You are on page 1of 11

Cerita Rakyat Bahasa Jawa Bawang Merah Bawang Putih

Cerita rakyat tugas bahasa jawa bawang merah bawang putih - Dhikik kala, ana siji keluarga
sing rahayuning ngaurip. Dekne kabeh nduweni sawong puteri sing diwenehi jeneng bawang
putih. Ning nang mubarang dina, embok bawang putih tiba lara lan akhire mati. Sakwise
kedaden kuwi, bawang putih urip dhewe karo bapake. Bapak bawang putih yaiku sawong
pandagang sing kerep lelungan adoh. Amarga ora tega mungkur bawang putih dhewen neng
omah, akhire bapak bawang putih ngongkonke rabi meneh karo sawong randha. Randha kesebut
nduweni siji anak sing diwenehi jeneng brambang.

Sabenere pangarah bapake yaiku ben bawang putih ora kesepen lan nduweni kanca sing
ngewangine neng omah. Ning jebulna, embok lan kakang tiri bawang putih nduweni sifat sing
ala. Dekne kabeh bersikap becik nang bawang putih mung pas bapake ana barenge. Ning pas
bapake lunga ndagang, dekne kabeh ngongkon bawang putih ngerjakne samubarang pagawean
omah kaya sawong batur. Jebulna kemalangan bawang putih durung mandheg nganti dikono,
selang beberapa wayah, bapak bawang putih uga tiba lara lan akhire mati donya.

Waos Ugo: Cerita Bahasa Jawa Pengalaman Pribadi Masuk Sekolah SMA
Saiki, embok tiri lan brambang bersikap tambah ala nang bawang putih. Bahkan wayah ngaso
bawang putih uga tambah kewates. Saben dina dheweke kudu ngladeni kabeh kebutuhan
brambang lan embok tirinya. Nganti dimubarang esuk pas bawang putih misuh neng kali, tanpa
dielingi salah siji selendang kedemenan brambang hanyut. Pas nganti omah, brambang
nyrengeni bawang putih amarga selendangnya ora dheweke temokake. Dheweke ngongkon
bawang putih nggoleki selendang kuwi lan ora oleh mulih sadurung mengarepe. Akhire, bawang
putih nyusuri kali kanggo nggoleki selendang kuwi. Nganti larut bengi, selendang kuwi durung
uga dheweke temokake. Pas tengah nyusuri kali, bawang putih nelihat siji gubuk, jebulna gubuk
kuwi dihuni saka sawong mbah putri sebatang kara. Bawang putih akhire njaluk izin kanggo
nginep sabengi.

Mbah putri kuwi cukup gemati, dheweke ngayo bawang putih kanggo nginep. Mbah putri kuwi
uga narekne perihal babagan bawang putih, lan kepriye dheweke nganti neng panggon kuwi.
Bawang putih pun nyeritoke nasib sing dialamine, nganti mbah putri sing krungu kuwi rumangsa
iba. Jebulna, selendang sing den upadi bawang putih ditemokake saka si mbah putri. Lan mbah
putri kuwi arep ngabangna selendang kuwi karo syarat bawang putih kudu ngancanane sajrone
seminggu. Bawang putih nrima tawan kuwi karo seneng ati.
Wayah seminggupun nuli, lan saiki wayahe bawang putih kanggo mulih. Amarga sajrone tinggal
dikono bawang putih sregep banget, mbah putri kuwi menehake selendang sing dhisik dheweke
temokake lan menehi bebungah nang bawang putih. Dheweke dikongkon mileh diantara loro
buah labu kanggo dheweke gawa. Awalnya bawang putih pengen menolak, ning amarga pengen
ngajeni paweweh, bawang putih akhire mileh labu sing cilik karo alasan wedi ora kuwat
nggawane. Lan mbah putri kuwi mung ngesem krungu alasan kuwi.
Sakwise kuwi, bawang putiha cepet mulih lan ngabangna selendang kuwi nang brambang.
Sakwise kuwi dheweke cepet menyang dapur kanggo nyigar labu lan mangsake. Ning ebo
kagete dheweke, amarga pas labu kuwi disigar, jebulna labu kuwi berisi emas mata sing akeh
banget. Sacara ora sengaja, embok tiri bawang putih ndelenge lan teras merampas kabeh emas
kuwi. Dudu mung kuwi, dheweke uga meksa bawang putih kanggo ngawake dhewekne saka
endi dheweke mbisa labu ajaib kuwi. Bawang putiha nyeritoke kabeh kedaden sing dialamine.

Krungu cerito bawang putih, muncul pangarah ala neng benak embok tiri sing serakah kuwi.
Esok esuke, dheweke ngongkon brambang kanggo nglakoke hal den samya kaya sing silakukan
bawang putih, dheweke ngarep-arep arep bisa nggawa mulih labu sing luwih gedhe dadine
isinya luwih akeh.

Singkat cerito, brambang sing lumuh kuwi tiba neng gubuk mbah putri, lan dhewekea tinggal
dikono sajrone seminggu. Ning amarga sifatnya sing panglumuh, dheweke mung nglumuh-
lumuhan wae lan ora arep ngewangi pagawean si mbah putri. Lan pas wis wayahe mulih,
dhewekea neng kongkon mileh labu dadi bebungah. Tanpa mikir dawa, dheweke teras njupuk
labu sing gedhe lan cepet mlayu mulih tanpa mengucapkan terimakasih.

Sakwise tiba diomah, emboke seneng banget ndeleng anake nggawa labu sing gedhe banget.
Dheweke mikir mesti emas neng jerone cukup akeh. Amarga ora pengen kawruhan saka bawang
putih lan wedi nek bawang putih jaluk kanggonan, dekne kabeh ngongkon bawang putih misuh
dikali. Sakwise kuwi dekne kabeh mlebu kamar lan menguncinya karo rapet.

Karo ora sabar, dekne kabeh cepet nyigar labu kuwi. Ning dinjaba dugaan, dudu emas sing ana
dijerone. Ngliyakne labu kuwi dikebaki ula, kalajengking, kelabang, lan macem-macem kewan
mbisa. Karo cepet kewan-kewan kuwi metu saka labu lan menggigit kapindho anak lan embok
serakah kuwi. Dekne kabeh ora bisa kabur, amarga lawang kamar dekne kabeh kunci rapet lan
dekne kabeh tutup karo lamari saka jero. Akhire, dekne kabeh mati neng jero kamar bareng
keserakahan dekne kabeh. Sakwise dekne kabeh mati, kewan-kewan mbisa kuwi kenyap ora
berbekas..
ASAL USUL TLAGA BANDUNG
Asal muasal Tlaga Bandung,jeneng Gunung Tangkuban Prau, lan Sangkuriang yaiku cerito rakyat
saka mbah putri moyang, sing mudhun tumurun saprene lan dadi cerito rakyat sing cukup nggeret.
cerito rakyat Sangkuriang lan gunung Tangkuban prau berawal saka sawong raja nduwe jeneng
Sungging Perbangkara sing tengah lunga berburu menyang neng alas. pas tengah berburu, raja Sungging
Perbangkara rumangsa pengen nguyuh. Sang rajaa lunga kesemak-semak lan nguyuh, diendi banyu
seninya tertampung neng selembar godhong keladi. Alkisah, wektu kuwi ana seekor babi wadon sing
tengah bertapa amarga pengen dadi manusia, dheweke nduwe jeneng Wayung. Tanpa sengaja banyu
seni raja Sungging Perbangkara diombe saka Wayung sing nang akhire marakake babi wadon kuwi
meteng amargane. nganti mubarang pas tiba wektune Wayung bayen. lair sawong anak wedok sing ayu
sing mbesuk nduwe jeneng Dayang Sumbi utawa Rarasati.
Cerito Rakyat Sangkuriang berawal saka Dayang Sumbi sing kian beranjak dewasa, kayon Dayang
Sumbi tambah kedelok lan anyak dadi rebutan neng antara para raja kala kuwi. amarga Dayang Sumbi
sanuli dadi rebutan, dheweke dadi kerusuhi lan akhire ngongkonke kanggo lunga menyang alas bareng
seekor asu ingone sing nduwe jeneng Tumang. mubarang pas, diceritoke Dayang Sumbi tengah
menjahit lan tanpa sengaja gulungan bolah sing dheweke gunakne dumadakan tiba. Dayang Sumbi pun
rumangsa lumuh njupuke, lan embuh ngapa dheweke berucap kanggo sapa sing bisa njupukake
gulungan bolah, nek dheweke lanang, mula dheweke arep didadekne bojone. jebulna si Tumang, asu
peliharaanelah sing akhire njupukake gulungan bolah kuwi sing akhire dadi bojo Dayang Sumbi.
Dayang Sumbi menepati ujare lan sesomahanke seekor asu. banjur laira Sangkuriang, anak
Dayang Sumbi lan Tumang. dina nggenti dina Sangkuriang anyak tuwuh dadi anak lanang sing pamani.
saben dina dheweke berburu binatang neng alas lan Sangkuriang sanuli ngajak Tumang, asu sing uga
bapaknya kuwi. pas kuwi, Sangkuriang pengen berburu babi, lan kabeneran beburon yaiku babi wadon
Wayung, sing ora liya ibunda Dayang Sumbi. Tumang pun menolak kanggo mburu babi kuwi, dadine
Sangkuriang dadi nesu. jero kenesone Sangkuriang teras mateni Tumang, asu sing uga bapake dhewe.
ati si Tumang dheweke jupuk lan dheweke serahkan nang emboke kanggo dimangsak.
Jero ati, Dayang Sumbi rumangsa aneh amarga sabedinan ora ndeleng Tumang sing ora
kunjung mulih. dheweke pitakon marang Sangkuriang diendi si Tumang, lan ebo kagete Dayang Sumbi
pas krungu jawaban Sangkuriang, menawa dheweke wis mateni Tumang. Dayang Sumbi dadi nesu
banget lan jero kenesone endhas Sangkuriang digebug nggunakne centong sega, nganti mungkur bekas
tatu neng endhas Sangkuriang. Sangkuriang rumangsa kuciwa karo payon emboke nganti akhire
dheweke ngongkonke kanggo lunga mungkur omah. Sangkuriang bersikukuh kanggo lunga adoh lan ora
arep tau bali.
Wayah terus mlaku, nganti Sangkuriang saiki tuwuh dadi lanang sing gagah lan tampan. jero
kedhewene, Dayang Sumbi mengharapkan banget Sangkuriang arep mulih bali. dhewekea anyak
bertapa lan mit marang Dewa, dheweke pengen tetap ayu lan sanuli enom nganti mengko. mubarang
pas wektu Sangkuriang bali dheweke isih ngenali Dayang Sumbi dadi emboke. Dewapun mengabulkan
do'a Dayang Sumbi, mbasi umure wis ora enom meneh, Dayang Sumbi isih kedelok ayu. nganti
mubarang pas, Sangkuriang ketemu karo Dayang Sumbi, ning dheweke wis ora ngenali Dayang Sumbi
dadi emboke, bahkan tiba ati marang Dayang Sumbi. ngonoa Dayang Sumbi, dheweke ora ngerti
menawa lanang tampan kuwi yaiku Sangkuriang, dekne kabeh menjalin asih. ceritoa mbanjur,
mubarang dina Dayang Sumbi tengah labuhi endhas Sangkuriang, saka konoa dheweke nemu bekas tatu
amarga gebugan sing dilakoke nang Sangkuriang beberapa taun sing nuli. akhire Dayang Sumbi pun
ngerti menawa dheweke yaiku Sangkuriang anak kandungnya.
Sangkuriang wis nglamar Dayang Sumbi, nganti Dayang Sumbi bingung nggoleki cara ben raben
karo Sangkuriang ora arep kedadean. akhire, Dayang Sumbi ngajokake beberapa persyaratan yakni
Sangkuriang kudu bisa nggawe tlaga lan prau mawa membendung kali Citarum jero wayah siji bengi.
Sangkuriang ngiyani persyaratan iki, amarga dheweke wis ngguru lan dadi remaja sing sakti
mandraguna. Alhasil, Sangkuriang jebulna bisa ngebaki persyaratan sing diwenehna Dayang Sumbi
marange. wektu kabeh pagawean hampir buyar, Dayang Sumbi bingung lan njaluk pituduh Dewa. Sang
Dewa-pun ngongkonke ben Dayang Sumbi mengibaskan selendang sing diduweane lan sacara ghaib
srengenge muncul neng ufuk wetan tanda esuk wis teka. Sangkuriang nesu lan dheweke rumangsa
wurung. dheweke menendang prau sing separo dadi karo sakuwat tenaga lan terguling jero kaanan
tertelungkup ana ing kali Citarum seng ana ing tengahe gunung.Nganti akhire prau kuwi mbendung Kali
Citarum lan akhire dadi Tlaga kang aran jenenge Tlaga Bandung lan ana jeneng Gunung Tangkuban
Prau .Gunung Tangkuban Prau ana ing sandinge Tlaga
Suatu hari seekor kijang keluar dari sebuah hutan untuk mencari makanan, kijang itu pergi ke
sebuah peternakan kambing dimana disana terdapat berbagai macan makanan dan berharap dia
bisa meminjamnya dari para kambing tapi dia berniat untuk tidak mengembalikan apa yang telah
dia pinjam. Sang kijang harus menempuh jarak yang jauh untuk mencapai tempat peternakan
kambing, setelah sampai disana dia melihat seekor kambing membawa sesuatu di punggungnya
sang kijang penasaran dengan benda yang ada di punggung sang kambing kemudian dia
mendekati sang kambing sambil memasang wajah sedih.

Ketika sang kijang menghampiri sang kambing dia bertanya kepada sang kambing mengenai
benda yang dia bawa di punggungnya dan sang kambing menjawab bahwa benda itu adalah
sekantong gandum terbaik di ladang petani dan gandum itu merupakan gandum pilihan.
Mendengar penjelasan sang kambing, sang kijang memohon kepada sang kambing untuk
meminjamkannya karena dia tidak memiliki makanan lagi dan sulitnya mencari makanan di
hutan. Sang kambing tidak percaya begitu saja dengan apa yang telah dikatakan sang kijang
“Kenapa aku harus meminjamkan gandum ini kepadamu?” Tanya sang kambing dengan curiga
“karena di hutan sulit sekali mencari makanan, lagi pula aku ini makhluk yang dapat dipercaya.”
jawab sang kijang sambil meyakinkan sang kambing, sang kambing berpikir jika dia
meminjamkan gandum ini kepada sang kijang apa sang kijang tidak akan kabur jika aku
menagihnya karena larinya lebih cepat dariku, aku takut sang kijang hanya memperdayaiku “apa
jaminan jika aku meminjamkan gandum ini kepadamu dan jika aku menagihnya kau tidak akan
lari dariku?” Tanya sang kambing dengan tegas “yakinlah padaku wahai tuan kambing.” kata
sang kijang “aku akan mengembalikan apa yang telah aku pinjam dan aku tidak akan lari jika
kau menagih padaku.” kata sang kijang meyakinkan sang kambing.

Sang kambing tetap saja tidak mempercayainya “aku masih tidak percaya.” kata sang kambing
“tuan kambing kata-kataku ini mampu kau pegang sang serigala bisa menjamin kejujuran ku.”
kata sang kijang “Serigala katamu?” teriak sang kambing “aku mengenal sang serigala dengan
sangat baik, dia memang makhluk yang dapat dipercaya.” singgung sang kambing “bahkan
saking jujurnya apapun yang dia mau dia ambil dan tidak pernah aku melihat apa yang dia ambil
itu dikembalikan, dia seenaknya saja membawa sesuatu yang bukan miliknya tanpa merasa
bersalah.” tegas sang kambing “tuan kijang, mungkin anda sama seperti tuan serigala, kau bisa
saja lari ketika aku menagih hutangmu padaku.” jelas sang kambing. Sang kambing tidak
mempercayai kata-kata yang keluar dari mulut seorang penjahat maka dari itu dia tidak
meminjamkan gandumnya kepada sang kijang dan pergi meninggalkan sang kijang.

Pesan moral dari Contoh Cerita Fabel di atas : Kijang dan Seekor Kambing adalah perbuatan
buruk yang pernah dilakukan oleh seseorang akan diingat, sehingga orang lain akan sulit percaya
di kemudian hari.

You might also like