TEYORETIKAL NA BATAYAN

Ang sinasagisag na pananaw ng pakikipag-ugnayan, na tinatawag ding symbolic

interactionism, ay isang pangunahing balangkas ng sociological theory. Ang pananaw

na ito ay umaasa sa simbolikong kahulugan na ang mga tao ay bumuo at umaasa sa

proseso ng pakikipag-ugnayan sa lipunan. Bagaman sinasagisag ng simbolikong

interaksyonismo ang mga pinagmulan nito sa pahayag ni Max Weber na ang mga

indibidwal ay kumilos ayon sa kanilang interpretasyon ng kahulugan ng kanilang

mundo, unang ipinakilala ng Amerikanong pilosopo na si George Herbert Mead ang

pananaw na simbolikong interaksyonismo sa sosyolohiya.

Ang Symbolic Interactionism ay isang teyoretikal na balangkas sa sosyolohiya na

naglalarawan kung paano nilikha at pinananatili ang mga lipunan sa pamamagitan ng

paulit-ulit na pagkilos ng mga indibidwal (Carter at Fuller, 2015). Batay sa artikulo ni

Aksan et. Al (2009), ang teoryang symbolic interactionism ay nangangahulugang ang

tao ay naninirahan sa parehong natural at simbolikong kapaligiran. Ang symbolic

interactionism ay proseso na binibinigyan pansin ang kahulugan at pagpapahalaga sa

pamamagitan ng mga simbolo nabubuo sa isip. Ang isang bagay ay walang kahulugang

pansarili dahil ang kahulugan ng isang bagay ay nakukuha sa mga tao sa lipunan.

Sa simpleng salita, naiintindihan ng mga tao sa lipunan ang kanilang mga

panlipunang mundo sa pamamagitan ng komunikasyon. Ang pagpapalitan ng

kahulugan sa pamamagitan ng wika at simbolo. Sa halip na tugunan kung paano

tinutukoy at naaapektuhan ng mga institusyon ang mga indibidwal, binibigyang-pansin

ng simbolikong interaksyonismo ang mga pansariling pananaw ng mga idibidwal na ito

at kung paano nila naiintindihan ang mundo mula sa kanilang sariling pananaw, (Carter

at Fuller, 2015). Ang layunin ng istruktura ng isang lipunan ay hindi gaanong mahalaga

sa simbolikong insteraksyonistang pananaw kaysa sa kung paano ang subhektibo,

paulit-ulit at makabuluhang pakikipag-ugnayan sa pagitan ng mga indibidwal ay

lumilikha ng lipunan. Kaya ang lipunan itinayo sa pamamagitan ng interpretasyon ng

tao.

Inimbento ni Blumer ang terminong "Symbolic Interactionism" at lumikha ng

isang teorya at pamamaraan upang subukan ang mga ideya ni Mead. Karamihan sa

mga sosyologo ay sumusunod sa gawain ni Blumer (Carter at Fuller, 2015).

Binibigyang-diin ni Blumer kung paano maaaring lumabas ang sarili mula sa interactive

na proseso ng pagsali sa aksyon (Denzin, 2008; Carter at Fuller, 2015). Ang mga tao ay

patuloy na nakikibahagi sa "mapag-isip na aksyon" na bumubuo at nakikipag-ayos sa

kahulugan ng mga sitwasyon.

Ayon kay Blumer sa pananaliksik ni Carter at Fuller (2015), ang lahat ng pag-

aaral ng pag-uugali ng tao ay dapat magsimula sa pamamagitan ng pag-aaral kung

paano nag-uugnay at nakikipag-ugnayan ang mga tao sa isa't isa, sa halip na ituring

ang indibidwal at lipunan bilang ganap na magkahiwalay na nilalang. Ang lipunan

mismo ay hindi isang istraktura, ngunit isang patuloy na proseso ng debate at muling

pag-imbento ng kahulugan ng mga aksyon. Ang isang aksyon na may kahulugan sa

isang konteksto, o sa pakikipag-ugnayan sa pagitan ng alinmang dalawang indibidwal,

ay maaaring magkaroon ng ganap na magkaibang kahulugan sa pagitan ng dalawang

magkaibang indibidwal, o sa ibang konteksto. Ang mga taong nagsasagawa ng mga

aksyon ay naglalagay ng mga kahulugan sa mga bagay, at ang kanilang pag-uugali ay

isang natatanging paraan ng pagtugon sa kanilang interpretasyon ng isang sitwasyon.

Walang paraan upang ilarawan kung paano karaniwang tutugon ang mga tao sa isang

sitwasyon dahil ang bawat pakikipag-ugnayan ng isang indibidwal sa isang bagay,

sitwasyon, o ibang tao ay iba. Ito ang dahilan kung bakit, ayon kay Blumer, ang pag-

uugali ay nagbabago, hindi mahuhulaan, at natatangi.

Dagdag pa ni Blumer sa artikulo ni Akshan et. Al (2009), ang simbolikong

interaksyon ay proseso rin ng pagbibigay interpretasyon sa aksyon dahil ang

simbolikong pagpapakahulugan ay maaaring ibat iba ang porma para sa bawat tao.

Simbolo Gampanin
Ang kahulugan Aksyon na
ng isang bagay inuugnay ng tao
sa isang bagay

Symbolic
interactionism

Komunidad

Maaaring
mabago ang
kahulugan ng
kapwa

Pigura blg. 1 Mga Baryabol na mula sa Batayang Teorya

Ang pananaliksik na ito ay sumangguni sa ibinigay na panukala ni Blumer sa Symbolic

Interactionism. Ang tatlong panukalang ito ay ang mga sumusunod:

(a) Ang pag-uugali ng tao sa isang bagay ay nakabase sa mga kahulugan na

iminungkahi ng bagay na iyon – simbolo.

(b) Ang kahulugan ng mga bagay na ito ay nabubuo sa pamamagitan ng interaksyon o

komunikasyon ng mga tao – gampanin.

(c) Ang kahulugan ay maaaring magbago habang may interaksyon – komunidad.

Sa pamamagitan ng tatlong panukalang ito ay makabubuo ng kahulugan ng isang

bagay at ito ang simbolikong gampanin. Ang kahulugan na ito ay nakabatay sa aksyon

na inuugnay ng tao sa isang bagay ngunit ito ay maaaring mabago ng komunidad o

mga taong nagbibigay ng simbolo. Ang pagkilos ng tao ay isang gampanin na

nagbibigay kahulugan sa isang bagay. Binibigyan ng tao ng kahulugan ang isang bagay

batay sa sosyal na pakikipag-interaksyon. Ang pagbibigay kahulugan ay isang

simbolikong gampanin ng tao sa kanyang komunidad. Lahat ng bagay ay walang

kahulugan. Hindi ito tinatakda ng mismong bagay, kundi ang tao ang nagbibigay ng

kahulugan sa bagay sa pamamagitan ng sosyal na pakikipag-interaksyon. Kung gayon,

maaaring mabago ng komunidad ang gampanin at simboliko ng isang bagay dahil sa

komunidad nagaganap ang interaksyon ng taong nagbibigay simbolo sa isang bagay.

Maaaring tanggapin ng tao ang bagong simboliko at gampanin mula sa komunidad

kung naranasan na niya ito habang isinasagawa niya ang gampanin ng bagay na iyon.

Sa madaling salita, sa bawat interaksyon ng tao sa komunidad ay nagkakaroon ng

pagbabago ng kahulugan ng isang bagay depende sa taong sangkot sa interaksyon na

nagbibigay simbolo sa kahulugan ng mga bagay.