CLC Sabbath School Mission Story 1st QTR 2022

2022 • QUARTER 1 • CENTRAL LUZON CONFERENCE
Sabbath School/Personal Ministry/ACS/NDR Department

(Pastor Rene Montoya’s # 09757884550- email add: rcmontoya@adventist.ph)
Mga Nilalaman
Ang Nasa Pabalat: Si Zelindo Joao Lay, isang 42-taong-gulang , may-ari ng isang shop, ay
nanalangin sa Dios para sa isang no-smoking na bus sa Timor-Leste. Sinagot ng Dios ang
kaniyang panalangin para sa isang mahimalang bus.
TIMOR-LESTE
Paghahanap ng Tunay na Daan Ika-01 ng Enero
Pag-aalaga ng Halamanan ng Dios Ika-08 ng Enero
Pagtahak sa Bagong Landas Ika-15 ng Enero
Biblia Para sa mga Pari Lamang Ika-22 ng Enero
Mga Anghel sa Kalagitnaan Namin Ika-30 ng Enero
Mga Bugbog na Nagpatibay sa Pananampalataya Ika-05 ng Pebrero
Pagsubok Kay Tina Ika-12 ng Pebrero
Himalang Bus Ika-19 ng Pebrero
LAOS
Inusig Dahil sa Pananampalataya Ika- 26 ng Pebrero
Biyuda ng Oudomxay Ika- 05 ng Marso
THAILAND
Pagpapatawad Kay Ina, Bahagi 1 Ika-12 ng Marso
Pagpapatawad Kay Ina, Bahagi 2 Ika-19 ng Marso
Ika-13 Sabado: Huling Pagkakataon Para sa Dios Ika-26 ng Marso
Mga Proyekto ng Ika-13 Sabado sa Hinaharap

Mga Hanguang Kagamitan ng Lider
Ang Nagagawa ng Inyong Mga Handog
Salamat sa inyong Ika-13 Sabado handog tatlong taon na ang nakalipas na itinulong sa
pagpapalaki ng Adventist International Mission School-Korat at sa pagtatayo ng mga hugnayang
mga silid-aralan at iba pang mga gusali sa bagong lugar na pinagtayuan nito sa Korat Thailand.
Basahin ang mga kaugnay na kuwento nito.
Mahal na Sabbath School Lider,

Sa semestreng ito ay ating itatampok ang Southern Asia-Pacific Division, na
nangangalaga sa gawain ng Seventh-day Adventist Church sa 14 na mga bansa: Bangladesh,
Brunei Darussalam, Cambodia, Indonesia, Laos, Malaysia, Myanmar, Philippines, Singapore, Sri
Lanka, Thailand, Timor-Leste, at Vietnam, gayon din ang Pakistan.
Ang rehiyon ay tahanan ng 1.1 bilyong katao, kasama ang 1.7 milyong Adventists. Ito ay
nangangahulugang may isang Adventist sa bawat 636 katao.
Ang apat na mga proyekto ng Ika-13 Sabado sa tremestreng ito ay nasa apat na mga
bansa: Pakistan, Laos, Vietnam, at Timor-Leste.
Kung nais ninyong gawing masigla ang inyong klase ng Sabbath School sa tremestreng
ito, kami ay naghhandog ng mga larawan at iba pang mga materyales o mga kagamitan na
maaaring maisama sa bawat kwento. Marami pang mga impormasyon ang mababasa sa
katapusan ng bawat kwento. Para sa mga larawan ng mga tanawin ng bansang tampok,
subukang pumunta sa libreng photo bank tulad ng pixabay.com at unsplash.com.
Bilang karagdagan, ay maaaring kumuha sa PDF ng mga Mabilisang mga Katotohanan at
mga aktibidades mula sa Southern Asia-Pacific Division sa bit.ly/ssd-2022.
26
Mga Oportunidad
Ang Ika-13 Sabadong handog sa tremestreng ito ay itutulong upang makapagbukas ng:
 Health center sa katimugan ng Pakistan
 Mababang Paaralan sa Luang Namtha, Laos
 Sentro ng pagkatuto para sa mga bata ng Long Thanh, Vietnam
 Dormitoryo ng estudyante sa Timor-Leste Adventist International School sa Dili, Timor-
Leste
Andrew McChesney
Patnugot
Unang Sabado Ika-01 ng Enero

TIMOR-LESTE
Paghahanap ng Tunay na Daan

Mario da Costa, 44
Maraming mga kaganapan ang itinanghal sa palibot ng bayan upang ipagdiwang ang
isang malaking panrelihiyong piyesta sa Timor-Leste, at ako ay nagpasiya na pumunta sa mga
karera ng mga kabayo.
Upang marating ko ang lugar kung saan may karera ng mga kabayo, kailangang
madaanan ko ang bahay-sambahan ng Seventh-day Adventist. Sa aking pagdaan, isang
manggagawa ng Biblia, si Mariano, ay nakita ako at kaniya akong hinabol.
Kanya akong tinanong, “Kung ikaw ay may panahon, gusto mo bang magkasama tayong
mag-aral ng Biblia?”
Ako ay nakailang beses nang nakasama ng mga Adventists na makipag-aral sa kanilang
tahanan, ngunit ako ay tumigil makipagmiting sa kanila sapagkat parang ang itinuturo nila ay
katulad din ng itinuturo ng aking iglesya. Ngunit nang ako ay habulin ng Bible worker, ako ay
nakadama ng matinding pagnanais na marami pang matutunan tungkol sa Biblia.
Ang sabi ko, “Gusto kong mag-aral ng Biblia. Hindi mo na kailangang puntahan ako sa
aming bahay, Ako ang pupunta sa iyong bahay. Tapusin muna natin ang karera ng mga kabayo
at tayo ay pupunta sa inyo.”
Kami ay nagpunta sa aming bahay pagkatapos ng karera at nagsimulamg nag-aral ng
Biblia. Magkasama kaming nag-aral sa loob ng apat na buwan, at ako ay sumang-ayon na
pupunta sa bahay-sambahan ng Adventist tuwing Sabbath, kasama ang Bible worker. Nanatili
pa rin ako sa pagpunta sa aking iglesya kung araw ng Linggo. Wala akong nakikitang masama sa
pagsamba kung Sabado at kung Linggo.
Makalipas ang ilang panahon, isang mangangaral ang dumating, ako ay kasama niyang
nag-aral ng Daniel at Apokalipsis. Sa Daniel 7:25, ay ating mababasa, “At siya’y magsasalita
laban sa Kataas-taasan, at lilipulin niya ang mga banal ng Kataas-taasan; at kanyang iisiping
baguhin ang mga panahon at ang kautusan.”
Sa bahay, aking binuksan ang Biblia at muling binasa ang talata nang pabalik-balik. “At
siya’y magsasalita laban sa Kataas-taasan, at lilipulin niya ang mga banal ng Kataas-taasan; at
kanyang iisiping baguhin ang mga panahon at ang kautusan.”
Sinabi ko sa aking sarili, “Lumalabas na ang aking pinaniwalaan nang ilang taon ay hindi
totoo.” Aking isinara ang Biblia at sinikap kong matulog. Ako ay nag-iisip kung ang mga
Adventists ay sinisikap na dayain ako. Marahil ay sinadya nilang ipakita sa akin ang talata
upang ako ay hikayatin na umanib sa kanilang iglesya.
Bumangon ako, binuksan ang ilaw at nagbasa, “At siya’y magsasalita laban sa Kataas-
taasan, at lilipulin niya ang mga banal ng Kataas-taasan; at kanyang iisiping baguhin ang mga
panahon at ang kautusan.” Habang akin itong binabasa ay nadama ko ang impresyon na ang
aking iglesya ay binago ang panahon ng Sabbath at ang kautusan na naghahayag na ang ika-
pitong araw ay Sabbath.
Sa bandang huli ay napagtanto ko na ang Banal na Espiritu ay hinihikayat ang puso ko.
Kaagad-agad akong nagpasya na mag-ayuno, kaya’t ako ay nanalangin ng, “Ang Sabado ba o
Linggo ang totoong Sabbath? Ang iglesya ko ba o ang Iglesya Adventista ang tunay na iglesya?”
Pagkatapos ng isang linggo kong pag-aayuno at pananalangin, isang kaisipan ang
nagsalita sa akin, “Higit sanang mabuti kung sinunod mo ang nasusulat sa Biblia.” Ako ay
determinadong sundin ang kalooban ng Dios tulad ng nahahayag sa Kasulatan.
Bagaman at ako ay dumadalo tuwing Sabbath, ang pastor, kahit kailan ay hindi ako
inanyayahang magpabautismo. Pagkatapos ng oras ng pagsamba, siya at ako ay madalas na
magkasabay sa pagkain at tinatalakay namin ang Biblia.
Isang araw ng Sabbath, sa pagitan ng Sabbath School at Oras ng Pagsamba, ay tinanong
ko ang pastor, “Kailan magkakaroon ng bautismo o binyagan para sa mga baguhan na nais
magpabautismo?”
Ang kaniyang sagot, “Ito ay depende sa taong gustong magpabautismo. Maaari nating
ayusin ang bautismo para sa kanya o kung kailanman sila handa.”
At sa oras ding yon ay binuo ko na ang aking isip.
“Kung mayroong binyagan, nais ko nang magpabautismo,” ang sabi ko.
Kaagad-agad, ang pastor ay niyapos ako. Ang mga nakatatandang mga kapatid pati mga
bata ay nakita ang aming kagalakan at sila ay nagsilapit at ako ay kinamayan at niyapos.
“Ikaw ay tinawagan ng Dios,” ang wika nila.
Nang marinig ko ang mga salitang yaon, ako ay tumangis. Aking natagpuan ang tunay na
daan ng Dios. 
Ngayon, si Mario ay isa ng Bible worker at marami na siyang naakay na mga tao sa tunay
na daan ng dios sa pamamagitan ng pag-aaral ng Bibilia at ng kapangyarihan ng Banal n Espiritu.
Ating mababasa ang tungkol sa maraming mga taong ito sa susunod na mga linggo.
Ang inyong Ika-13 Sabadong handog, anim na taon na ang nakalipas ay itinulong sa
pagbubukas ng kauna-unahan at kaisa-isang paaralan ng Seventh-day Adventist sa Timor- Leste.
Sa temestreng ito ang ating mga handog ay itutulong sa pagpapatayo ng isang dormitory ng
paaralan para sa mga batang mag-aaral na nagmumula pa sa malalayong mga nayon, katulad
ng kung saan si Mario ay naglilingkod bilang isang Bible worker. Salamat sa inyong
pagpapanukala ng isang masaganang handog.
Ni Mario da Costa
Mga Tip sa Kwento

 Hilingin sa isang lalaki na isalaysay ang kwento na parang sariling karanasan.
 Bigkasin ang Timor-Leste nang: TEE-mohr LEHSH-tay.
 Kumuha ng mga larawan sa Facebook:bit.ly/fb-mq.
 Kumuha ng Mga Kalatas ng Misyon at Mabilisang mga Katotohanan mula sa Northern
Asia-Pacific Division sa:bit.ly/ssd-2022.
 Ang balitang ito ng misyon ay naglalarawan ng sumusunod na mga sangkap ng ng “I Will
Go” ng Seventh-day Adventist Church sa estratehikong plano: Layunun ng Misyon
Bilang 2, “Upang palakasin at pag-iba-ibahin ang Adventist outreach … sa mga hindi
naabot at mga hindi maaabot na pulutong ng mga tao”; at ang Layunin sa Paglagong
Espiritwal Bilang. 5, “Upang paglingkuran ang mga indibiduwal at mga pamilya tungo sa
buhay na puspos ng espiritu.” Ang pagpapatayo ng isang dormitory sa Timor-Leste
Adventist International School ay makakatulong upang matupad ang Layunin ng Misyon
Bilang. 4, “Upang palakasin ang mga institusyon ng Seventh-day Adventist sa
pagtataguyod ng kalayaan, kabuuang kalusugan, at pag-asa sa pamamagitan ni Hesus, at
pagsasauli ng nawalang larawan ng Dios sa tao.” Alamin ang marami pa tungkol sa
estratihikong panukala ng IWillGo2020.org.
Kalatas ng Misyon
 Ang Timor-Leste Mission ay inorganisa noong 2009 at ito ay direktang nakakabit sa
Southern Asia-Pacific Division. Mayroong 696 na mga kaanib na sumasamba sa isang
iglesya at dalawang pulutong. Sa populasyong 1,318,000, yon ay may 1,874 mga tao sa
bawat isang Adventist.
Ikalawang Sabado Ika-08 ng Enero

TIMOR-LESTE
Pag-aalaga sa Halamanan ng Dios

Mario da Costa, 44
Ang halamanan ng gulay ay isang magandang lugar upang ituro ang Salita ng Dios. Ito
ay isang halamanan na kung saan ang mga binhi ng katotohanan ay mag-uugat.
Maraming mga tao sa Timor-Leste ay may halamanan ng gulay na malapit sa kanilang
mga bahay. Ang mga pananim ay mahalaga para sa pagkain, at ang ekstrang ani ay ibinibenta
upang may kita ang pamilya. Ang mga pinakamahahalagang pananim sa halamanan ng pamilya
ay may tanim na mga mais, kamoteng-kahoy at kamoteng baging. Maraming mga halamanan
ay may tanim din na mga halamang dahon, mga kalabasa, mga papaya, mga saging, at mga
mani.
Habang ako ay gumagawa sa aking sariling halamanan, isang Seventh-day Adventist lider
ang tumigil at nagdaan sa aking bahay. At nagsabing, “Kami ay nag-oorganisa ng isang programa
na magsasanay sa mga Bible worker sa loob ng tatlong buwan. Ikaw ay dapat sumama sa
amin.”
Gusto ko ang ideya. Ako ay nasasabik na ibahagi ang bago kong natagpuang
pagmamahal para kay Hesus makalipas ang aking bautismo kamakailan lamang.
Pagkatapos makompleto ang pagsasana, lahat kaming mga dumalo ay nagtipon sa isang
bahay-samabhan ng Adventist sa kapital ng Timor-Leste, sa Dili, upang pag-aralan kung sino ang
maglilingkod kung saan. Ako ay hindi napili dahil mas marami ang mga Bible workers kaysa
posisyon.
Bumalik ako sa aking nayon upang mag-alaga ng aking mga pananim. Ako ay naging
masiglang kaanib ng iglesya.
Maraming taon ang nagdaan, at may isang lider ng iglesya ang tumawag mula sa Dili.
Ang sabi niya, “Ako ay may ideya. Bakit hindi ka maglingkod bilang isang Bible worker sa sarili
mong lalawigan?”
Nagustuhan ko ang ideya. Hindi nagtagal, ako ay nakarating sa nayon ng Kodo, at
nagpakilala ako kay Adolfo, isa sa mga taga nayon. Sinabi ko sa kanya na ako ay nakatira sa di
kalayuang lugar at ipinadala sa nayon nina Adolfo bilang isang Bible worker ng Iglesya ng
Seventh-day Adventist. Hindi pa niya narinig ang Iglesya ng Seventh-day Adventist, at ito ay
naging kakaiba sa kanya kayat gusto niyang maraming malaman.
Aking ikinuwento kay Adolfo ang tungkol sa kung paano ko natutunan ang katotohanan
tungkol sa biblikal na katotohanan ng seventh-day Sabbath, at nagpasya na umanib sa Iglesya
ng Seventh-day Adventist. Aking binuksan ang aking Biblia at nagsalita ng tungkol sa totoong
Araw ng Panginoon na ang Sabado nga, hindi Linggo. Aking napapansin na ang aming pag-
uusap ay nakaantig kay Adolfo, kaya’t ako ay nanalangin para ang Banal n Espiritu ang
humikayat sa kaniyang puso .
Pagkaraan ng tatlong araw, aking binalikan si Adolfo sa kaniyang tahanan at
inanyayahan siya na samahan ako sa paggawa sa halamanan ng aking kapit-bahay, si Angelo.
Aking natagpuan na ang mga taga nayon ay tinatanggap ang aking pagtulong sa kanilang mga
halamanan, at, habang kami ay gumagawa, sila ay matuturuan ko ng mula sa Biblia. Habang si
Adolfo at ako ay tinutulungan si Angelo sa kanyang halamanan, aking ibinahagi ang Salita ng
Dios.
Napuna ko na sina Adolfo at Angelo ay nasisiyahan sa aming pag-uusap. Nang matapos
na ang aming trabaho, na halos padilim na ng hapong iyon, si Adolfo ay lumapit sa akin.
“Maaari mo ba akong bigyan ng mga pag-aaral sa Biblia?” ang tanong niya.
Siya at ako ay nagsimulang magkita kung gabi para sa mga pag-aaral sa Biblia. Sapagkt
walang elektrisidad sa nayon ay kailangang magdala ako ng gas okerosene para sa aming
ilawan. Kung araw, nagtuturo ako ng Biblia sa ibang mga taga nayon habang sila ay tinutulungan
ko sa kanilang mga halamanan.
Si Adolfo ang naging kauna-unahang taga nayon na umanib sa Iglesya Adventista.
Pagkatapos si Angelo ay nanghingi ng mga pag-aaral ng Biblia. Kaniyang naakay ang
kongregasyon ng isang lokal na iglesya sa loob ng 12 taon, at maraming mga taga nayon ang
nagalit nang kanilang nakita na siya ay nag-aaral ng Biblia kasama ko. Aking narinig na
pinanukala nilang ako ay bugbugin.
Si Angelo ay nagulumihanan para sa kaligtasan naming dalawa. Kaniyang iminungkahi na
itigil muna ang aming pag-aaral ng Biblia. Sa panhong iyon, siya at ako ay nangungulekta at
kumakanin ng tuyo at binalatang niyog. Napuna ko na ang isang patay nang niyog ay
nagsisimula nang sumibol.
“Ating itanim ang niyog na ito at gumawa tayo ng pakikipagkasundo sa Dios,” ang sabi
ko kay Angelo. “Kapag ang gawain ng Dios ay mabubuhay sa lugar na ito, ang niyog na ito ay
mabubuhay din. Ngunit kapag ang gawain ng Dios sa lugar na ito ay mabilis na magtatapos o
mamamatay, gayon din ang niyog na ito ay mamamatay.”
Sampung taon ang lumipas, ang patay na niyog ay lumaking isang malusog na punong
niyog. Napansin ito ni Angelo. Sa pagdalaw namin kamakailan sa nayon, aking nakita si
Angelo, at siya ay nagpahayag na nais na niyang magpabautismo. Ako ay umaasa na maraming
mga kaluluwa ang maaakay sa Panginoon sa halamanan ng Dios na ibinigay sa akin upang
alagaan sa Timor-Leste. 
Ang inyong Ika-13 Sabadong handog, anim na taon na ang nakalipas, ay itinulong sa
pagbubukas ng kaunaunahan at siya lamang na paaralan ng Seventh-day Adventist sa kapital ng
Timor-Leste, sa Dili. Bahagi ng handog sa tremestreng ito ay itutulong sa papapatayo ng isang
dormitoryo sa paaralan upang ang mga batang galing sa nayon ng malalayong kabundukan
katulad ng Kodo ay makapag-aral sa paaralang ito. Salamat sa inyong pagpapanukala ng
masaganang handog.
Ni Mario da Costa
Mga Tip sa Kwento
 Hilingin sa isang lalaki na ibahagi ang kwento na parang sa kanya nangyari.
 Bigkasin ang Timor-Leste nang: TEE-mohr LEHSH-tay.
 Basahin ang marami pa tungkol kay Mario nang nagdaang linggo at ang susunod pa.
 Kuhanin ang Kalatas ng Misyon at Mabilisang mga Katoohanan mula sa Southern Asia-
Pacific Division sa:bit.ly/ssd-2022.
 Ang balitang ito ng misyon ay naglalarawan ng sumusunod na mga sangkap ng ng “I Will
Go” ng Seventh-day Adventist Church sa estratehikong panukala: Layunin ng Misyon
Bilang 1, “Upang buhayin ang konsepto ng pangbuong mundong misyon at sakripisyo
para sa mission bilang bahagi ng buhay na isinasangkot hindi lamang ang mga pastor
kundi bawat kaanib ng iglesya, bata o matanda man, sa kagalakan ng pagsaksi para kay
Kristo at maging kanyang mga disipulo”; Layunun ng Misyon Bilang 2, “Upang palakasin
at pag-iba-ibahin ang Adventist outreach … sa mga hindi maabot at mga hindi naaabot
na pulutong ng mga tao”; at Layunin sa Paglagong Espiritwal Bilang 5, “Upang alagaan
ang mga indibidwal at mga sambahayan tungo sa buhay na puspos ng espiritu.” Ang
konstruksyon ng isang dormitoryo sa Timor-Leste Adventist International School ay
makatutulong na matupad ang Layunin ng Misyon Bilang. 4, “Upang palakasin ang mga
institusyon ng Seventh-day Adventist sa pagtataguyod ng kalayaan, kabuuang
kalusugan, at pag-asa sa pamamagitan ni Hesus, at pagsasauli ng nawalang larawan ng
Dios sa tao.” Alamin ang marami pa tungkol sa estratehikong plano sa IWillGo2020.org.
Ika-tatlong Sabado Ika-15 ng Enero

TIMOR-LESTE
Pagtahak sa Bagong Landas

Adolfo Monteiro, 40
Mahal ko ang aking iglesya sa nayon ng Kodo sa Timor-Leste. Aking dinadaluhan ang
mga pagsamba tuwing Linggo. Ako ay dumadalo sa bawat pulong panalangin. Nakikilahok ako
sa bawat aktibidad ng aking iglesya.
At si Mario ay dumating sa aking nayon. Dumalaw siya sa aking tahanan at sinabi sa akin
na siya ay nakatira sa di-kalayoang nayon ngunit siya ay ipinadala sa aking nayon bilang isang
boluntaryong Bible worker ng Iglesya ng Seventh-day Adventist. Hindi ko pa kahit kailan narinig
ang Iglesya ng Seventhday Adventist.
Ikinuwento sa akin ni Mario kung paano niya natagpuan ang biblical na katotohanan
tungkol sa seventh-day Sabbath kung kaya’t siya ay umanib sa Iglesya ng Seventh-day
Adventisit. Kaniyang binukasan ang kaniyang Biblia at nagsalita ng tungkol sa tunay na Araw ng
Dios. Ang sabi niya ang totoong Araw ng Panginoon ay Sabado, hindi Linggo. Aking nakita ang
ebidensya sa Biblia na Sabado ang ika-pitong araw at Linggo ang unang araw.
Aking sinimulan ang taimtim na panalangin sa Dios. Aking hiningi sa Kanya kung dapat
akong magpatuIoy sa dati kong daan at ingatan ang unang araw bilang araw na banal, o
kailangan kong lumakad sa bagong daan at ipangilin ang ika-pitong araw bilang araw na banal.
“Panginoon, ang dati po bang daan ay mabuti o ang bagong daan?”
Ako ay nanalangin sa loob ng tatlong ng araw. At pagkatapos ay nanaginip ako isang
gabi. Sa harapan ko ay may dalawang landas: isang dating daan at isang bagong daan. May kung
sino ang tumayo sa harapan ko at nagsabing, “Higit na mabuti na sundin mo ang bagong daan
at iwanan mo na ang lumang daan.”
Kinaumagahan, paggising ko ay inisip ko ang tungkol sa aking panaginip na parang
totong totoo.
Nang araw na iyon, si Mario ay dumating sa aming bahay at muling inanyayahan ako na
samahan siya sa pagtatrabaho sa halamanan ng kaibigan kong si Angelo. Habang kami ay
gumagawa ay ibinabahagi ni Mario sa amin ni Angelo ang Salita ng Dios. Laging tungkol sa Biblia
ang sinasabi ni Mario habang tinutulungan niya ang mga taga nayon sa kanilang mga
halamanan, at kami naman ay nasisiyahang makinig sa kaniya. At ang kanyang mga salita ay
nagpakilos ng aming mga puso sa isang tanging paraann sa araw na iyon. Aking hiningan siya
ng pag-aaral sa Biblia.
Ilang buwan pagkatapos na ako ay mabautismuhan, akin namang tinuruan ang aking
asawa ng tungkol a Biblia. Siya ay nabautismuhan kasama ng mga kaanib ng dalawa pamilya sa
aking nayon.
Hindi naging madali ang buhay namin sapul ng umanib kami sa Iglesya Adventista.
Maraming taon ang lumipas pagkaraang mabautismuhan ang aking asawa, ang kaniyang
kapatid na lalaki, na lider ng dati naming iglesya, ay sapilitang hinihiling sa amin na talikuran o
itakwil ang aming pananampalataya. Kaniya pang binugbog ang asawa ko sa aking harapan.
“Ang asawa mo lamang ang maaring mahikayat sa relihiyong iyan. Hindi mo siya
maaaring sundan.”
Inihayag ng aking asawa na intensyon niya na tahakin ang bagong landas.
“Ako ay may asawa at may sariling pamilya na. Ang asawa ko ang ulo ng ng pamilya.
Kung siya ay nasa landas na dapat kong tahakin, ako ay sasama sa kanya kahit sa dulo ng
mundo.” Ang wika niya.
Habang kinakaharap namin ang mabigat na pwersa o pamimilit ng aming mga kamag-
anak, ang Dios naman ay nagiging mabuti sa amin. Ang asawa ko at ako ay ipinanalangin ang
aming mga kamag-anak, at ang aking ina at dalawa sa aking mga kapatid ay umanib sa Iglesya
Adventista.
Ako ay walang pera upang suportahan ang pangangaral sa pamamagitan ng aking
trabaho bilang isang security guard, ngunit ako ay may lakas na ibahagi ang katotohanan sa
iba. Ang pagdadala ng mga kaluluwa kay Hesus ay aking katungkulan at responsibilidad
sapagkat alam ko na ang bawat kaluluwa ay mahalaga sa mata ng Dios. Aking sinasabi sa bawat
taong makasalamuha ko na tunay na mahal sila ni Hesus at nais Niyang sila ay maligtas. 
Pakiusap na manalangin tayo para sa mga Adventists sa nayon ng Kodo. Ipanalangin
ninyo na sila ay makapagbahagj ng ebanghelyo sa kanilang mga kalapit-nayon.
Ating ipanalangin ang kaisa-isang paaralan ng ating iglesya sa malayong kapital ng
Timor-Leste, sa Dili, kung saan ang mga batang taga nayon ay maaaring makapag-aral habang
nasa dormitoryo na itinayo sa tulong ng Thirteenth Sabbath Offering sa tremestreng ito.
Ni Adolfo Monteiro
Mga Tip sa Kwento

 Bigkasin ang Timor-Leste nang:TEE-mohr LEHSH-tay.
 Basahin ang kwento ni Mario tungkol sa pagkikita nila ni Adolfo noong nakaraang linggo
at tungkol sa isa pang lalaki na naaabot niya sa pamamagitan ng kaniyang ministeryo, sa
susunod na linggo.
 Kumuha ng mga larawn sa Facebook:bit.ly/fb-mq.
 Kuhanin ang Kalatas ng Misyon at Madaliang mga Katotohanan mula sa Southern Asia-
 Ang balita ng misyong ito ay inilalarawan ang sumusunod na mga sangkap ng Seventh-
day Adventist Church “I Will Go” sa estratehikong plno:Layunin ng Paglagong Espiritwal
Bilang 5, “Upang alagaan ang mga indibidwal at mga sambahayan tungo sa isang buhay
na puspos ng espiritu.” Ang pagtatayo ng ng dormitoryo sa Timor-Leste Adventist
International School ay makakatulog upang matupad ang Layunin ng Misyon Bilang 4,
“Upang palakasin ang mga institusyon ng Seventh-day Adventist sa pagtataguyod ng
kalayaan, kabuang kalusugan, at pag-asa sa pamamagitan ni Hesus, at sa pagsasauli ng
nawalang larawan ng Dios sa tao.” Alamin ang marami pa sa IWillGo.org.
Mabilisang mga Katotohanan

 Halos nasa 60 porsyento ng mga tao sa Timor-Leste ay naninirahan sa rural na mga
lugar at karamihan ay nagtatrabaho bilang mga magsasaka, nagtatanim ng kamoteng
kahoy, mga niyog, kape, mais, palay, at kamoteng baging.
 Karamihan ng mga tao ay Papuan, Malayan, at orihinal na Polynesian at karamihan sa
populasyon ay mga Roman Catholic, at maliit na bilang ng Protestante at Muslim.
Tinatayang nasa 40 ang iba-ibang wikang Papuan at Malayan o mga diyalektong
ginagamit sa bansa, ngunit dalawang opisyal na wika ang Tetum, na ginagamit ng
karamihan ng mga tao, at Portuguese, na ginagamit ng maliit na porseyento. English at
Indonesian ang “gumagawang” wika.
Ika-apat na Sabado Ika-22 ng Enero

TIMOR-LESTE
Biblia Para sa mga Pari Lamang

Angelo Pereira, 43
Ang puso ko ay naghangad na mag-aral ng Biblia, ngunit sinabihan ako ng lider ng aming
iglesya na ang Biblia ay para sa mga pari lamang.
Pabayaan mong ikwento ko sa iyo kung anong nangyari. Ako ay lumaki sa isang
Kristiyanong pamilya at palaging masigla sa aking iglesya sa nayon ng Kodo sa Timor-Leste.
Nang ako ay 23-taong-gulang, sinimulan ko nang tumulong na pangunahan ang mga
grupo ng mga kabataan sa aking iglesya. Sa gulang na 27, ako ay sumali sa inisyatibo ng iglesya
na lumabas sa aming nayon. Ang mga lider ng iglesya namin ay nakita ang aking kasiglahan at
nang ako ay 31, hiningi nila na pangunahan ko ang isa sa mga kongregasyon ng aking nayon.
Sa loob ng 12 taon, aking pinangunahan at nangaral tuwing Linggo mula sa aklat ng
katuruan ng iglesya.
Pagkatapos ay isang Seventh-day Adventist Bible worker na nagngangalang Mario ay
nagpakita sa aking nayon. Kaniya akong kinausap habang ako ay gumagawa sa aking halamanan
at siya ay nagboluntaryo na tumulong. Habang kami ay magkatabing gumagawa, kaniyang
sinasabi sa akin ang mga katotohanan mula sa Biblia na kahit kailan ay hindi ko pa narinig. Aking
kinasabikan na may matutunan pa.
Ang oportunidad ko ay dumating nang isang malaking pagpupulong ng mga lider sa
aking iglesya ang gianap. Nang kami ay bigyan ng pagkakataong magsalita, ako ay nagmungkahi
na bawat isa sa amin ay tatanggap ng leksiyon sa Biblia at isang Biblia lang ang gagamitin sa
pagtuturo sa aming kongregasyon.
“Sir,” ang tugon ng obispong nangangasiwa, “Kami ay hindi maaaring magturo sa iyo ng
tungkol sa Biblia sapagkat ang Biblia ay mga pari lang ang maaaring mag-aral.
Kami ay maaaring magbigay sa iyo ng maikling leksiyon ng ating doktrina na maaari
mong ituro sa iyong kongregasyon.”
Nang matapos ang miting ay balisa ang puso ko. Ako ay nagtataka, “Bakit ako ay hindi
pwedeng mag-aral ng Biblia?”
Sa pananalangin, aking tinanong ang Panginoon, “Sino ang tunay na Dios? Kailangang
malaman ko upang maturuan ko ang aking kongregasyon ng tungkol sa Kanya.”
Pagbalik ko sa aming tahanan, ang puso ko ay nanatiling balisa, at aking hinanap ang
Adventist Bible worker. “Maaari bang ako ay bigyan mo ng mga pag-aaral sa Biblia? Ako ay
handa na na mag-aral ng Biblia kasama mo sa loob ng isang taon.”
Binuksan namin ni Mario ang Biblia, at aming pinag-aralan ang 28 Mahalagang mga
Paniniwala ng Iglesya ng Seventh-day Adventist.
Nang matapos namin, pagkalipas ng ilang buwan, ang sabi niya, “Ngayon ay alam mo na
ang dalisay na katotohanan. Maaari bang hwag mo nang ituloy ang pagtuturo ng mali sa iyong
kongregasyon sapagkat, kung iyong ituturo yaong hindi totoo, ikaw ay hindi papasok sa
kaharian ng langit.”
Alam kong nagsalita si Mario ng katotohanan. Aking nabasa ang mga salita ni Hesus sa
Kaniyang mga disipulo, “Kaya’t sinumang sumuway sa isa sa pinakamaliit sa mga utos na ito, at
magturo ng gayon sa mga tao ay tatawaging pinakamaliit sa kaharian ng langit; ngunit ang
sinumang tumupad at magturo ng mga ito ay tatawaging dakila sa kaharian ng langit” (Mateo
5:19).
Nais kong tawagin akong dakila sa kaharian ng langit, at ako ay nalungkot at
nakonsiyensya tungkol sa aking nakaraan. Kaagad-agad akong bumababa sa aking pwesto
bilang lider ng iglesya ng aking kongregasyon, subalit mukhang imposible na iwanan ko ang
aking iglesya. Anim na taon akong nakipagpunyagi, nananalangin, “Panginoon kailan ako
maaaring sumama sa Iyong bayan?”
Isang araw, habang ako ay dumaraan sa bahay ng aking tiyuhin, akin siyang nakita na
kausap si Mario. Isang di mapigilang pagnanais ang pumuspos sa akin na magpabautismo tungo
sa buhay ng aking Tagapagligtas na aking kinaibigan sa mga pag-aaral ko ng Biblia.
Aking tinanong si Mario, “Kailan magkakaroon ng isa pang binyagan? Maaari na ba
akong magpabautismo”
Kapagdaka ay kinontak ni Mario ang isang Adventist pastor at, pagkatapos na sila ay
gumawa ng tanging mga pagsasaayos dahil nga sa mga paghihigpit ng COVID-19, ako ay
nabautismuhan, kasama ng mga magulang ng aking asawa, noong 2020.
Ako ay nagagalak na maging kaanib ng pangbuong mundong Iglesya ng Seventh-day
Adventist. Please, ipanalangin natin na ang aking asawa at mga anak ay magnanais din na
sundin ang katotohanan ng Dios 
Bahagi ng Ika-13 Sabadong handog, anim na taon ang nagdaan ay itinulong upang
mabuksan ang kaunaunahang paaralan ng Seventh-day Adventist sa Timor-Leste. Bahagi ng
mga handog sa tremesteng ito ay itutulong sa pagpapatayo ng dormitoryo ng paaralan upang
ang mga batang galing sa malalayong nayon tulad ng kina Angelo ay makapag-aral. Salamat sa
inyong pagpapanukala para sa isang masaganang handog.
Ni Angelo Pereira
Mga Tip sa Kwento

 Biigkasin ang Timor-Leste nang:TEE-mohr LEHSH-tay.
 Basahin ang tungkol sa isa pang lalaking naabot sa pamamagitan ng ministeryo ni Mario
nang nakaraang linggo.
 Kuhanin ang Kalatas ng Misyon at Mabilisang mga Katotohanan mula sa Southern Asia-
 Ang balitang ito ng misyon ay naglalarawan ng sumusunod na mga sangkap ng “I Will
Go” ng Iglesya ng Seventh-day Adventist sa estratehikong panukala: Paglagong
Espiritwal Layunin Bilang 5, “Upang alagaan ang mga indibidwal at mga sambahayan
tungo sa mga buhay na puspos ng espiritu.” Ang pagpapatatayo ng dormitoryo sa Timor-
Leste Adventist International School ay makakatulong sa pagsasakatuparan ng Layunin
ng Misyon Bilang 4, “Upang palakasin ang mga Institusyon ng Seventh-day Adventist sa
pagtataguyod ng kalayaan, kabuoang kalusugan, at pag-asa sa pamamagitan ni Hesus, at
at sa pagsasauli ng nawalang larawan ng Dios sa tao.” Alamin ang marami pa tungkol sa
estratehikong plano sa IWillGo2020.org.
 Mga Dutch at Portuguese na mga mangangalakal ang unang mga European na
nakarating sa Timor, ng mga taong 1500, at ang parehong bansa ay nakipagbaka para sa
pangingibabaw sa lugar hanggang 1906, nang magpasiya silang hatiin ang isla, ang
kalahati ng kanluranin patungong Netherlands, at ang kalahati ng silanganin papuntang
Portugal. Bagamat ang mga Hapones ay sinakop ang bansa noong World War II, muli
itong naging kolonya ng Portuguese pagkatapos ng giyera. Noong 1974, lumabas ang
Portugal sa East Timor at, di nagtagal, ay dumating ang mga sundalo mula sa kapitbahay
nilang Indonesia. Ang bansa ay nakipagtunggali hanggang 1999, isang pwersa ng
kapayapaan mula Australia ang nagsidating. Ang East Timor ay naging malayang bansa,
Ang Timor-Leste, noong 2002, ay muling itinayo ang kanyang nasirang mga
imprastraktura.
Ika-limang Sabado Ika-30 ng Enero

TIMOR-LESTE
Mga Anghel sa Gitna Namin

Lusio and Yelri Dias
Si Lusio at ang kanyang asawang si, Yelri, ay hindi inaasahan na makakakita ng mga
batong inihahagis sa kaniila dahil sa pagpapahayag nila para sa malapit nang pagdating ni Hesus
sa mga hindi naaabot na grupo ng taga Timor-Leste.
Hindi rin nila inaasahang makakakita ng mga anghel. Ang mga Global Mission payonir ay
ipinadala sa mga kabundukan upang abutin ang mga nagsasalita ng wikang Fataluku, isa sa 30
wikang-salita ng 1.3 milyong mga tao sa bansa. Ang mag-asawa ay may bentahe sapagkat ang
Fataluku ay salitang-wika ng ina ni Lusio.
Sapagkat hindi alam kung saan magsisimula, ang mag-asawa ay naglakad araw araw na
may pananalangin sa apat na nayon ng kanilang distrito. Pagkalipas ng ilang panahon, sila ay
nagpasiya na maghandog ng tutoring sa Math at Engish pagkatapos ng klase at gagawin sa
kanilang inuupahang bahay.
Ang klaseng ito ng tutorial ay pumailanlang sa popularidad, na ang unang 12 mga bata
ay lumobo sa 57 sa loob ng ilang linggo. Tuwing hapon, ang klase ay binubuksan ng leksiyon sa
Biblia at pananalangin. Pagkaraan ng dalawang buwan, ang mga bata ay nagsimulang
tinatanong ang kanilang mga kaibigan kung gusto nilang pumunta sa langit. Maraming mga
bata ang gustong umanib sa Iglesya ng Seventh-day Adventist Church.
Sina Lusio at Yelri ay nakadama ng pag-asa. Ngunit ang ilang mga bagay ay nagbago sa
ikatlong buwan.
Ang mga batang hindi pumupunta sa mga klase ng tutorial ay nagsimulang guluhin ang
takbo nito sa pamamagitan ng pananakot sa mga estudyante.
Hindi nagtagal at apat hanggang anim na lang na mga bata ang dumadating para sa
tutorial kung hapon. Sa bandang huli ay sinabihan sina Lusio at Yelri ng may-ari ng inuupahan
nilang bahay na lumipat.
Ang mag-asawa ay lumipat sa isang maliit na bahay na hindi na sila maaaring tumanggap
ng mga batang tuturuan. Bandang huli, si Lusio ay nag-organisa ng pampublikong pangangaral
sa isa sa apat na mga nayon pagkatapos ay maraming mga taga nayon ang nagpahayag ng
kanilang pagnanais na mabautismuhan. Sa pagtatapos ng miting, halos bawat isa sa nayon ay
nagsidalo. Sina Lusio at Yelri ay nakadama ng pag-asa.
Suabalit si Lusio ay pinigil ng isang babae habang siya ay sumasalok ng tubig ai pinupuno
ang kanyang tatlong lalagyan para sa isang linggong gamit nila. Ang sabi ng babae sa kanya,
“Hwag kang mamimigay ng iyong mga babasahin sa aking mga tao at sikaping mahikayat sila.”
“Ano ang ibig mong sabihin?” ang tanong ni Lusio.
“Kilala kita at ang iyong mga motibo,” sabi niya. “Hwag mo akong guluhin. Iyong
sinisikap na hikayatin ang aking mga tao na pumunta sa iyong iglesya sa pamamagitan ng
pamimigay ng pera sa kanila.”
Ito ay maling akusasyon. Walang perang ibinibigay kanino man.
Kapagdaka, ang guro ay hinampas si Lusio ng kanyang kamay. Ang kaniyang anak na
lalaki, na nakatayo sa kanyang tabi ay sinuntok si Lusio. At pagkatapos ang mag-ina ay pumulot
ng mga bato at ibinato sa Global Mission payonir. Wala naman kahit isa sa mga bato ang
tumama kay Lusio.
Habang ang mga tao ay nagtitipon, may isang nanakot na babarilin si Lusio at
tumakbong pauwi ang lalaki upang kumuha ng baril. Ang mga palakaibigang mga taga nayon ay
ipinagsanggalang si Lusio habang tumatakas siya sa nayon.
Pagkalipas ng dalawng buwan, isang Adventist lider ang dumating upang magsalita sa
pangangaral sa iba pang lugar ng mga apat na nayon. Araw –araw ay dumarami ang nagsisidalo,
kaya’t sina Lusio at Yelri ay nabuhayan ng loob.
Ngunit isang gabi, may ilang mga lalaki ang sinimulang batuhin ang kanilang tent na
pinagdadausan ng pangangaral. Isang bato ang tumama sa ulo ng isang boluntryong lalaking
nars, na naging sanhi ng pag-agos ng dugo sa kaniyang mukha.
Ang pagpupulong ng gabing iyon ay itinigil.
Marami pang nagliliparang mga bato ang naghintay sa mga tao habang sila ay
nagsisipag-akyatan sa trak na inupahan ng iglesya upang maihatid sila sa kanilang mga tahanan
sa bundok. Ang mga taga nayon ay nangatakot. Bigla namang nag pakita ang pitong matataas
na mga lalaki na nakasuot ng mga damit na nagniningnig sa liwanag.
Ang mga estranghero ay nakita ng tatlo lamang na mga nanggilalas na mga kabataang
lalaki na pinanood ang paglakad ng mga ito palayo sa pinagpupulungan, na ang mga ito ay paliit
nang paliit hanggang sa nangawala paakyat sa bundok. Wala nang nambabato.
Pagkarinig ng mga taga nayon ang tungkol sa nagliliwanag na pitong mga lalaki, ang mga
taga nayon ay walang duda na ang Dios ang nagpadala ng mga anghel upang proteksiyonan ang
mga tao.
“Ang anghel ng Panginoon ay nagbabantay sa palibot ng mga natatakot sa Kanya, at
inililigtas sila” (Mga Awit 34:7).
Nang sumunod na Sabado, 13 mga kabataan ang nagpasakop ng kanilang mga buhay
kay Hesus at nangabautismuhan. Dalawang kabataan sa kanila ay nakakita ng mga anghel.
Sa kabila ng mga ekstraordinaryong hamon, sina Lusio at Yelri ay nanatiling may pag-asa.
Kanilang alam na ang Dios ay nagliligtas.
Ang inyong Ika-13 Sabadong handog, anim na taon na ang nakalipas, ay itinulong sa
pagbubukas ng kaunaunahan at nag-iisang paaralan ng Seventh-day Adventist sa Dili, kapital ng
Timor-Leste. Bahagi ng inyong mga handog sa tremestreng ito ay itutulong sa pagpapatayo ng
isang dormitoryo ng paaralan upang ang mga batang nanggagaling sa malalayong mga nayon
na nasa kabundukan ay makapag-aral. Salamat sa inyong pagpapanukala ng masaganang
handog.
Ni Raymond House
Mga Tip sa Kwento

 Alamin na ang larawan ay ipinakikita ang tatlong mga kabataang nakita ang mga anghel
Kasama nila si Raymond House, presidente Seventh-day Adventist Church sa Timor-
Leste.
 Bigkasin ang Lucio nang: loo-SEE-o.
 Bigkasin ang Yelri nang: yell-REE.
 Kumuha ng mga larawan ng mga proyekto ng Thirteenth Sabbath sa: bit.ly/eud-2020-
projects.
 Kilalanin natin na ang mga Global Mission payonir ay mga layko na gumagawa nang
kahit isang taon lang upang makapagtatag ng isang kongregasyon sa mga lugar sa sarili
nilang kultura na di pa napapasok ng ebanghelyo. Sila ay may bentahe sa pagkaalam ng
kultura, sa pagsasalita ng wika, sa pakikibagay sa mga lokal na mamamayan.
 Kumuha ng Mga Kalatas ng Misyon at ng Mabilisang mga Katotohanan mula sa
Southern Asia-Pacific Division sa:bit.ly/ssd-2022.
 Sa balitang ito ng misyon ay inilalarawan ang sumusunod na mga sangkap ng “I Will Go”
ng Iglesya ng Seventh-day Adventist sa estratehikong plano: Layunin ng Paglagong
Espiritwal Bilang 2, “Upang palakasin at pag-iba-ibahin ang Adventist outreach … sa mga
hindi maabot at mga hindi naaabot na pulutong ng mga tao”; Ang pagtatayo ng isang
dormitoryo sa Timor-Leste Adventist International School ay makakatulong upang
maisakatuparan ang Layunin ng Misyon Bilang 4, “Upang palakasin ang mga Institusyon
ng Seventh-day Adventist sa pagtataguyod ng kalayaan, kabuoang kalusugan, at pag-asa
sa pamamagitan ni Hesus, at sa pagsasauli ng nawalang larawan ng Dios sa tao.” Alamin
ang marami pa tungkol sa estratehikong plano sa IWillGo2020.org.
Kalatas ng MIsyon
 Ang sector ng industriya sa Timor-Leste ay gumagawa ng materyales para sa damit, de
boteng tubig, at meron ding mga reserbang langis at natural na gas sa laot.
Ika-anim na Sabado Ika-05 ng Pebrero
TIMOR-LESTE
Mga Bugbog na Nakapagpatibay ng Pananampalataya

Elizita Da Silva, 37
Ang nakababata kong kapatid na babae ay tuwang-tuwang tinawagan ako isang araw.
“Sister, ako ay nag-aaral ng Biblia, at ang mga aralin ay magaganda,” ang masiglang
kwento niya. “Punta ka dito, at tayo ay maaaring mag-aral na kasama ang mga misyonero.”
Pagkarinig ng kasiglahan sa tinig ng aking kapatid, ang aking pagkausyoso ay napukaw,
at ako nga ay pumunta sa kanya at nakilala ko ang mag-asawang sina Yuliana at Luis, na mga
Bible workers.
“Please, turuan ninyo ako ng tungkol sa Biblia,” ang aking hiling sa kanila.
Ako ay nag-aaral sa pamantasan ng Dili, ang kapital ng Timor-Leste. Ang aking kapatid na
si Ermelinda ay nag-aaral sa mataas na paaralan sa siyudad na ito. Pareho kaming nanggaling sa
maliit na nayon.
Ako ay kasama ng mag-asawa halos araw-araw sa pag-aaral ng Biblia. Ang mga leksyon
sa Biblia ay nakabighani sa akin. Aking napag-alaman ang dakilang pagmamahal ng Dios sa akin.
Aking natutunan na isang paraan na aking maipapakita ang pagmamahal sa Dios ay sa
pamamagitan ng pagluwalhati sa Kanya sa aking katwan, kasama ang pagkain ng mga malilinis
na mga pagkain. Akin ding napag-alaman na ang isang malaking paraan ng pagpapakita ng
pagmamahal sa Dios ay sa pag-iingat ng Kanyang mga Kautusan. Ang sabi ni Hesus, “Kung ako’y
inyong minamahal ay tutuparin ninyo ang aking mga utos” (Johua14:15).
Ako ay higit pang naging interesado sa pagbabasa ng Ang Sampung Utos. Hindi ko kahit
kailanman narinig ang ika-apat na utos na nagsisimula sa “Alalahanin mo ang araw ng Sabbath,
upang ipangilin” (Exodus 20:8).
Nang aking napagtanto na ang Dios ay hindi kailanman pinalitan ang Kanyang banal na
araw sa Linggo, aking tinanong ang mag-asawa kung saan ako maaaring sumamba sa ika-pitong
Sabbath.
“Nais kong ipangilin ang araw ng Sabbath, ngunit saang bahay-sambahan ako maaaring
pumunta?” ang tanong ko.
“May bahay-sambahan kami sa Dili,” sagot ni Luis. “Maaari kang pumunta ka roon
tuwing Sabbath,” sabi ni Yuliana.
Ako at si Ermelinda ay magkasamang pumunta sa bahay-sambahan. Pagkaraan ng
dalawang linggong pagpunta sa bahay-sambahan, kami ay nagpasiya na magpabautismo at
umanib sa Iglesya ng Seventh-day Adventist.
Ang aming nakatatandang mga kuya ay nagpupuyos sa galit nang malamang iniwan
namin ang iglesya ng aking pamilya. Tinakot nila ako at binugbog.
“Ikaw ay hindi na dito mag-aaral,” sabi ng isa kong kapatid. “Iuuwi ka namin sa ating
nayon,” ang sabi naman ng isa pa.
Ang mga kapatid kong lalaki ay pinilit akong iwanan ang aking pag-aaral at umuwing
kasama nila sa aming nayon. Pinakain nila ako ng baboy at isinama sa sa simbahan kung mga
araw ng Linggo. Ako ay napakalungkot. Ako ay nagkulong sa silid-paliguan upang magbasa ng
Biblia at manalangin. At ng mga pananakot at mga pambubugbog ay nakapagpatibay ng aking
panananampalataya. Ako ay nagpasiyang mahalin ang Dios nang buong puso ko at ingatan ang
Kaniyang mga utos.
Ang mga pananakot at mga pambubugbog ay nagpatuloy ng isa pang buwan. Ang
nakababata kong kapatid na babae ay mapalad na nanatili sa kapital. Siya ay tumawag upang
sabihin sa akin na ang Iglesya Adventista ay nag-oorganisa ng dalawang buwang pagsasanay
para sa mga Bible workers.
Gusto kong maging Bible worker higit sa lahat. Gusto kong maging katulad nina Yuliana
at Luis, na nagturo sa akin ng tungkol sa Biblia. Gusto kong turuan ang iba ng tungkol sa Dios.
Isang araw ay lumayas ako sa amin na walang nakaalam.
Pagkaraan ng dalawang buwang pagsasanay, ako ay naging Bible worker. Mahal ko ang
aking trabaho, at ibunuhos ko na ang akinng sarili dito. Ako ay nanalangin araw-araw para sa
aking pamilya lalo na para sa aking mga kapatid na lalaki.
Lumipas ang dalawang taon, at nagpakasal ako sa aking asawa, si Reinaldo, na isang
Adventist. Wala kahit isa sa aking pamilya ang dumalo sa aking kasal.
Maraming salamat sa Dios, ang aking pamilya ay nagsimulang muling nakipag-usap sa
akin. Ako ay nagpapasalamat sa Dios para sa aking tatlong mga anak na ngayon ay nagsisipag-
aral sa kaisa-isang paaralan ng Adventist sa Timor-Leste.
Please, ipanalangin ninyo ang aking mga kapatid na lalaki at ang iba pang kaanib ng
aking pamilya. Please, ipanalangin natin na sa ating paaralan ay maituro sa mga bata ang ang
tungkol kay Hesus at sa Kanyang salita. 
Ang inyong Ika-13 Sabadong handog, tatlong taon na ang nagdaan, ay itinulong upang
makapagbukas ng paaralan ng Seventh-day Adventist sa Timor-Leste. Bahagi ng inyong mga
handog sa tremestreng ito ay itutulong sa pagpapatayo ng dormitoryo ng paaralan upang ang
mga batang nanggagaling sa mga malalayong nayon sa kabundukan ay makapag-aral tulad ni
Elizita. Salamat sa inyong pagpapanukala ng masaganang handog.
Ni Elizita Da Silva
Mga Tip sa Kwento

 Hilingin sa isang babae na ibahagi ang kwento na parang sariling karaanasan.
 Bigkasin ang Timor-Leste nanag:TEE-mohr LEHSH-tay.
 Ang larawan ay ipinakikita si Elizita kasama ang kanyang asawang si Reinaldo.
 Kuhanin ang Kalatas ng Misyon at ang Mabilisang mga Katotohanan mula sa Southern
Go” ng Iglesya ng Seventh-day Adventist sa estratehikong plano: Paglagong Espiritwal
Layunin Bilang 5, “Upang alagaan ang mga indibidwal at mga sambahayan tungo sa
mga buhay na puspos ng espiritu.” Ang pagpapatatayo ng dormitoryo sa Timor-Leste
Adventist International School ay makakatulong sa pagsasakatuparan ng Layunin ng
Misyon Bilang 4, “Upang palakasin ang mga Institusyon ng Seventh-day Adventist sa
estratehikong plano sa IWillGo2020.org.

 Ang East Timor ay naging malayang bansa, Timor-Leste, noong 2002. Bagama’t ang mga
karahasan at kaguluhan ay winasak ang karamihan sa mga imprastraktura ng bansa, ito
ngayon ay unti unti nang muling itinatayo.
 Malaking bahagi ng Timor-Leste ay kabundukan at tuyo ang mga bulubunduking bahagi
na may mga tanim na mga puno ng sandalwood, at sa mababang lugar ay matatagpuan
ang mga puno ng mga niyog at mga puno ng eucalyptus. Kasama sa kaniilang yamang
gubat ay civet na mga pusa, mga buwaya, usa, mga unggoy, at mga ahas, ganoon din
ang mga marsupials na tinatawag na cuscuses.
 Ang opisyal na pangalan ng Timor-Leste ay Democratic Republic ng Timor-Leste, at ito
ay semi-presidential na republika. Ang kapitall ay Dili.
Ika-pitong Sabado Ika-12 ng Pebrero

TIMOR-LESTE
Pagsubok kay Tina

Tina Alves, 39
Ang pera ay mahigpit para kay Tina, sa kanyang asawa, at sa kanilang apat na mga anak
sa Timor-Leste. Si Tina ay nagtatrabaho bilang isang accountant at taga tanggap ng mga
panauhin, ang kanyang asawa ay isang mekaniko. Ganoon pa man ay napagkakasya nila ang
kanilang kita upang mapag-aral ang kanilang anak na lalaki na nangangasera sa paaralan ng
Adventist, isang kalapit-bansa sa Indonesia. Walang mataas na paaralan ng Adventist sa Timor-
Leste.
Napakamahal ng tuition fee ng kanilang anak, kaya sina Tina at ang asawa niya ay
nahuhuli sa pagbabayad lalo na kapag nagpatong patong ang kanilang mga bayarin kapag may
mga hindi inaasahang gastos kung may namatay sa pamilya at krisis ng iba pangkamag-anak na
nakatira sa kanila.
Si Tina ay naging desperado. Siya ay nag-aplay ng trabaho sa isang taniman ng
strawberry sa Australia. Pinaalalahanan siya ng mga kapatid sa igleya na siya ay may isang-
taong-gulang na anak, ngunit siya ay determinado na magtrabaho bilang isang manggagawa
kung panahon lang ng strawberry sa Australia. Siya ay umasa na makakabayad ng mga utang at
makakauwi na may naipong pera pagkaraan ng anim na buwan.
Si Tina ay pumunta na upang magtrabaho sa isang taniman sa Tasmania. Noong unang
linggo niya sa trabaho, ang superbisor ay nagpahayag na doble ang bayad sa magtatrabaho sa
mga araw ng Sabado. Isang Sabado ng umaga, ang kasama niya sa silid na taga Timor-Leste rin
ay umalis patungong taniman ng strawberry. Si Tina, ay naiwan a kaniyang silid.
Sa loob ng dalawang buwan siya ay sumasamba kung araw ng Sabbath sa kaniyang
silid. Ngunit isang araw ng Sabbbath ay nagpasiya siyang hanapin ang bahay-sambahan sa
pinakamalapit na siyudad, sa Launceston. Hindi siya pamilyar sa siyudad kaya’t siya ay naligaw.
Bawat bagay ay di tulad sa Timor-Leste. Walang tao kahit isa sa karsada, kahit na mga bata.
Siya ay nag-alala na, at kanyang sinikap na hanapin ang daan pabalik sa taniman.
Pakaraan nang dalawang oras na paglalakad ay nakakita siya ng isang lalaki na naglilinis ng
kanyang bakuran.
“Magandang umaga, sir. Maaari mo ba akong tulungan? Saan ang istasyon ng bus?”
“Saan ka ba galing at saan ka pupunta” ang tanong ng lalaki.
“Ako ay taga Timor-Leste, at gusto kong pumunta sa bahay-sambahan ng Adventist,”
ang sabi niya.
“Oh! Ang aking asawa ay Adventist, ngunit hindi siya sasamba ngayon. Pero may kilala
ako na iba pang mga kaanib.”Ang sagotng lalaki.
Sinamahan ng lalaki si Tina sa bahay ng isa pang kaanib at simula noon ay nagsimula na
siyang pumunta sa bahay-sambahan tuwing Sabbath.
Mainit siyang tinanggap ng mga kapatid at inambunan siya ng mga kaanib ng iglesya ng
mga pagkain, mga damit, at mga suplay na pangkusina. Ang kaniyang kakwarto at iba pang mga
kasamahan sa trabaho ay nagagalit nang makita nilang siya ay gabi nang dumarating ng
bahay kung mga Sabado ng gabi na ang kaniyang mga bisig ay umaapaw sa mga regalo.
“Ano ba talaga ang dahilan nang pagpunta mo rito, ha?” ang tanong ng isang kasamahan
niya.
“Ako ay nagpunta rito para kumita ng pera,” ang sabi niya.
“Ganoon pala, e, bakit ayaw mong magtrabaho kung araw ng Sabado? Alam mong
doble ang bayad sa atin kung Sabado,” sabi ng isa pa.
“Ikaw ay parang naglalaro lang,” sabi ng pangatlo.
Nlungkot si Tina sa mga maling akusasyon. “Ako ay mayroong anim na araw sa isang
linggo para kumita ng pera at isang araw lamang para sa Dios,” wika niya. “Alam ko na ang
aking Dios ay magbibigay kahit na hindi ako tumanggap ng dobleng sahod.”
Ang mga kasamahan kong mga manggagawa ay ipinilit sa superbisor ng taniman na ako
ay pwersahi na gumawa kung mga araw ng Sabado. Sinabi ni Tina sa superbisor na noon pa sa
interbiyu sa kanya ng may–ari na siya ay isang Seventh-day Adventist at hindi
makakapagtrabaho kung mga araw ng Sabado. Sinagot siya ng may-ari na ang Australia ay
isang malayang bansa na ang mga tao ay maaaring mangilin at sumamba sa kung anomang
araw ang kanilang pinili. “Ikinalulungkot ko, ngunit kahit anong mangyari sa akin, ako ay hindi
magtatrabaho kung Sabado. Maaari mo akong pauwiin sa Timor-Leste,” ang sagot ni Tina sa
superbisor.
Si Tina ay pinayagan na Sabado ang day off niya. Sa paglipas ng panahon, mga apat o
lima pang mga kasama niya sa trabaho ang nagpakita ng interes sa kanyang pananampalataya,
at sila as pumunta sa bahay-sambahan kung araw ng Sabado kasama niya.
Sa pagtatapos ng anim na buwan, si Tina nanggilalas kung tama ang ginawa niyang
pasya o desisyon. Ang perang kinita niya sa trabaho ay halos kulang pang pambayad ng utang
sa paaralan. Ngunit nang siya ay umuwi na sa Timor-Leste, may pera siyang higit pa sa kinita ng
mga kaibigan niyang nagsipagtrabaho kung mga araw ng Sabado. Anong nangyari?
Sa huling Sabbath niya sa Australia, ang mga kaanib ay binigyan siya ng mga regalong
pabaon sa kanyang pag-uwi, isang patas ng mga embelop. Sa silid-liguan ng bahay-sambahan,
binuksan ni Tina ang mga embelop at nakita niya ang pera. . . mga perang higit pa sa dapat ay
kinita niya kung siya ay nagtrabaho para sa dobleng sweldo tuwing Sabado.
Maraming luha ang tumulo habang siya ay nanikluhod sa silid-paliguan. “Salamat po,
Panginoon, sa kagilagilalas na pagpapalang ito,” ang kaniyang panalangin.“ Ito ay tunay na
kagilagilalas. Hindi ko inaasahan na makatanggap ng ganitong uri ng pagpapala na hindi ko
pinagtrabahuhan.
Ngunit ang Dios ang inihanda ng bawat bagay para sa akin. Katulad lang ito ng sinabi ni
Hesus sa Lukas 18:27. “Ang mga bagay na hindi magagawa ng mga tao ay magagawa ng Dios’”.

Bahagi ng Ika-13 Sabadong handog, anim na taon na ang nakaraan, ay itinulong na

mabuksan ang kauna-unahang paaralan ng Seventh-day Adventist kung saan ang mga anak ni
Tina ay nagsisipag-aral, sa Timor-Leste. Bahagi ng handog sa tremestreng ito ay itutulong sa
pagpapatayo ng isang dormitoryo ng paaralan. Salamat sa inyong pagpapanukala ng
masaganang handog.
Ni Raymond House
Mga Tip sa Kwento

 Ang larawan ay ipinakikita si Tina kasama ang kanyang asawa at bunsong anak.
 Hilingin sa isang babae na isalaysay ito na parang sariling karanasan.
 Bigkasin aang Launceston nang:LON-ses-tin.
 Kumuha ng mga larawan sa Facebook: bit.ly/fb-mq.
Go” ng Iglesya ng Seventh-day Adventist, sa estratehikong panukala: Paglagong
Espiritwal Layunin Bilang 5, “Upang alagaan ang mga indibidwal at mga pamilya tungo
sa mga buhay na puspos ng espiritu.” Ang pagpapatatayo ng dormitoryo sa Timor-Leste
Adventist International School ay makakatulong sa pagsasakatuparan ng Layunin ng
Misyon Bilang 4, “Upang palakasin ang mga Institusyon ng Seventh-day Adventist sa
estratehikong pnukala sa IWillGo2020.org.
Ika-walong Sabado Ika-19 ng Pebrero
TIMOR-LESTE
Himalang Bus
Zelindo Joao Lay, 42
Si Zelindo, 42-taong-gulang at may-ari ng isang shop sa Timor-Leste, ay nanalangin sa

Dios para sa isang no-smoking bus sa isla ng Indian Ocean.
“Panginoon, ako po ay tumigil na sa paninigarilyo, pag-inom ng alak, at pagkain ng
maruruming mga pagkain. Hindi na rin po ako nagbebenta ng sigarilyo, ng alak, ng kape, o ng
tsaa man. Ngunit may mga taong sige pa rin sa paninigarilyo at sa pag-nom ng alak. Please,
tulungan Mo po ako. Ako po ay nagnanais na makabili ng isang no-smoking bus upang ang
mga tao ay makapaglakbay nang walang usok,”ang panalangin ni Zelindo.
Kinontak ni Zelindo ang kanyang kapatid na babae sa Indonesia sa Siyudad ng Surabaya
upang hingan siya ng mga presyo ng bus. Sa sagot ng kanyang kapatid, ang mga bus ay
karaniwang nagkakahalaga ng U.S.$35,000 ngunit siya ay nakakita ng isang bus na on sale sa
halagang $31,500.
Sabik si Zelindo na sinabi sa kanyang kapatid na lalaki, si Fernando, ang tungkol sa bus,
at si Fernando ay nag-alok na tumulong ng halagang $10,000.
Kailangan ni Zelindo na magbigay ng deposito na $15,000, kaya kanyang inilipat ang
halagang iyon mula sa kanyang ipon sa bangko. Pagkaraan ng tatlong buwan, siya ay nagpadala
uli ng $6,500.
Siya ay nagpanukala na gamitin ang galing sa kapatid niyang si Fernando na $10,000
upang mabayaran ang natitira pang halaga kapag dumating na sa Dili, kapital ng Timor-Leste,
ang bus sakay ng barko.
Isang Linggo nang umaga, si Zelindo ay nakatanggap ng tawag sa telepono na ang bus ay
dumating na sa daungan at maaari na niya itong kunin sa susunod na araw. Kailangang dala na
niya ang $10,000. Siya ay hindi nag-alala dahil nangko si Fernando ng tulong na pera.
Nang gabing iyon, si Zelindo at ang kaniyang asawa ay binilang kung magkano ang kinita
ng kanilang shop ng nakaraang isang linggo. Datirati, ang kinikita ng shop ay $10,000 hanggang
$13,000, ngunit sa panahong ito ang bilang nila ay $28,000.
Si Zelindo at ang kanyang asawa ay nagtinginan. “Ano ba ang nangyayari?” ang tanong
ni Zelindo. Kinaumagahan, si Zelindo ay nagpunta sa kanyang kapatid upang kuhanin na ag
ipinangako nitong pera. Ngunit ang sabi ni Fernando, “Akin sanang tatawagan ka, nakalimutan
ko lamang. Akin sanang sasabihin sa iyo na hindi kita matutulungan sa $10,000.”
Si Zelindo ay ngumiti. Siya ay masaya sa pagkatanto na ang Dios natulungan na siya.
Siya ay may sapat na pera galing sa kanyang shop upang mabayaran ang bus.
Ang bus, na pinangalanan na Salvation, ay naging bantog kahit sa kabila pa ng isla at
higit pa itong naging popular sa mga babaeng nagdadalang tao at mgaa ina na may kasamang
mga bata. Hindi lang paninigarilyo ang ipinagbabawal, mayroon itong pinatutugtog na musikang
pagsamba habang ito ay bumibyahe sa bawat mga bayan. Isang malaking pananda sa gilid ng
bus ang naghahayag ng pabalita ng tatlong anghel ng Apokalipsis 14 na si hesus ay darating na.
“Ang mga tao ay mahal ang bus. Mahal nila ito sapagkat wala kahit isa ang
pinahihintulutang manigarilyo,” ang sabi ni Zelindo.
Kahit ang mga pulis ay iniendorso ito. Isang araw ay isang kaanib ng iglesya ang
ttumawag kay Zelindo mula sa Syudad ng Bacau, pangalawa sa malalaking syudad ng Timor-
Leste, upang sabihin na may pulis na pumunta sa pangunahing terminal ng bus at sinabihan ang
mga drayber na, “Kayo ay magsitulad sa Salvation bus na ito. Hindi nila pinapayagan ang
sinoman na manigarilyo sa bus. Sundin sana ninyo ang kaniyang halimbawa.”
Hiniling ng mga tao kay Zelindo na palawakin pa ang paglilingkod ng kaniyang bus sa iba
pang mga distrito. Si Zelindo ay sinagot sila na siya ay nananalangin pa sa Panginoon ng tulong
upang makabili pa ng pangalawang bus
Sa pamamagitan ng impluwensya ni Zelindo, limang mga tao ang inihahanda na para sa
bautismo.
Ang sabi ni Zelindo, “Ang Dios ay pinapagpapala ang aking bisnes. Akin Siyang pinupuri
na sa pamamagitan ng bus at mga shop ay naaakay ang mga tao sa Kanya.” 
Bahagi ng 2015 na Ika-13 Sabadong handog, ay itinulong sa pagpapatayo ng

kaunaunahang paaralan ng Seventh-day Adventist sa Dili ang kapital ng Timor-Leste. Bahagi ng
Thirteenth Sabbath Offering sa tremestreng ito ay itutulong sa pagpapatayo ng dormitoryo ng
paaralan. Nasa halos 700 mga Adventist ang naninirahan sa isla na may 1.3 milyong mga tao,
at ang paaralan — at ang bus ni Zelindo — ay may malaking bahaging ginagampanan sa
pagbabahagi tungkol kay Hesus.
Ni Andrew McChesney
Mga Tip sa Kwento

 Bigkasin ang Zelindo nang: ZE-lind-o.
 Kuhanin ang Kalatas ng Misyon at Mabilisang mga Katotohananmula sa Southern Asia-
Go” ng Seventh-day Adventist Church,sa estratehikong panukala: Layunin ng Misyon
Bilang 1, “Upang buhayin ang konsepto ng pangbuong mundong misyon at sakripisyo
para sa misyon bilang bahagi ng buhay na isinasangkot hindi lamang ang mga pastor
kundi bawat kaanib ng iglesya, bata o matanda man, sa kagalakan ng pagsaksi para kay
Kristo at maging mga disipulo”; Layunun ng Misyon Bilang 2, “Upang palakasin at pag-
iba-ibahin ang Adventist outreach … sa mga hindi maabot at mga hindi naaabot na
pulutong ng mga tao”; at Paglagong Espiritwal Layunin Bilang 5, “Upang alagaan ang
mga indibidwal at mga sambahayan tungo sa mga buhay na puspos ng espiritu.” Ang
pagpapatatayo ng dormitoryo sa Timor-Leste Adventist International School ay
makakatulong sa pagsasakatuparan ng Layunin ng Misyon Bilang 4, “Upang palakasin
ang mga Institusyon ng Seventh-day Adventist sa pagtataguyod ng kalayaan, kabuoang
kalusugan, at pag-asa sa pamamagitan ni Hesus, at sa pagsasauli ng nawalang larawan
ng Dios sa tao.” Alamin ang marami pa tungkol sa estratehikong panukala sa
IWillGo2020.org.

 Ang Timor-Leste ay sinasakop ang kalahating silangang bahagi ng isla ng Timor, isang
lugar na kung tawagin at Oecusse (sa Hilagang Kanluran ng baybayin ng Timor), at
dalawang maliit na isla, ang Atauro at Jaco. Ang kanlurang bahagi ng isla ay bahagi na ng
Indonesia. Ang kabuuang sukat ng Timor-Leste ay 5,743 milya kwadrado (14,874 square
kilometers).
Ika-siyam na Sabado Ika-26 ng Pebrero

LAOS
Inusig Dahil sa Pananampalataya

Kina, 14
Si Kina, hapong-hapo at pinagpapawisan, ay patakbong umakyat sa bahay ng pastor ng

Seventh-day Adventist sa nayon ng Laos at papukpok na kinatok ang pinto. Ang 14-na-taong-
gulang na batang babae ay nagawang kalagin ang mga lubid na ginamit ng kanyang mga
magulang na panggapos sa kanyang mga kamay
Si Kina ay binugbog ng kanyang mga magulang, at ang kanyang kuya ay sinuntok siya sa
mukha at sinipa pa siya.
Ang nagawa niyang krimen?
Ang buhay ng batang babae ay nabaliktad nang siya ay magpasiya na magpabautismo
kay Hesukristo at umanib sa Iglesya ng Seventh-day Adventist.
Ang kanyang minsan ay mapagmahal at makalinga na mga magulang ay nagalit sa kaniya
at nagsimula nang siya ay bugbugin sa kanilang pagtatangka na pilitin siyang bumalik sa
kanilang tradisyonal na relihiyon.
Ngunit si Kina ay tumayong may paninindigan at tumangging isuko ang kaniyang
pananampalataya. Ang kaniyang kalmadong katapangan sa pagharap sa mga pagdurusa ay
kahangahanga. Ang kanyang mga bagong kaibigang mga Adventist ay hindi nag-alok ng espesyal
na mga pribilehiyo.
Sila ay isa lamang maliit na pulutong ng mananampalataya, na karamihan ay mga
babae, na binubuo ng mga mahihirap na magsasaka, mga hardinero, at mga manggagawa na
nakikipagbaka na pagkasyahin ang mga kinikita.
Maaaring si Kina ay nakilos ng kanilang pagmamahal. Maaari ring, si Hesus, sa
pamamagitan ng Banal na Espiritu ay pinagpala siya ng panloob na kapayapaan at pag-asa na
nagbigay sa kanya ng lakas upang makatayong matatag laban sa pamimilit at pag-uusig mula sa
kaniyang kadugo at sariling laman. May bagay tungkol kay Hesus ang tumatak nang madiin sa
kanya kayat handa siya na mawala ang lahat para kay Hesus.
Ngunit hanggang kailan tatagalan ang mga ito ng batang babae? Hanggang kailan niya
tatagalan ang mga pambubugbog at pang-aabuso mula sa kamay ng kanyang mga magulang at
kuya? Saan siya makakakita ng tulong at kanlungan?
Si Kina ay walang alam na maaaring puntahan at takot naman siyang umuwi sa kanilang
tahanan. Siya ay hindi maaaring pumunta sa iba niyang mga kamag-anak upang humingi ng
tulong sapagkat sila man ay iniisip na isuko na lang niya ang kaniyang pananamapalataya kay
Hesus at bumalk sa animismo. Siya ay hindi rin makapunta sa mga otoridad dahil ang hepe sa
nayon ay isa ring kamag-anak at iniisip rin na siya, bilang isang anak, ay dapat sumunod sa mga
magulang sa lahat ng bagay.
Ang pagsunod sa mga magulang ay isang mabuti at makabuluhang bagay na gawin. Ito
ay isang normal na bagay gawain sa Laos at maging sa Biblia.
Ang Efeso 6:1 ay nagsasabi na, “Mga anak, sunndin ninyo ang inyong mga magulang sa
Panginoon, sapagkat ito’y matuwid.” Ngunit ano ang hangganan na ang anak ay dapat sumunod
sa magulang?
Sapagkat ang kanyang katawan ay natatakpan na ng mga pangit at itim at asul na mga
pasa si Kina ay tumakbo sa tahanan ng pastor. Ngunit hindi siya maaaring magtagal ng tira
doon.
Ang pastor ay pinagmadaliang papuntahin siya sa isa sa mga mapagkakatiwalaang
kamag-anak bago siya matunton ng kanyang mga magulang sa bahay ng pastor.
Limang araw na ang lumipas at si Kina ay nagtatago pa rin sa kanyang mga magulang.
Siya ay hindi makauwi sa kanila. Siya ay natatakot na bumalik sa kanilang bahay sapagkat ang
bawat isang kaanib ng sambahayan ay binugbog siya nang maraming beses.
Isang beses, kumuha ang kanyang ama ng baril at isang malakas na putok ang dumaan
sa ibabaw ng kanyang ulo. Bagaman at marami na siyang pasa sa katawan ang epekto ng mga
pananakot at bugbog sa utak ni Kina ay nanatiling hindi malinaw.
Manalangin tayo para kay Kina. Ating ipanalangin na siya ay magkaroon ng lakas na
batahin ang lahat ng mga pagpapahirap sa kanya ng kanyang pamilya. Atin ding ipanalangin
ang proteksyon ng mga anghel ng Panginoon na siya ay maligtas sa lahat ng matinding pinsala.
Manalangin tayo para sa kanyang mga magulang at para sa ibang kaanib ng sambahayan, na
ang kanilang mga puso ay lalambot at kanilang makikita ang liwanag ng ebanghelyo, o kaya ay
papayagan nila ang kanilang anak na magkaroon ng kalayaan na sundin ang kanyang
konsiyensya. Ipanalangin din natin na ang mga kaanib ng iglesya ay magawa ng paraan na
makatakas ang batang babaeng ito. Maaaring siya ay makakuha ng pasaporte at makapag-aral
sa isang paaralang Adventist sa labas ng bansa na sa paaralan siya maaaring mangasera.
Manalangin tayo para sa karunugan upang ang mga kaanib ng iglesya ay maaaring hawakan
ang kalunos-lunos na kalagayang ito nang may karunungan. 
Bahagi ng Ika-13 Sabadong handog sa tremestreng ito ay itutulong sa pagbubukas ng

paaralan kung saan ang mga babaeng gustong mag-aral tulad ni Kina ay maaaring pumunta sa
Laos. Salamat sa inyong mga handog sa misyon na itinutulong sa pagpapalaganap ng
ebanghelyo sa buong mundo.
Ni Andrew McChesney
Mga Tip sa Kwento
 Ang Kina ay isang pseudonym at di tunay na pangalan.
 Ang kwento ng misyong ito ay naglalarawan ng sumusunod na mga sangkap ng
estratehikong plano ng “I Will Go” ng Seventh-day Adventist Church:Layunun ng
Misyon Bilang 2, “Upang palakasin at pag-iba-ibahin ang Adventist outreach … sa mga
hindi maabot at mga hindi naaabot na pulutong ng mga tao at sa mga hindi Kristiyanong
relihiyon”; Layunin ng Misyon Bilang 3,”Upang magawa na ang mga binubuong mga
hanguang mga kagamitan para sa misyon para sa mga hindi Kristiyanong mga relihiyon
at sistema ng paniniwala ay mabigyan ng prayoridad”; at ang Layunin ng Misyon Bilang
4, “Upang palakasin ang mga Institusyon ng Seventh-day Adventist sa pagtataguyod ng
kalayaan, kabuoang kalusugan, at pag-asa sa pamamagitan ni Hesus, at sa pagsasauli ng
nawalang larawan ng Dios sa tao.” Alamin ang marami pa sa IWillGo2020.org.
Kalatas ng Misyon
 Ang teritoryo ng Laos ay bahagi pa ng Southeast Asia Union Mission sa Southern Asia-
Pacific Division. Ang unang Seventh-day Adventist misyon station ay binuksan ni Richard
C. Hall at ng kanyang pamilya noong 1957 sa Nam Tha, sa isa sa mga lalawigan ng
hilagang kanluran. Pagkalipas ng maikling panahon, sina Nai Mun Lansri at Abel Pangan
at kanyang asawa ay sumama sa kanila, at noong 1961 ay isang iglesya na may 44 na
mga kaanib, karamihan ay mga nasa pulutong ng mga taong Maeo, ang inorganisa.
Noong 1962, lahat ng mga personnel ng misyon ay inilikas mula sa Laos dahil sa gyera.
Di nagtagal pagkaalis ng mga misyoneo, ang mga pwersa ng military ay pininsala ang
Nam Tha, at ang mga gusali ng misyon ay kanilang winasak.
 Ang Rehiyon ng Laos ay may 1,908 mga kaanib ng iglesya na sumasamba sa dalawang
iglesya at sa tatlong pulutong. Sa populasyong 7,242,000, ay mayroong 3,796 katao sa
bawat isang Seventh-day Adventist.
Ika-10 Sabado Ika-05 ng Marso

LAOS
Ang Biyuda ng Oudomxay

Sadua Lee, 33
Ayaw ni Sadua na lumipat sa kahilagaan ng Laos. Ang pastor ay naghain ng maraming
dahilan nang ang mga lider ng iglesya ay hinilingan siya na ibahagi ang ebanghelyo sa
Oudomxay, isa sa mga huling lalawigan ng Laos na walang Seventh-day Adventist. Ngunit sa
wakas, siya at ang kanyang asawa ay tinaggap din ang panawagan kaya’t, sila ay lumipat sa
kanilang uupahang bahay sa kalagitnaan ng taglamig.
Hindi ito ang tipical na tagyelo. Ang lokal na temperature ay bumaba pa nang mababa sa
nagyeyelo, sa kauna-unahang pagkakataon na naitala sa kasaysayan. Ang mga hayop at mga
halaman ay nangamatay.
Ang inuupahan nilang bahay ay walang laman, walang kama, walang ref, kahit mga
blangket. Bubong, dingding, at sahig lang ang nagsisilbing proteksyon mula sa nakakapanginig
na lamig o ginaw. Ang mga kapitbahay na nagsimpatya sa kanila ay nagdala ng makakapal na
mga kumot.
Ngunit ang klima ang pinakamaliit sa mga alalahanin ng mga taga Sadua. Hindi madali
ang magsimula ng gawain sa isang rehiyon kung saan ang mga tao ay kontra sa ebanghelyo. Sa
kauna-unahang pagkakataon, ang pastor at ang kanyang asawa ay kailangang sumamba na
walang kasamang mga kaanib. Sila ay nakadama ng kalungkutan, at ang kalungkutang ito ay
nauwi sa pagkasiphayo o pagkabigo. Hindi nila alam kung paano ibabahagi ang ebanghelyo.
Hindi nagtagal, ang mga otoridad ay nagbukas ng imbestigasyon sa kanilang pagdating.
Nauwi sa takot ang kanilang pagkabigo. Si Sadua ay tumawag sa lider ng iglesya upang humingi
ng tulong. Hindi alam ng lider kung ano ang kanyang imumungkahi maliban sa manalangin para
sa karunungan.
“Magsimula sa panalangin sa paglakad at hingin sa Panginoon na ipakita sa iyo kung
ano ang dapat mong gawin,” ang mungkahi ng lider.
Ganoon nga ang ginawa ni Pastor Lee. Siya ay naglakad sa paligid ng nayon nang
nanalangin. Siya a y lumuhod sa isang burol na natatanaw ang nayon at nanalangin.
Di nagtagaal siya ay nagsimulang magdalaw sa mga taga nayon kung Sabado ng hapon.
Sa mga pagdadalaw iyang iyon ay kanyang napag-alaman ang tungkol sa isang babae na
inaalihan ng masamang espiritu kaya’t kanyang pinuntahan. Tama nga, ang babae ay nakagapos
ng tanikala sa poste ng kanyang sariing bahay. Ang ina ng limang mga bata ay nakatanikala sa
poste sa loob ng dalawang buwan na walang saplot ang katawan, at wala sa katinuan ang pag-
iisip. Siya ay nabubuhay na parang aso. Napag-alaman ni Sadua na ang babae ay sinapian ng
masamang espiritu, sandaling panahon lang pagkamatay ng kanyang asawa.
Kanyang hiningi sa mga matatanda sa nayon ang pahintulot na ipanalangin ang biyuda.
Sila ay nagsipayag. Sila ay nagsikap na gamutin siya gamit ang lahat ng uri ng pagpapagaling,
ngunit walang naitulong ang mga iyon. Ipinatong ni Sadua ang kanyang kamay sa ulo ng biyuda
at nanalangin. Siya ay bumalik kinabukasan, at sa sunod na araw, at sa sunod pa upang ang
babae ay ipanalangin. Isang linggo ang nakaraan, at ang babae ay nagsimula nang kumain at
uminom nang normal lang at matino nang nakikipag-usap.
Isang araw, kanyang ibinigay ang kanyang puso kay Hesus, at ang mga masasamang
espiritu ay tuluyan na siyang iniwan. Sa wakas, ang pinuno ng ayon ay kinalaga na siya sa
pagkakagapos, at binigyan siya ng mga damit na maisusuot.
Ngunit ang mga kaanib ng sambahayan ay natakot na baka bumalik ang mga dimonyo,
kaya ang biyuda kasama ang kanyang limang mga anak ay lumipat sa tahanan ni Sadua
hanggang ang kanyang mga kamag-anak ay natiyak na siya ay ligtas nang umuwi sa kanyang
tahanan.
Makalipas ang pag-aaral ng Biblia, ang biyuda at ang kanyang dalawang panganay na
mga anak na mga teenager na, ay nabautismuhan sa Panginoon. Ang sambahayan ang isa sa
mga kauna-unahang Adventista sa lalawigan.
Ang balita tungkol sa ginawa ni Hesus sa biyuda ng Oudomxay ay nakarating sa
malalayo at malalapit na mga lugar. Maraming mga kanayon ni Sadua ang nagsirating upang
humingi ng tulong at pagpapagaling. Marami ang yinapos ang ebanghelyo at tinaggap si Hesus
na kanilang Tagapagligtas.
Sa kasalukuyan, ang biyuda ng Oudomxay ay nabubuhay sa pagtulong sa mga kapit-
bahay sa pagtatanim ng palay, kapalit ng bigas para sa kanyang pamilya. Siya ay walang sariling
lupa na mabubungkal, walang matatag na hanapbuhay, at may limang anak na pinakakain.
Ating ipanalangin ang biyuda at ang kanyang mga anak. Ipanalangin din natin ang mga
mahahalagang tao sa Laos. 
Bahagi ng Ika-13 Sabadong handog ay itutulong sa pagbubukas ng paaralan sa Laos.

Salamat sa inyong handog sa misyon na itutulong sa pagpapalaganap ng ebanghelyo sa buong
mundo.
Ni Andrew McChesney
Mga Tip sa Kwento

 Bigkasin ang Sadua nang: sad-OO-a.
 Bigkasin ang Oudomxay nang: OO-dom-SIGH.
 Alamin na si Pastor Sadua Lee, nakalarawan na nalalangin para sa nayon, ay nalugmok
sa kanser noong 2019, ngunit ang gawaing sinimulan niya sa Laos ay patuloy na
nagbubunga.
 Kuhnin ang Kalatas ng Misyon at ang Mabilisang mga Katotohanan mula sa Southern
 Ang kwento ng misyon ay inilalarawan ang mga sangkap ng Seventh-day Adventist
Church na “I Will Go” sa estratehikong plano; Layunin ng Misyon Bilang 2: “Upang
palakasin at pag-iba-ibahin ang Adventist outreach … sa mga hindi maabot at mga hindi
naaabot na mga pulutong ng mga tao at sa mga hindi Kristiyanong relihiyon.” Alamin
ang marami pa sa IWillGo2020.org.
Kalatas ng Misyon
 Ang gawain sa Laos ay mulinng nabuksan noong 1968 nang si A. G. Biton, isang
misyonerong Filipino, at ang kanyang sambahayan ay tinawag doon, ngunit noong
1975, dahil sa pagsulong ng mga Komunista sa Southeast Asia, lahat ng Adventist na
kontak sa Laos ay naputol hanggang 1984, nang ang hangganan kasama ang ay muling
nabuksan. Dalawang iglesya ay nakakapagpulong pa, sa kabila nang pagkakaputol nang
halos 10 taon.
 Ang bandila ng Laos ay bakla nang pahalang; ang pula ay sumasagisag sa dugo ng mga
taga Laos na nakipaglaban para sa kalayaan at pagsasarili, ang bughaw ay sumasagisag
sa kasaganaan at sa Ilog Mekong, at ang bilog na puti sa gitna ay pagpapakita ng
pitagan sa bandila ng Japan, sa pagpapalakas ng loob ng mga Lao sa kanilang kilusan
para sa kalayaan sa World War II.

THAILAND
Pagpapatawad sa Ina, Unang Bahagi

Charmaine Ku, 38
Nang isuko ko ang aking buhay kay Hesus, ay binagabag ng Banal na Espiritu ang puso
tungkol sa isang kasalanan na aking pinaglalabanan ng ilang taon na. Ang partikular na
kaslanang ito ay paglabag sa isa sa mga Sampung Utos: “Igalang mo ang iyong ama at ina . . .”
(Exodo 20:12).
Aking napagtanto na ang aking kasalanan ay panalangin ni David, “Siyasatin mo ako,O
Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang mga pag-iisip ko! At
tingnan mo kung may anumang lakad ng masama sa akin, at patnubayan mo ako sa daang
walang hanggan” (Mga Awit 139:23-24).
Maaaring ang kabagabagan ko ay nagsimula nnang sinimulan kong makipagkita sa sa
isang lalaki na hindi Kristiyano sa aking bansa sa Malaysia. Ayaw ni Ina ang aking boyfriend, at
ito ay hayag sa akin. Kung minsan ay hindi niya pinapansin ito kapag binati siya ng “hello.”
Waring umiikot ang kanyang mga mata sa tuwing makikita niya ang boyfriend ko. Ang mahigpit
na tensyong ito ay nagpatuloy sa loob ng walong taon nang pakikipagkita ko sa kanya.
Ko ay may katigasan ng ulo. Hindikoman langkinuha ang opinion ng aking ina bilang
konsiderasyon, at ako ay nasisiyahan na binibigyan siya ng kahirapan ng loob. Dumating sa
punto na bihira na akong umuwi maliban kung matutulog na lang dahil nga sa ayaw kong
magtagal sa bahay kasama ng aking ina.
Aking sinimulang manalangin sa Dios para sa kapatawaran, at hiningiko sa Dios na
tulungan akong ingatan ang Ika-limang Utos. Ngunit sa loob ng dalwang taon ako araw araw ay
bigo. Ako ay nanalngin sa umaga, at sa bawat sandali paglabas ko ng aking silid at magsimulang
kausapin si Ina, napupuno ako ng galit. Si Ina at ako ay hindi talaga magkasundo, at talagang
ako ay kanyang iniinis. Ako ay nanalangin nang nang mahigpit, ngunit ako ay nagsimulang lalo
pa siyang kainisan kahit ang tunog ng kanyang pagkatok sa akinng pinto upang sabihin sa akin
na ang pagkain ay handa na. Ako ay napakawalang galang na anak, at parang hindi ko na ito
kaya. Ako ay tumigil na makipag-usap kay Ina sa loob ng dalawang buwan.
Nang simulan niyang makipag-usap sa akin, hindi ko siya pinansin. Hindi ko alam kung
paano makipag-usap sa kanya. Pangitang-pangita na ako ay hindi na maaaring mapatawad siya.
Ako ay lalo pang nanalangin. Pinakinggan ako ng Dios sa pamamagitan ng Biblia.
Isang umaga, aking nabasa ang sinabi ni Jesus sa Mateo 6:14-15, “Sapagkat kung
pinatatawad ninyo ang mga tao sa kanilang mga kasalanan, patatawarin din naman kayo ng ng
inyong Ama na nasa langit. Ngunit kung hindi ninyo pinatatawad ang mga tao sa kanilang mga
kasalanan, hindi rin naman kayo patatawarin ng inyong Ama sa inyong mga kasalanan.” At
pagkatapos ay aking nabasa sa Paglapit Kay Kristo ni Ellen G. White,
“Ang pakikipagbaka laban sa sarili ay ang pinakamabigat na pakikibaka na
ipinagpunyagi. Ang pagsuko ng sarili, ipinasasakop ang lahat sa kalooban ng Dios, ay
nangangailangan ng pakikipagpunyagi; ngunit ang kaluluwa ay kailangang isuko ang sarili sa
Dios bago ito mabago tungo sa kabanalan” (p 43).
Aking napagtanto na ako ay nangungunyapit sa mapanganib na kasalanan. Kailangan
kong matutunan na patawari si Ina, ngunit hindi ko talaga magawa sapagkat hindi ko
magawang magpakumbaba at tanggapin na patawarin siya.
Ang Dios ay patuloy na gumagawa sa aking puso, at Kanya akong tinulungan na
kausaping muli si Ina. Purihin ang Dios. Iyon na ang simula.
Ngunit alam ko na mahaba pa ang tatakbuhin ko. Bagaman at kami ay nag-uusap, ang
aming pag-uusap ay kulang sa pag-ibig at pasensiya.
Sa aking karunungang pantao, aking maitatala ang marami pang mga dahilan kung bakit
siya ay karapatdapat na tratuhing may kagaspangan. Maraming beses, aking naisip na siya ay
kailangang maturuan ng leksyon sapagkat ang aming nasirang mag-inang relasyon ay hindi
lahat kasalanan ko.
Ako ay nanalangin para sa Banal na Espiritu na baguhin ako, ngunit ito ay hindi posible
na baguhin si Ina. Aking naalala ang isang sikat na sipi galing sa hindi kilalang manunulat, “Kung
minsan ang Dios ay hindi babaguhin ang iyong sitwasyon dahil ang gusto niyang baguhin ang
iyong puso.” Lumaki akong tinitiyak na gusto ng Dios na baguhin ako. Ngunit paano? 
Sa kasalukuyan, si Charmaine ay isa ng guro sa kindergarten sa Adventist International
Mission School sa Korat, Thailand. Bago siya maging guro sa paaralang ito, saw akas ay ginawa
niya ang pakikipagpayapa sa kanyang ina. Abangan ang susunod pa sa darating na Sabado.
Salamat sa inyong Ika-13 Sabadong handog, tatlong taon na ang nagdaan na itinulong
sa paaralan ni Charmaine, ang Adventist International Mission School, ay pinalawak sa pagiging
mataas na paaralan at para makapagpatayo ng mga silid-aralan at iba pang mga gusali sa
bagong kapiraso ng lupa.
Ni Charmaine Ku
Mga Tip sa Kwento

 Hilingin sa isang babae na ibahagi ang kwento na parang personal na karanaan.
 Kuhanin ang Kalatas ng Misyon at Mabilisang mg Katotohanan mula sa Southern Asia-
 Sa pamamagitan ng Banal na Espiritu na gumagabay sa buhay ni Charmaine, ang balita
ng misyong ito ay inilalarawan ang Banal na Espiritu sa estratehikong plano ng “I Will
Go” ng Seventh-day Adventist Church: “Upang bigyang katuturan ang pamamatnubay
ng Banal na Espiritu.” Ang paaralan ng misyon sa Thailand ay inilalarawan ang Layunin
ng Misyon Bilang 2, “Upang palakasin at pag-iba-ibahin ang Adventist outreach sa
malalaking mga siyudad, sa kabila ng 10/40 Window,sa mga hindi naabot at dimaabot
na gapulutong ng mga tao, at sa mga hindi Kristiyanong mga relihiyon.” Alamin ang
marami pa sa IWillGo2020.org.
Kalatas ng Misyon
 Ang unang Adventist na dumalaw sa Thailand ay si R. A. Caldwell, na isang kolpotor a
Bangkok ng ilang linggo sa pagtatapos ng 1906 o sa pagbubukas ng 1907. Mahigit na 10
taon ang nakaraaan, mga kolportor mula sa paaralan ng misyon sa Singapore, mga
nagsisigawa sa Bangkok na may mga aklat ng Intsik, ay nag-ulat na nakadiskubre sila ng
isang pulutong ng mga nagsisipangilin ng araw ng Sabbath. Ito ang naging simula ng
permanenteng misyon na itinatag noong 1919; Sina E. L.Longway, Forrest A. Pratt, at
Tan Thiam Tsua, na nagsitanggap ng mga turo ng sa China, ay nanatili sa Bangkok.
 Ang unang Thai na nahikayat ay isang kabataang lalaki na binautismuhan ni Forrest A.
Pratt noong 1925 at sa bandang huli ay naging assistant business manager ng Bangkok
Sanitarium and Hospital.

THAILAND
Pagpapatawad Kay Ina, Pangalawang Bahagi

Charmaine Ku, 38
Ang nakaraan: Pagkatapos na isuko ni Charmaine ang kanyang buhay kay Hesus sa
Malaysia, kanyang napagtanto nan a kailangan niyang igalang ang kanyang ina tulad ng
itinuturo sa Ikalimang Utos. Ngunit paano ?
Ako ay nanalangin nang taimtim sa loob ng dalawang mahabang mga taon tungkol sa
aking kasalanan, at kung minsan ay aking tinatanong ang Panginoon.
“O Panginoon, paano Mo po ako babaguhin?” ang aking panalangin. “Maaari po bang
Ikaw ay gumawa ng isang bagay!”
Dalawa saaking nakababbatang mga kapatid ay nagsiuwi sa Malaysia para sa isang
malaking pagtitipon ng aming sambahayan sa pagtatapos ng 2018. Ang aking kapatid na babae
at ang kanyang asawa ay dumating mula sa Estados Unidos, at ang batang kapatid ay dumating
din mula sa Thailand. Ito ay pambihirang okasyon na mangyayari sa aming buong sambahayan
na kami ay magkasam-sama sapagkat kami ay nabubuhay na magkakalayo.
Ang kapatid kong si Luther, na 11 taon ang bata sa akin, ay napansin ang hidwaan
naming ng aking Ina. Nang araw na siya ay pabalik na sa Thailand, siya ay nag-wan ng isang sulat
para sa akin sa aking aklat na pangdebosyon. Aking nakita ang sulat kinaumagahan. Ito ang sulat
ni Luther: Aking isinusulat ang liham na ito nang may mabigat na puso. Ako ay nagbibigay
pasalamat sa Dios na iyong natutunan ang maraming katotohanan na nagdala sa iyo ng
positibong pagbabago ng sa iyong buhay. Tunay na ito ay isang malaking kaligayahan na
makita ang aking ate na lumalakad sa landas ng ministeryo, isang bagay na aking
ipinagmamalaki at titingalain kapag titingnan kita. Kaluwalhatian at papuri sa Kanya!
Makatapos ang pananalangin at pagmumuni-muni ng aking makasalanan at hindi
perpektong kalagayan, nagawa kong makakuha ng ideya at lakas ng loob na sulatan ka mula
sa akingpuso hinggil sa iyong pakikitungo at relasyon sa ating Ina. Aking nauunawaan na ang
ating ay hindi parpekto. Siya ay hindi makatwiran kung minsan, kung minsan siya ay
nakakanerbiyos Magkayon pa man, siya ang Ina na ang sakdal at perpektong Dios ang
nagbigay upang mahalin, upang ituring nang may respeto, at upang sundin. Alam na alam ko
na an gating ina ay may kanyang mga pagkakamali, ngunit ang palagi niyang intension ay
tulad ng isang ina sa kanyang anak na kanyang iniingatan. Maaring wala tayong pribilehiyo na
lubusang maunawaan kung bakit niya ginagawa ang kanyang ginagawa. Ako ay natatakot na
hindi mo napapagtanto na iakaw ay may pabigla-bigla o mapusok na aksyon sa ating ina na
maaaring hindi makatwiran at nagpapakita ng mga bunga ng pagkayamot, pagkamakaako, at
pagmamatas. Akin ring ikinatatakot na maaaring ito ay maging matibay na isang katitisurang
bato para sa mga taong nasa paligid mo kung kanilang nakikita kung paano mo ituring at kung
paano ka makipag-usap sa ating ina.
Muli, aking isinusulat ito na may mabigat na puso, at may intentsyon na pagsabihan
ang aking ate na aking mahal at liningap. Maaring hindi ko naipahayag itong mabuti, ngunit
ako ay nagtitiwala at nananalangin na ang Banal na Espiritu ay personal na mangugusap sa
iyong puso at bibigyan ka ng espiritu ng pakikipagkasundo. Ingat ka.
Masaganang pagmamahalat panalangin,

Your baby brother.
Matapos ko basahin ang liham, ako ay tumangis nang mahigit na isang oras, nakikiusap
sa kapatawaran ng Dios at gayon din pinuri ko Siya sa pakikipag-usap sa akin sa pamamagitan
ng aking kapatid na lalaki. Samantalang ang makalaman kong sarili ay nais pa ring lapastanganin
ang aking ina, hindi ko na siya napagtaasan ng boses sapul ng araw na iyon.
Ang Dios ay sinagot ang aking mga panalangin! Tulad ng Kanyang ipinangako, “Bibigyan
ko sila ng isang puso, at lalagyan ko sila ng bagong espiritu. Aalisin ang batong puso sa kanilang
laman, at bibigyan ko sila ng pusong laman” (Ezekiel 11:19).
Ang nawasak kong relasyon sa aking Ina ay muling nabuo sa pamamagitan ng
kapangyarihan ng Banal na Espiritu. Aking pinupuri ang Dios para sa pagsasaayos ng aming
relasyon bago ako umalis ng naming tahanan. Anim na araw lamang matapos kong tanggapin
ang liham ng aking kapatid, ako ay lumipad na patungong kanlurang Malaysia upang dumalo sa
isang pagsasanay sa Biblia na inorgannisa ng iglesya.
Si Ina ay dinala na ako sa airport, at akin siyang binigyan ng isang mahigpit na yapos ng
pagpapaalam. Yaon ang unang yakap na aking ibinigay sa kanya sa loob ng mahigit na sampung
taon. Pagkatapos ng animna buwan, ako ay lumipat sa Thailand at sinimulan ang trabaho bilang
guro ng kindergarten sa Adventist International Mission School sa siyudad ng Korat.
Wala marahil ang sisisihin ako kung ako ay umalis ng aming tahanan na hindi inaayos
ang away naming mag-ina. Ngunit ang Dios ay hindi pahihintulutan na ang itinatago kong
kasalanan ay mamalagi.
Ang Dios, sa Kanyang sakdal na panahon, ay gumawa ng isang himala sa aking buhay at
pinahintulutan ang kasalanan kong ito na lubusang luminis bago ako lumipat sa Thailand. 
Salamat sa inyong Ika-13 Sabadong handog, tatlong taon na ang nakaraan na

nakatulong para sa mabilis ang pagpapalawak ng paaralan ni Charmaine, ang Adventist
International Mission School, na maging mataas na paaralan at makapagtayo ng isang complex
ng mga silid-aralan at iba pang mga gusali sa bagong lugar sa Korat. Salamat sa inyong mga
panalangin para sa mga batang mag-aaral at para kay Charmaine at iba pang mga guro.
Ni Charmaine Ku
Mga Tip sa Kwento

 Hilingin sa isang babae na ibahagi ito na parang personal na karanasan.
 Sa susunod na Sabado ay maririnig natin kung paanong ibinigay ni Charmaine ag
kanyang puso kay Hesus.
 Sa pamamagitan ng Banal na Espiritu na umaakay sa buhay ni Charmaine, ang kwento
ng misyong ito ay inilalarawan ang estratehikong panukala ng Banal na Espiritung
Layunin ng “I Will Go” ng Iglesya ng Seventh-day Adventist: “Upang mabigyang
katuturan sang-ayon sa pag-akay ng Banal na Spirit, ang paaralan ng misyon sa Thailand
ay inilalarawan ang Jayunin ng Misyon Bilang 2, “Upang palakasin at pag-iba-ibahin ang
Adventist outreach sa malalaking mga siyudad, sa kabila pa ng 10/40 Window … sa mga
hindi maabot at mga hindi naaabot na pulutong ng mga tao at sa mga hindi Kristiyanong
relihiyon.” Alamin ang marami pa sa IWillGo2020.org.
Ika-13 SABADO Ika-26 ng Marso

THAILAND
Huling Pagkakataon Para sa Dios

Charmaine Ku, 38
Aking hinamon ang Dios sa isang matapang na panalangin.

“Mahal na Dios, bibigyan po Kita ng isang huling pagkakayaon,” ang aking panalangin.
“Marami na akong napuntahang mga pagdiriwang sa simbahan sa nakaraan, ngunit wala kahit
isa ang nakapagpabago ng aking buhay. Ako ay palaging nahuhulog, kaya ano pang kwenta ang
pagbabago? Hindi ba higit na mabuti na manatili na lang sa kinahulugan kaysa bumangon at
sikaping bumalik sa dati nang paulit-ulit? Ako ay mayroong dalawang linggong bakasyon na
darating, at gusto kong umalis sa bahay. Kaya, ako ay pupunta sa paaralan ng pagsasanay sa
Biblia. Panginoon, ito po ang Iyong huling pagkakataon. Kung hindi po ito mangyayari, akin pong
ipinangangako sa Iyo na habang panahon Mo na po akong iwinala!”
Lumaki sa isang sambahayan ng Seventh-day Adventist sa Malaysia, ako ay palaging
sumasamba at nakikilahok sa mga paglilingkod na pagsamba sapul sa aking pagkabata.Subalit
wala akong nakitang kasayahan sa mga bagay na espiritwal. Nasiyahan akong makipagtagpo
ako sa hindi Kristiyanong lalaki sa loob ng walong taon. Nasiyahan na rin ako sa aking
magandang kinikita bilang isang guro sa musika sa isang internasyonal na paaralan. Subalit
kulang ako sa kapayapaan, kaya ako ay nanalangin at pumunta sa isang inorganisa ng iglesya na
paaralan sa Biblia.
Kami ay dalawang linggong pinag-aaralan ang santuaryo. Ako ay walang alam tungkol sa
santuaryo. Ako ay lumaking hindi nagbabasa ng Biblia, at ang pagpunta sa bahay-sambahan ay
isa lamang karaniwang kaugalian. Sinabi sa akin ng isang kaanib ng iglesya kung paano kumilos
bilang isang Adventista, kahit na wala naman akong personal na pakikipag-ugnayan sa God.
Sa paaralan ng Biblia, aking nabasa sa Ezekiel 37:4-5, na nagsasabing, “Muli Kanya akong
sinabihan, “Magsalita ka ng mga propesiya sa mga butong ito, at sabihin mo sakanila, “O
kayong mga tuyong buto, inyong pakinggan ang salita ng Panginoon! Ganito ang sabi ng
Panginoong Dios sa mga butong ito: aking papasukin ang hininga sa inyo, at kayo’y mabubuhay.
Ang panaginip tungkol sa mga tuyong buto ay nagturo sa akin na ang tunay na
pagpapanibagong-buhay ay maaari lang mangyari sa pamamagitan ng pakikinig sa Salita ng
Dios at presensya ng Kanyang hininga, na ang Banal na Espiritu. Kailangan ko ang isang
personal, direktang koneksyon sa God kasama ng mapanalangining buhay na palaging hinihiling
ang Banal na Espiritu.
Sa pag-aaral ng santwaryo, aking napag-laman ang tungkol sa sakripisyong pag-ibig ng
Dios. Akin ringnapag-alaman na Siya ay may kapangyarihan na patawarin ang lahat ng aking
mga kasalanan at ang kanyang masidhing hangarin ay mabuhay akong kasama Siya sa walang
hanggan.
Ang pag-ibig ng Dios ay lubusang sinakop lahat na aking kahungkagan at pagkasira ng
aking buhay. Aking ibinigay ang aking buhay kay Hesus, at Kanyang sinimulan ang gumawang
my tapang sa aking buhay.
May isang bagay na di inaasahang nangyari nang ako ay bumalik na sa aking trabaho
bilang guro ng musika sa mga batang 5 hanggang 6-na-taong-gulang. Sa paaralan, ako ay
inaasahang isasama ko sa mga leksyon sa musika ang mga makasanlibutang mga pagdiriwang
na kaugnay si Santa Claus, mga duwende, mga diwata o engkano, at mga bruha o
mangkukulam. Isang araw, sa aming leksyon sa pakikinig ay hiniling ko sa mga bata na
pagtugmain ang mga larawan at mga recorded na tunog na aking iparirinig sa kanila, mga
larawan tulad ng tik tak ng lumang relo ni lolo, pagaspas ng mga paniki, at ingay ng mga
kalansay sa isang pinagmumultuhang kastilyo.
Sa aking pagkagulat, ang dalawakong pinakamagagaling na mga eskwela, sina Ethan
and Lucas, ay ayaw makilahok. Sila ay nagtakip ng kanilang mg tainga samantalang aking
pinatutunog ang mga ingay na kanilang pakikinggan at sa bandang huli ay ayaw na ring sumali
sa pag-awit ng tungkol sa pinagmumultuhang kastilyo.
Pagkatapos ng klase ay aking tinanong ang dalawa. “Anong nangyari sa inyong dalawa sa
araw na ito? Bakit ayaw ninyong gawin ang sa inyo ay ipinagagawa?” Ang kailangan nilang
sagutin.
Si Ethan ay bumaling sa akin at nagsabing, “Ako ay isang Kristiyano. Hindi ko gustong
pakinggan yan.” At pagkatapos ay bumugso siya ng iyak. Si Lucas ay bumalimg din sa akin at
tumango ng mataimtim.
Isa iyon sa mga pinakamalaking pagsuwat o pagsumbat na aking tinanggap sa aking
buhay. Ang Dios ay nagsalita sa akin nang may kapangyarihan sa pamamagitan ng malilliit na
mga batang lalaking ito.
Ako ay napaisip, “Bakit ko tinuturuan ang mga batang ito ng tungkol sa bagay na
makadiyablo?”
Sa susunod na dalawang linggo ng aking bakasyon, ako ay bumalik sa paaralan ng Biblia,
kung saan ay aming pinag-aaralan ang tungkol sa kung paanong si Daniel at ang kanyang tatlong
mga kaibigan ay ipinasiya sa kanilang mga puso na maging tapat sa Dios bago kay Haring
Nebuchadnezzar. Aking naalala kung paanong sina Ethan at Lucas ay ipinasiya sa kanilang mga
puso na maging tapat sa Dios sa harap ko.
Aking naramdaman ang pagsumbat ng na nais ng Dios na iwanan kona ang aking
trabaho, ngunit hindi maaari kung sa sarili ko lang na lakas. Aking ibinahagi ang aking karanasan
sa lider n gaming paaralan sa Biblia.
“Ikaw ay mayroong makapangyarihang patotoo,” ang wika niya. “Nguit ang problema
ay wala diyang aksyon.” Sa oras ding iyon, ang dios ay nagsalita sa akin sa pamamagitan ng
aking pang-umagang debosyon. Aking binasa ang aklat ni Ellen White na Christ’s Object
Lessons, “Kapag ang panawagan ng Banal na Espiritu ay nakaaot na sa puso Holy Spirit come to
the heart, our only safety lies in responding to them without delay.
Kung dumating na ang panawagan, ‘Humayo ka at gumawa na sa Aking ubasan,’
huwag mong tanggihan ang panawagan. ‘Sa araw na ito kung iyong diringgin ang Aking tinig,
Hwag ninyong patigasin ang inyong mga puso.’ Hebreo 4:7. Mapanganib na ipagpaliban ang
pagsunod. Baka hindi mo na muling marinig ang panawagan” (p. 280).
Ang pusong lubusang ipinasakop ang puso sa Dios, aking nagawang makasulat ng isang
liham ng bung pagsang-ayon. Akoay muling umalik sa paaralan ng Bibiapara sa susunod na
limang buwan, subalit nag-iinit sa pakikipagpunyagi ang aking sarili laban sa kalooban ng Dios.
Ang aking trabaho ay may magandang balik ng kita, at hindi ko mailarawan ang aking
sarili na walang pera. Ang kagustuhan kong maging kontento sa aking sariling kinikita ay
nangyari na, at nakakita ako ng trabahong naghahandog ng higit pa sa dati kong trabaho.
Ngunit kailangang paminsan-minsan ay magtrabaho ako sa araw ng Sabbath.
Nang isangguni koi to sa pastor ngpaaralan sa Biblia, ay may katapangan niyang sinabi sa
akin na, “Katatapos mong makalabas sa iyong dating trabaho, ngayon gusto mo uling bumalik sa
isa pa?”
Kahit na anong laki ng pakikibaka, ang Dios ay higit na malaki, at hindi na Niya ako
pahihintulutang muling humarap sa tukso na maaaring hindi ko mapanagumpayan nang wala
ang tulong Niya. Sa huling sandali, ang Dios ay binuksan ang pintuang di ko inaasahan.
Ako ay inalok ng trabaho ng pagtuturo sa kindergarten ng Adventist International Mission
School sa Korat, Thailand.
Ako ay nagulat sa sorpresang ito ng Kanyang tamang panahon! Doon ko naalala ang
Kanyang mga salita, “Sapagkat ang Aking pag-iisip ay hindi ninyo mga pag-iisip, ni ang inyong
mga pamamaraan ay Aking mga pamamaraan, sabi ng Panginoon.” “Sapagkat kung paanong
ang langit ay higit na mataas kaysa lupa, gayon ang aking mga pamamaraan, ay higit na matas
kaysa inyong mga pamamaraan, at ang Aking mga pag-iisip kaysa inyong mga pag-iisip” (Isaias
55:8-9).
Ang Dios ay napakabuti, at Kanyang sinagot ang aking mga panalangin na
maipagpatuloy ang aking pagtuturo ng musika.
Pagkaaan ng dalawang taon, bilang isang guro sa kindergarten, ako ay naging direktor
ng musika sa departamento ng paaralan ng misyon. Ako kailanman ay hindi naging ganito
kapayapa o lipos ng saya. Nanaig ang Dios sa aking puso, at ngayon ay adhikain ko na
makapagdala ng mga nawaglit na mga kaluluwa sa kagandahan ng pag-ibig ng Dios. 
Salamat sa inyong Ika-13 Sabadong handog, tatlong taon na ang nakalipas, na itinulong
sa paaralan ni Charmaine, sa Adventist International Mission School, upang maplawak ito na
maging mataas na paaralan at upang makapagpatayo ng isang magkakasama o
magkakarugtong na mga silid-aralan at iba pang mga gusali sa bagong lugar sa Korat, Thailand.
Sa araw na ito ay ating lilikumin ang Thirteenth Sabbath Offering upang itulong sa
pagpapalaganap ng ebanghelyo a buong Southern Pacific-Asia Divisiono SSD. Salamat sa inyong
masaganang Thirteenth Sabbath Offering.
Ni Charmaine Ku
Mga Tip sa Kwento

 Babae na isalaysay ang kwento na parang personal na karanasan.
Pacific Division o SSD sa:bit.ly/ssd-2022.
 Sa buong panahon ng pamamatnubay ng Banal na Espiritu sa buhay ni Charmaine, ang
kwentong ito ng misyon ay inilalarawan ang Banal na Layunin ng “I Will Go” ng
Seventh-day Adventist Church sa kanyang estratehikong plano: “Upang mabigyang
katuturan sa pamamatnubay ng Banal na Espiritu.” Ang paaralan ng misyon sa Thailand
ay innilalarawan ang Layunin ng Misyon Bilang. 2, “Upang palakasin at pag-iba-ibahin
ang Adventist outreach sa malalking mga siyudad, sa kabila pa ng 10/40 Window … sa
mga hindi maabot at mga hindi naaabot na pulutong ng mga tao at sa mga hindi
Kristiyanong relihiyon.” Alamin ang marami pa sa IWillGo2020.org.

 Ang ibig sabihin ng Thailand ay “lupain ng mga malaya ” at nakilala bilang Siam
hanggang noong 1939. Ang Thailand ay siya lamang ang bansa sa Southeast Asian na
hindi nasakop at naging kolonya ng Europa. Noong 1932, isang rebolusyon ang naghatid
sa isang konstitusyonal na monarkiya, na kung saan ang hari ang pinuno ng bansa,
ngunit ang prime minister ay pinipili mula sa mga kaanib ng House of Representatives at
hinirang o itinalaga ng hari.
Mga Proyekto ng Ika-13 Sabadong Handog
The Thirteenth Sabbath Offering sa susunod na tremestre ay itutulong sa Southern

Africa-Indian
Ocean Division upang maitatag ang:
 Bahay-sambahan at mababang paaralan sa Belize, Angola
 Dormitoryo para sa mga estudyanteng lalaki sa Adventist University ng Angola,
Huambo, Angola
 Sentro para sa karahasang pangtahanan at counseling center, Lombe, Angola Sequele
elementary school, Luanda, Angola
 Community outreach and leadership development center at Mzuzu campus of Malawi
Adventist University, Malawi
 Better Living Center and FM radio station, Mayotte
Hanguang Kagamitan ng Lider
Siguraduhing nakuha ang libreng Mission Spotlight bideyo, na nagtatampok ng mga ulat
mula sa palibot ng Southern Asia-Pacific Division (SSD) at sa kabila pa nito. Kuhanin o stream
mula sa Adventist Mission website sa bit.ly/missionspotlight.
Online Information
Ang mga sumusunod ay mga mapagkukunan ng impormasyon na maaaring makatulong
sa paghahanda ng isang bahagi ng Sabbath School. Para sa marami pang impormasyon tungkol
sa mga kultura at kasaysayan ng itinatampok na mga bansa sa tremestreng ito, pumunta sa:
Websites
Laos: government website bit.ly/GovtLaos
Trip Advisor bit.ly/LaosTripAdv
Lonely Planet bit.ly/36iPEUP
Thailand: government website bit.ly/GovtThai

Amazing Thailand bit.ly/ThaiTourism
Indie Traveller bit.ly/ThaiIndie
Timor-Leste: government website bit.ly/GovtTimor

Wikitravel bit.ly/TLWikiTravel
Lonely Planet bit.ly/TLLonelyPlanet
Seventh-day Adventist
Southern Asia-Pacific Division bit.ly/SDA-SSD
Southeast Asia Union Mission bit.ly/SDA-SAUM
Laos Region bit.ly/SDA-LaosMiss
Thailand Mission bit.ly/SDA-ThaiMiss
AIIAS bit.ly/SDA-AIIAS
Asia-Pacific International University bit.ly/SDA-APIU
An offering goal device will help focus attention on world missions and increase weekly
mission giving. Determine a goal for your class’s weekly mission offering. Multiply it by 14,
allowing a double goal for the Thirteenth Sabbath Offering. Remind your Sabbath School
members that their regular weekly mission offerings will help the missionary work of the world
church and that one-quarter of the Thirteenth Sabbath Offering will go directly to the projects
in the Southern Asia-Pacific Division. On the twelfth Sabbath, report on mission giving during
the quarter. Encourage members to double or triple their normal mission giving on Thirteenth
Sabbath. Count the offering and record the amount given at the end of Sabbath School.
NKJV. Bible texts credited to NKJV are from the New King James Version ® Copyright © 1982 by
Thomas Nelson, Inc. Used by Permission. All rights reserved
Youth and Adult Mission
EDITORIAL
Andrew McChesney, Editor

Wendy Trim, Editorial Assistant
Emily Harding, Layout Editor
OFFICE OF ADVENTIST MISSION

Gary Krause, Director
Rick Kajiura, Communication Director
Jeff Scoggins, Program Director
COMMUNICATION TEAM
Andrew McChesney Editor, Mission
Laurie Falvo Editor, Mission 360
Kayla Ewert, Projects Manager
Ricky Oliveras, Video Producer
Caleb Haakenson, Video Produce
Special thanks to Raymond House (Timor-Leste), Saengsurin Phongchan (Thailand), and Wesley
Szamko (SSD).
Website: AdventistMission.org
Mission (ISSN 0190-4108) is produced and copyrighted © 2021 by the Office of Adventist
Mission, General Conference of Seventh-day Adventists, 12501 Old Columbia Pike, Silver Spring,
MD 20904, U.S.A.
First Quarter 2020

Volume 111, Number 1
ADVENTIST® and SEVENTH-DAY ADVENTIST® are the registered trademarks of the General
Conference of Seventh-day Adventists®.
Permission is granted to reproduce material from this quarterly for use in local Sabbath Schools
and children’s ministries programs.
Permission to reproduce any portion of this material for sale, publication in another periodical,
or other commercial use must be authorized in writing by the editor at the above address.
For subscription inquiries, e-mail Rebecca Hilde at rebecca.hilde@pacificpress.com or call 1-
800-545-2449 or 1-208-465-2527 Annual subscription rates per edition: domestic, U.S.$7.50;
international, U.S.$14.50. North American Division churches can receive a complimentary
subscription by contacting the above telephone numbers or e-mail address.
CENTRAL LUZON CONFERENCE “VIBRANT SABBATH SCHOOL”

A revised FORMAT for Sabbath School Classes
“The Sabbath-school should be one of the greatest instrumentalities, and the most effectual, in
bringing souls to Christ. Our Sabbath-school workers need to be especially imbued with the
Spirit of Christ.” TSS 20.1
“The Sabbath School is an important branch of the missionary work, not only because it gives to
young and old a knowledge of God’s Word, but because it awakens in them a love for its sacred
truths, and a desire to study them for themselves; above all, it teaches them to regulate their
lives by its holy teachings.” (Counsels on Sabbath School Work, pp. 10, 11)
FOCUS: The Sabbath School is an ideal environment for spiritual growth, relationship building
and mission impact. This Sabbath School framework takes members and visitors alike on an
exciting and intentional journey of becoming more like Jesus in every way.
A. Preparation
1. Discuss with the pastor and church board about using this revised model for a new Sabbath
School program and (SS) Care Group class.
2. After getting the approval of the church board, take two weeks to pray daily over this new SS
program and CG class direction.
3. NEW CLASS: Separate the newly baptized members and visitors. Assign a
leader to cater to their needs. Consider the spiritual condition of these people.
I. OPENING PROGRAM FORMAT: 8:30-9:00 AM

Time Minutes Activity Content
8:00-8:30 30 Family Time
8:30-8:34 4 Welcome The atmosphere of the group meeting should be friendly,
Remarks accommodating and conducive. Welcome everyone and recognize
or introduce visitors. Encourage every member to welcome those
who come to Sabbath School small group and Make sure visitors
feel included in the life of the group.
8:34-8:37 3 Opening Song
8:37-8:39 2 Opening Prayer Pray for wisdom on how to share the concept and for the
receptiveness of the members to embrace this new direction for
the class. The program & the brethren needs.
8:39-8:43 4 Special
Music/Song
CHRIST-CENTERED PROGRAM: 15 Minutes
8:43-8:53 10 Special Feature 1. First Sabbath – Stewardship

All are integrated2. Second Sabbath – WM & FAM
3. Third Sabbath – Evangelism, Nurturing, Discipleship &
Retention
4. Fourth Sabbath – other departments
5. Fifth Sabbath - AM
8:53-9:00 7 Mission Spotlight Video presentation, Dramatize & PPT
Note: NEW CLASS: Separate the newly baptized members and visitors. Assign a leader to cater to their needs.
Consider the spiritual condition of these people.
II. ADOPT MISSIONAL CG SABBATH SCHOOL MODEL 9:00-9:50 A.M.
9:00- 9:10 10 Care Group 1. Welcome- Welcome participants and new members. Introduce each
Leader’s Time other, and share the outlined structure of the lesson (This is useful when
starting a new class or for visitors).
2. Attendance- Check the Attendance of your Sabbath School Group.
3. Records Global Mission Report- record the global Mission Activities
reports of your group members.
4. Turn over to Care Coordinator
9:10-9:17 7 Care 1. Concern for absent members
Coordinator’s 2. Discuss group’s activities
Time 3. Calls for prayer request
4. Prayer Bands
1. ASSISTANCE – Anything practical we can do to help each other?
(Gardening, maintenance of a home, transporting people, visitation, etc.)
2. SOCIAL – What can we do as a group to celebrate together?
(Birthdays, anniversaries, Sabbath afternoon lunch, picnics, Sunday get-away,
public holidays, any opportunity to spend time getting to know each other.
Important thing to consider:

1. Use this time to identify activities, locations, dates and logistics.
2. Assign who will take charge of the activity.
9:17- 9:22 5 Share Testimonies and experiences for group members.

9:22-9:47 25 Sabbath The purpose of this segment is to:
Lesson Study
a. Connect spiritual lessons about to be explored with real life experiences
b. Encourage all participants to be engaged in the discussion. (Remember
that when a participant has shared at least once, it’s easier for him or her to
share, and more likely that person will continue to be engage in the rest of
the discussion). c. Set the tone for a group discussion rather than considering
it as a sermon or monologue.
The goal of Sabbath School lesson study is life transformation! Lead the
group’s lesson study from sharing of information (head knowledge) into life
application (heart knowledge).
Suggested Sabbath School Lesson Outline
Introduction
Step 1. Motivate: Why is this lesson important to me?
Step 2. Explore: What do I need to know from God’s Word?
Step 3. Apply: How can I apply to my life what I’ve learned from this week’s
lesson?
Step 4. Create: with God’s help, what can I do with I’ve learned from this
week’s lesson?
9:47-9:50 3 Closing Prayer End your Sabbath School activities with prayer.
RECOMMENDATIONS:
1. Look for opportunities to disciple group members:
2. Delegate or give chance for members to lead out discussion for the “Loving Others” segment.
3. Delegate or rotate leadership in activities as well.
4. Delegate or rotate members to teach and lead.
5. Coach or train members with regards to lesson preparation, leading an effective group discussion, and in
choosing another person to mentor.
6. Give a summary of the lesson.
7. Get feedback on the lesson or church experience during the Sabbath School.
8. Encourage personal preparation both spiritually and in relation to the Bible passage or theme to be discussed.
9. Group size: aim for 6-8 members as maximum.
10. When the group gets bigger, look for opportunities to divine the group by considering the geographic and
residential location.
Implementation evaluation should be done by Area on a quarterly basis to ascertain the right implementation of
the new format of Sabbath School Service.
Evaluate: Are the people’s lives transformed as a result of the Sabbath School service? Russell Burrill
commented, “Whatever we do on Sabbath must be for the purpose of building a relationship with God in
community with each other. All activities must be examined in light of this function.” Pray that the Sabbath
School service can be a meaningful experience for church attendees.
Note: Personal Ministry time (9:51-10:00 AM) shall be led by the PM leader, not by the SS
Superintendent.
Reference: CLC Excom voted action # 2021-126/ September 12, 2021
GUIDELINES IN PRESIDING ON WORSHIP SERVICES

Proper behavior inside the church—which includes, among others, dressing, speech and actions
—is decided by a very solemn factor, namely, the awareness and the reality that one is before
the presence of the Holy One.
For those who—because of their functions—stand before the congregation very often need
more keenly to exercise solemn decorum.
Church officers who preside over programs and services should act, speak, dress, move and
carry themselves in a way that would help evoke a spirit of reverence and create an
atmosphere conducive to worship.
Sophistication and refinement motivated merely by outward show should never govern any
one’s conduct inside the church—much more so with church officers.
Reverence should be the result of one’s meaningful relationship with God.

Presented below are some considerations to be observed in presiding over church
service/meetings.
I. PERSONALITY
A. Traits to be Developed
1. Sincerity 4. Friendliness
2. Tactfulness 5. Enthusiasm
3. Cheerfulness 6. Self-confidence
B. Dressing
1. Appropriate for the occasion and in harmony with Sabbath worship.

a. Avoid wearing the following clothes, if possible:
 Jeans & denim fabric
 T-shirts
 Sportswear
 Very low neckline dress
 Backless dress
 Slippers
 Rubber shoes
 Sleeveless dress
 High-slit skirts
 Mini skirts
 Hiking sandals
b. Suggested clothes for men

 Long-sleeved Barong Tagalog, the least should be short-sleeved polo barong;
 Long- and short-sleeved shirt with necktie;
 Suit (optional)
 Never roll up your sleeves
c. Suggested dress for ladies

 Length of dress should be below the knee
 Dress not of loud, vulgar colors, not see-through
 Sleeved dress with modest neckline
C. Hairstyle
1. Both men and ladies should avoid sporting heavy bangs falling on the forehead.
2. Men’s hair should not fall below the collar line.
3. Shaven head is discouraged.
4. Glaring ribbons or hair bands and hairpins should be avoided by ladies.
II. PREPARATIONS
A. Physical Set-up
1. Pulpit must be clean, tidy and presentable at all times.

2. Curtains, if there are any, should be neat and well kept.
3. Flowers and plants should modestly adorn the pulpit.
4. Lighting should be just right, not glaring nor dim.
5. Sound system should be working well.
6. Chairs should be comfortable and presentable.
B. Programs
1. Printed program or bulletin is preferred. If this is not feasible, a bulletin—located in

front—where the sequence and parts of the service/program are printed—should
be provided.
2. Content and Participants
a. Whatever is presented in the church is considered an act of worship. Everything,
therefore, that is presented in church, whether it be a song, prayer, sermon,
sermonette for children, mission emphasis, or even remarks—all these and each
of these should be thoroughly prepared.
b. The presiding leader, on a well-ahead-of-time and date, designates chosen
people to participate in a service or program. They are advised of the following:
i. What to say or what to do;
ii. They are guided as to what reference or resource materials they could use;
iii. They are informed as to how long they are to do their part;
iv. They are requested to use appropriate attire;
v. They are advised to be in church before the appointed time of program;
vi. The leader should appreciate the participation of any member.
c. The presiding leader should be conscious of the time. Long, dragging services
and programs invariably tire and bore people. The leader, therefore, should
consider seriously the following suggestions:
i. His plans his remarks, its contents, its length—and how he is going to say it;
ii. He rehearses what he is going to say;
iii. He must have an outline of what he is going to say. If necessary, he may even
have to write it down.
iv. He prays for his words that these become blessings for his hearers;
v. He prays for his participants;
vi. Musical numbers should be selected so that these would be appropriate and
not too long.
I. PULPIT MANNERS
The pulpit is considered—and rightly so—as a holy place. Nevertheless, this should not
depreciate the holiness of the other places of the entire church.
The awareness of the holiness of the pulpit should lead one into considering very carefully
his manners in this extraordinary place.
Reverence and awe to God are the compelling reasons for one to carefully observe
appropriate manners everywhere—especially in the pulpit.
Some basic matters to be considered:
1. Be on time.
2. Carry the Bible and follow along carefully in the Scriptures as they are used. This will be
an example to the flock, as well as for his personal edification.
3. Walk slowly and reverently.
4. Sit properly. While serving on the platform great care should be exerted regarding
proper posture. (Please refer to the sketches.)
5. Never cross your legs.
6. Don’t slouch.
7. Unless extremely necessary, avoid talking, whispering, and passing of notes to other
people.
8. Sleeping in the pulpit is a grievous misdemeanor.
9. Yawning is a sign of being tired and bored. It should not be done in the pulpit.
10. Reading any literature, including the Bible, while one is speaking, is discourteous, unless
it is a part of the sermon or presentation.
11. If a printed program is provided, don’t announce the parts of the program, except when
changes have been made. In such case, limit the announcement to the changes only.
12. Looking at your watch conspicuously is discourteous to the speaker.
13. Unless extremely needed, walking out or about should, by all means, be avoided.
14. Never leave the pulpit to listen to the speaker. It is discourteous and distracts the
attention of the speaker and the congregation.
15. Combing of hair is discourteous.
16. Blowing of one’s nose conspicuously is unwholesome.
17. Scratching any part of your body should be avoided.
18. Don’t put your hands in your pocket while speaking.
19. Don’t put your hands on your hips.
20. Don’t shout—speak loud enough to be heard.
II. HOW TO INTRODUCE GUESTS AND PARTICIPANTS
The “star” guest during any worship occasion is God. He alone – and not anyone – should
receive glory and honor. All else must be hidden behind the cross so that nothing of man’s
self may be seen.
A. Avoid the following mistakes:
1. Long introduction.
2. Reciting guest’s or speaker’s various positions held and his accomplishments.
3. Identifying yourself with the speaker.
4. Funny remarks about the guest or speaker.
5. Introduction before special music.
6. Not knowing his name and position.

7. “Our speaker is a very popular man, but for the sake of those who do not know him
yet . . .”
8. “Let us give the time to our speaker, but before he speaks let us listen first to . . .”
B. Suggested Introductions
1. “Pastor Jose dela Cruz, the Church Ministries Director of our mission, will deliver to
us God’s message. As he speaks to us, let us pray to God that Pastor dela Cruz will
become a divine instrument in the Lord’s hands.
2. “Pastor Daniel Salcedo, the Educational Director of our mission, is know by many as
a kind and efficient teacher, Let us pray for him as he ministers the Word of God for
us.”
3. “Pastor Robert Santos, our own district pastor, will once more serve us with God’s
message. As he does, let us pray that he be hidden behind the cross of Jesus.”
4. Introduce your speaker’s wife/husband or children during the period for welcoming
visitors. Do not introduce spouse during the time of introducing the speaker.
III. COMMON ERRONEOUS PULPIT EXPRESSIONS
A. “The program will go as printed (announced).”
Suggestion: “Let us pray that these participating brethren will bring glory to God’s
name and inspiration to us.”
B. “For our opening song, let us sing Number 5.”
Suggestion: “To open our service, let us sing hymn number 5, To God Be the Glory.
Hymn number 5 is our opening song.
C. “We welcome our visitors.”
Suggestion: “We welcome our friends and brethren who have come to worship God
with us.”
D. “We welcome the unbelievers in our midst.”
Suggestion: “We are happy to have in our midst our fellow Christian friend from the
Methodist Church (specify the church). We are inspired to have you with us.”
E. “We are happy to have non-SDAs in our midst today.”
Suggestion: “It is inspiring to have friends from the Roman Catholic Church worship
with us today. May you receive God’s special blessings as we worship Him together.”
F. “Let us patiently kneel as we seek the Lord in prayer.”
Suggestion: “Let us kneel as we pray.”
G. “Happy Sabbath day!” (This greeting is overused!)
Suggestion: “It is very inspiring to see all of you. As we worship God together, may we
be drawn close to each other and to Him who loves us very much.”
A. “Our deacons will now collect our tithes and offerings.”
Suggestion: “Let us now worship God through the ministry of giving. Our deacons will
now serve the congregation.” OR, “Our deacons will please receive our tithes and
offerings.”
B. “We shall be favored by a duet by Sisters dela Cruz and Santos.”
Suggestion: “Sisters dela Cruz and Santos will join their voices in a special song to
praise God.”
IV. ADDITIONAL POINTERS
A. Announcing Hymns. When announcing a hymn, the elder should say, “Let us sing hymn
number so-and-so,” never “Let us sing page so-and-so.” Page and hymn number are
usually different. It is appropriate to give the hymn title after the hymn number is
announced. For example, “Our closing hymn is hymn number 308, Wholly Thine, O Lord.
Number 308 is our opening hymn.”
B. Welcoming Visitors. Welcome visitors during the period of announcements. Be sincere

and brief.
C. Offerings. The offering appeal should be brief and timely. Clever or humorous stories
designed to create a laugh should be avoided. Also avoid such clichés as “Bless the gift
and the giver,” and “Bless those who give and those who cannot give.” Appropriate
Scriptural appeals and prayers may be used such as the following: 2 Cor. 8:9; John 14:
12, 13; Prov. 3:9; 2 Cor. 9:6; Jam 1:17; John 15:13; Isa. 40:3. The prayer should be a
prayer of dedication and, therefore, is most appropriately offered after the offering has
been received and brought forward and perhaps the doxology or other hymn sung. A
sample prayer would be, “O God, Thou who has given us every blessing, we pray that
these our gifts, which are an expression of our love for Thee, may be acceptable to
Thee, and that through them others may come to hear the glad tidings of Thy
redeeming love. Amen.”
D. Plan the Hymns Ahead. Find out subject matter of speaker ahead of time, and advise
music leader and singers about it.
E. Pulpit Participants. Limit the number of people going to the pulpit to just four (4): the
worship elder, one for the pastoral prayer, the speaker, and the chorister. Chairs should
be arranged such that the speaker is seated at the center of the row of participants.
1. The worship leader does the following:

a. Offertory prayer;
b. Announces opening and closing hymns;
c. Announces special musical number;
d. Introduces the speaker
e. If a printed program is provided, announcement of the parts of the program may
be omitted.
2. The one who offers the pastoral prayer does the following:
a. Leads in the responsive reading or reads a text from the Bible;
b. Invites the congregation to kneel in prayer;
c. Leads out in the prayer.
3. What the speaker does:

a. Offers the invocation;
b. Delivers the message (not exceeding 30 minutes);
c. Pronounces the benediction.
4. The chorister leads in congregational singing and in song responses.
F. Closing Remarks. If closing remarks are necessary, don’t make any commentary on the
message after the speaker has delivered it. Just say, “Thank you, Pastor dela Cruz, for
serving us with God’s Word.”
Note: pls check the Sabbath School attendance regularly.

CLC Sabbath School Mission Story 1st QTR 2022

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

CLC Sabbath School Mission Story 1st QTR 2022

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

2022 • QUARTER 1 • CENTRAL LUZON CONFERENCE

Sabbath School/Personal Ministry/ACS/NDR Department

Mga Proyekto ng Ika-13 Sabado sa Hinaharap

Ang Nagagawa ng Inyong Mga Handog

Mahal na Sabbath School Lider,

Unang Sabado Ika-01 ng Enero

Paghahanap ng Tunay na Daan

Mga Tip sa Kwento

Ikalawang Sabado Ika-08 ng Enero

Pag-aalaga sa Halamanan ng Dios

Ika-tatlong Sabado Ika-15 ng Enero

Pagtahak sa Bagong Landas

Mga Tip sa Kwento

Mabilisang mga Katotohanan

Ika-apat na Sabado Ika-22 ng Enero

Biblia Para sa mga Pari Lamang

Mga Tip sa Kwento

Ika-limang Sabado Ika-30 ng Enero

Mga Anghel sa Gitna Namin

Mga Tip sa Kwento

Mga Bugbog na Nakapagpatibay ng Pananampalataya

Mga Tip sa Kwento

Mabilisang mga Katotohanan

Ika-pitong Sabado Ika-12 ng Pebrero

Pagsubok kay Tina

Bahagi ng Ika-13 Sabadong handog, anim na taon na ang nakaraan, ay itinulong na

Mga Tip sa Kwento

Si Zelindo, 42-taong-gulang at may-ari ng isang shop sa Timor-Leste, ay nanalangin sa

Bahagi ng 2015 na Ika-13 Sabadong handog, ay itinulong sa pagpapatayo ng

Mga Tip sa Kwento

Mabilisang mga Katotohanan

Ika-siyam na Sabado Ika-26 ng Pebrero

Inusig Dahil sa Pananampalataya

Si Kina, hapong-hapo at pinagpapawisan, ay patakbong umakyat sa bahay ng pastor ng

Bahagi ng Ika-13 Sabadong handog sa tremestreng ito ay itutulong sa pagbubukas ng

Ika-10 Sabado Ika-05 ng Marso

Ang Biyuda ng Oudomxay

Bahagi ng Ika-13 Sabadong handog ay itutulong sa pagbubukas ng paaralan sa Laos.

Mga Tip sa Kwento

Ika-11 Sabado Ika-12 ng Marso

Pagpapatawad sa Ina, Unang Bahagi

Mga Tip sa Kwento

Ika-12 Sabado Ika-19 ng Marso

Pagpapatawad Kay Ina, Pangalawang Bahagi

Masaganang pagmamahalat panalangin,

Salamat sa inyong Ika-13 Sabadong handog, tatlong taon na ang nakaraan na

Mga Tip sa Kwento

Ika-13 SABADO Ika-26 ng Marso

Huling Pagkakataon Para sa Dios

Aking hinamon ang Dios sa isang matapang na panalangin.

Mga Tip sa Kwento

Mabilisang mga Katotohanan

Mga Proyekto ng Ika-13 Sabadong Handog

The Thirteenth Sabbath Offering sa susunod na tremestre ay itutulong sa Southern

Hanguang Kagamitan ng Lider

Thailand: government website bit.ly/GovtThai

Timor-Leste: government website bit.ly/GovtTimor

Youth and Adult Mission

Andrew McChesney, Editor

OFFICE OF ADVENTIST MISSION

First Quarter 2020

CENTRAL LUZON CONFERENCE “VIBRANT SABBATH SCHOOL”

I. OPENING PROGRAM FORMAT: 8:30-9:00 AM