One Night with the Billionaire (Book 2 of The Billionaire's Trilogy)

One Night Only

Prologue

NANLALAMIG at namamawis ang mga kamay ni Willa. One hundred thousand. Iyon ang
presyo ng virginity niya. Wala naman siyang ibang mapagpipilian. Wala sila ni anong
property o mahalagang kagamitan na maaaring ibenta o isanla maliban sa kanyang
katawan.

Agaw-buhay sa ospital ang kapatid niyang si Walter. Habang nakikipagkarera ng

bisikleta sa mga kabarkada nito ay aksidenteng nabundol ito at tumilapon ang yayat
na katawan. Tinakbuhan ito ng nakabangga at ngayo'y kailangan niyang balikating
mag-isa ang pagpapa-opera sa kapatid upang hindi ito mamatay.

"Ayaw kong maparis ka sa akin, Willa. Pero wala akong ibang maitutulong sa'yo
malibang tiyakin na magiging maayos ang bidding," naalala niyang sabi ni Paige.

Kababata niya ito at naging kaklase sa kolehiyo. Isang sem lang ang nakuha niya sa
kursong HRM. Dahil sa kakapusan sa pera at sa magkasunod na pagkamatay ng mga
magulang, hindi na siya nakapagpatuloy ng pag-aaral. Biro nga nito, parang tumapak
lang siya ng college. Ito naman ay parang nawalan na ng ganang magpatuloy sa pag-
aaral. Kalaunan, nauwi ito sa pagbebenta ng katawan. Medyo angat lang ito sa iba
dahil ito ay isang high-class prostitute. Ang mga kustomer nito ay sosyal, by
appointment o booking.

Ayon dito ay nakatulong ang maikling exposure nito sa pagmomodelo noong college
days nila. Siya man ay ilang beses nitong kinumbinsi na umekstra-ekstra sa
pagmomodelo. Ngunit komontra ang mga magulang niya. Ayaw na ayaw ng mga ito na
pasukin niya ang mundo ng showbiz--ke pagmomodelo man iyon o pag-aartista.
Palibhasa parehong produkto ng showbiz ang mga magulang niya. Isang stuntman ang
kanyang ama at isa namang dating sexy starlet ang kanyang ina. Nang aksidenteng
mabuntis ito ng kanyang ama, hindi na nakabalik ng pag-aartista. Ang tatay naman
niya, natapos ang career nang mapasama ang bagsak sa isang death-defying stunt na
ginawa nito.

Minsan ay gustong isipin ni Willa na may kakambal na malas ang kanyang pamilya.
Namatay sa sakit na TB ang kanyang ama at sumunod dito ang kanyang ina na
aksidenteng nabagok ang ulo nang madulas sa kanilang banyo. Ngayon naman ay
nanganganib na mawala ang nag-iisang miyembro ng kanyang pamilya kung hindi siya
kaagad makakagawa ng paraan.

Kung hindi lang matibay ang pananalig ng dalaga sa Dios, matagal na niyang sinukuan
ang lahat ng pagsubok na dumating sa kanila.

Pinuno niya ng hangin ang dibdib at pinilit pakalmahin ang sarili. Anumang sandali
ay puwedeng pumasok ang lalaking pinagregaluhan sa kanya. Ayon kay Paige ay regular
customer nito ang nanalo sa bidding at siyang nagbayad ng one hundred thousand
bilang panregalo sa kaibigan nito na malapit ng ikasal.

Inayos ni Willa ang suot na wig at pekeng nunal. Kahit imposibleng muling magsanga
ang mga landas nila ng lalaking makakatalik sa gabing iyon ay gusto pa rin niyang
panatilihing sikreto ang kanyang identity.

Napasulyap siya sa kama. Gustong-gusto na niyang kunin ang kumot doon at ibalot sa
sarili. Nakasuot siya ng manipis na pantulog at nakakaramdam na siya ng lamig dahil
sa malamig na airconditioning sa loob ng kinaroroonang silid. Nasa isang hotel
suite siya, sa loob ng isang five-star hotel.
Habang pinagmamasdan niya ang kabuuan ng silid na iyon ay nakaramdam siya ng
pagkamangha sa mga mayayaman. Barya lamang sa mga ito ang matulog ng isang gabi sa
ganoon karangyang silid. At ang magbayad ng isandaang libong piso para sa isang
panandaliang-aliw ay tila wala ring kabagay-bagay sa mga ito.

Naputol ang daloy ng mga iniisip ni Willa nang marinig niya ang pagbukas ng pinto
ng suite.

~0~

NAIILING na tinanggap ni Zeke ang key card na ipinasauli ni Rafe sa driver nito.
Tinanggihan nito ang regalo niyang babae. Malinaw sa kanya na hindi nito gusto ng
party kaya naman babae na lang sana ang iniregalo niya. Kaso maski iyon ay
tinanggihan din nito. Nagbayad pa naman siya ng isandaang libong piso dahil ayon sa
nagrekomenda sa kanya ay virgin pa ang babae. Not that he believed it, though.
Gusto niya lang inisin si Roberto Almeda na siyang nakikipagtagisan sa kanya sa
bidding para makuha ang babae.

Pero siyempre katulad ng madalas mangyari, hindi ito nanalo sa kanya. He won the
bid and now looks like he's gonna have to take the price as well. The transaction
was non-refundable and of course, hindi niya ito puwedeng ipaubaya kay Roberto
kahit ayon sa lalaki isang piraso lamang iyon ng laman.

Lulan ng elevator ay umakyat na si Zeke sa ipinareserba niyang private suite. He

might as well enjoy himself this evening. Hindi siya ganoon ka-generous para
mamigay ng isandaang libong piso nang wala siyang mapapala. Kung tinanggap ni Rafe
ang regalo niya ay hindi sana siya manghihinayang. Ang kaso ay mukhang seryoso
itong magpaka-loyal sa mapapangasawa nito. Ayon kay Red ay tila napana na ni Kupido
ang puso ng kaibigan nila.

He just scoffed.

Hindi siya naniniwala sa mga ganoong bagay. Lalo na sa pag-ibig. Kay-agang nasira
ng ilusyon niya tungkol doon. He came from a broken family. His parents got
divorced when he was only ten years old. Since then ay tila nagpapaligsahan na ang
mga magulang niya sa paramihan ng nakakarelasyon ng mga ito. Meron siyang
tigdalawang kapatid sa side ng kanyang ama at sa side ng kanyang ina. Tila maging
sa bagay na iyon ay ayaw magpalamang ng mga ito sa isa't isa.

Nang bumukas ang sinasakyang elevator ay inilabas ni Zeke ang dalang key card.
Nakita na niya kung ano ang hitsura ng babae. Maganda ito at sexy. Sa biglang
tingin ay may nakakahawig itong isang mestisang local actress. Hindi lang siya
sigurado kung mapandaya ang lighting sa loob ng glass display kung saan ito nakaupo
habang ginaganap nila ang bidding. O talagang mukhang makinis ito.

Malamlam ang liwanag na sumalubong sa kanya pagpasok niya ng suite. He turn on the
lights. Wala siyang planong makipagkapaan dito sa dilim. Isang marahas na
pagsinghap ang narinig niya mula sa direksyon ng kama. And there she was, all
prepped while sitting on the side of the bed. Wearing a very seductive sleep wear
that even a saint will be tempted.

He took off his jacket at inihagis iyon sa couch habang hindi humihiwalay ang
tingin sa babae. Napansin niya ang hindi nagalaw na pagkain sa ibabaw ng mesita.

"Bakit hindi ka kumain?" he asked not because he give a fucking care. Gusto niya
lang marinig ang boses nito.
"H-hindi ako nagugutom."

He felt a stirring in his groin upon hearing her sultry voice. Hindi nga siya
nagkamali. Kasing-sexy ng katawan nito ang taglay na boses. Kinuha niya ang bote ng
champagne na nasa palamigan at nagsalin sa dalawang flute glass.

Nilapitan niya ang babae at ibinigay rito ang baso ng champagne.

"H-hindi ako--"

"Drink it."

Nakita niya ang bahagyang pagkuyom ng isang kamay ng babae bago nito kinuha ang
ibinibigay niyang flute glass.

"Cheers."

Sa halip na ipingki ang baso sa baso niya ay diretsong tinungga ng babae ang
champagne. Napangiti siya nang makita ang pagguhit ng mapaklang ekspresyon sa mukha
nito. Mukhang hindi ito sanay uminom.

Kinuha niya mula rito ang flute glass at ibinalik sa mesita. Itinaas niya mula sa
pagkakaparagan ang suot na damit. Nang humarap siya rito ay nakita niya ang tila
nahihiya nitong pag-iwas ng tingin.

He chuckled. Walang puwang ang modesty sa pagitan nila sa mga oras na iyon.

"Can you dance?" he asked.

Mabilis itong umiling habang nakayuko. Kinalas niya ang buckle ng kanyang sinturon
bago naupo sa tabi nito at hinubad ang suot na sapatos.

"Stand up ang strip for me."

Parang atubili pa itong tumayo. Gayunma'y wala itong ibang mapagpipilian. Nagtiim
ang kanyang mga labi nang mapansin niya ang panginginig ng mga kamay nito habang
ibinababa ang strap ng suot na pantulog. Is she really nervous because it's her
first time? O bahagi lamang iyon ng virgin act na pino-portray nito?

Dahan-dahang nalaglag sa sahig ang suot nitong pantulog. Nahantad ang malalaking
dibdib nito na kaagad nitong tinakpan ng dalawang braso.

"Put down your arms. Let me see if you're really worth the price I paid you with."

Napansin niya ang pagkuyom ng dalawang kamay ng babae bago iyon bumaba sa
magkabilang tagiliran nito. For some reason, it made him smile. Natuon ang mga mata
niya sa dibdib nito. They were perfect white globes with a teeny-weeny pinkish
cherries on top. Natitiyak niyang maraming babae ang naiinggit sa hinaharap nito.
Tayung-tayo ang mga iyon at sigurado siyang hindi iyon dahil sa breast augmentation
na kadalasang ginagawa ng mga artista.

"Come here," ibinuka niya ang dalawang binti.

Lumapit naman ito. She gasped when he pulled her between his thighs. Tumaas ang
dalawang kamay niya sa beywang nito. Ang liit ng beywang nito, makurba ang balakang
samantalang firm at bilugan naman ang puwetan.

Hindi nakapagtataka kung bakit halos makipagtagisan si Roberto sa pakikipag-bid sa

kanya. She's really a beauty. Pino at makinis ang kutis. Bagaman nang hawakan niya
ang mga kamay nito ay nahipo niya kung gaano kagaspang ang mga iyon.

"What's your name?"

"Wi--ahm, Jenny."

"Jenny. Is it short for Jennifer or it's not your real name?"

Hindi ito sumagot.

"Whatever. Kneel down and give me a blow job."

"B-blow...?"

"Suck my dick."

Napasinghap ito. Akala niya ay hindi ito susunod sa sinabi niya. Ngunit inabot nito
ang zipper ng pantalon niya at ibinaba iyon. Ramdam niya ang panlalamig at
panginginig ng kamay nito nang sumuot sa kanyang boxers at hawakan ang semi-erect
niyang pagkalalaki. Nang yumuko ito at basta na lamang ilapat ang bibig sa ulo ng
sandata niya ay hindi niya alam kung matatawa o magagalit.

He was about to push her away when her lips wrapped around the head of his cock and
starts nibbling his hardening shaft. Napahawak siya sa gilid ng kama at bahagyang
napaunat ang likuran.

Damn, it feels great.

Bagama't parang wala itong kasanayan sa ginagawa ay kataka-takang nag-iinit nang

husto ang kanyang pakiramdam. Gusto niya ang init na bumabalot sa ulo ng kanyang
pagkalalaki, ang malambot na paghagod ng mga labi nito sa ituktok.

Ahh, shit. Naitukod niya ang isang kamay sa likuran at ang isa'y naihawak sa likod
ng ulo ng babae. Gusto niyang palalimin pa ang pagkakabaon ng sandata sa bibig
nito.

Napaungol ito at napahawak sa kanyang braso na tila gustong alisin ang kamay niya
na mariing dumakot sa buhok nito. Naisip niyang nasaktan niya marahil ito. Ngunit
nang iangat niya ang kamay ay sumama ang buhok na hawak niya, sumabit sa suot
niyang singsing.

"You're wearing a wig?" he chuckled. "Your name is fake and now your hair is fake,
too?"

Hinablot nito ang wig mula sa kamay niya. Napailing siya. Alanganing mainis-maaliw
sa babae.

"Look at me."

Dahan-dahan itong nag-angat ng tingin. Nakita ni Zeke ang pangingilid ng mga luha
nito. Napaismid siya. Sa lahat ng ayaw niya ay ang mga babaing iyakin.

"Let me see," hinawakan niya ito sa baba at ipinaling ang mukha nito sa iba't ibang
anggulo. "Ah, I bet that mole is fake, too, huh?"

"K-katawan ko lang ang i-ibinenta ko sa gabing ito, M-Mister. Hindi kasama sa

bentahan ang t-totoo kong pagkatao."

Napangisi siya sa sinabi nito. Maaaring may punto ito roon.

"Fine," tumayo siya at mabilis na binuhat ito sabay hagis dito sa ibabaw ng kama.
"You have a fake name and a fake--face. Tiyakin mo lang na hindi fake ang pagki-
claim mo na virgin ka nga. Dahil tinitiyak ko sa'yo, masama akong magalit sa mga
taong manloloko."

Mabilis niyang hinubad ang suot na pantalon at boxers. Pagkatapos ay inabot niya
ito at walang pag-iingat na hinila ang suot na manipis na panty. Isang mahinang
hikbi ang narinig niyang umalpas sa mga labi ng babae. Pero hindi iyon nakapigil sa
kanya para gawin ang nais dito. Binili niya ito. At katulad ng sinabi nito, pag-
aari niya ang katawan nito sa gabing iyon.

He opened her thighs. Sa isang mabilis na pag-ulos ay pinasok niya ang katawan
nito. She didn't have enough lubrication. Ganoon pa man ay sapat ang lalim na
naabot niya upang mapunit ang manipis na barrier na nagpapatunay ng pagiging birhen
nito. Nakita niya ang paglatay ng sakit sa mukha ng babae. Mariin itong napakagat-
labi kasabay ang pag-uunahan ng mga luha sa magkabilang pisngi.

Sa isang saglit ay naisip niyang humingi ng tawad. Pero sa huli ay hindi niya
ginawa. Matagal na niyang natutunan na ang paghingi ng sorry ay hindi
makapagtutuwid sa isang kasalanan.

Isinubo niya ang kanyang hinlalaki at binasa iyon ng sariling laway. Bumaba ang
kamay niya sa pagitan ng magkahugpong nilang mga katawan at inihagod ang basang
daliri gitna ng kaselanan nito. Bahagya itong napapiksi.

"Shh, try not to move," bulong niya rito. Itinukod niya ang isang siko upang hindi
ito masyadong madaganan ng kanyang bigat.

He kissed her forehead, then her close eyelids. Banayad niya itong pinatakan ng
halik sa tongki ng ilong at sa magkabilang pisngi. Nang hahagkan niya ito sa labi
ay mabilis nitong ipinaling ang bibig.

"How about I give you another one hundred grand if you let me kiss you?"

Tila saglit itong natigilan. Nagmulat ito ng mga mata.

"Well?"

"Sa'yo na ang one hundred thousand mo," kasinlamig ng yelong tugon nito.

"Ah, let me guess. Naka-reserve lang ang mga labing ito sa espesyal na lalaki sa
buhay mo, ganoon ba?" Tumaas ang kamay niya sa bibig nito. He traced her lips with
his forefinger.

Muli nitong ipinikit ang mga mata at pinanatiling tikom ang mga labi. Puwede niya
itong puwersahin kung gugustuhin niya upang makuha ang kanyang gusto. Pero isang
malaking insulto iyon sa kanya. Siya, si Zechariah Lee Sandejas ay hindi pa
kailanman namuwersa ng babae upang maangkin ito. Tuwi na'y babae ang nagpapakita ng
motibo sa kanya. Especially when it comes to bed.

Muli niyang binasa ang kanyang hinalalaki at inihagod iyon sa kaselanan nito. Nang
maramdaman niya ang unti-unting pag-ungos ng ubod ng pagkababae nito ay paikot
naman niya iyong hinagod. Bumaba ang bibig niya sa leeg nito at mainit itong
hinagkan, pasiil. Tinitiyak na sa bawat lapat ng bibig niya sa balat nito ay may
maiiwang marka. Tingnan niya lang kung ano ang magiging reaksyon ng espesyal na
lalaki sa buhay nito.

His lips trailed down lower until he reached her chest. Sinakop niya ang isa nitong
nipple at sinipsip. Napaungol ito sabay liyad ng katawan. Lalo niyang pinagbuti ang
ginagawang paghagod sa clitoris nito. Ramdam niya ang unti-unti ng pamamasa nito.
He saw a smear of blood on his shaft. He put more saliva on his thumb and rubbed it
on her clit in a circular motion.

"Ungh," she moaned harder.

At nang lumipat ang bibig niya sa kabila nitong nipple ay kusang kumiwal ang
katawan nito. He suckled her hard against the roof of his mouth. And then he starts
to move. She winced and bit her lower lip. His mouth went up to her ear and nibbled
it.

"Ohh," her voice sounds sexy.

Bahagya niyang binilisan ang pag-ulos. Muli itong umungol. Ungol na alam niyang
malayo sa taong nasasaktan, sa halip ay nasasarapan. Patunay roon ang kusang
pagtugon ng katawan nito sa bawat pag-atras-sulong ng pagkalalaki niya sa lagusan
nito. Hindi nagtagal at mas binilisan niya pa ang pagbayo.

"Ahh," he's close. Ito man ay dinig niya ang paghahabol ng paghinga.

Napatingin siya sa mga labi nito habang patuloy sa pagbayo. He really wants to kiss
her. Gusto niyang kuyumusin ang mga labi nito hanggang sa...

"Ahh...!" he came.

He tried to withdraw. But at the last minute, he changed his mind. He love the feel
of her inner muscles clenching around his cock. Para iyong mainit na kamay na
pinipiga ang kanyang pagkalalaki.

Hinihingal na isinubsob niya ang ilong sa kurba ng leeg nito. She smells nice, too.

"I have a proposition for you," di-kawasa'y biglang numulas sa bibig niya nang
bahagyang iangat ang sarili rito.

Tumingin ito sa kanya na waring hinihintay na tapusin niya ang sinasabi.

"Be my woman."

how was it?

give me some feed backs and votes! follow ka na rin.

huwag kalilimutang i-save sa inyong reading list.

salamat po.

frozen_delights
My Life
Chapter One

Four years later...

"NANAY."

"Hmn," inaantok pang sinipat ni Willa ang mukha ng munting anghel na nakatunghay sa
kanya.

"Gising na po. Tumitilaok na 'yong manok ni Lolo Tiyago. Di ba po, sabi mo kapag
tumilaok na si San Pedro gisingin ko kayo."

Natatawang kinabig ni Willa ang mahigit tatlong taong gulang na anak. Si Samantha.
Bukod sa matalino ay napakadaldal din nito.

"Oo na po, Nanay ko. Babangon na," natatawang wika niya rito.

"Ipinagtimpla ko na po kayo ng kape. Nakapagsangag na rin po ng bahaw si Tito Walt,

kaya bangon ka na, Nanay. Mag-almusal na po tayo."

"Naku, napakagaling naman talaga ni my life," kahit namimigat pa ang katawan sa

antok ay napilitan ng kumilos si Willa. Sa labas ng kanilang maliit na barung-
barong ay nagsisimula ng lumatag ang liwanag.

Paglapag ng mga paa niya mula sa papag ay awtomatik na nakahanda na ang kanyang
tsinelas. Napangiti siya sa pagkama-alalahanin ng kanyang anak. Iyong mga batang
kaedad nito ay baby pa kung tutuusin. Pero sa hirap ng kanilang pamumuhay ay
napakaaga nitong nag-mature. Naaasahan na niya itong magwalis at maghugas ng mga
pinggan. Ang hindi niya lang talaga itinuturo rito ay ang pagluluto dahil kalang
de-kahoy ang gamit nila. Nagulat na nga lang siya na marunong na rin itong
magtimpla ng kape.

"Mukhang inumaga ka na sa pagluluto," anang kapatid na si Walter nang dumulog siya

sa hapag. Halos wala ng lugar ang kanilang mga plato dahil sa dalawang bilao ng
biko na nakapatong sa maliit nilang mesa.

"Oo. Inabot din ako ng alas dos pagluluto, ang sasakit nga ng mga braso ko. Order
kasi ni konsehal 'yong isang bilao. Puwede bang pakidaan mo sa kanila bago ka
pumasok? Kunin mo na rin 'yong balanse ng bayad."

"Sige. Baka nga pala umaga na ako makauwi bukas, 'Te. Double shift ako mamaya, may
sakit 'yong karelyebo ko, eh."

"Hindi ka kaya antukin sa klase n'yan? May klase ka pa ng alas diyes, di ba?"

Nagtatrabaho ito sa isang kompanya na nangangasiwa sa electrical maintenance ng

ilang mga condominium buildings. Aral sa umaga, trabaho sa gabi. Nasa ikatlong taon
na ito sa kursong Electrical Engineering. Suwerte nga raw ang pagkakapasok nito
roon dahil nai-tip lang ng dati nitong ka-klase ang pag-aaplay sa naturang
kompanya. Bakasakali lang ang apply nito. Buti na lang at natanggap. Bukod sa maaga
nitong nagagamit ang mga natutunan sa paaralan, maganda pa ang pasuweldo.

Minsan pa nga sinabihan siya nito na tumigil na sa pagtitinda ng mga kakanin at si

Samantha na lang daw ang tutukan niya. Pero hindi siya pumayag. Kailangan nila ang
parating may ipon. Bukod sa malapit ng mag-aral si Samantha ay may sakit din itong
hika. Ninenerbiyos siya sa tuwing aatakehin ang anak na wala siya ni isang sentimo
sa bulsa.
"Ayos lang ako, 'Te. Parati yata akong umiinom ng gatas ng kalabaw kaya malakas ang
resistensya ko, di ba, Prinsesa?" magiliw na baling ni Walter sa pamangkin.

"Siyempre naman po."

"Akala ko mukha ka na ring kalabaw, eh," natatawang biro niya.

"Sa guwapo kong ito, mukhang kalabaw?" nag-pogi pose pa ang kapatid niya sabay
pikit ng mata kay Samantha.

"Guwapo raw. Guwapo ba talaga ang Tito Walt mo?" aniya sa anak.

"Opo, Nanay. Kamukha niya si Kookie."

"Kookie? 'Yong sa Sesame Street?"

"Ate naman, walang basagan. Si Kookie, 'yong sa BTS."

"BTS? Ano ang malay ko sa mga 'yon? Ang kilala ko ay BSB--Backstreet Boys. Quit
playing games with my heart, my heart."

"Hala, siya. Puyat lang 'yan, Ate. Papasok na ako. Ano nga pala ang gustong
pasalubong ng Prinsesa ko?"

"Jollibee."

"Ah, siyempre naman. Pero dapat maraming pabaong kiss kay Tito."

Mabilis na nagpunas ng bibig si Samantha bago pinupog ng halik ang magkabilang

pisngi ng tiyuhin. Napangiti na lang siya habang pinapanood ang mga ito. Natutuwa
siya at kaylaki ng ipinagbago ng kapatid niya mula nang mangyari ang aksidente rito
apat na taon na ang nakakaraan. Naging responsible ito at mabuting tiyuhin sa
kanyang anak at mabait na kapatid sa kanya.

"Hayan, sa dami ng kiss ng Prinsesa ko, siguradong susuwertehin si Tito ngayong

araw."

"Tito, gusto ko po may Coke float, ah," pabulong na sabi ni Samantha.

"Siyempre naman. Basta para sa Prinsesa ko, kumpleto."

"Naku, anak, ha? Malamig at matamis na naman 'yan," paalala ni Willa.

"Ate, kada-suweldo lang naman," depensa kaagad ni Walter.

Pagdating sa pamangkin ay kaagad itong nakasanggalang.

"Hati po tayo, Nanay," mabilis na kambiyo ni Samantha.

Natawa siya sa sinabi nito.

"Wais ka talaga, Prinsesa."

"Mana po kasi ako sa'yo, Tito Walt."

Nagkatawanan ang mga ito.

"Sige, ba-bye na sa inyong dalawa."

"Ba-bye, Tito."

"Mag-iingat ka."

Sukbit ang knapsack at kilik sa tagiliran ang bilao ng biko, lumabas na ng kanilang
barung-barong si Walter. Nangingiti si Willa habang inihahatid ng tanaw ang
kapatid. Dati ay hindi niya ito mauutusan ng ganoon dahil nahihiya itong makita ng
mga barkada nito. Pero ngayon ay hindi na nito masyadong iniisip iyon. Ilang beses
na nga rin itong napagkakamalang binatang-ama dahil sapul nang iluwal niya si
Samantha ay ito na ang naging tagapag-alaga ng pamangkin. Ito rin ang parating
nagdadala sa bata sa kanilang barangay health center kapag schedule ng bakuna.

Hindi naging madali ang unang dalawang taon sa kanila pagkatapos ng gabing iyon.
Gulong-gulo ang isip niya sa nangyari kay Walter. Binigyan siya ni Paige ng morning
after pill para tiyaking hindi siya mabubuntis. Epektibo raw iyon. Pero sa
kalituhan niya ay hindi siya sigurado kung nainom niya ang pildoras o naiwaglit
niya kung saan. Dalawang buwan pagkaraan ay saka pa niya natuklasang nagdadalantao
siya. Hindi kasi regular ang menstruation niya kaya hindi siya masyadong nag-alala
nang hindi kaagad datnan sa unang buwan.

Sa gitna ng paghihirap ni Willa sa loob ng dalawang taong iyon ay hindi miminsang

naisip ng dalaga na ano kaya kung pumayag siya sa offer ng lalaking nakatalik ng
gabing 'yon? Papayag kaya itong buhayin ang sanggol sa sinapupunan niya katulad ng
kanyang ginawa? Nang malaman ni Paige ang kalagayan niya ay kaagad nitong nai-
suggest na ipatanggal ang bata. Tutal ay dalawang buwan pa lamang naman daw iyon,
madali pang tanggalin. Pero hindi siya pumayag.

Kahit alam niyang mahihirapan siya ay hindi niya maatim na ipatanggal ang
inosenteng sanggol lalo pa nga at sarili niya itong dugo't laman. At ngayong
pinagmamasdan niya ang batang iyon ay isang mainit na emosyon ang biglang bumaha sa
dibdib niya.

"Nanay."

"Hmn?"

"Kain pa po kayo. Di ba po kailangan nating maagang maka-puwesto sa simbahan. Baka

dumaan 'yong magandang Miss hindi na naman natin siya maabutan."

"Aba, malapit na yata akong magselos, my life. Bakit ba gustong-gusto mo ang Miss
na iyon?"

"Kasi po halos pakyawin niya palagi ang paninda natin. Ayaw ba ninyo niyon, maaga
tayong nakakatapos."

"O, siya, siya. Kumain na tayo. Mamayang pag-uwi na lang natin tayo magligpit."

Nang makakain nga ay gumayak na ang mag-ina patungong simbahan. Araw ng Miyerkules
noon kaya may ilang deboto ang nagsisimba para mag-novena.

"Aling Bebang, dumating na po ba 'yong magandang Miss?"

Hindi pa man masyadong nakaka-puwesto si Willa sa tabi ng kapwa street vendor na si

Aling Bebang ay umarya na ang matabil na anak.

"'Yong babaing mukhang Amerikanang singkit?"

"Amerikanang singkit?" nagtatakang nilingon ng paslit ang ina.

"Siya na nga 'yon, anak," ani Willa.

"Parang wala pa," tugon ni Aling Bebang. Nagtitinda ito ng kandila, rosaryo at mga
prayer booklet. "Hindi ba't may kotse 'yon? Hindi ko pa nakikitang pumasok sa
parking ang sasakyan niya."

Tila nakampante ang paslit sa narinig.

"Nanay, puwede po ba akong pumasok sa loob ng simbahan?"

"Oo naman, anak. Huwag ka lang pupunta kung saan-saan, ha? Pagkatapos magdasal,
balik ka kaagad dito."

"Opo, Nanay."

"Masuwerte ka at mukhang napakabait na bata niyang anak mo," anang matanda. Tulad
niya ay nakasunod din ang tingin nito sa anak niyang naglalakad papasok ng
simbahan.

"Oo nga po, eh."

"Huwag mo sanang mamasamain, ano? Mabuti't hindi pa naghahanap ng tatay?"

Napayuko lang si Willa at kunwari'y inabala ang sarili sa pag-aayos ng dahon ng

saging sa ibabaw ng kanyang bilao.

"Mukhang kuntento naman ho siya sa father figure na nagisnan niya."

"Kunsabagay. Mukhang napaka-responsable ng kapatid mo."

Tumango lang siya.

Noong ipinagbubuntis niya si Samantha ay napagpasyahan nilang magkapatid na lumipat

ng tirahan. Hindi na kasi maganda ang naging usap-usapan sa kanya sa dati nilang
lugar. Ang natirang pera sa ipinagpagamot niya sa kapatid ay ginamit niyang pang-
down sa maliit na loteng nakuha niya sa isang lalawigan. Singkuwenta metro
kuwadrado lamang iyon at may nakatirik ng isang kubo. Buwan-buwan ay naghuhulog
siya ng limandaang piso para sa balanse.

Noong una ay tiis silang walang kuryente at sariling linya ng tubig. Ngunit nang
magkatrabaho si Walter, pumayag ang nabilhan nila ng lote na maki-sub meter sila ng
kuryente. Sa sandaling mabayaran nila ang kabuuan ng loteng nabili ay saka na
lamang sila magpapakabit ng sariling kuntador. Sa tubig naman ay wala silang
masyadong naging problema. Napaki-usapan ni Walter ang kakilala nito sa kanilang
barangay na kabitan sila ng linya ng tubig.

Sa lahat ng pinagdaanan nilang magkapatid ay nagpapasalamat si Willa na hindi siya

bumitaw sa pananalig sa Dios.

~0~

"MUKHANG malapit na akong magpamisa, Kuya."

Mula sa pagmamaneho ay nilingon ni Zeke ang kapatid na si Annika.

"What do you mean?"

"This is the first time you went to church with me. Totoo nga'ng may himala."
He just scoffed. Ang hindi nito alam ay may pakay siya sa pagsama rito. Matagal-
tagal ng inirereklamo ng kanyang ina ang mga pagbabagong napapansin nito kay
Annika. Hindi raw nito masasabi kung mabuti o masama ang pagbabagong 'yon. Mula sa
halos isang taong pananahimik at pag-lie low sa night life ay biglang naging
palasimba.

Pero ang higit na nakapukaw ng atensyon ng kanilang ina ay ang isang lalaki na
mukhang labis daw na kinalolokohan ng kanyang kapatid at ipinasok pa ng trabaho sa
isa sa mga subsidiaries ng kaibigan nito.

"What's so special about this church at kailangang dito ka pa magsimba?"

"Hmn, it's away from the city. And I like this particular church because it reminds
me of a small chapel I visited when I went to Paris."

"No other reason?"

"Reason like what?"

"You tell me."

Natigilan ito sa sagot niya.

"Did Mom put you up to this?"

"I don't know what you mean."

"Yeah, right. She's been on my case for like a year now. And since she can't get
inside my head, she sends someone else. You."

"She's just worried."

"Worried about what? That I'm not partying 'till dawn like I used to? Hindi ba siya
masaya na nasa bahay ako sa tamang oras? Na sa halip na naglalakwatsa ako at
nagwawaldas ng pera sa walang kapagurang pagsa-shopping ay twice a week akong nasa
loob ng simbahan?"

"Exactly. Iyon ang hindi maintindihan ni Mommy. Are you planning to enter the
nunnery, perhaps?"

Bigla itong nasamid sa tanong niya.

"I'll take that as a no."

Hindi na ito nagkomento hanggang sa marating nila ang pakay na simbahan. Napansin
niyang nanghaba ang leeg ng kapatid sa pagtanaw sa labas ng tinted na bintana ng
kanyang sasakyan.

"Oh, good. She's already here."

"Who?"

"'Yong suki kong nagtitinda ng biko. Ipakikilala kita sa kanya mamaya. I'm sure
you'll like her."

"I'm not interested," matabang niyang sabi.

"You're such a snob. Maganda siya. Lalo na 'yong anak niya. Mukhang angel. And come
to think of it, I think she looks a bit like me when I was her age."
Umiling lang si Zeke. Kahit ano pa ang sabihin ng kapatid ay hindi pa rin siya
interesadong makilala ang tindera ng biko. Humanap na siya ng mapagpaparkehan ng
sasakyan. Pagbaba nilang magkapatid ay isang batang babae ang tumawag ng pansin ni
Annika.

"Magandang Miss, 'andito ka na."

"Oh, hello, angel. Na-miss mo ba ako?"

"Opo. Hindi kami nakaubos ni Nanay noong nakaraan kasi hindi na namin kayo
inabutan."

"Aww. Don't worry. Sabihin mo sa Nanay mo na papakyawin ko ang lahat ng tinda niyo
ngayon para makabawi ako last week."

"Talaga po?" parang bombilyang nagliwanag ang buong mukha ng bata.

"Uh-hmn."

"Ang bait mo talaga, magandang Miss. Sige po, sasabihin ko kay Nanay."

Naaaliw na sinundan ng tingin ni Annika ang papalayong bata. Napailing naman si

Zeke. Hindi nakapagtatakang nawiwili sa bata ang kapatid niya, napakagaling
mambola.

"What?" sita sa kanya ng kapatid.

"Nothing."

"She's very pretty, right?"

"Yeah, sure."

Inirapan lang siya ng kapatid sa walang interes niyang sagot. Pagkuwa'y dumiretso
na ito sa loob ng simbahan. Siya naman ay hinanap ng tingin ang bata. Naisip niyang
tama ang sinabi ni Annika, medyo magkahawig nga ang mga ito noong nasa ganoong edad
pa lamang ang kanyang kapatid.

hello!

feed backs and vote. follow ka na rin :)

another update on Thursday.

frozen_delights
Kinship
Chapter Two

"TOTOO ba, anak?"

"Opo, Nanay. Papakyawin daw ng magandang Miss ang paninda natin kasi hindi siya
nakabili noong nakaraan."

"Aba'y mukhang hindi lang mabait itong anak mo, Willa. Suwerte pa," 'ika ni Aling
Bebang.

"Tama po kayo."

"Makakauwi na po tayo nang maaga, Nanay. Atsaka, di ba, po puyat kayo. Puwede na
uli kayong matulog."

Natawa si Willa sa sinabi ng anak. Napakahusay talaga nitong mag-isip. Parang

matanda.

"Nanay, babalik po ulit ako sa loob, ha?"

"Aba'y bakit? Hindi ka pa ba tapos magdasal?"

"Kadarating lang po ni Father."

"Ah, sige. Huwag kang manggugulo sa mga nagdadasal, ha?" Hinayaan na niya ito dahil
naging ugali na ng anak na kapag may misa ay dumadalo talaga ito.

Siya ay hindi maiwan ang paninda. Kahit sinabi ng anak na papakyawin ito ng suki
nilang babae ay hindi pa rin siya lubos na umaasa.

~0~

IBINULSA ni Zeke ang hawak na cellphone matapos ang pakikipag-usap sa kaibigang si

Red. Mula nang magkapamilya si Rafe ay bihira na nila itong makasama sa mga lakad.
Kaya naman kapag ganoong araw na alam nitong libre siya ay maya't maya siya nitong
kinukulit na puntahan ito sa club.

Papasok na sana siya sa loob ng simbahan upang sundan ang kapatid nang makasabay
niya ang batang babae na lumapit kanina kay Annika. Nagkasalubong ang tingin nila
ng bata. Kimi itong ngumiti sa kanya saka nagpatuloy sa paglalakad papasok ng
simbahan.

Natigilan siya. Isang malabong mukha ng babae ang biglang nag-flash sa kanyang
alaala. Hindi niya alam kung ano ang meron sa mukha ng batang iyon na biglang
nagpaalala sa kanya. Could it be her eyes?

Sa kaiisip ni Zeke ay hindi niya napansing nakabuntot na pala siya sa bata. Humanap
ito ng bakanteng upuan at tahimik na pumuwesto ng upo. Nagsisimula na ang misa.
Nasa bandang unahan nakapuwesto ang kapatid niya. Humanap na lang din siya ng
sariling upuan. Tahimik siyang naupo sa likuran ng kinauupuan ng bata. Habang
nagmimisa ang pari ay natagpuan niya ang sariling pinagmamasdan ang bata sa unahan
niya.

She's probably around Maddox's age, ang pangany na anak ng kaibigang si Rafe na
inaanak niya sa binyag. At sa experience niya sa mga batang nasa edad nito, likas
silang makukulit at malilikot. Pero kakatwang ang batang babae sa unahan niya ay
behave at taimtim na nagdarasal.

Nang matapos ang misa ay nakita niya itong nag-antada. Pagpihit nito para lumabas
ay tila nagulat ito pagkakita sa kanya. Patay-malisya siyang nagbawi ng tingin.
Hindi niya alam kung bakit. Pero nang mapalingon ito sa kanya at mahuli siyang
nakatingin ay biglang kumabog ang kanyang dibdib.

Those eyes, napailing siya.

Bago pa niya naawat ang sarili ay sinilip niya ang bata at inihatid ng tingin
hanggang sa makalabas ito ng simbahan. Napangiti siya.

He feels like a Peeping Tom when she caught him watching her. Her stare was quite
arresting for a very innocent child.

~0~

NANG makalabas mula sa simbahan ay tahimik lang na naupo sa tabi ni Willa ang anak.
Nagtatakang sinipat niya ito ng tingin.

"May nangyari ba sa loob, anak?"

Bahagyang kumunot ang noo nito saka umiling. Napansin ni Willa ang init ng araw.
Pinatayo niya ang anak at pinalipat ng upo sa kanyang puwesto. Kaagad din siyang
naglabas ng baong bimpo at kinapa ang likuran nito. Delikado kasi itong natutuyuan
ng pawis. Kung may mapag-iiwanang nga lang siya rito ay hindi na niya ito isasama
sa pagtitinda. Minsan kasi kapag nahahapo ito sa maghapon ay sinusumpong ng hika sa
gabi.

"Masama ba ang pakiramdam mo? Nagugutom ka ba?" aniya habang sinasapinan ang likod
ng anak.

"Ayos lang po ako, Nanay. Huwag po kayong mag-alala."

"Sigurado ka?"

"Opo," tugon nito saka ngumiti.

Kinabig ni Willa ang anak at hinagkan sa tuktok. Laging aandap-andap ang dibdib
niya kapag sinusumpong ito. Kung puwede lang ilipat sa kanya ang sakit ni Samantha
ay matagal na niyang ipinalipat. Parang siya ang malalagutan ng hininga sa tuwing
aatakehin ito ng asthma.

May tatlumpung minuto pa silang naghintay bago isa-isang naglabasan ang mga deboto.

"'Andito na siya, Nanay," excited na sabi ng anak sa tabi ni Willa.

Nang mag-angat siya ng tingin ay nakita niya ang babaing tinutukoy ni Samantha.
Katulad ng anak ay may matamis na ngiti kaagad sa mga labi nito hindi pa man
nakakalapit sa kanila.

"Hello," bati ng magandang babae sa kanilang mag-ina.

Sa malapitan ay higit itong maganda. Makinis at mamula-mula ang kutis. At kaya ito
tinutukoy na Amerikanang Intsik ni Aling Bebang ay dahil sa tsinita nitong mga mata
at naka-highlight na buhok.

Nginitian ni Willa ang babae.

"By the way, papakyawin ko na ang paninda niyo," wika nito.

"Naku, salamat po, Ma'am."

"Annika na lang, Ate. Huwag mo na akong tukuying Ma'am."

"Ako naman si Willa. At itong anak ko si Samantha."

"Aww. That's a very nice name, bagay na bagay sa'yo, angel," bahagyang yumuko si
Annika at magiliw na dinutdot ng hintuturo ang tongki ng ilong ng bata. "At mukhang
selosa ka rin, ha? Namamawis ang ilong mo."

Napangiti si Willa. Kasabihan nga iyon ng iba. Kapag namamawis ang tongki ng ilong
ay selosa raw.

"Ahm, bibili lang ako ng malaking plastik para paglagyan," aniya rito.

"Huwag na, Ate. Isama mo na ang...ahm, what do you call that nga?" tukoy nito sa
pinaglalagyan niya ng biko.

"Bilao."

"Right. Bilao," naglabas ito ng buong isang libo at iniabot sa kanya. "Pakitalian
na lang na mabuti para hindi tumapon. Nakiangkas lang kasi ako sa kotse ng masungit
kong kapatid."

"Kapatid niyo po 'yong Mamang pogi?"

Nagkaroon ng tunog ang pinong ngiti ni Annika.

"Pogi ang tingin mo ro'n sa masungit na 'yon?" tila naaaliw na tanong nito.
Naglabas ito ng panyo at pinunasan ang pawis na gumigiti sa noo ni Samantha.

Lihim na napangiti si Willa. Hindi lang maganda si Annika, tila napakabait pa nito.
At mukhang giliw na giliw talaga ito sa anak niya.

Nang maitaling mabuti ang bilao ay inabot ni Willa ang bayad ng babae.

"Magpapabarya lang ako. Wala kasi akong panukli."

"It's okay, Ate. Keep the change," binuhat nito ang bilao. "Ay, mabigat pala."

"Tutulungan na kita," nangingiting prisinta ni Willa bago kinilik sa tagiliran ang

bilao.

"Thank you, Ate. Come, angel."

Walang pag-aatubiling inabot ni Samantha ang kamay ni Annika. Magkahawak-kamay na

nauna ang mga ito sa kinapaparadahan ng sasakyan habang nakasunod naman si Willa sa
dalawa. Binuksan ni Annika ang pinto sa backseat at itinuro kay Willa kung saan
nito ilalagay ang bilao.

"Hindi kaya ito malaglag?" ani Willa sa dalaga.

"Ipapaayos ko na lang kay Kuya Zeke. Nasa men's room pa siya, eh."

"A, sige. Salamat, ha?"

"Don't mention it. Aside from biko, may iba ka pa bang alam na kakanin, Ate?"

"Marunong din akong magluto ng cassava cake at puto."

"Really? Cassava cake is Mom's favorite. Malapit na ang birthday niya, o-order ako
sa'yo ng dalawang bilao."

"Oo, bah. Sabihin mo lang kung kelan."

"Two weeks from now."

"Sige."

Pagkasara ng sasakyan ay nagpaalam na si Willa.

"Wait. I almost forgot. I have something for you, angel," may kinuhang paper bag
mula sa front seat si Annika at ibinigay kay Samantha.

"Wow, chocolates."

"You like it?"

"Oo naman po. Thank you, magandang--ay, Miss Annika po pala."

"I think I prefer magandang Miss, o kaya Ate Annika."

"Salamat po, Ate Annika."

"You're welcome. By the way, Ate, how old is she?"

"Tatlong taon at tatlong buwan."

"Hmn, I think Mom still keeps my old clothes when I was her age. Next time dadalhin
ko pagbalik ko. I bet they will look good on you because you're so pretty," banayad
nitong pinisil ang pisngi ni Samantha.

Napangiti si Willa.

"Ate, puwede ba kaming magpa-picture?"

"Oo naman."

Ibinigay nito ang cellphone sa kanya at patiyad na naupo katabi si Samantha.

"One, two. Smile," nai-tap niya ang capture button.

Napangiti siya. Ang ganda ng kuha ng mga ito.

"One more, Ate," hirit ni Annika nang ibabalik na sana niya rito ang cellphone.
Muli niyang inulit ang pag-picture sa dalawa. Sa pagkakataong iyon ay nag-pose si
Annika nang naka-peace sign habang bahagyang nakauklo sa tabi ni Samantha at
magkadikit ang mukha ng dalawa.

"Hayan. Thank you," kinuha nito ang cellphone at tiningnan ang mga kuha. "Very
nice. I will show this to Mommy. I'm sure magugulat din siya kapag nakita ang
hitsura mo, angel."

Nangiti lang ulit si Willa. Nang magpaalam sila ay mahigpit pa munang niyakap ni
Annika si Samantha.

"See you again."

~0~

NADATNAN ni Zeke si Annika na tinatanaw ang papalayong bata at isang babae. Hula
niya ang babae ay ang ina ng batang kinagigiliwan ng kapatid.

"Let's go, blossom butt."

"Kuya," agad na sumimangot ang magandang mukha ng kapatid sa pet name na gamit niya
rito. "I told you to stop calling me that."

"Why not? It's cute," amused na wika niya rito nang ipagbukas ito ng pinto ng
sasakyan.

"Ano ang cute do'n? Do I look like a butt? You're so annoying talaga."

Hindi niya napigilan ang sarili at pinisil niya ang magkabilang pisngi nito.

"To me, you will always be my blossom butt."

"I hate you."

"And I love you to the moon and back. At hindi ako makakapayag na paikutin ka ng
isang lalaki sa kanyang mga palad."

"What do you mean by that?" kinunutan siya nito ng noo.

"Just saying," umikot na siya sa driver's seat. "Fasten your seat belt, blossom
butt."

Busy na kasi ito sa pagkutingting ng cellphone hindi pa man naikakabit ang seat
belt. Nakatikwas ang ngusong hinatak nito ang seat belt saka umayos ng umupo.

Naiiling na binuhay na niya ang makina ng sasakyan. Habang nagmamaneho ay naisip

niyang pa-imbestigahan ang lalaking minsang nabanggit ng kanyang ina. Aalamin niya
kung anong klase ng lalaki ito.

"Kuya."

"Hmn?"

"Minsan ba sa buhay mo ay nakagawa ka na ng desisyon na araw-araw mong

pinagsisisihan?"

Malalim na pinag-isipan ni Zeke ang tanong ng kapatid.

Desisyon? "None. Why did you asked?"

"Wala naman."

Sa sinabi ng kapatid ay lalong tumibay ang pasya niyang pa-imbestigahan ang lalaki.
May masamang hinala na nabubuo sa isip niya. At kung tama ang hinala niya,
patawarin siya ng Dios. Baka masaktan niya ang taong 'yon. Babaero siya. Pero
pagdating sa mga babaing miyembro ng kanyang pamilya ay very protective siya.
Makakapatay siya ng tao kapag isa man sa mga ito ang nasaktan.

hello!

huwag mainip. until Sunday :)

frozen_delights

The Odds
Chapter Three

WALTER Ocampo. Third year college student, taking up electrical engineering

course...

Isang linggo pagkaraan ay natanggap ni Zeke ang dossier tungkol sa lalaking

napapaugnay sa kapatid na si Annika. Magkasing-edad lamang halos ito at ang kanyang
kapatid. There wasn't anything fishy about Walter. Average student. Eskuwela, bahay
at trabaho lamang ang regular routine nito. Ulila na sa magulang at tanging
nakatatandang kapatid at isang pamangkin ang kapamilya nito.

Hindi na sana pag-uukulan ng pansin ni Zeke ang tungkol doon sa huli nang makita
niya ang isang larawan nito kasama ang isang batang babae. Iyon ang batang babae na
kinagigiliwan ng kapatid niya.

Unti-unting lumalim ang pagkakakunot ng noo ng binata.

Just how deep is my sister involve with this guy? saloob-loob niya.

Mukhang kailangan na niyang gumawa ng hakbang para mapigilan ang lalo pang paglalim
ng kaugnayan ni Annika sa binatang iyon. Aba'y mukhang hindi lang ito ang
sinusuportahan ng kapatid niya kundi maging ang buong pamilya nito.

Maganda ang kapatid niya. Mula nang magkasira ito at ang anak ni Senator
Constantinople ay kaliwa't kanan na ang manliligaw nito. At hindi basta-basta ang
mga manliligaw ng kanyang kapatid, pawang nagmula sa mga may sinasabing angkan.
Kaya hindi niya maunawaan kung ano ang nakita nito sa lalaking iyon. Oo nga't may
hitsura, pero di-hamak na mas magandang lalaki rito ang ex-boyfriend ng kapatid
niya.

Sa kabilang banda ay alam niyang hindi superficial ang kapatid para pahalagahan ang
mga ganoon bagay.

I need to put an end to her foolishness before it gets out of hand.

Alam niyang likas na matigas ang ulo ng kapatid. Ngunit para rin naman dito ang
gagawin niya. His sister is an heiress. Nang mamatay ang ama nito ay naiwang lahat
dito ang kayamanan ng amang si Wyatt Ambrose. At bagama't hawak ng kanilang ina ang
mga finances ni Annika, sa sandaling tumuntong ng bente-uno ang kapatid ay
mapupunta na rito ang kontrol sa mga minanang assets. At iyon ang pinangangambahan
ng kanyang ina. At mukhang may basehan naman ang takot nito. Kaya habang maaga pa
ay dapat na siyang gumawa ng hakbang.

"Hello, Mr. Kim. Yes, this is Zechariah Lee. Listen, I need you to do something for
me."

Wala pang sampung minuto at natupad ang gustong mangyari ni Zeke. Ipinatanggal niya
sa trabaho si Walter Ocampo.

~0~

NAPANSIN ni Willa ang matamlay na hitsura ng kapatid na si Walter pagbungad nito sa

pinto ng kanilang bahay.

"O, may sakit ka ba? Ang aga mo yatang umuwi." Binitiwan niya ang ginagawa at
sinalubong ito.

"Ayos lang ako. Wala akong sakit," pilit ang ngiting sabi ni Walter nang damahin ng
nakatatandang kapatid ang noo nito.

"E, bakit para kang namatayan d'yan? Umiibig na ba ang bunso kong kapatid, hmn?"
panghuhula ni Willa na may bahid ng panunukso.

"Sana nga ganoon lang 'yon kasimple, Ate. Kaso...n-natanggal ako sa trabaho."
"Ha?" biglang nanlumo si Willa sa narinig.

Pero mabilis ding hinamig ang sarili dahil batid niyang lalo iyong makabibigat sa
pasanin ng kapatid.

"Huwag ka munang masyadong mag-isip d'yan," aniya sa pinagagaang na tono. "May ipon
naman ako kahit papaano mula roon sa ibinibigay mo sa akin kada suweldo. Sigurado
ako, bago natin magalaw 'yon ay makakahanap ka kaagad ng bagong trabaho. Ipanatag
mo lang muna ang isip mo."

Tumango lang ito sa sinabi niya.

"Kumain ka na ba?"

"Hindi ako nagugutom. Nasaan nga pala si Samantha?"

"Nasa kabilang bahay, pinabili ko ng yelo," ang tinutukoy niya ay ang mag-ari ng
loteng nabilhan nila.

Ang matandang mag-asawa roon ay giliw na giliw rin sa anak niya--sina Lolo Tiyago
at Lola Nelia. Listo raw kasi at kaydaling kaluguran. Parang lolo at lola na rin
ang turing nila sa dalawang matanda. Dalawa rin ang anak ng mga ito ngunit parehong
nasa abroad. Ang isa ay engineer sa Dubai at ang isa naman ay nurse sa London,
pareho ring mga wala pang pamilya. Ang tanging kasama ng mga ito sa bahay ay isang
matandang dalagang pamangkin, si Ate Concha. Ito ang tagapag-alaga ng dalawang
matanda.

"Susundan ko na, Ate. Alam mo naman ang batang 'yon, medyo mahina ang tuhod."

"Mabuti pa ngang sundan mo na. Nagre-request ng juice, tamang-tama na maraming

napanguhang kalamansi kanina sina Lolo Tiyago ro'n sa tanim nilang tatlong puno.
Nabigyan kami ng isang salop."

Tahimik na lumabas ng bahay ang kanyang kapatid. Alam ni Willa na bukod sa nag-
aalala si Walter sa pamangkin ay umiiwas din itong mapag-usapan nila ang
pagkakatanggal nito sa trabaho. Napakalaking tulong sana ang kitang iniaakyat ng
kapatid. Pero kahit manghinayang wala rin naman siyang magagawa.

Napabuntong-hininga na lang siya at muling binalikan ang ginagawa. Nagluluto siya

ng puto. Isandaang piraso ang order sa kanya ng asawa ng kanilang Brgy. Chairman.
Mabuti na lamang at kahit ganoong nawalan ng trabaho ang kapatid ay sunod-sunod ang
order sa kanya ng mga kakanin. May order pa sa kanyang dalawang tray ng cassava
cake si Annika. Pahirapan lang talaga ang pagluluto dahil mano-mano ang mga
kagamitang ginagamit niya. Iyon ngang cassava cake na lulutuin niya ay ipapakisuyo
niya lang sa oven nina Lolo Tiyago para malinis at pulido. Nakakahiya kasi na pa-
steam ang lutong gawin niya. Baka maglasang-usok dahil kahoy ang gamit niyang
panggatong.

Kung hindi nawalan ng trabaho si Walter ay gayak na nilang magkapatid na bumili ng

gasul at kalan. Kaso ganitong wala pa silang kasiguruhan kung kelan ulit
magkakatrabaho ang kapatid, maghihigpit muna sila ng sinturon.

Nabalik na naman ang isip niya rito. Bakit kaya ito natanggal sa trabaho?

Nang tanungin niya si Walter tungkol doon, ito man ay walang ideya kung bakit ito
tinanggal sa trabaho.

"Sigurado ako na wala akong ginawang kapalpakan, Ate. Minsan nga, kahit hindi ko na
trabaho ginagawa ko pa bilang pakikisama. Tapos," mangiyak-ngiyak itong napailing.
"Nang ibigay sa akin ni Mr. Paredes ang suweldo ko sabi niya, huling araw ko na raw
'yon. Kailangan daw nilang magbawas ng empleyado."

"Hindi man lang nila ikinunsidera na working student ka."

"'Yon nga ang nakakasama ng loob do'n, Ate. Samantalang 'yong iba na regular doon
ay papetiks-petiks lang. Halos walang ginagawa at utos lang nang utos pero sila pa
'yong tumatanggap ng maraming benepisyo."

Naaawang hinagod-hagod ni Willa ang likuran ng kapatid.

"Hindi ba puwedeng ireklamo ang ganyan?"

"Pagkatapos ay ano? Baka pag-initan lang nila ako kapag ipinagsiksikan ko pa ang
sarili ko sa kanila."

Naisip niyang tama naman ito. At kung magrereklamo sila, hanggang saan naman sila
aabot. Madalas talaga kaya lalong naaapi ang mahihirap ay dahil sa kawalan nila ng
kakayahang ipaglaban ang kanilang karapatang-pantao.

"Siya, huwag na nating pag-usapan 'yan. Sigurado ako, makakakuha ka nang higit pa.
Ikaw pa ba? Napakahusay mong dumiskarte."

Isang pilit na ngiti ang gumuhit sa mga labi nito.

Ng mga sumunod na araw ay naging puspusan na ulit ang paghahanap ng trabaho ni

Walter. Sa tuwing uuwi itong laglag ang balikat at bigo na makakuha ng bagong
trabaho ay pilit na ikinukubli ni Willa ang awa. Mabuti na lamang at sa tuwing
lalambingin ito ng pamangkin ay parang nawawala ang pagod nito. Makikita niya na
lang na tumatawa ito at nakikipaglaro kay Samantha.

~0~

"ANO kaya at magpahinga ka muna ngayon?" suhestyon ni Willa sa kapatid nang papunta
na siya ng simbahan kung saan siya nagtitinda ng kakanin. Wala rin itong pasok sa
eskuwela. "Baka mientras kang nanggugumigil na makakita kaagad ng trabaho eh, lalo
kang mahirapang makakita."

Sandaling pinag-isipan ni Walter ang sinabi niya. Pagkuwa'y nilingon si Samantha na

mabilis ng gumagayak upang sumama sa pagtitinda ng ina.

"Prinsesa, dito na lang tayo sa bahay."

"Hindi ka aalis?"

"Hindi na. Aayusin natin 'yong dingding. Mukhang isang anay na lang ang hindi
pumipirma at made-demolish na itong barung-barong natin."

Napangiti si Willa. Mabuti at napansin din pala nito iyon. Kahit wala naman silang
masyadong kagamitan sa loob na puwedeng nakawin ay mabuti na ring ayusin nga nito
ang kanilang dingding. Noong minsang umuwi silang mag-ina mula sa pagtitinda ay may
aso't pusang nag-aaway sa loob ng bahay nila nang sila'y dumating. Nakapasok yata
sa butas ng kanilang dingding.

"O, paano. Maiwan ko na kayo. Ano ang gusto niyong ulam mamaya? Bibili na lang ako
ng luto."
"Lechon paksiw," panabay na sagot ng mag-tiyuhin.

Natawa siya. Paborito ng mga ito iyon.

"Sige. Pagbutihan niyo ang pagkukumpuni ng bahay, ha? Gusto ko pag-uwi ko ay wala
na akong makikitang butas."

"Pag-uwi mo, Ate, magugulat ka na lang. Mansyon na 'to."

"Loko-loko," mabilis na hinagkan ni Willa ang anak. "Ba-bye na. Sana makaubos si
Nanay."

"Sigurado po ako, Nanay. Bibilhin ulit 'yan ni Ate Annika."

"Wa, naiintriga na ako sa Ate Annika na 'yan, ah. Siya na lang ang parating
bukambibig mo," komento ni Walter nang kilikin ni Willa ang bilao ng tindang biko.

"Ang ganda-ganda niya, Tito Walt at ang bait-bait pa. Sana makita mo, magugustuhan
mo rin siya."

"Ows? Maganda talaga?" binalingan ni Walter ang kapatid.

"Oo. Kamukha ni Liza Soberano, medyo singkit nga lang at mukhang may dugong
foreigner," tugon ni Willa.

"Artistahin?"

"Mas maganda pa sa artista," pagbibida ni Samantha.

"Talaga lang, ha? Bukas na lang kaya natin ayusin ang dingding?"

"Baliw. Unahin mo na ang dingding at baka sa susunod hindi lang aso't pusa ang
magrambolan dito sa loob ng bahay natin."

"Sayang," naiiling na sabi ni Walter. "Sige, sa susunod na lang."

Lumakad na si Willa habang kilik ang bilao. Medyo tanghali na siya kaya hindi siya
sigurado kung aabutan niya pa roon si Annika. Isa pa ay baka naman mapurga na ito
sa biko kung bibili na naman ito sa kanya. Kahit naman wala ito ay nakakaubos din
siya. Iyon nga lang medyo atrasado na rin siya kung makauwi ng bahay.

"Tinanghali ka yata," bati ni Aling Bebang nang pumuwesto si Willa sa tabi nito.

"Oho nga, eh."

"Hinahanap ka nga pala no'ng suki mong si Anna ba 'yon?"

"Anna ho?" saglit pang inisip ni Willa kung may kakilala siyang Anna.

"May ibibigay 'ata sa iyo."

Anna. "Ah, baka ho si Annika ang sinasabi niyo."

"Ay, hayun nga. Dangan kasi at masyadong mahirap tandaan ang pangalan."

Tumango lang siya habang nangingiti. Nang may lumapit na bibili ay kaagad niya
iyong pinagbilhan.

"Ate Willa."
Pag-alis no'ng bumibili ay nakita ni Willa ang magandang dalaga na nakatayo sa
harapan niya.

"Annika," hula niya ay tapos na itong magsimba. Isa-isa na kasing naglalabasan ang
mga dumalo ng misa. As usual, araw iyon ng Miyerkules.

"Ate, ibibigay ko na 'yong bayad do'n sa order kong cassava cake," isang maliit na
envelope ang iniabot nito sa kanya.

Selyado iyon kaya hindi siya sigurado kung magkano ang laman niyon. Bagaman sinabi
naman niya rito kung magkano ang presyo ng isang tray noong huli silang magkausap.

"Naku, mukhang sobra-sobra na naman ito, Annika. May sukli ka pa nga ro'n sa bikong
binili mo."

"Ayos lang 'yan, Ate. Regalo ko na lang kay Sammy. Malapit na siyang pumasok ng
school, di ba? Nasaan nga pala si Sammy?"

"Nasa bahay kasama ng Tito Walt niya."

"Wala ba siyang pasok?"

"Pasok?"

"I mean, S-Sammy mentioned it to me before na pumapasok ang Tito Walt niya."

"Ah," hindi na magtataka si Willa kung mabanggit nga ng anak ang tiyuhin kay
Annika. Likas nga kasing matabil ito sa mga taong nakakapalagayan nito ng loob.
"Wala na siyang trabaho, eh. Nagbawas daw ng empleyado sa pinapasukan niya. Wala
rin siyang klase ngayon dahil halos patapos na ang second sem."

"N-natanggal siya sa trabaho?"

"Oo, ganoon na nga. Maghahanap nga sana ulit siya ng trabaho ngayon pero pinigilan
ko na muna at 'kako ay magpahinga."

"I-I see. Ahm, this is for Sammy," iniabot nito sa kanya ang isang katamtamang laki
ng paper bag.

"Mukhang mga damit na naman ito, ah," noong nakaraan lamang ay binigyan na nito ng
dalawang paper bag na damit ang anak niya. Napakagaganda at mga mukhang bago pa.
Pero ayon dito ay mga pinaglumaan lamang nito iyon. "A, may card ka yatang naiwan
dito."

"Invitation 'yan, Ate. Gusto kong pumunta kayo sa birthday ni Mommy. Ipapasundo ko
kayo sa driver."

"H-ha? Aba'y..." hindi niya alam kung ano ang isasagot.

"Huwag kang tatanggi. Hihintayin ko kayo ni Sammy."

"S-susubukan ko."

"Hindi puwede. Kapag hindi kayo pumunta ako mismo ang susundo sa inyo."

Napangiti na lang siya. "Sige na nga."

"Hayan. Sige, I'll see you on Sunday."

"See you."

see you on Thursday :)

frozen_delights

Confrontation
Chapter Four

"WHAT did you do, Kuya?!"

Gulat na nag-angat ng tingin si Zeke mula sa pinipirmahang dokumento sa kanyang

mesa nang basta na lamang bumalandrang pabukas ang pinto ng kanyang opisina.
Pumasok doon ang halos sumisingasing sa galit na si Annika. Namumula ang mukha nito
at umaalon ang dibdib sa tila tinitimping galit.

Nakita niyang sumungaw ang nag-aalalang mukha ng kanyang sekretarya.

"Close the door, Miss Reynes."

"Y-yes, Sir."

"What's the matter?" aniya.

Iniwan niya ang pinipirmahang mga dokumento sa kanyang mesa at hinarap ang galit na
galit pa ring kapatid. Hula niya ay kagagaling lamang nito sa simbahan base sa
bihis nito.

"Si Walter Ocampo. Bakit mo siya ipinatanggal sa trabaho?"

"Sasagutin ko lang ang tanong mo kung sasagutin mo rin ang tanong ko?" naisip
niyang hindi uubrang magkunwari siya sa kapatid na walang nalalaman sa ibinibintang
nito. "Ano ang relasyon mo sa kanya?"

"Nothing!"

Napailing-iling si Zeke. "Why don't I believe that?"

"That's not my problem, Kuya. But whether you believed me or not, it's the truth.
Wala kang karapatang ipatanggal ang taong 'yon dahil ginagampanan niya nang maayos
ang trabaho niya."

"At paano ka nakasiguro sa bagay na 'yan. Mino-monitor mo ba ang mga kilos niya?"
"Hindi ko kailanman ginawa 'yon. But I think you have a knack for it, haven't you?"

"I don't like your tone, young lady."

"At hindi ko gusto ang pakikialam mo sa buhay ko!"

Naningkit ang mga mata ni Zeke sa sinabi ng kapatid.

"Pinangangalagaan ko lang ang kapakanan mo."

"Kapakanan ko? I was just helping that poor guy, I don't see any harm in that. He
doesn't even know me. So, who were you protecting me from?"

"Nagkalat ang mga oportunista, little sis. And you're being naive for allowing
someone to manipulate you."

"Manipulate me? You have no idea what you're talking about, Kuya. At hindi mo ba
ako narinig? He doesn't even know me. Kawanggawa lamang ang ginagawa ko sa taong
'yon."

"Sa kanya lamang ba? Alam kong kapatid niya ang babaing 'yon na madalas mong
binibilhan ng kakanin sa labas ng simbahan."

"So? Masama na ba ngayon ang tumulong sa kapwa? They were very hardworking people.
Lalo na ang Ate niya. Aren't you happy, that instead of wasting my money on
material things I helped other people?"

"Why them?"

Natigilan si Annika sa tanong niya.

"Iyon ang hindi ko maintindihan. Walang kaso sa akin ang pagkakawanggawa na

sinasabi mo. Pero bakit parang sobra ang interes mo sa magkapatid na 'yon?"

Napayuko ito.

"I can't tell you why," halos bulong lamang na sagot nito.

"Fine, don't explain anything. Just stay away from those people."

Nakita niya ang pagtigas ng mukha ng kapatid.

"I will not do that."

"Don't try my patience, Annika Myles. Alam mo kung ano ang kaya kong gawin."

Nangilid ang mga luha nito. Tinigasan ni Zeke ang loob at ipinakitang hindi siya
apektado sa pag-iyak nito.

"I hope you won't regret this, Kuya," pagkatapos sabihin iyon ay lumabas na ito ng
kanyang opisina.

Mariing naihagod ng binata ang mga daliri sa kanyang buhok.

Sa lahat ng kanyang mga kapatid ay si Annika ang pinakamalapit sa kanya. Bata pa

kasi ito nang mawalan ng ama. Sa tuwing may activity ito sa school na kailangan ng
presence ng guardian ay siya ang parating nakaalalay sa kapatid. Naiinis siyang
isipin na nang dahil sa lalaking 'yon ay masisira ang closeness nila.

Tumunog ang cellphone niya. Bahagyang kumunot ang kanyang noo nang makita ang
pangalan ng caller.

"Paige."

"Hello, handsome. Kelan mo ako bibisitahin dito sa unit ko?"

Inawat ni Zeke ang sarili na mapabuntong-hininga nang marahas. Lately ay masyado na

itong nagiging clingy. Gayong simula't sapul ay nilinaw na niya ritong hanggang
kama lamang ang ugnayan nila. Idagdag pang sa bawat pagbisita niya rito ay
binabayaran niya ito ng malaking halaga. Kung tutuusin ay hindi siya obligadong
gawin iyon dahil puwede siyang makipag-sex sa kahit na sinong babae na gusto niya
nang hindi niya kailangang magbayad. Ngunit may kailangan siya rito. Ito lang ang
tanging koneksyon niya sa babaing nakatalik four years ago.

At matagal na niyang ipinahahanap kay Paige ang babae. Ngunit ayon dito ay lumipat
na ng tirahan ang babae at walang makapagturo kung nasaan na ito.

Napabuntong-hininga siya. Apat na taon na ang nakakaraan ngunit wala pa rin itong
maibigay na impormasyon. Marahil ay panahon na para bitiwan niya si Paige. Bukod sa
nagiging clingy na ito ay mukhang umaasa itong may patutunguhang maganda ang
ugnayan nila.

"I'm sorry, Paige. Pero sa palagay ko ay wala ng dahilan para magkita pa tayo."

Hindi na niya hinintay na magsalita pa ang babae at tinapos na niya ang pakikipag-
usap dito.

Marahil ay sadyang ayaw lamang nitong sabihin sa kanya kung nasaan ang babae. Out
of loyalty. Dahil kung hindi siya nagkakamali, kaibigan nito si "Jenny". Bagama't
tinanggihan siya ng babae na magkaroon ng anupamang ugnayan sa kanya pagkatapos ng
gabing iyon, naniniwala pa rin siya na ang lahat ng bagay ay may katapat na halaga.
At titiyakin niyang sa sandaling muli niyang makita si "Jenny" ay io-offer niya
rito ang halagang hindi nito matatanggihan.

Mistula itong narkotiko na kumapit na sa kanyang dugo magmula ng gabing iyon.

Magdamag siyang nakipagtalik dito. At dahil pareho silang hapo, umaasa siyang hindi
kaagad-agad ito makakaalis ng hotel room kinabukasan. Ngunit nagulat siya nang
paggising niya ay wala na ito. Ang tanging bakas na naiwan nito ay ang pulang marka
sa bedsheet ng kama.

Naiinis siyang isipin na pagkatapos ng gabing iyon ay may iba pang lalaki na
aangkin sa katawan ni "Jenny". He wanted her to be his. All his until he got tired
of her. But she's nowhere to be found. Ang alam din ni Paige ay si Rafe ang
nakatalik ni "Jenny" ng gabing 'yon. Hindi niya sinabi rito na siya ang
nakipagtalik sa babae sa halip na ang kaibigan.

He sighed and squeezed the back of his neck. He'll give anything to spend another
night with her. He can't seem to get her out of his system. Hindi siya naniniwala
sa gayuma. Pero pagkatapos niyang makatalik si "Jenny" ay daig pa niya ang
sumailalim sa kung anong uri ng mahika. Gayong kung tutuusin ay hindi niya
masyadong napagmasdan ang buong mukha nito. Ang tanging palatandaan niya rito ay
isang kulay pulang balat na kasinlaki ng kanyang thumb mark. At ang balat na iyon
ay matatagpuan sa tagong bahagi ng katawan nito.
~0~

SA kabilang dako ay para namang sinakmal ang dibdib ni Paige sa katatapos lamang na
pakikipag-usap kay Zeke. Ayaw man niyang aminin noong una, pero ngayon ay aminado
na siya. Nahulog na ang loob niya sa binata. Sinasabi niya sa sarili na trabaho
lang, hindi puwedeng madawit ang kanyang puso. Pero hindi niya namalayan, hulog na
hulog na pala siya kay Zechariah Sandejas.

Hindi siya makapapayag na mawala ito sa kanya. Alam niyang imposible siya nitong
totohanin. Lalo pa nga at kumpara sa estado nito ay isa lamang siyang mababang uri
ng babae. Pero ganoon pa man, aamot siya ng panahon hangga't puwede niyang makasama
ito. Kahit ano ay gagawin niya para bumalik ito.

At isa lang ang paraang alam niya. Kailangang makita niya si Willa. Mukhang
desperado ang kaibigan ni Zeke na muling matagpuan ang kaibigan niya. Pasensya na
lang ito, iyon lang ang tanging paraan para makuha niyang muli ang atensyon ng
lalaking mahal niya. Kung talagang hindi nito gusto si Rafe, siguro naman ay
madadaan nito sa madiplomasyang pagtataboy ang lalaki. Lalo pa at alam niyang may
asawa na ito.

Si Walter. Ito ang susi para matagpuan niya si Willa. Dahil bagama't naputol ang
ugnayan nila ng kapatid nito, from time to time ay tumatawag ito sa kanya. Lalo na
kapag may problema. Siya ang hingahan nito ng sama ng loob at magkaminsa'y labasan
ng init ng katawan. Magmula nang 'binyagan' niya ito ay nagkaroon sila ng isang
kakaibang ugnayan--friends with benefits.

Tinawagan niya si Walter. Ang alam niya ay bakasyon na ito. At habang hindi pa
pasukan, balak nitong maghanap ng trabaho. Nalungkot nga siya nang ibalita nito sa
kanyang natanggal ito sa dating pinapasukan.

"Hi, Walt."

"Paige!" tuwang tugon sa kabilang linya. Dati kapag tukuyin siya nito ay
tumataginting na "Ate Paige". Pero magmula nang may mamagitan sa kanila ay naging
"Paige" na lang.

"Kumusta?"

"Ito, nasa bahay. Inaayos ko ang butas ng dingding namin. Mahirap na at parehong
babae ang kasama ko rito."

"Oo nga. Kumusta si Samantha, ang Ate mo?"

"Ito, ma-byuti pa rin ang aking Prinsesa."

Napangiti siya. Nakakalungkot ang nangyari sa magkapatid na ito. Ibinenta ni Willa

ang sarili upang masagip sa tiyak na kamatayan ang kapatid. Sa huli ay aksidenteng
nabuntis naman ito ng lalaking nakakuha rito.

Sa kabilang banda, may kabutihan ding idinulot ang mga nangyari. Tumino si Walter
at naging responsable. Nakikita niya rin kung gaano nito kamahal si Samantha. Sa
kabila ng lahat ng hirap na pinagdaanan ni Willa sa pagbubuntis sa bata, ay mukhang
iyon pa ang nagbigkis sa magkapatid upang gumanda ang kanilang samahan.

"Ah, siya nga pala, Walt. Puwede kaya akong makabisita sa inyong magkapatid?"

"Oo naman. Bakit naman hindi? Hindi naman kayo nag-away ni Ate, di ba?"

"Hindi nga. Pero alam mo naman 'yon, di ba? Parang nagkasamaan kami ng loob noong
i-suggest ko sa kanya na ipatanggal ang," hindi niya na itinuloy ang sinasabi dahil
alam na nito kung ano ang tinutukoy niya.

"Ah, wala na tiyak sa kanya 'yon. Past is past."

"Naks, 'yan ang sinasabi ko sa'yo, eh. May pa-ingles-ingles ka na ngayon."

Narinig niya ang maikli nitong pagtawa sa kabilang linya.

"Puwede mo bang ibigay sa akin ang address? Baka makabisita ako sa inyo minsan para
makumusta ko na rin nang personal ang Ate mo."

"Ako, hindi mo kukumustahin?" may bahid-landing tanong nito. At alam na alam niya
kung ano ang ibig nitong sabihin.

"Kailangan pa ba? Puwedeng-puwede mo naman akong bisitahin dito sa unit ko."

"Puwede rin sigurong kapag bumisita ka ay ako na lang ang maghahatid sa'yo pauwi."

"Hmn, puwede."

Narinig niya ang mahina nitong paghiyaw ng 'yes'. Napangiti siya.

Matapos na ibigay sa kanya ni Walter ang eksaktong address ng bagong tinitirhan ng

mga ito ay nagpaalam na siya.

Makalipas ang tatlong araw ay nag-text si Paige kay Zeke. Posible kasing i-reject
nito ang tawag niya. Iyon din ang dahilan kung bakit nagpalipas muna siya ng ilang
araw bago ito kinontak.

Alam q n kng saan cya nakatira.

Wala pang tatlumpung segundo ay tumawag si Zeke.

"Where?"

hello!

until next ud :)

frozen_delights

Revelations and Celebration

Chapter Five

BUSY ang buong mansion dahil sa kaarawan ng ina. Pagpasok ng bahay ay ni hindi
sinulyapan ng kapatid si Zeke. Masama pa rin ang loob ni Annika sa kanya. Hindi na
lamang niya iyon masyadong binigyang-pansin.
Didiretso na sana siya sa bar nang tumunog ang message alert tone ng kanyang
cellphone. Hindi na sana niya iyon papansinin nang mapahapyawan niya ng basa ang
message.

Alam q n kng saan cya nakatira.

Saglit lang siyang nag-isip bago tinawagan si Paige.

"Where?" he asked. Kung pinasasakay lamang siya nito upang muli siyang makipagkita
ay wala itong mapapala kahit na ano mula sa kanya.

"Bago ko sabihin sa'yo kung saan ay mayroon ka munang importanteng dapat malaman."

"Ano 'yon?"

"Mas maganda kung magkikita tayo nang personal."

Napahinga siya nang malalim. Kaarawan iyon ng kanyang ina at natitiyak niyang
magdaramdam ito kung mawawala siya nang matagal.

"Alright. Make sure this is worth my time," malamig niyang wika sa kausap.

Ipinasya niyang makipagkita rito. Totoo man o hindi ang impormasyong ibibigay nito
ay desidido na siyang tapusin ang anumang ugnayan nilang dalawa. Mukha kasing hindi
pa malinaw rito ang huli nilang pag-uusap na dalawa.

"Where are you going, young man?" sita ng kanyang inang si Sandra Lee, pababa ito
ng grand staircase kasunod ang personal assitant na si Lorie.

Her face was bare of make-up at may nakabilot pang tuwalya sa ulo. Ganoon pa man ay
napakaganda pa rin nito sa kabila ng edad na singkuwenta y sais.

"I forgot my gift, Mom. Babalikan ko lang sa bahay ko."

"Don't be late. The party will start at seven."

"Yes, Mother. Happy birthday," hinagkan niya ito sa noo bago tinungo ang front door
ng mansion.

Sa labas ay nakita niyang nakatayo ang kapatid na si Annika sa may pedestrian gate.
Napakunot ang kanyang noo bago lumulan sa kanyang kotse. Pagtapat ng sasakyan sa
kinatatayuan ng kapatid ay ibinaba niya ang bintana.

"Sino ang hinihintay mo?"

Bahagya siya nitong tinikwasan ng kilay. "My boyfriend--maybe?"

He tsked. "Tiyakin mo lang na ang taong 'yan ay hindi ang taong iniisip ko. Dahil
kapag nagkataon ay babalian ko siya ng buto."

"Pssh," inirapan lang siya ng kapatid.

Naiiling na pinatakbo na niya ang sasakyan. In less thatn thirty minutes ay

narating niya ang condo unit ni Paige.

"Pasok ka," ang tamis ng bungad ng ngiti nito sa kanya nang pagbuksan siya nito ng
pinto.
"Hindi ako puwedeng magtagal, kaya sabihin mo na kung ano man ang kailangan mong
sabihin."

May lumatay na sakit sa magandang mukha ni Paige. Malungkot nitong iminuwestra sa

kanya ang sofa.

"Siguro naman ay hindi mo mamasamain kung aalukin kitang maupo habang tayo'y nag-
uusap?"

Napilitang maupo si Zeke. Naupo na rin si Paige sa katapat ng inuupuan niya.

"Nakatira siya ngayon sa lalawigan ng Rizal," may binanggit itong pangalan ng isang
maliit na bayan. "Heto ang kanyang kumpletong address."

Kinuha ni Zeke ang kapirasong papel na inilapag ni Paige sa center table.

"Wilhelmina Ocampo?"

"Oo. Iyon ang buo niyang pangalan."

Wilhelmina and not Jenny, he thought.

"Kung hindi ako nagkakamali, may asawa't anak na ang kaibigan mo," tila may pag-
aalangang sabi nito. "Puwede ko bang malaman kung ano ang balak niya kay Willa? Sa
pagkakakilala ko sa kaibigan ko ay hindi iyon papayag na maging kabit ng isang may-
asawa. Nagkataon lang na nagipit siya kaya ibinenta niya ang sarili ng gabing
'yon."

"At kumusta naman siya pagkatapos ng gabing 'yon? Katulad mo na rin ba siya na--"

Mabilis na umiling si Paige. Kahit mukhang nasaktan ito sa sinabi niya ay pinilit
nitong balewalain iyon.

"Katulad ng sinabi ko, nagipit lang siya. Masyadong mataas ang moralidad ni Willa
para maging katulad ko," may bahid sarcasm ang huli nitong sinabi. "At nabanggit na
rin lang ang moralidad, sasabihin ko na sa'yo ang totoo. Nagkaanak siya."

"W-what did you say?" kung ano ang pakiramdam ng nasasabugan ng bomba ay iyon
marahil ang pakiramdam ni Zeke!

"Nabuntis siya ng kaibigan mo. Pinayuhan ko siyang ipatanggal ang bata pero hindi
kaya ng kunsensya niya. Itinuloy niya ang pagbubuntis kahit alam niyang mahihirapan
siya."

May pakiramdam si Zeke na naglaho ang kulay sa kanyang mukha. Sa pagkakatanda niya
ng gabing 'yon, kahit isang beses ay hindi siya gumamit ng rubber. Bukod sa hindi
niya inaasahang siya ang makakatalik ng babaing binili niya sa auction ay naisip
niyang safe naman ito dahil birhen. Hindi dumaan sa isip niya na posibleng mabuntis
niya ito. Una sa lahat, naririto ang responsibilidad na protektahan ang sarili sa
unwanted pregnancy. Ikalawa, masyado siyang nasiyahan sa katalik ng gabing iyon na
hindi niya gustong gumamit ng anumang proteksyon na makasasagabal ng balat sa balat
na pagtatagpo ng kanilang mga laman. He wanted to feel her raw. Every inch of her
was delicious. The feel and taste of her flesh was exquisite. Na kahit lumipas ang
apat na taon ay parang nakadikit pa rin sa kanyang pandama ang lasa at amoy nito.

Hindi na siya makapaghintay na matagpuan ito.

"Zeke--"

"Ano ang anak na--niya?" he almost said 'namin'. Pero sa huling sandali ay
napaalalahanan ni Zeke ang sarili.

"Babae. Ang pangalan niya ay Samantha. Medyo sakitin ang bata at may sakit na
hika."

Christ.

Nahagod ni Zeke ang magkabilang sentido. Parang puputok ang ulo niya sa natuklasan.

"I have to go," aniya pagdaka.

"Kung sasama ka sa kaibigan mo ay puwede mo akong isama para hin--"

"Hindi na kailangan. Thank you. I will send you the check."

"Check? Zeke, hindi ko--"

"This means a lot--to my friend, that is. Kaya tanggapin mo na lang ang halagang
ipapadala ko sa'yo. You will need it to start anew."

"Zeke..."

Nilapitan niya si Paige at niyakap. "Goodbye."

~0~

"WOW, Nanay. Ang laki pala ng bahay nina Ate Annika," namamanghang bulalas ni
Samantha nang umibis ito ng sasakyan kasunod si Willa.

Bagay na ikinangiti lang ng ina. Katulad ng sabi ni Annika, ipinasundo sila nito sa
driver para dumalo sa paanyaya sa kaarawan ng Mommy nito.

"Ganyan po ba iyong tinatawag na palasyo, Nanay?"

"Medyo malaki pa riyan ang palasyo, anak. Pero tama ka, para ngang palasyo sa laki
ang bahay na ito," at habang nakatayo sila sa harapan ng mala-palasyong bahay ay
nakaramdam siya ng pangungunti.

Masyadong alanganin ang bihis niya na simpleng bestida at flat na sandalyas. Mabuti
na lamang ang anak niya ay maayos at mukhang mamahalin ang suot na damit. Iyon
iyong huling damit na ibinigay ni Annika para rito. Hindi na baleng magmukha siyang
yaya ng anak, ang mahalaga ay presentable ito.

"Ate Willa."

Natuwa si Willa nang makita si Annika. Ang ganda-ganda nito lalo dahil nakaayos ito
at ang ganda-ganda ng bihis. Para itong prinsesa sa mga fairy tale.

"I'm glad you made it," wika nito na ipiningki ang pisngi sa kanya.

Kahit parang gustong umurong ng balat niya sa hiya ay tinanggap na lang niya ang
pakikipagbeso-beso nito.

"'Yon nga palang cassava cake, ipinapasok ko na kay Manong Driver," aniya rito.
"Yes, I saw it. It looks delish. I'm sure Mom will love it. Hello, angel,"
natutuwang ibinaling ni Annika ang pansin kay Samantha. "You look so lovely. I knew
it, bagay na bagay talaga sa'yo ang damit na 'yan. Come, come. Pumasok na tayo sa
loob. Nagsisimula ng magdatingan ang mga bisita."

Walang nagawa si Willa kundi ang sumunod nang hawakan ni Annika sa kamay ang
kanyang anak at isamang papasok ng mansion. Nakikiming yumuko lamang siya nang tila
may pang-uuring hagurin siya ng tingin ng ilang bisita. Dinala sila ni Annika sa
isang mesa at pinasilbihan sa isang naka-unipormeng tagasilbi.

"Nagugutom ka na ba, angel?"

Sunod-sunod na tango ang tugon ng paslit.

"Ano ang gusto mong kainin? We almost have everything. Cake, ice cream, chicken,
spaghetti, steak--"

"Chicken po at ice cream."

"Okay, chicken at ice cream." Binalingan ni Annika ang nagsi-serve, binigyan nito
iyon maikling instruction. "Pakibilisan, Jeff, ha? Nagugutom na rin ako."

"Yes, Miss Annika."

"Thank you," inokupa nito ang upuan sa tabi ni Samantha. "Hindi pa actually
nagsisimula ang celebration. Hinihintay pa kasi ni Mommy sina Kuya Zeke at Kuya
Vincent. Pero ako, gutom na ako kaya kumain na tayo."

Hindi naman nagtagal at nakabalik kaagad ang tagasilbing inutusan ni Annika.

Isinilbi nito ang mga pagkaing hiningi ni Annika.

Nagsisimula na silang kumain nang tumunog ang kalansingan ng mga baso.

"I think my brothers are here," ani Annika nang magpunas ng bibig at tumayo.

Sa gitna ng bulwagan ng mansion ay nakita ni Willa ang isang napaka-eleganteng

babae na tila older version ni Annika. Napakaganda nito at mukhang sosyal na
sosyal. Hindi na siya magugulat kung sasabihin ni Annika na ang babae ang ina nito.
Sa tabi nito ay may nakatayong isang matangkad na lalaki. Napaka-pogi niyon at
mukhang modelo. Patingin-tingin ito sa mga bisita na parang may hinahanap. Hanggang
sa tumigil iyon sa kanilang mesa. Natuon ang tingin nito kay Annika. Bahagyang
kumiling ang ulo niyon na parang tinatawag ang dalaga.

"Ate Willa, iiwanan ko muna kayo. That's my Kuya Vincent, by the way. He's cute,
huh?"

"Oo. Napakapogi," tugon niya.

"And that's my other brother, our eldest."

Sinundan ng tingin ni Willa ang tinutukoy ni Annika.

Ganoon na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang mapagsino ang lalaking
tinutukoy nito. Ang lalaki ay walang iba kundi ang lalaking nakatalik niya four
years ago!

-
nagkita na sila :)

mali pala, nakita na siya ni Willa.

can I have 20 more followers :)

frozen_delights

Run
Chapter Six

HINDI sinasadyang natabig ni Willa ang baso sa tabi niya. Bumagsak iyon sa sahig at
lumikha ng ingay.

"Sorry, sorry," mabilis siyang napauklo nang mapalingon sa direksyon niya ang
lalaki.

"Ako na po, Ma'am. Baka po masugatan kayo," anang tagapagsilbi kay Willa. May dala
itong maliit na dustpan na may maiksing hawakan at sinimulang linisin ang bubog ng
nabasag na baso.

"Pasensya na. Ako na lang ang magtatapon."

"Hindi na po, Ma'am. Bisita po kayo, ako na ang bahala rito."

Pasimpleng sumilip si Willa sa likod ng mesa. Mabuti na lamang at nakatuon na ang

atensyon ng lahat sa gitna ng bulwagan. Naroroon ang celebrant at kasama nito ang
tatlong anak habang umaawit ang mga bisita ng happy birthday. Isang napakagandang
cake ang kasalukuyang tulak-tulak ng lalaking tinukoy ni Annika kanina na Kuya
Vincent. Inilapit nito iyon sa celebrant.

"Happy birthday, happy birthday. Happy birthday to you."

"Make a wish, Mom," malambing na udyok ni Annika sa ina.

"Do I still have to? I already have everything I'll ever need," anang celebrant.

"Indulge her, anyway, Mother," wika naman ng isa pa nitong anak--ang lalaking
nakatalik ni Willa.

Yumuko si Willa nang sa akala niya ay mapapadako ang tingin nito sa kanyang
direksyon.

Napakaliit ng mundo. Akalain ba niyang ang lalaking umangkin sa kanya ng gabing

iyon ay kapatid ni Annika?

Kasunod ng reyalisasyon ay may nakapa ring takot ang dalaga. Paano kung makilala
siya ng lalaki at matuklasan nito ang tungkol sa anak nila? Makapal ang make-up
niya ng gabing iyon. Gumamit pa nga siya ng false eye lashes para maikubli ang
totoo niyang hitsura. Kahit natanggal nito ang kanyang wig, ay mahihirapan pa rin
itong kilalanin siya dahil sa kanyang make-up. Magandang klase ang make-up na
ginamit sa kanya ni Paige. Na kahit daw pagpawisan siya nang husto ay hindi iyon
basta-bastang matatanggal.

Hindi siya sigurado kung magkaka-interes pa rin ito sa kanya dahil apat na taon na
rin ang nakalipas. Pero mas mabuti na sigurong umiwas siya habang maaga.
Natatandaan pa niya ang sinabi nito nang tanggihan niya ang alok nitong gawing kept
woman.

"You will eventually become mine, whether you like it or not. Just name your price,
sky is the limit."

Masyado itong hambog. Iyon ang naisip ni Willa matapos nitong sabihin iyon. Pero
ngayong lihim niya itong pinagmamasdan mula sa kanyang kinauupuan ay naisip niyang
may karapatan itong sabihin ang mga bagay na iyon dahil naririto na ang lahat.
Looks, money and influence. At sa nakikita niyang atensyon na ibinibigay rito ng
mga kababaihan sa pagtitipong iyon, natitiyak niyang hindi pa ito tinanggihan ng
kahit na sinong babae. Baka nga siya pa lang ang babaing tumanggi rito.

Sa naisip ay hindi niya napigilang mapaismid. Napingasan niya siguro ang ego.

Nang muling dumako ang tingin niya sa kinatatayuan ng lalaki ay napansin niyang
nakatingin sa kanilang mag-ina ang isa sa dalawang kapatid na lalaki ni Annika.
Mabilis siyang nagyuko ng ulo.

~0~

"SO, who is that hot chick, little sis?" tanong ni Vincent sa bunsong kapatid na si
Annika.

Nakatingin ito sa direksyon ng ino-okupang mesa ng mag-inang Willa at Samantha.

Sinundan ng tingin ni Zeke ang tinutukoy ng kapatid.

"Interesado ka sa tindera ng kakanin?" he sneered.

"Kuya," galit na saway sa kanya ni Annika.

"So, what? Dahil ba tindera siya ng kakanin hindi na ako puwedeng magandahan sa
kanya?" sarcastic na tugon ni Vincent.

"Tindera ng kakanin at isang dalagang ina. How's that, little brother?"

"Do you even know the circumstances that led her to become one--an unwed mother?"

"And you do?"

"Stop it, you two," mahinang saway ng kanilang ina habang nakangiti. "This is my
birthday. Puwede bang kahit ngayong gabi lang ay magkasundo naman kayo?"
"She's my guest, Kuya Zeke. Whatever her circumstances are, wala kang karapatan na
husgahan ang kanyang pagkatao," galit na sabi sa kanya ni Annika.

"Whatever," dinukot ni Zeke mula sa inside pocket ng kanyang suit ang isang
parihabang pelus box. In it is a diamond studded bracelet. "Here, Mom. Happy
birthday. I'm afraid I can't stay much longer. Kailangan ko ng umuwi."

"Thank you, son. Hindi ka man lang ba kakain?"

"I'm not hungry. Akyat lang ako sandali sa kuwarto ko."

Mabilis na hinagkan ni Zeke sa noo ang ina at iniwan na ang mga ito. Bago niya
narating ang hagdan paakyat sa ikalawang palapag ng bahay ay ilang guests ang
nakasalubong niya at saglit na nakipag-usap sa mga ito. Nang may mapadaang server
ng drinks ay kumuha siya ng isang baso ng alak at diretso iyong tinungga. Bahagyang
nagusot ang kanyang mukha sa init na gumuhit sa kanyang lalamunan.

Hindi nagtagal at nagpaalam na rin siya sa kanyang mga kausap. Naisip niyang
umidlip sandali sa kanyang kuwarto bago umuwi. Kung hindi lang gabi na ay
pupuntahan niya ang address na ibinigay ni Paige. Hindi niya tiyak kung ano ang
nararamdaman ng mga sandaling iyon.

Nagkaanak siya.

Nabuntis siya ng kaibigan mo.

Habang nakahiga ay pabalik-balik ang mga isiping iyon sa utak ni Zeke. Pagkatapos
ay bigla niyang naalala ang gabing 'yon...

Her smell is very intoxicating. The feel and taste of her skin is sinfully erotic.
Her moans and sighs were sexy as hell. And she's very responsive. Another moan
escaped from her lips when he suckled one pebbled tip of her breast. Naramdaman
niya ang pagbaon ng mga daliri nito sa kanyang anit. Even the feel of her nails
digging against his scalp is highly arousing. Nagpalipat-lipat siya sa magkabila
nitong utong. Ang mga ungol nito ay tila naging daing nang bumaba ang kanyang bibig
sa tiyan nito. Pinaikutan niya ng halik ang palibot ng pusod nito at dinunggol-
dunggol iyon ng dulo ng kanyang dila.

Dinig niya ang pagsinghap nito nang bumaba pa ang kanyang bibig at huminto sa
kaumbukan ng pagkababae nito. Pinadaan niya ang hintuturo sa pagitan ng hiwa niyon.
Pataas-baba niyang hinagod ang gitna hanggang sa parang bulaklak na kusang
namukadkad ang magkabilang labi ng pagkababae nito.

"Hmn," gumiling ang balakang nito at lumalim ang paghinga.

Lalo niyang ibinuka ang dalawang hita nito bago yumuko at sinakop ang mamula-mulang
labi ng pagkababae nito.

"Ahhh...!"

He kissed her female softness, devoured her flesh until she writhed and came in his
mouth.

Mariing napapikit si Zeke sa mainit na alaala. Nang yumuko siya ay nakita niya ang
bahagyang pamumukol ng kanyang harapan.

Oh, fuck. I really need to see her.

Kailangan na niyang tapusin ang kahibangan sa babaing iyon bago pa siya masiraan ng
bait.

Wilhelmina. Willa, he thought.

Bumaba siya ng kama at dumiretso ng banyo upang maligo.

Twenty minutes later when he came out from the bathroom ay nagulat siya nang makita
ang isang babae na nakatayo sa gitna ng kanyang silid. Nakayuko ito kaya hindi siya
napansin. Basa ang harapan ng damit nito at bakat ang magkabilang dibdib na
nasasaplutan ng itim na bra.

"Who are you? And what are you doing in my room?"

~0~

PAKIRAMDAM ni Willa ay tumigil ang pintig ng puso niya pagkarinig sa tinig ng

nagsalita.

Hindi sinasadyang natapunan ng alak ang kanyang damit. Nabangga niya kasi ang isa
sa mga nagsi-serve noong patayo siya para pumunta ng banyo. Ang nipis-nipis pa
naman ng damit niya. Kaya nang mabasa ay aninag na ang harapan niya, lace pa naman
ang tela ng kanyang bra. Nang makita ni Annika ang nangyari ay kaagad siya nitong
nilapitan at iginiya patungo sa hagdan.

"Go up to my room, Ate Willa. Marami akong spare na damit na puwede mong mahiram,"
anito sa kanya.

Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa. Kanina pa siya tumatawag ng pansin, nakakahiya

naman na habang pinagtitinginan siya ng mga bisita ay nakatingin ang mga ito sa
dibdib niya.

"Susunod kami ni Sammy. Dumiretso ka lang, my room is third door to your right,"
iyon ang instruksyon nito.

At sigurado siyang nasunod niya ang instruction ni Annika. Pero matapos niyang
marinig ang naninitang tinig ng isang lalaki ay mukhang nagkamali siya ng
pinasukang silid.

"Bingi ka ba? Ang sabi ko, sino ka?"

"S-sorry. N-nagkamali yata ako ng napasukang k-kuwarto." Dali-dali siyang pumihit

para lumabas ng silid.

"Sandali."

Parang nanigas ang mga paa niya sa sahig.

"I know you."

"P-pasensya na po talaga. Hindi ko--" marahas siyang napasinghap nang iglap ay

hawakan siya nito sa braso.

Napakagat-labi siya at pinigilang mapa-aray nang halos bumaon ang mga daliri ng
lalaki sa kanyang braso sa mahigpit na pagkakahawak niyon sa kanya!

"Turn around and look at me."

Ang boses na iyon! Nanlaki ang mga mata ni Willa at sandaling napigil ang paghinga
nang ma-realized kung kaninong silid ang napasukan niya!

"I said, look at me!"

Sa halip na sundin ang sinabi nito ay lalo pa niyang ikinubli ang mukha rito habang
pilit na hinahablot dito ang kanyang braso.

"B-bitiwan niyo po a-ako. W-wala akong masamang balak. Nagkamali lang po tala--"
nasalalak sa lalamunan ni Willa ang iba pa sa sasabihin niya nang sapuhin siya nito
sa baba at puwersahang pihitin paharap.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata upang hindi makita ang galit sa mukha nito.

~0~

"Y-YOU," tanging iyon ang numulas sa bibig ni Zeke habang pinagmamasdang mabuti ang
mukha ng babae.

May pilit siyang hinahanap sa mukha nito na hindi niya matukoy kung ano.

"Open your eyes, God damn it! I don't bite. Look at me."

Ngunit bago pa nagawa ng babae iyon ay bumukas ang pinto ng kanyang silid. Pumasok
si Annika.

"Kuya Zeke, what are you doing?!" kaagad nitong hinablot ang braso ng babae mula sa
pagkakahawak niya. "Are you drunk? You are harassing my guest."

Naipilig ni Zeke ang ulo. Lasing ba siya kaya naipagkamali niya ang bisita nito sa
babaing nakatalik niya four years ago? Ang boses nito. At nang mapasinghap ito
kanina ay halos natitiyak niyang ang babae ay si...

"Let's go, Ate Willa. In behalf of my brother, ako na ang humihingi ng dispensa sa
ginawa niya."

"I didn't harass--what did you just call her?"

"Really, Kuya. You are becoming more and more annoying. Put some clothes on.
Because in case you haven't notice yet, you are almost naked."

Bago pa siya makapag-protesta ay hinila na ni Annika palabas ng silid ang babae.

Napamura na lamang si Zeke saka dali-daling nagbihis. Binabayo ng sari-saring

emosyon ang dibdib niya.

Wilhelmina Ocampo. Willa. Ocampo. Nagkataon lamang ba ang lahat? O sadyang ang
babaing hinahanap niya at ang babaing kasama ni Annika ay iisa?

bitin na naman :)

until Thursday.

or kapag nadagdagan po ulit ang followers ko ng 30, baka ganahan si author :)

frozen_delights
Surprises
Chapter Seven
NAGMAMADALING nagbihis si Zeke. Ang lakas ng kabog ng dibdib niya. Ni hindi pa
nakakapagsuklay ng buhok ang binata nang lumabas ng silid at magtungo sa kuwarto ng
kapatid. Halos natitiyak niyang naroroon ang babae. Hindi na siya nag-abalang
kumatok at dire-diretsong pumasok sa loob.

"Kuya!"

Gulat na napatakip sa dibdib ang babae na nasa akto ng paghuhubad

"Get out. Sobrang kabastusan na itong ginagawa mo, Kuya--"

Ngunit parang walang narinig na tuloy-tuloy siyang lumapit sa babae.

"Kuya!"

"Stay out of this, Annika," hinagip niya sa braso ang babae at hinila itong palabas
ng silid patungo sa silid niya.

"Kuya--"

Hintakot na napatitig sa kanya ang babae nang ilapat niya ang pinto ng kanyang
silid at diinan ang lock. Dinig niya ang sunod-sunod na pagkatok ni Annika sa labas
ngunit hindi niya ito pinansin.

"H-huwag kang lalapit. Kung nagagalit ka dahil--"

"Take off your clothes."

"A-ano?"

"Maghubad ka."

Namilog ang mga mata nito saka lalo pang pinagkrus ang mga braso sa harapan.

"Fine. I'll do it myself."

Impit na napatili ang babae nang haklitin niya mula sa kamay nito ang pang-itaas na
bahagi ng suot nitong bestida. At dahil mukhang luma na iyon at may karupukan ang
tela, dagling napunit ang damit at nahantad sa kanya ang katawan nito na natatakpan
lamang ng ternong itim na panloob. Hindi na niya hinintay na makakilos ito nang
basta na lamang niyang abutin ang panty nito at ibaba iyon.

Naramdaman niya ang sunod-sunod na paghampas ng kamay nito sa kanyang likod. Pero
hindi niya ininda ang sakit na dulot ng ginagawa nito. Ang mga mata niya ay kaagad
natuon sa pulang balat na matatagpuan sa kanang pisngi ng pagkababae nito, malapit
sa singit.

"It is you."

Bumiling ang mukha ni Zeke nang lumagapak iyon sa malutong na sampal.

"Bastos!"

Ginapi niya ang dalawang kamay nito at isinalya sa kama. Napasinghap ito at kaagad
nagkumahog na bumangon. Pero bago pa man nito magawa iyon ay mabilis niya itong
kinubabawan at sinuspinde ang magkabilang kamay sa ulunan.

"It was you all along..." ramdam niya ang pag-iinit ng pisnging nasampal. Ngunit
balewala iyon ngayong tinutunghayan niya ang mukha nito sa malapitan.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo! Walanghiya ka, bitiwan mo ako!"

"Need I remind you, honey, that you are not wearing your underwear? Let's take this
off, too, shall we?" tukoy niya sa suot nitong bra. It was made of lace at halos
anag-ag niya ang mamula-mula nitong nipples.

"B-bitiwan mo ako, please? Wala akong atraso sa'yo," she squirmed as he tries to
unclasped her bra.

"Meron. You stole something from me and I need it back."

"Wala akong n-ninakaw sa'yo na kahit ano."

"Are you sure about that?" he leaned down to kiss her on the lips, pero kaagad
itong nakaiwas. Napangiti siya. Lalo lamang nitong pinatunayan na ito at si "Jenny"
ay iisa.

He nipped her chin and kissed her on the neck. He buried his nose at the base of
her throat.

"Your smell is still the same. Very intoxicating and addictive."

Bumaba ang isa niyang kamay at dumako sa pagitan ng mga hita nito. Napangisi siya
nang pagdikitin nito ang magkabilang tuhod. He nudged it to open with his knee.
Nagpakailing-iling ito. Hinagod niya ng daliri ang gitna ng pagkababae nito.

"P-pakiusap, b-baka hinahanap na ako ng a-anak ko."

Sa sinabi nito ay parang binuhusan ng malamig na tubig ang nararamdaman niyang

pagnanasa. At sa eksaktong sandali namang iyon ay bumukas ang pinto ng kanyang
silid. Mabilis niyang inabot ang comforter at ibinalot kay Willa bago umalis sa
ibabaw nito.

"You are such a hypocrite."

Nang lingunin ni Zeke nang pinagmulan ng tinig ay nakita niya si Vincent, hawak
nito ang duplicate key sa kanyang silid. Kasama nito si Annika na dagling dinaluhan
ang kaibigan nitong natatakpan ng kumot, halos ituktok lamang ang kita.

"Ate Willa, are you okay?"

"Nasaan ang bata?" aniya sa kapatid. Hindi niya pinansin ang pang-iinsultong
nakaguhit sa mukha ni Vincent. "You, get out of my room."

"I don't think so. Annika, ask your friend if she wants to press charges for sexual
harassment. I will provide her with a good lawyer."

"The hell, you will. Get the fuck out of my room. This is none of your business."

"I make it my damn business. You are harassing her. Can't you see how terrified she
is?"

"It was just a little misunderstanding. Now do me a favor and get the hell out of
my room. Where is the kid?" aniya kay Annika.

"I left her downstairs with Manang Elsa. She'll be fine there."
"Fetch her for me and bring her here."

"What? Kuya, what is going on?"

"Are you high? You're acting like a fucking loon," ani Vincent.

"Just do what I say. And you," galit na itinuro ni Zeke si Vincent. "Shut the fuck
up!"

Namula ang mukha nito at nagtagis ang mga bagang. Bago lumabas ay isang sulyap ang
ibinigay nito kay Willa.

"Don't hesitate to scream if you need help."

Anhin na lang ay sipaing palabas ni Zeke ang kapatid upang mawala na ito sa kanyang
paningin. The bastard is really getting on his nerves.

"Kunin mo ang bata at dalhin mo rito. I want to see her."

"Kuya Zeke..."

"Apparently, that little girl is my daughter."

Napaawang ang mga labi ni Annika at hindi ito nakapagsalita ng may ilang sandali.

"H-how...? I mean--"

"It's just a simple Biology. I can't tell you the details, though."

"Oh, please," Annika rolled her eyes heavenward. "Wait, if Sammy is your daughter,
then that means she's my niece?"

"Yes."

"I'll go and get her now."

Excited na lumabas ng silid si Annika.

~0~

NAHAPIT ni Willa sa dibdib ang makapal na kumot. Sinulyapan niya ang halos pira-
piraso niyang bestida sa sahig. Bukod sa napipintong paghaharap ni Samantha at ni
Zeke, isa sa pino-problema niya ay kung paano siyang makakaalis sa silid nito nang
walang damit. Kinapa niya sa ilalim ng kumot ang kanyang bra at pasimpleng isinuot
iyon. Ang panty niya ay nasa sahig sa may bandang paanan ng kama.

Nag-init ang magkabila niyang pisngi nang maisip niya ang hitsura ng silid--ang
wasak niyang bestida at ang nakakalat niyang panloob sa sahig. Parang gusto niyang
lumubog sa kinahihigaan sa senaryong posibleng nagdaan sa isip ng mga kapatid ni
Zeke pagkakita sa mga iyon.

"You couldn't possibly be thinking of running away from me again, are you?"

Nahigit ni Willa ang paghinga nang makatagpo ang tingin ng lalaki.

"Wilhelmina. Or should I call you Willa?"

Pinanatili ni Willa na nakatikom ang bibig.

"I think the name suits you better than Jenny," tila may panunudyong wika nito
habang nakataas ang isang sulok ng bibig.

"At sa p-pagkakatanda ko rin ang pangalan mo ay Rafe at hindi Z-Zeke."

Tila nasiyahan ito sa sagot niya dahil lumuwang ang pagkakangiti nito.

"I'm the one who bought you at the auction. The man who was supposed to receive my
gift that night didn't come. Which is fine by me, I met you."

Magsasalita pa sana si Willa nang marinig niya ang katok sa pinto.

"A-ang damit ko. Baka makita ni Samantha," pati 'yong panty ko, hindi na niya
nakuhang idugtong iyong huli dahil mabilis na dinampot ni Zeke ang kanyang damit
kasama na ang panloob.

"Nanay," ang akmang pagtakbo ni Samantha palapit sa ina ay naudlot nang mapatingin
ito sa gawi ni Zeke.

"Hi."

Kimi lang itong ngumiti sa pagbati ng hindi pa nakikilalang ama. Pagkuwa'y tumuloy
na ito sa paglapit kay Willa.

"May sakit ka po ba, Nanay?" may pag-aalalang tanong ng paslit.

"As much as I want to witness this special reunion, I think the three of you need
some privacy," kaagad na pasintabi ni Annika pagkatapos na maihatid si Samantha.

Bahagya ng napasalamatan ni Zeke ang kapatid. Si Willa naman ay kinabig ang anak
nang sumampa ang bata sa kama at tumabi sa kanya.

"Walang sakit si Nanay. Pinapatuyo ko pa 'yong damit na nabasa ko kanina."

"Ay, oo nga pala. Uuwi na po ba tayo, Nanay?"

"Oo, anak. Um," hindi niya alam kung paanong buwelo ang gagawin niya para masabi
rito ang tungkol kay Zeke.

"How about this? Gusto mo bang tumira kayo ng Nanay mo sa isang bago at malaking
bahay?"

Sabay na napatingin ang mag-ina kay Zeke. Naupo ito sa gilid ng kama malapit kay
Samantha.

Wari'y litong napatingin ang bata kay Willa.

"Ako ang Dad--err, Tatay mo. At gusto kong sa akin na kayo tumira ng Nanay mo.
Gusto mo ba 'yon?"

Parang lalong nalito ang bata sa sinabi ni Zeke.

"Anak, s-siya ang Tatay mo," susog ni Willa sa sinabi ng binata.

Pero iyong tungkol sa sinabi nito na pagtira kasama ito ay hindi na lamang niya
sinabi. Parang hindi tama na tumira kaagad sila sa iisang bahay gayong isa pa rin
itong estranghero sa anak nila.

"Hindi na kayo uuwi sa bahay niyo," matatag na pahayag ni Zeke na parang nababasa
ang tumatakbo sa isipan niya. "I want her to get to know me. At hindi mangyayari
'yon kung magkahiwalay tayo ng tirahan."

"P-puwede bang iwanan mo muna kami?" ani Willa.

Napahinga nang malalim si Zeke bago napilitang tumayo.

"I need to make a phone call. Mag-usap muna kayong mag-ina," at lumabas na ito ng
silid.

"Anak, alam kong naguguluhan ka pa sa lahat ng ito. Pero gusto kong bigyan mo ng
pagkakataon ang Tatay mo, gusto ka niyang makilala at makasama."

"Magiging asawa mo po ba siya, Nanay?"

"A-asawa?"

"Opo. Sabi ni Aling Bebang, dapat mag-asawa raw po kayo para magkaroon ako ng
Tatay. Mag-a-asawa na po ba kayo, Nanay?"

"Anak, kapag malaki ka na at kaya mo ng intindihin ang mga ganyang bagay ay saka ko
na ipapaliwanag sa'yo. Sa ngayon, bigyan mo muna ng pagkakataon ang Tatay mo na
kilalanin ka, puwede ba 'yon?"

Kahit parang alanganin ay marahang tumango ang bata.

Marahan itong kinabig ni Willa. "Mahal na mahal kita, my life. Lagi mong tatandaan
'yan, ha?"

"Mahal din po kita, Nanay."

yey! until next update.

sana more followers to come.

more votes and comments din :)

frozen_delights
Living-in
Chapter Eight

"ANAK?"

Mabuti na lamang at hindi himatayin ang kanilang ina. May palagay si Zeke na kung
mahina ang puso nito ay nawalan na ito ng malay. Nagpalipat-lipat ang tingin nito
sa kanila ni Willa. As soon as his mother's birthday party ended, hindi na
ipinagpaliban pa ng binata ang pakikipag-usap sa ina. Ipinakilala niya rito si
Willa at ang anak na si Samantha.

Naroroon din si Vincent. Magkakaharap silang lahat sa family room. Pero bukod sa
gulat ay wala ng ibang ekspresyong lumarawan sa mukha ng kanyang ina. Tanging si
Annika lamang ang parang nasiyahan sa ipinahayag niya. Vincent's face was
unreadable. Nakatayo lamang ito sa likuran ng kinauupuan ng ina nilang si Sandra.

"I demand a paternity test, DNA test--whatever they call it to prove that that kid
is really yours," mataras na sabi nito nang makabawi.

"Mommy," unang nag-react si Annika. Tinakpan nito ang magkabilang tenga ng

katabing si Samantha. "With or without the DNA test, I'm convinced that she's my
niece."

"Just because she looks a bit like you when you were a kid doesn't mean anything,
Annika. Maraming tao ang nagkakamukha kahit hindi naman sila related by blood,"
wika ng ina sa dalaga.

"Fine, gawin niyo ang gusto niyo. Pero sa palagay ko ay hindi makabubuti para kay
Sammy ang marinig pa ang pag-uusapan niyo. Ilalabas ko na muna siya. Let's go,
angel," iginiya ng palabas ni Annika sa family room ang bata.

"And what are you planning to do with her?" tukoy ni Sandra kay Willa. "Kung
talagang anak mo ang bata ay wala akong choice kundi ang tanggapin siya. As for
her, I don't think so. You said it yourself, remember? Isa lamang siyang tindera ng
kakanin. I won't have her for a daughter in-law."

Nagtiim ang mga labi ni Zeke. May dugong Koreana ang kanyang ina. Hindi man ito
nagmula sa nakaririwasang pamilya ay likas sa dugo nito ang pagiging matapobre.
Isang ugali na tila namana niya.

"Wala pa kaming concrete plan, Mommy. Pero kung magkakaroon man, I don't think you
have a say in it. After all, I've lived long enough on my own to decide for
myself."

"Zechariah."
"We're leaving," hinawakan ni Zeke sa braso si Willa.

Tila tuod itong napilitang sumunod sa kanya.

"Mag-uusap pa tayo," huling pahabol ng ina.

Ngunit parang walang narinig na tuloy-tuloy lang na lumabas ng silid ang pareha.

"Simulan mo ng sanayin ang sarili mo sa ganoong ugali ni Mommy. Eventually,

matututunan niya ring tanggapin ang lahat," ani Zeke kay Willa.

"Tinuruan ako ng mga magulang ko ng tamang paggalang sa mas nakatatanda sa akin.

Walang kaso sa akin kahit alimurahin niya ang pagkatao ko. Pero ibang usapan na
kapag ang anak ko ang nasaktan. Hindi ako bastang mauupo na lang at tatanggapin ang
lahat ng sasabihin niya."

"I'll take that as a warning."

Hindi na ito nagsalita pa.

~0~

SA loob ng family room ay kinausap ni Sandra ang ikalawang anak.

"Gusto kong ikaw mismo ang magpagawa ng DNA test sa bata. Mukhang masyadong
nahuhumaling ang kapatid mo sa babaing 'yon. Hindi muna nag-isip bago tinanggap ang
mag-inang 'yon. Hindi na ako magtataka kung sadya siyang nakipaglapit kay Annika
para mabilog ang ulo ng mga kapatid mo."

"Paano kung totoo nga'ng anak niya ang bata?"

"Then I will file for sole custody."

"As far as I know, ang mga batang nasa gano'ng edad ay awtomatikong napupunta sa
ina ang custody."

"Nakakalimutan mo na ba kung nasaan tayo, Vincent? Pilipinas ito, lahat ng bagay

rito ay may katapat na halaga."

Tila may nais pang sabihin ang binata.

"What is it?"

"Nothing. Aalis na rin ako, Mommy. Maaga pa ang photo shoot ko bukas."

"You will do what I asked, right?"

"Naririyan si Lorie, Mommy. Siya na lamang ang utusan niyo."

"Kahihiyan ito ng pamilya. Hindi ko puwedeng ipagkatiwala sa kanya ang ganito

kaselang bagay."

"Sooner or later ay kakalat din naman sa mga amiga mo ang tungkol dito, Mommy."

"Not if I can help it."

Napabuntong-hininga si Vincent.
"Alright, I'll do it."

"Thank you, son."

"Bye, Mom. Happy birthday again."

"Thank you. Drive carefully."

"I will. Good night."

"Good night."

~0~

"KAILANGAN kong tawagan ang kapatid ko. Natitiyak kong mag-alala 'yon kapag hindi
kami nakauwi ngayong gabi ni Samantha," ani Willa habang lulan na sila ng sasakyan
ni Zeke.

"Here. Use my phone. Bukas ay ibibili kita ng sarili mong cellphone at personal na
mga gamit. Ganoon din si Samantha," tiningnan nito sa headview mirror ang
nahihimbing na bata sa backseat.

May malaking stuffed toy na katabi ito at nasasandalan habang secured na nakakabit
dito ang seat belt. Bigay ni Annika ang stuffed toy kasama ng damit na ipinahiram
nito kay Willa.

"Hindi ko kailangan ng kahit na ano mula sa'yo. Kaya kong magbanat ng buto,"
nakuhang itugon ni Willa sa kabila ng pagtahip ng dibdib.

Tinawagan na niya ang kapatid.

"Tatanggapin mo ang lahat ng ibibigay ko sa'yo dahil simula bukas ay hindi ka na

magta-trabaho. Gusto kong ang bata na lang ang pagtuunan mo ng pansin. At ako."

Bahagyang namilog ang mga mata ni Willa nang lingunin ito. Ang balak niyang
pagsagot sa sinabi nito ay naudlot nang marinig niya ang boses ni Walter sa
kabilang linya.

"Ate, pauwi na ba kayo?"

"Walt, baka bukas na kami makauwi ni Samantha. Bukas na lang din ako
magpapaliwanag."

"Sige, Ate. Mag-iingat kayo."

Nagpaalam na siya at ibinalik kay Zeke ang cellphone nito.

"You will stay at home and look after Samantha. End of discussion."

"Baka nakakalimutan mo ang gustong mangyari ng Mommy mo. Kailangan mo munang ipa-
DNA ang bata kung sa'yo nga siya o hindi," hindi napigilan ni Willa ang maging
sarkastiko.

Minsan niya lang ibinenta ang sarili. Pero kung tratuhin siya ng ina nito ay daig
pa niya ang isang patakbuhing babae.

You said it yourself, remember? Isa lamang siyang tindera ng kakanin.

Bigla siyang nanliit nang maalala iyon.

I won't have her for a daughter in-law.

Timping-timpi niya lang ang pagsabog ng galit kanina. Kung hindi siya nito gustong
maging manugang ay wala rin naman siyang interes na mapabilang sa pamilya ng mga
ito. Lalo pa nga at kitang-kita naman niya kung gaano kalayo ang agwat ng mga
estado nila sa buhay. 'Yong isang anak nito ay parang nakita na niya ang mukha sa
mga naglalakihang billboards sa Cubao. Si Annika, kahit simpleng-simple lang
madalas ang ayos ay mukhang prinsesa. At ang lalaking kasama niya, kahit siguro
magsuot ng basahan ay hindi ito mapagkakamalang pulubi.

"I will. Although, katulad ni Annika, I'm sure that she's mine."

Hindi na lamang siya nakipagtalo. Pero aaminin niya, natuwa siya kahit papa'no sa
sinabi nito.

"Here we are."

Pahapyaw na pinasadahan ng tingin ni Willa ang kaharap na bahay kung saan inihimpil
ni Zeke ang sasakyan nito. Moderno iyon at malaki. Cubic style at malalaking
salamin ang bintana.

Hindi na niya hinintay na pagbuksan pa siya nito ng pinto at umibis na siya ng

sasakyan. Ito naman ay umikot sa backseat at maingat na binuhat ang nahihimbing na
si Samantha. Malalim na ang gabi. At sa isang bata na hindi naman nasanay manood ng
telebisyon bago matulog, maaga talaga itong nakakatulog. Late na nga kung
ikukumpara iyon sa oras ng tulog nito.

Kaagad na bumukas ang kambal na dahon ng pinto hindi pa man sila kumakatok.

"Good evening, Sir," nakangiting bungad ng isang may-edad na babae sa kanila. "Ay,
sila ba 'yong tinutukoy niyo kanina sa telepono?"

"Sila na nga po. Si Manang Soledad," pakilala ni Zeke. "Manang si Willa ho. At
itong cute na batang buhat ko ay anak namin, si Samantha."

"Nakow, napakagandang bata. Parang may hawig kay Ma'am Annika, ano?"

"Ganoon na nga ho. Naipalinis niyo ba ang guest room?"

"Oho, Sir. Dalawang beses kong ipina-vacuum kina Sharon at Maricel gaya ng
instruction niyo para siguradong walang alikabok."

"Salamat, Manang. Puwede na kayong magpahinga."

Nakikiming ngumiti si Willa sa may-edad na kasambahay. Nang lumakad si Zeke patungo

sa isang silid ay awtomatikong napasunod dito si Willa. Maingat na inilapag ni Zeke
sa ibabaw ng kama si Samantha.

Kaagad naman niyang hinubaran ng sapatos at medyas ang anak. Dinampot ni Zeke ang
sapatos at tila saglit na tinantiya ang sukat niyon bago ibinaba.

"Ahm, a-ayos na ako rito. Tabi na lang kami ni Samantha."

"Says who? You're sleeping with me."

"Zeke--" ang pagpo-protesta ni Willa ay naputol nang higitin siya nito at mabilis
na yakapin.

Nanghina ang kanyang mga tuhod nang mainit at tila may pananabik na simsimin nito
ang kanyang leeg. Nang tangkain niyang lumayo rito ay hinapit siya nito sa puwetan
at idinikit nang husto sa sariling katawan. Muntik na siyang mapapitlag nang
maramdaman ang matigas na bagay na bumundol sa kanyang tiyan.

Ang suot niya ay off-shoulder dress na malambot ang tela. Para iyong pantulog na
mahaba ang manggas. Mayroon iyong slit sa magkabilang gilid at umaabot lamang sa
ibabaw ng kanyang tuhod ang haba.

Ang isang kamay ni Zeke na nakasapo sa kanyang pang-upo ay pumasok sa kanyang damit
at hinaplos ang isa niyang hita. Humagod iyong pataas at pinisil ang kanyang
balakang.

"Zeke," para siyang malulunod na napasinghap ng hangin.

Muling dumapo ang mga labi nito sa kanyang leeg. Siniil nito ng halik ang kanyang
balat. Sinikap niyang awatin ito dahil natitiyak niyang mag-iiwan iyon ng marka.
Pero nagpatuloy lang ito.

"T-tama na. N-nakakahiya. Hindi ko maitatago ang mga 'yan bukas," nagpa-panic na
sabi niya.

"Say yes."

"Yes saan?"

"That you'll sleep in my bed tonight and the following night."

"Zeke--"

Muling bumaba ang mga labi nito sa kanyang leeg.

"Yes. Oo na, tatabi na ako sa'yo!" mahina ngunit paangil na sagot niya bago pa nito
muling panggigilan ang kanyang leeg.

Ngiting-tagumpay ang matsing nang mabilis pa sa alas-kuwatrong pangkuhin siya nito.

Mariing napapikit ng mga mata si Willa.

Ah, ano bang kabaliwan itong napasukan mo, Wilhelmina?

hanggang sa muli :)

more followers and more votes and comments for faster updates!

spg next :)

frozen_delights
Blackmail Sex?
author's note:

bago po magpatuloy sa pagbabasa, ipapaalala ko po sa inyo. my works/stories are

intended for mature readers. maselan po at may mga eksenang hindi angkop sa mga
hindi pa "hinog ang isipan" baka po kasi may magreklamo d'yan na puro SPG na lang
ang contents ng story ko.

puwede niyo naman pong lampasan ang chapter na ito at hintayin niyo na lang ang
next update. happy reading and spread love :)

Chapter Nine

PUWEDE kang magmatigas at tumanggi, iyon ang naisip ni Willa nang lumapat ang
kanyang likod sa ibabaw ng kama.

Halos doble ng laki ng guest room ang silid na pinasukan nila. At hindi na niya
kailangang manghula kung kaninong silid iyon. Itinaas nito ang laylayan ng kanyang
damit hanggang sa tuluyang mahubad nito iyon sa kanyang katawan. Bahagya itong
lumayo sa kanya upang mag-alis ng sariling damit.

Nakamasid lamang siya rito. Kinukumbinsi niya ang sarili na napipilitan lamang siya
na makipagtalik dito. Pero hayun at tila may pananabik siyang naghihintay na
tuluyan nitong mahubad ang suot na damit.

Kahit papaano ay maalaga siya sa sariling katawan. Gayunma'y natitiyak niyang may
nagbago na sa kanya. Hindi lang siya sigurado kung magugustuhan nito ang
pagbabagong iyon kaparis ng pagkakagusto niya sa ngayo'y nakahantad nitong katawan.

Hindi bato-bato. Tipong sakto lang.

Lihim na inasikan ni Willa ang sarili sa naisip. Bagama't may ilan din namang
nanligaw sa kanya, ay pinili niyang huwag pumatol sa mga ito dahil kay Samantha.
Marami ang nagsa-suggest sa kanya na mag-asawa raw siya upang may makatuwang sa
pagpapalaki ng anak. Pero hindi niya kailanman naisip na ipakargo sa iba ang
pagtataguyod sa anak niya.

At ngayon...?

Siya ang ama ni Samantha. Makatwiran lang na siya rin ang umako sa aming anak,
katwiran ng isip niya.

Nang haplusin nito ang isa niyang binti ay muntik na siyang mapaigtad. Parang may
dumaloy na boltaheng kuryente roon na umakyat patungo sa sentro ng kanyang
pagkababae.
Sabi nila, kapag ang babae nakatikim na ng sex ay hahanap-hanapin nito iyon. Siguro
nga ay totoo. Madalas lang ay patang-pata na siya sa pagluluto ng mga kakanin para
pagtuunan pa iyon ng pansin. Ngayong kasama niya ang unang lalaking umangkin sa
kanya ay parang literal siyang matutupok sa apoy ng pagnanasa na nasa mga mata
nito. At aaminin niya, nag-init din siya sa ginawa nito sa kanya kanina sa bahay ng
Mommy nito. Hindi lang siya bumigay dahil nangibabaw sa kanya ang inihibisyon.

Umakyat sa hita niya ang kamay nito. Napakagat-labi siya nang unti-unting gumapang
iyon sa ibabaw ng kanyang pagkababae. Humagod sa gitna niyon ang hinlalaki nito na
ikinasinghap niya. Kahit may suot pa siyang panty ay nanuot ang kiliti sa ubod ng
kanyang pagkababae dahil sa ginawa nito.

Lumuhod ito sa pagitan ng mga hita niya. Itinukod nito ang isang kamay sa kama at
matamang tinunghayan siya. Kinubkob nito ng isang kamay ang pisngi niya at hinagod
ng thumb finger ang kanyang pisngi.

"I've dreamed of having you like this in my bed for the past four years. You've
been like a drug in my system. Hindi ka basta-bastang maalis," pinadaan nito ang
hintuturo sa kanyang mga labi. "Will you let me kiss you?"

Natutukso ng umoo si Willa ngunit mabilis na ipinaling ng dalaga ang kanyang ulo.

"H-hindi na ako birhen. Kaya ipinangako ko sa aking sarili na ang tanging

makakahalik lang sa akin ay ang lalaking pakakasalan ko."

"Should I marry you then so I can kiss you?"

Napasinghap siya. Iyon ba ang naging interpretasyon nito sa kanyang sinabi?

"Zeke, hindi ko sina--"

"I'll marry you as soon as possible."

Nang yumuko ito akala niya ay hahagkan siya nito sa labi. Pero sa noo niya lumapat
ang mga labi nito.

"I'll respect your wishes, honey. I will only kiss you on the lips once we are
pronounced husband and wife. You'll probably go down in history. The first bride
with a virgin lips. And I will be the proudest groom."

Nag-init ang mga pisngi ni Willa sa sinabi nito.

Padaplis na humalik ang mga labi ni Zeke sa tongki ng kanyang ilong bago iyon
bumaba sa kanyang baba at bahagyang kinagat-kagat ang kanyang balat. Pagkuwa'y
bumaba iyon sa kanyang lalamunan. Naramdaman niya pa ang mainit na paghagod ng dila
nito at ang paypay ng hininga bago iyon tumigil sa puno ng kanyang leeg. Pinatakan
nito ng maliliit na halik ang kanyang balat pababa sa pagitan ng kanyang dibdib.
Kinalas nito ang kanyang bra hanggang sa kusang dumausdos iyon.

Mainit na tumutok ang mga mata nito sa kanyang dibdib.

"Did you breastfeed Samantha?"

"I-isang buwan lang. Kinailangan ko siyang iwalay nang maaga dahil bukod sa mahina
ang gatas ko ay kinailangan kong kumayod para masuportahan ang mga pangangailangan
namin sa araw-araw."

"No wonder they still look firmer. Although your nipples were slightly bigger,"
sinapo nito sa magkabilang kamay ang kanyang mga suso. "And I like it."
Marahan niyang nahigit ang paghinga nang paikot nitong hagurin ng magkabilang
hinlalaki ang kanyang mga nipples. Nakagat niya ang ibabang labi sa kiliting
namaybay sa ubod ng kanyang pagkababae. Bumaba ang bibig ni Zeke at sabik na
sinakop ang isang tuktok at pinaikutan ng dila at sinipsip.

Napaliyad siya. Kusang namigat ang talukap ng kanyang mga mata sa nakaliliyong
sarap na idinulot niyon. Apat na taon. Halos limot na niya ang nakapanghihina
ngunit nakaliliyong sarap na dulot ng aktong iyon. Lumipat ang bibig ni Zeke sa
kabila niyang nipple. Mistula itong gutom na sanggol na nagpalipat-lipat sa
magkabilang tuktok ng kanyang dibdib.

Lumalim ang paghinga ni Willa at kusang napakiwal ang kanyang katawan. Dumako ang
isang kamay nito sa pagitan ng kanyang mga hita. Sumuot iyon sa loob ng kanyang
panty at sinapo ang kanyang pagkababae. Napaungol siya. Sinuri nito ng gitnang
daliri ang kanyang kaselanan. Ramdam niya ang paghilab ng kanyang pagkababae. At
tila lalo pang naghilab iyon nang paikot nitong hagurin ang hiyas ng kanyang
kaselanan.

"Zeke," mahigpit siyang napahawak sa punong-braso nito.

Patuloy lang ito sa paghagod sa kanyang hiyas. Manaka-naka ay pumapasok ang gitnang
daliri nito sa madulas niyang lagusan. Tila nakakapanibago ang pakiramdam. Ito at
tanging ito pa lamang ang panauhing nakapasok sa pinakapribadong bahagi ng kanyang
katawan. Gayunma'y hindi maitatangging gusto niya ang pakiramdam. Gusto niya ang
labas-masok na paghagod ng daliri nito sa kanyang laman.

Mula sa kanyang dibdib ay naglakbay pababa sa kanyang tiyan ang mga labi ni Zeke.
Saglit nitong pinaglaanan ng pansin ang kanyang pusod bago ito tumigil sa ibabaw ng
kanyang pagkababae. Hinila nitong pababa ang natitira niyang panloob. Bahagya
siyang napaigtad nang balat sa balat na lumapat ang bibig nito sa kanyang
kaangkinan.

Napasinghap si Willa at hindi napigilan ang pagdaing nang mapanuksong maglaro ang
dila ng kaniig sa kanyang hiyas. Patagilid na ipinuwesto ni Zeke ang bibig sa tapat
ng kanyang kaselanan at iginiit sa pagitan ng mga labi ng kanyang pagkababae ang
pinatigas nitong dila. Boluntaryong napatirik ang kanyang mga mata nang magaslaw at
mapanuksong maglaro ang dila nito sa kanyang hiwa. Habang ginagalugad nito ng dila
ang gitna ng kanyang pagkababae ay baba-taas namang humahagod ang hinlalaki nito sa
sensitibo niyang hiyas.

"Zeke," halos bumaon na ang mga daliri niya sa braso nito sa tumitinding alab sa
sentro ng kanyang pagkababae.

"Come for me, honey. I want you to come like this," wika nito na bahagya lamang
inangat ang bibig mula sa kaangkinan niya bago muling ipinagpatuloy ang maalab na
pananalakay.

"Umph...!" kusang gumiling ang kanyang balakang at sinalubong ang matigas na dilang
umuulos sa madulas na bukana ng kanyang kaselanan. "Ohh."

Mas bumilis pa ang pag-ulos niyon. Sumabay ang mabilis na ritmo ng paikot nitong
paghagod sa kanyang hiyas.

"Ze-Ze-Zeee-keeee...!"

Biglang pumilantik ang kanyang balakang at nanginig nang husto ang loob ng kanyang
pagkababae. Ang buong katawan niya ay tila patuloy na kino-kombulsyon. Nanginig ito
habang binabalot ng matinding luwalhati ang buo niyang katawan. Nahabol niya ang
paghinga. Daig niya pa ang tumakbo nang milya-milya.

"You taste wonderful, sweeter than the last time I remember."

Nag-init ang magkabilang pisngi ni Willa at hindi napigilang takpan ang buong
mukha. Samantalang nag-o-orgasmo siya ay nanatiling nakapagkit sa kaselanan niya
ang bibig nito. Sinimot at sinipsip ang lahat ng katas na lumabas mula sa kanya.

Narinig niya ang mahina nitong pagtawa. Dumampi ang mga labi nito sa kanyang noo.

"Still shy but sweet."

Inalis nito ang mga kamay niya sa kanyang mukha. Tumaas ang kamay nito at pinadaan
ang isang hintuturo sa gilid ng kanyang mukha.

"That's why I like calling you honey."

Napakagat-labi na lang siya sa kawalan ng masabi.

"Don't ever do that outside our bedroom."

"A-ang alin?"

"Biting your lips. You look so damn hot."

Napaawang ang mga labi niya.

"And that, too. It's like you're enticing someone to kiss you."

Natakpan niya ang bibig. Napangiti ito. Pati mga mata nito ay parang nangingislap
sa pagka-aliw.

Inabot ni Zeke ang isa niyang kamay at ibinaba sa pagitan ng mga hita nito.
Napalunok si Willa nang dumantay ang kanyang mga daliri sa matigas na kalamnan ng
pagkalalaki nito.

"Touch me and make me feel good..."

hindi naman masyadong bitin :)

spg part two next update.

frozen_delights

p.s.

skip the next update kung ayaw ng SPG. kahit naman po hindi niyo basahin ang
maseselang chapters maiintindihan niyo pa rin naman ang flow ng story.

salamat.

more followers. hopefully before this year ends ma-reach ko ang aking goal na 10k.

thank you for the love :)

Addiction
Chapter Ten

KUNG paano ang make-me-feel-good na sinasabi ni Zeke ay hindi alam ni Willa. Ganoon
pa man ay hinawakan niya ang kahandaan nito at ibinaba-taas ang kamay roon. Tila
mas tumigas at mas lumaki iyon habang hinihimas niya.

"Faster, honey."

Mas binilisan niya pa ang paghimas. Dinig niya ang paghingal ni Zeke at ang
bahagyang pangangatal nito.

"Stop, stop. That's enough."

Kinuha ni Zeke ang kamay niya at hinagkan ang gitna ng kanyang palad. Hinawakan
nito ang kahandaan at ikiniskis ang ulo niyon sa nakaungos niyang hiyas.

"Zeke," napasinghap si Willa sa kiliting biglang dumagsa sa sentro ng pagkababae

niya.

Muli ay ikiniskis nito iyon, paikot na inihagod. Ramdam niya ang muling pamamasa ng
kaselanan. At tulad ni Zeke, bumigat ang kanyang paghinga. Bahagyang nagkaroon ng
hingal. Muli nitong ikiniskis ang ulo ng kahandaan sa kanyang hiyas. Paulit-ulit
hanggang sa kusang kumiwal ang kanyang balakang.

Napadaing si Willa. Pagkuwa'y tumirik ang kanyang mga mata nang i-slide ni Zeke ang
kahabaan sa pagitan ng mga labi ng kaselanan niya.

"Umph," sa isip ay natawag niya ang mga Santo na wala namang kinalaman sa mainit na
aktong pinagsasaluhan nila. "Zeke, Zeke, ohh..."

"You're wet and ready, honey," iniangat nito ang kanyang mga binti nang lumuhod ito
sa pagitan ng kanyang mga hita. "Brace yourself. This will probably hurt a little."

"M-masakit lang naman 'yon sa una, d-di ba?"

Tila naaaliw itong napangiti sa tanong niya.

"Masakit din 'yon kapag matagal kang hindi nakipagtalik."

"G-gano'n?"

Nakangiting hinaplos ni Zeke ang kanyang mukha.

"Don't worry, it won't hurt like the first time," paniniyak nito sa kanya bago
yumuko upang paghugpungin ang kanilang mga katawan.

Dahan-dahang sumulong si Zeke. Napakagat-labi siya sa inisyal na discomfort.

"Try to relax, honey. I don't want to hurt you like the first time."

Natatandaan pa pala niya, saloob-loob ni Willa.

Medyo naging marahas nga ito ng gabing iyon. Pakiramdam niya ay nawasak ang buong
pagkababae niya nang angkinin siya nito. Ganoon pa man ay bumawi ito sa mga sumunod
nilang pagtatalik. Ilang beses din siya nitong iniakyat sa glorya bago sila kapwa
iginupo ng pagod. Ganoon pa man sa kabila ng pagod ay pinilit niyang huwag matulog.
Hustong mahimbing ito ay patalilis siyang tumakas sa hotel.

"Ohhh," kagat-labing daing niya. Ramdam niya nang tila mabanat nang husto ang
kanyang pagkababae nang sumagad ang kabuuan nito sa kaibuturan niya.

Then he leaned forward hanggang sa maglapat ang mga dibdib nila. Yumuko ito at
inabot ang isa niyang nipple. Marahan itong gumalaw. Bawat hugot-baon nito ay
sumasabay ang ritmo ng pagsipsip nito sa tuktok ng kanyang dibdib.

Dama ni Willa ang lumalagong tensyon sa kaibuturan niya. Napaungol siya. Unti-
unting bumilis ang pag-ulos ni Zeke. Naging mas mariin at mas matagal din ang
naging paghitit nito sa nipple niya.

"Z-Zeke," nahigit niya ang paghinga. Medyo masakit na masarap ang ginagawa ng bibig
nito sa nipple niya. "Umm..."

Inangat ni Zeke ang isa niyang binti at isinampay iyon sa braso nito habang
umuulos.

"Oh!" may kung ano itong nakakanti sa loob niya sa pagbabago ng anggulo ng kanilang
posisyon. "Z-Zeke."

Halos umikot ang kamalayan niya. Para siyang nakasakay sa isang napakatulin na
sasakyan. Ang bilis-bilis! Hindi niya halos mahabol ang kanyang paghinga. Ang
tensyon sa kaibuturan niya ay patuloy na lumago. Hanggang sa hindi na niya
napigilan pa ang tuluyang paglaya niyon.

"Zee-keee...!" minsan pa ay parang kinombulsyon ang buong katawan ni Willa. Paisa-

isang bumugso ang kanyang paghinga.

Samantalang binabalot ng nakapanlalambot na sensasyon ang buong katawan niya ay

nagpatuloy lang sa pag-ulos si Zeke. Ngunit hindi nagtagal ay bigla itong tumigil.
Isang mahabang ungol ang numulas sa mga labi nito bago hinugot ang sarili mula sa
kanya.

"A-ano ang g-ginagawa mo?" bago lang ang lahat ng iyon sa kanya. Sa pagkakatanda
niya ay hindi nito iyon ginawa minsan man noong gabing magtalik sila.

"Just a precaution. You're probably not yet ready to get pregnant."

Hindi siya kaagad nakapagsalita nang maunawaan niya ang ibig nitong sabihin.

Withdrawal method?

Namula siya sa sariling kainosentehan. Nagkaanak na sila at lahat ay napaka-

inosente niya pa rin sa mga ganoong bagay. Matapos nitong mailabas lahat ay muli
itong sumulong papasok sa kaibuturan niya. Napaungol siya. Sensitibo pa siya dahil
katatapos niya lang mag-orgasmo. At ang simbolo naman nito ay masyadong magilas,
hindi kaagad lumalambot. Damang-dama niya pa ang pagpintig-pintig niyon sa kanyang
lagusan.

Mayamaya ay nahiga ito sa tabi niya sabay hapit sa kanya sa dibdib nito.

"Sleep. We'll have a long day tomorrow."

Nang ipikit ni Willa ang mga mata ay hind niya akalaing makakatulog siya kaagad. At
nang muli siyang magmulat ng mga mata ay wala na si Zeke sa tabi niya. Hinanap niya
ang hinubad ng nagdaang gabi pati na ang mga panloob. Wala siyang mapagpipilian
kundi iyon ulit ang isuot.

"Good morning."

Gulat na napalingon si Willa sa pinagmulan ng tinig.

"G-good morning."

Nakita niyang nakatayo sa bukas na pinto ng silid si Zeke. Nakasandal ito sa hamba
bago tumuwid at marahang isinara ang dahon ng pinto.

"Nagugutom ka na ba?" tanong nito habang naglalakad palapit sa kanya.

"A-anong oras na? Si Samantha...?"

"Sa palagay mo ba ay pababayaan ko siya?"

"H-hindi naman sa gano'n," bumaba na siya ng kama para magbanyo.

"It's already ten o'clock. And Sammy is playing downstairs, she already ate her
breakfast."

"Um, magsi-CR lang ako."

"That way," itinuro nito sa kanya ang isang pinto.

Kaagad siyang nagtungo roon. Humanga siya sa ganda at laki ng banyo. Sa palagay
niya ang sukat niyon ay kasinlaki lamang ng kubong tinitirhan nila. Napailing siya
at naupo na sa inidoro para umihi. Matapos iyon ay naghilamos siya ng mukha.
Nakakaakit maligo sa loob ng tiled shower cubicle. O di kaya ay magbabad sa
malaking bath tub. Pero naisip niyang wala siyang bihisan.

Pagpihit niya para lumabas ng banyo ay siya namang pagpasok ni Zeke. May dala itong
damit.

"Tinawagan ko si Annika para padalhan ka ng bihisan. Here, hindi pa niya nasusuot

ang mga ito dahil maluwag daw sa kanya. She thinks it will fit you better."

"Pakisabing salamat."

"There's no need to thank her. She's more than happy to unload her closet for you.
Napakarami niyang damit na hindi naman lahat nasusuot."

"Salamat pa rin."

"If you want to take a bath, hurry up. You have a visitor waiting for you."

"Bisita?"

"Yes."

"S-sinong bisita?"

"You'll see. Go ahead and take a bath. Hihintayin na kita."

Magrereklamo pa sana siya nang makita niya ang kakaibang kinang sa mga mata nito.
"If you need someone to scrub your back, I'll be more than happy to oblige."

"Kaya kong maligong mag-isa," kinuha niya mula rito ang damit.

"Just a suggestion."

Napairap siya rito. Sa nahihiwatigan niyang kislap ng pagnanasa sa mga mata nito ay
may palagay siyang may iba pa itong binabalak.

"I'll give you twenty minutes. If you're not yet out by then, I'll come and bathe
you."

"Kaya kong maligo ng less than twenty minutes," irap niya rito.

"Don't do that."

"Ang alin na naman?"

"Huwag kang irap nang irap at baka halikan kita. Ikaw rin, hindi na magiging virgin
ang lips mo bago pa man tayo ikasal," nangingiting sabi nito.

Napalunok siya. Talaga bang pakakasalan siya nito? Dahil lang gusto nitong halikan
ang kanyang mga labi?

Lihim na napailing si Willa. Medyo maluwag yata ang turnilyo nito. Dahil lang sa
halik na hindi niya gustong ibigay ay handa itong magpatali sa isang piraso ng
papel?

Napakalaking kalokohan. Pumasok na siya sa banyo at mabilis na naligo. At dahil

hindi niya na kailangang magtabo, kaunting kuskos at sabon lang ay tapos na siyang
maligo.

Pati tuwalya rito, ang gaganda, saloob-loob ni Willa habang tinutuyo ang sarili ng
puting cotton towel.

Fluffy at para iyong bulak sa lambot. Hindi magaspang ipamunas sa balat. Hindi
tulad ng ginagamit nilang tuwalya sa bahay, bukod sa magaspang ay hindi na halos
matukoy kung ano ang orihinal na kulay.

Napailing siya sa naisip. Para na rin kasi niyang inamin sa sarili na nagugustuhan
niya ang lahat ng karangyaang iyon. Karangyaang alam naman niyang hindi niya dapat
kasanayan. Sanay siyang magbanat ng buto at hindi dumedepende sa iba. Lalo na sa
isang lalaki. Kung anuman ang mga plano ni Zeke, masaya na siya kung ibubuhos na
lamang nitong lahat iyon kay Samantha. Bilang ina ay gusto rin niyang makatikim ng
luho ang kanyang anak.

"Aren't you done yet?"

Gulat na nahablot ni Willa ang kalalapag lamang na tuwalya at itinakip sa katawan.

"I already saw everything. Why are you covering yourself up?"

"Kahit nakita mo na ang lahat hindi ba ako puwedeng magkaroon ng privacy para sa
sarili ko?"

Nagtiim ang mga labi nito at unti-unting lumakad palapit sa kanya.

"Hangga't naririto tayo sa loob ng kuwarto, hindi puwede sa akin ang privacy na
sinasabi mo. You are mine, from head..." sumuyod ang tingin nito mula sa kanyang
ulo pababa. "...to toe."

May kilabot na biglang naglakbay sa kanyang mga gulugod sa sinabi nito at sa paraan
ng pagkakatingin nito sa kanya.

"Get dress. Kanina pa naghihintay ang bisita mo. O gusto mo bang tulungan kita para
mas mabilis?"

"L-lumabas ka na. Lalo akong matatagalan kung hindi ka lalabas," namumula ang mga
pisnging tugon ni Willa. "At para sa kaalaman mo, hindi mo pa ako pag-aari."

Lumapit ito sa kanya. Naningkit lalo ang mga matang dati ng singkit. Napaatras
siya. Sa kaaatras niya sa bawat hakbang nito ay lumapat ang likuran niya sa malamig
na tiled wall.

"You're mine," ikinuwadro nito sa dalawang kamay ang kanyang mukha. "Get that in
your pretty head, honey. You are my sole addiction. Whatever happens, I won't let
you out of my sight until I get the cure for it."

Ipiniksi niya ang mukha.

"Get dress before I change my mind at hindi na kita palabasin ng kuwarto."

Ang lakas ng kabog ng dibdib ni Willa nang sa wakas ay lumabas din ng banyo si
Zeke.

Siraulo talaga. Ano ang palagay niya sa akin, drugs?

grabeng addiction ni Zeke.

kayo ba okey lang magkaroon ng ganitong lover?

hue-hue-hue :)

frozen_delights

Obsession
Chapter Eleven

"WALTER?"

Bagama't parang takang-taka kung paanong nakarating doon ang kapatid ay nakita ni
Zeke ang katuwaan sa mukha ni Willa pagkakita sa kapatid.

"Paano ka nakarating dito?" natutuwang lumapit ito sa nakababatang kapatid.

"Ipinasundo ako ni..." itinuro ni Walter si Zeke.

"I asked my driver to pick him up earlier."

"I-ipinasundo mo siya? Paano mong...?"

"I have my ways, honey. Mag-usap na muna kayo. C'mon, sweetheart," niyaya ni Zeke
si Samantha.

Nakikipaglaro ito kay Walter nang mababaan nila sa sala.

"I'll buy you some more toys and new clothes. Hihintayin lang natin si Nanay,"
aniya sa anak.

Napapansin niyang medyo ilag pa rin sa kanya ang bata. First time niyang maging ama
kaya nangangapa pa siya kung paano huhulihin ang loob nito.

"Um, ano-anong laruan ang gusto mong bilhin ko para sa'yo? Gusto mo ba ng Barbie
dolls?" iniluhod ni Zeke isang tuhod sa harapan ng anak.

Halos pigil niya pa ang paghinga nang marahang tumango ang bata. Napangiti siya.

"Ano pa? Bukod sa Barbie dolls ano pang laruan ang gusto mo?" naisip niyang kahit
anong hilingin ng anak ay ibibigay niya, pambawi sa mga panahong salat na salat ito
sa maraming bagay.

"Sabi po ni Nanay, dapat makuntento lang ako sa isang laruan. Hindi ko naman daw po
kasi sila malalaro nang sabay-sabay."

Napatango-tango siya. Mukhang napalaki ni Willa nang maayos at disiplinado ang

kanilang anak. Naalala niya tuloy noong unang beses na makita niya ito sa simbahan
na madalas puntahan ng kapatid. Unconsciously, maaaring noon pa man ay nakilala na
niya ito sa tinatawag nilang lukso ng dugo.

Dahan-dahan niyang inabot ang mukha ni Samantha. Nahagod niya ng isang kamay ang
pisngi ng anak. Hinawi niya patungo sa likuran ng tenga ang ilang hibla ng buhok na
kumalas sa ribbon nito. Sa sandaling makasal sila ni Willa ay ipapaayos niya ang
mga dokumento ng bata. Dadalhin niya ang kanyang mag-ina sa Disneyland.

"Kilala mo ba si Mickey Mouse?"

"Opo."

"Gusto mo ba siyang makita nang personal?"

"Puwede po?"

"Oo naman. Pupunta tayo sa bahay niya. Doon sa Disneyland."

"Talaga po?" nakita ni Zeke ang biglang pangingislap ng mga mata ng anak.

May kakaibang tuwa siyang nakapa sa dibdib. Si Mickey Mouse lang pala ang
makatitibag ng pader sa pagitan nilang mag-ama.

"Puwede po ba nating isama si Nanay?"

"Aba'y siyempre naman. Hindi puwedeng mawala si Nanay," amused na sagot ni Zeke.

"Gusto ko po 'yon. Gusto ko pong pumunta sa Disneyland."

"At hindi lang 'yon. Bukod sa makikita mo nang personal sina Mickey Mouse at ang
mga kaibigan niyang sina Donald Duck at Goofy, puwede ka pang sumakay sa iba't
ibang rides."

"Puwede rin po bang sumama si Tito Walt?"

"Um, magta-trabaho muna ang Tito Walt mo. Kasi, di ba, kailangan niyang pumasok ng
eskuwela. So, for the time being, tayo muna nina Nanay ang magkakasama-sama. Ayos
lang ba 'yon, anak?"

Tila natigilan ito. Nag-alala si Zeke. Naisip na baka hindi nito nagustuhan ang
mungkahi niya.

"Magiging Tatay ko po ba talaga kayo?"

Biglang nagbara ang lalamunan niya sa inosenteng tanong ng bata.

"Of course, sweetheart. Who else?" marahan niya itong kinabig sa kanyang dibdib.

"Sabi ni Aling Bebang, dapat daw mag-asawa si Nanay para magkaroon ako ng Tatay.
Magiging asawa na po ba kayo ni Nanay kaya magiging Tatay na ang tawag ko sa inyo?"

"No, sweetheart. That's not it. Ako talaga ang Tatay mo. And yes, pakakasalan ko si
Nanay kaya magiging asawa ko na siya. Pero hindi lamang dahil doon kaya magiging
Tatay mo ako, I am your real father. Ako ang tunay mong ama. I'm the, uh--" sa isip
ay lihim na napamura si Zeke.

Paano ba ipaliliwanag sa inosenteng bata na siya ang naging instrumento kung kaya
ito nabuo sa sinapupunan ng ina nito?

"Anak, di ba ipinaliwanag ko na sa'yo kung paano nabubuo ang baby?"

Parang nabunutan ng tinik sa dibdib si Zeke nang makita si Willa.

"Sabi niyo po ay isa akong munting regalo mula sa langit na inilagay ni Jesus sa
inyong tiyan."

"Oo. Pero ang naglagay sa'yo sa tiyan ni Nanay ay si Tatay."

"Katulad ni Kimpoy?"

Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mga labi ni Willa. Zeke found himself staring
at her beautiful face. She looks so radiant and fresh kahit halos magdamag niya
itong hindi pinatulog.

"Oo. Hindi ba't ang naglagay sa kanya sa tiyan ng Mama niya ay ang Papa niyang si
Kuya Nomer? Kaya ikaw, ganoon ka rin. Ang naglagay sa'yo sa tiyan ni Nanay, ay si
Tatay."

Nang mapadako ang tingin sa kanya ni Willa at matagpuan siyang nakatitig dito ay
kaagad itong namula. Kaswal lang siyang nagbawi ng tingin bago ibinaling ang
atensyon sa anak.

"Malinaw na ba ang paliwanag ni Nanay?"

"Opo. May Tatay na rin ako," tila naluluha itong napayakap sa kanya.
Nagsisikip ang dibdib na mahigpit na niyakap ni Zeke ang bata. Hindi siya emosyonal
na tao. Pero ng mga sandaling iyon ay ramdam niyang nag-init ang kanyang mga mata
sa biglang bugso ng emosyon.

Mabilis niyang hinamig ang sarili.

"Let's go shopping."

~0~

"TRY this on."

"Zeke, sabi ko naman sa'yo si Samantha na lang ang--"

"Really? Must we argue about this again and again? You are going to be my wife and
as such, gusto kong maging presentable ka sa mga gatherings na pupuntahan natin."

Napapahiyang kinuha na lamang ni Willa ang damit na ipinasusukat sa kanya ni Zeke.

Pinagtitinginan na kasi sila ng mga sales lady. Tatlo sa mga ito ang nakasunod at
umaasiste sa kanilang pamimili. Gusto niyang mairita dahil parang mga kinikilig na
dalaginding ang mga ito na panay ang bulungan at bungisngisan habang nakatingin sa
lalaking kasama niya.

At mukha namang nag-i-enjoy ang hudyo, ngitngit na saloob-loob ng dalaga.

Hindi niya mapigilang magdabog habang naghuhubad. Muntik na siyang mapatalon sa

gulat nang may kumatok mula sa labas ng fitting room.

"You need help, honey?"

"Hindi," halos paangil na sagot niya habang mariing magkalapat ang mga ngipin.
Buwisit na lalaki!

"There's more. Gusto kong isukat mo rin ang mga ito. Can you open the door,
please?"

"Sandali lang," inayos niya muna ang three-fourth sleeve ng bestidang isinukat niya
bago binuksan ang pinto.

Eksaktong tinanggal ni Willa ang latch ng pinto, Zeke shouldered his way in.

"A-ano ang ginagawa mo?"

Sa halip na sumagot ay sinuyod siya nito ng tingin sa suot niyang kulay itim na
damit.

"Hmn, that looks good on you. Pero hindi ba mukhang maiksi?"

"Gusto ko 'to," komportable siya sa lapat ng damit at sa tela.

Isa pa ay disente iyong tingnan at hindi masagwa. Tama lang ang haba at hindi
maiksi katulad ng sabi nito.

"All right, we'll take it. Now try these, too," ilang pares pa ng damit ang dala
nito para ipasukat sa kanya.

"Sige, lumabas ka na. Baka isipin pa ng mga sales lady ay--"

"Baliw na baliw ako sa'yo."

Napamulagat siya sa sagot nito.

"I think this is already turning into an obsession."

Napasiksik siya sa dingding ng fitting room nang itukod nito ang isang kamay sa may
gilid ng kanyang mukha.

"Z-Zeke, b-baka kung ano ang isipin nilang g-ginagawa natin dito. A-atsaka si
Sam--"

"She's with her nanny," pinadaan nito ang hintuturo sa gilid ng kanyang mukha
hanggang sa ilalim ng kanyang baba. Pagkuwa'y itinaas nito iyon at bahagya itong
yumuko hanggang sa ga-hibla na lamang ang layo ng kanilang mga mukha."

"Z-Zeke--umph," pinatahimik nito ang mga labi niya sa pamamagitan ng isang halik.

Hindi na lamang siya pumalag upang hindi sila makalikha ng ingay sa loob ng fitting
room. Mapusok nitong sinakop ang kanyang mga labi. Pinadaan nito ang dulo ng dila
sa kanyang mga ngipin hanggang sa kusa niyang iawang ang bibig. Nanghimasok ang
dila nito at hinuli ang kanyang dila. Muntik na siyang mapaungol kung hindi niya
napaalalahanan ang sarili. Nagtalik ang kanilang mga hininga at sinipsip nito ang
kanyang dila.

Nang maramdaman niyang sumuot ang isang kamay nito sa ilalim ng suot niyang damit
ay inipon niya ang lahat ng kanyang self-control at itinulak ito.

"L-lumabas ka na," bahagya pa niyang nahigit ang paghinga. Ramdam niya ang pag-
iinit ng mukha.

Pinadaan nito ang hinlalaki sa kanyang mga labi at pagkuwa'y pilyo itong ngumisi.

"Later."

Nang makalabas ito ay mabilis niyang ini-slide ang latch ng pinto sabay sandal
doon.

Walanghiyang lalaki. Masyadong...kuu, hindi niya alam kung ano ang iisipin sa
lalaking 'yon.

Diyata at obsess daw ito sa kanya?

Kalokohan.

Ang huling tanda niya ang haba ng buhok niya ay hindi pa sasayad hanggang sa
kanyang puwetan. Pero matapos ang sinabi nito pakiwari niya ay sumasayad na sa lupa
ang kanyang buhok.

Halos ginugol nila ang buong maghapon sa pamimili. Lihim na ipinagpasalamat ni

Willa na hindi na naulit ang insidente ng panghahalik ni Zeke sa kanya sa loob ng
fitting room. Gayunma'y ayaw halos nitong bibitiwan ang kamay niya. Kahit kumakain
sila ay suwerte ng bitiwan nito ang kamay niya maski isang minuto.

Pambihira naman talaga.

Hindi naman siya marunong manggayuma. Pero si Zeke ay daig pa ang ginamitan ng
gayuma na may kasamang voodoo.
Pagkauwi nila ay isang bisita ang naghihintay sa kanila. Si Vincent.

"Hi," nakangiting bati nito kay Willa.

"What the hell are you doing here?" ani Zeke sa kapatid.

"I came here to get the specimen," nginitian nito si Samantha. "Hello, baby girl.
You look so pretty."

Ngumiti lang ang bata rito. Naisip ni Willa, napaka-irresistible ng ngiti ng

kapatid ni Zeke kaya naman agad itong nakakuha ng katugong ngiti mula sa kanyang
anak.

"We haven't been properly introduce. Ako si Uncle Vincent, or Uncle Vince if you
want. Puwede ring Tito Vince kung gusto mo."

"Tito ko rin po kayo, katulad ni Tito Walt?"

"Um, siya ba ang kapatid ng Nanay mo?"

"Opo."

"Then, the answer is yes. Tito mo rin ako."

"Can you tell me again why you're here?"

"I need to take a specimen from you and this lovely little girl here for DNA
comparison. I'm gonna take it to the lab."

"What the fuck for? I said I'll do it myself."

"I'm just following Mom's order."

"Wow, very commending, little brother. Kelan ka pa naging masunuring anak?"

"Do you want me to stay here longer than I should? All I need is a strand of your
hair or a saliva swab," may inilabas itong cotton buds at maliit na plastic upang
paglagyan ng specimen na hinihingi nito.

Pagalit na kinuha iyon ni Zeke mula rito.

"Open your mouth, sweetheart," inuna ni Zeke ang anak.

Si Willa ay nakamasid lamang sa lahat ng iyon. Nababasa niya lamang dati ang
tungkol sa DNA testing na pinag-uusapan ng mga ito.

Matapos kay Samantha ay bumunot naman ito ng ilang hibla ng buhok sa sarili.

"There. Will you leave now?"

Ngumisi lang ito bago sinambot mula kay Zeke ang dalawang maliit na packet.

"Bye, baby girl," malambing nitong kinuwit ang tongki ng ilong ni Samantha. "I'll
see you around, Willa."

Sumama ang hilatsa ng mukha ni Zeke sa huling sinabi ng kapatid.

"I don't wanna see you anywhere near my house, you hear?"

"Loud and clear, brother," patuyang sinaludohan ni Vincent ang kapatid bago
nginitian si Willa at tinungo ang pinto.

"Zeke, bakit naman gano'n ang--"

"Not a word, Willa. At huwag na huwag kong malalamang nakikipag-usap ka sa lalaking

'yon, nagkakaintindihan ba tayo?"

Napabuga na lamang ng hangin sa bibig si Willa sa kawalan ng maitutugon.

Selos lamang ba ang umiiral kay Zeke kaya ito nagkakaganoon o sadyang may malalim
na pinagmumulan ang away ng mga ito?

votes, comments and follow po kayo for more updates.

thankies :)

frozen_delights

Felicitations
Chapter Twelve

"GUESS what? I'm getting married."

"Seriously?" hindi makapaniwalang tanong ni Rafe sa kabilang linya matapos na

ibalita ni Zeke ang plano nitong pagpapakasal. "You're pulling my leg, aren't you?"

"Nope. I'm serious, dude. And hear this, I am now a Dad, too. Or rather, Tatay.
Sounds nice, huh? My little girl calls me Tatay."

"You sound off. Are you high?"

"Fuck you, dude. I'm serious. Katulad niyo ni Anja ay civil wedding lang muna ang
aming kasal. If everything works out, we'll take it to the next level. I expect you
and Red to be there."

"You are serious."

"I am, geez."

"When?"

"We haven't fix the date yet; but it will be soon. Probably after a week."

"Okay. Keep me posted."

May hindi makapaniwalang ekspresyon sa mukha ni Rafe nang ibaba ang hawak na
cellphone matapos ang pakikipag-usap kay Zeke.

"You look dumbfounded," pansin ng asawa niyang si Anja.

"Yes. Something the matter?" susog ng kanyang ina katabi ang panganay nilang anak
ni Anja na si Maddy.

Sa kasalukuyan ay buntis sa ikalawa nilang supling ang kanyang asawa. Naglilihi ito
sa peras kaya habang naghihintay ng oras ng hapunan ay nasa sala silang mag-anak at
nakikikain ng prutas dito. He doesn't like the fruit. Pero wala siyang choice kundi
tanggapin ang bawat isubo sa kanya ng asawa. Mukhang kasama sa paglilihi nito ang
purgahin siya sa peras.

"Well, I just received a very surprising news," tugon niya sa tanong. "Zeke is
getting married."

"Aba'y isang malaking sorpresa nga 'yan," anang asawa niya.

"Zeke is Sandra's eldest son on her first marriage, right?" ika ng kanyang ina.

"Yes, Mom."

"She must be delighted to hear the good news. Anyway, it's about time. Magkakasing-
edad lamang kayong magkakaibigan kaya tama lamang na mag-settle down na rin siya."

No comment lamang doon si Rafe. Medyo naninibago siya sa tono ng pagkukuwento ng

kaibigan kanina. Para itong masyadong excited at tuwang-tuwa. Could it be that his
friend is in love?

~0~

MATAPOS sabihin kay Rafe ang nalalapit na pagpapakasal ay si Red naman ang
tinawagan ni Zeke. At katulad ng una, ayaw rin siyang paniwalaan nito. Maniniwala
raw ito kapag nasa venue na ito mismo ng kasal niya at nakikipagpalitan ng I do sa
kanyang bride.

Hindi na lamang siya nakipagtalo. At hindi rin naman niya masisisi ang mga ito.
He's very vocal telling them na hindi siya mag-aasawa hangga't hindi siya umaabot
ng kuwarenta. Pero hindi niya rin nasunod ang sarili niyang salita. Kagaya ng
ipinangako niya kay Willa.

What can I do? Her lips are very tempting, he thought.

Tinapos na niya ang pakikipag-usap kay Red. He's anxious to be alone with Willa.
Natitiyak niyang masama ang loob nito dahil hindi siya tumupad sa pangako niya.
Kaya nga halos ayaw niyang bitiwan ito habang magkasama silang namimili. He's
worried that she might bolted once he takes his eyes off of her.

Tahimik siyang pumasok ng silid at nakiramdam. Nakahinga siya nang maluwag nang
matagpuan niya si Willa na nakahiga sa ibabaw ng kanyang kama--ng kanilang kama.
Mukhang natutulog na ito. Nahapo marahil sa maghapon nilang pamimili. Maging si
Samantha ay mahimbing ng natutulog matapos hilamusan ng yaya nito.

Maingat siyang naupo sa gilid ng kama at pinagmasdan ang natutulog na si Willa.

Marahan niyang pinaglandas ang hintuturo sa mga labi nito. Parang nalalasahan pa
niya kung gaano katamis iyon.

Ganoon pala ang lasa ng virgin lips, he thought with amusement. Sweet and pure.
Nakita niyang gumalaw ang talukap ng mga mata nito. Pagkuwa'y dahan-dahan itong
nagmulat.

"Zeke..." parang inaantok pang bigkas nito sa kanyang pangalan.

"Sorry."

"Sorry?"

"I broke my promise," he brushed her lips with his thumb.

Tila natukoy naman nito agad ang ibig niyang sabihin.

"Now, I'm your all first. And last," yumuko siya at banayad na inilapat ang mga
labi sa bibig nito.

She didn't resist nor tried to avoid his touch. Naghintay lamang ito. At nang
lumapat ang mga labi niya sa mga labi ni Willa ay kusang pumikit ang mga mata nito.

~0~

MAY mainit na damdaming bumalot sa puso ni Willa sa banayad na paglapat ng mga labi
ni Zeke sa mga labi niya. Nang hagkan siya nito kanina sa loob ng fitting room ay
hindi na niya masyadong naisip ang tungkol sa pangako nito. Siguro ay dahil buo na
sa isip niya na ito ang lalaking mapapangasawa niya kung kaya't balewala na sa
kanya kung inangkin man nito ang mga labi niya kahit nakapangako itong
pananatilihing basal iyon hanggang sa araw na maikasal sila.

Isang munting ungol ang umalpas sa mga labi ni Willa. Ungol na kanina ay hindi
nagawang palayain dahil sa nasa publiko silang lugar. Unti-unti, ang banayad nitong
paghalik ay naging maalab at mapag-angkin. Muling naglumikot ang dila nito sa loob
ng bibig niya at pinilit hulihin ang kanyang dila. Kalaunan ay natuto siyang
gagarin at sabayan ang ginagawa nito, natuto siyang tumbasan ang init. Ang makipag-
eskrimahan sa dila nito at haliling makipagsipsipan dito.

Nagduweto ang kanilang hingal at ungol. Namalayan na lamang niya na nakahiga na ito
sa kanyang tabi, inililis pababa ang tirante ng suot niyang pantulog. At nang
matambad ang kanyang dibdib ay walang inaksayang sandali at kaagad na kinubkob ng
isang kamay ang isa at isinubo ang utong ng kabila.

"Zeke," napaarko ang likod niya sa biglang bulusok ng masarap na sensasyon patungo
sa sentro ng kanyang pagkababae.

Haliling pagpisil sa kanyang nipple na may kasamang pagmasahe ang ginagawa ni Zeke.
Saka sasalitan ng pagsipsip ng bibig nito na may kasalit na bahagyang pagkagat.
Bagay na lalong nagpasidhi ng kiliting naiipon sa ibaba ng kanyang tiyan.

Lumalim ang kanyang paghinga at nagkaroon ng pangangatal na parang sa isang

nilalagnat.

"Z-Zeke..." napakapit siya balikat nito nang ang isang kamay nito ay bumaba sa
pagitan ng kanyang mga hita.

Baba-taas na humagod ang daliri nito sa gitna ng kanyang pagkababae na

imboluntaryong ikinakiwal ng kanyang katawan. Nang pumasok iyon sa loob ng panty
niya at balat sa balat na hipuin ang kaselanan niya ay nahigit ni Willa ang
paghinga. Ramdam niya ang pamamasa ng kaselanan.
Habang palitang pinagpapala ni Zeke ang magkabila niyang nipple ay nagsimulang
maglumikot ang mga daliri nito sa kanyang pagkababae. Hinanap niyon ang nakakubling
perlas at pinaikutan ng hinlalaki hanggang sa kusang umungos.

Napaungol si Willa. Ang ungol niya ay nauwi sa daing nang ipasok nito ang isang
daliri sa loob niya. Halos pangapusan siya ng hininga nang magsimula iyong
maglabas-masok sa pagkababae niya. Napahalinghing siya. Ang isang daliri nito ay
nadagdagan pa ng isa at mas higit na bumilis ang paghugot-baon.

"Zeke, Zeke," halos mahibang-hibang na siya. Sumasabay sa paghugot-baon ng mga

daliri nito sa kaselanan niya ang haliling paghitit ng bibig nito sa nipples niya.
"Ah, ah..."

Namaluktot ang mga daliri niya sa paa sa papatinding alab sa puno ng kanyang
pagkababae. Hindi nagtagal at gumuhit matinding tensyon sa kaibuturan niya.

Napasigaw si Willa sa sobrang sarap nang sapitin ang unang orgasmo. Nanginig ang
mga punong-hita niya at nakipit ang kamay na nasa pagitan niyon. Hinang-hina ang
pakiramdam niya nang bahagyang lumayo sa kanya si Zeke. Itinaas nito ang kamay na
nasa pagitan ng hita niya. At nang isubo nito ang dalawang daliri na nangingislap
pa sa katas na tumagas sa pagkababae niya ay parang muling nilukob ng init ang buo
niyang katawan.

"Very sweet," bahagya nitong itinuwid ang sarili at naghubad ng lahat ng saplot sa
katawan. Wala siyang ibang ginawa kundi ang panoorin ito hanggang sa mahantad sa
kanya ang perpekto nitong pangangatawan.

Nang abutin nito ang laylayan ng pantulog niya at itaas iyon para hubarin sa kanya
ay buong pagpapa-ubaya niyang itinaas ang mga braso. Isinunod nito ang panty niya.
Pagkuwa'y pumagitna ito sa mga hita niya na hindi pa halos nanunumbalik ang lakas
sa katatapos na orgasmo.

Muntik na siyang mapapitlag nang madama ang mainit nitong hininga sa kaumbukan
niya. Nang yumuko siya at panoorin ang ginagawa nito ay napakagat-labi niya. Gamit
ang dila ay hinimuran nito ang basa niyang pagkababae. At habang ginagawa nito iyon
ay nakatingin ito sa kanyang mga mata na para bang sinasabi nito kung gaano itong
nasisiyahan sa ginagawa sa kanya. Nag-init ang kanyang mukha kasabay ng pag-aalab
ng kaselanan niya. Ibinuka nito nang husto ang mga hita niya habang sinisisid nang
husto ang kanyang pagkababae. Hinanap nito ang kanyang perlas. Katulad ng ginawa
nito sa mga nipples niya, sinipsip nito iyon na muling nagpabaliw sa kanya.

Nakuyumos niya ang unan at kubrekama sa matinding sarap. Halili nitong sinipsip at
inipit sa pagitan ng mga labi ang perlas niya. Naramdaman niya ang mga daliri nito
sa magkabilang pisngi ng pagkababae niya. Ibinuka niyon nang husto ang mga labi ng
kaselanan niya habang nagpipista ang bibig nito at dila sa kanyang gitna. Muli
siyang napaungol sa sarap sa pagsungkal-sungkal ng dila nito sa nag-aalab niyang
bukana. Pabiling-biling ang ulo niya, hindi mapakali sa nakaliliyong kiliti.
Pakiramdam niya ay malapit na naman siyang mag-orgasmo.

"Zeke..." parang nahihibang na nabigkas niya ang pangalan nito. Paulit-ulit.

Pero bago pa man siya sumabog ay inilayo nito ang bibig sa kaselanan niya. May
pagtatakang napatingin siya rito. Hindi na siya nakapagtanong nang nakita niya ang
nag-uumigting nitong pagkalalaki. Tila handang-handa na iyong lumusong sa naglalawa
niyang pagkababae. Parang humihingi ng pahintulot na ikiniskis nito ang ulo ng
kahandaan sa kanyang perlas. Sa isang mabilis na pagsulong ay diretso itong sumagad
sa kanyang kaibuturan.

Nahigit niya ang paghinga sa tila namumuwalang pakiramdam sa kanyang pagkababae.

Pagkatapos ay marahan nitong iniatras ang sarili. Damang-dama niya ang paghugot ng
kahandaan nito. At nang halos dulo na lamang ang naiwan sa bukana ng pagkababae
niya ay saka ito muling sumulong. Ilang beses nitong ginawa iyon. At sa tuwi na
pakiramdam ni Willa ay nakabitin ang kanyang paghinga.

"Zeke."

"What do you want, honey? Tell me."

"I-ikaw," kusang kumawit ang mga binti niya sa beywang nito nang muli nitong ilayo
ang sarili.

"At ano ang gusto mo? Say it," yumuko ito at bumulong sa tila nanghihibong mga
salita. "How do you want it, honey--slow and deep or fast and hard?"

"F-fast and hard."

"Are you sure?"

"Y-yes."

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay muli nitong ibinaon ang sarili sa kaibuturan
niya. Napaungol siya. Sinakop nitong muli ang mga labi niya saka mariin at mabilis
itong naghugot-baon sa loob ng pagkababae niya. Para siyang nakalulan sa matuling
roller coaster. Halos hindi niya mahabol ang kanyang paghinga sa bawat atras-sulong
nito sa kaibuturan niya.

Itinaas nito ang magkabila niyang kamay sa ulunan niya. At habang mariin at mabilis
itong naghuhugot-baon ay pinagsalikop nito ang mga palad nila. Angkin din nito ang
mga labi kaya ang mga ungol niya ay nakulong sa kanyang lalamunan. At nang halos
magkasabay nilang sapitin ang rurok ay naglayo ang mga labi nila at kapwa
napasinghap ng hangin. Taliwas noong una, sa huling sandali ay hindi hinugot ni
Zeke ang kahandaan mula sa loob niya. Naramdaman niya na lang ang mainit nitong
semilya na bumuhos sa kaloob-looban niya.

"We're getting married soon. Hindi naman siguro masama kung masusundan na natin si
Samantha."

Napaawang na lang ang mga labi ni Willa.

could the stork bird be on its way?

hello! follow, votes and comments :)

frozen_delights
Shattered Happiness
Chapter Thirteen

"CAMILLA."

"Sandra."

Masayang nakipagbeso-beso si Sandra, ang Mommy ni Zeke sa ina ni Rafe. Sa kabila ng

tinatamasang karangyaan mula sa tatlong napangasawa ay nakadama pa rin ito ng
inggit sa balo ni Felipe Stamos. Camilla came from old money, after all. Hindi
kaparis niya. Kinailangan pa niyang mag-asawa ng tatlong mayayamang lalaki upang
makamit ang karangyaang tinatamasa niya.

"You're looking exceptionally well," puna niya rito.

Pahapyaw niyang inilingap ang tingin sa sala grande ng mansion nito na humihiyaw ng
karangyaan. Hindi sila maituturing na malapit na magkaibigan. Pero gusto niya ang
impluwensyang dala ng isang Camilla Elizalde-Stamos sa sandaling mapadikit ka sa
isang kagaya nito.

"I owe it all to my family. I have a wonderful son, a very nice daughter in-law and
a very bright grandson. And another grandchild on the way. Isn't it amazing?"

Sandra refrained herself from rolling her eyes heavenward. Halos magkasing-edad
lamang sila ni Camilla pero wala siyang maramdaman pagkasabik sa ideya ng
pagkakaroon ng apo. Lalo na nga kung ang apong iyon ay manggagaling din lang sa
babaing tindera ng kakanin.

Hmp! Nunca, saloob-loob niya.

She wants her children to be married to a family with an impressive pedigree. At

hindi siya makapapayag na makapag-asawa ang sino man sa mga anak niya ng kung sino-
sino lang.

"After my husband died, I never thought it's possible for me to still find a reason
to live. But I did. Anyway, enough of me. I'm sure nagpunta ka rito para maghatid
ng isang magandang balita."

"Balita?" meron ba siyang hindi nalalaman tungkol sa mga nagaganap sa kanyang

paligid?

"About Zeke. I heard he's getting married."

Tila bombang sumabog iyon sa pandinig ni Sandra. She tried to laugh it off. Ang
sabihin kay Camilla na isang malaking biro lamang ang lahat. Pero hindi niya iyon
nagawa. Parang biglang nagdilim ang mundo niya. Hindi puwedeng mangyari iyon!

"K-kailan mo naman nalaman ang tungkol d'yan?"

"About three days ago. I'm sorry, sikreto lamang ba ang tungkol doon. Your son
seemed happy and excited when he told Rafe about it."

Three days ago.

Kailangan niyang gumawa ng paraan. Hindi siya makapapayag na may mangyaring kasal.

Over my dead body!

Dali-dali siyang nagpaalam kay Camilla. Kahit parang takang-taka ito sa inasal niya
ay tumango na lamang ito.

Kaagad na ipinagbukas ng pinto ng chauffeur si Sandra.

"Saan po tayo, Madam?"

"Sa bahay."

Habang bumibiyahe ay tinawagan ni Sandra ang anak na si Vincent.

"Yes, Mom?"

"Kumusta na ang ipinapagawa ko?"

Narinig niya ang pagbuntong-hininga ng kausap sa kabilang linya. "It's already in

the lab, Mom. Hinihintay ko na lamang ang result."

"I want it ASAP! Nasisiraan na ng bait ang kapatid mo. At bago pa siya gumawa ng
isang malaking pagkakamali sa buhay niya ay kailangang makita ko muna ang resulta
ng DNA."

"Mommy, matanda na si Zeke. I'm sure alam niya na kung ano ang ginagawa niya,
okay?"

Sa ibang pagkakataon ay baka pinaalalahanan ni Sandra ang anak sa pagtukoy nito ng

first name sa nakatatandang kapatid. Mabibilang lamang sa daliri kung tukuying Kuya
ni Vincent si Zeke. Pero hindi iyon ang main concern niya sa mga oras na iyon. Ang
kailangan niya ay ammunition para mapigilan sa binabalak nito ang panganay na anak.

"Tinatawag na ako ni Direk. I have to go."

Napilitan si Sandra na tapusin na ang tawag. Kahit kilalang modelo ang anak ay wala
itong attitude sa trabaho. Very professional ito. At sa mga oras na iyon ay alam
niyang busy ito sa isang commercial ad na ginagawa nito para sa isang
telecommunication company.

Kailangan niyang mag-isip ng paraan kung paanong mailalayo si Zeke sa tinderang

'yon. Dati ay wala siyang pakialam kung kaliwa't kanan man ang pambabae ng panganay
niyang anak. Pero ngayong kasal na ang pinag-uusapan ay hindi na puwedeng manahimik
na lamang siya sa isang tabi. Pagtatawanan siyang tiyak at lilibakin nang palihim
ng mga amiga niya sa sandaling mapabilang ang babaing 'yon sa pamilya nila.

Isang ideya ang biglang kumislap sa utak ni Sandra. Isa sa mga amiga niya ang bigla
niyang naisipang tawagan.

Why didn't I think about this before? saloob-loob niya habang hinihintay na sumagot
ang nasa dulong linya.

"Hello?"
"Eve," bati niya sa babaing sumagot. Si Evelyn Quirino, tulad ni Camilla ay mula
rin ito sa angkan ng mga mapepera.

"Sandy, it's been a while," tuwang tugon mula sa kabilang linya.

"Yes, six months, right? Ang huli nating kita-kita ay noong wedding anniversary ni
Blanca."

"Oo nga. By the way, belated happy birthday. I'm sorry I wasn't able to come to
your party. You know naman that Pablito is recuperating, di ba?"

"It's okay, Eve, I understand. By the way, how's Vangie?" tukoy niya sa nag-iisang
anak na dalaga nito.

"Haay, naku. Mukhang tatandang dalaga na ang anak kong 'yon. Mula nang pagtaksilan
ng dating nobyo ay ayaw na uling sumubok makipag-relasyon. Malapit ko na ngang
ipagpamisa."

"Oh, dear. I was actually having the same problem with my eldest. Bakit hindi na
lang kaya natin ipagkasundo ang ating mga anak? It's like killing two birds with
one stone. What do you think?"

Tila saglit na pinag-isipan ni Evelyn ang mungkahi ni Sandra.

Mayamaya ay sumagot ito. "Sige. Sang-ayon ako."

"Perfect."

Ngayon ay hihintayin na lamang niyang dumating ang resulta ng DNA test. Hindi siya
naniniwalang anak ni Zeke ang batang 'yon. Wala siyang maramdamang pagkagiliw sa
bata. Ang anak niyang si Annika ay likas na mahilig sa charity cases kaya hindi
nakapagtataka kung nawiwili ito sa bata. Mana kasi ito sa ama. Mababa ang loob sa
mga kapus-palad. Kaya nga ito maagang namatay dahil sa kung saan-saang relief
operation ito madalas magpunta.

Itinaboy na ni Sandra ang isip tungkol sa dating asawa. Bigla siyang na-excite sa
ideya ng pagpapakasal ng anak sa isang Quirino. At yaman din lamang na sisimulan
niya kay Zeke, siguro ay hindi masama kung ang sunod niyang ihahanap ng mayamang
mapapangasawa ay si Vincent. Pagkatapos ay ang bunso niyang anak na si Annika.

Isang matamis na ngiti ang unti-unting nagkahugis sa mga labi ni Sandra.

It's not a bad idea. Not bad at all.

~0~

THREE days later, ang katuwaan ni Sandra ay biglang sinira ng pagdating ng DNA test
result na ipinadala ng anak na si Vincent. It was a ninety-nine percent match. Anak
ni Zeke ang bata.

"No, no, no. Hindi puwede!" pinagpunit-punit nito ang piraso ng papel.

Wala si Vincent at kasalukuyang may location shoot sa Thailand para sa isang

commercial kung kaya't ipina-courier na lamang nito sa ina ang test result. Na sa
kasamaang-palad ay pinagpunit-punit ni Sandra. Matapos ang outburst nito ay tinawag
nito ang isang kawaksi at pinasabihan ang personal driver na ihanda ang sasakyan.
Aalis ito ng bahay.

Nasaksihan ni Annika ang lahat ng iyon. Inutusan niya ang isang maid na ipunin ang
nagkapira-pirasong papel at ipinadala iyon sa kanyang silid. Doon ay pinilit
pagdikit-dikitin ng dalaga ang papel hanggang sa makita niya kung ano ang nilalaman
ng dokumentong iyon.

~0~

NAGHAHANDA na si Zeke para umuwi nang walang abog na bumukas ang pinto ng kanyang
opisina. Nagulat siya nang iluwa niyon ang kanyang ina. Isang naaalangang ngiti ang
nakita niya sa mukha ng kanyang sekretarya nang marahan nitong kabiging pasara ang
pinto sa likuran ng kanyang ina.

"I must say, this is a big surprise, Mother," aniya sa ina.

As far as he could remember ay iyon pa lamang ang ikalawang beses na tumuntong doon
ang kanyang ina. Una ay noong ganap na isalin sa kanya ng ama ang pangangasiwa sa
Infinite Pharmaceuticals. Ikalawa ngayon. Alam niyang hangga't maaari ay ayaw na
ayaw tumuntong doon ng kanyang ina dahil hindi raw ito komportable sa loob ng
dating kompanyang itinuturing na emperyo ng kanyang ama. Anuman ang dahilan at
bigla itong napasagsag doon ay natitiyak niyang importante ang sadya nito sa kanya.

"Would you like something to drink, Mom?"

"No need. Hindi rin naman ako magtatagal. Naparito lamang ako para ihatid sa'yo ang
resulta ng DNA test na iniutos ko kay Vincent. Here. I'm sure you're dying to know
the result."

"Of course," wala ni munting pagdududa sa isip ni Zeke na anak niya si Samantha.
Nakangiti pa siya nang bumaba ang tingin sa paternity analysis report. Ngiting
unti-unting nabura nang mabasa niya ang nakasulat doon.

...is excluded as the biological father.

"W-what is the meaning of this?" maang na tingin niya sa ina.

"Exactly what is written in there--that kid is not yours. At ngayong malinaw na

sa'yo ang bagay na 'yan, siguro naman ay makakapag-isip ka na nang mabuti. Hindi mo
kargo ang mag-inang 'yon kaya hayaan mo na silang bumalik sa pusaling pinagmulan
nila. Nagkakaintindihan ba tayo?"

"No. No, this...this can't be?"

"Really?" tinaasan siya ng kilay ng kanyang ina. "Kung ganoon, iniisip mo bang
pineke lamang ng kapatid mo ang resulta ng dokumentong 'yan?"

"Ipapaulit ko ito. Hindi puwedeng gani--"

"Stop it! Naririnig mo ba ang sarili mo? Para ka ng nasisiraan ng bait. At

nagkakaganyan ka lamang dahil sa isang babae. Ano ba ang ipinakain sa'yo ng babaing
'yon, ha? Hindi mo ba naisip na baka sinasamantala niya ang pagkahumaling mo sa
kanya at ngayo'y ginagamit niyang sandata ang bata? Isang bata na hindi mo naman
talaga anak?"

Napipilan siya.

Iyon nga kaya ang ginawa ni Willa? Niloko lamang ba siya nito?

Bigla niyang nasapo ang ulo. Nagsimulang mag-analisa ang utak niya mula nang araw
na sabihin sa kanya ni Paige kung nasaan si Willa. Nagsabwatan ba ang dalawa para
mapaikot siya?
Fuck, fuck, fuck!

"Pull yourself together at gusto kong layuan mo na ang babaing 'yon."

introducing, willa's monster in-law--Sandra Lee. from Cherry Gil pinalitan ko siya
ng pic ni Lee Hye-young. remember her? Jun-pyo's manipulative mother :)

frozen_delights

Sweet Purgatory Part I

Chapter Fourteen

SA halip na umuwi ay natagpuan ni Zeke ang sarili sa club na pag-aari ng kaibigang

si Red. Sa isip ay paulit-ulit na nagbabalik sa kanyang alaala ang mga pangungusap
na binitiwan ng ina.

"Hindi mo ba naisip na baka sinasamantala niya ang pagkahumaling mo sa kanya at

ngayo'y ginagamit niyang sandata ang bata? Isang bata na hindi mo naman talaga
anak?"

Ahh, fuck!

Nagagalit siya sa posibilidad na totoo ang mga sinabi ng kanyang ina. And yet what
angered him most is not the fact that Samantha is not his. It was the thought that
other man touched what he already considered his four years ago.

Fuck shit!

Sa biglang sulak ng galit ay naidagok niya ang kamay sa mesa. Natumba ang bote ng
iniinom niyang rum, bumagsak iyon sa sahig at nabasag. Kaagad siyang nilapitan ng
waiter at nilinis ang kalat.

Nakaupo siya sa mezzanine floor ng club kung saan eksklusibo lamang sa kanilang
tatlong magkakaibigan ang lugar na iyon kung kaya't parating may nakatokang waiter
doon para magsilbi sa kanilang magkakaibigan o kung sino man sa kanilang tatlo ang
naroroon.

"Bigyan mo ako ng dalawang bote pa nito," aniya sa waiter na ang tinutukoy ay ang
nabasag na bote. Halos paubos na iyon nang bumagsak sa sahig.

"Yes, Sir," mabilis na tumalima ang waiter matapos malinis ang nabasag na bote.

Naidipa niya ang dalawang braso sa kinauupuang couch saka tumingala. Isang mapait
na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. Hindi siya makapaniwalang mapaglalalangan
siya ng dalawang babae. Was it their plan all along? Ang ibitin siya ni Paige sa
kunwari'y hindi nito pagkakaalam sa address ni Willa? Siyempre nga naman, mientras
na hindi nito ipinapaalam sa kanya kung nasaan ang kaibigan nito ay lalo siyang
manggugumigil na hanapin ang babae.
"Ahh, fuck you both to hell!"

"Sino ang kaaway mo?"

Di-kawasa ay lumitaw ang dalawang kaibigan niya--sina Red at Rafael. Dala ni Red
ang dalawang bote ng rum na ipinakuha niya sa waiter.

"Give me that," kinuha niya ang isang bote kay Red at binuksan iyon. Pagkatapos ay
parang uhaw na uhaw na tinungga ang alak diretso mula sa bote.

"Damn. What is the matter with you?" tanong ni Rafael

"Itinanong ko na rin 'yan kanina. Pero ayaw sumagot."

"Those witches. I am going to make them pay for what they did to me."

"Witches? Pumunta ka ba ng Siquijor, dude?" biro ni Red.

"Fuck you, Redentor Madrid."

Tinawanan lang ni Red ang sinabi niya rito.

"Ano ba kasi ang problema mo?" tanong ulit ni Rafe. Parang Tinagalog lang nito ang
tanong kanina. "At kumusta na nga pala ang babaing pakakasalan mo? Nag-away ba
kayo?"

"Don't ever mention that witch! Hindi ko na siya pakakasalan. Ikukulong ko na lang
siya sa kuwarto hanggang sa magsawa ako sa kanya at maglaho na rin itong pesteng
virus na pumasok sa katawan ko."

"Virus? May sakit ka?" si Red.

"Its called love virus," ani Rafe.

"I'm not in love with her! I am going to throttle her."

"You will throttle her naked, sure. We already get the picture," maasim na sagot ni
Rafe.

"The image is not very cinematic," nakangiwi namang sabi ni Red.

"Shut up, you two, and let me drink in peace."

"Sipain ko na kaya 'to palabas ng club," Red crooked a finger in his direction.

"Hah! I'm a customer, you can't kick me out."

"I can. Lalo kung makakaperhuwisyo ka na sa iba kong customer."

Umungol lang siya sa sinabi nito.

"Ano ba ang nangyari? At bakit bigla yatang nagbago ang ihip ng hangin d'yan sa
utak mo?" ani Rafe. Kumuha na ito ng baso at binuksan ang isa pang bote ng inuming
dala ni Red.

"Hey, that's mine," tukoy niya sa pangalawang bote ng rum.

"Ubusin mo muna 'yan bago ka mag-mine d'yan," pakli ni Red. Kinuha nito ang isa sa
dalawang basong tinagayan ni Rafe ng alak.

"Ayaw mo ba talagang sabihin sa amin ang problema mo?" pangungulit pa rin ni Rafe.

"Natanso ako," mapait niyang sagot.

"Care to elaborate?"

Umiling siya at nagpatuloy lang sa pag-inom. Hindi niya kayang sabihin sa mga
kaibigan na ang batang kaybilis na napamahal sa kanya ay hindi niya pala anak.

No, that kid is mine. She's my daughter. At kung totoo mang ginagamit lamang ito ni
Willa upang mas lalong paigtingin ang interes niya, puwes gagamitin niya rin ang
bata upang mapanatili ito sa tabi niya.

Muli siyang tumungga ng alak. Hindi pansin ang nagtatakang tingin ng mga kaibigan.
Hindi nagtagal at tahimik na lang ding nakipag-inuman ang mga ito sa kanya.

~0~

"GOOD evening."

Nagulat si Willa nang mapagbuksan niya ng pinto ang halos hindi makatayo ng tuwid
na si Zeke. Alalay ito sa magkabilang braso ng dalawang guwapong lalaki. Ang isa'y
mukhang Latino habang ang isa naman ay hindi niya ma-distinguish kung ano ang lahi
dahil medyo kakaiba ang mga mata nito. Gayunma'y parehong matangkad at may
matitipunong pangangatawan ang dalawa.

"Ah, g-good evening."

"Akyat na kami sa kuwarto kung okay lang," wika ng lalaking mukhang Latino habang
nakaalalay pa rin kay Zeke.

"Oo, paki na lang. Salamat."

Sumunod siya sa mga ito habang inia-akyat ng hagdan si Zeke. Mukhang pamilyar na
ang mga ito sa bahay dahil kahit hindi niya itinuro ang silid ay alam na alam kung
saan dadalhin si Zeke.

Muli siyang nagpasalamat sa mga ito nang maayos na maihiga ang binata.

"By the way, I'm Rafael Stamos, Rafe for short," pakilala ng lalaking may
pambihirang mga mata.

Kung hindi siya nagkakamali ay parang minsan na itong nabanggit ni Zeke.

"Ako naman si Willa," aniya na tinanggap ang kamay na inilahad nito.

"I'm Red Madrid. I hate my full name kaya hindi ko na sasabihin sa'yo. Kaibigan
kami ni Zeke."

"Natutuwa akong makilala kayo."

"Out, fuckers. Don't touch her, she's mine," sukat narinig nila mula sa lasing na
nakahiga sa kama.

"Naku, pasensya na kayo," humihingi ng dispensang sabi niya sa dalawang lalaki.

Tumawa lang ang mga ito na parang balewala ang sinabi ni Zeke.
"Aalis na kami. Baka biglang bumangon 'yan kapag hindi pa kami lumayas," sabi ni
Red.

"Salamat ulit," aniya nang ihatid ang mga ito hanggang sa pinto ng master's
bedroom.

"Don't mention it. Goodnight," ani Rafe.

Nang makalabas ang dalawang lalaki ay kaagad na inilapat ni Willa ang pinto.
Lumapit siya sa kama at hinubaran ng sapatos at medyas si Zeke. Isinunod niya ang
suot nitong damit. Wala na itong coat at nakalas na rin ang kurbata. Isa-isa niyang
kinalas ang pagkakabutones ng damit nito bago siya pumasok ng banyo. Kumuha siya ng
bimpo at binasa iyon sa gripo na may hot and cold ang tubig. Pagkatapos ay
binalikan niya si Zeke at pinunasan ang mukha, leeg at dibdib. Iyon ang nakikita
niyang ginagawa dati ng kanyang ina sa tatay niya kapag nalalasing.

Habang pababa ang kamay niya sa dibdib nito at tiyan ay dama niyang parang biglang
nanuyo ang kanyang lalamunan. Kung bakit naman kasi taglay na ng lalaking ito ang
lahat. Guwapo, matangkad at firm na mga abs.

Napatingin siya sa buckle ng sinturon nito. Saglit lang siyang nag-isip bago
kinalas iyon at hinubaran na rin ito ng suot na slacks. Sa loob ng may isang linggo
na nilang pagtatabi sa kama ay alam niyang hindi ito natutulog nang may damit. Nang
hilahin niya pababa ang suot nitong slacks ay isang crumpled paper ang nalaglag
mula sa bulsa nito. Dinampot niya iyon at muling naupo sa tabi ni Zeke upang
ipagpatuloy sana ang pagpupunas dito. Pero natigilan siya nang may mahagip na mga
salita sa papel. Paternity Analysis Report.

Sandali siyang naguluhan bago niya naisip na marahil ay iyon ang resulta ng DNA
test na ipinagawa ng kapatid ni Zeke.

Ano ang ibig sabihin nito? basa niya sa mga nakasulat sa papel.

Kung tama ang interpretasyon niya roon, sinasabi sa result na hindi magka-match ang
DNA analysis nina Zeke at Samantha.

Imposible! hiyaw ng isipan ni Willa. Walang ibang lalaking nakagalaw sa kanya kundi
ito lang.

"Niloko mo ako."

Namimilog ang mga matang napatingin siya kay Zeke. Na ngayon ay tila humulas na ang
kalasingan at matamang nakatingin sa kanya. Puno ng akusasyon ang mga mata.

"Hindi totoo 'yan. Anak mo si Samantha."

"Science don't lie. Niloko mo ako!"

"Hin--" nabigla siya nang hatakin ni Zeke at mapasubsob sa dibdib nito.

"You made a fool out of me. I'll make you pay for it dearly."

"Zeke," may takot na umusbong sa dibdib niya nang makita niya ang galit sa mga mata
nito. "Hindi kita niloko. Maniwala ka sa a--hmp!"

Mariin nitong sinakop ang kanyang mga labi at walang pag-iingat na kinuyumos ng
halik. Sinubukan niyang magpaubaya at bakasakaling magbago ang paraan ng paghalik
nito. Pero walang nangyari. Tila intensyon nitong saktan siya sa ganoong paraan.
"Zeke," para siyang malulunod nang pawalan nito ang kanyang mga labi. Mahapdi iyon
at parang namamantal nang husto. Nalalanghap niya ang matapang na amoy ng alak sa
hininga nito. At gusto niyang isiping nang dahil lamang doon kung kaya't nagagawa
nito ang ganoong karahasan sa kanya.

Pumaibabaw ito sa kanya at marahas na hiniklas ang suot niyang damit. Napatili
siya. Mistulang halimaw ang lalaking ngayon ay nakakubabaw sa kanya. Mabilis nitong
hinubad ang sariling damit at boxers. Pagkatapos ay siya ang hinubaran habang
sindak na sindak pa rin sa nakikitang galit at pagnanasa sa mga mata ni Zeke. Nang
marahas nitong kubkubin ang kanyang mga dibdib ay napadaing siya sa sakit.

"Z-Zeke, huwag ganito, please?"

"You don't deserve gentleness and respect, Wilhelmina. I will fuck you until you
can barely walk."

Napailing siya. Sinubukan niyang abutin ang mukha nito upang pawiin ang galit na
nakalarawan doon. Ngunit ginapi nito ang kanyang mga kamay at sinuspinde sa kanyang
ulunan.

"Don't touch me. I will fuck you but you will never touch me, you hear?"

"Zeke..." isang impit na hikbi ang tanging namutawi sa kanyang mga labi.

Siniil nito ng halik ang kanyang leeg. Pinaglandas nito ang dila sa kanyang balat
pababa sa kanyang dibdib. Palitan nitong isinubo ang magkabila niyang nipple at
walang pag-iingat na sinipsip at bahagyang kinagat. Mariin niyang naipikit ang mga
mata. Sa kabila ng intensyon nitong saktan siya ay kakatwang nag-aalab ang sentro
ng pagkababae niya.

Bumaba pa ang bibig nito sa kanyang tiyan samantalang ang magkabilang kamay nito ay
naging abala na sa pagpisil at pagdama sa kanyang katawan. Nahigit niya ang
paghinga nang dumako ang isang kamay nito sa kanyang pagkababae at basta na lamang
suyurin ang gitna niyon. Napakagat-labi siya nang pumasok ang isang daliri nito
roon.

"Ze--" bigla niyang nahigit ang paghinga nang dalawang daliri nito ang biglang
pumasok sa kaibuturan niya. Napaigik siya. Masakit dahil wala pa siyang sapat na
lubrication.

Nang pumatong ito sa kanya at biglang pag-ugnayin ang mga katawan nila ay napahiyaw
siya sa sakit. Dagling pinanlabo ng luha ang kanyang mga mata. At ewan kung
dinadaya lamang siya ng kanyang paningin o sadyang blurred lamang sa luha ang
kanyang mga mata, may nakita siyang guilt sa mukha ni Zeke.

bad, bad, bad. very bad Zeke.

but it's human nature. kapag nasaktan tayo, normal lang sa atin ang mag-lash out at
ibunton iyon sa taong nakasakit sa atin.

just saying :)

frozen_delights
Sweet Purgatory Part II
Chapter Fifteen

INIHANDA na ni Willa ang sarili sa mas masakit pang pananalakay ni Zeke. Ngunit
nagtaka siya nang hindi ito kumilos sa ibabaw niya matapos nitong pag-ugnayin ang
kanilang mga katawan. Naglandas ang dila nito sa kanyang leeg pataas sa kanyang
tenga. Napaawang ang bibig niya nang may gumuhit na kiliti pababa sa kanyang
gulugod. Pagkuwa'y yumuko pa ito at inabot ang isa niyang utong at marahang
sinipsip.

May bahagyang hapdi siyang naramdaman ngunit mas nangibabaw ang init ng bibig ni
Zeke na hinitit ang kanyang utong na mistulang sanggol. Lumipat ito sa kabila at
inulit ang katulad na proseso. Ramdam niya nang magsimulang mamasa ang kanyang
pagkababae. Palipat-lipat na sinipsip ni Zeke ang magkabilang tuktok ng kanyang
dibdib.

Pagkatapos ay bahagya nitong iniangat ang sarili. Bumaba sa pagitan ng kanilang mga
katawan ang isa nitong kamay at lumapat iyon sa ibabaw ng kanyang pagkababae.
Napaungol siya nang hagurin nito ang ibabaw ng kanyang hiwa kung saan bahagyang
nakalitaw ang ubod ng kanyang kaselanan. Paikot nitong hinagod iyon ng hinalalaki
hanggang sa tila mag-alab iyon at kusang mamasa ang kanyang pagkababae.

Tila naging senyales iyon kay Zeke. Nagsimula itong gumalaw sa ibabaw niya. May
bahagya pa ring sakit. Ngunit sa bawat hugot-baon nito ay may kahalili ng sarap, ng
kakaibang kiliti.

"Willa..."

Muling nag-init ang magkabilang sulok ng kanyang mga mata nang iungol ni Zeke ang
kanyang pangalan. Para kasi iyong hinugot mula sa kaibuturan ng pagkatao nito.

Naramdaman niya ang mga labi nito sa kanyang leeg. Muli siya nitong siniil ng halik
kasalit ang paglalandas ng dila sa kanyang balat.

Tumikom-bumuka ang mga kamay niya sa kanyang ulunan. Gustong-gusto na niyang

yumakap dito, ang damahin ang katawan nito katulad ng pagdama sa kanya. Pero baka
ikagalit na naman nito iyon kaya pinanatili na lang niya ang dalawang kamay sa
ulunan. Mahigpit siyang napapakuyumos sa unan sa tuwing isasagad ni Zeke ang
pagbaon sa kanyang kaibuturan.

"Ohhh," mahinang ungol niya nang mabagal na hugutin ni Zeke ang kahabaan nito saka
mabagal ding ibinaon iyong papasok. Damang-dama niya ang kahabaan nito. Nang ilang
ulit pa iyong ulitin ni Zeke ay para na siyang mahihibang sa sobrang sarap.

Iyong sakit na naranasan niya kanina ay walang-wala sa nakaliliyong sarap na

ginagawa ng mabagal nitong paghugot-baon ngayon. Gustong-gusto niya ang mabagal at
mahigpit na pagkikiskisan ng kanilang mga ari. Parang hinuhugot nito ang kaloob-
looban ng pagkababae niya saka masarap na ibabaong pabalik. Parang gustong umikot
ng kamalayan niya.

Kusang napapaayon ang balakang niya sa bawat atras-sulong ng pagkalalaki nito. Nang
mapansin niya itong nakatitig sa kanya habang panay ang ungol niya ay mabilis
siyang napatakip sa bibig. Iniisip siguro nitong nababaliw na siya. Kanina lamang
ay umiiyak siya, ngayon naman ay panay ang halinghing niya sa sarap.

Inalis nito ang kamay niya sa kanyang bibig at pinalitan nito iyon ng sariling mga
labi. Kumpara kanina ay walang pandadahas o galit sa paraan ng paghalik nito.
Banayad at tila puno ng pag-iingat. Kasing-banayad ng pag-atras-sulong ng kahabaan
nito sa kanyang lagusan.

Nahigit ni Willa ang paghinga. Patindi nang patindi ang tensyon sa loob ng
pagkababae niya. Ngunit walang pagbabago ang tempo ng mga galaw ni Zeke. Kung
paraan nito iyon upang higit siyang pasabikin o parusahan ay hindi niya alam.

"Ze--ahhh...!" napasinghap siya. Kasunod ng marahan nitong pag-atras ay bigla

nitong ibinaon ang sarili. Sagad. Sa isip ay napahalinghing siya nang todo.

"You're free to moan, baby. Go ahead. Scream my name," bulong nito.

Bumaba ang bibig nito sa kanyang nipple at hinitit iyon. Napaawang ang mga labi
niya. Ang tempong hinihintay niya ay ibinigay ni Zeke. Bumilis ang pagbayo nito sa
ibabaw niya.

Nahigit ni Willa ang paghinga, tila siya kakapusin ng hangin. Halos mabingi na rin
siya sa malakas na tibok ng kanyang puso. Tila sumasabay iyon sa tumitinding
tensyon sa kanyang katawan.

"Zeke, Zeekee, oh...!" hindi na niya napigilan ang sarili. Mahibang-hibang na siya
sa bawat ulos ni Zeke sa pagkababae niya. "Zeke, Zeke."

"Willa, Willa. You're driving me crazy, nakakabaliw ka..."

Nagsaliw ang mga ungol nila at ingay ng pagtatagpo ng kanilang mga kaselanan.
Humalo pa roon ang ingay ng kanilang kama na sumasabay sa madiin at malakas na
pagbayo ni Zeke.

Naghagilap siya ng makakapitan. Pakiwari ni Willa ay hihigupin siya ng matinding

vortex kung wala siyang makakapitang matibay na bagay.

Nagulat siya nang abutin ni Zeke ang dalawa niyang kamay at pagsalikupin ang
kanilang mga palad sa kanyang ulunan habang patuloy ito sa malakas at mariing
pagbayo.

"Zeke. Ohhh, Zeke."

Pumailalim ang isa nitong kamay sa kanyang puwetan. Iginiya nitong pasalubong ang
kanyang harapan sa bawat ulos nito.

Malapit na, malapit na...!

"Umph...!"

Ilang sunod-sunod na ulos ang ginawa ni Zeke. At sa isang mabilis at sagad na

pagbaon nito ay sabay silang napasigaw. Naramdaman niya ang pagkipot ng loob ng
kanyang pagkababae. Kasunod noon ay naramdaman niya ang pagbuhos ng mainit nitong
semilya sa kaloob-looban niya.

Pakiramdam niya ay biglang piniga ang kanyang lakas. Si Zeke man ay ganoon din,
halos lupaypay itong bumagsak sa kanyang ibabaw. Nang sa akala niya ay nakatulog na
ito ay maingat siyang kumilos. Umungol ito pagkatapos ay gumulong itong padapa sa
kanyang tabi saka mahigpit na ipinulupot ang isang braso sa kanyang beywang.

"Don't go anywhere," mahigpit na bilin nito bago ito nakatulog.

Sasagutin sana ito ni Willa na hindi talaga siya makakaalis dahil latang-lata ang
kanyang pakiramdam. Halos hindi niya maigalaw ang kanyang hita na ngayon ay
nadadantayan ng hita nito. Kahit gusto niyang pumunta ng banyo upang linisin ang
sarili ay hindi niya magawa dahil sa labis na panlalambot at panginginig ng mga
binti.

Hindi nagtagal at kusa na ring sumuko ang katawan niya sa pagod at antok.

~0~

ILANG saglit na pinagsawa ni Zeke ang mga mata sa kabuuan ng nahihimbing na si

Willa. Mag-a-alas kuwatro pa lamang ng madaling-araw. He woke up with a splitting
headache. Kaya naman bumangon siya at uminom ng dalawang tableta ng pain reliever.
Balak niya sanang mahiga ulit at matulog. But he found himself watching Willa while
she sleeps.

He noticed Willa's bruised lips. He felt a pang of guilt. Pagkuwa'y bumaba ang
tingin niya sa magkabilang pulsuhan nito. Nakabakas doon ang mga daliri niya. May
palagay siyang sa loob lang ng ilang oras ay magiging pasa na ang mga iyon.

Napahinga siya nang malalim saka nahagod ang magkabilang sentido. His brain starts
to re-analyzed and processed the situation. He must admit, kaybilis niyang
nagpadala sa bugso ng damdamin dahil sa mga sinabi ng kanyang ina. Ewan ba niya,
pagdating sa babaing ito ay kaybilis niyang nawawala sa tamang pag-iisip.

Hinipo niya ang pulsuhan nito.

"Hmn, Zeke..." mabilis na lumipat ang tingin niya sa mukha ni Willa. Akala niya ay
gising na ito.

"Anak mo si Samantha. Hindi kita niloko...maniwala ka."

May kung anong pumisil sa puso niya nang makita niya ang pagsungaw ng isang butil
ng luha sa isang sulok ng mga mata nito. Nagsisikip ang dibdib na pinalis niya
iyon.

"I know, honey, I know."

Right there and then, naisip niyang ipaulit ang DNA test na ipinagawa ni Vincent.
Dahil kung meron siyang isang bagay na pinagbabasehan, parehong walang ideya sina
Willa at Paige na hindi si Rafe ang lalaking nakatalik ng dalaga ng gabing 'yon
apat na taon na ang nakalilipas.

~0~

NAPANGIWI si Willa nang subukang igalaw ang kanang braso. Parang may naipit doon na
ugat nang bigla siyang hatakin ni Zeke kagabi. May naramdaman siyang awa at
paghihimagsik para sa sarili. Mahirap talaga ang umasa at magtiwala. Kunsabagay ay
kasalanan din niya. Masyado siyang nasilaw ng karangyaang gusto niyang matikman ng
kanyang anak. Siguro ay mas mabuti pa kung bumalik na lang silang mag-ina sa dati
nilang buhay.

Tama. Mas maganda nga siguro na ganoon na lang. Tutal ang paniniwala ni Zeke ay
niloko niya ito at hindi nito anak si Samantha. Wala itong magiging hold sa kanya.
Uuwi na lang silang mag-ina. Nakaya niyang itaguyod ang anak nila kahit wala ang
tulong nito.

Sa nabuong desisyon ay bumaba na siya ng kama. Napakagat-labi siya nang maramdamang

pati ang pagkababae niya ay parang namamanhid. Namula ang mukha niya nang maisip
ang dahilan niyon.

Pumasok na siya ng banyo at mabilis na naligo. Nakita niya ang ilang pasa sa
kanyang katawan. Kailangan niyang itago ang mga iyon para hindi mapansin ni
Samantha. Naghanap siya ng may mahabang manggas na damit at turtle neck. Kahit
mainit ang panahon ay hindi bale na. Mabuti na lang at iyong ilang damit na binili
ni Zeke para sa kanya ay medyo may konserbatibong tabas. Iyong tipong daliri niya
lang ang gusto nitong nakalitaw.

"Nanay, good morning po."

Nakangiting nilingon ni Willa ang anak. Ngunit ang ngiti niya ay unti-unting nabura
nang makita niya si Zeke. May dala itong breakfast tray.

"Dinalhan ka namin ni Tatay ng agahan. Kami po ang nagluto n'yan."

"Kumain ka na para makainom ka ng gamot."

"May sakit ka po, Nanay?"

Umiwas siya ng tingin kay Zeke at binalingan ang anak.

"Ah, medyo masakit ang ulo ni Nanay," aniya rito.

"Kaya hindi muna siya lalabas ng kuwarto. Ayos lang ba 'yon, anak?"

Napatingin si Willa kay Zeke. Hindi niya maiwasang punahin ang paraan ng pagtukoy
nito kay Samantha.

Sinaway niya ang sarili. Hayun na naman siya. Gustong panghawakan ang isang mabuway
na pag-asa. Tama na. Naalog ang utak niya kaya nagising na siya. Siguro ay sadyang
hindi sila bagay na mag-ina sa karangyaan. Sa sandaling mag-fade ang mga pasa niya
ay aalis na sila roon. Ipapaliwanag na lamang niya kay Samantha ang lahat. Sana
lang ay maunawaan nito ang gagawin niya.

Tamilmil niyang inubos ang isang pan cake at kalahating baso ng kape. Nakaupo si
Zeke sa tabi niya habang kalong ang madaldal na si Samantha. Hindi na ito ilag kay
Zeke. Komportable na itong magkuwento katulad ng madalas nitong gawin kay Walter.
Si Zeke naman ay mukhang interesadong-interesado sa lahat ng ikinukuwento ng bata.
Naisip niya, siguro ay nagkukunwari lamang ito.

Nang bahagya niyang iusod ang breakfast tray ay napatingin sa kanya si Zeke.

"Tapos ka na?"

Tipid lang siyang tumango.

"Wait here, sweetheart. Ikukuha ko lang ng gamot si Nanay.

Nakita niya itong nagtungo sa banyo. Paglabas ay may iniabot ito sa kanyang isang
puting tableta.

"Wala ka bang allergy sa gamot?" tanong nito.

Umiling lang siya at wala ng maraming seremonya na ininom ang gamot.

"Rest and try to get more sleep. I'll check on you later."

Hindi siya tumango o umiling. Iniwasan niya lang itong tingnan.

Narinig niya ang isang malalim na buntong-hiningang pinawalan nito bago yumuko at
kinuha ang breakfast tray sa kanyang kandungan.

"Nanay, ayos ka lang po ba?" may pag-aalalang inabot ni Samantha ang kanyang mukha.

Nakangiting niyakap ito ni Willa. "Oo naman, my life. Ayos lang ako. Pina-praktis
mo na ba ang sarili mo pagsusulat?"

Nang mamili sila ay ibinili rin ito ni Zeke ng ilang coloring books at mga gamit sa
eskuwela. Kapag nasa trabaho si Zeke ay pina-praktis niya itong magsulat.

"Opo, Nanay. Pero sabi ni Tatay, magsisimula na akong mag-aral ngayon."

"Ikinuha ko siya ng private tutor para hindi siya mahirapang sumabay sa mga kaklase
niya pagdating ng pasukan."

Nagulat si Willa sa sinabi nito. Gayunma'y wala siyang sinabi maski isang salita
hanggang sa makalabas ng silid ang mga ito.

tama nga kaya ang desisyon ni Willa?

frozen_delights
Breathless
a/n:

bago magreklamo, note that my story is an erotic genre. skip the spg parts kung
ayaw ng maseselang chapters, ano po? sana malinaw sa inyo 'yan. again, this is not
suitable for minors.

Chapter Sixteen

SA sumunod na dalawang araw ay parang may nakaharang na pader sa pagitan nina Willa
at Zeke. Sa tuwing tatangkain ng binata na hawakan ang una ay napapapitlag ito.
Tuloy ay kailangan pa niyang maghintay na makatulog si Willa para mayakap ito. Ewan
ba niya, pero hindi na siya nakakatulog nang hindi ito nayayakap o naaamoy.

Dakong hatinggabi ay naalimpungatan siya. Wala si Willa sa kanyang tabi. Bumangon

siya at hinanap ito. Wala ito sa kanilang kuwarto. Nahagod niya ng dalawang kamay
ang mukha. Lumabas siya, isang lugar lang ang alam niyang posibleng tulugan nito.
Sa kuwarto ni Samantha.

At hindi nga siya nagkamali. Mahimbing itong natutulog sa tabi ni Samantha.

Kung sa palagay nito ay maiiwasan siya nito sa ganoong paraan ay nagkakamali ito.
Maingat niyang binuhat ang dalawang corner seat sa kuwarto ng anak at idinikit iyon
sa gilid ng kama. Dahan-dahan siyang humiga at tumabi sa likuran ni Willa. Buong
ingat niyang inilipat ang ulo nito sa braso niya saka inayos ang kumot nilang tatlo
at iniyakap ang braso sa beywang nito.

~0~

NAGISING si Willa sa mainit-init na paypay ng hininga sa batok niya. Nang mapansin

niya ang brasong mahigpit na nakayapos sa beywang niya ay napahinga siya nang
malalim.

Si Zeke. Sinundan din pala siya nito. Dahan-dahan niyang inangat ang kamay nito,
balak niyang alisin iyon. Pero mas lalo pang humigpit ang pagkakayapos nito sa
kanya.

"Zeke."
"Don't move," paungol nitong sabi mula sa likuran niya.

Nahigit niya ang paghinga nang maramdaman ang matigas na bagay na bumubundol sa
puwetan niya.

"U-umatras ka nga," mahinang tampal niya sa braso nito.

"No. Just let me hold you."

"Zeke."

"Shh, you'll wake Sammy."

"Ano ba kasi ang ginagawa mo rito?" mahina at medyo gigil na sabi niya.

"Hindi ako makatulog nang hindi ka katabi."

"At ako naman hindi makatulog kapag katabi kita."

"May mabisa akong solusyon d'yan."

Napasinghap siya nang tumaas ang kamay nito sa ilalim ng suot niyang kamiseta at
sapuhin ang isa niyang suso.

"I'm glad you removed your bra," anas nito malapit sa kanyang punong-tenga.

Ramdam ni Willa nang biglang magtatayuan ang kanyang mga balahibo. Pinisil nito
kanyang nipple. Napakagat-labi siya para pigilan sa pagtakas ang isang ungol. Kahit
nadadarang na ay pinilit niyang awatin ang kamay ni Zeke sa pagmasahe at pagpisil
sa magkabila niyang utong.

Nakahinga siya ng maluwag nang tantanan nito ang suso niya. Pero saglit lamang at
lumipat naman iyon sa pagitan ng mga hita niya!

"Zeke...!" pinilit niyang ikipot ang mga hita ngunit mataktikang naikalang nito ang
isang tuhod sa pagitan niyon.

Hindi na siya nakapalag dahil kapag naglumikot pa siya ay baka magising si

Samantha. Kurot at tampal ang inabot ng braso ni Zeke pero parang walang anuman
iyon dito na hindi niya man lang naawat nang sumuot iyon sa kanyang pajama bottom
at dumiretso sa loob ng kanyang panty. Kaagad nitong natumbok ang kanyang hiwa at
taas-babang humagod doon.

Marahas niyang nahugot ang paghinga sa kiliting mabilis na gumuhit sa kanyang

puson. Naglaro ang mga daliri nito roon hanggang sa mag-alab ang kanyang pagkababae
at unti-unti iyong mamasa. Nagsimulang mag-init at mangatal ang kanyang katawan.

Ibinaba ni Zeke ang suot niyang pajama. Sa huling hibla ng katinuan ay mabilis niya
iyong inawat sa pagdausdos pababa.

"H-huwag."

Narinig niya ang mahina nitong pagmumura. Napapitlag siya. May naramdaman siyang
takot na baka daanin na naman siya nito sa puwersa.

"B-baka magising si Samantha," mahinang bulong niya rito saka marahang humarap.

"Let's go back to our room."

Pikit-matang tumango si Willa.

Kaagad na bumangon si Zeke at pinangko siyang palabas ng silid ni Samantha. Nang

makarating sa kanilang kuwarto ay kaagad siya nitong iniupo sa kama at mabilis na
naghubad ng sariling damit. Iyon na rin ang ginawa niya. Itinaas niya ang kanyang
kamisetang pantulog. Nang aabutin na niya ang waistband ng kanyang pajama ay
pinigilan siya ni Zeke.

"Let me," lumuhod ito sa pagitan ng kanyang mga hita at hinilang pababa ang kanyang
pajama kasama ang kanyang panty.

Napalunok siya at parang binayo ang kanyang dibdib sa antisipasyon.

"Lay down."

Parang nahihipnotismong sinunod niya ang utos nito. Itinaas ni Zeke ang dalawa
niyang paa sa gilid ng kama saka ito lumuhod sa harapan ng nakabuka niyang mga
hita. Halos mabingi siya sa pintig ng kanyang puso nang tila mas bumilis pa ang
tibok niyon. Nang sumayad ang labi nito sa ibabaw ng pagkababae niya ay muntik na
siyang mapaigtad. Nang dilaan nito ang hiwa niya ay hindi na napigilan pa ni Willa
ang mapaungol.

Hindi niya napigilan ang sariling mapaliyad nang suyurin nito ng dulo ng dila ang
kanyang pagkababae. Hinanap nito ang kanyang perlas at pinaikutan iyon ng dila bago
inipit ng mga labi at bahagyang hinatak.

"Ahhh, Zeke!" Hindi niya maalaman kung saan ibibiling ang ulo habang kinakain nito
ang kanyang pagkababae.

Ginagamit nito ang dila,ngipin at mga labi sa pagpapaligaya sa kanya. At halos

mahibang-hibang siya sa ginagawa nito. Kusang tumaas ang mga kamay niya sa
magkabilang dibdib at nilamas iyon habang walang tigil sa pagkain si Zeke sa
kaselanan niya.

"Ohhh..." alam niyang hindi na dapat niya ito hinahayaang magkaroon pa ng access sa
kanyang katawan dahil humahanap na lamang siya ng tiyempo para makaalis sa bahay
nito. Pero lahat ng kombiksyon niya ay lumipad ng mga sandaling iyon. "Ahhh, sige
pa, sige pa. Ohhh..."

Bumuka nang husto ang kanyang mga hita. Parang may sariling isip ang kamay niya na
napahawak sa ulo ni Zeke at halos ipagdiinan pa iyon sa kanyang pagkababae. Tila
siya nahihibang na nagdidiliryo sa matinding kiliti at sarap. Gumiling ang kanyang
balakang at umayon sa bawat hagod ng matigas na dila sa perlas niya.

"Ahhh," halos sumakit na ang lalamunan ni Willa sa malalalim na ungol. Pagkatapos

ay tumirik ang kanyang mga mata at namaluktot ang mga daliri niya sa paa nang
ipasok nito ang dila sa kanyang lagusan. "Zeke...!"

Paulit-ulit iyong naglabas-masok hanggang sa maramdaman niya ang pagdaloy ng

kanyang katas. Nanginig nang husto ang mga punong hita niya. Parang nawalan ng
lakas ang mga daliri niya na bumitiw sa buhok nito.

"Uhm," isang mahaba at mahinang daing ang tumakas sa mga labi niya nang dilaan ni
Zeke ang kanyang pagkababae. Nag-init ang kanyang mukha at buong katawan. Daig pa
niya ang masarap na ice cream sa paraan ng pagdila nito at paghimod sa kanyang
kaselanan.

Bahagya pa niyang habol ang paghinga nang mula sa kanyang pagkababae ay unti-unting
umusad pataas ang mga labi ni Zeke. Hinagkan nito ang kanyang puson, ang paligid ng
kanyang pusod at tiyan. Nang marating nito ang kanyang dibdib ay may ilang sandali
itong nagtagal doon at halinhinang sinipsip ang magkabila niyang nipple.

"Ungh," napadaing siya nang sipsipin nito nang husto ang isa niyang nipple.
Napakasensitibo ng mga dibdib niya. At muli, dama niya ang pagkaipon ng kakaibang
sarap sa puno ng kanyang pagkababae.

Pagkuwa'y bahagyang lumubog ang kama sa may paanan niya nang iluhod ni Zeke ang
isang tuhod doon. Iniangkla nito ang isa niyang binti sa beywang nito habang ang
tig-isa nilang paa ay parehong nakalapat sa sahig nang marahan itong umulos sa
kaibuturan niya.

"Ahhh," napakapit siya sa braso nito na nakatukod sa tagiliran niya. "Zeke."

Yumuko ito at pinaghinang ang kanilang mga labi. Napaungol siya. Nalasahan niya ang
sarili sa bibig nito. Pero sa halip na mandiri ay tila nagpaalab lang iyon sa
lumalagong tensyon sa kaibuturan niya.

Bahagyang iniangat ni Zeke ang binti niyang nakaangkala sa beywang nito kasabay ang
pag-ulos. Napatirik ang mga mata niya sa kakaibang luwalhating nadama. Inulit nito
ang pag-ulos habang bahagyang nakaangat ang isa niyang binti. Napahalinghing siya
sa sarap. May nakakanti itong sensitibong spot sa loob ng pagkababae niya.

"Zeke, ang s-sarap n'yan, ahh...sige pa," paulit-ulit itong umulos habang mahigpit
na kapit ang nakasaklang niyang binti sa beywang nito.

Humigpit ang kapit ni Willa sa braso ni Zeke. Halos bumaon ang mga kuko niya sa
balat nito. Ang isa niyang kamay ay mahigpit na napakapit sa kubrekama habang
sinasalubong ng balakang niya ang bawat ulos.

Maririnig ang magkasaliw nilang ungol at paghahabol ng hininga.

"Ahh, Willa, Willa..." tila nagkaroon ng desperasyon ang bawat bayo ni Zeke,
pabilis nang pabilis. Mariin at malalim.

Mula sa binti niya ay tumaas ang kamay nito sa kanyang balakang.

Malalim at marahas ang mga ungol at daing na nagmumula sa lalamunan nito. At sa

isang mabilis at mariing pagsagad nito sa kaibuturan niya ay nahigit nito ang
paghinga.

"Ohh, fuck...!" marahas na daing nito kasabay ang pagtuwid ng katawan sa ibabaw
niya.

Naramdaman niya ang pagbaha ng init sa kaibuturan niya. Napasinghap si Willa nang
balutin ng nakapanghihinang luwalhati ang buo niyang katawan. Damang-dama niya nang
biglang sumikip ang pagkababae niya at pigain ang kahandaan ni Zeke sa loob niya.
Kakaibang kiliti at luwalhati ang bigla niyang nadama. Nakakawala ng huwisyo.
Nakakapanghina.

Hapong bumaba sa tabi niya si Zeke. Kinabig siya nitong paibabaw sa dibdib nito
upang hindi siya madaganan.

"Damn. I'm sure, bukas may pasa ka na naman."

Naisip niya rin iyon. Pero ang pasang iyon ay madali niyang maikukubli sa pagsusuot
ng pantalon o capri pants. Dahil ang pasa niya ay nasa kanyang hita at binti.

Inayos ni Zeke ang kanilang posisyon saka nito inabot ang kumot at ibinalot sa
hubad nilang mga katawan. Hinayaan niya lang itong yakapin siya hanggang sa igupo
siya ng antok.

hello! can I have 30 more followers?

also, don't forget to vote and comments.

thank you very much!

frozen_delights

On My Own
Chapter Seventeen

NANG magising si Zeke na wala sa tabi niya si Willa ay may panic na umahon sa
dibdib niya.

"Willa?" dali-dali siyang bumangon at nagsuot ng robe.

Para siyang nabunutan ng tinik sa dibdib nang makita ang kanyang mag-ina na
nakasalampak sa carpet at masayang nagkukulay sa coloring book ni Samantha. Hindi
na siya nagpakita sa mga ito at kaagad na bumalik ng kuwarto para maligo.

Aalis siya sa araw na iyon para magtungo sa lab. Ginupitan niya ng kuko si Samantha
noong nakaraang araw. Itinabi niya ang isang maliit na piraso kasama na ang kanyang
cheek swab. Ipapaulit niya ang DNA test result sa affiliated na ospital sa Infinite
Pharmaceuticals.

~0~

KUMABOG ang dibdib ni Willa nang makitang pababa ng hagdan ang nakapang-opisinang
si Zeke.

"Good morning. Sasaglit lamang ako sa opisina. I'll be home before lunch."

Muntik ng masapo ni Willa ang kanyang dibdib nang tumingin ito sa kanya at ngumiti.
Kapag ganito ang mood ng lalaking ito parang nagwawala ang puso niya.
Ngunit pinilit niyang hamigin ang sarili.

"Ahm, k-kakain ka ba? Ipaghahain kita."

Parang mas lalong tumamis ang ngiti nito sa tanong niya.

"Very wifely," lumapit ito at kaagad na inilingkis ang mga braso sa beywang niya.
"Your lips will do."

May lumukob na init sa katawan niya nang maglapat ang kanilang mga labi. Amoy na
amoy niya ang cologne nito. At gusto niya ang amoy niyon. Kung hindi lamang siya
nahihiya baka isiniksik na niya ang ilong sa leeg nito para singhutin ito.

"I'm going now," dumukwang ito at hinagkan sa ibabaw ng ulo si Samantha. "Be good,
sweetheart. Mag-aral kang mabuti, okay?"

"Opo, Tatay."

"Bye."

"Ingat po, Tatay."

"Siyempre naman. Para sa aking prinsesa at reyna, mag-iingat ako. See you later."

Tumayo siya at inihatid ito hanggang sa may pinto.

"M-mag-iingat ka," aniya.

Kinabig siya nito sa beywang. Sa mabilis na pagyuko ay muli nitong inangkin ang
kanyang mga labi. Akala niya ay simpleng halik lamang ang igagawad nito sa kanya.
Ngunit hindi siya nito tinantanan hangga't hindi niya iniaawang ang bibig.

"Hmn," napaungol siya nang ipasok nito ang dila sa pagitan ng kanyang mga ngipin.

At tila hindi pa ito nakuntento roon, hinawakan siya nito sa likuran ng ulo upang
hindi siya kaagad makalayo. Napapikit na lang siya at ninamnam ang nakaliliyong
dulot ng halik nito.

"Don't tire yourself. Uuwi kaagad ako," may kislap ang mga matang sabi nito saka
pinaraan ang hinlalaki sa ibabaw ng kanyang mga labi.

Namumula ang mukhang bahagya niya itong itinulak sa dibdib.

He chuckled. Pilyo siya nitong pinikitan ng isang mata bago lumulan ng kotse.

Nang makaalis na ito ay binalikan niya si Samantha. Gusto niyang samantalahin ang
pagkakataong iyon para malaya silang makaalis na mag-ina. Pero may kung ano sa loob
niya ang tila piping tumututol.

Magagawa niya bang ipagkait sa kanyang anak ang ginhawang tila nakakasanayan na
nito? At paano si Walter? Nang huli silang magkausap na magkapatid ay nabanggit
nito sa kanya na binigyan ito ng magandang trabaho ni Zeke sa Infinite
Pharmaceuticals. Bukod doon ay may libreng tirahan itong ibinigay sa kanyang
kapatid na parehong malapit sa eskuwelahang pinapasukan nito at sa trabaho.

Maaatim niya bang kunin ang lahat ng iyon sa dalawang taong pinaka-importante sa
kanya?

Nagtatalo ang damdaming ipinagpatuloy niya ang pagtuturo sa anak. Tantiya niya ay
may isang oras ng nakakaalis si Zeke nang i-anunsyo ni Manang Sol na dumating ang
ina ng binata. Si Madam Lee.

"Well, well," mataray na bungad kaagad ng babae nang madatnan silang mag-ina sa
sala. "Ano pa ang ginagawa niyong mag-ina rito? Ang kapal din naman ng pagmumukha
mong ipaako sa anak ko ang bastarda mo, ano?"

Kaagad na tinakpan ni Willa ang mga tenga ng anak.

"Manang, puwede hong pakidala muna sa kuwarto ang bata."

"Opo, Ma'am Willa."

"Uy, Soledad. Diyata at mas kinikilala mo ng amo ang babaing 'yan, ano?"

"Sinusunod ko lang po ang utos ng taong nagpapasuweldo sa akin, Madam Sandra. Si

Sir Zeke."

"Hah! Nabibilang na lamang ang araw ng mag-inang 'yan sa pamamahay na ito.

Magpapakasal si Zeke sa babaing mas karapat-dapat sa estado ng anak ko. Hindi sa
kaparis ng babaing 'yan."

Sa halip na pakinggan ang iba pang sasabihin ni Sandra ay magalang na nagpasintabi

si Soledad habang karay-karay ang tila naguguluhan at natatakot na batang si
Samantha.

"Kung anumang pang-aalipusta ang sasabihin niyo sa akin ay sabihin niyo na ngayong
wala rito ang anak ko."

"Aba, may pangil ka rin pala, ano?"

"Lahat naman ho siguro ng mga nanay ay may pangil. Lalo na kapag ang sangkot ay ang
kapakanan ng kanyang anak."

"Mabuti naman at nauunawaan mo ang bagay na 'yan. I don't want you for my son.
Hindi kayo bagay. He's an heir to a pharmaceutical empire samantalang ikaw ay isang
hamak lamang na tindera ng mga kakanin. Our world is different from yours at
natitiyak kong hindi mo kakayaning makisalamuha sa mundong ginagalawan namin."

"At wala akong intensyon na mapabilang sa mundo niyo," tahasan niyang sagot dito.

Nakakapikon. Tinuruan siyang gumalang sa mas nakatatanda. Pero kung ganito namang
inaalipusta ang pagkatao niya mula ulo hanggang paa ay hindi naman yata tamang
tanggapin niya na lang ang lahat ng sasabihin nito.

"Unang-una sa lahat, hindi ako ang may kagustuhang manatili sa pamamahay na ito
kundi ang anak niyo."

"Dahil pinaniwala mo siya na anak niya ang iyong bastarda."

"Dahan-dahan kayo sa pananalita niyo. Wala kayong ideya sa pinagdaanan ko kaya wala
kayong karapatan na tawaging bastarda ang anak ko."

"Bastarda naman talaga ang anak mo, hindi ba? Bastarda. Walang ama. At
sinasamantala mo ang kahinaan ng anak ko para ipaako ang batang hindi naman sa
kanya."

Mariing kumuyom ang mga kamay ni Willa.

"We already have the DNA test result na nagpapatunay na hindi sa anak ko ang bata.
Kaya kung may natitira ka pa maski katiting na kahihiyan d'yan sa katawan mo,
lumayas ka na sa pamamahay ng anak ko."

Nagtiim ang mga labi ni Willa sa sinabi ng kausap.

"Huwag mo ng hintaying ang mapapangasawa ng anak ko ang magpalayas sa'yo rito.

Anytime soon ay pormal na naming ia-anunsyo sa publiko ang nalalapit nilang kasal."

Parang biglang nagsikip ang dibdib niya sa huli nitong sinabi. Ganoon pa man ay
pinilit niyang iangat ang kanyang mukha. Hindi niya ipapakita sa ina ni Zeke na
durog na durog ang kanyang pagkatao sa mga sinabi nito.

"Huwag po kayong mag-alala, gagawin ko ang sinabi niyo. Hindi niyo na ako
kailangang ipagtabuyan."

"Mabuti at hindi pa naman pala ganoon kakapal ang mukha mo."

"Tama na ang pang-iinsulto. Gagawin ko ang sinabi ko."

"Good, very good."

Nang makaalis ang babae ay nag-unahan sa paggulong ang mga butil ng luha sa
magkabilang pisngi ni Willa. Ang pag-aalinlangan niya kanina na umalis ay tila
pinagtibay ng katatapos lamang niyang argumento sa ina ni Zeke. Tama naman ito.
Hindi siya bagay sa anak nito.

Mabilis niyang pinalis ang luha sa magkabilang pisngi at pilit na hinamig ang
sarili bago pinuntahan si Samantha. Buo na ang loob niya. Aalis na silang mag-ina
sa lugar na iyon.

"Nanay, umalis na po ba 'yong masungit na Ale?"

Hinagod ni Willa ang pisngi ng anak.

"Oo, anak. Umalis na siya."

"Ah, Ma'am Willa, sinusubukan kong tawagan si Sir Zeke kaya lang mukhang busy ang
private line niya. Ibinilin ko na lang sa sekretarya niya na tumawag dito sa bahay
kapag natanggap ang mensahe ko."

"Hayaan niyo na ho 'yon, Manang Sol. May masasakyan ho bang traysikel palabas dito
sa inyong lugar?"

"Naku, wala hong naliligaw na mga ganoong sasakyan dito. Bukod sa lahat ng
naninirahan dito ay mayayaman, mahigpit din ang security rito pagdating sa
pagpapapasok ng mga ganoong sasakyan."

"Ganoon po ba? Anak, palit ka ng mas komportableng damit at sapatos," kaagad na

inasikaso ni Willa ang pagbibihis ng anak.

"Aalis po tayo, Nanay?"

"Oo."

"Ma'am, huwag po sana kayong magpadalus-dalos ng desisyon. Mag-usap po muna kayo ni

Sir. Kahit ano pa ang sinabi ng Mommy niya ay natitiyak kong hindi 'yon papayag na
umalis kayong mag-ina sa pamamahay niya."
"Wala ho kaming lugar sa bahay na ito, Manang Sol," hindi niya lang masabi sa
kasambahay na sa sandaling magsawa sa kanya ang amo nito, sa malao't madali ay sa
ganoong sitwasyon din naman hahantong ang lahat.

At hindi na niya hihintaying mangyari pa iyon.

Nang mabihisan ang anak ay pinaghintay niya ito sandali. Nagpalit siya ng flat
sandals, simpleng blouse at pantalon. Wala na ang mga dati niyang damit kaya
pasensya na lang si Zeke kung isusuot niya ang mga mamahaling damit na binili nito
para sa kanya. Kinuha niya ang kanyang pitaka sa master's bedroom. Mabuti na lamang
at wala pang bawas iyong perang ibinayad sa kanya ni Annika sa cassava cake na
binili nito. May magagamit silang mag-ina.

"Nanay, bakit po tayo aalis? Inaway ka ba no'ng masungit na Ale?" tanong ni

Samantha nang balikan niya ito at karaying palabas.

"Anak, wala munang masyadong tanong, ha? Uuwi na tayo."

"Pero sabi ni Tatay dito na tayo titira."

"Hindi ito ang bahay natin."

"Ma'am, hintayin niyo na po si Sir Zeke at mag-usap kayo. Ako ang mananagot nito
kapag hinayaan ko kayong umalis," nag-aalalang sumunod sa kanila ang may-edad na
kawaksi.

"Pasensya na ho, Manang. Pero ito ang sa palagay ko ay makabubuti para sa aming
mag-ina."

"Ma'am."

Tinangka pa sana siyang pigilan ng ibang mga kasambahay. Ngunit ipinakita niya sa
mga ito na buo na ang kanyang desisyon. At tila umaayon naman sa kanya ang
pagkakataon. Paglabas nila ay isang taxi ang dumaan sa tapat ng bahay. Hindi na
siya nag-isip at mabilis iyong pinara.

"Nanay..."

"Shh, magiging maayos lang tayo, my life. Magtiwala ka lang kay Nanay, ha?"
hinagkan ni Willa ang tuktok ng ulo ni Samantha. Nangingilid ang luha nito at
halatang labag sa kalooban nito ang naging desisyon niya.

~0~

NG mga sandaling iyon ay panauhin ni Zeke sa opisina nito ang bunsong kapatid na si
Annika. Dala ng dalaga ang pinagtagpi-tagpi nitong resulta ng DNA test na ipinagawa
ni Vincent. Ang orihinal na paternity test result.

"Christ! To think that I almost believed her," reaksyon ng binata nang makita ang
papel.

"I don't know what's gotten into her. Kagabi ay narinig ko siyang nakikipag-usap
kay Mrs. Evelyn Quirino. I think she's trying to set you up with her daughter."

"No way. Ako lang ang may karapatang magpasya kung sino ang babaing pakakasalan
ko."

"I'm happy to hear that. By the way, I missed Sammy. When can I see her?"
"How about we eat lunch together?"

"Perfect."

"I'll call Manang Sol para makapagluto siya ng espesyal na pananghalian."

Pero hustong makonekta ang tawag niya sa kasambahay ay isang masamang balita ang
ibinungad nito sa kanya.

"Pinalayas po ng Mommy niyo ang mag-ina niyo, Sir."

naku, ano na kaya ang gagawin ni Zeke?

frozen_delights

Space
Chapter Eighteen

SA halip na tumuloy sa kanilang bahay ay naisipan ni Willa na dumaan sa dati nilang

kapitbahay na si Olivia. Ang huling balita niya rito ay magtatayo ito ng kantina.
Baka maka-ekstra siya rito ng pagluluto habang wala pa siyang tiyak na
mapagkakakitaan. 'Yong puwesto niya kasi sa simbahan, balita ni Walter ay
pinuwestuhan na ng iba. Ang siste mo, kakanin din ang paninda. Alangan namang
bumalik pa siya roon at magtinda ulit ng ganoon.

"Willa, mabuti naman at nadalaw ka," natutuwang salubong sa kanya ni Olivia.

Mula sa kanya ay lumipat ang tingin nito kay Samantha.

"'Yan na ba ang anak mo? Ang laki na, ah. At ang ganda. Pero parang hindi mo
masyadong kamukha. Siguro sa tatay kumuha, ano?"
Lihim na napailing si Willa. Bukod sa pagiging magkapitbahay nila dati ay kababata
niya rin ito at madalas na kalaro sa piko. At kahit matagal-tagal na rin silang
hindi nagkikita ay wala pa rin itong pagbabago. Ito pa rin ang madaldal at walang
preno ang bibig niyang kababata.

"Kumusta?" pinatuloy sila nito sa loob ng bahay. "Pasensya ka na rito sa bahay ko

at medyo makalat. Alam mo na kapag may tsikiting, parang walang kalinisan sa loob
ng bahay. Kaliligpit mo pa lang may makikita ka na namang kalat."

Ngumiti lang siya. Sinipat niya ang mukha ng kanyang anak. Mula nang bumaba sila ng
taxi ay wala na itong kibo.

Kaagad silang ipinaghanda ng miryenda ni Olivia. Cake at pineapple juice. Hindi pa

sila nanananghalian kaya naisip ni Willa na siguro ay gutom na ito kaya mukhang
wala sa mood.

"Kain na, 'nak. Chocolate cake, o. Di ba paborito mo 'yan."

Umiling lang ito, bahagyang nakalabi.

"May sumpong?" natatawang komento ni Olivia.

"Pasensya ka na," napapahiyang hingi niya ng dispensa sa kababata.

"Wala 'yon. Normal lang sa mga bata ang magtantrum paminsan-minsan. Pareho sila ng
panganay ko. Maiba ako, bakit napasagsag ka? O dinadalaw mo lang ba talaga ako?"

"A-ang totoo ay nagbabakasakali lang ako kung puwede mo akong kuning tagaluto sa
kantinang binuksan mo."

"A, 'yon ba? Ikaw talaga ang gusto kong kuning tagaluto dahil subok ko naman na ang
kalibre mo sa pangungusina. Kaso, pumasok sa eksena ang biyenan ko. Siya ngayon ang
nangangasiwa sa kusina ng kantina."

Biglang nanlumo si Willa. Mukhang mabibigo pa ang lakad niya.

"Pero kung interesado ka, ipapakilala kita sa kanya. Hindi 'yon marunong magluto ng
kakanin, eh. Marami ang naghahanap sa amin ng miryendang kakanin kaya kung
magkakaayos, ikaw ang ipi-prisinta kong magluto ng mga kakanin para sa hapon."

"Ikaw ang bahala," lihim na napagkrus ni Willa ang mga daliri.

Nang araw ring iyon ay ipinakilala nga siya ni Olivia sa biyenan nito. Parang
diskumpiyado ang may-edad na babae nang hagurin siya ng tingin.

"Talaga bang marunong magluto 'yang kaibigan mo?"

"Oo naman, 'Ma. Nakapag-college pa nga kamo 'yan kaya marami siyang alam sa tamang
paghahanda ng mga lulutuin."

"Nakapag-college naman pala, eh. Bakit nagluluto ng kakanin? At porke ba nakapag-

college, maalam na sa kusina? Para mo na ring sinabi na wala akong alam sa
pangungusina dahil hindi man lang ako nakatapak ng hayskul?"

"'Ma, hindi naman po 'yon ang ibig kong sabihin. Naisip ko lang po kasi dagdag-kita
rin sa atin kung magdadagdag tayo ng mga kakanin para roon sa mga estudyante at mga
napapadaang kustomer na hindi gustong kumain ng kanin at ulam."
"Dagdag-kita? E, saan mo kukunin ang ipapasuweldo r'yan sa kaibigan mo? Iyon ba ang
dagdag-kita?"

Palihim na kinalabit ni Willa si Olivia. Nauunawaan niya na. Sa hindi tuwirang

salita, hindi siya welcome sa biyenan ng kaibigan kaya hindi na niya dapat pang
ipagpilitan ang sarili roon.

"Ayos lang, Olivia. Maghahanap na lang ulit ako ng mapupuwestuhan ng kakanin sa

lugar namin."

"Pasensya ka na, ha? Akala ko ako ang may-ari ng kantinang ito, eh. Pero lumalabas
yatang salimpusa na lang ako sa mga desisyon," sarkastikong sabi ni Olivia sa
mahinang tinig.

Nang lumingon ang biyenan nito sa kanila ay bahagyang inilayo ni Willa ang
kaibigan. Minsan na nga lang siyang dumalaw, gulo pa ang dinala niya.

"Hindi na rin kami magtatagal," aniya rito.

"Ano ba ang sinasabi mo riyan? Sa bahay na kayo matulog na mag-ina. Dalawang oras
pa ang ibibiyahe niyo. Bukas ng umaga na lang kayo umuwi para makapagkumustahan man
lang tayo nang matagal-tagal. Kuwentuhan mo ako kung ano na ang nangyari sa buhay
mo magmula nang umalis kayong magkapatid doon sa atin."

Tipid na napangiti na lamang si Willa. Nang balingan niya ng tingin ang anak ay
ganoon pa rin ang mood nito. Magmula nang umalis sila sa bahay ni Zeke hanggang sa
maghapong iyon na nakalipas ay pansinin-dili siya nito.

Ibig mang mapikon sa ipinakikitang attitude ng anak ay nagtimpi na lamang siya.

Mukhang sa maikling panahon na nakasama nito ang ama ay napalapit na kaagad ang
loob nito kay Zeke. At kahit hindi dapat ay may naramdaman siyang pagseselos.
Palibhasa ay nahirati siyang siya lamang at si Walter ang iniikutan ng mundo ng
kanyang anak. Nakakapanibagong ngayon ay may kahati na siya sa pagmamahal nito.

~0~

PAKIRAMDAM ni Zeke ay masisiraan na siya ng bait sa pag-aalala. Dalawang beses na

siyang nakabalik sa tinitirhan nina Willa ngunit wala roon ang kanyang mag-ina.
Lahat ng puwede nilang pagtanungan ay natanong na rin nila ngunit walang nakakita
sa mga ito na bumalik ng bahay.

"Fuck!" Kung tao lang siguro ang kanyang manibela ay bugbog-sarado na iyon. Muli
niyang tinawagan si Walter. "Tumawag na ba ang kapatid mo?"

"Hindi pa. Nag-aalala na nga rin ako, Kuya. Wala naman silang ibang puwedeng
puntahan."

"Shit," tulirong umibis siya ng kotse. "Kapag tumawag siya, kahit anong oras.
Tawagan mo ako, okay?"

"Okay."

Napabuga siya ng hangin sa bibig. Gabi na. Saan posibleng magpalipas ng oras ang
kanyang mag-ina. Ayon kay Walter ay wala silang kakilalang ibang kamag-anak. Pareho
ring laki sa lungsod ang magkapatid kaya walang probinsyang mapupuntahan ang mga
ito.

Oh, God. Where are you, Willa, Sammy? Mariin niyang napisil ang likuran ng batok.
Hindi niya alam kung may pera ito. O kung meron man ay natitiyak niyang hindi iyon
masyadong makasasapat sa pangangailangan ng mga ito. Binigyan niya ng credit card
at ATM si Willa, pero iniwan nito ang mga iyon kasama na ang binili niyang bagong
cellphone.

God damn it, parang binabayo ang dibdib niya sa labis na pag-aalala.

Nang maalala niya kung sino ang responsable sa lahat ng iyon ay may umahong galit
sa kanyang dibdib. Tinawagan niya ang ina.

"Zeke, mabuti naman at naalala mo pa akong tawagan."

"And probably this will be the last that I will call you, Mother. Kapag may
nangyaring masama sa mag-ina ko, tinitiyak ko sa inyong mawawalan kayo ng isang
anak."

"Zechariah!"

Mabilis ng tinapos ni Zeke ang tawag at hindi na ito hinintay pang magsalita. Nang
tumawag ito sa kanya ay ni-reject niya ang tawag nito. Muli siyang lumulan sa
kanyang kotse. Hindi niya alam kung saan pa hahanapin ang kanyang mag-ina. Isang
pangalan ang bigla niyang naalala. Si Paige.

Naisip niyang tawagan ito. Pero sa huling sandali ay nagbago ang kanyang isip. Mas
mabuti siguro kung puntahan na lamang niya ito nang personal. Dahil kung tama ang
hula niya na ito ang tinakbuhan ni Willa, posibleng itanggi nito na naroroon ang
kanyang mag-ina.

Mabilis niyang pinatakbo ang kanyang sasakyan. Malakas ang kabog ng dibdib niya.
Sana tama ang hula niya na naroroon si Willa at ang kanilang anak.

~0~

MATAPOS maghapunan ay naalala ni Willa na tawagan ang kapatid. Natitiyak niyang

mag-aalala ito kapag nalaman nitong umalis silang mag-ina sa poder si Zeke. At
dahil wala namang landline sina Olivia, naisip niyang makigamit sandali ng
cellphone nito.

Nang araw na ipamili silang mag-ina ni Zeke ay binilhan din siya nito ng mamahaling
cellphone. Pero dahil ayaw niyang magdala ng kahit na ano mula rito--maliban sa
suot nilang mag-ina, dahil alangan namang maglakad sila nang hubo't hubad--hindi
niya dinala ang cellphone. O kahit ang credit card at ATM na ibinigay nito.

"Walter?"

"Ate, nasaan kayo? Kanina pa namin kayo hinahanap. Ano ba ang nangyari?"

"Walter, kasama mo ba si Zeke?"

"Hindi. Magkahiwalay kaming naghahanap sa inyo ni Samantha. Nasaan ba kayo? Sabihin

mo sa akin ngayon at pupuntahan ko kayong dalawa."

"Ayos lang kami. Kailangan ko lang munang mag-isip. Uuwi rin kami ni Samantha
bukas."

"Ate, may problema ba? Sabihin mo sa akin. Nag-away ba kayo ni Kuya Zeke?"

Kuya Zeke. Hindi niya maiwasang punahin ang paraan nito ng pagtukoy sa una. Mukhang
tulad ng anak niya ay nakuha na rin ni Zeke ang amor ng kapatid niya.
"Sa palagay ko ay hindi kami bagay sa isa't isa. Kailangan ko ng panahon para pag-
isipan ang sitwasyon naming dalawa."

"Paano si Samantha?"

"Wala namang problema sa akin kung mag-aalok siya ng suporta. Pero sa ngayon ay
hanggang doon na lang muna siguro."

"Ate..."

"Sige na. Nakitawag lang ako para ipaalam sa'yo na ayos lang kaming mag-ina.
Nakakahiya naman sa may-ari ng cellphone at baka maubos ko na ang load."

"Nasaan si Samantha? Safe ba ang tinutulugan niyo?"

"Oo naman, naririto siya sa tabi ko. Ayos lang kami. Huwag kang mag-alala. Sige na.
Tatawagan na lang ulit kita."

"Sige. Mag-iingat kayo."

"Ikaw rin."

~0~

MATAPOS ang tawag ay saglit na pinag-isipan ni Walter ang sinabi ng kapatid.

"Sa palagay ko ay hindi kami bagay sa isa't isa. Kailangan ko ng panahon para pag-
isipan ang sitwasyon naming dalawa."

Nakiskis niya ang likuran ng kanyang ulo.

Aish.

Higit sa anupaman, naaawa siya sa kanyang pamangkin. Gusto niya itong lumaki sa
isang kumpletong pamilya. May ama at ina. At bagaman pareho silang masikap na
magkapatid, alam niyang mas madali para kay Zeke na ibigay ang lahat ng
pangangailangan nito.

Nakuskos niya ng mga daliri ang ituktok ng kanyang ulo.

Nang tumunog ang kanyang cellphone ay kamuntik na niyang mabitiwan iyon.

"Kuya Zeke."

"Tumawag na ba si Willa?"

"Uh..."

sasabihin kaya ni Walter?

votes, comments and follow :)

frozen_delights
Turning Point
Chapter Nineteen

NAPAKURAP-KURAP si Willa nang imulat ang mga mata. Hindi pa nakuntento, bahagya
niyang kinusot ang mga mata para tiyaking hindi siya nagkakamali sa kanyang
nakikita. Si Zeke, nakaupo sa may paanan niya. Nang iligid niya ang kanyang mga
mata ay nagulat siya nang ma-realized na wala na siya sa bahay nina Olivia. O
panaginip niya lamang ba ang lahat ng nangyari kahapon? Dahil paanong naroroon na
naman siya sa bahay ni Zeke at nakahiga sa malaking kama nito?

"How do you feel? Hindi ka ba nahihilo?"

Nahihilo? Takang napatutok ang mga mata niya rito.

"I drugged you. Alam ko kasing kapag nagising ka ay hindi ka sasama nang maayos
pauwi kaya pinaamoy kita ng pampatulog."

Napaawang ang bibig niya sa pagkagulat. Hindi niya alam kung ano ang iisipin sa
lalaking ito.

"Nasaan si Samantha?"

"Sleeping comfortably in her own bed," nagtiim ang mga labi nito at nakita niya ang
pagkislot ng panga nito sa sumunod nitong sinabi. "Don't ever do that again. Ang
matulog sa ibang bahay lalo at may kasama kayong lalaki. What if something happened
to you and our daughter?"

"Mabuting tao ang asawa ni Olivia. Hindi niya kami gagawan ng masama."

"Right. Ganyan din ang akala ng seventy five percent ng mga kababaihang naging
biktima ng rape."

Napasinghap si Willa sa sinabi nito.

"Mabigat na akusasyon 'yang sinasabi mo, alam mo ba 'yon? Matinong lalaki si

Ramon."

"Matino? He was ogling your breasts while I was carrying you out of their house."

Napatiim ang mga labi niya sa sinabi nito. Sasabihin niya sanang baka nagkamali
lamang ito ng tingin. Medyo banlag kasi ang mga mata ni Ramon. At kung hindi
pagmamasdang mabuti kung saan ito nakatingin ay mapag-iisipan talaga ito ng masama.
Pero hindi na lamang niya iyon sinabi kay Zeke dahil nakikita naman niya kung gaano
ito kagalit.

Bumangon na siya para bumaba sana ng kama. Pero naudlot iyon sa sumunod nitong
sinabi.

"Let's get married tomorrow."

Saglit siyang tila na-freeze.

"Hindi solusyon sa lahat ng bagay ang kasal," malamig niyang sagot sa sinabi nito.

"Huwag mong intindihin si Mommy. Hindi siya ang pakikisamahan mo kundi ako.
Besides, hindi mo naman siya madalas na makikita. Hindi kita pipiliting sumama sa
mga family gatherings na naroroon siya. Ikaw, ako at si Samantha lamang ang
mahalaga."

"Paano mong naisip na ang Mommy mo ang problema? Hindi man lang ba nagdaan sa isip
mo na baka ayaw ko talagang magpakasal sa'yo?"

Nakita niya nang matigilan ito sa kanyang sinabi.

"At isa pa, nakita mo na ang resulta ng DNA test na ipinagawa ng kapatid mo.
Lumalabas doon na hindi mo anak si Samantha. At 'yon din ang paniniwala mo, di ba?
Kaya mo nga ako pinuwersa ng gabing 'yon, naaalala mo?"

Tingin ni Willa ay biglang tinakasan ng kulay ang mukha ni Zeke sa sinabi niya. May
nagdaang guilt sa mukha nito.

"I'm sorry."

Hindi niya inaasahan ang pagpapakumbaba nito. O ang paghingi ng tawad. And
normally, iyong iba kapag humihingi ng tawad ay may karugtong na excuse para sa
kanilang sarili. Pero hindi nito ginawa ang alinman sa mga iyon. He's sorry. Simple
at may kababaang-loob.

"Mom faked the DNA test result. Hawak ko ang original. Anak ko si Samantha. At
nakahanda akong gawin ang lahat para may kalakhang buong pamilya ang ating anak."

Sa lahat ng sinabi nito ay iyong huli lamang ang tumatak sa isipan niya. Na gagawin
nito ang lahat para may kalakhang buong pamilya ang kanilang anak. Ibig bang
sabihin niyon ay nakahanda rin itong isakripisyo ang sariling damdamin para kay
Samantha?

"Liligawan kita."

Pakiramdam niya ay lumaktaw ang pintig ng kanyang puso.

"Liligawan kita hanggang sa mapatawad mo ako at pumayag kang magpakasal sa akin."

Nagbibiro ba ito?

"I mean it."

"Gusto kong magtrabaho. Gusto kong bigyan mo ako ng kalayaang kumita ng sarili kong
pera."

"What?"

"Kung sincere ka na makuha ang tiwala ko at kapatawaran para magpakasal sa'yo,

hahayaan mo akong maging malaya at gawin ang bagay na makakapagpasaya sa akin."

Halatang tutol ito pero sa huli ay wala itong nagawa kundi ang tumango.

"At meron pang isa."

"What else?"
"No sex."

Isang malutong na mura ang biglang lumabas sa bibig nito.

"No fucking way!"

"Kung gano'n ay iba na lang ang alukin mo ng kasal. Dahil hinding-hindi ako
magpapakasal sa'yo."

"Fuck!"

"At puwede bang tumigil ka sa kamumura mo?"

"Kasama rin ba 'yan sa mga kundisyones mo?" sarkastikong tanong nito. "Ano pa?"

Tumiim ang kanyang mga labi.

"Kung ayaw mo, hindi naman kita pinipilit," sikmat niyang sagot dito.

"Hindi mo ba ako narinig? Gusto kong magkaroon ng kumpletong pamilya ang anak
natin. And unlike you, nakahanda akong isantabi ang lahat para mangyari 'yon."

Unlike you? Kulang na lang ay tahasan nitong sabihin na makasarili siya. Ganoon nga
ba ang ginagawa niya, nagiging makasarili siya? Gusto niya lang namang ipakita rito
na hindi siya mahina kaparis ng iniisip nito o ng matapobre nitong ina. Na kaya
niyang tumayo sa sarili niyang mga paa na hindi umaasa kahit kanino. Ayaw niyang
ang buhay niya ay maging isang tipikal na Cinderella. From rags to riches. Na kaya
lamang nakaahon sa kahirapan ay dahil nakakuha ng isang mayamang prinsipe.

"Bukas ay magpasa ka ng resume. Titingnan ko kung saan ka puwede sa opisina."

"Hindi ka ba nakikinig? Gusto ko ng kalayaan, iyong hindi umaasa sa'yo. Maghahanap

ako ng mapagkakakitaan ko sa sarili kong paraan."

Narinig niya ang mahina nitong pagmumura. Gustong-gusto na niyang tampalin ang
bibig nito. Pagkuwa'y napahilamos ito ng mukha na parang nagtitimpi lamang ng inis.

"Fine. Gawin mo ang gusto mo. Pero may kundisyon din ako."

Gusto niya sana itong talampakin na wala itong karapatang humingi ng kundisyon.
Ganoon pa man ay nakinig na lang siya.

"Bawal kang magpaligaw o mag-entertain ng kahit na sinong lalaki. Nagkakaintindihan

ba tayo?"

"Hindi mo ako kailangang pagsabihan tungkol d'yan. Kahit naman dati pa ay hindi
talaga ako tumatanggap ng manliligaw," mariin niyang sagot.

"Mabuti."

At dahil umaga na, ipinasya ni Willa na bumangon na at maghilamos. Papasok na siya

ng banyo nang maisip niyang lingunin si Zeke. Pahingalay itong nakasandal sa upuan
habang hinahagod ng kamay ang magkabilang sentido.

Natulog na kaya ito? Inawat niya ang sarili na magtanong. Baka ma-misinterpret pa
nito at isiping nag-aalala siya.

Hindi nga ba? tila tuksong ukilkil ng isang munting tinig.

Napaingos siya sa hangin saka pumasok ng banyo.

~0~

NO sex.

Fuck. Hindi kaya ako tuluyang maging rapist nito? saloob-loob ni Zeke.

Nang iuwi niya ito kagabi na himbing na himbing ay hindi birong pagtitimpi sa
sarili ang kanyang ginawa upang hindi ito pakialaman. At kahit malakas ang aircon
ay tinagaktakan pa rin siya ng ga-munggong pawis matapos itong palitan ng pantulog.

Ang sinabi niya rito tungkol sa asawa ng kaibigan nito ay totoo. Lalaki rin siya.
At hindi niya gusto ang malagkit na tinging ipinupukol nito kay Willa. Mabuti na
lamang at napilit niya si Walter na sabihin sa kanya ang pagtawag ng kapatid.
Ibinigay nito sa kanya ang numero ng cellphone na ginamit ni Willa. Mula roon ay
siya na ang nakipag-ugnayan sa may-ari ng cellphone na ginamit nito. At dahil
mahusay siyang makipag-negotiate, nadaan niya sa pangungumbinsi ang babae na
nakilala niyang si Olivia, na sabihin sa kanya kung nasaan ang kanyang mag-ina. And
as the saying goes, the rest was history.

At dahil alam niyang likas na may katigasan ang ulo ni Willa, naghanda na siya ng
pampatulog para hindi na ito makapalag pa. Of course, isinama niya si Walter sa
pagsundo sa kanyang mag-ina para maging madali ang lahat.

Ang problema niya lang ngayon ay kung paano niya ba ito susuyuin sa mabilis na
paraan. Hindi siya makakatiis na katabi ito sa pagtulog nang walang nangyayari.

Muli siyang napamura nang malutong.

kawawang Zeke.

diyeta :)

more followers, guys. help me reach my fourth goal.

frozen_delights
Willa's Suitor
Chapter Twenty

"MA'AM Willa, special delivery."

Pinigil ni Willa sa paglawak ang isang ngiti nang makita ang bouquet ng red roses
na dala-dala ni Manang Sol. Tinotoo ni Zeke ang sabi nitong panliligaw sa kanya.
Limang araw na ang nakakaraan magmula nang iuwi sila nitong mag-ina mula sa bahay
ni Olivia. At sa limang araw na nakaraan ay dalawang beses na rin siyang
nakakatanggap ng bouquet ng mga pulang rosas. Kung araw-araw siya nitong padadalhan
ng bulaklak, may palagay siyang malapit ng magmukhang flower shop ang buong bahay.

Binasa niya ang card na kalakip ng rosas.

Willa

I'll pick you up before seven. Have dinner with me tonight.

Zeke

May naramdaman siyang excitement sa idea na makikipag-date siya rito. Kaya lang ay
parang hindi naman niya maatim na iwan ang kanilang anak sa mga kasambahay tapos
silang dalawa ay nasa labas at naghahapunan.

Iniisip niya pa lamang ang bagay na iyon nang may mag-buzzer sa labas ng bahay.
Mayamaya ay nakita niyang kasunod ng kasambahay si Annika.

"Tita Annika!" tuwang sumalubong kaagad dito si Samantha.

"Hello, angel!" masayang nagyakap ang dalawa.

Mula nang mangyari iyong insidente ng paglalayas nilang mag-ina ay may dalawang
beses ng napadalaw si Annika sa kanila. Humingi rin ito ng dispensa sa ginawa ng
ina. Sa ikalawang beses na pagdalaw nito ay namasyal sila at nag-shopping. Minus si
Zeke pero may kabuntot silang dalawang bodyguards sa takot yata nito na muli silang
maglayas na mag-ina.

"Hi, Ate Will. Makiki-sleepover ako tonight para samahan si Sammy habang nagdi-date
kayo ni Kuya."

May bahid-panunukso ang boses nito na ikinapula ng magkabila niyang pisngi.

"Salamat."

"Puwede rin kitang tulungang pumili ng damit na isusuot mo kung nahihirapan kang
pumili."
Napaisip siya. "Oo nga pala. Wala akong idea kung saan kami magdi-dinner kaya hindi
ko alam kung ano ang dapat kong isuot."

"Don't worry, Ate Will. Leave everything to me," parang nai-excite na sabi nito.

Alas singko pa lamang ay pinagbabad na siya ni Annika sa bath tub. Para raw
paglabas niya ng banyo ay naggo-glow ang kanyang balat. Nakasunod lang siya sa
bawat instructions nito dahil wala naman siyang alam sa pagpapaganda.

Maganda lang talaga ako, natatawang naisip niya.

Matapos niyang maligo ay ito na rin ang nag-ayos ng kanyang buhok at make-up.

"Wow, ang ganda-ganda niyo po, Nanay."

Natawa si Willa sa reaksyon ng anak. Pero siya man ay nagulat at namangha sa

kanyang transformation matapos siyang maayusan ni Annika at makapagbihis ng damit
na napili nito. Ang sosyal-sosyal ng dating niya. Kung titingnan siya sa mga
sandaling iyon ay walang mag-aakala na tindera lamang siya ng kakanin.

Lihim siyang napailing sa naisip. Sa nakalipas na ilang araw ay naiisip niya pa rin
ang mga insultong binitiwan ng Mommy ni Zeke. At dahil doon, lalo siyang nagiging
pursigido na magsumikap na mapaunlad ang sarili.

"By the way, Ate Willa. I heard you want to work. May proposal sana ako, eh. If
you're interested," ani Annika.

"Anong proposal?"

"Since, mahusay ka sa pagluluto at ako naman, gusto kong magsimula ng maliit na

business. Naisip ko, bakit kaya hindi tayo mag-partner? I have funds to start a
small business pero wala akong kakayahan na katulad mo para mag-umpisa ng isang
negosyo."

"Inutusan ka ba ni Zeke para--"

"Oh, no. Honest to God he doesn't even have a clue to what I was thinking when he
mentioned it to me. May pagka-chauvinist kasi 'yon si Kuya. Naniniwala siyang ang
mga babae ay hindi nagta-trabaho at dapat na nasa bahay lang at nag-iintindi ng mga
pangangailangan ng kanyang asawa at mga anak."

Napangiti siya sa description ni Annika sa nakatatandang kapatid.

"Interesado ako. Pag-usapan natin 'yan sa ibang araw."

"Great."

Quarter to seven ay dumating si Zeke para sunduin siya. Saglit siya nitong hinayon
ng tingin mula ulo hanggang paa. Nakagat ni Willa ang loob ng kanyang pisngi habang
hinihintay ang verdict nito sa ayos niya.

Pangit ba? nag-aalalang naisaloob niya nang may ilang sandaling kumunot ang noo
nito.

"Bumalik ka sa loob at magpalit ka ng damit," parang bad trip na sabi nito.

"Ano?" halos sabay pang reaksyon nila ni Annika.

"I don't remember buying that dress for you," sabi nito.

"Binili namin ito ni Annika noong mag-shopping kami," aniya.

"Then take it off and change. Gabi na at malamig sa lugar na pupuntahan natin.
Litaw na litaw ang mga punong-braso mo."

"Kuya, you're being irrational. Kung nag-aalala kang malamigan si Ate Willa, eh di
yakapin mo."

Pinandilatan ng mga mata ni Willa si Annika. Natawa lang ang huli saka siya
pinikitan ng isang mata.

Parang saglit namang pinag-isipan ni Zeke ang suggestion ng kapatid saka siya
muling hinayon ng tingin. Lihim na napailing si Willa.

"Kukuha na lang ako ng alampay," aniya na pumihit na sanang pabalik ng bahay para
kunin ang shawl na nakatabi sa kanyang closet.

"No, don't bother," mabilis na nahagip ni Zeke ang kanyang kamay. "Mali-late na
tayo sa reservation natin."

"Have a wonderful time, guys," ani Annika.

Ipinagbukas siya ng pinto ni Zeke. Bago ito lumulan sa driver's seat ay nilapitan
muna nito ang anak at hinagkan.

"Sleep early and don't wait for Nanay and Tatay, okay?"

"Aprub, Tatay."

Nakangiting lumulan na ng kotse si Zeke. Bago paandarin ang kotse ay lumingon pa

muna ito sa kanya at bahagyang dumukwang upang tiyaking nakakabit na ang seat belt
niya.

"A-ayos na," halos kapusin ng paghingang sabi niya rito.

Ang lapit-lapit kasi nito at halos magsanib na ang kanilang mga hininga.

"Sinisiguro ko lang. Better safe than sorry."

Iningusan ito ni Willa.

"Para-paraan ka lang, eh," nakalabing sabi niya rito.

"And I am not going to deny it," wika nitong bumaba ang tingin sa kanyang mga labi.

Napalunok siya sa mainit na tinging ibinigay nito sa kanya. At nang humaplos ang
mainit nitong hininga sa bibig niya ay parang biglang nangulila ang mga labi niya
na matikmang muli ang halik nito.

Tumupad ito sa usapang hindi siya gagalawin hangga't hindi pa siya nito
napapasagot. Gayunma'y alam niyang hindi birong pagtitiis ang ginagawa nito sa
tuwing matutulog na silang magkatabi sa kama. Ayaw naman nitong bumukod siya ng
higa dahil lalo lamang daw itong mahihirapang makatulog. Kaya ang siste, may mga
oras na nagkukulong ito sa banyo. Nang tanungin niya ito kung masama ang tiyan ay
isang blangkong tingin lamang ang ibinigay nito sa kanya.

Nang umayos ito ng upo at paandarin ang sasakyan ay isang pagkalalim-lalim na

paghinga ang hinugot nito. Pagkaraan naman ng mahigit kalahating oras ay narating
nila ang restaurant na pakay. Hindi na nagtanong si Willa kung nasaang lugar sila.
Pero gusto niya roon. Mukhang exclusive at kubli sa maingay na aktibidad ng
lungsod. At totoo ang sabi ni Zeke, medyo malamig nga ang lugar. Para silang nasa
isang nature's park. Sa background ay may naririnig siyang mahinang lagaslas ng
tubig habang may pumapailanlang na malamyos na tugtog.

Inihatid sila ng headwaiter sa pandalawahang mesa na naka-reserba para sa kanila.

"Would you like to take your order now, Sir?"

"Yes."

Kaagad silang binigyan ng menu book ng tagasilbi.

Pinasadahan ng tingin ni Willa ang mga pagkaing nakasulat sa menu. May ilang
pamilyar na putahe sa kanya roon pero hindi pa niya natitikman kaya gusto niyang
subukan. Mahilig din siyang kumain dahil nga sa hilig niya sa pagluluto. Pero dahil
kakanin ang madaling mabenta sa kanilang lugar, doon siya nagpokus.

Nang makaalis ang waiter ay napansin ni Willa na salubong na salubong ang kilay ng
kanyang kasama.

"May problema ba?" tanong niya.

"Meron. But I'll take good care of it. Wait here, hindi ako magtatagal."

Bago pa siya naka-oo ay tumayo na ito.

Isini-serve na ng isang waitress ang pagkain nila nang bumalik si Zeke. May dala
itong jacket na kaagad ibinalabal sa mga balikat niya bago naupo.

"Salamat." Medyo nilalamig na nga siya.

Naisip ni Willa na sa susunod na magsusuot siya ng damit na kaparis ng suot niya ay

magdadala na siya ng shawl. Medyo exposed kasi ang mga balikat niya at mga punong-
braso sa suot na damit. Malambot ang tela niyon na medyo hakab sa pangangatawan ang
tabas at ang tirante ay gold chain.

"Let's eat," sabi nito.

Natakam siya sa steak na nakahain sa kanyang harapan. Ang bango ng aroma. Sinimulan
niyang hiwa-hiwain ang karne. Nang makita ni Zeke na nahihirapan siyang i-slice
iyon ay kinuha nito ang kanyang plato at ito na ang naghiwa para sa kanya.

"Thank you."

Maya'tmaya itong naka-assist sa kanya. Kulang na lang ay subuan siya. At hindi niya
itatangging kinikilig siya sa lahat ng iyon. Nang ipagsalin siya nito ng wine ay
hindi siya tumanggi. Nakakatuwa ring maka-experience ng mga bagay na dati ay sa
telebisyon niya lamang nakikita.

"More wine?"

"Lalasingin mo ba ako?"
"Bakit ko naman gagawin 'yon?" inosente ang mukhang tanong nito.

"Dahil balak mong mag-take advantage."

"I'm a gentleman, honey."

"Talaga?" hindi niya na lang binanggit dito na sa mga gabing akala nito ay tulog na
tulog na siya ay pasimple itong humahaplos sa kanyang katawan.

Ganoon pa man ay hindi siya tumutol. Hanggang sa makatatlong salin din ito ng alak
sa kanyang goblet. Hindi naman daw iyon nakakalasing. Pero nang lumabas sila ng
restaurant ay medyo lightheaded na siya. Hinayaan niya na lang si Zeke na alalayan
siya pasakay ng kotse.

Akala niya ay uuwi na sila. Pero meron pa itong pinagdalhan sa kanyang espesyal na
lugar. Kung anu-ano pa ang naglarong eksena sa utak niya nang ihimpil nito ang
kotse sa isang medyo madilim na park. Nang patayin nito ang makina ng kotse at
bahagyang i-recline ang upuan niya at magdilim ang loob ng sasakyan ay natigilan
siya.

"Zeke, may usapan ta--" ang anumang sasabihin niya ay nahinto nang biglang sumabog
sa papawirin ang makulay na fireworks! "Wow."

Marahil ay tumagal din iyon ng bente minutos. Napakaganda. At parang nakadagdag pa

sa attraction niyon ang matataas na building na malapit sa pinangyayarihan ng
fireworks display.

"You like it?" ani Zeke.

Hindi niya namalayang magkahawak pala ang mga kamay nila kung hindi pa ito
nagtanong.

"Oo. Ang ganda."

"Nalaman ko lang kanina na may gaganaping fireworks display sa Quattro Assi Casino.
Naisip kong dumaan dito para makita mo."

Napangiti siya. Parang iyon ang naging pinaka-highlight ng date nila.

si Willa, mukhang tigang na :)

assuming.

no sex pala, ha?

frozen_delights
Territorial
Chapter Twenty Two

SA loob ng dalawang buwan ay naging buhos ang atensyon ni Willa sa negosyong

pinagsosyohan nila ni Annika. Siya ang naging hands-on sa pangangasiwa ng kanilang
cafe at lahat ng mga kakailanganin dito habang si Annika naman ay sa financial at
legal matters. Ang especialty ng cafe slash snack bar nila ay Filipino snacks--from
bibingka to palitaw. Ang beverages nila ay freshly-brewed kapeng barako at seasoned
fruit juice.

Two months later ay binuksan nila ang store na may pangalang Samantha's Sweet
Bites. Maliit lamang ang cafe ngunit maganda ang puwesto nito dahil nasa commercial
area ito na accessible sa mga office workers at estudyante. Hindi nila inaasahan na
dudumugin sila sa opening. Bakit nga naman hindi, dumating sa opening ang guwapong
commercial slash ramp model na kapatid nina Annika at Zeke, si Vincent.
Pinagkaguluhan ito ng mga fans.

"Bihirang lumabas ng public 'yan si Kuya Vince kapag wala rin lang siyang
engagement," sabi sa kanya ni Annika. "Buti naman at dumating siya ngayon. May free
endorsement na tayo."

Parang kinikilig na natawa ito. Nahawa siya sa katuwaan nito.

"Guys, I want you to meet my sister Annika and her business partner, Willa."

Tongue tied si Willa nang lapitan sila ni Vincent at ipakilala sa dalawang kasama
nito.

"Si Direk Anton Frias at Mr. Sean Machts, my producer."

Nakangiting kinamayan nila ni Annika ang dalawang lalaki.

"Can I interest you to pose in Extraordinaire?"

Nang bahagya siyang sikuhin ni Annika ay hindi pa malalaman ni Willa na siya pala
ang kinakausap ni Sean Machts. Akala niya kasi ay si Annika ang tinutukoy nito
dahil napakaganda ng dalaga para maging modelo rin na kaparis ng Kuya Vincent nito.
"Oh, me?" teka, ano nga ba 'yong Extraordinaire? Hindi niya alam kung ano iyon.
Cooking magazine ba iyon o...?

"Absolutely not," matigas na wika ng isang tinig mula sa likuran nila.

Napasinghap na lang si Willa nang sukat hawakan siya niyon sa siko at dagling
hilahin sa tabi nito.

"Zeke," gusto niyang kabahan sa nakikitang reaksyon nito. His facial muscles
twitched as if he's trying to control his anger.

"I will not let my future wife pose for any men's magazine, got that, Machts?"

"Hey, chill," kaagad namang nagtaas ng dalawang kamay si Machts na para bang
sinasabing hindi ito handang makipag-away.

"It was just a harmless offer. She is free to decline if she doesn't want to," ani
Vincent na kaagad pumagitan sa kapatid at kay Machts.

"Was it your idea?" naniningkit ang mga matang baling dito ni Zeke.

"Of course not."

"Why don't I believe that?"

"That is no longer surprising, brother. You are always iffy."

Susugurin na sana ito ni Zeke ngunit mabilis itong pinigilan ni Willa. Namagitan na
rin si Annika.

"Kuya, please. This is not the right time or place for your squabbles."

Umalon ang dibdib ni Zeke sa timping galit. Isang malamig na tingin lang ang
ipinukol dito ni Vincent.

"I think we've already extended our stay, we're going. 'Sorry, little sis,"
hinagkan ni Vincent sa noo ang nakababatang kapatid. "Willa, it's so nice to see
you again. I'll put on some good words about your cafe."

"Don't bo--" hindi natapos ni Zeke ang tangkang pambabara sa kapatid nang pasimple
itong sikuhin ni Willa.

"Salamat. Aasahan ko talaga 'yan," ani Willa sa binatang modelo.

"You can count on it. I don't go back on my words."

Muntik na niyang masabi na mabuti pa ito at may isang salita. Hindi tulad ng
kapatid nito na parati na lamang binabali ang binibitiwang pangako sa kanya.

Inihatid ni Annika hanggang sa sasakyan si Vincent. Si Willa naman ay hinarap si

Zeke.

"Kailangan mo ba talagang gawin 'yon? Ano ka ba naman? Kahit sa publikong lugar,

mag-aaway kayo?"

"Zip it, hon."

Napapitlag siya nang sukat pisilin siya nito sa beywang kung saan nakaangkla ang
isang kamay nito. Nang tangkain niyang baklasin iyon ay lalong humigpit ang
pagkakakapit nito sa kanya.

"Don't," mariing bulong nito sa kanyang tenga. "I don't wanna give you more
bruises, okay? Come to think of it. Dapat siguro ay ipa-check-up na kita sa
doktor."

"Wala akong sakit."

"Mas mabuti ng malaman natin. Bukas ay isasama kita sa doktor ko. Tamang-tama dahil
pediatrician ang asawa ni Dr. Centino, sa kanya na lang natin dalhin si Sammy para
ma-monitor ang asthma ng bata."

"First day namin bukas, hindi ba puwedeng sa ibang araw na lang?"

"Mas uunahin mo pa ang negosyo mo kaysa sa sarili mong kalusugan at sa ating anak?"

Napahinga nang malalim si Willa.

"This is why I don't want you to work. Nahahati ang priorities mo."

"Oo na. Magpapa-check-up na," gusto niyang mapapadyak sa inis.

Sa buong pagtataka niya ay kinabig siya nito at hinagkan sa ituktok ng ulo.

"Sorry. I didn't mean to upset you. Ang gusto ko lang naman ay tiyaking healthy ka
at si Sammy."

Para namang nalusaw kaagad ang inis niya.

Ilang pagtikhim mula sa likuran nila ang nagpalingon sa pareha.

"Hey," kayluwang ng ngiting sinalubong ni Zeke ang dalawang lalaki at isang buntis
na babae. "I'm so glad you came, guys. Honey, meet my friends. Rafael Stamos and
his lovely wife Anja."

"Hello," tinanggap ni Willa ang pakikipagkamay ng mag-asawa. Bagama't nakilala na

niya ang dalawang lalaki noong gabing ihatid ng mga ito si Zeke ay iyon pa lamang
ang formal introduction sa pagitan nilang tatlo.

"And this guy here is Redentor Madrid."

"Just call me Red," ani Redentor na naglahad sana ng kamay ngunit mabilis na
hinarang ni Zeke.

"That's not necessary."

"Wow, territorial much?"

"Shut up. My dear friends, meet my future wife, Wilhelmina."

"Willa na lang," aniya sa mga ito.

"It's so nice to finally meet the mystery girl that makes our friend so over the
moon these days."

"Enough said," ani Zeke kay Red.

Nagkatawanan na lang ang mga ito na para bang may secret joke ang tatlong lalaki na
sila lang ang nakakaalam.

"My, congratulations, darling. Mukhang successful ang opening ng business mo."

Parang biglang nanigas si Willa sa kinatatayuan nang makita ang Mommy ni Zeke. May
mga kasama ito. Isang babae na mukhang kaedad lamang nito at isa pang babae na tila
hindi nalalayo ang edad sa kanya.

"It's not just mine, Mommy. Partner kami rito ni Ate Willa," sabi ni Annika.

"Partner? Don't make me laugh, my dear. Why make someone like her your partner when
you can just pay her like any ordinary employee."

"She's my partner because she's the essence of this cafe, Mom."

"What are you doing here?" galit na salubong ni Zeke sa ina.

"Ganyan ba ang tamang pagbati sa iyong ina? My God, nasaan na ang manners mo? Kaya
nga ba ayaw kong dumidikit ka sa mga taong galing sa squatter."

"If you want to stay here, you should watch what you're saying."

"Is that any way to treat your mother?" tila gustong sumambulat ng galit ni Sandra
Lee.

"If you are my mother, you should act like one and give us face. Because in case
you haven't notice, we are in a public place."

Tila noon lamang naalala ni Sandra kung nasaan ito ng mga sandaling iyon. She held
her chin up and compose herself like a queen.

"Moving on, kasama ko si Eve at ang napakaganda niyang anak na si Evangeline.

Vangie, dear. I want you to meet my son, Zeke."

Tinanguan lang ni Zeke ang babaing ipinakilala rito ng ina. Napansin ni Willa na
parang napahiya ang babae.

It was a very tense moment. Na binasag ng kaibigan ni Zeke na si Red.

"Hi, I'm Zeke's friend, Redentor Madrid."

Nang ipihit siya ni Zeke palayo sa Mommy nito ay sumama na lang siya rito.

"Are you okay?" may pag-aalalang tanong nito.

"O-oo naman. Bakit naman hindi?"

He brushed his knuckles against her cheek.

"Just ignore her, okay? Narinig mo naman si Annika, she took you as a partner
because she believes in your skills. And looking at the customers right now,
naniniwala akong hindi nagkamali ang kapatid ko sa paniniwala niya sa kakayahan
mo."

Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mga labi ni Willa.

"Ayos lang ako. Huwag kang mag-alala. Isa pa, may naiisip na akong solusyon sakali
man at hind pumatok itong negosyong pinasok namin ni Annika."

"Ano?"

"Susubukan ko kung may kinabukasan din ako sa modeling na paris ni Vincent.

Tatanungin ko 'yong ka--" hindi niya natapos ang sasabihin nang mahigpit siyang
sambitlain ni Zeke sa magkabilang punong-braso.

Halos magliyab ang mga mata ni Zeke nang magsalita.

"Don't even think about it, you hear?"

"Z-Zeke, nasasaktan ako, ano ba?" Biro lang naman ang sinabi niya at wala siyang
intensyong totohanin. "N-nagbibiro lang ako."

"Kahit biro, huwag na huwag mong sasabihin sa akin 'yan!"

Pagalit siya nitong binitiwan saka nagngangalit ang mga bagang na lumayo sa kanya.
Nahilot niya ang magkabilang punong-braso. Nang mapalingon siya ay nakita niya ang
Mommy ni Zeke, may nasisiyahang ngiti sa mga labi nito. Parang tuwang-tuwa ito sa
pagtatalo nila ni Zeke.

Napahinga siya nang malalim. Aminado siya, kasalanan niya. Alam na nga niyang may
pagka-seloso, ginalit niya pa.

Paano ko kaya siyang aamuin?

haay, pasensya na. nagloloko ang laptop ko. gusto ng magresign. sana magkapera na
ako soon (;'༎ຶД༎ຶ')

kaunting pasensya, ha? madugo po ang pinagdadaanan ng story na ito. ang cellphone
ko ayaw na ring makisama. may problema ang touch wiz.

frozen_delights

Seduction
Chapter Twenty Three

PALAKAD-LAKAD si Willa sa loob ng silid. Mag-a-alas dose na ng hatinggabi ngunit

wala pa rin si Zeke. Inihatid lang siya nito sa bahay pagkatapos ng opening ng
Samantha's Sweet Bites. Pagkatapos no'n ay walang paalam na itong umalis. Nag-
aalala na siya. Baka malasing ulit ito kaparis ng nangyari dati at maaksidente sa
daan.

Napaantada siya sa naisip.

Huwag naman po sana.

Naalala niya ang lingerie na binili ni Zeke para sa kanya. Hindi pa niya iyon
naisusuot dahil parang nasasagwaan siya. Masyadong sexy. Hindi siguro masama kung
isusuot niya sa gabing 'yon para masubukan kung maaakit niya ito kahit may sumpong.

Inilabas niya ang lingerie mula sa closet at isinuot. Tamang-tama na patapos na

siya nang maulinigan niya ang pagdating ng sasakyan ni Zeke. Napahinga siya nang
malalim.

Ano kaya ang magiging reaksyon nito sa sandaling makita ang ayos niya?

Ini-a-adjust niya ang suot na stocking nang biglang bumukas ang pinto. Kaagad
niyang pinaskilan ng matamis na ngiti ang mga labi.

"What the...?" Tila ito ipinako sa kinatatayuan. Nang makabawi ay halos pabalibag
nitong isinara ang pinto. "Where the hell are you going?!"

Napamaang si Willa.

"Addict ka ba? Dis-oras na ng gabi lalabas pa ako ng bahay?" Nabura ang ngiti niya
at napalitan ng pagka-dismaya.

"E, ano ang ginagawa mo?"

Napasimangot siya. "Ano kaya sa palagay mo?"

"Hindi ako manghuhula."

"Kasi..."

"Kasi ano?"

"S-susubukan ko kung m-maaakit kita," napatakip si Willa ng dalawang kamay sa mukha

nang mag-init ang kanyang mga pisngi.

Hinintay niya itong magsalita. Pero wala siyang narinig ni ano mula rito. Sa halip
ay mga kaluskos nito ang narinig niya. Nang dahan-dahan niyang ibaba ang dalawang
kamay ay bigla siyang nanlumo. Naghubad nga ito ng damit pero sa banyo naman
dumiretso.

Isa-isa niyang dinampot ang mga pinaghubaran nito atsaka inilagay sa hamper.
Matamlay siyang naghubad ng kanyang mga suot. Palpak ang first attempt ng pang-
aakit niya.

Nang makapaghubad ay muli niyang isinuot ang hinubad na pajama at tee. Muli niyang
ibinalik sa closet ang lingerie.

Useless, saloob-loob niya.

Bumalik na siya ng higaan at nagtalukbong ng kumot. Kung hindi lang ito lalong
magagalit ay lilipat sana siya sa kuwarto ni Samantha. Pakiramdam niya ay
nangangapal ang kanyang mga pisngi at hindi niya kakayaning humarap dito.

Nakakahiya.

Mayamaya ay narinig niyang bumukas ang pinto ng banyo. Anhin na lang ay hilingin
niyang kainin siya ng kama para hindi nito makita.

"Akala ko ba aakitin mo ako?"

Natigilan si Willa. Unti-unti niyang ibinaba ang kumot hanggang leeg.

Nakita niya si Zeke na nakatayo sa may paanan ng kama habang nakatapi ng tuwalya.
Bahagya pang tumutulo ang katawan nito sa tubig dahil sa basang buhok.

"Hindi ka naman interesado. Bakit pa?"

"Sinabi ko ba? Naligo lang ako dahil galing ako ng lab. Our research team are
conducting some test kaya amoy-gamot pa ako."

Kaya pala bigla itong umalis matapos siyang ihatid.

"Malay ko ba. Kahit kasi galit ka, magpapaalam ka," nakuha niya pang sabihin.

"Sorry."

Napaglapat niya paloob ang kanyang mga labi. "Sorry rin. Hindi ko na uulitin ang
sinabi ko kanina."

"Dapat lang. Dahil sa susunod na maisip mo ulit ang kalokohang 'yon hindi ka na
makakalabas ng bahay."

"Grabe. Batas Militar?"

"Hindi lang basta Batas Militar. Pagsusuotin din kita ng electronic anklet para
alam ko kung nasaan ka."

"Ano ako, preso?"

"Don't test me, hon. Gagawin ko talaga 'yon," seryosong sabi nito pagdaka.

"Hindi na nga."

"Pero bago tayo magkalimutan, akala ko ba aakitin mo ako? Bakit takip na takip ka
ng kumot?"

"Akala ko kasi hindi ka interesado, hinubad ko na tuloy 'yong props."

"You don't need any props, honey," hinila nito ang kumot na nakatakip sa kanya.
"Ikaw lang, sapat na."

Kinilig siya sa sinabi nito. Pati yata ang perlas niya ay nag-react. Sumuot ang
dalawang kamay nito sa laylayan ng pajama niya at hinagod ang ilalim ng magkabila
niyang binti. Marahan siyang napahugot ng paghinga. Siya itong may balak na mang-
seduce pero siya itong nasi-seduce. Hindi na nag-aksaya ng sandali si Zeke at
kaagad itong kumubabaw sa kanya. Agad nitong sinakop ang kanyang mga labi at
mapusok na hinagkan.

Kusa niyang inabot ang laylayan ng kanyang tee at itinaas. Inabot iyon ni Zeke at
hinubad sa kanya. Mainit na tumutok ang mga mata nito sa kanyang dibdib bago iyon
kinubkob ng magkabilang kamay. Wala siyang suot na bra kapag natutulog. Kahit nga
panty ay ayaw rin nitong nagsusuot siya kapag matutulog na sila. Gusto nito ay
aksyon kaagad, wala ng maraming sagabal.

Napaliyad si Willa nang maglaro sa isa niyang nipple ang dila nito. Palitan nitong
sinipsip ang mga iyon. Nagsimulang lumalim ang kanyang paghinga. Habang abala ang
bibig nito sa dibdib niya ay gumala ang kanyang mga kamay sa likod nito at harapan.
Inabot niya ang tapi nitong tuwalya sa beywang. Iniawang niya nang husto ang
kanyang mga hita nang pumagitna ito roon.

Dumausdos pababa ang bibig ni Zeke mula sa dibdib niya pababa sa kanyang tiyan.
Inabot nito ang garter ng pajama niya at mabilis iyong ibinaba. Parang nadismaya pa
ito nang makitang may suot siyang panty. Na kaagad din naman nitong isinunod pababa
kasama ng pajama.

Nang ganap siyang matalupan ay kaagad nitong ipinosisyon ang ulo sa pagitan ng mga
hita niya. Bago ito yumuko upang tikman ang pagkababae niya ay tumingin ito sa
kanya na may munting ngiti sa mga labi. Na para bang sinasabi nito kung gaano itong
nasisiyahan na tikman at sambahin ang kaangkinan niya.

Napaawang ang mga labi ni Willa sa unang dampi pa lamang ng mainit-init na hininga
ni Zeke sa kaumbukan ng pagkababae niya. At nang humagod na ang dila nito sa kanal
ng humihilab niyang laman ay kusang kumiwal ang kanyang balakang. Hindi niya
napigilan ang sariling mapaungol nang manaliksik sa pagitan ng mga labi ng kanyang
kaangkinan ang dila nito. Baba-taas na humagod iyon doon bago pinaikutan ng dila
ang umungos na butil ng kanyang pagkababae.

Tumaas ang isa niyang kamay sa dibdib niya at palitang nilamas ang mga iyon. Ang
isa niyang kamay ay napahawak sa ulo ni Zeke na mas lalo pang idiniin ang paulaol
na pagsisid sa kanyang kaselanan.

"Ahh, Zeke, Zeke," lagi na lamang siyang binabaliw ng lalaking ito, saloob-loob ni
Willa.

Namaluktot ang mga daliri niya sa paa at lalo pang ibinuka ang mga hita habang
parang alon na umiindayog ang kanyang mga balakang. Sinasalubong ang masarap na
pag-araro ng dila ni Zeke sa kanyang pagkababae. Inilabas niya ang dila at binasa
ang nanunuyong mga labi.

"Ohh," parang umiikot ang kamalayan niya sa mahusay na paghagod ng dila nito.
Bihasang-bihasa sa pagtuklas ng mga key points.

Napapatirik ang mga mata ni Willa sa tuwing sisipsipin ni Zeke ang perlas niya.
Nang sabayan nito iyon nang pagpasok ng dalawang daliri sa lagusan niya ay dagli
siyang nag-orgasmo. Madali nitong na-stimulate ang kanyang G-spot. At the same
time, he nibbled and sucked her sensitized clit. Pakiramdam niya ay bigla siyang
ibinirit nito sa glorya. Nanginig ang kanyang mga kalamnan at naghabulan ang
kanyang paghinga.

Dumadagundong pa ang pintig ng kanyang puso nang pumantay si Zeke sa kanya. Inabot
nito ang kanyang mga labi at buong init siyang hinagkan. Agresibo siyang
nakipaglaban ng halikan dito. Nang makakuha ng buwelo ay itinulak niya ito sa
dibdib hanggang sa siya ang mapaibabaw. Kahit parang nagulat ay nagpaubaya lamang
ito.

Naramdaman niya ang pagbundol ng matigas nitong pagkalalaki sa ibabaw ng kanyang

kaselanan. Dahan-dahan siyang dumausdos pababa. Pumihit siyang paharap sa paanan
nito at naupong pasaklang sa ibabaw ng tiyan ni Zeke. Napakagat-labi siya na tila
biglang naglaway nang mahantad sa kanyang harapan ang matigas at malaking simbolo
ng pagkalalaki nito. Hindi siya sigurado kung average lamang ang laki nito. Ngunit
base sa pakiramdam niya kapag pumapasok ito sa katawan niya ay above average ang
size nito.

Kinalong niya ito sa isang kamay. Pagkuwa'y yumuko siya at dinilaan ang medyo
namumula niyong tuktok na parang kabute. Narinig niya ang marahas na paghugot ni
Zeke ng paghinga. Napangiti siya. Hindi niya maiwasang gunitain iyong unang gabi na
may namagitan sa kanila. She was completely clueless when he asked her to give him
a blowjob. Ngayon ay hindi na ganoon ka-inosente ang utak niya.

Muling yumuko si Willa at isinubo ang matigas at pumipintig na kalamnan na hawak

niya. Isinubo niya ito hanggang sa abot niya.

Isang ungol ang narinig niya mula sa kanyang likuran. Dahan-dahan niyang ibinaba-
taas ang bibig sa kahabaan nito, tantiyado niya lamang ang kilos dahil medyo
naninibago pa siya. Nang unti-unti siyang masanay ay medyo binilisan niya.
Sinabayan niya ng ungol at himas ng isang kamay ang bawat taas-baba niya.

"Oh, fuck. Willa, Willa, honey."

Musika sa pandinig niya ang bawat ungol at daing ni Zeke na tila inaapuntahan ng
mataas na lagnat. Pinagbuti niya ang ginagawa. Pinaikot niya ang dila sa ituktok
saka ito bahagyang sinipsip na parang lollipop.

"Ahhh, Willa..."

Habang taas-babang humihimas ang isang kamay niya sa kahabaan nito ay hindi niya
nakaligtaang himasin ang puno ng pagkalalaki nito. Katulad ng kahabaan nito na
labas-masok sa bibig niya, tila suminsin ang balat nito roon. Isang palatandaan na
malapit na ito.

Samantalang abala ang bibig ni Willa, naramdaman niya ang magkabilang kamay ni Zeke
sa magkabila niyang binti. Unti-unti nitong hinila ang mga iyon palapit dito
hanggang sa mapilitan siyang lumuhod at iurong ang ibabang katawan sa ulunan nito.
Saglit pa at muli niyang naramdaman ang mainit na dapyo ng bibig nito sa kanyang
pagkababae. Nang maunawaan niya ang ibig nitong mangyari ay parang lalo siyang
ginanahan sa kanyang ginagawa.

Nagtagisan ang kanilang mga ungol at halinghing sa pagpapaligayang ginagawa nila sa

isa't isa. Ramdam niya ang panginginig ng mga kalamnan habang panay ang tagas ng
nektar sa kanyang pagkababae.

"I-I can't hold it a-anymore, hon," wika ni Zeke.

Marahan siyang pumihit ng posisyon. Sa kabila ng panginginig ng mga kalamnan ay

bahagyang iniangat ni Willa ang sarili. Hinawakan niya ang naghuhumindig nitong
pagkalalaki atsaka iyon iginiya sa basa niyang lagusan sabay upo rito.

Marahas na napasinghap si Zeke nang ganap itong pumaloob sa kanyang pagkababae.

Napaliyad siya at itinukod ang dalawang kamay sa magkabilang tuhod nito habang
malantik na gumigiling ang kanyang balakang.

"Ahgg, ahh. Faster, honey."

Nakita niya ang mariing pagkuyumos ni Zeke sa bedsheets habang nag-uulap ang mga
mata sa pagkakatingin sa kanya. Binilisan niya ang paggiling sa ibabaw nito.

"Ahh, I'm coming."

"A-ako rin," napasinghap siya. Mas lalo pa niyang binilisan ang paggalaw. "Ahh,
Zeee-keee...!"

"Ohh, fuck. Willa, Willaaa...!"

Damang-dama ni Willa nang sumirit sa kanyang sinapupunan ang mainit na semilya ni
Zeke kasabay nang pagbaon nito nang husto sa kanyang kaibuturan. Isang mahabang
ungol ang kumawala sa kanyang mga labi kasabay ng pagpilantik ng kanyang balakang.

Humihingal na bumagsak siya sa ibabaw ng dibdib ni Zeke. Naramdaman niya ang

pagpulupot ng isang kamay nito sa kanyang balakang.

Unti-unti ng tinatangay ng antok ang diwa ni Willa nang marinig niya itong
magsalita.

"Magpakasal na tayo."

dispensa sa matagal na update. pang-unawa lang po, ang hirap maging mahirap. hehe.

tantiyahan pa ang mood ng aking laptop.

votes, comments at follow huwag kalilimutan :)

frozen_delights
Preview
hello!

this is the sneak-peek of the upcoming book three :)

soon! sana magtuloy-tuloy ang ganda ng mood ng laptop ko.

frozen_delights

Three hours before she turned twenty-eight, isinuko ni Evangeline ang kanyang
pagkababae sa isang estranghero para lang patunayan sa sarili na hindi siya frigid.
Na may kakayahan din siyang mag-init na katulad ng isang normal na babae.

She only know his face, not his name. But she couldn't care less about trivial
matters. Ang importante lamang sa kanya ay magawa ang misyon. Ang magtampisaw sa
init na may tatlong letra: S-E-X. At nagawa naman niya.

After a year, however, mistulang multo na sumulpot sa harapan niya ang mukhang
iyon. And the irony, best friend ito ng lalaking ibig ireto ng kanyang ina na
maging asawa niya!

give me some feed backs! ito po ang kasunod ng ONWTB.

I'll be expecting your comments.

I love you, guys!

frozen_delights
Engaged, Puzzled
Chapter Twenty Four
"BREAKFAST in bed."

Nahapit ni Willa sa dibdib ang kumot nang pumasok ng kuwarto si Zeke dala ang isang
breakfast tray. May kasiyahang lumukob sa puso niya sa pagkamaalalahanin nito.
Umayos siya ng sandal sa headboard ng kama nang ilapag nito ang tray sa harapan
niya.

"Thank you." Akmang dadamputin niya ang puswelo ng kape nang matigilan siya. Saglit
siyang hindi nakahuma sa makinang na brilyanteng sumalubong sa kanyang mga mata.
"Zeke..."

Napaawang ang bibig niya at saglit siyang hindi nakapagsalita.

"Will you marry me? Pinagbigyan ko na ang gusto mo. Sana naman pagbigyan mo na ako.
Magpakasal na tayo."

Natutop niya ang bibig nang mapahikbi siya sa emosyon.

"Yes, payag na ako."

Iyon lang at waring nagningning ang mga mata nito nang kuhanin ang singsing at
isuot sa palasinsingan niya. Naiiyak na sinipat niya iyon sa kanyang daliri.

Ang ganda. Hindi niya akalaing isang araw ay makapagsusuot siya ng ganoon kamahal
na alahas.

Hinagkan ni Zeke ang likod ng palad niya bago siya marahang inabot at masuyong
hinalikan sa mga labi. Pagkatapos ay nakangiti itong lumayo.

"Let's have dinner later. Invite your brother, sabihin mong dito na siya maghapunan
mamaya."

"Sige. Tatawagan ko siya."

"Eat your breakfast. Isasabay na kita pagpasok."

"Mapapalayo ka pa."

"I don't mind."

"Okay, ikaw ang bahala."

Muli siya nitong kinintalan ng halik sa labi bago tumayo.

"By the way, 'yong appointment natin sa doktor ay mamaya ng after lunch. Susunduin
kita para sabay na rin tayong magtanghalian."

"Isasabay na rin ba natin si Samantha?"

"May seminar na pinuntahan ang asawa ni Dr. Centino. Pero by next week ay available
na siya kaya next week na lang natin dalhin sa kanya si Sammy."
Tumango siya.

Pagpasok ni Willa sa Samantha's Sweet Bites ay ang singsing na suot niya ang kaagad
na napansin ni Annika.

"Wow, finally," natutuwang sabi nito nang kumpirmahin niyang tinanggap na niya ang
marriage proposal ng kapatid nito. "I'm so happy for both of you. Congratulations,
Ate Willa."

"Salamat, Annika."

"Uh, alam na rin ba ni...uhm, ng kapatid mo?"

"Hindi pa. Pero sa bahay siya maghahapunan mamaya. Doon na lang din namin sasabihin
sa kanya."

"That's great."

"Maalala ko, hindi pa nga pala kayo pormal na nagkakakilala ni Walter. Parati
kayong nagkakasalisi kapag bumibisita siya sa bahay."

"O-oo nga, Ate Willa. Madalas siyang mabanggit ni Sammy kaya curious din akong m-
makilala siya nang personal."

"Naku, baka ma-starstruck 'yon kapag nakita ka."

Nag-blush si Annika sa sinabi niya. Natawa si Willa. Mayamaya pa ay naging busy na

sila.

~0~

PAGDATING ng opisina ay tinawagan ni Zeke ang inang si Sandra.

"By the way, mother, I'm getting married."

"What?! Nasisiraan ka na ba talaga ng bait?"

Parang nakikini-kinita na ni Zeke ang panlalaki ng mga mata nito. Sa lakas din ng
boses ng ina ay halos nai-imagine na niya ang paglilitawan ng mga litid nito sa
labis na panggigigil.

"No! I will never allow it!"

"I only told you about it because you're still my mother, I thought you ought to
know. Nasa hustong gulang na ako at hindi ko kailangan ng permiso niyo para sa
desisyong gagawin ko."

"I will talk to your father. Natitiyak kong hindi rin siya makapapayag sa gusto
mong mangyari."

"Too late, mother. Nagkausap na kami ni Daddy. Unlike you, bukas ang puso at isipan
niya para sa aking mag-ina. After all, galing din siya sa hirap na kaparis ni
Willa."

"Just what the hell do you mean by that?"

"Bye, Mom."

"Zecha--"
Pinatay na niya ang tawag bago pa mabuo ng ina ang buo niyang pangalan. Napailing
si Zeke saka inokupa ang swivel chair niya para umpisahang harapin ang trabahong
naghihintay sa kanya.

Nang araw na bilhin niya ang engagement ring na ibinigay niya kay Willa ay
masinsinan niyang kinausap ang kanyang ama. Inihanda na rin niya ang sarili para sa
negatibong reaksyon nito. Pero hindi iyon nangyari. Hindi importante sa Daddy niya
kung hindi man nabibilang sa alta-sosyedad si Willa. Nang sabihin niyang nagluluto
lamang ng kakanin ang babaing napili niyang pakasalan ay lalong na-curious ang
kanyang ama na makilala ang dalaga. Curious daw itong makilala ang babaing
nagpabago ng isip niya tungkol sa matrimonyo.

Mula pagkabata kasi ay bukambibig na niya na hindi siya mag-aasawa. Nag-iwan ng

malalim na sugat sa kanya ang nangyari sa pagsasama ng kanyang mga magulang. Pero
nang makilala niya si Willa ay naglaho ang lahat ng agam-agam niya. He's willing to
take the risk just to be with her.

~0~

PARANG tinambol ang puso ni Annika nang mapagbuksan ng pinto si Walter. Ang binata
man ay parang natigilan nang makita siya.

"Ah, nagkamali yata ako ng pinuntahang bahay," parang naaasiwa itong napakamot sa
batok.

"Tito Walt!"

Bago pa nakasagot si Annika ay sumulpot mula sa likuran niya si Samantha.

"Prinsesa ko," tuwang binuhat ni Walter ang bata nang sabik itong sumalubong sa
tiyuhin.

May malambot na emosyong biglang kumalat sa puso niya sa nakita niyang lambing nito
sa kanilang pamangkin.

"Ah, tuloy ka," nakuha niyang sabihin nang luwangan ang bukas ng pinto.

"Ako nga pala si Walter," nakuhang sabihin nito nang magpalapag si Samantha.

"K-kilala na kita. Ako naman si Annika, bunsong kapatid ni Kuya Zeke."

"Ikaw pala 'yon. Nice to meet you."

"Likewise," they shook hands.

Hindi niya maipaliwanag ang mabilis na kabog ng kanyang dibdib. Walter is very
cute, he looks like a K-pop idol. Pero natitiyak niyang hindi iyon dahil doon. She
had seen more good looking guys than him. Ngunit hindi bumilis ng ganoon kabilis
ang puso niya.

"Please make yourself at home. Paparating na sina Ate Willa."

"Halika, Tito Walt. Ipapakita ko sa'yo ang mga bago kong laruan."

Parang humihingi ng pahintulot na tumingin ang binata sa kanya.

"Oh, go ahead. I think she missed you."

Ngumiti ito sa kanya bago sumunod kay Samantha. At muli ay parang may pumitlag sa
loob ng dibdib niya.

Natutop ni Annika ang magkabilang pisngi nang biglang mag-init ang mga iyon.
Nagmamadaling nagtungo ang dalaga sa kusina upang itaboy ang mga nakalilitong
damdamin na pinupukaw ng presensya ni Walter.

Isang oras pagkaraan ay dumating ang magkasintahang Zeke at Willa. Bukod sa mga
pagkaing ipinaluto ng kanyang hihipagin sa cook ay nagpa-take out din ng pancit at
lechon ang mga ito. Meron pang cake. Nang ihanda ang lahat ng pagkain sa mesa ay
parang piyesta. At siyempre pa, nang oras na ng hapunan ay kasalo nila si Walter.
Masayang ibinalita ng magkasintahan sa oras ng hapunan ang plano ng mga itong
pagpapakasal.

"Congratulations. Natutuwa ako para sa inyo, Kuya, Ate."

"Thank you," anang Kuya Zeke niya.

"Will it be a grand wedding, Kuya?" excited na tanong ni Annika. Gusto niyang

tumulong sa preparasyon ng kasal ng mga ito.

"Kung ako ang tatanungin, gusto ko ng grand wedding para kay Willa," may ngiting
nilingon ng kanyang kapatid ang nobya.

"Then, what's the problem?" takang nagpalipat-lipat ang tingin niya sa mga ito.

"Ah, gusto ko kasi sana na kung magpapakasal kami
approval na ng Mommy niyo. Alam kong imposible pa
balang-araw ay ibibigay niya rin ang basbas niya.
at naranasan namin kung gaano kahirap ang mawalan
mangyari 'yon sa kapatid mo."
ng Kuya mo sa simbahan, may
sa ngayon, pero umaasa akong
Pareho na kaming ulila ni Walter
ng mga magulang. Ayaw kong

May naramdaman siyang paghanga sa kanyang future sister in-law. Sa kabila ng

panlalait dito ng kanilang ina ay nakakabilib na naisip pa nito ang bagay na iyon.

"So, for the time being, magpapakasal muna kami sa huwes. Para siguradong wala na
siyang kawala sa akin," pilyong kinindatan ng Kuya Zeke niya ang magiging hipag.

Napangiti na lang siya. Hindi niya inakalang ang may pagka-bohemyo niyang Kuya ay
magkakaganoon sa isang babae. Nakita niya kung paano itong halos mabaliw-baliw nang
unang makita si Willa. At isa lang siyempre ang impresyon niya, mahal na mahal ito
ng kanyang kapatid.

May ngiti pa sa kanyang mga labi nang magtama ang mga mata nila ni Walter.
Naaasiwang mabilis siyang nagbaba ng tingin. Hindi naman iyon ang unang pagkakataon
na natingnan siya ng isang lalaki nang may paghanga. Pero iba talaga ang epekto sa
kanya ng lalaking ito.

Bakit?

~0~

BAKIT parang pamilya ang mukha niya sa akin? iyon naman ang itinatanong ni Walter
sa sarili.

Of course hindi niya maitatangging para siyang na-starstruck nang unang makita ito.
Who could blame him. She's very beautiful.

Pero pamilyar talaga ang mukha nito sa kanya. Parang nakita na niya ito dati pa.
Hindi niya lang matandaan kung saan. Bago kaya ang aksidente? O pagkatapos ng
aksidente?

hello! magkakaroon kaya ng something kina Annika at Walter?

pasensya na po, ha? ang mahalaga nakakapa-update pa rin ako ng Thursday at Sunday.
sa totoo lang ay pinipilit ko lang po. ang mga drafts nito ay sinusulat ko sa
notebook, hehe.

wishing, wishing :)

leave some comments and votes. 'love you, guys!

frozen_delights

I Love You
Chapter Twenty Five

"OHHH," isang mahaba at impit na ungol ang umalpas sa mga labi ni Willa.

Nasa ilalim siya ng shower nang pumasok ng banyo si Zeke. Tulad niya ay wala ito ni
isang saplot sa katawan nang pumailalim sa buhos ng shower kasama niya. Sa kislap
ng pagnanasa sa mga mata nito ay kaagad nahulaan ni Willa na hindi paliligo ang
pakay nito kaya ito pumasok ng banyo. At hindi nga nagkabula ang hinala niya.
Pinihit nitong pasara ang dutsa at mapag-angking sinakop ang mga labi niya at
isinandal siya sa tiled wall.

Mula nang maging opisyal ang engagement nila may isang linggo na ang nakakaraan ay
tila walang pagkatighaw ang init nito sa kanya. Kung mainit na itong dati pa, tila
mas uminit pa ito ngayon.

Gumapang sa kanyang leeg ang mga labi nito at siniil siya roon ng halik pababa sa
kanyang dibdib. Naisabunot niya sa buhok nito ang mga daliri nang pasalit-salit
nitong sipsipin ang kanyang mga nipples. Daig pa nito ang gutom na sanggol.
Napasinghap siya at bahagyang napaigtad nang suyurin nito ng isang daliri ang
kanyang laman. Pumasok iyon sa kanya na bahagya niyang ikinangiwi.

"Zeke," protesta-daing niya.

"Sorry, hon," banayad nitong sinakop ang kanyang mga labi kasabay ng dahan-dahang
paghagod ng daliri nito sa kanyang pagkababae.

Nang medyo dumulas na iyon ay malaya iyong naglabas-pasok sa loob niya.

"Ohh," napaungol siya. Ang ungol niya ay naging masarap na halinghing nang maging
dalawa ang daliring humuhugot-baon sa kanya. "Zeeek...ah-haaa!"

Mabilis iyong naghugot-baon sa kaibuturan niya. His two digits were hitting a very
sensitive spot at her portal. At sa bawat ulos-hugot niyon ay para siyang maiihi na
hindi niya maintindihan sa sobrang sarap.

"Umph, Zeke..." pakiramdam niya ay malapit na siyang sumabog nang ipihit siya ng
nobyo paharap sa tiled wall.

"Put your hands on the wall, hon."

Parang wala pa sa sariling sinunod ni Willa ang sinabi nito. Sa isang mabilis at
madulas na pag-ulos ay bigla nitong pinasok ang katawan niya.

"Ahhh!" hindi niya napigilan ang mapahiyaw nang mabanat nang husto ang loob niya.

Naramdaman niya ang isang kamay nito na umalalay sa may bandang puson niya habang
ang isa'y tumaas sa dibdib niya.

"Ohhh, ahhh," parang stress ball nitong piniga ang suso niya kasabay ng pagbayo
nito mula sa kanyang likuran. "Ah, honey. Ang sikip mo pa rin talaga. Ohh, Willa,
Willa..."

"Zeke, Zeee-keee...ahh, ahh!"

Napuno ng mga ungol at halinghing nila ang malaking banyo. Sumasabay roon ang
maingay na salpukan ng kanilang mga kaselanan at ang paghahabulan ng kanilang mga
hininga.

"Ahhh...!"

Mariin at mabilis ang bawat pasok ng pagkalalaki ni Zeke sa katawan niya.

"Ah, Zeke, Zeke. M-malapit na ako."

Lalong binilisan ni Zeke ang pagbayo.

"Zeee-keee! Ahhh...!"

Unang naabot ni Willa ang rurok. Halos mawalan ng lakas ang mga binti niya nang
biglang manginig iyon at manghina.

Tuloy pa rin sa pagbayo si Zeke. Mariin at sagad. Sa huling ulos nito ay mahigpit
nitong niyapos ang katawan ni Willa. Hanggang sa isang malalim na daing ang umalpas
sa mga labi nito. Kasunod niyon ay naramdaman ni Willa ang pagpintig ng pagkalalaki
nito sa kaloob-looban niya. Napasinghap siya at nahigit ang paghinga nang parang
kiniliti ang loob niya. Pakiramdam niya ay muli siyang binalot ng nakapanghihinang
sensasyon.

Inabot ni Zeke ang mga labi niya habang magkaugnay pa rin ang kanilang mga katawan.

"Hmn," kapwa may ngiti ang kanilang mga labi nang sila'y maghiwalay.

"I love you."

Parang ipinako ang mga paa ni Willa sa sahig ng banyo. Tama ba ang narinig niya?

Nakangiting idinikit ni Zeke ang mukha sa kanya.

"I'm not asking you to say you love me, too. My love is enough for the both of us
to make it last for a lifetime."

Nangilid ang luha niya sa sinabi nito. Isinampay ni Willa ang dalawang braso sa
balikat ni Zeke at tuwid na tinagpo ang mga mata ng kasintahan.

"Mahal din kita. Maha na mahal."

Sa sinabi niya ay mainit na sinakop ni Zeke ang kanyang mga labi. At kahit
katatapos lamang nilang magsalo sa init ay muli silang nagtampisaw sa alab ng
kanilang pagmamahalan. Magkahugpong ang mga katawan nila nang ilabas siya ng nobyo
sa banyo at magkasamang bumagsak sa ibabaw ng kama. Naghalo ang tubig at pawis sa
kanilang mga katawan habang mabilis at maingay na muling nagsalpukan ang kanilang
mga katawan sa sayaw ng pag-ibig...

Isang linggo pagkaraan ay ikinasal sina Willa at Zeke sa huwes. Bagama't simple
lamang ang naging selebrasyon ay pinagkagastusan pa rin ni Zeke ang damit na
isinuot ni Willa sa araw ng kanilang kasal.

It was a champagne silk, white dress. Simple lamang ang tabas ngunit napaka-
elegante ng damit. Boat neck at semi-A line na ang cap sleeve ay Swarovski crystal.
Kumpletong dumalo ang pamilya ni Zeke sa father's side--ang mga kapatid nito sa ama
kasama ang current wife. Samantalang sa mother's side naman nito ay tanging si
Annika lamang ang dumalo. Si Vincent ay nag-abot lamang ng regalo kay Willa isang
araw bago ang kasal. Hindi raw ito makakapunta dahil nasa New York ito sa mismong
wedding day nila ng nakatatanda nitong kapatid.

Gusto mang paniwalaan ni Willa iyon, pero may palagay siyang iniiwasan lamang
nitong makita si Zeke. Samantala, bukod sa kapatid na si Walter, ang tanging guest
niya sa kasal ay ang kaibigan niyang si Olivia at ang pamilya nito. Sinubukan
niyang kontakin si Paige. Pero ayon sa napagtanungan niya ay nasa ibang bansa na
ito kasama ng foreigner na boyfriend.

Sa kabila ng hindi nila pagkaka-unawaan dati ni Paige, naisip niyang ilibing na sa

limot iyon at magsimula silang muli. Anuman ang mga nangyari ay ito pa rin ang nag-
iisang tao na naging karamay niya sa pinakagipit na sandali sa kanyang buhay. Pero
tulad niya, mukhang nakatagpo na rin ito ng lalaking magmamahal dito ng wagas at
totoo.

Kapwa may ningning ang mga mata nina Willa at Zeke nang ihudyat ng huwes ang
pagiging ganap nilang mag-asawa.

"You may now kiss your bride."

Isang mainit na emosyon ang biglang lumukob sa puso ni Willa nang magtagpo ang mga
labi nila ni Zeke.

"I love you," madamdaming bulong nito nang yakapin siya pagkatapos.

Nagpalakpakan ang mga taong sumaksi sa kanilang kasal.

"I love you, too," maluha-luhang tugon niya.

Matapos ang kasal ay ginanap ang kanilang reception sa private beach resort na pag-
aari ng kaibigan ni Zeke na si Redentor Madrid. Doon na rin sila magpapalipas ng
gabi at kinabukasan ay lilipad sila sakay ng private jet ni Zeke patungo sa Italy
para sa kanilang one-week long honeymoon.

Si Samantha ay pansamantalang maiiwan sa pangangalaga nina Walter at Annika. Sa

pagbabalik ng mag-asawa mula sa honeymoon ay ipapasyal naman nila sa Disneyland ang
bata gaya ng ipinangako rito dati ni Zeke.

The whole event was spectacular despite it's simplicity.

At nang sumapit ang gabi ay naging mas maalab pa ang pagmamahalan nina Willa at
Zeke. Akala nga ni Willa, ngayong legal na siyang Mrs. Zechariah Sandejas ay
mababawasan na ang init nito. Pero nagkamali siya.

"Zeee-keee...!"

Hindi na niya mabilang kung ilang ulit na niyang naisigaw ang pangalan ng asawa sa
tugatog ng kasukdulan. As soon as the last guest left the private beach house,
mabilis siyang sinunggaban ng asawa at mainit na inangkin. Ni hindi na sila
nakaabot sa kama. Pinatalikod siya nito sa likuran ng pinto at ibinaba ang zipper
ng kanyang white dress saka hinawi ang cap sleeve niyon hanggang sa dumausdos ang
tela sa kanilang paanan.

Sabik nitong kinamkam ang mga dibdib niya mula sa kanyang likuran. Mainit na
hinagkan ang kanyang batok at tenga na ikinailig niya. Lumusong ang isang kamay
nito sa loob ng lace panty niya at kaagad na hinaplos ang kanyang sentro. Baba-taas
iyong humagod doon hanggang mamasa ang kanyang pagkababae. And then he slipped a
finger between her folds, then another and rammed it inside her slick channel.
Napaliyad siya kasabay ang pag-ungol. Hinatak ni Zeke ang panty niya pababa at
ibinuka ang mga hita niya. Narinig niya ang pagbababa nito ng zipper. Hinugot nito
ang dalawang daliri sa loob niya at bahagyang kinabig ang puson niya upang
iposisyon siya sa tamang anggulo. Sa isang mariin at mabilis nitong pag-ulos ay
kaagad na naghugpong ang kanilang mga katawan.

Nahigit niya ang paghinga kasunod ang isang mahabang ungol.

"Ohhh, Zeke..."

"Very tight, hon...bend over. Yes, that's it. Ah, ohhh, fuck...honey, you feel sooo
good."

Mariin niyang nailapat ang dalawang kamay sa dahon ng pinto. Nang magsimula itong
maghugot-baon ay nahatak ang katawan niya sa higpit ng kapit ng ari niya sa
kahabaan nito. Mahigpit siyang humawak sa handle ng pinto.

Bumaba ang kamay ni Zeke sa ubod ng pagkababae niya. He wet his fingers with his
own saliva and rubbed it against her clitoris. Napakagat-labi si Willa nang may
mamuong kiliti sa puno ng pagkababae niya. Sinabayan nito ng galaw ang paghagod ng
mga daliri sa perlas niya.

"Ohhh," parang gustong umikot ng kamalayan ni Willa sa nakaliliyong sarap. Damang-

dama niya ang matigas na laman na kumikiskis nang husto sa dingding ng pagkababae
niya. Bagay na nagpabasa nang husto sa kanyang laman.

At hindi nagtagal bumilis ang pagbayo ng asawa mula sa likuran niya. Para itong
hinete na naghahangad na makarating sa finish line. Sa lakas at bilis ng bawat bayo
ni Zeke ay muntikan na siyang makabitaw sa handle ng pinto.
"Malapit ka na ba?" tanong nito sa kabila ng paghingal.

"M-medyo, umph...!" kasimbilis ng pag-atras-sulong ng kahabaan ng asawa mula sa

likuran niya, tila mas naging masigasig ang mga daliri nito sa paghagod ng perlas
niya. "Z-Zeke!"

Her senses heightened. The smell of sweat and sex filled her nostrils. At nang
dumagsa ang pambihirang luwalhati sa sentro ng pagkababae niya ay muntik ng bumigay
ang kanyang mga tuhod. Maagap siyang sinuportahan ng dalawang braso ng asawa upang
hindi siya matumba. At the same time nagpatuloy ito sa paghugot-baon hanggang sa
maramdaman niya ang pagbuhos ng mainit nitong semilya sa loob niya.

Kapwa hinihingal na saglit silang nawalan ng tinag. Pagkuwa'y humiwalay sa kanya si

Zeke at binuhat siya patungo sa kama. He took off his clothes while staring at her
naked body. Nang bumaba ito sa tabi ni Willa, akala niya ay magpapahinga muna sila.
Pero hindi. Tila walang kapaguran siya nitong muling inangkin.

Hindi na halos niya maiangat ang mga braso at binti nang tantanan siya nito. Medyo
paos na rin siya sa kauungol at kahihiyaw ng pangalan nito. Pero kahit nanlalambot
sa pagod ay napangiti si Willa nang ibulong ni Zeke ang tatlong kataga na gustong-
gusto niya.

"I love you."

"I love you, too," may ngiti sa mga labing nakatulog siya habang nakayupyop sa
dibdib ng asawa.

umaapaw na happiness :) ano kaya ang magiging kapalit?

frozen_delights

Samantha's Guardians Part I

Chapter Twenty Six

BAGAMA'T palagay na ang loob ni Samantha kay Annika, nag-aalala pa rin ang dalaga
na baka maghanap sa mga magulang ang pamangkin. Iyon ang unang araw na wala ang
bagong kasal na sina Willa at Zeke. At dahil nakatoka sa kanilang dalawa ni Walter
ang pagiging guardian sa pamangkin, nagpalitan sila ng numero just in case raw na
may emergency ang isa't isa.

Isinama niya ang pamangkin sa Samantha's Sweet Bites. Three times a week ang
tutorial nito. Pero dahil magiging full-time siya sa cafe, kinausap niya ang tutor
na sa Samantha's Sweet Bites na lamang puntahan ang pamangkin kapag tuturuan.
Soundproofed at maluwag ang kanilang pribadong opisina kaya may sapat na espasyo
ang mga ito.

Nang dumating na ang tutor ni Samantha ay lumabas muna si Annika sa opisina at

tumulong na sa counter. Apat lang ang tauhan nila. Dalawa ang serving staff at
dalawa sa kitchen. Kapag naroroon si Willa ay ito kadalasan ang nasa kitchen at
siya sa counter.
So far ay busy ang cafe nila. Marami ang pumapasok na kustomer at may ilan na rin
silang regulars kahit kabubukas pa lang ng cafe. May ilan na ngang nag-i-inquire
kung nagde-deliver daw ba sila? Sinabi na lang niyang wala pa silang staff para
roon. Pero nai-note niya iyon sa ilang mga additional services na balak niyang i-
discuss sa hipag kapag nakabalik na ito at ang Kuya Zeke niya mula sa honeymoon.

Bandang hapon ay tumunog ang cellphone ni Annika. Nang makita niya kung sino ang
message sender ay kaagad na naguhitan ng ngiti ang kanyang mga labi. Si Walter.

Dadaan ako aftr wrk pra makita c Sam.

Of course. No prblem, her reply.

Wla akng sarilng kotse. Ok lng b kng sumaby n rn ako s inyo?

Sure. M sure matutuwa c Sam.

Ok. C u! :)

C ya! :)

Nangingiti pa siya nang muling ibulsa ang cellphone nang sa pag-angat niya ng
tingin ay makita ang taong matagal na niyang kinalimutan. Si Trevor Constantinople,
her ex-boyfriend.

"Hi, Annie!"

Isang malamyang ngiti ang ibinigay niya rito.

"Hello, Trevor."

"Trevor? You used to call me, Trey. And I've missed that."

"Well, I don't. As you can see, I'm working. I have no time for a friendly chat. Do
you want to order or--"

"Baby, bakit mo ako iniwan?" isang seksing babae ang biglang kumawit sa braso nito.

"Because you're pissing me off."

Tinangkang alisin ni Trevor sa braso nito ang kamay ng babae, ngunit hindi nito
iyon nagawa. Kapit-tuko. Lihim na napailing si Annika. Hanggang ngayon pala ay
hinahabol pa rin ni Bettina si Trevor. Kunsabagay, ano pa nga ba ang bago? Kahit
naman noong sila pa ng lalaki patay na patay rito si Bettina. Na base sa kuwento-
kuwento sa kanilang barkada ay kinakapatid nito.

"Oh, hello, Annika. Long time no see. Dito ka ba nagta-trabaho?" tila may pang-
iinsultong tanong ni Bettina.

"Yes," nakangiting sagot niya. Hindi na niya klinaro na half-owner siya ng cafe.
Wala naman kasi siyang pakialam sa iniisip ng mga ito. "So, if you don't mind, kung
wala rin lang kayong o-order-in ay mas mabuti sigurong sa labas niyo na lang ituloy
ang lover's quarrel niyo. Nakaka-abala kasi kayo sa mga customer namin."

"One box of cassava cake and one cup of strawberry smoothies," sabi ni Trevor.

"One box of cassava cake and one cup of strawberry smoothies. Would that be all,
Sir?"
"Add one more cup of lemonade."

Nang tingnan niya si Trevor ay tila napipilitang tumango ito.

"One cup of lemonade, one cup of strawberry smoothies and one box of cassava cake.
For dine in or take out?"

"For take out," mabilis na sagot ni Bettina bago pa man nakasagot si Trevor.

Isang one thousand peso bill ang inilapag ni Trevor sa counter. Propesyunal niyang
ginampanan ang kanyang trabaho at trinatong parang mga pangkaraniwang kustomer
lamang ang pareha.

"Thank you for coming," aniya nang mai-serve sa mga ito ang order.

"Annie, puwede ba kitang puntahan sa bahay niyo?"

"Hindi ako tumatanggap ng bisita. Busy ako."

"Kung gano'n ay ihahatid na lamang kita mamaya pag-uwi."

Parang walang narinig na inasikaso niya ang kasunod na kustomer.

"Annie, please? Just let me explain my side."

"There's nothing left to explain, Trevor. Please, nakakaabala ka na."

"Hihintayin na lang kita hanggang sa umuwi ka."

Bago pa siya nakasagot ay tumalikod na ito bitbit ang in-order. Isang matalim na
tingin naman ang iniwan sa kanya ni Bettina. Dedma lang siya. Wala na siyang kiber
kay Trevor. Kahit isaksak pa ito sa sariling baga ni Bettina ay wala siyang pake.

Sa sumunod na sandali ay naging busy na si Annika. Mabilis niyang naitaboy sa

isipan ang katatapos lamang na insidente dahil dumagsa ang kanilang mga kustomer
bandang hapon. Ang haba ng pila sa counter.

Nasa panghuling customer na si Annika nang makita niya si Walter na nakatayo

malapit sa entrance. Palagay niya ay kanina pa ito roon nakatayo at tahimik lang na
nagmamasid sa kanya.

Napansin niya ang ilang kababaihan na malagkit ang tingin dito. Partikular iyong
mga kabataan. Well, who could blame them. He looks like a K-pop star, he's very
cute. And her heart beats like crazy upon setting her eyes on him.

Naglakad itong palapit sa counter.

"H-hello. Kanina ka pa ba?" she could feel her cheeks burning. And she hopes to God
he didn't notice her blush.

"Hindi naman. Kadarating ko pa lang."

"Ahm, halika. Doon ka na muna sa office. Tapos ng magpa-tutor si Sammy kaya parang
naiinip na. Nagsawa na yatang magkulay sa coloring books niya," nilangkapan niya ng
tunog ang kanyang ngiti para madisimula ang pamumula ng kanyang mga pisngi.

Mukhang oblivious naman ito sa pinagdadaanan niya kaya nakaligtaan na niya ang
kanyang discomfort.

"Hello, angel. Look who's here?"

Kaagad na nagliwanag ang mukha ni Samantha pagkakita sa tiyuhin. "Tito Walt!"

"Prinsesa ko," ibinuka ni Walter ang mga bisig. Mabilis na tumakbo roon si
Samantha. "Na-missed mo kaagad si Tito?"

"Oo naman po."

"Okay. Kahit nagseselos ako ay iiwanan ko muna kayo," biro niya.

Paglabas niya ng opisina ay naghanda siya ng isang slice na biko at isang baso ng
kape. Siya na rin ang personal na nagdala niyon sa opisina para ibigay kay Walter.

"Salamat," nakangiting sabi nito.

Sumikdo na naman ang puso ni Annika. Hindi niya matandaang naging ganoon ang epekto
ng ngiti ni Trevor sa kanya.

"We'll be closing up in an hour, okay? Just wait a while."

"Ayos lang kami. Huwag mo kaming alalahanin," ani Walter.

"Oo nga po, Tita Annika. Wait ka lang namin dito."

"Wait ka lang namin dito," Walter mimicked his niece. Napabungisngis ito.

Nangingiting iniwan ni Annika ang magtiyuhin.

Inasikaso na niya ang mga kailangang gawin. Ten to six ang kanilang opening at
closing. Eksaktong walong oras lamang ang trabaho ng kanilang staff. And even
before they open their cafe, her brother was very specific that the business will
not consume so much of Willa's time. Or hers. Kaya naman ginawa lamang nilang
eksaktong walong oras ang kanilang operations.

"It's time," anunsyo ni Annika sa magtiyo nang muling pumasok ng opisina.

"Yehey, uwian na!"

Nagkatawanan sila ni Walter.

"Parang nasa school lang, ah," natatawang wika rito ng binata.

Pinauna na niya ang mga ito sa kotse. May kinuha pa kasi siya sa opisina. Paglabas
niya ay hindi niya inaasahang naghihintay si Trevor.

"Annie, let's talk," he insisted.

"Like I told you earlier, wala na tayong pag-uusapan pa, Trevor."

"Meron. Just hear me out, okay?" hinawakan nito ang braso niya.

Ipiniksi niya iyon.

"Bitiwan mo ako."

"Mag-usap lang muna tayo."

"If you want to talk, just talk," binawi niyang pilit ang braso sa mahigpit nitong
pagkakahawak. "Wala akong balak sumama sa'yo kahit saan."

"Fuck! What the hell is your problem? Mag-uusap lang naman tayo. Para naman akong
may gagawing masama sa'yo, eh."

"Exactly. You already showed me your true colors. Kaya nawala ang tiwala ko sa'yo."

"Is this about that thing again?"

"That thing?" natawa siya ng pasarkastiko sa sinabi nito. "Kung tukuyin mo ang
nangyaring 'yon ay parang wala lang, ha? It only proves what kind of a person you
are."

"Ano ba ang inaasahan mong gagawin ko? Don't act like you are some kind of a saint,
Annie," muli nitong hinablot ang braso niya. "Sasama ka sa akin at makikinig ka sa
sasabihin ko."

"Like hell. Bitiwan mo ako!"

"Sino ba ang ipinagmamalaki mo, ha?"

"May problema ba?"

Nagsalubong ang mga kilay ni Trevor nang makita si Walter.

"Who the fuck are you?"

"He's my boyfriend," awtomatiko iyong lumabas sa bibig ni Annika.

Sinamantala niya ang pagkabigla ni Trevor sa sinabi niya. Binawi niya ang braso sa
mahigpit na pagkakahawak nito at saka nilapitan si Walter. Dali-dali na niya itong
hinila sa kotse.

"Magkikita pa tayo, Annika!"

Hindi na lamang niya pinansin ang sinabi nito. Alam naman niya kung ano
ipinagmamalaki ni Trevor, ang re-elected senator nitong ama. Without his father's
wealth and influence, Trevor is nothing but an asshole.

"Pasensya ka na, Walter, ha?" hinging-paumanhin niya sa binata nang makalulan sila
ng kotse. Nasa unahan ito katabi ng driver at siya naman ay nasa backseat, katabi
si Samantha.

"Ayos lang."

Parang nahahapong isinandal ni Annika ang sarili sa upuan nang magsimulang umusad
ang sasakyan. Hindi na dapat pang muling magkita sina Trevor at Walter. Sa
sandaling magkita ang mga ito ay natitiyak niyang makikilala na ito ni Trevor. And
all hell will break loose.

hello!

pasensya na sa matagal-tagal na update.

ano nga ba ang sikretong itinatago ni Annika?

frozen_delights

Samantha's Guardians Part II

Chapter Twenty Seven

KINABUKASAN ay bumuhos ang malakas na ulan. Minabuti ni Annika na iwanan na lamang

si Samantha sa bahay. Nag-aalala siyang baka magkasakit pa ito kung isasama niya sa
cafe. Mabuti na lamang at walang pasok si Walter, ito na ang nagprisintang mag-
aalaga kay Samantha habang nasa cafe siya. Wala ring tutorial sa araw na iyon ang
bata.

Halos buong araw na umulan. At dahil na rin siguro sa masamang panahon kung kaya't
matumal ang benta nila ng araw na iyon. Bago dumating ang oras ng closing ay
nagtext si Walter.
Pauwi k n b?

Napangiti siya.

Jst abwt.

Ppnta ako jan. Susunduin kta.

Pano c Sammy?

Sndali lng nmn. Nanonood xa ng tv.

Up 2 u.

Quarter to six ay sinabi ni Annika sa kanyang staff na magsasara na sila. Wala na

rin naman kasing masyadong pumapasok na kustomer. Wala rin siyang dalang sasakyan
dahil ang balak niya talaga ay magpasundo na lamang sa driver.

"Teka..." dapat pala ay sinabihan na lamang niya itong magpahatid sa driver.

Hindi siya sigurado kung marunong itong magmaneho. Kung marunong sana ito ay puwede
nitong hiramin ang isang sasakyan sa bahay ng kapatid niya.

Habang naghihintay kay Walter ay ipinasya ni Annika na manatili muna sa loob ng

opisina. Sana lang ay hindi ito naipit ng trapik. Maghapon pa namang umulan. At
karamihan ng kalyeng madadaanan papunta sa cafe ay bahain.

Nang may marinig siyang kaluskos mula sa labas ng opisina ay naisip niyang dumating
na marahil si Walter. Nakahanda na ang ngiti sa kanyang mga labi nang bumukas ang
pinto. Ngiting kaagad napalis nang ma-realize niya kung sino ang dumating.

"Trevor."

"This time ay hindi mo na ako maiiwasan."

Sa kung anong dahilan ay may takot siyang biglang naramdaman. Inilapat nito ang
pinto sabay diin ng lock. Hindi siya nagpakita ng takot. Bagaman sa totoo lang ay
parang biglang nanginig ang mga binti ni Annika. May nakita siyang kakaibang kinang
sa mga mata nito. Bagay na nagdulot ng takot sa kanyang dibdib.

"What d-do you think you're doing? Kung pakikipag-usap lang ang sadya mo ay mag-
usap tayo. P-pero hindi dito. Sa labas."

Habang sinasabi iyon ay palihim na kinapa ng dalaga ang cellphone sa kanyang bag.
Nakasukbit na ang shoulder bag niya dahil ini-expect niyang anumang sandali ay
darating na ang kanyang sundo.

"Ang lakas ng ulan sa labas. Bakit naman lalabas pa tayo? Your office looks nice
and comfy. We can have some fun and talk later."

"Fun?"

"Oh, you know. Ituloy natin ang dapat ay gagawin natin ng araw na iyon na papunta
sana tayo sa pad ko."

"I am no longer interested," nakapa ni Annika ang fountain pen sa loob ng kanyang
bag. Mahigpit niyang hinawakan iyon sa isiping doon nakasalalay ang buhay niya.
"Sinasabi mo lang 'yan ngayon. Pero mamaya lang ay iba na ang lalabas sa bibig mo."

Lumapit ito sa mesa kung saan siya nakaupo. Mabilis siyang tumayo upang makaiwas
dito. Kailangan niyang makarating sa pinto. Nag-ikutan sila sa mesa na parang
nagpapatintero. Ang mahuli ay taya. Pero alam niyang kapag nahuli siya nito ay
katapusan niya na.

"Please, Trevor. A-ano man ang binabalak mo ay huwag mo ng ituloy. I won't forgive
you."

"I don't care. I just want to have you back."

"What else do you want me for? Mayroon ka ng Bettina."

"She's a nuisance. Besides, nagkausap na ang mga magulang natin. My father agreed
to it, and so does your Mom."

"S-si Mommy?"

"Yes. She told me to do what I gotta do to get you back."

"H-hindi totoo 'yan," parang biglang nagtubig ang mga mata ni Annika.

Ano ang karapatan ng kanyang ina na panghimasukan ang buhay niya?

Sa minsang pagkalingat niya ay bigla siyang nasunggaban ni Trevor.

"Let me go!"

Hinila siya nito at pinaghahalikan. Pero dahil panay ang ilag at piglas niya, kung
saan-saan lang dumadapo ang bibig ni Trevor.

"I said, let go, you pig!" kinuha niya ang fountain pen at isinaksak sa braso nito.

"You, bitch!" galit na umigkas ang kamay ni Trevor.

Bumiling ang mukha ni Annika at halos mahilo-hilo siyang bumagsak sa sahig. Hindi
pa niya naranasang mapagbuhatan ng kamay ng kahit sino sa kanyang pamilya.

Hinugot ni Trevor ang fountain pen na nakabaon sa braso nito. Sinamantala ni Annika
ang pagkakataong 'yon at gumapang patungo sa pinto. Nagawang pihitin ng dalaga ang
lock at papalabas na sana ng pinto nang biglang hatakin ni Trevor ang kanyang
buhok.

"And where do you think you're going, bitch?" buong puwersa siya nitong hinatak at
itinulak sa sofa.

The breath almost knocked out of her when her back hit the leather seat. Nakita
niya ang masaganang pagtulo ng dugo sa braso ni Trevor ngunit parang hindi nito
pansin iyon. He started unbuckling his belt. At habang ginagawa iyon ay panay ang
mura nito sa kanya. She's terrified. Gayunma'y sinikap niyang paglabanan ang
nararamdamang takot. She needs to fight back to remain in one piece.

Inabangan niya ang muling paglapit ni Trevor. When he was about to get on top of
her, she kicked him hard between his legs. Namimilipit itong bumagsak sa sahig. Sa
pagitan ng panginginig ng mga binti ay mabilis niyang tinakbo ang pinto.
Makakalabas na sana siya nang hagipin nito ang isa niyang binti at mahigpit na
hawakan.
"You can't get away from me. Pagbabayaran mo ang ginawa mo sa akin!"

"No! Let go. Help! Tulungan niyo ako!" itinaas niya ang paa at pinagsisipa sa mukha
si Trevor. Wala siyang pakialam kahit magkabangas-bangas pa ang ipinagmamalaki
nitong mukha.

"Bitch!" tanging iyon ang nasabi ni Trevor nang makawala sa kamay nito ang binti ni
Annika. "I will fucking get you for this! Mark my words!"

Pero hindi na niya ito pinansin at tuloy-tuloy siyang tumakbo.

"Ay!"

"Annika?"

Nang magtaas siya ng tingin at makita kung sino ang nakabangga niya ay parang bigla
siyang nanghina.

"Walter." Her eyes welled with tears.

Walang salitang maingat siya nitong inalalayang pasakay sa kotse. Nang maiupo siya
sa tabi ng passenger's seat ay kaagad itong lumigid sa driver's seat. Parang late
reaction ang nangyari sa kanya nang masaganang bumalong ang kanyang mga luha. Iyak
lang siya nang iyak hanggang sa makarating sila sa bahay.

~0~

AWANG-AWA si Walter kay Annika. Putok ang labi nito at halos umalsa ang kaliwang
bahagi ng mukha kung saan nakabakas pa ang kamay ng taong nanakit dito. Nang
makarating sa bahay ay kaagad itong inasikaso ng matandang kasambahay na si Manang
Sol. Inutusan naman ni Walter ang driver na saglitin ang cafe.

Hindi niya sana gustong abalahin sa pulotgata nito ang kapatid at ang bayaw na si
Zeke. Pero hindi niya puwedeng itago rito ang nangyari. Natitiyak niyang magagalit
ang bayaw sa kanya kung hindi niya sasabihin dito ang insidenteng iyon.

"Walter?"

"K-Kuya, may nangyari kay Annika. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko."

"Ano ang nangyari? Linawin mo."

"Tinangka siyang halayin no'ng anak ni Senator Constantinople."

"Son of a bitch! Ngayon din ay uuwi kami."

Napabuga ng hangin sa bibig si Walter matapos mawala sa kabilang linya ang kausap.
Parang nakikita na niya kung ano ang mangyayari.

Nang makita niyang lumabas mula sa silid ni Annika si Manang Sol ay napatayo siya
sa kinauupuan.

"Kumusta na ho si Annika."

"Hayun, iyak nang iyak," parang naaawang sabi nito. "Mabuti na lamang at hindi siya
tuluyang nahalay ng hayop na 'yon. Sabi ko na nga ba at walang mabuting gagawin ang
ganoong klase ng pagmumukha."
"Nakausap ko na ho si Kuya Zeke. Uuwi raw po sila kaagad."

"Naku, pihadong maghahalo ang balat sa tinalupan. Mahal na mahal ni Zeke 'yang si
Annika. Halos siya na ang naging tatay ng batang 'yan."

Mauunawaan niya kung gustuhin mang patayin ni Zeke si Trevor sa mga oras na iyon.
At tutulungan pa niya ito. Kung hindi niya lamang inaalala ang kalagayan ni Annika
kanina ay haharapin niya ang gagong 'yon. Pero sa nakita niyang tila shock sa mukha
nito ay minabuti niyang iuwi na lamang ang dalaga.

Mabuti na lamang at tulog na si Samantha nang dumating sila. Natitiyak niyang mag-
aalala rin ito sa sinapit ng tiyahin.

"Ah, Manang. Puwede ho bang ipaghanda niyo ng pagkain si Annika?"

"Makakakain kaya siya pagkatapos ng nangyari?"

"Susubukan ko hong pilitin siyang kumain."

"Sige."

"Pakisamahan na rin ho ng ice pack o cold compress."

Nakangiting tumango ang kasambahay.

Nang maihanda ni Manang Sol ang pagkain sa tray ay kumatok si Walter sa silid ni
Annika.

"Bukas 'yan," mahinang tugon mula sa loob ng silid.

Pinihit ni Walter ang seradura at pumasok sa loob. Nakita niya itong nakaupo sa
ibabaw ng kama. Yakap nito ang magkabilang binti habang nakapatong sa ibabaw ng
tuhod ang mukha. Her hair was tied in a messy bun.

Ipinatong niya sa ibabaw ng kama ang tray ng pagkain at naupo sa gilid niyon.

"I'm not hungry."

"Baka mamaya makaramdam ka ng gutom. Iiwanan ko na lang dito."

Nakita niyang kumibot ang mga labi nito na parang may gustong sabihin. Pero biglang
nanginig iyon hanggang sa tumulo ang masaganang luha sa magkabilang pisngi ni
Annika.

Pakiramdam ni Walter ay nadurog ang puso niya sa pag-iyak nito. Kinuha niya ang
cold compress at nilapitang ang dalaga. Nakasuot ito ng pajama. Pero dahil yakap-
yakap nito ang mga binti, bahagyang umangat ang laylayan ng pajama kung kaya't
nakita niyang may pasa rin ito sa binti.

"Masakit ba?"

Sinundan nito ng tingin ang tinitingnan niya. Dahan-dahan nitong iniunat ang kanang
binti. Pagkuwa'y tumango.

"Medyo."

"Lalagyan ko nito," itinaas niya ang hawak.

Muli ay tumango ito.

Pumuwesto si Walter sa may paanan ng dalaga at inilapat ang cold compress sa
bahaging may pasa sa binti nito. Nang mapatingin siya sa mukha nito ay may umahong
matinding poot sa kanyang dibdib. Gusto niyang pagsisihan na hindi siya pumasok sa
cafe para naiganti niya man lang kahit kaunti si Annika.

"I'm okay."

"Ano bang okay? Huwag mo nga akong lokohin. Baka ngayon hindi mo pa masyadong
nararamdaman ang sakit. Pero bukas sigurado ako, daig mo pa ang nasuntok ni
Gayweather."

"Gayweather?"

"Oo, Gayweather. Dahil sa opinyon ko, bakla lang ang nananakit ng babae. Kaya siya
si Gayweather."

Natawa ito. Ngunit bigla ring natutop ang bibig nang siguro'y makaramdam ng sakit.

"Tsk. Higa ka kaya, para 'yang pisngi mo naman ang malagyan ko nito."

Hindi niya ini-expect na susunod ito. Humiga ito at tumagilid sa kanan para iharap
sa kanya ang kaliwa nitong mukha.

Napahinga siya ng malalim saka banayad na idinampi sa pingi nito ang cold compress.

"Walter."

"Hmn?"

"Do you have a girlfriend?"

Patlang.

"Wala."

"I'm glad."

"Ha?"

"Kasi wala rin akong boyfriend."

"Ah."

"Will you be my boyfriend?"

grinning here.

'yon na yata talaga ang uso. babae na ang gumagawa ng first move. hehe.

votes and comments kayo, ha?

don't forget to follow :)

frozen_delights
Retribution
Chapter Twenty Eight
HALOS magdilim ang paningin ni Zeke nang makita ang pagkukulay-ube ng kalahating
bahagi ng mukha ni Annika.

"That son of a bitch will pay for this!"

"Shh," kaagad na inilayo ni Willa ang asawa mula sa natutulog na si Annika.

Pagkalipas ng mahigit labing-anim na oras na biyahe mula sa Italy ay matiwasay na

nakauwi ang mag-asawang Zeke at Willa. At dahil umaga na raw nakatulog si Annika
pagkatapos ng insidente sa cafe, hindi na ito ginising ng mga kasambahay sa
mahimbing na pagkakatulog. Si Walter na nagbabantay rito ay tiniyak na walang dapat
ipag-alala sa dalaga.

Kung napansin man ni Zeke ang mahigpit na pagkakahawak ng kapatid sa kamay ni

Walter kahit ito'y natutulog, hindi na lamang niya iyon binigyang-pansin. Naisip na
sa sandali ng panganib sa buhay nito ay tanging si Walter lamang ang naroroon kung
kaya't hindi na siya magtataka kung magkaroon man ito ng attachment sa bayaw.

"They took all the CCTV footages around the area," report ni Red.

Nang malaman niya ang nangyari sa kapatid ay kaagad niyang tinawagan ang mga
kaibigan kahit sa kalaliman ng gabi. Katulad ng inaasahan niya ay mabilis na
rumesponde ang mga ito sa distress call niya. At kinabukasan pagdating nilang mag-
asawa mula sa biyahe ay kasunuran din lamang nilang dumating ang mga ito.
Magkakasama silang nag-usap-usap sa loob ng kanyang pribadong opisina.

"Maging ang loob ng cafe ay sinira nila. They made it look like it's been robbed."

"I'm sure Senator Constantinople's men had something to do with it. Para maitago
ang ebidensya ng kahayupan ng anak niya. Pero kung sa palagay niya ay maililigtas
niya ang anak niya sa kalaboso, he's got another thing coming. There's a back-up
file of the CCTV footage inside the cafe."

"I know someone who can handle this case better than anyone," saad naman ni Rafe.

"Who?" baling ni Zeke sa kaibigan.

"Atty. Meredith Zamora."

"Is she one of your ex?" ani Red.

"Get your brain off from the gutter, Redentor. She's a criminal lawyer who
specializes in cases like this."

"Sorry, my bad."

"Can you make the arrangement for us?"

"Sure, man."

"Thanks."

Nang makaalis ang mga kaibigan ay muling sinilip ni Zeke sa silid nito ang kapatid.
Hindi nalingid sa kanya ang kinang sa mga mata ni Annika habang matamis na
nakangiti kay Walter. Kinailangan pa niyang tumikhim ng ilang ulit para kunin ang
atensyon ng dalawa.

"Kuya," ang tuwa ni Annika pagkakita sa kanya ay kaagad natakpan ng pag-aalala.

Awtomatikong naitakip nito ang kamay sa pisnging nagkukulay-ube ang pasa.

"Walter, puwede bang iwanan mo muna kami?"

Mabilis na tumayo si Walter at lumabas ng silid.

"How are you?" inabot ni Zeke ang mukha ng kapatid at sinipat iyong mabuti.

Nagngalit ang kanyang mga bagang. Ni minsan man ay hindi niya ito napagbuhatan ng
kamay kahit gaano pa katigas ang ulo nito. Tapos ay sasaktan lang ito ng ibang tao.

"I'm okay, Kuya."

"Tell me. Is this the first time he did this to you?"

"W-what do you mean?"

"Iyon ba ang dahilan kaya nakipagkalas ka sa kanya?"

Umiling ito. "No."

"Nagsasabi ka ba ng totoo?"

"Kuya..."

"This is not the time to hide anything from me, Annika. Tell me, have you been in
an abusive relationship with him?"

"No, that wasn't the case, Kuya. Not at all. Pero siguro kung nagtagal pa ay hindi
imposibleng mangyari 'yon. He has a temper. Kapag hindi nasusunod ang kanyang gusto
ay mabilis siyang magalit."

"Magsasampa tayo ng kaso. Kailangang pagbayaran ng hayop na 'yon ang ginawa niya
sa'yo."

"I-I don't think that's necessary."

"What the heck are you saying?"

"Si M-Mommy."

"What about her?"

"S-she told Trevor to do whatever means to get back with me."

Umalon ang dibdib ni Zeke sa biglang sibol ng galit. Somosobra na talaga ang
kanilang ina. She will stop at nothing for personal gain. Maybe its about time he
steps in. Kahit sariling anak ay handa nitong isakripisyo para lang mapataas pang
lalo ang estado nito sa lipunan.

"I will deal with her."

"What are you going to do, Kuya?"

"You don't need to know. Just leave everything to me," pinisil ni Zeke ang kamay ng
kapatid. "Rest. Magpapatawag ako ng doktor para tingnan ang kalagayan mo."

Paglabas ni Zeke ng kuwarto ni Annika ay tila sadyang nag-aabang sa kanya si

Walter.
"Kuya."

"Walt."

Inilabas nito ang sariling cellphone ay ipinarinig sa kanya ang recording ng tawag
ni Annika nang mangyari ang tangkang panghahalay rito ni Trevor. At katulad ng
sinabi ni Annika, pinagtibay lamang ng recording ang sinabi nito tungkol sa
kanilang ina.

"Thank you, Walter. I appreciate what you did for my sister."

"P-pamilya na rin ang turing ko sa kanya, Kuya."

Hindi nalingid kay Zeke ang pamumula ng punong-tenga nito.

"I'm glad you think so," tinapik niya sa balikat ang binata.

Ang sumunod na mga araw ay ginugol ni Zeke sa paghahanda ng kaso laban kay Trevor
Constantinople. Nagpalabas na rin siya ng restraining order upang hindi makalapit
ang kanilang ina kay Annika sakali at tangkain man nitong kumbinsihin ang kapatid
niya na iurong ang demanda. Dumating kasi ito kinagabihan. Ngunit matigas ang loob
na hindi ito tinanggap ni Zeke sa sariling pamamahay.

Nasa proseso na rin ang pagpapawalang-bisa niya sa pagiging legal guardian ni

Sandra ng mga assets ni Annika. It will be a long battle. Pero alam niyang habang
dinidinig ang kaso ay walang magagawa ang kanilang ina hanggang sa sapitin ng
kapatid niya ang tamang edad na mapasakamay na nito ang mana.

~0~

NAKITA ni Willa ang hapo sa mukha ni Zeke nang pumasok ito sa kanilang silid.
Kinuha niya ang hinubad nitong business coat.

"Ginabi ka na. Gusto mo bang mag-shower muna? Iinitin ko ang pagkain mo."

"No. Just you."

Bago pa siya nakalayo ay banayad siyang hinatak ng asawa palapit dito.

"God, I've missed you," isiniksik nito ang mukha sa pagitan ng kanyang leeg at
balikat.

Natatawang iniyakap ni Willa ang dalawang braso sa asawa.

"Ang OA naman ng Mister ko."

"OA? It's been two nights already, wifey. Baka nakakalimutan mo, nasa honeymoon pa
dapat tayo."

"Ay sus! Dalawang gabi ka pa lang namang na-diyeta kung makapagreklamo ka riyan
parang dalawang taon na. Maghilamos ka na muna at ipaghahain kita ng pagkain mo.
Nangangayayat ka na, o."

"I'm hungry. Pero ibang gutom ang nararamdaman ko," maaligasgas ang tinig na anas
nito.

May kiliting mabilis na gumuhit pababa sa puson ni Willa sa paghagod ng dila nito
sa kanyang leeg. Kaagad na naglimayon ang mga kamay nito sa kanyang katawan.
"Bakit ang dami mong suot?" paungol na reklamo nito nang buhatin siya at kaagad na
ideposito sa kama.

"Napaka-reklamador mo. Maghubad ka na lang at ako na bahala sa sarili kong damit.

Mauubos ang mga panty ko sa'yo."

Madalas nitong masira ang kanyang mga panloob kapag talagang atat na atat na itong
maangkin siya. Ewan ba naman dito sa asawa niya. Hindi naman siya marunong
manggayuma. Pero grabe ang pagkahumaling sa kanyang bibingka.

And speaking of bibingka, iyon kaagad ang kinain nito. Ayaw nito ng pre-heated.
Gusto nito ay ito mismo ang mag-iinit. At sa ilang saglit pa ay naghahabol na ng
paghinga si Willa.

"Zee-kee."

Lalo pa nitong ibinuka ang mga hita niya habang magaslaw na naglalaro ang dila sa
paligid ng pagkababae niya.

"Ah, you tastes good, hon."

Naramdaman ni Willa ang pagpasok ng daliri nito sa lagusan niya. Napaarko ang
katawan niya nang mabagal na kumawit iyon sa loob niya.

"Haa-ahh..." mariing bumaon ang mga daliri niya sa unan nang madagdagan ng isa pa
ang daliring tila humuhukay sa kaloob-looban niya. He was stimulating her hotspot.
Paikot at medyo mariing humahagod iyon sa loob niya. Giving her a very delicious,
tingling sensation. "Zeek...ah!"

Habang labas-masok sa loob niya ang dalawang daliri nito ay humahagod naman ang
dila nito sa ubod niya. Halos mawindang ang katinuan niya sa dobleng stimulation.
Kasabay ng mariing paghalukay ng mga daliri nito ay inipit nito sa pagitan ng mga
labi ang ubod niya. Mariin nitong sinipsip iyon habang humahalukay ito sa loob
niya.

"Zee-keeee...!" ramdam niya nang biglang bumulwak ang katas niya. Habang
nangangatal pa siya sa nakapanlalambot na sarap ay hinimuran nito ang pagkababae
niya. "Ohh..."

"Your taste is one in a million, hon," pilyong sabi nito nang pumantay sa kanya at
paghiwalayin pang lalo ang kanyang mga hita.

Nang madulas itong lumusong sa kaibuturan niya ay marahan niyang nahigit ang
paghinga. Parang busog na busog ang pakiramdam ng lagusan niya sa tuwing bumabaon
ito.

"Ahh, honey."

Si Willa na ang kusang umabot sa mga labi ni Zeke. Ipinasok niya ang dila sa bibig
nito at mapusok na nakipagtagisan sa dila nito.

"Umph, hmm..." ipinulupot niya ang mga braso sa leeg ng asawa.

Marahan itong naghugot-baon. Sa bawat hugot-baon nito ay sabay pa silang

napapaungol.

"Ohh, honey, you feel so good, soooo good. Ahhh."

Bawat atras-sulong nito ay sinasalubong niya. Their body swayed in perfect unison.
Nagsimulang muling maipon ang init sa puno ng kanyang pagkababae.

"Zeke, Zeke."

"I'm close, too, honey. Ahh, ahh."

Bumilis ang salpukan ng mga katawan nila. Nakita ni Willa ang malalim na emosyong
nakasalamin sa mga mata ng kanyang asawa. Isang ngiti ang marahang gumuhit sa mga
labi nito. Inabot niya ang mukha nito at pinalis ang pawis na gumigiti sa noo nito.

"I love you."

"Oh, shit."

Naramdaman ni Willa nang biglang mag-orgasmo si Zeke. Nahigit nito ang paghinga at
biglang parang nanigas sa ibabaw niya. Imboluntaryong napatirik ang mga mata ni
Willa. Kasunod ng init na bumaha sa kaibuturan niya ay nag-climax siya. Damang-dama
niya ang pagpintig ng pagkalalaki ng asawa sa loob niya habang parang kamay na
mahigpit na kumapit sa kahabaan nito ang kanyang laman.

Narinig niya ang ungol na kumawala sa mga labi nito bago ibinaon ang mukha sa
pagitan ng kanyang leeg at balikat.

"I love you, too, by the way," bulong nito.

Nakangiting iniyapos ni Willa ang mga braso sa pawisang likod ng asawa. Sa buong
magdamag ay ilang beses pa siya nitong inangkin. At buong init naman niyang
tinumbasan ang matinding pangangailangan ng asawa.

~0~

DALAWANG linggo pagkaraan ay isang tawag ang natanggap ni Annika mula kay Trevor.

"Iurong mo ang demanda kung ayaw mong mabunyag sa lahat ang bahong itinatago mo,
Annika Myles Ambrose."

Parang pinanlamigan ng buong katawan si Annika sa banta ng dating nobyo.

"I have the video in my dash cam, Annika. Sa sandaling hindi mo iniurong ang
demanda, malalaman ng lahat kung anong klase ng pagkatao ang ikinukubli ng mukha
mong parang santa."

hello! happy All Saint's Day na lang sa lahat.

salamat po sa mga regular na nagbo-vote and comments. I really appreciate it.

I love you, guys!

mukhang malabo kong ma-reach ang third at fourth goal ko before this year ends.
pero push lang :)

frozen_delights
I'm Sorry
Chapter Twenty Nine

NAGHAGILAP ng makakapitan ang mga kamay ni Willa habang mabilis at mariin ang
salpukan ng kanilang mga katawan ng asawang si Zeke. Mariing nakadiin ang dalawang
kamay nito sa ilalim ng magkabila niyang hita habang ito'y naghuhugot-baon sa
kanyang kaibuturan. Kagigising lang nila. Pero sa halip na pagkain ay siya kaagad
ang inalmusal nito.

"Z-Zeke," halos mapatid ang kanyang paghinga sa nakaliliyong sarap ng ginagawa

nito.

They were in a missionary position bago itinaas ni Zeke ang ilalim ng mga tuhod
niya na bahagyang ikinaangat ng pigi niya sa kama. Sa ganoong posisyon ay sagad na
sagad itong bumabaon sa kaloob-looban niya.

"Haa-haah," he was sliding in and out. And he was touching all of her hotspots.

Mariing nakagat ni Willa ang ibabang labi. Ibinaba ni Zeke ang isa niyang binti.
Medyo binago nito ang anggulo ng kanyang katawan at bahagya siyang pinatagilid
habang magkadikit pa rin ang kanilang mga kaselanan.

"Zeke. Aah...!" mas bumilis pa ang galaw nito. Pakiramdam ni Willa ay isa siyang
manipis na papel na malakas na tinatangay ng malakas na hangin. "Zee-kee, ah,
ah..."

Natakpan niya ang bibig. Siya ang nai-eskandalo sa ingay niya. Pero inalis iyon ni
Zeke.

"I love to hear your moans, honey. Go on, just scream my name..."

"Umph, Zeke, Zeke," mahigpit siyang napakapit sa batok nito. Medyo madulas ang
balat nito dahil sa pawis. At ganoon din naman siya. Daig pa nila ang nag-jogging
ng ilang kilometro.

Yumuko si Zeke at inabot ang isa niyang nipple. Sinipsip nito iyon at bahagyang
kinagat-kagat. Pagkatapos ay lumipat ito sa kabila. Sumisid sa hibla ng buhok nito
ang kanyang mga daliri. Alanganing itulak niya ito o kabigin sa mainit na atensyong
inilalaan nito sa kanyang mga utong. Naghahalong sakit at kiliti ang ginagawa
nitong pagsipsip at bahagyang paghatak sa kanyang mga nipples.

Tila namamanhid na ang mga utong niya nang tumaas ang mga labi nito sa kanyang
leeg. Pinadaan nito ang dila sa kanyang balat bago iyon siniil ng halik. Pinong
langitngit ng kama at ingay ng salpukan ng kanilang mga laman. Na sinabayan pa ng
kanilanga mga ungol. Nagmistulang symphony ang pinagsama-samang tunog.

"Willa, my sweet wife. Ahh, honey..."

Marahang nakagat ni Willa ang balikat ni Zeke. Malapit na siya. Malapit na...

"Zeke, Zee-keeee...!"

Idiniing mabuti ni Zeke ang kahabaan sa kaibuturan ni Willa. Napariin ang kagat ni
Willa sa sa balikat ng asawa nang bumaha ang sanlaksang luwalhati sa kaibuturan
niya. Narinig niya ang mahabang ungol nito. Palatandaang halos kasabay niya lamang
itong narating ang rurok.

Mahigpit na yumapos ang mga bisig ni Zeke sa katawan niya saka ito tumihaya at
ipinaibabaw siya.

"Sorry," ani Willa na bahagyang hinaplos ang bakas ng mga ngipin niya sa balikat
nito.

"No worries, hon. It will be a constant reminder that I can make you lose your mind
in throes of passion."

Namumulang isinubsob niya ang mukha sa dibdib nito. Umalog ang mga balikat nito sa
mahinang pagtawa.

"One more round?"

Bago pa nakasagot si Willa ay naunahan na siya ng katok sa labas ng kanilang pinto.

"Nanay, Tatay. Gising na po."

Si Willa naman ang natawa nang marinig ang parang nagrereklamong ungol ng asawa.

"And'yan na," tugon ni Willa. Natitiyak niyang kapag walang sumagot sa kanilang
mag-asawa ay patuloy na kakatukin ng anak ang pinto ng kanilang silid.

"Ten minutes," hirit ni Zeke nang pababa na ng kama si Willa.

"Ano ka ba?" pinandilatan niya ito ng mga mata. "Maghihintay ang anak mo."

"I'll tell her na gumagawa tayo ng baby brother niya."

"Naku, ako na naman ang pahihirapan mong mag-explain kung paano gumawa ng bata."

"Matalino ka kaya kayang-kaya mo ng i-handle ang mga ganoong bagay."

"Binola mo pa--ahh, a-ako. Zekeee..." kinubkob kaagad nito ang pagkababae niya at
ipinasok ang dalawang daliri.

Imboluntaryong napakipit ang mga hita ni Willa. Nang kubabawan siya ng asawa ay
wala na siyang nagawa kundi ang magpaubaya.

~0~

"ULITIN mo nga ang sinabi mo?" hindi makapaniwala si Zeke sa katatapos lamang
sabihin ni Annika.

"Huwag na nating ituloy ang demanda."

"Are you out of your mind?" muntik ng mabulyawan ni Zeke ang kapatid.

"This isn't just about me, Kuya," naiiyak na sabi nito.

"What the hell are you talking about? Kinausap ka ba ni Mommy? Siya ba ang inaalala
mo?"

Mabilis itong nagpakailing-iling.

"Tell me. Kung anuman ang ikinatatakot mo ay alam mong hindi kita pababayaan,"
kinabig ni Zeke ang kapatid.

Posibleng natatakot ito. Pero tiniyak naman niyang hindi ito mag-iisa sa laban nito
para maipakulong si Trevor.

"Kuya..." napahikbi ito sa dibdib niya.

"Shh, I'm here. Wala kang dapat ikatakot."

May narinig silang katok mula sa labas ng pribado niyang opisina.

"Tuloy."

Pumasok si Vincent. Sa kabila ng malamig na pakikitungo rito ni Zeke ay sandali

nilang isinantabi ang hidwaan alang-alang kay Annika. Pansamantala nitong ini-hold
ang ilang commitment nang mabalitaan ang nangyari sa nakababatang kapatid.

Mula kay Zeke ay lumapit sa bagong dating si Annika.

"Hey," banayad na pinalis ni Vincent ang luha ng bunsong kapatid. "Everything's

going to be okay."

"Alam mo ba kung ano ang sinabi niya?" ani Zeke.

"I know. Pero mas mabuti kung pakikinggan mo muna ang dahilan niya."

"Alam mo?"

Isang marahang tango ang itinugon ni Vincent.

"Then, someone tell me something, god damn it!"

"A-ako ang nakasagasa kay W-Walter four years ago."

"W-what? Ano ang sinasabi mo?" litong nagpalipat-lipat ang tingin ni Zeke sa
dalawang kapatid.

"Mahigit apat na taon na ang nakakalipas nang aksidenteng mabundol ni Annika si

Walter. Sa takot ni Annika, tinakasan niya ang nangyari," maikling lahad ni
Vincent.

"W-we came from a party t-that night. Trevor was drunk k-kaya sabi ko ako na lang
ang magmamaneho ng kotse niya."

"My God," natutop ni Zeke ang ulo. Kaya pala, kaya pala desperadong-desperado si
Willa noon.

Ngayong isa-isang nagsusulputan sa utak ni Zeke ang mga pangyayari four years ago
ay nakakaramdam siya ng pangungunti. Isipin pang ipinatanggal niya sa trabaho si
Walter dahil ang buong akala niya ay sinasamantala nito ang kapatid niya. Iyon
naman pala'y nagbabayad lamang si Annika sa atraso nito dito.

"Trevor is holding the evidence of that accident. Sa sandaling hindi iurong ni

Annika ang kaso ay ilalabas niya iyon sa media," dagdag na saad ni Vincent.

"That fucking scum."

"I'm sorry, Kuya," umiiyak na sabi ni Annika. "Later on I learned that A-Ate Willa
had to s-sacrifice herself para maipagamot s-si Walter."

"I bought her in an auction..."

"I tried to rectify things by helping them," humihikbing dagdag pa ni Annika. "Pero
alam kong kahit ano ang gawin ko ay hindi basta-bastang mabubura niyon ang
kasalanan ko sa kanila. Gusto kong iurong ang demanda hindi para sa sarili ko,
Kuya. Nag-aalala akong maapektuhan ang pagsasama niyo ni Ate Willa sa sandaling
matuklasan niya ang nangyari."

~0~

MAINGAT na umalis si Walter sa labas ng pinto ng opisina ni Zeke. Wala sa puwesto

nito ang sekretarya ng bayaw kaya tutuloy na sana siya sa opisina nito upang
personal na ihatid ang isang importanteng dokumento nang maudlot siya sa labas ng
pinto. Bahagyang nakaawang iyon kaya dinig na dinig niya ang usapan ng tatlong tao
sa loob. Sa loob ng ilang saglit ay para siyang ipinako sa kanyang kinatatayuan
habang pinakikinggan ang lahat.

"I tried to rectify things by helping them..."

Mapakla siyang napangiti.

Iniwan na lamang niya ang dokumento sa mesa ng sekretarya at tahimik ng nilisan ang
lugar na iyon.

hayan, para hindi na kayo nahihirapang manghula. haha!

so, what now, baby Walter? mapapatawad mo kaya si Annika?

malapit na po. ilang chapters pa kaya? palagay niyo? o hindi kayo mapalagay? :)

votes and comments! pa-follow na rin ^_____^

frozen_delights
Secrets and Revelations
Chapter Thirty

"MANANG, ano ho ba 'yang niluluto niyo?" natutop ni Willa ang bibig nang may maamoy
na masangsang.

"Danggit. Hindi ba't request mo ito, kaya nga ako bumili kahapon," tugon ng
kasambahay.

Parang biglang sumipa ang sikmura ni Willa.

"H-huwag niyo na po munang iluto," aniyang mabilis na natakpan ng kamay ang bibig.

"Ha? Aba'y ikaw ang bahala. Ayos ka lamang ba?"

Hindi na nasagot iyon ni Willa nang bumaliktad ang sikmura niya. Tumakbo siya sa
pinakalamalapit na lababo at nagsuka. Parang piniga ang lakas niya. Kaagad siyang
inabutan ng bimpo ng isang maid.
"Salamat. M-Manang Sol, sa kuwarto lang ho muna ako. Kung puwede huwag muna kayong
magprito ng kahit ano." Nasusuka siya sa amoy ng nasusunog na mantika.

Hindi na napansin ni Willa ang nangingiting si Manang Sol nang ihatid siya nito ng
tingin. May kutob na ito kung ano ang nangyayari kay Willa. Ilang umaga na kasi
nitong napapansin ang pagsusuka ng among babae.

Nanlalambot na nahiga si Willa pagkapasok ng kuwarto. Dahil kasalukuyang ginagawa

ang cafe, pansamantala muna siyang nasa bahay. Pero ayon kay Zeke after a week ay
fully operational na ulit sila.

Latang-lata ang pakiramdam niya nang ipikit ang mga mata. At marahil ay napaidlip
siya. Nang muli niyang imulat ang mga mata ay nagisnan niya ang asawa na marahang
hinahagod ang buhok niya.

"Masama ba ang pakiramdam mo?" masuyong tanong nito.

Isang nanlalatang ngiti ang ibinigay niya sa asawa.

"Normal lang ito sa mga katulad ko."

"Normal? You look pale. At sabi ni Sammy nagsusuka ka raw at nagkukulong dito sa
kuwarto. Tumatawag ako sa'yo hindi ka naman sumasagot. You had me worried kaya
umuwi ako nang maaga."

"Ganito rin naman ako noon kay Samantha."

"Ganito? Ano bang...?" natigilan ito. "Hon, don't tell me...?"

"E, di hindi ko sasabihin."

"You're pregnant?"

Itinikom niyang paloob ang mga labi.

"Hon..."

Itinuro niya rito ang drawer sa tabi ng kanilang kama. Hinila ni Zeke iyon. Nakita
ni Willa ang pagliliwanag ng mukha ng asawa nang makita nito ang home pregnancy
testing stick.

"Is this what I think it is?" excited na tanong nito.

Pigil ang paglawak ng ngiting tumango si Willa.

"Magiging tatay na ulit ako?"

"Opo."

"Oh, God. You don't know how happy you've just made me, hon," para ngang maluha-
luha ito nang hagurin ang mukha niya. Kinuha nito ang kanyang kamay at hinalikang
isa-isa ang kanyang mga daliri. "I love you. I won't let anything come between us."

"Sabi nila, ang mga buntis daw ay emosyonal. Pero bakit baliktad yata? Buntis ka
rin ba?"

"Yes, I'm pregnant, too. Dahil magkatuwang nating pagdadaanan ang lahat ng magiging
hirap mo d'yan sa ipinagbubuntis mo. Wala ako sa tabi mo noong ipinagbubuntis mo si
Sammy. Pero this time, babawi ako. Pangako 'yan."
Nag-init ang kanyang mga mata sa sinabi ni Zeke. Yumuko ito at hinagkan siya nang
magaan sa mga labi.

"I love you. Lagi mo sanang tatandaan 'yan."

"Ako rin. Mahal kita at sana walang magbabago."

Nang banayad siyang yakapin ng asawa ay medyo nagtaka si Willa.

"May problema ba?"

Hindi nalingid sa kanya na parang natigilan ito.

"Zeke."

"Shh, walang problema."

"Sigurado ka?"

"Oo naman. Ako pa ba?"

"Yabang."

Natatawang kinudlitan siya nito ng halik sa mga labi.

"Basta't kapag may problema ka, kahit tagapakinig lang sabihin mo sa akin, ha? Ayaw
kong maglilihim ka sa akin."

"Yes, boss."

"Pangako 'yan?"

"Pangako."

~0~

AYAW kong maglilihim ka sa akin.

Parang pasimpleng dinagukan si Zeke sa sinabi ni Willa. His wife is pregnant. Balak
na talaga niyang sabihin dito ang ipinagtapat sa kanya ni Annika. Pero pagkatapos
niyang malaman na nagdadalantao ito ay naduwag siya.

Paano kung bigla na naman itong mag-alsa balutan?

Shit.

Kumplikadong mag-isip ang mga babae. Lalo na siguro ang isang buntis. Matapos ng
nalaman niya kay Annika, mas lalo pa niyang hinangaan ang asawa. Kung naiba siguro
ito, tuluyan na itong magpapakalubog sa putik pagkatapos ng gabing iyon na
nagkakilala sila. Pero hindi, sa halip ay disente itong naghanapbuhay upang
maitaguyod ang kanilang anak.

Nakakabilib ang mga babaing katulad nito.

Napahinga siya nang malalim. Habang pinatatagal niya ang pagtatapat dito ay lalong
magiging kumplikado ang lahat.
Napapalatak siya. Para silang pinaglalaruan ng tadhana. Ang taong muntikan ng
maging sanhi ng kamatayan ng kapatid nito ay kapatid niya pa.

"Zeke."

Nakita ni Zeke ang asawa na nakatayo sa bukas na pinto ng kanyang private den.

"Hon," pasimple niyang itinago ang rock glass ng sinisimsim na alak.

"Nakita ko na. Huwag mo ng itago."

Ipinihit niya ang swivel chair nang lumapit ito sa kanya. Naupo ito sa kanyang
kandungan.

"Bakit bumangon ka pa? Bawal na sa'yo ang magpuyat," aniya na marahang hinaplos ang
impis pang tiyan ng asawa.

"Nagising akong wala ka. Iyon naman pala 'andito ka lang, naglalasing. May problema
ba tayo?"

"Tayo?" may kabang dumunggol sa dibdib niya.

"O, tungkol ito sa kasong isasampa niyo?"

Napahinga siya nang malalim. Marahan niyang kinabig si Willa at isinubsob ang
sarili sa dibdib nito.

"Zeke."

"Iuurong na namin ang demanda."

"Ha?" Nagulat ito sa sinabi niya. "Aba'y bakit? Hindi ba't malakas naman 'kamo ang
laban niyo?"

Napahigpit ang yakap ni Zeke sa katawan ng asawa.

"Mayro'n kang dapat malaman. Four years ago, aksidenteng nabangga ni Annika si
Walter."

Ramdam ni Zeke nang biglang manigas ang asawa sa mga bisig niya.

"S-si Annika?"

"Yes. In behalf of my sister, ako na ang humihingi ng tawad sa mga nangyari.

Napakabata niya pa noon kaya ang unang naisip niya ay takasan ang lahat."

Nanatiling tahimik si Willa. Hindi siya relihiyosong tao, pero ng mga sandaling
iyon ay halos tawagin ni Zeke ang lahat ng santo sa labis na pag-aalala sa magiging
reaksyon ng asawa.

"Ilang taon na si Annika?"

"She just turned nineteen."

Muli ay pumatlang ang katahimikan.

"Honey, say something, please?"

"Nakausap ko kanina si Walter. Tinanong niya ako kung ano raw ang mararamdaman ko
kung isang araw ay makaharap ko ang taong nakabangga sa kanya at humingi ng tawad."

"He knew," kaagad na konklusyon ni Zeke.

May hinihintay siyang report kahapon mula sa departamentong pinapasukan ni Walter.

Nang ibigay iyon sa kanya ng sekretarya kahapon ang sabi nito ay natagpuan lamang
nito ang dokumento sa ibabaw ng mesa nito. Hindi ito sigurado kung sino ang
naghatid dahil umalis ito saglit.

"Ano ang sagot mo?"

"Hindi madaling magpatawad lalo pa nga at muntikan ng manganib ang buhay ni Walter.
Pero kung babalikan ko sa isip ang mga nangyari sa amin noon, isa lang ang masasabi
ko. Hinubog ako ng mga pangyayaring iyon upang lalong maging matatag. Hindi ko ito
sinasabi sa'yo dahil nagkataong kapatid mo si Annika. Pero katulad ng sinabi mo,
napakabata niya pa ng mga panahong 'yon. Madaling nanaig sa kanya ang takot kaya
mas pinili niyang takasan ang lahat."

"Actually, Trevor convinced her to forget everything that happened that night. His
father was aiming to be reelected as a senator. At hindi nito gustong madawit sa
anumang gulo na makakasira sa kanyang ama. He told Annika na kung susuko ito ay
bahala ito sa sarili nito."

"Si Trevor din ba ang dahilan kaya iuurong niyo na ang demanda?"

"Iyon ang kundisyon ni Trevor. Kung hindi namin iuurong ang demanda ay ilalabas
niya sa media ang video na na-record sa dash cam ng kotse niya nang mangyari ang
aksidente."

"Aksidente ang nangyari kay Walter. Pero ang ginawa niyang tangkang panghahalay kay
Annika ay maituturing na premeditated."

"Willa," nagtatanong na nag-angat ng tingin si Zeke.

"Sabihin mo kay Annika, kailangan naming mag-usap."

Mahigpit na niyakap ni Zeke ang asawa.

"I love you so much," madamdaming bulong niya sa kabiyak. Walang ideya si Willa
kung gaano kalaki ang takot niya sa ipinagtapat dito. At ngayo'y para siyang
nabunutan ng malaking tinik sa dibdib.

"At mahal din kita."

ayaw ko po ng mga story na masyadong mabibigat sa puso. haha!

bilang isang reader, nagbabasa ako para malibang. hindi para umiyak ng balde-
baldeng luha dahil sa masalimuot na gantihan at sakitan ng mga characters. kaya
pasensya na ro'n sa mga nag-i-expect na pasisikot-sikutin ko pa ang story na 'to sa
conflict na dala ni Annika.

simplehan lang tayo, pero rock. haha! pero siyempre, kanya-kanyang istilo po ang
bawat writer. at bilib ako sa mga writers na napapaiyak ang kanyang mga readers sa
husay mag-convey ng madadamdaming prosa :)

frozen_delights
Let bygones, be bygones
Chapter Thirty-One

IYAK nang iyak si Annika matapos itong makausap ni Willa.

"I am so sorry, Ate. Matagal ko ng gustong sabihin sa'yo ang totoo. Natakot lang
ako na madamay sa galit mo si Kuya Zeke at masira ang pagsasama niyo nang dahil sa
akin."

"Naiintindihan ko ang nangyari. Ang pagkakamali mo lang ay nagpadaig ka sa takot.

Pero kasabihan nga, we learn from our mistakes. At sana'y maging aral sa'yo ang mga
nangyari. Hindi solusyon sa problema ang pagtakbo."

"I know that now, Ate."

Nakangiting tinulungan ni Willa na magpahid ng luha si Annika.

"A-Ate, g-gusto ko sanang makausap si Walter. Gusto kong humingi ng tawad sa

kanya."

"Ahm, puwede bang bigyan mo muna siya ng sapat na panahon."

Nakita ni Willa ang pag-aalala sa mukha ng hipag.

"Umalis na siya sa trabaho. Sa palagay mo kaya ay ayos lang siya, Ate? Paano ang
pag-aaral niya? Alam kong hindi siya tumatanggap ng allowance kay Kuya kahit anong
pilit ni Kuya Zeke. Will he be able to get by on his own?"

Isang ngiti ang sumilay sa mga labi ni Willa.

"Kung meron sigurong positive effect ang mga nangyari noon, isa na ro'n ang
pagiging responsible ni Walter. Bago ang aksidenteng 'yon ay sakit siya ng ulo ko.
Kaliwa't kanan ang barkada, parating nagka-cutting classes at kung saan-saang gulo
nasasangkot. Pero pagkatapos kong ipanganak si Samantha, siya na halos ang nag-
intindi ng lahat. At masasabi ko ring nang dahil sa lahat ng hirap na pinagdaanan
namin kung kaya't lalo kaming nagkalapit na magkapatid. Naging lakas namin ang
isa't isa. Kung pinili niya man ang pansamantalang lumayo, natitiyak kong iyon ay
dahil gusto niya lang mag-isip."

"I understand."

"Huwag kang mag-alala. Ayos lang siya. Kung magkakaproblema man, natitiyak kong
tatawag 'yon sa akin."

Kahit parang nag-aalala pa rin ay tumango lang si Annika.

"Ilibing na natin sa limot ang lahat. Walang silbing paulit-ulit pa natin 'yong
hukayin. Ang isipin mo na lang ay ang ngayon at ang darating na bukas. Huwag mong
hayaang makalaya si Trevor dahil doon. Nasa likod mo lang kami."

"Thank you, Ate Willa."

~0~
"HONEY, are you okay?" Napansin ni Zeke ang lungkot sa mga mata ng asawa habang
nakatingin ito sa hawak na cellphone.

Isang ngiti ang ipinaskil nito sa mga labi. Ngiting halatang pilit upang hindi siya
mag-alala.

"Si Walter ba ang kausap mo?"

Tumango ito.

Nilapitan ni Zeke ang asawa at kinabig sa dibdib.

"May problema ba siya? Gusto mong ipahanap ko ang kinaroroonan niya?"

"Hindi na. Ayos naman ang kalagayan niya. Nami-miss ko lang. At nami-miss na rin
siya ng anak mo. Ilang araw ng parating bukambibig ang Tito Walt niya. Sabi ko na
lang ay busy sa eskuwela."

"Is he?"

"Ha?"

"Pumapasok pa ba siya ng school?" worried niyang tanong. Kapatid na rin ang turing
niya kay Walter. Anuman ang mangyari rito ay kargo na rin niya ito.

"Oo. Siya 'yong tipo ng estudyanteng kahit pamasahe lang ang pera ay papasok pa rin
ng school. Ganoon na siya ka-dedicated ngayon sa pag-aaral niya."

"Saan siya nakatira ngayon? Is he eating well?"

"Oo naman. Pumasok daw siyang crew sa isang fastfood malapit sa school na
pinapasukan niya kaya ayos lang siya."

Napahinga nang malalim si Zeke.

Kinabukasan ay matiyagang nag-abang si Zeke sa unibersidad na pinapasukan ni

Walter. Eksaktong palabas na ito ng school nang masulyapan niya.

"Walter."

Halatang nagulat ito nang makita siya.

"Kuya Zeke."

"Puwede ba tayong mag-usap?"

Kahit mukhang napipilitan ay tumango ito. Itinuro niya rito ang kinapaparadahan ng
kanyang kotse. Sumunod ito sa kanya.

"I heard you're working now," aniya nang patakbuhin ang sasakyan.

Tumango lang ito sa tanong niya.

"Where?"

Binanggit nito ang pangalan ng isang fastfood chain. Medyo nakahinga siya nang
maluwag sa isiping hindi naman pala ito nagsinungaling kay Willa upang hindi mag-
alala ang kanyang asawa.

Inihimpil niya ang kanyang kotse sa tapat ng isang cafe. Pumasok sila roon. Um-
order siya ng pagkain para sa dalawa.

"Busog pa ako, Kuya."

"Puwes, gutom ako kaya sabayan mo na ako. I skipped lunch."

Napilitan itong damputin ang mga kubyertos sa harapan nito.

"Nami-miss ka na ni Samantha," aniya. Pinakiramdaman niya ang reaksyon nito.

Saglit itong natigilan. Pagkuwa'y tahimik lang na nagpatuloy sa pagkain.

"Tatawagan ko na lang siya para mag-explain," wika nito.

"Alam kong hindi madali para sa'yo ang lahat. Pero katulad ng sinabi mo sa akin
dati, pamilya na tayo, di ba?"

"'Yon na nga, Kuya, eh. Pamilya na tayo. At mas masakit kung pamilya mo mismo ang
nanakit sa'yo."

Wala siyang naitugon doon. Dahil sa isang banda ay tama naman talaga ito.

"Halos magkasing-edad lamang kayo ni Annika nang mangyari ang aksidenteng 'yon. My
sister is not really a bad person, Walter. Dala ng edad at pressure napilitan
siyang takbuhan ang nangyari sa'yo. Pero alam mo rin naman na kahit huli na ay
sinubukan niya pa ring bumawi sa'yo, sa inyo, hindi ba?"

Nakita niya ang pagtaas ng isang sulok ng bibig nito sa sarkastikong ngiti.

"Kung nagkapalit tayo ng sitwasyon, Kuya, masasabi mo pa kaya 'yan? Na napilitang

magbenta ng katawan niya ang kapatid mo para lang madugtungan ang miserable mong
buhay?"

"Kailangan pa ba nating balikan ang nakaraan? I love your sister. At kung ibabalik
ang gabing 'yon na nagkakilala kami, wala akong babaguhin kahit na isang saglit."

"Madaling sabihin."

"Right. Dahil hindi ako ang nasa sitwasyon mo ng mga panahong 'yon."

Nagtiim lang ang mga labi nito. Pagkuwa'y tumayo na ito at isinukbit ang bag.

"Salamat sa miryenda."

Paalis na sana ito nang muli siyang magsalita.

"I understand that you need time. Kapag handa ka na, lagi mo sanang tatandaan na
laging bukas ang bahay namin ng Ate mo para hintayin ka. Alalahanin mo rin sana si
Samantha na laging naghihintay sa pagdating mo."

Walang lingon-likod na lumabas na ito ng cafe.

Kinagabihan pag-uwi ni Zeke ay tila sadyang naghihintay na ang kanyang asawa. Alam
nito ang balak niyang pakikipag-usap kay Walter nang araw na iyon. Kaya naman
sadyang nag-abang ito ng ibabalita niya.
"Ano ang nangyari?"

"He needs more time."

Nakita niya ang panlulumo nito.

"Hey, don't be sad. He'll come around," kinabig niya ito at masuyong ipinaloob sa
mga bisig. "Hayaan muna natin siyang mapag-isa. May mga taong mientras nating
pinipilit abutin ay lalong lumalayo."

~0~

PERO taliwas niyon ang opinyon ni Annika. Ayaw na niyang patagalin pa ang paghingi
ng tawad kay Walter. She already wasted four years. She couldn't wait another four
years to ask for his forgiveness. Mula sa school at sa part-time job na pinapasukan
ng binata ay sinundan niya ito. Wala pa siyang ideya kung saan ito umuuwi. Nang
makita niya itong pumara ng jeep ay inutusan niya ang kanyang driver na buntutan
lang ito.

Nanlumo siya nang matuklasang bumalik ito sa dating bahay. Malayo iyon sa
unibersidad na pinapasukan nito. Nakaramdam siya ng awa rito. Ang oras na dapat ay
ipinapahinga na lamang nito ay nauubos pa sa pagko-commute pauwi.

Bumaba siya ng sasakyan upang sundan ang binata.

"Ma'am, sasamahan ko na po kayo," may pag-aalalang wika ng kanyang driver.

"Huwag na ho, Mang Ernie. Ayos lang po ako."

"Pero, Ma'am, napakarami hong tambay riyan sa dadaanan niyo. Baka kung mapaano
kayo," may pag-aalalang wika ng may singkuwenta anyos na driver.

Hinayon nito ng tingin ang eskinitang dadaanan niya papasok bago makarating sa
bahay nina Walter.

Nginitian niya lang si Mang Ernie.

"Harmless po sila, huwag kayong mag-alala. 'Yong kotse natin ang bantayan niyo at
baka 'yan ang mawala. Lagot tayo kay Kuya Zeke."

Kahit mukhang atubili ay napatango na lang ang driver.

"Magte-text po ako sa inyo. Hintayin niyo na lang."

"Sige po."

Lumakad na siya. Tantiya niya ay may dalawang dipa ang luwang ng eskinita. Pero
kaliwa't kanan niyon ay okupado ng mga tambay, babae't lalaki, bata at matatanda.
'Yong iba ay mukhang mga nagtsi-tsismisan, may nagkukutuhan at may mga nag-iinuman.
Sinabi niya lamang sa driver na harmless ang mga ito upang hindi mag-alala sa
kanya. Pero ang totoo ay natatakot din siya. Lalo na iyong mga lalaking kung
makatingin sa kanya ay para na siyang hinuhubaran.

"Miss, saan ang punta mo?"

"D-d'yan lang po," natatakot niyang tugon bago dire-diretsong lumakad.

"Samahan na kita," wika no'ng isa na tumayo para sumabay sa kanya.

Napahigpit ang hawak niya sa kanyang sling bag at lalo pang tinulinan ang lakad.

"Uy, Miss."

Dinig niya ang paghabol nito mula sa kanyang likuran. Parang tinambol ang dibdib
niya sa kaba.

"Jepoy, ano ang problema?"

Muntik ng mabangga si Annika nang sukat sumulpot sa unahan niya si Walter.

"Uy, Boss Pogi. Bisita mo ba 'yan?"

Nang tingnan ni Walter si Annika ay parang napapasong napayuko ang dalaga.

"Pasensya na Boss Pogi. Ihahatid ko sana kaso mukhang natakot. Tagay ka muna."

"Dito ka lang."

Nang mag-angat ng tingin si Annika ay naglalakad na papunta sa umpukan ng mga

tambay si Walter. Nakipaghuntahan ito saglit sa mga lalaking nag-iinuman at
nakitagay. Pagkuwa'y naglakad na itong pabalik sa kanya.

Napayuko na naman si Annika. Nagulat na lang siya nang abutin ni Walter ang braso
niya at hilahin siyang papalayo roon. Binitiwan lang siya nito nang nasa harapan na
sila ng bahay nito.

"Ano ba kasi ang ginagawa mo rito? Gusto mo bang tuluyang ma-rape?"

"G-gusto lang naman k-kitang makausap."

"Ano pa ba ang kailangan nating pag-usapan? Nadisgrasya mo ako four years ago at
tinakbuhan. Napilitang magbenta ng katawan ang Ate ko para maisalba ako. Hindi
birong kahihiyan at panlilibak ang pinagdaanan ng kapatid ko nang bigla na lang
lomobo ang kanyang tiyan. Pero alam mo kung ano ang pinakamalupit, iyong halos
dinudugo pa siya pero pinipilit niyang maghanap-buhay para lang may maipangtawid
kami sa araw-araw. Tapos ano? Ini-expect mo bang kapag humingi ka ngayon ng sorry
ay magiging maayos na ang lahat?"

Napahikbi si Annika. "I'm sorry. I am so sorry."

"Umuwi ka na," parang pagod na sabi ni Walter pagkaraan ng ilang saglit na

katahimikan.

Ngunit hindi tuminag si Annika sa kinatatayuan.

Napapabuntong-hiningang tumalikod na si Walter at pumasok sa loob ng bahay. Naiwan

si Annika na panay ang tulo ng luha.

actually, this last part is a prologue for "The Heiress and the Pauper"

hindi ko pa lang puwedeng simulan hangga't hindi ko natatapos ang story ni Red.

so, sa mga nagtatanong d'yan kung may story sina Annika at Walter ang sagot ay opo.

frozen_delights
Epilogue
Chapter Thirty-Two

"I'M worried about Maddox," wika ni Rafe na ikinalingon dito nina Zeke at Red.

They were drinking beer while watching over their kids. Si Rafe sa anak na si
Maddox at si Zeke sa anak na si Samantha. Wala ang kani-kanilang asawa dahil
magkasama ang mga ito sa spa na para sa mga buntis. Si Red naman ay nakitambay na
rin sa bahay ni Zeke dahil wala itong mayayang gumimik. Ito na lang ang binata sa
kanilang tatlo. At sa tingin ni Zeke excuse lang nito ang walang makasama sa gimik
kayo ito naroroon sa bahay niya. Pero ang totoo ay mukhang problemado ito.

"May sakit si Maddy?" worried na tanong ni Red.

Pareho nilang inaanak si Maddox.

"Ewan ko kung sakit na maituturing 'yon. Magpa-five years old pa lang nangongolekta
na ng girlfriend."

Sabay pa halos na napabuga ng beer sina Red at Zeke.

"Ang lupit naman ng inaanak ko. Ang bata-bata pa, Lothario na."

"Mukhang nakaapak ng bakas mo," ani Rafe.

"Anong ako?" nanlalaki ang mga mata ni Red. "Sino ba 'yong nali-link sa mga
international models?"

"At sino 'yong gabi-gabi iba't iba ang kalampungan sa club?" parunggit ni Zeke kay
Red.

"That was just business. It comes with the territory, okay? Pero teka lang, sino ba
'yong ilang beses ng muntikang mapikot dahil mahilig makipag-date sa mga
socialite?"

"That was then before I met my wife," depensa niya. "But come to think of it, ang
santol hindi puwedeng mamunga ng atis."

"Agree," si Red.

Napatingin si Zeke sa kinaroroonan ng anak na si Samantha. Nakasuot ito ng kulay

pink na bathing suit at naglalaro sa sandbox na nasa isang panig ng pool.
Nagkakilala na ito at ang anak ni Rafe na si Maddy. The meeting wasn't exactly
pleasant. Suplada ang anak niya. Inisnab nito ang pakikipag-handshake ng inaanak
niya.
Nakita niyang lumapit dito si Maddox. Naka-trunks naman ang anak ni Rafe. Pero
kumpara sa anak niya ay mahusay itong swimmer. May sarili itong swimming
instructor. Naisip niyang ikuha rin ng swimming lessons ang kanyang unica hija. He
noticed that his little girl doesn't like girly stuff. Ikukuha na rin siguro niya
ito ng Taekwondo instructor. Sa tumataas na crime rate ay mas maganda kung bata pa
lang ay marunong na ito ng self def--his train of thoughts froze. Kitang-kita niya
nang yumuko si Maddox at hinalikan ang kanyang anak sa labi!

"What the fuck...?"

Pero kung nagulat siya sa ginawa ng anak ni Rafe, mas nagulat siya sa naging
reaksyon ng kanyang anak. Naniningkit ang mga matang piningot nito sa tenga si
Maddox at hinila patungo sa pool. At bago pa siya nakasigaw para awatin ito ay
itinulak ni Samantha ang batang lalaki sa tubig!

Tawa nang tawa si Red pagkakita sa nangyari. Si Rafe naman ay natampal ang noo sa
halip na daluhan ang anak.

"I guess it's a no, huh?"

"Hoy, Stamos," hiyaw ni Zeke. "Kailangang panagutan niyang anak mo ang anak ko.
Kung hindi, magsaulian na tayo ng kandila."

"Mukhang mahirap ligawan 'yang anak mo."

"Dapat lang naman talagang mag-effort 'yang anak mo."

"My God, this is hilarious," parang aliw na aliw na sabi ni Red. "Go, Maddy. Fight,
fight, fight!"

"I love you. Marry me!" di-kawasa'y sigaw ni Maddox kay Samantha. Nasa tubig ito at
lumalangoy.

Inambaan ito ng suntok ni Samantha. Lalo ng lumakas ang tawa ni Red.

Napatingin si Rafe kay Zeke. "Paano ba 'yan? Balae?"

"Balae your face! Kahit inaanak ko 'yan magdadaan muna sa butas ng karayom 'yang si
Maddy bago niya mahipo ang dulo ng daliri ng anak ko."

"Dude, kapag nagdalaga at binata na 'yang mga anak niyo, lumilipad ng tiyak ang mga
kotse. Hindi na uso ang courtship no'n," ani Red.

"Kahit pa magkaroon ng pakpak ang mga tren, hindi pa rin ako makapapayag na walang
ligawang mangyayari. Ano siya, sinusuwerte?"

Hanggang sa dumating ang kanilang mga asa-asawa ay iyon pa rin ang pinagde-
debatehan nila. Nang magpaalam sina Rafe para umuwi ay nagsumiksik sa pagitan
nilang mag-asawa si Samantha. Ang sama ng tingin nito kay Maddox.

"I'm telling you, I will marry you someday," maangas na sabi ni Maddy sa anak niya.

"Ayoko sa'yo!" mataray na sagot dito ni Samantha.

"You'll change your mind."

Nagkatawanan na lang sila. Nang makita ni Zeke na parang maiiyak na ang anak ay
kaagad niya itong binuhat.
"Don't worry, sweetheart. Magdadaan muna sa military assessment 'yang si Maddy bago
ka niya makuha kay Tatay."

Kinagabihan, nang mapagsolo silang mag-asawa ay naikuwento ni Zeke sa asawa ang

nangyari sa pool. Tawa nang tawa si Willa.

"Napakapilyo pala ng batang 'yon, ano?"

"Sobra."

Nilapitan niya ang asawa at kaagad na sininghot ang batok nito.

"Hmn, you smell like green tea."

"Loko-loko!" hinataw siya nito sa braso.

Dumako ang kamay niya sa kaumbukan ng tiyan nito. Nasa apat na buwan na iyon kaya
maumbok na.

"Hon, puwede pa ba maski two rounds?" bulong niya sa asawa habang ibinababa ang
strap ng pantulog nito.

"Two rounds lang ang kaya mo?"

"Aba, wifey. Hinahamon mo ba ako?"

"Ang lagay, eh, kanina pa ako naghihintay."

Mabilis na binuhat ni Zeke ang asawa at maingat na ibinaba sa may paanan ng kama.
Halos mapunit ang pantulog nito sa pagmamadali niyang mahubad. Nagulat pa siya nang
matuklasang wala itong suot na panty. Then he blinked. Once, twice.

"Hon, nagpa-wax ka?" napaluhod pa siya sa harapan ng kanyang asawa para

kumpirmahing tama ang nakikita niya. His favorite pie is totally hairless!

"O-oo. Hindi mo ba nagustuhan?"

Hindi niya nga ba nagustuhan?

"Ipinahipo mo 'yan sa iba?" maang na tanong niya.

"Babae naman 'yong attendant kaya ayos lang."

"Ano? Hindi ayos sa akin 'yon. Next time, ako na lang ang magsi-shave sa'yo kung
hindi ka komportableng may buhok 'yan."

"Ano ka ba? Eh, paano pala kapag nanganak ako, hindi ko rin 'yan ipapahawak sa
doktor? Atsaka, kaya nga ako nagpa-wax para kapag nanganak ako hindi na nila isi-
shave."

"Babaing doktor ang magpapaanak sa'yo. Atsaka excusable 'yong sa panganganak. Kaya
next time, ayaw ko ng magpapa-wax ka sa iba. Ako lang ang dapat humipo n'yan."

"Hmp, oo na."

"Damn. It looks cute, hon. Kitang-kita 'yong birthmark mo."

"Baliw. Kailan pa nagmukhang cute ang kuwan?"

"Eh, cute talaga siya sa paningin ko. Kaya nga nakaka-addict," bahagya niyang
ibinuka ang dalawang binti ng asawa. Hinagod niya ng hinlalaki ang hiwa nito.
Pagkatapos ay pinalapad niya ang kanyang dila at pinaraanan ang buong hiwa.

Bahagyang napaurong si Willa. Ngunit muli itong kinabig ni Zeke sa puwetan.

Pinisil-pisil niya ang biluganng pang-upo ng asawa habang inaararo niya ng dila ang
ngayo'y mamasa-masa na nitong pagkababae.

"You smell great down here, honey, and you taste wonderful, too."

"Z-Zeke, gustong-gusto ko 'yang g-ginagawa mo. K-kaya lang, nangangalay ang mga
binti ko."

"Okay, higa ka na lang."

Habang umaayos ng puwesto ang asawa ay nagsimula namang maghubad si Zeke. Wala
siyang itinira maski isang saplot sa katawan. Boluntaryong bumuka ang mga hita ng
kanyang asawa nang pumaloob siya roon.

"You look so beautiful, hon," hinawakan niya ang magkabila nitong suso. Maging ang
mga iyon ay bahagyang bumilog. Palitan niyang sinipsip ang magkabila nitong
dunggot. Pagkuwa'y tumaas ang kanyang mga labi sa leeg nito, pinaraanan niya ng
dila ang balat. Kinagat-kagat niya ang baba ng asawa bago sabik na inangkin ang mga
labi nito.

"Hmn."

Mainit na nagtalik ang kanilang mga hininga. Palitan nilang sinipsip ang dila ng
isa't isa.

"I love you," anas niya.

"I love you, too, oohhh..."

Muling bumaba ang mga labi niya. Sa dibdib, tiyan at pababa pa, patungo sa ibaba ng
puson ng asawa.

Ibinuka niya nang husto ang mga hita ni Willa nang marating niya ang kanyang pakay.
Hinagkan niya ang magkabila nitong singit bago pinatakan ng maliliit na halik ang
paligid ng pagkababae nito. He used his tongue and lick her slick folds.

Ahh, she tastes awesome.

Naging malikot na ang balakang ng kanyang asawa. Kusa nitong iginiling ang sarili
sa pinatigas niyang dila. Dinig niya ang mga halinghing nito habang halos
ipagdiinan pa sa bibig niya ang pagkababae nito. She is so wet. And her clit is
already red and swollen. Inipit niya iyon sa pagitan ng mga labi at sinipsip.
Lalong lumakas ang mga ungol ng kanyang asawa.

"Z-Zeke, Zeke."

Dahan-dahan niyang ipinasok ang gitnang daliri sa lagusan nito.

"Ohh," nanginig ang mga hita ni Willa at masaganang dumaloy ang nektar sa
pagkababae nito. "Aahhh, Zeke, Zeee-keee..."

While pumping his digit in and out of her he sucked and licked her dry. Pagkuwa'y
humiga siya sa tabi nito.
"Ride me, hon."

Bumangon ito at pumaibabaw sa kanya. Hinawakan nito ang naghuhumindig niyang

pagkalalaki at ilang beses na itinaas-baba roon ang kamay bago itinutok sa basa
nitong lagusan. Nakita niya ang pagkagat-labi ng asawa habang unti-unting bumabaon
ang kargada niya sa pagkababae nito.

"Ah, you're tight. Uhhh," hinawakan niya sa magkabilang balakang ang asawa at
inalalayan itong magtaas-baba sa ibabaw niya. "Faster, honey."

Binilisan naman ni Willa ang paggalaw. Mula sa balakang ng asawa ay lumipat ang
dalawang kamay ni Zeke sa ilalim ng mga hita nito upang hindi ito masyadong
mangalay.

"Ohh, fuck, honey. Your pussy looks so hot." Kitang-kita niya ang paghugot-baon ng
kanyang kargada sa lagusan ng asawa. At pakiramdam niya lalo siyang tinigasan
habang pinagmamasdan ang mahigpit na pagkakahugpong ng kanilang mga ari.

"Ahh, Zeke...a-ang sarap. Ohh, ohh...!" mahigpit na inihawak ni Willa ang mga kamay
sa magkabila niyang braso. Saglit pa at parang sinakal ang pagkalalaki niya sa
kaibuturan nito.

Maingat niyang pinagpalit ang kanilang posisyon. Bahagya niyang itinaas ang isang
binti ng asawa saka lalo pang ibinuka ang mga hita nito.

"Ahhh, Zeke," binilisan niya ang pag-ulos habang hinahagod ang clitoris nito.
"Zeke, Zee-kee...!"

Naikipot ng asawa ang isang hita habang nanginginig ito sa matinding orgasmo.
Saglit niyang hinayaan ito. Nang medyo makahabol na ito ng paghinga ay muli siyang
umulos. Mabilis.

"Ahh, uhh, hon...!" bumuhos ang masagana niyang katas sa loob nito.

May ngiti sa labing inabot nito ang kanyang mukha atsaka siya hinagkan.

Nakangiting pinalis niya ang pawis nito sa mukha. Hinagkan niya ito sa tongki ng
ilong at pagkatapos ay sa noo.

"I love you so much," halos sabay pa nilang nabigkas.

Pagkuwa'y pareho silang napangiti.

"One more?"

"Kailangan pa bang itanong 'yan?" pilyang sagot nito.

Tumatawang hinagkan niya ito sa mga labi. Their heart, body and mind are so in
tuned to each other.

Then they proceeded to round two...

The End

SOON TO BE SELF-PUB. with two bonus chapters including the special chapter. for
pre-orders and interested buyers just pm me. you can drop your message in my inbox
or pm me in facebook. HINDI PO SA WALL KO, HA? private message lang po :)

once again, salamat sa mga regulars ko!

mabilis kong natapos ang story na ito kahit mas mahaba sa book 1 dahil sa mga votes
at comments niyo. thank you very much!

frozen_delights