Βρετανικό ιατρικό περιοδικό 7070 Τόμος 313: Σελίδα 1448, 7 Δεκεμβρίου 1996.

Εισαγωγή
Η απόφαση του δικαστηρίου εγκλημάτων πολέμου στη Νυρεμβέργη καθόρισε 10 πρότυπα στα οποία
πρέπει να συμμορφώνονται οι γιατροί όταν πραγματοποιούν πειράματα σε ανθρώπινα θέματα σε έναν
νέο κώδικα που είναι πλέον αποδεκτός παγκοσμίως.
Αυτή η κρίση καθιέρωσε ένα νέο πρότυπο ηθικής ιατρικής συμπεριφοράς για την εποχή των
ανθρώπινων δικαιωμάτων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταξύ άλλων απαιτήσεων, αυτό το
έγγραφο εκθέτει την απαίτηση για εθελοντική ενημερωμένη συγκατάθεση του ανθρώπου. Η αρχή της
οικειοθελούς συγκατάθεσης με γνώση προστατεύει το δικαίωμα του ατόμου να ελέγχει το σώμα του.
Αυτός ο κώδικας αναγνωρίζει επίσης ότι ο κίνδυνος πρέπει να σταθμιστεί έναντι του αναμενόμενου
οφέλους και ότι πρέπει να αποφευχθούν οι περιττοί πόνοι και ταλαιπωρίες.
Αυτός ο κώδικας αναγνωρίζει ότι οι γιατροί πρέπει να αποφεύγουν ενέργειες που τραυματίζουν
ανθρώπους. Οι αρχές που θεσπίζονται με αυτόν τον κώδικα για την ιατρική πρακτική έχουν πλέον
επεκταθεί
στους γενικούς κώδικες ιατρικής δεοντολογίας.

Ο Κώδικας της Νυρεμβέργης (1947)

Επιτρεπόμενα ιατρικά πειράματα
Το μεγάλο βάρος των στοιχείων που έχουμε μπροστά μας για να αποδείξουμε ότι ορισμένοι τύποι
ιατρικών πειραμάτων σε ανθρώπους, όταν διατηρούνται σε λογικά καλά καθορισμένα όρια,
συμμορφώνονται με την ηθική του ιατρικού επαγγέλματος γενικά. Οι πρωταγωνιστές της πρακτικής
του ανθρώπινου πειραματισμού δικαιολογούν τις απόψεις τους με βάση ότι τέτοια πειράματα
αποδίδουν αποτελέσματα για το καλό της κοινωνίας που είναι απρόβλεπτα με άλλες μεθόδους ή μέσα
μελέτης. Όλοι συμφωνούν, ωστόσο, ότι πρέπει να τηρούνται ορισμένες βασικές αρχές για να
ικανοποιηθούν οι ηθικές, ηθικές και νομικές έννοιες:

1. Η εκούσια συγκατάθεση του ανθρώπινου υποκειμένου είναι απολύτως απαραίτητη. Αυτό

σημαίνει ότι το εμπλεκόμενο πρόσωπο θα πρέπει να έχει τη νομική ικανότητα να δώσει τη
συγκατάθεσή του. θα πρέπει να είναι σε θέση να ασκεί ελεύθερη εξουσία επιλογής, χωρίς
την παρέμβαση οποιουδήποτε στοιχείου βίας, απάτης, δόλου, εξαναγκασμού, υπέρβασης ή
άλλης ύστερης μορφής περιορισμός ή εξαναγκασμός · και θα πρέπει να έχει επαρκή γνώση
και κατανόηση των στοιχείων του αντικειμένου που εμπλέκονται ώστε να του δοθεί η
δυνατότητα να λάβει μια κατανοητή και φωτισμένη απόφαση. Αυτό το τελευταίο στοιχείο
απαιτεί πριν από την αποδοχή μιας καταφατικής απόφασης από το πειραματικό υποκείμενο να
του γίνει γνωστή η φύση, η διάρκεια και ο σκοπός του πειράματος. τη μέθοδο και τα μέσα με
τα οποία πρόκειται να εφαρμοστεί · εύλογα αναμένονται όλες οι ταλαιπωρίες και οι κίνδυνοι ·
και τις επιπτώσεις στην υγεία ή το άτομο του που μπορεί να προέρχονται από τη συμμετοχή του
στο πείραμα. Το καθήκον και η ευθύνη για τον προσδιορισμό της ποιότητας της συγκατάθεσης
βαρύνουν κάθε άτομο που ξεκινά, διευθύνει ή συμμετέχει στο πείραμα. Είναι προσωπικό
καθήκον και ευθύνη που μπορεί να μην μεταβιβάζεται σε άλλον ατιμώρητα.
2. Το πείραμα θα πρέπει να είναι τέτοιο που να αποφέρει γόνιμα αποτελέσματα για το καλό της
κοινωνίας, μη αναξιόπιστα με άλλες μεθόδους ή μέσα μελέτης, και όχι τυχαία και περιττή
φύση.
3. Το πείραμα θα πρέπει να σχεδιαστεί με τον ίδιο τον ίδιο σκοπό και με βάση τα αποτελέσματα
του πειραματισμού σε ζώα και τη γνώση του φυσικού ιστορικού της νόσου ή άλλου
προβλήματος που μελετάται, ώστε τα αναμενόμενα αποτελέσματα να δικαιολογούν την
 εκτέλεση του πειράματος.
4. Το πείραμα πρέπει να διεξάγεται έτσι ώστε να αποφεύγεται κάθε περιττή σωματική και ψυχική
ταλαιπωρία και τραυματισμός.
5. Κανένα πείραμα δεν πρέπει να διεξάγεται όταν υπάρχει εκ των προτέρων λόγος να πιστεύουμε
ότι θα συμβεί θάνατος ή τραυματισμός με αναπηρία. εκτός, ίσως, σε εκείνα τα πειράματα όπου
οι πειραματικοί γιατροί χρησιμεύουν επίσης ως άτομα.
6. Ο βαθμός κινδύνου που πρέπει να λαμβάνεται δεν πρέπει ποτέ να υπερβαίνει αυτόν που
καθορίζεται από την ανθρωπιστική σημασία του προβλήματος που πρέπει να επιλυθεί με το
πείραμα.
7. Θα πρέπει να γίνουν κατάλληλες προετοιμασίες και να παρασχεθούν επαρκείς εγκαταστάσεις
για την προστασία του πειραματικού υποκειμένου από ακόμη και απομακρυσμένες πιθανότητες
τραυματισμού, αναπηρίας ή θανάτου.
8. Το πείραμα πρέπει να διεξάγεται μόνο από επιστημονικά καταρτισμένα άτομα. Ο υψηλότερος
βαθμός δεξιοτήτων και φροντίδας πρέπει να απαιτείται σε όλα τα στάδια του πειράματος
εκείνων που διεξάγουν ή συμμετέχουν στο πείραμα.
9. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, το ανθρώπινο υποκείμενο θα πρέπει να είναι ελεύθερο να
τελειώσει το πείραμα, εάν έχει φτάσει στη φυσική ή ψυχική κατάσταση όπου η συνέχιση του
πειράματος του φαίνεται αδύνατη.
10. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο υπεύθυνος επιστήμονας πρέπει να είναι προετοιμασμένος
να τερματίσει το πείραμα σε οποιοδήποτε στάδιο, εάν έχει πιθανό λόγο να πιστεύει, κατά την
άσκηση της καλής πίστης, ανώτερη ικανότητα και προσεκτική κρίση που του απαιτείται, η
συνέχιση του πειράματος είναι πιθανό να οδηγήσει σε τραυματισμό, αναπηρία ή θάνατο στο
πειραματικό άτομο.