COSMOPOINTCOLLEGE

CC IPOH
PENGAJIAN MALAYSIA 1
(MPU 1112)
INDIVIDUAL ASSIGNMENT
DATE OF SUBMISSIONS
12 SEPTEMBER 2022
PREPARED BY
ENCIK AHMAD HANAFI
STUDENT ID
00000115391
PREPARED FOR
YONG XIN HAN
INTRUCTION/GUIDESLINE:
1.Submission deadline:12 SEPTEMBER 2022
2.The assignmentis to be done by individual.
3.please fill in your names at the cover page (WHITE)OF your
assignment.

4.The expectedword range is between 1000 AND ABOVE WORDS.

5.Assignment is to be professionally presented i.e.tape po
ring binded-/folder

CONTENT MARKS
TABLE
LETTER
Assignment 3
Saoalan :Bagaimanakah cara-cara untuk menunjukkan penghargaan
kepada para pejuang terdahulu yang telah memberi jasa dan sumbang
bakti kepada tanah air sebelum kemerdekaan dicapai di negara ini?

DATO ‘ONN JAAFAR

Dato’ Sir Onn bin Dato' Jaafar (Jawi: ‫ ;عون بن جعفر‬12 Februari 1895 –
19 Januari 1962) merupakan pengasas dan Presiden Pertubuhan
Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO). Beliau pernah dilantik
sebagai Menteri Besar Johor pada 1 Jun 1947 tetapi beliau telah
meletakkan jawatan tiga tahun kemudian iaitu pada 18 Mei 1950 untuk
menumpukan perhatiannya kepada UMNO.
Beliau dilahirkan di Bukit Gambir, Jalan Gertak Merah,Johor Bahru
serta merupakan anak kepada Datuk Jaafar bin Haji Muhammad,Menteri
Besar Johor yang pertama. Seorang kerabat diraja Johor, beliau
dipelihara oleh Sultan Ibrahim ibni Sultan Abu Bakar sejak kecil, dan
mendapat pendidikan Melayu sebelum melanjutkan pelajarannya
di England.
Beliau pernah menjadi ahli Majlis Mesyuarat Kerajaan Johor. Semasa
zaman Pendudukan Jepun, beliau menjadi Ketua Pejabat Kawalan
Makanan Negeri Johor.
Beliau bekerja sebagai wartawan pada tahun 1930 ketika berumur 35
tahun, dan pada tahun 1934, menjadi pengarang Lembaga Malaya dan
Harian Lembaga. Rencana tulisan beliau sering mengkritik masyarakat
Melayu dan mendesak agar perubahan dilakukan. Onn Jaafar mendapati
orang-orang Cina tidak segan berkebun sayur , membuka kedai jahit dan
lain-lain pekerjaan yang dianggap rendah oleh orang Melayu.Beliau
dilantik menjadi pengarang Warta Malaya mulai 1 Januari 1930 hingga
penghujung 1933.
Beliau bertugas sebagai Pegawai Daerah Batu Pahat era pentadbiran
penjajah British, tetapi kemudian berhenti kerana membantah dasar-
dasar jajahan. Onn Jaafar menggantikan tempat Encik Ismail bin Datul
Abdullah bin Abdul Rahman , pegawai daerah yang telah dibunuh
dengan secara kejam oleh gerila-gerila 'Bintang Tiga' di Benut pada 10
Jun 1945.Selepas Jepun menyerah kalah, ramai orang Melayu yang
bekerja sebagai polis dan ketua kampung telah ditangkap, hilang dan
dibunuh oleh MPAJA antara Mac-April 1945. 
Pada tahun 1917, Sultan Johor mengarahkan Onn Jaafar menyertai
Pasukan Tentera Johor (JMF) dan ditempatkan di Pulau Belakang
Mati, Singapura, markas JMF. Jawatan tertinggi beliau ialah Leftenan
Pasukan tentera Johor Malay Force ini ditubuhkan oleh Sultan Abu
Bakar.
Pada 1920 beliau bekerja semula di Pejabat Penasihat Johor tetapi
dipecat oleh Sultan Ibrahim pada 31 Jun 1920 kerana membidas baginda
tanpa berselindung berkaitan isu harta.
Dari tahun 1927-1936 Onn Jaafar dibuang negeri ke Singapura oleh
Sultan Ibrahim kerana menyiarkan berita Sultan Ibrahim memperalatkan
JMF sebagai buruh paksa dalam akhbar Sunday Mirror. Sultan Ibrahim
membina padang lumba kuda dan membuka ladang di Pagoh, Tasek
Utara dan Pasir Pelangi menggunakan JMF.Sultan Ibrahim telah
memerintahkan supaya mendakwa Sunday Mirror, tetapi perkara itu
lenyap begitu sahaja. 
Pada awal bulan Oktober 1930, Onn Jaafar mengkritik
perkahwinan Sultan Ibrahim dengan Helen Wilson (1889-1978) seorang
wanita England. Pada 12 Mac 1934, baginda mengelilingi dunia diiringi
Sultanah Helen Wilson dan Setiausaha Sulitnya, Kapten Sheikh Abdullah
Yahya.
Pada 1-4Mac 1946, 41 buah persatuan Melayu telah berhimpun
di Kelab Sultan Sulaiman,Kuala Lumpur untuk menghadiri Kongres
Melayu pertama yang diadakan untuk menentang Malayan Union yang
diperlihatkan sebagai ancaman terhadap hak istimewa orang Melayu
dan kedudukan sultan-sultan Melayu. Hasil daripada mesyuarat ini,
sebuah badan yang mewakili orang Melayu telah ditubuhkan ketika
Kongres ketiga diadakan di Johor Bahru pada 1 Mei 1946.Disebabkan
beliau amat aktif dalam gerakan nasionalisme Melayu, kongres itu
melantik beliau sebagai presiden pertama.
Pada 1 Jun 1947, beliau dilantik menjadi Menteri Besar Johor. Tiga
tahun kemudian, beliau meletakkan jawatan untuk menumpukan
masanya kepada UMNO. Di bawah kepimpinannya, UMNO berjaya
memaksa kerajaan British untuk membubarkan Malayan Union dan
diganti dengan Persekutuan Tanah Melayu. Persekutuan Tanah Melayu
1948 mengekalkan kedudukan Raja-raja Melayu dan memperketatkan
syarat-syarat kerayatan serta memberi hak istimewa Melayu.
Beliau kemudian berasa kecewa dengan apa yang beliau  anggap
sebagai dasar-dasar perkauman UMNO serta mencadangkan bahawa
keahlian parti dibuka kepada semua penduduk Tanah Melayu tanpa
mengira kaum dan nama UMNO ditukarkan menjadi "Pertubuhan
Kebangsaan Penduduk Tanah Melayu Bersatu". Oleh sebab cadangan itu
ditentang, beliau meletakkan jawatan sebagai presiden UMNO apabila
persidangan Majlis Mesyuarat Agung Keenam diadakan pada 25 hingga
26 Ogos 1951.
Beliau kemudiannya menubuhkan Parti Kemerdekaan Malaya(IMP)
pada 26 Ogos 1951. Malangnya, parti tersebut tidak mendapat sokongan
daripada orang Melayu. Pada tahun 1954, beliau meninggalkan parti itu
untuk menubuhkan Parti Negara bagi tujuan bertanding dalam pilihan
raya umum yang pertama di Persekutuan Tanah Melayu pada tahun
1955.
Parti Negara menyekatkan keahlian bukan orang Melayu dalam satu
percubaan untuk memperoleh sokongan daripada orang-orang Melayu.
Walaupun demikian, partinya masih gagal mendapat sokongan dan tidak
memenangi sebarang kerusi dalam pilihan raya itu. Bagaimanapun, Dato
Onn masih berusaha untuk mendapatkan tempat dalam politik.
Akhirnya, beliau berjaya mendapat satu kerusi di kawasan parlimen
Kuala Terengganu Selatan dalam Pilihan Raya Umum 1959 dengan
bantuan parti PAS.
Beliau meninggal dunia pada hari Jumaat, 19 Januari 1962 akibat
serangan jantung dan jenazahnya telah disemadikan bersebelahan
makam bapanya, Allahyarham Dato Jaafar bin Haji
Muhammad di Makam Diraja Bukit Mahmoodiah,Johor Bahru,Johor.
 TUN H.S LEE
Tun Sir Henry Lee Hau-shik, lebih dikenali sebagai Tun H. S. Lee (19
November 1900 – 22 Jun 1988) merupakan antara tokoh yang terlibat
dalam mendapatkan kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu dan
kemudian menjadi Menteri Kewangan pertamanya dalam Jemaah
Menteri Melaya pertama. Beliau juga pernah menjadi Menteri
Pengangkutan dalam kabinet sementara sebelum kemerdekaan.
H. S. Lee merupakan anak sulung kepada seorang usahawan dari
Gaozhou, Guangdong Lee Kwai-lim dan isterinya Kam Kwok-chun.Pada
1924, H. S. Lee berpindah ke Malaya bagi membantu perniagaan
bapanya. Beliau dengan cepat menyesuaikan diri dan aktif berpersatuan.
Selepas perang, Tun H. S. Lee merupakan antara tokoh yang terlibat
dalam menubuhkan MCA, dan kemudian bertanggungjawab memulakan
kerjasama antara kaum sehingga mencetuskan idea penubuhan Parti
Perikatan.
Henry Lee Hau Shik dilahirkan pada 19 November 1900 di Hong Kong,
anak sulung pengusaha terkemuka dan kaya Lee Kwai-Lim dan Kam
Kwok-Chun. Keluarganya menjalankan sebuah syarikat
perdagangan sutera, Kam Lun Tai, dan juga terlibat dalam penghantaran
dan perlombongan, dengan pejabat di Hong Kong dan Singapura. Dia
mempunyai dua saudara lelaki dan dua adik perempuan.
Datuk saudaranya telah menjadi pegawai kanan semasa
pemerintahanEmpayar Tongzhi dari dinasti Qing manakala datuknya
adalah seorang ulama terkenal dan dermawan di kampung halamannya
Zhenlong, Xinyi di Guangdong.
Lee menerima pendidikan menengah di Guangzhou pada tahun 1914,
sebelum menghadiri Queen's College di Hong Kong. Beliau memperoleh
ijazah dalam bidang Ekonomi dan Undang-undang di University of
London dan St John's College, Cambridge,di mana beliau mengenali King
George VI.
Kerja pertama Lee adalah sebagai pegawai kerajaan di Hainan, yang
dia berhenti selepas tiga hari kerana bosnya hanya akan
bermain mahjong sepanjang hari. Beliau kemudiannya bekerja di P&O
Bank di Hong Kong.
Lee datang ke Malaya bercuti pada tahun 1924 dan terus bertandang
setelah memperoleh lombong bijih timah di Kepong, kemudiannya
mendirikan dirinya sebagai pemilik tambang utama di Selangor dan
Perak.
Di Malaya, Lee terlibat dalam persatuan Cina dan puak dan menjadi
pemimpin yang diiktiraf oleh masyarakat Guangdong dan
Gaozhou. Beliau membantu membentuk Persatuan Kwantung,
Persatuan Perlombongan Cina dan Dewan Perdagangan China. Beliau
juga pernah menjadi Presiden Persatuan Pelombong Negeri Sembilan,
Selangor dan Pahang dari tahun 1938 hingga 1955 dan Presiden
Persatuan Pelombong Timah Seluruh Malaya antara 1946 dan 1955.
Pada masa yang sama, beliau adalah presiden Persatuan Kwang Tung
Selangor, Persatuan Kwang Tung Kebangsaan, Persatuan Pan-Malayan
Kochow, Persatuan United Lees, Persekutuan Persatuan Palang Merah
Malaya dan Kuen Cheng Girls School.
Apabila Jepun menyerang China pada tahun 1937, Lee, yang dikenali
dengan persekutuannya dengan Parti Kuomintang China, mengetuai
Dana Bantuan China Selangor untuk menyokong China. Beliau
kemudiannya menjadi Ketua Angkatan Pertahanan Pasif Kuala
Lumpur pada tahun 1941. Berikutan usaha perang anti-Jepun, Lee
terpaksa melarikan diri dengan keluarganya ke Mumbai melalui
Chongqing ketika perang sampai Malaya pada tahun yang sama dan
Jepun satu pemberian kepadanya.
Lee telah dijadikan kolonel dalam tentera Kuomintang, kemudian
berpusat di Burma, selepas bertemu Chiang Kai-shek di Chongqing.
Kemudian, Lee juga dijadikan kolonel Tentera British di India dan
dihubungkan antara dua tentera Sekutu sepanjang sempadan China-
Burma untuk baki perang.Selepas Perang Dunia II, Lee dilantik ke
jawatankuasa yang ditugaskan untuk membina semula ekonomi Malaya,
yang telah menderita semasa pendudukan Jepun. Apabila peraturan
darurat telah dikenakan oleh British pada tahun 1948 sebagai tindak
balas kepada pemberontakan komunis, beliau telah dilantik ke Majlis
Penasihat Malayan Union, Majlis Perundangan Persekutuan dan Majlis
Eksekutif Persekutuan.
Lee juga merupakan penasihat kepada Pengarah Operasi yang
mewakili masyarakat perlombongan dan pertanian, dan berjaya
memujuk Pesuruhjaya Tinggi British untuk Malaya Gerald Templer untuk
menyusun semula Pengawal Rumah di Lembah Kinta supaya mereka
dapat mempertahankan lombong timah. Untuk penentangan aktifnya
terhadap komunis, dia dilabelkan sebagai "anjing yang menjalankan
British" dan sejumlah 60,000 dolar Malaya diletakkan di kepalanya.
Pada masa yang sama, Lee merasakan perlu bagi masyarakat Cina
untuk membezakan dirinya daripada penyokong komunis etnik Cina dan
membentuk Persatuan Cina Tanah Melayu (MCA) Selangor, dengan
sokongan Dewan Perdagangan dan Kesatuan Cina Cina di negeri ini.
Negeri-negeri lain akhirnya mengikutinya dan menubuhkan persatuan
mereka sendiri. Lee kekal ketua MCA Selangor sehingga 1955, apabila
beliau kehilangan jawatan itu kepada Ong Yoke Lin.
Lee juga terlibat dalam penubuhan badan pusat MCA pada tahun
1949. Beliau membuat peraturan dan peraturan parti bersama-sama
dengan Yong Shook Lin dan Khoo Teik Ee, dan memainkan peranan
penting dalam mendapatkan Tan Cheng Lock menjadi ketua
jawatankuasa pemandu MCA dan presiden pertama.Lee memainkan
peranan penting dalam memajukan susunan ad hoc dengan Pertubuhan
Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO) untuk bertanding dalam pilihan
raya tempatan 1952 yang kemudiannya akan berkembang menjadi Parti
Perikatan, pendahulu kepada gabungan Barisan Nasional yang
memerintah Malaysia sejak kemerdekaan.
Lee, dalam kapasitinya sebagai ketua MCA Selangor, dan Pengerusi
UMNO Kuala Lumpur Yahya Razak bersetuju untuk meletakkan calon
tunggal di Kuala Lumpur untuk menentang Parti Kemerdekaan
Malaya (IMP) yang dahsyat. IMP dipimpin oleh pengasas UMNO Onn
Jaafar dan mendapat sokongan daripada beberapa pemimpin MCA -
termasuk presiden MCA, Tan Cheng Lock - kerana sikap bukan komuniti
parti itu.
Lee telah menarik perhatian Yahya dengan manifesto pilihan raya
yang beliau tulis untuk MCA Selangor, yang mengisytiharkan bahawa
"kepentingan ahli komuniti lain juga harus diwakili" walaupun penduduk
China yang besar di Kuala Lumpur. Yahya kemudian menghubungi rakan
sekolah bekas Victoria Institution Ong Yoke Lin, seorang lagi pemimpin
MCA, yang menetapkan mesyuarat perwakilan dari MCA dan UMNO.
Pada 7 Januari 1952, kedua-dua pihak bersetuju untuk bertanding
bersama dalam pilihan raya, membariskan 12 calon - lima orang Melayu,
enam orang Cina dan satu orang India.
Pakatan pilihan raya tempatan pada mulanya ditentang dari dalam
kedua-dua MCA dan UMNO. Pemimpin MCA kanan Tan Siew Sin dan
Khoo Teik Ee mengumumkan semasa tempoh kempen bahawa
jawatankuasa kerja pusat parti itu tidak meluluskan perikatan itu dan
meminta pengundi untuk menyokong IMP bukan kaum. Yahya dituduh
menjual orang Melayu dengan bekerja dengan orang Cina dan ketua
bahagiannya Datin Putih Mariah meletak jawatan beberapa hari
sebelum pilihan raya sebagai protes.
Akhirnya, tiket UMNO-MCA memenangi 9 daripada 12 kerusi yang
dipertandingkan di Kuala Lumpur, gagal memenangi mana-mana kerusi
di Bangsar. Dalam minggu-minggu selepas pilihan raya Kuala Lumpur,
Lee bersentuhan dengan presiden UMNO Tunku Abdul Rahman, yang
mengutuk pakatan aliansi kedua-dua parti. Walaupun beberapa
keengganan awal, Tan Cheng Lock, yang lebih suka bekerja dengan Onn,
akhirnya bersetuju untuk bertemu dengan Tunku bersama Lee pada 18
Mac 1952 untuk membincangkan penggabungan itu. Selepas beberapa
pusingan perbincangan dengan pemimpin MCA yang lain, Parti Perikatan
diinstitusikan.
Lee telah berjaya membawa Tan ke sudut pandangannya dengan
memberitahunya kepada Laporan Jawatankuasa Pilihan Ordinan
Imigresen 1950, di mana Onn adalah penandatangan kepada Laporan
Majoriti dengan cadangan yang tidak menguntungkan orang Cina dan
ditentang oleh ahli Cina Majlis Undangan. Ini menimbulkan keraguan
dalam minda Tan mengenai komitmen Onn terhadap keadilan pelbagai
kaum.
Perikatan akan terus menyapu pilihan raya tempatan yang diadakan di
tempat lain pada tahun itu dan secara tegas memenangi pilihan raya
umum 1955 untuk membentuk kerajaan pertama yang dipilih secara
tempatan, dengan Tunku sebagai ketua menteri. Lee dilantik sebagai
menteri pengangkutan, salah satu daripada tiga portfolio yang dipegang
oleh MCA dalam Kabinet Tunku.
Pada tahun 1956, Lee dan Tan Tong Hye dipilih untuk mewakili MCA
sebagai sebahagian daripada perwakilan Perikatan yang pergi ke London
untuk menekan Britain untuk memberikan kemerdekaan kepada Tanah
Melayu. Lee adalah satu-satunya penandatangan Cina kepada perjanjian
kemerdekaan yang disimpulkan di London pada tahun
itu. Dengan kemerdekaan pada tahun 1957, Tunku, sekarang perdana
menteri, telah melantik Lee sebagai menteri kewangan pertama Malaya.
Tugas utamanya termasuk mewujudkan dasar kewangan negara dan
penciptaan Bank Negara Malaya. Lee meletak jawatan dari jawatan itu
dua tahun kemudian kerana sakit.
Selepas bersara daripada politik pada tahun 1959, Lee mengambil alih
jawatan Pengerusi Kewangan untuk Lembaga Pesuruhjaya Mata Wang
Malaya sehingga 1961. Pada tahun 1966, beliau menubuhkan Bank
Pembangunan dan Perdagangan (Bank D&C), yang menjadi bank kelima
terbesar di Malaysia. Beliau akan mengetuai bank itu sehingga
kematiannya pada tahun 1988.

LEFTENAN ADNAN(Adnan bin Saidi)

Adnan bin Saidi (Jawi: ‫ ;عدنان بن سيدي‬lahir 1915 – meninggal 14

Februari 1942) atau lebih dikenali sebagai Leftenan Adnan merupakan
seorang anggota tentera dan askar Tanah Melayu dari Briged Infantri 1
yang bertempur dengan Jepun dalam Pertempuran Singapura. Beliau
dianggap oleh rakyat Singapura dan rakyat Malaysia hari ini sebagai wira
untuk tindakannya dalam Pertempuran Bukit Candu untuk Pasir Panjang.
Nama beliau juga diabadikan pada Kenderaan Perisai Tempur (MACV).
Beliau dilahirkan di Kampung Sungai Ramal, Kajang, Selangor pada
tahun 1915. Adnan merupakan anak sulung dalam keluarganya. Adik-
adiknya, Ahmad Saidi dan Amarullah Saidi juga merupakan
anggota tentera. Ahmad Saidi terbunuh dalam pertempuran selepas
beliau memasuki angkatan laut pada tahun 1939. Kapalnya, HMS
Pelanduk, ditenggelamkan oleh Jepun dalam pelayaran ke Australia. Adik
bongsunya, Amarullah Saidi terselamat dari peperangan dan kini bersara
serta menetap di Kajang, Selangor.
Adnan menerima pendidikan di Pekan Sungai Ramal dalam aliran
Inggeris. Beliau merupakan pelajar yang rajin dan berjaya dalam
pengajiannya. Selepas menamatkan pengajiannya, Adnan terpilih
sebagai guru pelatih dan mengajar selama lebih satu tahun. Adnan
kemudiannya mengambil keputusan untuk memasuki tentera.
Pada tahun 1933, ketika berusia 18 tahun, beliau memasuki Rejimen
Askar Melayu. Setahun kemudian, beliau terpilih sebagai rekrut terbaik.
Pada tahun 1936, Adnan dilantik ke pangkat Sarjan – kenaikan pangkat
yang pantas bagi seorang tentera muda. Pada tahun 1937, beliau terpilih
untuk mewakili platunnya dalam perbarisan memberi hormat
di London bagi menyambut pertabalan Raja George VI. Tidak lama
selepas itu, Adnan sekali lagi dinaikkan pangkat kepada Kompeni-Sarjan-
Mejar dan dihantar ke Singapura untuk kursus latihan pegawai. Setelah
menamatkan kursus sebagai Leftenan Muda, Adnan dilantik sebagai
ketua Platun ke-7, Kompeni 'C'.
Sekembalinya Leftenan Adnan dari London, beliau berkahwin dengan
seorang guru di kampungnya, Puan Sophia Pakih Muda dan mendapat
tiga orang anak: dua lelaki, Mokhtar dan Zainudin (yang tinggal
di Seremban dan Johor), dan seorang anak perempuan. Termuda di
antara tiga beradik, bayi perempuannya meninggal sejurus selepas
kejatuhan Singapura.
Pada akhir 1941, Lt. Adnan Saidi ditempatkan di Singapura dan
membawa keluarganya bersama-sama. Mereka tinggal di rumah besar
di Pasir Panjang, dalam kawasan yang dikhaskan untuk keluarga Rejimen
Askar Melayu.
 Apabila berita peperangan Perang Dunia II semakin hampir, dan
pihak Jepun bersedia untuk menjajah Singapura, Lt. Adnan menghantar
keluarganya kembali ke kampung mereka di Sungai Ramal. Ini
merupakan masa yang getir bagi Lt. Adnan kerana isterinya, Sophia,
sedang mengandungkan anak mereka yang ketiga. Ini merupakan kali
terakhir mereka bersama.
Sejarah pendaratan Jepun di Tanah Melayu dan tindakan pantas
tentera Jepun memaksa Tentera British berundur ke Singapura.
Pertempuran-pertempuran akhir
mempertahankan Singapura termasuk pertempuran di Pasir
Panjang yang lebih dikenali sebagai Pertempuran Bukit Candu. Bukit
Candu dinamakan sempena kilang memproses candu yang dahulunya
terletak di kaki bukit tersebut.
Pertempuran sengit telah berlarutan beberapa hari sebelumnya.
Tentera Jepun yang biasa bertempur dari ketumbukan Tentera ke 25
yang terkenal berjaya mengatasi kedudukan pertahanan strategik
di Singapura. Bukit Candu menandakan sempadan pertahanan
terakhir. Ia merupakan kedudukan pertahanan penting di Singapura
berasaskan dua alasan strategik; ia boleh melihat bahagian utara
Singapura dan selain itu, sekiranya pihak Jepun mengawal permatang, ia
memberikan mereka laluan langsung ke kawasan Alexandra. Kawasan
Alexandra merupakan tapak depoh bekalan peluru dan bekalan utama,
hospital tentera dan kemudahan utama Tentera British. Dengan itu,
permatang tersebut perlu dipertahankan bersungguh-sungguh.
Pertahanan permatang itu telah ditugaskan kepada Kompeni 'C'.
Kompeni 'C' merupakan sebahagian satu pasukan kecil Batalion
Pertama Rejimen Askar Melayu (1 Melayu). Batalion 1 Melayu dan
Batalion 2 Melayu, bersama-sama dengan batalion ke-2 "Loyal
Regiment" Tentera British dipusatkan menjadi Briged Infantri Pertama
Malaya (1st Malaya Brigade)
Pada 13 Februari 1942, Division Chrysanthemum Tentera Imperial
Jepun yang handal di bawah pemerintahan Lt. Gen. Renya
Mutaguchi menumpukan perhatian mereka kepada persisiran selatan
Singapura - Permatang Pasir Panjang. Pada pagi tersebut, permatang
tersebut dibedil bertalu-talu dengan sokongan udara, mortar berat dan
bedilan meriam. Kompeni 'C' dan Lt. Adnan Saidi ketika itu telah
ditempatkan di Perkampungan Pasir Panjang telah memberikan
tentangan hebat. Akhirnya tentera Jepun terpaksa berundur disebabkan
tentangan sengit daripada Kompeni 'C'. Adnan dan orang-orangnya telah
membina benteng pertahanan Rejimen di kawasan tanah tinggi, yang
dikenali sebagai Celah (Gap). Walaupun mempunyai bilangan anggota
yang lebih ramai, pasukan Jepun di bawah Major Kimura gagal
menembusi barisan pertahanan di Celah (Gap).
Pada tengah malam 14 Februari 1942, Kompeni 'C' menerima perintah
untuk bergerak ke tapak pertahanan baru - Pt. 226, Bukit Candu. Lebih
ramai askar tambahan ditempatkan ke pasukan di bawah pimpinan
Adnan – menjadikan jumlah keseluruhannya 42 kesemuanya. Selepas
meninjau persekitaran dengan cermat, Lt. Adnan Saidi memerintah
orang-orangnya untuk memperkukuhkan benteng pertahanan mereka
dengan beg pasir. Kawasan bukit tersebut dikelilingi dengan benteng beg
pasir.
Pada awal petang 14 Februari, pihak Jepun melancarkan serangan
berhelah. Daripada Jalan Pepys Road mendaki Pt.226, Adnan Saidi yang
ketika itu berusia 27 tahun, memantau kontinjen "tentera Sikh"
daripada Tentera British India (British-Indian Army) mara.
Penglihatannya yang tajam dan kecerdasan fikirannya membolehkan Lt.
Adnan perasan sesuatu tidak kena apabila menyedari tentera berturban
yang mara itu bergerak dalam kumpulan berempat dan bukannya
bertiga seperti Tentera British. Menyedari helah tersebut, Lt. Adnan
Saidi dan anak buahnya melepaskan tembakan dan berjaya membunuh
sekitar 20 orang musuh pada jarak dekat, dengan itu memaksa tentera
Jepun berundur.
Dua jam kemudian, tentera Jepun telah melancarkan serangan besar-
besaran dalam bilangan yang besar. Serangan tersebut menumpaskan
Lt. Adnan Saidi dan tenteranya. Dengan bilangan yang jauh lebih kecil
dan kekurangan peluru, Regimen Melayu bertempur dalam
pertempuran sehingga ke mati. Walaupun beliau telah terkorban,
namun lebih daripada 800 askar yang telah dibunuh oleh Leftenan
Adnan dan regimennya.
Pertempuran sengit berlanjutan di Bukit Candu. Semua
jenis senjata digunakan, termasuk bom tangan dan senjata automatik.
Lt. Adnan sendiri mengendalikan senjata mesingan jenis Lewis gun.
Dalam kebanyakan kes, askar bertempur dalam pertempuran
berhadapan menggunakan bayonet. tetapi, mereka kekal bertahan
mengecewakan pihak musuh. Dalam pertempuran yang berikutnya
pegawai dan tentera mati. Adnan cedera parah tetapi enggan berundur
dan sebaliknya menyuruh orang-orangnya berjuang sehingga ke titisan
darah terakhir. Keberaniannyalah yang menaikkan semangat juang
orang-orangnya untuk bertahan bersunguh-sungguh.
Korporal Yaakob, yang mendapat Pingat Keberanian Medal of Gallant,
merupakan salah seorang daripada mereka yang terselamat dalam
pertempuran Bukit Candu. Dalam kacau-bilau pertempuran, beliau yang
cedera jatuh di atas mayat mereka yang terkorban. Beliau terselamat
dengan berpura-pura mati disamping mayat rakannya dan melihat
kematian mengerikan Adnan Saidi. Musuh yang menang berjaya
menawan Lt. Adnan.
Akibat perasaan dendam kerana keberaniannya melawan Jepun,
ketua platun itu diseret sebelum diserkup dengan guni. Tentera Jepun
kemudiannya telah menggantungkan kakinya pada pokok ceri.Kerana
meradang akibat kehilangan ramai rakan, tentera Jepun kemudiannya
telah menikamnya dengan bayonet berkali-kali. Dalam kejadian lain
disebut lehernya telah dikelar. Kejadian ini dilihat oleh Koperal Yaakob.
Selepas pertempuran, pihak Jepun melarang sesiapapun menurunkan
mayatnya untuk dikebumikan, dan tiada seorangpun yang berani. Malah
menurut beberapa sumber, tubuh Lt. Adnan Saidi yang dicacatkan itu
dibakar menjadi abu.
Beberapa tahun lalu, Haji Burhan Muslim, yang tinggal berhampiran
Bukit Candu, teringat telah memanjat bukit dengan sepupunya beberapa
hari selepas pertempuran tersebut. Dalam salah satu rumah banglo yang
terdapat di bukit Lorong Pepys, dia melihat mayat askar Melayu yang
dipancung merata-rata. Dalam salah satu bilik, terdapat mayat seorang
tentera Melayu yang lehernya dikelar. Pakaian seragamnya basah
dengan darah. Melihat kepada lencana yang terdapat pada pakaian
seragamnya, Haji Burhan percaya bahawa dia adalah pegawai
berpangkat. Dia percaya bahawa mayat tersebut mungkin mayat Lt.
Adnan Saidi, (mungkin membuktikan mayat Lt. Adnan Saidi tidak
dibakar).
Keberanian Lt. Adnan Saidi bersama kontinjen 42 orang anggota Askar
Melayu yang telah bertempur mati-matian untuk mempertahankan
permatang Pasir Panjang merupakan satu episod yang kini kekal dalam
lipatan sejarah. Pertempuran sengit itu disebut khusus dalam perutusan
Lt. General A. E. Percival berkenaan Pemerintahan Operasi Malaya dari
tarikh Disember 1941 sehingga 15 Februari 1942:
"Selepas dua jam dibedil dengan meriam dan motar,
tentera Jepun menyerang Regimen Melayu yang
mempertahankan Permatang Pasir Panjang. Regimen
 Melayu bertempur dengan gagah beraninya tetapi
mengalami kehilangan jiwa yang teruk, dan menjelang
petang musuh sampai ke Celah (Permatang Pasir
Panjang)..."
Di tapak bersejarah ini, pertempuran bagi pertahanan terakhir
Singapura telah berlarutan selama 48 jam, berakhir dengan satu-satunya
pertempuran jarak dekat tangan-ke-tangan (yang direkodkan) dengan
Tentera Jepun.
Adnan kini dianggap wira negara oleh kedua-dua warga Singapura dan
rakyat Malaysia sama ada kerana sumbangannya yang berani dan berani
terhadap perang melawan serangan Tentera Darat Jepun pada masa itu.
Plak peringatan perang yang menghormati Adnan dan Briged
Melayunya didirikan oleh Perdana Menteri Singapura, Lee Kuan
Yew pada tahun 1995 di Vigilante Drive, Kent Ridge Park, Singapura.
Banglo era penjajahan di Bukit Chandu telah diubah menjadi Refleksi
di Bukit Chandu, sebuah pusat tafsiran mengenai Pertempuran Pasir
Panjang.Tindakan Adnan dan tentera dari Rejimen Melayu diabadikan di
pusat.
Program Seni dalam Transit Stesen MRT Pasir Panjang, yang bertajuk
Letnan Adnan, oleh Ho Tzu Nyen, menampilkan poster-poster yang
mengejek di sekeliling stesen dan mengangkat aci untuk filem fiksyen
mengenai Adnan, yang dilakonkan oleh pelakon Malaysia Aaron Aziz.

DATO E.C.C THURAISINGHAM

Dato' Sir Ernest Emmanuel Clough Thuraisingham atau E.E.C.

Thuraisingham (Tamil: இ. இ. சி. துரைசிங்கம்) (28 Ogos 1898 – 30 Mac
1979) ialah Ahli (Menteri) tempatan pertama untuk Pendidikan dalam
Jawatankuasa Perhubungan Komuniti yang ditubuhkan untuk membina
persaudaraan komunal di Tanah Melayu yang diperintah British, dari
1951– dari 1951 1955. Beliau juga merupakan pengerusi Asia pertama
Kelab Turf Selangor.
Lebih dikenali dengan dua nama terakhirnya, keghairahan Clough
Thuraisingham untuk melakukan yang terbaik untuk Malaya hanya
dipadankan dengan kecintaannya pada lumba kuda dan kereta besar
Amerikanya, Chevrolet Impala berwarna merah.
Beliau juga terkenal dalam persaudaraan lumba kuda sebagai "The
Dato". Impiannya adalah untuk melihat Tanah Melayu yang bersatu dan
mempertahankan kesaksamaan kaum.Thuraisingham , dilahirkan di
Taiping, Perak pada 28 Ogos 1898. Beliau merupakan anak kedua dan
anak kedua daripada enam anak kepada Kasinathar dan Meenachi
Clough.
Selepas menamatkan pengajian pada 19 Disember 1922 dengan ijazah
BA dalam Undang-undang & Ekonomi Politik di Universiti Cambridge,
dan untuk mengamalkan undang-undang, Thuraisingham belajar dan
melakukan muridnya di Middle Temple di Inns of Court di London dan
menjadi Barrister-at-Law pada tahun 1924. Thuraisingham bermain bola
sepak, tenis dan hoki di Cambridge dan kemudian bermain bola sepak
secara separuh profesional dengan Pasukan Bola Sepak Tylehurst-on-
Thames dalam Liga Bola Sepak Berkshire.
Didesak oleh bapanya, Kasinathar Clough, Thuraisingham
menubuhkan amalan undang-undang di Singapura pada tahun 1925.
Beliau mengamalkan undang-undang dalam perkongsian dengan M.V.
Pillai dan Charles Peng Siong Wong, seorang lagi peguam Cambridge.
Menjadi begitu rapat dengan Johor bermakna dia juga boleh
menguruskan ladang getah besar bapanya di Skudai di seberang tambak
kerana ibu bapa dan adik-beradiknya telah berpindah kembali ke Jaffna
di Sri Lanka ketika itu.Thuraisingham suka menunggang kuda dan
berlumba kuda. Dia memiliki kandang kuda lumba yang menarik
imaginasi orang ramai berlumba.
Sporting Gesture the First memenangi Pasu Emas Kelas 1 Divisyen 1
Selangor Turf Club (STC) pada tahun 1952. Kuda lain, yang dinamakan
Kekecohan, sering mencipta kekacauan sebelum pintu pagar dibuka dan
berlari seperti guruh untuk memenangi batu (sekitar 1959) di STC. Satu
lagi kuda, Bowller, memecahkan rekod pecut 6-furlong di STC (sekitar
1960) yang kekal tidak dipecahkan selama beberapa tahun.
 Kecintaannya kepada menunggang kuda dan berlumba kuda dikongsi
oleh Sultan Johor; bersama-sama mereka memiliki kuda jantan Kelas 1,
Heroden, pemenang beberapa cawan pada tahun 1930-an. Perikatan ini
membawa Thuraisingham kepada Onn Jaafar yang dengannya dia
menjalin persahabatan rapat yang memuncak dalam persahabatan
politik yang berlangsung selama tiga dekad. Persahabatan beliau dengan
Dato Onn bertambah kukuh dengan pendudukan Jepun di tanah besar
Tanah Melayu menyemarakkan hasrat bersama mereka untuk
kemerdekaan Tanah Melayu.
Dato Onn juga sering berkunjung ke rumah Thuraisingham. Postur
kegemaran Dato Onn ialah duduk dengan kedua-dua kakinya di atas
tanah dilipat bersama di atas kerusi berlengan dan minum teh dari piring
sambil membincangkan strategi politik dengan Thuraisingham di bilik
piano di rumah Treacher Road. Ketika bersama di rumah, kedua-duanya
suka bersahaja sering memakai kain sarung.
Pejabat guaman Dato Thuraisingham selama bertahun-tahun berada
di atas sebuah kedai am di 71 Ampang Street sebelum beliau berpindah
(pada tahun 1968) ke Bangunan Kwong Yik Bank berdekatan. Ampang
Street (kini Lebuh Ampang) ialah pusat perniagaan dan runcit
masyarakat India dan Ceylon Malaysia di pusat bandar Kuala Lumpur.
Antara pelanggannya ialah ahli perniagaan Cina Malaysia yang kaya
yang kepercayaannya dimenanginya yang juga membolehkannya
menyediakan perkhidmatan guaman pro-bono (iaitu percuma) kepada
mereka yang tidak mampu membayar. Pejabatnya dihiasi dengan plak
terima kasih daripada pelanggan Cinanya yang bertarikh lebih tiga
dekad. Untuk satu ketika, salah seorang rakan kongsinya ialah Senator
Athi Nahappan, seorang ahli muda masyarakat India yang disegani.Pada
Mei 1946, Dato Onn Jaafar menjadi pemimpin pertama Pertubuhan
Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO). Onn, Thuraisingham dan
beberapa yang lain, termasuk Henry H.S. Lee dan V.M.N. Menon,
menjadi pelopor gerakan kemerdekaan Malaya yang berbilang kaum.
Sebagai tindak balas kepada gerakan ini dan momok pendirian anti-
penjajah PBB, British memulakan pemerintahan sendiri dan Dato Onn
menjadi Ahli (Menteri) Dalam Negeri manakala Dato Thuraisingham
menjadi Ahli (Menteri) Pendidikan.
Sebagai Ahli Pendidikan pertama di Persekutuan Tanah Melayu,
Thuraisingham telah menubuhkan sistem pendidikan yang komprehensif
bermula pada tahun 1951 untuk menyediakan pendidikan percuma
untuk semua kanak-kanak berumur antara enam hingga dua belas
tahun; dengan itu melaksanakan syor-syor Laporan Barnes dan Fenn
yang dibentangkannya kepada Majlis Perundangan Persekutuan pada 19
September 1951.
Laporan Barnes dan Fenn ada di hadapan anda dan saya percaya anda
semua telah membacanya. Satu-satunya faktor yang muncul daripada
kedua-dua laporan ini ialah betapa pentingnya semua pendidikan kita
mesti dicontohi untuk mewujudkan satu kesatuan dalam masyarakat
majmuk kita dan membina di atasnya sebuah negara Malaya yang
berkuasa. Persahabatan di kalangan kanak-kanak dari semua kaum dari
sekolah berbilang kaum yang memupuk persahabatan pada usia dewasa
adalah nilai yang tidak ternilai untuk menyatukan kaum yang berbeza.
Melaksanakan Laporan Barnes dan Fenn bermakna lebih ramai guru
diperlukan dan oleh itu beliau menubuhkan sebuah maktab latihan guru
di Kota Bharu dan juga menyewa kemudahan latihan guru di Kirkby dan
Brinsford Lodge di England. Beliau juga mempunyai lebih banyak sekolah
yang dibina, terutamanya di kawasan luar bandar.
Di samping itu, Thuraisingham merupakan salah satu penggerak
utama Sistem Loteri Kebajikan Masyarakat yang membiayai penyediaan
perkhidmatan kebajikan kepada golongan miskin semua kaum di Tanah
Melayu.
Kedua-dua sahabat itu, Onn Jaafar dan Thuraisingham, adalah
penganut teguh fahaman berbilang kaum dalam politik. Bersama-sama
mereka meletakkan asas untuk gerakan kemerdekaan untuk
menurunkan kuasa daripada British. Walau bagaimanapun, gerakan
berbilang kaum egalitarian mereka mula kehilangan tempat kepada
politik berasaskan perkauman pada awal 1950-an untuk meredakan
kebimbangan orang Melayu.
Pergerakan berasaskan kaum ini diketuai oleh Tunku Abdul Rahman
yang semakin meningkat, yang memasuki politik negara hanya pada
tahun 1951, mendesak parti UMNO berasaskan Melayu sepenuhnya
tetapi bersekutu dengan parti berasaskan Cina (MCA) dan India (MIC).
yang kemudiannya menjadi strategi memenangi pilihan raya.
Thuraisingham bimbang tentang hubungan yang semakin meningkat
antara Onn dan Tunku, mengatur pertemuan di rumahnya di Treacher
Road (sekarang Jalan Sultan Ismail) untuk kedua-dua lelaki itu
menyelesaikan perselisihan mereka. Pertemuan yang berlangsung di
bilik piano itu berlangsung hampir sepanjang hari tetapi kedua-duanya
tidak dapat mencapai kata sepakat. Pertemuan kedua telah diatur dan
itu juga gagal.
Kecewa dengan sikap perkauman dalam politik Malaya,
Thuraisingham meletak jawatan sebagai Ahli Pendidikan pada tahun
1955.
Kata isterinya Datin Thayamany dalam wawancara dengan New
Sunday Times (31 Disember 2006):
Dalam perjalanan pulang dari lawatan ke maktab perguruan di Kota
Bharu, dia datang terus kepada saya dan memberitahu saya mahu
meletakkan jawatan dan kembali kepada amalan undang-undang dan
kerja sosialnya. Saya fikir dia telah bekerja cukup keras dan kerana dia
mahu berlatih lagi, saya menyokongnya.
Thuraisingham, pemimpin pertama Persekutuan Ceylon Malaya,
sebuah parti politik yang mewakili masyarakat Tamil kecil dari Sri Lanka,
dilantik sebagai senator pada 1957, bersara pada 1974 kerana sakit.
Walaupun kesihatannya merosot, beliau meneruskan sebagai
Pengerusi Persatuan Pencegahan Tuberkulosis Malaysia (MAPTB)
sehingga kematiannya pada usia 80 tahun, sambil memandang serius
cabaran pencegahan batuk kering. Klinik Diagnostik TB di Setapak
dinamakan sempena nama Dato Thuraisingham.Di antara banyak
jawatankuasa yang pernah berkhidmat dengan Dato Sir Clough
Thuraisingham, beliau amat seronok menjadi Pengerusi Kelab Turf
Selangor di Jalan Ampang, jawatan popular yang beliau pegang selama
lebih 20 tahun menyelia pembangunan besar kelab turf daripada sebuah
kelab perlumbaan kolonial kecil kepada satu. yang dibanggakan oleh
ramai rakyat Malaysia untuk menyertainya.
Kepimpinan Thuraisingham membawa banyak perubahan penting,
ketika dia memupuk peralihan Kelab daripada kebimbangan Eropah
kepada kebimbangan tempatan. Antara perubahan ini ialah pembinaan
kuarters buruh, penambahbaikan kandang dan peningkatan tahap
kebimbangan terhadap kesejahteraan kakitangan Kelab.
Semasa pemerintahan Thuraisingham juga, siaran radio prosiding
kaum bermula di Tanah Melayu. Ini adalah pada tahun 1954.
Hanya dua tahun kemudian, Dato Sir Thuraisingham menambah satu
lagi kedudukan dalam senarai pencapaiannya apabila beliau berjaya
menggantikan bangsal attap lama Kelab dengan grandstand bernilai $1
juta. Dibina untuk menampung bilangan peminat perlumbaan yang
semakin meningkat, grandstand baru telah diisytiharkan dibuka oleh
Perdana Menteri Malaya, Tunku Abdul Rahman, pada 3 April 1956.
Perkembangan ini membantu meningkatkan lagi reputasi Kelab yang
semakin meningkat sebagai kemudahan yang luar biasa dan profesional.
Kemajuan Kelab menghadapi sedikit gangguan pada tahun 1957
apabila "Banjir Besar" melanda Kuala Lumpur. Jalan yang ditenggelami
air menyukarkan kuda luar untuk sampai ke Kelab melalui darat, tetapi
Kelab mengatasi masalah itu dengan mengatur supaya kuda dibawa
masuk dengan feri. Walaupun fakta bahawa grandstand berada di
bawah air kurang daripada tiga inci, pelumba asing enggan memberi
kerjasama. Datuk Sir Thuraisingam memutuskan untuk mengikat seluruh
pasukan pelumba trek dan penunggang lelaki untuk meneruskan
perlumbaan.

Cara untuk menunjukkan penghargaan kepada para pejuang terdahulu

yang talah memberi jasa dan sumbang bakti kepada tanah air sebelum

kemerdekaan dicapai di negera ini ialah memahami dan menghayati

pelajaran sejarah malaysia malaysia.Seterusnya,memberi nama kepada

jalan-jalan dan bangunan jempons nama pejuang.Contoh nama jalan-

jalan Jalan Dato Mahmud,Jalan The Hung Kiat,Jalan Othman,Jalan Dato

Abdul Aziz,Jalan Dato Abu Bakar,Jalan Yong Shook Lin,Jalan Sultan,Jalan

Templer dan Jalan Dato Jamil Rais.Oleh itu,bangunan jempons nama

pejuang adalah bangunan Sultan Abdul Samad,Kellie’s Castle dan lain-

lain.Selain itu,mengadakan lawatan ke tempat-tempat bersejarah

seperti Tugu negara,Muzium dan lain-lain.Dalam ada itu,mendoakan roh

mereka dicucuri rahamt.Hal ini demikian kerana,pihak kerajaan

hendaklah memberi bantuan kepada keluarga

pejuang.Akhirnya,memberi gelaran-gelaran kepada pejuang.

Kesimpulanya,harimau mati meninggalkan belang, manusia mati

meninggalkan nama.