Model selekcji Westleya i MacLeana

Model selekcji Westleya i MacLeana jest rozszerzeniem modelu Newcomba z 1953r.,

dostosowali oni model poprzednika do specyfiki komunikowania masowego.

Zdaniem obu uczonych komunikowanie interpersonalne różni się od komunikowania

masowego w kilku zasadniczych punktach:

 Po pierwsze, możliwość sprzężenia zwrotnego w komunikowaniu masowym

praktycznie nie występuje

 Po drugie, w komunikowaniu masowym zarówno liczba nadawców jest

olbrzymia, jak i liczba tematów (przedmiotów) w otoczeniu, według których
odbiorcy mogą się orientować i dokonywać selekcji.

Komunikowanie interpersonalne: obiekty występujące w otoczeniu, tematy,

przedmioty oznaczone symbolami X1, X2, X3 itd są selekcjonowane przez
nadawcę A i następnie przesyłane w formie bezpośredniego przekazu X`, X``,
X```…. itd. Do odbiorcy B. ; nadawca A selekcjonuje przedmioty, tematy X i
bezpośrednio w formie X’ przekazuje komunikat do odbiorcy B.

Komunikowanie masowe: pojawia się nowy element C, który koresponduje z rolą

masowego komunikatora, decydującego o tym jakie treści będą
komunikowane. Masowy komunikator pełni funkcję gate-keepera w procesie
transmisji komunikatu w otoczeniu między A i B, gdzie A jest źródłem
informacji w społeczeństwie, B zaś jest członkiem tego społeczeństwa. Rola
kanału pojmowana zostaje jako odpowiadająca potrzebom informacji B i
polega na transformowaniu sygnałów w system symboliczny, wspólny dla
wszystkich członków społeczeństwa. ; nowy element C – gate keeper czyli
masowy komunikator, pośrednik między źródłem informacji A a publicznością. A i C
są aktywne w procesie komunikowania; B jest od nich uzależniony. Brak w
komunikowaniu masowym sprzężenia zwrotnego, liczba nadawców i tematów w
otoczeniu według których odbiorcy mogą się orientować i dokonywać selekcji jest
ogromna.

Do modelu selekcji odwołuje się wielu badaczy, gdyż dobrze ilustruje on rolę
zawodowego komunikatora, nazywanego przez badaczy channel-role. Jest on
pośrednikiem między nadawcą- dysponentem, a publicznością środków masowego
przekazu. Jego zadanie polega na zbliżeniu A do B, co byłoby niemożliwe bez
istnienia C. A i C, co podkreślają twórcy modelu pełnią aktywną rolę w procesie
komunikowania, w przeciwieństwie do B, który w rzeczywistości jest od nich
uzależniony. Zaznaczają także, że media służą zaspokajaniu potrzeby informacji
masowego odbiorcy i dostarczają środków do kreowania wizji otoczenia.