‫بسم هللا رحمن رحیم‬

‫اوله برخه‬
‫ده جنت اغزنه الر‬
‫دجنت اغزنه الر ـ یوجهادی او حماسی ناول دی چی دتاند او روان قلم څښتن لیکوال صابر‬
‫جان صاحب دمعاصر تاریخ له ځینو واقعی پیښو څخه په اقتباس لیکلی‬
‫مرکزی کرکټر او هیرو یی خالد دی دا ناول ته دهغوی نوم ورکو‬
‫دمهاجرو غازیانو دردونکی داستان دی چی پر افغانستان د امریکا تر یرغل وړاندی دعربو‬
‫له مختلفو هیوادونو څخه داسالمی نظام دسیوری او واقعی شریعت دایمان خړوبونکی چینی‬
‫ریښتنی مزه وڅکی‬
‫دوی خپل مجلل قصرونه اسمان خراشی ماڼی او دعیش او عشرت ژوند پریشود او‬
‫دافغانستان په سپیرو ډاګونو او خړو غونډیو کی یی له ستونزو او تکلیفونو ډک ژوند خوښ‬
‫کړ‬
‫په ناول کی یویو هغه ایمانداره خلګ چی ده هللا په الره کی دجهاد هوډیی کړی وو څرنګه‬
‫خطرونو او مشکیالتو ته ټټر ورکوی‬
‫څنګه په خپلو خواهشاتو برالسی کیږی او له پستو پالنګونو پاڅیږی او ده یو داسی هیواد‬
‫سنګرونو ته زانونه رسوی چی نه یی له جغرافیه او فیزیکی جوړښته او اب هوا سره بلد دی‬
‫او نه یی ده وګړو په ژبه او دوستور خبر دی‬
‫دناول لیکوال پخپله دډیرو هغو پیښو شاهد اونندارچی پاتی شوی چی زموږده معصر تاریخ‬
‫دخونریز اورزمی تاریخ یو نوی باب پری را پیلیږی‬
‫دلیکوال کمال دا دی چی پیښی او محاوری یی ټولی تر ډیره پخپل او اصلی شکل لیکلی‬
‫دلوستلو پر مهال لوستونکی ته ده یو سبت شوی فیلم په څیر یوه یوه مخی ته ږدی‬
‫ده ناول دمحتوا یو بل مهم ټکی داده چی موږ ته دا ښه یی چی که اوسنی عربان هرڅومره ده‬
‫غریبانو په رنګ رنګیدلی ـ دین ته یی شا کړی اودعیش عشرت ژوند تیروی خو اصلی‬
‫عربی میندی الشته چی خپلو بچو ته دغیرت شیدی ور کوی او په یوه نګه اسالمی او حماسی‬
‫فکر خپل ماشومان را ستروی‬
‫داسی خوندی ال شته چی له خپلو غازیانو وروڼو او میړنو سره دغزا میدان ته کوزی شی‬
‫درنو لوستونکو دجنت اغزنه الر ناول داسی مهال دچاپ په ګاڼو پسولل کیږی چی په هیواد‬
‫کی دامریکا یی تاړک له ماتی سره مخ دی او د هللا ج په مرسته دتش الس غازیانو په وړاندی‬
‫پر ګونډو کیدونکی دی‬
‫له امریکایی یرغل راهیسته زموږپه ګران هیواد کی دفکری استعمار ریښی ډیری غزیدلی او‬
‫دځوان نسل پر اذهانویی منفی اغیز ښندلی‬
‫اوس مو په ټولنه کی دعشق ناولونو بازار خورا ګرم دی خو ده جنت اغزنه الر په څیر‬
‫ناولونه چاپول او عرضه کیدل یقینا چی ستره السته بلالی شو‬
‫نور مو د ناول لوستلو ته را بولم ‪.....‬‬
‫عزام دمشهور مصری تاجر (عبیده ابو عزام) زوی وو‬
‫عزام له پالره یو زوی او ډیر نازولی وو پالر یی روزنی ته ډیره پام لرنه کوله عزام داسی‬
‫هلک وو چی تود باد یی هم نه وو لیدلی ښوونځی ته به ده تګ پر محال دوه ساتونکی هم ور‬
‫سره وو دښوونزی استاذانو هم ده عزام ده پالر په خاطر د ده ډیر قدر کاوو سربیره پر دی‬
‫چی عزام ډیر نازولی او نازک طبعه هلک وو‪ ،‬ډیر الیقه هم وو ال لس کلن وو چی له‬
‫مطالعی سره یی ډیره مینه وه یوه ورځ یی ده پالر په المری کی یو تور کتاب پیدا کړ چی پر‬
‫پوښ یی غټ لیکل شوی وو‬
‫سیرت الصحابة‬
‫عزام کتاب له ځان سره ده خوب خونی ته را ووړ او ده شپی له خوا یی ده کتاب مطالعه پیل‬
‫کړه عزام چی کله ده صحابه کرامو کیسی لوستلی ده کتاب مطالعی نور هم خوند ور کړ یوه‬
‫کیسه تر بلی خوږه او جالیبه شکاریده عزام ال ده همدغه کتاب په مطالعه بوخت وو چی ده‬
‫سهار اذانونه وشول‬
‫عزام چی کله اذانونه واوریدل دستی یی کتاب بند کړ او سری یی په بړستن کی دننه کړ او‬
‫ځان یی خوب ته اماده کړ خو عزام ته بیخی خوب نه ورته او په فکر کی یی ده صحابه‬
‫کرامو (رض) دغزاګانو کیسی را ګر زیدلی او په دماغو کی یی دصحابه وو داسانو او تورو‬
‫تصویرونه جوړیدل کله کله به له ځان سره مسکی سو چی ابو جهل یی ډیر عجبه او واژه‬
‫معاذ به زما غوندی وو عزام ال همدا فکرونه کول چی مور یی غږ پری وکړ"پاڅه بچیه!‬
‫ناوخته دی جمعت در څخه تیریږی‪ ،‬عزام له جمعت وروسته بیا خپلی خونی ته الړ او دکتاب‬
‫مطالعه یی پیل کړه‬
‫مور یی فکر وکړ چی عزام له لمانځه وروسته بیا ویده شوی غږ یی پری وکړ پورته شه بچیه‬
‫ښوونځی ته دتلو وخت دی‬
‫ژر ناشته وکړه چی ساتونکی دی انتظار دی ښوونځی ته دی وړی‬
‫عزام له خونی را اووت الس او مخ یی پری مینځل او خوراک یی شروع کړ دخوړو په‬
‫وخت کی هم ده عزام په فکر کی ده صحابه کرامو کیسی را ګرزیدی‬
‫خندق غزا ور یاد شوه چی صحابه کرام ډیر وږی وو او په خپلو ګیډو پوری یی تیګی تړلی‬
‫وی عزام سم دیستی خپلی ګیډی ته وکتل ‪.‬‬
‫عزام بیا موسکی شو له ځان سره یی او ویل زه باید زیاته ډوډی او خواړه او نه خورم تر څو‬
‫له لوږی سره عادت شم هغوی سنګه وږی ګر ځیدل‬
‫عزام له لیږ خوراک وروسته پورته شو مور یی تری او پوښتل بچیه ولی دی لیږ خوراک‬
‫وکړ ځان سم موړ کړه تر یوی بجی ښوونځی کی یی هلته وږی کیږی‬
‫عزام خپلی سترګی دمور پرلور ور ورړولی‬
‫موری دا ال څه لوږه ده یو صحابی ده خندق پر غزا کی پر ځان پوری ډبری تړلی وی‬
‫مور یی چی دا خبره واوریده عزام ته یی او ویل بچیه هغوی ډیر غیرتی خلک وو مور یی ال‬
‫خبره نوه خالصه کړی عزام ورته او ویل موری ستا هغوی خوخی دل‬
‫مور هو زویه‬
‫ولی نه تر صحابه کرامو دی زما مور او پالر قر بان شی‬
‫عزام ته دی خبری ال ډیر خون ور کړ‬
‫عزام ده ښوونځی کتابونه را واخستل او له ساتونکو سره روان شو‬
‫عزام له یوه ساتونکی وپوښتل ستا اس چلول زده دی‬
‫ساتونکی نه زما اس چلول ندی زده‬
‫عزام ده پیغور په شکل ورته او ویل ولی دی ندی زده ته سومره غټ صورت لری ته خبر‬
‫یی چی خالد بن ولید سنکه اس چالوو‬
‫ددی خبری په اوریدو دواړو ساتونکو یو بل ته وکتل او وی خندل‬
‫ساتونکی هیران شول چی عزام په دومره کشر توب اوکم عمر څنګه دومره ستر ستر فکرونه‬
‫لری عزام چی کله ښوونځی ته ورسیدل خپلو ټولګی والو ته یی دی صحابه کرامو کیس کولی‬
‫هغوی هم غوږ ورته نیولی وو عزام ال دی بدر غزا کیسه پای ته نوه رسولی چی ښوونکی‬
‫صنف ته را دننه شو‬
‫اودر س یی کړ‬
‫خو عزام نن ده پخوا په سیر درسته متوجی نه وو او ټول فکر یی هغه کتاب ته وو چی دشپی‬
‫له خوا یی لوستلی وو اوانتظار یی کاوو چی ماښام شی ترسو یوزل بیل له هغه کتاب سره یو‬
‫زای شی‬
‫ټوله ورځ ده هغه کتاب لوستلو ته انتظار وو‬
‫کله چی ما ښان شو دخوړو خوړلو وروسته خپلی خونی ته روان شو تور کتاب یی را وا‬
‫خیست او مچ یی کړ او بیا یی په لوستلو پیل وکړ عزام ده دی کتاب داسی معتاده شو لکه نن‬
‫سبا چی ډیر خلګ ده هندی سریالونو معتاده دی‬
‫ددی کتاب له لوستلو وروسته عزام اسالم پاله شو له ده سره یو سو ټولګی والو چی ده به‬
‫ورته ده سیرت صحابوو کیسی ور ته کولی اسالمپاله او په جهادی فکر سنبال شول‬
‫عزام چی ښوونځی خالص کړ ده مصر هیواد الزهر پوهنتون دشرعاتو پوهنځی یی انتخاب‬
‫کړ عزام دکلک عزم څښتن اسالم پاله او جهادی فکر څښتن زلمی وو‬
‫په ټولګی کی له عزام سره دشریعاتو پوهنځی استاد لور عایشه هم وه‬
‫عایشه ده عزام زکه خوښیدله چی په ډیر حجاب کی به پوهنتون ته راتله او اسالمی فکر یی‬
‫درلود‬
 ‫دعایشې عزام له دی امله خوښیده چی ډیر دینداره او حیا ناک هلک وو‬
‫عزام په ټولګی کی جال او ځانګړی خو یونه در لو دل‬
‫هغه به کله کله په دیموکراسی خورا توندی نیوکی کولی او په دیموکراسی نظام به یی رشخند‬
‫واهه‬
‫یوه ورځ داسالم سیاست پوهنی استاذ اسالمی نظام تشریح کاوو عزام ددرس په منځ کی له‬
‫اوستاد نه او پوښتل‬
‫استاذه وبخښه دا کوم اسالمی نظام چی ته یی موږ ته تشریح کوی په کوم هیواد کی موجود‬
‫دی یا شته‬
‫استاد‬
‫نه پچیه له عثمانی امپراطوری وروسته په هیڅ اسالمی هیواد کی بیا خالفت ندی را غلی‬
‫عزام‬
‫استاذه هللا دی اوکړی چی بیاداسی نظام راشی‬
‫استاد‬
‫‪-‬امین هو بچیه اسالمی نظام خو ده ټولی نړی په کټه ده خو افسوس چی څوک نه پری‬
‫پوهیږی‬
‫عزام‬
‫دپوهنتون په اخیری کال له عایشې سره واده وکړ یو کال له واده وروسته ده عزام زوی پیدا‬
‫شو چی نوم یی خالد پری کیښود‬
‫یوه‪.‬ورځ عزام ده پوهنتون دوری اسالمی سیاست پوهنځی استاذ ته ورغی‬
‫استاد ورته او ویل‬
‫بچیه زیری می در باندی تاچی ده کوم اسالمی نظام پوښتنه په ټولګی کی کوله اوس په‬
‫افغانستان کی را غلی دی‬
‫عزام‬
‫اوه استاذه سم زیری به در کوم په ریښتیا چی ډیر خوشحاله اونکی زیری دی راباندی وکړ‬
‫استاد‬
‫هوبچیه‪ .‬افغانستان کی ده اسالمی امارت په نوم یو بشپوړ اسالمی نظام جوړ شوی‬
‫عزام‬
‫شکر استاذه زه به ورزم ههههه تاخو راته نظری ښودل خو اوس به یی عملی په خپلو‬
‫سترګواوګورم چی سم می زده شی‬
‫استاد‬
‫بچیه خو پالر بدی اجازه در نه کړی‬
‫عزام‬
‫هممممم استاذه له پالره به ده دیښتی الره غوره کړم خو ته دعاکوه چی د عایشی خوښه شی‬
‫عزام چی کله کورته راغی له خپلی میرمنی‪ :‬عایشې‪ :‬سره یی خبره شریکه کړه‪ .‬عایشې په‬
‫زواب کی ور ته او ویل ــ زما هم همدا ارمان ده چی یوځل ده اسال می نظام تر سیوری‬
‫الندی ژوند وکړم‬
 ‫بس ده هللا [ج] له پاره به ستاسره افغانستان ته ځم انشاهللا چی هللا به راڅخه راضی شی‬
‫عزام او عایشه له خپل کوچنی زوی خالد سره افغانستان ته روان شول‬
‫پالر یی چی خبر شو چی عزام له خپله کوره تللی دی سمدستی ده عزام کورته چی ده پالر‬
‫کورته مخامخ وورغی‬
‫چی وی کتل په کور کی یی یو لیک پیدا کړ‬
‫کله چی لیک پرانیست داسی یی پکی لیکلی وو‬
‫زما ګران او محترمه پالره! پوهیګم کله چی زما له تګه خبر شوی ډیر خپګان به درباندی را‬
‫غلی وی زه پوهیګم چی زه ستا لپاره له ټولی دنیا ګران یم خو داسی فکر ونه کړی چی ته‬
‫ماته ګران نه یی زه ده هغه زات په رب قسم خورم چی هیڅکله امانت ضایع کونکی نه دی ته‬
‫ماته له هر سه ګران یی زه په هیڅ ډول ستا حق نشم ادا کولی‪ .‬تا چی زما لپاره کوم کارونه‬
‫کړی یو پالر به نوی کړی خو تر هرڅه زیات چی زه پری خوشحاله او ستا احسان مند یم‬
‫هغه ستا هغه احسان دی چی تا په ال شعوری ډول زما لپاره کړی دی اوس به فکر کوی چی‬
‫دا به کوم احسان وی ؟‬
‫زه درته وایم پالره "‬
‫هغه ستاهغه سیرت الصحابه کتابو چی ما ولوست او زه یی ده ژوند په حقیقت او خوند پو کړم‬
‫پالره‪ .‬دا احسان دی پر ما تر هر احسان ډیر دی‬
‫پالره تا به هم په هغه کتاب کی لیدلی وی چی صحابه کرامو خپل پلرونه ترونه ښځی مالونه‬
‫زامن پری ښودل او له حضرت محمد [ص] سره یی یو ځای مدینی ته هجرت وکړ نو زه هم‬
‫تر هغه صحابه کرامو بهتر نه یم نو زه هم تا پریږدم او ده اسالی نظام لپاره هجرت کوم او ته‬
‫هم تر هغو صحابه کرامو بهتر نه یی چی ده اسالم لپاره یی اوالدونه بایلل ته هم داسالم لپاره‬
‫ما له السه ور کړه‬
‫پالره‪ .‬بیا هم دځمکی او اسمانونو په پالونکی قسم که می کوچنی زوی خالد او ګرانه میرمن‬
‫نه راسره تالالی هغوی به می هم ده اسالمی نظام لپاره پری ایښی وی‬
‫ګرانه پالره "ددی پر ځای چی ویر او خپګان وکړی په لوړ سر اوخوشحاله ګرځه او ده هللا‬
‫تعالی شکر ادا کوه چی زوی دی ده اسالم لپاره والړ او پر ما فخر کوه‬
‫دعاګانی کوه او په هغه رب دی سپارم چی ابراهیم [ع]یی په اور کی وساته‬
‫والسالم علیکم‬
‫ستا ګران زوی عزام‬

‫دوهمه برخه‬
 ‫دجنت اغزنه الر‬
‫پالر یی ده لیک تر لوستو وروسته سمدیستی السونه پورته کړل او داسی یی او ویل‬
‫هللا تعالی! زه ستاه شکر ادا کوم چی ماته دی دومره غیرتی زوی را کړی‬
‫عزام اوکورنی یی په دوهمه ورځ دقندهار په هوایی ډګر کی له طیاری را کته شول‬
‫کله چی یی ده افغانستان ده خټو سپیره کورونه و لیدل عزام عایشې ته داسی او ویل‬
‫عایشې مه خپه کیږه که ستا ژوند دلته سخت وو زه کولی شم تا بیرته مصر ته ولیږم هلته به‬
‫دخالد روزنه هم وکړی ‪.‬‬
‫عایشه·‪:‬عزامه! هیڅکله دا فکر مه کوه چی ښځینه تر نارینوو د عقیده او غیرت له پلوه‬
‫کمزوری دی خپه نشی زه هم ستا لپاره نه یم راغلی غواړم چی داسالمی نظام تر سیوری‬
‫الندی ژوند وکړم‬
‫عایشه او عزام له هوایی ډګر څخه ده را وتو پر مهال په همدی خبرو بوخت وو چی له ښی‬
‫خوا یو سپینګیری چی په عربی ژبه پوهیده په عایشې غږ وکړ‬
‫خوری دڅه لپاره دی سپیره وطن ته راغلی؟ دی خړه غضا او خاورینو کورونو کی ځه لیدلی‬
‫دی چی خپلی ماڼی او عصری ژوند پریږدی او دلته راځی‪ ،‬دا ژوند خو ستاسی عصری‬
‫ژوند ته هیڅ هم نه ده؟‬
‫عایشه‪:‬وروره!چی ښه ژوند ماڼی موټر او پیسی نه دی‪ ،‬بلکی ښه ژوند هغه دی چی روح دی‬
‫ارامه او خوښ وی ‪ :‬موږپه مصر کی هر څه در لودل خو روحی ارامی مو نه در لودله‪ ،‬ته‬
‫پوهیګی چی زه نن دی سپیرو ډاګو ته په راتګ دومره خوشحاله یم لکه کعبی شریفی ته چی‬
‫راغلي یم زه دلته روحی ارام هغه چی زه پسی راغلی یم هغه داچی داسالم ترسیوری الندی‬
‫ژوند وکړم زه راغلی یم چی خپل زوی خالد دلته په اسالمی نظریه اوفکر سمبال وروزم تر‬
‫څو دنایټ کلب پرزای مدرسی ته الړ شی ته پوهیګی چی موږ هلته هر څه درلودل برق‬
‫عصری ژوند او تلویزون چی تاسی تری محروم یاست خو تاسی هغه څه لری چی موږ یی‬
‫دلته په راتلو مجبوره کړو تاسی اسالمی نظام لری چی هرڅه مو په امن کی دی نه مو څوک‬
‫عقیدی ته په سپکه کتلی شی نه څوک پر حجاب او ګیره رشخند وهالی شی اونه هم څوک‬
‫ستاسی ناموس ته په بد نظر کتلی شی‪.‬‬
‫عمرسره‬ ‫عمر لری! !هغه عمر چی په دومره ستره پاچاهی کی بانک اکونټ هم نه لری ُ‬ ‫تاسی ُ‬
‫عمر ولی‬ ‫له پاچاهی دومره عاجزه دی چی له ملګرو سره یوزای پر کمپله کښینی ستاسی ُ‬
‫دواک نوم نښان پیسو او ماڼیو شوق نه کوی؟‬
‫بلکی داسالم خدمت تر هرڅه غوره ورته خکاری‬
‫موږ هم ده همدی لپاره هجرت کړی تر څو داسالمی نظام ترسیوری الندی ژوند او کړو او‬
‫هللا راڅخه رازی شی‬
‫عزام ده عایشی په هره خبره ډیر خوشحاله کیدو او په زړه کی یی دهللا شکرونه اداکول چی‬
‫هللا داسی میرمن ورکړی‬
‫دعاشی تر خبرو وروسته سپین ګیری ده یو نابلده افغان په څیر عزام ته غاړه ورکړه‬
‫غزام هم هیران شو چی دی سړی ده نیږدی دوست او قریب او په څیر ستړی مشی ور سره‬
‫وکړه زکه دا افغان له چهری او لباس نه افغان نه معلومی ده‬
‫عزام له ستړی مشی وروسته سپین ګیری ته او ویل‬
 ‫بابا ډیر سفر مو‪.‬کړی دوماغ یی راته ستړی کړی هر څه راڅخه هیر شوی او ډیره بښنه‬
‫غواړم لومړی ځان را او پیژنه؟‬
‫سپین ږیری" ورور دی یم‬
‫عزام " ورور ؟‬
‫سپین ږیری"هو وروردی‬
‫عزام "هههه زه خو ورور نه لرم‬
‫سپین ږیری "دکلیمی ورور دی یم هللا تعالی په قرانکریم موږ اوتاسی سره وروڼ بللی یو‬
‫عزام چی دا واوریدل له سترګو یی اوښکی راغلی سپین ږیری یی پ غیږ کی او نیو او په‬
‫ژړا غونی غږ یی او ویل وهللا چی ته زما ورور یی شکر چی ورور می پیدا شو‬
‫سپین ږیری عزام مج کړ او ورته او یی ویل‬
‫موږ ستاسی ده پښو خاوری یو تاسی ده محمد [ص] له قوم څخه یاست موږ سومره بخطور‬
‫یو چی ستاسی غوندی میلمانه کسان میلمانه لرو‬
‫عزام چی رورو یی ژړل عایشی ته مخ ور واړاو او ورته وی یی ویل عایشی له کوم وخته‬
‫چی هللا زه پیدا کړی یم دومره مینه چانه وه را کړی چی دی سپین ږیری بابا را کړه‬
‫عایشی! ته به پو هیږی هره مینه ځانته وی خو د اسالم لپاره یو له بل سره مینه بیخی بیل‬
‫خوند لری‬
‫عایشی پوه شوم چی صحابه کرامو څومره ښکلی ژوند درلود‬
‫عزام ال خبره نه وه خالصه کړی چی سپین ګیری پری را غږ کړ‬
‫راځه کشره وروره چی زه مو تر کوره ورسوم‬
‫عزام فکر وکړ چی سپین ږیری یی خپل کورته بیایی‬
‫نو سپین ږیری ته یی وویل‬
‫مننه مشره وروره ضرور به ستا کور ته در زم کارو نه مو ډیر دی اول به په هوټل کی لیږ‬
‫ارام وکړو بیا به دکرایی کور پسی وګرځو‬
‫سپین ږیری‪ :‬ههههه کشره وروره زما کورته خو دی هللا هروخت راوله خو زما کور هم په‬
‫هلمند کی دی تر هغه زایه شپږ سعته الر ده ستا کورته دی بیایم‬
‫عزام "زماکور؟‬
‫سپین ږیری"هو‪.‬‬
‫عزام "بخښنه غواړم چی ته پوه نه شوی نن زما اوله‪.‬ورځ ده چی دلته را غلی یم ال می کور‬
‫ندی جوړ انشاءهللا ژر یی جوړوم‬
‫سپین ږیری "موږ درته تیار کړی دی یواځی تا غواړی‬
‫عزام‪ :.‬څنګه مو راته تیار کړی ههههه هسی نه چی ډیر ګران بیه کور دی راته کرایه کړی‬
‫وی؟‬
‫سپین ږیری‪ :‬کرایه نشته امیر المومنین مهاجرو ته همدلته میدانخواته کورونه جړکړی مفت‬
‫دی‬
‫عزام عایشی ته مخ ورواړاو عایشی ورته او ویل‪:‬رشتیا خپل مقصد ته راغلی یو‬
‫دا سړی ریشتیا امیرالمومنین دی در ځه چی ځو !‬
‫عزام دخپلی کورنی او سپین ږیری سره روان شو لیږ مزل وروسته سپین ږیری سړی عزام‬
‫ده خټو سرای مخته ودراوه او الس یی په جیب دننه کړ او کیلی یی ور کړه او ورته او یی‬
 ‫ویل دا کور ستاسی دی تاسی به دلته او سیږی‬
‫عزام ا وویل‪ :‬ستا دومره احسان خو ز په مننه کولو نشم ادا کولی خو ځه شکور چی ورور‬
‫دی یم هههههه بیا خو ته مشر ورور یی خو وعده راسره وکړه چی بیابه ته هر وخت راځی‬
‫سپین ږیری‪ :‬انشاهللا خو اوس تاسی ارام وکړی نور ملګری به تاسی ده ده خوراک دانتظام‬
‫لپاره راشی‬
‫عزام او عایشه کورته ننوتل دوی ال خپل شیام پر ځایونو نه وو سره برابر کړی چی دروازه‬
‫وټکیدله‬
‫عزام دروازی ته ورغی ګوری چی یوسړی والړ ده اول یی پر عزام سالم وکړ بیا یی ټینګه‬
‫غیږه ور کړه او ورته او یی ویل امیرالمومنین په تاسی سالم ویل او دا لیک یی تاسی ته را‬
‫لیږلی عزام لیک پرانیست‬
‫په لیک کی لیکل شوی وو‬
‫زه مال عمر له تاسی ډیره بښنه غواړم چی تاسی ته می یو دخاورو کوچنی کور درکړ ریښتیا‬
‫هم ستاسی غوندی نازولو خلګو لپاره به داسی کور کی ژوند سخت وی خو باور وکړی موږ‬
‫هم په نظامی جنګ اخته یو دزیاتو ملکونو له خوا راباندی اقتصادی بندیزونه لګیدلی همدا مو‬
‫وس کی پوره دی هللا تعالی شاهد دی که می په وس کی پوره وی تاسی ته به می بنګلی هم‬
‫جوړی کړی وی خو موږ خپله هم په همداسی کورونو کی ژوند کوو خو ستاسی ژوند په‬
‫داسی کورونو کی له سختیو سره دهللا[ج] لپاره دی‬
‫ضرور به هللا [ج]ثوابونه درکوی هللا [ج] دی زموږ او ستاسی څخه رازی شی‬
‫عزام اخیری توری په داسی وخت کی ولوستل چی دسترګو اوښکی یی پر کاغذ را تویه شوی‬
‫بیا عزام قاصد ته او ویل‬
‫چی پر امیرالمومنین زما سالم وایه او ورته اووایه چی زمامور او پالر دی تر تا قربان شی‬
‫موږ ته ستاسی اخالص مینه تر بنګلو مهمه ده زه قسم د زمکی او اسمانونو په پیدا کونکی‬
‫خورم چی هغه مینه چی تاسی موږ ته را کړه دومره یی خوشحاله کړم لکه دټولی دنیا بنګلی‬
‫او پاچاهی موچی موږته را کړی وی‬
‫امیرالمونین ته او وایه چی زه له تا غوره نیم چی ته په داسی کورونو کی ژوند کوی زما‬
‫لپاره په داسی کور کی اوسیدل ستر افتخار دی له دی خبرو وروسته عزام قاصد رخصت کړ‬
‫او لیک یی کور ته را وړ او عایشی ته یی په الس کی ورکړ عایشی چی کله لیک ولوست‬
‫عزام ته یی اوویل‬
‫عزامه ته او‪.‬ګوره هللا [ج] سومره نیک بندګان پیدا کړی‬
‫دوی ال په دی مجلس وو چی بیا دروازه ټکټک شوه عزام ورغی‬
‫سړی والړ وو ده سالم نه وروسته یی عزام ته ده خوراک شیان ور کړل عزام خوراکی شیان‬
‫راوړل عایشی ته یی ور کړل عایشی پخه کړل دواړو ډوډی وخوړه خو خالد چی دی وخت‬
‫کی څور کلن وو ده ډوډی څخه یی اینکار کاوو او خپه وو چی زما ده لوبو سامان یی ولی نده‬
‫را وړی خو عزام هغه په ډیر کوښښ خوشحاله کړ چی زه تاته نوی دلوبو سامان اخلم نو خالد‬
‫هم ډوډی او خوړه‬
‫روسته عایشی دوړوکی کور ډیر صفت وکړ خو عزام پوهیده چی عایشه ده ده لپاره داسی‬
‫وایی‬
‫ماښام نزدی وو او عزام کور کی ده خوب لپاره توشک او بړستن نه درلودله په همدی فکر‬
 ‫کی وو چی در وازه ټکټک شوه دریم زل عزام الړ دروازی ته دا وار دروازه کی شپږ ښځی‬
‫والړی وی عزام چی ښځی ولدی ګور ته الر او عیشه یی ور ولیږله عایشی ښځی کور ته را‬
‫وستی دا دوی ګاوڼډیاو د کور وی خو خبر دلته وه دوی یو دبل په ژبه نه پوهیدل ځکه ښځی‬
‫ده چیچنیا وی او یوازی په پاړ سی ژه لیږ لیږ پوهدی له نیم سعت روسته ښځی بیرته الړی‬
‫لیږ روسته یی ده خپلو کوچنی انو په الس بړستنی او توشکان ده عزام کره ولیږل عایشی چی‬
‫دا او لیدل خو شحاله شوه او وی ویل چی څوک ده هللا لپاره کار کوی هللا [ج] به هیڅکله ده‬
‫هغو کار بند نه کړی‬
‫شپه تیره شوه‬
‫سهار عزام جماعت ته الړ جماعت نه روسته ټولو جماعت کونکو له عزام سره پوښتنه وکړه‬
‫او ټول مهاجر ښکاریدل سوک له چیچنیا څوک سعودی عرب لیبیا او ازبکستان معلومیدل له‬
‫ستړی مسی او یو سه روغ بړ وروسته عزام غوښتل چی کور ته الړ شی خو کلیوالو هغه‬
‫ورسره زور کاوو چی له هغو سره الړ شی عزام هم الړ د کلیوالو سره او هلته مجلس ګرم‬
‫شو او ټولو په عربی ژبه خبری کولی ټول یو دبل داسی وو لکه دیوی کورنی چی وی‬
‫عزام ده یوڅه و خت لپاره چوپ وو خو ده یوه کلیول ور پام شو او ورته او یی ویل چی ده ته‬
‫لکه چی میرمن ور یاد شوه دهغی نه پرته ډوډی خوند نه ور کوی‬
‫او نورو کلیوالو وخندل‬
‫عزام هههههه نه داسی نه ده په هللا قسم زه نن داسی فکر کوم لکه په جنت کی چی ناست یم او‬
‫ډیر وروڼه اوملګری می یی ما په مصر کی ملګری لرل خو ټول داسی مصروفه وو چی له‬
‫زروری کار پرته به مو یو بل نه سره لیدل‬
‫ده ناشتی نه روسته عزام او ویل چی نور زه زم کور ته‬
‫مجلس کی یو نفر جګ شو عزام ته یی او ویل چی الړ شه کور ته خو بیرته زر راشه چی ده‬
‫اسالمی امارت هغه دفتر ته دی بوزم چی اسامه بن الدن جوړ کړی‬
‫عزام کورته الړ عایشی ناشته تیاره کړی وه عزام ورته او‪.‬ویل چی ماناشته کړی زه بیرته‬

‫دریمه برخه‬
‫دجنت اغزنه الر‬
‫بیا د کلیوال سره دمهاجرو دفتر ته الړ هلته‬
‫نو دفتر کی یی ټولوسره خپل پیژندنه وکړه او عزام او ویل چی زه له میرمنی او خپل کوچنی‬
‫زوی سره را مهاجر شوی یم نو ددفتر مشر ورته او ویل چی عزام تشکیل ته نشی تلی زکه‬
‫دی میرمن او کچنی زوی لری او هره ورځ کورته نشی را تالی ده ال دا خبر نوه خالصه‬
‫کړی عزام ور ته او ویل چی مهترمه زه دلته ده جهاد لپاره را غل یم‬
‫او زه خپله میرمن او زوی مصر ته لیږی شم که هغه طالق او غواړی زه به یی دهللا [ج]‬
 ‫درضا لپاره طالق هم کړم‬
‫ددفتر مشر ورته اوویل‬
‫جهاد یوازی ټوپک او جنګ ته نه وایی ته کولی شی چی دلته زموږ سره مرسته وکړی دا هم‬
‫جهاد دی هللا[ج] به یی ضرور بدله درکړی خو زه فکر کوم چی زه تاته دلته کوم کار در په‬
‫الس کړم‬
‫خو کلیوال وویل چی ما عزام ته وظیفه پیدا کړه‬
‫ددفتر مشروویل چی سنګه وظیفه‬
‫کلیوال وویل چی ابله ورځ هم زموږ امام شکایت وکړ چی ټول الړ شی جنګ ته او ماته مو‬
‫داسی کار راله غاړی کړی چی جنګ ته هم نشم تلی نو زکه عزام دی زموږ ده جماعت امام‬
‫شی دی په االزهر پوهنتون د شریعاتو پوهنځی څخه فاریغ شوی دجماعت امامت ډیر مناسب‬
‫مسولیت دی‬
‫ددفتر مشر هم عزام ته وویل چی دا کار ستا لپاره مناصب دی زکه چی ته داالزهر پوهنتون‬
‫یو تکړه شاګرد تیر شوی یی او مسجد کی به ماشومانو ته درس هم ور کوی خو عزام غوختل‬
‫چی جنګ ته الړ شی خو ده دفتر خبره یی او منله زکه چی هغه هم د همدغه اسالمی امارت‬
‫امر وو او بیا دی ده جماعت امام شو‬
‫د په مسجد کی ماشومانو ته درس ور کاوو او عایشی کور کی ده کلی ماشومو نجونوته درس‬
‫ور کاوو‬
‫یو څه وخت ورورسته عزام دفتر مشر ته خط ولیږه چی زما یو ارمان را پوره کړی چی ده‬
‫امیر المومنین سره او وینم‬
‫ددفتر له خوا جواب ورته راغی چی سبا ستا دیدن ده امیر المومنین سره کیږی عزام ډیر‬
‫خوشحاله شو او ال سونه یی پورته کړل دعا یی وکړه‬
‫عایشې باندیی هم دا زیری وکړ او هغه هم ډیره خوشحاله شوه ماښام عزام مسجد کی او ویل‬
‫چی زه سبا له امیر المومنین سره وینم که څوک کومه پوښتنه تری کوی ده امانت په شکل به‬
‫یی ور ورسوم‬
‫خو دکلی خلګو او ویل چی زموږ سالم پری وایه کومه پوښتنه نه لرو‬
‫تر سبا په عزام وخت نه تیریده ده دشپی هم له خوشحالی نه خوب وره نه غی‬
‫ګیز را جګ سو الړ جماعت ته د جماعت نه روسته یی ماشومانو ته درس ور کړ او هغه یی‬
‫نن لیږ وختی رخصت کړل‬
‫او کورته الړ‬
‫عایشې ته یي وویل چی زر کالی راکه چی هسی هم راباندی ناوخته شوی‬
‫دی وخت کی خالد هم وویل چی زه له بابا سره زم‬
‫خو عایشې ورته او ویل چی بابا دی یو موهیم کارته زی خو خالد چغي وهلی ژړل یي چي‬
‫زه هم زم‬
‫عزام عایشی ته وویل چی خالد ولی ژاړی‬
‫عایشه‪ :‬هغه وایی چی زه هم درسره زم‬
‫عزام ورته وویل کالی ور بدل کړی چی دی هم ولم‬
‫عزام او کوچنی زویی خالد دواړه الړل دمهاجرو دفتر ته‬
‫اوهلته ناست وو چي یی چکل چی تور موټر راغی او ددفتر مشر عزام ته وویل زه چی زو‬
 ‫موټر را ورسید کله چی هلته ورسیدل دموټر نه کته شول عزام والړ وو چی تالشی به کیږی‬
‫ددفتر مشر ورته او ویل رازه عزامه ولی والړ یی‬
‫عزام‪ :‬تالشی لپاره‬
‫دفتر مشر مسکی شو در زه دلته تالشی نشته او دکور ته دننه شول‬
‫د کور دی والونه نیم خام او نیم سیمټ وو عزام ددفتر مشر شاته روان وو اطاق ته داخل شول‬
‫اطاق کی یو ساده فرش غوړیدلی ووڅوتکیاګانی پرتی وی لس کسه په مجلس کی ناست وو‬
‫ددوی تر منځ هیڅ فرق نه کیده ټولو ساده جامی اغوستی وی او توری لنګوټی یی تر سر‬
‫تړلی وی‬
‫عزام ستړی مشی شروع کړه خو په دی فکر کی وو چی امیرالمومنین به کوم یو وی چی یو‬
‫کس عزام ته غګ کړ چی زما څنګ ته کینه کله چی عزام ورغی پو شو چی همدا امیرالمونین‬
‫ده‬
‫عزام ورغی اوتر څنګ یی کینست امیرالمونین خپله تکیه ورکړی چی ډډه پری او وهه خو‬
‫عزام انکار وکړ امیرالمونین ټنګار وکړ چی تی کیږده ماته اوس بله راوړی‬
‫او ده عزام زوی یی زانته را نږدی کړ او غیږ کی یی کیناوو‬
‫عزام او امیرالمونین ډیر مجلس وکړ او عزام مننه تری وکړه چی کور یی ورته برابر کړی‬
‫او نور کوم احسانونه یی چی پری کړی‬
‫خو امیر المونین ورته او ویل چی ما کوم احسان ندی کړی بلکی پر زان می احسان کړی‬
‫عزام وروسته له مجلسه ده نورو مهاجرو سالم پری او وایه‬
‫عزام ده مجلس وروسته ددفتر له مشر سره دکور پر لوری الړ‬
‫عزام عایشی او کوچنی زویی شپږ نیم کاله په ارامه خوشحاله تیر کړل دوی اوس هم ده‬
‫افغاناو سره داسی خاص بلد نوو زکه چی ټول وخت یی دمهاجرو سره تیر کړی وو یو سهار‬
‫عزام رادیو را واخیسته په هر ستیشن کی همدا خبر شروع وو چی امریکاکی پر پنټاګون او‬
‫یوبلی تجارتی ماڼی حمله شوی چی زرګونه کسان پکی وژل شوی‬
‫په راډیو کی دا هم ویل کیدل چی دا کار اسامه بن الدن کړی‬
‫ده څه مودی وروسته عزام پوهیده چی حالت دخرابي پر طرف روان دی زکه چی په‬
‫راتلونکو څو ورځو کی امریکا غوښنل په افغانستان یرغل وکړی‬
‫عزام حالت ته په کتو عایشې ته وویل چي شکور اوس دادی خالد یولس کلن دی دکور توکي‬
‫را وړی شی او زما لپاره مناسبه نده چي پاتي شم باید چي سنګر ته الړ شم‬
‫عایشې پرته له دي چی انکار وکړي وویل هللا [ج] دی نصرت وکړه هللا دی بریالی کړه او په‬
‫سنګرونو کی زموږ پر باره فکر مه کوه هللا [ج] دی زموږ حفاظت وکړی خالد هم لوی شوی‬
‫او دکلی مهاجر هم ټول ښه مسلمانان دی چی ده مشکیالتو په وخت کی به زموږ مرسته‬
‫اوکړی‬
‫عزام چی دا خبري واوریدي ډیر خوشحاله شو‬
‫عایشې ته یي وویل‬
‫که چیری زه شهید شوم ده مهاجرو دفتر ته به مراجعه وکړې هغه به مو مصر ته ورسوي‬
‫عایشه موسکی شوه او عزام ته یي وویل چی ولي اسالمی نظام فقط پر تاوالړ دی چی خدا‬
‫نکرده ته شهید شیي هغه به ړنګ شي‬
‫عزام‬
 ‫نه مافقط داسي فکر کاوو چی تاسي به ده یوازي توب احساس کوې‬
‫عایشه موږ د یوازي توب احساس نه کوو هللا زموږ مل ده او تر هر چا ښه ساتونکي دی او‬
‫فکر مه کوه زما خالد به هم انشاهللا یو زړور مجاهد جوړ شي‬
‫عزام چي کله مازدیګر جماعت ته الړ د جماعت نه وروسته یي مقتدیانو ته داسیي وویل زه‬
‫منم چی تاسي مي ډیر قدر کوی او زه مو له وسه زیاد نازولي یم خو اوس یو احسان را بادی‬
‫اوکړي چی نور می ده امامت له مسولیته خالس کړي او که هر چا زه له دی مسولیته خالص‬
‫کړم که زه شهید شوم زه به ده هغه شفاعت کوم‬
‫جماعت کی یو سپینږیری جګ شو چي زه مسولیت پر غاړه اخلم عزام مننه تری وکړه‬
‫عزام په دی بله ورځ دمال عبدلقیوم ذاکر تر محاذ الندی کندز ته الړد عزام اخالقو هوښیارتیا‬
‫عزام دملګرو په منځ کی زیات مشهوره کړی وو‬
‫عزام په کندز کي له شلو شپو تیرولو دجنګ لمړي لیکي ته الړ د باغیانو سره یي دوه جنګونه‬
‫وکړل چي دواړو کي دعزام ملګري کامیاب شول څوورځي وروسته دامریکا بیرحمه بمباری‬
‫هم شروع شوه‬
‫خو عزام په خبرونو کی واوریدل چی قندهار کی بی رحمه بمباری شروع دي عزام سخت‬
‫خپه وو ملګرو ته یی دخفګان علت معلوم وو هغه ته عایشه او خالد ور یادیدل چي دیوازی‬
‫توب احساس به کوي او دبمنو درانه غګونه به یي ډاروي په دی شپوکي یوازي عزام نه بلکي‬
‫ټول مجاهیدین خفه وو ده اسمان له خوابي دوه پنځوس بمباري ډیر مجاهدین شهیدان کړل او‬
‫الندي دیاغیانو مشر برهان الدین په خپله امریکایانوو ته هدف ور په ګوته کاوو ورته ویل به‬
‫یي چی غټ غټ بمونه پري واچوي‬
‫مجاهدین په ډیر سخت هالت کی وو یو پر بل پسي به یي سیمي پریښودلي‬
‫عزام سره دعایشي اود خالد دغم سره دمجاهدینو غم هم وو‬
‫چي غم به یي زیاد شو ویل به یی ان هللا مع الصابرین‬
‫ټوله شپه یي خوب ونه کړ‬
‫سهار یي په ډیر کوښښ سټالیټ تلفون پیدا کړ او په قندهار کی یي دمجاهیدینو دفتر ته زنګ‬
‫او واهه او غو ښتنه یي تری وکړه چی ټلیفون ددوی کورته یو سي‬
‫نیم سعت وروسته لمړی تیلیفون کي خالد خبری وکړي‬
‫پالر ته یی او ویل چیري یي ولی نه رازی موږ زیات ډاریګو دلته امریکایان راغلي او موږ‬
‫وژني هرشپه بمباری کوي‬
‫عزام ·‪ :‬بچیه امریکیان تاسی نشی وژلي هللا [ج] ستاسي ساتونکي دی چي بیریدلي کلیمه وایه‬
‫عزام چی دخالد دا خبره واوریده پوشو چي دخالد اوعایشی دژوند څخه اومید ختلي تر سترګو‬
‫یي اوښکی راغلي خو خالد ته یی او ویل چي عایشی ته تلیفون ورکړه‬
‫عایشه چی تر زانه ورته خالد او عزام ګران وو او دهغو فکر وو ورسره دسالم څخه وروسته‬
‫یی په ژړغونی غږ عزام ته او ویل‬
‫عزامه دا هللا [ج] امتحان ده چی موږ مسلمانان ازمویي ته دعا کوه چي بی صبري راڅخه او‬
‫نشي‬
‫عزام‪:‬‬
‫بیشک چی ده هللا امتحان ده چی منافق او کامل مومن سره جالکړي هللا ته صبر کوه دژوند په‬
‫دواړو هاالتو کی که مړه شو هللا به جنت را کوی او که ژوندي وو ده دین ساتنه راباندی کوي‬
 ‫عزام ‪:‬‬
‫زه دمهاجرو دفتر ته وړاندیز کوم چی مصر ته مو ولیږي‬
‫عایشه ‪:‬‬
‫دلته حالت ډیر خراب دي ده امیرالمومنین کور هم بمبار شوی او ده کور سو غړي یي‬
‫شهیدان شوي‬
‫عزام ‪:‬‬
‫بس دعا کوه اوپر خالد پام کوه نور مو په هللا سپارم‬
‫عزام ده مهاجرو دفتر ته وړاندیز وکړ چی کور یي مصر ته ولیږي‬
‫دری ورځي ورسته جواب ورته راغیي چي مهترمه عزامه کله چي جورج بوش زموږ سره‬
‫جګړه پیل کړي ټولي اسالمی او غیر اسالمی نړي ته یي ویلي چي یا زموږ سره شی یا‬
‫دمسلمانانو سره یوځای شی چي ټول له امریکا سره ودریدل بس داسوی سرښیندونکي واقعي‬
‫مسلمانان موږ‪.‬او تاسي سره پاتي یو ایران او پاکستان هم الري راباندی بندی کړی خو‬
‫کوښښ به اوکړو چی ستاسی کورني ورسو‬
‫عزام چی خط ولید ډیر مایوسه شو‬
‫څو ورځي وروسته بیا عزام غوښتل چی زنک ووهي تلیفون خاموشه وو چي د مخابري له‬
‫الری خبر شو چي دفتر یي په مزایل ویشتی او ده دفتر مشر هم شهید شوی‬
‫عزام پو شو چي نور له کورني سره اړیکه نشي نیولی‬
‫عزام او ملګری یی څو ورځی وروسته محاصره شول‬
‫یو سهار ملګرو خبر ور کړ چي دوستم ته تسلیمیږي چي هغه به عرب تر قندهاره ورسوي‬
‫او امریکاینو هم تړون وکړ چی څوک تسلیم شی تر کورو‬
‫نو یي رسوو‬
‫خو هغوی دوادي په خالف دوي نه اسلحه واخیسته مجاهیدینو ته یي ډبول جوبونه تالشي کول‬
‫شروع کړل او ډیر یي ازورده کول‬
‫عزام او څو مجا هیدین یي قلعه یی جنګي ته یوړل او السونه یي شاته ور وتړل او یویو یي‬
‫تالشي کاوو‬
‫چی په تالشي کي یي دیو مجاهد له جیبه قران را واخیست په نزکه یي وغورځاوو عرب‬
‫مجاهد چي دا حال ولید خواته عسکر باندي یي حمله وکړه او ټوپک یي تری واخیست یو بل‬
‫افغان مجاهید هم له یو عسکر نه ټوپک واخیست چي بیا نښته را منز ته شوه او تسلیم شوو‬
‫عسکرو یو زل بیا جنګ شروع کړ چي بیا طالیبانو قلعه یي جنګي او نیوله او مقاومت یی‬
‫شروع کړ‬
‫دی وخت کي امریکا په قلعه جنګی بمونه وغور زول او ډیر مجاتیدین یی شهیدان کړل‬
‫عزام په ټپی حالت کی پروت وو چی امریکایی عسکر له باغیانو سره یو زای راغلل او‬
‫ورته او یی ویل‬
‫امریکایی‪ :‬څوک یی ؟‬
‫عزام ‪ :‬مسلمان‬
‫امریکایی‪ :‬دلته څه کوی؟‬
‫عزام‪ :‬جهاد می کاوو‬
‫امریکایي ‪:‬جهاد څه شی دی ؟‬
 ‫عزام ‪:‬ستاسی او ستاسی غالمانو سره جنګ ته وایی‬
‫امریکایی څه؟ جنګ دی کاوو؟‬
‫عزام‪ :‬هو‬
‫امریکا ‪:‬چاسره دی جنګ کاوو ؟‬
‫عزام‪ :‬ستاسی سره‬
‫امریکایی‪ :‬سومره جنګونو کی دی برخه اخیستی ؟‬
‫عزام ‪ :‬ډیرو جنګونو کی حساب یی راڅخه ورک ده‬
‫امریکایی‪ :‬که او س دی خوشی کړو بیا به څه کوی ؟‬
‫عزام‪ :‬بیرته به ستاسی په مقابل کی جنګیږم‬
‫امریکایی ‪ :‬ولی؟‬
‫عزام ‪ :‬زکه چی هللا [ج] راته امر کړی‬
‫عزام‪ :‬په داسی حال کی دا خبري کولی چي خولو یي وچه وچه کیده او ډیر زیات تږی وو او‬
‫وینه یي زیاته زایه کړي وه د عزام اخیري جواب سره دباغیانو یو عسکر ده را کیټ مرمی‬
‫جګه کړه او په سر یي او واهه‬
‫د عزام سر یي دوه زایه کړ عزام د کلیمه په ویلو سره سر په زمکه کي ښود او شهید شو‬
‫‪........‬‬
‫دجنت اغزنه الر‬
‫څلورمه برخه‬
‫دجنت اغزنه الر‬
‫عزام هغه ارمان چې دلس کلنۍ څخه یې درلودی په همدې ساعت پوره کړ اودشهادت جام یې‬
‫نوش کړ اود رب سره کړې وعده یې پوره کړه اودتل لپاره دهللا[ج] په لور والړی دعزام له‬
‫شهادت وروسته باغی عسکر دعزام جسد ترپښه ونیوی اوکش یې کړی اومات سر اوپه وینو‬
‫لژنده ګورګوری څڼې یې پرځمکه کشیدې‬
‫هو دا هغه دمصردلوی تجار زوی نازولی عزام وچی اوس یوه چیت پوزی سورمخي ازبک‬
‫په خاورو کی کشاوه داهغه عزام وو چې ټول عمر یې تود باد هم نه ولیدلی خونن دهللا[ج]‬
‫درضا لپاره په خپلو وینو لمبیدلی او دهللا [ج]ددین دښمنانو په سپیرو خاورو کی کشاوو‬
‫خو یواځې عزام نه بلکې دلته په قلعه جنګي کې هر حسین په وینو سور وخو دایزیدیان دبي‬
‫امیه تر یزیدانو ځکه ظالمان وه چې ټول جسدونه او ټپیان مجاهدین چې البه ساه پکې چلیده‬
‫راواخیستل اوټول یې په اور کی وسوځول‬
‫عزام دهللا [ج] ددین لپاره لومړی په خپلو وینو ولمبیده اوبیا په اور کې لولپه شو خوعایشه‬
‫اوخالد الخبر نه وچې نور به عزام جسد هم نه وویني اوپه بی صبرۍ سره یې دعزام انتظار‬
‫کاوه چی عزام به راشي او له دې دوزخ به دوی باسي‪...‬‬
‫عایشه زیاته وارخطا او مایوسه وه‬
‫دوه وځی وروسته دعایشې ګاونډیان دعایشې کره راغلل او عایشې ته یی وویل موږقاچاقبران‬
 ‫پیدا کړي دي کیدای شي دوی موږ اوتاسي یو ځای دافغانستان او پاکستان تر منځ سرحد‬
‫قبایلي عالقې ته یوسي‬
‫خو عایشې په ژړغوني غږ ګاونډیانوته وویل زه ستاسی سره نه ځم دعزام انتظار کوم کیدای‬
‫شی هغه راشي موږ یو خوندی ځای ته ورسوي نوری خبري یي ژړا ونیولی خبرې نشوي‬
‫کولی‬
‫خو په عایشه هغه وخت قیامت شو چې ګاونډیان یي خپل ماشومان واخیستل او الړل دمهاجرو‬
‫په ټول کلي کي عایشه دیولس کلن خالد سره پاتې شوه په ټول کلي کي خاموشی شوه‬
‫دوه ورځي وروسته عایشه ترټولو سخته له دی ډاریده چې هسې نه خالد امریکایانو ته ژوندی‬
‫په الس ورشي ځکه داسي اوازې وې چې امریکایان دعربو ماشومان ځان سره بیایی اوبیا یې‬
‫له اسالم څخه اړوی حیرانه پاتې وه چې څه وکړي له ډیر فکروروسته یي ځان سره داسې‬
‫پالن جوړکړ چی خالد به قندهار ښار ته رسوي او هلته به یې یوافغان ته سپاري ترڅو هغه‬
‫یې حفاظت وکړې په فکر یې دغه ترټولو شه پالن وو‬
‫نور یی قصد وکړ چی داپالن به عملي کوي خو عایشې ته دخالد بیلتون هم سخت وو ځکه‬
‫دعزام له شهادته هم ناخبره وه او یواځینی دژوند هیله یې همدا خالد و اوتر ټولو سخته ورته‬
‫داوه چې ایا ددې نازولي ماشوم زوی خالد به څنګه بغیر له مور او پالر ژوند وکړي ځکه‬
‫خالد عادت همدا و چې ماښام تر هغه نه بیده کیده چې ترڅو یې عایشې په ویښتانو کی ګوتې‬
‫نه وای وهلې خو عایشې بله الر نه درلوده ځکه که خالد امریکایانو الس ته ور غلی وای له‬
‫دی هم سختې پرې تیریدلې‬
‫عایشې ټوله شپه دخالده دمخه سترګې نه اړولې ځکه خالد یې سهار له ځانه جال کاوه عایشی‬
‫ته ژوندی خالد داسې معلومیده لکه مړی چی سهار یي جنازه پورته کیږي خو خالد دهر څه‬
‫ناخبرو پر عایشې په همدی غم اوژړا کې سهار شو خو عایشې ته سهار ځکه سخت و چې‬
‫دخالد دوصال وخت یې لڼډیده عایشې په ډیر ناز سره خالد له خوبه والړ کړ او دلمانځه یې‬
‫ورته وویل‪ :‬عایشې ځان سره قسم وکړ چې دا څو ساعته چې خالد ورسره دی نه ژاړی او‬
‫خالد به خوشحاله ساتي خالد چی لمونځ وکړ وویل‬
‫ممي دپالر معلومات می ونشو‪.‬‬
‫عایشه‪ :‬وشو بچیه سهار ته بیده وې چې یو سړی را غې اوو ې ویل چی ستا پالر سبا راځي‪.‬‬
‫خالد‪ :‬ممي ما ماښام زیاتې دعاوی وکړی چي پالر مې راشي هللا [ج] زما خواست قبول کړ‬
‫ممي زه به لس رکعته نفل کوم چې هللا [ج] می بابا راولې‪.‬‬
‫عایشه‪ :‬هو بچیه هللا [ج] مهربانه دی نن څه شی خورې؟‬
‫خالد‪ :‬اوس څه نه خورم موړ یم‪.‬‬
‫عایشه‪ :‬ښه بچیه اوس الړ شه والمبه خیرن سوی یې!‬
‫خالد‪ :‬ممي زه پرون ولمبیدلم نن نه المبم‪.‬‬
 ‫عایشه‪ :‬نه بچیه ورشه والمبه بیا ښار ته زو پالر دې ښار ته راځي‬
‫خالد‪ :‬اوهو ممي سمه ده پاکی جامی هم را کړه‪.‬‬
‫عایشه‪ :‬سمه ده ته ورشه تشناب ته زه جامی برابره وم‪.‬‬
‫کله چې خالد تشناب ته والړ عایشې ځان سره ژړا شروع کړه ښه ډیر یې وژړل عایشې ال‬
‫زړه نه وتش کړی چی خالد له تشنابه پری غږ کړ ممي جامې راوړه عایشې اوښکی پاکی‬
‫کړې اوخالد ته یې جامې ور وړې‬
‫وروسته یې دخالد دخوښی خواړه هګی تیارې کړې‬
‫خالد په ډیره خوښۍ سره وخوړلی خوشحاله وچی بابا ته به ور شي‬
‫له ډوډی وروسته عایشې دخالد په الس دجامو بکس ورکړ خالد ترې پوښتنه وکړه بکس کې‬
‫څه دی؟ عایشې جواب ورکړ دپالر جامې دي‬
‫عایشه او خالد له کوره را بهر شول‬
‫خو عایشې باید تر قندهار بولدک لویې الری پوری پیاده مزل کړی وای او هلته یې موټر پیدا‬
‫کړی وای‬
‫نیم سعت مزل وروسته ورسیدل او موټر یې پیدا کړ‬
‫دښار په لوری روان شول ټوله الر عایشې خالد ته کتل او ناامیدی یې اخري حد ته رسیدلې‬
‫وه خو هیڅ فکر یې کار نه کاوه چي خالد ته څنګه وویې چی له ځانه یې جال کوی زړه یې‬
‫نشوکولی او دخالد ژړا او خفګان یې نشو لیدلې‬
‫ښار ته ورسیدل خو ښار کی هیرانه پاتې وه چی خالد چاته وسپاري ځکه عایشې تراوسه ښار‬
‫نوو لیدلی او پښتو ژبه یې هم ښه زده نه وه اخیر فیصله یې داوکړه چی خالد به دهللا په توکل‬
‫ښار کې خوشې کوي او دا به تری ځي عایشه په دې هم خبره وه چی امریکایانو عالن کړي‬
‫چې که دهر چا کور کې عرب پدا کړ نو ټول کور به یې وژنی او یابه یې ګوانتانامو ته اچوی‬
‫عایشې همدا فکر کاوو که خالد هرچا ته ورګړی هغه یې نه غواړي عایشې ښار کې ددې‬
‫لپاره چې له خالد څخه ځان ورک کړي نو یې خالد ته وویل بچیه دا پیسی واخله او هغه دکان‬
‫څخه ځان ته خوراک شیان واخله زه به دلته درته انتظار یم‬
‫خالد ‪:‬نه ممی زه شیان نه اخلم بابا می چې راشی اخلم یې‬
‫عایشه‪ :‬ښه شیان مه اخله ور شه هفه دکاندارنه پوښتنه وکړه چې دشهیدانو چوک موټر چیرته‬
‫دریږی‬
‫خالد‪ :‬ممی پالر مي هلته راځې؟‬
‫عایشه‪ :‬هو‬
‫خالد‪ :‬خو زما پښتو نده زده څنګه تري پوښتنه وکړم ؟‬
 ‫عایشه‪ :‬ورشه دهغه عربي زده ده‪.‬‬
‫خالد‪ :‬سمه ده دادی ورځم‬
‫خالد چې کله ددکان په طرف روان شو عایشه ترې تیزه روانه شوه په بله کوڅه کی تری پناه‬
‫شوه‪.‬‬
‫خالد چی هغه دکان دار ته ورغلی‬
‫پوښتنه یې تری وکړه دکاندار چې ده ماشوم عربي ولیده حیران شو چې دا څومره عجبه‬
‫ماشوم دی دکاندار په عربي نه پوهیده ماشوم ته یې چاکلیټ په الس ورکړ خالد‬
‫چې شاته وکتل نو مور یې ونه لیده ژر یې هغه ځای ته را راغلی چی عایشه والړه وه‬
‫شاوخوا یې وکتل مور یې نه وه‬
‫ور خطا شو حیران حیران یې شاوخوا کتل دزړه درزا یې زیاته شوه او ژړا یې شروع کړه‬

‫پنځمه برخه‬
‫دجنت اغزنه الر (ناول)‬
‫خالد په ژړا شروع وکړه خوښار ودچا ورته نه فکر کیده هرسړي په خپل کار اخته و خالد په‬
‫یوه کوڅه ور تاو شو چې یوه ښځه یې ولیده چې دده دمور په شان یې تور حجاب اغوستی و‬
‫خالد ورمنډه کړه او دښځې پښو ته یې الس واچاو اوورته وویل مورې ته چیرته والړې زه‬
‫سخت وبیریدلم خو ښځې خالد له ځانه لیرې کړ وروسته خالد پوه شو چې مور یې نه ده خالد‬
‫بیرته منډه کړه په یوه بله کوڅه لڼډ ور تاو شو چې ناڅاپه یې مور ولیده چې لیږ لیری تیزه‬
‫روانه وه‬
‫ور منډه یی کړه او مور ته یی ځان ورساوه مور یې تر څادر ګیر کړه او ورته یی وویل‬
‫مورې ته ماپسې ګر ځې زه دا یم عایشې چی وکتل خالد دی نو حیرانه شوه چې څنګه یی‬
‫بیرته دا پیدا کړه چې کله یې خالد ته وکتل چې زړلی یې دي نو ژړا یې شروع کړه او خالد‬
‫یې غیږ کی ټینګ ونیوی دواړو ژړل خالد مورته وویل موری زه زیات وبیریدلم عایشې مچ‬
‫کړ او اوتر الس یې ونییوی او ورته یې وویل چی ته دلته کښینه زه بیرته راځم که ما سره‬
‫والړ شی بیا ورک کیږی خالد هو ورسره ومنل او دیو دکان څنګ ته کښیا نستۍ عایشې بکس‬
‫په الس ورکړ او ترې روانه شوه او لیږ لیرې ودریده او خالد ته یې دورستې دیدن لپاره کتل‬
‫او ژړل یې ښه ډیر یې ورته وکتل اوتري روانه شوه او خالد یې په هم هغه ځای پریښود او دا‬
‫دبولد موټر ته وخته او دمیدان هوایی په طرف روانه شوه او مازدیګر کورته راورسیده‬
‫په کور کلي کې هیڅوک هم نه و داځل عایشې سره یواځینۍ ملګری او د زړه ټوټه خالد هم نه‬
‫و‬
‫په مات زړه کورته داخله شوه زیاته ستړې وه سریې هم درد کاوه ضعیفه وه او تندې هم تری‬
‫الره ورکه کړې وه‬
 ‫دکور اوکلی خاموشی داسی ورته معلومه شوه لکه قبر ته چې داخله شوی یې اودس یې وکړ‬
‫او دمازدیګر لمونځ یې وکړ اوغوښتل یې چې روژه ماتي لپاره ځان ته څه تیارکړی خو چې‬
‫بهر راووته ناڅاپه یي په کور کی په هغه چرګه سترګې ولګیدی چی عزام ددې لپاره رانیولې‬
‫وه چې خالد یې هر سهار هګۍ وخوري کله چې یې چرګه ولیده لویه چغه یې وګړه او بې‬
‫هوشه شوه یو وخت چې کله په هوشکې راغله لمر لویدلی و ژر والړه سوه اواودس یې وکړ‬
‫دې ال اودس نه و خالص کړی چې دماښام اذان له لیرې په ورو غږ شروع سو زر یې اودس‬
‫خالص کړ او بیا یې الس پورته کړ او داسې یې وویل‪:‬‬
‫یا هللا! ته زما خالد سره مل شې یاهللا! ته صبر ور نصیب کړې یاهللا !لکه څنګه دی چې‬
‫ابراهیم [ع] په اور کې وساته اویوسف [ع] دی په څاه کې وساته همداسې زما خالد وساته‬
‫وروسته یې په سلګو اخیري دعا داسې وکړه یاهللا! زماخالد ماشوم دی هغه زات نازولی و‬
‫یاهللا! ته ورته دزړه صبر او ډاډ ورکړه‬
‫وروسته یی داوداسه اوبه چې لږدلوټې په پای کې پاتې وی په سر پورته کړې او یو څه یې‬
‫وڅیښلې خوخوله یې وچه وه اوبه ورته زیاتې ترخې ښکاره شوې وروسته والړه لمونځ یې‬
‫وکړله لمنځه وروسته اشپز خانې ته والړه چې یو څه ځان ته تیار کړې خو په اشپز خانه کې‬
‫یې هغه دسهار پاتې شونې هګۍ چې خالد ته یې تیارې کړی وې ولیدلې زړه یې درد وکړ‬
‫ژړا یې شروع کړه هر څه څخه یې زړه موړ شو والړه اطاق ته په بیستیره پریوته اوپه زوره‬
‫زوره یې ژړل ځکه اوس خالد هم نه و چې دې خپله ژړا تری پټه کړی وای په همدی ژړا‬
‫کې بیا بې هوشه شوه یو وخت چې په هوش راغله توره تیاره ده ځکه شپه راغلې وه والړه‬
‫شوه څراغ یې ولګاوه اواودس یې وکړ غوښتل یې چې تراویح وکړي خو دکمزوری له السه‬
‫یې نشوی کوالی بیا اشپز خانی ته الړه لږ رومیان یې ځان ته په غوړو کې پاخه کړه خو کله‬
‫چې یې راواخیستل داسی ورته ښکاریدل لکه زهر په ډیر تکلیف یې څو مړۍ وخوړلې هر‬
‫مړۍ به یې په خوله کی زیاته شوه له ستونی یې نه تیریدله ستونی به یې وچ وچ کیده دهری‬
‫مړۍ سره یې یو ګالس اوبه څښلی‬
‫له مړۍ خوړلو وروسته یې لمونځ وکړ او غوښتل یې چې خوب وکړي خو له ډار اوغم څخه‬
‫خوب نه ورته دزیاتې ستړ یاالمله یې سترګی پټې شوې وې نیمه خب ته تللی وه چې خالد یې‬
‫فکر کې راوګرزید چې پرهغه ځای چې یې پریښود ناست وو او ژاړی په زوره یې چغه‬
‫وکړه تر ډیره یې وژړل اوخوب هم دعایشې سره خدا په امانی وکړه‬
‫ټوله شپه لکه لیونی دځان سره اخته وه او خبری یې کولې‬
‫او زیات ارمان یې کاوه چی کاش دګاونډیانو سره تللی وای خالد خوبه یې له السه نه وه‬
‫ورکړی اخر یې ځان سره وویل چي سهاربه ځی خالد به بیرته را ولي سهار اذانونه شروع‬
‫شول او پشمني ته یې هم فکرنشو لمونځ یی وکړ او قران یې راواخیست دوه پارې قران یې‬
‫ختم کړ‬
‫بیا یې دعا وکړه یاهللا! نور زما څخه امتحان مه اخله بیریږم هسې نه چې پکې ناکامه شم ته‬
‫صبرراکړه مااو ایمان مه سره جال کوه‬
‫دعا وروسته یې رادیو ده دي لپاره را واخیسته چې ګوندې ښه خبر واوري سمدالسه یې‬
‫داخبر واورید چې دطالبانو حکومت تیره شپه سقوت وکړ دګل اغا شیرزی او مال نقبب نفر‬
‫قندهار ته ورسیدل عایشې ټکان وخوړ بهر راووته چې ګوری امریکایې طیاری بېخې ښکته‬
 ‫ویني زر الړه دعزام توپنچه یې راواخیسته او په اشپز خانه کی کې ناسته عایشې دیته انتظار‬
‫کاوو چې کله به امریکایان کورته ور داخل شي له دوه ساعته انتظار وروسته دسرای دروازه‬
‫په زوره ووهل شوه چی ده دوهم درز سره غږ شو او امریکایان او ورسره داخلی باغیان‬
‫دکور منځ ته په منډه راغلل دوه امریکایان دسرای منځ کې زنګون کیچ شول او نور په اطاق‬
‫ننوتل عایشې ده اشپز خانی نه پرې رامنډه کړه او د هللا اکبر ناری سره یې په یو امریکایې‬
‫ډزی وکړې هغه یې په سر وویشت او ډډ یې را واړاو دوهم امریکایې په عایشې ډزی وکړی‬
‫او هغه یې وویشته او د درو ورځو څخه وږی ستړی او غمجنه عایشه دارمانونو ډک زړه‬
‫سره دخپل رب په لور والړه او شهیده شوه او ګران خالد یې تنها پریښود ‪.......‬‬
‫شپږمه برخه‬
‫دجنت اغزنه الر (ناول)‬
‫خالد چي عایشې په کوم ځای کښینولې وه پرهم هغه ځای یې په بې صبری او خوشحالۍ ددې‬
‫انتظار کاوه چې مور به یې اوس راشي اودی به خپل پالر ته بو ځي‪.‬‬
‫خوخالد نه پوهیده چې دده سختې ورځې دهمدې خوږ انتظار څخه شروع کیږي خالد تر‬
‫مازدیګره په هم هغه ځای ناست واو مورته یې انتظار کاوه چې مازدیګر خواته خالد دجامو‬
‫په بسته سر کیښوده چې په همدې حالت کې بیده سوی و یووخت چې ویښ سو یو سړی یې‬
‫سرته والړ دی او په غصه او قهر ورته په پښتو وایي چې والړ شه دکوم ځای چې دغرمې‬
‫څخه زما ددوکان مخکې ناست یې خو دادی دماښام اذان وشو ځه والړ شه خپل کور ته‪.‬‬
‫خالد چې راپورته شو سترګې یې وموښلې اوشاوخوایې وکتل حیران شو چې دا چیرته دی خو‬
‫لږ شیبه وروسته وریاد شوه چې دی له مور سره ښار ته راغلی وخوکله یې چی وکتل لمر‬
‫لویدلی وو نو وار خطا شو دممي نارې یې شروع کړې او ددوکان دار په خبره هم نه پوهیده‬
‫خو هغه دقهریدلو سترګو اوغصه ناک تندي څخه وبیریده او پوه شو چې ده ته غصه دی خالد‬
‫چې کله په عربي ورته وویل‪ :‬چې زه مور سره ښار ته راغلی وم هغې ته انتظار یم نو‬
‫دوکاندار حیران شو چې خالد څه وایې ځکه دوکاندار په عربي نه پوهیده خو پوه شو چې‬
‫ماشوم خارجي عرب دی له الس یې ونیوی غوښتل یې چې بل ځای ته یې بوځي دخالد بدن‬
‫هم لړزه شروع کړه ورخطا او سترګې یې له اښکوډکې وې خو له ډیرې بیرې یې ژړلې هم‬
‫نه شوی ځکه دوکاندار له شکل څخه خورا غصه ناک ښکاریده خالد یې راسته الس څخه‬
‫نیولی وو او دوکان پر دوکان یی ګرځاوه دخالد دزړه ضربان له سل څخه هم زیات شوی و‬
‫حیران حیران یې شاوخوا کتل هردوکان ته به چې ورغلی فکر به یې کاوه چې اوس به یې‬
‫مور یا پالر همدلته وي ځکه اول ځل چې دخالد مور خالد څخه ورکه شوه په ډیره اسانۍ سره‬
‫یې پیدا کړه خالد تمه درلوده چې خپل مور به اوس په یو دوکان کی پیدا کړی اکثره دوکان‬
‫داران تللی وه خو دپاته دوکاندارانو یوه هم عربي نه وه زده چې دخالد په مقصد ځان پوه کړي‬
‫چې وروسته هغه لومړی دوکاندار خالد یو نانوای ته بوتلی چې نوموړی نانوای ته ورسیده‬
‫نانوای روژه ماتی کاوه چی دکاندار له سالمه وروسته له نانوای سره روژه ماتی شروع کړ‬
‫خالد لیږ لیرې حیران والړ وؤ زړه یې غوښتل چې وژاړي خو بیابه یې دافکر وکړ که وژاړم‬
‫هسی نه چې داخلګ می ووهي له روژه مات څخه وروسته دوکاندار نانوای ته کیسه شروع‬
 ‫کړه چې همدا هلک له غرمې څخه زما ددوکان مخې ته ناست وؤ اوس چې پوښتنه تری کوم‬
‫بله ژبه وا یې پوهیږم چې دچا څخه پاتې شوی دی اوکور یې هم را معلوم ندی ته پوښتنه تری‬
‫وکړه چې دی څه وایې دکوم ځای دی‬
‫نانوای چې کله دخالد څخه په عربي دنامه پوښتنه وکړه خالد ژړا شروع کړه او ور منډه یې‬
‫کړه دنانوای غیږ کې ځان واچاوه او ورته یې وویل‪:‬‬
‫مما زما پښتو نده زده زه مې مور سره بازار ته راغلی وم اومور مې دلته کښینولم چې بیا نده‬
‫راغلې او په سلګیو کی یې ورته وویل‪ :‬چې ماکورته یوسه زمامور به تاته زیاتې پیسې در‬
‫کړي‪.‬‬
‫نانوای ورته وویل‪ :‬مه خپه کیږه زه دې کورته بیایم مه ژاړه هر څه به خدای سم کړي‬
‫وروسته نانوای دالس په اشاره خالد څخه دهغه دبستې پوښتنه وکړه چې داڅه دي خالد ورته‬
‫وویل‪ :‬چې دامې دپالر جامې دي نانوای چې کله بسته خالص کړه ټول دخالد خپلی جامې وې‬
‫خالد هم حیران شو نانوای ورته وویل‪ :‬چې تا خوویل دامې دپالر جامې دي داخو ټولې ستا‬
‫دي؟‬
‫خالد موسکی شو اوورته یې وویل ‪:‬ماما مور مې غلطه شوې دپالر پر ځای یې زما جامې له‬
‫ځان سره راوړې دی‪.‬‬
‫خو نانوای چې کله یوه جوړه کالي راپورته کړه الندې ترې بیخي زیات عربي پیسې او دطال‬
‫بنګړي او یو لیک پروت و خالد چې کله وکتل نو یې نانوای ته وویل‪ :‬چې ماما دامې دمور‬
‫بنګړي او پیسې دي‪.‬‬
‫خو نانوای فقط تري لیک را واخیستی چې کله یی لیک خالص کړ نو لیک کې داسې لیکلي‬
‫وه‬
‫دلوی او مهربان خدای په نامه!‬
‫ګرانه مسلمانه وروره شاید ته خبر یې چې داسالم په لومړیو کې دمدینې خلګو رسوال هللا‬
‫صلی هللا علیه وسلم او دهغه صحابه دسر په بیه وساتل زموږ او ستاسې په اسالم کې چې یو‬
‫انسان له مرګ وژغورې لکه ټوله دنیا چې دې ژغورلی وي‪.‬‬
‫هللا(ج) شاهد دی چې پر موږ زیاتې سختۍ دلته را غلي دی چې یادونه یې ریا بولم نو ځکه‬
‫تری تیریږم خو داماشوم زمازوی خالد دی موږ دمصر یوو ‪،‬زماخاوند یوښه دیني عالم و‬
‫اوخسر مې یوغټ تجار اوپالر می دپوهنتون استاد و خو هللا [ج] درضا لپاره مو هرڅه‬
‫پریښودل اودلته افغانستان ته راغلو خو دهللا [ج] امتحان وو چې اسالمی نظام یې ړنګ کړ‬
‫زما خاوند هم دجهاد لپاره کندز ته الړی چې دمرګ او ژوند معلومات یې نشته زموږ کور‬
‫میدان هوایي خواته دی خو نن سبا اوازه ده چې امریکایان عرب وژني اوماشومان یی ځان‬
‫سره بیایې اوهلته یې داسالم څخه عیسویت ته اړوي نو ماددې پر ځای چې خالد عیسوي شي‬
‫دا بهتره وباله چې دځان څخه یې جال کړم نو ښار کې مې دهللا پر توکل ایله کړی زکه زه‬
‫پوهیدم چې په دې سختو شپو اوورځو کې به زما څخه هیڅوک هم خالدونه غواړي نو ای‬
‫لیک لوستونکیه دهللا [ج] کالم دریاد کړه چې وایې ټول مسلمانان سره وروڼه دي نو زمازوي‬
‫هم ستاورور اویاهم ستادورور زوی دی دهللا [ج] درضا په خاطر یې راته وساته او کومی‬
 ‫روپۍ اوطال چې مادرته بکسه کې ایښي دی دادرې کاله دخالد بس کیږي درې کاله پس به‬
‫خالد پنځه لس کلن شي بیاکوالی شي چې ځان وساتي درې کاله زما په خالد کار مکوه ځکه‬
‫هغه ډیر نازولی دی اوپه ښه اسالمی عقیده یې سمبال وروزه او انشاهللا په ورځ دقیامت به زه‬
‫او دخالد پالر ستا شفاعت کوو او رسوال هللا صلی هللا علیه وسلم به هم ستا شفاعت کوي‬
‫خالد مې یواځینی نازولی زوی وخو بس دا به هللا [ج] ته منظوره وه چې خالد زما څخه جال‬
‫کړي خالد عجبه ښه خویونه لری خالد دقرانکریم حافظ دی خالد به کله هم تاعصبې ته‬
‫مجبوره نه کړي هغه به فقط ستا دخبرو څخه پوهیږي چې کوم کار ستا خوښ دی اوکوم کار‬
‫ستا نه خوښیږي‪.‬‬
‫ګرانه وروره ته پوهیږې هیڅوک خپل یو زوی یواځې نه خوشې کوي کنه ته یې په خپل ځان‬
‫قیاس کړه‪.‬‬
‫ایاته به خپل ګران او هوښیار زوی پریږدې اوترې تیر به شې؟‬
‫نه هیڅکله نه خو داچې زه ترې تیره شوم نو پوه شه چې موږ دسختی اوتکلیفونو په انتهاء کې‬
‫واقع یوو لکه څنګه چې امیرالمومنین مال محمدعمرمجاهد خپل ټوله باچاهی تر یوه میلمه‬
‫قربان کړه نوته به هم دهغه وطنداره یې باور لرم انشاءهللا زما زوی به هم یواځې خوشې نه‬
‫کړي‬
‫والسالم ستاسې خور عایشه مصري‪.‬‬
‫نانوای خط په داسې حال پای ته ورساه وه چې ږیره یې په اوښکو لنده وه او دخالد په ټوله‬
‫کیسه پوه شو خو خالد یې پوه نه کړ او لیک یې بند کړ خالد ته یې په موسکا کې وویل‪ :‬تا‬
‫ډوډۍ خوړلې؟‬
‫خالد په ناهیلې چهره دنه په ډول سر وښوراوه اوپه ژړه غوني غږ یې وویل‪ :‬ماما تبه مې ده‬
‫اونور یې سترګو ته السونه ونیول او ژړا یې شروع کړه دده له ژړا سره نانوای هم وژړل‬
‫اوومه برخه‬
‫دجنت اغزنه الر (ناول)‬
‫نانوای هم وژړل خوخالد ته یې تسلي ورکړه اوورته یې وویل چې بچیه مه ژاړه دوادرته‬
‫راوړم خو خالد ورته وویل‪ :‬نه ماما دوا نه غواړم ما خپلې مورته ورسوه دنانوای له سترګو‬
‫اوښکي تویه شولې اوخالد ته یې دهو په ډول سر وښوراوه او له یوه دقیقه خاموشی وروسته‬
‫نانوای ورته وویل بچیه ته ډوډۍ وخوره بیا دوادرته راوړم اوسهار به دی انشاءهللا ستا مور‬
‫ته ورسوم خالد نه نه زه دلته شپه نشم کولی ماته خپله مور یادیږي ما همدا اوس خپل کور ته‬
‫ورسوه‪.‬‬
‫نانوای حیران شو چې خالد یوه شپه بې مور نشي تیرولی نوټول عمر به یې څه حال وي‪.‬‬
‫نانوای یوه شیبه سر کوز کړی وه چې بیرته یې خالد ته وویل بچیه ته اوس اول ډوډۍ وخوره‬
‫بیابه هر څه هللا [ج] سم کړي‪.‬‬
‫وروسته یی خالد ته ډوډۍ کیښوده دی اودوکاندار دواړه دماښام په لمانځه ودریدل وروسته‬
‫نانوای او دوکاندار دخالد څخه لیږ لرې شول بیا نانوای دوکان دار ته ټوله کیسه وکړه چې‬
‫خالد ورک نه بلکې قصدا پریښودل شوی دی‪.‬‬
‫ورسته نانوای دوکاندار ته اوویل چې زی ساتنه کوم زکه ته په عربی نه ورسره پوهیږی او‬
‫دا خو زموږ دپیغمبر [ص] له قبیلې څخه دی او نانوای ورته وویل چی دې راز څخه بل‬
‫څوک خبر نشی‪.‬‬
‫دوکاندار‪ :‬داراز به زما سره امانت وي‪.‬‬
‫دوکاندار والړ نانوای چې کله راغلی خالد ډوډۍ خوړلې وه او نانوای ته یې وویل ‪:‬چې ماما‬
‫اوس ماډوډی وخوړله زه غواړم نور خپل کور ته الړ شم‬
‫نانوای ورته وویل ‪ :‬بچیه سبا به والړ شو خالد ورته وویل نه اوس مې بوځه نانوای ورته‬
‫وویل چې اوی الره کې غله دی او دواړه به ووژني سهار که خیر و زه به دې ستاسې کورته‬
‫ورسوم‪.‬‬
‫او دجیب څخه یې پیناډول ګولۍ راوکښلې او خالد ته یې وویل بچیه دانیمه وخوره چې تبه دې‬
‫ښه شي خالد ګولۍ وخوړله او بیا یې ورته ځای برابر کړی چی اوس بیده شه خالد هم په‬
‫بیستر کې پریوتۍ نانوای ورته وویل ته بیده شه زه تراویح کوم‪.‬‬
‫خالد ژر را پورته شو او موسکۍ لهجه یی وویل ماما زما هم لمونځ هیر شوزه هم لمونځ کوم‬
‫خو زه اودس کوم نانوای ورته وویل‪ :‬چې هغه لوټه واخله اودس پرې وکړه خالد هم الړی‬
‫اودس یې وکړ اوبیا یې لمونځ وکړ اووروسته بیسترې ته راغی او پر بیسترې پریوتی‪.‬‬
‫نانوای هم چې په دې وخت کی دښار حاالت خراب وه جماعت ته الړ نسو اوهمدلته یې‬
‫دوکان کې تراویح شروع کړې نانوای ال لس رکعته تراویح نه وی پوره کړي چې دخالد‬
‫خرقۍ شروع سو او بیده سو خو یوڅو شیبې وروسته خالد له خوبه چغې شروع کړې مورې‬
‫زه دایم دلته یم مورې ته چیرته تللې وې نانوای چې دلمانځه وروسته سالم وګرځاوه نو خالد‬
‫یې ښوراوه او ویښ یې کړ خالد وکتل په هم هغه نانوایې کې پروت دی نو نانوای ته یې‬
‫وویل‪ :‬ماما زما مور څه شوله ما ولیده چې راغله‪.‬‬
‫دنانوای سترګې له اوښکو ډکې شولې او په ژړه غوني غږ یې ورته وویل ‪:‬چې بیده شه بچیه‬
‫موردې نشته سبادې زه ورولم خالد چې کله دنانوای خبرې واوریدلې نو ژړا یې شروع کړه‬
‫او ناوای ته یې وویل‪ :‬مامازماخپله مور یادیږي نانوای ورته وویل‪ :‬بیده شه بچیه سهار به‬
‫وختې مور او پالر ته والړ شې خالد بیا ارام شو خوخوب یې ورک سو مور یې یادیدله او په‬
‫ځای پروت وؤ رڼې اوښکې یې په بالښت تویدلې نانوای هم پاته لمونځ خالص کړ او بیسترې‬
‫ته والړ او بیستره کې یې دافکر کاوه چې څنګه خالد پوه کړي چې نور یې مور نشته دنانوای‬
‫هم خوب ورک شو حیران وو چې څه وکړي‪.‬‬
 ‫خالد بیا خوب یوړ چې بیرته یې همدا چغې شروع کړې ټوله شپه خالد په خوب کې دمور‬
‫چیغې وهلې نانوای چې کله چرګ بانګې ته پاڅیده نو ګوري چې طالبانو ډک ډک موټر له‬
‫ښاره وځي پوه شو چې طالبان ښار پریښودی زیات وارخطا شو او دې فکر کې وؤ چې‬
‫امریکایان خبر نشي چې عرب ماشوم دده سره شته ځکه دسولې په نامه دامریکایانو راډیو به‬
‫پرله پسې اعالنونه کول چې طالبان او عربانو ته په کور کې ځای مه ورکوئ که دهرچا په‬
‫کور کې طالب یا عرب پیدا شو نو هغه ټوله کورنۍ به ګوانتنامو زندان ته وړل کیږي لیږ‬
‫شیبه وروسته دسهار اذان وشو نانوای دسهار لمونځ وکړی او قرانکریم یې را واخیستی او‬
‫تالوت یې شروع کړ‪.‬‬
‫دلږ تالوت وروسته یې په خالد غږ وکړ چې پاڅه لمونځ وکړه خالد خوب له حالته وته وویل‪:‬‬
‫مورې وختي دی شیبه پس لمونځ کوم خالد فکر کاوه چې کور کې دی نانوای چې کله دخالد‬
‫خبره واوریده سوړ اسویلی یې وکړ اوبیا یې ورته وویل‪ :‬ناوخته دی بچیه کښینه لمونځ وکړه‬
‫وروسته خالد پوه شو چې کور کې نه دی خو چې کله یې وکتل سهار دی زیات خوشحاله سو‬
‫چې اوس به یې نانوای کور ته بوځي اوژر والړی اودس یې وکړ او لمونځ یی وکړ چې‬
‫لمونځ یې خالص کړ نو نانوای ته یې وویل ماما کله ځو؟‬
‫نانوای ورته وویل‪ :‬بچیه اوس وختي دی بیده شه زه هم خوب کوم چې کله مې خوب پوره شو‬
‫بیابه والړ شو نانوای دتالوت وروسته بیرته بیسترې ته والړی اوبیده شو خوخالد ته‬
‫دخوشحالی څخه خوب نه ورته‪.‬‬
‫اوفقط دې ته انتظار وو چې کله به نانوای ویښ شي اودی به خپل کورته ورسوی کله کله به‬
‫موسکی شو په فکر کې به ېې داخبره راوګرځیدله چې کورته والړ شم پالر به مې هم راغلی‬
‫وي‪.‬‬
‫لس بجو نانوای را ویښ شو خالد ځان په خوب واچاوه اوپټ پټ یې دسترګو ترکونجانو‬
‫نانوای ته کتل نانوای الړ تشناب ته خو چې کله له تشناب څخه راووت دی وخت کې دنانوای‬
‫شاګرد هم راغي او نانوای ته یې وویل چې دطالبانو حکومت سقوط وکړ او دشر اوفساد ډلي‬
‫په ښار کې ګرځی ورسته دنانوای شاګرد نانوای نه پوښتنه وکړه چې داهلک څوک دی‬
‫نانوای دخالد ټوله کیسه ورته وکړه او ورته وویل چې څوک درنه خبر نشې خالد دنانوای او‬
‫دنانوای شاګرد په خبره نه پوهیده او هم دی وخت کی خالد هم والړ شو سترګي یې موښلی او‬
‫په خندا کې یې نانوای ته وویل‪ :‬ماما ځه چې والړ شو‪ .‬خو نانوای ورته وویل چې ته لومړی‬
‫چای وخوره خو خالد ورته وویل‪:‬چې زه موړ یم دنانوای په ډیر ټنګار خالد چای تیز تیز‬
‫وخوړلی نو نانوای ته نیغ ودریده چې نور ځو‪.‬‬
‫نانوای ورته وویل چې بچیه انتظارشه ښار کې جنګ دی موټر نشته دښار جنګ چې خالص‬
‫شو بیابه ځو او خالد یې پو کړ چې دخلګو مخکې دده سره خبرې ونه کړي ځکه بیا خلګ‬
‫پوهیږی چې خالد عربی دی او امریکایان خبریږي خالد هم دنانوای خبره ومنله خو زړه یې‬
‫زیات سوځیده او مور یې یادیدله‪.‬‬
 ‫خالد څو ورځی نانوای په همدی انتظار کړی وؤ چې نن او سبا دې مورته بیایم دخالد ژوند‬
‫زیات سخت وو او دخلګو مخکې یی خبری هم نشوی کولی‬
‫دې شپو کې اختر راغی نانوای خالدته نوی جامی راوړلی اوورته یې وویل چې خیاط ته‬
‫ورشه خو ګوره دهغه مخکې خبرې ونه کړې خیاط به جامې درته جوړې کړی‪.‬‬
‫خالد ورته وویل‪ :‬نه ماما زه جامې کورته ځان سره وړم زماموربه یې راته جوړې کړي‬
‫دنانوای فکر نه و اوناڅاپه یې وویل مور به دې اوس ژوندی وی اوکه مړه وی زر ورشه‬
‫خیاط ته چې بیانوبت درڅخه نور خلګ نیسي‪.‬‬
‫خالد چې کله دا واوریدل نو ژړایې شروع کړه او ژړاکې یې دا چغی وهلې نه نه زما مور‬
‫نشي مړه کیدلی هغه ژوندۍ ده تا زه غال کړی یم ته ولې ماخپلی مور ته نه بیایې نانوای والړ‬
‫شو اوخالد یې غیږ کې ونیوی ‪........‬‬
‫نوربیــــــــــــــا ‪........‬‬
‫اتمه برخه‬
‫دجنت اغزنه الر (ناول)‬
‫خالد یې غیږ کې ونیوی او ورته یې وویل‪:‬هو مه ژاړه بچیه ستا مور ژوندۍ ده خو اختر کې‬
‫به زه اوته ورشو‪.‬‬
‫خالد‪:‬نه نه زه اختر دخپلې مور سره تیروم‪.‬‬
‫نانوای ‪:‬هو بچیه داختر په ورځ به الړ شو‪.‬‬
‫خالد‪ :‬نه نن ځو‬
‫نانوای‪ :‬نن خو الره امریکایانو بنده کړي‪.‬‬
‫خالد‪ :‬بیابه دختر شپې ته الړ شو‪.‬‬
‫نانوای‪ :‬سمه ده خوته ورشه جامې خیاط ته یوسه‪.‬‬
‫خالد هم خیاط ته ورغلی خو چې خیاط ورته دجامو اندازه اخیستله دده هغه زاړه وختونه‬
‫یادیدل چې مور به یې جامې ورته ګنډلې خالد ته به چې کله مور جامو اندازه اخیستله نو خالد‬
‫دنازونو المله به یوه ورځ دخالد دجامو اندازه کولو چې خالد به مورته ویل لستوڼي لنډ کړه‬
‫اوکمیس اوږد کړه خو عایشې به کله کله دده پر فرمایشونو جنجال ورسره کاوه‪.‬‬
‫خونن خالد خیاط ته داسې والړ وو چې دیوی خبری اجازه یې هم نه درلودله‪.‬‬
 ‫خیاط دجامو اندازه اخیستله خو خالد په زړو خیاالتو کی تللی وؤ او سترګې یې ډکې ډکې‬
‫کیدلې چې پام یې نه وؤ یوځل یې خیاط ته وویل‪ :‬ممی دوه جیبونه ورجوړ کړه‪.‬‬
‫وروسته یې پاوم سو چې مورسره نه خیاط سره دی زر یې خبر قطعه کړه‪.‬‬
‫خیاط حیران شو ې داڅه وایې دخالد څخه یې پوښتنه وکړه چې څه وایې خوخالد دسترګو‬
‫څخه اوښکې روانې وې او خاموش والړ وؤ خیاط بیادوهم ځل پوښتنه ترې وکړه چې هلکه‬
‫ولې ژاړې چې په دې وخت کې دخیاط شاګرد خیاط ته وویل‪ :‬چې داهلک ګونګی اولیونی دی‬
‫خیاط هم دخپل شاګرد په خبره باور وکړی‪.‬‬
‫خالد چې کله دخیاط څخه راغی زیات خپه اوناهیلی یې دسترګو څخه له ورایه معلومیدله‬
‫نانوای چې کله ولیدل چې خالد ژړلي نو خالد څخه یې پوښتنه وکړه چې ولې دې ژړلي‪.‬‬
‫خالد جواب ورکړ چې مورمې یادیدله نانوای داځل خالد ته دغصې په ډول وویل‪:‬لوی سړی‬
‫یې المور یادوې تاغوندې هلکان په مدرسه کې سبقان وایي په کال کی یې هم مور نه وي‬
‫لیددلې‪.‬‬
‫خالد جواب کی ورته وویل‪:.‬ماما زما ځکه مور یادیږي چې هغه به اوس چیرته وي هغه مې‬
‫پالر پسې زیاته خپه وه هره شپه یې ژړل او زیاته بیریدله زموږ کلي کې یواځی زه او‬
‫زمامور پاتي وؤ‪.‬‬
‫کله چې نانوای دا خبرې واوریدلې سترګې یې ډکې شولې اوچپ پاتې شو‪.‬‬
‫پرخالد همدې انتظار کې اختر راغی اختر ته یوه ورځ پاته وه چې خالد زیات خو شحاله وو‬
‫زکه چې نانوای واده ورسره کړی وه چې داختر په شپه به یې کور ته رسوی‬
‫په همدی تمه پرې غرمه راغله اومازدیګر شو تر لمر ولیدو پورې یې ال امید و خو کله چې‬
‫دماښام اذانونه شروع شول خالد سوړ اسویلی وکړ اوتر سترګو یې بی اختیاره اوښکې راغلې‬
‫نانوای ورته وویل‪:‬چې راشه روژه ماته کړه خو خالد دسترګو تر کونجو نو بدبد ورته کتل‬
‫اونانوای ورته داسې ښکاره شو لکه دمور او پالر څخه ده جالکړی وی او په ژړغونی اواز‬
‫یې نانوای ته وویل‪ :‬ماماته دروغ جن یې مور ویل چې دروغ ویل ګناه ده خوته ماته هره‬
‫وورځ درواغ وایې زه پوه شوم چې تاغال کړی یم زکه مې مورته نه بایې‪.‬‬
‫او ژړا یې شروع کړه خو ناوای بیاخالد ته تسلي ورکړه چې داختره وروسته به یې ضرور‬
‫کورته بیایی او نن یی زکه نه بوتلو چې امریکایانو الره بنده کړی وه‪ .‬خو خالد نور پر نانوای‬
‫باور ختم شوی وؤ خالد ته اختر شپه ډیره سخته وه‬
‫کله کله به یې مور وریاده شوه او ایة الکرسی به یې شروع کړه او السونه به یې پورته کړل‬
‫او دعا به یې وکړه چې یا هللا مامور ته ورسوه او هغه داخترخوږی خاطری یې په زهن کی‬
‫جال جال ګرزیده‪.‬‬
‫سهار نانوای وختي وریجې پخې کړې اوبیا یې خالدته وویل چې نوی جامی واغونده‬
‫خوخالدچې ټوله شپه په ژړا تیره کړه سترګې یې پړ سیدلی وی او سری ښکاریدلي په نا هیلی‬
‫سره یې نانوای ته وویل‪ :‬ماما زه اختر نه کوم زما مور نشته زه به چاته اختر مبلرکي ورکړم‬
 ‫دخالد په خبره نانوای ته هم ژړا ورغله لیږه شیبه چپ وو بیا یې وویل‪ :‬ولې بچیه ماته‬
‫مبارکي راکړه خالد ترخه غوندب موسکا وکړه او بیا یې نانوای ته وویل‪ :‬ولي تاته مبارکي‬
‫درکړم ته خو زما مور نه یې‪.‬‬
‫نانوای‪ :‬ولې بچیه زه دې دپالر په شان یم‪.‬‬
‫خالد‪ :‬خو ماته مور زیاته ګرانه وه‪.‬‬
‫نانوای‪ :‬ولی پالر دې نه وه درته ګران؟‬
‫خالد‪ :‬نه هغه زه او زمامور یواځی پریښودلو او دی والړ‪.‬‬
‫نانوای‪:‬خو مور هم یواځی پریښودلې اودرنه والړه‬
‫خالد‪ :‬نه ماما مور پریښی نه یم زه ترې ورک شوی یم زه په خپله مور زیات ګران یم هغه به‬
‫ما پسې اوس هم ژاړي هغې به هر سهار هګۍ راته پخولۍ که ته مې مورته یوسې هغه به‬
‫تاته زیاتې پیسې درکړي اوتاته به دعاګانې وکړي زما مور ډیره ښه ښځه ده دهغې دعاګانې‬
‫قبلیږي‪.‬‬
‫دخالد نوري خبرې ژړا ونیولې‬
‫نانوای ته هم نور خوراک خوند ورنه کړ او داختر وریجی هرڅه تری پاتی شولي‪.‬‬
‫خالد دوه میاشتی نوری هم په همدې شکل تیری شوی دوه میاشتی وروسته خالد لیږ لیږ پشتو‬
‫هم زده کړی وه‬
‫چې یوه ورځ غرمه یوه بجه دملي امنیت یو عسکر چې دنانوای شناخته وؤ په منډه نانوای ته‬
‫راغی اوورته یې وویل‪:‬‬
‫ګاکا ملي امنیت ته خبر راغلی چې ستاسره عرب ماشوم شته امریکایان او ملی امنیت غواړي‬
‫چې پرتا چاپه ووهي خو ماورته وویل‪ :‬چې زه به یې معلومات وکړم که‬
‫رشتیا درسره وي نو له ځانه یې وشړه که درسره پیدا شوګوانتنامو ته دې بیایې نانوای چې‬
‫کله دعسکر خبري واوریدلی نو وارخطا شو ژر یې خالد له السه ونیو او دهغه جامې یې‬
‫راواخیستلې او دګرشګ اډی ته راغلی او خالد یې یو موټر کې کښیناوه او موټروان ته یې‬
‫کرایه ورکړه چې دا ماشوم تر لښګرګاه ورسوه خالد له نانوای څخه پوښتنه وکړه ماما دا‬
‫موټر وان ماچیرته بیا یی نانوای ورته وویل چې کورته دی بیایې پالر دی احوال رالیږلی وه‬
‫خوپام چې پر الره دچا سره خبری ونه کړې‪.‬‬
‫خالد ه زیات خوشحاله سو نانوای دهللا [ج]پر توکل خالد دهلمند موټر کې واچاوه او دهلمند په‬
‫لور یې رخصت کړ خالد هم یوې بجې ته دهلمند مرکز لښګرګاه ته ورسید خالد پر الره پوه‬
‫شو چې بل ځای ته روان ده خو ده فکر وکړ چې مور او پالر به یې هم دلته راغلي وي‬
‫کله چې لښګرګا ته ورسیدل موټر وان دخالد نه پوښتنه وکړه چې ته چیرته ځې خالد ورته‬
‫وویل زه خپل مور او پالر ته ځم‪....‬‬
 ‫نهمه برخه‬
‫دجنت اغزنه الر(ناول)‬
‫ډریور چې کله دخالد خبرې واوریدلې نو پو شو چې خالد عرب دی ډریور هم ورخطا شو‬
‫ځکه دلته هم دیموکراټان او امریکایان په عربو پسې لکه وږي لیوان ګرځیدل ډریور خالد ته‬
‫وویل ‪:‬چې ستامور اوپالر چیرته دي خالد ورته وویل‪ :‬چې زه خبر نیم خو ماما مې ویل چې‬
‫ستا پالر مور ته دې داسړی بیایي ډریور پوښتنه تری وکړه چې ستا کور چیرته دی؟ خالد‬
‫ورته وویل چې میدان هوایي خواته دی ډریور نور هم ورخطا شو هغه فکر وکړ چې یوچا‬
‫دسیسه ورته جوړه کړې نور چپ شو او موټر یې دمارجې په طرف روان کړ او مازدیګر‬
‫لمانځه ته دمارجې سیستانې سیمې ته ورسیدل ډریور یو کلی ته نژدې موټرودراوه او خالد ته‬
‫یې وویل چې هغه نژدې مسجد ته ورشه پالر دې هم هلته دی خالد په ډیره چاالکی سره له‬
‫موټر کوز شو او په منډه دمسجد په طرف روان شو ساه یې لنډه لنډه کیده او شاوخوا یې‬
‫حیران حیران کتل او فکر یې کاوه چې اوس به خپل پالر وویني ډیر خوشحاله وو کله چې‬
‫مسجد ته ورسید مسجد کې خلګ په جماعت والړ وو دخلګو شا خوا خالد طرف ته وه خالد‬
‫فکر کاوو چې کوم امام جماعت ورکوی همدا یې پالر دی ځکه دمهاجرو کلی میدان هوایي‬
‫خواته مسجد کي هم دمسجد مال امام وؤ خالد هم پر لمانځه ورسره ودرید او دلمانځه منځ کي‬
‫یې کوښښ کاوه چې دسترګو تر کونجونو مال امام ته وګوري خو امام شاه وه بر خالد‬
‫دمازدیګر جماعت دیو کال غوندې اوږد شو او فکر کې ویل چې دخپلو سختیو ټولې کیسې به‬
‫مور پالر ته کوی او دهغوي څخه په زړه کې زیات ګیله مند و کله به یې ویل چې دمور‬
‫اوپالر سره به ستړی مشي نه کوي اوځان به تری خپه کوي کله به یې ویل چې مور به مچ‬
‫کوي په همدې فکرونو کې امام سالم وګرځاوه دخالد څخه یو رکعات لمونځ تیر وو خو له‬
‫ډیرې خوشحالۍ څخه هغه یو رکعات لمونځ هیرشو اوده هم امام سره سالم وګرځاوه خو کله‬
‫چې یې امام ته وکتل پردی سړی وه خو بیا هم ډیرخپه نشو چې فکر یې کاوه چې پالر به یې‬
‫کور کي وي اوجماعت ته به نوی راغلي خو دکلي خلګ ورته غم جن او قهریدلی ښکاره‬
‫شول ځکه تیره شپه همدی کلی کی امریاکایانو د یو طالبانو حکومت ولسوال په کورچاپه‬
‫وهلی وه او دکور ټول غړی ښځې اوماشومان یې ورته شهیدان کړي وه او ولسوال یې ځان‬
‫سره وړی وؤ‪.‬‬
‫دخالد راتګ کلی ته یو تصادف وو ځکه ډریور هم نه پوهیده چې کلي کي بمبار شوی‬
‫خالد دجماعت شاه صف کي والړ وو او په تلوار یې شاوخوا کتل اوزړه کې یې دا هیله وه‬
‫چې ګوندې پالر به وویني خو خبر نه وه چې پالر یې درې میاشتی مخکې په قلعه جنګي کې‬
‫شهید شوی دی اوهډوکي یې ال سوځول شوي دی‪.‬‬
‫له جماعت پس دکلي خلګ یویو له جماعته وتل خالد یې ننداره کوله دنانوای خبره ورته یاده‬
‫وه چې چا سره به خبری نه کوی کلیولو هم ډیره توجه ورته ونه کړه هغوی فکر کاوه چې‬
‫دیو کلیول خپلوان دی او دشهیدانو فاتحی ته به دخپل مور پالر سره راغلی وي‪.‬‬
 ‫خو خالد له مازدیګره ترماښام لمانځه پوری انتظار وکړ چې کله دماښام داذان وخت شو زړه‬
‫یې دخوشحالی نه په ټپو شو چې اوس به می پالر راشی دجماعت څخه دباندی به چي دبوټو‬
‫اواز شو خالد به فکر کاوو چی همدا به یی پالر وی خو اذان وشو امام اقامت وکړ جماعت‬
‫ودریده داول رکعات تر اخیره یې نیت ونه کړ اوپه صف کی والړ وو دروازی ته یې کتل‬
‫چی امام کله رکوع ته والړ خالد هم نیت وتړی او رکوع ته والړ ماښام لمونځ هم وشو‬
‫کلیوال یویوله مسجده وتل مسجدکی تاریکی شوه خالد هم دمسجد بهر کیناست دهیچا هم خالد‬
‫ته فکر نشو خلګ ټول الړل خو مسجد خالی شو خو خالد ال ناهیلی نه وو او فکر یی کاوه چی‬
‫ماخوستن لمانځه ته به یې پالر راشی او پالر ته ډیر په غصه وو چې ولی په وخت دده بیولو‬
‫ته نه راځی شپی هم خپلی وزری وغوړولی یخ او تیز باد هم لګیده او نری نری باران هم‬
‫شروع شو‬
‫خالد دمسجد دیوال ته پناه یوړه که څه هم یخ وو خود خالد بیخی یخنی ته فکر نوو او دا فکر‬
‫یی کول چې اوس به یی پالر راشی او دی به له السه ونیسی او کورته به یی بوځی په خالد‬
‫همدی یخنی کی ماخوستن شو امام راغی اذان یی وکړ او مسجد کی یی سراغ روښانه کړ‬
‫خالد هم په منډه ورغی مسجد کی کیناست او سترګی یی دمسجد دروازی ته ونیولې بیاټول‬
‫خلګ راغلل دخالد پالر نه وو خالد باندی لیږ لیږ بیره راتله اوزړه یی غم نیوی ځکه نوره‬
‫شپه راروانه وه کلیول یویو له مسجده وتل اوجماعت ټول خالي شو اخر کې یوسپین ږیری‬
‫اوخالد سره پاتی شول چې سپین ږیری له نفلو وروسته خالد ته وویل هله ځه والړ شه کورته‬
‫ناوخته دی زه نور دمسجد څراغ مړ کوم اومسجد بندوم خالد هم له مسجدراووتی او سپین‬
‫ږیری دجماعت دروازه بنده کړه خالد حیران شو چې اوس څه وکړی زړه یې ډار ونیو په‬
‫سترګو یې توره شپه سوه مخې ته یې هرشی پیری اوبال ښکاریدل له ډیری ناتوانی یی خپلی‬
‫سترګی پټی کړی‪.‬‬
‫یوه شیبه یې سترګی پټی کړی وی وروسته یې په ورو ډول خپلی سترګی خالصی کړی چې‬
‫ګوری باران هم تیز شو خالد دجماعت مخکی دپول طرف ته منډه کړه اوتر پول الندی شو‬
‫زړه یی زیات درزیده نژدی وو چې له ډاره دزړه حمله پری راشی ټول عمر دوومره بیرهنه‬
‫وه پری راغلی له زیاتی بیری یی ژړلی هم نشوی زکه فکر یی کاوو چې بالکانی او پیریان‬
‫به را خبر شی له ډار اویخ څخه یی بدن لړزیده دپول الندی یو اړخ پروت و له بیری نه‬
‫ښوریده دسترګو نه یی اوښکی تویی دی د مسجد څنګ ته سپیو هم غپا شروع کړه او دخالد‬
‫بیره نوره هم زیاته شوه دخالد بدن دیخ المله قرار قرار سره راټولیده خو له زیاتی بیری یی‬
‫یخ ته بیخی فکر نوو شپه ورو ورو نوره هم یخیدله خالد دی بیری چې یا به یی سپی وخوری‬
‫او یا به‬
‫یی بال ووهی دپول څخه نشو راوتالی خالد دشپی نیمایی کی خپل حواس له السه ورکړل او‬
‫پښو السو یی هم د یخ المله کار پری ښود چی سهار اذان سره یوځل بیا په هوش کی را غی‬
‫چې دمسجد له خوا دامام دپښو اواز راته خالد چغه وکړه او دامام ناری یې شروع کړی امام‬
‫ور خطا شو خو کله چې یې دپله الندی السی برق ونیو نو وی لیدل چې خالد غلی او راټول‬
‫غوندی پروت دی امام غږ پری وکړ‪.‬‬
‫څوک یی؟ څوک یی؟‬
 ‫خالد‪ :‬ماما زه یم یخ می کیږی‪.‬‬
‫امام ‪:‬ته څوک یې؟‬
‫خالد‪:‬خالد یم ماما بدن می درد کوی‬
‫امام ور کوز شو خالد یی غیږ‪.‬کی راواخیست او دجماعت په ځای یې کور ته راوړ او بخاری‬
‫یی ورته ولګوله او بیستیره کی یی پټ کړ‬