இன்டர்நெட் என்சைக்ளோபீடியா ஆஃப் பிலாசபி

தேடு

முதன்மை மெனுஉள்ளடக்கத்திற்கு செல்க

லோகாயதா/கார்வாக-
இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதம்
அதன் மிகவும் பொதுவான அர்த்தத்தில், "இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம்"
என்பது அமானுஷ்யத்தை நிராகரிக்கும் இந்திய தத்துவத்திற்குள் உள்ள
சிந்தனைப் பள்ளியைக் குறிக்கிறது. இது இந்திய தத்துவ அமைப்புகளில்
மிகவும் தீவிரமானதாகக் கருதப்படுகிறது. இது மற்ற உலகப்
பொருள்களின் இருப்பை நிராகரிக்கிறது, இது போன்ற ஒரு பொருளற்ற
ஆன்மா அல்லது கடவுள் மற்றும் பிற்கால வாழ்க்கை. அதன்
முதன்மையான தத்துவ
இறக்குமதியானது மனோதத்துவத்திற்கான அறிவியல்
மற்றும் இயற்கையான அணுகுமுறையின் மூலம் வருகிறது . எனவே,
இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட பிரபஞ்சவியலில் அடித்தளமாக இருக்கும்
நெறிமுறை அமைப்புகளை இது நிராகரிக்கிறது. இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதிக்கு நல்லது, இன்பத்துடன் கண்டிப்பாகத்
தொடர்புடையது மற்றும் அமைப்பு முன்வைக்கும் ஒரே நெறிமுறைக்
கடமை ஒருவரின் சொந்த இன்பத்தை அதிகப்படுத்துவதுதான்.
இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் தத்துவப் பள்ளியைக் குறிக்க
லோகாயதா மற்றும் சார்வாகா என்ற சொற்கள் வரலாற்று ரீதியாகப்
பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன. உண்மையில், "லோகாயதா" என்றால் மக்களின்
தத்துவம் என்று பொருள். இந்தச் சொல் முதன்முதலில் பழங்கால
பௌத்தர்களால் கிமு 500 வரை ஒரு பொதுவான பழங்குடி தத்துவக்
கண்ணோட்டம் மற்றும் ஒரு வகையான இந்த-உலகத் தத்துவம் அல்லது
இயற்கைக் கதை இரண்டையும் குறிக்க
பயன்படுத்தப்பட்டது. இந்தியாவில் உள்ள மதத் தலைவர்களால்
இழிவுபடுத்தப்பட்ட ஒரு சிந்தனைப் பள்ளியைக் குறிக்கும் வகையில் இந்த
வார்த்தை உருவாகியுள்ளது மற்றும் இந்திய தத்துவ சிந்தனையின்
சுற்றளவில் உள்ளது. கிமு 500 க்குப் பிறகு, இந்த சொல் மிகவும் இழிவான
பொருளைப் பெற்றது மற்றும் சோஃபிஸ்ட்ரிக்கு ஒத்ததாக மாறியது. அது 6
இடையே வந்த பிறகே வது மற்றும் 8 வது"லோகாயதா" என்ற சொல்
பொருள்முதல்வாத சிந்தனையைக் குறிக்கத் தொடங்கியது. இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதம் பள்ளியின் இரு நிறுவனர்களில் ஒருவரின் பெயரால்
சார்வாகா என்றும் பெயரிடப்பட்டது. சார்வாகா மற்றும் அஜிதா
கேசகம்பலின் இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தை ஒரு முறையான தத்துவ
அமைப்பாக நிறுவியதாகக் கூறப்படுகிறது, ஆனால் சிலர் இன்னும்
பிரஹஸ்பதிதான் அதன் அசல் நிறுவனர் என்று
நம்புகிறார்கள். பிரஹஸ்பதி இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின்
உன்னதமான படைப்பான பிரஹஸ்பதி சாத்திரத்தை எழுதியதாகக்
கூறப்படுகிறது. பிரஹஸ்பதியின் வாழ்க்கையைப் பற்றி சில முரண்பட்ட
கணக்குகள் உள்ளன, ஆனால், குறைந்தபட்சம், அவர் இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதத்தின் புராண அதிகாரியாகவும், அழிந்துபோன
பிருஹஸ்பதி சாத்திரத்தின் உண்மையான ஆசிரியராகவும்
கருதப்படுகிறார். இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம் இந்தக் காரணத்திற்காக
"பிரஹஸ்பத்யா" என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.

பொருளடக்கம்
1. வரலாறு
1. வேத காலம்
2. காவிய காலம் மற்றும் பிராமண அமைப்புகள்
b. இந்திய சிந்தனையில் நிலை
 1. அறிவியலுக்கான பங்களிப்புகள்
2. பொருள்முதல்வாதம் துரோகம்
b. கோட்பாட்டை
1. அறிவாற்றல்
2. ஆன்டாலஜி
3. அண்டவியல்
b. நெறிமுறைகள்
c. குறிப்புகள் மற்றும் மேலதிக வாசிப்பு
1. முதன்மை ஆதாரங்கள்
2. இரண்டாம் நிலை ஆதாரங்கள்
1. வரலாறு
இந்திய சிந்தனையின் ஆரம்ப பதிவுகளில் பொருள்முதல்வாதத்தின்
தடயங்கள் தோன்றுகின்றன. ஆரம்பத்தில், இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம்
அல்லது லோகாயதா ஆன்மீ கம் மற்றும் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு
வகையான எதிர்மறையான எதிர்வினையாக செயல்பட்டது. 6
போது வது மற்றும் 7 வது நூற்றாண்டுகளில் என்றாலும் தொடர்ந்து
ஒதுக்கப்பட்ட, அது சிந்தனை முறையான பள்ளி உருவாயினர் மற்றும்
மாறாமல் உள்ளது ce.

அ. வேத காலம்
வேத சிந்தனை, மிக விரிவான அர்த்தத்தில், உபநிடதங்கள் உட்பட
சம்ஹிதைகள் மற்றும் பிராமணர்களுக்குள் உள்ள கருத்துக்களைக்
குறிக்கிறது. 1500 BCE மற்றும் 300 BCE ஆண்டுகளுக்கு இடையில் வேதங்கள்
எழுதப்பட்டு தொகுக்கப்பட்டதாக வரலாற்றாசிரியர்கள் மதிப்பிட்டுள்ளனர்,
குறைந்தபட்சம் மேற்கத்திய தரநிலைகளின்படி உபநிடதங்களில் உள்ள
ஒரு தத்துவ பார்வையை சுட்டிக்காட்டுவது கடினம்; இருப்பினும் அவை
வேதங்களின் அனைத்து தத்துவ எழுத்துகளையும் உள்ளடக்கியதாக
அறிஞர்களால் கருதப்படுகின்றன. வேதங்கள் பண்டைய இந்தியர்களின்
ஊக மனப்பான்மையை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. ஆரியர்கள் என்றும்
அழைக்கப்படும் பண்டைய இந்தியர்கள், நிலம் வழங்கிய உணவு மற்றும்
வளங்களின் அருளால் செழித்து வளர்ந்தனர். அரசியல் மோதல்கள்
மற்றும் சமூக எழுச்சியின் சுமைகளிலிருந்து விடுபட்டது, அவர்களால்
பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் மற்றும் வாழ்க்கையின் நோக்கம் பற்றி சிந்திக்க
முடிந்தது. இத்தகைய பாடங்களில் அவர்களின் தியானங்கள் வேத
இலக்கியங்களில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.
வேத காலம் இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் வளர்ச்சியின்
பலவனமான
ீ கட்டத்தைக் குறித்தது. அதன் மிக மறைந்த வடிவத்தில்,
பிரஹஸ்பதி மற்றும் அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள் என்று அறியப்பட்ட ஒரு
மனிதனைப் பற்றிய ஆரம்பகால வேதக் குறிப்புகளில்
பொருள்முதல்வாதம் தெளிவாகத் தெரிகிறது. பிரஹஸ்பதி ஒரு
ஆக்கபூர்வமான தத்துவ அமைப்பை முன்வைக்க முயற்சிக்கவில்லை,
மாறாக மற்றவர்களின் சிந்தனைப் பள்ளிகளின் கூற்றுகளை பண்புரீதியாக
மறுத்தார் என்று இலக்கியங்கள் தெரிவிக்கின்றன. இந்த அர்த்தத்தில்,
பிரஹஸ்பதியைப் பின்பற்றுபவர்கள் சந்தேகம் கொண்டவர்கள்
மட்டுமல்ல, அக்கால மரபுவழிகளை வேண்டுமென்றே
அழிப்பவர்களாகவும் இருந்தனர். வேதங்களில் "அவிசுவாசிகள்" அல்லது
"ஏளனம் செய்பவர்கள்" என்ற எந்தக் குறிப்பும் பிரஹஸ்பதி மற்றும் அவரது
பொருள்முதல்வாதக் கருத்துக்களை அடையாளம் காட்டியவர்களைக்
குறிக்கிறது என்று கருதப்படுகிறது. எனவே, பொருள்முதல்வாதம் அதன்
அசல் வடிவத்தில் அடிப்படையில் வேதத்திற்கு
எதிரானது. ப்ருஹஸ்பதியின் மரபுவழியின் முக்கிய ஆட்சேபனைகளில்
ஒன்று, புனித நூல்களின் வசனங்களை அவற்றின் பொருளைப் புரிந்து
கொள்ளாமல் திரும்பத் திரும்பச் சொல்வது. இருப்பினும்,
பிரஹஸ்பதியின் கருத்துக்கள் ("Bṛhaspatya") எந்த நேர்மறையான
இறக்குமதியும் இல்லாமல் ஒரு ஒத்திசைவான தத்துவக்
கண்ணோட்டமாக மாறாது. அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள் இறுதியில்
"ஸ்வபாவா" என்ற கோட்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டனர், இது வரலாற்றின்
இந்த கட்டத்தில் 1) காரணக் கோட்பாடு மற்றும் 2) தார்மீ க செயல்களின்
நல்ல மற்றும் தீய விளைவுகள் உள்ளன என்ற கருத்தை நிராகரிப்பதைக்
குறிக்கிறது. "ஸ்வபாவா" பிரஹஸ்பத்யாவை மெட்டாபிசிகல்
கட்டமைப்பின் தொடக்கத்துடன் வழங்குவதன் மூலம்
மேம்படுத்தியது. வேதங்களின் இறுதிப் பகுதிகளில் அக்கால
ஆன்மீ கத்திற்கு ப்ரஹஸ்பத்ய மக்களின் எதிர்ப்பின் வன்முறைக் கதைகள்
உள்ளன. சுவாரஸ்யமாக,
ஒரு சமயம் பிரஹஸ்பதி காயத்ரி தேவியின் தலையில் அடித்தான். தலை
துண்டாகி மூளை பிளந்தது. ஆனால் காயத்ரி அழியாதவள். அவள்
இறக்கவில்லை. அவளுடைய மூளையின் ஒவ்வொரு துளியும்
உயிர்ப்புடன் இருந்தது. (தட்சிணரஞ்சன், 12)
சமஸ்கிருதத்தில் "ஸ்வபாவா" என்ற சொல்லை "சாரம்" அல்லது
"இயற்கை" என்று மொழிபெயர்க்கலாம். அமானுஷ்யத்தை நிராகரித்த
சிந்தனைப் பள்ளியையும், அமானுஷ்ய சித்தாந்தங்களிலிருந்து
பின்பற்றப்பட்ட நெறிமுறை போதனைகளையும் குறிக்க பிரஹஸ்பதி
இந்த வார்த்தையைப் பயன்படுத்தினார். பிரஹஸ்பதியும் அவரைப்
பின்பற்றுபவர்களும் நித்திய நித்திய தன்மையை நம்பாததற்காகவும்,
கடவுள்கள் மற்றும் அவர்கள் ஏற்றுக்கொண்டதாகக் கருதப்பட்ட
உண்மைகளை மதிக்காததற்காகவும் ஏளனம் செய்யப்பட்டனர். மற்ற
பள்ளிகள் "ஸ்வபாவா"வை ஆன்மாவின் சாரங்கள் அல்லது
தொடர்ச்சியின் ஒரு கோட்பாடாக இணைத்திருந்தாலும், பிரஹஸ்பதியின்
இந்த வார்த்தையின் பயன்பாடு தத்துவ இயற்கையுடனான அவரது
தொடர்பைக் குறிக்கும் வகையில் இருந்தது என்பதைக் கவனத்தில்
கொள்ள வேண்டும். இயற்கைவாதம், இந்த அர்த்தத்தில், சாரங்கள்
மற்றும் இரட்டைவாதம் பற்றிய பிளாட்டோனிக் கருத்தை நிராகரிக்கிறது
இது பிளாட்டோனிக் தத்துவம் மற்றும் சில இந்திய ஆன்மீ கப் பள்ளிகளில்
எடுத்துக்காட்டுகிறது. இருமைவாதத்தின் இந்த முத்திரையானது
யதார்த்தத்தின் இரண்டு வெவ்வேறு பகுதிகள் உள்ளன என்பதை
வலியுறுத்துகிறது: பொருள் மற்றும் பொருளற்றது. பொதுவாக
அமானுஷ்யவாதம் இந்தக் கோட்பாட்டைத் தழுவி, பிந்தைய பகுதி
"இயற்கையால்" சூழப்படவில்லை என்று கூறுகிறது. இதற்கு நேர்மாறாக,
இயற்கையானது பொருளற்ற சாம்ராஜ்யத்தின் இருப்பை நிராகரிக்கிறது
மற்றும் அனைத்து யதார்த்தமும் இயற்கையால் சூழப்பட்டுள்ளது என்று
பரிந்துரைக்கிறது. இயற்கைவாதத்தின் பரவலான மாறுபட்ட பள்ளிகள்
இன்று உள்ளன மற்றும் முதலில் சார்வாகரால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட
இயந்திரவியல் பொருள்முதல்வாதத்தைத் தழுவ வேண்டிய
அவசியமில்லை.
பி. காவிய காலம் மற்றும் பிராமண அமைப்புகள்
இந்திய வரலாற்றின் இதிகாச காலத்தின் (சுமார் கிமு 200 முதல் கிபி 200
வரை) முக்கிய படைப்பு மகாபாரதம் ஆகும். குருக்களுக்கும்
பாண்டவர்களுக்கும் இடையே நடந்த பெரும் போர், அறநெறி பற்றிய பல
பக்க உரையாடலைத் தூண்டியது. உரையாடல் அறிவுசார் விசாரணையாக
வளர்ந்தது மற்றும் மதம் தத்துவத்தால் மாற்றப்பட்டது. இந்தக்
காலகட்டத்தின் தொடக்கத்தில்தான், பிரஹஸ்பதி பள்ளி அக்கால தத்துவ
இயற்கைவாதத்துடன் ஒன்றிணைக்கத் தொடங்கியது. இயற்கைவாதம்
ஒரு ஆன்மீ க சாம்ராஜ்யத்தின் இருப்பை நிராகரித்தது மற்றும் ஒரு
செயலின் ஒழுக்கம் தார்மீ க ரீதியாக நல்ல அல்லது தீய விளைவுகளை
ஏற்படுத்தும் என்ற கருத்தையும் நிராகரித்தது. இயற்கைவாத
அடித்தளங்கள் இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தை மேலும் சுதந்திரமான
தத்துவ அமைப்பாக வடிவமைக்க உதவியது. லோகாயதா என்ற சொல்
பிருஹஸ்பத்யாவிற்குப் பதிலாக வந்தது, மேலும் வளர்ச்சியடைந்த
தத்துவ அமைப்புக்கும் அதன் பலவனமான
ீ வேத எதிர்ப்பு
தொடக்கத்திற்கும் இடையே உள்ள வேறுபாட்டிற்கான விருப்பமே
இதற்குக் காரணம் என்று அறிஞர்கள் ஊகித்துள்ளனர். லோக்யாயதா
அந்தக் காலத்தின் மத சிந்தனைக்கு எதிராக இருந்தது,
அதாவது,சமணம் மற்றும் பௌத்தம் , ஆனால் அது புலனுணர்வுக்கான
அறிவாற்றல் அதிகாரத்தை உரிமை கொண்டாடுவதில்
நேர்மறையானதாக இருந்தது . மேலும், நான்கு கூறுகளின் (பூமி, காற்று,
நெருப்பு, நீர்) அடிப்படையில் இருப்பை விளக்க முயற்சித்தது. இதிகாச
காலத்தின் போது லோகாயதா பள்ளியின் முறையான வளர்ச்சி குறித்து
சிறிதளவு உறுதி இல்லை என்றாலும், அது இயற்கையான
மனோதத்துவத்தை ஏற்றுக்கொண்டது விஞ்ஞான விசாரணை மற்றும்
பகுத்தறிவு தத்துவத்துடன் அதன் இறுதியில் தொடர்பு கொள்ள
வழிவகுத்தது என்று சந்தேகிக்கப்படுகிறது. பொருள்முதல்வாதம் ஒரு
கோட்பாடாக தனித்து நின்றது, ஏனெனில் அது உபநிஷத போதனைகள்
மற்றும் பௌத்தம் மற்றும் சமணத்தின் நெறிமுறை போதனைகளை
நிராகரித்தது. அது தனித்துவத்திற்காக நின்றது மற்றும் வேதம் மற்றும்
சாட்சியத்தின் அதிகாரத்தை நிராகரித்தது.
லோக்யாதா பிராமண தத்துவ அமைப்புகளின் வளர்ச்சியின் போது (சுமார்
1000 CE) அதன் ஹெடோனிஸ்டிக் மதிப்புகளை ஏற்றுக்கொண்டது. மத
பக்தரின் துறவி மற்றும் தியான நடைமுறைகளுக்கு எதிரான
எதிர்வினையாக, இந்திய பொருள்முதல்வாதம் உடலின் இன்பங்களைக்
கொண்டாடியது. மக்கள் தங்கள் புலன்களை எந்தக் கட்டுப்பாடும்
இல்லாமல் திருப்திப்படுத்தத் தொடங்கினர். இன்பம் என்பது மிக உயர்ந்த
நன்மை என வலியுறுத்தப்பட்டது, லோகாயதத்தின் படி, ஒருவரின்
வாழ்க்கையை அனுபவிக்க ஒரே நியாயமான வழி. இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதத்தின் வளர்ச்சியின் இந்த கட்டத்தில், "லோகாயதா"
என்பதற்கு கூடுதலாக "சார்வாகா" என்றும் குறிப்பிடத் தொடங்கியது
என்று சில புலமைகள் தெரிவிக்கின்றன. லோகாயதத்தை ஒரு
சட்டபூர்வமான தத்துவமாக நிறுவுவதற்கு அதன் வரலாற்று நிறுவனர்
உதவியதால் பள்ளிக்கு சார்வாகா என்று பெயரிடப்பட்டது என்ற
பிரபலமான கருத்துக்கு இது முரணானது. சார்வாகா என்ற சொல்
"பொழுதுபோக்கு பேச்சு" என்று பொருள்படும் மற்றும் ஒருவரின் பற்களால்
மெல்லுதல் அல்லது அரைத்தல் என்று பொருள்படும் சார்வா என்ற
வார்த்தையிலிருந்து பெறப்பட்டது. இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதத்துடனான தொடர்பு காரணமாக சார்வாகாவே அந்தப்
பெயரைப் பெற்றிருக்கலாம், அதன் பிறகு பள்ளியும் அந்தப் பெயரைப் பெற
வழிவகுத்தது. இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் வரலாற்றில்
விவாதத்திற்குத் திறந்திருக்கும் பல பகுதிகளில் இதுவும் ஒன்றாகும்.
2. நிலை என்பது இந்திய சிந்தனை
இந்திய தத்துவ சமூகத்தில் இருந்து லோகாயதாவின் உணரப்பட்ட மதிப்பு
அதன் தத்துவ இறக்குமதியைப் போலவே பொருத்தமான
தலைப்பு. வேறொன்றுமில்லை என்றால், லோக்யாயதா என்ற
வார்த்தையின் சொற்பிறப்பியல் இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின்
நிலையான ஓரங்கட்டப்பட்டதற்கான சான்றாகும். ஹெடோனிஸ்டிக்
நடத்தை மற்றும் மதக் கருத்துக்களுடன் அதன் தொடர்பு காரணமாக,
இந்திய தத்துவத்தின் ஆன்மீ கப் பள்ளிகளைப் பின்பற்றுபவர்கள் (ஜைன
மதம், பௌத்தம், இந்து மதம்) தங்கள் சொந்த அமைப்புகளில் இருக்கும்
பொருள்முதல்வாதப் போக்குகளின் விஷயத்தில் மெத்தனமாக
உள்ளனர்; இருப்பினும், தயா கிருஷ்ணா போன்ற சில அறிஞர்கள்,
பொருள்முதல்வாதம் பல்வேறு அளவுகளில், அனைத்து இந்திய தத்துவப்
பள்ளிகளிலும் உள்ளது என்று கருத்து
தெரிவித்துள்ளனர். பொருள்முதல்வாதம் மற்ற சித்தாந்தங்களை
மாற்றுகிறது என்று சொல்ல முடியாது - சில ஆன்மீ க பள்ளிகளில் கூட
இந்த உலகத்தின் முன்னுரிமை பற்றிய கருத்துக்கள் தோன்றும். பொருள்
எல்லா வகையிலும் ஆன்மீ க சாம்ராஜ்யத்தின் மீ து முன்னுரிமை
பெறவில்லை என்றாலும், மற்ற முக்கிய உலக மதங்களை விட அதன்
முக்கியத்துவம் மிகவும் உயர்ந்தது. இந்த அவதானிப்பு, சிலருக்கு,
பல்வேறு இந்திய சிந்தனைப் பள்ளிகளின் தத்துவ இறக்குமதியை
ஆராயும்போது சிறிய எடையைக் கொண்டுள்ளது; இருப்பினும், இந்திய
சிந்தனையின் பரிணாமத்தை கருத்தில் கொள்ளும்போது இது
பொருத்தமானதாக தோன்றுகிறது. லோக்யாயதா என்பதன் மூலப் பொருள்
மக்களிடையே பரவலாகக் காணப்பட்டது, அது இந்தியத் தத்துவச்
சிந்தனையில் பரவலாக உள்ளது என்ற பொருளில்
உண்மையாகிவிட்டது. பொருள்முதல்வாதம் பரவலாக
ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதாகவோ அல்லது அதன் இருப்பு வெளிப்படையாக
ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டதாகவோ கூற முடியாது, ஆனால் ஒட்டுமொத்த
இந்திய தத்துவத்தின் மீ து அதன் தொலைநோக்கு தாக்கத்தை மறுப்பது
கடினம். இந்த அவதானிப்பு, சிலருக்கு, பல்வேறு இந்திய சிந்தனைப்
பள்ளிகளின் தத்துவ இறக்குமதியை ஆராயும்போது சிறிய எடையைக்
கொண்டுள்ளது; இருப்பினும், இந்திய சிந்தனையின் பரிணாமத்தை
கருத்தில் கொள்ளும்போது இது பொருத்தமானதாக
தோன்றுகிறது. லோக்யாயதா என்பதன் மூலப் பொருள் மக்களிடையே
பரவலாகக் காணப்பட்டது, அது இந்தியத் தத்துவச் சிந்தனையில் பரவலாக
உள்ளது என்ற பொருளில் உண்மையாகிவிட்டது. பொருள்முதல்வாதம்
பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதாகவோ அல்லது அதன் இருப்பு
வெளிப்படையாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டதாகவோ கூற முடியாது, ஆனால்
ஒட்டுமொத்த இந்திய தத்துவத்தின் மீ து அதன் தொலைநோக்கு
தாக்கத்தை மறுப்பது கடினம். இந்த அவதானிப்பு, சிலருக்கு, பல்வேறு
இந்திய சிந்தனைப் பள்ளிகளின் தத்துவ இறக்குமதியை ஆராயும்போது
சிறிய எடையைக் கொண்டுள்ளது; இருப்பினும், இந்திய சிந்தனையின்
பரிணாமத்தை கருத்தில் கொள்ளும்போது இது பொருத்தமானதாக
தோன்றுகிறது. லோக்யாயதா என்பதன் மூலப் பொருள் மக்களிடையே
பரவலாகக் காணப்பட்டது, அது இந்தியத் தத்துவச் சிந்தனையில் பரவலாக
உள்ளது என்ற பொருளில் உண்மையாகிவிட்டது. பொருள்முதல்வாதம்
பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதாகவோ அல்லது அதன் இருப்பு
வெளிப்படையாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டதாகவோ கூற முடியாது, ஆனால்
ஒட்டுமொத்த இந்திய தத்துவத்தின் மீ து அதன் தொலைநோக்கு
தாக்கத்தை மறுப்பது கடினம். லோக்யாயதா என்பதன் மூலப் பொருள்
மக்களிடையே பரவலாகக் காணப்பட்டது, அது இந்தியத் தத்துவச்
சிந்தனையில் பரவலாக உள்ளது என்ற பொருளில்
உண்மையாகிவிட்டது. பொருள்முதல்வாதம் பரவலாக
ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதாகவோ அல்லது அதன் இருப்பு வெளிப்படையாக
ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டதாகவோ கூற முடியாது, ஆனால் ஒட்டுமொத்த
இந்திய தத்துவத்தின் மீ து அதன் தொலைநோக்கு தாக்கத்தை மறுப்பது
கடினம். லோக்யாயதா என்பதன் மூலப் பொருள் மக்களிடையே
பரவலாகக் காணப்பட்டது, அது இந்தியத் தத்துவச் சிந்தனையில் பரவலாக
உள்ளது என்ற பொருளில் உண்மையாகிவிட்டது. பொருள்முதல்வாதம்
பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதாகவோ அல்லது அதன் இருப்பு
வெளிப்படையாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டதாகவோ கூற முடியாது, ஆனால்
ஒட்டுமொத்த இந்திய தத்துவத்தின் மீ து அதன் தொலைநோக்கு
தாக்கத்தை மறுப்பது கடினம்.

அ. அறிவியலுக்கான பங்களிப்புகள்
இந்திய சிந்தனையில் பொருள்முதல்வாதம் ஏற்படுத்திய மிக
முக்கியமான தாக்கம் அறிவியல் துறையில் உள்ளது. இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதத்தின் பரவலானது, பொருளுக்குத் தானே மதிப்பளிக்க
முடியும் என்ற மனநிலைக்கு வழிவகுத்தது. நமது மனது அல்லது
ஆன்மாக்களுக்கு ஒரு சுமையாக இருப்பதற்குப் பதிலாக,
பொருள்முதல்வாதக் கண்ணோட்டம், உடலையே அதிசயமானதாகவும்,
ஆற்றல் நிறைந்ததாகவும் கருதலாம் என்ற கருத்தை
முன்வைத்தது. இந்தியாவின் வரலாற்றின் போக்கில் அறிவியலின்
முன்னேற்றத்தால் இந்த முன்னோக்கு மாற்றத்திற்கான சான்றுகள்
காணப்படுகின்றன. பொருள்முதல்வாத சிந்தனை இயற்பியல் உலகத்தை
கண்ணியப்படுத்தியது மற்றும் அறிவியலை மரியாதைக்குரிய நிலைக்கு
உயர்த்தியது. மேலும், உண்மையின் அனுபவ சரிபார்ப்புக்கு
பொருள்முதல்வாத முக்கியத்துவம் அறிவியல் முறையின் தங்க
விதியாக மாறியது. இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம் பிரிட்டிஷ்
அனுபவவாத இயக்கத்திற்கு ஒரு மில்லினியத்திற்கு முன்பே
இருந்தது. பண்டைய இந்தியாவில் அனுபவ ஆதாரங்களின் அதிகாரம்
சிறிய எடையைக் கொண்டிருந்தாலும்,

பி . பொருள்முதல்வாதம் துரோகம்
இந்தியச் சிந்தனையில் அதன் நேர்மறையான தாக்கத்தைப்
பொருட்படுத்தாமல், இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம் பெரும்பாலும்
ஆன்மீ கப் பள்ளிகளுக்கு எதிரான அப்பட்டமான மதவெறியாகக்
கருதப்படுகிறது என்பதே உண்மை. இது இந்து மதத்தின் இறையியல்
மற்றும் பௌத்த மற்றும் ஜைன சிந்தனையின் அறநெறிகளை
நிராகரிக்கிறது. பொருள்முதல்வாதிகளின் மரபுவழி எதிர்ப்பு கூற்றுக்கள்
மத வெகுஜனங்களால் மதவெறியாகக் காணப்படுகின்றன மற்றும்
பெரும்பாலான மதப் பிரிவுகளால் ஊக்குவிக்கப்படும் பக்தியின் முகத்தில்
பறக்கின்றன. எவ்வாறாயினும், மெட்டீரியலிசத்தின் முறையான
நெறிமுறைகள் உண்மையில் பள்ளியைச் சேர்ந்ததாகக் கூறுபவர்களால்
அவர்களின் தர்க்கரீதியான அளவிற்கு நடைமுறைப்படுத்தப்படுகிறதா
என்பது கேள்விக்குரியது. இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம் இன்று
அமானுஷ்யவாதத்திற்குப் பதிலாக அறிவியலை மதிக்கும் நாத்திகக்
கண்ணோட்டத்தில் நிற்கிறது என்பது பல அறிஞர்களால்
சந்தேகிக்கப்படுகிறது. எல்லாவற்றையும் விட,
3. கோட்பாடு
லோக்யாயதாவின் கோட்பாட்டு நூல்களாக செயல்படும் படைப்புகள்
எதுவும் இல்லை. சிந்தனைப் பள்ளியில் கிடைக்கும் பொருட்கள்
முழுமையடையாதவை மற்றும் பல நூற்றாண்டுகளாக சீரழிந்து
வருகின்றன. பிரஹஸ்பதி சாத்திரத்தின் வெறும் துண்டுகள் மட்டுமே
இருப்பதோடு, அவற்றின் தெளிவற்ற தன்மையின் காரணமாகவும்
பண்டைய இந்தியப் பொருள்முதல்வாதிகளின் கோட்பாடுகள் மற்றும்
நடைமுறைகள் பற்றிய சிறிய நுண்ணறிவை வழங்குகின்றன. இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதத்தின் வரலாற்றைப் பற்றிய துப்புக்கள் ஒன்றாகத்
தொகுக்கப்பட்டு, "மக்களின் தத்துவம்" எவ்வாறு ஆயிரக்கணக்கான
ஆண்டுகளாக உருவானது மற்றும் பரிணாம வளர்ச்சியடைந்தது
என்பதற்கான மிகச்சிறந்த சித்தரிப்பு.

அ. அறிவாற்றல்
ஒவ்வொரு அமைப்பும் "பிரமாணங்கள்" அல்லது "அறிவின் ஆதாரங்கள்
மற்றும் சான்றுகள்" என்ற கேள்வியை எவ்வாறு எதிர்கொள்கிறது
என்பதைப் பொறுத்து இந்திய
தத்துவத்தில் எபிஸ்டெமோலாஜிக்கல் சிந்தனை மாறுபடுகிறது. (மிட்டல்
41) லோகாயதா (சார்வாகா) பள்ளியானது அறிவின் நம்பகமான ஆதாரமாக
உணர்தல் (பிரட்காய்சா) மட்டுமே அங்கீ கரித்தது. எனவே அவர்கள்
பொதுவாகக் கருதப்படும் இரண்டு பிரமாணங்களை நிராகரித்தனர்: 1)
அனுமானம் (அனுமன்) மற்றும் 2) சாட்சியம் (சப்தா). பொதுவாக
வைத்திருக்கும் அறிவு ஆதாரங்களை அது முற்றிலும் நிராகரித்ததால்,
லோகாயதா ஒரு தத்துவப் பள்ளியாக பெரிதாக
எடுத்துக்கொள்ளப்படவில்லை. சார்வாகர்கள் உண்மைக் கூற்றுகளை
நிராகரித்தார்கள் மற்றும் அவர்களது சொந்தக் கோரிக்கைகளை
முன்வைக்கவில்லை என்பது பொதுவான கருத்து. அந்தக் காலத்தில்
வெறும் சந்தேகம் கொண்டவராக இருப்பது மிகக் குறைந்த தத்துவ
அந்தஸ்துக்கு சமம்.
எவ்வாறாயினும், லோக்யாயதாவின் கூடுதல் கணக்குகள் உள்ளன, அவை
வெறும் சந்தேகத்தை விட அறிவாற்றல் மிகவும் மேம்பட்டதாகவும்
நேர்மறையாகவும் இருந்தது. உண்மையில், இது ஜான்
லாக் மற்றும் டேவிட் ஹியூமின் அனுபவவாதத்துடன்
ஒப்பிடப்பட்டது . நேரடி அனுபவத்தின் மூலம் சரிபார்க்க முடியாத
தத்துவக் கூற்றுகளை சார்வாகர்கள் மறுத்தனர். எனவே, அனுபவ ரீதியாக
சரிபார்க்க முடியாத உண்மைக் கூற்றுகளின் அடிப்படையில் செய்யப்பட்ட
அனுமானங்களின் செல்லுபடியை லோக்யாதா மறுத்தது. இருப்பினும்,
நேரடி அனுபவத்திலிருந்து பெறப்பட்ட வளாகங்களின் அடிப்படையில்
செய்யப்பட்ட தர்க்கரீதியான அனுமானங்கள்
செல்லுபடியாகும். லோகாயதாவின் அறிவியலின் இந்த குணாதிசயம்
சமகால இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் அறிவியலியல் நிலையை
மிகத் துல்லியமாக விவரிக்கிறது என்று நம்பப்படுகிறது.
சார்வாகர்கள் ஒரு வகையில், முதல் தத்துவ
நடைமுறைவாதிகள். எல்லா வகையான அனுமானங்களும்
பிரச்சனைக்குரியவை அல்ல என்பதை அவர்கள் உணர்ந்தனர் ; தினசரி
வாழ்க்கை அனுமானத்தின் மூலம் தொடர ஒரு அவசியமான
படியாகும். நடைமுறை நோக்கங்களுக்காக, லோக்யாயதா நிச்சயத்திற்கு
மாறாக நிகழ்தகவை அடிப்படையாகக் கொண்ட அனுமானங்களை
வேறுபடுத்தியது. வித்தியாசத்தை நிரூபிக்கப் பயன்படுத்தப்படும்
பொதுவான உதாரணம், ஒரு கட்டிடத்தில் இருந்து புகை எழுகிறது
என்றால் அது கட்டிடத்திற்குள் தீ உள்ளது என்பதற்கான
அறிகுறியாக இருக்கலாம் . இருப்பினும், பௌத்தர்களால்
முன்வைக்கப்பட்ட இயந்திர அனுமானம் போன்ற இவ்வுலக
அனுமானத்திற்கு அப்பால் எதையும் ஏற்க சார்வாகர்கள்
விரும்பவில்லை. கடவுள் அல்லது பிற்கால வாழ்வு போன்ற இதுவரை
உணரப்படாதவற்றைப் பற்றிய அனுமானங்களை லோக்யாதா ஏற்க
மறுத்தது.

பி. ஆன்டாலஜி
லோகாயதத்தின் ஆன்டாலஜி கடவுள் அல்லது ஆன்மீ க சாம்ராஜ்யம்
போன்ற உணர முடியாத பொருட்களின் இருப்பை மறுப்பதில்
தங்கியுள்ளது. இந்த சிந்தனைப் பள்ளியின் விமர்சகர்கள், "ஆன்மாவை
அறிய முடியாது" என்பதிலிருந்து "ஆன்மா இல்லை" என்ற முடிவுக்கு
நகர்வதன் தவறான தன்மையை சுட்டிக்காட்டுகின்றனர். மீ ண்டும், இந்த
வகையான சிந்தனையில் ஒரு நடைமுறை போக்கு
உள்ளது. லோகாயதாவைப் பின்பற்றுபவர்கள் சரிபார்க்க முடியாத
உண்மைகளைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை என்று தெரிகிறது; எனினும்
அவர்கள் முற்றிலும் சந்தேகம் கொள்ளவில்லை. உலகமே மற்றும்
உலகின் அனைத்துப் பொருள்களும் உண்மையானவை என்று லோகாயதா
முன்வைத்தது. இருப்பு அனைத்தையும் காற்று, நீர், நெருப்பு மற்றும் பூமி
ஆகிய நான்கு கூறுகளாகக் குறைக்க முடியும் என்று அவர்கள்
நம்பினர். இந்த கூறுகளின் கலவையின் மூலம் அனைத்து பொருட்களும்
உருவாகின்றன மற்றும் அவற்றின் பிரிப்புடன் அழிந்துவிடும். ஒருவேளை
இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் மிகத் தத்துவரீதியாக அதிநவன
ீ
நிலைப்பாடு, மனித உணர்வும் கூட ஒரு பொருள்சார் கட்டுமானம் என்று
வலியுறுத்துவதாகும். கே.கே.மிட்டலின் கூற்றுப்படி, லோக்யாதாவின்
ஆன்டாலஜி கண்டிப்பாக பின்வருமாறு அமைக்கப்பட்டுள்ளது:
1. நமது அவதானிப்பு ஒரு சிதைந்த உணர்வின் எந்த நிகழ்வையும்
கொண்டு வரவில்லை. உயிர் மற்றும் நனவின் வெளிப்பாட்டிற்கு,
உடல் ஒரு தவிர்க்க முடியாத காரணியாகும்.
2. அந்த உடல் நனவின் அடி மூலக்கூறு ஆகும், அவை உடல்
பொறிமுறையால் கட்டுப்படுத்தப்படும் வரை மட்டுமே உணர்வு
மற்றும் உணர்வின் எழுச்சியின் சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத
உண்மையைக் காணலாம்.
3. சில உணவுகள் மற்றும் பானங்கள் (பிரம்மிக்ருதம் போன்றவை)
அறிவார்ந்த சக்திகளுக்கு உகந்த பண்புகளைக் கொண்டிருப்பதாக
மருத்துவ விஞ்ஞானம் பரிந்துரைப்பதன் மூலம் உடல் மற்றும்
பொருள் பொருட்கள் (உணவு) ஆகியவற்றுடன் நனவின் தொடர்புக்கு
மற்றொரு சான்று மற்றும் சான்றுகளை வழங்குகிறது. (மிட்டல் 47)
மிட்டல் அறிக்கைகள் ( ஐபிட். ), வெளிப்படையாக லோகாயதாவிற்குள்
இரண்டு சிந்தனைப் பள்ளிகள் இந்தக் கோட்பாடுகளிலிருந்து
எழுந்தன. உடலைத் தவிர சுயமோ ஆன்மாவோ இருக்க முடியாது என்ற
நிலைப்பாட்டை ஒருவர் முன்வைத்தார்; மற்றொருவர், உடல் வாழும்
வரை ஒரு ஆன்மா உடலுடன் இருக்க முடியும், ஆனால் ஆன்மா
உடலுடன் அழிந்து விடுகிறது. பிந்தைய பார்வை ஆன்மா தூய காற்று
அல்லது மூச்சு என்ற நிலைப்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டது, இது பொருளின்
ஒரு வடிவம். எனவே, லோகாயதா மற்ற உலக ஆன்மா இருப்பதை
கூட்டாக நிராகரிக்கிறது, அதே சமயம் சில சமயங்களில் ஜட ஆன்மா என்ற
கருத்தை ஏற்கிறது.

c. அண்டவியல்
பிரபஞ்சம் ஏன் இருக்கிறது என்று ஊகிப்பது ஒரு இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதிக்கு பயனற்ற ஒரு பயிற்சியாக இருக்கும். இருத்தலின்
நோக்கம் மற்றும் தோற்றம் அறிவியல் வழிமுறைகள் மூலம்
கண்டுபிடிக்க முடியாது. மேலும், இதுபோன்ற விஷயங்களைப் பற்றிய
ஊகங்கள் கவலை மற்றும் விரக்திக்கு வழிவகுக்கிறது, இது
மகிழ்ச்சியையும் ஒட்டுமொத்த மனநிறைவையும் குறைக்கிறது. இந்திய
மெட்டரலிசத்தில் மறைமுகமான டெலிலஜி எதுவும் இல்லை, இது
பிரபஞ்சமே தற்செயலாக தோன்றியிருக்கலாம் என்ற பள்ளியின்
நிலைப்பாட்டில் சான்றாகும். பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் பற்றி எந்த உறுதியும்
இல்லை என்றாலும் , தற்செயலான நிகழ்வுகளின் வரிசையின் விளைவாக
அது உருவானது என்பது மிகவும் சாத்தியமான விளக்கம்.
லோகாயதத்தில் சிருஷ்டி கோட்பாடு இல்லை. கர்மா (செயல்) மற்றும்
நியதி (விதி) ஆகியவற்றின் கொள்கைகள் நிராகரிக்கப்படுகின்றன,
ஏனெனில் அவை தன்னில் இருப்பது நோக்கமானது என்ற கருத்தில்
இருந்து பெறப்பட்டவை. இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் அடிப்படைக்
கொள்கையானது "ஸ்வபாவா" அல்லது இயற்கையாகவே இருந்து
வருகிறது. இயற்கைக்கு உள் சட்டங்கள் அல்லது தொடர்ச்சி இல்லை
என்று இது கூறவில்லை. இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தை அது
குழப்பத்தின் பிரபஞ்சவியலை முன்னிறுத்துகிறது என்று எண்ணுவது
தவறான விளக்கமாகும். மாறாக, இது அமெரிக்க தத்துவஞானி ஜான்
டீவியால் முன்வைக்கப்பட்ட இயற்கைவாதத்தை மிகவும்
ஒத்திருக்கிறது . அது "படைப்பாளி" அல்லது டெலிலஜியை
முன்வைக்கவில்லை என்றாலும், இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம்
இயற்கையை அதன் சொந்த சட்டத்தின்படி செழிக்கும் சக்தியாகக்
கருதுகிறது.
4. நெறிமுறைகள்
இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் நெறிமுறைகள் குறித்து
அறிஞர்களிடையே மிகவும் பொதுவான கருத்து என்னவென்றால், அது
பொதுவாக அகங்காரத்தை முன்னிறுத்துகிறது.. வேறு வார்த்தைகளில்
கூறுவதானால், ஒரு தனிநபரின் நோக்கங்கள் மற்றவர்களின்
நோக்கங்களை விட முன்னுரிமை பெறுகின்றன என்ற கண்ணோட்டத்தை
இது ஏற்றுக்கொள்கிறது. பொருள்முதல்வாதிகள் தவறான, இயற்கைக்கு
அப்பாற்பட்ட அண்டவியல்களிலிருந்து பெறப்பட்ட கடமை அல்லது
நல்லொழுக்கம் பற்றிய கருத்துகளுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ள பிற
நெறிமுறை அமைப்புகளை விமர்சிக்கின்றனர். இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதம் தனக்கும் தனக்குமான இன்பத்தை மட்டுமே
நன்மையாகக் கருதுகிறது, இதனால் ஹேடோனிஸ்டிக் நடைமுறைகளை
ஊக்குவிக்கிறது. மேலும், இது இன்பத்திற்கான ஒரு பயனுள்ள
அணுகுமுறையை நிராகரிக்கிறது. பயன்பாடானது இன்பத்தை (உயர்ந்த
மற்றும் தாழ்ந்த இரண்டும்) இறுதி நன்மையாகக் கருதுகிறது, எனவே
கூட்டு மட்டத்தில் நல்லதை (இன்பத்தை) அதிகப்படுத்துவதை
ஊக்குவிக்கிறது. தூய்மையான அகங்காரத்திலிருந்து விலகிய இந்த
நகர்வை இந்தியப் பொருள்முதல்வாதம் நிராகரிக்கிறது. சமூகத்தின்
நலனை மேம்படுத்துவதற்கு தனிநபர்களுக்கு எந்தக் கடமையும் இல்லை
என்றும், இறுதியில் அவர்களுக்கும் பயனளிக்கும் பட்சத்தில் மட்டுமே
அவ்வாறு செய்ய முனைவார்கள் என்றும் கோட்பாடு அறிவுறுத்துகிறது.
அமானுஷ்யத்தை நிராகரித்ததற்காக மட்டுமல்ல, அகங்கார
நெறிமுறைகளுக்கு அப்பாற்பட்ட எதையும் வற்புறுத்தாமல்
நிராகரித்ததற்காகவும் சார்வாகா பள்ளி இந்திய தத்துவத்தின் கிட்டத்தட்ட
அனைத்து பள்ளிகளாலும் இழிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளது என்பது
சுவாரஸ்யமானது. உண்மையில், சில அறிஞர்கள் இந்தியப்
பொருள்முதல்வாதம் முற்றிலும் நீலிசமானது என்று
கருதுகின்றனர் . அதாவது ஒரு அகங்கார அல்லது ஹெடோனிஸ்டிக்
நெறிமுறைகள் அமைப்பின் இன்றியமையாத கூறுகள் கூட இல்லை,
ஆனால் நிச்சயமாக சார்வாக மக்களின் மதிப்புகள் மற்றும்
நடைமுறைகளுக்கு துல்லியமான விளக்கங்களாக
செயல்படுகின்றன. இந்தக் கண்ணோட்டம் சார்வாகரின் அச்சியல்
முற்றிலும் எதிர்மறையானது என்று கூறுகிறது. "கடவுள்" அல்லது
"கடவுள்கள்" என்ற எந்தக் கருத்துடன் "நல்லது" என்ற பிளாட்டோனிக்
கருத்தாக இப்போது நாம் நினைக்கும் இரண்டையும் நிராகரிப்பதைத் தவிர
வேறொன்றுமில்லை.
"நாஸ்திகா" என்ற வார்த்தையானது, மத நம்பிக்கைகள் மற்றும்
நெறிமுறை மதிப்புகள் ஆகிய இரண்டின் அடிப்படையில்
ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியதாகக் கருதப்படுவதை கடுமையாக மீ றும்
மற்றொரு சிந்தனைப் பள்ளியைக் குறிக்கும் ஒரு முக்கியமான சொல்லாக,
இந்தியத் தத்துவத்தின் அனைத்துப் பள்ளிகளாலும்
பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த காலத்தைப் பெற்றவர்களில் மிகப் பெரியவர்
சார்வாகா பள்ளி. பொதுவாக அதே அளவிற்கு தாழ்த்தப்பட்ட, "சார்வாகா"
மற்றும் மிகவும் பொதுவான சொல் "நாஸ்திகா" ஆகியவை சில
சமயங்களில் ஒன்றுக்கொன்று மாற்றாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன, இது
இந்திய சிந்தனையின் கிளாசிக்கல் பள்ளிகளுடன் ஒத்துப்போகாத
சிந்தனையின் பிராண்டைக் குறிக்கும். "நாஸ்திகா" என்ற வார்த்தையால்
இறக்குமதி செய்யப்படும் முக்கிய அவமானம் என்னவென்றால்,
பட்டத்தைப் பெற்றவர் அறிவொளியை நோக்கிய பாதையில் இருந்து
ஆபத்தான முறையில் விலகிவிட்டார். இந்திய கலாச்சாரத்தில்
நெறிமுறைகள் மற்றும் ஒருவரின் ஆன்மீ க கல்வி ஆகியவை
பிரிக்கமுடியாத வகையில் ஒன்றோடொன்று
இணைக்கப்பட்டுள்ளன. இந்தியப் பொருள்முதல்வாதப் பள்ளியுடன்
அடையாளம் காண்பவர்கள், முக்கிய இந்திய தத்துவப் பள்ளிகளால்
விமர்சிக்கப்படுகிறார்கள், ஏனெனில் அவர்கள் மனோதத்துவ மற்றும்
தார்மீ க உண்மைகள் இரண்டையும் அறியாதவர்களாகக்
கருதப்படுகிறார்கள். இந்த வகையான அறியாமை சமூகத்தின் பெரிய
நன்மைக்கு ஒரு பெரிய அச்சுறுத்தலாக உணரப்படவில்லை, மாறாக
ஆன்மீ க மற்றும் தார்மீ க அறிவு இல்லாத தனிநபருக்கு. ஒட்டுமொத்தமாக
இந்தியத் தத்துவம் அதன் உறுப்பினர்களின் தனிப்பட்ட நம்பிக்கைகள்
மற்றும் நடைமுறைகள் மீ தான அக்கறையைக் காட்டுகிறது, இது
பெரும்பாலும் மேற்கத்திய நாடுகளால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட கலாச்சார
மற்றும் தனிப்பட்ட சார்பியல்வாதத்திற்கு முற்றிலும் மாறானது. மாறாக
ஆன்மீ க மற்றும் தார்மீ க அறிவு இல்லாத தனிநபருக்கு. ஒட்டுமொத்தமாக
இந்தியத் தத்துவம் அதன் உறுப்பினர்களின் தனிப்பட்ட நம்பிக்கைகள்
மற்றும் நடைமுறைகள் மீ தான அக்கறையைக் காட்டுகிறது, இது
பெரும்பாலும் மேற்கத்திய நாடுகளால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட கலாச்சார
மற்றும் தனிப்பட்ட சார்பியல்வாதத்திற்கு முற்றிலும் மாறானது. மாறாக
ஆன்மீ க மற்றும் தார்மீ க அறிவு இல்லாத தனிநபருக்கு. ஒட்டுமொத்தமாக
இந்தியத் தத்துவம் அதன் உறுப்பினர்களின் தனிப்பட்ட நம்பிக்கைகள்
மற்றும் நடைமுறைகள் மீ தான அக்கறையைக் காட்டுகிறது, இது
பெரும்பாலும் மேற்கத்திய நாடுகளால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட கலாச்சார
மற்றும் தனிப்பட்ட சார்பியல்வாதத்திற்கு முற்றிலும் மாறானது.
5. குறிப்புகள் மற்றும் மேலும் படித்தல்

அ. முதன்மை ஆதாரங்கள்
 குணரத்னா. தர்கரஹஸ்யதீபிகா . சார்வாகா/லோகாயதா: மூலப் பொருட்கள்
மற்றும் சில சமீ பத்திய ஆய்வுகளின் தொகுப்பு. எட். தேபிபிரசாத்
சட்டோபாத்யாயா. புது தில்லி: இந்திய தத்துவ ஆராய்ச்சிக் கழகம் Rddhi-India
கல்கத்தாவுடன் இணைந்து, 1990.
  மகாபாரதம்.  டிரான்ஸ். மற்றும் எட். ஜேம்ஸ் எல். ஃபிட்ஸ்ஜெரால்ட். சிகாகோ:
சிகாகோ யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 2004.
 வால்மீ கியின் ராமாயணம்: பண்டைய இந்தியாவின் காவியம் . எட். ராபர்ட்
கோல்ட்மேன் மற்றும் சாலி ஜே. சதர்லேண்ட். டிரான்ஸ். ராபர்ட்
கோல்ட்மேன். பிரின்ஸ்டன்: பிரின்ஸ்டன் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 1984.
 ர்க்வேதத்தின் கீ ர்த்தனைகள்.  எட். ஜகதீஷ் எல். சாஸ்திரி. டிரான்ஸ். ரால்ப் TH
கிரிஃபித். புதிய திருத்தப்பட்ட பதிப்பு. டெல்லி: மோதிலால் பனார்சிதாஸ், 1973.

பி. இரண்டாம் நிலை ஆதாரங்கள்

 சட்டோபாத்யாயா, தேபிபிரசாத்.  லோகாயதா;  பண்டைய
பொருள்முதல்வாதத்தில் ஒரு ஆய்வு. பம்பாய்: பீப்பிள்ஸ் பப்ளிஷிங் ஹவுஸ்,
1959.
 தட்சிணரஞ்சன், சாஸ்திரி.  இந்தியப் பொருள்முதல்வாதத்தின் ஒரு சிறு
வரலாறு . கல்கத்தா: தி புக் கம்பெனி, லிமிடெட், 1957.
 தாஸ்குப்தா, சுரேந்திரநாத். இந்திய தத்துவத்தின் வரலாறு. தொகுதி. வி.
கேம்பிரிட்ஜ்: கேம்பிரிட்ஜ் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 1955.
 பிளின்ட், ராபர்ட்.  ஆண்டிஸ்டிஸ்டிக் கோட்பாடுகள்: 1877 க்கான பேர்ட்
விரிவுரையாக இருப்பது. எடின்பர்க் மற்றும் லண்டன்: டபிள்யூ. பிளாக்வுட்
அண்ட் சன்ஸ், 1879.
 கார்பே, ரிச்சர்ட்.  பண்டைய இந்தியாவின் தத்துவம் . சிகாகோ: ஓபன் கோர்ட்
பப்ளிஷிங் கம்பெனி, 1899.
 கிரிம்ஸ், ஜான் ஏ.  இந்திய தத்துவத்தின் சுருக்கமான அகராதி: சமஸ்கிருத
சொற்கள் ஆங்கிலத்தில் வரையறுக்கப்பட்டுள்ளன. புதிய மற்றும்
திருத்தப்பட்ட பதிப்பு. அல்பானி: ஸ்டேட் யுனிவர்சிட்டி ஆஃப் நியூயார்க் பிரஸ்,
1996.
 ஹால்ப்ஃபாஸ், வில்ஹெல்ம். பாரம்பரியம் மற்றும் பிரதிபலிப்பு: இந்திய
சிந்தனையில் ஆய்வுகள் . அல்பானி, NY: ஸ்டேட் யுனிவர்சிட்டி ஆஃப்
நியூயார்க் பிரஸ், 1991.
 ஹாப்கின்ஸ், எட்வர்ட் வாஷ்பர்ன்.  இந்தியாவின் நெறிமுறைகள் . நியூ
ஹேவன்: யேல் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 1924.
 மிட்டல், கேவல் கிரிஷன்.  இந்திய சிந்தனையில்
பொருள்முதல்வாதம் . புதுடெல்லி: முனிஹிராம் மனோகர்லால் பப்ளிஷர்ஸ்
பிரைவேட் லிமிடெட். லிமிடெட், 1974.
 ராதாகிருஷ்ணன், ஸ்ரீ.  இந்திய தத்துவம். தொகுதிகள். I & II. நியூயார்க்:
மேக்மில்லன், 1927-1929.
 ராஜு, பி.டி. இந்தியாவின் தத்துவ மரபுகள் . பிட்ஸ்பர்க்: பிட்ஸ்பர்க்
பல்கலைக்கழக அச்சகம், 1972.
  ராஜு, PT  இந்திய சிந்தனையின் கட்டமைப்பு ஆழங்கள்.  அல்பானி, NY: ஸ்டேட்
யுனிவர்சிட்டி ஆஃப் நியூயார்க் பிரஸ், 1985.
 ரங்கநாதன், ஷ்யாம்.  நெறிமுறைகள் மற்றும் இந்திய தத்துவத்தின்
வரலாறு. டெல்லி: மோதிலால் பனார்சிதாஸ் பப்ளிஷர்ஸ்
பிரைவேட். லிமிடெட், 2007.
 சர்மா, ஈஸ்வர் சந்திரா.  இந்தியாவின் நெறிமுறை தத்துவங்கள்.  லிங்கல், NE:
ஜான்சன் பப்ளிஷிங் கம்பெனி, 1965.
 புத்திசாலி, நினியன்.  இந்திய தத்துவத்தில் கோட்பாடு மற்றும்
வாதம் . லண்டன்: ஆலன் மற்றும் அன்வின், 1964.
 வானமாமலை, என். "ஆரம்பகால தமிழ் இலக்கியத்தில் பொருள்முதல்வாத
சிந்தனை." சமூக விஞ்ஞானி , 2.4 (1973): 25-41.

ஆசிரியர் தகவல்
அபிகாயில் டர்னர்-லாக் வெர்னிக்கி
மின்னஞ்சல்: awernicki@racc.edu
ட்ரூ பல்கலைக்கழகம்
அமெரிக்கா
 பற்றி
 தொகுப்பாளர்கள்
 விரும்பிய கட்டுரைகள்
 சமர்ப்பிப்புகள்
 தொண்டர்
இணைந்திருங்கள்

          
தலைப்பின்படி உலாவவும்
தலைப்பின்படி உலாவவும்  பிரிவை தேர்வு செய்க  தத்துவத்தின் வரலாறு     17 ஆம்
நூற்றாண்டு ஐரோப்பிய     18 ஆம் நூற்றாண்டு ஐரோப்பிய     19 ஆம் நூற்றாண்டு
ஐரோப்பிய     பண்டைய தத்துவம்     வரலாறு மற்றவை.     பகுப்பாய்வு வரலாறு     
இடைக்கால தத்துவம்     தத்துவவாதிகள்     மறுமலர்ச்சி தத்துவம் 
மெட்டாபிசிக்ஸ் & எபிஸ்டெமாலஜி     அறிவாற்றல்     மீ மெய்யியல்     மனம் &
அறிவாற்றல் அறிவியல்     மொழியின் தத்துவம்     மதத்தின் தத்துவம்     
வகைப்படுத்தப்படாத  தத்துவ மரபுகள்     அமெரிக்க தத்துவம்     சீன தத்துவம்     
கான்டினென்டல் தத்துவம்     பெண்ணிய தத்துவம்     இந்திய தத்துவம்     
இஸ்லாமிய தத்துவம்     பாரம்பரியம் மற்றவை.  அறிவியல், தர்க்கம் மற்றும்
கணிதம்     தர்க்கம்     கணிதத்தின் தத்துவம்     அறிவியல் தத்துவம்  மதிப்பு
கோட்பாடு     அழகியல்     வாழ்வியல்     நெறிமுறைகள்     சட்டத்தின் தத்துவம்     
அரசியல் தத்துவம்     மதிப்பு மற்றவை. 

© பதிப்புரிமை இன்டர்நெட் என்சைக்ளோபீடியா ஆஃப் தத்துவம் மற்றும் அதன்

ஆசிரியர்கள் | ISSN 2161-0002