Professional Documents
Culture Documents
Bağımsız Olanlar: Mine, yours, hers, his, its, ours, ours, yours, theirs
Adından da anlaşılacağı gibi bu türdeki aitlik bildiren zamirler tek başına
kullanılmaktadır.
“Who ate that chocolate pudding from yesterday night? It was mine!”
Tamlama Olarak Kullanılanlar: My, your, his, her, its, our, your, their
Yine aitlik bilgisi veren bu zamirler ise hemen arkalarına bir nesne/isim alarak,
tamlama gibi kullanılırlar.
“Who ate that chocolate pudding from yesterday night? It was my pudding!”
NOT: Dikkat ettiyseniz “his” ve “its” hem bağımsız aitlik zamirinde hem de tamlama
olarak kullanılanda aynı. Hangisinin hangisi olduğunu arkadasından isim gelip
gelmediğine bakarak anlıyoruz.
Look at that! ( Tuhaf bir şeyler oluyor ve arkadaşımız dikkatimizi o yöne çekmek için
“şu” demekle yetiniyor. Belki havada uçan bir adam gördü ve “şu havada uçan
adama bak!” demek yerine kestirmeden “şu” dedi geçti.)
“Nobody goes out alone anymore” (Burada sınırsız sayıda bir kişi grubundan
bahsettik, ama o kadar genel konuşuyoruz ki şu şu kişiler diye sıralamamız
mümkün değil, bu nedenle “nobody” kelimesini kullandık ve az kelimeyle çok şey
ifade etmiş olduk.)
“Teenagers who smoke should be warned” (Buradaki who da dahil olmak üzere who
sonrası tümcemiz bir relative clause örneğidir, ama “who” kelimesi zamirdir.
Buradaki “who” kelimesi de soru zamiri yerine geçiyor, çünkü henüz bilgi sahibi
olmadığımız kişinin adını söyleyemediğimizden isim yerine “who” kelimesini
kullandık.
Zamirler, daha doğrusu “pronouns” konumuz burada sonlanıyor. Biz her çeşidi
yazalım dedik ama “relative pronouns” ve “interrogative pronouns” işin biraz derini.
Bilmeniz tabi ki iyi olur böylece cümle içinde gördüğünüzde kelime kullanımlarına
hakim olursunuz ama bu son 2 türe öncekiler kadar uzun uzun çalışmanıza gerek
yok.