Professional Documents
Culture Documents
11lojistik Yönetimi
11lojistik Yönetimi
TERSİNE LOJİSTİK
185
Bu Bölümde Neler Öğreneceğiz?
186
Bölüm Hakkında İlgi Oluşturan Sorular
3) 1990 model arabanızı fabrika geri alsa ve size aynı arabayı sıfırlayarak geri verse
ne kadar ödemeye razı olurdunuz?
187
Bölümde Hedeflenen Kazanımlar ve Kazanım Yöntemleri
188
Anahtar Kavramlar
Tersine Lojistik
Yeniden İmalat
Tamir
Yenileme
Geri Dönüşüm
189
Giriş
En son bölümde ise tersine lojistiğin çok önemli bir kısmını oluşturan ve henüz
ülkemizde gerekli ilgiyi göremeyen yeniden üretim üzerinde durulacaktır.
190
9.1. Tanımı
Geleneksel üretim koşullarında, son ürün, tek bir kaynaktan bir merkeze
ulaştırılmaktadır ki bu ileriye doğru dağıtım olarak ifade edilebilir. Kullanım fonksiyonunu
tamamlayan ürünler ise, bir kaynaktan tek bir merkeze ulaşmaktadır ve bu da geriye doğru
dağıtım olarak belirtilmektedir. İleri doğru lojistikte, bir ürüne gereksinim olduğunda, bu
ürün, ilk olarak dağıtım merkezine, dağıtım merkezinden de perakende satış merkezine
gönderilmektedir. Geriye doğru lojistik faaliyetleri, genellikle, işletmedeki planlama ve
karar verme faaliyetlerinin sonucu olarak başlamamakta, bu faaliyetleri başlatan müşteriler
veya ağ üzerinde bulunan daha ilerideki bir nokta olmaktadır. Geri dönüşümü mümkün
olan ürünlerin tüketim noktasından toplama noktalarına taşınması ile başlayan ve zaman
içerisinde yeniden imalat ve yeniden kullanım gibi geri kazanım faaliyetleriyle
zenginleştirilen bu anlayış, adı geçen faaliyetlerin bütünsel bir yapı içerisinde
incelenmesini konu alarak, tersine lojistik yönetimi olarak adlandırılmıştır.
191
Lund’un (1998) yapmış olduğu çalışmaya göre ileri ve geri yöndeki hareketlerin neler
olduğu Şekildeki gibidir. Şekilde, mamul zincirinin üretim sürecini ve bu süreçteki tamir,
geri dönüşüm, yeniden kullanma ve yeniden üretim basamakları gözükmektedir. Bu
basamaklarda halkası en yüksek olan işlem en yüksek maliyete sahiptir. Yani tamir (repair) en
düşük maliyete sahipken, yeniden üretim (remanufacturing) daha yüksek maliyete, en yüksek
maliyet ise geri dönüşümdür (recycle).
Şekil 11
Thierry vd. ise (1995) yaptıkları çalışmada geriye doğru lojistiği öncelikle direk
yeniden kullanım, ürün kurtarma veya geri kazanma ve atık yönetimi olarak belirlemişlerdir.
Yeniden üretimin de içinde olduğu ürün geri kazanma faaliyetlerini de beş alt başlıkta
toplamışlardır. Bunlar demonte edilme derecesine göre sırasıyla; tamir, yenileme
(refurbishing), yeniden üretim, yamyamlaşma (cannibalization) ve geri dönüşümdür. Bu
faaliyetler arasındaki ana fark demonte işleminde gerçekleşmektedir. Fakat ilk üçünü geri
kazanma içinde teknoloji ve kalitenin artırımı faaliyeti olarak da görebilmek mümkündür.
192
2
Servis
Kullanıcı
Parça Birim Ürün Dağıtım
İmalatı Montajı Montajı
1
6 5 4 3
7,8 İleriye
Akış
Geriye
Akış
ATIK
ÜRÜN GERİ DİREK YENİDEN
YÖNETİMİ
KAZANMA YÖNETİMİ KULLANIM
2: Tamir
3: Yenileme
7: Yakmak 1: Direk Yeniden
4: Yeniden Üretim Kullanım/
8: Gömmek
5: Yamyamlık-parça
kullanımı
6: Geri Dönüşüm
9.2.1. Tamir
Tamirin asıl hedefi ürünü çalışır duruma sokmaktır. Tamir sonundaki kalite, yeni
ürünün kalitesine göre düşük olmaktadır. Burada yapılan şey bozuk parçanın onarılması veya
değişimidir fakat diğer parçalar bu tamirden etkilenmezler, bu sebeple tamir kısıtlı parçaların
demontesi ardından yeniden montesini içerir.
9.2.2. Yenileme
Yeniden üretimin esas amacı kullanılmış ürünü yeni ürün kalitesine dönüştürmektir.
Bu işlem esnasında tüm birimler ve parçalar sökülür ve kontrol edilir. Bozulmuş veya zamanı
geçmiş parçalar tek tek yenileriyle değiştirilir. Tamir edilebilir olanları tamir edilerek sıkı
kontrollere tabi tutulur. Öncelikle parçalar birimleri oluşturacak şekilde monte edilir, ardından
da birimler yeniden üretilmiş ürünü oluşturur. Yani daha düşük bir maliyetle yeni üretilmiş
mamulün kalitesi yakalanır. Örneğin BMW yeniden üretim faaliyetini motorlara, marş
motorlarına ve alternatörlere kullanmaktadır.
194
yasalar koymuştur ya da bu yasaları görüşmektedir. Massachusetts eyaleti “cathode ray
tube”lerin (CRT’lerin, katot lambalarının) toprağa gömülmesini ya da yakılmasını
yasaklamıştır. Minnesota’da elektronik eşyaların kontrolüne yönelik olarak sıkı gerekliliklerin
getirilmesi önerilmiştir. California’da ise üreticilerin plastikle ilgili sorumluluklarını kontrol
altına alan yasalar teklif edilmiştir .
Lund (1998) rutin olarak yeniden üretime tabi tutulan 75 farklı ürün tespit etmiş ve
ürünlerin yeniden üretime uygunluğunu tespite yönelik olarak çeşitli kıstaslar belirlemiştir.
Söz konusu kıstaslar yedi tanedir: (1) ürün işlevini (hurda veya ıskarta) yitirmiştir, (2) ürün
bir dayanıklı maldır, (3) ürün standarttır ve parçaları değiştirilebilir niteliktedir, (4) kalan
katma değer yüksektir, (5) bozulan ürünü elde etme maliyeti, kalan katma değere kıyasla
düşüktür, (6) ürün teknolojisi sabit/bozulmazdır ve (7) tüketici yeniden üretilen ürünlerin
mevcut olduğundan haberdardır.
Yeniden üretimin Nasr vd. (1998) tarafından ortaya konduğu şekliyle ortalama kâr
marjinleri %20’dir ve bu durum aynı zamanda kazançlı olduğunu göstermektedir.
195
Dünya’da bir çok firma ürün geri kazanımı yönünde çalışmalar yapmaktadır.
Volswagen Almanya’da hem yeniden üretim hem de geri dönüşüm faaliyetlerinin yürütülmesi
için montaj atölyesi kurmuştur (Guide ve Srivastava, 1996: 38). Ayrıca BMW 1990 yılından
itibaren Almanya’da yürüttüğü geri kazanım çalışmalarını farklı alanlarda yapmaktadır. İlk
alan araçların malzemelerine ait geri dönüşümün yapılmasıdır. Özellikle bir araçta %10
oranında bulunan plastik malzemenin geri dönüşümü esas alınmıştır, sonuçta da %80 ‘lik bir
başarıya ulaşılmıştır. Hatta bazı yeni tasarımlarda da geri dönüşüme uğramış plastik
kullanılmıştır. Bu çalışmalara başlamadan önce kullanılmış plastik toprağa
gömülmekteydi.Yine aynı firma tarafından; marş motoru, motor, dinamo gibi pahalı parçalar
yıllardır yeniden üretime tabi tutulmaktadır. Her bir birim sökülerek, temizlenmekte, tamir
edilmekte ve standartlara uygun şekilde test edilerek tekrar montajı yapılarak yeni parçanın
garanti kapsamında ve kalitesinde, %50,%70 ucuz fiyat aralığında satılmaktadırlar. BMW’nin
geri kazanım alanındaki bir diğer çalışması da yeni üretilecek araçların dizayn ve işçiliğinin
yeniden kullanıma uygun şekilde yapılabilmesi yönündedir.
IBM ise geri kazanım çalışmalarına yine 1990 yılında, ilk olarak İsviçre ardından
Almanya, İngiltere ve Hollanda olmak üzere başlamıştır. 1992 yılında Almanya’da IBM ‘in
geri dönüşüm departmanı 4.000 tonluk kullanılmış kişisel bilgisayar ve anabilgisayarları
işlemiştir. Bunun 800 tonu müşteriden 3.200 tonu ise kendi ıskartalarından gelmiştir. Tabiki
burada en önemli olan şey anabilgisayarlardır, çünkü kullanılmış anabilgisayarların taşınma
ve diğer toplama maliyetleri en yüksek maliyetleri oluşturmaktadır.
2) Yeniden Üretilen Mamüle Talep ile İadenin Dengelenmesi; İade oranı ile talep
196
oranınının denk olması yine ürünün beklenen ömrü ve teknolojik gelişmelerin bir
fonksiyonudur. Firma müşteriden gelen iade ile yeniden üretilmiş ürüne olan talebi
dengeleyip karı maksimum kılmalıdır. Firma bu noktada iadenin talebi geçtiği stok
birikmesine izin vermemeli aynı zamanda talebin de stoğu geçmesiyle oluşan düşük hizmet
düzeyine izin vermemelidir.
5) Ters Lojistiğin Yapısı; Buradaki sorun ürünlerin nasıl toplanacağı ve hangi geri
kazanım işlemine nasıl yollanacağı üzerinedir. Bu aşama bir çok karar sürecini içermektedir.
Örneğin toplama merkezi nerede kurulacak, geri dönüşüm için verilecek bir teşvik olacak mı,
nasıl olacak, taşıma yöntemi nasıl olacak? gibi.
Bunların yanında üretime ait planlama ve kontrol problemleriyle ilgili bir çok çalışma
yapılmıştır.Krupp (1992), yeniden üretimde, eskiyen ve geri kazanıma gelen ürünlerin
tahminlemeleri üzerinde durmuştur. Guide ve Srivastava (1996) sipariş stratejileri üzerinde
durmuşlardır.
Bunun yanında yeniden üretim tesisleri üç bağımlı alt sistem olarak düşünülebilir. İlk
alt sistem demonte atölyesidir, burada m farklı tipteki ürün, n türde bileşene ayrılır.
197
Bu Bölümde Ne Öğrendik Özeti
Bu bölümde öncelikle terine lojistiğin tanımı yapıldı ardından terine lojistik ile ileriye
lojistik arasındaki farklara değinildi.
İkinci bölümde ise terisine lojistiğin türleri tek tek açıklandı. Bunlar, tamir, yenileme,
yeniden üretim, parça kullanımı (yamyamlık) ve geri dönüşüm olarak sıralandı. Aralarındaki
farklar ortaya konarak anlaşılması sağlandı.
Dördünü bölümde özellikle yeniden üretim üzerinde duruldu. Detaylı olarak tüketici
ve üretici açısından ne anlam ifade ettiği açıklandı.
198
Bölüm Soruları
a) Çevik Üretim
b) İleri Lojistik
c) Geri Dönüşüm
d) Tersine Lojistik
e) Satış
a) Geri dönüşüm
b) Tamir
c) Parça kullanımı
d) Yeniden Üretim
e) Yakmak
199
7) Kullanılmış ürün öncelikle birimlere (modül) ayrılır, her bir kritik birim kontrol
edilir ve onarılır veya değiştirilir, İşlem sonunda kalite artırımı olmasına rağmen, hizmet
süresi yenisinin hizmet süresine göre oldukça düşük olur.
a) Yeniden Üretim
b) Tamir
c) Yenileme
d) Geri Dönüşüm
e) Parça Kullanımı
8) Tüm birimler ve parçalar sökülür ve kontrol edilir. Bozulmuş veya zamanı geçmiş
parçalar tek tek yenileriyle değiştirilir, işlem sonunda daha düşük maliyetle yeni ürün kalitesi
yakalanır.
a) Yeniden Üretim
b) Tamir
c) Yenileme
d) Geri Dönüşüm
e) Parça Kullanımı
9) Eskiyen bir aletin kullanılabilir parçasını başka bir alete monte işlemine ne denir?
a) Yeniden Üretim
b) Tamir
c) Yenileme
d) Geri Dönüşüm
e) Parça Kullanımı
200
10) Ürün sökülerek birimlere ayrılır onlar da en küçük parçalara ayrılır. Bu ayrılan en
küçük parçalar başka bir üretimde kullanılır.
a) Yeniden Üretim
b) Tamir
c) Yenileme
d) Geri Dönüşüm
e) Parça Kullanımı
Cevaplar
201