Professional Documents
Culture Documents
Bütçeleme - İşletme Bütçeleri
Bütçeleme - İşletme Bütçeleri
Bütçe, "Önceden ortaya konan bir amaca ulaşabilmek için, işletmenin geleceğe ait bir
dönemde izleyeceği politikayı ve yapacağı işleri parasal ve sayısal terimlerle açıklayan bir
rapor veya raporlar dizisi" olarak tanımlanabilir. Bütçeleme bir yönü ile tahminleme işlemi
olduğundan belirsizlik ve risk unsurlarını içermektedir. Bütçenin kapsamını kısa süreli
rakamlaştırılmış planlarla sınırlama gayretlerinin altında yatan temel düşünce, belirsizlik
ve risk unsurlarının uzun süreli planlara oranla kısa süreli planlarda daha az etkili olduğu
varsayımıdır. Bu nedenle orta ve uzun süreli planlar rakamlarla ifade edilmiş olsalar dahi
(sermaye bütçelemesi gibi) bütçe kavramının dışında tutulmalı ve ayrı olarak incelenmelidir.
Bütçeler, yönetim muhasebesi içinde çok önemli bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bunun nedeni yönetim muhasebecilerinin işletme yöneticilerinin faaliyetleri
planlamalarında ve kontrolünde onlara büyük ölçüde bütçeler yoluyla yardımcı olmalarıdır.
Finansal muhasebenin ürettiği bilgiler çoğu zaman işletme dışındaki ilgililerin bilgi
gereksinmesini karşılamada yeterlidir. Ancak söz konusu muhasebe bilgileri iç bilgi
kullanıcılarının gereksinmelerini karşılamada yetersiz kalmaktadır. Nitekim maliyet ve
yönetim muhasebesinin temel varoluş nedenlerinden biri de finansal muhasebenin işletme
içindeki bilgi gereksinmesini karşılama noktasındaki yetersizliğidir. Bu bağlamda yönetim
muhasebesi içinde bütçenin veya bütçelemenin önemi kendiliğinden ortaya çıkmaktadır. Zira
bütçeleme, işletmenin hangi faaliyetleri neden yapacağı, bu faaliyetlerden ne gibi sonuçlar
bekleyeceği, bu faaliyetlerin gerçekleştirilebilmesi için gerekli olan tüm faktörleri (zaman,
insan, para, malzeme) ve ayarlamaları rakamsal olarak tahmin etmek ve saptamak suretiyle
yöneticilere söz konusu sorunlara yönelik önceden değerleme yapma olanağı veren çok
önemli bir kriter, bir araç konumundadır. Yönetimde raporlama sistemleri bütçeler ile fiili
ulaşılan sonuçların karşılaştırılması esasına dayanır. Dolayısıyla bütçe faaliyetlerin
planlanmasında ve kontrolünde de önemli bir araçtır.
Bütçeler sadece planlama ve kontrol amacına hizmet etmezler. Aynı zamanda işletmenin
bölümleri arasındaki koordinasyon ve iletişim ile motivasyonun sağlanması amacını
gerçekleştirmede de bütçelerden etkin olarak yararlanılabilir. Bütçeler yöneticilerin geleceği
daha iyi görmelerini sağlayan etkin bir araç konumundadır. Nitekim bütçeler, "işletmenin
faaliyetleri ile bu faaliyetlerin kontrolüne yardım eden sayısallaştırılmış geleceğe ilişkin
kararlar bütünüdür" şeklinde tanımlanmaktadır.
İşletme Bütçelerinin Amaçları
Bütçeler işletmelerde bir çok amaca hizmet etmekle beraber bütçelerin amaçlarını başlıca
beş grupta toplamak mümkündür:
Planlama
Koordinasyon
İletişim
Motivasyon
Kontrol
Planlama
Yöneticilerin her şeyden önce amaçlarını belirlemek, bu amaçlara ulaşabilmek için çeşitli
öngörülerde bulunmak ve bu doğrultuda planlama yapmak zorunlulukları bulunmaktadır.
Planlama, plan yapma sürecini ifade eder. Plan ise, "bugünden, gelecekte nereye ulaşılmak
istendiğinin, nelerin gerçekleştirilmek istendiğinin kararlaştırılması" olarak tanımlanabilir.
Bütçenin bir plan olarak amacı, değerlendirilmeye tabi tutulacak seçenekler için optimal
sonuçları verecek biçimde geleceğin hedeflerini ve o hedeflere ulaşma yollarını sayısal olarak
saptamaktır.
Bütçeleme, işletme faaliyetlerinin ayrıntılı bir sayısal planının hazırlanması ile başlar.
İşletmenin sahip olduğu kaynakların en etkin biçimde kullanılmasının sağlanması, yakın
gelecekteki veya bütçe dönemindeki işletme karlılığı, verimliliği ve likiditesi ile uzun
dönemdeki işletme sürekliliği ve gelişme arasında en uygun bir dengenin kurulması, planlama
işlevinin temel amaçları olarak bütçelemenin de amaçlarını oluşturmaktadır. Özetle bütçe,
planlama amacını gerçekleştirmek suretiyle hedefsizliğin sebep olabileceği, enerji, kaynak
ve zaman kayıplarını en aza indirebilmektedir.
Koordinasyon
İletişim
İletişim veya haberleşme sözlü ve yazılı olmak üzere iki şekilde gerçekleştirilebilir. Diğer
taraftan aşağıdan yukarı ve yukarıdan aşağı olmak üzerede iki yönlüdür. Bütçeleme gerek
yukarıdan aşağı gerekse aşağıdan yukarı sözlü ve yazılı haberleşmeyi kapsamaktadır.
Motivasyon
Kontrol
Bütçelemenin Sakıncaları
Bütçelemenin yukarıda ifade edilen faydalarının yanı sıra bir takım sakıncaları da söz
konusudur. Bu sakıncalar şöyle sıralanabilir:
Bütçeler çok defa işlerin karışmasına da neden olabilir. Değişen çevresel ve işletme
içi koşullara göre sistemin geliştirilememiş olması önemli sakıncalar doğurabilir.
Son olarak yukarıda ifade edildiği gibi yöneticilerde pek çok davranış sorunlarına yol
açabilir. Ayrıca bütçeler yönetimin yerini alamazlar.
Yönetimin Desteği
Örgütsel Uyum
Katılımın Sağlanması
Sorumluluk Muhasebesinin Varlığı
Gerçekçi Bekleyişler
Esnek Uygulamalar
Literatürde prensiplerin sayısı ile ilgili herhangi bir görüş birliği yoktur. Yukarıda sayılan
temel ilkelerin sayısı bazı yazarlar tarafından arttırılmakta bazıları tarafından daha da
kısaltılmaktadır. Ancak burada söz konusu ilkelerden sadece en önemli görülenlerini
bütçelemenin temel prensipleri olarak aşağıdaki kısımlarda kısaca açıklamaya çalışılacaktır.
Yönetimin Desteği
Bütçe sisteminin başarılı ve etkili olabilmesi, daha önce de ifade edildiği gibi kesinlikle,
bütün yönetim kademelerindeki yöneticilerin, özelliklede üst yönetimin ilgi ve desteğine
bağlıdır. Bunun gerçekleşmesinin şartları dört noktada toplanabilir. Bunlar :
Başarılı bir bütçelemenin ön koşullarından biride, sağlıklı bir örgüt yapısının varlığıdır.
Daha öncede açıklandığı üzere bunun için, kesin ve açık bir örgütsel yapı, yetki - sorumluluk
akışları ile bölümler arası ilişkilerin kesin ve açıkça belirtilmiş olması, yetki - sorumluluk
dengesinin sağlanmış olması, bütçe denetim noktalarının yetki - sorumluluk noktaları ile
paralellik taşıması ve yöneticilerin bütçelere yalnızca bir muhasebe aracı olarak değil, aynı
zamanda bir yönetim aracı olarak bakabilmeleri gerekmektedir.
Katılımın Sağlanması
Dolayısıyla her işletmenin muhasebe sistemi yönetimin planlama, yürütme ve kontrol gibi
işlevlerinde gereksinim duyacağı veri veya bilgileri sağlayabilecek nitelikte iyi örgütlenmiş
olmalıdır. Bu nitelikleri taşıyan muhasebe sorumluluk muhasebesidir. Çünkü sorumluluk
muhasebesi, işletme faaliyetleri ile ilgili bilgileri, örgütsel sorumlulukları veya sorumlu
yöneticileri esas alarak sınıflamaktadır.
Gerçekçi Bekleyişler
Esnek Uygulamalar
Esneklik prensibi, bütçe uygulamalarında kabul edilmesi gereken temel bir ilkedir. Esneklik
prensibinin dikkate alınmadığı bütçe uygulamalarında hedeflerin gerçekleştirilebilme
olasılıkları düşüktür. Çünkü bütçelerin hazırlanması sırasında önceden bilinmesi mümkün
olmayan birçok fırsat ve gelişmenin uygulama başladıktan sonra ortaya çıkma olasılığı söz
konusudur. Dolayısıyla bütçeler yeniden gözden geçirilmek ve revize edilmek durumu ile
karşı karşıya kalabilirler. İşte esneklik prensibi, bütçelerin gerekli görülen durumlar ve
değişen koşullar karşısında değiştirilebileceğini ve yeniden düzenlenebileceğini ifade eder.
Konularına Göre
Amaçlarına Göre
Niteliklerine Göre
Kapsamlarına Göre
Başlangıç Rakamlarına Göre
Teknik Yapılarına Göre
Bütçeler konuları açısından ele alındığında iki ana grupta toplanabilirler. Bu gruplar:
Gider Bütçeleri
Gelir Bütçeleri
a) Gider Bütçesi
Gider bütçeleri, işletmenin üretim faaliyetleri için katlandığı maliyetleri konu edinen
bütçelerdir. Diğer bir ifadeyle faaliyet sonuçlarının yalnızca üretilen mal veya hizmet ile
bunların maliyetleri arasındaki ilişkilerin değerlendirildiği bütçelere gider bütçeleri
denmektedir. Gider bütçelerine ilişkin olarak aşağıdaki gibi bir ikili sınıflandırma yapmak
mümkündür:
Tahmin tipi bütçelerde gider tahminleri gelecek dönemin planlanan faaliyet düzeylerine
göre yapılır. Ödenek tipi bütçelerde ise bu durum söz konusu değildir. Burada bütçelenen
gider daha çok işletmenin finansal olanakları dikkate alınarak saptanmaktadır. Üretim, direkt
malzeme ve işçilik bütçeleri gibi bütçeler tahmin tipi bütçelere örnek teşkil ederken reklam
ve araştırma - geliştirme giderleri bütçeleri ödenek tipi bütçelerin en tipik örneklerini
oluşturur.
Uygulamada ise bütçeler ne tamamen tahmin tipine ne de tamamen ödenek tipine uygun
nitelikte hazırlanmaktadır. Daha çok tahmin tipi bütçeler ile ödenek tipi bütçelerin bir
karışımından oluşmaktadırlar.
b. Gelir Bütçeleri
Gelir bütçeleri, faaliyet sonuçlarının maliyet - mal veya hizmet ilişkisinin yanı sıra hasılat
açısından da tahmin ve değerlemesinin yapıldığı bütçelerdir. Dolayısıyla bu tür
bütçeler,gelirler bakımından hedefleri ifade ederken aynı zamanda giderler bakımından da
sınırları ifade eder denilebilir.
Bütçelerin edindikleri konu açısından ayrımları işletmenin organizasyon yapısıyla son derece
ilgilidir. Zira merkezcil biçimde örgütlenmiş işletmelerde maliyet veya gider merkezleri
düzeyinde bir bölümleme yapıldığından bütçeler daha çok giderleri konu edinir ve gider
bütçeleri düzenlenir. Ancak merkezkaç biçimde örgütlenmiş işletmelerde gelir veya kar
merkezleri düzeyinde bir bölümlemeye gidildiğinden bütçeler burada doğal olarak gelirleri
de konu edinmekte ve gelir bütçeleri düzenlenmektedir. Kısaca işletmelerin örgütsel yapıları
merkezcilden, merkezkaça doğru nitelik değiştirdikçe, ilgili bölümlerin bütçeleri de gider
bütçelerinden gelir bütçelerine doğru nitelik değiştirir.
Program Bütçeleri
Faaliyet Bütçeleri
a. Program Bütçeleri
b. Faaliyet Bütçeleri
Program bütçelerinin aksine gelir - gider ilişkisinin kısa zamanda ve ölçülebilir düzeylerde
saptanabildiği faaliyet türlerinin bütçelendiği bütçelere faaliyet bütçeleri denir. Faaliyet
bütçeleri de düzenleniş biçimlerine göre ikili bir ayırıma tabi tutulabilir:
Mamul bütçeleri, çeşitli mamul hatları için gelirlerin ve giderlerin ayrı ayrı bütçelendiği
bütçelerdir. Amaç üretim ve satış bileşimleri arasında optimal sonucu verecek seçenekleri
araştırmaktır. Böylece optimal mamul kombinezonu kurulmaya çalışılır. Mamul
çeşitlendirmesi ve pazar farklılaştırması ile ilgili projeler mamul bütçesinin tipik örneklerini
oluştururlar.
Sorumluluk bütçeleri ise, gelir ve giderlerden sorumlu tutulacak kişileri merkez alarak
hazırlanan faaliyet bütçelerini ifade eder. Amaç, incelenen dönemin fiili sonuçları ile
önceden saptanmış (bütçelenen) rakamlarını karşılaştırarak varsa ortaya çıkan sapmaların
sorumlularını bulmak ve böylece söz konusu dönemde etkin ve yeterli bir faaliyet yönetiminin
gerçekleşip gerçekleşmediğini ortaya koyarak denetlemektir. Normal olarak dönem bütçeleri
bu çerçevede hazırlanan kombine edilmiş bölüm bütçelerinden oluşmaktadır.
Yukarıda ifade edilen iki bütçe türü de faaliyet bütçelerinin iki ana parçasını
oluşturmaktadır. Uygulamada hazırlanan bütçeler bu iki türün karışımı olarak karşımıza
çıkmaktadır. Yani bütçeler sorumluluk bütçesi anlayışı çerçevesinde mamul hattı bütçelerine
de uygun olarak hazırlanır.
Bütçeler nitelikleri bakımından ele alındıklarında üçlü bir ayırım söz konusu olabilir. Bunlar:
Sabit Bütçeler
Hareketli Bütçeler
a. Sabit Bütçeler: Sabit bütçeler, belli bir dönem için bir kereye mahsus olmak üzere
düzenlenen bütçelerdir. Örneğin 2000 - 2003 dönemi için 1999 yılının sonlarına doğru
hazırlanan ve ilgili dönemde dönem bitene kadar değiştirilmeden aynen uygulanan bütçeler
buna örnek gösterilebilir.
Bütçeler kapsamlarına göre incelendiğinde iki ayrı başlık altında toplanabilir. Bunlar:
Kısım Bütçeleri
Genel Bütçeler
a. Kısım Bütçeleri
Kısım bütçeleri işletmenin belli bölümlerini veya faaliyetlerini konu edinen bütçelerdir.
Dolayısıyla bunlara bölüm bütçeleri veya fonksiyonel (işlevsel) bütçeler de denir. Çünkü
kısım bütçeleri genellikle işlevsel temele dayandırılarak hazırlanır. Bu bütçeler aslında genel
bütçenin parçalarını oluştururlar. Kısım bütçeleri aşağıdaki ana başlıklar altında
incelenebilir:
Faaliyet Bütçesi
A. Satış Bütçesi
- Reklam Bütçesi
- Satış Personeli Bütçesi
B. Üretim Bütçesi
C. Tedarik Bütçesi
b. Genel Bütçeler
İşletmenin bütününü ele alan genel bütçelerin, kısım bütçelerinden oluştuğu daha öncede
ifade edilmişti. İşte yukarıda ifade edilen kısım bütçelerinin bir arada ele alınması ve
koordinasyonu sonucunda belli bir dönemin tüm faaliyetleri ile proforma bilanço ve gelir
tablolarını da kapsayan genel bütçe veya ana bütçe denilen bütçeler elde edilmiş olur.
Dolayısıyla genel bütçede aşağıdaki bütçeler yer almaktadır:
Klasik Bütçeler
Sıfır Tabanlı Bütçeler
a. Klasik Bütçeler
Klasik bütçelerin başlangıç noktası geçmiş yılların bütçe rakamlarıdır. Söz konusu rakamların
yeni gelişmelere göre ayarlanarak bir takım düzeltmelerin yapılması neticesinde elde edilen
bütçelere geleneksel veya klasik bütçeler denir.
Bütçeler yaklaşımlarına göre bir ayırıma tabi tutuldukları takdirde aşağıdaki gibi iki başlık
halinde ifade edilebilir. Bunlar:
Proje Bütçeleri
Dönem Bütçeleri
a. Proje Bütçeleri: Bütçe hedeflerinin, belirli bir projenin tamamlanmasını temel aldığı
bütçelere proje bütçeleri denir. Bu tür bütçelerde bütçenin kapsayacağı dönem projenin
gerçekleştirilme süresine göre değişebilir.
b. Dönem Bütçeleri: Belirli bir dönem için hazırlanan veya belirli bir dönemi kapsayan
bütçelere dönem bütçeleri denir. Söz konusu dönemler bir yıl, altı ay, üç ay veya ihtiyaca
göre aylık hatta daha da kısa süreler olabilir. Dönem bütçeleri, henüz tamamlanamamış
olsalar dahi o dönemin planlanan bütün faaliyetleri ile bu faaliyetlerin sonuçlarının
incelendiği bütçelerdir.
En çok üzerinde durulan ayrım budur. Bütçelerin işletmenin faaliyet seviyeleri ile ilişkisine
göre hazırlanan bütçelerin teknik yapıları birbirinden farklıdır. Dolayısıyla bütçeler teknik
yapıları bakımından ele alındıklarında üçlü bir ayırıma tabi tutulmaları söz konusu
olmaktadır. Bunlar:
Statik Bütçeler
Karşılaştırmalı Bütçeler
Dinamik Bütçeler
a. Statik Bütçeler: Statik bütçeler işletmenin bir tek faaliyet düzeyini esas alarak
hazırlanan bütçeleri ifade eder. İlgili dönemin tahmin edilen faaliyet düzeyinde işletmenin
faaliyetleri zaman ve hacim olarak saptanır. Dolayısıyla statik bütçe, belli bir dönemin
tahmin edilen cari faaliyet seviyesi için bütçelenen gelir ve giderlerinden oluşur.
b. Karşılaştırmalı Bütçeler: Gerçekleşmesi muhtemel bir kaç farklı statik bütçenin önceden
hazırlandığı, daha uygun olanın seçilerek uygulandığı bütçelere karşılaştırmalı (mukayeseli)
bütçeler veya seçenekli bütçeler denir.
c. Dinamik Bütçeler: Dinamik bütçeler, farklı fiili faaliyet düzeylerine göre bütçe
rakamlarının ayarlanabilecek şekilde düzenlendiği bütçeleri ifade eder. Diğer bir ifadeyle,
dinamik bütçeler, işletmenin çeşitli faaliyet düzeylerine ilişkin bir dizi statik bütçeden
meydana gelir. Dinamik bütçelere, değişken bütçeler, esnek (fleksibl) bütçeler dendiği de
bilinmektedir.
İşletmelerde genel bütçelerin bir çok kısım bütçelerinin konsolide edilmesi suretiyle oluştuğu
bilinmektedir. Ancak kısım bütçelerinin dolayısıyla genel bütçenin hazırlanmasında bir takım
aşamalar söz konusudur. Genel bütçelerin düzenlenmesinde izlenecek aşamalar aşağıdaki
gibi sıralanabilir:
Amacın Saptanması
Varsayımların Belirlenmesi
Tahminlerin Yapılması
Ayrıntılı Bütçelerin Düzenlenmesi
Bütçe Tasarısının Düzeltilmesi
Bütçenin Onaya Sunulması
A. Amacın Saptanması
B. Varsayımların Belirlenmesi
Bütçe rakamları bir takım tahminlere, tahminler ise bir takım varsayımlara dayanır.
Dolayısıyla bütçelerin düzenlemesinde varsayımların objektif bir biçimde belirlenmesi son
derece önemlidir.
Her bölümün hazırladığı ayrıntılı bütçelerde aksaklıklar veya hatalar varsa bunlar düzeltilir.
Bölüm bütçeleri arasında uzlaşma ve uyum sağlanabilmesi için bütçeler tekrar gözden
geçirilir gerekli düzeltmeler yapılır.
Bütçeler üzerinde gerekli düzeltmeler yapılarak nihai şekli verildikten sonra üst yönetimin
onayına sunulur. Onaylandıktan sonra bastırılarak ilgili personele uygulanmak üzere dağıtılır.
Örnek Uygulama
Bir üretim işletmesi tek tip bir mamul üretmekte ve üretimde sadece bir tür hammadde
kullanmaktadır. İşletme, faaliyetlerini üçer aylık dönemler itibariyle planlamakta ve
bütçelerini de ona göre düzenlemektedir. Gelecek yıl için satış miktarları aşağıdaki gibi
planlanmıştır:
1. SATIŞ BÜTÇESİ
Mamulün birim satış fiyatı ise bütçeleme dönemi için 600 TL olarak tahmin edilmektedir.
2. ÜRETİM BÜTÇESİ
Satış bütçesi oluşturulduktan sonra sıra, üretim bütçesini oluşturmaya gelir. Üretim
miktarları bütçesinin düzenlenmesiyle satılması bütçelenen miktarları karşılayabilecek
üretim miktarları tahmin edilmiş olur. Üretim bütçesinin düzenlenebilmesi için öncelikle
dönem sonunda elde ne kadar mamul stoğunun bulundurulmak istendiğinin bilinmesi diğer
bir ifadeyle dönem sonu mamul stoğunun bütçelenmiş olması gerekir. Böylece, bütçelenen
satış miktarına ilave edilen bütçelenen dönem sonu stok miktarlarının toplamından dönem
başı stok miktarları düşülerek, bütçelenen yıllık üretim miktarları rakamlarına ulaşılır. Daha
sonra bu rakamlar üçer aylık dönemlere bölünmek suretiyle detaylandırılır. Üretim
bütçesinin hazırlanması için öncelikle satış bütçesinin hazırlanması gereklidir. Bütçeleme
döneminde üretilecek ürün miktarını saptayabilmek için satış bütçesinin yanında dönem başı
mamul stoklarının ve arzu edilen dönem sonu mamul stokunun bilinmesi gerekir. Dönem başı
ve dönem sonu mamul stokları seviyesi, işletmenin uyguladığı stok politikasına bağlıdır.
Örnek işletme için her dönem sonunda bir sonraki dönem için bütçelenen satışların
% 20’si kadar stok miktarını elinde bulundurmak istemektedir. Örnek işletme için, bütçesi
hazırlanan yılın başındaki mamul stokunun 200 birim, bu yılı izleyen yılın ilk döneminde
beklenen satışların 500 birim olacağı varsayılmıştır.
Üretim bütçesinin hazırlanmasından sonra, bütçelenen üretim miktarlarını gerçekleştirebilmek
için gerekli hammadde, direkt işçilik ve genel üretim giderlerinin bütçelenmesine geçilir.
Yukarıda her bir mamulün birim üretim zamanları direkt işçilik saatleri (DİS) cinsinden ifade
edilmiş ve direkt işçilik saati başına ödenen ücretlerle çarpılmak suretiyle birim başına direkt
işçilik ücretleri (birim direkt işçilik maliyetleri) hesaplanmıştır. Bu veriler ışığında her bir
mamulün ilgili döneme ait direkt işçilik maliyetleri üçer aylık dönemler itibariyle Tablodaki
gibidir. Direkt işçilik bütçeleri üretim miktarları için gerekli işçilik saatlerinin saat başına
işçilik ücretleriyle çarpılması yoluyla düzenlenir. Örnekte mamul birim başına 3 direkt
işçilik saati harcandığını ve saat başına 3 TL ücret ödendiğini varsayalım.
Tablo her dönem ne kadar direkt işçilik harcanacağını ve bunların maliyetini göstermektedir.
Üretim bütçesinin son ayağı genel üretim giderleri bütçesidir. Genel üretim giderleri
bütçesinin de düzenlenmesiyle üretim bütçesi tamamlanmış olur. Yalnız burada belirtilmesi
gereken nokta, genel üretim giderleri ile mamuller arasında direkt ilk madde ve malzeme
ve direkt işçilik giderlerinde olduğu gibi direkt bir ilişkinin bulunmamasıdır. Diğer bir
ifadeyle genel üretim giderleri endirekt gider niteliğindedir. Endirekt malzeme, endirekt
işçilik, üretimde kullanılan enerji, üretimin yapıldığı yerlerin veya araçların kiraları, fabrika
binaları ile üretimin yapıldığı makine teçhizatın amortismanı ile sigorta giderleri gibi giderler
genel üretim giderlerini oluştururlar. Söz konusu giderlerin bütçelenmesinde matematiksel
ve istatistiksel olmayan, tecrübeye, yargıya, gözleme dayanan tahminler yapılabileceği gibi
bir takım matematiksel ve istatistiksel teknik ve usullerden de yararlanılabilir. Son olarak
genel üretim maliyetlerinin ne kadarının değişken, ne kadarının sabit olduğunun belirlenmesi
gerekir. Örnekte yıllık 5.000 TL tutan sabit GÜG dönemlere eşit olarak dağıtılmaktadır. Saat
başına 4 TL olan değişken GÜG ise dönemlere, bütçelenen direkt işçilik saatlerine göre
yüklenmektedir.
Tablo her dönem için bütçelenen GÜG tutarlarını göstermektedir. Bu bütçelerin mamullere
götürü veya standart olarak yüklenecek GÜG paylarının hesaplanması bakımından da büyük
önem taşımaktadır. Örnek için GÜG yükleme oranı yaklaşık 4,14 TL/DİS (149.000 TL/36.000
DİS) olarak hesaplanır.
Satışlar 2.400.000 TL
SMM 597.160 TL
Faaliyet Karı 1.802.840 TL
Satış ve Genel Yönetim Giderleri 100.000 TL
Faaliyet Karı 1.702.840 TL
Kaynakça
1. HATİPOĞLU, Zeyyat, "Temel Maliyet - Kar Planlaması ve Kontrolü", Beta Basım
Yayım ve Dağıtım, İstanbul, 1993.
2. HATİPOĞLU, Zeyyat, Cudi T. GÜRSOY, "Maliyet ve Yönetim Muhasebesi", Aktif Büro
Basım Organizasyon Yayınları, Yayın No: 9, İstanbul, 1979.
3. PEKER, Alparslan, "Modern Yönetim Muhasebesi", Muhasebe Enstitüsü, Yayın No: 53,
4.Bası, İstanbul, 1988.
4. SEVGENER, A. Sait, Rüstem HACIRÜSTEMOĞLU, "Yönetim Muhasebesi", Alfa Basım
Yayım Dağıtım, 5. Baskı, İstanbul, 1998.
5. WELSCH, A. Glenn, "İşletme Bütçeleri; Kar Planlaması ve Kontrolü", Bilimsel Yayınlar
Derneği, 3.Basım, Ankara, 1978.