her about it ng bigla siyang tumayo at tumawa. 

Hmmm... Baka napa-paranoid lang ako.

"I feel such a dork," sabi niya bago kinagat ang labi niya para mapigilang umiyak
ulit. Hinila niya kaming dalawa ni K para tumayo. "C'mon, let's eat our heart out."

And off we went.

***

It has been more than a week nung naaksidente si River. Nung umaga nun, naka-
receive kaagad ako ng texts from Kade and Lake about the incident. Akala siguro
nila tulog ako buong magdamag at walang kaalam-alam sa buong pangyayari. All
through-out his hospital stay sa Monaco, they kept on updating me about his
recovery. I'm very grateful for them.

River's team immediately contacted their family after the incident. Nadala naman
daw kaagad nun si River sa hospital. Halos buong Ongpauco clan ata ang lumipad
papuntang Monaco nun. Which is a good thing, mas mapapadali any recovery niya if
nandun ang family niya.

Wala naman daw siyang natamong brain injury, thanks to his helmet. Ang kaso lang
ang naipit both legs niya. Hindi naman siya naputulan ng legs pero may malalaki daw
siyang gashes and wounds sa legs niya. Yung left hand niya lang ang problema dahil
nabaliaan siya. Naka-cast na naman daw ito at ilang buwan lang ay makakabalik na
ulit siya sa racing.

It's a relief for all of us na wounds and broken bones lang ang napala niya.
Nothing major. Nothing life-altering. Makakabalik pa siya after ng rehab. Hindi
ninakaw sa kanya ang pangarap at buhay niya sa isang iglap. He's that lucky.

But as for me, it had me thinking.

Obviously, buhay na ni River ang F1 racing. Napaisip lang ako na what if hindi ito
ang huling beses na madidisgrasya siya? What if the next time this happened, mawala
na siya ng tuluyan? Makakayanan ko ba?

I still love him. Pero I know hindi niya ako ipagpapalit sa F1 racing niya. Napaka-
selfish ng iniisip ko, I know. Pero hindi naman masamang isipin yung kalalagyan ko
after nito, diba? I mean, paano naman ako? Don't I get to say what happens to me
next?

Ang daming tanong na pumasok sa isipan ko. Papatawarin ko na ba siya sa lahat ng

kasalanan niya dahil sa naaksidente siya? Papayagan ko na bang magkabalikan kami?
Papaniwalaan ko na ba siya sa lahat ng sinasabi niya? Makikinig na ba ako sa mga
paliwanag niya? Bibigyan ko na ba siya ng second chance? Magpapakatanga na naman ba
ako?

Ugh. This is making me crazy.

Maganda siguro kung mag-lie-low muna ako. Mag-isip-isip ulit tulad ng ginawa ko sa
Boracay. Pero dito lang sa Manila. Sa kwarto ko na lang para tipid. Lalayo muna ako
kay River. Which I know will be hard kapag nakabalik na siya at okay na ulit siyang
umalis-alis.

Nobody said it was easy. Parang lyrics lang sa kanta. Pero totoo diba? Bakit ba
kasi inisip ko pang lumandi at mag boyfriend? Alam ko naman sa sarili ko na hindi
ako handa e. I'm too young for this. Paano kaya nakakayanan ng mga teenagers to?
Yung mga kinse anyos na nakikipag-boyfriend-girlfriend na? I mean, ang babata pa
nila samantalang ako bente anyos na, hindi pa rin ako ready. Sila, anong
pinaggagawa nila sa buhay nila para maisip na ready na sila sa ganitong sakit?

"Earth to Jamie." Napatalon ako sa gulat nang mag-snap ng finger si L sa harapan

ko. Shit. I spaced-out on them na naman. What a good friend.

Umiling ako at natawa sa sarili ko. "Sorry," I apologized half-heartedly.

"Iniisip mo na naman siya?" K asked. Tumango ako. "May bagong updates?"

I sighed. "Sabi sa akin ni Kade kahapon, ngayon daw ang dating nilang lahat dito sa
Manila." Hindi niya sinabi kung anong oras basta ngayong araw daw sila
makakarating. I didn't mean it pero napunta ang saglit ang paningin ko kay L. She
flinched at the mention of Kade's name.

Shit. Something is really up with them. At hindi maganda ang feeling ko about it.

Sinaktan din kaya siya ni Kade? Was she really crying about TFIOS earlier or dahil
sa ibang mas mabigat na bagay na?
Nagulat ako nang biglang mag-vibrate ang pwet ko. Kinuha ko kaagad sa back pocket
ko ang phone ko.

From: River Ongpauco

Hey.

I gasped. Oh my God. Somehow, I know he's back.

"Why? What?" sunud-sunod na tanong ni L. 

Umiling ako. "Uhhh, wala. Speaking of the devil. Nagtext siya. I think they're back
in Manila." Tumango lang si L at nagpatuloy sa pagkain ng burger niya.

"Anong sasabihin mo sa kanya kapag nagkita kayo ulit?" asked K. Napaisip ako sa
tanong niya. Oo nga, anong sasabihin ko kay River?

I shrugged. "I honestly don't know."

"Paano kung magtanong ulit siya about sa relationship niyo? Makikipagbalikan,

ganun. Papayag ka?" 

Umiling ako. "Give me some slack, Kim." I scoffed. "Hindi naman ibig sabihin
naaksidente siya, santo na siya agad at dapat patawarin. He still needs to repent."

L nodded, her mouth full. "Preach, sister!"

Natawa kaming dalawa ni Kim sa kanya. Ang weird niya talaga ngayon. I just hope
talaga na hindi dahil sa isang Ongpauco kaya nagkakaganyan si L.

 ***

From: River Ongpauco

I missed you.

Ibinaba ko ang phone ko sa bedside table ko at patuloy na nanunuod ng highlights ng

laban ng San Antonio Spurs at Miami Heat. 

Huwag sana siyang mangulit ngayon. Hindi ko pa kaya. Baka bumalik na naman ako sa
state ko last week. I was a wreck. A blubbering mess. Hindi ko maintindihan ang
sarili ko nun kung bakit ganun kalala ang reaksyon ko. Nung makita ako ni K nun,
akala niya may namatay na dahil iyak ako ng iyak. Hindi nila ako mapatahan. 

Ayoko na nun. Hindi ako yun. I don't cry that much. Masyadong masakit. Ayoko ng
masaktan.

From: River Ongpauco

I wanna see you.

That's not gonna happen, River. Gusto kong i-reply sa kanya yun. But I shouldn't
reply at all. It will only encourage him kahit na tumanggi ako. Hahaba ang usapan.
Mabu-bully niya naman ako at mapapapayag.

From: River Ongpauco

I'm here. 

Maniwala ako. As if naman papayagan siya ng parents niyang umalis ng bahay nila.
Naka-cast pa ang braso niya at naka-bandage daw ang mga legs niya. He's limping pa
nga daw sabi ni Lake. 

Ilalapag ko na sana ulit ang phone ko nang mag-vibrate ulit ito. I sighed before
reading it.

From: River Ongpauco

Baby. I'm here at you doorstep.

Napaupo ako bigla nang mabasa ko ang latest text niya. Napabangon ako at napatakbo.
Dali-dali kong binuksan ang pinto ng kwarto ko at kumaripas ng takbo. Nadaanan ko
pa sina L at K na nanunuod ng TV. Nakatingin lang sila sa akin na parang nababaliw.

Pagdating ko sa pinto ay agad-agad kong binuksan ito. And right there standing in
front of our doorstep was River Ongpauco.

Nagkatitigan lang kami at parehas hinihingal. Umiwas ako ng tingin at lumingon sa

paligid. "Wala kang kasama?" I blurted out without thinking.

"Yeah," sagot niya. 

Bumalik sa kanya ang atensyon ko. Hinihingal pa rin siya at pawisan. Nakasandal
siya sa pader at para bang bibigay na ang mga legs niya. Shit! Hindi pa siya
magaling! Umakyat pa siya ng apat na palapag despite his condition. Ano bang
iniisip ng taong to? That must've hurt so much! Hindi niya dapat pinupwersa ang
sarili niya. Baka mabinat siya or something! Dapat nagpapahinga siya para bumilis
ang recovery niya at makabalik na siya sa F1 racing!

Agad akong lumapit sa kanya at hinawakan siya sa may bandang bewang niya. Feeling
ko malapit na siyang bumagsak. 

"Fuck," he grunted. Biglang tumupi ang isa niyang binti kaya napayakap ako sa
kanya. I can hear him breathing hard. Pati yung pawis niya kumakapit na rin sa
akin. Good thing hindi siya mabaho kundi kanina ko pa siya binitawan.

"Ano ba kasing iniisip mo at nagpunta ka dito? Tapos mag-isa ka lang!" I hissed at

him. "Bopols ka ba?!" 

Inilagay ko ang isa niyang braso sa balikat ko at inilalayan siyang makapasok ng

apartment namin. Agad napatayo sina Kim at L sa pagkakaupo nila. Mabuti na lang at
disente sila ngayon at hindi nakapambahay, kundi lagot ako.

"What is he doing here?" tanong ni L habang nakakunot ang noo. 

Diniretso ko siya sa sofa at inalalayan siyang makaupo. He slumped on the sofa,

still having a hard time to breathe.

"Hindi ko rin alam sa kanya!" sabi ko habang nagkakamot ng ulo.

Sinubukan niyang umupo ng maayos but he failed. Tinulungan ko siya and he tried to
smile at me. Tinignan ko lang siya ng masama. "Bakit ka nandito?" tanong ko ulit sa
kanya.

"I missed you," sabi niya na parang iyon lang ang sagot niya. Nang wala siyang
idinugtong duon, my jaw dropped open.

Shit. Seryoso ba yan? Hindi ko na talaga alam kung kailan siya nagsasabi ng totoo
at hindi.

I heard L growled. Napalingon ako sa kanya at pinanuod siyang mag-walk-out. Si Kim

naman ay nagkibit-balikat lang. "You want me to call Lake para sunduin siya?" she
offered.

Bago pa ako makasagot ay nagsalita ulit si River. "I'm gonna go home on my own,
thanks."

Ibinaling ko ang paningin ko sa kanya bago inilagay ang mga kamay ko sa bewang ko.
"Pano ka nakarating dito? May naghatid ba sa'yo? Magpasundo ka na kaya sa kanya."

"Taxi." 
I gaped at him. So mag-isa lang talaga siyang pumunta dito? "Are you Sirius?!" I
sputtered.

He just grinned at me. "That's a Harry Potter reference, right?" Ugh. Don't tell me
nagbabasa na rin siya ng HP books!

"Don't worry, I'll leave right away," he said. "I just wanna tell you something."

"There's cellphone, River," I deadpanned.

Hindi niya ito pinansin at nakatingin lang siya sa akin. It was unnerving kaya
idinaan ko na lang sa sigaw ang frustration ko sa kanya. "Sabihin mo na yung
sasabihin mo para makalayas ka na!" 

Gah. Nakaka-stress tong si River. Mababaliw na ako dahil gulung-gulo na ako. Hindi
ko na alam talaga kung anong dapat kong maramdaman sa kanya.

"I wanna court you, Jamie."

Once again, my jaw dropped open.

"When my car crashed at the track, it was your face and our memories together that
flashed in my head before I passed out." I stopped breathing. My hand flew to my
chest and I felt my heart beating rapidly against it. "I realized that I have to do
this right. I have to win you back the right way." 

I just stared at him and his eyes never strayed from mine. "I need to show you that
I'm here for the right reasons. I need to show you I know your worth. I'm not gonna
take you for granted again."

Hindi na ako nakapagsalita. Sinubukan niyang tumayo ulit at hindi ko siya

natulungan dahil hindi na ako makagalaw sa pagkakatayo ko. He limped towards me.
Kahit na hirap siya, hinihingal at pinagpapawisan, mukha pa rin siyang
intimidating. Maybe it's because of his intense stare. Hindi ko alam. 

Napapikit ako nang hawakan niya ang leeg ko bago ito dumiretso sa batok ko. Lumapit
siya sa akin. Iniwas ko ang mukha ko at bumaling sa kanan nang lumapit ang mukha
niya sa akin. Knee-jerk reaction. Napahinto siya. Nakatitig lang siya sa pisngi ko.

Hindi ko alam kung ilang segundo, minuto o oras bago siya huminga ng malalim at
idinikit ang noo niya sa may sentido ko. "Give me that second chance, baby."

Napapikit ang ng mas mariin. "Bopols ka nga talaga," bulong ko sa kanya.

"Is that a yes?" bulong niya pabalik.

Idinilat ko ang mga mata ko at medyo lumayo sa kanya. Hindi pa rin nawala ang kamay
niya sa batok ko kahit lumayo ako ng kaunti. As if he'll take no as answer. Kahit
nga bali-bali ang mga buto niya at sugat-suat siya, pinilit niya pa ring pumunta
dito. Para namang hindi ko alam na kapag may gusto siyang gawin ay walang
makakapigil sa kanya. Fuck his determination!

"Uuwi ka na ba agad kapag um-oo ako?" tanong ko.

He shrugged. "If that's what you want."

Huminga ako ng malalim. "Papayag lang ako kapag sumunod ka sa mga conditions ko."
Tinignan niya ako ng matagal bago tumango. "Una, hindi mo na ako mahahalikan habang
nanliligaw ka. Pangalawa, hindi mo na ako tatawaging 'baby.' Pangatlo, hindi mo na
gagawin sa akin ang favorite move mo. Yung paghawak mo sa mukha ko or sa leeg at
batok ko. No." Kumunot ang noo niya. "At panghuli, ako ang masusunod sa ating
dalawa at hindi mo na ako pipilitin sa mga gusto mo."

Mabigat ang bawat paghinga ko habang hinihintay siyang sumagot.

"That's a lot of conditions," sabi nito.

Tinignan ko siya ng masama. "Suko ka na kaagad sa akin?" I spat at him.

Ngumiti siya at umiling. His dimples showed, making him look adorable. "I told you
before that's never gonna happen again."

Hindi ko alam pero nakahinga ako ng maluwang dahil sa huli niyang sinabi. "I accept
all of your conditions, Jamie."

=================

Chapter 44: Independence Day

Chapter 44Independence Day

"Wake up, Chewbacca!" rinig kong sigaw ni L habang niyuyugyog niya ako. Hindi ko
siya pinansin at tinakpan ko ng unan ang ulo ko. Bwisit! Ang ingay e! Wala pa nga
atang isang oras ang tulog ko, ginising niya agad ako. Babawiin ko na talaga sa
kanila yung spare keys ng kwarto ko.
Naramdaman ko ang malakas na pagyanig ng kama ko. SInilip ko kung anong nangyayari.
"Wake up! We're gonna party!" sigaw ni L habang tumatalun-talon sa kama ko.

Binato ko sa kanya ang unan ko. "Punyemas! Lumayas ka diyan!" sigaw ko sa kanya.
"Nasaan si Kim? Bat di siya ang isama mo?" I growled.

Pakiramdam ko nawala lahat ng hangin sa lungs ko nang sa akin bumagsak ang buong
katawan ni L. I gasped. Masakit yun! I head-locked her. Katulad nung tinura sa akin
ni River na moves sa UFC. Ha! Take that! Nagamit ko din!

I heard her cackle so loud. I don't wanna choke her so I set her free. Buti nga!
"May concert sa church nila. Hindi makakasama sa akin," she answered as she
massaged her neck. Nahigpitan ko ata yung headlock ko sa kanya. "Sumama ka na.
Please? I don't wanna go there on my own!" she said, pouting.

Umupo na ako ng maayos at hinawi ang mga buhok na nagkalat sa mukha ko. "Bakit
hindi ka magpasama sa mga 'party-animal-friends' mo? Or better yet, magpasundo ka
kay MFG!"

Mukhang wrong-move ata na banggitin ko si MFG aka Kade. L visibly tensed and
avoided eye-contact. Hmmm... May problema talaga silang dalawa! Gusto kong malaman
kung ano. I want to help them. Baka somehow may maitulong ang isang novice na
katulad ko. Pero paano ko siya matutulungan kung in the first place, hindi naman
siya nag-oopen-up? Ang alam niya nga e wala akong idea sa kung anong meron sila.

Hindi ata siya nabigyan ng memo na 'slow' na lang ako. Hindi na 'slower.'

Bumangon siya at umalis sa kama. Tumayo siya sa harapan ko. "There's no MFG na," I
heard her say, her voice small. Which is weird dahil si L ito. She doesn't do
'small voice.'

I frowned. There's no MFG na? Madaming pwedeng translation yun. "Anong ibig mong
sabihin? Hiwalay na kayo? Wait. Naging kayo ba?" sunud-sunod kong tanong,
naguguluhan. Halos isang buwan pa lang naman ang nakakalipas simula nung bakasyon
namin sa Boracay. Bakit parang nagka fall-out din ata sila ni Kade?

I saw her shrugged nonchalantly. Pero basa ko na siya. She's hurting and she
prefers to hide it. "There was never an us. It was just a fling, J."

Huh? A fling? Hindi naman mukhang fling yung nasaksihan ko sa Boracay ha?

"He has a new girlfriend now," she said with a sigh. She sounded defeated and...
sad.

WHAT?!
"Kailan pa?!" I asked in disbelief. May ibang girlfriend na si Kade? Anong
nangyari? Shit! Anong nangyari para maudlot yung namamagitan sa kanilang dalawa? L
could've fooled anybody but not me. Hell no. Imposibleng 'fling' lang ang meron sa
kanila dati ni Kade. Wala mang label yun. I'm sure merong commitment yun. Siguro
nag-umpisa sila sa kaartehang MOMOL na no-strings-attached pero I know it went
deeper na nung tumagal na.

She shook her head. "Let's not talk about it na." Humarap siya sa akin at may
nakahanda na siyang ngiti. It was so fake. "Singles' Party yung pupuntahan natin.
Independence Day!" she said in a cheery voice. Too cheery.

I was tempted to say na mga bayani at kalayaan ng mga Pinoy from the colonizers ang
dapat sini-celebrate ngayon, hindi ang pagkakaroon mo ng single status. I just shut
my trap. And as if naman makakatanggi ako sa isang Sad Mother Hen, diba? I love her
to bits! I'd do anything for her. We're best friends. I always got her back.

Bumangon na ako at ngumiti sa kanya. "Fine! Sasama na ako! Pero ikaw pumili ng
susuotin!" I said while eyeing her all-black get-up. Black skirt, black top, black
leather jacket and black boots. Syempre di mawawala ang dark red lippies niya.
Medyo grunge ata ang peg ni Mother Hen.

"Done!" sagot niya bago tumakbo sa closet ko.

***

Habang dumadagundong ang kanta ng Icona Pop sa speakers sa loob ng Anarchy,

sinasabayan namin ang bawat beat ng sayaw. Hindi ko alam pero parang parehas kaming
wala sa sarili ni L. Puro sayaw lang. Kahit ang awkward naming dalawa gumalaw,
walang pakialamanan. Walang tumatakbo sa isipan. Walang problema. Blangko.

Siguro epekto na rin yun ng shots na ininom namin kanina.

Napasobra ata ang ikot ko nang muntikan akong matumba. Good thing may lalaking
nakaalalay kaagad sa akin. Nag-thank you ako at ngumiti. Ngumiti lang din siya at
nagpatuloy na sumayaw. Tinalikuran ko na siya at ibinaling ang atensyon ko sa
kasama ko.

Napakunot ang noo ko nang makita kong nakatayo lang din siya sa gitna ng
dancefloor. Duon ko lang napansin na mukha siyang nakakita ng multo. Her eyes were
a bit wide and her mouth was gaping. Parang kapag may nakabangga sa kanya ay
matutumba siya.

Sinundan ko kung ano ang tinitignan niya. I almost keeled when I saw what it was.

Si Kade.
May kasamang ibang babae.

They're very close. Yung tipong close na sa magkarelasyon mo lang makikita. Hindi
man sila nagmi-make-out sa gitna ng dance floor pero kita mo na kung sino mang
babae ang kasama ni Kade, she had already mark on him. At ganun din si Kade sa
kanya.

Parang katulad lang nuon na sa kanila ni L. Ang kaso lang, hindi patago. Parang
announcement nga ata nila ngayon na mag boyfriend-girlfriend na sila.

Teka. Anong ginagawa nila dito sa Anarchy? Direct competition ito ng The Ledge pero
dito sila ng new girlfriend niya gumigimik? Ang weird!

Ibinalik ko ang atensyon ko ulit kay L. Hindi niya ata pansin na pinapanuod ko
siya. She clenched her jaw and squared her shoulders. Hindi siya magpapakita na
nasasaktan siya. That's L. Mas pipiliin niyang itago sa loob kesa ipakita kay Kade
ang reaction niya. Hindi niya bibigyan ng ammo si Kade na magagamit sa kanya sa
ibang panahon.

Ano kayang nangyari sa kanilang dalawa? Bakit may ibang girlfriend na si Kade?
Bakit hindi sila sinugod ni L kung may something sa kanila ni Kade? Hindi man
naging sila pero they acted like lovers naman. Wala lang talagang commitment.

Tumalikod si L sa kanila at nagsimula muling magsayaw. Lumapit ako sa kanya at

sinabayan na rin siyang sumayaw. Hindi ako ganun ka-carefree dahil binabantayan ko
siya. Ewan ko, kinakabahan ako sa kanya e. Para bang she's silently spiraling down.
Ayoko nun.

She's our Mother Hen. Kapag kailangan namin siya, nandyan siya. She has always been
protective of us at ngayong oras naman na siya yung kailangan ng protection, I will
give it to her. No questions asked. Kahit na naging close na ako kay Kade, my
loyalty will always be with my best friend.

Bigla siyang huminto kaya napahinto din ako. "I wanna sit down," I heard her say.
Tumango at sumunod ako sa kanya.

Nang makaupo kami sa couches, agad ko siyang kinamusta. "Okay ka lang?"

Sumimangot siya sa akin. "Yeah. Why naman hindi?" tanong niya pabalik. Medyo
defensive.I shrugged. "Wala lang. Just checking." Tumango lang siya.

Minutes later, kinuha niya ang phone niya at ginamit na lang ito. Dahil mukha
namang wala siyang balak sumayaw, uminom o kahit pansinin ako, nagpaalam akong mag
CR. Tinatawag na rin kasi ako ng kalikasan. Nagpaalam ako sa kanya at tumango lang
siya.

***
Pagkalabas ko ng cubicle ay naghugas kaagad ako ng kamay. Medyo nakaramdam ako ng
pagkahilo. Parang pinapawisan pa ako ng malamig. Medyo may weird din akong
nararamdaman. Yung parang may nakatingin sa'yo?

Kumuha ako ng tissue at pinunasan ang basa kong kamay. Tumingin ako sa reflection
ko matapos kong itapon ang gamit na tissue. Hahawiin ko sana ang buhok ko nang
mapansin kong meron ngang nakatingin sa akin. Nagkasalubong ang mga mata namin sa
salamin.

Si Jam.

Yung lecheng, malanding, makati pa sa higad na si Jam.

Nanigas ako sa kinatatayuan ko habang minamata niya ang pagkatao. Yung tingin niya
sobrang nakakainsulto? Yung titignan ka mula ulo hanggang paa habang nakataas ang
isang kilay.

Aba. Hindi ata tama yun. Kapag hindi niya tinigil yan baka bumakat sa mukha niya
ang Vulcan Salute ni Spock.

"What?" tanong ko sa kanya. Aba. Hindi ako papatalo.

"So you're River's new play thing," sabi niya. Mapang-asar yung tono niya. Maldita.

Parang gusto ko siyang sabunutan pero ayokong makasuhan at makulong. No way. Not
gonna take her bait. Nginitian ko siya. Yung papasang Bitch Face. "At ikaw yung
pinagsawaan niya, diba?" I countered back.

Hindi niya ata inaasahan na sasagot ako sa kanya. Ano ako, bali? Bakit ako
magpapalampaso sa higad na to?

"Be careful, girl. You don't know who you're talking to," she spat. So ano ito?
Magni-namedrop na siya ng mga connections niya? Pakialam ko.

Mas nilakihan ko ang ngiti ko. "Oh, I know you. Ikaw yung patay na patay na groupie
ni River."

Lumapit siya sa akin. Yung tipong ilang centimeters na lang ang pagitan namin.
Shit. Ano bang nagustuhan ni River sa kanya nuon? Ang tapang pa ng pabango niya.
Nakakasuka.

"Yeah. I may be that girl pero pinagsawaan ko na siya. Ikaw? Pinaglaruan ka lang
niya." Mas masakit sana ang mga salita niya kung hindi ko alam yung mga sinabi
niya. Pero alam ko na and I know I have it under control na. Wala na masyadong
effect sa akin yun.

"Good for you. Kasi pinagsawaan ka na rin naman niya. He even said you were a bad
lay," I said with a shrug. She gasped. "Don't act too shocked! Alam mo naman kasi
yun diba? Kasi once lang kayong nag-sex."

"Ang taas ng tingin mo sa sarili mo, no? You don't have staying power. You weren't
even introduced to his family when you were together! Once na makuha niya, itatapon
ka rin niya."

I laughed at her face. Ang funny niya, in fairness. "Staying power ka dyan! Ano
ako, deodorant?" I continued chuckling na mas ikinainis niya. "You're just his
sloppy-seconds. Deal with it," I spat at her. Hindi ko alam kung saan nanggaling
yun. I don't usually say things like that. Siguro dala na rin ng galit ko sa kanya
kasi isa siya sa mga nakasakit sa akin nuon at isa rin siya sa nakasira sa
relationship namin ni River. At mukhang ganun pa rin sole-purpose niya sa buhay.

She wouldn't talk to me kung hindi.

Lalo siyang lumapit sa akin. Shit. Ang baho niya talaga! Yung amoy na halu-halong
matapang na pabango, pawis, usok ng yosi at alak? Ew, right?

Magsasalita pa sana siya kaso sinukahan ko siya. Yep, I puked on her. Nasalo ata
lahat ng boobs niya yung suka ko. She shrieked so freaking loud. At kung hindi lang
nakakahiya yung ginawa ko, baka gumugulong na ako sa sahig kakatawa. Priceless yung
hitsura niya!

Pinabayaan ko siyang tumili habang nagmumumog ako. Sigaw siya ng sigaw na

magbabayad daw ako. Pero hindi ko siya pinansin. Mas pinagtuunan ko ng pansin na
mawala yung acid taste sa bibig ko. Nang matapos ako ay pinanuod ko siyang mag-fuzz
over her soiled boobs. Panay punas siya ng basang tissue sa boobs niya.

Wala naman akong magagawa dito. I better leave na lang.

Dahan-dahan akong umatras papunta sa main door ng CR. Hinawakan ko yung doorknob at
inikot ito. "Uhhh... Sorry sa boobs mo," I said before bailing out. Ha. That scenes
was one for the books. Hindi ko talaga malilimutan. I'm so proud of myself. Hindi
ako napaiyak ni Jam. Napasuko niya ako, though.

***

Balik-sayaw kami ni L after ko makabalik. She got so hammered. I decided not to

drink na dahil nasuka na ako kanina at dahil na rin sa estado ni L. Pinabayaan ko
siyang magsayaw na parang may sarili siyang mundo. Ako yung mga tumataboy sa mga
sumisimpleng sumayaw kay L. Mabuti walang nagpupumilit.

Nang merong lumapit kay L na mukhang mga kakilala niya naman, medyo nakapagsayaw na
rin ako on my own. Medyo ginawa ko siya sa paggawa ng sariling mundo. Paminsan-
minsan ay tinitignan ko si L. Kapag nakikita ko siyang pinapalibutan ng mga kabigan
niyang babae, pumipikit ulit ako at sumasayaw.

Nagtaas ako ng dalawang kamay at sumayaw. Sinasabayan ko lang yung tugtog. Wala
akong pakialam kung mukha man akong awkward or what. Sariling mundo nga diba.

Medyo natigil ako nang may kamay na humawak sa bewang ko. Pinakiramdaman ko muna.
Nang mapansin kong hindi naman nawawala sa bewang ko ang kamay niya, pinabayaan ko
na lang siya at nagpatuloy sa pagsayaw. I actually enjoyed the dance. Hindi ko man
kilala si kuya, mukha namang hindi siya harmful dahil nasa bewang ko pa rin ang
kamay niya at hindi bumababa o tumataas.

Bigla akong humarap sa kanya pero bigla siyang nawala. Parang bula. Huh. Dala ba ng
alak yun? Imagination ko lang yung lalaki kanina?

I shrugged and tried to dance again. Minutes later, meron ulit akong naging
nakapartner sa pagsayaw. This time magkaharap na kami. Alam kong hindi ako nag-
iimagine. Kaya ganun na lang din ang pagtataka ko nung umikot ako at nawala yung
kasayaw ko.

Anong nangyayari sa mundo?

Napailing na lang ako at sumayaw ulit. Sumayaw ulit ako. Hinawi ko ang buhok ko
bago umikot. May lalaki sa likuran ko, I was about to smile at him nang bigla
siyang napaatras. My mouth dropped open when I realized what was happening. Kaya
pala nawawala ang mga lalaking nakakasayaw ko dahil may humihila sa kanila paalis.
Hinihila sila palayo ng isang lalaki.

Isang lalaking naka-cast ang kaliwang braso.

"River?"

Natigil siya sa paghila sa lalaking kasayaw ko kanina. Lumapit siya sa akin habang
nakakagat sa lower lip niya. I squinted at him. "What are you up to?"

He shrugged. "Just warding them off."

What? Wala siyang karapatang gawin yun! "I was having fun! Bakit ka nanggugulo?"

"I'm just protecting my girl."

His girl? HIS GIRL?

Alam ko namang walang kwenta yung mga sinabi nung malanding Jam kanina. Kaso may
isa talagang nabaon sa utak ko. Kung katulad nga ako sa isang deodorant na may
stay-power, dapat pinakilala na niya ako sa family niya. Katulad ng ginawa ko sa
kanya kasi I thought seryoso kaming pareho. Na we're aiming for a strong
relationship.

Ugh. "I'm not your girl. Manliligaw lang kita!" I growled at him. Magwa-walk-out
sana ako kaso hinila niya ako pabalik. Duon ko nalaman na kahit injured siya, mas
malakas pa rin siya sa akin.Ang higpit ng pagkakahawak niya sa braso ko. "You know
that's far from the truth," bulong niya sa akin. Ramdam ko ang mainit niyang
hininga sa leeg ko. Ugh, Bat ganun? Bakit nagtatayuan ang mga balahibo ko? Pati
nipples ko ata nagwawala. Bakit ganun?

Lumayo ako sa kanya at pumiglas sa pagkakahawak niya sa braso ko. "Hindi ako
naniniwala sa'yo."

"How many times do I have to tell you, Jamie? I'm yours and you're mine," he said,
his face etched with frustration. "What do I have to do to prove it to you?"

I lifted my chin and stared straight at his eyes. "Introduce me to your whole
family," I said. He visibly tensed. "Introduce me to your sister, to your other
cousins. Especially to your parents." I took once step closer to him. He was
looking down at me while I was straining my neck just so I could look up at him.
"Ipakilala mo ako sa buong clan ng mga Ongpauco."

=================

Chapter 45: Germany Sheper

Chapter 45Germany Sheper Apat na araw na ang nakakalipas pero hindi pa rin ako
pinapakilala ni River sa pamilya niya. Apat na araw ko na rin siyang dinideadma.
Hindi ko sinasagot ang mga tawag at texts niya. Kapag pumupunta siya dito sa
apartment, hindi ako lumalabas ng kwarto ko. Minsan, umaalis ako ng walang paalam
kahit kanino. Wala akong pakialam kung ang labas nun ay wala akong modo. Bakit?
Hindi ba mas kawalanghiyaan ang pangloloko ng taong nagmamahal sa'yo ng totoo? He
should be grateful pa nga e. At least, I'm upfront and honest. Sa apat na araw na
pagmumukmok ko, it had me thinking about the way I acted nung kami pa ni River. I
was showy with my feelings. I was so transparent. I was also a push-over. Lahat na
lang ng gusto niya, sinusunod ko. I was so easy. Tulad nga ng sabi ko nuon, parang
fast food meal lang. Hindi niya pinaghirapang hintayin dahil nakuha niya agad. Ako
pa ang unang nagsabi ng 'I love you' at hindi ko inalam ang totoong dahilan kung
bakit hindi niya masabi pabalik ang mga salitang yun. Nakuntento ako sa gawa-gawa
niyang explanation. Ang totoo pala nun ay hindi niya naman talaga ako mahal.
Pinagti-tripan niya lang ako. At dahil sa hindi ko pa rin nagugustuhan ang mga
resulta kapag nagre-reflect ako, I made a vow. If ever man na magkakabalikan kami
ni River o kung magkaraoon ako ng ibang boyfriend sa future, never na ulit
mangyayari na ako ang unang magsasabi ng 'I love you'. Pipilitin kong maging
reserved tulad niya. Hindi na ako magpapadala sa bugso ng damdamin. Hindi ako
makukuntento kung alam kong merong mali. At para sa akin, mali na hindi niya ako
napakilala sa pamilya niya nuong kami pa. I mean, napakilala ko siya sa parents ko.
Hindi ba dapat ganun din ang ginawa niya? O baka naman kasi hindi naman ako yung
klase ng girlfriend na pang long-term kaya walang dahilan para makilala pa ako ng
buong pamilya niya? Nakakainis. Bakit pa kasi may mga taong walang pakialam sa
feelings ng ibang tao? Bakit kasi may mga klase ng tao na hobby ang paglalaro ng
feelings ng ibang tao? Ugh. Tama na. Kinuha ko ang phone ko at nag-open na lang ng
Instagram ko. I checked my notifications. I frowned when I saw a familiar face.
Tisay na may big boobs. JamIlano started following you. Ang malanding, makating
higad ini-stalk ang IG account ko? I smirked. Hindi ko binura yung photos namin ni
River dati. Ano kayang naramdaman niya nang makita yun? Yung nag go-karting kami.
Yung photo pa namin na nakahalik siya sa noo ko sa arch ng Hong Kong Disneyland.
Pati yung mata at batok niya lang ang nakikita pero may view ng citylights. Siguro
nagpupuyos sa galit yung hitad na yun. Ma-stalk nga siya. Baka may photos din sila
ni River. Okay yun para may dagdagan sa inis ko kay River. Mas madaming rason para
mabasted siya, mas okay. Wala pang limang minuto, tawa na ako ng tawa sa mga posts
ni Jam. My gods. Kahit naman slow ako, hindi naman ako ganito kabobo. May photo
sila kasama ng aso niya. Ang caption...

JamIlano With my cute germany sheper! I so love JamVer. With hearts emoji pa.
JamVer? Germany Sheper? Kailan pa nagkaroon ng breed ng aso na Germany Sheper? As
far as I know, German Shepherd yun! Tapos merons pa. Shoe selfie niya. Naka-Vans
siya. Ang caption...

JamIlano Vans. With adorable shocks. Oh my gods. Shocks? SHOCKS?! Paano siya naka-
graduate ng college na hindi alam ang difference ng 'shocks' sa 'socks?' Meron pa
siya isang post. Galing daw siya sa derma niya. Ang caption...

JamIlano Jgh from my derma. I hate my pimples! I'm so curious sa face ko because of
it! Pati ba naman difference ng 'curious' at 'conscious', hindi niya alam? Don't
tell me dahil sa influence ng father niya kaya siya naka-graduate? Overshadowed ata
ng money at power nila ang kabobohan niya.

Pero yung pinakapanalo? Napagulong talaga ako sa kama after kong mabasa ang caption
nung photo. May kasama siyang lalaki. 'William' ata ang pangalan. 

Ang caption...

JamIlano A man cold William.

Ano to? Ang lalaking 'nilamig' William? I can't even... Natigil ako sa pang-sstalk
nang biglang mag-text si Tiger LilyFrom: Tiger Lily Anak, may balak ka pbang mg
board exam? Bkit d kpa nghhanp ng review center? Isng bwan na ngstart ang review.
Oh shit. Sa sobrang pagliliwaliw ko, hindi ko na naasikaso yung paghahanap ng
review center. Dapat bago matapos ang June, makahanap na ako at makapag-start na
ako kahit late. Meron pa naman siguro akong mahahanap na may opened slots pa.
Aasikasuhin ko na ito bukas. Ngayong araw na to, susulitin ko na to dahil bukas
magbabasa na din ako ng psych books ko. "DUDE! START NA NG GAME 6!" I heard L
yelled from the living area. Napabangon ako sa kama ng wala sa oras. Umpisa na ng
Game 6 ng finals championship. I need to watch this! Kailangan manalo ng team ko!
Kailangan manalo ni Dwyane Wade! Kailangang mapahiya ng haters ng Miami Heat.
Tumakbo ako palabas ng kwarto ko. The moment na binuksan ko ang pintong kwarto ko,
ang unang sumalubong sa akin ay si River. Si River na naka 'sitting pretty' sa sofa
namin at nanunuod ng din ng Game 6. Ang traydor namang si L ay nakaupo lang sa
beanbag niya, kumakain ng pizza at may hawak na coke in-can. Wala si Kim dahil nag-
start na ang MBA niya sa DLU. "Anong ginagawa niyan dito?" tanong ko kay L habang
nakaturo sa kutong-lupa. Nakatingin lang sa akin si River. "He brought three boxes
of pizza and a pan of lasagna," she answered with a shrug. Pinagpalit niya ang
loyalty niya sa akin sa tatlong boxes ng pizza at isang pan ng lasagna? What a
friend. Inirapan ko silang dalawa at dumiretso sa beanbag ko. Napahinto ako dahil
nawawala ang bean bags namin ni Kim. Ang mauupuan ko lang ay ang sofa, sa tabi ni
River. This is a freaking set-up. Bumalik ako duon at umupo sa kabilang dulo ng
sofa. Hindi ko na lang sila papansinin. Pagkatapos nitong game, didiretso ako sa
kwarto at magkukulong ulit. Saksak nila sa baga nila yung mga pagkain nila. Magsama
silang dalawa. Kalagitnaan ng first quarter, dahan-dahang tumayo si River.
Sinimangutan ko siya dahil distracting yung pagtayo niya. Ngumiti siya sa akin bago
pumunta sa kusina. Minutes later, nagkaroon ng plato sa lap ko at isang coke in-can
sa center table na nasa harapan ng sofa. Napatingin ako kay River na may hawak na
dalawang pizza boxes. Pinanuod ko siya habang nilalagay ito sa mesa. "Eat,
Annabeth," sabi nito. Ugh. Kinalimutan niya ba yung mga conditions ko? I scowled at
him. "Diba hindi mo na pwedeng ipagpilitan yung mga gusto mo? At hindi mo na rin
ako pwedeng tawaging Anna--" "Baby. I'm not allowed to call you 'baby.' Not
Annabeth," he said with a grin. Ugh. "You only have four conditions, Jamie." I
huffed. "Umalis ka na nga dito. Bwisit ka," sabi ko bago siya irapan. Tinawanan
lang nila ako ni L. Hindi ko na sila pinansin at nagpatuloy na sa panunuod ng
laban. Kinain ko na lang din ang bigay niyang lasagna. "You wanna have a bet with
me?" Nagulat ako nang mapansin kong nasa tabi ko na si River at ang lapit-lapit ng
mukha niya sa akin. Iniwas ko ang mukha ko at umatras. Dahil nasa pinakadulo na
ako ng sofa, umupo na lang ako sa armrest ng sofa. "Ano ako, bali? Bakit ako
makikipagpustahan sa'yo?"

Ngumisi siya. "C'mon, this game is too damn boring. I know Spurs will win." Narinig
kong um-agree pa si L kay River. Traitor talaga!

Tinignan ko siya ng masama. "May game 7 pa!" I growled at him.

"There will be no game 7, Jamie." Napakayabang niya talaga!

I looked down on him. "No! Meron pa!"

"Wanna bet?" nakangisi niyang tanong. I just glared at him. "I'll spend the night
in your room if Spurs win," bulong niya sa akin.

Ah ganon? Ang kapal talaga ng mukha niya. "When Miami wins, uuwi ka na kaagad
pagkatapos." Yeah, 'when' at hindi 'if.' Ganyan ako kasigurado. I just know na
magkakaroon pa ng Game 7.

Nilahad niya ang kanang kama niya. "Let's shake on it." Tinanggap ko ang kamay niya
at pinanuod na lumabas ang dimples niya dahil sa kanyang pag ngiti.

Shit. I just took his bait.

***

"L! Hindi ka naman payag na dito siya matulog dito, diba? Diba?" pangungulit ko kay
L matapos kong mapanuod ang pagkatalo ng Miami Heat. Punyemas kasi si Lebron!
Choker! GRRR. 

Nginisian ako ni L. Not a good sign. "I'm sure you two won't have sex naman. You're
mad at him and he's still injured. He's no threat naman samin ni  Kim," she said
while wiggling her brows. 

I smacked her left arm. "Ang sama mo talaga! Mas malakas pa rin siya sakin no!"

She rolled her eyes. "Just keep the door open then let him sleep on the floor.
Problem solved." Tumayo siya at tumakbo papasok ng kwarto niya. Narinig ko pa ang
tunog ng lock matapos niyang isara ng malakas ang pinto.

I can't believe her! bakit siya pumayag? Imposible to. That's just not her. Siya
kaya ang nagsama sa House Rules namin na bawal mag-uwi or bawal magpatulog ng
lalaki dito sa apartment. Mapakaibigan, kapamilya or boyfriend, hindi pwedeng
makitulog dito. So why now? At bakit si River pa na alam naman niyang sobrang
kinaiinisan ko ngayon? 

Ex-boyfriend ko pa siya and we're not even friends.

Siguro meron silang napag-usapan kanina nung hindi pa ako lumalabas ng kwarto, he
must've said something to her to gain her trust. Pero imposible yun e. Kung ako ay
kakaumpisa lang na mabuo ang trust issues, ibang usapan si L. Since birth ata may
trust issues na siya e. Baka na blackmail siya ni River? Or may favor siya dito at
ito ang kapalit? 

Si Kim na lang ang pag-asa ko. Pag-uwi niya mamaya, sasabihan ko siya at
magpapatulong ako na palayasin si River dito sa apartment namin.

Nagulat ako nang bigla na namang sumulpot si River sa tabi ko. Nakaupo pa rin kasi
ako sa sofa at nakatapat sa TV. "Ano?" irita kong tanong sa kanya.

He just shrugged. Tinitigan ko lang siya. "Bakit hindi mo pa ako pinapakilala sa

parents mo?" biglang lumabas sa bibig ko. 

Natigil siya pero hindi nawala ang tingin niya sa akin. "I'm not ready yet," sagot
niya. Iniwasan ko siya ng tingin. I see... He's not ready. Kailan kaya siya
magiging ready? 

"Well, kung hindi ka pa ready na ipakilala ako sa parents mo, tigilan mo na rin
ako." Anong point diba? Naging kami naman e. Hindi naman siguro exclusive for
girlfriends ang 'meet-the-parents' part, diba? Pwede naman siguro yun sa ex-
girlfriend na gusto mong balikan at hindi mo napakilala sa parents mo nung kayo pa.

Yes, I know I'm asking for too much pero karapatan ko iyon. Yes, kilala ako ng mga
pinsan niyang babae pero isa palang ang official kong nakilala. I'm sure pangit pa
ang first impression nun sa akin. Kilala nila ako dahil sa social media siguro.
Nasa accounts ng dalawa pa nilang mga kuya ang mukha ko nung nagbakasyon kami. I
don't think kinukwento ako ni River sa kanila. He's too reserved para magkuwento.
Sabi nga ni Lake, he's the secretive one. Maski nga sa younger sister niya, hindi
niya pa ako napakikilala. Once ko lang siya nakita ng personal, sa malayuan pa.

Bigla kong naalala ulit si Jam. She was with them nung graduation. Ano kayang
ginawa ng higad na iyon para makilala siya ng pamilya ni River? Did he introduce
her to them? Or gumawa lang siya ng eksena? Or kilala siya nila dahil na naman sa
power and connection ng CEO father niya?

"Do they know Jam?" tanong ko sa kanya habang nakatitig pa rin sa TV. I can feel
his eyes boring on me.

"Yes," matupid na sagot nito.

Humarap ako sa kanya. "Sobrang importante siguro niya sa'yo?" I asked, my voice
dripping with sarcasm.

Huminga siya ng malalim. Magsasalita sana siya kaso inunahan ko siya. "Ano bang
meron kay Jam? Nagsisinungaling ka lang ba nung sinabi mong once lang kayo nag-sex?
Ano--um, magaling ba siya?" I squeezed my eyes shut. I'm reduced to a babbling,
jealous girl all-over again all because of him and Jam. 

I opened my eyes and saw him clenched his jaw. "Ano ba? Sagutin mo nga ako. What's
so special about her? Yung boobs niya?" Napatingin at napahawak ako sa boobs ko. "I
know, mas malaki yung sa kanya pero fake naman yun, diba? There's no way na totoo
yung sa kanya kasi masyadong bilog na bilog!"

River burst out laughing. Tinignan ko siya ng masama habang nakahawak pa rin sa
boobies ko. "Anong nakakatawa? Yung medium-sized boobs ko?" I growled at him.

Umiling siya. "Annabeth, they're just boobs. Fake or not, they're just boobs."

"Pero mas fluffy yung bigger boobs! Mas masaya kang hawakan yung boobs niya dahil
mas malaki yun! Mas better yung sa kanya kesa sakin!" I whined.

He shook his head. "I don't like fluffy boobs, okay? I like yours. They're firm
and... perky." Nagkamot siya ng ulo pagkatapos sabihin nun.

"Talaga?" I asked in disbelief. "Bakit? Ganun ba kapag hindi pa masyadong

nahahawakan?" 

Tumawa na naman siya. "Yeah," matipid na sagot nito matapos niyang maka-recover.
Napatingin ulit ako sa boobs ko. So, mas okay pa pala yung sa akin kesa kay Gollum?

I shook my head. Naligaw na ang usapan namin. "Nawala na tayo sa pinag-uusapan

natin! Anong meron sa kanya at naipakilala mo na siya sa parents mo? Hindi naman
naging kayo, diba?" sunud-sunod kong tanong.

"I introduced my parents to Jam and her father on my send-off party two years ago.
It was a pure business shit." 

"Oh."

He smirked. "Yeah. Oh."

***

Alas dos na ng madaling araw pero hindi pa rin ako makatulog. Siguro dahil na rin
merong lalaking nakahiga sa make-shift bed niya sa sahig ng kwarto ko. Naririnig ko
ang bawat buntong-hininga niya pati na rin ang bawat pag galaw niya. 

Nawala ang pag-asa ko na mapauwi siya kanina pag-uwi ni Kim nang dumiretso siya sa
kwarto niya at hindi na ulit lumabas. Mukhang pagod na pagod ata siya galing sa
school. Ayoko na siyang istorbohin pa. So I just sucked it up. Pinabayaan ko ng
matulog sa kwarto ko si River. Pero I made sure na ang suot ko ay hindi kahali-
halina. Sinuot ko yung Dora The Explorer pajamas ko. 

Tinulungan ko rin siyang gumawa ng make-shift bed niya dahil hindi naman siya
nakakakilos ng maayos dahil sa hindi pa gaanong magaling ang mga sugat niya. Naka-
cast pa rin ang kaliwang kmay at braso niya.

Buong araw lang kaming nasa sala kanina. Nag-marathon ng One Tree Hill. Duon ko din
na discover na may kagalingan si River sa pagba-basketball dahil nasabi niyang nag
MVP siya nung high school siya. I asked him for more details pero he just
downplayed it. Hindi ko alam kung he's embarrassed at sadyang humble lang siya or
baka dahil lang iyon sa pagiging reserved niya.

Pinigil ko ang urge na bumuntong hininga at sinilip si River. He was on his back.
Walang unan sa ulo niya dahil pinapatungan iyon ng dalawang paa niya. His casted
hand was sitting awkwardly on his side. Mukhang nakakangalay ang pwesto niya at
masakit sa katawan. Nakakaawa siya. Parang gusto ko na lang siyang pahigain dito sa
kama ko. Pero ang ibig sabihin nun ay dapat akong lumipat sa pwesto niya. Hindi
kami pwedeng magtabi! That's just wrong on so many levels. 

Hindi kaya ng konsensya ko na hayaan siyang matulog dyan habang nagpapagaling sa

mga injured siya.

Binuksan ko yung bedside lamp ko. "River, palit tayo. Dito ka na lang matulog,"
sabi ko sa kanya. Dumilat siya at tumingin sa akin. Umiling siya.

Bumangon ako at pumunta sa make-shift bed niya. Hinila ko yung kanang kamay niya.
"Bangon na! Dun ka na sa kama ko at dito ako!" sabi ko habang niyuyugyog ang kanang
kamay niya.

"I can't stand up," sabi nito. Ito na nga ba ang sinasabi ko. 

Tinulungan ko siyang bumangon at tumayo. Aalis na sana ako nang mahiga na siya kaso
hinila niya ako. Napasubsob ako sa dibdib niya. Naramdaman kong yumugyog ang dibdib
niya at narinig ko ang pagtawa. I was to tempted to bit his chest. Kaso move ko yun
nung kami pa. Baka iba ang isipin niya.

Babangon sana ako kaso mahigpit ang pagkakayakap niya sa akin. "Stay here," sabi
nito.

Umiling ako. "Hindi pwede." Hindi naman na kami tulad ng dati.

Inangat ko ang ulo ko at nagkatitigan kami sa mata. Magsasalita sana ako kaso na
distract ako ng dimples niya. Ang lalim. Shit. Bakit kasi ngumingiti siya ngayon? I
touched one of them. 

"Wow. Pwede mag-swimming sa dimples mo," I whispered in awe. Ang cool.

"You missed this?" tanong nito habang nakangiti.

Tinignan ko siya ng masama. "No." Nagiging over-confident siya.

"Well, I did. Still do."

=================

Chapter 46: Indecisive Queen

Chapter 46

Indecisive Queen

Something hard was poking my butt. Siguro kung dati na inosente pa ako, hindi ko
malalaman kung ano ang nakadikit sa butt ko hanggat hindi ko nakikita mismo. Pero
ngayong corrupted na ito ni River, alam kong morning wood niya iyon. Ilang beses ko
ng nakagisingan ang ganitong eksena tuwin nag oovernight ako sa condo niya nung
kami kami pa. Minsan hindi dahil magkarap kaming matulog.

Ewan ko. Something about sleeping face-to-face with each other irritated me. Siguro
dahil sa humihilik siya. Feeling ko kasi hinihigop niya rin yung mukha ko habang
humihilik siya. Dati I wouldn't mind. Kinikilig pa nga ako kasi feeling ko ang
special ko dahil may alam ako tungkol sa kanya na hindi alam ng iba. Hindi man lang
pumasok sa isip ko na may mga naka-one night stand siya before he met me.

Stupid, stupid girl.

Kaya naglagay ako ng unan as barricade naming dalawa. Tinalikuran ko siya at iyon
na ang pwestong kinatulugan ko. I fell asleep on my right side. I woke up on that
same position but he's plastered on my back. His good arm was wrapped loosely
around my neck and his hand rested on my left shoulder. And of course, his morning
wood was poking my butt.

I sighed in defeat. Ang aga-aga pero mukhang sasalubungin ako ng inis ngayon.
Tatanggalin ko na sana ang braso niyang nakapulupot sa akin pero humigpit ito.
Hindi naman sa nakakasakal na paraan. "Good morning, gorgeous," narinig kong bulong
niya.

I rolled my eyes even though he can't see my face. Gorgeous? Nananaginip ata siya.

"Ilayo mo sakin yang kamoteng kahoy mo, River!" I groaned. I heard him chuckle
before moving his kamoteng kahoy away.

Pero kung ano naman ata ang inilayo ng lower half ng katawan niya, yun naman ang
inilapit ng upper half body niya. "Don't you miss me? Even a little bit?" he
whispered in my ear.

Naturally, I got chills. Sino bang hindi? Kahit gago siya, mahal ko yan. And he's
goddamn hot!

"Of course, I miss you. Anong tingin mo sakin bato?" I asked in irritation. His
good hand caressed my neck. 

Goodness gracious.

"Then give us another chance." 

I tensed when he snuggled closer. Resulta lang ng pustahan ang pagtulog niya dito.
He's not entitled to snuggle up with me because this happened. Hindi lang dahil sa
isang gabi na tabi kami matutulog ay magkakabalikan na kami.

I need him to prove me that I could trust him again. I need him to prove me he's
not going to lie again.

Bumangon ako at itinanggal ang pagkakapulupot ng braso niya sa leeg ko. "Umaga na.
Pwede ka ng umuwi," sabi ko sa kanya. Narinig ko siyang bumuntong hininga. Humiga
na ulit ako. Nakatalikod pa rin ako sa kanya.
"What will it take for you to let me to stay?" he asked, his breath fanning my
nape.

I don't want him to stay and making him leave would be easy. "Say you love me," I
said as I yawn.

"I wuff you," he said as he immitated my yawning. 

"Leave." Kinuha ko ang unan na pinapatungan ng ulo ko at itinakip sa mukha ko.

Bwisit talaga siya.

***

"Good morning, Sleeping Beauty!" bati sa akin ni Kim pagdating ko sa dining table.
Pipirat-pirat pa ako dahil kakagising ko lang. Napasarap ata ang pagbalik ko sa
tulog dahil mag-aalas onse na ng umaga.

 "Wala kang pasok?" Umupo ako sa tapat niya at kumuha ng pandesal sa brown bag na
kinalalagyan nito.

Umiling siya. "Dito natulog si River?"

Napatigil ako sa tanong niya. Tumango ako. "Natalo ako sa pustahan namin.
Pinagkanulo din ako ni L." I pouted. "Tulog pa rin ba yung bruha?"

Nagkibit-balikat siya. "Maagang umalis. May date daw siya e."

Nanlaki ang mga mata ko. Si L, may date? And more importantly, sino ang ka-date
niya? Si MFG/Kade? E wala na sila nun diba? At may ibang girlfriend na si Kade?
Naku naman. 

"Anyway, ano yung pinagpustahan niyo ni River at natalo ka?" tanong niya bago
nagpatuloy sa pagkain niya ng pandesal.

I sighed in defeat. Hindi ako tatantanan nito. "Pinagpustahan namin kahapon yung
finals championship sa NBA. Kapag nanalo ang Heat, uuwi na siya kaagad at kapag
nanalo ang Spurs, sa kwarto ko siya matutulog buong magdamag."

"And the Spurs won," sabi ni Kim.

Tumango ako. "Hindi man lang ako tinulungan ni L sa pagkontra sa bet na yun."

I noticed she narrowed her eyes at me. "Ang consequence lang naman e matutulog siya
sa kwarto mo. Hindi naman ibig sabihin dapat nasa iisang room kayo pareho."
Uhm. Tama siya. Pero there's no way na sa sala ako matutulog!

"Ayoko ngang matulog sa sala no!" I scoffed.

She rolled her eyes. "Edi sana nakitulog ka sa room namin!"

"As if papayag si L! Hindi niya nga ako tinulungan sa pagtaboy kay River! She got
bribed by pizzas!" I said, shaking my head.

"Bakit hindi ka kumatok sa room ko?" she countered back.

I rubbed my face with my palms. "You looked exhausted nung umuwi ka! Ayoko ng
istorbohin ka pa no."

Tumawa si K. "Mukha mo, J." Umiling siya. "Ang sabihin mo, ginusto mo talaga yun!
Ni hindi ka nga sumubok ng ibang paraan para hindi kayo matulog ng magkasama!"
Napahinto siya at nanlaki ang mga mata niya. "Don't tell me tabi pa kayong natulog
sa kama?"

I hesitated.

She groaned. "You weren't trapped! Wala rin namang nakatutok na baril sa ulo mo
para mapilitan ka! Outside, you're trying to be indifferent pero inside you, kilig
na kilig ka naman!

Ang transparent ko siguro kay River at natatawa lang siya sa pag-iinarte ko. Kasi
kung si Kim na mahina mag-pick-up ng signals and shit e nakuha niya yung katangahan
ko, paano pa kaya siya?

Bumuntong hininga siya. "Hindi na kita maintindihan, J! Iba kasi yung sinasabi mo
sa ginagawa mo."

Ako rin naman. Hindi ko rin naman na maintindihan ang sarili ko. Parang araw-araw
nag iiba-iba ang tingin ko kay River. Hindi ko alam kung saan ilulugar ang sarili
ko pati ang feelings ko sa kanya.

Nagulat ako nang biglang sumigaw si Kim ng "Aha! May title ka na!" Sinimangutan ko
lang siya. "Kung ako si Positive Princess at Nega Queen si L... Ikaw si Indecisive
Queen! "

Ugh. "Whatever."

***
From: River Ongpauco

I miss you already.

You're so clingy, I replied. Ibinato ko sa kama ang phone ko at nag-ayos ng mga

papeles na kailangan kong dalhin. Mayamaya lang, narinig ko ang phone ko na
tumunog. May text message na naman si River.

From: River Ongpauco

Only for you.

Ang corny mo, I replied. Kailangan kong magpakatatag sa mga ganitong banat.

From: River Ongpauco

Can I come over again?

No.

From: River Ongpauco

Why not?

None of your business. Mapalitan nga ang pangalan niya sa contacts ko.

From: Bwisit Ka Ongpauco

Do you have plans?

None of your business.

From: Bwisit Ka Ongpauco

You're my business.

Not anymore.

Bwisit Ka Ongpauco Calling...

Oh shit. I answered it. "What?"

"Do you have plans?" he asked.

I groaned. Hindi pa ba sa kanya sapat na sinopla ko na siya sa text? Kailangang

tumawag pa siya para ulitin ang tanong na iyan? 

"Yes! Kaya tantanan mo na ako. Mag-aayos na ako. Hindi ako makagalaw kasi text ka
ng text!" I ranted on him. 

He just chuckled. "You can always ignore my texts you know."

I stiffened. Tama si Kim. Indecisive Queen nga ako. Kasi kung desidido talaga ako
na magpaka-indifferent sa kanya tulad ng sinasabi ko kanina, dapat ay hindi ko siya
nire-reply-an sa text messages niya! I should've ignored him! 

Well, I can ignore him now.

I hung up on him.

Bwisit Ka Ongpauco Calling...

"What?!" I answered impulsively.

Shit. I facepalmed myself. Bakit ko sinagot na naman ang tawag niya?! Hindi na
talaga ako natuto! Kakasabi ko lang kanina na hindi ko na siya papansin! Ano bang
klaseng utak meron ako? Kailangan ko na ba uminom ng alak para lumakas ang loob ko
sa mga desisyon ko. O baka naman kailangan ko na ng gamot na pampatalino?

"What will take for you to let me in, Annabeth?" he asked. Ugh. He's calling me
'Annabeth.' Again.

I sighed before I hung up on him again. "You know what. SAY. YOU. LOVE. ME." I
texted him.

Minutes later...

From: River Ongpauco

I glove you. I'm fucking in glove with you.

 Tinignan ko ang huling text ko sa kanya.

To: Bwisit Ka Ongpauco

You know what. SAY. YOU. GLOVE. ME.

Naisahan na naman niya ako. I misspelled the word 'love.' Yung pinakaimportanteng
word pa talaga!

From: Bwisit Ka Ongpauco

Do you have plans?

Ito na naman siya! Nakakainis na talaga siya! I need to cut a bitch! Ugh.

Crucio, I replied.

From: Bwisit Ka Ongpauco

I missed your spells, Hermione.

Bakit ba siya may sagot sa lahat ng pambabara ko? Bakit? Bakit hindi siya mabasag-
basag? Bakit?!

I better tell him kung saan ako pupunta. It'll save time. And there's no way sasama
siya duon. Boring ang mga pila at may possibility na puro pila ang puntahan ko.

Will look for review center. Then to PRC.

From: Bwisit Ka Ongpauco

I'll go with you. Be there in 30.

He's bullying me again. Why am I letting him? Kasama ko sa conditions ko yun bago
ko siya payagang manligaw. 

You're bullying your way again. I changed his name after sending that text message.

From: Bully Ongpauco

I'm sorry. I glove you.

You can stop gloving me now. I replied. Ugh. Hindi ko alam kung matutuwa ako o
maaasar sa lecheng 'glove' na yan!

From: Bully Ongpauco

Never gonna happen.

***

"Ano yan?" I asked, pointing at the thing sitting on the back seat of the cab.

"A gift," he answered. Malamang, gift yan. Nakabalot ng gift wrapper e. "It's for
you. Open it."

Tinignan ko siya ng masama. "Suhol na naman ba to?" He just grinned. I turned my

back on him and went inside the cab. Sumunod din kaagad siya sa akin.

Inumpisahan kong buksan ang regalo niya matapos niyang makasakay. He just watching
me. Napahinto ako nang mabasa ko ang nakasulat sa pulang box.

The Hogwarts Library

I gasped. Then I started freaking out. "Oh my God! The Hogwarts Library Boxed Set!
Oh my God!" Napahinto ako nang may narinig ako shutter. Kinunan niya ako ng
picture!

Sinubukan kong agawin sa kanya ang phone niya kaso mabilis niya itong naibulsa. "I-
delete mo yun!" Umiling siya at nakipag-usap na sa taxi driver kung saan kami
pupubta. Darn it. Hindi ko na siya pinansin at pinatuunan ko na ng pansin ang bago
kong books.

So this is his way of courting. Plus points siya sa akin. Books are better than
flowers. But it would take more than books for him to have me again. Kailangan
maipakita niyang totoong gusto niya ng commitment with me.

Habang binasabasa ko ang mga pamphlets na nakuha ko sa mga napuntahan kong review
centers, naramdaman kong nag-vibrate ang phone ko. Kinuha ko ito at tinignan. May
text message ako from L.

From: Louisse Salazar

You're such a lucky girl.

Anyare? Anong meron? I replied. Tinignan ko si River na nasa tabi ko. Nanunuod siya
ng TV, walang sounds pero tutok na tutok siya dito. 

From: Louisse Salazar

Instagram.

Hindi na ako nag-reply at pinuntahan agad ang Instagram app sa phone ko. May
notification ako. Napahinto ako nang makita ko kung kaninong user ako may photo.

TheOngpaucoRiver took a photo of you.

TheOngpaucoRiver I glove surprising @nknskywlkrxx

Oh my God. He revealed my identity. Tapos may 'inside joke'. Tapos yung photo ko.
Bakit ang ganda ko dito kahit gulat na gulat ako? Bakit? 

"Wala ka man lang pasabi!" I hissed at him. Napalingon siya sa akin. He looked
confused pero nung makita niya ang phone ko, ngumiti siya ng nakakaloko. 

"Wouldn't be a surprise if I told you, would it?" he answered.

I growled at him. Wala na akong masabi! Nanahimik na yung bashers (aka shippers ng
kadiring JamVer) ko. Tapos ito na naman. May bago na naman silang ammo against me!

"Nanahimik na ako, River! Aawayin na naman ako ng shipper niyo ni Jam!" I rubbed my
face with my palms. Ano na naman tong gulo na pinasok ni River? Bakit nadamay na
naman ako?

Bakit ba kasi tinanggap ko ng walang tanog-tanong yung regalo niya. Imposibleng

walang catch yun! 

"Just ignore them," he said, nonchalantly.

My mouth dropped open and my eyes widened. "Seryoso ka ba? Alam mo bang araw-araw
nilang nile-letse yung araw ko nung nasa Boracay kami?"

"It's not like we can do something about it."

Sinuntok ko siya sa braso niya. "Meron! Yun ay hindi pagpo-post nung kung anu-ano
about us!"
"Where's the fun in that?" he asked, his eyes rolled. Masusuntok ko na naman to e. 

"Mag private ka na lang tapos block mo lahat ng 12K followers mo!" utos ko sa
kanya.

Uniling lang siya. "Sundin mo ako. Nililigawan mo ako, remember? Dapat pinaliligaya
mo ako, hindi binubwisit!"

He smirked. "You wouldn't want that, Jamie. My idea of 'ligaya' is different from
yours." 

Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko. "Ewan ko sa'yo! Manyak!" Iniwasan ko na

siya ng tingin. Duon ko lang na realize na marami na ang nakatingin sa amin. Shit.
Nakalimutan kong nasa PRC nga pala kami. Umeksena na naman kaming dalawa!

"Hey, don't be mad," suyo niya sa akin. Hindi ko siya pinansin at nanahimik na
ulit. Binasa ko na lang ang mga pamphlets at brochures na hawak ko. "Jamie..."

"Shut up," sabi ko sa kanya nang hindi pa rin siya tumigil sa kakatawag sa akin.

"I'm gonna tell you something." Hindi ko siya pinansin. "Hey, Annabeth." He poked
my arm. Hindi pa rin ako umimik at umarteng nagbabasa ng brochure ng isang review
center.  "Jamie..."

I heard him sigh. "You don't wanna know? We're going to Tagaytay this Saturday." 

"Not going," sagot ko.

He sighed again. "Sayang. Mom said she's excited to meet you."

=================

Chapter 47: Same Difference

Chapter 47

Same Difference

"Weh!" I said in denial and he just looked at me. "No shit?" Gusto akong makilala
ng mother niya? 'Excited' siyang makilala ako? Paanong excited siya? Excited na
malait or excited na masampal ang nagpapa hard-to-get sa anak niya? Tapos makikita
niya na average-looking lang ako. I bet madi-disappoint yun kapag nakilala ako.
Ugh. Hindi maganda itong mga naiisip ko! Napailing ako.

Pero ito na yung pinakahihintay ko. Ipapakilala na niya ako. Kahit sa mom niya. 1/2
na yun ng mga taong responsable sa existence niya. This is huge. This is big deal.
Kinausap na niya yung mom niya about me. Ipapakilala na niya ako. Ito yung dini-
demand ko sa kanya. Ito yung 'pagpapatunay' na he's here for the long haul.

Oh my God. Ano kayang sinabi niya sa mom niya para ma-excite siyang makita ako? I
hope they're all good things. Hindi naman siguro ako ipapahiya ni River, diba? I
mean, he had done enough. Kailangan na niyang bumawi this time kung seryoso na
talaga siya sa feelings at intention niya sa akin.

River flashed me his dimpled grin. "I shit you not, baby."

I frowned. "Don't call me 'baby.'" Inirapan ko siya. Sinuway niya na naman ang isa
sa mga conditions ko.

His smile didn't falter. "Sorry. It just slipped." Ugh. That freaking smile of his!
Yung dimples niya pa! Parang tinutukso ako. Kahinaan ko talaga yan! Dapat dedmahin!

I fought the urge to smile and tried to glare at him. Failingly. It was awful.
"Iuwi mo na ako."

"At your service," sabi nito habang nakangiti.

Dapat pagkauwi ko mamaya sa apartment ay may plano na ako para sa preparations ko

sa 'meet-the-mother' eklat ni River. Matutulungan naman ako nina Mother Hen at Kim.
Hindi naman nila ako pababayaan pagdating sa styling department. Bibig ko na lang
talaga ang poproblemahin ko. Huwag sana akong mawalan ng preno pagdating sa
pagkukwento.

Kung hindi... lagot na.

***

Pwede pa kaya akong mag-cancel sa 'meet-the-mother' chenes na to kahit last minute

na? Pwede pa naman siguro, diba? I mean, okay lang kasi I'm not planning on
impressing anyone naman. Especially si River. Mas okay nga na magalit siya sa akin
para ma-test yung commitment niya sa akin. Alam mo yun, yung matu-turn off siya sa
akin ng todo tapos lulubayan na niya ako. Magandang way yun para lumayo na siya sa
akin.

But... I'm not that rude.

Kahit na irita ako kay River, labas naman duon ang mother niya. Baka naghanda yun
ng mga pagkain. Nakakahiya kapag napanis lang yun at yung pagod sa pagpe-prepare
nun ay mauuwi sa wala dahil sa kapalpakan ko.

Bakit kasi nawala sa isip ko yung plano kong magpatulong kay L at K? Bakit kasi
sabay-sabay kaming naging busy at nawalan ng time sa isat-isa? Bakit kasi hindi
umuuwi si L at busy si K sa MBA niya? Bakit kasi tambak yung readings ko for the
review this week?

Shit. Bakit kasi nakalimutan ko?

Gusto ko na maiyak sa kapalpakan ko. Ayokong magmukhang pulubi sa mukha ng mommy ni

River.

Sinabunutan ko ang sarili ko. Hindi ko na maintindihan kung anong gagawin ko. Ayaw
kong mang-impress pero ayaw ko ring magmukhang pulubi! Anong ayos ang gagawin ko
nito? Bakit kasi nag-demand pa ako na ipakilala niya ako sa pamilya niya?

Ugh. "Ginusto mo yan e," I said to myself. Stupid, stupid self.

I checked the digital clock on my bedside table. 12:05PM. I still got at least 4
hours to spare. Ano bang pwedeng magawa ko sa apat na oras na meron ako?  Anong
maaari kong gawin na pag-aayos na mukhang hindi ako nagpapa-impress?

Oh! Ohhhh. I know na!

Ihahanda ko na muna yung mga presentable kong damit at yun na lang ang pagpipilian
ko. After nun, saka ko na gagawin yung pag-aayos talaga.

Huwag sana akong gahulin sa oras.

Matapos kong makapaghanda ng aking gamit ay sinuot ko na ang hinanda kong damit.
Isang navy blue sun dress. This will save time. Hindi na ako magmamadaling magbihis
mamaya in case na matagalan ako sa pag-aayos. Hindi na rin ako magdadalawang isip
mamaya kung tutuloy ba ako o hindi dahil nakabihis na ako.

Bahala na talaga. I'm just going to wing it.

***

From: Bully Ongpauco

I'm here at your doorstep. No one's answering.

Shit! Nasa may apartment na siya! Dali-dali akong tumakbo papunta sa street ng
apartment building namin. Hindi pa rin kinaya ng time management ko ang stay ko sa
salon. Hindi naman ako nagpaayos. Nagpaturo lang ako kung paano mag-ahit at mag-
ayos ng kilay. Nagpaturo na rin ako ng basic make-up. Mabuti na nga lang at hindi
masusungit yung mga beki sa salon na napuntahan ko. Willing sila na turuan ako.

Naturuan na ako before ni L at K. Pero syempre iba na yung may expert's opinion
diba? Tinuruan nila ako ng 'no make-up make-up.' Nung una, I find it absurd.
Nagmake-up ka pa, hindi naman pala mukhang nag make-up ka. Tinawanan tuloy nila
ako. Turns out, uso pala ngayon yun. Nalaman din nila na ipapakilala ako ng 'ex' ko
sa nanay niya. Tamang-tama daw yung 'no make-up make-up' look sa balak kong
magmukhang presentable pero hindi nagpapa-impress. Akala ko mabilis lang. Pero
dahil slow ako sa cosmetics, natagalan.

I shit you not. The struggle was real.

From: Bully Ongpauco

Are you bailing out on me at the last minute?  

Oh shit. Bakit kasi naubusan ako ng load? Sandamakmak na kamalasan yata ang aabutin
ko ngayong araw na ito. Hindi pa nga kami nakakarating ng Tagaytay, palya na
kaagad.

So... I ran. And when I got to our apartment's doorstep, I was sweating like a pig.
Sira na ang porma. I'm sure mukha na akong 'malapot', just like the bekis would say
at the parlor.

"Sorry! May dinaanan lang ako!" I said between gasps. My gods. Kulang ako sa
exercise. Kaunting takbo lang, grabe na ako hingalin. Tinignan ko si River and he's
just staring at me, wide-eyed. I must've looked like a pig. "Wala na rin akong load
kaya hindi ako nakapag-reply sa texts mo."

"You cut your hair short?" he asked in disbelief.

Napahawak ako sa buhok ko ng wala sa oras. Mukhang hindi niya ata nagustuhan. Ugh.
Edi huwag niya. Hindi ko naman para sa kanya to. Para sa sarili ko to. I glared at
him. "Mainit e," sabi ko bago dumiretso sa pinto ng apartment. Binuksan ko ito at
pumasok sa loob, sumunod siya sa akin.

"It looks weird on you," sabi niya. Ouch. That hurt my ego.

Humarap ako sa kanya at suminghal. "Hinihingi ko ba ang opinion mo? Pwede manahimik
ka na lang kung wala kang sasabihing maganda." Tinalikuran ko na siya bago niya pa
makita na naluluha ako. Damn it! Wala naman dapat akong pakialam sa opinion niya!

Naramdaman kong pagyakap niya sa akin galing sa likuran. "Hey, I didn't mean to
upset you," bulong niya. I remained tensed. "It looks weird on you. Good weird," he
clarified. "I'm just not used to it but it's growing on me."
Huminga ako ng malalim at tumango. Tinanggal ko ang mga kamay niya sa aking bewang
at tahimik na pumunta sa akin kwarto para magbihis. Wala na akong pakialam sa porma
ko. Sinuot ko ang unang damit na nakuha ko sa aking cabinet, which is yung pink
dress na suot ko nung pumunta ako sa condo ni River at nung date namin ni Gabe.

Paglabas ko ng kwarto, buhat ko na ang backpack ko. "Let's go," sabi ko. Iniwasan
kong tignan siya at dumiretso nasa paglabas. Tahimik siyang sumunod sa akin at
kinuha ang backpack ko.

"I'm sorry," narinig kong sabi niya.

I sighed. "Let's just go and get this over with." Isinara ko ang pinto at ni-lock
ito. Sana matapos na itong araw na to at makalimutan ko na. Kung si River na
supposedly may gusto sa akin ay tingin sa akin ay weird. Paano pa kaya ang mommy
niya na first time akong makikilala mamaya? Sabi ko sa sarili ko nuon na hindi na
ako magpapadalus-dalos. Pero ito na naman ako, na-carried away sa pagpapaayos.
Nagpagupit pa ng buhok.

Ang hirap talaga maging inexperienced.

***

If I didn't know better, iisipin kong may balat ako sa pwet. Inabot kami ng siyam-
siyam sa daan dahil nagkaroon ng bangaan. Na stuck kami sa kalagitnaan ng isang
heavy traffic. Pagdating naman namin ng Tagaytay, biglang umulan ng malakas. Yung
tipong ulan na dulot ng isang bagyo. Strong winds. Heavy downpour. Zero visibility.

"Shit," narinig kong sabi ni River bago biglang huminto ang sasakyan. Mabuti na
lang at naka seatbelt ako. Napatingin ako sa kanya. "Sorry, mom," sabi nito sa
kausap niya sa kanyang cellphone. "We won't make it tonight."

I glared at him. He pointed at the windshield. I looked at it and saw a huge tree
lying on the road. Oh God. I sighed in defeat. Sabi ko na. May balat talaga ako sa
pwet, nasa may bandang loob siguro.

Lumingon ako pabalik kay River at pinanuod siyang magpaliwanag sa mom niya. "Still
wanna go tomorrow?" tanong niya sa akin. Tumango lang ako. Nakakahiya umalma dahil
nasa kabilang linya ang mom niya. Nakakahiya din dahil mukha ngang nag-handa sila.
Narinig ko kasi kay River na nanduon ang mga pinsan niya. Mukhang maraming
naghihintay sa amin na makarating duon kahit abutin pa ng umaga.

Narinig ko siyang nagpaalam sa mom niya at nagsimulang magmaneho ulit. Nag U-turn
siya. Mukhang babalik na kami ng Manila. Diretso na kaming uuwi? Hindi man lang
kami mag stop-over? Hindi ba siya naiihi? Hindi ba siya nangangalay sa pagkakaupo
ng ilang oras? Hindi man lang ba kami magpapatila ng ulan? Zero visibility kaya!
Baka this time, mabagsakan na talaga kami ng puno!
"Diretso na tayo ng Manila? Hindi man lang tayo magpapatila ng ulan?" I asked in
disbelief.

Lumingon siya sa akin saglit. Pero yung tingin niya sa akin, parang nahihibang ako.
"We're gonna stay the night at the nearest hotel."

I stopped and stared. Tama ba ang narinig ko? Mag o-overnight kami sa isang hotel
ng wala akong kaalam-alam?

I glared at him. "Kailan ka nagtanong sakin at kalian ako pumayag?" I asked slowly.
He just grinned. "You promised me, River. Hindi mo na ipipilit yung mga gusto mo."

"Annabeth, this storm is not gonna stop and I can't take you home while trees are
falling the fuck down." Itinuon na niya ang pansin niya sa daan at hindi na umimik.

"Would it kill you to ask me first?" I grumbled.

Hindi kami nagpansinan ni River hanggang sa makarating kami ng hotel. Tinamaan pa

ng lintik, isang hotel room na lang ang natitira. Madami din kasi daw ang stranded
dito sa Tagaytay dahil biglaan yung malakas na pag-ulan. Iniisip ko na lang na mas
okay na meron kesa wala. Ayokong matulog sa backseat ng sasakyan ni River! Wala
ngang backseat yun e!

Magkatabi kami sa kama. Hindi kami nag-usap about sleeping-arrangements. Nagpa-room

service siya kanina at nag-order ng dinner namin. Hindi niya ako tinanong kung
anong gusto kong kainin for dinner. He ordered me lasagna, though. No big deal.

Pina-laundry niya din yung damit ko kanina para may masuot ako bukas. Nagpabili rin
siya ng 'I LOVE TAGAYTAY' shirt at pinahiram niya sa akin yung basketball shorts
niya na nagsilbing pantulog ko. Mabuti na lang at may clean clothes siyang baon na
nakalagay lang sa trunk ng kotse niya. Nangyari ang lahat ng iyon na hindi kami
nag-uusap ng maayos. I'm still pissed with him at sa mga kamalasang nangyari sa
buong araw na ito. Ewan ko lang sa kanya at kung ano ang ikinatatahimik niya.

So I opted to read an e-book. It was Christina Lauren's Beautiful Bastard. Sabi ng

book friend ko sa Twitter, maganda raw iyon e. Pero hindi ko yata siya dapat binasa
ngayon dahil... Let's just say... Hindi siya magandang basahin kapag may katabi
kang lalaki sa kama. And you're supposedly mad at him... not lusting over him.

Unang chapter pa lang, ubos kaagad ang kainosentehang natitira sa katawan ko. Pero
hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko sa pagbabasa. Kahit na namimilipit na ako
dahil sa weirdness na nararamdaman ko, tuloy pa rin ako at tutok na tutok sa phone
ko.

"How could I let my body react like this? I wanted to slap him in the face; but
more than that, I wanted him to keep going. The slow ache between my legs was
building, and I could feel the wetness pooling as his fingers inched closer. He
reached the edge of my lace panties and he slipped his fingers under the hem—"

"You're beet red. What's wrong?"

Napatalon ako sa gulat at naibato ko ang phone ko. Nalaglag tuloy ito sa sahig.
Shit.

"Are you sick?" Hindi pa ako nakakasagot ay hinawakan na niya ang leeg ko. Para
akong kinuryente nang dumulas sa leeg ko ang kamay niya.

"River..." lang ang nasabi ko. This is so weird!

"You're hot," sabi nito, nag-aalala. Nilalagnat ako? But I'm okay! I feel okay!
Well, weird lang talaga ang feelings ko now.

This is ridiculous. I should snap out of this... this trance!

"Baby, you're freaking me out. Are you okay?" he asked, worried.

I cleared my throat. "M-May nabasa lang a-ako."

"What was it about?"

Uhhh... Paano ko sasabihin kay River na yung binabasa ko ay isang erotic novel?
Ugh. Stupid, J. Bakit ngayon mo pa kasi binasa? Pwede ka namang magre-read na lang
ng PJO or HP books!

I bit my lower lip. "Umm... Stuff," I stupidly answered.

I heard him sigh before he jumped out of bed. Before I realize what he was about to
do, it was too late. He already took my phone and read what's in it. And I just sat
there like a moron, waiting for his reaction.

His eyes slightly widened. He then cleared his throat and scratched the back of his
neck. "So you're reading porn?"

My jaw dropped. Oh no, he didn't! He didn't just say that! Reading porn? Reading...
PORN?!

"It's erotica! Not porn!" I said indignantly.

He chuckled before he sat in front of me. Napaatras ako ng wala sa oras and I
banged up my head against the bed's headboard. "Same difference."
I just glared at him. Hindi magkapareha ang porn at erotica! Erotica is erotica.
Porn is porn. Magkaiba yun. Or so I thought.

"Did you get wet when the guy was about to finger--" I covered his mouth with my
hand before he got to finish his question.  He bit my palm and I pulled it away
from him.

"Ang bastos mo!" sigaw ko sa kanya kahit na magkalapit lang kami.

"Look who's talking," he smirked. "You're the one reading porn here."

"It is not porn!"

"It is."

"It's not!"

"Babe, it is."

"Babe your face! It's not!" I shouted.

I was heavily breathing while he's just staring at me. Oh shit. I know that look.

His head leaned towards me and I stopped him. He grinned at me. "Resistance is
futile."

HE DID NOT JUST QUOTE STAR TREK.

Before I could utter something stupid, I felt his hands on my face and his lips
against mine.

=================

Chapter 48: Architect Ongpauco

Chapter 48

Architect Ongpauco

I freaked the fuck out.

River and I made out. I froze when he inserted one of his hands inside my shirt. I
pushed him and jumped out of bed. "I—ah... I—I'm going to sleep," sabi ko bago
maglakad palayo sa kama.

"What?! Wait! Jamie!" I heard him yell.

Umiling ako. "Matutulog ako sa CR!" I yelled back and when I got inside the
bathroom. I slammed it shut before jumping in the tub. Mabuti na lang at tuyo na.
Seryoso ako. Dito ako matutulog.

Kinuha ko yung hindi pa nagagamit na towel at tinupi ito para maging unan. Yung
bathrobe ay ginawa kong sapin sa bathtub. Humiga na ako sa makeshift bed ko at
pinilit matulog. Ginawa kong kumot yung ginamit ko kanina na towel. Mabuti na lang
at hindi gaano kalamig dito sa banyo. May chance na hindi ako maging yelo habang
natutulog.

Kailangan kong makatulog kaagad para hindi na pasukin ng kung anong kababalaghan
ang utak ko!

Oh God. What the heck just happened? Bakit ako nagpahalik na naman sa kumag na yun?
Manliligaw ko lang siya! Hindi siya dapat free na nakakakuha ng halik sa akin. Oh,
Lord. Hindi lang kiss yun. It was a full-blown, hot make-out session.

I face-palmed myself. Mabuti na lang at nakayanan kong pigilan ang sarili ko.
Mabuti na lang at nagising ako sa weirdness na naramdaman ko kanina. Kinikilabutan
ako every time na naiisip ko yung possible na mangyari.

Marriage before sex. Marriage before sex. Marriage before sex.

Paulit-ulit kong sinabi sa sarili ko. Hindi maaaring masira ang personal vow ko.
Hindi pwedeng mabali ang principles ko just because I felt... horny. Hindi tama. I
wasn't in the right state of mind. I'm not even sure if I'm still in love with
River tapos may mangyayari sa amin? That's just wrong.

Ngayong araw na to, ang dami niyang nilabag sa conditions ko. Ipinilit niya ang
gusto niya. He called me baby/babe. He kissed me. He did his signature move. Fuck.
Lahat pala ng conditions ko ay nilabag niya!

Oh my God. Thinking real hard about it, this trip is a mistake. Dapat talaga nag
back-out na lang ako no matter how rude it may seem. Wala na kami. Hindi na rin
naman ako sure kung magbabalikan kami. Every time na nagkakaroon kami ng skin
contact, laging umaatras ang progress ng relationship namin. Katawan ko lang ang
natutuwa. Pero yung feelings ko, para bang palito na ng palito.

Wala ng malinaw.
Oh my holy water. What have I done?

Napatalon ako sa gulat nang marinig kong kumalampag ang pinto ng banyo. "Jamie,
open the door!" narinig kong sigaw niya. Hindi ako umimik. "Babe, open the damn
door!"

"Tumigil ka nga! I'm trying to sleep here!" sigaw ko. Nakakainis! Hindi ba pwedeng
iwanan niya muna ako habang nagpapakalunod ako sa katangahan ko?

"Shit. You're serious?!" Hindi ako umimik. "You're seriously sleeping in there?"

I growled. Hindi ba ako iiwanan ng lintik na to? Tinakpan ko ang mukha ko nang
tuwalya kong basa.  

"Baby, you can have the bed. I'm gonna sleep on the floor."

No, River. Hindi ko pwedeng pabayaan ang sarili ko na bumalik sa kamang iyon. Baka
hindi ko na mapigilan ang sarili ko at gapangin kita sa sahig.

"No, thanks!" sigaw ko.

"Jamie..."

"River, please!" I pleaded. "I'm at my limit!" I admitted.

"Okay. But I'm still gonna sleep on the floor," I heard him say, "You can go back
to bed whenever you feel like it, alright?"

"Aight."

Mukhang kakailanganin ko ng Alaxan bukas. Ugh. My back is going suffer real bad.

***

Tinotoo ni River ang sinabi niya. Sa sahig nga siya natulog. Yung gunggong na yun!
Hindi pa nga siya fully-recovered sa injuries niya, ipinilit niya pa rin yung
sarili niya na humiga sa sahig! Hindi na sya nakuntento sa pagpipilit na magmaneho
kahapon, ginusto niya pang mabinat siya sa paghiga sa sahig! Ang tigas-tigas kaya
sa likod!

Lalampasan ko na sana siya nang bigla siyang mapaupo at napasabi ng 'shit'.

Binangungot?
"Err... okay ka lang?" tanong ko sa kanya.

Mukha atang nagulat siya na nasa labas na ako ng banyo. He cleared his throat. I
noticed he discreetly covered his lap with a pillow. Buti pa siya may pillow!

He scratched his head. "Just had a weird dream."

Bakit feeling ko tungkol sa akin yung panaginip niya dahil sa salitang 'weird' na
binitawan niya? Ang feelingera ko talaga. Grabe.

Umiwas ako ng tingin sa kanya. "Anong oras tayo aalis?" tanong ko.

"As soon as we can," I heard him say.

Tumango ako. This is awkward.

"Umm... Maliligo na ako." Babalik na sana ako ng banyo nang marinig ko siyang
tumawa.

Napalingon ako sa kanya. "You're going to stay there again for hours?"

I glared at him before going inside the bathroom. "Just go get my clothes." I
slammed the door shut.

Katulad ng una naming pag-uusap kaninang umaga, awkward din ang atmosphere habang
nag-aalmusal kami. Hanggang sa pag check-out namin at pagbalik sa byahe. Thank God,
nawala na ang malakas na ulan at sobrang taas na ng araw. Natanggal na rin ang mga
punong nanglaglagan sa daan. Buti na lang at magtatanghali na kami umalis ng hotel.
Wala ng hassle sa daan.

The bad thing about the hassle-free road is that we got to the Ongpauco's house too
damn fast. Hindi ko man lang nai-prepare ang sarili ko. Para bang isang liko niya
lang nasa tapat na kami ng isang magarbong gate. Yung automatic na bumubukas.

My gods. Lumalabas ang pagiging ignorante ko. Ang high-tech ng security nila.

Hindi ko na namalayan na naka-park na sa harapan ng main door ng bahay nila ang

kotse ni River. Manghang-mangha talaga ako sa hitsura ng bahay nila. No wonder
ginusto na rin ni River maging architect. Ang ganda ng bahay nila. Nasa labas
palang ako pero ang ganda na. What more sa loob?

Sabi ni River, ito ang pride and joy ni Architect Ongpauco.

Nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto ng kotse ni River. Nilingon ko kung sino
ang nagbukas. Si River. Shit. Hindi ko man lang namalayang bumaba na siya dahil
nagtutulo ang laway ko sa pagtitig sa bahay nila! Correction: Mansion. No, wait.
Palasyo.

Ay. Exaggerated na. Isang compound kasi ito ng mga malalaking bahay. Tutulo talaga
ang laway ng outsider na papasok dito. Kumbaga, this is a burglar's wet dream.

Bumalik ako sa katinuan nang marinig ko ang boses ni River. "C'mon, Jamie. Let's go
inside."

Bumaba ako ng kotse niya. Pero para pa rin akong nasa trance. Ang ganda-ganda
talaga dito!

Napahinto ako nang hawakan niya ang kamay ko at hilahin. "Wait! Saan mo ko
dadalhin?" tanong ko.

Kumunot ang noo niya. "Inside. I'll introduce you to mom na," he answered.

Nanlaki ang mga mata ko. "Now na?" tanong ko. Tumango siya. "As in now na talaga?"
Tumango ulit siya. "As in talaga?" tanong ko ulit. He just stared at me.

Napaatras ako. Hinila niya kaagad ako palapit sa kanya. "Teka lang, Riv..." I said,
scrambling for words. "Ano, shit. Hindi pa ako prepared. Wait lang!" I said,
freaking out inside.

HOLY WATER!

NOW IS THE TIME. THIS IS IT. THIS IS IT, PANCIT. MY END IS NEAR.

OH MY GOD. I CAN TELL. I'M GONNA GET SCARRED FOR LIFE.

OH. MY. GOD.

"Baby, breathe."

I blinked. Twice. I felt my body relax as I inhale deeply and exhaled slowly.
"Hindi naman siguro ako ipapa-salvage ng mommy mo kapag hindi niya ako nagustuhan,
no?" I asked, scared and out of my wits.

I heard him chuckle. He wrapped his arms around my shoulder. "Don't be ridiculous,"
he said against my forehead. "She's gonna like you. That's for sure."

I pulled away from him and glared. Easy for him to say! Hindi naman kasi siya ang
ipapakilala! At di hamak naman na experienced siya unlike me. "Palibhasa kasi hindi
ko alam yung nararamdaman ko! I'm so scared! Nervous! First time ko ito!"

He smiled that dimpled smile of his. "This is my first, too. I'm nervous but I know
she'll like you. So no worries, okay?"

I frowned. "Paano mo naman nasabi yan ha?"

"Have you looked yourself in the mirror?" His eyes roamed my whole being. His eyes
were also twinkling with mischief. "I mean, what's not to like?"

  I felt conscious under his gaze. Who wouldn't? Average-looking lang ako. Weirdo.
Ako lang yata ang nagmumukhang weirdo dahil sa bob-cut. Hindi naman ganun kahaba
yung buhok ko dati. Hanggang sa lock lang ng bra. Idagdag mo pa na quote-spout-er
ako kapag kinakabahan. Nervous-blabber.

I shook my weird thoughts away. Hanggat pinapatagal ko, lalong hindi matatapos
kaagad.

I squeezed my eyes shut. I breathed in deeply and exhaled. I swallowed the huge
lump on my throat. I opened my eyes and squared my shoulder. Chin-up. Stomach in.
Butt-out.

"Let's get this over with." Nauna na akong naglakad sa kanya. Hindi ko na lang siya
pinansin nang bigla siyang tumawa. Mukha siguro akong siraulo sa paningin niya.

Pagpasok namin sa loob ng bahay nila, sumalubong sa amin ang dalawang batang
babaeng nagtatakbuhan. Kasunod nila ay sina Lake at Kade.

"Bay! Ocean!" sigaw ni Kade.

Oh. Sila siguro yung mga batang kapatid ni Kade. Wow. They're way too young in
person. Parang 5-7years old lang silang dalawa. Ang laki ng age gap nila sa Kuya
nila.

"Annabeth! You're finally here!" sigaw ni Lake bago tumakbo papunta sa akin.
Nagulat ako nang yakapin niya ako ng sobrang higpit. Wala na sa sahig ang mga paa
ko!

"Hey! Get your filthy hands off her!" sita ni River kay Lake.

Hindi siya pinansin nito. Imbes na bitawan ako ay sumigaw siya. "Auntie Aina!
Annabeth is here with your ugly son!"

"Don't call her 'Annabeth!'" sita ulit sa kanya ni River. Halatang napipikon na
siya dahil rinig ito sa boses niya.

Ibinaba na ako sa sahig ni Lake habang hindi pa rin pinapansin si River. Parang
nagsasalita lang tuloy ito sa hangin. "Na-miss kita! Kamusta na?" tanong niya.

Sasagot na sana ako kaso napansin kong papalapit sa amin ang isang babae. May edad
na pero elegante pa rin tignan. Tisay. Naka pony-tail. Naka puting polo shirt at
black pants. Sobrang casual. Sobrang ganda rin niya. Nakangiti siya sa amin habang
papalapit.

Oh no. Ito na ata ang mommy ni River.

Hinila ako ni River palayo kay Lake. Nang makarating kami sa harap ng kanyang mommy
ay ngumiti ito. Yung boyish dimpled grin niya.  

"Hi, mom." Lumapit siya at humalik sa pisngi ng kanyang mommy. Matapos nito ay
bumalik siya sa tabi ko. "Mom, this is my girl, Jamie," sabi niya sa kanyang mommy.
Huh? 'My girl?' I'm not his girl! "Jamie, meet my mom, Aina Ongpauco."

Napalunok ako. Ngumiti ako sa mommy niya kahit na sobrang lakas ng kabog sa dibdib
ko. "Good afternoon po, Mrs. Ongpauco," bati ko sa kanya bago magmano.

Tumawa ang mommy niya. Parang nakarinig ako ng huni ng ibon at mga anghel dahil sa
tawa niya. It was that genuine. "Oh! Goodness me, hija! I'm not that old!" biro
niya sa akin bago yumakap. I tensed. Napansin niya ata iyon kaya dahan-dahan siyang
humiwalay sa akin.

Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa kanyang mga labi. "Just call me Tita Aina. It's
a pleasure to meet you, Jamie...?"

Oh no.  Tinanong niya na ang apelyido ko. Kapag nalaman niya na simpleng law-
abiding citizen lang kaming mga Navarro, baka mag-iba na ang ihip ng hangin. Shit.
Ang sama na ng pumapasok sa isip dahil sa kaba!

I cleared my throat. "Navarro po. Jamie Navarro po. As in J-A-M-I-E N-A-V-A-R-R-O.

Madami po kasing nagkakamali sa spelling ng pangalan ko." Tinuro ko si River. "And
we're just friends po," I blabbed and ended it with an awkward laugh.

I heard Lake snickered. He wrapped his arm around my shoulder. "Auntie Aina, please
ignore her weirdness," he said, chuckling. "She's the girl who won't take River
back," Lake whispered while wiggling his brows.

My eyes widened. Bakit ako binubuking ni Lake sa mommy ni River?

"I know," she said, her smile still hasn't wavered.

Nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang kamay ko. "C'mon, kids. You two must be
hungry."Hinila niya kaming dalawa ni River papasok sa dining area. Sumunod sa amin
sina Kade at ang mga kapatid niya.

Wow.

Long table.

With so many food.

"River asked me to bake lasagna. He said that's your paborito, no?" Tumango ako.
May lasagna. Wow. May lechon. Sucks, may caldereta na maraming cheese.

Nilibot ng mga mata ko ang long table nina River. Halos maglaway na ako sa aking
mga nakita. Halos lang. Kasi... "Walang kanin?"

"Oh! Goodness!" Tita Aina exclaimed. "Manang! Do we have rice ba?"

Oh. My. God. Did I say it out loud?!

"Hello, Achi Jamie!" Drizzle squealed in her seat. Kumaway ako sa kanya at ngumiti.

Palagi na lang ba puro kahihiyan ang nangyayari sa akin kapag nakikita ko ang mga
Ongpauco? Nakilala ko si River sa isang bar. Nakilala ko sina Kade at Lake after
kong makipagsagutan kay River sa isang radio station. Nung nagkakilala kami ni
Drizzle, inakala kong bagong babae siya ni River. Ngayon naman, para akong sira na
hindi makapagpigil ng bibig sa harapan ng mommy ni River!

Sana naman hindi na madagdagan mamaya.

***  

"Achi Jamie, let's play!" sabi sa akin ni Bay. Gusto ko sanang tumanggi dahil hindi
pa rin ako makagalaw ng maayos dahil sa food coma na tinamo ko dahil sa dami ng
nakain ko. Habang kasi kinakausap ako ng mommy ni River, hindi ko namamalayan na
panay din ang kain ko.

Ang dami naming pinag-usapan. Mula sa tinapos kong kurso, pagre-review ko for board
exam, pamilya ko, trabaho ng parents ko at sa kung anu-ano pa. Syempre, napag-
usapan rin kung paano kami nagkakilala ni River. Lake snickered nung sumagot ako ng
G-rated version. Halata tuloy na kulang ang sinabi ko.

Mabuti na lang at tumawa lang din ang mommy ni River.

"What are we going to play?" tanong ko kay Bay.

Sasagot palang sana siya nang biglang umiyak si Ocean. Agad siyang nilapitan ni
Kade na kasama rin namin sa garden. Nasa loob sina Tita Aina, Drizzle, Lake at
River. Pinatulong kasi sila na maghanda ng merienda.

Grabe. Kakatapos lang mag tanghalian, merienda kaagad?

Pinasama nila ako kay Kade kasi siya ang in-charge sa mga bata. Kaya nandito kami
sa garden. Hindi masyadong nagpapansinan. Hindi ko alam kung alam niya na may alam
na ako sa kanila ni L kaya hindi niya ako kinakausap. Hindi ko rin siya magawang
kausapin kasi naiinis ako sa ginawa niya kay L.

"I wanna play with my Cookie Monster!" Ocean wailed. Naglulupasay na siya sa
damuhan. Walang pakialam kung madumihan ang puti niyang bestida.

Sinubukan siyang buhatin ni Kade. No such luck. Nagwawala yung bata. "Ozi, I'm so
sorry but Cookie Monster can't play with you anymore," pagsuyo niya sa bata. "But
we can play with Achi Jamie."

Umiling ang bata. "No! I want my Cookie Monster!"

Lumapit sa tabi ko si Bay. "She misses Cookie Monster, Achi. Can you bring her
here?" bulong nito.

"Where is it?" tanong ko. Sobrang special siguro nung laruan na yun para kay Ocean.

"She's in Manila," bulong ni Bay.

She? Hindi ba't lalaki si Cookie Monster? Itatanong ko palang sana siya kaso
biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko ito sa bulsa ng dress ko at tinignan
kung sino ang tumatawag. Si L. Sasagutin ko na sana ito nang hawakan ni Bay ang
kamay ko at tinitigan ang screen ng phone ko.

"That's Cookie Monster!" she exclaimed, pointing at my L's face on my phone's

screen.

Si L? Si Cookie Monster?

Oh.

Snap.
It only means one thing. Naipakilala na ni Kade si L sa mga kapatid niya at mukhang
close silang tatlo! Bakit hindi ko alam na ganito na kalalim ang relasyon nila
dati? Tipong kilala na siya ng pamilya ni Kade! My goodness!

Napatingin ako kay Kade at Ocean. Nakatingin na rin sila sa amin ni Bay. Narinig
siguro ang sigaw nito. Nagulat ako nang kunin sa akin ni Bay ang phone ko at
iniabot kay Ocean. "Answer it! It's Cookie Monster!" sabi ni Bay sa nakakabatang
kapatid.

Kinuha kaagad ito ni Ocean at sinagot. "Hello, Cookie Monster?" she reluctantly
greeted. Napatingin ako kay Kade at nakatingin na rin siya sa akin. I squinted at
him. Bisto ka na.

"I miss you, Achi Louisse! When are you gonna play with us again?" narinig kong
tanong ni Ocean kay L. I saw Kade flinched.

Tinuro ko siya. "Mag-usap tayo," I mouthed at him. Tumayo ako at pumunta sa may
tapat ng fountain. Medyo malayo sa mga bata pero tanaw pa rin sila. Sumunod sa akin
si Kade,

"I take it you already now," sabi sa akin ni Kade pagkarating niya sa harapan ko.

Tumango ako. "Matagal ko ng alam. Nakita ko kayong naghahalikan nung Foam Party sa
Boracay!" I hissed. Mukhang nagulat siya sa sinabi ko dahil napaatras siya.

"You knew since then?" Hindi siya makapaniwala. "Why didn't you say something?"

Tinignan ko siya ng masama. "Hininhintay kong umamin kayo!" I countered. "And you
guys never did!"

Umiling siya. "You know what? Let's just drop this. We're already done. It's over,"
he said, his nostrils flaring.

"Anong nangyari?" Pinanlakihan ko siya ng mata. "Bakit may bago ka ng girlfriend

agad-agad?" Bakit umiiyak ang best friend ko dahil sa'yo? Anong ginawa mo? I
thought, keeping it to myself.

Hindi siya umimik at nakipagtitigan lang sa akin. Walang planong sumagot.

"Sumagot ka nga!" Hinampas ko siya sa braso. I can't believe this guy! Isa siya sa
mga tumulong sa akin mag move-on nung nakipag break sa akin si River. Para ko na
siyang kuya nun! Sila ni Lake yung dalawa sa apat na kasama ko nung nasa Boracay
ako at broken-hearted. Para ko na siyang kuya sa over-protectiveness niya!

Anong nangyari sa kanya at nagkaganito siya?

"Bakit pinalitan mo na kaagad si L? Ganun ba siya sa'yo? Walang halaga? Ang dali mo
siyang pinalitan!"

And just like that... Cascade Ongpauco snapped.

"Because she fucking dumped me, that's why!" he yelled at before storming inside
the house.

"What the hell is going on?" Nagulat ako nang marinig ko ang boses ni River sa may
likuran ko. I whirled back and saw him with Lake and Drizzle. Mukhang nagulat sila
sa pag walk-out ni Kade. Naku, buti na lang at hindi nila kasama si Tita Aina.

Tinignan ko muna sila isa-isa bago sumagot. "I confronted him about his
relationship with L." I sighed. "At kung bakit ang bilis niyang palitan yung
kaibigan ko."

I saw Lake grinned. "So you finally knew?" Tumango ako. "Kailan pa?"

Ngumuso ako. "Boracay," sagot ko.

Lalong lumaki ang ngiti niya. "Nice one! Gets mo na! Finally!" he exclaimed. "Shit!
This calls for a celebration!" he said, jumping and clapping in excitement like a
kid.

I just rolled my eyes.

***

Nauutot ako.

Shit, Kailangan kong ilabas tong masamang hangin na kinikimkim ng tiyan ko. Pero
paano? Kasama ko ang mga pinsan at mommy ni River! Nakakahiya! Kailangan kong
umalis at pumunta sa isang isolated na lugar na walang makakaamoy ng utot ko.

But how? Anong kapani-paniwalang excuse ang sasabihin ko? Baka isipin pa rin nila
na kaya ako nag-excuse kasi uutot ako.

Ang hirap naman nito.

Tiger Lily.

Alam ko na! Tatawag ako kunyari kay mama para sabihin kung nasaan ako.
I cleared my throat. Lumingon saglit sa akin si River bago ibinalik sa screen ang
paningin niya. Naglalaro kasi sila ng X-Box ni Lake. Wala pa rin sa eksena si Kade.
Naglalaro naman sina Bay at Ocean sa may carpet under the supervision of Drizzle.
Habang si Tita Ania ay nasa kusina, naglulto na naman.

I swear, tataba talaga ako pamamahay na ito.

"What's up, baby?" tanong ni River habang nasa screen pa rin ang paningin.

"Labas lang ako saglit. Tawagan ko si mama." Tumango siya at humalik sa pisngi ko
na parang natural lang na gawin niya iyon.

Tinapakan ko ang paa niya pagkatayo ko. I heard him grunt. Tumakbo na ako palabas
ng bahay nila at dumiretso ng garden.

Haaaayyy... Release.

"Who are you?"

Napatalon ako sa gulat at napaharap sa taong nagsalita. "Live long and prosper!" I
said and did the whole spiel.

OH.

MY.

GOD.

Si Architect Ongpauco!

"What's that smell?" tanong nito habang nakakunot ang noo.

OH SHIT.

"May piggery yata malapit dito, sir," I found myself anwering. 

=================

Chapter 49: Priorities

Chapter 49

Priorities

"Dad?"

Napatalon ako sa gulat nang marinig ko ang boses ni River galing sa likuran ko. Oh,
shit. Maaamoy niya din yung utot ko!

Earth, lunukin mo na ako. Please.

"River? What brings you here, son?" tanong ni Architect Ongpauco. Halata ang
pagkagulat sa kanyang mukha.

Nagulat ako nang bigla akong hawakan ni River sa bewang ko at hinila ako palapit sa
kanya. "We were just leaving," sabi nito bago mag-umpisang maglakad. Nahihila niya
ako dahil mahigpit pa rin ang pagkakahawak niya sa bewang ko.

"Aalis na tayo?" tanong ko sa kanya habang patuloy na hinihila ako papunta sa may
garage nila.

Tumango lang siya bilang sagot. "Hindi pa ako nakakapagpaalam kina Drizzle, Ozi at
Bay! Ano na lang ang sasabihin ni Tita Aina!" Ang rude kaya. Matapos nila akong
ituring ng maayos, aalis na lang ako ng walang paalam?

Hindi pa rin siya umimik. "River! Pwede bang magpaalam ako? Saglit lang to! Bakit
ba tayo nagmamadali?" tanong ko habang hinihingal dahil sa pagmamadali niya sa
akin.

Pinagbuksan niya ako ng pinto nang makarating kami sa kotse niya. "Just get
inside," mariin niyang sabi.

Tinignan ko siya ng masama saka pumasok. Pagkaupo ko ay malakas ang pagkakasara

niya ng pinto. Tumakbo papunta sa side ng driver's seat. Bubuksan na sana niya ang
pinto nang may lumapit sa kanyang babae at yumakap.

Sinilip ko kung sino.

It was his sister, Rain Ongpauco.

Imagine my relief. Akala ko umeksena na naman yung epal na Jam Ilano na yun. Yung
sister niya pala.

Pinanuod ko silang mag-usap saglit. Nagulat ako nang ituro ako ni River. Napatingin
sa akin si Rain. Ngumiti siya  sa akin. I just waved slowly and... awkwardly. Thank
God nasa loob ako ng kotse at hindi ko na naman naipahiya ang sarili ko sa isang
Ongpauco.

Pero hindi naman kami formally introduced sa isa't isa. Lagi na lang sa malayo.
Bakit kasi tinopak tong si River? Ano kayang nangyari sa kumag na to? Bakit hindi
niya ako pinakilala kay Architect Ongpauco at kay Rain? Kinahihiya niya ba akong
ipakilala sa kanila?

***

"Ang pogi ng mga braso ni Jeron Teng," I said, sighing dreamily. Hindi pa rin
mawala sa isip ko yung hitsura ng mga braso ni Jeron Teng na basang-basa ng pawis
kahapon nung nanuod kami sa unang game ng UAAP Basketball games kahapon.

River grunted. I just grinned at him.

Kanina ko pa siya iniinis simula nang sunduin niya ako sa apartment. We're on our
way to NAIA dahil ihahatid namin siya ni Lake duon. Pupunta kasi siya ng Germany
para kausapin yung mga bosses niya at coaching staff sa Mercedes Benz F1 team.
He'll go under observation  para malaman kung pwede pa siyang mag-race for this
season or kung hihinto siya at magpapatuloy sa rehabilitation niya.

Hindi naman kailangan na sumama ako sa paghatid sa kanya sa airport pero he asked
me to come. Pumayag ako hindi lang dahil dun. I have decided kasi na to make him
stop courting me. Hindi dahil sinasagot ko na ulit siya. Nakapag isip-isip na kasi
ako na we're better off as friends. Maraming factors kung bakit e.

Una sa lahat, hindi siya sumusunod sa conditions ko.

Pangalawa, nagsisimula na akong makaramdam ng guilt sa pagtanggap ng gifts at books

from him. Nagsimula yun nang makabasa ako ng comments sa Instagram niya.

Hindi naman ako girlfriend tapos tanggap ako ng tanggap ng gifts sa kanya. It was
inappropriate daw. Gold-digger daw ako. Kesyo manggagamit at mukhang pera daw.
Ayoko rin namang mapulaan ako kaya, titigil na ako sa pagtanggap kahit saying yung
mga limited edition na gifts niya sa akin. Mag-iipon na lang ako to buy those
stuff.

Pangatlo, I'm lusting over him. Feeling ko kapag nagkaroon na naman ako ng moment
of weakness ay hindi na ako makakatanggi. Feeling ko malapit nang bumagsak ang
Bataan kapag pinagpatuloy pa namin itong ligawan na parang hindi naman ligawan.
He's acting like he's my boyfriend kahit hindi ko naman siya sinagot!

Pang-apat, alam kong magsa-suffer yung friendship naming ng mga pinsan niya na
nabuo dahil sa kanya kapag nagkabalikan kami ulit at naghiwalay na naman. I want
them to be my friends still. Except for Kade. He's an asshole.

Pang-lima at panghuli, ayoko ng masaktan muna. I've realized na hindi pa ako handa
na pumasok sa isang relationship ngayon. Dapat din mas pagtuunan ng pansin ang
pagre-review ko for board exam. Ayoko muna na puro lovelife ko ang asikasuhin ko
ngayon.

If we're really meant for each other, babalik at babalik rin naman sa dati ang
lahat diba? Lalo na kung nasa perfect time na diba?

"Cutie pies, we're already here!" narinig kong sabi ni Lake na nasa driver's seat.
Magkatabi kami ni River sa may backseat. Parehas pala kaming natulala at kanina pa
hindi bumababa.,

Nang makababa kami, tinulungan ni Lake sa pagbubuhat ng luggage si River. Hindi pa

naman kasi siya fully-recovered kahit wala na siyang casts and everything. Tahimik
kaming naglalakad papunta sa departure area habang si Lake naman ay tuloy lang sa
pagkukwento.

"And here I am talking and no one is listening! I can't even!" Nabigla ako sa sigaw
ni Lake. Nakakuha tuloy siya ng atensyon. Nakita ko pa siyang umirap bago niya kami
iniwan at pumunta sa may Jollibee.

Napairap din ako dahil sa pagta-tantrums niya habang tumawa si River. "Drama
queen," sabi pa nito.

Lumingon ako sa kanya. "Papasok ka na ba agad?" tanong ko.

Tumango siya. "As much as I want to spend more time with you, yeah." Sumimangot
siya.

Napaiwas ako ng tingin. Oh gosh darn. Ngayon ko na ba sasabihin sa kanya?

"As in, now na?" tanong ko habang nakatingin sa aming mga sapatos.

Nagulat ako nang hawakan niya ang aking baba at itinaas ang aking ulo. Nagpantay
tuloy an gaming mga mata. Shit. I'm cornered. "Baby, what's wrong?"

  I sighed. "Sabi ko diba, don't call me 'baby.'"

He just grinned. "What's the problem nga?"

Tinanggal ko ang kamay niyang nakahawak sa baba ko. Huminga ako ng malalim at
lumunok. This is it.

"I want you to stop courting me," I said.

Lalong lumaki ang ngiti niya. "We're back together now, baby?" tanong niya.

Oh, God. Akala niya sinasagot ko siya! Which is far from the truth!

Umiling ako at hindi ang sarili ko sa magiging reaksyon niya. Alam kong hindi niya
magugustuhan ang susunod kong sasabihin. "No. Gusto kong tumigil ka sa panliligaw
kasi hindi naman kita sasagutin."

Kumunot ang noo niya. Hindi siya sumagot. Para bang pinag-aaralan niya pa sa isip
niya ang mga susunod niyang sasabihin.

"River?"

Humilig ang ulo niya. "Are you dumping me?"

Napakagat ako ng labi bago tumango. Napakurap siya.

His jaw clenched. "You don't want to be with me?" sunod niyang tanong.

Hindi na ako sumagot at tinignan na lang siya. Napahawak siya sa kanyang bewang at
umiwas ng tingin sa akin. Para bang pinipigilan niya ang emosyon niya. Parang
pinipigilan niyang sumabog.

"Were you just playing me for a fool all these time? Were you just getting even
with me?" he asked, his nostrils flaring.

 What? Playing him for a fucking fool? Getting even? IS HE FOR REAL?! Ni hindi nga
pumasok sa isip ko na paglaruan siya o gantihan! And now he's accusing me of that?

I glared at him. "You don't get to say those things to me, River! Kahit sinaktan mo
ko noon, hindi ko hiniling na gantihan ka! Pinayagan kita manligaw. I wanted to
trust you again. Believe me, I tried!  Pero hindi ko pa kaya."

"No. You still haven't given me a chance. You were waiting for me to fuck up!" He
raked his hand on his hair. "We were okay for the last few days. What did I do?
Where did I go wrong? Tell me. I'll fucking change my ways," sabi niya, medyo
tumataas ang boses niya dahil sa frustration. Napapatingin na sa amin ang ibang mga
tao.

Umiling ako. "Wala, okay? I just realized na we're better off as friends."

He flinched. "Friends?"

Tumango ako. Mas okay nga na friends kami kasi maging strangers kami sa isa't isa!
Na realize ko rin naman na may pinagsamahan kami.

Umiling siya. "I can't fucking believe this shit, Jamie. I don't wanna be friends
with you!" nanlaki ang mga mata ko dahil medyo lumakas ang boses niya. "I wanna be
with you!"

"Bakit, mahal mo ba ako?" I countered. Alam ko hindi niya ako masasagot ng diretso.
Matatalo siya sa argument namin dahil sa tanong na yan. Lagi naman ganun ang
nangyayari kapag tinatanong ko siya kung mahal niya ako o hindi.

He shook his head and it made my stomach drop. "I can't believe you. I thought by
now, you'd know the answer," he said before storming inside the airport.

I gasped. My Gods. Anong ibig sabihin nun?

Nagulat ako nang biglang may humawak sa balikat ko. "It was about his dad no? Kaya
binasted mo siya?"

Napalingon ako kay Lake. Umiling ako.

He smirked. "Asa ka pa. I know you." Umakbay siya sa akin. "You think he's ashamed
of you kaya hindi ka niya na introduced kay Uncle no?" Hindi ako umimik. Nagsimula
na siyang maglakad kaya ganun na rin ako. "I know for a fact that it wasn't the
case. River just really hates his dad. If I were him, I won't introduce my girl
too."

Kumunot ang nook o. Napatingin ako sa kanya. "Bakit naman?"

"Let's just say na Uncle has a way with girls and we get insecure when he's
around," he said.

"Anong ibig mong sabihin?" Hindi ko ma-gets.

"He's a womanizer. A fucking player."

I gasped as what he's saying. Gets ko na! "Nagseselos si River sa tatay niya? Akala
niya type ko yung tatay niya?" I asked, horrified.
Tumawa si Lake. "It may sound ridiculous but yes. You wouldn't believe the things
he had done before."

Kaya ba ganun si River?  Kaya ba hindi siya nakikipagrelasyon?

Tsaka sinong lalaki ang magloloko kung asawa na niya ang isang tulad ni Tita Aina?
Sobrang bait, maalalagain, classy at maganda pa.

Nagulat ako nang biglang mag-vibrate ang phone ko sa back pocket ng jeans ko.
Kinuha ko agad ito at binasa ang bagong dating na text message.

From: River Ongpauco

I'm not gonna give you up. I promised you before I won't go anywhere, and I won't.

Napabuntong hininga ako. Papatayin ko na sana ang phone ko nang may dumating ulit
na text message.

From: River Ongpauco

Baby, I'll come back to you, you just wait.

"Awww... Isn't he the sweetest?" Lake teased.

***

"Forgetting him was like trying to know somebody you've never met. But loving him
was red! Oh, red burning reeeeeeeeeeed!" I screamed through the microphone.

"J! Tama na! Malapit na tayong umuwi!" K chastised me. Hindi ko siya pinansin at
nagpatuloy sumayaw at kumanta sa videoke.

"Remembering him comes in flashbacks and echoes. Tell myself it's time now, gotta
let go. But moving on from him is impossible when I still see it all in my head." I
banged my head. "Burning reeeed!" I wiggled my butt. "Buuuuurning reeeeedddd!!!" I
growled through the mic.

L doubled over laughing.

My gods! I didn't know na sobrang saya kumanta sa videoke habang umiinom! Dapat
maulit to!
"L! Pili ka ng One D song tapos kanta and dedicate it to Kade!" I yelled at her.

She stopped laughing and just started crying. Ay. Lasing na lasing na ata siya.
Never mind.

Oh! Wait! I know the perfect song! "K! Hanapin mo sa song book yung I Knew You Were
Trouble! Bagay samin ni River yun!" I said, excitedly.

Umiling si K. "No! Tatawagan ko na si Lake! Hindi ko kayo kayang mag-isa! Bakit ba

kasi kayo naglasing? Usapan kantahan lang!" K said, frowning.

"Aww! Bakit ka nakasimangot? Birthdya na birthday mo nakasimangot ka!" I panicked.

Pupunta dapat ako papunta sa kanya kaso nadapa ako dahil sa nakaharang na center
table.

Sinipa ko ito. "Shit na to! We are never ever, ever getting back together!" sigaw
ko sa center table. "Para kang si River! Bigla-biglang sumusulpot!"

"Grabe kayo! Iinom, di naman kaya!" narinig kong sabi ni K bago narinig kong sumara
ang pinto.

Ugh. Bahala nga siya! Masarap matulog dito sa center table, katabi yung cake!
Weeee!

***

"Bayad po!" I shouted as jolt back awake.

Nakarinig ako ng malalim na boses na tumatawa. Nilingon ko kung sino. "River?"

Bakit nandito siya? Diba nasa Germany siya? Tinusok ko yung mukha niya. Ngumiti
siya at lumabas ang dalawa niyang dimples. Ang cute-cute talaga ng dimples niya!
Sarap i-kiss!

So I did. I kissed both of his cheeks. Keber. Panaginip lang naman to diba? Nasa
Frankfurt pa yung si kumag.

Magagalit kaya tong si Dream River if I bit him? Hindi naman siguro no.

So I did. I bit his chin. "Dream River, bakit may tusuk-tusok yung baba mo?" I
asked him.

He just chuckled. "Baby, you need to drink this." Ipinakita niya sa akin ang isang
baso ng tubig. Kukunin ko sana kaso biglang umikot ang paningin ko at nagrebolusyon
ang tiyan ko.
Napatayo ako sa pagkakaupo ko sa lap niya. Tumakbo ako papasok ng CR ng kwarto ko
at dumiretso sa toilet bowl. At duon, inilabas ko lahat ng kinain ko pati na lamang
loob ko.

"Ayoko na uminom," I cried while hugging the toilet bowl.

I heard Dream River chuckling. Pinagtatawanan niya pa ako? So bad!

Aawayin ko sana siya kaso nakaramdam ako ng malalim sa may leeg ko. Tinignan ko ito
at nakitang pinupunasan ako ni Dream River ng basang bimpo sa leeg. Dahil masarap
sa pakiramdam, pinabayaan ko siyang punasan ang leeg, mukha ko, at mga braso ko.

"Dream River, bakit nandito ka sa apartment namin?" tanong ko sa poging aparisyon

sa tapat ko.

Ngumiti siya. "I said I'll come back to you, diba?"

Ngumuso ako. "Hindi ikaw yun e. Yung totoong River yun! Yung nasa Frankfurt,
Germany!"

"I'm here because you need me. Is that the right answer, baby?" tanong niya habang
nakangiti pa rin. Labas yung dimples niya at naniningkit ang mga mata.

"Busy ka e! Bakit ka pa nandito?" I asked, pouting.

"Priorities," he said before kissing the tip of my nose.

=================

Chapter 50: Surprise

Chapter 50

Surprise

From: River Ongpauco

Are you free for today?

Nope. Busy reviewing.

From: River Ongpauco

Even just for a while?

Sorry talaga. No.

From: River Ongpauco

Can I see you even for seconds?

Bakit extra kulit mo ngayon? Nag-aaral nga ako! ENEBE.

From: River Ongpauco

You forgot no?

Ang alin? Stop texting me na nga!

From: River Ongpauco

It's my birthday.

Birthday niya lang pala e.

Wait. WHAT?!

Napatulala ako sa cellphone ko ng mga limang minuto. Napatingin ako sa maliit na

kalendaryo sa bedside table ko.

August 14, 2014

OH, MY LORD.

Anong gagawin ko? Birthday niya ngayon at kaya niya ako hinahanap kasi, siguro may
celebration? Pero hindi naman ako pwedeng umalis ngayon hanggat hindi ko pa
natatapos yung readings ko for my review. May mock examination kami bukas. Hindi
ako pwedeng papetiks-petiks kung gusto kong pumasa ng board exam!

From: Lake Ongpauco

Riv's SURPRISE birthday celeb later @ Ongpauco's in Tagaytay. YOU BETTER GET YOUR
ASS THERE.

Sorry. Busy ako sa review. I wanna go. But I really can't.

From: Lake Ongpauco

You're his birthday wish. ARE YOU NOT GUILTY???

From: Lake Ongpauco

YOU ARE HEARTLESS!!!!!!!!!!

From: Lake Ongpauco

You're gonna bring him there. That's YOUR task. DO NOT DISAPPOINT AUNTIE AINA.

Ha??? Hindi ako marunong mag-drive! Wala din akong kotse!

From: Lake Ongpauco

Taxi. Duh.

From: Lake Ongpauco

I REPEAT, DO NOT DISAPPOINT AUNTIE AINA.

Fine! I'll go! GOD!!! YOU'RE LIKE A PUPPY ON STEROIDS! Kasalanan mo kapag bumagsak
ako!

From: Lake Ongpauco

Read WHILE you're on the road! SHEEESH!

Sabi ko nga wala akong lusot kay Lake. Mukhang covered niya na lahat ng bases. Wala
na talaga akong takas.
I don't have a gift for him. 

From: Lake Ongpauco

You're the worst kind of gf. Grabe.

Asshole. Any ideas? What can I give him on a last minute's notice?

From: Lake Ongpauco

Birthday sex

Sisiraan kita kay Kim. You just wait and see.

From: Lake Ongpauco

Sorry na. Haha.

***

"Nandito ako sa lobby," I said through my phone while eyeing the lobby.

"Really? Why? I thought you're busy studying?" he asked, surprised.

I pouted. Hindi na niya talaga ine-expect na magpapakita ako sa birthday niya.

"It's your birthday e," sagot ko.

"What about you mock exam, baby? I don't want you to fail." Napakagat ako ng labi.
Ako pa rin ang iniisip niya kahit gustung-gusto niya akong makasama sa birthday
niya. Okay lang sa kanya na hindi ko siya mapagbigyan sa birthday niya alang-alang
sa priorities ko.

Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko. That word, 'priorities.'

Nang magising ako kinabukasan nung malasing kami ni L, naalala ko yung mga
pinaggagawa ko kay 'Dream River'. Pati na rin yung sinabi niya na isa ako sa
'priorities' niya.

Ang laki nang impact sa akin ng mga sinabi niya nung gabing yun. Sinabi niya kasi
sa akin ang mga salitang yun nang walang kasiguraduhang maaalala ko.
 "Don't worry about it. Dala ko mga notes ko. Magbabasa na lang ako sa byahe," I
said, absent-mindedly.

"Byahe?" he repeated. Shit. Lagi na lang akong nahuhuli sa sarili kong dila!

"Ahh-e... Basta! Bumaba ka na dito! Aalis ako kapag nainip ako. Sige ka!" banta ko
sa kanya.

I heard him chuckle. "Wait up! I'll go now," sabi nito bago ko marinig ang dial
tone.

Ibinulsa ko na ang phone ko at umupo sa pinakamalapit na sofa. Mabilis lang naman

iyon kumilos si River. Hindi ako paghihintayin nun.

Hindi nga ako nagkamali at saglit niya lang akong pinaghintay. Wala pang fifteen
minutes ay naglalakad na siya papalapit sa akin sa lobby. Anong klaseng ninja moves
kaya ang ginawa niya para makapag-ayos ng mabilis? Nakakapagtaka kasi ang gwapo
niya at walang kagusut-gusot ang white polo shirt niya at khaki pants niya.

Dagdag pogi points din ang maaliwalas niyang hitsura. Ang laki ng ngiti siya sa
akin. Nakalabas pa ang dimples niya at naniningkit ang mga mata. Mukhang masaya
siya ngayong birthday niya.

Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa sofa. Hindi na ako naghintay pa na makalapit siya sa

akin sa at sinalubong ko na siya.

"Happy birthday, River!" bati ko sa kanya ng nakangiti bago ko siya niyakap. Ang
balak ko ay saglit na yakap lang pero dahil napasubsob ako sa mabangong dibdib
niya, nagtagal ako saglit duon at sininghot ito. Saglit lang naman.

Narinig ko siyang tumawa bago ko naramdaman ang pagdampi ng labi niya sa noo ko.
"Thank you, Jamie."

Humiwalay ako sa pagkakayakap naming dalawa at nginitian siya. "Halika na! Baka ma-
late tayo!" sabi ko habang binubugaw siya palabas ng lobby. Hindi siya umalis sa
kinakatayuan niya.

"What's going on? Is there a party or something?" he asked. Napairap ako sa kanya.
Tingin niya ba talaga sasagutin ko yan? Edi wala ng surprise kapag sinabi ko?

I tsked him. "Wala nang maraming tanong! Halika na!" sabi ko bago maunang lumabas.

Nagulat ako nang hawakan niya ang kamay ko. Sinubukan kong bumitaw kaso lalo niyang
hinigpitan ang hawak sa kamay ko. Ugh. Fine. Pagbigyan. Birthday niya naman e.
"So there's some surprise, huh? I thought you're busy?" he asked with a smirk.

Inirapan ko siya bago dumiretso sa inarkila kong taxi na kanina pa naghihintay.

Naku po. Goodbye, ipon. Malaki-laki ang kontrata ko kay manong papuntang Tagaytay.
Inunahan ako ni River na magbukas ng pinto at pinauna din akong pinapasok bago
siya.

"Really, Jamie. You didn't have to do this."

I just shrugged. "It's a last minute thing. Huwag ka ng magreklamo," sabi ko habang
kinukuha ang notes ko sa aking bag at ang isang blindfold para kay River.

Nakita kong nakataas ang isa niyang kilay habang nakatingin dito nang mapalingon
ako sa kanya. "Part of the surprise," sabi ko bago isuot sa kanya.

"Can I have a kiss from you, baby?" tanong niya habang sinisigurado kong walang
siwang sa blindfold niya. Sobrang lapit tuloy namin sa isat-isa.

Bigyan ko ba ng isa?

Fine. Birthday naman niya e.

I kissed him on his left cheek. "Ano, okay na?"

"That's it? No sound?" he asked in disbelief.

I scoffed. "Ano ka, bata? Kailangan may tunog talaga yung kiss?"

He chuckled. "C'mon now. It's my birthday!"

I growled. "Fine! Pero last na to! Bahala ka na!" He just nodded. "One, two, three—
mpfft."

The little shit kissed me on the lips.

Sinuntok ko siya sa balikat. "What the hell? Paano mo nalaman kung nasaan yung lips
ko? Naka-blindfold ka!"

Tumawa lang siya at isinandal ang ulo niya sa sandalan. "Start reading na," he said
with a smirk.

Paano pa ako makakapag-review niyan? Nabaliw ang brain cells ko sa kiss na yun!
Feeling ko nagkaroon ng short-circuit ang utak ko. My golly!
***

"Why won't you let me pay for the taxi?" he asked, annoyed. "That must've been
expensive. The drive was too damn long," he continued to whine as I lead him
towards the entrance of their house.

He draped his arm around my shoulders. "Tsansing ka na naman," sita ko sa kanya.

"Sorry. Can't help it." Natawa ako sa sinabi niya at ganun din siya.

"Okay. Hakbang ka ng isa dahan-dahan," sabi ko sa kanya nang makarating na kami sa

elevated part ng entrance ng bahay nila. Nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto
at nakita ko ang maraming taong nag-aabang sa amin. Lahat sila ay naghihintay na
tanggalin na ni River ang blindfold niya.

"Damn it, baby. We should've just stayed in your bed," sabi niya bigla.

Nanlaki ang mga mata ko. Napatingin ako sa mga taong nag-aabang sa amin. Nanlaki
din ang mga mata nila at napatakip pa ang iba ng kanilang mga bibig dahil sa gulat.

Kinurot ko si River sa braso niya. "Sira! Anong pinagsasabi mo dyan?" I hissed at

him.

He just chuckled.

Inirapan ko siya bago ibinalik ang atensyon sa mga tao at naghanap ng pamilyar na
mukha. Una kong nakita si Tita Aina na nakangiti sa akin at nag thums-up pa. Siguro
ay hindi niya narinig ang sinabi ni River kanina kaya nagagawa niya pang ngitian
ako. Nakita ko rin sina K at L na kasama sina Ocean at Bay. Nagulat pa nga ako
dahil duon. Paanong alam nila na may surprise birthday party tapos ako ngayong araw
lang?

Sunod kong nakita ay si Lake. Sumenyas siya sa akin na tanggalin ko na ang

blindfold ni River.

So I did.

Pagkadilat niya nang mata ay nagsigawan ang lahat. "Happy birthday, River!"

Lumingon ako kay River. Nakangiti siya. Halatang masaya siya dahil kita ito sa mga
mata niya. "Oh, wow." Iyon lang ang sabi niya habang natatawa. Tumingin siya sa
akin. "Thank you," sabi niya bago ako hinalikan sa gilid ng ulo ko.
Hindi ko napigilang mapangiti dahil duon. Kahit wala naman talaga akong ginawa
kundi dalhin siya dito, his appreciation made my stomach flutter.

Napahiwalay kami sa isat isa nang hilahin na siya nang mga kaibigan at kamag-anak
niya na hindi ko kilala. Lumayo kaagad ako para makapag mingle siya sa mga bisita
niya. Pinuntahan ko kaagad sina K at L.

Nakasimangot si L habang nakakunot ang noo ni K. Hindi na nila kasama ang dalawang
bata. "Anong problema?" tanong ko sa kanilang dalawa, nakangiti pa rin.

 K sighed. "Nandito yung bagong girlfriend ni Kade. Magkasama sila," sabi ni K.

Wait. She knows? Itatanong ko sana kung paano pero inanuhan niya akong magsalita.
"Ewan ko ba diyan kung bakit. Parang kanina niya pang gustong umuwi simula nang
dumating sila."

Oh. She still doesn't know!

Tumingin ako kay L. Nakasimangot pa rin siya. "Ano ba, K? May mas importante pa
dun!" sabi niya. Tumingin siya sa akn, seryoso. "Heads up, the bitch is here."

"Girlfriend ni Kade?" Inulit niya lang ata sinabi ni K!

She shook her head. "No! Jam Ilano is here!"

And just like that... the smile fell off my lips.

***

"Hey, why are you doing out here?"

Nagulat ako nang biglang may pumulupot na kamay sa bewang ko. Hindi ko na
kailangang lingunin kung sino pa dahil alam kong si River iyon. Ayoko ring lumingon
dahil ayokong makita niyang nakabusangot ako. Baka masira pa ang birthday niya.

"Wala lang," sagot ko.

He nuzzled his nose on my neck. "I don't believe you." Bahagya kong naamoy ang
hininga niya. Nakainom na siya. Ganun na ba ako katagal dito at hindi ko na
namalayan ang pag-iinom nila sa loob?

"Hey, c'mon. Let's go inside. I'm gonna introduce you to everyone." Sinubukan niya
akong hilahin pero tinanggal ko ang kamay niya sa bewang ko.

"Mauna ka na. Mamaya na ako. Tinitignan ko pa yung Taal Volcano," pagsisinungaling

ko habang nakatitig pa rin sa madilim na tanawin.

He chuckled. "Babe, it's dark. There's nothing to see," sabi niya bago ako yakapin
ulit.

Haharapin ko na sana siya kaso may biglang pumasok sa eksena.

"River? Is that you?" narinig kong tanong ni Jam galing sa malayo.

"Fuck! She's here?" River growled against my nape. "That's why you're here. Shit."
Hindi ako umimik.

Narinig ko ang yabag ng mga paa ni Jam na papalapit sa amin.

"Hey, Jam. Sorry, but I'm here with my girl and we're about to make out. Can you
leave us alone please?"

Napanganga ako sa sinabi ni River kay Jam. He did not just say that! May tama na
talaga siya! Masyado ng loose ang bibig niya!

"Umm, okay. I just wanna greet you."

"Okay. Thanks. Bye," sabi ni River na hindi man lang gumagalaw o kumakalas sa
pagkakayakap niya sa akin.

Nararamdaman kong unti-unti nang pawala ang inis ko dahil napapalitan na ito ng
urge na tumawa ng malakas dahil sa mga pinagsasabi ni River. Oh, my gods!
Pakiramdam ko nahahawa na siya sa akin!

"Okay! I know when I'm not wanted!" Jam huffed before storming back inside.

Hindi umimik si River. Instead, naramdaman kong may ginagawa siya sa likod.
Tatanungin ko sana nang makita kong ilabas niya ang phone niya at itinapat sa
harapan naming dalawa. Akala ko ay magse-selfie siya pero may hinanap siyang
contact sa Recents niya.

Nakita kong pinindot niya ang pangalan ni Lake. Lumingon ako sa kanya at nakitang
itinapat ang phone sa kanyang tenga. Napansin kong namumula ang mga pisngi niya at
nakatiim ang panga niya.

"What the hell, dude? Why is Jam here?" Nagulat ako nang bigla siyang magsalita.
"Make her leave! I don't care if it's rude. It's my damn birthday for Christ's
sake!" Nanlaki ang mga mata ko. Papaalisin niya si Jam! "I want her to fucking
leave. Jamie is upset and I don't want her upset. You got that?" tanong niya bago
binabaan si Lake.
"Hindi mo naman kinailangang gawin yun," I found myself saying.

He frowned at me. "I don't want you upset."

I sighed.

"Cutie pies! Come inside! Auntie Aina will give you your gift!" narinig kong sigaw
ni Lake.

Hinila ko na si River. Nakakahiya namang paghintayin si Tita Aina. Tsaka baka kung
anong isipin nun at nandito lang kami sa labas at hindi nakikihalubilo sa mga
bisita nila.

Pagkarating namin sa loob ay kaagad kaming sinalubong ni Tita Aina. Halatang hindi
na siya makapaghintay sa ibibigay niyang regalo kay River. May hawak siyang puting
sobre.

"Happy birthday, son!" Niyakap siya ng mommy niya at hinalikan sa pisngi. Ibinigay
niya rin kaagad kay River ang puting sobre.

"Thanks, mom," sabi ni River bago niya punitin ang gilid ng sobre. Sinilip niya ito
at bahagyang napaatras sa nakita niya. Kinuha niya ito at binasa.

"Plane tickets to Davao?"

Huh? Davao? Bakit sa Davao?

"Yes! For you, Jamie and your friends!"

Napatingin ako kay Tita Aina. "Ako? Kasama ako?"

Nagulat ako nang kumindat siya. "Yes, of course! You're my son's girlfriend!"

OH GOD. She did not just said that in front of these people!

"Pupunta tayo ng Davao?" May review pa ako! I can't just go!

Napalingon ako kay River. "So is Kim and Louisse and my two shithead cousins," sabi
niya habang nakakunot ang noo.

Bakit hindi ako informed?! Shit. Bakit ako ata ang na surprised?
=================

Chapter 51: Shit-Ass Reason

Chapter 51

Shit-Ass Reason

"Saan ka ba nanggaling?" salubong sa akin ni K nang makapasok ako sa apartment.

Humihingal pa ako habang tinitignan ko sila isa-isa. Nakalabas na ang mga bagahe
nina L at K para sa three days at two nights stay namin sa Davao. Nandito na rin
sina River at Lake.

"Nasaan si Kade?" tanong ko habang naghahabol pa rin ng hininga. Umiwas ng tingin

sa akin si L. Hindi ko naman sinasadya na sa kanya ako mapatingin nang itinanong ko
iyon.  

"Fuck if I know. He said he'll meet us at the airport," sabi ni Lake. Tinuro niya
ang hawak kong puting supot. "What's that?"

Napatingin ako sa hawak ko bago lumapit kay River at iniabot ito. "Umm, regalo ko?"

River's brows furrowed as he took the plastic bag from me. He peered inside. "You
bought me lumpiang sariwa?" he asked in awe. "Is that why you're late?"

Naramdaman kong uminit ang mukha ko bago tumango. Matapos kasi ng mock examinations
ko, dumiretso ako ng Binondo para lang bumili ng tatlong balot ng lumpiang sariwa.
Hindi ko kasi alam kung anong ireregalo ko sa kanya e. Tsaka two days na ang
nakakalipas simula nung birthday niya. Nag-panic na ako kanina kakaisip kung anong
ibibigay ko sa kanya.

Paano ba naman, sa dami ng iniregalo niya sa akin e hindi ko na alam kung ano ang
pwedeng pambawi duon. Hindi rin nakatulong na he has everything that he wants. Ano
pa bang wala sa kanya diba? Money, fame, looks, luxury... ano pa ba diba? Nasa
kanya na ang lahat e.

Kaya nang pumasok sa isipan ko kanina yung lumpiang sariwa, agad-agad na akong
nagdesisyon na iyon na ang ibibigay ko sa kanya. It has been a while since he ate
one. Sabi pa naman niya, bago niyang paborito iyon.

"You didn't have to buy me a gift, baby. But thank you!" sabi niya sa akin habang
nakangiti. Napakagat ako ng labi dahil para pigilan ang napakalaking ngiti na gusto
kong ilabas. He likes it! Kitang-kita sa mga mata niya na nagustuhan niya talaga.

"I've been craving this since last week," sabi niya nang natatawa. Binuksan na niya
ito at kinain kaagad kahit wala pa siyang plato o kubyertos!

Nagulat ako nang biglang pumalakpak sa harapan ko si K. "J! Kilos na!"

Agad-agad akong napatakbo sa kwarto ko. Kailangan ko pang maligo ng mabilis at mag-
ayos. Mabuti na lang at nakapag-impake na ako kagabi. Mabuti na lang din at
Saturday night ang byahe namin kaya makakasama ako sa Davao trip. Turns out, si
Lake na naman ang nag-asikaso ng asikaso ng plane tickets dahil inutos sa kanya
iyon ni Tita Aina. Humingi ng tulong si Lake kay Kim para malaman yung buong names
namin ni L at para malaman yung free sched namin.

Mabuti na lang talaga at humingi siya ng tulong kay Kim. Ngayon lang pumasok sa
isipan ko na kailangan ko talaga itong saglit na bakasyon na ito. Magdadalawang
buwan na rin kasi akong nagre-review. Pakiramdam ko sobrang drained na yung utak
ko. Baka mag-collapse na kung hindi pa ako magre-relax!

Sana lang talaga at ma-unwind ako ngayon at walang ikakasakit lalo ang ulo ko sa
bakasyong ito.

***

"Are you kidding me?" I asked before my jaw dropped. Napahinto din ang mga kasama
ko nang makita namin kung sino ang kasama ng gagong si Cascade Ongpauco.

Bakit nandito yang babaeng yan?

"Bro, a heads up would've been nice," sabi ni Lake kay Kade nang lumapit siya sa
amin kasama ang girlfriend niya.

Sumimple ako ng tingin kay L. Nakatitig siya kay Kade. Blangko ang hitsura ng mukha
niya. It was her infamous 'pokerface.' Shit. Hindi maganda ang pakiramdam ko dito
sa trip na to.

"What do you expect? She's my girlfriend. Of course, she's going with us," sabi ni
Kade.

"Would it kill you to pick up your phone and call me?" inis na tanong ni Lake.

Kade's girlfriend huffed. "What's the big deal ba?" she asked with her whinny
voice. Tumingin siya kay Kade. "Aren't you gonna introduce me, honey?"

Ew. Honey. Pwede ba?

Kade grinned at her, like she's soooo adorable. Nakaka-irita kaya siya! Ano kayang
nakita ni Kade diyan at yan ang ipinalit niya kay Louisse? Hindi hamak naman na MAS
angat sa lahat ng bagay ang best friend ko!

Biased na kung biased pero ganun talaga! Sinaktan niya si L, sasaktan ko din siya.
Ganun ang best friend. She had my back when my world crumbled down and now it's my
time to do the same. Hindi dahil may obligasyon ako sa kanya, kundi dahil yun din
ang gusto kong gawin. Dahil naiinis ako sa kagaguhan ni Kade! Napaka-insensitive!

"River, Lake, Jamie, Kim and Louisse," nakatingin lang siya kay Louisse habang
binabanggit ang mga pangalan namin. "Meet my girlfriend, Sabrina Sarte." Ibinalik
niya ang atensyon niya sa girlfriend niya. JERK! "Rina, meet River and Lake.
They're my cousins. Jamie, Kim and Louisse are my... friends."

FRIENDS?!

I was swear to God, I'm gonna rip his head off! He's such a class A douchebag!

"Friends?"

Nagulat ako nang magsalita si L. Napatingin ako sa kanya. Resting bitch face pa rin
siya pero bahagya siyang nakangisi. Uh-oh.

"The last time we talked I thought you hated me. We're still friends pa pala," she
said to Kade. Ibinaling niya ang tingin niya kay Sabrina. "It was nice to meet
you," sabi ni L na parang kabaliktaran naman ang ibig sabihin dahil sa gamit niyang
tono.

Tinitigan siya ni Sabrina saglit bago umirap. "Honey, let's go check in na," sabi
niya bago hilahin papasok si Kade.

"What just happened?" tanong ni Kim na parang nawawalang bata.

Napangiti ako dahil dito. "Sumunod na tayo sa kanila! Baka masarahan pa tayo!
Boarding na!" sabi ko habang umiiling at natatawa.

***

I swear to God. Isang isa na lang, masisipa ko na tong si Sabrina kapag hindi pa
siya tumigil kakareklamo.

Sinong hindi maiinis? Kanina habang nasa kalagitnaan kami ng Kadayawan Festival,
nagrereklamo siyang masikip! Malamang fiesta to teh? Tsaka muntik na kami mapaaway
nang dahil sa kanya! Sigaw siya ng sigaw na mabaho! Hindi na ako magugulat kung
dumugo yung bibig niya kanina.

Mabuti na nga lang at nakatakas kaming lima at tumawid kami sa kabilang kalsada.
Nakapag-enjoy na kami sa sayawan at kainan.

Sobrang saya ng fiesta na to. I was with my best friends and best guy friends.
Lahat naman kami masaya. Hindi lang ako sigurado kung genuine happiness yung
nakikita ko kay L. 

Masaya rin ako dahil hindi ako pinapabayaan ni River. It was like we're together
again. Parang bumabalik na kami sa dati, wala nga lang yung 'talk' about us and of
course, yung label.

Ewan ko ba kung bakit pinakalat ni Tita Aina yung tsismis na girlfriend ako ni
River nung birthday niya. Hindi naman talaga.

 Perfect na sana kung wala si Kade at Sabrina. But that was asking for too much na
yata.

"Are you happy?" tanong sa akin ni River habang nakayakap siya sa akin. Nakatingala
ako sa kanya. Ang ganda ng view ko. Yung napaka-gwapo niyang mukha at ang
makikinang na stars sa langit. Nasa rooftop kasi kami ng isang superclub dito sa
Davao City.

Nakakatawa nga dahil na nasa dancefloor nga kami pero hindi naman kami sumasayaw.
Nandito kami sa may VIP section, magkayakap lang. Walang makasita sa amin dahil
wala naman kaming ginagawang masama. Malapit din kami sa couches ng mga kaibigan
namin.

"Medyo lang. Bwisit girlfriend ng pinsan mo e," reklamo ko.

He chuckled. "Don't mind her," sabi ni River bago ako halikan sa noo.

"Ugh! PDA much?" narinig kong inis na sabi ni Sabrina. Hindi ko na lang pinansin
tulad ng sabi ni River.

"Are you gonna drink that?" Nilingon ko si Sabrina para makita ko kung sino ang
bago niyang pinagbubuntungan ng inis.

It was Kim. Shit. Alam kong hindi lalaban si Kim sa kanya. Mabait siya e.

Lalapit na sana ako kaso humigpit ang yakap ni River sa akin.

"Hindi ako mahilig uminom e," sagot ni Kim habang nakangiti ng pilit.
Sabrina rolled her eyes. "It shows. You don't belong here," sabi niya.

Anong sabi niya?  Susugod na sana ako pero pinigilan na naman ako ni River.
Lumingon ako sa kanya at tinignan siya ng masama.

"Mind you're own fucking business," narinig kong sabi ni Lake. Napalingon ako sa
kanya. Nasa tabi siya ni Kim at masama ang tingin nito kay Sabrina.

"Watch your fucking mouth, Lake," sita ni Kade sa kanya.

"Control your bitch," Lake countered before grabbing Kim's hand and dragging her
somewhere away from our group. Mabuti na lang at inilayo niya si Kim sa bruhang
iyon!

"You guys are so ma-drama," I heard her say. Hindi ko na lang pinansin.

"Pwede bang itulak ko yan para malaglag sa rooftop?" tanong ko kay River.

"I'll find you the best attorney, don't worry," sabi nito habang natatawa. Inirapan
ko siya.

"Hey, Louisse. Why are you alone there?" narinig ko na naman ang boses ni Sabrina.

Lumingon ako sa kanila. As usual, resting bitch face pa rin ang hitsura ni L. Si
Kade naman ay nakatitig sa kanya. What's his deal? Bakit hindi siya sa girlfriend
niya tumitig?

L just shrugged.

"Wow. I'm surprised. I heard this is your kind of scene," sabi nito.

Nakita kong tumaas ang isang kilay ni L. "What do you mean?"

"I'm just surprised, really. I heard kasi na you fuck around a lot."

"Sabrina!" gulat na sita ni Kade.

She did not just said that.

L just stared at her.

Sawang-sawa na ako sa maduming bibig ng babaeng to! Kailangan niya ng matutong
umayos. Hindi ako tatayo lang dito habang binabastos niya ang mga kaibigan ko. Kung
hindi si Kade ang kokontrol sa kanya, I'm going to set her straight.

Kumalas ako sa yakap ni River at lumapit sa kanya. "Alam mo kanina ka pa! Why don't
you just shut your trap? Hindi ka naman invited sa get-away na to tapos sinisira mo
pa!"

Mukhang nagulat siya sa akin. Pero nakabawi kaagad siya at tumayo. "What the hell
is your problem? Why don't you go back to River? Go make landi sa kanya, you gold-
digging bitch!" sabi nito sa akin.

Kinuha ko yung hawak niyang baso at itinapon sa kanya ang laman nito. Tumili siya.
"Yan ang bagay sa'yo! Ang dumi-dumi ng bibig mo!"

"Oh my God! You have no breeding talaga! You're gonna pay for this!" she screamed.

"Ikaw ang walang breeding sa ating dalawa! Akala mo kung sino ka! What, you think
your shit doesn't stink?" I sneered at her.

Naramdaman ko ang braso ni River sa akin, pumipigil. "Baby, stop. Let's just go."

"No! Kailangan may gumising sa kahibangan nitong babaeng to! I'm not just stand
here and let her humiliate my friends!"

"Don't worry, J. I was just leaving," sabi ni L bago tumayo at umalis.

"Wait! Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya.

"I'm just gonna go and do what I do best, fucking," sabi niya bago umalis sa
harapan namin.

"See? She admitted it naman!" Sabrina screamed at me.

Tinignan ko si Kade na nakasunod ang tingin kay L. He looked shattered. Buti nga sa
kanya!

"Yan ba ang pinalit mo sa best friend ko, Kade?" Lumingon siya sakin. "Classy," I
said, sarcastic.

Umalis na rin ako dahil baka magkatotoo ang sinabi ni River. Baka hanapan niya pa
ako ng abogado dahil baka maitulak ko na talaga siya rooftop na to.

***
"You shouldn't have done that!" sabi sa akin ni River habang hinihila ako sa
hallway ng hotel.

"She had it coming!" sagot ko kay River. "Ano ba kasing nakita ni Kade dun? Ang
sama-sama ng ugali! Siya na nga itong saling-pusa lang, siya pa tong mayabang!" I
ranted.

Nakarating na kami sa room nila ni Lake. Binuksan niya ang pinto at pinapasok ako.
I heard him sigh. "Just drop it, okay? Kade's been through a lot lately."

"Kinakampihan mo ba yung epal na yun?" tanong ko kay River. Nagsisimula na namang

kumulo ang dugo ko.

"You just don't understand, Jamie."

Kinakampihan niya nga!

"Anong dapat kong intindihin sa gagong yun? He brought this to himself! Hindi niya
kinaya na wala na sila ni L kaya siya naghanap ng iba! Tapos pinapamukha niya pa
kay L! Obvious naman na gusto rin siya ni L pero may pinagdadaanan din siya! Why
can't he just wait for her and keep his dick in his pants?"

On a regular day, baka namula pa ako o nautal sa pagsabi nung 'D-word' but not
tonight.

"Just drop it, okay?" ang sabi lang niya.

Tinulak ko siya. "Alam mo, isa ka pa e! Diyan ka magaling! Mas gugustuhin mong
huwag pag-usapan at kalimutan na lang ang mga issues natin! Katulad ka din ng
pinsan mo! You can't handle commitments!" sigaw ko sa kanya.

He raked his hands on his hair. "You don't understand, Jamie! You don't and won't
fucking understand us Ongpaucos!"

"Edi liwanagin mo sakin! Make me understand! Talk to me! For once, just be honest
and let it all out!" sigaw ko sa kanya. Pakiramdam ko ay lahat ng frustrations ko
sa kanya at sa relationship namin ay lalabas ngayong gabing ito.

Umiling siya at hindi nagsalita.

"That's why I can't trust you!" I exploded. Napatingin siya sa akin. "That's why I
can't be with you again! Hindi mo kayang sabihin sa akin yung dahilan kung bakit ka
ganyan! You don't trust me! I love you but you're killing me when you're like this!
You're just proving to me na we're doomed together. Hindi natin magawang magtiwala
sa isat isa! Ni hindi mo pa nga sinasabi sa akin yung buong katotohanan kung bakit
ka nakipag-break sa akin!"

Napaupo siya sa kama. Hawak ng dalawang kamay niya ang ulo niya. Nakayuko siya at
nakatukod ang mga siko niya sa kanyang hita. Mukhang hindi siya magsasalita.
Mukhang wala akong mapapala dito.

"You know what? Let's just drop this," I said sarcastically before walking away
from him.

"Baby, wait!" Napahinto ako. "I'm ready now." Lumingon ako sa kanya. Anong ibig
niyang sabihin? "I'll tell you everything," sabi niya.

Naestatwa ako sa kinatatayuan ko. Umiwas siya ng tingin sa akin at huminga ng

malalim.

"I grew up with the worst kind of father," umpisa niya. Naramdaman kong kumirot ang
dibdib niya. "I hated him so much," he said, his jaw clenched. "Every time he
leaves me and my mother for 'work'," he air-quoted the word work. "He would tell me
he loves me so much. That he loves us so much."

Oh my God. Parang alam ko na kung saan hahantong itong sasabihin niya. Naalala ko
yung mga sinabi sa akin ni Lake a few days ago.

"He's a womanizer. A fucking player."

Hanggang ngayon ay dinig ko pa rin sa aking utak ang galit sa boses ni Lake kahit
pabiro siyang nagkukwento nuon.

"Little did we know, he wasn't going to his work. He was on a vacation with his
secretary, his mistress or whoever he wanted to fuck." Lumingon siya sa akin. His
eyes were dead.  "What kind of person does that? He told me he loved us but he
fucked his secretary behind our backs," he asked me and I just stared at him.

Kaya ba siya may issues sa tatlong salitang iyon?

"Those three words were meaningless to me until you came, Jamie," he said. I gasped
as tears rolled down my cheeks. "It was because of him why I don't believe in those
words anymore. They're over-used. They're not genuine. They're fucking empty."

Naalala ko iyong sinabi niya nuon. Na kaya ayaw niyang sabihin sa akin yung three
words na iyon ay dahil sa tingin niya ay minsan hindi sapat ang mga salita o di
kaya ay sobra na ito.

"And then you came and proved me wrong." His eyes were shining. Shit.
Lumapit ako sa kanya at tumabi. Hindi ko siya hinawakan, hinayaan ko lang siyang
magsalita pa.

"You were the most genuine person that I had ever met. When we were together, you
never failed to show me how much you love and trust me. You showed me the real and
the honest kind of love," he said with a sad smile. "But I'm sorry, baby. I'm not
ready for you to hear those words yet and I don't wanna trivialize my feelings for
you," sabi niya, bahagyang nakangiti pa rin. Tumango ako habang pinupunasan ang mga
luha sa pisngi ko.

Mayamaya ay nagpatuloy siya sa pagkukwento. "Kade and I are the same, you know."

"Why is that?" May daddy issues din siya?

 He laughed mirthlessly and I just stared at him. "Kade, Lake and I have the same
father."

Wait. What? "Same? As in magkakaugali ang mga tatay niyo?" I asked, confused.

Umiling siya. "No. Architect Enrico Ongpauco has three wives and a couple of
mistresses."

WHAT?!

"Rain and I are his legitimate children." I just stared at him dumbfounded. "Kade
is his son to his first wife and Lake is to his second. Drizzle is the result of
his many one-night-stands."

"Bay and Ocean?"

"Mom and Dad got separated eight years ago. He went back to his first wife," he
explained nonchalantly.

Hindi pa rin nagsi-sink in ang mga sinabi niya. Ang hirap i-absorb ang lahat ng
sinabi niya. "But you're all Ongpaucos! Magpipinsan kayo!"

He chuckle mirthlessly. "Angkong made it look that way to protect our name. The
rest of dad's kids were adopted by our uncles."

"What? Angkong? Kangkong?"

"My grandfather," he supplied.

"Pero paanong...? Wala man lang nagtataka? Walang nagba-background check sa inyo?"
pagtataka ko. Shit. Masyadong magulo.

"Money and power can make people shut their mouths."

Natahimik ako at napaisip lalo. Ang sakit sa ulo. Kaya ba hindi niya masabi sa akin
ang dahilan ng pagiging commitment-phobe niya ay dahil konektado ito sa family
secret nila?

"That's why I'm like this and why Lake is always begging for attention and love."
Napatingin ulit ako kay River. "His mom has been dead for years." I covered my
mouth and gasped. Oh my God. Si Lake? The always-laughing Lake? Yung taong laging
may handing joke at ngiti ay ulila na sa ina?

"And that's why Kade is an asshole. We all grew up in a fucked-up family and it
made us what we are now. I know it's a shit-ass reason but it's true. Our father
fucked us all up."

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at niyakap ko siya. Imbes na siya ang umiyak,
ako ang humagulgol sa dibdib niya. "I'm so sorry," sabi ko sa kanya habang umiiyak.
"Hindi na kita dapat pinilit magsabi. I should've waited for you to say it on your
own terms."

Narinig ko siyang tumawa. "No, it was about damn time." Hinalikan niya ang ulo ko.
"And it kinda made me feel free somehow."

Tumango ako and ngumiti sa kanya. "I won't tell anybody."

He hugged me tightly. "Thank you, baby." 

=================

Chapter 52: Facetime

Chapter 52

Facetime

Unconscious instincts and our past do not determine our behavior.

                It is not genes.

                It is not environment.

                It is not genes and environment.

                It is how we choose to respond to our genes and environment.

Matapos kong mabasa ang notes ko about sa theories ni Adler, hindi ko maiwasang
isipin si River at ang mga pinsan—no, mga kapatid niya. Wow. Hindi pa rin ako
makapaniwala sa mga naikwento niya sa akin nung nag-open up na siya sa akin.

Of course, theory lang naman siya pero hindi maiwasang magpasok nito ng doubts sa
utak ko. I now get where he's coming from. Na kung bakit niya makipag-commit nuon,
na kung bakit siya hindi pumapasok sa isang relationship. Pero tulad nga ng sabi ni
Alfred Adler, nasa tao na iyon kung paano niya kokontrolin ang sarili niya at ang
paligid niya.

But then again, hindi rin talaga masisisi sina River, Lake at Kade kung bakit sila
ganyan. Bawat tao ay may kanya-kanyang paraan sa pag-handle ng mga problema nila.
Kung ako, mas pipiliin kong umiyak, magwala at mag-manifest ng regression o ng
child-like behavior, iba naman sila.

At si Tita Aina! My gods. Hands down. That woman is a saint! Kung ako iyon, hindi
na ako magpapakita kahit kailanman sa asawa ko kung meron siyang ibang babae.
Basically, parang siya na lang ang magulang nina River at Rain dahil simula nang
magkaisip si River ay hindi na niya pinapansin ang ama niya.

Don't even let me start with Arch. Ongpauco! That man is just—awful.

I banged my forehead against the desk.

Bakit ba naman kasi iniisip ko ngayon si River at ang angkan niya habang nagre-
review ako? Hindi ko tuloy maiwasang i-psychonalize silang lahat!  

Napatalon ako sa gulat nang tumunog ang phone ko. Pinulot ko ito at tinignan.

River Ongpauco

would like Facetime...

Agad kong pinindot ang 'Accept'. Ilang segundo lang ay lumabas sa screen ang
nakangiting mukha ni River.
"Hi, baby! Have you eaten?" nakangiti niyang tanong sa akin.

Hindi ko tuloy maiwasang maaalala yung gabing iyon at ang hitsura niya. Marami pa
kaming napag-usapan ng gabing iyon. Marami siyang nilinaw. Kahit na ayaw ko na
dahil sobra na akong nasasaktan para sa kanya, tuloy pa rin siya sa pagkuwento.

Sabi nga nila, 'When it rains, it pours.'

***

We were lying down on his bed, face-to-face with each other. Patuloy ang pagtulo ng
luha ko habang nakikinig sa kanya. Paminsan-minsan ay magtatanong ako dahil
naguguluhan ako sa iba niyang sinabi. Hindi siya naghe-hesitate na sagutin ito.

"You said you and Rain were his legitimate children?" tanong ko. Tumango siya.
Kumunot ang noo ko. "Hindi ba dapat si Kade dahil siya ang first son sa first
family ng dad mo?"

He sighed. "Like I said, Angkong made it look like we're Dad's only family." Lalo
akong naguluhan sa sinabi niya. "Kade's mom was a minor when she had him. They got
married without Angkong's permission. He pulled all the stops just to make their
marriage void."

Nakakatakot naman si Angkong nila. Mabuti na lang at patay na siya.

"Pero may second wife yung dad mo? Tapos si Tita Aina ay pangatlo niya pa?" Tumango
ulit siya. His jaw clenched at the mention of his mom's name. "Isn't that against
the law? Bigamy yun diba?" Tapos may mga kabit pa siyang iba!  

"Jamie, we're talking about money ang power here," he calmly explained. "For
Angkong, my mother was the only woman who fit the role of being his son's wife."

"I assume, pinakialaman niya din ang marriage ng mommy ni Lake at ng dad mo?"

River nodded but the expression on his face was grim. "There was a rumor inside the
family..." he paused.

"Hindi mo na kailangang ituloy kung hindi mo pa kaya. May next time pa naman para
pag-usapan natin to," sabi ko sa kanya bago hawakan ang kamay niya na nasa pagitan
namin.

He swallowed loudly. "There was a rumor that Angkong had a hand on Lake's mom's
death."

My jaw dropped. "What? Why?" Bakit niya gagawin iyon?

"Lake's mom was a prostitute. Like I said, Angkong wouldn't let his name and
reputation tarnished."

I can't believe this. May mga tao pala talagang ganun? Para lang hindi madungisan
ang pangalan at reputasyon nila ay papatay sila ng tao?

And my God, si Lake! Nanay iyon ni Lake! Kaya ba ganun siya kalapit kay Tita Aina?
At kaya ba ganun na lang ang turing sa kanya ni Tita Aina? Na para na rin siyang
anak nito?

"I don't know what to say. Grabe."

He chuckled. "You don't have to say anything. You being there is enough."

"Masaya ako na close kayong magkakapatid kahit ganyan ang situation niyo," sabi ko
habang nagpipilit ng ngiti. "Masaya din ako na kahit mga gago kayo, hindi kayo
katulad ng tatay niyo."

"We know it wasn't our fault. Neither our moms. My father was just fucked in the
head."

Tumango ako. "I just wish hindi ganun kagago si Kade," sabi ko habang nakanguso.
Hindi pa rin lusot sa akin ang pagiging asshole ni Kade sa bestfriend ko.

"Don't worry, he'll wake the fuck up. I'll make sure of it." Sinimangutan ko siya.
Natawa siya sa hitsura ko. "He was one who punched me when I broke up with you, you
know."

I gasped at his River's confession. "Seryoso?"

He grinned. "He said I need to man up before you moved on from me." He squeezed my
hand with both of his. "I'm glad he did that to me and I'm going to return the
favor."

"Pakibilisan please. Dahil baka ako na talaga ang sumuntok sa mukha niya."

Tumawa siya bago ako hilahin palapit sa kanya. "Is it okay if you stay the night?"

As in dito ako sa tabi niya matutulog? Hala ka! "Paano si Lake?" tanong ko. As much
as I want to comfort him, I need to protect myself too.
Ngumiti siya. Parang alam niya talaga kung ano ang totoo kong concern. "We're just
going to sleep, okay?" Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at may binunot sa
pantaloon niya. Pinanuod ko siyang mag-dial sa cellphone niya. Mayamaya lang ay
tumunog ito, naka-loudspeaker.

Wala pang ilang segundo ay may sumagot kaagad. "Bro! Where are you? I'm with Kim!
We're watching over L!" sabi ni Lake, rinig ko pa ang malakas na tugtugin sa
background. Nanduon pa sila sa superclub!

"Thank God," I found myself saying. Nawala sa isip ko ang pagwo-walk-out nina Lake
at Kim kanina. Pati na rin ang kay Louisse at ang sinabi niya sa amin bago siya
umalis.

"That's good! Anyway, I'll spend the night with Jamie. Find another room, okay?"

"Wait! What? You're gonna have se—" Nanlaki ang mga mata ko. Mabuti na lang at
pinutol ni River ang sasabihin niya.

"She knows everything. I just told her about our family." Hindi nakaimik si Lake.
Siguro ay dahil sa gulat. "I need her here."

"Are you okay, man?" tanong ni Lake, rinig ang pag-aaalala sa boses niya.

"Yeah. It's Jamie," sabi nito habang nakatingin sa akin at nakangiti.

Oh gods.

"Okay then! Use protections ha!" sabi nito bago ibinaba ang tawag.

"Sira ulong 'yun!" sigaw ko.

River chuckled as he wrapped his arms around me. "C'mon, I need you," he said
before burying his head on my neck. Bago pa ako makareklamo ay narinig ko na ang
mahina niyang paghilik.

Grabe talaga.

Pinabayaan ko na lang siya sa ganung pwesto. His confession must've drained him. I
just stared at the ceiling and played with his hair before falling off to sleep.

***
I yawned. "Oo! Kanina pa. Ikaw, kumain ka na?" tanong ko sa kanya bago pinagpatuloy
ang pagsusulat sa ginagawa kong reviewer.

"Are we not going to Kade's birthday bash?" tanong niya.

Bumalik ang atensyon ko sa kanya at sinimangutan siya. "At ano? Makikita ko na

naman yung pangit na Sabrina na 'yun?" tanong ko sa knaya. Hindi naman pangit si
Sabrina. Sadyang pangit lang talaga ang ugali niya. Nasasapawan ng kapangitan ng
ugali niya ang pagiging maganda niya.

"I guess we're not going, then," sabi niya habang natatawa.

"You can go if you want to. Hindi naman kita pinipigilan e," sabi ko habang
nakasimangot pa rin. Ipinagpatuloy ko na lang ang pagre-review. "And besides, wala
ka namang ginagawa diyan sa condo mo. Bored ka na siguro."

"Nah. I'd rather just talk to you."

"Hindi ka ba nagsasawa?" tanong ko sa kanya habang nagha-highlight sa reviewer ko.

"I mean, gabi-gabi na lang tayo magka-Facetime. Gabi-gabi mo na lang ako pinapanuod
mag-review." Tumingin ako sa camera ng phone ko. "Wala ka bang magawa sa buhay mo,
Ongpauco?"

Nagpangalumbaba siya. "I like watching you."

I squinted at him. "Stalker!"

"What a handsome stalker," sabi niya habang pinapagalaw ang kanyang mga kilay.

Hindi ko maiwasang matawa sa kayabangan niya. "Whatever!"

Hindi na siya nagsalita pa at pinabayaan na lang niya akong bumalik sa pagre-

review. Gabi-gabi kaming ganito. Nanunuod siya habang nagre-review ako. Minsan pa
nga, sabay kaming kakain habang magka-Facetime pa rin. Minsan pakiramdam ko para
kaming may 'LDR' dahil sa pag-uusap namin through Facetime. Ang weird lang pero
nakakakilig at the same time.

Minsan din, nakakatulugan ko na lang siya. Minsan nagigising na lang ako na drained
na ang battery ng phone ko. May mga times din na magigising ako at nasa screen pa
rin siya ng phone ko. Nanunuod siya ng TV o di kaya naman ay nagla-laptop or
naglalaro sa Xbox niya.

Tulad na lang ngayon, hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Nanatili ako sa
pwesto ko at pinanuod lang siya.
"Fuck, I can't see Jamie's face," narinig kong pagrereklamo niya. Napangiti ako at
nagpatuloy lang sa panunuod sa kanya.

"Where the heck is my charger?" Nakita ko siyang tumingin sa screen ng phone niya.
"Shit! 3%!" Pinanuod ko siyang parang nag ni-ninja moves habang hinahanap ang
charger ng phone niya. Hindi pa rin ako gumagalaw sa pagkukunwari kong pagtulog.
Mabuti na lang talaga at sa kamay ko nakatutok ang camera ng phone ko.

I heard River growled. Napakagat ako sa labi ko para tigilan ang pagtawa ko at
paggalaw. Nakita kong itinapat niya ang screen sa mukha niya. "Fuck! 1% na lang!"
He looked so annoyed but at the same time, he looked so cute. He sighed. "Bye,
baby. I wish you'd stop stressing yourself. I love you." Dial tone.

And then my face met the floor.

=================

Chapter 53: Gloves

Chapter 53

Gloves

Sinabi ko dati sa sarili ko na ayaw ko na at hindi ko na hahayaang masaktan ang

sarili ko dahil sa isang lalaki. Ayaw ko nang maramdaman yung sakit na naramdaman
ko kay River. Dahil akala ko kasi, ito na yung pinakamasakit na naramdaman ko sa
buong buhay ko.

Boy was I wrong.

May mas masakit pa pala sa ganung feeling. Mas pipiliin ko pang magkaroon ng broken
heart kesa maparalisa dahil sa sakit. Nakahiga ako sa sahig ng kwarto ko, hindi
makatayo. Ni hindi ko maigalaw ang mga kamay ko dahil sobrang panghihina at
pananakit ng mga kasu-kasuan ko.

Mukhang hindi ata kinaya ang katawan ko ang non-stop reviewing ko. Ito na ata yung
tinatawag nilang ‘over-fatigue.’ Kahapon pa lang, hindi na maganda ang pakiramdam
ko pero binalewala ko iyon.

Sabi kasi ni Tiger Lily, kapag pakiramdam ko magkakasakit ako ay dapat hindi ko i-
baby iyon. Labanan ko daw. So I did that yesterday. Hindi ko naman akalain na dahil
sa hindi ko pagpapahinga kahapon e mas malala pa pala ang aabutin ko.
I have flu and I can’t even take good care of myself.

Hindi ako makagalaw. Hindi ako makainom ng gamot. Hindi ako makainom ng tubig at
hindi ako makakain. Hindi ko rin maabot ang cellphone ko para matawagan sina Kim at
Louisse.

Shit. Of course, hindi sila makakauwi kaagad dito sa apartment!

Birthday ngayon ni Lake at didiretso na sila sa The Ledge matapos ng mga klase nila
sa master’s nila. Shit. I’m fucking doomed. Mukhang maghihintay na lang ako dito sa
sahig. Sana may makapansin na wala ako sa party ni Lake.

My gods. Si Lake. I really love that guy like he’s my own brother. I hate missing
his birthday. Hindi ko pa siya nababati! Baka magtampo sa akin yun. Simula nang
malaman ko yung mga nangyari sa kanya, I really wanted to be a good friend to him.
Kung hindi man siya magkakaroon ng matinong family life, at least bawi naman sa
friends diba?

Narinig kong nag-ring ang phone ko. I felt like crying. Hindi ko maabot yung phone
ko na nailagay ko kanina sa kama bago ako mag-collapse.

Sino kaya yung tumatawag sa akin? Sana naman maisapan niyang puntahan ako dito sa
apartment!

***

Nagising ako dahil sa malakas na kalampag. Umiikot ang paningin ko at para bang
pinupukpok ng martilyo ang ulo ko kada kalampag.

“Jamie? Are you there, baby?” narinig kong sigaw galing sa labas ng apartment. I
know that voice. Si River iyon!

Pero as much as I want to respond to him, hindi ko iyon magawa dahil pati pagbuka
ng bibig ay isang malaking effort para sa akin. Paano pa ako makakasigaw?

Damn. I’m such an imbecile! Ayoko ng ganitong feeling! I hate this heavy feeling in
my gut. Yung plemang matigas sa lungs na hindi mailabas-labas! I hate this! And
this freaking clogged nose! Hindi ako makahinga ng maayos!

I just wanna get back to normal. Gusto ko nang gumaling. Gusto ko nang—
“Jesus fucking Christ! Jamie!” narinig kong sigaw ni River. Pero this time,
nanggaling na sa malapit ang boses niya.

Naramdaman ko na lang na lumulutang ako. “Baby, do I need to get you to the

hospital?”

Umiling ako. “No, I think I just need to rest here,” bulong ko sa kanya.

I hate hospitals. Maraming mumu duon! There’s no way pupunta ako dun habang hindi
ko kayang makagalaw!

“Shit. Baby, you’re burning up! What do you want me to do?” rinig o ang takot at
pag-aalala sa boses niya.

“Tabihan mo lang ako, please,” I pleaded him. “Ayoko sa ospital.”

Naramdaman ko ang pagdapo ng likuran ko sa kama. Naramdaman ko rin ang paglapat ng

labi niya sa noo ko.  “Okay, baby. Just sleep. But I’ll cook for you and you’ll
eat, okay?” tanong niya. Hindi na ako makasagot dahil inaantok na ulit ako. “Then
you’ll drink your meds.”

“You’re fucking scaring me,” narinig kong sinabi niya bago ako nawalan ulit ng
malay.

***

“Baby, wake up.” Agad na dumilat ang mga mata ko dahil sa malambing na boses ni
River. “I cooked something for you. C’mon, I’ll feed you.”

Tinulungan niya akong makaupo. Nilagyan niya rin ng unan ang likuran ko para maging
kumportable ako sa pagkakaupo ko. Kinuha niya ang mangkok na nakalagay sa bedside
table ko at nagsimulang haluin ang laman nito. Hindi ko mapigilang ngumiti nang
makita ko ang niluto niya.

Instant noodles.

Kahit na alam kong napakadaling lutuin nun, hindi ko maiwasang ma-touch sa ginawa
niya.

“Thank you,” bulong ko sa kanya.

Nginitian niya lang ako bago siya magsimulang subuan ako. As much as I want to feed
myself, hindi ko talaga kaya. Nakakahiya. Pero kung gugustuhin kong gumaling
kaagad, I’ll just have to suck it up.

Matapos niya akong pakainin ay pinainom niya ako ng gamot. I take it kinuha niya
iyon sa medicine cabinet na nakalagay sa CR ng kwarto ko.

Pagkatapos nun ay pinatulog niya ulit ako. Tinabihan niya pa rin ako kahit sa
pagtulog ko.

***

 Nagising ako dahil sa sakit ng dibdib ko dala ng ubo. Agad kong naramdaman ang
kamay ni River na humahagod sa likuran ko. Duon ko lang napansin na nakabalot kami
ng kumot at nakayakap siya sa akin.

“You should drink more water,” narinig kong sabi niya bago ko siya naramdamang
bumangon at lumabas ng kwarto ko. Mayamaya ay bumalik siya na may dalang isang
pitsel ng tubig at baso. Inipisan niya ang baso bago siya umupo kama. Inilapag niya
ang baso at pitsel sa bedside table. Matapos nito ay nilalayan niya ulit ako na
makaupo.

Pinainom niya sa akin ang isang baso ng tubig hanggang sa maubos ko ito. Matapos
nun ay tinignan niya ulit ang tempature ko. Pinanunuod ko lang siya habang
inaalagaan niya lang ako. Wala siyang reklamo. Hindi ko rin siya makitaan ng inis
sa mukha niya, pag-aalala lang.

“May lagnat pa rin ba ako?” tanong ko.

Tumango siya bago bumuntong hininga. “Maybe I need to get you to the hospital.”

Umiling ako. Huwag. Dito lang ako please.” Aside sa ayoko sa ospital, alam ko rin
na may posibilidad na mapagastos din kami. Kaya ko pa naman.

Bumuntong hininga siya ulit. “I’ll stay here ‘til you get better,” sabi niya bago
ako inalalayang makahiga ulit. Tumabi ulit siya sa akin at yumakap.
Hindi tulad kanina, hindi na ulit ako nawalan ng malay. I was very aware of him
now. Napakalapit niya sa akin. Ito yung first time na nagkatabi kami ng ganito
kalapit since nung pag-uwi namin from Davao. Lagi lang kami magka-Facetime. Ayaw
niyang makipagkita sa akin ng personal dahil tingin niya ay mas okay nagre-review
ako kesa ka-date ko siya. At isa pa, mukhang bago niya talagang libangan ay
panuorin ako sa Facetime.

Shit. Naalala ko na naman yung nangyari one week ago. Yung wala siyang kamalay-
malay na gising pa ako nung binatawan niya yung tatlong salita na matagal ko nang
hinihintay sa kanya.

Simula nang gabing iyon, hindi na mawala sa isip ko ang posibilidad na hindi iyon
ang unang beses niyang ginawa iyon. But then again, maybe I am wrong. Pero pwede
ring hindi. Ilang beses ko na siyang nakatulugan, sa personal man o sa Facetime.
Paano ako makakasiguro na hindi iyon ang unang pagkakataon na sinabihan niya ako na
mahal niya ako habang tulog ako?

Gods. Hindi ko dapat iniisip to ngayon! May trangkaso na nga ako, naisingit ko pa
ang lovelife ko!

“What’s with the frown? Are you in pain or something?” tanong niya bago maupo.
Tinignan niya ang mukha ko pababa sa katawan ko. Para bang naghahanap siya ng
ebidensya na may masakit na parte sa katawan ko.

Umiling ako. “May iniisip lang ako.”

“Was it about me?” tanong niya, may halong pag-aalala ang tono ng boses niya.

Hindi ko maiwasang matawa. Naubo tuloy ako dahil duon. “Conceited much?” tanong ko
sa kanya matapos kong maka-recover sa ubo.

Ngumiti lang siya. At mukhang naiilang. “Pero tama ka. Tungkol nga sa’yo yun.”

Imbes na matuwa siya sa pag-amin ko, mukhang nag-alala pa siya lalo. “Did I do
something wrong?”

Nag-aalala siya kung may nagawa siyang mali. Gods. Bakit hindi ko pa siya magawang
sagutin ulit? He loves me. He cares for me. He’s committed to me.

“Gising ako nun,” pag-amin ko. Kumunot ang noo niya. Hindi niya ata ako gets.
Nahahawa na ata talaga siya sa akin.

“One week ago, nung magka-Facetime tayo... nagising ako nun bago ka magpaalam.”
He tensed.

“I heard you,” sabi ko.

Umiwas siya ng tingin. Nakita ko ang pagbaba at taas ng Adam’s apple niya.

“Ayaw mo bang malaman ko?” tanong ko, nagsisimula na akong makaramdam ng takot.

“I want you to know, of course,” sabi niya pero nakasimangot siya.

I’m not convinced. “Pero...?”

His jaw clenched. “Just wish I had the courage to say it when you’re actually
fucking awake.”

Natawa ako sa pag-amin niya. Hindi niya nagustuhan iyon, halata sa expression ng
mukha niya. Mabuti na lang at naubo ako kaya napalitan ng concern ang expression ng
mukha niya.

“Okay na ‘yun, narinig ko naman e.”

Umiling siya at hindi umimik. “Problema mo?”

“You haven’t said those words back,” sabi niya habang nakasimangot.

Napataas ang kilay ko. “Required?” pang-aasar ko. Sasagot sana siya kaso natigil
ito nang pag-ubo ko.

“You should rest now,” sabi niya. Tumango ako bago sumiksik sa kili-kili niya at
natulog ulit.

***

“Nagsabi ka ba kay Lake na nandito ka?” tanong ko sa kanya nang magising ako at
nakita ko siyang naglalaro sa cellphone niya.
Lumingon siya sa akin. “Yup. He’s glad I’m here to take care of you. Same with
yours friends.”

Napatango ako. I checked myself. Medyo gumaan na ang pakiramdam ko at may lakas na
akong gumalaw. Kaya ko nang alagaan ang sarili ko. Pwede na akong iwan ni River
para makapunta sa birthday party ng kapatid niya.

“You should go there, sa birthday ni Lake,” sabi ko sa kanya,

Napatigil siya. Ibinaba niya ang phone niya at tumingin sa akin, nakakunot ang noo
niya. “Why’s that?” tanong niya.

“Okay na ako. Pwede ka ng pumunta dun at makipag-celebrate sa birthday ng kapatid

mo.”

Tinignan niya ako ng masama. Para bang galit siya sa akin. Anong ginawa ko? May
mali ba akong nasabi? Gusto ko lang naman na magkasama sila ng kapatid niya ha? May
mali ba dun?

Nagulat ako nang hilahin niya ako. Medyo nasaktan ako dahil masakit pa rin ang mga
kasu-kasuan ko. Humigpit ang mga braso niyang nakapulupot sa akin. “Baby, get this
in your fucking head, okay?” inis niyang sabi. Tinignan ko siya ng masama dahil
hindi ko gusto ang mga napili niyang salita. Pero wala siyang paki. He just wanted
his point to get across.

“There’s no place I’d rather be. I wanna be the one who takes good care of my girl,
alright?” he said, his eyes searing me.

“Alright,” I said with a small voice.

“You know what I realized after our talk in Davao?” Tinignan ko lang siya dahil
hindi ko alam kung saan pupunta itong usapan namin. “From the very start, you
always understand me. I took advantage of it.” Hindi pa rin ako umimik at nakinig
lang sa kanya. “You never asked for assurance when I should’ve given it to you the
moment... uh, the moment I realized I felt the same way with you.”

“You’re right,” was my only answer.

“From now, you’ll never have to worry about what I feel for you, Jamie. I want you
to know that.” Tumango ako bago ko isiniksik ang mukha ko sa dibdib niya. “I glove
you, Jamie.”

I grinned against his chest. “I glove you, too, River,” I said, fighting the urge
to cough.
=================

Chapter 54: Papa Monster

Chapter 54

Papa Monster

“Salamat sa pagsundo sa akin,” I said to River with a tired voice. It has been two
weeks since he took care of me when I got real sick. Hindi pa rin ako talaga ako
magaling talaga pero kailangan kong i-push ang sarili ko kung gusto kong pumasa sa
board exam. Dalawang linggo na lang rin naman ang pasok ko na araw-araw sa review
center. Next month, once or twice a month lang ang ipapasok namin for final
coaching.

Mabuti na lang nandyan si River sa tabi ko kapag kailangan ko siya. And believe me,
palagi ko siyang kailangan. Hinahatid at sinusundo niya ako sa review center araw-
araw. Ni minsan hindi siya pumalya. Palagi siyang may pabaon sa akin na lunch.
Hindi ko matanggihan dahil siya ang may luto.

Nakakainis nga minsan. Mas masarap pa siyang magluto sa akin!

Tapos yung lunch box ko na galing sa kanya, may kasama ng nakalagay yung mga gamot
ko para sa trangkaso. Nakakabilib yung effort niya. Too good to be true na nga kung
minsan. Pero ako pa ba ang magrereklamo?

Sabi nga niya, it’s his way of courting daw.

“Are you tired?” tanong niya bago ako pagbuksan ng pinto ng kotse niya.

Tumango ako. “Gutom din,” sagot ko habang nakanguso.

Nginitian niya ako. “Dinner?” tanong niya. Bago pa ako makasagot sa alok niya ay
tumunog bigla ang tiyan ko.

Earth, please open up and swallow me. Immediately.

He chuckled and gently pushed me inside his car. “C’mon, dinner’s on me.”

Books, kaya kong tanggahin. Pagkain? Never.

***

“Bakit dito pa tayo sa MOA nag-dinner? Pwede namang dun sa malapit sa apartment,”
tanong ko sa kanya matapos naming lumabas sa isang Italian bistro.

River just shrugged before he took my hand in his. “I have a surprise for you,” he
said, smirking.

I frowned. Surprise? Dito sa MOA? Ano naman kaya iyon?

Hindi na lang ako nagtanong at nagpahila na lang sa kanya hanggang sa makarating

kami sa tapat ng MOA Arena. Pagliko namin ay napahinto ako nang makita ko sa malayo
ang SMX Convention Center. Pati na rin ang malaking banner sa gilid nito.

THE 35th MANILA INTERNATIONAL BOOK FAIR

Humarap ako kay River at nakitang nakatingin siya sa akin. “River, please. Utang na
loob, sabihin mo sa akin na diyan tayo pupunta! Please!” Tumango siya. “Seryoso?”
tanong ko, malungkot.

Sumimangot din siya. “Oh, I thought it’ll make you happy.”

Lalo akong sumimangot. “It would! Pero wala akong pera ngayon! Hindi ko mabibili
yung mga gusto ko!” sagot ko, maiiyak na.

“I’ll buy them for you,” simple niyang sagot.

Umiling ako. “Hindi ba’t nag-usap na tayo? Hindi mo na ako bibilhan ng books,
diba?”

He sighed. “Can’t this day be an exemption?”

How I wish. Pero it doesn’t work like that.

“Uwi na tayo,” sabi ko bago siya hilahin papunta sa direksyon ng parking lot.

Napahinto ako nang hindi siya nagpahila. Tinignan ko siya at nakita kong seryoso
ang ekspresyon ng mukha niya. “I’ll loan you. You can pay me any time you want.
Deal?”

Is he for real?

“Papautangin mo ako?” tanong ko, naiiyak.

He nodded. “That’s the only way you’ll get your books tonight, baby.”

“Okey-dokey!” sigaw ko bago siya hinila at tumakbo papunta sa SMX Convention Center

***

Nakatitig ako sa phone ko at tinitignan kung may na-miss ba ako sa TBR checklist
ko.

TBR List

Love and Misadveture by Lang Leav

Lullabies by Lang Leav

The Selection Boxed Set by Kiera Cass

Rainbow Rowell Book Collection

Parang Kayo Pero Hindi by Noringai

Buti Pa Ang Roma May Bagong Papa by Noringai

If I Stay Boxed Set by Gayle Forman

Gone Girl by Gillian Flynn

Ugly Love by Colleen Hoover

Maybe Someday by Colleen Hoover

Hopeless by Colleen Hoover

Losing Hope by Colleen Hoover

Shit. Mukhang umabot na ata ng 10K yung uutangin ko kay River. Kailangan kong
magbawas! Pero anoooo? Lahat magaganda!

Tinitigan ko ang phone ko. Wala na akong choice. Tinignan ko ang paligid ko. Lahat
ng tao ay busy sa paghahanap ng bibilhin nilang books. Walang makakapansin sa akin.

Ibinalik ko ang atensyon ko sa phone at...

“Eenie, meenie, miney, mo. Babalik-babalik sa kanya—”

“What are you doing?”

“Ay! Palakang kokak!” napasigaw ako sa gulat. Napatingin din tuloy sa akin ang mga
tao. Tinignan ko ng masama si River at sinimangutan. “Bakit ka nanggugulat?!
Papatayin mo ba ako sa nerbyos?” inis kong tanong sa kanya.

He bit his lower lip, stifling a laugh. “You were whispering to your phone. I
thought you’ve gone crazy,” he answered with a grin.

Inirapan ko siya. “Nagba-budget ako e. Pinipili ko kung ano yung hindi ko muna
bibilhin diyan,” sabi ko habang nakaturo sa bitbit niyang basket na punung-puno ng
books. Alam kong sobrang bigat nun pero parang wala lang sa kanya ang pagbubuhat
nito.

Siya na macho.

I noticed his brows furrowed. “Budget? What for? I’ll buy them all for you,” he
said, confused.
“Ayokong malaki ang utang ko sa’yo no. Papatayin ako ni Tiger Lily.” Hanggang
ngayon kasi na kahit graduate na ako ay may sabi pa rin si mama sa pera ko. Lalo
na’t sa kanila pa rin nanggagaling iyon at sa padala ni Ate Bianca.

“You can pay them whenever you can,” sabi niya na halatang nafu-frustrate na sa
akin. “Why can’t you just accept it as a gift?” he grumbled under his breath.

Inirapan ko siya at tinitigan ang mga libro sa shopping basket. Inilabas ko ang
phone ko at pinindot ang calculator app. Magsisimula palang sana akong mag-compute
ng utang ko nang biglang mawala sa harapan ko si River na dala-dala ang shopping
basket.

“Saan ka pupunta?” tanong ko sa kanya.

Hindi niya ako pinansin at tuluy-tuloy lang sa paglalakad. Pinanuod ko lang siya.
Napatigil ako nang makita ko kung saan siya tumigil.

Sa harapan ng cashier.

***

“You still mad?” tanong ni River sa akin habang nagmamaneho. Hindi ko inimik at
pumikit na lang. Narinig ko siyang tumawa.

“Bwisit ka. Ang laki ng utang ko sa’yo!” I grumbled. Tinawanan niya lang ulit ako.

Kahit na sale at may card ako ng Fully Booked, sobrang laki pa rin ng utang ko sa
kanya. Inabot kami mahigit 10K! May mahigit 10K akong utang sa manliligaw ko! What
does that say about me? Kaloka! Nakikini-kinita ko na ang ilang linggo na
magpipigil akong pumunta sa Greenwich para bumili ng lasagna.

Shit. No lasagna for three months? Hindi ko naman siya agad-agad kasi mababayaran
sa loob ng isang buwan. Hindi naman ako mayaman katulad niya. Hindi naman ako
dumudumi ng pera.

Binuksan ko ang mata ko. Aawayin ko pa sana siya nang mapansin ko kung nasaang daan
kami. “Bakit tayo kakalampas lang natin ng tollgate? Bakit tayo pasaliwa sa daan ng
Manila?” sunud-sunod kong tanong habang nakatingin sa daan.

Na-realize na ba ni River na mali ang pagpapautang niya sa akin? Ipapa-salvage na

ba niya ako dahil sa laki ng utang ko sa kanya?

“We’re going to Dasma,” sagot niya.

Eh? “Anong gagawin natin sa Dasma? Saan tayo pupunta duon?”

Lumingon siya saglit sa akin na parang nahihibang na ako. Ibinalik niya rin kaagad
sa daan ang atensyon niya. “I’m bringing you home, silly.”

Home? As in bahay? As in sa bahay ng mga magulang ko?

Sa mga magulang ko na hindi pa alam na okay na ulit kami? Sa  mga magulang ko na

hindi pa alam na nanliligaw siya sa akin at malapit ko na ulit sagutin?

“Is there a problem?” narinig kong tanong niya.

“Gago ka. Bakit ka muna nagpaalam sa akin?” inis kong tanong. “Hindi ko pa nasasabi
kina mama at papa na okay na tayo!”

He just shrugged. SHIT! HE JUST SHRUGGED! And I’m hyperventilating here! Papatayin
ako ng nanay at tatay ko dahil wala akong binabanggit sa kanila tungkol sa kanya!

“Hindi mo ba nage-gets ang sitwasyon, River?” tanong ko sa kanya habang

sinusubukang pakalmahin ang sarili ko. Hindi siya nagsalita. “Pwede kang hindi
makalabas ng buhay sa subdivision namin! The last time I was there, ang alam nila
ay wala na tayo!”

Biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Tumiim ang bagang niya. Na-badtrip
yata. Finally, gets na niya ako.

“Mag U-turn ka kaagad kapag may chance,” sabi ko.

Umiling siya. “Now’s a great time to talk to them, then.”

“Bubugbugin ka ng tatay ko! Tatagasan ka nun!” I said, kahit na alam kong hindi
niya mage-gets yung ‘pagtatagas’ na tinutukoy ko.

“I deserve it,” he simply said.

“Magpapabugbog ka?!” I asked, bewildered.

“I had it coming.”
“Baliw ka na!” sabi ko sa kanya habang sinasabunutan ang sarili ko. “Shit. Nahawaan
na kita ng kabaliwan.”

***

Hila-hila ako ni mama papunta sa kusina. Uh-oh. Shit. Naiwan si River kasama si
Papa sa sala. Baka mamaya pagbalik ko, gutay-gutay na yung macho niyang katawan.
Shit. Sayang.

“Jamie Serafina Navarro, umamin ka nga sa akin... Nagkabalikan na ba kayo ni River

nang hindi namin alam ng tatay mo?” diretsong tanong sa akin ni Mama pagkarating
namin ng kusina.

Sabi na nga ba at kating-kati na siyang itanong iyan sa akin simula nang pagdating
namin ni River.

Halata sa hitsura nila ni papa ang pagtataka at pagkakagulat nang makita nilang
kasama ko si River. Pati na rin ang mga supot ng Fully Booked na laman ang mga
pinamili naming books ko. Mali ako ng inakala, hindi naman pala siya bubugbugin ni
Mama.

Tinanggap nila pareho si River pero hindi kasing warm tulad ng mga nakaraang dalaw
niya nuon. Mukhang may nakikita ata si mama sa mga kilos namin. Si papa naman,
palagi namang tahimik yun kaya hindi na ako masyadong kinabahan. Lagi nga lang
siyang nakatingin kay River ngayon. Para bang hinihintay niyang magkamali.

Umiling ako kay mama. “Hindi po. Pero nagkaayos na kami. Nanliligaw siya ulit.”

Hindi pa rin nawawala ang pagtataka at pagkairita sa mukha ni mama. “Sobra ka

niyang sinaktan nuon. Handa ka na ba ulit na masaktan?”

Sumimangot ako. Pessimist much, mother?

Bumuntong hininga siya. “Oo, nagkaayos at nagkapatawaran na kayo. Pero hindi ibig
sabihin nuon ay hindi na ulit kayo magkakamali,” paglilinaw ni mama. “Ang punto ko,
anak, masasaktan ka ulit katulad nuon. Malay natin kung mas masakit pa. Handa ka
nab a para duon?”
“Opo,” mabilis kong sagot. Hindi tuloy kumbinsido sa akin si mama. “Mama, nung
pinangaralan mo ako nuon dahil sa kanya... may natutunan naman ako no.”

“Ano ‘yun?” tanong ni Tiger Lily.

“Na yung sakit ay kasama naman talaga sa pagmamahal, diba?” tanong ko habang
nakanguso. “Hindi ka ba nasasaktan ni papa o nang dahil kay papa?”

Hindi siya umimik. See? Wala naman kasing assurance na hindi magkakasakitan ang mga
tao sa isang relasyon. Natutunan ko na iyan at tinanggap ko na simula nuong gabi na
magkasama kami ni River sa hotel room nila sa Davao.

Pain comes with love. Kasama na ang katangahan. Nasa tao na yun kung paano siya
magpapakatanga at kung paano magdi-deal sa sakit na kasama ng pagmamahal.

And with River, handa na ulit akong masaktan kasi alam kong worth it siya. Kasi
ganun din siya sa akin. Pinaglaban niya ako kahit ako ang kalaban niya pagdating sa
akin. Hindi niya ako sinuko kahit nagpaka-bitch na ako sa kanya at lagi siyang
inaaway nuon.

And he trusts me now. Committed siya sa amin kahit nanliligaw pa lang din siya.

“Iba si Papa mo kay River, anak.”

Tumango ako. “I know. Pero parehas silang mabuting tao.”

Bumuntong hininga si mama. “Sasagutin mo na?”

“Kapag tinanong niya ko, opo.”

Tumango lang si mama. “Halika rito at tulungan mo akong magtimpla ng kape.”

“Hindi ako marunong, mama,” I grumbled.

“Kaya nga’t matuto ka na dahil may pagtitimplahan ka na ulit.”

Ilang minuto lang ay pabalik na ako sa sala dala-dala ang dalawang mug ng kape para
kay River at papa. Naiwan si mama sa kusina dahil naghahanda siya ng late night
snack.

Papasok na sana ako sa sala nang marinig ko ang mababang boses ni papa. Kausap niya
si River.

“Kung sasaktan mo ulit ang anak ko, ibalik mo na lang siya sa amin,” narinig kong
sabi ni papa. Walang tunog ng pagbabanta sa boses ni papa. Pero dahil duon ay mas
nakakatakot ang sinabi niya.

He’s giving River another chance.  Napanganga ako. Hindi ganun si papa.

Siguro tulad ko, may nakita si papa sa kanya na worthy pagkatiwalaan ulit.

“Hindi ko po sisirain ang tiwala niyo,” narinig kong sabi ni River. Mariin ang
boses niya kahit na hirap siyang magbigkas ng diretsong Tagalog.

“Huwag mong sabihin, gawin mo.” Uh-oh. Papa Monster’s head is showing. Mas
nakakatakot pa iyan kay Tiger Lily. Minsan lang siyang lumabas pero deadly. Super
deadly.

“Opo, sir. Mahalaga po sa akin ang anak niyo.”

Holy shit.

“Kilig naman ang tumbong mo diyan. Tsismosa ka talaga, Jamie!” pabulong na sita sa
akin ni mama.

=================

Chapter 55: Pity Party

Chapter 55

Pity Party

TheOngpaucoRiver Thank you for everything, @nknskywlkrxx

Napatigil ako nang makita ko ang picture ko sa timeline ko ng IG. Nasa front
passenger seat ako ng kotse ni River, natutulog. Nasisilawan ako ng araw pero mas
lalong nagkaroon ng dramatic effect ang photo ko dahil duon.
Ano ba to? Hindi pa nakatulong yung caption niya! Nakakapanghina na ewan.

Pinuntahan ko ang feed niya. Nagulat ako nang makita kong puro stolen pictures ko!
Pinanindigan niya talaga ang pagiging stalker ko! My gosh. Bakit ngayon lang ako
nagawi ulit sa IG? Sa Twitter kaya? Meron din kaya duon? Or sa Facebook?

TheOngpaucoRiver Cutest bookworm.

Ito  yung nasa MIBF kami. Hindi ko alam na kinuhanan niya ako ng photo habang
nagbabasa ako ng blurb ng Beautiful Disaster! Kitang-kita ang pagkakunot ng nook o.
Yung backround ko ay bookshelves na puno ng mga books. #Heaven.

TheOngpaucoRiver My girls.

Kasama ko sa photo sina Ocean at Bay habang nagre-wrestling kami sa garden sa

mansion nila sa Tagaytay. Ang candid ng photo dahil sa mga ngiti naming tatlo.
Nakahiga ako sa damuhan habang nakaupo sa tiyan ko si Ozi at kinikiliti ako. Habang
si Bay naman ay kinikiliti din sa tiyan si Ozi.

Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko dahil sa caption niya. Meron kasing dating
na inaangkin niya ako. Na namarkahan niya ako bilang sa kanya na. I was once of
'his girls.'

TheOngpaucoRiver Keeping her awake @ 3AM.

Isang screenshot ito habang nag-uusap kami sa Facetime. Naalala ko, ito yung mga
panahong inaantok na ako pero kinakailangan ko pang mag-review dahil sa mock
examinations ko. Antok na antok ang hitsura at parang iiyak na. Samantalang siya ay
nakapangalumbaba at nakangiti. Naalala ko pa yung sinabi niya nung panahon na iyon.

"If you pass your mock exam tomorrow, you'll have a reward," sabi niya habang
nakangisi.

Nakapasa ako nun kahit puyat ako at inaantok nuong exam. Hanggang ngayon nga lang
ay hindi niya pa rin binibigay sa akin yung 'reward' ko.

Lilipat na sana ako sa isang picture nang biglang mag-appear sa screen ang photo ng
kapatid ko. Uh-oh. Bakit kaya napatawag si Ate Bianca? Anong oras na ba sa Calgary
ngayon? Pinindot ko agad ang 'accept' sa screen. Wala pang ilang segundo ay nakita
ko na kaagad ang mukha ng ate ko.

"Hi, Ate! Kumusta?" bati ko sa kanya habang nakangiti.

Tinaasan niya ako ng kilay. "Ikaw ang dapat kong kumustahin! Nakausap ko si Mama at
Papa, galing ka daw duon at kasama mo yung si River. Nililigawan ka daw?" walang
paliguy-ligoy na tanong ni ate.
Tumango ako. "Bakit? May problema ba?" tanong ko, defensive.

Bumuntong hininga siya. "Binigyan mo ulit ng chance? Bakit ngayon ko lang nalaman
to sa'yo?" sunud-dunod niyang tanong. "Hindi na ba nagma-matter sa'yo ang opinion
ng ate mo?"

Napasimangot ako. "Ate, nagma-matter pa rin naman. Pero dito, ako lang ang magde-
decision, okay?" paglilinaw ko. I mean,  hindi ko naman kailangan ng opinion niya
sa lovelife ko dahil wala naman siyang idea sa pagkatao ni River. Ako lang ang
nakakaalam ng mga pinagdaanan niya, hindi ang mga kaibigan ko at pamilya ko. Ni
hindi niya pa nga name-meet o nakakausap si River—shit. Hindi ko pa sila
napapakilala ng pormal kahit sa Facetime lang!

"Hindi rin ako nakakapag-kwento sa'yo dahil sobrang busy ako ngayon sa review."

"Pero nakakapunta ka ng Tagaytay at Davao sa kalagitnaan ng review mo. Alam ba nila

mama yun?" tanong niya habang nakataas pa rin ang isang kilay.

Paano ko ba mapapalubag ang loob ng ate ko?

"Pagkatapos yun ng mock exams ko. Palagi kaming may mga araw na walang pasok, okay?
At hindi alam nina mama at papa yun dahil magagalit sila sa akin. Masama na bang
mag-unwind dahil sa stress?" I asked her defensively.

Napasimangot siya. "Pero sana tumatawag ka sakin minsan diba? I miss my little
sister!" sabi niya habang naluluha.

Bigla akong nakaramdam ng guilt. Shit. Syemrpe nalulungkot siya duon at malamang ay
naho-homesick. Anong klaseng kapatid ako? Hindi ko man lang siya matawagan kahit
saglit.

"Sige. From now on, tatawagan na kita ulit as often as I can. Ipapakilala ko na rin
sa'yo si River kapag nagkita ulit kami at online ka. Okay na ba?" I asked, trying
to appease her.

Tumango siya. "Gusto kong kilatisin yun. And I want him to know kung anong
mangyayari sa kanya once na sinaktan ka niya ulit."

Uh-oh.

"Binantaan na siya ni Papa, okay? Hindi mo na kailangang gawin pa yun," sabi ko

habang natatawa.

Nanlaki ang mga mata ni ate. "OMG. Lumabas si Papa Monster?" tanong niya,
nakanganga.

Tumango ako. "Oo! Buti na lang at bumalik kaagad kami ni mama sa sala nun kaya
nagtago ulit si Papa Monster."

Nagkwentuhan pa kaming magkapatid. Nakaka-miss makipag-usap sa kanya. I really need

to set dates and time para makausap siya. Kailangang hindi ko siya makaligtaan. I
miss her too. At isa pa, isa siya sa mga taong tumulong sa akin mag move-on kahit
nasa malayong lugar siya. I owe her a lot.

***

Hapon na nang magising ako sa power nap ko. Nagising ako dahil naramdaman ko ang
pa-vibrate ng kama ko. Malamang ay mayroong nag-text sa akin. Agad kong kinapa sa
kama ko at dinampot ang cellphone ko. Tinignan ko ang screen at nakitang mayroon
akong isang text galing kay Kim.

From: Kimberly Joy Talavera

Hindi pa lumalabas ng kwarto si L.

Napasimangot ako. Simula nung nagkagulo ang lahat sa Davao dahil kay Sabrina,
minsan na lang namin makita si L sa apartment. Lagi siyang nasa galaan o gimikan.
Parang umuuwi nga lang ata siya kami ni Kim sa apartment. Nakakapagtaka nga na
nandito siya ngayon e. Ano kayang meron? Siguro ay napagod na siya sa araw-araw
niyang lakad.

Ambush natin?

From: Kimberly Joy Talavera

Ano namang sasabihin natin sa kanya kapag in-ambush natin siya?

Umm, divine intervention?

From: Kimberly Joy Talavera

Sira ka talaga! Seryoso kasi! Ano nga?

Seryoso naman ako! L needs a divine intervention! Kailangan niya din tayo ngayon
kaya tutulungan natin siya sa kahit anong paraan, intiendes?

From: Kimberly Joy Talavera

Sino ka, si Dora The Explorer?

I rolled my eyes at her reply. Nahahawa ka na kay Lake sa pang-aasar. Uyyyy!

From: Kimberly Joy Talavera

Ewan ko sayo! Lumabas ka na nga diyan! Dito na ko sa sala.

Napangisi ako sa pag-iwas niya sa topic. Bumabalik na kaya yung crush ni Kim kay
Lake dati? Mahirap din kasi minsan basahin si Kim. Hindi mo alam kung gusto na niya
ulit ang isang lalaki or baka she's just being too nice to him. Hindi niya
napapansin pero ganun siya kung minsan e.

Bumangon na ako at dumiretso sa paglabas ng kwarto. Sinalubong ako ni Kim sa sala.

Tulad ko ay naka-pajamas pa rin siya. Halatang parehas na hindi pa naliligo at
nakahilata lang sa aming mga kwarto buong mag-hapon.

"Pasukin na natin?" tanong ko kay Kim.

Napakagat siya ng labi at napaisip. Tumango siya bago pumunta sa drawer na

pinagtataguan namin ng mga spare keys. Nang makita niya ang spare key sakwarto ni
L, dumiretso na kami sa pinto ng kwarto nito.

Kumatok ako. "L? Gising ka ba?" tanong ko. Walang sumagot. Nagkatinginan kami ni
Kim.

Siya naman ang kumatok. "Louisse, papasok kami ha?" sabi ni Kim bago susian ang
doorknob ng pinto.

"I hope you're decent!" sigaw ko bago ipinihit ni Kim ang doorknob at binuksan ang
pinto.

Sumalubong sa amin ni Kim ang natutulog na si L sa kanyang kama. Napabuntong

hininga ako. Malamang ay galing sa gimik to kagabi at may hangover ngayon!

"Ready?" tanong ko kay Kim. Ngumiti siya sa akin, ngiting nakakaloko na minsan ko
lang makita sa kanya.

Sabay kaming nagbilang, "1... 2... 3!" Sumampa kami sa kama ni L at tumalon ng
tumalon hanggang sa malaglag sa kama si L at magising.

"Whatthefuuuuuuck," L grumbled against the floor.

"Good morning, sunshine!" sigaw ko. L just grunted..

"Afternoon na kaya!" sabi ni Kim bago hilahin ang paa ni L. "Bangon na! Ilang araw
ka na naming hindi nakikita! Magbo-bonding tayo!" sabi niya. Hindi umimik si L at
nanatiling nakadapa sa sahig.

"Gusto niya yata kilitiin natin siya?" tanong ko kay Kim.

"Or mas gusto niya yata na buhusan natin siya ng malamig na tubig?" tanong ni Kim
habang nakangisi pa rin. Nahahawa na talaga siya kay Lake! I hope sa pang-aasar
lang at hindi sa mga kalokohan!

L growled before standing up. "Ano bang meron?" inis niyang tanong sa amin.

Tinulak namin siya palabas ng kwarto niya hanggang sa makarating kami sa sala.
"Bibigyan ka namin ng divine intervention," sabi ko sa kanya bago tinulak sa sofa.
Napaupo siya at sumandal na lang.

"Alam ba yan ni Lord?" tanong ni L kay Kim, masama ang tingin

K just grinned at her. "Pa-deliver na ako ng pizza?" tanong niya. Tumango ako sa
kanya at umalis na siya sa harapan namin ni L. Umupo ako sa tabi niya.

"You need to talk about Kade. Hindi ka namin tatantanan ni K hanggat di ka nag-
oopen-up," banta ko sa kanya. Nanlaki ang mga mata niya. Pero agad din niyang
binawi ito at nag-pokerface.

"I don't know what you're talking about," sabi niya bago umiwas ng tingin.

Hinampas ko siya sa braso. Napasigaw siya sa gulat. "Matagal ko ng alam na siya si

MFG no! Huwag ka ng mag-deny dahil matagal ko na kayong nahuli! Aamin ka na kay Kim
ngayon!"

"H-How?" she stuttered.

I smirked at her. "Foam Party sa Boracay."

Her eyes glazed but as soon as she blinked, it was gone. Siguro ay naalala niya
yung mga nangyari sa kanila sa Boracay. L sighed as she closed her eyes. "Fine. And
then what? We'll celebrate it with a pity party?"

I snorted. "No. Sabi ko nga, bibigyan ka namin ng intervention!"

She just looked at me, doubt clouding her eyes. Hindi ko rin siya masisisi na wala
siyang tiwala sa amin ni Kim. Dahil una sa lahat, NBSB si Kim at ako, iisa palang
naman ang nagiging boyfriend ko. Pero hindi tulad ni L, malinaw na ang pag-iisip
namin. Wala kaming pinoproblemang love life. Masaya sa buhay si Kim kahit wala
siyang boyfriend at masaya rin ako kung nasaan kami ni River.

Bumalik si Kim at umupo sa kanyang bean bag. "15 minutes daw bago dumating yung
pizza," sabi ni Kim.

Tumango ako. Well, shall we start? Ngumisi ako. "K, may aaminin sa atin si L," sabi
k okay Kim habang nakatingin kay Louisse.

L groaned before seating up straight. "Fine! Iisa lang si MFG at Kade. Happy?" sabi
sa akin ni L habang nakatingin ng masama.

"Oo nga. Yun lang?" Kim asked.

Huh? Napatingin ako kay Kim at nakita kong hindi siya surprised. "Kailan mo pa
alam?"

She shrugged. "Matagal ko na silang pinagdududahan pero wala naman akong nakukuhang
confirmation. Pero kahit nga na hindi confirmed yung suspicions ko, hindi na ako
nagulat."

L groaned again. "All this time, you guys knew?" she whined.

Tumango kami ni Kim ng sabay. "Alam mo, ikwento mo na nang buo!"

And she did. Kinuwento niya kung paano sila unang nagkita. Kung paano siya inis na
inis kay Kade nung una dahil sa sobrang kayabangan nito. Kung paano sila naging
magkaklase sa isa niyang subject. Kung paano nila binigyan ng dares ang isat isa.
At kung anu-anong bets ang mga namagitan sa kanilang dalawa.

And then she told us who fell first.

Sa mga naikwento niya, hinid ko maiwasang manghinayang na nawala sa lahat yung mga
pinagdaanan nila. It was a perfect relationship kahit na 'secret' pa ito. Sinabi
niya rin na siya ang nag-suggest na to keep it that way. She said she has issues na
hindi niya pa rin alam kung paano tanggalin sa isipan niya.

And of course, she told us who gave up on them first.

Nagulat ako dahil naluluha siya. "Wait, what? Sabi niya sa akin you dumped him,"
tanong ko naguguluhan.

Napatingin siya sa akin ng masama. "You guys talked about us?"

Napakamot ako ng ulo. "Sorry sa pangingialam pero hindi ko na kasi napigilan ang
sarili ko nun. Inis na inis ako sa kanya nun! Sinugod ko siya at kung anu-ano
pinagsasabi ko sa kanya. Then he just exploded. Sabi niya you dumped him. Tapos
bigla na lang siya nag walk-out."

L scoffed. "He made me dump him. Pinilit niya ako kasi sabi niya walang
patutunguhan yung relationship namin." Umiling siya.

"Hindi ko maintidihan," Kim said. "Tapos biglang may bago siyang girlfriend?"

Tears started to roll down on L's cheeks. She angrily wiped them with her hands.
"And I don't care! We're done! It's over!"

Napangiti ako. "Parehas kayo ng sinabi."

"I don't care. I just wanna forget that asshole. I just wanna move the fuck on!"
sabi ni L before covering her face with her hands.

Napatingin ako kay Kim. Kim's just staring at L. Bihira lang kasi namin makitang
ganito si L. She still looked strong but she's really hurting. And as her best
friends, we're hurting for her, too.

Huminga ako ng malalim bago tumingin ulit kay L. "You know what? You should start
dating again," sabi ko.

Binaba niya ang kamay niya sa kanyang mukha at tinignan ako. "I thought you said
it's bad to use a guy para maka move-on?

Tumango ako. "Masama siya kung gagamitin yung guy para makapaghiganti. But if
you're moving on for yourself, I don't think it's bad naman," I said, faking it. Of
course, I'm lying! Masama gumamit ng tao sa kahit sa anong paraan ng pag mo-move
on! Pero nafu-frustrate na ako kay Kade. He's still dating Sabrina kahit obvious
naman na hindi niya gusto yun! Kung hindi pa rin siya nakakausap ni River at
nasusuntok, ako na ang gagawa ng paraan.

I'll make sure na alam niyang nagkikipad-date na ulit si L. Gagawin ko sa kanya

yung unconsciously na ginawa ko kay River nuon. Magigising siya sa kagaguhan niya.
Pero I know once he came back to her, papahirapan siya ni L.

Dapat na siyang maghanda. Bwisit siya.

"Kanino naman ako makikipag-date?" tanong ni L.

I smirked at her. "Kami na bahala ni Kim. We know your type of guy," sabi ko bago
lumingon kay Kim.

Her eyes were wide. "We do?" she asked.

Pasimple ko siyang sinipa. "Oo!"

"Pero—" Natigil siya sa sasabihin niya dahil may kumatok sa front door namin.
Nandiyan na siguro yung delivery boy. Tumayo si Kim at pumunta na duon,

Ibinalik ko ang tingin ko kay L. She's looking at me with suspicion in her eyes.
"You're planning something," she said.

I grinned at her innocently. "Wala kaya."

But inside, I'm panicking as fuck. Sino ang idi-date k okay L?! Ongpauco brothers
lang naman yung mga kilala kong guy! Oh wait... si Gabe! But that's just wrong. I
dated him before.

Kung humingi kaya ako ng tulong kay Lake? Will he help us out?

=================

Chapter 56: Awkward

Chapter 56

Awkward

Kakatapos ko lang maligo at nagsusuklay pa lang nang marinig kong may kumakatok sa
front door ng apartment namin. Agad akong lumabas ng kwarto ko at dumiretso sa
pinto.

"Sino 'yan?" sigaw ko habang papalapit sa pinto. Sino kang impakto ka na nanggugulo
sa nag-iisang araw na wala akong pasok?

"Baby, it's me." Agad kong binuksan ang pintuan nang marinig ko ang boses ni River.

"Uy! Bak-" Naputol ang sasabihin ko dahil nagulat ako sa hitsura niya.

Oh, Lord. Bakit ang gwapo niya? I mean-bakit naka-suit siya? He's wearing a gray
suit with a black inner polo. Ang hot niya. Grabe. Dagdag pa sa kagwapuihan niya
ang black Ray Ban Aviators niya.

"Why are you not dressed?" tanong niya habang tinitignan ako mula ulo hanggang paa.
Nakasimangot siya.

Napakunot ang noo ko. "Bakit? Ano bang meron?" tanong ko, naguguluhan. May lakad ba
kami ngayon? May nakalimutan ba ako na pupuntahan naming party? O baka naman
mayroon siyang nakalimutang sabihin sa akin na kailangan naming puntahan?

"Today is my mom's birthday. I asked you to go with me weeks ago," River

deadpanned, clearly annoyed.

Shit! Naalala kong tinanong niya ako weeks ago pero nakalimutan ko na iyon dahil sa
dami ng ginagawa ko. My gods. Kagabi nga lang yung pinakamatino kong tulog. Puro
apat na oras lang ang tulog ko for the last few nights. Pero hindi excuse iyon para
makalimutan ko ang mga commitments ko. I should've saved it on my Calendar or
Reminders on my phone. Or on my planner!

"I'm so sorry!" I said to River. "Nakalimutan ko sa dami ng ginagawa ko."

He nodded. His annoyed expression changed into an understanding one. "It's okay. I
know you've been swamped with your readings."

I moved out of the doorway and motioned for him to come inside. "Umm, wait ka lang
dito. Feel at home! Magbibihis lang ako saglit," sabi ko bago tumakbo papunta sa
kwarto ko. Napahinto ako. Shit. Kailangan ko din ba mag-formal?

Bumalik ako sa sala. "Percy, kailangan bang naka formal dress ako?" tanong ko.
Nakaupo siya sa sofa at hawak ang remote. Napahinto siya at nakatitig lang sa akin.
Bakit? Anong meron?

Napatingin ako sa katawan ko. Hindi naman baliktad ang suot ko. Wala rin namang
mantas. Wala rin namang butas. "Bakit ka ganyan makatingin?" tanong ko, naiilang.

I saw his face split into a shit-eating grin. "You just called me 'Percy.'"

Napakunot ang noo ko. "And so? Matagal ko nang tawag sa'yo yun diba?"

The stupid grin never left his face as he shrugged. "Baby, the last time you called
me 'Percy' was months ago. Can't blame a guy for missing it."

Oh.

Naramdaman kong uminit ang mukha ko pati ang tenga ko. Napakagat din ako ng labi
para pigilan ang ngiti ko. "Umm... Sige, magbibihis na ako," sabi ko bago tumakbo.
Papasok na sana ako nang maalala kong hindi niya nasagot ang tanong ko. Tumakbo
ulit ako pabalik ng sala.

"So, formal dress?" tanong ko.

Tumango lang siya at binuksan na ang TV. Okey-dokey. Time to dress-up!

***

Well, shit.

Tumalikod ako sa salamin at sinilip ang repleksyon ng likuran ko. Nakita kong nasa
ibaba pa lang ng lock ng bra ko ang zipper ng dress ko. At kahit anong abot ko ay
hindi ko na magawa pang maisara ito ng sarili ko lang. I'm need help.

Pero ang awkward nun! But I have to ask for his help dahil kung hindi, baka hindi
na kami makaalis at magalit pa sa amin si Tita Aina. Bago pa magbago ang isip ko ay
lumabas na ako ng kwarto ko at dumiretso kay River.

"Pakitulungan naman ako sa zipper ko. Hindi ko kasi maabot!" sabi ko bago tumalikod
sa kanya. Ayokong makita ang reaksyon niya dahil baka mahimatay na lang ako sa
kahihiyan.

Naramdaman ko ang dahan-dahan niyang paglapit sa akin. Nanigas ako nang maramdaman
ko ang mga kamay niya sa bewang ko. Kinilabutan ako nang maramdaman ko ang kamay
niya na itinaas ang zipper ng dress ko. At pakiramdam ko ay hihimatayin na ako nang
maramdaman ko ang mga labi niya sa may batok ko.

"You smell so good," narinig kong sabi niya gamit ang kanyang mababang boses.

Shit. Ano na naman tong nararamdaman ko? Ano na naman tong papasukin namin ni
River?

Pero bago pa ako makasagot sa sinabi niya, I felt his hand swatted my butt! I
looked back at him and gasped. Anak ng! He was just grinning at me before he pushed
me gently. "C'mon, finish what you're doing Double time, baby."

Agad akong napatakbo sa kwarto ko. Shit. Ano ba yun?

I shook the weird thought and feelings away. Kailangan ko ng makapag ayos para
makaalis na kami kaagad. Ayokong ma-late sa birthday ni Tita Aina.

Kumilos kaagad ako. I tried my very best putting on the 'no make-up make-up look'.
Nag-ipit na lang din ako ng bangs ko para magmukha akong fresh lalo.
Hahanapin ko n asana yung gagamitin kong peach-colored wedge sandals na ipa-partner
ko sa peach-colored dress ko nang biglang mag-ring ang cellphone ko. Agad ko itong
kinuha sa hinanda kong shoulder bag ko kanina. Sinagot ko ito nang makita kong si
Kim ang tumatawag.

"Hello, K! Anong meron?" tanong ko habang hinahanap na ang wedge sandals ko. Saan
ko ba nailagay yun at hindi ko mahanap? Teka, mag-aalas nueve palangh ng umaga ha?
Hindi ba't nasa school tong si Kim? "Diba may klase ka? Bakit ka tumatawag ngayon?"
sunod kong tanong.

Narinig kong bumuntong hininga siya. "Hindi pumasok yung prof ko. Nakatambay lang
ako dito sa school, nagpapalipas ng oras para sa susunod kong subject." Oh. Kaya
naman pala. "Anyway, napatawag ako kasi naalala ko yung sinabi mo kay L nung
Saturday! Tuesday na kaya! Wala ka pa rin nahahanap na date para sa kanya?"

Napahinto ako sa paghahanap ng wedge sandals ko at napapalo sa noo ko. Shit! Isa pa
iyon sa mga nakalimutan ko! "Shucks! Nakalimutan kong tawagan si Lake! Ugh. Mamaya,
baka magkita kami sa bahay nina River sa Tagaytay. Aambushin ko na lang siya duon.
Pipilitin kong may mahanap siya kaagad para kay Louisse."

Narinig ko siyang tumawa. "Sana lang talaga at hindi pumalpak tong plans mo, J!
Tingin mo ba papayag si Lake? I mean, they're cousins. Blood is thicker than water.
Tingin mo tutulong sa atin yun laban sa pinsan niya?"

Napabuntong hininga ako. More like 'brothers'. "We're doing this for the greater
good, Kim," sabi ko. Medyo natawa ako sa sarili ko dahil akala mo world peace ang
magiging resulta ng pinaplano ko. "Alam nating mahal ni Kade at L ang isa't isa.
They're just too stubborn to admit it and get back with each other! At isa pa, kung
papatagalin natin to, lalong lalalim ang kapit ni Sabrina kay Kade! Baka maging
permanent na siya no! Close friends natin ang mga Ongpauco, tingin mo ba hindi siya
dadalhin ni Kade sa mga parties na imbitado din tayo? Imagine mo na lang yung gulo
sa Davao na mangyayari ulit sa family get-togethers nila dahil akin! Because I
swear to God, hindi ko alam kung aong gagawin ko kay Sabrina kapag nagkita kami
ulit!" Hiningal ako sa dahil sa bilis ng pagsasalita ko at sa panggigigil kay
Sabrina Sarte.

Narinig ko ang pagtawa ni Kim. "I get you. Balitaan mo na lang ako mamaya pag-uwi
mo ha?" sabi ni Kim.

"Okay! Bye!" sabi ko. "Shit! Nasaan na ba yung wedge ko?" I asked myself out loud.

"Nasa sala! Nakita ko kanina bago ako umalis!" sabi ni Kim bago niya pinutol ang
tawag.

Napatingin ako sa phone ko. Nagiging habot ko na talaga kausapin ang sarili ko
gamit ang malakas kong boses. Napailing ako.
Kinuha ko ang shoulder bag ko bago lumabas ng kwarto at dumiretso ng sala. Agad
kong nakita sa tabi ng mahabang sofa ang wedge sandals ko. Tumabi ako kay River at
kinuha ang wedgesandals ko.

And with clammy hands, I tried to wear it on my feet.

"Let me," sabi ni River nang tapikin niya ang kamay ko. Napansin niya sigurong
nahihirapan ako dahil sa pagdulas ng strap nito sa kamay ko. Hindi na ako pumalag
and I just watched him help me put on my wedge sandals on my feet.

"Thank you," sabi ko sa kanya nang matapos siya.

Ngumiti lang siya sa akin. Oh goodness. Yung dimples niya!

Aatakihin ata ako sa puso dahil sa kilig.

***

"Wala na naman akong regalo kay Tita Aina," sabi ko kay River habang nakatingin sa
labas ng bintana ng kotse niya.

"Don't sweat it. She's won't mind." Pero nakakahiya pa rin. Pang-ilang beses ko na
tong balik sa kanila tapos wala pa rin akong dala na kahit ano.

"Pwedeng huminto tayo sa isang supermarket? Maghahanap lang ako saglit ng

mabibili," sabi ko bago lumingon kay River.

Umiling siya habang nasa daan pa rin ang kanyang atensyon. "Babe, really. She won't
mind if you went there empty-handed."

I pouted. "Pero gusto ko siyang bigyan ng regalo." Tsaka birthday ni Tita Aina yung
pupuntahan namin. Dapat talagang may dala kaming gift. "Ikaw, anong regalo mo sa
mommy mo?"

"Nothing."

"Ha? Bakit? Ayaw mong bigyan gift mommy mo?" I asked, confused.

He chuckled. "I want to. But I can't give her what she wants." Ano kaya yun? Mapera
naman si River. I'm sure afford niya iyon. Baka personalized item yung gusto ng
mommy niya. Baka pwedeng ako na lang ang magbigay nun at ihabol ko na lang next
week?

"Ano bang gusto ni Tita Aina galing sa'yo? Baka pwedeng ako na lang magbigay," I
suggested with a smile. Hindi masamang ideya yun ha.

Lumingon siya sa akin saglit bago ngumisi. "Grandkids."

Uhhh... what?

"Gusto na niya ng apo?" I asked reluctantly. He nodded. "And you can't give it to
her yet?" He nodded again. "Umm... wow. Hindi bat parang ang bata mo pa para dun?
Kaka-twenty-one mo lang kaya!"

He chuckled again. "She had me at twenty one."

Napakamot ako ng ulo. "Pero hindi ba dapat iniisip ni tita na bago ka magkaanak
dapat emotionally, financially, physically and spiritually ready ka na bago
magkaanak! Tsaka dapat, manugang muna ang hinahanap niya bago apo!"

This time, River laughed out loud. "She already found you," he said after
recovering from his laughter.

I gasped. "HOY, RIVER ONGPAUCO! HINDI PA NGA KITA SINASAGOT ULIT! TAPOS BALAK MO NA
KO PAKASALAN AT ANAKAN?! ABA! NANANAGINIP KA!" sigaw ko sa kanya.

He just chuckled. "You make it sound like it's a bad idea."

"Bad idea talaga yun no. 10 years pa bago ako magpapakasal at bubuo ng pamilya no."
I huffed. "Marami pa kong pangarap sa buhay no," sabi ko sa kanya. "Ikaw, ano nang
nangyari sa pangarap mong maging architect? Kailan yung review mo for board exam?"

"I think I'm going to have a break with it for awhile."

"Bakit? Gusto mo pa rin maging architect, diba?" tanong ko.

Ngumiti siya. "Yup, still do." That's good. "I need to have two years worth of work
experience pa before I take the board exam." She shrugged. "But first I need to
complete my physical therapy."

Oo nga naman. Syempre kailangan niya munang unahin ang health niya. Kailangan niya
matapos yung physical therapy niya bago i-consider yung options niya. Kaso paano
naman yung racing career niya after?

"Pano yung racing career mo?" I asked, my concern growing. Alam kong sobrang
mahalaga kay River ang F1 Racing. Alam ko ring hindi madali para sa kanya ang hindi
tapusin ang season na to.

Inabot niya ang kamay ko nang tumigil kami dahil sa red light. "Don't worry, baby.
Next season will start on March 2015. I'm probably in tip-top shape by that time.
I've done this before." Pinisil niya pa ang kamay ko for assurance sabay kindat pa.
I leaned close to him and kissed him on his left cheek, right at his dimple.

"Nasabi ko na bang proud na proud ako sa'yo?" tanong ko sa kanya habang nakangiti.

Really. Siya lang yung kilala kong kayang mag-excel in two careers. Sabi niya nga
sa akin dati, time management lang ang katapat nito. Pero siyempre, I know he's
downplaying it. Hindi naman lingid sa kaalaman ko na para magtagumpay, kailangang
may perseverance, determination, passion at love for both of his two careers.

Hindi siya nagsalita at nakatitig lang sa akin. "Proud na proud ako sa'yo, River,"
bulong ko sa kanya. I'm just so proud and so in love with him. Kahit na he's
balancing two careers, I'm still a part of his future plans.

Nakita ko ang pagpula ng mga pisngi niya. "Thank you. That means a lot." Ngumiti
ako sa kanya. Lalong sumeryoso ang mukha niya. "Baby..."

Napataas ang isnag kilay ko. "Yes?"

"I lov-"

Parehas kaming napatalon sa gulat nang marinig namin ang malakas na busina galing
sa likuran naming kotse.

SHIT! SASABIHIN NA NIYA EH! ANG UNFAIR NAMAN OH! SASABIHAN NA NIIYA AKONG MAHAL
NIYA AKO NGAYONG DILAT NA DILAT ANG MGA MATA KO! WHYYYYY?!?!?!

Lumingon ako sa kotse sa likuran namin at tinignan siya ng masama. Busina pa rin ng
busina ang gago. Huminto lang ito nang pinaandar ni River ang kotse. Sa sobrang
inis ko sa letseng mambubusina na yun, pinakita ko sa kanya kung gaano ako kainis.

I heard River laughed out loud. Bumalik na ako sa pagkakaayos ng upo.

"Baby, did you just flip him off?"

***

Mag-aala dose na nang makarating kami sa Tagaytay. Wala pang mga bisita at puro
caterer palang ang nagkalat sa garden nila. Ni wala kaming nakitang isang Ongpauco
na nasa labas ng bahay nila. Pero pagpasok namin sa loob, kumpleto sila. Kabilang
na ang tatay nila na si Architect Enrico Ongpauco.
Naramdaman kong napatigil si River sa tabi ko. Humigpit din ang pagkakahawak niya
sa kamay ko. Tatanungin ko sana siya kung bakit pero napansin kong sa kamay naming
dalawa nakatingin ang dad niya. "What the hell is he doing here?"

Uh-oh. Mukhang wala atang nag-inform kay River na nandito rin ang tatay niya.

Natigil din ang lahat at nakatingin sila sa kanilang ama. Wow. Parang eksena lang
sa isang Chinese movie. Parang si Architect Ongpauco ay si Buddha na napapalibutan
ng mga bata. Kaso hindi naman mataba si Architect.

Lumibot ang tingin ko sa kanilang lahat. Hindi ko maintidihan ang kanilang mga
hitsura. Para bang may hinihintay silang hindi maganda na mangyari.

Awkward.

Nagulat ako nang mapatingin silang lahat sa akin. Bakit? Anong meron? Shit. Did I
say that out loud?

Bumitaw si River sa pagkakahawak niya sa kamay ko. Lumingon ako sa kanya. Nagulat
ako nang akbayan niya ako. "I'm just gonna show her my room," sabi nito bago niya
ako dinala sa kwarto niya sa ikalawang palapag ng bahay nila.

Nakaramdam ako ng kaba. Despite visiting here for three times already, ngayon
palang ako makakapasok sa kwarto niya. Siguro na rin dahil iyon lang ang option
namin para makatakas sa tatay niya.

"I can't fucking believe them," sabi ni River matapos niyang maisara ang pinto ng
kwarto niya. Napanganga ako sa laki ng kwarto niya. Parang buong apartment na namin
ang laki nito ha.

Bumalik ang atensyon ko kay River nang makita ko siyang umupo sa kama niya. "A
head's up would've been nice."

Umupo ako sa tabi niya. "Baka iniisip nila na hindi ka pupunta kapag nalaman mong
nandito siya."

Hindi siya umimik at masama pa rin ang tingin sa sahig. Hinawakan ko ang mukha niya
gamit ang dalawa kong kamay at iniharap siya sa akin. "Hey, you're the bigger
person here. Let's not sulk here, okay? Huwag mong sirain ang birthday ng mommy mo.
Pwede naman nating iwasan na lang siya at huwag pansinin." I said with a calm
voice. Kabado ako sa naging reaksyon niya kanina. Ngayon ko lang nakita kung paano
niya ipakita sa tatay niya ang galit na nararamdaman niya para rito. Siguro ay
dahil na rin sa alam ko na ang katotohanan.

He sighed before nodding. "What would I do without you, baby?"

Napangiti ako sa sinabi niya. For someone who's known for being a man of few words,
he really has a way with words. "Balik na tayo sa baba?" I saw the hesitation in
his eyes. "Hindi kita iiwan mag-isa sa baba." He kissed my forehead and chuckled
against it.

***

"Hey, Annabeth!" bati sa akin ni Lake nang makalapit siya sa amin. Kakatapos lang
namin kausapin ang isa sa mga tito ni River, si Mr. Larry Ongpauco, ang adoptive
father ni Drizzle.

"Uy! Lake! Tamang-tama! May hihingiin akong pabor sa'yo!" sabi ko sa kanya matapos
niya akong yakapin. Agad naman akong hinila ni River palapit sa kanya. Psh. Seloso.

Nginisian niya si River bago tumingin sa akin. "Anything for you, J. What's is it?"
tanong nito. Ikinuwento ko sa kanya ang nangyari last Saturday sa apartment namin.
Hindi lahat ng details. Yung mga kailangan niya lang malaman. Sinabi ko na rin sa
kanya ang kabuuan ng plano ko pati na rin kung anong tipo ng lalaki ang gusto ni
Louisse.

"Wait. I'm your guy. Why are you asking him favors when I'm here?" tanong ni River.

Napasimangot ako. "Huwag kang magalit. Naisip ko lang na hindi ka papayag kasi
between you and Lake, ikaw yung neutral pagdating kay Kade. Samantalang itong si
Lake, alam kong inis din kay Sabrina dahil sa mga sinabi nun kay Kim duon sa Davao.
Gets mo na?" paliwanag ko, naiinis sa pagseselos niiya sa sarili niyang kapatid.

Hindi pa ba established na hindi ko naman type si Lake? At iba ang gustong babae ni
Lake?

He just shook his head.

I looked at Lake and saw him grinning. "I know the perfect guy for this charade!"
he said, smug. Tumingin siya kay River. "Bud, you remember Andrew Cajucom?" Lake
asked River, his eyes gleaming with mischief.

I felt River relaxed beside me as he laughed. "You're a sick bastard. You're

bringing out the big guns." River shook his head as he continued chuckling.

Huh? "Sino si Andrew Cajucom?" tanong ko sa kanilang dalawa.

Lake answered. "Andrew Cajucom is the former alternate QB of the Gray Wolves
Football Team. He's chinito, sporty, tall, has a sense-of-humor, and not to
mention, he's Kade's biggest competition since forever," Lake said, ticking off his
hands as he enumerated Andrew Cajucom's qualities.
"Wow," I said, impressed. "Pero paano ka makakasiguro na papayag siya sa charade na
to?" I asked, doubts started bugging me.

Lake waggled his brows. "Let's just say he has no choice," sabi nito bago umalis sa
harapan namin.

Napatingin ako kay River. "Ang weird talaga ng kapatid mo," sabi ko sa kanya.

He just shrugged.

Huh.

***

"Tita Aina! Happy birthday po!" bati ko kay Tita bago yumakap sa kanya. Ngayon ko
lang siya nasolo. Nasa kusina ako at naghihintay kay River na gumamit ng banyo nang
pumasok rin si Tita Aina sa kusina.

"I'm glad you could come, hija!" sabi niya matapos ibalik ang yakap ko.

"How are you po?" tanong ko sa kanya habang hinila niya ako sa pinakamalapit na
upuan. Umupo kaming pareha at nagsimulang magtsikahan. Ang bait-bait talaga ni
Tita. Never ko naramdaman sa kanya na hindi ako welcome sa pamamahay nila simula
nang makilala ko siya.

"You're still not together?" gulat niyang tanong. "But I thought..." she faltered.

"We're okay na po. I'm just waiting for him to ask me again."

Tumango siya. "He's changed," biglang sabi ni Tita. Napakunot ang noo ko. "He's
changed for the better because of you, hija. Before you, he's just a silent man. He
never tells me his problems or whatever's bothering him. I know he's hurting for
me, for us but he never shows it." Nagpunas ng luha si Tita Aina bago pa ito tumulo
sa kanyang pisngi. Tumawa pa siya. "My goodness! Why am I blabbering nonsense!"

Napakagat ako ng labi. Sasabihin ko ba kay Tita Aina?

Oh my gods. Bahala na.

"He told me everything," I blurted out.

Tita Aina stilled. "Everything?" Tumango ako. "About the Ongpaucos?" Tumango ulit
ako, naghihintay ng sasabihin niya. Naghihintay kung magagalit siya na alam ko ang
sikreto nila. Shit. Bakit ko pa kasi ibinuka ang bibig ko?

Ngumiti si Tita Aina. "I'm glad he did."

"You're not mad po?" I asked, surprised.

Umiling siya. "Of course not. You're his other half," sabi niya, na parang sapat na
iyong rason para malaman ko iyon. Nagulat ako nang hawakan ni Tita Aina ang kamay
ko. "The fact that he told you his secret tells how much he loves and trusts you,
hija."

Hindi ako nagsalita. I was just damned speechless.

"Don't break my boy's heart again, okay?" she said, her brown eyes searing me.

Tumango ako. "I promise po."

"That's all I ask for," she said, smiling.

***

"Ang sakit ng mga paa ko," I whined as we enter the apartment. I immediately
slumped on the sofa and closed my eyes. I just listened to River move around the
apartment.

Minutes later, I woke up at the feel of his hands on my feet. "Hey, Percy! Anong
ginagawa mo?" I asked, groggily.

"Go back to sleep," sabi lang nito habang tinatanggal sa paa ko ang wedge sandals
ko. Pinanuod ko lang siya at hindi na nagreklamo pa. I just wanna go back to sleep.
Pero hindi pwede. Kailangan ko pang maglinis ng mukha at magpunas ng katawan.

Tatayo na sana ako nang pinigilan niya ako. "Rest your feet for awhile," sabi niya
bago ako pinahiga ulit. Napatili ako nang bigla niyang pinulot ang mga paa ko.

"Makikita mo yung panty ko! Ano ba!" sita ko sa kanya. Tumawa lang siya, Sisitahin
ko pa sana siya kaso bigla akong napaungol.

Wow. His hands. They're. So. Damn. Good.

"My gods. I love you, River," I told him as I enjoyed his hands massaging the sole
of my right foot.
River chuckled. "Anyway, I'm leaving for Japan next Friday."

"Anong meron?" tanong ko agad.

"Charity racing event."

Tumango ako. "Oh! Ingat ka! And pasalubong ko ha?"

"I want you to come with me," he said as he stopped massaging my foot.

"I can't. May final coaching ako next Saturday," I said, pouting.

"Can't you miss one?" he asked with a frown.

Umiling ako. "Sorry." Priorities e.

He sighed, "Too bad. I was going to bring you to a Star Wars Convention there."

Nalaglag ako sa sahig. "My gods! Count me in!"

Well, nag-iiba naman ang priorities. Hindi naman masamang umabsent kahit isa lang.
Lalo na't para kay Anakin Skywalker.

=================

Chapter 57: I Know

Chapter 57

I Know

"You're late," salubong ko kay River nang pagbuksan ko siya ng pinto. Nakasimangot
ako at nakapamewang habang siya ay nakangisi lamang.

Umiling siya at tumingin sa kanyang orasan. "Baby, I'm 20 minutes early," sabi
niya, natatawa. "You're just excited."

Inirapan ko siya at iniwan sa harap ng pinto. Nang makarating ako sa sala ay agad
kong inabot ang bagahe ko.

"C'mon, let's go," sabi ko sa kanya habang hila-hila ang bagahe ko nang pumasok
siya sa sala.

Narinig ko siyang tumawa. "You won't even let me rest?" tanong niya, halatang nang-
asar. Inirapan ko siy at tuluy-tuloy nang lumabas ng apartment. Narinig ko siyang
tumawa bago nakitang lumabas na din ng apartment. Siya na rin ang nagsara at
nagkandado ng pinto.

Kinuha sa akin ni River ang bagahe ko for our 4-days stay in Japan. Nakadagdag sa
excitement ko sa pag-alis namin ay ang pag-alis namin na alam ng both parents
namin. Hindi ko alam kung paano napapayag ni River si mama at papa. Siguro ay
naisip rin nila na deserve ko ito dahil sa dikdikang pag-aaral ko para sa board
exam.

Nang makarating kami sa may parking area, napatakbo na ako sa kotse niya. Tinawanan
lang niya ako habang nilalagay sa trunk ng kotse niya ang bagahe ko. Pinagbuksan
niya rin ako ng kotse at siya na rin ang nagkabit ng seatbelt ko sa hindi ko
malamang kadahilanan.

"Have you eaten? It's still early, we could eat somewhere," sabi niya pagkasakay
niya ng kotse. Umilling ako habang pinapanuod siyang mag seatbelt.

"Hindi pa. Hindi ako makakakain sa sobrang excitement," sabi ko habang nakangiti ng
malaki. "Pwede namang sa airport na tayo kumain. Baka ma-stuck pa tayo sa traffic
kung sa iba pa."

Tumingin siya sa wristwatch niya at sumimangot. "We still have three hours to
spare."

Umiling ako. "Not risking it," I said with conviction. He just shook his head and
chuckled. Weirdo.

Sumandal ako at napabuntong hininga. Shit. Finally. Japan. Lumingon ako kay River.
"Buti na lang talaga at pinayagan ako nina mama at papa!" I beamed at him. "Hindi
ko talaga alam kung anong gagawin ko kung hindi ako makakapunta sa Star Wars
Convention! Baka makita mo na lang akong lumulutang sa Ilog Pasig pagbalik mo ng
Pinas," I said jokingly.

I saw him frown. "Not funny."

Hindi pa rin nawala ang ngiti ko. "Seriously. Sobrang sa'yo ko na makakapunta ako
ng Japan! Thank you so much, Percy!" sabi ko sa kanya bago ko siya nilapitan at
hinalikan sa pisngi. Nawala ang simangot niya dahil dito.

Sumandal ulit ako sa aking upuan. "My gods! Hindi pa ako nakakarating ng Japan pero
mahal na mahal ko na yung lugar na 'yun," I gushed. "Alam mo yun? Parang mecca for
the geeks duon! Land of the otakus! Shit! I love you, Japan!" I said with a sigh.

"Pinagpalang lugar ata talaga dun e. Imagine mo, may Disneyland na sila tapos may
Universal Studios pa. My gods! I swear, hahalikan ko yung lupa duon the moment na
makarating tayo sa The Wizarding World of Harry Potter! Hahalikan ko rin si
Chewbacca if I see him sa Star Wars con!" I babbled. Gods. He's the best-est
boyfriend slash suitor a girl could ever ask for. Kating-kati na ako sagutin siya
pero hindi niya pa rin ako tinatanong.

"Naiimagine ko na yung sarili ko talaga. Maglulupasay ako sa Diagon Alley!" sabi ko

habang tumatawa. Wala ng hiya-hiya talaga. "Kailangan makabili din ako ng wand!
OMG! Magkakaroon ako ng wand! Excited na talaga ako makapunta sa The Wizarding
World of Harry Potter!"

River cleared his throat. "About that..." Napalingon ako sa kanya.

"Bakit?" tanong ko. Bakit mukhang kinakabahan siya?

Napakamot siya ng ulo. "Baby, we can't go Universal Studios if we're going to the
Star Wars con." I just stared at him. What? "Universal Studios is in Osaka while
the con is in Tokyo. Osaka is more or less 5 hours away from Tokyo."

"Pero malapit sa Osaka yung Suzuka Circuit diba?" Sa Suzuka Circuit gaganapin ang
charity race nila. Mangyayari ito an hour after matapos ng F1 race na gaganapin din
duon. "Tsaka hindi ba tayo pwede sumakay ng plane?"

He sighed. "I still have to train even if it's a charity race." Lumingon siya sa
akin saglit. "I'm sorry, baby. But you have to choose. It's either Star Wars or
Harry Potter."

My jaw dropped open.

"You're making me choose between Star Wars and Harry Potter?" I asked in a small
voice. He nodded. "Are you Siruis? That's like asking me to choose between Kim and
Louisse!" Shit. Shit! My eyes started to sting! "And in your case, parang
papapiliin ka nun between Lake and Kade! And you better choose Lake because Kade's
an asshole! But that's beside the point!" I babbled again.

Shit. Kanina lang ang saya-saya ko! Bakit ngayon niya lang sinabi sa akin na hindi
namin pwedeng mapuntahan pareho yung Star Wars con at Wizarding? My gods. Anong
nangyari? What kind of sorcery is this?

"I'll give you time to decide," he said. Sa dinami-dami ng sinabi ko, yun lang ang
sinagot niya. Wow!

***
"Baby, are you still mad at me?" River whispered at me as we faced the entrance of
Tokyo DisneySea. Hindi ko siya sinagot pero hinawakan ko ang kamay niya. Hindi
naman sag alit, nagtatampo lang. Bumaba rin ang level ng excitement ko. Kanina pa
ako hindi masyadong umimik, simula nang sabihin niya ang bad news niya hanggang sa
makarating na kami rito sa Japan.

"We could always come back, you know," sabi pa nito bago marahang pinisil ang kamay
ko. Tumango lang ako. Nakkalungkot at hindi ako makakatikik ng Butter Beer. I
sighed.

Nagulat ako ng hinila niya ako palapit sa kanya. "Do you really want to go?" tanong
niya sa akin nang magkaharap kami. Tumango ako. "Okay, then. I won't train for the
charity race."

Nanlaki ang mga mata ko. "No!" sabi ko habang umiiling. "Dapat mag-train ka! Hindi
naman yun yung kinakalungkot ko, yung hindi tayo makakapunta. It's okay na. Tanggap
ko na. Malungkot lang ako kasi hindi mo ako ininform days before our trip," I
explained immediately. Mahirap na. I don't want him to injure himself again.
Kailangan niya mag-train. Kailangan niyang mafamiliarize yung racetrack. Kailangan
niyang hindi mawala sa focus.

Grabe. This guy would really do anything for me. Hindi ko alam kung maganda pa ba
iyon o hindi. I mean, shit, if I ask him to give up his racing career... baka gawin
niya! And I hope not! Because if he does that, I know he'll resent me for it.

My gods. Ang layo na ng iniisip ko!

"Are you sure?" tanong niya sa akin.

"Yes! Sure na sure! Pomise! Cross my heart and hope to die!" sabi ko pa while doing
the whole spiel.

River chuckled. "C'mon then. Stop pouting."

At hinila na ako ni River kung saan-saan. Una kaming nagpa-picture sa entrance ng

DisneySea, sa may harapan ng globe duon. Pagpasok namin sa Mediterranean Harbor ay
agad kaming dumiretso sa Venitian Gondolas at duon sumakay.

Duon nawala ang lahat ng lungkot dahil sobrang romantic ng atmosphere kahit maingay
ang paligid! Imagine mo nalang, every time na dadaan kami sa ilalim ng bridges ay
pinipilit kaming mag-kiss nung nagsasagwan! Sa dinami-daming nakasakay, kami lang
yung binibiro ng lahat! Nakakaloka! Hindi naman tumatanggi si River at hinahalikan
ako sa pisngi, noo at ilong ko. Enjoy na enjoy siya! Nagpakuha pa siya ng picture
namin. I bet ipo-post niya iyon sa IG niya.

Pagdating namin sa American Waterfront ay pinili naming sumakay sa Transit Steamer

Line. For almost 15 minutes ay nalibot namin ang buong DisneySea dahil dito. Ang
ganda-ganda ng mga view. Papalit-palit dahil nadadaanan namin lahat ng themed ports
ng DisneySea!

Pero ang pinakanakakahiya sa lahat ng nangyari ay nung pumunta kami sa Arabian

Coast. Umiyak lang naman ako habang nakasakay kami ni River sa Jasmine's Flying
Carpets ride! Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin pero as soon as I heard
River humming A Whole New World, I just started crying! Dyahe!

Kakaiba yung feeling e. Seeing Jasmine's palace. The whole place. The vibe. Yung
kasama ko. Shit. Ang saya ng feeling na hindi maintindihan.

Naramdaman ko ang pagyakap sa akin ni River. "Hey, baby. What's wrong?" bulong niya
sa akin, rinig sa boses niya ang pag-aalala.

Umiling ako. "Overwhelmed lang," I said, laughing. Bagay sa amin yung kanta. He
literally showed me the world.

Napangiti siya sa hitsura ko. Mukha siguro akong baliw, umiiyak-tawa. Hinawakan
niya ako sa leeg at sa pisngi. My heart immediately skipped a beat when I
recognized what he's doing. His favorite move. He wiped my tears with his thumbs.

"You want to eat lasagna?" he asked, grinning. Grabe. Pati comfort food ko naisip
pa niya!

Umiling ako. "Nah. Okay na ako dito," I said before leaning into his shoulder. He
put his arm around my shoulder. Then I heard him humming the song again.

***

I slumped on my bed even if I'm still wearing my bathrobe and nothing under. Wala
na akong paki. Wasak na wasak ako. Pagod na pagod. I'm so effing tired and full.

Tulad ng ginawa namin sa HongKong Disneyland, nagpaabot kami hanggang sa Happiness

on High aka the awesome fireworks. Kahit hindi ko na maramdaman yung paa ko ay nag-
stay pa rin kami hanggang sa matapos.

Napahawak ako sa tiyan ko. Hinimas-himas ko na rin ito dahil pakiramdam ko ay

puputok ito. Bloated ang feeling ko. Ang dami kasing ino-order sa akin na room
service. Gusto yata akong patabain lalo.

I sighed. Mabuti na lang at magkahiwalay kami ng kwarto ni River. I don't think

magagawa kong humilata ng ganito kung nandito siya at katabi ko sa kama. Isa kasi
sa mga giniit nila mama na magkahiwalay kami ng kwarto sa hotel. Kahit sila pa raw
ang magbayad ng hotel accommodations ko, okay lang sa kanila. Syempre, hindi okay
kay River iyon. Tingin niya ay siya dapat ang gagastos sa lahat dahil siya ang
nagyaya sa akin lumabas ng bansa.
Nagulat ako nang biglang mag-ring ang phone ko na nasa tabi ko lang. Agad kong
sinagot nang makita ko ang roaming number ni River sa screen ng phone ko.

"Uy! Bakit?" sagot ko, rinig sa boses ko ang pagod.

"Shit. Sorry. I shouldn't have called. You're dead tired." I am dead tired pero
nawala na yung antok ko. And hearing his voice... it kind of made me miss him kahit
ilang oras pa lang kaming nagkakalayo.

Wow, akala mo ilang kilometro ang layo namin sa isat isa. Samantalang isang pader
lang naman ang namamagitan sa amin. Obsess much?

"It's okay. Ano bang meron? May problema ba?"

I heard him sigh. "I just miss you," sagot niya.

Napakagat ako ng labi at napangiti. Parehas kami. "It's so crazy. Miss natin ang
isat isa kahit ilang oras tayong magkasama buong araw. And not to mention, isang
pader lang ang pagitan natin," natatawa kong sabi.

"So you miss me too, huh?" tanong niya. I rolled my eyes as if he can see me. Sa
dami ng sinabi ko, iyon ang tumatak sa kanya.

"Bakit? Palag?" tanong ko sa kanya. He just chuckled. "Thank you pala duon sa
inorder mong pagkain para sakin. Sobrang dami! Hindi ko naubos! If you want to,
punta ka dito tapos ubusin mo," I suggested as I looked at the tray of food on my
table.

I heard him sigh. "I don't think that's a good idea."

Napasimangot ako. "Bakit naman? Akala ko ba miss mo ko?" I asked, pouting.

"I don't wanna break my promise to your parents." Oh. That. Oo nga pala. "Trust me,
I wanna be there with you. But..."

And? And ano? "Huwag mo nga akong bitinin!" sabi ko nang maramdamamn kong hindi
niya tatapusin ang sasabihin niya.

"I'm at my limit."

Oh.
Damn.

Did I hear him right?

I sat up on my bed. "So that means you want to-"

"Yeah," he said, cutting me off.

I bit my lower lip then gulped. "Umm... Wow." Sa tinagal-tagal naming nagkaayos,
ngayon na lang ulit siya nagpakita ng indikasyon na gusto niya ako sa... sa ganung
paraan.

"Gusto mo ibaba ko na yung phone? Para ano... You know... Makapag... umm, release
ka or something," I stuttered as my cheeks burned.

I heard him laugh. "That has been taken care of." Oh. Wow.

I faked a laugh. "This is awkward." I faked a yawn too for good measure. I plopped
down on my pillow.

"Don't hang up the phone," bigla niyang sinabi.

I snuggled my pillow. "Huh? Inaantok na ako. Baka makatulugan kita."

"Would it be weird if I wanna hear you sleep?" he asked chuckling. I pulled the
phone away from me and glared at it. I put back on my ear.

"Gusto mo lang marinig yung sleep-talking ko e!" I accused him. Shit. Ano na kaya
yung mga narinig niya sa akin before? Ugh.

He laughed again. "Busted."

"Ano na ba narinig mo sa bibig ko before?"

Nanahimik siya saglit. Bahagya akong nakaramdam ng kaba dahil duon. "You always say
three things when you're sleeping. You'd say you love me, Darth Vader and lasagna."

I gasped. Oh my God. Nakakahiya ako. Nakakahiya maging ako. "Seryoso?" He just

chuckled. "Hindi ka nagbibiro?"

"Nope."
Napakamot ako ng ulo. "Yun lang ba mga sinabi ko?" Shit. Feeling ko hindi lang yun!
Marami pa! My gods! Baka sinabi ko sa kanya yung mga bagay-bagay na hindi niya pa
alam tungkol sa akin.

"I invoke my rights against self-incrimination," he said, teasing me.

I growled. "Bahala ka diyan! Hindi ko sasabihin sa'yo yung sinabi sakin ni Tita
Aina!" sabi ko sa kanya bago siya binabaan ng phone.

HA! Akala niya!

Nag-ring ang phone ko pero hindi ko na sinagot. Bumangon ako at nagbihis na.
Matapos nun ay bumalik na ako sa kama at hinila ang comforter bago ako pumailalim
duon. Hihiga na sana ako ng maayos nang mag-ring ang phone sa bedside table ko.

Bakit may tumatawag? Sino kaya? Yung front desk?

Umupo ako ng maayos at inabot ang telepono sa bedside table. Sinagot ko agad ito.
"Hello? Who's this?" kabado kong tanong.

"The handsome guy next door."

Nanlaki ang mga mata ko. "River?!"

"You won't answer your cellphone so... yeah." Hindi ako umimik. "What did my mom
say to you?"

I rolled my eyes again as I lie down again. Knowing that he won't stop bugging me
until he gets what he wants, I relented. "She asked my not to break your heart
again." I waited for him to react but he didn't say something. "I promised to her
na hindi ko gagawin sa'yo yun. What exactly did I do to you? Para masabi niya na I
once broke your heart?" I asked him.

Wow. Saan ko nahanap yung courage na hinahanap ko these past few days? Matagal na
ring bumabagabag sa akin yung pag-uusap namin ni Tita Aina. Palagi ko lang
nakakalimutan itanong kay River.

"When we broke up, I found myself in deep shit. I didn't want to break your heart
but I know you deserve better than an ass of a boyfriend." My heart squeezed when I
remembered the days he was acting like an ass to me. "That time, I keep on telling
myself that I did the right thing. But seeing you with Gabe, seeing your left hand
sporting that fucking ring, it just knocked me down."

I gasped. Ngayon ko lang narinig sa kanya ito. I have no idea. "It was like a
glimpse into the future. Would I want to see my girl engaged and get married to
another guy? Would I survive seeing you build a life with someone other than me?" I
heard him chuckle mirthlessly. "The realization hit me hard. Kade and Lake's egging
helped too."

I was speechless.

"That photo broke me. I drunk myself stupid that night and mom... mom saw me in
that state." I covered my mouth and held back my gasp. Oh my God. Kaya pala. Kaya
pala ganun si Tita AIna. Kaya niya pala nasabi iyon.

"I get it now," I said, still reeling from his words.

"You should sleep now. We need to wake up early for the Star Wars con." That's when
I knew the sharing is over. I don't want to push him because I know he will
eventually share again... in his own time.

"Good night, Percy."

"Don't hang up, Annabeth."

I didn't.

***

Before Harry Potter, I was already head over heels in love with Anakin Skywalker
and the Force. So it wouldn't take a lot to figure out that I chose the Star Wars
con over the Wizarding. But I'm still bummed over not seeing it.

I shall return. Itago mo sa bato. Babalikan kita, Harry Potter.

"Ready?" River asked me when we're about to enter the Star Wars Con.

I beamed at him. "100%!" I said excitedly, my inner Jedi taking over my body.

At tinotoo ko ang sinabi ko. Hinalikan ko si Chewbacca at Darth Vader Nakuhanan ni

River ng litrato ang mga iyon. May pictures ako with Luke Skywalker, R2-D2, kay
Obi-Wan Kenobi, Yoda, Han Solo at sa kung sinu-sino pang cosplayers ng Star Wars
franchise.

Muntik na nga akong kumawala yung lesbian tendencies ko nang makita ko yung
cosplayer ni Princess Leia. I mean, wow. Hindi ko nga alam kung bakit napunta ang
mata ko sa crotch ng pants ni River. Mabuti na lang at hindi niya ako nahuli.
Mabuti rin na wala akong nakitang malaking tent ng mineral water bottle duon.

Moving on...
Ang pinaka-unforgettable experience ko sa Star Wars con ay nung nakbayan ako ng
cosplayer ni Anakin Skywalker at ibinigay niya sakin yung lightsaber niya!

Napaiyak ako nun. Tinawanan tuloy ako nila. Buti na lang niyakap ako ni River. My
gods! I was surely in the Jedi haven. All thanks to this awesome guy!

"Thank you so, so much, Percy!" I said against his chest. "Thank you for bringing
me here!"

"Only for you, baby." I stared at him lovingly. "I love you," he whispered with a
grin.

"I know," I gasped, unintentionally quoting Han Solo.

The Jedis and stormtroopers laughed at us and we just continued to stare at each
other.

OH MY LORD. He just said. To me.

=================

Chapter 58: Bad Little Princess

Chapter 58

Bad Little Princess

I bumped him with my shoulders while we're walking towards the elevators. He looked
at me and frowned. "I'm so proud of you. Nasabi mo na din!" I teased him.

He rolled his eyes. "You're not gonna live it down, are you?" Tinawanan ko lang
siya. Pikon na pikon na siguro siya dahil simula kahapon, nuong sinabi niya sa akin
harap-harapan for the very first time na mahal niya ako, ay inaasar ko na siya na
finally nasabi niya na.

"No! Ang tagal kong hinitay yun no!" sabi ko sa kanya bago pindutin ang down button
sa harapan ko.

"But it was worth it, right?" Napatingin ako sa kanya. Natunugan ko kasi ang
nerbyos sa boses niya.

Tumango ako at ngumiti sa kanya. "Sobra."

Bumukas ang pinto ng elevator at pinauna niya akong pumasok. "You didn't say it
back, though," he grumbled as he entered. He pushed the 'ground' button.

"Hindi ba nga sabi mo... overused na yun! Kaya tulad mo, I won't say it until I
feel like bursting with my feelings!" I teased him. He just chuckled as he put his
arm around my shoulders. "Na-realize ko na rin yung point na minsan lang magsabi
nung three words."

"Really? What's that, baby?" he asked, looking down at me.

"Mas okay na hindi sa lahat ng oras magsasabi tayo nung three words. Mas okay na
lumalabas siya unexpectedly. Hindi pilit. Hindi nababawasan yung meaning nung three
words. Mas special kapag spontaneous, diba? Hindi siya nagiging parang greeting na
lang," I explained.

He smiled at me, his dimples showing. "It's like those three words are sacred,
right?"

Tumango ako. "Yeah. Hindi dapat inaabuso para hindi mawala ang totoong meaning."
Tumingkayad ako at hinalikan siya sa panga. "I love you, too," bulong ko sa kanya,
sagot ko ito sa kanya sa pagsabi niya kahapon. Late na ng ilang oras.

Pero sabi ko nga diba, sasabihin ko lang ito sa kanya if I'm I feel like I'm
bursting with my feelings for him. Ganun ang nararamdaman ko ngayon para sa kanya.

"Okay lang ba talaga na kasama ako sa training mo? Hindi magagalit ang coaches mo?"
agad kong tanong sa kanya, just to change the topic. Feeling ko kasi ang corny ko
na.

He looked away from me and grinned. "Yup. We'll be there early. There's a big
chance we'll get the place to ourselves." Oh. Pwede pala yun? I just hope hindi
kami mahuli duon or ako, dahil ayokong mapagalitan.

"Hey, don't be nervous," he said. Nahalata niya ata yung kaba ko. Minsan talaga
nakakainis ang pagiging transparent ko. "I got you," sabi pa niya bago ako
hinalikan sa noo ko.

I sighed. "Okay. I trust you."

***

"Bakit kailangang naka-blindfold pa ako?" tanong ko habang dahan-dahang naglalakad

at inaalalayan ni River. Nasa bewang ko ang isang kamay niya habang ang isa ay
hawak ang isang kamay ko.
"Don't worry. You should not by now I'm not a killer," he teased.

Natawa ako. "So hindi ako masa-salvage?" hindi ko natiis itanong. Tumawa siya bago
ko naramdaman ang paglapat ng mga labi niya sa pisngi ko.

"Nah."

Habang naglalakad kami, hindi ko maiwasang pakiramdaman ang paligid ko. Sobrang
malamig. Siguro dahil na rin sa nandito na kami sa probinsya ng Osaka.

Hindi maingay ang paligid namin. Footsteps at ang paghinga lang naming dalawa ang
naririnig ko. Siguro nga ay tama si River. Mukhang maso-solo namin ang racetrack
dahil sobrang aga namin.

"We're here!" Napatalon ako sa lakas ng pagkasabi niya.

Mayamaya lang ay naramdaman ko ang pagtanggal niya sa blindfold ko. Unti-unti kong
binuksan ang mga mata ko. Matagal pa bago ako nakapag-adjust sa liwanag ng paligid.

Nanlaki ang mga mata ko nang makilala ko ang lugar. Napasinghap ako.

Napalingon ako kay River. nakangiti siya sa akin. Tinanguan niya ako, he's urging
me to look back at the scene. So I did. My knees buckled. But I still walked slowly
and took everything in.

"I'm in Diagon Alley. Oh my gods. I'm in Diagon Alley!" sabi ko habang hinahawakan
ang mga bintana na nadadaanan ko.

Oh my Gods.

River brought me to The Wizarding World of Harry Potter.

Hindi ako makapaniwala na nandito ako. Sabi niya hindi na kami makakapunta. And
here we are! Sinurpresa na naman ako ni River! Namumuro na siya! He's the freaking
best!

My eyes started to sting. I pressed my cheek against the cold window and cried. I
immediately felt River's hands on my shoulder. "Hey, baby. What's wrong?"

I moved away from the windows and wiped my tears away before looking back at him.
His eyes were full of concern. "Have I told you you're amazing?" I asked him.

The concern left his eyes as it twinkled with mischief. "Nope, you haven't. But I
was hoping I'll hear it from you in private," he teased, with matching wiggling
eyebrows. I smacked him in his chest. Sira ulo!

"Halika na! Maglibot na tayo! Tapos order tayo ng butterbeer, pleaseeee?"

He took my hand and we started to stroll at the Diagon Alley. Shit. Hindi pa rin
ako makapaniwala. I'm in Diagon freaking Alley! Mamaya nasa Hogwarts na ako!

***

"Baby, you're not from the House of Gryffindor," River said, laughing at my
expression.

I glared at him. "I'm brave and daring! Pasok na pasok ako sa Gryffindor, excuse
me!"

Tinawanan ako nig ago. "Just admit it, okay? You're a Hufflepuff!"

Hindi na ako umimik.. Ininom ko na lang ang butterbeer ko at iniwasan siya ng

tingin. Tinignan ko na lang at sinuri ang interior ng Three Broomsticks. Grabe.
Feeling ko talaga nasa loob ako ng libro ng Harry Potter.

Hindi ba namin makakasalubong dito si Daniel Radcliffe? O di kaya si Emma Watson?

Kahit si Rupert Grint na lang. My gods. Please. Kahit siya lang makita ko. Okay na!

"C'mon, don't be mad na. Let's go to Hogwarts!" sabi sa akin ni River bago niya ako
hinila at kinaladkad palabas ng Three Broomsticks. Kainis! Hindi ko pa nauubos yung
butterbeer ko!

"Bakit ka ba nagmamadali?" I asked, annoyed. Ang bilis niya kayang maglakad at

literal na nakakaladkad ako.

"We only have an hour to spare. I eventually have to train, you know," he said as
he continued to drag mo.

That kept my mouth shut. Sabi ko nga e. Limited lang time namin dito dahil
isiniksik lang talaga ito sa schedule ni River. Kailangan kong makisama sa kanya
because if not for him, hindi ako makakarating ng Wizarding World. Hindi ako
makakapunta dito sa Japan if not for him.

Habang papunta ng Hogwarts, hindi namin mapigilang hindi mapahinto sa mga stores.
Bumili ako ng souvenirs for our friends. Bumili din ako ng wands! Oh my God!
They're like that awesomest thing ever!

Kaso pagdating namin sa tapat ng Hogwarts, may nangyaring sobrang nakakahiya.

Nakiusap kasi si River sa isang tourist duon na kunan kami ng picture. Pumayag
naman si kuya. Nang lumapit na sa akin si River, akala ko magpo-pose siya or
something.

Pero bigla siyang lumuhod sa harapan ko.

I just stared at him, horrified. He's going to propose here! HINDI PWEDE! Hindi pa
ako pwedeng um-oo! Hindi pa ako ready magpakasal!

"River?! Anong ginagawa mo?! Tumayo ka nga!" sita ko sa kanya. Gosh. I can feel my
hands are getting clammy. I can feel my sweat forming on the back of my neck
despite the cold weather. Not to mention, I'm feeling lightheaded too!

MY GODS. I AM SO NOT READY FOR THIS.

I saw River raised his head. "Huh? Wait. I'm tying my shoelace," he said before
looking back down on his sneakers.

What? Hindi siya magpo-propose?

I heard a camera shuttered. Napalingon ako sa tourist na hiningian ng pabor ni

River. He was grinning at me! Nakuhanan niya yung pagfi-freak out ko!

OH MY GODS, JAMIE. Nakakahiya ka talaga!

***

I'm at the Suzuka Circuit's stand now, watching River race in real life for the
very first time. I'm at the edge of my seat, nervous. Grabe. Kung sobra yung kaba
ko sa panunuod sa TV, ibang-iba itong nandito sa harapan ko nagaganap ang race na
sinasalihan ni River. Parang sasabog ako sa takot at kaba!

Hindi rin nakatulong na labu-labo pa rin yung feelings ko dahil sa nangyari kanina
sa The Wizarding World of Harry Potter. River laughed it off nung nakita niya yung
pictures at yung video. Gago yung tourist na yun! Akala ko picture lang ang kinuha
niya! Kinunan niya rin pala kami ng video! Kitang-kita yung hitsura ko dun.

I was so horrified. MUkha tuloy akong diring-diri sa notion na pagpapakasal sa

kanya. I don't know how River took it. Basta tumawa lang siya at ginulo ang buhok
ko. Tapos niyaya na akong umalis dahil baka ma-late daw siya sa training niya.

And here I am, hours later. Natapos ang training niya, kumain kami at nag-start na
ang race nang hindi namin napag-uusapan yung kagagahan ko sa tapat ng Hogwarts!
Nakaka-depress na ewan!
Nagulat ako nang magsigawan ang mga tao sa paligid ko. Napatingin ako sa Jumbotron
na nasa harapan namin. Isang lap na lang! Matatapos na ang charity race nina River!
At isa siya sa mga nangunguna!

Napatayo ako sa kinauupuan ko at napasigaw na rin. "GO, 21!!!!!!!!! GO

RIVER!!!!!!!! I LOVE YOU, RIVERRRR!!!" sigaw ko, walang pakialam kung
pinagtitinginan ako ng mga tao. I'm bursting with energy and feelings! Kaya care
bears na!

I jumped and clapped like a puppy on steroids when I saw him finished the race at
the second spot! Oh my God! Tatayo sa podium si River! Nanalo si River! Oh my God!

"Jamie! C'mon! Let's go near the podium!" sabi sa akin ng katabi ko, si Philip
Leigh. Isa siya sa mga jackman ni River pero mas pinili nitong pakiusapan si
Phillip na magbabysit sa akin sa stands habang nanunuod ng race niya.

Agad akong sumunod sa kanya dahil excited na rin akong i-congratulate si River.
Damn! I wanna kiss him!

Nang makarating kami ni Phillip malapit sa podium ay agad kaming nakita ni River.
Kahit naka-helmet pa siya ay lumapit siya sa akin at yumakap. Nang humilay ako sa
kanya ay hinalikan ko agad ang salamin ng helmet niya. "I'm so proud of you! Ang
galing-galing mo!" I squealed at him.

Tinanggal niya ang helmet niya at nakita ko ang malaki niyang ngiti at ang mga cute
niyang dimples. May sasabihin sana siya sa akin kaso hinila siya ng isa sa mga tao
sa coaching staff niya at pinapapunta na siya sa podium.

Pinanuod ko siya sa pag-akyat niya sa podium. Pinatugtog ang bawat National Anthem
ng tatlong bansang nanalo. Binigyan sila nga winner's cap at tinanggap nila ito.
Sumunod dito ay ang mga medals nila.

At syempre, hindi mawawala ang...

Champagne Shower!

Tawa ako ng tawa sa kanilang tatlo dahil halos malunod na sila sa champagne na
sumasaboy sa mga mukha nila. Kahit may mga hawak silang kani-kanilang champagne
bottles, sila pa rin talaga ang lunud na lunod sa pagpapaligo nito.

Nagtama ang mga mata namin ni River. Kinabahan ako dahil nakita kong may binabalak
siya. Hindi nga ako nagkamali at bumaba siya ng podium para habulin ako. Napatili
ako at sinubukan kong tumakbo pero pinigilan ako ni Phillip kaya nahabol ako ni
River!

"River! Tama na!" I screamed.

Narinig ko lang ang mga tawanan nila.

"Fuck! Shit!" narinig kong sigaw ni River bago niya ako yakapin. "I forgot you're
wearing a white shirt!" he whispered at me.

Oh shit.

Kita ang black lace bra ko.

And I'm so sure... bakat na bakat ang mga BFFs ko.

"C'mon, let's get out of here," he said as he dragged me out of the racetrack.
Nakayakap lang siya sa akin the whole time, which I found sweet. Tinatakpan niya
ang BFFs para hindi makita ng madla. Kasalanan niya rin naman dahil siya ang unang
nagpaligo sa akin ng champagne. Gago e.

Sa dami naming nakasalubong na bumati sa kanya, it was a wonder na nakarating kami

sa tapat ng pintuan ng hotel rooms namin. Agad kong kinuha ang keycard ng kwarto ko
sa bulsa ko...

Pero wala akong nakuha. Fuck.

Napalingon ako kay River na nakasandal sa pinto ng kwarto niya. Magkatapat ang
pintuan ng kwarto naming dalawa kaya napakalapit niya lang sa akin.

"Nawawala yung keycard ko. Nilagay ko lang iyon sa bulsa ko," agad kong sinabi sa
kanya.

Tumalikod siya sa akin at binuksan ang pinto ng kwarto niya. "C'mon on inside. I'll
call the front desk," sabi niya bago pumasok sa loob. Sumunod ako sa kanya at agad
na umupo sa kama niya.

"I'm just gonna get you a towel," sabi niya bago nawala sa harapan ko. Malamang ay
pumunta iyon sa banyo.

Wala pang ilang minuto ay bumalik na siya at nasa harapan ko na. Tumayo ako at
tinanggap ko ang towel na offer niya, Habang pinupunasan ko ang buhok ko ay
nakatingin lang ako sa kanya. Hindi siya umalis sa harapan ko. Pinanunuod niya lang
ako pero hindi ko maiwasang ma-conscious dahil sa sobrang lapit niya.

"Umm, may problema?" tanong ko sa kanya.

"Jamie..." tawag niya sa akin. Napatingin ako sa mga mata niya at napatigil.
Oh my God.

I know that face.

River took my face with both of his hands and his lips fused against his. I gasped
at the intensity of his kiss. My God. Namiss ko yung ganitong paraan ng paghalik
niya. Yung para bang... he can't get enough of me.

Hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng kung ano. Napapulupot ang legs ko sa bewang
niya at napayakap ang mga braso ko sa leeg niya nang hilahin niya ako palapit sa
kanya. Damn, he's still not done with my lips.

I'm having a hard time to breathe pero hindi ko magawang ilayo ang sarili ko sa
kanya. I was just so drunk with his kisses. I was so drunk with my feelings fo him.

Dear God. What is he doing to me? Hindi ko na maintindihan ang mga nararamdaman ko.

I found myself in his bed. He grabbed the hem of my shirt and pulled it off of me.
I didn't care if he saw my black lace bra. Even when he took them off, I didn't
care. I was only listening to my body. My head seemed to shut off.

He unbuckled my belt and unbuttoned my pants. I shivered when I felt his nuckles
brushed against my skin when he lowered my zipper. "Take them off," I rasped. Shit.
Ako ba yung nagsalita? Boses ko ba iyon?

River obliged and took my pants off. I found him looking at my mismatched
underwear. He traced the letters printed on my blue boy shorts. I squirmed at the
weird tingles between my legs.

"Bad little princess?" he asked me as he watched my body. He undressed himself

before he hovered his ripped naked body all over me. His nose nuzzled against mine.
His lips kissing anywhere he could think of.

"River..." I pleaded to him, not knowing what I was pleading to him.

His lips found mine. He kissed me hungrily and I kissed him back with the same
intensity he's giving me. I gasped when bit my lower lip, "Baby, you're my fucking
bad little princess."

He then lowered his head and kissed my BFFs.

=================
Chapter 59: Tickets

Chapter 59

Tickets

Angel wings. I blinked.

Black angel wings. I blinked once again.

I stilled as flashes of memories started to assault me. His warm lips on my skin,
the roughness of his hands, the grunts he made, the incoherent words that I
screamed...and the pain.

I slowly and gently shifted away from him; I winced at the soreness between my
thighs.

Oh my gods. What have I done?

I scrambled out of the bed and saw our still wet clothes. I started to get
lightheaded. Sweat formed on my forehead, my hands turned clammy and my I feel like
the walls are closing on me. I feel like I'm gonna vomit.

Tangina naman, Jamie. Anong ginawa mo?

I looked back on the bed and saw him, lying on his stomach and sleeping soundly.
Beside him... I saw the bloodstains on the bed sheet. My knees buckled at the
confirmation staring right in front of me.

Shit. Hindi na ako virgin.

My eyes started to sting but I held back the tears that were about to fall. I
blocked all of the thoughts that were about to assault me. I moved like I'm on
autopilot. I gingerly wore my panties and one of his clean shirts and shorts. I
also wore his bathrobe before leaving his room.

After closing the door of his hotel room, I realized I was stuck standing in the
middle of the hallway. Nawawala nga pala yung keycard ko. Shit.

My eyes started to sting again. Bakit hindi kasi ako nag-iisip bago kumilos?

"Jamie?"
Napatalon ako sa gulat. Tinignan ko kung sino ang tumawag sa akin. Si Phillip. "W—
What are you doing here?" I stuttered.

His brows furrowed. "I forgot to give this to you," he said before showing me a
card. It was my hotel room keycard. "It must've slipped from your pocket yesterday.
It was found by Michael in the seat stands."

Napatango lang ako. Si Michael Lewis ay isa sa mga jackman na hindi sumama sa Red
Bull team na kung saan ay kasama siya.

"T—Thank you, Phillip."

He nodded. "Are you okay?" he asked, his brows still furrowed. Ano bang hitsura ko
ngayon? Mukha siguro akong basahan.

"I—ah... I am f-fine."

He squinted at me. "Are you sure?" he asked. I just nodded. "Okay, then. I'm just
here if you need anything, alright?" he said about to leave.

"Thanks," I said with a nod. He waved at me as he walked away. I watched him leave.

I have my hotel room keycard now. Ano nang gagawin ko? Should I just stay at my
room? Should I go back to his room? Should I knock on his hotel room? What would I
say to him?

My gods. I don't know if I can look at his eyes again without remembering what we
did last night. I don't think I can even look at him!

I need to leave. I need to leave right now.

But how? Na sa kanya yung plane tickets namin... at bukas pa kami dapat aalis.

Shit. I can't stay here! Panic started to bubble up inside me. I looked up and saw
Phillip's back. He was at the elevators. Without thinking, I called his name. He
immediately looked back at me.

Tears started to roll down on my cheeks as I hyperventilate. "I need your help," I
gasped.

***
"Are you sure you're okay now?" Phillips asked for what seemed like the hundredth
time.

I nodded as I stared outside the window of his car. "Yes, I'm sure," I said with a
small voice.

I heard him sigh. "I know I'm not In the position to ask you this, but... what
exactly happen? Why did you run off on him?" he asked.

I closed my eyes and leaned back at the seat's headrest. Anong sasabihin ko sa
kanya? Hindi ko naman pwede sabihin sa kanya ang totoo. He's working for River.
That would be  awkward for the both of them. Pero kailangan kong may masabi sa
kanyang valid reason kung bakit ako nagkakaganito. Pero hindi ko rin naman pwedeng
sabihin sa kanya na nagfi-freak out ako dahil hindi na ako virgin. Hindi ko naman
pwedeng sabihin kay Phillip na kaya ako nangutang sa kanya ng pambili ng plane
ticket ay dahil sa natatakot akong harapin si River.

"I can't see him right now," I simply said.

"You two had a fight?" he asked. I just nodded in answer. "That must've been real
ugly for you to leave in haste."

Hindi na lang ako umimik para hindi na rin ako makapagsinungaling pa lalo sa kanya.
Pumikit na rin ako para hindi na niya rin ako kausapin.

Nanigas ako at biglang napadilat ng aking mga mata. My phone kept on vibrating as I
sat there frozen. He's awake. He's bombarding me with text messages.

I took my phone out and saw 6 messages from him.

From: River Ongpauco

Baby, where are you? I love you.

Napapikit ako ng maigi at napakagat ng labi para mapigilan ang emosyon ko.

From: River Ongpauco

Why are you not in bed with me? I miss you already.

From: River Ongpauco

Baby, come back to bed.

From: River Ongpauco

Where are you, baby?

From: River Ongpauco

They're cleaning your room. What the fuck, Jamie?

From: River Ongpauco

Where are you now? Why did you left? Where the fuck did you go?

May pumasok na bagong text message na galing pa rin sa kanya.

From: River Ongpauco

Is this about last night? Do you regret it? Is that why you left?.

 Napatalon ako sa gulat nang biglang mag-ring ang cellphone ko at lumabas sa screen
nito ang litrato ni River. My eyes started to sting at the sight of his boyish grin
and his dimples.

Huminga ako ng malalim at binabaan siya. Pinatay ko na rin ang cellphone ko.
Ipapasok ko na sana ito sa bag ko nang makita kong nakabukas ang wallet ko. Kinuha
ko ito para isara. Napatigil ako nang may makita akong tatlong foil packets ng
condom.

Condoms na bigay ni L the night before our trip going here in Japan. It was a joke
dahil parehas naman naming alam ni L na wala kaming balak ni River na gawin iyon.
Si L pa nga ang naglagay nito sa wallet ko.

And then a thought struck me.

We were unprotected last night.

***

 I bit his right shoulder and screamed when he entered me with one swift thrust. It
felt like I was burned with a white hot heat down there. I was in so much pain. It
felt like I was literally cut into two pieces. It hurts so much. I feel like I'm
dying and at the same time I felt full, like I was whole for the very first time.
 

I clawed his back as I felt his lips against my neck. "Fuck, baby..." he groaned.
"You're so tight."

"River, ang sakit," I sobbed. He pulled away slowly and looked at me. His eyes were
intense and the pulse on his neck was beating in triple time. Some of his hair fell
in his eyes. I want to brush them away but my fingers were still dug on his back.

His face was wet with his sweat just like his whole body. He kissed me on my
forehead. "Baby, do you want me to pull out?" he asked, gritting his teeth.

I shook my head. Nandito na rin naman. Bakit pa aatras? "No," I gasped.

He wiped the tears in my eyes and the trail that rolled down on my temples."I'm
gonna make this good for you." He kissed both of my eyes. "I'm gonna make you feel
good."

I close my eyes and tried to block the pain from our deep connection.

I felt his lips against mine. "I love you, Annabeth."

I was jolted back to reality when I felt someone tapping my shoulder. It was the
flight stewardess. Nakarating na raw kami ng Manila at ako na lang ang natitirang
pasahero on board. Nagmadali akong tumayo despite the discomfort that I'm feeling
between my legs.

I feel like a huge bruise, yung sinasabi nilang 'pasa na tinubuan ng mukha?'
Feeling ko ganun ang hitsura ko ngayon. Hindi na ako nagtataka. Sa mga ginawa sa
akin kagabi ni River, it was a wonder that I'm still able to move. Para kasing
nagamit yung mga muscles ko na hindi ko nagagamit nuon dahil sa katamaran. Para
akong nag work-out.

Nang makalabas ako ng departure area, nakaramdam ako ng bahagyang pagkalma. I was
back. I wasn't in an unfamiliar country anymore. I can navigate the place wherever
I want to go. Hindi ko na kinakailangang mangutang or what. Kaya ko na ang sarili
ko dito. Mas makakapag-isip ako ng maayos dito.

Agad ring nawala ang pagiging kalmado ko nang sunud-sunod ng pumasok sa isipan ko
ang mga tanong.

Paano kung iwanan na niya ako dahil naibigay ko na? What if hindi siya na satisfied
kagabi? What if after nun magsawa na siya sa akin? Kasi wala na siyang ilu-look
forward, maghahanap na siya ng ibang bago na makakaaliw sa kanya?
Paano kung maghiwalay kami tapos... shit. Tapos baka may nabuo?

Paano nga ulit yung bilang kapag gagamit ng Calendar Method? Tinuro na sa akin yun
dati ng mga nurse friends ko. Kailan ba yung huling menstruation ko? ALam ko duon
magbi-base e.

Shit. Hindi ko na matandaan. Sa sobrang stressed ko sa review hindi ko na matandaan

kung kalian yung huling araw nung nakaraang nagkaroon ako ng period!

Shit. Dapat yata magtatalon ako. Or mag-douching ako pag-uwi.

Baka naman may nagbebenta na ngayong 2014 ng morning after pill?

Oh, my gods. I'm so screwed. Literally and figuratively.

***

When I got inside our apartment, I crumbled. Kim immediately ran towards me.
"Jamie?! Anong nangyari sa'yo?" tanong niya nang makaluhod siya sa harapan ko.

Hindi ko siya masagot. All of the pent-up pain and stress I was feeling to earlier
just needed to be let out right now. I cried harder when Kim's arms wrapped around
me

"You're scaring me, J. Ano bang nangyari?" Kim asked, panicking. "Diba dapat bukas
pa kayo uuwi ni River?"

Lalo akong naiyak sa pagbanggit niya ng pangalan ni River. Hindi na siya nagsalita.
Para bang naintindihan niya na kung ano man itong iniiyak ko ay tungkol kay River.

Naramdaman ko na lang ang paghagod niya ng likuran ko at paghigpit niya ng yakap sa

akin. "Let it all out. Nandito lang ako, J. Hindi kita iiwan. Promise yan," she
said with a soothing voice. Isiniksik ko ang mukha ko sa leeg ni Kim at duon umiyak
lang hanggang sa mapagod ako at maubos ang mga luha ko.

"What happened?" she asked when I stopped crying.

I hiccupped. "River and I had sex last night."

I felt Kim stilled. "What? Tama ba yung narinig ko?" I heard her ask, shocked but
without judgment. She's such an angel.
Tumango ako. "Hindi ko napanindigan yung principle ko. I had premarital sex, Kim.
You know I'm against it but I still did it," I sobbed, new tears flowing down on my
cheeks,

"Nasaan si River? Nag-away ba kayo at umuwi na kayo ng maaga? Anong buong

nangyari?" sunud-sunod niyang tanong.

"Iniwan ko siya sa Japan," pag-amin ko bago lumayo kay Kim at umupo ng maayos sa
sahig, "I freaked out when I woke up. Hindi ko alam kung paano pero nakahanap ako
ng paraan para makapangutang para sa plane ticket ko. Tinulungan ako ng kaibigan ni
River na mag-book ng flight kanina. Kaya nandito na ako ngayon."

Gulat na gulat ang mukha ni Kim. "You mean to say hindi pa kayo nag-uusap
pagkatapos niyong...?" she trailed off. Typical Kim. Hindi siya mahilig magmura at
magsabi ng mga masasamang salita.

Tumango ako. "I'm so scared, Kim."

"Anong ikinakatakot mo?"

I sniffed. "Baka iwanan na niya ako ngayon at naisuko ko na ang Bataan," pag-amin
ko. I just kept the little tidbit that I might get pregnant very, very soon.

Umiling si Kim. "Hindi naman siguro ganun. I know that guy loves you so much. Ang
dami niyang pinagdaanan para maging kayo ulit."

Natawa ako sa sinabi niya. "That's the other thing... hindi pa kami nagkakabalikan.
We had sex kahit wala kaming commitment. Kim, I feel like a slut!" I cried.

Umiling siya. "Hindi ka ganun. Ano ka ba?"

"I promised myself na hindi ko ibibigay ang sarili ko hanggat hindi ako kasal.
Tapos ngayon, may nangyari samin ni River kahit hindi pa kami nagkakabalikan!
That's just fucked up!" I gave out a shaky breath. "I love so much, Kim. Pero hindi
naman tama na kalimutan ko yung virtues and principles ko diba?"

Tumango siya at hindi nagsalita, mas piniling makinig sa paglalabas ko ng hinaing.

"My gods. I'll probably go straight to hell," sabi ko habang umiiling at nagpipigil
umiyak.

Nagulat ako nang hawakan ako ni Kim sa kamay. "Look at me, J. I might be
inexperienced with these things. You might think I'm too innocent. But even I know
that having sex before marriage doesn't send you to hell. Hindi rin ticket to
heaven ang pagiging isang virgin," she said calm but stern. "He already paid for
our tickets to heaven. Hindi porket nagawa mo na iyon, He will love you less.
Walang makakabago ng pagmamahal at forgiveness sa atin ni Jesus, okay?" she said
with a small smile.

I nodded, taking in everything that she said.

"And if River leaves you because he's done with you, and I'm sure he won't," she
said pointedly. "that only goes to show that he's not meant for you. If he's not
the one for you, I'm sure nandiyan lang sa tabi yung para sa'yo talaga. Baka na-
traffic lang." She grinned.

"Paano kapag bumalik na siya? Anong sasabihin ko? Anong gagawin ko? Paano kapag
gusto niyang... umulit?" sunud-sunod kong tanong.

Nagkamot siya ng ulo. "Wala sa akin ang sagot diyan. Nasa sa'yo. Kung hindi ka
kumportable gawin, edi huwag. Nabigay mo na rin naman, siguro huwag na munang
paulit-ulit ibigay? Kung yung pagkalimot sa virtues at principles mo ay isa sa mga
gumugulo sa'yo ngayon... edi make another one! Huwag ka na umulit hanggat hindi ka
pa kasal."

Niyakap ko si Kim. "Thank you so much, Kim." I breathed her sweet scent. I really,
really grateful to have a friend like her. I'm so lucky to have her as my best
friend.

"Alam mo, may alam akong paraan para makalimutan mo saglit yung mga problema mo,"
biglang sabi ni Kim habang nakangisi ng malaki.

"Ano?"

"Once Upon A Time Marathon!" Kim squealed while clapping her hands.

=================

Chapter 60: Ongpauco

Chapter 60

Ongpauco

"Knock, knock!"

Napalingon ako sa pintuan at nakita ko si L na nakasilip sa may pintuan ng kwarto

ko. Tumayo ako ng maayos at iniwan ko ang nagkalat kong books sa sahig. Naglilinis
kasi ako ng kwarto ko. Mainam na paraan para maiwasan kong mag-isip ng kung anu-
ano. Puro pag-aalphabetize lang ng titles ng books at color coding ang nasa isipan
ko.

"Pasok," sabi ko sa kanya at sumenyas na umupo sa kama. "Saglit lang. Itatabi ko

lang saglit yung mga kalat ko," sabi ko habang tinatabi ang marumi kong bed sheet
at pillow cases.

"What's up?" tanong ko sa kanya bago maupo sa kama, nakaharap sa kanya.

"Nothing much," sagot nito habang nililibot ng mga mata niya ang kwarto ko.

"Nasaan ka kahapon? Hindi ka umuwi ha," I asked, confused. Hindi ko alam kung
matutuwa ako o malulungkot na hindi niya nakita yung pagbi-breakdown ko kahapon.

She sighed. "I was in Cavite.I spent my time with the folks." May binubot siya sa
bulsa niya. "By the way, Kim gave me this. She said, ibigay ko raw sa'yo," inabot
niya sa akin ang isang maliit na papel. Binuksan ko ito at nakita ang hand-writing
ni Kim.

Ephesians 2:8

For it is by grace you have been saved, through faith-and this is not from
yourselves, it is the gift of God

Napangiti ako bago ko itinabi sa bedside table ko ang papel na bigay ni Kim.
Lumingon ako kay L. Magsasalita palang sana ako nang unahan niya ako.

"Let's cut the crap. What happened in Japan?" L asked, not showing anything in her
face. Minsan talaga naiilang ako kapag ako yung receiving-end ng 'pokerface' niya.

"SInabi na sa'yo ni Kim?" tanong ko sa kanya, buying time.

Umiling si L. "She didn't have to tell me. The mere fact that you were already here
yesterday was a dead give-away. So, what gives, J?"

And so I told her everything. Simula sa umpisa. Every little detail kinuwento ko sa
kanya, except the sex part. Nakakailang pa rin yung part nay un kahit sa best
friend ko ikukwento.

Ikinuwento ko sa kanya na dinala niya ako sa DisneySea, na siya yung nagpatahan sa

akin nung umiyak ako duon.

Ikinuwento ko rin sa kanya yung dinala niya ako sa Star Wars Con at na nagsabi na
siya ng 'I love you' sa harapan ko at sa harap ng maraming tao.
Ikinuwento ko rin sa kanya na matapos niyang sabihin na hindi niya ako madadala sa
Wizarding World of Harry Potter ay dinala niya pa rin ako.

Ikinuwento ko rin ay yung dinala niya ako sa totoong mundo niya. Sa mundo ng F1
racing. I told her how River showed me the other parts of my world that I haven't
seen. Then he showed me his and he made me watch him enjoy and love the speed.

Natahimik kaming dalawa matapos kong magkuwento. She looked like she's thinking
real hard. She's carefully constructing her words. "Did he force you into sleeping
with him?" she suddenly asked. Umiling ako. 

Her brows furrowed. "So, ginusto mo rin?" she asked, still not giving anything
away.

Umiwas ako ng tingin at nag-isip. Ginusto ko ba yung nangyari? Hindi ako sumagot.

"Do you still love him?" Agad akong tumango. There's no question about it. Mahal ko
si River. I'm just so confused right now kung anong mangyayari sa amin after nito.

"Do you regret it? Losing your virginity to him?" Hindi ako makaimik. Hindi ko alam
kung nagsisisi ako o hindi. I can't make up my mind. I love him and he loves me.
But were those enough reason to give my all to him?

"You lost it to the one you love. Why are you regretting it, J?" L asked with a sad
voice. She assumed that I regret it even though I haven't answered her question
yet.

"I wanted to keep my promise to myself na hindi ako makikipag-sex hanggat di ako
kasal," I blurted out.

L scoffed. "That's bullshit and you know it. That's what society drilled in our
heads. Are you seriously fucking up your relationship because of these so-called
promises?"

"L, hindi ganun! I get your point, though. Pero hindi ganun. Gusto ko lang may
mapatunayan sa sarili ko." Iba ang family ko sa family nila L. Mas strikto ang mga
magulang ko. Ngayong college nga lang sila nagging maluwag sa akin. Si Tiger Lily,
lagi siyang nagpapaalala na huwag kaming maglalandi ni ate hanggat hindi kami
settled. Huwag kaming tumulad sa mga nakikiuso sa premarital sex dahil ang sex ay
blessing na bigay ng Diyos para lang sa mag-asawa. Si papa naman, susubukan niyang
palayuin yung mga lalaking umaaligid sa amin. Hindi ko nga alam kung bakit
nakakalusot sa kanya si River.

She let out a breath. "What do you wanna prove to yourself? J, you're in love with
the guy! Nangyari na! You can't blame him for taking away something you wanna give
to your future husband! You said it yourself, he didn't forced you. Ginusto mo
yun."

Hindi ako umimik. I just don't know what to think anymore.

"My gods, J, Why are you making this hard for him? Why are you making this hard for
you? You guys love each other. Don't let this issue break you apart. Talk and
listen to him. You made a mistake, learn from it."

Nakinig lang ako sa kanya at hindi nagsalita.

"Trust me, J. You'll regret letting him go more than losing your virginity with
him. You'll regret it if you won't do anything to fix this fucked-up situation. Fix
this. Because trust me, living in regret is like living in hell. I've been there
and done that. And fuck, I'm doing it again," L said before storming out of my
room.

I think I made her mad.

***

Ilang araw na ang nakakalipas simula nang iwan ko si River sa Japan. Hindi pa rin
kami nakakapag-usap simula nang mamngyari ang lahat. I miss him so much. Gusto ko
siyang makausap pero... What would I say to him? I left him hanging without an
explanation.

Sa loob ng ilang araw na hindi kami nag-uusap, I tried real hard not to overthink
on the negative side of things. Tumatak kasi sa pag-uusap namin ni L yung sinabi
niya about regrets.

I love River so much... it hurts being away from him.

But I really think I needed this time out. To think of my mistakes. To think about
how horrible I handled things. To think how I much I hurt both of us.

Gods. What must River feel now?

At nuong iniwan ko siyang mag-isa sa Japan na walang pasabi kung nasaan ako... Ano
kayang naiisip niya nuon? Ano kayang nararamdaman niya nun? Dear God, I must've
broken his heart again. Tita Aina will definitely get disappointed if she learns
what happened.

Pero how about my parents? Kinakabahan ako kay mama. Kinakabahan ako na isang
tingin palang niya sa akin, malalaman niya na. She's has a way of knowing things. I
just hope matutunan ko yung pokerface technique ni L.
Napahiga na lang ako sa kama ko. Hindi ko na inalintana na nahihigaan ko na ang mga
reviewers ko. Bukas na ang final coaching namin sa review center. Baka mamaya may
surprised mock exam sila duon, kailangan ko maghanda. But I'm just so tired to day.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bedside table. Binuksan ko yung newly downloaded kong
calendar app. Nilagay ko agad dito na nagka-mens na ako ngayong araw na ito. SInet
ko na rin ang date kung kalian possibly matatapos yung flow ng mens ko. Usually 5
days.

Pagkakita ko sa underwear ko na may mens na ako, hindi ko maintindihan yung

nararamdaman ko. I was relieved but sad at the same time. Dala na siguro ito ng
stress sa pag-aaral at pag-iisip.

Tinanggap ko na lang ito as a blessing dahil I know in my gut na hindi pa ako

ready. I still mess up with things. I don't think kaya kong magpamilya agad. I'm
too young for that. River's too young for that at kailangan niya ng focus sa racing
at sa pagkuha niya ng board exam next year.

Nagulat ako nang biglang mag-vibrate ang phone. My heart squeezed when I saw who
just texted me. Ngayon na lang ulit siya nagpadala ng message sa akin. Galit na
galit siguro siya sa pag-iwan ko sa kanya. I couldn't blame him. I fucked that up.
Mas pinili kong tumakas at hindi harapin ang consequences kasama siya. Mas pinili
kong huwag makipag-usap. Mas pinili kong saktan kaming dalawa.

I was the one who's at fault. I can admit to it now.

Tama si L. Ginusto ko yung nangyari even if I know that I wasn't ready. I can own
up to that now. My head is starting to clear up now.

From: River Ongpauco

I'm done giving you space.

My eyes started to sting. My gods. Is he gonna break up with me now? Nagsawa nab a
siya sa akin? Sa palagi kong pagtakas kapag may problema kami?

I shook the negative thoughts away. Stop jumping to conclusions, J. Stop thinking
negative thoughts. Talk and listen to him. Fix this and apologize. Beg if you have
to.

We need to talk.

Hindi ko nasi-send ang text message ko ay may sumulpot ulit na text galing kay
River.

From: River Ongpauco

I'm at your doorstep.

Hindi na ako nag-isip pa at agad ng bumangon. Tumakbo ako papunta sa pintuan ng

kwarto. Biinuksan ko ito at tumakbo. Napahinto ako nang may mabunggo ako.

"Ow!" sigaw ko habang napahawak sa noo ko.Napatingala ako sa nabunggo ko. Oh shit.
Si River.

Napaatras ako bigla. Nakatitig lang siya sa akin. So I did the same. I took in his
appearance. He looked like a mess. His hair was disheveled. It looked like he
hasn't shave since for a couple days now. And his eyes, they were intense and they
were surrounded by dark circles.

Shit. He really looked like a mess. I did that to him.

"P-Pasok ka," I stuttered nervously. He only nodded as he walked inside my room. I

closed and locked it. I don't wanna be disturbed. Mahaba ang pag-uusapan namin.

Tumakbo ako sa kama ko at pinulot ang mga reviewers ko at niligpit. Matapos ko

itong maiayos ay iminuwestra ko na maupo siya. Sumunod siya at pinalo niya ng
marahan ang tabi niya. "Sit beside me," sabi niya.

Napalunok ako nang marinig ko ang boses niya for the first time since that night.
Sinunod ko siya at umupo sa tabi niya. May maliit na pagitan pa rin sa aming
dalawa.

Ibubuko ko pa lang sana ang bibig ko para humingi ng tawad pero inunahan niya akong
magsalita. "What the fuck happened in Japan? Why did you left me?" sunud-sunod
niyang tanong.

Napatingin ako sa baba para makaiwas sa mga mata niya. But he was done. He took my
chin and made me look at him. "When shit happens, you talk to me, Jamie. You don't
flee and you don't hide from me. You'll fucking look at me in the eye and talk to
me."

I just stared at him. "I'm not a one-night-stand. Neither are you," he said, his
jaw clenching. I gulped at his hardened face and intense gaze. I didn't dare to
look away. But my eyes started to tear up. His eyes softened when he saw my tears
roll down my face.

"I'm so sorry," I said, my voice broke at the last word. "What I did to you was
wrong. I'm so sorry, River."

His hand on my chin glided to my neck. Oh gods. I missed his favorite move. "You're
forgiven," he said as he gently squeezed the back of my neck.
"I was so scared when I woke up that morning. I broke my principles and values. It
was drilled to me since I was a kid. My brain just shut down and I didn't think of
the results when I left you there. Dinagdagan ko pa yung problema. Instead na
gisingin kita para makapag-usap tayo, I sneaked out and left you." The tears from
my eyes were uncontrollable now but River didn't stop on wiping them away as he
listened to me.

"What went through your head when you were at the plane? Why didn't you at least
call me?"

Pinilit kong hindi umiwas ng tingin even if I'm dying to do it. "My head pretty
much produced ugly thoughts. I thought iiwan mo na ako. I thought magsasawa ka na
sakin. Inisip ko, what if hindi ka satisfied sa akin, will you find someone more
interesting than me?"

"You're still doubting my feelings for you," he said, his tone flat.

Panic started to rise. "I won't deny it. But believe me, I thought I was past that.
Sinabi mo na sa akin yung mga sikreto mo, sinabi mo na mahal mo ako sa harapan ko.
You made me feel like I'm the only girl you see. Hindi ikaw yung may problema kasi
hindi ka na nagkulang. It was me. It was my head."

"I know I'm not matured enough yet. Sometimes I don't know what I'm doing. You're
my first serious boyfriend. All of the things you did to me, first time ko sa lahat
ng bagay yun. You were my first in everything. I don't have anything to compare my
mistakes and these feelings that I feel for you. Minsan naguguluhan lang talaga
ako. At mali-mali ako kapag nagde-desisyon minsan."

Hindi umimik si River. Kinakabahan ako nang tanggalin niya ang kamay niya sa leeg
ko. Magsasalita sana ako nang bigla niyang hinila ang damit niya galing sa likod at
hinubad ito.

I gasped. Anong gagawin niya?

My panic deflated when I saw something in his chest.

"Oh my Gods. You have a new tattoo?" I asked, wide-eyed.

"Yup. I got it when I got here on Monday."

"Nandito ka na rin nung Monday?"

He looked annoyed. "Of course. I came back for you. There was nothing that's gonna
make me stay there while you're back here."
Napakagat na lang ako ng labi at napatitig sa bago niyang tattoo. Namumula pa ang
balat sa paligod nito. "You got an owl tattoo," I whispered, my hands itching to
touch it. I know it hurts so I held myself back.

"Athena's symbol."

Biglang pumasok sa isip ko yung nag-stalk ako sa kanya dati. He refered to me as

'Athena's daughter.'

"It's for me?"

"It's now a symbol of my commitment to my Annabeth."

"I can't believe you did this for me."

"Now you won't question my commitment," he said with a smirk. Umiling ako. Hindi na
talaga. This is a huge commitment. It was a tattoo!

I chuckled. "Mabuti na lang at hindi pangalan ko," I said.

"Look closely," he chuckled.

I looked at his face first before I looked back to his new owl tattoo. Ang ganda,
halatang magaling na artist ang gumaw-"Holy gods! Is that my name?!" I asked,
shocked as I look back at the intricate lettering of my name on his chest. It was
like an optical illusion. You really have to look harder for you to see it.

Pero sabi nga nila. What is seen cannot be unseen.

"River..."

He touched my face with his hands. "I love you, Jamie. Please. Don't you ever
forget and doubt that."

Tumango ako at napaiyak. Imbes na ako ang nagpi-please, siya pa itong nagsasabi.
Gods. Why am I too blind to see this? Bakit kailangan pang dumaan sa ganun?

"Ikuwento mo lahat sa akin yung nangyari ka nang magising ka na wala ako. I want to
know. Gusto kong maalala para sa susunod na magkaproblema tayo, alam ko na yung
nararamdaman mo. So I won't flee again. I need you to drill it in my head."

He nodded slowly and took his hand off me. "I woke up with a grin on my face, to be
honest. It was the best night of my life. I just had sex with girl. It was the best
damn feeling that I've ever felt. Well, next to being with you again."

"Huh? Hindi pa tayo nagkakabalikan ha?" I asked, confused.

He squinted his eyes at me. "I love you. You love me. Matagal ng tayo ulit," he
said in Tagalog. Kung hindi lang nakakakilig, kanina pa ako tumawa,

"Oh, okay. So..." napahinto ako. I was about to say about the thing that really
bothered me that night.

"What? Say it. Don't hold back on me," he urged.

"I wanted to tell that... I'm not pregnant."

He just stared at me. "Hindi tayo gumamit ng protection nun!" I hissed at him.
Nakalimutan niya na ba?

"Fuck! I totally forgot about that! Shit, baby. Are you okay now?" he asked, his
voice sounded frantic and concerned.

Umiling ako. "I just got my period this morning."

"Oh." He blinked once. "So we can't do it again?"

Naramdaman kong pumula ang mukha ko. Umiling ako. "No." I should tell him this. I
know this will upset him but I have decided. "Ayoko na ulit makipag-sex hanggat
hindi ako kasal."

He just looked at me for a minute. Then he shrugged. "Doesn't matter. I still love
you. I don't need to have sex everyday. I already got a taste of you. That's enough
for me. I can wait," he said with a smile.

Naramdaman ko na lalong uminit ang mukha ko. Umiling ako. "Sige na. Ituloy mo na
yung kwento mo."

Tumango siya. "When I realized that you left and you won't answer your calls... I
got so mad. And then, I thought what you must have been thinking... feeling. I got
guilty. I don't want you hurting."

"And then Phillip approached me. I punched him when I learned what he did. Thank
fuck he's a cool guy. I paid him your debt. You don't have to think about it
anywhere."

"Wait. What?" I asked, shocked.

"I said don't think about it. Drop it." Magsasalita pa sana ako pero nagpatuloy na
siya. "I understand what you went through that's why I didn't bug you and just gave
you your much needed space."

"Nakapag isip-isip na rin ako... I don't regret losing it to you. In fact, I found
peace about it. Hindi siya nasayang kasi we did it because we love each other...
well, from being horny too."

He burst out laughing. Oh my gods. I missed that sound. River took my hands and
leaned towards me. "I love you, River," I whispered to him.

"I know," he said as our lips touched. I sighed in relief.

Finally, we're okay na. We survived the test.

I moved away from him. "Star Wars marathon?" I asked him with a cheeky grin.

"I bought you food. Lemme just get it," he said as he stood up.

"Lasagna and pizza?" I asked.

He leaned down and kissed my head. "You know it."

Paglabas niya ng kwarto ko ay agad na akong nag-set up ng laptop ko. Wala pang
limang minuto nang bumalik na ulit siya dala ang isang plastic ng paborito kong
pasta place at isang box ng pizza. Sa kama ay kumain ako ng mga paborito kong
pagkain at nanunuod ng paborito palabas kasama ang pinakapaborito kong tao sa
lahat.

Ang boyfriend ko.

***

"I feel so bloated," bulong ko kay River habang nakasiksik sa kili-kili niya.
Nakahiga pa rin kami sa kama ko kahit tapos na pinapanuod namin at wala na kaming
pagkain. We consumed it all.

Isa ito sa pinakagusto kong gawin sa kasama si River, ang tumambay. Tahimik lang
kami at hindi nag-uusap masyado.

Peaceful.
Minsan paglalaruan niya ang buhok ko o ang mga kamay ko. Ako naman ay nagdo-drawing
lang ng kung anu-anong patterns sa tiyan niya gamit ang daliri ko. Minsan,
nakakatulog na lang ako sa pakikinig ng heartbeat niya.

Bliss.

Patulog na ako nang marinig ko siyang nagha-hum. Hindi siya magaling kumanta at
hindi rin siya marunong pumito. Kaya ganyan ang madalas niyang gawin, humuhuni.
Pinakinggan ko lang siya sa paghuni at pinabayaan ko lang siya paglaruan ang kamay
ko.

Nagulat ako nang may malamig na sumiksik sa kamay ko. Napadilat ako at napatingin
sa magkahawak naming mga kamay.

"Umm... Bakit may singsing diyan?" tanong ko habang tinitignan ang singsing sa
kaliwang kamay ko, sa may palasingsingan. The ring looked like R2-D2. Star Wars
inspired ring?

And then something just clicked. He was humming Marry Me by Train.

I gasped. "Oh my gods." I looked at him wide-eyed.

He was grinning at me. "Marry me?"

"Damage control ba to?" I asked, panicking.

He shook his head. "If you think I'm marrying you because it's the right thing to
do, you're wrong. I'm not a saint. I am a selfish bastard and I'm marking my
territory."

"River..." I only got to whisper his name, speechless.

"You're mine from the moment I fell for you, Annabeth." I was about to open my
mouth when he beat me into it. "I won't take no for an answer."

He wants to marry me? Kakatapos lang namin sa isang magulong sitwasyon, ito naman
ang papasukin namin? Engagement? Marriage?

I looked back to him and saw him lazily looking at me. Without effort, he still
shows me how much he love me just by staring at me the way he does.

Kaya ko bang pakawalan yan? Kaya ko ba tanggihan itong taong mahal na mahal ako?
Kaya ko bang maging pasukin ang magulong buhay nila at maging isa ring Ongpauco?
I know that if the roles were reversed, he'll say yes right away. Because he loves
me that much.

"Will you marry me, Annabeth?" he asked as he sat up straight on my bed.

I looked at the R2-D2 ring before looking back at him with a face-splitting grin.
"Yes, Percy."

*** *** *** *** *** *** *** *** ***

Yes. I know. Bitin. But everything has to end and WHFFM has reached that point.

Thank you so much for loving and gloving the whole story, the characters, the
scenes, the weirdness and the weird terms! Thank you so much for supporting all the
way from the start up to the finish line.

I glove you all and I hope to see you at the WHFFM's spin-off 'When It Was Me'.

- Seeyara

PS. If you're gonna tweet about When He Fell For me, please use the hashtag #WHFFM
or #WhenHeFellForMe so that I would see it! Or just tweet me! @seeyara

PPS. I really glove you all.

PPPS. Shit. I'm gonna miss Jamie and River. :'(

=================

Aftermath: Amidala

Aftermath: Amidala

River's POV

Sixty-one... Sixty-two... Sixty-three...

I've been counting the steps I was taking as I paced around the spacious courtroom.
It helped me calm down, somehow. The counting also blocked the thoughts I'm trying
to avoid. Where the hell are they? Where the hell is she?

"Second thoughts, dear brother?" Lake asked as he watched me from his seat. I shook
my head and continued to walk. My clammy hands are on the pockets of my black
pants. Dammit. This suit is too tight.

I looked at my brother. He was so relaxed in his khaki pants and blue collared
shirt. Why the fuck did I choose to wear this suit?

Right. It's because I wanted Jamie to have a simple yet elegant civil wedding. We
can't have the grand wedding she deserved now. We're saving up for more important
things in our future.

"Jitters?" he asked, his voice annoying the shit out of me. If feeling light-headed
and sweating like a pig meant 'jitters', then yes. I feel like my heart is in my
throat. The fluttering in my stomach won't stop.

I haven't been this nervous since I woke up alone in my hotel room in Japan.

I glared at him. The little shit was grinning wide. "So what if I'm nervous?"

He shrugged. "Bro, Annabeth is so in love with you it makes me wanna vomit. I don't
know what you did to her but I know she'll show up, okay?" he said, wiggling his
brows. I glared at him.

"Stop calling her 'Annabeth.'"

Lake just rolled his eyes. I shook my head and continued to pace around the
courtroom. I looked at my watch. I'm about to see here in ten minutes. Why is the
time too damn slow?

My girl is too unpredictable. She acts on impulse. No one knows what goes on in her
head. Half the time, she doesn't even know what goes on in her head. I just hope
she won't choose this time to change her mind about me... us and our future.

Because it will kill me if she did so.

I startled when Lake slapped me on my back. "Lighten up, fucker!  You two went
through a lot, you think she'll change her mind now?" He shook his head in
disbelief. "Stop over-thinking. Just think of the good times. Like the first time
you meet her!"

And just like that, the memory flashed on my mind.

"Distraction is what you need, dear brother," Lake shouted in my ear. I didn't look
at him and just stared ahead, watching the gyrating bodies in front of us.
Everything around us was too much. The strobe lights, the smell of smoke, and
sweat, the obscene dance moves of my schoolmates.

I shook my head in disgust.

"Is it because of daddy dearest?" he asked. I kept my mouth shut. Like he needed to
know what's fucking with my head. We all hated our father. He doesn't approve of
what we do. I race. Lake pitches baseball. Kade leads the university's football
team.

Lake doesn't need to know that our douche of a father wants me to take-over the
architectural firm. Because I won't fucking accept it.

I shook my head. What my father thought of what we do with our lives doesn't matter
anymore. It stopped when he cheated and left us all.

Lake nudged me hard. I was about to hit him when my attention was caught by the
three girls at the entrance of the VIP area. Despite the strobe lights, I
immediately recognized Louisse, Kade's girl.

"Who's that?" I asked Lake, pointing at the girl Louisse was with at the VIP area
entrance.

Lake squinted. "Which one? The one wearing glasses?"

I shook my head as I watched the girl. "The tiny one. Black dress," I said, my eyes
fixed with the tiny one.  There's something about her... I can't pinpoint what it
was but it got drawn to her.

"I dunno. Probably one of Louisse's best friends?" Lake shrugged. "Why don't you
ask her yourself?"

I ignored him and just watched 'tiny' from a far as she awkwardly made her way at
the couches Kade saved for them.

Suddenly, 'tiny' drank her shot straight before her friends could stop her. Man,
that must've burned her throat. Her whole body shivered and she made an ugly face,
her tongue out. They reprimanded her but they ended up laughing at her antics.

When they made a toast, she only had an imaginary shot.  I shook my head and
grinned. I can tell she's a hoot. They way she laughed without finesse gave her
away.

Good thing we were at the darkest spot of the VIP area. I continued watching her
from a far. The three of them can't dance for shit. But they're the only ones who
were actually having fun just from dancing. They weren't doing it to get attention.
They looked like they're just here to have a clean fun. 'Tiny' did all kinds of un-
sexy dances. Robot dancing. Minsan she'll do the macho-dancing thing. Then that
flailing thing. It was hilarious. I've never seen a girl danced like that before.

I finished my drink and slammed the glass at our table. I stood up, my eyes still
on her. "Seems like I found my perfect distraction," I said to Lake.

I felt his eyes on me as I left him on the couches. "Dibs on the girl with the
glasses," he shouted, referring to the other girl they were with.

I shrugged. He can have whoever he wants, tiny is mine... for tonight.

When I got close to her, I saw her looking at the way her friends went to. It
looked like she didn't know what to do and where to go. She was lost and she just
stood awkwardly at the middle of the dance floor.

I went and stood in front of her and stopped. She looked up at me and there was no
recognition in her eyes. I smiled at her and she just looked at me with her wide
eyes.

"Hello!" I said to her, more like shouted at her. The music around us was too damn
loud.

She blinked twice before she did the unexpected. She did the 'Live long and
prosper' spiel from Star Trek. It was so unexpected that I didn't have the chance
to stop myself from laughing.

Man, this night is going to be one for the books. I can tell just by looking at
this cute weirdo.

I know she's about to split so I did the spiel too. "Live long and prosper?" I
said, grinning. Her eyes landed at my cheeks. Her eyes widened even more. She
must've dropped her panties at the sight of my dimples.

"You need something?" she suddenly asked. I shook my head. I stared at her and took
the opportunity to memorize her face. Despite the darkness and the strobe lights, I
find her real cute. She's not wearing too much make-up and only sporting diamond
studs on her ears. She's wearing a black ballet flats to match her black dress.
Damn, she has curves.

"Okay. I'll go then!" she said before turning away from me.

Not so fast.

I stopped her by blocking her way and we almost bumped each other. Too bad she
stopped right away, I wouldn't mind if her body bumped against mine. Again, she has
curves.

"What?" she squeaked.

I frowned at her. So she didn't really recognize me?  It would be better if I ask
her straight. "Don't you know me?"

She said she didn't and that she's not allowed to talk to strangers. I watched her
make a bee-line to the bar. I smirked at her back. So she didn't really know who I
am. I decided to follow where she went. I wasn't done playing with my distraction.

***

I heard Lake whistled. "Daaaaamn," I heard him say as I whipped around, my eyes
connecting with my girl. The tips of my lips lifted immediately. And damn, the
relief was overwhelming.

She's here.

She's here with her best friends and she's wearing her simple white dress. It suits
her well. I love it that the hem of her dress ends at her feet.

She smiled before she launched herself at me. I caught her with my both arms. I
lifted her off the ground and hugged her tight. "I missed you," she mumbled against
my neck.

I chuckled. "Ditto," I said, just to annoy her a bit. She looks cute when she tries
to be mad at me.

She pulled away from me and glared. She always does that whenever she thinks I'm
holding back on her.
I pulled her back. "I missed you, too."

Someone coughed and that made us stop gazing at each other. Jamie and I both looked
at our friends. Beside Lake were Kim and Louisse and behind them was Kade. He came
in just in time.

"He's here!" Jamie whispered. "Thank God, wala yung pampam!" she added before
pulling away from me. She took my hand and pulled me towards them.

I stopped. "Wait, baby." She did. I looked away from her and caught Lake's eyes. He
grinned, understanding what I was saying with my eyes.

"Anong meron?" Jamie asked when Lake came towards us with a flat jewelry box. He
opened it without asking me if it's okay. Asshole.

Jamie gasped. Her wide-eyes came went back to me. I smiled at her. "Just to
complete the look," I said, pointing at her white Grecian dress. I took the golden
laurel wreath and placed it on her head.

Jamie suddenly laughed. Kim moved towards us and gave her a black bag. I chuckled
when I saw what's inside it. "Hindi mo kailangang suotin. Baka paalisin tayo dito
bago pa tayo magsimula," she said with a laugh. She handed me a Darth Vader voice-
changer mask.

I was about to open my mouth when we heard someone clapped. "Nandito na ba ang
lahat? Maaari na ba tayong mag-umpisa?" the judge said as he went to his post.

I looked back at Jamie. "Are you ready to spend the rest of your life with me?" I
whispered to her.

Her eyes filled with tears as she smiled. She blinked it away before nodding. "I
was born ready," she said with a grin.

I love her. I love her so much. I can't believe I almost lost her when I choked and
broke up with her last year.

***

The 'distraction' turned out to be the best damn girl that I have ever met.
It was supposed to be just about fun and games and I admit it was a shitty to play
with her. Yes, everything was a game. Every move I did was calculated. Every tweet,
every photo posted on my Instagram account, every single cheesy thing I did was all
for show.

I didn't realize right away that she's the real deal. She's not fake and she's not
after my money. She didn't even know I'm an F1 racer in the first place. But when I
was hit by the realization of what was in front of me, I decided not to let the
girl go. I was done playing.

I may have not love her the way she says she loves me. But I swear to God and to
everything that is holy, I'm gonna be the best boyfriend she's ever had. I don't
care if it means I'm gonna have to work my ass off more. It doesn't matter if I
have to stretch myself too thin. I'm gonna give her the best because that's what
she deserves.

I don't care if I have to bring her to theme parks, childish movie dates, MMA
lessons or wherever she wants us to be. I don't care if she calls me Percy or if I
lose my man card for her. If I have to be the cheesiest guy to compensate for my
lack of feelings for her, then so be it.

I like her a lot and I care for her. But I'm not in love with her.

This relationship may have started as a game to me. But I am as sure as fuck that I
won't let this girl get hurt because of me. Aside from my mother and my siblings,
she's the only person who puts up with my shit.

 In a span of two months, she had shown me nothing but genuineness and affection.
Even though we started rough because she jumped into conclusions, I still managed
to get into her good side.

I shook my head at the memories of that night. I almost had her. Thank God, she
passed out on me. She wouldn't have forgiven me if something did happen to us. She
values her purity and I respect that. But that doesn't mean I'd stop making out
with her.

I stirred but kept my eyes close.

"Gwapo niya no?" Shit. Are they talking about me? I heard Jamie sighed as I felt
the heat of her body against my side. "Did I mention na he's perfect?" she said
dreamily. I fought the urge to smile. Shit. How can I get out of this situation?
Eavesdropping is not good.

"Baby girl, that guy is a heartbreak waiting to happen," said an older woman's
voice.

Fuck.
"Hindi kaya! Paano mo naman nasabi?" Jamie asked indignantly. I forced myself to
relax and continue breathing normally. I don't wanna get caught listening.

"I've dated douchebags before. Alam mo 'yan. I know one when I see one," the woman
said with conviction.

I know I'm a grade-A douchebag. But when it comes to Jamie, I am not like that.

I continued to act asleep. I listened how Jamie defend me against her older sister.
I listened how she told her ate how much she loves me and that whatever the fuck
I'm hiding from her, she's still gonna accept me. No matter what.

I don't deserve this girl.

"Tsaka he makes me happy, ate. Yun naman ang importante diba?" she asked softly.
I'm glad I'm making her happy. I'm glad I'm the one who's making her happy.

"Does he love you?" I felt Jamie's body suddenly tensed. Holy shit. "What am I
asking? Who wouldn't love you? Bato lang siguro 'yun," her sister added.

She was right. Who wouldn't love her? I mean, just look at Jamie. What's not to
love, right? I just can't love her the way she deserves to be loved.  She deserved
someone who doesn't have hang-ups, who doesn't have a fucked up family life. She's
the forever kind of girl. Someone's forever.

She deserved better.

I don't deserve her.

God. Why does it bug the hell out of me? Why does it leave a bad taste on my mouth?

Maybe because I'm fucking in love with her? Maybe because-

Holy shit.

No. No. No.

I need to stop this.

I need to end this.

I felt my throat closing up. I'm fucking choking.

***

I made a fucking mistake.

As soon as she hung up on me, I knew I made a fucking mistake. I knew it in my gut
that she will never forgive me. I knew it when I heard her voice cracked.

Fuck. I just broke her heart.

I broke Jamie.

I looked at my phone and saw my hand was shaking. I closed my eyes and breathed
deeply. You did the right thing, asshole. It was better that you cut her loose now.
You'll hurt her more if you prolonged it. You don't deserve that kind of girl.
She's better off without you.

She deserves someone better than you.

"Fuck!" I shouted as I threw my phone. I watched as it sailed across the room and
shattered into pieces when it landed against the wall of my hotel room.

Just the thought of seeing her with another guy makes me angry. The thought of
another guy kissing her lips, hearing her soft moan at the first touch of their
lips, and watching the way her eyes fluttered close as they kissed.

The thought of another guy making her smile and laugh. God, I miss her smile. I
miss hearing her laugh. I miss seeing her eyes lit up as she looked at me.

I miss being with her.

 I miss her.

I fucking miss her.

Fuck, Annabeth. I didn't mean it when I said it was fun while it lasted. It was
only ever fun when I was with you.
I was only ever happy when I am with you.

I felt my heart squeezed tightly, my stomach churning, my knees weakening and my

hands still shaking. Why am I feeling this way? I did the right fucking thing! I
let her go.

God, Jamie. It was for your own good.

I'm a son of a fucked-up man. After all, the apple doesn't fall far from the tree,
right?

I am the living proof of that.

***

I was at my room, pissed drunk. Lake just called. He informed me that there's a guy
who likes Jamie. Turns out it was her former boss, the son-of-a-bitch who hugged
her when I picked her up one night on her OJT.

I asked Lake to do everything to keep them a part. The fucktard just laughed and
told me no. Then he hung up on me! I can't believe this shit. I asked them to guard
Jamie there and they're just going to watch her flirt with that asswipe? I even
shouldered their expenses, their plane tickets! They're there to protect her not
let her find a rebound!

I was really tempted to throw my new phone.

I should've talked to her at our graduation. Instead I just watched her with dead
eyes. She was looking at me with those sad eyes of hers. I would've run to her if
dad wasn't there with Jam's dad. When I decided to just give up and go to her, I
was suddenly in the arms of Jam.

What the fuck, right?

I immediately pushed her away. I looked at Jamie then and saw Lake was hugging her.
She was clutching his toga tightly. And then I saw Kade, whispering to my Annabeth
and at the same time he was staring daggers at me.

He mouthed, 'leave.'
And I did. For Jamie.

"River?"  I didn't sit up. I didn't even make a peep. It was my mom. I'm not in the
mood for talks. I'm pissed and drunk. I'm fucking hurting.

I wanted to greet her on her birthday... I wanted to hear her voice. But I know
that's impossible. She will never talk to me again. I was sure of that. She was
moving on.

And it has been three days since her birthday.

"Honey, what's wrong? You've been drinking all day. I thought you have a race
tomorrow?" mom asked, her voice laced with concern. I just shrugged. Fuck the race.
If I woke up tomorrow, I'll go. If not... I don't care what will happen.

"River," mom called me, her voice stern. "Sit your ass down and talk to me. Hijo,
you're scaring me."

Despite being drunk, I sat up and swayed a bit. The world was fucking spinning.
"Talk, River."

I kept my mouth shut, mom sighed. "Wait here. I'll ask for a cup of coffee." And
then she left.

I sighed as I raked my hands through my hair. What am I suppose to tell her? That I
choked up when the realization that I do love Jamie hit me? That I got scared and
thought of a way to ruin our relationship? That when I heard her sister talked shit
about me I decided to use it as an excuse to break up with her? That I played with
her in the start and the guilt ate at me?

And that I thought that letting her go was the right thing? Because I'm a fucking
douchebag and she deserved someone better than me?

Suddenly, mom was in front of me. "Here's your coffee, hijo," she said as she
handed me a cup of coffee. I took it and took a sip. Fuck. That was hot and too
strong.

"C'mon, make kwento." Mom sat beside me on my bed. I looked anywhere but her. My
eyes roamed at my old room. The colors of the walls are still the same, dark blue.
My trophies, plaques, certificates were still there. The only thing that was
missing was my first racing suit. I gave it to Jamie when we went karting. I hope
she won't throw it away. That racing suit was special to me.
I sighed and squeezed my eyes shut. Why can't I stop thinking about her? It always
boils down to her. "There was this girl..." I trailed off, not knowing what to say
next.

"Was? Past tense?" mom asked, her voice sad.

I can't believe I'm about to discuss this to my mom. But who else would understand
me? Even Lake and Kade can't stand me now. "Mom, I thought..." I gulped. "I-ah... I
thought I'll never fall in love. But that girl changed my mind."

Mom patted me on my shoulder. "What happened?"

"I fucked everything up." I scrubbed my face with my free hand. "I broke things
with her. I was only playing with her at first... But when I fell for her, I
choked! Maybe it was for the best to leave her. I was a douche. I don't deserve
her," I rambled. Fuck. This is by far the most embarrassing thing I have ever done
in front of my mother. 

"But you said it yourself, you love her now. You just need to apologize and grovel.
Court her if you have to. Don't hurt her again if she takes you back," Mom said as
she pat my shoulder, her eyes weren't looking at me with judgment.

I shook my head. I squeezed my eyes shut as I felt my temples throb. "She hates me
now, mom. I haven't even told her I love her and she believed my bullshit reasons
why I can't say it back to her."

"You haven't said it? Ever?" mom asked, shocked.

I shrugged and laughed. It sounded flat. "Ever. I'm fucked up, mom. You know that."

"Oh, River. You're not like your dad." That's the last thing she said before she
hugged me. I closed my eyes and remembered my asshole of a father.

He would always tell me he loves me. Every time he leaves, he makes it a point to
tell me that he loves me, Rain and mom. It took me years to learn he was lying and
cheating. What the fuck, right? Who tells his son he loves him and then proceeds to
fuck the next available pussy he gets?

And that's why I can't fake those three words with Jamie.

I learned too early that those three words were useless. They were said too much by
my dad that it's real meaning was lost to me at a young age.

"I know you hated opening up and saying those words but you still need to tell her.
Girls need reassurances. I'm surprised she believed and understood you for the
longest time."
My shoulders sagged even more. "I'm her first boyfriend."

Mom cringed. "Oh my... You really need to grovel, River. Kneel if you have to."

I was at The Ledge when I saw it... when my walls crumbled and everything in me
just snapped.

Putang ina.

Lake and Jamie did body shots?!

I went to Jamie's Instagram account...

I think I'm gonna bust a fucking artery.

nknskywlkrxx NO BIG DEAL. #SORRYNOTSORRY

There's a ring on her finger. Who gave this shit to her? She has a new boyfriend?
Fuck! She has a fiancé now?! Was it her old boss?

I punched my phone's home button too hard. I looked for her number and dialed. With
six rings, the line connected. I didn't wait for her to talk and attacked her.

"I saw your photos in Instagram," I growled. I can feel my body shaking with rage.

I heard her gasp from the other line. "River? Ikaw ba to?" she asked in disbelief.
She didn't know? That means she deleted me in her contacts!

I shook my head and then the image of her left hand sporting a ring flashed on my
mind. "You have a ring on your finger," I slurred even though I tried so hard not
to. Damn these shots!

"Napatawag ka lang para sabihan yan?"I heard the shock and irritation in her voice.

My hand tightened around my phone. She sounded like she didn't care. Like it wasn't
a big deal! "You're mine, baby! You're fucking mine!" I exploded. Fuck. "Who's the
asshole, huh?" I need to know who the little shit is. I need to fucking rearrange
his face.
"What the hell, River? Are you drunk?" she asked, her voice still sound irritated.

And I just snapped.

"Putang ina naman! Stop answering my questions with another question! Tell me who's
the asshat!" I shouted at her. I realized too late that that was a bad move.

"Putang ina ka din! You don't get to do this, River! You don't have the right
because I'm not yours anymore! You broke up with me diba? You fucking let me go!"
she screamed. She never screamed me at me when we fought. Fuck. She's beyond
furious now.

 I'm screwing this up.

"I know!" I growled. "I'm fucking stupid! Stupid for letting you go! God, baby. I
know that now! I miss you so much," I said, my voice sounded pleading.

"Shut up! I don't care anymore!" she screamed, her voice sounded like she was
crying.

I made her cry again. "Jamie... Baby, I lo-"

She didn't let me finish. She hung up on me.

Fucking hell. I fucked it up. I don't know if I could fix it again.

***

Funny. The first thing that popped into my mind when my car crashed against the
wall was Jamie's face. And then Kade's fist.

"Man the fuck up and win your girl back."

His words floated on my mind as my memories of Jamie flashed before me. The way her
eyes fluttered close whenever I kiss her, the touch of her lips against mine, and
her tight hugs.

When she bites my chest and when she sleep-talks, even when she farts when she's
asleep. Her love for all things geek. Her genuineness. Her smiling face, her laugh,
her quote-spouting. Her every quirks. Fuck. I missed those things. I missed my
girl.

The thought of not seeing her terrified me more than the thought of dying right
here, right now.

If I live for another day, I swear to God that I'll do everything to have her back
again. I won't give up. I won't choke up. I won't hurt her again.

And I'll say those three words to her.

***

Jamie's hands were clammy. My hands were clammy. Our clammy hands were clasping
each other. Fuck. My thoughts sounded real stupid.

Jamie's hands tightened its hold on mine. I looked at her and saw that her eyes
were welling up. Shit. Don't cry now. Don't cry right now. I hope she can read the
message in my eyes.

"Anong sabi mo, anak? Tama ba ang narinig ko? Kasal na kayo ni River?" Tita Lily
asked slowly, her eyes squinting. I risked a glance on Jamie's father. He's glaring
at our hands... no, he's glaring at the two rings on Jamie's left hand. Her wedding
band and R2-D2 engagement ring.

Jamie cleared her throat before she answered. "Opo, mama."

"I don't understand..." mom said, confused. "Why?" I saw her eyes went down on
Jamie's stomach. I stifled a groan.

Tita Lily beat my mom into asking the most dreaded question. "Buntis ka ba, Jamie?"

Jamie shook her head before she looked at me. I squeezed her hands. We're gonna
survive this double parental inquisition. But I'm not sure were gonna survive
unscathed.

"Kung bakit hindi ka buntis, bakit kayo nagpakasal? Nagmamadali ba kayo?" Jamie's
dad asked, his voice hard. Fuck. I am more scared at him than my father, who's
sitting pretty on Jamie's parents' sofa, smiling.
Jamie was about to answer when my mom interrupted her. "Were you drunk when you two
got married?"

"Baka naman pinilit ka ni River? Umamin ka!" Tita Lily stood up, her glare still
fixed at the two of us.

"River wouldn't do that!" Mom gasped.

Tita Lily slumped back on the sofa, beside tito who's now my father-in-law.
"Pasensya na, Mrs Ongpauco. Pero hindi ko lang talaga maisip ang dahilan kung bakit
maagang nagpakasal ang anak ko! At ayaw niya umamin kaya nilalatagan ko siya ng mga
pagpipilian niyang dahilan!"

Oh, shit.

Jamie squeezed my hands. I doubt there's still blood circulating on our hands.
"Nagpakasal po kami kasi mahal po namin at isat isa," Jamie said, her voice small.

"Pero ang babata niyo pa! Hindi ba kayo nag-iisip? Bakit ba kayo nagmamadali?" Tita
Lily massaged her temple. "Kakapasa mo pa lang ng board exam, Jamie! Diba balak mo
pang kumuha ng Master's Degree? Paano na ngayon at may asawa ka? Paano na ang mga
plano mo at may asawa ka nang susundin ha?"

I frowned at Tita Lily's words. I'm not gonna stop her from reaching her dreams. In
fact, I'm gonna stand next to her and if she'll let me, I'd even help her reach for
them. "Tita Lily, hindi ko po pipigilan si Jamie sa pagtupad ng dreams niya. I'm
gonna help her pa if she wants me to."

"Nag-uumpisa pa lang kayo ng mga buhay niyo! Dapat ay nagsasaya pa lang kayo
ngayon! Dapat nga ay mga careers niyo muna ang siniseryoso niyo at hindi ang pag-
ibig na 'yan! Ang babata niyo pa para sa isang ganitong klaseng commitment!"

"Lily is right. Marriage is not a joke. It's not something you could just throw
away when you're done with it!" mom said, side-eyeing dad. That's probably a dig to
him not to us.

"Hindi 'yan parang mainit na kanin na maaari niyong iluwa kapag napaso ang mga dila
niyo. Marami pa kayong pwedeng makilala sa pagtanda niyo? Paano kung hindi naman
pala kayo para sa isat isa? Anong gagawin niyo kapag napagtanto niyong isang
malaking pagkakamali tong ginawa niyo?"

I noticed Jamie tensed. She glared at her mother as she squared her shoulders.
"Mama, sigurado na po ako kay River," Jamie said, her tone stern and eyes hard on
her mother.

"Baby..." I whispered to her. "Calm down."

"Ipangako mo lang sa akin na hindi mo sasaktan ang anak ko, River, wala tayong
problema." My head whipped back to Jamie's dad. He's giving his blessing?

I can't promise him anything. I know I won't cheat on my wife and hurt her on
purpose. But I know we're both gonna do and say stupid things to each other in the
future. But just to give him a peace of mind, I'll make that promise. "Opo, Tito,"
I said with a nod.

I glanced at my father and saw him smiling. I frowned at him. "Won't you say
anything, dad?"

Dad stood up and walked towards Jamie. Jamie and I stood up. He was looking at her.
Fuck. I don't want him staring at my wife. I don't know what he's gonna say. I hope
it won't be disrespectful or something. I'll wring his neck if he does that.

"I just want to formally welcome you to our family, Jamie," he said before hugging
Jamie. Jamie patted his back awkwardly.

"Thank you, sir."

"Just call me 'dad.' You're an Ongpauco now."

***

"How did it go?" Louisse asked as they all stood up when we entered their
apartment.

"We barely survived," I said as I slumped on the sofa, Jamie went straight to her
room.

"Super galit?" Kim asked, worried.

I nodded. I mean, who wouldn't? We got married yesterday without both of our
parents. We would've waited but I think we did the right thing doing it right away.
Not only for the two of us but for the rest of our family. If only they know that.

"What did your dad say?" Lake asked before he munched on his pizza.

I chuckled. "He was polite when he welcomed her to our family. He also looked
happy." What a weird father we have. I shook my head in disbelief. Maybe he's just
happy there's a new Ongpauco.

Speaking of the new Ongpauco...

I looked at my watch. Damn, we're gonna be late. It's already two in the afternoon.
I jumped from my seat and stretched. "Baby! We're gonna be late! Let's go!" I
shouted.

I saw Louisse frowned. "But you just got here!"

Kim chimed in. "Hindi ba kayo napagod sa byahe at pagto-torture sa inyo ng mga in-
laws niyo?"

Lake laughed. "Girls, c'mon! Don't ruin their plans! They're just too eager to get
back on their bedroom!"

Louisse choked and Kim looked confused. Lake doubled over when he saw Kim's
reaction. I shook my head. Asshole.

"No. We have an appointment, stupid!" I said, rolling my eyes.

"What appointment? You mean, hotel reservation?" Lake asked, his brows wiggling.

I shook my head. Sometimes he's just too much! "It's an ultrasound appointment!" I
blurted out without thinking.

The three of them gasped.

"Oh, anyare? Bat ganyan mga mukha niyo?" Jamie asked, appearing out of thin air.

Oh, shit.

"Guys?" Jamie asked, looking at our shocked faces. "Anong meron?" she asked, still
clueless. She didn't notice there were three pairs of eyes trained on her stomach.

I sighed as I scratched the back of my head. I took her hand. "C'mon, don't mind
them. We're gonna be late for your ultrasound appointment."

Her eyes widened. "You told them," she gasped.

I just grinned, making it sure my dimples showed. I know that's her weakness.
"Glove you."
She only rolled her eyes.

***

Jamie was sobbing quietly on her bed. I was sitting on the floor, beyond shocked...
and terrified. I'm terrified because I don't know if we're both ready for this.
Despite being engaged, both Jamie and I know that we have a lot of growing up to
do.

I looked around her room and trained my eyes on her books, cork board, white board,
picture frames... anywhere. Anywhere but at the ground. But my eyes still looked
down.

Three pregnancy test sticks.

One showed the word 'Pregnant.'

The other one showed a plus sign.

The last one showed two pink lines.

I'm gonna be a dad.

I'm gonna be a father and my baby's gonna be a mom. I looked back and saw her
shoulders shaking as she cried on top of her bed. I stood up and crawled at her bed
until we're close to each other. I took her in my arms and she went willingly.

I can't help but feel guilty. If it wasn't for me, she wouldn't be in this
situation. "I'm so sorry." If only I had stopped. I had no condoms with me that
time. I wasn't expecting anything to happen so I didn't bring one.

"I-I want to keep the baby," she said between sobs.

I nodded. I wouldn't expect her to do otherwise. I bet she's already deeply in love
with our kid. "I want that too." I kissed her forehead. "I don't want our baby to
be an illegitimate child."
"Magpapakasal na kaagad tayo? I thought we're gonna wait pa? Diba napagkasunduan
nating long engagement?" she asked, eyes wild and panicking.

"We're going to have a kid now, Jamie," was my only answer.

"I just passed the board exam. I can't tell my parents na buntis ako! Masasaktan
sila ng sobra!" she started to bawl again. "Proud na proud sila sakin! Ayokong
madisappoint ko na naman sila! I can't get married now!"

"We'll do it secretly. We'll just tell them about the baby when you're starting to
show, okay?" I rubbed her back and kissed her shoulder. "We can do this, baby."

She didn't say anything.

I squeezed my arms around her. "I love you. I love her...or him already. I'll do
everything to protect and provide for the both of you."

Jamie's body started to shake again. Fuck, hearing her sobs...I hate doing this to
her. I hate seeing her get hurt and cry.

"I was so sure na hindi ako buntis. Ang tanga-tanga ko. Akala ko talaga hindi ako
buntis! Naalala ko, a week after may nangyari sa atin may mens ako sa panty ko." I
scratched my head. I didn't know anything about this things. I just know that she
had her period then. "Then a month later, suka na lang ako ng suka! Hindi morning
sickness, all-day sickness to! Pumunta ako sa doctor, akala ko may sakit ako or
something. Tapos malaman ko buntis pala ako after kong gamitin yang tatlong PTK na
hiningi ko sa kanila?" She sniffed as she wiped her tears. "Hindi pala mens yun!
Spotting pala ang tawag dun and normal lang daw sa buntis yun!" She bawled her eyes
again.

She whipped her head back and look at me straight in the eye. "Hindi ka ba
natatakot? Bakit kalmado ka diyan?"

I smiled at her. "Baby, believe me... I'm terrified." I brushed away her bangs.
"But you're my family now. I can't be scared now that you need me more."

She tried to smile. "I love you, you know that?" I wiped her tears away with my
hands.

I smiled. "From the very start."

"Pero paano ka? Yung dreams mo? Malapit na yung start ng racing season." Her eyes
started to well up again. That's pregnancy hormones, I guess.

"Time management," I said with a smirk. She didn't need to know that I'll probably
only sleep for two-three hours starting tonight. I will still race; it's my only
source of income. I will work for my father's architectural firm for the two years
working experience that I need; architecture is my back-up plan from the start.
It's a bonus that I loved it too.

"Hindi ako magpapabigat, promise. I'll help you. Kapag hindi na ako nahihilo o
nagsusuka, susubukan kong maghanap ng work," she said with a smile. Like hell! I
won't let my pregnant girlfriend work when I can do it for us! And I won't risk
their safety!

I shook my head no. "No, you'll work after you recover giving birth. I don't want
to risk my family. You have to take more care of yourself now. "

She nodded but not really backing down. Typical Jamie. "Okay. Pero tutulong ako
after ko maka-recover sa panganganak. Promise yan ha?" she asked, her chin lifted.

I nodded. Of coure, I won't stop her. I only want them to be safe. "I won't hold
you back from your dreams, baby." I kissed her forehead. "I can't take that away
from you."

***

" 'Cause I don't wanna lose you now. I'm lookin' right at the other half of me. The
vacancy that sat in my heart is a space that now you hold," I sang to her ear as we
hold each other and sway in our park.

I heard her giggle. I slightly pulled away from her to see her face. Her hands were
in my shoulders while mine were around her hips. "What's so funny?"

"Naisip ko lang na hindi talaga lahat binibigay ng Diyos," she said with a smirk
and hint of mischief in her eyes. I chuckled at the thought. Even my wife can't
pretend that I'm not a bad in singer.

We continued to stare at each other. I can't help but smile. We've just done
something so drastic but I'm at peace now. I am contented. I am happy where we
stand now.

The wind picked up at the park. I took in the beauty of my wife as I stared at her.
I hate what I did to her before but I'm grateful for the chance she gave me to make
things right with us. And look now, we've made it here. We've made it this far.

Learning our child's gender makes it all more real. We're really going to be
parents. We're building our future, our home and a family. We're building our
fucking life. And I'm so damned excited.

I expect there will be consequences along the way... struggles and challenges. But
I'm ready for it. I'm ready to face it with Jamie, my Annabeth. I can't promise not
to hurt her because I know I'll do or say something stupid. But I can promise her
that I'll be a faithful husband to her and a loving father to our future kids.

"So... a girl?" I asked her with a smile.

She nodded before pressing the side of her head on my chest. "Mag-iisip na ba tayo
ng name ng baby girl natin?" she murmured.

We continued to sway as I hum the song Mirrors. I just shrugged. We still have
months to think about names but it wouldn't hurt to start now.

"What if we combined our names?" Jamie asked. Err... Javer?

Before I could answer, she beat me into it, "No. Tunog jejemon. Iba na lang!" she
said against my chest. I just chuckled. "Paano kaya kung old-fashioned? Hmmm?
Concepcion? Asuncion? Aparasiyon? Katuray? Kurdapya?"

I burst laughing. "No way." What the fuck does 'aparisyon' even mean?

"What if lugar naman? Venice? Paris? Arizona? Sydney? Manila? Cebu? Davao?"

I pinched her side and she squealed. "No, baby." There's no way in hell I'm gonna
name my child Cebu.

Annabeth sighed. "Fruits? Apple? Cherry? Uhhh... Ano pa ba? Guava? Papaya? Papaya
Ongpauco?" she asked before she laughed out loud. I watched her laugh, her head
fell back and her eyes were closed. The sound of her laugh contagious.

She suddenly stopped, her eyes wide. "Ohhh! Alam ko na! Fictional characters!" she
said, beaming at me.

I rolled my eyes. "Please. Don't name our child Chewbacca!" I joked.

She giggled.  "I won't!" She shook her head. "Katniss? Tris? Hermione? Cinderella?
Mulan?" She bit her lip. Damn, I wanna bit it too. "Anastasia? Primrose? America?"
I raised one brow. "I'm surprised you haven't mentioned one from Percy Jackson and
Star Wars," I said, curious.

Her eyes lit up. "Oo nga no? Hera, Athena, Aphrodite, Thalia? Hmm... Hindi naman
pwedeng si Annabeth! Ako yun e!" she said with a pout. "Darth Traya kaya? Hmm...
No. Either Princess Leia or Padme Ami-"

"Amidala," I said, testing the name on my mouth. "Amidala Ongpauco."

Jamie gasped. "Oh my gods. It's perfect." Her eyes started to well up. "I'd get to
pick the next one. Ikaw pumili ng Amidala e!" she said with a sniff.

I laughed before I shut her up with a kiss. Goddamit, I love my wife.

=================

Special Chapter: R+J

R+J: T-Square

Jamie's POV

I let out a sigh of relief as I lied down on my bed. I closed my eyes for a while
before I opened them again. My eyes roamed around the room. Bukas, mag-iimpake na
kami ni River at maglilipat-bahay na ako sa condo unit niya sa Taguig. Iiwan ko na
ang mga best friends/roommies ko.

Nakakainis pa at may nahanap na agad na kapalit sila Kim. Pagkatapos na pagkatapos

dawn a malilinis ang kwarto ko, lilipat na yung pampam na kaibigan ni Kade.
I don't even know papaano nila napapayag si L na patirahin yun dito!

I shook my head in disgust. Hindi talaga ako naniniwala na kaibigan lang ni Kade
yung babaeng yun. Imposible. Yung ganung kalanding lalaki? Magkakaroon ng kaibigang
babae? Platonic friendship with a girl? Huh. Nagpapatawa talaga siya.

Si L nga napalitan niya agad after nilang magkalabuan, ito pa kayang bagong
'kaibigan' niya? I'm so sure kapalit yan agad dun sa mukhang hyena na si Sabrina.

Napatingin ako sa pinto nang bumukas ito at pumasok si River. "Why the long face,
baby?" tanong niya bago umupo sa harapan ko. "It's not good for the baby, diba?" he
asked, smiling. Sobrang lalim ng dimples niya! Sana makuha ni Amidala sa kanya yan!

Lalo akong napasimangot sa sinabi niya. "Nakasimangot lang, bad na agad? Alam ko
kapag stressed lang yon."

River chuckled. "Same difference."

I sighed. "Nalulungkot lang kasi ako. Halos buong college life ko, dito ako tumira.
Sepanx lang." Hinila ako ng marahan ni River at nagpaubaya na ako. Masarap siyang
yumakap e!

My back settled against River's chest and his hands played with mine. "I don't want
you sad, love. But we have talked about this already. You need to move in our condo
na."

I sighed again. "I know. Long overdue na nga e." I intertwined my fingers with his.
"Hindi ko naman sinasabi na ayoko pang mag move-in, sinasabi ko lang na nalulungkot
lang ako." Ang judgmental naman kasi masyado! Nalungkot lang ako, gusto ko na agad
mag-extend?

River chuckled once again. "Ano bang nakakatawa?"

"You're such a hot-head. Chill, baby."

Anong chill? Iniinis niya ba talaga ako? Nilingon ko siya at tinignan ng masama.
"Chill-chillin ko kaya yang mukha mo no?" iritado kong tanong. Hindi siya sumagot
pero nanatili pa rin ang ngiti sa labi niya. Hindi na ko natutuwa sa dimples niya
ha!

"O bat hindi ka makasagot diyan?"

"I won't fight you. I know it's just your hormones talking."

And just like that, kumalma na ako.

Shit. Napakaarte kong buntis. At napakamaintindihin niyang sperm-donor!

Yumakap ako sa kanya at isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya. "Sorry na. Ang
arte-arte ko na naman!"

Naramdaman kong hinalikan niya ang noo ko. "Don't worry about it."

Ang understanding niya talaga! "Ang arte-arte ko, hindi naman ako pretty."

"Are you fishing for compliments?"

"No. I'm just stating facts." Tinuro ko ang mukha ko. "Hindi naman talaga ako
kagandahan kahit nung hindi pa ako buntis. Tapos ngayon, unti-unti ng namamanas
yung paa ko. Nagkaka-stretch marks na ko. Yung flabs ko, lalaki lalo! Ang haggard
kong buntis!"

River rolled his eyes at me. "Baby, you are beautiful and sexy, okay?"

"Pfft. Sinungaling. Biased!" Tinawanan ko siya. "Sinasabi mo lang yan kasi wala ka
ng choice! Pinakasalan mo na ako."

River scowled. Hindi na ata natutuwa sa mga lumalabas sa bibig ko. "Stop it."

"Nagsasabi lang ako ng totoo. Pangit ako at hindi sexy—ano ba!" I shrieked, my eyes
wide in disbelief.

Ang walang hiya kong asawa, hinila lang naman ang kamay ko at ipinahawak sa matigas
niyang kamoteng-kahoy!

"Tell me, if you're that ugly and undesirable, why am I always hard around you?"
tanong niya habang nakatitig sa mga mata ko. Yung tingin niya na... Yung katulad ng
tingin niya nung nasa Japan kami! Yung tingin niya bago namin nabuo si Amidala!

Hinila ko yung kamay ko. "Hala! Talaga ba?" tanong ko. Wala na akong masabi.

Tumango lang siya.

Shit... Gusto niya bang mag-sex kami?

"Uhm, gusto mong mag-ano tayo?" Pakiramdam ko ay sasabog ang mukha ko any minute.
My gods. Tinatablan pa rin pala ako ng hiya sa kanya kahit asawa ko na siya.
He smirked. "What kind of question is that?"

Oo nga naman, Jamie. Malamang 'oo' ang sagot diyan! Ilang buwan din siyang celibate
dahil sa usapan naming hindi kami uulit hanggat hindi kami kasal. At dahil tatlong
araw na kaming legal na mag-asawa sa batas, pwede na.

Shit. Di ako prepared.

"Uhm, now na, Percy?"

Hindi siya sumagot pero hinila niya ang kamay ko at ibinalik sa galit niyang
kaibigan. Oh no. Anong gagawin ko diyan?

Lumapit siya sa akin hanggang sa tumama ang labi niya sa tenga ko. Napapikit ako at
napakagat sa labi. Naku po! Lord, marupok ako. "Well... We don't want to waste this
hard on, right?" bulong niya.

My body shivered when his breath fanned against my neck. Holy carabao.

Kahit alam kong gusto ko at ng katawan ko, maraming dahilan para humindi ako. Pero
hindi ko maibuka ang bibig ko!

Una sa lahat, natatakot ako na baka magkaroon ng hindi magandang epekto kay baby
kapag ginawa namin yun! Pangalawa, mas lumala ang body consciousness ko dahil sa
pagbabago ng katawan ko. Sabi ko nga kanina, may stretch marks na ako at lumaki na
ang baby bump ko!

At ikatatlo, dahil sa lumaki na nga ang baby bump ko... hindi na ko makayuko ng
maayos kaya hindi na rin ako nakakapag-shave! Hindi ko naman pwedeng i-shave ang
vajayjay ko without looking! Ayoko ngang i-risk at masugatan pa ko!

MY GODS. ANG LAKI NG PROBLEMA KO.

"What do you say, baby?" River whispered before his lips fluttered against my neck.

"Uhm... No?"

River stopped. "No? You don't wanna?" Lumayo siya ng bahagya at tinignan ang mukha
ko. Para bang pinag-aaralan ang mukha ko. Parang may hinahanap siyang kasagutan.

Mayamaya lang ay bumuntong hininga siya. "Okay... I can still wait." Ngumiti siya
sa akin. Wala naman halong kaplastikan ang ngiti niya pero dahil duon ay nakaramdam
ako ng guilt. Magtitiis na naman siya sa kamay niya.
River took my face with both of his hands. "Hey, don't get worked up over that. You
said no and I understand. You're not yet ready and I'm okay with that," he said,
smiling gently at me.

Napapikit ako. "Hindi naman sa ayaw ko... Siguro kapag binigyan mo ko ng ample time
para makapag-prepare..." I trailed off. Shit. Ano na naman tong lumalabas sa bibig
ko!

Napadilat ako ng mata nang marinig ko siyang tumawa. "Okay. How many hours do you
need?"

Uhm... Ilang oras ba ang kailangan ko? Wala naman na akong magagawa sa stretch
marks ko. Magliligo na lang siguro ako at magpapa-fresh. Pero yung jayjay ko? Anong
gagawin ko dun? Baka kailangan ko ng mahigit isang oras para ma-accomplish yun!

Patola! Hindi pa pala kasama ang legs at kili-kili ko dun!

"Uhhh... Tingin mo, ilang oras kailangan ko para mag-shave?" bigla kong naitanong
sa kanya.

River was stunned. "I—I am not sure, baby."

Naramdaman ko ang pag-init ng tenga ko. Kailan ba kasi magkaka-filter ang bibig ko?

I sighed. "Bahala na! Three hours siguro sapat na yun!" sagot ko.

Nagulat ako nang yakapin ako ni River ulit. Seryoso ang tingin niya sa akin. "Is
that it? That's your reason?" Napatango ako sa hiya. Umiwas na lang ako ng tingin.
"Hey, baby, eyes on me. I'm not done talking to you."

Napabaling ulit ako sa kanya. "You don't have to do that. You don't have to subject
yourself to that."

"Really? Hindi ka maba-bother?" I asked, dubious. He shook his head with an

indulgent smile.

"Okay. Sabi mo e," I said. Pero sa loob ko, ayoko. Bahala na! Kailangang mag-shave!
Or... Aha! Brazilian wax!

***

Ilang oras na akong nakaupo sa bathtub at nakatitig sa hawak kong razor. Kanina pa
ako nag-iisip kung ano bang tamang gawin.
To shave or not to shave.

Sinubukan kong yumuko. Kaya naman pero uncomfortable. Kinakabahan din ako kasi baka
maipit si baby.

Napabuntong-hininga ako. Marami pala akong sides na hindi maaabot. Kailangan ko

yata talagang magpa-wax. Ayon naman sa OB ko, pwede naman daw yun. Maghanap lang
daw ako ng salon na malinis at maganda ang quality. Itinanong ko na rin kung may
effects ba sa baby kapag gagawin yun. Wala naman daw.

Nag-joke pa nga si doktora. Hindi naman daw maaabot ni River yung baby namin.
Kakailanganin daw ng dalawang ruler para maabot si baby. Mukha naman daw hindi
aabot sa ganun si River. Aba, syempre kahit joke lang yun pinagtanggol ko ang asawa
ko.

Sabi ko kay doktora, "Doc, muntik na siyang umabot ng isang ruler! No wonder sharp-
shooter siya!"

Syempre, joke lang yun.

Tumayo ako sa pagkakaupo ko at nagbihis ulit. Makalayas na nga, baka mahaba pa pila
sa magandang waxing salon!

***

Turns out, I needed 28 hours para mawala yung sakit nung hinayupak na Brazilian wax
na yun. Ganun pala yun? Parang binalatan yung jayjay mo ng walang pasabi! Biglang
hila! My gods. Hindi na ako uulit.

Wala talagang napapalang maganda yung paglalandi e.

Si River pa! Tinawanan ako nung nakita niya akong maglakad na parang bagong tuli!
Imbyerns!

Dahil dun, hindi na ako nag-effort na bumili ng lingerie na kakasya sakin. Nag-
research pa naman ako nung isang araw kung anong dapat kong gawin para kahit papano
mapagtakpan ko yung stretch marks at flabs ko. Ngayon, suot ko lang yung old, ratty
university shirt niya. Hindi na rin ako nagpaganda. Naligo lang ako at nagpa-fresh.
Bahala siya magtiis sa mukha kong to.

Speaking of the devil, narinig kong kumalabog ang front door ng condo unit. Narinig
ko rin ang pagsigaw niya ng pangalan ko. Hindi ako umimik at nag-stay lang sa
pagkakaupo ko sa kama namin.

Mayamaya lang ay bumukas na ang pinto ng kwarto at pumasok siya.

"Umuwi ka rin," sabi ko sa kanya. "Kung hindi pa kita tinext na ready na ko,
malamang nasa galaan ka pa." I shrugged off the urge to cringe, parang boses at
litany ng nanay ko yung lumabas sa bibig ko. Oh no, na-adapt ko nab a ang pagiging
nagger ni Tiger Lily?

River raked his hair as he sighed. "Baby, I was at the apartment with Kade and
Lake. We finished packing your things. The boxes are at the living room. Go ahead
and check it." Dinig sa boses niya ang pagod at pagkadismaya. Ang pangit din naman
kasi ng salubong ko sa kanya. Hindi ko man lang siya kinamusta. Inatake ko agad.

Bwisit kasi. Bakit ba ang warfreak ko?

I sighed. "Sorry. That was uncalled for." Nginitian ko siya. "Pagod na pagod ka na
siguro. Maligo ka na, pag-iinit kita ng dinner. After mo kumain, pahinga na tayo."
Dahan-dahan akong bumaba sa kama. "I-postpone na lang natin yung ano—" Naramadaman
ko ang pag-init ng mukha ko. "—yung gagawin natin. Bukas na lang." Feeling virgin
naman ako kung mag-blush. Pabebe. Kainis.

Palapit na ako nang pinto nang hilahin ako ni River at niyakap mula sa likuran ko.
"I'm not hungry for food," bulong niya sa akin. Agad-agad nagtayuan ang mga
balahibo ko. "I'm just gonna take a shower..." bulong niya habang hinihimas ng mga
kamay niya ang baby bump ko. "And then after that..." Napasandal ako dibdib niya.
His hands trailed up and found my breasts.

My breath hitched. Shit, wala akong bra. I know he can feel my hard nipples.

I swallowed the huge lump on my throat. "After that?" I asked.

"I'm gonna fuck your brains out, baby."

Bumagsak ang panga ko at nanghina ang mga tuhod ko. Naramdaman ko na lang nakaupo
na ako sa kama. Napatingin ako kay River at nakita siyang nakangisi sa akin.

"I'm gonna shower na. I'll keep the door open in case you wanna join me." He winked
at me before he went towards the bathroom.

HOLY SMOKES! Asawa ko ba talaga yun?!

Bakit ang hot niya lalo?!

Hindi ko alam kung inaasar ako ni River o sadya talagang ngayon niya naisipang
tagalan ang pagligo!

Kanina pa ako palakad-lakad dito kahihintay sa kanya. Gumulung-gulong na nga ako sa

kama e! Wala pa rin! Naglaro na ako ng CSI at Criminal Case sa phone, hindi pa rin
siya lumalabas! Ano ba yun? Constipated ba siya? Di ba siya makapag-poop?

I growled. Papasukin ko na siya sa banyo! Nyemas!

Napahinto ako nang biglang lumabas si River sa banyo. Basang-basa siya at naka-
tuwalya lang siya. Umiwas ako ng tingin sa baba at tinignan ang mukha niya.
Nakangisi siya. Para bang alam niyang baliw na baliw ako sa paghihintay.

"Sinadya mo talagang magtagal no?" irita kong tanong sa kanya.

Lumaki lalo ang ngisi niya. "Alam ko dapat horny ako e. Pero hindi ko maiwasang
mabadtrip sa'yo!" bulyaw ko sa kanya.

Hindi siya sumagot. Pero kinuha niya ang tuwalyang nakapulupot sa bewang niya at
pinangpunas ito sa buhok niya. Napanganga ako sa ginawa niya. Napatulala din nang
magsimula siyang maglakad papunta sa kama habang pinatutuyo niya ang buhok niya
gamit ng tuwalya.

Shit. Ang firm ng butt niya!

Humarap siya. Kaya nakita ko agad-agad yung galit niyang kaibigan.

OMG, hello there!

"What're you doing there? Come here!" tawag niya sa akin. At parang robot ay
naglakad ako papunta sa kanya... habang nakatitig kay friend.

"Uhm..."

"What?"

"Ano..."

"Spit it out, baby."

"Gaano kahaba?" I asked, pointing at his friend.

River shook his head as he chuckled. "I didn't really measure him, you know." Him?
Him talaga? May pagkatao?

Wait, speaking of measure...

Napatakbo ako sa drawing table niya at kinuha ang T-square niya. Yun yung
pinakamalapit na ruler sakin e. Pagbalik ko sa kanya ay humagalpak sa tawa si
River. Napapunas pa siya ng mata dahil napaiyak na siya kakatawa.

Sinimangutan ko siya habang nakapamewang. Bakit ba siya tawang-tawa? Masama bang

maging curious?

"Alam mo, imbes na sukatin ko yang friend mo... Mas trip ko ng ihampas sa'yo tong
T-square mo!"

"Oh, my fucking God, baby. You're a riot." Umiling-iling pa siya. Inirapan ko siya.

Sumandal siya sa headboard. "Go ahead. Be my guest," sabi niya. Hindi na ako
nagpaliguy-ligoy pa at lumapit agad kay friend. At parang isang estudyante na nasa
science lab, nag-concentrate talaga ako sa experiment ko.

Kaso nahihirapan ako kasi nagtu-twitch si friend!

"Ano ba to?! May sarili bang buhay to?" tanong ko. Tinignan ko si ang mukha niya,
at dun ko nalaman ang dahilan bakit nagtu-twitch si friend. Tumatawa kasi si gago!

"Ayoko na! Suko na ko! Pinagtatawanan mo lang ako!" Hinampas ko sa kanya ang T-
square. Tinatawanan niya ako lalo.

Ah ganon ha. "Hindi ko tuloy malaman kung four inches or three inches yung friend
mo."

River stopped laughing. "What did you just say?" he asked, his voice deadly calm.

I jutted my chin in defiance. "You heard me."

He sat up straight. I was about to verbally attack his friend again when he lunged
at me. I squealed like a pig. Nakakagulat naman kasi!

River pinned both of my hands above my head, my legs were trapped against his and I
can feel his hardness pressed against jayjay. "You'll pay for that."

River claimed my lips in a bruising kiss. I closed my eyes and let him lead the
kiss. His tongue met mine when I gasped. I was having a hard time to breathe but I
still let him dominate the kiss. He let go me and his hands found the hem of his
university shirt. I willingly raised my arms as he pulled the shirt off me.

"You are so fucking beautiful, baby," he growled in my ear. I found myself moaning
when his lips found my neck. His kissed trailed on my shoulder and collar bone. His
stubbles were brushing my sensitive skin. It added to the sinful sensation that was
stirring inside me.

I gasped when his wondering mouth found the hard tip of my left breast and his
other hand was playing with the other one. His tongue swirled around it and soon he
was sucking like a mad man. I arched my back and groaned.

Shit. Kakaiba yung feeling.

I moaned louder when I felt his free hand cup me. I opened up my legs willingly and
without hesitation, he slipped a finger inside me and another one rubbed against my
wet, hard nub.

"Oh my gods!" I screamed suddenly everything just exploded.

I heard him chuckle. I swatted his back the moment I recovered from the high. "Are
you okay?" he asked. I nodded and bit my lip. His head descended to mine and our
lips met once again. He positioned himself between my legs. He propped himself with
his elbows and we both watched as he guided himself in my entrance.

And in one swift thrust, he was inside me.

"Oh, wow," I gasped. "Naramdaman ko yun!" River buried his head on my neck and he
was still. "Oh my God, River. Hindi na siya masakit di tulad nung una!"

River still didn't move. "Baby, okay ka lang? Percy?" Hindi siya umimik. Oh my God.
Ngayon pa?

I feel so full! Hindi ko maintindihan yung pakiramdam ko. Ang sarap na ewan na
gusto ko ng gumalaw!

So I did what I had to do. I bumped my hips against his. I heard him groaned.
"Baby, stop," he whispered. "Fuck it, I can't," sagot ko sa kanya. My jayjay
squeezed so hard. And just like that, River snapped.

He growled and then he started thrusting. My eyes rolled back in ecstasy.

Holy shit.

His thrusts went harder and he did them faster. My legs were wrapped around his
hips like they were locked, my hands were scratching his back and I kept on
screaming incoherent words.

When his hand went between my legs, to where we are joined, I screamed bloody
murder and exploded.
Akala ko nasa music video ako ng Firework ni Katy Perry. Buong kaluluwa ko ata yung
pinasabog ni River to the point na temporary akong nabulag. Nag-blackout yata ako.

Nang maka-recover ako, unang tumambad sa akin si River na nakayuko sa may baby bump
ko. Para bang dinadasalan niya. Binatukan ko nga. "Hoy! Anong meron?" I asked, my
voice raspy. I cleared my throat. Ganun ba talaga kalakas yung pag-sigaw ko kanina?
Nauwi talaga sa pamamalat ng boses ko?

River's concerned eyes made me still. "Are you okay, baby? Is she okay?" he asked.

I propped myself with my elbows and sat up. I caressed my tummy. "Yeah. We're both
okay, daddy," I said to him smiling.

River released a huge sigh of relief. Kinabahan siguro ng malala nung nag-blackout
ako. Hindi naman siguro possible yung death by orgasm no?

River crawled towards me. We spooned beneath the covers.

I felt my eyes droop after I yawned. "When can we do it again?" I asked.

River chuckled. "Tomorrow morning," he whispered before kissing my nape.

I didn't respond. I was at the verge of sleeping already.

"I love you, my Annabeth."