MAD LOVE SERIES 2: TEJANO, The Deceiver

by vanalope_sears

After surviving from the hands of a deadly group when the boy who was supposed to
kill her decided to spare her life, Stelle pledged to be loyal to the woman who
sheltered her. Ni minsan ay walang hiniling ang Suprema sa nakalipas na sampung
taong nasa poder siya nito. She was spoiled with all the luxury in life as long as
she's learning everything to be the deadliest player once the Sumprema needs her to
enter the game already.

Ngunit nang dumating ang araw na kinailangan na niyang kalabitin ang gatilyo at
simulan ang kanyang paglalaro, muling magku-krus ang kanilang landas ng taong
pinag-utangan niya noon ng kanyang buhay.

The gun was fired. His beloved had died. And Emeraudo was brokenhearted because of
the woman he decided to save before.

Will the deceiver deceive his own heart for her? O sa kabila ng maiinit na gabi at
nakadadarang na pakiramdam, sisingilin pa rin siya nito sa pagkakasalang nagawa
niya rito?

R18 ROMANCE
STORY CONTAINS MATURE THEMES NOT SUITABLE FOR VERY YOUNG READERS.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

BLURB

After surviving from the hands of a deadly group when the

boy who was supposed to kill her decided to spare her life, Stelle pledged to be
loyal to the woman who sheltered her. Ni minsan ay walang hiniling ang Suprema sa
nakalipas na sampung taong nasa poder siya nito. She was spoiled with all the
luxury in life as long as she's learning everything to be the deadliest player once
the Sumprema needs her to enter the game already.
Ngunit nang dumating ang araw na kinailangan na niyang kalabitin ang gatilyo at
simulan ang kanyang paglalaro, muling magku-krus ang kanilang landas ng taong
pinag-utangan niya noon ng kanyang buhay.
The gun was fired. His beloved had died. And Emeraudo was brokenhearted because
of the woman he decided to save before.
Will the deceiver deceive his own heart for her? O sa kabila ng maiinit na gabi
at nakadadarang na pakiramdam, sisingilin pa rin siya nito sa pagkakasalang nagawa
niya rito?

R18 ROMANCE
STORY CONTAINS MATURE THEMES NOT SUITABLE FOR VERY YOUNG READERS.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Prologue
 Prologue
"REMEMBER, Emeraudo. Nobody must be able to reach the most vulnerable part of
your body." His mother held his hand tightly while her eyes are staring blankly at
his. "A person's heart is a traitor. You must learn to deceive it. Do not let it
control your thoughts. Do not let it overrule you."
Nilunok ni Emeraudo ang namuong bara sa kanyang lalamunan. Gustong pumatak ng
kanyang mga luha, ngunit malinaw na nakaukit sa mukha ng kanyang ina ang pagtutol.
"Push your tears back, Emeraudo. You are never allowed to shed a tear. What are
you?"
"The Deceiver." Mababa ang tinig niyang tugon.
Gumuhit ang ngiti sa mga labi nito. Matipid ngunit totoo. Parang sinuntok ang
kanyang dibdib. It was the first time he saw that expression in his mother's face,
as if it's the only genuine expression she was able to show him in the entire time
they were together.
Hinagod nito ng palad ang kanyang braso paakyat sa kanyang leeg. Her touch is
so careful as if she is so afraid to hurt his boy, but her eyes shouted nothing but
warning. Nanuyo ang kanyang lalamunan at ang kanyang mga mata ay dumilim. This is
the best he could get from her as a mother. Hindi siya dapat maghangad ng huling
yakap o maski simpleng halik sa pisngi.
He is, after all, never made to be loved. He was born for a mission. To be the
deceiver his father will never expect. The catastrophe that will soon end his own
dad's evilness.
Nilabanan niya ang kaba dahil madarama ng kanyang ina ang pagbilis ng kanyang
puso at hindi iyon maaari. He must learn to be the ruler of his heart and mind. He
must be the one in command at all cost, no matter how much he hates it.
Inigting niya ang kanyang panga nang magsimulang bumaon ang mga kuko ng ina sa
kanyang leeg. Masakit at nasusugat ang kanyang balat ngunit wala siyang mabakas na
pagdadalawang isip sa mga mata ng kanyang ina.
She had mastered the art of deception, of covering her real emotions. That's
what she wants him to learn in able to succeed.
"Does it hurt, my boy?" Malamig nitong tanong.
He fought his emotions. "N—No."
Dumilim ang mga mata ng kanyang ina. "I can feel the lie. Again."
He breathed in deeply, letting the air calm his heart. Ang mga mata niya ay
unti-unting naging mapanuya.
"Is that all you got, whore?"
Kumurba ang mga labi ng kanyang ina, malawak at tila nagbabadya ng delubyo.
Delubyong siya mismo ang magdadala.
Dumiin lalo ang mga kuko sa kanyang leeg hanggang sa madama na niyang nasusugat
ang kanyang balat. Hindi siya nanlaban kahit pa halos hindi na makapasok nang
maayos ang hangin sa kanyang lalamunan. Nanatiling nakatitig ang kanyang mga mata
sa kanyang ina, kinakabisado ang mukha nito dahil alam niya, ito ang huling beses
na masisilayan niya ito.
He felt the tug in his heart but he shooed it away immediately. Pinaalala niya
sa kanyang sarili ang lahat ng kanyang pinagdaanan para sa araw na ito.
Now this is the beginning of his final stage. The last step before he delivers
his mother to his evil daddy...lifeless.
She pressed his hand that's holding the gun, gently and in a motherly way.
"Tell your last words to Mama, mi hijo."
Emeraudo gathered all his strength to keep his facade. Pinapatay siya ng
lungkot, ngunit sinigurado niyang hindi iyon aabot sa kanyang mga mata.
All his emotions must never reach the window to his soul or else he'll lose his
battles...
He lifted the gun and pointed it at his mother's forehead. Kumurba ang sulok ng
kanyang mga labi kasabay ng paglapat niya ng nguso ng baril sa noo ng sariling ina.
Ang inang hinulma siya para sa araw na ito.
 Sa isip ay binubulong niya ang paalam sa ina, habang ang
kanyang mga mata ay tuluyang naging malamig ang ekspresyon.
He breathed in deeply and whispered his I love you's to his mother as he
removed the gun's safety pin, and as he held the trigger, he said his last words.
"I never asked for your presence...mother."

TAHIMIK na nakikinig ng kanta sa kanyang ipod si Stelle nang pumasok ng kanyang

silid ang kanyang ama. Nadama niya ang paglapit nito sa kanyang study table at bang
marating siya ay agad hinagod ng palad ang kanyang buhok.
She removed her earphones and lifted her head. Nilapag ng kanyang ama ang baso
ng gatas sa tabi ng kanyang libro bago nito niyuko ang ulo upang patakan ng halik
ang kanyang noo.
"Still struggling with the equations?" He asked.
Stelle nodded. "But I'm kinda getting the hang of it already, Daddy."
"Good. Anyway, your mom and I will leave in thirty minutes for the gathering.
Are you sure you'll be fine?"
"Yes. I'm twelve, Dad." She giggled, her blue eyes glared at her father. "Take
your thickest jacket, old man. The snow is too heavy."
Tumaas ang kilay ng kanyang ama ngunit ang sulok ng mg labi ay hindi naiwasang
umangat. "And who are you calling old man? Don't you know how—"
Naputol ang sinasabi ng kanyang ama nang makarinig ng pagkabasag ng vase.
Nanggaling ang ingay sa kanilang sala. Nang tignan ni Stelle ang ama, napansin niya
agad ang pagbabago ng ekspresyong nakaguhit sa mukha nito.
Para bang bigla itong ginapangan ng takot at ang mukha ay namutla. Hindi tuloy
naiwasang kabahan ni Stelle. Bakit natatakot ang kanyang ama?
Did they have an uninvited guest? Madalas ay ganoon ang reaksyong nakikita niya
kapag may mga lalakeng dumarating na halatang hindi naman inimbita.
"Daddy?"
Her father squeezed her shoulder. Mas naging matindi ang takot sa itsura nito
nang may marinig na naman silang bumagsak na bagay.
"Uh, honey can you do me a favor?"
Napalunok si Stelle nang hatakin siya patayo ng kanyang ama. Pati siya ay
tumitindi na rin ang kaba dahil sa nakikitang itsura nito. She can feel it.
Something bad is happening and seems like his dad already knew who are paying their
house a visit.
Nakadidinig sila ng mga yapak at mga boses ng lalake. Hindi naiintindihan ni
Stelle ang mga sinasabi. All she could hear are murmurs but it was enough to bring
shivers down her spine.
"Dad—"
Mabilis na tinakpan ng kanyang ama ang kanyang bibig saka siya hinatak patungo
sa kanyang closet. Pinapwesto siya sa pagitan ng mga damit at tila tinatago kaya
lalong nabalot ng pagtataka at matinding takot ang kanyang sistema.
"Listen to me," he whispered with conviction. "don't go out unless I'm the one
who called you. Do you understand?"
"But—"
"No buts, Stelle." He covered her with the hanged clothes. "Don't go out unless
I say so."
Nangatog ang kanyang tuhod sa takot nang isara na nang tuluyan ng kanyang ama
ang closet. Sa maliliit na butas ay natanaw niya ang paglabas nito.
She bit her lower lip and tried to listen. The murmurs became louder, until she
heard them started shouting at each other. Boses ng lalake ang sinisigawan pabalik
ng kanyang ama, ngunit wala siyang naiintindihan ni isa sa mga salitang binibitiwan
ng mga ito. She cannot even recognize the language they are using and it's
frustrating her. Hindi niya masabi kung ano ba ang totoong nangyari.
Naging mas magulo. May mga bagay na nabasag at tila sinadyang sirain. May mga
gamit na tumatama sa pader ang ilan ay tila pinaghahampas.
 The chaos coming outside of her room gone worse. Mayamaya'y nakaamoy siya ng
tila nasusunog. Pumapalahaw ang kanyang ama at ina sa sakit, kaya ang puso ni
Stelle, halos nais nang tumalon palabas sa sobrang lakas ng tibok.
She felt the urge to finally go out, but the footsteps approaching her room
stopped her from moving a muscle. Gumapang ang matinding takot sa kanyang puso nang
bumukas ang pinto, at ang mga yabag, tuluyang pumasok sa kanyang silid.
She held her breath and covered her hands to her lips. Tears began to trail
down her cheeks and all she could do is try her best not to sob.
Ang mga yapak ay napunta sa tapat ng kanyang study table. Sinubukan niyang
sumilip sa maliliit na siwang ngunit napasinghap siya nang humarap sa direksyon ng
closet ang katawan ng lalake.
Nanlaki ang kanyang mga mata at nangatog ang kanyang mga tuhod sa sobrang takot
nang buksan ng lalake ang pinto ng closet.
She almost screamed, but the man holding a gun covered his palm on her lips.
Napatitig ang luhaan niyang mga mata sa mukha nito, ang kanilang tingin ay nagtama.
The light coming from behind the man she thinks is just a few years older than
them gave him a dramatic look. His noxiously attractive green eyes look so cold
that she cannot even read what's going on with his mind. He is tall but looks lean
in his black pull over, but the gun in his other hand is enough to make her tremble
in fear.
His features are between soft and aristocratic, as if his face was molded to
confuse people as to what kind of person he really is.
A devil wearing an angelic face...
Of course in her situation, it can't possibly be the other way around. 
Napahikbi siya kaya humigpit ang pagtakip ng lalake sa kanyang bibig. Tila
sinasabing huwag siyang lilikha ng isa pang ingay o katapusan na niya.
He leaned his face closer. Kumabog ang kanyang puso at nanginig ang kanyang mga
tuhod nang madako ang labi nito sa tapat ng kanyang tainga.
When he breathed out, his hot and minty breath kissed her skin, bringing a
tingling sensation she wasn't permitted to feel at the moment.
"Don't scream, don't go out or I'll shoot you." He whispered.
Hindi siya nakakilos. Ni ang iiwas ang nanlalaki at lumuluha niyang mga mata ay
hindi niya nagawa, ngunit ang pagtataka ay lalong gumapang sa kanyang sistema nang
makitang dinudukot ng lalake ang kanyang ipod mula sa bulsa ng pull over nito.
Her brows curled in confusion when he pushed the strands of her hair so he can
put her earphones on her ears. Natigilan siya at tuluyang napakurap nang mapuno ng
paborito niyang kanta ang kanyang tainga.
When her earphones are already plugged, he placed his index finger in front of
his lips as if telling her to stay quiet. Tumango siya kahit pumapatak pa rin ang
kanyang luha. Ang kanyang isip, puno ng pagtataka kung anong ginagawa nito ngayon.
Isn't he going to kill her? Bakit sinasara nitong muli ang closet?
Curiosity hit her. She peaked at the tiny wholes of her closet to see what he's
doing. Lalo lang siyang nagtaka nang makitang maingat nitong binuksan ang kanyang
bintana bago nito pinutok ang baril sa labas.
She snapped. Tinanggal niya ang isang earphone ngunit nang madinig ang mga
yabag patungo sa kanyang silid, muli niyang tinakpan ang kanyang bibig.
And then she heard a man call the boy's name, her mind immediately sketched it
in her memory as if he's going to be someone really important someday.
"Emeraudo, where is she?"
Kumabog ang puso ni Stelle, ang kanyang paghinga ay halos tumigil sa pag-
aakalang ituturo siya ng lalake.
Her tears trailed down her cheeks, but when she heard his cold response, she
felt a sudden tud in her terrified heart.

"The girl escaped. I'm sorry I wasn't able to catch her..."

May init na humagod sa kanyang puso sa narinig. Did he just save her? She
guessed he just did, because when he said she ran to the woods on their backyard,
everyone immediately went out including the boy.
Pinunasan ni Stelle ang kanyang luha at tahimik na pinuno ng hangin ang kanyang
baga habang kinakausap sa isip ang lalake.
"Someday, Emeraudo. Someday, I will thank you for sparing my life..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 1

Kabanata 1

TAHIMIK ang kalangitang pinagmamasdan ni Emeraudo mula sa bintana ng silid.

Walang ulang paparating at tila nais niyang dumungaw ngunit hindi niya maaaring
itulak ang salaming bintana. He needed the reminder that he is trapped here, so he
will master controlling his mind even more.
"Emeraudo, I want to go out. Papa is not home."
Napabaling siya sa kapatid na nakatingin din sa bintana at may hawak na hawla
ng ibong nahuli niya noong nakaraang linggo. The pigeon seemed lonely and sick, as
if it's mourning for its freedom.
Inilipat niya ang tingin sa mga mata ng kapatid na kamukhang-kamukha niya. Ang
siyang dahilan kung bakit kinailangan niyang patayin ang kanyang ina upang
mailigtas ito mula sa kanilang ama.
The twins were separated when they were newly born. Nais silang itago ng
kanilang ina mula sa kanilang ama ngunit siya lamang ang nagawang itakas. His twin
was left in the hands of his father, but he grew up tougher compared to his twin.
Mas matibay ang kanyang dibdib na kumalabit ng gatilyo at pumatay, hindi gaya
ni Tejano na nasa mga mata pa rin ang pag-asa sa tuwing natititigan niya.
He sighed silently as he placed both his hands in his hoodie's pockets. "If you
will just want to go out to free the bird, you better—"
"I wanted to see a girl."
Natigilan siya at ang mga kilay ay nangunot. "A girl?"
Tejano's eyes looked away, but Emeraudo was able to see the loneliness in his
twin's green pools.
"I wanted to give her the bird, in case Papa will soon find out we are
switching whenever I'm sneaking out."
Napaigting ng panga si Emeraudo. "I didn't let you wander outside as me just to
date some woman, Tejano. I told you how vulnerable a heart is. And what if Papa
will find out about her? Can you handle the pain of losing her forever?"
Bumuntong hininga ang kanyang kapatid. Tumayo ito at inilapag ang hawla sa
bedside table bago nagtungo sa kanya. Their built, it's really the same. Tila kapag
nakaharap siya rito, para siyang nananalamin.
And he is seeing the alter version of himself. The hopeful one...
"I can get us out of this life. I just need to accept an offer." Pabulong
ngunit seryosong ani ni Tejano.
Lalong nalukot ang noo ni Emeraudo. "What offer?"
Hinawakan nito ang kanyang balikat. "A spy wanted me to work with them. Both of
us can. Mama used to be an asset, right? That's why Papa was so mad at her. If we
will join them—"
"We cannot trust anyone, Tejano. You know that. How could you be so naive?"
Dumilim ang tingin niya rito at inis niyang inalis ang kamay na nakahawak sa
kanyang balikat. Tinalikuran niya ito dala ng sama ng loob. Nakalimutan na ba nito
ang kanilang plano?
"But brother, this might be our shot in life." Tejano sighed. "Sometimes we
must have a little faith in someone..."
Inis siyang natawa. Faith? Saan na naman ba napulot ng kanyang kapatid ang
bagay na iyon?
Nilingon niya ito at matalim ba tinitigan. "Faith is for the weak, for those
who cannot live by themselves."
Lumambot ang ekspresyong nakapinta sa mukha ni Tejano. "But we have faith in
each other, Emeraudo."
"That's only because you are me, and I am you."
"But we both know we aren't the same. Even our eyes show our differences."
Gumalaw ang kanyang panga. Tama naman ang kanyang kapatid. Tejano can never
beat his skills in deceiving people around them. Kung siya ang nananatili kapag
dumarating ang kanilang ama, hindi nito napapansing siya ang kasama at hindi ang
paboritong si Tejano.

Their Papa went to Germany for a transaction. Illegal

transaction. Sigurado silang sa makalawa pa ang uwi nito. Tanging mga tauhan lamang
ang kanilang kasama ngayon.
Muli niyang nilingon si Tejano. Malamlam na ang mga mata nito na tila
nakikiusap na pagbigyan niya. Hindi tuloy niya napigilan ang paghugot niya ng
hininga saka ito marahas na pinakawalan.
"What's this woman's name?"
Umaliwalas ang mukha nito at ang mga mata ay kumislap. "Veronica." His lips
curved upward and his face flashed a different glow. "Veronica Medesa."
"Where did you meet her?"
"At a Cafe in the downtown of Mesidoni. She is a very beautiful woman,
Emeraudo."
Tiniklop ni Emeraudo ang kanyang hulmadong braso sa tapat ng kanyang dibdib.
"For a twenty two year-old man, you look like someone who caught a lovebug."
Tejano chuckled, a lively one. The kind of sound Emeraudo can never do. Kayang
pekein ngunit hindi kailanman madarama ng kanyang puso ang sinseridad kung sa kanya
manggagaling.
"I think I did." Tejano smiled genuinely. "I think I did."
Emeraudo sighed hopelessly. "Does she know you as Tejano or as me?"
Unti-unting napawi ang kurba sa mga labi ni Tejano. Napaiwas ito ng tingin na
tila nahiya at nabalot ng lungkot. Napaismid si Emeraudo. He knows that look
already.
"So she is actually dating me?" He teased.
Lumunok si Tejano. "I'm sorry. I cannot tell her the truth because someone
might be following me. If they will find out I was the one exploring the city,
we're both dead."
"I know." He nodded. "I know."
"Brother, please. I just wanted to see her tonight."
Nanatiling tikom ang mga labi ni Emeraudo, binabasa ang kapatid. Pinagmamasdan
niya ang mga mata nitong nagsisinungaling at ang mga labing pilit sinasara upang
hindi mabuking.
You can never deceive a deceiver, Tejano.

He pushed the corner of his lips upward. Alam na niya ang tunay na plano nito
kahit hindi nito sabihin, at sisiguraduhin niyang mapipigilan niya ito sa sarili
niyang paraan.
"I really got no choice but to let you, right?" He asked, his deceptive smile
flashed at his own brother for the first time.
Nabuhayan ito ng loob. "You'll let me go?"
"Of course." He smirked and patted his brother's shoulder. "Everything for
you..."

MULA sa madilim na bahagi ng second floor ng bar, pinagmasdan ni Emeraudo ang

kanyang kapatid na nakaupo sa isang stool kasama ang babaeng tinutukoy nito.
Unfortunately, Tejano's plans of just meeting her didn't go as it was supposed to
be. Hinatak kasi ito ng babae sa isang bar upang uminom.
Emeraudo actually likes it better here. Maingay. Madilim. Walang makakapansin
kaagad oras na gawin niya ang plano niya.
With his glass of favorite whiskey, he leaned on the railing and watched his
brother carefully. He doesn't trust the woman he's seeing. May kakaiba rito at
hindi iyon gusto ni Emeraudo. Tejano has the tendency to be so naive when his heart
is already working. That's the thing Emeraudo hates the most about his twin.
Tanga.

Sumimsim siya sa kanyang baso habang kinakapa ang kanyang pocket knife sa
bulsa. He is here for one thing. Not to watch over his twin but to eliminate the
woman who's occupying his mind.
That's the plan, ngunit nang may biglang yumapos sa kanyang braso saka siniksik
ang sarili sa kanya, nabaling ang tingin niya rito.
Her sweet perfume filled his nose, it almost suffocated him in a beautiful way.
When their eyes locked, his heart suddenly gone wild inside his chest in a way he
never felt before.
Umawang ang mapula nitong mga labi habang malikot ang galaw ng matang tila may
iniiwasan.
"Sorry to bother you but," she looked behind him. Nanlaki ang mga mata nito.
Nagtaka si Emeraudo. Lilingunin sana niya ang tinitignan ng babae ngunit
hinatak nito bigla ang kanyang ulo at walang anu-anong diniin ang malambot na mga
labi sa kanyang mga labi.
His heart pounded loudly as the foreign sensation suddenly thrummed all over
his body. Heat built up inside him and as the woman began kissing him deeper, he
felt lost in the wild side for the first time.
Their lips parted only an inch away. Humigop ng hangin ang babae saka inikot
ang mga braso sa kanyang leeg.
"Kiss me more...please." She whispered in a tensed manner.
Parang nalasing si Emeraudo sa kakaibang init na bumalot sa kanyang sistema.
Hinapit niya ang babae at sinubunutan ang mahaba nitong buhok.
Their lips crashed against each other in a wilder and deeper way. Umalpas ang
ungol ng babae sa kanyang bibig nang humigpit ang kanyang hawak sa buhok nito. Her
lips opened and he took advantage of the chance to explore her mouth.
His tongue licked hers before he sucked her bottom lip. She groaned sensually
and her body grinded against his, turning him on in a fiery way he cannot escape
from anymore.
Nadinig niya ang ilang dumaan hanggang sa tuluyan na silang nalampasan, ngunit
dala yata ng kalasingan sa mapusok na halik na iginagawad niya, halos hindi rin
napansin ng babae.
They were both gasping for air when their lips finally parted. Her eyes were
twinkling with the same desire she tried to hide as she looked around.
Bigla itong napabuga ng hangin nang makita ang grupo ng mga lalakeng lumabas ng
bar. Ngumiti ito sa kanya saka bumitaw upang lumayo habang siya ay pinanonood kung
paano nitong sinusubukang pigilan ang sariling pawiin ang nadaramang init.
"Thanks and sorry for that."
Her sweet voice echoed inside his head. Bigla niyang nalimutan ang pakay sa
lugar nang akmang aalis na ang babae. Hinawakan niya ito sa braso at hinatak
pabalik sa kanyang harap saka niya ito kinulong sa magkabilang brasong nakasankal
sa railing.
The woman looked shock with his move but her eyes seemed to understand why he
did it.
Umarko pataas ang sulok ng kanyang labi nang makitang lumunok ito, ang asul na
mga mata ay matamang nakamasid sa kanyang mga labing namantyahan ng pulang lipstick
nito.
"I'm sorry, darling but I don't trade kisses for a thank you." He declared.
She blinked and gulped again. "H—How do you want me to pay you back then?
Drinks?"
 Lumawak ang kurba sa mga labi ni Emeraudo. Napadpad ang isa niyang kamay sa
baywang nito. She's wearing a tight white dress with low neckline and backless
design. Naging madali sa kanyang hagurin ng kanyang palad ang exposed nitong likod.
He watched her gasp as her eyelids went heavy with the friction his hand caused
to her body. "I think we both know what I'm talking about."
Desire flickered in her eyes. Umawang ang mga labi nito at ang tingin ay muling
bumaba sa kanyang mantsa ng lipstick sa kanyang mga labi.
"Y—You wanna take me to bed?" Her voice sounded raspy, but Emeraudo didn't feel
fear, but excitement rather.
He licked his lips and held her waist to give it a warning squeeze before he
leaned his head to the side of her face and whispered.
"Yes, Miss. I'm gonna need to fuck you."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 2

Kabanata 2

INSANITY. Stelle knew getting to the suite with the man is pure insanity but
her mind no longer worked when he started kissing her roughly again. Bumigay ang
kanyang mga tuhod at nalasing ang kanyang isip nang balutin siya ng kakaibang init
sa katawan.
She lit that flame, and now he's turning it into a massive wildfire with his
touches and sultry trails of kisses.
Napasinghap siya nang sa paglapat ng pinto ay diniin nito ang kanyang katawan
sa pader. His hands immediately held the thin straps of her dress and pulled it
down to her arm. Wala siyang suot na bra dahil sa disenyo ng damit kaya nang
malaglag ang damit sa kanyang baywang, nagkaroon ito agad ng layang hagurin ng
palad ang kanyang dibdib.
She moaned inside his mouth as he ravage her lips, rough and so so wet like a
hungry beast. He palmed her mound and gave it a squeeze she knew she'll never
forget. Ang gaspang ng palad nito ay nagdala ng matinding kiliti sa buong katawan
ni Stelle, habang ang mga halik na lumandas sa kanyang leeg ay tuluyang nagpasara
sa namumungay niyang mga mata.
She admits that she's inexperienced. Tinutupok siya ng apoy at epekto ng alak
sa katawan ngunit sa kabila ng kawalang karanasan, kusang gumalaw ang kanyang mga
palad upang damahin ang hulmado nitong mga balikat.
Her fingertips dug onto his brown hair as he nibbled her sweet spot, right
where her neck and shoulder connects. Napakapusok at walang patawad.
She bit her lower lip when he sucked the skin as if putting his mark in his
territory and then he soothed it with his hot tongue and soft lips. Oh God. She can
already feel herself getting wet. Ni minsan ay hindi pa siya nadarang nang ganito
katindi sa isang estranghero.
"Tell me your name..." She whispered in a breathy way.
Ngunit imbes na sagutin siya, pumulupot ang braso nito sa kanyang baywang at
inangat ang kanyang katawan. He made her wrap her legs around his waist and then he
squeezed her but and pushed it down.
Humiyaw si Stelle nang madama ang malaking umbok na tumama sa kanyang
pagkababae. Good lord, she's still wearing her undies but the feeling of his
hardened crotch almost made her explode already.
"Did you like that?" He asked roughly, like a wild beast teasing its prey
before he devours himself with her body.
"Hmm..." Was the only thing she could answer when his hand went down her butt
until it reached the throbbing flesh between her thighs. Tinudyo nito ang kanyang
bukana dahilan para mapakapit siya nang mahigpit sa mga balikat nito.
 "Oh God!"
He chuckled right on her ear when he felt how wet she is already down there.
Humagod ang daliri nito sa kanyang underwear, tila tinutudyo ang kanyang laman
hanggang sa hinawakan nito ang edges.
She cried with the friction when he pulled the cloth and purposely grind its
edges on her creamy folds, touching the sensitive bundle of nerves of her throbbing
flesh.
"You're so wet for me, hmm?" He teased before putting her left boob in his
mouth.
Lalo siyang nahibang. Her head fell against the wall as she felt the warmth of
his mouth cover her aroused nipple while he's teasing her flesh with her fingers.
Naiinis siya sa telang namamagitan sa kanyang laman at sa kanyang daliri, ngunit
wala siyang lakas upang sabihin ang kanyang nais.
Everytime she opens her mouth she'll moan so loud and sensually. Ni hindi na
nga niya napansing humihigpit na ang kapit niya sa balikat nito. He sucked her
hardened tip, bit it and when she screamed, he soothed the pain with hot licks
around it.
"You're so loud." He laughed huskily before he sucked the other boob before he
glided his fingers on her folds until it reached her bud. She screamed in sheer
pleasure with the sudden contact, the electrifying friction caused by the fabric
almost made her shiver.

Napahilig siya sa balikat nito, ang kanyang mga hita ay

gustong manginig. She's being more and more sensitive at mukhang nakuha nito ang
nangyayari sa kanya.
Sa wakas ay tinungo na nito ang kama. Nilapag siya nito bago nito hinubad ang
itim na v-neck shirt na suot sa kanyang harap. Kahit namumungay ang mga mata, hindi
naiwasang pasadahan ni Stelle ng tingin ang hubog ng katawan nito.
Oh Jesus Christ! Is she about to be fucked by a freaking underwear model?!
Every edge, every crack is just beautiful. His scars look so good his his
ripped body. Each fiber seemed to be placed perfectly on the right spots. He isn't
the bulky time but the type of guy every woman would love to see running by the
beach and demanding for everyone's attention.
And his six packs...
She must be dreaming. Napakaganda ng lalakeng ito. Napatitig tuloy siya nang
matagal sa tiyan nito ngunit nang bumaba ang kamay nito sa zipper, doon niya
napansin ang umbok na tumudyo sa kanya.
Nanuyo ang kanyang lalamunan nang makita ito. It looks bigger than how she felt
it. Tila nasasakal na sa pantalon at gusto nang kumawala.
Her eyes flickered with excitement to finally see his pet when he pulled down
his pants, but to her disappointment, tinira nito ang boxers.
He reached for her cheek and caressed it. Tiningala niya ito at napansing
nakaigting na ang panga.
"Later." The corner of his lips lifted as if he was able to read her mind. "I
wanna taste you first."
Nanuyo ang lalamunan niya sa sinabi nito, at ang kanyang katawan, muling
nagliyab sa nakatutupok na kamundohan nang tuluyan nitong alisin ang natitirang
saplot sa kanyang katawan.
He went on the middle of the bed and pulled her. Akala niya ay patatabihin siya
sa tabi nito, ngunit nagulat siya nang igiya nito ang kanyang mga hita upang
magparte sa pagitan ng ulo nito.
Her eyes widened as he looked at him when he locked her thighs with his firm
arms.
"What are you—ohh my god!"
Napakapit siya sa headboard. Goodness! He is licking her wet flesh senselessly!
Jolts of fiery sensation lingered under her skin as he nibbled her throbbing
flesh before he hardened his tongue and swirled it around her clit. Napakagat siya
ng labi sa matinding kuryenteng dumaloy sa kanyang katawan, ngunit hindi naging
sapat ang simpleng kagat ng labi upang manahimik siya.
When he sucked her bud, her lips parted and her eyes shut as she felt her walls
tightened. Liquid fire built up inside her core when he gave her slit a long lick
and then he thrusted his tongue inside her walls. Humiyaw siyang muli lalo nang
iuga nito ang kanyang balakang, tila sinasabing kusa niya itong igalaw.
She doesn't know how, but as he guided her hips, she found the right rhythm.
She moved on top of his face while he's licking her hard and senselessly, her
insanity already got burned with the sultry sensation he's giving her body.
Naging malikot ang kanyang balakang nang naging mas marahas ang mga labi at
dila nito sa paggalaw. He sucked het folds and gently bit it before he licked her
hard and fast again until her whole body shuddered. Her long and erotic moans
filled the dark room, her sweat dripping down her chest as she gasp for air.
Para siyang nanghina. Inalalayan siya nitong mahiga sa tabi nito, ngunit hindi
pa man nakakabawi ng lakas, muli nitong sinakop ang kanyang mga labi.
He kissed her hot and wet while he's rolling her nipple with his fingers. "You
smell and taste so good I could eat you all night."
Hindi siya nakasagot nang bumaba ang ulo nito sa kanyang dibdib. He sucked her
boob and gave the other a squeeze that made her arouse again. Ni hindi man lang
nagtagal bago nabuhay ang init sa kanyang katawan. Her flesh throb for another wave
of mind-blowing orgasm, but her heart pounded loudly when he parted her legs and
rubbed himself. Flesh to flesh.

Ni hindi niya namalayang nahubad na nito ang boxer!

The tip of his engorged shaft rubbed her clit, she moaned sensually. Napayakap
siya sa leeg nito at ang kanyang mga hita, gustong sumara, ngunit agad nitong
hinawakan ang likod ng kanyang tuhod.
He pushed her legs up and anchored his arms so she won't move, and when he
tried to push himself in, she gasped and shut her eyes hardly.
Searing pain enveloped her whole body, she thought she'd sob. Namasa ang
kanyang mga mata ngunit nang umangat ang mukha nito upang halikan ang kanyang mga
labi, pumatak ang kanyang luha.
"You didn't tell me it's your first time. I thought you're just really tight. I
ripped you already."
Nahihimigan niya ang frustration nito kahit hinahaplos ng hinlalaki ang kanyang
hita na tila kinakalma siya.
She sniffed and opened her eyes to meet his. Tila isang alaala ang naglaro sa
kanyang isip. Alaala ng lalakeng nagligtas sa kanyang buhay noon.
Napakurap siya. "H—Have we...met before?"
He sighed and shook his head. "I don't think so. If we did, you'll no longer be
a virgin tonight."
Napalunok siya. Maybe he's right. Maybe he isn't that guy...
He tried to move carefully, tila iniingatang huwag siyang masaktan ngunit sa
laki nito, hindi niya maiwasang mapayakap dito. It's too painful and her walls are
being stretched too widely because of his size.
Hindi niya na nakayanan. Nakagat niya ang balikat nito, ngunit ang sakit na
dulot ng kanyang mga ngipin, tila binuhay lamang lalo ang pagnanasa sa katawan
nito.
He pulled carefully and then thrusted again, deeper this time. Umungol siya at
lalong kinagat ang balikat nito habang namamasa ang kanyang mga mata. Gusto niyang
magsisisi, ngunit nang magkaroon na ng hagod ng sarap ang bawat bunot at baon,
unti-unting lumuwag ang pagkakakagat niya sa balikat nito.
"Do you feel the pleasure now, darling?" He whispered huskily.
Napatango siya matapos pakawalan ang balikat nitong kinagat niya. Nang magtama
ang kanilang mga tingin, napansin niyang dumilim na ang ekspresyon nito na tila
hindi na kayang magpigil. Umigting ang panga at ang mga labi ay bahagyang gumalaw.
"Do you think you can take me now if I'll fuck you my way?"
 Oh, his mouth is just turning her on even more. Pagtango pa lamang niya ay
sumunggab agad ang mga labi nito. Malalim at mainit siyang hinalikan bago
sinimulang mas diinan ang bawat baon sa kanya.
She doesn't think she's ready at all but the pleasure he is giving is driving
her insane. Naghahalo ang sarap at sakit. With his every pull, she groans, and in
every thrust, she cries so loud.
His rhythm picked up and his kisses went intense. Humigpit ang hawak nito sa
kanyang mga hita habang nagiging mas marahas ang galaw ng balakang.
Her loud erotic moans echoed inside the room as their silhouette became one.
Hot juices gushed down her ass while he's fucking her hard and deep. Ni hindi niya
na alam kung normal pa rin ba ang lakas ng tibok ng kanyang puso. Nilulukob siya ng
kakaibang sensasyon at sa bawat galaw ng balakang nito, nawawala si Stelle sa
sarili.
Their crashing bodies made loud noises along with their moans. She knew she's
nearing her climax again and he's growing thicker inside her as his groans gone
beastly.
"I'm getting close." He whispered as he slams himself hard and fast inside her.
"Are you gonna come with me?"
"Hmm." Pilit siyang tumango, dahil ni simpleng pagsagot ng yes ay hindi na niya
magawa. The sensation is so strong she feels like heaven while burning in hell.
Puro ungol na lang ang lumalabas sa kanyang mga labi dahil malapit nang manginig
ang kanyang katawan dala ng pinalalasap nito sa kanyang pakiramdam.
Her walls contracted. Tila iyon lamang ang hinintay nitong senyales bago lalong
maging bayolente ang bawat hugot at baon.
He rammed on top of her so wildly until she's already screaming as she feels
her reaching her orgasm. Hindi ito tumigil hanggang sa manginig ang kanyang
katawan, at bago siya natapos, hinugot nito ang sarili.
He played with her clit while he's jerking himself, until they're both
shuddering already as they reached climax.
Bumagsak ang mga talukap ng kanyang mga mata at hinabol niya ang kanyang
hininga dahil sa naging mainit na pagtatalik nila, ngunit nang isang imahe ang
malinaw na lumitaw sa kanyang isip, napamulat siya at tinitigan ang kisame.

"Emeraudo..." She whispered as she remembered the name of her savior.

Napansin niyang natigilan ito, at nang tignan niya ay agad iniwas ang tingin.
"You're Emeraudo?"
Umiling ito at umalis ng kama saka isa-isang dinampot ang mga damit. "I ain't
Emeraudo."
Parang tinadyakan ang kanyang puso nang magsimula itong magbihis habang madilim
ang ekspresyong nakaguhit sa mga mata.
Nilunok ni Stelle ang barang namuo sa kanyang lalamunan. "Then who are you?"
He took in a deep breath and stared at her coldly, reminding her of the boy who
saved her before.

"Tejano. My name is Tejano, not Emeraudo."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 3

Kabanata 3

"I JUST FUCKED someone. And guess what? She called me Emeraudo." Naniningkit
ang mga matang ani ni Emeraudo sa kapatid habang nasa silid sila.
"Uh, brother, you are Emeraudo." Halatang naguguluhan nitong sagot.
 "Exactly. And you know what's funny? I never met her yet she knows my name."
Tumaas ang kanyang kilay. "Are you going around the city sticking your dick in
every woman you meet?"
"Of course not. I ain't like you."
He snapped, kinagulat ang tugon ng kapatid. "Oh wow. So I'm the dickhead here?
Is that what you're saying?"
Natatawang umiling si Tejano. "All I'm saying is I never fucked anyone."
Napakurap si Emeraudo. "Y—You never did it with Veronica or anyone else?"
"Nah. I'm saving myself for someone but I wanna sleep with Veronica once we're
married."
Nasapo ni Emeraudo ang kanyang noo. "Oh you're hopeless." Naigting niya ang
kanyang panga. "Dude I just told that woman that I am Tejano."
Nalukot ang noo ni Tejano. "Why did you do that?! What if Veronica finds out—oh
wait," napakamot ito ng ulo nang biglang may naalala. Mayamaya'y natatawa nitong
ginulo ang buhok. "I almost forgot that Veronica knows me as Emeraudo so looks like
you just saved me in case she knows that woman."
Umismid si Emeraudo. "What is she? Miss popular? Is she friends everyone in the
city?"
"No but, she kinda know a lot of people." Bumuntong hininga ito saka tiniklop
ang mga braso sa tapat ng dibdib. "What does the woman look like anyway? Did you
even ask her name or you just fucked someone again without knowing her?"
Tumalim ang tingin ni Emeraudo sa kapatid. "Okay, I don't know why, but that
sounded like an insult to me as a man."
"It is an insult." Wala man lang balak mag-deny na sagot ni Tejano.
"Why are we having this conversation again?"
Tejano laughed. "We only have this kind of conversation when your mood is
good."
"And what do you mean by that?"
"When you just got laid." Tumawa ito nang malakas kaya mangani-ngani niyang
hambalusin.
Kinalma nito ang sarili nang mapansing nabibwisit na naman siya. Humugot ito ng
malalim na hininga at nang tuluyan nang tumigil sa paghalakhak, matipid siyang
nginitian.
"Tell me how she looks like. I ain't gonna ask anymore about her name because I
know you didn't bother to ask her anyway."
Napaiwas ng tingin si Emeraudo. Bakit ba kasi niya tatanungin? He fucks
strangers for pleasure not to get to know them. Sa sistema ng kanyang buhay, lahat
ay estranghero. Wala siyang balak na magtabi ng espasyo para kanino sa kanyang
isip.
Ngunit nang tanungin ni Tejano ang tungkol sa babaeng nakasama niya sa kama
kagabi, hindi niya maintindihan kung bakit parang may kumurot sa kanyang puso. Tila
ba nakakaramdam siya ng kaunting pagsisisi na hindi niya natanong ang pangalan
nito.
He sighed and remembered her beautiful face. No. Actually she's beyond that
word. If only he won't sound exaggerated, he'd say that woman is an angel. A
fucking hot angel in her sexy dress.
"Deep-set blue eyes. Prominent nose. Red haired. She's got a tiny scar above
her left brow. I ain't gonna tell you how her body looks like."
"Possessive." Tejano piffed. "Okay, let's see." Hinaplos nito ang baba na tila
nag-iisip. "Hmm, the only red haired and blue-eyed girl I've met before is..."

Napakurap ito at tila biglang may naalala. Nagtaka tuloy si

Emeraudo sa nakitang pagbabago ng ekspresyon ng kanyang kakambal.
Bakit parang namutla ito bigla?
"Tejano. Who is it?"
Napalunok ito at ang mga kilay ay bahagyang nagsalubong. "I uh, I kinda did
something before, several years ago. D—Do you remember when I was planning to sneak
out as you but when I went out of the room, Papa called me Emeraudo because I was
wearing your clothes?"
Tumango siya. "What about it?"
"I told you before right that he took me hunting."
Hunting, ang term na ginagamit ng kanilang ama kapag may papataying tao,
pinatrabaho man o sa kanilang ama mismo nagkaroon ng atraso.
"Why?"
Sinangkal ni Tejano ang kanyang magkabilang siko sa hita nito bago hinagod ang
mga palad sa mukha. "Bro, I let the targets' daughter live. I told Papa that she
escaped. He uh, he called me Emeraudo while we're still in the girl's room. Maybe
she heard it that's why she thought you were me. I swear she's the only blue eyed
red haired girl I know so far."
"What the hell, Tejano?"
"I told you, I don't want to be like Papa."
"And what do you want to be? A spy?"
Natigilan ito at bumagsak ang tingin sa magkasalikop na palad. "I actually made
up my mind already, brother."
Gumapang ang kaba sa sistema ni Emeraudo. Hindi niya gusto ang tono ng
pananalita ng kapatid dahil alam niya na kapag ganito na ito, hindi na niya
mababago pa ang isip ni Tejano.
Tejano breathed in and looked at him with his soft eyes. "If you will not join
me, I will understand. You said it yourself that mother wanted us to end Papa's
wrongdoings. If staying by his side is your way of fulfilling that promise, I won't
judge you, but I hope you will respect my chosen way of doing it."
Napailing si Emeraudo. Hindi niya nagugustuhan ang nagiging takbo ng kanilang
usapan pati na ang ekspresyong nakapinta sa mga mata ni Tejano.
"Please tell me you ain't gonna—"
"I am joining the MI6 Europe. I was supposed to go last night but I can't
afford to leave without a proper goodbye."
Napasara ng mata ni Emeraudo. Kumuyom ang kanyang mga kamao at ang kanyang
panga at mahigpit na umigting. He can't believe his brother is risking his life for
this nonsense! Hindi nga nila sigurado kung magiging ligtas ito sa kampo ng MI6?
Their mother was a former CIA asset. Hindi naging maganda ang kapalaran nito kaya
paano siya makasisiguro na ligtas si Tejano sa kamay ng mga alagad ng batas?
"That's insanity." He said in gritted teeth.
"Emeraudo, just try to understand. We are still going to be pursuing the same
plan, just different approach this time. Besides...I want a life with Veronica.
I've never felt this way before and I wanna be with her."
Inis na natawa si Emeraudo kasabay ng pagmulat ng kanyang mga mata. "Are you
saying you will throw away my sacrifices to be here just to protect you, for some
woman you barely know?"
Tuluyan itong tumayo. "It's not like that, brother. I am doing this for the
both of us. You don't have to suffer, too. We can both go—"
"No. I don't trust those people—"
"It's because you can't even trust yourself..." Malamig ang tinig nitong sabi.
Umigting ang panga ni Emeraudo at ang kanyang ekspresyon ay dumilim. Now what?
They're going to fight about his attitude just because he finds Tejano's reasons
lame?Tinalikuran niya ito ngumit muling nagsalita.
"If I will be part of them, it would be easier for us to know who really ruined
mother's career. It's your choice if you will stay here and find out Papa's
connection to everything."
Lalong humigpit ang pagkakakuyom ng kanyang mga kamao. Gusto niyang magalit
dahil delikado ang papasuking mundo ni Tejano, ngunit ano nga bang pinagkaiba ng
mundong iyon sa ginagalawan nila ngayon? Their father can kill them easily once
they get him angry. Mali. Siya lamang dahil si Tejano ay paborito. He will never
want his favorite son dead.
Magkakaproblema oras na malaman ng kanilang ama na magiging bahagi ito ng MI6.
They must avoid that at all cost or else...
Napabuga na lamang ng hangin si Emeraudo. Mayamaya'y wala na rin siyang nagawa
kung hindi ang humarao muli sa kapatid. May katigasan ang ulo nito at alam niyang
hindi na rin magpapapigil pa. Tutal hindi niya rin natuloy ang plano kagabi, wala
na siyang panahon para baguhin ang isip nito. The least he could do is protect the
both of them.
Hinawakan niya ito sa balikat at seryosong tinitigan sa mga mata. "From now on,
you are Emeraudo Romani while I will be Tejano Romani. Do you understand?"
"But—"
"If Papa will find out it's me who stayed, he could easily kill me. We both
know he has his favorite. Carrying your name will spare my life. On the other hand,
I'm sure mother's bosses kept an eye on her before. Maybe that's why they
approached you because they thought you are Emeraudo, the one mother had raised. It
will be best for us to switch identity. This is for the both of us, Tejano."
Tumango ito. "I understand, but if ever you will need my help—"
"If you will need my help, you know where to find me."

TAHIMIK na binabatuhan ni Emeraudo ng pagkain ang mga kalapati sa parke.

Nakaupo siya sa isang bakanteng bench habang nagbabakasakali kung darating ba ang
kanyang kapatid ngayon.
It's already been a three years since he became Tejano, while his twin lived as
Emeraudo, an MI6 Europe special agent.
Walang araw na hindi siya nagbaka-sakaling makikita muli ang kapatid kaya
madalas siyang pumwesto sa paborito nilang bahagi ng parke. Whichever place they
move to, they will always look for the northwest part of the park and sit on the
nearest bench. Naging kaugalian na nila iyon kapag nagkakaroon ng pagkakataong
makalabas nang sabay.
Nagbato pa siya ng ilang bread crumbs sa mga kalapati. Maraming turista ngayon
sa lugar dahil weekend ngunit ang atensyon niya, nakatutok lamang sa mga malayang
ibon.
He wonders when he'll ever earn his wings so he can fly above the clouds and be
free? Alam niyang mali na maghangad ng kalayaan ngunit sa tuwing nakikita niya ang
mga ibon, hindi pa rin niya maiwasang mainggit.
Lumunok siya at binato ang ilang pang crumbs. Mayamaya'y may isang matandang
lalakeng naupo sa kanyang tabi. Nakasuot ito gaya niya ng makapal na trench coat.
May salamin sa mga mata at namumuti ang buhok.
"It's a beautiful day, isn't?" The old man suddenly said.
Nilingon niya ito bago tumango. "Every day is beautiful to those who appreciate
life." He straightened on his seat and wiped the crumbs off his hands.
Ngumiti ang matanda. "You really are him."
Kumunot ang kanyang noo. "Pardon?"
"Tejano Romani." Tumingin ang matandang lalake sa kanya, makahulugan at tila
alam kung sino siya. "Or should I call you by your real name, Emeraudo?"

Bigla siyang kinabahan, ngunit siniguro niyang hindi makikita sa kanyang mga
mata ang nararamdaman niya.
His eyes turned called to hide the tension building up inside his chest. "Who
are you?"
"I am your twin's boss. I regret to inform you that Agent Romani died in his
last assignment...and we need the real Emeraudo to take his place in the Cinco
Mortales mission."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kabanata 4

Kabanata 4

"EMERAUDO Romani, one of the secret agents assigned to take down Cinco
Mortales, died in his last assignment." Paliwanag ng babaeng agent habang nasa
isang silid sila kasama ang matandang lalakeng nagngangalang Manuel.
Kumuyom ang mga kamao ni Emeraudo nang matitigan ang itsura ng kapatid sa
projector. He was badly wounded by multiple gun shots but what killed him was the
gunshot in his chest.
"Gresso Lindstrom, the leader of Albana syndicate who's on the top list of
human traffickers in the world, is behind your brother's death. Lindstrom has been
a candidate for the Cinco Mortales leaders' circle for two years now but we don't
know why he was refusing the offer."
Nagflash sa screen ang mukha ng lalakeng nagpautos ng pagpatay ng kanyang
kapatid. Dumilim ang mukha ni Emeraudo. Tinandaan niya ang bawat detalye ng mukha
nito, sinisigurong sa oras na makaharap niya ay makikilala niya.
"As of now, we have no traces of Lindstrom's whereabouts but according to the
last reports, his brother, Trojan Lindstrom is on the run. Agent Romani had been
trying to convince Trojan to be part of the mission. Six months ago, Trojan asked
for Agent Romani's help. We made a conclusion that what Agent Romani did for Trojan
made Gresso Lindstrom order your brother's assassination."
The agent moved the slide and it flashed a familiar woman's photo. Kilala niya
iyon. Biglang napaayos ng upo si Emeraudo.
"Veronica Medesa. One of Cinco Mortales' Supreme's adopted children and trained
assassins, is married to your brother. She was last seen with your brother two
nights before he was killed."
Gumalaw ang panga ni Emeraudo. Sumara sandali ang kanyang mga mata nang dumaloy
ang matinding galit sa puso niya. Sinasabi na nga ba niya. May kakaiba sa babaeng
iyon kaya wala siyang tiwala una pa lamang.
"Were you able to track her?" Malamig niyang tanong.
"No but she's been trying to reach out to your brother through different
people. She doesn't know yet about what happened to Agent Romani." Kinalso ng agent
ang mga palad sa mesa at seryoso siyang tinitigan. "If we will be able to get the
information we need from Veronica, the Cinco Mortales mission will be over."
Nakamot ni Emeraudo ang kanyang patilya habang inis na natatawa. "Okay, let me
get this straight. My brother died carrying my name and now, you want to send me to
this fucking mission to continue what he started? What else besides claiming my own
name should I do, hmm? Fuck his wife who, if you'll think about it, is technically
married to me?" He laughed. "You guys are insane."
Nagkatinginan ang  matandang lalake at ang agent. Mayamaya'y umangat ang sulok
ng mga labi ng lalake bago ito tumingin sa kanya.
"There is another way, Mr. Romani. Veronica Medesa left the Supreme for your
brother. However, she kept her mouth shut about the Supreme. Now the MI6 is on a
hunt for your brother's wife. The love of his life and the woman who inspired him
to be one of us, just because she wouldn't talk about the Supreme. If we won't be
able to get the information from her, MI6 and Wildflower will come for her soon. I
bet your brother will never want her dead. But," the old man smiled. "If you will
be part of the MI6 Pacific team and work with my son, Giovanni Wolf, I will use my
authority to postpone her assassination until you prove her innocent of the
Supreme's crimes."
"Not only that." The woman placed a key on the table. "You will have full
access on your mother's safe. Maybe you will find what you're looking for there..."
Sandaling hindi nakakibo si Emeraudo. Ayaw niyang pasukin ang mundo ng kanyang
kapatid ngunit ang safe ng kanilang ina, maaaring naroroon nga ang makatutulong
para malinis niya ang pangalan nito sa organisasyon.
 His jaw clenched and his fingers tapped on the table while
he's staring at the key. He sighed. Kailangan din niyang maiganti ang kanyang
kapatid at hindi niya iyon magagawa kung mananatili siya sa poder ng kanilang ama.
He gulped and gazed back to the old man. "Tell me everything I need to know..."

PINAGMASDAN niya ang kanyang sarili sa salamin habang inaayos ang kanyang
necktie. His hair is properly waxed and his attire made him look aristocratic.
Pakiramdam niya ay nakatitig siya sa kanyang kapatid.
Humagod ang kirot sa puso niya. He slightly smiled as he wore Tejano's typical
expression. For the past years, he became his brother, but whenever he looks at the
mirror, he sees Tejano.
Tejano. Opisyal na siyang naging si Tejano mula nang tanggapin niya ang offer
ng MI6 Pacific. About six years ago, he signed his papers and officially became
Special Agent Romani. Naging magpartner sila ni Special Agent Wolf na ampon ng
taong nagpasok sa kanya sa misyon.
They did serious undercover jobs. Naroong naging bahagi sila ng sindikatong
kasapi sa Cinco Mortales, pero nang mabuking ang disguise, kinailangan na naman
nilang manatili malayo sa Cinco Mortales.
All those years, people see him as Tejano. Siya lamang, ang babaeng agent, at
ang boss niya ang mga taong nakakaalam ng katotohanan.
He mastered everything about his twin. Maging ang pinakasimpleng mga detalye at
mga lenggwaheng natutunan nito. Nahihirapan lamang siya sa dalawang bagay. Ang
manatiling kaibigan ang maging tingin niya sa kapatid ng pumatay sa kakambal niya,
at ang makitungo nang maayos kay Veronica kapag nakikipagkita ito.
That's why he avoided Veronica. Dinahilan niya ang pagproteksyon dito kahit ang
totoo, isa ito sa mga sinisisi niya sa pagkawala sa kanya ng kakambal niya. If only
Tejano didn't love her so much, he'd kill her himself. Para na lamang sa alaala ng
kanyang kapatid kaya dinidistansya niya ang kanyang sarili rito.
He sighed heavily. Kinalso niya ang kanyang mga kamay sa sink saka siya
umismid. "I didn't know you got a cooler life. I love my toys. Thanks to you." He
murmured to himself. Kinakausap na naman niya ang kanyang kapatid habang nakatitig
siya sa kanyang imahe sa salamin.
"Tonight, I'll finally have the chance to see the one who killed you." Napuno
ng galit ang kanyang puso at ang kanyang mga mata ay dumilim. Now he's seeing
himself again. The real him. Not the deceiver Tejano.
Kumuyom ang kanyang mga kamao. "Sadly, I can't lay a finger on him yet. I tried
to convince him before through one of my men and guess what? The asshole really
joined Cinco Mortales." He smirked and let out an insulting chuckle. "What a stupid
puppy. Now there's a bigger possibility that he'll be sentenced to death once he's
captured."
Bumuntong hininga siya. "But if I'll be the one to ask, I'd kill him myself..."

He felt his sensor on his wrist beeped, senyales na kailangan na niyang umalis
ng hotel room. Tinignan niya ang lalakeng tunay na guest at ngayon ay masarap ang
tulog dahil sa tranquilizer na sinaksak niya kanina.
Tejano folded his arms and went out of the bathroom. Nilapitan niya ang
lalakeng nakadapa sa sahig saka bahagyang inuga ang katawan gamit ang kanyang paa.
"Sleep well, Prince Orzak." He laughed. "Next time, pick a better perfume. This
one is disgusting."
Lumapit siya sa kama at kinuha ang maskarang isusuot niya saka siya tuluyang
lumabas ng hotel room ng taong dapat ay dadalo sa party. Aattend ang lider ng
Albana at nagbabaka-sakali silang hindi lamang ito ang lider na bahagi ng Cinco
Mortales na dadalo.
As soon as he stepped out of the room, he is in character again. Saktong
lumabas din ng katapat na silid ang partner niya. Suot na nito ang hyperreal mask.
Ito na muli si Ramirez.

Umismid ito sa kanya saka siya pinasadahan ng tingin habang

nakataas ng isang kilay. Binasa nito ang ibabang labi ng dulo ng dila nito saka
umiling.
"Looks like you're ready to kiss some ass again."
He grinned. Nagsimula silang maglakad sa hallway. "Coming from the lover boy.
Pustahan tayo. Nandito na naman ang mga ligaw na bulaklak."
"Yeah but my Clary isn't part of the team. Ewan ko lang si Agatha."
"I bet they sent new ones. Why don't we take our competition to the next
level?" Aniya, siniko pa ito.
"Are we rivals?" Tumaas ang kilay nito.
Umismid siya. "You don't know?"
Ramirez sarcastically made a frown. "Oh, I'm so sorry, dear motherfucker. I am
not aware that I'm in a competition with you. I thought you're just a toxic fan."
He laughed. "Gago."

"Anyway, prepare yourself. The bird is always ready for our call."
He jerked his head up. "Paramihan ng mabubuko."
Ngumisi ito bago nila tinulak ang pinto ng great hall kung saan nagaganap ang
isang arabian party.
"Deal."

HUMIGPIT ang hawak ni Agent Romani sa kanyang baso nang matitigan ang lalakeng
kasama ni Roscoe.
Dalawa. Dalawang lider ng Cinco Mortales ang naririto ngayon, ngunit ang mga
mata niya, kay Gresso Lindstrom lamang nakatutok.
Mariing umigting ang kanyang panga at sumiklab ang galit sa kanyang puso nang
madinig itong humalakhak. How could that man manage to laugh when he had been
behind numerous deaths? Hindi lang ng kanyang kapatid kung hindi pati ng mga taong
inosenteng kung kani-kanino nito pinagbebenta?
Right. Wala ka nga palang kaluluwang hayop ka.
Tinungga niya ang champagne at akmang pupuntahan ang kanyang partner nang
mapansin niya ang isang babaeng tila hindi komportable habang pilit hinahawakan ng
isa sa mga guest.
Kumunot ang kanyang noo. From the woman's curled red hair to her blue eyes,
hindi siya maaaring magkamali. It's the same woman he bedded years ago.
Ang nag-iisang babaeng hindi niya naalis sa kanyang sistema mula nang kunin
niya ang pagkabirhen nito.
The corner of his lips curved upward as he scanned her now fully bloomed body.
Halos lumuwa ang mayaman nitong dibdib sa disenyo ng itim na couture gown na may
mahabang slit. Ang pang-upo ay mas mabilog na, ang balakang ay mas lumaki at ang
hita, damn, he suddenly craved to run his palm on that part of her body.
Hindi niya nagugustuhan ang pagkunot ng noo nito na tila naiirita na sa
namimilit na humapit dito. Hindi na tuloy siya nakapagpigil.
He drank the last of his champagne and immediately stormed towards the woman.
Paglapit niya rito ay agad umangkla ang kanyang braso sa maliit nitong baywang at
ang kanyang palad, bahagyang pumiga sa tagiliran nito.
He felt her snap when he pulled her closer to his body. Lumapat ang likod nito
sa kanyang katawan at ang lalakeng nanghaharrass dito, nabaling ang tingin sa
kanya.
"Hey, darling. Sorry I got so busy with our friends." He said sweetly.
Napatingala ang babae at ang mga labi ay bahagyang umawang. Sandaling nagtama
ang kanilang mga mata. Gumalaw ang mga kilay nito na tila kinikilala siya, at nang
napansin niyang bahagyang lumaki ang mga mata nito, ibinalik niya ang kanyang
tingin sa lalake.
"Do you have anything to say to my girl, Mister?"
Tumikwas pataas ang kilay ng lalake na tila hindi naniniwala. "Your girl?"
Bumaling ito sa babae. "This is your boyfriend?"
"Oh you don't believe me?" Anas niya bago hinarap ang babae at walang anu-anong
hinalikan sa mga labi.
Her eyes popped but as he started moving his lips, she quickly got lost with
his kisses. Lumiyab ang katawan ni Agent Romani nang gumanti ito ng halik. Nabuhay
na naman ang pagnanasa sa kanyang katawan. Ang pagnanasang sa isang babae niya
lamang nadama.
Nang maghiwalay ang kanilang mga labi, makahulugan niyang tinitigan ang lalake.
"Need I say more?"
Inis itong lumayas sa kanilang harap. Pinanood niya itong naglakad palayo at
nang ibalik niya ang tingin sa babae, nakatitig na ito sa kanyang mga labi.
She gulped, her eyes still looking lazily at his lips. "T—Thank you..."
Umarko ang labi ni Agent Romani pataas. Hinawakan niya ang likod nito at
pinagmasdan kung paano itong suminghap sa simpleng paglapat ng kanyang palad sa
likod nito.
Lumawak ang kurba sa kanyang mga labi. Still the sensitive girl I fucked
before, hmm?
He lowered his head and pulled her closer. Nadarama niya ang pagkatuliro nito
lalo nang humagod ang mainit niyang hininga sa panga nito bago siya bumulong sa
tainga ng babae.
"I think we both know that I don't trade kisses for a thank you..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 5

Kabanata 5

NAAALIW si Agent Romani na pagmasdan kung papaanong namungay ang mga mata ng
babae. Ni hindi nito magawang alisin ang titig sa kanya na para bang hinihigop niya
ang lakas nito.
To be honest, the feeling is mutual. It's being hard for him to step back
already and keep his hands off her body as if his palm just got glued on her back.
Her sweet perfume filled his nose, and now he's being tempted to bury his face on
her neck to sniff all her scent.
"T—Tejano?" She asked, her voice a little shaky.
Parang nagbunyi ang kanyang puso. So she remembers him pretty well? Hindi niya
alam kung magandang senyales ba iyon, considering who he is now.
Suminghap ito at hindi napigilang mapakapit sa kanyang coat nang humagod pataas
ng batok nito ang kanyang palad. Lalong bumigat ang mga talukap nito at sa paraan
ng pag-awang ng mga labi, alam niyang nabuhay niya ang parehong init sa katawan
nito.
"Ah, looks like someone didn't forget my touch, hmm?" He teased.
Uminit ang mukha nito. Iniwas ito agad sa kanya ngunit agad niyang hinuli ang
gilid ng mukha nito upang ibalik ang tingin sa kanya.
His eyes quenched a little as desire flickered in their eyes. "You didn't tell
me your name, darling."
Lumunok ito habang pilit na nilalabanan ang titig niya. "Y—You didn't ask
before...but it's Stelle." May pait nitong tugon sa mahinang tinig.
"Right." He rolled the tip of his tongue between his parted lips and then he
smirked. "My bad. I didn't really think we'll meet again. What are you doing here
anyway, Stelle?"
Now what? Bakit parang interesado siyang alamin kung sino ito? Pambihira.
Mawawala pa yata siya sa focus dahil sa presenya ni Stelle.
"M—My foster mother wanted me to attend on her behalf."
Tumaas ang kanyang kilay, tinitignan kung nagsisinungaling ba ito. He knows
it's odd to meet her again but she looks honest, though. Hindi niya makitang hindi
ito nagsasabi ng totoo sa kanya.
Anyway, he doesn't care. Kung isa ito sa mga pain ng kalaban, hindi niya
hahayaang magtagumpay itong laruin siya. He plays dirty. He can never be deceived
when deception is his game.
"Why? Is she too busy?"
Stelle nodded innocently. "She's in Washington for a business conference so I
need to attend this party."
Gustong ngumisi ni Agent Romani. Which party? Itong pekeng birthday party ng
Prinsipe ng Dubai? It's fake. These people are pawns to the real deal. A huge
transaction between Cinco Mortales and the Prince. The Prince has an obsession with
some artifacts from Egypt and is ready to bite The Supreme's offer.
Siguradong pinain lamang ng isa ring lider sa Cinco Mortales na si Chrome ang
dalawang kasamahan. Paniguradong hindi talaga rito nagaganap ang transaksyon kung
hindi sa isa sa mga silid ng penthouse.
His eyes traveled across the room and saw his partner. Gumalaw agad ang mga
mata nito nang makitang nakatingin na siya. Ramirez blinked and looked at the door
near the Prince.
That room near where Roscoe, Gresso, and Prince Nawaf are sitting. That's where
they have to get into.
"What are you doing here?" Tanong sa kanya ni Stelle.
Binalik niya ang tingin sa asul nitong mga mata. Napaka-inosente. Tila
karagatang gusto siyang lunurin. Ngunit ang nadarama niya, hindi lamig ng tubig
kung hindi init ng kamundohan.
"I'm here for business." His fingertips ran against her jaw until he reached
her chin. Ang kanyang mga mata, napadpad sa mapula nitong mga labi. "But if
pleasure is on the table, who am I to say no."

Napalunok ito at ang magkabilang pisngi ay muli lamang

namula. Hindi tuloy niya mapigilan ang pagsilip ng multong ngiti sa kanyang mga
labi. What's with Stelle that he's not being numb? Natututong tumikwas pataas ang
kanyang mga labi kahit hindi niya pilitin. His body reacts naturally and it's both
beautiful and scary to feel.
"A—Are you s—saying that you wanna, uhm..." She bit her lower lip. Lalong
namula ang mukha at nahihiyang iniwas sandali ang tingin bago ngumiti. "N—
Nevermind. It's probably just the alcohol playing in my head." She chuckled softly.
Natulala si Agent Romani nang lumabas ang mapuputi nitong mga ngipin. Puta, may
igaganda pa pala?!
His heart suddenly went crazy. Para siyang siraulong natulala kay Stelle. Para
bang halos ayaw nang kumurap ng mga mata niya nang makita niya nang mas matagal ang
matamis nitong ngiti.
She's so beautiful and her innocent eyes is melting his stone-cold heart. Anong
nangyayari sa kanya? Is he being bewitched or something?
Kumunot ang noo nito at napawi ang kurba sa mga labi. "D—Did I say something
wrong?" Halatang concern na tanong ni Stelle.
Napasinghap siya pabalik ng katinuan at tumikhim. What the hell, Emeraudo?!
Singhal niya sa sarili bago matipid na ngumisi.
"No, you didn't." His eyes smoldered as he gently stroke his thumb against her
cheek. "I just got mesmerized by your sweet smile...and I suddenly went on a trip
down memory lane."
Napalunok ito na tila nahiya. "W—What did you remember?"
 Tumaas ang kurba sa kanyang labi. Yumuko pa nang kaunti ang kanyang ulo
hanggang sa halos tumama na ang tungki ng kanyang ilong sa pisngi nito.
Nadama niya ang paghugot nito ng hininga nang mapadpad sa leeg nito pababa ng
balikat ang kanyang kamay, ngunit hindi siya nakakuha ng pagtutol. In fact, she
even held on his arms as if her knees just gone weak with his touch.
Bumaba ang kanyang palad sa manipis na strap ng dress nito. Hindi niya
naiwasang laruin sa kanyang mga daliri. Shit. Gusto niyang hatakin pababa pero
hindi pwede.
Gusto na niyang magmura. He's already feeling himself growing as she squeeze
his arms, as if unconsciously, she is giving him a sign that the feeling is mutual.
Muli niya itong tinitigan sa mga mata nitong nagbabaga na rin ng parehong
pagnanasa. "You look so gorgeous in this expensive dress, but you have no idea how
bad I wanna get rid of this right now." His jaw move as liquid fire thrummed in his
veins, making him bigger and harder inside his jeans.
Muntik siyang mapamura nang may dumaan sa likod nito at napadiin ang katawan
nito sa kanya. Her eyes popped open widely and she gasped when his hardness pressed
on her tummy.
"Y—You're having a hard on." She said in a breathy way.
Gumalaw ang panga ni Agent Romani. Dumilim ang kanyang ekspresyon at ang mga
labi niya ay hindi niya naiwasang hindi basahin. Parang nanunuyo ang lalamunan
niya. Fuck. Even her voice turns him on!
"It's because you're an effortless temptress and I..." He sighed and held her
body a little tighter. "I'm dying to be inside you again."
"Oh," she groaned and bit her lower lip. "Your mouth doesn't know how to filter
words. Aren't you worried that you'll scare me away 'cause I'd think you're a
maniac?"
He chuckled softly. "If you think I'm a maniac, you should have slapped me by
now." Humawak siya sa baywang nito. "But you didn't. It means you're enjoying the
heat, too..."
Naiwas nito ang tingin. "I...I don't."
Naging mapanuya ang kanyang ngisi. Lalo lang tuloy siyang naaliw. "Are you
sure? I can tell when someone is lying to me, Stelle." He whispered.
Tahimik itong humugot ng hininga. "T—That's impossible."
Ngumisi siya at tinaasan ito ng kilay nang ibalik na sa kanyang mga mata ang
tingin. "A liar can smell another liar."
"So you are a liar?"
"Why?" He squeezed her waist gently, enough to make her hold her breath and
make her look drunk of the sensation he purposely made her feel. "Are you lying to
me, hmm? Did I just catch you, darling?"
"I—Is that how you call every woman you brought to bed?"
Kumislap ang mga mata niya. "No. You're the only one I called that way."
"Because you don't know my name." Depensa nito, halatang pilit nilalabanan ang
init na pareho nilang nadarama.
He smiled. Not a smirk nor a grin, but a luscious kind of smile. "I already
know, yet I still find Darling better."
Uminit ang pisngi nito. "P—Playboy lines."
Hindi niya napigilang matawa nang mahina. Is she accusing him or he's tempting
him more? Ah, this woman is really special. Kung iba ito ay kanina pa siya
kinaladkad sa kung saan.
Sadly, he plays this game better. Huminga siya nang malalim saka ito
pinakawalan. Halatang nagulat ito nang umatras siya. "Well, you just hurt my
feelings. I'm sorry if I—"
"I was just teasing you." Bigla nitong putol sa kanyang sinasabi saka halatang
nahihiyang itinuon sa ibang direksyon ang tingin. "I...I didn't mean to offend
you." She looked apologetic when she gazed at his eyes again. "I'm sorry."
Parang sinipa ang puso ni Agent Romani. May init na humagod sa kanyang dibdib
nang tila lumamlam ang mga mata nito. Gusto tuloy niyang singhalan ang sarili
niyang puso. Now what? Siya na ngayon ang madaling madala sa simpleng sulyap? Damn
it!
 He breathed out the suffocating air inside his chest and was about to move
towards her again, ngunit nang madinig niya ang tinig ni Ramirez sa earpiece na
nasa kanyang tainga, natigilan siya.
"Your wife is here, flirt!"
Nagbago ang kanyang ekspresyon nang may dumaan sa likod ni Stelle. Makahulugan
at halatang nasasaktan ang tinging ibinabato nito sa kanya.
His eyes darkened and his jaw clenched in fury as he stared at the woman his
brother had married. Anong ginagawa nito rito?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 6

Kabanata 6

MATAPOS maidala ni Ramirez si Veronica sa banyo at nasigurong wala nang ibang

papasok, doon lamang pumunta si Agent Romani. Ayaw na ayaw niya sa lahat ay iyong
biglang sumusulpot si Veronica kapag nasa ganitong sitwasyon siya lalo at dalawang
lider ang naririto.
Who knows if Chrome is inside the place, too? Malilintikan sila ni Ramirez.
Idagdag pang may mga Wildflower agents na maaaring nakakakilala kay Veronica.
They'd be in big trouble! Kahit naman sabihing sinisisi niya ito sa pagdedesisyon
ni Tejano na sumapi sa MI6, hindi niya ito pwedeng hayaan na lamang na mapahamak.
He made a promise to his brother's grave that he will keep her safe as much as
he can, kaya lang minsan ay matigas ang ulo at nais talaga siyang puntahan.
Gumagamit ito ng koneksyon para malaman kung nasaang lupalop siya ng mundo.
Pinuno niya ng hangin ang kanyang dibdib. He needs to deceive her. Of all
people, si Veronica ang numero unong kailangan niyang malinlang. Kaya nga
pinalalayo niya rin ito dahil siguradong isang maling galaw, maaari siyang
mabuking. Hindi nila sigurado kung nakaninong panig ba talaga si Veronica. He
cannot put his identity on the line.
Tumikhim siya at tinulak ang pinto bago ito ni-lock, ngunit agad na yumapos sa
kanya si Veronica mula sa likod.
He stiffened when she rested the side of her face on his back while her arms
are curling around his waist as tight as possible, na tila wala itong balak na
pakawalan siya.
"Emeraudo, I know you said that girls like that are part of your job but... I'm
so sorry if I'm getting jealous." She sniffed. Umiiyak na naman ito. "I miss you so
much. I miss my husband so much."
Umigting ang panga ni Emeraudo. She's referring to Tejano, his brother, but
since Tejano used his name when he married her, it sounded like it's him who's
cheating on his brother's wife. Parang kasalanan pa niya na sobrang na-attract siya
kay Stelle at kahit narito na siya, gusto pa ring humakbang ng mga paa niya pabalik
kay Stelle. Ano bang nangyayari sa kanya?
Sinara niya sandali ang kanyang mga mata upang ipunin sa isang sulok ang iba
pang emosyong lumulukob sa kanyang puso. He needs to be in character. He needs to
be the Emeraudo his brother had introduced to Veronica. The soft one. The man who
never wanted his wife to get jealous on anyone.
Kinalas niya ang pagkakayakap ng mga braso nito sa kanyang baywang saka niya
ito hinarap. When he finally faced her, siya na muli ang bersyon ng asawa nito. I
will keep on deceiving you until you spill the truth.
Matipid niya itong nginitian saka niya kinulong ang mukha nito sa kanyang mga
palad. Marahan niyang pinunasan ang mga luha sa magkabila nitong pisngi gamit ang
kanyang hinlalaki bago niya hinalikan ang tuktok ng ulo nito.
She held on his wrists and gently caressed his skin. "I'm sorry if I'm too
stubborn. I just wanted to see you. It's already been six months, love. I can't
take it anymore." Frustrated nitong sabi.
Well you should really be sorry. You just put us both in trouble. "It's okay.
It's my fault but next time, let me know if you're coming so I can secure the
place. This area, it's almost impossible to get here. How were you manage to get
inside?"
"I had my own ways." Hinawakan siya nito sa pisngi at masuyong hinaplos habang
nakatitig sa kanyang mga mata.
Hindi alam ni Emeraudo kung bakit tila gumuhit ang kirot sa mga mata nito.
Umiwas ito ng tingin at yumakap na lamang sa kanya, binabaon ang mukha sa kanyang
dibdib.
"I missed you. I missed you so much."
He sighed and hugged her back. "Missed you, too but you know how hard things
are right now. Didn't you see Gresso? He's here. What if he saw you? We don't even
know yet who planted the tracker on your back and who really ambushed our house in
Astoria. If you will keep sneaking in places like this, I'll be really mad."

Humigpit ang yakap nito sa kanya. "I'm sorry..."

Palaging ganoon. Sandaling panahon lamang siya nitong makakasama pero halos
kalahati ng kabuuang masasabi nito, sorry. Puro sorry. The exact word Emeraudo
actually hates. Sorry comes with a responsibility to not do the same mistake again.
Para sa kanya ay tulad din ito ng tatlong salitang hindi niya pa nasasambit sa
buong buhay niya.
Tahimik siyang bumuntong hininga saka niya hinagod ang buhok nito. Ano pa nga
bang magagawa niya? She knows him as the soft Emeraudo. Hindi niya maaaring sabihin
dito ang mga sarili niyang prinsipyo dahil taliwas iyon sa kapatid niya.
"I'm just really worried that they'll catch you. Just stay in the shadows as
much as you can and I promise you that once this is all over, I'll come for
you...or, you can just tell me why people are after you. I ain't forcing you, love
but," peke siyang naging malungkot bago ito hinawakan sa mga braso. "if you trust
me enough, you will let me know the secrets you hold. Don't you see that this is
the only thing that's keeping us apart?"
Suminghot ito. "I told you. If I'll tell another soul about what I know, we
will all die." Umiling ito habang lumalandas ang mga luha. "We will die..."
"I can protect you if you will just be honest with me, please."
Umiling itong muli. "I'll keep it to myself. If you will find out on your own,
it's better. I... I wanna be with you and have our own family but...I can't let the
truth to be revealed by me. I can't risk more people."
Kumunot ang kanyang noo. "What do you mean?"
Lumunok ito at nanatiling tikom ang bibig. Mayamaya'y ilang kalampag sa pinto
ang umalingawngaw. Napaigting ng panga si Agent Romani. Humarap siyang muli kay
Veronica ngunit bigla nitong hinawakan ang kanyang ulo saka siya hinalikan sa labi.
Natigilan siya. Hindi pa rin talaga siya komportable kapag hinahalikan siya
nito. Wala siyang maramdamang kahit ano. It's just a physical contact with no
sparks at all.
Humiwalay ito at mapaklang ngumiti. "I'll see you again soon, my love."
She ran towards the exhaust fan. Binaklas nito iyon saka mabilis na umakyat
upang doon dumaan palabas.
Bumuntong hininga si Agent Romani bago niya binalik ang pagkakasara ng exhaust
fan. When he already fixed himself and removed Stelle's lipstick stains on his
lips, binuksan niya ang pinto ngunit naroroon na ang magaling na myembro ng
Wildflower. Sinasabi na nga ba niya.
He groaned. "Really, Tori? You really have to point your jade gun at me?"
Naningkit ang mga mata nito sa kanya. "Don't tell me you just let your wife get
away? Again."
Umismid siya. "Don't preach at me, Tori. We both know what kind of skeletons
you're hiding in your closet." He fixed his coat and patted her shoulder. "Enjoy
the champagne, and don't let me kill your boyfriend tonight." Kinindatan niya ito
saka siya nakangising nagmartsa palabas, ngunit wala pa man sa pinto ng party,
umaalingawngaw na ang mga putok ng baril.
"Shit!" He ran and pressed his wristwatch to connect to his partner. "Ramirez!"
"Uh, a little help. Agatha just arrived...and she's so fucking angry at
Roscoe."
Kumunot lalo ang kanyang noo kasabay ng kanyang pagbukas ng pinto. "Help with
what?"
"With the artifact."
Hinagod niya ng tingin ang nagkakagulong paligid bago niya hinugot ang kanyang
custom made slim gun na nakatago sa swelas ng kanyang sapatos.
Nang makita niya si Ramirez ay tumakbo siya kaagad patungo sa direksyon nito.
The Wildflowers are taking over. Umuulan ng bala at nagtatalsikan ang mga
tinatamaan ng suntok at tadyak ng mga myembro nito.
He suddenly remembered Stelle. Bigla siyang kinabahan at hinanap ito sa paligid
habang nakikipagpalitan siya ng putok sa mga tauhan ni Gresso at Roscoe.
"Tejano, Foda-se! What the hell are you still doing?!" Asik ni Ramirez sa
kanya.
Muli siyang nagpaputok ng baril. "The girl! Have you seen her?!"
"The red haired girl? She already left so get your fucking ass over here now!"
Damn it! Ano ba kasing pakialam pa niya? Nasa gitna siya ng trabaho pero inuuna
niya pang hanapin ang hindi naman bahagi ng pinunta niya rito.
They took down some men protecting the room. Nang makapasok sila, agad binalik
ni Ramirez ang artifact sa case saka sila lumabas habang nagkakagulo.
Bitbit ang briefcase na naglalaman ng artifact, nakipagpalitan sila ng putok sa
mga kalaban. They did their usual routine, tatakbo ang isa at cover ang isa,
pagkatapos ay magpapalitan sila at ipapasa ang gamit na pinoprotektahan.
Nang malapit na sa salaming pader, binigay niya ang signal kay Ramirez. Their
back up shot the walls from the outside while on a chopper. Nagtago silang pareho
hanggang sa huminto ang putok, at sa senyas nila sa isa't-isa, sabay silang tumakbo
patungo sa basag na pader at tumalon.
The helicopter maneuvered towards them. Humawak sila sa bakal at kumapit, at sa
tulong ng mga kasamahang naroroon, sinampa sila papasok ng helicopter.
Ramirez heavily breathes out and punched his arm. "I almost died. Clary will
surely kill you if I did."
Umismid siya. "As if you'll die easily. Masamang damo ka."
Ramirez sighed again and laid on the floor of the chopper. "Oh, by the way, I
was lying earlier. I didn't see your flirt mate leave."
Nanlamig ang kanya buong katawan at hindi napigilang suntukin ito sa pisngi.
"What the fuck!"
Ramirez chuckled. "Gago 'di ka na mabiro." He smirked in a meaningful way.
"Don't tell me you're really into that woman? May asawa ka na."
Napaiwas siya ng tingin at tinanaw ang pinanggalingang lugar. As long as he's
living as his dead twin brother, wanting that woman will always be cheating to
other people.

Gusto na lang magmura ni Emeraudo.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 7

Kabanata 7
NAKASARA ang mga mata ni Stelle habang ang kanyang mga daliri ay tinitipa ang
mga nota ng piano. She's playing the Supreme's favorite classic song, while the
Supreme is seated on her throne, her face covered with a thick red veil that's
preventing everyone from seeing her.
Sampung taon na rin mula nang mapunta siya sa poder ng Suprema. She was taken
from a foster home by a couple, only to find out she'll be sold to the Supreme.
Ilang taon din muna siyang nagpalipat-lipat ng tinitirahang pamilya hanggang sa
mapunta siya sa Suprema na siyang naging permanenteng kumupkop sa kanya.
She was spoiled by the Supreme with all the luxury in life every woman would
envy, except for a mother-daughter bonding. Malamyos ang tinig ng Suprema ngunit
tila laging may hagod ng pagbabanta sa boses nito tuwing nagsasalita. Tila ba isang
maling galaw, magagalit ito. Iyon ang iniiwasan ni Stelle. Her journey of finding
her new home was rough, and the Supreme is the closest to a mother she could have.
Hindi normal na tao ang Suprema. Ito ang pinuno at nagbuklod sa samahan ng mga
pinakamakapangyarihang sindikato sa mundo. The Supreme offers bigger deals and
security to the members kaya imbes na maglaban ang limang pinakamalaking sindikato,
pinagsama-sama ito ng Suprema. Aware si Stelle sa mga ilegal na bagay na ginagawa
ng kumupkop sa kanya, ngunit tikom ang kanyang mga labi.
She never questioned her. Kapag pinalalapit siya at hinahaplos ang kanyang
pisngi, may init na lumulukob sa kanyang puso. May pakialam ang Suprema sa kanya at
sa loob ng sampung taon, natutunan niya itong mahalin.
The Supreme is lethal to everyone, but she is soft to her. Bihira niya itong
makausap, ngunit sa tuwing dumarating ito, palagi itong may dalang mamahaling mga
gamit para sa kanya. She was home schooled, too. She learned different languages as
per requested by the Supreme. She learned to act and move like her, so prim and
graceful, kaya lang ay may mga pagkakataon na nakalilimutan niya ang mga bagay na
iyon.
Kapag nasa paligid ang lalakeng pinagbigyan niya noon ng kanyang sarili. Hindi
talaga niya masabi kung epekto lamang ba talaga ng alak ang nangyari noong gabing
iyon. Wala pa siyang isang taon sa poder ng Suprema nang napagpasyahan niyang
gumimik dahil gusto niyang magrebelde noon sa Suprema. Her men tried to take her
home kaya nilapitan niya si Tejano. Hindi niya naman akalain na mauuwi sa mainit na
gabi ang simpleng pagtatago niya sa tauhan ng Suprema.
When she got home that night, akala niya ay palalayasin siya ng Suprema tulad
ng mga dati niyang naging magulang. But the Supreme was different. She said Stelle
was only being rebellious because she's preventing herself from getting too
attached and be vulnerable.
For the first time, someone had seem to understand her after she lost her
parents. Sinabi niya sa Suprema ang lahat maging ang parte ng pagkamatay ng kanyang
mga magulang. The Supreme promised her that she will protect her at all cost. Hindi
man nito ipinakikita ang mukha, sapat na ang haplos ng kamay nito sa kanyang pisngi
upang ipadama sa kanyang may pakialam ito sa kanya.
Stelle realized that people who are lacking enough love, tend to hate the world
because they think it's being unfair to them. Iyon ang nangyari sa kanya, pero
dahil sa Suprema, nagbago ang pananaw niya.
She got blinded by her love towards the Supreme. Natuto siyang pumikit sa mga
maling gawain at naging manhid sa mga pakiusap ng iba. Ang Suprema lamang ang
minahal niya at ginusto niyang bigyan siya ng atensyon.
She became obedient since that day, and she knew her obedience will be tested
someday.

Kasabay ng pagtipa niya ng huling nota, bumukas ang kanyang mga mata at matipid
siyang ngumiti sa Suprema. "Did you like it, mother?"
The Supreme lifted her hand. Tumayo si Stelle at sinunod ang nais nitong
lumapit siya. She walked as prim as she can, her long silk dress swayed as she
grace towards the Supreme.

Gaya ng nakasanayan, muling lumapat ang palad ng Suprema sa

kanyang pisngi upang haplusin ito. Her eyeslids felt heavy with her gentle touch,
and the corner of her lips stretched wider.
"I love it, my dear Stelle. You really never failed to make me happy."
Malambing nitong ani.

"Thank you, mother."

Inalis nito ang pagkakahawak sa kanyang pisngi saka ibinalik ang palad sa hita
nito. "But my dear Stelle, mother will need you to use your best skill now."
Napawi ang kurba sa labi ni Stelle. Hindi niya napigilan ang mapalunok dahil
may kutob na siya sa kung anong kakayahan niya ang tinutukoy nito.
Tinango ng Suprema ang ulo, tila sinisenyasan ang isa mga mga tauhan nitong
kasama nila sa malaking silid. Lumapit ito sa kanila saka nito ibinigay ang isang
envelop.
Stelle pursed her lips together. Binuksan niya ang envelop at nang makita ang
larawang nasa loob, nanlamig ang kanyang mga palad.
Agad niyang tinago ang kaba. Ito ang unang beses na hihingi ng pabor ang
Suprema kaya hindi siya maaaring pumalpak o makitaan man lamang ng pagdadalawang-
isip.
"A pet of mine will be making a show. All you have to do is eliminate a runaway
swan for me."
Nilunok ni Stelle ang namuong bara sa kanyang lalamunan saka niya muling
tinitigan ang babaeng nasa larawan. "Who is she, mother?"
"Veronica was just like you, my dear. I trained her, sheltered her, gave her
everything in the world, even let her see my face...but she left me for some guy."
Nahimigan niya ang poot sa tinig ng Suprema. "She broke your heart as a
mother."
Mahinang tumango ang Suprema. "I want you to avenge me, my dear." Hinawakan
nito ang kanyang kamay saka ito mahinang pininga. "You will not let me down the way
she did, right? And you will not do the same mistake she did to me?"
Napakurap si Stelle. "You mean runaway for a guy, too? Of course not, mother. I
will never do such thing to you. I love you with all my heart."
Humugot ng hininga ang Suprema saka marahang hinagod ang hinlalaki sa likod ng
kanyang palad. "I know, dear...and I know you are aware of what I am capable of
doing to those who betray my trust."
Nanlamig si Stelle. Alam niya kapag ganoon na ang tono ng Suprema, nagbabanta
na ito. Huminga siya at tumango. "Y—Yes." She gulped her fear away. "I will do what
you want, mother."
"Good girl, my dear Stelle. Good girl."

PINANOOD ni Agent Romani kung papaanong parang siraulong ngumisi si Agent

Ramirez habang nakatitig sa ultrasound result na hawak nito. Napakalayo na ng aura
nito sa una niyang nakilala.
He used to see himself on Ramirez. Aloof, mysterious, and problematic. Ang
kaibahan lamang ay babae ang pinoproblema nito, habang siya, lahat.
Hindi siya nahihirapan kapag si Ramirez ang kasama niya. He can be easily jolly
like his twin dahil nasasabayan ni Ramirez. He may be deceiving his own partner,
too, but he knew the friendship they built over the years is real. Maliban kay
Tejano, si Ramirez ang tinuring niyang kaibigan.
"Bull's eye." Ramirez laughed and showed him the ultrasound result. "Kambal."
Ngumisi siya. "Lakas natin kay Lord ah?"
"Syempre." Mayabang nitong sagot saka hinalikan ang ultrasound result.
Hindi naiwasang pagmasdan ni Emeraudo ang kanyang partner na ang kaligayahan ay
umaabot sa mga mata.
"What was it like? To be in love?" He asked out of nowhere.
Kumunot ang noo ni Ramirez. "Kung makatanong ka parang hindi mo naman alam."
Biglang natauhan si Emeraudo sa kanyang naging tanong. Shit, oo nga pala. Ang
alam nito ay asawa niya si Veronica at mahal na mahal niya ito.
 Umayos siya ng upo sa kanyang swivel chair saka iniwas ang kanyang tingin. "I
mean with your unborn kids. Anong pakiramdam?"
"Oh, oo nga pala hindi kayo makapag-baby dahil sa sitwasyon ninyo." Ramirez
sighed. "Masarap sa pakiramdam. Halos ayoko nang umalis sa tabi ni Clary no'ng
nalaman nating buntis siya."
"Gago eh ginapang mo ba naman habang alam niyang patay ka." Natatawa niyang
ani, inaalis sa isip nito ang nauna niyang tanong.
Humalakhak ito. "Gano'n talaga mahal na mahal ko syempre hindi ko matiis. Kaya
bilib ako sayo. Nakakaya mong hindi makasama si Veronica ng ganyang katagal."
Umiiling itong bumuntong hininga. "Alam mo konti na lang iisipin ko nang nagsawa ka
na sa asawa mo."
Napawi ang kanyang ngisi. "It's not like that. Magkaiba si Clary at Veronica.
Clary is clearly on our side but Veronica? Hindi pa rin natin kumpirmado kung
nakanino ba talaga ang katapatan niya."
"I guess you're right. Kahit siguro ako ang nasa kalagayan mo, magdududa rin
ako kung ayaw sabihin sa akin ang totoo."
Tinaasan niya ito ng kilay. "May I remind you that you lied to Clary, too?"
"That's a good lie."
"You made her cry."
Dumilim ang tingin nito sa kanya. "I didn't. It was the MI6's decision to hide
the truth to my girl."
"And you tolerated it." Asar niya.
Naningkit lalo ang mga mata ni Ramirez sa kanya. "Kasama ka rin sa
nagsinungaling. Ikaw pa itong nakapronto para sa akin."
"See?" Nagkibit-balikat siya kunwari. "You even used your bestfriend." He made
a series of tss sound.
Nagngitngit ang mga ngipin ni Ramirez. Dinampot nito ang cup na wala nang laman
at hinagis sa kanya ngunit agad niya rin itong nasalo. "And now you're abusing me.
How rude."
"Gago—"
"Agent Romani?"
Sabay silang lumingon sa bagong pasok na sekretarya ng kanilang boss. The woman
walked towards him, worried.
"The boss wanted to speak with you."
Kumunot ang kanyang noo. "About what?"
"The Lindstroms are now captured by Agent Floyd's team, but we regret to inform
you that your wife died during the entrapment operation."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 8

Kabanata 8

NANGINGINIG na naman ang mga kamay ni Stelle pagkagising mula sa kanyang

bangungot. Hindi niya makalimutan ang nagawa niya sa dating anak-anakan ng Suprema
at hanggang panaginip, dinadalaw siya nito.
That was her first time to kill someone, but the Supreme had trained her to do
such thing in a very long time. Dati ay mga cardboard targets at hayop lamang ang
pinagpa-practice-san niya kaya hindi niya talaga akalaing magagawa niya talagang
kalabitin ang gatilyo pagkabigay ng Suprema ng senyales sa kanya.
It's already been three days, but the chills of killing someone still wakes her
up in the middle of the night. Hindi niya napigilang hagurin ng kanyang palad ang
kanyang buhok saka ito sinabunutan. She needs to calm down. Kung hindi, wala na
naman siyang tulog panigurado.
 Bumaba siya ng kama at nagpasyang lumabas upang kumuha ng inumin sa kanilang
kusina. Sinuot niya ang kanyang roba at lumabas ng kanyang silid, ngunit pagsaea
niya ng pinto ay napansin niya ang taong nag-set up sa nangyaring entrapment ng
tumiwalag na lider sa Cinco Mortales.
What was his name again? Napaisip siya. Nang maalala ay tinawag niya ito.
"Mister Floyd?"
Tumigil ito sa paglalakad. Tinignan siya nito mula sa baba ng hagdan at tila
hinihintay na magsalita siya.
Inayos niya ang kanyang roba saka siya dali-daling bumaba ng hagdan upang
lapitan ito. Kung tatantyahin ay parang mas bata lang ito nang kaunti sa kanyang
ama kung nabubuhay pa ito, ngunit ang mga mata nito, wala siyang makitang emosyon.
He seems dead on the inside. She wonders why?
Tumikhim si Stelle. "Uhm, is it okay if I'll ask you something?"
He simply jerked his head up. Mayamaya'y tiniklop nito ang mga braso at hinarap
ang katawan sa kanyang napakalaki. "What is it, Lady Stelle?"
Lady Stelle. Ayaw niya talagang tinatawag sa ganoong paraan kaya lang ay
pagagalitan ang mga ito ng Suprema kung tatawagin lamang siya sa kanyang pangalan.
"Uhm, about Veronica. H—How long did she stay with the Supreme? When I got
fostered, I never met her."
"I am not sure about this because I only joined the Supreme after my wife died
but based on Veronica Medesa's records on the MI6 data base, she's been fostered by
the Supreme since she's five. The Supreme tried to stop her from moving out of her
care even before you got fostered. She was staying in hotels a few months already
before the Supreme took you in."
Napatango-tango si Stelle. "Why do you think she wanted to move out? Isn't the
Supreme treating her nicely? I mean, mother is okay with me."
"According to those whom I've talked to when I'm still investigating about her,
Veronica is a very complicated woman who suffers from mental illness. She was
impulsive and was diagnosed with bipolar disorder. She had killed numerous women
who flirted with her husband even before they got married. She was stalking Agent
Romani for almost six months before they actually met."
Nanlaki ang mga mata ni Stelle. "H—Hold on. Did you just say Agent? She married
a spy?! Is that why mother was so mad at her?"
Tumango ito. "Emeraudo Romani of MI6 Europe, but he's known as Agent Tejano of
MI6 Pacific now."
Halos mawalan ng lakas ang mga tuhod ni Stelle. Emeraudo? Tejano? Nagkataon
lamang ba na ang dalawang pangalan na iyon mismo ang lumabas sa bibig ni Floyd?
Parang sumikip ang dibdib ni Stelle. Nahagod niya ang kanyang dibdib habang
humuhugot siya ng malalim na hininga.
Si Floyd ay halatang kinataka ang kanyang naging reaksyon dahil nang tignan
niya itong muli, magkasalubong na ang mga kilay nito at ang titig ay naging
makahulugan.

"Are you alright, Lady Stelle?"

Stelle immediately gulped the lumo forming in her throat before she smiled. "C—
Can you show me how Veronica's husband looks like? I... I just wanna be aware just
in case I'll bump into him. I just don't want to be caught off guard."
Tumango ito. "Veronica's funeral will take place in Astoria, where they got
married. I can give you the address of the cemetery."
"Will...Will it be safe? I mean, what about the agents? I don't wanna get
caught."
"I can take you with me. We can pretend that you met Veronica during those
times she's been running away. They'd think you're one of my informants."
Nanlamig ang mga palad ni Stelle. "What if her husband will think I was the one
who told you where to find Veronica? He might kill me!"
"If an agent touched a civilian, he'll face the laws of the organization. You
have no record in the system since I wiped it all out. I don't really like Agent
Tejano. He's got this weird aura, and he's friends with Trojan Lindstrom."
Bumuga ng hangin si Stelle. Nasa Thailand ang Suprema at kung si Floyd ang
kasama niya, siguro naman ay hindi siya pagagalitan. Curious lang talaga kasi siya.
Kailangan niyang makasiguro kung hindi, baka siya naman ang mas malintikan sa
susunod.
Ayaw niyang sumunod sa yapak ni Veronica kaya kailangan niyang makumpirma kung
ang lalakeng nagagawang itaboy ang kanyang katinuan sa simpleng haplos at halik
lamang ang parehong lalakeng naging dahilan kung bakit iniwan ni Veronica ang
Suprema, kailangan na niyang siguraduhin sa kanyang sariling hindi na muling magku-
krus ang kanilang mga landas.

"Okay, Mister Floyd." She breathed in and clenched her fists. "Take me with you
in Astoria..."

MALAMIG ang titig na ipinupukol ni Agent Romani sa puntod na nasa kanyang

harapan. To be honest, this isn't how he wanted things to be. Hindi niya pa nais
mamatay si Veronica dahil marami pa siyang impormasyong kailangan dito nang matapos
na niya ang misyon pero may kung sinong poncio pilatong tumapos na sa buhay nito
bago pa man niya ito mapagsalita.
Isa pa, gaya nga ng sinabi ng mga tao sa kanya, Tejano loved her so much yet he
wasn't able to protect his twin's wife. Napahigpit ang pagkakakuyom ng kanyang mga
kamao at kung sinomang makakakita sa kanya ngayon, siguradong iniisip na nagagalit
at nagluluksa siya dahil nawalan siya ng asawa.
He shut his eyes and clenched his jaw. Sandali siyang humugot ng malalim na
hininga. Naiinis siya. Hindi pa rin nila alam kung ang Supreme ba ng Cinco Mortales
ang nasa likod ng nangyari dah ang basyo ng bala, hindi naman galing sa kanilang
organisasyon.
Nang madama niya ang pagtapik sa kanyang balikat, muli niyang sinuot ang
malungkot niyang ekspresyon ay hinarap ang kanyang partner na bakas ang simpatya sa
kanya. Gusto niya tuloy matawa rito kaya lang ay baka makahalata na hindi talaga
siya nagluluksa kung hindi ay nagagalit dahil hindi man lang nila napakinabangan si
Veronica at hindi niya rin ito naprotektahan para sa kanyang kapatid.
Well it was his fault. He asked her to keep his distance so she wouldn't notice
the truth about his identity.
"My condolences, man. I know this is going to be hard for you so if you wanna
take a break, I'm willing to extend my stay in the organization. Clary will surely
understand if I won't be able to retire at the end of the year."
"Ayos lang ako." Peke siyang ngumiti. "Kailangan kong magpatuloy sa trabaho o
baka mabaliw lang ako kung wala akong gagawin sa buhay ko."
Tumango ito, ang mga mata ay malungkot pa rin. Mayamaya'y inakap siya nito at
tinapik-tapik ang kanyang balikat. "Pag kailangan mo ng kainuman, huwag kang
magtatawag ng iba."
Umismid siya at mahinang natawa. May init na humagod sa kanyang puso. Although
he's not really being true to Ramirez, he knew he isn't entirely faking things. Si
Ramirez ang nag-iisang taong nagawa niyang ituring na kaibigan kaya naman masaya
siyang makitang nag-aalala ito para sa kanya.
"Ayos lang ako, bro. Kailangan ko lang baliwin ang sarili ko sa trabaho. Huwag
ako ang intindihin mo kung hindi si Clary. Hindi pwedeng may masamang mangyari sa
kanya kung hindi malilintikan ka sa akin kahit senior kita—"
Natigilan bigla si Agent Romani nang may mapansin sa hindi kalayuan. Napansin
din ng babae na nakita niya ito kaya nang nagmamadali itong tumalikod, kumalas siya
sa yakap at nagmamadaling humabol sa babae.
Hindi siya maaaring magkamali. Si Stelle iyon pero anong ginagawa nito rito?
Hindi na siya kumbinsido pang aksidente lamang ang mga pagkikita nila.
Pasimple niyang kinuha ang kanyang spare mini tracker sa kanyang singsing at
nang mahablot na niya ang braso nito, sinadya niyang mahawakan sa isang kamay ang
sling bag nito. He let the tiny metal tracker stick to the strap of her bag before
he let go of it.
"What are you doing—"
"She's Veronica's acquaintance, Agent Romani. You may let her go now."
Napalingon siya kay Floyd na umpisa pa lamang, hindi na talaga niya kasundo.
Sinimaan niya agad ito ng tingin saka niya binitiwan ang kamay ni Stelle.
"Really?" His brow cocked up, purposely letting Floyd see his annoyance before
he glanced at Stelle again, ngunit hindi niya napigilang hindi ibaling sa mga labi
nito ang kanyang tingin.
His heart pounded hard all of a sudden when she bit her lower lip
unconsciously. Gusto tuloy niyang magmura. Bakit ba ganito kalakas ang epekto sa
kanya ng babaeng ito?
He sharply breathed in before he loses his control again. Peke siyang ngumiti
habang kunwari ay malungkot na binalik ang tingin sa mga mata nitong nakatitig din
sa kanya. "Thanks for paying your respect to my wife."
Iyon lang at tinalikuran na niya ito bago pa man siya tamaan na naman ng
kahibangan at sunggaban ito. Hinilamos niya ang kanyang palad sa kanyang mukha at
nagmartsa palayo.  Lihim siyang napangiti. Hindi bale. Nakabit niya ang kanyang
tracker dito.
He will find out who Stelle really is, and once he finds out she's spying on
him... he's going to punish her really really badly.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 9

Kabanata 9

ANOTHER long erotic moan left Stelle's lips as her back arched when she felt
the tingling sensation between her thighs. Humahagod ang kiliti sa buong katawan
niya, sinasabayan ng init na pumipigtas sa kanyang hininga.
Too much. The sultry feeling is just too much for her to handle yet she doesn't
want his mouth to stop from ravishing her sensitive flesh.
Kusang kumilos ang kanyang kamay. Dinama niya ang init ng braso nitong
nakakapit sa kanyang hita, hinahaplos ito at kapagkuwa'y pinipiga kapag humahagod
ang dila sa mga bahaging pinakasensitibo.
"Stelle..." He called in his sexy bedroom voice against her aching sex.
Gumalaw ang kanyang balakang nang tumama ang mainit nitong hininga sa pagitan
ng kanyang mga hita. Liquid fire built up inside her core as he flicked her bud
with his tongue. Umalpas ang kanyang ungol at ang mga kamay niya ay sumabunot sa
buhok nito.
She's getting closer and closer to her orgasm. The man knew about her needs and
when she called his name, he suddenly squeezed her thighs and licked her hard as if
she's the most delicious prey this beast could ever tasted.
And Stelle is more than satisfied with how his tongue thrusted inside her.
Naging malikot ang kanyang balakang, sinasalubong ang bawat kilos ng bibig at dila
nito sa kanyang pagkababae hanggang sa tuluyang nanginig ang kanyang buong katawan.
She gasped for air and pushed his head harder against her sex as she curled her
thighs on his head. Gumapang ang nakadadarang na sensasyon hanggang sa tuluyan
niyang hinabol ang kanyang hininga.
"Tejano..." Ungol niya sa pangalan nito.
He laughed softly against her sex before he kissed it. She gasped when he
licked her still sensitive bundle of nerves between her folds before he started
kissing her inner thighs. Umakyat ang mapusok na mga halik sa kanyang puson, umabot
hanggang sa tiyan, hanggang sa natumbok ang kanyang dibdib.
He sucked her hard and soothed the pain with some satisfying licks before he
parted her thighs with his knees.
Muling nabuhay ang nakadadarang na pakiramdam nang madama niya itong kiniskis
ang sarili sa kanyang pumipintig na laman.
He climbed up and ravished her lips in a way she will never forget. He suckled
her lower lip and gently bit it before his tongue slid inside her mouth.
She moaned as he explored every corner, branding each part of it as his while
he's rolling her aroused nipple with his fingers.
And then as he sucked her tongue hard, he went all the way inside her core.
Humagod ang panibagong bugso ng mainit na kiliti sa kanyang katawan. Nagsanib ang
sakit at sarap, ang ligaya at pagkamuhi.
"Oh, Stelle. Look how loud you moan for me?" He asked, may bahid ng pait sa
tinig.
She opened her heavy eyelids. Nang magtagpo ang kanilang paningin, tila
nilamutak ang kanyang puso nang mapansin ang galit sa mga mata nito.
He held her thighs and parted it wider so he can move in and out faster and
harder. Nakulob siya ng makanundong pakiramdam, ngunit habang tumatagal na
nakatitig siya sa madilim nitong mga mata, namuo ang kanyang luha.

"I'm so sorry." She whispered, her breathing hitched as she

felt the guilt and pleasure at the same time.
Naningkit ang mga mata nito. Humigpit ang hawak sa kanyang mga hita habang
sinasagad ang sarili sa kanyang pagkababae.
He is pleasuring her not because he wanted to, but because he wanted to punish
her.
Her heart ached while her body is on fire with him. Kumapit siya sa balikat
nito at sinabayan ang galaw ng balakang. Inangat niya ang kanyang ulo at dinama ang
mainit nitong mga labi.
She shut her eyes and kissed him passionately, hot and wildly but he suddenly
pulled away from their kisses. "Open your eyes. I want you to see how much you hurt
me for what you did."
Pumatak ang kanyang luha at lumabo ang kanyang paningin. Humikbi siya ngunit
umigting lamang ang panga nito habang ang galit ay lalong gumuhit sa gwapong mukha.
"Look at me!" He shouted as his thrusts became more violent.
"T—Tejano..."
"That's right. Moan my name, Stelle." He demanded.
She obliged. She called his name with his every rough thrust. Masyado nang
marahas at malalim, ngunit hindi niya maipagkakailang gustong-gusto iyon ng kanyang
katawan.
Bumitaw ang isang kamay nito sa kanyang hita upang sabunutan ang kanyang buhok.
Pinanatili nito ang kanyang tingin sa nagbabaga sa galit nitong mga mata habang
patuloy siyang inaangkin.
It's so painful to know she's liking how hard he's fucking her. Hindi niya
akalaing gugustuhin niya ang ganitong uri ng karahasan, ngunit ang galit sa mga
mata nito, iyon ang hindi niya matagalan.
Stelle tries to look away but he clutched her hair tighter. Nasasaktan ang
kanyang anit ngunit alam niyang wala siyang karapatang magreklamo. Galit ito at
siya ang nagbigay ng permiso rito upang madama ang ganoong uri ng pakiramdam.
She gave him pain.
She broke his heart.
She killed his wife...

"Come for me, Stelle." His jaw clenched dangerously as his gaze turned deadly.
"Come for Veronica's husband...the husband of the woman you just killed."

Napabalikwas ng bangon si Stelle. Binabangungot na naman siya, ngunit kung

noong mga nakaraan ay ang pagpatay niya kay Veronica ang nagiging panaginip niya,
sa pagkakataong ito, ang asawa nito ang laman ng panaginip niya.
And it wasn't just a simple nightmare. She's getting fucked by Tejano for
goodness sake! Nakikipagtalik siya rito dahil sa kasalanang nagawa niya.
"Oh, Stelle." She groaned and pressed her knees together as she felt her sex
ache for the climax she didn't reach in her dream.
Gusto niyang maiyak sa frustration. Bakit parang mas natakot pa siya sa
panaginip na iyon kaysa iyong mga bangungot niyang si Veronica mismo ang
nagsasalita sa kanya at sinisisi siya sa pagpatay niya rito?
Is it because she knows how badly her body aches for Tejano again? Bakit naman
kasi sa dinami-rami ng lalake sa mudo, si Tejano pa ang naging asawa ni Veronica?
Nasabunutan niya ang kanyang sarili. Nilingon niya ang orasan at nakitang alas
diyes na pala ng gabi. Ang balak niya lamang kanina ay iidlip siya dahil napagod
siya sa pag-eensayo sa bagong pyesang noong isang buwan pa hiniling ng Supremang
tugtugin niya.
She sighed and rubbed her palms on her face. Siguro kailangan na lamang niya
talagang ituon sa ibang lalake ang kanyang atensyon. Kung hindi naman kaso siya
boba, mula nang maisuko niya ang kanyang sarili kay Tejano noon, hindi na siya
nakipag-flirt sa iba.
Ewan ba niya pero naiirita siya kapag nilalapitan siya ng ibang lalake. Her
body isn't getting turned on. She's in fact disgusted. Sa huli, maiirita na lamang
siya dahil hindi nakikisama ang kanyang katawan, tila ba naging tapat ito sa isang
lalake lamang.
Her body only recognizes the heat Tejano's touch and kisses can give. Hindi
niya iyon maipagkaila sa dalawang pagkakataong nagkita sila. Damn, kahit noong
libing ng asawa nito, hinawakan lamang siya sa braso ay tumindig na ang balahibo
niya sa batok.
Hindi iyon tama para kay Stelle. Malaki ang pagkakasala niya rito at sigurado
rin siyang hindi na siya dapat pang ma-envolve kay Tejano sa kahit anong paraan.
Tejano was the reason why Veronica left the Supreme anyway.
She blew out the suffocating air inside her chest. Mas mabuti pa sigurong
libangin niya ang kanyang sarili ngayong gabi. She'll go out and party to find the
right man to ease away the itch her body is feeling. Kailangan niya lang makahanap
ng itatapat kay Tejano nang sa wakas ay mawala na ang epekto nito sa kanyang
sistema.

HUMAGOD ang pait ng alak sa lalamunan ni Stelle. Napaparami na ang kanyang

naiinom ngunit ang katawan niya, hindi pa rin nahahanap ang tamang taong bubuhay sa
kanyang libido.
She tried to dance with three different men already, pero kapag nag-aattempt
nang humalik, bigla siyang natatauhan at tinatamaan ng pagkailang. Naiinis na siya
ah! Nandito siya upang alisin sa sistema si Tejano pero kapag gusto na siyang
halikan ng lalake, siya na itong umaatras pagkatapos makita sa isip ang itsura ni
Tejano.
Oh, Tejano in his birthday suit, with quenching dark eyes and clenching jaw.
Perfection.
Napilig niya ang kanyang ulo. Ano na naman ba iyon? Heto na naman siya at
bumabalik ang pagnanasa sa lalakeng kailangan na niyang layuan.
She sighed and drank the last of her drink. Medyo umiikot na ang kanyang
paningin. May kataasan ang kanyang sapatos at ang hapit niyang silk dress, kanina
pa nagtatawag ng maaaring lumapa sa kanya. Hindi siya manhid. Dama niya ang maiinit
na titig ng mga kalalakihan, ngunit ni isa, wala man lang nakabihag sa kanya.
Babalik sana si Stelle sa bar area upang kumuha ng panibagong cocktail, or
another shot of tequila perhaps, bago siya bumalik sa dance floor nang mawalan siya
ng balanse. Muntik na siyang matumba ngunit isang pares ng kamay ang agad umalalay
sa kanya.
The man carefully helped her stand straight again. Nang iangat niya ang tingin
dito ay agad itong ngumisi. Ah, perfect. His face is perfect. Para itong artista sa
kagwapuhan nito. His built is just right and his features are so aristocratic,
ngunit bakit mata lamang niya ang naattract hindi ang mismong katawan niya?
She sighed silently and faked a smile. "Thanks. I almost kissed the floor if it
wasn't for you."
The man's smile widened. Inalok nito ang kamay sa kanya. "Crude. Crude Andrade.
You are?"
Tinanggap niya ang kamay nito ngunit ibubuka pa lamang niya ang kanyang mga
labi ay may humawak na sa kanyang batok.
Bigla siyang hinatak at hinapit paharap. Her eyes popped open and her knees
almost gone weak when her lips crashed against a pair of lips her body seems to
recognize so well. Heat consumed her whole system she thought she'd moan inside his
mouth when he started kissing her wet and wildly.
Nang maputol ang halik, napakurap si Stelle at tinitiga ang mukha ng lalake.
Unti-unting luminaw ang kanyang paningin, ngunit nang tuluyan itong nakilala,
kumabog ng napakalakas ang kanyang puso.
"T—Tejano?"
His jaw moved dangerously. Bumaba ang kamay nito sa kanyang baywang.
Napasinghap siya nang hapitin siya nito na tila wala siyang balak pakawalan. Lalong
uminit ang kanyang pakiramdam at ang sarili niyang sistema, tuluyan siyang
trinaydor nang maglaro sa kanyang ilong ang panlalake nitong pabango.
Napalunok si Stelle nang lumipat ang tingin ni Tejano sa lalake. His lips
flashed a dangerous smirk. He looked like a beast who's warning the other predators
to stay away from his prey, and Stelle wanted to slap herself for liking what she's
seeing.
His eyes turned deadly as his lips stretched wider. "No need to know her name,
dude. There's no way she'll end up in someone's bed but mine anyway..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 10

Kabanata 10

NAPAHAWAK si Stelle sa kanyang ulo habang pilit niyang ikinukurap ang kanyang
mga mata. Hindi niya na matandaan ang nangyari. Pagkatapos kasing umalis ng
lalakeng nakilala niya sa super club, hinatak siya ni Tejano patungo sa labas. They
talked inside his car at dahil may tama na rin siya ay hindi na siya nakaangal.
Hindi pa rin napoproseso ng isip niya noong mga oras na iyon na naroroon nga sa
Amsterdam si Tejano. Naaalala niyang sinabi nitong may ilang katanungan lamang sa
kanya pero wala pang isang minutong nasa loob sila ng kotse ni Tejano, umikot na
ang paningin niya.
She groaned. Pilit niyang ibinangon ang sarili sa kama, ngunit nang maaninag
niya ang lalakeng kalalabas lamang ng banyo at tanging tuwalya lamang ang tanging
takip sa katawan, nanlaki ang mga mata ni Stelle.
"T—Tejano?"
He gazed at her in a meaningful way before he flashed the kind of smirk she
isn't sure if she likes at all. Ang mga mata niya, hindi naiwasang hagurin ng
tingin ang magandang hubog nitong katawan.
Parang nanuyo ang kanyang lalamunan. Tejano really has a body only Gods
deserve. His well-sculpted biceps flexed when he folded his arms in front of his
chest before he rolled the tip of his tongue on his lower lip.
Napalunok si Stelle. Humagod na naman ang init sa kanyang buong sistema. Hindi
ito ang tamang oras para magpala ang mga mata niya ngunit hindi niya maiwasang
mainggit sa pumapatak na tubig sa katawan nitong nagmumula sa basa pang buhok.
Oh Jesus Christ, those droplets of water ran down his chiseled chest like
blessed tears of heaven. Parang gusto na niyang magtransform at maging tubig! Bakit
kasi nuknukan ng gwapo ang lalakeng ito? Hindi tuloy niya agad napansing hindi
isang hotel room ang silid kung nasaan sila.
"How's your sleep, darling?" He asked, hindi man lang nagbago ang malamig na
ekspresyong nakapinta sa mukha nito.
She gulped without tearing her gaze at him. Napakamisteryoso nito sa kanyang
paningin. Tila sa kabila ng kurba sa labi, alam niyang maraming tumatakbo sa isip
ni Tejano na kahit kailan, hindi niya mahuhulaan hangga't hindi ito ang kusang
nagkikwento.
"W—Where are we?" Namamaos pa niyang tanong.
Goodness. She cannot even stay focused on his eyes. Bakit naman kasi hindi muna
ito magbihis? Does he even have the slightest idea how distracting his body is?
Para siyang nasa isang pagsubok kung dapat ba siyang tanggapin sa langit o bagay
lamang na masunog sa impyerno oras na bumaba kahit kaunti ang kanyang tingin!
"At my house."
Napakurap si Stelle. Bahay nito? "You live in Amsterdam, too?"
"No, darling." He chuckled softly and oh Jesus Christ! Kahit simpleng halakhak
ay kaya siyang akitin!
His eyes seemed smiling so as his lips. "We're in the Philippines. Batanes to
be exact."
Umawang ang mga labi ni Stelle. "P—Philippines?! Oh my goodness, how the hell
did I even get here?! My mother will—"
"Surely going to look for you." Naging makahulugan ang ngisi nito. "That's
exactly the plan."
Bigla siyang nanlamig. Ano ang ibig nitong sabihin? May alam ba ito sa kanya at
sa tinutukoy niyang ina?
Parang tumigil sa pagtibok ang kanyang puso. Does he already know that she was
the one who killed his wife?
Gumuhit ang takot at pangamba sa mukha ni Stelle. "W—What do you know about
me?"
Lumawak ang kurba sa mga labi nito. "You know, I think Floyd is too stupid to
be a spy. He didn't even bother checking if I put a tracker on you."
Lalong nawalan ng kulay ang mukha ni Stelle. Shit! Is that how he managed to
find her? Did she just compromise The Supreme's whereabouts? Not that The Supreme
stays at that place often, pero kahit na! Dapat ay hindi na lamang siya sumama kay
Floyd. Lagot siya ngayon.

"But I think your mother is even dumber. Why is she letting

you go out without some security personnels, hmm?"
Humugot ng hininga si Stelle. "W—What do you know about me already?"
"Just the basics. I'll give you the chance to tell me everything while you're
here."
"You don't understand. You have to take me back to Amsterdam or—"
"Or what? Your foster mom will blow this place up?" He shook his head. "Does
she even give a damn about you? I don't think so. She didn't even bother giving you
someone to protect you from people like me, Stelle."
Hindi siya nakakibo. Nanlalamig na ang mga palad niya at ang kanyang dibdib ay
halos gusto nang sumabog sa sobrang kaba. Sigurado siya na sa ekspresyon pa lang ng
mukha niya ngayon, nakikita na ni Tejano ang nararamdaman niya.
Tejano sighed. "I thought your foster mother is a businesswoman? Or should I
question that, hmm?"
Napalunok siya bigla. Nagpapanggap lang ba ito na walang alam o hindi talaga
nito nahukay ang katotohanan tungkol sa umampon sa kanya? He said he only knows the
basics, right? Ibig bang sabihin ay ligtas pa rin ang sikreto ng Suprema?
Sinubukan niyang basahin ang mga mata nito ngunit wala talaga siyang nakuhang
kumpirmasyon. It's so hard to decipher him...as if he's made to play tricks on
people's mind. Hindi masabi ni Stelle kung kailan ito nagsisinungaling at kung
kailan nagsasabi ng totoo.
Humigpit ang hawak niya sa bed sheet. Nakasuot pa rin ang damit niya at hindi
siya nilalagnat kaya siguradong walang nangyari sa kanila. Well obviously, she'll
surely have fever again if they did it last night. His pet should never be taken as
a joke. Halos hindi siya nakalakad nang maayos matapos ang unang beses nilang
nagsalo sa kama kaya nagtataka siya sa sarili niya kung bakit ang tindi pa rin ng
pagkadarang nito tuwing nasa paligid si Tejano.
Isn't she supposed to be traumatized with his hugeness? Ni hindi pa rin nga
niya alam kung papaano iyon nagkasya sa kanya!
"You gotta understand that if people truly care, it'll show." Makahulugan
nitong ani.
Parang kinurot ang puso ni Stelle. Ano naman ang ibig nitong sabihin? Gusto
niya itong kontrahin pero natatakot siyang may lumabas sa bibig niyang hindi dapat.
Inipon niya ang hangin sa kanyang dibdib saka ito pinakawalan. "I got security
but they maintain certain distance from me."
Umiling ito habang pigil ang tawa. "If you really did, you'd still be in
Amsterdam right now while I'm locked up in a cell for trying to take you with me."
Napaiwas siya ng tingin. Mali ba siya? Hindi ba siya pinoproteksyunan ng
Suprema? She was obedient, right?
Sumikip ang kanyang dibdib. Ayaw niya ng ideyang naiisip niya. Ayaw niyang
tanggapin ang sarili niyang obserbasyon na mula nang magawa niya ang inutos sa
kanya, nagbago na ang pakikitungo ng Suprema. Kahit dumarating ito, hindi na siya
gaanong tinatapunan ng atensyon. Hindi na rin mahigpit kapag gusto niyang lumabas.
Mariin niyang nailapat ang kanyang mga labi sa isa't-isa. And she'd never seen
Floyd in their mansion since the day he took her with him during Veronica's
funeral. Inisip niya noon ay nagkataon lang pero ngayon, may tumutudyo sa kanyang
bigyan na iyon ng kahulugan lahat.
She sniffed. Wala siyang luha ngunit kailangan niya iyong gawin upang hindi
tumuloy ang bigat ng kanyang emosyon at hindi umabot sa kanyang mga mata.
"You have to take me back to Amsterdam."
"Only if you will cooperate." Seryoso nitong tugon.
Nag-angat siyang muli ng tingin dito. "I have to go back to Amsterdam. This
isn't even legal!"
"Legal? Wow." He smirked in a meaningful way. Tumaas ang isang kilay nito saka
ito naglakad patungo sa kanya.
Biglang bumulis ang tibok ng puso ni Stelle. Bahagya ring nanlaki ang kanyang
mga mata habang tutok kay Tejano hanggang sa tuluyan na siyang nalapitan nito.
"Why, Stelle? Is killing even legal?"
Nanlaki ang mga mata niya. "Y—You knew?"
Ngumisi ito saka umiling. "Ah, that was easy?" His jaw moved dangerously. "I
didn't expect a Supreme's pet to be this easy to catch. You're probably useless to
the Supreme that's why..."
Hindi nito tinuloy ang sinasabi. Pinagmasdan siya nito ng may kislap sa mga
mata bago hinawi ang buhok niya patungo sa likod ng tainga. "I'm going to wait for
you to speak the truth, Stelle." His hand went to her chin. "Everything..."
Nilunok niya ang namuong bara sa kanyang lalamunan ngunit hindi niya iniwas ang
kanyang tingin sa mga mata ni Tejano. Hindi siya sigurado kung may alam na ba
talaga ito pero kung bibigay siya kaagad, talo siya oras na wala naman pala itong
alam.
She needs to play this game with him. Sigurado siyang hindi siya iuuwi ni
Tejano. Kailangan lang niyang manalig na hindi siya papabayaan ng Suprema. Gusto
niyang maniwala na hindi totoong wala itong pakialam sa kanya. Tinuring na niya
itong ina kaya hindi niya kayang isiping wala na siyang silbi rito ngayon.
Humugot ng malalim na hininga si Stelle saka niya inigting ang kanyang panga.
"You won't squeeze anything from me because there is nothing to spill in the first
place."
Lumawak ang kurba sa labi ni Tejano. "There is one thing you gotta remember
about me, Stelle."
May kinuha ito sa bedside table, ngunit bago pa nakita ni Stelle kung ano iyon,
ganoon na lamang ang gulat niya nang sa ilang mabilis na galaw nito, nakaposas na
ang isang kamay niya sa poste ng kama.
Her eyes popped open. "What the hell!"
Mapang-asar itong ngumisi. "Darling, I don't squeeze the truth out of someone
when I want to know something."
He ran his fingertips on the side of her face until it trailed down her neck.
Humagod ang init at kakaibang kiliti sa simpleng haplos nito sa kanyang balat,
habang ang mga mata nito, matamanv nakamasid sa kanyang nagiging reaksyon.
She gasped when his fingertips reached her chest. Huminto ito sa tapat ng puso
niyang napakalakas ng tibok bago ito yumuko upang bumulong.
"I lick and eat them until they moan what I need to know..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 11

Kabanata 11
NAPANGISI si Emeraudo nang makita si Stelle sa surveillance video na
sinusubukang buksan ang bintana. Tila hinahanap nito ang lock at nang walang
makapa, napapadyak ito sa inis.
He zoomed the camera to see her face. Lalong lumawak ang kanyang ngisi saka
siya napailing habang dinadampot ang kanyang baso ng paborito niyang Whiskey.
"Ah, sorry darling but no one gets in and leaves my house without my command."
He drank his whiskey and licked his lips while staring meaningfully at Stelle.
Nasa kanyang surveillance room siyang puno ng monitors na may iba't-ibang imaheng
kuha sa mga lugar na inoobserbahan niya.
Kung iniisip ni Floyd na tanga rin siya para sabihin nitong kakilala lamang ni
Veronica si Stelle, pwes mas tanga ito. He reviewed the system. Walang records si
Stelle at maging ang ampunang pinanggalingan nito, burado rin ang records. He knew
there's something about her.
Hinuhuli lamang niya ito noong isang linggo kaya niya tinanong kung legal din
bang pumatay. Oh, how much he enjoys catching people who never mastered the art of
lying and deception. May napatay na si Stelle at base sa reaksyon ng mga mata nito,
alam niyang hindi ito sanay sa gawaing iyon.
He touched his chin while staring at Stelle on the screen. Posible kaya na si
Veronica ang pinatay nito? Hindi pa siya sigurado ngunit sa naging pag-iimbestiga
niya, alam niyang double agent nga si Floyd gaya ng suspetsa nila ni Ramirez.
His phone beeped. Isang secured file ang ipinadala ng kanyang asset mula sa
isang assignment na hindi pa rin niya isinasara kahit hawak niya na ang Cinco
Mortales. His brother was able to track some people who caused their mother's
downfall. Kailangan niyang isabay ang pagtrabaho sa pagkalkal sa nakaraan.
He saw some footage of a man beating up his own wife. Kumurba ang kanyang mga
labi ngunit naningkit ang kanyang mga mata. "You nasty little rat..."
Kinuha niya ang isa niyang cellphone kung saan tanging numero lamang ng mga
piling tao ang inilalagay niya. He looked up someone's number, someone who can do
dirty things, too without their organizations knowing. Their transactions had been
their greatest secrets eversince they first worked together. Alam niyang maaasahan
niya ito sa trabahong ito ngayon.
He dialed her number and waited for her to pick up. "Hey, poisonous Lily. Wanna
play?"
She groaned. "I'm still mad at you but how much?"
Natawa siya. "Ah, I almost forgot that you're always after the reward. So you
don't care about the big guy anymore?"
"Of course I still do. Damn you, Romani you didn't tell me about that!"
 "It was Floyd's idea, alright? Ramirez and I had to step back because that son
of bitch promised to catch the cats."
She sighed. "Fine. Reason accepted so how much? I want a new Tesla so I kinda
need money right now."
Nadarama niya ang pagngisi rin nito. "Same as last time."
"Deal. Give me the details."
Umayos siya ng upo sa kanyang swivel chair. "Meet my man in Manila. He'll give
you the files, and uh make sure to fuck some senses on that guy, alright? I don't
like how he treats his wife."
"Easy. Okay, ciao."
"Thanks."
Binaba niya ang tawag at binalik ang tingin kay Stelle na naglilibot sa kanyang
bahay. Halatang napagod na itong maghanap ng dadaanan palabas dahil sinubukan na
rin nitong maghagis ng upuan sa salaming bintana ngunit hindi umubra. His house is
built to survive attacks. Hindi isang simpleng bakal na silya ang sisira sa kanyang
bintana.

Napadpad ito sa silid kung saan niya tinabi ang ilang gamit
ni Tejano. Bigla siyang napaayos ng upo. Pinanood niya kung papaanong hinaplos ni
Stelle ng dulo ng daliri nito ang katawan ng pianong pagmamay-ari ng kanyang
kapatid.
Nang iangat nito ang takip saka ito umupo na tila tutugtog, napakurap si
Emeraudo. He pressed the button that allows him to hear the sound coming from the
room.
Nagsimulang magtipa ng nota si Stelle. Halos malaglag ang panga ni Emeraudo
dahil sa husay nitong tumugtog. Damn, her eyes are even shut and her lips are
pursing together.
She looks hot while playing the piano. Naglaro na naman tuloy ang mainit na
pakiramdam sa kanyang sistema. He's been controlling himself for days but seeing
Stelle this seductive in an effortless way? Hindi na yata niya kaya.
Tumayo siya at tuluyang lumabas ng kanyang silid saka ito sinara. He stormed
out towards the second floor where Stelle is. Makikinig lang ng tugtog. Tama.
Makikinig lamang siya ng tinutugtog nito.
Paaaminin niya ito sa tamang panahon at hindi siya nagbibiro sa sinabi rito.
He'd lick the life out of her until she spill the truth. That works always works.
Kay Veronica lamang naman niya hindi ginamit ang taktikang iyon. Well of course, he
doesn't want to eat his own brother's meal. Baka mamaya ay bumangon iyon sa hukay
at tadyakan siya.
But he will gladly use that skill on Stell. Okay, not yet. He won't lick yet.
Not just yet.
Okay maybe he'll try to resist. Damn his sexual urges because of her!

KUSANG umangat ang sulok ng mga labi ni Stelle nang sa wakas ay nagsimulang
tumipa ng nota ang kanyang mga daliri. Thank goodness Tejano has a piano in his
home or else she'll go crazy. Pahirapan pa nga siyang nakiusap na kalagin ang
kanyang posas. Sinabihan siya nitong oras na hindi siya nagpakabait, ikakabit nito
ang posas sa kanilang mga kamay.
Oh, she cannot take that. His effect on her is too much for her to take at sa
kanyang sitwasyon ngayon, hindi magandang ideyang ganoon sila kalapit sa isa't-isa.
Ano ba kasing mayroon si Tejano at para siyang laging sinisilaban nang buhay
kapag nasa malapit ito? Hindi niya gusto ang ideyang may kiliting humagod sa
kanyang katawan nang sabihin nito ang ginagawa sa mga taong gusto nitong paaminin.
Her throat suddenly felt dry when she remembered how hot Tejano was while
saying those words. Pumintig ang kanyang pagkababae at kinailangan niyang isarang
mabuti ang kanyang mga hita upang pigilan ang pagiging sensitibo na naman nito.
 This is not good. She's been so aroused and craves badly for him since her
first day in his house. Kahit na minsan lang magtagpo ang kanilang landas, hindi
niya maitangging nabubuhay ang init sa kanyang sistema tuwing nasa malapit ito o
kahit maisip lang niya ito.
Dumiin ang pagkakatipa niya sa mga nota. Sinara niya ang kanyang mga mata upang
mag-isip ng ibang bagay, ngunit ang kanyang lintik na utak, ibinalik na naman siya
sa gabing una nilang pinagsaluhan ni Tejano.
Oh, she's getting turned on with just the image of him on top of her. He looks
lethal when he's aroused yet her body loved it. Her eyes enjoyed seeing his
clenching jaw ang dangerous pair of of green pools.
Tumindig ang kanyang balahibo sa batok nang maalala kung papaanong humagod ang
mga labi nito sa kanyang leeg pababa sa kanyang dibdib. She almost groaned with the
sudden burst of sultry sensation in her whole system. Umabot hanggang talampakan at
halos baliwin ang kanyang isip.
Her fingers tapped on the keys as if she's touching his body. Her fingertips
ache to feel the warmth of his skin while his hot tongue explores her mouth.
Good Lord, her nipples hardened and she's already getting wet down there when
the door opened. Napasinghap siya at bahagyang nanlaki ang mga mata nang makitang
pumasok ng silid si Tejano. Diretso ang titig nito sa kanya saka sumandal sa piano.
Stelle felt even hotter when he scanned her. Uminit ang kanyang pisngi nang
bumaba ang tingin niya sa mga labi nito at hindi niya sinasadyang kagatin ang
kanyang ibabang labi kasabay ng pagpungay ng kanyang mga mata.
Her body and mind isn't behaving well anymore! Sinara niyang mabuti ang kanyang
mga hita ngunit nang makita ni Tejano ang ginawa niya, kumislap ang kakaibang tuwa
sa mga mata nito.
He slowly walked closer towards her. Napahigit siya ng kanyang hininga nang
hatakin nito ang maliit na upuan paharap dito saka tinukod ang tuhod sa pagitan ng
kanyang mga hita.
She gasped. Nanlaki ang kanyang mga mata na hindi niya naitago nang hawakan
nito ang kanyang buhok upang ianggulo pataas ang kanyang ulo.
Napalunok si Stelle nang manuyo lalo ang kanyang lalamunan. Hindi niya na
malabanan ang init na lumulukob sa kanyang katawan, and Tejano seems to notice it
very well. Gumalaw ang panga nito kasabay ng pagdaplis ng tuhod nito sa pagitan ng
kanyang mga hita.
She gasped and shivered with the sudden friction. Naka-velvet shorts lamang
siya at hindi iyon sapat upang itago ang pagiging sensitive niya!
Lumawak ang kurba sa labi nito kasabay ng pagbaba ng mukha. Their lips are
almost touching already. Bumilis lalo ang tibok ng puso ni Stelle at ang talukap ng
kanyang mga mata ay unti-unting bumigat. This is not good. Nakikita nang malinaw ni
Tejano ang pagkadarang niya para rito at sigurado siyang aliw na aliw na ito
ngayon.
"Someone is aroused, hmm?" He teased with his gentle and seductive voice.
Muling kumiskis ang tuhod nito sa kanyang pagkababae.
Napadaing siya at napakapit sa balakang nito. Mahina namang natawa si Tejano,
halatang natutuwa sa nakikitang reaksyon ng kanyang katawan.
Humagod ang mga daliri nito sa likod ng kanyang ulo habang bahagyang kumikiskis
ang tungki ng ilong sa kanyang pisngi. "Say it, Stelle. Just say it and I'll take
care of you..."
His hot and minty breath turned her on even more. Para siyang nalalasing sa
sobrang kapusukang kailangan niyang pakawalan kung hindi ay mababaliw siya nang
tuluyan.
She held her breath and tried to kiss him but he pulled away as if teasing her.
Muli nitong kiniskis ang tuhod sa pagitan ng kanyang mga hita kaya napaungol siya.
Pinipigtas nito ang kanyang pagpipigil. Her brows are furrowing already and her
breathing is getting heavier and heavier.
He licked his lower lip and went closer to her face again. "Say it..."
Tuluyang nilamon ng init si Stelle nang idiin nito ang tuhod sa kanyang
pumipintig na hiyas. Napakapit siya sa leeg nito at wala na sa sarili itong
hinagkan sa labi.
 She kissed him but he didn't respond as if he's still waiting for her to say
the magic word. Lalo siyang nagliyab sa init dahil sa ginagawa nito. She cannot
turn back anymore. Masyado na siyang nadadarang at kailangan niya na ito.
Nilayo niya ang kanyang mukha at nilunok ang bumara sa kanyang lalamunan habang
nakatitig siya sa madilim nitong mga matang nakamasid sa kanyang bawat reaksyon.
"T—Thank you." She said in a raspy voice.
Umigting ang panga nito ngunit ang mga mata ay kumislap ng tagumpay. Bigla
siyang inangat at binuhat na tila sako sa balikat nito. Nanlaki ang mga mata ni
Stelle sa gulat ngunit bago pa siya nakapagreact, inupo na siya nito sa kabilang
bahagi ng piano saka nito pinagparte ang kanyang mga hita upang pagkasyahin ang
sarili sa pagitan nito.
Her heart pounded so loud she's scared he'll hear it already. Suminghap siya
nang hagurin nito ng palad ang kanyang hita paakyat ng kanyang balakang saka nito
nilapit muli ang mukha, sapat upang halos maglapat na ang kanilang mga labi.
Lumalim ang hininga ni Stelle at ang talukap niya ay muling bumigat nang
lumusot ang kamay nito sa kanyang blouse. Gumapang ang init sa buo niyang katawan
at lalo siyang nawala sa sarili.
"Say it again and I'll fuck you here now...and then I'll take you to my room
and give you more of what we both want." Mapang-akit nitong bulong bago dinaplis
ang labi sa kanyang labi.
Humugot ng malalim na hininga si Stelle saka tuluyang hinayaan ang kanyang
kapusukang kontrolin ang kanyang isip.
"Thank you..."
Ngumiti ito sa tapat ng kanyang mga labi. "My pleasure..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 12

Kabanata 12
STELLE'S body writhed with the sudden burst of hot electric shocks in her
system. Umaalpas ang kanyang senswal na daing sa bawat hagod ng mga labi ni Tejano
mula sa kanyang panga patungo sa kanyang leeg.
He is kissing every inch as if he's familiarizing himself with every curve and
every corner. His rough and warm palms wandered on her body like a lost explorer in
the wild.
As if his tongue was made to drive her crazy as he licked the edge of her ear,
she shuddered in pure ecstasy. Gumapang ang kanyang palad sa balikat nito at ang
kanyang mga mata ay mariing sumara kasabay ng kanyang pag-ungol.
Nakadadarang, nakakabaliw, at nakakawala ng hiya sa katawan ang bawat halik at
hagod ng palad ni Tejano sa kanyang katawan. He is sucking the life out of her
while sending liquid fires in her whole system. Her thighs are parted and he's
grinding himself against her wet sex.
She groaned. Sensual and uncontrolled. Hindi niya na kaya. She needs to feel
his warm skin. Gusto niya na itong gantihan ng halik at magpala sa katawan nitong
tila hinulma ng langit.
Stelle reached for the edge of his shirt. Inangat niya ito at hindi ito
umangal. Kumislap pa ang nagbabaga sa pagnanasa nitong mga matang matamang
nakamasid sa kanya habang hinihila niya pataas ang shirt nito.
Tinapon niya ito sa sahig saka niya nilapat ang kanyang mga palad sa hulmado
nitong balikat. She gulped. Tumindi ang kanyang pagkadarang at nagtubig ang kanyang
bibig. He's so gorgeous with all his ripped muscles and scars. Gusto niyang halikan
ang balat nito, damhin ang init ng katawan nito at hagurin ng kanyang mga palad ang
bawat parteng maaari niyang marating nang hindi tuluyang nawawala sa katinuan.
Tejano pulled her shirt up and in one swift move while he's taking her shirt
off, he managed to unclasp her strapless brassiere. Nalaglag ito sa kanyang
kandungan at bumalandra sa mga mata nito ang kanyang mayamang dibdib.
 His eyelids went heavy as his jaw clenched while he's looking at her aroused
nipples. Napalunok si Stelle nang idausdos nito ang dulo ng hintuturo sa kanyang
leeg pababa ng collarbone hanggang sa marating nito ang pagitan ng kanyang dibdib.
She gasped when he finally clawed both with his rough palms. Kinagat niya ang
kanyang ibabang labi nang umalpas ang kanyang ungol matapos nitong pigain ang
kanyang magkabilang dibdib.
Napasandal siya sa balikat nito at ang isang kamay niya, hinaplos niya sa batok
ni Tejano. Goodness, she's so aroused at pakiramdam niya, sa simpleng hawak lamang
nito sa kanyang dibdib ay sasabog na siya.
"You're so beautiful. Fucking beautiful especially when you're this turned on."
He whispered before he suckled the skin on her shoulder.
Ginaya niya ito. Hinalikan niya ito sa panga at napansin niyang na-tense ang
katawan nito kasabay ng paghigpit ng piga sa kanyang dibdib. Is she doing it right?
She thinks so because he grinded himself harder on her when she licked his jaw and
sucked the soft part of his ear just the way he did it to her.
"Fuck, Stelle." Mura nito.
She groaned and bit his ear when he flicked her hardened tip. Nagpala ang
kanyang mga palad sa balikat at braso nito habang abala itong baliwin siya sa
simpleng paglalaro sa kanyang dibdib hanggang sa hindi na ito nakuntento.
She gasped when he suddenly pushed her body down. Sumandal ang kanyang siko sa
kaha ng piano at ang ulo niya'y napaangat nang humagod nang tuluyan ang mga labi
nito sa palibot ng kanyang dibdib.
When Tejano finally put her boob inside his mouth, she started begging heaven
for mercy. Her sex throbbed so hard she thought she'd explode when he pulled her
shorts down along with her underwear. Inangat nito ang kanyang pang-upo hanggang sa
tuluyang nahubad ang kanyang huling saplot.

He then pushed her legs up and made it rest on the edge of

where she's laying. Abala pa rin ito sa kanyang dibdib ngunit nang kunin nito ang
isa niyang kamay, napatingin siyang muli rito, nagtataka habang nakaawang ang mga
labi.
He put her hand on her throbbing flesh and pressed her fingertips on her
swollen bud. Muntik na siyang humiyak sa biglaang bugso ng nakadadarang na kuryente
lalo at sinabayan nito ng magaan na kagat sa kanyang tuktok.
"T—Tejano!"
He lifted his head and kissed her knee before he caressed her thigh with his
palm. Ang isang kamay nito, abalang igiya ang kamay niya sa pagitan ng kanyang mga
hita.
"Touch yourself, darling. I wanna see how you pleasure yourself."
Uminit ang kanyang pisngi. "B—But..."
"It's alright." He assured while he's unbuckling his pants. Nang makalag ang
belt, tuluyan nitong hinubad ang pantalon kasama ang boxers.
Nanuyo ang lalamunan ni Stelle. Now she's no longer drunk and she can clearly
see how huge he is. Diyos mio! Paano iyon nagkasya sa kanya?! He's so thick and
long and so so beautiful. Kailangan niya pang suwayin ang sarili dahil nati-tempt
na siyang iangat ang sarili para abutin ito.
Tejano's veins on his neck became evident when he clenched his jaw. Hinagod
nito pataas ang palad sa kanyang hita saka marahang piniga ang kanyang tuhod.
Stelle felt dizzy when she locked eyes with him. He started teasing her slit
with the head of his shaft while she's unconsciously touching herself to the rhythm
he taught her.
His eyes focused on what she's doing and it just made her feel even hotter.
Humigpit ang hawak nito sa kanyang tuhod at umigting lalo ang panga habang
pinanonood siya.
Heat built up fast inside her belly when he started bobbing his hand in a
controlled rhythm. His eyes are so focused on her sex while she's touching her bud
in a circular motion.
 Lumalim ang paghinga ni Stelle. She never thought she'd enjoy doing this.
Tejano is pleasuring himself, too and no matter how heavy her eyelids are, she kept
her eyes open so she can watch his expression darken.
"T—Tejano..."
Her fingers moved faster as she put more pressure just like what he said.
Huminga ito ng malalim at hinawakan ang kanyang dibdib saka ito piniga.
Napaungol si Stelle, ang isa niyang paa ay umangat at pumatong sa balikat nito
sakabay ng paglapat ng likod niya sa kaha ng piano.
Oh good heavens. Tuluyang sumara ang kanyang mga mata nang tupukin siya ng
kapusukan. Tejano thrusted his fingers inside her slit and it made her scream his
name like a worship praise.
Gumalaw ang kanyang balakang at lumakas ang kanyang daing habang mariing
nakasara ang kanyang mga mata. She can't take it anymore. She's about to reach her
climax and her body is getting hotter and hotter every passing moment.
"That's it. That's it, darling. Fuck yourself with my fingers before I fill you
fully."
God, his mouth is turning her on even more. She put more pressure on her bud
and moved her hips wildly. Kinuha nito ang isa pa niyang kamay at dinala sa kanyang
dibdib. He guided her hand and made it squeeze her boob.
Lalo siyang nahibang. His palm is acting as her guide until she got used to it.
When she started pinching her tip while touching herself, he lowered his head and
gave her a long lick on her slit.
Humiyaw si Stelle at umarko ang kanyang likod nang madama ang init ng dila
nito. "T—Tejano! Oh my God, Tejano!"
Mahigpit nitong hinawakan ang kanyang mga paa habang nagpapala ang bibig nito
sa pagitan ng kanyang mga hita. He is thrusting his tongue in and out and then
he'll lick the bundle of sensitive nerves on her swollen folds before he'll nibble
it.
Mababaliw na si Stelle sa kakaibang ligayang dulot ng ginagawa nito. Her body
is already in total heat when her walls tightened. Lumakas ang kanyang ungol at
naging mas malikot ang kanyang balakang. Hindi niya na alam saan pa babaling. The
sultry sensation consumed her rational thinking as she pleasures herself while he's
licking her sex like a dessert.
She chanted his name as he sucked her folds hard. Sumabunot ang isa niyang
kamay dito dahil upang dumiin pang lalo ang labi sa kanyang pagkababae.
She screamed in sheer pleasure as pools of liquid fire exploded in her core. He
held her legs in place when her hips jerked up as her back arched. She's lost in
pure bliss as she called his so loud and erotically. Hindi siya tinigilan kahit
pilit na niyang tinutulak ang ulo palayo. He even anchored his arms on her thighs
and sucked her harder that made her moan so loud and long.
She gasped for air. Malamig naman pero tagatak ang kanyang pawis habang marahas
na nagtataas-baba ang kanyang dibdib. Ang buo niyang sistema, nawindang sa tindi ng
pag-abot niya sa rurok, ngunit hindi niya inasahang simula pa lamang pala iyon.
Tejano kissed her inner thighs before he held her legs. Napamulat siya nang
ipaikot nito ang kanyang mga hita sa baywang nito bago siya hinatak pataas.
"What are you, oh—my goodness!"
Another wave of electric shocks ran through her veins when she filled her in.
Naglakad ito patungo sa pader at sinandal ang kanyang likod saka sinapo ang kanyang
puwetan.
Napakapit si Stelle sa balikat nito nang simulang igalaw ang balakang. Sagad na
sagad siya at gusto niyang maiyak. It's been years, for crying out loud and he is
bigger than she remembered pagkatapos ay aangkinin siya sa ganitong posisyon?
"Tejano! Oh my god!"
He licked the edge of her ear. "Lift your head. I wanna kiss you badly."
She obliged. She lifted her head and kissed him in a wild way. She followed his
movement until she finally learned the right way to kiss him. He likes it hot. He
likes it passionate. And she's his obedient kisser.
Umaalpas ang ungol niya sa loob ng bibig nito habang marahas nang gumagalaw ang
balakang. Nang kapusin ang kanilang hininga, sinandal niya ang noo niya rito at
kinagat niya ang ibaba niyang labi habang nakatitig siya sa nagbabaga nitong
berdeng mga mata.
"Oh, Stelle..." He squeezed her butt cheeks that made her groan. "I'm going to
fuck you again and again until you go crazy for me."
Napahigit siya ng hininga. Ngayon pa nga lang ay nababaliw na siya paano pa
kung paulit-ulit siya nitong angkinin?
Dumaing ito at namula ang mukha kasabay ng pag-igting ng panga. He's reaching
his climax and with the way heat envelops her body, she knew she's up for another
mind-blowing climax.
"Stelle...fuck!"
Bumaon ang mukha nito sa kanyang balikat. Kinalag nito ang pagkakayakap ng
kanyang mga hita sa balakang nito saka inangkla ang mga braso sa likod ng kanyang
tuhod.
She screamed as he fucked her deeper and faster. Naghalo ang kanilang ungol at
daing. Tejano bit and nibbled her neck while he's moaning erotically against her
skin.
Stelle lost sanity when she finally reached her second orgasm. It didn't take
long until Tejano tensed, signalling he's about to reach his own climax. Hinugot
nito ang sarili at ibinaba siya. He then bobbed his hand up and down in a fast
motion until his hot cum shoot on her tummy. Sumabunot ito sa kanyag buhok at
mariin siyang hinalikan. Umuungol ito sa kanyang bibig habang kinikiskis ang sarili
sa kanya.
When their lips parted. He took in a deep breath and kissed her head. Natigilan
si Stelle. Her heart suddenly beat hard inside her chest as she stared at his green
pools.
"Ah, that's more than satisfying." He chuckled softly before pecking another
kiss on the tip of her nose and then he kissed her lips in a gentle way.
May init na humagod sa puso ni Stelle.  What they just had was sex, pero ang
halik nito, tila gusto siyang paasahing hindi lang iyon simpleng tawag ng laman.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 13

Kabanata 13

MAHINANG nagha-hum si Stelle habang naglilibot na naman sa bahay ni Tejano.

Ayaw na niya munang manood o tumugtog ng piano dahil pakiramdam niya ay hindi na
niya nailalakad masyado ang kanyang mga paa sa nakalipas na mga araw.
Well she's getting daily bed exercises thou since her coach is such a dedicated
trainer. Dinudurog talaga nito ang pagiging inosente niya sa pinakamasarap na
paraan at kahit hindi niya isatinig, katawan mismo niya ang humihiyaw ng pagkagusto
sa mga bagay na nagagawa nila tuwing nananalo ang init sa kanilang sistema.
Sa lakas ba naman kasi ng epekto sa kanya ni Tejano? She is inexperienced but
she knew, if she'll someday go to bed with someone else, it'll be hard to find
someone as good as him. Ni sa haplos pa lang ay wala nang makapantay, paano pa sa
husay sa kama? Mukhang hindi siya makakawala kay Tejano na hindi aabot hanggang
langit ang taas ng magiging standard niya sa susunod na makakasalo ng init ng
katawan.
Bumaba siya sa first floor at tinignan ang silid na hindi niya pa napapasok.
Not that she's investigating his house. Sadyang naghahanap lang siya ng
mapagkakaabalahan habang busy rin si Tejano sa sarili nitong gawain sa kwarto sa
third floor. Ang nag-iisang silid na kailanman ay hindi niya pwedeng basta na lang
pasukin.
Bumungad kay Stelle ang ilang karton nang buksan niya ang ilaw. Medyo
maalikabok na ang silid senyales na matagal nang hindi nabuksan ngunit may kung
anong humihila sa kanya upang lapitan ang mga kahon at tignan ang laman.
 Kasalanan ni Tejano kung bakit nagiging pakielamera siya ngayon. Bored na siya
at nangangati ang mga paa niyang lumabas. Kung tutuusin ay hindi naman siya tatakbo
dahil sigurado naman siyang hindi pa man siya nakalalayo, nakaladkad na siya ni
Tejano pabalik ng bahay nito. Sayang lang ang effort niya kung sakali mang
makahanap siya ng daan palabas.
She coughed and sneezed when the dust irritated her nostrils. Tinakpan niya ang
kanyang ilong at binuksan ang unang kahon, ngunit nang makita niya ang mga larawang
nasa loob, sandaling natigilan si Stelle.
Tejano and his wife...
She suddenly felt a tug in her heart as she stared at a pair of green eyes that
seem to be smiling while gazing at the woman she killed. Si Veronica Medesa. Ang
asawa nito at ang dapat kasama nito rito ngayon hindi siya.
Sumakit ang puso ni Stelle. Those eyes. Buhay na buhay at puno ng pagmamahal.
Hindi katulad ngayon kapag nahuhuli niya itong nakatitig sa malayo at tila malalim
ang iniisip.
She bit her lower lip. He may be her captor and he has all the reasons in the
world to make her suffer, yet he chose to give her pleasure and a comfy life while
she's in his home...sa kabila ng sakit na idinulot niya rito dahil sa nagawa niya
sa asawa nito.
Napahugot siya ng malalim na hininga. Gumagapang na naman ang konsensya sa
kanyang sistema at ang dibdib niya, pakiramdam niya ay dinaganan ng semento sa
bigat.
She pursed her lips together and gently touched the part of the photograph that
has Tejano's face. "I'm sorry. I didn't mean to ruin your life and your marriage. I
just had to be obedient to the person who sheltered me and gave me a new life."
Her tears clouded her vision. Ang kapal din ng mukha niyang sumiping sa asawa
ng taong pinatay niya...

HINDI masabi ni Stelle kung bakit sa lahat yata ng na-kidnap, siya pa itong
excited umuwi ang kumidnap sa kanya. Nahihibang na yata talaga siya dahil nang
magpaalam si Tejano na magrereport sa headquarters, nagsabi pa siya ritong mag-
ingat ito sa pagmamaneho ng Paraoh. They even shared goodbye kisses as if he isn't
holding her captive. Weird, but a part of her likes it. Nasisiraan na yata talaga
siya ng bait.

Hindi naman siya masisisi. Hindi siya kailanman

pinagbuhatan ng kamay ni Tejano. Pinakamatindi na nitong nagawa ay ang pagposas sa
kanya sa unang araw niya pero hindi nga iyon tumagal ng trenta menuto. When she
promised to behave, he immediately freed her hand.
Isa pa, wala siyang makapang takot para kay Tejano. There's something about him
that makes her really comfortable. Hindi lang dahil napapaligaya siya sa kama kung
hindi dahil sa tuwing tinititigan siya nito, para bang umaabot ang tingin ng mga
mata nito hanggang sa kanyang kaluluwa.
People often praise her for her beauty, but Tejano appreciated every little
thing about her. From her skills in playing piano, to the way she laughs when they
are chit-chatting, he often goes beyond what naked eyes could see.
Napabuntong hininga siya at wala sa sariling pinagmasdan ang kalangitan mula sa
kanyang pwesto. Sarado ang buong bahay para hindi siya lumabas pero kahit naman
yata pabayaan nang nakabukas ni Tejano ang pinto, may bahagi ng isip ni Stelle na
nagsasabing ayaw muna niyang tangkaing ihakbang palabas ang kanyang mga paa.
But a part of her is getting scared. Really scared. If it's love, sex, and
magic that's happening to her right now, she knows there's a big possibility that
one day, she'll regret being this comfortable with Tejano.
Darating ang araw na malalaman din nito ang katotohanang siya ang pumatay sa
asawa nito. Nakita niya ang mga larawan sa storage nang minsang maglibot siya. He
was so full of life in those photographs and the way Tejano stared at Veronica made
her envy.
Ano bang nangyayari sa kanya? Pinilig niya ang kanyang ulo at tinuloy ang
paghahanda ng hapunan. Uuwi na ito anumang oras kaya gusto niyang maghanda ng
hapunan. Nakapagdesisyon na siya. Pagkatapos nilang kumain, sasabihin niya ang
nagawa niya bago pa man lumalim ang anumang pakiramdam na nagsisimulang umusbong sa
kanyang puso.
Aamin na siyang siya ang nagpaputok ng balang kumitil sa buhay ng asawa nito.

KANINA pa napapansin ni Emeraudo ang pagtitig ni Stelle habang kumakain sila ng

hapunan. Kakabalik niya lang mula ng MI6 Pacific headquarters at halos tatlong araw
rin siyang hindi nakauwi sa kanyang bahay.
If he'll be the one to asked, he'd rather have her for dinner because for three
days that he's away, si Stelle lamabg ang umokupa sa kanyang isip. Inaasar na nga
siya ni Ramirez na baka nasisiraan na siya ng bait dahil madalas siyang tulala.
Hindi nito aam ang tungkol sa pananatili ni Stelle sa kanyang bahay kaya sinabi na
lamang niyang marami siyang iniisip kahit ang totoo, isa lang ang tumatakbo sa
kanyang isipan.
The horny yet innocent woman who's keeping his bed warm. Damn, he missed her so
much but she prepared the food and he doesn't like to be rude. Besides, Stelle is
surprisingly a good cook. Mapili si Emeraudo sa pagkain at ang niluto nitong baked
chicken ay talagang masarap.
He placed his fork down and rested his elbows on the table. Pinagsalikop niya
ang kanyang mga palad saka tinaasan ng kilay si Stelle. "Why?"
"Hmm?"
"I said why? You keep looking at me. Is there something you wanna tell?"
Nilunok nito ang pagkain sa bibig saka pinunasan ng napkin ang gilid ng labi.
Damn, he wanted to transform and just be that napkin right now but later. He'll be
the napkin later.
"Uh, it's already been two weeks...but you aren't interrogating me about the
Supreme."
Medyo nagulat siya, at the same time ay nagtaka na kay Stelle pa mismo iyon
nanggaling. Kung sabagay, oo nga naman. Bakit nga kasi? Right. Kasi mas interesado
siyang makasama ito kaysa magtanong ng mga bagay na maaaring magdulot dito ng
panic. He is enjoying her company. Sex is great but he likes the little chit chats,
too. Mahilig magtanong si Stelle at hindi niya alam kung bakit kusang bumubuka ang
kanyang bibig upang sumagot.
Of course, some answers should stay shady. Gaya ng kung bakit niya piniling
maging spy. Hindi niya pwedeng sabihin dito na ang kakambal niya ang unang naging
parte ng MI6 at napilitan lang siyang pumalit dito.
"Why? Are you ready to tell me about the Supreme now? Don't you wanna stay with
me anymore?" Seryoso niyang balik.
Namutla ito at agad nagbaba ng tingin. Napansin din niyang humigpit ang hawak
nito sa napkin habang humuhugot ng hininga.
"Aren't you worried?" Her voice was low and a little shaky.
Kumunot lalo ang noo niya. "Worried about what?"
"T—That I have something to do about what happened to your wife."
Wife. Si Veronica.
Tumiim ang bagang ni Tejano. Hindi niya gusto ang nadamang lungkot sa tinig ni
Stelle ngunit hindi rin niya maaaring sabihin ang katotohanang hindi naman siya ang
tunay na asawa ni Veronica. But fuck! When she lifted her gaze and met his eyes, he
suddenly felt a loud bang in his chest.
She's terrified, not because of what he'll do to her but with what she did.
It's getting more and more obvious now. Maaari ngang si Stelle ang pumatay kay
Veronica, pero mas nasasaktan pa siya ngayon sa nakikitang ekspresyon sa mga mata
nito.
 Those blue eyes. Hindi siya sanay na takot ito. Ayaw niya iyon. He wanted to
see the innocent version of her pools. The excited and curious ones. Iyon ang gusto
niya.
Napamura siya sa kanyang isip. Humugot siya ng malalim na hininga saka niya
iniwas ang tingin kay Stelle.
"Let's not talk about that right now."
"'Cause it's still painful for you to remember her death?" Now her voice almost
cracked.
Kumuyom ang mga kamao ni Emeraudo. No, darling. It's not like that. "I'm not
ready to talk about Veronica."
"I'm... I'm so sorry." She sobbed. "I'm sorry, Tejano. I'm so sorry."
Biglang nagwala ang dibdib niya. Napatayo siya sa kanyang inuupuan at mabilis
na lumipat kay Stelle. Hinatak niya ang upuan sa tabi nito saka niya ito hinila
para kumandong sa kanya.
"Shh..." Damn, she's already crying and it hurts him really badly. Ngayon na
lang siya natakot makakita ng babaeng umiiyak. Halos maglupasay na noon sa harap
niya si Veronica pero hindi siya nasaktan ng ganito.
"Stop crying, Stelle." Masuyo niyang pinunasan ang luha sa pisngi nito. "Stop
crying..."
Humikbi ito. Halos magwala ang dibdib niya sa takot at galit sa sarili. Bakit
kasi hindi pwedeng umamin?! She will continue feeling this way as long as she sees
him as Veronica's husband, but he cannot risk his identity no matter how much he
hates seeing Stelle this way.
Umigting ang kanyang panga. Niyakap niya ito at masuyong hinalik-halikan ang
gilid ng ulo. "Enough, Stelle. I don't like seeing you this way."
"But—"
"Keep the truth for now." Humigpit ang yakap niya rito. "Keep it until you
don't want to stay with me anymore."
She sniffed. "But the Supreme might find me here."
Sumiklab ang galit niya, ngunit may bahagi ng kanyang pusong nagbunyi. She
sounded scared that she'll be taken away from him soon and he likes that. He
fucking likes that.
Actually, hinahanap na ito. Floyd is already missing in action for days that's
why he reported to the headquarters. May threats na ring dumarating sa kanya,
senyales na kailangan niyang pakawalan si Stelle pero hindi. Huwag muna. Ayaw niya
pa. Well he doesn't think he'll be ready soon. Something inside him wanted to be
very possessive and it's scary because he never felt this way before.
Kay Stelle pa lang, and the the thought of her leaving his side soon is scaring
the shit out of him. Tangina ka, Emeraudo nadali ka na.
His jaw clenched and his lips kissed her shoulder while his eyes are hardly
shut. Too late, gago. Too late. My ride or die now. Fuck!

"As long as you wanna stay with me, Stelle, you'll sleep safe and sound next to
me."
Kasi putangina baka makapatay ako ng isang batalyon kapag pwersahan kang
kinuha...
He breathed in her scent and let it calm his pounding heart. Not my ray of
sunshine, motherfuckers. Not my ray of sunshine.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 14

Kabanata 14

MULA pagkabata, tinanim na ni Emeraudo sa kanyang isip ang kahalagahan ng

pagkontrol sa kanyang emosyon. The art of deception is his field of expertise,
ngunit sa tuwing nakikita, nakakasama, at nakakausap niya si Stelle, pakiramdam
niya ay nabubura sa kanyang isip lahat ng pinag-aralan niya.
There's something about Stelle. Whenever she looks at him, he feels different.
Tila hindi siya nakikita nito bilang ang kakambal niya. She looks straight to his
soul and it gives his heart the kind of warmth that thawed the cold walls around
it.
Is he bewitched or something? Hindi niya masabi. Basta ang alam niya, iba ang
nararamdaman niya para kay Stelle. It's not purely lust anymore. Masyado na siyang
nagiging komportable at unti-unting nasasanay sa presensya nito.
Kapag nasa trabaho, walang ibang tumatakbo sa kanyang isip kung hindi si
Stelle. He monitors her thru the camera footage that he watches in his phone.
Napapangiti siya kapag tumutugtog ito ng piano at nangangati ang mga paa niyang
umuwi kapag nakikita itong natutulog nang mag-isa.
He yawned. Nakatulog na ito habang siya ay nasa headquarters pa rin. Siguradong
madaling araw na naman siya makakauwi nito sa dami ng kailangan nilang i-review ni
Ramirez.
Si Ramirez na iba na ang awra mula nang maging opisyal kay Clary. Gone are the
days that Ramirez can't even put on a genuine smile. Ngayon, palaging makislap ang
mga mata at ang mga labi, madalas na nakangiti.
Parang ngayon. May multong ngiti na naman ito sa labi palibhasa ay ang mukha ni
Clary ang wallpaper ng computer nito. Napaisip tuloy siya. Should he take Stelle's
photogragh, too? Pero hindi niya naman pwedeng gawing wallpaper kasi mabubuko
siyang nasa poder niya ito. Sayang.
Napatagal yata ang titig niya kay Ramirez dahil lumipad na naman ang kanyang
isip. Kung hindi pa siya nitp binato ng nilamukos na papel ay hindi pa siya
magbabalik sa sarili.
"Hoy gago nababakla ka na yata sa aking kumag ka." Anas nito.
Umismid siya at binato rito pabalik ang papel. "Tarantado."
Ngumisi si Ramirez sak sumandal sa swivel chair. Inunanan nito ang mga palad
saka siya pinaningkitan ng mga mata. "There's something about you lately. You're
glowing."
"Look who talks gay shits, huh?"
"Tanga obvious nga. Chinismis lang sa'kin ng ibang agents. Iba raw ang awra mo.
You look...in love."
Kumabog ang puso niya. In love? Tangina nakikita pala 'yon? Napaiwas siya ng
tingin at tila hindi alam ang gagawin. Fuck, what's happening? Bakit parang hindi
niya mapakalma ang sarili niya? Dati ay isang hugot lang ng hininga, suot na naman
niya ang kanyang maskara pero ngayon? What the hell is going on with him?
"Alam mo, Tejano hindi naman kita huhusgahan kung makakalimutan mo agad si
Veronica. I mean, you've already been apart for so long even before she died. Hindi
naman din ako tsismosong tao para malamang may ibang babae nang nakakuha ng
atensyon mo bago pa mawala sayo ang asawa mo." Umayos ito ng upo. "Again, hindi ako
tsismoso ah narinig ko lang na bumili ka raw ng dress. Kung sayo man 'yon eh di
putangina mo layuan mo ko pero kung sa iba, iba na 'yan. Kahit kailan di ako
nakasagap ng balitang bumibili ka ng kahit ano para kay Nica."
Napailing siya. "Hindi ka nga tsismoso, Ramirez. Grabe hindi."
Humalakhak ito. "Hindi rin ako makiki-tsismis kung sino pero syempre
magkaibigan tayo tsaka partner mo ko kaya tangina mo sinong bagong chics mo? Bakit
ako hindi ko alam?"
Napangisi siya. "Gago selos ka yata eh?"
"Foda-se. Sino nga? Is it that girl you're flirting with in Dubai—"

"I uh, I'm kinda hungry. Let's go eat."

Ramirez made a fake frown. "Aww, tsk tsk. Now you're gonna ask me out? What the
fuck."
"Gago!"
 Humalakhak ito. "Okay, let's go and give me a ride, too. I wanna see my Clary."
Napakamot siya ng batok. Ano bang magagawa niya? Minsan tuloy gusto niya na
lang magsising sinuportahan niya ang buhay pag-ibig ni Ramirez noon. Lumabas ang
pagiging siraulo nito mula nang magbuntis ang nobya.
He suddenly wondered. Magkakaganito rin kaya siya kapag nabuntis niya na si
Stelle?
He snapped. Ano na naman ba iyong naisip niya? Masama na talaga ito. Iba
manghawa ang kanyang partner. Gusto na yata niyang madaliin ang pagreretiro nito
nang tumino na ang utak niya.

MARAHANG hinahaplos ni Stelle ang dulo ng daliri niya sa tungki ng ilong ni

Tejano, patungo sa panga at hanggang sa braso nitong nakayakap sa kanya. Hindi siya
makatulog. Paano ba naman may malaking koala bear na nakalingkis sa kanya ngayon.
They're only wearing their underwears, and she feels how warm his body is. His
head is on her chest while his arm is wrapping around her small wait. Hindi pa ito
nakuntento. Pati ang hita ay lumilingkis sa kanya!
To be honest, she didn't mind his weight. Mabigat, oo, but it brings a
different kind of comfort. Being this close to him feels...magical.
Gumalaw ito at sumiksik ang mukha sa kanyang leeg. "Stelle?" He called huskily
while his eyes remained shut.
"Do you wanna be baby koala now?"
Mahina siyang natawa saka hinaplos ang buhok nito. "No, it's fine. Just sleep."
Ngumiti ito at minulat ang isang mata bago inangat ang mukha upang dampian ng
halik ang kanyang labi. Magaan at sandaling halik lamang ngunit naging sapat na
para magwala muli ang kanyang puso.
"Goodnight, darling. I'm sorry I was so tired because of work." Inaantok nitong
sabi.
Tired because of work or tired because of too much fucking? She pursed her lips
together. Huwag na nga lang niyang sabihin iyon at baka saan na naman mapunta.
Ilang beses nang sinabi nitong natuturn-on niya ito kapag sinasabi niya ang f word
na iyon. Palibhasa ay ang inosente raw niyang tignan para magsalita ng ganoon.
Hindi niya alam bakit nag-e-explain ito pero may init na humaplos sa kanyang
puso. He isn't acting like a kidnapper at all. They actually look like live in
partners. Kung normal ito ay hindi niya na sigurado. She's never been this
comfortable in her life since she lost her parents.
Her parents. Naalala niya na naman. May bahagi ng utak niyang gustong itanong
kung sino ang mga taong kasama ni Tejano noon sa kanilang bahay ngunit nang minsang
tanungin niya ito kung ito ba si Emeraudo, dineny nito. She doesn't think he'll
tell her the answer when he isn't even confessing her the truth about who he is.
Siya at si Tejano, pareho silang may sikreto, ngunit gaya ng sinabi nito, hindi
niya kailangang aminin ang mga bagay-bagay hangga't gusto niya itong makasama...at
sa totoo lang, gusto niya.
Nang nasa poder siya ng Suprema, sunod ang luho niya ngunit dama niyang hindi
niya tahanan ang mansyon nito. Maybe she was just really craving for someone's love
that's why she behaved well, thinking that if she'll stay obedient, the Supreme
will shower her with what her heart truly wanted.
But with Tejano, everything just feels different. Masama na nga talaga ito. Iba
ang pakiramdam kapag ito ang kasama at kausap niya. Sooner or later she'll surely
watch herself fall into pieces once he decided to break her heart. Handa ba siya
para roon?
Paano kung kaya hindi siya nito iniinterrogate ay dahil alam na nitong siya ang
pumatay kay Veronica? Parang sinaksak ang dibdib niya. Paano kung ang paibigin siya
ang nakikita nitong paraan para gantihan siya? Matatanggap niya ba ang parusang
iyon?
Napahugot siya ng hininga at hindi napigilang halikan ang tuktok ng ulo nito.
His manly scent filled her nose and it brought both comfort and warning in het
system. Bahala na. She'll live by the moment for now.

"WOULD you like to go on a ride with me?" Tanong ni Tejano sa kanya. Nakaupo
ito sa kama at pinanonood siyang magbihis ng simpleng off-shoulder dress na binili
nito.
Sinulyapan niya ito sa salamin. "Where?"
Tejano stood up and walked towards her. Simpleng asul na v-neck shirt at itim
na pants lang naman ang suot nito pero napaka-gwapong tignan. Nagwala tuloy ang
dibdib ni Stelle nang huminto ito sa kanyang likod at pinatong ang baba sa kanyang
ulo habang ang mga palad ay namirmi sa kanyang balakang.
They looked at each other's reflection. Hindi tuloy napigilang makadama ng init
sa puso si Stelle. They look...good together. Hindi niya akalaing darating ang araw
na maiimagine niya ang kanyang sariling nasa bisig ng isang taong kalaban ng
Suprema.
Hindi niya rin masisisi ang kanyang puso kung tuluyan nang tumibok para rito.
She doesn't think Tejano is even aware of his own gestures. Minsan ay ito ang
nagtatali ng kanyang buhok. Kapag napagod ang daliri niya sa pagtugtog ng piano,
imamasahe nito ang kanyang kamay.
When they're sleeping, he always makes sure they're so close with each other.
Kapag nalayo siya rito kahit isang dangkal, agad siyang hinahatak palapit sa
katawan nito saka kukumutan at ikukulong sa matipuno nitong bisig. He is an
effortless gentleman despite the way he behaves in bed, and Stelle can't deny the
fact that she likes both of his sides.
Nahigit niya ang kanyang hininga nang marahang piniga ni Tejano ang kanyang
balakang. "Under the sea."
Umismid siya. "I don't know how to swim and we got no submarine."
"Yes, we do." He lowered his head and kissed her exposed shoulder in a soft and
gentle manner, yet enough to make the hair on her nape to stand to its ends. "The
Pharaoh can be converted into a submarine."
Nanlaki ang kanyang mga mata at gumapang ang excitement sa kanyang sistema.
"Really?!"
Dumausdos ang tungki ng ilong nito sa leeg niya habang humihigpit ang hawak sa
kanyang balakang. "Uh-hmm." He responded in a sensual way.
Napalunok siya. Oh, she knows those cues, alright? Kailangan niyang masuway ang
sarili niya kung hindi ay baka saan na naman mapadpad ang nagsisimulang init na
nabubuhay sa kanyang katawan dahil sa ginagawa nito.
"Okay, let's go!" Kumawala siya rito.
Tejano groaned, halatang unsatisfied ngunit nang ngisihan niya ay kinagat nito
ang ibabang labi saka siya kinabig upang halikan nang may pagpipigil bago piniga
ang kanyang pang-upo.
"Mamaya ka lang sa'kin."
Kumunot ang noo ni Stelle. "What did you say?"

"Nothing." He suppressed his smile. "I said let's go. I'm excited to go
diving."
"Diving? I thought we'll take the Pharaoh?" She innocently asked.
Makahulugan itong ngumisi bago siya inakbayan. "Yeah, and I'll dive a pearl
inside the Pharaoh." He breathed in and gulped while smirking. "My favorite
pearl..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kabanata 15

Kabanata 15
NAPAHIGIT ng hininga si Stelle nang unti-unting lumusong sa tubig ang Pharaoh.
Her pupils dilated and her lips went in total awe. Ang kanyang kamay, mahigpit na
humawak sa braso ni Tejano kasabay ng pagbilis ng tibok ng kanyang puso dala ng
excitement.
The ocean is so beautiful she cannot even find the right words to describe
everything she's seeing. Iba't-ibang klaseng isda at halamang dagat ang natatanaw
niya sa ibaba. It's scary but exquisite. Tulad ng pakiramdam na kayang ibigay ni
Tejano sa kanyang puso.
Napatingin siya rito habang kumikislap sa tuwa ang kanyang mga mata. "Thank you
for taking me here. It's really beautiful."
He smiled slightly and held the side of her face. Pumungay ang kanyang mga mata
nang humagod ang hinlalaki nito sa kanyang pisngi habang nakatitig sila sa isa't-
isa.
"You are beautiful. Every inch of you, from your body to your heart, mind, and
soul." Humugot ito ng malalim na hininga. "I don't think I'll ever get enough of
you..."
Tumambol ang puso ni Stelle sa saya. Hindi niya inasahang maririnig ito mula
kay Tejano kaya naman ang puso niya, halos magwala. It feels good to be admired by
her beauty, but it's way felt better to be liked because of her soul.
Hindi niya inasahang titignan siya ng isang lalake sa kung paano siyang titigan
ni Tejano. Those eyes, it's no longer looking at her with desire and lust. Behind
those green pools is something far more beautiful and it brings a different kind of
happiness to her heart.
Lumalim pa ang inabot ng Pharoah ngunit ang takbo ay naging mabagal. Pinanood
nila ang mga isdang lumalangoy sa paligid, tila bumabati sa kanila. Napakaganda.
From the corals to the schools of fishes of different sizes and colors, this trip
to an underwater kingdom is just one of a kind and definitely her most
unforgettable getaway.
Mayamaya'y kinuha ni Tejano ang kanyang kamay. Natigilan si Stelle nang
ipagsalikop nito ang kanilang mga kamay saka nito dinala sa tapat ng labi nito.
And then he did the most heart melting thing he'd ever done to her. Sumara ang
mga mata nito kasabay ng marahang paglapat ng mga labi sa likod ng kanyang palad.
Masuyo at tila may halong pagmamahal. Hindi iyon inasahan ni Stelle. That simple
move just made their trip more unforgettable.
A beautiful kind of warmth wrapped around her heart when he opened his eyes and
it met hers. Ang mga labi niya, hindi naiwasang kumurba para sa isang matamis na
ngiti. Huli na nga yata talaga para iligtas niya ang kanyang sarili mula sa
nadarama para rito, dahil bago pa man niya napagtanto ang mga bagay-bagay, nahanap
na nito ang daan patungo sa kanyang puso.
She gulped and pushed the auto-pilot button. Tinawid niya ang kanilang pagitan
at kumandong dito paharap, ang magkabila niyang hita ay namirmi sa gilid ng mga
hita nito. Hindi naman ito tumanggi. Ibinaba pa nga nang kaunti ang upuan nang
hindi siya mahirapan.
Stelle smiled and anchored her arm on his neck. Ang isang kamay niya, nilapat
niya sa pisngi nito saka siya humugot ng malalim na hininga.
Namungay ang mga mata nito kasabay ng pagganti ng matipid na ngiti. Ang mga
palad nito, masuyong humawak sa kanyang baywang bago nito inangat nang bahagya ang
ulo upang mahalikan siya-marahan at malayo sa nakasanayan ngunit napakasarap sa
pakiramdam.
When their lips parted, they stared at each other's eyes in a way Stelle would
like to remember until her last moments. May kakaibang kislap sa namumungay nitong
mga mata at nagdadala ito ng kakaibang init sa kanyang puso.
"What are you doing to me, Stelle? Why are you making my heart go wild all the
time?" He asked in a gentle tone.
 Gusto niya ring itanong ang parehong mga salitang iyon. Ano bang ginagawa nito
sa kanya? Bakit sa kabila ng pagkuha nito sa kanya at paglayo sa taong tinuring
niyang pamilya, hindi niya magawang mamuhi rito?

There's something going on between them she knew will stay

in her heart for a very long time. Hindi niya maisatinig, ngunit tila sapat na ang
marahang hagod ng kanyang hinlalaki sa pisngi nito upang maintindihan nito ang nais
niyang sabihin.
"I've never been this crazy over someone. All my life, I had to guard my heart
because it's my most vulnerable part, but for you, God, I'd crush my heart
willingly..."
Uminit ang sulok ng kanyang mga mata at nagsabay na humagod sa kanyang dibdib
ang saya at guilt. Hindi niya na kaya. She's falling in love already and if she'll
entertain this beautiful feeling, kailangan na niyang maging honest. Kailangan na
niyang maipaalam ang katotohanan.
Inipon niya ang lakas ng loob saka siya nagpakawala ng marahas na buntong
hininga. Natatakot siya, ngunit ito ang tamang gawin. Kung itaboy na siya nito oras
na malaman nito ang totoo, babaunin niya sa kanyang puso ang mga bagay na
pinagsaluhan nila kasama ang mga pakiramdam na si Tejano lamang ang may kayang
magpadama sa kanya.
"C-Can you still look at me the same way once you find out I'm the one who took
away the love of your life? The one you exchange vows with?" Namuo ang kanyang luha
at may bumara sa kanyang lalamunan. "The one you once wished to spend forever with?
Can you?"
Dumilim ang ekspresyong nakapinta sa mukha nito. Gumalaw ang panga at humigpit
ang hawak sa kanyang baywang.
"Why are you telling me these things? Don't you wanna stay with me anymore?"
Seryoso nitong tanong.
She sniffed. "Of course I want to. I'd love to be with you. You have no idea
how much you can make me feel so warm and comfortable whenever you're holding me
close but it's scary sometimes... because while you're kissing me, my mind keeps
shouting that I took away someone very important to you...and that makes me feel so
heartless."
Pumatak ang kanyang luha. "I'm sorry..."
Umigting ang panga nito at sumara ang mga mata ngunit hinatak nito ang kanyang
ulo pababa saka nito hinalikan ang kanyang noo. Natigilan siya nang halikan din
nito ang sulok ng kanyang mga mata saka nito pinalis ang kanyang mga luha.
"If...If I'll tell you my darkest secrets, can you promise me you will never
leave my side again? Can you do that, Stelle?"
Lumunok siya at inangat ang ulo bago siya mahinang tumango. Kung alam lang nito
kung gaano kasarap sa kanyang pakiramdam na marinig na nais din nitong makasama
siya.
He sighed as if his chest just went heavy. Sandali silang binalot ng
nakabibinging katahimikan. Sa sobrang tahimik pakiramdam ni Stelle ay nadidinig na
nito ang lakas ng tibok ng kanyang puso.
"I...I am not the man you thought I was. When your house was attacked by my
evil father, it was my twin who saved you. He pretended to be me that's why father
called him Emeraudo."
Napakurap si Stelle. "Y-You have a twin?"
He jerked his head up and then he cleared his throat. Halatang nahihirapan
itong umamin sa kanya at nakakataba ng puso para kay Stelle na nakikita niyang
sinusubukan nito lahat ng makakaya nito para lang ibukas ang katotohanan sa kanya.
She gently raked his hair and held his face. "It's okay. You can be completely
honest with me and I promise you...I will, too."
Lumambot ang ekspresyon nito at ang mga labi ay pagod na ngumiti bago bumuntong
hininga. "My brother and I, we're identical. That night you met me at the bar, I
was guarding my brother...and I was planning to kill Veronica that night but you
came to me and I got...I got so smitten. I got off track of the real plan but when
you called me Emeraudo, it hit me. What if... What if you're expecting me to be my
twin that night?"
Pinis nito ang kanyang baywang kasabay ng pagguhit ng takot sa mga mata nito.
"What if up until now you're still seeing me as the man who saved you and not as
who I really am? All these years that I'm living as my twin, I've never been this
scared to be seen as Tejano..." Umiwas ito ng tingin. "For the first time, I cared
for how someone sees me."
"Then why didn't you tell me who you really are that night when we first met?"
Lumunok ito. "I can be Emeraudo, I can also be Tejano. Since the day I met my
twin, I already accepted the fact that I should be me or Tejano when needed. You
knew him as Emeraudo. That's my real identity but I feel like if you'll call me by
that name, you're seeing me as my twin. I don't want that. With you, my identity
matters so much..."
"When he joined MI6 and married Veronica, he introduced himself as Emeraudo
Romani. He became me, Stelle. Veronica loved Emeraudo. My dead twin brother not the
re owner of that name..."
Pumungay ang mga mata ni Stelle nang makita ang pagguhit ng frustration sa mga
mata nito. Gusto niya iyong pawiin. His real identity was hijacked from him but be
it his own idea or not, she wanted to love him as who he is.
Kung paano nito ipinakilala ang sarili sa kanya, iyon ang nais niya.
"Tejano..." She called. Nang magtama ang kanilang tingin, matipid niya itong
nginitian saka niya hinaplos ang dulo ng kanyang daliri sa pisngi nito.
"That's my twin's name. His real name." May bahid ng lungkot nitong sabi.
Umiling siya. "You said you are both. He already took the liberty of being
Emeraudo the moment he chose to use your name. It's time for you to pick
yours...and if I'll be the one to choose, I'd go for the name you told me the first
time we met. I don't wanna remember the man who saved me but the man whom I gave
myself to wholeheartedly." Ngumiti siya saka dinampian ng halik ang labi nito.
"Tejano Romani. The man in front of me isn't the Emeraudo Veronica had married
but the Special Agent Tejano who got my heart..."
Lumambot ang ekspresyong nakapinta sa mukha nito. "Oh, Stelle. You never failed
to make me feel so whole." Kinulong nito ang kanyang mukha sa magkabila nitong
palad saka siya hinalikan nang buong puso, and Stelle answered with the same
intensity.
When their lips parted, he smiled so genuinely at her, his eyes are twinkling
with the kind of joy she wishes to see often in him.
"You don't have to live as someone's shadow anymore. Claim your identity. You
deserve it."
Lumapad ang ngiti nito saka siya niyakap. "I will, darling. I don't think I'll
let you call him by the name you moaned anyway."
She gasped and pulled away before she patted his shoulder. "Tejano!"
Mahina itong humalakhak bago siya muling hinalikan sa labi.
"That's right. That's my name now. I deserve that name you're calling me..."

A/N: Oh gets niyo na bakit Tejano ang title at hindi Emeraudo? He deserves it.
He deserves to name himself anyway.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 16

Kabanata 16
 GUMAPANG ang kiliti sa katawan ni Stelle nang magsimulang lumalim ang halik na
pinagsasaluhan nila ni Tejano. Heto na naman ang mahika ng halik at haplos nito,
ngunit sa pagkakataong ito, may kakaibang pakiramdam na sumasabay sa init na
kanilang pinagsasaluhan.
As if it's not just sex anymore they're about to do. Those sweet sparkles in
his eyes, it's just so beautiful and heart warming in a calming sense. Hindi niya
napigilang ngitian ito nang sandaling maghiwalay ang kanilang mga labi. Ang mga
palad nito, humagod sa kanyang magkabilang hita, tinutudyo ang edge ng kanyang
underwear na alam niyang mamaya lamang ay nasa sahig na ng Pharaoh.
"How many girls have you bedded already, hmm?" Hindi niya naiwasang magtanong.
Tejano suppressed a smile. "Darling we can keep the romantic vibe. I don't want
you to turn into a furious mermaid right now."
Naningkit kunwari ang kanyang mga mata. "Too many to answer me, I guess? It's
unfair I only went to bed with you."
"Good." He squeezed her thighs. "Because I'm surely gonna hunt down men who
preyed on you if there were."
"But I am not permitted to know how many girls—"
Pinutol nito ang sinasabi niya ng isang mapusok na halik. "Hmm, you look hotter
when you're being jealous. Come sit here. I'll shoo away that sweet jealousy you're
feeling."
"Wait, darling. About the Sup—"
"Damn, can you say that again?"
Kumunot ang noo ni Stelle. "Hmm?"
Matamis itong ngumiti, ang mga mata ay kumislap sa kakaibang tuwa. "Call me
that way again."
"Darling?"
Nagngising tagumpay ito at mahinang natawa. Niyakap nito ang kanyang baywang
saka inangat ang ulo upang ibaon ang mukha sa kanyang dibdib. "Ah, damn that's the
sweetesr word you ever said to me." He sighed and lifted his head, ang baba ay
nanatili sa kanyang dibdib. "I wanna get you pregnant so you can never runaway from
me anymore."
Kumabog ang puso ni Stelle. Kung dahil sa kaba o excitement, hindi niya
makumpirma. May dumaang init sa kanyang puso at ang sulok ng kanyang mga labi ay
kusang umangat. She suddenly pictured out a family. Siya, si Tejano, at isang baby.
She suddenly wondered how it would feel? Ang magkaroon ng pamilyang matatawag
niyang kanya? Pero sa kanilang sitwasyon ngayon, parang ang hirap yatang buuin
iyon. Sa mata ng lahat, kalaban siya ng batas at si Emeraudo ito. Their worlds are
the total opposite.
Lumunok siya at sinuklay ang buhok nito. "Isn't it too early to say such thing?
Look at us right now? The Supreme might be looking for me and once the MI6 finds
out I'm with you, they'll surely send me to prison for killing Veronica."
Napawi ang saya sa mga mata nito. "Are you worried that we will never be at
peace?"
Humugot siya ng hininga saka mahinang tumango. "We may be feeling the same way
but..." Malungkot siyang ngumiti. "I don't want to get you in trouble."
"No." Umiling ito at masuyong kinulong ang kanyang mukha sa magkabila nitong
palad habang nakatitig sila sa isa't-isa. "You won't, Stelle and the only way I'll
be in trouble because of you is once you decide to leave my side. I'll go mad. I'd
surely lose myself if I'll lose you one day."
Namasa ang sulok ng mga mata ni Stelle. The way he said it, it's as if he meant
every word. Hindi niya akalaing mararamdaman niya rin ang ganoong klase ng init sa
kanyang puso. Noong bata pa siya, palagi niyang nakikita ang kislap sa mga mata ng
parents niya. Now she finally understands why.

They were in love...and now she's seeing that same sparkle

in Tejano's magnetic pair of green eyes.
Sinandal niya ang kanyang noo sa ulo nito. "Don't ever get tired of me, okay?
Even when I'm being difficult."
Ngumiti ito at hinaplos ang kanyang panga gamit ang hinlalaki. "You're never
difficult, Stelle. In fact you are the kind of simplicity I need to balance my
life."
She sniffed. "Can I tell you about the Supreme now? A—Aren't you gonna dump me
after you learn everything I know about her?"
Gumuhit ang pag-aalala sa mga mata nito. "Of course not. I'll find a way to let
the MI6 Pacific know everything you'll tell me without them knowing about us being
together. I'll keep you away from everyone who will try to keep us apart."
"But," bumagsak ang kanyang mga balikat. "W—What if they'll threaten you? What
if in order for you to keep your job, you're gonna have to surrender me?"
Bumuntong hininga ito at masuyo siyang hinatak hanggang sa makasandal ang
kanyang ulo sa dibdib nito. Napatitig si Stelle sa mga isdang lumalangoy sa labas
ng Pharaoh nang halikan ni Tejano ang kanyang ulo saka nito niyakap ang mga braso
sa kanya na tila gustong ipadama sa kanyang pinoprotektahan siya nito.
"You don't have to worry. Let me handle everything. I want you to just do one
thing, Stelle."
"What is it?" Mahina niyang tanong bago inangat ang ulo upang tignan ang mga
mata nitong malambot na ang ekspresyon.
"Stay and keep me drunk in love with you..."

"SOMEONE is fucking in love. Obvious na hindi pa aamin." Pasaring ni Ramirez at

may pasulyap-sulyap pang nalalaman.
Umismid si Tejano at ngumisi. Palibhasa kabisado nito ang itsura ng in love
dahil nabaliw din ito sa pag-ibig. Kung tutuusin ay maaari niya sana itong matanong
ng mga bagay-bagay. Gusto niya sanang surpresahin si Stelle pag-uwi niya.
The moment she decided to open up every single detail to him with so much
trust in his promises, he knew she's really for keeps. Gusto niyang maipadama niya
kay Stelle na hindi ito nagkamaling nagtiwala ito sa kanya. He's thinking of a
candlelight dinner at the rooftop kaso ay hindi niya naman iyon maisi-set up
kung...
Bigla siyang nakaisip ng pilyong plano. Stelle was so tired after they made
love inside his Pharaoh. Halos buhatin na niya ito patungo ng master's bedroom
dahil babagsak na ang talukap ng mga mata. Kung papagurin niya ito ulit at
makakatulog, magkakaroon siya ng pagkakataong mai-set up ang date sa rooftop.
Ah, he can picture out his ray of sunshine wearing something red, petals of red
roses are scattered from the bedroom floor to the stairs leading up the fireworks
viewing deck. He'll prepare their meal and he'll light up scented candles all over
the place. Maybe he should pay some people to light up the sky with fireworks
display, too?
Hmm... Maybe a bed of roses would be great, too? Tanong niya sa kanyang isip.
How romantic it would be to make love while fireworks are exploding above them? 

Wala sa sarili siyang ngumisi. "Mahusay kang kupal ka." Bulong niya sa sarili.
Mayamaya'y may pumukpok na ballpen sa kanyang ulo. Bigla siyang napasinghap
dahil nakaupo na sa kanyang mesa si Ramirez at naniningkit ang mga mata. Paano
naman ito nakarating sa mesa niya nang hindi niya namamalayan? Ganoon ba kalalim
ang pag-iisip niya?
"Ayos pa ba ang tornilyo mo?"
"Gago syempre." Tinulak niya ang kanyang swivel chair at tumayo. Naglakad siya
patungo sa hallway bitbit ang kanyang tab kung nasaan ang files na ipapasa niya. Si
Ramirez naman ay talagang hindi siya tinantanan. Saka na niya sasabihin dito ang
tungkol sa mga nalaman sa Suprema mula kay Stelle. Hahanap muna siya ng paraan na
hindi mabubuko ng lahat na kasama niya ito.
 "So kelan mo ibubulong ang tungkol sa chics mong bago? Maganda ba?"
Para siyang nawala sa sarili nang sa pagtanong nito ay nag-flash sa kanyang
isip ang itsura ni Stelle. Nakangiti at puno ng buhay ang mga mata habang tinatawag
ang kanyang pangalan sa malambing na paraan.
"Maganda." He smiled like a fool. "Sobrang ganda. Parang reyna ng karagatan sa
kagandahan."
Binangga ni Ramirez ang kanyang balikat. "Tangina mo meron nga! Tapos hindi mo
sinasabi sa akin? Ano ako sa buhay mo, display?"
"OA mo." Humalakhak siya. "Nagka-baby ka lang tumindi na 'yang saltik sa utak
mo hindi ka naman ganyan noon."
Ngumisi ito. "Gago ganto 'pag nabaliw sa pag-ibig."
"Korni gago nandidiri ako sayo."
Sa totoo lang nagsisimula na siyang makarelate kaya lang ay ayaw niya namang
humantong sa lebel ni Ramirez. He completely turned into a crazy guy! Imagine a
former undercover mafia boss who slaughtered hundreds for his woman act this way
now? May sapi yata ang partner niya.
Or maybe this is actually the real Ramirez before life ruined him. Clary's love
just revived the real him. The jolly and crazy Ramirez?
Hindi niya makumpirma pero maraming nagsasabing nakakatakot si Ramirez noon.
Ngayon ay halos lahat kasundo na nito dahil laging maayos ang mood. Well, nadanas
din naman niya ang lupit nito noon. Kung murahin siya nito noon ay halos suntukin
niya na. Mabuti na lamang at nagawa niyang intindihin kung saan ito nanggagaling.
"Isusumbong kita kay Clary oras na hindi mo sinabi sa akin."
Napakamot siya ng batok. "Para kang bata, Ramirez. Ikaw yata dapat ang
ipagbuntis ni Clary!"
Bumuntong hininga ito at inigting a g panga. "Now you're hurting my feelings."
"Kahit ipisikal pa kita." Nakangisi niyang tugon. "Akala ko ba hindi ka
chismoso eh bakit nangungulit ka?"
"Kapag tropa hindi chismis ang tawag doon."
Kumunot ang kanyang noo. Ano na namang kalokohan ito? Palala na talaga ng
palala 'tong kumag na ito. "Eh ano palang tawag?"
Ramirez smirked meaningfully. "Sharing of valuable information among friends."
Napahugot ng hininga si Tejano saka ito marahas na pinakawalan bago niya
hopeless na tinignan si Ramirez. "Iba na 'yan. Masama yata ang naging tama ng utak
mo nang sumabog ang Black Mamba."
"Sabihin mo na, Tejano."
"Ayoko."
"Nakichismis ka sa buhay pag-ibig ko pagkatapod ako hindi mo ako sasabihan?
Anong klase kang kaibigan?"
Napailing siya. "Tanga kusa kang nagki-kwento noon."
"Ay kusa ba." Humalakhak ito.
Naihilamos ni Tejano ang kanyang palad sa kanyang mukha. "Hay! Tara nga sa
neuro section!"
"Bakit?"
"Papatignan ko kung ayos pa ang utak mo bago mabaliw ako kasama mo—"
Napahinto silang pareho nang sa pagliko nila sa sunod na hallway, isang
pamilyar na bulto na ang kausap ng isa sa mga boss. Biglang pinanlamigan ng katawan
si Tejano. Nang magawi sa direksyon niya ang tingin ng kasamahan sa trabaho,
pakiramdam niya ay binabantaan na siya nito.
His jaw moved dangerously as his pools darkened. Don't you dare spill the truth
about my Stelle, Floyd. Don't you dare.

Magkakamatayan tayo oras na mapahamak ang babaeng mahal ko...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 17

Kabanata 17
"ROMANI, you look like someone who just saw a ghost." May panunuyang bati ni
Floyd kay Tejano nang umalis ang boss nila. Hindi niya nagugustuhan ang multong
ngisi sa labi nito na tila may gustong ipahiwatig.
It was as if he already knows about Stelle being with him...
Kumuyom ang mga kamao ni Tejano at ang kanyang ekspresyon ay lalong dumilim.
"Floyd." He breathed in deeply, trying to wear his deceiving face but it's so hard.
"You took a long break."
"Yeah, I did and uhm," ngumisi ito at ang tingin ay naging mas makahulugan na
tila may nais talagang iparating. "I had some chitchats with old friends.
Fortunately, I found out some really interesting information."
"Found out?" Inis siyang natawa at ang kilay ay umangat. "Or maybe you just
really know a lot of things considering..."
Pinigil niya ang sarili na ituloy ang sinasabi. Si Stelle. Kailangan niyang
maprotektahan si Stelle. Kung hindi lamang niya ito iniintindi, baka nabugbog niya
na si Floyd kanina pa dahil naiirita siya sa itsura nito.
Floyd smirked and shook his head. "You better know who you're messing with. Be
careful with that filthy mouth of yours. We both know I got the ace card, Romani."
Iniwan sila nito na halos hindi maipinta ang kanyang mukha habang si Ramirez ay
nababalot ng pagtataka. Sinundan nito ng tingin si Floyd at nang makaalis ay
tinapik ang kanyang balikat.
"Whatever is going on, you gotta tell me now before it's too late." Seryoso
nitong ani.
Napahugot ng hininga si Tejano. Hindi pa niya masabi kung tamang idawit si
Ramirez dito. Paretiro na ito at baka kung masasabit sa kanyang sariling problema,
baka pati ito ay maipit. Clary needs Ramirez. Hindi kaya ng kunsensya niyang
maudlot ang pagsasama ng mga ito dahil sa kanya.
"I'll tell you soon. You don't have to worry about me. Si Clary muna ang isipin
mo."
Dumilim ang ekspresyong nakapinta sa mukha ni Ramirez. "Noong kinailangan kita
hindi ka nagdalawang-isip na tulungan ako. Sana hindi mo rin pagdudahan ang
pagiging kaibigan ko sayo. Maiintindihan ko kung itatago mo ang tungkol sa chics mo
pero kung may problema kang pwedeng maglagay sayo sa alanganin, you better tell me
as soon as possible. Tangina ka ayokong magugulat na lang akong ikaw na pala ang
aarestuhin ko."
Mapakla siyang ngumiti. Alam naman niya iyon. Sa totoo lang, sa buong
pananatili niya bilang ang kapatid niya, nabuo ang magandang pagkakaibigan nila ni
Ramirez. He figured it all out. Si Clary at Ramirez, they aren't included on the
people he had to deal with in a fake way. However he responded to the friendship
they offered him, it was all real.
Kaya hindi niya handang isangkalan ang tyansa ng dalawang sa wakas ay magkasama
na. He had the front seat when Ramirez was still fighting for Clary to be in his
life. He was the one picking up Ramirez when he's so drunk and barely surviving
from all the pain. Nakita niya kung paanong ang tigasing si Ramirez, halos lumuha
ng dugo nang mawala si Clary.
Nakita niya lahat iyon kaya ayaw niyang maudlot ang pagsasama ng dalawa dahil
sa sarili niyang problema.
Nagpaplano naman na siya kung sakaling magkanda-letse-letse na ang mga bagay-
bagay. Plan A niya na ang gamitin kay Stelle ang salvation bullet niya kaya lang ay
kailangan niya ring paghandaan ang maaaring mangyari oras na malaman ng MI6 ang
tungkol sa kanila. 
Only one of them will be freed. Kung si Stelle ang pipiliin niya oras na mabuko
sila, wala siyang ibang maaasahang poprotekta rito habang nakakulong siya kung
hindi si Ramirez. If he'll let Stelle escape now and he will use the salvation
bullet to save himself, there's a huge possibility that Floyd will use against him
more cards kung hindi niya mapapatunayang kasabwat ito ng Supremo.

Ang problema, si Stelle lang ang maaaring makapagpatunay at

hindi niya pwedeng i-expose agad si Stelle. If Floyd will remain a free man, the
Supreme can make him do a lot of things. Pwede siyang itapon ulit sa kulungan kung
sakali at sa pagkakataong iyon, hindi niya na mapapalaya ang sarili niya.
He cannot really count on his partner if that'll be the scenario. Ramirez is
already retiring in a few months and Clary will surely going to need him more now
that she's about to give birth. Hindi niya pwedeng iatang sa balikat ng partner
niya ang kapakanan ni Stelle oras na mahatulan siya ng treason.
He gulped and looked at Ramirez. "Kung... Kung sakali na mawala tayong pareho,
kanino mo ipagkakatiwala si Clary kung walang Agatha at Sir Manuel?"

Hindi man lamang ito nag-isip nang matagal. "Kung ang tanong na iyan ay kung kanino
mo ipagkakatiwala ang isang taong mahalaga sayo oras na hindi ako pwede, tanungin
mong mabuti ang sarili mo. Sino bang naging matapat sayo noong mga panahong
kailangan mong ilayo si Veronica? Who protected her at all cost?"

Napaigting ang kanyang panga at naiwas niya ang kanyang tingin. Si Trojan
Lindstrom. Ang mismong kapatid ng taong dahilan kung bakit namatay ang kakambal
niya...
Truth is, Trojan showed real loyalty to him because he thought he's the same
Emeraudo who helped him and his girl. Tinalikuran nito ang sariling kapatid at
naging tapat sa kanya sa loob ng ilang taon. 
Napahigpit ang pagkakakuyom ng kanyang mga kamao. But he only got one salvation
bullet and Trojan is in jail. Paano na iyon? Hindi niya pwede isama sa options si
Trojan kahit na may punto si Ramirez. Maaasahan niya si Trojan sa pagprotekta kay
Stelle gaya ng pagprotekta nito kay Nica noon, iyon ay kung nasa labas ito.
He's got to think thoroughly. Hinilamos niya ang kanyang palad sa kanyang mukha
at pinakawalan ang hanging naipon sa kanyang dibdib. Bahala na. Kailangan kapag
umuwi siya mamaya, hindi mabakas ni Stelle ang problema. He needs to deceive his
ray of sunshine.

NAKAIDLIP si Tejano habang pauwi. Nang tumigil ang Pharaoh na sinet niya sa
auto-pilot, suminghap siya at hinilamos ang palad sa kanyang mukha. Sandali niyang
tinitigan ang labas ng sasakyang tumigil na sa harap ng bahay.
For the first time, he dreamed of his twin brother. Ang kanilang maikling
usapan, nanatili pa sa kanyang isipan at ang huli nitong tanong, naglaro saglit sa
kanyang utak.
"Did love destroy the so-called Deceiver?"
Nag-isip si Tejano, ngunit habang kinakalkal niya ang mga tamang salita sa
kanyang isip, napansin niyang hinawi ni Stelle ang kurtina sa may bintana at
matamis siyang nginitian.
His heart suddenly became at peace and it made him realize the right answer for
his twin's question.
No. Love didn't destroy him. Love made him feel valid and authentic. Kapag kay
Stelle, hindi niya kailangang dayain ang lahat. Hindi niya kailangang pekein ang
ngiti at kislap ng mga mata niya, and she always makes him feel that it's alright
to be the man he's actually supposed to be.
He sighed and unlocked the door. "What would I be without you?" Hindi niya
napigilang itanong bago siya tuluyang lumabas ng kanyang sasakyan.
 Excited siyang nagtungo sa loob ng bahay at si Stelle, mabilis na lumapit sa
kanya saka siya niyakap. Ah, this is home. This is what being alive feels like. And
this is what he wanted for himself. Ito ang klase ng buhay niya sa labas ng trabaho
at masaya siyang binibigyang katuparan ni Stelle ang isang pangarap na ni minsan ay
hindi niya inakalang aasamin niya.
"You're early today." Ani Stelle habang nakalingkis sa kanyang baywang at ang
ulo ay nakatingala.
He stroke her unruly curls and pecked some kisses on her lips before he lifted
her up. Naglakad siya sa mahabang couch at kinandong ito. "Yeah. I didn't do field
works today so I got out from work early. How's your day? Did you get bored?"
Umiling ito. "I learned the new piece from the phantom of the opera. I'll play
it to you once I mastered it."
Kusang umangat ang sulok ng kanyang mga labi at ang dulo ng kanyang mga daliri
ay nagtaas-baba sa balikat nito. "I'm sure you'll learn it fast."
Ngumiti ito at hinaplos ang kanyang buhok. "Darling?"
"Hmm?"
"Uhm, d—do you know why your dad killed my parents?"
Natigilan siya sandali nang mahimigan ang lungkot sa tinig ni Stelle. Sinasabi
na nga ba niyang darating ang araw na itatanong din ito sa kanya ni Stelle at sa
totoo lang, hinihintay lamang niya ang pagkakataong ito nang maipaliwanag niya nang
maayos ang nangyari.
He cleared his throat and rested his palm on her thigh while the other is on
her waist. "My dad does a lot of dirty jobs for loan sharks and powerful people.
Usually, he's getting hired to kill if someone didn't pay his clients or if they
did something the clients didn't like. I only know a few things about your parents
since I looked up about the reports but I found out that a woman named Aditha hired
my father to kill your folks. I think it has something to do with their affair."
Napakurap si Stelle. "A—Affair? But my Dad never cheated on my mother. They are
so in love."
"I don't wanna judge your dad, darling but we don't know if it's true or not.
Sadly, I cannot find Aditha's record but according to some informants, Aditha had a
daughter...and it's Veronica."
"V—Veronica?!"
Tumango si Tejano habang kunot ang noo. "You know, it puzzles me so much.
Reports clearly said that Veronica was the only one who had ever seen the Supreme.
They said she's adopted but I cannot trace her roots...as if it doesn't exist."
Napansin niyang napalunok si Stelle. "T—Tejano, what if... Veronica was never
adopted?"
Lumamig ang pakiramdam ni Tejano. "Are you saying that..."
Stelle nodded. "What if the Supreme is actually Aditha? What if I wasn't
adopted by the Supreme accidentally? I was sold to her, Tejano...as if she's
actually looking for me."
Nadama niya ang paglungkot ng tinig nito at ang mga mata nito, unti-unting
lumamlam. He sighed and rubbed his palm on her side. "I'll find out the truth,
darling. Stop thinking about it now. I don't like to see yo sad."
Pilit itong ngumiti sa kanya ngunit ang mga mata ay nanatiling malungkot.
"Thank you, darling."
Tejano tried to brighten up his expression. Ayaw niyang nakikita itong
malungkot kaya ang kanyang plano para sa kanila ngayong gabi, bumalik sa kanyang
isip.
Gumuhit ang pilyong ngiti sa kanyang mga labi. "Do you feel pregnant already?"
Natawa ito nang mahina at ang mukha ay umaliwalas na rin sa wakas. "I don't
know. Why? Are you really serious about the baby thingy?"

He rolled the tip of his tongue on his parted lips and pulled the edge of her
shirt up. Namula kaagad ang pisngi nito at ang mga talukap ng mata ay bumigat.
He smiled and kissed her shoulder blade. "Dead serious..."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 18

Kabanata 18
NAPAHAGIKGIK si Stelle nang makita ang disappointment sa mukha ni Tejano
pagkatapos niyang sabihin sa pangsampung pagkakataong hindi talaga gustong pumikit
ng mga mata niya. Paano ay hinihintay yata siya nitong makatulog ngunit dahil
nakaidlip siya kaninang tanghali, hindi siya nagawang dalawin ng antok.
"I'm serious, darling. Go to sleep." Halatang naho-hopeless na nitong sabi. Oh,
he sounded begging already and Stelle just can't help but find him cute when he's
like this.
Mahina tuloy siyang tumawa. Niyakap niya ito at mahinang tinapik ang tagiliran
habang nakatitig sa nanghahatak nitong mga mata. "Just tell me what you're up to.
I'm not really a fan of surprises. It's too obvious that you're planning
something."
Pagod siya pero hindi talaga siya inaantok. Ni ang humikab ay hindi niya magawa
dahil sa haba ng tulog niya kanina. Isa pa, ginigising ang diwa niya ng
kyuryosidad. Ang dali naman kasi nitong basahin dahil sa excitement nitong
makatulog siya ngayon samantalang kapag nagsasalo sila sa kama, lilingkis ito
pagkatapos at makikipagkwentuhan sa kanya. They'd talk anything under the sun and
it just feels so good.
"How did you even know I'm planning something, hmm? Don't you know how my mom
and my brother called me?" Tumaas ang kilay nito kaya hindi niya napigilang
mapangisi.
"What?"
"The Deceiver, darling. So I don't know how you found out I'm gonna do a
surprise." Frustrated nitong tugon.
Natawa siya nang mahina. "Tejano, it's so obvious. Sorry, darling. Your
deceptive acts no longer work on me. I made sure I am familiar with everything
about you. You can no longer fool me."
He groaned and frowned. "But this is my first time to do a surprise." Bumuntong
hininga ito. "I just...wanna make it special although I am fucking things up at
this point already."
May init na humaplos sa puso ni Stelle. Nakikita niya naman iyon at nadarama
rin niyang gusto nitong mag-exert ng effort para sa kanya kaya nga mas ayaw niyang
matulog. Nag-eenjoy siyang makita ang excitement sa mga mata nito kaya lang
nangangati na siyang malaman kung ano ba iyon. Sabi nga niya rito, hindi siya fan
ng mga surpresa kaya hindi na siya mapakali.
"How about I help you out and then I'll pretend I am not aware of it?"
Sinimangutan siyang lalo ni Tejano. "Ha ha. Nice try."
"But please?"
"It's no longer a surprise if you'll be part of the whole preparation."
Eksaherada niyang pinakawalan ang hangin sa kanyang dibdib. "Fine. I'll stay
here but I will not sleep." Umalis siya ng kama at suot lang ang underwear ay nag
pamaywang sa harap nito.
Bigla siyang nakadama ng pamumula ng pisngi nang hagurin siya nito ng tingin sa
mainit na paraan. She suppressed her smile. Whenever Tejano stares at her this way,
it always feels like it's his first time he's seeing her naked body. Palaging may
paghanga. Palaging may pagbubunyi at pagnanasa.
"Go out now. I'll take a nice bath."
Umangat ang sulok ng labi nito. "Uh, can I join?"
Umarko ang kanyang kilay at gumuhit ang kanyang ngisi. "Ha ha. Nice try. Go out
now and do your surprise. Call me when it's all set."
Tejano groaned and jumped out of bed. Mabilis nitong tinawid ang kanilang
pagitan hanggang sa tuluyan nitong nakabig ang kanyang katawan. Heat built up
inside her core when her boobs pressed against his hard chest.
"Now you know how to tease me, darling?" His voice sounded sexy against her
half open mouth.
Bago pa siya nakasagot ay yumuko na ito at hinagkan ang kanyang mga labi nang
may pagpipigil. Napapikit siya at umalpas ang kanyang ungol nang kagatin nito ang
ibaba niyang labi habang sapo ang kanyang pang-upo.

Nalasing na naman siya ng pakiramdam na ito lamang ang

kayang magbigay, ngunit bago pa man siya tuluyang nawala sa katinuan, lumayo na ito
sa kanya at nakangising kumindat.
"Later, darling. Later." Humalakhak ito nang mahina bago nagtungo sa banyo
upang magshower. Paglabas, nagbihis ito at mapang-asar siyang nginisihan na tila
sinasabing mas magaling pa rin itong mang-akit.

WEARING the red silk dress Tejano bought for her, she stepped out of the
master's bedroom on his cue. Aware naman siyang may surpresa ito para sa kanya,
ngunit nang buksan niya na ang pinto, hindi pa rin niya naiwasan ang mapasinghap
nang makita ang nagkalat na petals sa sahig.
It went all the way to the stairs leading to the fireworks viewing deck. May
init na yumakap sa puso ni Stelle. Hindi niya alam na may ititindi pa pala ang
pagiging romantic ni Tejano. Akala niya ay sa salita at pakikitungo lang ito
lalaban. May mga ganitong pakulo rin pala itong nalalaman at inaamin niyang
kinikilig ang buong sistema niya lalo nang makaakyat na siya sa viewing deck.
Her heart pounded hard inside her chest and tears almost built up at the corner
of her eyes when she saw the candlelight dinner in the middle of the place, at sa
gilid, nakatayo ang taong binubusog siya ng pakiramdam na pinangarap lamang niya
noon.
Tejano, in his simple baby blue folded long-sleeve polo, black slacks and pure
gorgeousness, stood next to the table with a bouquet of red roses, staring at her
as if she's holding the whole universe in her hands.
A familiar romantic song was playing on the background as he grace towards her
without tearing his gaze that shouts nothing but love and admiration.
How did the universe figure out this is the exact man she wanted in her life?
Uminit lalo ang sulok ng kanyang mga mata nang ibigay na nito ang bouquet saka siya
nito niyakap nang mahigpit. Tiningkayad niya ang kanyang mga paa at yumapos nang
may parehong pagmamahal. Mainit at nangangakong hindi kailanman magsasawang
iparamdam din dito ang pagmamahal niya.
"You're making me cry." Parang bata niyang anas na nagpatawa rito nang mahina.
Humalik ito nang ilang ulit sa kanyang ulo bago siya pinakawalan at nginitian.
Mayamaya'y inalok nito ang kamay sa kanya at buong puso niya iyong tinanggap.
It felt like a fairytale date. Nagkalat ang scented candles sa paligid pati ang
rose petals. Ilang metro ang layo sa kanilang mesa, isang foam na ipinatong sa
pulang carpet at sinapinan ng pulang tela. Rose petals are all over the sheets and
the foam itself was surrounded with flowers.
"Bed of roses, huh? Where did you get all these ideas?"
Ngumisi ito at hinalikan ang likod ng kanyang palad. "YouTube and some sites on
the internet."
Natawa siya. "You researched for this?"
"I told you it's my first time to do a surprise. I hope it paid off."
Stelle's heart flattered. Nilapat niya ang kanyang palad sa pisngi nito at
hinaplos ito gamit ang kanyang hinlalaki habang puno ng pagmamahal silang nakatitig
sa isa't-isa. "It did. Thank you, darling."
Matipid itong ngumiti bago mahinang piniga ang kamay niyang nakalapat sa pisngi
nito. "Don't worry, there's more and I can't wait for that..."

NANLAKI ang mga mata ni Stelle nang habang nakahiga sila sa foam, nagliwanag
ang kalangitan dahil sa fireworks display.
Firecrackers of different colors and sizes exploded in the sky, creating a
beautiful chaos in the dark and starless night while Tejano is holding her close.
"It's beautiful and I'm... I'm running out of words to say how—"
Naputol ang kanyang sinasabi nang ikulong ni Tejano ang kanyang mukha sa palad
nito saka siya hinagkan sa mga labi. Mabagal at may pagmamahal.

"You don't have to use words anymore." Hinagod nito ang

palad pababa ng kanyang leeg hanggang sa naabot nito ang strap ng kanyang dress.
Nabuhay ang init sa katawan ni Stelle nang magtama ang namumungay nilang mga
mata. Naintindihan niya ang nais nitong iparating at hindi niya maipagkakailang
nais rin niya ang anumang tumatakbo sa isip nito.
Binangon niya ang kanyang sarili at nilunok ang kanyang inhibisyon bago niya
isa-isang kinalag ang pagkakabutones ng polo nito.
When she pushed his polo off, he immediately crashed his lips against hers and
then he reached for the edge of her dress and pulled it up.
Nagparaya si Stelle at tuluyang hinayaang lumaki ang apoy na dumadarang sa
kanya. She straddled him and let him kiss her lips, her jaw and neck, until his hot
trails of kisses reached her shoulder blades.
"Tejano..." Mahina niyang tawag dito habang bumabaon ang kanyang mga daliri sa
buhok nito.
Kinalag nito ang kanyang bra saka humigop ng hininga bago sinapo ng mainit
nitong palad ang kanyang dibdib.
Napaliyad si Stelle. Her eyes watched the fireworks display above them while
Tejano is putting her boob inside his mouth. He sucked her aroused nipple and
squeezed the other boob while his other hand is guiding her hips to move.
She obliged to the call of heat. She grinded her wet sex against his grown
erection, feeling its hardness against the fabric that's still covering their
flesh.
Lumalim ang kanyang paghinga nang umungol ito habang nasa bibig ang kanyang
isang dibdib. He bit her tip and then he soothed it with his tongue.
Jolts of electric shocks thrummed in her veins when his palm slid inside her
underwear. Hindi na niya napigilan ang lalong pagdiin ng kanyang sarili sa umbok
nito habang mahigpit siyang nakasabunot sa buhok nito.
Umalpas ang kanyang mura. Niyakap nito ang kanyang baywang at ihiniga siya bago
muling hinalikan sa mga labi. Passionate and full of promises that this night is
just the beginning of a long-lasting love between their hearts.
Nang maalis ang kanyang underwear, nagpatuloy ito sa paghalik sa kanya habang
hinuhubad din nito ang huling mga saplot sa katawan.
When they're fully naked below the dark sky that's light up with the beautiful
fireworks display, Tejano spread her legs and settled himself between her thighs.
He rubbed himself against her aching sex but right now, it's her who can no longer
wait for him to be inside her.
He snapped when she held his shaft and gave it a few strokes. Napadiin ang
pagkakahalik nito sa kanya at ang balakang ay kusang gumalaw kasabay ng paglandas
ng isang kamay nito sa pumipintig niyang hiyas.
She moaned against his mouth as he played with her clit while she's bobbing her
hand from the root of his crotch to the moistened tip. Nang hindi na ito
nakapagpigil, inalis nito ang kamay niya at pinagsalikop ang kanilang mga palad.
With one swift thrust, he's fully inside her tight walls and reaching her core.
Umalpas ang senswal na ungol ni Stelle at lumalim ang halik niya rito nang simulan
nitong igalaw ang balakang sa ibabaw niya.
 Fiery liquid ran through her whole system once more as she moved her hips to
meet his thrusts in a slow rhythm. Humahagod ang kiliti at nakadadarang na init sa
kanyang buong katawan ngunit ang kanyang puso, binalot ng walang kapantay na saya
at pagmamahal para rito.
She opened her eyes and looked at his erotic expression while they're dancing
to the sensual tune only their bodies can understand.
"I love you, Tejano..."
Napaangat ito ng tingin at ang mga mata ay kumislap sa tuwa. Mayamaya'y kusang
tumikwas ang sulok ng mga labi nito upang ngumiti ng napakatamis sa kanya habang
marahang pinipiga ang kanyang kamay.
"Ti amo, je t'aime, mahal kita, I love you... I'd learn every single way on how
to say it, Stelle so you'd know that my love for you is too big that it'll take a
thousand languages to express it." His eyes went bloodshot. "You gave me not just
the world. Darling you are the universe in my eyes and I'll worship you with all my
heart."
Lumandas ang luha ni Stelle sa sulok ng kanyang mukha dahil sa walang kapantay
na sayang nadama. Kinulong niya ang mukha nito sa kanyang mga palad saka ito
hinalikan ng buong puso. This man, she wanted this man forever and nobody will ever
change that.
Durugin man ng mundo ang lahat ng tyansang magkasama sila, ipinapangako niyang
gagawin niya rin ang lahat manatili lamang sa tabi nito anuman ang mangyari.
"Give me your child. Let me bear it, darling. I want a family with you. I want
a life with no one but you..." She whispered when their lips parted.
Suminghot ito at matamis na ngumiti. "Gladly, darling..."
As it it's the only cue he's waiting, he started rocking deeper harder. Unti-
unting naging mas mabilis ang bawat hugot at baon nito sa kanya. Stelle wrapped her
legs around his waist and met his thrusts while they're exchanging hot and wet
kisses. Umuungol siya sa bibig nito at gumaganti ito ng senswal na daing sa tuwing
kinakagat niya ang ibabang labi nito.
Her heart is pounding so loud, getting in sync with the rhythm of his every
thrust and pull. Jolts of sultry sensation enveloped her whole body when her walls
contracted as she approach her blissful orgasm, at sa rahas ng galaw ni Tejano sa
kanyang ibabaw, alam niyang sasabayan siya nito.
She moved her hips more and kissed him deeper until she finally writhed in
sheer pleasure and pure ecstasy. Her mind got lost in total euphoria as they both
moaned inside each other's mouth, his shoots of hot come filled her core, making
sure she'll get enough of what her body needs for them to have their tiny Romani.
Marahas na napaga ng hangin si Tejano bago hinalik-halikan ang kanyang mukha.
Mula sa pisngi hanggang sa noo at tungki ng kanyang ilong.
"So how long will it take before I'll know about the gender?" Mahina nitong
tanong ngunit halatang excited.
Natawa si Stelle. "Six months, darling."
Nalukot ang noo nito. "Huh? Why did my partner say he'll have his baby girl on
Clary's second month of pregnancy?"
Stelle giggled. "He's probably just messing with you. It takes longer to know
if it's a boy or a girl, darling."
"Fucking Ramirez." Sumimangot ito. "Anyway, I know we'll have a girl."
"Why? Do you want a girl?"
Matipid itong ngumiti saka tumango. "I want your mini version. My type is too
hard to handle and I don't wanna argue with myself someday so yeah. Please, let's
have a girl."
Natawa na lamang si Stelle at niyakap ang leeg nito. Kung makapagsalita ito
akala mo ay kontrolado niya ang kanyang magiging pagbubuntis.
She kissed his hair and sighed. Whatever God will give them, she knew they'll
love their gift from heaven with all their heart.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kabanata 19

Kabanata 19

MAHIGPIT at halos ayaw bumitaw ni Tejano sa pagkakayakap kay Stelle habang nasa
labas ng bahay. He'll be away for a week because of their entrapment operation to
catch Midas Takishima. Nasa poder ito ng pinsang negosyante sa Japan at iyon lamang
ang pagkakataong mahuli nila ang palos na si Midas.
Their team had been looking forward to this day but for some reason, something
is holding Tejano back. Parang ayaw niyang iwanan si Stelle nang mag-isa ngunit
wala siyang choice kung hindi ang magreport sa trabaho.
"I'm gonna miss you." He whispered and cupped her face to kiss her forehead.
Sumara ang mga mata ni Stelle. Hinigpitan din nito ang pagkakayakap sa kanya
kasabay ng paghugot ng malalim na hininga. Nakangiti ito ngunit sa pilit na paraan
kaya alam niyang kahit ito ay parang ayaw din siyang tumuloy.
"I'll miss you more. So I really can't call you while you're away?" May bahid
ng lungkot nitong tanong.
Lumambot ang ekspresyong nakapinta sa mukha ni Tejano nang makita ang lungkot
sa mga mata ni Stelle. Kung may choice lang siya, oras-oras niya itong tatawagan,
kaya lang ay kaagapay ng team nila ang Wildflower at makakasama rin nila sa
operasyon ang ilang big boss ng MI6. They'll be wearing their earpiece twenty four
seven. Ayaw niya i-risk ang safety ni Stelle. Pwede niya lang itong i-monitor sa
surveillance cam ba konektado sa kanyang personal phone pero kung tawag ay hindi
maaari.
"If you're missing me, just look at the cameras inside the house. My eyes are
all over and I'll be watching you while I'm in Japan."
Malungkot itong tumango at muling binaon ang mukha sa kanyang dibdib. "Take
care of yourself out there. Come home in one piece, alright?"
"I will, darling." Hinalikan niya ito nang ilang ulit sa tuktok ng ulo saka
siya nagpakawala ng malalim na hininga. "I have to go now. We'll be flying to Japan
at twenty two hundred."
"Okay." Kumalas ito ng yakap at pilit na ngumiti. "I love you."
He leaned down and gave her a heart-warming kiss before he breathed out the
words he wishes to say to her all the time.
"I love you more, Stelle Romani."
She giggled. Umaliwalas ang mukha nito saka inangat ang kamay. "Don't forget
the ring once you come back."
"Of course." Nakangiti niyang tugon saka hinaplos ang pisngi nito. "I'll see
you soon..."

"TARGET entered block seven with Mr. Eiji Takishima." Timbre ni Ramirez. Nasa
tuktok ito ng mataas na building habang si Tejano ay nasa loob ng hotel lobby kung
saan daraan si Midas.
Sayang. Madali lang sana ang entrapment na ito dahil mismong pinsan na nito ang
nakipagtulungan upang mahuli Midas kaya lang ay may information silang natanggap na
anumang araw sa linggong iyon ay susulpot ang Suprema sa Japan upang makipagkita
kay Midas.
Napabuntong hininga si Tejano habang natatakpan ng dyaryo ang mukha. "I miss my
home." He uttered, ang tinutukoy ay si Stelle.
Mukhang nakuha naman ni Ramirez ang ibig niyang sabihin. Mabuti na lamang ay
marunong itong umintindi at makiramdam. Magmula nang mabuko siya nitong may babaeng
umookupa sa kanyang puso, naging masigasig ito sa pagkalap ng impormasyon mula sa
kanya ngunit kapag may ibang tao, nagiging maingat ito.
"Namimiss ko na rin umuwi at mag-akyat bahay."
 Napangisi silang pareho. Naalala nilang pareho kung papaano ba nabuntis ni
Ramirez si Clary. Tawa siya ng tawa noong tawagan siya ni Clary dis oras ng gabi
para sabihing gusto nitong kumain ng hipon. Nadulas ito at naaming buntis ngunit
hindi sigurado kung sino ang ama.

Of course Tejano knows who the father is. Sa isang lalake

lang naman bibigay si Clary. Sa magaling na partner niya lamang na madalas pumuslit
sa hotel room ni Clary para pulutin ito sa sahig kapag nakakatulog na sa sobrang
pag-iyak at kalasingan.
He'd seen his partner go through worse and even during the nights Clary is
feeling dead inside, pinipilit ni Ramirez na maging matatag. Sa kanya lang nito
pinakita ang totoo nitong emosyon. The vulnerable side of Ramirez, he showed it to
him and trusted him as a friend, and with that, he found the kind of friendship
he'd still wish to keep even after he's done being his brother.
Kapag malaya na siyang maging siya at dalhin sa dambana ang babaeng napili
niyang makasama habambuhay. Napaismid siya. Kaya pala nagiging korni si Ramirez.
Totoo pala ang epekto ng pag-ibig.
Napabuntong hininga si Tejano. Pangatlong araw pa lang nila ito sa Japan pero
gusto na niyang mag-alsabalutan at umuwi kay Stelle. Nagfo-focus naman siya sa
trabaho kaya lang ang puso niya, palagi siyang ginugulo.
There's something pinching inside his chest. Parang may tumutudyo sa kanyang
umuwi na at puntahan si Stelle. Ewan ba niya kung pagkamiss lang ba talaga ito o
ano. Kung sabagay ay ganito rin noon si Ramirez. Mas malala pa nga ito kaysa sa
kanya kung tutuusin.
He licked his lower lip and pulled his phone out to check on Stelle secretly.
Sayang ay hindi niya makuha ang live feed dahil pasikreto lang niyang kinuha ang
frequency sa kanyang bahay. Lima hanggang anim na oras ang delay kaya sigurado
tulog na si Stelle habang siya, nanonood sa ginawa nito kanina.
Pinanood niya itong tumugtog ng piano. Nakapikit ang mga mata nito at ang mga
labi, bahagyang nakakurba.
Ganda talaga. Tangina akin 'yan.
Napangisi siya sa sariling naisip. Hindi niya talaga inakala na magkakaganito
siya sa isang babae. Iyong tipong halos ayaw na niyang umalis sa tabi nito at lagi
na lamang itong yakapin.
I miss you.
If only he could call her right now and tell her those words, kanina pa niya
sana ginawa kaya lang ay dapat siyang magtiis. Nagtyaga na lamang siyang panoorin
itong tumugtog at pagmasdan ito mula sa screen ng phone niya, ngunit mayamaya'y
natigilan siya nang mapansing napawi ang kurba sa labi ni Stelle.
She stopped playing the piano and her brows furrowed. She looked somewhere as
if she heard something. Biglang namutla si Tejano nang mapansing gumuhit ang
pagtataka at pangamba sa mga mata ni Stelle.
He gulped and zoomed the camera closer to her face. May sinasabi ito at nang
mabasa niya ang galaw ng bibig ni Stelle, lalong gumapang ang takot sa kanyang
sistema.
Tejano. She's calling his name, tila akala nito ay siya ang dumating.
Nanlamig ang kamay ni Tejano nang lumabas ng silid si Stelle upang pumunta sa
main door. He accessed the cameras outside their house but it's already turned off.
Kumabog ang dibdib niya.
"Shit! Shit!" Bigla siyang napatayo kaya ang kasamahan niyang nasa kabilang
bahagi ng lobby, napatingin sa kanya.
"What are you doing, Agent Romani? The target is approaching!"
Asik ni Lux sa kanya, isang Wildflower agent na kasama nila sa collab mission
na ito.
Hindi niya pinansin. Actually hindi niya magawang pansinin. Parang nawala siya
sa sarili nang makita niya ang feed mula sa living room. Stelle is panicking.
Nagtititili ito habang paakyat ng kanilang kwarto. Nagkakalkal ito ng baril ngunit
naka-lock ang armory drawer niya.
He saw her snapped. Tumakbo ito sa pinakamalapit na camera at takot na takot na
kinakausap siya.
Parang tumigil ang mundo ni Tejano nang makita ang paglandas ng luha sa
magkabilang pisngi ni Stelle. His heartbeat became louder and his mind got clouded
with fear for Stelle.
Naririnig niyang tinatawag siya ng kasama niya ngunit hindi siya natinag.
Pakiramdam niya nagslowmo ang paligid. All the noises suddenly faded into echoes
and all he could hear is his own heartbeat.
Wala sa sarili niyang pinindot ang unmute button at nang umalingawngaw ang
malakas na tinig ni Stelle, he lost it. He got Midas' attention and everyone went
in total chaos yet he remained frozen on where he's standing at, staring furiously
and terrified for his Stelle.
"The MI6 is here! Help me, Tejano!"

Those were her last words before she got snatched away from the camera and got
dragged out of the house like a criminal who doesn't deserve to be treated well.
Parang sinaksak ang puso ni Tejano. Nalaglag ang cellphone sa sahig at ang luha
ay namuo sa kanyang mga mata. Si Stelle. Kinailangan siya ni Stelle. She was
calling for his help while she's so scared. God, his Stelle was so scared pero
nasaan siya?

Nagkaroon ng palitan ng putok ng baril mula sa kanilang panig at sa panig nina

Midas. Kung hindi pa siya dinamba ng isang lalake, hindi pa siya matitinag. Para
siyang nawala sa sarili. Ni hindi niya magawang bumunot ng baril para lumaban para
sa kanilang panig.
Midas got away along with some of his men. Natira silang mga MI6 at Wildflower
sa lobby. Ang mga boss na kasama, kabilang ang taong nagrecruit sa kanya sa
posisyon niya ngayon, nagsidating.
Nang mahagip ng mata ni Tejano ang boss nilang si Manuel, sumiklab ang galit
niya at parang lalo siyang nawala sa sarili nang lukubin ang dibdib niya ng
magkahalong galit, takot at pangamba.
He suddenly got up and pulled out his guns. Pinaputok niya ito sa kisame habang
marahas na nagtaas-baba ang kanyang dibdib.
Natigilan ang lahat at gulat na napabaling sa kanya ngunit agad silang
suminghap nang madilim at matalim niyang tinitigan si Manuel saka niya tinutok ang
kanyang handgun dito.
"Where is she?" Seryoso at nakaigting ang panga niyang tanong.
A wildflower agent tried to walk towards him. "Calm down you might hurt—"
He shot another bullet at the ceiling. "I said where is she!"
"Jesus, Romani! You have to calm down! Nasa gitna tayo ng misyo—"
"Wala akong pakialam!" His tears clouded his eyes as anger thrummed all over
his body. Nagngitngit ang mga ngipin niya at ang dibdib niya, pakiramdam niya
anumang oras ay sasabog na.
Kinasa niyang muli ang baril at tinutok sa mga kasamahan. "Mga putangina niyo,
I did everything you said! I played along like a fool at ito ang igaganti niyo?!
How could you betray me this way?! I never asked for anything in return when you
seek for my help pero putangina! Putangina bakit kinuha niyo si Stelle, ha!"
Pumatak ang kanyang luha sa sobrang galit. Namumula ang kanyang buong mukha at
nanginginig dahil sa magkakahalong emosyon ang kanyang kalamnan.
"We need to arrest—"
"Napag-utusan lang siya! Ginamit lang siya at kahit kailan hinding-hindi
gugustuhin ni Stelle pumatay ng tao!" His breathing hitched. "My sweet Stelle will
never ever wish to harm someone..."
"She just tricked you—"
"Lie! Putangina!" Pinalis niya ang luha niya gamit ang likod ng kanyang braso
ngunit ayaw tumigil. Para na siyang sinasakal. Hindi na siya makahinga dahil sa
sobrang sikip ng dibdib niya.
"Asan siya? Asan siya!"
 Walang kumibo kaya lalo siyang naubusan ng pasensya. He feels he's about to
lose his mind. Nawalan na siya ng kontrol sa sarili. Nagdilim ang kanyang paningin
at walang habas niyang naipaputok ang baril niya sa kung saang direksyon.
Hindi niya na alam. He gone mad all of a sudden because of the pain and fear of
losing the woman he loves.
He gritted his teeth while tears are trailing down his cheeks. "Please..." His
voice cracked. "Just give me back my Stelle... Just give me back my Stelle before I
go crazy..."
Napaiwas ng tingin ang kanilang boss saka ito humugot ng malalim na hininga.
"Romani, si Stelle ang Suprema, and she got away while we're transporting
her..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 20

Kabanata 20

NAGKALAT ang mga bote ng alak sa silid. Ang ilan ay basag na tulad ng karamihan
sa mga gamit na dati ay laging nasa maayos na lagayan. The portraits on the walls
are stained with his favorite whiskey, and the gray marble floor was like his
canvas—his own blood was his paint for his lonely abstract.
Bumuga ng hangin si Tejano habang nakabagsak ang kanyang ulo sa gilid ng kama.
Hindi niya na iniitinda ang panibagong mga sugat sa kanyang kamao, maging ang lamig
ng hagod ng hanging pumapasok mula sa bukas na bintana.
His room is wrecked, so as his heart. The ambiance was from what he got used to
already, and even the bed felt different although it's still the same. The sheets,
the pillows, and the comfort it can offer, it's still the same, ngunit hindi man
lang niya kayang humiga roon.
He remained sitting on the floor while her red dress is on his shoulder. Iyon
lang ang tanging paraan para hindi siya tuluyang mabaliw. He needs to fill his
lungs with her scent or else he'll go insane.
Or maybe he really is already. They took away not just the woman who made him
realize that he is, after all, still capable of feeling the best and the worst. The
woman who showed him he's still capable of being loved.
The woman who helped him separate himself from his brother.
Stelle...

Kumirot na naman ang kanyang puso at ang mga mata niya ay blangkong tumitig sa
puting kisame. Nadidinig niya sa kanyang isip ang mga hagikgik nito. Nakikita niya
sa kanyang isip ang matamis na ngiti at inosenteng mga mata. Nadarama ng balat niya
ang init ng haplos at halik nito.
She's like the ghost he wanted him to be haunted by, no matter how painful it
is. Hindi niya kayang hayaang mawala ito sa kanyang sistema sa kabila ng mga bagay
na sinabi ng mga tao sa kanya.
No. His Stelle isn't the Supreme. Magdududa rito ang buong mundo pero hindi
siya. That woman he fell in love with? She doesn't deserve all the hate people are
throwing at her now.
All he wanted for her is to be showered with love. Kahit pagmamahal na lang
niya. Kung sana hinayaan na lang sila...
He breathed out the suffocating air and brought her dress to his face. Sinara
niya ang mga mata niya nang magsimulang humalimuyak sa kanyang ilong ang amoy nito.
His Stelle. Paano kung hanggang ngayon ay nagmamakaawa pa rin ito para sa
kanyang tulong? What if she's so scared but he can't wrap his arms around her to
protect her from those who wanted to hurt her?
Pain and anger clawed his heart once more. Sa sobrang bigat ng kanyang dibdib
ay inalis niya ang damit sa kanyang mukha at hinagis ang bote ng alak sa pader
habang nagngingitngit ang kanyang mga ngipin.
"Tangina! Putangina!"
He hugged his knees like a hopeless child as he shut his eyes. He cannot take
it. The image of Stelle asking for his help is too much of a torture for him.
This isn't what he wants in return for doing the organization a favor. Minsan
lang siya humiling, bakit hindi pa siya pinagbigyan?
And what did they say? He'll surely move on soon? Isang buwan na pero bakit
parang kahapon pa rin nila ito inilayo sa kanya?
No. They're all wrong. He can never fall in love with somebody else again,
'cause the only kind of love he knows is the one he shared with Stelle...at kay
Stelle niya lang din iyon gustong ibigay at maramdaman.
Bumukas ang pinto at malamig ang ekspresyon niyang tinignan ang kanyang partner
na halatang pwersahan na naman siyang dinadalaw para kumbinsihing ayusin ang sarili
niya.

If only everyone is as strong as Ramirez. Hindi siya

ganoon. He'd never felt this way before and he feels like a child who lost his way
in the woods right now. Madilim at wala siyang direksyon. Nakakatakot at nakakawala
ng katinuan ang klase ng kalungkutang lumulukob sa kanyang puso.
Ramirez sighed. "Did you even take a bath like I've told you this morning?"
Umiwas siya ng tingin at binuksan ang panibagong bote ng alak saka iyon walang
anu-anong tinungga.
Nahilamos ni Ramirez ang kanyang palad. "Hanggang kelan ka magkukulong dito?
Hindi mo man lang ba talaga susubukan bumalik sa headquarters?"
Inis siyang ngumisi. "For what? Para marinig ko kung paano nila paniwalaan si
Floyd? Si Floyd na dapat nakakulong pero pinarangalan pa nila? Isang malaking
putangina sa kanilang lahat."
"Romani—"
"Hindi, Giovanni. Hindi ko kailangang plastikin ang mga putanginang 'yon.
Pagkatapos nila akong traydorin? Eh tangina pinaniwalaan nila agad ang mga
prinisentang ebidensya ni Floyd at pina-imbestigahan ako nang walang nakakaalam sa
atin? They invaded my house and took away the woman I love while I am away from
her, fucking miles away from her and incapable of saving her from everyone's
judgements! Sigurado ako si Floyd din naman may kagagawan bakit hindi nadala ng
headquarters si Stelle. He probably plotted this whole thing for the real Supreme.
Sila-sila rin panigurado ang nagrescue kunwari kay Stelle para kapag nahulk ulit
siya, mas mabigat ba ang kaso niya, or worse, she'll face death sentence!"
Napailing si Ramirez saka nagtungo sa kanyang tapat upang agawin ang bote ng
alak. "Should I smack your face so you can let me speak for a moment?"
Umigting ang kanyang panga. "Umalis ka na."
Umismid ito. "In your dreams. Pagkatapos mong magpakalinta sa akin noong halos
mabaliw ako kakahanap kay Clary? No way." Naupo ito sa kanyang tabi. "Oras na para
gumanti."
Sandaling hindi nakasagot si Tejano. Umigting ang kanyang panga at mahigpit na
kumuyom ang kanyang mga kamao. "What did the reports say?"
"The chopper that attacked Floyd's team exploded pero walang nagmatch na DNA
kay Stelle base sa naretrieve na specimens niya rito sa bahay mo. I have a feeling
that she wasn't in the chopper when it crashed in the sea. Malakas ang kutob kong
nailipat siya ng sasakyan bago sadyang pinasabog ang chopper. Do you know what that
means? She's probably still out there, waiting for you to save her so pull your
fucking shits together." Humugot ito ng malalim na hininga. "Gresso Lindstrom is
offering a deal."
Napabaling siya bigla kay Ramirez nang madinig ang pamilyar na pangalang
sinambit nito. "What is it?"
"That nosy motherfucker found out what happened in Yokohama. He requested for
your presence. Kung ililigtas mo raw ang kapatid niya ay sasabihin niya sayo lahat
ng nalalaman niya. That isn't a bad deal for me. If Trojan will be free, we can use
his connections to find Stelle."
Napalunok siya bigla ng sarili niyang laway. "W—What if..."
"There's no Stelle to be found anymore?" Tinapik nito ang kanyang balikat.
"Apat na taon, Romani. Apat na taon ang ginugol ko para makita ulit si Clary. Sa
apat na taon na 'yon, isa ka sa nagsabing huwag ko siyang susukuan. Why can't you
say the same to yourself now? Hindi na ba deserve ni Stelle ang efforts mo?"
"Of course she does!"
"Iyon naman pala eh putangina ka ano pang minimukmok mo rito? Don't waste your
time mourning for someone who could still be out there, just waiting for you to
find her. Mahal mo, gago hanapin at ipaglaban mo."
Hinatak siya nito patayo saka tinapik-tapik ang kanyang pisngi. "Prove to them
why we're the most badass tandem of the MI6 Pacific."

"LOLO! DALI KAYO!"

Sigaw ng binata pagkababa nito ng tricycle na ginamit upang maghatid ng isda sa
maliit na talipapa ng kanilang nayon. Nang makita ng matatandang nasa hindi
kalayuan ay agad na nagsilapit ang mga ito sa binata.
He's panting not because of exhaustion but because of his fear for the bloody
woman inside. Malalim ang bawat paghinga nito at nanginginig ang kalamnan habang
ang pawis ay tumatagatak mula sa tila pinasong sintido.
Her body is trembling when the young man opened the tricycle for the others to
see her. May mga peklat ang palapulsuhan at leeg nito at ang mga kamay ay may bahid
ng sariling dugo. Tumutulo ang masagana nitong luha at ang tiyan ay sapo-sapo.
"H—Help me... Please... H—Help me..."
Napasinghap ang mga tao. "Ay diyos ko! Tignan ninyo mukhang manganganak na ang
babaeng ito!" Bulalas ng lola ng binata.
The woman groaned as blood gushed down between her thighs. Nataranta ang mga
ka-nayon ng binata nang mapasigaw sa sakit ang babae. Ang lolo ng binata, sinabihan
ng mga kalalakihang buhatin ang babae patungo sa maliit nilang bahay.
Everyone helped. Ang mga dalagang nakiusyoso ay agad tinawag ng manghihilot ng
kanilang lugar. Ang ilang kapitbahay ay nagdala sa bahay ng lolo ng binata ng mga
kakailanganing gamit sa panganganak ng babae.
The woman breathed in sharply and fast as pain struck her to her very core.
Napasara ito ng mga mata at halos mamilipit sa sakit dahil sa napipintong paglabas
ng bata sa tiyan nito.
"What is your name?" Lakas loob na tanong ng binatang nakapulot dito sa tabi ng
daan.
She tried to open her teary eyes. Kinagat nito ang ibabang labi saka tila
naguguluhang iniling ang ulo.
"I—I, ahh!" Napapalahaw ng iyak ang babae nang muling gumapang ang matinding
kirot sa buong katawan nito.
Awang-awa na ang binata. Gusto niyang hawakan ang kamay nito ngunit ang kanyang
lola, hinatak siya paharap. "Saan mo napulot ang babaeng iyan?"
"Sa gilid ng daan, lola. Pinara niya ako. Tulungan ko raw siya dahil kailangan
daw niya mapuntahan ang Batanes."

"Ano?! Diyos ko nasa kabilang dulo siya ng Pilipinas paano siya makarating ng
Batanes niyan?"
"Eh basta iyon ang sabi, lola. Nagmamakaawa dahil pumuslit lang daw sa mga
malalaking barko pang-angkat. Hindi ko natiis naalala ko si ate."
Napakamot ng ulo ang matanda. "Kana pa yata iyan paano kung hindi tayo
maintindihan niyan? Ikaw talagang bata ka!"
"Lola, ayaw magpadala sa ospital o pulis. Mapapahamak daw siya."
 "Eh baka tayo naman ang mapahamak kung hindi natin paalisin iyan? Ay naku,
Nico! Perwisyo pa ang inuwi mo rito!"
Lumapit ang lolo nito at umakbay. "Minerva, baka inadya ng Panginoong si Nico
ang makapulot sa babae. Huwag mo munang husgahan ang babaeng dinala rito ng apo mo.
Mas mabuti kung makausap muna natin. Nakita mo ba ang itsura niya? Takot na takot.
Maatim mo bang itapon muli sa lansangan ang bagong panganak na babaeng iyon kung
sakali?"
Napabuntong hininga ang matanda. "Eh paano nga kung ikapahamak natin iyan?
Tignan mo sabi ng apo mo ay pumuslit lang sa barko iyan! Paano kung kriminal at
nagtatago pala sa batas kaya ayaw magpadala sa ospital o pulisya?"
"Minerva—"
"Ay hindi! Oras na maging maayos ang lagay ng babaeng iyan ay palayasin ninyo
agad—"
Natigilan ang lola ni Nico nang hawakan ng babae ang kamay nito habang hirap na
hirap at luhaan. "H—Help me go h—home." She sobbed. "P—Please. I j—just wanna go h—
home to my child's f—father."
Lumunok si Nico. "What is his name?"
She took in a deep breath. "T—Tejano. Tejano R—Romani..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 21

Kabanata 21

"TWENTY." Nanlaki ang mga mata ni Stelle at halos mamuo ang kanyang luha nang
tignan niya ang mga kumupkop sa kanya. "Nanay, twenty thousand!"
Ngumiti si Nanay Minerva at niyakap siya. "Oh, very good keeping money. See?
Nanay told you if you will not buy too much you save fast."
Nangingilid ang luhang tumango-tango si Stelle. Sa wakas, nakaipon din siya ng
sapat na perang gagamitin niya sa kanilang pamasahe ni Tj para pumunta ng Batanes.
Tinulungan din siya ni Nico at ng mag-asawang Minerva at Anastacio para makaipon
nang mas mabilis.
Dapat noong isang taon pa siya makakapunta kaya lang ay nagkasakit si Tj.
Nagalaw ang ipon niyang pera para sa pagpapaospital ng kanyang anak. Nang bumagyo
naman, nilipad ng hangin ang bubong ng bahay kaya nagkusa si Stelle na mag-ambag.
Ayaw sanang tanggapin ng mag-asawa kaya lang ay pinilit niya ang mga ito bilang
tanaw ng utang na loob sa pagkupkop sa kanila ni Tj.
Sa loob ng apat na taon, hindi madali para sa kanilang itago siya sa takot na
may makahanap na tauhan ng Suprema. Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin matanggap
ang mga nalaman niya nang makuha siya sa bahay ni Tejano. The revelations shocked
her so much but thanks to the man who helped her escape.
Akala niya noon ay mamamatay na siya at mawawala sa kanya ang kanyang anak
dahil sa dinanas niya sa kamay ng Suprema ngunit tinatagan ni Stelle ang kanyang
loob. Tejano loves her. Naniniwala siya roon at  ang kagustuhang makita ulit ito
ang siyang bumuhay sa kanya.
On her darkest days, his love was her ray of sunshine. Ang bata sa sinapupunan
niya ang bunga ng pagmamahal na iyon at ginawa niya ang lahat para maging ligtas
ito.
Nang tulungan siya ng lalakeng makaalis sa poder ng Suprema, kung saan-saan
siya nakisakay, kung kani-kanino siya nagmakaawa. There were nights that she's
crying because she knew her child is already hungry. Sa tanaang buhay niya, hindi
niya naranasang kumain ng tira-tirang pagkain pero para lang mabuhay sila, tiniis
niya lahat.
She swallowed her pride and kept her faith strong just to see Tejano again.
Nang dumating siya ng Pilipinas, akala niya ay ayos na pero nagkamali siya dahil sa
Zamboanga pala siya napadpad. Mabuti na lang at nakilala niya si Nico noong
naglalakad-lakad siya. They took her in and helped her recover from giving birth to
Tj.
Lumambot ang puso ni Nanay Minerva nang sabihin niyang nais lang niyang
makauwi sila ng anak niya sa tatay nito. Simula no'n, pinangako na ng mag-anak na
tutulungan siyang magtago at makaipon.
Nanay Minerva taught her how to do the laundry. Hindi naranasan maglaba ni
Stelle noon dahil noong nasa poder ng magulang niya, ang mommy niya ang gumagawa ng
gawaing bahay. Her only task was to keep her room clean. Nang mapunta sa foster
families, automatic washing machines naman ang gamit kaya nagulat siya nang sabihin
ni Nanay Minerva kung paano ang paglalabada sa lugar na iyon.
Sina Nanay Minerva ang kumukuha ng mga labada sa malalaking bahay. Iuuwi nila
iyon ni Nico at si Stelle ang tumatrabaho. Madalas din naman siyang tulungan ni
Nico kapag nasa maliit na karinderya sa tapat ng eskwela ang mag-asawang Minerva at
Anastacio. Magiliw din ang mga kapitbahay kay Tj kaya kapag naglalabada siya,
swerte niyang may mga instant yaya ang anak niyang kamukha ng tatay.
It was hard and painful in the beginning. Hindi siya sanay, pero kinaya niya.
She pushed herself just so Tj can see his father. Para sa pamilya nila ni Tejano,
tiniis niya lahat. Sa tuwing pinagmamasdan niya si Tj sa crib na ginawa ni Tatay
Anastacio, naluluha na lang si Stelle saka niya hihimasin ang kanyang dibdib at
ipapaalala sa kanyang sariling dapat siyang maging matibay.
She pulled away from the hug and held Nanay Minerva's hand. "Nanay, salamat for
helping me. Hindi malimot ko your efforts."
Nangilid ang luha nito. Hinagod nito ang kanyang buhok habang humihinga nang
malalim. "Nanay love you and Tj ha? Sorry kung Nanay at Tatay cannot ride airplane
with you. Only Nico."

Tumango-tango si Stelle. "I understand, Nanay."

"Ay tama na iyan, Minerva pati ako ay naluluha na kelalake kong tao. Nak,
Stelle? Can you ano, make tatay kopi?"
"Opo. Nanay, too?"
"Oo, anak. Salamat. Oh you put your money in your bag."
Tumango si Stelle at kinolekta na ang perang binilang nila. Karamihan ay
smaller bills na tinali nila ng goma kaya bukas ay pupunta sila ni Nico sa grocery
para ipabuo bago sila babyahe. Sasamahan sila ni Nico dahil baka mahirapan daw
siyang magbyahe kung mag-isa niya lang.
Matapos maitabi ang pera, nagtungo siya sa kanilang maliit na kusina at
pinagtimpla ng kape ang mag-asawang tinuring siyang anak. Habang nagtitimpla,
binabasa ni Stelle ang mga nakasulat sa maliliit na papel. Naglagay kasi si Nico ng
labels sa mga gamit sa bahay para matuto siya ng tagalog.
"K—Kaldero. M—Magsing sa kaldero."
"Magsaing."
Napalingon siya kay Nico na kakapasok lamang ng kusina at halatang galing
mamasada. Ngumiti ito sa kanya at pinaypay ang bimpo sa sarili. "Magsaing, ate
Stelle."
"Oh," she laughed softly. "Magsaing, right. Tagalog is really hard to learn,
huh?"
"You will learn, ate."
Sumandal si Stelle sa lababo. "Nico? Don't you wanna go back to college? You're
just twenty four you can still study criminology like what you wanted."
Nanghihinayang siya rito dahil matalinong bata. Salutatorian nang magtapos ng
highschool ngunit isang semestre lang ang natapos sa kolehiyo dahil sa kabila ng
pagiging iskolar, hindi pa rin kinaya ang miscellaneous fees ng school at ang araw-
araw na gastusin kaya pinili na lang tumigil upang mamasada.
Matipid itong ngumiti. "I can't, ate. Lolo and lola are getting older. I don't
want them to work so much anymore."
 Nalungkot si Stelle. Naanakan daw ang nanay ni Nico noon at hindi pinanagutan
kaya umuwi sa mga magulang kaya lang ay namatay din ang nanay nito sa sakit noong
sampung taong gulang ito.
"Ah! You know what? I'm sure Tj's daddy will like you, Nico. We will help you
finish your studies and who knows? Maybe he'll help you be part of his team."
Kumunot ang noo ni Nico. "Why, ate Stelle? What's his job?"
"Uhm, I uh, I can't tell you yet but he is really good at his job and I'm sure
you'll like it, too."
Matipid na ngumiti si Nico. "You really are in love with him. He is so lucky.
Look at what you're willing to do just to be with him again? For four years, you
worked hard to save money even it's so obvious that you're not used to doing
laundry. I'm sure Tj's dad will be so proud of you."
May init na humagod sa kanyang puso. Ni minsan, hindi siya nawalan ng pag-asang
makikita rin nila ng anak niya si Tejano. Sigurado siya hinahanap din siya nito at
kung may ibang paraan lang sana para ma-contact niya ito na hindi siya magtatawag
ng atensyon sa kalaban, baka ginawa niya na.
"When you love someone, you're willing to go through a lot just to be with that
person again. Tj deserves to be with his daddy and I will always have faith that
someday, we will finally have the family we deserve." Umiwas na siya ng tingin bago
pa mapakwento. "I'll just bring these to Nanay and Tatay, okay?"
Simpleng tango na lamang ang tinugon ni Nico. Sumabay din ito palabas at
nagpresintang ito na ang susundo kay Tj na halos ayaw na isauli ng kapitbahay
nilang tumandang dalaga sa sobrang arte noon sa pagpili ng mapapangasawa.

"ICHI BICHI SPIDOW, uhm, mama neks?" Inosenteng tanong ni Tj kay Stelle habang
nakahiga sila sa maliit na kama. His green eyes stared at her while his brows are
slightly furrowing.
Matipid na ngumiti si Stelle. Napapaisip siya madalas kung anong magiging
reaksyon ni Tejano oras na makilala na nito si Tj. Gusto nito ng babae pero
binigyan sila ng mini version nito. Kamukhang-kamukha pa nga! Pakiramdam tuloy ni
Stelle, inadya iyon ng langit nang kahit paano ay hindi siya masyadong mangulila
kay Tejano.
Stelle breathed in and ran her fingers on Tj's hair. "Climb up the waterspout.
Then came the rain and—"
"Wait mama, wait ah hindi na mawemember na eh. Kwimb up the watespaw." Bulol na
kanta nitong nakapagpahagikgik ng mahina kay Stelle.
"Ah, you inherited your daddy's patience, darling."
Kumunot ang noo nito. "Dawling? Mama, Tj ako wight?"
"Yes, but mama wants to call you darling."
"Bakit?"
She smiled and hugged Tj. "Because daddy calls those he loves darling."
"Daddy? San daddy na mama?"
Kumirot ang kanyang puso. Palagi na itong naghahanap ng tatay dahil natututo
nang mag-interpret ng mga nakikita nito sa paligid. Hindi tuloy naiwasang
mapabuntong hininga ni Stelle.
"Tj, mama and tito Nico will take you to daddy tomorrow so we have to sleep
now. You wanna meet daddy, right?"
Kumislap ang mga mata ni Tj at ang bibig ay umawang. He gasped as excitement
sketched on his face. "Daddy?! Meet na ang daddy ng Tj? Hug na at play na ng daddy
ang Tj?"
Naluha habang mahinang natawa si Stelle. She sniffed back her tears and kissed
Tj's hair. "Yes, darling. I'm sure daddy is excited to play with you. He wished for
you, Tj. We both did and always remember that it's not Daddy's fault why we're away
from him. Love daddy, okay?"
Tumango-tango si Tj at yumakap pabalik habang nakangiti. "Love ng Tj ang daddy,
mama kahit hindi play ngayon. Tomowow play na po? Magplay na pawang Efwen at daddy
ng Efwen? Hindi na maasaw ng Efwen si Tj kasi walang daddy kasama magplay sa pawk?"
 Lumandas ang luha ni Stelle sa sulok ng kanyang mukha. Mas humigpit ang yakap
niya kay Tj at paulit-ulit itong hinalikan tulad ng madalas gawin noon ni Tejano sa
kanya kapag yakap siya nito.
Those nights when she's still feeling how warm it feels like to be so close to
him, she wanted that badly. She wanted to be between his arms again and she wanted
Tj to feel that tight hugs, too. Ang makasama nilang mag-ina si Tejano, iyon lamang
ang nais ni Stelle.
She'll clean houses, she'll wash heavy sheets and curtains up until dawn just
to save money for their fair, and she'll never get tired of reminding Tj that
someday, his daddy will finally meet him.
Bukas, maisasakatuparan niya na ang pangako sa anak at may pupuntahan na rin
ang mga pinagpaguran niya sa nakalipas na apat na taon.
"I love you, Tj. Mama and daddy love you so much."
Tj yawned and hugged her back with his tiny arms. "Night night, mama ko. Isleep
na Tj kasi play na with daddy bukas eh. Excited na Tj mahug ang daddy."
She smiled and stared at the moon outside their window. I'm sure he'll give you
the warmest hug once he sees you, Tejano...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 22

Kabanata 22

"FOUR YEARS ago ang last sighting sa kanya sa area ng Calgary. Hanggang ngayon
wala pa ring traces. Her tracks were wiped out." Seryosong kwento ni Tejano kay
Clary. Ngayon na lamang siya ulit nakadalaw sa mag-asawa. Ayaw niyang palagpasin
ang birthday ni Miracle at Grace kaya six months ago pa lang ay ni-request na niya
ang leave.
Clary slightly smiled as she looked at him over her shoulder. Nagpunas ito ng
kamay sa bimpo at naglapag ng saucer sa kanyang harap para sa cake.
"Eh ikaw, kumusta ka naman? Baka mamaya puro ka na lang inom. Magagalit ang
asawa ko. Alam mo namang kabit ka no'n."
Mahina siyang natawa sa biro nito. Siguradong kung narito si Ramirez ay aangal
agad iyon at babanat ng mga linyahang pandidirian niya. Nasa labas kasi ito at
iniintindi ang mga kasamahan sa horse raisers' association na dumalo sa birthday ng
mga panganay nito. Inimbita siyang sumalo sa kwentuhan kaya lang ay hindi siya
komportable at mas pinili na lamang na si Clary ang makausap.
Well cheesy lines sound cheesy when it's not him who's saying it.
"I uh, I guess I'm fine. I'm doing better but..." Napahugot siya ng malalim na
hininga at dinampot ang tinidor bago malungkot na tinignan ang piraso ng cake na
inilalagay ni Clary sa kanyang platito. "Of course there's never a day that I
stopped looking. Kahit kapag nasa field kami ni Trojan, umiikot ang mga mata ko sa
paligid. Para akong siraulong umaasa sa himala na baka isa sa mga lugar na
mapuntahan ko, doon ko siya makikita."
"Huwag ka lang mawalan ng pag-asa, Tejano. You've already been through a lot.
Babae ako at base sa kwento mo tungkol kay Stelle, she sounds deeply in love with
you, too. People like us, we don't move on...no matter how badly we wanted to."
Ngumiti siya at tinignan ang kaibigan. "I really wish I'll see her soon. I bet
you two will be great friends. Anyway," tumuwid siya ng upo at iniwas na ang usapan
tungkol kay Stelle bago pa lalong bumigat ang dibdib niya. "I might stay for three
days. Sa tatlong araw ko rito, ia-upgrade ko ang security ng vicinity ng farm. I
don't want my God children to be in danger."
Ngumiti ito sa kanya na parang alam ang totoong dahilan kung bakit nais niyang
magdagdag ng seguridad sa area. Well, hindi siya masisisi ninoman. Sapat na ang
nangyari sa bahay niya para matuto siya. Naging kampante siya masyado at inakala
niyang magiging ligtas ang sinoman sa bahay na iyon, pero kung sino pa ang ginusto
niyang protektahan, iyon pa ang napahamak.
"Sa bahay mo ba umuuwi ka pa? I heard from Lux that you often stay at Eiji's
hotels."
Bumagsak muli ang kanyang mga balikat. "H—Hindi pa kasi ako handang umuwi,
Clary. Gusto ko... Gusto ko oras na tumapak ako ulit sa loob ng bahay, kasama ko na
si Stelle. Every part of that house reminds me of the woman I love. Baka mawala na
naman ako sa katinuan oras na umuwi ako. I only go there because of my toys
especially when I want to maintain my Pharaoh."
Kumunot ang noo ni Clary. "Oo nga pala ang tagal mo nang hindi ginagamit iyon.
I thought that's your favorite toy?"
Napaiwas siya ng tingin at napalunok. Pharaoh is another reminder of Stelle.
Hindi rin niya muna iyon ginagamit dahil baka mawalan siya ng lakas para tatagan
ang loob niya at magpanggap sa harap ng lahat na ayos na siya. Siya lamang, ang
mag-asawang Ramirez at Clary, at ang partner niya na ngayong si Trojan ang
nakakaalam na hindi pa rin siya sumusuko sa paghahanap.
Hindi sapat sa kanyang mabigyan lang ng hustisya si Stelle. Now that he's
finally able to prove that she isn't the Supreme, mas nagsusumikap siyang maghanap.
For the past years, he's been to most of the countries in the West where she
was last seen. Wala rin siyang napala kay Floyd bago niya naipakulong dahil ang
sabi nito, pinapatay daw si Stelle. Nagpuyos nang todo sa galit ang puso niya noong
sabihin iyon ni Floyd ngunit hindi siya naniwala.

No. Nararamdaman niya, buhay si Stelle. Kahit anong

mangyari hindi siya basta lang susuko at bibitaw rito. Kahit pa buong mundo na ang
sumuko, kahit abutin siya ng ilang taon pa, he will never ever give up on her.
Lalo na pagkatapos niyang makita ang huling footage kung saan nakita si Stelle
na nagkakalkal ng mga tira-tirang pagkain? His heart got torn into million pieces
and he cried so hard sa sobrang awa niya kay Stelle. Nagugutom ito at walang
mahingian ng pagkain. Her baby bump, she was rubbing her trembling hand on her baby
bump while she's biting the left over sandwich.
Hindi iyon ang buhay na gusto niya para kay Stelle. His ray of sunshine and
their tiny Romani she's carrying, they need him so bad at ang sakit sa loob niyang
wala siya sa tabi nito sa nga panahong kailangang-kailangan siya ni Stelle at ng
baby.
Madalas ay napapahiga na lamang siya sa kama at maluluha. Four years na
mahigit. Mag-aapat na taon na rin ang baby nila panigurado. He wonders if it's a
girl or a boy? It doesn't matter to him anymore. Mas nanghihinayang siyang hindi
niya narinig ang unang iyak nito, ang unang hagikgik, at unang pagsambit ng salita.
He missed the most important moments for a father and it just frustrates him
even more. Mas kailangan niya ipaigting ang paghahanap. Kaya rin siya narito ngayon
dahil sa susunod na araw ay darating si Agatha para dalawin ang mga pamangkin.
Umaasa siyang may dala na itong magandang balita para sa kanya.
He sighed and in his mind, he pictured out Stelle in his arms, smiling at him
and telling him the words he's been longing to hear.
"I will never stop looking, Darling. I will never stop looking..."
Tumikhim siya nang madama ang pagpasok ni Ramirez sa kusina. Akala niya ay
lalapit ito sa asawa ngunit nang makita niya ang seryoso nitong itsura nang hawakan
ang balikat niya, napakunot noo siya.
"Tejano, kulot bang babae si Stelle? Sorry ang tagal na noong nakita ko siya sa
Dubai. I can't recall her face anymore."
Nagtataka siyang tumango. "Yeah. Red haired, curly, blue eyes and five five
height. Why?"
Para itong natigilan. "Shit baka siya nga teka lang." Dinukot nito ang phone sa
bulsa. "Remember I keep sending people to maintain your house for you? May
nakasalubong si Manong Erik at anak niyang si Celia kanina kasi maglilinis sana
sila dahil humahaba na ang damo sa paligid ng bahay mo. May babae raw na may bitbit
na bata at may kasamang lalakeng galing sa harap ng bahay mo pero hindi na nila
natanong kung sino dahil nagmamadali nang umalis. The woman was crying according to
Manong Erik."
Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Tejano at nanlaki ang kanyang mga mata.
"What?! Anong oras 'yan?"
"Kanina lang daw ala una. Kakatawag lang niya sa akin para magreport na nalinis
na nila iyong part na pinapalinis ko—"
Napatingin siya sa wrist watch niya. "Shit shit that's already five hours ago!"
Napatayo siya at tumakbo palabas. "Uuwi ako baka nandoon pa."
Agad humabol si Ramirez sa kanya. "Teka tangina ka sasama ko!"
Hindi na siya kumibo. Tinawagan niya si Trojan pagkasakay ng sasakyan bago ito
binarurot. "I need a jet. Please get me a jet asap."
"On it." Iyon lang ang naging tugon ng partner niya.
Tinapon niya sa dashboard ang kanyang cellphone saka niya binarurot pa ang
sasakyan. May ilang traffic enforcer na humaharang sa kanya sa tulin ng takbo niya
ngunit pagdaan niya sa mga ito, hinagis niya palabas ang international license niya
at pera.
"Pasensya na. I gotta break a lot of rules today." He tightened his grip on the
stirring wheel. Stay, darling... Hintayin mo ko, please... Hintayin niyo ko...

"TEJANO! TEJANO I'm here! I—I'm with Tj, darling please..." She sniffed.
"Please open up."
Nawawalan na ng pag-asa si Stelle. Masakit na ang mga kamao niya kakakatok at
kakakalampag sa pinto ngunit isang linggo na siyang pabalik-balik ay wala pa ring
Tejano'ng lumalabas ng bahay.
"Mama?"
Namumula ang mga mata niyang tinignan ang malungkot na si Tj. Halatang
hinihintay din nitong matupad ang pinangako niyang yakap ng tatay nito kaya lalo
lang sumakit ang dibdib niya.
"Ayaw kita ng daddy ang Tj, mama? Ayaw niya open doow pawa play at hug ang Tj?"
Parang sinipa ang dibdib ni Stelle. Pumatak ang kanyang luha at nanginig ang
ibaba niyang labi. Napaluhod siya sa harap ng anak at pigil ang paghikbing hinaplos
ang buhok nito. "N—No," she forced a smile. "M—Maybe daddy... Daddy is just busy
saving the world. What did mama say about daddy? He's a what, Tj?"
"Supewhewo." He pouted. "Pewo bakit hindi save ng daddy ang Tj pag niaway ng
Efwen? Hindi love ng supewhewo daddy ang Tj? Bad... Bad boy ba ang Tj, Mama kaya
ayaw labas ng daddy sa house?"
God, Stelle wish she doesn't understand tagalog like before. Hindi niya kayang
magsalita ng tuwid na tagalog pero naiintindihan niya bawat salitang sinambit ng
anak niya. Pakiramdam niya nawalan siya ng lakas dahil sa sinabi ng anak niya. Tj
doesn't deserve to feel so less and at fault. Kasalanan niya ito. She's causing
pain to her child for making her believe that Tejano will be here.
What if he doesn't stay here anymore? What if he's halfway across the world
already, living a new life? A life where she and her son won't exist anymore?
Ngayon lang siya pinanghinaan ng loob nang ganito. Pakiramdam niya, nasayang
lahat ng paghihirap niya para lang makarating ng Pilipinas upang umuwi may Tejano.
Binuhat niya si Tj at hinalikan ang pisngi nito bago siya suminghot upang
pigilan na ang sariling mas lalo pang umiyak. "Don't cry na, Tj. Don't cry na..."
Yumakap ang maliliit nitong braso sa kanyang leeg saka nito malungkot na
sinandal ang ulo sa kanyang balikat. "Uwi na sa lolo at lola, mama pwease? Ayaw na
ng Tj dito, mama..."

She breathed in deeply and looked at Nico who's staring at them with bloodshot
eyes. "Nico, let's go back to Zamboanga. I don't think there's someone waiting for
us here anymore..."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 23

Kabanata 23

"TANGINA!"
Malutong na napamura si Tejano kasabay ng paghampas niya ng kanyang mga kamay
sa hood ng kotse. Nag-ikot na sila sa lugar pero wala ni anino nina Stelle. Pina-
trace niya rin sa paliparan ngunit walang nakitang pangalan ni Stelle.
He cannot access the infos about the passenger if he doesn't know the name.
Restricted din siya sa system ng MI6 ngayon dahil sinasabi ng mga itong baka
gamitin niya na naman for personal gain ang mga impormasyon at access ng
organisasyon. It was the reason why he's having a hard time finding her.
Kung hindi lang talaga dahil sa sinumpaan niyang tungkulin, aalis talaga siya
ng organisasyon kaya lang ay ginamit na niya ang salvation bullet kay Trojan. If
someday one of their enemies will frame him up, wala nang poprotekta sa kanya. Mas
lalo siyang mahihirapang hanapin ang mag-ina niya.
"Kumalma ka. Magtutungan tayo. Nagkalat na ang mga imbestigador natin—"
"No, I don't think it'll ever work, Ramirez. Tignan mo? I'm sure someone is
really sabotaging everything. Bakit kahit ang dami na nating binabayarang
imbestigador hindi natin sila ma-trace? Someone is surely behind this!"
Trojan sighed. "Why don't we make a more thorough plan? I'll get my brother's
say about it I'm sure his evil mind will be beneficial to us right now."
Umigting ang panga ni Tejano. "Hindi ko pa limot ang mga katarantaduhan ng
kapatid mo. Kapag nadagdagan na naman ang atraso niya sa akin pasensyahan tayo,
Trojan. Ikaw ang tropa ko pero hindi ko sasantuhin si Gresso."
"No. Ako ang bahala sa kanya. Let's pay him a visit. I'll be the one to get the
permission to see him so it won't be too obvious." Seryoso nitong ani.
Napahugot ng malalim na hininga si Tejano saka niya hinagod ang kanyang palad
sa kanyang buhok. "Okay but just one more trick, I'll kill that motherfucker."
Trojan nodded. "I heard you."

"AH, LOOK WHO MISSED ME?" Humalakhak si Gresso nang tuluyang nakapasok si
Tejano sa silid at iniwan silang dalawa. Nakangisi ito at ang mga mata, tila nais
makipaglaro sa kanyang isip.
The Abuser...
Kumuyom ang kanyang mga kamao. Hanggang ngayon ay hindi pa rin talaga niya ito
napapatawad sa nangyari sa kapatid niya ngunit desperado na siya. Kakagatin na niya
lahat ng pwedeng options mahanap lang talaga si Stelle.
Naningkit ang mga mata niya at ang mga kamao niya ay kumuyom. "Trojan said you
can help me find my girl."
"Oh, isn't she dead? Good heavens do I look like the devil who knows the
pathway to hell?" Tumawa ito, nang-iinis.
Tuluyang naubusan ng pasensya si Tejano. Hinablot niya ang kwelyo nito at
nagngingitngit ang mga ngiping tinitigan nang matalim. "Don't mess with me,
Lindstrom. I haven't forgotten—"
Umismid ito at tinaasan siya ng kilay. "That I killed you?" Gresso's gaze
became meaningful as he flashed his devilish smirk. "Or the softy menacing you who
was planning to betray the whole world, hmm?"
Natigilan bigla si Tejano. "What the fuck are you saying?"
Ngumisi ito. "Ah, unless you're gonna say sorry to me in behalf of your daddy
because they killed our folks, you can kiss the truth bye-bye." Gresso pouted in an
insulting way. "Zip-zip."
Lalong uminit ang ulo ni Tejano. "And how can you be sure that it's my dad's
team who killed—"
"Because you're that son of a bitch who pointed the gun at my—" Nanlaki ang mga
mata nito at nagkorteng malaking bilog ang bibig. "Holy shit I knew it! All these
time I really was right."

Parang nanlamig si Tejano. Lumuwag ang hawak niya sa kwelyo

nito habang si Gresso ay naging mas malawak ang makahulugang ngisi sa mga labi.
"That's right. I knew who you are? I knew you ain't that son of a bitch who tricked
me and made the stupid MI6 shitty ass bosses think I killed him?"
"W—What the fuck are you trying to say?"
Gresso slouched on his chair and made a series of tss sound while tapping his
fingertips on the table.
"All I'm saying is you, most especially, have been fooled by the real leaders
of Cinco Mortales."
What the fuck?
Huminga siya nang malalim at pilit kinontr ang kanyang emosyon. "Just fucking
go straight to the point."
"Nah, next time. Anyway, I don't give a shit about it anymore. I ain't anyone's
hero and definitely not the type of guy who'll waste energy trying to explain stuff
people won't even believe." Tumayo ito at tila bored siyang tinignan. "If you came
here to find someone, let my peasant use the warden's computer."
Tumaas ang kilay ni Tejano. "And why would I even do that?"
Ngumisi itong muli. "'Because the annoying Frenchie misses playing." Gresso
cracked his neck and straighten up his back before throwing him a serious gaze.
"But I'm warning you. I'm gonna ask a lot, Romani. More than you can imagine..."

"SO HE ASKED for his own espresso machine, a dozen bottles of whiskey from
Scotland, his own tattoo equipment, and a bunch of fucking gummy bears for this
information?" Kunot-noong tanong ni Tejano kay Trojan. "Pambihira. Kung makabanta
kanina akala ko naman machine gun at granada na ang hihilingin ng lintik na 'yon."
"And pizza. Hawaiian pizza. Almost forgot." Dugtong nito sa sinabi niya bago
inagaw ang papel at pinatalikod siya upang idagdag ang pizza sa listahan.
"I'm sorry I really do mean to offend you, but you got a pretty weird brother.
He could've asked for something more than all that."
Umismid si Trojan. "Hindi 'yan para sa kanya."
"Kanino?"
"Basta. Anyway, this is the best his frenchie friend can get. Hindi siya
makapasok sa ibang restricted parts ng systems dahil takot at baka lalo raw tumagal
sa kulungan pero ayos na rin. It will narrow down our options." Inabot sa kanya ni
Trojan ang papel na pinagsulatan ng impormasyon. "What a surprise. Akalain mong
nasa Pinas?"
Napabuntong hininga si Tejano. "Mas mabibwisit ako kung malaman kong nasa Pinas
lang pala. Tangina halos libutin ko ang buong mundo."
"But hey, we gotta take it slowly. Palamigin muna natin bago tayo kumilos."
Kumunot ang kanyang noo. "Bakit?"
Trojan's jaw clenched. "Someone's really messing with our search. That footage
we saw at the CCTV camera from the shop near the airport? It got deleted
immediately. Buti at nagawa pang ma-scan ng bata ni kuya ang mukha ng kasama ni
Stelle."
"Wait, so you mean hindi ang mukha ni Stelle ang ginamit niya para mahanap ang
infos na 'to?" Nagtataka niyang tanong.
"No." Trojan replied in a breathy way. Ang mukha nito ay lalong sumeryoso.
"Everything about Stelle is automatically blocked from any systems, Tejano..."

PINAGTITRIPAN yata talaga siya. Hindi niya lang alam kung ng kalaban o ng
lintik na tadhana, dahil kung kailan natunton na niya ang lokasyon ni Nicholas
Guizmundo, ang lalakeng kasama ni Stelle na pumunta ng Batanes, saka naman niya
malalamang nadamay ang pamilya nito sa sinalanta ng bagyo. Lumipat daw ng bahay ang
mga ito. Kung saan na namang lupalop ng bansa nagtungo ay walang nakapagsabi sa
kanya.

Three months siyang naghagilap sa Mindanao matapos ang

halos isang taong pagkakadetain dahil nalaman ng boss nilang pinayagan nilang
magamit ng isang preso ang computer ng Warden, pero wala man lang siyang napala sa
lakad niya! Nahampas tuloy niya ang kanyang manibela. Madedestino pa man din siya
sa Italya para sa sunod niyang misyon at siguradong tatagal na naman siya roon.
Napahilamos siya ng kanyang palad sa kanyang mukha sa sobrang inis at
frustration. Bakit ba ganito? He just wanted to find Stelle and their baby. Is that
too much to ask?
He breathed out and started the engine. Kung anumang joke ito ng tadhana, pwes
hindi siya natutuwa.

Walang choice si Tejano kung hindi magbalik na naman sa umpisa dahil kahit
gaano na siyang napipikon sa nangyayari sa paghahanap nila, hindi niya pwedeng
sukuan ang mag-ina niya. Them coming to his house is already a clear sign that
Stelle wanted to return to him. Lumakas lalo ng loob niyang hanapin ito ngunit ang
pangungulila niya, mas tumindi rin.
He sighed heavily as he drove his car to Agatha's orphanage. Pagkabalik niya ng
Maynila galing ng Zamboanga, kinuha niya lang ang kotse niya sa farm nina Ramirez.
Gusto niyang dumalaw sa mga bata sa ampunan, umaasang kakalma siya kung
mapapaligiran siya ng maraming paslit.
Makulimlim ang langit at nagbabadya ang kulog at kidlat kaya sigurado siyang
malakas ang ulang bubuhos mamaya lamang.
He kept ignoring Tori's messages. Sigurado siyang magyayaya na naman itong
maglagalag. Palibhasa ay problemado sa buhay pag-ibig dahil ang lalakeng
pinatrabaho niya noon, mukhang napatino ng ibang babae.
Nilakasan niya ang tugtog ng kanyang stereo saka niya mas binilisan ang takbo
ng sasakyan, ngunit nang makita niya ang batang lalakeng may hinahabol na manok at
patungo sa kabilang bahagi ng daan kung saan daraan ang isang trailer truck,
nanlaki ang mga mata niya.
He speed up and parked his car as fast as he can before he jumped out.
Napatakbo siya patungo sa batang lalake at kasabay ng paghablot niya rito ay ang
pagyakap din ng bata sa manok.
The loud honk of the truck irritated him. Mangani-ngani niyang singhalan ang
driver kung hindi lamang ito mabilis na nakalayo.
"Ops! Ops! Huy!"
The stupid chicken jumped off from the boy's grip. Sa taranta ng bata ay gusto
na ring bumaba mula sa pagkakabuhat niya ngunit agad niyang pinigilan ang braso
nito sa pag-aalalang hahabol na naman sa manok.
"Woah! Easy. You gotta be careful next time. Maraming mabilis na sasakyan."
The boy looked at him, his green eyes almost made his heart jump out of his
chest. Hindi niya alam kung bakit ngunit pakiramdam niya, pamilyar ang titig na
iyon sa kanyang sistema.
Nagpabalik-balik sandali ang tingin ng bata sa kanyang mukha at sa kamay niyang
nakahawak sa braso nito.
"Who you? Sabi ng Mama huwag mag-usap sa stwanger." Naniningkit ang mga mata
nitong ani sa kanya.
Gustong matawa ni Tejano. Oh wow? Lakas ng loob mag-attitude?
"Well I am a man who arrests stubborn kids like you so—"
"Mayon!" Sigaw nito na pumutol ng sinasabi niya. Kumalas ito sa kanyang hawak
at tumakbo patungo sa ibabaw ng kanyang sasakyan kung saan dumapo ang magaling na
manok.
Napatiim bagang si Tejano nang tapak-tapakan lang ng bata ang headlights ng
kotse para makaakyat nang madampot ang manok ngunit lipad ng lipad ang manok. Lalo
tuloy umakyat ang bata at nang akmang tatapak na sa windshield, humakbang na si
Tejano palapit sa kotse at hinawakan sa leeg ang manok.
He looked at the boy in an annoyed way because of the shoe prints on his car
and the stupid chicken he's holding.
"Sayo ba 'to at hinahabol mo?"
The boy quenched his eyes at him. "Bad magbintang po."
Tumaas ang kilay niya. "Binibintangan ba kita, hijo?"
"Mm-hmm. Hindi mo alam ang bintang? Wawa ka naman po. Sabi ng mama ang bintang
—"
"Jesus, of course I know what that means." He sighed frustratingly. "Baba
diyan. Umuwi ka na at katayin mo na 'yang manok na 'yan bago pa 'yan ang maging
sanhi ng kamatayan mo." Inlalayan niya itong bumaba nguni nang maglapit na naman
ang mukha nila ay may tumudyo na naman sa puso niya.
The boy's lips parted. Mayamaya'y napatingin ito sa kanyang kotse at tinuro
ito. "Car mo 'yan?"
"Uh, yeah."
Parang kumislap ang mga mata nito. Mayamaya'y nilingon siya ulit at walang anu-
anong ngumiwi bago nagsimulang umarte. "Ouch! Ouch! Masakit ang tuhod ko. Gusto ko
sakay diyan pauwi."
Napailing si Tejano. Ay aba ako pa ang uutakan? Mahusay kang bubwit ka.
"Ha ha! Nice try, young man. Akala ko ba bawal makipag-usap sa stranger eh
bakit gusto mo pang magpahatid sa akin ngayon, hmm?" Yumuko siya at nakipagtitigan
ditong muli.
Tumuwid ito ng tayo saka peke na ngumiti. "He he. Ano bang name mo po?"
"Tejano." He jerked his head. "What's your name?"
The little boy "Tj." Kinamayan siya nito bigla saka ito nagmano. "Ayan na hindi
na stwanger." Hinatak siya nito patungo sa tapat ng pinto ng kanyang kotse.

"Let's go home, Mang Tenago!"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 24

Kabanata 24

"MANG TENAGO, tingin mo 'yon masawap yata 'yon. Lagi ako nibibili ng Tito Nico
no'n." Anas ni Tj kay Tejano at tinuro ang hilera ng mga tindero ng streetfoods.
Tejano looked at his innocent face. Napapalunok pa ito habang yakap ang native
chicken nito.
Tumaas ang kilay niya at hindi napigilang mapangisi. "Magpapahatid ka na
magpapalibre ka pa ah?"
Tj laughed and it was like music to his ears. His green eyes twinkled as his
chubby cheeks revealed his dimples. "Mabait ka naman, Mang Tenago eh. Bili mo ako
no'n o kaya bayad ko si Mayon sayo, gusto mo?"
He sighed and parked the car to the side of the road. Ang bata pa ang galing
nang manggantso ah?
"Bakit nakarating ka ro'n ha? Hindi ka ba hinahanap ng mga magulang mo? Mag-isa
ka lang paano kung mapahamak ka? You could have been hit and run earlier if I
didn't see you."
Tj pouted. "Hmm, eh kasi hindi pa nauwi ang mama. Punta sana ako sa house ng
Madam Tessa kaso nalimot ko na paano pumunta kaya uwi na sana kami ni Mayon kaso
naglipad-lipad siya eh."
"Hinahayaan ka ng tatay mong lumabas mag-isa. What are you? Five?"
Tj's brows furrowed. "Hooman. Sabi ng mama hooman."
"No, I mean," Napahugot ng hininga si Tejano. Hooh. Bata 'yan, Tejano hindi
siya nagpapaka-sarcastic. "I mean ilang taon ka na?"
"Ganto" He showed four fingers at him. "Pewo sabi ng mama bukas ganto na."
Nagdagdag ito ng isa pang daliri.
Natigilan si Tejano. "Birthday mo bukas?"
Tj nodded, ngunit mayamaya'y napansin niyang lumungkot ang mukha nito. "Sabi ng
lola Minerva kaya nag-alis ang Mama kasi maglinis ng gawden tsaka maglaba tsaka
maghugas plato tsaka magwalis tsaka magtupi tsaka mag—" he breathed out, almost
panting. "Madami-madaming tarbaho gagawin ng mama pawa may pewa pambili ng cake ang
mama bukas."
Parang kinurot ang puso ni Tejano. May lungkot na gumapang sa kanyang puso nang
madinig ang sinabi ng bata, ngunit humagod din ang inis sa kanyang dibdib.
"Bakit mama mo ang nagtatrabaho? What does your dad do, hmm? Drink? Lay on the
couch all day? Pinababayaan ka pang maglakad-lakad kung saan-saan hindi man lang ba
nag-aalala sayo?" Inis niyang tanong dito. Makilala ko sana nang mapatikman ng
sampal ng katotohanang hindi dapat pinababayaan ang bata!
Tj's eyes turned cold. Hinagod nito ang balahibo ng manok saka bahagyang
ngumuso. "Galit... Galit ako sa daddy."
Napakurap si Tejano, hindi inasahan ang naging tugon ng paslit. "W—Why? Is he
bad? Does he hurt you and your Mama?"
Tj nodded. Nakuyom ni Tejano ang kanyang kamao nang gumapang muli ang inis sa
kanyang sistema. Tangina ng mga lalakeng nagagawang saktan ang sarili nilang
pamilya.
"Palagi na lang cwy ang mama. Palagi na lang malungkot." May bahid ng awang
tugon ni Tj na tila ba sa mura nitong edad, naiintindihan na nito ang sitwasyon ng
ina.
May init na lumukob sa puso ni Tejano. Hindi niya naiwasang ianggulo ang
kanyang katawan paharap dito saka niya binasa sandali ang kanyang ibabang labi.
"Bakit hindi iniiwan ng Mama mo ang Daddy mo kung sinasaktan pala kayo? Does she
love him that much para magtiis siya nang ganyan?"
Binaba ni Tj ang tingin sa manok na hawak. Surprisingly, the chicken behaved
well. Mukhang natakot sa pagsakal niya kanina.
"Wala ang daddy. Busy kaya malungkot ang mama. Walang hug pawang sa ibang
pamili. Walang pasyal pag-Sunday. Walang... Walang magplay sa'kin tsaka magsakay sa
likod pawang sa fwends." His sad eyes gazed back at him. "Sad ang mama kasi hindi
love ng daddy ang mama at Tj."

Pakiramdam ni Tejano, kusang tumigil ang tibok ng kanyang

puso. Ang kirot na kanina ay mahina pa, ngayon ay halos magdulot na ng bigat sa
kanyang dibdib. He doesn't like seeing those sad eyes. May naaalala siya at habang
tumatagal na nakikita niya iyon, pakiramdam niya nakatingin din siya sa babaeng
mahal niya.
Tejano cleared his throat and tore away from Tj's gaze. "Bakit wala ang daddy
mo?"
Nagkibit-balikat ito. "Ayaw niya siguwo ako ka-play. Sabi ng bad na ale wala
naman daw akong daddy eh loko lang daw ako ng mama. Sabi ko supewhewo ang daddy
pewo sabi ng ale wala daw supwehewo sa totoo na buhay. Wala ba, Mang Tenago? Wala
ba supewhewo? Loko lang ba ko ng mama?" Inosente ngunit may bahid ng matinding
lungkot na tanong ni Tj.
Sumikip lalo ang dibdib ni Tejano. Kinailangan pa niyang humugot ng malalim na
hininga bago niya nagawang pekeng ngitian ang paslit. "The real heroes, Tj, are
those like your mama. You said she's doing a lot of work so she could buy you your
birthday cake, right?"
Tj nodded. "Pagod lagi ang mama kaya galit ako sa daddy. Hindi niya help ang
mama."
"Well I feel angry towards him, too. Sana makahanap ng mas matinong lalake ang
mama mo. Iyong hindi siya papabayaan."
Tj looked up as if thinking. "Pawang new daddy, gano'n?"
"Uh-hmm."
"Iyong mabait?" His brows lifted.
"Yeah. Mabait dapat."
"Iyong magsave sa mama kapag may twuck?"
Muli siyang tumango. "That's right."
"May car pawa hindi na magwalk ang mama ng malayo?"
"Could be. Better if he's got a car." Tugon niya.
Tj grinned. "Iyong bibili ng kwek kwek tsaka palamig?"
Naningkit ang mga mata ni Tejano. "Inuuto mo na naman ako ah. Pambihira kanino
ka nagmana at napakagaling mong sumegway? Ganyan ba ang mama mo?"
Umiling ito, nagpipigil ng ngisi. "Sabi ng mama pawang daddy daw."
He hissed. "Mukha nga. Do you often do that, hmm? Deceive people with your
cuteness so they'd buy you something you want?"
"Magbintang ay! Sabi bad 'yan po." Nasapo nito ang ulo. "Magalit ang mama 'pag
ganyan po. Sabi ng mama bad magbintang po."
Napakamot ng ulo si Tejano. "Fine. Hindi rin ako mananalo sayo." He sighed and
shook his head. "Ibibili kita pero pagkatapos iuuwi na kita at hindi ka na ulit
maglalakad-lakad na walang kasama. Malinaw?"
Tj nodded. "Tapos mauwi mo ako tapos maghintay tayo ng six tapos makita mo na
ang mama?"
Tumaas ang kilay niya. "At bakit ko hihintayin ang mama mo ng alas sais?"
Bumuga ito ng hangin na akala mo isang malaking katangahan ang tinanong niya.
"Mang Tenago, sabi mo maghanap ng bagong daddy ang mama. Iyong mabait. Iyong
magsave pag may twuck. Iyong may car. Iyong magbili ng kwek-kwek at palamig. 'Di ba
ikaw 'yon?"
Biglang natawa si Tejano. "Woah, woah kiddo. I'm sorry but my heart only
belongs to one girl. I am not interested in meeting your mom."
Napakurap ito at ang mga labi ay umawang. "Ayaw mo?" His lips pouted as his
expression turned sad. "Ayaw mo ba ako maging baby?"
There goes those sad eyes again. Tejano suddenly felt suffocated. Bumigat ang
dibdib niya at ang puso niya ay parang piniga nang todo.
"No, Tj. It's not like that—"
"Okay lang po." He forced a smile while sadness and longing for a father
twinkled in his innocent pools. "Baka bad talaga ang Tj kaya ayaw ng lahat maging
daddy ko."
"Tj, hindi gano'n. You're a nice kid."
Umiling ito. "Kung nice ako bakit hindi ako dalaw ng Santa Klaus pag kwismas?
Gusto ko lang naman wish sabi kapag mabait puntahan ng Santa Klaus. Bad ako kaya
hindi siya punta, hindi niya ako bigyan ng wish."
Napalunok si Tejano. God, hindi niya inasahang isang paslit na tulad ni Tj ang
makakayang magpadama sa kanya ng ganitong klaseng kirot sa puso.
"A—Are you gonna stop thinking that you're a bad kid once Santa pays you a
visit?" Malumanay niyang tanong kay Tj.
Tumango-tango ito. "Magwish lang ako po."
"And what will you wish if you'll meet Santa?"
Tj smiled. "Magwiwish ako para sa mama..."

PUNO ng pagtatakang pinanood ni Ramirez si Tejano habang isinasakay niya ang

isang malaking pulang supot ng mga regalo sa loob ng kotse habang ang santa
costume, nakasukbit sa kanyang balikat.
Napakamot ng ulo si Ramirez. "Uh, dude. You're aware that Christmas is two
months away from today, right?"
He shut the door close and sighed. "Of course. Even though I don't celebrate
Christmas, I know when it is."
"Oh—kay, so uhm," kumunot lalo ang noo nito. "What's with all these?"
"Ah, I met a kiddo and today's his birthday. He wanna meet Santa."
Ngumisi ito. "Oh wow. Sa ampunan ba?"
"Hindi. Sa daan pero malapit na ang bahay nila sa ampunan. I dropped him off
yesterday at their home."
Ramirez nodded. "Mukhang mapapasaya mo ang bata. What's his name?"
"Tj."
"I see." Ngumisi ito. "Okay, I won't judge. I like your aura today. You look
better, more lively." Tinapik nito ang kanyang balikat. "Maybe you should see that
kiddo often. Parang maganda ang epekto sayo."
Sa totoo lang hindi rin alam ni Tejano kung bakit gumanda nga ang mood niya.
Kagabi, imbes na mag-inom na naman at magpakalasing, ginugol niya ang oras niyang
magbalot ng sandamakmak na regalo. Kung bakit ginagawa niya lahat ng ito ay hindi
niya masabi. There's something about Tj that feels so magnetic.
Parang hinahatak siya...
Kaya kahit ni sa hinagap ay hindi niya inakalang gagawin niya ang magsuot ng
costume para sa isang bata, ginawa niya. Nagpaalam siya sa mag-asawa at nagtungo na
sa bahay ni Tj. Isang maliit lamang iyong bunggalo house at may mga alagang mga
hayop sa bakuran. Nang maipark niy ang kotse, agad niyang natanaw si Tj na masayang
nilalaro ang pinakamalaking lobo habang may party hat sa ulo.
Napangiti siya. Look at those balloons and other decors? Kahit halatang kapos,
talagang pinursige ng nanay nitong maipaghanda ang anak. Hanga siya sa ina nito
dahil handang magpakapagod mabigyan lang ng masayang birthday si Tj.
He cleared his throat and put on his Santa hat and beared. Lumabas siya ng
sasakyan at kinuha ang malaking supot ng regalo bago nagtungo sa bahay.
Tj's eyes widened. "Santa Klaus!"
Tumakbo ito sa kanya at yumakap. Hawak ni Tejano ang supot ng mga regalo sa
isang kamay habang ang isang braso niya ginamit niya upang buhatin si Tj na
kumikislap ang mga mata sa sobrang tuwa.
"Santa Klaus! Santa Klaus, tinawag ka ni Mang Tenago? Mabait na ako kaya pwede
na ako wish?"
Tejano smiled and nodded his head. "Happy birthday, Tj. What's your wish?"
Tj smiled. "Santa... Sana maging happy na ang mama."
Napalunok si Tejano. He expected something tangible like how other kids'
wishes, pero si Tj, he asked not for toys and sweets, but for his mother's
happiness.
Humagod ang init sa kanyang puso. Sasagot sana siya kay Tj pero nang may
lumabas mula sa bahay at may bitbit na mga plato, natigilan siya nang madinig ang
tinig nito.
"Oh wow! Sino nagtawag sa Santa, anak?" She said in a little bit slang way.
Nanlaki ang mga mata ni Tejano at ang puso niya, muntik nang tumalon palabas ng
kanyang dibdib. Hinatak niya pahubad ang beared at sumbrerong suot niya kaya nang
makita siya nito, nanlaki ang mga mata nito at nabitiwan ang mga hawak.
"T—Tejano?"

"Darling..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 25

Kabanata 25

HUMIHIKAB na si Stelle nang dumating siya sa kanilang bahay pagkatapos niyang

magtrabaho sa bahay nina Mrs. Tessa—isa sa regular na pinapasukan niya upang kumita
ng pera. Mula nang umuwi sila galing ng Batanes, muntik na siyang sumuko at mawalan
ng pag-asa sa takot na baka huli na nga ang lahat at hindi na sa bahay na iyon
nakatira si Tejano.
She felt really broken as a mother when Tj said he hates his father for not
coming out, ngunit noong mga panahong kinikwestyon ni Tj ang sarili kung bakit ayaw
raw magpakita ng ama nito, alam niyang siya ang mas dapat maniwalang may dahilan
ang lahat ng nangyayari.
Anim na buwan na mula nang makalipat sila sa Luzon. Nakapagtrabaho kasi sa
isang plantasyon si Nico kaya nang masalanta sila ng bagyo sa Zamboanga, kinuha
sila ni Nico sa Luzon kasama si Nanay Minerva at Tatay Anastacio. Now they're
renting a small bungalow house and Stelle is still working hard to save money.
She'll try their luck again someday. Iaasa niya sa tadhana na sa susunod na
susubukan nilang mag-ina, pagbubuksan na sila ni Tejano ng pinto at makikilala na
nito ang kanilang anak.
"Nay, Tay." Nagmano siya sa mag-asawa.
"Ay Stelle si Tj may kalokohang nagawa. Halos maatake ako sa puso sa sobrang
pag-aalala." Ani Nanay Minerva na hinahagod pa ng palad ang dibdib.
Tinignan niya si Tj na kandong ng lolo Anastacio nito. Umiwas agad ito ng
tingin at tila natatakot mapagalitan.
Stelle sighed and kneeled in front of him. "Ano nangyari, darling?"
Tj pouted and looked up at his lolo Anastacio, tila nagpapasaklolo. Tumango
lang naman ang matanda na tila sinasabi kay Tj na ayos lang magsabi ito ng totoo.
"Mama kasi..." His eyes soften. "Gusto lang kita puntahan, mama kasi dami ka
daw work. Tulong lang ako, mama pawa hindi masyado ikaw mapagod."
"Lumabas kasi, Stelle hindi namin napansin kaya hinanap namin. Pagdating namin
dito sa bahay nandito na. Sabi ni Purong natanaw daw nila hinatid ng magarang kotse
kanina." Paliwanag ni Tatay Anastacio.
 Hinagod ni Stelle ng palad ang buhok ng anak. "Hindi na dapat lumabas, Tj. It's
okay. Strong ang mama, anak. You shouldn't do that again. There's a lot of bad guys
out there."
"Pawang daddy?"
Natigilan siya sandali. "No, anak hindi bad ang daddy."
Sumimangot ito at ang mga kilay ay halos magdugtong. "Bad naman ang daddy sabi
ni Mang Tenago hindi dapat mama ang wowk. Dapat magsave ang daddy kapag may twuck
tapos dapat may cawr tapos dapat mabait."
Matipid siyang napangiti. "May car din ang daddy. Hindi lang car. It goes up in
the air and dives into the sea."
"Pewo wala siya..."
Parang sinuntok ang dibdib ni Stelle. Habang tumatagal na nagkakaisip si Tj,
tumitindi ang tampo nito sa tatay nito. Ayaw iyon ni Stelle ngunit tuwing may
usapan silang mag-ina tungkol kay Tejano, lalo lang lumalalim ang sama ng loob ni
Tj.
His young heart craves for a father's love and anger is being his main defense
to not feel the pain. Ganoon si Tejano noon sa tatay nito. Ayaw ni Stelle na umabot
din ang mag-ama niya sa ganoong punto. Hindi niya maaatim makitang lumuha si Tejano
dahil masyado nang huli ang lahat upang mapaintindi nito kay Tj ang lahat ng
nangyayari.
Peke niyang nginitian si Tj saka niya ito binuhat sa kanyang bisig. "So who's
the one who brought you home?"
"Si Mang Tenago! Mabait siya, mama nibili niya ko ng kwek kwek tsaka ng palamig
tsaka ng pishball tsaka nipunas niya ang lips ko ng mabango na panyo tapos nisakay
niya ako sa cawr niya." Masigla nitong kwento.

Kumunot ang noo niya. "Tenago? That's a pretty weird name,

huh?"
Tj nodded his head. "Sabi ko pangit naman ng name niya sabi niya pangit din daw
ng name ko eh maganda naman Tj mama 'di ba? Inggit lang siya eh."
Mahina na lamang siyang natawa at niyakap ang anak bago hinalikan sa pisngi.
"Of course you have a wonderful name. You got that from daddy. Anyway, ano flavor
cake mo tomorrow?"
"Choklet!"
She giggled softly. "Okay, darling. Chocolate it is—"
"Magandang gabi po."
Napalingon sila kay Chief of Police Tyler Quivedo. Ang masugid na manliligaw
niya mula nang dumating sila sa Carmen. Nang magtama ang tingin nila, ngumiti agad
ito ang ang singkit na mga mata ay lalo pang sumingkit.
"Hi, Stelle. How are you?" Iniabot nito ang bouquet ng flowers sa kanya. "Fresh
'yan tsaka mahal 'yan."
Stelle awkwardly smile. Mukha naman itong mabait kaya lang ay ayaw niya sa
kapresukuhang taglay. Isa pa kahit anong mangyari, hindi siya mag-eentertain ng
manliligaw kahit na dati pa man sa Zamboanga, may mga nagpapalipad na ng hangin sa
kanya kahit may anak na siya.
She sighed silently. "I'm sorry but I can't accept that, Sir Tyler. You don't
have to do this anymore."
"Sabi ko naman sayo, Stelle susuko ang iba pero hindi ako. Bukas darating kami
ng mga tropa. Papasayahin namin ang birthday ni Tj." Ginulo nito ang buhok ni Tj
saka inabot dito ang supot ng chocolates. "I'll see you tomorrow, Tj."
Napailing na lamang si Stelle. Sigurado siyang tototohanin nga no'n ang sinabi
kaya nang magkatinginan sila ni Nanay Minerva, malungkot na napabuntong hininga ang
matanda.

"AYAW mo ba talagang bigyan ng pag-asa si Chief of Police Quivedo, anak?"

Tanong ni Nanay Minerva habang inaayos ang mga styro papers na ilalabas niya para
sa birthday party ni Tj.
 Umiling siya kaagad. "Mahal ko po daddy ni Tj, nanay. I know someday we'll
still see each other."
Lumamlam ang mga mata ng matanda at malungkot na kumurba ang mga labi nito para
sa basag na ngiti. "Nag-aalala lang ang nanay sayo, nak kasi 'di ba nakwento ko
naman ang tungkol sa nanay ni Nico? Umasa rin ang anak ko na babalikan ng
nakabuntis pero pumanaw na't lahat, walang nagpakitang ama kay Nico."
Kumirot ang dibdib niya. Alam niya naman na ayaw lang siyang matulad ni Nanay
Minerva sa namayapang anak nito perl ayaw rin niyang tuluyang ipagpalit si Tejano
sa kung sino ang nandyan. Her heart, no matter how far they are from each other
right now, will always and only beat for one man. Kay Tejano lang.
Lumunok siya at pilit na nginitian ang matanda. "I will keep my faith, nanay.
No matter how hard it is, I still wanna believe that someday, Tj will meet his
father. That, after all, was the very reason why I traveled all the way from Europe
to here in the almost impossible ways."
"Naiintindihan ko, anak. Oh siya sige na may nadinig skong humintong sasakyan
baka iyon na sina Sir Tyler hindi ba sinabi nito magsasama ng mga kaibigan at
magdadala ng surpresa kay Tj? Tignan mo na nga, anak."
Tumango siya at bitbit ang mga styro paper ay lumabas ng bungalow house. Agad
naman niyang nakita si Tj na buhat ng Santa. Sa isip-isip niya ay iyon siguro ang
surpresang sinasabi ni Tyler kagabi bago ito umalis, ngunit nang hubarin ng lalake
ang sumbrero at beared, nanlaki ang mga mata niya.
"T—Tejano?"
"Darling..." Halatang nagulat din nitong anas.
Stelle's eyes watered as different emotions clawed her heart. Ni hindi siya
nakagalaw sa kinatatayuan habang ang mga matang namumula ay nanlalaki. Totoo ba
itong nakikita niya o isa na naman panaginip na magpapaasa sa kanya? Si Tejano ba
talaga itong may karga sa anak nila?
Her lips remained parted, her knees trembled, and her heart almost jump out of
her chest to go to him. Hindi niya alam ang gagawin. Kung tatakbo ba siya patungo
rito o hihintayin itong lumapit.
Humakbang si Tejano palapit ngunit nang may humintong sasakyan ay halos sabay
silang natigilan nang madinig ang malakas na boses ni Tyler. He walked fast towards
them and went straight to her while holding a box of cake and another bouquet of
flowers.
Nanlaki ang mga mata ni Stelle nang bigla na lang itong yumuko upang humalik sa
kanyang pisngi. Kumabog nang malakas ang kanyang puso at gumapang ang kaba sa
kanyang sistema nang mapansin niya sa sulok ng kanyang mga mata ang pagdilim ng
ekspresyon ni Tejano.
"Stelle, oh. Fresh 'yan." Nakangising ani ni Tyler at ibinigay ang bouquet bago
ito umayos ng tindig upang balingan si Tj at Tejano.
Napalunok si Stelle nang makitang wala na sa kanya ang matalim na titig ni
Tejano kung hindi na kay Tyler na halatang napansin din ang hindi magandang tinging
ipinupukol ni Tejano.
"Oh Tj, may Santa Klaus ka ah?" Lumingon ito sa kanya. "Bakit hindi mo na lang
ako sinabihan sana clown na lang ang kinuha para sa birthday party. Ang layo pa ng
pasko."
Napaawang ang bibig ni Stelle. Oh, boy. You're so gonna get yourself in
trouble. "H—Hindi—"
"Nahiya ka na naman sa akin? Sabi ko naman sayo gagawin ko ang lahat para sa
inyo ni Tj, 'di ba? Kahit ano sabihin mo—"
"Who are you? Why the fuck did you kiss her?" Seryoso at halatang galit nang
putol ni Tejano sa litanya ni Tyler.
Tyler gazed at Tejano. Napalunok si Stelle nang pasadahan ni Tyler ng tingin si
Tejano mula ulo hanggang paa saka ito ngumisi at humakbang palapit kay Tejano.
"Who am I? Hindi mo ako kilala?" May halong pagkainsultong tanong ni Tyler.
Muntik nang masapo ni Stelle ang kanyang noo nang makita ang ginawa ni Tyler.
He puffed his chest and pointed his name tag in an insulting way, purposely mocking
at Tejano.
"Chief of Police Tyler Quivedo. Tj's soon-to-be daddy. Ikaw? Who the hell are
you at ang lakas ng loob mong magtanong ng may angas sa tulad kong alagad ng
batas?"
Oh, boy! Oh, boy. Run, Tyler. Run!
Tejano's eyes flickered with fury. Mayamaya'y unti-unti itong inis na tumawa at
ibinaba sandali si Tj. "What did you say? You're a what? A police officer and a man
of the law?"
"Te—"
He lifted his hand to stop her. Mayamaya'y hinubad nito ang Santa costume
hanggang sa ang itim na v-neck shirt at pantalon na lamang ang natira. Ang mga mata
nitong nag-aalab sa inis, nanatili kay Tyler.
Tyler folded his arms in front of his chest as he jerked his head. "I am at ako
ang batas dito kaya ayu-ayusin mo 'yang tabas ng dila mo. Bakit? Sino ka ba, ha?"
Tejano's jaw clenched but the corner of his lips lifted to form the most
dangerous smile Stelle had ever seen in Tejano's face.
The smile of a jealous Tejano...
Umayos ng tindig si Tejano saka ito humugot ng malalim na hininga. Mayamaya'y
nilabas nito sa loob ng shirt ang dogtag na suot.
"I don't expose my identity that easily, Sir but if you wish to die in my hands
soon, maintain that fucking distance from my girl and keep showing off." His lips
stretched wider. "By the way, mister Chief of Police, I'm Agent Romani of MI6
Pacific and Tj's one and only daddy. I'm not pleased to fucking meet you so move
away from my girl before I take that badge off your chest myself..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 26

Kabanata 26

GUSTONG tumawa ni Tejano nang makita kung papaanong namutla ang mukha ni Tyler
habang nakatingin sa kanya. Yeah, that's right, asshole. Fear me. I'll never show
mercy to those who dared to steal kisses from my girl.
Napahugot ito ng hininga at halos hindi na maipinta ang mukha nang tignan si
Stelle. "I...I almost forgot. Kailangan ko pa pala umattend ng meeting. Ha...Happy
birthday na lang kay Tj."
Ni hindi na nito na nahintay ang tugon ni Stelle. Dire-diretso itong nagmartya
paalis ngunit bago sumakay sa sasakyan, muling tinawag ni Tejano.
"Oh, hey I think you dropped something!"
Natigilan ito at halatang nahihintakutang tumingin sa kanya. Nang makita niya
itong lumunok ay umismid siya bago siya yumuko na kunwari ay may dinampot. When he
straightened up his back again, he showed his middle finger to Tyler as he smirked.
"Your shit."
"Tejano!" Sita ni Stelle. Binalingan niya ito at hindi naiwasang ngumuso nang
bahagya. "Nauna siya."
Stelle sighed and walked towards him and Tj. Hinawakan nito ang balikat ng anak
na halatang nagtataka sa nangyayari. "Your son hears and sees you, darling."
Parang natunaw bigla ang inis niya. Son. God, he didn't expect his heart would
melt easily with just that one word. Nawala na sa isip niya ang nagmamadaling
umalis na maangas na pulis. Natuon ang buong atensyon niya kay Tj na nakaawang nang
bahagya ang mga labi habang ang mga kilay ay magkasalubong.
"Si Mang Tenago naman 'yan akala ko si Santa Klaus. Loko naman ako." Sumimangot
ito at inirapan siya.
Nagtinginan sila ni Stelle. Nang magtama ang mga mata nila, hindi na napigilang
maluha ni Stelle habang matipid na nakangiti sa kanya.
Tejano's heart throbbed with the emotions pinching it all at once. Tinawid niya
ang isang hakbang nilang pagitan. Binuhat niya bigla si Tj at kinulong si Stelle sa
yakap. His eyes shut as her sweet scent filled his nose, her warm skin felt so good
he almost shouted in pure joy of finally having her between his arms again.
"I searched the whole world just to be with you again." Namamaos ang tinig
niyang anas bago tinignan si Tj habang bahagya nang namumula ang kanyang mga mata.
"Siya lang pala ang makapagdadala sa'kin sayo."
Tumulo ang luha ni Stelle. Hinaplos nito ang pisngi nila ni Tj saka ito
suminghot habang matipid na nakangiti. "I traveled across the world for you to meet
him."
Kumabog ang kanyang dibdib nang magtama ang tingin nila ni Tj na bakas na ang
matinding pagkalito sa mga mata. Bigla siyang pinanlamigan ng palad nang maalala
niya ang mga sinabi nito kahapon.
So siya ang walang kwentang tatay na nagdudulot ng lungkot at pasakit sa nanay
nito? Tangina. Parang gusto niyang totohanin ang sinabi niya sa kanyang isip. Gusto
niyang bigwasan ang kanyang sarili.
"I—Ikaw ang nag-uwi sa kanya kahapon?"
Tejano gulped and simply nodded his head. "I met my son in the most unexpected
way..." He smiled at Tj while tears are starting to cloud his eyes. "Do
you...really hate daddy?"
Tj's eyes turned soft. Tumingin ito kay Stelle at yumakap kaya nang kunin ni
Stelle mula sa kanyang bisig, para siyang sinaksak ng libo-libong punyal sa dibdib.
Stelle rubbed Tj's back and kissed his head. "Tj, listen to mama, okay? Si...
Si daddy, I told you before that daddy is a superhero, right?"
Tj nodded. Malungkot itong sumulyap sa kanya bago binalik ang tingin sa ina.
"Kaso... Kaso di niya ako love."
Sumakit lalo ang dibdib ni Tejano. "No... Tj, no that's not true. Mahal..." His
tears trailed down his cheeks. "Mahal na mahal na mahal ko kayo ni mama. Please
don't say that."

Tj pouted, tila iiyak na. "Love mo kami?"

"Of course." He held shoulder. "Sobra, anak. Sobra. Halos mabaliw si daddy sa
sobrang pangungulila ko sa inyo at pag-aalala."
"Pewo kung love mo kami, bakit hindi mo save ang mama no'ng away siya ng bad na
ale? Bakit hindi mo ako dalaw pawa play tayo? Bakit... Bakit hindi mo open ang doow
sa house?"
Sumikip lalo ang dibdib niya at halos hindi na siya makahinga habang pumapatak
ang kanyang luha. Those words from his son, it hurt him more than any bullet that
hit his body before.
Stelle sniffed. "Tj, sabi ng mama 'di ba busy lang ang daddy and it wasn't his
fault why he's away?"
"Pewo mama, mas love niya ba ang wowld kaya una niya lagi ibang tao?"
Hindi na kinaya ni Tejano. Niyakap niya ang mag-ina niya saka niya hinalik-
halikan ang tuktok ng ulo ni Tj. "You are my world. I will never put anything first
before you. I'm sorry if I failed in finding you when you needed me the most. I'm
sorry if daddy wasn't there when you wanna play with me. I'm sorry if I wasn't able
to protect mama. I'm sorry... I'm sorry if we had to be apart for so long."
Para siyang hindi pinalaking matibay ang dibdib, dahil pagkatapos sabihin ang
lahat ng salitang sinambit niya, tuluyan siyang humagulgol habang yakap ang
dalawang taong pinakaimportante sa buhay niya.
"Tj, I love you so much. I almost gone insane when I lost your mom and I hated
myself for not being capable of finding you but baby, there's never a day that
daddy stopped looking. Daddy never stopped looking kasi kayo ni mama ang mundo ko.
I'm sorry, I'm so sorry, baby. Please give daddy another chance."
Tj looked at him. Nang ilapat nito ang palad sa basa niyang pisngi saka ito
huminga nang malalim, lumambot lalo ang puso niya.
"Magplay na tayo palagi? Hindi mo na hayaan mag cwy ang mama? Sasakay tayo sa
cawr tapos magbibili ng kwek kwek? Hindi na... Hindi na iwan kami ng mama?"
Rumagasa ang kanyang luha na pinunasan agad ni Stelle. Suminghot siya at
niyakap ang mga ito saka hinalikan sa ulo. "I promise you we will always play.
Kahit anong gusto mo bibilihin natin. Hindi hahayaan ni daddy na may umaway sa inyo
ni mama at gagawin ng daddy lahat para hindi na tayo ulit magkahiwa-hiwalay. We
will be the family your mama and I dreamed to have before, Tj. Huwag na huwag mong
kakalimutan na kahit nasaang lupalop ng mundo ang daddy, nasa inyo ng mama ang puso
at isip ko."
Stelle sniffed and kissed him and Tj. "We love you, darling. Thank you for not
giving up on us."
Ngumiti siya at pinalis ang luha nito. "You didn't give up, too, darling. Thank
you for holding on to us. I'll do everything to keep us together this time. You and
Tj kept me going. Mahal na mahal ko kayo." Tumingin siya sa kanyang anak. "Mahal na
mahal kita, Tj."
Tj smiled and when his son kissed his cheek and hugged him tight, he cried
harder.
"Hindi na galit, daddy. Love ka ng Tj, daddy. Love ka ng Tj kaya huwag na cwy
ah?"
He pursed his lips together and shut his eyes as he held his world tightly
between his arms. This time, he'll do everything to keep them this close.
Magkakamatayan na oras na kunin pa sa kanya ang pamilya niya.

HALOS ayaw nang bitawan ni Tejano si Tj. Tulog na ito sa kanyang bisig dala ng
sobrang pagod sa paglalaro kasama siya. Si Stelle, pinaliwanag sa kumupkop sa
kanilang mag-ina na siya ang taong pinuntahan nito sa Batanes. Halos maluha ang
mag-asawa sa sobrang galak dahil sabi nga ng mga ito sa kanya, hindi biro ang
pinagdaanan ni Stelle makarating lang silang mag-ina noon sa Batanes.
Lumapit si Stelle sa kanya at hinagod ang buhok ng kanilang anak. Nakatitig
lang naman siya rito, tahimik na humahanga sa bawat aspeto ng pagkatao nito. From
her innocent eyes, beautiful face, strong heart, and brave soul, Tejano can't help
but thank heaven for blessing him with an angel.
"Baba na natin sa kama baka mangalay ka." Mahina nitong ani.
Umiling siya at hinagod ang likod ng anak. "I want to hold him as long as I
can. I craved for this for years, darling."
Ngumiti si Stelle. Mayamaya'y hinatak siya para maupo sila sa sofa nang
mailapat niya ang kanyang likod sa sandalan. When they're finally settled on the
couch, he pulled Stelle and held them both between his arms. Dinampian niya ng
halik ang tuktok ng ulo nito, ang noo, ang tungki ng ilong, hanggang sa wakas ay
nahagkan na rin niya ang mga labing ilang taon niyang pinangarap na mulkng
mahalikan.
It was tender yet full of love kid of kiss, and when they pulled away, his eyes
twinkled the emotions only Stelle can make him feel.
"I want to know what happened, darling." He said in a gentle tone.
Stelle gulped and rested her head on his shoulder. Hinawakan nito ang dulo ng
buhok ng kanilang anak bago tuluyang nagkwento.
"Floyd planned everything. He led the team that arrested me and then he gave me
to the Supreme after he tricked the other agents. Nakuha ako ng Suprema at
kinulong. She tortures me everytime I'm trying to escape. She'll often chain me so
I won't get away."
Gustong magmura ni Tejano. Hinding-hindi niya mapapatawad ang mga taong naging
dahilan bakit sila nagkahiwalay.
Stelle took in some air and continued. "I thought I'd die already. Buti na lang
lagi may sumasaklolo sa'kin everytime the Supreme was having me beaten into death.
That man always covers me from all the kicks and punches. Kahit tutukan ng baril ay
hindi amo binibitiwan. He cared for me and the baby."
Hinagod ni Tejano ang buhok nito saka hinalikan sa tuktok ng ulo. "I wish I
could meet him someday so I could thank him."
"Sana nga. Anyway, do you remember that I told you the Supreme keeps covering
her face? Aksidente ko nahatak ang takip ng mukha niya habang nasa poder niya ako.
I know who the Supreme is now, Tejano and I really can't believe it. We are all
tricked. You buried the wrong body. Ginamit lang siyang front, and that guy who
saved me? He told me everything about the Supreme. Veronica was hated by the
Supreme, because she had fallen in love with your brother. That face she's wearing?
Pwersahan siyang inoperahan para maging kamukha ng Suprema. Siya ang dapat front ng
Suprema oras na magkandaloko-loko ang sitwasyon but Veronica fell in love with your
brother. Floyd told me before that Veronica was said to have bipolar disorder and
she had killed those who hit on your twin but I figured it out now. It's actually
the Supreme who did all those... because she loved your twin. She was the first one
your brother met but Veronica stole him from the Supreme."
Napakurap si Tejano sa mga rebelasyong nadinig mula kay Stelle. "I expected the
Supreme to be way older."
"She is, but she maintains her looks to deceive people whenever she roams
around as Veronica. Kaya niya pinapatay si Veronica dala ng selos at kasi ibubuko
na siya after Veronica found out that it wasn't Gresso Lindstrom who killed your
twin but the same man who actually released the bullet that took away Veronica's
life. Hindi ang bala ko ang nakapatay kay Veronica, Tejano."
"Kung gano'n, sinong pumatay sa kapatid ko at kay Veronica?"
Stelle's eyes went weary as she gulped. "The same man who helped me escape and
made me promise to live for me to tell you the truth about him."
Kumunot ang kanyang noo. "Sino, Stelle?"

"Your father..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 27

Kabanata 27

HINDI nakakibo si Tejano nang marinig ang sinabi ni Stelle. Para bang ang
dibdib niya, tila naging isang papel na nilamukos hanggang sa hindi na siya
makahinga.
So his father killed his brother and Veronica but helped Stelle escape? May
kirot na gumapang sa kanyang puso kasabay ng pagguhit ng mapaklang ngiti sa kanyang
mga labi.
"D—Do you think he killed my brother because he thought it was...me?" He
laughed, a painful one. "I mean, he never paid much attention to me that's why it
was so hard for him to know my brother and I were switching before. Maybe he killed
my twin because he thought it's me and not his favorite son."
Stelle's eyes turned soft. Hinawakan nito ang kanyang magkabilang pisngi saka
ito umiling na tila nais pawiin ang gumuhit na lungkot sa mga mata niya. "No. Don't
say that, okay? Alam mo ba? Whenever he brings me food, he always makes sure I got
a glass of milk, too. He wanted our baby to have strong bones because he said when
you were little, you didn't get enough milk from your mom."
Lumunok siya at umiwas ng tingin. "Maybe he's referring to the real Tejano,
darling."
"He's talking about you. The real Emeraudo. He knew whom he shot, darling, and
he knew whom he needed to keep alive. It's you. He chose you, and he keeps choosing
to protect you."
Pumatak ang kanyang luha ngumit agad iyong pinalis ni Stelle habang matipid
itong nakangiti sa kanya. "He will usually go visit me in my room when the Supreme
isn't home, darling. He'd show me your baby pictures he kept in his wallet. You
look like Tj." She laughed softly. "And your dad knew who you were on the photo.
Kilala ka niya, he just needed to turn a blind eye because of a deeper reason."
 Napahugot ng malalim na hininga si Tejano. "You should hate my dad. He killed
your parents, Stelle."
"A—Actually about that... I... I found out the truth. My parents were working
for the Supreme. That night that they said they'll attend a gathering, they were
actually gonna see the Supreme. I love them, darling but your father had told me
that... They're not really my parents. The Supreme... The Supreme just asked them
to take care of me." Her tears rolled down her cheeks. "Because she's my real
mom...and my father is part of the MI6. She doesn't want my father to find me."
"What?" Nahilamos niya ang kanyang palad sa kanyang mukha. "Hold on, maybe my
dad was just messing with your head, Stelle."
Umiling ito. "No, Tejano. May proofs siyang ipinakita. I really am the
Supreme's daughter. Your father made a promise to his old friend, my dad, that he
will find me. Noong gabing nahanap nila ang bahay ng tumayong parents ko, he wasn't
planning to kill me but to save me, rather. Tinago lang ako ng kapatid mo kasi
akala niya papatayin din ako."
"Fuck. So if my brother didn't hide you, hindi ka pala sana napunta sa kamay ng
Suprema?"

"Yes. That's why the Supreme looked for me, darling. Kailangan niyang maunahan ang
real dad ko na mahanap ako. Your father, he is part of the shadow troupe. Sabi ng
daddy mo alam mo kung ano iyon."
Humugot siya ng malalim na hininga. "I do. Shadow Troupe is the illegal and
more deadly ally of the MI6. It's a group of deadly people who got wiped out from
the system and can never be charged with any criminal cases because the European
Union, Asean, and United Nations use them when critical jobs should be done without
having to risk the reputation of MI6 or CIA. They are the counterpart of CIA's
Wildflower, thus, more deadly and once they do something against the protocol, they
die. No court trials, no imprisonment, no proper burial."
"Your dad had to prove himself loyal to the Supreme when he asked to be part of
the Supreme's circle. Pinalabas ng daddy mo na tumiwalag na siya sa Shadow Troupe
nang malaman niyang nasa poder ako ng Suprema pero mautak ang Suprema. Before your
dad was able to officially be part of her team, she was able to lure your twin to
join her for Veronica's sake. The real Tejano was planning to cause a mass killing
that day your dad was given the test by the Supreme. Either your dad will pull the
trigger or not, if he will let his son betray MI6 for love or not. Niloko ako ng
Suprema. Emeraudo didn't make Veronica betray the Supreme. It was the other way
around and your dad was left with no choice but to pull the trigger."

"To save more people..." Mahinang anas ni Tejano.

Stelle nodded and gently caressed his wet cheek with her thumb. "He had to make
a choice, but he knew on that day, he killed the real Tejano. He knew all along,
but whenever you're pretending to be your twin, it was his only way to get a little
closer to you. You were brainwashed by your mother—"
"No. My mom was the nice one, Stelle."
Lumamlam ang mga mata ni Stelle. "Then how come she made you kill her before
you deliver her to your daddy?"
His lips pursed. Hindi siya nakasagot dahil sa totoo lang, hanggang ngayon
hindi niya pa rin alam ang totoong rason ng kanyang ina.
Stelle sighed. "Because she knew that your dad's biggest weakness is your
mother at mas mahal mo siya. She needed you to hate your dad. Kung bakit, sa safe
lang ng mom mo natin malalaman ang sagot. Did you check it already?"
"I did. I have the key for the door but there is a code for the restricted
files. A fingerprint. Hindi ko alam kung kanino pero hindi sa akin."
"Have you thought about your dad being the only one permitted to open it?"
"That's impossible. They're not in good terms since I was born."
Mapaklang ngumiti si Stelle. "Then why does your dad tell me so much about her
with so much love and longing in his eyes?"
 Napabuga ng hangin si Tejano. "I seriously don't know. In fact, I don't know
what to think anymore. Pakiramdam ko ang tagal na akong pinaglalaruan ng mundo.
Parang ang daming katotohanang tinatago sa akin, Stelle. It's as if I am the
deceived one all my life..."
"Huwag mo sabihin 'yan. I still think things happened for a reason, darling."
Humalik ito sa kanyang pisngi. "Huwag na muna natin pag-usapan. I want to cherish
our reunion for now. I'm sorry if I brought that up."
Tejano pecked kisses on top of Stelle's head before he rubbed her back. "Maybe
we should get inside your room, darling."

TATAYO pa lang sana si Stelle at Tejano nang lumabas ng silid si Nanay Minerva
habang ang asawang si Tatay Anastacio ay nakabuntot dito. Malapad ang ngisi ng
dalawang matanda kaya naman hindi mapigilan ni Stelle ang ikunot ang kanyang noo.
"Nak, Stelle. Sa amin na lang tatabi muna si Tj." Anas ni nanay Minerva.
"Po? Bakit, nanay?"
"Ano, alam mo kasi na-miss na namin siyang katabi tsaka para mapagod ka ay este
alam naming pagod ka kasi nga 'di ba ikaw din ang nagluto? Ikaw pa ang namalengke
kasi hindi nakauwi si Nico galing sa plantasyon. Gusto lang ng nanay at tatay
makabawi ka."
Si Tatay Anastacio, kinuha si Tj kay Tejano kaya pati ito ay napakunot na rin
ng noo. "Okay lang po. I'd sleep on the floor if we won't fit on their bed. Isa pa
kung magising si Tj pwede ako na ang, aw may sugat ho ako diyan, Tay may tama ng
balang hindi pa naghilom." 
Napangiwi si Tejano dahil napiga ang parte ng balikat niyang may sugat pa. Si
Tatay Anastacio naman ay pinandilatan siya ng mga mata at pasimpleng nagsalita
habang nakangiti. "Kasi naman, hijo bakit ang hina mong pumick up."
His brows curled even more. Mayamaya'y napatingin din siya kay Nanay Minerva na
pinanlalakihan din siya ng mata at makahulugang nakangiti.
Bigla niyang nakuha ang punto ng mga ito. Napawi ang pangungunot ng kanyang noo
at ang mukha niya ay umaliwalas kasabay ng paglandas ng makahulugang ngisi sa
kanyang mga labi.
"Kunin ko ho nang maaga ang anak ko ah? Salamat ho." Anas niya.
Ang mag-asawa, tuluyan silang iniwan bitbit ang tulog mantika nilang anak
papasok sa silid ng mga ito. Lalo tuloy nalukot ang noo ni Stelle. "Hala baka
magwala 'yon mamaya madaling araw, Tejano."

Tumayo siya at hinatak si Stelle para yakapin. "Dibale, I'd wake up early.
Kunin ko siya kapag nagising ako tapos ililipat ko sa kwarto mo."
Stelle pouted. "Bakit kasi hindi na lang natin itabi ngayon? He might look for
us once he wakes up."
"Hmm..." His palms rested on her waist and gave it a gentle squeeze. "Kasi
magigising mo siya panigurado."
"Bakit na—" her eyes widened and her cheeks stained red. "Tejano ha? What are
you planning?"
Tejano's eyes twinkled with the familiar desire she used to see in him when
they're still in Batanes. Naging makahulugan ang ngisi nito habang niyuyuko ang ulo
hanggang sa wala nang isang dangkal ang layo ng kanilang mga labi.
"Plan? Nothing, darling." He suppressed his mischievous smile. "I'm just
thinking of some ways on how to get your mini version this time..." He squeezed her
waist in a controlled way.

"Ah, can't wait to fall in love with another Stelle after nine months..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kabanata 28

Kabanata 28

STELLE felt the familiar kind of warmth she longed for years the moment the
back of Tejano's hand gently touched her neck. Sumara ang kanyang mga mata at
humagod ang kakaibang kiliti nang lumandas ang likod ng palad ng daliri nito
patungo sa kanyang likod. He traced her spine with so much gentleness, as if he's
savouring the moment they both craved for in a long time.
Her heart was clawed with all the emotions she only feels with Tejano when he
leaned his head to press featherlight kisses on her shoulder.
His hot breath sent shivers down her spine, but when he encircled his strong
arms around her waist, the corner of her lips lifted a sweet smile.
"I missed you. I missed your blue eyes that penetrate my soul everytime you
look at me. I missed your sweet feminine scent that calms me but at the same time
drives me insane. I missed your warm skin that brings me comfort when my whole
world is in complete havoc. I missed the things you can make me feel. I missed
being alive and loved..."
Binalot ng mainit na pakiramdam ang puso ni Stelle. Humapdi ang sulok ng
kanyang mga mata at ang kanyang ibabang labi ay nanginig. Umikot siya at hinarap
ito, kinulong ang mukha nito sa magkabila niyang palad.
Their eyes locked and suddenly, things fell perfectly into place. The night
sounded peaceful. Her heart felt safe. Her soul seemed like it finally found its
other half in this lifetime.
At kung si Stelle ang tatanungin, si Tejano lamang ang nag-iisang nais niyang
makasama sa mga susunod pang buhay na ipagkakaloob sa kanya.
His eyelids went heavy as she gently ran het thumb against his warm cheeks.
Hinawakan nito ang kanyang pulso at hinalikan ang kanyang palad saka ito
nagpakawala ng malalim na hininga.
A contented smile made its way to Tejano's lips. "I'm glad I loved the right
woman. Every sleepless night and lonely morning is paid off with just your simple
touch."
Tejano and his heart-melting words. Ano pa ba ang hihilingin niya? Heaven
blessed her with a perfectly imperfect man.
"I love you. Words will never give justice to what I am feeling for you, but
I'd like to make a bargain with God. I'd do anything just to have all the chance in
the world to prove how much my heart beats for you."
Gumuhit ang ngiti sa mga labi ni Tejano matapos marinig ang sinabi niya.
Kinabig siya nito at pinagdikit ang kanilang mga noo saka nito tinulak patungo sa
likod ng kanyang tainga ang ilang hibla ng kanyang buhok. "Mahal na mahal kita.
Mahal na mahal ko kayo ni Tj. I'd deceive the whole world just to keep you safe.
Hindi na ako papayag magkahiwalay pa tayo ulit. Baka kapag nawala pa kayo, masiraan
na talaga ako ng bait. I felt so dead inside for the past years at ang makita lang
kayo ng anak natin ang bumuhay sa akin."
"Tejano..."
"You are not just the love of my life, Stelle. You are my lifeline. I'd die if
I'll lose you..."
Tuluyang pumatak ang kanyang mga luha ngunit bago pa siya nakahikbi ay nasakop
na ng mga labi nito ang kanyang mga labi.
Their eyes shut as they savoured each other's lips. Puno ng pagmamahal ang
bawat hagod ng labi sa isa't-isa. Hindi mapusok ngunit naroroon ang init. Init na
dulot hindi ng kapusukan kung hindi ng walang kapantay na pag-ibig.
It's the most beautiful thing Stelle had ever felt and she's more than happy
she's sharing it with Tejano.
He showered her body with featherlight kisses. From her jaw to her neck, down
to her shoulder blades. Suminghap si Stelle kasabay ng pag-arko ng kanyang likod na
sinusuportahan ng malapad na palad ni Tejano nang napunta sa kanyang dibdib ang mga
labi nito.

His lips trailed down the valley of her breasts, kissed it

gently and went to her mound. He sucked on it while his free hand gave the other
boob a good squeeze. Agad niyang tinakpan ang kanyang bibig upang hindi makalikha
ng ingay, ngunit minsan ay hindi niya mapigilan.
Her fingers dug onto his hair as her eyes rolled back. The sensation almost
made her explode in sheer pleasure even before Tejano gave her moist sex the
attention it needed.
Lumapat ang kanyang likod sa kama. Bumaba ang halik nito sa kanyang tiyan
habang ang palad nito'y nanatili sa kanyang dibdib.
And then he kissed her throbbing sex then blew some hot breath that tickled her
whole body. Mabibingi na siya sa lakas at bilis ng tibok ng kanyang puso habang
kanyang katinuan ay unti-unting iniiwan ang kanyang katawan.
Her legs rested on his shoulders as he pleasure her with his skillful tongue
and soft lips. He nibbled her tender folds, making her groan a blissful way. 
Uminit lalo ang kanyang pakiramdam. Namuo ang kanyang pawis at lumalim ang kanyang
bawat paghugot ng hininga. Goodness. How long has it been since she felt his long
satisfying licks on her slit and pulsating bud? Napakatagal na at kahit sandali pa
lamang itong nagpapala sa pagitan ng kanyang mga hita, nanginig na ang kanyang
buong katawan at kumawala ang ungol na hindi niya nagawang pigilan.
It was a quick but nerve-wracking orgasm and Tejano tasted every drop of her
sweet essence before he climbed up to her again. He pleasured her aroused nipple
with his hardened tongue and then he gave her boob a satisfying suck. Muntik na
naman siyang dumaing nang malakas ngunit agad tumakip ang kamay ni Tejano sa
kanyang bibig.
Umakyat pa ito at hinalikan ang kanyang pisngi. "Huwag masyadong maingay. As
much as I love to hear you scream, darling, baka magising si Tj at maudlot ang
balak ko."
She giggled awkwardly. "Sorry. It's been so long. I lost control."
"I know, darling, and I can't wait to be inside you again." Hinawakan nito ang
likod ng kanyang mga tuhod at binuka ang kanyang mga hita.
When she felt his rock hard length grind against her still sensitive flesh,
umangat agad ang mukha niya at hinalikan ito upang makulong sa kanilang mga labi
ang kanyang ungol.
Her eyes shut and her arms wrapped around his neck. Nang mahimasmasan nang
kaunti pagkatapos nitong ilayo sandali ang sarili, lumunok siya ng sarili niyang
laway.
"D—Did you do it with someone..." Hindi niya naituloy dahil kumirot ang puso
niya.
Tejano's eyes soften. "Did I sleep with someone else while we're apart?"
Mahina siyang tumango, nahihiya.
Hinalikan nito ang tungki ng kanyang ilong. "A lot of women tried to hit on me
but my heart, soul, and body remained faithful to only one. You. So no, darling.
You don't have to worry. Kahit ilandaang babae pa ang maghubo't-hubad sa harap ko,
hindi ko mararamdaman ang init na nadadama ko para sayo." Muli nitong hinalikan ang
kanyang magkabilang pisngi. "The little ones in my balls just wanted to swim inside
you." Humalakhak ito.
Namula ang kanyang pisngi ngunit bago pa siya lalong tamaan ng hiya ay dumulas
na papasok sa kanya ang kahabaan nito.
She gasped and hugged him tight. He groaned and sucked her lower lip. Hindi ito
gumalaw. It was as if he savoured the feeling of being inside her again, of then
being one finally.

"God, how could you still be this tight after having my baby? Maybe I should
really learn Biology so I'd understand how a woman's body works."
Tumaas ang kilay niya. "And why?"
 Tejano smirked meaningfully. "So I'd understand how your body works. I don't
want you to cry someday like other girls who lost their figure after having kids.
Para syempre alam ko ilang anak ang kota ko."

"Aba! Why? How many kids are you planning to have, hmm?"
Tumikhim ito saka mabagal na ginalaw ang balakang. "Marami. I want a big family
and my bank account is loaded so I can definitely provide. Ikaw ang inaalala ko."
She gasped as the friction his thrusts is causing sent jolts of electric shocks
in every nerve of her body. "H—Huwag naman masyado marami. Hmm..."
"I'll try, darling." He sucked her lower lip and slid inside her mouth his
tongue, flickering hers and tasting every corner of her mouth.
Sumarang muli ang mga mata ni Stelle nang naging mas malalim ang bawat hugot at
baon nito. Her hips moved to meet him. Their kisses went hotter, wilder, more
aggressive as their bodies danced to the song they both missed so much.
"Oh, Stelle. I missed you so much."
"I hmm... I missed you ohh—too."
The sexual tension between them increased as the both moved to reach their
blissful peak. Kahit mabigat ang mga talukap niya, pinilit imulat ni Stelle ang
kanyang mga mata nang maghiwalay ang kanilang mga labi.
She ran her fingertips on his cheek to his jaw while her eyes stare at the
evergreen pools that are looking back at her with so much love and admiration.
Those green eyes, like the calming vegetation in a peaceful forest, felt so
inviting. She could at it forever and there will be no single second she'd get
tired of it.
His jaw clenched as his eyes quenched. Namumula na ang mukha at leeg nito
habang ang litid ay bumabakat senyales na malapit na nitong marating ang rurok.
Alam niya ang appetite ni Tejano pagdating sa sex kaya nagulat siya nang bumaon
ang mukha nito sa kanyang leeg. His shaft poked her g-spot and it made her cry
against his shouder. Kumagat siya rito nang hindi makapag-ingay nang todo.
He reached for her hands and intertwined their fingers. Humigpit ang hawak nito
habang bumibilis ang galaw ng balakang. He's so close, both of them. Pareho na
silang tinupok ng apoy na matagal nilang hindi nalaro at napakasarap sa pakiramdam.
The heat and lust, it mixed perfectly with their love and desire for each other.
It's way too quicker than before but when they finally reached their climax,
Stelle realized it's the best orgasm she ever had. Her walls spasm around his
crotch and they shuddered together, his hot come filled her core until their bodies
finally gone weak.
Humugot ito ng malalim na hininga at hinalikan ang kanyang pisngi, noo, tungki
ng ilong at labi.
"That was fast."
"But it's more than satisfying." She replied in a breathy way.
Nahiga ito sa kanyang tabi at hinapit siya upang yakapin. Ang sulok ng kanyang
mga labi, kusang umangat nang lumapat ang gilid ng kanyang ulo sa dibdib nito. It
just feels so good to be this close to him again. The freedom to hear his fast and
loud heartbeart, it brings a different kind of warmth she wishes to feel every
second of her life.

Bumigat ang talukap ng kanyang mga mata nang haplusin nito ang kanyang buhok
saka nito dinampian ng halik ang kanyang ulo.
"Darling, I gotta keep you and Tj safe."
Tiningala niya ito. "So what's gonna be the plan? And your dad, darling. I
worry about him."
He sighed. "I'm gonna call my boss. I can only trust a few people but I think
he's the only one capable of telling me who your father is. That way, I can ask
your dad's help to keep you safe. Maybe he can help me ask the Shadow Troupes to
help my father get out of the Supreme's teritory pero baka makwestyon din siya
dahil hindi niya ipinaalam sa MI6 ang tungkol kay Floyd."
 "I don't think he knows Floyd, darling. He only went to the Supreme's territory
when he found out I got captured. Never ko rin siya nakita before."
"I'll find out myself, darling." Hinagod nito ang kanyang braso saka ito
bumangon. "I'll make a quick phone call with my boss."
Simpleng tango na lamang ang sinagot ni Stelle. Pinanood niya itong maupo sa
gilid ng kama at kinuha ang phone sa tabi ng baril na nasa maliit na mesa.
Mayamaya'y may tinawagan ito. Ibinangon niya ang kanyang katawan at yumakap dito
mula sa likod kaya kahit hindi niya sinasadya, nadinig niya ang sinasabi ng kausap
nito.
"I didn't tell you about your dad because things are too complicated, Agent
Romani. The organization lost contact with him since his son died."
"What about the Supreme's daughter? Alam mo ba kung sinong tatay niya? Iyong
pinahahanap sa tatay ko, Sir Manuel?"
Sandaling tumahimik ang kabilang linya. Mayamaya'y bumuntong hininga ang kausap
nito bago sumagot. "I am the father. I am the one who seek your father's help to
find my child."
Naramdaman ni Stelle na na-tense ang katawan ni Tejano, habang siya, hindi
halos alam ang dapat madama.
Nahilamos ni Tejano ang kanyang palad sa kanyang mukha. "Oh well
congratulations! You ordered the arrest of your own daughter five years ago."
"What?"
"Sir Manuel, Stelle, the woman I love and the same woman you had mistaken as
the Supreme is your daughter..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 29

Kabanata 29

MALUNGKOT na pinagmasdan ni Stelle ang anak na nakatanaw pa rin sa bintana ng

bahay. Nasa isang exclusive village sila sa Maynila kung saan nakatira rin ang
pamilya ng partner ni Tejano. Nilipat sila nito roon dahil mas magiging ligtas daw
sila, kasama na ang mga kumupkop sa kanilang mag-ina.
It broke Stelle's heart when her own father said it wasn't the right time for
them to meet. Marami pa raw itong dapat na intindihin at sa totoo lang, nagtampo
siya roon ngunit wala siyang magagawa. Ang partner lamang ni Tejano at ang kanyang
ama ang nakakaalam na natagpuan na sila nito kaya naman limitado rin ang paglabas-
labas nilang mag-ina.
Hinagod niya ang buhok ni Tj upang agawin ang atensyon nito. "Nak?"
Tj's eyes gazed at her. "Mama, bakit hindi pa umuuwi si daddy? Akala ko uuwi na
siya? Mawami pa din ba silang ginagawa?"
She sighed. Kailangan na naman niyang magpapunta ng doktor sa kanilang bahay
para i-check up si Tj. Ilang taon na kasi ito ay hirap pa rin sa pagsambit ng
letrang R. He is home schooled and even the teacher worries about his speech
problem.
Tatlong taon na rin mula nang mailipat sila sa village at sa bawat buwan, halos
dalawa hanggang tatlong araw lang nilang nakakasama si Tejano dahil sa misyon nito.
They declared the Cinco Mortales case closed a few months after they reunited para
kumampante ang organisasyon. Nakikipagtulungan na rin ang ilang dating bahagi nito
kaya nananalig si Stelle na makukuha na ni Tejano ang ama nito. Kung ano naman ang
magiging kapalaran ng kanyang sariling ina, hindi niya masabi. Ilang buwan pa
lamang mula nang muli nang tutukan ng team nina Tejano ang kaso ng kanyang ina
dahil sa wakas, nakakuha na rin sila ng lead kung saan ito naglulungga.
She can only speak with her father thru a phone call. Sinabi nitong maghintay
lang siya at magtiwala. Sa totoo lang hindi pa rin siya makapaniwalang may mga
taong tulad ng nanay niya. Iniwan nito ang papa at nakatatanda niyang kapatid noong
ipinagbubuntis siya. Ginamit pa siyang panakot sa kanyang ama kung hindi ito
makikipagtulungan sa mga plano nito sa buhay.
Her mother became the devil her father never thought she'd ever be. Sumailalim
ito sa ilang plastic surgery upang itago ang tunay na anyo at kumuha ng batang
maaalagaan at maaaring magpanggap na siya. Worse, Veronica was forced to have the
same face as her mother so it'll be easier for the Supreme to use Veronica in her
advantage.
Pero mas hindi niya matanggap na nabaliw ito sa isang lalakeng napakalayo ng
edad dito. Not that age gaps is a big deal to her. Sadyang hindi lang niya
inakalang ang tulad ng kanyang ina ay magagawang pumatay ng ibang babae para lamang
sa pag-ibig nito.
Sabi nga ng kanyang ama, baka hindi naman talaga ito minahal ng kanyang ina.
Masakit iyon para sa kanya bilang anak kasi pakiramdam niya kung ganoon ang
sitwasyon ng relasyon ng mga magulang niya, siya at si Agatha na hindi pa rin niya
pwedeng makilala, hindi sila naging produkto ng pagmamahal.
Isang bagay na maswerte siyang kahit kailan hindi madarama ni Tj at Trejah.
Kahit nakatago sila at ultimo ang mga nakatira sa village hindi aware tungkol kay
Tejano bilang ama ng mga bata, ayaw niyang kikwestyunin ng mga anak nila ang
pagmamahal nila sa kanilang pamilya.
"Mamaya, anak baka dadating na—ayun na oh! Tignan mo ayun na." Turo niya sa
parating na kotse ng partner ni Tejano. Siniguro pa muna nitong nakapasok ang
sasakyan sa garahe bago bumaba ng kotse ang taong ilang linggong hinintay ng
kanilang panganay.
Umaliwalas ang mukha ni Tj. Agad itong tumakbo patungo sa pinto ng silid sa
pangalawang palapag at excited na tinawag ang ama. Si Stelle naman ay nakangiting
kinuha ang kanilang bunso na naglalaro sa carpet. Nang nadinig nito ang kapatid ay
gumuhit din ang excitement sa mukha.

"Daddy?" Trejah called while holding her puzzle piece.

Binuhat ni Stelle ang bunsong anak at nginitian. "Opo. Nandyan na ang daddy.
Miss ba ang daddy?" She tickled her tummy while they're walking out of the room.
Pagdating sa sala, agad silang niyakap ni Tejano.
Tejano kissed her immediately and took Trejah from her arms. "At home at last."
Tila nabunutan ng tinik nitong anas.
Hinaplos niya ang buhok nito habang matipid siyang nakangiti. "How's dad? How's
the mission?"
"We're making huge progress lately, darling. I think we're getting close to
finding my dad. Baka sandaling panahon na lang mababawi ko na siya. Alam ko na rin
bakit pinutol ng Shadow Troupe ang communication sa kanya nang patayin niya ang
kakambal ko."
"Bakit?"
"It was his own request. He doesn't wanna be compromised. Looks like my dad
really is the most bad ass member of the Shadow Troupe. He'd literally go on a
mission alone if it's the only way to get the enemy's trust."
May init na humagod sa puso ni Stelle. Sa nakalipas na mga taon, napapansin
niyang kahit paano unti-unti nang nagiging handa ang puso ni Tejano sa pagtanggap
sa ama nito. She can't wait for them to finally meet. Kung siya ang tatanungin,
mabuti at matapang na lalake ang ama ni Tejano. Sigurado siyang sa ama nito namana
ang tatag ng loob na humarap sa buhay sa kabila ng lahat ng nangyari sa nakaraan.
"Tejano, nakauwi ka na pala. Oh kumusta?" Ani nanay Minerva nang lumabas ito ng
silid. "Ang tatay Anastacio niyo hayun maagang nakatulog at napagod magtanim.
Namimiss na ang buhay probinsya kaya naglagay ng gulayan sa likod-bahay."
Nagmano si Tejano rito. "Maganda po 'yan nang may mapaglibangan siya. Anyway,
Nico may graduate in the program three months from now. Nasa final stage na siya
and my boss already assigned a partner for him. Nauna lang nag-graduate sa program
si Frodo but he's an amazing virtual support for Nico."
"Ganun ba ay salamat sa Diyos. Matutupad na ang pangarap ng apo ko, salamat
sayo nak ha? Sa lahat ng tulong mo sa amin. Hindi mo rin kami pinabayaan kahit kung
tutuusin pwede mo naman kami iwanan na."
"Nah." Kinabig ni Tejano ang matandang babae. "Wala nang magluluto ng laing
kapag umuuwi ako."
"Ay loko kang bata ka. Iyong laing ko lang ba ang habol mo?"
Tejano chuckled. "Hindi ho ah."
Hindi naiwasang mapangiti ni Stelle bago napatingin sa partner nitong si
Trojan. Nakwento na nito minsan sa kanya na dinoble ni Tejano ang husay sa pag-arte
kapag nasa labas kaya marami pa ring ibang agents na gustong "hilumin" daw ang
sugatan nitong puso ngunit pasalamat siya dahil sa kanya lang nais magpagamot nito.

TEJANO would usually spend more time playing with the kids when he's home.
Nasasarapan ang tainga niya at kumakalma ang dibdib niya tuwing nadidinig niya ang
mga hagikgik ng kanyang mga anak. Sa tuwing napapatingin naman siya kay Stelle,
napapabuntong hininga siya habang naiisip kung gaano siyang kaswerteng kasama na
niya itong muli.

"Bed time na. Pagod din ang daddy kaya tulog na."
"But, mama." Protesta ni Tj na sakay pa sa likod si Trejah na inaalalayan naman
ni Tejano.
"Sige na, anak. Bukas maglalaro ulit kayo nina daddy, ha?"
Humikab ang bunso at nagtaas ng kamay, nagpapakarga na kay Tejano. Kinarga niya
naman ito saka niya ginulo ang buhok ng panganay niya. "We'll play tomorrow, buddy.
How about we try your hovercraft?"
Gumuhit ang excitement sa mukha nito. "Okay, okay!" Humalik ito sa kapatid, sa
ama, saka tumakbo kay Stelle upang yumakap at humalik din. "Goodnight!"
Natatawa na lamang na napailing si Tejano bago tumayo habang buhat ang bunsong
sumasandal na sa kanyang dibdib. He pecked soft kisses on Trejah's curly red hair.
Kamukha ni Stelle ngunit sa kanya pa rin namana ang mga mata.
"Can I put het to bed?" Pakiusap niya.
Stelle gently squeezed his forearm. "Pagod ka din baka mamaya makatulog ka na
naman sa crib niya."
He shyly laughed. "I'll do my best to not fall asleep. I want another—"
"Heh. Tigilan mo, Tejano Romani ah dalawang taon pa lang si Trejah."
He chuckled and pulled her close for a hug. Hinalikan niya ang tuktok ng ulo
nito saka siya huminga nang malalim. "I'm sorry if we can't get married yet. Things
are still complicated and... I want our dads to be there as I marry you."
Tiningala siya nito at matipid na nginitian. "I told you, I understand. We have
a beautiful family, darling. Our wedding can wait."
"Thank you for being the most understanding partner to me and mother to our
kids."
Tumingkayad ito at hinalikan siya. "I love you."
"I love you more." He replied.
"I wuv yu mow." Singit ng kanilang bunso kaya sabay silang natawa bago
hinalikan ang magkabila nitong pisngi.

MADALING araw nang magising si Tejano sa tunog ng kanyang work phone. Pati si
Stelle na mahimbing ang tulog habang nasa bisig niya, napamulat din at inaantok
siyang tinignan.
He sighed and reached for his work phone on the bedside table. Nang makita ang
numero ng kanyang boss, ang ama ni Stelle, agad niyang sinagot ang tawag nito
habang nananatiling nakahiga at yakap si Stelle.
"Sir Manuel."
"Agent Romani, Frodo already found the location of Emerjano Romani. It's
confirmed that he's being transported by the Supreme's men. We deployed the Delta
team in Taiwan para hindi matuloy ang byahe. Agent Lindstrom will pick you up. I
need both of you to lead the entrapment operation."
He gulped as mix emotions filled his chest. Nagsabay ang pangamba at
excitement, pati ang takot na muling makaharap ang amang higit isang dekada na
niyang hindi nakikita.
Tinignan niya si Stelle. "They found his location."
Kumislap ang mga mata ni Stelle, halatang excited para sa kanya. "Are you gonna
go now?"
Tumango siya at muling kinausap ang kanyang boss. "Send me the coordinates,
Sir."
"I will, and uh, son..."
Natigilan siya. Iyon ang unang beses na hindi Agent Romani ang tinawag sa kanya
ng ama ng babaeng mahal niya, ngunit sa pagkakataong iyon, hindi tuwa kung hindi
kaba ang bumalot sa kanyang dibdib.
"Y—Yes, Sir?"
Narinig niya itong bumuntong hininga.
"Please prepare yourself. Looks like your father is in pretty bad shape
already..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 30

Kabanata 30

MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Tejano habang nasa sasakyang sumundo sa kanila
ni Trojan patungo sa lokasyon. Haharangin nila ang trailer na may karga sa kanyang
ama kasama ang ilan pang taong gagamiting mule para sa pagtransport ng bagong
diskubreng droga patungo ng Inglatera.
Tejano had been in a lot of deadly missions, but this one feels different.
Siguro ay dahil alam niyang nakasalalay din sa kanilang team ang kaligtasan ng
taong nais pa niyang paulanan, kung noon ay ng bala, ngunit ngayon ay ng
napakaraming tanong.
Tejano had been confused since the day Stelle and him got reunited. Noong
sinabi nitong ang kanyang ama ang tumulong na makatakas ito sa Suprema, nagsimula
nang maglaro sa kanyang isip ang maraming bagay.
When Stelle said his father is aware which is which everytime he switches
personality with his twin, he suddenly went on a trip down memory lane.
He remembered that one time his dad called him "Tejano" and took him on a
drive. Huminto ang sasakyan sa tuktok ng burol at tinanaw nila ang syudad. They
didn't talk. They just eat the sandwich his father made. Walang ni isang salitang
lumabas sa kanilang bibig at sa mga panahong iyon, sama ng loob ang nadama niya
dahil iniisip niyang kaya siya sinama at pinakikitaan ng maganda ay dahil akala ng
tatay niya ay siya ang kakambal niya.
Mayroon din noong isang beses na muntik siyang tamaan ng bala. Sinama siya nito
sa isang hunt na kailan lang niya nalamang para rin pala sa bounty program ng
Shadow Troupe. They were after a Russian smuggler. Muntik tumama ang bala sa kanya
ngunit dinamba siya ng kanyang ama.
When he looked in his father's eyes, he saw nothing but the fear only dads feel
for their children. Iyong tipo ng tingin na gumuguhit sa kanyang mga mata kapag
nasusugat si Tj kasi nadapa o kaya kapag nilalagnat si Trejah dahil sa bakuna. That
fatherly look he saw in his dad's eyes before, it didn't melt his heart. It made it
colder because he thought his dad was just scared to lose his favorite son, at
hindi siya iyon.
Napalunok siya nang tumigil ang sasakyan. Lumabas sila ni Trojan at nagtungo sa
pwesto kung saan nakapwesto ang kanilang mga kasama. The choppers are on standby
and the machine guns are already in position. Ang mga barikadang gagamitin para
pigilan ang trailer, nakahanda na rin. Tanging ang dinadaga niyang loob na lamang
ang hindi.
He breathed in enough air then released it before he prepared his own gun.
Naririnig niya si Frodo sa earpiece niya, sinasabi na parating na ang trailer.
Tejano shut his eyes for a few moments. Gusto niya munang pawiin  ang pagkabog
ng kanyang dibdib ngunit nang sumara ang mga mata niya, bigla niyang naalala ang
unang beses na nagkita sila ng kanyang ama.
His eyes remained cold as he stared at his teary eyed dad while he's
surrendering his lifeless mother. Umakma itong aakap ngunit agad siyang umatras
saka niya iniwas ang kanyang tingin.
"Let me be part of your team. I killed mom just for you so accept me."
Walang modo. Malamig ang tinig. Ngunit ang puso, masyadong masakit.
That time he expected his dad to try again, but he didn't, and that's the last
time his dad showed him the affection he shows to his twin.
Nagkaroon ng malaking pader sa kanilang pagitan. Nang minsang magkumbulsyon
siya at akala ng lahat ay mamamatay na siya, nagdeliryo siya at nakita ang kanyang
amang lumuluha sa kanyang tabi, hawak ang kanyang kamay at marahan itong pinipiga.
When he woke up, his heart felt hopeful, pero nang tanungin niya ang kanyang
kapatid, sinabi nitong hindi siya binisita ng kanilang ama sa kanilang silid.
That was his breaking point as a son. Umasa siya ngunit sama ng loob lamang ang
kanyang napala kaya simula noon ay pinangako na niya sa sariling palaging
ipaaalalang kahit kailan ay hindi siya mamahalin ng kanilang ama.

Years. He spent years hating his dad, pero bakit sa mga

oras na ito, habang natatanaw nila sa binocular ang parating na trailer, hindi niya
makapa ang galit na iyon sa kanyang puso?
Hinagod niya ang kanyang dibdib. Si Trojan, tinapik ang kanyang balikat na tila
tinatanong kung ayos lang ba siya.
He jerked his head and breathed out the toxic air in his lungs. Tumikhim siya
sandali at umayos ng tindig.
"Frodo, on three."
"Okay, bozz."
Sinuot niya ang kanyang night vision aviator at mask. Nagbilang siya habang
nakatutok ang mga mata sa trailer habang ang mga kasama, nakaantabay sa senyales na
ibibigay ni Frodo.
"One, two, three..."
With that, the whole city's power supply shut down and the whole place went
pitch black. Tanging ilaw lamang mula sa headlights ng trailer ang nakikita.
The machine guns started shooting the convoy. Limang Sedan sa harap, tigdalawa
sa magkabilang gilid, at lima rin sa likod. Binalot ng matinding ingay ang paligid
at ang mga bala ng baril ay nagliparan sa madilim na gabi. Ultimo ang buwan ay
nagtago na tila hindi nais masaksihan ang nagaganap na kaguluhan.
The bazooka hit the front part of the trailer. Sumabog ang gulong sa harap at
gumewang ang trailer. Hindi pa nakuntento si Tejano. He held the bazooka himself
and hit the back tiers. The tiers screeched as the trailer tried to maneuver.
Ngunit sa kawalan ng gulong sa harap at likod, tumagilid ang trailer hanggang sa
tuluyang huminto.
Tejano threw the bazooka on the ground and cocked his shotgun. He ordered the
team to throw the tear gas and move forward. Nagpapaulan na rin ng putok ang mga
kalaban ngunit mabilis na nagawang macorner ng team ni Tejano ang mga ito dahil
nahirapang lumaban sanhi ng tear gas.
Trojan pulled the sleeve of his rider jacket. Tinuro nito ang trailer at
inutusan ang mga kasamahang dakipin ang mga laman ngconvoy cars habang ito naman
ang nanguna sa pagbukas sa tumagilid  na trailer.
Binarena ang lock at nang tuluyan nilang mabuksan, nagsiiyakan ang mga laman.
Karamihan ay may mga edad na at nasugatan sa pagtagilid ng trailer.
There's almost sixty people inside the trailer, at sa bawat naibababa nila,
humahagod ang mga mata ni Tejano upang hagilapin ang taong pakay niya.
The choppers arrived. Sakay ng mga ito ang ilang responde nila. Sinenyasan
naman ni Trojan ang mga ito na unahin ang mga nawalan ng malay. Ang ilan ay takot
na takot at halos ayaw bumaba kaya kinailangan pang ipakita ni Trojan at Tejano ang
kanilang MI6 badges.
Tejano's heart throbbed while he's pointing the flashlight inside the trailer.
Paunti na nang paunti ang mga taong laman ng trailer, ngunit nang isa na lamang ang
matira, ang nasa pinakadulo at dumudugo ang noo habang tadtad ng pasa ang sobrang
namayat na katawan, sumikdo ang puso ni Tejano.
He climbed up and with a heavy heart, walked towards his old man who's trying
his best to keep his eyes open just to look at him. Ang laki ng binagsak ng katawan
nito at sa dami ng pasa sa katawan at ilan pang marka.
Sumikip ang puso niya nang iangat nito ang nanginginig na kamay kasabay ng
matipid na pagngiti, hindi niya na kinaya. Nanlambot ang kanyang mga tuhod at
nabitiwan niya ang kanyang flashlight.
"Emeraudo..." His father called in a weak voice.
Tejano's jaw clenched. Humugot siya ng hininga at pinigil ang kanyang emosyon
kasabay ng pag-iwas niya rito ng tingin. Pinasan niya ito sa kanyang likod at
inilabas ng trailer kung saan agad siyang sinalubong ni Trojan.
Tumakbo sila sa natirang chopper at sinampa ang kanyang ama sa loob. Ayaw sana
niyang sumakay din sa parehong sasakyan dahil napagtanto niyang hindi niya pa ito
kayang harapin sa ganoong kalagayan ngunit hinawakan nito ang kanyang kamay.

Napatingin siya rito, mabigat ang loob at lumalabo ang mga

mata dala ng namumuong luha. Kung dahil sa tear gas o dala na talaga ng emosyon,
hindi niya makumpirma.
"S—Stelle..." His dad gasped. "Stelle a—and your baby... Did y—you..."
Tejano clenched his jaw. Mahina niyang tinango ang kanyang ulo saka niya
tahimik na pinakawalan ang hangin sa kanyang dibdib. "I'm with my family now. The
doctors will take care of you. We'll talk once you're already okay."
His dad breathed in. "I... I won't last a—any longer. The poison... The poison
A—Aditha gave me..."
Natigilan siya at gumuhit ang takot sa kanyang mga mata. "You're poisoned?"
Napalapit bigla si Ysiah sa kanyang ama. Chineck nito ang mata at labi pati ang
mga daliri at pulso bago bumuntong hininga. "He's right. He's poisoned. Let's go
baka magawan ko pa nang paraan. Ride with them. Make sure he won't sleep."
Wala na siyang nagawa. Sumampa sila ng chopper at nang magsimula itong lumipad,
natigilan siya nang haplusin ng kanyang ama ang kanyang braso. Napatingin siya
rito, hindi mawari kung bakit pakiramdam niya ay hindi ito ang amang kinamuhian
niya noon.
It's the man he first met. The one who tried to hug him...
"Emeraudo... F—Forgive Papa. Papa isn't a good father, b—but I have loved you
with all my heart."
Sumakit ang dibdib niya sa mga salitang narinig. Namula lalo ang mga mata niya
at umigting ang kanyang panga. "Don't talk. Reserve your energy and make sure to
live." He sniffed, trying to hold back his tears. "You still have to feel my
anger."
Mahinang tumawa ang kanyang ama. "I—I wish I could. I w—wish I can also h—hear
my grandchild's l—laughter."
 He gulped. Bumaba ang tingin niya sa kamay niyang hawak ng kanyang ama.
"Grandchildren." His heart throbbed in pain. "I got two kids already..."
His dad smiled. Mayamaya'y humugot ito ng malalim na hininga. "Can P—Papa see
them?"
Mahina siyang tumango, pigil ang luha pati ang pagsabog ng emosyong
nagpapahirap sa kanyang huminga. "Once you're finally okay. I'll let you see them,
maybe even play with them if I'll be satisfied with your explanations."
"I... I hit y—you before...b—because I want t—to prepare you... So if... If
Papa w—will not be around... You can p—protect yourself..."
"I said don't talk—"
"But e—everytime I w—whip you, I feel t—the pain ten times, m—my boy... Papa l—
loved you the way I—I loved T—Tejano."
Sumiklab ang galit at frustration niya dahil hindi ito nakikinig. "I said shut
up, Papa! Save your strength so—"
Natigilan siya nang hatakin siya nito gamit ang natitirang lakas. Niyakap siya
nito at sa unang pagkakataon, nadama rin niya ang akap na minsan niyang
tinanggihan.
Hundreds of emotions struck his heart all at once, but his longing for a
fatherly hug and love won against his anger and fear. Hindi na niya namalayang
bumigay na ang kanyang pader laban sa ama, at nang hagurin nito ang likod niya,
napahagulgol siya nang tuluyan.
He was like the young Emeraudo who had to shoot his own mother. Ngayon niya
nadama ang comfort na kinailangan niya noong mga panahong pwersahan niyang
kinailangang gawing bato ang kanyang puso.
"Emeraudo, a—always remember t—that no father wished to be h—hated by his own
child..."
He sniffed and pulled away to look at his father. "Why didn't you tell me
you're just doing your job as a Trouper? Why didn't you show me you love me when
you're still strong? Why did you took away years for us to build a good
relationship?! I was so anxious to be a dad because I thought I never had one... So
why? Why are you showing me you love me when it's already seems too late?"
Lumandas ang luha ng kanyang ama sa gilid ng mukha nito. Kahit hirap at
nanginginig, pinunasan nito ang kanyang pisngi saka siya basag na nginitian. "I h—
have to...so nobody w—will ever use you a—against me. You and your b—brothet, you
are the treasure I—I wish I can be with but—"
Humigop ito ng hangin at tila hirap nang huminga. Nataranta si Tejano dahil
parang gustong pumikit ng mga mata nito kaya naman agad niyang hinugot ang kanyang
cellphone at plinay ang video ng dalawa niyang anak.
"Look at them, Papa. Look that's Tj. T—That sunshine right there is Trejah. S—
See? They are your grandkids and...and I still want you to meet them so don't close
your eyes. Don't die yet...please. I swear I'll forget our past. Papa, I'll forget
the past just..." His tears trailed down his cheeks. "Just stay with me, alright?"
Basag na ngumiti ang kanyang ama habang pinipiga ang kamay niya. "T—Tell them
that Grandpa l—love them..."
"No," he sobbed. "You gotta say that to them, Papa. You gotta—"
"I l—love you, son. Papa is p—proud of t—the man you h—have become..."
Hinawakan nito ang kanyang ulo at hinatak upang patakan ng halik ang kanyang
noo, ngunit sandali pa lamang nitong nailalapat ang labi sa kanyang noo, bumitaw na
ang kamay nito at lumupaypay kasabay ng pagsara ng mga mata.
Parang tumigil ang tibok ng puso ni Tejano. Napalunok siya at nanginginig ang
kamay na hinawakan ang pisngi ng amang tuluyan nang pumikit.
"P—Papa?" His voice cracked. "Papa, open your eyes. You cannot sleep."
Tinanaw niya ang labas ng chopper. Malapit na sila sa ospital kaya niyugyog
niya ito. "Papa..."
Lalong namuo ang kanyang mga luha at lumaki ang bawat butil na pumapatak sa
kanyang pisngi. "Papa..." Namaos nang tuluyan ang kanyang tinig. Para siyang paslit
na pilit ginigising ang ama. "Papa, wake up... Please..."
Hinawakan niya ang pulso nito kahit kabado ang kanyang dibdib, ngunit nang wala
na talaga siyang nadamang tibok, nanghina siya nang tuluyan. Napasubsob siya sa
dibdib ng kanyang ama at niyakap ito habang pumapalahaw.
"Papa!"
He suddenly remembered those days his father had deceived him and pretended to
not love him. Ang sakit ng dibdib niya at nais niyang pawiin iyon ng kanyang ama
ngunit huli na ang lahat. Kahit anong iyak niya at pakiusap na gumising ito, hindi
na nito muling minulat ang mga mata.
His father died, and the last thing his dad said was the exact words he never
thought he'd ever hear from his old man.

The words "I love you" and "I'm proud of you".

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 31

Kabanata 31
TULALA si Tejano habang tinitignan ang mga larawang kinuhanan bago ang
cremation ng kanyang ama. Naroon din sa mesa ang wallet nitong pinakaingat-ingatan,
at sa likod ng nakatiklop na larawan sa pitaka nito, ay isang memory card.
Tejano took in a deep breath. He asked for the liberty to check the memory
card. Hiningi niya ang oras na mapag-isa ngunit halos isang oras na ito sa silid,
wala pa siyang nagagawa. His tears don't want to stop as he read the tattoos his
dad inked on his own skin. Maliliit ngunit malinaw niyang nababasa.
It's his mother's name, his twin's, and his...
He cleared his throat and wiped his tears before he picked up the photographs
that's in his dad's pockets. Nanginginig ang kanyang mga kamay, at nang tignan niya
ang likod ng larawan, nanginig ang kanyang ibabang labi.
"Papa can take being the baddest person on Earth but in your eyes, my sons, I
wish you see me strong instead. Grow up as brave guys. Be heroes to the weak and
take care of those you will love the way I failed to do with Mama."
Para siyang paslit na nagpupunas ng kanyang luha gamit ang likod ng kanyang
palad. Hindi niya pa rin matanggap na ginugol niya ang kanyang buhay para kamuhian
ang sarili niyang ama, at kung kailan may pagkakataon na silang makabawi sa isa't-
isa, saka pa ito binawi ng langit sa kanya.
He sniffed and put the photo—ang larawan nila ng kakambal niya isang buwan
matapos silang maipanganak.
Kailangan na niyang tapusin ang ginagawa sa silid. Gusto niyang umuwi kay
Stelle at yumakap dito nang maibsan ang bigat ng loob niya kaya naman kinuha niya
ang memory card at sinalpak sa laptop. He then accessed the folder that has his own
name. Ang isa, zipped folder na may nakalagay na "Manuel Herodez".
Sa folder na binuksan niya ay may video ng kanyang amang tila kinuhanan sa
isang madilim na lugar. Kakarampot ang liwanag nito at nadidinig niya ang malakas
na ihip ng hangin...na para bang nasa isang mataas itong lugar.
His dad's eyes look teary. Ang ibaba ring labi nito'y nanginginig na tila pigil
ang emosyon. Tumikhim ito at basag na ngumiti. "Emeraudo..."
May kakaibang kilabot at kirot na dumapo sa puso niya nang madinig ang pagtawag
nito sa kanyang tunay na pangalan. Ang mga mata niya, lumabo dala ng pagbadya ng
luha kasabay ng pagbigat ng kanyang dibdib.
"My son, your twin went on a very dangerous path. Sadly it's not because he
chose to leave our side and become a spy...but because he chose to love the wrong
woman."
Hinilamos nito ang palad sa mukha saka umiling. "It's hard for me to do this
but this is the only way for your brother to not commit a crime that will kill a
lot of innocent people. He was tricked, Emeraudo...and now Papa needs to kill him."
Humagulgol nang iyak ang kanyang amang halatang labag sa loob ang gagawing pag-
assassinate sa sarili nitong anak. Pati siya ay muling naluha ngunit ang mga mata
niya ay nanatiling nakatutok sa screen.
 "Forgive Papa if I asked Manuel to recruit you in replacement to your twin.
That is my last message I can send to him before I do my mission alone. I have to
cut my communication to the Troupe and the MI6 just to make sure no one will find
out I still have another son. I'm about to lose Tejano. I can't afford to lose you,
too."
"Papa..." Mahina at basag ang tinig na tawag niya rito habang rumaragasa ang
kanyang mga luha. Sobrang bigat na ng dibdib niya at pakiramdam niya, hindi na siya
makahinga ngunit hindi rin niya maikilos ang kanyang mga kamay upang patayin ang
laptop.
"Forgive your Mama if she had to die in your own hands. It was never the
childhood we dreamed for our kids to have. Your Mama loved you as much as I do,
Emeraudo. It's just that, love can sometimes be someone's weakness and we do not
want that precious affection cause your downfall one day...just like what happened
to your twin brother. I will give Manuel the access to your mother's safe. Clear
her name to the Wildflower. She deserves it, my boy...and take care of yourself.
Remember how I beat you up? How I asked you to shoot your dog? How I made you jump
off a plane? All of those are your trainings. I made you for the job your brother
can no longer do, and no, my boy. I know someday you will make your own name. You
are my stronger and braver child. Papa believes in the good in your heart. Stay
brave, Emeraudo. Keep the beauty of kindness in your heart and always remember that
Mama and Papa love you. I don't know when you will be able to see this but if I
will no longer be there as you watch this, do me a favor. Smile... Smile for Papa
ang be happy."

Sumikdo ang puso niya at gaya ng nais nito, habang

pumapatak ang kanyang mga luha, pinilit niyang ingiti ang kanyang mga labi.
"I will, Papa. I will be happy. Thank you for teaching me how to be brave in
the most unexpected way. Thank you for secretly loving me. And thank you for saving
the woman I love. I will make sure Tj and Trejah will know about their brave
grandpa. We will all keep you in our hearts. You, Mama, and my twin." Hinaplos niya
ang nakangiting pisngi ng ama sa screen saka niya nilawakan ang kanyang ngiti. "You
don't have to deceive anyone anymore. I love you, Papa and your deceptions are now
forgiven..."

"MY FATHER is the greatest deceiver in the world. He pretended that he didn't
love me...and I believed him."
Basag ang tinig na ani ni Tejano sa tribute ceremony para sa kanyang ama. His
father's body was cremated after the entrapment operation but it took almost a year
and a half before the verdict towards his case was released. Palibhasa ay ito ang
kauna-unahang Trouper na nagkaroon ng trial. Inilaban ito ng matalik na kaibigang
si Manuel at ngayon, sa harap ng lahat, nilalantad na rin sa wakas ni Tejano ang
katotohanan tungkol sa kanyang pagkatao.
Everyone is present. Even his ex-partner Ramirez, his wife Clary, and
magkapatid na Gresso at Trojan kasama ang mga asawa nito, ang mga kasamahan nilang
agents pati ang mga dating katrabaho ng kanyang ama at ina.
His eyes wandered around the hall while he's standing at the podium. Sa kanyang
likod ay ang napakahalagang board. The board where the fallen heroes' names were
listed, and below Frodo "uncle frenchie" Berger, was his mom and dad's name. The
other file in the memory card and his father's safe revealed a lot about Aditha
Herodez, and his dad became the key to finding out tbe real reason why Cinco
Mortales was created.
Uminit lalo ang sulok ng kanyang mga mata. "And my mother is too heartless to
ask me to shoot her, because her heart was already split to my dad, to my twin, and
to me."
 Nabaling ang tingin niya sa babaeng katabi ng kanyang panganay at tatay nitong
kandong ang kanilang bunsong anak. Sa wakas ay nagkita na rin ang mga ito at si
Agatha na lamang ang hinihintay ni Stelle upang makilala.
"Heroes... Heroes sometimes need to wear the villain mask, because it's the
only way to save more people. They don't need to be advertised not be praised by
the world, because the only reason why they risk their lives is to keep those they
care about safe." Basag siyang ngumiti.
"I have doubted the organization when MI6 took away the mother of my kids. I
got so mad at her dad, not knowing he, too wasn't aware it was his daughter he got
arrested. But I am grateful I gave another chance. I believed in him, and I was
lucky he helped me keep my family safe like how my Dad would want me to. Sir
Manuel, thank you."
Ngumiti ito sa kanya bago binalingan ang anak na si Stelle. Tejano's heart
flattered with the twinkle in Stelle's eyes. Sa wakas, kahit paano, may parte ng
pagkatao nitong nabuo na rin. Ang iba namang naroroon, halatang kinatataka ang
kanyang sinabi. Si Ramirez, masama ang tingin sa kanya, nagtatampo pa rin dahil si
Trojan daw ang nakaalam na matagal na pala niyang nahanap ang mag-ina niya. Pati na
rin ang pagpapanggap ng Papa Manuel nito na namatay pagkatapos ang kasal nito kay
Clary, kinatampo rin nito nang todo.
"Most of you have met my brother, but he introduced himself as Emeraudo Romani.
A few years ago someone made me realize that I deserve my own name, too, and I knew
at that moment, I deserve to marry the woman I love with the name I feel proud to
say whenever she looks at me. The name I carried as I became part of MI6 Pacific."
Bumaba siya ng stage at nilapitan si Stelle habang pigil niya ang kanyang
emosyon. Inalok niya ang kamay niya rito at nang tuluyang nakatayo sa kanyang
harap, gumuhit ang kanyang matamis na ngiti.
People gasped when he went on his knee and pulled out a ring while staring
intently at the pair of eyes that thawed his heart the first time he saw it.
Humugot siya ng malalim na hininga at tinatagan ang kanyang loob.
"We waited for so long for this moment when I can finally proudly tell the
world how much I love you. I don't have to deceive them anymore. On this day that
the organization that led me to you again, celebrate my dad's heroism, I'd like to
formally ask for your hand in marriage, darling." His smile widened. "Stelle
Herodez, will you finally marry me?"
"Hold on, you didn't ask me yet."
Nagtawanan ang lahat at sila naman ni Stelle ay natawa nang sumingit ang ama
nito. Buhat si Trejah, tumayo ito at hinagod ang buhok ni Stelle habang pigil ang
luha. "I missed a lot as a father, but I promise to be by your side as long as I
can."
Lumuluhang yumapos si Stelle sa kanyang ama. "Thank you, Papa. Thank you..."
The two pulled away from the hug. Humarap ang ama ni Stelle sa kanya at piniga
ang kanyang balikat habang nakangiti. "Take care of your family. You deserve them
after everything you've been through, Tejano..."
Nangilid ang kanyang luha at ang puso niya ay binalot ng kakaibang saya.
Tumango siya at ngumiti rito. "I will, Sir."
"Call me Papa..." Bumaling ito kay Stelle at kinuha ang kamay upang iabot sa
kanya. "Ikaw na ang bahala sa bunso ko."
Matamis na ngumiti si Tejano. Nang tignan niyang muli ang luhaan ding si
Stelle, tatanungin niya sana ito ngunit agad na nitong ipinakita ang kamay sa
kanya.
"Suot mo na baka magbago pa ang isip ni Papa." Anas ni Stelle.
He chuckled softly and slid the ring on her finger before he pulled her closer
and kissed her with all his heart. Napahiwalay lamang sila nang tumili ang kanilang
bunso at agad yumakap sa lolo nito.
They looked at each other and laughed softly. Niyakap niya ito ngunit habang
pumapalakpak ang mga kasamahan, biglang may humatak sa kanya palayo kay Stelle.
"Stelle, pahiram muna." Seryosong anas ni Ramirez habang nilalayo siya kay
Stelle.
Clary sighed and held Stelle's arm while looking at him and Ramirez. "Hayaan mo
muna sila. Mag-uusap lang 'yang magkabit..."
"Sandali nga! Tangina panira ka—"
"Shut up. Ang lakas ng loob mong hindi ikwento sa akin!"
"Gago hindi nga pwede—"
"Manahimik ka! Ibubuhol kita kay Trojan! Nagpalit ka lang ng partner binypass
mo na ko tangina ka!"
Napalingon sa kanila si Trojan, nagtataka. "Bakit nadadamay ako?"
"Ikaw na raw kasi ang bagong kabit ni Tejano. Hindi na ang asawa ko."
Natatawang tugon ni Clary.
"Funny, wife." Anas ni Ramirez.
Tejano sighed hopelessly. Seloso talaga ang pinakamatalik niyang kaibigan.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Epilogue

Epilogue
THE HEART, as how his mother had told him before, is a traitor, at
nagpapasalamat si Tejano na hinayaan niya ang kanyang sariling pusong traydorin
siya nito. Because if he kept deceiving his heart, he will never be this happy in
his life.
Mula nang makilala niya si Stelle, nagkaroon ng halaga ang bawat paghinga niya.
His heartbeat had meaning since then and his world slowly light up as her love
conquered the darkness covering him.
Stelle was the ray of sunshine that made him grow from a tiny lifeless seed
into a strong tree in a dangerous forest. The problems they faced along the way
watered their relationship and now they knew, nothing could ever keep them apart
anymore.
Natulala na naman siya sa ganda ng misis niyang malapad ang ngiti sa kanya.
Umihip ang hangin at nilipad ang kulot nitong buhok, tila nasa isang eksena sila sa
pelikulang gustong-gustong panoorin ni Stelle kasama siya.
That romantic scene where the guy gets captivated by the leading lady the first
time their eyes locked. Ang kaibahan lamang, ilang beses na niyang natitigan ang
kanyang asawa ngunit para pa rin siyang binatilyong halos malaglagan ng panga sa
sobrang paghanga.
Akin 'yan. Misis ko 'yan. 'Yan ang nagluwal sa mga anak ko at dala niyan ang
apelyido ko. Akin 'yan. Shet akin 'yan.
Napangisi siya bigla sa naisip. Akala mo ay mayroon siyang iniinggit sa kanyang
isip. He can't help it, alright. Sobrang swerte ko. Umismid siya at hinapit ito
upang yakapin bago siya bumuntong hininga. Ah, tangina akin 'to.
Hindi niya masisisi ang sarili niya kung sa tuwing nakikita niya, nayayakap at
nahahagkan ang kanyang asawa, dinadaig niya ang nanalo sa lotto sa tindi ng sayang
dumadaloy sa buo niyang katawan at palagi siyang makikipagyabangan kung paswertehan
lang din naman sa asawa ang pag-uusapan.
He pursed his lips together. Mayamaya'y hindi niya napigilang pagkiskisin ang
tungki ng kanilang mga ilong. Paano nga raw siya matatalo sa paswertehan sa asawa?
I got an angel for a wife. Fight me. Ipupusta ko ang Pharaoh at si Ramirez kung may
mas maswerte pa sa akin.
Kinurot ni Stelle ang kanyang pisngi. "Ano na naman ang naiisip mo, hmm? Sinabi
ko na sayo hindi ko titigilan ang pills ko kahit ilang tapon pa ang gawin mo."
He groaned. "Isa na lang."
"Tigilan mo, Tejano Romani."
"Please, Stelle Romani."
She blushed but immediately rolled her eyes at him. Kumawala ito sa kanya at
tinuro na ang mga bibitbitin nilang kahon patungo sa ampunan.
"Not gonna work, darling. Ang hirap kaya manganak. Sige kung ikaw ang dadanas
okay lang sa'kin. Hindi pa ba kayo nadadala ni Giovanni?"
 Sumimangot siya. "May usapan kami ni Ramirez."
"Bakit ba Ramirez pa rin ang tawag mo sa kanya?"
Nagkibit-balikat siya at binuhat na ang mga kahong pinaglagyan ng mga binalot
nilang regalo para sa mga bata.
"I like it better. Giovanni sounds so gay when it's me who's saying it."
Natawa ang kanyang asawa. "Eh kabit mo naman 'yon eh."
Naningkit ang kanyang mga mata. "Darling..."
"Hindi kita pipigilan magkaroon ng affair basta si Giovanni tsaka suportado din
naman kayo ni Clary—"
Natigil ang sinasabi nito nang kabigin niya at hinalikan sa labi. It always
works, thou. Napapatahimik niya kaagad ang misis niya. Nang minsang magtalo sila
dahil tinapon niya ang pills na kakabili lang nito, halos manlisik ang mga mata ni
Stelle sa kanya. Sinisigawan na siya nito dahil saktong may dalaw at talagang
mainit ang ulo ngunit napawi niya agad ang galit gamit ang halik.

"Hmm... Pag hindi mo talaga ako tinigilan asarin aanakan na

kita ulit kahit na ayaw mo."
"Hay naku. It's still a no, Tejano. Tara na nga. Kanina pa tawag nang tawag si
ate. Nauna na roon ang ilang taga-village. I'm sure Tj misses his playmate, too."
"Iyong anak ni Gresso? Sino na nga ro'n?" Tanong niya habang patungo sila sa
labas ng bahay kung saan kanina pa naghihintay ang kanilang mga anak kasama ang
tito Nico ng mga ito. The kids are already seated inside the Pharaoh, impatiently
waiting for them lalo na si Tj.
"If my memory serves me right, it's Britania."
"Huh. You know I still wonder how on Earth Gresso had such beautiful kids."
Anas niya kaya piningot siya ni Stelle.
"Ayan. Ganyan ba talaga kayo magmahalan, hmm? You always say rude things to
each other. Hindi niyo man lang naiisip na baka ma-adapt ng mga bata huh?"
"Darling, I am just telling the truth. Sigurado akong kay Yrah nagmana ang mga
bata. Utang na loob sana hanggang ugali kay Yrah."
Napailing na lamang si Stelle. "Ewan ko sayo kaya walang dudang anak mo 'yang
panganay mo eh. Tara na nga at sina nanay baka kanina pa naiinip."
Lumapit si Nico at inagaw ang kahong bubuhatin sana ni Stelle. "Huwag kang mag-
alala kila lolo at lola, ate. Pagkahatid ko sa kanila kanina sa ampunan, nag-enjoy
kaagad sa mga bata. Baka nga mapadalas din ang dalaw ng mga 'yon doon."
Nauna na kasing hinatid ni Nico ang dalawang matanda. Six months ago, bumalik
na rin sila ng Batanes kung saan mas pinili nilang buuin ang kanilang pamilya.
Hindi nila iniwan ang dalawang matanda. They expanded the house and built an
extension house. Mas gusto rin ng matatanda ang simoy ng hangin sa bahay sa
Batanes. Isa pa ay nag-eenjoy si tatay Anastacio sa pagga-garden nito.
They are like a complete family with the two old couple serving as their guide
in their marriage. Hindi madali lalo at madalas na matagal kung madestino sa malayo
si Tejano dala na rin ng pag-angat ng kanyang ranggo sa MI6.
He's thankful that the kids understand his nature of work. In fact, they think
he's some hero who saves the day whenever he isn't home to play with them. Si Tj,
bata pa lamang ay nagpapakita na ng interes na sumunod sa kanyang yapak. Hindi niya
naman ito pipigilan kung sakali. Pinangako niya sa kanyang sariling aagapay sa mga
anak anumang daan ang tahakin ng mga ito paglaki.
THEY are singing along to his dad's favorite song, "Can't help falling in love"
while on their way to the orphanage. Si Nico ay nakasunod sakay ng Maximus nito,
isa ring customized convertible vehicle na si Tejano mismo ang nagpagawa at
iniregalo rito nang magtapos sa program.
At the last parts of the song, he took Stelle's hand and looked at her while a
genuine half smile is plastered on his face.
"For I can't help falling in love with you..."
Pagkasambit ng huling lyrics ay dinampian niya ng halik ang likod ng palad ng
kanyang asawa. "I love you, darling."
 Stelle smiled. "I love you, too."
"Daddy, why do you always say I love you?" Inosenteng tanong ni Tj sa kanila.
Nilingon niya ang siyam na taong gulang nilang panganay na may hawak na
regalong ito mismo ang nagbalot kagabi.
"Kasi Tj, dapat hangga't may pagkakataong iparamdam at ipaalala sa mga taong
mahal natin kung gaano natin sila kamahal, dapat pinaparamdam natin. I want you to
learn how to genuinely express your love towards those you care about as much as
you can. I missed a lot of chances to say I love you to my mom and dad when they're
still alive. That taught me a very big lesson in life so you should never be scared
to say I love you as often as you can."

Tj's face brighten up. Tumango-tango ito at ang mga mata ay

kumislap. "Okay, I love you daddy and mama." Nilingon nito ang kapatid na si Trejah
na limang taong gulang. "You, too, sis."
Trejah pouted and folded her tiny arms in front of her chest. "Hindi naman
kumpleto sa'kin. Dapat kumpleto din."
Umismid so Tj at ginulo ang buhok ng kapatid. "I love you, Trejah."
Trejah smiled and hugged her brother. "I love you, too. Love ko din ikaw daddy
and mama."
Napangiti silang mag-asawa. Swerte silang maganda ang relasyon ng kanilang mga
anak. Responsableng kuya si Tj kay Trejah at si Trejah ay masunuring kapatid sa
kuya nito. Sometimes, Tj would ask Stelle if he could read bedtime stories to
Trejah. Sa ganoong paraan din naovercome ng kanilang panganay ang pagiging baluktot
ng dila nito at mula nang makabalik sila sa Batanes, unti-unti na ngang umayos ang
pagsasalita nito.
Natatanaw na nila ang ampunan. Bumagal ang pagmaneobra ni Tejano sa Pharaoh
habang pababa sila. Si Stelle naman, nilingon ang dalawang anak na halatang mas
excited pa sa kanila.
"Tj, kanino mo bibigay ang gift mo? Is that for tita Agatha?"
Umiling ito. "No. To my playmate."
"Your playmate, huh?" Nakataas ang kilay na tanong ni Tejano.
Sinipat ni Stelle ang kanyang braso. "Huwag mo nga pinag-iisipan ng kung ano
ang mga bata. Kilala kita." Inirapan siya nito at muling bumaling kay Tj. "So
what's that?"
"Secret, Mama but it's a peace offering."
Kumunot ang noo ni Stelle. "Peace offering? Nag-away kayo?"
Tumango si Tj.
"Kailan?"
"When we left the village. She's mad at me. She said she won't be my playmate
anymore if I'll go with you. She's too young to understand that I can never survive
on my own." Tj sighed. "Girls."
Mahinang natawa si Tejano. "Yeah, girls, son. Girls are always like tha—oh! I'm
just showing support, darling!"
Napaikyad siya dahil sa kurot ni Stelle. Mayamaya'y pinanlakihan siya nito ng
mga mata. "Iyang alam mong support, pwedeng mambrainwash ng isip ng anak mo,
Tejano."
"Sorry." He said gently before he looked at Tj as the Pharaoh landed. "You
know, girls are very complicated that's why God made men."
Tumaas ang kilay ni Stelle. "Because?"
"Because girls need someone to pinch and slap and strangle when they can't
control their emotions—I'm kidding, darling." Hinatak niya ito at niyakap ngunit
pinagtabuyan siya habang pigil ang ngiti.
He sighed. "Tj, when girls are angry, shower them with understanding even more.
Because girls got softer heart. Easy to break, easy to thaw when you're sincere."
Kumunot ang noo ni Tj. "So what should I do?"
"Just show that you really are sorry and tell her that you still wanna be
friends with her."
 Umaliwalas ang mukha ni Tj. "Okay. Open the Pharaoh now, daddy please."
"Alright, young man." Nakangising ani ni Tejano bago binuksan ang kanilang
sasakyan. Si Tj, agad na tumalon palabas at nagtatakbo patungo sa ampunan.
Bumuntot naman sila sa anak at nakipagkwentuhan sandali sa mg kaibigan, ngunit
mayamaya'y natanaw nila si Tj. Nakaharap ito sa nakasimangot na anak ni Gresso.
Nakakunot ang noo nito at ang nguso ay nakatikwas habang ang mga braso ay
nakatiklop sa tapat ng dibdib.
Tj lifted his hand that's holding the gift. "Don't be mad. Paglaki ko bibilihin
ko ang bahay namin sa village para malapit na ko ulit sa inyo."
Brit's face lighten up. Lumunok ito at kinuha ang regalo. "Ako pa rin playmate
mo? Ako lang?"
Tumango ang kanilang anak. Mayamaya'y humakbang ito palapit sa anak ni Gresso
at binuksan ang hawak regalo.
Natigilan si Tejano at Stelle. Sabay silang nagkatinginan nang makitang ang
pinaghirapang gawing bahay gawa sa popsicle sticks ang regalong binigay ng kanilang
anak sa kalaro nito.
"Lagay mo diyan 'yong mini dolls na Tj at Brit para kahit wala pa ako sa
village hindi ka malungkot. Gets mo?"
Brit smiled and nodded her head cheerfully. Mayamaya'y bigla nitong niyakap ang
kanilang anak. May nalaglag ba baso sa likod nila at nang lingunin ni Tejano ang
taong nakabagsak, nasalubong niya ang mga mata ni Gresso.
Gresso's jaw clenched. "'Yang panganay mo, Romani."
"Hoy. Cupcake mo ang yumakap."
"Iyon na nga! Si Yrah rin ang pumunta ng kulungan tignan mo ang nangyari."
Umismid siya. "Tarantado huwag mong itulad ang anak ko sayo."
"Tama na nga. Para kayong mga bata." Sita ni Ramirez sa kanila kaya sabay
silang napalingon ni Gresso rito.
The moment they saw the face paint on their friend's face, they both bursted
into laugh. Sinamaan sila nito ng tingin at hinawakan ang mga braso.
"Sige lang tawanan niyo ko. Didn't you know I have the best role?"
"What role?" Kunot-noong tanong ni Gresso.
"I'm the big bad wolf. Kayo nina Trojan ang three little pigs."
"Teka that's unfair. Bakit ikaw ang wolf?" Protesta ni Gresso.
"Natural Wolf ang apelyido ko."
"Ayoko niyang play-play na ganyan. Ikaw na lang." Asik ni Tejano at kakalas na
sana sa paghatak ng kaibigan ngunit bigla silang tinitigan ni Ramirez nang seryoso.
"Listen to me, assholes. Do you think I want this? It's our wives' idea and if
we won't play nice, they'll use us that stupid machine Agatha brought home. They'll
make us feel how much pain a pregnant woman feels during labor. I don't wanna go
through that so get your fucking asses to that make up area and wear your fucking
piggy costume before they rip the hell out of us."
Namutla silang pareho ni Gresso. Nagkatinginan sila at halos magsabay na
nagmartsa patungo sa area kung saan lalagyan sila ng face paint.
Napailing na lamang sila nang tuluyang nakaupo saka sila muling nagkatinginan.
Gresso jerked his head up. Inangat nito ang kamay at tila nakikipagfist bump.
"For our wives and our kids."
"For our wives and our kids." Nagfist bump siya rito saka sila sabay na
tumingala habang nagpapakawala ng hangin sa dibdib.
Mayamaya'y halos sabay din silang napabulong ng parehong mga salita.
"So help us God..."

- T H E   E N D -