Temat: Biedaczyna z Asyżu bohaterem zbioru legend pt. „Kwiatki św. Franciszka”.

1. „Kwiatki św. Franciszka” – legendy powstały 150 lat po śmierci patrona ubogich, który ur. się
w 1181 r. w Asyżu, zmarł w 1226, Hagiografia (żywot świętego) zawiera elementy fikcyjne,
fantastyczne i pochodzi z ustnych przekazów.
2. Wybrane fakty z życia świętego: żył 45 lat na przełomie XII/XIIIw., syn kupca i Francuzki, Jan
zwany Francesco, jako 21-latek wziął udział w wojnie z Perugią, był ranny, w niewoli, w 1205
pasowany na rycerza, zmienia życie, zajmuje się trędowatymi, ojciec go wydziedziczył, założył
zakon braci mniejszych, w jego ślady poszła Klara Favarone - założycielka zakonu klarysek,
założył zakon świecki, 1223- Franciszek urządził żywą stajenkę betlejemską w Greccio,
stygmatyk, autor „Pieśni słonecznej”, kanonizowany 2 lata po śmierci, patron pokoju,
ubogich, więźniów, niewidomych, od 1979 patron ekologów, w sztuce ukazywany w
otoczeniu ptaków, atrybuty: baranek, krzyż, księga, ryba w ręku.
3. Nietypowy dla średniowiecza święty: wyrzekł się bogactwa, ale nie świata i radości życia,
kochał Boga, bliźniego, przyrodę, wszystko, co żyje, zwierzęta nazywał naszymi braćmi
mniejszymi, pomagał słabszym, chorym (trędowatym), ubogim, akceptował życie, ale i siostrę
śmierć, nikogo nie odrzucał, był irenistą (przeciwnikiem przemocy, agresji, miłośnikiem
pokoju, łagodności, dobroci – hasło Pax et Bono- Pokój i Dobro (od 800 lat przyświeca
zakonowi franciszkanów, który założył). Jak św. Aleksy cenił ubóstwo, ale nie umartwianie się,
lecz naśladowanie Chrystusa uznał za drogę do świętości, zbawienia i szczęścia wiecznego.
4. Legenda o kazaniu do ptaków – kazanie dotyczyło zaufania Bogu, który troszczy się o to, co
stworzył oraz o okazywaniu wdzięczności Stwórcy za to, co się ma.
5. Legenda o wilku z Gubbio – święty obłaskawił wilka, który z głodu napadał na osadę Gubbio,
budząc strach i niechęć mieszkańców; wilk stał się łagodny jak baranek, Franciszek nazwał go
swym bratem, upomniał go i zaprowadził pokój między nim a mieszkańcami, jak mediator,
szukał kompromisu, zgody: ludność miała wilka dokarmiać a on obiecał nie napadać na wieś.
Zakonnik wykorzystał historię z wilkiem, by upomnieć ludzi, że paszcza piekła jest gorsza od
wilczej i należy się jej bać. Skutkiem grzechów Bóg dopuszcza czasem, by pojawił się wilk,
czyli zło pod różną postacią. Legendę można odczytywać dosłownie lub metaforycznie.

Najstarsze przedstawienie świętego – włoskie miasteczko Subiaco (XIII wiek):

Franciszkanizm – tendencja, nurt w

literaturze XX wieku nawiązujące do
idei  św. Franciszka. Bohater literatury
to człowiek prosty, radujący
się z życia, religijny i miłujący naturę,
ubogi, akceptujący cierpienie,
przyjazny jak brat, kocha ludzi,
głównie grzeszników , pokorny,
łagodny.