Nagkaroon ng Anak sina Wigan at Bugan

Muling isinalaysay sa Ingles ni: Maria Luisa B. Aguilar-Cariño

Isinalin ni: Vilma C. Ambat

“Hay, ano ang saysay ng buhay?” naibulalas ni Bugan sa kaniyang asawang si Wigan. “Hindi man lang tayo magkaroon ng anak; mukhang hindi
pinakikinggan ng mga diyos ang ating mga panalangin!”

Sumang-ayon naman si Wigan, “Oo, tama ka! Pero halika muna, mag-momma tayo at saka natin isipin kung ano ang dapat nating gawin.”

Matagal na nag-isip ang mag-asawa hanggang nakapagdesisiyon si Bugan na magtungo sa tahanan ng mga diyos sa silangan. “Dito ka lang,
Wigan, pupuntahan ko ang mga diyos na sina Ngilin, Bumakker, Bolang at ang diyos ng mga hayop.”

Sinimulan ni Bugan ang kaniyang paglalakbay. Pumunta siya sa Ibyong, dumaan sa Poitan, nagtungo siya sa silangan papuntang Nahbah,
Baninan. Tumawid siya sa ilog ng Kinakin at narating niya ang lawa sa Ayangan. Nakakita siya ng igat sa lawa. Tinanong siya nito “Saan ka
pupunta Bugan?” Sumagot si Bugan, “Pupunta ako ng Silangan para maghanap ng lalamon sa akin, sapagkat hindi kami magkaroon ng anak ni
Wigan.” Tumawa ang igat. “Huwag kang malungkot, Bugan,” wika ng nito. “Sige magtungo ka sa silangan at makipagkita ka sa mga diyos.”

Ipinagpatuloy ni Bugan ang kaniyang paglalakbay patungo sa lugar ng mga diyos. Narating niya ang lawa sa Lagud. Nakita niya roon ang isang
buwaya. “Tao, bakit ka naririto?” pag-uusisa ng buwaya. “Ako si Bugan ng Kiyangan, at naghahanap ako ng lalamon sa akin. Wala kaming anak
ng aking asawa,” sagot ni Bugan. Humikab ang buwaya at nagsabing, “ Hindi kita maaaring kainin sapagka’t napakaganda mo.”

Ipinagpatuloy muli ni Bugan ang kanyang paglalakbay at nakarating sa tahanan ng kinatatakutang pating. Nilabanan niya ang pangangatog ng
kaniyang tuhod. Hinarap niya ang pating at nagwika “Pakiusap, kainin mo na ako. Kaming mag-asawa ay walang anak. Ayaw ko nang mabuhay
pa kung hindi ako magkakaroon ng anak.”

Sumagot ang pating, “Isang malaking kahihiyan kapag kinain kita. Napakaganda mo. Halika muna sa aking tahanan at kumain; bago mo
ipagpatuloy ang iyong paglalakbay.” Pagkatapos saluhan ang pating sa hapag-kainan, muling naglakad patungong silangan si Bugan. Sa wakas
ay narating niya ang tahanan ng mga diyos na sina Ngilin, Bumabakker, at iba pang mga diyos. Labis siyang napagod kaya humiga siya sa
lusong na nasa labas ng bahay. Doon hinintay ang mga diyos. Lingid sa kaniyang

kaalaman, nasa loob lamang ng bahay si Bumabbaker.

“May naamoy akong tao,” sabi ni Bumabbaker. Lumabas siya ng bahay upang hanapin ang pinanggagalingan ng amoy. Nakita niya ang isang
magandang babae na nakaupo sa kanyang lusong. “Ano’ng ginagawa mo dito, Bugan?” tanong niya habang kinikilala kung si Bugan nga iyon.

“Naku, nagpunta ako rito upang mamatay, sapagkat hindi pa rin kami nagkakaroon ng anak ni Wigan pagkalipas ng ilang taon,” wika ni Bugan.

“Kahibangan,” wika ni Bumabbaker habang tumatawa. “Halika, hanapin natin si Ngilin at kung nasaan pa ang iba,” wika ni Bumabbaker.

Nalugod ang mga diyos na makita si Bugan. Nagbigay sila ng regalong baboy, manok at kalabaw. “Sasama kami sa iyo pabalik sa Kiyangan.
Doon ka namin tuturuan ng ritwal na Bu-ad upang mabiyayaan ka ng mga anak, masaganang ani at pamumuhay.”

Inihatid ng mga diyos si Bugan kay Wigan. Tinuruan nila ang mag-asawa ng panalanging dapat nilang sambitin sa pagsasagawa ng ritwal na Bu-
ad. Isinagawa ni Wigan at Bugan ang ritwal at pinasalamatan ang kanilang mga diyos. Pagkalipas ng ilang buwan, walang mapagsidlan ng
kaligayahan ang mag-asawa dahil sa buhay na tumitibok sa sinapupunan ni Bugan.

PYGMALION AT GALATEA

Buod

Si Pygmalion ay isang makisig na binatang eskultor na ilag sa mga kababaihan dahil sa ugali ng mga ito. ang kanyang oras ay iginugugol niya
sa paglililok hanggang makagawa siya ng isang obra. Ang obrang ito ay isang babae na nagtataglay ng mga katangian na nais niya para sa
isang babae. Pinangalanan niya ito ng Galatea at minahal ng totoo. Hindi niya inalintana ang opinyon ng iba. Hanggang sa dumating ang araw
ng pista at napag-alaman ni Aprodite, ang diyosa ng pag-ibig at kagandahan ang tunay na pagmamahal ni Pygmalion kay Galatea. Siya ay
naantig at kanyang binigyang buhay ang babaeng pinakamamahal ni Pygmalion. Sina Pygmalion at Galatea ay nakabuo ng isang masayang
pamilya kasama ang kanilang mga anak na sina Paphos at Metharme. Bilang pasasalamat sa kabaitan ng diyosa, ang kanilang pamilya ay taon-
taon na nag-aalay sa templo ni Aprodite.

Banghay

Sa kuwentong sinuri, masasabing naging matalino ang may-akda sa pagsasaayos ng mga pangyayari rito.

Ang bawat senaryo ay konektado sa isa’t-isa at hindi naging mahirap para paghambing-hambingin ang mga ito, maging ng mga mambabasang
nasa murang edad pa lamang.

Organisado ang daloy nito sapagkat magaling na napagkasunud-sunod ang mga pangyayari magmula sa umpisa hanggang sa wakas.

Nakapagdulot ito ng kasabikan sa mga mambabasa at hindi pagkabagot.

May kasiguraduhan ang mga hakbang na ginawa sa pagsulat kaya’t hindi ito kakikitaan ng anumang pagmamadali upang matapos.

Tagpuan

Ang tagpuang (lugar at panahon) ginamit sa kwento ay bumagay sa temang tinalakay dito. Mabilis na nailarawan ng may-akda kung anong klase
ng tema mayroon ang kwento. Sa pamamagitan ng tagpuan agad na malalaman ng mga mambabasa na isang makaluma at tradisyunal na tema
ang ginamit sa kwento. Angkop din ang tagpuan sa karakter ng mga tauhan. Naaayon ang mga katangian at pamumuhay ng mga tao sa ginamit
na tagpuan. Maayos at naging maganda ang daloy at koneksyon ng bawat isa.

Tauhan

Sa kuwentong si Pygmalion at Galatea, iba’t-ibang katangian at pag-uugali ang pinanghawakan ng mga karakter. Ang mga tauhan ay sina:

Pygmalion

Galatra

Aphrodite

Pygmalion

Si Pygmalion na pangunahing tauhan sa akda, ay isang bihasa at mahusay na iskultor na hinahangaan ng maraming kababaihan ngunit sa
kabila nito, ay naging pihikan siya sa mga babae. Para sa kanya, ang pakikipag-mabutihan sa mga kababaihan ay pag-aaksaya lamang ng oras
at pare-pareho ang kaniyang pananaw ukol sa mga ito. Iginugol niya ang kanyang oras sa paglililok hanggang sa isang araw ay maiukit niya ang
isang estatwang nagpakita ng lahat ng katangiang inaasam niya sa isang babae. Ipinangalangan niya itong Galatea.

Galatea

Si Galatea ang estatwang lubos na minahal ni Pygmalion at itinuring isang tunay na kababaihan. Si Galatea ay nabigyang buhay ni Aphrodite.

Aphrodite

Si Aphrodite ang ikinikilalang Diyosa ng pag-ibig sa akda na nagbigay daan sa wagas ng pagmamahal ni Pygmalion para kay Galatea sa
pamamagitan ng pagbibigay buhay nito sa estatwa upang ang labis na pagmamahal nito ay masuklihan din ng pagmamahal na nararapat
lamang para sa kanya.

Estilo ng Pagsulat

Sa kwentong, Si Pygmalion at Galatea maayos na naiparating ng may-akda ang mga kaganapan sa kwento. Naaangkop ang mga salitang
kanyang ginamit upang ilarawan ang kanyang mga tauhan at ang mga pangyayari sa kwento. Gumamit siya ng mga bantas upang maiparating
ang diyalogo ng kanyang mga tauhan. Naaangkop din ang mga salitang ginamit niya upang maipakita na ang kwento ay nangyari noong unang
panahon. Maayos ang naging takbo ng kwento, nagkaroon ng magandang interaksyon ang mga tauhan sa isa't isa . Hindi rin nagkahalo-halo
ang diyalogo ng mga tauhan sa pagsasalaysay ng may-akda sa mga pangyayari.

Konklusyon
Ang bawat tauhan sa akda at nagpakita ng malinaw na karakter/pagkatao upang maintindihan nang maayos ang kwento base sa kanilang
pagganap. Angkop ang tagpuan, lugar at panahon sa gustong ipahiwatig ng akda. Sa daloy ng pangyayari, madaling maintindihan ng
mambabasa ang kwento. Maayos na naihabi ang bawat elemento at emosyon sa akda. Bagama't hindi na magkapareho ang panahon natin sa
noon, ang akdang ito galing sa mitolohiya ng mga Griyego, ay mabilis pa rin nating maiintindihan at maiaangkop sa kasalukuyang panahon dahil
sa nakapaloob na mensahe nito. Ang magmahal nang lubos at totoo kahit anuman ang balakid na kahaharapin ay ang aral na matutunan at
matatandaan ng bawat mambabasa ng akda.

1. Ballet

Ballet dance developed during the Italian Renaissance, before evolving in France and Russia into a concert dance meant for public performance.
This is in the form of a ballet, in which the dance is choreographed with classical music.

Ballet productions vary between using elaborate costumes and staging and using minimal costuming and bare staging.

Ballet is now a widespread, highly technical form of dance with many subgenres including classic, romantic, neoclassical and contemporary.

With six core recognised methods: the Cecchetti method, the Bournoville method, the Vaganova method, the French School, the Royal Academy
of Dance method and the Balanchine method, ballet is studied professionally at top dance schools all over the world.

2. Ballroom

Ballroom dance is a type of partner dance originating at the end of the sixteenth century in France. Commonly used as shorthand for any partner
dance, ballroom has today evolved into two main subgenres – standard/smooth and Latin/rhythm.

Dances within these categories include the waltz, tango and foxtrot, and pasodoble, bolero and samba.

Ballroom is a popular form of competitive dance, or dancesport, with competitions being held all over the world.

3. Contemporary

Developed during the mid-twentieth century, contemporary dance is now one of the most popular and technical forms of dance studied and
performed professionally, especially in the US and Europe.

Drawing on classical, modern and jazz dance styles, contemporary dance has evolved to incorporate many characteristics of a broader range of
dance forms.

Known for its emphasis on strong torso and legwork, contract and release, fall and recovery and floor work, it is often known for unpredictable
and disordered changes in speed and rhythm throughout a performance.

4. Hip-Hop

Hip-hop dancing refers to a range of street dances that developed in relation to hip hop music and culture. Hip-hop dancing dates back to the
early 1970s in New York and California, evolving out of Funk and the development of break beat.

Main styles of hip-hop dancing include Breaking, Locking and Popping, with derivative styles emerging out of these including Memphis Jookin’,
Turfing, Jerkin’ and Krumping. These were often popularised and made mainstream after being featured in music videos of the time.

Today, hip-hop is performed in outdoor spaces, in dance studios and competitively.

Unlike many competitive dance styles, hip-hop is often improvisational with dance crews challenging each other to dance battles.

5. Jazz

Jazz dancing has its roots in seventeenth-century African traditions, brought to the Americas via the Atlantic slave trade as slaves continued
dancing traditions in Brazil, the US and elsewhere on the continents.

Known for its improvisational and dramatic body movements, the jazz dancing grew in popularity in early twentieth-century jazz clubs.
Today, jazz dancing builds on African American vernacular dance styles that emerged along with Jazz music in the US. Swing, the Lindy Hop,
the Shimmy and the Charleston are popular kinds of jazz dances.

6. Tap Dancing

Tap dancing is a type of percussive dance characterised by the “tap” of shoes hitting the floor as the person dances. Tap dancers often wear
metal “taps” on the heel and toe of a shoe to accentuate the sound.

Often performed as part of musical theatre, tap dancing often focuses on choreography and formations, with more than one tap dancer
performing at once.

Tap dancing characterises a range of dances including flamenco, rhythm, classical, broadway and postmodern tap.

7. Folk Dance

Folk dancing is celebrated worldwide with people of different cultures and religions using various forms of folk dance to portray emotions, stories,
historical events or even aspects of daily life.

8. Irish Dance

Originating in Ireland, this form of traditional dance has been popular for hundreds of years amongst Irish people and other countries worldwide.
Popularised by shows such as Riverdance, Irish dancing is famously known for its fabulous display of footwork and dance formations.

9. Modern Dance

Considered as being a broad genre of dance, modern dance primarily arose from western countries such as the USA and Germany during the
late 1900s. While most forms of dance are structured and feature set steps, the purpose of modern dance is to rely on the dancer’s interpretation
of the music and feeling to guide movements.

10. Swing

Swing is a variation of jazz dance which developed between the 1920s to the 1940s as a response to the growing popularity of swing jazz in
America. With the evolution of music that occurred during the Jazz era, dance also began to change with the likes of swing music encouraging
faster, more rigorous movements.
LAGRADA, NILBE, R. 12- ABM BRGY. OBALIW-RINAS

“PUNTA CRUZ WATCHTOWER”

The Fort of Saint Vincent Ferrer (Fuerte de San Vicente Ferrer) or commonly known as
Punta Cruz Watchtower (Bantayan ng Punta Cruz) is a Spanish colonial era watchtower located at
the western tip of the municipality of Maribojoc, Bohol, Philippines. Also known as Maribojoc
Watchtower because of its geographical location, it is located three kilometers (1.9 mi) away from
Maribojoc Church. It is known for being the "only perfect isosceles triangle" tower-fort structure in
the Philippines.

It was on August 06, 2019 when I first and last visited this place. It’s so amazing because
the scenery is very historic, calm and peaceful. The entrance fee also is so cheap. With only 5
pesos per head, you can now explore this very historic watch tower. A clean and fresh sea also will
welcome you on the back of the watch tower. The atmosphere also is very relaxing deu to the
sweet breeze of air. If you are also looking for souvenirs, you can find it inside the stores as well as
the foods you are wanting for. If you are looking for something new or looking for a place to reflect
and relax, the only solution is Punta Cruz Watchtower in Bohol. What are you waiting for? Travel
and at the same time, explore!