COUNTER

ATTACK!

ΜΙΑ ΣΟΠΟΘΕΣΗ΢Η
ΓΙΑ ΣΗΝ ΚΟΙΝΟΣΗΣΑ, ΣΟΝ ΦΕΜΙΝΙ΢ΜΟ
ΣΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΗΝ ΕΠΑΝΑ΢ΣΑ΢Η
"Ενϊ πολλζσ γυναίκεσ ζχουν πιζςει για αυςτθρότερθ εφαρμογι των νόμων
περί βιαςμϊν, οι ριηοςπάςτριεσ φεμινίςτριεσ ξζρουν ότι ο βιαςμόσ δεν είναι
ζγκλθμα κατά τθσ κοινωνίασ, όπωσ το γνωρίηουμε, αλλά μάλλον θ τελικι
ζκφραςθ του ςε τι θ κοινωνία μασ πιςτεφει και ςτο πωσ αποδζχεται τθν
επιβολι ωσ δίκαιθ. Εκτόσ από το γεγονόσ ότι είναι ςχεδόν πάντα φτωχοί και
άνδρεσ φυλετικϊν μειονοτιτων που καταδικάηονται πραγματικά, είναι προσ
όφελοσ του πατριαρχικοφ κράτουσ να ενκαρρφνει τουσ πολίτεσ του να
βλζπουν τον βιαςμό ωσ μια διεςτραμμζνθ μορφι ςεξουαλικισ
ευχαρίςτθςθσ επειδι αυτό ςυμβάλλει ςτθ μόλυνςθ ολόκλθρθσ τθσ ζννοιασ
τθσ ςεξουαλικότθτασ ωσ άςχθμθ, ενιςχφοντασ ζτςι τθν ιδζα του ςϊματοσ ωσ
κάτι που πρζπει να ελζγχεται και να νομοκετείται από αυτό το Κράτοσ. Όταν
το Κράτοσ αποκαλεί το βιαςμό ζνα ζγκλθμα, αποςπά τθν προςοχι των
ανκρϊπων από το να ςυνειδθτοποιιςουν πωσ, εμμζςωσ, μζςω τθσ
διαφιμιςθσ, τθσ πρόκλθςθσ του ανικανοποίθτου και τθσ αντίλθψθσ τθσ
δικαιοςφνθσ ωσ δφναμθσ των ιςχυρότερων ζναντι των πιο αδφναμων, αυτι
θ κοινωνία ςτθν πραγματικότθτα προωκεί τον βιαςμό”.

- Kytha Kurin, anarcha-feminism, why the hyphen

2
Παντοφ, ςε οποιαδιποτε ςτιγμι, οι ςεξουαλικζσ επικζςεισ
διαπράττονται με πλιρθ αςυλία. Και μάλιςτα μποροφν να μζνουν
αναπάντθτεσ. Για τα άτομα που αυτοπροςδιορίηονται ι ορίηονται
κοινωνικά ωσ γυναίκεσ, τρανςζξουαλ και κουίρ, κάκε ζδαφοσ είναι
ζνα πικανό εχκρικό ζδαφοσ. Εχκρικό επειδι λαμβάνουμε ςεξιςτικζσ
προςβολζσ και παρατθριςεισ που απευκφνονται ςτουσ εαυτοφσ μασ
και ςτθν εμφάνιςι μασ. Εχκρικό, επειδι δεχόμαςτε παρενόχλθςθ και
ςεξουαλικι επίκεςθ.
Αυτζσ οι επικζςεισ δεν ςυμβαίνουν μόνο με βάςθ δυαδικά φφλα, ςε
μία διχοτόμθςθ τφπου άνδρασ / γυναίκα, επιτικζμενοσ / κφμα.
Δυαδικοί όροι και αντιλιψεισ, που πρϊτον, δεν αναγνωρίηουμε. Και
δεφτερον, δεν μποροφμε να δεχτοφμε, κακϊσ αυτοί αποδίδουν
ρόλουσ που αναγκάηουν το άτομο να περικλείεται ςε ζνα ςφςτθμα
επιλογϊν όπου πρζπει να είναι είτε είναι το ζνα είτε το άλλο. Ωςτόςο,
θ κυριαρχία εκφράηεται αναμφιςβιτθτα από αρςενικά πρόςωπα -
από δικαςτζσ, μπάτςουσ, πολιτικοφσ, αφεντικά, γιατροφσ, πατζρεσ ςε
ιερείσ κλπ. ΢φμφωνα με το τρζχον κοινωνικό πλαίςιο, δθλαδι μια
κοινωνία με βακιά ριηωμζνθ πατριαρχία, οι κζςεισ τουσ επιτρζπουν
να αςκοφν τισ εξουςίεσ τουσ , για να κυριαρχοφν επί των ςωμάτων
μασ με τουσ χειρότερουσ δυνατοφσ τρόπουσ.
Tα κράτθ δεν αντιμάχονται τον βιαςμό, τον πολιτιςμό του και τισ
ςυναφείσ μορφζσ βίασ. Αντικζτωσ, ο βιαςμόσ είναι μία από τισ
υπζρτατεσ μορφζσ βία που διαιωνίηεται από τουσ κρατικοφσ και
καπιταλιςτικοφσ μθχανιςμοφσ. Η υποταγι τθσ γυναίκασ είναι κεντρικό
μαξιλάρι για τθν διατιρθςθ του ελζγχου των πλθκυςμϊν. ΢το
παγκόςμιο, οι γυναίκεσ εκπροςωποφν τθν φκθνότερθ εργαςία για τθν
επζκταςθ οικονομικϊν ςυμφερόντων. Οφτε και οι δικαςτικοί κεςμοί
καταδικάηουν τον βιαςμό. ΢τισ ςπάνιεσ περιπτϊςεισ που το κάνουν
είναι για να ςτιγματίςουν κομμάτια των πλθκυςμϊν, όπωσ ςυμβαίνει
με τισ κοινότθτεσ μεταναςτϊν, ι για να ενιςχφςουν ςυντθρθτικά και
καταςταλτικά μζτρα.
Η πατριαρχία, εντόσ τθσ πυραμιδοειδοφσ ιεραρχικισ οργάνωςθσ και
των κοινωνιϊν, υπιρξε πολφ πριν από τον καπιταλιςμό και αυτό που
κατάφερε θ ελεφκερθ αγορά ιταν να επιβάλει τα πρότυπά τθσ ςε όλο

1
τον κόςμο. Εντοφτοισ, μζςα ςτθν ελεφκερθ αγορά, θ πατριαρχία
βρίςκει τισ καλφτερεσ ςυνκικεσ για να εξαπλωκεί. Ο ακραίοσ
καταναλωτιςμόσ και θ εμπορευματοποίθςθ κάκε πτυχισ τθσ ηωισ και
κάκε πλάςματοσ είναι οι κανόνεσ για τθ διατιρθςθ αυτοφ του
ςυςτιματοσ. Σα ταμεία των κρατικϊν υπθρεςιϊν και των
πολυεκνικϊν εταιρειϊν πλουτίηουν πίςω από τθ μάςκα τθσ «ιςότθτασ
των φφλων» και τθσ αυτοδιάκεςθσ των γυναικϊν μζςα ςτον κόςμο
τθσ καριζρασ. Οι βιομθχανίεσ τθσ διαφιμιςθσ, τθσ mainstream
μουςικισ και των τθλεοπτικϊν εκπομπϊν υπερ-εκμεταλλεφονται τθ
ςεξουαλικοποίθςθ των ςωμάτων και τθν υποβολι των γυναικϊν ςτισ
κυρίαρχεσ αρςενικζσ φιγοφρεσ. Η παιδεία, εκνικι ι κρθςκευτικι,
μζςω τθσ ετεροκανονικότθτασ, επαναλαμβάνει τουσ ρόλουσ των -από
τθν γζννθςθ- φφλων μζςα ςε κοινωνικοπολιτικζσ κατθγορίεσ για χάρθ
του ςυντθρθτιςμοφ. Οι οργανωμζνεσ διακινιςεισ ςωμάτων, για
πορνεία ι για αναγκαςτικό γάμο, παράγουν κζρδοσ μζςω τθσ
επανειλθμμζνθσ εμπορευματοποίθςθσ μιασ καταναγκαςτικά
ςεξουαλικά ανικανοποίθτθσ κοινωνίασ. Ο κανόνασ του «ςζξι» ι του
επικυμθτοφ κακορίηεται από τθν ετεροφυλοφιλικι τελειότθτα.
Σελειότθτα που δεν μποροφν ποτζ να φτάςουν οι κάτοικοι αυτοφ του
πλανιτθ με τισ τόςεσ πολλζσ εκνικότθτεσ και φφλα. Ο κανόνασ για τθν
τελειότθτα καλλιεργεί μια αλυςίδα ςυμπεριφορικϊν αντιδράςεων
που κεωροφνται κοινωνικζσ διαταραχζσ, οι οποίεσ χαρακτθρίηονται
ωσ προςωπικά προβλιματα ψυχικισ υγείασ και όχι ςυλλογικά
προϊόντα. Οδθγοφν ςε πολλζσ μορφζσ βαςανιςμοφ και αυτό-
τραυματιςμοφ. Η αυτοκτονία, ζνα από τα πιο ακραία αποτελζςματά
του.
Όταν όλοι οι πιο πάνω κανονικοποιθτικοί μθχανιςμοί είναι
αδιαμφιςβιτθτα αποδεκτοί επειδι ζχουν αγκυροβολιςει ςτισ
αςυνείδθτεσ νοοτροπίεσ μασ, ακόμθ και ςτισ δικζσ μασ
διαπροςωπικζσ ςχζςεισ και αντιλιψεισ για τα φφλα, γεννιζται μια
κουλτοφρα. Μια κουλτοφρα από τθν οποία, ο ςεξιςμόσ, θ βία και θ
καταπίεςθ των φφλων, οι κακοποιιςεισ και οι βιαςμοί, εξαπλϊνονται
και διαπράττονται παντοφ, ακόμθ και μεταξφ μασ και μζςα ςτουσ
κφκλουσ μασ, .

2
Εμπειρίεσ βιαςμοφ και ςεξουαλικών επιθζςεων μέσα και έξω
από τουσ χώρουσ μασ, τουσ αγώνεσ μασ και τισ κοινότητζσ μασ
Δεν περιμζνουμε τίποτα από το κράτοσ, το πολεμάμε. Δεν κα
αφιςουμε τθ δικαιοςφνθ να λφςει τα προβλιματά μασ, βρίςκουμε
τουσ δικοφσ μασ τρόπουσ. Οφτε κα αφιςουμε τισ ςεξουαλικζσ
επικζςεισ να εξαπλωκοφν χωρίσ απαντιςεισ, ακόμα και όταν
εμφανίηονται ςτα απελευκερωμζνα μασ εδάφθ. Ειδικά όταν
ςυμβαίνουν ςε αυτά.
Ζχουμε επιλζξει να τθν παλζψουμε και να ηιςουμε μζςα από μια
πολιτικι ταυτότθτα. Να εμπλακοφμε ςε ζνα κίνθμα ι ςε ζνα χϊρο,
είτε ονομάηεται αναρχικόσ, αντι-αντιεξουςιαςτικόσ ι αυτόνομοσ όπου
οι τόποι και οι αγϊνεσ του υποτίκεται ότι δθμιουργοφνται από άτομα
που ςυγκροφονται με τισ δομζσ και τουσ μθχανιςμοφσ των κρατϊν,
τθν καταπίεςθ και τθν κυριαρχία τουσ. Από άτομα που κατανοοφν τθν
απελευκζρωςθ και τθν αυτοδιάκεςθ ωσ πυρινα ςτισ πράξεισ τουσ.
Άτομα που ςτζκονται ςε αλλθλεγγφθ με εκείνουσ που επαναςτατοφν
ενάντια ςτουσ καταπιεςτζσ τουσ.
΢ε τζτοιεσ ςυνκικεσ, οι ςεξουαλικζσ επικζςεισ μεταξφ ςυντρόφων/-
ιςςων και θ αναπαραγωγι τθσ κουλτοφρασ του βιαςμοφ ςτο
εςωτερικό των κοινϊν μασ εδαφϊν κα ζπρεπε να ακοφγεται ωσ
παραλογιςμόσ. Δυςτυχϊσ όμωσ αποτελεί μια πραγματικότθτα, όπου
αυτά τα επειςόδια επαναλαμβάνονται ςυνεχϊσ και τα περιςςότερα
από αυτά αποςιωποφνται ι καλφπτονται. Ιταλία, Γερμανία, Ελλάδα,
οι εμπειρίεσ των κακοποιθμζνων ςυντροφιςςϊν εξαπλϊνονται,
ειςζρχονται ςτα αυτιά μασ, βρίςκοντασ μια διζξοδο μζςα από τισ
ςυηθτιςεισ μασ. Είμαςτε εδϊ για να τισ εκκζςουμε, να
εξωτερικεφςουμε και να ςυλλογικοποιιςουμε αυτζσ τισ εμπειρίεσ. Να
βροφμε τρόπουσ και δράςεισ για τθ διαγραφι τθσ ςεξουαλικισ
κακοποίθςθσ και του πολιτιςμοφ τθσ.
Οι χϊροι και οι αγϊνεσ μασ αποτελοφν ςθμαντικό μζροσ τθσ ηωισ μασ.
Ωςτόςο, οι ενζργειζσ μασ δεν μποροφν να περιοριςτοφν ςε αυτοφσ,
κακϊσ ςυνεχίηουμε να περπατάμε ςτο δρόμο, να ηοφμε ςε μια
γειτονιά, να δουλεφουμε ςε άλλα περιβάλλοντα. Η εξεφρεςθ τρόπων

3
παρζμβαςθσ ςε αυτά τα κακθμερινά μζρθ, ςφμφωνα με τισ ςυνκικεσ
πάντα, είναι επίςθσ μζροσ των προοπτικϊν μασ.

Ο αγώνασ ενάντια ςτον βιαςμό. Ανάλυση και κριτική της

διαδικασίας Λογοδοσίας, των αξιών και των ορίων της.
Σο ηιτθμα του βιαςμοφ δεν είναι ζνα νεογζννθτο ηιτθμα. Οι βιαςμοί
ζχουν κεντρικό ρόλο ςτθν κοινωνικι οικοδόμθςθ τθσ κοινωνίασ για
χιλιετίεσ, πολφ πζρα από τθ ςφγχρονθ καπιταλιςτικι τθσ μορφι. Ο
βιαςμόσ, ζνα τραγικό γεγονόσ, πάντα ανάμεςα ςτα ιςτορικά πολιτικά
ηθτιματα, εκπροςωπικθκε, αν όχι μεγεκφνκθκε, μζςω τθσ τζχνθσ, τθσ
λογοτεχνίασ, τθσ μυκικισ και λαϊκισ κουλτοφρασ. Πζρα από αυτζσ τισ
ελλιπείσ αναπαραςτάςεισ, ο βιαςμόσ υπιρξε μια βακιά ριηωμζνθ
πρακτικι για να απειλεί και να κυριαρχεί ςτισ αυτόχκονεσ και φτωχζσ
κοινότθτεσ, οι οποίεσ επί αιϊνεσ υπζςτθςαν τθν λευκι υπεροχι, μζςω
αποικιϊν, γενοκτονιϊν και δουλείασ. Κάποιοσ κα υποςτθρίξει ότι ςτισ
δυτικζσ δθμοκρατίεσ μασ θ «δουλεία ζχει πεκάνει». Απαντοφμε ότι θ
δουλεία είναι περιςςότερο από ηωντανι. Σα ιδρφματα όπωσ οι
φυλακζσ, τα άςυλα, οι εκκλθςίεσ, τα ςτρατόπεδα μεταναςτϊν/-τριϊν
και προςφφγων και θ γενικι υποταγι του πλθκυςμοφ ςτα αφεντικά
είναι οι ςφγχρονεσ μορφζσ δουλείασ. Μποροφν να βρεκοφν
οπουδιποτε. ΢ε αυτά τα πλαίςια, τα παραδείγματα βιαςμοφ είναι
απεριόριςτα και, πολλζσ φορζσ, δφςκολα αντιμετωπίηονται.
Οφτε μζςα ςτον αναρχικό χϊρο, και αυτό το εννοοφμε διεκνϊσ, ο
βιαςμόσ είναι ζνα νεογζννθτο ηιτθμα. Μζςα από τισ τελευταίεσ 5
δεκαετίεσ, πολιτικζσ ομάδεσ και προςωπικότθτεσ καταγγζλλουν και
αγωνίηονται εναντίον τθσ πατριαρχίασ, του ςεξιςμοφ και των
ςεξουαλικϊν παραβιάςεων ςτο κίνθμα ςτο οποίο ςυμμετζχουν. Πζρα
από τισ κφριεσ μορφζσ των φεμινιςτικϊν κυμάτων, τα παραδείγματα
εντοπίηονται μζςα από τουσ queer αγϊνεσ τθσ Street Transvestites
Action Revolutionaries, τθν George’s Jackson Brigade, τουσ αντάρτεσ
και τισ αντάρτιςςεσ πόλθσ τθσ Direct Action and Wimmin’s Fire
Brigade, Rote Zora, Tupamaros. ΢υγκεκριμζνεσ ομάδεσ όπωσ οι
Women Armed for Self – Protection, φυλακιςμζνεσ λεςβίεσ και τρανσ
πολιτικοί κρατοφμενοι, πρϊθν μζλθ του κόμματοσ των Μαφρων
Πανκιρων όπωσ θ Elaine Brown και θ Assata Shakur, The Lavender
4
Panthers, Mujeres Libres, γυναίκεσ μαχιτριεσ του PKK / YPJ από το
Κουρδικό απελευκερωτικό κίνθμα. Ενζπνευςαν τισ επόμενεσ γενιζσ να
πολεμιςουν ωσ ριηοςπαςτικζσ κοινότθτεσ, ζνοπλεσ αγωνιςτικζσ
ομάδεσ και κινιματα αυτοάμυνασ.
΢τισ ΗΠΑ, ςυγκεκριμζνα ςτθν υποκουλτοφρα του αναρχικοφ χϊρου,
που αποτυπϊνεται από τισ πανκ και τισ πολυεκνικζσ κοινότθτεσ,
γίνεται πολφ δουλειά γφρω από τθν δόμθςθ διαδικαςιϊν για τθν
αντιμετϊπιςθ βιαςμϊν. Βαςιςμζνθ ςτθν ευρζωσ διαδεδομζνθ ιδζα
τθσ αποκαταςτατικισ και μεταςχθματιςτικισ δικαιοςφνθσ,
δθμιουργικθκε μια διαδικαςία που ονομάηεται Διαδικαςία
Λογοδοςίασ. Αυτι θ αντίλθψθ, με πολφπλοκεσ μορφζσ δζςμευςθσ,
ευκυνϊν και διαμεςολάβθςθσ, ζχει τεκεί ςε λειτουργία, και μζςω
εμπειρίασ, τροποποιείται και βελτιϊνεται με τα χρόνια. Η κφρια ιδζα
είναι να αποφευχκεί θ διάςπαςθ, ο αποκλειςμόσ και θ ζκρθξθ
εκδίκθςθσ όταν μια επίκεςθ βιαςμοφ αφορά πρόςωπα που
εμπλζκονται ςτθν κοινότθτα. Βαςικά, αυτι θ διαδικαςία μπορεί να
πραγματοποιθκεί μόνο με τθν προχπόκεςθ ότι και τα δφο μζρθ (
κακοποιθμζνθ «επιηϊν» και επιτικζμενοσ «δράςτθσ») κα
ςυμμετάςχουν. ΢υνεπάγεται τουσ ςχθματιςμοφσ δφο υπό-ομάδων:
μία για τθν υποςτιριξθ τθσ επιηϊςασ και μία για τθ λογοδοςία του
δράςτθ. Αυτζσ οι δφο ομάδεσ αποτελοφν -μαηί- τον τρίτο πόλο, τουσ
κφριουσ ςυντονιςτζσ και τουσ «δικαςτζσ» για τθ διαδικαςία αυτι,
ϊςτε να καταλιξουν ςε μια ςτακερι και κετικι κατάςταςθ. Πρζπει να
διατθροφν εμπιςτευτικότθτα, να κατανοοφν και να ςζβονται
ςυγκεκριμζνα τισ επικυμίεσ του επιηϊντοσ ατόμου. ΢τόχοσ τουσ είναι
να βελτιϊςουν τθν εξζλιξθ τθσ κοινότθτασ ςε ςχζςθ με το φφλο και τθ
διαπροςωπικι βία, να ςτθρίξουν μία επιηοφςα ςτθ διαδικαςία
ανάκαμψθσ από μια τραυματικι εμπειρία και να δϊςουν τθ
δυνατότθτα ςε ζναν δράςτθ να αναγνωρίςει και να επιδιορκϊςει τισ
ηθμίεσ που προκλικθκαν από τθ ςεξουαλικι επίκεςθ.
Ο ίδιοσ ο χϊροσ ζχει κρίνει πολφ ςκλθρά τθν Διαδικαςία Λογοδοςίασ.
Καταγγζλλεται ωσ μια πολφ μακρά και δοκιμαςτικι διαδικαςία όπου
τα αποτελζςματα είναι ελάχιςτα ικανοποιθτικά. Μζςω αυτισ τθσ
διαδικαςίασ, οι ταυτότθτεσ τθσ «επιηϊςασ» και του «δράςτθ»

5
παγιϊνονται ανάμεςα ςτθν υπόλοιπθ κοινότθτα ςτοιχειϊνοντάσ τθν.
Πζρα από αυτό :
"Τπάρχουν πολλά προβλιματα με το τρζχον μοντζλο: οι πολφ
διαφορετικζσ εμπειρίεσ ςεξουαλικισ επίκεςθσ και κατάχρθςθσ
ςχζςεων ςυγκεντρϊνονται μαηί. Οι διαδικαςίεσ λογοδοςίασ
ενκαρρφνουν τθν τριγωνιςμό αντί τθσ άμεςθσ επικοινωνίασ και
επειδι δεν πιζηεται θ ςφγκρουςθ, αποφεφγεται θ πιο ειλικρινισ
επικοινωνία. Η άμεςθ αντιπαράκεςθ είναι καλι! Η αποφυγι τθσ δεν
επιτρζπει νζεσ αντιλιψεισ, κάκαρςθ-απελευκζρωςθ ι τελικι
ςυγχϊρεςθ που μπορεί να οδθγιςει μια πρόςωπο με πρόςωπο
επικοινωνία”
- Dangerous Spaces
Αντί τθσ εφαρμογισ τθσ Διαδικαςίασ Λογοδοςίασ ωσ γενικι μζκοδο
αντιμετϊπιςθσ βιαςμοφ μζςα ςτισ κοινότθτεσ, προτάκθκε να
οριςτοφν τα πλαίςια τθσ ςεξουαλικισ κακοποίθςθσ ςφμφωνα με τισ
ςχζςεισ μεταξφ των εμπλεκόμενων ατόμων όπωσ και το πλαίςιο τθσ
επίκεςθσ, και δεφτερον να υπάρξει πραγματικι ςυμμετοχι του
κόςμου για να δουλευτεί το ηιτθμα. Αλλά όχι με ζνα τυπικό τρόπο
απλά για να το ξεφορτωκοφμε. Δεφτερον, να αφιςουμε μια ανοιχτι
πόρτα για άμεςθ αντιπαράκεςθ και βία - φυςικι ι ψυχολογικι -
ενάντια ςτον επιτικζμενο. ΢το τζλοσ τθσ θμζρασ, δεν υπάρχει μαγικι
φόρμουλα. Ακόμθ και αν οι πρϊτεσ λζξεισ και απαντιςεισ ζρχονται
από το πρόςωπο που υπζςτθ τθν κακοποίθςθ, οι ευκφνεσ
μοιράηονται, εάν δεχτοφμε τον όρο «κοινότθτα». Οι χϊροι, οι
ςφντροφοι και τα εγχειριματα κα πρζπει επίςθσ να παίρνουν μια
αποφαςιςτικι κζςθ αλλά και μζτρα για τθν αντιμετϊπιςθ μιασ
επίκεςθσ. Τπό αυτι τθν ζννοια, θ ενζργεια και οι δράςεισ πρζπει πιο
πολφ να διοχετεφονται προσ μθχανιςμοφσ που αποτρζπουν τον
βιαςμό και τισ ςεξουαλικζσ παρενοχλιςεισ από το να ςυμβοφν παρά
ςε μθχανιςμοφσ αντιμετϊπιςθσ τουσ.

6
Ανάκτηςη τησ βίασ και τησ δύναμησ: Μέςα και τρόποι
προσ την απελευθέρωςή μασ
"Είμαι γυναίκα και ζχω ςιχακεί πλιρωσ τθν νοοτροπία που λζει πωσ
μόνο οι άνδρεσ μποροφν να είναι επικετικοί, ότι μόνο οι άνδρεσ
οδθγοφνται ςτθ ςωματικι και πακιαςμζνθ ζκφραςθ τθσ οργισ τουσ,
ότι θ βία είναι μια αποτρόπαιθ αρςενικι ποιότθτα ... Εκφράηω τθν πιο
ουςιαςτικι ανκρϊπινθ ποιότθτα -τθν επικυμία για ελευκερία- με
αυτό που κεωρϊ ότι είναι ο πιο άμεςοσ τρόποσ, και αυτό δεν ζχει
καμία ςχζςθ με τον προςανατολιςμό του φφλου, εκτόσ από το ότι, το
να είςαι γυναίκα το κάνει ακόμα πιο επείγον”.
- When women attack!
Οι γυναίκεσ, queers και trans απεικονίηονται ωσ καταπιεςμζνα
κοινωνικά και βιολογικά φφλα. Και είναι πράγματι ςτα μάτια τθσ
κοινωνίασ και τθσ πατριαρχίασ όπου κεωροφνται ςωματικά αδφναμα,
ςυναιςκθματικά διαταραγμζνα και καταβεβλθμζνα από παράλογα
ςυναιςκιματα, ςτερεότυπα από «κθλυκότθτεσ / ανωμαλίεσ», που
επθρεάηονται από ψυχοςωματικζσ διαταραχζσ. Ο κατάλογοσ των
χαρακτθριςτικϊν δεν ζχει εξαντλθκεί ακόμα. Αυτά τα ίδια μοτίβα
ζχουν καταδικάςει, ςε όλθ τθν ιςτορία, κυρίωσ γυναίκεσ, ςε
«δευτερεφοντεσ» και «πακθτικοφσ» ρόλουσ ςτισ περιςςότερεσ φυλζσ
και κοινωνίεσ. Αναφορικά με τα οικιακά κακικοντα και τθ φροντίδα
των παιδιϊν και των θλικιωμζνων, θ κατανομι μεταξφ γυναικϊν και
ανδρϊν μζςω τθσ εργαςίασ επαναλαμβάνει αυτοφσ τουσ ρόλουσ μζχρι
ςιμερα. Εφόςον αυτά τα πρότυπα αναπαράγονται μζςω ταυτοτικϊν
και ουςιοκρατικϊν αντιλιψεων ζρχονται ςε αντιπαράκεςθ από τθν
μία τισ άλλεσ ςεξουαλικότθτεσ ι με τα ρευςτά φφλα και από τθν άλλθ
ςε ζντονθ αντίκεςθ με τισ αρςενικζσ «ποιότθτεσ».
Σο κράτοσ, οι κρθςκευτικοί κεςμοί, οι δομζσ τθσ κυριαρχίασ
κεμελιϊνονται ςε μια αρρενωπι αντίλθψθ. Σο μονοπϊλιο τθσ βίασ
ανικει ςτισ καταπιεςτικζσ δυνάμεισ, που εκπροςωποφνται από τισ
αρρενωπζσ μορφζσ τθσ εξουςίασ. ΢υνεπάγεται το δικαίωμα χριςθσ
ςωματικισ βίασ, βαςανιςτθρίων, ταπείνωςθσ και ςεξουαλικισ
κακοποίθςθσ των καταπιεςμζνων, χωρίσ να αφινουν τουσ
καταπιεςμζνουσ να ζχουν οποιοδιποτε δικαίωμα - νομικό, θκικό,
7
πολιτικό - για να υπεραςπιςτοφν τον εαυτό τουσ ι να
χρθςιμοποιιςουν τθν αντίκετθ βία. ΢υνεπάγεται επίςθσ τθν
κατανόθςθ του κυρίαρχου αρςενικοφ ωσ ιςχυροφ, γενναίου,
ατρόμθτου, μαχθτικοφ και όπωσ είναι προφανζσ αυτά είναι
χαρακτθριςτικά τα οποία αρνοφμαςτε να αναγνωρίςουμε ωσ ειδικά
και μόνο αρςενικά. Και όπωσ δείξαμε προθγουμζνωσ, οι ιςτορικζσ
αναφορζσ ςτισ δράςεισ των γυναικϊν και των trans επαναςτατ(ρι)ϊν
το ζχουν αποδείξει ότι είναι ζτςι. Και κζλουμε να ςυνεχίςουμε να το
αποδεικνφουμε μζςω των δικϊν μασ δράςεων.
Πιςτεφουμε ότι όλοι πρζπει να ανακτιςουν τθ χριςθ βίασ κατά των
κρατϊν και τθσ πατριαρχίασ, να ςυμμετάςχουν ςε ςυγκροφςεισ,
επικζςεισ και ςε πεδία μάχθσ. Πρζπει να προωκιςουμε, ςτο δικό μασ
πλαίςιο, ότι ο αγϊνασ για απελευκζρωςθ ιρκε μζςω αγϊνα και
αίματοσ.
Οι ακραίεσ μορφζσ βίασ, όπωσ ο βιαςμόσ, μασ πλθγϊνουν,
βλάπτοντασ τθν αξιοπρζπεια και τθν ακεραιότθτά μασ. Αλλά θ βία
μπορεί επίςθσ να είναι απελευκερωτικι. Η απελευκζρωςθ
πραγματοποιείται όταν ζχουμε τα εργαλεία και τα μζςα για να
υπεραςπιςτοφμε τον εαυτό μασ. Όταν πρόκειται να αντιμετωπίςουμε
βιαςμοφσ και ςεξιςτικι βία, αναγνωρίηουμε τθ ςθμαςία τθσ πολιτικισ
παρζμβαςθσ και των διαδικαςιϊν που καταγγζλλουν, λφνουν,
προπαγανδίηουν και αναλαμβάνουν τθν ευκφνθ. Αυτό είναι ζνα ζργο
που πρζπει να οικοδομοφμε και να τελειοποιοφμε κακθμερινά, ςε
κάκε μζροσ. Αγϊνασ κατά τθσ πατριαρχίασ ςθμαίνει να αποκτιςουμε
τθν αυτονομία μασ, να δροφμε και να αποφαςίηουμε εμείσ για τον
αγϊνα τθσ απελευκζρωςισ μασ.

Αντι-ςεξιςμόσ, θέματα φύλου, φεμινιςμόσ

“Αλλά οι φεμινίςτριεσ που τϊρα κατανόθςαν πολφ καλά τθν πολιτικι,
απαίτθςαν να αναγνωριςτοφν όλα τα είδθ κυριαρχίασ και
εκμετάλλευςθσ ωσ πολιτικά ηθτιματα. Εφόςον θ καταπίεςθ
επιβάλλεται ςτουσ ανκρϊπουσ ςε κάκε πτυχι τθσ ηωισ τουσ, πϊσ
μπορεί να γίνονται αποδεκτοί οριςμζνοι τομείσ διαβίωςθσ για
πολιτικό ζργο και άλλοι όχι;”

8
Ο αντι-ςεξιςμόσ δεν αποτελεί μζςο για να διαχωριςτεί το κίνθμα,
παρ’ όλα αυτά ζχει κατθγορθκεί ότι το ζκανε ςε πολλζσ ςυνκικεσ και
περιπτϊςεισ. Ο αντι-ςεξιςμόσ, όταν βγαίνει από τθ ςφαίρα του
πολιτιςμοφ και των κοινωνικϊν ςυμβάςεων απαιτεί κατανόθςθ,
δράςθ και ευκφνεσ. ΢τθν πράξθ, όταν μια ςεξιςτικι επίκεςθ
ςυμβαίνει ςε ζνα χϊρο, ειδικά ςτο περιβάλλον του α/α/α, το πρϊτο
βιμα είναι να το αναγνωρίςουμε. Αρνοφμενοσ τθν φπαρξθ ςεξιςτικισ
βίασ, ςθμαίνει να αρνθκείσ τθν υπάρχουςα πατριαρχικι κοινωνία, το
φανταςιακό τθσ και τουσ κανόνεσ υπό τουσ οποίουσ ηοφμε. ΢θμαίνει
να αρνθκεί κανείσ ότι το ςφςτθμα που επιβάλλει το Κράτοσ και ο
Καπιταλιςμόσ ςχθματίηεται από τθν αρρενωπότθτα. Αν ςτουσ χϊρουσ
και τουσ αγϊνεσ μασ, οι προςωπικζσ ςχζςεισ υπερβαίνουν τισ
πολιτικζσ μασ αξίεσ, δίνουμε χϊρο ϊςτε κάποιοσ να επιλζξει ποιουσ
κα εμπιςτεφεται και κα ζχει καλζσ ςχζςεισ πζρα από αντικειμενικά
γεγονότα βίασ. Οι ςτάςεισ που αρνοφνται τθν φπαρξθ ζμφυλθσ βίασ
και προτιμοφν να διατθριςουν τισ κοινωνικζσ τουσ ςχζςεισ, είναι
εκείνεσ που διαςποφν τα κινιματα. Αντίκετα, το να ανοίγονται
κζματα ζμφυλθσ βίασ ςτισ ςυλλογικζσ διαδικαςίεσ και το να
ενιςχφονται οι ενζργειζσ μασ κατά του ςεξιςμοφ είναι κεντρικισ
ςθμαςίασ ςτον κοινό μασ αγϊνα κατά τθσ κυριαρχίασ.
Πζρα από τθν omerta, τθν υποτίμθςθ τθσ ςεξιςτικισ βίασ ωσ
δευτερεφον κζμα και τθν άρνθςθ μιασ πολιτικισ κζςθσ, βριςκόμαςτε
αντιμζτωπεσ με τθν αφιγθςθ του «τα φφλα δεν υπάρχουν». Αυτι θ
διλωςθ δεν βγαίνει από το πουκενά, υπάρχει ωσ προςζγγιςθ, θ
οποία μπορεί να αναφζρεται ςτθν κατάργθςθ του φφλου, αλλά όχι
μόνο. Ακόμα και από αυτι τθν άποψθ όμωσ, το φφλο υπάρχει ωσ
κοινωνικι καταςκευι ςτθν ιςτορία τθσ εξουςίασ, κατά ςυνζπεια
πρζπει να εκμθδενιςτεί με μία ριηικι άρνθςθ.
«Σο ποιοσ/α/@ είμαςτε, ο ίδιοσ πυρινασ τθσ φπαρξισ μασ, ίςωσ να
μθν μπορεί να βρεκεί κακόλου μζςα ςτο πεδίο υπαρξιακϊν
κατθγοριϊν. Ο εαυτόσ είναι μια ςφγκλιςθ εξουςίασ και λόγου. Κάκε
λζξθ που χρθςιμοποιείτε για να ορίςετε τον εαυτό ςασ, κάκε
κατθγορία ταυτότθτασ μζςα ςτθν οποία βρίςκεςτε, είναι αποτζλεςμα
μιασ ιςτορικισ ανάπτυξθσ εξουςίασ. Σο φφλο, θ φυλι, θ
ςεξουαλικότθτα και κάκε άλλθ κανονιςτικι κατθγορία δεν αναφζρει
9
μια αλικεια για το ςϊμα του ατόμου ι για τθν ψυχι του
υποκειμζνου».
- Gender nihilism: an anti-manifesto Alyson Escalante
Ωςτόςο, αυτι θ διλωςθ χρθςιμοποιείται ςυχνά από κάποιον που
βρίςκεται ςε κατάςταςθ προνομίων, για παράδειγμα ζνα λευκό cis-
αρςενικό. Ζνα άτομο, το οποίο μόλισ καλά καλά βίωςε τθν ζμφυλθ
καταπίεςθ, και δεν αγωνίηεται οφτε για τθν απελευκζρωςθ των
γυναικϊν και των τρανσ και οφτε αρνείται τα προνόμιά του για να
ςπάςει τα κυρίαρχα πρότυπα. ΢ε τζτοιεσ περιπτϊςεισ, αυτό το
επιχείρθμα «το φφλο δεν υπάρχει» είναι ζνασ τρόποσ να τυφλωκεί
κανείσ μπροςτά ςτθν πραγματικότθτα που ζηθςε κάποι@ με λιγότερα
προνόμια. Ζνασ τρόποσ να ξεφφγουμε από τθν ανάλθψθ ευκφνθσ και
μια κζςθ κατά τθσ ςεξιςτικισ βίασ. Ζνασ τρόποσ για να διατθρθκεί θ
εδραιωμζνθ κυριαρχία.
Σζλοσ, ο φεμινιςμόσ βρίςκεται υπό ςυνεχι απόρριψθ από άλλα
κομμάτια του κινιματοσ. Ωςτόςο, ο φεμινιςμόσ δεν περιορίηεται
απαραίτθτα ςε ακαδθμαϊκά, προνόμια ι αυτοαναπαραγόμενουσ
κφκλουσ. Μποροφμε να υπερβοφμε τα λάκθ του παρελκόντοσ και του
παρόντοσ. Όπωσ και ο αποκλειςμόσ και θ υποτίμθςθ των ηθτθμάτων
ρατςιςμοφ, τάξθσ και διαφορϊν ςτθν ταυτότθτα φφλου. Θζλουμε να
ξεςπάςουμε ζξω από τισ άνετεσ ηϊνεσ των ακαδθμιϊν και των μικρϊν
αςφαλϊν κφκλων. Να εξαπλωκοφμε και να δράςουμε μζςω του
φεμινιςμοφ με αναρχικζσ αξίεσ και πρακτικζσ μζςα ςτισ κοινότθτεσ και
τουσ αγϊνεσ μασ. Με αυτόν τον τρόπο, μποροφμε να καταςτρζψουμε
τισ αρςενικζσ δαγκάνεσ που ζχουν δθμιουργιςει και κρατοφν ςφιχτά
τισ δομζσ του αγϊνα. Δθμιουργία κεμελίων για αυτοδιάκεςθ και
χειραφζτθςθ κάκε ηωντανοφ πλάςματοσ. ΢πάηοντασ τα τείχθ ενόσ
ζμφυλου δυαδικοφ διαχωριςμοφ, του οποίου θ βία, θ εκμετάλλευςθ
και θ ανιςότθτα αποτελοφν τουσ πυλϊνεσ

10
Queer και transfeminism
Από τα πρϊτα ςτάδια του γυναικείου απελευκερωτικοφ κινιματοσ, οι
ςτόχοι κοινωνικισ αφομοίωςθσ τουσ και τα χαρακτθριςτικά τουσ,
κεωρικθκαν ελιτιςτικά, καταγγζλκθκαν ζντονα. Από το δικαίωμα
ψιφου ςτο αίτθμα τθσ ιςότθτασ των φφλων ςε κζςεισ εξουςίασ. Οι
ςεξεργάτριεσ, τα φτωχ@, trans, ζγχρωμ@, ζχουν καταγγείλει τισ
κυρίαρχεσ φωνζσ του κινιματοσ που τα απζκλειςε. Σα ηθτιματα που
τζκθκαν εκείνθ τθ ςτιγμι δεν μπόρεςαν να απαντιςουν ςτθ βία που
υπζςτθςαν οι άνκρωποι που βρζκθκαν ςε αυτζσ τισ καταςτάςεισ. Θα
μποροφςε να εξυπθρετιςει μόνο τισ φιλοδοξίεσ μιασ κατθγορίασ
προνομιοφχων λευκϊν, πλοφςιων και υγιεινϊν γυναικϊν. Και ζτςι, ο
πόλεμοσ ξεκίνθςε ςε όλα τα μζτωπα. Ζξω ι ςε ςφγκρουςθ με το
κυρίαρχο ρεφμα, οι περικωριοποιθμζνεσ ομάδεσ οργανϊκθκαν με πιο
ριηοςπαςτικοφσ τρόπουσ χωρίσ να ςυμβιβαςτοφν με τισ εςωτερικζσ
και εξωτερικζσ μορφζσ κυριαρχίασ.
“Το τρανσ-φεμινιςτικό μανιφζςτο, που επθρεάςτθκε από, και
γράφτθκε μετά από το ζργο των πρωτοπόρων πρωτοεμφανιηόμενων
όπωσ θ Sandy Stone, θ Sylvia Riviera και οι Revolutionary Action
Revolutionaries (STAR), δθλϊνει: «Ο τρανσ-φεμινιςμόσ πιςτεφει ότι
καταςκευάηουμε τισ δικζσ μασ ταυτότθτεσ φφλου βαςιςμζνεσ ςε αυτό
που βιϊνεται ωσ γνιςιο, άνετο και ειλικρινζσ ςε εμάσ, κακϊσ ηοφμε
και ςυςχετιηόμαςτε με άλλ@ μζςα ςε ζνα δοςμζνο κοινωνικό και
πολιτιςμικό πλαίςιο ». Η ιδζα ότι το φφλο είναι ζνα κοινωνικό
καταςκεφαςμα είναι μια βαςικι ζννοια του transfeminism και είναι
επίςθσ ουςιϊδθσ (χωρίσ λογοπαίγνιο) ςε μια αναρχικι προςζγγιςθ
του φεμινιςμοφ. Ο τρανσ-φεμινιςμόσ επικρίνει επίςθσ τθν ιδζα μιασ
«κακολικισ γυναικείασ εμπειρίασ» και υποςτθρίηει τθ βιολογικϊσ
ουςιαςτικά άποψθ ότι το φφλο του ατόμου ορίηεται από τα γεννθτικά
όργανα του ατόμου ».
J. Rogue, De-essentializing Anarchist Feminism: Lessons from the
Transfeminist Movement
Ο τρανσ φεμινιςμόσ εξελίχκθκε ςε ςχζςθ με τα ηθτιματα τθσ ηωισ του
δρόμου. Οι Ηνωμζνεσ Πολιτείεσ τθ δεκαετία του 60 με το χαρακτιρα
ενόσ κοινωνικοφ πολζμου, περιόριςαν τθν πορνεία, τθν τρανσ αλλαγι
11
και τθν ομοφυλοφιλία με νόμουσ. Όπωσ και ςιμερα, οι άνκρωποι που
ζςπαςαν τουσ νόμουσ αυτοφσ, κυνθγικθκαν ςτουσ δρόμουσ,
ξυλοκοπικθκαν και ταπεινϊκθκαν από τισ καταςταλτικζσ δυνάμεισ.
Οι πρωτοβουλίεσ αναςυγκροτοφν ςιμερα δίκτυα αλλθλεγγφθσ και
αγϊνων, όπωσ οι χϊροι ςτζγαςθσ STAR. Διακόπτουν τθν κυρίαρχθ
ομιλία και οι κεωρίεσ και οι εμπειρίεσ τουσ είναι οι ακρογωνιαίοι
λίκοι μιασ μαχθτικισ αντίςταςθσ.
“ Το Queer είναι μια κζςθ από τθν οποία κα επιτεκείσ ςτο κανονιςτικό
ικοσ, μια κζςθ από τθν οποία κα κατανοιςουμε και κα επιτεκοφμε
ςτουσ τρόπουσ με τουσ οποίουσ το φυςιολογικό αναπαράγεται και
επαναλαμβάνεται. Αποςτακεροποιϊντασ και προβλθματικοποιϊντασ
τθν κανονικότθτα, μποροφμε να γίνουμε πρόβλθμα και να
αποςτακεροποιιςουμε τθν Ολότθτα. Η ιςτορία των οργανωμζνων
queers γεννικθκε από αυτι τθ κζςθ. Ο πιο περικωριοποιθμζνοσ
τρανσ και ζγχρωμοσ λαόσ, οι ςεξεργάτ(ρι)εσ - ιταν πάντα καταλφτεσ
για ταραχζσ και εκριξεισ queer αντίςταςθσ. Αυτζσ οι εκριξεισ
ςυνδυάςτθκαν με μια ριηικι ανάλυςθ που ολόψυχα επιβεβαίωςε ότι
θ απελευκζρωςθ για τουσ queer ανκρϊπουσ είναι εγγενϊσ
ςυνδεδεμζνθ με τθν εκμθδζνιςθ του καπιταλιςμοφ και του κράτουσ.”
- Toward the queerest of insurrection
Σο Queer, πζρα από τθν άρνθςθ των κανόνων και τθσ κανονικότθτασ,
ζχει υποςτθρίξει τθν ιςτορία των ςυγκροφςεων, των ταραχϊν και τθσ
βίασ, όπωσ ςυνζβθ για παράδειγμα με τισ ταραχζσ του Stonewall το
1969. Μια ιςτορία που κλάπθκε από τουσ πρωταγωνιςτζσ τθσ και
μεταφζρκθκε ςτο mainstream κίνθμα των LGBT. Ζνα μζροσ αυτοφ του
κινιματοσ ζχει αντιπαρατεκεί με τισ προκζςεισ για αφομοίωςθ ςτθν
ετεροκανονικι κοινωνία. Όπωσ το αίτθμα για εξιςορρόπθςθ
δικαιωμάτων που αφοροφν τθν πατριαρχικι κοινωνία (γάμοσ,
υιοκεςία, νόμοσ περί αμβλϊςεων και αντιςφλλθψθσ) ι για τθ
ςυνεργαςία με τα κεςμοφσ του κράτουσ. Αυτοί οι ίδιοι κεςμοί, που
εξακολουκοφν να φυλακίηουν, να βαςανίηουν, να βιάηουν, να
εξαναγκάηουν τθ κεραπεία και τα ορμονικά φάρμακα ςε εκείνα που
κεωροφνται ωσ «αποκλίνοντα» και «μθ φυςιολογικά».
Αναγνωρίηουμε ότι ο αγϊνασ ενάντια ςτον βιαςμό, τον ςεξιςμό και

12
τθν πατριαρχία είναι ςε πολφ διαφορετικά ςτάδια ςε κάκε περιοχι,
πολιτιςμό και από το ζνα ζδαφοσ ςτο άλλο. Όπωσ για παράδειγμα,
μια γυναίκα που ηει υπό τον ιςλαμικό νόμο και Κράτοσ και υποφζρει
κάτω από ακραίεσ ςυνκικεσ. Η απελευκζρωςθ των γυναικϊν ςε
τζτοια ςθμεία μπορεί να ςθμαίνει ότι πρζπει να επιτφχουμε τουσ
«κλαςςικοφσ ςτόχουσ» για χειραφζτθςθ ςφμφωνα με τθν δυτικι
αντίλθψθ για τον φεμινιςμό. Αν και ςτα εδάφθ μασ, ζχουμε ξεπεράςει
τουσ αποκλειςτικοφσ ςχθματιςμοφσ μεταξφ cis-γυναικϊν, θ δφναμθ
μασ αποδυναμϊνεται από πολλζσ που χάνονται ςτο δυτικό
ατομικιςμό. Οι διαιρζςεισ και θ αποξζνωςθ που δθμιουργεί και
χρθςιμοποιεί ωσ αόρατα όπλα για να διατθρθκεί θ νεοφιλελεφκερθ
τάξθ, κάνουν μια εξεγερτικι πυροδότθςθ δυςκολότερθ και γι 'αυτό θ
άμυνά μασ εναντίον όλων των εργαλείων κυριαρχίασ τθσ πατριαρχίασ
πρζπει να είναι κοινι. Σρανσ άτομα, queer και κακοριηόμενεσ ωσ
γυναίκεσ, που βριςκόμαςτε ςτο ίδιο μζτωπο, ασ εξαπλϊςουμε τισ
πρακτικζσ μασ.

Εάν τα προνόμια ορίζουν την πολιτική, η πολιτική μασ

ορίζεται ενάντια ςτα προνόμια

"Σο πολυφυλετικό φεμινιςτικό κίνθμα ανζπτυξε αυτι τθν προςζγγιςθ,

θ οποία υποςτθρίηει ότι δεν μπορεί κανείσ να αντιμετωπίςει τθ κζςθ
των γυναικϊν χωρίσ να αςχολείται επίςθσ με τθν τάξθ, τθ φυλι, τθ
ςεξουαλικότθτα, τθν ικανότθτα και όλεσ τισ άλλεσ πτυχζσ τθσ
ταυτότθτασ και των εμπειριϊν τουσ. Οι δυνάμεισ καταπίεςθσ και
εκμετάλλευςθσ δεν υπάρχουν ξεχωριςτά. Είναι ςτενά ςυνδεδεμζνεσ
και αλλθλοενιςχυόμενεσ και ζτςι προςπακϊντασ να τισ
αντιμετωπίςουμε μεμονωμζνα (δθλ. Ο «ςεξιςμόσ» που διαχωρίηεται
από τον ρατςιςμό, τον καπιταλιςμό κ.λπ.) δεν οδθγεί ςε ςαφι
κατανόθςθ του πατριαρχικοφ ςυςτιματοσ. Αυτό είναι ςφμφωνο με
τθν αναρχικι άποψθ ότι πρζπει να καταπολεμιςουμε ταυτόχρονα
όλεσ τισ μορφζσ ιεραρχίασ, καταπίεςθσ και εκμετάλλευςθσ.
Καταργϊντασ τον καπιταλιςμό και το κράτοσ δεν διαςφαλίηει ότι θ

13
λευκι υπεροχι και θ πατριαρχία κα εξαφανιςτοφν με κάποιο τρόπο
μαγικά ‘’.

De-essentializing Anarchist Feminism: Lessons from the Transfeminist

Movement
Οι ταυτότθτεσ υπάρχουν. ΢τισ κακθμερινζσ γλϊςςεσ και τισ ςυνομιλίεσ
μασ, χρθςιμοποιοφμε χαρακτθριςτικά για να περιγράψουμε άτομα
και καταςτάςεισ. ΢υμμετζχουμε ςτο οριςμό των ανκρϊπων ανάλογα
με τθν προζλευςι τουσ, τθν τάξθ, τθ φυλι, το περιβάλλον, τθ
ςεξουαλικότθτα κλπ. Αυτό δεν ςθμαίνει απαραίτθτα ότι ςτθρίηουμε
τθν διαδεδομζνθ κατανόθςθ ι τθν ιςτορικι ζννοια τζτοιων οριςμϊν.
Απλϊσ ςθμαίνει να αναγνωρίςουμε τθν φπαρξθ αυτϊν των
ταυτοτιτων, να τουσ πάρουμε ωσ ςθμεία αναφοράσ. Θα μποροφςαμε
να πάρουμε μια κζςθ απόλυτθσ άρνθςθσ εναντίον του οριςμοφ και
των προχπαρχόντων κανόνων. Όπωσ ςυμβαίνει με το queer, και με
τον τρόπο αυτό, αποςτακεροποιοφμε τα κεμζλια δυαδικϊν
διαιρζςεων και πατριαρχικϊν λόγων. Ωςτόςο, από μια διαφορετικι
άποψθ, θ εξάλειψθ των ταυτοτιτων μπορεί επίςθσ να υποδθλϊνει τθ
διαγραφι των παλαιότερων αγϊνων, των απελευκερωτικϊν αγϊνων
και του ςυνεχιηόμενου κοινωνικοφ πολζμου κατά των κοινοτιτων και
τμθμάτων του πλθκυςμοφ. Μπορεί επίςθσ να ςυνεπάγεται τθν
παραμζλθςθ των προνομίων, χωρίσ να υποχρεϊνει τα άτομα να
βγουν από τισ ηϊνεσ άνεςθσ και τισ κζςεισ τουσ.
Πιςτεφουμε ςτθν αφξθςθ των πολυεκνοτικϊν κοινοτιτων, όπου οι
διαφορετικζσ εμπειρίεσ και καταβολζσ μασ κατατίκενται ανοιχτά και
κάποιεσ φορζσ αντιπαρατίκενται. Ο αγϊνασ για τθν απελευκζρωςι
μασ ξεπερνά τα ςφνορα. Αλλά και τα ςφνορα υπάρχουν, με πολλοφσ
τρόπουσ. Γλϊςςα, πολιτιςμόσ, ιδεολογίεσ. Για να εξελιχκεί ο αγϊνασ
μασ και να αγκαλιαςτεί θ πολυπλοκότθτα του πρζπει να
αναγνωρίςουμε, να αναλφςουμε και να βροφμε μθχανιςμοφσ για τθν
οικοδόμθςθ αλλθλεγγφθσ και κατανόθςθσ με τα ίδια τα «ςφνορα» και
τισ πολλαπλζσ ταυτότθτεσ. Σο ευκολότερο βιμα δεν είναι θ
αναπαραγωγι τθσ προπαγάνδασ των κρατϊν. Από τισ εποχζσ των
αποικιϊν μζχρι τα τελευταία κφματα μετανάςτευςθσ ςτθν Ευρϊπθ, οι
«αλλοδαποί» άντρεσ ιταν πάντα ο αποδιοπομπαίοσ τράγοσ για τθν
14
άρρωςτθ κοινωνία ςτθν οποία ζφταναν. Σθν παραμονι τθσ
Πρωτοχρονιάσ ςτθ Γερμανία λίγα χρόνια πριν, γυναίκεσ βιάςτθκαν ςε
δθμόςιουσ χϊρουσ. Μια ομάδα νεοφερμζνων από τισ ανατολικζσ
χϊρεσ κατθγορικθκε. Μετά από αυτό το περιςτατικό, ευρζωσ
διαδεδομζνο ςτα μζςα ενθμζρωςθσ, θ πόλθ τθσ Κολωνίασ
νομιμοποίθςε τθν πϊλθςθ ψεκαςμοφ πιπεριοφ. Εν τω μεταξφ, θ
Γερμανία ζχει αναπτφξει μια πολφ ςυγκεκριμζνθ πολιτιςτικι θμζρα,
τθν «Ημζρα των Ανδρϊν». Κάκε χρόνο, ομάδεσ λευκϊν γερμανϊν
αρςενικϊν βγαίνουν μαηί, και χρθςιμοποιοφν τθν φπαρξθ αυτισ τθσ
θμζρασ για να παρενοχλοφν και να βιάηουν. Όλεσ αυτζσ οι επικζςεισ
αποςιωποφνται. ΢τα χωριά, μερικζσ γυναίκεσ δεν βγαίνουν καν από
τα ςπίτια τουσ εκείνθ τθν μζρα.
Ζνα επόμενο βιμα είναι να κατανοιςουμε και να ςεβόμαςτε τθ
βοφλθςθ να υπάρξουν ενδυναμωτικζσ ομάδεσ. Για παράδειγμα,
άτομα με χρϊμα μπορεί να κζλουν να δθμιουργιςουν μια ομάδα για
να μοιραςτοφν κζματα που ςχετίηονται με τισ ςυνκικεσ φπαρξισ
τουσ. Υπαρξθ που βαςίηεται ςε ςυγκεκριμζνεσ εμπειρίεσ. Η αφιγθςθ
αυτϊν των χϊρων, θ εκμάκθςθ από αυτοφσ και θ ενςωμάτωςι τουσ
ςε ζναν ευρφτερο τρόπο ςκζψθσ είναι επίςθσ ζνα όφελοσ για όλουσ.
Αυτι θ πτυχι πρζπει να ςυνδυαςτεί με μια βακφτερθ ανάλυςθ του
αγϊνα που δόκθκε από τισ καταπιεςμζνεσ κοινότθτεσ. Δεν μποροφμε
να διατθριςουμε ζνα ευρωκεντρικό όραμα οφτε πιςτεφουμε ότι ο
αγϊνασ για τθν απελευκζρωςθ των γυναικϊν είναι γραμμικόσ. Σα
ιςτορικά κφματα του φεμινιςμοφ δεν είναι οι οδθγοί που πρζπει να
επιβλθκοφν ςε οποιοδιποτε ζδαφοσ και χρονικό διάςτθμα. ΢ε
περιοχζσ που υπάρχει πόλεμοσ και κινιματα αντίςταςθσ, όπωσ ςε
Ροηάβα, Σςιάπασ, Παλαιςτίνθ, οι κζςεισ των γυναικϊν ςτθν κοινωνία
αποκτικθκαν με εντελϊσ διαφορετικά μζςα και τρόπουσ ςκζψθσ,
κυρίωσ μζςω μιασ πλιρουσ δζςμευςθσ των γυναικϊν ςτα πεδία
μάχθσ, μιασ μακράσ διαδικαςίασ ςτθν αυτο-μόρφωςθ και τθν
εκπαίδευςθ που παρζχεται ςε όλουσ και τζλοσ, μζςω πρόςβαςθσ ςε
κζςεισ δφναμθσ.

15
ΕΞΩ ΑΠΟ ΣΙ΢ Α΢ΦΑΛΕΙ΢ ΖΩΝΕ΢
Δεν αναηθτοφμε αςφαλζςτερο χϊρο, δεν κζλουμε να οικοδομιςουμε
τθ δικι μασ αςφάλεια. Σο να είςαι ςε κζςθ να είςαι αςφαλισ, μακριά
από τον κίνδυνο και τα ρίςκα είναι ζνα προνόμιο.
Ο κίνδυνοσ είναι παντοφ, κζλουμε να είμαςτε μζροσ αυτοφ. Σο να ηεισ
χωρίσ κινδφνουσ δεν μπορεί να ςυνδυαςτεί με τισ πράξεισ μασ
εναντίον του κράτουσ, τθσ πατριαρχίασ, του κεφαλαίου. Δεν κζλουμε
να εξαλείψουμε τθ βία, κζλουμε να τθν εκμεταλλευτοφμε, να τθν
ανακτιςουμε, να τθ χρθςιμοποιιςουμε ενάντια ςτουσ εχκροφσ μασ.
Η αςφάλειά μασ κα δθμιουργθκεί όταν αναλάβουμε τθν προςταςία
μασ και τθ ηωι μασ ςτα χζρια μασ. Όταν οικοδομοφμε δίκτυα
εμπιςτοςφνθσ, υποςτιριξθσ και αλλθλεγγφθσ. Όταν αντιδράςουμε
μαηί αν κάποιοσ πάει να μασ αγγίξει και πάλι. Όταν ζχουμε τα μζςα.
Όταν ξεπεράςαμε τθν υποταγι, τθ ςιωπι που μασ οριοκετεί.
Θζλουμε να οικοδομιςουμε αγϊνεσ και τακτικζσ οι οποίεσ κα
εξοντϊςουν ι τουλάχιςτον κα μπορζςουν να απαντιςουν ςτουσ
μθχανιςμοφσ του ςεξιςμοφ και τθσ ςεξουαλικισ κυριαρχίασ.
Ζνασ από τουσ ςτόχουσ μασ κα επιτευχκεί όταν κα είμαςτε ςε κζςθ να
διαδϊςουμε και να πράξουμε τισ τακτικζσ μασ ενάντια ςτθν
κουλτοφρα του βιαςμοφ. Όταν οι ςυνεργάτεσ μασ, οι φίλοι μασ, οι
ςυντρόφιςςεσ, οι κοινότθτεσ και τα κινιματα κα ενταχκοφν ςτον
αγϊνα μασ.
Μακαίνουμε από τα μαχθτικά κινιματα που υπάρχουν εδϊ και ςτα
επαναςτατθμζνα μζρθ, από τισ άμεςεσ ενζργειεσ, από τθν κοινοτικι
ηωι, από τισ ίδιεσ μασ τισ εαυτζσ.
Ο αγώνασ μασ θα μεγαλώςει όταν θα γίνει ορατόσ ζξω ςτουσ
δρόμουσ, όταν θα πυροδοτηθεί ςτα μζρη τησ καθημερινότητασ, ςε
κάθε απελευθερωμζνο ζδαφοσ και ςτα εδάφη που θα
απελευθερωθοφν.
Θα είμαςτε παντοφ.

16
κάτι παραπάνω..
* Kytha Kurin - anarcha-feminism, why the hyphen?
* Dangerous Spaces, violent resistance, self-defense & insurrectional
struggle against gender
* ‘How can I be a sexist? I am an anarchist!’
* Betrayal, a critical analysis of rape culture in anarchist subcultures
* John Zerzan – Patriarchy, Civilization and the Origins of Gender
* Lady Stardust - Burning Women, the European Witch Hunts,
Enclosure and the Rise of Capitalism
* Courntey Desiree Morris – Why misogynists make great informants?
* Towards a less fucked up world, Sobriety and Anarchist Struggle
* What about the rapists? Anarchist approaches to crime & justice
* Writings of the Vancouver Five
* Street Transvestite Action Revolutionaries, survival, revolt and queer
antagonist struggle
* War on Patriarchy, War on the Death Technology
* Ann Hansen & Julie Belmas – This is not a love story. Armed
Struggle against the Institutions of Patriarchy
* Digs and Fags Want to Know, a written interview with Lesbian
Political Prisoners: Linda Evans, Laura Whitehorn & Susan Rosenberg
* Mary Nardini – Towards the queerest of insurrection
* Queer Fire, the George Jackson Brigade Men against Sexism and
Gay Struggle against Prison
* Queer Ultra violence, Bash back!
* J. Rogue - De-essentializing Anarchist Feminism: Lessons from the
Transfeminist Movement
* Abdullah Ocalan – Liberating life: Woman’s Revolution
* Alyson Escalante - Gender nihilism: an anti-manifesto
Ενδιαφζρονται για τθν εξάλειψθ του βιαςμοφ. Διανζμοντασ τθ
λογοτεχνία που προςπακεί να εξθγιςει τον ρόλο τθσ κοινωνίασ ςτον
βιαςμό, εκτυπϊνοντασ περιγραφζσ των βιαςτϊν, ϊςτε οι βιαςτζσ να
χάςουν τθν ανωνυμία τουσ και, με τα κφματα βιαςμοφ πθγαίνουν ςε
ομάδεσ για να αντιμετωπίςουν τουσ βιαςτζσ ςτον δθμόςιο χϊρο. Οι
φεμινίςτριεσ εργάηονται για να εκκζςουν βιαςτζσ, να εκκζςουν τθν
ςιωπθρι ζγκριςθ τθσ κοινωνίασ για τον βιαςμό, και με τθν ςαφι
επίκεςθ ςτα πραγματικά προβλιματα του ανικανοποίθτου, τθσ
αδυναμίασ, του κεφαλαίου και τθσ εξουςίασ, αναπτφςςουν τθν
υψθλότερθ μορφι εκπαίδευςθσ. Αυτι είναι, μια εκπαίδευςθ που
μακαίνει από το τι πραγματικά είναι, και ςτθ ςυνζχεια
κινείται
προσ τα εμπρόσ
για να αλλάξει
τθν πραγματικότθτα

COUNTER ATTACK!

Γράφτθκε από ςυντρόφιςςεσ τθσ Κοινότθτασ Καταλιψεων Κουκακίου,

τον Ιοφλθ του 2018, ςτθν Ακινα με για το άναρχο-κουίρ φεμινιςτικό
διιμερο εκδθλϊςεων.

counterattack@riseup.net