Professional Documents
Culture Documents
स
्ुाचे
दोन भाग आहे
त:
मराठ अथ ( वै
र)
दे
वता, लघु आ ण अ त
ॐ यं
ब
॑कं
यजामहे
सु
ग॒धं
पु
॒॑
वध॑
नम्
।
उ॒
वा॒॒
क म॑
व॒
ब ध॑
ना मृ
॒
यो-मु
॑ीय॒
माऽमृ
ता॓
त्
||१||
|| ॐ शा तः॒
शा तः॒
शा तः॑
||
-------
॥ ा भषे
काचे आ ण याचे
फ़ळ ॥
आप याघरी काही वशे ष दवस असे ल उ. वाढ दवस,
ावण म ह यातील सोमवार, दोष या दवशी
शं
करावरती ध, पाणी याने अ भषे
क करतात. परं
तु
का हवेळा मनात वे
गळा सं क प अस यास खालील
मा हतीचा उपयोग करावा.
1) शु पा याचा अ भषे
क :- पाउस पड यासाठ .
2) कु
शोदक(दभ घातले
ले
पाणी) :- ाधी नाशासाठ .
3) दही :- गोधना द ा तीसाठ .
4) उसाचा रस :- ल मी ा तीसाठ . आयु
या या
वृ साठ .
5) मध कवा तू
प :- धन ा तीसाठ .
6) पु
यतीथ दक :- मो ा तीसाठ .
7) गाईचेध कवा साखर म त पाणी :-
पु ा तीसाठ .
8) कपू
म त पाणी :- वरनाशासाठ .
9) तु
पाचा अ भषे
क :- वं
श व तारासाठ .
१०) साखर म त ध :- बु मान हो यासाठ .
११) मधाचा अ भषे
क :- यनाश, पाप, ा धनाश.
१२) चं
दन, अ गं
ध म त पाणी :- शवाला / देवाला
शां
त कर यासाठ . वशे
ष – रानरे ा या (गवा)
शगाने शवावर अ भषेक करावा. लघु , महा ,
अ त कर याची काही कारणे - आप या
नाशासाठ , का यक, वा चक, मान सक मतभे द र
हो यासाठ . भारतीय सं कृत वषयी मे/ न ा
उ प हो यासाठ . शां तता नां
द यासाठ , या
ज मातील सव कारे उ कष साध यासाठ , करणी,
जारण, मारण, बंधन, यातू
न मु हो यासाठ ,
दे
वतेचा कृ
पा-आशीवाद ा त हो यासाठ ,
सवअ र नरसनासाठ , मनात या शु भइ छा पू ण
हो यासाठ इ. कारणां साठ लघु इ या दक काय
करावी.
-------
ी गुच र ा म ये अ भषे
काचे
मह व सां
गतले
आहे
अ . ३४ नु
सार पु
ढ ल माणे
,
ी गुनृसहसर वती या ा हण प तप नीला हणाले ,
"पराशर ऋष नी भ सेन राजाला ा म हमा सां गन
ू
या या पुाचेव धानपुाचे पू
वज माचे चर
स व तर सांगतले. ते
ऐकून राजाला अ तशय आनं द
झाला. पराशारां
या चरणां
वर लोटां
गण घालू
न तो
हणाला, "मुनवय, मा या पुाचा पूवज मवृांत तुही
सांगतलात. गतज मी माझा पुसु धम व धानपु
तारक हेदोघे कुकु ट-मकट होते. या ग णकेनेया
दोघां
या ग यात ा बां धलेहोते. या के
वळ
अजाणते पणे घडले या पुयाईनेया ज मी ते
आमचे
पुझाले आहे त. मुनवय, आपण काल ानी आहात,
सव आहात, ते हा मा या एकु
ल या एका पुाचे
भ व य सांगा. मा या पुाला कती आयु य आहेते
सां
ग याची कृ पा करावी.
राजाने असे वचारले असता पराशरां नी णभर मौन
धारण के ले, थोडा वचार के ला. मग ते राजाला हणाले ,
"राजा, मी आता जे सां
गतो ते अ यंत कटू असले तरी
स य आहे आ ण ते ऐकून तु ही सव ःखसागरात
बुडून जाल, याची क पना आहे ; परं
तुस य काय आहे
ते सांगतले पा हजे . नाहीतर मा या ानाला कमीपणा
येईल, मा या साधने ला दोष लागे ल. तु
झी ऐक याची
तयारी आहे ना ?" राजा हणाला, "भावी घटनां ची
क पना आली तर काहीतरी उपाय क न अ न
असे ल ते टाळता ये ईल अशा आशे नेमी वचारीत आहे.
जे असे ल ते
सांगा." पराशर हणाले , "मग ऐक तर !
तुझा हा मु
लगा अ पायु षी आहे. तु या पुाला बारा
वष झाली आहे त. आजपासू न सात ा दवशी तु या
पुाला मृ यू
येईल." पराशारां चेहेश दभ स ्न
ेाला
व घातासारखे वाटले. तो एका-एक बे शु पडला.
थो ा वे ळानेशु वर आ यावर तो गडबडा लोळत
शोक क लागला. तो पराशारां चेपाय पाय ध न
वनव या क लागला, "मु नवय, मला या ःखापासू न
वाचवा. काहीही क न मा या मु लाचा अकाली मृ यू
टाळा."
राजाचा तो शोक पा न पराशारां ना याची दया आली.
तेभ स ्न
ेाला समजावीत हणाले , "राजा, असा धीर
सोडू नकोस. या संकटावर मात करायची असे ल, तर
या शू
लपा ण शवशं कराला शरण जा. याची आराधना
कर. या शवा याच इ छे नेही सृी नमाण झाली.
हदेवां
नी व नमाण करावे यासाठ वतःच
शंकरांनी हदे वाला चारी वे
दांचा उपदे श केला. या
चारी वे
दां
चेसार हणजे ा याय, हा ा याय
हणजे य मीच आहे .असेवतःच शं करां
नीच
सां गतले आहे. या शंकरा या आराधने चा उ म उपाय
हणजे यायी ाथने चा सतत पाठ करणे . या
यायाचेजे कोणी भ भावाने , परम े नेवण-
पठण करतील यां या दशनानेइतर लोक उ न
जातील. हा ा याय शं करां
नी हदे वां
ना सां गतला.
हदेवां
नी इतर ऋष या मु खाने
पृ वीवर आणला.
या शत यापेा ेमं सरा नाही. सव पापे ,
अपमृ यूआ ण रते न करणारा व चारी पुषाथ
ा त क न दे णारा हा ा याय मंआहे .
काम ोधाद वकारां पासून घडणारी सव कारची पापे
ा याया या भावाने न होतात. ाचा पाठ
करणा या या समोर ये याससुा यम त घाबरतात.
मा हा ाचा जप, गवाने , उभे रा न, नजून,
अप व पणे े शवाय क नये . ा भषे काचेजल
जे तीथ हणून ाशन करतात यां ना पापेशवत
नाहीत. हणून शवपूजन करणारा शतायु षी होतो.
मी तु
ला एक उपाय सां
गतो, तो केयास तु या पुाचे
आयु य वाढे
ल. गं
डां
तर टळेल. यासाठ भगवान
शं
करांवर दहा हजार ावतनां नी अ भषे क कर, शं
भर
घटां
ची थापना कर. यात द वृां ची पाने
ठे
व व ते
जल अ भमंत क न याने मुलावर सचन कर.
न य दहा हजार ावतने कर. याला तीथ ाशन
क देहणजे तु
झा मु
लगा दहा हजार वष जगे
ल."
पराशरांनी असे सां गतले असता भ से न राजाने
व ान ा हणां ना बोलावू न ानुान सुके ले.
शंकरावर अ भषे क सुके ला. या अ भषे क जलाने
राजपुाला नान घातले . हे ानुान अखं ड सात
दवस चालू होते
. सात ा दवशी राजपुअचानक
बेशुद पडला. ते पाहताच पराशरां नी या यावर
अ भषे काचे जल शपडले . ा हणांनी दले या
मंा ता या यावर टाक या. यावे ळ सू म पाने
तेथेआले ले यम त राजपुा या जवळ ये ऊ शकले
नाहीत. यांनी यमपाश टाकू न ाण खे च याचा खू प
य न केला, पण याचा काहीही उपयोग झाला नाही.
यावे
ळ दं डधारी शव त ते थेआले . यांनी यम तांना
झोडपू न काढून पळवू न लावले . यामुळेराजपु
शु वर आला. ते पा न भ से न या डो यां तन
ू
आनादा ू वा लागले . पराशारां
ना आनं द झाला. ते
राजाला हणाले , "राजा, आपण जकलो. तु या
पुावरील मृ यू
चे गंडां
तर गेले. " मग यां नी सु
धामाला
वचारले, "बाळा, जे काही झालेयातले तु
ला काही
आठवते का ? " सुधम हणाला, "एक महाभयं कर
काळपुष मला पकडू न ने या या बे तात होता.
याचवेळ चार द पुष धावत आले . तेदोघे
ही
शवशंकरासारखे दसत होते . यां नी या
काळपुषापासू न माझी सु टका के ली." हे ऐकताच
राजा भ से न भगवान शं करां
चा जयजयकार क
लागला.
नगरात सगळ कडे आनं दो सव सुझाला. राजाने
भरपूर दानधम के ला. सव ा हणां ना भोजन व द णा
दे
ऊन यां चेआशीवाद घे तले. पराशारां
ना महासनावर
बसवून यां चा मोठा स मान के ला. याचवे ळ
नारदमुनी तेथेआले . राजानेयांचा स मान क न
वचारले. "मुनवय, आपण अव या ै लो यात संचार
करता, ते हा आपणास काही अपू व असे
आढळले का ?"
नारदमु नी हणाले , "मी कै लासलोक गे लो होतो.
यावेळ यम वीरभ ाला जाब वचार यासाठ आला
होता. "मा या तां ना शव तां नी पटाळू न का
लावले ?" असे यमाने वचारले असता वीरभ याला
हणाला, "तू भ से न या मु लाला कोणा या आ न ेे ने त
होतास ? याला दहा हजार वषाचे आयु य आहे . तो
सावभौम राजा होणार आहे . हेतु
ला मा हत नाही का ?
तूआप या मयादा का सोड यास ? च गु ताकडे
काय न द आहे ती पहा. " मग यमाने च गु ताला
खुलासा वचारला , ते हा च गु त सुधमाची प का
पा न हणाला, 'ये थे या राजपुाला बारा वष आयु य
आहे असे ल हले आहे हेखरे . मोठे
च गंडांतर आहे ,
पण नं तर तेथचे'मो ा पु याईने व ानुानाने ते
गं
डांतर चुकवू न हा दहा हजार वष रा य करील असे
ल हले आहे ." हेऐकताच यम वीरभ ाला नम कार
क न नघू न गे ला. या पराशरां या साम याने व
ानुानाने तु या पुाने मृ यूलाही ककले आहे ."
असे सां
गनूनारदमु नी 'नारायण नारायण' हणत
आकाशमागाने नघू न गेले. पराशरांनीही राजाचा
नरोप घे
तला.
या ा हण प तप नीला ह कथा सांगन
ू ीगु
नृसहसर वती हणाले , " ानुानाचे
व ा धारण
केयाचे माहा य असे मोठे
अ त ुआहे. स योगी
नामधारकाला हणाले , हणून तर ीगु ं
चे ावर
फार मेआहे . ीगु व प आहेत हणू न
यायानेयांची पू
जा करावी."
अशा रीतीनेीगुचा र ामृ तातील ' ा याय
माहा य' नावाचा अ याय चौ तसावा समा त असे
मह व ा भषे
का चेआहेत.
--------
एकाद शनी अ भषे
क :- ( - संया) - ११
आवतने[८]
लघु अ भषे
क :- (११ एकाद शनी) -१२१ आवतने
महा अ भषे
क:- (११लघु ) - १३३१ आवतने
अत अ भषे
क :- (११ महा ) - १४६४१ आवतने
------------------------------
सं
कलन :- अशोककाका कु
लकण
९०९६३४२४५१