Panunuring Pampelikula: “Hello, Love, Goodbye”

Ang pamagat ng pelikula na aking napanood ay “Hello, Love, Goodbye”. Inakda ni

Carmi G. Raymundo, Rona Co, at Cathy Garcia-Molina. Ang direktor naman ng pelikula
ay si Cathy Garcia-Molina. Ang mga pangunahing tauhan ay ginampanan ni Kathryn
Bernardo at Alden Richards.

Ang kwento ng pelikula ay umiikot sa isang dalagang OFW na nagngangalang

“Joy”. Nagtatrabaho siya bilang domestic helper o “DH”, na tanyag na akronim ng mga
OFW para sa mga domestic helper sa Hong Kong. Kahit na magaling naman siya sa
kanyang trabaho at may marami na siyang mga kaibigan sa Hong Kong, nais niyang
pumunta sa Canada at doon na magtrabaho at manirahan. Mas marami siyang
makukuha na oportunidad doon sa Canada kaya’t desidido na si Joy na pumunta doon
pagkatapos ng kontrata niya sa Hong Kong.

Nagsusumikap si Joy na kumita ng pera para ihanda ang kanyang pagpunta sa

Canada, hanggang sa nakilala niya ang isang Pilipino ring bartender, nagngangalang
“Ethan”. Matagal nang naninirahan si Ethan sa Hong Kong, at naghihintay lang siya na
maging opisyal na residente doon. Sa kabila ng mga pagkakamali ni Ethan sa kanyang
nakaraan, nagsimula siya ng bagong buhay para matulungan ang kanyang pamilya. Kahit
hindi interesado si Joy na magkaroon ng ka-relasyon, ang pagkakaibigan ni Joy at Ethan
ay dahan-dahang nagbunga ng pag-ibig. Sabay nilang hinarap ang mga pagsubok at
hirap sa Hong Kong.

Ang “Hello, Love, Goodbye” ay isang drama na pelikula. Ang mga pangunahing
tauhan ng pelikula ay si Joy, na ginampanan ni Kathryn Bernardo, at si Ethan, na
ginampanan ni Alden Richards. Nagpapakita ang pelikula ng mga makatotohanang
karakter at pangyayari. Ang pelikula ay tungkol sa dalawang OFW sa Hong Kong na may
magkaibang buhay, at pagmamahal at pagsasakripisyo ang mga tema ng pelikula. Ang
pinakasukdulan ng pelikula ay ang eksena kung saan na ospital ang ina ni Joy at nalaman
ni Joy ang katotohanan sa mga maling akala niya tungkol sa kanyang ina at ama. Tila
gumuho ang mundo ni Joy nang nalaman niya iyon dahil nararamdaman niyang parang
nasira lahat ng mga pangarap at plano niya para sa kanya at ng kanyang pamilya.
 Ang antas ng wika na madalas ginamit ng pelikula ay di-pormal, pero kapag
kumakausap ang pangunahing karakter sa isang taong kanyang labis na nirerespeto,
pormal ang antas na wikang ginagamit niya. Marami ring mga tayutay ang maririnig sa
pelikula. Ani pa ni Joy sa simula ng pelikula, “Dito sa Hong kong, time is gold.” Ang
tayutay na “time is gold” ay nangangahulugang importante ang oras. Bawat segundo ay
may halaga para sa isang OFW katulad ni Joy. “Kapag tumigil ka, magugutom ka.”

Sabi rin ni Ethan nung pinakita niya kay Joy ang kanyang tattoo, na may pangalan
ng kanyang dating sintahan, “Yan ang eternal proof ng kabobohan ko sa pag-ibig.” Ang
“eternal proof”, na nangangahulugang walang hanggang patunay, ay isang halimbawa
ng pagmamalabis. Dagdag pa rito, “Bingi ka ba? O may amnesia?”, na isang retorikal na
tanong, ay itinanong ni Joy nang sinabi ni Ethan na gusto niyang mapa-oo si Joy kahit na
ilang beses na sinabi ni Joy na ayaw niyang magka-relasyon sila ni Ethan. Sa
pinakasukdulan ng kwento, sabi ng ina ni Joy, “Lahat ng pagmamahal ko sa kanya,
napalitan na ng galit”, ay isa ng halimbawa ng pagtatambis, dahil may dalawang salitang
nabanggit sa pangungusap na magkasalungat. At panghuling halimbawa ng tayutay ay
“May mga lugar na pangmatagalan. May mga lugar na dinadaanan lang. Parang Hong
Kong. Tulad din ng tao. May mga dumadaan lang. Meron din pangmatagalan, na
babaguhin ka habang-buhay”, na sabi ni Joy sa katapusan ng pelikula. Inihalintulad niya
ang mga tao at ang Hong Kong sa mga lugar na dinadaanan lang at sa mga lugar na
pangmatagalan.

Ang pangunahing tauhan na si Joy ay napakamasipag na anak at kapatid sa

kanyang pamilya. Itinuturi siyang breadwinner ng kanyang pamilya na masasabi kong
isang pangkaraniwan na sitwasyon para sa mga panganay na anak ng pamilya lalo na
sa Pilipinas. Sa simula palang ng pelikula, nakikita ko ang determinasyon ni Joy na kumita
ng pera, upang mabigyan ng magandang buhay ang kanyang sarili at ang kanyang
pamilya. Mataas ang kanyang mga pangarap, pero makikita rin sa pelikula ang kanyang
paghihirap sa pagtatrabaho sa Hong Kong. Naghahanap siya ng mga “raket”, kahit labag
ito sa batas ng Hong Kong, upang kumita pa ng dagdag na pera dahil ang kanyang
kinikita ay hindi parin sapat para sa kanyang mga gastusin, lalo na para sa Canadian
Visa na nais niyang makuha. Si Joy ay isang taong hindi sumusuko kapag desidido na
siya sa kanyang mga gustong gawin.

May isang eksena kung saan humingi ng sapatos ang kapatid ni Joy sa kanya, at
kahit na gipit na siya ay ipinagbigyan parin niya ito. Hirap na hirap siyang kumita ng pera.
Subalit, hindi niya tinatanggihan ang kaniyang pamilya kapag may hinihingi sila. Makikita
talaga kay Joy ang kanyang isang mapagmahal na anak at kapatid. Ngunit, minsan ay
hindi na rin nakakabuti dahil naaabuso na ang kanyang kabaitan.

Sa mga pangyayari sa pelikula, naaalala ko ang aking ina na OFW. Kahit hindi
siya nagtatrabaho sa Hong Kong at nagtatrabaho siya sa ibang bansa, humaharap din
siya ng mga pagsubok bilang OFW. Makikita rin sa pelikula na kadalasan ng mga OFW
doon ay nagtatrabaho upang kumita ng pera para mabigyan ng magandang buhay ang
kanilang mga pamilya, dahil sa hirap na mararanasan nila sa Pilipinas kapag hindi nila
pinagpatuloy ang kanilang mga trabaho sa Hong Kong. Napakahirap mamuhay sa
Pilipinas, lalo na kapag wala kang permanenteng trabaho. Mas malaki ang pwedeng
kikitain sa ibang bansa kaya’t maraming Pilipino ang nais magtrabaho bilang OFW. Mas
marami ring oportunidad na makukuha nila sa ibang bansa.

Sa tingin ko, ang nag-uudyok kay Joy upang magsumikap na makapunta sa

Canada at mas kumita ng pera ay ang mga mataas na ekspektasyon ng kanyang pamilya
at ng lipunan. Tingin ng mga tao sa OFW na mga mayayaman at may maraming pera, at
ito ang nagbibigay ng presyon sa panig ni Joy. Maaari ring ito’y dahil sa maliit na pagtingin
ng lipunan sa mga domestic helper. Kahit na nakapagtapos si Joy ng kolehiyo, naging
domestic helper siya at ikinahihiya niya ito. May mas mataas siya na mga pangarap para
sa kanyang sarili. Naaalala ko rin si Teddie ng pelikulang “Four Sisters and a Wedding”
kay Joy dahil si Teddie ay isa ring OFW sa Madrid at ikinahiya niya ang kanyang trabaho
bilang waitress at kasambahay.

Dahil sa pelikulang ito, mapapaisip ka sa mga kalagayan ng mga kamag-anak o

mga kakilala mong OFW. Maiisip mo kung ganito rin ba ang kanilang mga nararanasan
kung saan sila nagtatrabaho. Maiisip mo rin na hindi pala talaga madali ang pagiging
OFW. Mag-iiba ang pananaw ng mga tao sa mga OFW, lalo na sa mga wala masyadong
alam tungkol dito.
 Sa pelikulang ito, makakaramdam ka ng saya at lungkot. Mapapatawa ka sa mga
komedyang eksena ng pelikula, pero mapapaluha ka rin sa mga malulungkot na eksena.
Makakaramdam ka rin ng awa at sakit kapag nakikita mo ang mga paghihirap na
naranasan ng pangunahing tauhan bilang isang OFW. Mararamdaman mo ang bawat
emosyon ng pangunahing tauhan dahil madadala ka sa mukha ng aktres at musika ng
pelikula.

“Hello, Love, Goodbye” ay isang pelikulang magtuturo sayo na rumespeto at

magbigay halaga sa mga OFW. Mawawala ang iyong mga nakaraang mayaman na
estereotipo sa mga OFW. Mas pinahahalagahan mo na ang iyong mga kakilalang OFW,
lalo na kapag magulang o kapamilya mo, pagkatapos panoorin ito. Nagsisilbi rin itong
inspirasyon sa mga OFW na lumaban kahit ano man ang pagsubok na maaari nilang
haharapin.

“Abroad. Salitang masarap pakinggan, pero diyan mo rin mararanasan ang

paghihirap na di mo inaasahan.” Kahit mukha mang maganda pakinggan kapag ang
isang OFW ay pumunta ng ibang bansa ubang magtrabaho, dahil nasa ibang bansa siya,
hindi madali ang pagtatrabaho bilang OFW, lalo na kapag di mo kabisado ang lingwahe
ng lugar kung saan ka nagtatrabaho. Maraming pagsubok ang iyong maihaharap. Kaya’t
huwag nating tingnan na isang madaling bagay ang pagiging OFW.

Sa pangkalahatan, ang pelikula na ito ay tunay na maiugnay sa kanyang titulo

dahil nagawa ng pangunahing tauhan, si Joy, na mag-hello o makilala si Ethan sa simula
ng pelikula, mag-love o umibig kay Ethan sa gitna, at mag-goodbye o mag-paalam kay
Ethan nang pumunta siya ng Canada. Kung ako ay magiging isa sa mga tauhan ng
pelikula, nais kong gampanan si Joy, dahil kahit na mukhang mahirap siyang gampanan,
nais kong mas maintindihan ang kanyang karakter sa pagganap bilang Joy. Sa 1-10 na
bilang, mabibigyan ko itong pelikula ng 7 na puntos dahil may mga di-kasakdalan ang
pelikulang ito. Ngunit, nakuha ko parin ang nais na ipahiwatig ng pelikula sa mga
manonood na katulad ko.