6.

Τι γνωρίζετε για τον υπεζωκότα;

ΑΠ. Ο υπεζωκότας είναι ένας ορογόνος υμένας που επενδύει το εσωτερικό

τοίχωμα της θωρακικής κοιλότητας ενώ περιβάλλει και τους πνεύμονες. Το
τμήμα του υπεζωκότα που καλύπτει το θωρακικό τοίχωμα λέγεται τοιχωματικός
υπεζωκότας ενώ αυτό που καλύπτει και περιβάλλει τους πνεύμονες λέγεται
περισπλάχνιος υπεζωκότας. Μεταξύ του τοιχωματικο και του περισπλάχνιου
υπεζωκότα σχηματίζεται ένας σχισμοειδής χώρος που περιέχει μικρή ποσότητα
ορώδους υγρού για την διολίσθηση των δυο πετάλων κατά τις αναπνευστικές
κινήσεις.
Η επιφανειακή τάση ανάμεσα στα δυο πέταλα τα κρατά σε επαφή για να
αντιστέκονται στην φυσική τάση του πνεύμονα να συμπτυχθεί. Με τις
προσθιοπίσθιες κινήσεις του υπεζωκότα δηλ. αυτές που φέρονται από το στέρνο
στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, η κοιλότητα του θώρακα
χωρίζεται σε τρεις ανεξάρτητους χώρους. Σε δυο πλάγιους που ονομάζονται
κοιλότητες του υπεζωκότα και περιέχουν ο καθένας τον αντίστοιχο πνεύμονα και
ένα χώρο ανάμεσα στους δυο πνεύμονες που λέγεται μεσοθωράκιο ή
μεσοπνευμόνιο.
7. Να αναφέρετε τη θεμελιώδη λειτουργία του αναπνευστικού
συστήματος.

ΑΠ. Θεμελιώδης λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος είναι η

παροχή στον οργανισμό του απαραίτητου για την λειτουργία του
οξυγόνου και η αποβολή του διοξειδίου του άνθρακα που
παράγεται στα πλαίσια του μεταβολισμού.

8. Εξηγήστε τον όρο κυψελιδικός αερισμός

ΑΠ.
Κυψελιδικός αερισμός ονομάζεται ο όγκος αέρα που εισέρχεται και
εξέρχεται από τις κυψελίδες σε ένα λεπτό και ισούται με το γινόμενο της
αναπνευστικής συχνότητας επί την διαφορά του εισπνεόμενου όγκου από τον
νεκρό χώρο δηλ. Κυψελιδικός αερισμός= (αναπνεόμενος όγκος-νεκρός χώρος) Χ
συχνότητα αναπνοών.
Αναπνεόμενος όγκος είναι ο όγκος που εισπνέεται και εκπνέεται σε κάθε ήρεμη
αναπνοή (περίπου 500ml).
Νεκρός χώρος είναι ο χώρος των αεροφόρων οδών (από την στοματική και
ρινική κοιλότητα μέχρι τα βρογχιόλια) που δεν λαμβάνει μέρος στην ανταλλαγή
αερίων.
9.Τι γνωρίζετε για τον έλεγχο της αναπνοής.
ΑΠ. Τόσο ο ρυθμός της αναπνοής όσο και η σύσπαση των αναπνευστικών μυών
ρυθμίζονται από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Το αναπνευστικό κέντρο
βρίσκεται στον προμήκη μυελό. Το κέντρο της αναπνοής λαμβάνει σήματα από
πολλά σημεία του σώματος αλλά και του νευρικού συστήματος. Μερικά
αναφέρονται παρακάτω:
-Η αναπνοή επηρεάζεται από την συγκέντρωση του οξυγόνου, του διοξειδίου
του άνθρακα και των ιόντων υδρογόνου στα υγρά του σώματος.
-Στο κέντρο της αναπνοής υπάρχουν ειδικά κύτταρα που καλούνται
χημειοϋποδοχείς, που ερεθίζονται από την αλλαγή της πίεσης του διοξειδίου
του άνθρακα στο αίμα. Έτσι μείωση της πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα
οδηγεί σε μείωση της συχνότητας των αναπνοών για να αυξηθεί το διοξείδιο
του άνθρακα και να φτάσει στα κανονικά επίπεδα.
-Στο καρωτιδικό σωμάτιο και στο αορτικό τόξο υπάρχουν κύτταρα ευαίσθητα
στις μεταβολές των αναπνευστικών αερίων. Από τα κύτταρα αυτά φεύγουν
ερεθίσματα προς το αγγειοκινητικό κέντρο του προμήκους που με τη σειρά
του επιδρά στο αναπνευστικό κέντρο. Από εκεί προκαλούνται μεταβολές
στην λειτουργία των αναπνευστικών μυών. Με τον τρόπο αυτό η μείωση της
μερικής πίεσης του οξυγόνου στο αρτηριακό αίμα κάτω από 60
mmHg, θα οδηγήσει σε διέγερση του αναπνευστικού. Το ερέθισμα αυτό είναι εφεδρικό
και δευτερεύον σε φυσιολογικές συνθήκες (υποξαιμικό ερέθισμα).
-
Το πνευμονογαστρικό νεύρο μεταφέρει ερεθίσματα από τασεοϋποδοχείς των
πνευμόνων στο αναπνευστικό κέντρο. Στους πνεύμονες υπάρχουν επίσης
υποδοχείς που διεγείρονται με την διάταση και βρίσκονται κυρίως στους
βρόγχους και στα βρογχιόλια. Όταν κατά την εισπνοή οι υποδοχείς αυτοί
διεγείρονται, προκαλούν ερεθίσματα που μεταφέρονται στο κέντρο και
σταματούν την περαιτέρω διάταση των πνευμόνων. Το αντίθετο συμβαίνει
στην εκπνοή.
10.Περιγράψτε την φάση της εισπνοής.
ΑΠ.Η εισπνοή (είσοδος του αέρα στους πνεύμονες) γίνεται ενεργητικά και
βασίζεται στη διαφορά πίεσης.
Κατά την εισπνοή συσπώνται οι έξω μεσοπλεύριοι μύες και τραβούν τις
πλευρές προς τα άνω και έξω. Την κίνηση αυτή ακολουθούν ο υπεζωκότας και
οι πνεύμονες, λόγω της αρνητικής πίεσης που υπάρχει μέσα στην υπεζωκοτική
κοιλότητα και της ελαστικότητας των πνευμόνων. Έτσι διευρύνεται η θωρακική
κοιλότητα οριζόντια, με αποτέλεσμα με τη μείωση της πίεσης του αέρα μέσα
στις κυψελίδες και την αύξηση της διαφοράς της πίεσης μεταξύ του κυψελιδικού
αέρα και της ατμόσφαιρας. Επίσης συσπάται το διάφραγμα, κατεβαίνει προς τα κάτω με
αποτέλεσμα τη διεύρυνση του θώρακα κάθετα και την αύξηση της διαφοράς των
πιέσεων. Τελικό αποτέλεσμα της διαφοράς αυτής των πιέσεων είναι η είσοδος του
ατμοσφαιρικού αέρα στους πνεύμονες.

11.Περιγράψτε την φάση της εκπνοής.

ΑΠ. Η εκπνοή (έξοδος του αέρα από τους πνεύμονες) γίνεται σχεδόν παθητικά
και βασίζεται στην διαφορά των πιέσεων
Με το τέλος της εισπνοής οι μύες παύουν να συστέλλονται και οι πλευρές
επανέρχονται στην αρχική τους θέση, λόγω του βάρους, της ελαστικότητας του
θωρακικού τοιχώματος και του κοιλιακού τοιχώματος και της ελαστικότητας των
πνευμόνων. Έτσι συμπιέζεται ο αέρας μέσα στις κυψελίδες με αποτέλεσμα την
αύξηση της πίεσης του αέρα μέσα στις κυψελίδες και την έξοδο του από τις
κυψελίδες. Στην εκπνοή μπορεί να συμμετέχουν και οι εκπνευστικοί μύες (έσω
μεσοπλεύριοι και οι μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων.