AKOH

Η αίσθηση της ακοής βασίζεται στη φυσική του ήχου και τη φυσιολογία του έξω,
μέσου και έσω ωτός, τα αντίστοιχα εγκεφαλικά νεύρα και τα τμήματα του εγκεφάλου
που ενέχονται στην επεξεργασία των ακουστικών πληροφοριών.
Η ηχητική ενέργεια μεταδίδεται εντός ενός αερίου, υγρού και στερεού μέσου με τη
μετάδοση δονήσεων στα μόρια του κάθε μέσου. Το πιο συνηθισμένο μέσο μετάδοσης
του ήχου είναι ο αέρας. Στο κενό, ο ήχος δεν μεταδίδεται.
Ο ήχος που ακούγεται συχνότερα από τα ανθρώπινα αυτιά προέρχεται απ΄τις πηγές οι
οποίες δονούνται σε συχνότητες μεταξύ 1000-4000Hz( φάσμα συχνοτήτων που
ακούει ο άνθρωπος 20-20000Hz).

Μετάδοση του ήχου στο αυτί

Το πρώτο βήμα στη δημιουργία της ακοής είναι η είσοδος του ηχητικού κύματος
στον έξω ακουστικό πόρο. Το πτερύγιο του ωτός και ο έξω ακουστικός πόρος
βοηθούν στην ενίσχυση και την κατεύθυνση του ήχου. Ο τυμπανικός υμένας
εκτείνεται στο τέλος του έξω ακουστικού πόρου, το οποίο και αποφράσσει. Τα μόρια
του αέρα πέφτουν πάνω στην μεμβράνη αυτή δονώντας την, σε συχνότητα ίδια με
εκείνη των ηχητικών κυμάτων. Σε υψηλές πιέσεις ο τυμπανικός υμένας εισέρχεται
προς το εσωτερικό του αυτιού, ενώ σε επακόλουθες ζώνες αραίωσης ο υμένας

1
επανέρχεται στην αρχική του θέση. Το τύμπανο, δονείται αργά, ως απάντηση σε
χαμηλής συχνότητας ήχους και αποκρίνεται ταχέως σε υψηλής συχνότητας ήχους.
Ο τυμπανικός υμένας διαχωρίζει τον έξω ακουστικό πόρο από την κοιλότητα του
μέσου ωτός . Οι πιέσεις στον έξω ακουστικό πόρο και στην κοιλότητα του μέσου
ωτός, είναι ίσες με την ατμοσφαιρική πίεση. Η κοιλότητα του μέσου ωτός,
επικοινωνεί με τη ατμόσφαιρα μέσω της ευσταχιανής(ακουστικής) σάλπιγγας, η
οποία συνδέει το έσω ους με τον φάρυγγα. Όταν η εξωτερική πίεση και η πίεση στο
έξω αυτί μεταβάλλονται, η πίεση στο μέσο αυτί παραμένει σταθερή, διότι η
ευσταχιανή σάλπιγγα είναι κλειστή( διαφορά πίεσης υπερεκτείνει τυμπανικό υμένα
και προκαλεί πόνο).

Το 2ο βήμα στην ακοή είναι η μετάδοση της ηχητικής ενέργειας από τον τυμπανικό
υμένα διαμέσου της κοιλότητας του μέσου ωτός στο έσω ους(κοχλίας). Ο κοχλίας
είναι ένα υδατοβριθές ελικοειδές πέρασμα του κροταφικού οστού.
Επειδή το υγρό κινείται δυσκολότερα απ΄τον αέρα, η πίεση του ήχου που μεταδίδεται
στο έσω ους πρέπει να ενισχυθεί. Αυτό επιτυγχάνεται με μια κινητή αλυσίδα 3
οσταρίων, της σφύρας, του άκμονα και του αναβολέα. Αυτά τα οστάρια ενεργούν ως
έμβολα και διπλασιάζουν τις κινήσεις του τυμπανικού υμένα στην ωοειδή θυρίδα, ένα
άνοιγμα που καλύπτεται από μια μεμβράνη και χωρίζει το μέσο απ΄το έσω ους.
Το ηχητικό κύμα που φτάνει στον τυμπανικό υμένα μεταδίδεται στην ωοειδή θυρίδα,
η οποία είναι μικρότερη σε σχέση με τον τυμπανικό υμένα. Γι’αυτό η
πίεση( δύναμη/επιφάνεια) αυξάνεται 15-20 φορές. Η μείωση του ήχου που φτάνει στο
αυτί επιτυγχάνεται μέσω 2 σκελετικών μυών του μέσου ωτός:
1) Τείνον το τύμπανο, που έλκει το τύμπανο προς τα μέσα
2) Μυς του αναβολέα, που έλκει τον αναβολέα προς τα έξω
Μέσω αυτής της αντίθετης κίνησης ελαττώνεται ο ήχος που φτάνει στο
αυτί(ανάπτυξη αντανακλαστικού) για την προστασία των ευαίσθητων αισθητήρων
του έσω ωτός. Αυτό όμως έχει έναν λανθάνοντα χρόνο άρα δεν προστατεύει από μια
έκρηξη.
Σημείωση: Το έσω αυτί ονομάζεται και λαβύρινθος και έχει ένα κομμάτι(κοχλίας)
που σχετίζεται με την ακοή και ένα με την ισορροπία.

2
ΚΟΧΛΙΑΣ

Ο κοχλίας αποτελείται από 3

κοιλότητες/κλίμακες. Ο κοχλίας
διαχωρίζεται από έναν μεμβρανώδη
σωλήνα γεμάτο υγρό(ενδόλεμφο),
τον κοχλιακό πόρο ή μέση κλίμακα.
Οι 2 ακριανές κλίμακες είναι: 1) η
αιθουσαία κλίμακα, η οποία
βρίσκεται στην πλευρά του κοχλία
που καταλήγει στην ωοειδή θυρίδα
και περιέχει περίλεμφο και 2) η
τυμπανική/ακουστική κλίμακα, η
οποία βρίσκεται κάτω απ’τον
κοχλιακό πόρο και καταλήγει στη
στρογγυλή θυρίδα και περιέχει
περίλεμφο. Η αιθουσαία και η
τυμπανική κλίμακα συναντώνται στο
πέρας του κοχλιακού πόρου, στο
ελικότρημα. Η αιθουσαία κλίμακα
χωρίζεται απ΄την μέση κλίμακα με
την μεμβράνη Reissner και η μέση με
την τυμπανική χωρίζονται με την
βασική μεμβράνη.

3
ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ CORTI
Στη βασική μεμβράνη που ενώνει τη μέση κλίμακα με την
τυμπανική, βρίσκεται το όργανο του Corti, το οποίο περιέχει
τους ευαίσθητους αισθητήρες του ωτός. Οι υποδοχείς ακοής
του οργάνου του Corti βρίσκονται σε όλη τη διαδρομή του
κοχλία και ονομάζονται τριχοφόρα κύτταρα( 3 σειρές μέσα
και 1 σειρά έξω). Αυτά αντιλαμβάνονται τα ερεθίσματα μέσω
των τριχών τους. Τα τριχοφόρα κύτταρα είναι επιθηλιακά,
έχουν μηχανοαισθητήρες, οι οποίοι φέρουν τριχοειδής
στερεοκροσσούς, οι οποίοι προεξέχουν απ΄το ένα άκρο. Κάθε
τριχοφόρο κύτταρο αποτελείται από διατεταγμένους
στερεοκροσσούς με έναν να προεξέχει σε ύψος, που
ονομάζεται κινοθήλιο(έχει μικροσωληνίσκους). Αυτοί
διατάσσονται κατά ύψος, με τους υψηλότερους πιο κοντά
στο κινοθήλιο. Κάθε μετατόπιση προς τη διεύθυνση του
υψηλότερου κροσσού εκπολώνει το τριχοφόρο κύτταρο, ενώ
η κίνηση προς τους βραχύτερους κροσσούς προκαλεί
υπερπόλωση.
Οι στερεοκροσσοί βρίσκονται σε επαφή με την καλυπτήρια μεμβράνη. Οι
στερεοκροσσοί κάμπτονται υπό τη δράση πίεσης, με αποτέλεσμα να ανοίγουν οι
διαύλοι ιόντων τους, κυρίως του K+ στην πλασματική μεμβράνη των τριχοφόρων
κυττάρων, με αποτέλεσμα την είσοδό τους σε αυτό λόγω διαφοράς δυναμικού.
Αποτέλεσμα το κύτταρο να εκπολώνεται(δυναμικό υποδοχέα) και να ανοίγει τους
τασοεξαρτώμενους δίαυλους Ca της μεμβράνης του τριχοφόρου. Μέσω αυτής της
εισροής Ca διεγείρεται η απελευθέρωση νευροδιαβιβαστή από το βασικό άκρο του
κυττάρου στις απολήξεις του ακουστικού νεύρου.
Σημείωση: Αύξηση ήχου -> αύξηση δυναμικού -> αύξηση νευροδιαβιβαστή

Η βασική και η κορυφαία επιφάνεια του τριχοφόρου κυττάρου χωρίζονται με

στεγανές συνδέσεις. Η κορυφαία επιφάνεια εκτίθεται στην πλούσια σε K+, αλλά
φτωχή σε Na+ ενδόλεμφο, που παράγεται απ’την αγγειακή στιβάδα(μέση κλίμακα/
κοχλιακός πόρος) και μοιάζει σε σύσταση με το ενδοκυττάριο υγρό. Η ενδόλεμφος
βρίσκεται μέσα στον υμενώδη/ μεμβρανώδη σωλήνα. Το βασικό τους άκρο είναι
εμβυθισμένο σε περίλεμφο, η οποία είναι φτωχή σε K+ και πλούσια σε Na+ και
μοιάζει σε σύσταση με το εξωκυττάριο υγρό. Η ενδόλεμφος και η περίλεμφος
αποτελούν τον οστικό λαβύρινθο.

 Γιατί θα μπει Κ+ στο κύτταρο αφού ήδη έχει πολύ;

Επειδή έχει διαφορά δυναμικού και όχι διαφορά συγκέντρωσης.

4
Κοχλιακός Ενισχυτής
Τα έξω τριχοφόρα κύτταρα γίνονται μικρότερα με εκπόλωση, με αποτέλεσμα να
μετακινείται περισσότερο η βασική μεμβράνη( σήμα: μηχανικό-> ηλεκτρικό).
Ακολούθως ενισχύουν τον ήχο και αυτό οδηγεί στη μετατροπή του ηλεκτρικού
σήματος σε μηχανικό. Επομένως, τα έξω τριχοφόρα δεν συμβάλλουν στην ακοή,
αλλά μόνο στην ενίσχυσή της. Αντίθετα, τα έσω τριχοφόρα κύτταρα ασχολούνται με
την ακοή.

Ακουστική οδός/ Κεντρική Οδός

Κοχλιακό νεύρο -> 2 κοχλιακοί πυρήνες στελέχους -> κοχλιακές ίνες -> άνω
ελαία

Οπίσθια/κάτω διδύμια

Έσω γονατώδες σώμα του θαλάμου

↓
Πυρήνας θαλάμου
↓
Ακουστικός Φλοιός

ΕΝΤΟΠΙΣΗ ΗΧΟΥ
 Για την εντόπιση ήχου σε οριζόντιο επίπεδο χρησιμοποιούμε είτε τη
διαφορά χρόνου, αν ο ήχος είναι χαμηλής συχνότητας, είτε τη
διαφορά έντασης, αν ο ήχος είναι υψηλής συχνότητας.
 Για εντόπιση ήχου σε κατακόρυφο επίπεδο αρκεί μόνο το ένα αυτί. Ο
ήχος αναγνωρίζεται λόγω του σχηματισμού του πτερυγίου του αυτιού.

5
Αιθουσαίο Σύστημα

Το αιθουσαίο σύστημα μπορεί να διαιρεθεί στην αιθουσαία συσκευή και στους

κεντρικούς αιθουσαίους πυρήνες. Οι αιθουσαίοι πυρήνες, σχετίζονται κυρίως με τη
διατήρηση της θέσης της κεφαλής στο χώρο. Οι μεταβολές της κίνησης και της
θέσης της κεφαλής ανιχνεύονται από τα τριχοφόρα κύτταρα στη αιθουσαία
συσκευή του έσω ωτός και τις μετατρέπει σε νευρικό σήμα. Η αιθουσαία συσκευή
αποτελείται από μια σειρά μεμβρανωδών σωλήνων γεμάτων με υγρό που
επικοινωνούν μεταξύ τους και με τον κοχλιακό πόρο(μέση κλίμακα). Η αιθουσαία
συσκευή αποτελείται από 3 μεμβρανώδης ημικύκλιους πόρους και 2 ασκοειδής
διογκώσεις, το σφαιρικό και το ελλειπτικό κυστίδιο του υμενώδους λαβύρινθου του
μέσου ωτός. Τα κυστίδια αυτά ονομάζονται ωτολυπτικά όργανα, είναι
αλληλοσυνδεδεμένα και ανιχνεύουν γραμμική κίνηση(επιτάχυνση/επιβράδυνση).
Οι ημικύκλιοι πόροι φιλοξενούνται απ΄τους ημικύκλιους σωλήνες. Οι ημικύκλιοι
πόροι ανιχνεύουν τη γωνιακή επιτάχυνση(ή επιβράδυνση) κατά την περιστροφική
κίνηση της κεφαλής. Το σύστημα αυτό που ονομάζεται λαβύρινθος(πολύπλοκο
σχήμα της αιθουσαίας συσκευής και του κοχλία), βοηθά στο να διατηρηθεί η
ισορροπία και ανιχνεύει κίνηση, δηλαδή το πως κινείται το κεφάλι και το σώμα μας.
Οι ημικύκλιοι σωλήνες δημιουργούν ζεύγη και λειτουργούν ανά 2. Όταν ο ένας
διεγείρεται, ο άλλος αναστέλλεται. Λόγω της θέσεις τους(σχεδόν κάθετοι ο ένας
στον άλλο), ο πρόσθιος της μιας πλευράς είναι παράλληλος με τον οπίσθιο της
άλλης. Αυτοί οι σωλήνες επικοινωνούν με το ελλειπτικό κυστίδιο. Οι ημικύκλιοι
σωλήνες έχουν ένα άκρο, τη λήκυθο. Εκεί υπάρχουν υποδοχείς, τα τριχοφόρα
κύτταρα, ανάμεσα στα οποία υπάρχουν στηρικτικά κύτταρα. Αυτά μαζί λέγονται
ακουστική ακρολοφία(αντίστοιχο όργανο του Corti στον κοχλία). Πάνω απ΄τα
τριχοφόρα αγγεία υπάρχει το κυπέλλιο(ζελατινώδης υμένας αντίστοιχος του
καλυπτήριου υμένα στον κοχλία). Μέσα στο κυπέλλιο υπάρχει ενδόλεμφος και έξω
περίλεμφος.

6
ΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑΚΗ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ
Κατά την περιστροφική κίνηση, η ενδόλεμφος λόγω αδράνειας τείνει να
μετατοπιστεί αντίθετα από την κατεύθυνση περιστροφής. Αυτό προκαλεί
παραμόρφωση του κυπελλίου και κάμψη των τριχοφόρων. Διεγείρονται έτσι τα
τριχοφόρα, εκπολώνονται, εκκρίνεται περισσότερος νευροδιαβιβαστής και
αυξάνεται η συχνότητα των δυναμικών ενέργειας στο αιθουσαίο νεύρο( αυτό ισχύει
σε επιταγχυνόμενη κίνηση). Αντίθετα, σε επιβραδυνόμενη κίνηση το υγρό λόγω
αδράνειας τείνει να συνεχίσει την περιστροφή, γίνεται υπερπόλωση των
τριχοφόρων αγγείων, μειώνεται η συχνότητα των δυναμικών ενέργειας και
αναστέλλεται το ερέθισμα. Επιπλέον, όταν η ταχύτητα περιστροφής γίνει σταθερή,
το υγρό μετακινείται με ταχύτητα ίση με τη δική μας και το κυπέλλιο επανέρχεται
στην όρθια θέση του( οι τριχούλες δεν μετακινούνται-> κατάσταση ηρεμίας).
Συμπέρασμα: Οι ημικύκλιοι σωλήνες ανιχνεύουν μεταβολές στην
ταχύτητα(επιτάχυνση/επιβράδυνση).
ΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ
Τα τριχοφόρα κύτταρα των κυστιδίων(σφαρικό&ελλειπτικό κυστίδιο= ωτολιθικά
όργανα) μαζί με τα στηρικτικά κύτταρα, αποτελούν την ακουστική κηλίδα. Στην
βάση των κυστιδίων υπάρχει ο ωτολιθοφόρος υμένας ο οποίος αποτελείται απ΄τους
ωτόλιθους(κρύσταλλοι ανθρακικού ασβεστίου). Οι ωτόλιθοι έχουν μεγαλύτερη
πυκνότητα απ΄την ενδόλεμφο και η επιτάχυνση σε οποιαδήποτε κατεύθυνση τους
μετατοπίζει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τα τριχοφόρα κύτταρα κάμπτονται και
διεγείρονται. Η ακουστική κηλίδα διεγείρεται επίσης και σε απουσία της κίνησης
της κεφαλής, λόγω της επίδρασης της βαρύτητας.

 Στο ελλειπτικό κυστίδιο η κηλίδα είναι τοποθετημένη οριζόντια, αναγνωρίζει

δηλαδή γραμμική επιτάχυνση σε οριζόντιο επίπεδο.
 Στο σφαιρικό κυστίδιο είναι τοποθετημένη κατακόρυφα, αναγνωρίζει
δηλαδή γραμμική επιτάχυνση σε κάθετο επίπεδο(π.χ. ανσανσέρ)

*Καταλήγει στο νωτιαίο

ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΟΔΟΣ/ ΑΙΘΟΥΣΑΙΑ ΟΔΟΣ μυελό, ώστε να λάβουν
μέρος οι αντανακλαστικοί
Αιθουσαίο νεύρο
μηχανισμοί που
συνοδεύουν την όρθια
κίνηση ώστε να
Αιθουσαίοι Πυρήνες Παρεγκεφαλίδα σταθεροποιηθεί το
βλέμμα ενώ το κεφάλι
κινείται.

Νωτιαίος Μυελός *

Φλοιός εγκεφάλου Πυρήνες οφθαλμοκινητικών

νεύρων

7
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΝΥΣΤΑΓΜΟΣ
Είναι η χαρακτηριστική ακούσια κίνηση του οφθαλού που παρατηρείται στην
αρχή και στο τέλος μιας περιστροφής. Όταν αρχίζει η περιστροφή, οι
οφθαλμοί κινούνται αργά σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή της
περιστροφής. Όταν σταματήσει η περιστροφή, οι οφθαλμοί επανέρχονται
ταχύτατα προς την άλλη πλεύρα. Συμπέρασμα: κατεύθυνση νυσταγμού ίδια
με κατεύθυνση περιστροφής.

ΟΣΦΡΗΣΗ
Οι οσφρητικοί αισθητικοί νευρώνες βρίσκονται σε μια εξειδικευμένη περιοχή
του ρινικού βλεννογόνου, το οσφρητικό επιθήλιο. Το οσφρητικό επιθήλιο
περιέχει περίπου 50 εκατ. δίπολους οσφρητικούς νευρώνες, οι οποίοι
βρίσκονται ανάμεσα σε στηρικτικά κύτταρα. Τα στηρικτικά κύτταρα
παράγουν βλέννη και καλύπτουν το οσφρητικό επιθήλιο. Οι οσφρητικοί
υποδοχείς(οσφρητικοί αισθητικοί νευρώνες) μπορούν να ανανεώνονται και
να αντικαθίστανται περίπου κάθε 1-2 μήνες, από τα βασικά αρχέγονα
κύτταρα. Οι οσφρητικοί υποδοχείς είναι χημιοϋποδοχείς, ενώ οι υποδοχείς
του ακουστικού και του αιθουσαίου συστήματος είναι μηχανοϋποδοχείς.
Τα δίπολα νευρικά κύτταρα της όσφρησης αποτελούνται από δενδρίτες και
νευράξονες. Οι δενδρίτες επαλήφονται απ΄τη βλέννη και καταλήγουν σε
κροσσούς. Οι νευράξονες των οσφρητικών κυττάρων αποτελούν το
οσφρητικό νεύρο(1η εγκεφαλική συζυγία). Το οσφρητικό νεύρο ξεκινά απ΄τη
μύτη, πάει στον οσφρητικό βολβό διαμέσου του τετριμμένου πετάλου του
ηθμοειδούς οστού και καταλήγει στο φλοιό του εγκεφάλου.

Οσφρητικοί υποδοχείς:
Είναι υποδοχείς με G πρωτεϊνες. Κάθε οσφρητικό κύτταρο έχει ένα μόνο
είδος πρωτεϊνικού υποδοχέα που μπορεί να αναγνωρίσει χημικές ουσίες
συγγενείς μεταξύ τους. Παράδειγμα: όταν έχουμε μια μυρωδιά αιθέρα
διεγείρονται μόνο τα κύτταρα που έχουν υποδοχέα για αναγνώριση αιθέρα.
Σε περίπτωση συνδιασμού οσμών, διεγείρονται κάθε φορά διαφορετικοί
συνδιασμοί οσφρητικών κυττάρων. Όταν ένα οσμογόνο μόριο έρθει σε
επαφή με τον υποδοχέα του, οι υπομονάδες της πρωτεϊνης G, διαχωρίζονται.
Γίνεται διάνοιξη των διαύλων, εκπολώνεται το κύτταρο και δημιουργείται
δυναμικό υποδοχέα. Αν γίνει περαιτέρω εκπόλωση, το δυναμικό υποδοχέα
πυροδοτεί δυναμικά ενέργειας στο οσφρητικό νεύρο.

8
Στον οσφρητικό βολβό οι νευράξονες των οσφρητικών αισθητικών νευρωνών
συνάπτονται με τα μιτροειδή και θυσανωτά κύτταρα. Σχηματίζονται έτσι τα
οσφρητικά σπειράματα. Υπάρχουν επίσης και τα περισπειραματικά κύτταρα,
τα οποία είναι ανασταλτικά και σχηματίζουν συνάψεις με τα πλαϊνά ώστε να
ενισχυθεί το κεντρικό ερέθισμα( φαινόμενο πλάγια αναστολής). Μετά πάνε
στον οσφρητικό φλοιό. Οποιαδήποτε περιοχή μετά τον οσφρητικό βολβό
λέγεται οσφρητικός φλοιός. Το ερέθισμα μπορεί να πάει άμεσα στο
μετωπιαίο φλοιό ή έμμεσα στον κογχομετωπιαίο φλοιό. Ο θάλαμος δεν είναι
υποχρεωτικός σταθμός στην όσφρηση.

ΓΕΥΣΗ
Το αισθητήριο όργανο της γεύσης είναι οι γευστικοί κάλυκες. Ο γευστικός
κάλυκας αποτελείται από γευστικά κύτταρα, αλλά και άλλα κύτταρα τα οποία
υπάρχουν σε όλη τη στοματική κοιλότητα(γλώσσα, φάρυγγα, κτλ). Οι
κορυφαία επιφάνεια των γευστικών κυττάρων έχει μικρολάχνες που
προβάλουν στο γευστικό πόρο της γλώσσας. Στη βάση των γευστικών
καλύκων υπάρχουν προσαγωγές γευστικές νευρικές ίνες. Τα γευστικά
κύτταρα βρίσκονται μαζί με τα στηρικτικά και έχουν την ικανότητα να
αντικαθίστανται. Πάνω τους βρίσκονται οι χημιοϋποδοχείς (έχουμε σάλιο και
όχι νευρικά κύτταρα).

Είδη γεύσεων και Υποδοχείς Γεύσης

Ο άνθρωπος αναγνωρίζει 5 γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό και umami(L-
γλουταμικό)
 Υποδοχείς αλμυρού-ξινού: είναι ιοντικοί διαύλοι (ιοντοτρόποι).
Γνωστοί δίαυλοι αλμυρού-ξινού είναι οι ENAC. Αυτοί οι δίαυλοι
ενεργοποιούνται εκπολώνουν την μεμβράνη και δημιουργούν
δυναμικό υποδοχέα.
 Υποδοχείς πικρού-γλυκού-umami: έχουν έμμεση επίδραση σε
ιοντικούς διαύλους, είναι υποδοχείς με G πρωτεϊνες και λέγονται
μεταβολοτρόποι.

9
SOS: ΟΔΟΣ ΓΕΥΣΗΣ
Η γεύση μεταβιβάζεται με 3 νεύρα αντί 1.
1. Νεύρα από τα 2 πρόσθια τριτημόρια της γλώσσας, μέσω της χορδής
του τυμπάνου(κλάδος προσωπικού νεύρου)
2. Νεύρα από το 1ο πρόσθιο τριτημόριο της γλώσσας, μέσω του
γλωσσοφαρυγγικού νεύρου
3. Νεύρα απ΄την υπόλοιπη στοματική κοιλότητα, μέσω του
πνευμονογαστρικού νεύρου.
Όλα τα παραπάνω νεύρα, μεταβιβάζουν το ερέθισμα στο στέλεχος και
συγκεκριμένα στον πυρήνα της μονήρους δεσμίδας. Από εκεί οι νευράξονες
ανέρχονται μέσω του έσω λημνίσκου στον έσω οπίσθιο κοιλιακό πυρήνα του
θαλάμου και τέλος στο γευστικό φλοιό.

10